เกิดใหม่ทั้งทีก็เป็นสไลม์ไปซะแล้ว - 09

C ไมใ่ ช่เหรอ?”
“อสรู ทท่ี า่ นไกเอย่ ถงึ งน้ั รึ แตว่ า่ นน่ั เปน็ แบลก็ กาโรจ่ รงิ ๆ เหรอ?”
เหล่าผชู้ มเรม่ิ ฮอื ฮาข้นึ มา ราวกับชืน่ ชมเร่ืองการเคลอ่ื นไหวของ

รันก้า ในหมู่พวกเขาก็ดูท่าจะมีผู้รอบรู้อยู่ด้วย จึงเร่ิมมีการคาดการณ์
เกี่ยวกับตวั ตนทแี่ ทจ้ รงิ ของรันกา้

ครบั ตวั ตนทแี่ ทจ้ รงิ คอื เทมเพสตส์ ตารว์ ลู ฟ์ (หมาปา่ ดาราวายดุ า� )
ครบั เป็นอสูรหายากที่ไมอ่ าจพบเหน็ ได้ในที่ไหนๆ ยงั ไงล่ะครบั

-------- ผมตอบในใจ
“โขลงคชสารว่งิ พล่าน!!”
คารอิ อนปลอ่ ยวชิ า
เขาโจมตีด้วยออร่าที่หลอมรวมเข้าด้วยกันราวกับระดมยิงจาก
บนฟ้า
หากเป็นพ้ืนที่อิสระก็คงจะมีท่ีให้หนี แต่ที่นั่นคือบนเวที
เนื่องจากถ้าออกไปจะถือว่าแพ้เพราะออกนอกสนาม จึงต้องรับจังๆ
เทา่ นน้ั -------- ผมคดิ
แต่รนั กา้ กลับหนีออกไปขา้ งนอกซะงา่ ยๆ
“หา?”
คาริออนส่งเสยี งตกใจ
เขาคงไมค่ ดิ วา่ รนั กา้ จะละทงิ้ การประลองลงตรงน้ี ในชวั่ พรบิ ตา
นั้น คาริออนกเ็ ผยช่องว่าง ราวกับว่าเหวอรบั ประทาน
“ตรงนัน้ ไงล่ะครับ!!”
อะ๊ !!
เสียงเรียกของกอ็ บตะ
และเงาสีด�าท่ีเคลื่อนไปในเวลาเดยี วกนั
รันกา้ น่ี
ตอนน้ี รนั กา้ ผนู้ า่ จะหนอี อกนอกสนามแลว้ กลบั กระโจนออกจาก

298

เงาของกอ็ บตะ โดยท�าหน้าเหมือนกับเป็นเร่อื งปกตนิ ั่นเอง
“เม่ือกแี้ กออกนอกสนาม--------”
ทว่า เสยี งตะโกนเชน่ นนั้ ของคารอิ อนกลับ
‘คึหหึ ึหหึ ึ การอญั เชญิ อีกคร้งั ไมถ่ ือวา่ ผิดกตกิ าขอรับ’
โดนกลบดว้ ยเสียงของดอิ าโบล
อือ น่ีคอื ความผิดพลาดของคารอิ อนโดยสมบูรณ์
รนั กา้ แขง็ แกร่งกว่าก็อบตะอยา่ งลน้ หลามจริงๆ
ในมมุ มองของคารอิ อน กแ็ นน่ อนวา่ ควรจะระมดั ระวงั รนั กา้ เอาไว้
แต่กระน้นั ผเู้ ข้าแข่งขันคอื กอ็ บตะ ตราบใดท่ีเจ้าตัวยังไม่ออก

ไปจากสนาม เขาก็ไม่แพ้
หลังจากเร่ิมการแข่งขันได้ไม่นาน ก็อบตะก็เอาตัวรอดแบบขอ

ไปที โดยการหนไี ปจนจวนจะออกนอกสนามอย่างหวดุ หวิด
กอ็ บตะวางแผนขนึ้ มา โดยตงั้ เปา้ ทจี่ ะชนะจนถงึ ขนั้ เรยี กไดว้ า่ โลภ

พร้อมๆ กบั เผยใหเ้ ห็นสภาพทด่ี ูไมไ่ ด้นัน่ เอง
ในที่สดุ เรอื่ งน้ีกไ็ ดเ้ ปล่ยี นแปลงทิศทางการแข่งขนั
เข้ียวของรันก้าเฉียดศีรษะของคาริออนไป แม้จะเป็นการโจมตี

ที่เล็งช่องว่างของคารอิ อน แต่ก็หลบไดเ้ ฉยี ดฉิว
--------ไมส่ ิ ผิดแล้ว
เพราะคาริออนผู้น่าจะหลบได้อย่างสมบูรณ์แบบกลับผลีผลาม

เอาหนา้ ไปรบั ไว้
รันก้าจึงโจมตีไปท่ีหน้ากากของคาริออนได้ส�าเร็จตามท่ีเล็งไว้

นน่ั เอง

การโจมตขี องรนั กา้ สง่ ผลตอ่ คารอิ อน แนน่ อนวา่ คารอิ อนกก็ า� ลงั
เฝา้ ระวังเชน่ กนั

ทวา่ คารอิ อนคงจะมีความมัน่ ใจว่า เพยี งแคพ่ ้นจากการโจมตี

บทท่ี 3 งำนประลองยุทธ์ 299

โดยตรงกส็ ามารถตา้ นทานไดแ้ ลว้ เขาเลอื กทจี่ ะปอ้ งกนั อยา่ งหวดุ หวดิ ใน
จงั หวะตอ่ มา ไมใ่ ชห่ ลบหลกี ในสภาพทด่ี ไู มไ่ ด้ ซงึ่ จะทา� ใหเ้ สยี สมดลุ หาก
มองในมมุ ของคารอิ อนผเู้ ปน็ ราชาแลว้ นนั่ เปน็ ตวั เลอื กทคี่ อ่ นขา้ งปลอดภยั

ควรจะต่อสเู้ ย่ยี งราชนั ไม่เอาตัวเขา้ ไปเส่ยี งอยู่เสมอ
นั่นคือวิธีคิดของคาริออน และแน่นอนว่าน่ันยังเป็นหลักฐานที่
พสิ จู นค์ วามสามารถของเขาอกี ดว้ ย เพราะฉะนนั้ เขาจงึ หลบหลกี การโจมตี
ฉบั พลันไดเ้ ชน่ กัน
ทวา่ ในกรณนี ี้ เปา้ หมายของรนั กา้ ไมใ่ ชค่ ารอิ อนตงั้ แตแ่ รก แตเ่ ปน็
หน้ากากที่ก�าลงั ใสอ่ ยตู่ ่างหาก
คาริออนเลือกที่จะหลบอย่างหวุดหวิดเพ่ือไม่ให้ตัวเองได้รับ
ความเสียหาย โดยใช้สัญชาตญาณท่ีหาได้ยาก ไม่สิ เขาดันเลือกหลบ
ไปซะแล้ว ดังนั้น เขาจึงยอมให้เลบ็ ของรนั กา้ ฉีกหน้ากากไปจนได้
กอ็ บตะยิม้ แสยะ
“ดลี ะ เปน็ ไปตามทเี่ ล็งไว้เลยนะครบั !!”
ก็อบตะตะโกนด้วยความต่ืนเต้นและดีใจ เขาต้ังท่าถือโคดาจิ
ท้งั อย่างนน้ั แล้วปล่อยไอซเิ คิลแลนซ์ (มหาหอกเวทนา�้ แขง็ )
“เอาไปกนิ เลยครบั !”
“ชิ เจ้าเลห่ ช์ ะมัด!!”
เป้าหมายของก็อบตะไม่ใช่การซัดคาริออนให้ควา่� แต่เป็นการ
ฉกี หนา้ กากของเขา
จากนน้ั คารอิ อนกป็ อ้ งหนา้ ดว้ ยมอื ทง้ั สองขา้ งพรอ้ มกบั สไู้ ปดว้ ย
ราวกบั ว่ารู้สกึ ถงึ เรอื่ งนั้นแลว้
ตรงจุดน้ันรันก้าเพ่ิมการโจมตีตามใจนึก หากมองในมุมของ
คารอิ อนทม่ี อื ทง้ั สองขา้ งประหนงึ่ ถกู ปดิ ผนกึ ไวน้ น้ั การรบั มอื กบั การโจมตี
ของรันก้าดูทา่ จะล�าบากอยา่ งถงึ ที่สดุ
“สะ สกปรกฉบิ ...”

300

“ช่างเปน็ การตอ่ สู้ทีข่ ขี้ ลาดเสียน่กี ระไร...”
“สู้แบบจริงจังสวิ ะ!!”
กระท่งั ในหมู่ผูช้ มทีก่ �าลังดูการแข่งขันอยูเ่ ริม่ ตอ่ ว่ากันยกใหญ่
แต่วา่ กอ็ บตะไมส่ นใจ
“หนวกหจู งั เลยนะครบั !! ในโลกหลา้ ผชู้ นะคอื ความยตุ ธิ รรมครบั
เพราะท่านริมุรเุ องก็พดู ไวแ้ บบนั้นยงั ไงละ่ ครบั !!”
เขาหนั ไปทางผูช้ ม แลว้ ตะโกนกลับไปอย่างไมห่ วนั่ เกรง
จะวา่ ไป เร่ืองน้นั ผมอยากใหเ้ ขาหยดุ ดงึ ผมเข้าไปเอี่ยวด้วย...
“ชิ สมกบั ทต่ี งั้ เปา้ หมายเปน็ “จตรุ เทพราชนั ” ของจอมมารเลย
นะ ใชว้ ธิ ตี ่อสูแ้ บบน้นั ราวกับไมม่ ียางอายสกั นิดเลย”
“เออ มหิ นา� ซา�้ ยงั ทา� หนา้ เหมอื นกับว่าน่นั เปน็ เรอ่ื งปกติอีกวะ่ ”
“ถงึ จะหนา้ ตาเซ่อซา่ แต่ก็มีฝมี อื ไม่เบาเลยนะ เจา้ นั่นน่ะ เขาต้งั
เปา้ ไวต้ งั้ แตแ่ รกแลว้ ”
“นน่ั คงถอื เปน็ การเสยี้ มสอนจากจอมมารแหละนะ ลองดใู บหนา้
ทด่ี ูโงเ่ งา่ นัน่ สิ เขาคงไม่มปี ัญญาเชน่ น้นั หรอก”
“นา่ กลวั ชะมัด จอมมารผคู้ วบคุม “จตรุ เทพราชัน” ได้ตามใจ
นกึ งัน้ เรอะ--------”
ทว่ี ่ามานั่น แมแ้ ตผ่ มก็ถกู หยิบยกไปพูดตามอ�าเภอใจเลยไม่ใช่
หรอื ไง!?
เปน็ เพราะก็อบตะ ท้งั หมดเป็นความผดิ ของก็อบตะ
สว่ นเรอ่ื งทวี่ า่ ถา้ ไมท่ า� การเสย้ี มสอนเชน่ นน้ั “จตรุ เทพราชนั ” จะ
ไม่ท�างาน ผมก็ขอปฏิเสธ แต่เรื่องน้ันส่ือไปไม่ถึงผู้ชมทุกคนหรอก
ชา่ งเปน็ เรอื่ งท่นี า่ เศรา้
กอ็ บตะและรันก้าพลิกผนั การต่อสูจ้ นเปน็ ฝ่ายได้เปรียบ
และในทา้ ยทสี่ ดุ กไ็ ดข้ อ้ ยตุ เิ พราะคารอิ อนออกนอกสนามไปเอง
“เวรเอ๊ย คราวนขี้ า้ จะถอื วา่ พวกเจา้ ชนะด้านกลยุทธก์ แ็ ล้วกนั ”

บทท่ี 3 งำนประลองยทุ ธ์ 301

แมค้ ารอิ อนจะดทู า่ ทางหวั เสยี แตก่ ระนน้ั การตดั สนิ ใจกย็ งั สขุ มุ
เขาจึงเลอื กทจี่ ะรบี ๆ สละสิทธิ์ไป มากกวา่ เผยสภาพทด่ี ูไม่ได้อนั เกิดจาก
การละเล่นพรรค์นี้ใหเ้ ห็นไปมากกว่าน้ี

เพราะถ้าโดนล่วงรู้ว่าอดีตจอมมารพ่ายแพ้ให้กับการประลอง
พรรค์น้กี ็จะเปน็ ปัญหาใหญ่ ฉะนน้ั มนั คงจะถูกต้องแล้ว

นอกจากน้ี สาเหตุแห่งความพ่ายแพ้ในคร้ังน้ีคือการท่ีบุคคล
ไมเ่ อ่ยนามผหู้ นึง่ ท้ิงขอ้ ความทีไ่ ม่จา� เป็นไวย้ ังไงล่ะ

เพราะถา้ ไมม่ สี ง่ิ นนั้ กอ็ บตะกค็ งนกึ กลยทุ ธแ์ บบนไี้ มอ่ อกเชน่ กนั
‘พลกิ ลอ็ กครงั้ ใหญ่ เกดิ การพลกิ ลอ็ กครง้ั ใหญข่ น้ึ แลว้ -------!!’
โซกะกู่ร้องสุดเสียง ที่จัดงานก็ห้อมล้อมไปด้วยความเร่าร้อน
มากๆ ด้วย
ทง้ั เสียงตวาด เสยี งโห่ร้องยินดี และเสียงหัวเราะ
แมบ้ รรดาผชู้ มจะกา� ลงั พดู นนู่ พดู นก่ี นั อยกู่ ต็ าม แตด่ เู หมอื นวา่
พวกเขาก�าลังสนุกสนานกบั การต่อส้นู ้อี ยู่
“ขา้ คดิ วา่ พชี่ ายหนา้ กากคนนน้ั กเ็ กนิ ไปนะ กะอแี คโ่ ดนเหน็ หนา้
เอง...”
เพราะมคี วามคดิ เหน็ ท่ีปกปอ้ งก็อบตะท�านองนน้ั ดว้ ยน่ะนะ
ถงึ จะพดู อยา่ งนน้ั ภาพลกั ษณข์ องกอ็ บตะกเ็ หมอื นจะเปน็ ทร่ี จู้ กั
ในฐานะตวั รา้ ยไปโดยสมบรู ณเ์ สยี แลว้ แตก่ ระนน้ั ใบหนา้ ทชี่ วนขบขนั และ
พฤตกิ รรมทีน่ า่ อภิรมย์ เม่ือนา� องคป์ ระกอบเหลา่ น้นั รวมเขา้ ด้วยกนั แลว้
กด็ ทู า่ วา่ เขาจะไม่ไดเ้ ปน็ ทเ่ี กลียดชังถงึ ขั้นนั้น
อย่างไรกต็ าม บรรดาผชู้ มเกิดความพึงพอใจไมผ่ ดิ แน่
การประลองระหว่างเกลโด้และคาริออนได้รับการช่ืนชมเพราะ
ความยอดเยย่ี มนน่ั สว่ นกรณขี องกอ็ บตะ กน็ า่ จะเปน็ ทเี่ ลา่ ขานเพราะความ
น่าสนใจเช่นนั้นแล
โลกนม้ี ีสิง่ บนั เทงิ เรงิ รมย์อยนู่ ้อยนิด

302

ดเู หมอื นวา่ การประลองของทางนซี้ ง่ึ อะไรๆ กเ็ กดิ ขน้ึ ได้ จะเปน็
สิ่งท่ีติดตาตรึงใจผู้ชมมากกว่าการประลองท่ียึดกติกาของอาณาจักรอิน
กราเซียเสียอกี

แมเ้ นอื้ หาการแขง่ ขนั จะรนุ แรงกต็ าม แตน่ ก่ี ท็ า� ใหไ้ ดผ้ ลลพั ธท์ ด่ี ู
เหมือนจะเขา้ ท่าแล้วนัน่ เอง

หลงั จากน้นั --------
“ถือเป็นการลงโทษท่ีลงแข่งขันตามอ�าเภอใจ ห้ามแอบในเงา
ของฉันเปน็ การชั่วคราวครบั !”
ผมประกาศดงั นั้นต่อรนั กา้ ผู้กลบั มาพรอ้ มกบั สา่ ยหาง
ถึงรนั ก้าจะตกใจ เพราะคดิ ว่าจะไดร้ ับคา� ชมกเ็ ถอะ...
ผมกม็ ีข้อสงสยั วา่ ทา� ไมถึงคดิ ว่าจะได้รบั ค�าชมกนั ละ่
ทวา่ รันก้าผูม้ องผมด้วยทา่ ทางเศรา้ สรอ้ ยกท็ �าใหผ้ มจิตใจหว่นั
ไหวดว้ ย
“รนั กา้ ถงึ จะบอกวา่ ลงโทษ แตม่ ันกข็ ้นึ อย่กู ับรอบชิงชนะเลิศ
พรุง่ น”ี้
“------- อึก!!”
“เพราะนายมฉี ากหน้าวา่ ถกู อัญเชญิ ออกมาแลว้ งัน้ ก็ฟงั เรือ่ งท่ี
ก็อบตะพูดใหด้ ีๆ พยายามอยา่ ท�าอะไรเกินเหตุเชียวนะ”
“รบั ทราบครับ!”
รนั กา้ ไดร้ บั การพจิ ารณาวา่ ทา� เกนิ ไปบา้ งเลก็ นอ้ ย อาจเปน็ เพราะ
สนทิ สนมกบั ชอิ อน ถา้ ผมไมเ่ นน้ ยา�้ ไวใ้ หเ้ รยี บรอ้ ย เกรงวา่ อาจจะกอ่ เรอื่ ง
เลวรา้ ยในการประลองพรุง่ นี้กเ็ ปน็ ได้
หากไมล่ มื จดุ ยนื ทวี่ า่ ตวั เองเปน็ สตั วอ์ ญั เชญิ ของกอ็ บตะ กอ็ าจจะ
ไมเ่ ปน็ ไรกไ็ ด้ แมจ้ ะทา� ผดิ พลาด แตก่ น็ า่ จะไมท่ า� อะไรเกนิ ควรกบั มาซายคู ิ
ผู้เป็นค่ตู อ่ สู้

บทที่ 3 งำนประลองยุทธ์ 303

“ก็อบตะ จงร่วมมือกับรันก้า และพยายามในรอบชิงชนะเลิศ
พรงุ่ นี้ซะ!”

“ไดค้ รับ!”
เทา่ นผี้ มก็สบายใจแลว้
ถ้าเป็นก็อบตะละก็ เขาคงจะช่วยตรวจสอบความสามารถของ
มาซายูคไิ ด้อย่างเหมาะสม
เพราะส่ิงท่ีเลวร้ายท่ีสุดคงจะเป็นการที่รันก้าเอาจริงท่ามกลาง
สายตาธารกา� นลั แล้วพ่ายแพต้ ่อมาซายคู อิ ย่างราบคาบ
ถ้าเป็นอย่างน้ันขึ้นมา จะกลายเป็นว่าผมต้องออกโรงเท่านั้น
การแกป้ ัญหาดว้ ยการเจรจาจึงยากล�าบาก
ผมกก็ งั วลเรอ่ื งทคี่ วามสามารถของมาซายคู ไิ มช่ ดั เจนเชน่ กนั ถา้
ท�าไดก้ ็ควรหลกี เล่ยี งการตอ่ สู้
หากเอาชนะได้ด้วยดี น่นั กจ็ ะทา� ให้ปัญหาคลีค่ ลายลงน่ะนะ
อย่างไรกต็ าม ท้ังหมดกข็ ้นึ อยกู่ บั การแข่งขนั พร่งุ นนี้ ั่นเอง

＊

ดว้ ยเหตุนี้ ก�าหนดการในวนั ที่ 2 จงึ สิ้นสดุ ลงอยา่ งราบรืน่ โดย
มเี หตุการณ์ทไี่ มค่ าดคดิ เกดิ ขึน้

การแขง่ ขนั 6 นดั จบลงอยา่ งปลอดภยั เหลอื แตร่ อบชงิ ชนะเลศิ
พรงุ่ น้เี ท่านนั้

มาซายคู แิ ละกอ็ บตะ กลายเปน็ วา่ ทง้ั สองคนทอ่ี ยเู่ หนอื ความคาด
หมายจะได้สู้กนั

ว่ากันว่าร้านแผงลอยตอนกลางคืนมียอดขายท่ีสูงจนน่าสะพรึง
เน่ืองด้วยบรรดาผูช้ มทตี่ ่นื เต้นต่างกรกู นั เขา้ มา

กลมุ่ คนทบี่ า้ ตามกระแสกส็ รรเสรญิ มาซายคู ิ กลมุ่ คนทค่ี ดิ วา่ ตวั เอง

304

เปน็ มอื อาชพี กช็ นื่ ชมพวกเกลโดแ้ ละคารอิ อน และกลมุ่ คนทคี่ ลงั่ ไคลก้ ด็ ทู า่
จะมคี วามรู้สกึ ร่วมกับก็อบตะ

ทกุ คนยม้ิ แยม้ บอกเลา่ ความรสู้ กึ ทม่ี ตี อ่ การแขง่ ขนั ในวนั นใี้ หแ้ กก่ นั
และตรงทีน่ ่ังรับประทานอาหารเยน็ กเ็ ช่นกัน
แขกผมู้ เี กียรติทุกคนซึง่ แยกเป็นโตะ๊ ๆ เพลิดเพลนิ ไปกบั อาหาร
คอร์ส แนน่ อนวา่ หัวขอ้ พูดคยุ นน้ั เก่ียวกับเน้อื หาการแขง่ ขนั วันน้ี
เหมอื นวา่ ชายทชี่ อื่ ไกนนั่ กม็ ชี อื่ เสยี งเชน่ กนั จงึ มกี ารเทความสนใจ
ไปที่ก็อบตะผ้โู คน่ คนคนนนั้ ลงดว้ ย และความคาดหวงั ในรอบชิงชนะเลศิ
พรุ่งนี้ก็ดทู า่ จะเพม่ิ สูงขึ้นอกี ด้วย
ท่ีโต๊ะของพวกผมก็เป็นเชน่ นัน้ เหมือนกัน
“สดุ ยอดไปเลยยยย!! กะแล้วเชียวว่าทา่ นมาซายูคิเนีย่ แคย่ นื ก็
ดดู ีแลว้ นะ!!”
“งนั้ เหรอ? ฉันชอบอาจารย์มากกว่านา้ าา!!”
“คณุ เกลโดก้ ็สดุ จริงเนอะ ดเู ครง่ ขรึมมากๆ เลยละ”
“อมื้ ๆ เขารบั การโจมตที หี่ นกั หนว่ งของไลออนมาสก์ ดว้ ยสหี นา้
ท่เี ยอื กเยน็ สนิ ะ!”
“ใชแ่ ล้วละ! รบั การโจมตีของคุณไลออนมาส์กนัน่ !”
“น่ันมนั สดุ ยอดไปเลยเนอะ วชิ าเทๆ่ และนา่ ทง่ึ จ�านวนมากมาย
ฉนั ก็อยากจะจดจ�าเหมอื นกันนะ”
“เกลกด็ ้วยเหรอ? ฉันก็เหมือนกัน!”
“อมื้ ๆ ผมดว้ ย!!”
อลิสเลอื กมาซายคู คิ นเดยี วเทา่ นั้น
คุโรเอะไมส่ นใจ
สว่ นทมี เดก็ หนมุ่ ทมี่ เี คนยะเปน็ หวั หนา้ ดเู หมอื นจะคดิ วา่ เกลโด้
เคร่งขรมึ ด้วย แต่คาริออนดูทา่ จะเหนือกว่าในด้านความนิยม
เอาเถอะ กเ็ พราะวา่ เหมอื นฮีโรน่ ีน่ ะ ไลออนมาสก์ เนี่ย

บทที่ 3 งำนประลองยทุ ธ์ 305

ผมรับประทานอาหารท่ีเรียงรายกันบนโต๊ะอย่างเอร็ดอร่อย
พลางอบอนุ่ ใจไปกับท่าทีเช่นนน้ั ของพวกเด็กๆ

พวกผมไมไ่ ดก้ นิ อาหารคอรส์ แตเ่ ปน็ เอบฟิ ราย9สเปเชยี ล นนั่ คอื
เมนสู า� หรบั เดก็ ๆ โดยเฉพาะ ซงึ่ มแี ฮมเบริ ก์ ครมี โครอ็ กเกะ และเอบฟิ ราย
ทงั้ สามอย่างน้เี ปน็ หลัก

มันเปน็ ของโปรดทผ่ี มชอบมากน่ะนะ
หากเป็นขุนนาง กค็ งจะไดร้ บั การเสิร์ฟอาหารเป็นธรรมดา ทวา่
ณ ทแี่ หง่ นหี้ าได้สนใจเร่อื งนั้นไม่
เพราะแตล่ ะโตะ๊ มกี ารกน้ั ฉากทม่ี ปี ระสทิ ธภิ าพในการกนั เสยี งใน
ระดบั พอใชอ้ ยู่ ถา้ จะใสใ่ จเรอื่ งมารยาททกุ ๆ วนั กค็ งเหนอื่ ย พอถงึ วนั ท่ี 2
ผมจงึ หยิบมาตรการเช่นนม้ี าใช้
ดงั นน้ั วนั นจ้ี งึ เพลดิ เพลนิ ไปกบั อาหารเยน็ พรอ้ มกบั พดู คยุ อยา่ ง
สนกุ สนานได้
เดก็ ๆ กา� ลังต่ืนเตน้ ไปกบั สภาพการประลองในตอนกลางวนั อยู่
ถา้ พวกเขาสนุกสนานกันถงึ ขนาดนล้ี ะก็ ในฐานะมหรสพถือว่า
ประสบความสา� เร็จครั้งใหญ่
ถงึ แมผ้ มจะไมส่ บายใจเรอื่ งการแขง่ ขนั พรงุ่ นก้ี ต็ าม แตก่ ารทผ่ี ม
จะกงั วลเกินไปนน้ั เป็นเรื่องทชี่ ว่ ยไม่ได้
ผมเห็นคาริออนก�าลังย้ิมอย่างมีเลศนัยที่โต๊ะข้างๆ ราวกับว่า
ได้ยินเสยี งเหลา่ นน้ั ของพวกเด็กๆ
พรอ้ มกันน้ัน ผมเหน็ มิลมิ ทด่ี ูท่าทางอารมณ์เสยี ด้วย
หนา้ ตาแบบนนั้ แม้จะกนั เสียงไวก้ ็ไมม่ คี วามหมายสนิ ะ
เหมอื นกบั ว่าไดย้ นิ เสียงของทางน้หี มดแลว้
ถงึ ผมจะไดย้ นิ เสียงของอกี ฟากด้วยก็เถอะ
“ฮฮึ ฮึ ึ ความเท่ของขา้ ไดร้ บั การถา่ ยทอดไปแลว้ งน้ั รึ เจา้ เปีย๊ ก
9เพอบวิฟกรานยั้น: กกุ้ง็ตชาุบเถกลึง็ดนข่ีนนมาป”งั ทอด

“พูดอะไรเน่ีย! ท้ังๆ ทเ่ี จ้าชนะเลศิ ในการประลองพรรค์นี้ไม่ได้
แทๆ้ ”

“เอานา่ ๆ อยา่ พูดแบบนนั้ สิมลิ ิม สบายๆ นะ่ สบายๆ”
“น่าสมเพชชะมดั เลย เจ้าไมไ่ ด้ลืมความภาคภูมิใจในฐานะอดตี
จอมมารไปแล้วใช่ไหม?”
“ฮะฮะฮ่า ไม่ใช่แบบนนั้ หรอก เพราะขา้ ได้ประลองกับค่ตู ่อสทู้ ี่
อยากลองสู้ดว้ ยแลว้ และขา้ ไม่สนใจที่จะชนะเลิศหรอกนะ”
“นั่นมันนา่ อิจฉาจังเลยนะครบั ”
“ใหต้ ายสิ ถา้ ขา้ ปดิ บงั ตวั ตนทแี่ ทจ้ รงิ แลว้ เขา้ รว่ มดว้ ยกด็ -ี -----”
เสยี งนีค้ ือคารอิ อน มิลิม และมดิ เรย์สินะ
ถา้ มลิ มิ พดู ราวๆ วา่ จะเขา้ รว่ มละก็ ผมจะหยดุ ยง้ั เธอไวอ้ ยา่ งสดุ
กา� ลังเลยละ
“เดยี๋ วกอ่ นๆ นั่นมนั เกนิ เหตุไปนะมลิ มิ ”
“ใช่แล้วแหละครับ เพราะข้าไม่คิดว่าท่านมิลิมผู้เปี่ยมล้นด้วย
ความสง่างามจะซ่อนเรน้ ตวั ตนทีแ่ ท้จริงได้นะครับ”
คาริออนและมิดเรย์ดูท่าจะมีความเห็นที่ตรงกัน และช่วย
ปลอบโยนมิลิม
ผมคดิ วา่ เธอไมไ่ ดเ้ ปย่ี มลน้ ดว้ ยความสงา่ งามหรอก แตไ่ มเ่ ปน็ ไรมงั้
“ชา่ งมนั เถอะ รอบชงิ ชนะเลิศพร่งุ นี้ ขา้ จะไปดกู บั ทกุ คน!”
“โอะ๊ ? เตรยี มการเร่อื งเขาวงกตเสร็จแลว้ เหรอ?”
“สมบรู ณแ์ บบแลว้ ละ พรงุ่ นข้ี ้าจะไปด้วยกนั กบั พวกรมิ ุรแุ หละ
นะ!”
“ถา้ เช่นน้นั ให้ข้าไปด้วยได้ไหมคะ?”
“ข้าขอผ่าน โดนพวกลูกน้องชวนแล้วน่ะ แม้ข้าจะเสียดายที่
ไม่อาจลงแข่งรอบชงิ ชนะเลศิ ได้ก็ตาม แต่พรุง่ นีข้ ้าจะค่อยๆ เดนิ ดูรอบๆ
เมอื งน้แี ทน”

บทท่ี 3 งำนประลองยุทธ์ 307

พรงุ่ นมี้ ลิ มิ จะไปชมการแขง่ ขนั ดว้ ยงนั้ เหรอ คารอิ อนจะไปดว้ ยกนั
กบั เหล่าสามทหารเสอื และดทู า่ เฟรยจ์ ะท�าหนา้ ท่ีคอยก�ากบั ดูแลมลิ ิม

โชคดที ่ีเหลือแค่รอบชงิ ชนะเลศิ
เพราะดูเหมือนว่ามิลิมก็ก�าลังตั้งตารอท่ีจะแนะน�าเขาวงกตหลัง
จากนัน้ ซะดว้ ย จึงแทบไม่จ�าเปน็ ตอ้ งกังวลเลย
“แต่วา่ หากเปน็ การประลองท่ดี ูน่าสนใจเช่นนนั้ ละก็ ถ้าข้าได้
ลองเข้าร่วมดว้ ยกด็ สี นิ ะครบั ”
“อะฮ้า จะวา่ ไปแลว้ วันนที้ งั้ วนั เจา้ ท�าอะไรอยู่ล่ะ?”
“อหุ หุ ุ คณุ มดิ เรยน์ ะ่ วนั นอี้ ยทู่ โ่ี รงอปุ รากรตลอดทงั้ วนั เลยนะ”
ดเู หมือนวา่ เฟรย์จะอย่ดู ้วย
การทเ่ี ธอรวู้ า่ มดิ เรยอ์ ยทู่ โี่ รงอปุ รากร อาจจะหมายความวา่ อยา่ ง
นั้นกไ็ ด้
หากไดร้ บั ความชนื่ ชอบถงึ ขนาดนน้ั วงดนตรขี องพวกเรากค็ งจะ
ดใี จเชน่ กนั
“หา? อันนั้นของเมอ่ื วานท่ีชวนงว่ งใช่ไหม?”
“คาริออน... ดูเหมือนว่าผู้ชายป่าเถื่อนอย่างท่านจะไม่สามารถ
เข้าใจศิลปะไดน้ ะ---------”
“เฮย้ ๆ เฟรย์ อยา่ พดู แบบนั้นจะไดไ้ หม?”
“อนั นนั้ ของเมือ่ วานคอื อะไรกนั ล่ะ?”
“ดนตรีน่ะ มิลิม วงดนตรีท่ีบรรเลงท่วงท�านองอันไพเราะซ่ึง
เคลยแ์ มนภาคภมู ใิ จ มันเติบโตในประเทศน้ีด้วยนะ”
“ถงึ ขา้ จะคดิ วา่ วงดนตรขี องทางนดี้ กี วา่ ของเคลยแ์ มนกเ็ ถอะนะ”
“หืม แม้แตท่ ่านก็เข้าใจไดถ้ ึงระดบั นนั้ แลว้ สนิ ะ”
“ขา้ ไม่รู้สกึ ว่าก�าลงั โดนชมอยเู่ ลยนะ เฮย้ !”
“เร่ืองน้ันก็ถูกแลว้ แหละ เพราะว่าไม่ไดช้ มเลยยังไงละ่ ”
“ชา่ งเป็นการกระทา� ท่โี หดร้ายไม่เปลี่ยนเลยนะ...”

308

“อยา่ งไรกต็ าม แมแ้ ตล่ มู นิ สั กผ็ กู ขาดทน่ี ง่ั ทดี่ ที ส่ี ดุ ในโรงอปุ รากร
ไว้ตลอดท้ังวันน้ีเลยนะ? ข้าไม่คิดว่าระดับท่านจะเข้าใจดนตรีนั่นได้
หรอกนะ”

“พดู จรงิ เรอะลมู นิ สั คนนนั้ นะ่ นะ? เดย๋ี วยยั นนั่ มาทนี่ ด่ี ว้ ยงน้ั เรอะ!?”
“โอ้ ข้าเองกช็ อบดนตรดี ว้ ยละ!!”
การสนทนาท�านองนี้ด�าเนนิ ตอ่ ไปอย่างครึกคร้นื
สนุกสนานขนาดนีก้ ็ดีแล้วละ

จากนั้น พอผมเงีย่ หูฟงั การสนทนาของทกุ คน--------
“แลว้ ? ถา้ เกดิ ไดส้ กู้ บั เดก็ ทชี่ อื่ มาซายคู นิ น่ั นายตงั้ ใจทจ่ี ะทา� อะไร
เหรอ?”
ฮินาตะเปดิ ประเด็นคุยกบั ผมกะทนั หัน
จ่ๆู ก็พงุ่ เปา้ มาท่แี ก่นเรื่องเลยนะ
“เร่อื งน้นั กม็ ีแตจ่ ะต้องสู้ใชไ่ หมล่ะ?”
“เอะ๊ ะะ อาจารยร์ ิมรุ จุ ะสกู้ ับทา่ นมาซายคู เิ หรอ? ถงึ อาจารย์จะ
แข็งแกรง่ ก็เถอะ แต่ฉนั คิดวา่ ท่านมาซายคู แิ ขง็ แกร่งกวา่ นะ”
“ไมใ่ ชอ่ ยา่ งนัน้ หรอกนะ? ฉนั คิดว่าอาจารยแ์ ข็งแกร่งกว่า!”
เดก็ ๆ ทก่ี า� ลงั ฟงั การสนทนาระหวา่ งผมกบั ฮนิ าตะเรมิ่ ทะเลาะกนั
ซะแล้วว่าระหวา่ งผมกับมาซายคู ิ ฝา่ ยใดจะแข็งแกร่งกว่ากัน
อลิสกับเคนยะอยฝู่ งั่ มาซายูคิ ทเี่ หลอื อยฝู่ ่ังผม
เนือ่ งจากฝั่งผมมีคนมากกวา่ 1 คน นัน่ จึงเป็นจังหวะท่ผี มดัน
คิดไปวา่ เทา่ นี้กช็ นะแลว้
“ชา่ งมนั เถอะ พดู ตรงๆ ฉนั กไ็ มส่ ามารถประเมนิ ความแขง็ แกรง่
ของมาซายูคิคงุ น่ันไดห้ รอกนะ แนน่ อนว่ายงั ไงก็ควรจะเฝ้าระวงั ไวล้ ่ะ?”
ฮนิ าตะชว่ ยเตอื นผมเช่นนน้ั
เนือ่ งจากเรือ่ งดังกลา่ วเก่ยี วพันกับสกิลของฮนิ าตะด้วย เธอจงึ

บทท่ี 3 งำนประลองยุทธ์ 309

ไมไ่ ด้เล่าอะไรมากมาย แต่ดเู หมือนว่าเธอลองตรวจสอบมาซายูคดิ ูแลว้
ผลลัพธ์ที่ได้คือ มาซายูคิเป็นคู่ต่อสู้ท่ีแม้แต่ฮินาตะยังตัดสิน

ไดย้ าก แตว่ า่ ...
“ถงึ ฉนั จะคิดวา่ ฉันสามารถเอาชนะเขาได้ 80-90 เปอรเ์ ซน็ ต์

กเ็ ถอะ--------”
ฮินาตะพูดเชน่ นั้นแลว้ กย็ ้มิ เพือ่ ท่จี ะย่ัวยุผม
ทีน่ า่ เจบ็ ใจคอื หลงั จากนั้น
“แนน่ อน ถ้าเป็นพฮ่ี ินาตะละก็ หนูคิดวา่ ไม่แพ้ใครหรอก”
“อมื ถงึ จะน่าเจ็บใจ แตพ่ ฮ่ี นิ าตะน่ะสดุ ยอด”
“ฉันคิดวา่ ไมม่ ีใครหนา้ ไหนเอาชนะคุณฮินาตะไดห้ รอกนะ?”
“อืม ผมก็คิดอย่างนัน้ เหมือนกัน...”
“ของมันแน่อยแู่ ลว้ น่ะนะ แมแ้ ตค่ ณุ ไลออนมาสก์ คนน้นั กไ็ มใ่ ช่

ค่ตู อ่ ส้ขู องคณุ ฮนิ าตะหรอก”
เพราะเด็กๆ ต่างพูดว่า ฮินาตะเหนือกว่ามาซายูคิ อย่างเป็น

เอกฉนั ท์กันเสียน่ี
ทั้งๆ ที่มีความเห็นต่างกันในเรื่องระหว่างผมกับมาซายูคิแท้ๆ

แตไ่ มน่ ึกเลยวา่ พอถึงคราวฮนิ าตะ ทกุ คนจะมคี วามเห็นเหมอื นกัน...
นนั่ เปน็ จงั หวะที่ผมรูส้ ึกเจบ็ ใจจรงิ ๆ
“อะ เอาเถอะ เพราะมาซายูคิกด็ ทู ่าจะมีใจรบั ฟังเร่ืองของทางนี้

ซึ่งต่างกับใครบางคน ฉนั เลยคดิ ว่าไมต่ ้องกังวลขนาดนน้ั หรอกนะ”
ดงั นนั้ ผมเลยเผลอพดู แบบนนั้ กบั ฮนิ าตะ โดยมคี า� พดู เหนบ็ แนม

ปนอยู่เพียงเลก็ น้อย จากน้ัน-------
“--------หมายความว่ายังไงกนั ?”
แค่คา� เดียวบรรยากาศตงึ เปรย๊ี ะ
นน่ั เปน็ กับระเบดิ ของแท้
ดเู หมือนวา่ ผมจะเหยียบกับระเบิดที่เห็นต�าตาเข้าจังๆ ซะแล้ว

310

“อ๊ะ ไมม่ ีอะไรหรอกครับ อยา่ ใส่ใจเลย”
“ถา้ จะหาเร่อื งก็เอาเลยสิ?”
ใจรอ้ นเกินไปแลว้ นะครบั คณุ ฮินาตะ!?
ตัวผมผู้ตระหนักได้ว่าท�าพลาดไปแล้วน้ันยื่นพุดด้ิงท่ีเป็นของ
หวานใหเ้ ธอ จึงชว่ ยบรรเทาความโกรธลงได้ในทส่ี ุด
ความเสยี หายครั้งใหญ่ท่ีเกดิ ขึน้ เพยี งเพราะพดู จาไมเ่ ขา้ เรอื่ ง
“แตว่ า่ มาซายคู คิ งุ กด็ ทู า่ ทางเปน็ คนทสี่ อื่ สารรเู้ รอ่ื งอยา่ งทนี่ ายพดู
แหละนะ เพราะยูกิบอกว่าทา� หนา้ ท่ีเป็นผ้ปู กครองเขาอย่ดู ้วย ในกรณที ่ี
เลวรา้ ยทสี่ ุด ฉันจะลองไปเกลี้ยกล่อมดกู ่อนน่ะ แตว่ า่ เรื่องน้นั อาจจะไม่
จ�าเป็นเลยก็ได”้
“หืม?”
“เรอื่ งมอี ยวู่ า่ ในการแขง่ ขนั พรงุ่ น้ี มาซายคู คิ งุ อาจจะแพก้ ไ็ ดน้ ะ่ ”
“อมื เรอื่ งนน้ั กไ็ มป่ ฏเิ สธหรอกนะ แตว่ า่ เพราะเปน็ กอ็ บตะนะ่ ส.ิ ..
หมอนน่ั มกั จะทา� พลาดในเวลาส�าคัญทุกทเี ลยละ-------”
ทั้งๆ ท่ีโดยปกติมคี วามสามารถสูงอยู่แล้วแทๆ้ แต่จๆู่ เขาก็ปง๊ิ
อะไรบางอยา่ งข้นึ มาได้ จากนน้ั กล็ ้มเหลว...
น่นั คือก็อบตะยังไงละ่
ในคราวน้ี ณ สนามแข่งรอบชิงชนะเลิศ เขาคงลงมือท�าอะไร
บางอยา่ งอกี -------

《............》

หมื ?
ผมรู้สึกเหมือนกับว่าคุณราฟาเอลท�าท่าจะพูดอะไรสักอย่างใน
ชว่ั ขณะหนึง่ เพราะสาเหตุใดกไ็ มร่ -ู้ -------เอะ๊ ผมคิดไปเองหรือเปลา่ ?
ชา่ งเถอะ เพราะยงั ไงๆ มันกค็ งจะไม่ใช่เร่อื งใหญอ่ ะไรหรอก

บทท่ี 3 งำนประลองยทุ ธ์ 311

ยิ่งไปกว่าน้ันคือเรื่องการแข่งรอบชิงชนะเลิศระหว่างก็อบตะกับ
มาซายูคิในคราวนี้

ถ้าคิดแบบปกติ ก็อบตะจะได้เปรียบ เพราะสามารถอัญเชิญ
รันกา้ ได้ ถา้ เกิดวา่ มาซายคู ิสามารถเอาชนะรนั ก้าได้ละก็ นนั่ จะกลายเป็น
ภัยคกุ คามอยา่ งชดั เจน

แตก่ ะแล้วเชยี ว ไม่ว่าอย่างไร ผมกไ็ ม่อาจคิดไปได้ว่ามาซายคู ิ
จะเปน็ ภยั คุกคาม

“ฉันคดิ ว่า เด็กทชี่ ือ่ ก็อบตะน่นั กด็ ูค่อนขา้ งมแี ววอยนู่ ะ?”
“ไม่หรอก ฉันยอมรับเรื่องเซนส์ของก็อบตะเหมือนกันนะ แต่
ยงั ไงๆ ก็เปน็ กอ็ บตะนน่ี า...”
ผมรู้สึกว่า แม้แต่การแข่งขันที่โดยปกติจะสามารถเอาชนะได้
กอ็ บตะตอ้ งท�าอะไรไมเ่ ข้าเร่อื งจนล้มเหลวเข้าน่ะนะ
“ช่างมันเถอะ ฉันจะต้ังหน้าตั้งตารอการแข่งขันพรุ่งน้ีก็แล้ว
กันนะ”
ฮินาตะกล่าวเช่นนนั้ แลว้ ปิดประเดน็ นี้ จากน้นั เธอจงึ พาเดก็ ๆ
ท่ีดทู ่าทางสนกุ สนานออกไปเที่ยวร้านแผงลอยตอนกลางคนื
กรุณาอย่าตามใจเด็กๆ มากเกินไปนะครับ--------- ผมขอร้อง
ฮินาตะในใจ

ถึงฮนิ าตะจะพูดนั่นพดู น่ีกต็ าม แตเ่ ธอคงจะเปน็ ห่วงผม
ผมดีใจกับความรสู้ กึ ของเธอ
ถ้าเกดิ วา่ ก็อบตะพ่ายแพ้ ก็ใหเ้ ป็นเรอ่ื งของตอนนน้ั เพราะผม
เตรยี มใจได้แลว้ เลยคดิ วา่ มนั จะไม่เกิดเรอื่ งเลวรา้ ยแบบนัน้ หรอก
ยงิ่ ไปกวา่ นนั้ ผมควรจะสนกุ สนานไปกบั งานเทศกาลในตอนน้ี
ปัญหาต่างๆ กองกันเป็นภูเขา จึงมีเร่ืองท่ีควรท�าอยู่เป็น
จ�านวนมาก

312

แต่กระน้นั กย็ ังคิดได้ว่า แตล่ ะวันช่างเป็นวันท่ีอิ่มเอมใจมากๆ
ผมรูส้ ึกว่าเรอื่ งนน้ั คอื ความสขุ พรอ้ มท้ังปรับอารมณ์ไปดว้ ย
จากนั้น พอปรับความรู้สึกใหม่แล้ว ผมก็มุ่งหน้าไปพบปะกับ
พวกกาเซลท่นี ดั กันไวภ้ ายหลงั จากนีน้ ่นั เอง

บทท่ี 3 งำนประลองยทุ ธ์ 313

บทคั่น กำรเสวนำกลำงดกึ

ผมพาเบนิมารุ ชอิ อน และดอิ าโบลเข้าไปในห้องรับแขก
โยลไมล์รออยทู่ ี่นนั่ แล้วดว้ ยท่าทางท่ดี ูเคร่งเครียด
ชูนะก�าลังรับรองแขกอยู่ พอสังเกตเห็นพวกผม เธอก็ช่วยจัด
เตรยี มเครอ่ื งด่มื มาให้
“ไดย้ นิ ว่าทา่ นกาเซลจะมาท่นี ีใ่ นอกี ไมช่ ้าค่ะ”
ตอนทช่ี ูนะพูดจบ กาเซลกเ็ ปิดประตูเขา้ มา
“ขา้ ปล่อยใหร้ อหรอื เปลา่ ?”
“เปลา่ เลย พวกฉนั เพ่งิ จะมาถงึ เมื่อกีเ้ หมือนกนั ”
พวกผมโต้ตอบกนั เชน่ นน้ั
หลังจากทที่ ักทายกันอยา่ งเร่งรีบแล้ว พวกผมก็ไปนั่งประจา� ที่
“ข้าจะบอกข้อสรุปก่อนแล้วกัน หลังจากท่ีได้รับการติดต่อใน
ตอนเชา้ ตรแู่ ลว้ ขา้ กส็ งั่ ใหท้ า� การรวบรวมเหรยี ญทองสว่ นทเ่ี หลอื ในประเทศ
ของขา้ แตท่ ่ีรวบรวมมาได้มีแค่ 1,500 เหรียญเศษๆ เพราะว่าจะไปเก็บ
จากประชาชนกไ็ มไ่ ด้ สว่ นทจี่ ะรวบรวมไดภ้ ายในเชา้ วนั พรงุ่ นจี้ งึ ถงึ ขดี จา� กดั
แล้วนะ่ ”
คงไมม่ อี ะไรเทยี บกบั เหรยี ญทองทใ่ี ชก้ นั อยา่ งแพรห่ ลายไดห้ รอก
แตว่ า่ ส�าหรบั เรอ่ื งเหรยี ญทองทบี่ ริจาคใหไ้ ด้โดยไม่กระทบเศรษฐกิจของ
อาณาจักรคนแคระน้นั กาเซลบอกว่าท�าเตม็ ทไี่ ด้เทา่ น้ี
ไม่ต้องบอกกร็ ู้วา่ ท่ีกาเซลให้ความร่วมมอื น้ัน เป็นผลจากการ
ทผี่ มขอร้องให้ทา� การแลกเปลยี่ นเหรียญทองกับเหรียญทองดารา
“โทษทีท่ีรบกวนนะ เยอะกว่าท่คี ดิ ไว้อกี ชว่ ยไดม้ ากเลยละ”
“อมื้ ขา้ จะใหเ้ ปกาซสั ขนสง่ ทางอากาศในเชา้ วนั พรงุ่ น้ี ตอนเยน็
คงจะมาถึง”

314

ถ้าเป็นเหรียญทอง 1,500 เหรยี ญก็หนักพอตวั ขืนให้พวกเขา
ขนมาให้เลยกไ็ ม่ดซี ะดว้ ย ดงั นัน้ ถา้ ผมใช้ ‘ครอบงÓมิติ’ ไปรับคงจะดี
กว่า เพราะวธิ ีน้นั ปลอดภัยและรับประกันได้

“เพราะเปน็ เรอ่ื งทท่ี างเราเปน็ ฝา่ ยขอรอ้ ง ฉนั เลยวา่ จะไปรบั เองนะ่ ”
“...งั้นเหรอ เจ้ามี ‘เคล่อื นยา้ ยผา่ นมติ ิ’ นี่นะ วิธีน้ันคงไม่กอ่
ใหเ้ กดิ ความผดิ พลาดแนๆ่ เขา้ ใจแลว้ ไวข้ า้ จะตดิ ตอ่ ให้ เรอ่ื งนน้ั นะ่ พอกอ่ น
มาเข้าประเดน็ หลักกนั เงนิ ทจ่ี ะจา่ ยให้เหล่าพอ่ ค้านะ่ เท่าน้ีไม่พอร?ึ ”
“อมื เรือ่ งน้ัน...”
น่าเสยี ดายทีค่ วามจริงมนั ไม่พอนิดหน่อย
งานเทศกาลเปดิ ประเทศครั้งนี้ถอื เปน็ ปีแรก และจดั ข้ึนโดยทุม่
งบประมาณไปเป็นจ�านวนมาก ดงั นั้น เหรยี ญทองท่ีตอ้ งใช้จงึ เกินกวา่ ที่
คาดการณไ์ ว้ คดิ เป็นจา� นวนมากกวา่ 3,000 เหรยี ญ
ถ้าอิงจากการรับรู้ของผม เงินจ�านวนนี้จะมีค่าเท่ากับ 300
ล้านเยน และถ้าว่ากันตามขนาดทางเศรษฐกิจของโลกน้ี ถือเป็นการใช้
เงินสน้ิ เปลืองจนนา่ สะพรงึ
ทรัพยส์ นิ ของประเทศเรามีเงินมากถึงข้ันนน้ั
เหรยี ญทองดารา 1,500 เหรยี ญ ถา้ แตกเงนิ จา� นวนนเี้ ปน็ เหรยี ญ
ทองกเ็ ท่ากบั 150,000 เหรียญ น่นั จึงเป็นเหตผุ ลท่ีทา� ใหผ้ มคดิ วา่ จะใช้
เหรยี ญทองสกั สองสามพันเหรียญอยา่ งไม่เสียดายก็ยงั ได้
ไมไ่ ดเ้ ปน็ เพราะวา่ ไมม่ เี งนิ ถา้ สามารถแลกเงนิ ไดก้ จ็ ะจา่ ย แตใ่ น
คราวน้ีไมส่ ามารถท�าเช่นน้นั ได้ เนอ่ื งจากคู่คา้ มีแตผ่ ู้ค้าปลกี ท้ังนน้ั
เมอื่ เปน็ เชน่ น้ี จงึ จา� เปน็ ตอ้ งรวบรวมเหรยี ญทองมาเปน็ ทรพั ยส์ นิ
ของประเทศ ทวา่ ...
ประเทศของเรานา� ระบบเศรษฐกจิ เงนิ ตราเขา้ มาใชอ้ ยู่ เรอ่ื งจา� พวก
ปรมิ าณหมนุ เวยี นของเหรยี ญทองจงึ ไมม่ คี วามสา� คัญแตอ่ ยา่ งใด
แมจ้ ะมเี หรยี ญเงนิ รปู แบบตา่ งๆ อยเู่ ปน็ จา� นวนมาก แตเ่ หรยี ญทอง

บทคั่น กำรเสวนำกลำงดกึ 315

คนแคระกลับมไี ม่ถึง 100 เหรียญ
นอกเหนือจากน้ี เหรยี ญทองทีผ่ มครอบครองอยูม่ ีจ�านวน 300

เหรยี ญ
เหรียญทองทโี่ ยลไมล์รวบรวมมามจี �านวน 1,000 เหรยี ญเศษๆ
มยี อดรวมประมาณ 1,400 เหรียญ
ถงึ จะรวมกบั สว่ นทกี่ าเซลชว่ ยสงเคราะหใ์ หแ้ ลว้ กย็ งั ไมถ่ งึ 3,000

เหรยี ญเลย
“ไม่พอเหรอ?”
“ฉนั ตอ้ งการอกี หลายรอ้ ยเหรยี ญเลย ถงึ จะไมไ่ ดท้ า� บญั ชรี ายรบั

รายจ่ายกเ็ ถอะ”
“กลา้ ดยี งั ไงถงึ มาจดั งานรนื่ เรงิ แบบนด้ี ว้ ยการจดั สรรงบประมาณ

แบบขอไปทพี รรคน์ น้ั ...”
“เพราะว่าบงั เอิญนกึ ข้ึนมาไดน้ ่ะ ระยะเวลาก็สนั้ ซะด้วย ชว่ ยไม่

ไดส้ นิ ะ?”
“...ข้าคดิ ไม่ออกเลยว่าควรจะดเุ จ้าจากตรงไหนก่อน”
กาเซลถอนหายใจเฮอื กใหญ่ แลว้ มองผมอยา่ งเออื มระอา
แหม เพราะว่า... ทกุ คนกก็ ระตือรือรน้ กนั
ไม่มใี ครออกความเหน็ คัดค้านเลยดว้ ย...
ทวี่ า่ มานนั่ ผมกอ็ ยากจะพดู แกต้ วั เสยี งดงั ๆ อยหู่ รอก แตข่ นื พดู

แบบนนั้ ไป ความโกรธของกาเซลคงจะเกิดการปะทุครง้ั ใหญ่
กาเซลตอนทย่ี งั ไมด่ มื่ เหลา้ คอ่ นขา้ งนา่ กลวั อยา่ งทค่ี ดิ เลยนะครบั

ตัวผมผู้ฉลาดหลักแหลมจึงตัดสินใจที่จะระงับค�าพูดท่ีไร้ประโยชน์ไว้แต่
เพียงเทา่ น้ี

“ถา้ อยา่ งน้ัน ในส่วนทไ่ี ม่พอ ให้ข้าชว่ ยเตรยี มใหไ้ หม?”
จๆู่ ก็มคี นเขา้ มาแทรกการสนทนาของพวกผม
ผมสงสัยว่าเป็นใครจึงลองมองดู แล้วพบว่าเป็นเอลเมเชีย

316

จกั รพรรดิแหง่ ราชวงศม์ นตราซารอิ อน ผู้มาพรอ้ มกบั เอรัลโด้
กาเซลท่ีนั่งข้างๆ ผมแสดงสีหน้าไม่ชอบใจทันทีที่เห็นหน้าเอล

เมเชีย แม้ว่าเรื่องน้ันจะเกดิ ขึน้ แค่ชวั่ พรบิ ตา แต่ก็เปน็ การเปลี่ยนแปลงที่
มากพอจนท�าใหร้ ูส้ ึกคาใจ

ผมถามเอรลั โด้อย่างระมดั ระวงั
“เอ๋ คณุ เอรัลโด.้ .. ท�าไมกระท่งั จักรพรรดถิ งึ ได?้ ”
“ออ๋ เร่ืองน้นั สนิ ะครับทา่ นรมิ ุรุ หลังจากทข่ี ้าปรึกษากบั ฝ่าบาท
แล้ว ฝ่าบาทก็ตรัสวา่ อยากจะเสนอความร่วมมือดว้ ยความยนิ ดี-------”
เอรัลโดอ้ ธบิ าย เอลเมเชยี ท�าหน้าย้ิมแยม้
ส่วนเอรัลโด้กลับมสี ีหน้าทดี่ ูขมข่นื
ไมร่ ทู้ �าไมผมถึงเขา้ ใจ โดนบงั คับให้พดู สินะครบั
ในเวลาแบบน้ี ถ้าจะอยเู่ ฉยๆ ก็กระไรๆ อยู่
“เออ่ ไมห่ รอก ปญั หาน้ันทางนีจ้ ะ--------”
“หมื เจา้ ไม่ได้ครา่� ครวญวา่ เงินไมพ่ อจนถงึ เมื่อก้นี ้หี รอกเหรอ?
ข้าก็แค่พิจารณาถึงมิตรภาพในอนาคตระหว่างสองประเทศแล้วเห็นว่า
จะต้องเสนอความรว่ มมือเท่าน้นั น่ะค่ะ?”
แมห้ นา้ จะยมิ้ แต่ตาไม่ยมิ้ เลย
สญั ชาตญาณของผมกา� ลงั กระซิบบอกว่า------- เรอื่ งน้จี ะกลาย
เป็นเรอื่ งยุง่ ยาก
“ไม่หรอก เพราะง้ันนะ่ ...”
ผมเช่อื มนั่ ในสัญชาตญาณของตนเอง จงึ ตดั สนิ ใจที่จะปฏเิ สธ
ถงึ ผมจะตอ้ งการแลกเงนิ เปน็ เหรยี ญทองจรงิ ๆ แตผ่ มคดิ วา่ การ
เปน็ หนเี้ อลเมเชียนนั้ น่ากลวั กวา่
เพราะเหรียญทองท่ไี มพ่ อกเ็ หลอื อีกหลายร้อยเหรยี ญ ในกรณี
ทเี่ ลวรา้ ยทสี่ ดุ นนั้ ผมอาจจะทา� ใหพ้ อ่ คา้ จา� นวนไมก่ ค่ี นตอ้ งรา�่ ไห้ แตถ่ า้ อยู่
ในระดบั ทท่ี างเราจะไมโ่ ดนดถู กู และไมท่ า� ใหค้ คู่ า้ ขาดทนุ ทางเรากค็ งจะ

บทคัน่ กำรเสวนำกลำงดึก 317

ไม่ถกู จงเกลียดจงชังถงึ ขน้ั นัน้ หรอก
แม้ผมจะตดั สนิ ใจเพราะความเห็นแกต่ ัวเชน่ น้ันกต็ าม---------
“ยอมแพซ้ ะ ผู้หญิงคนนี้ ถา้ ไดพ้ ูดออกมาคร้งั หนึง่ แล้วไมย่ อม

ถอยจนถงึ ทา้ ยทส่ี ดุ แน่ นอกจากน้ี การเปน็ ศตั รกู บั เธอนะ่ ยงุ่ ยากกวา่ การ
เปน็ ศตั รกู บั พวกพอ่ คา้ ทรี่ วมตวั กนั เสยี อกี ถา้ ยอมรบั การสนบั สนนุ แตโ่ ดย
ดจี ะดกี วา่ นะ”

กาเซลกลา่ วเช่นนน้ั ราวกบั ไม่เกรงใจอกี ฝ่าย ด้วยสีหน้าท่ขี มขนื่
เช่นเดยี วกบั เอรลั โด้

ชา่ งนา่ ตกใจทแ่ี มก้ ระทั่งกาเซล วรี กษตั รยิ ผ์ ยู้ งิ่ ใหญ่ กด็ ูทา่ ว่าจะ
แพ้ทางจักรพรรดิเอลเมเชยี ผู้นี้

“แหม เจ้าหนกู าเซล เจา้ จะมาเป็นพรรคพวกของขา้ สนิ ้า? ดใี จ
จงั เลย!”

เอลเมเชยี ทา� เปน็ ไมร่ ้ไู มช่ ี้ และย้มิ ดว้ ยท่าทางดีใจ
ดจู ากการเรยี กวา่ เจา้ หนู กแ็ สดงใหเ้ หน็ ความสมั พนั ธข์ องทงั้ สองดว้ ย
“หยุดเรยี กแบบนนั้ ทีเถอะ ยง่ิ ไปกวา่ นั้น จุดประสงค์ของทา่ น
คืออะไร?”
“ยังเข้มงวดเหมือนเดิมเลยน้า ทั้งๆ ท่ีคุณปู่ของเจ้าเป็นคนท่ี
ประพฤตติ นอย่างอสิ ระเสรแี ทๆ้ ”
“เพราะปเู่ ปน็ คนแบบนั้น รุน่ ก่อนอย่างพ่อถงึ ได้ลา� บากยังไงล่ะ
ยิง่ ไปกว่านน้ั รบี ๆ บอกกล่าวธรุ ะมาซะเถอะ”
แมก้ าเซลจะมีนสิ ัยชอบท�าตวั อสิ ระกจ็ ริง แต่ปกตจิ ะรบั บทเปน็
ราชาผู้เข้มงวด ดูเหมือนเรื่องนั้นเป็นเพราะว่าเขาเติบโตมากับการมองดู
แผ่นหลงั ของพ่อท่ีประสบความยากล�าบากนน่ั เอง
ได้ยินมาวา่ กาเซลเตม็ อ่มิ กับอสิ ระคร้ังสดุ ทา้ ยในช่วงท่ีรุ่นก่อน
ปฏบิ ตั หิ นา้ ท่ี ในตอนนน้ั เขาไดพ้ บกบั พวกเอรลั โดแ้ ละเอลเมเชยี ตอนท่ี
เขา้ เปน็ ลูกศิษย์ของฮาคุโรกค็ งจะเป็นเร่ืองในสมัยนัน้ ด้วย

318

ขณะนี้ เอลเมเชยี กา� ลงั ยกเรอื่ งในตอนนน้ั มาเปน็ ประเดน็ เชน่ กนั
อาจจะดเู หมือนป้าทเ่ี ป็นญาตกิ ัน ซ่งึ หยิบยกเรอ่ื งในอดีตมาพดู
ไดท้ ุกเมอื่
เร่ืองทกี่ าเซลแพ้ทางเธอ ผมก็เข้าใจแล้วเหมอื นกัน
“หุนหันพลนั แล่น เจา้ มีนสิ ยั รบี รอ้ นอย่างนนั้ หรอกเหรออ?”
แม้กาเซลจะปิดบงั ไว้อย่างงดงาม จนไมเ่ ห็นจะเปน็ แบบน้ันเลย
สกั นดิ ก็ตาม แตด่ ูเหมือนวา่ กาเซลหงุดหงดิ มากเลยทีเดยี ว ถึงผมจะมอง
ไมอ่ อก แต่ดูท่าทางเอลเมเชียจะมองเห็นทะลปุ รุโปรง่ เลย
สา� หรบั ขนุ นางเชอ้ื พระวงศ์ เรอ่ื งจา� พวกการอา่ นสหี นา้ ของคนนนั้
ง่ายเหมอื นปอกกล้วยเข้าปาก
เพราะฉะนนั้ พวกเขาถงึ ไดห้ ลอกลวงกนั อยา่ งดุเดอื ด เพอ่ื ที่จะ
แย่งชิงผลประโยชน์ตัดหน้าผู้อ่ืน... แม้แต่กาเซลที่เรียกได้ว่าเป็นอาจารย์
ในมุมมองของผมนั้น ในมุมมองของเอลเมเชียคนน้ี เธอปฏิบัติกับเขา
เหมือนเปน็ ทารกทเี ดียว
จงึ เป็นเหตุผลทที่ �าให้กาเซลแสดงสหี นา้ ไม่ชอบใจ
เอลเมเชยี กลา่ ววา่ ขอเครอ่ื งดมื่ ใหข้ า้ ดว้ ย แลว้ รบั สรุ าผลไมจ้ าก
ชนู ะ ในตอนนี้ เธอน่งั อยู่กบั ที่อยา่ งสงา่ งามแลว้ จะใหไ้ ลก่ ลบั ไปกไ็ มน่ ่า
เป็นไปได้
กาเซลและเอรลั โด้ส่งสายตาให้กัน แลว้ ทั้งสองคนก็ถอนหายใจ
พร้อมกนั
สองคนนด้ี ทู า่ ทางไมถ่ กู กนั แตก่ ลบั ใจตรงกนั และจดุ ทพี่ วกเขา
โดนปฏิบัติเหมือนเป็นเด็กต่อหน้าเอลเมเชียนั้น พวกเขาอาจจะมีอะไร
คล้ายๆ กันกไ็ ด้แฮะ
แนน่ อนวา่ ตวั ผมผมู้ ปี ระสบการณอ์ นั ตน้ื เขนิ นนั้ ไมอ่ าจคดิ ไดว้ า่
จะสามารถเอาชนะการเจรจากับเอลเมเชียได้เลย จึงเป็นเหตุผลทกี่ าเซล
บอกผมวา่ ยอมแพซ้ ะ

บทค่ัน กำรเสวนำกลำงดึก 319

“แหม น่กี อ็ รอ่ ยนะเนี่ย”
“ขอบคณุ คะ่ ”
เอลเมเชียย้ิมแป้น ราวกับวา่ ถกู ใจสุราผลไมท้ ชี่ นู ะรินให้
ผลติ ภณั ฑช์ นั้ เลศิ ทเ่ี ปน็ สมบตั ขิ องชนู ะ ซงึ่ รสชาตจิ ะเปลย่ี นทกุ ครงั้
ท่ดี ่ืม 1 อึก ถา้ บอกว่าสิ่งน้ีไม่อร่อย กย็ ากท่จี ะจัดเตรยี มผลิตภณั ฑท์ ด่ี ี
ไปกวา่ น้ีแลว้
หลังจากที่ผมโล่งใจไปเร่ืองหน่ึง กาเซลก็เอ่ยปากเพ่ือเริ่มการ
สนทนาใหม่
“เอาละ พอไดแ้ ลว้ เวลาอนั มคี า่ จะสญู ไปเพราะอารมณท์ แี่ ปรปรวน
ของท่านไม่ได”้
เพราะกาเซลกระตนุ้ อกี ครงั้ ในทสี่ ดุ เอลเมเชยี กม็ ใี จทจี่ ะพดู ขนึ้ มา
เช่นกนั
“นน่ั สนิ า้ เนอ่ื งในโอกาสทรี่ ว่ มมอื กบั เจา้ ขา้ เลยมคี วามตอ้ งการ
หนง่ึ อยา่ งนะ่ หากจะวางแผนจดั งานรนื่ เรงิ เชน่ นอี้ กี ขา้ กอ็ ยากจะใหเ้ จา้ เชญิ
ขา้ ใหไ้ ด้ ตั้งแต่ครั้งหนา้ เป็นต้นไป ถ้าเจา้ เชิญขา้ มา ขา้ จะใหค้ วามร่วมมือ
ในการแลกเงินด้วยความยนิ ดีเลยละคะ่ ”
เร่ืองที่น่าสนุกเช่นน้ี ข้าไม่ยอมให้วางแผนอย่างลับๆ หรอก
--------เอลเมเชยี กล่าวยนื กราน
เอรัลโดก้ มุ ขมบั แหงนมองฟา้
กาเซลท�าหนา้ เหมน็ เบือ่
“ดว้ ยความยินด”ี
ผมตอบอย่างงา่ ยๆ
เมอื่ ได้ฟงั คา� ตอบของผมแล้ว เอลเมเชียก็ย้ิมดว้ ยความดใี จ
ผมกบั เธอมคี วามคดิ ทแ่ี ตกตา่ งกนั มาก การตดั สนิ ใจของผมอาจ
จะผิดไปก็ได้
แตว่ า่ หากเปน็ เพราะชอบงานรน่ื เรงิ จงึ ยนื่ ขอ้ เสนอในการเขา้ รว่ ม

320

แผนการดงั กลา่ ว น่นั กเ็ ปน็ ไปตามทผี่ มคาดหวงั ไว้
“เชอื้ พระวงศไ์ มใ่ ชท่ าสของประชาชนหรอกนะ? การทเี่ ชอื้ พระวงศ์

ใชช้ วี ิตไดอ้ ยา่ งอสิ ระต่างหากถงึ จะทา� ใหป้ ระชาชนรสู้ กึ ยนิ ดี ขา้ เองก็ยนิ ดี
ขา้ คดิ วา่ ทกุ คนจะมีความสขุ ได้น่ะ!”

“ท่ีพูดมาก็มีเหตุผล ผมก็คิดเหมือนกันนะครับ เพราะการมีผู้
ให้ความร่วมมือน้ันจะท�าให้พ่ึงพาอาศัยกันได้ จากนี้ไปก็ขอฝากเน้ือ
ฝากตัวด้วยครบั ”

ผมกับเอลเมเชยี จับมอื กันดว้ ยใบหนา้ ยมิ้ แย้ม
ด้วยเหตุนี้ ผมจงึ ร่วมมอื กบั เอลเมเชยี แลว้
เอลเมเชียเปน็ พรรคพวกคนใหม่ รวมกบั ผมและโยลไมล์ นนั่ จงึ
เปน็ จังหวะทเี่ กดิ การกอ่ ตงั้ กลุม่ “สามจอมเพทบุ าย” ข้ึนมา
ถึงกาเซลและเอรัลโด้จะตัวสั่นราวกับสังหรณ์ใจไม่ดี แต่น่ันคง
เปน็ เรื่องทีไ่ ม่เกย่ี วขอ้ งกับพวกผม

จากนั้น เอลเมเชยี กน็ า� กระเป๋าสตางคเ์ วทมนตร์ออกมา
“ตอนนี้มีแต่เงินติดกระเป๋าของข้าเท่านั้น เหรียญทองน่ะมีแค่
ราวๆ 1,000 เหรยี ญ แตถ่ า้ จา� เปน็ ตอ้ งใชม้ ากกวา่ น้ี ขา้ จะใหค้ นไปเตรยี ม
มาให้กไ็ ดอ้ ยหู่ รอก?”
“ไม่ครับ ในตอนนี้มีแค่นั้นก็เพยี งพอแล้วครับ ถา้ อย่างน้ัน ผม
ขอแลกกับเหรียญทองดารา 10 เหรียญไดไ้ หมครับ?”
ถงึ ผมจะตอบอยา่ งนงิ่ ๆ กเ็ ถอะ คนคนนก้ี า� ลงั คดิ อะไรอยกู่ นั แน?่
เชน่ เรอื่ งทเ่ี ธอพกเหรยี ญทอง 1,000 เหรยี ญตดิ ตวั อยา่ งไมส่ ะทก
สะท้าน นน่ั ท�าให้คิดไดแ้ ค่ว่า เธอมีสามัญสา� นกึ ท่คี อ่ นข้างแปลก
เหมอื นว่าเธอจะเปน็ เซเลป (คนรวย) ตัวจริง ดงั น้นั การไม่เปน็
ศตั รกู บั เธอจึงถกู ต้องอย่างท่ีกาเซลพดู
“ย่อมได้ เจา้ ก็รกั ษาสัญญาด้วยล่ะ?”

บทคัน่ กำรเสวนำกลำงดกึ 321

“แนน่ อนครับ!”
พอเอลเมเชียพดู กบั ผมเช่นนั้นแล้ว ผมก็พยกั หนา้ ด้วยรอยยิ้ม
จากน้นั ผมจึงแลกเงิน ณ ทแ่ี ห่งน้นั ได้อย่างงา่ ยดายนนั่ เอง
ทีเ่ หลอื กเ็ ช้าวนั พรุ่งนี้ ถ้าผมแลกเหรยี ญทอง 1,500 เหรยี ญท่ี
อาณาจกั รคนแคระได้ ผมก็สามารถหายมื เงนิ ในจา� นวนทต่ี อ้ งใช้ได้แล้ว
เท่านี้ปญั หากค็ ลีค่ ลาย ผมรู้สกึ โล่งอก
ดิอาโบลกลา่ วกบั ผมวา่ “คอ่ ยยังชั่วนะขอรับ ทา่ นริมุรุ” พลาง
รนิ น้�าชาอีกถว้ ยใหผ้ ม
ผมจบิ ชาอยา่ งมคี วามสขุ ขณะทม่ี องดดู อิ าโบลเดนิ รนิ นา้� ชาใหก้ บั
พวกกาเซลและเอลเมเชีย
“เหมือนใครบางคนพยายามจะท�าให้ท่านริมุรุเป็นตัวตลกหาก
ไมร่ ักษาสญั ญา แตว่ ่า เท่านีแ้ ผนการของมันก็ล้มเหลวแลว้ สินะครบั ”
เบนมิ ารเุ องกเ็ ผยรอยยิ้มทีไ่ ม่หวน่ั เกรงเช่นกนั
เทา่ น้ี ผมกส็ ามารถบดขยแี้ ผนการของใครบางคนท่ีพยายามจะ
กดหวั ผมแล้วขน้ึ ไปอยูจ่ ดุ ทีส่ งู กวา่ ได้แลว้
ผมจงึ ไมจ่ า� เปน็ ตอ้ งกม้ หวั ใหเ้ หลา่ ผคู้ า้ ปลกี และสามารถรักษา
หน้าไว้ได้
เนอ่ื งจากผมสามารถปลดเปลอ้ื งภาระทหี่ นกั อกหนกั ใจไปไดแ้ ลว้
จงึ รสู้ กึ ตัวเบาขนึ้
เอลเมเชียเรมิ่ พดู ใหค้ วามหวงั กบั ตัวผมในตอนน้ัน
“แตบ่ างที ถงึ จะเตรยี มเหรยี ญทองไมท่ นั ขา้ กค็ ดิ วา่ มคี นทจี่ ะเสนอ
ความรว่ มมืออยนู่ ะ่ น้า?”
“หือ หมายความว่ายงั ไง?”
ผมไมเ่ ข้าใจความหมาย เลยถามไปตรงๆ
“เรอ่ื งมอี ยู่ว่า ในกรณีทีอ่ ยากจะใหอ้ ีกฝา่ ยเชือ่ ฟังนน้ั การสรา้ ง
หนีบ้ ญุ คณุ เป็นวิธที งี่ า่ ยกว่า มีอัตราความสา� เรจ็ สงู กวา่ การใชว้ ิธีแขง็ กรา้ ว

322

อย่างการทา� ใหก้ ลัวและการขม่ ขูต่ ้ังหลายเท่า”
เอลเมเชยี กลา่ วเชน่ น้นั แล้วยม้ิ แย้ม
นนั่ คือรอยย้มิ ของคนเปน็ ผ้ปู กครองไมผ่ ิดแน่
หลงั จากได้ฟงั ถ้อยค�าดังกลา่ ว ดอิ าโบลกช็ ะงกั
“อยา่ งน้ีนีเ่ อง จะบอกว่า คนที่พยายามเขา้ มาไกลเ่ กลีย่ ท้งั ๆ ที่

ไม่ได้ขอจะปรากฏตัวข้นึ ใชไ่ หมขอรบั ?”
“นนั่ สนิ า้ อาจจะเปน็ อยา่ งนนั้ กไ็ ดน้ า้ แตข่ า้ คดิ วา่ ถงึ คนแบบนนั้

จะปรากฏตัวข้นึ มา คนคนนัน้ กค็ งจะเป็นห่นุ เชิดของใครสกั คนน่ะน้า”
“คึหึหึหึหึ เป็นการคาดเดาท่ีน่าสนใจขอรับ มีใครบางคนก่อ

ปัญหาขึ้นมา พร้อมกับพยายามแก้ปัญหาเฉพาะหน้าโดยการยัดเยียด
บุญคุณ นั่นเปน็ กลอุบายทน่ี า่ จะเปน็ ไปไดแ้ นๆ่ สินะขอรับ แตว่ ่า-------”

“แมไ้ มม่ เี หรยี ญทองอยู่ แตถ่ า้ มหี นงั สอื สญั ญากค็ งจะไมม่ ปี ญั หา
ละนอ้ มใี ครบางคนแสดงใหผ้ ทู้ รงอา� นาจของแตล่ ะประเทศเหน็ วา่ ประเทศ
นไ้ี มม่ คี วามนา่ เชอ่ื ถอื พรอ้ มทง้ั สามารถสรา้ งหนบ้ี ญุ คณุ ใหพ้ วกเจา้ เหน็ วา่
ตวั เขามคี วามน่าเช่อื ถอื ได้นะ่ ”

“โลภมาก ช่างเปน็ วิธคี ดิ ทสี่ มกับเป็นมนษุ ยจ์ รงิ ๆ ขอรับ ข้าได้
เรยี นรู้แลว้ ละขอรับ”

เอ่อ สรุปคือ?
เร่ืองมีอยู่ว่า อาจจะมีคนเกล้ียกล่อมพวกผู้ค้าปลีกในเชิงทวง
บุญคุณแล้วพยายามเข้าหาพวกผมปรากฏตัวขึ้นมาก็ได้สินะ และคนคน
นั้นกป็ ฏบิ ัตติ ามคา� สั่งของใครสักคน และต้องเปน็ เพียงพวกปลายแถวท่ี
จะถกู ตดั ท้ิงเม่ือไรก็ได้ งน้ั เหรอ?
อยา่ งนน้ี เี่ อง--------ถา้ พวกผมไวว้ างใจคนคนนน้ั เขากแ็ คเ่ ขา้ หา
พวกผมเลย แต่ถ้าเกิดว่าพวกผมสงสัยในตัวคนคนน้ัน เขาก็จะยกเลิก
แผนการนีง้ ้ันสินะ
แนน่ อนวา่ ยงั เหลอื ความเปน็ ไปไดท้ ค่ี นคนนน้ั จะหยดุ แคก่ ารทา� ให้

บทคัน่ กำรเสวนำกลำงดึก 323

พวกผมเสยี หนา้ ... แตผ่ มรสู้ กึ วา่ มนั นา่ จะเปน็ ไปตามทเ่ี อลเมเชยี กลา่ วแฮะ
เพราะดิอาโบลก็ก�าลังครุ่นคิด และเผยรอยย้ิมอันน่าสะพรึง

ราวกับคดิ วา่ ความเปน็ ไปไดด้ ังกล่าวก็สงู เช่นกัน
“ถึงข้าจะไม่เข้าใจเรื่องยุ่งยากแบบนั้นเท่าไหร่ แต่พอจะนึกถึง

พวกท่ีวางแผนพรรค์นั้นออกเหรอ? พวกท่ีพยายามจะทดสอบพวกข้า
ปะปนอยทู่ า่ มกลางสมาชกิ ของสภาซง่ึ รวมนานาประเทศฝง่ั ตะวนั ตกไวด้ ว้ ย
กนั ใช่ไหม?”

เบนมิ ารุถาม
เอลเมเชยี ไมไ่ ดร้ สู้ ึกไม่ดกี บั น้า� เสียงท่ีสับสนเชน่ นน้ั เธอกลับย้ิม
ออกมา
“ข้าก็ไม่รู้เหมือนกันนะ? ก็เพราะว่าซาริออนของพวกเราไม่ได้
เขา้ รว่ มสภา แตว่ า่ า--------ถา้ เปน็ เขาคนทอี่ ยตู่ รงนนั้ กค็ งรอู้ ะไรบางอยา่ ง
ไม่ใชห่ รือ?”
เอลเมเชียกล่าวดังน้ัน และจุดที่เธอจดจ้องคือโยลไมล์ผู้ก�าลัง
ครุ่นคดิ อะไรบางอยา่ งอยู่
“เอ๊ะ ผมเหรอครบั ?”
พอโดนเจาะจงกะทันหนั โยลไมล์กด็ ูหวั่นวิตก
แตว่ า่ เขากลบั มาอยใู่ นความสงบไดท้ นั ที แลว้ เปดิ ปากพดู อยา่ ง
กลัดกลมุ้
“ถา้ เปน็ เรอ่ื งขา่ วลอื ผมกเ็ คยไดย้ นิ มาอยคู่ รบั วา่ มคี ณะกรรมการ
เงาควบคุมนานาประเทศฝั่งตะวันตก แม้จะได้ยินมาว่าพวกเขาคือเหล่า
ผู้ปกครองชั้นสูงท่ีเป็นสมาชิกในโครงสร้างสภา... แต่ก็เชื่อถือไม่ได้เลย
นะครับ? อย่างไรก็ตาม สมาชิกในโครงสร้างสภาคือตัวแทนของแต่ละ
ประเทศครับ เพราะพวกเขาสืบสายเลือดขนุ นางเชื้อพระวงศ์ สถานภาพ
ทางสังคมจึงไดร้ บั การรับรองแลว้ ยังไงล่ะครับ”
เรอื่ งที่โยลไมลพ์ ดู กค็ อื มีข่าวลือในหม่พู ่อค้า

324

ว่ามชี นช้นั ปกครองท่ีเป็นแกนกลางอ�านาจ
นนั่ เปน็ ขา่ วลอื ระดบั ทฤษฎสี มคบคดิ โยลไมลจ์ งึ บอกวา่ ไมเ่ ชอื่ ...
“-------ถา้ สมมตุ วิ า่ มบี คุ คลนา่ สงสยั ยน่ื ขอ้ เสนอไกลเ่ กลยี่ ละก.็ ..
ข้าจะส�ารวจรอบๆ ตัวคนคนน้นั แลว้ เปดิ เผยเบอื้ งหลงั ให้หมดเปลือกเอง
ครับ”
โซเอย์คุกเข่าข้างๆ ผม แลว้ กลา่ วเชน่ นน้ั
ท้ังๆ ทเี่ ขาอยู่ดว้ ยแทๆ้ แต่ผมกลบั ไม่รสู้ ึกตัวเลย...
ผมซ่อนความตกใจไว้ในใจ พร้อมกบั พยักหน้าอย่างสบายๆ
“นา่ ตกใจจรงิ ไมป่ ล่อยใหส้ มั ผสั ไดถ้ งึ ว่ีแววสักนิดเลยสนิ ะ”
“เพราะงัน้ ขา้ ถึงได้บอกแล้วไงละ่ ครบั ฝา่ บาท ว่ากลุ่มคนที่อยู่
ที่นีผ่ ิดปกติ การมาเยยี่ มเยือนดว้ ยร่างจรงิ จึงอันตรายครบั -------”
“อุหหุ ุ แตว่ ่า ข้าก็ไดป้ ระสบการณท์ ีน่ ่าสนใจแลว้ น่ะน้า แล้วก็
ท่านริมุรุ ข้าขอถามหน่ึงคา� ถามได้ไหม?”
อืม?
จนป่านนแี้ ลว้ อยากจะถามอะไรกันละ่ ?
“ครับ อะไรเหรอครับ?”
“เราตงั้ ใจท่ีจะทา� สนธิสญั ญากบั พวกท่าน แตก่ ่อนหน้าน้นั เรา
ต้องการท่ีจะถามเกยี่ วกับวธิ ีคดิ ของทา่ นไว้ก่อน--------”
บรรยากาศของเอลเมเชียเปลย่ี นไป
เธอมองดูแค่ผมตรงๆ โดยไม่ปิดบังใบหน้าของผู้ปกครองท่ี
แสดงออกมาเมอื่ ก้ีเพยี งชว่ั พรบิ ตา
แรงกดดันอันท่วมท้น
นคี่ อื -------‘จติ คกุ คามแหง่ วรี ชน’ ซงึ่ ไมใ่ ชร่ ะดบั เดยี วกบั กาเซล
“ถามเลยครบั ”
ถา้ อยา่ งนนั้ ผมกต็ อ่ ตา้ นดว้ ย ‘จติ คกุ คามแหง่ จอมมาร’ แลว้ กนั
จ้องหนา้ กัน ปะทะสายตากัน

บทคั่น กำรเสวนำกลำงดกึ 325

ผมตง้ั ใจทจ่ี ะรบั คา� ทา้ ทอี่ ยตู่ รงหนา้ จงึ มองเอลเมเชยี โดยไมห่ ลบตา
“ท่านต้งั ใจจะจดั การกับปศิ าจทอี่ ยตู่ รงน้นั อย่างไร? จดุ เร่มิ ต้น
ทอ่ี นั ตรายอย่างถึงทีส่ ุดน่ัน---------”
จดุ เริ่มตน้ ?
แมผ้ มจะไมเ่ ขา้ ใจความหมายของเรอื่ งทเี่ อลเมเชยี กลา่ ว แตป่ ศิ าจ
ทวี่ า่ นใี่ ชด่ ิอาโบลหรือเปลา่ ?
กจ็ รงิ ทเี่ ขาแขง็ แกรง่ แตไ่ มไ่ ดห้ มายความวา่ จะอนั ตรายขนาดนนั้
หรอก...
“เปล่า ไมท่ า� อะไรหรอก? เพราะดิอาโบลกช็ ว่ ยทา� งานนนู่ นน่ี ่นั
ใหอ้ ย่างดี มีปัญหาอะไรหรือเปลา่ ครบั ?”
“...เปล่ียนวิธีการถามกันเถอะ ถ้าเกิดว่าปิศาจตนน้ันอาละวาด
ทา่ นตัง้ ใจทจี่ ะรบั ผิดชอบอย่างไรหรอื ?”
อาละวาด?
ดทู ่าทางจะอาละวาดได้ละนา้
เหมอื นเอลเมเชยี จะเขา้ ใจความลา� บากของผม ราวกบั วา่ ไดเ้ หน็
มาแล้วแฮะ
ก็จรงิ อยทู่ ีด่ ิอาโบลจะอาละวาดตอนไหนกไ็ ม่แปลก
แต่นัน่ ไมใ่ ชแ่ คด่ อิ าโบลคนเดยี วหรอก
ถึงจะไม่อยากพูดก็เถอะ แต่ทางเรายังมีเด็กเจ้าปัญหาท่ีช่ือว่า
ชอิ อนอยดู่ ว้ ย
ดเู หมอื นวา่ คณุ เอลเมเชยี กา� ลงั เปน็ หว่ งผมอยู่ แตว่ า่ นนั่ คงไมใ่ ช่
เรือ่ งท่คี ณุ เอลเมเชยี จะทา� อะไรได้
“เร่อื งนนั้ ผมก็จะหยุดไว้กอ่ นท่ีจะอาละวาดน่ะครบั เพ่อื ไม่ให้
เกดิ ความเสยี หาย ก็มีแตจ่ ะต้องทา� อยา่ งน้นั ใชไ่ หมละ่ ครบั ?”
ถา้ มวี ธิ ีอน่ื ก็ขอใหบ้ อกผม
มีแตจ่ ะต้องหยดุ ไว้ก่อนทจ่ี ะอาละวาดเท่านั้น

326

เมื่อได้ฟงั ค�าพดู ของผมแลว้ ดิอาโบลมีทา่ ทางดใี จ
เอ่อ นายก็เป็นผู้มีส่วนเกี่ยวข้องกับเด็กเจ้าปัญหาด้วยนะ
ถึงนายจะดีใจ แตผ่ มก็ลา� บากใจอยู่ด.ี ..
คนทสี่ บั สนไม่ไดม้ ีแค่ผมเท่าน้ัน
“หา? เออ่ เดย๋ี วกอ่ นส?ิ ถงึ จะกลบั ไปเปน็ รา่ งดง้ั เดมิ โดยไมไ่ ดต้ งั้ ใจ
เจ้ากจ็ ะหยุดปศิ าจตนน้ันเองเหรอ? จะรับผิดชอบเหรอ?”
“ใชค่ รบั ถงึ จะอาละวาดอยู่บอ่ ยๆ ก็จริง แตพ่ ักนกี้ ็เขา้ ใจเรือ่ ง
ทผี่ มอยากจะสอื่ แลว้ ถา้ เทยี บกบั เมอ่ื กอ่ นกส็ งบเสงยี่ มขน้ึ มากเลยนะครบั ”
ผมตอบเชน่ นัน้ ด้วยความมัน่ ใจเตม็ เป่ยี ม
ทง้ั ดอิ าโบลและชอิ อน หากคงสภาพเชน่ นต้ี อ่ ไป กอ็ าจจะไมส่ รา้ ง
ปญั หาอีกเลย
ผมกังวลเล็กน้อยท่ีชิออนก�าลังฟังราวกับเป็นเร่ืองของคนอ่ืน...
เอาเถอะ ไม่เปน็ ไรหรอก
เอลเมเชยี ผู้ไดฟ้ ังคา� ตอบของผมเริ่มยมิ้ แยม้ ราวกบั สาวน้อย
“เดี๋ยวซี ได้ยนิ ม้ยั เอรลั โดจ้ ัง? จอมมารรมิ ุรุเน่ยี เป็นผู้ยง่ิ ใหญ่
มากกว่าทีไ่ ดฟ้ งั มาจากเอรลั โด้จงั เลยละเน้อ!”
ดยุกเอรัลโดท้ า� หน้าขมข่ืนซา�้ ยงั บดิ เบี้ยวยิ่งกวา่ เดมิ
นายเองกล็ า� บากเอาการดว้ ยสินา้ ท่รี ับใชเ้ จา้ นายผูป้ ระพฤตติ น
อยา่ งอิสระเสรแี บบนน้ั --------ผมปลอบโยนเอรัลโดใ้ นใจ
“พอไดแ้ ลว้ ทา่ นเอลเมเชยี รมิ รุ บุ อกวา่ จะสนบั สนนุ เรอ่ื งนน้ั
ด้วย ในตอนท่มี ีอะไรเกิดข้นึ กาเซล ดวาร์โก้ผนู้ ้ีขอสญั ญาวา่ จะเป็นพลัง
ให้กับรมิ ุรุเชน่ กนั ”
กาเซลเขา้ ข้างผมอยา่ งพง่ึ พาได้ หลงั จากทไ่ี มไ่ ดท้ �ามานานแลว้
เอลเมเชยี จอ้ งมองตัวผมในตอนนัน้ ด้วยทา่ ทีสนกุ สนาน
จากน้นั --------
“เราเขา้ ใจความรสู้ กึ ของทา่ นแลว้ ถา้ หากวา่ ท่านกลายเปน็ ศตั รู

บทคน่ั กำรเสวนำกลำงดึก 327

แห่งมวลมนุษยชาตลิ ะก็ ในตอนนั้น เราจะหยุดยง้ั ไว้ด้วยพลังท้งั หมดเอง
มารกั ษาความสมั พนั ธอ์ นั ดเี ชน่ นตี้ อ่ ไป และขอใหส้ ายสมั พนั ธร์ ะหวา่ งสอง
ประเทศลึกซึ้งข้นึ กันเถอะ เอรลั โด้-------”

“ครบั !!”
“เราจะยอมรับความสัมพันธ์แบบพันธมิตรอย่างเป็นทางการ
ระหวา่ งราชวงศม์ นตราซารอิ อนและสหพนั ธรฐั จรู า่ เทมเพสตด์ ว้ ยกแ็ ลว้ กนั
สว่ นขั้นตอนท่ีเหลือกจ็ งจัดการให้ดีซะ”
“รบั ทราบครบั -------!!”
สมกับเปน็ จกั รพรรดิ
เธอสง่ั เอรลั โดใ้ หท้ า� งานเบด็ เตลด็ ดว้ ยความนา่ เกรงขามทเี่ ตม็ เปย่ี ม
ผมคงต้องเอาอยา่ งบา้ งแลว้
“ถ้าเชน่ นัน้ หากมีอะไรเกดิ ขนึ้ ก็มาปรกึ ษาข้าหรือกาเซลจังได้
อย่าอาละวาดเดด็ ขาดนะ?”
เอลเมเชียหนั มาพูดกบั ผมเชน่ นั้น
ช่างยากท่ีจะเขา้ ใจ
ผมนึกว่าก�าลังคุยกันเก่ียวกับกรณีที่พวกดิอาโบลและชิออน
อาละวาดเสียอีก แต่เผลอแป๊บเดียวก็กลายมาเป็นประเด็นเก่ียวกับผม
แลว้ งนั้ รึ
มหิ นา� ซ�้า การทผี่ มจะอาละวาดเนี่ย... เป็นเร่ืองเสียมารยาทจริง
“คือว่าน้า ถึงจะเห็นแบบน้ี แต่ผมก็มีนิสัยรอบคอบนะครับ?
วธิ ีพดู ทเี่ หมือนกบั วา่ ผมจะอาละวาดน่ะ--------”
“ริมุรุเอ๋ย คนที่จัดงานเทศกาลเปิดประเทศเพราะบังเอิญนึก
ข้นึ มาได้เนี่ยคือใครกนั ละ่ ?”
สายตาของกาเซลช่างนา่ เจ็บปวด
พอโดนถามว่าใครแลว้ กม็ แี ต่จะตอ้ งตอบว่าผมเทา่ นัน้
“โยลไมล์คงุ สนิ ะ?”

328

“ผิดแลว้ ละครับ ท่านริมรุ !ุ !”
เขาไมพ่ ยักหน้ารบั อยา่ งท่คี ดิ เลยสินะ...
“เขา้ ใจแล้วน่า เข้าใจแล้วครบั ต้งั แตค่ รงั้ หนา้ เปน็ ตน้ ไป ผมจะ
ปรึกษาใหเ้ รียบรอ้ ยนะครับ”
“นั่นสิน้า ขอความกรณุ าดว้ ยนะ”
“แมว้ า่ เดมิ ที การพดู เรอื่ งแบบนกี้ บั ราชาของประเทศอนื่ จะฟงั ดู
ไมต่ รงประเดน็ กเ็ ถอะนะ แตว่ า่ เจา้ ถอื เปน็ อกี กรณหี นงึ่ อยา่ รสู้ กึ แยเ่ ลยนะ?”
กาเซลกลา่ ววา่ การพดู จาจบั ผดิ มากเกนิ ไปนน้ั ถอื เปน็ การแทรกแซง
กิจการภายในประเทศ แต่ดูเหมือนว่าความคิดของผมจะมีหลายเร่ืองท่ี
ยอมรับได้ยากในโลกนี้ เขาจงึ ตอ้ งการใหผ้ มปรึกษาลว่ งหนา้ นน่ั เอง
เรอ่ื งนน้ั ไมเ่ กยี่ วกบั วา่ ดหี รอื ไมด่ ี แตม่ นั เปน็ เรอ่ื งทจ่ี า� เปน็ ตอ้ งทา�
สา� หรบั พวกกาเซลตา่ งหาก
และน่ันก็ไม่ใช่เรื่องที่แย่ส�าหรับผมด้วย เพราะการระดมความ
รว่ มมอื ของทงั้ สองประเทศเพอื่ เตรยี มพรอ้ มรบั มอื กบั การทา� ลายอารยธรรม
โดยแองเจลิ ได้น้นั นบั วา่ โชคดียงิ่

หลงั จากทปี่ ญั หาเรอ่ื งเหรยี ญทองคลค่ี ลายลง กก็ ลายเปน็ วา่ ผม
ถูกต�าหนเิ พราะอะไรกไ็ มร่ ู้ แต่เร่ืองนนั้ ช่างมันแลว้ กนั

เรอ่ื งยากๆ ไดจ้ บลงแลว้
ผมท�าสัญญากับเอลเมเชียไว้แล้วว่า หลังจากนี้จะสร้างความ
สมั พนั ธอ์ นั ดงี าม ทง้ั ๆ ทผี่ มตงั้ ใจไวว้ า่ จะปรกึ ษาแบบสบายๆ แทๆ้ แตก่ ลบั
ได้ผลลัพธ์ทยี่ ิ่งใหญอ่ ย่างนา่ เหลอื เช่อื
พอผมคิดจะยุติการเสวนาแต่เพียงเท่าน้ี เอลเมเชียก็พูดว่า
ยังมเี รือ่ งต้องคยุ อกี
เธอมองผมตรงๆ ดว้ ยสหี นา้ จรงิ จงั ใหค้ วามรสู้ กึ รนุ แรงเลก็ นอ้ ย
ผมคิดว่า นี่มันเร่ืองอะไรกนั จึงลองถามดู ขณะเดียวกนั กร็ สู้ ึก

บทค่ัน กำรเสวนำกลำงดึก 329

เครง่ เครียด
“เอ่อ มปี ัญหาอะไรอกี ละ่ ?”
“เปล่าๆ ไม่ใช่ปญั หาหรอกนะ? นคี่ อื คา� ขอร้องจากขา้ น่ะ... ข้า

อยากใหเ้ จ้าแนะน�านายโยชิดะให้หนอ่ ย!”
“เด๋ยี วสิฝา่ บาท ก�าลงั พดู อะไรอยู่น่ะครับ!? อาศยั จงั หวะชุลมุน

ชา่ งไม่ละอายเลยนะครบั !!”
นกึ วา่ จะเปน็ ปญั หาทแ่ี กย้ ากแบบไหนซะอกี เรอ่ื งนน้ั หรอกเหรอ
แม้ว่าเอรัลโด้จะลนลาน แต่นั่นก็ไม่ใช่เร่ืองท่ีเกินเลยขนาดน้ัน

คุณโยชิดะมาทป่ี ระเทศน้ตี ามคา� รอ้ งขอของชูนะ และในตอนนี้เขากก็ า� ลัง
แสดงฝีมือท�าอาหารอยู่เช่นกัน ส่วนเร่ืองก�าหนดการหลังงานเทศกาล
ผมยังไมไ่ ดถ้ ามเขาเลย

ผมเองกอ็ ยากให้เขาอยทู่ ปี่ ระเทศน้ตี อ่ แตว่ า่ คนทจี่ ะตดั สินใจ
เร่ืองนั้นคือคุณโยชดิ ะ

ถา้ แค่จะแนะนา� เขาให้เอลเมเชยี ก็ไม่มีปัญหาอะไร
“แคน่ ั้นน่ะง่ายๆ ครับ แตว่ ่า กรณุ าอยา่ บงั คับคณุ โยชดิ ะใหท้ �า
อะไรเลยนะครบั ?”
ผมกลา่ วเช่นน้นั แล้วตอบรบั ดว้ ยความยนิ ดี
“แน่อย่แู ลว้ น่า!”
เนอ่ื งจากเอลเมเชียกย็ อมรบั และรู้สึกยินดี ดงั นน้ั ผมจะแนะน�า
ใหใ้ นช่วงหลังงานเทศกาลแล้วกัน
“การเสวนาสามผยู้ งิ่ ใหญจ่ ากประเทศอภิมหาอา� นาจ” ทีถ่ ูกจัด
ขึ้นกลางดกึ จึงถึงคราวบอกลาอย่างเงียบสงดั ด้วยประการฉะนี้

330



งานเทศกาลเปดิ ประเทศ เช้าวันท่ี 3
ผมออกไปยังอาณาจกั รคนแคระ แลว้ แลกเหรียญทองดารากบั
เหรียญทองทเี่ ตรียมไว้
เทา่ นปี้ ญั หากค็ ลค่ี ลายแลว้ เหลอื แคส่ งั เกตปฏกิ ริ ยิ าของผลู้ งมอื
เท่านั้น

ด้วยเหตุน้ี ผมจึงสนุกสนานกับงานเทศกาลได้โดยปราศจาก
ความกงั วลใดๆ

ก่อนอนื่ ก็ก�าหนดการของวนั น้ี
รอบชงิ ชนะเลิศระหวา่ งมาซายูคแิ ละก็อบตะ
โคลอสเซยี มถูกปกคลุมดว้ ยความกระตือรอื ร้น
ดเู หมอื นจะมกี ารคาดเดากนั อยา่ งครกึ ครนื้ วา่ ฝง่ั ไหนจะชนะ และ
มีการพนันกนั ด้วย
เน่อื งจากโยลไมล์ก�าลังพยายามท�าหน้าที่เป็นเจ้ามืออยู่ ผมจึง
ตั้งหน้าต้ังตารอดวู ่าจะไดก้ �าไรมากแคไ่ หน
วธิ ีชนะพนันอยา่ งแนน่ อน--------นน่ั คอื การเปน็ ฝา่ ยบริหาร
ไม่ว่าการคาดเดาจะเป็นฝั่งไหน ก็จะได้ก�าไรแน่ๆ น่ันคือสิ่งท่ี
เรียกว่าการบริหารการพนนั นน่ั เอง
ถงึ ผมจะพนนั ฝ่งั กอ็ บตะเพือ่ หาเงินตดิ ตวั กเ็ ถอะ แตน่ ไี่ ม่ได้เป็น
เพราะผมเลง็ การพลิกล็อกไว้
ใช่แลว้ น่ันไมไ่ ด้หมายความว่า--------ผมทมุ่ เงินกอ้ นโต เพราะ
หน้ามืดตามวั กับอตั ราการเดมิ พนั แน่ๆ
โอะ๊ เร่ืองนนั้ จะเป็นอยา่ งไรกช็ ่าง
เร่อื งส�าคัญในตอนนค้ี ือเรื่องการเชียรก์ อ็ บตะ

332

‘เอาละ-------- ในที่สุดรอบชิงชนะเลิศก�าลังจะเริ่มแล้วค่ะ!!
วันน้ี ผทู้ ่ีจะไดร้ บั เกยี รตศิ กั ดิ์ของผ้ชู นะนน้ั ท้ายทส่ี ุดแล้วจะเป็นผู้เข้า
แขง่ ขนั คนไหนกันแน่! มาซายูคแิ หง่ “ประกายแสง” หรือวา่ จะเปน็
นกั สตู้ วั เลก็ คลน่ื ลกู ใหมท่ จ่ี ะไดร้ บั เลอื กเปน็ “จตรุ เทพราชนั ” กอ็ บตะ
กนั แน่!?’

การประกาศของโซกะกล็ ่ืนไหลเช่นกนั
เธอเชิดชูก็อบตะซ�้าแล้วซ�้าเล่าอย่างหน้าตาเฉย จนเขาหมด
หนทางหนี
เรอื่ งนนั้ แมจ้ ะไมช่ ดั เจนวา่ เธอรตู้ วั อยหู่ รอื เปลา่ แตก่ ถ็ อื เปน็ การ
ไล่ตอ้ นให้จนตรอกท่โี หดเหี้ยมมากเลยทเี ดียว
ดอิ าโบลยกมอื ข้ึน ทีจ่ ดั งานกลบั สู่ความเงียบงัน
อะไรกนั นะ่ ? ในหมผู่ ชู้ มเพศหญงิ มคี นทก่ี า� ลงั เคลบิ เคลม้ิ อยดู่ ว้ ย...
พอคดิ ดแู ลว้ ผมก็รูส้ กึ วา่ ตวั เองพ่ายแพ้ แตเ่ ร่อื งนนั้ ผมจะปลอ่ ย
ผ่านกแ็ ล้วกัน

เทา่ นี้ ถา้ กอ็ บตะชนะมาซายคู ไิ ด้ ปญั หาทงั้ หมดกจ็ ะเปน็ อนั คลค่ี ลาย
ถา้ สมมตุ วิ า่ มาซายคู อิ ยใู่ นระดบั เดยี วกนั กบั ฮนิ าตะจรงิ ๆ กอ็ บตะ
จะไม่มที างชนะเลย
แต่ว่า มันยังมีข้อมูลท่ีจะรู้ได้จากการประลองคร้ังนี้ด้วย หาก
มาซายูคิมีท่าทีต่อสู้กับก็อบตะอย่างยากล�าบาก แม้จะเพียงเล็กน้อย ก็
แสดงวา่ พลังของเขาไม่เป็นภัยคุกคามเลย
เพราะมีรันก้าอย่ดู ้วย ก็อบตะจงึ ดวงดีมาก
คิดไดว้ า่ ในฐานะเครื่องทดสอบมาซายคู นิ ัน้ สถานการณ์เชน่ นี้
ก็ไม่เลวนัก
โซกะประกาศแนะนา� ตวั ผู้เข้าแข่งขนั ทัง้ สองอยา่ งคลอ่ งแคลว่
เมื่อการประกาศสิ้นสดุ ลง การแขง่ ขันก็เรมิ่ ต้นขน้ึ

บทท่ี 4 รอบชิงชนะเลศิ และกำรเปิดเขำวงกต 333

เอาละๆ กอ็ บตะจะสามารถดงึ ความสามารถของมาซายคู อิ อกมา
ไดข้ นาดไหนกนั นะ

ผมรอใหก้ ารแขง่ ขันเร่มิ ขน้ึ พลางคิดเช่นนัน้ --------
●

มาซายคู ิลนลาน
เมอ่ื วาน ในตอนทเี่ ขาดกู ารแขง่ ขนั ระหวา่ งโกซรู แุ ละเมซรู ุ แลว้ รวู้ า่
ผ้ชู นะในนัดนัน้ จะกลายเป็นค่ปู ระลองคนต่อไป-------
(จบเห่ ถะ ถา้ ไดส้ กู้ บั สตั วป์ ระหลาดพรรคน์ น้ั ละก็ โดนฆา่ ไมเ่ หลอื
ชน้ิ ดีแน่!!)
เขาหน้าซีดในพริบตา
ในตอนทเ่ี ขาดงึ ดดู ความสนใจโกซรู ุ โดยการพดู บางอยา่ งออกมา
ตามใจปาก แล้วท�าใหโ้ กซรู ุสละสทิ ธก์ิ ารแขง่ ขันได้สา� เร็จนน้ั เขารสู้ กึ วา่
อยากชมตัวเองเหลอื เกิน
ทวา่ พอได้ดกู ารแขง่ ขนั หลงั จากนัน้ แล้ว มาซายคู กิ ็สน้ิ หวัง
(ไม่มีทางชนะได้เลยน่ี!! อะไรกันเน่ีย ศึกประลองยุทธ์ของ
ประเทศน้ี มแี ตส่ ตั ว์ประหลาดเขา้ รว่ มหรอื ไง!?)
เป็นธรรมดาท่เี ขาจะอยากด่าทอเช่นนนั้ ขนึ้ มา
เพราะคู่ต่อสู้ท่ีจะได้สู้กันในรอบชิงชนะเลิศวันพรุ่งนี้ ไม่ว่าจะ
คนไหนก็เป็นพวกสตั วป์ ระหลาดทเ่ี หนอื กว่าโกซรู ุ
เมอ่ื คนื วาน มาซายคู กิ นิ อาหารไมล่ ง และใชเ้ วลายามคา่� คนื ดว้ ย
ความรสู้ ึกราวกับรอคอยการประหารชีวติ
(พอคดิ ดแู ลว้ มันราบร่ืนเกินไปสนิ ะ...)
เพราะวา่ เขาเชอ่ื มนั่ ในความแขง็ แกรง่ ของเหลา่ เพอ่ื นพอ้ งจนเกนิ ไป

334

และไดร้ บั การกลา่ วขวญั วา่ เปน็ วรี ชนบา้ งละ ผกู้ ลา้ บา้ งละ เขาเลยเผลอคดิ
ตนื้ ๆ ไปว่า ยงั ไงๆ กต็ อ้ งทา� อะไรสกั อยา่ งได้อยูแ่ ล้ว

เนื่องจากที่ผา่ นมาเขาผ่านพ้นเร่อื งตา่ งๆ มาได้ มาซายูคิจงึ ไม่
เคยนึกสงสยั เร่ืองนั้นเลย

--------ไม่สิ ทถ่ี กู ตอ้ งก็คอื เขาพยายามทีจ่ ะไมค่ ิดตา่ งหาก
มาซายคู เิ ชอ่ื โดยไมม่ หี ลกั ฐานวา่ พวกตนไรเ้ ทยี มทาน ไมว่ า่ ศตั รู
แบบไหนกส็ ามารถเอาชนะได้ มาซายคู ริ กั ษาความสงบสขุ ทางใจดว้ ยการ
เช่ือเช่นนัน้ นั่นเอง
(แลว้ ทา� ไมผมถงึ ไดเ้ ชอ่ื ความคดิ เพอ้ เจอ้ โงๆ่ แบบนน้ั ละ่ ... จะวา่
ไปแล้ว ผมอยากจะหนี อยากจะหนีออกไป!)
มาซายคู คิ ดิ ที่จะหนีมาหลายครั้งแล้ว แต.่ ..
“แหะ คุณมาซายูคิ ถ้าพรุ่งนี้ชนะแล้ว จะท้าประลองกับจอม
มารด้วยพลงั ทเี่ หลอื ในตอนนั้นเลยหรอื เปล่าครบั ?”
เม่ือได้ยินจนิ ไรถามอย่างใสซื่อแลว้ มาซายคู กิ อ็ ยากจะตวาดใส่
เขาขนึ้ มาวา่ อยา่ พูดอะไรไม่เข้าท่าสิ
เดิมที ทั้งหมดก็เปน็ ความผดิ ของจอมมารรมิ รุ ุ
เพราะมีลักษณะภายนอกท่ีดูอ่อนโยนและอ่อนแอแบบนั้น
มาซายูคิเลยเผลอคลายความระแวงไปเสียได้ ไม่อย่างนั้นเขาคงจะ
เคลอื่ นไหวโดยปกปอ้ งรา่ งกายของตนให้รอบคอบยงิ่ ขน้ึ
“ไม่ว่าจะแบบไหนก็เป็นเรื่องของเวลาท้ังน้ัน ท่านมาซายูคิจะ
โคน่ ลม้ จอมมาร และปลดปล่อยประเทศนี้”
“กอ่ นทจ่ี ะสกู้ บั จอมมาร ถา้ ปรกึ ษาคณุ ยกู ดิ ว้ ยจะดกี วา่ หรอื เปลา่ ?
แตว่ า่ ถงึ จะชนะไดส้ บายๆ แต่ถา้ แพก้ ารแข่งขันพรงุ่ น้ขี ึน้ มาล่ะ?”
“เฮย้ ๆ เบอร์นี่ มนั ไม่มีทางเป็นแบบนั้นไม่ใชเ่ รอะ?”
“ถา้ เปน็ ไลออนมาสก์ กอ็ นั ตรายอยหู่ รอก แตถ่ า้ เปน็ ฮอ็ บกอ็ บลนิ
ท่ีช่ือกอ็ บตะกช็ นะไดส้ บายๆ ก่อนท่สี ตั วอ์ ญั เชญิ ท่นี ่ารา� คาญตวั นั้นจะถูก

บทที่ 4 รอบชิงชนะเลิศและกำรเปดิ เขำวงกต 335

เรียกออกมา การประลองก็จบแล้วละ”
ไม่มที างชนะได้สบายๆ หรอก
มาซายคู ิคิดวธิ ตี อ่ ต้านใดๆ ไม่ออกเลยทั้งสิน้ เขาจนิ ตนาการได้

เพียงแค่ภาพในอนาคตที่ตัวเองจะถกู ย�า่ ยีเท่านน้ั
ทวา่ พอมาซายคู มิ องดสู ายตาไวว้ างใจของเหลา่ ผองเพอื่ นทเ่ี ขา้

มาใกล้แล้ว เขากไ็ ม่อาจเผยความรสู้ ึกทแี่ ท้จริงได้
เขาจงึ กลบเกลอื่ นสถานการณด์ งั กลา่ ว โดยเอย่ ปากวา่ “เอาเถอะ

จะลองพยายามดูนะ” อย่างช่วยไม่ได้

และแลว้ เวลาของรอบชงิ ชนะเลศิ กก็ ระชนั้ ชดิ เขา้ มาอยา่ งไมเ่ หน็ ใจ
มาซายคู ไิ ปหอ้ งนา�้ หลายครงั้ และปลอ่ ยของออกมาใหห้ มดเพอื่
ไมใ่ หเ้ ล็ดออกมาในกรณฉี ุกเฉิน จากน้ันกเ็ ผชญิ หนา้ กับการแขง่ ขนั
(ฉบิ ๆๆๆๆๆ เอาไงด?ี ทา� ยงั ไงถงึ จะเอาชวี ติ รอดจากสถานการณน์ ้ี
ไดล้ ะ่ ?)
ผู้ที่ยืนอยู่ตรงหน้าคือนักรบท่ีค่อนข้างจะมีเสน่ห์ คุณพ่ีสาวผู้
ประกาศบอกวา่ เขาชือ่ กอ็ บตะ
แมจ้ อี จู ะพดู ไวว้ า่ ถา้ เปน็ ฮอ็ บกอ็ บลนิ กช็ นะไดส้ บายๆ แตม่ าซายคู ิ
ไมอ่ าจคิดเช่นนน้ั ได้แมแ้ ต่น้อย
(ฮอ็ บกอ็ บลนิ ? โกหกนา่ ! กอ็ บลนิ นคี่ อื อสรู ทอี่ อ่ นแอทสี่ ดุ ใชม่ ย้ั ?
ท�ายงั ไงถึงไดว้ ิวฒั นาการออกมาไดเ้ ท่ขนาดนน้ั ล่ะเนย่ี !?)
‘เอาละ ทกุ ทา่ น! ในทสี่ ดุ การแขง่ ขนั รอบชงิ ชนะเลศิ แหง่ ศกึ
ประลองยทุ ธเ์ ทมเพสตค์ รง้ั ท่ี 1 กก็ Óลงั จะเรม่ิ ตน้ ขน้ึ แลว้ คะ่ !! จา่ ฝงู คอื
หวั หนา้ หนว่ ยผเู้ ยาวว์ ยั แหง่ กอ็ บลนิ ไรเดอร์ ภายใตส้ งั กดั ทา่ นจอมมาร
รมิ รุ ุ ผเู้ ขา้ แขง่ ขนั กอ็ บตะ! ฝง›ั ตรงขา้ มกค็ อื “ผกู้ ลา้ ” แหง่ ประกายแสง
วรี ชนของนานาประเทศฝง›ั ตะวนั ตก ผเู้ ขา้ แขง่ ขนั มาซายคู คิ ะ่ !! เอาละๆ
ทง้ั สองคนจะทÓให้การตอ่ สู้เป็นไปในรปู แบบใดกนั -------!? ดสู ิ ทัง้ คู่

336

กÓลงั จดจอ้ งกนั อยตู่ รงกลางคะ่ จนกวา่ จะถงึ เวลาทกี่ ารแขง่ ขนั เรม่ิ ------’
ถ้าสนิ้ เสียงประกาศ การแข่งขันกจ็ ะเรม่ิ ขึ้น
(แยแ่ ล้ว ไม่มเี วลาจริงๆ)
ทงั้ ๆ ทนี่ า่ จะปลอ่ ยของออกไปหมดแลว้ แทๆ้ แตค่ วามตงึ เครยี ด

ทนี่ า่ จะทา� ให้ฉเ่ี ลด็ ออกมาไดน้ ั้นกลับถาโถมเขา้ ใส่มาซายูคิ
ถ้ามีเวลามากกว่าน้ี เร่ืองประเภทที่ว่าโคนหางของคุณพ่ีสาวผู้

ประกาศจะเปน็ อย่างไรน้ัน กน็ ่าสนใจมากๆ แต่มนั ไมใ่ ช่เวลาที่มาซายูคิ
จะทา� เช่นนั้นแล้ว

มาซายคู ินึกเรื่องพลังของตวั เองข้นึ มาได้
พลังที่เขาไม่ค่อยเข้าใจ ซงึ่ เรยี กว่า ยูนคี สกลิ ‘ผู้ถูกเลือก’
เสยี งทไ่ี มเ่ ปน็ มติ รดงั กงั วานในสมอง เพอื่ ชว่ ยบอกชอื่ ความสามารถ
ทา� นองนนั้
พักนเ้ี ขาเข้าใจแลว้ วา่ สกิลนมี้ ีประโยชนต์ ่างๆ นานา
และเขาก็รดู้ ้วยวา่ การทท่ี กุ คนตคี วามเรอ่ื งต่างๆ ไปในทางทดี่ ี
และเทิดทนู มาซายคู ิเปน็ วีรชนน้นั กเ็ ป็นเพราะสกลิ น้ีเชน่ กัน
หากจะพดู ในทางตรงกนั ขา้ มกค็ อื เพราะไมส่ ามารถหยดุ สง่ิ นนั้ ได้
สถานการณจ์ ึงเป็นแบบตอนน้ี
(-------น่ันสินะ เมอื่ วานพลังของผมก็ใชก้ ับอสรู ทช่ี ือ่ ว่าโกซูรุได้
ด้วย อยา่ งไรก็ตาม ถ้าฟันฝ่าการแข่งขันไปไดอ้ ย่างปลอดภัยละก.็ ..)
สกลิ ทจ่ี ะทา� ใหค้ นรอบขา้ งเขา้ ใจผดิ ไปโดยปรยิ าย-------มาซายคู ิ
ผู้รับรูเ้ ชน่ น้นั ตัดสนิ ใจเดิมพนั กบั สกิลน้นั ในครัง้ นด้ี ้วย
พอก�าหนดแนวทางไดแ้ ล้วกใ็ จเย็นลงเล็กน้อย มาซายคู ิจึงลอง
หนั หน้าไปทางคู่แข่ง
จากนน้ั บงั เอญิ งน้ั เหรอ? สายตาของพวกเขาปะทะกนั แบบเปะ๊ ๆ
พอมองดๆี แล้ว อีกฝ่ายก็มที า่ ทางกระวนกระวายอย่ไู ม่สขุ
(เอ๋? น่ีมนั พอจะเป็นไปไดส้ นิ ะ...?)

บทท่ี 4 รอบชงิ ชนะเลิศและกำรเปดิ เขำวงกต 337

แมแ้ ตง่ านประลองทจ่ี ดั ขนึ้ ในอนิ กราเซยี คตู่ อ่ สกู้ แ็ สดงทา่ ทเี ชน่ นี้
ออกมา มีผคู้ นจา� นวนมากทยี่ อ่ ยยบั ไปเอง เพราะเข้าใจผิดไปโดยปรยิ าย
วา่ มาซายูคิแข็งแกร่ง

มาซายคู คิ ิดว่า
ดีไมด่ ี คราวน้ีก็อาจจะเอาชนะไดเ้ หมอื นกันไมใ่ ช่หรือ
ทนั ทีทีค่ ิดเช่นนน้ั อาการขาสั่นกบ็ รรเทาลง
(ถา้ ไปไดส้ วยละก็ คราวนอ้ี าจจะเอาชนะไดโ้ ดยทไ่ี มต่ อ้ งทา� อะไร
เลยกไ็ ด)้
พอมที างหนที ีไล่ปรากฏขนึ้ มาเล็กน้อย มาซายูคิกค็ ิดเชน่ นั้น
หลังจากน้เี ขาจะได้ร้ทู นั ทวี า่ ความคิดนัน้ ต้นื เขนิ เกินไป-------

●

‘ถ้าเช่นนนั้ เริ่มได้เลยค่ะ!!’
การแข่งขนั เริ่มตน้ ขนึ้ ด้วยสัญญาณของโซกะ
“โอ้ววววว จะไปแลว้ นะครบั ”
เริ่มแรก กอ็ บตะกพ็ ุ่งตัวเขา้ ไป
หมอนน่ั หวงั ทจ่ี ะถอนตวั กอ่ นจะเจบ็ หนกั ร.ึ .. แมผ้ มจะคดิ อยา่ งนนั้
แต่นนั่ เปน็ การกลัวเกนิ เหตุ
ดเู หมอื นวา่ เหยอ่ื ลอ่ ทเี่ รยี กวา่ คนั เบด็ ซง่ึ ผมไดก้ ลา่ วไปนน้ั ถอื เปน็
ส่ิงของดึงดดู ใจส�าหรับก็อบตะ
ก็อบตะเผชิญหน้ากับมาซายูคิด้วยท่าทางจริงจังต่างกับทุกที
แลว้ เขากไ็ ถลผา่ นไปเหมอื นกบั การสไลด์ ดทู า่ วา่ เขาจะเลง็ ตา� แหนง่ ทเี่ กอื บ
ออกนอกสนามหวุดหวิด เชน่ เดยี วกับตอนที่สูก้ ับคาริออนเมอื่ วาน
ก็อบตะระแวดระวังมาซายูคิซ�้าแล้วซ้�าเล่า ในทางตรงกันข้าม
มาซายูคิกลบั ไม่ขยับเขยื้อนแม้แตน่ ้อย เขาค่อยๆ หันหลังไปมองกอ็ บตะ

338

แลว้ ยกยิ้มมุมปากทันที
‘โอ-๊ ------คนทหี่ น้าตาจดั อยใู่ นเกณฑด์ จี ะต้องแข็งแกรง่ กวา่

จรงิ ๆ หรอื !? หลงั จากท่มี องขา้ มการเคลอื่ นไหวหลอกล่อของผูเ้ ขา้
แข่งขันก็อบตะไปโดยส้ินเชิงแล้ว ผู้เข้าแข่งขันมาซายูคิก็แสดงท่าที
สบายๆ ให้เหน็ เลยละ--------!!’

บทพูดของโซกะชา่ งเสียดแทงใจ เมื่อไดย้ ินเสยี งประกาศนแ้ี ลว้
กระทั่งเหลา่ ผูค้ นที่ไม่มคี วามม่ันใจในใบหน้ากห็ ลั่งน้�าตาออกมา ไม่ใช่แค่
กอ็ บตะเท่านั้น

มาซายคู หิ นา้ ตาดกี ็จริง แต่น่ันออกจะล�าเอยี งเกนิ ไปแลว้
“แหะ แหะแหะ เป็นไปตามคาดเลยนะ ครับ... ปฏิกิริยาน่ัน
หมายความว่า ไม่ว่าข้าจะท�าอะไรก็เปล่าประโยชน์สินะครับ? ถึงข้าจะ
อยากทดสอบดวู า่ ความสามารถของตวั เองในตอนนจ้ี ะสไู้ ดถ้ งึ ไหน แตม่ นั
ก็เทียบกันไมต่ ิดสกั นิดเลยใช่ไหมครับ ถา้ เชน่ นนั้ ขา้ ก็จะใชพ้ ลงั นี้ พลัง
ขนั้ สดุ ทไ่ี ด้มาใหมค่ รบั -------!!”
อะ ไอบ้ ้านัน่ ... นึกแล้วเชยี วว่าเขาต้ังใจที่จะท�าอะไรบางอยา่ ง
แบบน้ันก็ลม้ เหลวแน่นอนละนะ หมอนั่น
ถงึ ตอนนจ้ี ะไมม่ วี ธิ หี ยดุ แลว้ แตผ่ มกอ็ ยากใหเ้ ขาหยดุ การดน้ สด
เหลือเกิน
《แจง้ เตอื น เมอ่ื คนื วาน ปจั เจกนาม : กอ็ บตะ ไดร้ บั ยนู คี สกลิ
‘ขอพลงั ใหข้ า้ (อญั เชญิ หมาปา่ อสรู )’ แมจ้ ะคาดวา่ สาเหตเุ กดิ จากการ
ทปี่ จั เจกนาม : รนั กา้ เขา้ มาบงั คบั ควบคมุ แตด่ เู หมอื นวา่ เอก็ ซต์ รา้ สกลิ
‘แสดงอตั ลกั ษณ’์ จะถกู รวมเขา้ ดว้ ยกนั จงึ สามารถ ‘แสดงอตั ลกั ษณ’์
กับรันก้าทีอ่ ญั เชญิ ออกมา-------》

หา?

บทท่ี 4 รอบชงิ ชนะเลศิ และกำรเปิดเขำวงกต 339

หมายความวา่ กอ็ บตะไดร้ บั ‘ขอพลงั ใหข้ า้ ’ และสามารถรวมรา่ ง
กับรนั กา้ ได้แลว้ หรือเปลา่ นะ?

ทา� ไมถงึ เปน็ แบบนนั้ ละ่ ... เอย้ จะวา่ ไป ผมรสู้ กึ เหมอื นเมอ่ื คนื วาน
คณุ ราฟาเอลจะพูดอะไรสกั อย่างค้างไว้ หรือวา่ จะเป็นเรอื่ งน้นั ใช่ไหม!?

《ข้อเท็จจริงเชน่ น้ัน--------》

ขอ้ เท็จจริงเชน่ นนั้ คืออะไรล่ะครบั !?
การท่ีคุณราฟาเอลพูดติดขัดน้ัน ควรมองว่ามีอะไรบางอย่าง
เกดิ ข้ึน
อย่างเร่ืองที่ก็อบตะมีพลังท่ีสุดยอดลืมตาต่ืนขึ้นมากะทันหัน
ถา้ คดิ ดสู กั หนอ่ ยกจ็ ะรวู้ า่ เรอ่ื งนนั้ ผดิ ธรรมชาตเิ กนิ ไปนะ่ ดไี มด่ อี าจจะเปน็
ไปได้วา่ คุณราฟาเอลช่วยให้ก็อบตะได้รับสกิล
คณุ ราฟาเอลตอบข้อกงั ขาของผมด้วยความเงยี บ
ถงึ จะไมพ่ ดู โกหกกบั ผม แตก่ ต็ งั้ ใจทจ่ี ะไมพ่ ดู ความจรงิ ดว้ ยสนิ ะ
ผมจะบงั คบั ใหต้ อบก็ได้ แต่ไม่จ�าเป็นตอ้ งทา� ถึงขั้นนัน้ หรอก ใช่ไหม
เอาเถอะ เพราะมนั เปน็ การพลกิ ผนั ทไี่ ดจ้ งั หวะเหมาะเจาะซะดว้ ย
ตอนนผ้ี มจะดูทา่ ทีไปก่อน
“ดใู หด้ นี ะครบั ! กลายร่าง (รวมร่างหมาปา่ อสูร)--------!!”
หว้ งมติ เิ กดิ การบดิ เบยี้ ว รนั กา้ ถกู เรยี กออกมาอยขู่ า้ งหลงั กอ็ บตะ
จากนน้ั ------พวกเขาก็ ‘แสดงอตั ลกั ษณ’์ โดยมลี กั ษณะเหมอื น
รันก้าหอ่ หุ้มร่างกายกอ็ บตะ
ไมม่ ีองคป์ ระกอบของกอ็ บตะหลงเหลอื อยูต่ รงไหนเลย
พดู ส้นั ๆ คือ รันก้ายืนตวั ตรงเหมอื นมนษุ ย์
ถา้ ใหบ้ อกความรสู้ กึ ตรงๆ กค็ อื เทจ่ ดั ๆ
ผมคิดว่า-------- หนอ็ ยแน่ ท้ังๆ ที่เป็นก็อบตะแท้ๆ แต่กลับ

340

แปลงร่างเนย่ี นะ!?
“วะ หวาาาา!! เท่จังเลย อะไรล่ะนั่น เท่ระเบดิ ไปเลยละ!!”
มลิ ิมส่งเสยี งเจ๊ยี วจา๊ วยกใหญ่ข้างๆ ผม
พอเห็นกอ็ บตะกลายร่างแล้ว เธอกต็ น่ื เตน้ มาก
อือ อมื้ ผมเข้าใจความร้สู ึกมลิ มิ ดี
ไอก้ อ็ บตะ ไมน่ กึ เลยว่ารูปลักษณภ์ ายนอกจะเปลี่ยนเป็นรา่ งท่ี

แสนวเิ ศษ...
‘นะ นม่ี นั !? ผเู้ ขา้ แขง่ ขนั กอ็ บตะคงจะกลายรา่ งเปน็ รา่ งทต่ี า่ ง

ออกไปแล้วงั้นหรือคะ...?’
‘นน่ั สนิ ะขอรบั สกลิ ทใ่ี หพ้ ลงั ของสตั วอ์ ญั เชญิ มาสถติ ทรี่ า่ งนน้ั

เปน็ สกลิ ทีห่ ายากมากเลยขอรับ’
‘หมายความวา่ ผเู้ ขา้ แขง่ ขนั กอ็ บตะสามารถบงั คบั ใชพ้ ลงั ของ

สตั วอ์ ญั เชญิ เหมอื นกบั เปน็ พลงั ของตวั เองไดส้ นิ ะ? นม่ี นั สดุ ยอดไปเลย!
ดูเหมือนวา่ จะมีเร่ืองเจง๋ ๆ เกิดขนึ้ แล้วค่ะ!!’

โซกะท่ีกา� ลังพากยส์ ดดูทา่ ทางตนื่ เตน้ เธอจึงพูดเสยี งหลง
ดอิ าโบลใจเยน็ มาก เขาตอบขอ้ สงสยั ของโซกะอย่างแผ่วเบา
“ประมาณว่า เจ้าก็อบตะสามารถดึงพลังของรันก้าออกมาได้
อยา่ งอสิ ระใช่ไหม?”
“ใชค่ ะ่ สดุ ยอดไปเลยนะคะ ถงึ รนั กา้ จะใหส้ ทิ ธส์ิ ง่ั การไวก้ บั กอ็ บตะ
แตน่ ีก่ อ็ าจจะเป็นการประกบคู่ท่เี ก่งกาจย่งิ กว่าทค่ี ดิ ไวก้ ไ็ ด้”
“แตก่ เ็ ป็นก็อบตะนะครับ?”
“โฮโ่ ฮโ่ ฮ่ ถงึ อยา่ งนน้ั กอ็ บตะกเ็ ปน็ ลกู ศษิ ยข์ า้ แมค้ วามสามารถ
ด้านร่างกายจะด้อยกว่า แต่ก็มีประสบการณ์ต่อสู้กับมนุษย์มารระดับสูง
กวา่ มาแลว้ ครบั หากใชพ้ ลงั ของทา่ นรนั กา้ ไดอ้ ยา่ งเตม็ ที่ อาจจะทา� ใหเ้ หน็
การเตบิ โตท่คี าดไมถ่ งึ ก็ได้--------”
พอผมบน่ พมึ พา� เหลา่ หวั หนา้ ทก่ี า� ลงั ชมการแขง่ ขนั ดว้ ยกนั กเ็ รม่ิ

บทที่ 4 รอบชิงชนะเลิศและกำรเปดิ เขำวงกต 341



เอ่ยความรู้สึกออกมาตามท่ีแตล่ ะคนคิด
และแล้ว ท่ามกลางผูช้ มท่ีเฝ้ามองอย่างใจจดใจจอ่ น้นั
“แหะแหะ ต่อไปเป็นตาของข้าแลว้ นะครับ!”
เม่ือก้ีก็เป็นตาของนายเหมือนกัน มาซายูคิคุงยังไม่ได้ท�าอะไร

เลยนะ?
ผมตบมกุ เช่นนน้ั ในใจ เพราะอจิ ฉาก็อบตะ
กอ็ บตะได้หายไปตอ่ หนา้ ตอ่ ตาผม
-------- ไม่สิ ดวงตาของผมน่ะมองเห็นแน่ๆ แต่เร่ืองมีอยู่ว่า

สา� หรบั คนธรรมดาจะเห็นว่าหายไปแลว้
‘ผะ ผเู้ ข้าแขง่ ขันก็อบตะหายไปแลว้ !? เขาหายไปทีไ่ หนกัน

แน่-------’
โซกะกรีดรอ้ งเหมอื นจงใจ
ทงั้ ๆ ทโี่ ซกะนา่ จะเหน็ อยแู่ ลว้ แทๆ้ แตเ่ ธอใชท้ กั ษะการแสดงมาก

เลยทเี ดียว
และท่ปี ลายสายตาของโซกะ
ตูมมมม!!
เสียงนั้นดงั สนน่ั หวน่ั ไหว เกิดระเบดิ เล็กๆ ขึ้น
ต�าแหน่งที่เกิดการระเบิดคือตรงผิวก�าแพง ซึ่งอยู่ใต้ท่ีนั่งผู้ชม

โดยตรง แถมยังเป็นมมุ ท่ีมีทีน่ ง่ั แขกกติ ตมิ ศักดซิ์ ่งึ พวกผมอยูพ่ อดี
ดังน้ัน ผมจึงมองเหน็ ไดอ้ ยา่ งชดั เจน

--------กอ็ บตะประกาศกรา้ วอยา่ งเท่ แลว้ ออกวง่ิ เขา้ ใสม่ าซายคู ิ
แตก่ ลบั ไมม่ วี แ่ี วววา่ จะหยดุ เลยวง่ิ ผา่ นดา้ นขา้ งของมาซายคู ไิ ปทงั้ อยา่ งนนั้
จนกระทั่งพุง่ เข้าใส่ก�าแพงต้ังแต่ต้นจนจบ--------

เพราะอยา่ งน้นั ผมถงึ ไดค้ ดั ค้านการด้นสดของก็อบตะยังไงล่ะ

บทที่ 4 รอบชงิ ชนะเลศิ และกำรเปิดเขำวงกต 343

ผมคดิ มาตงั้ แตก่ อ่ นแขง่ แลว้ วา่ มคี วามเปน็ ไปไดค้ อ่ นขา้ งสงู มาก
ท่ีจะล้มเหลว

‘โอ้ ผู้เข้าแข่งขันก็อบตะยังไม่ลกุ ขึ้นมาเลยค่ะ จะเป็นอะไร
หรอื เปล่าคะ?’

กอ็ บตะชนกา� แพงเข้าอย่างจัง แล้วหมดสติไป
แต่ก่อนหน้านั้น ในตอนท่ีกระโจนออกจากเวที เขาคงจะแพ้
เพราะหมดสทิ ธิ์ไปแล้วแหละ
เจ้าบ้าก็อบตะไม่สามารถควบคุมพลังได้แม้แต่น้อย เรื่องท่ีเขา
กลายร่างจนไดพ้ ลงั ของรันก้ามาติดตัวไว้ มันกด็ ีอยหู่ รอก แตเ่ ขากลบั ถกู
พลังน่ันเลน่ งานจนตกอยูใ่ นสภาพนี้
ถา้ จะอธบิ ายใหเ้ ขา้ ใจงา่ ยละก็ “พอวง่ิ ไปแลว้ กจ็ ะหยดุ ” ความคดิ
เช่นน้ีน่ะ ก็อบตะคงจะตระหนักรู้โดยยึดความสามารถด้านร่างกายแบบ
เดมิ ของตวั เองเป็นเกณฑ์
ใน 1 วนิ าทขี องกอ็ บตะกบั 1 วนิ าทขี องรนั กา้ นนั้ โลกทพี่ วกเขา
มองเห็นแตกตา่ งกนั โดยสิน้ เชงิ
กลา่ วคอื กอ่ นท่จี ะตระหนกั รูว้ ่าตอ้ งหยุด กช็ นก�าแพงเขา้ อยา่ ง
จงั เสยี แลว้ --------เรอื่ งมันกเ็ ป็นเช่นน้แี ล
มิหนา� ซ�า้ ก็อบตะยังไมล่ กุ ขนึ้ มาตามท่ีโซกะกลา่ วอีกด้วย ไมใ่ ช่
ว่าขยับไมไ่ ดเ้ พราะความเสยี หายทางกายภาพ แตเ่ ปน็ เพราะวา่ ตกใจจน
หมดสตไิ ปซะอยา่ งนัน้
จะพูดอะไรดีละ่ ...
ทนั ทที แี่ สดงรา่ งเทๆ่ นนั่ ใหเ้ หน็ ปบุ๊ กเ็ ผยสภาพทนี่ า่ เวทนาทนั ที
ในอกี แง่หน่งึ ก็เปน็ สถานการณ์ทพ่ี ดู ได้แค่วา่ สมกบั เปน็ ก็อบตะจงั เลยนะ
“...”
ผมพดู ไม่ออก
“เจา้ บ้านั่น...”

344

เบนมิ ารุแหงนมองฟ้า
“สมกบั เปน็ ก็อบตะ”
ชอิ อนหวั เราะกา๊ ก
“--------”
ฮาคุโรไม่พดู อะไร เส้นเลอื ดดา� ปูดโปนตรงหน้าผาก
“หมื นัน่ คอื คุณลกู ศษิ ยข์ องท่านพอ่ นเี่ อง”
โมมิจิสมุ ไฟความโกรธใหฮ้ าคโุ ร
กอ่ เกิดบรรยากาศทีไ่ มส่ ามารถพูดอะไรออกมาได้
ทั้งหมดคือกรรมตามสนองของก็อบตะ
บรรยากาศทเี่ หลา่ ผชู้ มในทจ่ี ดั งานกไ็ มอ่ าจเขา้ ใจไดว้ า่ เกดิ อะไรขนึ้
ในหมู่พวกเขา คนท่พี ยายามคน้ หาคา� ตอบทงั้ ๆ ทีไ่ ม่เข้าใจเริ่ม
พูดอบุ อิบเบาๆ
“คคู นิ าเงะ10 ใช่ไหม?”
ถ้อยค�าดังกล่าวดงั กังวานในทจ่ี ัดงานอันเงียบสงัด
“นะ นนั่ สนิ ะ ต้องเป็นแบบน้นั แน”่
“สมแล้ว สมกับเปน็ ทา่ นมาซายคู !ิ ”
“โอะ โอ้ววว เจ๋งเป้ง เจ๋งเปง้ ไปเลย!”
“มองไม่เหน็ สกั นิดเลยนะ สดุ ยอดเกินไปแล้วแฮะ!!”
ถ้อยค�าสรรเสริญมาซายูคิแพร่เช้ือติดต่อมากมายในชั่วพริบตา
และเสียงโห่ร้องยินดีก็ดังสน่ันกึกก้องในที่จัดงาน ราวกับว่าเร่ืองนั้นเป็น
ความจริง
ทจ่ี ดั งานรายลอ้ มดว้ ยความกระตอื รอื รน้ กบั การทมี่ าซายคู ชิ นะเลศิ
โดยไมร่ ีรอให้โซกะและดิอาโบลพจิ ารณา--------

ข้างๆ ผมมีคนท่ตี ัวส่ันด้วยความโกรธอยู่ 1 คน
“มะ หมอนนั่ กา� ลงั ดถู กู ขา้ อยเู่ รอะ? ทงั้ ๆ ทอ่ี ตุ สา่ หเ์ ทแ่ ลว้ แทๆ้

10คคู ินาเงะ : ทา่ ทมุ่ กลางอากาศของกฬี ายูโด

แต่สภาพแบบนนั้ มนั อะไรกนั ?”
ทงั้ ๆ ทอ่ี ตุ สา่ หก์ ลายรา่ งอยา่ งเท่ แตผ่ ลลพั ธก์ ลบั กลายเปน็ แบบนี้

ในนาทที กี่ อ็ บตะทา� ใหม้ ลิ มิ คาดหวงั นนั้ ปฏกิ ริ ยิ าโกรธของเธอทเ่ี พม่ิ มากขน้ึ
แทบจะถาโถมไปที่ตัวกอ็ บตะแลว้

“จะ ใจเยน็ ๆ ถงึ จะเปน็ แบบนนั้ หมอนน่ั กไ็ ดพ้ ยายามในแบบของ
หมอนน่ั แลว้ แหละ”

“ริมรุ ุเอย๋ การท่แี กตามใจเขาแบบนนั้ มนั ไม่ใชก่ ารทา� เพ่อื เขา
เลยนะ!”

“ใชแ่ ลว้ ครับทา่ นริมรุ ุ ดเู หมอื นวา่ ข้าจะตามใจก็อบตะนิดหน่อย
ดว้ ยครบั จากนไ้ี ป ข้าคงจะต้องดูแลเขาให้เขม้ งวดกว่านีแ้ ลว้ ครบั ”

ฮาคโุ รเห็นดว้ ยกบั คา� พดู ของมิลิม
อยา่ งไรกต็ าม ผมเพง่ิ ไดย้ นิ เปน็ ครง้ั แรกวา่ ฮาคโุ รตามใจกอ็ บตะ
“ดลี ะ! ข้าจะฝกึ ปรือเขาให้เอง ริมรุ เุ อย๋ ฝากกอ็ บตะไว้กบั ข้าที
ถา้ ทา� อย่างน้ันละก็ ข้าจะเล้ยี งดเู ขาใหเ้ ปน็ นักรบทว่ี ิเศษแน่นอนเลยละ!”
มิลิมมองผมด้วยสายตาระยบิ ระยบั
เธอพดู ดว้ ยอารมณ์ประมาณว่า จบั แรรม์ อนสเตอร์ได้แลว้ นะ
ถา้ ผมเหน็ ดว้ ยกบั เร่ืองน้ี กอ็ บตะกช็ ่างนา่ เวทนา... แมผ้ มจะคิด
เช่นนนั้ แตผ่ มนกึ เรอื่ งหน่ึงข้ึนมาได้
“ฉันเองก็มีเร่ืองที่จะไหว้วานอยู่เหมือนกัน ถ้าช่วยฟังเรื่องน้ัน
ฉันก็จะพิจารณาดู”
“ไดเ้ ลย ลองว่ามาส”ิ
“คอื วา่ ทปี่ ราสาทของเคลยแ์ มนมโี บราณสถานอยนู่ ะ่ ฉนั คดิ วา่
การไปสบื คน้ ตามอา� เภอใจถอื เปน็ เรอ่ื งทไ่ี มเ่ ขา้ ทา่ เหนอื สง่ิ อน่ื ใด มนั นา่
จะเปน็ ข้อมลู ทีล่ ้�าค่าสา� หรับการล่วงรู้อดีต ดังนั้น ฉันจงึ ใหเ้ กบ็ รักษามัน
ไวใ้ หค้ งสภาพแบบน้นั ”
“หืม”

346

“ฉนั กอ็ ยากจะส�ารวจโบราณสถานน่ันอยูห่ รอก แต่ฉันอยากจะ
ขออนุญาตกอ่ น”

“ท�าไมถงึ มาถามขา้ ล่ะ?”
ก็เพราะว่าตอนน้ีมันเป็นอาณาเขตของเธอไม่ใช่เรอะ---------
ผมคดิ
“มิลมิ ตอนน้ใี ครกา� ลงั ดแู ลดนิ แดนน้นั อยู่เหรอ?”
กอ่ นทผี่ มจะตบมกุ เฟรยก์ ็ถามมิลมิ ด้วยนา้� เสยี งนิ่งๆ
“นะ นนั่ สนิ ะ ดนิ แดนนน้ั เปน็ อาณาเขตของขา้ สนิ ะ อมื้ แนน่ อนวา่
ขา้ จา� ได้อยู่แล้วน่า!”
ทันทีท่ไี ดย้ นิ เสียงของเฟรย์ มลิ มิ กเ็ กรง็ จนสันหลงั ตงั้ ตรงอยา่ ง
รวดเรว็
เอาเปน็ วา่ เธอจา� เรอื่ งทมี่ ันเปน็ อาณาเขตของตวั เองไดน้ ่ะนะ
“แลว้ --------”
“โอเคแน่นอน!”
ไดร้ บั อนญุ าตอย่างงา่ ยดาย
มลิ ิมอาจจะแคอ่ ยากเปลี่ยนเรื่องพดู กไ็ ด้ แตส่ �าหรับผม ถา้ ได้
รบั อนญุ าตแล้ว จะอะไรก็ได้ทง้ั นัน้
ถงึ จะรสู้ กึ ผดิ กบั กอ็ บตะ แตผ่ มกพ็ อใจทท่ี า� การแลกเปลยี่ นดๆี ได้
ก็อบตะไม่มีประโยชน์เลยสักนิด เขาระเบิดตัวเองโดยที่ไม่ได้
ท�าให้ข้อมลู เก่ยี วกบั มาซายคู ิกระจ่างขึ้นสักอย่างเลย อย่างนอ้ ย ถ้าผมจะ
ใช้งานเขาแค่เรื่องนีค้ งไมว่ ่ากัน
เพราะกอ็ บตะจะได้รับการฝึกฝนด้วย มีแตเ่ รอ่ื งดีๆ ท้งั นน้ั
“งน้ั รมิ รุ เุ อ๋ย ในตอนท่ีจะไปท�าการสา� รวจท่ีว่าน่นั คงจะชวนขา้
ไปดว้ ยกนั สินะ?”
“อมื ขนึ้ อยกู่ บั สถานการณน์ ะ่ นะ อนั ทจี่ รงิ กเ็ รยี กผเู้ ชยี่ วชาญของ
สมาคมอสิ ระไปดว้ ยนะ่ ถา้ หากวา่ ไมม่ ปี ญั หาอะไร เธอจะมาดว้ ยกนั กไ็ ดน้ ะ”

บทท่ี 4 รอบชิงชนะเลศิ และกำรเปดิ เขำวงกต 347