ลวงเธอ...นิรนั ดร์ | ฟิกาโร่แมวจร
“อย่าได้ทรงกังวลพระทัยเลยเพคะ หากแต่พระองค์ทรงไม่เป็นอะไร หม่อมฉันกพ็ อใจ
แล้วเพคะ” ร่ างบางตวัดพู่กันครั้งสุดท้าย ตัดคมใบหน้าของ เทพีเฮล อีกครั้ง และนั่น
สร้ างความพึงพอใจให้ เจ้ าชายหนุ่มที่กาลังจ้ องมองผ้าใบผืนใหญ่
“นั่นน่ะสินะ เจ้านี่ช่างใสซื่อนัก” เจ้าชายหนุ่มกล่าวเบา ๆ เหมือนพูดกับตัวเองเสีย
มากกว่า
ซีแกนยงั จาเสียหวั เราะเยน็ ๆ ในลาคอน้นั ไดด้ ี สถานที่ท่ีพระองคท์ รงไม่ใหค้ วามสาคญั
ในผา้ ใบผืนน้นั เลยเลยคือ มิดการ์ด เธอจะตอ้ งไปท่ีนน่ั ให้ได้ มือเล็ก ๆ เริ่มไต่ไปตาม
ขอบหนา้ ผาที่บดั น้ีเธอสัมผสั ไดถ้ ึงอากาศเยน็ ยะเยือก เธอคงอยรู่ ะหว่างแอสการ์ดกบั
ไอลฟ์ ไฮมเ์ ป็ นแน่ ทนั ใดน้นั เธอก็ไดย้ ินเสียกิ่งไมข้ นาดใหญ่อยู่ดา้ นหลงั ทาเอาเธอหนั
ขวบั ไปดูอย่างรวดเร็ว นยั น์ตาสีแดงก่าของปี ศาจร้ายขนาดใหญ่กาลงั จบั จอ้ งเธออยา่ ง
เคียดแคน้ มนั เลาะหนีจากหม่บู า้ นของมนั มาแสนไกล มนั ทาไม่สาเร็จ เจา้ ยกั ษภ์ ูเขามนั
หนีออกมาจากสนามรบทนั ทีที่เห็นเพ่ือนมันถูกฆ่าด้วยความขลาด แต่มนั ก็ไม่อาจ
กลบั ไปที่อย่ขู องมนั ไดด้ ว้ ยความอบั อายต่อหัวหน้ายกั ษข์ องมนั มนั จึงหนีออกมาดว้ ย
แขนขา้ งเดียวของมนั อาศยั แอบกินสัตวใ์ นปศุสัตวข์ องชาวบา้ น จนมนั เดินทางมาถึง
ระหวา่ งเขตแดนของพวกเอลฟ์ ทนั ใดน้นั จมูกของมนั ก็ไดก้ ล่ิน...กล่ินที่มนั คุน้ เคย กลิ่น
ของชายผูท้ ่ีลิดรอนเอามือของมนั ไป ก่อนจะพบว่าร่างท่ีมนั เห็น คือหญิงสาวเพียง
เท่าน้นั แต่เส้ือคลุมของเธอท่ีมนั ไดก้ ลิ่นเขา นางคนน้ีตอ้ งมีความเกี่ยวขอ้ งอะไรกบั เจา้
แอสการ์ดคนน้นั แน่ และมนั ก็คิด...แมจ้ ะไม่ไดช้ ีวิตของเจา้ คนน้นั ก็ขอให้มนั ไดฆ้ ่า
อะไรที่เก่ียวขอ้ งกบั เขา...มนั กพ็ อใจแลว้ !
“กรรจ!์ !” มนั คารามลนั่ ก่อนจะตวดั มือไปหาหญิงสาวท่ีไม่ทนั ไดต้ ้งั ตวั ไมท่ นั ท่ีร่างบาง
จะไดส้ ่งเสียงร้องออกมา ร่างเลก็ ของเธอก็ฟาดเขาอยา่ งเต็มแรงกบั มือของเจา้ ยกั ษใ์ หญ่
251
ลวงเธอ...นิรันดร์ | ฟิกาโรแ่ มวจร
กระเด็นไปติดกอ้ นหินกอ้ นใหญ่ เลือดสีแดงทะลกั ออกจากปากของเธอทนั ที นยั น์ตาสี
ฟ้าเบิกกวา้ งดว้ ยความตกใจระคนหวาดกลวั
เจา้ ชายหนุ่มเพง่ สมาธิไปยงั จุดมงุ่ หมายของเขา ท่ีบดั น้ีสายเวทยท์ ี่เคยติดตามตวั
เธอมนั กลบั ขาดหว้ งหาย ๆ อยา่ งน่าราคาญ
“โลกิ! มีอะไรง้นั หรือ” ธอร์ท่ีมาพร้อมกบั มา้ ของเขา และเหลา่ พี่นอ้ งซีแกนท่ีรีบตามมา
สบทบพร้อมกบั บิดาและมารดาของพวกนางอยา่ งรวดเร็วเมื่อไดย้ ินจากเอลฟ์ รับใชใ้ ห้
ไปตามนอ้ งสาวต่างมารดาของเธอมาหาพบเจา้ ชาย
“นาง...อยไู่ หน” โลกิไม่สนใจตอบคาถามของธอร์ หนั ไปหาบิดาของหญิงสาวถามดว้ ย
น้าเสียงเยน็ เหยยี บ บดั น้ีนยั น์ตาที่เคยฉายแววข้ีเล่นของชายหนุ่มกลบั น่ิงสงบราวกบั ลม
ก่อนท่ีจะเกิดพายุ
“นางอยู่ท่ีบา้ นของกระหม่อมกบั ลูก ๆ ของกระหม่อม อนิกา พระชายาซีแกนอยู่ที่
ไหน” ลิโอแซลฟามองหนา้ เจา้ ชายหนุ่มอยา่ งไม่เขา้ ใจในคาถามก่อนที่จะหนั ไปหาลูก
ๆ ของเขาที่ตอนน้ีพากนั หลบหนา้ ไปคนละทาง
“ขา้ ถามวา่ นาง...อยไู่ หน” โลกิสะกดกล้นั อารมณ์หนั ไปหานางเอลฟ์ ผดู้ ูมีอายมุ ากที่สุด
ในบรรดาพี่นอ้ งของซีแกน
“นางหนีไปแลว้ เพคะ ไปในที่ที่องคช์ ายกจ็ ะหาตวั นางไม่พบ พระองคไ์ ม่ทรงต้งั คาถาม
กบั ตวั เองหน่อยล่ะเพคะ เหตุใดพระชายาของพระองคถ์ ึงไดไ้ ม่อยากพบหนา้ เสียขนาด
น้ี” อนิกาเชิดหน้ามองเจา้ ชายหนุ่มท่ีอายุรุ่นราวคราวเดียวกบั น้องสาวต่างมารดาของ
เธอดว้ ยทา่ ทางเฉยชา
252
ลวงเธอ...นริ นั ดร์ | ฟิกาโร่แมวจร
“นางเอล์ฟช้นั ต่า!” โลกิตวาดขบกรามหมายจะลงโทษนางคนท่ีมนั ไม่รู้จกั ที่ต่าท่ีสูง
แบบน้ี
“โลกิ! ขา้ ต้องขออภยั ให้กับอารมณ์ของน้องชายขา้ ด้วย ท่านลิโอแซลฟา พวกเรา
เหนื่อยกนั เกินไปหน่อย โลกิอดหลบั อดนอนตามหาชายาของเขามาหลายค่าคืนแลว้
ไดโ้ ปรด บอกพวกเราเถิดว่านางอยไู่ หน” ธอร์จบั คอนอ้ งชายเอาไวก้ ่อนจะหนั มาทางผู้
เป็ นเจา้ แห่งผืนป่ า แมว้ ่าเขาจะพยายามทาตวั นอบนอ้ มแต่สายตาสีครามท่ีทรงอานาจ
เฉกเช่นพระบิดาของเขาก็ทาใหเ้ หลา่ เอลฟ์ ประหวน่ั พรันพรึงไม่นอ้ ย
“เจา้ ชายธอร์...กระหม่อมตอ้ งขออภยั ต่อการอบรมบุตรีของกระหม่อม...แต่ เร่ืองพระ
ชายาซีแกนทรงพานกั อยทู่ ่ีบา้ นของกระหมอ่ มจริงๆพะยะคะ่ ” ลิโอแซลฟาตอบก่อนจะ
หนั ไปมองหล่าลกู ๆเขาท่ีทาเป็นไม่รู้ไม่เห็นดว้ ยทา่ ทางเหยอ่ หยง่ิ เฉกเช่นชาวเอลฟ์
“อลินดา ไปพาพระชายามาพบกับองค์ชายทีสิ เร่ืองน้ีจะได้จบ ๆ ไปเสียที” ไอลา
กระชากเสียง นางรู้ดีเจา้ ชายองคร์ องเป็นพ่อมดผใู้ ชเ้ วทยม์ นต์ ศาสตร์เวทยม์ นตเ์ ป็นสิ่ง
ท่ีนางหวาดกลวั นกั ถา้ เขาไมเ่ อามนั ออกมาใชใ้ นผนื ป่ าของเธอกจ็ ะเป็นการดี
“ขา้ ทาเช่นน้นั ไม่ไดห้ รอก ท่านแม่ ก่อนท่ีองคช์ ายจะมา นางก็หนีไปแลว้ แลว้ ก็ ไปที่
ไหนน้นั พวกเรากไ็ ม่รู้หรอกนะคะ แค่นอ้ งไดอ้ อกไปไกลจากอนั ตรายกพ็ อแลว้ ” อลิน
ดาตวดั ตาสีซีดมองเจา้ ชายหนุ่มผมดาท่ียงั น่ิงเงียบรอฟังคาตอบ
“นางเอลฟ์ โง่...ขา้ น่ะรึ อนั ตราย นางกาลงั พาตวั เองไปหาอนั ตรายต่างหาก” นยั น์ตาสี
เขียววาวโรจน์ก่อนที่เจา้ ชายหนุ่มจะดีดนิ้วเผยให้เห็นสายเวทยส์ ีเขียวในมือเขาจะ
ปรากฏข้ึนมนั วนลอ้ มรอบตวั เขาก่อนจะเป็นเส้นสายยาวออกไปสุดสายตา แต่มนั บาง
253
ลวงเธอ...นิรนั ดร์ | ฟิกาโร่แมวจร
เบาและก็เลือนหายไปเป็ นบางคร้ัง ไอลากรีดร้องออกมาเบาๆก่อนจะหลบหลงั สามี
ของนาง ท้งั พวกแอสการ์ด ท้งั พวกวานาไฮม์ เม่ือไหร่จะเลิกยงุ่ กบั อลั ฟ์ ไฮมเ์ สียทีนะ
“เวทยท์ ่ีขา้ ใชต้ ิดตามนางอยมู่ นั ผกู ติดกบั ชีวิตของนาง เบ่ิงตาเอลฟ์ ของพวกเจา้ ออกดูซะ
เส้นเวทยม์ นั ขาดหาย นน่ั มนั หมายถึงชีวิตของนาง ตอบขา้ มาก่อนที่ขา้ จะลงทณั ฑพ์ วก
เจา้ พวกเจา้ เอานางไปไวท้ ี่ไหน” โลกิพูดดว้ ยน้าเสียงเยน็ เหยยี บเวทยใ์ นมือเขาวาวกบั สี
นยั นต์ าและนนั่ ก็ทาใหน้ างเอลฟ์ คนสุดทอ้ งร้องออกมาในท่ีสุด
“ท่านพี่หญิงเขา้ ไปในป่ าชายแดนค่ะ ท่านพ่อ ท่านพ่ีหญิงจะเป็นอนั ตรายหรือคะ” วาร์
รีบโพลง่ ออกไปน้าตาร้ืนเกาะแขนผเู้ ป็นบิดาที่ตอนน้ีเบิกตากวา้ ง
“อะไรนะ! ต้งั แต่เมื่อไหร่กนั ลอน์ฟ รีบตามทหารเอลฟ์ มาเร็วเขา้ !” ราชาเอล์ฟรีบหัน
ไปสัง่ การบตุ รชายของตนทนั ที
“อะไร...เกิดอะไรข้ึนหรือ ท่านลิโอแซลฟา” ธอร์ขมวดคิ้ว
“เหล่าสัตวใ์ นป่ าถูกสังหารพะยะค่ะ พระองค์ กระหม่อมยงั ไม่พบตวั ผูก้ ระทาผิด แต่ดู
จากร่องรอบแลว้ น่าจะเป็ นพวกอมนุษยท์ ่ีกินเน้ือเป็ นแน่ หม่อมฉันส่ังให้คนติดตาม
คน้ หา แต่ยงั ไมพ่ บตวั มนั ” ลอฟน์ตอบดว้ ยเสียงส่ัน เมื่ออยตู่ ่อหนา้ บคุ คลท่ีมีอานาจและ
ตอนน้ีเอง ท่ีเขาไดส้ บกบั นยั น์ตาอรพิษของเจา้ ชายหนุ่มท่ีเขา้ มาประชิดตวั เขาอยา่ งไม่
ทนั ไดต้ ้งั ตวั
“นาทางขา้ ไป...เดี๋ยวน้ี” น้าเสียงท่ีเย็นเหยียบช่างแตกต่างกบั ความรู้สึกในจิตใจเขา
ตอนน้ีท่ีกาลงั วา้ วุ่นอย่างร้อนร้น ความโง่ของเจา้ นาอนั ตรายมาสู่ตวั เองแลว้ ม้ยั ล่ะ ซี
แกน เห็นที หากกลบั แอสการ์ดเม่ือใด คงตอ้ งล่ามนางไวก้ บั เขาเสียแลว้ แต่เร่ืองน้นั
เอาไวท้ ีหลงั ตอนน้ีเขาตอ้ งรุดไปช่วยนางเสียก่อน!
254
ลวงเธอ...นิรนั ดร์ | ฟิกาโรแ่ มวจร
My power
“ขา้ แต่ทวยเทพ!”ซีแกนพยงุ ตวั เองข้ึนจากโขดหิน เธอรู้สึกถึงกระดูกท่ีเคล่ือนที่
ผดิ ลกั ษณะไปจากเดิมที่ท่อนแขนของเธอ เจา้ ยกั ษใ์ หญ่พุ่งเขา้ มาหาอยา่ งกราดเกร้ียวไม่
ต่างจากตอนท่ีมนั โจมตีธีโอริค แต่กบั หญิงสาวผูไ้ ม่เคยไดร้ ับการฝึ กฝนสาหรับการ
ต่อสูเ้ ฉกเช่นเพ่ือนผชู้ านาญศสั ตราวธุ ของเธอ เธอทาไดเ้ พียงแค่ยา้ ยท่ีตวั เองใกล้ ๆ หลบ
รัศมีมือยกั ษใ์ หญ่ท่ีมุ่งหมายจะฟาดลงบนร่างเธออีกคร้ัง ก่อนที่เธอจะสะดุดกบั ร่างสี
ขาวบางอยา่ งเขา้ นยั น์ตาเบิกตากวา้ งดว้ ยความตกใจ ร่างมา้ สูงกายาตวั ใหญ่ท่ีมีเขาเรียว
แหลมสีเงางามบนหนา้ ผากของมนั กาลงั นอนหายใจร่างรวยริน ตวั มนั เปรอะเป้ื อนแดง
ฉานดว้ ยเลือดสีแดงสดจากซากศพสัตวอ์ ่ืนท่ีกองอยขู่ า้ งมนั มนั รับรู้เพียงวา่ อีกไม่นาน
ร่างอันไร้วิญญาณของมันตอ้ งถูกลงไปกองกับซากพวกน้ันเป็ นแน่ดว้ ยเง้ือมือของ
อมนุษยต์ วั โตท่ีพร้อมจะฉีกท้ึงร่างมนั เมื่อไหร่กต็ ามที่มนั หิวข้ึนมาอีก
“ไมเ่ ป็นไรนะ เจา้ ยนู ิคอร์น” ซีแกนกม้ ลงนงั่ ขา้ งกองซากสัตวแ์ ห่งป่ าเอลฟ์ ทนั ทีก่อนจะ
ลงมือร่ายเวทยส์ ีทองรักษาบาดแผลท่ีขาของเจา้ ยนู ิคอร์นหนุ่มทนั ทีขณะท่ีหวั ใจเธอเตน้
ระส่าเพราะไดย้ นิ เสียงแหวกดงไมเ้ คล่ือนเขา้ มาใกล้
เจา้ ยกั ษใ์ หญ่เจอเป้าหมายของมนั แลว้ เจา้ ของผมสีเงินในชุดสีขาวท่ีตอนน้ีเปรอะท้งั
โคลนและเลือดกาลงั ยงุ่ อยกู่ บั ม้ืออาหารเยน็ ของมนั อยา่ งไม่รู้จกั เจียมตวั ส่วนเจา้ อาหาร
เยน็ นนั่ ก็ดูเหมือนจะขยบั ตวั ไดเ้ ล็กนอ้ ยภายใตเ้ วทยส์ ีทองท่ีครอบร่างมนั อยู่ เจา้ ยกั ษย์ ่ิง
โมโหในความทะนงของหญิงสาว นางกลา้ ดีเกินไปแลว้ ยงุ่ กบั อาหารเยน็ ของมนั ไม่พอ
ยงั จะกลา้ หันหลงั ใหก้ บั ความน่ากลวั ของยกั ษภ์ ูเขาอีก! มือหนาสกปรกควา้ ตน้ ไมแ้ ถว
น้นั ได้ มนั ถอนรากท้งั ตน้ ออกมา หมายจะใชล้ าตน้ ฟาดลงบนร่างเล็กน้นั ให้บ้ีแบนไป
พร้อมกบั อาหารของมนั เหมือนแมลง แต่มนั กลบั คิดผิด เวทยส์ ีม่วงส่องประกายทา้
255
ลวงเธอ...นริ ันดร์ | ฟิกาโรแ่ มวจร
ความมืดท่ีเริ่มปกคลมุ เขา้ มามือซ้ายของซีแกนกาลงั ร่ายเวทยเ์ กราะกาบงั ร่างตวั เองและ
เจ้ายูนิคอร์นจากการโจมตีของยกั ษ์ส่วนมือขวาของเธอกาลงั ร่ายเวทย์สีทองรักษา
อาการบาดเจบ็ ของเจา้ มา้ ท่ีตอนน้ีมนั เร่ิมรู้สึกสึกตวั กระปร้ีกระเปร่าข้ึนมาบา้ งแลว้ แต่
การกระทาของเธอกลบั ย่ิงทาให้เจา้ ยกั ษม์ ือเดียวโมโหใหญ่ มนั ฟาดตน้ ไมร้ ัวลงบน
เกราะเวทยส์ ีม่วงซ้าแลว้ ซ้าเล่าด้วยโทสะ นยั น์ตาสีฟ้าสะทอ้ นแสงเวทยท์ ้งั สองของ
ตนเองอยา่ งเดด็ เด่ียวอยา่ งหาญสู้อมนุษยต์ วั น้ี!
“ท่านพี่หญิง!!”เสียงห้าวของเอลฟ์ หนุ่มตะโกนเขา้ ไปในป่ าที่เยน็ เหยียบขณะท่ี
เจา้ ชายหนุ่มท้งั สองลงเดินเทา้ เพราะเส้นทางดินโคลนที่เขากา้ วเดินไมส่ ามารถใหม้ า้ เขา้
ไปต่อได้ โลกิรู้สึกหงุดหงิดเสียเต็มประดา แต่ละเร่ืองไม่ไดเ้ ป็ นไปอยา่ งท่ีเขาคิด และ
เขาเองก็ไม่ไดค้ ิดว่า การเดินหมากของเขาจะผิดพลาดไปแบบน้ี ตอนน้ีเขาทาไดแ้ ต่แก้
หมากท่ีเขาวางแผนเดินเป็ นอย่างดีไปตามการเดินหมากสะเปะสปะของซีแกนที่ทา
ตวั เองเสียเบ้ียจนแทบหมดกระดาน
“โลกิ...ใจเยน็ ๆก่อน เราตอ้ งพบนางแน่ เจา้ อยา่ เพง่ิ ไดก้ งั วลไป”ธอร์หนั มาถามนอ้ งชาย
ดว้ ยความเป็ นห่วง ท่ีปกติน้องชายของเขามกั จะใส่ใจกบั การดูแลตวั เองให้ดูดีและมีสี
หนา้ เหยอ่ หยงิ่ มองคนอ่ืนอยา่ งดูแคลนอยเู่ สมอ แต่บดั ด้ีผูท้ ่ีไดช้ ื่อว่าเทพเจา้ แห่งกลลวง
กลบั ไปปล่อยใหผ้ มสีดาสนิทของเขาพนั กนั อยา่ งยุง่ เหยิง ไม่สนใจกิ่งไมแ้ หลมท่ีเก่ียว
เขา้ กบั ใบหนา้ ขาวซีดจนเลือดออกขา้ งแกม้
“ขา้ สบายดี ธอร์ ไม่ตอ้ งกงั วลเก่ียวกบั ขา้ นักหรอก”โลกิตอบแบบขอไปที ตอนน้ีเขา
เลิกใชเ้ วทยใ์ นการตามหาหญิงสาวแลว้ มนั ไร้ประโยชน์แลว้ ยงั กินพลงั เวทยเ์ ขาสิ้นดี
ตอนน้ีเขาตอ้ งเก็บกกั พลงั ของตนเองไว้ หากเกิดเหตุการณ์อะไรกบั หญิงสาว เขาจะได้
ช่วยไดอ้ ยา่ งทนั ทว่ งที
256
ลวงเธอ...นิรนั ดร์ | ฟิกาโร่แมวจร
“ไม่มีทางหรอก เจา้ ไมเ่ คยเป็นแบบน้ีมาก่อน ขา้ นะ นึกโกรธท่ีเจา้ ไมย่ อมบอกความจริง
วา่ เจา้ ร่ายเวทยต์ ิดตวั ตามนาง แตด่ ูจากท่ีเจา้ เป็นห่วงนางแบบน้ี ขา้ นึกโกรธเจา้ ไมล่ งจริง
ๆ นอ้ งชาย”แมก้ าลงั อยใู่ นสถานการณ์หนา้ สิ่วหนา้ ขวานแต่เจา้ ชายหนุ่มแห่งแอสการ์ด
กไ็ ม่สามารถอดสังเกตพฤติกรรมท่ีเปล่ียนไปของนอ้ งชายเขาได้ เช่นน้นั หรือ ที่จะเรียก
ไดว้ ่าความรัก ความไม่ยอ่ ทอ้ และคิดท่ีจะปกป้องให้ถึงที่สุด หากวนั หน่ึงที่เขาไดพ้ บ
เจอกบั หญิงสาวท่ีทาใหเ้ ขาเป็นแบบน้ีได้ เขาจะรับมือกบั มนั ยงั ไงนะ ในเมื่อเขามีอีกท้งั
เกา้ อาณาจกั รใหป้ กครอง มีท้งั หมู่มิตรสหายที่คอยอยเู่ คียงขา้ ง ท้งั เขายงั หลงใหลในการ
รบมากมายถึงเพยี งน้ี
“ขา้ น่ะรึท่ีไม่เคยเป็น” รองเทา้ บูทหนงั สีดาที่บดั น้ีเป้ื อนไปดว้ ยโคลนของเจา้ ชายหนุ่ม
ชะงกั เทา้ น่ิงอยา่ งนึกทบทวนตวั เอง ตอนน้ีเขาอยากจะเอาหวายลงหลงั ของใครสักคน
ให้รู้แลว้ รู้รอดเสียมากกว่า แต่กลบั ตอ้ งออกเดินตามหาขุมพลงั ที่ควรจะเป็ นของเขา
อยา่ งวา่ ง่าย มนั จะไมน่ ึกโมโหไดย้ งั ไง ป่ านน้ีนางจะเป็นอยา่ งไรบา้ งก็ไม่รู้ จะทาตวั เอง
บาดเจบ็ หรือเปล่า หากเขาไม่ลวงนางเสียต้งั แต่แรก นางคงจะไม่ตอ้ งหนีหัวซุกหัวซุน
ขนาดน้ี หรือท้งั หมดน้ีมนั เป็นเพราะเขากนั นะ
“งี่เง่าสิ้นดี” โลกิสะบดั หวั ไลค่ วามคิดไร้สาระของตวั เองออกจากสมองไป เขาควรจะมี
สมาธิสิ อีกอยา่ ง คนเช่นเขาน่ีหรือ ควรจะรู้สึกผิดเช่นน้ี เขาเลือกสิ่งที่ดีกวา่ ใหน้ าง นาง
ตา่ งหากที่ควรยอมรับแตโ่ ดยดี!
“โลกิ...” เสียงของเจา้ ชายหนุ่มเรียกอนุชาของตนอีกคร้ังน้าเสียงเคร่งเครียดจนผิด
สงั เกต
“อะไรอีกล่ะ พี่ชาย” โลกิกรอกตาก่อนจะเดินไปตามท่ีพี่ชายเขาเรียกอยา่ งไม่ใส่ใจนกั
ก่อนที่นยั น์ตาสีเขียวมรกตของเขาจะเบิกกวา้ งข้ึนมา รอยเทา้ ...รอยเทา้ ยกั ษภ์ ูเขา เหตใุ ด
257
ลวงเธอ...นริ ันดร์ | ฟิกาโรแ่ มวจร
กนั มนั ถึงมาอยทู่ ่ีน่ีได้ เขาสั่งใหพ้ วกมนั เก็บตวั เงียบแลว้ นี่ เจา้ พวกเล้ียงไม่เช่ือง เห็นที
เขาตอ้ งลงทณั ฑก์ บั พวกมนั เสียหน่อยแลว้
“ทางน้ี!” ธอร์กระซิบเสียงเขม้ ส่งสัญญาณมือไปหาเอลฟ์ หนุ่มวา่ เขาเจออะไรบางอยา่ ง
แลว้ ก่อนจะหนั มาหานอ้ งชายใหต้ ามเขามา แต่ไม่ทนั ที่จะไดท้ าแบบน้นั โลกิก็หายตวั
ไปจากตรงน้นั เสียแลว้
“กรรจ์!!”เจา้ ยกั ษภ์ ูเขาร้องออกมาอยา่ งอารมณ์เสียที่มนั ยงั เห็นร่างของศตั รูมนั
อยทู่ ่ีเดิมโดยไม่บุบสลาย ไอเ้ จา้ เกราะสีม่วงที่มนั ช่วยบงั ร่างของหญิงสาวเอาไวช้ ่างน่า
ราคาญเสียจริง มนั คิดไดด้ งั น้นั มนั จึงเลิกเอาตน้ ไมท้ ุบตีแลว้ มองหาสิ่งอื่นที่จะช่วยมนั
ไดท้ นั แทน มนั ระดมปากอ้ นหินขนาดใหญ่ใส่ร่างที่กาลงั ร่ายเวทยส์ องทางอยา่ งที่ผใู้ ช้
เวทยไ์ ม่อาจทาได้
เปร๊ียะ!! เสียงร้าวจากเกราะดา้ นบนดงั ข้ึน ร่างบางมองอยา่ งกงั วลใจ เจา้ ยนู ิคอร์นหนุ่ม
ลุกข้ึนไดใ้ นที่สุด มนั ดีดตวั ข้ึนสะบดั ตวั เขาสีเงางามของมนั เปลง่ แสงออกมา
“ไม่! ขา้ เพียงแค่รักษาเจ้าเท่าน้ัน อย่าฝื นใช้กาลงั หนีไปเถิด ขา้ จัดการได้” ซีแกน
ตะโกนหา้ มปรามแข่งกบั เสียงยกั ษท์ ่ีมนั อาละวาดอยา่ งหนกั หน่วง นยั น์ตาสีดาของเจา้
มา้ มองอยา่ งสับสน ซีแกนใชอ้ ีกมือค่อย ๆ ร่ายเวทยใ์ ตพ้ ้นื เทา้ ของเจา้ ยกั ษใ์ หญ่ เถาวลั ย์
หนาของกิ่งไมค้ อ่ ย ๆ เล้ือยพนั รอบขาของมนั โดยท่ีเจา้ ตวั กาลงั ระดมกอ้ นหินปาใส่ไม่
รู้ตวั เจา้ มา้ หนุ่มเห็นแบบน้นั กร็ ีบกม้ หวั ขอบคุณผูม้ ีพระคุณกบั มนั แลว้ ิกวง่ิ หอ้ เตม็ กาลงั
จากไปอยา่ งเอาชีวิตรอด
เปร้ียง!! ทนั ทีที่ยนู ิคอร์นหนุ่มหนีออกไปพน้ รัศมีการตอ่ สู้ บาเรียเวทยส์ ีม่วงก็แตกออก
เศษกอ้ นหินแตกกระจายมากระทบศีรษะของหญิงสาวอยา่ งจงั หญิงสาวกระเด็นไถล
258
ลวงเธอ...นิรนั ดร์ | ฟิกาโร่แมวจร
ไปอีกทางชุดสีขาวของเธอขาดหว่ินตามแรงไถลขณะท่ีเจ้ายกั ษเ์ องก็ลม้ ตึงดว้ ยแรง
ระเบิดนน่ั ก่อนมนั จะตระหนกั ว่าบดั น้ีขาของมนั ถูกพนั ธนาการดว้ ยเถาวลั ยเ์ สียแลว้
มนั คารามอย่างโมโหร้าย ขณะท่ีเลือดสีแดงฉานไหลออกจนผมสีเงินถูกยอ้ มแดงดว้ ย
เลือดสด ร่างเล็ก ๆ ลุกข้ึนอยา่ งทุลกั ทะเล กระดูกแขนที่ผิดรูปร่างกบั เลือดท่ีกาลงั ริน
ไหลทาใหเ้ ธอมองเห็นภาพตรงหน้าไม่ชดั เสียแลว้ เธอไดย้ ินแต่เสียงเจา้ อสุรกายที่มนั
กาลงั คารามอยา่ งโมโห เล็บแหลมคมจากมือที่เหลือเพียงขา้ งเดียวของมนั ตดั เถาวลั ย์
ออกจากเทา้ ของมนั ก่อนที่จะเย้อื งยา่ งมาตวดั ตวั หญิงสาวไวใ้ นมืออยา่ งรวดเร็ว แรงบีบ
ของมนั รัดร่างเธอเอาไวเ้ พ่ือไม่ให้เธอใชเ้ วทยไ์ ด้ และคราวน้ีมนั ต่างหากท่ีจะเป็ นผู้
สังหารนางแอสการ์ดคนน้ีเสีย! มนั ดึงร่างปวกเปี ยกน้นั เขา้ มาใกล้ เพื่อไดเ้ ห็นหน้าได้
ถนดั มือของมนั ขา้ งหน่ึงท่ีตอ้ งสูญเสียไปเพราะเจา้ คนแอสการ์ดคนน้นั
“โกรธเคืองที่อาหารของเจา้ คือขา้ แทนที่จะเป็นเจา้ มา้ หนุ่มเช่นน้นั หรือ” เสียงแผว่ ๆ ดงั
ออกมากจากริมฝี ปากท่ีเป้ื อนไปดว้ ยเลือดจากแรงบีบรัดจากขอ้ นิ้วเจา้ ยกั ษใ์ หญ่ เธอ
บาดเจ็บสาหัสไปท้งั ตวั ความเจ็บปวดร้าวราวกบั กระดูกเธอจะแหลกเหลวคามือยกั ษ์
จนสติเธอแทบเลือน เลือดไหลยอ้ มเส้ือผา้ ชุดสีขาวแดงฉาน
“....” เจา้ ยกั ษใ์ หญไ่ มต่ อบคาถามของหญิงสาว มนั หายใจฝืดฟาดอยา่ งเตม็ ไปดว้ ยโทสะ
เส้ือคลมุ หนงั หมาป่ าขาดหว่ินจนแทบไม่เหลือชิ้นดี ตอนน้ีมนั ไม่ไดก้ ลิ่นนกั รบท่ีอยบู่ น
เส้ือคลุมแลว้ ตอนน้ีมนั ไดแ้ ต่กลิ่นเลือดจากหญิงสาวและมนั ก็ทาให้ทอ้ งของมนั เริ่ม
ร้องข้ึนมาจากการตอ่ สูเ้ อาแลว้ เสียดว้ ย
“อึก!” ซีแกนเลือกออกจากริมฝี ปากดว้ ยแรงรัดน้นั แขนสองขา้ งถูกบิดไปขา้ งหลงั เพือ่
ไมใ้ หเ้ ธอใชเ้ วทยไ์ ดอ้ ีก ยกั ษต์ วั สีเทามนั จบั ตวั เป้ื อนเลือดของซีแกนเอาไว้ พลางโขยก
259
ลวงเธอ...นริ ันดร์ | ฟิกาโร่แมวจร
เขยกไปที่ริมหน้าผา วนั น้ีมนั มีอาหารอนั โอชะ มนั ตอ้ งหาที่กินท่ีเหมาะเสียหน่อย
แลว้ !!
260
ลวงเธอ...นิรนั ดร์ | ฟิกาโรแ่ มวจร
Prognostication
นยั น์ตาสีฟ้าครามของเจา้ ชายหนุ่มเบิกกวา้ งอย่างตกตะลึงในสิ่งท่ีเห็นตรงหนา้
หัวใจเขาเต้นระส่าข้ึนมาทนั ที กองซากสัตว์ที่เร่ิมโชยกล่ินเน่าเหม็น กับท้งั ผืนป่ า
บริเวณน้ันที่เรียบเป็ นหน้ากลอง ต้นไม้หักระเกะระกะจากการต่อสู้ของบางสิ่ง
บางอยา่ งและที่สาคญั กว่าน้นั เขาเห็นเส้ือคลุมขาดว่ินที่กองอยกู่ บั พ้ืน มนั ชโลมไปดว้ ย
เลือดสีฉาน!
“ท่านพ่ีหญิง!” เสียงเอล์ฟหนุ่มครางข้ึนอย่างหมดหวงั เขาทรุดตวั ลงกบั พ้ืนโคลนที่
เปี ยกลื่น ใบหูแหลมลู่ไปขา้ งหลงั อยา่ งทุกขใ์ จ เขาจะบอกกบั เหล่าพ่ี ๆ และท่านพ่อได้
อยา่ งไร วา่ กวา่ ท่ีเขาจะพบร่องรอยของพส่ี าวของเขาก็สายไปเสียแลว้
“บา้ โวย้ ย!!” ธอร์ร้องตะโกนออกมาอย่างนึกโมโหตวั เอง หากเขาเป็ นคนเจอเจา้ ยกั ษ์
นน่ั เคา้ จะบนั่ ร่างมนั ใหข้ าดเป็นสองทอ่ นเสีย บา้ จริง ๆ พระมารดาของเขาหากนางรู้คง
จะใจสลายแลว้ คาสัญญาท่ีเขาใหไ้ วก้ บั สหายหญิงของเขาอีกเลา่ โธ่...ซีแกน
“เลิกโวยวายให้มนั ตื่นตกใจกนั สักทีเถอะหน่า” เสียงเยน็ เหยียบของใครอีกคนดงั ข้ึน
เจา้ ของร่างที่กาลงั ใชเ้ วทมนตค์ รอบคลุมบริเวณที่เกิดเหตุ ใบหนา้ เห้ียมเกรียมของโลกิ
ไม่มีรอยยิม้ เจา้ เล่ห์ทีมกั ปรากฏบนใบหนา้ เขาอีกต่อไปแลว้ นยั น์ตาสีเขียวสะทอ้ นกบั
เวทยท์ ี่ติดตามอีกคร้ังท่ีบดั น้ีมนั อยู่ไม่ไกลแต่ก็ริบหร่ีอย่างอ่อนแรงราวกบั แสงของ
หิ่งหอ้ ย นางยงั ไม่สิ้น...แตก่ ็ออ่ นกาลงั เตม็ ที จอ้ งมาท่ีพ่ชี ายอยา่ งจริงจงั
“เจอกนั ที่หนา้ ผา...” โลกิพูดเพยี งเทา่ น้นั ก่อนจะหายตวั วบั ไปจากบริเวณที่เกิดเหตทุ นั ที
ทิง้ ความเพียงสงสยั ไวก้ บั หนุ่มท้งั สองที่ไดแ้ ต่จอ้ งหนา้ กนั เทา่ น้นั
261
ลวงเธอ...นริ ันดร์ | ฟิกาโรแ่ มวจร
แสงอาทิตยท์ ี่เริ่มลบั เหล่ียมเขา ทอแสงสุดทา้ ยของมนั ผา่ นพน้ อาณาจกั รสีทองท่ี
อยูไ่ กลออกไปแสนไกลจากท่ีเนินผาแห่งน้ี เจา้ ยกั ษใ์ หญ่พ่นลมหายใจ ก่อนจะนงั่ พิง
โขดหิด ร่างสีเทาของมนั โชกไปดว้ ยเลือดที่โดนเถาวลั ยห์ นาบาดเอาจนมนั แสบขาสอง
ขา้ งเต็มไปหมด มนั สัญญากบั องั โบรดา นายแห่งเหล่ายกั ษว์ ่าจะไม่ยุ่งเกี่ยวกบั พวกแอ
สการ์ดตามคาสั่งของเทพเจา้ โลกิผูเ้ ป็นนายเหนือชีวิตพวกมนั เวน้ แต่วา่ พวกแอสการ์ด
หลงเขา้ มาในดินแดนของพวกมนั ได้ ทาให้มนั ไม่ไดล้ ิ้มรสอนั โอชะของเน้ือหวานของ
ชาวแอสการ์ดคนใดมาก่อน ไดก้ ินแต่เน้ือเหมน็ ซากของพวกสัตวส์ ี่เทา้ หรือไม่ ก็พวก
สัตวเ์ ล้ือยคลานและน่ีเป็ นโอกาสของมนั ท่ีมนั จะไดล้ ิ้มรสอนั โอชะ ยกั ษใ์ หญ่เลียลิ้ม
ฝีปาก สูดดมกลิ่นเลือดท่ีชโลมชุดขาวจนกลายเป็นสีแดงอนั หอมหวาน
“หากเจา้ ไม่หดั ป้องกนั ตวั เองเสียบา้ ง เจา้ นน่ั แหละจะกลายเป็นเหย่อื เสียเอง!” น้าเสียง
กร้าวของเพ่อื นรักของเธอดงั ข้ึนมาในหวั เมื่อยามท่ีนางพยายามจะสอนซีแกนใหห้ ดั ใช้
อาวธุ ป้องกนั ตวั เสียบา้ ง
“ขา้ ควรจะทาเช่นน้ันกับเจา้ สัตว์ที่หิวโหยเช่นน้ีหรือ” ร่างบางพูดแผ่ว ๆ ขณะที่ลม
หายใจของเธอเริ่มรวยรินมองตาสีดาสนิทที่ไร้แววของเจา้ ยกั ษส์ ูง หากน่ีสถานที่นาง
จะตอ้ งจบชีวิต โอ้ วาฮลั ลา โปรดรับขา้ เขา้ สู่อาณาจกั รดว้ ยเถิด ทนั ใดน้นั เรือนผมสีเฉก
เช่นเดียวของเธอกแ็ วบเขา้ มาในหวั ดินแดนน้ีระหวา่ งเขตแดนของแอสการ์ดและเอลฟ์
ไฮม์ ป่ านน้ีลอฟน์อาจจะกาลงั ตามหาเธออยู่ เหล่าพี่น้องของเธอ ชนชาวเอล์ฟและ
แอสการ์ด หากเธอปล่อยให้ตวั เองยอมรับการเป็ นม้ืออาหารของเจ้ายกั ษ์ตวั น้ีแลว้
อยา่ งไรต่อ เจา้ สัตวย์ กั ษม์ นั คงจะไม่หยดุ แค่ท่ีเธอใช่หรือไม่ ในเม่ือมนั เคยไดร้ ับลิ้มชิม
รสเน้ือไปแลว้ คร้ังหน่ึง หากคราวหนา้ มนั นึกท่ีจะลิ้มลองเน้ือของเหล่าชาวแอสการ์ด
และเหล่าชาวเอลฟ์ เล่า! ไม่...เธอจะไม่ยอมให้เป็นเช่นน้นั เจา้ สัตวย์ กั ษน์ ้ีตอ้ งเขด็ หลาบ
262
ลวงเธอ...นริ นั ดร์ | ฟิกาโรแ่ มวจร
เฉกเช่นมา้ ท่ีโดนแสเ้ ผอื่ ถูกฝึ ก!...ทนั ใด เธอก็นึกถึงเจา้ ของใบหนา้ ขาวซีดท่ีมกั มีรอยยมิ้
เจา้ เล่ห์อยบู่ นใบหนา้ เสมอ พระองค.์ ..
“มันไม่ใช่แค่การเปล่งมนต์จากปาก แต่เจ้าต้องใช้ความรู้สึ กของเจ้าด้วยของเจ้าด้วย
และเพยี งแค่ บิดข้อมือ...เท่าน้ัน” น้าเสียงที่เยน็ เหยยี บกระซิบของหูของเธออยา่ งละมุน
ซีแกนหลบั ตานึกถึงมนตท์ ี่เจา้ ชายโลกิสอนแก่เธอ
“โฮกกก!!” เจา้ ยกั ษ์ใหญ่ร้องอย่างเจ็บปวด เผลอมือปล่อยอาหารออกจากมือของมนั
ดว้ ยความตกใจ น้าแขง็ เยน็ ๆ เสียบทะลกุ ลางมือของมนั ท่ีจบั หญิงสาวเอาไว้ มือใหญ่ ๆ
ของมนั สะบดั เร้า ๆ ร้องดว้ ยความเจบ็ ปวด เลือดสีแดงสุดพุง่ กระจายไปทวั่ หนา้ ผา ร่าง
ท่ีอยู่ในชุดยอ้ มสีเลือดถูกปล่อยให้ตกไปในหนา้ ผาดามืด ระหว่างเขตแดนแอสการ์ด
กับอลั ์ฟไฮม์ ซีแกนมองเห็นใบหน้าเจา้ ยกั ษใ์ หญ่ท่ีแสดงสีหน้าเจ็บปวดห่างออกไป
ขณะที่ร่างเธอด่ิงลงกลางอากาศ เพียงเท่าน้ี มนั คงจะมากพอท่ีจะทาให้เจา้ ยกั ษใ์ หญเ่ ขด็
หลาบกับการที่จะยุ่งกบั เหล่าชาวแอสการ์ดหรือเหล่าชาวเอล์ฟอีกแลว้ เธอไม่เหลือ
เร่ียวแรงใด ๆ ที่จะร่ายเวทยต์ ่อไป ตอนน้ีสิ่งท่ีดีที่สุดท่ีเธอจะทาไดค้ ือ น่ิงสงบและ
หลบั ตาลงปล่อยให้เส้นผมเงินพดั ผ่านใบหนา้ ไปเท่าน้นั และรอเวลาที่ร่างของเธอจะ
กระทบกบั กน้ เหวท่ีมืดสนิท ก่อนท่ีจะมีแสงสว่างวาบปรากฏให้ในความคิดของเธอ
ขาวโพลน
“นาฟิ และวาลิ จะเป็ นช่ือที่ข้ามอบให้แก่พวกเขา” เสียงของเจ้าชายหนุ่มดังขึ้น
แม้เขาจะพยายามสะกดกล้ันนา้ เสียงให้ดูรอบเรียบ แต่ซีแกนรู้ดวี ่าเขาเกบ็ ความปลืม้ ปิ ติ
เอาไว้ไม่มิด
263
ลวงเธอ...นิรันดร์ | ฟิกาโรแ่ มวจร
“...” นางได้แต่ยิม้ รับคาของผ้เู ป็นสวามีก่อนจะก้มจูบแก้มปรางค์ใสของเจ้าชายน้อยทั้ง
สองที่ในอ้อมอกของผู้เป็นมารดาเอาไว้แน่น ทารกน้อยหลับเคียงคู่กัน ใบหน้าคมคาย
ตามแบบของพระบิดาทาให้นา้ ตาใส ๆ ของนางอดรื้นไม่ได้
“อะไรกัน เจ้าไม่ชอบชื่อนีห้ รือ...หรือเจ้าเจ็บปวดตรงไหน ซีแกนของข้า” นา้ เสียง
ห่ วงใยของโลกิดังขึ้นก่อนที่ร่ างสูงจะรีบนั่งบนเตียงพลางเชยคางชายาสาวท่ีบัดนี้
หัวเราะท้ังนา้ ตาออกมาในเป็นห่วงของสวามขี องนาง
“เปล่าเลยค่ะ สวามี...ข้ามิได้เจบ็ ปวดตรงไหน...ข้าแค่มีความสุข...เท่าน้ัน” เสียงหวาน
ของนางตอบกลับทาเอาคิว้ เข้มที่กาลังขมวดนัน้ คลายปมออกมา
“หากเช่นนั้น...ข้าก็เห็นควรท่ีเราจะต้องมีทายาทอีกมาก เจ้าจะได้มีรอยยิ้มแบบนี้
ตลอดไป ท่ีรักข้า” นา้ เสียงเจ้าเล่ห์เฉกเช่นเทพเจ้าแห่งกลลวงของเขากลับมาอีกครั้ง
ก่อนจะมอบจุมพิตแนบแน่นให้กับริมฝี ปากสีชาดน้ัน
“พระองค์! ตรัสอะไรเช่นนั้นกันคะ!” ใบหน้าหวานบัดนีข้ ึน้ สีขณะมองหน้าสวามีของ
นางที่รัดรึงร่างนางพร้อมกับลกู ในอกเอาไว้แน่น
“บุตรอันเป็ นที่รักของข้า...ข้าจะปกป้องเจ้าและแม่ของเจ้าด้วยชีวิตของข้า” นัยน์ตาสี
เขยี วสะท้อนกับกับนัยน์ตาสีฟ้าส่อประสานอย่างให้คามน่ั ด้วยนา้ เสียงหนกั แน่น
ซีแกนลืมตาโพลงขณะที่ร่างของนางร่วงสู่ความมืดมิด เม่ือก้ีน้ีมนั คืออะไรกนั หัวใจ
เธอเตน้ ระทึก พลงั บางส่วนของเธอบดั น้ีมนั ไดต้ ่ืนข้ึนแลว้ พลงั ท่ีมากกว่าการเป็ นแค่
ชาววานาไฮม์...พลงั ของเทพวาเนียร์ ผูเ้ ป็ นฝ่ังมารดาของเธอ เธอไม่รู้จกั มารดาของ
ตนเองแต่บดั น้ี มนั กระจ่างแจง้ ชดั เจน นางตอ้ งหน่ึงในเหล่าเทพวาเนียร์ท่ีเคยปกครอง
ดินแดนวานาไฮมข์ องท่ีกษตั ริยโ์ อดินจะเขามาปกครอง โอ้ เคราโอดิน เธอมีสายเลือด
264
ลวงเธอ...นริ นั ดร์ | ฟิกาโรแ่ มวจร
ของเทพวาเนียร์เธอถึงไดม้ ีพลงั ในการมองเห็นอนาคตเช่นน้ี มนั เกิดข้ึนไดอ้ ยา่ งไร เธอ
กาลงั จะร่วงลงสู่พ้ืนหลุมขา้ งล่างแต่อนาคตที่สะทอ้ นกลบั มาท่ีเธอคือเธอมีบุตรอนั เกิด
จากองคช์ ายโลกิ เธอยงั ตราตรึงสายตาจริงจงั ที่จอ้ งมองมาท่ีเธอได้ สายตาท่ีเตม็ ไปดว้ ย
ความอบอุ่น มนั เป็นไปไดอ้ ยา่ งไรกนั ไม่มีทาง...เธอไดเ้ ลือกเส้นทางอนั ขลาดเลาโดย
การหนีเขามาแลว้ ...ซีแกนน้าตาร้ืนก่อนจะปิ ดตาลงอีกคร้ัง ยอมรับในชะตากรรมที่นาง
ไดเ้ ป็นผเู้ ลือกเอง
หากแต่คนที่รีบรุดมาท่ีหนา้ ผาอยา่ งรวดเร็วน้นั กลบั ไม่ไดไ้ ดค้ ิดยอมรับในชะตา
กรรมเช่นเดียวกับซีแกน นัยน์ตาสีเขียวของโลกิวาวโรจน์ดว้ ยโทสะ เขาเห็นเวทย์
น้าแขง็ ที่เขาเป็ นผูป้ ระสาทวิชาแก่นางเพิ่งทะลุท่ิมมือหนาของเจา้ ยกั ษม์ ือเดียวท่ีเขาจา
ไดว้ ่ามนั เคยปะทะกบั เจา้ องครักษ์หนา้ บากนนั่ เจา้ โง่นี่แทนท่ีจะกลบั ไปท่ีถ้าของมนั
ตามคาส่งเขาแต่กลบั ออกมาเที่ยวเตร่สร้างความลาบากให้กบั เขาจนได้ เจา้ พวกยกั ษ์
เล้ียงไม่เช่ือง เจา้ ของร่างสูงคิดไดเ้ พียงแค่น้ันก่อนท่ีมือหนาของเจา้ ยกั ษจ์ ะสะบดั ดิ้น
เร้าๆ ปล่อยร่างเลก็ ๆน้นั ร่วงหลน่ ริมหนา้ ผา หวั ใจของเจา้ ชายหนุ่มกระตุกวบู เวทยส์ ีดา
สนิทพุ่งพาดผา่ นกลางอกของเจา้ ยกั ษใ์ หญน่ ้นั ไปอยา่ งรวดเร็ว มนั หนั มามองผทู้ ี่สงั หาร
มนั ก่อนนยั น์ตาสีดาของมนั จะเบิกกวา้ งอย่าสับสน ผูเ้ ป็ นนายของมนั ผูท้ ี่มนั ทาตาม
คาส่ังทุกอยา่ ง ผูท้ ี่อยเู่ หนือหัวมนั ท่ีมนั ให้การบูชามากกวา่ สิ่งใด บดั น้ีสังหารมนั อยา่ ง
ไม่ใยดีราวกบั มนั เป็นเบ้ียในกระดานตวั หน่ึงเพยี งเทา่ น้นั โลกิมองร่างน้นั ท่ีเอนเอียงตก
หนา้ ผาไปอีกทางดว้ ยสีหนา้ เตม็ ไปดว้ ยโทสะเฉกเช่นที่เขาไม่เคยเป็นมาก่อน ก่อนที่เขา
จะร่ายเวทยต์ ามร่างเล็ก ๆ ท่ีกาลงั ดิ่งจมหายไปในความืดของผาชนั เร่ือย ๆ เสียแลว้
กระโดดตามลงผาน้ันไปอย่างรวดเร็วอย่างร้อนรน ไม่ได.้ ..ซีแกน น่ีไม่ใช่ท่ี ๆ เจ้า
จะตอ้ งมาตาย จะไม่มีใครหนา้ ไหนทาลายเจา้ ไดน้ อกจากขา้ เจา้ ...บดั น้ี ข้ึนช่ือว่าเป็ น
265
ลวงเธอ...นิรนั ดร์ | ฟิกาโรแ่ มวจร
ชายาขา้ แลว้ ...ขา้ คนเดียวเทา่ น้นั ท่ีเป็นเจา้ ของชีวติ เจา้ ขา้ เทา่ น้นั เป็นผทู้ ่ีจะสั่งใหเ้ จา้ ตอ้ ง
อยหู่ รือตาย เจา้ เป็นของขา้ ...ซีแกน!!
266
ลวงเธอ...นริ ันดร์ | ฟิกาโรแ่ มวจร
Enough for run
โครม!! เสียงดงั สะเทือนเลื่อนลนั่ ราวกบั โทสะของเทพธอร์ใชค้ อ้ นของเขาฟาด
ฟันต่อศตั รูเฉกเช่นชาวมิดการ์ดได้ยินน้ันทาให้ชายหนุ่มผูม้ ีเรือนผมสีทองกับพล
ลาดตระเวนเอลฟ์ รีบตามเสียงน้นั ไปอยา่ งรวดเร็ว ธอร์ท่ีตอ้ งใชเ้ วลาเดินเทา้ ท่ีจมลงใน
โคลนตมบ่อยคร้ังมาถึงท่ีเกิดเหตุเป็ นคนสุดทา้ ย ตะลึงงนั กบั ภาพท่ีเห็น เจา้ ยกั ษภ์ ูเขา
นอนแน่นิ่งจมกองเลือดสีคล้าคละคลุ้งที่กาลังไหลออกมาจากร่างของมัน ก่อนที่
นยั น์ตาสีครามจะเงยข้ึนไปที่หนา้ ผาสูง โลกิพูดถูก มียกั ษภ์ ูเขาอาละวาดจริง ๆ มนั ลดั
เลาะจนมาถึงเอลฟ์ ไฮม์ มนั คงหนีออกมาก่อนท่ีโลกิจะไปพบกบั หัวหน้ายกั ษข์ องมนั
แลว้ ยงั มีพวกมนั อีกม้ยั นะ เขาตอ้ งรีบเตือนใหด้ ินแดนอื่นตอ้ งระวงั เสียแลว้
“โอ!้ เคราโอดิน” เอล์ฟหนุ่มร้องอยา่ งตกใจก่อนที่สายตาของเหล่าทหารเอลฟ์ จะเบน
ออกจากภาพศพยกั ษภ์ ูเขาที่ ท่วมเลือดหนองซ้ากลางอกมนั ยงั เป็นรูสีดาขนาดใหญ่ทา
ให้เห็นซากชิ้นส่วนเคร่ืองในของมนั กระจดั กระจายออกมาทางหลุมดาน้นั ดว้ ยสายตา
รังเกียจ กล่ินบริเวณน้นั คละคลุง้ ไปดว้ ยกล่ินเลือดสด ๆ ราวกบั ซากนางเงือกท่ีตายแลว้
ลอยมาเกยติดชายหาด เอล์ฟหนุ่มหัวหนา้ กองทหารรีบสารวจบริเวณรอบขา้ งตวั ยกั ษ์
ดว้ ยใจท่ีเตน้ ระส่า รู้สึกโล่งใจข้ึนมาเปราะนึงท่ีไม่พบร่างของพ่ีสาวต่างมารดาของตน
อยบู่ ริเวณน้นั ดว้ ย เช่นน้นั หมายความวา่ ...
“ไม่ตอ้ งห่วง พระพ่ีนางของเจา้ แลว้ นะ เจา้ เอลฟ์ หนุ่ม ป่ านน้ีนางคงจะปลอดภยั ในมือ
ของนอ้ งชายขา้ แลว้ ” มือหนาของเจา้ ชายแอสการ์ดตบบ่าลอฟน์ที่ร่างอรชรกว่าตวั เขา
เยอะเตม็ แรง เอลฟ์ หนุ่มแทบปลิวและนนั่ ก็เหมือนจะทาใหธ้ อร์รู้ตวั เขาพอรู้มาบา้ งว่า
กระดูกของพวกเอลฟ์ เบาเสียยง่ิ กวา่ ขนนก ตอนน้ีเขาแน่ใจในคากล่าวนน่ั แลว้
267
ลวงเธอ...นิรนั ดร์ | ฟิกาโรแ่ มวจร
“ขอโทษ...ขา้ ขอโทษที” เจา้ ชายหนุ่มรีบละล่าละลกั เอล์ฟหนุ่มที่หันมามองเขาอย่าง
เคือง ๆ เล็กนอ้ ย หากเม่ือครู่เทา้ ของเขาไม่จมหล่มโคลนอยู่ เขาคงปลิวไปติดตน้ ไมส้ กั
ตน้ เป็นแน่
แสงเวทยส์ ีเขียวสะทอ้ นห่อหุ้มร่างท่ีกาลงั ด่ิงลงเหวเอาไวไ้ ดท้ นั การณ์น้นั แสงที่
แยงเขา้ มาจนร่างบางตอ้ งหรี่ตามองอกั ขระเวทยส์ ีเขียวที่ล่องลอยอยูต่ รงหน้าเธอแลว้
เบิกตากวา้ งเท่าท่ีตาปูดบวมของเธอจะทาไหว เธอมนั่ ใจโดยทีเดียวว่าเวทยท์ ี่กาลัง
ช่วยเหลือเธออยนู่ ้ีคือพระองคแ์ น่ ๆ ก่อนท่ีเธอจะไดค้ ิดอะไรมากไปกว่าน้ีเจา้ ของมือ
เยน็ เฉียบก็ช้อนรีบร่างเล็กเอาไวอ้ ย่างนุ่มนวลไดท้ นั ท่วงที เทา้ โลกิสัมผสั กบั แง่งหิน
หน่ึงก่อนท่ีจะดิ่งลึกลงไปในเหวมากกว่าน้ี เส้ือคลุมสีเขียวท่ีพลิ้วไสวตามเจา้ ของร่าง
น้นั ค่อยๆทิ้งตวั ลงกบั พ้ืนดินทาใหซ้ ีแกนเห็นใบหนา้ ซีดไดช้ ดั ท่ีบดั น้ีสายตาที่จอ้ งมอง
มาท่ีเธอช่างดุดนั ระคนความอาทร
“อะ องค์ชายโลกิ” ริมฝี ปากเจ่อพูดได้เพียงเท่าน้ันก่อนที่เจ้าของร่างสูงจะส่ายหน้า
ปรามเอาไว้
“ซีแกน...ความเขลาของเจา้ ทาเจา้ เกือบตายแลว้ นะ” โลกิคารามอยา่ งหงุดหงิด บดั น้ี
ใบหน้าของเทพเจา้ แห่งกลลวง เจา้ ชายแอสการ์ดท่ีมกั จะ สะอาด เรียบร้อย อยู่เสมอ
กลบั โดนก่ิงไมข้ ่วนที่หนา้ จนไดแ้ ผลเป็นทางยาว เปรอะดว้ ยเศษโคลน ผมสีดาสนิทดุจ
รัตติกาลท่ีไร้แสงจนั ทร์พนั กนั อยา่ งยงุ่ เหยงิ จากการตากแดดตากลมมาหลายวนั
“หม่อมฉันขอพระราชทานอภยั ...” น้าตาใส ๆ ไหลออกจากดวงตาคู่งามเม่ือเห็นสภาพ
ของบุคคลที่เธอปรามาสว่าพระองคค์ งเห็นเธอเป็ นแค่ของเล่น เจา้ ชายไม่ไดห้ ยดุ ที่จะ
ตามหาเธอ ใบหนา้ สง่างามยโสเสมอบ่งบอกว่าเขาตากแดดกตากลมเป็ นเวลานาน ใต้
ตาคล้าจากการขาดการพกั ผ่อน องคช์ ายไม่สนพระทยั แมว้ ่าใบหนา้ พระองคจ์ ะไดร้ ับ
268
ลวงเธอ...นริ ันดร์ | ฟิกาโร่แมวจร
บาดแผล กลบั รีบตามมาช่วยคนสิ้นคิดเช่นเธอ เธอนึกไปว่าหากพระองคพ์ บเธอ คงจะ
ไม่พน้ อาญาเป็นแน่ แต่สายตาที่จอ้ งมองมาที่เธอ มีแต่ความห่วงใย นี่เธอ...ทาอะไรลง
ไป
“หลบั ตา พกั เสียเถอะ...เจา้ จะปลอดภยั ในมือของขา้ ” โลกิมองใบหนา้ ช้าของหญิงสาว
ที่ไดข้ ้ึนชื่อวา่ เป็นชายาเขา หากเป็นผอู้ ื่นเขาคงจะทิ้งร่างเอาไวอ้ ยา่ งสมเพช แตก่ ลบั นาง
ผนู้ ้ี เขาเห็นเพยี งความงามท่ีหวาดกลวั และรู้สึกผิดของนางภายใตร้ ่างท่ีเตม็ ไปดว้ ยเลือด
ซีแกนหลบั ตาลงอย่างว่าง่ายดว้ ยความเหนื่อยอ่อน เธอรู้สึกถึงออ้ มกอดท่ีรัดรึงเธอ
ภายใตม้ ือเยน็ น้นั อยา่ งอบอุ่น เฉกเช่นในนิมิตของเธอ ท่ีเขาไดช้ ื่อว่าเป็นสวามีของเธอ
ร่างบางทิ้งร่างลงกบั อกแกร่ง ปลดปล่อยตวั เองเขาสู่นิทราในที่สุดพร้อมกบั แสงตะวนั
ท่ีลบั เหล่ียมเขาของอลั ์ฟไฮม์ในสุด ในวนั น้ี วนั ท่ีเธอตอ้ งหนี วนั ท่ีเขาตอ้ งตาม ได้
สิ้นสุดลงแลว้ ในท่ีสุด ต่อไปน้ี เธอตอ้ งยืนในฐานะ ซีแกนพระชายาของเทพแห่งกล
ลวงโลกิเสียที
นางเอล์ฟกาลงั จดั การเคร่ืองประดบั สีแวววาวบนศีรษะของนางอยา่ งขะมกั ขะ
เมน้ ดว้ ยอารมณ์ดีถึงกบั ส่งเสียงฮึมฮมั เพลงเอลฟ์ ออกมา ในที่สุดเร่ืองราวท้งั หมดมนั ก็
กาลงั ไปจากอลั ฟ์ ไฮมข์ องเธอเสีย นางลูกเล้ียงท่ีนาพาหายนะมาให้ ก็หนีออกไปจาอลั ฟ์
ไฮมไ์ ปแลว้ จะไปไหนก็ช่างให้ไกลจากบา้ นของเธอก็พอหรือจะมีสุขหรือมีทุกข์ จะ
หนีออกไปจากป่ ามนตด์ าไดห้ รือจะร่วงลงไปในกระเพาะของอสูรกายตวั ไหน เธอก็
ยนิ ดีท้งั น้นั แหละ นงั เดก็ ลกู ที่เกิดมาจากแมท่ ี่สมสู่ไม่เลือกเผา่ พนั ธุแ์ บบน้ีจริง ๆ ไมค่ วร
เกิดมาดว้ ยซ้า ขนาดแม่แท้ ๆ ของนางยงั ไม่เอา แลว้ เธอเป็ นใครใยเธอตอ้ งไปรับเด็ก
แบบน้ันมาอยู่ในการอุปการะดูแลของเธอด้วย พวกลูกผวั ไม่รักดีของเธอเองก็
เหมือนกนั ไปสงสารสมเพชอะไรกนั นักหนา ปล่อยให้นงั เด็กน่นั เป็ นคนรับใช้ของ
269
ลวงเธอ...นริ นั ดร์ | ฟิกาโรแ่ มวจร
พระราชินีแห่งแอสการ์ดก็ดีถมไปแลว้ จริง ๆ คนแบบเด็กนนั่ จะไปเร้ือนเป็ นขอทาน
กลางถนน หรือมุดลงรูไปกบั พวกคนแคระอปั ลกั ษณ์ก็ดีท้ังน้ันแหละ ริมฝี ปากซีด
เหยยี ดไปในกระจกอยา่ งสมเพช นึกแลว้ ก็น่ารังเกียจนกั น่ีไมร่ ู้วา่ ใชม้ ารยายวั่ ยอุ ะไรให้
องค์ชายโลกิพิศสวาทเอาเสียได้ยศได้ตาแหน่งเป็ นถึงพระชายา ยศสูงกว่าเธอ
สาหรับนังเด็กที่เช้ือไม่ทิ้งแถวเหมือนแม่ของนางไดเ้ ป็ นแค่สนมขา้ งเตียงก็ดีแค่ไหน
แลว้ เชียว เหอะ งามไส้กนั ท้งั แมท่ ้งั ลูกน่ี
“เจา้ ชายเสด็จกลบั มาแลว้ ค่ะ ท่านหญิง” นางเอลฟ์ รับใชค้ นหน่ึงวิ่งมาหนา้ ตื่น ๆ ไอลา
ลกุ ข้ึนจากเกา้ อ้ี จดั เครื่องประดบั ตวั เองใหเ้ หมาะสม
“คงจะหายยั เด็กนั่นไม่เจอแล้วละม้ัง ไปให้พ้น ๆ เอล์ฟไฮม์ได้เสียก็ดี พวกเจ้า
ตระเตรียมท่ีพานกั สาหรับองคช์ ายเรียบร้อยดีหรือยงั พรุ่งน้ีพระองคจ์ ะไดเ้ สด็จกลบั แอ
สการ์ดเสียที” ไอลาโบกมือไม่ฟังนางเอล์ฟต่อ รีบตีหน้าเศร้าออกไปท่ีห้องโถงทนั ที
ก่อนนัยน์ตาสีเทาซีดของนางจะเบิกกวา้ งเม่ือเห็นหญิงสาวที่ชุดของนางแห้งกรังไป
ดว้ ยเลือดอยู่ในออ้ มกอดของเจา้ ชายแห่งแอสการ์ดท่ีเดินมาพร้อมพระเชษฐาของเขา
และหนุ่มเอลฟ์ ผเู้ ป็นลูกของนาง ขณะท่ีเหล่าเอลฟ์ บุตรสาวของนางจะวิ่งออกมาท่ีหอ้ ง
โถงก่อนจะกรีดเสียงร้องอยา่ งตกใจเม่ือเห็นสภาพของนอ้ งสาวของตน
“ตาย...ตายหรือยงั ” ไอลาถามตะกุกตะกกั ลืมสิ้นเสียคาราชาศพั ทแ์ ละมารยาทท้งั ปวง
นิ้วซีดช้ีไปที่ร่างในออ้ มแขนเจา้ ชายหนุ่มก่อนจะสบกบั นยั นต์ าดุดนั ของโลกิท่ีส่งมาหา
นางทาใหต้ อ้ งรีบหลบเขา้ ไปขา้ งหลงั สามีท่ีกาลงั ร่างส่ันสะทา้ น ราชาเอลฟ์ ที่รีบเขา้ ไป
หาบุตรีของเขาท่ีเขารักดงั่ แกว้ ตาดวงใจเหมือนแมข่ องนาง
“ซีแกน...” ลิโอแซลฟาครางออกมาอย่างสิ้นเร่ียวแรง ร่างแน่นิ่งที่เลือดนองเปรอะ
เป้ื อนเส้ือผา้ ของชายหนุ่มไปดว้ ยน้นั ไร้การตอบสนองตอ่ คาเรียกของเขา
270
ลวงเธอ...นิรันดร์ | ฟิกาโรแ่ มวจร
“ใครท่ียงั สติดีอยู่ตรงน้ี ก็ไปจดั เตรียมห้องให้ขา้ ได้แลว้ ขา้ ตอ้ งใช้เวทยร์ ักษานาง”
น้าเสียงท่ีดูจะข่นุ หมองดงั ข้ึนอยา่ งไม่สบอารมณ์เพราะตอนน้ีร่างท่ีอยใู่ นออ้ มกอดเขาก็
สั่นหนาวเสียแลว้ นางคงจะเสียเลือดไปมาก
“พะ...เพคะ องคช์ าย” อลินดารีบดึงสติของตวั เองหายตวั ไปพร้อมกบั เหล่าเอลฟ์ รับใช้
ในปราสาทแกว้ ทนั ทีก่อนที่อนิกาและวาร์จะรีบเขา้ มาเจา้ ชายหนุ่มดว้ ยท่าทีอ่อนลง
อยา่ งเห็นไดช้ ดั
“ขอพระราชทานอนุญาตเพคะองคช์ าย หม่อมฉันกบั น้องจะนาพระชายาไปพกั เองเพ
คะ พระองคจ์ ะไดท้ รงไปชาระลา้ งพระวรกาย” น้าเสียงท่ีเคยถากถางเจา้ ชายหนุ่มใน
ตอนแรกกลบั โอนอ่อนลงอยา่ งเห็นไดช้ ดั เม่ือเห็นว่า เจา้ ชายทรงห่วงนอ้ งสาวของนาง
มากแค่ไหน
“จงไปเตรียมโอสถท่ีพวกเจา้ พอจะมีในเอลฟ์ ไฮมม์ าใหข้ า้ ส่วนเรื่องชายาขา้ ขา้ จดั การ
เอง” โลกิยึดร่างที่ซุกใบหนา้ อย่กู บั แผ่นอกของเขาเอาไวแ้ น่น เขาจะไม่มีวนั ...ใหน้ าง
ไดไ้ ดอ้ ยหู่ ่างกายไปไหนไกลอีกแลว้
“นอ้ มรับพระบญั ชาเพคะ องคช์ าย” อนิกาโคง้ หัวยอมรับในตวั เจา้ ชายก่อนที่จะรีบเดิน
ไปจดั การเตรียมอยา่ งเจา้ ชายหนุ่มบญั ชา
“โลกิ ขา้ กบั พวกเอลฟ์ จะออกไปตรวจตรารอบ ๆ เสียหน่อย เผือ่ วา่ ยงั มียกั ษภ์ ูเขาท่ีไหน
หลุดรอดสายตามาอีกและจะไดส้ ่งสาส์นถึงท่านพ่อดว้ ยให้เฝ้าแวดระวงั ชายแดนท่ี
เหลือ เจา้ พดู ถูกนอ้ งขา้ หนา้ หนาวน้ีทาใหพ้ วกมนั อยไู่ ม่สุขกนั จริง ๆ” ธอร์เดินมาจบั บ่า
อนุชาของตนเองอยา่ งรู้สึกผิดที่เขาเคยสงสัยในตวั โลกิ หากโลกิบญั ชาเจา้ พวกน้นั จริง
คงไม่ปล่อยใหม้ นั มาสังหารซีแกนเช่นน้ีแน่ ตอนน้ีหนา้ ท่ีของเขาคือการดูแลอาณาจกั ร
271
ลวงเธอ...นิรันดร์ | ฟิกาโรแ่ มวจร
ในการปกครองของท่านพ่อใหป้ ลอดภยั ไม่มีศตั รูใดเขา้ มาย่างกรายไดอ้ ีก และตอนน้ี
นอ้ งสะใภข้ องเขากป็ ลอดภยั อยกู่ บั นอ้ งชายเขาแลว้
“แบบน้นั ก็ดี” โลกิพยกั หนา้ เลก็ นอ้ ย ถึงเขาจะรู้สึกวา่ การกระทาของพระเชษฐาจะเป็น
การข่ีช้างจบั ตกั๊ แตนก็ตามที แต่อย่างน้อยมนั ก็เป็ นการประกาศอาณาเขตว่าพวกเขา
ได้มาเยือนท่ีนี่แลว้ หวงั ว่าจะไม่มีพวกหน้าโง่ตวั ไหนทาเรื่องไม่เป็ นเร่ืองข้ึนมาให้
วนุ่ วายไปไดอ้ ีก
“องคช์ ายโลกิ เป็ นพระกรุณาอย่างหาท่ีสุดมิไดพ้ ะยะค่ะ ที่พระองคเ์ มตตาต่อบุตรีของ
กระหมอ่ ม” น้าตาร้ืนของลิโอแซลฟาน้นั ทาใหโ้ ลกิอดยกยมิ้ ข้ึนมาไมไ่ ด้
“เช่นน้ัน หวงั ว่าขา้ จะไดร้ ับการกล่าวขานและเป็ นที่ช่ืนชมของที่อลั ์ฟไฮม์นะ ท่าน
พ่อตา” นยั น์ตาสีเขียวสวา่ งวาบข้ึนมา หากเขาไดร้ ับการยอมรับจากผนู้ าของอลั ฟ์ ไฮมก์ ็
เท่ากบั วา่ เขาไดร้ ับการยอมรับจากอาณาจกั รน้ีและแน่นอน นนั่ แปลว่าอลั ฟ์ ไฮมจ์ ะเป็น
กาลงั เสริมใหเ้ มื่อยามท่ีแอสการ์ดมีภยั แมแ้ ต่ในยามเช่นน้ี ตวั เจา้ ก็ยงั มีประโยชน์กบั ขา้
นะ ซีแกน มือแกร่งกระชบั ร่างหญิงสาวในมือของตนก่อนจะรีบตรงไปท่ีหอ้ งพกั เพ่ือ
รักษานางทนั ที
272
ลวงเธอ...นิรันดร์ | ฟิกาโร่แมวจร
New day
ร่างสูงบางของหญิงสาวผมนิลก่ึงว่ิงก่ึงเดินมาตามโถงทางเดินของแอสการ์ด ชุด
เกราะถูกขดั จดั แต่งเงางามวบั ต่างจากเมื่อเหมนั ต์ของปี ที่แลว้ โดยสิ้นเชิงน้ันส่งเสียง
กระทบกนั เมื่อยามเธอเดินเย้อื งยา่ ง
“ท่านหญิงซิฟ...” เสียงของนางกานลั ดงั ข้ึนพร้อมโคง้ ทาความเคารพนาง ซิฟทาเพียง
แค่กม้ หัวตอบรับเพียงเล็กน้อยก่อนท่ีเธอจะรีบเดินไปที่ปี กตะวนั ออกของพระราชวงั
แอสการ์ดที่ตอนน้ีถูกจดั เป็นพ้นื ท่ีส่วนพระองคข์ องวา่ ท่ีพระชายาองคใ์ หมแ่ ห่งราชวงศ์
แอสการ์ดไปเสียแลว้ วา่ ท่ีพระชายาในองคช์ ายโลกิ พระชายาซีแกน ... นางตน้ หอ้ งรีบ
ทาความเคารพเมื่อเห็นผมู้ าเยอื นหนา้ หอ้ งของวา่ ที่พระชายาก่อนจะเปิ ดประตูใหเ้ ขา้ ไป
หญิงสาวมองหาเพอื่ นรักของเธอที่บดั น้ี เธอเดินวนไปวนมาอยา่ งเคร่งเครียดอยบู่ ริเวณ
ชานระเบียงที่ย่ืนออกไปจากที่ทรงประทบั ทอดแสงอาทิตยข์ องแอสการดลงมาอย่าง
อบอุ่นให้ดอกไมร้ ิมดาดฟ้าพากนั ชูช่อสว่างสดใส ภายนอกปราสาทงามคือเหล่าผูค้ น
ชาวแอสการ์ดที่เดินกนั ขวกั ไขวอ้ ย่างรื่นเริงในยุคทองขององค์กษตั ริยโ์ อดิน เด็กตวั
น้อยพากันเล่นสนุกบนพ้ืนหินท่ีผ่านความน่ากลัวของเหมันต์มาถึงสองคร้ังแล้ว
นบั ต้งั แต่ข่าวงานแต่งงานกลลวงในคราน้นั ตอนน้ีฤดูฤดูใบไมผ้ ลิกาลงั ทาให้ชาวแอ
สการ์ดกลบั มามีชีวิตชีวาอีกคร้ังราวกบั ไดร้ ับการเยียวยาจากบาดแผลแห่งฤดูหนาว...
จิตใจของเธอเองก็เช่นกนั เวลาที่ผ่านราวกบั ความทรงจาท่ีเธอไม่อาจคืนยอ้ นกลบั ไป
ได้ ซีแกนถูกพากลบั มาท่ีแอสการ์ดทนั ทีเม่ือองคช์ ายโลกิรักษาจนอาการของเธอทรง
ตวั บิดาของเธอเธอจดั ขบวนเสด็จโดยมีว่าที่พระสวามีของเธอคอยใชม้ นต์รักษาไม่
คอยห่างจนเมื่อคร้ังกลบั ถึงแอสการ์ด เธอถูกอยู่ในความดูแลของพระมารดาแห่ง
แผน่ ดินหลงั จากน้นั เธอก็ไมพ่ บกบั องคช์ ายโลกิมาร่วมปี แลว้
273
ลวงเธอ...นริ ันดร์ | ฟิกาโรแ่ มวจร
“ซีแกน...” ซิฟเรียกหญิงสาวที่อยใู่ นชุดสีฟ้าบาง ผมสีเงินยวงท่ีถูกปล่อยเต็มแผ่นหลงั
ประดบั ดว้ ยเครื่องประดบั แวววาวอยบู่ นศีรษะของเธอ มงกุฎสีเงินประดบั บ่งบอกถึง
สถานะใหม่ในแอสการ์ดแห่งน้ี ใบหน้างามอมชมพูหันขวบั มามองทนั ที ก่อนจะรีบ
เดินเขา้ มาหาเพื่อนสาวอยา่ งร้อนรน
“ซิฟ! โอ!้ เจา้ มาแลว้ การประชุมเป็นอยา่ งไรบา้ ง” เสียงหวานรีบผุดข้ึนไปจบั มือเพ่อื น
สาว ตอนน้ีเธอไม่เหลือร่องรอยของอาการบาดเจ็บท้งั ปวงดว้ ยการใชเ้ วทยร์ ักษาอยา่ ง
หนกั หน่วงขององคช์ ายโลกิและการพกั ฟ้ื นตวั อย่างต่อเนื่องที่ไดร้ ับความเมตตาจาก
พระราชินีฟริกกา้
“เจา้ นน่ั แหละเป็ นยงั ไงบา้ ง ออกมาตากแดดตากลมมากเกินไปรึเปล่า หากเป็ นลมไม่
สบายข้ึนมาอีกจะทายงั ไง” คิว้ เขม้ ของหญิงสาวขมวดพลางดุเพื่อนรัก คร้ังแรกเม่ือเห็น
สภาพของซีแกนเมื่อกลบั มาถึงแอสการ์ด ซิฟแทบจะลม้ ท้งั ยืน ถึงจะผ่านเวทยร์ ักษา
ของโลกิและโอสถทิพยข์ องชาวเอล์ฟมาแลว้ แต่ดูก็รู้ว่าเพ่ือนของเธอไดร้ ับบาดเจ็บ
อยา่ งสาหสั และยิ่งเม่ือทราบเรื่องท่ีธอร์ทูลต่อพระบิดาของเขาวา่ เกิดอะไรข้ึนน้นั เธอ
แทบจะกระโดดแหวกอกเจ้าชายหนุ่มหากผูเ้ ป็ นพ่ีชายของเขาไม่ห้ามเอาไว้ เธอ
กล่าวโทษเขาอยา่ งรุนแรงเพราะหากโลกิไม่ล่อลวงซีแกน นางคงไม่หนีเตลิดไปจนทา
เอาเกือบตายแบบน้ี และคราวน้ีเธอกลบั ตอ้ งประหลาดใจเม่ือใบหนา้ ที่เตม็ ไปดว้ ยความ
เจา้ เล่ห์ท่ีเธอเห็นมาแต่ไหนแต่ไร บดั น้ีกลบั เคร่งขรึม โลกิยอมรับในขอ้ ครหาท่ีเธอต้งั
ให้กบั เขาท้งั ปวงเฉกเช่นที่เธอไม่เคยเห็นจากเขามาก่อนต่อหน้าพระบิดาของตน และ
เม่ือส่งเพื่อนสนิทของเธอสู่มือพระราชินีฟริกกา้ แลว้ เขากลบั ยอมตอ้ งโทษให้อยู่ใน
อาณาเขตที่พกั ของตวั เองอย่างสงบปากสงบคาไม่ก่อเรื่องวุ่นวายใด ๆ ห้ามออกจาก
แอสการ์ดหรือทุกที่ที่องคโ์ อดินและพระราชินีฟริกกา้ ไม่อนุญาตจนกว่าจะครบหน่ึงปี
274
ลวงเธอ...นิรนั ดร์ | ฟิกาโร่แมวจร
จากองคก์ ษตั ริยโ์ อดินอย่างไม่มีการต่อลอ้ ต่อเถียงแมแ้ ต่น้อย การกระทาของเจา้ ชาย
หนุ่ม บดั น้ีเป็นท่ีน่าฉงนใจของราชวงศแ์ ละชาวแอสการ์ดเป็นอยา่ งมาก...แตเ่ ธอ...ไมม่ ี
ทาง สาหรับซิฟแลว้ ไม่มีทางเชื่อใจเจา้ ของเรือนผมสีดาที่ใบหน้าเต็มไปดว้ ยคาลวง
ของเทพเจา้ แห่งกลลวงน้นั หรอก!
“ขา้ ไม่อาจอดทนรออยแู่ ตใ่ นหอ้ งไดอ้ ีกตอ่ ไปแลว้ น่ี...ขา้ ตอ้ งหาอะไรทาใหส้ งบจิตสงบ
ใจเสียบา้ ง อีกอยา่ งขา้ ไม่ไดอ้ อกไปขา้ งนอกตามที่องค์ราชินีทรงปรามไวเ้ สียหน่อย”
ซีแกนหัวเราะเฝื่ อน ๆ ออกมา ใครจะรู้วา่ พระองคผ์ ูเ้ ป็นเจา้ แห่งหญิงท้งั เกา้ โลก ผูเ้ ป็น
แบบอยา่ งแห่งอิสตรี กลบั มีมมุ เจา้ เลห่ ์เช่นกนั พระองคท์ รงรู้วา่ เธอยงั ไมพ่ ร้อมที่จะร่วม
หอลงโลงกบั บตุ รชายของนางและเพอ่ื เป็นการลงโทษเขา เธอจึงส่งั การใหแ้ ตง่ เติมหอ้ ง
ส่วนตวั ของซีแกนข้ึนมาใหมด่ ว้ ยใหเ้ หตุผลวา่ นางตอ้ งการการพกั ฟ้ื นอยา่ งสมบรู ณ์และ
ผูท้ ี่ต้องการจะเข้าเย่ียมเธอตอ้ งผ่านการเห็นชอบจากพระนางเสียก่อน ซ่ึงรายช่ือที่
ตอ้ งหา้ มกค็ ือ บุตรองคร์ องของพระนางนน่ั เอง
“ขา้ ก็มาหาเจา้ ดว้ ยการประชุมเร่ืองน้ีแหละ...ซีแกน แมว้ ่าขา้ และองคร์ าชินีจะคดั คา้ น
เพียงใด แต่เหมือนคาสัจที่องคโ์ อดินเคยให้ไวแ้ ก่โลกิเมื่อคร้ังออกตามหาเจา้ ก็เหมือน
จะตอ้ งดาเนินต่อไป ซ้ายงั ไดร้ ับความเห็นชอบจากท้งั ธอร์และบิดาของเจา้ เสียอีก ดู
เหมือนจะไม่สามารถยดื งานแต่งงานออกไปไดน้ านกวา่ น้ีเสียแลว้ ” ซิฟนง่ั ลงขา้ งเพ่ือน
รัก จบั มือเรียวเล็กของเพื่อนสาวที่ต้งั อกต้งั ใจรอคาตอบจากเธอพูดดว้ ยน้าเสียงเคร่ง
ขรึม
“เช่นน้นั ...ก็ไม่เป็นไรหรอก ขา้ เองก็เตรียมใจเอาไวแ้ ลว้ เจา้ กบั องคร์ าชินีทาเพ่ือขา้ มา
มากขนาดน้ีแลว้ ” ซีแกนยิม้ อ่อนให้เพ่ือนรักท่ีสีหน้าลาบากใจที่เป็ นแจง้ ข่าวน้ีเสียเอง
หลายวนั ก่อนเธอไดร้ ับข่าวว่าองคช์ ายโลกิพน้ จากโทษท่ีเขาไดร้ ับแลว้ และเขาก็รีบไป
275
ลวงเธอ...นริ ันดร์ | ฟิกาโร่แมวจร
ทูลขอความเป็นธรรมจากพระมารดาของเขาทนั ทีในการท่ีจะนาเธอมาเป็นภรรยาของ
เขาโดยสมบูรณ์ และบิดาของเธอก็เดินทางจากเอล์ฟไฮม์เพื่อมาเขา้ ประชุมในคร้ังน้ี
ดว้ ยตนเอง ซ่ึงกค็ งหมดทางท่ีเหนี่ยวร้ังเวลาใหน้ านไปกวา่ น้ีแลว้
“นั่นหมายความว่าขา้ ตอ้ งยอมรับว่าเพื่อนรักของขา้ ก็กลายเป็ นภรรยาของคนท่ีขา้
เกลียดท่ีสุดบนแอสการ์ดน้ีน่ะหรอ” ซิฟพ่นลมหายใจของนางออกมาอย่างไม่ยินดี
พลางกอดอกแน่น
“ซิฟ...อยา่ ไดก้ ล่าวถึงพระองคเ์ ช่นน้นั พระองคท์ รงช่วยชีวิตขา้ ไวน้ ะ” นยั น์ตาสีฟ้าเบิก
กวา้ งรีบหา้ มปรามเพอ่ื นของเธอเอาไว้
“เหอะ! ช่วยไวง้ ้นั หรอ เจา้ จอมเจา้ เล่ห์วางแผนไวห้ มดน่ะสิ ไม่ว่า” ร่างบางของหญิง
สาวสะบดั ผมสีดาของเธอไปขา้ งหลงั อยา่ งไม่สบอารมณ์
“เจา้ ก็รู้สิ่งที่องคช์ ายธอร์ทรงทูลต่อพระบิดาแลว้ น่ี องคช์ ายทรงช่วยชีวิตขา้ และเป็นผู้
สังหารยกั ษภ์ ูเขาดว้ ยพระองคเ์ อง พระองคบ์ ริสุทธ์ิจากขอ้ ครหาท้งั ปวง เจา้ เองก็อยา่ ง
ผกู ใจเจบ็ กบั การตายของธีโอริคต่อไปเลยนะ เพื่อนขา้ ” แมจ้ ะผา่ นมาร่วมปี แลว้ แต่การ
กลา่ วถึงชื่อของธีโอริคสาหรับหญิงสาวก็ดูเหมือนยงั มีร่อยรอยของความเศร้าอยกู่ ่อนท่ี
เธอจะพยายามปรับรอยยมิ้ เป็นปกติ
“จริงดงั วา่ ท่ีพระชายาขา้ กล่าว ซิฟ ขา้ คงไม่เขลาพอท่ีจะส่งเจา้ พวกสัตวช์ ้นั ต่าน้นั ไปทา
ร้ายชายาขา้ จนเกือบตายเพื่อพสิ ูจน์ทฤษฎีง่ีเง่าของเจา้ หรอกนะ” น้าเสียงเยน็ เหยยี บของ
ใครบางคนดงั ข้ึนมาจากดา้ นหลงั ทาเอาสองสาวพากนั ลุกพรวดข้ึนดว้ ยความตกใจ
ก่อนจะพบเจา้ ของนยั นต์ าสีเขียวสวา่ งที่บดั น้ี เขาอยใู่ นชุดหนงั เตม็ ยศสีดาสนิท ผา้ คลุม
276
ลวงเธอ...นิรันดร์ | ฟิกาโรแ่ มวจร
สีเขียวโบกสะบดั ไปตามแรงลมฤดูใบไมผ้ ลิอ่อน ขณะที่เจา้ ของร่างน้นั ยิม้ โชวฟ์ ันขาว
เรียงตวั กนั อยา่ งเจา้ เล่ห์
“โลกิ! เจา้ เขา้ มาที่นี่ไดย้ งั ไง!” ซิฟเป็ นคนพูดข้ึนก่อนกดั ฟันกรอดมองใบหนา้ เจา้ เล่ห์
น้นั อยา่ งไมไ่ วว้ างใจ
“ไม่ตอ้ งกงั วลไปหรอกนา ท่านหญิงซิฟ ขา้ ขอพระราชทานอนุญาติจากพระมารดาแลว้
พระองคท์ รงเห็นควรวา่ ขา้ ควรมาคุยเร่ืองงานแตง่ งานกบั เจา้ หญิงซีแกนเสียที” โลกิยา้ ย
สายตาเจา้ เล่ห์มาจบั จอ้ งร่างบางที่วบู ไหวจากดวงตาคู่น้นั ในระหวา่ งท่ีเธอรักษาอาการ
บาดเจบ็ วงั วนนิมิตยงั ทยอยเขา้ มาในความฝันของเธอเผยใหเ้ ห็นวา่ เธอจะมีความสุขแค่
ไหนหากเธอยอมรับในการเป็นชายาของเทพเจา้ แห่งกลลวงโดยดี แต่นน่ั ...เธอก็ยงั ไม่
แน่ใจวา่ เป็นเพียงฝันเท่าน้นั เองหรือไม่
“เหอะ! ขา้ จะไปถามจากองคร์ าชินี” ซิฟกอดอกมองหนา้ ผูเ้ ป็ นนอ้ งชายของสหายเธอ
ไมว่ างตา
“เช่นน้ันก็ไป แต่ตอนน้ีให้ข้าได้คุยกับชายาของข้าตามลาพงั เวน้ แต่ว่าข้าต้องขอ
อนุญาตเจา้ อีกคนม้ยั ” องคช์ ายโลกิเฉกเช่นท่ีซีแกนรู้จกั กลบั มาเป็นคนเดิมแลว้ เจา้ เลห่ ์
ยยี วนและสนุกในการปั่นหวั ใหค้ นเกิดโทสะ
“โลกิ!” ซิฟข้ึนเสียงแหลมและนนั่ ทาใหซ้ ีแกนตอ้ งดึงเพอ่ื นเอาไวอ้ ยา่ งทนั ทวงที
“ซิฟ...ไม่เป็ นไรหรอก ขา้ ขอคุยกบั พระองคเ์ สียหน่อย...ใกลไ้ ดเ้ วลาประลองเจา้ แลว้
ไปเถอะ...” ซีแกนรีบหา้ มทพั เอาไวก้ ่อนจะหนั ไปกล่าวกบั เพือ่ นสาวของตน
277
ลวงเธอ...นริ ันดร์ | ฟิกาโรแ่ มวจร
“แต่ว่าเจ้า...” ร่างบางของหญิงสาวชุดเกราะยงั ละล้าละลังขณะที่เจ้าชายหนุ่มเดิน
ลอยหนา้ ลอยตาอยา่ งเฉยเมยจนเธออยากจะฟาดสันดาบลงกลางหนา้ น้นั สักเปร้ียงเสีย
ใหร้ ู้แลว้ รู้รอด
“ขา้ ไม่เป็ นไร” ซีแกนยิ้มหวานก่อนจะส่งเพื่อนรักออกจากประตูไดส้ าเร็จ เธอถอน
หายใจเบา ๆ ค่อย ๆ เดินเขา้ ไปหาร่างสูงที่บดั นน้ียืนหันหลงั ให้กบั เธอเชยชมพระ
อาทิตยเ์ งียบ ๆ ร่างบางหลบตาต่ามนั ไม่จริงเลยว่าเธอไม่เป็ นอะไรอย่างท่ีเธอบอกกบั
ซิฟ อยา่ ไดถ้ ึงข้นั พูดคุยอะไรเลยดว้ ยซ้า แค่เผชิญหน้ากบั เขามนั ก็ดูยากแลว้ เพราะเธอ
เล่นหนีออกไปจากงานแต่ง ทาให้เขาตอ้ งพบกับความขายหน้าไปท้งั เกา้ โลก ซ้ายงั
ช่วยชีวิตเธอเอาไวอ้ ีก และท้งั หมดน้ีเธอยงั ไม่ไดพ้ ูดอะไรกบั เขาอีกเลยต้งั แต่ตอนอยูท่ ี่
เอลฟ์ ไฮม์
“อาการของเจา้ หายสนิทแลว้ อยา่ งน้นั หรือ” น้าเสียงเยน็ ของเจา้ ชายหนุ่มดงั ข้ึนก่อนที่
เขาจะหนั มาสบตากบั เจา้ ของเรือนผมสีเงินท่ีกาลงั ตอ้ งแสงพระอาทิตยย์ ามเชา้
“พะ เพคะ องคช์ าย...ขอขอบพระทยั ที่ทรงเมตตากรุณารักษาใหก้ บั หม่อมฉนั ” ร่างบาง
หมายจะทาความเคารพแตเ่ ธอก็โดนมือแกร่งควา้ หมบั แขนเอาไวไ้ ดท้ นั ท่วงที แมค้ ราว
น้ีจะไม่ไดร้ ุนแรงเหมือนกบั ทกุ ทีแต่เธอรู้สึกถึงแรงรัดรึงท่ีเขาจะไม่ปล่อยเธอแน่นอน
“ตอนน้ี เจา้ ตอ้ งเลิกทาความเคารพขา้ เฉกเช่นสามญั ชนไดแ้ ลว้ นะ ซีแกน...ขา้ จะมาบอก
เจา้ ใหเ้ ตรียมตวั งานแต่งของเราจะถูกจดั เตรียมอยา่ งถูกตอ้ งในอีกสองสัปดาห”์
“สองสัปดาห์! เหตุใดเร็วเช่นน้ันละ เพคะ” ร่างบางร้องเสียงหลงอย่างตกใจ น่ันทา
เอาโลกิอดเผยรอยยมิ้ ออกมาไมไ่ ด้
278
ลวงเธอ...นิรนั ดร์ | ฟิกาโรแ่ มวจร
“เร็วเช่นน้ันหรือ เจา้ ไม่ไดเ้ ป็ นคนท่ีรอมาตลอดท้งั ท้งั ปี เจา้ คงคิดว่ามนั เร็ว ง้นั สินะ”
เจา้ ชายหนุ่มหวั เราะเคน้ ๆ ก่อนที่จะเชยคางร่างเลก็ ที่หลบสายตาเขาใหเ้ งยหนา้ ข้ึนมา
“...” ซีแกนไม่ตอบอะไร แมเ้ พียงตอ้ งสบกับนยั น์ตาสีมรกตอย่างตรง ๆ ก็ยงั ยากถึง
เพยี งน้ี
“ซีแกน...ขา้ เพียงแต่แวะมาดูอาการว่าเจา้ หายดีแลว้ จริง ๆ หรือไม่ หากยงั ไม่ ขา้ จะได้
เล่ือนออกไปก่อน แต่ดูท่าจากที่เจ้าข้ึนเสียงเมื่อก้ีน้ี ขา้ ว่าเจา้ หายดีแลว้ จริง ๆ” โลกิ
ปลอ่ ยแขนที่เขารัดรึงเอาไวจ้ ะเผยยมิ้ ใหเ้ ห็นฟันขาวเงาวบั
“พระองค์!!” ซีแกนหน้ามุยลงทนั ทีเม่ือรู้ว่าเธอโดนเทพเจา้ แห่งกลลวงหลอกเอาอีก
แลว้ เม่ือไหร่กนั นะ เธอจะทนั ความเจา้ เล่หข์ องเขาเสียที
“แตง่ งานกบั ขา้ นะ ซีแกน” โลกิหวั เราะในลาคอก่อนจะเดินจากออกไป เพราะเขารู้ดีวา่
แมจ้ ะไม่ตอ้ งพูดคาน้ีออกไป ซีแกนก็จะเป็ นชายาของเขาโดยสมบูรณ์อยู่แลว้ ทิ้งไว้
เพียงแต่หญิงสาวที่จอ้ งมองมือตวั เองอย่างสบสน เธอน่ะหรือจะเป็ นราชวงศ์ได้ อยา่ ง
เธอน่ะหรือจะเป็นชายาขององคช์ ายแก่งแอสการ์ดไดจ้ ริงๆ? เหตใุ ดกนั ...ทาไมองคช์ าย
ตอ้ งเลือกท่ีจะแตง่ กบั เธอดว้ ย?...
ร่างใหญ่มหึมาของเจา้ ของขนสีดาสนิทพ่นไฟเล็กนอ้ ยออกมาอย่างพึงใจ ที่มนั
ไดไ้ ปเผาบา้ นเจา้ พวกคนแคระเสียจนอยู่กนั ไม่สุขในเม่ือฤดูเหมนั ต์ท่ีแลว้ และตอนน้ี
มนั ก็อารมณ์ดีมาตลอดท้งั ปี จนเมื่อน้าแข็งเริ่มละลายและแดดเร่ิมแผดเผาขนเงางาม
ของมนั มนั ก็คิดไดว้ า่ ควรจะไปเยย่ี มใครบางคนเสียหน่อยแลว้ เทา้ ใหญ่ของลกู หมาป่ า
ตะกุยปากทางเขา้ ถ้าท่ีมีเพียงแต่มนั ตวั เดียวเท่าน้นั ท่ีพบทางน้ีได้ กล่ินอบั ช้ืนเฉกเช่นที่
มนั เคยสัมผสั เตะจมูกอยา่ งคุน้ ชิน ต้งั แต่เม่ือคร้ังเกิดมา มนั ก็ถูกพ่อของมนั เอามาไวท้ ี่น้ี
279
ลวงเธอ...นริ ันดร์ | ฟิกาโร่แมวจร
เพ่ือหลบเล่ียงการท่ีจะถูกพระอยั ยกิ านาเอาไปทิ้งที่ไหนอีก เสียงกรีดร้องของสิ่งมีชีวิต
บางอย่างดงั ข้ึนอย่างโหยหวนเป็ นเสียงคอยขบั กล่อมมนั ในยามเด็กกว่าน้ีหลบั นอน
ความเยน็ เหยียบของโลกน้ีทาให้มนั รู้สึกว่าที่นี่แหละเป็ นบา้ นที่มนั คุน้ เคย เฮลไฮม์...
ประตูสีทองต้งั ตะหง่านต้งั ปิ ดดินแดนก้นั ระหวา่ งคนเป็นกบั คนตายเอาไวเ้ พ่ือกนั ไม่ให้
เหล่า ผูข้ ลาดเขลาท่ีมีจิตใจหยาบชา้ หนีออกมาจากดินแดนแห่งน้นั ดินแดนเยน็ เหยยี บ
ที่ไมม่ ีคนเป็นยา่ งเหยยี บ ดินแดนที่มีเดก็ หญิงตวั เลก็ ๆ นางหน่ึงปกครองอยู่
“ท่านพ่ี...พ่อี ยมู่ ้ยั ” เฟนเรียร์ตะโกนกอ้ งเม่ือผ่านประตูสีทองเขา้ มาในดินแดนที่มีกอ้ น
หินสีมรกตเป็นแสงสวา่ งนาทางในความมืดมืดทาใหด้ ินแดนแห่งน้ีส่องสว่างดว้ ยแสง
เรืองสีเขียว
“ทาอยา่ งกบั ขา้ มีท่ีอื่นให้ไปได”้ น้าเสียงเยน็ เหยยี บแบบพระบิดาดงั ข้ึนเบา ๆ ขา้ งหลงั
เจา้ หมาป่ ายกั ษ์ เฟนเรียร์รีบหันขวบั ไปทางตน้ เสียง ร่างของเด็กหญิงท่ีรุ่นราวอายุไม่
เกินสามร้อยปี อยู่ใตผ้ า้ คลุมดามืดสนิทที่ซ่อนใบหน้าไวม้ ิดสะทอ้ นเพียงแต่นยั น์ตาสี
เขียวเฉกเช่นพนี่ อ้ งของเธอ
“ขา้ มาเยย่ี มพ”ี่ เฟนเรียร์โบกสะบดั หางอยา่ งดีใจ แตก่ ็ไมไ่ ดท้ าใหร้ ่างที่อยภู่ ายใตผ้ า้ คลมุ
น้นั ยมิ้ ตามไดส้ กั นิด
“ผ่านไปนาน เจา้ ก็ยงั ไม่โตข้ึนสักนิด หมดธุระแลว้ ก็ไปเสีย ขา้ มีงานตอ้ งทา” น้าเสียง
ถากถางปนเยาะเยย้ ของเด็กหญิงดงั ข้ึนก่อนจะเคลื่อนเทา้ ที่เปลือยเปล่าของนางไปที่
หอ้ งอีกหอ้ งหน่ึงโดยที่มีเจา้ หมาป่ านอ้ งชายตามไปติด ๆ
280
ลวงเธอ...นริ นั ดร์ | ฟิกาโร่แมวจร
“ขา้ ไมเ่ ด็กแลว้ นะ! ขา้ ไม่ไดม้ าเยยี่ มพี่ต้งั นาน ไม่ถามไถ่ขา้ หน่อยเหรอ ขา้ น่ะไดเ้ จอวา่ ที่
ท่านแม่แลว้ ดว้ ยนะ!” เฟนเรียร์ครางในลาคอ ไม่สนใจน้าเสียงถากถางผรู้ ่วมสายเลือด
ของเขา
“ทา่ นแม่...ง้นั เหรอ? แค่นางโยนเศษเน้ือให้ เจา้ ก็พร้อมเรียกนางเป็นแม่แลว้ ง้นั เหรอ เจา้
น่ีมนั เด็กน้อย” เฮลพูดดว้ ยน้าเสียงเยย้ หยนั ขณะท่ีเธอมองผ่านลูกแกว้ ขณะใหญ่ที่อยู่
กลางห้อง ในน้นั ฉายภาพหญิงสาวนยั น์ตาสีฟ้าท่ีกาลงั นงั่ อ่านหนงั สืออย่รู ิมระเบียงที่
เตม็ ไปดอกไมส้ ีสนั งามตา
“พี่...คอยดูอยตู่ ลอด แต่ไมพ่ ูดอะไร ไม่ส่งขา่ วหาท่านพอ่ ใหข้ า้ เลยเช่นน้นั เหรอ ทาไมพี่
ทาแบบน้นั ท่านพ่อเขา...”
“เลิกเรียกคนที่ให้กาเนิดเราเพราะเห็นแก่อานาจอย่างน้นั ว่าพ่อเสียที! คนเห็นแก่ตวั
พรรคน์ ้ัน เจา้ เลิกไปยกย่องเขาเสียที เฟนเรียร์!” เด็กหญิงในชุดคลุมยาวหันมาตวาด
นอ้ งชายเสียงสะเทือนลนั่ ของเธอทาเอาวญิ ญาณในอาณตั ิร้องข้ึนมาอยา่ งโหยหวนดว้ ย
ความหวาดกลวั และนน่ั ก็ทาเอาน้องชายของเธอหมอบกบั พ้ืนมรกตเยน็ เหยียบพลาง
ร้องหงิงออกมา
“เอาเถอะ...เจา้ พกั อยทู่ ี่น้ีก่อน ขา้ จะใหค้ นจดั การเตรียมอาหารใหเ้ จา้ ” เฮลที่เห็นท่าทาง
หมอบจนหูล่ไู ปดา้ นหลงั ของนอ้ งชายกอ็ ดยื่นมืออนั ผอมแห้งออกมาจากผา้ คลุมลูบหวั
เอาไมไ่ ด้
“จริงเหรอ! แลว้ พ่จี ะไปไหนล่ะ” เฟนเรียร์ลุกข้ึนดว้ ยความดีใจสะบดั หางไปมาอีกคร้ัง
281
ลวงเธอ...นิรันดร์ | ฟิกาโร่แมวจร
“ขา้ นดั กบั แขกบางคนไว้ อยา่ งวา่ ขา้ มีงานตอ้ งสะสาง เสร็จแลว้ จะมาหาเจา้ ” เสียงเลก็ ๆ
ของเด็กหญิงพดู เพียงเทา่ น้นั ก่อนที่นางจะปิ ดประตูหอ้ งหนงั สือของตนเองป้องกนั การ
ถูกรบกวน ทิง้ ไวเ้ พียงแต่ความวา่ งเปลา่ อนั เยน็ ยะเยอื กไวก้ บั นอ้ งชายเทา่ น้นั
282
ลวงเธอ...นริ ันดร์ | ฟิกาโร่แมวจร
Norse Gods
ข่าวการแต่งงานของราชวงศแ์ อสการ์ดแผ่ขยายไปอยา่ งรวดเร็วทว่ั ท้งั อาณาจกั ร
ท้งั เกา้ รับรู้ถึงการเขา้ พิธีกนั อยา่ งถูกตอ้ งของเจา้ ชายองคร์ องแห่งแอสการ์ด เทพเจา้ แห่ง
กลลวงองคช์ ายโลกิกบั พระชายาซีแกนผูท้ ี่คู่หม้นั ของพระองค์เพิ่งถูกลอบสังหารไป
เม่ือตน้ ฤดูหนาวปี ก่อนน้นั แมจ้ ะมีเสียงนินทากนั อย่างหนาหูว่านนั่ เป็ นแผนการของ
องคช์ ายโลกิผหู้ มายมนั่ ที่จะไดท้ ่านหญิงมาเป็นพระชายาในพระองคห์ ากแตก่ ็เป็นเพียง
ขอ้ ครหาที่ไม่สามารถจบั มือใครมาดมไดเ้ พียงเท่าน้นั ซ้ายงั เจา้ ชายแห่งอสการ์ดยงั ได้
เข้าสังหารอสุรกายที่หมายจะเอาชีวิตของว่าที่พระชายาท้ัง ๆ ที่เป็ นที่กล่าขานว่า
พระองคน์ ้นั สนิทกบั พวกอสุรกายเหล่าน้นั เรื่องราวท่ีถูกกล่าวการโดยพระเชษฐาของ
พระองค์ทาให้เจา้ ชายโลกิ บดั น้ีหมดสิ้นคาครหาท้งั ปวง เหล่าเทพเจา้ แห่งแอสการ์ด
และเหล่าชาวเมืองรวมถึงผปู้ กครองดาวอื่น ๆ จึงถูกเชิญใหม้ าร่วมงานท่ียง่ิ ใหญใ่ นคร้ัง
น้ีดว้ ย เสียงเซ็งแซ่ของเหล่าปวงเทพแห่งแอสการ์ดดงั สรวลเสลเฮฮาท่ีไดม้ าพบหนา้ กนั
อีกคร้ังหลงั จากตอ้ งแบกรับหนา้ ที่ของตนราวกบั มนั จะไม่มีวนั จบสิ้นน้นั ดงั ทว่ั ท้งั งาน
และดูเหมือนเสียงท่ีจะดงั ไปกว่าใครเพื่อนเลยคือ เทพเจา้ บาลเดอร์ เทพเจา้ แห่งแสง
สว่างและความปิ ติยินดี ที่ไดส้ ร้างความคร้ืนเครงให้กบั เทพเจา้ อื่นท้งั ท้งั หลาย และ
ตามมาหลงั จากเขาคือ วีลีและเว นอ้ งชายของกษตั ริยโ์ อดินที่เดินเขา้ มาทาความเคารพ
พ่ีชายที่นงั่ ด่ืมเหลา้ น้าผ้ึงอยบู นบลั ลงั กส์ ีทองของตนก่อนที่ท้งั สามจะกอดกนั อยา่ งปิ ติ
ยนิ ดี
“ท่านพี่! ไม่ไดพ้ บพระพกั ตร์พระองค์เสียต้งั นาน ยงั ทรงพระเกษมดีนะขอรับ พระ
เชษฐา” วลี ีผมู้ ีผมสีทองที่ตอนน้ีเร่ิมเป็นสีดอกเลาเฉกเช่นพ่ีชายของตนกลา่ วข้ึน
283
ลวงเธอ...นิรันดร์ | ฟิกาโร่แมวจร
“และยงั ทรงทอดพระเนตรดว้ ยตาขา้ งเดียวเอาใจลูกชายของตนเช่นเดิม” เว ผูเ้ ป็นนอ้ ง
เลก็ สุดกล่าวอยา่ งหยอกลอ้ อยา่ งรู้ทนั ทาเอาหนุ่มท้งั สามหวั เราะกนั ครืนใหญ่
“แน่นอน แมจ้ ะมีเรื่องชวนให้ขา้ อยากจะหวดไมเ้ ทา้ ลงบา้ ง แต่ขา้ ก็ยงั สุขสบายดี เจา้
อยากเป็ นเช่นขา้ บา้ งม้ยั ละ เว” โอดินตบบ่าน้องชายคนเล็กท่ีร่างบึกบึนเฉกเช่นชาย
ใหญ่ท่ีกร่าศึกร่วมกนั มาดงั สนน่ั
“ไม่ดีกวา่ พระองค์ วา่ แต่พระเชษฐภคินีคนงามของขา้ ไปไหนเสียแลว้ ล่ะ” เว โบกมือ
พลางเปลี่ยนเร่ืองถามหาพ่ีสะใภท้ ่ีตอนน้ียงั ไม่พบหนา้ ของพระองคเ์ ลย
“ชายาขา้ ไดท้ าหน้าที่เป็ นแม่งานสมใจอยากน่ะซี ป่ านน้ีคงตระเตรียมชุดอยู่กบั ว่าที่
ลกู สะใภข้ า้ อย”ู่ โอดินตอบพลางโบกพระหตั ถใ์ หก้ บั เทพวี าร์ เทพเจา้ แห่งการสมรสผูท้ ่ี
จะเป็นผปู้ ระสาทพรให้กบั เหล่าเทพ และพระองคท์ รงรับหนา้ ที่ในการประสาทพรให้
ในคร้ังน้ี
“แลว้ ตวั เจา้ บ่าวเล่า ยงั ไม่เห็นหนา้ หลานชายท้งั สองของขา้ เลยนะ” นยั น์ตาสีฟ้าของวลี ี
สอดส่องหาพระโอรสท้งั สองของโอดิน
“จะอย่างไรกันเล่า! คงจะเตรียมตัวสังสรรค์กันตามประสาเฉกเช่นบรรดาหนุ่ม ๆ
ท้งั หลายก่อนคืนแต่งงานแหละ” โอดินขยบิ ตาใหก้ บั นอ้ งชายอยา่ งมีความหมาย
“ว่าแต่ใยอนุชาถึงแต่งงานก่อนพระเชษฐาละเนี่ย ฝ่ าพระบาท” โฮเดอร์เทพแห่งฤดู
หนาวและยามราตรีเขา้ มาสบทบในวงสนทนาของโอดิน
“เทพโฮเดอร์ เร่ืองน้ีข้าคงต้องยกให้ถามเวดูแล้วกัน” โอดินขยิบตาหันมาหาทาง
นอ้ งชายคนเลก็ ท่ีมีภรรยาต้งั แตห่ นุ่มก่อนเหลา่ พ่ี ๆ ของเขา
284
ลวงเธอ...นิรันดร์ | ฟิกาโรแ่ มวจร
“นัน่ ไง...โยงมาถึงขา้ จนไดเ้ ชียว” เวถอนหายใจ เลิกคิ้วเรียกเสียงหัวเราะจากบรรดา
เหล่าทวยเทพไดอ้ ีกคร้ัง
ไม่ไกลจากห้องโถงใหญ่ท่ียงั แว่วสาเนียงเสียงดนตรีอนั รื่นเริงและไพเราะเกิน
กว่ามนุษย์ท่ีไหนจะจินตนาการได้ที่ถูกขับกล่อมโดยเทพเจ้าแบรกี เทพจ้าแห่ง
เสียงเพลงและบทกวีน้นั เจา้ ชายสองพระองคก์ าลงั นง่ั ตรงขา้ มกนั ในห้องที่ตอนน้ีเงียบ
สงบลงแลว้ หลงั จากเหล่านางกานลั จดั การแต่งพระวรกายของเจา้ ชายท้งั สองในชุดเตม็
อิสรยศไดส้ าเร็จ เจา้ ชายธอร์ผูเ้ ป็ นองคร์ ัชทายาทผูท้ ี่จะสืบทอดต่อพระราชบลั ลงั กต์ ่อ
จากกษตั ริยโ์ อดิน สวมมงกฎุ ที่คลา้ ยกบั หมวดของนกั รบโดยมีปี กสยายออกไปขา้ งหลงั
สองขา้ งที่ไม่อาจปิ ดบงั เส้นผมสีทองสว่างดุจพระอาทิตยท์ ่ีแผ่ปกคลุมบ่าชุดเกราะเงิน
เงาวบั ถูกคลุมดว้ ยเส้ือคลุมหนงั ขนสัตวส์ ีแดงยาวจรดพ้ืนเทา้ ของพระองคข์ ลิบดว้ ยสี
ทองและเงินอันหนักอ้ึงบ่งบอกถึงความย่ิงใหญ่และภาระอนั หนักที่พระองค์ต้อง
เผชิญหน้าในอนาคตกาลงั นั่งหน้าเครียดมองจอ้ งน้องชายของเขาขณะท่ีเจา้ ของงาน
แต่งน้นั กลบั ยกยมิ้ เจา้ เล่ห์อยา่ งอารมณ์ดี เจา้ ชายโลกิ พระราชโอรสองคร์ องในกษตั ริย์
โอดิน ทรงมงกุฎเขาโงง้ เงาวบั สีทองประกายที่ปกปิ ดเรือนผมสีดาสนิทของพระองค์
เอาไว้ ชุดหนงั สีดาสนิทเขา้ กบั รองเทา้ บูทดาขณะทรงเส้ือคลุมหนงั สัตวส์ ีเขียวสว่างที่
ประดบั ขนมิงคส์ ีขาวบริเวณลาคอและขลิบสีทองเฉกเช่นเดียวกบั พีช่ าย ชุดของเจา้ ชาย
โลกิดูเบาและสบายกว่าพี่ชายของเขามากและน้นั ทาให้โลกิอารมณ์ดีที่เห็นธอร์อยใู่ น
ชุดหมียกั ษโ์ ง่ๆพรรคน์ ้นั และกด็ ูเจา้ ตวั จะไม่ชอบใจเอาเสียดว้ ย
“ยิม้ อะไรนกั หนาของเจา้ โลกิ” ธอร์คารามก่อนจะยกแกว้ เหลา้ น้าผ้ึงในมือข้ึนดื่มและ
เขาก็รู้สึกสบายเน้ือสบายตวั จากชุดน่าอึดอนั น่ีเสียหน่อย
285
ลวงเธอ...นิรนั ดร์ | ฟิกาโรแ่ มวจร
“ขา้ จะยิ้มในงานแต่งขา้ แลว้ มนั ผิดอะไรกนั ตรงไหนเล่า ธอร์” โลกิยกแกว้ เหลา้ ของ
ตวั เองข้ึนมาด่ืมบา้ ง แต่คราวน้ีเขาจะไม่ยอมใหธ้ อร์มอมเขาเอาซะเกือบเสียงานเสียการ
เหมือนคร้ังที่แลว้ แน่ ๆ
“เฮอ้ ...ใช่ว่าขา้ ก็ไม่ดีใจที่เห็นเจา้ มีความสุขเช่นน้ี แต่ขา้ ขอเถอะ เจา้ ช่วยปฏิบตั ิกบั คน
อ่ืน อย่าไปยวั่ โมโหพวกเขานักในวนั น้ีได้ม้ัย” ธอร์สะบัดแก้วเหล้าในมือออก ยก
เหยอื กที่เตม็ ไปดว้ ยน้าเมายกข้ึนด่ืมแทน และใช่...เขาก็หมายถึงนอ้ งชายตวั แสบท่ี เดิน
นวยนาดผ่านพวกสหายของเขาพร้อมท้งั กล่าวถึงการที่รอถึงราตรีไม่ไหวจนหวิดโดน
คมดาบของซิฟขณะท่ีโฮแกนไดแ้ ตก่ าหมดั มองเจา้ ชายแห่งกลลวงน้นั
“ขา้ ห้ามพวกเขาไดง้ ้นั หรือที่จะรู้สึกกบั ขา้ เช่นไร” โลกิยกั ไหล่ไม่สนใจคาพูดของพระ
เชษฐาเขาแมแ้ ตน่ ิดเดียว
“แลว้ ความรู้สึกของซีแกนเลา่ ท่านพอ่ ทา่ นแมอ่ ีก เจา้ ตอ้ งรักษาหนา้ ของพวกทา่ นเอาไว้
บา้ ง” ธอร์ถอดถอนหายใจ นาน ๆ ทีเขาจะไดท้ าหนา้ ที่พี่ชายท่ีเขาไม่ไดท้ ามาแสนนาน
ต้งั แตค่ ร้ังที่พวกเขายงั เยาวว์ ยั กวา่ น้ีนกั
“อยา่ มาสอนขา้ เร่ืองหนา้ ตาของท่านพ่อท่านแม่ดีกว่า ธอร์ เจา้ เป็นคนพูดเอง พวกท่าน
หมายหม้นั จะให้ขา้ ไดค้ รองคู่กบั ซีแกน เจา้ นน่ั แหละ...ท่ีป่ านน้ียงั ไม่คิดจะหาหญิงให้
ท่านพ่อท่านแม่เสียที” โลกิตวดั เสียงมองหน้าเจา้ ชายหนุ่มร่างหมีพลางลูบขอบปาก
แกว้ ท่ียงั บรรจุเหลา้ ช้นั ดีพร่องไปเลก็ นอ้ ยเทา่ น้นั
“เจา้ ...” เจา้ ชายหนุ่มพูดไดเ้ พียงเท่าน้นั ก็นึกสะอึกในคาพูดของน้องตน จริงดงั โลกิว่า
เขาเองก็ยงั ไม่ไดค้ ิดจะมีหญิงใดมาเป็นคู่ครองท้งั น้นั ในเวลาน้ี ที่เขาท้งั ยงั สนุกกบั การ
286
ลวงเธอ...นิรันดร์ | ฟิกาโร่แมวจร
สงครามและสหายของเขา จะใหม้ ีหญิงใดเป็นตวั เป็นตนฟังดูแลว้ ก็เป็นเรื่องที่ดูไกลตวั
เหลือเกิน
“พระองค.์ ..ใกลไ้ ดเ้ วลาแลว้ กษตั ริยโ์ อดินอยากให้พระองคท์ ้งั คู่ไปรับหนา้ เหล่าทวย
เทพเสียหน่อย” โวลสเตกท่ีอย่ใู นชุดทหารเงาวบั ของเขายกมือเคาะประตูห้องเสียงดงั
ก่อนจะมองหนา้ เจา้ ชายท้งั สองแลว้ ถอนหายใจออกไปจากหอ้ งทนั ที
“ดูเหมือน...เหล่าสหายของเจา้ จะเป็นเพียงพวกเดียวท่ีไมพ่ อใจงานแต่งของขา้ นะ ธอร์”
โลกิหร่ีตาก่อนจะยกยิ้มอย่างอารมณ์ดี แน่ล่ะสิ...มดแมลงเหล่าน้ัน ไม่ได้มีอะไร
น่าสนใจไปกวา่ การที่ทาใหพ้ วกมนั หวั หมนุ ไดห้ รอก
“ช่างพวกเขาเถอะ...ไปหาท่านพ่อกนั ดีกว่า” มือใหญ่ของธอร์ตบไหล่นอ้ งชายเบา ๆ
อยา่ งใหก้ าลงั ดว้ ยนึกวา่ โลกิไม่สบายใจในอารมณ์สหายของเขา แบบน้ีเขาคงตอ้ งไปคุย
กบั พวกน้นั เสียหน่อยแลว้ อยา่ งไรเสีย น่ีก็นอ้ งชายเขาท้งั คน
นัยน์ตาสีฟ้ากระจ่างใสทองเงาท่ีสะทอ้ นในกระจกของตวั เองอีกคร้ังหน่ึง ชุด
แต่งงาน...อีกคร้ังที่เธอสวมมนั และอีกคร้ังที่เธอเตม็ ไปดว้ ยความสบั สน
“เอาล่ะ...เรียบร้อย เจา้ งามสมเป็ นราชวงศ์แลว้ ลูกขา้ ” น้าเสียงของพระราชินีแห่ง
แผน่ ดินดงั ข้ึนอยา่ งพอพระทยั ก่อนสุดทา้ ยพระองคจ์ ะลูบใบหนา้ หวานที่ตกแต่งเวทย์
สาอางดว้ ยเปลือกตาสีทองและชมพู ริมฝี ปากแตม้ สีแดงดุจดอกกุหลาบ ใบหนา้ หวาน
วาวดว้ ยสีทองและชมพู
“ขอบพระทยั เพคะ องคร์ าชินี” หญิงสาวตอบก่อนจะโคง้ ศีรษะก่อนที่ฟริกกา้ จะเชย
ใบหนา้ น้นั ใหข้ ้ึนมาสบพระพกั ตร์กบั พระองค์
287
ลวงเธอ...นิรนั ดร์ | ฟิกาโร่แมวจร
“ขา้ จะไม่พูดกบั เจา้ อีกเป็นคร้ังที่ร้อยแลว้ นะ สาวนอ้ ย เรียกขา้ ใหม่ซิ” ฟริกกา้ ขมวดคิ้ว
ทาทา่ ดุใบหนา้ งามน้นั ไมจ่ ริงจงั
“พะ เพคะ พระสสั สู” ใบหนา้ ขาวข้ึนสีเลก็ นอ้ ยอยา่ งเขินอายกม้ หนา้ หลบต่า
“ดูเจา้ สิ! เจา้ ต้งั ใจจะทาใหค้ นแก่เช่นขา้ ขนั จนหายใจไม่ออกเช่นน้นั หรือ ทา่ นแม.่ ..เรียก
ขา้ แบบน้นั สิ บดั น้ีขา้ คือ แม่เจา้ แลว้ ซีแกน” ฟริกกา้ หวั เราะออกมาหลงั จากท่ีพระองค์
ทรงหนา้ นิ่งตึงกบั ลูกชายมาหลายวนั ในท่ีสุด
“มะ หมอ่ มฉนั ...เพคะ...ท่านแม่ เป็นพระกรุณาอยา่ งหาท่ีสุดมิไดเ้ พคะ” น้าตาใส ๆ ของ
หญิงสาวร้ืนออกมาในที่สุด แมเ้ ธอจะเต็มไปดว้ ยความสับสน แต่ราชวงศแ์ อสการ์ดไม่
เคยทาให้เธอตอ้ งรู้สึกโดดเด่ียว เดียวดาย ในฐานะเด็กกาพร้าท่ีถูกทิ้งเช่นเธอ ความ
อบอุ่นจากพระราชินีเป็ นส่ิงเดียวที่เธอเคยไดร้ ับและนนั่ ...เป็ นส่ิงเดียวที่เธอรู้สึกถึงคา
วา่ แม่
“ขอประทานอภยั เพคะ องคร์ าชินี...หม่อมฉันมาแลว้ เพคะ” น้าเสียงห้าวของหญิงสาว
ดงั ข้ึนก่อนม่านสีขาวจะถูกเปิ ดออกเผยให้เห็นหญิงสาวร่างสูงท่ีมกั จะอยู่ในชุดเกราะ
เงาวบั เสมอ บดั น้ี เส้นผมสีดาขลบั ของเธอถูกถกั เปี ยรอบศีรษะเอาไว้ ขณะเจา้ ของร่าง
อยู่ในชุดผา้ ไหมสีขาวเหลือทองขบั ผิวผ่องของนางให้ยิ่งสว่างสมกบั เป็ นชาววลั คีรี ผู้
นบั ถือ เทพแี ห่งนกั รบและความงาม
“งามงดเหลือเกิน ท่านหญิงของขา้ ” นยั น์ตาสีฟ้าของพระราชินีแห่งแอสการ์ดวิบวบั
นางพอพระทยั ในตวั หญิงสาวคนน้ีเช่นกนั หากเร่ืองราวเป็ นเช่นน้ี อีกไม่นาน เธอก็
หวงั ว่าธอร์คงจะเห็นความสง่างามในตวั หญิงสาวเฉกเช่นท่ีนางเห็น หากเป็ นเช่นน้นั
คราวน้ีนางคง...ไดห้ มดอายขุ ยั เขา้ สู่วาฮลั ลาอยา่ งผาสุกแน่แท้
288
ลวงเธอ...นริ ันดร์ | ฟิกาโรแ่ มวจร
“หม่อมฉันไม่อยากใส่ชุดแบบน้ีเลยเพคะ มนั โล่งอยา่ งไรก็ไม่รู้เพคะ” แมข้ า้ งนอกจะ
ถกู ปรุงแต่งแบบไหนแตซ่ ิฟกย็ งั เป็นซิฟ นางโวยวายประทว้ งทนั ที
“เจา้ ไม่อยากเป็นเพื่อนเจา้ สาวให้กบั ขา้ แลว้ หรือ” คราวน้ีเป็นเสียงหวานของเพ่ือนรักท่ี
ดงั ข้ึนมาก่อนที่ซีแกนจะหันไปสบพระพกั ตร์กบั ฟริกกา้ อยา่ งรู้ในความประสงคข์ อง
กนั และกนั
“อยากสิ! ถึงจะไม่ใช่เจา้ บ่าวท่ีขา้ อยากส่งตวั เจา้ ไปให้ก็เถอะ...เอ่อ...ขออภยั เพคะ องค์
ราชินี” ซิฟพูดไปอยา่ งท่ีใจเธอคิดก่อนจะนึกข้ึนได้ นยั น์ตาสีน้าตาเบิกกวา้ งก่อนจะรีบ
โคง้ หวั คานบั องคร์ าชินีซ่ึงก็เป็นพระมารดาของชายท่ีกาลงั กลา่ วถึงอยู่
“ขา้ ไม่ถือโทษโกรธเคืองอะไรเจา้ หรอก ซิฟ ตอนน้ีขา้ ตอ้ งออกไปหาองคโ์ อดินแลว้ ขา้
ว่าพอมีเวลาให้พวกเจา้ ไดอ้ ยู่คุยกนั สักครู่ เม่ือถึงเวลาแลว้ ขา้ จะให้นางกานลั มาตาม
พวกเจา้ นะ” ฟริกกา้ ยิ้มอย่างมีเมตตาก่อนจะหันมาลูบใลหนา้ หวานในชุดเจา้ สาวอีก
คร้ังก่อนจะผงกหวั รับการทาความเคารพจากหญิงสาวท้งั สองแลว้ เดินออกจากหอ้ งไป
เม่ือองค์พระราชินีพน้ ประตูออกไปแลว้ หญิงสาวท้งั สองก็หันมามองหน้ากันด้วย
หวั ใจวา้ วนุ่ ในบดั ดล
289
ลวงเธอ...นริ ันดร์ | ฟิกาโรแ่ มวจร
Goddess of loyal
“ขอเพียงเจา้ บอกมา ขา้ จะพาเจา้ หนีไปให้ไกลจากเจา้ คนชว่ั จอมเอาเปรียบนนั่
หนีไปให้ไกลจากแอสการ์ด หนีไปให้พน้ เรื่องแบบน้ีนะ” แววตามุ่งมน่ั ของหญิงสาว
ชาตินกั รบจอ้ งมองไปยงั เพอ่ื นรักอยา่ งแน่วแน่
“เฮอ้ ...แลว้ ก็หนีก็ตามกนั แบบเดิมอีกหรือ ซิฟ...อีกอย่าง ชีวิตเจา้ อยู่ท่ีนี่ เจา้ เป็ นท่าน
หญิง อศั วินเพียงผูเ้ ดียวท่ีเป็ นสตรี เจา้ จะทิ้งช่ือเสียงของตนเองไปเช่นน้นั ขา้ จะเป็ น
สหายประสาอะไรของเจา้ เจา้ ถึงตอ้ งสละทิง้ ทกุ อยา่ งเพอื่ ขา้ เช่นน้นั ” ซีแกนถอนหายใจ
ก่อนจะดึงมือผอ่ งของเพอ่ื นสาวไปนงั่ ท่ีเกา้ อ้ีบนุ วมสีขาวสะอาดตาตดั กบั สีชุดของเธอ
“แน่นอนสิ! เจา้ เป็นเพือ่ นรักขา้ นะ” ซิฟประทว้ งฮึดฮดั
“เจา้ ก็เป็นเพื่อนรักขา้ เช่นกนั ...ขา้ ตอ้ งเห็นแก่ตวั ขนาดไหน ถึงจะใหเ้ จา้ มาลาบากหนีไป
กบั ขา้ ” หญิงสาวเอ่ยก่อนจะถอนหายใจอีกคร้ัง ความน่ิงเงียบเขา้ มาแทนที่ความร่ืนเริง
ภายนอก ก่อนที่หญิงสาวผมสีเงินจะเอย่ ข้ึนในท่ีสุด
“ขา้ จะไม่เป็นไร ซิฟ...ขา้ ดูแลตวั เองไดแ้ ละแมน้ วา่ ขา้ จะไดช้ ื่อว่าเป็นชายาขององคช์ าย
โลกิ ขา้ จะไม่ยอมให้มาเป็ นเรื่องบน่ั ทอนความเป็ นสหายของเรา เจา้ คือ ซิฟเพื่อนรัก
ของขา้ และขา้ ...คือซีแกนเพือ่ นของเจา้ ตลอดไปนะ”
“แต่ว่า ขา้ ...เฮอ้ !” นยั น์ตาสีเขม้ ฉายแววประทว้ งก่อนที่นางสบกบั นยั น์ตาสีฟ้ากระจ่าง
ท่ีตอนน้ีน่ิงสงบเฉกเช่นซีแกนท่ีเธอรู้จกั มาตลอด
“ขา้ รู้...แตข่ า้ อดห่วงเจา้ ไมไ่ ดน้ ี่ ขา้ เคยพูดไวผ้ ดิ ที่ไหน สกั วนั ความใสซ่ือของเจา้ จะโดน
เจา้ คนชวั่ เอาเปรียบ” ริมฝี ปากบางท่ีวนั น้ีถูกแต่งแตม้ สีชมพูอ่อนบ่นงุบงิบก่อนที่หญิง
สาวในชุดเจา้ สาวจะหวั เราะออกมา
290
ลวงเธอ...นริ ันดร์ | ฟิกาโร่แมวจร
“อยา่ ไดก้ ล่าวเช่นน้นั เลย เพื่อนขา้ เจา้ กบั องคช์ ายจะทะเลาะกนั เช่นน้ีตลอดไปเพราะขา้
ไม่ไดน้ ะ”
“ไม่ตอ้ งใช่เพราะเจา้ เจา้ หมอนน่ั มนั ก็ไม่ใช่คนดีเด่อะไรอยแู่ ลว้ เวลาที่ทาตวั อยกู่ บั คน
อ่ืนที่ไม่ใช่เจา้ น่ะ สงสัยหมดั ขา้ จะไม่แรงพอทาให้ขยาดไดล้ ะม้งั ” ว่าแลว้ เจา้ ของร่างก็
หกั ขอ้ มือดงั กร๊อบใหญ่
“กบั ขา้ ...เช่นน้นั หรือ” ซีแกนทวนคาดว้ ยน้าเสียงสับสน มนั เป้นจริงอยา่ งที่ซิฟว่าหรือ
เปล่านะ เจา้ ชายดีกบั เธอเพียงคนเดียวเช่นน้ันหรือ เพราะอะไรพระองค์จะตอ้ งทรง
โหดร้ายกบั คนอ่ืนจนชาวมิดการ์ดประหวน่ั พรันพรึง หรือยยี วนกบั เหลา่ ทวยเทพยียวน
ป่ วนประสาทจนโดนพระบิดาลงทณั ฑ์เสียบ่อย จะเป็ นไปไดห้ รือท่ีบุคคลคนหน่ึงจะ
ร้ายกบั คนท้งั โลกเพ่ือดีกบั เธอเพยี งผเู้ ดียว
“หากขา้ แต่งงานกบั พระองค์ไปแลว้ สักวนั นึง ในภายภาคหน้า...หากขา้ มีความรู้สึก
มอบใหพ้ ระองคไ์ ป ธีโอริค จะให้อภยั กบั การกระทาของขา้ หรือไม่ ซิฟ” ริมฝี ปากเอิบ
อ่ิมดุจกุหลาบยามเชา้ เอ้ือนเอย่ ออกมาในท่ีสุด นยั นต์ าสีฟ้าฉายแววเศร้าหมองเมื่อพดู ถงึ
ชื่อคนที่ไม่มีวนั หวนกลบั มาไดอ้ ีกแลว้
“ซีแกน...” ซิฟครางออกเบา ๆ เธอรู้ดีอยู่แลว้ ซีแกนไม่เคยลืมเลือนคู่หมายของนางที่
นางรัก เม่ือปี ก่อนน้นั เธอเพ่ิงถูกขอแต่งงานจากชายหนุ่มคนรัก เพียงพน้ ปี เดียว บดั น้ี
เธอตอ้ งเป็นภรรยาของคนอ่ืน หญิงสาวตรงหนา้ ถูกส่งใหก้ บั เจา้ ชายปี ศาจราวกบั เหยอื่
ท่ีตวั เธอเองกต็ อ้ งยอมจานน
291
ลวงเธอ...นริ นั ดร์ | ฟิกาโรแ่ มวจร
“พระชายา ทา่ นหญิง ไดเ้ วลาแลว้ เพคะ” นางกานลั เคาะประตเู บา ๆ ก่อนที่หญิงสาวท้งั
สองจะไดก้ ล่าวอะไรกนั อีก เพียงเท่าน้ันใบหน้าท่ีเศร้าสร้อยก็หันไปพยกั หน้าเบา ๆ
ก่อนท่ีจะหนั กลบั มายมิ้ ใหก้ บั เพ่อื นรักของนาง
“ขา้ ไม่เป็ นไรหรอก...ไปกนั เถอะ ขา้ อยากให้เจา้ ไดเ้ ป็ นเพ่ือนเจ้าสาวเคียงขา้ งขา้ มา
ตลอด บดั น้ีขา้ ไดส้ มใจแลว้ ” ร่างบางบอกก่อนลุกข้ึนจดั ชุดของตวั เองให้เรียบร้อยอีก
คร้ัง ซิฟมองตามร่างในชุดเจา้ สาวตามอยา่ งใหก้ าลงั ใจ บดั น้ีเพ่ือนของเธอเขม้ แขง็ และ
น่ิงสงบเหลือเกินจนน่านบั ถือน้าใจ หากเธอตอ้ งถกู กระทาเช่นน้ี ป่ านน้ีเธอคงไมท่ นอยู่
ไม่ใครก็ใครตายกนั ไปขา้ ง และหากเป็ นแบบน้นั ท้งั ราชวงศ์แอสการ์ด สหายของเธอ
และผมู้ ีบุญคุณแก่เธอคงไดแ้ ตกกนั ไปขา้ งแน่ ๆ
เสียบรรเลงเพลงไพเราะของเทพเจา้ แบรกีชะงกั เรียกความสนใจเหล่าทวยเทพท่ี
กาลงั สรวลเสลเฮฮาหันไปทางเดียวกนั ลงก่อนที่พระองคจ์ ะหันไปทาความเคารพเทพี
วาร์ท่ีบดั น้ีอยู่ในชุดเส้ือคลุมสีขาวเดินข้ึนมายงั ปะราพิธีงานก่อนที่พระองคจ์ ะผายมือ
เชิญเจา้ ชายโลกิข้ึนไปบนแท่นท่ีส่องแสงสว่างเรืองรองอยู่ ร่างสูงโปร่งท่ีวนั น้ีโดดเด่น
ไม่เป็ นเพียงแค่เงามืดติดตามพี่ชายกา้ วออกมาขา้ งหน้าพร้อมรอยยิ้มเจา้ เล่ห์บนหน้า
เสมอ มีเสียงกระซิบกนั เพียงเล็กนอ้ ยพอฟังกนั น่าราคาญ ก็คงไม่พน้ ข่าวท่ีวา่ เขาไดต้ วั
เจ้าสาวมาด้วยกลลวงยงั ไงแน่แท้ ก่อนท่ีธอร์จะเดินไปรวมกบั กลุ่มเพื่อนของเขาที่
ตอนน้ีเองเขาเพ่ิงสังเกตุไดว้ า่ หญิงสาวคนเดียวในกลมุ่ ในชุดไหมน้นั แปลกตาจนเป็นท่ี
จบั จอ้ งของบรรดาหนุ่ม ๆ ผตู้ ิดตามทวยเทพเป็นอนั มาก
“วนั น้ีเจา้ ผิดหูผดิ ตาเชียวนะ ซิฟ” เจา้ ชายหนุ่มขยบิ ตาใหก้ บั เพือ่ นสาวของเขา
292
ลวงเธอ...นริ ันดร์ | ฟิกาโรแ่ มวจร
“ทา่ นอยากลงไปกองหนา้ ทิ่มพ้ืนทอ้ งพระโรงในงานแต่งของนอ้ งชายทา่ นม้ยั ละธอร์...
ขา้ คนั ไมค้ นั มือเสียจนท่านนึกไม่ออกเชียวล่ะ” ซิฟหันมายิม้ หนา้ เห้ียมปัดปอยผมสีดา
ขลบั ของเธอใหพ้ น้ จากลกู ตา
“สารวมหน่อย ซิฟ” โฮแกนกระแอม่ เบา ๆ ใบหนา้ เขานิ่งสงบอยา่ งเฉยชา
“ขา้ ไม่รู้เจา้ ทนอยไู่ ดย้ งั ไงนะ เพ่ือนขา้ ” แฟนดลั กระซิบเบา ๆ พลางถอนหายใจก่อนท่ี
โวลสะเตกจะกระทงุ้ เบา ๆ เรียกความสนใจไป
“นางมาแลว้ ...”
เจา้ แห่งเหล่าเอล์ฟ ยืนมือออกไปรับบุตรสาวของเขาเอาไวเ้ พ่ือนาตวั ไปส่งแก่
พระราชบุตรเขย ซีแกนกา้ วเทา้ ออกเดินมา พลนั เสียงที่เคยอึงอลเบา ๆ เก่ียวกบั พระ
สวามีของนางก็พลนั เงียบไป ทุกสายตาหันมาจบั จอ้ งหญิงสาวผมสีเงินยวงท่ีถูกเกลา้
ข้ึนไวเ้ พียงคร่ึงหน่ึงและอีกคร่ึงถกู ปล่อยสยายแผน่ หลงั ท่ีประดบั เครื่องประดบั คริสตลั
แวววาวสะท้อนกับผม บนศีรษะของเธอมีมงกุฎดอกไม้ของฝี มือชาวเอล์ฟที่เป็ น
สัญลกั ษณ์ความบริสุทธ์ิและสถานะเดิมของเธอก่อนที่จะกา้ วเขามาสู่ราชวงศแ์ อสการ์ด
กระโปรงยาวประดบั ดว้ ยเกลด็ อญั มณีเหลื่อมสีเขียวไปท้งั กระโปรงท่ีบานยาวออกไป
ดา้ นหลงั ขณะท่ีตวั เส้ือดา้ นบนของชุดประดบั ดว้ ยทองแทส้ ลกั ลายกุหลาบอย่างอ่อน
ชอ้ ยแฉกยาวเล้ือยเป็นลวดลายลงไปถึงกระโปรงอญั มณีสีมรกต ดา้ นหลงั เปล่าเปลือย
เห็นผิวขาวอมชมพูของผเู้ ป็นเจา้ สาว ลาคอระหงมีสร้อยอญั มณีสีฟ้าอมเขียวเส้นเลก็ ๆ
ยาวลงมาเกือบถึงเนินอกท่ีเกาะอกสีทองปิ ดบงั เอาไวเ้ ผยให้เห็นเพียงท่อนแขนผ่อง
เท่าน้นั แสงเสีเขียวของชุดเจา้ สาวสะทอ้ นมายงั เจา้ ของนยั น์ตาสีเขียวที่จอ้ งวาววิบวบั
อยา่ งพงึ พอใจ ชุดเจา้ สาวเฉกเช่นน้ีตา่ งหากที่เหมาะสมกบั ชายาของเขา หาใช่ชุดเศษผา้
ไหมพ้นื ๆ ท่ีเจา้ องครักษน์ น่ั มีปัญญาหาไดเ้ ท่าน้นั
293
ลวงเธอ...นริ ันดร์ | ฟิกาโรแ่ มวจร
“ทรงต่ืนเตน้ หรือไม่ ลูกพ่อ” ราชาเอล์ฟกล่าวกบั ผูเ้ ป็ นบุตรสาวท่ีวนั น้ีนางงามราวกบั
เขาไดพ้ บกบั แม่ของนางอีกคร้ัง
“หากกล่าวกนั ตามตรง ขา้ อึดอดั ใจนกั ค่ะ ท่านพ่อ...บดั น้ีขา้ กาลงั เดินไปหาบุรุษผทู้ ่ีขา้
พยายามจะหนีพระองคไ์ ป” ซีแกนพูดเสียงส่ัน ๆ จนผเู้ ป็นบิดาตอ้ งยกมืออีกขา้ งมาจบั
มือเยน็ ๆ ของลูกสาวเขาท่ีคลอ้ งแขนเขาไวอ้ ยู่
“ให้โอกาสพระองคน์ ะ พระชายา พ่อหวงั วา่ พระองคจ์ ะไดท้ อดพระเนตรองคช์ ายเฉก
เช่นที่พ่อเคยเห็นพระองคค์ ร้ังที่อยู่เอลฟ์ ไฮม”์ นยั น์ตาสีเทาซีดมองผูเ้ ป็ นบุตรี ใบหนา้
ของหญิงสาวรับพยกั ให้กับผูเ้ ป็ นบิดาก่อนท่ีเธอจะก้าวข้ึนบนแท่นพิธีเดียวกับเขา
นยั น์ตาสีฟ้าหลบต่ามองแต่รองเทา้ หนงั ของโลกิขณะท่ีเจา้ ชายหนุ่มมองใบหนา้ งามที่
ทาเอาคนในงานแทบหยดุ หายใจดว้ ยความพงึ ใจอยา่ งยง่ิ
“บดั น้ีท่านท้งั สอง องคช์ ายโลกิและพระชายาซีแกน ท่านจงแลกแหวนของกนั และกนั
เสีย” เทพีวาร์เอ่ยข้ึนดว้ ยน้าเสียงกงั วาน ก่อนที่โลกิจะรับแหวนมาจากพระเชษฐาของ
เขาและซีแกนกร็ ับแหวนมาจากซิฟ ร่างบางตอ้ งสะดุง้ เลก็ นอ้ ยเมื่อมือของเธอสัมผสั กบั
มือที่เยน็ เหยียบของเขาอีกคร้ัง ก่อนที่แหวนงามที่โลกิเคยใชข้ อเธอแต่งงานในคืนท่ี
สวนกุหลาบ บดั น้ีมนั ปรากฏลงบนมือเธออยา่ งสมบูรณ์แบบราวกบั รอเจา้ ของมนั มา
แสนนาน ก่อนที่เทพีวาร์จะหันไปรับคอ้ นโยเนียร์จากกษตั ริยโ์ อดินมาวางต้งั ตรงกลาง
ต่อหนา้ บุคคลท้งั สอง โลกิชกั ดาบเงาวบั ที่เขาไดร้ ับพระราชทานของเขาออกมาเสียบ
ตรงกลางปรัมพิธี ร่างบางเอ้ือมมือไปจบั ดว้ ยความสั่นเทาก่อนท่ีเธอจะโดนมือแกร่ง
ของผทู้ ี่เป็นเจา้ บา่ วครอบเอาไวอ้ ีกที
“อย่าไดก้ ร่ิงเกรงไป” น้าเสียงเยน็ เหยียบดงั ออกจากปากเจา้ ชายหนุ่มกล่าวกบั เจา้ สาว
ของเขาเป็ นคร้ังแรก นิ้วเรียวของโลกิสัมผสั มือเล็ก ๆ น้ันอย่างละเอียดวนไปมา
294
ลวงเธอ...นริ ันดร์ | ฟิกาโร่แมวจร
ก่อนที่โลกิจะพึมพาบางอย่าง เวทยส์ ีเขียวปรากฏข้ึนส่องสว่างก่อนจะพุ่งมาลอ้ มร่าง
บางเอาไว้
“อ๊ะ!” ซีแกนร้องออกมาอยา่ งตกใจเบา ๆ ก่อนที่เธอจะรู้สึกถึงพลงั เวทยท์ ี่ไหลเวียนใน
ตวั เธอ เวทยส์ ีม่วงท่ีแผ่นออกมาจากตวั เธอพุ่งไปลอ้ มรอบร่างของเจา้ ชายโลกิเช่นกนั
เสียงฮือฮาดงั ข้ึนอีกคร้ังในหมู่ทวยเทพ พลงั เวทยท์ ่ีไม่มีใครพบเห็นมนั มาเสียนาน พลงั
เวทยข์ องเทพวานีร์โบราณ โลกิไม่เพียงแต่อภิเษกสมรสผูกพนั ธะซีแกนไวก้ ับเขา
เท่าน้นั ช่วงเวลาที่เขาตอ้ งโทษให้จองจาอยใู่ นอาณาเขตของตนเอง เขาไดฝ้ ึ กเวทยก์ าร
เปิ ดเผยและถ่ายทอดพลงั ที่แทจ้ ริงออกมา เขาไดเ้ ห็นพลงั เวทยข์ องเทพเจา้ วานีร์ของซี
แกนเมื่อคร้ังท่ีนางกาลงั จะจมด่ิงสู่ความตายในกน้ เหวและเขาเองก็ถ่ายทอดพลงั และ
ศาสตร์ความรู้ของเทพเจา้ ฝ่ังเอซีร์เฉกของเขามอบใหแ้ ก่นาง บดั น้ีท้งั วานีร์และเอซีร์ได้
รวมกนั เป็ นหน่ึงดว้ ยการแต่งงานของพวกเขา ลมท่ีพดั เวทยข์ องท้งั สองค่อยๆสงบลง
อีกคร้ังเส้ือคลุมสีเขียวของเจา้ ชายหนุ่มกลบั น่ิงสงบตามเดิม ซีแกนเงยหน้ามองผูเ้ ป็น
สามีเต็มตา เธอรู้สึกถึงพลงั เวทยใ์ นตวั เองที่เปล่ียนไป ฉับพลนั เหล่าทวยเทพก็รับรู้ดว้ ย
ญาณแลว้ วา่ บุคคลตรงหนา้ เทพเจา้ ของกลลวง บดั น้ีนางไม่ใช่เพียงพระชายาซีแกน แต่
นางคือ เทพีซีแกน และต่อไปชาวมิดการ์ดจะรู้ว่าพระนางคือ เทพพีแห่งความซื่อสัตย์
และจงรักภกั ดี เทพวี าร์รับโยเนียร์กลบั ไปคืนโอดินที่ตอนน้ี กษตั ริยแ์ ละพระราชินีแห่ง
แอสการ์ดดูพอพระทยั ในการแตง่ งานคร้ังน้ีอยา่ งที่สุด
“เจา้ ...เป็นของขา้ จวบจนสิ้นแอสการ์ดแลว้ ” มือเยน็ ของโลกิลูบใบหนา้ หวานที่ยงั ดูตื่น
ตกใจกบั เหตุการณ์เม่ือครู่ ก่อนท่ีเขาจะเชยคางหมายจะมอบจุมพิตให้กบั ริมฝี ปากสี
กหุ ลาบน้นั ใหค้ ุม้ กบั ความเหน่ือยจากการร่ายเวทยเ์ มื่อครู่
295
ลวงเธอ...นิรนั ดร์ | ฟิกาโรแ่ มวจร
“เพคะ...องคช์ าย” ซีแกนตอบเบาๆหวดิ ใบหนา้ ออก ใหเ้ พยี งแกม้ สัมผสั กบั แกม้ ซีดของ
เจา้ ชายหนุ่มก่อนที่จะรีบทาความเคารพผูท้ ่ีสวามีของนางแลว้ ถอยกรูดออกมา ทิ้งให้
เจา้ ชายหนุ่มคารามเบา ๆ อยา่ งขดั ใจ
งานเล้ียงฉลองคราคร่าดว้ ยเหล่าทวยเทพท่ีมาเยอื นแอสการ์ดรวมไปถึงทว่ั ท้งั แอ
สการ์ ดที่ ร่ วมแสดงความยินดี ต่อการอภิเษกสมรสของพระราชบุตรองค์รองของ
กษตั ริยโ์ อดิน เหลา้ สีอาพนั ถูกส่งผ่านแกว้ แกว้ เล่าไปสู่มือของเหล่าเทพที่แมแ้ ต่เทพที่
ไมช่ อบงานร่ืนเริงน่าหนวกหูกป็ ลอ่ ยใหน้ ้าอาพนั ผา่ นลาคอก่ีแกว้ ต่อกี่แกว้ โดยมีเจา้ สาว
ท่ีนงั่ เคียงขา้ งเขาอย่างถูกตอ้ งเสียทีคอยลอบมองพร้อมกบั รินเหลา้ ให้พระองค์อย่าง
เงียบ ๆ
“อะไรกนั ! เหตุใดเจา้ สาวดูไม่สดช่ืนเอาเสียเลยล่ะ” เสียงเจ้ือยแจว้ เจรจาดงั ข้ึนอย่าง
สดใส ไม่ตอ้ งบอกวา่ เสียงน้นั เป็นของเทพท่ีเตม็ ไปดว้ ยความปิ ติองคไ์ หนเลย
“อะ เอ่อขา้ เพียงแค่เหนื่อยจากการตระเตรียมงานในช่วงหลายวนั น้ีเท่าน้นั ค่ะ เทพเจา้
บาลเดอร์” ซีแกนสะดุง้ ก่อนจะรีบหนั ไปยมิ้ รับอยา่ งมีไมตรี
“ไม่นิดหน่อยแลว้ ม้งั โธ่ หญิงสาวผนู้ ่าสงสารของขา้ เจา้ คงตอ้ งเหนื่อยท้งั กายท้งั ใจเป็น
แน่ล่ะ เจา้ ถูกบงั คมให้ตอ้ งแต่งงานกบั คนที่ล่อลวงเจา้ ไม่พอ ยงั จะตอ้ งมานง่ั รินเหลา้
ให้กบั เขาอีก แบบน้ีมนั ทาร้ายจิตใจสาวงามเช่นเจา้ มากเกินไปเสียแลว้ ม้งั ” เจา้ ของเทพ
แห่งแสงกล่าวเสียงดงั ราวกบั เรียกร้องความสนใจจากปวงเทพในงาน
“คิดจะหาเร่ืองขา้ ง้นั หรือ บาลเดอร์ ชายาขา้ ...เจา้ ไม่ตอ้ งไปสุภาพกบั เจา้ คนพรรคน์ ้ีนกั
หรอก” เสียงเยน็ เหยียบของร่างที่อยูข่ า้ งเธอดงั ข้ึนมาทนั ที แน่นอนเขาไม่ไดป้ ล่อยให้
296
ลวงเธอ...นิรันดร์ | ฟิกาโร่แมวจร
การสนทนาของท้ังคู่คลาดสายตา ย่ิงเจ้าคนทาเป็ นดีต่อหน้าทุกคนไปหมดอย่าง
บาลเดอร์ดว้ ย มีหรืออยา่ งภรรยาเขาจะไปรู้อะไรทนั
“แหม...แซวนิดหน่อย เจ้าก็ช่างทาตวั น่าราคาญเสียเหลือเกินนะ เทพโลกิ” คนท่ีมี
นยั นต์ าสีทองระยบั เฉไปมองทางอ่ืนยมิ้ เผล่
“หึ...เจา้ คิดจะมาฉอเลาะอะไรกบั ชายาของขา้ ล่ะ บาลเดอร์ คิดจะหาประโยชน์อะไร
จากนาง หาข่าวนินทาอะไรเก่ียวกบั ขา้ ไปเสวนากบั พวกปากเปราะท่ีไหนล่ะ!” เจา้ ชาย
หนุ่มยกยมิ้ สอดประสานสายตาที่คมคายน้นั
“รู้ทนั ขา้ ไปหมดเลยนะ โลกิ ยงั ไงก็แสดงความยินดีดว้ ยล่ะกนั ขา้ ก็แค่ทาไปสนุก ๆ
เทา่ น้นั ” บาลเดอร์ยกั ไหลข่ ยบิ ตาใหก้ บั เจา้ สาวของเจา้ ชายหนุ่ม
“บาลเดอร์กับโลกิไม่ถูกกันน่ะ ขา้ ขอพาตวั เจา้ สาวท่านไปหน่อยไดม้ ้ยั โลกิ” เสียง
หวาน ๆ ใส ๆ ของเทพีหญิงองคห์ น่ึงดงั ข้ึนก่อนร่างของหญิงสาวที่มีเรือนผมสีม่วงเขา้
กบั ชุดสีดาระยบั ที่เธอใส่ส่งยมิ้ ใหห้ ญิงสาวท่ีนงั่ ตวั หดอยขู่ า้ งสวามีของเธอก่อนท่ีหญิง
สาวคนน้นั จะรีบทาความเคารพเธอโดยไว
“อะ เออ่ ...หม่อมฉนั ของพระราชทานอนุญาตออกไปกบั เทพีวดี าร์ไดห้ รือไม่เพคะ องค์
ชาย” หญิงสาวหนั ไปทาความเคารพพระสวามีท่ีกาลงั ขบเข้ียวเค้ียวฟันใส่หนุ่มรูปงาม
ท่ียมิ้ หนา้ บาน
“เจา้ ไม่ตอ้ งขออนุญาตขา้ เช่นน้ัน เจา้ เป็ นชายาขา้ แลว้ นะ” โลกิขมวดคิ้วก่อนจะพยกั
หนา้ ใหก้ บั ใบหนา้ งามที่ยมิ้ เจื่อน ๆ
“เพคะ” ซีแกนยิ้มแห้งถอยออกจากสงครามน้าลายของสองบุรุษน้ันโดยเร็วดว้ ยการ
ลากออกจากเทพีวดี าร์มายงั อีกฝั่งของงาน
297
ลวงเธอ...นริ ันดร์ | ฟิกาโร่แมวจร
“นี่ พระชายา เร่ืองที่ท่านโดนเจา้ ชายโลกิลวงเขา้ พิธีแต่งงานเป็ นท่ีโจษจนั กนั นกั เชียว
แหละ ท่านไม่คิดแคน้ เคืองอะไรกบั หมอนน่ั หน่อยเหรอ ขา้ ยนิ ดีช่วยท่านนะ” นยั น์ตา
สีอเมทิสตเ์ ขา้ กบั เรือนผมของเจา้ ของเทพแห่การแกแ้ คน้ วบั วบั ขณะที่คุยกบั หญิงสาว
“อะ เอ่อ เรื่องน้นั ขา้ ขอรับไวแ้ ต่น้าใจค่ะ เทพีวีดาร์” ร่างบางตอบก่อนจะส่ายหนา้ เบา ๆ
และนน่ั ทาเอาหญิงสาวตรงหนา้ ออกอาการเบื่อหน่ายทนั ที
“เฮอ้ ...แค่แกแ้ คน้ เลก็ ๆ นอ้ ย ๆ กไ็ ดน้ ่ะ ไวข้ า้ จะสอนใหท้ า่ นเอาไวป้ ้องกนั ตวั หน่อยละ
กนั อยกู่ บั เจา้ คนลวงแบบน้นั มีแต่ท่านที่จะเสียเปรียบ พระชายา” เทพีแห่งความเงียบ
งนั และการแกแ้ คน้ กลา่ วตอ้ นรับผเู้ ป็นเทพีองคใ์ หมข่ องเหลา่ ทวยเทพ
“อะ เอ่อ ไวเ้ ม่ือใดที่พระองค์ทรงทาให้ขา้ แคน้ เคืองใจ ขา้ จะรีบบอกท่านเลยนะคะ”
เสียงหวานตอบตะกุกตะกกั อยา่ งเขิน ๆ ก่อนจะเรียกเสียงหัวเราะท่ีไม่ค่อยมีใครไดย้ ิน
จากเทพแี ห่งความเงียบงนั ได้
“พระชายา ขา้ มาร่วมยนิ ดี” เสียงเขม้ ของชายคนหน่ึงดงั ข้ึนก่อนที่ซีแกนจะหนั ไปแทบ
ชนกบั บุรุษที่มีเรือนผมสีทอง ใบหน้าหล่อเหลาดูมีอายุรุ่นราวคราวเดียวกบั บิดาของ
เธอดงั ข้ึน
“อ่าห์ ขอบพระคุณมากค่ะ ท่านเทพเฟรย”์ ซีแกนที่เพ่ิงเคยยืนอยู่ท่ามกลางเหล่าเทพ
มากมายขนาดน้ีไดแ้ ต่โคง้ ตวั รับ
“เจา้ เลิกทาตวั เช่นน้นั ไม่ไดร้ ึไง เจา้ เองก็มีเช้ือสายวานีร์นะ” เทพีวีดาร์ตบไหล่หญิงสาว
เบา ๆ อยา่ งขดั ใจ
298
ลวงเธอ...นิรนั ดร์ | ฟิกาโร่แมวจร
“ให้เวลาขา้ สักนิดนะคะ ขา้ ยงั ไม่ชินนกั ” ร่างบางหัวเราะเกอ้ ก่อนจะหันไปทาความ
เคารพเทพแห่งความอุดมสมบูรณ์ผูม้ ีเช้ือสายเทพวานีร์โบราณท่ีเธอเพิ่งคน้ พบไปไม่
นานวา่ เป็นเช้ือสายของมารดาของเธอ หาใช่ชาววานาไฮมอ์ ยา่ งที่เธอเคยนึกไม่
“หนา้ ตาเจา้ เหมือนนางราวกบั ถอดพิมพ์ แต่นิสัยน้นั ต่างกนั โดยสิ้นเชิงทีเดียว” นยั ต์ าสี
ฟ้ากระจ่างของเทพมีอายจุ อ้ งอยา่ งครุ่นคิดในตวั หญิงสาวเจา้ ของงานวิวาตรงหนา้
“ทา่ นหมายถึง...ทา่ นแมข่ องขา้ หรือคะ” นยั น์ตาสีเดียวกบั พระองคเ์ บิกโตข้ึนอยา่ งฉงน
ใจ ซีแกนเขา้ ใจในทนั ทีวา่ เทพตรงหนา้ หมายถึงใครกนั
“เฮ...ท่านรู้เช่นน้นั หรือว่ามารดาของพระชายาคือใคร ท่านเฟรย”์ เจา้ แห่งการแกแ้ คน้
นยั นต์ าระยบิ เมื่อพบเร่ืองน่าสนใจ
“อะแฮ่ม! ขออภยั ที่กระหม่อมขดั จงั หวะพระองค.์ ..พระชายา องคร์ าชินีฟริกกา้ ทรงทูล
หาน่ะ” เสียงกระแอมที่คุน้ หูดงั ข้ึน ก่อนเจา้ ของผมสีเงินยวงจะขดั จงั หวะการสนทนา
ของบุคคลท้งั คู่
“ท่านพ่อ...ไดค้ ่ะ เช่นน้นั ขา้ ขอตวั นะคะ ทุกท่าน” หญิงสาวหนั มาโคง้ คานบั ใหก้ บั บิดา
ของตน ดูเหมือน...เรื่องของท่านแม่ ท่านพ่อไม่ตอ้ งการใหเ้ ธอรับรู้เสียเท่าไหร่ เช่นน้นั
เธอก็จะปล่อยใหเ้ ป็นไปตามประสงคข์ องบิดา ซีแกนหันมายิม้ ใหเ้ หล่าทวยเทพอีกคร้ัง
ก่อนเดินไปหาผไู้ ดช้ ื่อวา่ เป็นแมย่ า่ ของตน
“นางไม่รู้เช่นน้นั หรือว่าแม่ของนางคือใคร” นยั น์ตาสีฟ้าของเทพเฟรยห์ ันมาหาผเู้ ป็น
บิดาของหญิงสาวขมวดคิ้วเม่ือเห็นว่าพน้ รัศมีการไดย้ ินของบุตรีของเขาแลว้ เจา้ แห่ง
เอลฟ์ กห็ นั มาสบตากบั เทพตรงหนา้
299
ลวงเธอ...นิรันดร์ | ฟิกาโรแ่ มวจร
“นางไม่รู้เช่นน้นั ขา้ ว่าอยแู่ ลว้ น่ะ” เจา้ ของแผ่นป่ าเชิดใบหนา้ ข้ึนอยา่ งเรียบเฉยปกปิ ด
ความเศร้าภายในจิตใจของเขาเมื่อนึกถึงอดีต
“อาจจะจริงเช่นเจา้ ว่า...นางคงไม่ไดส้ นใจในซีแกน เฉกเช่นบุตรคนอื่นของนาง” เทพ
เฟรยพ์ ยกั หน้าอย่างเขา้ ใจก่อนจะถอนหายใจเฮือกใหญ่เม่ือนึกถึงใบหน้างามท่ีแสน
ทะนงตน ท่ีไม.่ ..แมแ้ ต่ส่งสาส์นอวยพรอนั ใดในงานอนั มงคลน้ี
“เอ๋...น่ีขา้ พลาดเรื่องน่าสนใจอะไรไปหรือเปล่านี่ ท่านเทพเฟรย”์ สายตาอเมทิสตข์ อง
เทพีแห่งการแกแ้ คน้ วิบวนั ข้ึนในทนั ที มองเทพวานีร์และราชาเอลฟ์ ตรงหนา้ อย่างสน
อกสนใจ
“เจา้ ก็รู้จกั นางดีมิใช่หรือ เทพีวีดาร์...ใบหน้าของพระชายาละมา้ ยคลา้ ยคลึงนางเสีย
ขนาดน้นั ไม่ชวนให้เจา้ นึกถึงนางบา้ งข้ึนมาหรือไร ท่านราชาเอลฟ์ แต่ขา้ หวงั ว่าบดั น้ี
ลูกสาวของท่านจะไดร้ ับความสุขในที่ท่ีนางจะไดร้ ับจากราชวงศ์แอสการ์ด ต้งั แต่น้ี
เป็นตน้ ไปเสียที” นยั น์ตาสีฟ้าหนั มาสบกบั ไลทเ์ อลฟ์ ก่อนจะยมิ้ อยา่ งออ่ นใจก่อนจะหนั
ไปมองหญิงสาวท่ีอยู่ในชุดแต่งงานที่บดั น้ียืนเคียงขา้ งเทพีฟริกกา้ ในฐานะเทพีซีแกน
ชายาแห่งเทพกลลวง แมเ้ ขาไม่อาจจะเช่ือใจในเจ้าชายองค์รองขององค์โอดิน แต่
ราชวงศโ์ อดินท่ีอยรู่ อบกายของหญิงสาวน้นั กท็ าใหเ้ ขาไมก่ งั วลใจ
“ขา้ เองก็เชื่อเช่นน้ัน” ลิโอแซลฟาหันไปมองตามสายตาของเทพเจ้าแห่งความอุดม
สมบรู ณ์ก่อนจะเผยรอยยมิ้ ออกมาอีกคร้ัง
300