เกิดใหม่ทั้งทีก็เป็นสไลม์ไปซะแล้ว - 09

งานเทศกาลอันแสนสนกุ ไดจ้ บลงไปแลว้
ชีวิตประจ�าวนั จะหวนคืนมาอย่างรวดเรว็
เรอื่ งทคี่ วรทา� มมี ากมายเปน็ ภเู ขา ปญั หายอ่ มงอกเงยขน้ึ มา แมจ้ ะ
สะสางไปสกั เท่าไรก็ตาม
ตัวผมในตอนนี้ไม่มเี วลาว่างใหผ้ ่อนคลาย
ผมถอนหายใจดว้ ยความรสู้ กึ เศรา้ หมอง เพราะคดิ วา่ การหลอก
ลวงซึ่งกนั และกันระหว่างผมกับยกู ิคงจะเรม่ิ ต้นขึน้ นบั แตน่ ีเ้ ปน็ ตน้ ไป

498



ดยุกมวิ เซเ่ ดินโซซดั โซเซ
ลิม้ รสความหวาดกลัว
ลมิ้ รสความสิ้นหวัง
เพราะจอมมารรมิ รุ ไุ มใ่ ช่ค่กู รณที ม่ี วิ เซ่จะทา� อะไรดว้ ยได้
การสรา้ งหนบ้ี ญุ คณุ แลว้ ทา� ใหเ้ ชอื่ ง เพอื่ ใหอ้ กี ฝา่ ยเคลอ่ื นไหวตาม
ที่มวิ เซ่ตอ้ งการ แมเ้ ขาจะวางแผนไว้เชน่ นั้น แต่พอลองนึกดใู นตอนนี้แลว้
กถ็ ือวา่ ไมเ่ จยี มเนอ้ื เจยี มตัวอยา่ งมาก
แมแ้ ต่มวิ เซ่ยงั คดิ วา่ ตัวเองชา่ งนา่ ขันนกั
ทัง้ ๆ ท่ีคดิ ว่าจะพลกิ อกี ฝา่ ยใหเ้ ป็นลกู ไก่ในกา� มอื แตก่ ลบั โดน
พลิกเสียเอง
เขาอดหวั เราะไมไ่ ด้ แตก่ ลบั หมดกา� ลงั ใจทจี่ ะทา� เชน่ นน้ั ไปเสยี แลว้
(พอลองนึกดูแล้ว คนพวกนนั้ น่าสมเพชกว่าฉันเสียอีก...)
มิวเซ่นกึ ถงึ เหล่าพอ่ ค้าท่ใี หค้ นไปรวบรวมมา และคิดเชน่ นัน้
ชายรปู งามทป่ี รากฏตวั จากขา้ งหลงั จอมมารรมิ รุ ขุ านเรยี กชอื่ และ
ประเทศบา้ นเกดิ ของแตล่ ะคน แล้วก็สนิ คา้ กบั ราคาสินค้า
เสียงนน้ั บีบรดั หวั ใจของมวิ เซร่ าวกับถูกตรึงดว้ ยอาคม
(เจ้าพวกน้ันสืบสาวราวเรื่องมาจนถงึ ขัน้ ไหนละ่ เนย่ี ...)
เมอ่ื การคา้ ขายในขอบแดนของจอมมารไมไ่ ดร้ บั อนญุ าต พอ่ คา้
เหล่านั้นตอ้ งกลับไปท่ีประเทศของตวั เองเทา่ นั้น ทว่า จอมมารกค็ งมอง
เรอ่ื งนั้นออกเช่นกนั
จึงกดดนั และข่มขู่ โดยการเอ่ยขานช่ือประเทศบ้านเกิด
อาณาเขตจอมมารท่คี าดว่าจะพฒั นาหลังจากน้ี และประเทศท่ี
ใหค้ วามรว่ มมือ
เขตเศรษฐกิจอันย่ิงใหญ่จะก่อร่างสร้างตัว น่ันหมายความว่า

500

ประเทศทถี่ กู ผลกั ไสออกจากเขตเศรษฐกจิ ดงั กลา่ วจะลา้ หลงั ในการแขง่ ขนั
กบั ประเทศอ่นื ๆ

เป็นไปไม่ได้ท่ีประเทศจะปกป้องพ่อค้าที่สังกัดประเทศตัวเอง
และมองขา้ มเขตเศรษฐกิจแห่งใหม่

เร่ืองนน้ั แนน่ อนเป็นที่สดุ มิวเซ่ผู้ไดเ้ หน็ สภาพของงานเทศกาล
เปิดประเทศคร้งั น้ยี อมรบั เชน่ น้นั

ดนตรีอนั แสนวเิ ศษ และเทคโนโลยอี นั แปลกใหม่
นานาประเทศฝง่ั ตะวนั ตกกต็ กตะลงึ กบั อาหารทแี่ ปลกและอรอ่ ย
เช่นกนั
แม้เขาจะมองการมาเยือนดินแดนแห่งน้ีเป็นเร่ืองบ้าๆ บอๆ
...ประมาณว่าดินแดนแห่งนี้เป็นประเทศแห่งอสูร เมืองบ้านนอก อะไร
ท�านองนนั้ แตใ่ นตอนนก้ี ลบั นกึ ไดว้ ่าตวั เองช่างสมเพชนัก
เพราะเขาสมั ผสั ไดถ้ งึ เคา้ ลางของวฒั นธรรมทยี่ งั ไมเ่ คยเหน็ มากอ่ น
จนถงึ ข้นั ท่จี ดจ�าได้แม้แต่หวั ใจทเ่ี ต้นแรง
การตัดขาดการเจรจากับจอมมารผู้นั้นเป็นวาระส�าคัญที่ต้อง
ยับย้ังเอาไว้ ไม่ว่าอะไรจะเกิดขึ้นก็ตาม ท้ังๆ ที่เป็นเช่นนั้น มิวเซ่กลับ
รบั มือจอมมารผดิ พลาด เพราะความมั่นใจในแผนการของตนเอง
(พวกพ่อค้าเหล่านั้นก็คงสูญเสียจุดหมายในการไปท่ีนั่นแล้ว
ฉนั เองก็เปน็ แบบนน้ั เหมือนกนั สินะ...)
มิวเซ่คร่า� ครวญ
หนทางส่คู วามส�าเรจ็ ในชีวติ ถูกตัดขาดแลว้
ห้ายอดอาวุโสไม่หละหลวมถึงขั้นท่ีจะให้อภัยแกผ่ ลู้ ม้ เหลว
เขาจะสูญสิน้ ทรพั ย์สมบัติ ดีไม่ดีอาจจะถูกกวาดลา้ ง
แม้กระน้ัน สิ่งท่ีมิวเซ่ท�าได้ก็มีแต่การรายงานความจริงเท่าน้ัน
เพราะในโลกอันกว้างใหญ่นี้ ไม่ว่าจะอยู่ท่ีไหน ก็ไม่อาจรอดพ้นสายตา
ของตระกูลรอสโซไปได้...

บทสง่ ท้ำย เพลงิ แหง่ ควำมละโมบ 501

●

“กะแล้วเชียวว่าต้องลม้ เหลวน่ะ ทา่ นปู”่
“นนั่ สนิ ะ มารอิ าเบล ถา้ มอบหมายใหเ้ จา้ กด็ สี ิ พอฟงั รายงานแลว้
ขา้ กเ็ พง่ิ จะนกึ ไดว้ า่ การบดขยป้ี ระเทศนนั้ เปน็ เรอ่ื งทน่ี า่ เสยี ดายไปซะแลว้ ...”
“เรอ่ื งนั้นมันชว่ ยไม่ไดน้ ีน่ า ฉันเคยไดเ้ ห็น ได้ยิน และได้สมั ผัส
มาแลว้ นะ่ กลน่ิ อายของวฒั นธรรมอนั นา่ ถวลิ หา แตเ่ พราะอยา่ งนน้ั แหละ
ถงึ ควรล้มล้างส่ิงนนั้ กอ่ นจะเป็นที่ร้จู ักน่ะ”
มารอิ าเบลกลา่ วโดยนยั วา่ คา� ชแี้ นะของแกรนเบลมคี วามเหน็ อก
เหน็ ใจจนเกินไป
หลงั จากทตี่ ระหนกั รดู้ งั นน้ั แลว้ แกรนเบล รอสโซ ซงึ่ ทา� หนา้ ทเี่ ปน็
สื่อกลางของห้ายอดอาวุโสและเป็นหัวหน้าตระกูลรอสโซ ก็เห็นด้วยกับ
มารอิ าเบลดว้ ยท่าทางขมขน่ื
งานเทศกาลเปิดประเทศท่ีเชิญขุนนางเชื้อพระวงศ์จากประเทศ
ตา่ งๆ
แกรนเบลตัดสินใจลองไปดูส่ิงนั้น โดยไม่ฟังมาริอาเบลห้าม
ปรามเลย
เขาตัดสินว่าหากสร้างหนี้บุญคุณให้จอมมารริมุรุแล้ว ก็จะดึง
ความไดเ้ ปรยี บของพวกตนไปยังสภาได้
เน่อื งจากจา� นวนเบ้ียท่ีสัง่ ใหเ้ คลอ่ื นไหวลดลงไปมาก แกรนเบล
จงึ ใจเสาะข้นึ มา เพราะฉะนนั้ เขาจึงหยดุ ยัง้ ไม่ให้มาริอาเบลเคลอ่ื นไหว
และตดั สินใจสา� รวจทิศทางของสมนุ เป็นอนั ดับแรก
ผลลัพธด์ งั กลา่ วคือ ความล้มเหลวของดยุกมวิ เซ่
ขอแคม่ มี ารอิ าเบล ตระกลู รอสโซกไ็ รพ้ า่ ย แกรนเบลเชอ่ื มนั่ เชน่ นน้ั
ทว่า เขากลบั ลังเลท่ีจะผละมอื จากมารอิ าเบลผู้มรี ูปลักษณภ์ ายนอกเป็น

502

เดก็ สาวผอู้ ่อนเยาวโ์ ดยไม่ได้ต้ังใจไปเสียแลว้
“ทา่ นปู่ กะแลว้ เชียววา่ ฉนั ต้องลงมือเองค่ะ”
“--------มแี ต่จะต้องทา� อย่างนน้ั สินะ”
“อย่ากงั วลไปเลย? ฉันคือมาริอาเบล ฉันคือ “ความละโมบ”

ผู้ปรารถนาทุกส่ิง ไขว่คว้าทุกอย่างด้วยมือคู่นี้ เพราะโลกใบนี้เป็นของ
พวกเราตระกลู รอสโซยงั ไงล่ะ!”

“น่ันสินะ จรงิ ตามทีว่ า่ ข้าจะมอบหมายให้เจ้าท�าทั้งหมดเลยก็
แลว้ กนั ”

แกรนเบลกลา่ วดงั นน้ั และลบู ศีรษะมารอิ าเบลอย่างอ่อนโยน
--------ในทสี่ ุด “มาริอาเบล (ความละโมบ)” ก็เคลอ่ื นไหว
จดหมายจากคอนซลิ ออฟ เวสต์จะส่งไปถึงเทมเพสตใ์ นอกี 1
เดือนหลงั จากน้ี

บทสง่ ท้ำย เพลิงแห่งควำมละโมบ 503



จ�กผู้เขียน

ไมไ่ ด้เจอกันนานเลยครบั เล่ม 9 มาแลว้ ครับ
ในทสี่ ดุ กส็ ง่ งานทนั เพราะเสน้ ตายคราวนเ้ี รว็ มาก โลง่ อกเลยครบั

เอาละ ในเลม่ 9 นจี้ ะเปน็ เลม่ ทต่ี อ่ เนอ่ื งจากครงั้ กอ่ น เทา่ กบั วา่
เป็นครึง่ หลงั ของ ‘ภาคการเปิดประเทศแหง่ เหล่าอสรู ’ ครับ

ไมส่ ิ ที่จริงแล้ว
หลงั จากทเ่ี ขยี นเสรจ็ ผมกค็ ดิ อยวู่ า่ การจะรวมเลม่ 8 กบั เลม่ 9
ใหเ้ ป็นเล่มเดียวนั้น มันท�าไม่ไดต้ ัง้ แต่แรกแลว้ ละครบั
ถงึ เลม่ กอ่ นจะลดจา� นวนหนา้ ลงเลก็ นอ้ ยจนอยใู่ นระดบั ปกตแิ ลว้
แต่คราวน้ดี นั เด้งกลบั มาอีกรอบแล้วครับ
ใช่ เดง้ กลบั มา
นน่ั คอื ถงึ จะอตุ สา่ หไ์ ดเอตจนสา� เรจ็ แลว้ แตถ่ า้ ประมาทกจ็ ะกลบั
มาเปน็ เหมือนเดมิ ทนั ทคี รับ
นา�้ หนกั ของผมกเ็ ชน่ กนั เพราะชว่ งเวลาทเี่ ขยี นอยไู่ มค่ อ่ ยมเี วลา
ออกก�าลงั กาย เลยเด้งกลับมาประมาณ 7 กิโลกรัมซะอย่างนัน้ ครับ
เพอ่ื ไมใ่ หเ้ กดิ เรอ่ื งแบบนนั้ ขน้ึ ในเลม่ ตอ่ ไป ผมตง้ั ใจวา่ จะใชเ้ วลา
เขยี นให้มากกว่าน้คี รบั
อนั ดับแรก ส่งิ สา� คญั กค็ งเปน็ พลอ็ ตสินะครับ
ถา้ พดู วา่ พลอ็ ตกค็ ลมุ เครอื เกนิ ไป ดงั นนั้ มาพดู ใหเ้ ปน็ รปู ธรรม
กวา่ นกี้ ันเถอะครบั

ผมจะเรม่ิ เขียนตวั ละครกบั เหตุการณท์ จี่ ะปรากฏเอาไวก้ ่อน!

อยา่ งน้อยท่ีสุด ผมกจ็ ะท�าประมาณนี้ไว้

จ�กผ้เู ขียน 505

ผมตระหนักไดว้ ่าน่ีเปน็ เรอ่ื งส�าคญั มากๆ ถึงจะวางอนุกรมเวลา
และความสมั พนั ธ์ต่างๆ ไวแ้ ลว้ ก็ตามครบั

ถ้าถามว่า ท�าไมถงึ พดู เรอื่ งแบบนล้ี ่ะ นน่ั ก็เพราะวา่ ตอนทีเ่ ขียน
เสร็จแลว้ ผมดันลม้ เหลวครงั้ ใหญ่ในหลายๆ เรอ่ื งครับ เช่น ‘อ๊ะ ลืมใส่
เหตกุ ารณน์ น้ั เขา้ ไป!’ บา้ งละ ‘อะ๊ ยงั ไมไ่ ดใ้ หต้ วั ละครตวั นน้ั ปรากฏตวั
ดว้ ยเลย...’ บ้างละ

พดู ตรงๆ กค็ ือ ตัวละครทีป่ รากฏในเลม่ น้ีมีมากเกนิ ไปครับ
ผมจะส�านึกสักหน่อยแล้วละครับ แต่ถ้าให้พูดผมต้องขอบอก
เลยว่า
กม็ ันช่วยไมไ่ ด้น่ี
เนอื่ งจากเลม่ นเี้ กย่ี วกบั งานเทศกาล การตดั ตวั ละครทจ่ี ะปรากฏ
ตัวออกไปจงึ ยากลา� บากครับ
จะวา่ ไปแลว้ จๆู่ ผมกน็ ึกบทสนทนาระหว่างผมกับคณุ บ.ก. I
ขน้ึ มาได้ ในชว่ งแรก-------ใชช่ ว่ งทก่ี า� ลงั เขยี นเลม่ 2 หรอื เปลา่ นะ?------

“ตวั ละครทจี่ ะใหป้ รากฏตวั ครงั้ แรกในเลม่ นน้ั ถา้ ไมเ่ ยอะเกนิ ไป
จะดกี วา่ นะครับ”

“เอะ๊ อย่างนน้ั หรอกเหรอครับ?”
“ครบั ถา้ ผอู้ า่ นจา� ตวั ละครไมไ่ ด้ กจ็ ะไมร่ วู้ า่ ใครเปน็ ใครเลยครบั
พอเป็นแบบน้นั แลว้ จะจดจ่อกบั เน้ือเร่ืองไมไ่ ด้นะ่ ครบั ”
“อย่างนี้นีเ่ อง...”
“สว่ นเหตุผลอนื่ ๆ กม็ เี ยอะแยะ อยา่ งเช่นเร่อื งการออกแบบตัว
ละครมนั ล�าบากนะ่ ครบั ”
“หรือว่าตัดออกไปอาจจะดีกว่าหรือเปล่าครับ? เพราะอย่าง
คุโรเบย์ก็ไม่ค่อยจะมีบท ถ้าเอาบทช่างตีเหล็กไปรวมไว้กับฮาคุโรด้วย
ประมาณนไ้ี ด้หรือเปลา่ ครบั ?”

506

“ไม่หรอก ปล่อยไวแ้ บบนน้ั กไ็ ม่เปน็ ไรนะครบั เพราะเกิดใหม่
เป็นสไลม์โดดเด่นด้านตัวละคร คิดว่าถ้าตัดออกแบบแปลกๆ แล้วจะมี
ปัญหาครบั !”

ประมาณน้ี
ผมคดิ ว่าผมไมม่ ัน่ ใจเร่ืองความจา� เลยเมื่อเทียบกับเมอ่ื ก่อน จงึ
แกไ้ ขในสว่ นทีเ่ ปน็ รายละเอยี ดไป แตบ่ ทสนทนาสว่ นใหญก่ ็ราวๆ นค้ี รบั
ในตอนน้ันผมคิดว่าอยา่ งน้นี ่เี อง พลางนึกไปวา่ ดแี ล้วท่ีไม่โดน
ตดั ออก
การที่มีคุโรเบย์ในตอนนี้ก็เพราะว่ามีผู้รับผิดชอบเป็นคุณบ.ก I
สนิ ะครบั
พอไดร้ ับการยกเว้นโทษประมาณน้ันแลว้ ผมเลยไมย่ บั ยั้งชงั่ ใจ
เรอ่ื งตัวละครทีม่ าใหมอ่ กี ตอ่ ไปครบั
จากนั้น ตอนทเ่ี ขยี นเล่ม 7

“คือว่า ผมอยากจะปรกึ ษา...”
“ครบั เรอ่ื งอะไรครับ?”
“ลูกนอ้ งของฮินาตะจะมจี �านวนเพิ่มขึน้ น่ะครับ ไม่มีปัญหาสนิ ะ
ครบั ?”
“...จะกลายเป็นประมาณกคี่ นเหรอครับ?”
“อ๋อ ผมจะกา� หนดใหม้ หี วั หน้าหน่วย 6 คน แลว้ ก็นอกจากนัน้
ประมาณ 3 คนครับ”
“รู้สึกวา่ เยอะไปหนอ่ ย--------”
“ไม่ๆ รอเดี๋ยวก่อนครับ เพราะว่าฮินาตะเป็นคนรวบรวม 2
องคก์ รเขา้ ดว้ ยกนั นะครบั ? ไมค่ ดิ เหรอวา่ จา� เปน็ ตอ้ งมตี วั ละครทม่ี ชี อื่ ดว้ ย
ครับ?”

จ�กผู้เขียน 507

“ถา้ พดู มาอยา่ งนนั้ ก็...”
“อีกอยา่ งนะครับ ตรงนีผ้ มอยากเพิม่ ตัวละครสา� คญั เพื่อเสรมิ
สรา้ งอทิ ธพิ ลของลมู นิ สั ด้วยนะ่ ครับ!”
“อยา่ งนน้ี เี่ อง! เขา้ ใจแลว้ ครบั ถา้ เปน็ เพราะแบบนน้ั กข็ อใหเ้ ปน็
ไปตามทศิ ทางนนั้ ด้วยครับ!”
ด้วยการโน้มน้าวเช่นน้ีของตัวผมผู้มองออกว่าคุณ I เอนเอียง
ไปทางลมู นิ สั จงึ กา� หนดใหพ้ วกอารโ์ นลดแ์ ละ “สามเซยี นนกั รบ” ปรากฏ
ตวั ครบั
พอผา่ นเลม่ 8 มาแล้ว ตัวละครที่เพิ่มขึ้นเพราะเหตนุ น้ั กบั ตัว
ละครใหม่ก็ได้ผสมผสานกัน กลายเป็นว่าตัวละครส่วนมากเลยมาโผล่
ในเล่ม 9 เล่มนีค้ รบั
มนั ดวู ่นุ วายสนิ ะ
พอเรมิ่ เขยี นชอ่ื เอาไวต้ ง้ั แตแ่ รกใหเ้ รยี บรอ้ ยแลว้ กป็ อ้ งกนั ความ
ล้มเหลวแบบนัน้ ได้สนิ ะครบั
ดว้ ยเหตุนี้ ผมจึงเรยี นรไู้ ปทลี ะจดุ และตง้ั ใจจะนา� ไปใช้ใหเ้ กดิ
ประโยชน์หลงั จากนคี้ รับ
เอาเถอะ ผมนกึ ข้ึนมาไดต้ อนตรวจสอบคร้งั สุดทา้ ยพอดี การ
แกต้ ้นฉบับกเ็ สร็จสน้ิ โดยสวสั ดภิ าพเชน่ กันครับ--------
เอะ๊ “สามเซียนนักรบ” ท่โี ผล่ในหัวข้อเมอ่ื กไ้ี มไ่ ด้ปรากฏตวั ใน
คร้ังนห้ี รอกเหรอ?
จะว่าไปแลว้ คุณเกรนด้ากท็ รยศแล้วไปเขา้ พวกกบั รอสโซ แล้ว
ซาเรก่ ับเกรกอรีก่ า� ลงั ทา� อะไรอยกู่ นั แน่นะครบั ?
พอดวี า่ ในเล่ม 9--------ไมม่ ีบทเลยครับ

508

อะ เอาเถอะ เร่อื งแบบนัน้ กค็ งมีบา้ งแหละครับ
〈ตัวละครท่ีแม้แต่ผู้เขียนก็เกือบลืม〉 ส�าหรับตัวละครที่ไม่
ปรากฏตวั ในคร้งั นก้ี ็โปรดคาดหวงั วา่ จะมีบทบาทหลังจากน้ีดว้ ยนะครับ!

＊

เอาละ จะเปลยี่ นเรอ่ื งแล้วนะครบั
เนอื่ งจากในทน่ี ้ี ผมเขา้ ใจผดิ รา้ ยแรงอยเู่ รอ่ื งหนงึ่ จงึ ตง้ั ใจจะแจง้
ให้ทราบครับ
แม้วิธีพูดของท่านลูมินัสจะมีการแทนตัวเองว่าข้า (warewa)
ส�าหรับผม ค�านี้ให้ภาพลกั ษณเ์ หมือนผู้หญงิ ท่ีใหค้ วามรู้สึกทะนงตวั ครับ
ทว่า ที่จริงแล้ว ท่าทางจะเปน็ ค�าถ่อมตวั ทใ่ี ชล้ ดฐานะตวั เองลง
บอกตรงๆ กค็ อื ผมคดิ ไปเองครบั
อนั ทจ่ี รงิ ผมมารคู้ วามหมายทถี่ กู ตอ้ งตอนทล่ี มู นิ สั ปรากฏตวั ใน
ฉบบั หนงั สอื แลว้ แตถ่ า้ จะเปลยี่ นเอาจนปา่ นนก้ี ร็ สู้ กึ ขดั ๆ พอคดิ แบบนน้ั แลว้
ผมเลยตัดสินใจใช้ไปท้งั อยา่ งนน้ั ครับ
ตอนนยิ าย WEB ผมก็ไดร้ ับคา� แนะน�ามาพอสมควรวา่ ใช้คา� วา่
“มบี ทบาทไมพ่ อ” แบบผดิ ๆ แตถ่ า้ พดู ตรงๆ คา� นผี้ มกอ็ ยากใชไ้ ปทง้ั อยา่ งนนั้
เหมือนกัน
ถึงจะใช้ค�าแบบผิดๆ แต่ถ้าถ่ายทอดเจตนาดังกล่าวได้ก็ดีแล้ว
หรอื เปล่านะ
แตว่ า่ การใชแ้ บบผดิ ๆ ในหนงั สอื ทปี่ รากฏบนโลกอยา่ งโจง่ แจง้
มันกลายเป็นการกีดกันไม่ให้ความหมายท่ีถูกต้องของค�าศัพท์ถ่ายทอด
สู่คนรุ่นหลงั ไปซะอย่างน้นั ครบั
ส�านวนของนักเขียนไม่ควรถูกจ�ากัด--------- ถึงจะคิดแบบน้ัน
แต่การใชค้ �าศัพท์ทีถ่ ูกต้องก็ถอื เปน็ สงิ่ สา� คัญเชน่ กนั

จ�กผูเ้ ขียน 509

อยา่ งนอ้ ย ผมกค็ ดิ วา่ การสนบั สนนุ การใชค้ า� แบบผดิ ๆ ถอื เปน็
ปญั หา

เนอื่ งจากเรือ่ งวิธีพดู ไมม่ กี ารพิสูจน์อกั ษร ดงั นั้น ในท่นี ้ผี มจึง
ตงั้ ใจวา่ จะกล่าวใหช้ ดั เจนไว้กอ่ นครบั

ลูมินัสไม่ได้มีความตระหนักรู้ในเรื่องการถ่อมตัวต่อผู้อื่นแม้แต่
น้อยครับ!!

ลูมินสั น่ะรักษาบรรยากาศ จงึ แทนตัววา่ “ขา้ ” ด้วยความรสู้ ึก
หยงิ่ ยโสครับ

ด้วยเหตนุ ้กี ็ขอฝากด้วยนะครบั
＊

พอเขยี นมาประมาณนแ้ี ลว้ หนา้ กระดาษทใี่ ชใ้ นสว่ นจากผเู้ ขยี น
ก็ใกล้จะหมดแลว้ ครับ

ครั้งน้ีผมโดนคณุ I ขอมาวา่ “ขอจากผ้เู ขียน 6 หน้านะครบั !”
ดว้ ย...

ตอนตน้ ฉบบั แรกมจี า� นวนประโยคอยมู่ าก ตอนแกต้ น้ ฉบบั กเ็ พมิ่
ภาพวาดตวั ละคร แลว้ ก็จากผู้เขียน

เหมอื นคณุ I จะไมต่ อ่ ตา้ นเรอื่ งทต่ี วั เลม่ หนาขนึ้ อกี ตอ่ ไปแลว้ ครบั
กย็ งั ดกี วา่ โดนวา่ ใหต้ ดั อออก ผมจงึ ไมบ่ น่ --------ถา้ วา่ อยา่ งนนั้
คือโกหกครับ แตเ่ ลม่ ตอ่ ไปจะเป็นอยา่ งไร ผมก็ค่อนขา้ งกังวลอยู่นะครบั
เพราะไม่ว่าอย่างไร ผมก็มีแผนการท่ีจะให้เร่ืองราวด�าเนินไปอย่างจริงๆ
จังๆ...
จะมีเหตุการณ์เกิดข้ึนมากมาย แม้แต่ตัวผมเองก็ตั้งตารอว่า

510

ผมจะประกอบสรา้ งเรือ่ งราวหลังจากนขี้ น้ึ มาอย่างไรครบั
กอ่ นอืน่ ก็พาร์ตดนั เจี้ยนท่คี ร้งั นย้ี งั เขยี นไมห่ มด--------ผมวา่ จะ

คิดเรื่องนัน้ ไปดว้ ย และจดจ่อกบั การสรา้ งพล็อตไปด้วยครบั
แล้วมาเจอกันอกี คร้งั ในเลม่ ตอ่ ไปเถอะนะครบั !

จ�กผเู้ ขียน 511

จ�กผูแ้ ปล
สวสั ดคี รบั ขอขอบคณุ ทกุ ทา่ นทชี่ ว่ ยอดุ หนนุ นะครบั ขณะทที่ า่ น
อา่ นขอ้ ความน้ี เกดิ ใหม่ท้ังทีกเ็ ป็นสไลมไ์ ปซะแล้ว เล่ม 9 กค็ งอยู่ในมอื
ของท่านแล้ว หลังจากที่เล่มก่อนมีการเตรียมความพร้อมต่างๆ เกิดข้ึน
และแล้วในเล่มนี้ก็ได้ฤกษ์จัดงานเทศกาลกันสักที คราวนี้จะมีอะไรเป็น
พเิ ศษกันนะ? มันไม่ใช่เทศกาลธรรมดาน่ะสิ เพราะนคี่ ือการเปดิ ประเทศ
เปิดประเทศเชียวนะครับ! ว้าว ชกั จะตืน่ เต้นซะแล้ว! พอลองนึกถงึ ความ
รู้สกึ ของพวกเดก็ ๆ ท่ขี นึ้ หนา้ ปกเล่มนีแ้ ลว้ มนั ต้องยิ่งใหญ่แน่ๆ เลยครบั
(ผมไมใ่ ชโ่ ลลคิ อ่ นสกั หนอ่ ยนะ! >w<) นอกจากนก้ี ม็ อี เี วนตอ์ น่ื ๆ ทเ่ี กย่ี วกบั
วัฒนธรรม และยังมีฉากตอ่ ส้อู กี ดว้ ย มันต้องโอรา่ โอร่าโอรา่ แน่ๆ โปรด
ตดิ ตามในเลม่ นไี้ ดเ้ ลยครบั ทงั้ น้ี หากมขี อ้ ผดิ พลาดประการใดกข็ ออภยั มา
ณ ทน่ี ดี้ ว้ ยครบั ตอ่ ไปนก้ี จ็ ะพยายามพฒั นาฝมี อื ครบั แลว้ พบกนั ใหมค่ รบั
←To Be Continued

Anju.X

จำกส�ำนกั พมิ พ์
ขออภัยทใี่ หค้ อยนานนะคะ เกิดใหม่ทัง้ ทกี ็เปน็ สไลม์ไปซะแล้ว
เลม่ ท่ี 9 คลอดแลว้ ค่าาา!
เลม่ นเี้ รยี กไดว้ า่ มกี ารเปดิ เผยตวั ละครกนั เยอะเลยทเี ดยี ว ทงั้ คน
ท่ีมีบทบาทอยู่แล้ว คนท่ีปรากฏตัวขึ้นใหม่ คนที่มีตัวตนแต่ไม่เคยมีช่ือ
มากอ่ น และคนทอี่ ยเู่ บอื้ งหลงั เรอื่ งราวชวนปวดหวั ของพวกรมิ รุ ุ เรยี กไดว้ า่
อดั จนล้นเลยทเี ดยี วค่ะ
นยิ ายเรอ่ื งนีเ้ นีย่ ปริมาณข้อมูลตา่ งๆ เยอะเอามากๆ ชนดิ ท่ีถ้า
ไมเ่ ชก็ ใหด้ คี วามซวยจะมาเยอื นเลยละคะ่ ทา่ นผอู้ า่ นบางคนอาจจะสงั เกต
มชี อ่ื ทอ่ี า่ นแลว้ ไมค่ นุ้ อยู่ ซงึ่ คนคนนนั้ คอื รอย (ロイ) ผมู้ ชี อื่ เดมิ วา่ โระอิ
น่ันเองค่ะ ในทา� เนียบชอ่ื ตัวละครภาษาอังกฤษ คอื Roy เท่ากับว่าพี่นอ้ ง
ฝาแฝดซึ่งช่ือเดิมว่ารอุ ิ (ルイ) จะมีช่ือวา่ รยุ (Rui) ตอ้ งขออภยั จรงิ ๆ
ทีห่ ลุดโผไปไกลขนาดน้ี ภาษาญป่ี ่นุ น่ากลัวเหลอื เกนิ ...

เขี้ยวแมว