Η ΚΑΙΝΗ ΔΙΑΘΗΚΗ

ΠΡΟΣ ΤΙΜΟΘΕΟΝ Α Κεφ. Α’




Χαιρετισμός
1 Παῦλος, ἀπόστολος ᾿Ιησοῦ 1 Παύλος, απόστολος του
Χριστοῦ κατ' ἐπιταγὴν Θεοῦ Χριστού Ιησού κατά διαταγή του
σωτῆρος ἡμῶν καὶ Κυρίου ᾿Ιησοῦ Θεού σωτήρα μας και του
Χριστοῦ τῆς ἐλπίδος ἡμῶν, Χριστού Ιησού, της ελπίδας μας,
2 Τιμοθέῳ γνησίῳ τέκνῳ ἐν 2 προς τον Τιμόθεο, γνήσιο τέκνο
πίστει· χάρις, ἔλεος, εἰρήνη ἀπὸ μου στην πίστη. Χάρη, έλεος,

Θεοῦ πατρὸς ἡμῶν καὶ Χριστοῦ ειρήνη από το Θεό Πατέρα και το
᾿Ιησοῦ τοῦ Κυρίου ἡμῶν. Χριστό Ιησού τον Κύριό μας.
Προειδοποίηση κατά των
ψευδοδιδασκάλων
3 Καθὼς παρεκάλεσά σε 3 Καθώς σε παρακάλεσα, όταν
προσμεῖναι ἐν ᾿Εφέσῳ, πορευόμουνα στη Μακεδονία,
πορευόμενος εἰς Μακεδονίαν, ἵνα παράμεινε στην Έφεσο, για να
παραγγείλῃς τισὶ μὴ παραγγείλεις σε μερικούς να μη
ἑτεροδιδασκαλεῖν διδάσκουν διαφορετικά
4 μηδὲ προσέχειν μύθοις καὶ 4 μήτε να προσέχουν σε μύθους
γενεαλογίαις ἀπεράντοις, αἵτινες και σε γενεαλογίες απέραντες, οι
ζητήσεις παρέχουσι μᾶλλον ἢ οποίες προκαλούν μάλλον
οἰκονομίαν Θεοῦ τὴν ἐν πίστει· άσκοπες αναζητήσεις παρά
βοηθούν τη διαχείριση του έργου
του Θεού που βασίζεται στην
πίστη.
5 τὸ δὲ τέλος τῆς παραγγελίας 5 Ενώ ο σκοπός της παραγγελίας
ἐστὶν ἀγάπη ἐκ καθαρᾶς καρδίας του Θεού είναι αγάπη από
καὶ συνειδήσεως ἀγαθῆς καὶ καθαρή καρδιά και συνείδηση
πίστεως ἀνυποκρίτου, αγαθή και πίστη ανυπόκριτη,
6 ὧν τινες ἀστοχήσαντες 6 στις οποίες μερικοί αστόχησαν
ἐξετράπησαν εἰς ματαιολογίαν, και εκτράπηκαν σε ματαιολογία,
7 θέλοντες εἶναι νομοδιδάσκαλοι, 7 θέλοντας να είναι
μὴ νοοῦντες μήτε ἃ λέγουσι μήτε νομοδιδάσκαλοι, χωρίς να
περὶ τίνων διαβεβαιοῦνται. καταλαβαίνουν μήτε αυτά που
λένε μήτε για ποια πράγματα
διαβεβαιώνουν.
8 Οἴδαμεν δὲ ὅτι καλὸς ὁ νόμος, 8 Ξέρουμε όμως ότι είναι καλός ο
ἐάν τις αὐτῷ νομίμως χρῆται, νόμος, αν κάποιος τον
χρησιμοποιεί σύμφωνα με το
σκοπό του νόμου,
9 εἰδὼς τοῦτο, ὅτι δικαίῳ νόμος 9 ξέροντας αυτό: ότι για τον
οὐ κεῖται, ἀνόμοις δὲ καὶ δίκαιο ο νόμος δεν τίθεται, αλλά

ΠΡΟΣ ΤΙΜΟΘΕΟΝ Α Κεφ. Α’


ἀνυποτάκτοις, ἀσεβέσι καὶ για τους άνομους και για τους
ἁμαρτωλοῖς, ἀνοσίοις καὶ ανυπότακτους, για τους ασεβείς
βεβήλοις, πατρολῴαις καὶ και για τους αμαρτωλούς, για
μητρολῴαις, ἀνδροφόνοις, τους ανόσιους και για τους
βέβηλους, για τους
πατροκτόνους και για τους
μητροκτόνους, για τους
φονιάδες,
10 πόρνοις, ἀρσενοκοίταις, 10 για τους πόρνους, για τους
ἀνδραποδισταῖς, ψεύσταις, αρσενοκοίτες, για τους
ἐπιόρκοις, καὶ εἴ τι ἕτερον τῇ δουλέμπορους, για τους ψεύτες,
ὑγιαινούσῃ διδασκαλίᾳ για τους επίορκους και για ό,τι
ἀντίκειται, άλλο αντιτίθεται στην υγιή
διδασκαλία,
11 κατὰ τὸ εὐαγγέλιον τῆς δόξης 11 κατά το ευαγγέλιο της δόξας
τοῦ μακαρίου Θεοῦ, ὃ ἐπιστεύθην του μακάριου Θεού, το οποίο
ἐγώ. εμπιστεύτηκε σ’ εμένα.
Ευχαριστία για το έλεος του Θεού
12 Καὶ χάριν ἔχω τῷ 12 Ευχαριστώ αυτόν που με
ἐνδυναμώσαντί με Χριστῷ ᾿Ιησοῦ ενδυνάμωσε, το Χριστό Ιησού τον
τῷ Κυρίῳ ἡμῶν, ὅτι πιστόν με Κύριό μας, γιατί με θεώρησε
ἡγήσατο, θέμενος εἰς διακονίαν πιστό και με έθεσε σε διακονία,
13 τὸν πρότερον ὄντα βλάσφημον 13 εμένα που πρωτύτερα ήμουν
καὶ διώκτην καί ὑβριστήν· ἀλλ' βλάστημος και διώκτης και
ἠλεήθην, ὅτι ἀγνοῶν ἐποίησα ἐν υβριστής. Αλλά ελεήθηκα, επειδή
ἀπιστίᾳ, αγνοώντας το έκανα μέσα στην
απιστία.
14 ὑπερεπλεόνασε δὲ ἡ χάρις τοῦ 14 Και υπερπλεόνασε η χάρη του
Κυρίου ἡμῶν μετὰ πίστεως καὶ Κυρίου μας μαζί με πίστη και
ἀγάπης τῆς ἐν Χριστῷ ᾿Ιησοῦ. αγάπη που υπάρχει σε κοινωνία
με το Χριστό Ιησού.
15 Πιστὸς ὁ λόγος καὶ πάσης 15 Αξιόπιστος είναι αυτός ο λόγος
ἀποδοχῆς ἄξιος, ὅτι Χριστὸς και άξιος πλήρους αποδοχής: ότι
᾿Ιησοῦς ἦλθεν εἰς τὸν κόσμον ο Χριστός Ιησούς ήρθε στον
ἁμαρτωλοὺς σῶσαι, ὧν πρῶτός κόσμο να σώσει αμαρτωλούς,
εἰμι ἐγώ· των οποίων πρώτος είμαι εγώ.
16 ἀλλὰ διὰ τοῦτο ἠλεήθην, ἵνα ἐν 16 Αλλά γι’ αυτό ελεήθηκα, για
ἐμοὶ πρώτῳ ἐνδείξηται ᾿Ιησοῦς να δείξει πρώτα σ’ εμένα ο
Χριστὸς τὴν πᾶσαν Χριστός Ιησούς όλη τη
μακροθυμίαν, πρὸς ὑποτύπωσιν μακροθυμία του, για να είμαι

τῶν μελλόντων πιστεύειν ἐπ' πρότυπο σ’ αυτούς που μέλλουν
αὐτῷ εἰς ζωὴν αἰώνιον.

ΠΡΟΣ ΤΙΜΟΘΕΟΝ Α Κεφ. Α’


να πιστεύουν σ’ αυτόν για να
έχουν ζωή αιώνια.
17 Τῷ δὲ βασιλεῖ τῶν αἰώνων, 17 Και στο βασιλιά των αιώνων,
ἀφθάρτῳ, ἀοράτῳ, μόνῳ σοφῷ τον άφθαρτο, τον αόρατο, το
Θεῷ, τιμὴ καὶ δόξα εἰς τοὺς μόνο Θεό, ας είναι τιμή και δόξα
αἰῶνας τῶν αἰώνων· ἀμήν. στους αιώνες των αιώνων. Αμήν.
18 Ταύτην τὴν παραγγελίαν 18 Αυτήν την παραγγελία σού
παρατίθεμαί σοι, τέκνον Τιμόθεε, παραθέτω, τέκνο μου Τιμόθεε,
κατὰ τὰς προαγούσας ἐπὶ σὲ σύμφωνα με τις προηγούμενες
προφητείας, ἵνα στρατεύῃ ἐν προφητείες για σένα, για να
αὐταῖς τὴν καλὴν στρατείαν, στρατεύεσαι με αυτές στην καλή
εκστρατεία,
19 ἔχων πίστιν καὶ ἀγαθὴν 19 έχοντας πίστη και αγαθή
συνείδησιν, ἥν τινες ἀπωσάμενοι συνείδηση, την οποία μερικοί
περὶ τὴν πίστιν ἐναυάγησαν· απώθησαν και ναυάγησαν ως
προς την πίστη.
20 ὧν ἐστιν ῾Υμέναιος καὶ 20 Από αυτούς είναι ο Υμέναιος
᾿Αλέξανδρος, οὓς παρέδωκα τῷ και ο Αλέξανδρος, τους οποίους
σατανᾷ, ἵνα παιδευθῶσι μὴ παράδωσα στο Σατανά, για να
βλασφημεῖν. παιδευτούν ώστε να μη
βλαστημούν.

ΠΡΟΣ ΤΙΜΟΘΕΟΝ Α Κεφ. Β’




Οδηγίες για την προσευχή και τη
λατρεία
1 Παρακαλῶ οὖν πρῶτον πάντων 1 Προτρέπω, λοιπόν, πρώτα απ’
ποιεῖσθαι δεήσεις, προσευχάς, όλα να γίνονται δεήσεις,
ἐντεύξεις, εὐχαριστίας, ὑπὲρ προσευχές, παρακλήσεις,
πάντων ἀνθρώπων, ευχαριστίες για όλους τους
ανθρώπους,

2 ὑπὲρ βασιλέων καὶ πάντων τῶν 2 για τους βασιλιάδες και για
ἐν ὑπεροχῇ ὄντων, ἵνα ἤρεμον καὶ όλους όσοι είναι σε θέσεις
ἡσύχιον βίον διάγωμεν ἐν πάσῃ υπεροχής, για να περνούμε ήρεμο
εὐσεβείᾳ καὶ σεμνότητι. και ήσυχο βίο με όλη την
ευσέβεια και τη σεμνότητα.
3 τοῦτο γὰρ καλὸν καὶ ἀπόδεκτον 3 Αυτό είναι καλό και αποδεκτό
ἐνώπιον τοῦ σωτῆρος ἡμῶν μπροστά στο σωτήρα μας Θεό,
Θεοῦ,
4 ὃς πάντας ἀνθρώπους θέλει 4 ο οποίος θέλει όλοι οι άνθρωποι
σωθῆναι καὶ εἰς ἐπίγνωσιν να σωθούν και να έρθουν σε
ἀληθείας ἐλθεῖν. επίγνωση της αλήθειας.
5 εἷς γὰρ Θεός, εἷς καὶ μεσίτης 5 Γιατί ένας Θεός υπάρχει, ένας
Θεοῦ καὶ ἀνθρώπων, ἄνθρωπος και μεσίτης μεταξύ Θεού και
Χριστὸς ᾿Ιησοῦς, ανθρώπων, ο άνθρωπος Χριστός
Ιησούς,
6 ὁ δοὺς ἑαυτὸν ἀντίλυτρον ὑπὲρ 6 ο οποίος έδωσε τον εαυτό του
πάντων, τὸ μαρτύριον καιροῖς αντίλυτρο για όλους, τη
ἰδίοις, μαρτυρία που δόθηκε στους
δικούς του καθορισμένους
καιρούς.
7 εἰς ὃ ἐτέθην ἐγὼ κήρυξ καὶ 7 Σ’ αυτό τέθηκα εγώ κήρυκας
ἀπόστολος, ἀλήθειαν λέγω ἐν και απόστολος, αλήθεια λέω, δεν
Χριστῷ, οὐ ψεύδομαι, ψεύδομαι, δάσκαλος των εθνών
διδάσκαλος ἐθνῶν ἐν πίστει καὶ στην πίστη και την αλήθεια.
ἀληθείᾳ.
8 Βούλομαι οὖν προσεύχεσθαι 8 Θέλω, λοιπόν, να προσεύχονται
τοὺς ἄνδρας ἐν παντὶ τόπῳ, οι άντρες σε κάθε τόπο,
ἐπαίροντας ὁσίους χεῖρας χωρὶς υψώνοντας όσια χέρια χωρίς
ὀργῆς καὶ διαλογισμοῦ. οργή και αμφιβολία.
9 ὡσαύτως καὶ τὰς γυναῖκας ἐν 9 Όμοια και οι γυναίκες με
καταστολῇ κοσμίῳ, μετὰ αἰδοῦς ενδυμασία κόσμια, με ντροπή και
καὶ σωφροσύνης κοσμεῖν σωφροσύνη να κοσμούν τους
ἑαυτάς, μὴ ἐν πλέγμασιν ἢ χρυσῷ εαυτούς τους. όχι με πλεξίματα

ΠΡΟΣ ΤΙΜΟΘΕΟΝ Α Κεφ. Β’


ἢ μαργαρίταις ἢ ἱματισμῷ μαλλιών και με χρυσαφικά ή με
πολυτελεῖ, μαργαριτάρια ή με ιματισμό
πολυτελή,
10 ἀλλ' ὃ πρέπει γυναιξὶν 10 αλλά με ό,τι πρέπει σε γυναίκες
ἐπαγγελλομέναις θεοσέβειαν, δι' που ομολογούν θεοσέβεια, με
ἔργων ἀγαθῶν. έργα αγαθά.
11 Γυνὴ ἐν ἡσυχίᾳ μανθανέτω ἐν 11 Η γυναίκα ας μαθαίνει με
πάσῃ ὑποταγῇ· ησυχία, με όλη την υποταγή.
12 γυναικὶ δὲ διδάσκειν οὐκ 12 Και δεν επιτρέπω στη γυναίκα
ἐπιτρέπω, οὐδὲ αὐθεντεῖν ἀνδρός, να διδάσκει ούτε να αφεντεύει
ἀλλ' εἶναι ἐν ἡσυχίᾳ. στον άντρα, αλλά να είναι ήσυχη.
13 ᾿Αδὰμ γὰρ πρῶτος ἐπλάσθη, 13 Γιατί ο Αδάμ πλάστηκε
εἶτα Εὔα· πρώτος, έπειτα η Εύα.
14 καὶ ᾿Αδὰμ οὐκ ἠπατήθη, ἡ δὲ 14 Και ο Αδάμ δεν απατήθηκε,
γυνὴ ἀπατηθεῖσα ἐν παραβάσει αλλά η γυναίκα εξαπατήθηκε
γέγονε· και έπεσε σε παράβαση.
15 σωθήσεται δὲ διὰ τῆς 15 Θα σωθεί όμως διαμέσου της
τεκνογονίας, ἐὰν μείνωσιν ἐν τεκνογονίας, αν μείνουν στην
πίστει καὶ ἀγάπῃ καὶ ἁγιασμῷ πίστη και στην αγάπη και στον
μετὰ σωφροσύνης. αγιασμό με σωφροσύνη.

ΠΡΟΣ ΤΙΜΟΘΕΟΝ Α Κεφ. Γ’




Οι λειτουργοί της Εκκλησίας
1 Πιστὸς ὁ λόγος· εἴ τις ἐπισκοπῆς 1 Αξιόπιστος είναι αυτός ο λόγος:
ὀρέγεται, καλοῦ ἔργου ἐπιθυμεῖ. αν κάποιος ορέγεται επισκοπή,
επιθυμεί ένα καλό έργο.
2 δεῖ οὖν τὸν ἐπίσκοπον 2 Πρέπει λοιπόν ο επίσκοπος να
ἀνεπίληπτον εἶναι, μιᾶς γυναικὸς είναι ανεπίληπτος, μιας γυναίκας
ἄνδρα, νηφάλιον, σώφρονα, άντρας, νηφάλιος, σώφρονας,

κόσμιον, φιλόξενον, διδακτικόν, κόσμιος, φιλόξενος, διδακτικός,
3 μὴ πάροινον, μὴ πλήκτην, μὴ 3 όχι φιλόκρασος, να μη δέρνει,
αἰσχροκερδῆ, ἀλλ' ἐπιεικῆ, να μην είναι αισχροκερδής . αλλά
ἄμαχον, ἀφιλάργυρον, να είναι επιεικής, άμαχος,
αφιλάργυρος,
4 τοῦ ἰδίου οἴκου καλῶς 4 να διευθύνει καλά το δικό του
προϊστάμενον, τέκνα ἔχοντα ἐν οίκο, παιδιά να έχει σε υποταγή
ὑποταγῇ μετὰ πάσης με κάθε σεμνότητα
σεμνότητος·
5 εἰ δέ τις τοῦ ἰδίου οἴκου 5 εξάλλου αν κάποιος δεν ξέρει να
προστῆναι οὐκ οἶδε, πῶς διευθύνει το δικό του οίκο, πώς
ἐκκλησίας Θεοῦ ἐπιμελήσεται; θα επιμεληθεί την εκκλησία του
Θεού;
6 μὴ νεόφυτον, ἵνα μὴ τυφωθεὶς 6 Να μην είναι νεοφώτιστος, για
εἰς κρῖμα ἐμπέσῃ τοῦ διαβόλου. να μη θολώσει από υπερηφάνεια
και πέσει σε καταδίκη του
διαβόλου.
7 δεῖ δὲ αὐτόν καὶ μαρτυρίαν 7 Πρέπει επίσης να έχει και καλή
καλὴν ἔχειν ἀπὸ τῶν ἔξωθεν, ἵνα μαρτυρία από τους έξω, για να
μὴ εἰς ὀνειδισμὸν ἐμπέσῃ καὶ μην πέσει σε κατηγορία και σε
παγίδα τοῦ διαβόλου. παγίδα του διαβόλου.
8 Διακόνους ὡσαύτως σεμνούς, 8 Οι διάκονοι ομοίως να είναι
μὴ διλόγους, μὴ οἴνῳ πολλῷ σεμνοί, όχι διπρόσωποι, να μη
προσέχοντας, μὴ αἰσχροκερδεῖς, δίνονται σε πολύ κρασί, να μην
είναι αισχροκερδείς,
9 ἔχοντας τὸ μυστήριον τῆς 9 να κατέχουν το μυστήριο της
πίστεως ἐν καθαρᾷ συνειδήσει. πίστης με καθαρή συνείδηση.
10 καὶ οὗτοι δὲ δοκιμαζέσθωσαν 10 Και αυτοί, λοιπόν, ας
πρῶτον, εἶτα διακονείτωσαν δοκιμάζονται πρώτα, έπειτα ας
ἀνέγκλητοι ὄντες. διακονούν αν είναι
ακατηγόρητοι.

ΠΡΟΣ ΤΙΜΟΘΕΟΝ Α Κεφ. Γ’


11 γυναῖκας ὡσαύτως σεμνάς, μὴ 11 Οι γυναίκες ομοίως να είναι
διαβόλους, νηφαλίους, πιστὰς ἐν σεμνές, να μη διαβάλλουν, να
πᾶσι. είναι νηφάλιες, πιστές σε όλα.
12 διάκονοι ἔστωσαν μιᾶς 12 Οι διάκονοι να είναι μιας
γυναικὸς ἄνδρες, τέκνων καλῶς γυναίκας άντρες, να διευθύνουν
προϊστάμενοι καὶ τῶν ἰδίων καλά τα παιδιά τους και τους
οἴκων. δικούς τους οίκους.
13 οἱ γὰρ καλῶς διακονήσαντες 13 Γιατί εκείνοι που διακόνησαν
βαθμὸν ἑαυτοῖς καλὸν καλά αποκτούν για τους εαυτούς
περιποιοῦνται καὶ πολλὴν τους καλή θέση στην εκκλησία
παρρησίαν ἐν πίστει τῇ ἐν Χριστῷ και πολλή παρρησία στην πίστη
᾿Ιησοῦ. που είναι στο Χριστό Ιησού.
Το μεγάλο μυστήριο
14 Ταῦτά σοι γράφω ἐλπίζων 14 Αυτά σου γράφω, ελπίζοντας
ἐλθεῖν πρός σε τάχιον· να έρθω προς εσένα γρήγορα.
15 ἐὰν δὲ βραδύνω, ἵνα εἰδῇς πῶς 15 Αν όμως βραδύνω, να ξέρεις
δεῖ ἐν οἴκῳ Θεοῦ ἀναστρέφεσθαι, πώς πρέπει να συμπεριφέρεται
ἥτις ἐστὶν ἐκκλησία Θεοῦ κανείς μέσα στον οίκο του Θεού,
ζῶντος, στῦλος καὶ ἑδραίωμα τῆς που είναι η εκκλησία του
ἀληθείας. ζωντανού Θεού, στύλος και βάση
της αλήθειας.
16 καὶ ὁμολογουμένως μέγα ἐστὶ 16 Και ομολογουμένως είναι
τὸ τῆς εὐσεβείας μυστήριον· Θεὸς μεγάλο το μυστήριο της
ἐφανερώθη ἐν σαρκί, ἐδικαιώθη ευσέβειάς μας: Αυτός
ἐν Πνεύματι, ὤφθη ἀγγέλοις, φανερώθηκε μέσα στη σάρκα,
ἐκηρύχθη ἐν ἔθνεσιν, ἐπιστεύθη δικαιώθηκε με το Πνεύμα,
ἐν κόσμῳ, ἀνελήφθη ἐν δόξῃ. φανερώθηκε στους αγγέλους,
κηρύχτηκε στα έθνη, έγινε
πιστευτός στον κόσμο,
αναλήφτηκε με δόξα.

ΠΡΟΣ ΤΙΜΟΘΕΟΝ Α Κεφ. Δ’




Πρόβλεψη της αποστασίας
1 Τὸ δὲ Πνεῦμα ρητῶς λέγει ὅτι ἐν 1 Αλλά το Πνεύμα ρητά λέει ότι σε
ὑστέροις καιροῖς ἀποστήσονταί υστερινούς καιρούς θα
τινες τῆς πίστεως, προσέχοντες αποστατήσουν μερικοί από την
πνεύμασι πλάνοις καὶ πίστη, προσέχοντας σε πνεύματα
διδασκαλίαις δαιμονίων, πλάνης και σε διδασκαλίες
δαιμονίων,

2 ἐν ὑποκρίσει ψευδολόγων, 2 με την υποκρισία ψευδολόγων,
κεκαυστηριασμένων τὴν ἰδίαν που έχουν καυτηριασμένη τη
συνείδησιν, δική τους συνείδηση,
3 κωλυόντων γαμεῖν, ἀπέχεσθαι 3 οι οποίοι εμποδίζουν το γάμο
βρωμάτων, ἃ ὁ Θεὸς ἔκτισεν εἰς και διατάζουν αποχή από
μετάληψιν μετὰ εὐχαριστίας τοῖς φαγητά, που ο Θεός τα
πιστοῖς καὶ ἐπεγνωκόσι τὴν δημιούργησε, για να τα
ἀλήθειαν. λαβαίνουν με ευχαριστία αυτοί
που είναι πιστοί και που έχουν
γνωρίσει καλά την αλήθεια.
4 ὅτι πᾶν κτίσμα Θεοῦ καλόν, καὶ 4 Επειδή κάθε κτίσμα του Θεού
οὐδὲν ἀπόβλητον μετὰ είναι καλό και τίποτα δεν είναι
εὐχαριστίας λαμβανόμενον· απορρίψιμο, όταν λαβαίνεται με
ευχαριστία.
5 ἁγιάζεται γὰρ διὰ λόγου Θεοῦ 5 γιατί αγιάζεται με το λόγο του
καὶ ἐντεύξεως. Θεού και την προσευχή.
Ο καλός διάκονος του Χριστού
6 Ταῦτα ὑποτιθέμενος τοῖς 6 Υποδεικνύοντας αυτά στους
ἀδελφοῖς καλὸς ἔσῃ διάκονος αδελφούς θα είσαι καλός
᾿Ιησοῦ Χριστοῦ, ἐντρεφόμενος διάκονος του Χριστού Ιησού,
τοῖς λόγοις τῆς πίστεως καὶ τῆς γιατί θα ανατρέφεσαι με τα
καλῆς διδασκαλίας ᾗ λόγια της πίστης και της καλής
παρηκολούθηκας. διδασκαλίας που έχεις
παρακολουθήσει.
7 τοὺς δὲ βεβήλους καὶ γραώδεις 7 Αλλά απόφευγε τους βέβηλους
μύθους παραιτοῦ, γύμναζε δὲ μύθους και όσους ταιριάζουν σε
σεαυτὸν πρὸς εὐσέβειαν· γριές. Και γύμναζε τον εαυτό σου
στην ευσέβεια.
8 ἡ γὰρ σωματικὴ γυμνασία πρὸς 8 Γιατί η σωματική γυμναστική
ὀλίγον ἐστὶν ὠφέλιμος, ἡ δὲ είναι ωφέλιμη για λίγο, ενώ η
εὐσέβεια πρὸς πάντα ὠφέλιμός ευσέβεια είναι ωφέλιμη για όλα,
ἐστιν, ἐπαγγελίας ἔχουσα ζωῆς επειδή έχει ως συνέπεια
τῆς νῦν καὶ τῆς μελλούσης.

ΠΡΟΣ ΤΙΜΟΘΕΟΝ Α Κεφ. Δ’


υπόσχεση για τη ζωή την τωρινή
και τη μελλοντική.
9 πιστὸς ὁ λόγος καὶ πάσης 9 Πιστός είναι αυτός ο λόγος και
ἀποδοχῆς ἄξιος· άξιος πλήρους αποδοχής.
10 εἰς τοῦτο γὰρ καὶ κοπιῶμεν καὶ 10 Επειδή γι’ αυτό κοπιάζουμε
ὀνειδιζόμεθα, ὅτι ἠλπίκαμεν ἐπὶ και αγωνιζόμαστε, γιατί έχουμε
Θεῷ ζῶντι, ὅς ἐστι σωτὴρ πάντων ελπίσει σε Θεό ζωντανό, ο οποίος
ἀνθρώπων, μάλιστα πιστῶν. είναι σωτήρας όλων των
ανθρώπων, μάλιστα των πιστών.
11 Παράγγελλε ταῦτα καὶ 11 Αυτά παράγγελλε και δίδασκε.
δίδασκε.
12 μηδείς σου τῆς νεότητος 12 Κανείς ας μην καταφρονεί τη
καταφρονείτω, ἀλλὰ τύπος γίνου νεότητά σου, αλλά να γίνεις
τῶν πιστῶν ἐν λόγῳ, ἐν τύπος των πιστών στα λόγια, στη
ἀναστροφῇ, ἐν ἀγάπῃ, ἐν συμπεριφορά, στην αγάπη, στην
πνεύματι, ἐν πίστει, ἐν ἁγνείᾳ. πίστη, στην αγνότητα.
13 ἕως ἔρχομαι πρόσεχε τῇ 13 Ωσότου να έρθω, προσηλώσου
ἀναγνώσει, τῇ παρακλήσει, τῇ στην ανάγνωση των Γραφών,
διδασκαλίᾳ. στην προτροπή, στη διδασκαλία.
14 μὴ ἀμέλει τοῦ ἐν σοὶ 14 Μην αμελείς το χάρισμα που
χαρίσματος, ὃ ἐδόθη σοι διὰ είναι μέσα σου, το οποίο σου
προφητείας μετὰ ἐπιθέσεως τῶν δόθηκε μέσω προφητείας μαζί με
χειρῶν τοῦ πρεσβυτερίου. την επίθεση των χεριών του
πρεσβυτερίου.
15 ταῦτα μελέτα, ἐν τούτοις ἴσθι, 15 Αυτά μελέτα, σ’ αυτά να μένεις,
ἵνα σου ἡ προκοπὴ φανερὰ ᾖ ἐν για να είναι φανερή η προκοπή
πᾶσιν. σου σε όλους.
16 ἔπεχε σεαυτῷ καὶ τῇ 16 Πρόσεχε τον εαυτό σου και τη
διδασκαλίᾳ, ἐπίμενε αὐτοῖς· διδασκαλία. επίμενε σ’ αυτά.
τοῦτο γὰρ ποιῶν καὶ σεαυτὸν Γιατί κάνοντας αυτό, και τον
σώσεις καὶ τοὺς ἀκούοντάς σου. εαυτό σου θα σώσεις και αυτούς
που σε ακούν.

ΠΡΟΣ ΤΙΜΟΘΕΟΝ Α Κεφ. Ε’




Φροντίδες για διάφορες
κατηγορίες πιστών
1 Πρεσβυτέρῳ μὴ ἐπιπλήξῃς, 1 Πρεσβύτερο στην ηλικία μην
ἀλλὰ παρακάλει ὡς πατέρα, τον επιπλήξεις, αλλά πρότρεπέ
νεωτέρους ὡς ἀδελφούς, τον σαν πατέρα, τους νεότερους
σαν αδελφούς,
2 πρεσβυτέρας ὡς μητέρας, 2 τις πρεσβύτερες σαν μητέρες,

νεωτέρας ὡς ἀδελφὰς ἐν πάσῃ τις νεότερες σαν αδελφές με όλη
ἁγνείᾳ. την αγνότητα.
3 Χήρας τίμα τὰς ὄντως χήρας. 3 Τις χήρες τίμα, αυτές που είναι
πραγματικά χήρες.
4 εἰ δέ τις χήρα τέκνα ἢ ἔκγονα 4 Αν όμως κάποια χήρα έχει
ἔχει, μανθανέτωσαν πρῶτον τὸν παιδιά ή εγγόνια, ας μαθαίνουν
ἴδιον οἶκον εὐσεβεῖν καὶ ἀμοιβὰς πρώτα να είναι ευσεβείς στο δικό
ἀποδιδόναι τοῖς προγόνοις· τοῦτο τους οίκο και να αποδίδουν
γάρ ἐστι καλὸν καὶ ἀπόδεκτον αμοιβές στους προγόνους. γιατί
ἐνώπιον τοῦ Θεοῦ. αυτό είναι αποδεκτό μπροστά
στο Θεό.
5 ἡ δὲ ὄντως χήρα καὶ 5 Αλλά εκείνη που είναι
μεμονωμένη ἤλπικεν ἐπὶ τὸν πραγματικά χήρα και είναι μόνη,
Θεὸν καὶ προσμένει ταῖς δεήσεσι έχει ελπίσει στο Θεό και επιμένει
καὶ ταῖς προσευχαῖς νυκτὸς καὶ στις δεήσεις και στις προσευχές
ἡμέρας· νύχτα και ημέρα.
6 ἡ δὲ σπαταλῶσα ζῶσα τέθνηκε. 6 Εκείνη όμως που σπαταλά στην
ασωτία, ενώ ζει, έχει πεθάνει.
7 καὶ ταῦτα παράγγελλε, ἵνα 7 Και αυτά παράγγελλε, για να
ἀνεπίληπτοι ὦσιν. είναι ανεπίληπτες.
8 εἰ δέ τις τῶν ἰδίων καὶ μάλιστα 8 Και αν κάποιος δεν προνοεί για
τῶν οἰκείων οὐ προνοεῖ, τὴν τους δικούς του και μάλιστα για
πίστιν ἤρνηται καὶ ἔστιν ἀπίστου τους οικείους του, έχει αρνηθεί
χείρων. την πίστη και είναι χειρότερος
από άπιστο.
9 Χήρα καταλεγέσθω μὴ ἔλαττον 9 Ως χήρα ας καταγράφεται στον
ἐτῶν ἑξήκοντα γεγονυῖα, ἑνὸς κατάλογο εκείνη που δεν είναι
ἀνδρὸς γυνή, κάτω των εξήντα ετών, ενός
άντρα γυναίκα,
10 ἐν ἔργοις καλοῖς 10 όταν τα καλά έργα της
μαρτυρουμένη, εἰ μαρτυρούνται, αν ανάθρεψε
ἐτεκνοτρόφησεν, εἰ παιδιά, αν φιλοξένησε, αν ένιψε
ἐξενοδόχησεν, εἰ ἁγίων πόδας πόδια αγίων, αν βοήθησε

ΠΡΟΣ ΤΙΜΟΘΕΟΝ Α Κεφ. Ε’


ἔνιψεν, εἰ θλιβομένοις ἐπήρκεσεν, θλιμμένους, αν επιδίωξε κάθε
εἰ παντὶ ἔργῳ ἀγαθῷ έργο αγαθό.
ἐπηκολούθησε.
11 νεωτέρας δὲ χήρας παραιτοῦ· 11 Τις νεότερες όμως χήρες
ὅταν γὰρ καταστρηνιάσωσι τοῦ απόφευγε να καταγράφεις. Γιατί,
Χριστοῦ, γαμεῖν θέλουσιν, όταν ζήσουν ακόλαστα ενάντια
στο Χριστό, θέλουν να
παντρευτούν
12 ἔχουσαι κρῖμα, ὅτι τὴν πρώτην 12 και πέφτουν σε κατάκριση,
πίστιν ἠθέτησαν· γιατί αθέτησαν την πρώτη τους
συνθήκη.
13 ἅμα δὲ καὶ ἀργαὶ μανθάνουσι 13 Συγχρόνως επίσης μαθαίνουν
περιερχόμεναι τὰς οἰκίας, οὐ να γίνονται και αργές καθώς
μόνον δὲ ἀργαί, ἀλλὰ καὶ περιέρχονται στις οικίες, και όχι
φλύαροι καὶ περίεργοι, λαλοῦσαι μόνο αργές αλλά και φλύαρες
τὰ μὴ δέοντα. και περίεργες, μιλώντας όσα δεν
πρέπει.
14 βούλομαι οὖν νεωτέρας 14 Θέλω, λοιπόν, οι νεότερες να
γαμεῖν, τεκνογονεῖν, παντρεύονται, να γεννούν
οἰκοδεσποτεῖν, μηδεμίαν παιδιά, να γίνονται
ἀφορμὴν διδόναι τῷ ἀντικειμένῳ οικοδέσποινες, να μη δίνουν
λοιδορίας χάριν. καμιά αφορμή στους αντίθετους
για κακολογία.
15 ἤδη γάρ τινες ἐξετράπησαν 15 Γιατί ήδη μερικές εκτράπηκαν
ὀπίσω τοῦ σατανᾶ. πίσω από το Σατανά.
16 εἴ τις πιστὸς ἢ πιστὴ ἔχει 16 Αν κάποιος πιστός ή πιστή έχει
χήρας, ἐπαρκείτω αὐταῖς, καὶ μὴ χήρες, ας τις βοηθά και ας μην
βαρείσθω ἡ ἐκκλησία, ἵνα ταῖς επιβαρύνεται η εκκλησία, για να
ὄντως χήραις ἐπαρκέσῃ. βοηθήσει αυτές που είναι
πραγματικά χήρες.
17 Οἱ καλῶς προεστῶτες 17 Οι πρεσβύτεροι που υπήρξαν
πρεσβύτεροι διπλῆς τιμῆς καλοί προϊστάμενοι ας
ἀξιούσθωσαν, μάλιστα οἱ αξιώνονται διπλή τιμή, μάλιστα
κοπιῶντες ἐν λόγῳ καὶ εκείνοι που κοπιάζουν στο λόγο
διδασκαλίᾳ· και στη διδασκαλία.
18 λέγει γὰρ ἡ γραφή· βοῦν 18 Γιατί λέει η Γραφή: Βόδι που
ἀλοῶντα οὐ φιμώσεις· καί· ἄξιος αλωνίζει δε θα το φιμώσεις. και:
ὁ ἐργάτης τοῦ μισθοῦ αὐτοῦ. “Άξιος είναι ο εργάτης του
μισθού του”.
19 κατὰ πρεσβυτέρου 19 Εναντίον πρεσβυτέρου μην

κατηγορίαν μὴ παραδέχου, ἐκτὸς αποδέχεσαι κατηγορία, εκτός αν
εἰ μὴ ἐπὶ δύο ἢ τριῶν μαρτύρων.

ΠΡΟΣ ΤΙΜΟΘΕΟΝ Α Κεφ. Ε’


βασίζεται πάνω σε δύο ή τρεις
μάρτυρες.
20 τοὺς ἁμαρτάνοντας ἐνώπιον 20 Εκείνους που αμαρτάνουν
πάντων ἔλεγχε, ἵνα καὶ οἱ λοιποὶ έλεγχέ τους μπροστά σε όλους,
φόβον ἔχωσι. ώστε και οι υπόλοιποι να
φοβούνται.
21 διαμαρτύρομαι ἐνώπιον τοῦ 21 Σε ικετεύω μπροστά στο Θεό
Θεοῦ καὶ Κυρίου ᾿Ιησοῦ Χριστοῦ και στο Χριστό Ιησού και στους
καὶ τῶν ἐκλεκτῶν ἀγγέλων, ἵνα εκλεκτούς αγγέλους να φυλάξεις
ταῦτα φυλάξῃς, χωρὶς αυτά χωρίς προκατάληψη, μην
προκρίματος μηδὲν ποιῶν κατὰ κάνοντας τίποτα με μεροληψία.
πρόσκλισιν.
22 χεῖρας ταχέως μηδενὶ ἐπιτίθει, 22 Χέρια σε κανέναν μην επιθέτεις
μηδὲ κοινώνει ἁμαρτίαις γρήγορα μήτε να συμμετέχεις σε
ἀλλοτρίαις· σεαυτὸν ἁγνὸν τήρει. ξένες αμαρτίες. τον εαυτό σου
αγνό να τον τηρείς.
23 Μηκέτι ὑδροπότει, ἀλλ' οἴνῳ 23 Μην πίνεις πια συνεχώς νερό,
ὀλίγῳ χρῶ διὰ τὸν στόμαχόν σου αλλά να χρησιμοποιείς λίγο
καὶ τὰς πυκνάς σου ἀσθενείας. κρασί για το στομάχι σου και για
τις συχνές σου ασθένειες.
24 Τινῶν ἀνθρώπων αἱ ἁμαρτίαι 24 Σε μερικούς ανθρώπους οι
πρόδηλοί εἰσι, προάγουσαι εἰς αμαρτίες τους είναι ολοφάνερες
κρίσιν, τισὶ δὲ καὶ και προπορεύονται προς
ἐπακολουθοῦσιν· κατάκρισή τους, ενώ βεβαίως σε
άλλους η φανέρωσή τους
επακολουθεί.
25 ὡσαύτως καὶ τὰ καλὰ ἔργα 25 Ομοίως και τα έργα τα καλά
πρόδηλά ἐστι, καὶ τὰ ἄλλως είναι ολοφάνερα, αλλά και τα
ἔχοντα κρυβῆναι οὐ δύνανται. αλλιώτικα δε δύνανται να
κρυφτούν.

ΠΡΟΣ ΤΙΜΟΘΕΟΝ Α Κεφ. ΣΤ’




Οι δούλοι
1 Ὅσοι εἰσὶν ὑπὸ ζυγὸν δοῦλοι, 1 Όσοι είναι δούλοι κάτω από
τοὺς ἰδίους δεσπότας πάσης ζυγό ας θεωρούν τους δικούς
τιμῆς ἀξίους ἡγείσθωσαν, ἵνα μὴ τους δεσπότες άξιους κάθε τιμής,
τὸ ὄνομα τοῦ Θεοῦ καὶ ἡ για να μη βλασφημείται το
διδασκαλία βλασφημῆται. όνομα του Θεού και η
διδασκαλία του.

2 οἱ δὲ πιστοὺς ἔχοντες δεσπότας 2 Και εκείνοι που έχουν δεσπότες
μὴ καταφρονείτωσαν, ὅτι πιστούς ας μην τους
ἀδελφοί εἰσιν, ἀλλὰ μᾶλλον καταφρονούν, επειδή είναι
δουλευέτωσαν, ὅτι πιστοί εἰσι καὶ αδελφοί, αλλά περισσότερο να
ἀγαπητοὶ οἱ τῆς εὐεργεσίας δουλεύουν, γιατί είναι πιστοί και
ἀντιλαμβανόμενοι. αγαπητοί εκείνοι που
βοηθιούνται από την ευεργετική
υπηρεσία τους.
Οι αιρετικοί, η φιλαργυρία τους κι
ο πραγματικός πλούτος
3 Ταῦτα δίδασκε καὶ παρακάλει. 3 Αυτά δίδασκε και πρότρεπε. Αν
εἴ τις ἑτεροδιδασκαλεῖ καὶ μὴ κάποιος διδάσκει διαφορετικά
προσέρχεται ὑγιαίνουσι λόγοις και δεν ακολουθεί τους υγιείς
τοῖς τοῦ Κυρίου ἡμῶν ᾿Ιησοῦ λόγους που είναι του Κυρίου μας
Χριστοῦ καὶ τῇ κατ' εὐσέβειαν Ιησού Χριστού και τη διδασκαλία
διδασκαλίᾳ, που συμφωνεί με την ευσέβεια,
4 τετύφωται, μηδὲν ἐπιστάμενος, 4 είναι θολωμένος από
ἀλλὰ νοσῶν περὶ ζητήσεις καὶ υπερηφάνεια, δε γνωρίζει καλά
λογομαχίας, ἐξ ὧν γίνεται τίποτε, αλλά νοσεί για
φθόνος, ἔρις, βλασφημίαι, συζητήσεις και λογομαχίες, από
ὑπόνοιαι πονηραί, τις οποίες γίνεται φθόνος, έριδα,
βλαστήμιες, υπόνοιες κακές,
5 παραδιατριβαὶ διεφθαρμένων 5 συνεχείς διαπληκτισμοί
ἀνθρώπων τὸν νοῦν καὶ ανθρώπων διεφθαρμένων στο
ἀπεστερημένων τῆς ἀληθείας, νου και που έχουν στερηθεί την
νομιζόντων πορισμὸν εἶναι τὴν αλήθεια, οι οποίοι νομίζουν πως
εὐσέβειαν. ἀφίστασο ἀπὸ τῶν η ευσέβεια είναι πορισμός
τοιούτων. κέρδους. Να απομακρύνεσαι από
τέτοιους ανθρώπους.
6 ῎Εστι δὲ πορισμὸς μέγας ἡ 6 Είναι όμως μεγάλος πορισμός
εὐσέβεια μετὰ αὐταρκείας. κέρδους η ευσέβεια μαζί με
αυτάρκεια.

ΠΡΟΣ ΤΙΜΟΘΕΟΝ Α Κεφ. ΣΤ’


7 οὐδὲν γὰρ εἰσηνέγκαμεν εἰς τὸν 7 Επειδή τίποτα δε φέραμε μέσα
κόσμον, δῆλον ὅτι οὐδὲ στον κόσμο, είναι φανερό ότι
ἐξενεγκεῖν τι δυνάμεθα· ούτε να φέρουμε κάτι έξω από
αυτόν μπορούμε.
8 ἔχοντες δὲ διατροφὰς καὶ 8 Αν έχουμε λοιπόν διατροφές και
σκεπάσματα, τούτοις σκεπάσματα, σ’ αυτά ας
ἀρκεσθησόμεθα. αρκεστούμε.
9 οἱ δὲ βουλόμενοι πλουτεῖν 9 Εκείνοι όμως που θέλουν να
ἐμπίπτουσιν εἰς πειρασμὸν καὶ πλουτίζουν πέφτουν σε πειρασμό
παγίδα καὶ ἐπιθυμίας πολλὰς και παγίδα και επιθυμίες πολλές,
ἀνοήτους καὶ βλαβεράς, αἵτινες ανόητες και βλαβερές, οι οποίες
βυθίζουσι τοὺς ἀνθρώπους εἰς βυθίζουν τους ανθρώπους σε
ὄλεθρον καὶ ἀπώλειαν. όλεθρο και σε απώλεια.
10 ρίζα γὰρ πάντων τῶν κακῶν 10 Γιατί ρίζα όλων των κακών
ἐστιν ἡ φιλαργυρία, ἧς τινες είναι η φιλαργυρία, για την
ὀρεγόμενοι ἀπεπλανήθησαν ἀπὸ οποία, επειδή μερικοί την
τῆς πίστεως καὶ ἑαυτοὺς ορέγονται, αποπλανήθηκαν από
περιέπειραν ὀδύναις πολλαῖς. την πίστη και κατατρύπησαν
τους εαυτούς τους με οδύνες
πολλές.
Τελικές συμβουλές
11 Σὺ δέ, ὦ ἄνθρωπε τοῦ Θεοῦ, 11 Εσύ όμως, ω άνθρωπε του
ταῦτα φεῦγε· δίωκε δὲ Θεού, φεύγε από αυτά, και
δικαιοσύνην, εὐσέβειαν, πίστιν, επιδίωκε δικαιοσύνη, ευσέβεια,
ἀγάπην, ὑπομονήν, πρᾳότητα. πίστη, αγάπη, υπομονή, διάθεση
πραότητας.
12 ἀγωνίζου τὸν καλὸν ἀγῶνα 12 Αγωνίζου τον καλό αγώνα της
τῆς πίστεως· ἐπιλαβοῦ τῆς πίστης. κράτησε την αιώνια ζωή,
αἰωνίου ζωῆς, εἰς ἣν καὶ ἐκλήθης στην οποία καλέστηκες και για
καὶ ὡμολόγησας τὴν καλὴν την οποία ομολόγησες την καλή
ὁμολογίαν ἐνώπιον πολλῶν ομολογία μπροστά σε πολλούς
μαρτύρων. μάρτυρες.
13 παραγγέλλω σοι ἐνώπιον τοῦ 13 Σου παραγγέλλω μπροστά στο
Θεοῦ τοῦ ζωοποιοῦντος τὰ πάντα Θεό, που ζωογονεί τα πάντα, και
καὶ Χριστοῦ ᾿Ιησοῦ τοῦ στο Χριστό Ιησού, που
μαρτυρήσαντος ἐπὶ Ποντίου μαρτύρησε επί Ποντίου Πιλάτου
Πιλάτου τὴν καλὴν ὁμολογίαν, την καλή ομολογία,
14 τηρῆσαί σε τὴν ἐντολὴν 14 να τηρήσεις την εντολή
ἄσπιλον, ἀνεπίληπτον μέχρι τῆς άσπιλη και ανεπίληπτη μέχρι
ἐπιφανείας τοῦ Κυρίου ἡμῶν την επιφάνεια του Κυρίου μας

᾿Ιησοῦ Χριστοῦ, Ιησού Χριστού.

ΠΡΟΣ ΤΙΜΟΘΕΟΝ Α Κεφ. ΣΤ’


15 ἣν καιροῖς ἰδίοις δείξει ὁ 15 Την οποία θα δείξει στους
μακάριος καὶ μόνος δυνάστης, ὁ δικούς του καθορισμένους
βασιλεὺς τῶν βασιλευόντων καὶ καιρούς ο μακάριος και μόνος
κύριος τῶν κυριευόντων, δυνάστης, ο βασιλιάς αυτών που
βασιλεύουν και Κύριος αυτών
που κυριαρχούν,
16 ὁ μόνος ἔχων ἀθανασίαν, φῶς 16 ο μόνος που έχει αθανασία,
οἰκῶν ἀπρόσιτον, ὃν εἶδεν οὐδεὶς που κατοικεί σε φως απρόσιτο,
ἀνθρώπων οὐδὲ ἰδεῖν δύναται· ᾧ τον οποίο κανείς από τους
τιμὴ καὶ κράτος αἰώνιον· ἀμήν. ανθρώπους δεν είδε ούτε δύναται
να τον δει. Σ’ αυτόν τιμή και
εξουσία αιώνια! Αμήν.
17 Τοῖς πλουσίοις ἐν τῷ νῦν αἰῶνι 17 Στους πλούσιους του τωρινού
παράγγελλε μὴ ὑψηλοφρονεῖν, αιώνα παράγγελλε να μην
μηδὲ ἠλπικέναι ἐπὶ πλούτου υψηλοφρονούν μήτε να έχουν
ἀδηλότητι, ἀλλ' ἐν τῷ Θεῷ τῷ ελπίσει στην αβεβαιότητα του
ζῶντι, τῷ παρέχοντι ἡμῖν πάντα πλούτου, αλλά στο Θεό που μας
πλουσίως εἰς ἀπόλαυσιν, παρέχει όλα πλούσια προς
απόλαυση.
18 ἀγαθοεργεῖν, πλουτεῖν ἐν 18 Να αγαθοεργούν, να
ἔργοις καλοῖς, εὐμεταδότους πλουτίζουν σε έργα καλά, να
εἶναι, κοινωνικούς, είναι πρόθυμοι στο να δίνουν,
κοινωνικοί,
19 ἀποθησαυρίζοντας ἑαυτοῖς 19 αποθησαυρίζοντας για τους
θεμέλιον καλὸν εἰς τὸ μέλλον, ἵνα εαυτούς τους ένα καλό θεμέλιο
ἐπιλάβωνται τῆς αἰωνίου ζωῆς. στο μέλλον, ώστε να κρατήσουν
την πραγματική ζωή.
20 ῏Ω Τιμόθεε, τὴν 20 Ω Τιμόθεε, την παρακαταθήκη
παρακαταθήκην φύλαξον, φύλαξε, αποφεύγοντας τα
ἐκτρεπόμενος τὰς βεβήλους βέβηλα κούφια λόγια και τις
κενοφωνίας καὶ ἀντιθέσεις τῆς αντιθέσεις της ψευδώνυμης
ψευδωνύμου γνώσεως, γνώσης,
21 ἥν τινες ἐπαγγελλόμενοι περὶ 21 την οποία καθώς μερικοί
τὴν πίστιν ἠστόχησαν. ῾Η χάρις επαγγέλλονται, ως προς την
μετὰ σοῦ· ἀμήν. πίστη αστόχησαν. Η χάρη μαζί
σας.

ΠΡΟΣ ΤΙΜΟΘΕΟΝ Β Κεφ. Α’




Χαιρετισμός
1 Παῦλος, ἀπόστολος Χριστοῦ 1 Παύλος, απόστολος του
᾿Ιησοῦ διὰ θελήματος Θεοῦ κατ' Χριστού Ιησού με το θέλημα του
ἐπαγγελίαν ζωῆς τῆς ἐν Χριστῷ Θεού, σύμφωνα με την υπόσχεση
᾿Ιησοῦ, της ζωής που υπάρχει στο Χριστό
Ιησού,
2 Τιμοθέῳ ἀγαπητῷ τέκνῳ· χάρις, 2 προς τον Τιμόθεο, το αγαπητό

ἔλεος, εἰρήνη ἀπὸ Θεοῦ πατρὸς τέκνο μου. Χάρη, έλεος, ειρήνη
καὶ Χριστοῦ ᾿Ιησοῦ τοῦ Κυρίου από το Θεό Πατέρα και από το
ἡμῶν. Χριστό Ιησού τον Κύριό μας.
Το θάρρος του Παύλου υπόδειγμα
για τον Τιμόθεο
3 Χάριν ἔχω τῷ Θεῷ, ᾧ λατρεύω 3 Ευχαριστώ το Θεό, τον οποίο
ἀπὸ προγόνων ἐν καθαρᾷ λατρεύω από τους προγόνους
συνειδήσει, ὡς ἀδιάλειπτον ἔχω μου με καθαρή συνείδηση,
τὴν περὶ σοῦ μνείαν ἐν ταῖς καθώς αδιάλειπτα σε αναφέρω
δεήσεσί μου νυκτὸς καὶ ἡμέρας, στις δεήσεις μου νύχτα και
ημέρα,
4 ἐπιποθῶν σε ἰδεῖν, μεμνημένος 4 ποθώντας πολύ να σε δω,
σου τῶν δακρύων, ἵνα χαρᾶς επειδή θυμάμαι τα δάκρυά σου,
πληρωθῶ, για να γεμίσω χαρά.
5 ὑπόμνησιν λαμβάνων τῆς ἐν σοὶ 5 Γιατί θυμήθηκα την
ἀνυποκρίτου πίστεως, ἥτις ανυπόκριτη πίστη που είναι μέσα
ἐνῴκησε πρῶτον ἐν τῇ μάμμῃ σου, η οποία κατοίκησε πρώτα
σου Λωΐδι καὶ τῇ μητρί σου μέσα στη γιαγιά σου Λωΐδα και
Εὐνίκῃ, πέπεισμαι δὲ ὅτι καὶ ἐν στη μητέρα σου Ευνίκη, και είμαι
σοί. πεισμένος ότι κατοικεί και μέσα
σ’ εσένα.
6 Δι' ἣν αἰτίαν ἀναμιμνήσκω σε 6 Γι’ αυτήν την αιτία σού
ἀναζωπυρεῖν τὸ χάρισμα τοῦ υπενθυμίζω να αναζωπυρώνεις
Θεοῦ, ὅ ἐστιν ἐν σοὶ διὰ τῆς το χάρισμα του Θεού, που είναι
ἐπιθέσεως τῶν χειρῶν μου· μέσα σου μέσω της επίθεσης των
χεριών μου.
7 οὐ γὰρ ἔδωκεν ἡμῖν ὁ Θεὸς 7 Γιατί δε μας έδωσε ο Θεός
Πνεῦμα δειλίας, ἀλλὰ δυνάμεως πνεύμα δειλίας, αλλά δύναμης
καὶ ἀγάπης καὶ σωφρονισμοῦ. και αγάπης και σωφρονισμού.
8 μὴ οὖν ἐπαισχυνθῇς τὸ 8 Μη λοιπόν ντραπείς τη
μαρτύριον τοῦ Κυρίου ἡμῶν μηδὲ μαρτυρία του Κυρίου μας μήτε
ἐμὲ τὸν δέσμιον αὐτοῦ, ἀλλὰ εμένα το δέσμιό του, αλλά

ΠΡΟΣ ΤΙΜΟΘΕΟΝ Β Κεφ. Α’


συγκακοπάθησον τῷ εὐαγγελίῳ συγκακοπάθησε στο ευαγγέλιο
κατὰ δύναμιν Θεοῦ, σύμφωνα με τη δύναμη του Θεού,
9 τοῦ σώσαντος ἡμᾶς καὶ 9 ο οποίος μας έσωσε και μας
καλέσαντος κλήσει ἁγίᾳ, οὐ κάλεσε σε κλήση άγια, όχι κατά
κατὰ τὰ ἔργα ἡμῶν, ἀλλὰ κατ' τα έργα μας, αλλά κατά τη δική
ἰδίαν πρόθεσιν καὶ χάριν, τὴν του πρόθεση και χάρη, η οποία
δοθεῖσαν ἡμῖν ἐν Χριστῷ ᾿Ιησοῦ μας δόθηκε στο Χριστό Ιησού
πρὸ χρόνων αἰωνίων, προαιωνίως.
10 φανερωθεῖσαν δὲ νῦν διὰ τῆς 10 Φανερώθηκε όμως τώρα με
ἐπιφανείας τοῦ σωτῆρος ἡμῶν την επιφάνεια του σωτήρα μας
᾿Ιησοῦ Χριστοῦ, καταργήσαντος Χριστού Ιησού, που αφενός
μὲν τὸν θάνατον, φωτίσαντος δὲ κατάργησε το θάνατο, αφετέρου
ζωὴν καὶ ἀφθαρσίαν διὰ τοῦ έφερε στο φως ζωή και
εὐαγγελίου, αφθαρσία μέσω του ευαγγελίου,
11 εἰς ὃ ἐτέθην ἐγὼ κήρυξ καὶ 11 για το οποίο τέθηκα εγώ
ἀπόστολος καὶ διδάσκαλος κήρυκας και απόστολος και
ἐθνῶν. διδάσκαλος.
12 δι' ἣν αἰτίαν καὶ ταῦτα πάσχω, 12 γι’ αυτήν την αιτία και πάσχω
ἀλλ' οὐκ ἐπαισχύνομαι· οἶδα γὰρ αυτά. Αλλά δεν ντρέπομαι, γιατί
ᾧ πεπίστευκα, καὶ πέπεισμαι ὅτι ξέρω σε ποιον έχω πιστέψει και
δυνατός ἐστι τὴν παραθήκην μου είμαι πεισμένος ότι είναι δυνατός
φυλάξαι εἰς ἐκείνην τὴν ἡμέραν. να φυλάξει την παρακαταθήκη
μου ως εκείνη την Ημέρα.
13 ὑποτύπωσιν ἔχε ὑγιαινόντων 13 Υπόδειγμα υγιών λόγων έχε
λόγων ὧν παρ' ἐμοῦ ἤκουσας, ἐν αυτούς που άκουσες από εμένα
πίστει καὶ ἀγάπῃ τῇ ἐν Χριστῷ με πίστη και αγάπη που υπάρχει
᾿Ιησοῦ· όταν έχουμε κοινωνία με το
Χριστό Ιησού.
14 τὴν καλὴν παραθήκην 14 Την καλή παρακαταθήκη
φύλαξον διὰ Πνεύματος ῾Αγίου φύλαξέ την μέσω του Πνεύματος
τοῦ ἐνοικοῦντος ἐν ἡμῖν. του Αγίου που κατοικεί μέσα μας.
15 Οἶδας τοῦτο, ὅτι 15 Ξέρεις αυτό, ότι με
ἀπεστράφησάν με πάντες οἱ ἐν αποστράφηκαν όλοι αυτοί που
τῇ ᾿Ασίᾳ, ὧν ἐστι Φύγελλος καὶ είναι στην επαρχία της Ασίας,
῾Ερμογένης. μεταξύ των οποίων είναι ο
Φύγελος και ο Ερμογένης.
16 δῴη ἔλεος ὁ Κύριος τῷ 16 Είθε να δώσει έλεος ο Κύριος
᾿Ονησιφόρου οἴκῳ, ὅτι πολλάκις στον οίκο του Ονησιφόρου, γιατί
με ἀνέψυξε καὶ τὴν ἅλυσίν μου πολλές φορές με ανακούφισε και
οὐκ ἐπαισχύνθη, την αλυσίδα μου δεν ντράπηκε,

ΠΡΟΣ ΤΙΜΟΘΕΟΝ Β Κεφ. Α’


17 ἀλλὰ γενόμενος ἐν Ρώμῃ 17 αλλά αφού ήρθε στη Ρώμη,
σπουδαιότερον ἐζήτησέ με καὶ επιμελώς με αναζήτησε και με
εὗρε· βρήκε.
18 δῴη αὐτῷ ὁ Κύριος εὑρεῖν 18 Είθε να του δώσει ο Κύριος να
ἔλεος παρὰ Κυρίου ἐν ἐκείνῃ τῇ βρει έλεος από τον Κύριο εκείνη
ἡμέρᾳ· καὶ ὅσα ἐν ᾿Εφέσῳ την ημέρα. Και όσα στην Έφεσο
διηκόνησε, βέλτιον σὺ γινώσκεις. διακόνησε εσύ τα γνωρίζεις
καλύτερα.

ΠΡΟΣ ΤΙΜΟΘΕΟΝ Β Κεφ. Β’




Ο καλός στρατιώτης του Ιησού
Χριστού
1 Σὺ οὖν, τέκνον μου, ἐνδυναμοῦ 1 Εσύ, λοιπόν, τέκνο μου, να
ἐν τῇ χάριτι τῇ ἐν Χριστῷ ᾿Ιησοῦ, ενδυναμώνεσαι στη χάρη που
είναι στο Χριστό Ιησού,
2 καὶ ἃ ἤκουσας παρ' ἐμοῦ διὰ 2 και αυτά που άκουσες από
πολλῶν μαρτύρων, ταῦτα εμένα μέσω πολλών μαρτύρων,

παράθου πιστοῖς ἀνθρώποις, αυτά παράθεσε σε πιστούς
οἵτινες ἱκανοὶ ἔσονται καὶ ανθρώπους, οι οποίοι να είναι
ἑτέρους διδάξαι. ικανοί και άλλους να διδάξουν.
3 σὺ οὖν κακοπάθησον ὡς καλὸς 3 Συγκακοπάθησε σαν καλός
στρατιώτης ᾿Ιησοῦ Χριστοῦ. στρατιώτης του Χριστού Ιησού.
4 οὐδεὶς στρατευόμενος 4 Κανείς στρατευόμενος δεν
ἐμπλέκεται ταῖς τοῦ βίου εμπλέκεται στις βιοτικές
πραγματείαις, ἵνα τῷ απασχολήσεις, για να αρέσει σ’
στρατολογήσαντι ἀρέσῃ. αυτόν που τον στρατολόγησε.
5 ἐὰν δὲ καὶ ἀθλῇ τις, οὐ 5 Αν επίσης και κάποιος αθλείται,
στεφανοῦται, ἐὰν μὴ νομίμως δε στεφανώνεται αν δεν
ἀθλήσῃ. αγωνιστεί νόμιμα.
6 τὸν κοπιῶντα γεωργὸν δεῖ 6 Ο γεωργός που κοπιάζει πρέπει
πρῶτον τῶν καρπῶν πρώτα αυτός να λαβαίνει μέρος
μεταλαμβάνειν. από τους καρπούς.
7 νόει ἃ λέγω· δῴη γάρ σοι ὁ 7 Κατάλαβε ό,τι λέω. Γιατί θα σου
Κύριος σύνεσιν ἐν πᾶσι. δώσει ο Κύριος σύνεση σε όλα.
8 Μνημόνευε ᾿Ιησοῦν Χριστὸν 8 Να θυμάσαι τον Ιησού Χριστό,
ἐγηγερμένον ἐκ νεκρῶν, ἐκ που έχει εγερθεί από τους
σπέρματος Δαυΐδ, κατὰ τὸ νεκρούς, που είναι από το σπέρμα
εὐαγγέλιόν μου, του Δαβίδ, σύμφωνα με το
ευαγγέλιό μου,
9 ἐν ᾧ κακοπαθῶ μέχρι δεσμῶν 9 για το οποίο κακοπαθώ μέχρι
ὡς κακοῦργος· ἀλλ' ὁ λόγος τοῦ τα δεσμά σαν κακούργος, αλλά ο
Θεοῦ οὐ δέδεται. λόγος του Θεού δεν έχει δεθεί.
10 διὰ τοῦτο πάντα ὑπομένω διὰ 10 Γι’ αυτό όλα τα υπομένω για
τοὺς ἐκλεκτούς, ἵνα καὶ αὐτοὶ τους εκλεκτούς, για να πετύχουν
σωτηρίας τύχωσι τῆς ἐν Χριστῷ και αυτοί τη σωτηρία που
᾿Ιησοῦ μετὰ δόξης αἰωνίου. υπάρχει στο Χριστό Ιησού μαζί με
δόξα αιώνια.
11 Πιστὸς ὁ λόγος· εἰ γὰρ 11 Πιστός είναι αυτός ο λόγος:
συναπεθάνομεν, καὶ συζήσομεν· «Αν πράγματι πεθάναμε μαζί
του, μαζί του και θα ζήσουμε.

ΠΡΟΣ ΤΙΜΟΘΕΟΝ Β Κεφ. Β’


12 εἰ ὑπομένομεν, καὶ 12 Αν υπομένουμε, μαζί του και
συμβασιλεύσομεν· εἰ ἀρνούμεθα, θα βασιλέψουμε. Αν θα τον
κἀκεῖνος ἀρνήσεται ἡμᾶς· αρνηθούμε, κι εκείνος θα αρνηθεί
εμάς.
13 εἰ ἀπιστοῦμεν, ἐκεῖνος πιστὸς 13 Αν απιστούμε, εκείνος πιστός
μένει· ἀρνήσασθαι ἑαυτὸν οὐ μένει, γιατί να αρνηθεί τον εαυτό
δύναται. του δεν δύναται».
Ο σωστός εργάτης
14 Ταῦτα ὑπομίμνησκε, 14 Αυτά υπενθύμιζε,
διαμαρτυρόμενος ἐνώπιον τοῦ μαρτυρώντας επίσημα μπροστά
Κυρίου μὴ λογομαχεῖν εἰς οὐδὲν στο Θεό να μη λογομαχούν, γιατί
χρήσιμον, ἐπὶ καταστροφῇ τῶν δεν είναι σε τίποτα χρήσιμο,
ἀκουόντων. αλλά επιφέρει καταστροφή σ’
αυτούς που ακούν.
15 σπούδασον σεαυτὸν δόκιμον 15 Φρόντισε να παρουσιάσεις τον
παραστῆσαι τῷ Θεῷ, ἐργάτην εαυτό σου δόκιμο στο Θεό,
ἀνεπαίσχυντον, ὀρθοτομοῦντα εργάτη αντρόπιαστο, που
τὸν λόγον τῆς ἀληθείας. ορθοτομεί το λόγο της αλήθειας.
16 τὰς δὲ βεβήλους κενοφωνίας 16 Και τα βέβηλα κούφια λόγια
περιΐστασο· ἐπὶ πλεῖον γὰρ απόφευγέ τα. γιατί αυτοί που τα
προκόψουσιν ἀσεβείας, λένε όλο και περισσότερο θα
προκόψουν στην ασέβεια
17 καὶ ὁ λόγος αὐτῶν ὡς 17 και ο λόγος τους θα καταφάγει
γάγγραινα νομὴν ἕξει· ὧν ἐστιν και θα εξαπλωθεί σαν
῾Υμέναιος καὶ Φιλητός, γάγγραινα. Από αυτούς είναι ο
Υμέναιος και ο Φίλητος,
18 οἵτινες περὶ τὴν ἀλήθειαν 18 οι οποίοι αστόχησαν ως προς
ἠστόχησαν, λέγοντες τὴν την αλήθεια, λέγοντας πως η
ἀνάστασιν ἤδη γεγονέναι, καὶ ανάσταση ήδη έχει γίνει, και
ἀνατρέπουσι τήν τινων πίστιν. ανατρέπουν την πίστη μερικών.
19 ὁ μέντοι στερεὸς θεμέλιος τοῦ 19 Αλλά όμως το στερεό θεμέλιο
Θεοῦ ἕστηκεν, ἔχων τὴν του Θεού έχει στηθεί, έχοντας
σφραγῖδα ταύτην· ἔγνω Κύριος αυτήν τη σφραγίδα: Ο Κύριος
τοὺς ὄντας αὐτοῦ· καὶ ἀποστήτω γνώρισε αυτούς που είναι δικοί
ἀπὸ ἀδικίας πᾶς ὁ ὀνομάζων τὸ του. και: “Ας απομακρυνθεί από
ὄνομα Κυρίου. την αδικία καθένας που ονομάζει
το όνομα του Κυρίου”.
20 ἐν μεγάλῃ δὲ οἰκίᾳ οὐκ ἔστι 20 Εξάλλου μέσα σε μια μεγάλη
μόνον σκεύη χρυσᾶ καὶ ἀργυρᾶ, οικία δεν υπάρχουν μόνο σκεύη
ἀλλὰ καὶ ξύλινα καὶ ὀστράκινα, χρυσά και αργυρά, αλλά και

καὶ ἃ μὲν εἰς τιμήν, ἃ δὲ εἰς ξύλινα και πήλινα. Και αφενός
ἀτιμίαν.

ΠΡΟΣ ΤΙΜΟΘΕΟΝ Β Κεφ. Β’


άλλα είναι για τιμητική χρήση,
αφετέρου άλλα για ευτελή.
21 ἐὰν οὖν τις ἐκκαθάρῃ ἑαυτὸν 21 Αν λοιπόν κάποιος καθαρίσει
ἀπὸ τούτων, ἔσται σκεῦος εἰς εντελώς τον εαυτό του από αυτά,
τιμήν, ἡγιασμένον καὶ θα είναι σκεύος για τιμή,
εὔχρηστον τῷ δεσπότῃ, εἰς πᾶν αγιασμένο, εύχρηστο στο
ἔργον ἀγαθὸν ἡτοιμασμένον. Δεσπότη, ετοιμασμένο για κάθε
έργο αγαθό.
22 τὰς δὲ νεωτερικὰς ἐπιθυμίας 22 Και τις επαναστατικές
φεῦγε, δίωκε δὲ δικαιοσύνην, επιθυμίες απόφευγε και επιδίωκε
πίστιν, ἀγάπην, εἰρήνην μετὰ δικαιοσύνη, πίστη, αγάπη,
τῶν ἐπικαλουμένων τὸν Κύριον ειρήνη μαζί μ’ εκείνους που
ἐκ καθαρᾶς καρδίας. επικαλούνται τον Κύριο μέσα
από καθαρή καρδιά.
23 τὰς δὲ μωρὰς καὶ ἀπαιδεύτους 23 Ενώ τις μωρές και αμαθείς
ζητήσεις παραιτοῦ, εἰδὼς ὅτι συζητήσεις παράτα τες, γιατί
γεννῶσι μάχας· ξέρεις ότι γεννούν μάχες.
24 δοῦλον δὲ Κυρίου οὐ δεῖ 24 Ο δούλος όμως του Κυρίου δεν
μάχεσθαι, ἀλλ' ἤπιον εἶναι πρὸς πρέπει να μάχεται, αλλά να είναι
πάντας, διδακτικόν, ἀνεξίκακον, ήπιος προς όλους, διδακτικός,
ανεξίκακος,
25 ἐν πρᾳότητι παιδεύοντα τοὺς 25 εκπαιδεύοντας με πραότητα
ἀντιδιατιθεμένους, μήποτε δῷ εκείνους που είναι αντίθετα
αὐτοῖς ὁ Θεὸς μετάνοιαν εἰς διατεθειμένοι, μην τυχόν τους
ἐπίγνωσιν ἀληθείας, δώσει ο Θεός μετάνοια, για να
έρθουν σε επίγνωση της
αλήθειας
26 καὶ ἀνανήψωσιν ἐκ τῆς τοῦ 26 και να συνέλθουν από τη μέθη
διαβόλου παγίδος, ἐζωγρημένοι της παγίδας του διαβόλου, οι
ὑπ' αὐτοῦ εἰς τὸ ἐκείνου θέλημα. οποίοι έχουν αιχμαλωτιστεί από
αυτόν, για να κάνουν το θέλημα
εκείνου.

ΠΡΟΣ ΤΙΜΟΘΕΟΝ Β Κεφ. Γ’




Οι έσχατες ημέρες
1 Τοῦτο δὲ γίνωσκε, ὅτι ἐν 1 Αυτό μάλιστα να γνωρίζεις: ότι
ἐσχάταις ἡμέραις ἐνστήσονται στις έσχατες ημέρες θα
καιροὶ χαλεποί· εγκατασταθούν δύσκολοι καιροί.
2 ἔσονται γὰρ οἱ ἄνθρωποι 2 Γιατί οι άνθρωποι θα είναι
φίλαυτοι, φιλάργυροι, ἀλαζόνες, εγωιστές, φιλάργυροι, αλαζόνες,
ὑπερήφανοι, βλάσφημοι, υπερήφανοι, βλάστημοι, απειθείς

γονεῦσιν ἀπειθεῖς, ἀχάριστοι, στους γονείς, αχάριστοι, ανόσιοι,
ἀνόσιοι,
3 ἄστοργοι, ἄσπονδοι, διάβολοι, 3 άστοργοι, αδιάλλακτοι,
ἀκρατεῖς, ἀνήμεροι, ἀφιλάγαθοι, συκοφάντες, ακρατείς, ανήμεροι,
εχθροί του αγαθού,
4 προδόται, προπετεῖς, 4 προδότες, αυθάδεις, θολωμένοι
τετυφωμένοι, φιλήδονοι μᾶλλον από υπερηφάνεια, φιλήδονοι
ἢ φιλόθεοι, μάλλον παρά φιλόθεοι,
5 ἔχοντες μόρφωσιν εὐσεβείας, 5 έχοντας εξωτερική μορφή
τὴν δὲ δύναμιν αὐτῆς ἠρνημένοι. ευσέβειας, αλλά θα έχουν
καὶ τούτους ἀποτρέπου. αρνηθεί τη δύναμή της. και
αυτούς απόφευγε.
6 ἐκ τούτων γάρ εἰσιν οἱ 6 Γιατί από αυτούς είναι εκείνοι
ἐνδύνοντες εἰς τὰς οἰκίας καὶ που εισδύουν στις οικίες και
αἰχμαλωτίζοντες γυναικάρια αιχμαλωτίζουν γυναικάρια
σεσωρευμένα ἁμαρτίαις, φορτωμένα σωρούς αμαρτιών,
ἀγόμενα ἐπιθυμίαις ποικίλαις, που οδηγούνται από ποικίλες
επιθυμίες,
7 πάντοτε μανθάνοντα καὶ 7 που πάντοτε μαθαίνουν και
μηδέποτε εἰς ἐπίγνωσιν ἀληθείας ποτέ δε δύνανται να έρθουν σε
ἐλθεῖν δυνάμενα. επίγνωση της αλήθειας.
8 ὃν τρόπον δὲ ᾿Ιαννῆς καὶ 8 Και με όποιο τρόπο ο Ιάννης και
᾿Ιαμβρῆς ἀντέστησαν Μωϋσεῖ, ο Ιαμβρής αντιστάθηκαν στο
οὕτω καὶ οὗτοι ἀνθίστανται τῇ Μωυσή, έτσι και αυτοί
ἀληθείᾳ, ἄνθρωποι αντιστέκονται στην αλήθεια,
κατεφθαρμένοι τὸν νοῦν, άνθρωποι διεφθαρμένοι στο νου,
ἀδόκιμοι περὶ τὴν πίστιν. κίβδηλοι ως προς την πίστη.
9 ἀλλ' οὐ προκόψουσιν ἐπὶ πλεῖον· 9 Αλλά δε θα προκόψουν
ἡ γὰρ ἄνοια αὐτῶν ἔκδηλος ἔσται περισσότερο. γιατί η ανοησία
πᾶσιν, ὡς καὶ ἡ ἐκείνων ἐγένετο. τους θα είναι καταφανής σε
όλους όπως έγινε και η ανοησία
εκείνων.
Τελευταίες προτροπές

ΠΡΟΣ ΤΙΜΟΘΕΟΝ Β Κεφ. Γ’


10 Σὺ δὲ παρηκολούθηκάς μου τῇ 10 Εσύ όμως παρακολούθησες τη
διδασκαλίᾳ, τῇ ἀγωγῇ, τῇ διδασκαλία μου, τη διαγωγή, την
προθέσει, τῇ πίστει, τῇ πρόθεση, την πίστη, τη
μακροθυμίᾳ, τῇ ἀγάπῃ, τῇ μακροθυμία, την αγάπη, την
ὑπομονῇ, υπομονή,
11 τοῖς διωγμοῖς, τοῖς παθήμασιν, 11 τους διωγμούς, τα παθήματα,
οἷά μοι ἐγένοντο ἐν ᾿Αντιοχείᾳ, ἐν τι είδους μου συνέβηκαν στην
᾿Ικονίῳ, ἐν Λύστροις, οἵους Αντιόχεια, στο Ικόνιο, στα
διωγμοὺς ὑπήνεγκα! καὶ ἐκ Λύστρα. τι είδους διωγμούς
πάντων με ἐρρύσατο ὁ Κύριος. υπέφερα και από όλους με έσωσε
ο Κύριος.
12 καὶ πάντες δὲ οἱ θέλοντες 12 Αλλά και όλοι όσοι θέλουν να
εὐσεβῶς ζῆν ἐν Χριστῷ ᾿Ιησοῦ ζουν ευσεβώς στο Χριστό Ιησού
διωχθήσονται· θα καταδιωχτούν.
13 πονηροὶ δέ ἄνθρωποι καὶ 13 Ενώ κακοί άνθρωποι και
γόητες προκόψουσιν ἐπὶ τὸ απατεώνες θα προκόψουν στο
χεῖρον, πλανῶντες καὶ χειρότερο πλανώντας και
πλανώμενοι. πλανώμενοι.
14 σὺ δὲ μένε ἐν οἷς ἔμαθες καὶ 14 Εσύ όμως μένε σ’ αυτά που
ἐπιστώθης, εἰδὼς παρὰ τίνος έμαθες και πείστηκες, επειδή
ἔμαθες, ξέρεις από ποιους τα έμαθες.
15 καὶ ὅτι ἀπὸ βρέφους τὰ ἱερὰ 15 και γιατί ξέρεις από βρέφος τα
γράμματα οἶδας, τὰ δυνάμενά σε Ιερά Γράμματα, τα οποία
σοφίσαι εἰς σωτηρίαν διὰ δύνανται να σε κάνουν σοφό στη
πίστεως τῆς ἐν Χριστῷ ᾿Ιησοῦ. σωτηρία μέσω της πίστης που
είναι στο Χριστό Ιησού.
16 πᾶσα γραφὴ θεόπνευστος καὶ 16 Όλη η Γραφή είναι
ὠφέλιμος πρὸς διδασκαλίαν, θεόπνευστη και ωφέλιμη για
πρὸς ἔλεγχον, πρὸς ἐπανόρθωσιν, διδασκαλία, για έλεγχο, για
πρὸς παιδείαν τὴν ἐν δικαιοσύνῃ, επανόρθωση, για παιδεία που
γίνεται με δικαιοσύνη,
17 ἵνα ἄρτιος ᾖ ὁ τοῦ Θεοῦ 17 για να είναι ολοκληρωμένος ο
ἄνθρωπος, πρὸς πᾶν ἔργον άνθρωπος του Θεού,
ἀγαθὸν ἐξηρτισμένος. καταρτισμένος για κάθε έργο
αγαθό.

ΠΡΟΣ ΤΙΜΟΘΕΟΝ Β Κεφ. Δ’




Τελευταίες προτροπές
1 Διαμαρτύρομαι οὖν ἐγὼ 1 Σου αναθέτω επίσημα μπροστά
ἐνώπιον τοῦ Θεοῦ καὶ τοῦ Κυρίου στο Θεό και στο Χριστό Ιησού,
᾿Ιησοῦ Χριστοῦ, τοῦ μέλλοντος που μέλλει να κρίνει ζωντανούς
κρίνειν ζῶντας καὶ νεκροὺς κατὰ και νεκρούς, και αναλογιζόμενος
τὴν ἐπιφάνειαν αὐτοῦ καὶ τὴν την επιφάνειά του και τη
βασιλείαν αὐτοῦ, βασιλεία του:

2 κήρυξον τὸν λόγον, ἐπίστηθι 2 κήρυξε το λόγο, επίμεινε σε
εὐκαίρως ἀκαίρως, ἔλεγξον, κατάλληλο και ακατάλληλο
ἐπιτίμησον, παρακάλεσον, ἐν καιρό, έλεγξε, επιτίμησε,
πάσῃ μακροθυμίᾳ καὶ διδαχῇ. πρότρεψε με κάθε μακροθυμία
και διδαχή.
3 ἔσται γὰρ καιρὸς ὅτε τῆς 3 Γιατί θα υπάρξει καιρός που δε
ὑγιαινούσης διδασκαλίας οὐκ θα ανέχονται την υγιή
ἀνέξονται, ἀλλὰ κατὰ τὰς διδασκαλία, αλλά κατά τις δικές
ἐπιθυμίας τὰς ἰδίας ἑαυτοῖς τους επιθυμίες θα μαζέψουν για
ἐπισωρεύσουσι διδασκάλους τους εαυτούς τους σωρό από
κνηθόμενοι τὴν ἀκοήν, δασκάλους, επειδή θα
αισθάνονται φαγούρα στα αυτιά,
4 καὶ ἀπὸ μὲν τῆς ἀληθείας τὴν 4 και αφενός θα αποστρέψουν
ἀκοὴν ἀποστρέψουσιν, ἐπὶ δὲ την ακοή τους από την αλήθεια,
τοὺς μύθους ἐκτραπήσονται. αφετέρου θα εκτραπούν προς
τους μύθους.
5 σὺ δὲ νῆφε ἐν πᾶσι, 5 Εσύ όμως πρόσεχε σε όλα,
κακοπάθησον, ἔργον ποίησον κακοπάθησε, κάνε έργο
εὐαγγελιστοῦ, τὴν διακονίαν σου ευαγγελιστή, εκτέλεσε πλήρως
πληροφόρησον. τη διακονία σου.
6 ἐγὼ γὰρ ἤδη σπένδομαι, καὶ ὁ 6 Γιατί εγώ ήδη χύνομαι σαν
καιρὸς τῆς ἐμῆς ἀναλύσεως σπονδή/, και ο καιρός της
ἐφέστηκε. αναχώρησής μου έχει φτάσει.
7 τὸν ἀγῶνα τὸν καλὸν 7 Τον καλό αγώνα έχω αγωνιστεί,
ἠγώνισμαι, τὸν δρόμον τετέλεκα, το δρόμο έχω τελειώσει, την
τὴν πίστιν τετήρηκα· πίστη έχω τηρήσει.
8 λοιπὸν ἀπόκειταί μοι ὁ τῆς 8 Λοιπόν, μου απομένει ο
δικαιοσύνης στέφανος, ὃν στέφανος της δικαιοσύνης, τον
ἀποδώσει μοι ὁ Κύριος ἐν ἐκείνῃ οποίο θα μου αποδώσει ο Κύριος
τῇ ἡμέρᾳ, ὁ δίκαιος κριτής, οὐ εκείνη την ημέρα, ο δίκαιος
μόνον δὲ ἐμοί, ἀλλὰ καὶ πᾶσι τοῖς κριτής, και όχι μόνο σ’ εμένα,
ἠγαπηκόσι τὴν ἐπιφάνειαν αλλά και σ’ όλους αυτούς που
αὐτοῦ.

ΠΡΟΣ ΤΙΜΟΘΕΟΝ Β Κεφ. Δ’


έχουν αγαπήσει την επιφάνειά
του.
Τελευταίες παραγγελίες
9 Σπούδασον ἐλθεῖν πρός με 9 Φρόντισε να έρθεις προς εμένα
ταχέως· γρήγορα.
10 Δημᾶς γάρ με ἐγκατέλιπεν 10 Γιατί ο Δημάς με εγκατέλειψε,
ἀγαπήσας τὸν νῦν αἰῶνα, καὶ επειδή αγάπησε τον τωρινό
ἐπορεύθη εἰς Θεσσαλονίκην, αιώνα, και πορεύτηκε στη
Κρήσκης εἰς Γαλατίαν, Τίτος εἰς Θεσσαλονίκη, ο Κρήσκης στη
Δαλματίαν· Γαλατία, ο Τίτος στη Δαλματία.
11 Λουκᾶς ἐστι μόνος μετ' ἐμοῦ. 11 Ο Λουκάς είναι μόνος μαζί
Μᾶρκον ἀναλαβὼν ἄγε μετὰ μου. Πάρε το Μάρκο και φέρε τον
σεαυτοῦ· ἔστι γάρ μοι εὔχρηστος μαζί σου, γιατί μου είναι
εἰς διακονίαν. χρήσιμος στη διακονία.
12 Τυχικὸν δὲ ἀπέστειλα εἰς 12 Επίσης τον Τυχικό απέστειλα
῎Εφεσον. στην Έφεσο.
13 τὸν φαιλόνην, ὃν ἀπέλιπον ἐν 13 Το πανωφόρι που άφησα στην
Τρῳάδι παρὰ Κάρπῳ, ἐρχόμενος Τρωάδα, στην οικία του Κάρπου,
φέρε, καὶ τὰ βιβλία, μάλιστα τὰς καθώς θα έρχεσαι φέρε το, και τα
μεμβράνας. βιβλία, μάλιστα τις μεμβράνες.
14 ᾿Αλέξανδρος ὁ χαλκεὺς πολλά 14 Ο Αλέξανδρος ο χαλκουργός
μοι κακὰ ἐνεδείξατο· ἀποδῴη πολλά κακά μου έκανε. θα του
αὐτῷ ὁ Κύριος κατὰ τὰ ἔργα αποδώσει ο Κύριος κατά τα έργα
αὐτοῦ· του.
15 ὃν καὶ σὺ φυλάσσου· λίαν γὰρ 15 Από αυτόν και εσύ να
ἀνθέστηκε τοῖς ἡμετέροις λόγοις. φυλάγεσαι, γιατί πολύ
αντιστάθηκε στα λόγια μας.
16 ᾿Εν τῇ πρώτῃ μου ἀπολογίᾳ 16 Κατά την πρώτη μου απολογία
οὐδείς μοι συμπαρεγένετο, ἀλλὰ κανείς δε μου συμπαραστάθηκε,
πάντες με ἐγκατέλιπον· μὴ αὐτοῖς αλλά όλοι με εγκατέλειψαν. Είθε
λογισθείη· να μη λογιστεί εναντίον τους.
17 ὁ δὲ Κύριός μοι παρέστη καὶ 17 Αλλά ο Κύριος μου
ἐνεδυνάμωσέ με, ἵνα δι' ἐμοῦ τὸ συμπαραστάθηκε και με
κήρυγμα πληροφορηθῇ καὶ ενδυνάμωσε, για να βεβαιωθεί
ἀκούσῃ πάντα τὰ ἔθνη· καὶ πλήρως το κήρυγμα από εμένα
ἐρρύσθην ἐκ στόματος λέοντος. και να ακούσουν όλα τα έθνη. και
γλίτωσα από στόμα λέοντα.
18 καὶ ρύσεταί με ὁ Κύριος ἀπὸ 18 Θα με γλιτώσει ο Κύριος από
παντὸς ἔργου πονηροῦ καὶ σώσει κάθε έργο κακό και θα με σώσει
εἰς τὴν βασιλείαν αὐτοῦ τὴν για τη βασιλεία του την

ἐπουράνιον· ᾧ ἡ δόξα εἰς τοὺς επουράνια. Σ’ αυτόν ας είναι η
αἰῶνας τῶν αἰώνων· ἀμήν.

ΠΡΟΣ ΤΙΜΟΘΕΟΝ Β Κεφ. Δ’


δόξα στους αιώνες των αιώνων!
Αμήν.
Τελευταίοι χαιρετισμοί
19 ῎Ασπασαι Πρίσκαν καὶ 19 Χαιρέτησε την Πρίσκα και τον
᾿Ακύλαν καὶ τὸν ᾿Ονησιφόρου Ακύλα και τον οίκο του
οἶκον. Ονησιφόρου.
20 ῎Εραστος ἔμεινεν ἐν Κορίνθῳ, 20 Ο Έραστος έμεινε στην
Τρόφιμον δὲ ἀπέλιπον ἐν Μιλήτῳ Κόρινθο, ενώ τον Τρόφιμο τον
ἀσθενοῦντα. άφησα στη Μίλητο ασθενή.
21 σπούδασον πρὸ χειμῶνος 21 Φρόντισε να έρθεις πριν από το
ἐλθεῖν. ᾿Ασπάζεταί σε Εὔβουλος χειμώνα. Σε χαιρετά ο Εύβουλος
καὶ Πούδης καὶ Λίνος καὶ και ο Πούδης και ο Λίνος και η
Κλαυδία καὶ οἱ ἀδελφοὶ πάντες. Κλαυδία και όλοι οι αδελφοί.
22 ῾Ο Κύριος ᾿Ιησοῦς Χριστὸς 22 Ο Κύριος ας είναι μαζί με το
μετὰ τοῦ πνεύματός σου. ῾Η χάρις πνεύμα σου. Η χάρη μαζί σας.
μεθ' ὑμῶν· ἀμήν.

ΠΡΟΣ ΤΙTON Κεφ. Α’


Χαιρετισμός
1 Παῦλος, δοῦλος Θεοῦ, 1 Παύλος, δούλος του Θεού και
ἀπόστολος δὲ ᾿Ιησοῦ Χριστοῦ απόστολος του Ιησού Χριστού
κατὰ πίστιν ἐκλεκτῶν Θεοῦ καὶ σύμφωνα με την πίστη των
ἐπίγνωσιν ἀληθείας τῆς κατ' εκλεκτών του Θεού και την
εὐσέβειαν επίγνωση της αλήθειας που είναι
σύμφωνη με την ευσέβεια,
2 ἐπ' ἐλπίδι ζωῆς αἰωνίου, ἣν 2 η οποία βασίζεται πάνω στην
ἐπηγγείλατο ὁ ἀψευδὴς Θεὸς πρὸ ελπίδα της αιώνιας ζωής, την
χρόνων αἰωνίων, οποία υποσχέθηκε ο αψευδής
Θεός προαιωνίως
3 ἐφανέρωσε δὲ καιροῖς ἰδίοις τὸν 3 – φανέρωσε όμως στους δικούς
λόγον αὐτοῦ ἐν κηρύγματι ὃ του καθορισμένους καιρούς το
ἐπιστεύθην ἐγὼ κατ' ἐπιταγὴν λόγο του με κήρυγμα, το οποίο
τοῦ σωτῆρος ἡμῶν Θεοῦ, ανατέθηκε σ’ εμένα κατά
διαταγή του σωτήρα μας Θεού –
4 Τίτῳ γνησίῳ τέκνῳ κατὰ 4 απευθύνομαι στον Τίτο, γνήσιο
κοινὴν πίστιν· χάρις, ἔλεος, τέκνο μου κατά την κοινή μας
εἰρήνη ἀπὸ Θεοῦ πατρὸς καὶ πίστη. Ας έχεις χάρη και ειρήνη
Κυρίου ᾿Ιησοῦ Χριστοῦ τοῦ από το Θεό Πατέρα και το Χριστό
σωτῆρος ἡμῶν. Ιησού, το σωτήρα μας.
Το έργο του Τίτου στην Κρήτη
5 Τούτου χάριν κατέλιπόν σε ἐν 5 Γι’ αυτό σε άφησα στην Κρήτη,
Κρήτῃ, ἵνα τὰ λείποντα για να επιδιορθώσεις τις
ἐπιδιορθώσῃ, καὶ καταστήσῃς ελλείψεις και να καταστήσεις
κατὰ πόλιν πρεσβυτέρους, ὡς από πόλη σε πόλη πρεσβυτέρους
ἐγώ σοι διεταξάμην, όπως εγώ σε διέταξα:
6 εἴ τίς ἐστιν ἀνέγκλητος, μιᾶς 6 αν κάποιος είναι
γυναικὸς ἀνήρ, τέκνα ἔχων ακατηγόρητος, μιας γυναίκας
πιστά, μὴ ἐν κατηγορίᾳ ἀσωτίας άντρας, που να έχει παιδιά πιστά,
ἢ ἀνυπότακτα. χωρίς κατηγορία ασωτίας ή
ανυπότακτα.
7 δεῖ γὰρ τὸν ἐπίσκοπον 7 Γιατί πρέπει ο επίσκοπος να
ἀνέγκλητον εἶναι ὡς Θεοῦ είναι ακατηγόρητος ως
οἰκονόμον, μὴ αὐθάδη, μὴ οικονόμος του Θεού, να μην είναι
ὀργίλον, μὴ πάροινον, μὴ αυθάδης, μήτε οργίλος, μήτε
πλήκτην, μὴ αἰσχροκερδῆ, φιλόκρασος, μήτε να δέρνει, μήτε
αισχροκερδής.
8 ἀλλὰ φιλόξενον, φιλάγαθον, 8 Αλλά φιλόξενος, φιλάγαθος,
σώφρονα, δίκαιον, ὅσιον, σώφρονας, δίκαιος, όσιος,

ἐγκρατῆ, εγκρατής,

ΠΡΟΣ ΤΙTON Κεφ. Α’


9 ἀντεχόμενον τοῦ κατὰ τὴν 9 προσκολλημένος στον πιστό
διδαχὴν πιστοῦ λόγου, ἵνα λόγο σύμφωνα με τη διδαχή, για
δυνατὸς ᾖ καὶ παρακαλεῖν ἐν τῇ να είναι δυνατός επίσης να
διδασκαλίᾳ τῇ ὑγιαινούσῃ καὶ προτρέπει στη διδασκαλία την
τοὺς ἀντιλέγοντας ἐλέγχειν. υγιή, και αυτούς που αντιλέγουν
να ελέγχει.
10 Εἰσὶ γὰρ πολλοὶ καὶ 10 Γιατί υπάρχουν πολλοί που
ἀνυπότακτοι, ματαιολόγοι καὶ είναι και ανυπότακτοι,
φρεναπάται, μάλιστα οἱ ἐκ ματαιολόγοι και απατεώνες του
περιτομῆς, νου, μάλιστα αυτοί που
προέρχονται από την περιτομή.
11 οὓς δεῖ ἐπιστομίζειν, οἵτινες 11 Αυτούς πρέπει κανείς να
ὅλους οἴκους ἀνατρέπουσι αποστομώνει, οι οποίοι
διδάσκοντες ἃ μὴ δεῖ αἰσχροῦ ανατρέπουν ολόκληρους οίκους,
κέρδους χάριν. διδάσκοντας αυτά που δεν πρέπει
για χάρη αισχρού κέρδους.
12 εἶπέ τις ἐξ αὐτῶν ἴδιος αὐτῶν 12 Είπε κάποιος από αυτούς,
προφήτης· Κρῆτες ἀεὶ ψεῦσται, δικός τους προφήτης: «Οι
κακὰ θηρία, γαστέρες ἀργαί. Κρητικοί είναι πάντοτε ψεύτες,
κακά θηρία, κοιλιές οκνηρές».
13 ἡ μαρτυρία αὕτη ἐστὶν 13 Η μαρτυρία αυτή είναι
ἀληθής. δι' ἣν αἰτίαν ἔλεγχε αληθινή. Γι’ αυτόν το λόγο έλεγχέ
αὐτοὺς ἀποτόμως, ἵνα τους απότομα, για να υγιαίνουν
ὑγιαίνωσιν ἐν τῇ πίστει, στην πίστη
14 μὴ προσέχοντες ᾿Ιουδαϊκοῖς 14 και να μην προσέχουν σε
μύθοις καὶ ἐντολαῖς ἀνθρώπων ιουδαϊκούς μύθους και σε
ἀποστρεφομένων τὴν ἀλήθειαν. εντολές ανθρώπων που
αποστρέφονται την αλήθεια.
15 πάντα μὲν καθαρὰ τοῖς 15 Όλα είναι καθαρά στους
καθαροῖς· τοῖς δὲ μεμιαμμένοις καθαρούς. αλλά στους
καὶ ἀπίστοις οὐδὲν καθαρόν, μολυσμένους και άπιστους
ἀλλὰ μεμίανται αὐτῶν καὶ ὁ νοῦς τίποτα δεν είναι καθαρό, αλλά
καὶ ἡ συνείδησις. έχουν μολυνθεί και ο νους και η
συνείδησή τους.
16 Θεὸν ὁμολογοῦσιν εἰδέναι, τοῖς 16 Το Θεό ομολογούν πως τον
δὲ ἔργοις ἀρνοῦνται, βδελυκτοὶ ξέρουν, αλλά με τα έργα τους τον
ὄντες καὶ ἀπειθεῖς καὶ πρὸς πᾶν αρνούνται, όντας βδελυροί και
ἔργον ἀγαθὸν ἀδόκιμοι. απειθείς και για κάθε έργο αγαθό
αδόκιμοι.

ΠΡΟΣ ΤΙTON Κεφ. Β’




Το κήρυγμα της υγιούς
διδασκαλίας
1 Σὺ δὲ λάλει ἃ πρέπει τῇ 1 Εσύ όμως κήρυττε αυτά που
ὑγιαινούσῃ διδασκαλίᾳ. πρέπουν στην υγιή διδασκαλία.
2 Πρεσβύτας νηφαλίους εἶναι, 2 Οι ηλικιωμένοι να είναι
σεμνούς, σώφρονας, ὑγιαίνοντας νηφάλιοι, σεμνοί, σώφρονες,
τῇ πίστει, τῇ ἀγάπῃ, τῇ ὑπομονῇ. υγιείς στην πίστη, στην αγάπη,

στην υπομονή.
3 Πρεσβύτιδας ὡσαύτως ἐν 3 Οι ηλικιωμένες ομοίως να είναι
καταστήματι ἱεροπρεπεῖς, μὴ στη συμπεριφορά ιεροπρεπείς, να
διαβόλους, μὴ οἴνῳ πολλῷ μη διαβάλλουν, να μην είναι
δεδουλωμένας, υποδουλωμένες σε πολύ κρασί,
καλοδιδασκάλους, να είναι δασκάλες του καλού,
4 ἵνα σωφρονίζωσι τὰς νέας 4 για να σωφρονίζουν τις νέες
φιλάνδρους εἶναι, φιλοτέκνους, ώστε να αγαπούν τους άντρες
τους, να αγαπούν τα παιδιά τους,
5 σώφρονας, ἁγνάς, οἰκουρούς, 5 να είναι σώφρονες, αγνές, καλές
ἀγαθάς, ὑποτασσομένας τοῖς νοικοκυρές, που να
ἰδίοις ἀνδράσιν, ἵνα μὴ ὁ λόγος υποτάσσονται στους δικούς τους
τοῦ Θεοῦ βλασφημῆται. άντρες, για να μη βλασφημείται
ο λόγος του Θεού.
6 Τοὺς νεωτέρους ὡσαύτως 6 Τους νεότερους ομοίως
παρακάλει σωφρονεῖν, πρότρεπε να σωφρονούν
7 περὶ πάντα σεαυτὸν 7 για όλα, παρέχοντας τον εαυτό
παρεχόμενος τύπον καλῶν σου πρότυπο καλών έργων, στη
ἔργων, ἐν τῇ διδασκαλίᾳ διδασκαλία να είσαι
ἀδιαφθορίαν, σεμνότητα, αδιάφθορος, να έχεις σεμνότητα,
ἀφθαρσίαν,
8 λόγον ὑγιῆ, ἀκατάγνωστον, ἵνα 8 λόγο υγιή ακατάκριτο, για να
ὁ ἐξ ἐναντίας ἐντραπῇ μηδὲν ντραπούν οι αντίθετοι μην
ἔχων περὶ ἡμῶν λέγειν φαῦλον. έχοντας να λένε κανένα κακό για
μας.
9 Δούλους ἰδίοις δεσπόταις 9 Οι δούλοι στους δικούς τους
ὑποτάσσεσθαι, ἐν πᾶσιν δεσπότες να υποτάσσονται σε
εὐαρέστους εἶναι, μὴ όλα, να είναι ευάρεστοι, να μην
ἀντιλέγοντας, αντιλέγουν,
10 μὴ νοσφιζομένους, ἀλλὰ 10 να μην παρακρατούν
πίστιν πᾶσαν ἐνδεικνυμένους κλέβοντας, αλλά να δείχνουν
ἀγαθήν, ἵνα τὴν διδασκαλίαν τοῦ πλήρη αγαθή πιστότητα, για να

ΠΡΟΣ ΤΙTON Κεφ. Β’


σωτῆρος ἡμῶν Θεοῦ κοσμῶσιν κοσμούν σε όλα τη διδασκαλία
ἐν πᾶσιν. που είναι του σωτήρα μας Θεού.
11 ᾿Επεφάνη γὰρ ἡ χάρις τοῦ 11 Γιατί φανερώθηκε η χάρη του
Θεοῦ ἡ σωτήριος πᾶσιν Θεού που είναι σωτήρια σε όλους
ἀνθρώποις, τους ανθρώπους
12 παιδεύουσα ἡμᾶς ἵνα 12 και μας εκπαιδεύει, ώστε να
ἀρνησάμενοι τὴν ἀσέβειαν καὶ αρνηθούμε την ασέβεια και τις
τὰς κοσμικὰς ἐπιθυμίας κοσμικές επιθυμίες και να
σωφρόνως καὶ δικαίως καὶ ζήσουμε σωφρόνως και δικαίως
εὐσεβῶς ζήσωμεν ἐν τῷ νῦν και ευσεβώς στον τωρινό αιώνα,
αἰῶνι,
13 προσδεχόμενοι τὴν μακαρίαν 13 περιμένοντας τη μακάρια
ἐλπίδα καὶ ἐπιφάνειαν τῆς δόξης ελπίδα και την επιφάνεια της
τοῦ μεγάλου Θεοῦ καὶ σωτῆρος δόξας του μεγάλου Θεού και
ἡμῶν ᾿Ιησοῦ Χριστοῦ, σωτήρα μας Ιησού Χριστού,
14 ὃς ἔδωκεν ἑαυτὸν ὑπὲρ ἡμῶν, 14 ο οποίος έδωσε τον εαυτό του
ἵνα λυτρώσηται ἡμᾶς ἀπὸ πάσης για χάρη μας, για να μας
ἀνομίας καὶ καθαρίσῃ ἑαυτῷ λυτρώσει από κάθε ανομία και
λαὸν περιούσιον, ζηλωτὴν να καθαρίσει για τον εαυτό του
καλῶν ἔργων. ένα λαό περιούσιο, ζηλωτή
καλών έργων.
15 Ταῦτα λάλει καὶ παρακάλει 15 Αυτά κήρυττε και πρότρεπε
καὶ ἔλεγχε μετὰ πάσης ἐπιταγῆς· και έλεγχε με όλο το κύρος.
μηδείς σου περιφρονείτω. κανείς να μη σε περιφρονεί.

ΠΡΟΣ ΤΙTON Κεφ. Γ’




Ο Χριστιανός στην κοινωνία
1 Ὑπομίμνησκε αὐτοὺς ἀρχαῖς 1 Υπενθύμιζέ τους να
καὶ ἐξουσίαις ὑποτάσσεσθαι, υποτάσσονται στις αρχές και
πειθαρχεῖν, πρὸς πᾶν ἔργον στις εξουσίες, να πειθαρχούν, να
ἀγαθὸν ἑτοίμους εἶναι, είναι έτοιμοι για κάθε έργο
αγαθό,
2 μηδένα βλασφημεῖν, ἀμάχους 2 κανέναν να μη βλαστημούν, να

εἶναι, ἐπιεικεῖς, πᾶσαν είναι άμαχοι, επιεικείς, να
ἐνδεικνυμένους πρᾳότητα πρὸς δείχνουν όλη την πραότητα προς
πάντας ἀνθρώπους. όλους τους ανθρώπους.
3 ῏Ημεν γάρ ποτε καὶ ἡμεῖς 3 Γιατί ήμασταν κάποτε και εμείς
ἀνόητοι, ἀπειθεῖς, πλανώμενοι, ανόητοι, απειθείς,
δουλεύοντες ἐπιθυμίαις καὶ πλανιόμασταν, ήμασταν δούλοι
ἡδοναῖς ποικίλαις, ἐν κακίᾳ καὶ σε επιθυμίες και σε ηδονές
φθόνῳ διάγοντες, στυγητοί, ποικίλες, ζούσαμε μέσα σε κακία
μισοῦντες ἀλλήλους· και σε φθόνο, μισητοί, μισώντας
ο ένας τον άλλο.
4 ὅτε δὲ ἡ χρηστότης καὶ ἡ 4 Όταν όμως φανερώθηκε η
φιλανθρωπία ἐπεφάνη τοῦ χρηστότητα και η φιλανθρωπία
σωτῆρος ἡμῶν Θεοῦ, του σωτήρα μας Θεού,
5 οὐκ ἐξ ἔργων τῶν ἐν δικαιοσύνῃ 5 μας έσωσε όχι από έργα που
ὧν ἐποιήσαμεν ἡμεῖς, ἀλλὰ κατὰ έγιναν με δικαιοσύνη τα οποία
τὸν αὐτοῦ ἔλεον ἔσωσεν ἡμᾶς διὰ κάναμε εμείς, αλλά σύμφωνα με
λουτροῦ παλιγγενεσίας καὶ το δικό του έλεος μέσω λουτρού
ἀνακαινώσεως Πνεύματος παλιγγενεσίας και ανακαίνισης
῾Αγίου, Πνεύματος Αγίου,
6 οὗ ἐξέχεεν ἐφ' ἡμᾶς πλουσίως 6 το οποίο εξέχυσε πάνω μας
διὰ ᾿Ιησοῦ Χριστοῦ τοῦ σωτῆρος πλούσια μέσω του Ιησού Χριστού
ἡμῶν, του σωτήρα μας,
7 ἵνα δικαιωθέντες τῇ ἐκείνου 7 για να δικαιωθούμε με τη χάρη
χάριτι κληρονόμοι γενώμεθα εκείνου και να γίνουμε
κατ' ἐλπίδα ζωῆς αἰωνίου. κληρονόμοι σύμφωνα με την
ελπίδα της αιώνιας ζωής.
Τα καλά έργα και η αντιμετώπιση
των αιρετικών
8 Πιστὸς ὁ λόγος· καὶ περὶ τούτων 8 Πιστός είναι αυτός ο λόγος. και
βούλομαί σε διαβεβαιοῦσθαι, ἵνα γι’ αυτά θέλω να διαβεβαιώνεις,
φροντίζωσι καλῶν ἔργων για να φροντίζουν να
προΐστασθαι οἱ πεπιστευκότες προΐστανται σε καλά έργα
εκείνοι που έχουν πιστέψει στο

ΠΡΟΣ ΤΙTON Κεφ. Γ’


τῷ Θεῷ. ταῦτά ἐστι τὰ καλὰ καὶ Θεό. Αυτά είναι καλά και
ὠφέλιμα τοῖς ἀνθρώποις· ωφέλιμα στους ανθρώπους.
9 μωρὰς δὲ ζητήσεις καὶ 9 Ενώ τις μωρές συζητήσεις και
γενεαλογίας καὶ ἔρεις καὶ μάχας γενεαλογίες και έριδες και μάχες
νομικὰς περιΐστασο· εἰσὶ γὰρ για το μωσαϊκό νόμο να τις
ἀνωφελεῖς καὶ μάταιοι. αποφεύγεις, γιατί είναι
ανωφελείς και μάταιες.
10 αἱρετικὸν ἄνθρωπον μετὰ μίαν 10 Αιρετικό άνθρωπο μετά την
καὶ δευτέραν νουθεσίαν πρώτη και τη δεύτερη νουθεσία
παραιτοῦ, παράτα τον.
11 εἰδὼς ὅτι ἐξέστραπται ὁ 11 Να ξέρεις ότι έχει διαστραφεί
τοιοῦτος καὶ ἁμαρτάνει ὢν τέτοιου είδους άνθρωπος και
αὐτοκατάκριτος. αμαρτάνει ενώ είναι
αυτοκατάκριτος.
Προσωπικές οδηγίες και
χαιρετισμοί
12 ῞Οταν πέμψω ᾿Αρτεμᾶν πρός 12 Όταν θα στείλω τον Αρτεμά
σε ἢ Τυχικόν, σπούδασον ἐλθεῖν προς εσένα ή τον Τυχικό,
πρός με εἰς Νικόπολιν· ἐκεῖ γὰρ φρόντισε να έρθεις προς εμένα
κέκρικα παραχειμάσαι. στη Νικόπολη, γιατί εκεί έχω
αποφασίσει να παραχειμάσω.
13 Ζηνᾶν τὸν νομικὸν καὶ 13 Το Ζηνά το νομικό και τον
᾿Απολλὼ σπουδαίως πρόπεμψον, Απολλώ πρόπεμψέ τους
ἵνα μηδὲν αὐτοῖς λείπῃ. εφοδιάζοντάς τους επιμελώς, για
να μην τους λείπει τίποτα.
14 μανθανέτωσαν δὲ καὶ οἱ 14 Ας μαθαίνουν επίσης και οι
ἡμέτεροι καλῶν ἔργων δικοί μας να προΐστανται σε
προΐστασθαι εἰς τὰς ἀναγκαίας καλά έργα στις απαραίτητες
χρείας, ἵνα μὴ ὦσιν ἄκαρποι. ανάγκες, για να μην είναι
άκαρποι.
15 ᾿Ασπάζονταί σε οἱ μετ' ἐμοῦ 15 Σε χαιρετούν όλοι όσοι είναι
πάντες. ἄσπασαι τοὺς φιλοῦντας μαζί μου. Χαιρέτησε αυτούς που
ἡμᾶς ἐν πίστει. ῾Η χάρις μετὰ μας αγαπούν και είναι στην
πάντων ὑμῶν· ἀμήν. πίστη. Η χάρη ας είναι μαζί με
όλους σας.

ΠΡΟΣ ΦΙΛΗΜΟΝΑ Κεφ. Α’




Χαιρετισμός
1 Παῦλος, δέσμιος Χριστοῦ 1 Παύλος, δέσμιος για το Χριστό
᾿Ιησοῦ, καὶ Τιμόθεος ὁ ἀδελφός, Ιησού, και ο Τιμόθεος ο αδελφός
Φιλήμονι τῷ ἀγαπητῷ καὶ προς το Φιλήμονα τον αγαπητό
συνεργῷ ἡμῶν και συνεργάτη μας
2 καὶ ᾿Απφίᾳ τῇ ἀγαπητῇ καὶ 2 και προς την Απφία την αδελφή
᾿Αρχίππῳ τῷ συστρατιώτῃ ἡμῶν και προς τον Άρχιππο το

καὶ τῇ κατ' οἶκόν σου ἐκκλησίᾳ· συστρατιώτη μας και προς την
κατ’ οίκο σου εκκλησία.
3 χάρις ὑμῖν καὶ εἰρήνη ἀπὸ Θεοῦ 3 Χάρη σ’ εσάς και ειρήνη από το
πατρὸς ἡμῶν καὶ Κυρίου ᾿Ιησοῦ Θεό Πατέρα μας και από τον
Χριστοῦ. Κύριο Ιησού Χριστό.
Η αγάπη και η πίστη του Φιλήμονα
4 Εὐχαριστῶ τῷ Θεῷ μου πάντοτε 4 Ευχαριστώ το Θεό μου πάντοτε
μνείαν σου ποιούμενος ἐπὶ τῶν και σε αναφέρω στις προσευχές
προσευχῶν μου, μου,
5 ἀκούων σου τὴν ἀγάπην καὶ 5 γιατί ακούω την αγάπη σου και
τὴν πίστιν ἣν ἔχεις πρὸς τὸν την πίστη που έχεις προς τον
Κύριον ᾿Ιησοῦν καὶ εἰς πάντας Κύριο Ιησού και σε όλους τους
τοὺς ἁγίους, αγίους,
6 ὅπως ἡ κοινωνία τῆς πίστεώς 6 για να γίνει η κοινωνία της
σου ἐνεργὴς γένηται ἐν ἐπιγνώσει πίστης σου ενεργητική μέσω της
παντὸς ἀγαθοῦ τοῦ ἐν ἡμῖν εἰς επίγνωσης κάθε αγαθού που
Χριστὸν ᾿Ιησοῦν. είναι μέσα μας στο Χριστό.
7 χάριν γὰρ ἔχομεν πολλὴν καὶ 7 Γιατί είχα πολλή χαρά και
παράκλησιν ἐπὶ τῇ ἀγάπῃ σου, παρηγοριά για την αγάπη σου,
ὅτι τὰ σπλάγχνα τῶν ἁγίων επειδή τα σπλάχνα των αγίων
ἀναπέπαυται διὰ σοῦ, ἀδελφέ. έχουν αναπαυτεί μ’ εσένα,
αδελφέ.
Ο Παύλος παρακαλεί για τον
Ονήσιμο
8 Διό, πολλὴν ἐν Χριστῷ 8 Γι’ αυτό, αν και έχω πολλή
παρρησίαν ἔχων ἐπιτάσσειν σοι παρρησία στο Χριστό, για να σε
τὸ ἀνῆκον, διατάζω να κάνεις το καθήκον
σου,
9 διὰ τὴν ἀγάπην μᾶλλον 9 χάρη της αγάπης μάλλον σε
παρακαλῶ· τοιοῦτος ὤν, ὡς παρακαλώ, τέτοιος που είμαι, ως
Παῦλος πρεσβύτης, νυνὶ δὲ καὶ ο Παύλος, ο ηλικιωμένος, τώρα
δέσμιος ᾿Ιησοῦ Χριστοῦ, μάλιστα και δέσμιος για το
Χριστό Ιησού:

ΠΡΟΣ ΦΙΛΗΜΟΝΑ Κεφ. Α’


10 παρακαλῶ σε περὶ τοῦ ἐμοῦ 10 σε παρακαλώ για το δικό μου
τέκνου, ὃν ἐγέννησα ἐν τοῖς τέκνο, που γέννησα στα δεσμά
δεσμοῖς μου, ᾿Ονήσιμον, μου, τον Ονήσιμο,
11 τὸν ποτέ σοι ἄχρηστον, νυνὶ δὲ 11 αυτόν που κάποτε σου ήταν
σοὶ καὶ ἐμοὶ εὔχρηστον, ὃν άχρηστος, αλλά τώρα και σ’
ἀνέπεμψα· εσένα και σ’ εμένα είναι
χρήσιμος,
12 σὺ δὲ αὐτόν, τοῦτ' ἔστι τὰ ἐμὰ 12 τον οποίο σου έστειλα πίσω,
σπλάγχνα, προσλαβοῦ· αυτόν, τουτέστι τα δικά μου
σπλάχνα.
13 ὃν ἐγὼ ἐβουλόμην πρὸς 13 Αυτόν εγώ ήθελα να τον έχω
ἐμαυτὸν κατέχειν, ἵνα ὑπὲρ σοῦ κοντά μου, ώστε να με διακονεί
διακονῇ μοι ἐν τοῖς δεσμοῖς τοῦ για λογαριασμό σου στα δεσμά
εὐαγγελίου· του ευαγγελίου,
14 χωρὶς δὲ τῆς σῆς γνώμης οὐδὲν 14 αλλά χωρίς τη δική σου γνώμη
ἠθέλησα ποιῆσαι, ἵνα μὴ ὡς δε θέλησα να κάνω τίποτα, για να
κατὰ ἀνάγκην τὸ ἀγαθόν σου ᾖ, μην είναι αναγκαστική η αγαθή
ἀλλὰ κατὰ ἑκούσιον. σου πράξη αλλά εκούσια.
15 τάχα γὰρ διὰ τοῦτο ἐχωρίσθη 15 Ίσως, βέβαια, γι’ αυτό
πρὸς ὥραν, ἵνα αἰώνιον αὐτὸν χωρίστηκε προσωρινά από
ἀπέχῃς, εσένα, για να τον έχεις πλήρως
αιώνια,
16 οὐκέτι ὡς δοῦλον, ἀλλ' ὑπὲρ 16 όχι πια ως δούλο, αλλά
δοῦλον, ἀδελφὸν ἀγαπητόν, περισσότερο από δούλο, ως
μάλιστα ἐμοί, πόσῳ δὲ μᾶλλον αδελφό αγαπητό, μάλιστα για
σοὶ καὶ ἐν σαρκὶ καὶ ἐν Κυρίῳ! μένα και πόσο μάλλον για σένα,
και στη σάρκα και στον Κύριο.
17 εἰ οὖν με ἔχεις κοινωνόν, 17 Αν λοιπόν με θεωρείς
προσλαβοῦ αὐτὸν ὡς ἐμέ. συμμέτοχο στα αισθήματα,
δέξου αυτόν σαν εμένα.
18 εἰ δέ τι ἠδίκησέ σε ἢ ὀφείλει, 18 Και αν σε κάτι σε αδίκησε ή
τοῦτο ἐμοὶ ἐλλόγει· σου οφείλει, αυτό σ’ εμένα
καταλόγισέ το.
19 ἐγὼ Παῦλος ἔγραψα τῇ ἐμῇ 19 Εγώ ο Παύλος έγραψα με το
χειρί, ἐγὼ ἀποτίσω· ἵνα μὴ λέγω δικό μου χέρι, εγώ θα το
σοι ὅτι καὶ σεαυτόν μοι ξεπληρώσω – για να μη σου λέω
προσοφείλεις. ότι και τον εαυτό σου ακόμα μου
οφείλεις.
20 ναί, ἀδελφέ, ἐγώ σου ὀναίμην 20 Ναι, αδελφέ, είθε κι εγώ να είχα
ἐν Κυρίῳ· ἀνάπαυσόν μου τὰ κάποιο όφελος από εσένα στη

σπλάγχνα ἐν Κυρίῳ. σχέση μου με τον Κύριο.

ΠΡΟΣ ΦΙΛΗΜΟΝΑ Κεφ. Α’


ανάπαυσέ μου τα σπλάχνα στο
Χριστό.
21 Πεποιθὼς τῇ ὑπακοῇ σου 21 Επειδή είμαι πεισμένος για την
ἔγραψά σοι, εἰδὼς ὅτι καὶ ὑπὲρ ὃ υπακοή σου, σου έγραψα,
λέγω ποιήσεις. ξέροντας ότι και περισσότερο
από αυτά που λέω θα κάνεις.
22 ῞Αμα δὲ καὶ ἑτοίμαζέ μοι 22 Συγχρόνως, μάλιστα, και
ξενίαν· ἐλπίζω γὰρ ὅτι διὰ τῶν ετοίμαζέ μου φιλοξενία. γιατί
προσευχῶν ὑμῶν χαρισθήσομαι ελπίζω ότι μέσω των προσευχών
ὑμῖν. σας θα χαριστώ σ’ εσάς.
Ασπασμοί και τελική ευλογία
23 ᾿Ασπάζεταί σε ᾿Επαφρᾶς ὁ 23 Σε χαιρετά ο Επαφράς, ο
συναιχμάλωτός μου ἐν Χριστῷ συναιχμάλωτός μου για το
᾿Ιησοῦ, Χριστό Ιησού,
24 Μᾶρκος, ᾿Αρίσταρχος, Δημᾶς, 24 ο Μάρκος, ο Αρίσταρχος, ο
Λουκᾶς, οἱ συνεργοί μου. Δημάς, ο Λουκάς, οι συνεργάτες
μου.
25 ῾Η χάρις τοῦ Κυρίου ἡμῶν 25 Η χάρη του Κυρίου Ιησού
᾿Ιησοῦ Χριστοῦ μετὰ τοῦ Χριστού ας είναι μαζί με το
πνεύματος ὑμῶν· ἀμήν πνεύμα σας.

ΠΡΟΣ ΕΒΡΑΙΟΥΣ Κεφ. Α’




Ο Θεός μίλησε μέσω του Υιού του
1 Πολυμερῶς καὶ πολυτρόπως 1 Πολλές φορές και με πολλούς
πάλαι ὁ Θεὸς λαλήσας τοῖς τρόπους αφού μίλησε παλιά ο
πατράσιν ἐν τοῖς προφήταις, ἐπ' Θεός στους πατέρες μας μέσω
ἐσχάτου τῶν ἡμερῶν τούτων των προφητών,
ἐλάλησεν ἡμῖν ἐν υἱῷ,
2 ὃν ἔθηκε κληρονόμον πάντων, 2 στις έσχατες τούτες ημέρες μάς

δι' οὗ καὶ τοὺς αἰῶνας ἐποίησεν· μίλησε μέσω του Υιού, τον οποίο
έθεσε κληρονόμο όλων, διαμέσου
του οποίου και δημιούργησε τους
αιώνες.
3 ὃς ὢν ἀπαύγασμα τῆς δόξης καὶ 3 Αυτός, που είναι ακτινοβολία
χαρακτὴρ τῆς ὑποστάσεως της δόξας του Θεού και
αὐτοῦ, φέρων τε τὰ πάντα τῷ αποτύπωμα της υπόστασής του
ρήματι τῆς δυνάμεως αὐτοῦ, δι' και φέρει τα πάντα με το λόγο της
ἑαυτοῦ καθαρισμὸν δύναμής του, αφού έκανε
ποιησάμενος τῶν ἁμαρτιῶν καθαρισμό των αμαρτιών μέσω
ἡμῶν ἐκάθισεν ἐν δεξιᾷ τῆς του εαυτού του, κάθισε στα δεξιά
μεγαλωσύνης ἐν ὑψηλοῖς, της Μεγαλοσύνης στα ύψη
4 τοσούτῳ κρείττων γενόμενος 4 και έγινε τόσο πολύ εξοχότερος
τῶν ἀγγέλων, ὅσῳ διαφορώτερον από τους αγγέλους όσο
παρ' αὐτοὺς κεκληρονόμηκεν διαφορετικότερο από αυτούς έχει
ὄνομα. κληρονομήσει όνομα.
Ο Υιός είναι ανώτερος από τους
αγγέλους
5 Τίνι γὰρ εἶπέ ποτε τῶν ἀγγέλων· 5 Γιατί σε ποιον από τους
υἱός μου εἶ σύ, ἐγὼ σήμερον αγγέλους είπε ποτέ ο Θεός: Υιός
γεγέννηκά σε; καὶ πάλιν· ἐγὼ μου είσαι εσύ, εγώ σήμερα σε έχω
ἔσομαι αὐτῷ εἰς πατέρα, καὶ γεννήσει; Και πάλι: Εγώ θα είμαι
αὐτὸς ἔσται μοι εἰς υἱόν; σ’ αυτόν Πατέρας, και αυτός θα
είναι σ’ εμένα Υιός;
6 ὅταν δὲ πάλιν εἰσαγάγῃ τὸν 6 Και πάλι, όταν εισαγάγει τον
πρωτότοκον εἰς τὴν οἰκουμένην, πρωτότοκο στην οικουμένη, λέει:
λέγει· καὶ προσκυνησάτωσαν Και να τον προσκυνήσουν όλοι οι
αὐτῷ πάντες ἄγγελοι Θεοῦ. άγγελοι του Θεού.
7 καὶ πρὸς μὲν τοὺς ἀγγέλους 7 Και αφενός ως προς τους
λέγει· ὁ ποιῶν τοὺς ἀγγέλους αγγέλους λέει: Εκείνος που κάνει
αὐτοῦ πνεύματα, καὶ τοὺς τους αγγέλους του ανέμους και
λειτουργοὺς αὐτοῦ πυρὸς φλόγα· τους λειτουργούς του πύρινη
φλόγα.

ΠΡΟΣ ΕΒΡΑΙΟΥΣ Κεφ. Α’


8 πρὸς δὲ τὸν υἱόν· ὁ θρόνος σου, 8 αφετέρου προς τον Υιό: Ο
ὁ Θεός, εἰς τὸν αἰῶνα τοῦ αἰῶνος· θρόνος σου, Θεέ, μένει στον
ράβδος εὐθύτητος ἡ ράβδος τῆς αιώνα του αιώνα, και το ραβδί
βασιλείας σου. της ευθύτητας είναι ραβδί της
βασιλείας σου.
9 ἠγάπησας δικαιοσύνην καὶ 9 Αγάπησες δικαιοσύνη και
ἐμίμησας ἀνομίαν· διὰ τοῦτο μίσησες ανομία. γι’ αυτό σε
ἔχρισέ σε, ὁ Θεός, ὁ Θεός σου έχρισε, Θεέ, ο Θεός σου, με λάδι
ἔλαιον ἀγαλλιάσεως παρὰ τοὺς αγαλλίασης περισσότερο από
μετόχους σου· τους μετόχους σου.
10 καί· σὺ κατ' ἀρχάς, Κύριε, τὴν 10 Και: Εσύ αρχικά, Κύριε, τη γη
γῆν ἐθεμελίωσας, καὶ ἔργα τῶν θεμελίωσες, και έργα των χεριών
χειρῶν σού εἰσιν οἱ οὐρανοί· σου είναι οι ουρανοί.
11 αὐτοὶ ἀπολοῦνται, σὺ δὲ 11 Αυτοί θα χαθούν, εσύ όμως
διαμένεις· καὶ πάντες ὡς ἱμάτιον διαμένεις. Και όλοι σαν ρούχο θα
παλαιωθήσονται, παλιώσουν,
12 καὶ ὡσεὶ περιβόλαιον ἑλίξεις 12 και σαν μανδύα θα τους
αὐτούς, καὶ ἀλλαγήσονται· σὺ δὲ περιτυλίξεις, σαν εξωτερικό
ὁ αὐτὸς εἶ, καὶ τὰ ἔτη σου οὐκ ένδυμα επίσης θα αλλαχτούν.
ἐκλείψουσι. Εσύ όμως είσαι ο ίδιος και τα έτη
σου δε θα τελειώσουν.
13 πρὸς τίνα δὲ τῶν ἀγγέλων 13 Και σε ποιον από τους
εἴρηκέ ποτε· κάθου ἐκ δεξιῶν μου αγγέλους έχει πει ποτέ: Κάθου
ἕως ἂν θῶ τοὺς ἐχθρούς σου από τα δεξιά μου, ωσότου θέσω
ὑποπόδιον τῶν ποδῶν σου; τους εχθρούς σου υποπόδιο των
ποδιών σου.
14 οὐχὶ πάντες εἰσὶ λειτουργικὰ 14 Δεν είναι όλοι οι άγγελοι
πνεύματα εἰς διακονίαν υπηρεσιακά πνεύματα που
ἀποστελλόμενα διὰ τοὺς αποστέλλονται για διακονία, για
μέλλοντας κληρονομεῖν χάρη εκείνων που μέλλουν να
σωτηρίαν; κληρονομούν τη σωτηρία;

ΠΡΟΣ ΕΒΡΑΙΟΥΣ Κεφ. Β’




Η σπουδαιότητα της σωτηρίας
1 Διὰ τοῦτο δεῖ περισσοτέρως 1 Γι’ αυτό πρέπει περισσότερο
ἡμᾶς προσέχειν τοῖς ἀκουσθεῖσι, εμείς να προσέχουμε σ’ αυτά που
μή ποτε παραρρυῶμεν. ακούσαμε, μήπως
παρασυρθούμε.
2 εἰ γὰρ ὁ δι' ἀγγέλων λαληθεὶς 2 Γιατί, αν ο λόγος που
λόγος ἐγένετο βέβαιος, καὶ πᾶσα κηρύχτηκε μέσω αγγέλων

παράβασις καὶ παρακοὴ ἔλαβεν επιβεβαιώθηκε και κάθε
ἔνδικον μισθαποδοσίαν, παράβαση και παρακοή έλαβε
δίκαιη μισθαποδοσία,
3 πῶς ἡμεῖς ἐκφευξόμεθα 3 πώς εμείς θα ξεφύγουμε αν
τηλικαύτης ἀμελήσαντες αμελήσουμε τόσο μεγάλη
σωτηρίας; ἥτις ἀρχὴν λαβοῦσα σωτηρία; Η οποία, αφού άρχισε
λαλεῖσθαι διὰ τοῦ Κυρίου, ὑπὸ να κηρύττεται μέσω του Κυρίου,
τῶν ἀκουσάντων εἰς ἡμᾶς βεβαιώθηκε σ’ εμάς από εκείνους
ἐβεβαιώθη, που άκουσαν,
4 συνεπιμαρτυροῦντος τοῦ Θεοῦ 4 επικυρώνοντας συγχρόνως με
σημείοις τε καὶ τέρασι καὶ τη μαρτυρία του ο Θεός, με
ποικίλαις δυνάμεσι καὶ σημεία και με τέρατα και με
Πνεύματος ῾Αγίου μερισμοῖς ποικίλες υπερφυσικές δυνάμεις
κατὰ τὴν αὐτοῦ θέλησιν. και με μερισμούς εκδηλώσεων
Πνεύματος Αγίου κατά τη
θέλησή του.
Ο Ιησούς είναι αυτός που οδηγεί
στη σωτηρία
5 Οὐ γὰρ ἀγγέλοις ὑπέταξε τὴν 5 Γιατί δεν υπέταξε σε αγγέλους
οἰκουμένην τὴν μέλλουσαν, περὶ την οικουμένη τη μελλοντική,
ἧς λαλοῦμεν, για την οποία μιλούμε.
6 διεμαρτύρατο δέ πού τις λέγων· 6 Και κάποιος διαβεβαίωσε
τί ἐστιν ἄνθρωπος ὅτι μιμνήσκῃ κάπου, λέγοντας: Τι είναι ο
αὐτοῦ, ἢ υἱὸς ἀνθρώπου ὅτι άνθρωπος ώστε να τον θυμάσαι
ἐπισκέπτῃ αὐτόν; ή ο γιος του ανθρώπου ώστε να
τον επισκέφτεσαι;
7 ἠλάττωσας αὐτὸν βραχύ τι παρ' 7 Τον ελάττωσες λίγο πιο κάτω
ἀγγέλους, δόξῃ καὶ τιμῇ από τους αγγέλους, με δόξα και
ἐστεφάνωσας αὐτόν, τιμή τον στεφάνωσες, και τον
κατάστησες κυρίαρχο πάνω στα
έργα των χεριών σου .
8 πάντα ὑπέταξας ὑποκάτω τῶν 8 Τα πάντα υπέταξες κάτω από
ποδῶν αὐτοῦ· ἐν γὰρ τῷ ὑποτάξαι τα πόδια του. Γιατί, με το να

ΠΡΟΣ ΕΒΡΑΙΟΥΣ Κεφ. Β’


αὐτῷ τὰ πάντα οὐδὲν ἀφῆκεν υποτάξει σ’ αυτόν τα πάντα,
αὐτῷ ἀνυπότακτον. νῦν δὲ οὔπω τίποτα δεν άφησε σ’ αυτόν
ὁρῶμεν αὐτῷ τὰ πάντα ανυπότακτο. Τώρα, όμως, δε
ὑποτεταγμένα· βλέπουμε ακόμα σ’ αυτόν τα
πάντα υποταγμένα.
9 τὸν δὲ βραχύ τι παρ' ἀγγέλους 9 Αλλά βλέπουμε τον Ιησού, που
ἠλαττωμένον βλέπομεν ᾿Ιησοῦν ήταν ελαττωμένος λίγο πιο κάτω
διὰ τὸ πάθημα τοῦ θανάτου δόξῃ από τους αγγέλους, για να γευτεί
καὶ τιμῇ ἐστεφανωμένον, ὅπως θάνατο για καθέναν με τη χάρη
χάριτι Θεοῦ ὑπὲρ παντὸς του Θεού, εξαιτίας του
γεύσηται θανάτου. παθήματος του θανάτου, να είναι
στεφανωμένος με δόξα και τιμή.
10 ἔπρεπε γὰρ αὐτῷ, δι' ὃν τὰ 10 Γιατί έπρεπε Αυτός, για τον
πάντα καὶ δι' οὗ τὰ πάντα, οποίο τα πάντα και μέσω του
πολλοὺς υἱοὺς εἰς δόξαν οποίου τα πάντα υπάρχουν, να
ἀγαγόντα, τὸν ἀρχηγὸν τῆς καθιερώσει ως ιερέα διαμέσου
σωτηρίας αὐτῶν διὰ παθημάτων των παθημάτων τον αρχηγό της
τελειῶσαι. σωτηρίας τους, για να οδηγήσει
πολλούς γιους στη δόξα.
11 ὅ τε γὰρ ἁγιάζων καὶ οἱ 11 Επειδή και αυτός που αγιάζει
ἁγιαζόμενοι ἐξ ἑνὸς πάντες· δι' ἣν και εκείνοι που αγιάζονται
αἰτίαν οὐκ ἐπαισχύνεται προέρχονται από Έναν όλοι. Γι’
ἀδελφοὺς αὐτοὺς καλεῖν, αυτόν το λόγο δεν ντρέπεται να
τους καλεί αδελφούς,
12 λέγων· ἀπαγγελῶ τὸ ὄνομά 12 λέγοντας: Θα αναγγείλω το
σου τοῖς ἀδελφοῖς μου, ἐν μέσῳ όνομά σου στους αδελφούς μου,
ἐκκλησίας ὑμνήσω σε· στο μέσο εκκλησίας θα σε
υμνήσω.
13 καὶ πάλιν· ἐγὼ ἔσομαι 13 Και πάλι: Εγώ θα έχω
πεποιθὼς ἐπ' αὐτῷ· καὶ πάλιν· πεποίθηση σε Αυτόν. Και πάλι:
ἰδοὺ ἐγὼ καὶ τὰ παιδία ἅ μοι Ιδού εγώ και τα παιδιά που μου
ἔδωκεν ὁ Θεός. έδωσε ο Θεός.
14 ἐπεὶ οὖν τὰ παιδία 14 Επειδή, λοιπόν, τα παιδιά
κεκοινώνηκε σαρκὸς καὶ έχουν συμμετάσχει σε αίμα και
αἵματος, καὶ αὐτὸς παραπλησίως σάρκα, και αυτός παραπλήσια
μετέσχε τῶν αὐτῶν, ἵνα διὰ τοῦ μετείχε από τα ίδια, ώστε μέσω
θανάτου καταργήσῃ τὸν τὸ του θανάτου να καταργήσει
κράτος ἔχοντα τοῦ θανάτου, αυτόν που έχει την εξουσία του
τοῦτ' ἔστι τὸν διάβολον, θανάτου, τουτέστι το Διάβολο,
15 καὶ ἀπαλλάξῃ τούτους, ὅσοι 15 και να απαλλάξει αυτούς, όσοι

φόβῳ θανάτου διὰ παντὸς τοῦ από το φόβο του θανάτου ήταν
ζῆν ἔνοχοι ἦσαν δουλείας.

ΠΡΟΣ ΕΒΡΑΙΟΥΣ Κεφ. Β’


διαπαντός στη ζωή τους
υποδουλωμένοι.
16 οὐ γὰρ δήπου ἀγγέλων 16 Γιατί αναμφίβολα δε βοηθάει
ἐπιλαμβάνεται, ἀλλὰ σπέρματος αγγέλους, αλλά απογόνους του
᾿Αβραὰμ ἐπιλαμβάνεται. Αβραάμ βοηθάει.
17 ὅθεν ὤφειλε κατὰ πάντα τοῖς 17 Συνεπώς, όφειλε σε όλα να
ἀδελφοῖς ὁμοιωθῆναι, ἵνα ομοιωθεί με τους αδελφούς του,
ἐλεήμων γένηται καὶ πιστὸς για να γίνει ελεήμονας και πιστός
ἀρχιερεὺς τὰ πρὸς τὸν Θεόν, εἰς αρχιερέας στα πράγματα που
τὸ ἱλάσκεσθαι τὰς ἁμαρτίας τοῦ αφορούν το Θεό, με σκοπό να
λαοῦ. εξιλεώνει τις αμαρτίες του λαού.
18 ἐν ᾧ γὰρ πέπονθεν αὐτὸς 18 Γιατί, σε ό,τι έχει πάθει ο ίδιος
πειρασθείς, δύναται τοῖς όταν πειράχτηκε, δύναται να
πειραζομένοις βοηθῆσαι. βοηθήσει αυτούς που
πειράζονται.

ΠΡΟΣ ΕΒΡΑΙΟΥΣ Κεφ. Γ’




Ο Ιησούς είναι ανώτερος από το
Μωυσή
1 Ὅθεν, ἀδελφοὶ ἅγιοι, κλήσεως 1 Συνεπώς, αδελφοί άγιοι,
ἐπουρανίου μέτοχοι, μέτοχοι επουράνιας κλήσης,
κατανοήσατε τὸν ἀπόστολον καὶ κατανοήστε τον απόστολο και
ἀρχιερέα τῆς ὁμολογίας ἡμῶν αρχιερέα της ομολογίας μας, τον
᾿Ιησοῦν Χριστόν, Ιησού,

2 πιστὸν ὄντα τῷ ποιήσαντι 2 ο οποίος είναι πιστός σ’ Αυτόν
αὐτόν, ὡς καὶ Μωϋσῆς ἐν ὅλῳ τῷ που τον έκανε έτσι, όπως ήταν
οἴκῳ αὐτοῦ. και ο Μωυσής σε όλο τον οίκο του
Θεού.
3 πλείονος γὰρ δόξης οὗτος παρὰ 3 Γιατί αυτός έχει αξιωθεί
Μωϋσῆν ἠξίωται, καθ' ὅσον περισσότερη δόξα παρά ο
πλείονα τιμὴν ἔχει τοῦ οἴκου ὁ Μωυσής, καθόσον περισσότερη
κατασκευάσας αὐτόν. τιμή από τον οίκο έχει εκείνος
που τον κατασκεύασε.
4 πᾶς γὰρ οἶκος κατασκευάζεται 4 Γιατί κάθε οίκος
ὑπό τινος, ὁ δὲ τὰ πάντα κατασκευάζεται από κάποιον,
κατασκευάσας Θεός. αλλά εκείνος που κατασκεύασε
τα πάντα είναι ο Θεός.
5 καὶ Μωϋσῆς μὲν πιστὸς ἐν ὅλῳ 5 Και αφενός ο Μωυσής ήταν
τῷ οἴκῳ αὐτοῦ ὡς θεράπων, εἰς πιστός σε όλο τον οίκο του Θεού
μαρτύριον τῶν λαληθησομένων, ως υπηρέτης, για να μαρτυρεί
εκείνα που θα λέγονταν,
6 Χριστὸς δὲ ὡς υἱὸς ἐπὶ τὸν οἶκον 6 αφετέρου ο Χριστός είναι πιστός
αὐτοῦ, οὗ οἶκός ἐσμεν ἡμεῖς, ως Υιός στον οίκο του. Οίκος του
ἐάνπερ τὴν παρρησίαν καὶ τὸ είμαστε εμείς, αν βέβαια
καύχημα τῆς ἐλπίδος μέχρι κατέχουμε την παρρησία και το
τέλους βεβαίαν κατάσχωμεν. καύχημα της ελπίδας μέχρι το
τέλος σταθερή.
Η υπόσχεση του Θεού και η απιστία
του λαού του
7 Διό, καθὼς λέγει τὸ Πνεῦμα τὸ 7 Γι’ αυτό, καθώς λέει το Πνεύμα
῞Αγιον· σήμερον ἐὰν τῆς φωνῆς το Άγιο: Σήμερα, αν ακούσετε τη
αὐτοῦ ἀκούσητε, φωνή του,
8 μὴ σκληρύνητε τὰς καρδίας 8 μη σκληρύνετε τις καρδιές σας
ὑμῶν ὡς ἐν τῷ παραπικρασμῷ, όπως όταν με παραπικράνατε,
κατὰ τὴν ἡμέραν τοῦ πειρασμοῦ κατά την ημέρα του πειρασμού
ἐν τῇ ἐρήμῳ, μέσα στην έρημο,

ΠΡΟΣ ΕΒΡΑΙΟΥΣ Κεφ. Γ’


9 οὗ ἐπείρασάν με οἱ πατέρες 9 όπου με πείραξαν οι πατέρες
ὑμῶν, ἐδοκίμασάν με, καὶ εἶδον σας με δοκιμασία και είδαν τα
τὰ ἔργα μου τεσσαράκοντα ἔτη· έργα μου
10 διὸ προσώχθισα τῇ γενεᾷ 10 σαράντα έτη. Γι’ αυτό
ἐκείνῃ καὶ εἶπον· ἀεὶ πλανῶνται αγανάκτησα με τη γενεά αυτήν
τῇ καρδίᾳ, αὐτοὶ δὲ οὐκ ἔγνωσαν και είπα: «Πάντα πλανιούνται
τὰς ὁδούς μου· στην καρδιά, και αυτοί δε
γνώρισαν τις οδούς μου».
11 ὡς ὤμοσα ἐν τῇ ὀργῇ μου, εἰ 11 Ώστε ορκίστηκα μέσα στην
εἰσελεύσονται εἰς τὴν οργή μου: «Δεν θα εισέλθουν
κατάπαυσίν μου· στην ανάπαυσή μου».
12 βλέπετε, ἀδελφοί, μή ποτε 12 Προσέχετε, αδελφοί, μήπως
ἔσται ἔν τινι ὑμῶν καρδία υπάρχει μέσα σε κάποιον από
πονηρὰ ἀπιστίας ἐν τῷ εσάς μια άπιστη καρδιά κακή,
ἀποστῆναι ἀπὸ Θεοῦ ζῶντος. ώστε να αποστατήσει από το
ζωντανό Θεό.
13 ᾿Αλλὰ παρακαλεῖτε ἑαυτοὺς 13 Αλλά προτρέπετε ο ένας τον
καθ' ἑκάστην ἡμέραν ἄχρις οὗ τὸ άλλο κάθε ημέρα, μέχρις ότου
σήμερον καλεῖται, ἵνα μὴ λέμε το “σήμερα”, για να μη
σκληρυνθῇ ἐξ ὑμῶν τις ἀπάτῃ σκληρυνθεί κανείς από εσάς από
τῆς ἁμαρτίας· την απάτη της αμαρτίας
14 μέτοχοι γὰρ γεγόναμεν τοῦ 14 – γιατί έχουμε γίνει μέτοχοι του
Χριστοῦ, ἐάνπερ τὴν ἀρχὴν τῆς Χριστού, αν βέβαια κατέχουμε
ὑποστάσεως μέχρι τέλους την αρχική μας εμπιστοσύνη
βεβαίαν κατάσχωμεν, μέχρι το τέλος σταθερή –
15 ἐν τῷ λέγεσθαι· σήμερον ἐὰν 15 καθώς λέγεται: Σήμερα, αν
τῆς φωνῆς αὐτοῦ ἀκούσητε, μὴ ακούσετε τη φωνή του, μη
σκληρύνητε τὰς καρδίας ὑμῶν σκληρύνετε τις καρδιές σας όπως
ὡς ἐν τῷ παραπικρασμῷ. όταν με παραπικράνατε.
16 τίνες γὰρ ἀκούσαντες 16 Γιατί ποιοι Τον παραπίκραναν
παρεπίκραναν; ἀλλ' οὐ πάντες οἱ αν και άκουσαν; Μήπως δεν ήταν
ἐξελθόντες ἐξ Αἰγύπτου διὰ όλοι εκείνοι που εξήλθαν από την
Μωϋσέως; Αίγυπτο μέσω του Μωυσή;
17 τίσι δὲ προσώχθισε 17 Και με ποιους αγανάκτησε
τεσσαράκοντα ἔτη; οὐχὶ τοῖς σαράντα έτη; Όχι μ’ εκείνους που
ἁμαρτήσασιν, ὧν τὰ κῶλα αμάρτησαν, των οποίων τα
ἔπεσεν ἐν τῇ ἐρήμῳ; νεκρά σώματα έπεσαν στην
έρημο;
18 τίσι δὲ ὤμοσε μὴ 18 Και σε ποιους ορκίστηκε πως
εἰσελεύσεσθαι εἰς τὴν δε θα εισέλθουν στην ανάπαυσή

κατάπαυσιν αὐτοῦ εἰ μὴ τοῖς του παρά σ’ εκείνους που
ἀπειθήσασι; απείθησαν;

ΠΡΟΣ ΕΒΡΑΙΟΥΣ Κεφ. Γ’


19 καὶ βλέπομεν ὅτι οὐκ 19 Και βλέπουμε ότι δεν
ἠδυνήθησαν εἰσελθεῖν δι' μπόρεσαν να εισέλθουν εξαιτίας
ἀπιστίαν. της απιστίας.

ΠΡΟΣ ΕΒΡΑΙΟΥΣ Κεφ. Δ’




Η υπόσχεση του Θεού ισχύει γι’
αυτούς που πιστεύουν
1 Φοβηθῶμεν οὖν μή ποτε, 1 Ας φοβηθούμε, λοιπόν, ενώ μας
καταλειπομένης ἐπαγγελίας απομένει υπόσχεση να
εἰσελθεῖν εἰς τὴν κατάπαυσιν εισέλθουμε στην ανάπαυσή του,
αὐτοῦ, δοκῇ τις ἐξ ὑμῶν μήπως φανεί κάποιος από εσάς
ὑστερηκέναι. να την έχει στερηθεί.

2 καὶ γάρ ἐσμεν εὐηγγελισμένοι, 2 Και βέβαια, είμαστε
καθάπερ κἀκεῖνοι· ἀλλ' οὐκ ευαγγελισμένοι καθώς ακριβώς
ὠφέλησεν ὁ λόγος τῆς ἀκοῆς κι εκείνοι. Αλλά ο λόγος που
ἐκείνους μὴ συγκεκραμένους τῇ άκουσαν δεν ωφέλησε εκείνους,
πίστει τοῖς ἀκούσασιν. γιατί δεν είχαν συνενωθεί στην
πίστη με εκείνους που τον
υπάκουσαν.
3 εἰσερχόμεθα γὰρ εἰς τὴν 3 Γιατί εισερχόμαστε στην
κατάπαυσιν οἱ πιστεύσαντες, ανάπαυση όσοι πιστέψαμε,
καθὼς εἴρηκεν· ὡς ὤμοσα ἐν τῇ καθώς έχει πει: Ώστε ορκίστηκα
ὀργῇ μου, εἰ εἰσελεύσονται εἰς μέσα στην οργή μου, δεν θα
τὴν κατάπαυσίν μου· καίτοι τῶν εισέλθουν στην ανάπαυσή μου,
ἔργων ἀπὸ καταβολῆς κόσμου αν και τα έργα Του έγιναν από
γενηθέντων. την αρχή της δημιουργίας του
κόσμου.
4 εἴρηκε γάρ που περὶ τῆς 4 Γιατί έχει πει κάπου για την
ἑβδόμης οὕτω· καὶ κατέπαυσεν ὁ έβδομη ημέρα έτσι: Και
Θεὸς ἐν τῇ ἡμέρᾳ τῇ ἑβδόμῃ ἀπὸ αναπαύτηκε ο Θεός κατά την
πάντων τῶν ἔργων αὐτοῦ· ημέρα την έβδομη από όλα τα
έργα του.
5 καὶ ἐν τούτῳ πάλιν· εἰ 5 Και σε τούτο το εδάφιο λέει
εἰσελεύσονται εἰς τὴν πάλι: Δεν θα εισέλθουν στην
κατάπαυσίν μου. ανάπαυσή μου.
6 ἐπεὶ οὖν ἀπολείπεταί τινας 6 Επειδή λοιπόν υπολείπεται
εἰσελθεῖν εἰς αὐτήν, καὶ οἱ μερικοί να εισέλθουν σ’ αυτήν
πρότερον εὐαγγελισθέντες οὐκ την ανάπαυση, και εκείνοι που
εἰσῆλθον δι' ἀπείθειαν, προηγουμένως ευαγγελίστηκαν
δεν εισήλθαν εξαιτίας της
απείθειας,
7 πάλιν τινὰ ὁρίζει ἡμέραν, 7 πάλι ορίζει κάποια ημέρα,
σήμερον, ἐν Δαυῒδ λέγων, μετὰ Σήμερα, λέγοντας μέσω του
τοσοῦτον χρόνον, καθὼς εἴρηται· Δαβίδ μετά από τόσο πολύ χρόνο
σήμερον ἐὰν τῆς φωνῆς αὐτοῦ καθώς έχει προειπωθεί: Σήμερα,

ΠΡΟΣ ΕΒΡΑΙΟΥΣ Κεφ. Δ’


ἀκούσητε, μὴ σκληρύνητε τὰς αν ακούσετε τη φωνή του, μη
καρδίας ὑμῶν. σκληρύνετε τις καρδιές σας.
8 εἰ γὰρ αὐτοὺς ᾿Ιησοῦς 8 Γιατί αν ο Ιησούς του Ναυή είχε
κατέπαυσεν, οὐκ ἂν περὶ ἄλλης αναπαύσει αυτούς, δε θα μιλούσε
ἐλάλει μετὰ ταῦτα ἡμέρας· για άλλη ημέρα μετά από αυτά.
9 ἄρα ἀπολείπεται σαββατισμὸς 9 Άρα, υπολείπεται ανάπαυση
τῷ λαῷ τοῦ Θεοῦ. Σαββάτου για το λαό του Θεού.
10 ὁ γὰρ εἰσελθὼν εἰς τὴν 10 Γιατί όποιος εισήλθε στην
κατάπαυσιν αὐτοῦ καὶ αὐτὸς ανάπαυσή Του, και ο ίδιος
κατέπαυσεν ἀπὸ τῶν ἔργων αναπαύτηκε από τα έργα του
αὐτοῦ, ὥσπερ ἀπὸ τῶν ἰδίων ὁ όπως ακριβώς από τα δικά του ο
Θεός. Θεός.
11 Σπουδάσωμεν οὖν εἰσελθεῖν εἰς 11 Ας φροντίσουμε, λοιπόν, να
ἐκείνην τὴν κατάπαυσιν, ἵνα μὴ εισέλθουμε σ’ εκείνη την
ἐν τῷ αὐτῷ τις ὑποδείγματι πέσῃ ανάπαυση, για να μην πέσει
τῆς ἀπειθείας. κανείς στο ίδιο υπόδειγμα της
απείθειας μ’ εκείνους τους
Ισραηλίτες.
12 Ζῶν γὰρ ὁ λόγος τοῦ Θεοῦ καὶ 12 Γιατί είναι ζωντανός ο λόγος
ἐνεργὴς καὶ τομώτερος ὑπὲρ του Θεού και ενεργητικός και
πᾶσαν μάχαιραν δίστομον καὶ κοφτερότερος περισσότερο από
διϊκνούμενος ἄχρι μερισμοῦ κάθε δίκοπη μάχαιρα και
ψυχῆς τε καὶ πνεύματος, ἁρμῶν διεισδύει μέχρι το χωρισμό της
τε καὶ μυελῶν, καὶ κριτικὸς ψυχής και του πνεύματος, των
ἐνθυμήσεων καὶ ἐννοιῶν αρθρώσεων και των μυελών των
καρδίας, οστών, και κρίνει τις σκέψεις και
τους στοχασμούς της καρδιάς.
13 καὶ οὐκ ἔστι κτίσις ἀφανὴς 13 Και δεν υπάρχει κτίσμα
ἐνώπιον αὐτοῦ, πάντα δὲ γυμνὰ αφανές μπροστά του, αλλά όλα
καὶ τετραχηλισμένα τοῖς είναι γυμνά και φανερωμένα
ὀφθαλμοῖς αὐτοῦ, πρὸς ὃν ἡμῖν ὁ μπροστά στα μάτια του. προς
λόγος. αυτόν εμείς θα δώσουμε λόγο.
Ο Ιησούς είναι ο μέγας Αρχιερέας
14 ῎Εχοντες οὖν ἀρχιερέα μέγαν 14 Επειδή έχουμε, λοιπόν, μέγα
διεληλυθότα τοὺς οὐρανούς, Αρχιερέα που έχει διαπεράσει
᾿Ιησοῦν τὸν υἱὸν τοῦ Θεοῦ, τους ουρανούς, τον Ιησού τον Υιό
κρατῶμεν τῆς ὁμολογίας. του Θεού, ας κρατούμε σταθερά
την ομολογία μας.
15 οὐ γὰρ ἔχομεν ἀρχιερέα μὴ 15 Γιατί δεν έχουμε Αρχιερέα που
δυνάμενον συμπαθῆσαι ταῖς να μη δύναται να συμπαθήσει

ἀσθενείαις ἡμῶν, πεπειραμένον στις ασθένειές μας, αλλά έναν

ΠΡΟΣ ΕΒΡΑΙΟΥΣ Κεφ. Δ’


δὲ κατὰ πάντα καθ' ὁμοιότητα που έχει πειραχτεί σε όλα όμοια μ’
χωρὶς ἁμαρτίας. εμάς χωρίς αμαρτία.
16 προσερχώμεθα οὖν μετὰ 16 Ας προσερχόμαστε λοιπόν με
παρρησίας τῷ θρόνῳ τῆς παρρησία στο θρόνο της χάρης,
χάριτος, ἵνα λάβωμεν ἔλεον καὶ για να λάβουμε έλεος και να
χάριν εὕρωμεν εἰς εὔκαιρον βρούμε χάρη για βοήθεια στον
βοήθειαν. κατάλληλο καιρό.

ΠΡΟΣ ΕΒΡΑΙΟΥΣ Κεφ. Ε’




Ο Ιησούς είναι ο μέγας Αρχιερέας
1 Πᾶς γὰρ ἀρχιερεὺς ἐξ 1 Γιατί κάθε αρχιερέας, που
ἀνθρώπων λαμβανόμενος ὑπὲρ λαμβάνεται από τους
ἀνθρώπων καθίσταται τὰ πρὸς ανθρώπους, εγκαθίσταται υπέρ
τὸν Θεόν, ἵνα προσφέρῃ δῶρά τε των ανθρώπων για τα πράγματα
καὶ θυσίας ὑπὲρ ἁμαρτιῶν, που αφορούν το Θεό, για να
προσφέρει δώρα και θυσίες για

τις αμαρτίες.
2 μετριοπαθεῖν δυνάμενος τοῖς 2 Δύναται να είναι μετριοπαθής
ἀγνοοῦσι καὶ πλανωμένοις, ἐπεὶ μ’ εκείνους που έχουν άγνοια και
καὶ αὐτὸς περίκειται ἀσθένειαν· πλανιούνται, επειδή και αυτός
περιβάλλεται από αδυναμία,
3 καὶ διὰ ταύτην ὀφείλει, καθὼς 3 και εξαιτίας αυτής οφείλει
περὶ τοῦ λαοῦ, οὕτω καὶ περὶ καθώς κάνει για το λαό έτσι και
ἑαυτοῦ προσφέρειν ὑπὲρ για τον εαυτό του να προσφέρει
ἁμαρτιῶν. θυσίες για τις αμαρτίες.
4 καὶ οὐχ ἑαυτῷ τις λαμβάνει τὴν 4 Και κανείς από μόνος του δε
τιμήν, ἀλλὰ καλούμενος ὑπὸ τοῦ λαβαίνει την τιμή της
Θεοῦ, καθάπερ καὶ ᾿Ααρών. αρχιεροσύνης, αλλά όταν
καλείται από το Θεό, καθώς
ακριβώς και ο Ααρών.
5 οὕτω καὶ ὁ Χριστὸς οὐχ ἑαυτὸν 5 Έτσι και ο Χριστός δε δόξασε
ἐδόξασε γενηθῆναι ἀρχιερέα, τον εαυτό του, ώστε να γίνει
ἀλλ' ὁ λαλήσας πρὸς αὐτόν· υἱός αρχιερέας από μόνος του, αλλά
μου εἶ σύ, ἐγὼ σήμερον τον δόξασε εκείνος που μίλησε
γεγέννηκά σε· προς αυτόν: Υιός μου είσαι εσύ,
εγώ σήμερα σε έχω γεννήσει.
6 καθὼς καὶ ἐν ἑτέρῳ λέγει· σὺ 6 Καθώς και σε άλλο μέρος λέει:
ἱερεὺς εἰς τὸν αἰῶνα κατὰ τὴν Εσύ είσαι ιερέας στον αιώνα κατά
τάξιν Μελχισεδέκ. την τάξη Μελχισεδέκ.
7 ὃς ἐν ταῖς ἡμέραις τῆς σαρκὸς 7 Αυτός, κατά τις ημέρες της
αὐτοῦ δεήσεις τε καὶ ἱκετηρίας ενσάρκωσής του, αφού
πρὸς τὸν δυνάμενον σῴζειν πρόσφερε δεήσεις και ικεσίες
αὐτὸν ἐκ θανάτου μετὰ κραυγῆς προς εκείνον που μπορούσε να
ἰσχυρᾶς καὶ δακρύων τον σώζει από το θάνατο, με
προσενέγκας, καὶ εἰσακουσθεὶς κραυγή ισχυρή και με δάκρυα,
ἀπὸ τῆς εὐλαβείας, και αφού εισακούστηκε από την
ευλάβειά του,
8 καίπερ ὢν υἱός, ἔμαθεν ἀφ' ὧν 8 αν και ήταν Υιός, έμαθε από
ἔπαθε τὴν ὑπακοήν, αυτά που έπαθε την υπακοή.

ΠΡΟΣ ΕΒΡΑΙΟΥΣ Κεφ. Ε’


9 καὶ τελειωθεὶς ἐγένετο τοῖς 9 Και όταν καθιερώθηκε ως
ὑπακούουσιν αὐτῷ πᾶσιν αἴτιος ιερέας, έγινε σε όλους εκείνους
σωτηρίας αἰωνίου, που υπακούν σ’ αυτόν αίτιος
αιώνιας σωτηρίας,
10 προσαγορευθεὶς ὑπὸ τοῦ Θεοῦ 10 και προσφωνήθηκε από το
ἀρχιερεὺς κατὰ τὴν τάξιν Θεό Αρχιερέας κατά την τάξη
Μελχισεδέκ. Μελχισεδέκ.
Συμβουλές για εμμονή στην πίστη
11 Περὶ οὗ πολὺς ἡμῖν ὁ λόγος καὶ 11 Γι’ αυτό το θέμα έχουμε να λέμε
δυσερμήνευτος λέγειν, ἐπεὶ πολλά λόγια και δυσερμήνευτα,
νωθροὶ γεγόνατε ταῖς ἀκοαῖς. επειδή έχετε γίνει νωθροί στα
αυτιά.
12 καὶ γὰρ ὀφείλοντες εἶναι 12 Και γιατί, ενώ οφείλατε να
διδάσκαλοι διὰ τὸν χρόνον, είστε δάσκαλοι εξαιτίας του
πάλιν χρείαν ἔχετε τοῦ διδάσκειν χρόνου, πάλι έχετε ανάγκη
ὑμᾶς τινα τὰ στοιχεῖα τῆς ἀρχῆς κάποιον να σας διδάσκει τα
τῶν λογίων τοῦ Θεοῦ, καὶ αρχικά στοιχεία των λόγων του
γεγόνατε χρείαν ἔχοντες Θεού, και έχετε γίνει να έχετε
γάλακτος καὶ οὐ στερεᾶς τροφῆς. ανάγκη από γάλα και όχι από
στερεή τροφή.
13 πᾶς γὰρ ὁ μετέχων γάλακτος 13 Γιατί καθένας που τρέφεται με
ἄπειρος λόγου δικαιοσύνης· γάλα δεν έχει πείρα από το λόγο
νήπιος γάρ ἐστι· της δικαιοσύνης, επειδή είναι
νήπιο.
14 τελείων δέ ἐστιν ἡ στερεὰ 14 Αλλά των ώριμων είναι η
τροφή, τῶν διὰ τὴν ἕξιν τὰ στερεή τροφή, εκείνων που
αἰσθητήρια γεγυμνασμένα εξαιτίας της συνήθειας έχουν τα
ἐχόντων πρὸς διάκρισιν καλοῦ τε αισθητήρια γυμνασμένα για
καὶ κακοῦ. διάκριση του καλού και του
κακού.

ΠΡΟΣ ΕΒΡΑΙΟΥΣ Κεφ. ΣΤ’




Συμβουλές για εμμονή στην πίστη
1 Διὸ ἀφέντες τὸν τῆς ἀρχῆς τοῦ 1 Γι’ αυτό, ας αφήσουμε την
Χριστοῦ λόγον ἐπὶ τὴν τελειότητα αρχική διδασκαλία για το Χριστό
φερώμεθα, μὴ πάλιν θεμέλιον και ας προχωρούμε προς την
καταβαλλόμενοι μετανοίας ἀπὸ τελειότητα, μη βάζοντας κάτω
νεκρῶν ἔργων, καὶ πίστεως ἐπὶ πάλι θεμέλιο μετάνοιας από
Θεόν, νεκρά έργα και πίστης στο Θεό,

2 βαπτισμῶν διδαχῆς, ἐπιθέσεώς 2 διδαχή βαφτισμών και
τε χειρῶν, ἀναστάσεώς τε νεκρῶν επίθεσης χεριών, ανάστασής
καὶ κρίματος αἰωνίου. νεκρών και κρίσης αιώνιας.
3 καὶ τοῦτο ποιήσομεν, ἐάνπερ 3 Και αυτό θα κάνουμε, αν βέβαια
ἐπιτρέπῃ ὁ Θεός. το επιτρέπει ο Θεός.
4 ἀδύνατον γὰρ τοὺς ἅπαξ 4 Γιατί είναι αδύνατο εκείνους
φωτισθέντας γευσαμένους τε τῆς που μια φορά φωτίστηκαν και
δωρεᾶς τῆς ἐπουρανίου καὶ γεύτηκαν τη δωρεά την
μετόχους γενηθέντας Πνεύματος επουράνια και έγιναν μέτοχοι
῾Αγίου Πνεύματος Αγίου
5 καὶ καλὸν γευσαμένους Θεοῦ 5 και γεύτηκαν τον καλό λόγο
ρῆμα δυνάμεις τε μέλλοντος του Θεού και τις δυνάμεις του
αἰῶνος, μελλοντικού αιώνα
6 καὶ παραπεσόντας, πάλιν 6 και μετά παράπεσαν, πάλι να
ἀνακαινίζειν εἰς μετάνοιαν, τους ανακαινίζει κανείς σε
ἀνασταυροῦντας ἑαυτοῖς τὸν μετάνοια, γιατί ξανασταυρώνουν
υἱὸν τοῦ Θεοῦ καὶ με τους εαυτούς τους τον Υιό του
παραδειγματίζοντας. Θεού και τον διαπομπεύουν.
7 γῆ γὰρ ἡ πιοῦσα τὸν ἐπ' αὐτῆς 7 Γιατί η γη, η οποία πίνει τη
πολλάκις ἐρχόμενον ὑετὸν καὶ βροχή που έρχεται πολλές φορές
τίκτουσα βοτάνην εὔθετον πάνω της και γεννά χορταρικά
ἐκείνοις δι' οὓς καὶ γεωργεῖται, κατάλληλα για εκείνους για τους
μεταλαμβάνει εὐλογίας ἀπὸ τοῦ οποίους επίσης καλλιεργείται,
Θεοῦ· λαβαίνει ευλογίες από το Θεό.
8 ἐκφέρουσα δὲ ἀκάνθας καὶ 8 Όταν όμως βγάζει αγκάθια και
τριβόλους, ἀδόκιμος καὶ τριβόλια, είναι άχρηστη και
κατάρας ἐγγύς, ἧς τὸ τέλος εἰς κοντά στην κατάρα, που το τέλος
καῦσιν. της είναι για καύση.
9 Πεπείσμεθα δὲ περὶ ὑμῶν, 9 Έχουμε πειστεί όμως για σας,
ἀγαπητοί, τὰ κρείττονα καὶ αγαπητοί, για καλύτερα
ἐχόμενα σωτηρίας, εἰ καὶ οὕτω πράγματα και που έχουν σχέση
λαλοῦμεν. με τη σωτηρία, αν και μιλάμε
έτσι.

ΠΡΟΣ ΕΒΡΑΙΟΥΣ Κεφ. ΣΤ’


10 οὐ γὰρ ἄδικος ὁ Θεὸς 10 Γιατί δεν είναι άδικος ο Θεός
ἐπιλαθέσθαι τοῦ ἔργου ὑμῶν καὶ να λησμονήσει το έργο σας και
τοῦ κόπου τῆς ἀγάπης ἧς την αγάπη που δείξατε στο
ἐνεδείξασθε εἰς τὸ ὄνομα αὐτοῦ, όνομά του, όταν διακονήσατε
διακονήσαντες τοῖς ἁγίοις καὶ τους αγίους και συνεχίζετε να
διακονοῦντες. τους διακονείτε.
11 ἐπιθυμοῦμεν δὲ ἕκαστον ὑμῶν 11 Επιθυμούμε, επίσης, καθένας
τὴν αὐτὴν ἐνδείκνυσθαι σπουδὴν σας την ίδια επιμέλεια να δείχνει
πρὸς τὴν πληροφορίαν τῆς μέχρι το τέλος με σκοπό να
ἐλπίδος ἄχρι τέλους, διατηρήσετε την πλήρη
βεβαιότητα της ελπίδας σας,
12 ἵνα μὴ νωθροὶ γένησθε, 12 για να μη γίνετε νωθροί, αλλά
μιμηταὶ δὲ τῶν διὰ πίστεως καὶ μιμητές αυτών που κληρονομούν
μακροθυμίας κληρονομούντων τις υποσχέσεις του Θεού μέσω
τὰς ἐπαγγελίας. της πίστης και της μακροθυμίας.
Η αμετάκλητη υπόσχεση του Θεού
13 Τῷ γὰρ ᾿Αβραὰμ 13 Γιατί όταν ο Θεός έδωσε
ἐπαγγειλάμενος ὁ Θεός, ἐπεὶ κατ' υπόσχεση στον Αβραάμ, επειδή
οὐδενὸς εἶχε μείζονος ὀμόσαι, δεν είχε να ορκιστεί απέναντι σε
ὤμοσε καθ' ἑαυτοῦ, κανέναν μεγαλύτερο, ορκίστηκε
απέναντι στον εαυτό του,
14 λέγων· ἦ μὴν εὐλογῶν 14 λέγοντας: Βεβαίως θα σε
εὐλογήσω σε καὶ πληθύνων υπερευλογήσω και θα σε
πληθυνῶ σε· υπερπληθύνω.
15 καὶ οὕτω μακροθυμήσας 15 Και έτσι ο Αβραάμ, επειδή
ἐπέτυχε τῆς ἐπαγγελίας. μακροθύμησε, πέτυχε την
εκπλήρωση της υπόσχεσης.
16 ἄνθρωποι μὲν γὰρ κατὰ τοῦ 16 Γιατί οι άνθρωποι ορκίζονται
μείζονος ὀμνύουσι, καὶ πάσης απέναντι στον μεγαλύτερό τους,
αὐτοῖς ἀντιλογίας πέρας εἰς και τέλος κάθε αντιλογίας σ’
βεβαίωσιν ὁ ὅρκος· αυτούς είναι ο όρκος προς
βεβαίωση.
17 ἐν ᾧ περισσότερον βουλόμενος 17 Γι’ αυτό, επειδή ήθελε
ὁ Θεὸς ἐπιδεῖξαι τοῖς περισσότερο ο Θεός να δείξει
κληρονόμοις τῆς ἐπαγγελίας τὸ στους κληρονόμους της
ἀμετάθετον τῆς βουλῆς αὐτοῦ, επαγγελίας το αμετάβλητο της
ἐμεσίτευσεν ὅρκῳ, βουλής του, εγγυήθηκε με όρκο,
18 ἵνα διὰ δύο πραγμάτων 18 ώστε διαμέσου δύο
ἀμεταθέτων, ἐν οἷς ἀδύνατον πραγμάτων αμετάβλητων, στα
ψεύσασθαι Θεόν, ἰσχυρὰν οποία είναι αδύνατο να πει

παράκλησιν ἔχωμεν οἱ ψέματα ο Θεός, να έχουμε ισχυρή
ενθάρρυνση όσοι καταφύγαμε σ’