Η ΚΑΙΝΗ ΔΙΑΘΗΚΗ

ΠΡΟΣ ΕΦΕΣΙΟΥΣ Κεφ. Ε’


33 πλὴν καὶ ὑμεῖς οἱ καθ' ἕνα 33 Αλλά όμως κι εσείς, ο καθένας
ἕκαστος τὴν ἑαυτοῦ γυναῖκα σας ξεχωριστά, τη δική του
οὕτως ἀγαπάτω ὡς ἑαυτόν, ἡ δὲ γυναίκα έτσι ας την αγαπά, σαν
γυνὴ ἵνα φοβῆται τὸν ἄνδρα. τον εαυτό του. και η γυναίκα να
φοβάται τον άντρα της.

ΠΡΟΣ ΕΦΕΣΙΟΥΣ Κεφ. ΣΤ’




Παιδιά και γονείς
1 Τὰ τέκνα ὑπακούετε τοῖς 1 Τα παιδιά, υπακούτε στους
γονεῦσιν ὑμῶν ἐν Κυρίῳ· τοῦτο γονείς σας, κατά το θέλημα του
γάρ ἐστι δίκαιον. Κυρίου. γιατί αυτό είναι δίκαιο:
2 τίμα τὸν πατέρα σου καὶ τὴν 2 Τίμα τον πατέρα σου και τη
μητέρα, ἥτις ἐστὶν ἐντολὴ πρώτη μητέρα σου, που είναι η πρώτη
ἐν ἐπαγγελίᾳ, εντολή με υπόσχεση:

3 ἵνα εὖ σοι γένηται καὶ ἔσῃ 3 για να γίνει καλό σ’ εσένα και
μακροχρόνιος ἐπὶ τῆς γῆς. να είσαι μακροχρόνιος πάνω στη
γη.
4 καὶ οἱ πατέρες μὴ παροργίζετε 4 Και οι πατέρες, μην παροργίζετε
τὰ τέκνα ὑμῶν, ἀλλ' ἐκτρέφετε τα παιδιά σας, αλλά να τα
αὐτὰ ἐν παιδείᾳ καὶ νουθεσίᾳ ανατρέφετε με παιδεία και
Κυρίου. νουθεσία Κυρίου.
Δούλοι και κύριοι
5 Οἱ δοῦλοι ὑπακούετε τοῖς 5 Οι δούλοι, υπακούτε στους
κυρίοις κατὰ σάρκα μετὰ φόβου κατά σάρκα κυρίους σας με φόβο
καὶ τρόμου ἐν ἁπλότητι τῆς και τρόμο, με ειλικρίνεια της
καρδίας ὑμῶν ὡς τῷ Χριστῷ, καρδιάς σας όπως στο Χριστό.
6 μὴ κατ' ὀφθαλμοδουλίαν ὡς 6 Όχι με οφθαλμοδουλία ως
ἀνθρωπάρεσκοι, ἀλλ' ὡς δοῦλοι ανθρωπάρεσκοι, αλλά ως δούλοι
τοῦ Χριστοῦ, ποιοῦντες τὸ του Χριστού κάνοντας το θέλημα
θέλημα τοῦ Θεοῦ ἐκ ψυχῆς, του Θεού από την ψυχή σας,
7 μετ' εὐνοίας δουλεύοντες ὡς τῷ 7 υπηρετώντας ως δούλοι με
Κυρίῳ καὶ οὐκ ἀνθρώποις, καλή διάθεση όπως στον Κύριο
και όχι σε ανθρώπους.
8 εἰδότες ὅτι ὃ ἐάν τι ἕκαστος 8 Να ξέρετε ότι καθένας, αν κάνει
ποιήσῃ ἀγαθόν, τοῦτο κομιεῖται κάτι αγαθό, αυτό θα το πάρει από
παρὰ τοῦ Κυρίου, εἴτε δοῦλος εἴτε τον Κύριο, είτε δούλος είτε
ἐλεύθερος. ελεύθερος.
9 Καὶ οἱ κύριοι τὰ αὐτὰ ποιεῖτε 9 Και οι κύριοι, τα ίδια να κάνετε
πρὸς αὐτούς, ἀνιέντες τὴν προς αυτούς, αφήνοντας την
ἀπειλήν, εἰδότες ὅτι καὶ ὑμῶν απειλή. να ξέρετε ότι και ο δικός
αὐτῶν ὁ Κύριός ἐστιν ἐν τους και ο δικός σας ο Κύριος
οὐρανοῖς, καὶ προσωποληψία είναι στους ουρανούς και δεν
οὐκ ἔστι παρ' αὐτῷ. υπάρχει προσωποληψία
μπροστά του.
Η πανοπλία του χριστιανού

ΠΡΟΣ ΕΦΕΣΙΟΥΣ Κεφ. ΣΤ’


10 Τὸ λοιπόν, ἀδελφοί μου, 10 Τέλος, να ενδυναμώνεστε με
ἐνδυναμοῦσθε ἐν Κυρίῳ καὶ ἐν τῷ τον Κύριο και με την ισχυρή
κράτει τῆς ἰσχύος αὐτοῦ. δύναμή του.
11 ἐνδύσασθε τὴν πανοπλίαν τοῦ 11 Ντυθείτε την πανοπλία του
Θεοῦ πρὸς τὸ δύνασθαι ὑμᾶς Θεού, για να δύναστε να σταθείτε
στῆναι πρὸς τὰς μεθοδείας τοῦ ενάντια στα τεχνάσματα του
διαβόλου· διαβόλου.
12 ὅτι οὐκ ἔστιν ἡμῖν ἡ πάλη πρὸς 12 Γιατί δεν είναι η πάλη μας με
αἷμα καὶ σάρκα, ἀλλὰ πρὸς τὰς αίμα και σάρκα, αλλά με τις
ἀρχάς, πρὸς τὰς ἐξουσίας, πρὸς αρχές, με τις εξουσίες, με τους
τοὺς κοσμοκράτορας τοῦ κοσμοκράτορες του σκότους
σκότους τοῦ αἰῶνος τούτου, πρὸς τούτου, με τα πνευματικά κακά
τὰ πνευματικὰ τῆς πονηρίας ἐν όντα στα επουράνια.
τοῖς ἐπουρανίοις. 13 Γι’ αυτό, λάβετε πάνω σας την
13 διὰ τοῦτο ἀναλάβετε τὴν πανοπλία του Θεού, για να
πανοπλίαν τοῦ Θεοῦ, ἵνα δυνηθείτε να αντισταθείτε κατά
δυνηθῆτε ἀντιστῆναι ἐν τῇ την ημέρα την κακή και, αφού τα
ἡμέρᾳ τῇ πονηρᾷ καὶ ἅπαντα εκτελέσετε όλα, να μείνετε
κατεργασάμενοι στῆναι. σταθεροί.
14 στῆτε οὖν περιζωσάμενοι τὴν 14 Σταθείτε, λοιπόν, αφού
ὀσφὺν ὑμῶν ἐν ἀληθείᾳ, καὶ ζωστείτε γύρω από τη μέση σας
ἐνδυσάμενοι τὸν θώρακα τῆς με την αλήθεια και αφού
δικαιοσύνης, ντυθείτε το θώρακα της
δικαιοσύνης.
15 καὶ ὑποδησάμενοι τοὺς πόδας 15 Και να φορέσετε σαν
ἐν ἑτοιμασίᾳ τοῦ εὐαγγελίου τῆς υποδήματα στα πόδια την
εἰρήνης, ετοιμασία για το ευαγγέλιο της
ειρήνης.
16 ἐπὶ πᾶσιν ἀναλαβόντες τὸν 16 Πάνω απ’ όλα λάβετε μαζί σας
θυρεὸν τῆς πίστεως, ἐν ᾧ την ασπίδα της πίστης, με την
δυνήσεσθε πάντα τὰ βέλη τοῦ οποία θα δυνηθείτε να σβήσετε
πονηροῦ τὰ πεπυρωμένα σβέσαι· όλα τα βέλη του Πονηρού τα
φλογισμένα.
17 καὶ τὴν περικεφαλαίαν τοῦ 17 Και δεχτείτε την περικεφαλαία
σωτηρίου δέξασθε, καὶ τὴν της σωτηρίας και τη μάχαιρα του
μάχαιραν τοῦ Πνεύματος, ὅ ἐστι Πνεύματος, που είναι ο λόγος του
ρῆμα Θεοῦ, Θεού.
18 διὰ πάσης προσευχῆς καὶ 18 Με κάθε προσευχή και δέηση
δεήσεως, προσευχόμενοι ἐν παντὶ να προσεύχεστε σε κάθε καιρό
καιρῷ ἐν Πνεύματι, καὶ εἰς αὐτὸ μέσω του Πνεύματος. Και σ’ αυτό

τοῦτο ἀγρυπνοῦντες ἐν πάσῃ να αγρυπνείτε με κάθε επιμονή

ΠΡΟΣ ΕΦΕΣΙΟΥΣ Κεφ. ΣΤ’


προσκαρτερήσει καὶ δεήσει περὶ καρτερικά και με κάθε δέηση για
πάντων τῶν ἁγίων, όλους τους αγίους
19 καὶ ὑπὲρ ἐμοῦ, ἵνα μοι δοθῇ 19 και για μένα, για να μου δοθεί
λόγος ἐν ἀνοίξει τοῦ στόματός λόγος με το άνοιγμα του
μου, ἐν παρρησίᾳ γνωρίσαι τὸ στόματός μου, για να κάνω
μυστήριον τοῦ εὐαγγελίου, γνωστό με παρρησία το
μυστήριο του ευαγγελίου,
20 ὑπὲρ οὗ πρεσβεύω ἐν ἁλύσει, 20 υπέρ του οποίου πρεσβεύω με
ἵνα ἐν αὐτῷ παρρησιάσωμαι ὡς αλυσίδα, ώστε να μιλήσω με
δεῖ με λαλῆσαι. παρρησία γι’ αυτό και να
λαλήσω όπως πρέπει.
Τελικοί χαιρετισμοί
21 ῞Ινα δὲ εἰδῆτε καὶ ὑμεῖς τὰ κατ' 21 Και για να μάθετε κι εσείς τα
ἐμέ, τί πράσσω, πάντα ὑμῖν δικά μου νέα, τι πράττω, όλα θα
γνωρίσει Τυχικὸς ὁ ἀγαπητὸς σας τα γνωρίσει ο Τυχικός, ο
ἀδελφὸς καὶ πιστὸς διάκονος ἐν αγαπητός αδελφός και πιστός
Κυρίῳ, διάκονος στον Κύριο,
22 ὃν ἔπεμψα πρὸς ὑμᾶς εἰς αὐτὸ 22 τον οποίο έστειλα προς εσάς
τοῦτο, ἵνα γνῶτε τὰ περὶ ἡμῶν ακριβώς γι’ αυτό, για να
καὶ παρακαλέσῃ τὰς καρδίας γνωρίσετε τα σχετικά μ’ εμάς και
ὑμῶν. να ενθαρρύνει τις καρδιές σας.
23 Εἰρήνη τοῖς ἀδελφοῖς καὶ 23 Ειρήνη ας είναι στους
ἀγάπη μετὰ πίστεως ἀπὸ Θεοῦ αδελφούς και αγάπη μαζί με
πατρὸς καὶ Κυρίου ᾿Ιησοῦ πίστη από το Θεό Πατέρα και τον
Χριστοῦ. Κύριο Ιησού Χριστό.
24 ῾Η χάρις μετὰ πάντων τῶν 24 Η χάρη ας είναι με όλους όσοι
ἀγαπώντων τὸν Κύριον ἡμῶν αγαπούν άφθαρτα τον Κύριό μας
᾿Ιησοῦν Χριστὸν ἐν ἀφθαρσίᾳ· Ιησού Χριστό.
ἀμήν.

ΠΡΟΣ ΦΙΛΙΠΠΗΣΙΟΥΣ Κεφ. Α’




Χαιρετισμοί
1 Παῦλος καὶ Τιμόθεος, δοῦλοι 1 Παύλος και Τιμόθεος, δούλοι
᾿Ιησοῦ Χριστοῦ, πᾶσι τοῖς ἁγίοις του Χριστού Ιησού, προς όλους
ἐν Χριστῷ ᾿Ιησοῦ τοῖς οὖσιν ἐν τους αγίους στο Χριστό Ιησού
Φιλίπποις σὺν ἐπισκόποις καὶ που είναι στους Φιλίππους, μαζί
διακόνοις· με τους επισκόπους και τους
διακόνους.

2 χάρις ὑμῖν καὶ εἰρήνη ἀπὸ Θεοῦ 2 Χάρη σ’ εσάς και ειρήνη από το
πατρὸς ἡμῶν καὶ Κυρίου ᾿Ιησοῦ Θεό Πατέρα μας και από τον
Χριστοῦ. Κύριο Ιησού Χριστό.
Ευχαριστία, δέηση και δοξολογία
3 Εὐχαριστῶ τῷ Θεῷ μου ἐπὶ 3 Ευχαριστώ το Θεό μου για
πάσῃ τῇ μνείᾳ ὑμῶν, καθετί που θυμάμαι από εσάς
4 πάντοτε ἐν πάσῃ δεήσει μου 4 πάντοτε σε κάθε δέησή μου για
ὑπὲρ πάντων ὑμῶν μετὰ χαρᾶς όλους σας, και κάνω με χαρά τη
τὴν δέησιν ποιούμενος δέησή μου
5 ἐπὶ τῇ κοινωνίᾳ ὑμῶν εἰς τὸ 5 για τη συμμετοχή σας στο
εὐαγγέλιον ἀπὸ πρώτης ἡμέρας ευαγγέλιο από την πρώτη ημέρα
ἄχρι τοῦ νῦν, μέχρι τώρα,
6 πεποιθὼς αὐτὸ τοῦτο, ὅτι ὁ 6 και έχω πεποίθηση ακριβώς σε
ἐναρξάμενος ἐν ὑμῖν ἔργον αυτό: ότι Εκείνος που άρχισε
ἀγαθὸν ἐπιτελέσει ἄχρις ἡμέρας μέσα σας έργο αγαθό θα το
᾿Ιησοῦ Χριστοῦ, επιτελέσει μέχρι την ημέρα του
Χριστού Ιησού.
7 καθώς ἐστι δίκαιον ἐμοὶ τοῦτο 7 Επειδή είναι δίκαιο εγώ να
φρονεῖν ὑπὲρ πάντων ὑμῶν διὰ φρονώ αυτό για όλους σας, γιατί
τὸ ἔχειν με ἐν τῇ καρδίᾳ ὑμᾶς, ἔν έχω στην καρδιά μου εσάς, οι
τε τοῖς δεσμοῖς μου καὶ ἐν τῇ οποίοι και μέσα στα δεσμά μου
ἀπολογίᾳ καὶ βεβαιώσει τοῦ και κατά την απολογία μου και
εὐαγγελίου συγκοινωνούς μου επιβεβαίωση του ευαγγελίου όλοι
τῆς χάριτος πάντας ὑμᾶς ὄντας. σας ήσασταν συμμέτοχοι μαζί
μου στη χάρη.
8 μάρτυς γάρ μού ἐστιν ὁ Θεός, ὡς 8 Γιατί μάρτυράς μου είναι ο Θεός
ἐπιποθῶ πάντας ὑμᾶς ἐν πως ποθώ πολύ όλους σας με
σπλάγχνοις ᾿Ιησοῦ Χριστοῦ. σπλάχνα Χριστού Ιησού.
9 Καὶ τοῦτο προσεύχομαι, ἵνα ἡ 9 Και αυτό προσεύχομαι: η αγάπη
ἀγάπη ὑμῶν ἔτι μᾶλλον καὶ σας ακόμα, όλο και περισσότερο
μᾶλλον περισσεύῃ ἐν ἐπιγνώσει να περισσεύει με επίγνωση και με
καὶ πάσῃ αἰσθήσει, κάθε αντίληψη,

ΠΡΟΣ ΦΙΛΙΠΠΗΣΙΟΥΣ Κεφ. Α’


10 εἰς τὸ δοκιμάζειν ὑμᾶς τὰ 10 ώστε να δοκιμάζετε όσα
διαφέροντα, ἵνα ἦτε εἰλικρινεῖς διαφέρουν, για να είστε
καὶ ἀπρόσκοποι εἰς ἡμέραν ειλικρινείς και χωρίς πρόσκομμα
Χριστοῦ, στην ημέρα του Χριστού,
11 πεπληρωμένοι καρπῶν 11 γεμάτοι καρπό δικαιοσύνης
δικαιοσύνης τῶν διὰ ᾿Ιησοῦ που έρχεται διαμέσου του Ιησού
Χριστοῦ εἰς δόξαν καὶ ἔπαινον Χριστού προς δόξα και έπαινο
Θεοῦ. Θεού.
Η διάδοση του ευαγγελίου κατά τη
φυλάκιση του Παύλου
12 Γινώσκειν δὲ ὑμᾶς βούλομαι, 12 Θέλω, λοιπόν, εσείς να
ἀδελφοί, ὅτι τὰ κατ' ἐμὲ μᾶλλον γνωρίζετε, αδελφοί, ότι τα
εἰς προκοπὴν τοῦ εὐαγγελίου σχετικά μ’ εμένα έχουν έρθει
ἐλήλυθεν, μάλλον για προκοπή του
ευαγγελίου,
13 ὥστε τοὺς δεσμούς μου 13 ώστε τα δεσμά μου για το
φανεροὺς ἐν Χριστῷ γενέσθαι ἐν Χριστό να γίνουν φανερά σε όλο
ὅλῳ τῷ πραιτωρίῳ καὶ τοῖς το πραιτόριο και σε όλους τους
λοιποῖς πᾶσι, λοιπούς,
14 καὶ τοὺς πλείονας τῶν 14 και οι περισσότεροι από τους
ἀδελφῶν ἐν Κυρίῳ πεποιθότας αδελφούς, έχοντας πεποίθηση
τοῖς δεσμοῖς μου περισσοτέρως στον Κύριο από τα δεσμά μου, να
τολμᾶν ἀφόβως τὸν λόγον τολμούν περισσότερο άφοβα να
λαλεῖν. μιλούν το λόγο του Θεού.
15 τινὲς μὲν καὶ διὰ φθόνον καὶ 15 Αφενός μερικοί από φθόνο και
ἔριν, τινὲς δὲ καὶ δι' εὐδοκίαν τὸν έριδα, αφετέρου άλλοι από καλή
Χριστὸν κηρύσσουσιν· θέληση κηρύττουν το Χριστό.
16 οἱ μὲν ἐξ ἐριθείας τὸν Χριστὸν 16 Οι μεν από αγάπη, επειδή
καταγγέλλουσιν, οὐχ ἁγνῶς, ξέρουν ότι έχω οριστεί για
οἰόμενοι θλῖψιν ἐπιφέρειν τοῖς απολογία του ευαγγελίου,
δεσμοῖς μου·
17 οἱ δὲ ἐξ ἀγάπης, εἰδότες ὅτι εἰς 17 οι δε από φατριασμό
ἀπολογίαν τοῦ εὐαγγελίου αναγγέλλουν το Χριστό, όχι
κεῖμαι. αγνά, νομίζοντας πως θα
προκαλέσουν θλίψη στα δεσμά
μου.
18 Τί γάρ; πλὴν παντὶ τρόπῳ, εἴτε 18 Αλλά τι σημασία έχει; Παρόλα
προφάσει εἴτε ἀληθείᾳ, Χριστὸς αυτά με κάθε τρόπο, είτε με
καταγγέλλεται. καὶ ἐν τούτῳ πρόφαση είτε με αλήθεια, ο
χαίρω, ἀλλὰ καὶ χαρήσομαι· Χριστός αναγγέλλεται, και γι’

αυτό χαίρω. Αλλά και θα
συνεχίζω να χαίρω,

ΠΡΟΣ ΦΙΛΙΠΠΗΣΙΟΥΣ Κεφ. Α’


19 οἶδα γὰρ ὅτι τοῦτό μοι 19 γιατί ξέρω ότι αυτό θα μου
ἀποβήσεται εἰς σωτηρίαν διὰ τῆς αποβεί για σωτηρία μέσω της
ὑμῶν δεήσεως καὶ ἐπιχορηγίας δικής σας δέησης και της
τοῦ Πνεύματος ᾿Ιησοῦ Χριστοῦ, άφθονης χορήγησης του
Πνεύματος του Ιησού Χριστού
20 κατὰ τὴν ἀποκαραδοκίαν καὶ 20 σύμφωνα με τη μεγάλη
ἐλπίδα μου ὅτι ἐν οὐδενὶ προσδοκία και ελπίδα μου, ότι σε
αἰσχυνθήσομαι, ἀλλ' ἐν πάσῃ τίποτα δε θα ντροπιαστώ, αλλά
παρρησίᾳ, ὡς πάντοτε, καὶ νῦν με όλη την παρρησία, όπως
μεγαλυνθήσεται Χριστὸς ἐν τῷ πάντοτε έτσι και τώρα, θα
σώματί μου εἴτε διὰ ζωῆς εἴτε διὰ μεγαλυνθεί ο Χριστός στο σώμα
θανάτου. μου, είτε με τη ζωή μου είτε με το
θάνατό μου.
21 ᾿Εμοὶ γὰρ τὸ ζῆν Χριστὸς καὶ τὸ 21 Γιατί για μένα το να ζω είναι
ἀποθανεῖν κέρδος. Χριστός και το να πεθάνω
κέρδος.
22 εἰ δὲ τὸ ζῆν ἐν σαρκί, τοῦτό μοι 22 Αν όμως το να ζω στη σάρκα,
καρπὸς ἔργου, καὶ τί αἱρήσομαι αυτό μου αποφέρει καρπό έργου,
οὐ γνωρίζω. τότε δε γνωρίζω τι να διαλέξω.
23 συνέχομαι δὲ ἐκ τῶν δύο, τὴν 23 Πιέζομαι λοιπόν και από τα
ἐπιθυμίαν ἔχων εἰς τὸ ἀναλῦσαι δύο: έχω την επιθυμία να
καὶ σὺν Χριστῷ εἶναι· πολλῷ γὰρ αναχωρήσω και να είμαι μαζί με
μᾶλλον κρεῖσσον· το Χριστό, γιατί θα είναι πολύ
περισσότερο καλύτερα.
24 τὸ δὲ ἐπιμένειν ἐν τῇ σαρκὶ 24 Αλλά το να διαμένω στη
ἀναγκαιότερον δι' ὑμᾶς. σάρκα είναι αναγκαιότερο για
σας.
25 καὶ τοῦτο πεποιθώς οἶδα ὅτι 25 Και επειδή έχω πειστεί γι’ αυτό
μενῶ καὶ συμπαραμενῶ πᾶσιν το τελευταίο, ξέρω ότι θα μείνω
ὑμῖν εἰς τὴν ὑμῶν προκοπὴν καὶ και θα παραμείνω κοντά σε
χαρὰν τῆς πίστεως, όλους σας για τη δική σας
προκοπή και για τη χαρά της
πίστης σας,
26 ἵνα τὸ καύχημα ὑμῶν 26 ώστε το καύχημά σας να
περισσεύῃ ἐν Χριστῷ ᾿Ιησοῦ ἐν περισσεύει μέσα στο Χριστό
ἐμοὶ διὰ τῆς ἐμῆς παρουσίας Ιησού για μένα, μέσω της δικής
πάλιν πρὸς ὑμᾶς. μου παρουσίας, όταν έρθω πάλι
κοντά σας.
Ζωή αντάξια του ευαγγελίου
27 Μόνον ἀξίως τοῦ εὐαγγελίου 27 Μόνο να πολιτεύεστε άξια του

τοῦ Χριστοῦ πολιτεύεσθε, ἵνα εἴτε ευαγγελίου του Χριστού, ώστε,
ἐλθὼν καὶ ἰδὼν ὑμᾶς εἴτε ἀπὼν είτε έρθω και σας δω είτε είμαι

ΠΡΟΣ ΦΙΛΙΠΠΗΣΙΟΥΣ Κεφ. Α’


ἀκούσω τὰ περὶ ὑμῶν, ὅτι απών, να ακούω στα σχετικά μ’
στήκετε ἐν ἑνὶ πνεύματι, μιᾷ εσάς ότι στέκεστε με ένα πνεύμα
ψυχῇ συναθλοῦντες τῇ πίστει τοῦ και συναγωνίζεστε με μια ψυχή
εὐαγγελίου, για την πίστη του ευαγγελίου.
28 καὶ μὴ πτυρόμενοι ἐν μηδενὶ 28 Και να μην τρομάζετε σε
ὑπὸ τῶν ἀντικειμένων, ἥτις τίποτα από τους αντίθετους. Η
αὐτοῖς μέν ἐστιν ἔνδειξις ατρόμητη στάση σας είναι γι’
ἀπωλείας, ὑμῖν δὲ σωτηρίας, καὶ αυτούς ένδειξη απώλειας, ενώ
τοῦτο ἀπὸ Θεοῦ· για σας σωτηρίας. και αυτό
προέρχεται από το Θεό.
29 ὅτι ὑμῖν ἐχαρίσθη τὸ ὑπὲρ 29 Γιατί σ’ εσάς χαρίστηκε αυτό
Χριστοῦ, οὐ μόνον τὸ εἰς αὐτὸν υπέρ του Χριστού, όχι μόνο το να
πιστεύειν, ἀλλὰ καὶ τὸ ὑπὲρ πιστεύετε σ’ αυτόν, αλλά και το
αὐτοῦ πάσχειν, να πάσχετε υπέρ αυτού,
30 τὸν αὐτὸν ἀγῶνα ἔχοντες, οἷον 30 έχοντας τον ίδιο αγώνα,
εἴδετε ἐν ἐμοὶ καὶ νῦν ἀκούετε ἐν τέτοιον που είδατε σ’ εμένα και
ἐμοί. τώρα ακούτε ότι συμβαίνει σ’
εμένα.

ΠΡΟΣ ΦΙΛΙΠΠΗΣΙΟΥΣ Κεφ. Β’




Προτροπή για ταπείνωση κατά το
παράδειγμα του Χριστού
1 Εἴ τις οὖν παράκλησις ἐν 1 Αν λοιπόν υπάρχει κάποια
Χριστῷ, εἴ τι παραμύθιον ενθάρρυνση στο Χριστό, αν
ἀγάπης, εἴ τις κοινωνία κάποια παρηγοριά αγάπης, αν
Πνεύματος, εἴ τις σπλάγχνα καὶ κάποια κοινωνία στο Πνεύμα, αν
οἰκτιρμοί, κάποια ευσπλαχνία και

οικτιρμοί,
2 πληρώσατέ μου τὴν χαράν, ἵνα 2 κάνετέ μου πλήρη τη χαρά να
τὸ αὐτὸ φρονῆτε, τὴν αὐτὴν φρονείτε το ίδιο, να έχετε την ίδια
ἀγάπην ἔχοντες, σύμψυχοι, τὸ ἓν αγάπη, ομόψυχοι, να φρονείτε
φρονοῦντες, ένα πράγμα.
3 Μηδὲν κατὰ ἐριθείαν ἢ 3 Χωρίς να κάνετε τίποτα με
κενοδοξίαν, ἀλλὰ τῇ φατριασμό μήτε με κενοδοξία,
ταπεινοφροσύνῃ ἀλλήλους αλλά με την ταπεινοφροσύνη ο
ἡγούμενοι ὑπερέχοντας ἑαυτῶν. ένας να θεωρεί τον άλλο ότι
υπερέχει του εαυτού του,
4 μὴ τὰ ἑαυτῶν ἕκαστος σκοπεῖτε, 4 χωρίς ο καθένας να προσέχει
ἀλλὰ καὶ τὰ ἑτέρων ἕκαστος. μόνο τα δικά του συμφέροντα,
αλλά ο καθένας σας και τα
συμφέροντα των άλλων.
5 Τοῦτο γὰρ φρονείσθω ἐν ὑμῖν ὃ 5 Αυτό να φρονείτε μέσα σας που
καὶ ἐν Χριστῷ ᾿Ιησοῦ, φρονούσε μέσα του και ο Χριστός
Ιησούς,
6 ὃς ἐν μορφῇ Θεοῦ ὑπάρχων οὐχ 6 ο οποίος, ενώ υπήρχε με μορφή
ἁρπαγμὸν ἡγήσατο τὸ εἶναι ἴσα Θεού, δε θεώρησε αρπαγμό το να
Θεῷ, είναι ίσα με το Θεό,
7 ἀλλ' ἑαυτὸν ἐκένωσε μορφὴν 7 αλλά τον εαυτό του κένωσε και
δούλου λαβών, ἐν ὁμοιώματι έλαβε μορφή δούλου, όταν έγινε
ἀνθρώπων γενόμενος, με ομοίωμα ανθρώπων. Και αφού
βρέθηκε στο σχήμα ως
άνθρωπος,
8 καὶ σχήματι εὑρεθεὶς ὡς 8 ταπείνωσε τον εαυτό του και
ἄνθρωπος ἐταπείνωσεν ἑαυτὸν έγινε υπάκουος μέχρι το θάνατο,
γενόμενος ὑπήκοος μέχρι θάνατο μάλιστα σταυρικό.
θανάτου, θανάτου δὲ σταυροῦ. 9 Γι’ αυτό και ο Θεός τον
9 διὸ καὶ ὁ Θεὸς αὐτὸν υπερύψωσε και του χάρισε το
ὑπερύψωσε καὶ ἐχαρίσατο αὐτῷ όνομα που είναι πάνω από κάθε
ὄνομα τὸ ὑπὲρ πᾶν ὄνομα, όνομα,

ΠΡΟΣ ΦΙΛΙΠΠΗΣΙΟΥΣ Κεφ. Β’


10 ἵνα ἐν τῷ ὀνόματι ᾿Ιησοῦ πᾶν 10 ώστε στο όνομα του Ιησού
γόνυ κάμψῃ ἐπουρανίων καὶ κάθε γόνατο να καμφθεί
ἐπιγείων καὶ καταχθονίων, επουράνιων και επίγειων και
καταχθόνιων όντων,
11 καὶ πᾶσα γλῶσσα 11 και κάθε γλώσσα να
ἐξομολογήσηται ὅτι Κύριος ομολογήσει ότι είναι Κύριος ο
᾿Ιησοῦς Χριστὸς εἰς δόξαν Θεοῦ Ιησούς Χριστός προς δόξα του
πατρός. Θεού Πατέρα.
Οι χριστιανοί είναι φώτα του
κόσμου
12 ῞Ωστε, ἀγαπητοί μου, καθὼς 12 Ώστε, αγαπητοί μου, καθώς
πάντοτε ὑπηκούσατε, μὴ ὡς ἐν τῇ πάντοτε υπακούσατε, όχι μόνο
παρουσίᾳ μου μόνον, ἀλλὰ νῦν κατά την παρουσία μου, αλλά
πολλῷ μᾶλλον ἐν τῇ ἀπουσίᾳ τώρα πολύ περισσότερο κατά την
μου, μετὰ φόβου καὶ τρόμου τὴν απουσία μου, με φόβο και τρόμο
ἑαυτῶν σωτηρίαν κατεργάζεσθε· να κατεργάζεστε τη δική σας
σωτηρία.
13 ὁ Θεὸς γάρ ἐστιν ὁ ἐνεργῶν ἐν 13 Γιατί ο Θεός είναι εκείνος που
ὑμῖν καὶ τὸ θέλειν καὶ τὸ ἐνεργεῖν ενεργεί μέσα σας και το να θέλετε
ὑπὲρ τῆς εὐδοκίας. και το να ενεργείτε υπέρ της
ευαρέσκειάς του.
14 πάντα ποιεῖτε χωρὶς 14 Όλα να τα κάνετε χωρίς
γογγυσμῶν καὶ διαλογισμῶν, γογγυσμούς και αμφιβολίες,
15 ἵνα γένησθε ἄμεμπτοι καὶ 15 για να γίνετε άμεμπτοι και
ἀκέραιοι, τέκνα Θεοῦ ἀμώμητα ακέραιοι, τέκνα Θεού άμωμα στο
ἐν μέσῳ γενεᾶς σκολιᾶς καὶ μέσο μιας γενιάς στρεβλής και
διεστραμμένης, ἐν οἷς φαίνεσθε διεστραμμένης, μεταξύ των
ὡς φωστῆρες ἐν κόσμῳ, οποίων φέγγετε σαν φωτεινοί
αστέρες στον κόσμο,
16 λόγον ζωῆς ἐπέχοντες, εἰς 16 κατέχοντας ενέχυρο ζωής, για
καύχημα ἐμοὶ εἰς ἡμέραν καύχημα δικό μου κατά την
Χριστοῦ, ὅτι οὐκ εἰς κενὸν ημέρα του Χριστού, ότι δεν έτρεξα
ἔδραμον οὐδὲ εἰς κενὸν ἐκοπίασα. μάταια ούτε μάταια κοπίασα.
17 ᾿Αλλ' εἰ καὶ σπένδομαι ἐπὶ τῇ 17 Αλλά αν και το αίμα μου χύνω
θυσίᾳ καὶ λειτουργίᾳ τῆς σαν σπονδή για τη θυσία και τη
πίστεως ὑμῶν, χαίρω καὶ δημόσια υπηρεσία της πίστης
συγχαίρω πᾶσιν ὑμῖν· σας, χαίρω και χαίρω μαζί με
όλους εσάς.
18 τὸ δ' αὐτὸ καὶ ὑμεῖς χαίρετε καὶ 18 Το ίδιο επίσης κι εσείς, χαίρετε
συγχαίρετέ μοι. και να χαίρετε μαζί μου.

Ο Τιμόθεος και ο Επαφρόδιτος

ΠΡΟΣ ΦΙΛΙΠΠΗΣΙΟΥΣ Κεφ. Β’


19 ᾿Ελπίζω δὲ ἐν Κυρίῳ ᾿Ιησοῦ 19 Αλλά ελπίζω στον Κύριο Ιησού
Τιμόθεον ταχέως πέμψαι ὑμῖν, να στείλω γρήγορα τον Τιμόθεο
ἵνα κἀγὼ εὐψυχῶ γνοὺς τὰ περὶ σ’ εσάς, για να ενθαρρυνθώ κι
ὑμῶν· εγώ όταν μάθω αυτά που σας
αφορούν.
20 οὐδένα γὰρ ἔχω ἰσόψυχον, 20 Γιατί δεν έχω κανέναν
ὅστις γνησίως τὰ περὶ ὑμῶν ισόψυχο, ο οποίος γνήσια θα
μεριμνήσει· μεριμνήσει αυτά που σας
αφορούν.
21 οἱ πάντες γὰρ τὰ ἑαυτῶν 21 Επειδή όλοι τα δικά τους
ζητοῦσιν, οὐ τὰ τοῦ Χριστοῦ ζητούν, όχι αυτά του Ιησού
᾿Ιησοῦ. Χριστού.
22 τὴν δὲ δοκιμὴν αὐτοῦ 22 Και τη δοκιμασμένη αξία του
γινώσκετε, ὅτι ὡς πατρὶ τέκνον τη γνωρίζετε, γιατί σαν παιδί με
σὺν ἐμοὶ ἐδούλευσεν εἰς τὸ τον πατέρα του δούλεψε μαζί μου
εὐαγγέλιον. στο ευαγγέλιο.
23 τοῦτον μὲν οὖν ἐλπίζω πέμψαι 23 Αφενός λοιπόν ελπίζω τούτον
ὡς ἂν ἀπίδω τὰ περὶ ἐμὲ ἐξαυτῆς· να τον στείλω αμέσως μόλις δω
την έκβαση αυτών που με
αφορούν.
24 πέποιθα δὲ ἐν Κυρίῳ ὅτι καὶ 24 Αφετέρου έχω πεποίθηση στον
αὐτὸς ταχέως ἐλεύσομαι. Κύριο ότι και εγώ ο ίδιος γρήγορα
θα έρθω.
25 ᾿Αναγκαῖον δὲ ἡγησάμην 25 Αναγκαίο όμως θεώρησα να
᾿Επαφρόδιτον τὸν ἀδελφὸν καὶ στείλω προς εσάς τον
συνεργὸν καὶ συστρατιώτην μου, Επαφρόδιτο, τον αδελφό και
ὑμῶν δὲ ἀπόστολον καὶ συνεργάτη και συστρατιώτη μου,
λειτουργὸν τῆς χρείας μου, δικό σας επίσης απόστολο και
πέμψαι πρὸς ὑμᾶς, λειτουργό στην ανάγκη μου,
26 ἐπειδὴ ἐπιποθῶν ἦν πάντας 26 επειδή ποθούσε πολύ όλους
ὑμᾶς, καὶ ἀδημονῶν διότι εσάς και αδημονούσε, γιατί
ἠκούσατε ὅτι ἠσθένησε. ακούσατε ότι ασθένησε.
27 καὶ γὰρ ἠσθένησε 27 Και πράγματι, ασθένησε και
παραπλήσιον θανάτου· ἀλλ' ὁ πλησίασε κοντά στο θάνατο.
Θεὸς αὐτὸν ἠλέησεν, οὐκ αὐτὸν Αλλά ο Θεός τον ελέησε, και όχι
δὲ μόνον, ἀλλὰ καὶ ἐμέ, ἵνα μὴ μόνο αυτόν αλλά και εμένα, για
λύπην ἐπὶ λύπην σχῶ. να μην έχω λύπη πάνω σε λύπη.
28 σπουδαιοτέρως οὖν ἔπεμψα 28 Επειγόντως λοιπόν τον
αὐτόν, ἵνα ἰδόντες αὐτὸν πάλιν έστειλα, για να τον δείτε πάλι και
χαρῆτε, κἀγὼ ἀλυπότερος ὦ. να χαρείτε, κι εγώ να είμαι

λιγότερο λυπημένος.

ΠΡΟΣ ΦΙΛΙΠΠΗΣΙΟΥΣ Κεφ. Β’


29 προσδέχεσθε οὖν αὐτὸν ἐν 29 Υποδεχτείτε, λοιπόν, αυτόν
Κυρίῳ μετὰ πάσης χαρᾶς, καὶ στο όνομα του Κυρίου με κάθε
τοὺς τοιούτους ἐντίμους ἔχετε, χαρά, και τέτοιους ανθρώπους να
τους τιμάτε,
30 ὅτι διὰ τὸ ἔργον τοῦ Χριστοῦ 30 επειδή για το έργο του Χριστού
μέχρι θανάτου ἤγγισε, πλησίασε μέχρι το θάνατο
παραβουλευσάμενος τῇ ψυχῇ ἵνα ριψοκινδυνεύοντας τη ζωή του,
ἀναπληρώσῃ τὸ ὑμῶν ὑστέρημα για να αναπληρώσει το δικό σας
τῆς πρός με λειτουργίας. υστέρημα της δημόσιας
υπηρεσίας σας προς εμένα.

ΠΡΟΣ ΦΙΛΙΠΠΗΣΙΟΥΣ Κεφ. Γ’




Η επιδίωξη της τελειότητας
1 Τὸ λοιπόν, ἀδελφοί μου, χαίρετε 1 Λοιπόν, αδελφοί μου, να χαίρετε
ἐν Κυρίῳ. τὰ αὐτὰ γράφειν ὑμῖν ενωμένοι με τον Κύριο. Να σας
ἐμοὶ μὲν οὐκ ὀκνηρόν, ὑμῖν δὲ γράφω τα ίδια αφενός για μένα
ἀσφαλές. δεν είναι βαρετό, αφετέρου σ’
εσάς δίνει ασφάλεια.
2 Βλέπετε τοὺς κύνας, βλέπετε 2 Προσέχετε τα σκυλιά,

τοὺς κακοὺς ἐργάτας, βλέπετε προσέχετε τους κακούς εργάτες,
τὴν κατατομήν· προσέχετε τους κατατεμαχιστές.
3 ἡμεῖς γάρ ἐσμεν ἡ περιτομή, οἱ 3 Γιατί εμείς είμαστε οι
Πνεύματι Θεοῦ λατρεύοντες καὶ περιτμημένοι, που λατρεύουμε με
καυχώμενοι ἐν Χριστῷ ᾿Ιησοῦ καὶ Πνεύμα Θεού και καυχιόμαστε
οὐκ ἐν σαρκὶ πεποιθότες, στο Χριστό Ιησού και δεν έχουμε
πεποίθηση στη σάρκα,
4 καίπερ ἐγὼ ἔχων πεποίθησιν 4 αν και εγώ έχω πεποίθηση και
καὶ ἐν σαρκί. εἴ τις δοκεῖ ἄλλος στη σάρκα. Αν κάποιος άλλος
πεποιθέναι ἐν σαρκί, ἐγὼ μᾶλλον· νομίζει πως έχει πεποίθηση στη
σάρκα, εγώ έχω περισσότερο.
5 περιτομῇ ὀκταήμερος, ἐκ 5 Με περιτομή την όγδοη ημέρα,
γένους ᾿Ισραήλ, φυλῆς Βενιαμίν, κατάγομαι από το γένος Ισραήλ,
῾Εβραῖος ἐξ ῾Εβραίων, κατὰ νόμον από τη φυλή Βενιαμίν, Εβραίος
Φαρισαῖος, από γονείς Εβραίους, κατά το
νόμο Φαρισαίος,
6 κατὰ ζῆλον διώκων τὴν 6 κατά το ζήλο διώκτης της
ἐκκλησίαν, κατὰ δικαιοσύνην εκκλησίας, κατά τη δικαιοσύνη
τὴν ἐν νόμῳ γενόμενος ἄμεμπτος. που υπάρχει στο νόμο έγινα
άμεμπτος.
7 ᾿Αλλ' ἅτινα ἦν μοι κέρδη, ταῦτα 7 Αλλά όσα μου ήταν κέρδη, αυτά
ἥγημαι διὰ τὸν Χριστὸν ζημίαν. έχω θεωρήσει ζημιά για το
Χριστό.
8 ἀλλὰ μενοῦνγε καὶ ἡγοῦμαι 8 Αλλά βεβαιότατα, και τα πάντα
πάντα ζημίαν εἶναι διὰ τὸ θεωρώ πως είναι ζημιά για την
ὑπερέχον τῆς γνώσεως Χριστοῦ υπεροχή της γνώσης του Χριστού
᾿Ιησοῦ τοῦ Κυρίου μου, δι' ὃν τὰ Ιησού του Κυρίου μου. Για τον
πάντα ἐζημιώθην, καὶ ἡγοῦμαι οποίο τα πάντα ζημιώθηκα και
σκύβαλα εἶναι ἵνα Χριστὸν τα θεωρώ σκουπίδια, για να
κερδήσω κερδίσω το Χριστό,
9 καὶ εὑρεθῶ ἐν αὐτῷ μὴ ἔχων 9 και να βρεθώ με αυτόν, μην
ἐμὴν δικαιοσύνην τὴν ἐκ νόμου, έχοντας δική μου δικαιοσύνη
ἀλλὰ τὴν διὰ πίστεως Χριστοῦ, που να είναι από το νόμο, αλλά

ΠΡΟΣ ΦΙΛΙΠΠΗΣΙΟΥΣ Κεφ. Γ’


τὴν ἐκ Θεοῦ δικαιοσύνην ἐπὶ τῇ αυτήν που έρχεται μέσω της
πίστει, πίστης στο Χριστό, τη
δικαιοσύνη από το Θεό που
βασίζεται πάνω στην πίστη,
10 τοῦ γνῶναι αὐτὸν καὶ τὴν 10 για να γνωρίσω αυτόν και τη
δύναμιν τῆς ἀναστάσεως αὐτοῦ δύναμη της ανάστασής του και
καὶ τὴν κοινωνίαν τῶν την κοινωνία των παθημάτων
παθημάτων αὐτοῦ, του και να γίνομαι σύμμορφος με
συμμορφούμενος τῷ θανάτῳ το θάνατό του,
αὐτοῦ,
11 εἴ πως καταντήσω εἰς τὴν 11 μήπως φτάσω στην
ἐξανάστασιν τῶν νεκρῶν. εξανάσταση από τους νεκρούς.
12 οὐχ ὅτι ἤδη ἔλαβον ἢ ἤδη 12 Όχι ότι ήδη έλαβα το βραβείο ή
τετελείωμαι, διώκω δὲ εἰ καὶ ότι ήδη έχω γίνει τέλειος, αλλά
καταλάβω, ἐφ' ᾧ καὶ τρέχω μήπως και καταχτήσω
κατελήφθην ὑπὸ τοῦ Χριστοῦ αυτό για το οποίο και
᾿Ιησοῦ. καταχτήθηκα από το Χριστό
Ιησού.
13 ἀδελφοί, ἐγὼ ἐμαυτὸν οὔπω 13 Αδελφοί, εγώ δε θεωρώ τον
λογίζομαι κατειληφέναι· εαυτό μου ότι το έχει καταχτήσει.
Ένα όμως κάνω, αφενός
λησμονώ όσα είναι πίσω,
αφετέρου επεκτείνομαι σε όσα
είναι μπροστά,
14 ἓν δέ, τὰ μὲν ὀπίσω 14 και επιδιώκω έχοντας σκοπό
ἐπιλανθανόμενος τοῖς δὲ το βραβείο της άνω κλήσης του
ἔμπροσθεν ἐπεκτεινόμενος κατὰ Θεού στο Χριστό Ιησού.
σκοπὸν διώκω ἐπὶ τὸ βραβεῖον
τῆς ἄνω κλήσεως τοῦ Θεοῦ ἐν
Χριστῷ ᾿Ιησοῦ.
15 ὅσοι οὖν τέλειοι, τοῦτο 15 Όσοι λοιπόν είμαστε τέλειοι,
φρονῶμεν· καὶ εἴ τι ἑτέρως αυτό ας φρονούμε. Και αν κάτι το
φρονεῖτε, καὶ τοῦτο ὁ Θεὸς ὑμῖν φρονείτε διαφορετικά, και αυτό ο
ἀποκαλύψει. Θεός θα σας το αποκαλύψει.
16 πλὴν εἰς ὃ ἐφθάσαμεν, τῷ 16 Πάντως, στο σημείο που
αὐτῷ στοιχεῖν κανόνι, τὸ αὐτὸ φτάσαμε, ας προχωρούμε
φρονεῖν. στοιχισμένοι προς την ίδια
κατεύθυνση.
17 Συμμιμηταί μου γίνεσθε, 17 Συμμιμητές μου γίνεστε,
ἀδελφοί, καὶ σκοπεῖτε τοὺς οὕτω αδελφοί, και προσέχετε εκείνους

περιπατοῦντας, καθὼς ἔχετε που περπατούν έτσι καθώς έχετε
τύπον ἡμᾶς. πρότυπο εμάς.

ΠΡΟΣ ΦΙΛΙΠΠΗΣΙΟΥΣ Κεφ. Γ’


18 Πολλοὶ γὰρ περιπατοῦσιν, οὓς 18 Γιατί πολλοί περπατούν, για
πολλάκις ἔλεγον ὑμῖν, νῦν δὲ καὶ τους οποίους πολλές φορές σας
κλαίων λέγω, τοὺς ἐχθροὺς τοῦ έλεγα, τώρα όμως και
σταυροῦ τοῦ Χριστοῦ, κλαίγοντας το λέω, ως εχθροί του
σταυρού του Χριστού.
19 ὧν τὸ τέλος ἀπώλεια, ὧν ὁ 19 Αυτών το τέλος είναι η
Θεὸς ἡ κοιλία καὶ ἡ δόξα ἐν τῇ απώλεια, των οποίων ο θεός είναι
αἰσχύνῃ αὐτῶν, οἱ τὰ ἐπίγεια η κοιλιά και η δόξα είναι στη
φρονοῦντες! ντροπή τους, που φρονούν τα
επίγεια.
20 ἡμῶν γὰρ τὸ πολίτευμα ἐν 20 Γιατί το δικό μας πολίτευμα
οὐρανοῖς ὑπάρχει, ἐξ οὗ καὶ υπάρχει στους ουρανούς, από
σωτῆρα ἀπεκδεχόμεθα Κύριον όπου και περιμένουμε σωτήρα
᾿Ιησοῦν Χριστόν, τον Κύριο Ιησού Χριστό,
21 ὃς μετασχηματίσει τὸ σῶμα 21 ο οποίος θα μετασχηματίσει το
τῆς ταπεινώσεως ἡμῶν εἰς τὸ σώμα της ταπείνωσής μας σε
γενέσθαι αὐτὸ σύμμορφον τῷ σύμμορφο με το σώμα της δόξας
σώματι τῆς δόξης αὐτοῦ κατὰ του κατά την ενέργειά του στο να
τὴν ἐνέργειαν τοῦ δύνασθαι δύναται αυτός, πράγματι, να
αὐτὸν καὶ ὑποτάξαι αὐτῷ τὰ υποτάξει στον εαυτό του τα
πάντα. πάντα.

ΠΡΟΣ ΦΙΛΙΠΠΗΣΙΟΥΣ Κεφ. Δ’




Προτροπές
1 Ὥστε, ἀδελφοί μου ἀγαπητοὶ 1 Ώστε, αδελφοί μου αγαπητοί
καὶ ἐπιπόθητοι, χαρὰ καὶ και πολυπόθητοι, χαρά και
στέφανός μου, οὕτω στήκετε ἐν στέφανός μου, έτσι να στέκεστε
Κυρίῳ, ἀγαπητοί. σταθεροί στον Κύριο, αγαπητοί.
2 Εὐοδίαν παρακαλῶ καὶ 2 Την Ευοδία παρακαλώ και τη
Συντύχην παρακαλῶ τὸ αὐτὸ Συντύχη παρακαλώ να φρονούν

φρονεῖν ἐν Κυρίῳ· το ίδιο στον Κύριο.
3 ναὶ ἐρωτῶ καὶ σέ, Σύζυγε 3 Ναι, παρακαλώ κι εσένα, γνήσιε
γνήσιε, συλλαμβάνου αὐταῖς, Σύζυγε, βοήθα αυτές, οι οποίες
αἵτινες ἐν τῷ εὐαγγελίῳ αγωνίστηκαν στο ευαγγέλιο μαζί
συνήθλησάν μοι μετὰ καὶ μου και μαζί με τον Κλήμεντα και
Κλήμεντος καὶ τῶν λοιπῶν τους λοιπούς συνεργάτες μου,
συνεργῶν μου, ὧν τὰ ὀνόματα ἐν των οποίων τα ονόματα είναι στη
βίβλῳ ζωῆς. βίβλο της ζωής.
4 Χαίρετε ἐν Κυρίῳ πάντοτε· 4 Χαίρετε στον Κύριο πάντοτε!
πάλιν ἐρῶ, χαίρετε. Πάλι θα πω: χαίρετε!
5 τὸ ἐπιεικὲς ὑμῶν γνωσθήτω 5 Η επιείκειά σας ας γίνει γνωστή
πᾶσιν ἀνθρώποις. ὁ Κύριος σε όλους τους ανθρώπους. Ο
ἐγγύς. Κύριος είναι κοντά.
6 μηδὲν μεριμνᾶτε, ἀλλ' ἐν παντὶ 6 Για τίποτα μη μεριμνάτε, αλλά
τῇ προσευχῇ καὶ τῇ δεήσει μετὰ για καθετί με την προσευχή και
εὐχαριστίας τὰ αἰτήματα ὑμῶν με τη δέηση, μαζί με ευχαριστία,
γνωριζέσθω πρὸς τὸν Θεόν. τα αιτήματά σας ας γίνονται
γνωστά προς το Θεό.
7 καὶ ἡ εἰρήνη τοῦ Θεοῦ ἡ 7 Και η ειρήνη του Θεού που
ὑπερέχουσα πάντα νοῦν υπερέχει κάθε νου θα φρουρήσει
φρουρήσει τὰς καρδίας ὑμῶν καὶ τις καρδιές σας και τα
τὰ νοήματα ὑμῶν ἐν Χριστῷ διανοήματά σας στο Χριστό
᾿Ιησοῦ. Ιησού.
8 Τὸ λοιπόν, ἀδελφοί, ὅσα ἐστὶν 8 Λοιπόν, αδελφοί, όσα είναι
ἀληθῆ, ὅσα σεμνά, ὅσα δίκαια, αληθινά, όσα σεμνά, όσα δίκαια,
ὅσα ἁγνά, ὅσα προσφιλῆ, ὅσα όσα αγνά, όσα προσφιλή, όσα
εὔφημα, εἴ τις ἀρετὴ καὶ εἴ τις έχουν καλή φήμη, αν υπάρχει
ἔπαινος, ταῦτα λογίζεσθε· κάποια αρετή και αν υπάρχει
κάποιος έπαινος, αυτά να
συλλογίζεστε.
9 ἃ καὶ ἐμάθετε καὶ παρελάβετε 9 Και αυτά που μάθατε και
καὶ ἠκούσατε καὶ εἴδετε ἐν ἐμοί, παραλάβατε και ακούσατε και
είδατε σ’ εμένα, αυτά να

ΠΡΟΣ ΦΙΛΙΠΠΗΣΙΟΥΣ Κεφ. Δ’


ταῦτα πράσσετε· καὶ ὁ Θεὸς τῆς πράττετε. και ο Θεός της ειρήνης
εἰρήνης ἔσται μεθ' ὑμῶν. θα είναι μαζί σας.
Ευχαριστίες για τα βοηθήματα
10 ᾿Εχάρην δὲ ἐν Κυρίῳ μεγάλως 10 Χάρηκα επίσης πολύ στον
ὅτι ἤδη ποτὲ ἀνεθάλετε τὸ ὑπὲρ Κύριο, γιατί τώρα επιτέλους
ἐμοῦ φρονεῖν· ἐφ' ᾧ καὶ ξαναβλάστησε η φροντίδα σας
ἐφρονεῖτε, ἠκαιρεῖσθε δέ. για μένα, για την οποία και
φροντίζατε, αλλά δεν είχατε
ευκαιρία να την εκδηλώσετε.
11 οὐχ ὅτι καθ' ὑστέρησιν λέγω· 11 Όχι ότι το λέω κάτω από
ἐγὼ γὰρ ἔμαθον ἐν οἷς εἰμι στέρηση, γιατί εγώ έμαθα να
αὐτάρκης εἶναι. είμαι αυτάρκης σε αυτά που
βρίσκομαι.
12 οἶδα καὶ ταπεινοῦσθαι, οἶδα 12 Ξέρω να ζω και ταπεινά, ξέρω
καὶ περισσεύειν· ἐν παντὶ καὶ ἐν και να περισσεύω. Σε καθετί και
πᾶσι μεμύημαι καὶ χορτάζεσθαι σε όλα έχω μυηθεί, και να
καὶ πεινᾶν, καὶ περισσεύειν καὶ χορταίνω και να πεινώ, και να
ὑστερεῖσθαι· περισσεύω και να στερούμαι.
13 πάντα ἰσχύω ἐν τῷ 13 Όλα τα μπορώ μέσω Αυτού
ἐνδυναμοῦντί με Χριστῷ. που με ενδυναμώνει.
14 πλὴν καλῶς ἐποιήσατε 14 Όμως καλά κάνατε που
συγκοινωνήσαντές μου τῇ συμμετείχατε στη θλίψη μου.
θλίψει.
15 οἴδατε δὲ καὶ ὑμεῖς, 15 Ξέρετε λοιπόν κι εσείς,
Φιλιππήσιοι, ὅτι ἐν ἀρχῇ τοῦ Φιλιππήσιοι, ότι κατά την αρχή
εὐαγγελίου, ὅτε ἐξῆλθον ἀπὸ του έργου του ευαγγελίου, όταν
Μακεδονίας, οὐδεμία μοι εξήλθα από τη Μακεδονία, καμιά
ἐκκλησία ἐκοινώνησεν εἰς λόγον εκκλησία δεν επικοινώνησε μ’
δόσεως καὶ λήψεως εἰ μὴ ὑμεῖς εμένα για λογαριασμό δοσίματος
μόνοι, και λήψης παρά εσείς μόνο.
16 ὅτι καὶ ἐν Θεσσαλονίκῃ καὶ 16 Γιατί και στη Θεσσαλονίκη και
ἅπαξ καὶ δὶς εἰς τὴν χρείαν μοι μια και δυο φορές μού στείλατε
ἐπέμψατε. στην ανάγκη μου.
17 οὐχ ὅτι ἐπιζητῶ τὸ δόμα, ἀλλ' 17 Όχι ότι επιζητώ το δώρο, αλλά
ἐπιζητῶ τὸν καρπὸν τὸν επιζητώ τον καρπό που
πλεονάζοντα εἰς λόγον ὑμῶν. πλεονάζει για λογαριασμό σας.
18 ἀπέχω δὲ πάντα καὶ 18 Τα έχω πλήρως όλα, λοιπόν,
περισσεύω· πεπλήρωμαι και περισσεύω. Είμαι πλήρης,
δεξάμενος παρὰ ᾿Επαφροδίτου αφού δέχτηκα από τον
τὰ παρ' ὑμῶν, ὀσμὴν εὐωδίας, Επαφρόδιτο αυτά που είναι από

θυσίαν δεκτήν, εὐάρεστον τῷ εσάς, σαν οσμή ευωδίας, θυσία
Θεῷ. δεκτή, ευάρεστη στο Θεό.

ΠΡΟΣ ΦΙΛΙΠΠΗΣΙΟΥΣ Κεφ. Δ’


19 ὁ δὲ Θεός μου πληρώσει πᾶσαν 19 Και ο Θεός μου θα
χρείαν ὑμῶν κατὰ τὸν πλοῦτον αναπληρώσει κάθε ανάγκη σας
αὐτοῦ ἐν δόξῃ ἐν Χριστῷ ᾿Ιησοῦ. κατά τον πλούτο του μέσα στη
δόξα του διαμέσου του Χριστού
Ιησού.
20 Τῷ δὲ Θεῷ καὶ πατρὶ ἡμῶν ἡ 20 Και στο Θεό και Πατέρα μας ας
δόξα εἰς τοὺς αἰῶνας τῶν είναι η δόξα στους αιώνες των
αἰώνων· ἀμήν. αιώνων. Αμήν.
Χαιρετισμοί και τελική ευλογία
21 ᾿Ασπάσασθε πάντα ἅγιον ἐν 21 Χαιρετήστε κάθε άγιο που
Χριστῷ ᾿Ιησοῦ. ἀσπάζονται ὑμᾶς βρίσκεται στο Χριστό Ιησού. Σας
οἱ σὺν ἐμοὶ ἀδελφοί. χαιρετούν οι αδελφοί που είναι
μαζί μου.
22 ἀσπάζονται ὑμᾶς οἱ ἅγιοι, 22 Σας χαιρετούν όλοι οι άγιοι,
μάλιστα δὲ οἱ ἐκ τῆς Καίσαρος και μάλιστα αυτοί που είναι από
οἰκίας. την οικία του Καίσαρα.
23 ῾Η χάρις τοῦ Κυρίου ᾿Ιησοῦ 23 Η χάρη του Κυρίου Ιησού
Χριστοῦ μετὰ πάντων ὑμῶν· Χριστού ας είναι μαζί με το
ἀμήν. πνεύμα σας.

ΠΡΟΣ ΚΟΛΑΣΣΑΕΙΣ Κεφ. Α’




Χαιρετισμός
1 Παῦλος, ἀπόστολος ᾿Ιησοῦ 1 Παύλος, απόστολος του
Χριστοῦ διὰ θελήματος Θεοῦ, καὶ Χριστού Ιησού με το θέλημα του
Τιμόθεος ὁ ἀδελφός, Θεού, και ο Τιμόθεος ο αδελφός
2 τοῖς ἐν Κολοσσαῖς ἁγίοις καὶ 2 προς τους άγιους και πιστούς
πιστοῖς ἀδελφοῖς ἐν Χριστῷ· αδελφούς στο Χριστό που είναι
χάρις ὑμῖν καὶ εἰρήνη ἀπὸ Θεοῦ στις Κολοσσές. Χάρη σ’ εσάς και

πατρὸς ἡμῶν καὶ Κυρίου ᾿Ιησοῦ ειρήνη από το Θεό Πατέρα μας.
Χριστοῦ. Ευχαριστία προς το Θεό
3 Εὐχαριστοῦμεν τῷ Θεῷ καὶ 3 Ευχαριστούμε το Θεό Πατέρα
πατρὶ τοῦ Κυρίου ἡμῶν ᾿Ιησοῦ του Κυρίου μας Ιησού Χριστού
Χριστοῦ πάντοτε περὶ ὑμῶν και πάντοτε για σας
προσευχόμενοι, προσευχόμαστε,
4 ἀκούσαντες τὴν πίστιν ὑμῶν ἐν 4 επειδή ακούσαμε την πίστη σας
Χριστῷ ᾿Ιησοῦ καὶ τὴν ἀγάπην στο Χριστό Ιησού και την αγάπη
τὴν εἰς πάντας τοὺς ἁγίους, που έχετε για όλους τους αγίους
5 διὰ τὴν ἐλπίδα τὴν ἀποκειμένην 5 εξαιτίας της ελπίδας που
ὑμῖν ἐν τοῖς οὐρανοῖς, ἣν απόκειται για σας στους
προηκούσατε ἐν τῷ λόγῳ τῆς ουρανούς, την οποία
ἀληθείας τοῦ εὐαγγελίου προακούσατε στο λόγο της
αλήθειας του ευαγγελίου
6 τοῦ παρόντος εἰς ὑμᾶς, καθὼς 6 το οποίο παρευρίσκεται σ’ εσάς
καὶ ἐν παντὶ τῷ κόσμῳ, καὶ ἔστι – καθώς και σε όλο τον κόσμο
καρποφορούμενον καὶ καρποφορεί και αυξάνει συνεχώς
αὐξανόμενον καθὼς καὶ ἐν ὑμῖν, καθώς και μεταξύ σας – από την
ἀφ' ἧς ἡμέρας ἠκούσατε καὶ ημέρα που ακούσατε και
ἐπέγνωτε τὴν χάριν τοῦ Θεοῦ ἐν γνωρίσατε καλά τη χάρη του
ἀληθείᾳ, Θεού με αλήθεια.
7 καθὼς καὶ ἐμάθετε ἀπὸ 7 Καθώς μάθατε το κήρυγμα της
᾿Επαφρᾶ τοῦ ἀγαπητοῦ αλήθειας από τον Επαφρά, τον
συνδούλου ἡμῶν, ὅς ἐστι πιστὸς αγαπητό σύνδουλό μας, που
ὑπὲρ ὑμῶν διάκονος τοῦ Χριστοῦ, είναι πιστός διάκονος του
Χριστού για σας,
8 ὁ καὶ δηλώσας ἡμῖν τὴν ὑμῶν 8 ο οποίος και μας φανέρωσε την
ἀγάπην ἐν Πνεύματι. αγάπη σας με το Πνεύμα.
Προσευχή για την πνευματική
πρόοδο
9 Διὰ τοῦτο καὶ ἡμεῖς, ἀφ' ἧς 9 Γι’ αυτό κι εμείς, από την ημέρα
ἡμέρας ἠκούσαμεν, οὐ παυόμεθα που ακούσαμε αυτά, δεν παύουμε
ὑπὲρ ὑμῶν προσευχόμενοι καὶ για σας να προσευχόμαστε και

ΠΡΟΣ ΚΟΛΑΣΣΑΕΙΣ Κεφ. Α’


αἰτούμενοι ἵνα πληρωθῆτε τὴν να ζητούμε να γίνετε πλήρεις
ἐπίγνωσιν τοῦ θελήματος αὐτοῦ στην επίγνωση του θελήματός
ἐν πάσῃ σοφίᾳ καὶ συνέσει του με κάθε σοφία και σύνεση
πνευματικῇ, πνευματική,
10 περιπατῆσαι ὑμᾶς ἀξίως τοῦ 10 ώστε να περπατήσετε αξίως
Κυρίου εἰς πᾶσαν ἀρέσκειαν, ἐν του Κυρίου σε κάθε αρεστό
παντὶ ἔργῳ ἀγαθῷ πράγμα, σε κάθε έργο αγαθό
καρποφοροῦντες καὶ καρποφορώντας και
αὐξανόμενοι εἰς τὴν ἐπίγνωσιν αυξανόμενοι με την επίγνωση
τοῦ Θεοῦ, του Θεού,
11 ἐν πάσῃ δυνάμει 11 και να γίνεστε δυνατοί σε κάθε
δυναμούμενοι κατὰ τὸ κράτος δύναμη σύμφωνα με την ένδοξη
τῆς δόξης αὐτοῦ εἰς πᾶσαν εξουσία του σε κάθε υπομονή και
ὑπομονὴν καὶ μακροθυμίαν, μακροθυμία. Με χαρά
μετὰ χαρᾶς
12 εὐχαριστοῦντες τῷ Θεῷ καὶ 12 να ευχαριστείτε τον Πατέρα
πατρὶ τῷ ἱκανώσαντι ἡμᾶς εἰς που σας έκανε ικανούς για το
τὴν μερίδα τοῦ κλήρου τῶν μερίδιο του κλήρου των αγίων
ἁγίων ἐν τῷ φωτί, που ζουν στο φως.
Ύμνος στο Χριστό
13 ὃς ἐρρύσατο ἡμᾶς ἐκ τῆς 13 Αυτός μας έσωσε από την
ἐξουσίας τοῦ σκότους καὶ εξουσία του σκότους και μας
μετέστησεν εἰς τὴν βασιλείαν τοῦ μετάθεσε στη βασιλεία του
υἱοῦ τῆς ἀγάπης αὐτοῦ, αγαπητού του Υιού,
14 ἐν ᾧ ἔχομεν τὴν ἀπολύτρωσιν, 14 μέσω του οποίου έχουμε την
τὴν ἄφεσιν τῶν ἁμαρτιῶν· απολύτρωση, την άφεση των
αμαρτιών.
15 ῞Ος ἐστιν εἰκὼν τοῦ Θεοῦ τοῦ 15 Αυτός είναι εικόνα του Θεού
ἀοράτου, πρωτότοκος πάσης του αόρατου, πρωτότοκος όλης
κτίσεως, της κτίσης,
16 ὅτι ἐν αὐτῷ ἐκτίσθη τὰ πάντα, 16 γιατί με αυτόν χτίστηκαν τα
τὰ ἐν τοῖς οὐρανοῖς καὶ τὰ ἐπὶ τῆς πάντα στους ουρανούς και πάνω
γῆς, τὰ ὁρατὰ καὶ τὰ ἀόρατα, εἴτε στη γη, τα ορατά και τα αόρατα,
θρόνοι εἴτε κυριότητες εἴτε ἀρχαὶ είτε θρόνοι είτε κυριότητες είτε
εἴτε ἐξουσίαι· τὰ πάντα δι' αὐτοῦ αρχές είτε εξουσίες. Τα πάντα
καὶ εἰς αὐτὸν ἔκτισται· μέσω αυτού και γι’ αυτόν είναι
χτισμένα.
17 καὶ αὐτός ἐστι πρὸ πάντων, καὶ 17 Και αυτός είναι πριν απ’ όλα
τὰ πάντα ἐν αὐτῷ συνέστηκε, και τα πάντα με αυτόν
συγκρατιούνται.

18 καὶ αὐτός ἐστιν ἡ κεφαλὴ τοῦ 18 Και αυτός είναι η κεφαλή του
σώματος, τῆς ἐκκλησίας· ὅς ἐστιν σώματος, της εκκλησίας. Ο

ΠΡΟΣ ΚΟΛΑΣΣΑΕΙΣ Κεφ. Α’


ἀρχή, πρωτότοκος ἐκ τῶν οποίος είναι αρχή, πρωτότοκος
νεκρῶν, ἵνα γένηται ἐν πᾶσιν από τους νεκρούς, για να γίνει σε
αὐτὸς πρωτεύων, όλα αυτός πρώτος,
19 ὅτι ἐν αὐτῷ εὐδόκησε πᾶν τὸ 19 επειδή σ’ αυτόν ευδόκησε να
πλήρωμα κατοικῆσαι κατοικήσει όλο το πλήρωμα
20 καὶ δι' αὐτοῦ ἀποκαταλλάξαι 20 και μέσω αυτού να
τὰ πάντα εἰς αὐτόν, συμφιλιώσει τα πάντα στον
εἰρηνοποιήσας διὰ τοῦ αἵματος εαυτό του, αφού ειρηνοποίησε
τοῦ σταυροῦ αὐτοῦ, δι' αὐτοῦ εἴτε μέσω του αίματος του σταυρού
τὰ ἐπὶ τῆς γῆς εἴτε τὰ ἐν τοῖς του, μέσω αυτού, είτε τα επίγεια
οὐρανοῖς. είτε τα επουράνια.
Η συμφιλίωση των Κολοσσαέων με
το Θεό
21 καὶ ὑμᾶς ποτε ὄντας 21 Και εσάς που ήσασταν κάποτε
ἀπηλλοτριωμένους καὶ ἐχθροὺς αποξενωμένοι και εχθροί του
τῇ διανοίᾳ ἐν τοῖς ἔργοις τοῖς Θεού στη διάνοια μέσα στα έργα
πονηροῖς, νυνὶ δὲ σας τα κακά,
ἀποκατήλλαξεν
22 ἐν τῷ σώματι τῆς σαρκὸς 22 τώρα επίσης σας συμφιλίωσε
αὐτοῦ διὰ τοῦ θανάτου, μαζί του με το σάρκινο σώμα του
παραστῆσαι ὑμᾶς ἁγίους καὶ διαμέσου του θανάτου του, για
ἀμώμους καὶ ἀνεγκλήτους να σας παρουσιάσει άγιους και
κατενώπιον αὐτοῦ, άμωμους και ακατηγόρητους
μπροστά του,
23 εἴ γε ἐπιμένετε τῇ πίστει 23 αν βέβαια επιμένετε στην
τεθεμελιωμένοι καὶ ἑδραῖοι καὶ πίστη και είστε θεμελιωμένοι και
μὴ μετακινούμενοι ἀπὸ τῆς εδραίοι και αμετακίνητοι από
ἐλπίδος τοῦ εὐαγγελίου οὗ την ελπίδα του ευαγγελίου που
ἠκούσατε, τοῦ κηρυχθέντος ἐν ακούσατε, το οποίο κηρύχτηκε σε
πάσῃ τῇ κτίσει τῇ ὑπὸ τὸν όλη την κτίση που είναι κάτω
οὐρανόν, οὗ ἐγενόμην ἐγὼ από τον ουρανό, του οποίου εγώ ο
Παῦλος διάκονος. Παύλος έγινα διάκονος.
Η διακονία του Παύλου στην
εκκλησία
24 Νῦν χαίρω ἐν τοῖς παθήμασί 24 Τώρα χαίρομαι μέσα στα
μου ὑπὲρ ὑμῶν καὶ παθήματα που υποφέρω για
ἀνταναπληρῶ τὰ ὑστερήματα χάρη σας και αντί εκείνου
τῶν θλίψεων τοῦ Χριστοῦ ἐν τῇ αναπληρώνω τα υστερήματα
σαρκί μου ὑπὲρ τοῦ σώματος των θλίψεων του Χριστού στη
αὐτοῦ, ὅ ἐστιν ἡ ἐκκλησία, σάρκα μου για χάρη του

σώματός του, που είναι η
εκκλησία.

ΠΡΟΣ ΚΟΛΑΣΣΑΕΙΣ Κεφ. Α’


25 ἧς ἐγενόμην ἐγὼ διάκονος 25 Της οποίας εγώ έγινα
κατὰ τὴν οἰκονομίαν τοῦ Θεοῦ διάκονος, σύμφωνα με την
τὴν δοθεῖσάν μοι εἰς ὑμᾶς, διαχείριση του σχεδίου του Θεού
πληρῶσαι τὸν λόγον τοῦ Θεοῦ, που μου δόθηκε για σας, ώστε να
κηρύξω πλήρως το λόγο του
Θεού,
26 τὸ μυστήριον τὸ 26 το μυστήριο που ήταν
ἀποκεκρυμμένον ἀπὸ τῶν κρυμμένο από την αρχή των
αἰώνων καὶ ἀπὸ τῶν γενεῶν, νυνὶ αιώνων και από τις
δὲ ἐφανερώθη τοῖς ἁγίοις αὐτοῦ, προηγούμενες γενεές – αλλά
τώρα φανερώθηκε στους αγίους
του.
27 οἷς ἠθέλησεν ὁ Θεὸς γνωρίσαι 27 Σ’ αυτούς θέλησε ο Θεός να
τίς ὁ πλοῦτος τῆς δόξης τοῦ γνωρίσει ποιος είναι ο πλούτος
μυστηρίου τούτου ἐν τοῖς της δόξας του μυστηρίου τούτου
ἔθνεσιν, ὅς ἐστι Χριστὸς ἐν ὑμῖν, ἡ στα έθνη, που είναι ο Χριστός
ἐλπὶς τῆς δόξης· μέσα σας, η ελπίδα της δόξας.
28 ὃν ἡμεῖς καταγγέλλομεν 28 Αυτόν εμείς αναγγέλλουμε,
νουθετοῦντες πάντα ἄνθρωπον νουθετώντας κάθε άνθρωπο και
καὶ διδάσκοντες πάντα διδάσκοντας κάθε άνθρωπο με
ἄνθρωπον ἐν πάσῃ σοφίᾳ, ἵνα όλη τη σοφία, για να
παραστήσωμεν πάντα ἄνθρωπον παρουσιάσουμε κάθε άνθρωπο
τέλειον ἐν Χριστῷ ᾿Ιησοῦ· τέλειο στο Χριστό.
29 εἰς ὃ καὶ κοπιῶ ἀγωνιζόμενος 29 Γι’ αυτό και κοπιάζω και
κατὰ τὴν ἐνέργειαν αὐτοῦ τὴν αγωνίζομαι σύμφωνα με την
ἐνεργουμένην ἐν ἐμοὶ ἐν δυνάμει. ενέργειά του που ενεργείται μέσα
μου με δύναμη.

ΠΡΟΣ ΚΟΛΑΣΣΑΕΙΣ Κεφ. Β’




Η διακονία του Παύλου στην
εκκλησία
1 Θέλω γὰρ ὑμᾶς εἰδέναι ἡλίκον 1 Γιατί θέλω να ξέρετε πόσο
ἀγῶνα ἔχω περὶ ὑμῶν καὶ τῶν ἐν μεγάλο αγώνα έχω για σας και γι’
Λαοδικείᾳ καὶ ὅσοι οὐχ αυτούς που είναι στη Λαοδίκεια
ἑωράκασι τὸ πρόσωπόν μου ἐν και για όσους δεν έχουν δει το
σαρκί, πρόσωπό μου σωματικά,

2 ἵνα παρακληθῶσιν αἱ καρδίαι 2 για να παρηγορηθούν οι
αὐτῶν, συμβιβασθέντων ἐν καρδιές τους και να κρατηθούν
ἀγάπῃ καὶ εἰς πάντα πλοῦτον τῆς μαζί μέσα στην αγάπη και σε όλο
πληροφορίας τῆς συνέσεως, εἰς τον πλούτο που υπάρχει στην
ἐπίγνωσιν τοῦ μυστηρίου τοῦ πλήρη βεβαιότητα της σύνεσης,
Θεοῦ καὶ πατρὸς καὶ τοῦ Χριστοῦ, ώστε να γνωρίζουν καλά το
μυστήριο του Θεού, δηλαδή του
Χριστού,
3 ἐν ᾧ εἰσι πάντες οἱ θησαυροὶ τῆς 3 μέσα στον οποίο είναι
σοφίας καὶ τῆς γνώσεως απόκρυφοι όλοι οι θησαυροί της
ἀπόκρυφοι. σοφίας και της γνώσης.
4 Τοῦτο δὲ λέγω ἵνα μή τις ὑμᾶς 4 Αυτό το λέω, για να μη σας
παραλογίζηται ἐν πιθανολογίᾳ· κάνει κανείς να παραλογίζεστε
με πιθανολογία.
5 εἰ γὰρ καὶ τῇ σαρκὶ ἄπειμι, ἀλλὰ 5 Γιατί αν και με τη σάρκα είμαι
τῷ πνεύματι σὺν ὑμῖν εἰμι, απών, όμως με το πνεύμα είμαι
χαίρων καὶ βλέπων ὑμῶν τὴν μαζί σας, χαίροντας και
τάξιν καὶ τὸ στερέωμα τῆς εἰς βλέποντας την τάξη σας και τη
Χριστὸν πίστεως ὑμῶν. στερεότητα της πίστης σας στο
Χριστό.
Πληρότητα ζωής με το Χριστό
6 ῾Ως οὖν παρελάβετε τὸν Χριστὸν 6 Όπως λοιπόν παραλάβατε το
᾿Ιησοῦν τὸν Κύριον, ἐν αὐτῷ Χριστό Ιησού τον Κύριο,
περιπατεῖτε, ενωμένοι με αυτόν να περπατάτε,
7 ἐρριζωμένοι καὶ 7 ριζωμένοι και
ἐποικοδομούμενοι ἐν αὐτῷ καὶ εποικοδομούμενοι σ’ αυτόν, και
βεβαιούμενοι ἐν τῇ πίστει καθὼς να βεβαιώνεστε στην πίστη
ἐδιδάχθητε, περισσεύοντες ἐν καθώς διδαχτήκατε,
αὐτῇ ἐν εὐχαριστίᾳ. περισσεύοντας στην ευχαριστία.
8 Βλέπετε μή τις ὑμᾶς ἔσται ὁ 8 Προσέχετε μήπως υπάρξει
συλαγωγῶν διὰ τῆς φιλοσοφίας κάποιος που σας αρπάξει σαν
καὶ κενῆς ἀπάτης, κατὰ τὴν λάφυρό του με τη φιλοσοφία και
παράδοσιν τῶν ἀνθρώπων, κατὰ με τη μάταιη απάτη κατά την

ΠΡΟΣ ΚΟΛΑΣΣΑΕΙΣ Κεφ. Β’


τὰ στοιχεῖα τοῦ κόσμου καὶ οὐ παράδοση των ανθρώπων, κατά
κατὰ Χριστόν· τα στοιχεία του κόσμου και όχι
κατά Χριστό.
9 ὅτι ἐν αὐτῷ κατοικεῖ πᾶν τὸ 9 Γιατί μέσα σ’ αυτόν κατοικεί
πλήρωμα τῆς θεότητος όλο το πλήρωμα της θεότητας
σωματικῶς, σωματικά,
10 καὶ ἐστὲ ἐν αὐτῷ 10 και είστε τοποθετημένοι ως
πεπληρωμένοι, ὅς ἐστιν ἡ πλήρωμα μέσα σ’ αυτόν, ο οποίος
κεφαλὴ πάσης ἀρχῆς καὶ είναι η κεφαλή κάθε αρχής και
ἐξουσίας, εξουσίας.
11 ἐν ᾧ καὶ περιετμήθητε 11 Μέσω αυτού και
περιτομῇ ἀχειροποιήτῳ ἐν τῇ περιτμηθήκατε με περιτομή
ἀπεκδύσει τοῦ σώματος τῶν αχειροποίητη, με το γδύσιμο του
ἁμαρτιῶν τῆς σαρκός, ἐν τῇ σώματος της σάρκας, με την
περιτομῇ τοῦ Χριστοῦ, περιτομή του Χριστού,
12 συνταφέντες αὐτῷ ἐν τῷ 12 αφού ταφήκατε μαζί του στο
βαπτίσματι, ἐν ᾧ καὶ βάφτισμα, με τον οποίο και
συνηγέρθητε διὰ τῆς πίστεως τῆς εγερθήκατε μαζί διαμέσου της
ἐνεργείας τοῦ Θεοῦ τοῦ πίστης στην ενέργεια του Θεού ο
ἐγείραντος αὐτὸν ἐκ τῶν νεκρῶν. οποίος τον έγειρε από τους
νεκρούς.
13 καὶ ὑμᾶς, νεκροὺς ὄντας ἐν τοῖς 13 Και εσάς, που ήσασταν νεκροί
παραπτώμασι καὶ τῇ ἀκροβυστίᾳ μέσα στα παραπτώματα και
τῆς σαρκὸς ὑμῶν, στην ακροβυστία της σάρκας
συνεζωοποίησεν ὑμᾶς σὺν αὐτῷ, σας, σας ζωοποίησε μαζί με
χαρισάμενος ἡμῖν πάντα τὰ αυτόν, αφού μας χάρισε όλα τα
παραπτώματα, παραπτώματα.
14 ἐξαλείψας τὸ καθ' ἡμῶν 14 Εξάλειψε το ενάντια σ’ εμάς
χειρόγραφον τοῖς δόγμασιν ὃ ἦν χειρόγραφο με τα δόγματα που
ὑπεναντίον ἡμῖν, καὶ αὐτὸ ἦρεν ήταν εναντίον μας, και αυτό το
ἐκ τοῦ μέσου προσηλώσας αὐτὸ έχει σηκώσει από το μέσο και το
τῷ σταυρῷ· κάρφωσε στο σταυρό.
15 ἀπεκδυσάμενος τὰς ἀρχὰς καὶ 15 Απογύμνωσε τις αρχές και τις
τὰς ἐξουσίας ἐδειγμάτισεν ἐν εξουσίες και τις διαπόμπεψε
παρρησίᾳ, θριαμβεύσας αὐτοὺς δημόσια, αφού θριάμβευσε
ἐν αὐτῷ. εναντίον τους με τον εαυτό του.
Η ελευθερία των χριστιανών
16 Μὴ οὖν τις ὑμᾶς κρινέτω ἐν 16 Ας μη σας κρίνει κανείς,
βρώσει ἢ ἐν πόσει ἢ ἐν μέρει λοιπόν, σχετικά με τροφή και με
ἑορτῆς ἢ νουμηνίας ἢ σαββάτων, ποτό ή αναφορικά με γιορτή ή με

νεομηνία ή με σάββατα.

ΠΡΟΣ ΚΟΛΑΣΣΑΕΙΣ Κεφ. Β’


17 ἅ ἐστι σκιὰ τῶν μελλόντων, τὸ 17 τα οποία είναι σκιά των
δὲ σῶμα Χριστοῦ. μελλοντικών πραγμάτων, ενώ το
σώμα της σκιάς είναι του
Χριστού.
18 μηδεὶς ὑμᾶς καταβραβευέτω 18 Κανείς ας μη σας
θέλων ἐν ταπεινοφροσύνῃ καὶ καταδυναστεύει, κάνοντας το
θρησκείᾳ τῶν ἀγγέλων, ἃ μὴ δικό του θέλημα με φαινομενική
ἑώρακεν ἐμβατεύων, εἰκῆ ταπεινοφροσύνη και με
φυσιούμενος ὑπὸ τοῦ νοὸς τῆς θρησκεία των αγγέλων. τα οποία
σαρκὸς αὐτοῦ, έχει δει καθώς καταγίνεται μ’
αυτά, ενώ φουσκώνει με
υπερηφάνεια χωρίς λόγο από τον
σαρκικό νου του,
19 καὶ οὐ κρατῶν τὴν κεφαλήν, ἐξ 19 και που δεν κρατά την κεφαλή,
οὗ πᾶν τὸ σῶμα διὰ τῶν ἁφῶν από τον Οποίο όλο το σώμα με τις
καὶ συνδέσμων ἐπιχορηγούμενον αρθρώσεις και με τους
καὶ συμβιβαζόμενον αὔξει τὴν συνδέσμους τροφοδοτείται,
αὔξησιν τοῦ Θεοῦ. συνενώνεται και αυξάνει την
αύξηση του Θεού.
20 Εἰ οὖν ἀπεθάνετε σὺν τῷ 20 Αν πεθάνατε μαζί με το Χριστό
Χριστῷ ἀπὸ τῶν στοιχείων τοῦ για τα στοιχεία του κόσμου, γιατί
κόσμου, τί ὡς ζῶντες ἐν κόσμῳ σαν να ζείτε κοσμικά
δογματίζεσθε, δογματίζεστε;
21 μὴ ἅψῃ μηδὲ γεύσῃ μηδὲ θίγῃς 21 “Μην αγγίξεις μήτε να γευτείς
μήτε να θίξεις”
22 ἅ ἐστι πάντα εἰς φθορὰν τῇ 22 – πράγματα που όλα πρόκειται
ἀποχρήσει κατὰ τὰ ἐντάλματα να φθαρούν στην κοιλιά με την
καὶ διδασκαλίας τῶν ἀνθρώπων; πέψη – σύμφωνα με τις εντολές
και με τις διδασκαλίες των
ανθρώπων,
23 ἅτινά ἐστι λόγον μὲν ἔχοντα 23 τα οποία έχουν, βέβαια, λόγια
σοφίας ἐν ἐθελοθρησκείᾳ καὶ σοφίας με εθελοθρησκία και με
ταπεινοφροσύνῃ καὶ ἀφειδίᾳ φαινομενική ταπεινοφροσύνη
σώματος, οὐκ ἐν τιμῇ τινι πρὸς και με σκληρότητα στο σώμα,
πλησμονὴν τῆς σαρκός. αλλά δεν έχουν καμιά αξία,
χρησιμεύουν μόνο για να
ικανοποιήσουν πλήρως τη
σάρκα.

ΠΡΟΣ ΚΟΛΑΣΣΑΕΙΣ Κεφ. Γ’




Ο ανακαινισμένος άνθρωπος
1 Εἰ οὖν συνηγέρθητε τῷ Χριστῷ, 1 Αν λοιπόν εγερθήκατε μαζί με
τὰ ἄνω ζητεῖτε, οὗ ὁ Χριστός το Χριστό, τα άνω να ζητάτε, εκεί
ἐστιν ἐν δεξιᾷ τοῦ Θεοῦ όπου ο Χριστός κάθεται συνεχώς
καθήμενος, στα δεξιά του Θεού.
2 τὰ ἄνω φρονεῖτε, μὴ τὰ ἐπὶ τῆς 2 τα άνω να φρονείτε, όχι όσα
γῆς. είναι πάνω στη γη.

3 ἀπεθάνετε γάρ, καὶ ἡ ζωὴ ὑμῶν 3 Γιατί πεθάνατε και η ζωή σας
κέκρυπται σὺν τῷ Χριστῷ ἐν τῷ είναι κρυμμένη μαζί με το Χριστό
Θεῷ· μέσα στο Θεό.
4 ὅταν ὁ Χριστὸς φανερωθῇ, ἡ 4 Όταν ο Χριστός, η ζωή σας,
ζωὴ ἡμῶν, τότε καὶ ὑμεῖς σὺν φανερωθεί, τότε και εσείς μαζί
αὐτῷ φανερωθήσεσθε ἐν δόξῃ. του θα φανερωθείτε με δόξα.
5 Νεκρώσατε οὖν τὰ μέλη ὑμῶν 5 Νεκρώστε, λοιπόν, τα μέλη σας
τὰ ἐπὶ τῆς γῆς, πορνείαν, που είναι πάνω στη γη, πορνεία,
ἀκαθαρσίαν, πάθος, ἐπιθυμίαν ακαθαρσία, πάθος, κακή
κακήν, καὶ τὴν πλεονεξίαν, ἥτις επιθυμία και την πλεονεξία, που
ἐστὶν εἰδωλολατρία, είναι ειδωλολατρία.
6 δι' ἃ ἔρχεται ἡ ὀργὴ τοῦ Θεοῦ ἐπὶ 6 Γι’ αυτά έρχεται η οργή του
τοὺς υἱοὺς τῆς ἀπειθείας, Θεού πάνω στους γιους της
απείθειας.
7 ἐν οἷς καὶ ὑμεῖς περιεπατήσατέ 7 Μεταξύ των οποίων κι εσείς
ποτε, ὅτε ἐζῆτε ἐν αὐτοῖς· περπατήσατε κάποτε, όταν
ζούσατε μέσα σ’ αυτά.
8 νυνὶ δὲ ἀπόθεσθε καὶ ὑμεῖς τὰ 8 Τώρα, όμως, αποθέστε κι εσείς
πάντα, ὀργήν, θυμόν, κακίαν, τα πάντα, οργή, θυμό, κακία,
βλασφημίαν, αἰσχρολογίαν ἐκ βλαστήμια, αισχρολογία από το
τοῦ στόματος ὑμῶν· στόμα σας.
9 μὴ ψεύδεσθε εἰς ἀλλήλους, 9 Μην ψεύδεστε ο ένας στον άλλο,
ἀπεκδυσάμενοι τὸν παλαιὸν αφού γδυθήκατε τον παλιό
ἄνθρωπον σὺν ταῖς πράξεσιν άνθρωπο μαζί με τις πράξεις του
αὐτοῦ
10 καὶ ἐνδυσάμενοι τὸν νέον τὸν 10 και ντυθήκατε το νέο, που
ἀνακαινούμενον εἰς ἐπίγνωσιν ανακαινίζεται σε επίγνωση κατά
κατ' εἰκόνα τοῦ κτίσαντος αὐτόν, την εικόνα εκείνου που τον
δημιούργησε,
11 ὅπου οὐκ ἔνι ῞Ελλην καὶ 11 όπου δεν υπάρχει Έλληνας και
᾿Ιουδαῖος, περιτομὴ καὶ Ιουδαίος, περιτομή και
ἀκροβυστία, βάρβαρος, Σκύθης, ακροβυστία, βάρβαρος, Σκύθης,
δούλος, ελεύθερος, αλλά τα

ΠΡΟΣ ΚΟΛΑΣΣΑΕΙΣ Κεφ. Γ’


δοῦλος, ἐλεύθερος, ἀλλὰ τὰ πάντα και σε όλους είναι ο
πάντα καὶ ἐν πᾶσι Χριστός. Χριστός.
12 ᾿Ενδύσασθε οὖν, ὡς ἐκλεκτοὶ 12 Ντυθείτε, λοιπόν, ως εκλεκτοί
τοῦ Θεοῦ ἅγιοι καὶ ἠγαπημένοι, του Θεού άγιοι και αγαπημένοι,
σπλάγχνα οἰκτιρμοῦ, με σπλάχνα οικτιρμού,
χρηστότητα, ταπεινοφροσύνην, χρηστότητα, ταπεινοφροσύνη,
πρᾳότητα, μακροθυμίαν, πραότητα, μακροθυμία.
13 ἀνεχόμενοι ἀλλήλων καὶ 13 Να ανέχεστε ο ένας τον άλλο
χαριζόμενοι ἑαυτοῖς ἐάν τις πρός και να συγχωρείτε ο ένας τον
τινα ἔχῃ μομφήν· καθὼς καὶ ὁ άλλο αν κάποιος έχει παράπονο
Χριστὸς ἐχαρίσατο ὑμῖν, οὕτω εναντίον άλλου. Καθώς και ο
καὶ ὑμεῖς· Κύριος σας συγχώρεσε, έτσι κι
εσείς.
14 ἐπὶ πᾶσι δὲ τούτοις τὴν 14 Και πάνω σ’ όλα αυτά να
ἀγάπην, ἥτις ἐστὶ σύνδεσμος τῆς βάλετε την αγάπη, που είναι ο
τελειότητος. σύνδεσμος της τελειότητας.
15 καὶ ἡ εἰρήνη τοῦ Θεοῦ 15 Και η ειρήνη του Χριστού ας
βραβευέτω ἐν ταῖς καρδίαις κυβερνά μέσα στις καρδιές σας,
ὑμῶν, εἰς ἣν καὶ ἐκλήθητε ἐν ἑνὶ στην οποία και κληθήκατε να
σώματι· καὶ εὐχάριστοι γίνεσθε· ζείτε σε ένα σώμα. και να γίνεστε
ευγνώμονες.
16 ὁ λόγος τοῦ Χριστοῦ ἐνοικείτω 16 Ο λόγος του Χριστού ας
ἐν ὑμῖν πλουσίως, ἐν πάσῃ σοφίᾳ κατοικεί μέσα σας πλούσια, με
διδάσκοντες καὶ νουθετοῦντες όλη τη σοφία διδάσκοντας και
ἑαυτοὺς ψαλμοῖς καὶ ὕμνοις καὶ νουθετώντας ο ένας τον άλλο, με
ᾠδαῖς πνευματικαῖς, ἐν χάριτι ψαλμούς, με ύμνους και με ωδές
ᾄδοντες ἐν τῇ καρδίᾳ ὑμῶν τῷ πνευματικές, με τη χάρη
Κυρίῳ. τραγουδώντας μέσα από τις
καρδιές σας στο Θεό.
17 καὶ πᾶν ὅ,τι ἂν ποιῆτε ἐν λόγῳ 17 Και καθετί, ό,τι κι αν κάνετε, με
ἢ ἐν ἔργῳ, πάντα ἐν ὀνόματι λόγια ή με έργα, όλα να τα κάνετε
Κυρίου ᾿Ιησοῦ, εὐχαριστοῦντες στο όνομα του Κυρίου Ιησού,
τῷ Θεῷ καὶ πατρὶ δι' αὐτοῦ. ευχαριστώντας το Θεό Πατέρα
μέσω αυτού.
Οικογενειακές και κοινωνικές
σχέσεις
18 Αἱ γυναῖκες ὑποτάσσεσθε τοῖς 18 Οι γυναίκες, να υποτάσσεστε
ἀνδράσιν, ὡς ἀνῆκεν ἐν Κυρίῳ. στους άντρες σας, όπως είναι
σωστό στον Κύριο.
19 Οἱ ἄνδρες ἀγαπᾶτε τὰς 19 Οι άντρες, να αγαπάτε τις

γυναῖκας καὶ μὴ πικραίνεσθε γυναίκες σας και μη γίνεστε
πρὸς αὐτάς. πικροί προς αυτές.

ΠΡΟΣ ΚΟΛΑΣΣΑΕΙΣ Κεφ. Γ’


20 Τὰ τέκνα ὑπακούετε τοῖς 20 Τα παιδιά, να υπακούτε στους
γονεῦσι κατὰ πάντα· τοῦτο γάρ γονείς σας σε όλα, γιατί αυτό
ἐστιν εὐάρεστον τῷ Κυρίῳ. είναι ευάρεστο στον Κύριο.
21 Οἱ πατέρες μὴ ἐρεθίζετε τὰ 21 Οι πατέρες, μην ερεθίζετε τα
τέκνα ὑμῶν, ἵνα μὴ ἀθυμῶσιν. παιδιά σας, για να μην
αποθαρρύνονται.
22 Οἱ δοῦλοι ὑπακούετε κατὰ 22 Οι δούλοι, να υπακούτε σε όλα
πάντα τοῖς κατὰ σάρκα κυρίοις, στους κατά σάρκα κυρίους σας,
μὴ ἐν ὀφθαλμοδουλίαις, ὡς όχι με οφθαλμοδουλία σαν
ἀνθρωπάρεσκοι, ἀλλ' ἐν ανθρωπάρεσκοι, αλλά με
ἁπλότητι καρδίας, φοβούμενοι απλότητα καρδιάς να φοβάστε
τὸν Θεόν. τον Κύριο.
23 καὶ πᾶν ὅ,τι ἐὰν ποιῆτε, ἐκ 23 Ό,τι κι αν κάνετε, με την ψυχή
ψυχῆς ἐργάζεσθε, ὡς τῷ Κυρίῳ σας να το εργάζεστε όπως στον
καὶ οὐκ ἀνθρώποις, Κύριο και όχι σε ανθρώπους,
24 εἰδότες ὅτι ἀπὸ Κυρίου 24 και να ξέρετε ότι από τον Κύριο
ἀπολήψεσθε τὴν ἀνταπόδοσιν θα απολάβετε την ανταπόδοση
τῆς κληρονομίας· τῷ γὰρ Κυρίῳ της ουράνιας κληρονομιάς. Στον
Χριστῷ δουλεύετε· Κύριο Χριστό να υπηρετείτε ως
δούλοι.
25 ὁ δὲ ἀδικῶν κομιεῖται ὃ 25 Γιατί εκείνος που αδικεί θα
ἠδίκησε, καὶ οὐκ ἔστι πάρει αυτό που αδίκησε, και δεν
προσωποληψία. υπάρχει προσωποληψία.

ΠΡΟΣ ΚΟΛΑΣΣΑΕΙΣ Κεφ. Δ’




Οικογενειακές και κοινωνικές
σχέσεις
1 Οἱ κύριοι τὸ δίκαιον καὶ τὴν 1 Οι κύριοι, το δίκαιο και την
ἰσότητα τοῖς δούλοις παρέχεσθε, ισότητα να παρέχετε στους
εἰδότες ὅτι καὶ ὑμεῖς ἔχετε Κύριον δούλους σας, και να ξέρετε ότι
ἐν οὐρανοῖς. και εσείς έχετε Κύριο στον
ουρανό.

Προτροπές
2 Τῇ προσευχῇ προσκαρτερεῖτε, 2 Στην προσευχή να επιμένετε
γρηγοροῦντες ἐν αὐτῇ ἐν καρτερικά, να αγρυπνείτε σε
εὐχαριστίᾳ, αυτή με ευχαριστία,
3 προσευχόμενοι ἅμα καὶ περὶ 3 να προσεύχεστε συγχρόνως και
ἡμῶν, ἵνα ὁ Θεὸς ἀνοίξῃ ἡμῖν για μας, για να μας ανοίξει ο Θεός
θύραν τοῦ λόγου, λαλῆσαι τὸ θύρα για το λόγο του, ώστε να
μυστήριον τοῦ Χριστοῦ, δι' ὃ καὶ κηρύξουμε το μυστήριο του
δέδεμαι, Χριστού, για το οποίο και είμαι
δεμένος,
4 ἵνα φανερώσω αὐτὸ ὡς δεῖ με 4 για να το φανερώσω και όπως
λαλῆσαι. πρέπει να μιλήσω.
5 ᾿Εν σοφίᾳ περιπατεῖτε πρὸς 5 Με σοφία να περπατάτε προς
τοὺς ἔξω, τὸν καιρὸν τους έξω, εξαγοράζοντας για τον
ἐξαγοραζόμενοι. εαυτό σας τον καιρό.
6 ὁ λόγος ὑμῶν πάντοτε ἐν χάριτι, 6 Ο λόγος σας να είναι πάντοτε με
ἅλατι ἠρτυμένος, εἰδέναι πῶς δεῖ χάρη, με αλάτι αρτυμένος, ώστε
ὑμᾶς ἑνὶ ἑκάστῳ ἀποκρίνεσθαι. να ξέρετε πώς πρέπει σε καθέναν
ξεχωριστά να αποκρίνεστε.
7 Τὰ κατ' ἐμὲ πάντα γνωρίσει ὑμῖν 7 Όλα τα σχετικά μ’ εμένα θα σας
Τυχικὸς ὁ ἀγαπητὸς ἀδελφὸς καὶ τα γνωρίσει ο Τυχικός, ο
πιστὸς διάκονος καὶ σύνδουλος αγαπητός αδελφός και πιστός
ἐν Κυρίῳ, διάκονος και σύνδουλος στον
Κύριο,
8 ὃν ἔπεμψα πρὸς ὑμᾶς εἰς αὐτὸ 8 τον οποίο έστειλα προς εσάς
τοῦτο, ἵνα γνῷ τὰ περὶ ὑμῶν καὶ ακριβώς γι’ αυτό, για να
παρακαλέσῃ τὰς καρδίας ὑμῶν, γνωρίσετε τα σχετικά μ’ εμάς και
για να ενθαρρύνει τις καρδιές
σας,
9 σὺν ᾿Ονησίμῳ τῷ πιστῷ καὶ 9 μαζί με τον Ονήσιμο, τον πιστό
ἀγαπητῷ ἀδελφῷ, ὅς ἐστιν ἐξ και αγαπητό αδελφό, ο οποίος
ὑμῶν· πάντα ὑμῖν γνωριοῦσι τὰ είναι από τους δικούς σας. όλα
ᾧδε.

ΠΡΟΣ ΚΟΛΑΣΣΑΕΙΣ Κεφ. Δ’


όσα συμβαίνουν εδώ θα σας τα
γνωστοποιήσουν.
Χαιρετισμοί και τελική ευλογία
10 ᾿Ασπάζεται ὑμᾶς ᾿Αρίσταρχος 10 Σας χαιρετά ο Αρίσταρχος, ο
ὁ συναιχμάλωτός μου, καὶ συναιχμάλωτός μου, και ο
Μᾶρκος ὁ ἀνεψιὸς Βαρνάβα, περὶ Μάρκος, ο εξάδελφος του
οὗ ἐλάβετε ἐντολάς· ἐὰν ἔλθῃ Βαρνάβα για τον οποίο λάβατε
πρὸς ὑμᾶς, δέξασθε αὐτόν, εντολές, αν έρθει προς εσάς, να
τον δεχτείτε,
11 καὶ ᾿Ιησοῦς ὁ λεγόμενος 11 και ο Ιησούς, ο λεγόμενος
᾿Ιοῦστος, οἱ ὄντες ἐκ περιτομῆς, Ιούστος, οι οποίοι είναι από τους
οὗτοι μόνοι συνεργοὶ εἰς τὴν περιτμημένους. Αυτοί είναι οι
βασιλείαν τοῦ Θεοῦ, οἵτινες μόνοι συνεργάτες μου στη
ἐγενήθησάν μοι παρηγορία. βασιλεία του Θεού, οι οποίοι μου
έγιναν παρηγοριά.
12 ἀσπάζεται ὑμᾶς ᾿Επαφρᾶς ὁ ἐξ 12 Σας χαιρετά ο Επαφράς, που
ὑμῶν, δοῦλος Χριστοῦ, πάντοτε είναι από τους δικούς σας,
ἀγωνιζόμενος ὑπὲρ ὑμῶν ἐν ταῖς δούλος του Χριστού Ιησού, που
προσευχαῖς, ἵνα στῆτε τέλειοι καὶ πάντοτε αγωνίζεται για σας στις
πεπληρωμένοι ἐν παντὶ θελήματι προσευχές, για να σταθείτε
τοῦ Θεοῦ· τέλειοι και πλήρως βεβαιωμένοι
σε κάθε θέλημα του Θεού.
13 μαρτυρῶ γὰρ αὐτῷ ὅτι ἔχει 13 Γιατί μαρτυρώ γι’ αυτόν ότι
ζῆλον πολὺν ὑπὲρ ὑμῶν καὶ τῶν έχει πολύ πόνο για σας και γι’
ἐν Λαοδικείᾳ καὶ τῶν ἐν αυτούς που είναι στη Λαοδίκεια
῾Ιεραπόλει. και γι’ αυτούς που είναι στην
Ιεράπολη.
14 ἀσπάζεται ὑμᾶς Λουκᾶς ὁ 14 Σας χαιρετά ο Λουκάς, ο
ἰατρὸς ὁ ἀγαπητὸς καὶ Δημᾶς. γιατρός ο αγαπητός, και ο Δημάς.
15 ἀσπάσασθε τοὺς ἐν Λαοδικείᾳ 15 Χαιρετήστε τους αδελφούς που
ἀδελφοὺς καὶ Νυμφᾶν καὶ τὴν είναι στη Λαοδίκεια, και το
κατ' οἶκον αὐτοῦ ἐκκλησίαν· Νυμφά και την κατ’ οίκο του
εκκλησία.
16 καὶ ὅταν ἀναγνωσθῇ παρ' ὑμῖν 16 Και όταν διαβαστεί μπροστά
ἡ ἐπιστολή, ποιήσατε ἵνα καὶ ἐν σας η επιστολή, κάντε ώστε να
τῇ Λαοδικέων ἐκκλησίᾳ διαβαστεί και στην εκκλησία των
ἀναγνωσθῇ, καὶ τὴν ἐκ Λαοδικαίων, όπως και την
Λαοδικείας ἵνα καὶ ὑμεῖς επιστολή από τη Λαοδίκεια να
ἀναγνῶτε. διαβάσετε κι εσείς.
17 καὶ εἴπατε ᾿Αρχίππῳ· βλέπε τὴν 17 Και πείτε στον Άρχιππο:

διακονίαν ἣν παρέλαβες ἐν «Πρόσεχε τη διακονία που
Κυρίῳ, ἵνα αὐτὴν πληροῖς.

ΠΡΟΣ ΚΟΛΑΣΣΑΕΙΣ Κεφ. Δ’


παράλαβες μέσω του Κυρίου, για
να την εκπληρώνεις».
18 ῾Ο ἀσπασμὸς τῇ ἐμῇ χειρὶ 18 Ο χαιρετισμός γίνεται με το
Παύλου. μνημονεύετέ μου τῶν δικό μου χέρι, του Παύλου. Να
δεσμῶν. ῾Η χάρις μεθ' ὑμῶν· θυμάστε τα δεσμά μου. Η χάρη ας
ἀμήν. είναι μαζί σας.

ΠΡΟΣ ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΕΙΣ Α Κεφ. Α’




Χαιρετισμός
1 Παῦλος καὶ Σιλουανὸς καὶ 1 Παύλος και Σιλουανός και
Τιμόθεος τῇ ἐκκλησίᾳ Τιμόθεος προς την εκκλησία των
Θεσσαλονικέων ἐν Θεῷ πατρὶ καὶ Θεσσαλονικέων που είναι στο
Κυρίῳ ᾿Ιησοῦ Χριστῷ· χάρις ὑμῖν Θεό Πατέρα και στον Κύριο
καὶ εἰρήνη ἀπὸ Θεοῦ πατρὸς Ιησού Χριστό. Χάρη σ’ εσάς και
ἡμῶν καὶ Κυρίου ᾿Ιησοῦ Χριστοῦ. ειρήνη.

Ευχαριστία
2 Εὐχαριστοῦμεν τῷ Θεῷ πάντοτε 2 Ευχαριστούμε το Θεό πάντοτε
περὶ πάντων ὑμῶν μνείαν ὑμῶν για όλους εσάς, κάνοντας
ποιούμενοι ἐπὶ τῶν προσευχῶν αναφορά στις προσευχές μας,
ἡμῶν, αδιαλείπτως
3 ἀδιαλείπτως μνημονεύοντες 3 μνημονεύοντας μπροστά στο
ὑμῶν τοῦ ἔργου τῆς πίστεως καὶ Θεό και Πατέρα μας το έργο της
τοῦ κόπου τῆς ἀγάπης καὶ τῆς πίστης σας και τον κόπο της
ὑπομονῆς τῆς ἐλπίδος τοῦ αγάπης σας και την υπομονή της
Κυρίου ἡμῶν ᾿Ιησοῦ Χριστοῦ ελπίδας σας στον Κύριό μας
ἔμπροσθεν τοῦ Θεοῦ καὶ πατρὸς Ιησού Χριστό,
ἡμῶν,
4 εἰδότες, ἀδελφοὶ ἠγαπημένοι 4 επειδή ξέρουμε, αδελφοί
ὑπὸ Θεοῦ, τὴν ἐκλογὴν ὑμῶν, αγαπημένοι από το Θεό, την
εκλογή σας.
5 ὅτι τὸ εὐαγγέλιον ἡμῶν οὐκ 5 Γιατί το ευαγγέλιό μας δεν έγινε
ἐγενήθη εἰς ὑμᾶς ἐν λόγῳ μόνον, σ’ εσάς με λόγο μόνο, αλλά και με
ἀλλὰ καὶ ἐν δυνάμει καὶ ἐν δύναμη και με Πνεύμα Άγιο και
Πνεύματι ῾Αγίῳ καὶ ἐν με πολύ πλήρη βεβαιότητα,
πληροφορίᾳ πολλῇ, καθὼς καθώς ξέρετε τι είδους άνθρωποι
οἴδατε οἷοι ἐγενήθημεν ἐν ὑμῖν δι' ήμασταν μεταξύ σας για χάρη
ὑμᾶς· σας.
Η πίστη των Θεσσαλονικέων
παράδειγμα για τις άλλες
εκκλησίες
6 καὶ ὑμεῖς μιμηταὶ ἡμῶν 6 Και εσείς γίνατε μιμητές δικοί
ἐγενήθητε καὶ τοῦ Κυρίου μας και του Κυρίου, γιατί
δεξάμενοι τὸν λόγον ἐν θλίψει δεχτήκατε το λόγο του Θεού μέσα
πολλῇ μετὰ χαρᾶς Πνεύματος σε πολλή θλίψη μαζί με χαρά
῾Αγίου, Πνεύματος Αγίου,
7 ὥστε γενέσθαι ὑμᾶς τύπους 7 ώστε να γίνετε πρότυπο σε
πᾶσι τοῖς πιστεύουσιν ἐν τῇ όλους όσοι πιστεύουν στη
Μακεδονίᾳ καὶ ἐν τῇ ᾿Αχαΐᾳ. Μακεδονία και στην Αχαΐα.

ΠΡΟΣ ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΕΙΣ Α Κεφ. Α’


8 ἀφ' ὑμῶν γὰρ ἐξήχηται ὁ λόγος 8 Γιατί από εσάς αντήχησε ο
τοῦ Κυρίου· οὐ μόνον ἐν τῇ λόγος του Κυρίου, όχι μόνο στη
Μακεδονίᾳ καὶ ἐν τῇ ᾿Αχαΐᾳ, Μακεδονία και στην Αχαΐα, αλλά
ἀλλὰ καὶ ἐν παντὶ τόπῳ ἡ πίστις η πίστη σας που είναι προς το
ὑμῶν ἡ πρὸς τὸν Θεὸν Θεό έχει εξέλθει σε κάθε τόπο,
ἐξελήλυθεν, ὥστε μὴ χρείαν ἡμᾶς ώστε εμείς να μην έχουμε ανάγκη
ἔχειν λαλεῖν τι· να λέμε τίποτα.
9 αὐτοὶ γὰρ περὶ ἡμῶν 9 Γιατί αυτοί οι ίδιοι διηγούνται
ἀπαγγέλλουσιν ὁποίαν εἴσοδον για μας τι είδους είσοδο είχαμε
ἔσχομεν πρὸς ὑμᾶς, καὶ πῶς προς εσάς και πώς επιστρέψατε
ἐπεστρέψατε πρὸς τὸν Θεὸν ἀπὸ προς το Θεό από τα είδωλα, για
τῶν εἰδώλων δουλεύειν Θεῷ να υπηρετείτε ως δούλοι σε Θεό
ζῶντι καὶ ἀληθινῷ, ζωντανό και αληθινό,
10 καὶ ἀναμένειν τὸν υἱὸν αὐτοῦ 10 και να αναμένετε τον Υιό του
ἐκ τῶν οὐρανῶν, ὃν ἤγειρεν ἐκ από τους ουρανούς, τον οποίο
τῶν νεκρῶν, ᾿Ιησοῦν τὸν έγειρε από τους νεκρούς, τον
ρυόμενον ἡμᾶς ἀπὸ τῆς ὀργῆς Ιησού, που μας σώζει από την
τῆς ἐρχομένης. οργή που έρχεται.

ΠΡΟΣ ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΕΙΣ Α Κεφ. Β’




Η διακονία του Παύλου και των
συνεργατών του στη Θεσσαλονίκη
1 Αὐτοὶ γὰρ οἴδατε, ἀδελφοί, τὴν 1 Οι ίδιοι βέβαια ξέρετε, αδελφοί,
εἴσοδον ἡμῶν τὴν πρὸς ὑμᾶς ὅτι ότι η είσοδός μας που έχει γίνει
οὐ κενὴ γέγονεν, προς εσάς δεν ήταν μάταιη,
2 ἀλλὰ προπαθόντες καὶ 2 αλλά αφού υποφέραμε
ὑβρισθέντες, καθὼς οἴδατε, ἐν προηγουμένως και μας

Φιλίπποις, ἐπαρρησιασάμεθα ἐν κακομεταχειρί­στηκαν, καθώς
τῷ Θεῷ ἡμῶν λαλῆσαι πρὸς ὑμᾶς ξέρετε, στους Φιλίππους, είχαμε
τὸ εὐαγγέλιον τοῦ Θεοῦ ἐν πολλῷ την παρρησία μέσω του Θεού μας
ἀγῶνι. να κηρύξουμε προς εσάς το
ευαγγέλιο του Θεού μέσα σε πολύ
αγώνα.
3 ἡ γὰρ παράκλησις ἡμῶν οὐκ ἐκ 3 Γιατί η προτροπή μας δεν
πλάνης οὐδὲ ἐξ ἀκαθαρσίας, οὔτε προήλθε από πλάνη ούτε από
ἐν δόλῳ, ακαθαρσία ούτε έγινε με δόλο,
4 ἀλλὰ καθὼς δεδοκιμάσμεθα 4 αλλά καθώς έχουμε δοκιμαστεί
ὑπὸ τοῦ Θεοῦ πιστευθῆναι τὸ από το Θεό, ώστε να μας
εὐαγγέλιον, οὕτω λαλοῦμεν, οὐχ εμπιστευτεί το ευαγγέλιο, έτσι
ὡς ἀνθρώποις ἀρέσκοντες, ἀλλὰ μιλάμε, όχι για να αρέσουμε σε
τῷ Θεῷ τῷ δοκιμάζοντι τὰς ανθρώπους, αλλά στο Θεό που
καρδίας ἡμῶν. δοκιμάζει τις καρδιές μας.
5 οὔτε γάρ ποτε ἐν λόγῳ 5 Γιατί ούτε ήρθαμε ποτέ με λόγια
κολακείας ἐγενήθημεν, καθὼς κολακείας, καθώς ξέρετε, ούτε με
οἴδατε, οὔτε ἐν προφάσει προφάσεις πλεονεξίας – ο Θεός
πλεονεξίας, Θεὸς μάρτυς, είναι μάρτυρας –
6 οὔτε ζητοῦντες ἐξ ἀνθρώπων 6 ούτε ήρθαμε ζητώντας δόξα
δόξαν, οὔτε ἀφ' ὑμῶν οὔτε ἀπὸ από ανθρώπους ούτε από εσάς
ἄλλων, δυνάμενοι ἐν βάρει εἶναι ούτε από άλλους,
ὡς Χριστοῦ ἀπόστολοι,
7 ἀλλ' ἐγενήθημεν ἤπιοι ἐν μέσῳ 7 αν και μπορούσαμε να σας
ὑμῶν, ὡς ἂν τροφὸς θάλπῃ τὰ επιβληθούμε ως απόστολοι του
ἑαυτῆς τέκνα· Χριστού. Αλλά γίναμε ήπιοι
μεταξύ σας, σαν μητέρα που
θηλάζει και περιθάλπει τα δικά
της παιδιά,
8 οὕτως ὁμειρόμενοι ὑμῶν 8 έτσι σας λαχταρούμε και
εὐδοκοῦμεν μεταδοῦναι ὑμῖν οὐ ευαρεστούμαστε να σας
μόνον τὸ εὐαγγέλιον τοῦ Θεοῦ, μεταδώσουμε όχι μόνο το
ευαγγέλιο του Θεού, αλλά και τις

ΠΡΟΣ ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΕΙΣ Α Κεφ. Β’


ἀλλὰ καὶ τὰς ἑαυτῶν ψυχάς, διότι δικές μας ψυχές, γιατί μας γίνατε
ἀγαπητοὶ ἡμῖν γεγένησθε. αγαπητοί.

9 μνημονεύετε γάρ, ἀδελφοί, τὸν 9 Γιατί θυμάστε, αδελφοί, τον
κόπον ἡμῶν καὶ τὸν μόχθον· κόπο μας και το μόχθο μας:
νυκτὸς γὰρ καὶ ἡμέρας νύχτα και ημέρα εργαζόμασταν,
ἐργαζόμενοι πρὸς τὸ μὴ για να μην επιβαρύνουμε
ἐπιβαρῆσαί τινα ὑμῶν κανέναν από εσάς, και κηρύξαμε
ἐκηρύξαμεν εἰς ὑμᾶς τὸ σ’ εσάς το ευαγγέλιο του Θεού.
εὐαγγέλιον τοῦ Θεοῦ.
10 ὑμεῖς μάρτυρες καὶ ὁ Θεὸς ὡς 10 Εσείς και ο Θεός είστε
ὁσίως καὶ δικαίως καὶ ἀμέμπτως μάρτυρες πως όσια και δίκαια
ὑμῖν τοῖς πιστεύουσιν και άμεμπτα συμπεριφερθήκαμε
ἐγενήθημεν, σ’ εσάς που πιστεύετε,
11 καθάπερ οἴδατε ὡς ἕνα 11 καθώς ακριβώς το ξέρετε, πως
ἕκαστον ὑμῶν ὡς πατὴρ τέκνα καθέναν από εσάς ξεχωριστά,
ἑαυτοῦ παρακαλοῦντες ὑμᾶς καὶ όπως ένας πατέρας κάνει στα
παραμυθούμενοι δικά του παιδιά,
12 καὶ μαρτυρόμενοι εἰς τὸ 12 σάς προτρέπαμε και σας
περιπατῆσαι ὑμᾶς ἀξίως τοῦ παρηγορούσαμε και σας
Θεοῦ τοῦ καλοῦντος ὑμᾶς εἰς τὴν εξορκίζαμε στο να περπατάτε
ἑαυτοῦ βασιλείαν καὶ δόξαν. άξια του Θεού, ο οποίος σας καλεί
στη δική του βασιλεία και δόξα.
13 Διὰ τοῦτο καὶ ἡμεῖς 13 Και γι’ αυτό κι εμείς
εὐχαριστοῦμεν τῷ Θεῷ ευχαριστούμε το Θεό αδιάλειπτα,
ἀδιαλείπτως, ὅτι παραλαβόντες γιατί όταν παραλάβατε το λόγο
λόγον ἀκοῆς παρ' ἡμῶν τοῦ Θεοῦ του Θεού, που ακούσατε από
ἐδέξασθε οὐ λόγον ἀνθρώπων, εμάς, τον δεχτήκατε όχι ως λόγο
ἀλλὰ καθώς ἐστιν ἀληθῶς, λόγον ανθρώπων, αλλά, καθώς είναι
Θεοῦ, ὃς καὶ ἐνεργεῖται ἐν ὑμῖν αληθινά, ως λόγο Θεού. ο οποίος
τοῖς πιστεύουσιν. και ενεργεί μέσα σ’ εσάς που
πιστεύετε.
14 ὑμεῖς γὰρ μιμηταὶ ἐγενήθητε, 14 Γιατί εσείς, αδελφοί, γίνατε
ἀδελφοί, τῶν ἐκκλησιῶν τοῦ μιμητές των εκκλησιών του Θεού
Θεοῦ τῶν οὐσῶν ἐν τῇ ᾿Ιουδαίᾳ ἐν που είναι στην Ιουδαία ενωμένες
Χριστῷ ᾿Ιησοῦ, ὅτι τὰ αὐτὰ με το Χριστό Ιησού. Γιατί τα ίδια
ἐπάθετε καὶ ὑμεῖς ὑπὸ τῶν ἰδίων πάθατε κι εσείς από τους δικούς
συμφυλετῶν καθὼς καὶ αὐτοὶ σας ομοεθνείς καθώς και αυτοί
ὑπὸ τῶν ᾿Ιουδαίων, από τους Ιουδαίους,
15 τῶν καὶ τὸν Κύριον 15 οι οποίοι σκότωσαν και τον

ἀποκτεινάντων ᾿Ιησοῦν καὶ τοὺς Κύριο Ιησού και τους προφήτες,
ἰδίους προφήτας, καὶ ἡμᾶς και εμάς απόδιωξαν και στο Θεό

ΠΡΟΣ ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΕΙΣ Α Κεφ. Β’


ἐκδιωξάντων, καὶ Θεῷ μὴ δεν αρέσουν και σ’ όλους τους
ἀρεσκόντων, καὶ πᾶσιν ανθρώπους είναι ενάντιοι,
ἀνθρώποις ἐναντίων,
16 κωλυόντων ἡμᾶς τοῖς ἔθνεσι 16 εμποδίζοντάς μας να
λαλῆσαι ἵνα σωθῶσιν, εἰς τὸ κηρύξουμε στα έθνη, για να
ἀναπληρῶσαι αὐτῶν τὰς σωθούν, για να γεμίζουν το μέτρο
ἁμαρτίας πάντοτε. ἔφθασε δὲ ἐπ' των αμαρτιών τους πάντοτε.
αὐτοὺς ἡ οργὴ εἰς τέλος. Έφτασε όμως πάνω τους η οργή
στο τέλος.
Η επιθυμία του Παύλου να
επισκεφτεί πάλι την εκκλησία
17 ῾Ημεῖς δέ, ἀδελφοί, 17 Εμείς όμως, αδελφοί, όταν
ἀπορφανισθέντες ἀφ' ὑμῶν πρὸς ορφανέψαμε από εσάς
καιρὸν ὥρας, προσώπῳ οὐ πρόσκαιρα, στο πρόσωπο όχι
καρδίᾳ, περισσοτέρως στην καρδιά, φροντίσαμε
ἐσπουδάσαμεν τὸ πρόσωπον περισσότερο να δούμε το
ὑμῶν ἰδεῖν ἐν πολλῇ ἐπιθυμίᾳ. πρόσωπό σας με πολλή επιθυμία.
18 διὸ ἠθελήσαμεν ἐλθεῖν πρὸς 18 Γιατί θελήσαμε να έρθουμε
ὑμᾶς, ἐγὼ μὲν Παῦλος καὶ ἅπαξ προς εσάς, εγώ βέβαια ο Παύλος
καὶ δίς, καὶ ἐνέκοψεν ἡμᾶς ὁ και μια και δυο φορές, αλλά μας
σατανᾶς. εμπόδισε ο Σατανάς.
19 τίς γὰρ ἡμῶν ἐλπὶς ἢ χαρὰ ἢ 19 Γιατί ποια είναι η ελπίδα μας ή
στέφανος καυχήσεως ἢ οὐχὶ καὶ η χαρά μας ή ο στέφανος της
ὑμεῖς ἔμπροσθεν τοῦ Κυρίου καύχησής μας μπροστά στον
ἡμῶν ᾿Ιησοῦ Χριστοῦ ἐν τῇ αὐτοῦ Κύριό μας Ιησού κατά την
παρουσίᾳ; παρουσία του; Ή δεν είστε βέβαια
εσείς;
20 ὑμεῖς γάρ ἐστε ἡ δόξα ἡμῶν 20 Εσείς πράγματι είστε η δόξα
καὶ ἡ χαρά. μας και η χαρά μας.

ΠΡΟΣ ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΕΙΣ Α Κεφ. Γ’




Η αποστολή του Τιμόθεου
1 Διὸ μηκέτι στέγοντες 1 Γι’ αυτό, επειδή δεν αντέχαμε
εὐδοκήσαμεν καταλειφθῆναι ἐν πια, προτιμήσαμε να
᾿Αθήναις μόνοι, εγκαταλειφτούμε στην Αθήνα
μόνοι,
2 καὶ ἐπέμψαμεν Τιμόθεον, τὸν 2 και στείλαμε τον Τιμόθεο, τον
ἀδελφὸν ἡμῶν καὶ διάκονον τοῦ αδελφό μας και συνεργάτη του

Θεοῦ καὶ συνεργὸν ἡμῶν ἐν τῷ Θεού στο ευαγγέλιο του Χριστού,
εὐαγγελίῳ τοῦ Χριστοῦ, εἰς τὸ για να σας στηρίξει και να σας
στηρίξαι ὑμᾶς καὶ παρακαλέσαι ενθαρρύνει στην πίστη σας,
ὑμᾶς περὶ τῆς πίστεως ὑμῶν,
3 τὸ μηδένα σαίνεσθαι ἐν ταῖς 3 ώστε κανείς να μην κλονίζεται
θλίψεσι ταύταις. αὐτοὶ γὰρ μέσα στις θλίψεις αυτές. Γιατί
οἴδατε ὅτι εἰς τοῦτο κείμεθα· εσείς οι ίδιοι ξέρετε ότι σ’ αυτό
είμαστε ταγμένοι.
4 καὶ γὰρ ὅτε πρὸς ὑμᾶς ἦμεν, 4 Και πράγματι, όταν ήμασταν
προελέγομεν ὑμῖν ὅτι μέλλομεν κοντά σας, σας προλέγαμε ότι
θλίβεσθαι, καθὼς καὶ ἐγένετο καὶ μέλλουμε να θλιβόμαστε, καθώς
οἴδατε. και έγινε και το ξέρετε.
5 διὰ τοῦτο κἀγὼ μηκέτι στέγων 5 Γι’ αυτό κι εγώ, επειδή δεν
ἔπεμψα εἰς τὸ γνῶναι τὴν πίστιν άντεχα πια, έστειλα να μάθω για
ὑμῶν, μή πως ἐπείρασεν ὑμᾶς ὁ την πίστη σας, μήπως σας
πειράζων καὶ εἰς κενὸν γένηται ὁ πείραξε ο Πειραχτής και έγινε
κόπος ἡμῶν. μάταια ο κόπος μας.
6 ῎Αρτι δὲ ἐλθόντος Τιμοθέου 6 Αλλά μόλις τώρα ήρθε ο
πρὸς ἡμᾶς ἀφ' ὑμῶν καὶ Τιμόθεος προς εμάς από εσάς και
εὐαγγελισαμένου ἡμῖν τὴν πίστιν μας ανάγγειλε καλά νέα για την
καὶ τὴν ἀγάπην ὑμῶν, καὶ ὅτι πίστη και για την αγάπη σας, και
ἔχετε μνείαν ἡμῶν ἀγαθήν, ότι έχετε αγαθή ανάμνηση για
πάντοτε ἐπιποθοῦντες ἡμᾶς ἰδεῖν μας πάντοτε, ποθώντας πολύ να
καθάπερ καὶ ἡμεῖς ὑμᾶς, μας δείτε καθώς ακριβώς κι εμείς
εσάς.
7 διὰ τοῦτο παρεκλήθημεν, 7 Γι’ αυτό, αδελφοί,
ἀδελφοί, ἐφ' ὑμῖν ἐπὶ πάσῃ τῇ παρηγορηθήκαμε από εσάς
θλίψει καὶ ἀνάγκῃ ἡμῶν διὰ τῆς μέσω της πίστης σας, πάνω σ’
ὑμῶν πίστεως· όλη την ταλαιπωρία και τη
θλίψη μας,
8 ὅτι νῦν ζῶμεν, ἐὰν ὑμεῖς 8 γιατί τώρα ζούμε αν εσείς
στήκητε ἐν Κυρίῳ. στέκεστε στον Κύριο.

ΠΡΟΣ ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΕΙΣ Α Κεφ. Γ’


9 τίνα γὰρ εὐχαριστίαν δυνάμεθα 9 Γιατί ποια ευχαριστία μπορούμε
τῷ Θεῷ ἀνταποδοῦναι περὶ ὑμῶν να ανταποδώσουμε στο Θεό για
ἐπὶ πάσῃ τῇ χαρᾷ ᾗ χαίρομεν δι' σας, για όλη τη χαρά που
ὑμᾶς ἔμπροσθεν τοῦ Θεοῦ ἡμῶν, νιώθουμε για σας μπροστά στο
Θεό μας,
10 νυκτὸς καὶ ἡμέρας 10 καθώς δεόμαστε υπερβολικά
ὑπερεκπερισσοῦ δεόμενοι εἰς τὸ νύχτα και ημέρα, για να δούμε το
ἰδεῖν ὑμῶν τὸ πρόσωπον καὶ πρόσωπό σας και να
καταρτίσαι τὰ ὑστερήματα τῆς καταρτίσουμε τις ελλείψεις της
πίστεως ὑμῶν; πίστης σας;
11 Αὐτὸς δὲ ὁ Θεὸς καὶ πατὴρ 11 Και ο ίδιος ο Θεός και Πατέρας
ἡμῶν καὶ ὁ Κύριος ἡμῶν ᾿Ιησοῦς μας και ο Κύριός μας Ιησούς είθε
Χριστὸς κατευθύναι τὴν ὁδὸν να κατευθύνουν την οδό μας
ἡμῶν πρὸς ὑμᾶς· προς εσάς.
12 ὑμᾶς δὲ ὁ Κύριος πλεονάσαι 12 Κι εσάς ο Κύριος είθε να σας
καὶ περισσεύσαι τῇ ἀγάπῃ εἰς αυξήσει και να σας κάνει να
ἀλλήλους καὶ εἰς πάντας, περισσέψετε στην αγάπη ο ένας
καθάπερ καὶ ἡμεῖς εἰς ὑμᾶς, προς τον άλλο και προς όλους,
καθώς ακριβώς και εμείς
περισσεύουμε προς εσάς,
13 εἰς τὸ στηρίξαι ὑμῶν τὰς 13 ώστε να στηρίξει τις καρδιές
καρδίας ἀμέμπτους ἐν ἁγιωσύνῃ σας άμεμπτες στην αγιοσύνη
ἔμπροσθεν τοῦ Θεοῦ καὶ πατρὸς μπροστά στο Θεό και Πατέρα μας
ἡμῶν ἐν τῇ παρουσίᾳ τοῦ Κυρίου κατά την παρουσία του Κυρίου
ἡμῶν ᾿Ιησοῦ Χριστοῦ μετὰ μας Ιησού μαζί με όλους τους
πάντων τῶν ἁγίων αὐτοῦ. αγίους του. Αμήν.

ΠΡΟΣ ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΕΙΣ Α Κεφ. Δ’




Ζωή αρεστή στο Θεό
1 Τὸ λοιπὸν οὖν, ἀδελφοί, 1 Τέλος, λοιπόν, αδελφοί, σας
ἐρωτῶμεν ὑμᾶς καὶ παρακαλούμε και σας
παρακαλοῦμεν ἐν Κυρίῳ ᾿Ιησοῦ, προτρέπουμε ενωμένοι με τον
καθὼς παρελάβετε παρ' ἡμῶν τὸ Κύριο Ιησού, ώστε, καθώς
πῶς δεῖ ὑμᾶς περιπατεῖν καὶ παραλάβατε από εμάς το πώς
ἀρέσκειν Θεῷ, ἵνα περισσεύητε πρέπει να περπατάτε και να

μᾶλλον· αρέσετε στο Θεό – καθώς και
πράγματι περπατάτε έτσι – να
προοδεύετε σ’ αυτό περισσότερο.
2 οἴδατε γὰρ τίνας παραγγελίας 2 Γιατί ξέρετε ποιες παραγγελίες
ἐδώκαμεν ὑμῖν διὰ τοῦ Κυρίου σας δώσαμε μέσω του Κυρίου
᾿Ιησοῦ. Ιησού.
3 Τοῦτο γάρ ἐστι θέλημα τοῦ 3 Γιατί αυτό είναι θέλημα του
Θεοῦ, ὁ ἁγιασμὸς ὑμῶν, Θεού, ο αγιασμός σας: να απέχετε
ἀπέχεσθαι ὑμᾶς ἀπὸ τῆς από την πορνεία,
πορνείας,
4 εἰδέναι ἕκαστον ὑμῶν τὸ ἑαυτοῦ 4 να ξέρετε καθένας σας το δικό
σκεῦος κτᾶσθαι ἐν ἁγιασμῷ καὶ του σκεύος να το κατέχει με
τιμῇ, αγιασμό και τιμή,
5 μὴ ἐν πάθει ἐπιθυμίας καθάπερ 5 όχι με πάθος επιθυμίας καθώς
καὶ τὰ ἔθνη τὰ μὴ εἰδότα τὸν ακριβώς κάνουν και τα έθνη που
Θεόν, δεν ξέρουν το Θεό,
6 τὸ μὴ ὑπερβαίνειν καὶ 6 το να μην υπερβαίνει κανείς τα
πλεονεκτεῖν ἐν τῷ πράγματι τὸν όρια και να μην εκμεταλλεύεται
ἀδελφὸν αὐτοῦ, διότι ἔκδικος ὁ σ’ αυτό το πράγμα τον αδελφό
Κύριος περὶ πάντων τούτων, του, γιατί ο Κύριος είναι τιμωρός
καθὼς καὶ προείπομεν ὑμῖν καὶ για όλα αυτά, καθώς και
διεμαρτυράμεθα. προείπαμε σ’ εσάς και σας
βεβαιώσαμε επίσημα.
7 οὐ γὰρ ἐκάλεσεν ἡμᾶς ὁ Θεὸς 7 Γιατί δε μας κάλεσε ο Θεός για
ἐπὶ ἀκαθαρσίᾳ, ἀλλ' ἐν ἁγιασμῷ. ακαθαρσία, αλλά σε αγιασμό.
8 τοιγαροῦν ὁ ἀθετῶν οὐκ 8 Επομένως, εκείνος που
ἄνθρωπον ἀθετεῖ, ἀλλὰ τὸν Θεὸν απορρίπτει αυτά τα λόγια δεν
τὸν καὶ δόντα τὸ Πνεῦμα αὐτοῦ απορρίπτει άνθρωπο αλλά το
τὸ ῞Αγιον εἰς ὑμᾶς. Θεό, ο οποίος και δίνει το Πνεύμα
του το Άγιο σ’ εμάς.
9 Περὶ δὲ τῆς φιλαδελφίας οὐ 9 Σχετικά όμως με τη φιλαδελφία
χρείαν ἔχετε γράφειν ὑμῖν· αὐτοὶ δεν έχετε ανάγκη να σας γράφω,
γιατί εσείς οι ίδιοι είστε

ΠΡΟΣ ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΕΙΣ Α Κεφ. Δ’


γὰρ ὑμεῖς θεοδίδακτοί ἐστε εἰς τὸ θεοδίδακτοι στο να αγαπάτε ο
ἀγαπᾶν ἀλλήλους· ένας τον άλλο.

10 καὶ γὰρ ποιεῖτε αὐτὸ εἰς 10 Και πράγματι, το κάνετε αυτό
πάντας τοὺς ἀδελφοὺς τοὺς ἐν σε όλους τους αδελφούς που είναι
ὅλῃ τῇ Μακεδονίᾳ. σε όλη τη Μακεδονία. Αλλά σας
παρακαλοῦμεν δὲ ὑμᾶς, ἀδελφοί, προτρέπουμε, αδελφοί, να
περισσεύειν μᾶλλον περισσεύετε σ’ αυτό περισσότερο
11 καὶ φιλοτιμεῖσθαι ἡσυχάζειν 11 και να φιλοτιμείστε να ζείτε
καὶ πράσσειν τὰ ἴδια καὶ ήσυχα και να πράττετε τα δικά
ἐργάζεσθαι ταῖς ἰδίαις χερσὶν σας πράγματα και να εργάζεστε
ὑμῶν, καθὼς ὑμῖν με τα δικά σας χέρια καθώς σας
παρηγγείλαμεν, παραγγείλαμε,
12 ἵνα περιπατῆτε εὐσχημόνως 12 ώστε να περπατάτε ευπρεπώς
πρὸς τοὺς ἔξω καὶ μηδενὸς χρείαν προς τους έξω και κανέναν να
ἔχητε. μην έχετε ανάγκη.
Η δευτέρα παρουσία
13 Οὐ θέλομεν δὲ ὑμᾶς ἀγνοεῖν, 13 Δε θέλουμε όμως εσείς να
ἀδελφοί, περὶ τῶν κεκοιμημένων, αγνοείτε, αδελφοί, όσα αφορούν
ἵνα μὴ λυπῆσθε καθὼς καὶ οἱ αυτούς που κοιμούνται, για να μη
λοιποὶ οἱ μὴ ἔχοντες ἐλπίδα. λυπάστε καθώς και οι λοιποί που
δεν έχουν ελπίδα.
14 εἰ γὰρ πιστεύομεν ὅτι ᾿Ιησοῦς 14 Γιατί αν πιστεύουμε ότι ο
ἀπέθανε καὶ ἀνέστη, οὕτω καὶ ὁ Ιησούς πέθανε και αναστήθηκε,
Θεὸς τοὺς κοιμηθέντας διὰ τοῦ έτσι και ο Θεός αυτούς που
᾿Ιησοῦ ἄξει σὺν αὐτῷ. κοιμήθηκαν, μέσω του Ιησού θα
τους φέρει μαζί του.
15 τοῦτο γὰρ ὑμῖν λέγομεν ἐν 15 Γιατί αυτό σας λέμε
λόγῳ Κυρίου, ὅτι ἡμεῖς οἱ ζῶντες βασισμένοι στο λόγο του Κυρίου,
οἱ περιλειπόμενοι εἰς τὴν ότι εμείς οι ζωντανοί που θα
παρουσίαν τοῦ Κυρίου οὐ μὴ απομένουμε στην παρουσία του
φθάσωμεν τοὺς κοιμηθέντας· Κυρίου δε θα προλάβουμε να
φτάσουμε αυτούς που
κοιμήθηκαν.
16 ὅτι αὐτὸς ὁ Κύριος ἐν 16 Γιατί ο ίδιος ο Κύριος θα
κελεύσματι, ἐν φωνῇ κατεβεί από τον ουρανό με
ἀρχαγγέλου καὶ ἐν σάλπιγγι πρόσταγμα, με φωνή
Θεοῦ καταβήσεται ἀπ' οὐρανοῦ, αρχαγγέλου και με σάλπιγγα
καὶ οἱ νεκροὶ ἐν Χριστῷ Θεού, και οι νεκροί στο Χριστό θα
ἀναστήσονται πρῶτον, αναστηθούν πρώτα.

17 ἔπειτα ἡμεῖς οἱ ζῶντες οἱ 17 Έπειτα εμείς οι ζωντανοί, που
περιλειπόμενοι ἅμα σὺν αὐτοῖς θα απομένουμε, συγχρόνως μαζί

ΠΡΟΣ ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΕΙΣ Α Κεφ. Δ’


ἁρπαγησόμεθα ἐν νεφέλαις εἰς με αυτούς θα αρπαχτούμε μέσα
ἀπάντησιν τοῦ Κυρίου εἰς ἀέρα, σε νεφέλες για συνάντηση του
καὶ οὕτω πάντοτε σὺν Κυρίῳ Κυρίου στον αέρα. Και έτσι
ἐσόμεθα. πάντοτε θα είμαστε μαζί με τον
Κύριο.
18 ῞Ωστε παρακαλεῖτε ἀλλήλους 18 Ώστε να παρηγορείτε ο ένας
ἐν τοῖς λόγοις τούτοις. τον άλλο με τα λόγια αυτά.

ΠΡΟΣ ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΕΙΣ Α Κεφ. Ε’




Η δευτέρα παρουσία
1 Περὶ δὲ τῶν χρόνων καὶ τῶν 1 Αλλά σχετικά με τους χρόνους
καιρῶν, ἀδελφοί, οὐ χρείαν ἔχετε και τους καιρούς, αδελφοί, δεν
ὑμῖν γράφεσθαι· έχετε ανάγκη να σας γράφουν,
2 αὐτοὶ γὰρ ἀκριβῶς οἴδατε ὅτι ἡ 2 γιατί εσείς οι ίδιοι ακριβώς
ἡμέρα Κυρίου ὡς κλέπτης ἐν ξέρετε ότι η ημέρα του Κυρίου
νυκτὶ οὕτως ἔρχεται. έτσι έρχεται, όπως ο κλέφτης

μέσα στη νύχτα.
3 ὅταν γὰρ λέγωσιν, εἰρήνη καὶ 3 Όταν λένε, «ειρήνη και
ἀσφάλεια, τότε αἰφνίδιος αὐτοῖς ασφάλεια», τότε αιφνίδιος
ἐφίσταται ὄλεθρος, ὥσπερ ἡ ὠδὶν όλεθρος πέφτει πάνω τους όπως
τῇ ἐν γαστρὶ ἐχούσῃ, καὶ οὐ μὴ ακριβώς οι ωδίνες σ’ αυτήν που
ἐκφύγωσιν. έχει παιδί στην κοιλιά, και
οπωσδήποτε δε θα ξεφύγουν.
4 ὑμεῖς δέ, ἀδελφοί, οὐκ ἐστὲ ἐν 4 Εσείς όμως, αδελφοί, δεν είστε
σκότει, ἵνα ἡ ἡμέρα ὑμᾶς ὡς στο σκοτάδι, ώστε η Ημέρα να
κλέπτης καταλάβῃ· σας καταλάβει ξαφνικά σαν
κλέφτης.
5 πάντες ὑμεῖς υἱοὶ φωτός ἐστε 5 Γιατί όλοι εσείς είστε γιοι φωτός
καὶ υἱοὶ ἡμέρας. οὐκ ἐσμὲν και γιοι ημέρας. Δεν είμαστε της
νυκτὸς οὐδὲ σκότους. νύχτας ούτε του σκότους.
6 ῎Αρα οὖν μὴ καθεύδωμεν ὡς καὶ 6 Άρα, λοιπόν, ας μην κοιμόμαστε
οἱ λοιποί, ἀλλὰ γρηγορῶμεν καὶ όπως οι λοιποί, αλλά ας
νήφωμεν. αγρυπνούμε και ας είμαστε
νηφάλιοι.
7 οἱ γὰρ καθεύδοντες νυκτὸς 7 Γιατί αυτοί που κοιμούνται, τη
καθεύδουσι, καὶ οἱ μεθυσκόμενοι νύχτα κοιμούνται, και αυτοί που
νυκτὸς μεθύουσιν· μεθούν, τη νύχτα μεθούν.
8 ὑμεῖς δὲ ἡμέρας ὄντες νήφωμεν, 8 Εμείς όμως, επειδή ανήκουμε
ἐνδυσάμενοι θώρακα πίστεως στην ημέρα, ας είμαστε νηφάλιοι
καὶ ἀγάπης καὶ περικεφαλαίαν και ας ντυθούμε το θώρακα της
ἐλπίδα σωτηρίας· πίστης και της αγάπης, και σαν
περικεφαλαία την ελπίδα της
σωτηρίας.
9 ὅτι οὐκ ἔθετο ἡμᾶς ὁ Θεὸς εἰς 9 Γιατί δε μας έθεσε ο Θεός για
ὀργήν, ἀλλ' εἰς περιποίησιν οργή, αλλά για απόκτηση
σωτηρίας διὰ τοῦ Κυρίου ἡμῶν σωτηρίας μέσω του Κυρίου μας
᾿Ιησοῦ Χριστοῦ, Ιησού Χριστού
10 τοῦ ἀποθανόντος ὑπὲρ ἡμῶν, 10 που πέθανε για χάρη μας,
ἵνα εἴτε γρηγορῶμεν εἴτε ώστε, είτε αγρυπνούμε είτε

ΠΡΟΣ ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΕΙΣ Α Κεφ. Ε’


καθεύδωμεν ἅμα σὺν αὐτῷ κοιμόμαστε, συγχρόνως μαζί του
ζήσωμεν. να ζήσουμε.
11 Διὸ παρακαλεῖτε ἀλλήλους καὶ 11 Γι’ αυτό παρηγορείτε ο ένας
οἰκοδομεῖτε εἷς τὸν ἕνα, καθὼς τον άλλο και οικοδομείτε ο ένας
καὶ ποιεῖτε. τον άλλο, καθώς και το κάνετε.
Προτροπές και ασπασμοί
12 ᾿Ερωτῶμεν δὲ ὑμᾶς, ἀδελφοί, 12 Και σας παρακαλούμε,
εἰδέναι τοὺς κοπιῶντας ἐν ὑμῖν αδελφοί, να αναγνωρίζετε
καὶ προϊσταμένους ὑμῶν ἐν εκείνους που κοπιάζουν μεταξύ
Κυρίῳ καὶ νουθετοῦντας ὑμᾶς, σας και που είναι προϊστάμενοί
σας ως προς τον Κύριο και σας
νουθετούν.
13 καὶ ἡγεῖσθαι αὐτοὺς 13 Και να τους εκτιμάτε με αγάπη
ὑπερεκπερισσοῦ ἐν ἀγάπῃ διὰ τὸ υπερβολικά εξαιτίας του έργου
ἔργον αὐτῶν. εἰρηνεύετε ἐν τους. Ειρηνεύετε μεταξύ σας.
ἑαυτοῖς.
14 Παρακαλοῦμεν δὲ ὑμᾶς, 14 Σας προτρέπουμε λοιπόν,
ἀδελφοί, νουθετεῖτε τοὺς αδελφοί, νουθετείτε τους
ἀτάκτους, παραμυθεῖσθε τοὺς άτακτους, παρηγορείτε τους
ὀλιγοψύχους, ἀντέχεσθε τῶν ολιγόψυχους, στηρίζετε τους
ἀσθενῶν, μακροθυμεῖτε πρὸς αδύνατους, μακροθυμείτε προς
πάντας. όλους.
15 ὁρᾶτε μή τις κακὸν ἀντὶ κακοῦ 15 Κοιτάτε μήπως κανείς
τινι ἀποδῷ, ἀλλὰ πάντοτε τὸ αποδώσει κακό αντί κακού σε
ἀγαθὸν διώκετε καὶ εἰς ἀλλήλους κάποιον, αλλά πάντοτε να
καὶ εἰς πάντας. επιδιώκετε να κάνετε το αγαθό
και ο ένας στον άλλο και σε
όλους.
16 Πάντοτε χαίρετε, 16 Πάντοτε να χαίρετε,
17 ἀδιαλείπτως προσεύχεσθε, 17 αδιάλειπτα να προσεύχεστε,
18 ἐν παντὶ εὐχαριστεῖτε· τοῦτο 18 σε καθετί να ευχαριστείτε.
γὰρ θέλημα Θεοῦ ἐν Χριστῷ γιατί αυτό είναι θέλημα Θεού για
᾿Ιησοῦ εἰς ὑμᾶς. σας μέσω του Χριστού Ιησού.
19 τὸ Πνεῦμα μὴ σβέννυτε, 19 Το Πνεύμα μη σβήνετε,
20 προφητείας μὴ ἐξουθενεῖτε. 20 προφητείες μην περιφρονείτε,
21 πάντα δὲ δοκιμάζετε, τὸ καλὸν 21 αλλά όλα να τα δοκιμάζετε, το
κατέχετε· καλό να κατέχετε,
22 ἀπὸ παντὸς εἴδους πονηροῦ 22 από κάθε είδους κακό να
ἀπέχεσθε. απέχετε.
23 Αὐτὸς δὲ ὁ Θεὸς τῆς εἰρήνης 23 Και αυτός ο Θεός της ειρήνης

ἁγιάσαι ὑμᾶς ὁλοτελεῖς, καὶ είθε να σας αγιάσει ολότελα, και
ὁλόκληρον ὑμῶν τὸ πνεῦμα καὶ ἡ ολόκληρο το πνεύμα σας και η

ΠΡΟΣ ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΕΙΣ Α Κεφ. Ε’


ψυχὴ καὶ τὸ σῶμα ἀμέμπτως ἐν ψυχή και το σώμα σας είθε να
τῇ παρουσίᾳ τοῦ Κυρίου ἡμῶν τηρηθούν άμεμπτα κατά την
᾿Ιησοῦ Χριστοῦ τηρηθείη. παρουσία του Κυρίου μας Ιησού
Χριστού.
24 πιστὸς ὁ καλῶν ὑμᾶς, ὃς καὶ 24 Πιστός είναι αυτός που σας
ποιήσει. καλεί, ο οποίος και θα το κάνει.
25 ᾿Αδελφοί, προσεύχεσθε περὶ 25 Αδελφοί, προσεύχεστε και για
ἡμῶν. μας.
26 ᾿Ασπάσασθε τοὺς ἀδελφοὺς 26 Χαιρετήστε τους αδελφούς
πάντας ἐν φιλήματι ἁγίῳ. όλους με φίλημα άγιο.
27 ῾Ορκίζω ὑμᾶς τὸν Κύριον 27 Σας εξορκίζω στον Κύριο να
ἀναγνωσθῆναι τὴν ἐπιστολὴν διαβαστεί η επιστολή σε όλους
πᾶσι τοῖς ἁγίοις ἀδελφοῖς. τους αδελφούς.
28 ῾Η χάρις τοῦ Κυρίου ἡμῶν 28 Η χάρη του Κυρίου μας Ιησού
᾿Ιησοῦ Χριστοῦ μεθ' ὑμῶν· ἀμήν. Χριστού ας είναι μαζί σας.

ΠΡΟΣ ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΕΙΣ Β Κεφ. Α’




Χαιρετισμός
1 Παῦλος καὶ Σιλουανὸς καὶ 1 Παύλος και Σιλουανός και
Τιμόθεος τῇ ἐκκλησίᾳ Τιμόθεος προς την εκκλησία των
Θεσσαλονικέων ἐν Θεῷ πατρὶ Θεσσαλονικέων που έχει
ἡμῶν καὶ Κυρίῳ ᾿Ιησοῦ Χριστῷ· κοινωνία με το Θεό Πατέρα μας
και τον Κύριο Ιησού Χριστό.
2 χάρις ὑμῖν καὶ εἰρήνη ἀπὸ Θεοῦ 2 Χάρη σ’ εσάς και ειρήνη από το

πατρὸς ἡμῶν καὶ Κυρίου ᾿Ιησοῦ Θεό Πατέρα μας και τον Κύριο
Χριστοῦ. Ιησού Χριστό.
Η κρίση του Θεού στη δευτέρα
παρουσία
3 Εὐχαριστεῖν ὀφείλομεν τῷ Θεῷ 3 Οφείλουμε να ευχαριστούμε το
πάντοτε περὶ ὑμῶν, ἀδελφοί, Θεό πάντοτε για σας, αδελφοί,
καθὼς ἄξιόν ἐστιν, ὅτι καθώς είναι άξιο να γίνεται, γιατί
ὑπεραυξάνει ἡ πίστις ὑμῶν καὶ υπεραυξάνει η πίστη σας και
πλεονάζει ἡ ἀγάπη ἑνὸς ἑκάστου πλεονάζει η αγάπη καθενός
πάντων ὑμῶν εἰς ἀλλήλους, ξεχωριστά όλων σας, του ενός
προς τον άλλο,
4 ὥστε ἡμᾶς αὐτοὺς ἐν ὑμῖν 4 ώστε εμείς οι ίδιοι να
καυχᾶσθαι ἐν ταῖς ἐκκλησίαις καυχιόμαστε για σας στις
τοῦ Θεοῦ ὑπὲρ τῆς ὑπομονῆς εκκλησίες του Θεού για την
ὑμῶν καὶ πίστεως ἐν πᾶσι τοῖς υπομονή σας και την πίστη σας,
διωγμοῖς ὑμῶν καὶ ταῖς θλίψεσιν μέσα σε όλους τους διωγμούς σας
αἷς ἀνέχεσθε, και στις θλίψεις που ανέχεστε,
5 ἔνδειγμα τῆς δικαίας κρίσεως 5 οι οποίες είναι ένδειξη της
τοῦ Θεοῦ, εἰς τὸ καταξιωθῆναι δίκαιης κρίσης του Θεού, για να
ὑμᾶς τῆς βασιλείας τοῦ Θεοῦ, γίνετε άξιοι της βασιλείας του
ὑπὲρ ἧς καὶ πάσχετε, Θεού, υπέρ της οποίας και
πάσχετε.
6 εἴπερ δίκαιον παρὰ Θεῷ 6 Πράγματι, είναι δίκαιο
ἀνταποδοῦναι τοῖς θλίβουσιν απέναντι στο Θεό να
ὑμᾶς θλῖψιν ανταποδώσει θλίψη σ’ αυτούς
που σας θλίβουν
7 καὶ ὑμῖν τοῖς θλιβομένοις 7 και άνεση σ’ εσάς που θλίβεστε
ἄνεσιν μεθ' ἡμῶν ἐν τῇ μαζί μ’ εμάς, όταν αποκαλυφτεί ο
ἀποκαλύψει τοῦ Κυρίου ᾿Ιησοῦ Κύριος Ιησούς από τον ουρανό
ἀπ' οὐρανοῦ μετ' ἀγγέλων μαζί με τους αγγέλους της
δυνάμεως αὐτοῦ δύναμής του
8 ἐν πυρὶ φλογός, διδόντος 8 μέσα σε πύρινη φλόγα,
ἐκδίκησιν τοῖς μὴ εἰδόσι Θεὸν καὶ αποδίδοντας εκδίκηση σ’ αυτούς

ΠΡΟΣ ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΕΙΣ Β Κεφ. Α’


τοῖς μὴ ὑπακούουσι τῷ που δεν ξέρουν το Θεό και σ’
εὐαγγελίῳ τοῦ Κυρίου ἡμῶν αυτούς που δεν υπακούν στο
᾿Ιησοῦ Χριστοῦ, ευαγγέλιο του Κυρίου μας Ιησού.
9 οἵτινες δίκην τίσουσιν ὄλεθρον 9 Οι οποίοι θα πληρώσουν την
αἰώνιον ἀπὸ προσώπου τοῦ τιμωρία τους με αιώνιο όλεθρο
Κυρίου καὶ ἀπὸ τῆς δόξης τῆς προερχόμενο από το πρόσωπο
ἰσχύος αὐτοῦ, του Κυρίου και από τη δόξα της
ισχύος του,
10 ὅταν ἔλθῃ ἐνδοξασθῆναι ἐν 10 όταν έρθει κατά την ημέρα
τοῖς ἁγίοις αὐτοῦ καὶ εκείνη να δοξαστεί μεταξύ των
θαυμασθῆναι ἐν πᾶσι τοῖς αγίων του και να θαυμαστεί
πιστεύσασιν, ὅτι ἐπιστεύθη τὸ μεταξύ όλων εκείνων που
μαρτύριον ἡμῶν ἐφ' ὑμᾶς, ἐν τῇ πίστεψαν – επειδή έγινε πιστευτή
ἡμέρᾳ ἐκείνῃ. η μαρτυρία μας προς εσάς.
11 εἰς ὃ καὶ προσευχόμεθα 11 Γι’ αυτό και προσευχόμαστε
πάντοτε περὶ ὑμῶν, ἵνα ὑμᾶς πάντοτε για σας, ώστε ο Θεός μας
ἀξιώσῃ τῆς κλήσεως ὁ Θεὸς να σας κάνει άξιους της κλήσης
ἡμῶν καὶ πληρώσῃ πᾶσαν σας και να εκπληρώσει κάθε
εὐδοκίαν ἀγαθωσύνης καὶ ἔργον αγαθή ευαρέσκεια και κάθε έργο
πίστεως ἐν δυνάμει, πίστης με δύναμη,
12 ὅπως ἐνδοξασθῇ τὸ ὄνομα τοῦ 12 για να δοξαστεί το όνομα του
Κυρίου ἡμῶν ᾿Ιησοῦ Χριστοῦ ἐν Κυρίου μας Ιησού μέσα σας, και
ὑμῖν, καὶ ὑμεῖς ἐν αὐτῷ, κατὰ τὴν εσείς να δοξαστείτε μέσα σ’
χάριν τοῦ Θεοῦ ἡμῶν καὶ Κυρίου αυτόν, σύμφωνα με τη χάρη του
᾿Ιησοῦ Χριστοῦ. Θεού μας και του Κυρίου Ιησού
Χριστού.

ΠΡΟΣ ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΕΙΣ Β Κεφ. Β’


Τι θα συμβεί πριν από τη δευτέρα
παρουσία
1 Ἐρωτῶμεν δὲ ὑμᾶς, ἀδελφοί, 1 Παρακαλούμε λοιπόν εσάς,
ὑπὲρ τῆς παρουσίας τοῦ Κυρίου αδελφοί, όσον αφορά την
ἡμῶν ᾿Ιησοῦ Χριστοῦ καὶ ἡμῶν παρουσία του Κυρίου μας Ιησού
ἐπισυναγωγῆς ἐπ' αὐτόν, Χριστού και τη συναγωγή μας
στο ίδιο μέρος κοντά του,
2 εἰς τὸ μὴ ταχέως σαλευθῆναι 2 να μη σαλευτείτε γρήγορα από
ὑμᾶς ἀπὸ τοῦ νοὸς μήτε την ψυχραιμία του νου σας ούτε
θροεῖσθαι μήτε διὰ πνεύματος να θορυβείστε, μήτε με πνεύμα
μήτε διὰ λόγου μήτε δι' μήτε με λόγο μήτε με επιστολή
ἐπιστολῆς ὡς δι' ἡμῶν, ὡς ὅτι σαν να ήταν από εμάς, πως δήθεν
ἐνέστηκεν ἡ ἡμέρα τοῦ Χριστοῦ. έχει έρθει η ημέρα του Κυρίου.
3 μή τις ὑμᾶς ἐξαπατήσῃ κατὰ 3 Κανείς ας μη σας εξαπατήσει
μηδένα τρόπον· ὅτι ἐὰν μὴ ἔλθῃ ἡ κατά κανέναν τρόπο. Γιατί δε θα
ἀποστασία πρῶτον καὶ έρθει η ημέρα εκείνη αν δεν έρθει
ἀποκαλυφθῇ ὁ ἄνθρωπος τῆς η αποστασία πρώτα, και δεν
ἁμαρτίας, ὁ υἱὸς τῆς ἀπωλείας, αποκαλυφτεί ο άνθρωπος της
ανομίας, ο γιος της απώλειας,
4 ὁ ἀντικείμενος καὶ 4 αυτός που αντιτάσσεται και
ὑπεραιρόμενος ἐπὶ πάντα υπερυψώνεται ενάντια σε
λεγόμενον Θεὸν ἢ σέβασμα, ὥστε καθέναν που λέγεται Θεός ή
αὐτὸν εἰς τὸν ναὸν τοῦ Θεοῦ ὡς σέβασμα, ώστε αυτός να καθίσει
Θεὸν καθίσαι, ἀποδεικνύντα στο ναό του Θεού, για να
ἑαυτὸν ὅτι ἐστὶ Θεός. αποδεικνύει τον εαυτό του ότι
είναι Θεός.
5 Οὐ μνημονεύετε ὅτι ἔτι ὢν πρὸς 5 Δε θυμάστε ότι, ενώ ήμουν
ὑμᾶς ταῦτα ἔλεγον ὑμῖν; ακόμη κοντά σας, αυτά σας τα
έλεγα;
6 καὶ νῦν τὸ κατέχον οἴδατε, εἰς τὸ 6 Και τώρα ξέρετε εκείνο που τον
ἀποκαλυφθῆναι αὐτὸν ἐν τῷ εμποδίζει, στο να αποκαλυφτεί
ἑαυτοῦ καιρῷ· αυτός κατά το δικό του καιρό.
7 τὸ γὰρ μυστήριον ἤδη 7 Γιατί το μυστήριο της ανομίας
ἐνεργεῖται τῆς ἀνομίας, μόνον ὁ ήδη ενεργείται. μόνο υπάρχει
κατέχων ἄρτι ἕως ἐκ μέσου εκείνος που το εμποδίζει τώρα,
γένηται· ωσότου φύγει από τη μέση.
8 καὶ τότε ἀποκαλυφθήσεται ὁ 8 Και τότε θα αποκαλυφτεί ο
ἄνομος, ὃν ὁ Κύριος ἀναλώσει τῷ άνομος, τον οποίο ο Κύριος
πνεύματι τοῦ στόματος αὐτοῦ Ιησούς θα εξολοθρέψει με την
καὶ καταργήσει τῇ ἐπιφανείᾳ τῆς πνοή του στόματός του και θα

παρουσίας αὐτοῦ· τον καταργήσει με την επιφάνεια
της παρουσίας του.

ΠΡΟΣ ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΕΙΣ Β Κεφ. Β’


9 οὗ ἐστιν ἡ παρουσία κατ' 9 Αυτού του άνομου η παρουσία
ἐνέργειαν τοῦ σατανᾶ ἐν πάσῃ θα είναι σύμφωνα με την
δυνάμει καὶ σημείοις καὶ τέρασι ενέργεια του Σατανά με κάθε
ψεύδους δύναμη και με σημεία και τέρατα
ψεύδους,
10 καὶ ἐν πάσῃ ἀπάτῃ τῆς ἀδικίας 10 και με κάθε απάτη αδικίας σ’
ἐν τοῖς ἀπολλυμένοις, ἀνθ' ὧν αυτούς που χάνονται, επειδή δε
τὴν ἀγάπην τῆς ἀληθείας οὐκ δέχτηκαν να αγαπήσουν την
ἐδέξαντο εἰς τὸ σωθῆναι αὐτούς· αλήθεια για να σωθούν.
11 καὶ διὰ τοῦτο πέμψει αὐτοῖς ὁ 11 Και γι’ αυτό ο Θεός στέλνει σ’
Θεὸς ἐνέργειαν πλάνης εἰς τὸ αυτούς ενέργεια πλάνης, για να
πιστεῦσαι αὐτοὺς τῷ ψεύδει, πιστέψουν στο ψέμα,
12 ἵνα κριθῶσι πάντες οἱ μὴ 12 ώστε να κατακριθούν όλοι
πιστεύσαντες τῇ ἀληθείᾳ, ἀλλ' όσοι δεν πίστεψαν στην αλήθεια,
εὐδοκήσαντες ἐν τῇ ἀδικίᾳ. αλλά ευαρεστήθηκαν στην
αδικία.
Η σωτηρία των εκλεκτών
13 ῾Ημεῖς δὲ ὀφείλομεν 13 Εμείς όμως οφείλουμε να
εὐχαριστεῖν τῷ Θεῷ πάντοτε περὶ ευχαριστούμε το Θεό πάντοτε για
ὑμῶν, ἀδελφοὶ ἠγαπημένοι ὑπὸ σας, αδελφοί αγαπημένοι από
Κυρίου, ὅτι εἵλετο ὑμᾶς ὁ Θεὸς ἀπ' τον Κύριο, γιατί σας διάλεξε ο
ἀρχῆς εἰς σωτηρίαν ἐν ἁγιασμῷ Θεός ως απαρχή για σωτηρία με
Πνεύματος καὶ πίστει ἀληθείας, αγιασμό Πνεύματος και με πίστη
στην αλήθεια.
14 εἰς ὃ ἐκάλεσεν ὑμᾶς διὰ τοῦ 14 Σ’ αυτό και σας κάλεσε μέσω
εὐαγγελίου ἡμῶν εἰς περιποίησιν του ευαγγελίου μας προς
δόξης τοῦ Κυρίου ἡμῶν ᾿Ιησοῦ απόκτηση της δόξας του Κυρίου
Χριστοῦ. μας Ιησού Χριστού.
15 ῎Αρα οὖν, ἀδελφοί, στήκετε, 15 Άρα λοιπόν, αδελφοί, να
καὶ κρατεῖτε τὰς παραδόσεις ἃς στέκετε σταθεροί, και να κρατάτε
ἐδιδάχθητε εἴτε διὰ λόγου εἴτε δι' τις παραδόσεις που διδαχτήκατε
ἐπιστολῆς ἡμῶν. είτε με λόγο είτε με επιστολή μας.
16 Αὐτὸς δὲ ὁ Κύριος ἡμῶν 16 Και αυτός ο Κύριός μας Ιησούς
᾿Ιησοῦς Χριστὸς καὶ ὁ Θεὸς καὶ Χριστός και ο Θεός ο Πατέρας
πατὴρ ἡμῶν, ὁ ἀγαπήσας ἡμᾶς μας, που μας αγάπησε και μας
καὶ δοὺς παράκλησιν αἰωνίαν έδωσε αιώνια παρηγοριά και
καὶ ἐλπίδα ἀγαθὴν ἐν χάριτι, αγαθή ελπίδα με χάρη,
17 παρακαλέσαι ὑμῶν τὰς 17 είθε να παρηγορήσει τις
καρδίας καὶ στηρίξαι ὑμᾶς ἐν καρδιές σας και να σας στηρίξει
παντὶ λόγῳ καὶ ἔργῳ ἀγαθῷ. σε κάθε έργο και λόγο αγαθό.

ΠΡΟΣ ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΕΙΣ Β Κεφ. Γ’


Ευχές και τελικές συμβουλές
1 Τὸ λοιπόν, προσεύχεσθε, 1 Λοιπόν, προσεύχεστε για μας,
ἀδελφοί, περὶ ἡμῶν, ἵνα ὁ λόγος αδελφοί, για να τρέχει και να
τοῦ Κυρίου τρέχῃ καὶ δοξάζηται, δοξάζεται ο λόγος του Κυρίου
καθὼς καὶ πρὸς ὑμᾶς, καθώς γίνεται και σ’ εσάς,
2 καὶ ἵνα ρυσθῶμεν ἀπὸ τῶν 2 και για να σωθούμε από τους
ἀτόπων καὶ πονηρῶν ἀνθρώπων· παράλογους και κακούς
οὐ γὰρ πάντων ἡ πίστις. ανθρώπους. γιατί δεν υπάρχει σε
όλους η πίστη.
3 πιστὸς δέ ἐστιν ὁ Κύριος, ὃς 3 Και είναι πιστός ο Κύριος, ο
στηρίξει ὑμᾶς καὶ φυλάξει ἀπὸ οποίος θα σας στηρίξει και θα
τοῦ πονηροῦ. σας φυλάξει από τον Πονηρό.
4 Πεποίθαμεν δὲ ἐν Κυρίῳ ἐφ' 4 Έχουμε όμως πεποίθηση για
ὑμᾶς ὅτι ἃ παραγγέλλομεν ὑμῖν σας, που προέρχεται από τη
καὶ ποιεῖτε καὶ ποιήσετε. σχέση μας με τον Κύριο, ότι αυτά
που παραγγέλλουμε και τα
κάνετε και θα τα κάνετε.
5 ῾Ο δὲ Κύριος κατευθύναι ὑμῶν 5 Και ο Κύριος είθε να κατευθύνει
τὰς καρδίας εἰς τὴν ἀγάπην τοῦ τις καρδιές σας στην αγάπη του
Θεοῦ καὶ εἰς τὴν ὑπομονὴν τοῦ Θεού και στην υπομονή του
Χριστοῦ. Χριστού.
6 Παραγγέλλομεν δὲ ὑμῖν, 6 Σας παραγγέλλουμε λοιπόν,
ἀδελφοί, ἐν ὀνόματι τοῦ Κυρίου αδελφοί, στο όνομα του Κυρίου
ἡμῶν ᾿Ιησοῦ Χριστοῦ, μας Ιησού Χριστού, να
στέλλεσθαι ὑμᾶς ἀπὸ παντὸς απομακρύνεστε από κάθε
ἀδελφοῦ ἀτάκτως αδελφό που περπατά άτακτα και
περιπατοῦντος καὶ μὴ κατὰ τὴν όχι κατά την παράδοση που οι
παράδοσιν ἣν παρέλαβον παρ' πιστοί παράλαβαν από εμάς.
ἡμῶν.
7 αὐτοὶ γὰρ οἴδατε πῶς δεῖ 7 Γιατί εσείς οι ίδιοι ξέρετε πώς
μιμεῖσθαι ἡμᾶς, ὅτι οὐκ πρέπει να μας μιμείστε, επειδή
ἠτακτήσαμεν ἐν ὑμῖν, δεν είχαμε άτακτη συμπεριφορά
μεταξύ σας
8 οὐδὲ δωρεὰν ἄρτον ἐφάγομεν 8 ούτε φάγαμε άρτο δωρεάν από
παρά τινος, ἀλλ' ἐν κόπῳ καὶ κανέναν, αλλά με κόπο και μόχθο
μόχθῳ, νύκτα καὶ ἡμέραν νύχτα και ημέρα εργαζόμασταν,
ἐργαζόμενοι, πρὸς τὸ μὴ για να μην επιβαρύνουμε
ἐπιβαρῆσαί τινα ὑμῶν· κανέναν από εσάς.
9 οὐχ ὅτι οὐκ ἔχομεν ἐξουσίαν,
ἀλλ' ἵνα ἑαυτοὺς τύπον δῶμεν 9 Όχι ότι δεν έχουμε εξουσία,

ὑμῖν εἰς τὸ μιμεῖσθαι ἡμᾶς. αλλά κάναμε έτσι για να σας

ΠΡΟΣ ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΕΙΣ Β Κεφ. Γ’


10 καὶ γὰρ ὅτε ἦμεν πρὸς ὑμᾶς, δώσουμε πρότυπο τους εαυτούς
τοῦτο παρηγγέλλομεν ὑμῖν, ὅτι εἴ μας, ώστε να μας μιμείστε.
τις οὐ θέλει ἐργάζεσθαι, μηδὲ 10 Και μάλιστα, όταν ήμασταν
ἐσθιέτω. κοντά σας, αυτό σας
παραγγέλλαμε: ότι αν κάποιος δε
11 ἀκούομεν γάρ τινας θέλει να εργάζεται, μήτε να
περιπατοῦντας ἐν ὑμῖν ἀτάκτως, τρώει.
μηδὲν ἐργαζομένους, ἀλλὰ 11 Γιατί ακούμε πως μερικοί
περιεργαζομένους· περπατούν μεταξύ σας άτακτα,
12 τοῖς δὲ τοιούτοις δεν εργάζονται καθόλου, αλλά
παραγγέλλομεν καὶ περιεργάζονται τους άλλους.
παρακαλοῦμεν διὰ τοῦ Κυρίου 12 Σε τέτοιους ανθρώπους,
ἡμῶν ᾿Ιησοῦ Χριστοῦ, ἵνα μετὰ λοιπόν, παραγγέλλουμε και
ἡσυχίας ἐργαζόμενοι τὸν ἑαυτῶν προτρέπουμε, ενώ βρισκόμαστε
ἄρτον ἐσθίωσιν. σε κοινωνία με τον Κύριο Ιησού
13 ῾Υμεῖς δέ, ἀδελφοί, μὴ Χριστό, να εργάζονται με ησυχία
ἐκκακήσητε καλοποιοῦντες. και να τρώνε το δικό τους άρτο.
14 εἰ δέ τις οὐχ ὑπακούει τῷ λόγῳ 13 Εσείς όμως, αδελφοί, μην
ἡμῶν διὰ τῆς ἐπιστολῆς, τοῦτον κουράζεστε να κάνετε το καλό.
σημειοῦσθε, καὶ μὴ 14 Και αν κάποιος δεν υπακούει
συναναμίγνυσθε αὐτῷ, ἵνα στο λόγο μας με την επιστολή,
ἐντραπῇ· αυτόν να τον σημειώνετε και να
15 καὶ μὴ ὡς ἐχθρὸν ἡγεῖσθε, μην τον συναναστρέφεστε, για
ἀλλὰ νουθετεῖτε ὡς ἀδελφόν. να ντραπεί.
15 Όμως να μην τον θεωρείτε ως
εχθρό, αλλά να τον νουθετείτε ως
16 Αὐτὸς δὲ ὁ Κύριος τῆς εἰρήνης αδελφό.
δῴη ὑμῖν τὴν εἰρήνην διὰ παντὸς Χαιρετισμός
ἐν παντὶ τρόπῳ. ῾Ο Κύριος μετὰ 16 Και αυτός ο Κύριος της
πάντων ὑμῶν. ειρήνης είθε να σας δώσει την
ειρήνη διαπαντός με κάθε τρόπο.
17 ῾Ο ἀσπασμός τῇ ἐμῇ χειρὶ Ο Κύριος ας είναι μαζί με όλους
Παύλου, ὅ ἐστι σημεῖον ἐν πάσῃ σας.
ἐπιστολῇ· οὕτω γράφω. 17 Ο χαιρετισμός γράφεται με το
δικό μου χέρι, του Παύλου, που
18 ῾Η χάρις τοῦ Κυρίου ἡμῶν είναι σημάδι σε κάθε επιστολή.
᾿Ιησοῦ Χριστοῦ μετὰ πάντων έτσι γράφω.
ὑμῶν· ἀμήν. 18 Η χάρη του Κυρίου μας Ιησού
Χριστού ας είναι μαζί με όλους
σας.