เกิดใหม่ทั้งทีก็เป็นสไลม์ไปซะแล้ว - 02

เทยี บเทา่ กับพวกเขาเหล่าลิซารด์ แมนก็ไดด้ ว้ ยซ้�า
เพยี งแคเ่ พอ่ื นพอ้ งลซิ ารด์ แมนถกู จโู่ จมดว้ ยความไดเ้ ปรยี บดา้ น

จา� นวน ยามทีอ่ อ่ นลา้ กย็ ากท่ีจะตอ่ สู้ได้ แต่หากความแตกต่างด้านพลัง
ของทหารแต่ละคนหายไปละก็ พวกเขาจะไรซ้ งึ่ หนทางชนะโดยสน้ิ เชิง

แถมหากว่ามีออร์คลอร์ดอยู่ การเก็บตัวอยู่ในฐานเฝ้ารอเวลา
คาดหวงั ใหเ้ สบยี งเดนิ ทพั ของพวกออรค์ หมดลงกจ็ ะไรค้ วามหมายเชน่ กนั

แนน่ อนวา่ ถา้ คาดหวงั ในกา� ลงั เสรมิ ไดล้ ะก็ การเกบ็ ตวั อยใู่ นฐาน
เองกใ็ ชไ้ ดผ้ ล แตถ่ า้ เกดิ ถกู ปดิ ทางเขา้ ออกขน้ึ มา พวกเขาลซิ ารด์ แมนนน่ั ละ
จะเป็นฝ่ายอดตายเสยี กอ่ น

ทางเดียวที่เหลอื คือการออกไปตอ่ สู้
ผนู้ า� เผ่า ก�าลังถูกบีบบังคับให้ต้องตดั สนิ ใจอยา่ งยากล�าบาก

แม้นจนบัดนี้ก็ยังไม่มีรายงานจากกาบิลท่ีส่งให้ออกไปขอความ
รว่ มมอื จากบรรดาก็อบลนิ

ทวา่ จากสถานการณ์ปัจจุบัน ย่งิ พวกเขาเสยี เวลาเท่าไร กอ็ าจ
กลายเป็นโอกาสใหอ้ ีกฝา่ ยแขง็ แกรง่ ขึ้นได้เท่านน้ั

ตอนท่ผี ้นู า� เผ่าเริ่มร้สู ึกว่าในกรณีทเี่ ลวร้ายทส่ี ดุ เขาอาจจ�าเป็น
ต้องนา� ทัพออกรบด้วยตวั เองนนั่ เอง-------

“ทา่ นผนู้ า� มผี บู้ กุ รกุ ครบั ! มนั เขา้ มาจากปากทางดา้ นถา�้ หนิ ยอ้ ย
และเรียกรอ้ งว่าอยากจะเขา้ พบท่านผ้นู า� ใหไ้ ด้------”

ทเี่ สยี งตะโกนดงั ขน้ึ พรอ้ มกบั ทรี่ า่ งของทหารซง่ึ ลนลานวงิ่ เขา้ มา
ใกลป้ รากฏแกส่ ายตา

“ไม่ต้องลนลานไป”
ผ้นู �าเผ่าบอกดว้ ยเสียงอนั ดัง หยดุ กององครักษ์ซ่งึ ยืนพร้อมอยู่
เคยี งกายและต้ังทา่ จะยกหอกขน้ึ ถอื
เขารู้สึกได้ว่ามีตัวตนซ่ึงแผ่ออร่าอันรุนแรงออกมาขนาดท่ีเขา

202

ไม่เคยได้สัมผัสมาก่อนก�าลังเคลื่อนที่เข้ามาใกล้ เมื่อค�านึงจากการท่ี
อกี ฝา่ ยไมค่ ดิ จะปกปดิ ออรา่ นนั้ แลว้ ผนู้ า� เผา่ กเ็ ขา้ ใจไดว้ า่ เขาไมค่ วรทา� ให้
เรือ่ งราวใหญ่โตวุ่นวายโดยไมจ่ า� เปน็

เพราะหากตอ่ สกู้ นั กย็ อ่ มจะเกดิ ความเสยี หายรา้ ยแรง แถมออรา่
ของอีกฝา่ ยยงั ไมม่ คี วามเปน็ ศตั รใู หส้ ัมผสั ไดอ้ กี ดว้ ย

“เหน็ แกค่ วามกลา้ ทม่ี นั มาคนเดยี ว ขา้ จะพบมนั ดู ไปพามนั มาส”ิ
ผนู้ า� เผา่ แสรง้ แสดงทา่ ทใี หเ้ หน็ วา่ ตนไมไ่ ดร้ อ้ นรน แลว้ ออกคา� สง่ั
เช่นนน้ั
“แต่ มันจะไม่อันตรายหรอื คะ?”
“ออร่านี้แทบไม่ต่างอะไรจากมนุษย์มาร หากคิดขับไล่กลับคง
ต้องเตรียมใจรับความเสียหายไม่ใช่น้อย เวลานี้มันยังสงบเสงี่ยมดีอยู่
เชน่ นัน้ แลว้ ก็ไม่จา� เปน็ ทเ่ี ราจะต้องทา� ตัวเป็นศตั รูเสยี เองนี่”
หวั หนา้ กององครกั ษเ์ อย่ ถาม ทวา่ ผนู้ า� เผา่ กห็ วั เราะครง้ั หนง่ึ แลว้
เอย่ ตอบ
“ถา้ เชน่ นน้ั จะตรงึ กา� ลงั นกั รบชน้ั แนวหนา้ ไวร้ อบๆ หอ้ งโถงไหม
คะ?”
“อมื แตจ่ งสง่ั ใหป้ ฏบิ ตั อิ ยา่ งเครง่ ครดั ดว้ ยละ่ วา่ หา้ มเคลอ่ื นไหว
เดด็ ขาดจนกว่าขา้ จะส่งั ”
“ค่ะ!”
ไดร้ บั ค�าตอบแล้ว ผู้นา� เผ่าจึงพยักหน้าใหห้ วั หน้าองครักษ์ แล้ว
เฝ้ารออาคันตุกะผไู้ ม่ไดร้ บั เชญิ
ที่นี่เป็นเขาวงกตโดยธรรมชาติ จึงมีที่ให้หลบซ่อนเร้นกายเป็น
จา� นวนมาก
หากเป็นในสวนของพวกเขาเองนี้ ต่อให้อกี ฝ่ายเป็นมนษุ ย์มาร
พวกเขาก็มวี ิธีตอ่ สู้
อยา่ งไรเสยี นกี่ เ็ ปน็ การเตรยี มพรอ้ มสา� หรบั กรณที เ่ี ลวรา้ ยทส่ี ดุ

บทที่ 3 ทูตและการประชุม 203

เทา่ นนั้ หากทา� ไดผ้ นู้ า� เผา่ กค็ ดิ วา่ อยากจะใหท้ กุ อยา่ งจบลงดว้ ยการเจรจา
อยา่ งสันติ

(ขนื ลงมอื โดยไมร่ ะมดั ระวงั กระทงั่ นกั รบชน้ั แนวหนา้ แหง่ ลซิ ารด์ -
แมนกอ็ าจตอ้ งพ่ายแพ้)

เม่ือต้องเผชิญกบั ออรา่ ทคี่ ่อยๆ เคลือ่ นใกล้เขา้ มา ความคิดน้นั
กผ็ ดุ ขึน้ ในใจของหวั หน้าเผา่ อย่างกะทนั หัน

เขารสู้ กึ ไดโ้ ดยสญั ชาตญาณวา่ เจา้ ของออรา่ นเี้ ปน็ ตวั ตนทที่ า� เรอ่ื ง
ดงั กลา่ วได้

หลงั จากรออยคู่ รู่หนง่ึ
ปศิ าจตนหนงึ่ กป็ รากฏตวั ขน้ึ ตามการนา� ทางจากผใู้ ตบ้ งั คบั บญั ชา
ของเขา
ปิศาจซ่ึงมีผิวสีคล้�ากับเรือนผมสีฟ้าหม่น และดวงตาสีฟ้าฉาย
แววเย็นชา
รา่ งนน้ั มสี ว่ นสงู เทยี บเทา่ ไดก้ บั สว่ นสงู ของลซิ ารด์ แมนโดยเฉลยี่
ซงึ่ เรยี กวา่ ไมไ่ ดส้ งู ใหญส่ า� หรบั ปศิ าจ ทวา่ บรรยากาศทแ่ี ผอ่ อกมานน้ั ดสู งบ
เยอื กเยน็ ไรซ้ ่งึ ช่องโหว่
ตวั ตนทที่ า� ใหส้ มั ผสั ไดถ้ งึ พลงั อา� นาจอนั เหนอื ชนั้ คอื ปศิ าจตนนนั้
มีการตรึงก�าลังนักรบลิซาร์ดแมนหลายตนไว้รอบๆ เพ่ือท่ีว่าจะ
ไดค้ วบคุมตวั ปศิ าจตนนน้ั ได้
อกี ดา้ นหน่ึง นกั รบชน้ั แนวหนา้ 100 ตนกเ็ ตรยี มพรอ้ มคอยทา่
ในลักษณะลอ้ มห้องโถงเอาไว้เรยี บรอ้ ยแลว้ พวกเขาอยใู่ นสภาพที่พุ่งตวั
ออกไปได้พรอ้ มๆ กนั หากมีค�าส่งั จากผู้นา� เผา่ ...
(แตแ่ บบน้.ี .. ถา้ ลงมอื โดยไม่ระวงั เรอื่ งอาจจบลงโดยที่พวกเรา
ถกู สังหารจนสิน้ กเ็ ป็นได้...)
เมอ่ื มองดปู ศิ าจดงั กลา่ ว ผนู้ า� เผา่ กร็ สู้ กึ เชน่ นนั้ พรอ้ มกบั นกึ ยอมแพ้
ออรา่ ทแี่ ผอ่ อกมาจากปศิ าจตรงหนา้ เขาเหนอื ปกตธิ รรมดาถงึ ปานนนั้ เลย

204

ทีเดยี ว
“ขออภยั ดว้ ย ขณะนท้ี างเรากา� ลงั มเี รอ่ื งวนุ่ วาย จงึ ไมอ่ าจตอ้ นรบั

ขับสู้ใหด้ ีได้ ไม่ทราบว่าท่านมธี รุ ะประการใดกบั สถานที่เชน่ นหี้ รือ?”
ผู้ท่ีแสดงความโกรธเกร้ียวออกมากับค�าพูดของผู้น�าเผ่า คือ

บรรดานักรบลซิ าร์ดแมนที่ยังอ่อนวัย
ไม่จ�าเป็นต้องแสดงความเคารพต่อปิศาจแปลกหน้าไร้หัวนอน

ปลายเท้าแบบนเ้ี สยี หนอ่ ย... พวกเขาคงคดิ เชน่ น้นั
ผนู้ �าเผา่ ร้สู กึ ชอบใจกับความรสู้ ึกแบบนัน้ แต่ขณะเดียวกันเขาก็

คิดด้วยว่าไม่ได้การเสียแล้ว เพราะหากท�าให้ปิศาจตนนี้ไม่พอใจขึ้นมา
พวกเขาอาจถูกสังหารหมู่

เหลา่ นกั รบลซิ ารด์ แมนทอ่ี อ่ นวยั ยงั ขาดซงึ่ ประสบการณอ์ กี มากนกั
พวกเขายังขาดความสามารถในการประเมินวัดพลังของอีกฝ่าย

พวกเขาไม่อาจคาดคะเนความสามารถที่แท้จริงของปิศาจตรง
หน้าได้ เพราะพวกเขาไมไ่ ดม้ ชี วี ิตมานานจนกระทั่งลางสังหรณใ์ นการรับ
ร้ถู งึ อันตรายเตบิ โตแข็งกลา้ ขนึ้ เหมอื นอย่างผ้นู า� เผ่า

ทว่าปิศาจตนนั้นก็เริ่มเอ่ยปากโดยไม่สนใจความในใจของผู้น�า
เผ่าแตอ่ ย่างใด

“‘ช่อื ’ ของข้าคอื โซเอย์ ขา้ เปน็ เพียงผนู้ า� สาร ดังนั้นไมจ่ า� เป็น
ต้องใสใ่ จ”

ปิศาจตนนั้นท�าเพียงอ้างช่ือของตนอย่างสงบเยือกเย็น ไร้ซึ่ง
ความเกร้ยี วกราดผิดกบั การคาดการณ์ของผู้น�าเผา่

สายตานนั้ จอ้ งมองตรงมายงั ผนู้ า� เผา่ ราวกบั วา่ บรรดาลซิ ารด์ แมน
ท่กี า� ลังแสดงความโกรธเกรีย้ วนัน้ ไม่อยใู่ นสายตา

โซเอย์ ปิศาจตนนี้อา้ งชอื่ เช่นนั้น สรปุ แลว้ กค็ อื เขาเป็นเนมด์-
มอนสเตอรท์ มี่ ีความแขง็ แกรง่ เหนือช้ัน

ทั้งยังมีตัวตนท่ีปกครองปิศาจเช่นนี้อยู่อีกด้วย เรื่องดังกล่าว

บทที่ 3 ทตู และการประชมุ 205

ทา� ใหผ้ นู้ �าเผ่าตกอยภู่ ายใตภ้ วงั ค์ราวกับวา่ มเี หง่ือเยน็ ๆ ก�าลังไหลยอ้ ยลง
มาตามแผน่ หลงั ของตน

“ขอเข้าเรือ่ งละ ในคร้งั น้ีนายของขา้ ต้องการจะผกู พนั ธมติ รกับ
พวกเจ้า โดยตัวข้าได้รับมอบหมายให้ท�าหน้าท่ีติดต่อประสานงาน จง
ยินดีเถอะ นายของข้ากล่าวไว้ว่าทนทอดท้ิงให้พวกเจ้าถูกเจ้าพวกออร์ค
ท�าลายล้างไมไ่ ด้ ด้วยเหตุนจี้ งึ ต้องการร่วมเป็นพันธมิตรกับพวกเจา้ ”

ในใจผนู้ า� เผา่ นกึ ระแวงวา่ จะถกู ยดั เยยี ดธรุ ะอะไร แตก่ ารณก์ ลบั
ตรงกนั ขา้ ม เพราะใจความทอ่ี อกจากปากของโซเอย์น้ันเป็นขอ้ เสนอการ
รว่ มเปน็ พันธมิตร

แม้จะใช้วิธีพูดตามอ�าเภอใจเอาฝ่ายเดียวอย่างผู้เหนือชั้นกว่า
ทวา่ เนอ้ื หาที่บอกกลา่ วนน้ั สมควรตอ้ งรับฟงั

ผนู้ า� เผา่ ครนุ่ คดิ ถงึ เปา้ หมายของผเู้ ปน็ นายแหง่ ปศิ าจนามโซเอย์
ตนน้ี

อย่างน้อยที่สุด ผู้เป็นนายที่ว่าก็คงเป็นศัตรูกับพวกออร์คอยู่
กระมัง

“ก่อนที่จะให้ค�าตอบต่อข้อเสนอนั้น ข้าขอถามค�าถามจะได้
หรือไม?่ ”

“ว่ามาส”ิ
แมค้ �าตอบจะสัน้ รวบรัด แต่ก็ท�าให้รู้ไดว้ ่าอีกฝ่ายมใี จคดิ เจรจา
กบั ผนู้ า� เผา่ เมอ่ื สบายใจกบั เรอ่ื งดงั กลา่ วแลว้ ผนู้ า� เผา่ จงึ เรมิ่ ตงั้ คา� ถาม
“เช่นน้ันข้าก็จะขอถาม ที่ว่าเป็นพันธมิตรน้ัน เราจะคิดได้ว่า
ผู้เป็นนายของท่านนั้นมีใจท่ีจะร่วมมือกับพวกเรา เข้าต่อสู้กับเจ้าพวก
ออรค์ ใหร้ ูผ้ ลแพช้ นะเชน่ นั้นร?ึ ”
“อย่างทีไ่ ดแ้ จง้ ไปเมือ่ ครู่นี้ นายข้าไมค่ ดิ ว่าการทอดทิ้งพวกเจ้า
เปน็ เรอื่ งดี และกลา่ ววา่ ถา้ เปน็ ไปไดก้ อ็ ยากจะรว่ มตอ่ สพู้ รอ้ มกบั พวกเจา้ ”
“ขอถามย�้าอีกคร้ัง นายของท่านคิดอย่างไรเก่ียวกับสาเหตุที่

206

ท�าใหพ้ วกออร์คเกิดความเคล่ือนไหวในครัง้ น?้ี ”
โซเอย์เงียบงันไปช่ัวขณะเมื่อได้ยินค�าถามของผู้น�าเผ่า ก่อนจะ

เผยรอยยมิ้ หยนั
“น่ันเป็นค�าถามว่าออร์คลอร์ดมีการปรากฏตัวหรือไม่อย่างไร

สนิ ะ? ถา้ เชน่ น้นั ขา้ จะมอบข้อมูลที่แน่นอนแล้วใหเ้ รื่องหนึ่ง ทา่ นรมิ รุ นุ าย
ของข้าได้รับการร้องขอจากไดรแอดผู้ควบคุมดูแลป่า และสัญญาว่าจะ
ปราบปรามออรค์ ลอร์ดลง จงไตรต่ รองถึงความหมายนนั้ แลว้ พจิ ารณา
ใหด้ ีว่าจะตอบรบั หรอื ปฏิเสธข้อเสนอเรอ่ื งการเปน็ พนั ธมติ ร”

คา� ตอบนั้นมขี อ้ มลู มากกวา่ ท่ผี ู้น�าเผ่าคาดหวังรวมอยู่ด้วย เรอื่ ง
ทว่ี า่ ไดรแอดผคู้ วบคมุ ดแู ลปา่ เขา้ มามสี ว่ นเกย่ี วขอ้ งนน้ั ทา� ใหท้ กุ คนซงึ่ อยู่
ในสถานทนี่ ัน้ พากันตกตะลึง

และชายตรงหน้า กเ็ พง่ิ จะยืนยันออกมาเมือ่ ครูน่ ี้ว่าออรค์ ลอร์ด
ปรากฏตวั ออกมาจริง

หากเป็นตัวตนซึ่งปกครองปศิ าจตนน้ี
หากเปน็ ตวั ตนเชน่ นน้ั ละก็ อาจจะลม้ ออรค์ ลอรด์ ลงไดจ้ รงิ ๆ กไ็ ด้
ไม่ใช่หรอกหรอื ?
ลงมีนามของไดรแอดอันเป็นตัวตนสูงสุดของป่าแห่งน้ีปรากฏ
ออกมาด้วย กค็ วรคิดวา่ เรอื่ งท่ปี ศิ าจตนนี้กล่าวมาเป็นความจริง เพราะ
คงไมม่ เี จา้ บา้ หนา้ ไหนโกหกแบบไมค่ ดิ หนา้ คดิ หลงั จนกระทง่ั ทา� ใหผ้ ดู้ แู ล-
ป่าโกรธเอาอย่างแน่นอน
กล่าวกันว่าไดรแอดนั้นมองดูทุกเหตุการณ์ท่ีเกิดขึ้นได้ผ่านทาง
แมกไมใ้ นมหาพงไพร ไมม่ คี นโงเ่ ขลาหนา้ ไหนทก่ี ลา้ นา� นามของตวั ตนเชน่
น้นั มาแอบอา้ งอยใู่ นมหาพงไพรแหง่ จรู ่าน้ี
ทสี่ า� คญั การเปน็ พนั ธมติ รยอ่ มไมใ่ ชก่ ารตกเปน็ รองอยฝู่ า่ ยเดยี ว
อีกฝา่ ยย่อมปฏบิ ตั กิ บั พวกเขาในฐานะตัวตนทเ่ี ท่าเทยี มเป็นแน่
ขอ้ เสนอนมี้ แี ตต่ อ้ งตอบรับเท่านั้นแล้ว... ผนู้ �าเผ่าคิดเช่นนั้น

บทที่ 3 ทตู และการประชุม 207

ทว่าตอนนน้ั เอง-------
“ท่านผนู้ า� ! ไมจ่ า� เป็นตอ้ งฟังค�าพดู ของเจ้าคนพรรค์น้ีหรอก!”
“ถูกต้องอย่างที่ว่า ลิซาร์ดแมนที่ภาคภูมิในศักด์ิศรี ไม่มีวัน
งอนงอ้ ขอความชว่ ยเหลอื จากพวกไมร่ หู้ วั นอนปลายตนี ทไี่ หนกไ็ มร่ หู้ รอก!”
“ใชแ่ ลว้ อกี ไมช่ า้ ทา่ นกาบลิ เองกจ็ ะกลบั มา ลา� พงั เพยี งพวกเรา
ก็สามารถรับมอื เจา้ หมูพวกน้นั ได้เกนิ พอ!”
“หึ ยงั ไงซะนายของเจา้ อะไรนน่ั กค็ งหวาดกลวั ไอพ้ วกหมจู นคดิ
จะมาหวังพ่ึงพวกเราสิท่า พูดออกมาเสียตรงๆ ก็ได้ว่าช่วยด้วย ไม่น่า
เอน็ ดูเอาเสยี เลย!”
กม็ ลี ซิ ารด์ แมนหลายตนกา้ วเขา้ มาในโถงกวา้ งพลางเอย่ ปากตาม
อ�าเภอใจ
พวกเขาคือผู้ใต้บังคับบัญชาของกาบิลซึ่งผู้น�าเผ่าให้เดินทางไป
ขอความรว่ มมอื จากบรรดากอ็ บลนิ ทวา่ รง้ั อยทู่ นี่ ี่ ไมไ่ ดร้ ว่ มทางไปกบั กาบลิ
สาเหตุก็คือคนเหล่าน้ีอารมณ์ร้อนไม่น่าเหมาะสมกับการเจรจา
ผนู้ �าเผ่าจึงไม่ยอมให้กาบิลพาไปด้วย... แตด่ เู หมอื นวา่ จะกลบั เกิดผลตรง
กันข้ามข้ึนแทนเสยี แล้ว
ผนู้ า� เผ่ารู้สึกอยากจะเดาะล้นิ ขึ้นมา
ตอ่ ใหไ้ มร่ ถู้ งึ ความสามารถทแี่ ทจ้ รงิ ของอกี ฝา่ ยเพยี งไหน แตถ่ งึ
กับกล้าเอาตัวเองเป็นใหญ่ คิดตอบปฏิเสธข้อเสนอเป็นพันธมิตรตาม
อ�าเภอใจเชียวรึ...
เปน็ ความจรงิ วา่ อกี ฝา่ ยเองกม็ จี ดุ ทเี่ ปน็ การเสยี มารยาทตอ่ พวกเขา
ทว่าอีกฝ่ายนั้นเป็นผู้น�าสาร ดังนั้นจึงไม่ถือเป็นเหตุผลให้ผู้ท่ีไม่มีสิทธ์ิ
มีเสยี งอะไรลุกข้นึ มาทา� การเสยี มารยาทได้
แต่ท้ังนี้การเสียมารยาทของอีกฝ่ายเองก็ใช่ว่าจะถือเป็นปัญหา
ใหญ่ไดเ้ ช่นกัน ชายผ้นู ้เี ป็นผนู้ �าสารจากปศิ าจที่แข็งแกร่งถงึ ขนาดกระทง่ั
ไดรแอดกย็ งั ไปรอ้ งขอความชว่ ยเหลอื ดงั นน้ั หากคดิ ถงึ ในแงข่ องระดบั แลว้

208

ตอ่ ใหม้ องจากมมุ ของขมุ กา� ลงั ใหญเ่ ชน่ ลซิ ารด์ แมนอยา่ งพวกเขา อกี ฝา่ ยก็
ถือวา่ อย่ใู นระดบั เดยี วกันหรืออาจเหนือกวา่ ด้วยซ�้า

ในโลกของปศิ าจทผ่ี เู้ ขม้ แขง็ รอดผอู้ อ่ นแอตายนนั้ อา� นาจถอื เปน็
ความถูกต้อง

เชน่ นนั้ แล้ว การทีผ่ ูเ้ หนือช้ันกว่าเปน็ ฝา่ ยเดนิ ทางมาด้วยตวั เอง
ก็จะถือเปน็ การหกั ลา้ งต่อท่าทที เ่ี สียมารยาทได้

แถมแมว้ ่าอกี ฝา่ ยจะเปน็ เพยี งผู้นา� สาร ทว่าก็เป็นมนุษยม์ ารทม่ี ี
พลังอา� นาจเหนอื ช้นั หากไมร่ ะมัดระวงั ไปทา� ใหเ้ ขาเสียอารมณเ์ ขา้ กเ็ ป็น
ไปได้ว่าอาจจะท�าให้เขาโกรธจนกระท่งั ถูกมองวา่ เป็นศัตรู

การต่อสู้กับมนุษย์มารระดับนี้ท้ังท่ีมีศึกตัดสินกับพวกออร์ค
รออย่นู ้ันเป็นการกระทา� ทโี่ ง่เขลาอย่างทสี่ ดุ

พวกเราทา� ใหเ้ ขาโกรธเขา้ แลว้ หรือเปลา่ นะ?
ผนู้ า� เผ่าคดิ เช่นนั้นพลางเหลอื บมองปิศาจทีอ่ ้างตนว่าโซเอย์
ทว่าโซเอย์ยังคงจ้องมองตรงมายังผู้น�าเผ่าโดยไม่เบนสายตา
ไปไหน
ทา่ ทเี ขาบง่ บอกวา่ ไมค่ ดิ จะใสใ่ จบรรดาผทู้ โ่ี หวกเหวกโวยวายอยู่
เลยแมแ้ ตน่ ้อย
ผู้น�าเผ่าจึงค่อยเบาใจ
เขาจะปลอ่ ยใหข้ อ้ เสนอในครง้ั นหี้ ลดุ ลอยไปเพราะคนเพยี งกลมุ่
เดียวทีม่ องไมเ่ ห็นภาพรวมของสถานการณ์ไมไ่ ด้
“เงยี บเสีย!”
ผนู้ �าเผา่ ตวาดใหผ้ ูท้ ีเ่ อะอะหนวกหูสงบปากสงบคา� ลง
พร้อมกนั นัน้ กส็ ง่ สญั ญาณใหก้ ององครกั ษ์ด้วยสายตา
“ข้าคือผู้ตัดสินใจว่าควรท�าอย่างไร พวกเจ้าไม่มีสิทธิ์จะมา
ต่อปากตอ่ คา� จงเขา้ ไปอยูใ่ นคุกเสียคนื หน่ึงแล้วส�านกึ ผดิ เสยี !!”
เพื่อให้จับกุมบรรดาคนหนุ่มผู้ใต้บังคับบัญชาของกาบิล และ

บทท่ี 3 ทูตและการประชมุ 209

ควบคุมตัวนา� ไปเข้าคุก
“ทา่ นผนู้ า� กรุณาคดิ ใหม่ดว้ ยเถอะ!”
“ท่านกาบิลไม่มีวันยอมให้เกิดเรื่องเช่นนี้ขึ้นเป็นอันขาดนะ

ครบั !!”
พวกเขาโหวกเหวกโวยวาย ทว่าตอนน้ไี ม่ใชเ่ วลาจะไปมัวสนใจ
ผ้นู �าเผ่าหนั ไปหาโซเอยอ์ ีกครง้ั แล้วค้อมศีรษะลง
“ขออภัยด้วยท่ีพวกพ้องของเราเสียมารยาท ข้าคิดว่าอยากจะ

ตอบรับเร่อื งพนั ธมติ รในคร้งั นี้ ทว่าขณะนี้ทางเราก�าลังอยู่ระหว่างตดิ กจิ
ไมอ่ าจออกหา่ งจากสถานท่นี ไ้ี ด้ ตามจรงิ แลว้ ข้าอยากจะก�าหนดสถานท่ี
ท่ีไหนสักแห่งและไปพบกับผู้เป็นนายของท่านท่ีน่ัน แต่ขณะน้ีข้าไม่อาจ
ทา� เชน่ นนั้ ไดจ้ รงิ ๆ จงึ จา� ตอ้ งขอใหน้ ายของทา่ นเดนิ ทางมาทน่ี แ่ี ทน ไมท่ ราบ
วา่ จะเป็นปญั หาหรือไม่?”

ผู้นา� เผ่าเอ่ยถามขณะที่เกบ็ ซ่อนความกงั วลไวใ้ นใจ
เขาก�าลังบอกให้ผู้ท่ีมีระดับสูงกว่าตนอย่างเห็นได้ชัดเป็นฝ่าย
เดินทางมา จงึ ไม่ใช่เรือ่ งแปลกอะไรเลยหากวา่ ผนู้ �าสารจะมีโทสะ
ทวา่ ผนู้ า� สารกลบั ไมม่ ที ที า่ วา่ จะใสใ่ จตอ่ ความกงั วลของผนู้ า� เผา่
เลยแมแ้ ตน่ อ้ ย
“ขา้ ขอรบั คา� ขออภยั และนายของขา้ เองกค็ งจะยนิ ดที ไี่ ดร้ บั คา� ตอบ
ทดี่ ี ทางเราเองกต็ อ้ งขอฝากตวั ดว้ ยเชน่ กนั เชน่ นนั้ แลว้ ทางเราจะเตรยี ม-
การให้พร้อมแล้วมาสมทบกับทางนี้ เจ้าค่อยพบกับท่านริมุรุนายของข้า
ในตอนนนั้ แลว้ กัน เม่ือถึงเวลาก็ขอฝากดว้ ย”
ผู้นา� สารตอบรบั ค�าตอบของผู้นา� เผ่าเหมอื นเป็นเรื่องธรรมดา
ทา่ ทนี นั้ บ่งบอกว่าไมค่ ดิ แม้แตน่ ้อยวา่ ผู้น�าเผ่าจะปฏเิ สธ
หรอื ไมอ่ ยา่ งนนั้ ------วนิ าทเี ดยี วกบั ทต่ี อบปฏเิ สธ โชคชะตาของ
ลซิ าร์ดแมนอาจจะสนิ้ สดุ ลงทนั ทีก็เป็นได้กระมงั ? ความคิดเชน่ นน้ั ผดุ ข้นึ
ในสมองของผ้นู า� เผ่าเสยี เฉยๆ

210

(ก็ใชว่ ่าจะเปน็ ไปไม่ได้ เพราะหากไม่มีเรื่องการเป็นพนั ธมติ รน้ี
มาในวนั นี้ โชคตะชาของลิซารด์ แมนเรากอ็ าจต้องสน้ิ สุดลงจริงๆ...)

ปศิ าจผอู้ า้ งนามวา่ โซเอยน์ เี้ อย่ ถงึ การปรากฏตวั ของออรค์ ลอรด์
อยา่ งชัดเจน

สรุปแล้วก็คือสถานการณ์ท่ีเลวร้ายท่ีสุดในบรรดาที่ผู้น�าเผ่า
คาดคะเนเอาไวก้ า� ลงั เกดิ ขน้ึ อยนู่ น่ั เอง และในใจของผนู้ า� เผา่ กพ็ อจะคลาย
กังวลเพราะเร่ิมมองเห็นแสงสว่างที่จะสามารถตอบโต้สถานการณ์อัน
เลวรา้ ยทีส่ ดุ น้นั ไดม้ าปรากฏ

“ทางเราคงจะเดนิ ทางมาสมทบได้ใน 7 วันให้หลัง ระหว่างนนั้
ขอให้เจา้ อย่าผลีผลามนา� ทัพออกไปจู่โจมกอ่ นหน้าเป็นอันขาด แลว้ กจ็ ง
ระวงั ด้านหลังใหเ้ พียงพอดว้ ย”

“อมื เขา้ ใจแลว้ ถ้าเช่นนั้นขา้ จะเฝ้าคอยวนั ทจี่ ะไดพ้ บกับนาย
ของท่าน”

เมอื่ ผนู้ า� เผ่าพยกั หนา้ ตอบ ปศิ าจตนนัน้ กห็ ายลบั ไปจากท่ีน่นั
หายไปโดยไร้เสยี ง ราวกับถูกเงาดดู กลืนเข้าไป
7 วัน-------
ถา้ เพียงเทา่ นั้นกค็ งพอท�าอะไรไดบ้ า้ ง
พวกเขาเพียงแค่สงบเสง่ียมอยู่ในฐานป้องกันอย่าให้พวกออร์ค
แขง็ แกรง่ ยง่ิ ขึน้ กวา่ น้ี แล้วเฝ้ารอกา� ลงั เสรมิ ก็เพยี งพอ
แม้ไม่รู้ว่าจะมีก�าลังเสริมขนาดไหน แต่อย่างน้อยๆ ล�าพังแค่
ปศิ าจนามโซเอยต์ นนน้ั ตนเดยี วกค็ งจะชว่ ยเหลอื ไดม้ ากแลว้ และถา้ ผเู้ ปน็ นาย
ทวี่ า่ นน่ั จะชว่ ยเปน็ คมู่ อื กบั ออรค์ ลอรด์ ใหล้ ะก็ พวกเขาเหลา่ ลซิ ารด์ แมนกแ็ ค่
ช่วยสนบั สนนุ ให้สุดก�าลังเทา่ นั้น
การรักษาก�าลังรบไว้แล้วเฝ้ารอก�าลังสนับสนุนจะท�าให้พวกเขา
มโี อกาสรอดชวี ติ มากกวา่ การเดมิ พนั กบั ความเปน็ ไปไดเ้ พยี งเศษเสย้ี วแลว้
ออกไปตอ่ สตู้ ัดสนิ โดยเตรยี มใจวา่ จะตอ้ งตายกันไปขา้ ง

บทท่ี 3 ทตู และการประชมุ 211

เม่ือเตรียมตวั เตรยี มใจไดแ้ ลว้ ผู้น�าเผ่าก็ประกาศต่อทุกคน
“ปดิ ป้อมปราการ! รกั ษาก�าลงั รบไว้จนกวา่ กา� ลังเสริมจะมา!!”
“““ครับ!!”””
เชน่ นเ้ี อง เหลา่ ลซิ ารด์ แมนจงึ พากนั หลบซอ่ นมดุ ตวั อยา่ งเงยี บงนั
อยลู่ กึ เขา้ ไปภายในเขาวงกตตามธรรมชาติ เพอ่ื เฝา้ รอศกึ ตดั สนิ ทจี่ ะมาถงึ

●

กาบิลลืมตาต่ืน
เขาต้องใชเ้ วลาอยคู่ รู่หน่งึ ในการจะนกึ ให้ออกวา่ เกดิ อะไรขน้ึ
และแล้วเขาก็ลกุ พรวดข้นึ มาด้วยความข่นุ เคือง
“ฟื้นแลว้ หรือครบั ท่าน!?”
เมอ่ื รสู้ ึกตวั ว่ากาบลิ ตน่ื ขึน้ แลว้ บรรดาลซิ ารด์ แมนซ่งึ เป็นผู้ใต-้
บังคับบัญชาจงึ ส่งเสียงเรียก
“ท�าใหพ้ วกเจา้ ต้องเป็นห่วงเขา้ แล้วสนิ ะ ดทู า่ วา่ ขา้ จะติดกบั ดัก
เขา้ เสียแล้ว...”
“กบั ดัก งนั้ หรอื ครบั ?”
“อมื เจ้าพวกฉลาดแกมโกง ใชว้ ธิ ที แ่ี ยบยลนกั ....”
“หมายความวา่ อย่างไรหรือครับ?”
“เรื่องง่ายๆ เจ้าคนท่ีล้มข้าน่ันละ จะต้องเป็นนายผู้ปกครอง
หมู่บ้านนน้ั ตวั จรงิ ไมผ่ ดิ แน”่
“อะไรนะครับ!?”
“อย่างนน้ี เ่ี อง กจ็ ริงอยู.่ ..”
“หากคดิ เช่นนัน้ ขอ้ สงสัยกจ็ ะหมดไปนะครบั ”
เหล่าผใู้ ตบ้ ังคบั บญั ชาของกาบลิ พากันแสดงความเหน็ ด้วย
“เจา้ นน่ั ใหล้ กู นอ้ งแสรง้ ทา� ตวั เปน็ นายเพอื่ หลอกลวงขา้ จากนน้ั

212

ตัวมนั ก็แสร้งแสดงเปน็ ข้ีขา้ ปลายแถว แล้วออกมาส้กู บั ขา้ ด้วยตวั เอง!”
“สกปรกยิ่งนัก!! ใช้วิธีสกปรกหลอกล่อให้ท่านกาบิลประมาท

สนิ ะครับ”
“ไม่นึกเลยว่าระดับเผ่ากาโร่จะให้ความร่วมมือกับคนขี้ขลาด

พรรคน์ ้นั ... ถึงจะถกู เรยี กวา่ ผูป้ กครองแหง่ ทงุ่ หญ้า แต่ท้ายท่ีสุดกเ็ ป็นแค่
สัตว์เดรจั ฉาน”

“วิธีการช่างสกปรกสมเป็นคนข้ีขลาด แปลว่าพวกมันไม่มีค่า
พอท่ีนักรบเช่นทา่ นกาบลิ จะต้องลงไปเปน็ คู่มอื ดว้ ยสนิ ะครับ”

“ใหต้ ายเถอะ อนั ทจี่ รงิ มนั ผดิ ตง้ั แตท่ ขี่ า้ คดิ จะเปน็ คมู่ อื ใหพ้ วกมนั
อยา่ งตรงไปตรงมาแล้วด้วยซา�้ !”

“ยะ อยา่ งนี้นเี่ อง... เป็นเชน่ นนั้ หรอกหรอื ครบั ถ้าไม่ใช่เช่นนั้น
ท่านกาบลิ ยอ่ มไม่มีวันพา่ ยแพ้อยแู่ ล้วนี่นะครบั ”

“เป็นอยา่ งน้ันหรอกหรอื ครบั ! หนอ็ ย ไอ้สตั วช์ ัน้ ต่�ากาโร่ กบั
ไพร่ฮอ็ บกอ็ บลิน! กะอแี ค่ววิ ฒั นาการเปน็ ฮอ็ บก็อบลินไดโ้ ดยบงั เอิญดนั
ท�าเป็นย่ามใจ ถ้ามันคิดว่าพวกมันเทียบชั้นกับพวกเราเหล่าลิซาร์ดแมน
ได้ละก็ เราไปจัดการใหส้ มองทีไ่ ดใ้ จนั่นเย็นลงเสียดีกวา่ !!”

กาบลิ เองกพ็ ยักหนา้ ใหก้ ับปฏกิ ิริยาเหล่านัน้
เพราะถา้ ไมค่ ดิ เชน่ นนั้ กาบลิ กไ็ มค่ ดิ วา่ จะมเี หตผุ ลอน่ื ใดทที่ า� ให้
เขาพา่ ยแพ้ได้
(ท้ังท่ีเคยคิดไว้ว่าเผ่ากาโร่เป็นเผ่าพันธุ์ระดับสูงที่ภาคภูมิใจใน
ตัวเอง แต่ไมน่ ึกเลยว่าจะมาใหค้ วามร่วมมือกับผทู้ ท่ี า� การตา�่ ช้าเชน่ น้ี)
คิดแล้วกาบลิ ก็ผิดหวงั กบั เผา่ กาโร่
“ไอ้พวกที่ใช้วิธีสกปรกพรรค์น้ันน่ะ ไม่มีค่าเพียงพอท่ีจะดึงมา
เป็นพวกหรอก!”
ดังน้ันเขาจึงปล่อยความนึกคิดให้ด�าเนินไปตามท่ีความเกรี้ยว-
กราดน�าพา

บทที่ 3 ทูตและการประชุม 213

“หากคิดไดเ้ ชน่ นน้ั แล้วเรากค็ วรจะไปกนั เสียดกี วา่ นะ”
“ถกู ต้องแลว้ ครับ”
“ถูกแลว้ ถกู แลว้ ”
บรรดาผู้ใต้บังคับบัญชาก็เห็นพ้องกับค�าพูดของกาบิลอย่าง
ง่ายดาย
และแล้วพวกกาบลิ กพ็ ากันหวั เราะเสียงลั่น
เร่อื งท่ีกาบิลพ่ายแพ้นนั้ กลายเปน็ เรอ่ื งทีไ่ มเ่ คยเกดิ ขน้ึ เสยี แล้ว
สา� หรับพวกเขา
“ว่าแต.่ .. ตามทขี่ า้ คิดนัน้ ข้าวา่ มนั แปลกนะครับทีท่ ่านกาบิลยงั
คงเปน็ หัวหน้านกั รบอยรู่ า�่ ไปเชน่ น.้ี ..”
“ว่าไงนะ?”
กาบิลหนั ไปจอ้ งผู้ทกี่ ล่าวประโยคเมื่อครู่เขมง็ อยา่ งไมพ่ อใจ
“เปล่าครับ คือข้าไม่ได้คิดว่าท่านไม่เหมาะสมจะเป็นหัวหน้า
นกั รบ แตก่ ลบั กนั เลยครบั ! ขา้ คดิ วา่ มนั นา่ เสยี ดายทที่ า่ นกาบลิ จะตอ้ งอยู่
ภายใต้คา� ส่งั ของผนู้ �าเผา่ ท่ีแก่เฒ่าหนงั เหี่ยวแบบนนั้ ไปเร่ือยๆ น่ะครับ...”
คา� พดู ของผใู้ ตบ้ งั คบั บญั ชาทล่ี นลานเอย่ แกต้ วั เรยี กรอ้ งความสนใจ
ของกาบิลในครง้ั น้ี
“ว่าต่อสิ”
เมื่อไดร้ บั การอภยั จากกาบิล ผู้ใต้บงั คับบญั ชาคนหนึง่ ก็เอ่ยตอ่
ดว้ ยทา่ ทางโล่งอก
“ครบั คอื ขา้ คดิ วา่ มนั ถงึ เวลาทค่ี วรจะใหต้ าเฒา่ นน่ั ปลดระวาง แลว้
ใหท้ ่านกาบลิ ข้นึ เป็นผูน้ �าเผา่ ลิซารด์ แมนคนใหม่ได้แลว้ น่ะครบั หากเป็น
เชน่ นนั้ แลว้ เจา้ พวกออรค์ กย็ อ่ มตอ้ งไมก่ ลา้ ดแู คลนพวกเราอยา่ งแนน่ อน
ครับ”
ฝ่ายผ้ใู ตบ้ งั คบั บญั ชาคนอนื่ ๆ กเ็ ริ่มเหน็ พอ้ งกับค�าพดู นนั้
“จรงิ อยา่ งทีก่ ล่าว! หากเราแสดงความแขง็ แกรง่ ของทา่ นกาบลิ

214

ใหเ้ หน็ โดยการกวาดลา้ งพวกตาแกห่ วั แขง็ ไปเสยี ใหห้ มด แลว้ เปดิ ศักราช
ใหมแ่ ห่งลิซาร์ดแมนได้ ก็ไม่มีอะไรน่ายนิ ดีไปกวา่ นีอ้ ีกแล้ว”

“นนั่ สินะครับ ถึงเวลาท่คี วรจะให้สายลมระลอกใหม่พดั ผ่านมา
ไดแ้ ล้วนะครับ!”

บรรดาผูใ้ ต้บังคับบญั ชาเลือดร้อนของกาบลิ พากันร้องตะโกน
ส่วนตวั กาบลิ เองก็พยกั หน้ารับ
ในท่ีสุดเวลานี้ก็มาถึงแล้วรึ... นั่นคือความคิดเห็นจากใจจริง
ของกาบลิ
“พวกเจา้ เองกค็ ดิ เชน่ นน้ั หรอื อนั ทจ่ี รงิ ตวั ขา้ เองกค็ ดิ อยเู่ หมอื นกนั
ว่าสมควรแก่เวลาท่ีควรจะเคล่ือนไหวแล้ว พวกเจา้ จะร่วมต่อสูไ้ ปดว้ ยกนั
กับขา้ หรอื ไม่?”
กาบลิ เอย่ พลางมองดผู ทู้ อี่ ยรู่ อบกายตน และสายตาอนั เรา่ รอ้ น
ที่ตอบกลบั มาก็ทา� ใหเ้ ขาพอใจ
แววตาของพวกเขาทอประกายอย่างเดยี วกัน นน่ั คอื วาดฝนั ถึง
ศักราชใหมข่ องลิซาร์ดแมน
พวกเขาคดิ วา่ พวกตนจะไดอ้ า� นาจอนั ยงิ่ ใหญม่ าไวใ้ นมอื และขน้ึ
ไปยืนอยู่บนต�าแหน่งท่ีจะเป็นศูนย์กลางของพวกพ้องโดยไม่นึกสงสัย
แม้แต่น้อย...
และแลว้ คนหน่งึ ก็เอย่ ปากข้ึนวา่
“ทา่ นจะกรณุ า ยนื ขน้ึ ในฐานะตวั แทนของพวกเราไดไ้ หมครบั ?”
คา� พูดนัน้ กลายเป็นจุดเริม่
กาบิลพยกั หน้าช้าๆ แล้วประกาศด้วยเสยี งเป่ียมพลัง
“ยุคสมยั ด�าเนนิ มาถึงเสยี แล้วหรือนี่... ย่อมได้ เราจะลกุ ขน้ึ ยนื
ไปด้วยกนั !!”
เมื่อได้ฟังค�าประกาศของกาบิล บรรดาลิซาร์ดแมนในบริเวณ
รอบๆ กพ็ ากนั โหร่ ้องยนิ ดีเสยี งกึกกอ้ ง

บทท่ี 3 ทตู และการประชมุ 215

เหลา่ ผู้โง่เขลา พากนั ก้าวขึน้ สเู่ วทดี ้วยประการฉะน้ี
และม่านแหง่ ความสับสนอลม่าน กถ็ กู เบกิ ออก

216



เมื่อหัวหน้าเผ่าลิซาร์ดแมนได้ฟังสถานการณ์ในสนามรบเขาก็
พยกั หนา้ หนึง่ คร้งั

นบั จากวันท่ีเขาได้พบกับโซเอย์เวลาก็ล่วงเลยมาแลว้ 4 วัน
แมจ้ ะเหลอื อกี 3 วนั กวา่ จะถงึ วนั ทนี่ ดั หมายไวก้ จ็ รงิ แตใ่ นตอนนี้
ดูเหมือนว่าอีกฝ่ายจะมาถึงที่หมายโดยไม่ได้รับความเสียหายร้ายแรง
ไดภ้ ายในวนั พรงุ่ นี้
การโจมตีของพวกออรค์ นัน้ ทวคี วามรนุ แรงอยา่ งถงึ ท่ีสดุ
พวกเขาจึงอาศัยจ�านวนท�าให้เส้นทางที่ยังพอจะเรียกได้ว่าเป็น
ทางผา่ นอยถู่ กู ถมดว้ ยตวั ของออรค์ เอง แตไ่ มว่ า่ จะเปน็ วงกตตามธรรมชาติ
แบบไหน การใหก้ องทพั ออรค์ ทม่ี จี า� นวนมหาศาลมาอดุ ทางนน้ั กเ็ ปน็ เรอ่ื ง
ที่ไรค้ วามหมาย
การวางกับดักไว้ในเส้นทางที่เจาะจงเอาไว้และลดจ�านวนออร์ค
ไปทลี ะนอ้ ยๆ นน้ั นบั ว่าเป็นเรอ่ื งท่ีเตม็ กลนื แล้ว
ทวา่ พวกเขาไมไ่ ดส้ ง่ คนออกไปตายแมแ้ ตค่ นเดยี ว พวกเขาเนน้
ตงั้ รบั โดยพยายามที่จะท�าให้ไม่ตอ้ งเสยี สละใครไป ซงึ่ ผลท่ีออกมาก็เป็น
ไปได้ด้วยดี
นน่ั จงึ ทา� ใหข้ วญั กา� ลงั ใจของเหลา่ ลซิ ารด์ แมนซง่ึ รเู้ กยี่ วกบั วงกต
นเ้ี ปน็ อย่างดเี พ่มิ ขน้ึ เรอ่ื ยๆ
และเพราะเส้นทางในวงกตมีความหลากหลาย ท้ังเส้นทาง
สา� หรับหลบหนีและเสน้ ทางเช่อื มตอ่ ฉกุ เฉินตา่ งจงึ ยงั คงปลอดภยั ขณะที่
หน่วยรบซึ่งคอยรับการโจมตีจากพวกออร์คถูกสับเปลี่ยนกลับมาพัก ก็
ปรบั จา� นวนครั้งในการปะทะในครัง้ เดยี วให้นอ้ ยท่ีสดุ ได้ดว้ ย
หวั หน้าเผา่ นนั้ มีพรสวรรค์ในการบัญชาการที่หาตัวจบั ได้ยาก
ทว่า หวั หนา้ เผ่ากลบั ไม่ได้ท�าตัวถือดแี ต่อย่างใด

218

เพราะทุกคนต่างมีความหวังวา่ กองกา� ลังเสรมิ จะมาถงึ พวกเขา
จงึ เขา้ ใจถึงการทตี่ อ้ งคอยควบคุมสถานการณ์ไว้อยบู่ ้างเหมอื นกนั

ผู้ที่ได้เคยต่อสู้กับพวกออร์คจริงน้ันต่างก็ตะลึงในพลังการต่อสู้
ท่ีพวกออรค์ มี

เป็นความแข็งแกรง่ ที่ตา่ งกบั ออร์คในยามปกตอิ ย่างเทียบไม่ตดิ
นนั่ เปน็ ทช่ี ดั เจนแลว้ วา่ ความแขง็ แกรง่ นนั้ เปน็ ผลมาจากสกลิ ของ
ออร์คลอร์ด หากคิดเปิดศึกตัดสินกันละก็ป่านนี้เหล่าลิซาร์ดแมนคงได้
พ่ายแพร้ าบคาบไปแลว้ อย่างแน่นอน
แต่เน่ืองจากว่าพวกเขาใช้วิธีต้ังรับไว้อย่างเต็มท่ี จึงท�าได้เพียง
แคไ่ มต่ ้องเสยี สละใครไปเท่านนั้
ในตอนนี้ ขา่ ยปอ้ งกนั ของหนว่ ยรบระดบั หวั กะทขิ องลซิ ารด์ แมน
ยงั คงไมถ่ กู ทะลวง ทวา่ พวกเขาไม่สามารถประมาทกับจา� นวนของศตั รทู ี่
อยู่เบื้องหน้าได้ พวกเขาจะต้องหลีกเล่ียงการท�าให้พลังของศัตรูเพ่ิมสูง
ข้ึนไปอีกใหไ้ ด้
นจี่ งึ เปน็ สถานการณท์ ที่ กุ คนลว้ นตอ้ งยอมรบั การตดั สนิ ใจทถ่ี กู ตอ้ ง
ของหวั หน้าเผ่า
เหล่านักรบท้ังหลายต่างได้รับค�าส่ังเด็ดขาดให้สับเปลี่ยนก�าลัง
ทนั ทที บ่ี าดเจบ็ เพราะหากวา่ ไดร้ บั บาดเจบ็ จนตายในระหวา่ งการรบขน้ึ มา
ศพของพวกเขาจะถูกเหล่าออร์คกินและท�าให้พวกมันแข็งแกร่งขึ้นแทน
นนั่ เอง
ต้องระมัดระวังและเคลื่อนไหวด้วยความแน่นอน ทุกคนต่าง
ตระหนักดวี า่ พวกเขาจะตอ้ งรักษาแนวปอ้ งกนั ไว้จนถงึ ท้ายท่ีสุดใหไ้ ด้
ซึง่ นนั่ หมายถงึ ระยะเวลาที่เหลืออีก 3 วนั
เม่ือกองก�าลังเสริมมาถึงเมื่อไร พวกเขาก็จะพลิกเป็นฝ่าย
ตอบโตไ้ ด้
แลว้ คราวนพี้ วกเขากจ็ ะใชป้ ระโยชนจ์ ากภมู ปิ ระเทศทา� ลายพวก

บทท่ี 4 ฟนั เฟอื งท่หี ลดุ การควบคมุ 219

ออรค์ เรียงตวั ไดด้ ้วยกระมัง
อยา่ งนอ้ ยๆ ผทู้ แี่ บง่ ไวเ้ พอื่ ปอ้ งกนั จดุ สา� คญั กจ็ ะกลบั เขา้ มาเปน็

ฝ่ายโจมตีได้ด้วย หากเป็นเช่นนั้นแล้วพวกเขาก็พอจะเช่ือว่าสภาพการ
ต่อส้ทู ี่ดรู าวกับไม่มวี ันจบน้ีจะคอ่ ยๆ เปล่ียนไปในทางที่ดีขนึ้ มาไดอ้ ยู่

เมือ่ ในหัวมองเหน็ ภาพแห่งความหวังเช่นน้ันแลว้ หัวหนา้ เผา่ ก็
รสู้ กึ เบาใจลงเลก็ นอ้ ย

และในตอนน้ันเอง
รายงานเกย่ี วกบั การกลบั มากาบลิ ทม่ี าถงึ หวั หนา้ เผา่ กไ็ ดน้ า� พา
บางส่งิ บางอยา่ งมา...

●

ในใจของกาบลิ เต็มไปดว้ ยความโกรธแคน้
(อะไรกันนี่!? ท�าไมลิซาร์ดแมนผู้เปี่ยมด้วยศักด์ิศรีจึงต้องมา
หลบเจ้าพวกหมนู น่ั อยูใ่ นรงั เย่ยี งคนขข้ี ลาดเชน่ นี้...)
เขาโกรธจึงถงึ ขนั้ ลืมความเปน็ ตัวของตวั เองไป
(ทวา่ ไมเ่ ปน็ ไรแลว้ ละ ขา้ นอ้ ยไดก้ ลบั มาแลว้ เพยี งเทา่ นท้ี กุ คน
กจ็ ะตอ่ ส้อู ยา่ งมีศักดศ์ิ รเี ยย่ี งลิซาร์ดแมนท่ีแทจ้ ริงได้แล้วยงั ไงเลา่ )
ขณะทคี่ ิดแบบน้ัน กาบิลก็รบี ตรงเข้าไปพบหัวหนา้ เผา่ ทันที
“ตอ้ งขอบใจเจา้ มาก กาบลิ การขอความรว่ มมอื จากพวกกอ็ บลนิ
เปน็ ไปได้ด้วยดสี นิ ะ?”
“ครับ! ไดม้ าแค่ประมาณ 7,000 ตน แต่ทกุ ตนได้ตกลงและ
พร้อมช่วยเหลือเรยี บร้อยแล้วครบั ”
“งัน้ รึ แบบนแี้ ล้วหากมันช่วยให้เราทา� อะไรขน้ึ มาได้บา้ งก็ด”ี
“ถา้ เช่นน้นั ให้ขา้ จัดทัพออกรบเดยี๋ วนเ้ี ลยนะครับ!?”
หลงั รายงานหัวหนา้ เผา่ เสร็จ กาบลิ ก็เรง่ เรา้ เขา

220

เมอ่ื กาบลิ กลับมาเช่นนแ้ี ลว้ พวกเขาก็จะไมป่ ลอ่ ยให้พวกออร์ค
ท�าอะไรตามใจชอบได้อีก เขาคิดว่าหัวหน้าเผ่าเองก็คงจะรอเขาเพ่ือการ
นน้ั เช่นกัน

ทง้ั ทเ่ี ปน็ แบบนน้ั คา� ตอบของหวั หนา้ เผา่ กลบั ผดิ ไปจากทกี่ าบลิ
คาดไว้

“หมื ? ไม่ละ ข้าจะยังไม่สง่ ทพั ออกไป ในชว่ งท่ีเจา้ ไม่อย่ขู ้าได้
รับข้อเสนอขอร่วมเป็นพันธมิตรมาแล้ว ซ่ึงพันธมิตรท่ีว่ามีก�าหนดจะ
เดินทางมาถึงทีน่ ี่ในอีก 3 วันข้างหน้า เม่อื พวกเขามารวมทัพกับพวกเรา
แลว้ พวกเราจะทา� สนธสิ ญั ญาพรอ้ มประชมุ วางแผนการรบ แลว้ หลงั จาก
นน้ั พวกเราจะเปิดฉากบุกโจมตเี ต็มรปู แบบในทันท”ี

หัวหน้าเผ่าได้พูดสิ่งที่อยู่นอกเหนือความคิดของกาบิลออกมา
ท�าให้กาบิลประหลาดใจจนแทบต้ังตัวไม่ตดิ

(วา่ ยงั ไงนะ? นห่ี วั หนา้ เผา่ ไมไ่ ดก้ า� ลงั รอขา้ นอ้ ยอยหู่ รอกหรอื !?)
ความไมพ่ อใจในเรื่องทวี่ ่านั้น ทา� ใหก้ าบิลรูส้ ึกอดึ อดั ขนึ้ มา
แค่เผชิญกับเจ้าพวกหมูกลับต้องไปขอความช่วยเหลือจากใคร
หน้าไหนก็ไมร่ ู้ น่ันไมใ่ ช่เรื่องทก่ี าบลิ จะยอมรับได้
“ท่านหัวหน้าเผ่า หากส่งข้าน้อยออกไปแล้ว การเอาชนะเจ้า
พวกหมเู หลา่ นน้ั กเ็ ปน็ เพยี งเรอื่ งงา่ ยดาย ไดโ้ ปรดอนญุ าตใหข้ า้ นอ้ ยออกรบ
ด้วยเถิดครบั !”
กาบลิ ร้องขอคา� อนญุ าตใหอ้ อกรบดว้ ยความโกรธเคอื ง
ทวา่ คา� ตอบของหวั หน้าเผ่ากลับเตม็ ไปด้วยความเยน็ ชา
“ไม่ได้ เร่อื งทงั้ หมดพวกเราจะด�าเนนิ การในอีก 3 วันให้หลงั
เจา้ เองก็คงเหน่ือยมากแล้ว วนั นี้เจ้าจงไปพักผอ่ นเถดิ ”
หวั หนา้ เผา่ ไมแ่ มแ้ ตจ่ ะคดิ พจิ ารณาคา� ขอรอ้ งของกาบลิ เลยแมแ้ ต่
นดิ เดียว
กาบิลโกรธเสียใจ ภายในหัวของเขาเตม็ ไปดว้ ยสีขาวโพลน

บทที่ 4 ฟันเฟืองทีห่ ลดุ การควบคมุ 221

การทเ่ี ขาถกู ละเลยเพราะใหค้ วามสา� คญั กบั กา� ลงั เสรมิ มากกวา่ นน้ั
เป็นส่ิงที่กาบิลยอมรับไมไ่ ดอ้ ย่างถงึ ทส่ี ดุ

“ทา่ นหวั หน้าเผ่า------- ไมส่ ิ ท่านพอ่ ! ต้ังสตใิ หด้ ีกอ่ นสิ ดูทา่
วา่ ทา่ นจะไมไ่ ดต้ ระหนกั บา้ งเลยสนิ ะวา่ ในความเปน็ จรงิ ตวั ทา่ นชราขนึ้ มาก
เพียงใด”

“ว่ายังไงนะ?”
“ท่านกาบิล ท่านหมายความว่ายงั ไงกัน!?”
หัวหน้าเผ่ามองกาบิลด้วยความแคลงใจ หัวหน้าองครักษ์ที่
ประจ�าที่อยูข่ ้างๆ เองก็เอ่ยถามกาบิล
กาบลิ จ้องท้ังสองตอบดว้ ยความเวทนา
ใจของเขาสงบลงอยา่ งน่าประหลาด
ทผี่ า่ นมากาบลิ มองเขาในฐานะพอ่ และหัวหนา้ เขาจึงได้อดทน
มาโดยตลอด
จรงิ อยวู่ า่ หวั หนา้ เผา่ มดี า้ นทค่ี วรแกก่ ารเคารพอยมู่ าก และความ
สามารถในการเปน็ ผ้นู า� ของหัวหนา้ เผา่ กค็ วรค่าแก่การสรรเสริญ
แน่นอนว่ากาบิลไม่ได้เกลียดชังหัวหน้าเผ่าผู้เป็นพ่อของตนแต่
อย่างใด
กลบั กนั เขาอยากได้รบั การยอมรับจากพอ่ ผ้เู ปน็ ตัวตนอนั ยง่ิ -
ใหญเ่ สยี มากกวา่
-------การทตี่ นไมไ่ ดร้ บั การยอมรบั เปน็ เรอ่ื งทไ่ี มอ่ าจยอมได้ ถา้
เช่นนั้น กาบิลผู้น้ีจะยืนอยู่จุดท่ีสูงกว่าและแสดงพลังของตนให้ประจักษ์
เอง เพราะหากท�าเช่นน้ันแล้ว แม้แต่หัวหน้าเผ่าผู้เป็นพ่อก็มีแต่จะต้อง
ยอมรับตน
ถา้ ให้พดู เปน็ คา� พดู กค็ งอธบิ ายได้อย่างน้ัน
ทวา่ เพราะกาบลิ เปน็ คนหยง่ิ ในศกั ดศิ์ รมี าก จงึ ทา� ใหเ้ ขาไมย่ อมรบั
ความรสู้ กึ ทีแ่ ท้จรงิ ของตน

222

กาบลิ พยกั หน้าสง่ สญั ญาณใหล้ ูกนอ้ งของตน
“ทา่ นพอ่ ยคุ ของทา่ นไดส้ ้ินสดุ ลงแลว้ นบั แต่วนั นไี้ ป ขา้ น้อย
จะเปน็ หัวหน้าคนใหม่ของเผ่าลิซาร์ดแมนเอง!”
กาบลิ ประกาศชัดกอ้ งไปทั่วห้องโถง
และคา� ประกาศนน้ั กเ็ ปน็ สญั ญาณใหบ้ รรดากอ็ บลนิ กรเู ขา้ มาใน
ห้องโถงพร้อมกับเสยี งเซง็ แซ่
จากนนั้ พวกเขากย็ กหอกหนิ ขน้ึ ตงั้ ทา่ ลอ้ มหวั หนา้ เผา่ กบั หนว่ ย
องครักษไ์ ว้
ทหารลซิ ารด์ แมนชนั้ หวั กะททิ เี่ ปน็ ลกู นอ้ งของกาบลิ เองกย็ นื ปดิ
ลอ้ มทางผา่ นเข้าออกไวโ้ ดยไมป่ ระมาท
“กาบลิ นเ่ี จา้ คิดจะทา� อะไรน่ะ!?”
หัวหน้าเผ่าร้องถามเสียงสูงเน่ืองจากยังคงจับต้นชนปลาย
สถานการณ์ท่เี กิดข้นึ ไมไ่ ด้
น่นั เป็นภาพท่ีหาดไู ดย้ ากยิง่
และเมอื่ เห็นดงั น้ัน ความร้สู กึ มีอา� นาจเหนอื กวา่ ของกาบิลก็ยิ่ง
ลกุ โชนขน้ึ
“ทา่ นพอ่ ขา้ ตอ้ งขอบคณุ ทที่ า่ นอตุ สา่ หเ์ หนอื่ ยยากเพอื่ พวกเรา
มาจนถึงบัดนี้ ต่อจากน้ีไปข้าน้อยจะจัดการให้เอง เชิญท่านใช้ชีวิตหลัง
เกษยี ณนีใ้ ห้สบายเถิด”
กาบิลออกค�าสั่งแก่ลูกน้องให้ปลดอาวุธยุทธภัณฑ์ของหน่วย
องครักษ์กับหวั หน้าเผ่าออก
“จงตอบมาเสยี กาบลิ ! ขา้ ถามวา่ สงิ่ ทเี่ จา้ ทา� นม้ี นั หมายความวา่
อย่างไรกัน”
“ท่านพ่อ กลยุทธต์ ่อสูก้ ับพวกออร์คโดยใชป้ ระโยชนจ์ ากวงกต
ตามธรรมชาติอาจเปน็ กลยุทธท์ ี่ดกี ็จริง ทวา่ เสน้ ทางที่มีหลากหลายนน้ั
จะทา� ให้นักรบของเราอยกู่ ระจดั กระจายกันเกนิ ไป ทา� ให้ไมส่ ามารถรวม

บทที่ 4 ฟนั เฟืองทห่ี ลุดการควบคุม 223

ก�าลังเพ่อื โจมตสี วนกลับไดไ้ มใ่ ช่รึ หากเป็นแบบน้นั สถานการณ์ก็มีแตจ่ ะ
แยล่ ง”

“พูดจาอะไรโงเ่ ง่า... นั่นกเ็ พอื่ รอการประชุมในอกี 3 วันให้หลงั
แลว้ ค่อยเปลี่ยนเป็นฝ่ายบกุ ------”

“อ่อนแอย่ิงนัก!! ลิซาร์ดแมนคือผู้แข็งแกร่ง ความแข็งแกร่งที่
แทจ้ รงิ นนั้ จะสา� แดงออกมาไดใ้ นพน้ื ทช่ี ายเลน พนื้ ดนิ ทเ่ี ปน็ โคลนคอื อาวธุ
จากธรรมชาตทิ จ่ี ะทา� ใหพ้ วกเราเคลอื่ นไหวไดจ้ นถงึ ขดี สดุ ขณะทท่ี า� ใหก้ าร
เคลื่อนไหวของศัตรูท่ือลง พวกเราคือเจ้าดินแดนชายเลน จะให้มัวแต่
มุดหัวหลบซอ่ นอยเู่ ช่นนีไ้ ด้อยา่ งไรกัน!!”

หลังสิน้ คา� พดู กาบิลก็หยบิ อาวธุ ของหวั หนา้ เผา่ -------“หอก”
ซง่ึ เปน็ ดงั่ สญั ลกั ษณ์ของหวั หนา้ เผ่าลซิ าร์ดแมน

เมจิกเวพอน (ศาสตราเวท) : วอรเ์ ทก็ ซ์สเปียร์ (หอกวังวน)
น่ันเป็นหอกเวทที่ครอบครองโดยนักรบลิซาร์ดแมนที่แข็งแกร่ง
ท่ีสดุ ซึง่ เหมาะสมแลว้ ท่ีตนจะเป็นผู้ครองครอง กาบลิ คิดเชน่ นน้ั
กาบลิ สมั ผสั ไดถ้ งึ พลงั อนั รนุ แรงจากหอกทไ่ี หลเขา้ มาในรา่ งกาย
น่ันคงเป็นหลักฐานว่าหอกน้ันได้ยอมรับกาบิลในฐานะนายของตนแล้ว
อยา่ งแนน่ อน
กาบิลหันไปมองหัวหน้าเผ่าและหัวหน้าองครักษ์ แล้วยกหอก
ขึน้ สูงให้เห็น
“หอกไดย้ อมรบั ในตวั ขา้ นอ้ ยแลว้ การรว่ มเปน็ พนั ธมติ รอะไรนนั่
ไมจ่ า� เปน็ สา� หรบั ลซิ ารด์ แมน! ขา้ นอ้ ยจะแสดงสง่ิ นนั้ ใหพ้ วกทา่ นไดเ้ หน็ เอง”
“ช้าก่อน กาบิล ข้าไม่อนุญาตให้เจ้าท�าอะไรตามใจชอบนะ!
อย่างนอ้ ยกร็ อให้กองก�าลงั พันธมิตรมาถึงก่อนเถิด!!”
“เร่ืองหลังจากนี้ปล่อยให้เป็นหน้าที่ของข้าน้อยเถิด จนกว่า
สงครามจะสิ้นสดุ ท่านอาจจะต้องรสู้ กึ อดึ อัดใจสักหนอ่ ย อย่างไรกอ็ ดทน
ไว้ด้วยเถดิ นะ?”

224



กาบลิ พดู เชน่ น้ันขนึ้ มาโดยไม่สนใจฟงั คา� ร้องของหัวหนา้ เผ่า
“ท่านกาบิล------- ไม่สิ ท่านพี่!! ท่านคิดจะหักหลังพวกเรา
อย่างน้ันหรือคะ!?”
“นอ้ งสาวเอย๋ การเอาเรอื่ งสว่ นตวั มาปะปนกบั งานมนั ไมใ่ ชเ่ รอ่ื ง
ดีหรอกนะ? แล้วก็ นี่ไม่ใช่การทรยศ ข้าบอกแล้วว่าจะแสดงใหเ้ ห็นเอง...
ถึงยุคใหมข่ องพวกเราลซิ ารด์ แมนนะ่ ”
“บา้ นา่ !? ความเยยี่ มยอดของทา่ นทกุ คนกใ็ หก้ ารยอมรบั อยแู่ ลว้
แล้วท�าไมท่านต้องท�าอะไรแบบนี้ตอนนี้ด้วยล่ะคะ!? น่ันเป็นความตั้งใจ
จริงของท่านพจี่ รงิ ๆ อยา่ งนั้นหรือคะ!?”
คา� พดู ของของหวั หนา้ องครกั ษ-์ ------ผซู้ ง่ึ เปน็ นอ้ งสาวแทๆ้ ของ
ตนทา� ให้กาบิลรู้สกึ รา� คาญใจขน้ึ มา
“กต็ อ้ งเป็นความตัง้ ใจจริงของข้าอยแู่ ลว้ สิ!! ขวางหขู วางตาเสยี
จรงิ จบั นางมดั ไวแ้ ลว้ พาออกไปที”
แล้วเขากอ็ อกค�าสัง่ แก่ลูกนอ้ งของตน
แม้จะได้ยินเสียงร้องของน้องสาว แต่บัดน้ีเสียงน้ันก็ไม่อาจไป
ถงึ จิตใจของกาบิลไดอ้ กี แลว้
แนน่ อนวา่ เขาไมไ่ ดค้ ดิ จะฆา่ เพยี งแตไ่ มต่ อ้ งการใหเ้ ธอมาขดั ขวาง
ตนได้เท่านั้น
แม้แตห่ ัวหน้าเผา่ ท่เี ป็นปัญหายุ่งยาก กาบิลกจ็ ดั การได้
นเ่ี ปน็ เหตกุ ารณส์ า� คญั ทค่ี วรคกู่ บั กาบลิ ผอู้ ยใู่ นฐานะวรี ชนคนใหม่
ทอี่ ยบู่ นจุดสูงสดุ ของเหลา่ ลซิ าร์ดแมน
(หากทา� แบบนนั้ แลว้ ทา่ นพอ่ กจ็ ะยอมรบั ในตวั ขา้ นอ้ ย และชน่ื ชม
ดว้ ยความภาคภมู ิใจเป็นแน่)
พอคิดดงั นนั้ หวั ใจของกาบลิ กพ็ องโตขน้ึ
เมอื่ คา� นงึ ถงึ ผสู้ นบั สนนุ ของหวั หนา้ เผา่ แลว้ เขาจงึ ใหเ้ หลา่ ลกู นอ้ ง
เป็นผู้พาก็อบลินออกไปควบคุมตัว เน่ืองจากพวกเขาก�าลังจดจ่ออยู่กับ

226

พวกออรค์ ที่อย่เู บื้องหนา้ จึงท�าใหก้ ารระวงั หลงั เบาบางลงไป และเดิมที
พวกเขาก็คงไม่คาดคิดว่าจะมีใครบุกโจมตีพวกพ้องตนจากทางออก
ฉุกเฉนิ อีกดว้ ย

ในไมช่ า้ รายงานเกย่ี วกบั การเข้ากุมอา� นาจกม็ าถงึ
กาบลิ หยอ่ นตวั ลงบนเกา้ อท้ี ห่ี วั หน้าเผ่าเคยนัง่ ด้วยท่าทสี งบ
ราวกบั ก�าลังประเมินถึงสงิ่ ทเ่ี กิดข้ึนน้ันอยู่-------
“ความรสู้ ึกทไ่ี ด้นัง่ เกา้ อี้ตวั นัน้ เป็นอยา่ งไรบา้ งครับ?”
มีเสียงใครบางคนดงั ขึน้ ถามกาบลิ
“โอ้ ทา่ นลาพลาสเองรึ ต้องขอขอบคณุ สา� หรับความร่วมมือใน
คร้งั นี้ เพราะทา่ นแทๆ้ จึงจัดการทุกอย่างไดง้ ่ายดายกว่าทคี่ ดิ ”
“ได้ยินแบบนน้ั แล้วผมกห็ ายหว่ งครับ ดใี จจรงิ ๆ ทต่ี ัวผมเองก็
ทา� ประโยชนใ์ หค้ ณุ ได้”
เขาเปน็ ชายสวมหนา้ กากยม้ิ ทด่ี า้ นซา้ ยขวาไมส่ มมาตรกนั ดรู าวกบั
จะเยาะเยย้ ผคู้ นทพ่ี บเหน็
ชดุ ทส่ี วมใสเ่ องกแ็ สดงใหเ้ หน็ แบบนน้ั เดน่ ชดั ยงิ่ ขนึ้ เปน็ ชดุ ตวั ตลก
ทมี่ สี ีสนั ฉดู ฉาดดูเตะตาสดุ ๆ
แมร้ ปู ลกั ษณน์ น้ั จะดตู ลกขบขนั แตก่ าบลิ กไ็ มไ่ ดใ้ สใ่ จแตอ่ ยา่ งใด
น่ันก็เพราะชายที่ช่ือว่าลาพลาสน้ี เป็นคนท่ีเกลมิวด์ผู้ซ่ึงกาบิล
ให้ความเคารพนับถือส่งตวั มาน่นั เอง
“ผมมชี อื่ เรยี กวา่ ลาพลาสครบั รบั ผดิ ชอบในตา� แหนง่ รองประธาน
ของกลมุ่ ทชี่ อื่ วา่ ‘คณะตวั ตลกพอประมาณ’ แตค่ ราวนผี้ มไดร้ บั การวา่ จา้ ง
จากท่านเกลมวิ ด์มานะ่ ครับ กเ็ ลยมาคอยช่วยเหลือคณุ กาบลิ ”
เขาเคยปรากฏตัวต่อหน้ากาบิลท่ีก�าลังพาเหล่าก็อบลินกลับไป
ยงั ฐาน และพูดขึ้นแบบนัน้ ด้วยนา้� เสียงราวกบั เปา่ นกหวดี
แลว้ เขาไดช้ ว่ ยเหลอื ลกู นอ้ งของกาบลิ ทตี่ ดิ อยใู่ นคกุ ใตด้ นิ ออกมา
และยงั คอยรายงานความเคลอื่ นไหวของเหลา่ ลซิ ารด์ แมนอยา่ งละเอยี ดให้

บทที่ 4 ฟนั เฟืองทหี่ ลุดการควบคมุ 227

กาบิลอกี ด้วย
อีกทั้ง ผู้ที่คลายผนึกวอร์เท็กซ์สเปียร์ให้กาบิล และช่วยเหลือ

กาบลิ ในการปฏิวัตคิ ร้ังนกี้ ็คือผู้ชายคนนีน้ เี่ อง
แผนการแต่แรกเร่ิมนั้นคืออาศัยช่องโหว่ในตอนที่ทัพหลัก

ของลิซาร์ดแมนเคลื่อนออกไปท่ีพ้ืนท่ีชายเลน ยับยั้งการเคล่ือนไหวของ
หวั หนา้ เผา่ ทเ่ี ปน็ ผู้บัญชาการทพั แตแ่ รกไว้ ทว่า พวกเขากลับมองไมเ่ หน็
เคา้ ลางวา่ พน่ี อ้ งรว่ มเผา่ พนั ธจ์ุ ะใชว้ ธิ กี ารตง้ั รบั อยา่ งเตม็ ท่ี ในตอนทก่ี าบลิ
เรมิ่ หวั เสยี เพราะผดิ แผน ลาพลาสจงึ เสนอตวั เขา้ มารว่ มชว่ ยเหลอื ดว้ ยตวั เอง

เหลา่ ลกู นอ้ งของกาบลิ กบั กองทพั ของกอ็ บลนิ นนั้ ไดถ้ กู นา� พามา
อย่างลับๆ อยูเ่ บ้ืองหลงั จนกระทง่ั ถงึ ที่อยขู่ องหัวหน้าเผ่า

เขาจงึ นา� กองกา� ลงั เขา้ รกุ โจมตผี า่ นทางทางออกฉกุ เฉนิ โดยทไี่ มม่ ี
ใครตรวจจบั ได้ ราวกบั เป็นเวทมนตรก์ ม็ ปิ าน

การปฏวิ ัติน้ี จะเรียกว่ามีบคุ คลนามวา่ ลาพลาสเป็นตัวแสดงนา�
เลยกไ็ ม่ผดิ

“ไมเ่ อานา่ คณุ กาบลิ ผมไมไ่ ดเ้ ปน็ คนยง่ิ ใหญอ่ ะไรขนาดนน้ั หรอก”
ลาพลาสบอกปฏิเสธพร้อมกับหัวเราะออกมา แต่จากมุมมอง
ของกาบิลแล้ว เขารู้สึกกับลาพลาสเป็นดังเช่นพวกพ้องผู้รับใช้เกลมิวด์
เหมอื นกันอยา่ งมาก
“วะฮา่ ฮา่ ฮา่ ฮา่ อยา่ ไดถ้ อ่ มตวั ไปเลย ทา่ นลาพลาส ในเมอ่ื ขา้ นอ้ ย
ได้เป็นผ้อู ยู่ใตบ้ ญั ชาของทา่ นเกลมวิ ด์ ท่านก็เหมอื นสหายร่วมงานของข้า
นั่นละ จากน้ไี ปขา้ น้อยกข็ อฝากตวั ดว้ ยนะครับ”
กาบลิ พูดกบั ลาพลาสอย่างอารมณด์ ี
“ทา่ นกาบลิ พวกเราไดจ้ บั กมุ หวั หนา้ ของแตล่ ะชนเผา่ เรยี บรอ้ ย
แลว้ ครับ”
แลว้ รายงานทีก่ าบิลกา� ลงั รอฟงั อยกู่ ม็ าถึง
เท่านี้สิทธิ์ในการบังคับบัญชากองก�าลังทั้งหมดก็อยู่ในมือของ

228

กาบลิ เปน็ ทเ่ี รียบรอ้ ย
“โอะ๊ โอ ตอ้ งขออภยั ทขี่ ดั จงั หวะนะครบั คอื วา่ ผมตอ้ งไปทา� งาน

อนื่ ต่อแล้วน่ะครบั ”
“โอ้ ดทู า่ ข้าจะเผลอรั้งทา่ นไวส้ นิ ะน่ี ถ้าเชน่ น้นั ข้านอ้ ยเองก็ได้

เวลาไปฟาดฟันเจ้าพวกออร์คให้แตกพ่าย และแสดงพลังของข้าน้อยให้
ท่านเกลมิวดไ์ ดป้ ระจักษเ์ สยี แล้วส”ิ

ลาพลาสทา� ความเคารพแกก่ าบลิ ดว้ ยความนอบนอ้ มจนดรู าวกบั
ประชดครง้ั หนง่ึ จากนน้ั เขากห็ ายไปจากสถานทแ่ี หง่ นน้ั ภายในพรบิ ตาเดยี ว

“ท่านลาพลาสง้ันรึ เป็นคนท่ีพึ่งพาได้จริงๆ สมกับเป็นท่าน
เกลมวิ ดท์ มี่ พี นั ธมติ รเปน็ บคุ ลากรทดี่ เี ชน่ น.้ี .. เอาละ ขา้ นอ้ ยเองกจ็ ะยอมแพ้
ไม่ได้เชน่ กนั ”

กาบลิ ตัง้ มนั่ ความคดิ ของตนแล้วลุกขึน้ ยืน
ในตอนน้ี เปน็ ชว่ งเวลาของการออกรบ
ในหวั ของกาบลิ ไมอ่ าจนึกภาพวา่ ตนเองจะพ่ายแพ้ไดเ้ ลย
กระทัง่ คา� เตือนของหวั หน้าเผา่ ผซู้ ึง่ เป็นพอ่ ของตน กไ็ ม่ได้เขา้ หู
ของเขาเลยแม้แต่น้อย
เหลา่ คนผซู้ งึ่ เคยสนบั สนนุ กาบลิ มาตง้ั แตแ่ รกเรมิ่ เองกส็ รรเสรญิ
และส่งเสยี งเชยี ร์กับการเปล่ยี นแปลงบทบาทในครั้งนี้
เหล่าคนหนุ่มสาวน้ันต่างก็สนับสนุนกาบิลกันอย่างท่วมท้นมา
ตงั้ แตเ่ ริ่มแรก
กาบลิ เรยี กใหบ้ รรดาผทู้ เ่ี คยเปน็ หวั หนา้ แตล่ ะชนเผา่ มารวมตวั กนั
และสัง่ ให้เตรียมพร้อมสา� หรบั การบุกโจมตคี รั้งใหญ่
เพ่ือที่จะสั่งสอนเจ้าพวกหมูท่ีก�าลังหลงระเริงให้ได้รู้ซึ้งถึงความ
อาจหาญของลิซาร์ดแมน
เหลา่ คนทเ่ี หนอ่ื ยลา้ จากศกึ ตงั้ รบั ทต่ี อ้ งคอยใชป้ ระสาทอยตู่ ลอด
เองก็ตอบรับค�าส่ังของกาบิลด้วยความยินดี ราวกับเป็นเรื่องตลกร้าย

บทท่ี 4 ฟันเฟอื งที่หลดุ การควบคุม 229

ท่ีคา� ส่งั ของหัวหน้าเผ่าทีห่ ้ามทา� การตอบโตก้ ลับเพอ่ื ป้องกันไม่ใหม้ ีผู้สละ
ชีวิตอย่างยากล�าบากน้ัน กลับก่อให้เกิดการผลักดันแนวคิดของกาบิลท่ี
เพง่ิ มาถงึ ทน่ี อ่ี ย่างพงุ่ พรวดเสยี เอง

เปน็ ทแ่ี นน่ อนแลว้ วา่ กระแสในตอนนหี้ นั เหมาทางฝง่ั ของกาบลิ แลว้
กาบลิ ยินดีกับเสียงเชียรข์ องพวกเขา แล้วทงิ้ ตัวลงบนเก้าอ้ขี อง
หวั หน้าเผ่าอีกคร้ัง
กาบลิ เช่อื อยา่ งสนทิ ใจวา่ ยุคสมัยของเขาจะต้องมาถึงในไมช่ ้า
สว่ นเรอ่ื งเชน่ การบกุ ตเี หลา่ ออรค์ ใหแ้ ตกพา่ ยนน้ั กาบลิ กลบั รสู้ กึ
วา่ มันเปน็ เพยี งแค่ปญั หาหยมุ หยิมไปเสียแลว้

●

นมี่ นั เรอ่ื งอะไรกันน่ี...
หัวหน้าเผ่าก�าลงั ทุกข์ทรมานกบั ความเสียใจ
สง่ิ ทปี่ ศิ าจนามวา่ โซเอยไ์ ดก้ ลา่ วทง้ิ ทา้ ยไว้ ทวี่ า่ จงระวงั หลงั เอาไว้
ให้ดีน้ัน ก็คอื ค�าเตอื นส�าหรับสถานการณแ์ บบนน้ี ่ันเอง
เขาคิดวา่ จะมกี ารช่วงชิงอ�านาจควบคุมจากพวกเดียวกันเอง
ทงั้ ทกี่ ระทงั่ เหลา่ คนหนมุ่ สาวทยี่ งั เปย่ี มไปดว้ ยพลงั เอง กย็ งั ตง้ั รบั
ขา้ ศกึ ตามคา� สงั่ ของหัวหน้าเผ่ากันอย่างเตม็ ท่ีแทๆ้ ...
ไมน่ กึ เลยวา่ ตนจะตอ้ งมาถกู ลกู ชายของตนเองหักหลัง------
หากเปน็ แบบน้ตี ่อไปละก็แยแ่ น่ๆ
เพราะหากเปน็ แบบนตี้ อ่ ไป อยา่ วา่ แตอ่ กี 3 วนั เลย เผา่ ลซิ ารด์ -
แมนคงได้ถกู ท�าลายย่อยยับในเวลาไม่ถงึ พรงุ่ น้เี ปน็ แน่
เขาไดต้ ัดสนิ ใจแน่วแนแ่ ลว้ มองไปยังหวั หนา้ องครกั ษ์
บตุ รอกี คนหน่งึ ของตน นอ้ งสาวของกาบลิ
เม่ือเห็นดังน้ันหัวหน้าองครักษ์ก็เข้าใจความคิดของหัวหน้าเผ่า

230

และพยักหน้า
“ไปเสีย!”
ทันทีทห่ี วั หน้าเผา่ ตะโกนเช่นน้ัน หัวหน้าองครกั ษก์ ็สลัดตวั เอง

ออกจากพนั ธนาการแลว้ วง่ิ ออกไปสุดแรง
พวกเขาจะต้องบอกสถานการณ์ในตอนนี้ให้พันธมิตรรู้ให้ได้

เพราะหากไม่ท�าเช่นน้ันแล้วเกิดมีอะไรผิดพลาดไปเกรงว่าพวกเขาจะถูก
ลากเข้ามาพวั พนั กบั ปัญหาของพวกตนดว้ ย ขอเพียงแคเ่ รอ่ื งนเี้ ท่านน้ั ที่
แมจ้ ะตอ้ งเอาเกยี รตขิ องลซิ ารด์ แมนเปน็ เดมิ พนั เขากต็ อ้ งหยดุ ยง้ั มนั ใหไ้ ด้

ผู้ส่งสารคนนัน้ ชายทีม่ ีนามว่าโซเอยไ์ ม่ได้ปดิ บังออร่าของตนไว้
ดังน้ันแล้ว หากออกไปจากถ�้าใหญ่ใต้ดินอันเป็นฐานท่ีม่ันนี้ได้
ละก็ เพยี งแคท่ ศิ ทางทจ่ี ะไปถงึ ตวั ผสู้ ง่ สารผนู้ น้ั แลว้ กค็ งจะรบั รไู้ ดอ้ ยกู่ ระมงั
เขาสง่ หวั หนา้ องครกั ษอ์ อกไปโดยเดมิ พนั กบั ความหวงั อนั รบิ หร่ี
แม้ลูกน้องของกาบิลพยายามจะเคลื่อนไหวเพื่อควบคุมตัว
แต่เนื่องจากพวกเขาไม่มีเจตนาท่ีจะท�าร้ายพวกพ้องของตนจึงท�าให้การ
เคล่ือนไหวของพวกเขาละล้าละลังอย่างเห็นได้ชัด หัวหน้าองครักษ์จึง
ไม่ปล่อยใหโ้ อกาสนห้ี ลดุ รอดแล้วออกตวั วิ่งไปอยา่ งรวดเร็ว
พอเหน็ ดงั นนั้ แลว้ หวั หนา้ เผา่ กร็ ู้สกึ โล่งใจไปเปลาะหนึ่ง
ตวั หวั หนา้ เผา่ เองนนั้ จา� เปน็ ตอ้ งอยทู่ นี่ เ่ี พอ่ื รบั ผดิ ชอบสงิ่ ทเี่ กดิ ขนึ้
ดงั นนั้ เขาจงึ ไดแ้ ตภ่ าวนาขอใหห้ วั หนา้ องครกั ษท์ า� ตามเปา้ หมายไดส้ า� เรจ็
โดยสวัสดิภาพ
เพียงแค่ 7 วนั
ล�าพังปกป้องสัญญาท่ีมีเพียงแค่ 7 วันนี้ก็ไม่สามารถท�าได้
เมือ่ คดิ ได้แบบน้ันเขากค็ ร�่าครวญกับความไรค้ วามสามารถของตน
และ-------- เขาหวังว่าการที่ไม่สามารถรักษาสัญญาได้ครั้งน้ี
จะไมถ่ ึงกบั ทา� ให้พวกตนถูกทอดท้งิ
เพราะทย่ี น่ื ขอ้ เสนอรว่ มเปน็ พนั ธมติ รกนั กน็ า่ จะเพราะวา่ ยงั เหน็

บทที่ 4 ฟันเฟืองท่หี ลุดการควบคุม 231

คา่ ของพวกตนอยบู่ า้ ง เขาหวงั อยา่ งใจจรงิ วา่ เหตกุ ารณใ์ นครงั้ นจ้ี ะไมท่ า� ให้
พวกเขาถกู ตัดสินวา่ ไร้คา่ และถกู ทอดทง้ิ ไป

(ในสงครามครง้ั น้ี หากเหลา่ นกั รบทม่ี กี าบลิ นา� ทพั ตอ้ งลม่ สลาย
ลงไปกค็ งจะทา� อะไรไมไ่ ด้ มแี ตต่ อ้ งรบั กรรมทกี่ อ่ ไวเ้ ทา่ นนั้ ทวา่ อยา่ งนอ้ ย
ขอแคพ่ วกเขาปกป้องเหลา่ ผู้หญงิ ท่ีกา� ลังหลบหนดี ้วยก็พอ...)

การตกลงเป็นพันธมิตรน้ันเป็นสิ่งท่ียังไม่เกิดขึ้น หัวหน้าเผ่า
เข้าใจดวี ่าส่งิ ทีต่ นร้องขอน้นั เป็นการเห็นแกไ่ ด้เกินไป

ทวา่ มีเพียงแคก่ ารล่มสลายของลซิ ารด์ แมนทกุ ชนเผา่ เทา่ น้นั ท่ี
เขาอยากจะท�าทุกวธิ ที างเพื่อหยดุ ยั้งมัน เป็นสง่ิ ที่ไมว่ ่าอยา่ งไรเขากอ็ ดที่
จะคดิ ถงึ ไม่ได้เลย

นั่นเป็นความคิดท่ีมาจากความรู้สึกรับผิดชอบของหัวหน้าเผ่าท่ี
ได้รวบรวมทุกชนเผ่ามาอยู่ด้วยกันเป็นเวลาช้านาน การต�าหนิตัวเขาเอง
น้นั คงไมม่ ใี ครอน่ื อีกแลว้ ท่ีจะท�าได้

หวั หนา้ เผ่าคาดการณใ์ นส่งิ ที่เกดิ ขึ้นหลังจากนีไ้ ว้อยา่ งแม่นยา�
กาบลิ เองเมอื่ รวบรวมแตล่ ะชนเผา่ ครบเรยี บรอ้ ยแลว้ เขากค็ งจะ
น�าทพั ออกศกึ ไปในทนั ที
หากเปน็ เชน่ นนั้ แลว้ ทหารทค่ี อยสบั เปลย่ี นกา� ลงั ของหนว่ ยตง้ั รบั
ท่ีก�าลังตอ่ สใู้ นแตล่ ะเส้นทางก็คงจะหายไป
การทต่ี อ้ งตอ่ สกู้ บั ฝงู ออรค์ ทแ่ี ขง็ แกรง่ ขน้ึ เรอ่ื ยๆ โดยทไ่ี มส่ ามารถ
สบั เปลยี่ นกา� ลงั ไดเ้ ชน่ น้ี หนว่ ยตงั้ รบั จะพา่ ยแพเ้ มอ่ื ไรกข็ นึ้ กบั เวลาเทา่ นน้ั
พวกผหู้ ญงิ ของแตล่ ะชนเผา่ ถกู เรยี กมารวมตวั อยใู่ นหอ้ งโถงทอ่ี ยู่
ส่วนลกึ สุดของวงกต แตเ่ มอ่ื สถานการณ์เป็นแบบนแี้ ลว้ ก็จะไม่มีใครคอย
ปกปอ้ งพวกเธอซง่ึ ไม่สามารถท�าการสรู้ บได้อกี ต่อไป...
ไมน่ ึกเลยวา่ สถานการณ์จะกลายมาเป็นเชน่ นี.้ .. ทวา่ เขาจะมวั
แตโ่ อดครวญอยแู่ บบนไ้ี ม่ได้
(ตัวข้า มีแต่ต้องเป็นหน่วยป้องกันด่านสุดท้ายเองเท่านั้น

232

อยา่ งน้อย... เพยี งแค่ช่วงเวลาสดุ ท้ายน้ีขา้ จะเป็นคนถว่ งไว้ให้ด)ู
หวั หนา้ เผ่าตดั สนิ ใจเชน่ นนั้
แมจ้ ะเพยี งเลก็ นอ้ ยแตเ่ ขากจ็ ะถว่ งเวลาเอาไวเ้ อง นนั่ คอื สง่ิ เดยี ว

ทเ่ี ขาทา� ไดม้ ากท่สี ดุ ในช่วงเวลาแบบน้ี

●

ในวนั นน้ั เอง พนื้ ทช่ี ายเลนถกู ถมไปดว้ ยกองทพั ของเหลา่ ออรค์
หากมองลงมาจากบนฟา้ แลว้ จะมองเหน็ สภาพของเหลา่ ออรค์
ก�าลงั กรกู ันเข้าไปยังปากทางเขา้ ถ้�าราวกับฝูงมด
ทวา่ จา� นวนเหลา่ นน้ั เปน็ เพยี งแคห่ นง่ึ ในสว่ นนอ้ ยของกองกา� ลงั
จากกองทัพออรค์
ฝูงออร์คหลุดพ้นออกมาจากป่า แล้วมุ่งหน้าเข้ารุกรานพ้ืนท่ี
ชายเลนอย่างรวดเรว็ และหากไมน่ ับสว่ นนั้นแล้ว ก็ยังมีทพั หลักท่ีกา� ลงั
เดนิ ทางเลยี บแมน่ า�้ ใหญม่ าทางทิศเหนอื ก�าลังรออยู่
ฝงู ออรค์ เหลา่ นน้ั เขา้ ถมพน้ื ทชี่ ายเลนโดยไมม่ ผี ใู้ ดตอ่ ตา้ น------
และบุกเขา้ ไปในถ้า� ราวกบั หมิ ะถลม่
ทวา่ ในตอนนนั้ เอง มมุ หนง่ึ ของฝงู ออรค์ เหลา่ นนั้ ไดม้ เี สยี งออ้ื องึ
เกดิ ขนึ้
เหมือนจะมีใครบางคนเปดิ ฉากจโู่ จมฝงู ออรค์ จากดา้ นขา้ ง
และนั่นก็คอื สญั ญาณเปดิ ฉากการรบระหวา่ งกองทัพออรค์ กับ
กองก�าลงั นักรบลิซาร์ดแมน ณ พื้นทช่ี ายเลน
ผ้ทู ่ีเป็นเจ้าแห่งพืน้ ทีช่ ายเลนกค็ อื ลซิ ารด์ แมน
พวกเขาเป็นเผ่าพันธุ์ที่มีความสามารถในการต่อสู้สูง และยัง
เคลื่อนที่ด้วยความเร็วสูงได้แม้จะอยู่บนสภาพพื้นดินท่ีย่างก้าวได้ล�าบาก

บทท่ี 4 ฟันเฟอื งที่หลดุ การควบคุม 233

อยา่ งดินโคลนกต็ าม
พวกเขาซ่อนตัวอยตู่ ามหญ้าที่งอกขน้ึ สูง และอาศยั จงั หวะที่ฝงู

ออร์คไม่ระวงั ตวั เปิดฉากโจมตอี ยา่ งเงยี บงัน
ทงั้ หมดนน้ั เปน็ ไปตามทก่ี าบลิ คาดไว้
เขาได้ขังอดีตหัวหน้าเผ่าผู้เป็นพ่อไว้ในห้องโถงที่อยู่ใต้ดิน

ท�าการจัดทัพใหม่พร้อมกับเคล่ือนตัวออกมาจากเส้นทางเช่ือมต่ออัน
หลากหลายขึน้ สพู่ ืน้ ดินในเวลาเดยี วกนั

โดยปล่อยใหห้ น่วยตั้งรับยงั อยู่ท่เี ดมิ ไปอย่างน้ัน
กาบิลตั้งใจว่าจะท�าให้การต่อสู้จบส้ินลงก่อนท่ีพวกเขาจะ
เหน่ือยลา้ เสยี ก่อน
กาบิลนั้นไม่ได้รับรู้ถึงจ�านวนท่ีแท้จริงของกองก�าลังออร์คเลย
ทวา่ เมอ่ื คดิ เปรยี บเทยี บความสามารถในการตอ่ สรู้ ะหวา่ งออรค์ กบั ลซิ ารด์ -
แมนแบบรายบคุ คลแลว้ เขากฟ็ นั ธงวา่ แมจ้ ะมจี า� นวนมากกวา่ หลายเทา่ ตวั
ก็ยังไมใ่ ช่คู่มือของพวกตน
โดยคดิ วา่ แมจ้ า� นวนของศตั รจู ะมากกวา่ ไมว่ า่ มากหรอื นอ้ ยกต็ าม
กไ็ มอ่ าจชดเชยความตา่ งของก�าลงั รบไดอ้ ยูด่ ี
และเพ่ือเป็นการเผ่ือเอาไว้ก่อน เขาจึงได้ใช้กลยุทธ์ลอบโจมตี
ทีเผลอแต่พอควรแล้วถอยออกมา และอาศัยความรวดเร็วสร้างความ
ปั่นป่วนแก่กองทัพออรค์
จากนนั้ พวกเขาจะปรบั ขบวนให้เป็นแบบบุกโจมตอี กี ครง้ั แล้ว
ลอบโจมตฝี งู ออรค์ ซ�า้ เขา้ ไปอีก
เมอื่ ใชว้ ธิ กี ารโจมตแี บบนซ้ี า�้ ไปซา�้ มาอยา่ งรวดเรว็ จะทา� ใหก้ า� ลงั รบ
ของอีกฝ่ายลดลงเร่ือยๆ และสร้างความเสียหายให้แก่กองทัพออร์คได้
อย่างเห็นผล และเมื่อเป็นเช่นนั้นแล้ว การประสานงานของหน่วยท่ีรุก
เขา้ ไปในถา้� จะตอ้ งหยดุ ชะงกั ลง และกองทพั ออรค์ กจ็ ะตอ้ งลา่ ถอยไปอยา่ ง
หลกี เล่ียงไม่ไดเ้ ป็นแน่

234

นี่เป็นกลยุทธ์ที่มีแต่ลิซาร์ดแมนซ่ึงเคลื่อนไหวบนพ้ืนท่ีชายเลน
ดว้ ยความเรว็ สูงไดเ้ ท่าน้นั ที่จะทา� ได้

กาบลิ นน้ั ไมไ่ ดไ้ รค้ วามสามารถ แมจ้ ะเปน็ คนทด่ี ภู าพรวมไมอ่ อก
กต็ าม แตค่ วามสามารถในการนา� กองกา� ลังรบของเขาก็นา่ ช่นื ชมทีเดียว

ตัวเขาเองก็ได้รับสืบทอดส่วนที่ดีของอดีตหัวหน้าเผ่าผู้เป็นพ่อ
ของตนอยบู่ ้างเชน่ กัน

ลซิ ารด์ แมนเปน็ หนงึ่ ในเผา่ ท่ีนยิ มผ้แู ข็งแกรง่
ดังนั้นแล้ว พวกเขาย่อมไม่ฝักใฝ่ในตัวผู้ที่ดีแต่โอ้อวดความ-
สามารถของตนเป็นแน่
กาบิลเองก็ยังมีผู้คนท่ีนิยมชมชอบในตัวเขาอยู่ พอน�าเรื่องน้ัน
มาคิดรวมด้วยแล้ว ก็เป็นหลักฐานอย่างดีว่ากาบิลไม่ใช่ผู้ที่ดีแต่มีความ
อาจหาญแต่ขาดซึ่งทกั ษะแตอ่ ยา่ งใด
ทวา่ ------

หน่วยต้ังรับชุดสุดท้ายท่ีหลงเหลือไว้เพื่อคอยป้องกันห้องโถง
ใหญน่ นั้ มอี ยู่ 1,000 นาย

ในหอ้ งโถงนนั้ มแี ตผ่ หู้ ญงิ ทไี่ มม่ คี วามสามารถในการตอ่ สู้ แมว้ า่
ในยามคับขันพวกเธอก็อาจจะต้องร่วมต่อสู้ด้วยก็ตาม แต่ก�าลังรบนั้นก็
ไม่สามารถยดึ ถือเป็นนัยส�าคญั ไดแ้ ต่อยา่ งใด

ดังน้ันแล้ว กองก�าลังรวม 1,000 นายจึงได้คอยประจ�าอยู่ท่ี
แต่ละทางผ่านทเ่ี ชื่อมต่อถึงห้องโถงใหญไ่ ด้

และวางแผนไวว้ า่ จากนน้ั หนว่ ยตงั้ รบั ชดุ สดุ ทา้ ยของหอ้ งโถงใหญ่
ทค่ี ่อยๆ ถอนกา� ลังออกมาจากแตล่ ะแนวปอ้ งกันจะมารวมตวั กนั

นอกเหนือจากพวกเขาเหลา่ น้นั แล้ว กา� ลังรบท้ังหมดลว้ นอยู่ใต้
บงั คบั บญั ชาของกาบิล

จากจา� นวนดงั กลา่ วแลว้ เมอ่ื รวมกบั ทหารกอ็ บลนิ 7,000 นาย

บทที่ 4 ฟนั เฟืองท่หี ลุดการควบคุม 235

แล้ว กองกา� ลังนักรบลิซาร์ดแมนจงึ มจี �านวนท้ังหมด 8,000 นาย
น่คี ือก�าลังทหารทอ่ี ยใู่ ต้บังคับบัญชาของกาบิลในปจั จบุ ัน
กาบิลได้ตัดสินใจที่จะไม่ใช้ประโยชน์จากภูมิประเทศเขาวงกต

แต่จะเอาชนะจากการรบบนพ้นื ดิน
จากการตดั สนิ ใจทว่ี า่ นนั้ ทา� ใหก้ า� ลงั รบสา� หรบั ตง้ั รบั ถกู ลดนอ้ ย

ลงจนถึงขีดสดุ และส่งก�าลังรบทีเ่ หลือทงั้ หมดออกศึก
การบกุ โจมตีในครัง้ แรกประสบความสา� เร็จ
ผลจากการลอบโจมตอี ยา่ งสมบรู ณแ์ บบ ทา� ใหฝ้ งู ออรค์ กระจาย

ตัวออกไปและไดร้ ับความเสยี หายจากการโจมตอี ย่างมาก
ทหารออร์คที่ถูกการโจมตีของลิซาร์ดแมนจนแตกกระเจิงไป

เรอื่ ยๆ เร่ิมเขา้ ทา� ลายกองกา� ลังกอ็ บลินทีละรายๆ
พวกเขาต่างปฏิบัติตามค�าส่ังของกาบิลได้อย่างถูกต้องแม่นย�า

ส�าหรบั ทหารที่เพ่ิงได้รบเปน็ ครงั้ แรกแลว้ นั้นนับว่าเปน็ การเคล่อื นไหวท่ีดี
เลยทีเดยี ว

เหล่าก็อบลินเองต่างก็มีชีวิตแขวนไว้บนเส้นด้าย พวกเขาจึง
พยายามเคลือ่ นไหวใหส้ อดคลอ้ งกับทกุ คนอยา่ งเอาเปน็ เอาตาย

ผลจากการเคลอ่ื นไหวเชน่ นน้ั กอ่ ใหเ้ กดิ การประสานงานทยี่ อด-
เย่ียมอยา่ งถงึ ท่สี ดุ และสร้างผลลพั ธท์ ี่ดีเย่ยี มออกมา

จงดเู สีย!
กาบิลคิดเช่นน้ัน พวกเขาไม่จ�าเป็นต้องหวาดกลัวเจ้าพวกหมู
เสียจนเกนิ เหตเุ ลย
(ท่านพ่อชรามากแล้ว ท่านจึงกังวลมากกว่าท่ีควรจะเป็น
ยังไงเลา่ )
ดงั นัน้ แล้วตนจะเปน็ ผู้ท่ีทา� ใหไ้ ร้ซึ่งความกงั วลน่นั เอง
(หากแสดงถึงความกลา้ หาญของขา้ น้อยเสยี ตรงน้ี ทา่ นพอ่ เอง

236

ก็คงจะยอมรับในตัวข้านอ้ ยเป็นแน่ เพอ่ื การนั้นแล้ว ข้าจักต้องรบี จดั การ
เจา้ พวกหมนู ี่เสีย...)

กาบิลตั้งใจจะใช้โอกาสน้ีแสดงความกล้าหาญของตนให้ผู้เป็น
บดิ าได้ดู

ราวกบั จะสนบั สนนุ ความคดิ ของกาบลิ ในตอนนน้ั เองเสยี งกรู่ อ้ ง
เรียกกา� ลงั ใจกด็ งั ขน้ึ

บรรดาลกู นอ้ งของกาบลิ เองกห็ มายจะแสดงฝมี อื ของตนใหท้ กุ คน
ไดป้ ระจกั ษ์ด้วยเชน่ กัน

(เอ้า จงดูเสยี ! อยา่ งเจา้ พวกออรค์ น่ะ ไม่ใชค่ ู่มือของพวกเรา
เผา่ ลิซารด์ แมนหรอก!)

กาบิลมองสถานการณ์การรบบนพ้ืนทีช่ ายเลนนีด้ ้วยความยินดี
แตถ่ งึ กระนน้ั สถานการณท์ เี่ ปน็ ไปตามความคาดหมายของกาบลิ
ก็ไดม้ าถึงจุดส้นิ สดุ
เมื่อมีทหารล้มตายไปจ�านวนมาก ตามจริงแล้วขวัญก�าลังใจ
ของกองทัพออร์คควรจะตอ้ งถดถอยลงไป
แต่ความน่ากลวั ของออร์คลอรด์ ท่ีกาบลิ ไมเ่ คยลว่ งรู้
ความนา่ กลัวของออรค์ ลอร์ด ท่ีหวั หน้าเผ่ารดู้ ีแก่ใจ
ความผิดพลาดจากความต่างดังกล่าว บัดนี้ผลลัพธ์ของมันได้
หนั คมเขี้ยวเข้าหากาบิลแลว้

●

กร้วมกรว้ มกร้วมกร้วม
เหล่าออร์คทเ่ี หยียบย่�าไปบนซากศพ
พวกมนั คืบคลานอยใู่ นทา่ คลาน 4 ขา

บทท่ี 4 ฟนั เฟืองทห่ี ลดุ การควบคมุ 237

ไมส่ ิ แทจ้ ริงแลว้ ไม่ใชเ่ ช่นน้นั
พวกมนั ไม่ไดเ้ หยยี บย�่า แต่ก�าลงั กดั กินอยู่ตา่ งหาก
มันเปน็ ภาพทน่ี ่าสยดสยองจนชวนใหข้ นลุก
แมแ้ ตก่ บั กองกา� ลงั นกั รบของลซิ ารด์ แมนทเ่ี ตม็ ไปดว้ ยนกั รบหาญ
ผู้ผ่านการต่อสู้มาอย่างโชกโชนเองแล้ว ก็ยังอยากเลี่ยงสายตาไปจาก
ภาพนน้ั
มอี อรา่ อนั ช่วั รา้ ยห้อมล้อมตวั พวกออร์คเอาไว้
มนี กั รบนายหนงึ่ ทไี่ ดเ้ หน็ ภาพนนั้ เกดิ หวาดกลวั ขน้ึ แลว้ ผงะถอย
หลงั จนสะดดุ ลม้ ลง เหลา่ ทหารออรค์ ไมป่ ลอ่ ยใหโ้ อกาสนเ้ี ลด็ รอดไป แลว้
เขา้ รมุ ทหารนายนนั้ ราวกบั ฝูงแมลง
ทหารลซิ ารด์ แมนนายนน้ั ถกู พวกออรค์ ลากตวั เขา้ ไป แลว้ ถกู ฉกี
ร่างออกเปน็ ช้ินๆ จนสนิ้ ใจตาย
นับแต่เร่ิมการรบมา เขาคือผู้เสียชีวิตในสนามรบรายแรกของ
ฝ่ายลซิ าร์ดแมน
และน่นั คอื จุดเร่มิ ต้นของทุกส่งิ
พลงั ความสามารถของปศิ าจทถ่ี กู ทหารตน้ ทางกนิ ไปจะถกู สง่ ตอ่
มายังออรค์ ลอรด์
แต่น่ันไม่ใช่พลังที่น�าสกิลของผู้อ่ืนมาสร้างใหม่เป็นของตนเอง
โดยสมบรู ณ์เชน่ เดียวกับยูนีคสกลิ 『นกั ลา่ เหยื่อ』 ของริมุรแุ ต่อยา่ งใด
ทวา่ มนั กม็ ขี อ้ ทไ่ี ดเ้ ปรยี บกวา่ อยเู่ ชน่ กนั ซง่ึ กค็ อื มนั ไมไ่ ดถ้ า่ ยทอดมาเพยี ง
แค่สกิลเท่านั้น แต่ยังรวมถึงคุณสมบัติพิเศษของร่างกายของเป้าหมาย
อีกด้วย มันจะท�าการซึมซับพลังความสามารถของเป้าหมายมาในอัตรา
ส่วนหนงึ่ แลว้ สง่ ฟดี แบ็คคนื ไปใหเ้ หลา่ ผ้ทู ีอ่ ยูใ่ ตบ้ ังคบั บญั ชาของตน
และนน่ั กค็ อื 『หว่ งโซอ่ าหาร』 ซง่ึ เปน็ สว่ นหนง่ึ ของความสามารถ
จากยนู คี สกิล 『ผหู้ วิ กระหาย』
ภายในฝงู นน้ั ออรค์ แตล่ ะตนตา่ งกม็ พี ลงั นีอ้ ยใู่ นตัว

238

และแม้จะตา่ งไปจากคุณสมบัติท่เี ผา่ กาโรม่ ี แต่การปรบั เปลีย่ น
ตนเองใหอ้ ยเู่ ปน็ หมเู่ หลา่ ไดน้ นั้ กเ็ ปน็ คณุ สมบตั พิ เิ ศษของ 『ผหู้ วิ กระหาย』
เชน่ กัน

เพราะอย่างนั้น หวั หนา้ เผ่าของลิซาร์ดแมนจงึ ได้หวาดกลัวทจ่ี ะ
มผี เู้ สยี ชวี ติ ในสนามรบอย่างถงึ ท่สี ุด

เพราะเขาไมต่ อ้ งการใหจ้ ดุ ทไี่ ดเ้ ปรยี บกวา่ ออรค์ ทพี่ วกตนมโี ดย
เฉพาะตัวต้องสูญหายไป

แม้จะไม่สามารถช่วงชิงความสามารถของเป้าหมายมาได้โดย
สมบรู ณ์ แตห่ ากเปา้ หมายมคี ณุ สมบตั เิ ฉพาะตวั แมเ้ พยี งเลก็ นอ้ ยผใู้ ชส้ กลิ
กจ็ ะไดร้ บั มนั มาดว้ ย และหลงั จากนน้ั เขากจ็ ะสบื ทอดความสามารถเหล่า
นนั้ ใหบ้ รรดาออรค์ ทงั้ หมดได้

หากให้ยกตัวอย่าง ก็เช่น การที่มีพังผืดที่ท�าให้เคล่ือนไหวได้
อย่างอิสระแมอ้ ยู่ในบงึ โคลนงอกออกมา

หรอื ถา้ ใหเ้ พม่ิ อกี ตวั อยา่ ง กเ็ ชน่ การทมี่ เี กลด็ งอกออกมาปอ้ งกนั
จดุ สา� คญั บนรา่ งกาย ทา� ใหม้ พี ลงั ปอ้ งกนั สงู ขนึ้ อนั เปน็ ความเปลยี่ นแปลง
ทเ่ี กิดขน้ึ มาเลก็ ๆ น้อยๆ นนั่ เอง

และความเปล่ียนแปลงเหล่าน้ันก็ได้เกิดขึ้นกับทหารของ
เหล่าออรค์

ทวา่ -----ความเปลย่ี นแปลงเลก็ ๆ นอ้ ยๆ นี้ กลบั ทา� ใหส้ ถานการณ์
การรบเปล่ียนแปลงไปอยา่ งรวดเร็ว

“อย่าได้กลัว! จงแสดงพลงั ของพวกเรา ลิซารด์ แมนผู้มเี กยี รติ์
อันสูงสง่ ให้พวกมนั ไดเ้ หน็ เสยี !!”

ค�าสร้างขวัญก�าลังใจของกาบิลท�าให้ก�าลังใจของนักรบเผ่าลิ-
ซารด์ แมนเพิ่มสูงข้นึ

พวกเขาเข้าจู่โจมกองทัพออร์คอีกครั้ง โดยมีสภาพการณ์ท่ีว่า
พวกเขากา� ลงั สอู้ ยบู่ นสนามรบทพี่ วกตนใชค้ วามไดเ้ ปรยี บจากการเปน็ เจา้

บทท่ี 4 ฟันเฟอื งทีห่ ลดุ การควบคมุ 239

แหง่ พื้นทีช่ ายเลนช่วยเสริมความมน่ั ใจ
พวกเขายนื ยนั แลว้ วา่ การเคลอ่ื นไหวของพวกตนรวดเรว็ กวา่ การ

เคลือ่ นไหวของกองทัพออรค์
ดินโคลนคอยฉดุ ร้ังขาไว้ จึงท�าให้ทหารออร์คไมอ่ าจไลต่ ามการ

เคลือ่ นไหวของลิซาร์ดแมนไดท้ นั
แม้จะแพ้ด้วยจ�านวน แต่หากวนล้อมและจู่โจมจากด้านข้างซึ่ง

มีการป้องกันเบาบางแล้ว ก็จะท�าให้ศัตรูกระจายตัวและจัดการรายตัว
เหมอื นดงั เช่นกอ่ นหน้านไ้ี ดอ้ ย่างงา่ ยดาย

ทั้งท่คี วรจะเป็นเชน่ นน้ั ...
แต่ในขณะท่ีเหล่าลิซาร์ดแมนเคล่ือนไหวเพื่อจะบุกโจมตีจาก
ดา้ นขา้ งนนั้ เอง พวกออรค์ กลบั ยงั คงรกั ษารปู ขบวนพรอ้ มกบั ตงั้ ทา่ พรอ้ ม
ตอบโต้อยา่ งทันท่วงที
และการเคลอื่ นไหวของพวกออรค์ เองกเ็ รว็ ขนึ้ กวา่ เมอ่ื กอ่ นหนา้ น้ี
อยา่ งเหน็ ไดช้ ดั
(หืม!? การเคล่อื นไหวของเจา้ พวกออรค์ เปลย่ี นไป...?)
ขณะที่กาบลิ เร่มิ ร้สู กึ ตวั ทุกอยา่ งก็สายเกินไปเสียแล้ว
กองทัพออร์คกระจายตัวออกไปทั้งซ้ายขวา และโอบล้อมกอง
ก�าลงั นักรบลิซารด์ แมนดว้ ยความรวดเรว็ ทไี่ ม่เคยเห็นมากอ่ น
ดว้ ยการเคลอ่ื นไหวทป่ี ระสานกนั อยา่ งสมบรู ณ์ กองทหารจา� นวน
20,000 นายกไ็ ด้ปดิ กัน้ ด้านหลังของพวกกาบลิ ไวอ้ ยา่ งรวดเรว็
ส่ิงน้ีเป็นผลมาจากการบุกโจมตีอย่างล�าพองใจจนเกินไปของ
พวกกาบิลน่ันเอง
พวกเขาประเมนิ ความสามารถในการเคลอ่ื นไหวของตนเองมาก
เกนิ ไป และคดิ วา่ การถอนตวั ออกมาจากทหารออรค์ ทเ่ี คลอื่ นไหวเชอื่ งชา้
จะเปน็ ไปไดโ้ ดยงา่ ย ซงึ่ ผลลพั ธก์ ค็ อื การทพี่ วกเขาทา� การบกุ โจมตกี องทพั
ออร์คลึกเกนิ ไป

240

จา� นวนของกองทพั ออรค์ ทพี่ วกกาบลิ กา� ลงั ตอ่ สดู้ ว้ ยในปจั จบุ นั นน้ั
นอกเหนือจากกองก�าลังแยกจา� นวน 10,000 นายแล้ว ยงั มีกองหนา้ อกี
จ�านวน 30,000 นายอีกด้วย รวมเป็นกองก�าลังท่ีมีก�าลังรบทั้งหมด
40,000 นาย จึงค�านวณได้ว่าก�าลังรบท่ีก�าลังตีกรอบล้อมอยู่ด้านหลัง
พวกเขาคือจ�านวนคร่งึ หนึ่งของก�าลงั รบท่ีมอี ยู่ ณ ทนี่ ่ัน

แมว้ ่ากาบิลจะลังเลอย่คู รู่หนงึ่ แต่เขาก็ตดั สนิ ใจท่จี ะบกุ ทะลวง
อย่างซ่งึ หน้า

และเมอ่ื เหตกุ ารณก์ ลบั กลายมาเปน็ เชน่ นแี้ ลว้ แมฝ้ า่ ยลซิ ารด์ แมน
จะไม่มีปัญหา แต่ฝ่ายก็อบลินที่เคล่ือนไหวได้ช้าน้ันไม่อาจตามการ
เคลอื่ นไหวไดท้ นั ดงั นนั้ แลว้ พวกเขาคงจะถกู ทง้ิ ไวก้ ลางวงลอ้ มของกองทพั
ออร์ค และถูกทา� ลายไปอยา่ งยอ่ ยยบั

แมก้ าบลิ จะมองเหน็ เหลา่ กอ็ บลนิ เปน็ เพยี งแคเ่ กราะกา� บงั กจ็ รงิ
แตเ่ ขากไ็ ม่ได้เลอื ดเย็นพอทีจ่ ะเฝา้ ดูอยูเ่ ฉยๆ โดยท่ไี มท่ า� อะไร

“จงตามขา้ มา! พวกเราจะทา� การบกุ ทะลวงวงลอ้ มของพวกออรค์
ทั้งอยา่ งนใี้ นทเี ดยี ว!!”

กาบลิ ตะโกนออกมาพรอ้ มกบั พงุ่ ตรงไปยงั เหลา่ ออรค์ ซง่ึ ๆ หนา้
โดยไม่ลดความเรว็ ลง

หรือบางที หากมีออร์คท่ีไม่ได้อยู่ภายใต้ผลของยูนีคสกิล
『ผหู้ วิ กระหาย』 แลว้ ละก็ การพงุ่ เขา้ ปะทะของกาบลิ อาจจะทะลวงออก
ไปไดส้ �าเร็จก็เป็นได้

ทวา่ นั่นกเ็ ป็นเพียงแคข่ ้อสมมุติ
ในความเปน็ จรงิ นน้ั การโจมตใี นทเี ดยี วอนั รนุ แรงของลซิ ารด์ แมน
ได้ถกู ขบวนตง้ั รับของกองทัพออรค์ ทีเ่ ตรียมตวั รบั การปะทะตรงๆ ไวแ้ ลว้
ท�าลายลงต่อหน้าอย่างงา่ ยดาย
และชวั่ พรบิ ตานน้ั เองคอื สง่ิ ทช่ี ช้ี ดั ถงึ ความพา่ ยแพข้ องกองกา� ลงั
นักรบลซิ ารด์ แมน-------หรือก็คอื ความพา่ ยแพข้ องกาบลิ

บทท่ี 4 ฟนั เฟอื งท่ีหลดุ การควบคมุ 241

การล้อมกรอบขวางกั้นพ้นื ทโี่ ดยรอบใกลจ้ ะเสร็จสมบรู ณ์แลว้
ในขณะเดยี วกนั กองทพั ออรค์ กท็ ยอยเขา้ มารวมตวั กบั ทพั หลกั
ในสถานการณท์ เ่ี ลวรา้ ยทส่ี ดุ น้ี พวกกาบลิ ไดถ้ กู ทงิ้ ไวท้ า่ มกลาง
กองทัพของศัตรู ภาพที่เกิดขึ้นน้ัน ดูราวกับแมลงตัวหนึ่งท่ีถูกกองทัพ
มดทหารกลืนกนิ อย่างไรอย่างน้ัน
หากเปน็ แบบนตี้ อ่ ไป ตอ่ ใหด้ น้ิ รนขดั ขนื อยา่ งสดุ ชวี ติ ไปอกี ไมน่ าน
พวกเขากจ็ ะหมดแรงและได้แต่รอความตายในทีส่ ดุ
กาบลิ ไม่ได้เป็นผไู้ รค้ วามสามารถ
เร่ืองนั้นได้รับการยืนยันด้วยสถานะของพวกตนในปัจจุบันไป
แลว้ พริบตาหน่งึ
ทวา่ เหตผุ ลทว่ี า่ ทา� ไมถงึ เปน็ เชน่ นนี้ นั้ กาบลิ ไมอ่ าจทา� ความเขา้ ใจ
ได้เลย เขาตกอยู่ในสถานะที่ไม่คาดคิดว่าการโจมตีจากพวกตนท่ีน่าจะ
สร้างความกดดันในฐานะผู้ที่แข็งแกร่งกว่าจะกลับกลายเป็นไร้ผลไปใน
ทันทเี ชน่ น้ี
แต่ถึงอยา่ งน้นั กาบิลก็ยังไม่ยอมแพ้และพยายามลองใช้ทกุ วิถี
ทางเทา่ ที่จะทา� ได้
เขาสง่ เสยี งรอ้ งใหท้ พั ของตนจดั ขบวนใหม่ และสรา้ งขวญั กา� ลงั ใจ
ให้แก่ผ้ทู ี่อยูร่ อบขา้ งอยา่ งเอาเป็นเอาตาย
เหลา่ กอ็ บลนิ ตกอยใู่ นสภาพตน่ื กลวั สว่ นเหลา่ ลซิ ารด์ แมนกเ็ กดิ
ความวิตกกังวลข้ึนมา ไม่ว่าอย่างไรเขาก็จ�าเป็นต้องหยุดยั้งสถานการณ์
เหลา่ น้ใี ห้ได้
เมอ่ื ตกอยใู่ นความตนื่ กลวั กลางสนามรบแลว้ ไมว่ า่ คา� สง่ั ใดๆ ก็
ไมอ่ าจสอ่ื สารอยา่ งชดั เจนได้ หากเปน็ เชน่ นน้ั แลว้ ความพา่ ยแพก้ จ็ ะมาถงึ
อยา่ งหลกี เลย่ี งไมไ่ ด้ ซง่ึ นน่ั กห็ มายถงึ การถกู ทา� ลายลา้ งจนหมดสนิ้ นน่ั เอง
แมจ้ ะคดิ ถอนกา� ลัง กาบิลก็ร้ดู วี า่ พวกเขาไม่มที ่ีให้หนีอีกต่อไป
แลว้

242

ถึงแม้พวกเขาจะฝ่าทะลวงวงล้อมออกไปได้ แต่เขาก็ไม่รู้ว่าจะ
หนไี ปท่ีไหนอย่ดู ี

ตอนทเ่ี คล่ือนทพั ออกรบนั้น เพ่อื ทจ่ี ะควบคุมกองทัพ เขาจงึ ได้
ออกคา� สงั่ ใหแ้ ตล่ ะกองกา� ลงั เดนิ ทางออกมาจากถา้� อยา่ งเปน็ ระเบยี บ แต่
ถ้าหากพวกเขาพา่ ยแพ้และต้องหลบหนอี อกมาแลว้ ละก็ ถา�้ ของพวกเขา
ก็ดจู ะรบั เอาไว้ไม่ไหว

หากเขาออกคา� สง่ั ใหถ้ อยทพั แลว้ ละก็ เหลา่ กอ็ บลนิ ทจี่ ะหนกี อ่ น
ใครเพอื่ นจะต้องกรเู ขา้ ไปจนอดุ ปากถา�้ จนมดิ เปน็ แน่

และเมอ่ื เปน็ เชน่ นน้ั พวกตนทถ่ี กู ตดั ทางหนแี ละตกอยใู่ นสภาพ
ไม่อาจส่ังการควบคุมอะไรได้ก็จะได้แต่รอพวกออร์คเดินเข้ามาฆ่าเพียง
เทา่ นน้ั

ไม่ส-ิ -------เดมิ ทีแล้ว ล�าพงั การที่จะไปถึงตัวถ�า้ เองยงั เปน็ สง่ิ ที่
ทา� ได้ยากเลยดว้ ยซ้า�

หรือบางทีต่อให้หนีไปที่ป่าแทนที่จะเป็นถ�้า เหล่าออร์คที่มี
ความสามารถในการเคลอ่ื นไหวสงู ขน้ึ กค็ งจะไลต่ ามมาทนั และคอยจดั การ
บดขย้พี วกเขารายตัวอย่างแนน่ อน

พวกเขาไม่สามารถถอยได้
กาบลิ เขา้ ใจเร่อื งนัน้ ดี
ทา� ไมบดิ าของตนผกู้ ลา้ หาญจงึ ไดย้ นื กรานทจ่ี ะใชก้ ลยทุ ธเ์ กบ็ ตวั
อย่แู ต่ในฐานของตวั เองแบบนนั้ ขณะนี้เขาเขา้ ใจถงึ เหตผุ ลน่นั แล้ว
เขาสงสยั วา่ ทา� ไมตนจงึ ไดโ้ งเ่ ขลาถงึ เพยี งน้ี ทวา่ จะมาเสยี ใจเอา
ตอนนกี้ ส็ ายไปแล้ว
ขณะน้ี ส่ิงท่ีกาบิลท�าได้ คือการสร้างขวัญก�าลังใจและท�าให้
พวกพอ้ งผอ่ นคลายความกังวลแมแ้ ตน่ ้อยกย็ งั ดี
“กวา๊ กฮา่ ฮา่ ฮา่ ! พวกเจา้ อยา่ ทา� หนา้ กงั วลเชน่ นน้ั ส!ิ จงตามขา้ นอ้ ย
มา พวกเรานะ่ ไมม่ ีทางแพเ้ จ้าหมพู วกน้นั ได้หรอก!!”

บทที่ 4 ฟนั เฟอื งทีห่ ลุดการควบคมุ 243

เขาตะโกนออกมาแบบนน้ั โดยทแ่ี มแ้ ตต่ นเองกย็ งั ไมอ่ ยากจะเชอ่ื
และสรา้ งขวัญกา� ลังใจใหแ้ กพ่ วกพ้อง

●

อา...
หวั หน้าเผ่าถอนหายใจ
เขาก�าลงั นกึ เสียใจ
ทเี่ ขาไมไ่ ดเ้ ลา่ ถงึ ความนา่ กลวั ของออรค์ ลอรด์ ทไ่ี มใ่ ชใ่ นแบบของ
นิทานให้กาบลิ ฟังอย่างชัดเจน
แตห่ ากพดู ตามความจรงิ แลว้ กไ็ มใ่ ชว่ า่ เขาจะไมไ่ ดเ้ ลา่ ใหฟ้ งั เลย
แต่เขาเสียใจที่ไม่ได้เล่าเกร็ดประวัติของความน่ากลัวน่ันให้ฟังอย่างเป็น
รปู ธรรม เพราะหวั หนา้ เผา่ ไมไ่ ดเ้ นน้ ยา�้ ถงึ เรอ่ื งราวทเี่ คยเกดิ ขนึ้ ในอดตี เลย
(ท้งั หมดนนั้ เปน็ ความรบั ผิดชอบของขา้ ...)
หัวหน้าเผ่าเอาแตต่ า� หนิตนเอง
หากมคี วามรเู้ กย่ี วกบั ออรค์ ลอรด์ อยา่ งละเอยี ด บางทกี าบลิ อาจ
จะระมดั ระวงั ตวั มากกว่านสี้ ักเล็กน้อยกเ็ ปน็ ได้
แตเ่ หตกุ ารณก์ ล็ ว่ งนม้ี าจนปา่ นนแ้ี ลว้ หวั หนา้ เผา่ จงึ ไดถ้ อนหายใจ
ขณะทที่ ง้ิ ความคิดเหลา่ นนั้ ไป
เขายังคงมีสิง่ ทตี่ ้องทา�
เหล่าพี่น้องร่วมเผ่าพันธุ์ท่ีมารวมตัวอยู่ภายในห้องโถงใหญ่
ดเู หมอื นวา่ ทุกคนก�าลงั กงั วลใจ
เสน้ ทางใหญท่ จ่ี ะนา� พาไปยงั พน้ื ทชี่ ายเลนมอี ยู่ 4 เสน้ ทาง สว่ น
เส้นทางหลบหนมี ีอยู่ 1 เส้นทาง ทอดตวั ออกไปทางดา้ นหลงั
ฝั่งเส้นทางหลบหนีดูเหมือนจะปลอดภัย เป็นเส้นทางที่น�าพา
ตรงไปยังเนินเขาสูงชันเลก็ นอ้ ยท่ีอยใู่ ต้พ้ืนท่ีภูเขา

244

การเดนิ ทางออกไปยงั ปา่ จา� เปน็ ตอ้ งออ้ มสกั หนอ่ ย แตก่ จ็ ะออก
หา่ งจากพน้ื ทชี่ ายเลนได้ อกี ทงั้ มนั ยงั เปน็ เสน้ ทางหลบหนที พี่ วกตนเตรยี ม
ขน้ึ เพ่ือทีจ่ ะไดไ้ มต่ อ้ งคอยพะวงกับเหลา่ ผหู้ ญิงอกี ดว้ ย

ดังนนั้ แลว้ ทีต่ ้องคอยระวงั จึงมีเพียง 4 เสน้ ทางด้านหนา้
หนว่ ยรบทท่ี า� การโจมตพี วกออรค์ ในแตล่ ะเสน้ ทางกเ็ รม่ิ รน่ ถอย
พร้อมกบั กลับมารวมตวั กนั อย่างระมัดระวงั
กา� ลงั รบในการตงั้ รบั สดุ ทา้ ยทถ่ี กู แบง่ ใหไ้ ปประจา� ทง้ั 4 เสน้ ทาง
นั้น ปจั จบุ ันมอี ยปู่ ระมาณ 1,500 นาย และยังคงมีหนว่ ยทไ่ี มส่ ามารถ
กลบั มารวมตัวได้อย่อู กี ดว้ ย
จ�านวนทหารออร์คมีอยู่มาก ด้วยจ�านวนน้ันแล้วพวกมันคงจะ
หาสถานท่แี ห่งน้ีได้ในไมช่ า้
กอ่ นทจ่ี ะเปน็ เชน่ นน้ั อยา่ งนอ้ ยเขากอ็ ยากใหก้ า� ลงั รบทเ่ี หลอื อยู่
ไดม้ ารวมตัวกนั ก่อน...
หัวหน้าเผา่ เหลือบมองเสน้ ทางที่เตรยี มไวส้ า� หรับหลบหนี
เน่ืองจากเขาไดร้ วบรวมพ่ีนอ้ งร่วมเผา่ พนั ธุไ์ ว้ทั้งหมด แมจ้ ะถกู
เรยี กว่าหอ้ งโถงใหญ่มันก็ยงั รบั ไวแ้ ทบไมไ่ หว
หากเกิดเรื่องไม่คาดฝันแล้วคนกลุ่มน้ีเกิดต้องหนีออกไปพร้อม
กันหมดแล้วละก็ ดูแล้วไม่มที างทีจ่ ะทันการไดเ้ ลย
ตอนน้พี วกเขาคงตอ้ งท�าการทยอยหนอี อกไปแลว้ กระมงั
ไมว่ า่ อยา่ งไรกต็ าม ความวนุ่ วายกย็ อ่ มตอ้ งมาเยอื น แตถ่ งึ อยา่ งนน้ั
เขาก็ต้องลดความเสี่ยงท่ีเผ่าพันธุ์ของเขาจะถูกก�าจัดจนสูญส้ินแม้เพียง
เลก็ นอ้ ยให้ได้
ทว่า แม้จะหนีเข้าไปในป่าแต่พวกเขาจะถูกเหล่าออร์คพบเจอ
เมือ่ ไรกข็ น้ึ อยกู่ บั เวลาเทา่ นน้ั
ดังนนั้ แลว้ แมจ้ ะหนไี ปไดส้ �าเรจ็ เขาก็ไมค่ ิดว่าพวกเขาจะใช้ชีวติ
หลังจากนีก้ ันต่อไปได้

บทที่ 4 ฟันเฟอื งท่ีหลุดการควบคมุ 245

พอคิดได้แบบน้ันแล้ว เขาจึงไม่สามารถออกค�าส่ังให้หลบหนี
ออกไปได้

สุดทา้ ยแล้ว เขาก็มแี ต่ต้องคอยถ่วงเวลา
เพือ่ เดิมพันกบั กองก�าลงั เสรมิ ทจ่ี ะมาหรอื ไม่กไ็ ม่อาจล่วงรไู้ ด้
ทวา่ ความหวงั อนั นอ้ ยนดิ ของหวั หนา้ เผา่ กถ็ กู ทา� ลายจนยอ่ ยยบั
เกดิ เสยี งของการสู้รบอย่างกะทันหนั ภายในเส้นทางเช่อื ม กลิน่
ของเลอื ดทค่ี ลา้ ยเหลก็ กบั หยาดเหงอื่ มาผสมกนั เรมิ่ ลอยออกมาใหไ้ ดก้ ลน่ิ
(เริ่มแลว้ ง้นั รึ...)
ภายในหอ้ งโถงเตม็ ไปด้วยความตงึ เครยี ด
หวั หนา้ เผา่ จดั การอพยพเหลา่ ผหู้ ญงิ ออกไปทางดา้ นหลงั หอ้ งโถง
และจัดวางกา� ลงั ผ้ทู ีส่ ามารถตอ่ สู้ไดท้ ่ีดา้ นหนา้ ในทนั ที
เพือ่ เตรียมพร้อมรบั มอื ในการสลดั หนจี ากการถกู ปิดลอ้ ม
บรรดาทหารต่างยกหอกขึ้นเตรียมพร้อม แล้วตั้งท่าวาดเป็น
เสน้ โค้งตามทีก่ �าหนดไว้แตแ่ รก
พวกเขาคดิ จะปดิ ทางออกของเสน้ ทางผา่ นทงั้ 4 เสน้ ทางนนั่ เอง
เป็นกลยุทธ์ที่ใช้เพื่อชดเชยความต่างของก�าลังรบโดยไม่ได้คิด
ดถู กู ถึงแรงกท์ ี่ตา�่ กวา่ ของออร์ค
เนื่องจากความกว้างของเส้นทางไม่ได้กว้างมากนัก จึงท�าให้
จ�านวนศัตรูท่ตี อ้ งรับมอื พร้อมกันมีไม่มาก
หากคดิ เปรยี บเทยี บถงึ การตอ่ สแู้ บบตวั ตอ่ ตวั ความสามารถใน
การตอ่ สู้ของลซิ ารด์ แมนกย็ งั คงสูงกว่าทหารออรค์ อยู่เลก็ นอ้ ย
หวั หนา้ เผ่าคิดวา่ หากใช้ขบวนรบแบบน้ี อยา่ งนอ้ ยพวกเขากย็ ัง
คงตอ่ สอู้ ยา่ งได้เปรียบได้

ในช่วงแรกนน้ั ทุกอยา่ งเปน็ ไปตามทีห่ ัวหน้าเผา่ คาดการณ์ไว้
แมว้ า่ พวกออรค์ จะแขง็ แกรง่ ขน้ึ กวา่ ปกติ แตถ่ งึ อยา่ งนนั้ พวกเขา

246

กย็ งั คงรบั มือได้
หน่วยรบที่ถูกแบง่ ไปประจา� อยทู่ ่เี ส้นทางดา้ นหนา้ ทง้ั 4 ตา่ งก็

พยายามหยุดย้ังกองทพั ออร์คกนั อย่างเตม็ ท่ี
ขณะทส่ี บั เปลย่ี นกา� ลงั กค็ อยปะทะกนั อยา่ งระมดั ระวงั ทวา่ สงิ่

เหล่านั้นกไ็ ม่สามารถดา� เนินตอ่ ไปไดน้ าน
แม้ว่าท่ีใกลป้ ากทางออกจะมีศพทบั ถมอยูเ่ รอื่ ยๆ บรรดาออรค์

ก็กัดกินมันและพยายามรุกรานเข้ามาเร่ือยๆ ภาพที่เห็นนั้นชวนให้
สยดสยองอย่างมาก แม้จะเป็นนักรบลิซาร์ดแมนที่มีจิตใจเข้มแข็งก็ยังมี
สีหน้าหวาดผวาใหไ้ ด้เหน็

จากนนั้ วินาทีช้ีขาดกม็ าถงึ
ตัวของทหารออร์คถูกห่อหมุ้ ไปด้วยออร่าสีเหลือง
(นั่นมนั อะไรกนั นะ่ ...?)
เมอ่ื หวั หน้าเผา่ คดิ เชน่ นัน้ เขากถ็ กู ฝนั ร้ายทน่ี ่าหวาดผวายิง่ กว่า
เดิมเข้าจู่โจม
ความสามารถในการรบของแตค่ นทมี่ เี หนอื กวา่ จนถงึ บดั น้ี กลบั
เริ่มถกู อีกฝา่ ยตีเสมอขน้ึ มา
แมจ้ ะไม่ใชว่ า่ ทหารออร์คแข็งแกรง่ ขึ้นอยา่ งเหน็ ไดช้ ดั แต่สมดุล
ของฝา่ ยลซิ าร์ดแมนนั้นถูกทา� ลายลงไปอย่างชดั เจน
ในช่วงเวลาน้ีเอง ท่ีความเหนือกว่าของลิซาร์ดแมนหายไปจน
หมดส้นิ
หวั หนา้ เผา่ สงั เกตสถานการณก์ ารรบ เขารบั รไู้ ดว้ า่ หากเปน็ เชน่ น้ี
ตอ่ ไปพวกเขาคงไมส่ ามารถยอ้ื ไว้ไดเ้ กนิ 1 วัน และสมมตุ ิว่ากา� ลังรบจะ
เดินทางมาจริงๆ นั่นก็เป็นเวลาอีก 3 วันให้หลัง พวกเขาไม่สามารถ
ป้องกนั ตัวเองไปจนถงึ ตอนน้ันไดแ้ น่
ก�าลงั รบต้งั รบั เองก็เริม่ มผี เู้ สียชวี ิตข้ึนมาเสียแลว้
หากเป็นแบบนี้ แทนที่จะรอให้การล่มสลายของพวกตนมาถึง

บทที่ 4 ฟันเฟอื งทีห่ ลดุ การควบคุม 247

สใู้ หเ้ หล่าผหู้ ญิงหนีออกไปเสียยงั จะดกี วา่
“จงฟงั จากนไ้ี ปพวกเจา้ จะตอ้ งเผชญิ กบั ความยากลา� บาก ทวา่

------ขา้ จะยอมใหเ้ ผา่ พนั ธล์ุ ซิ ารด์ แมนตอ้ งมาสญู สนิ้ อยทู่ น่ี ไ่ี มไ่ ด้ จงมชี วี ติ
รอดเสีย แค่เวลาเพอ่ื ให้พวกเจ้าได้หนี ข้าจะเป็นผู้ซอ้ื มนั ไวเ้ อง!!”

ถงึ จะหนไี ปกค็ งเปลา่ ประโยชน์ ในเมอ่ื มแี ตค่ วามยากลา� บากรออยู่
บางทีมนั อาจเป็นสง่ิ ทไ่ี มม่ ีแกน่ สารใดๆ เลยก็เปน็ ได้

แมว้ ่าจะคดิ แบบน้ัน...
แตห่ วั หนา้ เผา่ กย็ งั คงเดมิ พนั ทกุ สง่ิ ทกุ อยา่ งกบั ความหวงั สดุ ทา้ ย
น้ี
“จงหนีไปเสีย จะไปพ่ึงพงิ ปิศาจนามว่ารมิ รุ กุ ย็ อมได!้ ไป!!”
ทว่า ความหวังของหวั หนา้ เผ่ากลบั ถกู ปฏิเสธอยา่ งไม่ไยดี
“หหึ หึ หึ หึ ึ ข้าจะเปน็ คนปดิ ทางออกนีเ้ อง”
เม่ือพูดเช่นนั้น ออร์คจ�านวนหลายตนก็ปรากฏตัวออกมาจาก
ทางหนที ่นี ่าจะปลอดภัย
พวกมนั คอื ออรค์ ไนท์ ทสี่ วมฟลู เพลทเมล(เกราะเหลก็ หมุ้ ทงั้ ตวั )
และ------
ที่หนง่ึ ในเส้นทางผ่านทัง้ สก่ี ม็ ีเสียงกรีดร้องดังขนึ้ มา
ส่ิงท่ีปรากฏตัวออกมาหลังเสียงกรีดร้องนั้น ออร์คท่ีดูช่ัวร้าย
ผสู้ วมชดุ เกราะสดี า� สนทิ ซ่งึ เปรอะเปื้อนไปด้วยเลอื ดทวั่ ทง้ั รา่ ง
เปน็ ภาพลักษณท์ ่ีดูแปลกประหลาด
สิ่งทอี่ ยใู่ นดวงตาของเขาคือเปลวไฟแหง่ ความบ้าคลั่ง
และขนาดตวั ทใ่ี หญย่ ่ิงกวา่ ออร์คไนท์
(หรอื วา่ ออร์คลอร์ดงัน้ เรอะ!?)
ขณะท่ตี นก�าลงั ตวั สั่นด้วยความตน่ื ตกใจ หัวหนา้ เผา่ ก็จอ้ งมอง
รา่ งอนั ใหญย่ ักษท์ ป่ี รากฏข้ึนมาดว้ ยความสงสัย
ทวา่ ส่งิ ท่ปี รากฏนนั้ ตา่ งจากท่ีหวั หน้าเผ่าคาดเอาไว้ ในความ

248

เป็นจริงนัน้ สงิ่ ทเ่ี ขาเหน็ นัน้ ดูชัว่ รา้ ยกว่าอย่างเห็นได้ชัด
“พวกแกทุกคนคือสิ่งท่ีจะเอาไว้ถวายให้แก่ท่านออร์คลอร์ด

ผู้ยิง่ ใหญ่ ข้าจะไมม่ ีวันยอมให้ใครหนอี อกไปไดแ้ ม้แตต่ ัวเดยี ว”
คา� พดู ของออรค์ ตนนน้ั ทา� ใหห้ วั หนา้ เผา่ ไดร้ ถู้ งึ ตวั ตนทแี่ ทจ้ รงิ ของ

ออร์คที่ยืนอยู่ตรงหน้า ใช่แล้ว มันไม่ได้เป็นอะไรมากกว่าปิศาจท่ีอยู่ใต้
บงั คบั บญั ชาของออรค์ ลอรด์ ตนหนง่ึ เลยแทๆ้ แตไ่ มน่ กึ เลยวา่ มนั จะมพี ลงั
แฝงเรน้ อยมู่ ากมายถงึ เพยี งน้.ี ..

นนั่ คอื การปรากฏตวั ของออรค์ เจเนรลั ผถู้ อื ฮาลเบริ ด์ (ขวานหอก)
อันหนกั อึง้ อยใู่ นมือ

เปน็ รปู ลกั ษณอ์ นั ชว่ั รา้ ย ทเี่ หมอื นดงั่ รา่ งจา� แลงของความสนิ้ หวงั
อันสดุ จะหยั่งถึง

(พวกเรา... จบสิ้นแตเ่ พยี งเทา่ นแ้ี ล้วรึ... ทว่า ข้าจะไม่ยอมตาย
ท้งั ๆ แบบนีห้ รอก!)

แมว้ า่ จติ ใจของหวั หนา้ เผา่ จะกา� ลงั แหลกสลายไปดว้ ยความสน้ิ หวงั
แต่เขากด็ งึ แรงใจสดุ ทา้ ยท่มี อี ยู่ทง้ั หมดทา� ให้ตัวเองฮึดสู้ขึ้นมา

“หึฮ่าฮ่าฮ่าฮ่า! น่ีมันคู่ต่อสู้ที่ดูมีฝีมือแบบที่ไม่ได้มีมานานแล้ว
ไม่ใช่รไึ งกัน คอ่ ยสมกับเปน็ คู่ต่อสูข้ องข้าหนอ่ ย!!”

หัวหนา้ เผ่ารู้ดวี ่าตนเองกา� ลงั จะต้องตาย
ถงึ อยา่ งนน้ั เขากย็ งั คงยกหอกขน้ึ ตงั้ ทา่ แลว้ ยนื อยตู่ รงหนา้ ออรค์
เจเนรัลด้วยท่าทสี งบเยือกเยน็
เพอื่ ทเ่ี ขาจะไดต้ ายอยา่ งสมเกยี รติ ในฐานะหวั หนา้ เผา่ คนสดุ ทา้ ย
ทีไ่ ด้นา� พาเหล่าลิซาร์ดแมนไปสคู่ วามล่มสลาย

●

หัวหน้าองครักษ์ของลิซาร์ดแมนวิ่งไปในป่าโดยค�านึงถึงค�าสั่งที่

บทที่ 4 ฟันเฟืองท่หี ลดุ การควบคุม 249

ได้รบั จากหัวหน้าเผ่า
ทวา่ จดุ ประสงคข์ องภารกจิ นยี้ งั ไมเ่ ปน็ ทแี่ นช่ ดั แมจ้ ะบอกวา่ ให้

จบั สมั ผสั ออรา่ อนั แขง็ แกรง่ ของผสู้ ง่ สารนามวา่ โซเอยไ์ วก้ ต็ าม แตจ่ นบดั น้ี
เธอก็ยงั จับสัมผสั อะไรไม่ไดเ้ ลยแม้แตน่ ดิ เดียว

ทวา่ บา่ ทงั้ สองขา้ งของเธอกา� ลงั แบกรบั อนาคตของลซิ ารด์ แมน
ไวอ้ ยู่ จะใหเ้ ธอหยุดยนื อยูเ่ ฉยๆ นั้นย่อมท�าไม่ได้เป็นแน่

หวั หนา้ องครักษไ์ ดแ้ ตเ่ ชอื่ ในสัญชาตญาณ และวิง่ เข้าไปภายใน
ป่าอย่างม่งุ มั่นเท่านน้ั

แมว้ า่ ลซิ ารด์ แมนจะมคี วามภาคภมู ใิ จในการเคลอ่ื นไหวอนั รวดเรว็
บนพ้นื ทช่ี ายเลน แตภ่ ายในปา่ กลบั ไม่ได้เป็นเช่นนัน้

ลมหายใจขาดชว่ ง หวั ใจเตน้ แรงขนึ้ ความเหนอื่ ยลา้ กา� ลงั สะสม
อยใู่ นรา่ งกายของเธอมากขึน้ เรอ่ื ยๆ

แตถ่ งึ อยา่ งน้นั เธอกไ็ ม่ได้หยดุ วิง่
เพื่อที่จะท�าหน้าที่ขั้นต�่าสุด ที่อยู่กับอีกฝ่ายซ่ึงเสนอการเป็น
พนั ธมติ รใหล้ ุล่วง
ตัง้ แต่เธอเริ่มวิ่งมา เวลาก็ผา่ นไป 3 ชว่ั โมงแลว้
ตงั้ แต่สลดั ออกจากการพนั ธนาการ เธอกต็ ง้ั หน้าวิง่ อย่างเตม็ ที่
แมจ้ ะยงั มแี รงใจอยู่ แตเ่ ธอก็อยใู่ นสภาพทจ่ี ะล้มลงไดท้ กุ เมือ่
สาเหตทุ ่ีแท้จรงิ นน้ั เธอเองก็เข้าใจดี
หนทางขา้ งหนา้ นี้ ไมม่ อี ะไรรบั ประกนั วา่ จะมปี ศิ าจนามวา่ โซเอย์
ตนนั้นอยู่
หรือหากมีเขาอยู่จรงิ กใ็ ชว่ ่าเขาจะยอมย่ืนมอื เข้ามาชว่ ย
ส้หู นีไปทงั้ อยา่ งนเ้ี ลยไม่ดกี ว่าหรือ?
เธอเองกม็ คี วามคดิ เชน่ นน้ั ผ่านเขา้ มาในหวั เชน่ กนั
(จะบา้ หรอื ! จะใหฉ้ นั ทรยศพน่ี อ้ งรว่ มเผา่ พนั ธ์ุ และทรยศทา่ นพอ่
ไปได้อยา่ งไรกนั !?)

250

เธอรีบสลัดความคิดนั้นไปอย่างร้อนรน แล้วเปลี่ยนความคิด
เสียใหม่

ผู้ที่ไม่สามารถหยุดยั้งความเตลิดของกาบิลผู้เป็นพี่ชายได้ก็คือ
ตนเอง เธอคิดเช่นนั้น

เธอรดู้ ีว่ากาบิลตอ้ งการไดร้ บั การยอมรับจากหวั หนา้ เผ่า
ทวา่ เธอไม่สามารถบอกเรื่องดงั กล่าวใหแ้ ก่หวั หนา้ เผา่ ได้
นกั รบผหู้ าญกล้าของลซิ าร์ดแมน กาบิล
ตวั เธอเอง กย็ งั คงเปน็ หนงึ่ ในผทู้ เี่ คารพนบั ถอื ในตวั กาบลิ เชน่ กนั
เธอเชอ่ื วา่ หากเปน็ พช่ี ายของตนแลว้ ละก็ ตอ่ ใหเ้ ขาไมก่ ระทา� ตวั
ล่วงลา�้ เช่นนี้ เขากจ็ ะต้องเปน็ หัวหนา้ เผา่ ท่ียอดเยยี่ มได้แนน่ อน
ทัง้ ทีเ่ ป็นเช่นน้นั ...
เร่ืองท่ีเกิดขึ้นในครั้งนี้คงจะเกิดจากการทับซ้อนกันของความ
คลาดเคลอื่ นตา่ งๆ นานาจนทา� ใหฟ้ นั เฟอื งของเหตกุ ารณม์ นั หลดุ ออกจาก
ต�าแหน่งทค่ี วรจะเป็นไปกระมัง
แตถ่ งึ อย่างนนั้ ไมว่ ่างอยา่ งไรเธอกย็ ังคงคดิ
ถ้าหากได้คุยกันตามประสาพ่ีน้องให้มากกว่าน้ี ก็คงหลีกเล่ียง
เหตกุ ารณ์ทีเ่ กิดขน้ึ ในคร้ังนไ้ี ด้
หากเปน็ เชน่ น้นั จรงิ ตนก็คือผทู้ ีต่ อ้ งรับผิดชอบสง่ิ ท่เี กิดขน้ึ
การหนจี ากไปเป็นความคิดที่เหลวไหล
และหากหยดุ วิ่งตอนนี้ เธอก็จะว่งิ ต่อเป็นครั้งท่สี องไมไ่ ด้
ดังนัน้ แลว้ เธอจึงยงั คงวง่ิ ตอ่ ไปอยา่ งมุ่งม่ัน

และแล้ว กม็ ผี ทู้ ่ไี ดพ้ บเหน็ เธอ
เธอทกี่ า� ลงั วงิ่ อยา่ งเอาเปน็ เอาตาย ไมอ่ าจทจี่ ะสงั เกตถงึ เรอื่ งนนั้ ได้
ทวา่ บคุ คลผนู้ น้ั กลบั ลดั เลาะไปตามกง่ิ ไมไ้ ลต่ ามเธอไปโดยไรเ้ สยี ง
ได้อยา่ งไม่ยากเยน็

บทที่ 4 ฟันเฟอื งท่ีหลุดการควบคมุ 251