The words you are searching are inside this book. To get more targeted content, please make full-text search by clicking here.

เกิดใหม่ทั้งทีก็เป็นสไลม์ไปซะแล้ว - 02

Discover the best professional documents and content resources in AnyFlip Document Base.
Search
Published by summerwar1u, 2022-04-17 00:29:58

เกิดใหม่ทั้งทีก็เป็นสไลม์ไปซะแล้ว - 02

เกิดใหม่ทั้งทีก็เป็นสไลม์ไปซะแล้ว - 02

ส่ิงท่ีสะท้อนในแววตาของเขา คือภาพของราชาที่ทุกข์ทรมาน
อย่เู สมอ

ภาพร่างอันโดดเด่ียวขององค์ราชาผู้ระทมทุกข์ด้วยความคิด
ค�านึงถงึ บรรดาพวกพอ้ งที่หวิ โหย ทวา่ ก็ไมส่ ามารถท�าส่ิงใดได้

ผนื ดนิ แหง้ ผาก เกษตรกรรมไรผ้ ลผลติ กอ่ ใหเ้ กดิ การขาดแคลน
เสบยี งอาหารอยา่ งรนุ แรง

หากข้ามเขตแดนไปเพียงเล็กน้อย ก็จะพบกับนานาประเทศที่
อุดมสมบูรณ์

ทวา่ พวกเขาไมอ่ าจออกไปยังประเทศเหล่านัน้ ได้ ด้วยเหตวุ ่าที่
นน่ั เปน็ ดนิ แดนในปกครองของราชาปศิ าจ

การขา้ มเขตแดนนั้นไป ถือเป็นพฤติกรรมกบฏอยา่ งชัดเจน
แมไ้ มร่ อให้อดตาย แต่ทุกคนคงจะถกู สังหารจนส้นิ เป็นแน่
แผ่นดนิ ท่พี วกเขาอาศัย ถกู ลอ้ มรอบด้วยเขตปกครอง 3 แหง่
และผนื ปา่
เขตปกครองซ่งึ ปกครองโดยราชาปิศาจ 3 ตนนั้น คอื เขตแดน
ทปี่ ิศาจช้นั ต่�าเช่นพวกเขาไม่อาจรุกลา้� เข้าไปไดอ้ ยา่ งเด็ดขาด
ถ้าเชน่ น้นั หนทางท่ีหลงเหลือก็มเี พยี งหนึ่งเดียว
หากข้ามเขตแดนไปเลก็ น้อย กจ็ ะกับผืนป่าอันอุดมสมบูรณ์
จงึ เป็นเรอ่ื งธรรมดาอยา่ งยิง่ ทร่ี าชาจะมองเห็นหนทางรอดพ้น
จากวกิ ฤตกิ ารณด์ ้วยวธิ ีการน้นั
หิวเหลือเกิน------
จะเป็นอะไรก็ได้ อยากกินเหลือเกนิ ------
พวกพ้องท่ีลม้ ลง พลางสง่ เสยี งท่ไี ม่เป็นเสียง

6

ทวา่ แทนทจี่ า� นวนของพวกพอ้ งจะลดลง จา� นวนนนั้ กลบั เพม่ิ พนู
เป็นหลายเทา่ ตัวแทน

สาเหตกุ ค็ อื ทารกทเ่ี กดิ ใหมม่ จี า� นวนมากขน้ึ เพราะสญั ชาตญาณ
ในการเอาชวี ิตรอดของพวกเขาถูกกระตนุ้

สิ่งนี้ยงิ่ ทา� ใหส้ ถานการณ์ผันแปรเปน็ ย่�าแย่ลงไปเรือ่ ยๆ
เขาไมเ่ คยเห็นใบหน้ายามแย้มย้มิ ของราชาเลย
ราชาผแู้ บง่ ปนั กระท่ังอาหารของตนใหก้ บั บรรดาเดก็ เล็กๆ
ทวา่ วันรุ่งขึ้น เด็กๆ เหลา่ น้ันกค็ งจะสิน้ ลมหายใจเสยี แลว้
เพราะพวกเขาดผู อมแหง้ สญู สนิ้ กา� ลงั ทจ่ี ะมชี วี ติ อยถู่ งึ เลยเทยี ว...
และแลว้ ราชากป็ ฏิบตั ิในสงิ่ ต้องห้าม
นน่ั คอื มอบเลอื ดของตนเอง ใหแ้ กบ่ ตุ รคนสดุ ทา้ ยทหี่ ลงเหลอื อยู่
ใครเลา่ จะหยดุ ยง้ั ได.้ .. หยดุ ยง้ั คา� อธษิ ฐานทเ่ี ลอื นรางเกนิ จะกลา่ ว
นนั้ ได้
ราชาเพยี งแค่ อยากจะใหบ้ ตุ รของตนมชี วี ติ ยนื ยาวตอ่ ไปเทา่ นนั้

การทไ่ี มอ่ าจหา้ มปรามการกระทา� น้ันได้ คือบาป
แมจ้ ะกนิ เท่าไรๆ ก็ไมไ่ ด้รับการเติมเตม็
และเขา ก็ฝันเห็นภาพนัน้ ทกุ ค�่าคนื
ภาพรา่ งอนั นา่ สยดสยองของราชา และทารกทก่ี ดั กนิ ตบั ไตไสพ้ งุ
โดยไมร่ ู้อะไรทงั้ สน้ิ
ใครก็ได้ ช่วยพวกเราด้วยเถอะ
------ช่วยพวกเราจากขมุ นรกแห่งความหวิ โหยอนั แสนยาวนาน
ทไี่ ม่รู้วา่ จะสนิ้ สดุ ลงเมือ่ ไรน้ี

เขาโอบกอดค�าอธษิ ฐานทค่ี งจะไม่มวี ันเป็นจริงไวใ้ นอก ขณะท่ี
หนึ่งวันน้ีกเ็ ร่ิมต้นขึ้นอกี คร้ัง

บทท่ี 1 จุดเริ่มของความวุน่ วาย 7

สารบญั
--------

ภาค
ความวนุ่ วาย

ในป่ า

บทสง่ ทา้ ย บทที่ 7 บทที่ 6 บทท่ี 5 บทท่ี 4 บทที่ 3 บทที่ 2 บทที่ 1

สถานที่ มหา ผู้ การ ฟนั ทูต ววิ ฒั จดุ
ซึง่ ได้ พนั ธ กลนื กิน ปะทะ เฟอื ง และ นา เร่ิม
ผ่อน มิตร ทกุ ส่งิ ครง้ั การ การ ของ
คลาย แหง่ ทกุ อย่าง ใหญ่ ที่ ประชุม กับ ความ
พงไพร หลุด อา วนุ่
จูรา่ การ ชพี วาย
ควบ
คมุ

8 9

459 413 349 267 217 135 67



รนั กา้ รอ้ งคา� รามอยา่ งเกรย้ี วกราดรนุ แรง ทวา่ โอเกอร์ (เผา่ ยกั ษ์
ใหญ่) เรือนผมสีด�ากับสีฟ้ากลับดีดร่างกระโดดสูงขึ้นราวกับจะเย้ยหยัน
การกระท�าน้นั

คลนื่ กระแทกทช่ี า้ ไปเพยี งเสย้ี ววนิ าทคี วา้ นเอาหนา้ ดนิ ขน้ึ มา ส่ง
ดินทรายปริมาณมหาศาลให้ลอยกระจัดกระจายไปในอากาศ

มันคอื วอยสแ์ คนนอน (ปืนใหญเ่ สียงสัน่ สะเทอื น) ของรนั ก้าท่ี
ถูกปล่อยออกไปโดยรวมเอาพลังเวทไว้ด้วย สกิลน้ีซ่อนเร้นพลังท�าลาย
มหาศาลขนาดทีห่ ากเปน็ ปศิ าจระดบั ประมาณก็อบลินละก็จะสลายกลาย
เป็นผุยผงได้ด้วยการโจมตีเพียงครั้งเดียว แต่ในเม่ือหลบได้ก็ไร้ซึ่ง
ความหมายใดๆ

ทวา่ รันก้าก็เยอื กเยน็ เปน็ อย่างยิ่ง เขาไม่รอ้ นรนแมว้ า่ การโจมตี
ทภ่ี าคภมู ใิ จจะถกู หลบได้ และทา� เพยี งถบี เทา้ กบั พน้ื ดนิ เบาๆ เพอ่ื ดดี รา่ ง
ใหล้ อยสูง

เป้าหมายของรันก้าคือการหยุดการโจมตีประสานของโอเกอร์
ผมสดี า� กบั สฟี า้ ดงั นนั้ รนั กา้ จงึ พงุ่ ตรงเขา้ จโู่ จมโอเกอรต์ นหนง่ึ อยา่ งรวดเรว็
ซง่ึ ดีดตัวขน้ึ เพ่ือหลบการโจมตีของเขา------- โอเกอร์ผมสดี า�

เหตผุ ลในการเลือกเป้าหมายของรันกา้ นนั้ ง่ายมาก เพราะจาก
สายตาของรันก้าแลว้ โอเกอร์ผมสีดา� ดูจะอ่อนแอกว่านั่นเอง หากท�าให้
ฝ่ายใดฝ่ายหน่ึงไม่อาจต่อสู้ต่อไปได้ส�าเร็จ ก็ย่อมจะไม่เกิดการโจมตี
ประสานข้ึนอกี

เป้าหมายของรนั กา้ คงจะบรรลผุ ลครึ่งทาง
ในกรณีทค่ี ู่ตอ่ สขู้ องเขามีเพยี ง 2 ตน
วินาทีที่รันก้าดีดตัวขึ้น ก�าแพงเปลวเพลิงก็พลันก่อตัวสูงข้ึน
เบ้ืองหน้าเขาอย่างกะทนั หนั

10

มนั ดคู ลา้ ยกับ <เวทมนตรภ์ ตู > ของชาแมน (ผใู้ ชค้ �าสาป) อยู่
เหมอื นกนั ทว่าในแงข่ องสายวชิ าน้ันถือได้เปน็ คนละอยา่ ง มันถูกเรยี กว่า
วิชาภูตและสังกัดอย่ใู นสายเวทมนตรท์ เ่ี รยี กวา่ <เวทหลอนประสาท>

ความจรงิ ทวี่ า่ โอเกอรเ์ รยี นรเู้ วทมนตรไ์ ดเ้ ชน่ นนี้ น่ั เองคอื หลกั ฐาน
ทบ่ี ง่ บอกวา่ พวกเขาเป็นเผ่าพันธุ์ระดับสูง พวกเขาไมไ่ ดใ้ ช้ชีวิตโดยอาศยั
เพยี งก�าลังท�าอะไรตามสญั ชาตญาณ ทว่ามีสติปัญญาเรยี นร้สู ิง่ ต่างๆ ได้
เหมอื นกับมนุษย์

ส่ิงที่ขัดขวางการเคลื่อนไหวของรันก้าเม่ือครู่น้ีคือเวทหลอน-
ประสาท : เฟลมวอลล์ (กา� แพงเพลิงมายา)

แม้ว่าเวทมนตร์นี้จะไม่มีพลังท�าลายรุนแรง แต่ก็ป้องกันการ
โจมตีของศตั รไู ดค้ รงั้ หนง่ึ อีกทงั้ เมอ่ื ใช้ออกมาเบื้องหน้าศัตรทู ก่ี า� ลงั รกุ ไล่
เข้ามา ก็ยังคาดหวงั ผลในการบดบังทศั นวิสยั ของศัตรูได้อกี ดว้ ย ถอื เป็น
เวทมนตรช์ ัน้ เลศิ ในการใช้ถว่ งเวลา

ซงึ่ ในความเปน็ จรงิ มนั กท็ า� ใหร้ นั กา้ คลาดสายตาจากเปา้ หมาย
และไมอ่ าจทา� อยา่ งอนื่ ไดน้ อกจากทง้ิ ตวั ลงสู่พืน้ ดินก่อน

เป็นศตั รทู รี่ ันกา้ ไม่ชอบเอาเสยี เลย
พวกมนั ใช้วธิ ีเกาะแกะอยู่รอบๆ ไม่ยอมเข้ามาตอ่ ส้ปู ระจันหนา้
กระทั่งสกลิ 『สุดยอดประสาทรบั ร้กู ลิ่น』 ที่รนั กา้ ภาคภูมใิ จ กถ็ กู เวท
หลอนประสาท : คอนฟิวช่ัน (กล่ินส้ินสติ) ท�าให้ใช้งานไม่ได้ต้ังแต่
เร่ิมการต่อสู้ อาจต้องบอกว่าแค่ไม่ตกอยู่ภายใต้ผลลัพธ์ท่ีแท้จริงของ
เวทมนตร์หรอื สน้ิ สตไิ ปกเ็ รียกวา่ ดีแลว้ กระมงั
เพราะเหล่าพวกพ้องของรันก้าที่ร่วมกันต่อสู้น้ันไม่สามารถรีซิส
(ตอ่ ต้าน) เวทมนตร์น้ไี ด้ จนสลบไสลไปกันหมดแลว้
ผู้ที่รีซิสส�าเร็จมีเพียงริกุรุหัวหน้ากองรักษาความปลอดภัย กับ
ก็อบตะรองหวั หน้ากองเท่าน้ัน
เหลา่ ฮอ็ บกอ็ บลนิ สบิ กวา่ ตนซง่ึ เรง่ เดนิ ทางมาเนอื่ งจากไดร้ บั การ

บทท่ี 1 จดุ เรมิ่ ของความว่นุ วาย 11

ตดิ ตอ่ ฉกุ เฉนิ จากกองกา� ลงั ทอี่ อกลา่ หาอาหาร บดั นพี้ ากนั สน้ิ สตสิ มประดี
ไปพร้อมกับเทมเพสตว์ ูลฟ์ ซง่ึ เปน็ ค่หู ูจนสน้ิ

รนั กา้ จับจอ้ งไปยงั อกี ฟากฝัง่ ของก�าแพงเพลงิ อย่างหงดุ หงดิ
เขาเพ่งเขม็งไปยังผู้หญิงเผ่าโอเกอร์ผมสีชมพู มายา (ผู้ใช้
เวทมนตร)์ ที่ล้มพวกพ้องทงั้ หลายของเขา
ศัตรมู ที ัง้ หมด 6 ตน
ทว่าล้วนแล้วแต่เป็นโอเกอร์ เผ่าพันธุ์ระดับสูงที่อาศัยอยู่ใน
มหาพงไพรแห่งจรู ่า
ความสามารถในการตอ่ สขู้ องพวกมนั ไมใ่ ชส่ ง่ิ ทจ่ี ะดแู คลนได้
ทง้ั โอเกอรผ์ มสีด�ากับสีฟ้าท่ีรันก้าก�าลงั เผชิญหนา้ อยใู่ นตอนนี้
ทั้งโอเกอร์ผหู้ ญิงผมสีมว่ งทรี่ กิ ุรกุ �าลังเผชญิ หนา้ อยู่
ท้งั โอเกอรเ์ ฒา่ ผมสขี าวที่กอ็ บตะก�าลังเผชิญหนา้ อยู่
ทง้ั โอเกอรผ์ หู้ ญงิ ผมสชี มพซู ง่ึ ยงุ่ ยากทส่ี ดุ เพราะเปน็ ผใู้ ชเ้ วทมนตร์
คอยเปลย่ี นสถานการณก์ ารตอ่ สใู้ หพ้ วกตนเป็นฝ่ายไดเ้ ปรยี บ
และทง้ั โอเกอรผ์ มสแี ดงซง่ึ ยนื อยเู่ คยี งขา้ งโอเกอรผ์ มสชี มพู คอย
เฝา้ มองสนามรบและออกค�าส่ัง
ทั้งหมดทง้ั ปวง ไมว่ ่าตนไหน ก็ไม่อาจประมาทได้ทั้งส้นิ
ซ่ึงการประสานงานโจมตีต่อสู้กับพวกรันก้าอย่างที่ปิศาจซึ่งไร้
สติปัญญาไมม่ วี นั ทา� นน้ั กเ็ หมอื นจะชว่ ยยืนยนั ถงึ เรื่องดังกล่าว
เทา่ ทป่ี ระเมนิ ไดอ้ ยา่ งนอ้ ยทส่ี ดุ เหลา่ โอเกอรก์ น็ า่ จะฝมี อื สงู กวา่
ระดับแรงก์ B ซ่งึ ถ้าเป็นเชน่ นั้น รกิ รุ กุ บั ก็อบตะกค็ งรบั มอื ได้ไม่นานนกั
อยา่ งนอ้ ย หากว่าทา่ นริมุรุ ผูเ้ ปน็ นายของพวกรันกา้ อยู่ท่นี ดี่ ้วย
ละก็------
รนั กา้ คดิ เชน่ นนั้ แลว้ กต็ อ้ งเยย้ หยนั ตวั เอง นา่ ละอายเหลอื เกนิ ที่
นกึ จะพ่ึงพาผูเ้ ปน็ นาย
เขาจงึ รอ้ งคา� รามโดยแฝงความตงั้ มน่ั ทไี่ มม่ วี นั สน่ั คลอน ราวกบั

12

จะขับไลค่ วามออ่ นแอของตัวเองให้สนิ้ ไป



ความสงบสขุ กลับคืนมายังหมู่บา้ นอกี คร้ัง
แม้จะมีอิฟรติ มาอาละวาด เหล่าฮอ็ บกอ็ บลินก็มิได้หวั่นเกรง
และทน่ี า่ ตกใจทส่ี ดุ กค็ อื รกิ รุ โุ ดซง่ึ ไดร้ บั แตง่ ตงั้ ใหเ้ ปน็ กอ็ บลนิ คงิ
นน้ั แสดงถึงความสามารถในการปกครองให้เหน็ ยิง่ กวา่ ที่ผมคาดคะเนไว้
ระหวา่ งทผ่ี มเฝา้ ไขด้ แู ลคณุ ชสิ ุ การกอ่ สรา้ งหมบู่ า้ นกเ็ รม่ิ ขน้ึ ใหม่
อีกครงั้ และดา� เนนิ ต่อไปเร่อื ยๆ
ดเู หมอื นวา่ ไคจนิ กบั สามพน่ี อ้ งชาวดวารฟ์ จะเขา้ กบั กอ็ บลนิ ลอรด์
ทง้ั สีไ่ ดเ้ ป็นอย่างดี แต่ละคนต่างก็แบ่งกันรบั หน้าทตี่ า่ งๆ กัน และออก
ค�าสงั่ ใหผ้ ้อู ยอู่ าศัยในหมูบ่ ้านทา� งานได้อย่างมีประสทิ ธภิ าพ
เรื่องทีผ่ มท�า มเี พยี งการใหค้ �าปรึกษาเท่านน้ั เอง
การจดั หาอาหาร ไดร้ กิ รุ ซุ งึ่ ขน้ึ เปน็ หวั หนา้ กองกา� ลงั รกั ษาความ-
ปลอดภัยรับหน้าทีค่ วบด้วย
การผลติ เส้อื ผ้า ไดก้ ารม์ พ่ีชายคนโตจากสามพี่นอ้ งดวารฟ์ รบั
หน้าที่
การผลติ อปุ กรณเ์ ครอื่ งมอื ไดโ้ ดลด์ นอ้ งชายคนรองจากสามพนี่ อ้ ง
ดวารฟ์ รบั หนา้ ที่
การก่อสรา้ งท่ีอยู่อาศยั ไดม้ ลิ ด์ นอ้ งชายคนสุดทอ้ งจากสามพี่
นอ้ งดวาร์ฟรบั หนา้ ท่ี
แต่ละคนตา่ งมีหน้าทรี่ บั ผิดชอบในเรอื่ งนน้ั ๆ
ส่วนไคจินท�าหน้าท่ีควบคุมดูแลเกี่ยวกับการผลิตและรวบรวม
แล้วก็ดูเหมือนว่าส่ิงที่ถูกผลิตออกมาเรียบร้อยแล้วจะได้รับการควบคุม
ดูแลโดยริรนิ า่ หนงึ่ ในก็อบลินลอร์ดอกี ที

บทท่ี 1 จุดเรมิ่ ของความวนุ่ วาย 13

พวกเขาแบ่งหน้าท่ีกันประมาณว่าไคจินเป็นรัฐมนตรีการผลิต
และริริน่าเป็นรฐั มนตรีการคลัง

ฝา่ ยกอ็ บลนิ ลอรด์ ทเี่ หลอื ไดแ้ ก่ รกุ รุ โุ ด เรกรุ โุ ด และ โรกรุ โุ ด
น้ัน ก็เริ่มจะท�าหน้าที่เป็นเจ้าหน้าที่สั่งการระดับสูงผู้ดูแลด้านตุลาการ
นิติบัญญัติ และอ�านาจบริหาร คอยช่วยเหลือการปกครองท่ีริกุรุโดเป็น
ผดู้ า� เนนิ การอกี ที แตถ่ งึ จะพดู เสยี ฟงั ดยู งิ่ ใหญอ่ ยา่ งนติ บิ ญั ญตั ิ ทวา่ ทจี่ รงิ
แล้วมันคืองานง่ายๆ ที่แค่เพียงน�าค�าที่ผมพูดเร่ือยเปื่อยมาสรุปรวบรวม
เท่าน้ันแหละ

เน่ืองจากเหลา่ ปศิ าจจะปฏิบัติตามคา� ส่ังของผู้แขง็ แกรง่ ดังนน้ั
จึงไม่ค่อยเกิดการทะเลาะวิวาทกัน และตอนนี้ก็ไม่ได้มีเรื่องอะไรท่ีเป็น
ปัญหาเกดิ ข้นึ

และเพราะเกิดระบบดังท่ีกล่าวมานี้ การสร้างประเทศใหม่ของ
พวกเราจึงคืบหนา้ ไปอยา่ งราบรน่ื

เอาละ ไหนๆ กไ็ ดร้ ่างมนษุ ยม์ าแลว้ จะใหห้ ่มแตข่ นสัตว์อยา่ ง
เดียวไปเรอื่ ยๆ ก็คงไม่ได้

ผมจงึ รบี ขอให้ท�าเส้อื ผ้าของผมขนึ้ มาทนั ที
แม้ร่างสไลม์จะสะดวกสบาย แต่ก็มีข้อเสียงเก่ียวกับอุปกรณ์
สวมใส่ รา่ งสไลมจ์ ะสวมใสอ่ ะไรไมไ่ ดเ้ ลยนอกเหนอื จากเมจกิ ไอเทม็ พเิ ศษ
กน็ ะ จรงิ อยวู่ า่ ผมไมไ่ ดเ้ ดอื ดรอ้ นอะไรเพราะไมร่ สู้ กึ รอ้ นหรอื หนาว
แต่กน็ ึกกงั วลเร่ืองของพลังปอ้ งกนั แทน
รา่ งกายของสไลมน์ น้ั ยอดเยย่ี ม ทวา่ กอ็ าจถกู ของทม่ี คี วามแหลม
ทิ่มแทงเอา อย่างเช่นในป่าทีไ่ มร่ วู้ า่ มอี ะไรอย่บู ้าง ผมอาจจะไดบ้ าดแผล
จากใบไม้หรือก่งิ ไม้ แลว้ ใครจะไปรู้ พษิ หรือแบคทีเรียอาจแทรกซมึ เขา้ สู่
ร่างกายของผมเพราะเหตุน้ันก็ได้ ดังน้ันการระมัดระวังไว้ก่อนจึงย่อมดี
ท่สี ดุ ผมจงึ อยากจะหาอุปกรณ์ทป่ี อ้ งกนั การโจมตที เี ผลอ และแมแ้ ตต่ วั

14

ผมก็สวมใสไ่ ด้มา
ผมเคยคิดว่าตราบใดท่ีไม่ส้มหล่นโชคดีได้เมจิกไอเท็มมาก็คงมี

แต่ต้องเลิกล้มความต้ังใจ แต่หากเป็นตอนน้ีที่ผมจา� แลงกายเป็นมนุษย์
ได้แล้วมนั ก็เปน็ อีกเร่ืองหน่งึ

พกั หลงั นี้ ดทู า่ ทางพวกดวารฟ์ เองกก็ า� ลงั ทา� อะไรหลายๆ อยา่ ง
ด้วยวสั ดุซง่ึ ไดจ้ ากปิศาจท่ีพวกกอ็ บลนิ ลา่ มาเสียด้วย

ก่อนอ่นื ให้เตรียมเส้ือผ้าสา� หรับเดก็ ใหช้ ุดหน่ึงก่อนแลว้ กนั ผม
คิดอยา่ งน้นั แล้วมุ่งหน้าไปหาการ์ม

กระท่อมไม้ซุงหลังเล็กท่ีไม่ทราบว่าสร้างข้ึนต้ังแต่เม่ือไร ก็คือ
โรงช่างสา� หรบั ผลติ ของเกีย่ วกับเสอื้ ผา้

การ์มก�าลังออกค�าส่ังกับบรรดาก็อบลิน่าและด�าเนินการผลิต
เส้อื ผา้ อยู่ในกระทอ่ มหลงั นัน้

“โอส๊ ต์ การม์ คุง ฉันอยากใหช้ ่วยท�าเสอ้ื ผา้ ให้ฉนั หน่อยนะ่ ?”
“หา พดู อะไรของพ่ชี ายเนี่ย คิดจะใสเ่ ข้าไปยงั ไงครบั ? พี่ชาย
ใส่เส้ือไม่ได้ไม่ใช่เหรอ?”
“หหึ หึ หึ ึ ฮะฮะ ฮา่ ฮา่ ฮา่ ฮา่ ! อยา่ ดถู กู กนั นกั ส?ิ ถา้ คดิ วา่ ฉนั เปน็
ได้แค่สไลมต์ ลอดไปละกน็ ายคิดผดิ อย่างแรงเลยละ! ฮ้ึบ------!!”
“อะ อะไรเนย่ี !? รา่ งกายของพี่ชายคอ่ ยๆ ใหญ่ขน้ึ ... ซะเมือ่ ไหร่
เดก็ ------หรือครับ?”
“ชิ ไมค่ อ่ ยตกใจเลยแฮะ... เอาเถอะ คอื ฉันจะจา� แลงเปน็ ผใู้ หญ่
กไ็ ด้น่ะนะ แต่รา่ งน้มี ันสบายกว่า เพราะงนั้ กอ่ นอื่นช่วยท�าเสอ้ื ผ้าที่ร่างนี้
สวมได้ให้หน่อยส”ิ
“อะ โอ้ ถา้ งน้ั ก็ขอวัดขนาดตัวหนอ่ ยนะพี่ชาย เฮ้ ฮารนุ ะ ช่วย
วดั ขนาดตวั ของพช่ี ายให้หน่อยสิ!”
ผมจงึ ไปใหค้ ณุ ฮารนุ ะ หนง่ึ ในหญงิ สาวซงึ่ รบั หนา้ ทจ่ี ดั ทา� เสอ้ื ผา้
คนหน่งึ วัดขนาดตัวให้

บทท่ี 1 จดุ เรมิ่ ของความวุ่นวาย 15

แน่นอนว่าผมอยใู่ นสภาพเปลือยทั้งตัว แต่ก็ไม่มอี ะไรตอ้ งอาย
เพราะอย่างไรเสยี นกี่ เ็ ปน็ รา่ งของเดก็ แถมยังไร้เพศอีกต่างหาก

“แหม! น่ารักจังเลยค่ะ ทา่ นรมิ ุร”ุ
คุณฮารนุ ะเอย่ ใบหนา้ เธอเปลีย่ นเป็นสแี ดงระเรอ่ื และวัดตัวให้
ผมด้วยทา่ ทางยินดี
น่ารกั ? ตวั ผมเองกว็ ่าน่ารกั หรอกนะ แตแ่ ม้จะมองด้วยสัมผัส
ความงามของก็อบลินกเ็ หน็ ว่านา่ รกั หรอื น่ี
อันท่ีจริงผมตกใจกับเรื่องท่ีว่าปิศาจก็มีสัมผัสด้านความงามกับ
เขาด้วยมากกวา่ อกี
แตเ่ หน็ วา่ กอ็ บลนิ เองกเ็ ปน็ อดตี ภตู ดงั นน้ั กอ็ าจมสี มั ผสั ความงาม
เหมอื นกบั มนุษย์ก็ได้
พอวดั ตวั เสรจ็ กไ็ มม่ อี ะไรอยา่ งอน่ื ทผ่ี มทา� ได้ ดเู หมอื นวา่ จะตอ้ ง
ใชเ้ วลาหลายวนั จงึ เสรจ็ ผมจงึ ตดั สนิ ใจจดั การตรวจสอบสกลิ ใหมท่ ไ่ี ดร้ บั
มาเสยี กอ่ น

*

ถ้าอยากจะมีสมาธิทดสอบสกิลอย่างสงบๆ ก็ควรหาสถานท่ีท่ี
ไมม่ ีคน และการทดลองอะไรในเตน็ ทก์ ท็ า� ได้จา� กดั ไม่สามารถทดสอบ
สกิลทนี่ ่าจะมพี ลังทา� ลายรุนแรงได้

ผมจงึ ยา้ ยสถานทโี่ ดยบอกกบั รกิ รุ โุ ดวา่ จะออกไปขา้ งนอก พรอ้ ม
ทัง้ สั่งห้ามไม่ใหใ้ ครตามมาทัง้ ส้นิ

จากใจกลางหมู่บา้ น ผมมงุ่ หน้าไปยงั ถา้� ผนกึ
หรือสถานทซี่ ึง่ ผมได้พบกบั เวลโดร่า
ท่ีน่ันมีพ้ืนท่ีใต้ดินกว้างขวาง แข็งแรงผิดธรรมดา แถมยังไม่มี
ใครเข้าไปอีกด้วย กระทั่งบรรดาปิศาจในถ้�าก็พากันหวาดกลัวเวลโดร่า

16

จนไม่กล้าเขา้ ใกลพ้ นื้ ทีใ่ ตด้ ินแหง่ นัน้
เมื่อถงึ จดุ หมาย ผมกเ็ รมิ่ การทดลองทันที
สกลิ ทผ่ี มไดร้ บั มาจากการกลนื คณุ ชสิ เุ ขา้ ไปในครง้ั นี้ ไดแ้ กย่ นู คี

สกลิ 『นกั แปรสภาพ』 กับเอก็ ซต์ รา้ สกิล 『ควบคมุ เปลวไฟ』 เปน็ สกิล
ท่รี วมเอาความคิดคา� นงึ ของคุณชสิ ุเอาไว้

นอกจากนี้ผมยังเรยี นรสู้ กิล 『แยกรา่ ง, รา่ งเพลงิ , และผนึก
ขอบเขต』 มาจากอิฟริตด้วย โดยสกลิ 『แยกรา่ ง』 นน้ั ผมได้ลองใช้
เพอ่ื ตรวจสอบรปู ลกั ษณข์ องตวั เองไปแลว้ จงึ นา่ จะใชไ้ ดโ้ ดยไรป้ ญั หาใดๆ

จะเรมิ่ ทดสอบจากอะไรดนี ะ? 『แยกรา่ ง』 กล็ องไปแลว้ งน้ั ลอง
สกลิ ของอฟิ ริตต่อเลยดกี วา่ มงั้

ก่อนอื่น ลอง 『รา่ งเพลิง』 ดลู ะกัน
ทว่าน่าเสียดายที่สกิลนี้ไม่สามารถใช้ในขณะท่ีอยู่ในสภาพของ
สไลมไ์ ด้ ซง่ึ บางทกี ม็ สี กลิ ทไี่ มส่ ามารถใชง้ านไดด้ ว้ ยเหตผุ ลบางอยา่ งแบบน้ี
อยเู่ หมือนกัน วา่ แต่สาเหตุคืออะไรกันเล่า?

《คÓตอบ อิฟริตเป็นภูต หรือร่างจิตที่มีชีวิต 『ร่างเพลิง』
ของอิฟริตคือความสามารถในการเปลีย่ นร่างกายของตนให้กลายเปน็
พลงั งานแลว้ ปลดปลอ่ ยออกมา จงึ ไมอ่ าจใชง้ านไดเ้ มอื่ อยใู่ นรา่ งทเี่ ปน็
สสาร》

อ้ือ? หมายความว่าท่ีผมใช้สกิลนี้ไม่ได้ก็เพราะว่าผมมีร่างเน้ือ
งั้นรึ? ถ้างั้นกจ็ ะแปลไดว้ ่าหากเป็นร่างเวทท่ีสรา้ งขึน้ จากหมอกดา� กจ็ ะ
ใช้ 『รา่ งเพลงิ 』 ได้นะ่ ส.ิ ..

ทดลองดกู นั เลย
ผมจา� แลงกายเป็นอฟิ รติ แล้วลองใช้ 『ร่างเพลงิ 』 ทันใดนน้ั เอง
ก็สามารถใช้ 『รา่ งเพลิง』 ไดอ้ ย่างไร้ปญั หา แต่ดเู หมอื นว่าร่างจรงิ ของ

บทที่ 1 จุดเร่มิ ของความวนุ่ วาย 17

ผมซึ่งเปน็ แกน่ กลางนั้นจะไม่เกิดความเปลย่ี นแปลงแตอ่ ย่างใด
เปน็ ไปตามทผี่ มคดิ นน่ั คอื ดเู หมอื นวา่ สกลิ นจ้ี ะใชไ้ ดเ้ พยี งแคก่ บั

ร่างเวทเท่านั้น ซึ่งถ้าเป็นอย่างน้ัน ก็คงไม่ใช่ว่าจะต้องอยู่ในรูปลักษณ์
ของอิฟรติ เท่านั้นจงึ จะใชไ้ ด้ เมอื่ คิดได้อย่างนน้ั ผมจึงจ�าแลงกายเปน็ รา่ ง
ผใู้ หญแ่ ลว้ ใช้ 『รา่ งเพลงิ 』 ดู แลว้ กพ็ บวา่ มเี พยี งสว่ นปลายของมอื กบั เทา้
เทา่ นนั้ ทเ่ี ปลี่ยนกลายเป็นเปลวไฟ

ดทู า่ จะเป็นไปตามความคาดหมายของผมจริงๆ นนั่ ละ แมส้ ่วน
ท่ีเป็นร่างจริงจะไม่อาจใช้งานได้ แต่ก็ตรวจสอบได้แน่ใจแล้วว่าหากเป็น
รา่ งเวทท่สี รา้ งขน้ึ ชัว่ คราวละกจ็ ะแปลงเป็นไฟได้ สว่ นอณุ หภมู คิ วามรอ้ น
กอ็ ยูท่ ่ีเกือบ 1,200 เซลเซยี ส เทียบเท่าไดก้ บั อิฟริต และหากรวมพลงั
ไปไวท้ จี่ ดุ ใดจดุ หนง่ึ กจ็ ะเพม่ิ อณุ หภมู ใิ หส้ งู ขน้ึ อกี ได้ เพยี งเทา่ นกี้ น็ า่ จะใช้
เป็นวิธีการจู่โจมท่ีมพี ลงั โจมตีสงู เอาการได้แลว้

ทวา่ เจา้ สกลิ ทชี่ ือ่ 『ร่างเพลิง』 น่ี หากวา่ ไม่ใช้ในเขตแดนจ�ากัด
ละก็ พลังงานจะหลัง่ ไหลออกมามากเกนิ ไป ท�าใหเ้ พยี งครูเ่ ดียวแก่นเวท
กห็ มดลง อกี ทงั้ ยงั ปรบั พลงั ไดย้ าก จึงจ�าเปน็ ตอ้ งมีการฝึกฝน

โชคยังดีท่ีในบรรดาสกิลที่ได้มาพร้อมกันน้ันมีเอ็กซ์ตร้าสกิล
『ควบคมุ เปลวไฟ』 อยู่ ดังนั้นจึงนา่ จะแกไ้ ขปัญหาดังกล่าวได้

การที่ภูตปรากฏกายในโลกแห่งวัตถุได้เพียงไม่นานนั้น ต้องมี
สาเหตมุ าจากการทตี่ อ้ งเผาผลาญแกน่ เวทเปน็ ปรมิ าณสงู เกนิ ไปไมผ่ ดิ แน่

แต่ตัวผมมีร่างจริง แถมยังใช้สกิล 『ควบคุมเปลวไฟ』 ช่วย
ปรับพลังได้ด้วย ดังนั้นก็น่าจะปรับพลังได้อย่างราบร่ืน ขึ้นอยู่กับการ
ฝกึ ฝน

จากน้นั ผมก็ทดลองสกลิ 『ผนึกขอบเขต』 ตอ่
สกิลน้ีคงมีเป้าหมายเพ่ือปิดขังความร้อนของไฟไว้ในเขตแดน
และปอ้ งกนั ไมใ่ หพ้ ลงั งานความรอ้ นรวั่ ไหลออกมา จากขอ้ สนั นษิ ฐานเมอื่
คร่นู ี้ คาดว่ามันคงเป็นสกลิ สา� หรบั ป้องกันการรว่ั ไหลของแก่นเวทซึง่ เปน็

18

เงอ่ื นไขในการปรากฏร่างของภูต
คุณลักษณะพิเศษของมันท่ีหยิบยกข้ึนมาได้อีกข้อหนึ่งก็คือมัน

แข็งแกร่งต่อการโจมตีทางกายภาพด้วย ซ่ึงก็เรียกว่าแข็งแรงพอสมควร
เพราะใช้สา� หรับกักขงั เป้าหมายไวใ้ นเขตแดนนน่ั เอง

เพราะฉะนน้ั กน็ า่ จะใชส้ กลิ 『ผนกึ ขอบเขต』 นใ่ี นลกั ษณะของ
บาเรียได้ดว้ ยไมใ่ ชห่ รอื ?

ผมลองครนุ่ คิดเกยี่ วกับวธิ ีใชง้ านในแนวทางดังกล่าว
ขอบเขตทรี่ ะบไุ ดใ้ หญท่ สี่ ดุ กค็ อื ครง่ึ วงกลมแบบปกคลมุ บนพนื้ ดนิ
เสน้ ผา่ นศนู ยก์ ลาง 100 เมตร สว่ นใตพ้ น้ื ดนิ นนั้ ไมม่ ผี ลแตอ่ ยา่ งใด
และหากยอ่ ขนาดลงใหเ้ ลก็ ทสี่ ดุ กจ็ ะหดลงมาจนเหลอื ประมาณ
ครอบคลุมเพียงร่างกายของตัวเองเท่านั้นได้โดยที่ผลลัพธ์ไม่เปลย่ี นไป
แถมปรมิ าณแกน่ เวททต่ี อ้ งใชก้ ล็ ดลงเพราะการเปลย่ี นแปลงขนาด
สกิลนค้ี วบคมุ ไดอ้ ยา่ งอสิ ระในระดบั หน่งึ และให้ผลในลกั ษณะ
เหมือนมีหนังบางๆ แผ่นหนง่ึ ปรากฏขนึ้ มาคลุมร่างกาย
ท้ังนี้หากใช้สกิล 『ร่างเพลิง』 ในขณะที่อยู่ในสภาวะแบบนี้
ก็น่าจะช่วยยับยั้งการรั่วไหลของแก่นเวทได้ แต่ก็อาจจะไม่มีความหมาย
อะไร เพราะหากทา� อยา่ งนน้ั กจ็ ะไมส่ ามารถสง่ ความรอ้ นออกไปนอกสกลิ
『ผนกึ ขอบเขต』 ไดเ้ หมอื นกนั
ว่าแต่สาเหตุที่ท�าให้ส้ินเปลืองแก่นเวทเนี่ย มาจากการที่ต้อง
สญู เสยี พลงั งานเพราะการรัว่ ไหลของความรอ้ นหรอื เปลา่ หวา่ ?
《คÓตอบ สกลิ 『รา่ งเพลงิ 』 จÓเปน็ ตอ้ งใชแ้ กน่ เวทสรา้ งความ
รอ้ นเพ่อื รกั ษาระดบั อณุ หภมู เิ อาไว้ และเน่ืองจากตอ้ งเปล่ียนแกน่ เวท
เปน็ ปรมิ าณความรอ้ น จงึ กลา่ วไดว้ า่ การรวั่ ไหลของความรอ้ นนน้ั เทยี บ
เท่าได้กับการร่ัวไหลของแก่นเวท》

บทที่ 1 จุดเร่ิมของความว่นุ วาย 19

อยา่ งน้นี ีเ่ อง เรมิ่ จะเขา้ ใจขน้ึ มาหนอ่ ยๆ ละ หากปิดกน้ั เปลวไฟ
ทสี่ รา้ งขน้ึ มาเอาไว้ กจ็ ะไมจ่ า� เปน็ ตอ้ งสรา้ งไฟขน้ึ ใหม่ ดงั นนั้ เลยทา� ใหไ้ มต่ อ้ ง
สญู เสียพลังงานเพ่มิ สินะ รู้สกึ ว่าอุตนุ ิยาม1 มันจะตา่ งจากโลกเก่าของผม
อยู่แฮะ แต่น่ันคงเป็นเพราะมีวัตถุในเชิงเวทมนตร์ท่ีเรียกว่าแก่นเวทอยู่
กระมงั

ไม่รู้ว่าควรจะต้องปิดก้ันไฟให้สมบูรณ์แบบ หรือแค่ท�าให้ไม่มี
การเผาผลาญออกซิเจนกพ็ อแล้วกนั แน่ ย่งิ คิดกย็ ่ิงไม่จบไมส่ ิน้ ดงั นน้ั ถา้
คดิ มากเกนิ ไปละก็ ตัวเรานล่ี ะจะเป็นฝ่ายแพ้เสยี เอง

อย่างไรก็ตาม สิ่งทสี่ า� คญั ในตอนน้ไี ม่ใช่ 『รา่ งเพลงิ 』 แต่เป็น
『ผนึกเขตแดน』 ทใ่ี ช้เป็นวธิ กี ารปอ้ งกันตัวไดต้ ่างหาก

ผมตัดสินใจย่อช่ือของสกิล 『ผนึกเขตแดน』 ในยามท่ีอยู่ใน
สภาวะเล็กทส่ี ดุ นีม้ าเป็นสกลิ 『เขตแดน』 แทน

สุดท้ายแลว้ มนั จะมีความทนทานสกั เพียงไหนกนั นะ?
มีสกิลท่ีเหมาะจะใช้ในการทดสอบเป็นอย่างย่ิง ใช่แล้ว สกิล
『แยกร่าง』 น่ันเอง
ท่ีผ่านมาผมกลัวว่าตัวเองจะบาดเจ็บ ก็เลยทดสอบอะไรไม่ได้
หลายๆ อยา่ ง แตเ่ นอ่ื งจากไดส้ กลิ 『แยกรา่ ง』 มาปญั หานจี้ งึ คลค่ี ลายลง
เพราะว่า 『ร่างแยก』 นั้นมีความสามารถแบบเดียวกับผม
ทกุ อยา่ ง
แม้จะมีข้อก�าจัดที่ว่ามีเพียงร่างหลักเท่าน้ันที่จะใช้ยูนีคสกิลได้
ก็ตาม
ทั้งนี้ หากว่าอยู่ใกล้ๆ กับร่างหลักก็จะใช้ยูนีคสกิลได้เหมือน
รา่ งหลกั อยู่ แตถ่ า้ หากออกห่างไปถงึ ระยะทรี่ ่างหลกั อยา่ งผมไมอ่ าจรบั รู้
ไดแ้ ลว้ ละก็ ดูเหมอื นว่าจะไมส่ ามารถใช้ยนู ีคสกิลได้เลย
มเี พยี งแค่ 『นกั ลา่ เหยอื่ 』 ทด่ี จู ะใชง้ านไดน้ ดิ หนอ่ ย ซง่ึ อาจเปน็
เพราะการปฏบิ ตั ติ ามสญั ชาตญาณแตเ่ ดมิ ของสไลมก์ เ็ ปน็ ได้

1อุตุนิยาม : physical laws กฎธรรมชาตเิ กี่ยวกบั ปรากฏการณท์ างธรรมชาติ

ประมาณว่าถ้าอยูใ่ นรัศมี 1 กิโลเมตรละก็ ผมจะบังคับรา่ งแยก
ใหเ้ คล่ือนไหวไดต้ ามใจคดิ แต่ถ้าออกห่างเกินกว่านน้ั กจ็ ะท�าได้เพยี งแค่
ปฏิบัติตามค�าส่ังง่ายๆ แต่ท้ังนี้ผมก็มองเห็นทัศนวิสัยร่วมกับร่างแยกได้
และยังใช้ 『จิตส่อื สาร』 เขียนทบั ค�าสง่ั ใหม่ได้ดว้ ย เปน็ สกลิ ท่เี หมาะจะ
ใช้ในการสืบหาขอ้ มูลเป็นอย่างยิง่

แตก่ อ่ นอน่ื เรอ่ื งทก่ี ลา่ วมานนั้ ไมไ่ ดเ้ กย่ี วขอ้ งอะไรกบั การทดลอง
ในตอนนี้ ถ้าแค่ใช้ตรวจสอบความทนทานละก็ มันก็เทียบเท่าได้กับ
ร่างหลกั นั่นละ

ผมสรา้ งร่างแยก แลว้ ปกคลมุ ด้วย 『เขตแดน』
จากนน้ั กซ็ ดั 『ดาบวาร』ี เขา้ ใสร่ า่ งทคี่ ลมุ ดว้ ย 『เขตแดน』 นนั้
ผลคือ 『ดาบวารี』 ซ่ึงแฝงพลังท�าลายอย่างยิ่งยวดเอาไว้
ถกู ดีดกระเดน็ และหายวับไปเบ้อื งหนา้ ร่างแยก ดูท่าว่า 『เขตแดน』 จะ
ปอ้ งกัน 『ดาบวาร』ี ไดแ้ ฮะ
มนั มคี วามคงทนในระดบั หนง่ึ ตามท่ีผมคาดไว้
ไหนๆ กไ็ หนๆ แลว้ ผมเกดิ สงสยั ขน้ึ มาวา่ จะปลอ่ ย 『ดาบวาร』ี
ในสภาพทย่ี งั ใช้ 『เขตแดน』 ไดห้ รอื ไม่ จงึ ลองทดสอบดู
ง่ายกว่าที่คิดแฮะ ผมสร้างปากกระบอกปืนขนาดเล็กไว้ที่ส่วน
ปลายของมอื แลว้ ยงิ 『ดาบวารี』 ออกไป แตก่ ลับกลายเปน็ วา่ น�า้ ถูกยงิ
ออกมาท้งั ๆ ท่มี ี 『เขตแดน』 ครอบคลุม ถา้ บอกว่าอิมเมจเหมอื นกบั
การท่ีฟองสบู่แยกตัวออกจากกันก็น่าจะเข้าใจง่ายข้ึนกระมัง แต่การที่
ความรุนแรงกับระยะการยิงเพ่ิมสูงขึ้นเพราะถูกห่อหุ้มด้วย 『เขตแดน』
เน่ยี ถอื เป็นการคา� นวณพลาดท่ีผมไม่นกึ ไม่ฝันมากอ่ นเลย
จากนนั้ ผมก็ลองทดสอบ 『ลมหายใจหมอกพษิ 』 กับ 『ลม-
หายใจเหน็บชา』 ตอ่
สงิ่ ทแี่ นช่ ดั ขน้ึ มากค็ อื แกน่ เวทจะถกู เผาผลาญหาก 『เขตแดน』

บทที่ 1 จดุ เร่ิมของความวุ่นวาย 21

ไดร้ บั ความเสยี หาย
คงเพราะไม่ได้รับความเสียหายจาก 『ลมหายใจเหน็บชา』

แกน่ เวททใี่ หไ้ วก้ บั รา่ งแยกกเ็ ลยไมล่ ด แตพ่ อโดน 『ลมหายใจหมอกพษิ 』
เขา้ ไป แก่นเวทก็ลดลงฮวบฮาบ และ 『เขตแดน』 ก็พงั ลงในเวลาเดยี ว
กับทีแ่ ก่นเวทหมด

ถ้าพูดในทางกลับกันก็คือ หมายความว่าหากใส่แก่นเวทไว้
พอสมควรตั้งแต่แรกเรมิ่ ก็จะทนทานความเสียหายไดน้ น่ั เอง

คราวน้ีผมใช้เขตแดนคลุมร่างแยกไว้อีกครั้งโดยใส่แก่นเวทเอา
ไว้มากๆ

และผลจากการทดลองจริงก็คือ คราวน้ีเขตแดนทนการโจมตี
จาก 『ลมหายใจหมอกพษิ 』 ไดผ้ า่ นฉลุย แม้ว่าจะโดนเขา้ ไปเป็นเวลา
นานกต็ าม

แถมถ้าเป็นตัวผมใช้เองละก็ จะใช้ในระยะเวลานานกว่าน้ีก็
ไมเ่ ป็นไรด้วย และหากพดู ถงึ เร่ืองคณุ ภาพตามจริงก็คือ เรียกวา่ ผมไดว้ ธิ ี
ปอ้ งกนั ตวั ที่ยอดเยย่ี มมาแลว้ เพราะขนาดพลงั โจมตรี ะดบั 『ลมหายใจ-
หมอกพษิ 』 ก็ยงั ใช้ไม่ไดผ้ ล

มาถึงการทดลองสุดท้ายของวันนี้ ผมลองใช้สกิล 『จÓกัด-
เขตแดน』 พรอ้ มกบั สกิล 『ร่างเพลงิ 』 ดู...

ผลลัพธท์ ่ีได้นนั้ เหี้ยมโหดเอาการเลยทเี ดียว
สมกบั เปน็ สกิลระดบั สูงกวา่ แรงก์ A
การโจมตีดว้ ยรา่ งเพลิงภายในเขตแดนที่เรยี กวา่ แฟลร์เซอรเ์ คิล
(วงจองจา� เพลงิ ปะท)ุ นนั้ เปน็ การแผดเผาสงิ่ มชี วี ติ ทถ่ี กู กกั ไวใ้ นเขตแดน
ให้สิ้นด้วยความร้อนสูงหลายพันองศา พลังท�าลายของ 『ร่างเพลิง』
นนั้ ทวีอ�านาจขนึ้ สงู สดุ เม่ืออยูภ่ ายในขอบเขตจา� กดั
เปลวไฟเผาผลาญอากาศให้กลายเป็นสภาพไร้ออกซิเจน แต่

22

ก่อนหนา้ นั้น วินาทีทส่ี ดู หายใจปอดก็จะถกู แผดเผา ดงั นัน้ คงไม่มที างที่
ส่งิ มีชีวติ ซึง่ หายใจด้วยปอดจะมชี วี ิตรอดอยภู่ ายในสกิลนไ้ี ด้

ตวั ผมเอง นอกจากจะไม่จ�าเปน็ ตอ้ งหายใจด้วยปอดแล้ว ยงั มี
สกลิ 『ต้านทานการเปล่ยี นแปลงอณุ หภมู 』ิ อีกต่างหาก จงึ ไม่มีปญั หา
อะไร แต่ถ้ามองตามปกติละก็มันคือท่าไม้ตายท่ีจะต้องคว้าชัยชนะมาให้
ไดอ้ ย่างแนน่ อน

ผมโล่งอกว่าท่ีตัวเองเอาชนะอฟิ ริตมาไดน้ น้ั เปน็ เพราะมสี กิลท่ี
เขา้ กันไดอ้ ยพู่ อดีอย่างแทจ้ รงิ

แต่สกิลนี้ก็มีพลังโจมตีรุนแรงเกินไปจนหาท่ีใช้ยากเหมือนกัน
แฮะ ต้องพิจารณากันหน่อยละ

ทง้ั นไ้ี มร่ วู้ า่ เพราะรวมรา่ งกบั อฟิ รติ หรอื อยา่ งไร คณุ ชสิ จุ งึ มสี กลิ
『ลบล้างการโจมตีดว้ ยเปลวไฟ』 อยดู่ ว้ ย เพราะมีสกลิ นี้ แมก้ ารโจมตี
ด้วยไฟหรอื ต้องอยใู่ นความร้อนมหาศาลกย็ ังคงปลอดภัยอย่ไู ด้

สกิล 『ต้านทานการเปลยี่ นแปลงอณุ หภูม』ิ ของผมต้านทาน
ความเยน็ ไดด้ ว้ ยกจ็ รงิ ทวา่ ไมม่ ผี ลในการ 『ลบลา้ งการโจมตดี ว้ ยเปลวไฟ』
ทที่ า� ไดค้ อื สรา้ งความทนทานตอ่ ความรอ้ นในระดบั สงู ยง่ิ ขนึ้ ไปอกี ดทู า่ วา่
ในบรรดาสกลิ เก่ยี วกบั ความ 『ทนทาน』 การ 『ลบลา้ ง』 คงจะอยใู่ น
ตา� แหนง่ สงู เลยทเี ดยี ว ทง้ั ทเี่ พยี งแค่ 『ตา้ นทานการเปลยี่ นแปลงอณุ หภมู 』ิ
ก็ถอื เป็นสกลิ ระดบั เอก็ ซต์ รา้ ที่ยอดเยีย่ มพออยูแ่ ล้วน่ะนะ

ผลการทดลองทไ่ี ด้นั้นเปน็ เรอ่ื งเปน็ ราวมากกวา่ ทผี่ มคดิ เอาไว้
การทดลองแบบนไี้ มส่ ามารถกระทา� ในเตน็ ทไ์ ด้ เพราะขนื ทา� ละก็
มหี วังทกุ อย่างรอบข้างคงโดนเผาเรยี บในพรบิ ตา
ผมกลบั ไปยังหมู่บ้านด้วยความพอใจ แม้จะไมจ่ �าเป็นต้องนอน
แตก่ จ็ �าเปน็ ต้องฟนื้ ฟแู กน่ เวท ซง่ึ ส�าหรบั กรณีนี้แล้ว การพกั ผอ่ นก็คอื วิธี
ทดี่ ที สี่ ดุ จรงิ ๆ นน่ั ละ ผมไมอ่ ยากตกสสู่ ลปี โหมดอกี และไมว่ า่ จะเปน็ เรอ่ื ง

บทที่ 1 จดุ เรม่ิ ของความวนุ่ วาย 23

อะไรการทา� เกนิ ความจา� เปน็ กไ็ มใ่ ชส่ งิ่ ทด่ี อี ยแู่ ลว้ อกี ทง้ั เวลากม็ อี ยเู่ หลอื เฟอื
ดงั น้นั จงึ ไม่จ�าเปน็ ตอ้ งรบี ร้อนไป

*

วนั รงุ่ ข้นึ ผมโผลห่ น้าไปหาการม์ อกี ครั้งเพือ่ ลองเสือ้
เสือ้ ทผ่ี มสง่ั ไวย้ งั ไมส่ �าเรจ็ เรยี บร้อยดีเพราะยงั อย่ใู นขนั้ ตอนเย็บ
ชวั่ คราวเทา่ นน้ั แตค่ ณุ ฮารนุ ะกเ็ ตรยี มเสอ้ื กบั เครอื่ งปอ้ งกนั ทเ่ี ปน็ ของผลติ
จ�านวนมากส�าหรบั แจกจา่ ยเอาไว้ให้ ผมจึงลองไปสวมใส่ดู
“แหม! เหมาะมากเลยค่ะ ท่านริมรุ ”ุ
ผมรู้สึกอยู่เหมือนกันว่าถูกปฏิบัติเหมือนกับเล่นเปลี่ยนเส้ือผ้า
ใหต้ กุ๊ ตา แตก่ ท็ นๆ เอาหนอ่ ยแลว้ กัน เพราะทา่ ทางพวกคณุ ฮารนุ ะดดู ใี จ
นนี่ า
ในจา� นวนอปุ กรณส์ วมใสท่ ถ่ี กู จดั เตรยี มไว้ มชี นิ้ ทข่ี นาดพอดกี บั
ผมเป๊ะอยู่ด้วย ผมจึงสวมชดุ น้ัน
แมจ้ ะเปน็ ของแบบเดยี วกบั ทเ่ี หลา่ ฮอ็ บกอ็ บลนิ ในหมบู่ า้ นใชก้ นั
แต่เนอ้ื สมั ผสั สบายเกนิ คาด สมกับทีเ่ ป็นฝีมือของการม์
“ท�าได้ดนี นี่ า ขยับงา่ ยและท่าทางจะทนดดี ้วย”
“ฮา่ ฮ่าฮ่า ได้ยินอยา่ งนัน้ ทางนก้ี ็ดีใจเหมอื นกนั แหละ รอดขู อง
ที่พี่ชายสัง่ ท�าไดเ้ ลย”
พอผมชม การ์มกเ็ อ่ยด้วยทา่ ทางดใี จ ลงแบบนค้ี งจะคาดหวงั
ไดแ้ ฮะ ผมมอบขนสตั วอ์ นั เปน็ ของตา่ งหนา้ ของบอสแหง่ เผา่ กาโรไ่ วใ้ หแ้ ลว้
ดงั น้นั จึงรบั ประกนั ถงึ ประสิทธภิ าพได้แน่

ผมคาดหวังถึงเส้ือผ้าที่จะเสร็จออกมาพลางออกจากโรงช่าง
ของการ์ม ไหนๆ กอ็ ตุ ส่าห์ไดใ้ ส่เสอื้ ผ้าหลังจากทีไ่ ม่ไดใ้ สม่ านาน ดังน้นั

24

ผมจึงคงร่างเดก็ เอาไว้ไมก่ ลบั คืนเป็นสไลม์
คดิ วา่ จะโดนนกึ วา่ เปน็ บคุ คลนา่ สงสยั แทๆ้ แตท่ กุ คนทเ่ี จอ ไมว่ า่

ใครเม่ือมองเห็นผมกต็ ่างหลกี ทางใหแ้ ละก้มศีรษะนอ้ ยๆ เป็นเชิงทกั ทาย
ดูเหมือนว่าแมอ้ ย่ใู นรา่ งของเดก็ แต่ทุกคนกม็ องออกว่าเป็นตวั

ผมแฮะ
ขณะท่ีผมก�าลังนกึ สงสัยเรื่องดงั กลา่ ว รกิ รุ โุ ดซึง่ อยูร่ ะหว่างเดิน

ตรวจการก็ปรากฏตวั ให้เห็นพอดี
“โอ๊สต์ รกิ ุรุโด ทุกอย่างเรียบรอ้ ยดีรึเปลา่ ?”
“โอ ท่านรมิ รุ เุ องหรอื ครบั ทกุ อยา่ งเรียบรอ้ ยดคี รับ! ทง้ั หลาย

ทง้ั มวลลว้ นแล้วเพราะได้ความกรณุ าของท่านรมิ ุรุครบั ”
พอผมสง่ เสยี งทัก รกิ รุ โุ ดกร็ อ้ งตอบด้วยรอยย้ิมกวา้ ง
ถงึ อยู่ในร่างเดก็ ก็รู้จรงิ ๆ ด้วย
“ฉนั ไม่ได้อยู่ในร่างสไลม์สักหนอ่ ย แตร่ ู้ดว้ ยเหรอ?”
“ฮะฮะฮะ แนน่ อนครบั ทา่ นรมิ รุ มุ คี วามสงา่ งามคลมุ กายอยแู่ ลว้

ไม่มีทางท่ขี า้ จะมองผิดไปไดห้ รอกครับ”
และพอถามไปก็ไดค้ า� ตอบแบบนี้กลับมา
คร้ังน้ีสาเหตุไม่ได้มาจากว่าผมปล่อยออร่าให้แผ่ออกมา แต่ดู

เหมอื นวา่ พวกเขาจะมองออกถึงกลิน่ อายวา่ นค่ี อื ผม ซง่ึ ในที่น้กี ลา่ วได้ว่า
ทุกคนต่างก็มีกลิ่นอายของตัวเองเหมือนกัน ดังนั้นมันอาจเก่ียวข้องกับ
การต้งั ชอ่ื กไ็ ด้

เอาเถอะ เหตผุ ลจะเปน็ อยา่ งไรกต็ าม ขอแคไ่ มโ่ ดนมองว่าเปน็
บคุ คลน่าสงสยั เท่านี้ก็ไม่มีปญั หาแล้ว

เร่ืองทีต่ ิดอย่ใู นใจหายไปหนงึ่ เร่อื ง ผมจึงคดิ ว่าจะมุ่งหนา้ ไปยงั
ถา้� เพอื่ ทา� การทดลองตอ่ จากเมอ่ื วาน และบอกรกิ รุ โุ ดวา่ อยา่ มาตามตวั ผม
นอกจากว่าจะมีเรอื่ งดว่ นจริงๆ

ตอนที่ทดลองเม่ือวานผมก็คิดอยู่เหมือนกันว่าวันนี้ก็จะท�าการ

บทท่ี 1 จุดเริ่มของความวนุ่ วาย 25

ทดลองสกลิ ที่ทา่ ทางนา่ จะรนุ แรงอกี การห้ามคนอื่นเขา้ มาใกลจ้ ึงเป็นวธิ ี
ปอ้ งกันไมใ่ ห้มีใครเจอแจ็กพอตมาโดนลูกหลงทดี่ ีท่สี ดุ

“รบั ค�าส่ังครับ! ว่าแต่วนั นก้ี ไ็ มจ่ �าเปน็ ต้องเตรียมอาหารเหมือน
เคยรึเปลา่ ครบั ?”

ค�าถามนน้ั ทา� ใหผ้ มตอ้ งเผลอหนั ไปจ้องมองรกิ รุ โุ ด
ก็นัน่ น่ะสิ ทา� ไมผมถงึ ลมื ไปไดน้ ะนี!่ ?
อตุ สา่ หก์ ลายเปน็ มนษุ ยไ์ ดแ้ ลว้ ทงั้ ที แตผ่ มยงั ไมไ่ ดล้ องกนิ อาหาร
อร่อยๆ เลยน่ีนา!
“เดย๋ี วก่อน ตงั้ แตว่ นั นไ้ี ปฉนั เองก็จะกนิ ขา้ วดว้ ย”
“อะไรนะครบั !? ถา้ อยา่ งนน้ั วนั นคี้ งตอ้ งจดั งานฉลองสนิ ะครบั ?
ข้าจะแจ้งเรอ่ื งกบั ริริน่าเพอ่ื จะไดจ้ ดั เตรียมอาหารนะครับ!”
ริกุรุโดหน้าบานอย่างยินดี แม้สีหน้าจะดูน่าผวา แต่เขาคงจะ
กา� ลงั ยม้ิ อยู่แหละ
ตัวผมเองกด็ ใี จเหมือนกัน แมจ้ ะไมร่ ู้สกึ หวิ แต่ผมกค็ าดหวงั กับ
อาหารทีไ่ ม่ไดล้ ิม้ รสมาเสยี นานเปน็ อยา่ งยิง่

ตอนท่ีออกจากหม่บู า้ น ผมพบรกิ รุ กุ ับก็อบตะเขา้
“ไง เหน็ วา่ วนั นจ้ี ะมงี านฉลอง เพราะฉะนนั้ ชว่ ยหาเหยอื่ ทที่ า่ ทาง
น่าอร่อยส่งให้คุณริริน่าหน่อยนะ ฉันเองก็สนุกกับอาหารกับเขาได้เสียที
ดงั น้นั มามนั กันใหส้ ุดๆ ไปเลยดีกวา่ !”
“โอ จริงหรือครับ ทา่ นริมุร?ุ ถา้ เช่นนัน้ ขา้ จะจัดเตรยี มกวางวัว
ช้ันเลศิ มานะครับ!”
พอผมบอกอยา่ งนัน้ ริกรุ กุ ็ตอบด้วยทา่ ทางยินดี
กวางวัว? ดูเหมือนว่าจะเป็นสัตว์ปิศาจที่คล้ายเอาวัวกับกวาง
มาผสมกัน และมรี สชาตอิ รอ่ ย
นา่ สนุกสดุ ๆ ไปเลย

26

“ว่าแต่ทา� ไมทา่ นริมุรถุ ึงใชร้ ปู รา่ งแบบน้นั ละครับ?”
“หหึ หึ ึ สนใจไดถ้ กู จดุ นะกอ็ บตะคงุ ไอร้ า่ งสไลมม์ นั กส็ บายดอี ยู่
หรอก แต่รูปร่างของมนุษย์แบบนี้ก็ไม่เลวเหมือนกัน เพราะจะยังไงก็มี
ประสาทสมั ผัสท้งั ห้าดกี วา่ สไลม์ โดยเฉพาะการมีประสาทรบั รรู้ สนะ่ เปน็
อะไรท่ียอดท่ีสุดเลย ท่ีส�าคัญอยู่ในร่างมนุษย์แบบน้ีก็ท�าให้ฉันสัมผัสกับ
พวกนายได้สะดวกขึน้ ดว้ ยนะ”
อนั ทจ่ี รงิ แม้อยู่ในรา่ งสไลมก์ จ็ า� ลองความสามารถอื่นๆ ที่ว่ามา
นอกจากประสาทรับรู้รสได้ แต่ในฐานะอดีตมนุษย์แล้ว ผมรู้สึกชินและ
คนุ้ เคยกบั ร่างมนุษย์มากกว่า ทั้งน้ีถ้าถามวา่ รา่ งไหนสบายกวา่ กนั กต็ ้อง
บอกว่าอย่ใู นรา่ งสไลม์มนั สบายกว่าน่ะนะ
ระหว่างท่ีผมก�าลังคิดอย่างน้ัน ก็ไม่รู้ว่าก็อบตะรับสารจาก
คา� ตอบของผมไปอีทา่ ไหนถึงไดเ้ ข้าใจผิด และพดู อะไรตงิ ต๊องออกมาว่า
“อยา่ งนน้ั หรอื ครบั ! ผมเองกอ็ ยากจะสมั ผสั กบั ทา่ นรมิ รุ เุ หมอื นกนั ...
แต่ถา้ ถามวา่ ชอบแบบไหนละก็ ผมชอบแบบทสี่ ว่ นทค่ี วรยื่นก็ยน่ื สว่ นท่ี
ควรคอดกค็ อดมากกวา่ นะครับ!!”
“ประสาทเรอะ! ไม่ใช่สมั ผสั ในความหมายนั้นวอ้ ย!!”
ผมจงึ มอบทา่ หมนุ ตวั หนั หลงั เตะเปน็ ของขวญั ใหแ้ กเ่ จา้ ตวั ตงิ ตอ๊ ง
ร่างกายขยับไปตามที่ผมคิด ส่งเท้าขวาให้อัดลึกเข้าใส่ล้ินปี่ของก็อบตะ
อยา่ งงดงาม
กอ็ บตะสลบเหมอื ดดว้ ยความเจบ็ ปวด แตน่ คี่ งเปน็ ยาดที จี่ ะชว่ ย
รกั ษาความตงิ ตอ๊ ง
“ขออภัยด้วยนะครับท่านริมุรุ เด๋ียวผมจะส่ังสอนเจ้าก็อบตะ
อย่างเข้มงวดเองครบั ”
“ออ้ ฉนั ไมไ่ ด้คิดมากขนาดน้นั หรอก ที่ส�าคัญกวา่ นนั้ น่ะ ฝาก
เร่อื งล่าเหยื่อด้วยนะ”
“เรื่องนั้นแน่นอนอยู่แล้วครับ ระยะหลังนี้มีสัตว์ปิศาจย้ายถ่ิน

บทท่ี 1 จดุ เรมิ่ ของความวนุ่ วาย 27

ออกมาจากสว่ นลกึ ของป่าเยอะ ก็เลยมีเหยอ่ื ให้ล่าเหลอื เฟือครบั วางใจ
ไดเ้ ลย”

“เกิดอะไรข้นึ รไึ ง?”
“นานๆ ที สัตว์ปิศาจก็มีการเคล่ือนย้ายถ่ินฐานเพราะการ
เปลี่ยนแปลงของสภาพแวดล้อมอะไรท�านองน้ันน่ะครับ คิดว่าคงไม่ใช่
เรื่องใหญ่อะไร แต่ข้าก็จัดเวรยามรักษาความปลอดภัยให้เข้มงวดข้ึนไว้
แล้วละครบั ”
ผมรูส้ ึกติดใจขน้ึ มาซะเฉยๆ บางทอี าจจะไมม่ ีอะไรก็ได้ แตเ่ รื่อง
ไม่คาดฝนั มันกเ็ กิดไดเ้ หมอื นกนั
ดงั นนั้ ผมจงึ เรียกตัวรนั ก้ามาเพ่ือให้ร่วมทางไปกับพวกรกิ ุรุ แม้
จะเกดิ อะไรข้ึน แต่หากมรี นั ก้าอยดู่ ว้ ยกค็ งรบั มือได้
รนั กา้ ตอบสนองตอ่ การเรยี กโดยปรากฏตวั ออกมาจากเงาของผม
ผมเองกอ็ ญั เชญิ รนั กา้ ออกมาผา่ นทางเงาไดแ้ ลว้ เหมอื นกนั กอ็ บตะ
ท�าได้ แล้วผมจะท�าไม่ได้ได้ไง ความภาคภูมิใจของผมไม่ยอมปล่อยให้
เป็นแบบน้นั ดังนัน้ ผมจึงไปฝกึ ฝนอยา่ งลบั ๆ มา
“เรียกข้าหรือครับ ท่านรมิ ุรุ?”
“โอ้ รันก้า คือว่าช่วยเข้าไปในป่าพร้อมกับพวกริกุรุหน่อยสิ
กค็ ดิ วา่ ไม่นา่ จะเกดิ อะไรข้นึ หรอก แต่ถ้ามีเร่อื งอะไรข้ึนมากฝ็ ากดูแลพวก
รกิ รุ ดุ ้วยนะ”
“รับทราบครบั กรณุ าวางใจเถิด ทา่ นริมรุ ”ุ
เพราะดีใจที่ได้รับค�าสั่งจากผมกระมัง หางของรันก้าจึงสะบัด
อย่างแรงตรงกนั ข้ามกับสหี นา้ สงบน่ิง
แต่ตอนนีร้ ันกา้ อยูใ่ นขนาดธรรมดา------ถึงอย่างนั้นกป็ าเขา้ ไป
เกอื บ 2 เมตรแลว้ -------เศษฝุ่นทรายจงึ ไมถ่ ูกแรงดันลมพดั ใหป้ ลวิ วอ่ น
ทโ่ี ดนผมดไุ ปคราวกอ่ นคงจะไดผ้ ล รนั กา้ จงึ รจู้ กั เรยี นรโู้ ดยไมท่ า� พลาดอกี
ในคร้ังน้ี

28

“ระวังตวั ล่ะรันก้า รกิ รุ ุกด็ ้วย ถ้ามอี ะไรขนึ้ มาก็ตดิ ต่อฉนั นะ”
“ฮะฮะฮะ ถึงท่านไม่เป็นห่วงก็ไม่เป็นไรหรอกครับ ท่านริมุรุ
ทส่ี า� คญั รอชมเหยอ่ื ทจี่ ะล่าไดไ้ ดเ้ ลยครับ”
ริกรุ หุ วั เราะพลางบอกอยา่ งน้นั
น่นั สินะ ผมอาจกงั วลเกนิ ไปกไ็ ด้ ความแข็งแกรง่ ของรนั กา้ ใน
ตอนนี้เหนอื กว่าแรงก์ B+ แลว้ ดไี ม่ดอี าจไปถึงแรงก์ A- แล้วด้วยซา้�
เรียกได้ว่ามีระดับสูงมากส�าหรับในมหาพงไพรแห่งจูร่า เพราะฉะนั้นคง
ไมเ่ ปน็ ไรหรอก
ผมคงเฝา้ รอเนอื้ ยา่ งในวนั นมี้ ากเกนิ ไปจนเผลอคดิ อะไรเลยเถดิ
เกินกว่าเหตกุ เ็ ป็นได้
“ฉนั จะรอดนู ะ แลว้ กฉ็ นั จะอยทู่ ถ่ี า้� ถา้ มเี รอื่ งอะไรขน้ึ มากต็ ดิ ตอ่
มานะ”
ผมพยกั หนา้ ตอบรกิ รุ ุ และหลงั จากบอกลาแลว้ จงึ คอ่ ยจากสถานท่ี
นัน้ มา

ผมไปถึงถ้า� ด้วยความรสู้ กึ เบิกบาน
วันนีผ้ มจะไดก้ ินเน้ือย่างหลังจากวา่ งเวน้ มานาน ถงึ จะคาดหวงั
อะไรกับอาหารของฮ็อบก็อบลินไม่ได้ แต่ถ้าแค่เอาเนื้อกับพืชผักตาม
ธรรมชาติมาย่างละก็คงไม่มีปัญหาอะไรแน่ การปรุงรสอาจมีแค่เหยาะ
เกลืออย่างเดียว ก็คงเป็นเรื่องท่ีชว่ ยไม่ไดล้ ะนะ
แต่รอเดี๋ยวก่อน? ที่ผ่านมาผมไม่ได้ใส่ใจเพราะตัวเองไม่มี
ประสาทรบั รส แตเ่ จา้ พวกน้นั มกี ารปรุงรสอาหารกนั บ้างหรือเปล่าหว่า?
กบั แคเ่ กลอื เนยี่ มกี ารใชก้ นั หรอื เปลา่ นะ? เพอ่ื ความมนั่ ใจ ลองหาหนิ เกลอื
เอาไวส้ า� หรบั ให้ตวั เองใชน้ า่ จะดีกว่ามง้ั
ผมใช้การ 『วเิ คราะหแ์ ยกแยะ』 ของ 『มหาปราชญ』์ ค้นหา
หินทมี่ ีส่วนผสมของเกลือรวมอยดู่ ้วย จากนั้นก็ใช้ 『นักล่าเหยอ่ื 』 เก็บ

บทที่ 1 จดุ เริ่มของความวนุ่ วาย 29

เข้ามา รีดเรน้ ออกเฉพาะสว่ นผสมของเกลือ แลว้ ทิง้ สว่ นทเ่ี หลอื ไป
สะดวกจริงๆ ให้ดน้ิ ตาย
ท้ายที่สุดแล้ว มันเป็นความสามารถที่ควรเอามาใช้แบบน้ี

หรือเปลา่ ? กช็ ่างเถอะ
ไม่เป็นไร ไม่มีปัญหา อะไรทใ่ี ช้ประโยชนไ์ ด้ก็ใชไ้ ปเถอะนา่
เอาละ ในเมอ่ื ไดเ้ กลอื ทเ่ี ปน็ เปา้ หมายมาแลว้ ... เฮย้ ไมใ่ ช่ เปา้ -

หมายของผมคือการตรวจสอบสกิลต่างหาก ผมเผลอล้ัลลากับเรื่องท่ี
ตัวเองกินอาหารได้แล้วจนจ�าเปา้ หมายผิดไปเลย

ผมตั้งสติใหมอ่ ีกคร้ัง แล้วจึงมุ่งหนา้ ไปยงั พืน้ ทใ่ี ต้ดนิ ทไ่ี ปเยือน
เมอื่ วานนี้

*

ส�าหรับวันน้ี ผมคดิ วา่ จะลองใชส้ กิล 『ควบคุมเปลวไฟ』 ดู
ถ้าจะพูดง่ายๆ สกลิ นก้ี ็มไี ว้เพอื่ ควบคมุ ไฟนน่ั เอง
อย่างเช่นการรวบรวมอุณหภูมิร่างกายหรือความร้อนในบริเวณ
รอบๆ มาไว้ท่ีฝา่ มือ เก็บกักรวบรวมใหค้ วามร้อนไปรวมกนั ทีจ่ ดุ จุดเดียว
อยา่ งปลายนิ้ว หรือไมก่ ค็ วบคมุ เปลวไฟทีก่ ่อไว้เปน็ กอง ฯลฯ ได้ด่งั ใจ
ทวา่ กเ็ พยี งเทา่ นน้ั ยงั ไงเสยี มนั กเ็ ปน็ เพยี งเอก็ ซต์ รา้ สกลิ คงไมไ่ ด้
มีประสิทธภิ าพสงู อะไรนกั กระมงั
สกิลน้ที �าเรือ่ งอยา่ งจุดไฟทีป่ ลายนิ้ว หรือปล่อยไฟออกมาจาก
ฝา่ มืออะไรท�านองนัน้ ไมไ่ ด้
ผมนึกว่ามันอาจใช้รวบรวมความร้อนไว้ที่ปลายนิ้วแล้วยิง
บลาสเตอร์ (ปืนใหญล่ �าแสงความรอ้ น) ออกมาไดก้ ไ็ ด้ แตง่ านนผ้ี ิดจาก
ท่หี วงั ไวแ้ ฮะ
ดงั นน้ั เรอ่ื งจะกอ่ ใหเ้ กดิ ระเบดิ เหมอื นอยา่ งคณุ ชสิ นุ ะ่ ลมื ไปไดเ้ ลย

30

บางทพี ลงั นนั่ คงจะเปน็ การหลอมรวมกบั เวทมนตรเ์ พอื่ กอ่ ใหเ้ กดิ เปน็ วชิ า
เฉพาะตวั ออกมาละม้งั

อื้อ? หลอมรวมกับ... เวทมนตร์............?
สิ่งท่ีผมนึกถึงข้ึนมาอย่างกะทันหัน ก็คือสกิล 『ร่างเพลิง』
เมอื่ วานน้ี
เมอื่ วานผมคน้ พบวธิ กี ารใชส้ กลิ ดงั กลา่ วโดยการ 『จÓแลงกาย』
เปน็ ผู้ใหญ่ แลว้ เปล่ยี นส่วนทเ่ี ปน็ รา่ งเวทใหก้ ลายเปน็ 『รา่ งเพลงิ 』 ทวา่
วธิ ใี ชอ้ กี อยา่ งทผี่ มกลบั ไปนงั่ คดิ ทงั้ คนื และปง๊ิ ไอเดยี ขนึ้ มา กค็ อื วธิ ที ว่ี า่ ไมใ่ ช่
เปลย่ี นรา่ งเวท แตเ่ ปลย่ี นแกน่ เวทใหเ้ ปน็ 『รา่ งเพลงิ 』 ทง้ั อยา่ งนนั้ เลย
『รา่ งเพลงิ 』 คอื การทภ่ี ตู ซง่ึ เปน็ รา่ งจติ มชี วี ติ เปลยี่ นรา่ งของตน
ใหก้ ลายเปน็ คล่ืนพลงั งาน แต่ผมคดิ ว่าผมไมเ่ หน็ จา� เปน็ จะตอ้ งยดึ ติดกบั
วิธีใช้แบบนนั้ ตรงๆ เลยสกั นดิ
ยกตัวอย่างเช่น เปลี่ยนการปล่อยแก่นเวทออกมาแล้วเแปลง
เป็นร่างเวทให้กลายเป็นปลอ่ ยแกน่ เวทแล้วแปลงเปน็ 『ร่างเพลิง』 ไป
เลยท้ังอยา่ งน้นั ...
แลว้ กห็ ากใชส้ กลิ 『ควบคมุ เปลวไฟ』 บงั คบั เปลวไฟทปี่ รากฏ
ออกมาอีกทีละก.็ ..

《คÓตอบ สามารถใชย้ ูนีคสกิล 『นักแปรสภาพ』 ควบรวม
การ 『จÓแลงกาย』 ของ 『นักล่าเหยอ่ื 』 『รา่ งเพลิง』 และเอก็ ซต์ รา้
สกลิ 『ควบคุมเปลวไฟ』 เข้าด้วยกันได้ ต้องการดÓเนินการหรือไม?่

YES/ NO》

ฮีฮ่ ี่ เป็นอย่างทค่ี ิด แนน่ อนว่าผมต้องตอบ YES
จะว่าไปแลว้ ยูนีคสกลิ 『นักแปรสภาพ』 ซงึ่ ผมตง้ั ใจจะตรวจ-
สอบทีหลังน่ีกลับให้ผลที่ไม่คาดฝัน เล่นเอาผมตกใจเลยทีเดียว ชื่อมัน

บทที่ 1 จดุ เร่ิมของความวุน่ วาย 31

ฟังดูเหมือนคนที่ลืมตาต่ืนในรสนิยมน่าผวาก็เลยมีภาพลักษณ์ท่ีไม่ดีนัก
แตม่ ันอาจจะเป็นสกิลท่มี ีประสทิ ธภิ าพเหนอื กวา่ ทผ่ี มคดิ เอาไวก้ เ็ ป็นได้

《รายงาน สกลิ 『รา่ งเพลงิ 』 กบั เอ็กซ์ตร้าสกลิ 『ควบคุม-
เปลวไฟ』 และ 『ควบคมุ วารี』 หายไปเน่ืองจากการควบรวม ทÓให้
ได้รับสกิลใหม่ 『เพลงิ ทมิฬ』 และเอก็ ซ์ตรา้ สกลิ 『ควบคมุ โมเลกุล』
มาแทน นอกจากนนั้ สกลิ 『ต้านทานการเปลีย่ นแปลงอณุ หภูม』ิ ได้
ววิ ฒั นาการกลายเปน็ สกลิ 『ลบล้างการเปลย่ี นแปลงอณุ หภมู 』ิ ทÓให้
สกลิ 『ลบล้างการโจมตีดว้ ยเปลวไฟ』 หายไป》

『มหาปราชญ』์ ช่วยควบรวมสกลิ ใหต้ ามคา� สัง่ ของผม ซึ่งโดย
ผลลัพธ์แล้วก็ดูเหมือนว่าผมจะได้สกิลใหม่ๆ มาอย่างง่ายดายเกินคาด
ผมค�านวณผิดไปในเรอื่ งท่สี กิล 『ควบคมุ วารี』 พลอยหายไปดว้ ย แต่
นั่นคงเป็นเพราะเอ็กซต์ รา้ สกิล 『ควบคุมโมเลกุล』 ก็ทา� เรอื่ งเดยี วกนั ได้
กระมงั

มาตรวจสอบสกลิ ใหม่กันเลยดกี ว่า
ทเี่ รยี กวา่ 『เพลิงทมิฬ』 น้นั คือสกิลทเี่ ม่อื ผมใส่ความตง้ั ใจลง
ในพลงั เวทแลว้ จะทา� ใหป้ ลอ่ ยเปลวไฟออกมาจากรา่ งกายได้ นน่ั คอื ปลอ่ ย
ไฟออกมาไดต้ รงๆ โดยขา้ มขน้ั ตอนการสรา้ งรา่ งเวทแลว้ เปลยี่ นใหเ้ ปน็ ไฟ
ไปเลยนนั่ เอง
ทั้งยงั ปรับอณุ หภมู ิไดด้ ว้ ยการใชพ้ ลงั เวทแรงหรือเบาดว้ ย
ถา้ คดิ จะทา� เรอื่ งอนั ตรายอยา่ งการจบั ศรี ษะของคมู่ อื แลว้ ปลอ่ ยไฟ
ออกมาก็คงท�าได้เหมือนกนั
หรอื จะรวบรวมเปลวไฟไปทฝ่ี า่ มอื แลว้ ยงิ ออกมากย็ งั ได้ การทา�
แบบน้ีให้อิมเมจเหมือนกับการใช้พลังเวทรวมแก่นเวทไว้ท่ีจุดจุดเดียว
แล้วจุดให้ติดไฟแฮะ เป็นการปล่อยแก่นเวทออกไปด้วยกลวิธีเดียวกับ

32

『ดาบวาร』ี เลย
ซึ่งพอลองทดสอบดจู รงิ ๆ วินาทที ่แี กน่ เวทกระทบเขา้ กบั หินผา

ทีเ่ ปน็ เป้าหมาย ก็เกิดเปลวเพลงิ ลุกไหม้หนิ ผานั้นทันที
ค�านวณจากการที่ผวิ หน้าของหนิ ผาหลอมละลายแลว้ มนั คงมี

อุณหภูมิสูงเทียบเท่าหรือสูงย่ิงกว่า 『ร่างเพลิง』 หรือคงจะไปถึงระดับ
1,500 องศาเซลเซียสเลยทีเดียว ผมได้วิธีการโจมตีท่ียอดเยี่ยมจน
น่าตกใจมาแลว้ สนิ ่ี

สกลิ นเี้ รง่ อุณหภูมใิ ห้สูงข้ึนได้ตามแตพ่ ลงั เวทของผม และอาจ
เปลย่ี นเปน็ สายเวทระเบดิ ไดด้ ว้ ยการแผบ่ รเิ วณออกใหก้ วา้ งขนึ้ ดว้ ย แบบน้ี
จ�าเป็นตอ้ งฝึกฝนเพอื่ เตรียมพร้อมส�าหรับอนาคตเสยี แลว้

ทผี่ มบงั คบั ไฟไดอ้ ยา่ งเปน็ ธรรมชาตแิ มจ้ ะไมไ่ ดค้ ดิ อะไรใหย้ งุ่ ยาก
วนุ่ วายนนั้ ดเู หมอื นวา่ จะเปน็ เพราะมสี กลิ 『ควบคมุ โมเลกลุ 』 อยู่

ใชก้ ารควบคมุ แกน่ เวทควบคมุ โมเลกลุ และใชก้ ารเสยี ดสนี น้ั กอ่
ให้เกิดความร้อน พลังท่ีควบคุมคือพลังเวท ส่วนสิ่งที่เคล่ือนไหวก็คือ
แกน่ เวท ดังนัน้ จงึ ทา� ความเข้าใจไดว้ ่าเหตุใดอุณหภมู จิ ึงสูงขนึ้ ทัง้ ท่ีผมท�า
เพยี งเพม่ิ พลงั เวทเท่าน้ัน

『ควบคุมโมเลกลุ 』 เป็นสกิลทผ่ี มได้มางา่ ยๆ แต่ประสิทธิภาพ
ของมนั น้ันเป็นเลศิ อย่างย่งิ

『มหาปราชญ์』 ท�าท่าจะอธิบายเก่ียวกับสกิลน้ีด้วยหลักการ
เหตผุ ลยาวเหยยี ดทผี่ มไมเ่ ขา้ ใจ ผมจงึ ปฏเิ สธคา� อธบิ ายนนั้ เพราะฟงั ไปก็
ไม่เข้าใจ มีแต่จะเสียเวลาเปลา่ นนี่ า เร่อื งแบบน้ปี ลอ่ ยใหค้ ุณมหาปราชญ์
จดั การไปดกี ว่า

แต่ที่ผมนึกติดใจย่ิงกว่าน้ันก็คือ ตอนนี้ผมควบคุมได้กระทั่ง
โมเลกลุ ในอากาศด้วยซา�้

บทที่ 1 จดุ เริ่มของความวุ่นวาย 33

ผมคิดในแนวทางท่ีว่า 『เพลิงทมิฬ』 คือการเปลี่ยนแก่นเวท
เปน็ ไฟ และให้กา� เนิดความร้อนสูง แต่ถา้ การท�าใหโ้ มเลกลุ เสียดสกี นั กอ่
ใหเ้ กิดความรอ้ นได้ ก็นา่ จะให้ก�าเนดิ ไฟฟ้าได้ดว้ ยวธิ เี ดียวกนั ไมใ่ ช่หรอก
หรือ?

ใช่แล้ว ยกตัวอย่างเช่น------- หากลิงก์ 『สายฟ้าสีดÓ』 กับ
『ควบคมุ โมเลกลุ 』 เขา้ ดว้ ยกนั ละก็...

《คÓตอบ ลิงก์สกิล 『สายฟ้าสีดÓ』 กับเอ็กซ์ตร้าสกิล
『ควบคมุ โมเลกุล』 เข้าดว้ ยกันได้ ต้องการดÓเนินการลงิ ก์หรอื ไม?่

YES/ NO》

เป็นไปตามท่ีคดิ จรงิ ๆ สนิ ะ ผมต้งั สมาธติ อบคา� วา่ YES และ
ทันใดน้นั เอง ผมก็ได้รับสกิลใหมเ่ ปน็ สกลิ 『อสนีบาตทมฬิ 』

เพราะสกิล 『อสนบี าตทมฬิ 』 น้เี อง สกิล 『สายฟ้าสีดÓ』 ที่
เคยใชไ้ ดต้ อ่ เมอ่ื จา� แลงกายเปน็ เทมเพสตส์ ตารว์ ฟู ลเ์ ทา่ นน้ั จงึ ใชง้ านเมอ่ื ไร
ก็ไดท้ กุ เม่อื แถมยงั ปรับความรุนแรงได้ในระดบั หนึ่งอกี ตา่ งหาก

ดูเหมือนว่าถ้าเป็นเทมเพสต์สตาร์วูลฟ์จะควบคุมความรุนแรง
กับระบุพ้ืนที่เป้าหมายได้ด้วยเขาทั้งสอง แต่ 『อสนีบาตทมิฬ』 นั้น
ควบคุมสายฟ้าไดต้ ามต้องการโดยไม่จ�าเป็นต้องผ่านขั้นตอนดงั กล่าว

อย่างเชน่ ตอนนีเ้ อง ผมกก็ �าลังสร้างสายฟ้าซ่ึงปล่อยคลืน่ ไฟฟ้า
สีซีดให้ปรากฏขึ้นที่ระหว่างน้ิวชี้กับน้ิวโป้ง สกิลน้ีท�าได้ตั้งแต่ปล่อย
กระแสไฟอ่อนๆ เพยี งแค่ใหค้ นรสู้ ึกชา ไปจนถึงสายฟา้ ฟาดที่จะแผดเผา
ทกุ สง่ิ ทกุ อยา่ ง และเหมอื นกบั 『เพลงิ ทมฬิ 』 กค็ อื ปรบั พลงั ไดอ้ ยา่ งอสิ ระ
ตามแต่ขนาดของพลังเวทและปริมาณของแก่นเวทที่ใชอ้ อกไป

บอกตามตรง ผมคดิ วา่ ไอ้ 『ควบคมุ โมเลกลุ 』 เนยี่ เปน็ สดุ ยอด

34

อภิมหาสกิลสารพัดนึกเลย ถ้าใช้แค่ตัวมันอย่างเดียวอาจจะไม่เท่าไร
แตห่ ากใชร้ วมกบั ความสามารถอน่ื ละก็ จะกลายเปน็ คนละเรอ่ื งกนั ไปเลย

------- ไมส่ ิ ทส่ี ุดยอดน่ะคือยูนคี สกิล 『มหาปราชญ์』 ท่ีให้
กา� เนดิ มนั กบั ยนู คี สกลิ 『นกั แปรสภาพ』 สกลิ ซงึ่ คณุ ชสิ เุ หลอื ไวใ้ ห้ และ
ท�าหน้าทร่ี วมมันใหเ้ ป็นหนึง่ เดียวกบั สกิลอื่นละมั้งนะ...

อันท่ีจรงิ แล้ว เดมิ ที ไอ้ 『นกั แปรสภาพ』 เนย่ี มนั เป็นสกิล
แบบไหนกนั ล่ะนี่?

《คÓตอบ ผลลพั ธข์ องยนู คี สกลิ 『นกั แปรสภาพ』 คอื -----》
จากค�าอธิบายของ 『มหาปราชญ์』 ความสามารถของสกิล
『นักแปรสภาพ』 นัน้ แบง่ ออกไดเ้ ปน็ 2 อยา่ งใหญ่ๆ
ผสานรวม : การเปลย่ี นคณุ ลกั ษณะของเปา้ หมายทแี่ ตกตา่ งกนั
ให้กลายเปน็ ส่ิงเดยี วกนั
แยกออก : แยกคุณลักษณะอันแตกต่างซึ่งมีอยู่ในเป้าหมาย
ออกมาเป็นสิ่งอ่ืน (กรณีท่ีเป้าหมายซึ่งถูกแยกออกมาไม่มีรูปลักษณ์ท่ี
แท้จริง กอ็ าจสลายหายไปได)้
ราวๆ น้ี
ดูเหมือนว่าที่คุณชิสกุ ลายเป็นมนุษย์มารไปนัน้ ก็เปน็ เพราะผล
จากสกลิ นน้ี น่ั เอง มนั ทา� ใหต้ วั ตนทแี่ ตกตา่ งกนั 2 อยา่ ง ไดแ้ กม่ นษุ ยแ์ ละ
ภูตรวมกนั เป็นหนงึ่ เดยี วอยา่ งสมบูรณ์ ไมร่ วู้ ่าอะไรเกิดก่อนระหว่างการที่
อฟิ รติ พยายามจะเขา้ ยดึ รา่ งของคณุ ชสิ ุ หรอื วา่ คณุ ชสิ พุ ยายามจะปอ้ งกนั ตวั
ไมใ่ หถ้ กู ยดึ รา่ ง แตท่ ถี่ อื กา� เนดิ ขน้ึ มากค็ อื 『นกั แปรสภาพ』 อยา่ งนนั้ หรอื
อย่างไรก็ตามแต่ ปา่ นนแี้ ลว้ คงไมม่ ีวิธที ี่จะพสิ ูจนเ์ ร่ืองดังกลา่ ว
ได้ สิ่งท่ีแน่ชัดในเวลาน้ีก็คือสกิลนี้ดัดแปลงใช้ประโยชน์ได้มากกว่าท่ีคิด
เท่าน้ัน

บทที่ 1 จุดเรม่ิ ของความวุ่นวาย 35

ผมไดท้ ดลองเรียบรอ้ ยแล้ววา่ การ 『ผสานรวม』 ใชก้ ับสกิลได้
ดว้ ย หมายความวา่ มนั คงรวบรวมความสามารถตา่ งๆ เขา้ ดว้ ยกนั ไดน้ น่ั เอง
หรือดีไม่ดี อาจใช้กบั เวทมนตรไ์ ด้ด้วย เช่นรวม “ไฟ” กบั “ลม” ก่อ
ก�าเนิดเป็น “วายุกัมปนาท” หรือไม่ก็รวมผลลัพธ์ของเวทมนตร์เข้ากับ
อาวุธ สร้างเป็นเมจิกเวพอนซ่ึงจะแสดงผลเม่ือผสานเวทมนตร์ลงไปได้
ก็ได้

ถ้าใหค้ อมเมนต์ตามตรงเลยกค็ ือ 『นักแปรสภาพ』 น้ีเขา้ คู่กบั
สกิลของผมไดล้ งตวั จนน่ากลัว

แม้เป็นบอด้ีของสไลม์ที่ไม่มีฟังก์ชั่นการหล่ังเหงื่อ แต่ผมกลับ
รสู้ กึ ราวกบั ว่ามเี หง่ือเย็นๆ กา� ลงั หลง่ั ลงมา

แคท่ ลี่ องดเู มอ่ื ครนู่ ี้ กไ็ ด้ 『ควบคมุ โมเลกลุ 』 กบั 『เพลงิ ทมฬิ 』
มาแลว้ แถมยังท�าใหค้ วบคุม 『อสนบี าตทมิฬ』 ได้อกี

สกลิ อน่ื ๆ ทไ่ี ดจ้ ากการลา่ เหยอื่ ปศิ าจกม็ อี กี เยอะแยะ และตอ่ ไป
ผมก็ยังตัง้ ใจจะหาเพิ่มดว้ ย

หรือวา่ บางที อาจจะใช้ทา� ให้สกลิ ของศัตรูหายไปไดก้ ไ็ ดน้ ะ?
《คÓตอบ ผลจะแตกตา่ งกนั ตามแตส่ ถานการณ์ แตไ่ มส่ ามารถ
ลบหรอื แยกความสามารถที่ถกู สลักไว้ในดวงวญิ ญาณออกได》้

ดทู ่าจะไม่ไดส้ ารพัดประโยชน์ถึงขนาดนนั้ แฮะ
แต่ก็ยังท�าได้ขึ้นอยู่กับสถานการณ์งั้นเหรอ ยังไงก็เป็นเร่ืองแน่
วา่ มเี งอ่ื นไขคอื จะตอ้ งทา� ความเขา้ ใจความสามารถของอกี ฝา่ ยใหไ้ ดเ้ สยี กอ่ น
แต่ก็นะ ตัวตนท่ีแท้จริงของสกิลน้ี คงไม่ใช่การแยกออก แต่
เป็นการผสานรวมมากกว่า
หลงั จากนไ้ี ปผมกอ็ ยากจะชงิ สกลิ จากปศิ าจอกี หลายๆ ชนดิ อยแู่ ลว้
การผสานรวมสกลิ เหลา่ นั้นทา� ใหผ้ มเร่ิมร้สู กึ สนุก

36

ทง้ั หมดนคี้ งเปน็ สง่ิ ทท่ี า� ไดเ้ พราะผมมยี นู คี สกลิ 『มหาปราชญ』์
อยู่ แตย่ ูนีคสกลิ 『นกั ลา่ เหยอ่ื 』 กับ 『นกั แปรสภาพ』 กเ็ ข้าคู่กันได้
ดเี ยี่ยมจนน่ากลวั

น่าตกใจจริงๆ สกิล 『นักแปรสภาพ』 ที่คุณชิสุทิ้งไว้ให้น้ัน
-------ถึงชอ่ื จะทะแม่งๆ แต่กเ็ ปน็ สกลิ ท่ีวิเศษอย่างยิง่

ผมลองทดสอบสกิล 『ลบล้างการเปล่ียนแปลงอุณหภูมิ』
เป็นการปิดท้ายการทดลองวนั น้ี

ที่วา่ การเปลี่ยนแปลงอุณหภูมิ กน็ า่ จะหมายถงึ มีความทนทาน
ต่อไฟและไอเย็นสูงละม้ัง แถมดูเหมือนว่าจะเป็นสกิลเวอร์ช่ันสูงของ
『ตา้ นทานการเปลย่ี นแปลงอณุ หภมู 』ิ ทที่ นทานความรอ้ นสงู ของอฟิ รติ
ได้ด้วย ดังนั้นก็น่าจะท�าให้การโจมตีส่วนใหญ่ไร้ผลได้ แต่ถึงอย่างนั้น
กต็ าม ขืนเอาตัวพงุ่ เขา้ ไปหาพระอาทติ ย์ก็คงจะละลายตายแหงแกอ๋ ยดู่ ี

ผมอยากเลิกการทดลองแล้วกลับไปไวๆ เหมือนกันเพราะมี
เน้ือย่างรออยู่ แต่อย่างไรก็ต้องรู้เร่ืองพลังป้องกันซ่ึงเชื่อมโยงไปถึงชีวิต
ของตวั เองโดยตรงไวใ้ หไ้ ด้

เพราะผมไมอ่ ยากจะไปเดอื ดรอ้ นเอาในเวลาสา� คญั แลว้ การถกู
『มหาปราชญ์』 เออื มระอา ก็ไม่ใชเ่ ร่อื งสนุกดว้ ย

ผมสร้าง 『ร่างแยก』 เหมอื นกบั เมอ่ื วานโดยให้แกน่ เวทไปพอ
สมควร

แนน่ อนวา่ รา่ งแยกนน้ั เปน็ รา่ งสไลม์
ถึงอย่างไร ผมก็ลงั เลท่ีจะโจมตี 『รา่ งแยก』 ท่ีไมว่ า่ จะมองจาก
มมุ ไหนกเ็ ปน็ สาวนอ้ ยรปู งามในรา่ งเปลือยนีน่ า ถา้ เคยชินเม่ือไร ผมอาจ
จะสร้างร่างแยกโดยก็อปปี้ไปถึงสภาวะสวมอุปกรณ์สวมใส่ได้ด้วย แต่
ปัญหามนั ไมไ่ ด้อย่ทู วี่ า่ สวมเส้ือผา้ แลว้ จะโอเคอะไรประมาณน้ันหรอกนะ
และที่จริงร่างสไลม์มันก็น่ารักดีเลยเล่นเอารู้สึกปวดใจอยู่นิดๆ

บทที่ 1 จดุ เร่ิมของความวุน่ วาย 37

เหมือนกนั แตส่ ดุ ท้ายผมก็ตดั ใจแลว้ เริ่มการทดลอง
เม่ือวานน้ีผมทดลองไปเรียบร้อยแล้วว่าป้องกัน 『ดาบวารี』

ด้วย 『เขตแดน』 ได้
คราวนผ้ี มจงึ ลองโจมตดี ว้ ย 『เพลงิ ทมฬิ 』 บา้ ง ซง่ึ พอ 『เพลงิ -

ทมฬิ 』 ทใี่ ชแ้ กน่ เวทปรมิ าณเดยี วกนั เขา้ กระทบกบั 『เขตแดน』 กป็ รากฏ
ว่า 『เขตแดน』 สกัดกั้นความร้อนไว้ได้ท้งั หมด สมแล้วท่ีผนึกแมก้ ระทง่ั
แฟลรเ์ ซอรเ์ คลิ การโจมตดี ว้ ยความรอ้ นสงู ของอฟิ รติ ไวภ้ ายในได้ และไม่
เพียงเท่าน้ัน กระทั่งการโจมตีสายความเย็นอย่าง ไอซิเคิลแลนซ์
(มหาหอกเวทน้�าแข็ง) มันก็ช่วยป้องกันเอาไว้ได้ ดังนั้นเขตแดนนี้คงจะ
รบั มือไดท้ ้งั ความร้อนและความเย็นเลย

《คÓตอบ เนอ่ื งจาก 『ลบลา้ งการเปลย่ี นแปลงอณุ หภมู 』ิ กบั
『จÓกัดเขตแดน』 มีการลิงก์กันอยู่ จึงท�าให้การโจมตีสายอุณหภูมิ
ทัง้ หมดไร้ผล》

อย่างน้นี ี่เอง เป็นไปตามที่คิด
คณุ ชสิ เุ องกม็ ี 『ลบลา้ งการโจมตดี ว้ ยเปลวไฟ』 และแนน่ อนวา่
อฟิ รติ กต็ อ้ งมดี ว้ ย เพราะมสี กลิ พวกนเ้ี ธอจงึ เกบ็ กกั ความรอ้ นขนาดน้ันไว้
ได้กระมัง ดูเหมอื นว่าเขตแดนนีจ้ ะถกู เปลย่ี นให้เหมาะสมกบั การปิดผนกึ
อุณหภูมิสูงได้อย่างดีเยี่ยมท่ีสุด และเมื่อมาผสานรวมกับ 『ต้านทาน-
การเปล่ียนแปลงอุณหภูมิ』 จึงท�าให้พลอยทนทานความเย็นได้อย่าง
สมบรู ณแ์ บบไปดว้ ย
ผมทดลองปลดการลงิ กอ์ อกแลว้ ใช้ 『เพลิงทมิฬ』 ดู ผลก็คอื
ท�าลายตวั 『เขตแดน』 ลงได้อย่างง่ายดาย ทว่า 『ร่างแยก』 ของผม
น้ันปลอดภยั ดี

38

สรปุ กค็ อื พสิ จู นไ์ ดแ้ ลว้ วา่ 『ลบลา้ งการเปลย่ี นแปลงอณุ หภมู 』ิ
นั้นไม่ได้ให้ผลกับ 『เขตแดน』 เพียงอย่างเดียว แต่รวมไปถึงร่างกาย
ดว้ ย

ส่วนแรงกระแทกที่สร้างความเสียหายเหมือนเป็นของแถมน้ัน
ก็ดูเหมอื นว่าจะได้สกิล 『ต้านทานการโจมตีทางกายภาพ』 ชว่ ยดดู ซบั
ไว้ได้ในระดบั หน่ึง

ลงถา้ มสี กิลทนทานแต่ละชนดิ กับ 『เขตแดน』 อยู่ กท็ า่ ทางจะ
เบาใจเร่ืองการป้องกันไปได้โขเลยทีเดียว แต่ก่อนหน้าน้ันต้องอย่าลืม
ลงิ ก์สกิลตา้ นทานทง้ั หมดท่มี เี ขา้ กับ 『เขตแดน』 ดว้ ยเนอะ

《แจ้งผล ทÓการผสานรวมสกิลต้านทานทุกประเภทเข้ากับ
สกิล 『จÓกัดเขตแดน』 เรียบร้อยแล้ว ต้องการใช้งานในฐานะสกิล
『เขตแดนหลากคณุ สมบัต』ิ หรอื ไม?่

YES/ NO》

ดทู า่ จะไมส่ ามารถผสานรวมเปา้ หมายจา� นวนมากไวใ้ น 『เขตแดน』
อนั เดยี วได้ ทวา่ กแ็ ยกใชเ้ ปน็ แตล่ ะชนดิ ไปได้ ดงั นน้ั คงไม่มปี ญั หาอะไร

ผมตั้งสมาธิตอบวา่ YES โดยไม่ลังเล วนิ าทนี ้ันเอง ผมกร็ ้ไู ด้
วา่ มเี ยอื่ ใสไรส้ คี วามหนาเทยี บไมไ่ ดก้ บั หนงั บางๆ แผน่ หนง่ึ ดว้ ยซา้� ปรากฏ
ข้ึนปกคลุมรา่ งกายของผม

ถงึ เหน็ แบบนน้ั แตม่ นั กค็ วรจะเปน็ 『เขตแดนหลากคณุ สมบตั 』ิ
ทีร่ วบรวม 『เขตแดน』 จ�านวนมากเขา้ ไว้ดว้ ยกนั ทวา่ มันเป็นเยอ่ื บางที่
แม้ตรวจสอบด้วยสกิล 『ญาณเวท』 กย็ งั มองแทบไมเ่ หน็ ส่วนปริมาณ
แกน่ เวททจ่ี า� เปน็ ตอ้ งใชก้ ไ็ มม่ ากนกั และพอกางออกครง้ั หนง่ึ แลว้ ปรมิ าณ
การเผาผลาญแก่นเวทเพื่อรักษามันเอาไว้ก็ไม่ได้มากมายถึงขนาดต้อง
สนใจ เพราะปรมิ าณแกน่ เวทท่ีฟื้นฟไู ดน้ น้ั มีมากกวา่

บทที่ 1 จุดเรมิ่ ของความวุ่นวาย 39

วนั นกี้ ็ไดผ้ ลสา� เรจ็ ท่ีวเิ ศษสดุ อีกเช่นเคย
แม้ยังเหลือหัวข้อที่ว่าจะน�าสกิลที่มีอยู่ในตอนน้ีมาประกอบกัน
เพอื่ สรา้ งเปน็ สกลิ ใหมไ่ ดอ้ กี หรอื ไม่ แตส่ า� หรบั ตอนน้ี เทา่ นก้ี เ็ พยี งพอแลว้
เมื่อพอใจท่ีได้วิธีโจมตีและวิธีป้องกันตัวเพ่ิม ผมจึงออกจาก
พื้นทีว่ า่ งใตด้ ินในทีส่ ุด

*

ระหวา่ งทกี่ า้ วเดนิ ไปในถา�้ ทนี่ า� ขน้ึ สพู่ นื้ ดนิ เบอื้ งบนอยา่ งไมล่ งั เล
ในเสน้ ทาง ผมก็คดิ ไปด้วยว่าไม่มวี ิธที จี่ ะเก็บกกั ออรา่ ไวใ้ นตวั บ้างหรอื

ในบางเวลาแก่นเวทปริมาณเล็กน้อยก็แผ่ออกจากร่างของผม
ราวกับออรา่

ถ้าผมรู้สึกตัวก็ป้องกันปรากฏการณ์ดังกล่าวได้ แต่บางทีผมก็
เผลอปลอ่ ยมนั ออกมา ยง่ิ กวา่ นน้ั การกนิ อฟิ รติ เขา้ ไปกท็ า� ใหป้ รมิ าณแกน่ เวท
ในตัวผมเพิ่มพูนขน้ึ อยา่ งมหาศาล ส่งผลให้ยงิ่ เก็บซอ่ นพลงั ไดย้ ากข้ึน

อยา่ งเม่ือครู่น้ผี มกพ็ บเจา้ ตะขาบเขา้ โดยบงั เอิญ แตเ่ พยี งแค่ผม
เหลอื บตามอง มนั กห็ นไี ปเสยี แลว้

หรือปิศาจอ่ืนๆ ในถ้�าเอง ก็พากันลนลานเผ่นหนีไปทันทีท่ี
เหน็ ผม

ผมคิดอยู่เหมือนกันว่าในท่ีสุดตัวผมก็มีสง่าราศีกับเขาบ้างแล้ว
แต่ว่ากันตามจรงิ มนั คงเป็นเพราะออรา่ ทีร่ ว่ั ไหลออกมานอ่ี ยา่ งแน่นอน

การกาง 『เขตแดนหลากคณุ สมบตั 』ิ นนั้ ชว่ ยซอ่ นออรา่ ปรมิ าณ
มากให้ได้ แต่ถึงกระน้ันก็ยังมีออร่ารั่วไหลออกมาแม้จะเพียงเล็กน้อย
กต็ าม ถา้ พูดใหถ้ ูกละก็ มนั คงเหมือนเปน็ พลงั ทตี่ ัว 『เขตแดนหลาก-
คณุ สมบัต』ิ แผ่ออกมามากกวา่ รั่วไหล ทว่าถ้าไมใ่ ช้ 『เขตแดนหลาก-
คณุ สมบตั 』ิ ออรา่ กจ็ ะยง่ิ รวั่ ออกมากนั ใหญ่ ดงั นนั้ จงึ ทา� อะไรกบั มนั ไมไ่ ด้

40

หากหาทางจดั การเรอื่ งนไ้ี ด้ กไ็ มต่ อ้ งหว่ งวา่ เรอ่ื งทผี่ มเปน็ ปศิ าจ
จะแตกหรือไม.่ ..

จๆู่ ผมกน็ กึ ถงึ ของสงิ่ หนง่ึ ขน้ึ มาได้ ผมจงึ ควกั สงิ่ นน้ั ออกมาจาก
อกเสือ้

มันคอื หนา้ กากท่ีงดงามอนั หนึ่ง
“หน้ากากต้านมาร” ซึ่งเป็นของดูต่างหน้าของคุณชิสุนั่นเอง
ผมกลืนหน้ากากท่ีพังไปแล้วคร้ังหนึ่งเข้าไปด้วย 『นักล่าเหยื่อ』 เพ่ือ
ซ่อมแซมมนั
หรอื วา่ หนา้ กากนี้จะช่วยป้องกันการร่วั ไหลของออรา่ ได?้
ทจี่ รงิ แลว้ หนา้ กากนเ้ี ปน็ เมจกิ ไอเทม็ ซง่ึ ใหผ้ ล 4 อยา่ งเมอ่ื สวมใส่
คอื 『ตอ่ ต้านพลังเวท, สลายพิษ, ช่วยการหายใจ, เสริมประสาท-
สัมผสั ท้ังหา้ 』 ซึง่ ผมคิดว่ามนั เป็นหน้ากากทีค่ อ่ นขา้ งมคี ่าทีเดียว
ทค่ี ณุ ชสิ หุ ายใจไดท้ งั้ ทใี่ ชเ้ วทระเบดิ ซง่ึ ใหก้ า� เนดิ เปลวไฟปรมิ าณ
มาก กค็ งเพราะได้หนา้ กากน้นี น่ั เอง แมร้ อบข้างจะไมม่ ีออกซเิ จน แตถ่ า้
มสี กลิ 『ชว่ ยการหายใจ』 กห็ มดปญั หา ถงึ เปน็ สกลิ ทไี่ รค้ วามหมายสา� หรบั
ผมที่ไมจ่ �าเป็นต้องหายใจก็เถอะนะ
หากผมคิดจะจ�าลองปอดขึ้นมาก็ท�าได้ แต่ในเมื่อไม่ได้หายใจ
ด้วยปอดก็ย่อมไม่จ�าเป็นต้องสร้างปอด บางทีการสวมหน้ากากอาจจะ
ชว่ ยกลบเกลอ่ื นเรือ่ งทีผ่ มไมไ่ ดห้ ายใจไดก้ ็ได้ แมเ้ วลานจี้ ะไมจ่ า� เป็นตอ้ ง
ท�าแบบนั้น แตเ่ วลาท่ีตอ้ งพบปะผูค้ น หน้ากากนนี้ า่ จะเปน็ สมบัตสิ �าคญั
เลยทีเดียว
สว่ นผลลพั ธอ์ นื่ ๆ เอง เชน่ 『สลายพษิ 』 หรอื 『เสรมิ ประสาท-
สัมผัสท้ังห้า』 เองก็น่าจะให้ผลในระดับสูงเช่นกัน เรียกว่าน่าจะเป็น
เวทมนตรท์ จ่ี า� เปน็ สา� หรบั นกั ผจญภยั เลยทเี ดยี ว แตก่ ไ็ มม่ คี วามจา� เปน็ ตอ่
ผมอยดู่ ี
สกลิ ทคี่ าดว่าน่าจะจา� เปน็ ตอ่ ผมก็คือ 『ต่อต้านพลังเวท』 มนั

บทท่ี 1 จุดเร่มิ ของความวุน่ วาย 41

เปน็ สกลิ ทมี่ ผี ลในการตอ่ ตา้ นเวทมนตรข์ องศตั รู แตก่ ใ็ หผ้ ลในการเกบ็ ซอ่ น
พลังเวทของตัวเองเชน่ กัน

ผมลองสวมหน้ากากดู น่ามหัศจรรย์ที่มันท�าให้ผมรู้สึกว่าใจ
สงบลง

แถมความรู้สึกเวลาใส่ก็ไม่มีอะไรแย่ด้วย และวินาทีเดียวกับที่
สวมหนา้ กาก ออรา่ ทร่ี วั่ ไหลออกมากถ็ กู เกบ็ ซอ่ นอยา่ งมดิ ชดิ สมบรู ณใ์ นทส่ี ดุ

เอาละ ตง้ั แตว่ ันนีเ้ ป็นตน้ ไป เวลาทตี่ อ้ งออกไปขา้ งนอกกแ็ ตง่
แบบน้อี อกไปดกี ว่า

การที่แก้ไขปัญหาไปไดอ้ ยา่ งหนง่ึ ท�าให้ผมพอใจมาก
ที่สา� คัญเมื่อกลับไปแล้ว กม็ ีเน้อื ยา่ งรอผมอย่ดู ว้ ย
ผมจงึ ม่งุ หน้าข้นึ สโู่ ลกเบ้ืองบนอย่างร่าเรงิ
.........
......
...
เนอ้ื ยา่ งทไ่ี มไ่ ดก้ นิ มานาน-------ทวา่ นนั่ เปน็ ความคดิ ทอี่ อ่ นหดั
เกนิ ไป
วินาทีแรกทอ่ี อกมาพ้นถ�้า ผมกร็ ้สู ึกได้ถึงเค้าลางท่บี ง่ บอกวา่ มี
ใครกา� ลงั ต่อสู้กนั อยู่
แกน่ เวทกา� ลงั ไหลเวยี น เหมอื นวา่ อากาศกา� ลังสั่นสะเทือน
แมใ้ จจะคดิ วา่ เนอื้ ยา่ งกา� ลงั รอ้ งหาอยู่ แตก่ ไ็ มอ่ าจปลอ่ ยใหเ้ รอ่ื งน้ี
ผา่ นไปโดยไมส่ นใจได้
หลังจากยอมแพ้ ผมก็เร่ิมออกวิ่งอย่างรวดเร็วมุ่งตรงไปตาม
ทิศทางทแี่ กน่ เวทก�าลงั ปน่ั ป่วน
แลว้ ผมก็พบว่า------
การต่อสู้อันรนุ แรงก�าลงั ดา� เนนิ อยู่ ณ ตรงน้ัน

42

*

เมือ่ ผมไปถึงสนามรบ เสยี งกรดี รอ้ งก็ดังข้ึนกระทบหู
เสยี งก็อบตะนัน่ เอง
กอ็ บตะกา� ลงั ฟาดฟนั โรมรนั อยกู่ บั โอเกอรเ์ ฒา่ ผมสขี าว ทวา่ คมู่ อื
นนั้ รา้ ยกาจเกนิ ไป แมค้ วามชราจะทา� ใหก้ า� ลงั กลา้ มเนอ้ื ตกลง สง่ ผลใหก้ าร
เคลอ่ื นไหวของโอเกอรเ์ ฒา่ เชอื่ งชา้ ไปบา้ ง แตจ่ ากวธิ กี ารสาวเทา้ กบั ทา่ ตงั้
ดาบคาตานะนั้น ไม่ว่าดอู ย่างไร กไ็ มใ่ ช่มือสมคั รเลน่ แน่ๆ
กลบั กัน ทางก็อบตะน้นั คอื มอื สมคั รเล่นของแท้ จะใหช้ มวา่ เก่ง
มากทีเ่ อาชวี ิตรอดมาไดจ้ นถึงป่านนกี้ ย็ งั ได้
กอ็ บตะเคลอ่ื นไหวหลบหลกี ดว้ ยทา่ ทางโอเวอรพ์ ลางรบั มอื ศตั รู
ไดอ้ ยา่ งฉวิ เฉยี ด ทวา่ โชคของเขาจะหมดลงเมอ่ื ไรกค็ งขนึ้ อยกู่ บั เวลาเทา่ นน้ั
เมือ่ ตอ้ งเผชิญกับความสามารถทีแ่ ทจ้ ริงซึง่ หา่ งกนั ไกลขนาดน้ี
หนงึ่ การโจมตขี องโอเกอรผ์ มขาวทรี่ น่ ระยะหา่ งเขา้ มาในชวั่ พรบิ ตา
ปะทะเข้ากับร่างของก็อบตะ และสร้างรอยแผลขนาดใหญ่บาดลงบน
ทรวงอกของรา่ งนน้ั ตอ่ หนา้ ตอ่ ตาผม
“แวก้ ------- เจ็บครับ! ตะ ตาย ปล่อยไว้แบบนีต้ อ่ ไปตอ้ งตาย
แน่ๆ ครบั !!”
ทว่าก็อบตะก็เพียงแค่ลงไปนอนกล้ิงเกลือกกับพ้ืนพลางตะเบ็ง
เสียงซะโอเวอร์
ลงโหวกเหวกได้ขนาดนี้คงไม่เป็นไรหรอก เพราะจากที่ผม
คาดคะเน นนั่ กไ็ ม่ใชก่ ารโจมตีที่กะจะเอาชีวติ อีกฝ่ายอยู่แลว้
เฒา่ ผมขาวเพยี งแคร่ ถู้ งึ การมาของผม จงึ ไดจ้ ดั การทา� ใหก้ อ็ บตะ
ไมส่ ามารถสตู้ ่อไปได้เสียกอ่ นกเ็ ท่าน้นั
“ใจเยน็ ๆ แผลออกจะตืน้ ”
“อ๊ะ ท่านริมุรุไม่ใช่เหรอครับ ท่านกรุณามาเพราะเป็นห่วงผม

บทท่ี 1 จดุ เร่มิ ของความว่นุ วาย 43

สนิ ะครับ!?”
“ออ้ื นน่ั สนิ ะ แตท่ า่ ทางนายกแ็ ขง็ แรงดี งนั้ คงไมต่ อ้ งใชย้ าฟน้ื ฟู

หรอกมัง้ ”
“เดีย๋ วกอ่ น ยานะ่ อยากไดค้ รบั ! ขอโทษที่พดู ลอ้ เล่นครบั !”
ดูท่าจะแข็งแรงดีจริงๆ น่ันละ นี่คงจะกลิ้งตัวลงไปเองตาม

สญั ชาตญาณสตั ว์ป่าเพอ่ื ทีว่ า่ บาดแผลจะไดเ้ ลก็ ท่ีสดุ เท่าท่ีจะท�าได้ละม้ัง
ปล่อยให้งอแงหนวกหูตอ่ ไปก็น่าร�าคาญ ผมจึงสาดยาฟืน้ ฟใู ส่

กอ็ บตะ ซึ่งแคข่ วดเดยี วก็เกินพอ
โอเกอรเ์ ฒา่ ผมขาวไมข่ ยบั เขยอื้ นแมแ้ ตน่ อ้ ยในระหวา่ งทผี่ มรกั ษา

บาดแผลให้ก็อบตะ ดูทา่ ทางคงกา� ลังตรวจสอบประเมนิ ผมอยู่ ให้ความ
รู้สึกวา่ ประมาทไมไ่ ดเ้ ลยทเี ดยี ว

รอบบรเิ วณนน้ั มนี กั รบฮอ็ บกอ็ บลนิ กบั เทมเพสตว์ ลู ฟจ์ า� นวนมาก
ลม้ อยกู่ บั พนื้ ดเู หมอื นวา่ จะไมม่ ใี ครตายกจ็ รงิ แตก่ ารทป่ี ราบศตั รจู า� นวน
ขนาดนี้ใหอ้ ยูห่ มัดไดโ้ ดยไรบ้ าดแผลนน้ั ไม่ใชเ่ รอ่ื งปกติธรรมดา บางทนี ่า
จะเป็นผลของเวทมนตร์กระมัง

ผมมองเห็นริกุรุก�าลังต่อสู้อยู่กับโอเกอร์หญิงผมสีม่วงอยู่ห่าง
ออกไป

แต่ศกึ นี้รกิ รุ ุกเ็ ปน็ ฝา่ ยเสียเปรียบเชน่ กนั
โอเกอรห์ ญิงทส่ี ะบดั ไม้คทา------กระบองโลหะทเ่ี ปรียบเสมอื น
กอ้ นเหลก็ -----นนั้ ดจู ะมพี ละกา� ลงั ชา้ งสาร ทา� ใหด้ าบในมอื รกิ รุ เุ รม่ิ บดิ งอ
ส่วนโลไ่ มก้ ็ดูจะถกู ท�าลายไปนานแล้ว เขาจะได้รบั บาดเจบ็ สาหสั เมอ่ื ไรก็
คงขนึ้ อย่กู บั เวลาเทา่ นนั้
ตอนน้นั เอง รนั ก้าทร่ี ู้สึกถงึ ตัวตนของผมกว็ งิ่ มาหยุดข้างๆ
“ขออภยั ดว้ ยครบั ทา่ นรมิ รุ ุ ทงั้ ทข่ี า้ อยดู่ ว้ ยแทๆ้ แตส่ ถานการณ์
กลับดูไมไ่ ดแ้ บบน-ี้ ------”
ผมหา้ มไมใ่ หร้ นั กา้ กลา่ วคา� ขอโทษมากไปกวา่ นนั้ นไี่ มใ่ ชค่ วามผดิ

44



ของรนั กา้ แต่นา่ จะเป็นเพราะค่มู อื แขง็ แกร่งเกนิ ไปมากกว่า
เผ่าพันธุ์ระดับสูงซ่ึงอาศัยอยู่ในมหาพงไพรแห่งจูร่า... นามน้ัน

คอื โอเกอร์
พวกเขาเปน็ ตวั ตนทแี่ ขง็ แกรง่ อยา่ งทฮ่ี อ็ บกอ็ บลนิ ไมอ่ าจเปรยี บ

เทยี บได้
“หยุดส้กู นั เด๋ยี วนี้”
ผมหนั ไปทางพวกรกิ ุรุและออกคา� ส่งั อย่างสงบ
เมอ่ื รสู้ กึ ถงึ ตวั ตนของผม รกิ รุ กุ ล็ ดดาบลงทนั ที ฝา่ ยโอเกอรห์ ญงิ

ผมสีม่วงก็ไม่ได้ไล่จู่โจมริกุรุต่อ แต่หันมาจ้องมองผมด้วยท่าทางสนใจ
อย่างยง่ิ

หลอ่ นมรี า่ งกายสงู ใหญก่ ล้ามเนื้อเปน็ มัด ทว่าก็สมส่วน และดู
จากหน้าอกท่นี ูนออกมากค็ งจะเป็นผหู้ ญงิ ไมผ่ ิดแน่ นอกจากนัน้ ใบหนา้
ของหล่อนยังได้รูปสวยงามกวา่ ทคี่ ดิ

จากนน้ั ผมก็สั่งรนั กา้ ใหไ้ ปพาตวั ริกรุ ุทสี่ ้ินเร่ียวแรงกลับมา
ซึ่งคงเพราะระแวงผมอยู่กระมัง พวกโอเกอร์จึงไม่มีทีท่าว่าจะ
เขา้ มาขัดขวางอะไร
“ทะ ท่านรมิ ุร.ุ .. ขะ ขออภัยด้วย...”
ริกรุ ุโทรมไปหมดทัง้ ตวั ลมหายใจกต็ ดิ ขัดขาดห้วง ลงตอ้ งสกู้ บั
โอเกอรห์ ญิงผมม่วงตนนนั้ รกิ รุ ทุ ่ีไมร่ ู้ว่าจะขึ้นถึงระดับ B หรือยงั คงไมม่ ี
โอกาสชนะได้อยู่แลว้
“วางใจเถอะ ทเี่ หลอื ปลอ่ ยใหเ้ ปน็ หนา้ ทฉ่ี นั เอง นายนะ่ พกั ผอ่ น
ใหส้ บายซะ”
เอ่ยเช่นนัน้ แล้ว ผมก็ส่งยาฟ้นื ฟใู ห้รกิ รุ ุ บาดแผลเขาไม่ไดใ้ หญ่
อะไร ดงั นนั้ คงจะฟื้นตัวได้ทันทีแน่
“รนั กา้ พวกทนี่ อนกองอยู่รอบๆ น้ีเป็นอะไรกันไป?”
“ครับ เรือ่ งนนั้ คอื ว่า------”

46

จากทรี่ นั กา้ อธบิ าย ดเู หมอื นวา่ คนอนื่ ๆ ทเี่ หลอื จะโดนเวทมนตร์
เลน่ งานเขา้ ไป เปน็ เวทมนตรท์ ่ที �าใหห้ มดสติ คนทีร่ ซี สิ ไมส่ �าเรจ็ จงึ เพยี ง
แค่หลบั ไปเทา่ นนั้ กย็ งั ดที ไี่ ม่ใชเ่ วทมนตรท์ �าใหส้ บั สนอะไรทา� นองนน้ั

เพราะถา้ เกิดสับสนจนพล้งั มอื ฆ่าพวกเดียวกนั ขนึ้ มาละก็ เรอ่ื ง
มันจะเลวร้ายทส่ี ดุ เลย

วา่ แต่ เวทมนตร์งั้นเหรอ...
คู่มอื ทยี่ ุ่งยากมาปรากฏตวั เข้าแล้วสิ

ผมท�าใจใหส้ งบแลว้ มองส�ารวจคูม่ ือ
อีกฝ่ายมที ัง้ หมด 6 ตน
เปน็ หมคู่ ณะแปลกประหลาดทท่ี า� ลายอมิ เมจซง่ึ ผมมตี อ่ เผา่ พนั ธ์ุ
นามโอเกอร์ลงโดยสิน้ เชิง
แม้ท่าทางจะดูเหมือนทหารแตกทัพ ทว่าแต่ละตนก็แต่งกาย
ค่อนข้างดี เล่นเอาอิมเมจที่ว่าต้องเปลือยท่อนบนแล้วพันสะโพกด้วย
หนังเสืออะไรประมาณนน้ั ปลวิ กระเด็นไปเลย
เรอื่ งรปู รา่ งสงู ใหญน่ น้ั ยังเป็นไปตามทค่ี ดิ ทุกตนมรี ูปรา่ งกา� ยา�
พอสมควร ทวา่ ต่างก็สวมใส่เสือ้ ผา้ เรียบรอ้ ย ซง่ึ ผมตกใจกบั เร่ืองนีม้ าก
แม้จะเป็นปิศาจ แต่โอเกอร์ก็สวมใส่อุปกรณ์ส�าหรับต่อสู้ด้วย
หรอื น่ี เรอ่ื งนที้ า� ใหส้ รปุ ไดว้ า่ พวกเขามสี ตปิ ญั ญา แถมใชเ้ วทมนตรไ์ ดด้ ว้ ย
ก็อาจกลา่ วไดว้ า่ อนั ตรายย่ิงกว่ากลุ่มมนษุ ย์เสียอีก
หากอย่ใู นระดับแรงกเ์ ดยี วกนั ละก็ การมีหรือไม่มีสติปญั ญาจะ
ท�าให้ความอันตรายนนั้ แตกต่างกนั โดยสิ้นเชิง
ยง่ิ ไม่ตอ้ งพดู ถึงเร่อื งที่วา่ อีกฝา่ ยเป็นเผา่ พันธ์ุระดบั สงู
เพราะไมเ่ พยี งแตจ่ ะมคี วามแขง็ แกรง่ เทยี บเทา่ หรอื เกนิ กวา่ แรงก์
B เทา่ น้ัน แตย่ ังสวมใส่อุปกรณส์ า� หรับตอ่ สู้ แถมด้วยมกี ารประสานงาน
รว่ มมอื ลงแบบนก้ี ระทงั่ รันก้าเองก็อาจจะพ่ายแพ้ได้

บทที่ 1 จุดเร่ิมของความวุน่ วาย 47

แลว้ ผมกน็ ึกตดิ ใจเกย่ี วกบั อาวธุ ของพวกโอเกอร์ดว้ ย
ขนาดกอ็ บลนิ ยงั มกี ารตดิ ตอ่ ซอ้ื ขายกบั ดวารฟ์ ดงั นนั้ ถา้ โอเกอร์
จะมอี าวธุ กไ็ มใ่ ชเ่ รอ่ื งแปลกอะไร แตถ่ า้ อาวธุ ทวี่ า่ นนั้ เปน็ ดาบคาตานะ มนั
กเ็ ปน็ อกี เรอื่ งหนง่ึ เพราะอาวธุ ทพ่ี วกดวารฟ์ ทา� ขนึ้ จะเปน็ ดาบแนวตะวนั ตก
ซ่งึ วัตถุประสงคห์ ลกั คือใชฟ้ าดแลว้ ฟัน
แตไ่ มว่ า่ จะดอู ยา่ งไร ไอท้ โี่ อเกอรเ์ ฒา่ ซงึ่ ประมอื กบั กอ็ บตะถอื อยู่
มนั ก็เป็นคาตานะ ดาบญี่ปนุ่ ชัดๆ
แถมการเคลื่อนไหวที่ต่างจากมือสมัครเล่นเป็นคนละเรื่อง ก็
บ่งบอกว่าเขาคงเคยเรียนรวู้ ิชาดาบมาแน่
พลงั ของโอเกอร์ บวกกบั วิชาของมนษุ ย์ แลว้ ยังมเี วทมนตร์ ไม่
ตอ้ งคิดอะไรกร็ ไู้ ดว้ า่ พวกนเ้ี ปน็ ตวั อนั ตราย
ดูเหมอื นวา่ ผูใ้ ชเ้ วทมนตรจ์ ะเปน็ โอเกอร์หญิงผมสชี มพู เท่าที่ดู
หล่อนสวมใส่เสือ้ ผา้ ที่ดูหรูหรากว่าตนอ่ืนๆ อยรู่ ะดบั หน่งึ ด้วย
และยง่ิ ดใู หด้ ผี มกพ็ บวา่ เครอื่ งหนา้ ของหลอ่ นนน้ั ไดส้ ดั สว่ นจม้ิ ลม้ิ
นา่ รกั เปน็ อยา่ งยงิ่ เปน็ โอเกอรท์ ที่ า� ใหส้ มั ผสั ไดถ้ งึ ความสงู ศกั ดจิ์ ากทว่ งทา่
การเคลื่อนไหวทด่ี ูองอาจ
ในบรรดาโอเกอร์ หล่อนคงจะมีระดับต่างออกไป ฐานะของ
หลอ่ นน้นั จะเรียกว่าเป็นองคห์ ญิงโอเกอรก์ ็คงไม่ผดิ
ทว่าทอี่ นั ตรายย่งิ กว่าหลอ่ น ก็คือโอเกอรผ์ มสแี ดง
“เป็นปิศาจทีช่ ่วั ร้ายอะไรเช่นนี้ ทุกท่าน กรณุ าระมัดระวงั ดว้ ย
คะ่ !”
ขณะทผี่ มกา� ลงั มองสา� รวจบรรดาโอเกอร์ โอเกอรห์ ญงิ ผมสชี มพู
กร็ ้องตะโกนขึน้ อย่างนน้ั
ทว่าสีหน้าของหล่อนปรากฏความกร่ิงเกรงเหมือนกับก�าลัง
หวาดกลวั
ดูจากที่สายตาของหล่อนจับจ้องมาทางผมอย่างชัดเจนแล้ว

48

หล่อนคงจะก�าลังเอย่ ถึงผมน่ันละ...
“เฮๆ้ เดยี๋ วก่อน นี่หาว่าฉันเปน็ ปิศาจช่วั ร้ายงัน้ เหรอ?”
“คิดจะท�าเป็นไม่รู้เร่ืองรึ? มนุษย์ธรรมดามีหรือจะปกครอง

บรรดาปศิ าจชว่ั รา้ ยทอี่ ยตู่ รงนน้ั ไวใ้ นอาณตั ไิ ด้ ถงึ จะกลบเกลอ่ื นรปู ลกั ษณ์
ภายนอกและสะกดออร่าไว้แต่ก็อ่อนหัดนัก!! คิดว่าท�าแบบนั้นแล้วจะ
หลอกพวกเราไดร้ ึ!?”

“เจา้ ไมม่ ที างหลอกสายตาขององคห์ ญงิ ไดห้ รอก เผยตวั จรงิ ออก
มาเสยี เถอะ!”

“ในเมอ่ื ตวั การใหญ่ปรากฏตวั ออกมาเองก็ย่อมถอื เป็นโอกาสดี
ถา้ จา� นวนคนเพยี งน้อยนิดเท่านี้ละก็ พวกเราเองกม็ โี อกาสชนะ”

โอเกอร์หญิงผมสีชมพูซึ่งถูกเรียกว่าองค์หญิงร้องขัดคา� พูดของ
ผม และจากนนั้ โอเกอรผ์ มดา� กบั ผมขาวเองกพ็ ากนั ตะโกนเสรมิ ขน้ึ มาดว้ ย
ดูทา่ เจา้ พวกน้ีคงไม่คดิ จะรบั ฟังอะไรทง้ั สิน้ แฮะ

หลังจากนั้น ผมพยายามจะอธิบายอยา่ งเต็มทวี่ ่าเกิดการเขา้ ใจ
ผิดกนั แต่ก็ไร้ผล

ไม่ว่าจะพูดอะไร พวกเขาก็ยืนกรานว่าผมเป็นบุคคลน่าสงสัย
เรียกวา่ เชอื่ มต่อบทสนทนากันไมไ่ ดเ้ ลย

จนทา้ ยท่ีสุด------
“พอไดแ้ ลว้ ถา้ ไมค่ ดิ จะพดู ออกมาดๆี พวกเรากจ็ ะใชก้ า� ลงั บงั คบั
ให้พูดเอง ว่าพวกเจ้าเก่ียวข้องกับไอ้พวกหมูช่ัวร้ายท่ีบุกจู่โจมพวกพ้อง
ของพวกเรายงั ไง!!”
โอเกอร์ผมแดงร้องตะโกนดว้ ยความโกรธเกรีย้ ว
ผมไมเ่ ขา้ ใจทพ่ี วกเขาพดู สกั นดิ แตด่ ทู า่ วา่ จะหลกี เลยี่ งการตอ่ สู้
ไมไ่ ดซ้ ะแล้ว
ถา้ ทางน้ันคดิ จะลยุ กค็ งมีแตต่ อ้ งรับคา� ทา้ ล�าพังตัวผมคนเดยี ว
คงหนีไปจากท่นี ี่ไดส้ บายๆ กจ็ ริง ทวา่ รอบๆ น้มี บี รรดาฮอ็ บก็อบลินกบั

บทที่ 1 จดุ เรมิ่ ของความวนุ่ วาย 49

เทมเพสต์วูฟล์นอนแผ่หลากันอยู่
ผมไม่ใจด�าขนาดท่ีจะทิ้งเจา้ พวกน้ีเอาไว้แลว้ หนไี ปหรอก
“เอาอยา่ งไรดีครับ ท่านริมรุ ?ุ ”
รนั ก้าเอย่ ถามผม
รกิ รุ กุ บั กอ็ บตะทเ่ี พง่ิ จะรกั ษาบาดแผลเสรจ็ คงทา� อะไรไมไ่ ดม้ ากนกั

ดงั น้นั คนทีส่ ู้ได้ในตอนน้จี ึงมีแคผ่ มกับรนั กา้
ทางทผ่ี มเลอื กกค็ อื ใหร้ นั กา้ รบั มอื กบั โอเกอรห์ ญงิ ผมสชี มพทู วี่ า่

เปน็ ผูใ้ ช้เวทมนตร์
“นายรบั มอื กบั โอเกอรห์ ญงิ ผมสชี มพตู นนนั้ ซะ ฟงั ดแู ลว้ เหมอื น

เจา้ พวกนจี้ ะมเี บอ้ื งหลงั เราจา� เปน็ จะตอ้ งถามเรอื่ งราวจากพวกเขา เพราะ
ฉะนนั้ หา้ มฆา่ นะ? แคค่ อยป่วนเอาไวก้ พ็ อ เพราะถา้ ปลอ่ ยให้เจา้ หลอ่ น
ใชเ้ วทมนตรไ์ ดม้ นั จะยุ่งยาก ส่วนทเ่ี หลือฉนั จะเป็นคนจัดการเอง”

“แต่ว่า ทา่ นริมุรจุ ะรับมือกบั โอเกอรถ์ ึง 5 ตนเลยหรือครบั ...”
“ไม่มีปญั หา วา่ กนั ตามจรงิ คือฉันไมค่ ิดวา่ ตวั เองจะแพห้ รอก”
เมอ่ื ไดย้ นิ คา� พดู ของผม บรรดาโอเกอรก์ ม็ ที า่ ทางเกรง็ แตค่ งไมต่ อ้ ง
ใสใ่ จหรอกมง้ั
“------ รับบัญชา!”
และแลว้ รันกา้ ก็ออกวิ่งอยา่ งรวดเรว็ ตามค�าส่งั ของผม ฝ่ายพวก
โอเกอร์กก็ ระจายตัวกันออกราวกบั จะบอกวา่ ไมย่ อมให้ทา� ไดห้ รอก
ส่วนตัวผมเองก�าลังอยู่ระหว่างคิดค�านวณว่าจะรับมือกับพวก
โอเกอรอ์ ย่างไรดี
ท่ีบอกว่าไม่คิดว่าจะแพ้นั้นผมพูดจากใจจริง ผลการทดลอง
เม่ือครนู่ ีท้ �าใหค้ ดิ ไดว้ า่ ผมแข็งแกรง่ ขน้ึ กว่าเดมิ มาก เพราะเท่าทีฟ่ งั กเ็ หน็
วา่ อฟิ รติ นน้ั อยใู่ นระดับสูงกว่าแรงก์ A ดังน้นั ตัวผมทก่ี นิ มนั เขา้ ไปเองก็
ควรจะตอ้ งกลายเปน็ แรงก์ A ด้วยเหมอื นกนั
อกี ดา้ นหนงึ่ ระดบั แรงกข์ องโอเกอรท์ ผี่ มเคยไดฟ้ งั จากรกิ รุ โุ ดนน้ั

50

อยา่ งมากกอ็ ย่ทู ่ปี ระมาณ B ถึง B+ บรรดาโอเกอรท์ ีอ่ ย่ตู รงหนา้ น้ันมี
กล่ินอายของผู้อยู่ในระดับสูง ดังน้ันอาจจะมีผู้แข็งแกร่งขนาดประมาณ
A- ปนอยู่ด้วยก็ได้... แต่ถึงกระนั้น ผมก็ไม่รู้สึกว่าพวกเขาจะเป็นภัย
คุกคามระดับอิฟรติ ได้

ถา้ แคฆ่ า่ เรอื่ งอาจจะงา่ ย แตด่ เู หมอื นวา่ โอเกอรเ์ หลา่ นเ้ี ขา้ ใจอะไร
ผดิ อยู่ ซึง่ มันทา� ใหผ้ มนึกตดิ ใจเหลอื เกิน

กรณที อ่ี กี ฝา่ ยแสดงความเปน็ ศตั รอู ยา่ งชดั เจนมนั กเ็ ปน็ อกี เรอื่ ง
ทวา่ พวกเขาไมไ่ ดฆ้ า่ พวกพอ้ งของผมเลยแมแ้ ตค่ นเดยี ว แมว้ า่ ความเขา้ ใจ
ผิดจะท�าให้พวกเขาไม่ยอมฟังอะไรเลย แต่ถ้าท�าให้ใจเย็นลงบ้างได้
สักครั้ง กน็ ่าจะพูดคุยกันรเู้ รือ่ ง

ในจา� นวนโอเกอรท์ กี่ ระจายตวั กนั ออกเพอื่ รบั มอื กบั รนั กา้ ผมมงุ่
เข้าประชดิ ตนหนึ่งในนน้ั หรอื โอเกอรผ์ มสีด�าอย่างรวดเร็ว

ร่างกายของผมชา่ งเบา และตอบสนองตอ่ ความต้องการของผม
อย่างอิสระเสรี ท้ังท่ีเพ่ิงจะกลายเป็นร่างมนุษย์ได้ประเด๋ียวประด๋าวแท้ๆ
แต่ผมกลับไมร่ ูส้ ึกตดิ ขดั ตรงไหนเลยแมแ้ ตน่ ้อย

ความแตกตา่ งในความสงู ของทศั นวสิ ยั กไ็ มเ่ ปน็ ปญั หาแตอ่ ยา่ งใด
เพราะจะอยา่ งไรทศั นวสิ ยั ของผมกค็ รอบคลมุ ทกุ ทศิ ทางดว้ ย 『ญาณเวท』
อยแู่ ลว้

โอเกอร์ผมดา� ทร่ี ู้สึกถึงการเขา้ ประชดิ ของผมมที ่าทางตกใจ เขา
เบกิ ตากวา้ งพลางตง้ั ทา่ เตรียมรับมอื

ทวา่ สายไปเสียแล้ว
“แกเองกพ็ กั ผ่อนซะเถอะนะ!”
ผมรอ้ งอย่างนนั้ พลางหันฝา่ มือซ้ายเขา้ หาโอเกอรผ์ มดา�
ส่ิงที่ปรากฏอยู่บนฝ่ามือของผมคือปากขนาดเล็ก ผมหันมัน
เขา้ หาโอเกอรผ์ มดา� ซงึ่ มที า่ ทตี กตะลงึ และปลอ่ ยหมอกออกมาจากปากนนั้
มันคอื 『ลมหายใจเหนบ็ ชา』 ทผี่ มแยง่ มาจากปศิ าจตะขาบ

บทที่ 1 จุดเร่มิ ของความวุ่นวาย 51


Click to View FlipBook Version