“โอ้ จะต้งั ตารอเลยละ!”
“งน้ั เหรอ? มนั ดจู ดื ชดื ดว้ ยสิ อาจจะไมน่ า่ สนใจขนาดนนั้ กไ็ ดน้ ะ?”
ในช่วงก่อนท่ีผลการตัดสินจะออก ผมก็รอโดยการสนทนากับ
มลิ ิม
เวลาผ่านไปหลายนาที
จากนั้น ในที่สดุ กด็ ูทา่ ว่าโซกะกบั ดิอาโบลจะพูดคยุ กนั จบแลว้
‘ผลการตดั สนิ ออกมาแลว้ คะ่ ! แมจ้ ะมคี วามกงั วลในตวั ผเู้ ขา้
แข่งขันก็อบตะท่ีในขณะน้ียังไม่ได้สติกลับมาก็ตาม แต่ผู้ชนะในการ
แขง่ ขันคร้ังนค้ี อื --------’
ไม่ถึงขั้นต้องถามเลย
ผมคดิ เชน่ น้นั พร้อมกับรอประกาศของโซกะ-------
●
“ดูให้ดนี ะครับ! กลายรา่ ง-------!!”
กอ็ บตะผปู้ ระจนั หนา้ กับมาซายูคแิ ผดเสียง
ในจังหวะน้ัน มาซายคู ิก็ตระหนกั ไดว้ ่า ความคดิ ของตนตื้นเขิน
เกินไปแล้ว
(รอเด๋ียวส!ิ ? อะไรกันล่ะนนั่ ? ของแบบนนั้ น่ะ ไมเ่ คยไดย้ ินมา
ก่อนเลยนะ!?)
กอ่ นทจ่ี ะไดท้ า� อะไรอยา่ งการหยดุ การอญั เชญิ กอ็ บตะกไ็ ดก้ ลาย
ร่างเปน็ ร่างที่ตา่ งออกไปแล้ว
สา� หรับมาซายูคิ นั่นเปน็ สถานการณ์ทเ่ี หนือความคาดหมาย
เคา้ ลางของผ้แู ขง็ แกร่งปรากฏขนึ้
มาซายคู ผิ เู้ ปน็ เพยี งมอื สมคั รเลน่ กค็ าดเดาไดว้ า่ คตู่ อ่ สไู้ มธ่ รรมดา
เชน่ กนั แมจ้ ะไดย้ นิ มาวา่ มโี พชน่ั มากมาย แตถ่ า้ ตายขนึ้ มากไ็ รค้ วามหมาย
348
(เฮ้ย!? ถ้าโดนเล็บท่ีใหญ่ขนาดน้ันคว้านเข้า ยุทธภัณฑ์เน่าๆ
พรรค์นีก้ ็กลายเปน็ เศษเหลก็ ไปเลยไมใ่ ช่รึไง รูง้ ไ้ี มน่ า่ ปฏเิ สธฟลู อารเ์ มอร์
ดว้ ยเหตผุ ลวา่ มนั หนกั เลย...)
มาซายคู คิ ดิ พรอ้ มทงั้ พจิ ารณาไปในเชงิ หลกี หนคี วามจรงิ วา่ แม้
แตฟ่ ูลอาร์เมอรท์ ผี่ ลิตจากโลหะเวทก็อาจจะไร้ความหมาย
ก็อบตะตะโกนตอ่ หน้ามาซายูคิในตอนน้ัน
“แหะแหะ ต่อไปเปน็ ตาของข้าแลว้ นะครบั !”
จากนัน้ เขากเ็ รมิ่ ลงมอื โดยไมร่ อใหม้ าซายคู ิตอบ
รอเดี๋ยวสิ จะสละสิทธ์เิ อง--------มาซายคู คิ ิดจะตะโกนออกไป
ในเม่ือเป็นแบบน้ี กต็ ้องใหค้ วามส�าคญั กับชีวติ มากกวา่ ศักด์ิศรี
มาซายคู ิได้ข้อสรปุ ดังนนั้
เมอื่ อยตู่ อ่ หนา้ กอ็ บตะทก่ี ลายรา่ งกลายเปน็ วา่ คา� 2 พยางคอ์ ยา่ ง
คา� ว่าชนะนั้นจะเป็นอย่างไรกช็ ่าง
ทว่า สถานการณ์กลับเปล่ียนแปลงไปโดยทอดท้ิงมาซายูคิไว้
แบบนนั้
ก่อนทีม่ าซายคู จิ ะประกาศว่า “จะสละสิทธ์”ิ -------
ตมู มมม!! เสยี งน้นั ดังสน่นั หว่ันไหว
การระเบิดตวั เองของกอ็ บตะ
มาซายคู ทิ า� ไดแ้ คย่ นื เหมอ่ ลอย โดยทไ่ี มส่ ามารถตอบสนองใดๆ ได้
เศษของกา� แพงหนิ ทลี่ อยมากบั แรงระเบดิ ทม่ิ แกม้ มาซายคู จิ นเจบ็ ความเจบ็
นั้นช่วยบอกมาซายูควิ า่ น่คี ือความเปน็ จริง
(กะ โกหกใชม่ ย้ั ... ของแบบนนั้ น่ะ ไม่มที างหลบไดห้ รอก ไม่ว่า
ค�าพดู ของผมจะถกู เข้าใจผิดไปในทางท่ีดีหรอื ไม่ แต่ถ้าไมว่ ่าจะทา� อะไรก็
ส่อื ความหมายไม่ได้ มนั ก็จนปญั ญาแลว้ ไมใ่ ช่หรือ...)
หากเป็นเช่นนี้ต่อไป ตัวเองคงจะชนะเพราะก็อบตะหมดสิทธิ์
แตม่ าซายูคกิ ค็ ิดคา� นึงว่า แบบน้นั จะดีจรงิ ๆ หรอื
บทที่ 4 รอบชิงชนะเลิศและกำรเปิดเขำวงกต 349
ตอ่ ใหช้ นะการแขง่ ขนั นไ้ี ปทง้ั อยา่ งน้ี แลว้ มาซายคู จิ ะไดป้ ระโยชน์
เหรอ?
(สทิ ธใิ์ นการท้าทายจอมมาร? อย่าลอ้ เลน่ นา่ ของแบบนน้ั ถือ
เปน็ การฆา่ ตัวตายแน่ๆ เลยไม่ใชร่ ไึ ง!)
มาซายูคไิ ม่ได้โง่
ในกรณที เี่ ขาเปน็ ผชู้ นะเลศิ ไปทงั้ อยา่ งนี้ จะกลายเปน็ วา่ เขาตอ้ ง
สู้กับจอมมารริมุรุ มาซายูคิเข้าใจว่าเร่ืองนั้นหมายความว่าอย่างไร
อยา่ งหมาปา่ สดี า� ทวี่ ง่ิ ผา่ นหนา้ ไปเมอ่ื กน้ี ้ี และไลออนมาสก์ ตอน
เมอ่ื วาน พวกเขาไม่ใชค่ ตู่ อ่ สูท้ ่มี าซายคู ิจะเอาชนะได้แนๆ่ ผู้ท่ที า� ใหม้ นุษย์
มารเหลา่ นน้ั เชอ่ื ฟงั กค็ อื จอมมารรมิ รุ ุ ถา้ หาเรอื่ งทะเลาะกบั คตู่ อ่ สแู้ บบนนั้
มแี ตจ่ ะโดนถล่มราบคาบ
(จะว่าไปกค็ อื ไปตายเปล่าๆ!)
ไมเ่ กยี่ วกบั วา่ สกลิ ของตวั เองจะไดผ้ ลหรอื ไมไ่ ดผ้ ล เพราะมนั อยู่
ในระดับท่เี รยี กได้แคว่ ่าอาศยั อยูค่ นละโลกกัน นั่นจงึ เป็นคนละเรอื่ ง
แพต้ กรอบตรงนเ้ี ลยกแ็ ลว้ กนั --------แบบนนั้ แหละดแี ลว้ มาซา
ยคู ิตดั สนิ ใจดังนัน้
ผู้ชมที่ก�าลังส่งเสียงโหวกเหวก เช่น คูคินาเงะใช่ไหม? ก็น่า
ร�าคาญนัก
ถา้ ไมร่ บี ทา� อะไรสกั อยา่ งละก็ กอ็ บตะซงึ่ เปน็ คตู่ อ่ สตู้ อ้ งแพเ้ พราะ
หมดสทิ ธิ์ไปท้งั อย่างนแี้ น่
มาซายูคิใช้สมองถึงข้ันที่ว่าไม่เคยใช้มากขนาดน้ีมาก่อนตั้งแต่
เกิดมา
ท�าอย่างไรมาซายูคิถึงจะพ่ายแพ้อย่างปลอดภัยไปท้ังอย่างน้ี
ได้กัน-------
‘ผลการตดั สนิ ออกมาแลว้ คะ่ ! แมจ้ ะมคี วามกงั วลในตวั ผเู้ ขา้
แข่งขันก็อบตะท่ีในขณะน้ียังไม่ได้สติกลับมาก็ตาม แต่ผู้ชนะในการ
350
แข่งขนั ครงั้ นีค้ ือ--------’
ไม่ไดก้ ารแลว้ มาซายูคิเร่ิมเคลื่อนไหว
“-------- ช้าก่อน”
แมภ้ ายในใจจะลนลานอยา่ งหนัก แต่เขาก็แสดงท่าทีให้เหมือน
กับว่าสบายๆ พรอ้ มกับยกมือปรามโซกะ
‘เอ่อ...?’
โซกะผมู้ ไี หวพรบิ ดสี ง่ ไมคส์ า� รองไปยงั มอื ของมาซายคู ทิ ยี่ นื่ ออกมา
โดยไม่ปริปาก
‘การประลองครง้ั น้ี ผมแพ้ใช่มยั้ ?’
มาซายูคิเอ่ย พลางกลบเกล่ือนเสียงที่แทบจะส่ันไว้อย่าง
เต็มก�าลงั
จากนั้น โซกะก็ถามกลบั ด้วยท่าทางประหลาดใจ
‘เออ่ แตว่ า่ ทา่ นมาซายคู ิ ตอนนไี้ มว่ า่ จะดยู งั ไง ผเู้ ขา้ แขง่ ขนั
ก็อบตะก็ระเบดิ ตวั เองไปแลว้ นะ่ ค่ะ...?’
‘อาจจะเป็นอย่างน้ันก็ได้ แต่ว่านะ ผมไม่สามารถอ่านการ
โจมตขี องเขาไดท้ งั้ หมด สÓหรบั ตวั ผมทย่ี งั ออ่ นประสบการณแ์ บบนน้ั
การทา้ ทายจอมมารยงั ถอื วา่ เรว็ เกนิ ไป ผมคดิ แบบน้ันนะ่ --------’
มาซายูคิกล่าวยืนกราน โดยแฝงไปด้วยพลังในการโน้มน้าว
ราวกบั วา่ ขอ้ แกต้ วั ทค่ี อ่ นขา้ งจะไมส่ มเหตสุ มผลถอื เปน็ เรอ่ื งปกติ พรอ้ มทง้ั
กลบเกลือ่ นเหงอ่ื ท่ไี หลออกมา ค่อยๆ ทา� อยา่ งนน้ั โดยไมใ่ ห้กัดลนิ้ ตวั เอง
แลว้ มาซายคู กิ ล็ าจากทแ่ี หง่ นน้ั ไปโดยไมห่ นั หลงั กลบั มา และไม่
พูดอะไรไปมากกวา่ นั้น เพราะไม่วา่ จะโดนถามอะไรก็ไมอ่ ยากตอบ เขา
เลอื กทจี่ ะจากไปโดยไม่พดู อะไรนั่นเอง
(เพราะพลังของผมก�าลังแสดงผลอยู่ ถึงผมจะนิ่งเงียบ ผู้ชม
ทกุ คนคงจะจนิ ตนาการไปต่างๆ นานา แลว้ ยอมรับไปโดยปรยิ ายใช่ม้ัย
ย่ิงไปกวา่ นั้น ส่ิงท่ีดีทส่ี ุดในตอนนี้กค็ อื การหนีไปจากทีแ่ หง่ นีย้ ังไงล่ะ...)
บทท่ี 4 รอบชงิ ชนะเลิศและกำรเปดิ เขำวงกต 351
ส�าหรบั มาซายคู แิ ลว้ การท่ีเขาม่งุ สมาธไิ ปทีก่ ารขยบั เทา้ ขนาดน้ี
ถอื เป็นประสบการณ์ครง้ั แรกตั้งแตเ่ กดิ มา
ด้วยเหตนุ ้ี มาซายูคิจึงหลบหนีอยา่ งงดงามจากจดุ วกิ ฤติท่ใี หญ่
ที่สุดในชั่วชีวิตได้ส�าเรจ็ น่ันเอง
●
ทง้ั ๆ ทก่ี อ็ บตะระเบดิ ตวั เองจนลม้ แทๆ้ แตจ่ ๆู่ มาซายคู กิ ป็ ระกาศ
ความพ่ายแพ้
“ก�าลงั คดิ อะไรอยนู่ ะ่ หมอน่ัน?”
“อมื ไมเ่ ขา้ ใจเลยนะครบั ”
“คงจะไมไ่ ดเ้ ปน็ เพราะวา่ เขากลวั กอ็ บตะหรอกคะ่ เขากา� ลงั หวงั
อะไรอยู่หรือเปลา่ คะ?”
ดเู หมอื นวา่ เบนมิ ารแุ ละชอิ อนกไ็ มเ่ ขา้ ใจเหมอื นกนั พวกเขามอง
ตามมาซายูคผิ ูเ้ ดนิ ออกจากที่แห่งนั้น
ตกลงว่าเขาเป็นแค่ไอ้เปย๊ี กวางก้ามใช่ไหม?
หรือไม่กม็ เี จตจา� นงอื่นอยู่หรอื เปลา่ ?
เอาเถอะ กล้มุ ใจไปก็ช่วยอะไรไมไ่ ด้
เพราะมาซายูคิตัดใจเรือ่ งทจี่ ะส้กู บั ผมแลว้ งัน้ ผมก็จะท�าเปน็ วา่
ไดผ้ ลลพั ธ์ท่ีโอเคแลว้ กัน
ในตอนแรก เหลา่ ผู้ชมกส็ บั สนเชน่ กัน
“...เปน็ เพราะว่าเอาจรงิ ต่อหน้าจอมมารไมไ่ ดไ้ มใ่ ชห่ รอื ?”
“ไม่หรอกๆ อย่างคูคินาเงะก็ฝกึ มาจนเชี่ยวชาญเลยเชียวนะ”
“แมจ้ ะบอกวา่ ไมส่ ามารถอา่ นการโจมตไี ดท้ ง้ั หมด แตห่ าไดบ้ าด
เจ็บ--------”
352
“ไม่สิ มีแผลเลก็ ๆ ท่แี ก้มอยนู่ ดิ หน่อย...”
“อะไรกนั เนยี่ !? ทา� ใหใ้ บหนา้ ของทา่ นมาซายคู มิ แี ผลเรอะ------!?”
พวกเขาส่งเสียงจอแจเช่นนัน้ -------
“ง้ันเหรอ เข้าใจแล้วละ!!”
ทิศทางดังกล่าวได้เปลี่ยนแปลงไป เพราะคา� พูดที่ชายคนหน่ึง
โพลง่ ขึ้น
“ทา่ นมาซายคู ยิ ืดเวลาให้จอมมารไม่ใชห่ รอื ?”
“หมายความว่ายงั ไง?”
“จอมมารประกาศว่าต้องการที่จะมีสัมพันธ์อันดีกับพวกเรา
เร่ืองนที้ กุ คนคงจะรูก้ นั อยู่ใชไ่ หม?”
“แน่อยแู่ ล้ว”
“แนน่ อน!”
“เพราะฉะนน้ั นะ่ เขากเ็ ลยมาทน่ี เี่ พอื่ เตอื นจอมมารรมิ รุ ยุ งั ไงละ่ ”
ชายคนน้ันเริ่มพูดด้วยสีหน้าอวดดี การท่ีเรื่องนั้นมีพลังในการ
โน้มนา้ วอยา่ งน่าประหลาด มนั ช่างน่าหงดุ หงิดยงั ไงไม่รแู้ ฮะ
อาจเป็นเพราะเรื่องนั้น คนท่ีเห็นด้วยกับค�าพูดของชายคนนั้น
จงึ เรมิ่ ปรากฏตัวขนึ้
และในทส่ี ดุ --------
“อยา่ งนน้ี เี่ อง จะวา่ ไปกม็ สี ว่ นเกย่ี วขอ้ งอยู่ ในครง้ั นี้ ทา่ นมาซายคู ิ
ก็ไม่ไดด้ ึงดาบออกมาสักครัง้ เหมือนกนั สินะ?”
“ช่างสังเกตดีน่ี ตามนัน้ แหละ นั่นคือข้อความในแบบของทา่ น
มาซายคู ทิ ว่ี า่ ไมว่ า่ เมอื่ ไหรก่ เ็ ปน็ ผชู้ นะเลศิ ในศกึ ประลองครง้ั นไี้ ด้ ยงั ไงละ่ !”
“งนั้ เหรอ! และมนั กเ็ ปน็ การแจง้ ใหจ้ อมมารทราบวา่ ถา้ กอ่ เรอ่ื ง
ชั่วร้าย เขากจ็ ะไมน่ ง่ิ เฉยสนิ ะ?”
“คงจะเปน็ อยา่ งนน้ั แหละ เอาเถอะ ถงึ จะไดส้ กู้ ับจอมมารรมิ ุรุ
แต่หลงั จากท่ีโค่นได้แล้ว เขาคงจะไมป่ ลดิ ชพี ให้ตายคาท่ีหรอก”
บทที่ 4 รอบชงิ ชนะเลิศและกำรเปิดเขำวงกต 353
“ทา� กระท่ังยอมลดตวั เอง... ช่างเป็น ชา่ งเป็นคนที่สง่างามเสียน่ี
กระไร!!”
“สมแลว้ สมกับเป็นท่านมาซายูคิ”
“ใช่แล้ว เป็นคนทเ่ี ท่มากๆ เลยละ!!”
พวกเขาเร่มิ ยอมรับ เพราะการตคี วามทีน่ ่าประหลาดใจเหล่าน้ี
เผลอแปบ๊ เดยี ว ผคู้ นกร็ วมใจเปน็ หนง่ึ เดยี วกนั สง่ เสยี งสรรเสรญิ
มาซายูคิอย่างพรอ้ มเพรียง
‘มา~ซายูคิ มา~~ซายูค-ิ -------!!’
ดว้ ยการประสานเสียงอันยง่ิ ใหญเ่ ช่นนี.้ ..
อะไรเนี่ย? ศาสนาเหรอ?
ผมรู้สึกเหมือนกับไดล้ ้ิมรสเศษเสย้ี วของสง่ิ ท่ีนา่ กลัวยงั ไงก็ไมร่ ู้
เมอื่ ไดย้ นิ เสยี งเชยี รด์ งั กลา่ ว มาซายคู ทิ ก่ี า� ลงั จะจากไปกต็ อบรบั
ดว้ ยการชมู อื ขา้ งหนง่ึ ขนึ้ ผมคอ่ นขา้ งคาใจทก่ี ารเคลอื่ นไหวนนั้ ใหค้ วามรสู้ กึ
เก้งกา้ ง
อยา่ งไรก็ตาม มาซายูคเิ ป็นพวกประหลาดๆ
ท�าไมถงึ ได้เป็นทย่ี อมรบั ขนาดน้นั ละ่
《คÓตอบ คาดว่าเปน็ ผลจากยนู คี สกลิ ที่ปจั เจกนาม : ฮนโจ
มาซายคู คิ รอบครองอย》ู่
พอผมคิดว่า บางคร้งั ในโลกหลา้ กม็ ีเรื่องทีไ่ มอ่ าจเข้าใจได้ คุณ
ราฟาเอลก็ช่วยอธิบายหลายๆ อย่าง ดูเหมือนว่าคุณราฟาเอลจะช่วย
วเิ คราะห์มาซายคู ิอยา่ งเฉยี บแหลม
ดูท่าว่าสกิลของมาซายูคิจะแสดงผลลัพธ์พิเศษ จึงท�าให้เกิด
การกระตนุ้ ความคดิ และความรสู้ กึ ของเหลา่ ผคู้ นทเี่ ขา้ ไปอยภู่ ายใตอ้ ทิ ธพิ ล
ของส่ิงน้ี
354
การทมี่ าซายคู สิ ละสทิ ธใิ์ นการเปน็ ผชู้ นะเลศิ กค็ งจะเปน็ เพราะวา่
ได้เห็นพลังของก็อบตะมากับตาแล้ว บางที ถ้าพิจารณาจากเรื่องที่เขา
คะยั้นคะยอโกซูรุได้อย่างราบร่ืน ก็อาจคาดเดาได้ว่าน่ันเป็นเพราะโกซูรุ
คือคคู่ ่อส้ทู ี่มาซายูคเิ อาชนะไม่ได้ไมใ่ ชห่ รอื
พอลองนึกสภาพการต่อสู้ของมาซายูคิโดยยึดเรื่องน้ันเป็น
เงือ่ นไขหลกั แลว้ เขาโตต้ อบคตู่ ่อสไู้ ม่ไดส้ ักนดิ เลยไมใ่ ช่เหรอ? การทีเ่ ขา
ไมไ่ ด้ดงึ ดาบออกมาสักครัง้ ก็เป็นทีเ่ ข้าใจได้เชน่ กนั
สรุปก็คือ ความสามารถด้านการสู้รบของตัวมาซายูคิเองไม่ได้
สงู ขนาดนั้นสนิ ะ
ฮินาตะบอกว่าเธออ่านความแข็งของมาซายูคิไม่ได้ นั่นก็เป็น
เรื่องปกติ กเ็ พราะว่าเขาไม่แขง็ แกรง่ เลยยงั ไงละ่
แตถ่ งึ กระนน้ั กไ็ มใ่ ชว่ า่ จะดถู กู มาซายคู ไิ ด้ เนอ่ื งจากอทิ ธพิ ลดงั กลา่ ว
มมี ากผดิ ปกติ ถา้ เป็นศัตรูด้วยจะกลายเป็นเร่ืองที่ยุ่งยากมาก
ผมคดิ วา่ เขาไมใ่ ชค่ นท่ีควรดูถูกแนๆ่ แต่ในทางกลบั กันกต็ อ้ ง
สรา้ งความสนมิ สนมไว้
เพื่อการน้นั ผมกจ็ ะพดู แบบว่า ‘คึคึคึ ฉันรคู้ วามลับของนาย
แลว้ นะ?’ แล้วข่มขมู่ าซายูค-ิ -------ล้อเลน่ นะ่
ตอนนี้ มาซายคู นิ า่ จะกา� ลงั ปวดสมองกบั การคดิ แผนรบั มอื โกซรู ุ
เพราะเม่ืออยู่ต่อหน้าเหลา่ ผองเพือ่ นแลว้ คงหนีออกไปไม่ได้
หลงั จากน้ี ผมเรียกเขามาเพือ่ ใหก้ ารดูแลดกี วา่ จากนั้น ผมก็
จะเสนอความร่วมมือ
เพราะถ้าให้ความส�าคัญกับมาซายูคิในฐานะผู้กล้าเป็นอย่างดี
กน็ า่ จะใชใ้ นการโฆษณาเกยี่ วกบั การตะลยุ เขาวงกตได้
“โซเอย์! ฉันขอฝากให้นายไปติดต่อมาซายูคิ แล้วบอกเขาว่า
ฉนั อยากเจอ”
“รบั ทราบ!”
บทท่ี 4 รอบชงิ ชนะเลิศและกำรเปิดเขำวงกต 355
“เชิญเขาให้มาร่วมรับประทานม้ือกลางวันหลังจากน้ีอย่างมี
สัมมาคารวะดว้ ยนะ”
เพราะผมยงั มเี รอื่ งทอ่ี ยากจะถาม ในฐานะคนญปี่ นุ่ เหมอื นกนั
ผมจะขอร้องฮาคุโรอกี ครั้ง แล้วให้มาซายูคกิ ินพวกซชู ิกแ็ ล้วกนั
ผมคดิ เร่อื งน้นั พร้อมทัง้ ภาวนาใหก้ ารคาดคะเนน้ถี ูกต้อง
ในขณะทผ่ี มก�าลงั คิดเร่ืองเกย่ี วกับมาซายคู ิ ดูเหมือนว่าก็อบตะ
จะกลับมาไดส้ ตแิ ลว้
จากน้ัน โซกะกบั ดอิ าโบลกไ็ ดท้ �าการพิจารณาใหม่ และดทู า่ จะ
ตัดสินว่า จะรับข้อเสนอน้ีของมาซายคู ิ
‘แมจ้ ะมเี หตกุ ารณท์ ไี่ มค่ าดคดิ เกดิ ขนึ้ อยา่ งตอ่ เนอื่ ง แตเ่ นอื่ ง
ดว้ ยการถอนตวั ของผเู้ ขา้ แขง่ ขนั มาซายคู ิ ผเู้ ขา้ แขง่ ขนั กอ็ บตะจงึ เปน็
ผ้ชู นะเลิศค่ะ!!’
ดเู หมอื นวา่ จะมคี นสง่ เสยี งไมพ่ อใจจากจดุ ตา่ งๆ ในทจี่ ดั งานดว้ ย
มนั ตอ้ งเปน็ อยา่ งนน้ั แนอ่ ยแู่ ลว้ ในรอบชงิ ชนะเลศิ ทพ่ี วกเขาคาด
หวังไว้ เกิดเหตุการณ์ที่มาซายูคิถอนตัวหลังจากก็อบตะท�าร้ายตัวเอง
ถ้าจา่ ยเงนิ ไปแลว้ ตอ่ ให้มีเสียงบ่นว่าเอาคืนมาซะ ก็ไม่ใชเ่ รือ่ งแปลก
ทวา่ นน่ั คือคนส่วนน้อย
เน่อื งจากเป็นการกระทา� ที่มาซายูคิยอมรับเอง เลยดเู หมือนวา่
จะไม่มเี สยี งบ่นเกี่ยวกบั ตวั ผม
อย่างไรก็ตาม เร่ืองท่ีความสามารถของก็อบตะเป็นที่ยอมรับ
กค็ งจะเป็นปัจจยั หลักท่ที า� ให้ไม่เกดิ ความไมพ่ อใจใหญโ่ ตขนาดนนั้
แต่ว่า ช่ือเสียงที่ไม่ดีของก็อบตะในฐานะตัวร้ายก็ไม่ได้หายไป
ดูเหมือนวา่ เขาจะถูกจดจา� ในฐานะชายผู้ต่�าช้าไปเสยี แลว้
‘เอาละ ผเู้ ขา้ แขง่ ขนั กอ็ บตะ! ความรสู้ กึ ในตอนนเ้ี ปน็ อยา่ งไร?’
‘เอะ เอะ๊ !? จรงิ ดคิ รบั !? ตวั ขา้ เปน็ ผชู้ นะเลศิ แลว้ เหรอครบั ?’
356
‘ใชแ่ ลว้ คะ่ การสรา้ งผลงานของผเู้ ขา้ แขง่ ขนั กอ็ บตะ เปน็ สงิ่ ท่ี
วเิ ศษมากๆ เลยค่ะ!’
พดู ไดด้ นี ี่
ก็อบตะแค่หมดสติไปเพราะคุมพลังไม่ได้ โซกะเอ่ยชมเขาไม่
ขาดปาก เพ่อื สร้างความมัน่ ใจ
อย่างไรกต็ าม เทา่ น้ีการตอ่ สกู้ จ็ บลงแล้ว
หลังจากนั้น ผมข้ึนเวทีเพื่อประกาศเกียรติคุณแก่ผู้เข้าแข่งขัน
แต่ละคน
ผมสง่ เสยี งเรยี กผเู้ ขา้ แขง่ ขนั ทงั้ แปดคน แลว้ ชมเชยการตอ่ สขู้ อง
พวกเขา
ผมมอบยทุ ธภณั ฑ์ 1 ชดุ ตามสญั ญาเปน็ ของขวญั แกจ่ นิ ไรผเู้ ปน็
พรรคพวกของมาซายคู ิ ไมร่ ทู้ า� ไมไกทมี่ องดเู หตกุ ารณน์ น้ั ถงึ ไดบ้ น่ ผมขน้ึ มาวา่
“ส่งให้ขา้ ดว้ ยส”ิ แต่เน่อื งจากไมไ่ ด้ท�าสญั ญาเช่นน้นั ไว้ ผมจงึ มองข้ามไป
ผมไดร้ บั ความเหน็ ชอบจากมาซายคู วิ า่ “จะตอบรบั การเชญิ ครบั ”
ถงึ เขาจะมสี หี นา้ เหมอื นเตรยี มใจไวแ้ ลว้ กเ็ ถอะ แตค่ งไมไ่ ดเ้ ขา้ ใจ
อะไรผิดไปใชไ่ หม?
เอาเถอะ หลงั จากนคี้ อ่ ยๆ ถามเรอ่ื งราวเพอื่ คลายความเขา้ ใจผดิ
ก็ไดล้ ะมั้ง
คนสดุ ทา้ ยคือก็อบตะ
‘ทÓได้ดนี ี่ กอ็ บตะ เท่านี้ ฉนั กจ็ ะแต่งตง้ั นายใหเ้ ปน็ หนงี่ ใน
“จตรุ เทพราชัน” อยา่ งเปน็ ทางการตง้ั แตว่ ันนเ้ี ปน็ ต้นไป!’
แม้จะเป็นการพลิกผันทีไ่ ม่คาดคดิ แตช่ นะเลศิ กค็ อื ชนะเลิศ
ดว้ ยเหตุน้ี ผมจึงก�าหนดใหก้ อ็ บตะเข้าไปเปน็ “จตรุ เทพราชัน”
ตามสัญญา
ถา้ เปน็ ก็อบตะ ในฐานะตัวสรา้ งสีสนั ก็ไรซ้ ่งึ ขอ้ บกพรอ่ งเช่นกนั
ถา้ เขาแพใ้ ครสักคน จะพดู ประมาณวา่ ‘คึคคึ ึ หมอน่ันอ่อนสุด
บทท่ี 4 รอบชงิ ชนะเลิศและกำรเปดิ เขำวงกต 357
ในจตุรเทพราชัน เป็นความอัปยศของจตุรเทพราชันไงล่ะ!’ ก็ยังได้
หากเป็นก็อบตะที่เหมาะสมกับต�าแหน่งอย่างแท้จริง พอดูแล้วก็จะชวน
ใหห้ ัวเราะได้
เหมาะสมเกนิ ไปจนถงึ ขั้นนา่ กลัว
‘ขอบคณุ ครบั ! จากนีไ้ ปกจ็ ะพยายามนะครับ!’
ศกึ ประลองยทุ ธเ์ ทมเพสต์ครงั้ ที่ 1 จึงจบลงโดยสวสั ดิภาพดว้ ย
ประการฉะน้ี
--------ถา้ จบแต่เพยี งเท่าน้ีกด็ อี ยหู่ รอก
นรกส�าหรบั กอ็ บตะจะเปดิ ม่านข้ึนหลงั จากนี้
“คงได้แล้วสินะ? ถ้าเช่นนั้น ข้าจะฝึกปรือคนคนน้ันให้เองก็
แลว้ กนั !”
มิลมิ กล่าวกบั พวกผมท่กี ลบั มายงั ทีน่ งั่ แขกกติ ตมิ ศักด์ิ แลว้ ยม้ิ
อย่างพงึ พอใจ
“อะ อืม เอาใหม้ นั พอประมาณ นะ?”
“สบายใจได้เลย เพราะข้าจะให้เขาฝึกพเิ ศษในเขาวงกต ถึงจะ
ตายกฟ็ ื้นคืนชพี ได้นะ่ นะ!!”
มิลิมยิม้ แย้ม
งนั้ เหรอ มวี ธิ ีใชง้ านแบบนั้นด้วยสินะ...
น่นั จะเปน็ คา� ปลอบใจก็อบตะได้หรือเปลา่ เรอ่ื งน้นั ผมกไ็ ม่รู้
พูดได้เพียงอย่างเดียวว่า น่ันต้องเป็นส่ิงที่ล�าบากเอาการมาก
ทีเดยี ว
ถึงตายกไ็ มจ่ บ เปน็ เรอื่ งทแี่ คค่ ิดกน็ ่ากลวั แล้ว
“กอ็ บตะเอย๋ ไปคยุ กันตรงฝ่งั โน้นหน่อยไหม?”
มิลิมเดนิ ปรี่ไปยังท่ีทีก่ ็อบตะอยู่ แลว้ ยกกอ็ บตะขน้ึ ดว้ ยมอื เดยี ว
“แอ๊ก!?”
358
มอื ข้างทยี่ กก็อบตะมพี ลงั จนถึงข้ันทที่ า� ให้ร้องเสียงหลง
แม้มิลมิ จะยิ้มร่า แต่ตาของเธอกลับไม่ย้มิ เลย
“ขอแสดงความยินดีด้วยท่ีชนะเลศิ แตว่ ่า การแข่งขันในสภาพ
ทด่ี ไู มไ่ ด้แบบนนั้ ข้าไม่ยกโทษให้งา่ ยๆ หรอก เพราะงนั้ ข้าจะฝึกปรอื เจา้
ให้ใหมเ่ องแหละ!”
มิลิมปลาบปลื้มกับการกลายร่างของก็อบตะมากๆ ก็สมแล้วที่
เธอจะโกรธ เมื่อไดเ้ หน็ สภาพทีด่ ูไม่ได้หลังจากนน้ั
ผมเหมือนจะได้ยนิ เสยี งโกรธๆ ของมิลมิ วา่ --------ขา้ ควรจะทา�
ยงั ไงกับความคาดหวงั และความตนื่ เตน้ เมอื้ กด้ี ีละ่
“อาราย ตวั ขา้ จะเปน็ คูต่ ่อสูใ้ ห้เอง เพราะงนั้ เจา้ จะแขง็ แกรง่ ขน้ึ
ทนั ทเี ลยละ!!”
“เดย๋ี ว ทา่ นมลิ มิ !? เร่ืองนน้ั น่ะ ข้าไมไ่ ด้ขอร้องเลยนะครบั !!”
ก็อบตะลนลาน
แต่ผมคดิ วา่ เธอไม่ฟังความเหน็ ของนายหรอกนะ
“ก็อบตะเอย๋ มันเป็นโอกาสอนั ดี ท่จี ะได้พยายามต้ังใจฝกึ ฝน
ภายใต้ทา่ นมลิ มิ เลยเชียวนะ”
ฮาคโุ รแสดงรอยยม้ิ กดดัน แลว้ พูดกบั ก็อบตะ
“อะ อาจารย์ ขายขา้ --------”
“หนวกหจู ังเลยนะเนยี่ !”
หมัดของมลิ ิมท�าให้ก็อบตะทีพ่ ดู บางอย่างคา้ งไวเ้ งยี บไป
โหดรา้ ย
“โฮ่โฮโ่ ฮ่ ขา้ ไมย่ อมให้เป็นเรื่องเสื่อมเสียชือ่ เสียงหรอกนะ กอ็ บ
ตะ ท้งั หมดกเ็ พอื่ เจา้ ยงั ไงละ่ ”
ถึงฮาคุโรจะท�าท่าพูดกับก็อบตะก็เถอะ แต่ผมคิดว่าก็อบตะ
ไมไ่ ดย้ นิ แลว้ นะ?
นอกจากน้ี ไม่ว่าจะคิดอย่างไรก็คิดได้ว่าต้องเป็นการแก้แค้น
บทที่ 4 รอบชิงชนะเลิศและกำรเปิดเขำวงกต 359
ท่ตี วั เองถูกท�าให้อับอายตอ่ หน้าโมมิจิ คงไม่ใชเ่ พอ่ื กอ็ บตะแน่ๆ
ด้วยเหตนุ ี้ ก็อบตะจงึ โดนมลิ ิมจบั ตวั ไปแล้ว
แล้วกอ็ กี คนหนงึ่
“นายแหง่ ขา้ เอ๋ย ข้าร่วมมอื กับทา่ นกอ็ บตะ และควา้ ชัยชนะมา
ไดอ้ ยา่ งงดงามแลว้ ครบั !”
รนั ก้าทอดท้ิงกอ็ บตะไปง่ายๆ แลว้ วง่ิ เข้ามาใกล้ผม
คงจะเป็นอย่างน้ันแหละ เพราะรันก้าเองก็คงไม่อยากจะโดน
ลูกหลง
ทวา่ ช่างนา่ เสยี ดายที่เขาไมส่ ามารถหนไี ปจากมลิ มิ ได้
“ช้าก่อน เจ้าชือ่ รนั ก้าสินะ? ถา้ ไมม่ ีเจา้ การฝกึ ฝนของก็อบตะ
ก็ไม่ส�าเร็จหรอก!”
“!?”
รนั ก้ามองผมดว้ ยท่าทางเศรา้ สรอ้ ย
โทษทีนะ ถ้ามิลิมพูดออกมาแล้วเธอจะไม่ฟังเร่ืองท่ีคนอ่ืนพูด
เลยน่ะ
ท้ังน้ี เพราะคนที่ลงแข่งขันตามอ�าเภอใจโดยเก็บเป็นความลับ
ตอ่ ผมกค็ อื รนั กา้ ครงั้ นจี้ งึ เรยี กไดว้ า่ กรรมตามสนองเชน่ กนั ดงั นนั้ ผมเลย
คิดวา่ ผมไมจ่ า� เปน็ ตอ้ งชว่ ยเลยยงั ไงละ่
“วะฮ่าฮา่ ฮ่าฮา! ข้าไม่ท�าให้แย่ลงหรอก สบายใจไดเ้ ลยนะ!!”
มิลิมท้ิงท้ายถ้อยค�าดังกล่าวไว้ จากน้ันก็ลากตัวก็อบตะและ
รันก้าแล้วจากไปน่ันเอง
ไม่สิ ที่จรงิ แลว้ กอ็ บตะก็มีดา้ นท่ีพ่ึงพาความโชคดีมากเกนิ ไป
และรันก้าก็มสี ันดานต่อสูต้ ามสญั ชาตญาณดว้ ย
หากสองคนนน้ั ขดั เกลาความสามารถ และสามคั คซี งึ่ กนั และกนั
‘กลายรา่ ง’ นน่ั คงจะแสดงความแขง็ แกรง่ อนั แสนวเิ ศษออกมาไดไ้ มใ่ ชห่ รอื ?
360
เพราะว่ามลิ ิมกร็ ู้สกึ ไดถ้ งึ เรือ่ งน้ันเช่นกัน เลยตั้งใจที่จะฝกึ ปรอื
ทั้งสองคนละมงั้
ผมอยากใหพ้ วกเขาฝกึ ฝนกนั อยา่ งแขง็ ขนั เพอื่ หาความสามารถ
ที่มน่ั คงตดิ ตวั เอาไว้
ผมขอให้เป็นอย่างนั้น และคาดหวังว่าก็อบตะจะสร้างผลงาน
หลังจากนี้
เพื่อการนัน้ ผมจะใหม้ ิลมิ ฝึกฝนพวกเขาก็ได้
ลาก่อน ก็อบตะ
ลากอ่ น รนั กา้
ฉันจะไมล่ ืมท่าทางท่กี ล้าหาญของพวกนายเลย!!
ฉนั ขอภาวนาใหพ้ วกนายไปสู่สคุ ติ
ผมมองตามท้งั สามคน พลางคิดเช่นน้นั
*
และแล้วก็ไดเ้ วลามื้อกลางวัน
การรับประทานอาหารร่วมกบั มาซายูคิกลายเปน็ เรอื่ งจรงิ แล้ว
เอาเถอะ มนั กไ็ มใ่ ชอ่ ะไรทเ่ี วอรว์ งั ขนาดนน้ั ผมบอกเขาวา่ อยาก
คยุ กนั แคส่ องคน และใหค้ นอนื่ ๆ ไปรอทหี่ อ้ งอนื่ ถงึ จะไมล่ งรอยกบั เหลา่
พรรคพวกของมาซายูคินิดหน่อยก็เถอะ แต่พอมาซายูคิไกล่เกลี่ยแล้ว
พวกเขากย็ อมรบั
“ยะ ยนิ ดที ี่ได้รูจ้ ัก ไดห้ รอื เปล่านะ? ผมช่อื ฮนโจ มาซายูคผิ ู้ถูก
เรยี กว่าประกายแสงบ้างละ “ผกู้ ล้า” บา้ งละ ครับ...”
มาซายูคิเรยี กตวั เองว่า “ผู้กล้า” ขณะทหี่ นา้ แดง
อมื ถา้ เปน็ การรบั รขู้ องโลกเดมิ กไ็ มม่ อี ะไรนา่ อายเทา่ การขนาน
นามตนเองวา่ ผกู้ ลา้ แลว้ คงเปน็ ความรสู้ กึ ทน่ี า่ ขนลกุ ราวกบั โดนลอ้ วา่ เปน็
บทท่ี 4 รอบชงิ ชนะเลศิ และกำรเปิดเขำวงกต 361
คนสมองทบึ ทีต่ บมุกแบบไม่คิด
และดูท่าทางว่ามาซายูกิจะกังวลกับปฏิกิริยาในตอนที่เจอกัน
ครงั้ แรก
ถึงจะเปน็ เรอ่ื งทพี่ รรคพวกพดู ข้นึ มาตามใจชอบ แต่เหมอื นเขา
จา� เร่ืองทีพ่ วกเขาคยุ โวไวว้ ่าจะปราบผมได้ เพราะฉะน้นั เขาเลยดูท่าทาง
อึดอัด
ไม่วา่ อย่างไร ผมก็เปน็ จอมมาร
หากลองมองในมุมของมาซายูคิดูแล้ว เขาคงกลัวที่ไปหาเร่ือง
กับคูต่ อ่ สทู้ ่ีนา่ เหลือเชอ่ื
จงึ เป็นธรรมดาทีเ่ ขาจะเกดิ ความรู้สกึ ทซ่ี ับซ้อนขนึ้ มา
ทวา่ นนั่ เปน็ ความกงั วลทไี่ มเ่ ขา้ เรอื่ งเลย เพราะผมตงั้ ใจจะปลอ่ ย
ใหเ้ รอื่ งในอดีตผ่านพ้นไป
ถา้ ได้รับประทานอาหารทผ่ี มใหค้ นเตรียมไว้ด้วยกนั ละก็ ความ
ค้างคาใจดังกล่าวกน็ ่าจะคลค่ี ลายเชน่ กัน
“เอาเถอะ ถงึ จะไมไ่ ดพ้ บกนั เปน็ ครงั้ แรก แตก่ ย็ นิ ดที ไ่ี ดร้ จู้ กั นะ?
ผมคอื จอมมารรมิ รุ ุ ชอ่ื จรงิ คอื มคิ ามิ ซาโตรคุ รบั เปน็ อดตี มนษุ ยเ์ งนิ เดอื น
น่ะนะ ผมเนยี่ ”
ผมตัดสินใจท่ีจะคุยกันแบบเปิดเผย เพื่อคลายความรู้สึกของ
มาซายูคผิ ู้ไม่ยอมเออื้ มมอื ไปคีบอาหาร
แม้ผมจะเอ่ยชื่อท่ีทิ้งไปแล้วซ่ึงไม่ได้เอ่ยมานานก็ตาม แต่ไม่ได้
รสู้ กึ ตดิ ขดั มากกวา่ ทค่ี ดิ ไว้ ผมไมไ่ ดจ้ ะปดิ บงั อะไรเปน็ พเิ ศษหรอก แคไ่ มม่ ี
โอกาสไดเ้ อย่ ช่อื เลยต่างหาก
“--------เอ๊ะ? หรือว่าจะเป็น... คนญปี่ ่นุ เหรอครับ?”
มาซายูคริ ้สู กึ เช่อื ครงึ่ ไมเ่ ช่ือคร่ึง
เอาเถอะ ลกั ษณะภายนอกของผมเป็นสาวนอ้ ยผ้งู ดงาม การท่ี
เร่ืองนัน้ มันไมน่ ่าเชื่อกม็ เี หตผุ ลอยู่
362
“กน็ ะ กนิ ของท่อี ยตู่ รงน้นั ไปด้วยคุยไปดว้ ยดีไหม”
พอผมพดู เชน่ นนั้ เพอื่ กระตนุ้ ใหเ้ ขารบั ประทานอาหารแลว้ ในทส่ี ดุ
มาซายูคกิ จ็ บั ตะเกยี บ
“อันนีเ้ นี่ย ใหก้ ินไดจ้ ริงๆ เหรอครับ?”
“แนน่ อน ฉันใหค้ นท�าอาหารแบบญ่ีปนุ่ มาเพอื่ นายเลยนะ”
อาหารทจ่ี ดั เตรยี มไวส้ า� หรบั มอ้ื กลางวนั ครงั้ นกี้ ค็ อื ซชู แิ ละเทมปรุ ะ
ผมคิดว่า เพราะฮินาตะผู้น้ันดูท่าทางตื้นตันใจ มาซายูคิเอง
นา่ จะร้สู กึ ยินดดี ว้ ย เน่ืองจากมาซายูคไิ มไ่ ดเ้ ขา้ รว่ มงานราตรี การได้เหน็
ซชู กิ ็คงจะเป็นเร่อื งเมือ่ นานมาแลว้
“นคี่ อื อาหารค�า่ ม้อื สดุ ทา้ ย11เหรอ-------?”
“ไมใ่ ช่ ฉันอยากจะสนทิ สนมกบั นายที่เปน็ คนบา้ นเกดิ เดยี วกนั
และคุยกันร้เู รื่องต่างหาก”
พอมองอาหารทจี่ ดั เรยี งไวต้ อ่ หนา้ แลว้ ดทู า่ วา่ มาซายคู จิ ะเขา้ ใจ
ผดิ ไปโดยสน้ิ เชงิ การทเ่ี ขาไมเ่ ออื้ มมอื ไปคบี อาหารกม็ แี นวโนม้ ทเ่ี ขาจะคดิ วา่
ถ้ากนิ สิง่ น้ีแลว้ จะจบเห่
ทง้ั ๆ ทผ่ี มอธบิ ายวา่ เปน็ คนญป่ี นุ่ แลว้ แทๆ้ แตด่ เู หมอื นวา่ เขาจะ
ยังคงสงสัยอยู่
“ถะ ถ้าอยา่ งน้นั จะกนิ แลว้ นะครับ-------”
“ครับ จะกนิ แลว้ นะครับ”
ในท่สี ุด มาซายคู กิ ค็ ีบอาหารเข้าปาก
ทันใดนน้ั มาซายคู ิกน็ ่ิงเงยี บไป เขาเปลีย่ นสีหนา้ แล้วเรมิ่ ขยบั
ตะเกยี บและปาก
เน่ืองจากมาซายูคิจดจ่อกับการกินอาหารเสียแล้ว จึงไม่ใช่
บรรยากาศทจ่ี ะพดู คยุ กนั อยา่ งตรงไปตรงมาได้ ผมเลยตดั สนิ ใจรอจนกวา่
จะกนิ ม้ือกลางวันเสร็จอย่างช่วยไม่ได้
“เข้าใจแลว้ ครับ ผมจะเปน็ สมนุ คุณมิคาม-ิ ------ ไม่สิ คณุ รมิ ุรุ
11อาหารคา�่ มอ้ื สดุ ทา้ ย : เหตกุ ารณท์ พ่ี ระเยซรู บั ประทานอาหารมอ้ื สดุ ทา้ ยรว่ มกบั อคั รสาวก กอ่ นจะถกู ตรงึ กางเขน
รูจ้ ักกนั ดีในช่ือ The Last Supper ซ่งึ เป็นภาพวาดทีม่ ชี อ่ื เสยี งของเลโอนาร์โด ดา วนิ ชี
ก็ได้ครับ!”
ทันทีทกี่ นิ อาหารเสรจ็ มาซายูคกิ ็เรม่ิ พดู แบบนัน้
ผมไมร่ สู้ กั นดิ เลยวา่ มาซายคู เิ ขา้ ใจวา่ อยา่ งไร ไมห่ รอก กเ็ ขา้ ใจ
ไดอ้ ยู่ว่าคงจะกระหายอาหารญปี่ ุ่นละม้ัง
แม้ผมจะยังไม่ได้พูดอะไรแต่ มาซายคู ิกค็ งจะมีความคดิ เหน็ อยู่
เชน่ กัน
“สมนุ ทว่ี ่าเนยี่ นายน่ะ...”
“ไม่ ไม่เป็นไรครับ เพราะผมก็ไม่ได้อาลัยอาวรณ์กับการเป็น
ผกู้ ล้าอะไรนั่นหรอกครบั พูดตรงๆ กค็ อื การถูกเรยี กเชน่ ว่า ‘มัซซายคู ิ’
มนั นา่ อายดว้ ยครบั ไมส่ ิ อนั ทจ่ี รงิ ผมยงั กลมุ้ ใจอยวู่ า่ ทา� ยงั ไงถงึ จะหนอี อก
ไปได้ ประมาณนนั้ นะ่ ครับ”
เขาเผยความในใจออกมามากมาย
หลังจากน้ัน ผมจึงฟงั เร่อื งราวจากมาซายคู ิ ขณะทดี่ ื่มน้า� ชา
ได้ยินมาว่า ที่โลกเดิม มาซายูคิเข้าเรียนในโรงเรียนช้ันเตรียม
มหาวิทยาลยั เป็นนักเรียนหัวกะททิ ม่ี คี วามฉลาดเฉลียว
ดเู หมอื นวา่ มาซายคู จิ ะชอบอา่ นพวกมงั งะและไลทโ์ นเวลเปน็ งาน
อดเิ รกลบั ๆ เขาบน่ วา่ เพราะแบบนนั้ ตวั เองกเ็ ลยตอ้ งเจอกบั เรอื่ งพรรคน์ ้ี
เสียได้
“พลงั ของผม เรยี กประมาณวา่ ยนู คี สกลิ ‘ผถู้ กู เลอื ก’ นะ่ ครบั ?
ตลกจังเลยนะครบั ใหต้ ายส.ิ ..”
เขาคิดว่าตัวเองดันมาโผล่ที่โลกน้ี เพียงเพราะว่าตัวเองมีความ
ปรารถนาที่จะเปน็ วรี ชน
ยนู คี สกิลของมาซายคู ิ ‘ผู้ถกู เลอื ก’ -------- ความสามารถของ
มันกน็ ะ เปน็ ไปตามที่คาดการณไ์ วเ้ ลย
ดเู หมอื นวา่ จะเปน็ พลงั ทช่ี นี้ า� ความคดิ มนษุ ยร์ อบขา้ งไดใ้ กลเ้ คยี ง
364
กบั การล้างสมองโดยอตั โนมัติ
เปา้ หมายดังกลา่ วคอื การทา� ใหม้ าซายูคเิ ป็นวีรชน
ประเด็นน้ันไม่เกย่ี วขอ้ งกบั เจตนาของมาซายูคิ แม้จะขอร้องว่า
อยากใหห้ ยดุ ก็ตาม แตผ่ ลลพั ธ์กลบั แสดงออกมาอย่างต่อเน่อื ง
การใช้งานไดง้ ่ายถอื เป็นเร่ืองดี หรอื ไม่ดกี นั แน่...
“แตว่ า่ พลงั ของนายเนย่ี สดุ ยอดเลยนะ ถา้ ไมถ่ อนตวั ไปทงั้ อยา่ งนนั้
นายก็จะเปน็ ผ้ชู นะเลิศเชียวนะ?”
ผลการประลองในครงั้ นพี้ สิ จู นแ์ ลว้ วา่ ผลลพั ธด์ งั กลา่ วเปน็ ของจรงิ
เพราะเดิมที มาซายูคจิ ะได้เปน็ ผชู้ นะเลศิ
“นน่ั สนิ ะครบั เพราะงนั้ ผมเลยลา� บากใจนะ่ ครบั ถงึ ผมจะไมไ่ ด้
ท�าอะไร คนรอบข้างก็ดันเข้าใจผิดโดยปริยายไปซะอย่างน้ัน... แม้แต่ที่
อนิ กราเซยี ผมก็ดนั ชนะเลศิ ได้ด้วยเหตกุ ารณ์ประมาณนัน้ นะ่ ครบั ”
เพราะอย่างน้ันผมเลยเหลิงไปโดยไม่รู้ตัว------- มาซายูคิกล่าว
แมแ้ ตใ่ นตอนทบี่ ดขยอี้ งคก์ รอาชญากรรมทช่ี อ่ื วา่ “ออรท์ รอส” ตวั มาซายคู ิ
เองกไ็ มไ่ ดท้ า� อะไรทงั้ นน้ั เพยี งแคโ่ ดนยกยอปอปน้ั ในฐานะศาลเจา้ ขนาดเลก็
เขาเลา่ วา่ แมจ้ ะละทิ้งเจตนารมณ์ของตวั เองกต็ าม แต่กลับเกดิ
ผลลัพธ์ตามมา ดงั นน้ั จะว่างา่ ยกง็ ่ายอยู่ แตใ่ นครง้ั น้ีเขารสู้ ึกวา่ เพยี งแค่
พลาดครง้ั เดยี วกถ็ อื เปน็ การทา� ลายตวั เองแลว้ เพราะฉะนน้ั เขาจงึ ตดั สนิ ใจ
ปรบั เปล่ยี นแนวทางอย่างดึงดันกะทันหนั
ผมคิดว่าถูกต้องแลว้
อทิ ธิพลของ ‘ผู้ถูกเลอื ก’ ทมี่ ตี อ่ ผม-------
《คÓตอบ เมอื่ อยตู่ อ่ หนา้ อลั ตเิ มทสกลิ สกลิ ระดบั ตÓก› วา่ เกอื บ
ทัง้ หมดจะไมม่ ผี ล》
จึงใชไ้ ม่ไดด้ ว้ ยประการดงั กล่าว
บทที่ 4 รอบชิงชนะเลศิ และกำรเปิดเขำวงกต 365
ถึงผมจะต้ังใจออมมือให้ แต่ไม่นึกเลยว่าเขาจะเป็นเพียงมือ
สมัครเล่น ผมว่า บางทีมาซายคู ิอาจจะตกอยู่ในสภาพอันน่าเวทนาจาก
การทผี่ มปล่อยหมัดไป 1 ทเี บาๆ กไ็ ด้
“นายได้เลือกส่งิ ทีถ่ ูกตอ้ งในท้ายที่สุดแล้วนะ ฉันคดิ วา่ นายควร
จะภาคภมู ิใจในเร่อื งน้นั นะ่ ?”
“งั้นเหรอครับ? แตว่ า่ กอ็ บตะผนู้ นั้ น่ะ แม้จะรูปรา่ งเหมือนคน
แตด่ นั กลายรา่ งเปน็ รา่ งทเ่ี หย้ี มโหดแบบนนั้ ไปซะได้ ถา้ คดิ แบบทวั่ ไปแลว้
ผมกร็ สู้ ึกวา่ ไม่น่าจะเอาชนะไดน้ ่ะครับ”
ไม่ใช่อย่างนั้นหรอก ก็มันมีคู่ต่อสู้ที่หลากหลายพอสมควรเข้า
มาหาเรอ่ื งทะเลาะกบั พวกผมนะ่ นะ แตเ่ อาเถอะ การทม่ี าซายคู ไิ มไ่ ดต้ ดั สนิ
ใจผดิ พลาดกเ็ ป็นเรือ่ งที่ถกู แลว้
ผมกบั เขาพดู คยุ เรอ่ื งตา่ งๆ ทา� นองนนั้ และอธบิ ายเรอ่ื งราวของ
กันและกัน
ฝา่ ยผมแคพ่ ดู เรอื่ งสว่ นตวั ครา่ วๆ และกลายเปน็ ผเู้ ชย่ี วชาญดา้ น
การฟงั เร่ืองของมาซายูคิแลว้
เขาเล่าว่า เนื่องจากเหล่าพรรคพวกของมาซายูคิเทิดทูนมาซา
ยคู ปิ ระหนงึ่ พระเจา้ จงึ ไมส่ ามารถพดู คยุ กนั ดว้ ยใจจรงิ ได้ คสู่ นทนาทพ่ี รา�่
บน่ ดว้ ยไดก้ ม็ แี คย่ กู ซิ ง่ึ งานยงุ่ เลยยากทจ่ี ะหาเวลาทเ่ี ขาสะดวก ดเู หมอื นวา่
มาซายคู จิ ะมีความไมพ่ อใจและความเครยี ดสะสมอย่างหลกี เลีย่ งไม่ได้
แม้ผมจะไมไ่ ด้ถาม เขาก็ช่วยอธบิ ายความเปน็ มาจนถึงปจั จบุ ัน
อย่างละเอยี ด
“เอาละ ถงึ ฉนั จะอยากฟงั เรอ่ื งราวใหม้ ากกวา่ น้ี แตก่ ใ็ กลจ้ ะหมด
เวลาชว่ งพักกลางวนั แล้ว เพราะงั้นฉันเลยจะถามว่า จากน้ีไปนายตัง้ ใจ
ทจี่ ะท�ายงั ไงเหรอ?”
“ยังไงน่คี อื ?”
“อา้ ว นายสญั ญากบั โกซรู วุ า่ จะสกู้ นั อกี ครงั้ ไมใ่ ชห่ รอื ไง? จะเขา้ ไป
366
ตะลยุ ดันเจ้ียนใชไ่ หมล่ะ?”
“อ๊ะ!”
ดเู หมอื นวา่ มาซายคู จิ ะลมื สญั ญานนั่ ไปเสยี สนทิ แมว้ า่ เขาคดิ ทจี่ ะ
หนีไปให้พ้นท้งั อยา่ งนก้ี ็ตาม...
“ทะ ท�ายังไงดเี หรอครบั ?”
“สบายใจซะเถอะนา่ ชนั้ ทโ่ี กซรู ปุ กปอ้ งคอื ใตด้ นิ ชน้ั ที่ 50 เพราะ
ดนั เจ้ยี นกวา้ งมากๆ แคจ่ ะไปให้ถึงที่นน่ั ก็ใช้เวลาหลายวนั แล้ว”
“ถะ ถ้าอย่างนั้นก็หมายความว่า อันดับแรกแกล้งท�าเป็นว่า
เดนิ หน้าตะลุยไว้กอ่ น จะฝ่าฟันวนั นไี้ ปได้สนิ ะครบั ?”
“ตามนนั้ เพราะแขกผมู้ เี กียรตทิ ี่ฉนั เชิญมากม็ กี �าหนดการวา่ จะ
เร่ิมเดนิ ทางกลับประเทศในวันพร่งุ นี้น่ะนะ”
งานเทศกาลมีกา� หนดการ 3 วัน
เนอื่ งจากมกี ารคาดการณว์ า่ พรงุ่ นที้ างหลวงจะเนอื งแนน่ ไปดว้ ย
ผคู้ น การจัดระเบยี บจราจรจึงเป็นงานหลัก
ตั้งแต่วันมะรืนเป็นต้นไปจะเร่ิมมีการเก็บกวาดให้เป็นระเบียบ
เป็นก�าหนดการทจี่ ะทา� หลังจากแขกผูม้ าเยอื นกลบั ไปแลว้
การเปดิ ตวั ดนั เจีย้ นมแี ค่การสาธติ ตอ่ หนา้ แขกผมู้ เี กยี รตเิ ทา่ นน้ั
จึงเป็นเหตุผลในการเปิดดันเจ้ียน 1 ช่ัวโมงก่อนจะให้มีการด�าเนินการ
อยา่ งเต็มตวั หรือท่ีเรียกว่าพรโี อเพ่น
ดงั นน้ั ผมจงึ คดิ วา่ เวลาเพยี งไมก่ ชี่ ว่ั โมงในชว่ งกลางวนั ของวนั นี้
จะสามารถตะลยุ ได้แค่ชน้ั ตน้ ๆ เท่านนั้
นอกจากน้ี ผมยังคดิ เก่ียวกบั การตอ่ สูร้ ะหว่างโกซูรกุ บั มาซายคู ิ
อยู่นดิ หนอ่ ย
แมจ้ ะรสู้ กึ ผดิ ตอ่ โกซรู ุ แต่ถ้ามาซายูคิถูกโค่น ผมจะพลอยเดือด
รอ้ นไปดว้ ย จะว่าไป ไหนๆ กไ็ หนๆ แล้ว ผมคดิ จะให้มาซายคู ชิ ว่ ยเหลอื
ในฐานะป้ายโฆษณา
บทที่ 4 รอบชงิ ชนะเลิศและกำรเปดิ เขำวงกต 367
ใหเ้ ขารบั หนา้ ทยี่ นื อยหู่ วั แถวของกลมุ่ นกั ตะลยุ ดนั เจย้ี น กระตนุ้
ขวญั กา� ลงั ใจให้แก่เหล่าผูท้ ้าชงิ
“ฉันอยากให้นายชว่ ยเหลอื ทา� นองนัน้ นะ่ คดิ วา่ ไง?”
“อยา่ งนนี้ เ่ี อง พง่ึ พาไดม้ ากๆ เลยครบั เพราะอยา่ งนน้ั กเ็ ลยมอบ
ยทุ ธภัณฑท์ ่สี ุดยอดขนาดนั้นเปน็ ของขวัญให้จินไรสินะครบั ? ส�าหรับผม
ถา้ ลม้ เหลวแลว้ ไมต่ าย กจ็ ะทา้ ทายไดอ้ ยา่ งสบายใจครบั นบั เปน็ เรอื่ งทนี่ า่
ยนิ ดยี ิง่ ครบั !”
มาซายคู สิ ญั ญาวา่ จะร่วมมือกบั ผมอย่างพึงพอใจ
แมข้ องขวญั ทใี่ หจ้ นิ ไรไปจะไมไ่ ดม้ คี วามหมายแบบนน้ั แตต่ อนน้ี
ก็นับว่าประจวบเหมาะจรงิ ๆ เพราะการดา� ดงิ่ สูด่ นั เจ้ียนดว้ ยสารรปู ทแ่ี ทบ
จะเปลือยทอ่ นบนน้ัน ถอื เป็นการฆ่าตัวตายอย่างไม่ตอ้ งสงสยั เลย
“ฉนั จะกระจายขอ้ มลู การตะลยุ ดนั เจย้ี นใหน้ ายแบบออ้ มๆ หาก
ใชส้ งิ่ นน้ั เดนิ หนา้ ตะลยุ กน็ บั วา่ ดี แลว้ ก็ ถา้ มจี ดุ ทรี่ สู้ กึ วา่ ตอ้ งปรบั ปรงุ ละก็
ช่วยบอกฉันโดยไมต่ ้องเกรงใจที”
สว่ นชั้นทีต่ �า่ กวา่ ชนั้ 50 ลงไปทางน้กี จ็ รงิ จรงั เหมอื นกัน เพราะ
ฉะนนั้ ผมจึงไมม่ ีเจตนาทีจ่ ะกระจายข้อมลู เก่ียวกบั การบกุ ตะลยุ เฉพาะ
จุดน้ันผมจะเตอื นมาซายคู ใิ ห้ระวังไว้
แตก่ ระนั้น ถา้ มไี อเทมกจ็ ะไมต่ าย ฉะน้นั คงไม่มีปญั หา
“เขา้ ใจแลว้ ครบั ! ใหค้ วามรสู้ กึ เหมอื นกบั วา่ ผมเปน็ ผเู้ ลน่ ทดสอบ
ในเกมยังไงไมร่ ู้นะครับ”
“โอ.้ .. พอพดู มาแบบนนั้ แลว้ กอ็ ารมณป์ ระมาณนน้ั เลยแฮะ เอา
เถอะ ในสว่ นของวันนไ้ี มต่ ้องฝืนก็ได้ เพราะง้นั กช็ ่วยมงุ่ สู่ช้นั 5 ที”
เกม งน้ั เหรอ
ช่างเปน็ มุมมองท่ีนา่ สนใจ
“ครับ ค่อยยังชั่วที่ได้คุยกับคุณริมุรุครับ ความกังวลก็หายไป
แลว้ ดว้ ย ผมเลยคดิ ขน้ึ มาไดว้ า่ โลกนกี้ ไ็ มไ่ ดแ้ ยอ่ ะไรอยา่ งบอกไมถ่ กู ครบั ”
368
มาซายคู เิ ผยรอยยม้ิ เบกิ บาน แลว้ กล่าวเช่นนน้ั
ดเู หมอื นวา่ ผลของสกลิ จะทา� ใหอ้ ะไรๆ กง็ า่ ยดายมาจนถงึ ตอนนี้
แตเ่ พราะแบบนน้ั เขาจงึ มคี วามกงั วลใจมากมาย การทผี่ มสญั ญากบั เขาวา่
จะสนับสนุนจากเบอ้ื งหลงั คงจะท�าให้เร่ืองกังวลใจดงั กลา่ วหายไป
ทั้งน้ี ประเทศน้ีกม็ วี ฒั นธรรมที่พัฒนาไปถึงระดับแนวหนา้ สุด
เนอ่ื งจากมกี ระทงั่ อา่ งอาบนา้� และหอ้ งนา�้ อยคู่ รบครนั ความสะดวก
สบายของทพ่ี กั แรมจงึ หา่ งชน้ั กบั ประเทศอนื่ นอกจากน้ี มาซายคู ยิ งั ตกตะลงึ
ในความหลากหลายและความอร่อยของอาหาร
“วงดนตรีก็มี และฉันก็ก�าลังจัดให้มีการเรียนวาดภาพด้วย
อกี ไมน่ าน ฉันต้งั ใจจะทา� ให้การแสดงละครอะไรพวกนี้เป็นที่นยิ มเช่นกัน
เพราะฉันก็อยากจะสนุกด้วย เลยไม่เสียดายที่จะลงทุนในด้านนั้นเลย
ยงั ไงละ่ ”
“คุณริมุรุ ผมนับถือคุณจริงๆ นะครับ! หรือว่าพวกมังงะก็
ด้วย-------”
“ฮุฮฮุ ุ ตอ้ งแน่อยแู่ ล้วสิมาซายคู ิคุง? กว่าจะถงึ จุดนน้ั หนทางก็
ยาวไกล แตถ่ า้ ยอมแพ้กจ็ บเกมกนั ตรงนน้ั เลยนะ่ นะ!”
“โอ้วววว! ผมจะติดตามคณุ รมิ รุ ุตลอดไปเลยครับ!!”
กลายเปน็ วา่ มาซายคู จิ ะพา� นกั อยทู่ เ่ี มอื งนี้ เขาตง้ั ใจทจี่ ะแบง่ ปนั
ข้อมลู กับผม โดยการติดตอ่ ส่อื สารกนั เปน็ ประจ�า
หลังจากน้ี ผมจะให้เขาเปน็ เพ่ือนคยุ แล้วกนั และผมก็อยากฟงั
เร่อื งเกย่ี วกบั โลกฝ่งั โนน้ ที่น่าถวลิ หาดว้ ยเหลอื เกิน
เหนือส่ิงอนื่ ใด ผมก็มธี ุระกับความทรงจ�า (มงั งะ) ของเขาดว้ ย
เนอ่ื งจากมาซายคู ิก็สนอกสนใจคอลเลกชน่ั ของผมเชน่ กัน หลัง
จากนผี้ มเลยอยากจะสนิทสนมกบั เขาในฐานะเพือ่ นที่ดี
ด้วยเหตุน้ี ผมจงึ ไดเ้ พอ่ื นใหมแ่ ล้วน่ันเอง
บทท่ี 4 รอบชงิ ชนะเลิศและกำรเปดิ เขำวงกต 369
*
หลังเทยี่ งวนั เปน็ ต้นไป ในที่สดุ กไ็ ดเ้ วลาเปิดตวั ดนั เจ้ียน
เพอื่ ความแนใ่ จ ผมจงึ ตดั สนิ ใจตรวจสอบครงั้ สดุ ทา้ ยกอ่ นการเปดิ
พอผมลงมายนื บรเิ วณโถงใหญข่ องเขาวงกตชนั้ ลา่ งสดุ แลว้ รามริ สิ
ซ่ึงวันนกี้ ร็ า่ เรงิ เหมือนเดมิ กบ็ ินมานั่งท่ไี หลข่ องผม
“อกี ไมน่ านจะถงึ เวลาเปดิ ตวั แลว้ นะ สถานการณเ์ ปน็ อยา่ งไรบา้ ง?”
“หืม! เจา้ คิดวา่ ข้าเปน็ ใครกัน?”
รามริ ิสตอบด้วยความมัน่ ใจเตม็ เปีย่ ม
เวลโดรา่ ผอู้ อกมาจากหอ้ งเองกม็ สี หี นา้ ทด่ี ทู า่ ทางภาคภมู ใิ จเชน่ กนั
“กา๊ กกกฮา่ ฮา่ ฮา่ ! อยา่ กงั วลไปเลย รมิ รุ เุ อย๋ ตวั ขา้ นะ่ ไรซ้ ง่ึ ความ
ผิดพลาด!!”
แยล่ ะ ผมไมส่ บายใจขนึ้ มากะทนั หันเลยเน่ีย
“เฮย้ ๆ จะไมเ่ ป็นไรใชไ่ หม? ในงานทศั นาจรวันนี้ ถ้าทา� อะไร
เกนิ ควรละก็จะแย่เอานะ?”
“ฮหึ หึ ึ มา่ ยเปงราย! วางใจไดเ้ ลย! วนั นม้ี กี ารเปดิ ใชง้ านอปุ กรณ์
รกั ษาความปลอดภยั ชนดิ ตา่ งๆ ไวอ้ ยู่นะ่ ”
“คคึ คึ ึ แตว่ า่ พรงุ่ นจี้ ะตอ้ งเปน็ วนั ทต่ี อ้ งเตรยี มใจสา� หรบั เขาวงกต
ท่เี ห้ียมโหดสนิ ะ!!”
รามริ สิ และเวลโดรา่ มองหน้ากัน แล้วหวั เราะอย่างชั่วรา้ ย
จะไมเ่ ปน็ ไรใชไ่ หม? ความกงั วลของผมยงั ไมค่ ลายลงอยา่ งสน้ิ เชงิ ...
“เพอื่ ความแน่ใจ ฉนั จะพดู ยา้� ไว้อีกครั้งวา่ เขาวงกตจะปดิ ทันที
นะ?”
“อะ อาราย!?”
อ้าว มาพูดวา่ “อะ อาราย!?” ไดท้ ไ่ี หนเลา่ ?
370
แม้จะอธิบายไปแลว้ หลายครั้ง แต่ดูเหมือนวา่ เวลโดร่าจะไม่ได้
ฟงั เลย
หลังจากที่ดูสภาพการณ์ของวันนี้แล้ว ผมก็คิดจะปรับระดับ
ความยากงา่ ย ดังนัน้ เขาวงกตจึงมีกา� หนดการปิดสกั 2-3 วนั แล้วค่อย
เปิดอีกครัง้ นน่ั เอง
นอกจากน้ี พวกค่าเขา้ ชมเขาวงกตกย็ ังไม่ไดก้ �าหนดเลย
ผมจา� เปน็ ตอ้ งจดั วางพนกั งานทไ่ี ดร้ บั การศกึ ษาจนแตกฉานไวท้ ่ี
จดุ ประชาสมั พนั ธ์ ซงึ่ จะขายพวก “บตั รเขาวงกต” ทเี่ ปน็ ใบอนญุ าตเขา้ ชม
และไอเทมชนดิ ตา่ งๆ
ทา่ มกลางความยงุ่ เหยงิ เชน่ นี้ บคุ ลากรเหลา่ นนั้ กไ็ มไ่ ดม้ เี วลาวา่ ง
ผมจงึ ตงั้ ใจวา่ จะปรกึ ษาปญั หาดงั กลา่ วกบั โยลไมล์ หลงั จากทท่ี า� การเกบ็
กวาดหลังงานเทศกาลเสร็จแล้ว
การที่ผมพ่ึงพาสองคนนี้ให้ช่วยในตอนสุดท้าย พอมาคิดดู
ตอนนแ้ี ลว้ มนั อาจจะไม่ได้เรือ่ งเลยก็ได้ เพราะรามริ สิ และเวลโดร่าก็ท�า
อย่างสนกุ สนาน ผมก็ย่งุ ๆ เชน่ กัน เลยคิดวา่ ชว่ ยไม่ได้
ตอนประชมุ พวกเขากใ็ จลอยซะด้วย
เนอ่ื งจากผมเขา้ ใจความรสู้ กึ ลนลานเปน็ อยา่ งดี จงึ ไมค่ ดิ จะโกรธ
พวกเขาหรอกนะ
“เอาน่า ใจเย็นกอ่ น ฉนั จะพยายามเปิดตวั อย่างเป็นทางการให้
เรว็ ทส่ี ดุ เทา่ ที่จะท�าได้ จงเก็บความสนุกไว้จนกว่าจะถึงตอนนนั้ ซะ”
“เขา้ ใจแลว้ !”
“ขา้ จะเช่อื ม่นั ในตวั เจา้ นะ ริมรุ ุเอ๋ย!”
แค่นก้ี ็เรยี บรอ้ ย
เพียงเท่านี้ก็นา่ จะฝา่ ฟนั วนั นที้ ง้ั วนั ไปได้แล้ว
โอ๊ะ ลืมไปเลย
ผมต้องถามเร่ืองส�าคญั อีกเร่อื งหน่งึ
372
“จะว่าไปแลว้ มิลิมไม่มาเหรอ?”
“มาแลว้ น”ี่
“อมื เธอแยง่ “ก�าไลคนื ชพี ” วงท่ีทา� ให้ใช้ไดไ้ มจ่ �ากัดจ�านวน
ครง้ั 2 วงไปจากขา้ นะ่ ?”
“งนั้ เหรอ วา่ แตว่ า่ ชนั้ ทยี่ ยั นน่ั เตรยี มไวม้ แี คห่ อ้ งมงั กรทไ่ี ดร้ บั ผล
เอฟเฟกต์จากภูมิประเทศ ตั้งแต่ชน้ั 96 ถึง 99 สินะ?”
“ตามน้นั เธอต้งั ใจสร้างเต็มทเี่ ลยละ”
“อมื ๆ อยา่ งไรกด็ ี สทิ ธค์ิ วบคมุ พวกมงั กรทมี่ ลิ มิ จบั มานะ่ เธอยก
ใหข้ า้ ทง้ั หมดแลว้ ไดย้ นิ มาวา่ ถา้ เลยี้ งดใู หด้ จี นพฒั นาไปเปน็ ดรากอนลอรด์
(ราชามังกร) ก็จะได้รับภูมิปัญญาที่ท�าให้เข้าใจค�าสั่งของข้าได้เป็นอย่าง
ดีน่ะ!!”
มิลมิ ก็มีขอ้ ดีด้วยสนิ า้ รามริ ิสพดู ดว้ ยทา่ ทางดีใจ
ภาพทม่ี ิลิมน�ามงั กรท่ีจบั ไดบ้ นิ ผ่านทอ้ งฟ้ามานั้น ดูท่าจะสร้าง
ความตกใจแกก่ ลมุ่ คนผพู้ บเหน็ อยา่ งมาก ไดย้ นิ มาวา่ มกี ารรอ้ งเรยี นเกดิ ขนึ้
ใน 2 ครง้ั แรก แตต่ ง้ั แตค่ รง้ั ท่ี 3 เปน็ ตน้ ไปกเ็ คยชนิ กนั ไปเสยี แลว้ เหมอื น
วา่ เหลา่ พลเมอื งจะไมต่ กใจ และตัดสินไปแล้ววา่ มันเปน็ เร่ืองท่ัวๆ ไป
มังกรทีม่ ลิ มิ จับมามี 4 ตวั ได้แก่ ไฟเยอร์ดรากอน (มังกรเปลว
เพลิง) ไอซด์ รากอน (มังกรห่าน้า� แข็ง) วนิ ดด์ รากอน (มงั กรวายุสลาตนั )
และเอริ ธ์ ดรากอน (มงั กรแยกพสุธา)
พวกมนั คอื อารค์ ดรากอน (มงั กรชน้ั สงู ) ทม่ี คี ณุ สมบตั ติ ามทต่ี กลง
กนั ไว้ ในตอนน้ีมีภมู ปิ ัญญาเทา่ กบั พวกปศสุ ตั ว์
ไดย้ นิ มาวา่ หากเลย้ี งดแู บบสตั วเ์ ลย้ี งอยา่ งเอาใจใสล่ ะก็ จะสามารถ
สอ่ื สารความคดิ ไดเ้ ช่นกัน
“หมื ถ้าอย่างนั้น เธอกใ็ สป่ ลอกคอให้ 4 ตัวน้ันดว้ ยใชไ่ หม?”
“ใสจ่ นถงึ ตอนนเ้ี ลยนะ แตว่ า่ พวกมนั เปน็ ผรู้ บั ใชท้ น่ี า่ รกั ของขา้
เพราะงนั้ ขา้ เลยมแี ผนการทจ่ี ะสรา้ งความสมั พนั ธแ์ บบนายกบั บา่ วใหเ้ รยี บ
บทท่ี 4 รอบชิงชนะเลิศและกำรเปดิ เขำวงกต 373
รอ้ ยน่ะ!”
อยา่ งนีน้ ีเ่ อง รามิรสิ กค็ ดิ มาเรยี บร้อยแลว้ แฮะ
ถา้ เช่นนั้น จะเอาแบบน้ันเลยกไ็ ด้ ผมกลบั มาเขา้ เร่ือง
“แล้วตอนนี้ มิลิมอยใู่ นห้องมังกรหอ้ งนน้ั เหรอ?”
“อมื เธอบอกวา่ เธอเตรยี มเพอ่ื นเลน่ ไว้ส�าหรับแกป้ ัญหาออก
ก�าลงั กายไมเ่ พยี งพอของผ้รู บั ใช้ขา้ แลว้ !”
“ถ้าจ�าไมผ่ ดิ ขา้ คิดวา่ นั่นคือไอ้เปี๊ยกทีต่ กปลาดว้ ยกนั เม่ือก่อน
หนา้ น้ี แตว่ า่ เขาเล่นอะไรกับมงั กรกนั แนน่ ะ?”
ผมคิดว่า เร่อื งนนั้ ไมร่ ูจ้ ะดกี วา่
ผมเองกอ็ ยากรแู้ คเ่ รอื่ งทอ่ี ยขู่ องมลิ มิ เทา่ นนั้ ถา้ เปน็ บรเิ วณชนั้ ลกึ ๆ
ละก็ แมจ้ ะผิดพลาดแต่คงไมส่ ง่ ผลกระทบตอ่ งานทัศนาจรหรอก
“เขา้ ใจแลว้ งนั้ นา่ จะไมร่ บกวนมาก ไมม่ ปี ญั หาหรอก หลงั จาก
นี้ฉันจะเปิดเขาวงกตทันที เพราะง้ันพวกนายเองก็จะมาท่ีห้องรับแขก
กติ ติมศักดด์ิ ้วยใชไ่ หม?”
“อืม! ขา้ จะไปนะ”
“ข้าขอปฏิเสธ เน่ืองจากการรอผู้ท้าชิงอยู่ที่นี่ก็เป็นหน้าท่ีของ
ราชนั แห่งเขาวงกต!”
...คอื วา่ นะนาย มนั ไมม่ ที างทจี่ ะมใี ครมายงั ทแี่ บบนไ้ี ดใ้ นวนั เดยี ว
ไมใ่ ชห่ รือไง!?
อกี อยา่ ง ผมคิดวา่ ไม่วา่ จะรอสกั กีว่ ัน กไ็ ม่มผี มู้ าเยือนหรอกนะ
-------ผมคิดแบบนัน้ ก็จรงิ แต่การไมพ่ ดู ออกมากถ็ อื เปน็ ความ
ใจดเี ช่นกัน
“งนั้ เหรอ เขา้ ใจแลว้ ถา้ อยา่ งนัน้ กพ็ ยายามเข้านะ!”
ผมกล่าวเช่นนั้นเพื่อให้ก�าลังใจเวลโดร่า แล้วจึงพารามิริส
‘เคลอื่ นยา้ ย’ ไปยังหอ้ งรับแขกกิตตมิ ศักดิ์
374
*
ช่วงพักกลางวนั ส้นิ สุดลง ผ้คู นจ�านวนมากกลบั มายงั ที่นง่ั ผชู้ ม
กอ่ นหนา้ นนั้ ผมกบั รามริ สิ กแ็ อบเขา้ มาในหอ้ งรบั แขกกติ ตมิ ศกั ด์ิ
ด้วย
“ยินดีต้อนรบั กลบั ขอรับ ท่านริมรุ ุ”
ดอิ าโบลมาต้อนรบั ดว้ ยใบหนา้ ยม้ิ แย้ม
ดเู หมอื นวา่ เขาจะตามหาผม เนอ่ื งจากทา� หนา้ ทผี่ ตู้ ดั สนิ เสรจ็ แลว้
ผมพยักหนา้ เบาๆ แล้วทักทายกลับ จากน้นั ผมก็ปรบั ความ
ร้สู กึ ใหม่ แลว้ ยืนยนั แผนการดา� เนินงาน
การเปดิ ตวั ดนั เจยี้ นทจี่ ะเรมิ่ ขนึ้ ตงั้ แตต่ อนนแี้ ฝงไปดว้ ยเจตจา� นง
หลายๆ อยา่ ง เนอื่ งจากเปน็ โครงการชโู รงทสี่ า� คญั ตอ่ กจิ การภายในประเทศ
หลงั จากนี้ ผมจงึ ต้องการให้แขกผู้มีเกยี รติจากทกุ หนทกุ แห่งมาทัศนาจร
ใหม้ ากทีส่ ุดเท่าทีจ่ ะท�าได้
โชคดที ด่ี ทู า่ วา่ จะไมม่ ใี ครทรี่ บั ประทานอาหารเสรจ็ แลว้ กก็ ลบั ไป
เลย จงึ เปน็ ธรรมดาทหี่ อ้ งรบั แขกกติ ตมิ ศกั ดเ์ิ กอื บจะเตม็ เทา่ นก้ี ส็ ามารถ
โฆษณาได้อยา่ งเหลอื เฟือแล้ว
พอผมเบนสายตาไปทางทจ่ี ดั งาน กเ็ หน็ โซกะและโยลไมลย์ นื อยู่
ตรงนั้น
โยลไมล์สับเปล่ียนกับดิอาโบล เพราะมีก�าหนดการที่เขาจะท�า
หนา้ ที่ประกาศในฐานะผู้แนะน�า
ไดเ้ วลาแล้วผมสง่ สญั ญาณให้ทงั้ สองคน
‘เอาละ ไดเ้ วลาแลว้ คะ่ ! ถา้ เชน่ นนั้ ทางเรากจ็ ะแนะนÓนทิ รรศการ
สดุ ท้ายของงานเทศกาลเปิดประเทศวนั ที่ 3 ค่ะ’
‘แขกผมู้ เี กยี รตทิ กุ ทา่ น ขออภยั อยา่ งยง่ิ ทที่ Óใหร้ อครบั ตง้ั แต่
บัดนี้เป็นต้นไป ส่ิงที่ทางเราจะแสดงให้ดูส่วนหนึ่งก็คือ ดันเจี้ยนอัน
บทที่ 4 รอบชงิ ชนะเลิศและกำรเปิดเขำวงกต 375
แขง็ แกรง่ จนยากทจี่ ะโจมตอี นั เปน็ ทภี่ าคภมู ใิ จของเทมเพสตแ์ หง่ นค้ี รบั
นเี่ ปน็ โจทยย์ ากสดุ ทที่ ่านจอมมารรมิ ุรจุ ะเปดิ ใหเ้ หลา่ นักผจญภัย ท้าย
ทสี่ ดุ แลว้ จะมคี นทส่ี ามารถเคลยี รส์ ง่ิ นไี้ ดป้ รากฏตวั ขน้ึ หรอื ไม-่ ------!?’
โยลไมล์เร่มิ อธิบายโดยถือไมค์มือเดยี วอยู่ตรงกลางเวที แมเ้ ขา
จะเก้งก้างเล็กนอ้ ยตา่ งกับโซกะ แต่กระน้นั กไ็ ปไดส้ วย
และหากพดู ถงึ เนื้อหาดงั กล่าวละก็-------
การจดั งานทศั นาจรกด็ อี ยหู่ รอก แตว่ า่ ในการแนะนา� ใหแ้ กม่ นษุ ย์
จา� นวนมากนัน้ ดนั เจยี้ นถือเปน็ สถานทท่ี ่ีอนั ตรายเกินไป
แคข่ นุ นางเชอื้ พระวงศก์ ม็ หี ลายรอ้ ยคนแลว้ หากรวมพลเมอื งใน
บริเวณขา้ งเคยี งก็คิดเป็นจ�านวนกว่าหลายพนั คน
ถ้าคนจ�านวนมากขนาดน้ันกรูกันเข้ามา ก็จะแออัดจนเกินไป
ท�าให้ไม่สามารถแนะน�าไดด้ เี ท่าท่ีควร
ดงั นัน้ ผมจงึ คดิ แผนข้นึ มาว่า จะเปิดเผยสถานการณ์การตะลยุ
จากหลายๆ ปารต์ ีด้ ้วยจอภาพขนาดมหมึ าต่อหน้าสาธารณชน
ปัญหาคือดา้ นเทคนคิ ---------
แตก่ ารตอ่ สใู้ นศกึ ประลองยทุ ธจ์ ะสามารถชมการแขง่ ดว้ ยจอภาพ
ขนาดมหมึ าไดอ้ ยา่ งชดั เจน ผมจะใชก้ ลไกแบบเดยี วกนั กบั เรอ่ื งนน้ั ในงาน
ทศั นาจรครงั้ น้ีดว้ ย
เครอ่ื งโปรเจกเตอรฉ์ ายภาพบนจอภาพ สง่ิ นเ้ี ปน็ อปุ กรณท์ กี่ าบลิ
และเบสเตอร์สร้างขนึ้ สามารถประยกุ ตใ์ ช้กบั สถานการณ์ตา่ งๆ ได้
การฉายฉากตอ่ สเู้ มอื่ ครนู่ บี้ นจอภาพกเ็ กดิ จากอปุ กรณน์ เี้ ชน่ กนั
เพราะมลี กู แกว้ ทม่ี ฟี งั กช์ นั่ การถา่ ยทา� เปน็ สว่ นประกอบของเครอ่ื งโปรเจก
เตอร์
ยง่ิ ไปกวา่ นน้ั ลกู แกว้ นย้ี งั สลกั ตราสอ่ื เวทมนตรไ์ วอ้ กี ดว้ ย เพราะ
เหตนุ จี้ งึ สามารถรบั สญั ญาณไดแ้ มก้ ระทง่ั ภาพเคลอ่ื นไหวทถี่ า่ ยทา� ในระยะ
ไกล แล้วนา� มาฉายในทีแ่ ห่งน้ีได้
376
พอทา� แบบนไี้ ดแ้ ลว้ จงึ เกดิ ความคดิ พลกิ แพลงวา่ จะใหเ้ หลา่ ผชู้ ม
ได้ดูสภาพของผู้ท้าชงิ ในฐานะสิง่ บันเทงิ ในสถานที่ท่ีปลอดภยั
ถ้าเกิดว่าท�าให้คนใหญ่คนโตได้รับบาดเจ็บไปด้วยจะกลายเป็น
ปัญหาใหญ่ ดังนน้ั ผมจงึ มีแผนการว่า จะให้เฉพาะคนทเ่ี ปน็ ตัวแทนไป
สมั ผสั ประสบการณ์จรงิ ในเขาวงกตแหง่ นีน้ นั่ เอง
‘งนั้ ทางเรากจ็ ะขอรับสมคั รผู้ทา้ ชงิ ทันทีเลยคะ่ มผี ู้กล้าหาญ
ทจ่ี ะลองตะลยุ ดนั เจ้ียนอนั นา่ ภาคภมู ใิ จของประเทศเราไหมคะ?’
โซกะส่งเสียงดงั ด้วยท่าทางสนุกสนาน เพื่อรับสมัครผทู้ า้ ชงิ
เสียงน้ันก็เป็นสญั ญาณใหพ้ วกผมเริม่ ดา� เนนิ การเชน่ กัน
รามริ สิ ผู้น่ังอยู่บนไหล่ของผมได้อัญเชญิ บานประตชู ว่ั คราวสู่เขา
วงกตใหเ้ หน็ ตรงใจกลางเวที แมเ้ รอื่ งจะมอี ยวู่ า่ ถา้ ลงไปทห่ี อ้ งใตด้ นิ กจ็ บแลว้
แต่ไม่ว่าอยา่ งไร ลูกเลน่ กถ็ ือเปน็ สง่ิ สา� คญั นั่นเอง
“““โอ้-------- !!”””
ดสู ิ เหลา่ ผูช้ มต่างกต็ กตะลงึ ตามท่ีพวกผมคาดหวงั ไว้
ในขณะเดยี วกนั ความตน่ื เตน้ อนั เงยี บสงดั กส็ ง่ ตอ่ กนั ไปในหมผู่ ชู้ ม
เพราะบรรดานักผจญภัยที่มาเยี่ยมชมก็ก�าลังส�ารวจท่าทีของกันและกัน
นั่นเอง
แมใ้ นครั้งน้ีจะมีเพียงอาสาสมัครกต็ าม แต่ถา้ ท�าได้ ในโอกาสนี้
ผมก็อยากจะใหม้ ีคนเขา้ ร่วมเป็นจ�านวนมากเหลอื เกิน
อยา่ งไรก็ตาม แม้ในกรณที ่ไี มม่ ผี ูส้ มคั ร กย็ งั มพี วกมาซายคู ิอยู่
เพราะการทผ่ี มเจรจากบั มาซายคู เิ มอ่ื กนี้ ี้ กเ็ พอื่ ใหพ้ วกเขามาเปน็ กลมุ่ หนงึ่
ของผู้ท้าชิงเหลา่ น้ีนั่นเอง
มาซายคู เิ กลย้ี กลอ่ มผองเพอ่ื นเปน็ ทเี่ รยี บรอ้ ย แลว้ ตอนน้ี พวกเขา
กก็ �าลังรอจังหวะจนกวา่ จะถงึ ตาออกโรง
ผมส่งมอบแผนท่ีจนถึงชัน้ 5 ใหเ้ ขาไว้เพ่ือไม่ให้ล้มเหลว ผมจะ
คาดหวงั ว่าเขาจะช่วยทา� หนา้ ท่ีโฆษณาได้เป็นอยา่ งดกี ็แล้วกัน
บทที่ 4 รอบชงิ ชนะเลิศและกำรเปดิ เขำวงกต 377
เอาละๆ ผ้ทู า้ ชิงจะปรากฏตวั แลว้ ใชไ่ หม?
ดเู หมือนวา่ เร่อื งนนั้ จะเป็นความกังวลไม่เขา้ เรอื่ ง
“เหอะๆ จะเปน็ เขาวงกตของจอมมารหรอื อะไร พวกฉนั ไมร่ หู้ รอก
แตพ่ วกฉนั จะเผยมารยานน่ั เองแหละ! อยา่ งศกึ ประลองยทุ ธก์ ด็ นั แสดงให้
เหน็ การลอ็ กผลทเ่ี กนิ จรงิ ไปซะได้ หลอกลวงขม่ ขพู่ วกเราไมไ่ ดห้ รอกนะ!”
“ใช่แลว้ แหละ! เปน็ ไปตามท่ีคณุ บาสซงพดู เลยนะ!”
“ถา้ ถนนไมแ่ นน่ ละก็ คณุ บาสซงตอ้ งชนะเลศิ ในงานประลองแนๆ่ !!”
“หึหึหึ ดนั ลมื ฉันคนนี้ไปดว้ ยซะได้ ล�าบากใจเลยเนี่ย?”
“อย่าพดู แบบนัน้ สิ โกเมซ เจ้าพวกนีก้ ย็ อมรับความแขง็ แกรง่
ของนายเหมอื นกนั นะ เพราะตราบใดทฉ่ี นั กบั นายรว่ มมอื กนั ปารต์ ี้ “อสั นี
เกรยี งไกร” ของพวกเรากไ็ ร้เทยี มทานยงั ไงละ่ !”
หมื ?
พอคิดว่าจะมีอะไรออกมา ก็เหมือนจะมีผู้ท้าชิงปรากฏตัวขึ้น
แล้วแหละ?
ดทู า่ วา่ ชายท่ีชอ่ื บาสซงคนนจี้ ะมาสายจนไมส่ ามารถเขา้ รว่ มงาน
ประลองไดส้ นิ ะ
แตก่ ระนนั้ ถา้ ดกู ารต่อสจู้ ริงๆ กค็ งจะเข้าใจความสามารถของ
ผเู้ ข้าแข่งขนั ได.้ .. แต่วา่ เพราะมีกรณีทีค่ ู่ต่อสู้สละสิทธิ์ด้วย คุณภาพการ
แขง่ ขนั จงึ แตกต่างกันไป
คนท่ีม่ันใจว่าตัวเองแข็งแกร่งท่ีสุดอย่างเช่นบาสซงผู้นี้ คงจะมี
มาเร่ือยๆ ไมข่ าดสาย
แต่วา่ แบบนนั้ ก็ดี
เรอ่ื งทจ่ี ะมคี นไมเ่ ชอื่ โผลม่ ากอ็ ยใู่ นความคาดหมาย กลมุ่ คนเหลา่
น้นั จะชว่ ยเป็นเป้านงิ่ ใหห้ ลังจากน้นี นั่ เอง
“ผกู้ ลา้ มาซายคู ทิ วี่ า่ นน่ั กก็ ระจอกผดิ คาดเลยนะ? แมฉ้ นั จะยอมรบั
ในความสามารถ แตก่ ต็ อ้ งตอกฝาโลงใหแ้ นน่ สนทิ เซ่ การเลอ่ื นเวลาปราบ
378
จอมมารของประเทศนีเ้ นี่ย ตนื้ เขินเกนิ ไปจนฟงั แล้วจะอ้วกเลยว่ะ!”
อะ๊ อมื เขายอมรับความสามารถของมาซายูคิไปซะแลว้ นี.่ ..
“การเขยี นเสอื ใหว้ วั กลวั อยา่ งเขาวงกตแหง่ นี้ บาสซงและฉนั คนน้ี
จะมองจนเห็นรูปลักษณ์ท่ีแทจ้ ริงของมันเอง!”
คณะของบาสซงคุยโวท�านองน้ัน
“เจ้าพวกท่เี สียมารยาทต่อทา่ นริมรุ ุ ยกโทษใหไ้ มไ่ ด้คะ่ ”
“ขา้ จะไปทา� ใหพ้ วกมันเงยี บแบบเบาๆ--------”
“หยดุ เลย!”
ไมป่ ระมาทและไร้ชอ่ งวา่ ง
ชิออนอารมณเ์ สีย และดิอาโบลกต็ ้ังทา่ จะอาละวาด
ผมรีบหยุดเร่ืองน้ัน ถึงจะเป็นแบบน้ี แต่ก็ยังดีท่ีพวกเขาไม่ได้
พูดท�านองวา่ จะฆา่
“กแ็ คม่ นั่ ใจในตวั เองเกนิ ไปเทา่ นน้ั น?่ี จะวา่ ไป ฉนั กค็ ดิ วา่ เจา้ พวก
นนั้ น่าสนใจอยูน่ ะ”
ถึงแม้บางอย่างจะดูบ้าบอ แต่ผมก็จะใช้งานพวกเขาเพราะมัน
สะดวก-------เมอื่ ผมกลา่ วเชน่ นน้ั ทงั้ ดอิ าโบลและชอิ อนกย็ อมรบั ผมเรมิ่
จะชนิ กบั การรบั มอื เจ้าพวกนขี้ น้ึ มาแลว้
นกั รบสกนิ เฮด บาสซง
ผูใ้ ช้เวทในชดุ คลุมสดี า� โกเมซ
ท่ีเหลอื ก็ลกู กระจอ๊ ก 4 คน
ทง้ั หกคนนี้ถูกกา� หนดให้เป็นผทู้ า้ ชงิ กลุ่มแรกแลว้
ตามมาด้วยกลุ่มคนทอี่ ย่เู หนือความคาดหมาย
“พวกฉันก็จะทา้ ทายด้วยค่า!!”
กลุ่มคน 3 คนกระโจนออกมาพร้อมเสยี งตะโกน
เหมือนเคยเหน็ ทไี่ หน--------เอย้ พวกเอลเลนสนิ ะ!?
บทท่ี 4 รอบชิงชนะเลิศและกำรเปดิ เขำวงกต 379
ผมให้กลุ่มพวกเอลเลนสามคนช่วยเหลือในเรื่องการสถาปนา
ประเทศของยอหม์ พวกเธอแวะทสี่ มาคมอสิ ระของอดตี ฟาลมสุ แลว้ ขอรอ้ ง
ให้ทางสมาคมรว่ มมอื กับยอห์ม
แมจ้ ะเปน็ นกั ผจญภยั แรงก์ B แตก่ ม็ อี า� นาจมากเลยทเี ดยี ว ทวา่
พวกเอลเลนยกระดับเป็นแรงก์ B+ แล้ว พวกเธอสามารถเคล่ือนไหว
ในบรเิ วณชายแดนไดอ้ ย่างไร้กงั วล จงึ เหมาะสมกับหนา้ ท่ีนแี้ ลว้ นน่ั เอง
เนอ่ื งจากพวกเธอไมไ่ ดก้ ลบั มาดว้ ยกนั กบั ยอหม์ ผมจงึ นกึ วา่ กา� ลงั
กลับบา้ นเกิดอยูเ่ สียอกี ...
ไม่คาดคิดเลยว่าพวกเธอจะวางแผนแบบนี้ไว้ คงเก็บเร่ืองน้ีไว้
เป็นความลบั เพ่อื ยับยงั้ ไม่ให้ดยุกเอรลั โด้คดั คา้ นละมงั้
“จะไปจรงิ ๆ เหรอครบั ?”
“ต้องไปอยู่แลว้ ซี เพราะพักน้ีไม่ได้ผจญภยั เลยสักนิด ฉนั เลย
รอคอยเวลานี้อยู่ยังไงล่า!”
“ก่อนอ่ืนฉันก็อยากจะถามว่า ตัวฉันท่ีเป็นหัวหน้ามีอ�านาจใน
การตัดสนิ ใจหรือเปลา่ ? มสี ินะ?”
“ไม่มีหรอกของแบบนนั้ น่ะ เรือ่ งนี้มนั ถูกกา� หนดไว้แลว้ ไงลา่ !!”
ไม่สมเหตสุ มผล
คาบาลน่าสงสารขึ้นมาเลย
จากนนั้ ผมกไ็ ดย้ นิ เสยี งทเ่ี หมอื นจะกรดี รอ้ งของดยกุ เอรลั โดด้ งั
มาจากห้องขา้ งๆ ซึ่งหลงั จากที่เกดิ เสียงดงั ป้าบกเ็ งยี บลง
แมจ้ ะจนิ ตนาการไดว้ า่ เกดิ อะไรขนึ้ แตผ่ มกห็ ยดุ จนิ ตนาการไวก้ อ่ น
เพียงแค่วิงวอนว่า ถ้าคิวของพวกเอลเลนเสร็จก่อนที่เอรัลโด้ผู้น่าสงสาร
จะออกอาละวาดอกี ครง้ั ก็ดีสิ
ผทู้ ีป่ รากฏตวั เปน็ ล�าดบั ที่ 3 กค็ ือมาซายูคิคุงของพวกเรา
เขาเดนิ ไปทเ่ี วทอี ยา่ งใจเยน็ หนั หนา้ มาทางผชู้ มและโปรยรอยยมิ้
380
‘มา~ซายูคิ มา~~ซายคู ิ-------!!’
พอได้แล้ว เขา้ ใจแลว้ นา่
การส่งเสยี งเชยี รท์ ด่ี งั จนถึงขน้ั อยากจะพูดอยา่ งนั้นขึ้นมา
เปน็ ที่นยิ มจังเลยนะ มาซายูคิ
ปาร์ตี้ 4 คนที่มีมาซายคู ิรวมอยู่ด้วย
จนิ ไรทเ่ี ปน็ พวกชอบเปลอื ยกา� ลงั สวมชดุ เกราะทผี่ มมอบใหเ้ ปน็
ของขวญั
มิธริลอารเ์ มอร์ (ชดุ เกราะเวทโลหะเงนิ ) ผลติ โดยการ์ม เป็น
ผลติ ภณั ฑช์ ั้นหนึง่ ทเี่ ทยี บเท่าระดบั แรร์
มนี า�้ หนกั มากกวา่ เอก็ ซอรอ์ าเมอร์ (เกราะโครงกระดกู ) ของยอหม์
แมป้ ระสทิ ธภิ าพจะดอ้ ยกวา่ เลก็ นอ้ ย แตพ่ ลงั ความคงทนกลบั อยใู่ นระดบั
เดยี วกนั นอกจากนยี้ งั เปน็ ของชน้ั เลศิ ทไ่ี ดร้ บั ผลของแอนตพิ อยซน่ั (ชา� ระ
ล้างความเป็นพิษ) อกี ดว้ ย
ผมมอบเรเปียร์เป็นของขวญั แกม่ าซายคู ิเชน่ กนั
เพราะในตอนทผ่ี มถามวา่ ทา� ไมถงึ ไมด่ งึ ดาบออกมาละ่ มาซายคู กิ ็
เผลอพลงั้ ปากวา่ “กม็ นั หนกั น.่ี..” ผมจงึ กลวั วา่ เขาเปน็ ไอเ้ ปย๊ี กวางกา้ มจรงิ ๆ
ดทู า่ วา่ เขาจะเคยฝกึ เคนโดม้ าบา้ ง แตด่ าบจรงิ นน้ั หนกั โดยเฉพาะ
ทโี่ ลกน้ี การตดั สะบน้ั แบบดาบญปี่ นุ่ ไมใ่ ชก่ ระแสหลกั แตเ่ ปน็ ดาบทใี่ ชฟ้ าด
กระแทกตา่ งหาก ดังน้ัน การที่ดาบมนี ้า� หนกั ในระดบั หน่ึงจงึ ถอื เป็นเรื่อง
ทัว่ ๆ ไปน่ันเอง
ด้วยพลังของมาซายูคิ แค่จะรักษาท่าทางไว้เป็นเวลานานๆ ก็
หนกั หน่วงแล้ว
ผมจงึ พดู วา่ ไปฝกึ ฝนสกั หนอ่ ยสิ พรอ้ มกบั ใหเ้ รเปยี รท์ นี่ า้� หนกั เบา
แกเ่ ขา
เรเปียร์เล่มน้ีเป็นส่ิงท่ีท�าล้มเหลวในตอนที่สร้างดาบซ่ึงจะน�าไป
เป็นของขวัญให้ฮินาตะ แม้ความเบาและความแข็งแกร่งจะเหมือนกัน
บทที่ 4 รอบชงิ ชนะเลิศและกำรเปิดเขำวงกต 381
แตก่ ารจ�าลองความสามารถพิเศษทวี่ ่า “ทา� ให้คตู่ อ่ สู้ถึงตายในการโจมตี
คร้ังที่ 7 อยา่ งแนน่ อน” กลับล้มเหลว
อยา่ งไรซะ แคม่ าซายคู ถิ อื สง่ิ นกี้ ส็ ดุ ความพยายามแลว้ แมจ้ ะไม่
ไดร้ บั ความสามารถระดบั สงู เชน่ นน้ั แตค่ งจะไมม่ ปี ญั หาอะไร ทงั้ นี้ ดาบเลม่
นมี้ ีผลฟืน้ ฟูความเหนือ่ ยลา้ จงึ นบั ว่าเพียงพอตอ่ มาซายคู ิ ผู้ซ่งึ จะทา� แค่
การรักษาทา่ ทางเท่านั้น
เอาเถอะ ไม่มใี ครใสใ่ จเรื่องยุทธภณั ฑท์ ีเ่ ปลยี่ นไปหรอก ส่วน
ทงั้ สคี่ นก็ได้รบั เสียงโหร่ ้องยินดอี ันกึกกอ้ ง
มกี ารวางกา� หนดการไวว้ า่ จะจา� กดั เวลา 3 ชว่ั โมง หากนบั ถอยหลงั
จุดหมายปลายทางในวนั น้ี มากสดุ ก็คงจะถึงช้ัน 5
เน่อื งจากพวกมาซายคู ิมีแผนท่ี จงึ ไดเ้ ปรยี บกว่าปาร์ตีอ้ น่ื ๆ
ผมจะใหเ้ ขาพยายามโฆษณาอยา่ งเต็มที่กแ็ ลว้ กนั
เทา่ นี้กม็ ี 3 กลุม่ แล้วงั้นเหรอ
ถงึ จะรสู้ กึ เหมอื นนอ้ ยๆ กเ็ ถอะ แตพ่ อเปน็ เขาวงกตของจอมมาร
ท่ีนา่ สงสยั แลว้ คนท่ลี งั เลใจคงจะมีจ�านวนมากเชน่ กนั
คงตอ้ งขจดั ความกงั วลไปจากผคู้ นเหลา่ นนั้ ดว้ ยการโฆษณาของ
วันน้ี
ง้ันก็ใกล้จะไดเ้ วลาแล้ว-------ในตอนที่ผมคดิ เช่นน้ัน
“ช้ากอ่ น ข้าจะเขา้ ร่วมดว้ ยคน”
เมื่อกล่าวดงั นั้นแล้ว ชายชดุ ด�ากป็ รากฏตวั บนเวที
“นกั รบดาบผู้พล้ิวไหว” ไก
“กลา้ ดยี ังไงมาวางกบั ดักใสข่ า้ ผนู้ ้ี ดว้ ยเลห่ ์กลและความโอหังท่ี
ง่เี ง่าน่ะฮ?ึ คึคึคึ “จตุรเทพราชนั ” ทเี่ ป็นลูกน้องจอมมารกย็ ่อมจะกระท�า
การสกปรกด้วยสินะ เรื่องที่หวาดกลัวความสามารถของข้าผู้นี้ก็เป็นอัน
เขา้ ใจได้ แตช่ ่างตื้นเขินนกั ไม่ว่าแกจะวางแผนอะไร ข้ากจ็ ะบดขยีค้ วาม
382
ทะเยอทะยานนนั้ ให้เอง!”
ไกช่วยอธบิ ายแบบนน้ั ต่อผมท่ีกา� ลงั คิดว่าเขามาท�าอะไร
สรุปคือ ท่าทางเขาจะนึกว่าตัวเองโดนวางกับดักอะไรสักอย่าง
โดยท่ีไม่อาจเข้าใจไดว้ ่าตัวเองโดนรันกา้ โคน่ จากน้ัน เหมอื นเขาจะคดิ ว่า
ผมก�าลังวางแผนอะไรสักอย่างในเขาวงกตแห่งนี้ เลยยืนหยัดข้ึนมาเพ่ือ
ยับยง้ั เรอื่ งน้ันสินะ
ถึงผมจะก�าลงั วางแผนอยูแ่ น่ๆ กเ็ ถอะ แต่ผมคิดวา่ มนั อาจจะ
ตา่ งกับทีไ่ กกา� ลังคิดอยู่
“ตอนน้แี หละ ซดั -------”
“อมื้ ไปซะ ดอิ าโบล!”
“ไม่ตอ้ งไปหรอก แล้วกช็ อิ อน หยุดเลยี นเสยี งฉนั ซะ!”
เจ้าพวกน้.ี .. จริงๆ เลย ทา� ไมถงึ ไดเ้ ปน็ แบบนีล้ ่ะเนี่ย?
จะไมใ่ หอ้ ภัยฝ่ายตรงขา้ มทพี่ ูดบางอย่างเกี่ยวกับผมจริงๆ สินะ
ชอิ อนเนยี่ กล็ ะเอยี ดรอบคอบขน้ึ มาแลว้ ดว้ ย อาจจะดกี วา่ ถา้ คดิ
หามาตรการรบั มอื อย่างจรงิ จงั ไว้สักหน่อย
เอาเถอะ ตอนนีก้ ช็ า่ งมนั ก่อน
ดูเหมือนว่าไกจะเขา้ รว่ มคนเดยี ว แต่จะไหวไหมเน่ีย?
ช่วยไมไ่ ดท้ ี่ผมจะกังวล
ยงิ่ ไปกวา่ นน้ั กค็ วรจะคดิ วา่ นน่ั ทา� ใหไ้ ดต้ วั อยา่ งทว่ี า่ ถา้ หากดา� ดง่ิ
ส่เู ขาวงกตแบบโซโล่แลว้ จะเป็นเช่นไร
ด้วยเหตนุ ้ี ไกจงึ ร่วมสดู้ ้วย ในฐานะผู้ท้าชงิ ลา� ดับท่ี 4 น่นั เอง
*
ถ้าเช่นนั้น ผมจะรบี ๆ เรมิ่ เลยแล้วกนั เพราะผ้ทู ้าชงิ กด็ ทู ่าจะอยู่
กนั พรอ้ มหน้าแลว้ ดว้ ย
บทที่ 4 รอบชงิ ชนะเลศิ และกำรเปดิ เขำวงกต 383
ผมเปดิ ดันเจย้ี นทีร่ อคอยกนั มานาน
เนอ่ื งจากไม่มีเวลา จึงให้ผทู้ า้ ชิงบกุ ตะลุยเขา้ ไปพร้อมๆ กนั มี
ข้ันตอนว่า โซกะจะยังอยู่ท่ีนี่ เพื่อบรรยายสดเก่ียวกับสภาพของแต่ละ
ปาร์ตท้ี ี่ถกู ฉายบนจอภาพ
ไดรแอด (ภตู พฤกษา) เหมาะทจี่ ะเปน็ ผแู้ นะนา� ภายในเขาวงกต
ทส่ี ดุ แลว้ พวกเธอจะตดิ ตามแตล่ ะปารต์ ไี้ ปพรอ้ มๆ กบั ทา� หนา้ ทต่ี ากลอ้ ง
(ผู้สอื่ เวทมนตร์)
นอกจากไทรอาและโดรสิ ผู้เปน็ นอ้ งสาวของคุณเทรนีแ่ ลว้ ยังมี
ไดรแอดตนอนื่ อกี แมจ้ ะจา� นวนนอ้ ยนิดกต็ าม ได้ยินมาว่ายงั เป็นผเู้ ยาว์
ไรป้ ระสบการณก์ ารสู้รบ แต่แคพ่ ลงั เวทกน็ บั ว่าสงู อยู่ ตอนนไ้ี ด้เขา้ ไปอยู่
ใตอ้ ิทธิพลของรามริ สิ แล้ว จงึ เหมาะสมกบั หน้าทผี่ ้ดู แู ลเขาวงกตนน่ั เอง
‘เออ่ 4 ทางดา้ นนคี้ อื ผดู้ แู ลเขาวงกตแหง่ นคี้ ะ่ ถงึ แมป้ กตจิ ะ
ไมไ่ ดม้ าคอยตดิ ตาม แต่ในครงั้ นี้จะมีผ้ดู แู ล 1 คนติดสอยห้อยตาม
แตล่ ะปารต์ ไี้ ปดว้ ย เพอื่ ทÓหนา้ ทถี่ า่ ยทอดขอ้ มลู การบกุ ตะลยุ ของทกุ ทา่ น’
พอโซกะเรียกชื่อ แต่ละคนกท็ กั ทาย
อลั ฟ่า เบต้า แกมม่า เดลต้า
หากไมม่ ชี อ่ื กไ็ มส่ ะดวก ผมจงึ ตงั้ ชอ่ื ใหอ้ ยา่ งเหมาะสม แตก่ ระนน้ั
กลบั ไมม่ ีการเผาผลาญปริมาณพลงั งาน เน่อื งจากไดรแอดเปน็ อสรู ช้นั สงู
จึงใช้ปริมาณพลังงานของตนเอง เพราะพวกเธอเป็นลูกน้องของรามิริส
ผมจึงแคใ่ หค้ วามรว่ มมอื ในการคดิ ช่ือเทา่ น้นั
อย่างไรก็ดี เนื่องจากพี่น้องมีใบหน้าท่ีคล้ายคลึงกัน ถ้าใช้แค่
ประสาทการมองเหน็ จะแยกแยะไดล้ �าบาก
แม้อสูรจะสามารถแยกแยะตัวตนด้วยรูปแบบคล่ืนของพลังเวท
ได้อยา่ งเกนิ คาด แต่ผมคิดวา่ ยากส�าหรบั มนษุ ย์ พอมเี หตผุ ลนน้ั ดว้ ยแลว้
ผมเลยตงั้ ช่ือเพือ่ ให้แยกแยะความแตกตา่ งได้ง่ายนน่ั เอง
‘หากมเี รอื่ งเดอื ดรอ้ นอะไรละก็ กรณุ าปรกึ ษาพวกเธอไดไ้ มต่ อ้ ง
384
เกรงใจนะคา้ ~!! ถา้ อยา่ งนน้ั จะอธบิ ายกฎแลว้ คา่ ! กอ่ นอนื่ ทางเรากจ็ ะ
ส่งสง่ิ นี้ให้แกท่ กุ ท่านคะ่ !’
โซกะกลา่ วดงั นน้ั แลว้ ชไู อเทมไมก่ ชี่ นิ้ ใหเ้ หน็ ในจงั หวะนนั้ พวก
อลั ฟา่ ก็แจกจ่ายของแบบเดียวกันให้แต่ละคน
‘สงิ่ นคี้ อื ไอเทมทมี่ กี ÓหนดการวางจÓหนา่ ยในตอนทจี่ ะเขา้ เขา
วงกตแหง่ น้คี ่ะ คงจะสง่ ถงึ มือทกุ ท่านแล้วใช่ไหมคะ?’
ไอเทมแตล่ ะชนดิ ถกู ฉายภาพขยายบนจอภาพ ประกอบกบั คา� พดู
ของโซกะ ในสถานการณแ์ บบน้ี กลไกการออกอากาศเช่นนถี้ ือวา่ สะดวก
มากๆ
ไอเทมทถ่ี ูกฉายขึน้ ก็คอื ไฮโพชัน่ 10 ขวด ฟลู โพชนั่ 1 ขวด
และ “กา� ไลคืนชีพ” กับ “นกหวดี คืนถ่ิน”
เนอื่ งจากเปน็ การทดสอบ จึงแจกฟรีแนน่ อนอยแู่ ล้ว
เพราะผมให้เข้าร่วมในการสาธิตนี้ ถ้าจะเอากลับบ้านเป็นค่า
ตอบแทนก็ไมว่ ่ากนั
เพอื่ ความแนใ่ จ ผมใหพ้ วกอลั ฟา่ ทตี่ ดิ ตามไปพกไอเทมสา� รองดว้ ย
ดงั น้นั หากมปี ญั หาเกดิ ขน้ึ กส็ ามารถสง่ กลบั ได้ทนั ที
เนอื่ งจากเขาวงกตกวา้ งมาก จงึ มคี วามเปน็ ไปไดส้ งู ทแี่ มแ้ ตช่ น้ั 1
ก็เคลียรไ์ มไ่ ด้ ตอ่ ใหม้ ุ่งหน้าไปถึงบันไดโดยไม่หลงทาง แตร่ ะยะทางตรง
กเ็ กนิ 2 กโิ ลเมตร เพราะวา่ เปน็ เขาวงกต ระยะการเดนิ ทางกค็ งจะยาวยงิ่ ขนึ้
ส่งิ ที่ดีที่สุดก็คอื การพยายามทา� ใหผ้ ู้ชมสนุกสนานต้งั แตต่ อนนี้
ไปอีกประมาณ 3 ชั่วโมง จากน้ันเมอ่ื ถงึ เวลา จะมีก�าหนดการให้กลบั มา
บนพน้ื ดนิ ด้วยไอเทม
แนน่ อนว่ามีค่าตอบแทนอืน่ ๆ ดว้ ย
เปา้ หมายคอื การโฆษณา จงึ มกี ารจดั เตรยี มกลอ่ งสมบตั ซิ ง่ึ มพี วก
อาวธุ ทม่ี ปี ระสทิ ธภิ าพในตวั เองใหเ้ ปน็ ของฝาก แมใ้ นตอนทเ่ี ปดิ อยา่ งเปน็
ทางการจะมกี า� หนดการตดิ ตงั้ สงิ่ นนั้ ไวต้ งั้ แตช่ น้ั 2 ลงมา แตค่ รงั้ นถี้ อื เปน็ การ
บทท่ี 4 รอบชงิ ชนะเลิศและกำรเปดิ เขำวงกต 385
บริการครั้งใหญ่
โซกะอธิบายสิ่งที่จ�าเป็นต่อไป พร้อมกับเก็บซ่อนความลับดัง
กล่าวไว้
สุดท้าย ก็เข้าสูก่ ารอธบิ ายในจุดทส่ี า� คัญที่สุด
‘ถา้ เชน่ นนั้ กรณุ าดไู อเทมนดี้ ว้ ยคะ่ สงิ่ นเี้ รยี กวา่ “กÓไลคนื ชพี ”
เปน็ ไอเทมทที่ างเราอยากจะใหซ้ อื้ ใหไ้ ด้ ในตอนทจี่ ะเขา้ ไปยงั เขาวงกต
ของประเทศเราคะ่ ชา่ งนา่ เหลอื เชอ่ื ทผ่ี ลของมนั กค็ อื -------การฟน้ื คนื ชพี
จากความตายค่ะ!!’
ทนั ทที โี่ ซกะปา่ วประกาศดงั นนั้ ดเู หมอื นวา่ ทจี่ ดั งานจะโหวกเหวก
กันยกใหญ่
เร่ืองบา้ บอพรรค์นั้น-------เสียงดงั กล่าวไดย้ ินมาจากทางโน้นที
ทางน้ที ี
“กรณุ าอย่ใู นความสงบดว้ ยคา่ ~! น่ีเป็นเร่ืองส�าคญั โปรดฟงั ให้
ดนี ะคะ? ทท่ี ไ่ี อเทมนจี้ ะแสดงผลมแี คใ่ นดนั เจยี้ นของประเทศเราเทา่ นน้ั คะ่ !!
เพราะถา้ ออกไปขา้ งนอกจะไมม่ ผี ล ดว้ ยขอ้ มลู เชน่ น้ี หากใชง้ านผดิ ๆ กจ็ ะ
กลายเปน็ เรอื่ งใหญเ่ ลยคะ่ ขอความกรณุ าทา� ความเขา้ ใจดว้ ยวา่ ถา้ ใชข้ า้ ง
นอกจะไมม่ ผี ลนะคะ!!”
นี่คือเรอ่ื งท่สี า� คัญที่สดุ
เพราะถา้ เขา้ ใจผดิ แลว้ นา� ไปใชข้ า้ งนอกละก็ จะไมจ่ บแคล่ ม้ เหลว
ถ้ายัดเยียดความรับผิดชอบให้ทางน้ีก็เดือดร้อน เพราะน่ันคือ
ความรบั ผิดชอบส่วนตัวโดยสมบูรณ์
แตว่ า่ ... เพราะในโลกหลา้ จะมคี นประเภทนกั รอ้ งเรยี นทม่ี เี จตนา
รา้ ยนแ่ี หละนา้ ...
เฉพาะประเดน็ นจี้ งึ ตอ้ งอธบิ ายดว้ ยความเอาใจใส่ เพอื่ ใหก้ ลมุ่ คน
เหล่านเ้ี ขา้ ใจดว้ ย
ทางเราอธบิ ายโดยชใี้ หเ้ หน็ ขอ้ ควรระวงั ดงั กลา่ ว เพอื่ ไมใ่ หค้ ดิ วา่
386
สามารถใชง้ านภายนอกเขาวงกตได้ แมจ้ ะเปน็ การใชง้ านทผี่ ดิ กต็ าม และ
เพ่อื ไมใ่ ห้เขา้ ใจผิดอย่างโงเ่ ขลาวา่ แม้แตข่ า้ งนอกก็สามารถฟน้ื คืนชีพได้
ถ้าสมมุติว่าเกิดอุบัติเหตุข้ึนมา น่ันก็ไม่ใช่ความรับผิดชอบของพวกเรา
นนั่ เอง
เพราะการผลักความรบั ผิดชอบใหฝ้ ่ายเจ้าภาพ ไม่วา่ เร่อื งอะไร
ใดๆ กต็ าม ทางเราไมเ่ อาดว้ ยหรอกนะ
ทโ่ี ลกในชาตกิ อ่ น ผมรสู้ กึ เหมอื นจะมกี ารยดั เยยี ดความรบั ผดิ ชอบ
ใหฝ้ า่ ยรา้ นคา้ มากจนเกนิ ไป ผมคดิ วา่ คนบา้ ทล่ี ะเมดิ กฎแลว้ คลมุ้ คลงั่ นน้ั
ตอ่ ใหต้ ายไปกถ็ ือวา่ กรรมตามสนอง
ทว่า หากเพิกเฉยตอ่ คา� อธิบาย ความรบั ผดิ ชอบก็จะเกดิ ข้ึนกับ
ทางเราดังนั้นจงึ ตอ้ งตกั เตือนและเน้นย�้าความสา� คัญ
‘------ดว้ ยเหตนุ ้ี กรณุ าอยา่ ใชง้ านขา้ งนอกเดด็ ขาดเลยนะคะ!!’
โซกะชว่ ยอธบิ ายดว้ ยความเอาใจใส่ เพอ่ื ใหใ้ ครตอ่ ใครสามารถ
เขา้ ใจได้
เทา่ น้ีก็เรียบรอ้ ย
ส่วนประเด็นปัญหาที่ค้างคาก็คือ การให้ใครสักคนเผชิญกับ
ความตายจริงๆ ถ้าคดิ โดยทวั่ ไปแลว้ น่นั คือปัญหาทไี่ ม่ว่าใครก็ลังเล
รามริ สิ ไดป้ รบั ปรงุ “กา� ไลคนื ชพี ” ใหส้ ามารถยกเลกิ ความเจบ็ ปวด
และความทรมานในขณะทตี่ ัดสนิ ความตายได้แลว้
ยงิ่ ไปกวา่ นน้ั หลังจากทต่ี ายแลว้ กว่าจะถกู ส่งไปบนพืน้ ดินจะ
มเี วลาประมาณ 10 วนิ าที ในช่วงเวลานนั้ ก็มีการคิดคา� นึงให้สามารถฟ้ืน
คนื ชีพได้ หากใชว้ ิธีทีเ่ หมาะสม
แตก่ ระนน้ั คนทส่ี ามารถควบคมุ เวทมนตรร์ ะดบั สงู อยา่ งปาฏหิ ารยิ ์
แหง่ พระเจา้ : รีเซอร์เรคชัน่ (คืนชพี ผู้วายชนม)์ ได้ก็คงแทบจะไม่มหี รอก
อยา่ งไรก็ดี ฟูลโพชั่นไมอ่ าจฟนื้ คืนวิญญาณได้ ทวา่ เน่ืองจาก
ในเขาวงกต วญิ ญาณจะสถติ อยใู่ นรา่ งเนอ้ื ไปทง้ั อยา่ งนนั้ อนั ทจี่ รงิ ถา้ ฟน้ื ฟู
บทที่ 4 รอบชิงชนะเลศิ และกำรเปดิ เขำวงกต 387
รา่ งเนอื้ ได้ดว้ ยฟูลโพช่ันแล้ว การฟืน้ คืนชพี ก็สามารถท�าได้
แต่ผมคิดว่ามันน่ากลัว เพราะหากท�าเช่นนั้นก็น่าจะเกิดความ
เขา้ ใจผดิ ทโ่ี ลกขา้ งนอก ดงั นนั้ ถา้ ไมฟ่ น้ื คนื ชพี ตามขน้ั ตอนปกติ กจ็ ะเกดิ
กลไกทร่ี า่ งเนอื้ ถกู สง่ ไปบนพนื้ ดนิ พรอ้ มๆ กบั เวลาทล่ี ว่ งเลยไป 10 วนิ าที
นคี่ อื การรว่ มตะลยุ เขาวงกตทใี่ หค้ วามรสู้ กึ เหมอื นเกมอยา่ งแทจ้ รงิ
อย่างทม่ี าซายูคไิ ด้ช้ใี ห้เห็น
การอธบิ ายเสรจ็ สนิ้ แล้ว
ที่เหลอื ก็ตอ้ งใหใ้ ครสักคนทดสอบ “ก�าไลคนื ชพี ” จริงๆ
‘ถา้ เชน่ นนั้ มที า่ นทอี่ ยากลองสมั ผสั ประสบการณจ์ รงิ ไหม------?’
ถงึ ผมจะคดิ วา่ ไมม่ ที าง แตโ่ ซกะกต็ ง้ั คา� ถามอยา่ งเรงิ รา่ โซกะเนยี่
ดเู หมอื นจะใจกลา้ มากกว่าทีค่ ดิ เลยนะ
“หืม บอกว่าไม่ตายในเขาวงกตงั้นรึ? ล้อเล่นได้น่าสนุกดีนี่
การเช่อื เร่อื งนัน้ แลว้ ตายน่ะ ข้าไมเ่ อาด้วยหรอก โทษทีนะ!”
พอชายรา่ งใหญผ่ ไู้ วผ้ มทรงสกนิ เฮด--------บาสซงกลา่ วเชน่ นนั้
แล้ว กลมุ่ คนอื่นๆ กพ็ ยกั หน้าตาม เพราะว่ามันเป็นเรื่องท่วั ๆ ไป
ขนาดพวกเอลเลนยงั ไม่กล้าอาสาเลย
“ฮึ ถา้ เชน่ นน้ั เร่ืองมันก็ง่ายๆ ไม่ใช่หรอื เจ้าทอ่ี ยู่ตรงนน้ั เจา้
ลองทา� ใหด้ เู ปน็ ตวั อย่างซะ”
“นักรบดาบผพู้ ล้วิ ไหว” ไกกลา่ ว แล้วชน้ี ว้ิ ไปทโี่ ยลไมล์
ทดสอบด้วยตัวผอู้ ื่น ไม่ใชต่ วั เอง--------เอาเถอะ น่นั คงเป็นข้อ
เรียกร้องทย่ี อ่ มเกิดขึน้ แนน่ อน
ทว่า วิธีการพูดเชน่ น้ันมนั เสียมารยาทเกินไปละนะ
‘ผมเหรอครบั ? ขอ้ เสนอเช่นนนั้ กส็ มควรแล้ว ย่อมได้ครบั ’
โยลไมลผ์ ถู้ กู เจาะจงไมไ่ ดม้ ที า่ ทสี ะดงุ้ สะเทอื น ราวกบั วา่ คาดการณ์
ไวแ้ ล้ว
จะวา่ ไป การสัมผสั ประสบการณ์จริงกเ็ กดิ ข้นึ เรียบร้อยแล้ว
388
เนอื่ งจากโยมกิ าเอริ (กลมุ่ นกั สสู้ มี ว่ ง) ลกู นอ้ งของชอิ อนไดเ้ ขา้ ไป
ล้มิ ลองหลายต่อหลายครง้ั โยลไมล์จงึ เชอ่ื ว่าปลอดภยั เช่นกัน
ดูเหมือนว่าเขาจะเคยมีประสบการณ์มาคร้ังหนึ่ง จึงไม่กลัวอีก
ตอ่ ไปแลว้ โยลไมลส์ วมกา� ไลแลว้ ยา่ งเทา้ เขา้ ไปในเขาวงกตดว้ ยทา่ ทที ส่ี งา่ งาม
ในขณะเดยี วกัน เหล่าผู้ทา้ ทายกเ็ ขา้ ไปขา้ งในด้วย
‘ถา้ อย่างน้นั ข้าจะโจมตจี ริงใส่โยลไมล์ท่อี ยตู่ รงนี้--------’
โซกะดงึ ดาบออกมาด้วยมอื ข้างหน่ึง แลว้ กา� ลงั จะพูดว่า ตัวเอง
จะโจมตีโยลไมล์
ทว่า ไกกลบั เคล่อื นไหว เพ่ือขัดขวางเรื่องน้ัน
“ข้าจะไปโดนหลอกได้อยา่ งไรกันเล่า ยา้ ก!!”
ทนั ทีทีก่ ลา่ วดังนัน้ ไกก็ตวดั ดาบตดั แขนของโยลไมล์
‘-------เดยี๋ วส!ิ !’
แม้โซกะจะพยายามหยดุ ยั้งอย่างรบี เร่ง แต่กส็ ายไปแล้ว
‘อ๊าก!’
โยลไมลก์ รดี ร้อง และกดแขนไว้
เพราะมีผลลัพธ์บรรเทาความเจ็บปวด เขาจึงไม่ช็อกตาย แต่
กระน้ันกไ็ มม่ ที างทเี่ ขาจะรูส้ ึกดีที่แขนของตวั เองถูกตดั จนหลดุ ออก
“ฮ่าฮา่ ฮา่ ฮา่ ฮ่า! ดูสิๆๆ ใกล้จะได้เวลาปลิดชีพแล้ว!!”
ไอน้ ั่น มันเหน็ โยลไมลเ์ ปน็ ของเล่นไปซะได้...
ตวั ผมทเ่ี กอื บจะเดอื ดดาลขน้ึ มา มองเหน็ โยลไมลก์ า� ลงั เผยรอยยม้ิ
ที่ริมฝปี าก
ทันทที เ่ี หน็ ดังนน้ั ผมก็ใจเยน็ ลงอยา่ งรวดเรว็ ในขณะเดียวกนั
ดาบของไกก็สะบั้นคอของโยลไมล์------- ร่างกายของโยลไมล์กลายเป็น
อณูแสง แลว้ หายไปจากทแี่ ห่งน้ัน จากนน้ั เขากป็ รากฏตวั ขา้ งๆ ทางเข้า
ช่ัวคราวสว่ นที่อยบู่ นพ้ืนดนิ ณ ใจกลางเวที ราวกบั ไม่มีอะไรเกดิ ขน้ึ
เคร่ืองแต่งกายที่โยลไมล์สวมใส่ ทั้งหมดก็เปล่ียนเป็นอณูแสง
บทท่ี 4 รอบชงิ ชนะเลิศและกำรเปิดเขำวงกต 389
แล้วฟืน้ กลับมาเชน่ เดยี วกับเจ้าตวั ดว้ ย
สภาพดงั กลา่ วไดร้ บั การบนั ทกึ ไวด้ ว้ ยลกู แกว้ ทพี่ วกอลั ฟา่ ถอื อยู่
ข้อมูลถูกสง่ ไปยงั เครอ่ื งโปรเจกเตอรแ์ ล้วฉายขึ้นจอภาพขนาดมหึมา
‘ดสู ิ ผมปลอดภยั แบบครบ 32 ประการตามน้เี ลยครับ!’
โยลไมล์ยืนประหนึ่งไม่มีอะไรเกิดขึ้น แขนที่ถูกตัดไปก็กลับมา
ดงั เดิม กลายเป็นการแสดงท่ีไมม่ ีเรื่องไหนจะดีไปกวา่ นีแ้ ลว้
‘โอว้ วว--------!!’
เสียงโห่รอ้ งยินดจี ากผ้ชู มดงั สนนั่ ขึน้
มีคนทต่ี ะโกนเช่นว่า ปาฏหิ ารยิ ์ อยดู่ ว้ ย จะว่าเป้าหมายประสบ
ความสา� เร็จคร้งั ใหญก่ ็ว่าได้
มนั ยุ่งยากถา้ โดนสงสัยว่านก่ี เ็ ปน็ เล่ห์กลด้วย ทว่า เมือ่ ได้ดกู าร
กระทา� ทถ่ี งึ ขนั้ เกนิ ควรของไกแลว้ ในทางกลบั กนั กด็ ทู า่ จะไดผ้ ลลพั ธท์ ท่ี า� ให้
ทุกคนเช่อื ละนะ
สา� หรบั พวกทเี่ หน็ อยา่ งนแี้ ลว้ ยงั ไมเ่ ชอ่ื กม็ แี ตจ่ ะตอ้ งใหพ้ วกเขา
ลิ้มลองดเู ทา่ นั้น ทวา่ นีค่ อื การประกนั ภยั ในขัน้ ท่ีสดุ ของทส่ี ุด แคไ่ ม่ตาย
กจ็ บเรอื่ งแลว้ เพราะถา้ เคลอ่ื นไหวอยา่ งรอบคอบกไ็ มม่ ปี ญั หา จงึ ไมจ่ า� เปน็
ตอ้ งฝนื ใชก้ �าไลเลยดว้ ยซ้�า
ดังนั้น ผมแค่รอให้ข่าวลือแพร่กระจายจากปากของเหล่านัก
ผจญภยั ทไ่ี ดท้ า้ ทายเขาวงกตไปกพ็ อน่ันเอง
หากเปน็ นกั ผจญภยั ทชี่ อบของแปลก กค็ งจะมคี นทอ่ี ยากทดสอบ
ดว้ ยตวั เองเช่นกนั แต่กระน้นั กไ็ ม่ไดม้ ีปัญหาอะไรเปน็ พเิ ศษ
เพราะเรอ่ื งทจ่ี า� เปน็ กค็ อื การใหพ้ วกเขาทา้ ทายโดยไมเ่ กรงกลวั
ดนั เจีย้ น
และแผนการดงั กล่าวกส็ า� เร็จลุล่วงไดเ้ พราะโยลไมล์
สมกับเปน็ โยลไมล์ ตอ้ งขอบคุณความกลา้ หาญของเขาซะแลว้
เพราะเขามีเป้าหมายเช่นนี้ เขาจึงอดทนตอ่ การกระทา� ของไกดว้ ยนั่นเอง
390
ผมดันยัดเยียดงานท่ีไม่ชอบให้เขาท�าซะด้วย ต้องขอบคุณใน
ความเหน็ดเหน่อื ยของโยลไมลท์ ีหลงั ซะแลว้ ผมนกึ พร้อมกับเบนสายตา
ไปที่จอภาพ
*
‘เอาละ การสÓรวจดนั เจยี้ นไดเ้ รมิ่ ขนึ้ แลว้ คะ่ ! ในเสน้ ทางขา้ งหนา้
จะมีโลกทีไ่ ม่รจู้ ักแผ่กว้างอยู่ ทา้ ยท่ีสุดแล้ว ส่งิ ท่ีจะรอตอ้ นรบั เหล่าผู้
ท้าชงิ ผู้กล้าหาญก็คือ-------’
โซกะเร่มิ บรรยายสดบนเวที
สภาพของแตล่ ะกล่มุ กา� ลงั ฉายอยู่บนจอภาพขนาดมหมึ า การ
ถา่ ยทอดสดกเ็ ชอ่ื มตอ่ ไดไ้ มม่ ปี ญั หา และแสดงใหเ้ หน็ สภาพการณภ์ ายใน
โซกะด�าเนินการบรรยายในรูปแบบสารคดี ผมก็ลองติดตาม
ความเคลอ่ื นไหวของแตล่ ะกลมุ่ เชน่ กนั พลางคดิ วา่ เธอชา่ งละเอยี ดลออนกั
สิง่ ทีไ่ ดด้ ูเป็นอนั ดับแรกก็คอื ขบวนของบาสซง
ก�าแพงท่ีสรา้ งจากหินอย่างเปน็ ระบบระเบยี บ
พวกบาสซงเดนิ อยู่ในบรเิ วณชัน้ 1 ซึง่ มลี ักษณะเชน่ นัน้
พอผมคิดว่าจะมีใครสักคนท�าแผนท่ีหรือเปล่า ก็ไม่มีใครยอม
จัดท�าแผนที่เลย พวกเขาไม่ได้ท�าจุดสังเกตไว้ แต่กลับเดินบนทางเดิน
อย่างเปดิ เผย พลางพูดคยุ กันอยา่ งเปน็ กนั เอง
ไม่เปน็ ไรใชไ่ หมนัน่ ?
ในโลกน้ีมีเร่ืองจ�าพวกการส�ารวจถ้�า และในป่าลึกก็มีการไหว้
วานให้ปราบมอนสเตอร์อยู่เช่นกัน ในเวลาแบบนั้น พวกเขาจะมุ่งสู่จุด
หมายปลายทางอยา่ งไร? คงไม่ใชว่ ่าจา้ งคนน�าทางทกุ ครั้งใช่ไหม...
“ชิ ดนั เดนิ อย่แู ตใ่ นเสน้ ทางเดมิ ๆ ไปซะได้ว่ะ! อะไรเน่ีย มนั มี
บทที่ 4 รอบชงิ ชนะเลิศและกำรเปดิ เขำวงกต 391
แต่สแ่ี ยกไมใ่ ชห่ รือไง!”
“ลูกพ่ี ตรงน้คี อื ทางทเ่ี คยผ่านไปแล้วเม่อื ก้ีไม่ใช่เหรอครับ?”
ดเู หมอื นวา่ พวกเขาจะหลงทางในทนั ที โดยไมแ่ ยแสความกงั วล
ของผม
ตอนแรกกอ็ ธบิ ายเรอ่ื งความกวา้ งไวแ้ ลว้ ไมไ่ ดฟ้ งั กนั เลยหรอื ไง?
“บาสซง ไม่ได้การละ! เขาวงกตนก่ี วา้ งกวา่ ท่ีคดิ ไว้...”
เออ งัน้ เหรอ
ในเขาวงกตแหง่ น้ี แคค่ วามกวา้ งของช้นั ท่ี 1 กค็ ิดเปน็ ส่ีเหล่ยี ม
จตุรัสท่ียาวด้านละ 250 เมตรแล้ว ถึงจะบอกเรื่องความกว้างไปแล้ว
แต่เจา้ พวกน้ีดทู ่าจะทกึ ทักเอาวา่ มันแคบกวา่ นี้
พอไดฟ้ งั มาวา่ ทน่ี เี่ ปน็ สงิ่ กอ่ สรา้ งทสี่ รา้ งขนึ้ เอง ซง่ึ อยใู่ ตพ้ น้ื ดนิ
ของโคลอสเซียม การคิดวา่ มันไม่ไดก้ วา้ งถงึ ข้ันนน้ั กส็ มเหตสุ มผล คดิ ง้ัน
ใชไ่ หม
เอาเถอะ ถา้ อยา่ งนน้ั กโ็ อเค หากเปน็ การโฆษณาไดก้ ด็ ี ไมม่ ปี ญั หา
อะไรเปน็ พเิ ศษ
ทว่า การตายทนั ทีตงั้ แตจ่ ุดแรกเร่ิมของชนั้ 1 นนั้ ถือว่าแย่ หาก
ทา� เกนิ เหตจุ นกลายเปน็ ระดบั ความยากทไี่ รป้ รานขี น้ึ มา ผทู้ า้ ชงิ หลงั จากนี้
ก็จะไม่มอี กี ตอ่ ไป
ผมอยากให้พวกเขาเดนิ หน้าตะลยุ ไปจนถงึ ระดับหนง่ึ
ในกรณที เี่ ลวรา้ ยทส่ี ดุ กส็ ามารถฟน้ื จากความตายได้ และทกี่ า� ไล
ยงั ตดิ ฟงั ก์ชั่น SOS ไวด้ ้วย
หากใชฟ้ ังก์ช่นั ดังกลา่ ว จะสามารถหลบหนีได้ แมจ้ ะถือว่าตาย
กต็ าม เพราะจะเขา้ สขู่ นั้ ตอนทไี่ ดรแอดอยา่ งพวกอลั ฟา่ เขา้ ไปกภู้ ยั นนั่ เอง
เนอื่ งจากครงั้ นมี้ พี วกเธอตดิ ตามอยดู่ ว้ ย คงจะบงั คบั สง่ ตวั กลบั
ไปบนพ้นื ดินได้ทนั ที
ดงั นนั้ ผมจงึ สบายใจ และตอ้ งการใหพ้ วกเขาบกุ ตะลยุ อยา่ งจรงิ จงั
392
ตัง้ แตต่ อนน้เี ลยก็ด.ี ..
บาสซงดูท่าจะอารมณ์เสีย หลังจากได้ยินเสียงลนลานของ
พรรคพวก
“จะบา้ หรอื ไงพวกแก? เรอ่ื งเขาวงกตทกี่ วา้ งใหญแ่ บบนน้ั ไมเ่ คย
ได้ยินมาก่อนเลยใช่ไหมล่ะ? นี่น่ะคือความโอหังของจอมมารน่ัน คงจะ
กา� ลงั ท�าให้สบั สนดว้ ยเวทมนตรห์ รืออะไรสักอยา่ งอยู่ตา่ งหากเลา่ ”
“งะ งั้นร!ึ ”
“สมกับเป็นคณุ บาสซง!”
“ทวั่ ทงั้ บรเิ วณนมี้ คี วามเขม้ ของแกน่ เวทสงู จรงิ ๆ อาจจะเปน็ พวก
ภาพหลอนหรือวชิ าลวงตาตามท่นี ายพดู ก็ไดน้ ะ”
“ใชแ่ ล้วโกเมซ พวกเราเลอื กเล้ยี วขวาตลอด เพราะงน้ั แผนการ
คอื อย่างแยท่ ส่ี ุดก็จะกลบั มาทเี่ ส้นทางท่เี คยมาแลว้ น่ะ”
ไม่ไหวแฮะ ปัญหาไมไ่ ดอ้ ยทู่ ่ีระดบั ความยากง่าย
พวกเขาเหมือนจะคิด แตก่ ็ไมไ่ ดค้ ดิ
ถ้าจดโนต้ ไว้ทกี่ ระดาษให้เรยี บร้อยก็วา่ ไปอย่าง บนทางเดนิ ท่ีมี
กา� แพงลกั ษณะคลา้ ยคลงึ กนั อยตู่ ดิ ๆ กนั นนั้ ไมม่ ที างทจี่ ะทอ่ งจา� เสน้ ทาง
ไดเ้ ลย
ทัง้ ส่ีแยก สามแยก และทางตัน
ภูมิประเทศท่ีซับซ้อน และทวิ ทัศน์ท่คี ลา้ ยคลงึ กนั
แม้จะอา้ งว่าเพราะมนั เป็นชัน้ แรกสุด แต่มันก็ไมไ่ ด้หวานหมถู งึ
ขั้นทวี่ า่ แค่เลือกทางขวาไปเรอื่ ยๆ แล้วจะพิชิตได้
ผู้ทา้ ทายโง่เง่าเกินไป
ไมน่ า่ จะคาดหวังอะไรกับเจา้ พวกนี้ไดแ้ ฮะ...
ในจังหวะที่ผมคดิ เช่นน้นั
พวกบาสซงหายตวั ไป พดู อกี อยา่ งกค็ อื พวกเขาตกลงไปชนั้ ลา่ ง
‘โอะ โอะ๊ ะะ!? นค่ี งจะเป็นหลุมพรางใช่ไหมคะ?’
บทที่ 4 รอบชิงชนะเลศิ และกำรเปดิ เขำวงกต 393
ผมฟังเสยี งของโซกะ พลางนึกสงสัย
วา่ ได้เตรยี มหลมุ พรางอะไรน่ันไว้ตง้ั แตช่ ั้นที่ 1 หรือเปล่า
“รามิริส--------”
“ออื อืม มะ มอี ะไรหรือเปลา่ คะ?”
“-------เปล่า คือวา่ ช้นั ที่ฉันสรา้ งขึ้นมานะ่ ฉนั คดิ วา่ ตวั เองไม่ได้
ท�าแบบนัน้ หรอก ไมใ่ ช่ว่าเธอแกลง้ ฉนั เล่นตามอา� เภอใจใชไ่ หม?”
ผมย้ิมแย้มแจ่มใส
เพ่ือไมใ่ หร้ ามิรสิ กลัว
แต่เพอื่ ไมใ่ ห้หนไี ปได้ ผมจึงควา้ รา่ งนน้ั ไว้ แล้วถามข้อสงสัยดัง
กล่าวกบั รามริ สิ
“อะ อนั ทีจ่ รงิ ก็คอื วา่ พวกเราตอ้ งการเพิม่ ความสมบรู ณแ์ บบ
ใหเ้ ขาวงกตค่ะ...”
รามิริสรายงานผมดว้ ยรอยยมิ้ ทเ่ี สแสร้ง
พอตะบตี้ ะบนั ถาม รามริ สิ กส็ ารภาพวา่ เธอวางหลมุ พรางไวเ้ ปน็
จา� นวนคอ่ นขา้ งมาก
ผมตวาดใส่รามริ ิสวา่ ยยั บา้
คือวา่ นะ หลุมพรางอะไรนัน่ ไมจ่ �าเป็นสา� หรบั ช้นั ที่กว้างๆ เลย
ในทางกลบั กนั จดุ ประสงคก์ ค็ อื การทา� ใหห้ ลงทางจนแรงกายถกู ชว่ งชงิ ไป
ดงั นนั้ หลมุ พรางทเ่ี ชอื่ มกบั ทางลบั จงึ สง่ ผลตรงกนั ขา้ ม กบั ดกั จะมคี วามหมาย
ก็ต่อเมือ่ สอดคล้องกับผลลัพธ์และจดุ ประสงคต์ ่างหาก
“ตะ แตว่ า่ ๆ ชน้ั ลา่ งมหี ลมุ พรางทโี่ หดกวา่ นไี้ มใ่ ชเ่ รอะ? เพราะงนั้
ข้าเลยคิดวา่ เจ้าลมื วางไวห้ รอื เปล่าน้า~ ชา่ งมีจติ ใจโอบออ้ มอารจี รงิ ๆ นะ
เนี่ย?”
สาระแนไมเ่ ขา้ เรอื่ ง
แม้สิ่งนั้นจะไม่มีต้ังแต่แรกเริ่ม แต่ถ้าตั้งใจท่ีจะท�ากับดักหลาว
ก็ยงั พอเขา้ ใจ
394
ผมคดิ วา่ รามริ สิ เวลโดรา่ มลิ มิ ถา้ มอบหมายงานใหส้ ามคนนี้
ละก็ พวกเขาจะวางกบั ดักที่ไมเ่ ข้าท่าพรรคน์ ั้นไว้ เพราะแบบนนั้ ผมเลย
สะสางแค่ทางเริ่มตน้ ดว้ ยน้า� มอื ของตัวเองแท้ๆ...
ผมยืนยันสภาพของปารต์ อ้ี ืน่ นอกจากบาสซงอย่างรบี เรง่
ขบวนของเอลเอน
แม้คาบาลจะเป็นตัวแทน แต่ในคร้ังน้ี เอลเลนเป็นผู้นา� อย่าง
เบ็ดเสร็จ
เพราะเจา้ พวกน้เี ปน็ พวกชอบหลงทศิ การฝา่ ฟันชัน้ 1 ไปนา่
จะเปน็ เรอื่ งยาก การคาดการณข์ องตวั ผมทคี่ ดิ เชน่ นนั้ ถกู ครง่ึ หนง่ึ และผดิ
อกี ครง่ึ หน่ึง
พวกเอลเลนไมไ่ ดต้ กหลมุ พราง แตเ่ ดนิ หนา้ ตะลยุ ไปอยา่ งรอบคอบ
แถมยงั นา่ ตกใจทพี่ วกเธอจดบนั ทึกข้อมลู ลงในกระดาษเปน็ อย่างดี พวก
เธอปฏบิ ตั ิตามวธิ กี ารตะลยุ ทถ่ี อื เป็นแบบอยา่ งน่ันเอง
“โอ๊ะ? พวกเอลเลนจริงจงั แฮะ เพราะไม่ได้ตกหลมุ พลาง แล้ว
ยังหลบกบั ดักทฉ่ี ันวางไว้อกี ด้วยนะ มิหน�าซ้า� ก็ไดก้ ล่องสมบัตกิ ล่องท่ี 3
แลว้ ใช่ไหม หืม ราบรืน่ มากเลยนะ เจา้ พวกน้ัน...”
“------- อะแหะแหะ”
อะไร?
มอี ะไรแปลกๆ นะ?
ท�าไมถงึ ไดร้ าบร่ืนขนาดนั้นกัน?
และเรื่องท่ีผมค้างคาใจอีกเรื่องหน่ึงก็คือการที่ตอนน้ี รามิริส
หัวเราะกลบเกลอื่ น
“...เฮย้ รามริ สิ ”
“มะ มอี ะไรหรือเปลา่ คะ?”
“ฉนั ไว้ใจเธอ ถ้าเปน็ เธอกค็ งไม่มีเรือ่ งทีป่ ิดบงั ฉนั สนิ ะ?”
บทที่ 4 รอบชิงชนะเลิศและกำรเปดิ เขำวงกต 395
“นะ แน่อยแู่ ลว้ นะ่ ริมุร!ุ ”
“งน้ั ฉนั ขอถามวา่ เธอทา� อะไรบางอยา่ งกบั พวกเอลเลนใชไ่ หม?”
ดแู คจ่ อภาพกไ็ มม่ จี ดุ ทดี่ มู พี ริ ธุ หรอก แตว่ า่ ผลลพั ธแ์ บบนนั้ นา่
สงสยั เกินไป กลอ่ งสมบตั ิท่ีผมวางไวย้ ่อมมีอตั ราสงู ท่ีจะไมไ่ ด้ไอเทมเป็น
ธรรมดา ทงั้ ๆ ทเ่ี ปน็ เชน่ นน้ั ในตอนทพ่ี วกเอลเลนไดไ้ อเทม 3 ครง้ั ตอ่ เนอ่ื ง
ก็ได้กลน่ิ ตุๆ ของการทุจรติ แล้ว
“อะ อันที่จริงกค็ อื ว่า...”
เป็นแบบน้นั อีกแล้วเหรอ
“ท�าอะไร?”
“อะ ค่ะ พวกเอลเลนจงั ช่วยนา� เสบียงมาสง่ ให้พวกขา้ จึงคยุ กัน
ออกรสออกชาตอิ ย่างเป็นกันเองเลยค่ะ! จากนัน้ -------”
............
เป็นเรือ่ งท่ยี ิง่ ฟังก็ย่ิงปวดหวั
เธอเลา่ วา่ เอลเลนนา� เคก้ ปรมิ าณมากมาให้ ในตอนทพี่ วกรามริ สิ
ก�าลงั พยายามสร้างเขาวงกตอยู่
น่ันเปน็ ของท่คี ุณโยชิดะทา� ขึ้นเพื่อทดสอบ คงจะอร่อยน่าดู ใน
ระหวา่ งทเ่ี อลเลนทา� นนู่ ทา� น่ี เธอกส็ นทิ สนมกบั เหลา่ ไดรแอดเชน่ กนั ไดย้ นิ
มาวา่ เธอคอ่ ยๆ ซักถามข้อมูลเกยี่ วกับชั้น 1 จากไดรแอดแตล่ ะคนไปที
ละเล็กทีละนอ้ ย
ดเู หมอื นวา่ รามริ สิ รสู้ กึ ตวั กลางคนั แตไ่ มส่ ามารถตอ่ ตา้ นพลงั เวท
ของเคก้ ได้...
“ก็มนั ชว่ ยไมไ่ ด้นี่นา! เพราะว่าไมใ่ ช่แคข่ า้ เท่านน้ั พวกอาจารย์
กับมิลิมก็บอกวา่ ไมม่ ปี ัญหาดว้ ยนะ่ สิ!!”
รามริ สิ ฮดึ ฮดั กลบั ในทส่ี ดุ และปดิ ทา้ ยดว้ ยการยนื กรานในความ
ชอบธรรมของตน
ผมก็เอือมระอาวา่ การซ้อื เสียงแบบเบด็ เสรจ็ และการคอรปั ช่ัน
396
มันด�าเนนิ ไปอย่างรวดเรว็ แบบนง้ี น้ั หรือ
แตว่ ่า เธอก็ไมไ่ ดค้ ิดอะไรทเ่ี กินควรถึงข้ันน้นั
การตะลุยในวนั งานเทศกาลเชน่ นี้ มีการตัง้ ค่าใหง้ า่ ย
นอกจากนี้ ทา้ ยทส่ี ดุ กเ็ ปน็ แคช่ น้ั 1 เพราะพวกกลอ่ งสมบตั ทิ จี่ ะ
ถกู รางวลั ที่มีประโยชน์จรงิ ๆ ไม่ได้วางไว้ทช่ี นั้ น้เี ลยนน่ั เอง
‘ปารต์ ค้ี าบาลคน้ หากลอ่ งสมบตั ไิ ดอ้ ยา่ งเกง่ กาจตง้ั แตเ่ มอื่ ครนู่ ี้
แล้วสนิ ะคะ’
‘นนั่ สนิ ะครับ ผมได้ยนิ มาจากฝา่ บาทริมุรวุ ่า บางครงั้ พวก
หอ้ งเลก็ กจ็ ะมกี ลอ่ งสมบตั วิ างไวอ้ ยคู่ รบั เนอื่ งจากขา้ งในกม็ กี บั ดกั อยู่
เช่นกัน จึงจÓเป็นต้องระมดั ระวงั ไว้นะครบั ’
‘นัน่ สินะคา้ ~! ขา้ งในคงจะมีพวกไอเทมลÓ้คา่ อยดู่ ว้ ยใชไ่ หม
คะ?’
‘ดเู หมอื นวา่ ในชน้ั ลกึ ๆ จะมขี องแบบนน้ั อยดู่ ว้ ยนะครบั เออ่
จะวา่ ไปแลว้ ... ไดย้ นิ มาวา่ กลอ่ งสมบตั มิ ที ง้ั หมด 3 ประเภทครบั มี 3 สี
ไดแ้ ก่ ทองแดง เงนิ และทอง ทมี่ กี บั ดกั กเ็ หมอื นจะมแี คท่ องแดงนะครบั ’
กล่องสมบตั ิมี 3 ประเภท ลกั ษณะแตกต่างกันไป
ทีป่ รากฏตรงชน้ั 1 มีแต่กล่องสมบตั ทิ องแดงเทา่ นน้ั
ในกลอ่ งทองแดง อยา่ งมากสดุ กม็ แี คข่ องระดบั สเปเชยี ล สว่ นมาก
จะเปน็ ส่งิ อ�านวยความสะดวก เช่น โพช่ัน เหรียญเงนิ สว่ นของอ่ืนๆ กม็ ี
แคอ่ าวธุ ระดบั นอรม์ อล ซง่ึ เปน็ ผลงานทล่ี กู ศษิ ยข์ องคโุ รเบยต์ ลี ม้ เหลว แม้
สง่ิ นน้ั จะถูกเพง่ เลง็ ก็ไม่ไดเ้ สียหายมากนกั
‘กะแลว้ เชียววา่ เปา้ หมายก็คือกลอ่ งสมบัติสที องสินะคะ?’
‘นนั่ สนิ ะครบั เออ่ สถานทที่ ก่ี ลอ่ งทองจะปรากฏกค็ อื หอ้ งบอส
ของช้ันทม่ี เี ลข 10 เปน็ ตัวคณู น่ะครับ’
‘เรอื่ งนั้นหมายความว่าอย่างไรคะ?’
‘ครบั ดนั เจยี้ นแหง่ นม้ี ที า่ นโกซรู ทุ Óหนา้ ทเ่ี ปน็ ผพู้ ทิ กั ษข์ องชนั้
บทท่ี 4 รอบชงิ ชนะเลิศและกำรเปิดเขำวงกต 397