Η ΚΑΙΝΗ ΔΙΑΘΗΚΗ

ΠΡΟΣ ΚΟΡΙΝΘΙΟΥΣ Β Κεφ. Θ’


8 δυνατὸς δὲ ὁ Θεὸς πᾶσαν χάριν 8 Και είναι δυνατός ο Θεός κάθε
περισσεῦσαι εἰς ὑμᾶς, ἵνα ἐν χάρη να την κάνει να περισσέψει
παντὶ πάντοτε πᾶσαν σ’ εσάς, ώστε σε καθετί, πάντοτε
αὐτάρκειαν ἔχοντες περισσεύητε έχοντας κάθε αυτάρκεια, να
εἰς πᾶν ἔργον ἀγαθόν, περισσεύετε σε κάθε έργο αγαθό
9 καθὼς γέγραπται· ἐσκόρπισεν, 9 καθώς είναι γραμμένο:
ἔδωκε τοῖς πένησιν· ἡ δικαιοσύνη Σκόρπισε, έδωσε στους φτωχούς,
αὐτοῦ μένει εἰς τὸν αἰῶνα. η δικαιοσύνη του μένει στον
αιώνα.
10 ὁ δὲ ἐπιχορηγῶν σπέρμα τῷ 10 Και εκείνος που χορηγεί
σπείροντι καὶ ἄρτον εἰς βρῶσιν άφθονα σπόρο στο σπορέα και
χορηγήσαι καὶ πληθύναι τὸν άρτο για τροφή θα χορηγήσει και
σπόρον ὑμῶν καὶ αὐξήσαι τὰ θα πληθύνει το σπόρο σας, και θα
γενήματα τῆς δικαιοσύνης ὑμῶν· αυξήσει τους καρπούς της
αγαθοεργίας σας,
11 ἐν παντὶ πλουτιζόμενοι εἰς 11 ώστε να πλουτίζετε σε καθετί
πᾶσαν ἁπλότητα, ἥτις για να πράττετε κάθε
κατεργάζεται δι᾿ ἡμῶν γενναιοδωρία, η οποία
εὐχαριστίαν τῷ Θεῷ· κατεργάζεται διαμέσου μας
ευχαριστία στο Θεό.
12 ὅτι ἡ διακονία τῆς λειτουργίας 12 Γιατί η διακονία αυτής της
ταύτης οὐ μόνον ἐστὶ υπηρεσίας όχι μόνο
προσαναπληροῦσα τὰ συμπληρώνει τα υστερήματα
ὑστερήματα τῶν ἁγίων, ἀλλὰ καὶ των αγίων, αλλά και φέρνει
περισσεύουσα διὰ πολλῶν περίσσευμα με πολλές
εὐχαριστιῶν τῷ Θεῷ· ευχαριστίες στο Θεό.
13 διὰ τῆς δοκιμῆς τῆς διακονίας 13 Ώστε διαμέσου της δοκιμής
ταύτης δοξάζοντες τὸν Θεὸν ἐπὶ αυτής της διακονίας να δοξάζουν
τῇ ὑποταγῇ τῆς ὁμολογίας ὑμῶν το Θεό για την υποταγή που
εἰς τὸ εὐαγγέλιον τοῦ Χριστοῦ καὶ ομολογείτε στο ευαγγέλιο του
ἁπλότητι τῆς κοινωνίας εἰς Χριστού και για τη γενναιοδωρία
αὐτοὺς καὶ εἰς πάντας, της συμμετοχής σας στις
ανάγκες που υπάρχουν σ’ αυτούς
και σε όλους,
14 καὶ αὐτῶν δεήσει ὑπὲρ ὑμῶν, 14 και ώστε στη δέησή τους για
ἐπιποθούντων ὑμᾶς διὰ τὴν σας να σας ποθούν πολύ για την
ὑπερβάλλουσαν χάριν τοῦ Θεοῦ υπερβολική χάρη του Θεού που
ἐφ᾿ ὑμῖν. είναι πάνω σας.
15 χάρις δὲ τῷ Θεῷ ἐπὶ τῇ 15 Ευχαριστώ το Θεό για την
ἀνεκδιηγήτῳ αὐτοῦ δωρεᾷ. ανεκδιήγητη δωρεά του.

ΠΡΟΣ ΚΟΡΙΝΘΙΟΥΣ Β Κεφ. Ι’




Η εξουσία και η αποστολή του
Παύλου
1 Αὐτὸς δὲ ἐγὼ Παῦλος 1 Ο ίδιος, λοιπόν, εγώ ο Παύλος,
παρακαλῶ ὑμᾶς διὰ τῆς σας παρακαλώ με την πραότητα
πρᾳότητος καὶ ἐπιεικείας τοῦ και με την επιείκεια του Χριστού,
Χριστοῦ, ὃς κατὰ πρόσωπον μὲν ο οποίος αφενός μπροστά σας
ταπεινὸς ἐν ὑμῖν, ἀπὼν δὲ θαρρῶ είμαι ταπεινός μεταξύ σας,

εἰς ὑμᾶς· αφετέρου απών δείχνω θάρρος
προς εσάς:
2 δέομαι δὲ τὸ μὴ παρὼν 2 παρακαλώ, λοιπόν, όταν θα
θαρρῆσαι τῇ πεποιθήσει ᾗ είμαι παρών, να μη δείξω θάρρος,
λογίζομαι τολμῆσαι ἐπί τινας με την πεποίθηση που σκέφτομαι
τοὺς λογιζομένους ἡμᾶς ὡς κατὰ να τολμήσω, σε μερικούς που
σάρκα περιπατοῦντας. νομίζουν πως εμείς περπατούμε
κατά σάρκα.
3 ᾿Εν σαρκὶ γὰρ περιπατοῦντες οὐ 3 Γιατί, ενώ περπατούμε με τη
κατὰ σάρκα στρατευόμεθα· σάρκα, δε στρατευόμαστε κατά
σάρκα,
4 τὰ γὰρ ὅπλα τῆς στρατείας 4 επειδή τα όπλα της εκστρατείας
ἡμῶν οὐ σαρκικά, ἀλλὰ δυνατὰ μας δεν είναι σαρκικά, αλλά
τῷ Θεῷ πρὸς καθαίρεσιν δυνατά με το Θεό προς
ὀχυρωμάτων· — καθαίρεση οχυρωμάτων, και
γκρεμίζουμε λογισμούς
5 λογισμοὺς καθαιροῦντες καὶ 5 και κάθε ύψωμα που υψώνεται
πᾶν ὕψωμα ἐπαιρόμενον κατὰ με αλαζονεία κατά της γνώσης
τῆς γνώσεως τοῦ Θεοῦ, καὶ του Θεού, και αιχμαλωτίζουμε
αἰχμαλωτίζοντες πᾶν νόημα εἰς κάθε διανόημα στην υπακοή του
τὴν ὑπακοὴν τοῦ Χριστοῦ, Χριστού,
6 καὶ ἐν ἑτοίμῳ ἔχοντες ἐκδικῆσαι 6 και είμαστε έτοιμοι να
πᾶσαν παρακοήν, ὅταν πληρωθῇ τιμωρήσουμε κάθε παρακοή,
ὑμῶν ἡ ὑπακοή. όταν γίνει πλήρης η υπακοή σας.
7 Τὰ κατὰ πρόσωπον βλέπετε! εἴ 7 Επιφανειακά βλέπετε τα
τις πέποιθεν ἑαυτῷ Χριστοῦ εἶναι, πράγματα. Αν κάποιος έχει
τοῦτο λογιζέσθω πάλιν ἀφ᾿ πεποίθηση στον εαυτό του πως
ἑαυτοῦ, ὅτι καθὼς αὐτὸς Χριστοῦ, είναι του Χριστού, αυτό ας
οὕτω καὶ ἡμεῖς Χριστοῦ. αναλογιστεί πάλι από μόνος του:
ότι καθώς αυτός είναι του
Χριστού, έτσι κι εμείς.
8 ἐάν τε γὰρ καὶ περισσότερόν τι 8 Και γιατί, αν καυχηθώ κάτι
καυχήσωμαι περὶ τῆς ἐξουσίας περισσότερο για την εξουσία μας

ΠΡΟΣ ΚΟΡΙΝΘΙΟΥΣ Β Κεφ. Ι’


ἡμῶν, ἧς ἔδωκεν ὁ Κύριος ἡμῖν που μας έδωσε ο Κύριος για
εἰς οἰκοδομὴν καὶ οὐκ εἰς οικοδομή και όχι για
καθαίρεσιν ὑμῶν, οὐκ καταστροφή σας, δε θα
αἰσχυνθήσομαι, ντροπιαστώ.
9 ἵνα μὴ δόξω ὡς ἂν ἐκφοβεῖν 9 Να μη φανώ σαν να σας
ὑμᾶς διὰ τῶν ἐπιστολῶν. εκφοβίζω με τις επιστολές.
10 ὅτι αἱ μὲν ἐπιστολαί, φησί, 10 Γιατί: «Αφενός οι επιστολές»,
βαρεῖαι καὶ ἰσχυραί, ἡ δὲ λένε, «είναι βαριές και ισχυρές,
παρουσία τοῦ σώματος ἀσθενὴς αφετέρου η παρουσία του
καὶ ὁ λόγος ἐξουθενημένος. σώματός του είναι ασθενική και
ο λόγος του εξουθενωμένος».
11 τοῦτο λογιζέσθω ὁ τοιοῦτος, 11 Τούτο να λογίζεται αυτός που
ὅτι οἷοί ἐσμεν τῷ λόγῳ δι᾿ το λέει: όποιοι είμαστε στα λόγια
ἐπιστολῶν ἀπόντες, τοιοῦτοι καὶ με τις επιστολές απόντες, τέτοιοι
παρόντες τῷ ἔργῳ. θα είμαστε και παρόντες με τα
έργα.
12 Οὐ γὰρ τολμῶμεν ἐγκρῖναι ἢ 12 Γιατί δεν τολμούμε να
συγκρῖναι ἑαυτούς τισι τῶν συγκαταριθμήσουμε ή να
ἑαυτοὺς συνιστανόντων· ἀλλὰ συγκρίνουμε τους εαυτούς μας με
αὐτοὶ ἐν ἑαυτοῖς ἑαυτοὺς μερικούς που συνιστούν τους
μετροῦντες καὶ συγκρίνοντες εαυτούς τους. Αλλά αυτοί δεν
ἑαυτοὺς ἑαυτοῖς οὐ συνιοῦσιν. έχουν σύνεση, όταν με τους
εαυτούς τους μετρούν τους
εαυτούς τους και όταν
συγκρίνουν τους εαυτούς τους με
τους εαυτούς τους.
13 ἡμεῖς δὲ οὐχὶ εἰς τὰ ἄμετρα 13 Εμείς όμως δε θα καυχηθούμε
καυχησόμεθα, ἀλλὰ κατὰ τὸ πέρα από τα μέτρα των ορίων
μέτρον τοῦ κανόνος οὗ ἐμέρισεν μας, αλλά θα καυχηθούμε
ἡμῖν ὁ Θεὸς μέτρου, ἐφικέσθαι σύμφωνα με το μέτρο του κανόνα
ἄχρι καὶ ὑμῶν. στην περιοχή που μας μοίρασε το
μέτρο ο Θεός, δηλαδή να
φτάσουμε μέχρι και σ’ εσάς.
14 οὐ γὰρ ὡς μὴ ἐφικνούμενοι εἰς 14 Γιατί δεν υπερεκτείνουμε τους
ὑμᾶς ὑπερεκτείνομεν ἑαυτούς· εαυτούς μας σαν να μην έχουμε
ἄχρι γὰρ καὶ ὑμῶν ἐφθάσαμεν ἐν φτάσει σ’ εσάς, επειδή πράγματι
τῷ εὐαγγελίῳ τοῦ Χριστοῦ, φτάσαμε μέχρι και σ’ εσάς με το
ευαγγέλιο του Χριστού.
15 οὐκ εἰς τὰ ἄμετρα καυχώμενοι 15 Δεν καυχιόμαστε σε ξένους
ἐν ἀλλοτρίοις κόποις, ἐλπίδα δὲ κόπους πέρα από τα μέτρα των

ἔχοντες, αὐξανομένης τῆς ορίων μας, αλλά έχουμε την
πίστεως ὑμῶν, ἐν ὑμῖν ελπίδα, καθώς αυξάνεται η πίστη

ΠΡΟΣ ΚΟΡΙΝΘΙΟΥΣ Β Κεφ. Ι’


μεγαλυνθῆναι κατὰ τὸν κανόνα σας, να μεγαλυνθούμε περίσσια
ἡμῶν εἰς περισσείαν, μεταξύ σας στην περιοχή μας,
16 εἰς τὰ ὑπερέκεινα ὑμῶν 16 ώστε να ευαγγελίσουμε πέρα
εὐαγγελίσασθαι, οὐκ ἐν από εσάς. όχι να καυχιόμαστε
ἀλλοτρίῳ κανόνι εἰς τὰ ἕτοιμα στα έτοιμα μέσα σε ξένη περιοχή
καυχήσασθαι. άλλου.
17 ῾Ο δὲ καυχώμενος ἐν Κυρίῳ 17 Αλλά αυτός που καυχιέται,
καυχάσθω· στον Κύριο ας καυχιέται.
18 οὐ γὰρ ὁ ἑαυτὸν συνιστῶν, 18 Γιατί δεν είναι δόκιμος και
ἐκεῖνός ἐστι δόκιμος, ἀλλ᾿ ὃν ὁ άξιος βραβείου εκείνος που
Κύριος συνίστησιν. συνιστά τον εαυτό του, αλλά
εκείνος που ο Κύριος τον
συνιστά.

ΠΡΟΣ ΚΟΡΙΝΘΙΟΥΣ Β Κεφ. ΙΑ’




Ο Παύλος και οι ψευδαπόστολοι
1 Ὄφελον ἀνείχεσθέ μου μικρὸν 1 Είθε να μου ανεχόσασταν
τῇ ἀφροσύνῃ· ἀλλὰ καὶ ἀνέχεσθέ κάποια μικρή αφροσύνη. Αλλά
μου· και ήδη με ανέχεστε.
2 ζηλῶ γὰρ ὑμᾶς Θεοῦ ζήλῳ· 2 Γιατί σας ζηλεύω με ζηλοτυπία
ἡρμοσάμην γὰρ ὑμᾶς ἑνὶ ἀνδρί, Θεού, επειδή σας αρραβώνιασα
παρθένον ἁγνὴν παραστῆσαι τῷ με έναν άντρα, για να σας

Χριστῷ· παρουσιάσω σαν αγνή παρθένα
στο Χριστά.
3 φοβοῦμαι δὲ μήπως, ὡς ὁ ὄφις 3 Φοβάμαι όμως μήπως, όπως ο
Εὔαν ἐξηπάτησεν ἐν τῇ όφης εξαπάτησε την Εύα με την
πανουργίᾳ αὐτοῦ, οὕτω φθαρῇ πανουργία του, έτσι φθαρούν τα
τὰ νοήματα ὑμῶν ἀπὸ τῆς διανοήματά σας από την
ἁπλότητος τῆς εἰς τὸν Χριστόν. απλότητα και την αγνότητα που
είναι στο Χριστό.
4 εἰ μὲν γὰρ ὁ ἐρχόμενος ἄλλον 4 Γιατί, βέβαια, αν κάποιος
᾿Ιησοῦν κηρύσσει ὃν οὐκ έρχεται και κηρύττει άλλον
ἐκηρύξαμεν, ἢ πνεῦμα ἕτερον Ιησού που δεν κηρύξαμε ή
λαμβάνετε ὃ οὐκ ἐλάβετε, ἢ λαβαίνετε άλλο πνεύμα που δε
εὐαγγέλιον ἕτερον ὃ οὐκ λάβατε, ή άλλο ευαγγέλιο που δε
ἐδέξασθε, καλῶς ἀνείχεσθε. δεχτήκατε, τον ανέχεστε καλά.
5 λογίζομαι γὰρ μηδὲν 5 Νομίζω, βεβαίως, ότι σε τίποτα
ὑστερηκέναι τῶν ὑπερλίαν δεν έχω υστερήσει από τους
ἀποστόλων. πρώτιστους αποστόλους.
6 εἰ δὲ καὶ ἰδιώτης τῷ λόγῳ, ἀλλ᾿ 6 Αν και είμαι λοιπόν απαίδευτος
οὐ τῇ γνώσει, ἀλλ᾿ ἐν παντὶ στο λόγο, όμως δεν είμαι στη
φανερωθέντες ἐν πᾶσιν εἰς ὑμᾶς. γνώση, αλλά σε καθετί
φανερώσαμε σ’ εσάς ότι έτσι
είμαστε σε όλα τα πράγματα.
7 ῍Η ἁμαρτίαν ἐποίησα ἐμαυτὸν 7 Ή έκανα αμαρτία,
ταπεινῶν ἵνα ὑμεῖς ὑψωθῆτε, ὅτι ταπεινώνοντας τον εαυτό μου,
δωρεὰν τὸ τοῦ Θεοῦ εὐαγγέλιον για να υψωθείτε εσείς, επειδή σάς
εὐηγγελισάμην ὑμῖν; κήρυξα δωρεάν το ευαγγέλιο του
Θεού;
8 ἄλλας ἐκκλησίας ἐσύλησα 8 Άλλες εκκλησίες σύλησα και
λαβὼν ὀψώνιον πρὸς τὴν ὑμῶν έλαβα προμήθεια, για να σας
διακονίαν, καὶ παρὼν πρὸς ὑμᾶς διακονήσω,
καὶ ὑστερηθεὶς οὐ κατενάρκησα
οὐδενός·

ΠΡΟΣ ΚΟΡΙΝΘΙΟΥΣ Β Κεφ. ΙΑ’


9 τὸ γὰρ ὑστέρημά μου 9 και όταν ήμουν παρών κοντά
προσανεπλήρωσαν οἱ ἀδελφοὶ σας και στερήθηκα, δεν
ἐλθόντες ἀπὸ Μακεδονίας· καὶ ἐν επιβάρυνα κανέναν. Γιατί το
παντὶ ἀβαρῆ ὑμῖν ἐμαυτὸν υστέρημά μου το συμπλήρωσαν
ἐτήρησα καὶ τηρήσω. οι αδελφοί που ήρθαν από τη
Μακεδονία, και σε καθετί
τήρησα τον εαυτό μου χωρίς να
σας γίνω βάρος και θα τον
τηρήσω.
10 ἔστιν ἀλήθεια Χριστοῦ ἐν ἐμοὶ 10 Υπάρχει αλήθεια Χριστού
ὅτι ἡ καύχησις αὕτη οὐ μέσα μου, όταν λέω ότι η
φραγήσεται εἰς ἐμὲ ἐν τοῖς καύχηση αυτή δε θα μου
κλίμασι τῆς ᾿Αχαΐας. αποκλειστεί στα μέρη της
Αχαΐας.
11 διατί; ὅτι οὐκ ἀγαπῶ ὑμᾶς; ὁ 11 Γιατί; Επειδή δε σας αγαπώ; Ο
Θεὸς οἶδεν· Θεός ξέρει πόσο σας αγαπώ.
12 ὃ δὲ ποιῶ, καὶ ποιήσω, ἵνα 12 Αλλά αυτό που κάνω και θα
ἐκκόψω τὴν ἀφορμὴν τῶν συνεχίσω να κάνω, το κάνω για
θελόντων ἀφορμήν, ἵνα ἐν ᾧ να κόψω εντελώς την αφορμή σ’
καυχῶνται εὑρεθῶσι καθὼς καὶ εκείνους που θέλουν αφορμή να
ἡμεῖς. εξισωθούν προς εμάς, για να
βρεθούν ότι είναι καθώς κι εμείς
σ’ αυτό που καυχιούνται.
13 οἱ γὰρ τοιοῦτοι 13 Γιατί τέτοιοι άνθρωποι είναι
ψευδαπόστολοι, ἐργάται δόλιοι, ψευδαπόστολοι, εργάτες δόλιοι,
μετασχηματιζόμενοι εἰς που μετασχηματίζονται σε
ἀποστόλους Χριστοῦ. αποστόλους Χριστού.
14 καὶ οὐ θαυμαστόν· αὐτὸς γὰρ ὁ 14 Και αυτό δεν είναι θαύμα. γιατί
σατανᾶς μετασχηματίζεται εἰς ο ίδιος ο Σατανάς
ἄγγελον φωτός. μετασχηματίζεται σε άγγελο
φωτός.
15 οὐ μέγα οὖν εἰ καὶ οἱ διάκονοι 15 Δεν είναι λοιπόν μεγάλο
αὐτοῦ μετασχηματίζονται ὡς πράγμα, αν και οι διάκονοί του
διάκονοι δικαιοσύνης, ὧν τὸ μετασχηματίζονται και
τέλος ἔσται κατὰ τὰ ἔργα αὐτῶν. εμφανίζονται σαν διάκονοι
δικαιοσύνης. των οποίων το
τέλος θα είναι κατά τα έργα τους.
Ο Παύλος συγκρίνει τον εαυτό του
με τους ψευδαποστόλους
16 Πάλιν λέγω, μὴ τίς με δόξῃ 16 Πάλι λέω, κανείς ας μη με

ἄφρονα εἶναι· εἰ δὲ μή γε, κἂν ὡς νομίσει πως είμαι άφρονας.
ειδεμή, βέβαια, και αν με νομίζετε

ΠΡΟΣ ΚΟΡΙΝΘΙΟΥΣ Β Κεφ. ΙΑ’


ἄφρονα δέξασθέ με, ἵνα κἀγὼ ως άφρονα, δεχτείτε με, ώστε κι
μικρόν τι καυχήσωμαι. εγώ να καυχηθώ λίγο κάτι.
17 ὃ λαλῶ οὐ λαλῶ κατὰ Κύριον, 17 Αυτό που μιλώ δεν το μιλώ
ἀλλ᾿ ὡς ἐν ἀφροσύνῃ, ἐν ταύτῃ κατά την οδηγία του Κυρίου,
τῇ ὑποστάσει τῆς καυχήσεως. αλλά σαν να μιλώ με αφροσύνη
σ’ αυτήν την υπόθεση της
καύχησης.
18 ἐπεὶ πολλοὶ καυχῶνται κατὰ 18 Επειδή πολλοί καυχιούνται
τὴν σάρκα, κἀγὼ καυχήσομαι. κατά σάρκα, κι εγώ θα καυχηθώ.
19 ἡδέως γὰρ ἀνέχεσθε τῶν 19 Γιατί ευχάριστα ανέχεστε τους
ἀφρόνων φρόνιμοι ὄντες· άφρονες, παρόλο που είστε
φρόνιμοι.
20 ἀνέχεσθε γὰρ εἴ τις ὑμᾶς 20 Γιατί ανέχεστε αν κάποιος σας
καταδουλοῖ, εἴ τις κατεσθίει, εἴ τις καταδουλώνει, αν κάποιος σας
λαμβάνει, εἴ τις ἐπαίρεται, εἴ τις κατατρώει, αν κάποιος σας
ὑμᾶς εἰς πρόσωπον δέρει. παγιδεύει, αν κάποιος έχει
έπαρση, αν κάποιος σας δέρνει
στο πρόσωπο.
21 Κατὰ ἀτιμίαν λέγω, ὡς ὅτι 21 Με ατίμωσή μου το λέω, σαν
ἡμεῖς ἠσθενήσαμεν. ἐν ᾧ δ᾿ ἄν τις εμείς να υπήρξαμε αδύνατοι.
τολμᾷ, ἐν ἀφροσύνῃ λέγω, τολμῶ Αλλά σε ό,τι τολμά κανείς να
κἀγώ. καυχηθεί – με αφροσύνη το λέω –
τολμώ κι εγώ.
22 ῾Εβραῖοί εἰσι; κἀγώ· 22 Εβραίοι είναι; Κι εγώ.
᾿Ισραηλῖταί εἰσι; κἀγώ· σπέρμα Ισραηλίτες είναι; Κι εγώ. Σπέρμα
᾿Αβραάμ εἰσι; κἀγώ· του Αβραάμ είναι; Κι εγώ.
23 διάκονοι Χριστοῦ εἰσι; 23 Διάκονοι Χριστού είναι;
παραφρονῶν λαλῶ, ὑπὲρ ἐγώ· ἐν Παραφρονώντας μιλώ,
κόποις περισσοτέρως, ἐν πληγαῖς παραπάνω εγώ: σε κόπους
ὑπερβαλλόντως, ἐν φυλακαῖς περισσότερο, σε φυλακές
περισσοτέρως, ἐν θανάτοις περισσότερο, σε χτυπήματα
πολλάκις· υπερβολικά περισσότερο, σε
θανάτους πολλές φορές.
24 ὑπὸ ᾿Ιουδαίων πεντάκις 24 Από τους Ιουδαίους έλαβα
τεσσαράκοντα παρὰ μίαν πέντε φορές σαράντα παρά μία
ἔλαβον, μαστιγώσεις,
25 τρὶς ἐρραβδίσθην, ἅπαξ 25 τρεις φορές ραβδίστηκα, μια
ἐλιθάσθην, τρὶς ἐναυάγησα, φορά λιθοβολήθηκα, τρεις φορές
νυχθημερὸν ἐν τῷ βυθῷ ναυάγησα, ένα μερόνυχτο έχω
πεποίηκα· κάνει στο βυθό.

26 ὁδοιπορίαις πολλάκις, 26 Σε οδοιπορίες πολλές φορές, σε
κινδύνοις ποταμῶν, κινδύνοις κινδύνους ποταμών, σε

ΠΡΟΣ ΚΟΡΙΝΘΙΟΥΣ Β Κεφ. ΙΑ’


λῃστῶν, κινδύνοις ἐκ γένους, κινδύνους ληστών, σε κινδύνους
κινδύνοις ἐξ ἐθνῶν, κινδύνοις ἐν από το γένος μου, σε κινδύνους
πόλει, κινδύνοις ἐν ἐρημίᾳ, από τους εθνικούς, σε κινδύνους
κινδύνοις ἐν θαλάσσῃ, κινδύνοις στην πόλη, σε κινδύνους στην
ἐν ψευδαδέλφοις· ερημιά, σε κινδύνους στη
θάλασσα, σε κινδύνους μεταξύ
ψευδάδελφων,
27 ἐν κόπῳ καὶ μόχθῳ, ἐν 27 με κόπο και με μόχθο, σε
ἀγρυπνίαις πολλάκις, ἐν λιμῷ αγρυπνίες πολλές φορές, με πείνα
καὶ δίψει, ἐν νηστείαις πολλάκις, και δίψα, με νηστείες πολλές
ἐν ψύχει καὶ γυμνότητι· φορές, με ψύχος και γυμνότητα.
28 χωρὶς τῶν παρεκτὸς ἡ 28 Εκτός των άλλων, η επίβλεψή
ἐπισύστασίς μου ἡ καθ᾿ ἡμέραν, μου η καθημερινή, η μέριμνα για
ἡ μέριμνα πασῶν τῶν όλες τις εκκλησίες.
ἐκκλησιῶν.
29 τίς ἀσθενεῖ, καὶ οὐκ ἀσθενῶ; 29 Ποιος ασθενεί και δεν ασθενώ;
τίς σκανδαλίζεται, καὶ οὐκ ἐγὼ Ποιος σκανδαλίζεται και εγώ δεν
πυροῦμαι; καίομαι;
30 εἰ καυχᾶσθαι δεῖ, τὰ τῆς 30 Αν πρέπει να καυχιέμαι, θα
ἀσθενείας μου καυχήσομαι. καυχηθώ για τα πράγματα που
δείχνουν την αδυναμία μου.
31 ὁ Θεὸς καὶ πατὴρ τοῦ Κυρίου 31 Ο Θεός και Πατέρας του
ἡμῶν ᾿Ιησοῦ Χριστοῦ οἶδεν, ὁ ὢν Κυρίου Ιησού, που είναι
εὐλογητὸς εἰς τοὺς αἰῶνας, ὅτι οὐ ευλογητός στους αιώνες, ξέρει ότι
ψεύδομαι. δεν ψεύδομαι.
32 ἐν Δαμασκῷ ὁ ἐθνάρχης 32 Στη Δαμασκό, ο εθνάρχης του
᾿Αρέτα τοῦ βασιλέως ἐφρούρει βασιλιά Αρέτα φρουρούσε την
τὴν Δαμασκηνῶν πόλιν πιάσαι πόλη των Δαμασκηνών για να με
με θέλων, πιάσει,
33 καὶ διὰ θυρίδος ἐν σαργάνῃ 33 και διαμέσου μιας θυρίδας
ἐχαλάσθην διὰ τοῦ τείχους καὶ μέσα σε δίχτυ με κατέβασαν από
ἐξέφυγον τὰς χεῖρας αὐτοῦ. το τείχος και ξέφυγα από τα
χέρια του.

ΠΡΟΣ ΚΟΡΙΝΘΙΟΥΣ Β Κεφ. ΙΒ’




Οράματα και αποκαλύψεις
1 Καυχᾶσθαι δὴ οὐ συμφέρει μοι· 1 Πρέπει να καυχιέμαι. δε με
ἐλεύσομαι γὰρ εἰς ὀπτασίας καὶ συμφέρει βέβαια, θα έρθω όμως
ἀποκαλύψεις Κυρίου. σε οπτασίες και αποκαλύψεις του
Κυρίου.
2 οἶδα ἄνθρωπον ἐν Χριστῷ πρὸ 2 Ξέρω έναν άνθρωπο στο Χριστό
ἐτῶν δεκατεσσάρων· εἴτε ἐν πριν από δεκατέσσερα χρόνια –

σώματι οὐκ οἶδα, εἴτε ἐκτὸς τοῦ είτε με το σώμα, δεν ξέρω, είτε
σώματος οὐκ οἶδα, ὁ Θεὸς οἶδεν· εκτός του σώματος δεν ξέρω, ο
ἁρπαγέντα τὸν τοιοῦτον ἕως Θεός ξέρει – που αρπάχτηκε
τρίτου οὐρανοῦ. τέτοιος άνθρωπος ως τον τρίτο
ουρανό.
3 καὶ οἶδα τὸν τοιοῦτον 3 Και ξέρω ότι τέτοιος άνθρωπος
ἄνθρωπον· εἴτε ἐν σώματι εἴτε – είτε με το σώμα είτε χωρίς το
ἐκτὸς τοῦ σώματος οὐκ οἶδα, ὁ σώμα δεν ξέρω, ο Θεός ξέρει –
Θεὸς οἶδεν·
4 ὅτι ἡρπάγη εἰς τὸν παράδεισον 4 αρπάχτηκε στον παράδεισο και
καὶ ἤκουσεν ἄρρητα ρήματα, ἃ άκουσε ανεκλάλητα λόγια που
οὐκ ἐξὸν ἀνθρώπῳ λαλῆσαι. δεν είναι δυνατό σε άνθρωπο να
τα μιλήσει.
5 ὑπὲρ τοῦ τοιούτου καυχήσομαι, 5 Για τέτοιο άνθρωπο θα
ὑπὲρ δὲ ἐμαυτοῦ οὐ καυχήσομαι καυχηθώ, αλλά για τον εαυτό
εἰ μὴ ἐν ταῖς ἀσθενείαις μου. μου δε θα καυχηθώ παρά μόνο
για τις αδυναμίες μου.
6 ἐὰν γὰρ θελήσω καυχήσασθαι, 6 Αν πράγματι θελήσω να
οὐκ ἔσομαι ἄφρων· ἀλήθειαν γὰρ καυχηθώ, δε θα είμαι άφρονας,
ἐρῶ· φείδομαι δὲ μή τις εἰς ἐμὲ γιατί θα πω την αλήθεια. Αλλά το
λογίσηται ὑπὲρ ὃ βλέπει με ἢ αποφεύγω, μήπως κάποιος
ἀκούει τι ἐξ ἐμοῦ. λογιστεί για μένα κάτι
παραπάνω από ό,τι με βλέπει ή
ακούει από εμένα
7 Καὶ τῇ ὑπερβολῇ τῶν 7 και εξαιτίας της υπερβολής των
ἀποκαλύψεων ἵνα μὴ αποκαλύψεων. Γι’ αυτό, για να
ὑπεραίρωμαι, ἐδόθη μοι σκόλοψ μην υπερυψώνομαι, μου δόθηκε
τῇ σαρκί, ἄγγελος σατᾶν, ἵνα με αγκάθι στη σάρκα, άγγελος του
κολαφίζῃ ἵνα μὴ ὑπεραίρωμαι. Σατανά, για να με χαστουκίζει,
ώστε να μην υπερυψώνομαι.
8 ὑπὲρ τούτου τρὶς τὸν Κύριον 8 Γι’ αυτό, τρεις φορές τον Κύριο
παρεκάλεσα ἵνα ἀποστῇ ἀπ᾿ τον παρακάλεσα, να
ἐμοῦ· απομακρυνθεί από εμένα.

ΠΡΟΣ ΚΟΡΙΝΘΙΟΥΣ Β Κεφ. ΙΒ’


9 καὶ εἴρηκέ μοι· ἀρκεῖ σοι ἡ χάρις 9 Και μου έχει πει: «Σου αρκεί η
μου· ἡ γὰρ δύναμίς μου ἐν χάρη μου, γιατί η δύναμη μέσα
ἀσθενείᾳ τελειοῦται. ἥδιστα οὖν σε αδυναμία τελειοποιείται».
μᾶλλον καυχήσομαι ἐν ταῖς Πολύ ευχαρίστως, λοιπόν,
ἀσθενείαις μου, ἵνα ἐπισκηνώσῃ μάλλον θα καυχηθώ στις
ἐπ᾿ ἐμὲ ἡ δύναμις τοῦ Χριστοῦ. αδυναμίες μου, ώστε να
κατασκηνώσει πάνω μου η
δύναμη του Χριστού.
10 διὸ εὐδοκῶ ἐν ἀσθενείαις, ἐν 10 Γι’ αυτό ευαρεστούμαι σε
ὕβρεσιν, ἐν ἀνάγκαις, ἐν αδυναμίες, σε κακομεταχειρίσεις,
διωγμοῖς, ἐν στενοχωρίαις, ὑπὲρ σε ανάγκες, σε διωγμούς και σε
Χριστοῦ· ὅταν γὰρ ἀσθενῶ, τότε στενοχώριες υπέρ του Χριστού.
δυνατός εἰμι. Γιατί όταν είμαι αδύνατος, τότε
είμαι δυνατός.
Η αγάπη και η φροντίδα του
Παύλου για τους Κορινθίους
11 Γέγονα ἄφρων καυχώμενος! 11 Έχω γίνει άφρονας. εσείς με
ὑμεῖς με ἠναγκάσατε. ἐγὼ γὰρ αναγκάσατε. Γιατί εγώ έπρεπε
ὤφειλον ὑφ᾿ ὑμῶν συνίστασθαι· από εσάς να συστήνομαι. επειδή
οὐδὲν γὰρ ὑστέρησα τῶν σε τίποτα δεν υστέρησα από τους
ὑπερλίαν ἀποστόλων, εἰ καὶ πρώτιστους αποστόλους, αν και
οὐδέν εἰμι. τίποτα δεν είμαι.
12 τὰ μὲν σημεῖα τοῦ ἀποστόλου 12 Πράγματι, τα θαυματουργικά
κατειργάσθη ἐν ὑμῖν ἐν πάσῃ σημεία του αποστόλου
ὑπομονῇ, ἐν σημείοις καὶ τέρασι πραγματοποιήθηκαν μεταξύ σας
καὶ δυνάμεσι. με όλη την υπομονή, με σημεία
και τέρατα και δυνάμεις.
13 τί γάρ ἐστιν ὃ ἡττήθητε ὑπὲρ 13 Γιατί ποιο είναι αυτό στο οποίο
τὰς λοιπὰς ἐκκλησίας, εἰ μὴ ὅτι γίνατε κατώτεροι περισσότερο
αὐτὸς ἐγὼ οὐ κατενάρκησα από τις υπόλοιπες εκκλησίες
ὑμῶν; χαρίσασθέ μοι τὴν ἀδικίαν παρά μόνο στο ότι ο ίδιος εγώ δε
ταύτην. σας καταβάρυνα; Συγχωρέστε
μου την αδικία αυτή!
14 ᾿Ιδοὺ τρίτον ἑτοίμως ἔχω 14 Ιδού, αυτήν την τρίτη φορά
ἐλθεῖν πρὸς ὑμᾶς, καὶ οὐ είμαι έτοιμος να έρθω προς εσάς
καταναρκήσω ὑμῶν· οὐ γὰρ και δε θα σας καταβαρύνω. Γιατί
ζητῶ τὰ ὑμῶν, ἀλλὰ ὑμᾶς. οὐ γὰρ δε ζητώ τα δικά σας, αλλά εσάς.
ὀφείλει τὰ τέκνα τοῖς γονεῦσι Γιατί δεν οφείλουν τα τέκνα να
θησαυρίζειν, ἀλλ᾿ οἱ γονεῖς τοῖς θησαυρίζουν για τους γονείς,
τέκνοις. αλλά οι γονείς για τα τέκνα.

15 ἐγὼ δὲ ἥδιστα δαπανήσω καὶ 15 Εγώ μάλιστα πολύ ευχαρίστως
ἐκδαπανηθήσομαι ὑπὲρ τῶν θα δαπανήσω και θα δαπανηθώ

ΠΡΟΣ ΚΟΡΙΝΘΙΟΥΣ Β Κεφ. ΙΒ’


ψυχῶν ὑμῶν, εἰ καὶ περισσοτέρως πλήρως υπέρ των ψυχών σας. Αν
ὑμᾶς ἀγαπῶν ἧττον ἀγαπῶμαι. και περισσότερο σας αγαπώ,
λιγότερο αγαπιέμαι;
16 ῎Εστω δέ, ἐγὼ οὐ κατεβάρησα 16 Έστω όμως, εγώ δε σας
ὑμᾶς, ἀλλ᾿ ὑπάρχων πανοῦργος καταβάρυνα. αλλά επειδή είμαι
δόλῳ ὑμᾶς ἔλαβον. πανούργος, σας παγίδεψα με
δόλο.
17 μή τινα ὧν ἀπέσταλκα πρὸς 17 Μήπως με κάποιον από αυτούς
ὑμᾶς, δι᾿ αὐτοῦ ἐπλεονέκτησα που έχω αποστείλει προς εσάς,
ὑμᾶς; μέσω αυτού σας
εκμεταλλεύτηκα;
18 παρεκάλεσα Τίτον καὶ 18 Παρακάλεσα τον Τίτο, και
συναπέστειλα τὸν ἀδελφόν· μήτι απέστειλα μαζί του τον αδελφό.
ἐπλεονέκτησεν ὑμᾶς Τίτος; οὐ τῷ Μήπως σε κάτι σας
αὐτῷ πνεύματι περιεπατήσαμεν; εκμεταλλεύτηκε ο Τίτος; Δεν
οὐ τοῖς αὐτοῖς ἴχνεσι; περπατήσαμε στο ίδιο πνεύμα;
Δεν περπατήσαμε στα ίδια ίχνη;
19 Πάλιν δοκεῖτε ὅτι ὑμῖν 19 Από καιρό νομίζετε ότι σ’ εσάς
ἀπολογούμεθα; κατενώπιον τοῦ απολογούμαστε. Απέναντι στο
Θεοῦ ἐν Χριστῷ λαλοῦμεν· τὰ δὲ Θεό μέσω του Χριστού μιλάμε.
πάντα, ἀγαπητοί, ὑπὲρ τῆς ὑμῶν Και τα πάντα γίνονται,
οἰκοδομῆς. αγαπητοί, για τη δική σας
οικοδομή.
20 φοβοῦμαι γὰρ μήπως ἐλθὼν 20 Γιατί φοβούμαι μήπως, όταν
οὐχ οἵους θέλω εὕρω ὑμᾶς, κἀγὼ έρθω, δε σας βρω τέτοιους που
εὑρεθῶ ὑμῖν οἷον οὐ θέλετε, θέλω κι εγώ βρεθώ από εσάς
μήπως ἔρεις, ζῆλοι, θυμοί, τέτοιος που δε θέλετε. Μήπως
ἐριθεῖαι, καταλαλιαί, ψιθυρισμοί, υπάρχουν έριδα, ζήλια, θυμοί,
φυσιώσεις, ἀκαταστασίαι, φατριασμοί, καταλαλιές,
ψιθυρισμοί με διαβολές,
φουσκώματα από υπερηφάνεια,
ακαταστασίες.
21 μὴ πάλιν ἐλθόντα με 21 Μήπως, όταν έρθω πάλι, με
ταπεινώσῃ ὁ Θεός μου πρὸς ὑμᾶς ταπεινώσει ο Θεός μου μπροστά
καὶ πενθήσω πολλοὺς τῶν σας και πενθήσω πολλούς από
προημαρτηκότων καὶ μὴ αυτούς που έχουν αμαρτήσει
μετανοησάντων ἐπὶ τῇ προηγουμένως, και δε
ἀκαθαρσίᾳ καὶ πορνείᾳ καὶ μετάνιωσαν για την ακαθαρσία
ἀσελγείᾳ ᾗ ἔπραξαν. και την πορνεία και την ασέλγεια
που έπραξαν.

ΠΡΟΣ ΚΟΡΙΝΘΙΟΥΣ Β Κεφ. ΙΓ’




Τελικές προειδοποιήσεις και
χαιρετισμοί
1 Τρίτον τοῦτο ἔρχομαι πρὸς 1 Αυτήν την τρίτη φορά έρχομαι
ὑμᾶς· ἐπὶ στόματος δύο προς εσάς. Πάνω στη μαρτυρία
μαρτύρων καὶ τριῶν σταθήσεται του στόματος δύο μαρτύρων και
πᾶν ρῆμα· τριών θα σταθεί κάθε λόγος.
2 προείρηκα καὶ προλέγω, ὡς 2 Έχω προείπει και προλέγω,

παρὼν τὸ δεύτερον, καὶ ἀπὼν νῦν όπως όταν ήμουν παρών τη
γράφω τοῖς προημαρτηκόσι καὶ δεύτερη φορά και απών τώρα, σ’
τοῖς λοιποῖς πᾶσιν, ὅτι ἐὰν ἔλθω αυτούς που έχουν αμαρτήσει
εἰς τὸ πάλιν οὐ φείσομαι, προηγουμένως και σ’ όλους τους
λοιπούς ότι, αν έρθω πάλι, δε θα
σας λυπηθώ,
3 ἐπεὶ δοκιμὴν ζητεῖτε τοῦ ἐν ἐμοὶ 3 επειδή δοκιμή ζητάτε του
λαλοῦντος Χριστοῦ, ὃς εἰς ὑμᾶς Χριστού που μιλά μέσα από
οὐκ ἀσθενεῖ, ἀλλὰ δυνατεῖ ἐν εμένα, ο οποίος ως προς εσάς δεν
ὑμῖν. είναι αδύνατος, αλλά είναι
δυνατός μεταξύ σας.
4 καὶ γὰρ εἰ ἐσταυρώθη ἐξ 4 Και πράγματι, σταυρώθηκε με
ἀσθενείας, ἀλλὰ ζῇ ἐκ δυνάμεως αδυναμία, αλλά ζει με δύναμη
Θεοῦ· καὶ γὰρ ἡμεῖς ἀσθενοῦμεν Θεού. Γιατί κι εμείς είμαστε
ἐν αὐτῷ, ἀλλὰ ζησόμεθα σὺν αδύνατοι μέσα σ’ αυτόν, αλλά θα
αὐτῷ ἐκ δυνάμεως Θεοῦ εἰς ὑμᾶς. ζήσουμε μαζί του από τη δύναμη
του Θεού ως προς εσάς.
5 ῾Εαυτοὺς πειράζετε εἰ ἐστὲ ἐν τῇ 5 Τους εαυτούς σας να εξετάζετε
πίστει, ἑαυτοὺς δοκιμάζετε. ἢ οὐκ αν είστε στην πίστη, τους
ἐπιγινώσκετε ἑαυτοὺς ὅτι ᾿Ιησοῦς εαυτούς σας να δοκιμάζετε. ή δε
Χριστὸς ἐν ὑμῖν ἐστιν; εἰ μή τι γνωρίζετε καλά τους εαυτούς
ἀδόκιμοί ἐστε. σας, ότι ο Ιησούς Χριστός είναι
μέσα σας; Εκτός αν είστε
κίβδηλοι.
6 ἐλπίζω δὲ ὅτι γνώσεσθε ὅτι 6 Ελπίζω όμως ότι θα γνωρίσετε
ἡμεῖς οὐκ ἐσμὲν ἀδόκιμοι. ότι εμείς δεν είμαστε κίβδηλοι.
7 εὔχομαι δὲ πρὸς τὸν Θεὸν μὴ 7 Ευχόμαστε επίσης προς το Θεό
ποιῆσαι ὑμᾶς κακὸν μηδέν, οὐχ εσείς να μην κάνετε κανένα κακό,
ἵνα ἡμεῖς δόκιμοι φανῶμεν, ἀλλ᾿ όχι για να φανούμε εμείς γνήσιοι,
ἵνα ὑμεῖς τὸ καλὸν ποιῆτε, ἡμεῖς αλλά για να κάνετε εσείς το καλό,
δὲ ὡς ἀδόκιμοι ὦμεν. κι εμείς ας είμαστε σαν κίβδηλοι.

ΠΡΟΣ ΚΟΡΙΝΘΙΟΥΣ Β Κεφ. ΙΓ’


8 οὐ γὰρ δυνάμεθά τι κατὰ τῆς 8 Γιατί δεν μπορούμε να κάνουμε
ἀληθείας, ἀλλ᾿ ὑπὲρ τῆς κάτι κατά της αλήθειας, αλλά
ἀληθείας. υπέρ της αλήθειας.
9 χαίρομεν γὰρ ὅταν ἡμεῖς 9 Χαιρόμαστε, πράγματι, όταν
ἀσθενῶμεν, ὑμεῖς δὲ δυνατοὶ ἦτε· εμείς είμαστε αδύνατοι, εσείς
τοῦτο δὲ καὶ εὐχόμεθα, τὴν ὑμῶν όμως είστε δυνατοί. Αυτό και
κατάρτισιν. ευχόμαστε: τη δική σας
κατάρτιση.
10 Διὰ τοῦτο ταῦτα ἀπὼν γράφω, 10 Γι’ αυτό αυτά τα γράφω απών,
ἵνα παρὼν μὴ ἀποτόμως ώστε παρών να μη
χρήσωμαι κατὰ τὴν ἐξουσίαν ἣν χρησιμοποιήσω απότομο τρόπο
ἔδωκέ μοι ὁ Κύριος εἰς οἰκοδομὴν κατά την εξουσία που ο Κύριος
καὶ οὐκ εἰς καθαίρεσιν. μού έδωσε για οικοδομή και όχι
για καταστροφή.
11 Λοιπόν, ἀδελφοί, χαίρετε, 11 Λοιπόν, αδελφοί, χαίρετε,
καταρτίζεσθε, παρακαλεῖσθε, τὸ καταρτίζεστε, να παρηγοριέστε,
αὐτὸ φρονεῖτε, εἰρηνεύετε, καὶ ὁ το ίδιο να φρονείτε, ειρηνεύετε,
Θεὸς τῆς ἀγάπης καὶ εἰρήνης και ο Θεός της αγάπης και της
ἔσται μεθ᾿ ὑμῶν. ειρήνης θα είναι μαζί σας.
12 ᾿Ασπάσασθε ἀλλήλους ἐν ἁγίῳ 12 Χαιρετήστε ο ένας τον άλλο με
φιλήματι. ἀσπάζονται ὑμᾶς οἱ άγιο φίλημα. Σας χαιρετούν όλοι
ἅγιοι πάντες. οι άγιοι.
13 ῾Η χάρις τοῦ Κυρίου ᾿Ιησοῦ 13 Η χάρη του Κυρίου Ιησού
Χριστοῦ καὶ ἡ ἀγάπη τοῦ Θεοῦ Χριστού και η αγάπη του Θεού
καὶ ἡ κοινωνία τοῦ ῾Αγίου και η κοινωνία του Αγίου
Πνεύματος μετὰ πάντων ὑμῶν· Πνεύματος ας είναι μαζί με όλους
ἀμήν. σας.

ΠΡΟΣ ΓΑΛΑΤΑΣ Κεφ. Α’




Χαιρετισμός
1 Παῦλος, ἀπόστολος οὐκ ἀπ' 1 Παύλος, απόστολος όχι από
ἀνθρώπων, οὐδὲ δι' ἀνθρώπου, ανθρώπους ούτε μέσω
ἀλλὰ διὰ ᾿Ιησοῦ Χριστοῦ καὶ ανθρώπου, αλλά μέσω του Ιησού
Θεοῦ πατρὸς τοῦ ἐγείραντος Χριστού και του Θεού Πατέρα
αὐτὸν ἐκ νεκρῶν, που τον έγειρε από τους νεκρούς,
2 καὶ οἱ σὺν ἐμοὶ πάντες ἀδελφοί, 2 και όλοι οι αδελφοί που είναι

ταῖς ἐκκλησίαις τῆς Γαλατίας· μαζί μου, προς τις εκκλησίες της
Γαλατίας.
3 χάρις ὑμῖν καὶ εἰρήνη ἀπὸ Θεοῦ 3 Χάρη σ’ εσάς και ειρήνη από το
πατρὸς καὶ Κυρίου ἡμῶν ᾿Ιησοῦ Θεό Πατέρα μας και από τον
Χριστοῦ, Κύριο Ιησού Χριστό,
4 τοῦ δόντος ἑαυτὸν ὑπὲρ τῶν 4 που έδωσε τον εαυτό του για τις
ἁμαρτιῶν ἡμῶν, ὅπως ἐξέληται αμαρτίες μας, για να μας
ἡμᾶς ἐκ τοῦ ἐνεστῶτος αἰῶνος ελευθερώσει από τον τωρινό
πονηροῦ κατὰ τὸ θέλημα τοῦ κακό αιώνα κατά το θέλημα του
Θεοῦ καὶ πατρὸς ἡμῶν, Θεού και Πατέρα μας,
5 ᾧ ἡ δόξα εἰς τοὺς αἰῶνας τῶν 5 στον οποίο ανήκει η δόξα στους
αἰώνων· ἀμήν. αιώνες των αιώνων. Αμήν.
Ένα μόνο είναι το Ευαγγέλιο
6 Θαυμάζω ὅτι οὕτω ταχέως 6 Θαυμάζω γιατί έτσι γρήγορα
μετατίθεσθε ἀπὸ τοῦ καλέσαντος μετατοπίζεστε από εκείνον που
ὑμᾶς ἐν χάριτι Χριστοῦ εἰς ἕτερον σας κάλεσε με τη χάρη του
εὐαγγέλιον, Χριστού σε άλλο ευαγγέλιο,
7 ὃ οὐκ ἔστιν ἄλλο, εἰ μή τινές 7 που δεν είναι άλλο παρά μόνο
εἰσιν οἱ ταράσσοντες ὑμᾶς καὶ είναι μερικοί που σας ταράζουν
θέλοντες μεταστρέψαι τὸ και θέλουν να διαστρέψουν το
εὐαγγέλιον τοῦ Χριστοῦ. ευαγγέλιο του Χριστού.
8 ἀλλὰ καὶ ἐὰν ἡμεῖς ἢ ἄγγελος ἐξ 8 Αλλά και αν εμείς ή άγγελος
οὐρανοῦ εὐαγγελίζηται ὑμῖν παρ' από τον ουρανό σας ευαγγελίζει
ὃ εὐηγγελισάμεθα ὑμῖν, ἀνάθεμα άλλο εκτός από αυτό που σας
ἔστω. ευαγγελίσαμε, ας είναι ανάθεμα.
9 ὡς προειρήκαμεν, καὶ ἄρτι 9 Όπως το έχουμε προείπει και
πάλιν λέγω· εἴ τις ὑμᾶς τώρα πάλι το λέω: αν κάποιος
εὐαγγελίζεται παρ' ὃ παρελάβετε, σας ευαγγελίζει άλλο εκτός από
ἀνάθεμα ἔστω. αυτό που παραλάβατε, ας είναι
ανάθεμα.
10 ἄρτι γὰρ ἀνθρώπους πείθω ἢ 10 Γιατί τώρα ανθρώπους
τὸν Θεόν; ἢ ζητῶ ἀνθρώποις προσπαθώ να πείσω,
ἀρέσκειν; εἰ γὰρ ἔτι ἀνθρώποις κερδίζοντας την εύνοιά τους, ή το

ΠΡΟΣ ΓΑΛΑΤΑΣ Κεφ. Α’


ἤρεσκον, Χριστοῦ δοῦλος οὐκ ἂν Θεό; Ή ζητώ σε ανθρώπους να
ἤμην. αρέσω; Αν ακόμα επιδίωκα να
αρέσω σε ανθρώπους, δε θα
ήμουν δούλος του Χριστού.
Πώς ο Παύλος έγινε απόστολος
11 Γνωρίζω δὲ ὑμῖν, ἀδελφοί, τὸ 11 Σας γνωρίζω λοιπόν, αδελφοί,
εὐαγγέλιον τὸ εὐαγγελισθὲν ὑπ' ότι το ευαγγέλιο που κηρύχτηκε
ἐμοῦ ὅτι οὐκ ἔστι κατὰ από εμένα δεν είναι ανθρώπινο.
ἄνθρωπον·
12 οὐδὲ γὰρ ἐγὼ παρὰ ἀνθρώπου 12 γιατί ούτε εγώ το παράλαβα
παρέλαβον αὐτὸ οὔτε ἐδιδάχθην, ούτε το διδάχτηκα από άνθρωπο,
ἀλλὰ δι' ἀποκαλύψεως ᾿Ιησοῦ αλλά με αποκάλυψη Ιησού
Χριστοῦ. Χριστού.
13 ᾿Ηκούσατε γὰρ τὴν ἐμὴν 13 Γιατί ακούσατε για τη
ἀναστροφήν ποτε ἐν τῷ συμπεριφορά μου που είχα
᾿Ιουδαϊσμῷ, ὅτι καθ' ὑπερβολὴν κάποτε στον Ιουδαϊσμό, ότι
ἐδίωκον τὴν ἐκκλησίαν τοῦ Θεοῦ υπερβολικά καταδίωκα την
καὶ ἐπόρθουν αὐτήν, εκκλησία του Θεού και
προσπαθούσα να την αφανίσω,
14 καὶ προέκοπτον ἐν τῷ 14 και πρόκοβα στον Ιουδαϊσμό
᾿Ιουδαϊσμῷ ὑπὲρ πολλοὺς περισσότερο από πολλούς
συνηλικιώτας ἐν τῷ γένει μου, συνομήλικους στο έθνος μου και
περισσοτέρως ζηλωτὴς ὑπάρχων ήμουν περισσότερο ζηλωτής από
τῶν πατρικῶν μου παραδόσεων. αυτούς των πατρικών μου
παραδόσεων.
15 ῞Οτε δὲ εὐδόκησεν ὁ Θεὸς ὁ 15 Όταν όμως ευδόκησε ο Θεός,
ἀφορίσας με ἐκ κοιλίας μητρός που με ξεχώρισε από την κοιλιά
μου καὶ καλέσας διὰ τῆς χάριτος της μητέρας μου και με κάλεσε με
αὐτοῦ τη χάρη του,
16 ἀποκαλύψαι τὸν υἱὸν αὐτοῦ ἐν 16 να αποκαλύψει τον Υιό του σ’
ἐμοί, ἵνα εὐαγγελίζωμαι αὐτὸν ἐν εμένα, για να τον ευαγγελίζομαι
τοῖς ἔθνεσιν, εὐθέως οὐ μεταξύ των εθνικών, αμέσως δε
προσανεθέμην σαρκὶ καὶ αἵματι, συμβουλεύτηκα σάρκα και αίμα
17 οὐδὲ ἀνῆλθον εἰς ῾Ιεροσόλυμα 17 ούτε ανέβηκα στα Ιεροσόλυμα
πρὸς τοὺς πρὸ ἐμοῦ ἀποστόλους, προς τους αποστόλους που ήταν
ἀλλὰ ἀπῆλθον εἰς ᾿Αραβίαν, καὶ πριν από εμένα, αλλά έφυγα στην
πάλιν ὑπέστρεψα εἰς Δαμασκόν. Αραβία και κατόπιν πάλι
επέστρεψα στη Δαμασκό.
18 ῎Επειτα μετὰ ἔτη τρία ἀνῆλθον 18 Έπειτα, μετά από τρία έτη,
εἰς ῾Ιεροσόλυμα ἱστορῆσαι ανέβηκα στα Ιεροσόλυμα, για να

Πέτρον, καὶ ἐπέμεινα πρὸς αὐτὸν γνωρίσω προσωπικά τον Κηφά
ἡμέρας δεκαπέντε·

ΠΡΟΣ ΓΑΛΑΤΑΣ Κεφ. Α’


και παρέμεινα κοντά του
δεκαπέντε ημέρες.
19 ἕτερον δὲ τῶν ἀποστόλων οὐκ 19 Άλλον όμως από τους
εἶδον εἰ μὴ ᾿Ιάκωβον τὸν ἀδελφὸν αποστόλους δεν είδα παρά μόνο
τοῦ Κυρίου. τον Ιάκωβο, τον αδελφό του
Κυρίου.
20 ἃ δὲ γράφω ὑμῖν, ἰδοὺ ἐνώπιον 20 Και γι’ αυτά που γράφω σ’
τοῦ Θεοῦ ὅτι οὐ ψεύδομαι. εσάς, ιδού, μπροστά στο Θεό το
λέω ότι δεν ψεύδομαι.
21 ἔπειτα ἦλθον εἰς τὰ κλίματα 21 Έπειτα ήρθα στα μέρη της
τῆς Συρίας καὶ τῆς Κιλικίας. Συρίας και της Κιλικίας.
22 ἤμην δὲ ἀγνοούμενος τῷ 22 Και ήταν άγνωστο το
προσώπῳ ταῖς ἐκκλησίαις τῆς πρόσωπό μου στις εκκλησίες της
᾿Ιουδαίας ταῖς ἐν Χριστῷ· Ιουδαίας που ανήκουν στο
Χριστό.
23 μόνον δὲ ἀκούοντες ἦσαν ὅτι ὁ 23 Αλλά μόνο άκουγαν: «Αυτός
διώκων ἡμᾶς ποτε νῦν που μας καταδίωκε κάποτε τώρα
εὐαγγελίζεται τὴν πίστιν ἥν ποτε ευαγγελίζεται την πίστη που
ἐπόρθει, άλλοτε προσπαθούσε να
αφανίσει»
24 καὶ ἐδόξαζον ἐν ἐμοὶ τὸ Θεόν. 24 και δόξαζαν για μένα το Θεό.

ΠΡΟΣ ΓΑΛΑΤΑΣ Κεφ. Β’




Η αποστολική σύνοδος
1 Ἔπειτα διὰ δεκατεσσάρων ἐτῶν 1 Έπειτα, ύστερα από
πάλιν ἀνέβην εἰς ῾Ιεροσόλυμα δεκατέσσερα έτη, πάλι ανέβηκα
μετὰ Βαρνάβα, συμπαραλαβὼν στα Ιεροσόλυμα μαζί με το
καὶ Τίτον· Βαρνάβα, αφού πήρα μαζί μου
και τον Τίτο.
2 ἀνέβην δὲ κατὰ ἀποκάλυψιν· 2 Και ανέβηκα σύμφωνα με

καὶ ἀνεθέμην αὐτοῖς τὸ αποκάλυψη. και τους εξέθεσα το
εὐαγγέλιον ὃ κηρύσσω ἐν τοῖς ευαγγέλιο που κηρύττω στα
ἔθνεσι, κατ' ἰδίαν δὲ τοῖς δοκοῦσι, έθνη, ιδιαιτέρως μάλιστα σ’
μήπως εἰς κενὸν τρέχω ἢ αυτούς που θεωρούνται οι
ἔδραμον. επισημότεροι απόστολοι, μήπως
μάταια τρέχω ή έτρεξα.
3 ἀλλ' οὐδὲ Τίτος ὁ σὺν ἐμοί, 3 Αλλά ούτε ο Τίτος που ήταν
῞Ελλην ὤν, ἠναγκάσθη μαζί μου, αν και είναι Έλληνας,
περιτμηθῆναι, αναγκάστηκε να περιτμηθεί.
4 διὰ δὲ τοὺς παρεισάκτους 4 Και δεν αναγκάστηκε ούτε
ψευδαδέλφους, οἵτινες εξαιτίας των παρείσακτων
παρεισῆλθον κατασκοπῆσαι τὴν ψευδάδελφων οι οποίοι εισήλθαν
ἐλευθερίαν ἡμῶν ἣν ἔχομεν ἐν λαθραία ανάμεσά μας, για να
Χριστῷ ᾿Ιησοῦ, ἵνα ἡμᾶς κατασκοπεύσουν την ελευθερία
καταδουλώσωνται· μας που έχουμε στο Χριστό
Ιησού, ώστε να μας
υποδουλώσουν.
5 οἷς οὐδὲ πρὸς ὥραν εἴξαμεν τῇ 5 Σ’ αυτούς ούτε για μια στιγμή
ὑποταγῇ, ἵνα ἡ ἀλήθεια τοῦ δεν υποχωρήσαμε, ώστε να
εὐαγγελίου διαμείνῃ πρὸς ὑμᾶς. υποταχτούμε, για να διαμείνει σ’
εσάς η αλήθεια του ευαγγελίου.
6 ἀπὸ δὲ τῶν δοκούντων εἶναί τι, 6 Και από αυτούς που
ὁποῖοί ποτε ἦσαν οὐδέν μοι θεωρούνται ότι είναι κάτι – ποιοι
διαφέρει· πρόσωπον Θεὸς ήταν κάποτε τίποτα δε μ’
ἀνθρώπου οὐ λαμβάνει· ἐμοὶ γὰρ ενδιαφέρει. πρόσωπο ανθρώπου
οἱ δοκοῦντες οὐδὲν ο Θεός δεν το λαβαίνει υπόψη του
προσανέθεντο, – σ’ εμένα, πράγματι, αυτοί που
θεωρούνται επισημότεροι τίποτα
δεν πρόσθεσαν.
7 ἀλλὰ τοὐναντίον ἰδόντες ὅτι 7 Αλλά αντίθετα, όταν είδαν ότι
πεπίστευμαι τὸ εὐαγγέλιον τῆς μου έχει εμπιστευτεί ο Θεός το
ἀκροβυστίας καθὼς Πέτρος τῆς ευαγγέλιο γι’ αυτούς που έχουν
περιτομῆς· την ακροβυστία καθώς στον

ΠΡΟΣ ΓΑΛΑΤΑΣ Κεφ. Β’


Πέτρο γι’ αυτούς που έχουν την
περιτομή
8 ὁ γὰρ ἐνεργήσας Πέτρῳ εἰς 8 –γιατί αυτός που ενέργησε στον
ἀποστολὴν τῆς περιτομῆς Πέτρο στέλνοντάς τον σε
ἐνήργησε καὶ ἐμοὶ εἰς τὰ ἔθνη· αποστολή γι’ αυτούς που έχουν
την περιτομή ενέργησε και σ’
εμένα στέλνοντάς με στους
εθνικούς –
9 καὶ γνόντες τὴν χάριν τὴν 9 και επειδή αναγνώρισαν τη
δοθεῖσάν μοι, ᾿Ιάκωβος καὶ χάρη που μου δόθηκε, ο Ιάκωβος
Κηφᾶς καὶ ᾿Ιωάννης, οἱ και ο Κηφάς και ο Ιωάννης, που
δοκοῦντες στῦλοι εἶναι, δεξιὰς θεωρούνται ότι είναι στύλοι,
ἔδωκαν ἐμοὶ καὶ Βαρνάβᾳ έδωσαν τα δεξιά τους χέρια σ’
κοινωνίας, ἵνα ἡμεῖς εἰς τὰ ἔθνη, εμένα και στο Βαρνάβα ως
αὐτοὶ δὲ εἰς τὴν περιτομήν· ένδειξη κοινωνίας, για να
πηγαίνουμε εμείς στους
εθνικούς, ενώ αυτοί σ’ αυτούς
που έχουν την περιτομή.
10 μόνον τῶν πτωχῶν ἵνα 10 Ζήτησαν μόνο να θυμούμαστε
μνημονεύωμεν, ὃ καὶ ἐσπούδασα τους φτωχούς, το οποίο και
αὐτὸ τοῦτο ποιῆσαι. φρόντισα αυτό ακριβώς να κάνω.
Ο Παύλος επιπλήττει τον Πέτρο
στην Αντιόχεια
11 ῞Οτε δὲ ἦλθε Πέτρος εἰς 11 Όταν όμως ήρθε ο Κηφάς στην
᾿Αντιόχειαν, κατὰ πρόσωπον Αντιόχεια, του αντιστάθηκα
αὐτῷ ἀντέστην, ὅτι κατά πρόσωπο, γιατί ήταν
κατεγνωσμένος ἦν. αξιοκατάκριτος.
12 πρὸ τοῦ γὰρ ἐλθεῖν τινας ἀπὸ 12 Γιατί, προτού να έρθουν
᾿Ιακώβου μετὰ τῶν ἐθνῶν μερικοί από τον Ιάκωβο, έτρωγε
συνήσθιεν· ὅτε δὲ ἦλθον, μαζί με τους εθνικούς. Αλλά όταν
ὑπέστελλε καὶ ἀφώριζεν ἑαυτόν, ήρθαν, αποσύρθηκε και
φοβούμενος τοὺς ἐκ περιτομῆς. αποχώρισε τον εαυτό του, επειδή
φοβόταν αυτούς που
προέρχονταν από την περιτομή.
13 καὶ συνυπεκρίθησαν αὐτῷ καὶ 13 Και υποκρίθηκαν μαζί του και
οἱ λοιποὶ ᾿Ιουδαῖοι, ὥστε καὶ οι υπόλοιποι Ιουδαίοι, ώστε και ο
Βαρνάβας συναπήχθη αὐτῶν τῇ Βαρνάβας παρασύρθηκε μαζί
ὑποκρίσει. στην υποκρισία τους.
14 ἀλλ' ὅτε εἶδον ὅτι οὐκ 14 Αλλά όταν είδα ότι δε βαδίζουν
ὀρθοποδοῦσι πρὸς τὴν ἀλήθειαν ορθά ως προς την αλήθεια του

τοῦ εὐαγγελίου, εἶπον τῷ Πέτρῳ ευαγγελίου, είπα στον Κηφά
ἔμπροσθεν πάντων· εἰ σὺ μπροστά σε όλους: «Αν εσύ, που

ΠΡΟΣ ΓΑΛΑΤΑΣ Κεφ. Β’


᾿Ιουδαῖος ὑπάρχων ἐθνικῶς ζῇς είσαι Ιουδαίος, ζεις σαν εθνικός
καὶ οὐκ ἰουδαϊκῶς, τί τὰ ἔθνη και όχι σαν Ιουδαίος, πώς
ἀναγκάζεις ἰουδαΐζειν; αναγκάζεις τους εθνικούς να
ιουδαΐζουν;»
Η σωτηρία προέρχεται από το
Χριστό και όχι από το Νόμο
15 ῾Ημεῖς φύσει ᾿Ιουδαῖοι καὶ οὐκ 15 Εμείς είμαστε από τη φύση μας
ἐξ ἐθνῶν ἁμαρτωλοί, Ιουδαίοι και όχι από τα έθνη
αμαρτωλοί.
16 εἰδότες δὲ ὅτι οὐ δικαιοῦται 16 Επειδή όμως ξέρουμε ότι δε
ἄνθρωπος ἐξ ἔργων νόμου ἐὰν μὴ δικαιώνεται ο άνθρωπος από τα
διὰ πίστεως ᾿Ιησοῦ Χριστοῦ, καὶ έργα του νόμου παρά μόνο μέσω
ἡμεῖς εἰς Χριστὸν ᾿Ιησοῦν της πίστης στον Ιησού Χριστό, γι’
ἐπιστεύσαμεν, ἵνα δικαιωθῶμεν αυτό και εμείς πιστέψαμε στο
ἐκ πίστεως Χριστοῦ καὶ οὐκ ἐξ Χριστό Ιησού, για να
ἔργων νόμου, διότι οὐ δικαιωθούμε από την πίστη στο
δικαιωθήσεται ἐξ ἔργων νόμου Χριστό και όχι από τα έργα του
πᾶσα σάρξ. νόμου. γιατί από τα έργα του
νόμου δε θα δικαιωθεί καμιά
σάρκα.
17 εἰ δὲ ζητοῦντες δικαιωθῆναι ἐν 17 Αν όμως, ζητώντας να
Χριστῷ εὑρέθημεν καὶ αὐτοὶ δικαιωθούμε με το Χριστό,
ἁμαρτωλοί, ἆρα Χριστὸς βρεθήκαμε κι εμείς οι ίδιοι
ἁμαρτίας διάκονος; μὴ γένοιτο. αμαρτωλοί, άρα ο Χριστός είναι
διάκονος της αμαρτίας; Είθε να
μη γίνει!
18 εἰ γὰρ ἃ κατέλυσα ταῦτα πάλιν 18 Γιατί, αν όσα γκρέμισα, αυτά
οἰκοδομῶ, παραβάτην ἐμαυτὸν πάλι οικοδομώ, παραβάτη
συνίστημι. αποδείχνω τον εαυτό μου.
19 ἐγὼ γὰρ διὰ νόμου νόμῳ 19 Γιατί εγώ πέθανα ως προς το
ἀπέθανον, ἵνα Θεῷ ζήσω. νόμο διαμέσου του νόμου, για να
ζήσω για το Θεό. Μαζί με το
Χριστό έχω σταυρωθεί.
20 Χριστῷ συνεσταύρωμαι· ζῶ δὲ 20 Ζω, λοιπόν, όχι πια εγώ, αλλά
οὐκέτι ἐγώ, ζῇ δὲ ἐν ἐμοὶ Χριστός· ζει μέσα μου ο Χριστός. Και τη
ὃ δὲ νῦν ζῶ ἐν σαρκί, ἐν πίστει ζῶ ζωή που τώρα ζω στη σάρκα, τη
τῇ τοῦ υἱοῦ τοῦ Θεοῦ τοῦ ζω με την πίστη που έχω στον Υιό
ἀγαπήσαντός με καὶ παραδόντος του Θεού, ο οποίος με αγάπησε
ἑαυτὸν ὑπὲρ ἐμοῦ. και παράδωσε τον εαυτό του για
μένα.

ΠΡΟΣ ΓΑΛΑΤΑΣ Κεφ. Β’


21 Οὐκ ἀθετῶ τὴν χάριν τοῦ Θεοῦ· 21 Δεν απορρίπτω τη χάρη του
εἰ γὰρ διὰ νόμου δικαιοσύνη, ἄρα Θεού. γιατί αν μέσω του νόμου
Χριστὸς δωρεὰν ἀπέθανεν. επιτυγχάνεται η δικαίωση, άρα ο
Χριστός χωρίς λόγο πέθανε.

ΠΡΟΣ ΓΑΛΑΤΑΣ Κεφ. Γ’




Νόμος ή πίστη;
1 Ὦ ἀνόητοι Γαλάται, τίς ὑμᾶς 1 Ω ανόητοι Γαλάτες, ποιος
ἐβάσκανε τῇ ἀληθείᾳ μὴ βάσκανε εσάς, απέναντι στα
πείθεσθαι, οἷς κατ' ὀφθαλμοὺς μάτια των οποίων ο Ιησούς
᾿Ιησοῦς Χριστὸς προεγράφη ἐν Χριστός προκηρύχτηκε
ὑμῖν ἐσταυρωμένος; σταυρωμένος;
2 τοῦτο μόνον θέλω μαθεῖν ἀφ' 2 Αυτό μόνο θέλω να μάθω από

ὑμῶν· ἐξ ἔργων νόμου τὸ Πνεῦμα εσάς: από τα έργα του νόμου
ἐλάβετε ἢ ἐξ ἀκοῆς πίστεως; λάβατε το Πνεύμα ή από την
ακοή στο κήρυγμα της πίστης;
3 οὕτως ἀνόητοί ἐστε; 3 Τόσο ανόητοι είστε, ενώ
ἐναρξάμενοι πνεύματι νῦν σαρκὶ αρχίσατε με το Πνεύμα, τώρα
ἐπιτελεῖσθε; αποτελειώνετε με τη σάρκα;
4 τοσαῦτα ἐπάθετε εἰκῆ; εἴ γε καὶ 4 Τόσα πολλά τα πάθατε μάταια;
εἰκῆ. Αν βέβαια ήταν πράγματι
μάταια.
5 ὁ οὖν ἐπιχορηγῶν ὑμῖν τὸ 5 Αυτός, λοιπόν, που σας χορηγεί
Πνεῦμα καὶ ἐνεργῶν δυνάμεις ἐν άφθονα το Πνεύμα και ενεργεί
ὑμῖν, ἐξ ἔργων νόμου ἢ ἐξ ἀκοῆς θαυματουργικές δυνάμεις
πίστεως; μεταξύ σας το κάνει από τα έργα
του νόμου ή από την ακοή στο
κήρυγμα της πίστης;
6 καθὼς ᾿Αβραὰμ ἐπίστευσε τῷ 6 Καθώς ο Αβραάμ πίστεψε στο
Θεῷ, καὶ ἐλογίσθη αὐτῷ εἰς Θεό, και τον λογαριάστηκε για
δικαιοσύνην. δικαίωση, έτσι έγινε σ’ εσάς.
7 Γινώσκετε ἄρα ὅτι οἱ ἐκ 7 Άρα, ας γνωρίζετε ότι όσοι
πίστεως, οὗτοί εἰσιν υἱοὶ προέρχονται από την πίστη,
᾿Αβραάμ. αυτοί είναι γιοι του Αβραάμ.
8 προϊδοῦσα δὲ ἡ γραφὴ ὅτι ἐκ 8 Και επειδή προείδε η Γραφή ότι
πίστεως δικαιοῖ τὰ ἔθνη ὁ Θεός, από την πίστη δικαιώνει τα έθνη
προευηγγελίσατο τῷ ᾿Αβραὰμ ο Θεός, προανάγγειλε την καλή
ὅτι ἐνευλογηθήσονται ἐν σοὶ αγγελία στον Αβραάμ: Θα
πάντα τὰ ἔθνη. ευλογηθούν σ’ εσένα όλα τα
έθνη.
9 ὥστε οἱ ἐκ πίστεως εὐλογοῦνται 9 Ώστε οι άνθρωποι της πίστης
σὺν τῷ πιστῷ ᾿Αβραάμ. ευλογούνται μαζί με τον πιστό
Αβραάμ.
10 ῞Οσοι γὰρ ἐξ ἔργων νόμου 10 Γιατί όσοι εξαρτώνται από τα
εἰσίν, ὑπὸ κατάραν εἰσί· έργα του νόμου είναι κάτω από
γέγραπται γάρ· ἐπικατάρατος κατάρα. Επειδή είναι γραμμένο:

ΠΡΟΣ ΓΑΛΑΤΑΣ Κεφ. Γ’


πᾶς ὃς οὐκ ἐμμένει ἐν πᾶσι τοῖς Καταραμένος είναι καθένας που
γεγραμμένοις ἐν τῷ βιβλίῳ τοῦ δε μένει σταθερός σε όλα όσα
νόμου τοῦ ποιῆσαι αὐτά· είναι γραμμένα μέσα στο βιβλίο
του νόμου, για να κάνει αυτά.
11 ὅτι δὲ ἐν νόμῳ οὐδεὶς 11 Αλλά ότι με το νόμο κανείς δε
δικαιοῦται παρὰ τῷ Θεῷ, δῆλον· δικαιώνεται μπροστά στο Θεό
ὅτι ὁ δίκαιος ἐκ πίστεως ζήσεται. είναι φανερό, γιατί ο δίκαιος θα
ζήσει από την πίστη.
12 ὁ δὲ νόμος οὐκ ἔστιν ἐκ 12 Επιπλέον, ο νόμος δεν
πίστεως, ἀλλ' ὁ ποιήσας αὐτὰ εξαρτάται από την πίστη, αλλά
ἄνθρωπος ζήσεται ἐν αὐτοῖς. εκείνος που έκανε αυτά θα ζήσει
μέσω αυτών.
13 Χριστὸς ἡμᾶς ἐξηγόρασεν ἐκ 13 Ο Χριστός μάς εξαγόρασε από
τῆς κατάρας τοῦ νόμου την κατάρα του νόμου, αφού
γενόμενος ὑπὲρ ἡμῶν κατάρα· έγινε για μας κατάρα – γιατί είναι
γέγραπται γάρ· ἐπικατάρατος γραμμένο: Καταραμένος
πᾶς ὁ κρεμάμενος ἐπὶ ξύλου· καθένας που κρέμεται πάνω σε
ξύλο –
14 ἵνα εἰς τὰ ἔθνη ἡ εὐλογία τοῦ 14 για να έρθει στα έθνη η
᾿Αβραὰμ γένηται ἐν Χριστῷ ευλογία του Αβραάμ μέσω του
᾿Ιησοῦ, ἵνα τὴν ἐπαγγελίαν τοῦ Χριστού Ιησού, ώστε να λάβουμε
Πνεύματος λάβωμεν διὰ τῆς την υπόσχεση του Πνεύματος
πίστεως. μέσω της πίστης.
Νόμος και επαγγελίες
15 ᾿Αδελφοί, κατὰ ἄνθρωπον 15 Αδελφοί, τώρα μιλώ
λέγω· ὅμως ἀνθρώπου ανθρώπινα: μια επικυρωμένη
κεκυρωμένην διαθήκην οὐδεὶς διαθήκη, αν και είναι ενός
ἀθετεῖ ἢ ἐπιδιατάσσεται. ανθρώπου, όμως κανείς δεν την
αθετεί ή δεν της προσθέτει κάτι.
16 τῷ δὲ ᾿Αβραὰμ ἐρρέθησαν αἱ 16 Στον Αβραάμ, λοιπόν,
ἐπαγγελίαι καὶ τῷ σπέρματι ειπώθηκαν οι υποσχέσεις και
αὐτοῦ· οὐ λέγει, καὶ τοῖς στον απόγονό του. Δε λέει, «και
σπέρμασιν, ὡς ἐπὶ πολλῶν, ἀλλ' στους απογόνους» σαν να μιλά
ὡς ἐφ' ἑνός, καὶ τῷ σπέρματί σου, για πολλούς, αλλά σαν να μιλά
ὅς ἐστι Χριστός. για έναν: και στον απόγονό σου,
ο οποίος είναι ο Χριστός.
17 τοῦτο δὲ λέγω· διαθήκην 17 Και τούτο θέλω να πω: τη
προκεκυρωμένην ὑπὸ τοῦ Θεοῦ διαθήκη, που έχει επικυρωθεί
εἰς Χριστὸν ὁ μετὰ ἔτη προηγουμένως από το Θεό, δεν
τετρακόσια καὶ τριάκοντα την ακυρώνει ο νόμος που έχει

γεγονὼς νόμος οὐκ ἀκυροῖ, εἰς τὸ γίνει μετά τετρακόσια τριάντα
καταργῆσαι τὴν ἐπαγγελίαν.

ΠΡΟΣ ΓΑΛΑΤΑΣ Κεφ. Γ’


έτη, ώστε να καταργήσει την
υπόσχεση.
18 εἰ γὰρ ἐκ νόμου ἡ κληρονομία, 18 Γιατί αν από το νόμο είναι η
οὐκέτι ἐξ ἐπαγγελίας· τῷ δὲ κληρονομιά, δεν είναι πια από
᾿Αβραὰμ δι' ἐπαγγελίας την υπόσχεση. Και στον Αβραάμ
κεχάρισται ὁ Θεός. μέσω υπόσχεσης την έχει χαρίσει
ο Θεός.
19 Τί οὖν ὁ νόμος; τῶν 19 Γιατί λοιπόν δόθηκε ο νόμος; Ο
παραβάσεων χάριν προσετέθη, νόμος προστέθηκε εξαιτίας των
ἄχρις οὗ ἔλθῃ τὸ σπέρμα ᾧ παραβάσεων και διατάχτηκε
ἐπήγγελται, διαταγεὶς δι' μέσω αγγέλων με το χέρι ενός
ἀγγέλων ἐν χειρὶ μεσίτου. μεσίτη, μέχρις ότου έρθει ο
απόγονος στον οποίο δόθηκε η
υπόσχεση.
20 ὁ δὲ μεσίτης ἑνὸς οὐκ ἔστιν, ὁ 20 Ο μεσίτης, λοιπόν, δεν ανήκει
δὲ Θεὸς εἷς ἐστιν. σε έναν, ενώ ο Θεός είναι ένας.
21 ὁ οὖν νόμος κατὰ τῶν 21 Ο νόμος, λοιπόν, είναι κατά
ἐπαγγελιῶν τοῦ Θεοῦ; μὴ γένοιτο. των υποσχέσεων του Θεού; Είθε
εἰ γὰρ ἐδόθη νόμος ὁ δυνάμενος να μη γίνει! Γιατί αν είχε δοθεί
ζωοποιῆσαι, ὄντως ἂν ἐκ νόμου νόμος που να δύναται να
ἦν ἡ δικαιοσύνη· ζωοποιήσει, πράγματι από το
νόμο θα προερχόταν η δικαίωση.
22 ἀλλὰ συνέκλεισεν ἡ γραφὴ τὰ 22 Αλλά συνέκλεισε η Γραφή τα
πάντα ὑπὸ ἁμαρτίαν, ἵνα ἡ πάντα κάτω από την αμαρτία,
ἐπαγγελία ἐκ πίστεως ᾿Ιησοῦ ώστε να δοθεί η υπόσχεση από
Χριστοῦ δοθῇ τοῖς πιστεύουσι. την πίστη του Ιησού Χριστού σ’
εκείνους που πιστεύουν.
23 Πρὸ δὲ τοῦ ἐλθεῖν τὴν πίστιν 23 Προτού όμως να έρθει η πίστη,
ὑπὸ νόμον ἐφρουρούμεθα φρουρούμασταν περικλεισμένοι
συγκεκλεισμένοι εἰς τὴν από το νόμο, για τη μελλοντική
μέλλουσαν πίστιν πίστη που επρόκειτο να
ἀποκαλυφθῆναι. αποκαλυφτεί.
24 ὥστε ὁ νόμος παιδαγωγὸς 24 Ώστε ο νόμος έχει γίνει δούλος
ἡμῶν γέγονεν εἰς Χριστόν, ἵνα ἐκ φρουρός παιδιών και οδηγός μας
πίστεως δικαιωθῶμεν· στο Χριστό, για να δικαιωθούμε
από την πίστη.
25 ᾿Ελθούσης δὲ τῆς πίστεως 25 Όταν ήρθε όμως η πίστη, δεν
οὐκέτι ὑπὸ παιδαγωγόν ἐσμεν. είμαστε πια κάτω από δούλο
φρουρό παιδιών και οδηγό.
Ο Χριστός μας ελευθερώνει

ΠΡΟΣ ΓΑΛΑΤΑΣ Κεφ. Γ’


26 πάντες γὰρ υἱοὶ Θεοῦ ἐστε διὰ 26 Γιατί όλοι είστε γιοι του Θεού
τῆς πίστεως ἐν Χριστῷ ᾿Ιησοῦ· μέσω της πίστης στο Χριστό
Ιησού.
27 ὅσοι γὰρ εἰς Χριστὸν 27 Γιατί όσοι στο Χριστό
ἐβαπτίσθητε, Χριστὸν βαφτιστήκατε, το Χριστό
ἐνεδύσασθε. ντυθήκατε.
28 οὐκ ἔνι ᾿Ιουδαῖος οὐδὲ ῞Ελλην, 28 Δεν υπάρχει Ιουδαίος ούτε
οὐκ ἔνι δοῦλος οὐδὲ ἐλεύθερος, Έλληνας, δεν υπάρχει δούλος
οὐκ ἔνι ἄρσεν καὶ θῆλυ· πάντες ούτε ελεύθερος, δεν υπάρχει
γὰρ ὑμεῖς εἷς ἐστε ἐν Χριστῷ αρσενικό και θηλυκό. γιατί όλοι
᾿Ιησοῦ. εσείς είστε ένας στο Χριστό
Ιησού.
29 εἰ δὲ ὑμεῖς Χριστοῦ, ἄρα τοῦ 29 Αν λοιπόν εσείς είστε του
᾿Αβραὰμ σπέρμα ἐστὲ καὶ κατ' Χριστού, άρα είστε σπέρμα του
ἐπαγγελίαν κληρονόμοι. Αβραάμ, κληρονόμοι σύμφωνα
με την υπόσχεση.

ΠΡΟΣ ΓΑΛΑΤΑΣ Κεφ. Δ’




Ο Χριστός μας ελευθερώνει
1 Λέγω δέ, ἐφ' ὅσον χρόνον ὁ 1 Εννοώ, λοιπόν, ότι για όσο
κληρονόμος νήπιός ἐστιν, οὐδὲν χρόνο ο κληρονόμος είναι νήπιο,
διαφέρει δούλου, κύριος πάντων δε διαφέρει σε τίποτα από δούλο,
ὤν, αν και είναι κύριος όλων.
2 ἀλλὰ ὑπὸ ἐπιτρόπους ἐστὶ καὶ 2 Αλλά είναι κάτω από
οἰκονόμους ἄχρι τῆς προθεσμίας επιτρόπους και οικονόμους μέχρι

τοῦ πατρός. την προθεσμία του πατέρα του.
3 οὕτω καὶ ἡμεῖς, ὅτε ἦμεν νήπιοι, 3 Έτσι κι εμείς, όταν ήμασταν
ὑπὸ τὰ στοιχεῖα τοῦ κόσμου ἦμεν νήπια, ήμασταν υποδουλωμένοι
δεδουλωμένοι· κάτω από τα στοιχεία του
κόσμου.
4 ὅτε δὲ ἦλθε τὸ πλήρωμα τοῦ 4 Όταν όμως ήρθε το πλήρωμα
χρόνου, ἐξαπέστειλεν ὁ Θεὸς τὸν του χρόνου, ο Θεός απέστειλε
υἱὸν αὐτοῦ, γενόμενον ἐκ προς τα έξω τον Υιό του, που
γυναικός, γενόμενον ὑπὸ νόμον, γεννήθηκε από γυναίκα και που
ήταν κάτω από το νόμο,
5 ἵνα τοὺς ὑπὸ νόμον ἐξαγοράσῃ, 5 για να εξαγοράσει αυτούς που
ἵνα τὴν υἱοθεσίαν ἀπολάβωμεν. είναι κάτω από το νόμο, ώστε να
λάβουμε την υιοθεσία.
6 ῞Οτι δέ ἐστε υἱοί, ἐξαπέστειλεν ὁ 6 Και επειδή είστε γιοι, ο Θεός
Θεὸς τὸ Πνεῦμα τοῦ υἱοῦ αὐτοῦ απέστειλε προς τα έξω το Πνεύμα
εἰς τὰς καρδίας ὑμῶν, κρᾶζον· του Υιού του στις καρδιές μας,
ἀββᾶ ὁ πατήρ. που φωνάζει: «Αββά, Πατέρα».
7 ὥστε οὐκέτι εἶ δοῦλος, ἀλλ' υἱός· 7 Ώστε δεν είσαι πια δούλος, αλλά
εἰ δὲ υἱός, καὶ κληρονόμος Θεοῦ γιος. και αν είσαι γιος, είσαι και
διὰ Χριστοῦ. κληρονόμος μέσω του Θεού.
Η αλλαγή στη στάση των Γαλατών
8 ᾿Αλλὰ τότε μὲν οὐκ εἰδότες Θεὸν 8 Αλλά τότε, βέβαια, επειδή δεν
ἐδουλεύσατε τοῖς μὴ φύσει οὖσι ξέρατε το Θεό, υπηρετήσατε ως
θεοῖς· δούλοι σ’ αυτούς που δεν είναι
από τη φύση τους θεοί.
9 νῦν δὲ γνόντες Θεόν, μᾶλλον δὲ 9 Και τώρα όμως που γνωρίσατε
γνωσθέντες ὑπὸ Θεοῦ, πῶς το Θεό, μάλλον όμως
ἐπιστρέφετε πάλιν ἐπὶ τὰ ἀσθενῆ γνωριστήκατε από το Θεό, πώς
καὶ πτωχὰ στοιχεῖα, οἷς πάλιν επιστρέφετε πάλι στα ασθενή και
ἄνωθεν δουλεύειν θέλετε; φτωχά στοιχεία, στα οποία πάλι
από την αρχή θέλετε να
υπηρετείτε ως δούλοι;

ΠΡΟΣ ΓΑΛΑΤΑΣ Κεφ. Δ’


10 ἡμέρας παρατηρεῖσθε καὶ 10 Παρατηρείτε ημέρες και μήνες
μῆνας καὶ καιροὺς καὶ ἐνιαυτούς! και καιρούς και έτη.
11 φοβοῦμαι ὑμᾶς μήπως εἰκῆ 11 Σας φοβάμαι μήπως μάταια
κεκοπίακα εἰς ὑμᾶς. έχω κοπιάσει για σας.
12 Γίνεσθε ὡς ἐγώ, ὅτι κἀγὼ ὡς 12 Γίνεστε όπως εγώ, γιατί κι εγώ
ὑμεῖς, ἀδελφοί, δέομαι ὑμῶν. ήμουν όπως εσείς, αδελφοί. σας
οὐδέν με ἠδικήσατε. παρακαλώ. Σε τίποτα δε με
αδικήσατε.
13 οἴδατε δὲ ὅτι δι' ἀσθένειαν τῆς 13 Ξέρετε, επίσης, ότι εξαιτίας της
σαρκὸς εὐηγγελισάμην ὑμῖν τὸ σωματικής μου ασθένειας σας
πρότερον, ευαγγέλισα την προηγούμενη
φορά.
14 καὶ τὸν πειρασμόν μου τὸν ἐν 14 Και παρόλο τον πειρασμό σας
τῇ σαρκί μου οὐκ ἐξουθενήσατε που είχατε για το σώμα μου, δε με
οὐδὲ ἐξεπτύσατε, ἀλλ' ὡς περιφρονήσατε ούτε με
ἄγγελον Θεοῦ ἐδέξασθέ με, ὡς σιχαθήκατε, αλλά με δεχτήκατε
Χριστὸν ᾿Ιησοῦν. σαν άγγελο Θεού, σαν το Χριστό
Ιησού.
15 τίς οὖν ἦν ὁ μακαρισμὸς ὑμῶν; 15 Πού είναι, λοιπόν, ο
μαρτυρῶ γὰρ ὑμῖν ὅτι εἰ δυνατὸν μακαρισμός σας; Γιατί μαρτυρώ
τοὺς ὀφθαλμοὺς ὑμῶν για σας ότι, αν ήταν δυνατό, τα
ἐξορύξαντες ἂν ἐδώκατέ μοι. μάτια σας θα βγάζατε και θα μου
τα δίνατε.
16 ὥστε ἐχθρὸς ὑμῶν γέγονα 16 Ώστε εχθρός σας έχω γίνει,
ἀληθεύων ὑμῖν; επειδή σας λέω την αλήθεια;
17 ζηλοῦσιν ὑμᾶς οὐ καλῶς, ἀλλὰ 17 Έχουν ζήλο για σας όχι προς το
ἐκκλεῖσαι ὑμᾶς θέλουσιν, ἵνα καλό, αλλά θέλουν να σας
αὐτοὺς ζηλοῦτε. αποκλείσουν από εμάς, για να
έχετε ζήλο γι’ αυτούς.
18 καλὸν δὲ τὸ ζηλοῦσθαι ἐν 18 Καλό λοιπόν είναι να έχετε
καλῷ πάντοτε καὶ μὴ μόνον ἐν τῷ ζήλο στο καλό πάντοτε και όχι
παρεῖναί με πρὸς ὑμᾶς. μόνο κατά τη διάρκεια που
παρευρίσκομαι κοντά σας.
19 τεκνία μου, οὓς πάλιν ὠδίνω, 19 Παιδιά μου, για τους οποίους
ἄχρις οὗ μορφωθῇ Χριστὸς ἐν πάλι έχω ωδίνες μέχρις ότου
ὑμῖν! μορφωθεί ο Χριστός μέσα σας.
20 ἤθελον δὲ παρεῖναι πρὸς ὑμᾶς 20 Ήθελα μάλιστα να
ἄρτι καὶ ἀλλάξαι τὴν φωνήν μου, παρευρίσκομαι κοντά σας τώρα
ὅτι ἀποροῦμαι ἐν ὑμῖν. και να αλλάξω τον τόνο της
φωνής μου, γιατί απορώ μ’ εσάς.

Η αλληγορία της Άγαρ και της
Σάρρας

ΠΡΟΣ ΓΑΛΑΤΑΣ Κεφ. Δ’


21 Λέγετέ μοι οἱ ὑπὸ νόμον 21 Λέγετέ μου, όσοι θέλετε να
θέλοντες εἶναι· τὸν νόμον οὐκ είστε κάτω από το νόμο, το νόμο
ἀκούετε; δεν ακούτε;
22 γέγραπται γὰρ ὅτι ᾿Αβραὰμ 22 Γιατί είναι γραμμένο ότι ο
δύο υἱοὺς ἔσχεν, ἕνα ἐκ τῆς Αβραάμ είχε δύο γιους, έναν από
παιδίσκης καὶ ἕνα ἐκ τῆς τη δούλη και έναν από την
ἐλευθέρας. ελεύθερη.
23 ἀλλ' ὁ μὲν ἐκ τῆς παιδίσκης 23 Αλλά αφενός ο γιος από τη
κατὰ σάρκα γεγέννηται, ὁ δὲ ἐκ δούλη έχει γεννηθεί κατά σάρκα,
τῆς ἐλευθέρας διὰ τῆς αφετέρου ο γιος από την
ἐπαγγελίας. ελεύθερη μέσω υπόσχεσης.
24 ἅτινά ἐστιν ἀλληγορούμενα. 24 Τα οποία είναι αλληγορικά.
αὗται γάρ εἰσι δύο διαθῆκαι, μία γιατί αυτές είναι δύο διαθήκες:
μὲν ἀπὸ ὄρους Σινᾶ, εἰς δουλείαν αφενός η μία προήλθε από το
γεννῶσα, ἥτις ἐστὶν ῎Αγαρ· όρος Σινά και γεννά για δουλεία,
η οποία είναι η Άγαρ.
25 τὸ γὰρ ῎Αγαρ Σινᾶ ὄρος ἐστὶν 25 Και το Άγαρ είναι το όρος Σινά
ἐν τῇ ᾿Αραβίᾳ, συστοιχεῖ δὲ τῇ στην Αραβία. και αντιστοιχεί
νῦν ῾Ιερουσαλήμ, δουλεύει δὲ στην τωρινή Ιερουσαλήμ, γιατί
μετὰ τῶν τέκνων αὐτῆς· είναι δούλη μαζί με τα τέκνα της.
26 ἡ δὲ ἄνω ῾Ιερουσαλὴμ 26 Αφετέρου η άνω Ιερουσαλήμ
ἐλευθέρα ἐστίν, ἥτις ἐστὶ μήτηρ είναι ελεύθερη, που είναι μητέρα
πάντων ἡμῶν. μας.
27 γέγραπται γάρ· εὐφράνθητι 27 Γιατί είναι γραμμένο: Να
στεῖρα ἡ οὐ τίκτουσα, ρῆξον καὶ ευφρανθείς, στείρα που δε
βόησον ἡ οὐκ ὠδίνουσα· ὅτι γεννάς! Ξέσπασε με χαρά και
πολλὰ τὰ τέκνα τῆς ἐρήμου φώναξε δυνατά, εσύ που δεν έχεις
μᾶλλον ἢ τῆς ἐχούσης τὸν ἄνδρα. ωδίνες! Γιατί πιο πολλά είναι τα
παιδιά της εγκαταλειμμένης από
όσα είχε αυτή που έχει τον άντρα.
28 ἡμεῖς δέ, ἀδελφοί, κατὰ ᾿Ισαὰκ 28 Εσείς όμως, αδελφοί, είστε
ἐπαγγελίας τέκνα ἐσμέν. τέκνα υπόσχεσης καθώς ο Ισαάκ.
29 ἀλλ' ὥσπερ τότε ὁ κατὰ σάρκα 29 Αλλά όπως ακριβώς τότε,
γεννηθεὶς ἐδίωκε τὸν κατὰ εκείνος που γεννήθηκε κατά
πνεῦμα, οὕτω καὶ νῦν. σάρκα καταδίωκε εκείνον που
γεννήθηκε κατά Πνεύμα, έτσι και
τώρα.
30 ἀλλὰ τί λέγει ἡ γραφή; ἔκβαλε 30 Αλλά τι λέει η Γραφή; Βγάλε
τὴν παιδίσκην καὶ τὸν υἱὸν έξω τη δούλη και το γιο της. Γιατί
αὐτῆς· οὐ μὴ γὰρ κληρονομήσει ὁ δε θα κληρονομήσει ο γιος της

υἱὸς τῆς παιδίσκης μετὰ τοῦ υἱοῦ δούλης μαζί με το γιο της
τῆς ἐλευθέρας. ελεύθερης.

ΠΡΟΣ ΓΑΛΑΤΑΣ Κεφ. Δ’


31 ῎Αρα, ἀδελφοί, οὐκ ἐσμὲν 31 Γι’ αυτό, αδελφοί, δεν είμαστε
παιδίσκης τέκνα, ἀλλὰ τῆς παιδιά της δούλης, αλλά της
ἐλευθέρας. ελεύθερης.

ΠΡΟΣ ΓΑΛΑΤΑΣ Κεφ. Ε’




Η χριστιανική ελευθερία
1 Τῇ ἐλευθερίᾳ οὖν, ᾗ Χριστὸς 1 Για να είμαστε ελεύθεροι ο
ἡμᾶς ἠλευθέρωσε, στήκετε, καὶ Χριστός μάς ελευθέρωσε. να
μὴ πάλιν ζυγῷ δουλείας στέκεστε σταθεροί, λοιπόν, και
ἐνέχεσθε. μη δεσμεύεστε πάλι σε ζυγό
δουλείας.
2 ῎Ιδε ἐγὼ Παῦλος λέγω ὑμῖν ὅτι 2 Να, εγώ ο Παύλος σας λέω ότι,

ἐὰν περιτέμνησθε, Χριστὸς ὑμᾶς αν περιτέμνεστε, ο Χριστός δε θα
οὐδὲν ὠφελήσει. σας ωφελήσει τίποτα.
3 μαρτύρομαι δὲ πάλιν παντὶ 3 Και μαρτυρώ πάλι σε κάθε
ἀνθρώπῳ περιτεμνομένῳ ὅτι άνθρωπο που περιτέμνεται ότι
ὀφειλέτης ἐστὶν ὅλον τὸν νόμον είναι οφειλέτης στο να εκτελέσει
ποιῆσαι. όλο το νόμο.
4 κατηργήθητε ἀπὸ τοῦ Χριστοῦ 4 Καταργηθήκατε από το Χριστό
οἵτινες ἐν νόμῳ δικαιοῦσθε, τῆς όσοι δικαιώνεστε με το νόμο,
χάριτος ἐξεπέσατε· ξεπέσατε από τη χάρη.
5 ἡμεῖς γὰρ Πνεύματι ἐκ πίστεως 5 Γιατί εμείς αναμένουμε την
ἐλπίδα δικαιοσύνης ελπίδα της δικαίωσης από την
ἀπεκδεχόμεθα. πίστη με το Πνεύμα.
6 ἐν γὰρ Χριστῷ ᾿Ιησοῦ οὔτε 6 Γιατί στο Χριστό Ιησού ούτε η
περιτομή τι ἰσχύει οὔτε περιτομή ισχύει κάτι ούτε η
ἀκροβυστία, ἀλλὰ πίστις δι' ακροβυστία, αλλά η πίστη που
ἀγάπης ἐνεργουμένη. εκδηλώνεται ενεργά με αγάπη.
7 ᾿Ετρέχετε καλῶς· τίς ὑμᾶς 7 Τρέχατε καλά. ποιος σας
ἐνέκοψε τῇ ἀληθείᾳ μὴ εμπόδισε να μην πείθεστε στην
πείθεσθαι; αλήθεια;
8 ἡ πεισμονὴ οὐκ ἐκ τοῦ 8 Η πειθώ τους δεν προέρχεται
καλοῦντος ὑμᾶς. από Αυτόν που σας καλεί.
9 μικρὰ ζύμη ὅλον τὸ φύραμα 9 Λίγο προζύμι ζυμώνει όλο το
ζυμοῖ. ζυμάρι.
10 ἐγὼ πέποιθα εἰς ὑμᾶς ἐν Κυρίῳ 10 Εγώ έχω πεποίθηση για σας
ὅτι οὐδὲν ἄλλο φρονήσετε· ὁ δὲ στον Κύριο ότι τίποτε άλλο δε θα
ταράσσων ὑμᾶς βαστάσει τὸ φρονήσετε. Εκείνος όμως που
κρῖμα, ὅστις ἂν ᾖ. σας ταράζει θα βαστάξει το
κρίμα, όποιος και αν είναι.
11 ἐγὼ δέ, ἀδελφοί, εἰ περιτομὴν 11 Αλλά εγώ, αδελφοί, αν
ἔτι κηρύσσω, τί ἔτι διώκομαι; ἄρα κηρύττω ακόμα περιτομή, γιατί
κατήργηται τὸ σκάνδαλον τοῦ ακόμα καταδιώκομαι; Άρα
σταυροῦ. καταργήθηκε το σκάνδαλο του
σταυρού.

ΠΡΟΣ ΓΑΛΑΤΑΣ Κεφ. Ε’


12 ὄφελον καὶ ἀποκόψονται οἱ 12 Είθε και να ευνουχιστούν αυτοί
ἀναστατοῦντες ὑμᾶς. που σας αναστατώνουν!
13 ῾Υμεῖς γὰρ ἐπ' ἐλευθερίᾳ 13 Γιατί εσείς, αδελφοί,
ἐκλήθητε, ἀδελφοί· μόνον μὴ τὴν καλεστήκατε για να είστε
ἐλευθερίαν εἰς ἀφορμὴν τῇ ελεύθεροι. Μόνο μην κάνετε την
σαρκί, ἀλλὰ διὰ τῆς ἀγάπης ελευθερία αφορμή για τη σάρκα,
δουλεύετε ἀλλήλοις. αλλά μέσω της αγάπης να
υπηρετείτε ως δούλοι ο ένας τον
άλλο.
14 ὁ γὰρ πᾶς νόμος ἐν ἑνὶ λόγῳ 14 Επειδή όλος ο νόμος σε ένα
πληροῦται, ἐν τῷ, ἀγαπήσεις τὸν λόγο έχει εκπληρωθεί, στο να
πλησίον σου ὡς σεαυτόν. αγαπήσεις τον πλησίον σου σαν
τον εαυτό σου.
15 εἰ δὲ ἀλλήλους δάκνετε καὶ 15 Αν όμως δαγκώνετε και
κατεσθίετε, βλέπετε μὴ ὑπ' κατατρώτε ο ένας τον άλλο,
ἀλλήλων ἀναλωθῆτε. προσέχετε μήπως
αλληλοεξοντωθείτε.
Τα έργα της σάρκας και ο καρπός
του Πνεύματος
16 Λέγω δέ, πνεύματι περιπατεῖτε 16 Σας λέω, λοιπόν, να περπατάτε
καὶ ἐπιθυμίαν σαρκὸς οὐ μὴ με το Πνεύμα και δε θα
τελέσητε. εκτελέσετε την επιθυμία της
σάρκας.
17 ἡ γὰρ σὰρξ ἐπιθυμεῖ κατὰ τοῦ 17 Γιατί η σάρκα επιθυμεί ενάντια
πνεύματος, τὸ δὲ πνεῦμα κατὰ στο Πνεύμα, το Πνεύμα όμως
τῆς σαρκός· ταῦτα δὲ ἀντίκειται ενάντια στη σάρκα, επειδή αυτά
ἀλλήλοις, ἵνα μὴ ἃ ἂν θέλητε είναι αντίθετα μεταξύ τους, ώστε
ταῦτα ποιῆτε. να μην κάνετε αυτά που θέλετε.
18 εἰ δὲ Πνεύματι ἄγεσθε, οὐκ 18 Αν, λοιπόν, οδηγείστε με το
ἐστὲ ὑπὸ νόμον. Πνεύμα, δεν είστε κάτω από
νόμο.
19 φανερὰ δέ ἐστι τὰ ἔργα τῆς 19 Και φανερά είναι τα έργα της
σαρκός, ἅτινά ἐστι μοιχεία, σάρκας, τα οποία είναι: πορνεία,
πορνεία, ἀκαθαρσία, ἀσέλγεια, ακαθαρσία, ασέλγεια,
20 εἰδωλολατρία, φαρμακεία, 20 ειδωλολατρία, μαγεία, έχθρες,
ἔχθραι, ἔρεις, ζῆλοι, θυμοί, έριδα, ζήλια, θυμοί, φατριασμοί,
ἐριθεῖαι, διχοστασίαι, αἱρέσεις, διχοστασίες, αιρέσεις,
21 φθόνοι, φόνοι, μέθαι, κῶμοι 21 φθόνοι, φόνοι, μέθες, οργιώδη
καὶ τὰ ὅμοια τούτοις, ἃ προλέγω φαγοπότια και τα όμοια με αυτά,
ὑμῖν καθὼς καὶ προεῖπον, ὅτι οἱ για τα οποία σας προλέγω καθώς

τὰ τοιαῦτα πράσσοντες άλλοτε σας προείπα ότι αυτοί που
πράττουν τέτοια πράγματα δε θα

ΠΡΟΣ ΓΑΛΑΤΑΣ Κεφ. Ε’


βασιλείαν Θεοῦ οὐ κληρονομήσουν τη βασιλεία του
κληρονομήσουσιν. Θεού.
22 ὁ δὲ καρπὸς τοῦ Πνεύματός 22 Ο καρπός όμως του Πνεύματος
ἐστιν ἀγάπη, χαρά, εἰρήνη, είναι αγάπη, χαρά, ειρήνη,
μακροθυμία, χρηστότης, μακροθυμία, χρηστότητα,
ἀγαθωσύνη, πίστις, αγαθοσύνη, πίστη,
23 πρᾳότης, ἐγκράτεια· κατὰ τῶν 23 πραότητα, εγκράτεια. Ενάντια
τοιούτων οὐκ ἔστι νόμος. σε τέτοια δεν υπάρχει νόμος.
24 οἱ δὲ τοῦ Χριστοῦ τὴν σάρκα 24 Εκείνοι, λοιπόν, που είναι του
ἐσταύρωσαν σὺν τοῖς παθήμασι Χριστού Ιησού σταύρωσαν τη
καὶ ταῖς ἐπιθυμίαις. σάρκα μαζί με τα πάθη και με τις
επιθυμίες.
25 Εἰ ζῶμεν Πνεύματι, πνεύματι 25 Αν ζούμε από το Πνεύμα, πίσω
καὶ στοιχῶμεν. από το Πνεύμα και να
πορευόμαστε στοιχισμένοι.
26 μὴ γινώμεθα κενόδοξοι, 26 Ας μη γινόμαστε κενόδοξοι,
ἀλλήλους προκαλούμενοι, προκαλώντας ο ένας τον άλλο,
ἀλλήλοις φθονοῦντες. φθονώντας ο ένας τον άλλο.

ΠΡΟΣ ΓΑΛΑΤΑΣ Κεφ. ΣΤ’




Οι σχέσεις των χριστιανών μεταξύ
τους
1 Ἀδελφοί, ἐὰν καὶ προληφθῇ 1 Αδελφοί, και αν συλληφθεί
ἄνθρωπος ἔν τινι παραπτώματι, απρόβλεπτα ένας άνθρωπος σε
ὑμεῖς οἱ πνευματικοὶ καταρτίζετε κάποιο παράπτωμα, εσείς οι
τὸν τοιοῦτον ἐν πνεύματι πνευματικοί διορθώνετε τέτοιον
πρᾳότητος, σκοπῶν σεαυτόν, μὴ άνθρωπο με πνεύμα πραότητας,

καὶ σὺ πειρασθῇς. προσέχοντας τον εαυτό σου
μήπως κι εσύ πειραστείς.
2 ἀλλήλων τὰ βάρη βαστάζετε, 2 Να βαστάζετε τα βάρη ο ένας
καὶ οὕτως ἀναπληρώσατε τὸν του άλλου και έτσι θα
νόμον τοῦ Χριστοῦ. εκπληρώσετε πλήρως το νόμο
του Χριστού.
3 εἰ γὰρ δοκεῖ τις εἶναί τι μηδὲν 3 Γιατί αν κάποιος νομίζει πως
ὤν, ἑαυτὸν φρεναπατᾷ. είναι κάτι, ενώ δεν είναι τίποτε,
απατά στο λογικό τον εαυτό του.
4 τὸ δὲ ἔργον ἑαυτοῦ δοκιμαζέτω 4 Και το έργο του εαυτού του ας
ἕκαστος, καὶ τότε εἰς ἑαυτὸν δοκιμάζει ο καθένας, και τότε ως
μόνον τὸ καύχημα ἕξει καὶ οὐκ προς τον εαυτό του μόνο θα έχει
εἰς τὸν ἕτερον· το καύχημα και όχι ως προς τον
άλλο.
5 ἕκαστος γὰρ τὸ ἴδιον φορτίον 5 Γιατί καθένας το δικό του
βαστάσει. φορτίο θα βαστάξει.
6 Κοινωνείτω δὲ ὁ κατηχούμενος 6 Και εκείνος που κατηχείται το
τὸν λόγον τῷ κατηχοῦντι ἐν λόγο του Θεού ας κάνει
πᾶσιν ἀγαθοῖς. συμμέτοχο τον κατηχητή σε όλα
τα αγαθά του.
7 Μὴ πλανᾶσθε, Θεὸς οὐ 7 Μην πλανάστε, ο Θεός δεν
μυκτηρίζεται· ὃ γὰρ ἐὰν σπείρῃ κοροϊδεύεται. Γιατί ό,τι σπείρει ο
ἄνθρωπος, τοῦτο καὶ θερίσει· άνθρωπος, αυτό και θα θερίσει.
8 ὅτι ὁ σπείρων εἰς τὴν σάρκα 8 Γιατί αυτός που σπέρνει στη
ἑαυτοῦ ἐκ τῆς σαρκὸς θερίσει σάρκα τη δική του θα θερίσει από
φθοράν, ὁ δὲ σπείρων εἰς τὸ τη σάρκα φθορά, ενώ εκείνος που
πνεῦμα ἐκ τοῦ πνεύματος θερίσει σπέρνει στο Πνεύμα θα θερίσει
ζωὴν αἰώνιον. από το Πνεύμα ζωή αιώνια.
9 τὸ δὲ καλὸν ποιοῦντες μὴ 9 Και όταν κάνουμε το καλό, ας
ἐκκακῶμεν· καιρῷ γὰρ ἰδίῳ μην κουραζόμαστε, γιατί στον
θερίσομεν μὴ ἐκλυόμενοι. κατάλληλο καιρό θα θερίσουμε,
αν δεν αποκάνουμε.

ΠΡΟΣ ΓΑΛΑΤΑΣ Κεφ. ΣΤ’


10 ῎Αρα οὖν ὡς καιρὸν ἔχομεν, 10 Άρα, λοιπόν, όσο έχουμε
ἐργαζώμεθα τὸ ἀγαθὸν πρὸς ευκαιρίες, ας εργαζόμαστε το
πάντας, μάλιστα δὲ πρὸς τοὺς αγαθό προς όλους, και μάλιστα
οἰκείους τῆς πίστεως. προς τους οικείους της πίστης
μας.
Ανακεφαλαίωση και τελική
ευλογία
11 ῎Ιδετε πηλίκοις ὑμῖν 11 Δείτε με πόσο μεγάλα
γράμμασιν ἔγραψα τῇ ἐμῇ χειρί. γράμματα σας έγραψα με το δικό
μου χέρι!
12 ὅσοι θέλουσιν εὐπροσωπῆσαι 12 Όσοι θέλουν να φαίνονται
ἐν σαρκί, οὗτοι ἀναγκάζουσιν αρεστοί σε πρόσωπα στα
ὑμᾶς περιτέμνεσθαι, μόνον ἵνα πράγματα που αφορούν τη
μὴ τῷ σταυρῷ τοῦ Χριστοῦ σάρκα, αυτοί σας αναγκάζουν να
διώκωνται. περιτέμνεστε, μόνο για να μην
καταδιώκονται για το σταυρό
του Χριστού.
13 οὐδὲ γὰρ οἱ περιτετμημένοι 13 Γιατί ούτε αυτοί οι ίδιοι που
αὐτοὶ νόμον φυλάσσουσιν, ἀλλὰ περιτέμνονται δε φυλάγουν το
θέλουσιν ὑμᾶς περιτέμνεσθαι, νόμο, αλλά θέλουν εσείς να
ἵνα ἐν τῇ ὑμετέρᾳ σαρκὶ περιτέμνεστε, για να καυχηθούν
καυχήσωνται. στη δική σας σάρκα.
14 ἐμοὶ δὲ μὴ γένοιτο καυχᾶσθαι 14 Σ’ εμένα όμως είθε να μη γίνει
εἰ μὴ ἐν τῷ σταυρῷ τοῦ Κυρίου να καυχιέμαι παρά μόνο στο
ἡμῶν ᾿Ιησοῦ Χριστοῦ, δι' οὗ ἐμοὶ σταυρό του Κυρίου μας Ιησού
κόσμος ἐσταύρωται κἀγὼ τῷ Χριστού, μέσω του οποίου ο
κόσμῳ. κόσμος έχει σταυρωθεί ως προς
εμένα κι εγώ ως προς τον κόσμο.
15 ἐν γὰρ Χριστῷ ᾿Ιησοῦ οὔτε 15 Γιατί ούτε η περιτομή είναι
περιτομή τι ἰσχύει οὔτε κάτι ούτε η ακροβυστία, αλλά η
ἀκροβυστία, ἀλλὰ καινὴ κτίσις. καινούργια κτίση!
16 καὶ ὅσοι τῷ κανόνι τούτῳ 16 Και σε όσους θα πορευτούν
στοιχήσουσιν, εἰρήνη ἐπ' αὐτοὺς στοιχισμένοι με τον κανόνα
καὶ ἔλεος, καὶ ἐπὶ τὸν ᾿Ισραὴλ τοῦ τούτο, ειρήνη και έλεος ας είναι
Θεοῦ. πάνω τους και πάνω στον Ισραήλ
του Θεού.
17 Τοῦ λοιποῦ κόπους μοι μηδεὶς 17 Του λοιπού κανείς ας μη με
παρεχέτω· ἐγὼ γὰρ τὰ στίγματα κουράζει. Γιατί εγώ βαστάζω τα
τοῦ Κυρίου ᾿Ιησοῦ ἐν τῷ σώματί στίγματα του Ιησού στο σώμα
μου βαστάζω. μου.

ΠΡΟΣ ΓΑΛΑΤΑΣ Κεφ. ΣΤ’


18 ῾Η χάρις τοῦ Κυρίου ἡμῶν 18 Η χάρη του Κυρίου μας Ιησού
᾿Ιησοῦ Χριστοῦ μετὰ τοῦ Χριστού ας είναι μαζί με το
πνεύματος ὑμῶν, ἀδελφοί· ἀμήν. πνεύμα σας, αδελφοί. Αμήν.

ΠΡΟΣ ΕΦΕΣΙΟΥΣ Κεφ. Α’




Χαιρετισμός
1 Παῦλος, ἀπόστολος ᾿Ιησοῦ 1 Παύλος, απόστολος του
Χριστοῦ διὰ θελήματος Θεοῦ, Χριστού Ιησού με το θέλημα του
τοῖς ἁγίοις τοῖς οὖσιν ἐν ᾿Εφέσῳ Θεού, προς τους αγίους που είναι
καὶ πιστοῖς ἐν Χριστῷ ᾿Ιησοῦ· στην Έφεσο και πιστούς στο
Χριστό Ιησού.
2 χάρις ὑμῖν καὶ εἰρήνη ἀπὸ Θεοῦ 2 Χάρη σ’ εσάς και ειρήνη από το

πατρὸς ἡμῶν καὶ Κυρίου ᾿Ιησοῦ Θεό Πατέρα μας και τον Κύριο
Χριστοῦ. Ιησού Χριστό.
Δοξολογία
3 Εὐλογητὸς ὁ Θεὸς καὶ πατὴρ 3 Ευλογητός ας είναι ο Θεός και
τοῦ Κυρίου ἡμῶν ᾿Ιησοῦ Χριστοῦ, Πατέρας του Κυρίου μας Ιησού
ὁ εὐλογήσας ἡμᾶς ἐν πάσῃ Χριστού, ο οποίος μας ευλόγησε
εὐλογίᾳ πνευματικῇ ἐν τοῖς με κάθε ευλογία πνευματική στα
ἐπουρανίοις ἐν Χριστῷ, επουράνια με το Χριστό,
4 καθὼς καὶ ἐξελέξατο ἡμᾶς ἐν 4 καθώς μας εξέλεξε μέσω αυτού
αὐτῷ πρὸ καταβολῆς κόσμου πριν από τη δημιουργία του
εἶναι ἡμᾶς ἁγίους καὶ ἀμώμους κόσμου, για να είμαστε άγιοι και
κατενώπιον αὐτοῦ, ἐν ἀγάπῃ άμωμοι μπροστά του με αγάπη,
5 προορίσας ἡμᾶς εἰς υἱοθεσίαν 5 και μας προόρισε για υιοθεσία
διὰ ᾿Ιησοῦ Χριστοῦ εἰς αὐτόν, μέσω του Ιησού Χριστού για τον
κατὰ τὴν εὐδοκίαν τοῦ εαυτό του, σύμφωνα με την
θελήματος αὐτοῦ, ευαρέσκεια του θελήματός του,
6 εἰς ἔπαινον δόξης τῆς χάριτος 6 προς έπαινο της ένδοξης χάρης
αὐτοῦ, ἐν ᾗ ἐχαρίτωσεν ἡμᾶς ἐν του που μας χορήγησε άφθονα
τῷ ἠγαπημένῳ, με τον Αγαπημένο.
7 ἐν ᾧ ἔχομεν τὴν ἀπολύτρωσιν 7 Μέσω αυτού έχουμε την
διὰ τοῦ αἵματος αὐτοῦ, τὴν απολύτρωση διαμέσου του
ἄφεσιν τῶν παραπτωμάτων, αίματός του, την άφεση των
κατὰ τὸν πλοῦτον τῆς χάριτος παραπτωμάτων, κατά τον
αὐτοῦ, πλούτο της χάρης του
8 ἧς ἐπερίσσευσεν εἰς ἡμᾶς ἐν 8 που περίσσεψε σ’ εμάς με κάθε
πάσῃ σοφίᾳ καὶ φρονήσει, σοφία και φρόνηση.
9 γνωρίσας ἡμῖν τὸ μυστήριον 9 Και μας γνώρισε το μυστήριο
τοῦ θελήματος αὐτοῦ κατὰ τὴν του θελήματός του σύμφωνα με
εὐδοκίαν αὐτοῦ, ἣν προέθετο ἐν την ευαρέσκειά του που
αὐτῷ προαποφάσισε μέσα του,
10 εἰς οἰκονομίαν τοῦ 10 για την οικονομία της
πληρώματος τῶν καιρῶν, ολοκλήρωσης των καιρών, ώστε
ἀνακεφαλαιώσασθαι τὰ πάντα να ανακεφαλαιώσει τα πάντα

ΠΡΟΣ ΕΦΕΣΙΟΥΣ Κεφ. Α’


ἐν τῷ Χριστῷ, τὰ ἐπὶ τοῖς μέσα στο Χριστό, τα επουράνια
οὐρανοῖς καὶ τὰ ἐπὶ τῆς γῆς, ἐν και τα επίγεια μέσα σ’ αυτόν.
αὐτῷ,
11 ἐν ᾧ καὶ ἐκληρώθημεν 11 Μέσω αυτού επίσης
προορισθέντες κατὰ πρόθεσιν κληρωθήκαμε ως ιδιοκτησία του
τοῦ τὰ πάντα ἐνεργοῦντος κατὰ και προοριστήκαμε κατά την
τὴν βουλὴν τοῦ θελήματος πρόθεση εκείνου που ενεργεί τα
αὐτοῦ, πάντα σύμφωνα με το σχέδιο του
θελήματός του,
12 εἰς τὸ εἶναι ἡμᾶς εἰς ἔπαινον 12 για να είμαστε προς έπαινο της
δόξης αὐτοῦ, τοὺς προηλπικότας δόξας του, εμείς που έχουμε
ἐν τῷ Χριστῷ· ελπίσει από πριν στο Χριστό.
13 ἐν ᾧ καὶ ὑμεῖς ἀκούσαντες τὸν 13 Μέσω αυτού κι εσείς, όταν
λόγον τῆς ἀληθείας, τὸ ακούσατε το λόγο της αλήθειας,
εὐαγγέλιον τῆς σωτηρίας ὑμῶν, το ευαγγέλιο της σωτηρίας σας,
ἐν ᾧ καὶ πιστεύσαντες στο οποίο και πιστέψατε,
ἐσφραγίσθητε τῷ Πνεύματι τῆς σφραγιστήκατε με το Πνεύμα το
ἐπαγγελίας τῷ ῾Αγίῳ, Άγιο που μας υποσχέθηκε,
14 ὅς ἐστιν ἀρραβὼν τῆς 14 το οποίο είναι αρραβώνας της
κληρονομίας ἡμῶν, εἰς κληρονομιάς μας για την
ἀπολύτρωσιν τῆς περιποιήσεως, απολύτρωση της ιδιοκτησίας
εἰς ἔπαινον τῆς δόξης αὐτοῦ. του, προς έπαινο της δόξας του.
Ευχαριστία και δέηση του Παύλου
προς το Θεό
15 Διὰ τοῦτο κἀγώ, ἀκούσας τὴν 15 Γι’ αυτό κι εγώ, επειδή άκουσα
καθ' ὑμᾶς πίστιν ἐν τῷ Κυρίῳ την πίστη σας στον Κύριο Ιησού
᾿Ιησοῦ καὶ τὴν ἀγάπην τὴν εἰς και την αγάπη που έχετε προς
πάντας τοὺς ἁγίους, όλους τους αγίους,
16 οὐ παύομαι εὐχαριστῶν ὑπὲρ 16 δεν παύω να ευχαριστώ για
ὑμῶν μνείαν ὑμῶν ποιούμενος σας το Θεό όταν σας αναφέρω
ἐπὶ τῶν προσευχῶν μου, στις προσευχές μου,
17 ἵνα ὁ Θεὸς τοῦ Κυρίου ἡμῶν 17 ώστε ο Θεός του Κυρίου μας
᾿Ιησοῦ Χριστοῦ, ὁ πατὴρ τῆς Ιησού Χριστού, ο Πατέρας της
δόξης, δῴη ὑμῖν πνεῦμα σοφίας δόξας, να σας δώσει Πνεύμα
καὶ ἀποκαλύψεως ἐν ἐπιγνώσει σοφίας και αποκάλυψης με την
αὐτοῦ, επίγνωσή του,
18 πεφωτισμένους τοὺς 18 για να έχετε φωτισμένους τους
ὀφθαλμοὺς τῆς καρδίας ὑμῶν, οφθαλμούς της καρδιάς σας,
εἰς τὸ εἰδέναι ὑμᾶς τίς ἐστιν ἡ ώστε να γνωρίσετε ποια είναι η
ἐλπὶς τῆς κλήσεως αὐτοῦ, καὶ τίς ελπίδα της κλήσης του, ποιος

ὁ πλοῦτος τῆς δόξης τῆς είναι ο πλούτος της ένδοξης
κληρονομιάς του στους αγίους,

ΠΡΟΣ ΕΦΕΣΙΟΥΣ Κεφ. Α’


κληρονομίας αὐτοῦ ἐν τοῖς
ἁγίοις,
19 καὶ τί τὸ ὑπερβάλλον μέγεθος 19 και ποιο είναι το υπερβολικό
τῆς δυνάμεως αὐτοῦ εἰς ἡμᾶς μέγεθος της δύναμής του σ’ εμάς
τοὺς πιστεύοντας κατὰ τὴν που πιστεύουμε σύμφωνα με την
ἐνέργειαν τοῦ κράτους τῆς ενέργεια της ισχυρής δύναμής
ἰσχύος αὐτοῦ, του,
20 ῝Ην ἐνήργησεν ἐν τῷ Χριστῷ 20 την οποία ο Θεός ενέργησε στο
ἐγείρας αὐτὸν ἐκ νεκρῶν, καὶ Χριστό, όταν τον έγειρε από τους
ἐκάθισεν ἐν δεξιᾷ αὐτοῦ ἐν τοῖς νεκρούς και τον κάθισε στα δεξιά
ἐπουρανίοις του στα επουράνια
21 ὑπεράνω πάσης ἀρχῆς καὶ 21 πάνω από κάθε αρχή και
ἐξουσίας καὶ δυνάμεως καὶ εξουσία και δύναμη και
κυριότητος καὶ παντὸς ὀνόματος κυριότητα και πάνω από κάθε
ὀνομαζομένου οὐ μόνον ἐν τῷ τίτλο που ονομάζεται, όχι μόνο
αἰῶνι τούτῳ, ἀλλὰ καὶ ἐν τῷ στον αιώνα τούτο, αλλά και στο
μέλλοντι· μελλοντικό.
22 καὶ πάντα ὑπέταξεν ὑπὸ τοὺς 22 Και όλα τα υπόταξε κάτω από
πόδας αὐτοῦ, καὶ αὐτὸν ἔδωκε τα πόδια του και αυτόν έδωσε
κεφαλὴν ὑπὲρ πάντα τῇ κεφαλή πάνω σε καθέναν στην
ἐκκλησίᾳ, εκκλησία,
23 ἥτις ἐστὶ τὸ σῶμα αὐτοῦ, τὸ 23 η οποία είναι το σώμα του, το
πλήρωμα τοῦ τὰ πάντα ἐν πᾶσι συμπλήρωμα εκείνου που
πληρουμένου. συμπληρώνει/ τα πάντα σε
όλους.

ΠΡΟΣ ΕΦΕΣΙΟΥΣ Κεφ. Β’




Η νέα ζωή των πιστών δώρο του
Θεού
1 Καὶ ὑμᾶς ὄντας νεκροὺς τοῖς 1 Και ζωοποίησε εσάς που
παραπτώμασι καὶ ταῖς ήσασταν νεκροί στα
ἁμαρτίαις, παραπτώματα και στις αμαρτίες
σας,
2 ἐν αἷς ποτε περιεπατήσατε κατὰ 2 στις οποίες κάποτε

τὸν αἰῶνα τοῦ κόσμου τούτου, περπατήσατε σύμφωνα με τη
κατὰ τὸν ἄρχοντα τῆς ἐξουσίας νοοτροπία της εποχής του
τοῦ ἀέρος, τοῦ πνεύματος τοῦ νῦν κόσμου τούτου, σύμφωνα με τον
ἐνεργοῦντος ἐν τοῖς υἱοῖς τῆς άρχοντα της εξουσίας του αέρα,
ἀπειθείας· το πνεύμα που τώρα ενεργεί
μεταξύ των γιων της απείθειας.
3 ἐν οἷς καὶ ἡμεῖς πάντες 3 Μεταξύ των οποίων και εμείς
ἀνεστράφημέν ποτε ἐν ταῖς όλοι συμπεριφερθήκαμε κάποτε
ἐπιθυμίαις τῆς σαρκὸς ἡμῶν, με τις επιθυμίες της σάρκας μας,
ποιοῦντες τὰ θελήματα τῆς κάνοντας τα θελήματα της
σαρκὸς καὶ τῶν διανοιῶν, καὶ σάρκας και των διανοιών μας,
ἦμεν τέκνα φύσει ὀργῆς, ὡς καὶ και ήμασταν από τη φύση μας
οἱ λοιποί· τέκνα οργής όπως και οι λοιποί.
4 ὁ δὲ Θεὸς πλούσιος ὢν ἐν ἐλέει, 4 Αλλά ο Θεός που είναι πλούσιος
διὰ τὴν πολλὴν ἀγάπην αὐτοῦ ἣν σε έλεος, εξαιτίας της πολλής
ἠγάπησεν ἡμᾶς, αγάπης του με την οποία μας
αγάπησε,
5 καὶ ὄντας ἡμᾶς νεκροὺς τοῖς 5 και ενώ ήμασταν νεκροί στα
παραπτώμασι συνεζωοποίησε παραπτώματα, μας ζωοποίησε
τῷ Χριστῷ· χάριτί ἐστε μαζί με το Χριστό – με τη χάρη
σεσωσμένοι· είστε σωσμένοι –
6 καὶ συνήγειρε καὶ συνεκάθισεν 6 και μας συνέγειρε και μας
ἐν τοῖς ἐπουρανίοις ἐν Χριστῷ συγκάθισε στα επουράνια με το
᾿Ιησοῦ, Χριστό Ιησού,
7 ἵνα ἐνδείξηται ἐν τοῖς αἰῶσι τοῖς 7 για να δείξει στους
ἐπερχομένοις τὸν ὑπερβάλλοντα επερχόμενους αιώνες τον
πλοῦτον τῆς χάριτος αὐτοῦ ἐν υπερβολικό πλούτο της χάρης
χρηστότητι ἐφ' ἡμᾶς ἐν Χριστῷ του με καλοσύνη σ’ εμάς μέσω
᾿Ιησοῦ. του Χριστού Ιησού.
8 τῇ γὰρ χάριτί ἐστε σεσωσμένοι 8 Γιατί με τη χάρη είστε σωσμένοι
διὰ τῆς πίστεως· καὶ τοῦτο οὐκ ἐξ διαμέσου της πίστης. Και αυτό
ὑμῶν, Θεοῦ τὸ δῶρον, δεν προέρχεται από εσάς, του
Θεού είναι το δώρο.

ΠΡΟΣ ΕΦΕΣΙΟΥΣ Κεφ. Β’


9 οὐκ ἐξ ἔργων, ἵνα μή τις 9 Δεν είναι από έργα, για να μην
καυχήσηται. καυχηθεί κανείς.
10 αὐτοῦ γάρ ἐσμεν ποίημα, 10 Γιατί είμαστε δικά του
κτισθέντες ἐν Χριστῷ ᾿Ιησοῦ ἐπὶ πλάσματα, που
ἔργοις ἀγαθοῖς, οἷς δημιουργηθήκαμε μέσω του
προητοίμασεν ὁ Θεὸς ἵνα ἐν Χριστού Ιησού, για να πράττουμε
αὐτοῖς περιπατήσωμεν. έργα αγαθά τα οποία
προετοίμασε ο Θεός, για να
περπατήσουμε σε αυτά.
Το σώμα του Χριστού ως κοινωνία
ειρήνης
11 Διὸ μνημονεύετε ὅτι ὑμεῖς ποτε 11 Γι’ αυτό να θυμάστε ότι κάποτε
τὰ ἔθνη ἐν σαρκί, οἱ λεγόμενοι εσείς οι εθνικοί στη σάρκα – που
ἀκροβυστία ὑπὸ τῆς λεγομένης λέγεστε “ακροβυστία” από
περιτομῆς ἐν σαρκὶ αυτούς που λέγονται “περιτομή”,
χειροποιήτου, η οποία έγινε στη σάρκα με το
χέρι –
12 ὅτι ἦτε ἐν τῷ καιρῷ ἐκείνῳ 12 ότι ήσασταν τον καιρό εκείνο
χωρὶς Χριστοῦ, ἀπηλλοτριωμένοι χωρίς Χριστό, αποξενωμένοι από
τῆς πολιτείας τοῦ ᾿Ισραὴλ καὶ το πολιτεία του Ισραήλ και ξένοι
ξένοι τῶν διαθηκῶν τῆς ως προς τις διαθήκες της
ἐπαγγελίας, ἐλπίδα μὴ ἔχοντες υπόσχεσης, μην έχοντας ελπίδα
καὶ ἄθεοι ἐν τῷ κόσμῳ. και χωρίς Θεό μέσα στον κόσμο.
13 νυνὶ δὲ ἐν Χριστῷ ᾿Ιησοῦ ὑμεῖς 13 Τώρα όμως μέσω του Χριστού
οἱ ποτὲ ὄντες μακρὰν ἐγγὺς Ιησού, εσείς που ήσασταν κάποτε
ἐγενήθητε ἐν τῷ αἵματι τοῦ μακριά ήρθατε κοντά με το αίμα
Χριστοῦ. του Χριστού.
14 αὐτὸς γάρ ἐστιν ἡ εἰρήνη 14 Γιατί αυτός είναι η ειρήνη μας,
ἡμῶν, ὁ ποιήσας τὰ ἀμφότερα ἓν που έκανε και τα δύο μέρη ένα,
καὶ τὸ μεσότοιχον τοῦ φραγμοῦ και που γκρέμισε το μεσότοιχο
λύσας, του φραγμού, αφού κατάργησε
στη σάρκα του την έχθρα
15 τὴν ἔχθραν, ἐν τῇ σαρκὶ αὐτοῦ 15 που προκλήθηκε από το νόμο
τὸν νόμον τῶν ἐντολῶν ἐν των εντολών με τα δόγματα, για
δόγμασι καταργήσας, ἵνα τοὺς να δημιουργήσει τους δύο μέσα
δύο κτίσῃ ἐν ἑαυτῷ εἰς ἕνα καινὸν του σε έναν καινούργιο άνθρωπο
ἄνθρωπον ποιῶν εἰρήνην, κάνοντας ειρήνη,
16 καὶ ἀποκαταλλάξῃ τοὺς 16 και για να συμφιλιώσει στο
ἀμφοτέρους ἐν ἑνὶ σώματι τῷ Θεό και τους δύο μέσα σε ένα
Θεῷ διὰ τοῦ σταυροῦ, σώμα διαμέσου του σταυρού,

ἀποκτείνας τὴν ἔχθραν ἐν αὐτῷ· αφού σκότωσε την έχθρα μέσα
του.

ΠΡΟΣ ΕΦΕΣΙΟΥΣ Κεφ. Β’


17 καὶ ἐλθὼν εὐηγγελίσατο 17 Και όταν ήρθε, ευαγγέλισε
εἰρήνην ὑμῖν τοῖς μακρὰν καὶ ειρήνη σ’ εσάς τους μακρινούς
τοῖς ἐγγύς, και ειρήνη στους κοντινούς.
18 ὅτι δι' αὐτοῦ ἔχομεν τὴν 18 Γιατί διαμέσου αυτού έχουμε
προσαγωγὴν οἱ ἀμφότεροι ἐν ἑνὶ την είσοδο και οι δύο μέσω ενός
πνεύματι πρὸς τὸν πατέρα. Πνεύματος προς τον Πατέρα.
19 ἄρα οὖν οὐκέτι ἐστὲ ξένοι καὶ 19 Άρα, λοιπόν, δεν είστε πια ξένοι
πάροικοι, ἀλλὰ συμπολῖται τῶν και πάροικοι, αλλά είστε
ἁγίων καὶ οἰκεῖοι τοῦ Θεοῦ, συμπολίτες των αγίων και οικείοι
του Θεού,
20 ἐποικοδομηθέντες ἐπὶ τῷ 20 που οικοδομηθήκατε πάνω
θεμελίῳ τῶν ἀποστόλων καὶ στο θεμέλιο των αποστόλων και
προφητῶν, ὄντος ἀκρογωνιαίου των προφητών, όντας
αὐτοῦ ᾿Ιησοῦ Χριστοῦ, ακρογωνιαίος λίθος ο ίδιος ο
Χριστός Ιησούς.
21 ἐν ᾧ πᾶσα ἡ οἰκοδομὴ 21 Πάνω σε αυτόν όλη η
συναρμολογουμένη αὔξει εἰς οικοδομή συναρμολογείται και
ναὸν ἅγιον ἐν Κυρίῳ· αυξάνει για ναό άγιο στον Κύριο.
22 ἐν ᾧ καὶ ὑμεῖς 22 Πάνω σε αυτόν κι εσείς
συνοικοδομεῖσθε εἰς συνοικοδομείστε για να γίνετε
κατοικητήριον τοῦ Θεοῦ ἐν κατοικητήριο του Θεού με την
Πνεύματι. ενέργεια του Πνεύματος.

ΠΡΟΣ ΕΦΕΣΙΟΥΣ Κεφ. Γ’




Η διακονία του Παύλου στους
εθνικούς
1 Τούτου χάριν ἐγὼ Παῦλος ὁ 1 Γι’ αυτό εγώ ο Παύλος, ο
δέσμιος τοῦ Χριστοῦ ᾿Ιησοῦ ὑπὲρ δέσμιος του Χριστού Ιησού για
ὑμῶν τῶν ἐθνῶν, σας τους εθνικούς...
2 εἴγε ἠκούσατε τὴν οἰκονομίαν 2 Αν, βέβαια, ακούσατε το σχέδιο
τῆς χάριτος τοῦ Θεοῦ τῆς της χάρης του Θεού που μου

δοθείσης μοι εἰς ὑμᾶς, δόθηκε για σας.
3 ὅτι κατὰ ἀποκάλυψιν ἐγνώρισέ 3 Επειδή σύμφωνα με
μοι τὸ μυστήριον, καθὼς αποκάλυψη μου γνωρίστηκε το
προέγραψα ἐν ὀλίγῳ, μυστήριο καθώς έγραψα
προηγουμένως με λίγα λόγια,
4 πρὸς ὃ δύνασθε 4 στα οποία δύναστε, όταν τα
ἀναγινώσκοντες νοῆσαι τὴν διαβάζετε, να νοήσετε την
σύνεσίν μου ἐν τῷ μυστηρίῳ τοῦ αντίληψή μου στο μυστήριο του
Χριστοῦ, Χριστού.
5 ὃ ἑτέραις γενεαῖς οὐκ 5 Αυτό το μυστήριο σε άλλες
ἐγνωρίσθη τοῖς υἱοῖς τῶν γενιές δε γνωρίστηκε στους γιους
ἀνθρώπων ὡς νῦν ἀπεκαλύφθη των ανθρώπων όπως τώρα
τοῖς ἁγίοις ἀποστόλοις αὐτοῦ καὶ αποκαλύφτηκε στους άγιους
προφήταις ἐν Πνεύματι, αποστόλους του και στους
προφήτες με το Πνεύμα:
6 εἶναι τὰ ἔθνη συγκληρονόμα 6 να είναι οι εθνικοί
καὶ σύσσωμα καὶ συμμέτοχα τῆς συγκληρονόμοι και σύσσωμοι
ἐπαγγελίας αὐτοῦ ἐν τῷ Χριστῷ και συμμέτοχοι της επαγγελίας
διὰ τοῦ εὐαγγελίου, μέσα στο Χριστό Ιησού διαμέσου
του ευαγγελίου.
7 οὗ ἐγενόμην διάκονος κατὰ τὴν 7 Αυτού του ευαγγελίου έγινα
δωρεὰν τῆς χάριτος τοῦ Θεοῦ τὴν διάκονος σύμφωνα με τη δωρεά
δοθεῖσάν μοι κατὰ τὴν ἐνέργειαν της χάρης του Θεού που μου
τῆς δυνάμεως αὐτοῦ. δόθηκε κατά την ενέργεια της
δύναμής του.
8 ἐμοὶ τῷ ἐλαχιστοτέρῳ πάντων 8 Σ’ εμένα, στον ελαχιστότερο απ’
τῶν ἁγίων ἐδόθη ἡ χάρις αὕτη, ἐν όλους τους αγίους δόθηκε η χάρη
τοῖς ἔθνεσιν εὐαγγελίσασθαι τὸν αυτή: στους εθνικούς να
ἀνεξιχνίαστον πλοῦτον τοῦ ευαγγελίσω τον ανεξιχνίαστο
Χριστοῦ πλούτο του Χριστού
9 καὶ φωτίσαι πάντας τίς ἡ 9 και να φωτίσω όλους για το
οἰκονομία τοῦ μυστηρίου τοῦ ποιο είναι το σχέδιο του
ἀποκεκρυμμένου ἀπὸ τῶν μυστηρίου που ήταν κρυμμένο

ΠΡΟΣ ΕΦΕΣΙΟΥΣ Κεφ. Γ’


αἰώνων ἐν τῷ Θεῷ, τῷ τὰ πάντα από την αρχή των αιώνων μέσα
κτίσαντι διὰ ᾿Ιησοῦ Χριστοῦ, στο Θεό που έχτισε τα πάντα,
10 ἵνα γνωρισθῇ νῦν ταῖς ἀρχαῖς 10 για να γνωριστεί τώρα στις
καὶ ταῖς ἐξουσίαις ἐν τοῖς αρχές και στις εξουσίες στα
ἐπουρανίοις διὰ τῆς ἐκκλησίας ἡ επουράνια διαμέσου της
πολυποίκιλος σοφία τοῦ Θεοῦ, εκκλησίας η πολυποίκιλη σοφία
του Θεού
11 κατὰ πρόθεσιν τῶν αἰώνων ἣν 11 σύμφωνα με την αιώνια
ἐποίησεν ἐν Χριστῷ ᾿Ιησοῦ τῷ πρόθεσή του, που την
Κυρίῳ ἡμῶν, πραγματοποίησε μέσω του
Χριστού Ιησού του Κυρίου μας.
12 ἐν ᾧ ἔχομεν τὴν παρρησίαν καὶ 12 Μέσω αυτού έχουμε την
τὴν προσαγωγὴν ἐν πεποιθήσει παρρησία και την είσοδο στο Θεό
διὰ πίστεως αὐτοῦ. με πεποίθηση διαμέσου της
πίστης σε αυτόν.
13 διὸ αἰτοῦμαι μὴ ἐκκακεῖν ἐν 13 Γι’ αυτό σας ζητώ να μην
ταῖς θλίψεσί μου ὑπὲρ ὑμῶν, ἥτις αποθαρρύνεστε για τις θλίψεις
ἐστὶ δόξα ὑμῶν. μου που υποφέρω για σας, οι
οποίες είναι δόξα σας.–
Η αγάπη του Χριστού
14 Τούτου χάριν κάμπτω τὰ 14 Γι’ αυτό κάμπτω τα γόνατά
γόνατά μου πρὸς τὸν πατέρα τοῦ μου μπροστά στον Πατέρα,
Κυρίου ἡμῶν ᾿Ιησοῦ Χριστοῦ,
15 ἐξ οὗ πᾶσα πατριὰ ἐν οὐρανοῖς 15 από τον οποίο κάθε πατριά
καὶ ἐπὶ γῆς ὀνομάζεται, στους ουρανούς και πάνω στη γη
ονομάζεται,
16 ἵνα δῴη ὑμῖν κατὰ τὸν 16 για να σας δώσει κατά τον
πλοῦτον τῆς δόξης αὐτοῦ πλούτο της δόξας του, με δύναμη
δυνάμει κραταιωθῆναι διὰ τοῦ να κραταιωθείτε μέσω του
Πνεύματος αὐτοῦ εἰς τὸν ἔσω Πνεύματός του στον εσωτερικό
ἄνθρωπον, άνθρωπο,
17 κατοικῆσαι τὸν Χριστὸν διὰ 17 να κατοικήσει ο Χριστός μέσω
τῆς πίστεως ἐν ταῖς καρδίαις της πίστης στις καρδιές σας, με
ὑμῶν, αγάπη ριζωμένοι και
θεμελιωμένοι,
18 ἐν ἀγάπῃ ἐρριζωμένοι καὶ 18 για να μπορέσετε να
τεθεμελιωμένοι ἵνα ἐξισχύσητε καταλάβετε μαζί με όλους τους
καταλαβέσθαι σὺν πᾶσι τοῖς αγίους ποιο είναι το πλάτος και
ἁγίοις τί τὸ πλάτος καὶ μῆκος καὶ το μήκος και το ύψος και το
βάθος καὶ ὕψος, βάθος,

19 γνῶναί τε τὴν ὑπερβάλλουσαν 19 και να γνωρίσετε την αγάπη
τῆς γνώσεως ἀγάπην τοῦ του Χριστού που υπερβάλλει τη

ΠΡΟΣ ΕΦΕΣΙΟΥΣ Κεφ. Γ’


Χριστοῦ, ἵνα πληρωθῆτε εἰς πᾶν γνώση, για να γεμίσετε με όλο το
τὸ πλήρωμα τοῦ Θεοῦ. πλήρωμα του Θεού.
20 Τῷ δὲ δυναμένῳ ὑπὲρ πάντα 20 Και σ’ Αυτόν που δύναται να
ποιῆσαι ὑπερεκπερισσοῦ ὧν κάνει πολύ περισσότερο από όσα
αἰτούμεθα ἢ νοοῦμεν, κατὰ τὴν ζητούμε ή νοούμε σύμφωνα με τη
δύναμιν τὴν ἐνεργουμένην ἐν δύναμη που ενεργείται μέσα μας,
ἡμῖν,
21 αὐτῷ ἡ δόξα ἐν τῇ ἐκκλησίᾳ ἐν 21 σ’ Αυτόν ας είναι η δόξα μέσα
Χριστῷ ᾿Ιησοῦ εἰς πάσας τὰς στην εκκλησία και στο Χριστό
γενεὰς τοῦ αἰῶνος τῶν αἰώνων· Ιησού σε όλες τις γενιές του
ἀμήν. αιώνα των αιώνων. Αμήν.

ΠΡΟΣ ΕΦΕΣΙΟΥΣ Κεφ. Δ’




Η ενότητα του Σώματος του
Χριστού και τα χαρίσματα του
Αγίου Πνεύματος
1 Παρακαλῶ οὖν ὑμᾶς ἐγὼ ὁ 1 Παρακαλώ λοιπόν εσάς, εγώ ο
δέσμιος ἐν Κυρίῳ ἀξίως δέσμιος για τον Κύριο, να
περιπατῆσαι τῆς κλήσεως ἧς περπατήσετε άξια προς την
ἐκλήθητε, κλήση που κληθήκατε,

2 μετὰ πάσης ταπεινοφροσύνης 2 με κάθε ταπεινοφροσύνη και
καὶ πρᾳότητος, μετὰ πραότητα, με μακροθυμία,
μακροθυμίας, ἀνεχόμενοι ανεχόμενοι ο ένας τον άλλο με
ἀλλήλων ἐν ἀγάπῃ, αγάπη,
3 σπουδάζοντες τηρεῖν τὴν 3 φροντίζοντας να τηρείτε την
ἑνότητα τοῦ Πνεύματος ἐν τῷ ενότητα του Πνεύματος με το
συνδέσμῳ τῆς εἰρήνης. σύνδεσμο της ειρήνης.
4 ἓν σῶμα καὶ ἓν Πνεῦμα, καθὼς 4 Ένα σώμα και ένα Πνεύμα,
καὶ ἐκλήθητε ἐν μιᾷ ἐλπίδι τῆς καθώς και κληθήκατε σε μια
κλήσεως ὑμῶν· ελπίδα, αυτήν της κλήσης σας.
5 εἷς Κύριος, μία πίστις, ἓν 5 Ένας Κύριος, μία πίστη, ένα
βάπτισμα· βάφτισμα,
6 εἷς Θεὸς καὶ πατὴρ πάντων, ὁ 6 ένας Θεός και Πατέρας όλων,
ἐπὶ πάντων, καὶ διὰ πάντων, καὶ που είναι πάνω σε όλους και
ἐν πᾶσιν ἡμῖν. διαμέσου όλων και μέσα σε
όλους.
7 ῾Ενὶ δὲ ἑκάστῳ ἡμῶν ἐδόθη ἡ 7 Και ξεχωριστά στον καθέναν
χάρις κατὰ τὸ μέτρον τῆς δωρεᾶς από εμάς δόθηκε η χάρη κατά το
τοῦ Χριστοῦ. μέτρο της δωρεάς του Χριστού.
8 διὸ λέγει· ἀναβὰς εἰς ὕψος 8 Γι’ αυτό λέει: Όταν ανέβηκε
ᾐχμαλώτευσεν αἰχμαλωσίαν καὶ ψηλά, αιχμαλώτισε
ἔδωκε δόματα τοῖς ἀνθρώποις. αιχμαλώτους. έδωσε δώρα στους
ανθρώπους.
9 τὸ δὲ ἀνέβη τί ἐστιν εἰ μὴ ὅτι καὶ 9 – Όμως το “ανέβηκε” τι
κατέβη πρῶτον εἰς τὰ κατώτερα σημαίνει παρά ότι και κατέβηκε
μέρη τῆς γῆς; στα κατώτερα μέρη της γης;
10 ὁ καταβὰς αὐτός ἐστι καὶ ὁ 10 Εκείνος που κατέβηκε αυτός
ἀναβὰς ὑπεράνω πάντων τῶν είναι και που ανέβηκε πάνω απ’
οὐρανῶν, ἵνα πληρώσῃ τὰ πάντα. όλους τους ουρανούς, για να
γεμίσει τα πάντα. –
11 καὶ αὐτὸς ἔδωκε τοὺς μὲν 11 Και αυτός έδωσε άλλους
ἀποστόλους, τοὺς δὲ προφήτας, αποστόλους, άλλους προφήτες,

ΠΡΟΣ ΕΦΕΣΙΟΥΣ Κεφ. Δ’


τοὺς δὲ εὐαγγελιστάς, τοὺς δὲ άλλους ευαγγελιστές, άλλους
ποιμένας καὶ διδασκάλους, ποιμένες και δασκάλους,
12 πρὸς τὸν καταρτισμὸν τῶν 12 με σκοπό τον καταρτισμό των
ἁγίων εἰς ἔργον διακονίας, εἰς αγίων σε έργο διακονίας, για την
οἰκοδομὴν τοῦ σώματος τοῦ οικοδομή του σώματος του
Χριστοῦ, Χριστού,
13 μέχρι καταντήσωμεν οἱ πάντες 13 μέχρι να καταλήξουμε όλοι
εἰς τὴν ἑνότητα τῆς πίστεως καὶ στην ενότητα της πίστης και της
τῆς ἐπιγνώσεως τοῦ υἱοῦ τοῦ επίγνωσης του Υιού του Θεού, σε
Θεοῦ, εἰς ἄνδρα τέλειον, εἰς άνθρωπο τέλειο, στο μέτρο του
μέτρον ἡλικίας τοῦ πληρώματος πλήρους αναστήματος του
τοῦ Χριστοῦ, Χριστού.
14 ἵνα μηκέτι ὦμεν νήπιοι, 14 για να μην είμαστε πια νήπια,
κλυδωνιζόμενοι καὶ που να κλυδωνιζόμαστε και να
περιφερόμενοι παντὶ ἀνέμῳ τῆς περιφερόμαστε από κάθε άνεμο
διδασκαλίας, ἐν τῇ κυβείᾳ τῶν της διδασκαλίας με την απάτη
ἀνθρώπων, ἐν πανουργίᾳ πρὸς των ανθρώπων, με την
τὴν μεθοδείαν τῆς πλάνης, πανουργία τους στα τεχνάσματα
της πλάνης,
15 ἀληθεύοντες δὲ ἐν ἀγάπῃ 15 αλλά, βιώνοντας την αλήθεια
αὐξήσωμεν εἰς αὐτὸν τὰ πάντα, με αγάπη, να αυξήσουμε σ’ αυτόν
ὅς ἐστιν ἡ κεφαλή, ὁ Χριστός, στα πάντα, ο οποίος είναι η
κεφαλή, ο Χριστός.
16 ἐξ οὗ πᾶν τὸ σῶμα 16 Από αυτόν όλο το σώμα
συναρμολογούμενον καὶ συναρμολογείται και
συμβιβαζόμενον διὰ πάσης ἁφῆς συνενώνεται μέσω της άφθονης
τῆς ἐπιχορηγίας κατ' ἐνέργειαν προσφοράς κάθε συνδέσμου
ἐν μέτρῳ ἑνὸς ἑκάστου μέρους κατά την ενέργεια με μέτρο κάθε
τὴν αὔξησιν τοῦ σώματος μέρους ξεχωριστά και γίνεται η
ποιεῖται εἰς οἰκοδομὴν ἑαυτοῦ ἐν αύξηση του σώματος για
ἀγάπῃ. οικοδομή δική του με αγάπη.
Ο παλιός και ο καινούριος
άνθρωπος
17 Τοῦτο οὖν λέγω καὶ 17 Αυτό, λοιπόν, λέω και
μαρτύρομαι ἐν Κυρίῳ, μηκέτι επιβεβαιώνω, έχοντας κοινωνία
ὑμᾶς περιπατεῖν καθὼς καὶ τὰ με τον Κύριο: να μη περπατάτε
λοιπὰ ἔθνη περιπατεῖ ἐν πια καθώς και οι εθνικοί
ματαιότητι τοῦ νοὸς αὐτῶν, περπατούν μέσα στη ματαιότητα
του νου τους,
18 ἐσκοτισμένοι τῇ διανοίᾳ, ὄντες 18 που είναι σκοτισμένοι στη

ἀπηλλοτριωμένοι τῆς ζωῆς τοῦ διάνοια, αποξενωμένοι από τη
Θεοῦ διὰ τὴν ἄγνοιαν τὴν οὖσαν ζωή του Θεού εξαιτίας της

ΠΡΟΣ ΕΦΕΣΙΟΥΣ Κεφ. Δ’


ἐν αὐτοῖς διὰ τὴν πώρωσιν τῆς άγνοιας που υπάρχει μέσα τους
καρδίας αὐτῶν, και εξαιτίας της πώρωσης της
καρδιάς τους.
19 οἵτινες, ἀπηλγηκότες, ἑαυτοὺς 19 Οι οποίοι, αφού έχουν γίνει
παρέδωκαν τῇ ἀσελγείᾳ εἰς αναίσθητοι, παράδωσαν τους
ἐργασίαν ἀκαθαρσίας πάσης ἐν εαυτούς τους στην ασέλγεια, για
πλεονεξίᾳ. να εργάζονται κάθε ακαθαρσία
αχόρταγα.
20 ὑμεῖς δὲ οὐχ οὕτως ἐμάθετε τὸν 20 Εσείς όμως δε μάθατε έτσι το
Χριστόν, Χριστό,
21 εἴγε αὐτὸν ἠκούσατε καὶ ἐν 21 αν βέβαια ακούσατε αυτόν και
αὐτῷ ἐδιδάχθητε, καθώς ἐστιν διδαχτήκατε ενωμένοι με αυτόν,
ἀλήθεια ἐν τῷ ᾿Ιησοῦ, κατά τον τρόπο που υπάρχει η
αλήθεια στον Ιησού:
22 ἀποθέσθαι ὑμᾶς κατὰ τὴν 22 να αποβάλετε τον παλιό
προτέραν ἀναστροφὴν τὸν άνθρωπο που φθείρεται κατά τις
παλαιὸν ἄνθρωπον τὸν επιθυμίες της απάτης σύμφωνα
φθειρόμενον κατὰ τὰς ἐπιθυμίας με την προηγούμενη
τῆς ἀπάτης, συμπεριφορά σας,
23 ἀνανεοῦσθαι δὲ τῷ πνεύματι 23 και να ανανεώνεστε στο
τοῦ νοὸς ὑμῶν πνεύμα του νου σας
24 καὶ ἐνδύσασθαι τὸν καινὸν 24 και να ντυθείτε τον καινούργιο
ἄνθρωπον τὸν κατὰ Θεὸν άνθρωπο που χτίστηκε κατά Θεό
κτισθέντα ἐν δικαιοσύνῃ καὶ με αληθινή δικαιοσύνη και
ὁσιότητι τῆς ἀληθείας. οσιότητα.
Κανόνες για τη νέα ζωή
25 Διὸ ἀποθέμενοι τὸ ψεῦδος 25 Γι’ αυτό, να αποβάλετε το ψέμα
λαλεῖτε ἀλήθειαν ἕκαστος μετὰ και να μιλάτε την αλήθεια
τοῦ πλησίον αὐτοῦ· ὅτι ἐσμὲν καθένας με τον πλησίον του,
ἀλλήλων μέλη. γιατί είμαστε μέλη ο ένας του
άλλου.
26 ὀργίζεσθε, καὶ μὴ ἁμαρτάνετε· 26 Οργίζεστε και μην
ὁ ἥλιος μὴ ἐπιδυέτω ἐπὶ τῷ αμαρτάνετε. Ο ήλιος ας μη δύει
παροργισμῷ ὑμῶν, πάνω στον παροργισμό σας,
27 μηδὲ δίδοτε τόπον τῷ διαβόλῳ. 27 μήτε να δίνετε τόπο στο
Διάβολο.
28 ὁ κλέπτων μηκέτι κλεπτέτω, 28 Όποιος κλέβει ας μην κλέβει
μᾶλλον δὲ κοπιάτω ἐργαζόμενος πια, αλλά μάλλον ας κοπιάζει και
τὸ ἀγαθὸν ταῖς χερσίν, ἵνα ἔχῃ ας εργάζεται το αγαθό με τα ίδια
μεταδιδόναι τῷ χρείαν ἔχοντι. του τα χέρια, για να έχει να

μεταδίδει σ’ αυτόν που έχει
ανάγκη.

ΠΡΟΣ ΕΦΕΣΙΟΥΣ Κεφ. Δ’


29 πᾶς λόγος σαπρὸς ἐκ τοῦ 29 Κανένας λόγος σάπιος ας μη
στόματος ὑμῶν μὴ ἐκπορευέσθω, βγαίνει από το στόμα σας, αλλά
ἀλλ' εἴ τις ἀγαθὸς πρὸς μόνο αν έχετε κάποιον αγαθό για
οἰκοδομὴν τῆς χρείας, ἵνα δῷ οικοδομή την ώρα της ανάγκης,
χάριν τοῖς ἀκούουσι. ώστε να δώσει χάρη σ’ αυτούς
που ακούν.
30 καὶ μὴ λυπεῖτε τὸ Πνεῦμα τὸ 30 Και μη λυπείτε το Πνεύμα το
῞Αγιον τοῦ Θεοῦ, ἐν ᾧ Άγιο του Θεού, με το οποίο
ἐσφραγίσθητε εἰς ἡμέραν σφραγιστήκατε για την ημέρα
ἀπολυτρώσεως. της απολύτρωσης.
31 πᾶσα πικρία καὶ θυμὸς καὶ 31 Κάθε πικρία και θυμός και
ὀργὴ καὶ κραυγὴ καὶ βλασφημία οργή και κραυγή και βλαστήμια
ἀρθήτω ἀφ' ὑμῶν σὺν πάσῃ ας αφαιρεθεί από εσάς μαζί με
κακίᾳ. κάθε κακία.
32 γίνεσθε δὲ εἰς ἀλλήλους 32 Και να γίνεστε ο ένας στον
χρηστοί, εὔσπλαγχνοι, άλλο καλόβουλοι, εύσπλαχνοι,
χαριζόμενοι ἑαυτοῖς καθὼς καὶ ὁ συγχωρώντας ο ένας τον άλλο
Θεὸς ἐν Χριστῷ ἐχαρίσατο ἡμῖν. καθώς και ο Θεός σάς συγχώρεσε
μέσω του Χριστού.

ΠΡΟΣ ΕΦΕΣΙΟΥΣ Κεφ. Ε’




Κανόνες για τη νέα ζωή
1 Γίνεσθε οὖν μιμηταὶ τοῦ Θεοῦ 1 Γίνεστε, λοιπόν, μιμητές του
ὡς τέκνα ἀγαπητά, Θεού ως τέκνα αγαπητά
2 καὶ περιπατεῖτε ἐν ἀγάπῃ, 2 και περπατάτε με αγάπη,
καθὼς καὶ ὁ Χριστὸς ἠγάπησεν καθώς και ο Χριστός μάς
ἡμᾶς καὶ παρέδωκεν ἑαυτὸν ὑπὲρ αγάπησε και παράδωσε τον
ἡμῶν προσφορὰν καὶ θυσίαν τῷ εαυτό του για χάρη μας ως

Θεῷ εἰς ὀσμὴν εὐωδίας. προσφορά και θυσία στο Θεό για
οσμή ευωδίας.
3 πορνεία δὲ καὶ πᾶσα 3 Πορνεία όμως και κάθε
ἀκαθαρσία ἢ πλεονεξία μηδὲ ακαθαρσία ή πλεονεξία μήτε να
ὀνομαζέσθω ἐν ὑμῖν, καθὼς αναφέρονται μεταξύ σας, καθώς
πρέπει ἁγίοις, πρέπει σε αγίους,
4 καὶ αἰσχρότης καὶ μωρολογία ἢ 4 όπως και αισχρότητα και
εὐτραπελία, τὰ οὐκ ἀνήκοντα, μωρολογία ή βρόμικα αστεία,
ἀλλὰ μᾶλλον εὐχαριστία. που δε σας αρμόζουν, αλλά
μάλλον ευχαριστία στο Θεό.
5 τοῦτο γάρ ἐστε γινώσκοντες, ὅτι 5 Γιατί αυτό να γνωρίζετε
πᾶς πόρνος ἢ ἀκάθαρτος ἢ συνεχώς, ότι κάθε πόρνος ή
πλεονέκτης, ὅς ἐστιν ακάθαρτος ή πλεονέκτης, που
εἰδωλολάτρης, οὐκ ἔχει είναι ειδωλολάτρης, δεν έχει
κληρονομίαν ἐν τῇ βασιλείᾳ τοῦ κληρονομιά στη βασιλεία του
Χριστοῦ καὶ Θεοῦ. Χριστού και Θεού.
Προτροπές για σύνεση και
εγρήγορση
6 Μηδεὶς ὑμᾶς ἀπατάτω κενοῖς 6 Κανείς ας μη σας απατά με
λόγοις· διὰ ταῦτα γὰρ ἔρχεται ἡ κούφια λόγια. γιατί γι’ αυτά
ὀργὴ τοῦ Θεοῦ ἐπὶ τοὺς υἱοὺς τῆς έρχεται η οργή του Θεού πάνω
ἀπειθείας. στους γιους της απείθειας.
7 μὴ οὖν γίνεσθε συμμέτοχοι 7 Μη γίνεστε, λοιπόν, συμμέτοχοι
αὐτῶν. με αυτούς.
8 ἦτε γάρ ποτε σκότος, νῦν δὲ φῶς 8 Γιατί ήσασταν κάποτε σκοτάδι,
ἐν Κυρίῳ· ὡς τέκνα φωτὸς αλλά τώρα είστε φως μέσα στον
περιπατεῖτε· Κύριο. Περπατάτε ως τέκνα
φωτός,
9 ὁ γὰρ καρπὸς τοῦ Πνεύματος ἐν 9 – γιατί ο καρπός του φωτός
πάσῃ ἀγαθωσύνῃ καὶ παράγεται με κάθε αγαθοσύνη
δικαιοσύνῃ καὶ ἀληθείᾳ· και δικαιοσύνη και αλήθεια –
10 δοκιμάζοντες τί ἐστιν 10 δοκιμάζοντας τι είναι
εὐάρεστον τῷ Κυρίῳ. ευάρεστο στον Κύριο.

ΠΡΟΣ ΕΦΕΣΙΟΥΣ Κεφ. Ε’


11 καὶ μὴ συγκοινωνεῖτε τοῖς 11 Και μην επικοινωνείτε με τα
ἔργοις τοῖς ἀκάρποις τοῦ έργα τα άκαρπα του σκότους,
σκότους, μᾶλλον δὲ καὶ ἐλέγχετε· αλλά μάλλον και να τα ελέγχετε.
12 τὰ γὰρ κρυφῆ γινόμενα ὑπ' 12 Γιατί εκείνα που γίνονται
αὐτῶν αἰσχρόν ἐστι καὶ λέγειν· κρυφά από αυτούς είναι αισχρό
και να λέγονται.
13 τὰ δὲ πάντα ἐλεγχόμενα ὑπὸ 13 Ενώ όλα όσα ελέγχονται από
τοῦ φωτὸς φανεροῦται· πᾶν γὰρ το φως φανερώνονται,
τὸ φανερούμενον φῶς ἐστι.
14 διὸ λέγει· ἔγειρε ὁ καθεύδων 14 γιατί καθετί που φανερώνεται
καὶ ἀνάστα ἐκ τῶν νεκρῶν, καὶ είναι φως. Γι’ αυτό λέει: Σήκω,
ἐπιφαύσει σοι ὁ Χριστός. εσύ που κοιμάσαι και αναστήσου
από τους νεκρούς και θα σε
φωτίσει ο Χριστός.
15 Βλέπετε οὖν πῶς ἀκριβῶς 15 Προσέχετε, λοιπόν, ακριβώς
περιπατεῖτε, μὴ ὡς ἄσοφοι, ἀλλ' πώς περπατάτε, όχι ως άσοφοι
ὡς σοφοί, αλλά ως σοφοί,
16 ἐξαγοραζόμενοι τὸν καιρόν, 16 εξαγοράζοντας για τον εαυτό
ὅτι αἱ ἡμέραι πονηραί εἰσι. σας τον καιρό, γιατί οι ημέρες
είναι κακές.
17 διὰ τοῦτο μὴ γίνεσθε ἄφρονες, 17 Γι’ αυτό μη γίνεστε άφρονες,
ἀλλὰ συνιέντες τί τὸ θέλημα τοῦ αλλά να καταλαβαίνετε ποιο
Κυρίου. είναι το θέλημα του Κυρίου.
18 καὶ μὴ μεθύσκεσθε οἴνῳ, ἐν ᾧ 18 Και μη μεθάτε με κρασί, στο
ἐστιν ἀσωτία, ἀλλὰ πληροῦσθε οποίο υπάρχει ασωτία, αλλά να
ἐν Πνεύματι, γεμίζετε με Πνεύμα,
19 λαλοῦντες ἑαυτοῖς ψαλμοῖς 19 μιλώντας μεταξύ σας με
καὶ ὕμνοις καὶ ᾠδαῖς ψαλμούς και ύμνους και ωδές
πνευματικαῖς, ᾄδοντες καὶ πνευματικές, τραγουδώντας και
ψάλλοντες ἐν τῇ καρδίᾳ ὑμῶν τῷ ψάλλοντας με την καρδιά σας
Κυρίῳ, στον Κύριο,
20 εὐχαριστοῦντες πάντοτε ὑπὲρ 20 ευχαριστώντας πάντοτε για
πάντων ἐν ὀνόματι τοῦ Κυρίου όλα το Θεό και Πατέρα στο όνομα
ἡμῶν ᾿Ιησοῦ Χριστοῦ τῷ Θεῷ καὶ του Κυρίου μας Ιησού Χριστού.
πατρί, Οι σύζυγοι
21 ὑποτασσόμενοι ἀλλήλοις ἐν 21 Να υποτάσσεστε ο ένας στον
φόβῳ Χριστοῦ. άλλο με φόβο Χριστού.
22 Αἱ γυναῖκες τοῖς ἰδίοις 22 Οι γυναίκες να υποτάσσεστε
ἀνδράσιν ὑποτάσσεσθε ὡς τῷ στους δικούς σας άντρες όπως
Κυρίῳ, στον Κύριο,

23 ὅτι ὁ ἀνήρ ἐστι κεφαλὴ τῆς 23 γιατί ο άντρας είναι κεφαλή
γυναικός, ὡς καὶ ὁ Χριστὸς της γυναίκας όπως ο Χριστός

ΠΡΟΣ ΕΦΕΣΙΟΥΣ Κεφ. Ε’


κεφαλὴ τῆς ἐκκλησίας, καὶ είναι κεφαλή της εκκλησίας.
αὐτός ἐστι σωτὴρ τοῦ σώματος. αυτός είναι σωτήρας του
σώματος.
24 ἀλλ' ὥσπερ ἡ ἐκκλησία 24 Αλλά όπως η εκκλησία
ὑποτάσσεται τῷ Χριστῷ, οὕτω υποτάσσεται στο Χριστό, έτσι και
καὶ αἱ γυναῖκες τοῖς ἰδίοις οι γυναίκες να υποτάσσονται
ἀνδράσιν ἐν παντί. στους άντρες τους σε καθετί.
25 οἱ ἄνδρες ἀγαπᾶτε τὰς 25 Οι άντρες, αγαπάτε τις
γυναῖκας ἑαυτῶν, καθὼς καὶ ὁ γυναίκες σας καθώς και ο
Χριστὸς ἠγάπησε τὴν ἐκκλησίαν Χριστός αγάπησε την εκκλησία
καὶ ἑαυτὸν παρέδωκεν ὑπὲρ και παράδωσε τον εαυτό του
αὐτῆς, υπέρ αυτής,
26 ἵνα αὐτὴν ἁγιάσῃ καθαρίσας 26 για να την αγιάσει, αφού την
τῷ λουτρῷ τοῦ ὕδατος ἐν ρήματι, καθάρισε στο λουτρό του νερού
με το λόγο,
27 ἵνα παραστήσῃ αὐτὴν ἑαυτῷ 27 για να παρουσιάσει αυτός την
ἔνδοξον τὴν ἐκκλησίαν, μὴ εκκλησία ένδοξη στον εαυτό του,
ἔχουσαν σπίλον ἢ ρυτίδα ἤ τι τῶν χωρίς να έχει κηλίδα ή ρυτίδα ή
τοιούτων, ἀλλ' ἵνα ᾖ ἁγία καὶ κάτι τέτοιο, αλλά να είναι άγια
ἄμωμος. και άμωμη.
28 οὕτως ὀφείλουσιν οἱ ἄνδρες 28 Έτσι οφείλουν και οι άντρες να
ἀγαπᾶν τὰς ἑαυτῶν γυναῖκας ὡς αγαπούν τις δικές τους γυναίκες
τὰ ἑαυτῶν σώματα. ὁ ἀγαπῶν σαν τα δικά τους σώματα.
τὴν ἑαυτοῦ γυναῖκα ἑαυτὸν Όποιος αγαπά τη δική του
ἀγαπᾷ· γυναίκα αγαπά τον εαυτό του.
29 οὐδεὶς γάρ ποτε τὴν ἑαυτοῦ 29 Γιατί κανείς ποτέ δε μίσησε τη
σάρκα ἐμίσησεν, ἀλλ' ἐκτρέφει δική του σάρκα, αλλά την τρέφει
καὶ θάλπει αὐτήν, καθὼς καὶ ὁ και την περιθάλπει καθώς και ο
Κύριος τὴν ἐκκλησίαν· Χριστός την εκκλησία,
30 ὅτι μέλη ἐσμὲν τοῦ σώματος 30 γιατί είμαστε μέλη του
αὐτοῦ, ἐκ τῆς σαρκὸς αὐτοῦ καὶ σώματός του.
ἐκ τῶν ὀστέων αὐτοῦ·
31 ἀντὶ τούτου καταλείψει 31 Γι’ αυτό θα εγκαταλείψει ο
ἄνθρωπος τὸν πατέρα αὐτοῦ καὶ άνθρωπος τον πατέρα του και τη
τὴν μητέρα καὶ μητέρα του και θα προσκολληθεί
προσκολληθήσεται πρὸς τὴν στη γυναίκα του, και θα είναι οι
γυναῖκα αὐτοῦ, καὶ ἔσονται οἱ δύο μία σάρκα.
δύο εἰς σάρκα μίαν.
32 τὸ μυστήριον τοῦτο μέγα 32 Το μυστήριο τούτο είναι
ἐστίν, ἐγὼ δὲ λέγω εἰς Χριστὸν καὶ μεγάλο. εγώ λοιπόν το λέω για το

εἰς τὴν ἐκκλησίαν. Χριστό και για την εκκλησία.