เกิดใหม่ทั้งทีก็เป็นสไลม์ไปซะแล้ว - 02

จากน้ันก็แปลงแก่นเวทที่อยู่ข้างในให้กลายเป็น “อัคคีสีนิล” ซะก็เสร็จ
สมบรู ณแ์ ลว้ สินะ

เปน็ การใสไ่ ฟความรอ้ นสงู โคตรๆ เขา้ ไปขา้ งในพนื้ ทจี่ า� กดั แลว้
เผาทุกสิง่ ทกุ อย่างใหก้ ลายเปน็ จณุ

เป็นท่าที่มีความรุนแรงสูสีกับแฟลร์เซอร์เคิลของอิฟริต แต่
เหมือนจะใชใ้ นขอบเขตท่กี ว้างกวา่ แม้ว่าระยะเวลาทอ่ี ยไู่ ดจ้ ะสนั้ เพยี งแค่
2 วนิ าทแี ลว้ กห็ ายไป แตถ่ า้ เปน็ ความรอ้ นสงู ระดบั นแ้ี ลว้ ก็ไมม่ ีปัญหา เปน็
ท่าลับที่มีความสามารถในการฆา่ ที่นา่ กลัวทีเดียว

สกิลน้ีมีลักษณะพิเศษตรงท่ีไม่สร้างความเสียหายให้กับพื้นที่
ด้านนอกซึง่ ต่างจากระเบิดนิวเคลียร์ หลกั ฐานกค็ ือ แมจ้ ะยกเลกิ ขอบเขต
ออกไปแล้วก็ไม่มีคล่ืนกระแทกหรืออะไรลักษณะนั้นถูกปล่อยออกมา
ขา้ งนอกเลย

การท่ีก�าหนดขอบเขตเอาไว้ก็เหมือนจะมีเป้าหมายในการเสริม
ให้ความรอ้ นท่ีอยู่ภายในเพ่มิ สงู ข้ึนแบบทวคี ณู

ในสว่ นนนั้ แลว้ ปรมิ าณความรอ้ นทอ่ี ยภู่ ายในเปน็ เรอ่ื งทเี่ กนิ กวา่
จะจินตนาการได้ ถ้าเกดิ ติดอย่ใู นขอบเขตนนั่ เข้าไปละก็ คงหมดหวังที่จะ
ยงั มีตัวตนอยู่บนโลกนไี้ ดเ้ ลยทเี ดียว

ปญั หาคอื ไอท้ า่ ทอี่ นั ตรายเสยี จนทะลขุ อบเขตไปแลว้ แบบนน้ั เนย่ี
-------- ทพ่ี อมาไดย้ นิ ทหี ลงั กเ็ หน็ วา่ เป็นท่าท่ีคดิ ค้นเองซึ่งตง้ั ขอ่ื ว่า “เฮล
แฟลร์” ไปแล้ว--------หมอนั่นดนั ใชอ้ อกมาไดแ้ บบชิลๆ ซะงัน้ อะ...

ตอ่ จากนนั้ ก็เหลอื อีกคนหนงึ่ หรือถ้าพูดใหถ้ กู ก็คอื อกี ตัวหนง่ึ
รันกา้ น่ันเอง
จูๆ่ หมอน่นั ก็วิวฒั นาการเปน็ เทมเพสต์สตารว์ ูล์ฟขึน้ มา ท�าเอา
ผมตกใจแทบแยแ่ นะ่
แต่ว่าที่เป็นปัญหาน่ะ คือท่าท่ีปล่อยออกมาทันทีหลังจากท่ี

352

วิวัฒนาการแล้วตา่ งหาก
ถา้ หากวา่ ใช้ 『อสนีบาตดÓ』 โดยไม่มกี ารจา� กัดเอาไว้จริงๆ ก็

คงจะกลายเปน็ อะไรแบบนั้นละมั้ง
และไมใ่ ชแ่ คน่ น้ั รนั กา้ ยงั ควบคมุ ลมจนทา� ใหเ้ กดิ พายหุ มนุ ขนึ้ มา

อีกด้วย ไอ้นัน่ มนั คอื อะไรกัน...
《คÓตอบ คาดการณว์ า่ ปจั เจกนาม : รนั ก้าใช้ ‘อสนบี าตดÓ’

ควบคกู่ บั เอ็กซต์ ร้าสกลิ ‘บงการสายลม’ และใช้ประโยชน์จากความ
ต่างของอุณหภูมิกับความกดอากาศสร้างกระแสลมพัดข้ึนกับกระแส
ลมพัดลง จนทÓใหเ้ กิดพายุหมุนขึ้นมาได》้

อย่างน้ีน่ีเอง ไม่เข้าใจเลย
สรปุ ก็คอื เพือ่ ทจ่ี ะโจมตเี ปน็ บริเวณกว้างแล้ว แทนทจ่ี ะปลอ่ ย
แค่สายฟ้าอยา่ งเดียวกส็ ร้างกระท่ังพายุหมนุ ออกมาด้วยซะเลย
ผมตกใจที่การโจมตีนี้ถึงกับท�าให้กองก�าลังของศัตรูถูกท�าลาย
ย่อยยับไปส่วนหน่ึงเลย ดูเหมือนว่าจะเป็นท่าท่ีกินแก่นเวทไปเยอะน่าดู
กเ็ ลยไม่มีทีทา่ ว่าจะปลอ่ ยออกมาอีกเป็นระลอกท่ีสอง...
ถ้าเกิดว่าปล่อยของแบบน้ีออกมาติดต่อกันได้ละก็ คงจ�าเป็น
ตอ้ งเปล่ียนแนวคดิ เกี่ยวกบั สงครามกันแล้วละ
พอได้เห็นสถานการณ์แบบนี้แลว้ ผมกร็ ู้สึกตวั ข้ึนมา
ผมมีตัวเบรกท่ีคอยระงับการใช้พลังแม้ผมจะไม่รู้สึกตัวอยู่ แต่
เจ้าพวกน้ไี มไ่ ด้มีของพรรคน์ ั้นอย่ดู ว้ ย
พวกเขาไม่มีความคิดทว่ี ่าถ้ามันอันตรายก็จะไม่ใช้
หากเป็นศัตรู พวกเขาก็จะใช้มันอย่างไม่ลังเล ส�าหรับโลกท่ี
ปลาใหญก่ นิ ปลาเลก็ นัน่ อาจจะเปน็ ความคิดทป่ี กติทว่ั ไปอยแู่ ลว้ กเ็ ปน็ ได้

บทท่ี 6 ผู้กลืนกินทกุ ส่ิงทุกอยา่ ง 353

ไมส่ ิ บางทคี นท่ีไม่ปกตินา่ จะเป็นผมเองนีแ่ หละ
โลกเม่ือชาติก่อน------- ในโลกนั้นมีกฎโดยนัยว่าจะไม่มีการใช้
อาวุธท่ีมีอานภุ าพรุนแรง
อาวุธมไี วเ้ พอื่ การปราบปรามเทา่ นนั้
แตว่ า่ แท้จรงิ แลว้ มนั ใช่แบบนั้นเหรอ?
มนั ไมม่ คี วามหมายอะไรเลยทจ่ี ะมาควกั เงนิ เพอื่ ซอ้ื อาวธุ ทใ่ี ชง้ าน
ไม่ได้ ถา้ ง้นั แลว้ ทา� ไมถงึ ยงั มีการควกั เงนิ เพ่ือพฒั นาอาวุธอยอู่ ีกล่ะ?
นน่ั ก็เพราะเพ่อื เอามาใช้งานเมอื่ ถึงเวลาจา� เป็นไมใ่ ชห่ รือไงกนั
อยา่ งนอ้ ยๆ ถา้ พลเมอื งเอามนั มาใชจ้ ะถอื เปน็ เรอ่ื งทไ่ี มด่ ี แตถ่ า้
ใช้ในสนามรบน่ีถอื วา่ ถกู ต้องแลว้ ง้นั เหรอ?
ส�าหรับฝา่ ยทถี่ กู ฆ่าแลว้ ตรรกะทวี่ ่าบาปจะต่างกนั ไปตามอาวุธ
ทใี่ ชน้ ีค่ งใชอ้ ะไรไมไ่ ด้หรอก
แล้วก็... เพ่ือที่จะมีพลังท่ีใช้ในการปราบปรามแล้ว ก็คงไม่ใช่
เรือ่ งผดิ อะไรท่ีจะแสดงวา่ ตนมพี ลงั ที่แข็งแกร่งอยใู่ นมอื
ในความเป็นจริงนั้น ไม่มีใครเข้าไปใกล้รันก้าที่ก�าลังนั่งอยู่เลย
ศตั รเู องกค็ งไมอ่ ยากทา้ ทายการโจมตแี สนนา่ ขนลกุ นน่ั เทา่ ไรเหมอื นกนั มง้ั
และสงิ่ นเ้ี อง ทอ่ี าจจะเปน็ พลงั ในการปราบปรามทแ่ี ทจ้ รงิ กเ็ ปน็ ได้

นับจากทเ่ี ร่ิมต่อสกู้ ันมา เวลากผ็ ่านไปได้ 2 ช่ัวโมงแล้ว
เบนมิ ารปุ ลอ่ ยการโจมตใี นรปู ของโดมสดี า� ออกมาทง้ั หมด 4 ครงั้
ถึงแม้ดูเหมือนว่าจะปล่อยออกมาต่อเน่ืองไมไ่ ดก้ จ็ รงิ แต่กด็ จู ะ
ไมไ่ ดจ้ า� เป็นตอ้ งใชพ้ ลงั งานเยอะถงึ ขนาดน้ัน
ส่วนรนั กา้ ได้ปล่อยการโจมตไี ปแค่ครง้ั แรกคร้ังเดียวเท่าน้นั
ผมเองก็คิดว่ามันมีพลังท�าลายที่รุนแรงเกินไปอยู่เหมือนกัน
แต่คราวนด้ี ูทา่ ว่าจะเปน็ การโจมตที ีท่ ุ่มก�าลงั สดุ ตวั จรงิ ๆ
แตก่ แ็ นน่ อนวา่ การโจมตคี รง้ั นนั้ ชว่ ยทา� ใหอ้ กี ฝา่ ยเกดิ ความรสู้ กึ

354

หวาดระแวงสดุ หยง่ั ถงึ ในใจได้จริง
ชอิ อน
ผมปรับอารมณ์ตัวเองกลับมา แล้วควบคุมสถานการณ์การรบ

อยา่ งใจเยน็
ผมสงบลงไดอ้ ยา่ งน่าประหลาด
แม้การโจมตีในคร้ังแรกสุดจะเป็นการตัดสินใจของเบนิมารุเอง

ก็ตาม แต่การโจมตีนอกเหนือจากนน้ั เปน็ ไปตามตา� แหน่งทผี่ มสง่ั การไว้
ผมเนน้ เลง็ ไปบนพนื้ ทท่ี ม่ี ที หารอยกู่ นั หนาแนน่ เพอื่ ลดกา� ลงั รบ

ของศตั รูลง
ชอิ อนจะลอ่ ศตั รอู อกมาอยา่ งคลอ่ งแคลว่ และฟาดฟนั พวกทมี่ า

กระจุกรวมกนั ในทเี ดยี ว
ส่วนฮาคุโรจะเลือกจัดการเฉพาะระดับผู้บัญชาการและแม่ทัพ

เท่าน้ัน
แต่นั่นจะเรียกว่าเป็นการต่อสู้ก็คงไม่ได้ เพราะเขาเข้าใกล้ศัตรู

โดยไร้สุม้ เสยี ง และฟันพวกมันเป็นชิ้นๆ ภายในพรบิ ตา
ยูนีคสกิล 『ผู้หิวกระหาย』 จะท�าให้คนที่ได้รับผลมีพลังเพ่ิม

มากข้ึนจากความรู้สึกหิวโหยในศพ ดังน้ันจึงต้องไม่ลืมที่จะจัดการศพที่
เปน็ ชิ้นเลก็ ชนิ้ น้อยไปแล้วใหส้ ลายไป

นั่นคงจะเป็นหนึ่งในกระบวนท่าของ “วิชาควบคุมพลังปราณ”
ละม้งั ? เขาปลอ่ ยออรา่ ออกจากฝา่ มือเพ่อื เผาศพ

แต่ภาพทเ่ี กดิ ข้นึ น้ันแทนท่จี ะเรียกว่าเผา เรียกวา่ หลอมละลาย
น่าจะเหมาะกว่า

เมอ่ื เจอตวั ระดบั ผบู้ ญั ชาการแลว้ ผมกจ็ ะบอกฮาคโุ รใหล้ งมอื ฆา่
ทนั ที

ดว้ ยเหตนุ ี้ สถานการณก์ ารรบจงึ กลายเปน็ วา่ กองทพั ออรค์ กา� ลงั
พา่ ยแพ้อยา่ งย่อยยบั ในขณะท่ีฝ่งั ผมไมไ่ ด้รบั ความเสยี หายอะไรเลย

บทที่ 6 ผู้กลืนกินทกุ สงิ่ ทกุ อยา่ ง 355

เพอื่ ใหก้ ารตอ่ สดู้ า� เนนิ ตอ่ ไปอยา่ งมปี ระสทิ ธภิ าพ ตวั ผมทส่ี งบสติ
ได้แล้วจงึ คอยสังเกตสภาพเหล่าน้นั อยา่ งใจเยน็

บรรดาออร์คที่กา� ลงั ได้ใจเอง เมอ่ื เหตกุ ารณม์ าถึงข้ันนกี้ ็เหมอื น
จะรสู้ กึ ตวั แล้วว่าความเหนอื กว่าท่ีพวกตวั เองมกี �าลงั จะหายไป

พวกน้ันไม่บุกโจมตีอย่างบ้าคล่ังเหมือนเม่ือครู่น้ีแล้ว แต่ใช้วิธี
ลอ้ มเบนิมารุกบั รันกา้ อยูห่ า่ งๆ กระจายตา� แหนง่ ยืนออกไปเพ่อื ไมใ่ ห้ยนื
กระจุกกันอยู่จดุ เดยี ว

กองทพั ออรค์ ไดร้ บั ความเสยี หายไปเกนิ กวา่ 20 เปอรเ์ ซน็ ต์ จงึ
ค�านวณออกมาได้ว่าออร์คทั้งหมดที่อยู่รอบพ้ืนที่นี้ก�าลังจะต้องเอาชีวิต
ของตวั เองมาทิ้งที่นอี่ ยา่ งแนน่ อน

เมอ่ื สถานการณ์มาถงึ จุดวกิ ฤติขนาดน้ี ทพั หลกั ของศัตรจู ึงเรมิ่
เคลือ่ นไหวออกมาเปน็ ครั้งแรก

ในทสี่ ุด ออร์คลอรด์ ก็เริ่มเคลอื่ นไหวแล้ว

*

ออร์คลอรด์ เดินออกมาขา้ งหน้า
มันคือสัตวป์ ระหลาดหมทู ่ีดนู า่ รงั เกียจ
ผู้ที่ตดิ ตามมนั มา คอื ออร์คเจเนรลั 2 ตน
เหน็ ไดช้ ดั เจนวา่ พวกมนั แตกตา่ งจากพวกออรค์ ทผี่ า่ นมาทง้ั หมด
ดวงตาสีเหลืองขุ่นของมันเต็มไปด้วยความเป็นศัตรูพร้อมกับ
ปลอ่ ยออรา่ ออกมาใหเ้ หน็
เมอื่ รบั ออรา่ นนั่ เขา้ ไป ทหารออรค์ กไ็ ดร้ บั การเตมิ เตม็ พลงั ขนึ้ มา
เบนิมารุ ชิออน ฮาคโุ ร และรนั ก้าตา่ งยืนเรยี งกันเป็นแนวเพ่ือ
เตรียมตัวเข้าปะทะ
แล้วก็ไม่รู้ว่าตั้งแต่เม่ือไร แต่กระทั่งโซเอย์เองก็โผล่มายืนข้างๆ

356

เบนิมารุด้วยเหมอื นกนั
ทางน้ีเตรียมพรอ้ มทกุ อยา่ งเอาไวแ้ ลว้
เอาละ มาดูซวิ ่าออร์คลอรด์ นี่จะแข็งแกรง่ สักแคไ่ หนกัน
ผมยงั ไมร่ วู้ า่ ความสามารถของเจา้ นนั่ มอี ะไรบา้ ง แตด่ เู หมอื นวา่

เจ้าตัวจะถูกพลังท่ีตัวเองได้รับมาชักจูงไปจนสูญเสียความเป็นตัวเองไป
เสยี แล้ว

หลกั ฐานกค็ อื การตอบสนองทดี่ อู อ่ นแอ และไมร่ สู้ กึ ถงึ ความเปน็
ภยั คุกคามเท่าที่คิดไว้เลย

แตถ่ งึ จะเปน็ อยา่ งน้ัน ถ้าเกิดมันแขง็ แกร่งมากไปกวา่ นี้อีกละก็
คงได้ล�าบากแน่

พวกเบนิมารุเองก็มากันพร้อมหน้าพร้อมตาแล้ว มาท�าให้มัน
จบๆ ไปเลยนา่ จะดีกวา่

ผมหยิบหนา้ กากออกมาจากอกเสื้อ แลว้ สวมมนั ไว้
ฉนั จะเปน็ คนทา� พธิ สี วดศพสง่ พวกแกเอง ขณะทผี่ มคดิ แบบนนั้
แล้วร่อนลงมาบนพน้ื นน่ั เอง-------
วิ้-------- ง!!
กม็ ีเสยี งดงั แสบแก้วหแู บบน้ันดังข้ึนมา
ในขณะเดยี วกนั 『ญาณเวท』 ของผมกต็ รวจพบใครบางคนบนิ
มาจากท่ไี กลโพน้ ดว้ ยความเร็วสงู
แลว้ ใครทวี่ า่ นนั่ กล็ งจอดทใี่ จกลางพนื้ ทช่ี ายเลน------หรอื กค็ อื
ตรงกลางระหวา่ งสองทัพท่ีกา� ลังประจันหน้ากนั อย่นู ัน่ อง
หมอนน่ั มอี อร่าทีแ่ ขง็ แกร่งมากทเี ดยี ว
เขาเปน็ ผชู้ ายทา่ ทางประหลาด ทแ่ี ตง่ ตวั ออกมาไดด้ ลู กึ ลบั นา่ สงสยั
บางทีคงจะเป็นไอท้ ี่เรียกกนั ว่ามนษุ ยม์ ารระดับสงู ละมง้ั
ผมเองกล็ งจอดบนพ้นื ตามเขามาอกี ที
แล้วรันก้ากบั เบนมิ ารุก็เขยิบเข้ามาข้างๆ ผม

บทท่ี 6 ผู้กลนื กินทุกส่ิงทกุ อยา่ ง 357

ชายคนนน้ั หนั มาเหลือบมองทางพวกผม
“นม่ี นั หมายความวา่ ยงั ไงกนั แนเ่ นย่ี !? กลา้ ดยี งั ไงถงึ จะมาทา� ลาย
แผนของทา่ นเกลมิวดค์ นนี!้ !”
เขาแสดงอารมณ์ของตัวเองออกมา พร้อมกับตะโกนด้วยเสียง
อันดัง

*

ผูช้ ายคนนั้น เหมือนจะตะโกนค�าว่าแผนการหรืออะไรสกั อย่าง
และแลว้ ในหวั ผมกป็ ง๊ิ ขน้ึ มา หมอนน่ี แ่ี หละคนรา้ ยชวั ร์ ไมผ่ ดิ แน่
ท้ังที่ไม่ได้ถามอะไรแท้ๆ แต่กลับสารภาพออกมาเองแบบนี้
บางทีอาจจะเปน็ แคพ่ วกโง่เง่ากไ็ ด้แฮะ
ผมรู้สึกเหมือนได้กล่ินชวนให้รู้สึกเนือยๆ โชยออกมาอย่างไร
ชอบกล แตว่ า่ ถ้าขนื ตัดสินกันแต่ภายนอกอยา่ งเดยี วคงจะไม่ดีแน่
ชุดที่หมอน่ันใส่ชวนให้รู้สึกน่าสงสัย ของแต่ละชิ้นก็ดูเก่ียวข้อง
กับเวทมนตร์ทั้งนน้ั ผมจึงคดิ ว่าจะประมาทไม่ได้เดด็ ขาด
เมื่อเดาจากสถานการณ์แล้ว คนที่คอยชักน�าออร์คลอร์ดอยู่ก็
คงจะเป็นหมอนีล่ ะม้งั
เนอ่ื งจากแผนทว่ี างไวไ้ มไ่ ดเ้ ปน็ ไปอยา่ งราบรนื่ มนษุ ยม์ ารทเี่ รยี ก
ตวั เองว่าเกลมิวด์จงึ แสดงท่าทโี กรธหวั ฟดั หวั เหวี่ยง
“นะ นคี่ อื ทา่ นเกลมวิ ด!์ ไมน่ กึ เลยวา่ ทา่ นจะมาชว่ ยเหลอื ขา้ นอ้ ย
ถึงท่ีน!่ี ”
เมือ่ กาบลิ เหน็ เกลมวิ ด์ เขาก็รบี วิ่งเขา้ ไปหาทันที
ถึงแม้จะส่งเสียงเรียกขานแบบน้ัน แต่เกลมิวด์กลับท�าเพียงส่ง
สายตามองกาบิลราวกับก�าลังมองเศษขยะ เขาไม่สนใจกาบิล แล้วเร่ิม
ตะโกนเสียงดงั ออกมาอย่างร้อนรน

358

“เจา้ พวกสมองทบึ ไรป้ ระโยชน!์ ถา้ แกรบี ๆ กนิ เจา้ พวกจงิ้ เหลน
กับขยะพวกนี้แล้ววิวัฒนาการเป็นราชาปิศาจซะท่านเกลมิวด์ผู้เป็น
มนษุ ยม์ ารช้นั สงู ก็ไม่จา� เปน็ ตอ้ งดนั้ ดน้ ออกมาดว้ ยตัวเองแบบนหี้ รอก”

ช่างเปน็ คา� พดู คา� จาที่โหดร้ายชะมัด
น่นั คงไมใ่ ช่ไม่รู้ว่าตวั เองก�าลงั พดู อะไรออกไปอยูใ่ ชม่ ้ัย?
ทว่ี า่ จงิ้ เหลนกบั ขยะนี่ สรปุ กค็ อื คดิ จะเอาลซิ ารด์ แมนกบั กอ็ บลนิ
มาเปน็ เหยอ่ื เพอื่ ใหอ้ อรค์ ลอรด์ กนิ งนั้ สนิ ะ แตก่ น็ ะ ผมกไ็ มไ่ ดอ้ ยากรเู้ รอื่ ง
พรรคน์ เ้ี ลยสักหนอ่ ย
จะวา่ ไปแลว้ เดย๋ี วกอ่ นสิ เหมอื นผมจะเคยไดย้ นิ ชอ่ื เจา้ เกลมวิ ด์
นี่จากท่ไี หนมากอ่ นเลยแฮะ...
《คÓตอบ มีข้อมูลว่ามนุษย์มารที่มอบช่ือริกุรุให้กับก็อบลิน
มีชอ่ื วา่ เกลมวิ ด》์

อ้อ จรงิ ด้วย
คนท่ีต้งั ช่ือริกรุ ุใหก้ ับพช่ี ายทต่ี ายไปแล้วของริกรุ รุ ุ่นท่ี 2 คือคน
ทชี่ อื่ วา่ เกลมวิ ดง์ นั้ สนิ ะ ถา้ เปน็ งนั้ ละก็ คนทตี่ ง้ั ชอ่ื ใหก้ าบลิ กค็ อื หมอนดี่ ว้ ย
ง้ันเหรอ?
ในตอนทีผ่ มกา� ลังเกดิ ความสงสัยอยนู่ ้นั เอง กาบิลกต็ อบสนอง
ตอ่ ค�าพดู ของเกลมวิ ด์
“กะ กินพวกจิ้งเหลนงั้นหรือ...? ฮะ ฮะฮะฮะ ช่างเป็นตลก
ท่ีโหดร้ายจริงๆ เลยนะครับ กาบิลผู้น้ียังหยุดอยู่แค่นี้ไม่ได้หรอกครับ
นับแต่ที่ข้าน้อยได้รับชื่อมาจากท่านเกลมิวด์ ข้าน้อยก็ยังไม่เคยละเลย
ในการอุทศิ ตนเพ่อื ทา่ นเลยสักครัง้ ...”
เร่ืองมันเปน็ อย่างนเี้ องสินะ เหมือนว่าคนทต่ี ง้ั ชอ่ื ให้กาบลิ เองก็
คอื มนุษยม์ ารที่ชอื่ ว่าเกลมิวดค์ นนีด้ ว้ ย

บทที่ 6 ผู้กลืนกนิ ทุกส่งิ ทุกอย่าง 359

แตว่ า่ จะใหพ้ วกคนทตี่ วั เองอตุ สา่ หต์ ง้ั ชอ่ื ใหถ้ กู ออรค์ ลอรด์ กนิ เนย่ี
นะ------ไมส่ ิ พอลองมาคดิ ดูแล้วมนั กพ็ อจะมีเหตุผลอยู่ละมั้ง เพราะถ้า
หากกนิ เหลา่ คนทก่ี ลายเปน็ ตวั ตนทแ่ี ขง็ แกรง่ เพราะไดร้ บั การตง้ั ชอื่ ไปแลว้
ออรค์ ลอรด์ ก็จะแขง็ แกร่งยิง่ ข้นึ ไปอีกน่นั ละ

แต่ว่า ถ้างั้นท�าไมถึงไม่ต้ังช่ือให้ออร์คลอร์ดล่ะ? ผมไม่เข้าใจ
ความคดิ ของหมอนเ่ี ลยจรงิ ๆ นะเนยี่ ...

“อ๋า? อะไรกนั กาบิลเองเรอะ? แกน่ะรีบๆ กลายเปน็ อาหาร
ของออร์คลอรด์ ไปซะไดก้ ็ด.ี .. เป็นแคพ่ วกไร้ความสามารถ ท�าประโยชน์
อะไรไมไ่ ด้ ดแี ตค่ อยเกะกะขวางทางฉันประจ�าแท้ๆ เอาเถอะ ไหนๆ ก็
เสนอหนา้ ออกมาแล้ว ฉันจะเปน็ คนดูแลความตายของแกเอง กาบิลเอย๋
แกจงเป็นพลังให้แก่ออร์คลอร์ดซะ จงตายเพ่ือท�าประโยชน์ให้แก่ฉัน
และจงนกึ เป็นเกยี รตทิ ่ีไดท้ า� มันซะเถอะ!!”

ขณะท่ผี มก�าลงั พิจารณาแผนการของเกลมิวดอ์ ยนู่ ัน้ เกลมวิ ดก์ ็
ออกคา� สง่ั เพือ่ ที่จะจดั การกบั กาบิล

แต่ว่า ออรค์ ลอร์ดกลบั ไมเ่ คลอื่ นไหว
มนั มองเกลมิวด์ด้วยดวงตาสีข่นุ แลว้ ถามวา่
“วิวฒั นาการเปน็ ราชาปิศาจ... น่นั ... หมายความว่ายังไง....?”
จากนนั้ มันกจ็ อ้ งตรงไปยงั เกลมวิ ดโ์ ดยท่ียงั ไมข่ ยับตัวไปไหน
“ช!ิ แกนม่ี นั สมองทบึ จรงิ ๆ ...สารอาหารนไี่ ปลงกบั พลงั อยา่ งเดยี ว
ไม่ไปลงกบั สมองบา้ งเลย ไมม่ เี วลาแลว้ ถึงจะถกู หา้ มไมใ่ ห้ยื่นมือเข้ามา
ก็เถอะ... แตฉ่ ันคงเหลือแคว่ ิธนี ้ีแลว้ ละม้งั ------”
เกลมิวด์พึมพ�า ในขณะที่ตาแดงก่�าไปด้วยเลือดนั้น เกลมิวด์
กย็ ื่นฝ่ามือไปหากาบิล
จากนนั้ จู่ๆ หมอนั่นกพ็ ูดคา� วา่ “ตายซะ!” พรอ้ มกบั ยิงกระสนุ
เวทออกมา
“ระวงั ครบั ท่านกาบลิ !”

360

“อันตรายนะครับ!!”
บรรดาลูกน้องเผ่าลิซาร์ดแมนต่างก็พุ่งตรงเข้ามาบังให้กาบิลท่ี
กา� ลงั ยนื องึ้ อยู่ แตล่ ะตนตา่ งตะโกนเรยี กกาบลิ ดว้ ยความกงั วล และเขา้ มา
เปน็ โลใ่ ห้กับเขา
แคก่ ระสนุ เวทเพยี งนดั เดียว ก็ท�าให้ลซิ ารด์ แมน 5 ตนถกู เป่า
กระเดน็ ไปได้
จะบอกว่าเป็นเพราะความโชคดีทพ่ี วกตนมีจา� นวนมากจึงทา� ให้
พลงั ทา� ลายของมนั ถกู กระจายออกไป หรอื เพราะเจา้ พวกนถี้ กึ กวา่ ทตี่ าเหน็
กไ็ มอ่ าจรไู้ ดเ้ หมอื นกนั แตท่ แ่ี นๆ่ คอื ยงั ไมม่ ใี ครกลายเปน็ ศพ แมจ้ ะบาดเจบ็
สาหสั แตท่ กุ ตนกย็ งั มีชีวิตอยู่
“พะ พวกเจา้ !? นะ น่ีมัน... น่ีมนั หมายความว่าอย่างไรกนั แน่
ครบั ทา่ นเกลมวิ ด์-------!?”
กาบลิ ตะโกนใสเ่ กลมวิ ดด์ ้วยความสับสน
ทั้งท่ีใช้ประโยชน์จากกาบิล แต่พอไม่เป็นไปตามที่หวังก็คิดจะ
ฆ่าทง้ิ ซะงัน้ เจา้ เกลมิวดน์ ่ี ไมใ่ ช่คนประเภททผ่ี มจะท�าใจชอบได้ลงเลย
เมื่อถูกคนที่ตนเช่ือใจหักหลัง ใบหน้าของกาบิลก็บิดเบี้ยวไป
ดว้ ยความสน้ิ หวัง
“ทะ ทา่ นกาบลิ อันตรายครบั !! กรุณารีบหนกี ันเถอะ------”
แมจ้ ะมบี าดแผลเตม็ ตวั แตเ่ หลา่ ลกู นอ้ งกย็ งั แสดงความเปน็ หว่ ง
กาบลิ
ดเู หมอื นว่ากาบิลจะมีลูกนอ้ งท่ีดีเลยทีเดยี ว ไม่สิ... จรงิ ๆ ก็คง
เพราะกาบลิ เป็นหวั หน้าที่ดีด้วยละม้ัง
ถงึ แมส้ ภาพการตอ่ สจู้ ะเปน็ แบบน้ี แตเ่ ขาก็ไมไ่ ดท้ า� กบั ก็อบลิน
เหมือนเป็นหมากใช้แล้วท้ิง ถึงแม้จะมีการใช้กลยุทธ์ท่ีให้พวกน้ันกลาย
เปน็ กา� แพงเนอ้ื อยบู่ า้ ง แตน่ นั่ กย็ งั พอจะมเี หตผุ ลทย่ี อมรบั ไดอ้ ยเู่ หมอื นกนั
เป็นผู้บังคับบญั ชาท่ีลกู นอ้ งใหค้ วามเคารพชน่ื ชม งนั้ สินะ

บทท่ี 6 ผกู้ ลนื กนิ ทุกส่งิ ทกุ อยา่ ง 361

“เปน็ แคเ่ ผา่ พนั ธช์ุ น้ั ลา่ งแตก่ ลบั กลา้ อวดดนี กั นะ... ถา้ อยากตาย
ขนาดน้ันละก็ ฉันจะจดั การฆ่าพวกแกท้ังหมดในทีเดียวใหเ้ อง! จากน้นั ก็
จงกลายเปน็ สารอาหารใหอ้ อร์คลอร์ด แล้วท�าประโยชนใ์ หก้ ับฉันซะ!!”

ระหวา่ งทพี่ ดู แบบนน้ั เกลมวิ ดก์ เ็ รม่ิ รวบรวมออรา่ ไวท้ เี่ หนอื ศรี ษะ
เหมอื นกบั จะปลอ่ ยกระสุนเวทลกู ใหญพ่ ิเศษออกมา

ไม่ใช่เวทมนตร์หรอกเหรอเนี่ย? เพราะไม่เห็นว่าหมอนั่นจะ
ร่ายเวทอะไรเลย เห็นท�าเพียงแค่รวบรวมสมาธิพลังเวทก็ไปรวมอยู่ใน
ทเ่ี ดยี วกันแลว้ เทา่ น้ันเอง

แตก่ น็ ะ เร่อื งนัน้ น่ะชา่ งมันเถอะ
ผมกา้ วเท้าเดนิ ออกไปอยูข่ า้ งหนา้ พวกลิซาร์ดแมน
ถึงแม้จะก�าลังกระวนกระวาย แต่บรรดาลูกน้องก็พากันน่ังลง
เหมอื นกับจะเอาตวั เข้ากา� บงั ให้กาบิล
คงไม่มีใครมองเห็นสีหน้าของผมที่มีหน้ากากปิดซ่อนไว้อยู่
ละมั้ง
ผมก�าลังมองเห็นอะไรในตัวกาบิลอยู่กันแน่นะ? จู่ๆ ผมก็คิด
แบบน้ันขนึ้ มา
ท�าไมผมถึงได้ออกมายืนอยู่หน้ากาบิลง้ันเหรอ? เร่ืองน้ันน่ะ
ค�าตอบมันกง็ ่ายๆ อยแู่ ลว้
เพราะผมถกู ใจกาบลิ ผมถงึ ไดอ้ ยากชว่ ยไงละ่ เหตผุ ลมนั กม็ อี ยู่
แค่น้นั เอง
เหตุผลน่ะมีแค่น้ันก็เพียงพอแล้ว
ผมไมล่ งั เลทจี่ ะใชช้ วี ติ อยา่ งทต่ี วั เองชอบ เพราะผมสาบานไวแ้ ลว้
วา่ ผมจะใช้ชวี ติ อย่างอิสระตามใจตวั เอง
กาบิลมองข้ึนมาหาผมทีก่ �าลังทา� แบบนน้ั ด้วยสีหนา้ ตกตะลึง
คงจะไมร่ สู้ นิ ะวา่ เรอื่ งมนั เกดิ อะไรยงั ไงกนั ขนึ้ แน่ ดเู หมอื นวา่ เรอ่ื ง
ท่เี กดิ ข้นึ คงเกนิ กวา่ ทสี่ มองของหมอนน่ั จะรับไหว

362

แต่ว่าไม่ต้องกังวลไปหรอก เพราะทางน้ีก็ไม่ได้อยากได้อะไร
ตอบแทนสักหนอ่ ย

ผมกแ็ ค่ เรม่ิ จะไมส่ บอารมณก์ บั ไอส้ ารเลวนนั่ ขน้ึ มากเ็ ทา่ นนั้ เอง
“ทา่ นริมุรุ ผม------”
ขณะทเี่ บนมิ ารกุ า� ลงั พดู แบบนนั้ ผมกย็ กมอื ขา้ งหนง่ึ ขนึ้ มาหา้ มไว้
แล้วก้าวเทา้ ออกมาขา้ งหนา้
ไมร่ วู้ า่ เพราะไมเ่ หน็ ผมอยใู่ นสายตาเลยหรอื อยา่ งไร เกลมวิ ดถ์ งึ
ยังคงเตรียมกระสุนเวทขนาดใหญพ่ เิ ศษตอ่ ไป
“ฮึ ฮ่าฮ่าฮ่าฮ่า! ฉันจะสอนถึงความแข็งแกร่งของมนุษย์มาร
ระดับสูงให้พวกแกรู้เอง ตายซะ เดธมาร์ชแดนซ์ (ระบ�าเดินขบวนของ
ผวู้ ายชนม์)!!”
หมอนน่ั คงคิดทีจ่ ะกา� จดั ทุกคนใหห้ มดในรวดเดยี วละมงั้ ถงึ ได้
ท�าสหี นา้ ยนิ ดพี รอ้ มกับหัวเราะเสยี งดงั ขนาดนนั้
จากน้ันกระสุนเวทขนาดใหญ่พิเศษที่ถกู ปล่อยออกมากแ็ ตกตวั
ออกมาเป็นจ�านวนนบั ไม่ถว้ นบนฟ้าแล้ววาดวิถโี ค้งลงมาจโู่ จม แต่ละนดั
ท่ีพุ่งเข้ามาล้วนมีพลังท�าลายพอๆ กับกระสุนเวทก่อนหน้าน้ีเลยทีเดียว
พวกมันท้งิ ตัวเทเรยี งลงมาหาพวกผมราวกับเปน็ ขบวนแถว
พวกผมท่ีไม่มีทางหนีจะต้องถูกลบหายไปโดยไม่เหลือแม้แต่
รอ่ งรอยเปน็ แน่ เกลมวิ ดด์ จู ะมัน่ ใจแบบนั้น
แต่วา่ น่าเสยี ดาย ที่ของพรรค์นั้นใช้ไมไ่ ด้ผลกบั ผม
ผมยื่นมือเล็กๆ ไปข้างหน้าช้าๆ
เพยี งแคน่ น้ั กระสนุ เวททบ่ี กุ เขา้ มาหากถ็ กู มอื ซา้ ยของผมดดู กลนื
เขา้ ไปหมด เพราะผมใช้ “นกั ลา่ เหยอ่ื ” ดูดกลนื กระสุนเวทท้ังหมดนน่ั ไป
ไงล่ะ
ดว้ ยผลของการใชส้ กลิ “วเิ คราะห”์ ไปพรอ้ มกนั ทา� ใหผ้ มทราบ
ผลลพั ธข์ องมันไดท้ นั ที

บทที่ 6 ผกู้ ลนื กินทุกส่งิ ทกุ อยา่ ง 363

มนั ไมใ่ ชเ่ วทมนตร์ แต่เปน็ เคล็ดวชิ า มนั เกิดมาจากการหลอม
ออรา่ แลว้ เอาแกน่ เวทผสานเข้าไปจนมพี ลังท�าลายลา้ งขนึ้ มา

มนั ดูเหมือนจะมหี ลกั การเดยี วกนั กับ “วชิ าควบคมุ พลังปราณ”
ของฮาคโุ ร จรงิ ๆ แลว้ ปริมาณพลังงานที่รวบรวมมาน้ันของเกลมิวด์ดูจะ
มมี ากกวา่ แตค่ งเพราะพลงั มนั ถกู กระจายออกมาหรอื เปลา่ กไ็ มร่ เู้ ลยทา� ให้
มีพลงั ท�าลายไม่มากกว่ากัน สงสัยจะรวมพลังปราณมาไม่มากพอละมัง้

ถา้ ไอท้ า่ ทปี่ ลอ่ ยออกมาเมอื่ กค้ี อื ใสไ่ ปสดุ กา� ลงั แลว้ ละก็ หมอนนั่
กไ็ ม่ใช่คู่มือของผมแล้วละ

“นี่ เม่ือก้ีนี้คือสุดก�าลังแล้วเหรอ? กระบวนท่าแค่น้ีเน่ียนะจะ
เอามาฆ่าฉนั ? ไอก้ ารทา� ยังไงถึงจะตายน่นั นะ่ ก่อนอืน่ นายช่วยแสดงเปน็
ตวั อยา่ งให้ฉันดูทีส”ิ

ระหวา่ งทพี่ ดู ผมกล็ องรวบรวมพลงั เวทแลว้ ทา� เปน็ กระสนุ เวทดู
แตถ่ งึ อยา่ งนนั้ ทม่ี อื ขวาของผมกไ็ มม่ อี ะไรโผลอ่ อกมา ถงึ แมผ้ มจะรบั รไู้ ด้
ถงึ พลงั เวทและออรา่ ทอี่ ยขู่ า้ งในตวั กต็ าม แตก่ ารควบคมุ มนั นนั้ เปน็ คนละ
เร่ืองกัน ดูเหมือนว่าเพียงแค่เข้าใจหลักการของมันได้จะไม่ได้แปลว่าจะ
ใช้มนั ไดง้ า่ ยๆ

แค่ทางนว้ี ิเคราะหไ์ ด้ก็ใช่ว่าจะไดม้ นั ไป ไมเ่ หมอื นกบั เวทมนตร์
ง้ันเหรอเนี่ย... แต่จะว่าไป ผมก็พอเข้าใจได้อยู่หรอกว่ามันเป็นส่ิงที่ถ้า
ไมฝ่ ึกฝนมันก็ไมค่ วรจะใชไ้ ดอ้ ย่แู ลว้

อุตส่าห์ต้ังท่าไว้ดิบดี แต่ยิงไม่ออกแบบน้ีก็รู้สึกอายเหมือนกัน
นะเน่ีย

ผมกลบเกลอื่ นดว้ ยการปลอ่ ยไอซเิ คลิ แลนซอ์ อกไปแทน
ผมไมจ่ า� เปน็ ตอ้ งมาพะวงเรอื่ ง “วชิ าควบคมุ พลงั ปราณ” สกั หนอ่ ย
ในตอนนผ้ี มมายนื ยนั วา่ ไอเ้ จา้ มนษุ ยม์ ารระดบั สงู อะไรนจ่ี ะใชป้ ระโยชนไ์ ด้
สกั แคไ่ หนกันดกี ว่า
-------จากน้ันถ้าเกิดเบอื่ เมื่อไรฉันก็จะกนิ แกเอง-------

364

ไอซิเคิลแลนซ์ท่ผี มปล่อยออกไปเร่งความเรว็ ขนึ้ แล้วสมั ผสั กับ
ตัวเกลมวิ ดไ์ ดส้ า� เรจ็ จากนัน้ แขนทง้ั สองขา้ งทย่ี กขนึ้ มาบังตัวกก็ ลายเปน็
น�้าแข็งไป

เกลมวิ ดก์ รดี รอ้ ง ดเู หมอื นวา่ เวทมนตรเ์ องกใ็ ชไ้ ดผ้ ลตรงขา้ มกบั
ทีผ่ มคาดการณ์เอาไว้

แตว่ า่ ของแคน่ นั้ ไมท่ า� ใหม้ นษุ ยม์ ารระดบั สงู หมดทา่ งา่ ยๆ หรอก
นา้� แขง็ ทแี่ ช่แขง็ แขนท้งั สองขา้ งถูกท�าลายลงในพรบิ ตา แลว้ หมอนัน่ ก็ยิง
กระสนุ เวทลกู มหมึ าเขา้ มาดว้ ยดวงตาแดงกา�่ คราวนมี้ นั ไมแ่ ตกเปน็ ลกู เลก็
ลกู นอ้ ยแบบเม่อื ก้ี แต่เป็นลูกใหญท่ ี่รวมพลังท้ังหมดไว้ในลกู เดียว

“ตายซะ!! บงั อาจมาทา� ใหฉ้ นั คนนเี้ จบ็ ตวั ได.้ .. กลายเปน็ เศษธลุ ี
ไปซะเถอะ!!”

แตม่ ันกเ็ ปล่าประโยชน์ เพราะผมกแ็ คใ่ ช้ “นกั ล่าเหยือ่ ” กนิ มัน
เข้าไปเหมอื นเมอ่ื กีอ้ ยู่ดี

เม่ือการโจมตีที่แสนภาคภูมิใจถูกลบหายไปเหมือนกับเมื่อกี้นี้
เกลมวิ ดก์ ก็ รดี รอ้ งออกมาด้วยความตกตะลงึ

“บา้ นา่ !? นัน่ มันอะไรกัน มนั คืออะไรกันแน่!?”
จากนน้ั หมอนนั่ กเ็ ริ่มกระวนกระวายอย่างรนุ แรง
แล้วผมก็ปล่อย “ดาบวาร”ี ใสเ่ กลมิวดท์ ่เี ปน็ แบบนน้ั
เหมือนว่าด้วยความเร็วที่ไม่กะให้หลบได้จะท�าให้หมอนั่นหลบ
ไมไ่ ดจ้ ริงๆ “ดาบวาร”ี ของผมตดั ผา่ สขี ้างของเกลมวิ ดเ์ ปน็ แผลใหญ่เลย
ทเี ดียว
“อึย๋ ยย!! อะ แก...นน่ั ไม่ใชเ่ วทมนตร์ หรอกเรอะ...”
ไมใ่ ชว่ า่ หลบไมไ่ ด้ แตไ่ มห่ ลบเองหรอกเหรอ ดเู หมอื นวา่ เกลมวิ ด์
จะคดิ วา่ “ดาบวาร”ี ของผมเปน็ เวทมนตร์ คงคดิ วา่ แทนทจ่ี ะเคล่ือนไหว
แยๆ่ จนตวั เองตอ้ งเสยี หลกั สกู้ างบาเรยี ตา้ นเวทมนตรแ์ ลว้ รอโจมตสี วนกลบั
จะดกี วา่

บทท่ี 6 ผู้กลนื กนิ ทกุ ส่งิ ทุกอย่าง 365

ทไี่ อซเิ คลิ แลนซเ์ มอื่ กที้ า� ความเสยี หายอะไรไมไ่ ดม้ าก กค็ งเพราะ
บาเรียทีเ่ กลมิวดก์ างเอาไว้นีล่ ะ

เกลมิวด์ก�าลังร่ายอะไรบางอย่างเพื่อฟื้นฟูความเสียหายของ
ตวั เองด้วยเวทมนตรอ์ ยา่ งเอาเปน็ เอาตาย

เห ใช้เวทฟ้นื ฟไู ดด้ ว้ ยเหรอเน่ีย ถึงรูปลกั ษณภ์ ายนอกจะดนู ่า
สงสยั แต่เหมือนจะมีความสามารถรอบดา้ นกวา่ ทคี่ ิดแฮะ

ดูท่าหมอน่ีจะไม่ได้เรียกตัวเองว่ามนุษย์มารไว้แค่เอาโก้ ถ้าง้ัน
ผมลองทดสอบอะไรหลายๆ อยา่ งมากกว่าน้ีดหู น่อยดกี ว่า

เบนมิ ารกุ บั รนั กา้ ทเ่ี หน็ ทา่ ทขี องผมแบบนน้ั กท็ า� ทา่ คอยเฝา้ มอง
ดูเหมอื นเขา้ ใจอะไรบางอยา่ งขึ้นมา

ชอิ อนน่าจะกา� ลงั หวังให้ผมซัดออกไปอย่างเตม็ ท่กี จ็ ริง แตเ่ ธอ
กไ็ มไ่ ดอ้ อกอาการผดิ หวงั อะไร กลบั กนั เธอกลบั เฝา้ มองการตอ่ สขู้ องผม
ดว้ ยแววตาเปน็ ประกายอย่ซู ะงนั้

ด้านฮาคุโรกับโซเอย์ก็คอยต้ังท่าเตรียมตัวเอาไว้เพ่ือรับมือกับ
เหตุการณไ์ ม่คาดฝันอยา่ งไมป่ ระมาท สมกบั ท่เี ปน็ พวกเขาจรงิ ๆ

พวกออร์คลอร์ดเองก็ไม่มีทีท่าว่าจะขยับตัวด้วย หมายถึงใน
ตอนนน้ี ะ่ นะ

ผมกา้ วเดนิ ไปตามปกติ แล้วหยุดยนื อยู่ข้างๆ เกลมวิ ด์ที่ตั้งทา่
เตรยี มรบั มอื ผมเอาไว้

“รีบๆ เอาจรงิ สกั ทีสิ ไหนบอกวา่ จะสอนถงึ ความแข็งแกร่งของ
มนษุ ยม์ ารช้นั สงู หรอื อะไรนนั่ ใหร้ เู้ องไม่ใช่รึไง?”

ผมเตะเกลมิวด์ ถ้าเป็นฮาคุโรคงหลบลูกเตะพรรค์นี้ได้สบายๆ
อยแู่ ลว้ แตเ่ กลมวิ ดเ์ ลอื กทจี่ ะตงั้ รบั มนั เอาไว้ ขาของผมสง่ สมั ผสั ทบ่ี ง่ บอก
วา่ กระดกู แขนของเกลมิวดแ์ ตกหกั ไปแลว้ มาใหไ้ ด้รับรู้

แรงเกินกว่าท่ีคิดเอาไว้ง้ันเหรอ... หรือว่า แค่เกลมิวด์ร่างกาย
บอบบางเทา่ นน้ั เอง? อะ๊ หรอื วา่ ... เพราะผมใช้ “เขตแดนหลากคณุ สมบตั ”ิ

366

กับ “เกราะเสริมกาย” ปอ้ งกนั ร่างกายตวั เองอยู่ กเ็ ลยท�าให้เปน็ แบบนน้ั
แทนกไ็ ด้

“กะ แก แก!? กลา้ ทา� กบั มนษุ ยม์ ารระดบั สงู อยา่ งฉนั คนน-้ี ----”
ขณะทีผ่ มก�าลงั คดิ ถึงเรื่องแรงเตะของตัวเองอยนู่ นั้ เอง เกลมวิ ด์
ซ่ึงก�าลังโกรธหัวฟัดหัวเหวี่ยงก็เริ่มปล่อยออร่าท่ีสะกดเอาไว้ให้ลอย
ออกมา
สมกับเป็นมนุษย์มารระดับสูง แต่ถึงจะพูดแบบน้ัน มันก็มี
ปรมิ าณแก่นเวทเพยี งแคเ่ ทยี บเท่ากบั ชิออนหรอื โซเอย์เทา่ นน้ั กระท่ังกบั
เบนมิ ารุกย็ งั ดอ้ ยกว่าแบบน้ี น่ีนะเหรอมนุษยม์ ารระดบั สูง? หมอนไ่ี ม่ใช่
คมู่ อื ของผมจริงๆ ด้วยแฮะ
ผมถีบพื้นออกไป แล้วเข้าประชิดล�าตัวของเกลมิวด์ท่ีก�าลังยืน
ขึ้นมาภายในพรบิ ตา
ผมสง่ หมดั เขา้ ไปทีล่ น้ิ ปีข่ องหมอนั่น
หมัดของผมไม่ได้มีไว้เพื่อท�าให้เจ็บ แต่มีไว้เพื่อท�าลายบาเรีย
เวทมนตรข์ องเกลมวิ ด์ ดเู หมอื นวา่ บาเรยี นจ้ี ะลดความรนุ แรงของการโจมตี
ทางกายภาพไดก้ จ็ รงิ แตท่ า่ ทางมนั จะหกั ลา้ งความรนุ แรงของหมดั ผมไมไ่ หว
เกลมวิ ด์แสดงสีหน้าทรมานออกมา
แตผ่ มไม่สนใจเรอ่ื งนน้ั แลว้ ประเคนหมัดเข้าไปอยา่ งต่อเนอ่ื ง
เกลมิวด์ไม่สามารถตามการเคลื่อนไหวของผมได้ทัน แม้จะมี
ออร่าที่ใหญ่โต แต่ความสามารถทางร่างกายกลับต่�าเอามากๆ ท่าทาง
หมอนี่จะเปน็ มนษุ ย์มารทีถ่ นัดการโจมตรี ะยะไกลสินะ
ถ้าเป็นการโจมตีประเภทยิงออกมาละก็ โดยท่ัวไปแล้วผมก็ใช้
“นกั ลา่ เหยอื่ ” ทา� ใหไ้ รผ้ ลได้ พอมาลองคดิ ดแู ลว้ เหมอื นวา่ ผมจะมคี วาม
ได้เปรียบในการรับมือกับการโจมตีแบบยิงจากระยะไกลโดยสมบูรณ์เลย
แฮะ
ถา้ งน้ั ทางนเ้ี องกจ็ ะเปน็ คตู่ อ่ สใู้ นการโจมตรี ะยะไกลใหด้ ว้ ยแลว้ กนั

บทที่ 6 ผู้กลืนกินทุกสิ่งทกุ อย่าง 367

ผมดัดแปลง “ดาบวารี” ท่ีเคยใช้ไปเมื่อก่อนหน้านี้แล้วสร้าง
ลูกบอลน�้าขึ้นมา ผมจะทดลองดูว่าจะผสมความเป็นพิษกับความเป็น
อมั พาตท่ไี ด้จาก “ลมหายใจหมอกพษิ ” กบั “ลมหายใจอัมพาต” ลงไป
ในน้า� นัน่ ได้หรอื เปลา่

ผมขว้างลูกบอลน้�าที่ท�าเสร็จแลว้ ใส่เกลมวิ ด์
ลูกบอลน้�าขนาดเท่าก�าปั้นน้ันลอยช้ากว่าที่ผมคิดไว้ เน่ืองจาก
มนั ไมไ่ ดใ้ ชแ้ รงอดั ในการยงิ แบบเดยี วกบั “ดาบวาร”ี เพราะงนั้ กเ็ ลยไมน่ า่
แปลกใจอะไร
เน่ืองจากเป็นความเร็วที่แม้แต่เกลมิวด์เองก็ยังตอบสนองได้
มันจึงถูกกระสุนเวทยิงสกัด เพราะเข็ดกับ “ดาบวารี” ก่อนหน้าน้ีแล้ว
หรอื ไงกัน ทา่ ทางของหมอน่ันทด่ี ูถูกทางนถ้ี ึงไดห้ ายไปซะสนทิ เลย
แต่วา่ ก็ยงั ออ่ นหดั ละอองน�้าแผก่ ระจายตวั ราวกับหมอก แลว้
เกลมิวดก์ ็อาบมนั เขา้ ไปอยา่ งจงั
“อา๊ กกก!!”
เกลมวิ ด์ร้องลน่ั แล้วดน้ิ พลา่ นด้วยความทรมาน
ตามทเ่ี ลง็ ไวเ้ ป๊ะเลย เทา่ นกี้ ็รแู้ ล้ววา่ ผมดดั แปลง “ดาบวาร”ี ให้
เป็นรปู แบบอืน่ ไดด้ ้วยเหมอื นกนั หรอื กค็ ือ------
ตอนน้ี เหมือนผมจะป๊ิงอะไรขึน้ มาได้ ความร้สู ึกแบบนี้ ในตอน
ทีก่ า� ลงั ทา� ลกู บอลน�า้ ออกมา...
ผมยนื่ มอื ขวาออกไปยงั เกลมวิ ดท์ กี่ า� ลงั ใชเ้ วทมนตรฟ์ น้ื ฟเู พอื่ ลด
ความเจบ็ ปวด
จะส�าเร็จไหมนะ?
ผมใช้เคล็ดเดียวกับตอนที่สร้างลูกบอลน�้าเมื่อกี้นี้ โดยคราวนี้
ผมไม่ใช้น�้าใน “กระเพาะ” แต่ใช้แค่ออร่าเท่านั้น ผมจับสัมผัสการส่ง
แกน่ เวทแบบนนั้ -------แลว้ สง่ มนั ออกไปทด่ี า้ นหนา้ มอื ขวา กอ่ ใหเ้ กดิ กลมุ่
ก้อนพลังปราณขนาดเท่าก�าปนั้ ขึน้ มา

368

จนถึงตอนนี้ก็ถือว่าส�าเร็จไปข้ันหน่ึงแล้ว เอาละ ทีน้ีผมจะยิง
เจา้ นอ่ี อกไปอย่างไรด.ี ..

ผมนกึ ภาพตอนที่ผมใช้สกลิ จา� พวก “ลมหายใจ” แลว้ ดนั ก้อน
พลังปราณออกไปขา้ งหนา้

ผมร้สู ึกได้ถงึ แรงกระทบเบาๆ ทฝ่ี า่ มอื ก้อนพลังปราณพุง่ ออก
ขา้ งหนา้ ดว้ ยความเรว็ ระดบั เดยี วกบั “ดาบวาร”ี ดเู หมอื นวา่ ผมจะทา� สา� เรจ็
แลว้ ละ

ฮาคุโรท่ีเฝ้าดูผมพึมพ�าออกมาว่า “ไม่นึกเลยว่าท่านจะเรียนรู้
‘วิชาควบคุมพลังปราณ’ ได้ด้วย...” ถึงหลังจากน้ันเขาจะพึมพ�าต่อว่า
“ถึงจะยังไม่สมบูรณ์ดีนักก็เถอะ-------” ก็เถอะ แต่ผมขอปล่อยผ่านไป
กอ่ นแล้วกัน

และแลว้ ผมกเ็ รยี นรู้การใชก้ ระสุนเวทได้ส�าเร็จอย่างงดงาม
ขอแค่เรียนรขู้ ึ้นมาไดค้ ร้งั หนึ่ง ครงั้ ตอ่ ไปจะทา� ได้เรว็ ข้ึน พอเริม่
คนุ้ เคยแลว้ กเ็ หมอื นวา่ จะผสาน “อคั คสี นี ลิ ” เขา้ ไปในกระสนุ เวทได้ด้วย
เม่อื เผาไหม้พลังเวทแลว้ พลงั ทา� ลายก็นา่ จะสงู ข้นึ ไปด้วยละมง้ั
ถึงแมก้ ารโจมตคี รง้ั นี้จะพลาดเป้าไป แตค่ ร้งั ต่อไปไม่พลาดแน่
พอคิดแบบนน้ั แล้ว ผมกจ็ อ้ งไปท่เี กลมิวด์
“อะ อะไรกนั นะ่ ... แก!? กะ แก!! บงั อาจทา� แบบน้ี กบั มนษุ ยม์ าร
ระดบั สงู อย่างฉนั คนนี้------”
เกลมิวด์ถูกกระสุนเวทที่ผมยิงออกมาซัดกระเด็นไป เน่ืองจาก
เปน็ กระสนุ ซอ้ ม ผมกเ็ ลยไมไ่ ดร้ วมพลงั ปราณเอาไวม้ ากนกั แตถ่ งึ อยา่ งนนั้
ความแรงของมันกย็ งั มากกว่าเอาหมดั เขา้ ไปต่อยอยู่ดี
คราวนี้ผมยิงออกไปได้อย่างลื่นไหลแล้ว ที่น้ีการที่จะใช้มันให้
ช�านาญไดอ้ ย่างสมบรู ณ์แบบเมือ่ ไรกข็ น้ึ อยู่กับเวลาเท่านั้น
ต่อไปก็เหลือแค่การฝึกฝนเท่านั้น พอคิดแบบนั้นแล้วผมก็ใช้
เกลมวิ ด์เป็นเปา้ แล้วยงิ ออกไปอกี หลายนัด

บทท่ี 6 ผกู้ ลนื กนิ ทกุ ส่งิ ทุกอยา่ ง 369

พอเห็นว่ากระสุนทุกนัดเข้าเป้าหมด ผมก็วางท่าทีเยือกเย็น
แม้แต่ตวั ผมเองกแ็ อบคดิ เหมือนกันว่าโหดร้ายชะมัดเลยแฮะ

เน่ืองจากว่าเพ่ิงได้กระบวนท่าใหม่มา ผมก็เลยดีใจจนลืมตัว
ไปหน่อย

แตถ่ งึ อย่างน้ันกเ็ ถอะ น่มี ันอ่อนแอเกนิ ไปหรือเปลา่
ปริมาณแก่นเวทท่ีเกลมิวด์มีต้องเกินระดับแรงก์ A ไปแล้ว
ไม่ผิดแน่ แต่พอมาเทียบกับพวกเบนิมารุก็ยังรู้สึกว่าอ่อนแออยู่ดี เป็น
เพราะอะไรกนั แน่นะ?
《คÓตอบ การจดั แบง่ แรงกเ์ ปน็ ส่ิงท่ีกÓหนดโดยมนุษย์ แต่
เนอ่ื งจากเปน็ การคÓนวณโดยองิ พน้ื ฐานตามปรมิ าณแกน่ เวท ผลลพั ธ์
ท่ีได้จึงข้ึนอยู่กับค่าเหล่านั้น ดังนั้น ถึงแม้จะเป็นการต่อสู้ของผู้ท่ีมี
ปริมาณแก่นเวทเท่าเทียมกัน ผู้ที่มีสกิลกับอาร์ตซ์ที่มีประสิทธิภาพดี
กว่าก็จะมคี วามได้เปรยี บกว่า นอกจากนี้ เนอ่ื งจากยงั ไมม่ หี ลกั เกณฑ์
ในการกÓหนดระดบั แรงก์จงึ ไมส่ ามารถแสดงถงึ ความสามารถในเรอ่ื ง
เหล่าน้ันได้》
อยา่ งนนี้ เี่ อง การประเมนิ ของ 『มหาปราชญ』์ นไ่ี มไ่ ดใ้ ชแ้ นวคดิ
แบบเลเวลงั้นหรอกเหรอเนีย่
แต่เลเวลอะไรนั่นผมเองก็วัดไม่เป็นด้วย ซ่ึงมันก็แน่นอนอยู่
แลว้ ละ
เพราะนี่มันไม่ใช่เกม มันก็คงมีเร่ืองท่ีถ้าไม่ลองสู้ดูก็ไม่รู้อยู่นั่น
ละนะ
เพราะงน้ั ละมงั้ ... ฮาคโุ รทเี่ ดมิ ทกี ม็ เี ลเวลสงู อยแู่ ลว้ ถงึ ไดม้ รี า่ งกาย
ท่ีแขง็ แกร่งแล้วกลายสภาพเป็นแบบนั้นขึน้ มา
ถึงจะมีพลังมากมายแค่ไหน แต่ถ้าใช้ให้ช�านาญไม่ได้มันก็ไม่มี

370

ความหมาย
ในความเปน็ จรงิ แลว้ ผมไมค่ ดิ จะแพใ้ หก้ บั คนอยา่ งเกลมวิ ดห์ รอก
“ทงั้ ทพี่ ดู จาอวดดวี า่ ตวั เองเปน็ มนษุ ยม์ ารชน้ั สงู อยา่ งนนู้ อยา่ งน้ี

ท่จี รงิ แลว้ กไ็ ม่เท่าไหร่เลยนีน่ า หรือว่ายงั มไี พ่ตายอะไรเหลอื อยอู่ ีก?”
ผมลองท้าทายดู
หมอนี่ยงั มีทา่ อะไรอย่อู ีกบ้างนะ?
เนื่องจากไม่รู้สึกถึงความอันตรายอะไรแล้ว ผมจึงมีความรู้สึก

อยากจะดงึ ข้อมลู ออกมาใหม้ ากทส่ี ุดเท่าทจี่ ะท�าได้
ผมถามออกไปอย่างสบายๆ ไม่ใช่ว่าผมก�าลังประมาท ผมยัง

คอยระวงั การเคลอ่ื นไหวของออรค์ ลอรด์ อยตู่ ลอด แตผ่ มกไ็ มร่ สู้ กึ วา่ เจา้ นน่ั
มีแนวโนม้ ท่จี ะขยับตัวอะไรยงั ไงเลยสกั นดิ

“เขา้ ใจแล้ว จะยอมเป็นพวกพ้องใหก้ ไ็ ด้ ยงั ไงซะฉนั ------”
ผมต่อยเข้าให้
คา� ถามแคน่ ้ยี งั ตอบดๆี ไมเ่ ป็นเลยเรอะ ไอห้ มอน่?ี
“อยา่ อยา่ นะ! ดะ เดย๋ี วกอ่ น! ฉนั มรี าชาปศิ าจคอยหนนุ หลัง
อยนู่ ะ แกจะมาท�าแบบนี้------”
พดู อะไรออกมาอีกแนะ่
น่ารา� คาญชะมัดเลยวุย้ ไอห้ มอน่ี
“แลว้ ไง? แกคดิ จะรอ้ งไหก้ ลบั ไปฟอ้ งคนหนนุ หลงั ทว่ี า่ นนั่ ยงั ไง
เรอะ? คงไม่ได้ก�าลังคิดว่าแค่มีชีวิตรอดหนีกลับไปได้แล้วเร่ืองทุกอย่าง
มันจะจบลงง่ายๆ แบบน้นั หรอกนะ?”
พอผมถามไปแบบน้นั ใบหนา้ ของเกลมวิ ด์กเ็ รม่ิ กระตุกแล้วสน่ั
หงกึ ๆ ใหเ้ ห็น
“หน็อย------!! อย่าเขา้ มานะ! แก จบสิ้นแน!่ ราชาปศิ าจไมม่ ี
ทางอภัยใหแ้ กแน!่ !”
ขณะทพ่ี ดู แบบนน้ั หมอนกี่ ห็ นใี นทา่ เหมอื นคลานออกไป

บทที่ 6 ผกู้ ลืนกินทุกสงิ่ ทกุ อยา่ ง 371

ราชาปศิ าจ ง้นั สินะ
จะวา่ ไปแลว้ ถา้ ราชาปศิ าจทว่ี า่ คอื เลออนละก็ เจา้ นน่ั กเ็ ปน็ เหยอื่
ของผมนแ่ี หละ ถงึ ตอนนผี้ มยงั ไมค่ ดิ วา่ จะเอาชนะไดก้ เ็ ถอะ แตผ่ มกส็ นใจ
อยูเ่ หมือนกนั วา่ เจ้าน่ันจะเกง่ สักแค่ไหน
ผมพอรอู้ ยวู่ า่ ราชาปศิ าจมอี ยหู่ ลายตน แตค่ วามแขง็ แกรง่ นจ่ี ะมี
พอๆ กนั หมดเลยหรอื เปล่า?
ดเู หมอื นว่าหมอนีจ่ ะร้อู ะไรหลายๆ อย่างซะด้วย ผมกเ็ ลยอยาก
จะฟงั เรอื่ งพวกนนั้ อยา่ งละเอยี ดสกั หนอ่ ย แตว่ า่ ถา้ ขนื หมอนอี่ าศยั ชอ่ ง-
วา่ งหนไี ปไดล้ ะก็คงจะยงุ่ ยากนา่ ดู เพ่ือท่ีจะไมใ่ หเ้ กิดเร่อื งแบบนั้นขนึ้ ผม
จึงตอ้ งสอบถามอยา่ งรอบคอบ ถ้าครงั้ นห้ี มอนีพ่ ลา่ มฉอดๆ เหมือนกบั
ตอนทเ่ี ปดิ เผยว่าตัวเองเป็นผอู้ ยู่เบอ้ื งหลงั เม่อื ก้ีนี้กด็ สี .ิ ..
ถึงจะกนิ ไป ผมก็ไมไ่ ด้ “ความทรงจ�า” มา
ถา้ แคค่ วามรเู้ กยี่ วกบั เวทมนตรก์ ย็ งั พอเอามาไดอ้ ยหู่ รอก เนอ่ื งจาก
เรื่องพวกนั้นมันไม่ใช่เร่ืองปกติ ดังน้ันถ้าจะให้พูดก็คงเป็นเพราะโชค
นนั่ ละนะ ถา้ เปน็ สกลิ ละกผ็ มเอามาไดอ้ ยา่ งแนน่ อน แตใ่ นทางกลบั กนั มนั
กเ็ หมอื นโกงน่ันละ
ผมใช้ 『ใยเหนยี วหนดื เหลก็ กลา้ 』 มดั เกลมวิ ดท์ ก่ี า� ลงั ทา� ทา่ จะ
หนีเอาไว้
เกลมวิ ดเ์ หมือนจะรา่ ยคาถาอะไรบางอย่าง แล้วตวั กล็ อยขน้ึ ไป
บนฟ้า
ดเู หมือนว่าหมอน่คี ิดจะเหาะหนีไป แต่ในเมอ่ื ถูก 『ใยเหนยี ว-
หนดื เหล็กกลา้ 』 มดั เอาไวก้ ็เลยหนไี ปไม่ได้
“บดั ซบ หน็อยแน่!”
แล้วหมอนี่ก็พยายามด้ินให้หลุดจากเส้นใยที่มัดตัวเองเอาไว้
แต่เปล่าประโยชน์
ผมเดนิ เขา้ ไปใกล้เกลมิวด์โดยไมพ่ ดู จาอะไร

372

“อยา่ นะ อย่าเขา้ มา เฮ้ย ออรค์ ลอรด์ ! มานเี่ ดยี๋ วน้ี รีบมาช่วย
ฉันเร็วเข้า!!”

เกลมวิ ดเ์ รม่ิ เรยี กใหอ้ อรค์ ลอรด์ ทตี่ วั เองเอาแตด่ า่ วา่ โงเ่ งา่ บา้ งละ
สมองทบึ บา้ งละจนถงึ เมอ่ื กีน้ เ้ี ข้ามาชว่ ยเหลือตวั เอง

หมอนี่มนั เกนิ เยยี วยาจริงๆ
ผมชอบคนที่ได้รับการชื่นชมจากผู้อยู่ใต้บังคับบัญชา และอีก
ด้านหนง่ึ ผมก็เกลียดพวกท่เี ปน็ ตรงขา้ มกัน
แน่นอนวา่ ผมไมป่ รานีคนที่ใชล้ ูกน้องแลว้ ทงิ้ ดเู หมือนวา่ หมอน่ี
จะมสี กลิ อะไรหลายๆ อยา่ งอยดู่ ว้ ย รบี ๆ จดั การหมอนกี่ นั เลยดกี วา่
แตว่ ่า... เปน็ เพราะยังพดู คยุ กนั ไดห้ รอื อย่างไรนะ ผมถึงท�าใจ
กนิ เจา้ คนน่าสงสัยแบบนตี้ รงๆ ไม่ค่อยได้เทา่ ไร

●

เมอ่ื ได้เห็นภาพของศพทีก่ องพะเนินอยู่เบอื้ งหนา้ สายตา จติ ใจ
ของเขากร็ ูส้ ึกเจ็บปวดอย่างมหาศาล

-------หวิ เหลือเกิน...
-------ขา้ หวิ เหลือเกิน...
-------อะไรกนั ลกู ไฮออรค์ (เผา่ มนษุ ยห์ มปู า่ ) หรอกเรอะ ตาย
ยากตายเยน็ ซะจริง
รบี ๆ ตายไปไดแ้ ลว้
------ทุกคน ก�าลงั หวิ อยู่น่ะครับ
ทา่ นมนษุ ยม์ าร ไดโ้ ปรดเมตตาดว้ ย------
------อยา่ มาแตะตวั ฉนั นะ เสอื้ ผา้ สกปรกหมด หมื เดย๋ี วกอ่ นนะ?
แกนะ่ ...
------ข้า กนิ ส่ิงน้ไี ด้จริงๆ หรอื ?

บทท่ี 6 ผกู้ ลืนกินทุกส่งิ ทุกอย่าง 373

------แนน่ อน ไมต่ ้องเกรงใจ กนิ ซะ
กนิ ให้อ่มิ แลว้ จงแขง็ แกรง่ ย่ิงข้ึน
------ขอบพระคณุ มากครับ ท่านมนุษย์มาร!!
พระคณุ ในครั้งน-ี้ -----
------ไมเ่ ป็นไร นับแต่วนั นี้ไปจงคดิ วา่ ฉันเปน็ พ่อเสียก็พอ
ใชแ่ ลว้ ฉันจะตงั้ ชอื่ ใหแ้ กเอง
“ช่อื ” ของแกก็คือ------
สิง่ ทร่ี ะลึกขึ้นมาไดค้ อื ภาพเมือ่ คร้ังอดีต
ความทรงจา� เมอื่ ครง้ั ทเ่ี ขาถกู มนษุ ยม์ ารผกู้ ลายเปน็ พอ่ บญุ ธรรม
ของตนเก็บมาเลี้ยง
จากน้นั ในบดั นี้ เพอื่ ท่ีจะตอบแทนคุณท่ีไดร้ บั มา เขาจงึ ปฏบิ ตั ิ
ตามคา� สัง่ ของผเู้ ปน็ พอ่ บญุ ธรรมของตน
และนั่น ก็เป็นสิง่ ที่ตรงกบั ความปรารถนาของเขาดว้ ยเชน่ กัน
พวกเขาจะทา� ใหม้ หาพงไพรแหง่ จรู า่ อนั แสนอดุ มสมบรู ณ์ กลาย
เปน็ สรวงสวรรค์แหง่ ท่ีสองของเหล่าออร์ค
พวกเขาทอดท้ิงบ้านเกิดของตนท่ีกลายเป็นดินแดนอันรกร้าง
ปรากฏซงึ่ ความแหง้ แลง้ และโรคภยั จนแมแ้ ตร่ าชาปศิ าจเองกย็ งั ทอดทง้ิ ไป...
ดูเหมือนว่าหากพวกเขาได้อ�านาจในการปกครองป่าผืนน้ี
พ่อบุญธรรมของเขาก็จะได้รับการยอมรับจากราชาปิศาจและกลายเป็น
ผ้นู า� ระดบั สูง หากเปน็ เช่นนน้ั แล้ว เขาสญั ญาวา่ เขาจะให้ความชว่ ยเหลือ
กบั พนี่ ้องร่วมเผา่ พันธุ์ของตนเพ่มิ เติมอีก
เพอ่ื การนน้ั แลว้ เขาจงึ มีพลงั อยู่
เขากลืนกินเผ่าพันธุ์ระดับสูงภายในป่า และแสวงหาพลังเพ่ิม
ขึ้น------
จากนน้ั เขาจะสรา้ งดนิ แดนทเ่ี หลา่ ออรค์ อาศยั อยไู่ ดอ้ ยา่ งสงบสขุ
กลายเปน็ สรวงสวรรค์แห่งใหม่ข้ึนมา

374

หากไดร้ บั การอวยพรจากผนื ปา่ แลว้ ละก็ พน่ี อ้ งรว่ มเผา่ พนั ธข์ุ อง
เขากจ็ ะไมต่ ้องอดอยากอีกต่อไป

ถึงแม้จะรู้สึกผิดต่อเผ่าพันธุ์ที่อาศัยอยู่ในผืนป่าในขณะนี้ก็ตาม
แตเ่ มอื่ อยเู่ บอ้ื งหนา้ กฎอนั เดด็ ขาดอยา่ งปลาใหญก่ นิ ปลาเลก็ แลว้ พวกเขา
กม็ ีเพยี งต้องยอมรับมันเทา่ นั้น

เพราะอยา่ งไรเสยี สงิ่ นก้ี ค็ อื สงครามเพอ่ื ความอยรู่ อดของเผา่ พนั ธ์ุ
...ทงั้ ทค่ี วรจะเปน็ เช่นน้นั แทๆ้
------ถ้าแกรบี ๆ ววิ ฒั นาการเปน็ ราชาปศิ าจซะ------
หมายความวา่ อย่างไรกัน?
นี่ท่านพ่อ-------ท่านเกลมิวดก์ �าลงั ทา� เร่ืองอะไรกัน...
เขา------ผทู้ ถี่ กู เรยี กวา่ ออรค์ ลอรด์ ยงั คงจอ้ งมองเกลมวิ ดผ์ เู้ ปน็
พอ่ บญุ ธรรมดว้ ยดวงตาสเี หลอื งขุ่นต่อไป...

●

เกลมวิ ดต์ กอยใู่ นสภาพตนื่ ตระหนก แลว้ เรมิ่ สาดกระสนุ เวทเขา้
มาหาผม ท้ังทถี่ ูกมัดมือไว้แล้วแทๆ้ ยังอุตสา่ หส์ ร้างกระสนุ เวทในอากาศ
แลว้ ยิงออกมาไดอ้ กี

ถงึ จะมฝี มี อื ก็เถอะ แตก่ ็ไม่ไหวจริงๆ
ผมใช้ 『เขตแดนหลากคุณสมบัติ』 ดีดกระสุนเวทท้ังหมด
ออกไป ดูเหมือนว่ากระสุนเวทของเกลมิวด์จะมีคุณสมบัติเป็นการโจมตี
ทางกายภาพ กเ็ ลยไมส่ ามารถทะลวงการปอ้ งกนั ของผมเขา้ มาได้ ซึ่งผม
กไ็ ดร้ มู้ าจากการวเิ คราะหก์ อ่ นหนา้ นแ้ี ลว้ ไมต่ อ้ งถงึ ขนั้ ทา� ใหไ้ รผ้ ลดว้ ยการ
ใช้ 『นกั ล่าเหยอื่ 』 กนิ เลยด้วยซา้�

บทท่ี 6 ผ้กู ลนื กนิ ทุกสง่ิ ทุกอยา่ ง 375

เกลมวิ ด์แสดงสีหนา้ ส้ินหวังขึ้นมา
“บดั ซบ! มาชว่ ยฉันทเี ซ่ ออรค์ ลอร์ด------ไมส่ ิ เกลโด้!!”
เกลมวิ ดเ์ รียก “ช่อื ” ของออรค์ ลอร์ด
ง้ีน่ีเอง ไม่ใช่ว่าไม่ได้ต้ังชื่อให้กับออร์คลอร์ดหรอกเหรอเน่ีย
ถึงจะไมร่ เู้ หตุผลแน่ชดั แต่ดเู หมือนหมอน่จี ะพยายามซอ่ นความสัมพันธ์
ระหว่างตัวเองกบั ออร์คลอร์ดเอาไว้
เม่ือก้ีหมอน่ีก็บอกว่าห้ามเข้ามายุ่งอยู่ด้วย แสดงว่าคงมีข้อมูล
อะไรอยจู่ ริงๆ ด้วยแฮะ

ตอนนัน้ เอง ออรค์ ลอร์ดก็เร่ิมขยับตัว
คดิ จะชว่ ยเกลมวิ ดง์ นั้ เหรอ? แตเ่ อาเถอะ อยากทา� อะไรกท็ า� ไปเลย
ผมเองก็สัญญากับคุณเทรน่ีเอาไว้แล้วด้วย มีแต่ต้องจัดการ
ออรค์ ลอร์ดใหจ้ บสนิ้ ไปเท่านน้ั
ถงึ หมอนั่นจะท�าเพราะถกู เกลมิวด์ควบคมุ ไวก้ เ็ ถอะ แตเ่ รอ่ื งมนั
กม็ าถงึ ขนาดนแี้ ลว้ จะใหจ้ ดั การแตค่ นทอ่ี ยเู่ บอ้ื งหลงั กใ็ ชว่ า่ เรอ่ื งทกุ อยา่ ง
มันจะจบด้วยละนะ
ผมเองก็ไม่ได้มีความแค้นอะไรกับหมอน่ันด้วย งั้นก็จัดการให้
ไปสบายๆ หน่อยแล้วกนั
ผมคิดแบบนนั้ ขณะมองออรค์ ลอร์ดท่กี �าลังเดินเข้ามาใกล้
ในตอนน้ีผมไม่รสู้ ึกถงึ การคกุ คามอะไร แม้ว่าผมจะไมส่ ามารถ
วดั ได้ถกู ตอ้ งมากนกั เพราะไมไ่ ด้สัมผสั ตัวโดยตรง แต่เทา่ ท่ดี แู ลว้ ก็น่าจะ
พอๆ กบั เบนมิ ารุละมั้ง
หรอื กค็ อื ประมาณครง่ึ หนง่ึ ของอฟิ รติ ถา้ ตอ้ งสกู้ นั จรงิ ๆ แลว้ ละก็
ไม่นา่ ล�าบากสักเท่าไร
แตห่ ลงั จากทแี่ มท่ พั ใหญไ่ มอ่ ยแู่ ลว้ พวกทหารออรค์ จะอาละวาด
ว่นุ วายกันหรือเปล่านี่สิ มีแค่เรื่องน้ีแหละทผี่ มเปน็ ห่วง

376

“ไอต้ วั งมุ่ งา่ มน่ี ขยบั ตวั ไดส้ กั ทนี ะ... เคย้ี กฮา่ ฮา่ ! พวกแกจะเปน็
ใครมาจากไหนฉนั ไมร่ หู้ รอก แตจ่ งรถู้ งึ ความแขง็ แกรง่ ของเจา้ นไี่ วซ้ ะเถอะ!
จดั การมนั เลย เกลโด!้ ทา� ใหม้ นั รสู้ กึ เสยี ใจทบี่ งั อาจหนั เขยี้ วใสฉ่ นั ซะ------”

พรวด! เสียงนน่ั ดงั ขนึ้ ขัดค�าพูดของเกลมิวด์
ศีรษะหมุนกล้ิงออกมา
เพราะออรค์ ลอร์ดตัดศีรษะของเกลมิวด์ไปแล้วน่นั เอง
เสยี บทบึ ๆ ดงั กอ้ งออกมา พรอ้ มกบั รา่ งของเกลมวิ ดท์ ถี่ กู ฉกี ออก
กรว้ มกร้วมกรบุ๊ กรอ๊ บแกรบ๊

แหวะ... กนิ เขา้ ไปไดไ้ งวะเนยี่
ออร์คลอร์ดท่ีเดินมาจนถึงท่ีท่ีเกลมิวด์ยืนอยู่ ใช้ มีตครัชเชอร์
(มดี สบั เนอ้ื ) ทอี่ ยใู่ นมอื ตดั คอของเกลมวิ ดโ์ ดยไมล่ งั เล จากนน้ั กแ็ ยกสว่ น
ทง้ั ๆ อย่างนนั้ แลว้ กินเขา้ ไปอย่างตะกละตะกลาม
จะว่าไงดี เกลมวิ ด์นมี่ จี ุดจบที่เหมือนพวกมดปลวกเลยจรงิ ๆ
ว่าไปแล้ว ไม่ใช่แค่ผม แต่เจ้าหมูนี่ก็เล็งเอาไว้เหมือนกันเหรอ
เนยี่ ? หรอื ไม่กท็ า� ตามสัญชาตญาณ?
แต่ไม่วา่ อย่างไร มันกเ็ ป็นเร่ืองยุ่งยากอยู่ดี
ดวงตาสีเหลืองขุ่นมีประกายแสงสถิตอยู่ และฉายแววของสติ
ปญั ญาออกมาให้เหน็
ออรค์ ลอรด์ ทก่ี ลนื กนิ ไปหลายเผา่ พนั ธแ์ุ ละถกู พลงั ทม่ี เี ขา้ กดั กรอ่ น
ตนเองจนออกอาละวาดไปทว่ั บดั นเ้ี ขาไดค้ วามเปน็ ตวั ของตวั เองกลบั คนื
มาแลว้
เหตุการณ์แบบนี้อยู่นอกเหนอื การคาดการณ์ของผม ไมน่ กึ เลย
ว่าหมอน่นั จะกินผู้อยเู่ บ้อื งหลังเสียเองแบบน.ี้ .. แถมยังเอากระทงั่ พลงั นัน่
ไปเปน็ ของตวั เองอีก

บทท่ี 6 ผ้กู ลืนกินทุกสิ่งทุกอย่าง 377

ผมรู้สึกได้ถึงออร่าที่แข็งแกร่งระดับท่ีเอาไปเทียบกับเมื่อกี้น้ี
ไม่ไดเ้ ลย

《ทÓการยืนยันแลว้ ปจั เจกนาม : เกลโดม้ ีปรมิ าณพลงั งาน
เพิ่มสูงขึ้น และเร่ิมวิวัฒนาการเข้าสู่กลุ่มราชาปิศาจ... สÓเร็จแล้ว
ปจั เจกนาม : เกลโดไ้ ดพ้ ัฒนาเปน็ ออรค์ ดซิ ัสเตอร์ (ราชาปิศาจศรี ษะ
หมู) เรียบร้อยแล้ว》

เหวอ... เสียงนมี้ ัน วจนะแหง่ โลก สนิ ะ
เฮ้ย นี่ไม่ใช่เวลามาอึง้ สักหนอ่ ย เจา้ น่ันทา� มนั สา� เร็จจนไดแ้ ฮะ
พอเหน็ วา่ จะปราบมนั เมอื่ ไรกไ็ ดก้ เ็ ลยชะลา่ ใจไปหนอ่ ย แตด่ นั เกดิ
เรอ่ื งบา้ บอแบบน้ีขึ้นมาซะงั้น...
เรอื่ งนีน้ ะ่ ผมขอทีเถอะ ได้โปรด
น่เี ปน็ ความรบั ผดิ ชอบของผมอย่างไมต่ อ้ งสงสัยเลย
นี่ไงล่ะ พอเหลงิ เขา้ หนอ่ ยผลกเ็ ลยกลายเปน็ แบบนไี้ งละ่
เพราะเหน็ ว่าเกลมวิ ด์ออ่ นแอกว่าทคี่ ิดดว้ ย กเ็ ลยคิดตื้นๆ ว่าถา้
ปราบคนทอ่ี ยเู่ บอ้ื งหลงั ไดแ้ ลว้ ทุกอยา่ งจะจบ จนสดุ ทา้ ยก็พลาดจนได้
ถา้ รบี จดั การใหม้ นั จบตงั้ แตเ่ นน่ิ ๆ ซะกด็ แี ลว้ แตม่ าบน่ เอาปา่ นน้ี
มันกไ็ ม่ไดช้ ว่ ยอะไรหรอก
ถ้ามีเวลาฆา่ ก็ตอ้ งรีบฆา่ ซะ น่ีคือกฎเหล็ก
ไวแ้ กต้ วั คราวหลงั กแ็ ลว้ กนั ถงึ แมว้ า่ ถา้ ไมส่ า� นกึ ซะบา้ งมนั กไ็ มม่ ี
ความหมายก็เถอะ
แตเ่ ร่อื งน้ันจะเปน็ อย่างไรกช็ ่างมนั ก่อน...
ผมจะท�าอย่างไรกับหมอนี่ดี? ถึงจะมัวแต่กลุ้มใจแบบนั้นไปก็
เปลา่ ประโยชน์
เพราะอย่างไรผมก็ต้องหาทางโคน่ หมอนใ่ี หไ้ ดอ้ ย่ดู นี ่ันละ

378

สถานการณ์ยังคงเคล่ือนไหวต่อไปโดยไม่ไยดีความรู้สึกในใจ
ของผม

โลกแหง่ ความเป็นจริงไม่เคยรอใคร
“กร้าาา------!! ขา้ คือออร์คดซิ สั เตอร์ ผกู้ ลนื กินทุกสรรพส่ิงบน
โลกน้ี!! ‘นาม’ ของข้าคือเกลโด้ จงเรียกขา้ วา่ ราชาปศิ าจเกลโด้ซะ!!”
ออรค์ ดซิ สั เตอร์ เกลโด้ ขานชอ่ื ตวั เองออกมา------ ไมส่ ิ ราชา-
ปศิ าจเกลโด้ ง้นั เหรอ
สา� หรบั เกลโด้ เขาทา� ความทะเยอทะยานของเกลมวิ ดใ์ หเ้ ปน็ จรงิ
ได้เรยี บร้อยแลว้ แต่วา่ มนั ก็จบอยู่แคน่ ั้นละ
เพราะเกลมิวด์หวังอยากให้เกลโด้กลายเป็นราชาปิศาจ เขาก็
เลยเลอื กวธิ ีการท่ีสัน้ ที่สุดท่ีจะทา� ใหต้ วั เองววิ ัฒนาการได้กแ็ ค่นน้ั
ตามทเ่ี กลมวิ ด์ปรารถนาไวเ้ ปะ๊ เลย
นั่นเป็นการแสดงความภักดีอย่างสุดความสามารถของเกลโด้
แตผ่ มไมม่ ีเหตอุ ะไรท่จี ะท�าให้รู้สกึ ถึงเรือ่ งน้นั ไดเ้ ลย...
“นี่มนั สัตว์ประหลาดอะไรกันวะเนีย่ ...”
ผมไดแ้ ตร่ สู้ กึ ขยะแขยงเพยี งเท่านั้น
ดวงตาค่นู น้ั ฉายประกายแหง่ สติปญั ญาเป็นแสงไฟวูบวาบ
เปน็ ตวั ตนท่ีใหค้ วามรู้สึกดรุ ้ายจนคนอยา่ งเกลมวิ ดเ์ ทยี บไม่ติด
นีค่ อื ราชาปิศาจ------
พลงั งานของหมอนขี่ ยายเพมิ่ ออกมาหลายเทา่ ตวั ตา่ งจากเมอ่ื ครู่
ลบิ ลบั แคน่ กี้ พ็ อจะสมกบั ทเี่ รยี กตวั เองวา่ เปน็ ราชาปศิ าจไดแ้ ลว้
ท่ียง่ิ กว่าน้นั “วจนะแห่งโลก” พูดออกมาวา่ “กลุม่ ราชาปศิ าจ”
ง้ันสินะ ในตอนนี้ถึงจะอา้ งตวั เองไวแ้ บบนัน้ แตถ่ า้ หมอนตี่ นื่ ขึน้ มากค็ งได้
กลายเป็นราชาปิศาจจรงิ ๆ แน่แลว้ สิเนีย่
หมอน่ี------ ถา้ ไมฆ่ า่ ซะตง้ั แต่ตอนนี้ คงได้กลายเปน็ ดซิ สั เตอร์

บทท่ี 6 ผูก้ ลนื กนิ ทุกส่งิ ทกุ อยา่ ง 379



(ราชาปศิ าจแหง่ ภยั พิบตั ิ) จริงๆ แน่ ผมมนั่ ใจแบบนนั้

พวกเบนมิ ารเุ ข้าสสู่ ภาพพรอ้ มตอ่ สู้
คงจะยืนยันถงึ ภัยคุกคามจากตวั ราชาปศิ าจเกลโดไ้ ดแ้ ล้วละมั้ง
รอยยิ้มชิลๆ ท่ีผุดข้ึนมาให้เห็นจนถึงตอนนี้กลับหายไปแล้ว
กลายเปน็ ใบหน้าทด่ี จู ริงจังข้ึนมาแทน
“ท่านรมิ รุ ุ! ท่ีน่ี พวกเราจะขอจดั การเอง!”
ชอิ อนเคลื่อนไหวโดยไมร่ อให้เบนมิ ารพุ ดู จบ
เกดิ แสงสวา่ งวาบขน้ึ
เธอเหวยี่ งโอดาจิในมือ เกดิ เป็นการโจมตี 1 ครงั้
การโจมตที อี่ าศยั พละกา� ลงั ทม่ี ที ง้ั หมด------ผา่ นการเสรมิ ความ
แข็งแกร่งด้วยเอ็กซ์ตร้าสกิล 『พละกÓลังเหนือมนุษย์』 กับ 『เสริม-
แกร่งร่างกาย』 จนกลายเปน็ การโจมตีที่รนุ แรงเกินกว่าจะจินตนาการได้
กลับถูกราชาปศิ าจเกลโดเ้ อามตี ครัชเชอรท์ ่ีถือไวใ้ นมือข้างหนึ่งรับเอาไว้
แต่แน่นอนว่าแค่นั้นกันเอาไว้ไม่อยู่ ราชาปิศาจถึงกับต้องใช้
มอื ขวาช่วยในการตา้ นพลงั โจมตีสุดรนุ แรงของชอิ อน
“เจ้าหมูโสโครกไดก้ ลายเป็นราชาปศิ าจง้นั เรอะ? อยา่ มาอวดดี
นกั นะ!”
ขณะทตี่ ะโกนแบบนน้ั ชอิ อนกใ็ ชอ้ อรา่ คลมุ โอดาจขิ องตวั เอง แลว้
ฟาดดาบลงมาจากทา่ ตง้ั ดาบเหนอื ศรี ษะ ผลงานทค่ี โุ รเบเอะสรา้ งขนึ้ มามี
แสงมวั ๆ ดูนา่ พศิ วงห่อหมุ้ ไว้
ท้งั สองเว้นระยะหา่ งไวค้ รหู่ นงึ่ แล้วเข้าปะทะกนั อกี คร้งั ทนั ที
โอดาจกิ บั มตี ครชั เชอรเ์ ขา้ ปะทะกนั เกดิ ประกายไฟรนุ แรงกระเซน็
ไปบนสนามรบ
แม้จะเป็นการปะทะท่ีดูทัดเทียมกันทั้งสองฝ่ายก็ตาม แต่แล้ว
ความได้เปรยี บเสียเปรียบกเ็ ริ่มปรากฏชัดขน้ึ เรื่อยๆ

บทท่ี 6 ผ้กู ลืนกนิ ทกุ สงิ่ ทุกอย่าง 381

กล้ามเน้ือท่ัวท้ังตัวของราชาปิศาจเกลโด้ขยายตัวข้ึน ชุดเกราะ
เร่มิ เตน้ เป็นจังหวะราวกับหลอมรวมเป็นหนง่ึ เดียวกบั กล้ามเน้อื ไปดว้ ย

ฝา่ ยท่ไี ด้ชยั ชนะไป------คือราชาปศิ าจเกลโด้
มันเป็นพลังกล้ามเน้ือที่เอาชนะแม้แต่ชิออนท่ีมี 『พละกÓลัง-
เหนือมนษุ ย』์ กับ 『เสริมแกรง่ รา่ งกาย』 คอยเสรมิ จนมีพลงั กลา้ มเน้ือ
ระดบั หลดุ โลกแลว้ ไดเ้ ลยทเี ดยี ว กระทง่ั ความสามารถทางรา่ งกายกย็ งั ถกู
เสริมมาซะจนเหนือกว่าลิบลับขนาดนี้ ท�าเอาผมอยากถอนหายใจขึ้นมา
เลยทเี ดยี ว
ชอิ อนถูกซัดกระเดน็ ไป แลว้ เกลโดก้ ็พุ่งตามไปหวงั จะโจมตซี �า้
เมื่อรับรู้ไดถ้ งึ อันตราย เธอจงึ ใช้โอดาจปิ ดั ปอ้ งการโจมตพี ร้อม
กระโดดไปขา้ งหลงั เพอื่ ลดความแรงของมนั ลง แตด่ เู หมอื นวา่ เธอจะยงั คง
ได้รบั บาดเจบ็ จากการโจมตีนี้มากเลยทเี ดียว
ถึงจะแสดงสหี นา้ เจบ็ ใจอยกู่ ็จริง แตเ่ ธอกจ็ า� เป็นต้องใชเ้ วลาอยู่
สกั พกั ถึงเรม่ิ ขยบั ตวั ได้
แต่วา่ คนท่อี ยูต่ รงน้ันไมไ่ ด้มีแค่ชิออนคนเดยี ว
ด้านหลังของราชาปิศาจเกลโด้ท่ีก�าลังจะตามมาโจมตีชิออนซ้�า
นน้ั มซี ามูไรวัยกลางคนคนหนงึ่ ยนื อยู่
ฮาคโุ รนั่นเอง
เขาปลอ่ ยอไิ อออกมาจากไมเ้ ทา้ ซอ่ นดาบดว้ ยความเรว็ ทใี่ นทส่ี ดุ
แม้แต่ผมก็เร่ิมจับสัมผัสได้ทัน จากนั้นใบดาบที่ถูกเสริมจิตต่อสู้เข้าไปก็
เปล่งแสงจางๆ ออกมา แสงสว่างท่ไี ม่มีการไหวแมแ้ ต่น้อยนนั้ แสดงให้
เหน็ ถึงความสงู สง่ ของระดับจิตต่อสูข้ องฮาคุโรไดเ้ ปน็ อย่างดีเลยทเี ดียว
อย่าว่าแต่ตั้งรบั เลย แคจ่ ะหลบยังเปน็ ไปไมไ่ ดด้ ้วยซ้�า
เสน้ วถิ ดี าบแลน่ ผา่ นตวั ของราชาปศิ าจเกลโด้ แลว้ ผา่ ลา� ตวั ออก
เปน็ 2 ท่อน นอกจากน้ันใบดาบทีว่ กกลับมายังตัดคอเจ้านน่ั ซา�้ อีกดว้ ย
เทา่ นกี้ น็ า่ จะตายไดแ้ ลว้ ละมงั้ ผมคดิ แบบนนั้ แตด่ เู หมอื นวา่ นน่ั

จะเป็นความคดิ ท่ีต้ืนเขนิ เกนิ ไป
ล�าตัวท่ีแยกเป็นท่อนบนท่อนล่างไปแล้วของราชาปิศาจเกลโด้

กลบั ถกู ยดึ เอาไว้โดยออร่าสีเหลอื งทพี่ ัวพันกันคล้ายรยางค์ หลังจากนั้น
เจ้าน่ันก็ย่อตัวลงไปเก็บศีรษะท่ีตกลงบนพื้นข้ึนมาใส่ไว้ที่เก่าเหมือนกับ
ไม่มีอะไรเกดิ ขึน้

เม่ือได้เห็นภาพท่ีราวกับหลุดออกมาจากหนังสยองขวัญแล้ว
ทุกคนต่างกพ็ ดู อะไรกันไม่ออก

ฮาคโุ รเองก็ยังตกตะลึงจนถงึ ข้ันเบกิ ตากว้าง
จนถงึ ตอนนผี้ มก็แน่ใจ
วา่ ความสามารถทน่ี า่ กลวั ทส่ี ดุ ของราชาปศิ าจเกลโด้ กค็ อื ความ
สามารถในการฟื้นฟทู ส่ี ูงเวอรอ์ นั น้นั นน่ั เอง
ในตอนนเี้ จา้ นน่ั ยงั คงไมม่ คี วามตา้ นทานในการโจมตที กุ ประเภท
ทัง้ ทเี่ ป็นแบบนนั้ แต่ว่าพลงั ในการฟื้นฟนู น่ั นสี่ ิ ถา้ ขนื เจา้ สตั วป์ ระหลาด
นน่ั มคี วามตา้ นทานในการโจมตที กุ ประเภทขน้ึ มาละก็ คงไมม่ ที างทจี่ ะฆา่
เจ้านัน่ ได้แน่ๆ
ในตอนน้ันเอง------
“คา่ ยเส้นใยลวงยบั ยัง้ !”
โซเอยใ์ ช้ 『ใยเหนยี วหนดื เหลก็ กลา้ 』 ตรงึ ราชาปศิ าจเกลโดไ้ ว้
เขาซอ่ นตวั อยใู่ นเงาของฮาคโุ ร แลว้ โผลข่ นึ้ มาผนกึ การเคลอ่ื นไหว
ของราชาปิศาจเกลโดเ้ อาไว้ไดต้ รงจังหวะอย่างสมบรู ณแ์ บบ
“จดั การเลย เบนิมาร!ุ !”
เบนมิ ารเุ คลอ่ื นไหวโดยไมต่ อ้ งรอคา� ตะโกนเรยี กของโซเอย์
เขาปลอ่ ยเฮลแฟลร์ออกมาทนั ที
ไมร่ วู้ า่ เพราะปลอ่ ยออกไป 4 นดั แลว้ กเ็ ลยเหลอื พลงั งานนอ้ ยลง
หรอื เพราะปรบั ใหเ้ ปน็ แบบสา� หรบั เปา้ หมายเดยี วกนั มนั จงึ กอ่ ตวั เปน็ โดม
เลก็ ๆ โดยมเี กลโดเ้ ปน็ จดุ ศนู ยก์ ลางแทน เนอ่ื งจากถกู 『ใยเหนยี วหนดื -

บทท่ี 6 ผู้กลืนกินทกุ สิง่ ทกุ อยา่ ง 383

เหลก็ กล้า』 ผนึกการเคลือ่ นไหวเอาไว้ จงึ ทา� ใหร้ าชาปิศาจเกลโดไ้ มม่ ีวธิ ี
หลบหนีท่านี้ไปได้ และถกู 『เขตแดน』 ขงั เอาไว้โดยสมบรู ณ์

ภายในเขตแดนเกิดเป็นพายุอุณหภูมิสูงโหมพัดอย่างรุนแรง
ราวกบั จะเผาไหม้ราชาปศิ าจเกลโด้ใหเ้ ป็นจณุ ดูเหมือนว่าขนาดของโดม
จะไมม่ ผี ลตอ่ อณุ หภมู ภิ ายใน มนั จงึ ตอ้ งมอบความตายอนั เทยี่ งแทใ้ หก้ บั
เกลโด้ไดอ้ ย่างแน่นอน

แต่ว่า------
ไมก่ วี่ นิ าทผี า่ นไป ในตา� แหนง่ ทโ่ี ดมสลายหายนน้ั กป็ รากฏรา่ งของ
ราชาปิศาจเกลโด้ก�าลงั ยืนอยู่อย่างสงบ
เมื่อรู้ว่าท่าไม้ตายของตัวเองใช้ไม่ได้ผล เบนิมารุก็ท�าหน้านิ่ว
คว้ิ ขมวดขึ้นมา
แน่นอนวา่ เฮลแฟลรเ์ ปน็ ท่าทรี่ นุ แรง แต่วา่ ถงึ อย่างไรมนั ก็เป็น
ท่าท่ีต้องค�านึงถึงประสิทธิภาพของพลังงา นและจะให้ใช้วิธีอัดปริมาณ
ความร้อนเข้าสู้เหมือนกับอิฟริตก็ไม่ได้ด้วย เพราะมันต้องเน้นการใช้
ความรอ้ นสูงเผาทุกสง่ิ ทกุ อยา่ งให้ราบคาบภายในช่วั พริบตาไงล่ะ
ในแงท่ สี่ รา้ งอณุ หภมู ไิ ดส้ งู พอๆ กบั มาตรฐานของอฟิ รติ โดยทีม่ ี
พลงั งานนอ้ ยนก่ี ถ็ อื เปน็ ขอ้ ทด่ี เี ยยี่ มอยหู่ รอก แตก่ บั คมู่ อื ทม่ี พี ลงั ตา้ นทาน
สงู นน้ั หากเนน้ ไปทก่ี ารปอ้ งกันแล้วละก็ เขาจะทนมันไดแ้ ทน
แล้วย่ิงถ้ามีพลังความอึดด้วยอีกละก็ บางทีเผาให้เป็นจุณโดย
สมบูรณ์แบบไม่เปิดโอกาสให้ใช้พลังต่อต้านหรือพลังคืนชีพจะได้ยังผล
อยหู่ รือเปลา่ ก็ยังไม่ร.ู้ ..
หรอื ไมง่ น้ั ก็ ใชว้ ธิ รี วมศนู ยใ์ หแ้ คบกวา่ นแี้ ลว้ สรา้ งความรอ้ นทสี่ งู
โคตรๆ เผาทกุ อย่างให้ราบคาบไปเลย-------
มนั ก็ไม่ใชว่ ่าจะไม่ไดผ้ ลหรอก เจา้ น่นั ดเู หมือนจะไม่ได้มีความ-
สามารถตา้ นทานความรอ้ นดว้ ย เพราะผวิ หนงั ถกู เผาจนไหมเ้ กรยี มไปหมด
แต่ท่ีเจ้าน่ันยังไม่มีบาดแผลฉกรรจ์เกิดข้ึนเลยก็เพราะว่าออร่าที่ปล่อย

384

ออกมาคอยปกปอ้ งต้านทานเอาไว้อยนู่ ่ันเอง
และนอกจากจะมชี วี ติ รอดมาไดแ้ ลว้ กย็ งั มพี ลงั ฟน้ื ฟแู สนนา่ กลวั

ท่เี จ้านน่ั แสดงใหเ้ ห็นเมอื่ กีน้ ีอ้ ยูด่ ้วย
บางที เจา้ น่นั คงจะได้รบั กระทงั่ สกลิ 『ฟื้นฟูตวั เอง』 มาจาก

ปิศาจชนิดพิเศษอยา่ งพวกสไลม์ละม้ัง ผวิ หนังทถี่ ูกเผาจนไหมเ้ กรยี มเรม่ิ
ฟน้ื ฟตู วั เองใหเ้ หน็ กบั ตา นอกจากนน้ั ทนั ทที เ่ี กลโดพ้ มึ พา� อะไรบางอยา่ ง
ออกมา ความเร็วในการฟ้ืนฟกู ็เพ่มิ สูงข้ึนมาในชั่วอึดใจ

ดูเหมือนว่าเจ้าน่ันจะได้รับสืบทอดกระท่ังเวทฟื้นฟูท่ีเกลมิวด์มี
ด้วย พอเอาผลลัพธ์ทั้งสองมาเสริมกัน ส่ิงที่แสดงออกมากค็ ือพลงั ฟนื้ ฟู
ท่ใี กล้เคยี งกบั สกิล 『ฟ้ืนฟคู วามเร็วสงู 』 ของผมเลยทเี ดียว

ในขณะทผ่ี มก�าลังวเิ คราะห์อยู่น้ี การตอ่ สกู้ ย็ งั ด�าเนินต่อไป
กอ่ นทเ่ี จา้ นน่ั จะฟน้ื ฟคู วามเสยี หายทไ่ี ดร้ บั จากเบนมิ ารุ รนั กา้ ก็
โจมตีซา้� เขา้ ไปอกี รอบ
เขารวม 『อสนบี าตดÓ』 ไว้ทจี่ ดุ เดียวแลว้ ปล่อยออกไปเหมือน
กบั ทผ่ี มเคยลองท�า เป็นการโจมตีสดุ ก�าลงั ท่ีไรซ้ ึง่ ลกู เล่นใดๆ
เมอ่ื รับการโจมตีเขา้ ไปเต็มๆ ราชาปศิ าจเกลโด้ก็ตัวแข็งเกรง็
รา่ งกายกลายสภาพเปน็ ขเี้ ถา้ สดี า� และสลายตวั ลงตรงนนั้ ใหเ้ หน็
ผมมน่ั ใจว่าพวกเราเอาชนะได้แลว้
มนั กแ็ หงอยแู่ ลว้ สิ แมแ้ ตผ่ มเองกย็ งั ไมม่ น่ั ใจเลยวา่ จะทนรบั การ
โจมตีนี้ได้เลย ถา้ เปน็ 『ร่างแยก』 ก็คงได้กลายเปน็ ถา่ นแนๆ่
ใจจริงผมก็อยากให้ทุกคนร่วมกันโค่นอยู่หรอก หวังว่าจะไม่มี
ใครโกรธเคอื งกัน
เพราะคดิ วา่ บางทตี อ่ ใหเ้ ปน็ คจิ นิ ตนไหนกค็ งสตู้ วั ตอ่ ตวั กบั เจา้ นน่ั
ไมช่ นะอยดู่ ี
รันก้าดูเหมือนว่าจะพลังงานหมดเกลี้ยงจากการโจมตีเมื่อกี้ไป
แล้ว นอกจากปรมิ าณพลงั งานท่ี 『อสนบี าตดÓ』 ใช้นน้ั จะค่อนข้างมาก

บทท่ี 6 ผ้กู ลืนกินทกุ ส่ิงทกุ อย่าง 385

แลว้ เขายงั จัดไปเตม็ ก�าลงั อีกดว้ ย ทา� ให้ตอนนไ้ี ดแ้ ต่นง่ั อยู่กบั ที่ ขยบั ไป
ไหนไมไ่ ด้

ตามจริงแล้วถ้าเผอ่ื เหลอื พลงั ไวส้ กั หนอ่ ยน่าจะดีกว่า แต่ครงั้ นี้
ผมเองก็พดู อะไรแบบนัน้ ไมอ่ อกเหมอื นกัน เพราะงนั้ ก็ชา่ งมันเถอะ

วา่ แต่ เทา่ นก้ี ารตอ่ สกู้ จ็ บลงได้สักทีแล้วสนิ ะ... ขณะท่ผี มกา� ลงั
คดิ แบบนนั้ อยู่นัน่ เอง

“-------นี่คือ ความเจบ็ ปวดงั้นรึ”
ท้ังที่คิดว่าน่าจะกลายเป็นเถ้าถ่านตายไปแล้ว แต่ราชาปิศาจ
เกลโด้กล็ ุกข้ึนมาอีกคร้ัง
ดูเหมือนว่าการต่อส้จู ะยังไม่จบสิ้น

*

“โกหกใชม่ ้ยั ...”
ผมพึมพ�าแบบน้ันออกมาโดยไม่รตู้ วั
มันมีความเป็นสัตว์ประหลาดหลุดสามัญส�านึกมากเกินไปจนดู
ไมเ่ หลือเคา้ ความเปน็ จริง
เม่ือมองดู จะเหน็ วา่ เจ้านน่ั ฉกี แขนของตัวเอง แล้วกนิ เข้าไป
แล้วออรค์ เจเนรัลกว็ ่งิ เขา้ ไปหาเกลโดท้ ี่ก�าลงั ทา� แบบนนั้
“องคร์ าชา โปรดรบั กายนส้ี ู่กายของท่านดว้ ย-------”
พวกเขาสบตาแล้วพยักหน้าให้กัน จากน้ันราชาปิศาจเกลโด้ก็
ยืน่ มอื เข้าไปหาออร์คเจเนรัล
เจา้ น่ันฆ่าออรค์ เจเนรลั แลว้ กนิ เข้าไปอยา่ งง่ายดาย
นั่นมันตัวอะไรวะเน่ีย... ทุกคร้ังที่กินเข้าไปผิวหนังที่กลายเป็น
เถ้าถา่ นของเจา้ นั่นจะลอกออกและเกดิ ผิวหนงั ใหม่ข้นึ มา
จากนนั้ แขนท่ีตวั เองฉีกออกไปกง็ อกข้นึ มาใหม่จากต้นแขน

386

การกนิ ชว่ ยฟน้ื ฟแู ขนทข่ี าดไปแบบน้ี ยง่ิ ถา้ รวมกบั สกลิ 『ฟน้ื ฟ-ู
ตัวเอง』 และเวทมนตร์ฟื้นฟูเข้าไปด้วยแล้วคงฟื้นฟูข้ึนมาใหม่ได้แบบ
ไรข้ ีดจา� กัดเลยละมัง้ เนี่ย

เป็นความสามารถฟ้ืนฟทู ี่น่ากลัวจริงๆ
พดู จรงิ ๆ นะเนยี่ ถา้ ไมโ่ จมตแี บบใหถ้ งึ ตายในทเี ดยี วแลว้ คงยาก
ทีจ่ ะเอาชนะไดแ้ น่
หรอื ไมอ่ ยา่ งนนั้ กค็ งตอ้ งลบเจา้ นน่ั ไมใ่ หเ้ หลอื แมแ้ ตผ่ ยุ ผงเลย...
ที่ชัดเจนแล้วในตอนนี้ก็คือ ต่อให้ลูกน้องท่ีแข็งแกร่งที่สุดของ
ผมทั้งห้าตนเข้าโจมตพี ร้อมกันก็ยังดไู ม่นา่ ท่ีจะเอาชนะได้
ในตอนนัน้ เอง ราชาปศิ าจเกลโดก้ ค็ �ารามออกมา
“ยงั ไม่พอ มากกว่านี้ เอามาใหข้ ้ากนิ -------มากกวา่ น้ี!!”
เมอ่ื ตะโกนออกมาเหมอื นกรดี รอ้ ง ออรา่ สเี หลอื งกท็ ะลกั ออกมา
จากร่างกายน่ัน
“จงถกู กลนื กินซะ เคออสอตี เตอร์”
ออร่าสเี หลืองกรูกันเขา้ ไปหาซากศพท่อี ยรู่ อบๆ ราวกับรยางค์
ทีม่ ีความคิดเป็นของตวั เอง
สิ่งที่ถูกมันสัมผัสต่างก็สลายตัวลงและถูกกินเข้าไป ตัวออร่า
สเี หลืองเองนั่นคงจะเปน็ แกน่ แท้ของพลงั ทรี่ าชาปศิ าจเกลโดม้ อี ยู่ละมงั้
ความจริงแล้วท่านั้นคือความสามารถของยูนีคสกิล 『ผู้หิว-
กระหาย』 ซงึ่ มีพลัง 『กดั กรอ่ น』 รวมอยดู่ ้วย เม่ือมผี ลกัดกร่อนรว่ ม
ดว้ ยแลว้ มนั จงึ สง่ ผลใหท้ กุ สง่ิ ทม่ี นั สมั ผสั ถกู กดั กรอ่ นหมด เมอ่ื ไมส่ ามารถ
ตา้ นทานไดส้ า� เรจ็ ก็จะถกู กดั กร่อนไป ถา้ หากเป็นสิ่งมชี ีวิตมันกห็ มายถงึ
ความตายนนั่ เอง เป็นท่าท่ีนา่ สะพรึงกลวั จรงิ ๆ
เมอื่ ผมรบั รเู้ รอ่ื งนน้ั ไดโ้ ดยสญั ชาตญาณ ผมกอ็ อกคา� สง่ั ถอยทพั
กบั ทกุ คนทันที
“ทกุ คนถอยทัพ!”

บทท่ี 6 ผกู้ ลนื กินทกุ ส่ิงทกุ อยา่ ง 387

เมือ่ ได้ยินค�าสัง่ ของผม พวกเบนิมารุก็ถอยทัพไปทดี่ า้ นหลงั
“บอกพวกก็อบตะกับพวกกาบิลและลิซาร์ดแมนทุกตนด้วย
ว่าอยา่ เข้ามาใกลท้ น่ี ี่”
“แลว้ ท่านริมุรุล่ะครบั ?”
เบนิมารุถามขน้ึ เม่ือได้ยนิ คา� สั่งของผม
ในขณะทผี่ มกา� ลังจะอา้ ปากตอบนน้ั เอง-------
“พวกเจา้ เอง กจ็ งมาเปน็ เหยอ่ื ของขา้ ซะโดยดี ตายซะ เดธมารช์ -
แดนซ์!!”
มันคือท่าเดียวกันกับท่าที่เกลมิวด์ใช้เมื่อก่อนหน้านี้ แต่ความ
ร้ายกาจของมันกลับมากกว่าอย่างเห็นได้ชัด ซ�้าร้ายนอกจากปริมาณ
พลังงานท่ีรวบรวมเข้าไปจะมีมากข้ึนแล้ว กระสุนเวทแต่ละนัดยังมีฤทธ์ิ
『กัดกร่อน』 อยู่อกี ด้วย
ถา้ เกดิ รบั เขา้ ไปเตม็ ๆ แลว้ ละก็ แมแ้ ตพ่ วกคจิ นิ เองกค็ งไมม่ ที าง
อยู่รอดปลอดภัยได้แน่
เพราะง้ันแล้วผม-------จะต้องทา� อะไรสกั อยา่ งใหไ้ ด้
ตวั ผม หยุดการส่ันของร่างกายท่เี ร่มิ เกิดขน้ึ มาน้ไี มไ่ ด้
อาการสน่ั น้ี เป็นอาการทเ่ี กดิ มาจากสญั ชาตญาณ
แย่ละสิ ตวั มนั สั่นจนหยุดไมอ่ ยู่เลย
-------นคี่ อื ความกลวั งั้นเหรอ?
ไมส่ ิ ไมใ่ ช่
นค่ี ือ-------ความยนิ ดี
ง้นั เหรอ เรากา� ลงั ดใี จอยงู่ น้ั เหรอ
ใช่แลว้ -------

388

ผมหยุดความปีติยินดีราวกับก�าลังคลุ้มคลั่งของสัญชาตญาณที่
อยู่ในส่วนลึกของร่างกายของผมไมไ่ ด้

ศัตรูที่แม้แต่ลูกน้องท่ีเก่งกาจที่สุดทั้งห้าตนของผมจะโจมตี
พรอ้ มกันกย็ ังไมน่ ่าจะเอาชนะได้

ทงั้ ท่เี ป็นอยา่ งนัน้ แตใ่ นใจผมกลบั ไม่มคี วามหวาดกลัวอยู่เลย
กระท่ังความหดหู่ท่ีรู้สึกในตอนแรก มาตอนน้ีมันกลับถูกเป่า
กระเด็นหายไปหมด
ใช่แลว้ ตัวผมยอมรับแล้ว วา่ เจา้ น่นั เปน็ ศตั รู
โทษทีนะทค่ี ิดแค่ว่าเป็นตัวยุ่งยากน่ารา� คาญ
จากนี้ไป ฉันจะเปน็ คตู่ อ่ ส้ใู ห้แกอยา่ งจริงจังเอง!!
กระสนุ เวททแี่ ตกกระจายเปน็ จา� นวนนบั ไมถ่ ว้ น พงุ่ เขา้ มาจโู่ จมผม
เมอ่ื 『นกั ลา่ เหยอ่ื 』 กา� ลงั กนิ กระสนุ พวกนน้ั เขา้ ไป รยางคส์ เี หลอื ง
กพ็ งุ่ เขา้ มาพัวพันผม
กระสนุ เวทจากเดธมาร์ชแดนซข์ องราชาปิศาจเกลโดน้ ัน้ ขณะที่
กา� ลังเรงิ ระบ�าราวกบั มคี วามนึกคดิ เป็นของตวั เอง มนั ก็พงุ่ เข้ามาหมายที่
จะกลนื กนิ ผมดว้ ย
มันถูกห่อหุ้มด้วยออร่าสีเหลือง และปลดปล่อยสัญชาตญาณ
ออกมาในรูปของเคออสอตี เตอร์
เปน็ ความรู้สกึ ท่ีเหมือนถกู เกย่ี วรดั ติดหนึบอยู่ท่ีตวั ผม
ต่อใหม้ ี 『เขตแดนหลากคณุ สมบตั 』ิ ก็ยังรสู้ ึกขยะแขยงเลย
------งี้นี่เอง คิดจะกนิ ฉันงัน้ เหรอ? เอาสิ ถ้าทา� ได้กล็ องด!ู

ผมยม้ิ บางๆ ออกมาขณะทส่ี ัญชาตญาณกา� ลังตืน่ ตัวสดุ ๆ
ถา้ หากคดิ จะกนิ ฉันละก็ ฉันจะเป็นคนกินแกก่อนเอง
ผมถอดหนา้ กากออกอยา่ งใจเยน็ แลว้ เก็บไวท้ ีอ่ กเสอื้

บทที่ 6 ผู้กลืนกินทกุ สง่ิ ทุกอยา่ ง 389

แลว้ ผมกบั ราชาปศิ าจเกลโดก้ เ็ ขา้ สชู่ ว่ งเวลาแหง่ การปะทะกนั ใน
รูปแบบนี้เอง

*

ถ้าคิดตามปกตแิ ลว้ ผมคงเอาชนะราชาปิศาจเกลโด้ได้ยาก
ขณะทยี่ ังโดนออรา่ สีเหลอื งพวั พนั อยู่ ผมก็ค่อยๆ ชักคาตานะ
ออกมา
ถึงจะยังรู้สึกขยะแขยงอยู่ แต่ผมก็ไม่ได้รับความเสียหายอะไร
มากนกั
แม้ผมจะไม่มี 『ต้านทานการกัดกร่อน』 แต่คงเป็นเพราะ
คณุ ลกั ษณะของการโจมตมี นั เปน็ การโจมตที างกายภาพละมง้ั ถงึ จะไดร้ บั
ความเสยี หายนดิ หนอ่ ย แต่ผมก็ใช้ 『ฟ้นื ฟูความเรว็ สงู 』 รักษากลบั มา
ได้อยดู่ ี
เม่ือผมสบโอกาสแค่อึดใจเดียว ผมก็ฟันใส่ราชาปิศาจเกลโด้
ทนั ที แตว่ า่ เจา้ นน่ั กเ็ อามตี ครชั เชอรม์ ารบั ไดอ้ ยา่ งรวดเรว็ จนผมเปน็ ฝา่ ย
โดนดดี กลบั แทน
มันกแ็ หงอยูแ่ ลว้
ขนาดชอิ อนทมี่ พี ละกา� ลงั มากกวา่ ผมยงั แพก้ า� ลงั ของเจา้ นนั่ เลย
และท่ีสา� คญั ทีส่ ุด กระท่งั ฮาคุโรท่มี ีวชิ าดาบเหนือกวา่ ผมไกลโข
ก็ยงั โจมตเี จา้ น่ันไม่ไดผ้ ลเลย
ผมกลบั เขา้ ไปปะทะอกี ครง้ั โดยอาศยั การเคลอ่ื นไหวความเรว็ สงู
เข้าหลอกลอ่ แล้วลองฟนั ดอู ีกที
เพือ่ ท่จี ะค้นหาว่ามจี ดุ ออ่ นอย่ตู รงไหนบ้างมัย้ จากทุกๆ มุม
ถงึ จะรอู้ ยวู่ า่ คงเปลา่ ประโยชน์ แตผ่ มกท็ า� ซา�้ ไปเรอื่ ยๆ โดยไมห่ ยดุ
ถงึ แมจ้ ะถกู ปอ้ งกนั ไวแ้ ลว้ ดดี กลบั มา แตผ่ มกย็ งั คงลองการโจมตี

390

ทุกอยา่ งทมี่ แี บบซื่อๆ ด้วยความเช่ือม่นั
ว่าผมนั้นอ่อนแอ
พอลองมาคิดดูแล้ว ลูกน้องของผมที่เป็นก�าลังหลักทั้งห้าตน

หรือถา้ จะให้นับจริงๆ ก็รวมชนู ะกับคุโรเบเอะไปดว้ ย
ถึงแม้ว่าทุกคนจะสืบทอดสกิลของผมไปส่วนหนึ่ง แต่พวกเขา

ตา่ งกใ็ ชง้ านความสามารถเหลา่ น้นั ไดเ้ หนอื ยง่ิ กวา่ ผม

『อสนีบาตดÓ บงการสายลม』 ของรนั กา้
『อัคคสี นี ลิ บงการเพลงิ ผลาญ』 ของเบนิมารุ
『เร่งความเรว็ การคิดคÓนวณ』 ของฮาคุโร
『พละกÓลงั เหนือมนุษย์ เสริมแกร่งรา่ งกาย』 ของชิออน
『เคลื่อนยา้ ยผ่านเงา รา่ งแยก』 ของโซเอย์
『นักวเิ คราะห』์ ของชูนะ
『นกั วจิ ยั 』 ของคโุ รเบเอะ
ตอ่ ใหด้ แู คส่ กลิ ทเี่ ปน็ เหมอื นตวั ชโู รงของแตล่ ะคน กย็ งั เหน็ ความ
แตกต่างไดอ้ ยา่ งชัดเจน
สกลิ ทไี่ ดร้ บั สบื ทอดนน้ั แตล่ ะอนั กเ็ ปน็ เวอรช์ นั่ ทดี่ อ้ ยกวา่ ของผม
บา้ งละ ไมก่ เ็ ปน็ แคส่ ว่ นหนง่ึ บา้ งละ ซง่ึ กแ็ ปลวา่ มนั ตอ้ งเปน็ ของทไี่ มเ่ หนอื
ไปกวา่ ของผมแนๆ่ แตว่ า่ พวกเขากลบั ใชม้ นั ไดช้ า� นาญและมปี ระสทิ ธภิ าพ
ยิง่ กว่าผมเสียอกี
ถา้ ให้สู้ตวั ตอ่ ตวั แบบทีละราย หากสกู้ ันแบบเตม็ ก�าลงั แลว้ ละก็
คงพอเอาชนะได้อยู่ แต่ว่า ถ้าให้มาหมดพร้อมกันเลยน่ีผมคงแพ้แหงๆ
พวกคนทีก่ ลายมาเปน็ ลูกนอ้ งของผมนเ่ี กง่ ขนาดนั้นทกุ รายเลยละ
ทงั้ ทเี่ ปน็ แบบนนั้ แตร่ าชาปศิ าจเกลโดก้ ค็ งจะรบั มอื กบั กา� ลงั หลกั
ทง้ั หา้ ตนตอนเขา้ บกุ พรอ้ มกนั ไดอ้ ยดู่ ี แลว้ กค็ งจะเอาชนะไดอ้ ยา่ งแนน่ อน
อกี ด้วย

บทท่ี 6 ผกู้ ลืนกินทกุ สงิ่ ทุกอย่าง 391

ซ่ึงนั่นก็คือ ผลลัพธ์การต่อสู้ท่ีผ่านการวิเคราะห์โดย 『มหา-
ปราชญ์』

ทั้งห้าตนที่ขาดการโจมตีขั้นเด็ดขาดนั้น ไม่ว่าอย่างไรก็จะต้อง
สญู เสยี พลงั งานจนหมดและพา่ ยแพไ้ ปในท่ีสดุ

มนั ไม่ใช่คู่ต่อสทู้ ผ่ี มจะเอาชนะจากการต่อสู้แบบซ่งึ ๆ หนา้ ได้
ใช่ ถ้าเป็นการต่อสแู้ บบซ่งึ ๆ หน้าน่ะนะ
พวกเบนมิ ารคุ วบคุมความสามารถของตวั เองไดด้ กี วา่ ผม
แลว้ เหตุผลทเ่ี ป็นแบบน้นั คอื อะไรล่ะ?
ฮาคโุ รทา� ไดก้ เ็ พราะระดบั การฝกึ ฝนทสี่ งู ลว้ นๆ กจ็ รงิ แตค่ นอน่ื
นนั้ ไม่ใช่
คา� ตอบนน้ั กค็ อื เพราะพวกเขาหลอมรวมเขา้ กบั อารต์ ซไ์ ด้ แลว้
ก็ปลดปล่อยความสามารถที่แท้จริงได้ตามสัญชาตญาณโดยไม่ต้องระงับ
ควบคมุ เอาไวน้ ั่นเอง
พวกเขาตอบรบั ความสามารถของตนเองเปน็ อยา่ งดี จงึ ทา� ใหใ้ ช้
มันได้อยา่ งมปี ระสิทธภิ าพมากกวา่ ผม
ดงั นน้ั พวกเขาจงึ แข็งแกร่ง
ไมว่ า่ ผมจะให้ 『มหาปราชญ』์ จ�าลองดสู กั ก่ีรอบ การเอาชนะ
เมอ่ื ต้องรับมือพรอ้ มกนั หลายคนนน้ั กเ็ ปน็ เร่ืองที่ยากอย่ดู ี
แต่ว่า เอาจริงๆ แลว้ มันจะเป็นอย่างนนั้ จรงิ ๆ เหรอ?
ไม่สิ แรกเรมิ่ เดิมทแี ลว้ ... “ผม” ออ่ นแอจรงิ ๆ งั้นเหรอ?
ค�าตอบนนั้ กค็ ือ-------

ก่อนอื่น ผมขอตงั้ สมมุตฐิ านไวก้ ่อน
ความสามารถของผมโดยส่วนใหญ่นั้น เป็นส่ิงที่ผมได้มาจาก
ปศิ าจตวั อื่นๆ
เนอื่ งจากไมใ่ ชค่ วามสามารถทไ่ี ดม้ าตงั้ แตเ่ กดิ ผมจงึ จา� เปน็ ตอ้ ง

392

เริม่ ท�าความเข้าใจความสามารถทีไ่ ดม้ าอยา่ งชดั เจนกอ่ น
ขับรถได้ก็ไม่ได้หมายความว่าจะมีใบขับขี่ ย่ิงเร่ืองการเอาชนะ

นกั ขบั ระดับโปรนีไ่ ม่ต้องพูดถงึ เลย
ถา้ ใหพ้ ดู ตรงๆ กวา่ นล้ี ะก็ ถงึ จะใหร้ ถฟอรม์ ลู า่ ไป มอื สมคั รเลน่

กข็ ับไมไ่ ดอ้ ยู่ดี
แต่วา่ นะ
ในตอนทผ่ี มกลบั ชาตมิ าเกดิ ในโลกน้ี ผมกม็ คี วามสามารถตดิ ตวั

มาอยู่แล้ว
ซึ่งนนั่ ก็คือ ความสามารถที่ติดตวั มาตง้ั แต่เกดิ
พลงั นัน่ คอื พลงั ทผ่ี มค้นุ เคยและควบคุมมนั ได้ดัง่ ใจนกึ
ถา้ เปน็ สกลิ นนั้ ละก็ ผมเองกน็ า่ จะใชม้ นั ไดอ้ ยา่ งชา� นาญเหมอื นกนั
ดังน้ันแลว้ ผมจึงออกคา� สัง่ ไปประโยคหน่ึง
“ถงึ ตานายแล้ว 『มหาปราชญ』์ จดั การศตั รใู ห้หมอบราบคาบ

ไปเลย!!”
《รบั ทราบ ทÓการเปลยี่ นเปน็ ออโตแ้ บทเทลิ โหมด (สถานะ-

ตอ่ สู้อัตโนมตั ิ)》

-------และนกี่ ค็ ือ ค�าตอบส�าหรบั คา� ถามเม่อื ครู่นี้ไงละ่

●

ราชาปศิ าจเกลโด้ก�าลงั ปตี ยิ นิ ดี
ว่ามีเหล่าปศิ าจทม่ี ีความแข็งแกรง่ พอตวั อยู่ถงึ 5 ตน
หากเป็นผู้แข็งแกร่งที่ท�าได้กระท่ังมอบความเจ็บปวดให้แก่
เกลโด้แล้ว พวกเขากค็ วรคา่ แก่การเปน็ เหยอ่ื เขาคิดว่ายง่ิ ตนกลนื กินผู้ที่

บทท่ี 6 ผู้กลืนกินทุกสิง่ ทุกอยา่ ง 393

แขง็ แกรง่ ยิง่ ขนึ้ ไปแลว้ ตนกจ็ ะววิ ฒั นาการในฐานะราชาปศิ าจยง่ิ ขนึ้ ไปอกี
ขณะที่เขาก�าลังจะเข้าไปกินอาหารอันโอชะนั้นเอง ก็มีปิศาจ

ตนหนึง่ ยืนขวางเขาอยู่
เกลโด้ก�าลงั หิวโหย
เน่ืองจากเขาไดร้ ับความเสยี หายไปมาก เขาจึงตอ้ งการเนือ้ เพื่อ

ท่ีจะฟ้นื ฟมู ัน
ดงั นนั้ เขาจงึ รสู้ กึ โกรธปศิ าจที่เข้ามาขวางตน
เปน็ ปิศาจประหลาดทสี่ วมหนา้ กากเอาไว้
เป็นคูต่ ่อสทู้ ่นี ่าเบ่อื เขาคดิ เช่นนั้น
เขาไมร่ สู้ กึ ถงึ ออรา่ เลยแมแ้ ตน่ อ้ ย จงึ มองเหน็ เปน็ เพยี งแคม่ นษุ ย์

เท่าน้ัน ทวา่ เขาเห็นตวั ตนนั้นกางปีกบนิ อยูบ่ นฟา้ มาแลว้ จึงมนั่ ใจได้วา่
เป็นปศิ าจไม่ผิดแน่

เขาจงึ คดิ ทจี่ ะฆา่ ปศิ าจตนนนั้ ไปพรอ้ มๆ กบั ปลดิ ชพี เหยอื่ ทง้ั หา้
เสยี

ทว่า เกิดเหตุการณ์ประหลาดบางอย่างท�าให้การโจมตีของ
เกลโดไ้ มไ่ ด้ผล และท�าให้เหย่ือทง้ั หา้ ของตนหนีไปได้

ปศิ าจตนน้นั ยืนอยูเ่ บ้ืองหนา้ เกลโดเ้ พียงล�าพัง
ภายใต้หน้ากากท่ีปิศาจตนน้ันค่อยๆ ถอดออก เผยให้เห็น
โฉมหน้าแท้จริงท่ีดูราวกับสาวน้อยน่ารักผู้มีเรือนผมสีเงินอันงดงามดุจ
แสงจนั ทร์
แต่สีหน้าที่ปรากฏนั้น ผุดรอยยิ้มอันชั่วร้ายตรงข้ามกับความ
นา่ รกั ที่มี
ราวกบั ------กา� ลงั รอคอยการตอ่ สนู้ บั จากนไี้ ปจนทนไมไ่ หวเลย
ก็วา่ ได.้ ..
ทนั ทที หี่ นา้ กากถกู ถอดออก ออรา่ ทร่ี าวกบั ถกู สะกดเอาไวก้ เ็ รม่ิ
ลอยออกมา

394

เกลโด้รูส้ กึ ถึงความผดิ แปลกไดเ้ ล็กน้อย
(คดิ ไปเอง รเึ ปลา่ เมือ่ ครู่ ขา้ เหมอื นจะรู้สึกถงึ ออร่าอันยากจะ
หยง่ั ถึงได้...)
ทวา่ ตรงข้ามกบั ความระแวดระวงั ของเกลโด้ ปศิ าจตนนั้นกลบั
ทา� การโจมตอี ันสญู เปลา่ เขา้ มาซ้า� แลว้ ซ�้าเลา่
เกลโดจ้ ึงตัดสนิ ใจแล้ววา่ ตนเพียงแคค่ ิดไปเองจริงๆ
(ข้าจะเรม่ิ จากการกินเจ้ากอ่ นเอง!)
ในเมื่อเข้ามาขัดขวางการกินอาหารของตน เกลโด้ก็ไม่จ�าเป็น
ตอ้ งเกรงใจใดๆ ทง้ั สิ้น
นอกจากนอี้ ีกฝา่ ยยงั มปี รมิ าณพลงั งานมากกว่าทคี่ ิด ดแู ล้วนา่
จะเป็นเหย่อื ชนั้ ดอี กี ดว้ ย
เกลโด้ปัดปิศาจที่เข้ามาฟันใส่ราวกับจะเข้าพัวพันกับตนจน
กระเดน็ ไป แล้วต้ังท่าถอื มตี ครชั เชอร์หมายจะปลิดชีพอกี ฝ่าย
ทวา่ ในตอนนน้ั เอง-------
ทอี่ กี ฝา่ ยซง่ึ โจมตเี ขา้ มาอยา่ งซงึ่ หนา้ ซา�้ แลว้ ซา�้ เลา่ จนถงึ เมอ่ื ครนู่ ี้
กลบั หยุดยืนนง่ิ ไปเสยี ด้ือๆ
(คดิ จะทา� อะไรนะ่ ?)
สีหนา้ ของปิศาจที่ดรู าวกับเปน็ สาวน้อยพลนั หายไป กลายเปน็
สหี นา้ ของหนา้ กากโนหร์ าวกบั ความรสู้ กึ ทงั้ ปวงถกู ลบจนหมดสน้ิ
แล้วก็ ดวงตาคู่น้นั ท่จี ับจอ้ งมายงั ฝงั่ น้ี
ดวงตาสีทองท่ีเปล่งประกายน้ัน ดูราวกับก�าลังประเมินฝั่งน้ี
อย่-ู ------
พริบตาท่ีเกลโด้คิดเช่นนั้น เขาก็ได้เห็นแขนซ้ายก�าลังลอยอยู่
เบ้อื งหน้าสายตา
(------- !?)
ขณะทเ่ี ขากา� ลงั ทา� ความเขา้ ใจวา่ เกดิ อะไรขน้ึ เขากเ็ กดิ ความลงั เล

บทท่ี 6 ผกู้ ลืนกินทุกสิ่งทุกอยา่ ง 395

ท่จี ะยอมรับมนั
เช่นว่า แขนซ้ายของตนนับแต่ศอกลงไป ถูกฟันขาดกระเด็น

ภายในพรบิ ตา...
และแขนซ้ายที่ถูกฟันขาดกระเด็นไปนั้น ก็ถูก 『อัคคีสีนิล』

เผาจนสลายไป
คาตานะทอ่ี ยใู่ นมอื ของปศิ าจตนนนั้ มเี ปลวเพลงิ สดี า� ปกคลมุ อยู่

เปลวเพลิงน้ันท�าให้ดาบส่องประกายโชติช่วงราวกับไม่รู้สึกถึงความร้อน
ใดๆ ทวา่ การทแ่ี ขนซ้ายทถ่ี ูกฟนั ขาดไปของตนกลายเปน็ เถา้ ถา่ นภายใน
พรบิ ตา เปน็ การบง่ บอกวา่ ไฟนนั้ มคี วามรอ้ นสงู อยา่ งไมน่ า่ เชอื่ ใหเ้ หน็ โดย
ชดั เจน

(------ศัตรเู รอะ?)
ใช่ นน่ั คอื ศัตรู
นั่นคืออีกฝ่ายที่ตนคิดว่าเป็นเหย่ือมาจนถึงเม่ือครู่ ทว่า บัดนี้
ไมใ่ ชอ่ กี ตอ่ ไปแลว้ สมั ผสั ทไี่ ดจ้ ากตวั ตนนน้ั ตา่ งจากทผ่ี า่ นมาอยา่ งลบิ ลบั
ท่ัวท้ังร่างของราชาปิศาจเกลโด้เกิดความตึงเครียดเม่ือได้เห็น
ตัวตนของศตั รูเป็นครั้งแรกหลงั จากการววิ ัฒนาการ
แล้วเขากร็ ้สู กึ ถงึ ความผดิ ปกติ
(นา่ แปลก------การฟื้นฟแู ขนของข้าไมท่ �างาน งั้นรึ!?)
เมอ่ื เขาตรวจดปู ลายแขนอยา่ งรอ้ นรน เขาก็พบ 『อคั คีสีนิล』
ก�าลังลุกไหม้อยู่ตรงนั้นราวกับไม่มีวันดับ ความร้อนของมันสะกดพลัง
ฟ้ืนฟูของแขนเอาไว้
ออร่าน้นั เช่อื มตอ่ กบั ศตั รู หรือก็คือ ตราบใดท่ไี มฆ่ า่ ผู้ทีใ่ ช้ท่าน้ี
เปลวเพลงิ ก็จะไมส่ ลายไป
ดวงตาของเกลโด้ฉายแววความโกรธเคือง
เขาฉีกแขนส่วนท่ีถัดมาจากหวั ไหล่ แล้วกนิ มนั เขา้ ไป นอกจาก
น้นั แลว้ แขนของเขากฟ็ นื้ ฟูออกมาจากต้นตอของมันอีกครงั้

396

จากน้นั เขากค็ ดิ
วา่ จนถงึ บดั นเี้ ขาใชค้ วามสามารถในการเตมิ เตม็ พลงั ทไ่ี มเ่ พยี งพอ
เท่าน้ัน
แมค้ วามเร็วจะพอใช้ได้ แตด่ ้านพลังนน้ั เกลโด้มีเหนอื กว่าอย่าง
ท่วมท้น ถ้าเช่นนั้นเขาแค่ขย้ีอีกฝ่ายด้วยพลังทั้งหมดท่ีมี แล้วช่วงชิง
ความเรว็ กบั ความสามารถน้นั มาดว้ ยกพ็ อ------
เขากะจังหวะให้ตรงกับปิศาจที่เข้ามาฟาดฟันด้วยความเร็วท่ี
เหนอื กว่าจนถงึ เม่อื ครูน่ ้ี แลว้ ใช้มตี ครัชเชอร์รบั คาตานะเอาไว้
แตถ่ ึงอย่างนน้ั พรบิ ตาท่ีปะทะเข้ากบั คาตานะของอีกฝ่าย มตี -
ครัชเชอร์ก็ไม่อาจทนความร้อนของมันได้จนถูก 『อัคคีสีนิล』 กลืนกิน
และหลอมละลายหายไป
(บา้ น่า!?)
ราชาปิศาจเกลโดร้ ีบถอยออกห่างอยา่ งร้อนรน
ศตั ร?ู ไมใ่ ช่แลว้ ภยั คุกคามต่างหาก
เจ้านี่ ข้าจะต้องใช้พลังทุกอย่างท่ีมีกลืนกินมันจนตายให้ได้
ไมอ่ ยา่ งนนั้ ผู้ทจ่ี ะถูกกลนื กนิ ก็คอื ขา้ เอง ในท่สี ุดเกลโด้ก็ร้สู กึ ตวั ขนึ้ มา
ออร่าของเกลโด้ขยายตัวใหญข่ ึ้น แลว้ ปลดปล่อยคล่ืนกระแทก
ออกมาโดยรอบ
เมอ่ื เหลอื บเห็นปิศาจปัดคล่ืนกระแทกให้หา่ งตัวออกไป เกลโด้
ก็ปลอ่ ยเดธมาร์ชแดนซอ์ อกมาเตม็ กา� ลัง
กระสนุ เวทลกู นั้นแตกตวั ออกเปน็ 8 นัดกลางอากาศ แลว้ พงุ่
เข้าโจมตีใส่เป้าหมายทีละนัดต่อๆ กัน แต่ละนัดต่างถูกเสริมพลังจาก
ยูนีคสกิล 『ผูห้ ิวกระหาย』 ทา� ใหม้ ผี ล 『กัดกรอ่ น』 อย่ใู นตวั มันด้วย
ขณะก�าลงั หลบหลีกกระสนุ เวททพี่ ุ่งเข้ามาราวกบั ร่ายรา� ปศิ าจ
กด็ ูดกลืนกระสุนเวทท่ตี ิดตามมาเหล่านั้นเขา้ ไปให้เห็น
เกลโดห้ ัวเราะออกมา

บทที่ 6 ผูก้ ลืนกินทุกส่งิ ทุกอยา่ ง 397

(คราวนล้ี ะ ขา้ จะกลนื กินเจา้ ซะ!!)
ตอนนเี้ หย่ือท้งั ห้าที่เคยพบเม่ือครนู่ ไ้ี ม่อยู่ในหวั ของเขาแล้ว เขา
คิดแตจ่ ะกนิ เหยื่อทอี่ ยตู่ รงหนา้ เพียงอย่างเดยี วเทา่ นน้ั
เกลโด้พุ่งเข้าไปใกล้ปิศาจท่ีก�าลังถูกกระสุนเวทดึงความสนใจ
แลว้ จับตวั เอาไว้
อีกฝ่ายเองก็รู้สึกตัวในช่ัวเสี้ยววินาที แล้วรวมตัวให้พอดีกับ
รปู ร่างของส่งิ ทีเ่ ผชญิ
ด้านพลังนั้นเกลโด้มีเหนือกว่า ดังนั้นเขาจึงจะขยี้ให้แหลกเสีย
------ในขณะที่คิดเชน่ นนั้ ร่างกายเขากเ็ สยี สมดุลจนล้มคว่า�
เกลโด้รู้สึกตัวแล้วว่าปิศาจนั่นเตะเข้าท่ีเข่าของตน ลูกเตะของ
อีกฝ่ายมีความรวดเร็วและหนักหน่วงเสียจนผิดกับรูปลักษณ์ที่ดูเหมือน
เดก็ สาวน่ารักจนจนิ ตนาการไมถ่ ึงเลยทเี ดยี ว
ทวา่ ถงึ เป็นเชน่ น้ัน เกลโดก้ ย็ ังคงไมป่ ล่อยมือไป
(กวา๊ ฮา่ ฮา่ ฮา่ !! นา่ สนใจดีนี่ ข้าจะกนิ เจ้าท้งั ๆ อย่างน้ีละ!!)
เมื่อเหยื่ออยใู่ นก�ามือแลว้ ที่เหลือกม็ เี พยี งกนิ เขา้ ไปเท่านั้น
ไมว่ า่ เหยอ่ื จะทา� อยา่ งไรไปกล็ ว้ นเปลา่ ประโยชน์ แคค่ วามเสยี หาย
เพียงเล็กน้อยไม่ใชป่ ญั หาใดๆ สา� หรับเกลโด้อยู่แล้ว แม้วา่ ตอนนี้เข่าจะ
แหลกไป มันก็ถกู ฟ้ืนฟกู ลบั คนื จนหมดสน้ิ เรียบร้อย
ฝ่ามือของเกลโด้มีออร่าสีเหลืองเอ่อล้นออกมา แล้วเริ่มเข้า
รุกรานเหยื่อ
ดว้ ยความสามารถของยนู คี สกลิ 『ผู้หวิ กระหาย』 มนั จึงมผี ล
『กดั กร่อน』 แกอ่ กี ฝา่ ยโดยตรง จากนน้ั กิจกรรมทางชวี ภาพของอกี ฝา่ ย
ก็จะหยดุ ลงโดยสมบูรณ์ และถูกแปรเปล่ยี นเปน็ สารอาหารให้แกต่ น
ความคิดของเกลโด้ถูกย้อมด้วยความอยากกินเพียงอย่างเดียว
จนท�าให้ความสามารถทุกอย่างเตม็ ไปดว้ ยผล 『กัดกร่อน』
ในไมช่ า้ ------- อีกฝ่ายกจ็ ะไรซ้ ง่ึ การขดั ขนื แล้วรา่ งกายนนั้ ก็จะ

398

ค่อยๆ หลอมละลายไป...

●

เหตกุ ารณ์เป็นไปตามทผี่ มคาดคิดเอาไว้
ผมรบั การซพั พอรต์ จากยนู คี สกลิ 『มหาปราชญ』์ มาอยา่ งเตม็
รปู แบบ แล้วต่อสู้โดยใชค้ วามสามารถทม่ี ีอย่างอิสระ
ถงึ แมจ้ ะใช้ความสามารถได้อยา่ งคล่องแคล่ว เลเวลทักษะของ
ผมกไ็ มไ่ ด้เพม่ิ ขน้ึ แตอ่ ยา่ งใด แทนที่จะบอกว่าก�าลังตอ่ สู้ ตอ้ งบอกวา่ ให้
『มหาปราชญ์』 ช่วยต่อสแู้ ทนนา่ จะถกู ตอ้ งกวา่
การทส่ี ามารถตอ่ สู้โดยใชว้ ธิ ีตอ่ ส้ทู ี่เหมาะสมท่ีสดุ ได้น้นั มาจาก
การปล่อยให้ 『มหาปราชญ』์ รับหน้าที่ท้งั หมดไปนั่นเอง แล้ว 『มหา-
ปราชญ』์ กท็ า� การควบคมุ สกลิ ไดอ้ ยา่ งสมบรู ณแ์ บบตามทผี่ มคาดเอาไวเ้ ปะ๊
พอเหน็ ว่าสเู้ รอื่ งพละก�าลังกับเกลโดไ้ ม่ได้ เจา้ น่นั ก็เอา 『เขต-
แดนหลากคณุ สมบัต』ิ คลุมกระทั่งคาตานะอาไว้ ซา�้ ยังหมุ้ ด้วย 『อัคค-ี
สนี ลิ 』แลว้ โจมตอี อกไป ซงึ่ มนั ไมเ่ พยี งแคป่ อ้ งกนั การเสยี หายของคาตานะ
เทา่ นั้น แตย่ งั เพิ่มพลงั โจมตีให้สงู ขึ้นอีกอยา่ งมากดว้ ย
แม้แต่ความสามารถท่ีผมยังไม่สามารถใช้ได้คล่อง หากเป็น
『มหาปราชญ์』 แล้วก็ใช้มันได้อย่างง่ายดาย เจ้านั่นอ่านและท�าความ
เขา้ ใจขอ้ มลู ทงั้ หมด แลว้ เลอื กกา้ วตอ่ ไปทเี่ หมาะสมทส่ี ดุ 『มหาปราชญ』์
บงั คบั ไลต่ อ้ นใหร้ าชาปศิ าจเกลโดเ้ คลอื่ นไหวตามตอ้ งการไดร้ าวกบั สเึ มะ-
โชง2ิ 4เลยทเี ดยี ว
แตถ่ งึ อยา่ งน้ัน ผมก็ประมาทไม่ได้ ราชาปศิ าจเกลโดน้ ั้นรบั มอื
กับความเร็วของผมได้ ถ้ายังคงต่อสู้แบบนี้ต่อไปเรื่อยๆ เจ้าน่ันอาจจะ
วิวัฒนาการมากข้ึนว่าเดิมอีกก็เป็นไปได้ แบบนั้นแล้ว ถ้าเกิดเจ้าน่ันมี
『ต้านทานเพลงิ ผลาญ』 ข้ึนมาละก็สถานการณค์ งดูไมจ่ ืดแนๆ่

24สึเมะโชงิ (Tsumeshougi) : ปญั หาบนกระดานหมากโชงิท่มี ฝี า่ ยหนึง่ จะต้องหาวิธีเพ่ือที่จะรกุ ฆาตอกี
ฝ่ายให้ได้ คลา้ ยกบั ปญั หารุกฆาตบนกระดานหมากรกุ

ไม่สิ หรือบางที อาจจะมไี ปแล้วกไ็ ด้-------
นอกจากน้ี ผมก็พูดแบบเดียวกันนีก้ บั ราชาปิศาจเกลโด้ไดเ้ ชน่
กนั เนื่องจากตอนนเี้ จา้ นน่ั เพ่งิ จะววิ ัฒนาการมาใหมๆ่ ก็พดู ไดว้ า่ เจา้ นนั่
ยงั ไมส่ ามารถใชส้ กลิ พวกนนั้ ไดช้ า� นาญดนี กั ถา้ เวลาผา่ นไปความไดเ้ ปรยี บ
ของผมคงจะหายไปดว้ ยก็เปน็ ได้
เหมือนอย่างท่ีผมเป็นอยู่ ราชาปิศาจเกลโด้เองก็ยังอยู่ระหว่าง
การววิ ฒั นาการเหมอื นกัน
ดังนั้นแลว้ การน�ารูปลักษณน์ ้ีมาใช้จึงเปน็ ส่ิงจา� เป็น
และสถานการณท์ ร่ี วมสง่ิ เหลา่ นเี้ ขา้ ดว้ ยกนั นนั่ เอง กเ็ ปน็ ไปตาม
การคาดการณ์ของ 『มหาปราชญ์』
การจะให้ราชาปศิ าจเกลโดถ้ ูก 『อัคคสี นี ิล』 เผาไปจนหมดส้ิน
น้ันเป็นเรื่องท่ียาก เน่ืองจากความสามารถฟื้นฟูของเจ้านั่นมีสูงเกินไป
การจะท�าให้สลายไปหมดสิ้นโดยสมบูรณ์จึงจ�าเป็นต้องใช้เวลา ถ้าใช้
แฟลร์เซอร์เคิลจับตัวเจ้าน่ันแล้วขังไว้ในนั้นนานหลายนาทีได้ละก็คงอาจ
จะพอโคน่ ลงได้ เพอื่ การนน้ั แลว้ ผมจงึ จา� เปน็ ตอ้ งหยดุ การเคลอื่ นไหวของ
อีกฝา่ ยไวแ้ บบน้ี
เอาชนะอกี ฝา่ ยอยา่ งทว่ มทน้ ในพรบิ ตา และชกั นา� สกู่ ารตอ่ สดู้ ว้ ย
สกิลทอี่ ีกฝ่ายภาคภูมใิ จมากทสี่ ดุ
ราชาปิศาจเกลโด้หลงเข้ามาอยใู่ นแผนของผมอย่างจัง แลว้ เร่ิม
ท�าศึกวัดพละกา� ลงั
ทุกอยา่ งเป็นไปตามการคาดการณข์ อง 『มหาปราชญ์』
ราชาปิศาจเกลโด้ตัง้ ใจจะ 『กัดกรอ่ น』 ผมและกินเขา้ ไปทงั้ ๆ
อย่างนี้เลย แต่วา่ ก่อนหนา้ นนั้ ถา้ แฟลรเ์ ซอรเ์ คลิ ท�างานขน้ึ มา ชยั ชนะก็
เป็นของผม
จะบอกว่าสมแล้วที่เป็น 『มหาปราชญ์』 ผู้อ่านทุกอย่างออก
ทะลปุ รุโปรง่ ก็ว่าได้

400

แต่วา่ มคี วามเปน็ ไปได้หน่ึงท่ผี มแวบคดิ ข้ึนมาได-้ ------ ความ
เป็นไปได้ที่โอกาสจะเกิดข้ึนมีน้อยมากเสียจน 『มหาปราชญ์』 ยังตัด
ทง้ิ -----กลับกลายมาเป็นความจริงให้เห็นเอาตอนนซี้ ะแลว้

“กว๊าฮา่ ฮา่ ฮ่า!! ไฟนะ่ ใชไ้ ม่ได้ผลกบั ขา้ หรอกนะ?”
ผมท�าให้แฟลร์เซอร์เคิลท�างานภายใน 『ขยายเขตแดน』 ที่
ผนกึ ตวั ผมกบั ราชาปศิ าจเกลโดเ้ อาไว้ ความรอ้ นทม่ี อี ณุ หภมู สิ งู หลายพนั
องศานี้ควรจะเผาไหม้ราชาปิศาจเกลโด้ไปจนสิ้นซาก แต่แล้วก็มีค�าพูด
แบบนน้ั ดงั ขน้ึ มาพรอ้ มกบั เสียงหัวเราะล่ัน
และแลว้ กเ็ กดิ กรณเี ลวรา้ ยทส่ี ดุ เทา่ ทคี่ าดการณอ์ อกขนึ้ มาจนได้

《------- !? รายงาน ยืนยันพบความตา้ นทานตอ่ ไฟจากใน
ตวั ของศัตรู ทÓการปรับแก้แผนการรับมือฉกุ เฉนิ -------》

『มหาปราชญ์』 ยังคงรายงานด้วยน�้าเสียงที่เหมือนเดิมอย่าง
ทุกที แต่วา่ ผมกลบั รู้สึกไดถ้ ึงความหวน่ั ไหวในเสยี งนัน่

เลวร้ายสุดๆ พดู ได้เลยว่าตอนนเ้ี กิดสถานการณท์ ี่เลวรา้ ยท่สี ุด
ข้ึนมาซะแลว้

ผมรู้สึกเหมือนถูกพลิกกระดานกลับในช่วงสุดท้ายของการ
รุกฆาตขนึ้ มาเลย

แตว่ า่ ไมร่ ทู้ า� ไม นา่ ประหลาดทใ่ี นใจผมกลบั ไมม่ คี วามกระวน-
กระวายหรอื ความหวนั่ ไหวอยเู่ ลย ราวกบั วา่ ผมกา� ลงั คาดหวงั ใหเ้ กดิ เรอื่ ง
แบบนข้ี น้ึ อย่างไรอยา่ งนัน้

“งน้ั เหรอ? ถา้ แกถูกไฟเผาตายไปซะอาจจะดใี จกวา่ กไ็ ดน้ ะ?”
ผมเผยรอยยม้ิ ท่ีไม่เกรงกลัวใครเป็นการตอบกลบั
ออร่าของราชาปิศาจ------ เคออสอีตเตอร์------ ทะลุผ่าน
『เขตแดนหลากคณุ สมบตั 』ิ ของผมแลว้ รุกลา้� เข้ามา ถงึ จะไม่รู้สึกเจบ็

บทท่ี 6 ผ้กู ลนื กนิ ทุกส่งิ ทุกอย่าง 401