“กะ เกือบตายแล้วจรงิ ๆ...”
ลาพลัสเอย่ กบั ลูกค้าทีอ่ ยตู่ รงหนา้
ทวั่ ทง้ั ร่างเต็มไปดว้ ยบาดแผลฉกรรจอ์ ยา่ งท่ีพดู
“เหมอื นจะลา� บากนะ?”
ลกู คา้ --------เดก็ หนมุ่ ผมดา� ผเู้ ปน็ เจา้ ของหอ้ งตอบงา่ ยๆ เหมอื น
ไม่เก่ยี วอะไรกบั ตน
ลาพลสั ซงึ่ หวั เสยี กบั เหตกุ ารณท์ เี่ กดิ ขน้ึ ระเบดิ คา� บน่ ออกมาเปน็
ชดุ ราวกับถกู ชก
“เดย๋ี วก่อนเลยนะ เว้าออกมาซอ่ื ๆ แบบน้ีไดไ้ ง? ตอนบุกเขา้ ไป
กว็ า่ ลา� บากแลว้ แตต่ อนออกนสี่ ิ นกึ วา่ จะตอ้ งเอาชวี ติ ไปทง้ิ ไมร่ ตู้ งั้ กคี่ รง้ั ...”
“ถา้ เป็นเธอคงไม่เป็นไรหรอก ต่อใหถ้ กู ฆา่ กไ็ ม่น่าจะตายอยู่ดี”
“โหดร้าย โหดร้ายยังไงก็ยังโหดร้ายอยู่อยา่ งนั้น”
เดก็ หนมุ่ ท�าหน้าไม่รไู้ มช่ ก้ี ับการบบี น้�าตาของลาพลัส
“แลว้ รตู้ วั ผอู้ ยเู่ บอ้ื งหลงั ศาสนจกั รศกั ดสิ์ ทิ ธแ์ิ หง่ ทศิ ประจมิ รยึ งั ?”
“--------นน่ั สนิ ะ ถา้ จะใหร้ ายงานเร่ืองนีอ้ อกจะ... เกินกา� ลังขา้ ”
เดก็ หนมุ่ ไมม่ อี าการวา้ วนุ่ สกั นดิ แมจ้ ะไดฟ้ งั คา� บอกเลา่ จากปาก
ลาพลัสซงึ่ มที า่ ทางจริงจัง
เขาเอ่ยยม้ิ ๆ ลักษณะเหมือนคาดเดาค�าตอบไว้แล้ว
“หมื เธอนยี่ งั เปน็ จอมโกหกไมเ่ ปลยี่ นเลยนะ อยา่ งนอ้ ยกพ็ อจะ
ได้คา� ใบอ้ ะไรมาใชม่ ย้ั ล่ะ?”
ลาพลสั ยกั ไหลถ่ อนหายใจกับคา� พดู ของเด็กหน่มุ
“กแ็ มน่ อตุ สา่ หเ์ หนอ่ื ยยากทงั้ ที ขอ้ มลู ทไี่ ดม้ านา่ จะขายโกง่ ราคา
ได้แพงอยู่ ทา่ นมองไดเ้ ฉียบขาด ไมม่ ใี ครเทยี บไดเ้ ลยเดอ้ ”
“หหึ ึหึ ไดร้ ับค�าชมก็ดใี จอยู่ แตไ่ ม่เพม่ิ ค่าจ้างใหห้ รอกนะ?”
10
พอไดย้ นิ อยา่ งนนั้ ลาพลสั กบ็ น่ ปนทอดถอนใจ “ไมม่ ใี ครเทยี บ
ได้จรงิ ๆ”
“พดู อะไรอยา่ งนน้ั ยงั ไงกจ็ า่ ยคา่ ตอบแทนตามสญั ญาอยแู่ ลว้ นา่
จะวา่ ไป ความจรงิ การสรา้ งจติ สา� นกึ เสรจ็ สมบรู ณต์ ง้ั นานแลว้ “จอมมาร”
ในตวั ผมย้ายไปอยู่ในโฮมนุ ครุส (มนุษยเ์ ทียม) เรียบร้อยแลว้ ดว้ ย”
เดก็ หนมุ่ ยมิ้ รนื่ เรงิ ขณะเดยี วกนั กย็ กมอื กดกรง่ิ เรยี กเลขาทคี่ งจะ
คอยทา่ อยู่นอกหอ้ ง
“ทา่ นเรยี กหรอื คะ?”
ผเู้ ข้ามาเป็นสาวสวย
ท่าทางของเธอทัง้ สภุ าพ สง่างามนอบนอ้ มราวกบั เลขาตัวอย่าง
ผวิ ขาวเรียบเนียน หนา้ ตาหมดจดเขา้ กนั เปน็ อย่างดีกบั เส้นผม
สีทองรวบมวย
นยั นต์ าสีครามเปลง่ ประกายดง่ั อญั มณลี าปสิ ลาซูลี1ดลู กึ ลบั
ทว่าแมป้ ระกายแสงน้นั จะมเี สน่ห์ชวนหลงใหล มันกลับไมอ่ าจ
ปกปดิ แววชั่วร้ายท่ีซอ่ นอยู่ได้เลย
“ฮะ? เอ๊ะ อย่าบอกนะ...?”
ลาพลัสสับสนกับรูปลักษณ์ของเธอแต่ในขณะเดียวกันก็ยังมอง
เห็นประกายที่น่าคิดถึงในดวงตาหญิงสาว ก่อนอาการสับสนจะเปล่ียน
เป็นระเบิดหัวเราะลนั่ ทนั ท ี คลา้ ยม่ันใจถงึ ตวั ตนของอกี ฝ่าย
“ไหงอยใู่ นสภาพน?ี้ เปลยี่ นรสนยิ มแลว้ หรอื ครบั ? มนั คงแปลก
พกิ ลถา้ จะเวา้ วา่ ดเู หมาะดี ภาพลกั ษณผ์ ดิ กบั เมอ่ื กอ่ นลบิ ลบั เลยบใ่ ชห่ รอื
ครบั ?”
“หนวกหนู ะ่ ผา่ นมาเปน็ 10 ปกี วา่ จะไดร้ า่ งทข่ี ยบั ไดอ้ ยา่ งอสิ ระ
ถงึ จะไมส่ ะดวกไปบ้างกย็ อมทนละ”
เธอโตต้ อบลาพลสั แบบสบายๆ อยา่ งคนคนุ้ เคย ไมย่ อมใหต้ วั เอง
1ลโาดปิสนลลาซอ้ ูลีอ:ยู่ฝ(la่าpยisเlดazยี uวli) คือ รัตนชาติกึ่งสูงค่า (semi-precious stone) ถือว่าเป็นอัญมณี
ที่คอ่ นข้างหายาก ถือเป็นของมคี า่ มาต้ังแตโ่ บราณเพราะมีสนี ้า� เงนิ สด
ท่าทางสุภาพเรียบร้อยหายไป เธอตบไหล่ลาพลัสด้วยความ
สนิทสนมพรอ้ มรอยยิ้มไร้ความเกรงกลวั ดนู ่าเกรงขามแล้วน่งั ลงบา้ ง
“ให้ข้ามาเจอเจา้ น่ี แสดงวา่ ไมจ่ า� เปน็ ต้องเลน่ ละครแลว้ งั้นร?ึ ”
“ไม่ ผมยังอยากให้เล่นละครเวลาอยู่ต่อหน้าคนอ่ืนไปก่อน
แต่ถา้ อยู่กันแคภ่ ายในกค็ งไม่ตอ้ งแล้วมั้ง”
“โฮ่? ถ้าบอสว่าอย่างน้ันข้าก็มีแต่ต้องปฏิบัติตาม แต่ขอถาม
เหตผุ ลหนอ่ ยได้ม้ัย?”
“เรอ่ื งนนั้ เพราะเธอออ่ นแอไง คาซารมี พลงั ของเธอยงั ไมก่ ลบั มา
โดยสมบรู ณ์ไมใ่ ชเ่ หรอ? ตอนน้ีก็ดูแลเคลยแ์ มนไปพลางๆ จนกวา่ พลัง
ตอนเป็น “เคริ ์สลอรด์ ” จะคืนมาก็ได”้
หญิงสาวผู้มีรูปลักษณ์ภายนอกเหมือนเลขา-------- คาซารีม
พยกั หน้ารบั อย่างขดั ใจ
คาซารีม เปน็ ช่ือของอดตี จอมมาร
จอมมารทค่ี รง้ั หนง่ึ เคยปราชยั จากการพยายามจะลงทณั ฑม์ นษุ ย์
นามเลออนซึง่ อา้ งตวั เป็นจอมมาร ณ ดินแดนอันห่างไกล
เปน็ ประธานของสมาพันธ์ตวั ตลกสายกลาง โดยตัวตนของเขา
ถกู จอมมารเคลยแ์ มนและลาพลสั ปลุกให้คนื ชพี ข้นึ มา
ทวา่ ทเ่ี หน็ ในตอนนกี้ ลบั เปน็ แคห่ ญงิ สาวบอบบางคนหนง่ึ ซง่ึ ไมม่ ี
เค้าเดิมอยู่เลย
ก่อนจะแตกดับเพยี งเสี้ยววินาท ี ชะตากรรมอันเลวร้ายได้น�าพา
คาซารมี ใหเ้ ขา้ มาสงิ รา่ งเดก็ หนมุ่ จนกระทงั่ เมอ่ื วนั กอ่ นในทสี่ ดุ กท็ า� การยา้ ย
แอสทรลั บอด ้ี (รา่ งวญิ ญาณ) ไปยงั โฮมนุ ครสุ ซง่ึ เปน็ รา่ งทดแทนไดส้ า� เรจ็
ตอนนพี้ ลงั ในตวั ยังนบั วา่ ห่างไกลจากสมัยท่ีเคยรุ่งโรจน ์ เขาทา�
สัญญาว่าจะติดตามและยอมรับเด็กหนุ่มเป็นบอสโดยไม่มีการคัดค้าน
แม้จะเปน็ คาซารีมก็ตาม
หลังจากรูจ้ กั มักคนุ้ กบั เดก็ หนุ่มมา 10 ปี คาซารีมก็ยอมรบั เขา
12
ในฐานะเจ้านาย
“กจ็ รงิ พลงั ของขา้ ยงั ไมส่ มบรู ณ์ เพราะพา่ ยแพใ้ ห้กับจอมมาร
เลออนคนนนั้ ซา้� ยงั เฟอะฟะสญู เสยี รา่ งไปอกี ถงึ วญิ ญาณจะเขา้ มายดึ รา่ ง
โฮมุนครุสแล้วแต่ก็ยังอ่อนแอเกินไป ถ้าข้าปลดปล่อยออร่าออกมาแบบ
เอาจรงิ มหี วงั รา่ งพงั แน่ แบบนคี้ งใชค้ า� วา่ ฟน้ื กลบั มาอยา่ งสมบรู ณไ์ มไ่ ด.้ ..”
“เขา้ ใจละ สถานการณเ์ ปน็ อยา่ งนี้เองหรือครับ ในเมื่อประธาน
เรยี กคนคนนวี้ า่ บอส ทา่ นกค็ อื บอสสา� หรบั ขา้ เหมอื นกนั ไหนๆ แลว้ มอี ะไร
ก็ขอใหค้ ุยกนั ด้วยความจริงใจนะครบั เพราะท่านไม่ใช่แค่ลกู คา้ ธรรมดา”
“ให้ตายสิ เธอนม่ี ่ันคงดนี ะ เราคบค้าสมาคมกันมานานขนาดน้ี
แถมผมยงั ใหค้ วามรว่ มมอื ในการคนื ชีพประธานคนส�าคัญของเธอ แต่จน
ปา่ นนกี้ ็ยงั ไม่ยอมเชอ่ื ใจกนั อกี ...”
“ฮ่าฮ่าฮ่า เร่ืองนั้นก็ส่วนเรื่องน้ัน เรื่องนี้ก็ส่วนเรื่องน้ีครับ
แตส่ ภาพของประธานน่าข�าจรงิ ๆ กลายเป็นสาวงามหยาดเย้ิมไปแลว้ !”
“--------- งั้นเหรอ? รูปลักษณ์ภายนอกจะเป็นยังไงข้าก็ไม่ได้
สนใจหรอก”
“บ่ครับบ่ มันนา่ ขา� เพราะหน้าตากบั ส�าเนยี งการพูดขดั กันสดุ ๆ
ต่างหาก”
“รู้นะ่ --------ไม่สิ รูย้ ่ะ ถ้ายังไงกต็ ้องเลน่ ละครต่อ ดฉิ ันเองก็จะ
ใชค้ า� พูดแบบผหู้ ญิงไปสักระยะแล้วกนั ”
“แหม แหม เอางั้นเลย? กน็ ะ แบบนี้ฟงั ดูเหมาะกวา่ นั่นแหละ
ครับ... แต่จะว่ายังไงดี... อบุ๊ ฮา่ ฮ่าฮา่ !”
พดู มาถึงตรงนีล้ าพลสั กร็ ะเบดิ หัวเราะออกมาอีกคร้ัง
“หนวกหูจริง รูปลักษณ์ภายนอกแบบนี้ไม่ใช่รสนิยมของดิฉัน
สกั หนอ่ ย มนั เพราะบอสอตุ สา่ หใ์ ชส้ กลิ พเิ ศษของอาณาจกั รมนตราซารอิ อน
ดัดแปลงร่างโฮมุนครุสไวใ้ ห้ต่างหากล่ะคะ”
“นั่นแหละ กว่าจะท�าออกมาไดก้ จ็ า่ ยไปไม่ใชน่ อ้ ยๆ นะ ถา้ ไม่
ปฐมบท เลห่ ก์ ลของเหล่ามนุษย์มาร 13
เตรยี มภาชนะเปลา่ ทไี่ รว้ ญิ ญาณไว้ จติ จะปะปนกนั มวั่ แลว้ การเคลอ่ื นยา้ ย
จะผิดพลาดได้ เดมิ ทถี า้ ร่างที่คาซารมี หนีมาสงิ ไมใ่ ชร่ ่างผม คดิ ว่าตอนน้ี
คงปะปนจนแยกออกจากกันไม่ได้แล้วม้ัง? เพราะฉะนั้นถ้าจะบ่นเร่ือง
รปู ลกั ษณ์อีกก็ไมร่ จู้ ะว่ายงั ไงแล้ว”
“ก็ก�าลงั ขอบคุณอยนู่ ี่ไง บอส”
คาซารีมเอ่ยปากขอบคุณเด็กหนุ่มซึ่งพูดว่าชักจะไม่สนุกแล้ว
กระนั้นเขาก็ยังมีท่าทีไม่พอใจ แต่เมื่อได้ค�าขอบคุณจากลาพลัสด้วยอีก
คนกค็ ล้ายจะอารมณด์ ีขนึ้ มาได้ในทส่ี ุด
“เอาเถอะ ทนี เี้ ราจะคยุ กนั ไดร้ ยึ งั ? กเ็ ขา้ ใจนะวา่ ซาบซง้ึ ทไ่ี ดก้ ลบั
มาเจอกนั อีกคร้ัง แตผ่ มอยากจะเข้าเรื่องสักที เล่าเรอ่ื งที่ไปสืบมาให้ฟัง
หนอ่ ยไดม้ ั้ย ลาพลสั ?”
ค�าพดู นั้นทา� ให้รอยยิม้ ของคาซารีมจางหาย สายตามองตรงไป
ยงั ลาพลสั คนถกู ถามพยกั หนา้ แลว้ ปรบั ทา่ ทางใหก้ ารพดู คยุ เปน็ ไปอยา่ ง
จริงจงั
“ในเมื่อท่านท�าให้ความปรารถนาของข้าเป็นจริงตามสัญญา
ข้าเองก็ต้องแสดงความจริงใจกลับไปบ้าง ข้าแอบแทรกซึมเข้าไปและ
คิดจะสืบหาผู้อยู่เบ้ืองหลังศาสนจักรศักดิ์สิทธ์ิแห่งทิศประจิมตัวจริง
แตส่ ดุ ทา้ ยก็ยังไมร่ ู้อยู่ด”ี
เกริน่ จบลาพลสั กเ็ รม่ิ เลา่ ถึงเรือ่ งราวที่ตนตรวจสอบมาได้
หนา้ ทขี่ องลาพลสั ในคราวนค้ี อื การสบื หาผอู้ ยเู่ บอ้ื งหลงั ศาสนจกั ร
ศักดิส์ ิทธ์ิแห่งทิศประจมิ ตวั จรงิ
องค์กรปริศนานี้มีฐานบัญชาการหลักอยู่ท่ีจักรวรรดิศักด์ิสิทธ์ิ
ลเู บเรยี สและดา� รงสถานะกล่มุ ศาสนาทแ่ี ยกตัวเปน็ อิสระ
ศาสนจกั รศกั ดส์ิ ทิ ธชิ์ ปู า้ ยประกาศความเปน็ “มติ รแหง่ ความเทยี่ ง
ธรรมผปู้ กปอ้ งคนออ่ นแอ” ทง้ั ยงั มอี ทิ ธพิ ลใหญห่ ลวงตอ่ นานาประเทศฝง่ั
ตะวนั ตก-------สา� หรบั เดก็ หนมุ่ แลว้ นนั่ เปน็ ความจรงิ ทดี่ ไู มช่ อบมาพากล
14
เอาซะเลย ดังน้ันเขาจึงจ้างลาพลัสจากสมาพันธ์ตัวตลกสายกลางซึ่งรับ
ท�าทุกภารกิจ ใหส้ ืบหาผอู้ ยูเ่ บอื้ งหลงั ตวั จริงท่จี ะกลายมาเป็นจุดออ่ น
เด็กหนุ่มคิดว่าศาสนจกั รศกั ด์สิ ิทธ์มิ เี บอื้ งหลังแน่
หากศาสนจกั รศกั ดส์ิ ทิ ธแ์ิ หง่ ทศิ ประจมิ เปน็ ผผู้ ดงุ ความยตุ ธิ รรมจรงิ
ถึงเวลาน้ันต่อให้ต้องใช้เล่ห์กลอย่างไรเขาก็จะเล่นงานจนองค์กรถูกตรา
หนา้ ใหไ้ ด ้ ทว่าถ้าไม่จวนตวั จรงิ ๆ นั่นเปน็ ทางเลอื กสุดทา้ ย
ตอนนยี้ งั ไมใ่ ชเ่ วลา
เพราะอย่างไรศาสนจักรศักดิ์สิทธ์ิแห่งทิศประจิมยังมีฮินาตะ
ซาคางจุ ิ หัวหนา้ กองอศั วินศักดส์ิ ทิ ธ์ิ ครเู ซเดอร ์ นักบญุ ท่แี ขง็ แกร่งทีส่ ุด
ลาพลัสเลา่ ตอ่
“ทนี ี้ ตอ้ งขอบคณุ ทฮี่ นิ าตะไมอ่ ยถู่ งึ ลอบเขา้ ไปในโบสถไ์ ด้ แตก่ ็
ไมพ่ บอะไรนา่ สงสยั ขา้ เลยตดั สนิ ใจลองไปทส่ี ถานศกั ดส์ิ ทิ ธข์ิ องลเู บเรยี ส
มุ่งตรงไปยัง “สภาส่วนลกึ ” ที่ต้ังอยู่บนยอดเขาศกั ดิ์สทิ ธ”์ิ
เล่าไปเลา่ มาสงสัยชกั จะเมามันในอารมณ ์ ลาพลสั จงึ ยกมอื ยก
ไมอ้ อกท่าทางประกอบการอธบิ าย
ที่นน่ั ลาพลัสได้พบมันท่ีน่ัน
ความจรงิ ท่ีน่ากลวั
“มนั นา่ ตกใจจรงิ ๆ สถานศกั ดสิ์ ทิ ธเิ์ ตม็ ไปดว้ ยกลนิ่ อายบรสิ ทุ ธ!ิ์ ”
“แหงส?ิ กเ็ ป็นสถานศักดส์ิ ิทธิ์น่นี า”
“เอ็งบา้ รเึ ปล่า? ไมเ่ จอกันพกั เดยี วโงข่ นึ้ เยอะเลยรึไง?”
“บ่ๆ บ่แม่นสิ! จะว่าไปประธาน ส�าเนียงการพูดกลับมาเป็น
เหมอื นเดมิ แลว้ นะครบั ?”
“ชา่ งเรือ่ งของข้า-------ของดิฉันเถอะน่ะ รีบเลา่ ตอ่ ไดแ้ ลว้ ”
แมจ้ ะกงั ขาในทา่ ทที อี่ กี ฝา่ ยมตี อ่ ตน ลาพลสั กย็ งั เลา่ สง่ิ ทเี่ หน็ ให้
ฟังโดยไม่ปิดบงั
.........
ปฐมบท เล่ห์กลของเหล่ามนุษย์มาร 15
......
...
พอพาตวั เองออกมาจากทต่ี งั้ สา� นกั ใหญข่ องศาสนจกั รศกั ดส์ิ ทิ ธ์ิ
แหง่ ทศิ ประจมิ แลว้ มงุ่ ตรงมากจ็ ะพบวหิ ารศกั ดส์ิ ทิ ธ ์ิ อกี ทงั้ ภายในวหิ ารยงั มี
สนั ตะสา� นกั ซง่ึ ทา� หนา้ ทบ่ี รหิ ารงานแทนพระสนั ตะปาปาผเู้ ปน็ กระบอกเสยี ง
ของเทพีดว้ ย
ลาพลัสสัมผัสได้ถึงความผิดแปลกเป็นครั้งแรกเม่ือก้าวเข้ามา
ในวิหารศักดิ์สทิ ธ์วิ ่ามกี ระแสพลังเวทออ่ นๆ ท่สี ง่ ผลตอ่ จิต
เขารับรู้เพราะกลไกการป้องกันอัตโนมัติซึ่งเป็นผลพวงจาก
ยูนีคสกิล ‘จอมหลอกลวง (นกั ต้มตุ๋น)’ ท�างานข้นึ มา พลงั เวทนั้นถกู
จัดการอย่างแยบยล
น่าตกใจชะมัด มคี นใชเ้ วทจิตใจในระดับเดยี วกับข้าดว้ ยแฮะ...
ลาพลัสตงั้ สติ
ก่อนจะก้าวเทา้ เขา้ สู่มหาวหิ ารด้วยความระมัดระวงั
ลาพลัสมีความร้เู ก่ียวกบั องคก์ รของศัตรูในระดบั หนึ่ง เพียงแต่
ความสัมพันธ์ระหว่างศาสนจักรศักดิ์สิทธิ์แห่งทิศประจิมกับจักรวรรดิ
ศักดส์ิ ิทธิล์ เู บเรยี สน้ันคอ่ นข้างซับซอ้ น
ศาสนจักรศักด์ิสิทธิ์แห่งทิศประจิมยึดม่ันศรัทธาในเทพีลูมินัส
เพยี งองคเ์ ดยี ว จกั รวรรดศิ กั ดสิ์ ทิ ธล์ิ เู บเรยี สกเ็ ชน่ กนั จะพดู วา่ ทงั้ สองฝา่ ย
เปน็ พรรคพวกทีศ่ รทั ธาในศาสนาลูมินัสกันกไ็ ด้...
ทว่าในเรื่องความสัมพันธ์เชิงอ�านาจ ปัจจุบันน้ีสถานะของ
ศาสนจักรศกั ดส์ิ ทิ ธแ์ิ หง่ ทศิ ประจิมเหนือกวา่ อีกฝา่ ยอยา่ งท่วมท้น
นนั่ เป็นเพราะฮินาตะ
ฮินาตะ ซาคางจุ ิ บุคคลท่ีคล้ายจะปดิ บงั อะไรบางอย่างไวค้ นน้ี
ได้ปรับเปลี่ยนศาสนจักรศักด์ิสิทธ์ิแห่งทิศประจิมให้กลายเป็นองค์กร
16
ที่แข็งแกร่ง-------- โดยการส่งอัศวินไปประจ�าตามโบสถ์ท่ีกระจายอยู่ใน
ประเทศต่างๆ ทางแถบตะวันตก รวมถึงด�าเนินงานขององค์กรอย่างมี
ประสิทธิภาพเพือ่ ปกป้องผอู้ ่อนแอ
เดมิ ที ศาสนจักรศกั ดสิ์ ทิ ธแ์ิ หง่ ทิศประจิมอยภู่ ายใตก้ ารปกปอ้ ง
ของจักรวรรดิศักดิ์สิทธ์ิลูเบเรียส อีกท้ังยังจัดตั้งข้ึนเพื่อเผยแพร่ความ
ศรัทธาต่อเทพีลูมินัสเท่าน้ัน ซ่ึงการเป็น “มิตรแห่งความเที่ยงธรรม
ผปู้ กปอ้ งคนออ่ นแอ” ทา� ใหใ้ นปจั จบุ นั องคก์ รไมไ่ ดต้ กเปน็ เบยี้ ลา่ งจกั รวรรดิ
ศกั ดส์ิ ทิ ธ์ลิ เู บเรยี สอีกแลว้
และทส่ี า� คญั ปญั หาอยตู่ รงเหลา่ อศั วนิ ทฮ่ี นิ าตะเปน็ คนเคย่ี วกรา�
ฝกึ ฝนมาด้วยตวั เอง
ครเู ซเดอร ์ (หนว่ ยอศั วนิ ศกั ดส์ิ ทิ ธ)์ิ -------เหลา่ อศั วนิ ทแ่ี ขง็ แกรง่
ทสี่ ดุ ในหมมู่ วลมนษุ ยซ์ ง่ึ มโี ฮลไ่ี นท ์ (อศั วนิ ศกั ดส์ิ ทิ ธสิ์ งั กดั อยจู่ า� นวนมาก)
บุคคลซึ่งเป็นตัวยุ่งยากแม้แต่กับลาพลัสกลุ่มนี้ไม่ได้จงรักภักดี
ต่อจักรวรรดิศักดิ์สิทธ์ิลูเบเรียส ทว่าศรัทธาเพียงเทพีลูมินัส--------
หรือจะพูดอีกอย่างก็คือพวกเขาเช่ือฟังแค่ฮินาตะท่ียึดม่ันศรัทธาในตัว
เทพีลมู นิ ัสตา่ งหาก
ด้วยเหตุนี้ศาสนจักรศักด์ิสิทธ์ิแห่งทิศประจิมจึงมีจุดยืนที่เป็น
เอกราชจากจักรวรรดศิ ักดิส์ ทิ ธลิ์ เู บเรยี สไดส้ �าเรจ็
ตรงนีเ้ ปน็ อกี หน่งึ ปัญหา
กา� ลงั รบของจกั รวรรดศิ กั ด์ิสทิ ธ์ิลูเบเรยี สไมไ่ ด้มแี ค่ครเู ซเดอร์
สนั ตะสา� นกั ทข่ี นึ้ ตรงตอ่ พระสนั ตะปาปาเองกม็ กี า� ลงั รบอยา่ งเปน็
ทางการของจักรวรรดิศักดิ์สิทธิ์ลูเบเรียสเช่นกัน ซึ่งเทียบได้กับกองพล
รักษาพระองคใ์ นสังกดั องคส์ ันตะปาปา ทวา่ กองพลนีม้ คี วามเร่ืองมาก
ผคู้ นทมี่ คี วามหลากหลายแตกตา่ งตง้ั แตเ่ ครอื่ งแตง่ กายไปจนถงึ
ยุทโธปกรณ์มารวมตัวกันตามหลักความคิดที่ว่า-------- มนุษย์ทุกคน
เทา่ เทียมภายใต้นามของพระเจ้า
ปฐมบท เล่ห์กลของเหล่ามนษุ ย์มาร 17
เง่อื นไขในการเขา้ ร่วมกองพลน้นั ชดั เจน
คือต้องเป็นศาสนิกชนที่มีความศรัทธาในตัวเทพีลูมินัสอย่าง
ลกึ ซึ้ง รวมถงึ มคี วามสามารถในการต่อส้สู งู กวา่ แรงก์ A
ถงึ จะชดั เจนแตด่ ว้ ยเงอ่ื นไขสดุ หนิ ทา� ใหจ้ า� นวนอศั วนิ รกั ษาพระองค์
มนี อ้ ยเสยี ยง่ิ กวา่ นอ้ ย กระนน้ั แตล่ ะคนกเ็ ปน็ ผใู้ ชเ้ วทและอศั วนิ ชนั้ หนง่ึ ทงั้
ยงั มลี กู นอ้ งใตบ้ งั คบั บญั ชา กองพลรกั ษาพระองคใ์ นสงั กดั องคส์ นั ตะปาปา
จึงกลายเปน็ กา� ลังรบทร่ี บั มอื ยากอกี กลุม่
กระท่ังกองพลน้ีก็ยังยอมรับว่าฮินาตะคือผู้ครองตา� แหน่งอัศวิน
อนั ดบั หนง่ึ ไหนจะพระคารด์ นิ ลั นโิ คลสั ชเู ปลตสั ทเี่ ทดิ ทนู บชู าในตวั ฮนิ าตะ
ทงั้ ทต่ี วั เองเปน็ เจา้ หนา้ ทก่ี งสลุ ประจา� สนั ตะสา� นกั ฮนิ าตะทา� ใหศ้ าสนจกั ร
ศักด์ิสิทธิ์แห่งทิศประจิมกึ่งจะกลายเป็นองค์กรส่วนตนได้ส�าเร็จก็เพราะ
เขานีแ่ หละ
ฮินาตะเป็นคนท่ีครองต�าแหน่งสูงสุดทั้งปีกซ้ายและขวาของ
พระสันตะปาปา กระน้ันกลับไม่ได้ให้สัตย์สาบานว่าจะจงรักภักดีต่อ
พระสนั ตะปาปา ความสมั พนั ธร์ ะหวา่ งศาสนจกั รศกั ดสิ์ ทิ ธแิ์ หง่ ทศิ ประจมิ
และจกั รวรรดศิ กั ดส์ิ ทิ ธล์ิ เู บเรยี สในปจั จบุ นั จงึ บดิ เบยี้ วไปเพราะความมาก
เร่อื งของคณุ เธอน่เี อง
(ช่างเปน็ ผู้หญงิ ทท่ี �าตัวยุ่งยากซะจริง...)
หลงั จากยอ้ นนกึ ถงึ ขอ้ มลู ทอ่ี ตุ สา่ หห์ ามาลว่ งหนา้ ลาพลสั กถ็ อน
หายใจเหน่ือยหนา่ ย
มหาวิหารเต็มไปด้วยพลังจิตวิญญาณซ่ึงเรียกกันว่าวิญญาณ
ศักดสิ์ ิทธอิ์ ันยง่ิ ใหญ่
กลนิ่ อายบรสิ ทุ ธ-์ิ -------กลน่ิ อายแบบนไี้ มถ่ กู กบั มนษุ ยม์ ารอยา่ ง
ลาพลัสเอาเสียเลย เขารู้สึกเหมือนประสาทสัมผัสของตนทื่อลงจนนึก
อยากจะรบี ออกไปจากตรงนี้
18
ลาพลสั ครนุ่ คดิ วา่ ควรไปทางไหนตอ่ ขณะเดยี วกนั กก็ อบกขู้ วญั
กา� ลงั ใจของตัวเองคืนมาดว้ ย
หากมงุ่ ตรงไปยงั ยอดเขาศกั ดสิ์ ทิ ธ ์ิ ทนี่ นั่ เหมอื นจะม ี “สภาสว่ นลกึ ”
ซึ่งเป็นสถานท่สี า� หรบั สือ่ สารกับเทพี
อีกอย่างสัญชาตญาณบอกลาพลัสว่ามหาวิหารท่ีตนอยู่ตอนน้ี
อาจจะมอี ะไรบางอยา่ งอยกู่ ็เปน็ ได้
“เอายงั ไงตอ่ ดี...”
ลาพลสั กลดั กลมุ้ อยเู่ พยี งชวั่ ครกู่ ก็ า้ วเทา้ ออกจากมหาวหิ ารไปยงั
“สภาส่วนลึก”
การจะสา� รวจทนี่ ตี่ อ้ งใชเ้ วลา อกี ทง้ั ยงั กงั วลเพราะไมร่ วู้ า่ ฮนิ าตะ
จะกลบั มาเมอ่ื ไร และชว่ งเวลาทฮี่ นิ าตะไมอ่ ยนู่ แ่ี หละถอื เปน็ โอกาสดที สี่ ดุ
ท่ีจะได้สัมผัสถึงตัวตนแท้จริงของเทพีซ่ึงอยู่ในหลักธรรมค�าสอนของ
ศาสนจกั รศักดิ์สิทธ์ิแห่งทิศประจมิ
(แวบไปดสู กั หน่อยแลว้ กนั )
คิดไดด้ งั น้นั ลาพลสั กย็ ่า� ไปตามทางเดินบนเขา
นน่ั เป็นการตดั สนิ ใจท่ีผิดพลาดมหนั ต์
ไม่สิ ความจริงก็ถูกต้องแล้วเพราะยังได้อะไรติดไม้ติดมือกลับ
มาบา้ ง ทวา่ มนั เปน็ ตวั เลอื กทอี่ นั ตรายและแสนจะไมค่ มุ้ คา่ สา� หรบั ลาพลัส
เขากา้ วไปตามทางเดนิ บนเขาซ่งึ ท�าเปน็ บนั ไดหนิ จนกระทง่ั มา
ถงึ ศาลเจ้าบนยอดเขา
ศาลเจ้าถือว่าเล็กหากเทียบกับมหาวิหาร ทว่าตระการตา
กว่าอย่างเทียบไม่ได้ ด้วยขนาดที่เล็กน่ีแหละที่ท�าให้มันเป็นสถานที่
สถิตของเทพอี ยา่ งแทจ้ ริง
ความเงยี บสงัดปกคลมุ รอบบริเวณ
ความบริสทุ ธ์ทิ ่เี พิม่ ขึน้ กดดันลาพลัสทงั้ กายและใจ
ทว่าท่ามกลางกล่ินอายนั้นเขากลับสัมผัสได้ถึงกล่ินอายมารที่
ปฐมบท เล่หก์ ลของเหล่ามนษุ ย์มาร 19
คุ้นเคย
(--------- อะไรกัน? มีกล่ินอายมารในสถานท่ีที่น่าจะมีความ
ศักดิ์สทิ ธ์แิ บบน้ี? แปลกชะมดั ชกั สงั หรณ์ใจไมด่ ีแลว้ ...)
อปุ สรรคทแี่ ขง็ แกรง่ ทสี่ ดุ อยา่ งฮนิ าตะไมไ่ ดอ้ ยทู่ นี่ ใี่ นตอนนแี้ นน่ อน
หากเปน็ คนอนื่ -------ลาพลสั ตดั สนิ วา่ ถงึ จะมองขา้ มไมไ่ ด ้ แตก่ ็
ไม่เป็นภัย
กระนนั้ มนั จะเปน็ การตดั สนิ ใจทถี่ กู ตอ้ งจริงเหรอ?
มาถึงตรงนี้ ความกงั วลเริ่มผุดขนึ้ ในใจของลาพลสั
(ไม ่ ไม ่ ขา้ ปกปดิ กลน่ิ อายตวั เองไวอ้ ยา่ งมดิ ชดิ ถา้ มตี วั อนั ตราย
อยู่จรงิ ค่อยเผ่นทีหลงั กไ็ ด้)
เขาตัดสินใจแน่วแน่หลังจากเตอื นตัวเอง
ลาพลสั เปดิ ใชง้ านสเตลธโ์ หมด (อา� พรางตวั ตน) อยา่ งระมดั ระวงั
ก่อนจะแอบลอบเขา้ ไปในศาลเจา้ เงยี บๆ
ทนั ใดนั้น-------
พลนั บงั เกดิ ภาพหลอนวา่ มลี า� แสงพงุ่ ทะลรุ า่ งทง้ั รา่ ง เปน็ เหตใุ ห้
ลาพลัสลนลานกระโดดพรวดออกจากศาลเจ้า
“เจ้ามดปลวก เจ้าแมลงโสโครกผู้บังอาจมาท�าให้สถานที่ของ
พระผูเ้ ป็นเจา้ แปดเปือ้ น!!”
ตัวตนของคนท่ีจู่ๆ ก็ปรากฏตัวออกมาจากศาลให้ความรู้สึก
เหนอื กวา่ อย่างท่วมท้น
ไหนจะกล้ามเน้ือก�าย�าที่อยู่ภายใต้เคร่ืองแต่งกายอันหรูหรา
สวยงาม
เสน้ ผมสที องเปลง่ ประกายเปน็ ทรงผมสนั้ หยกั ศก บง่ บอกถงึ นสิ ยั
ของคนผู้นนั้
บคุ ลิกดัง่ กษตั ริย์
มีจุดเด่นอยตู่ รงเขยี้ ว 2 ซีท่ ่ยี นื่ ออกมาจากริมฝีปาก
20
“บ้าน่า แวมไพร์-------!?”
“หบุ ปากไปซะเจา้ มดปลวก จงรสู้ กึ เปน็ เกยี รตเิ สยี เถอะทจี่ ะไดต้ าย
จากการพพิ ากษาของข้า!!”
ลา� แสงสีแดงเข้มวิ่งแลน่ ทวั่ ยอดเขาในเส้ยี ววินาทีต่อมา
ลาพลัสที่ถูกตัดทางหนีกระจายเปน็ ชิน้ อย่างไม่รจู้ ะท�าเชน่ ไร
.........
......
....
พอเลา่ มาถึงตรงนีล้ าพลสั ก็ตัวสัน่ เท้ิม
“อนั ตรายสุดๆ นกึ ว่าจะตายจริงๆ ซะแล้ว”
“อา้ ว... แล้วทา� ไมเธอถงึ ยังมชี ีวิตอยูล่ ะ่ ?”
ลาพลสั พมึ พ�าแล้วโดนเด็กหนมุ่ ตอกกลับ
คาซารมี เพยี งแคห่ วั เราะคลา้ ยจะเออื มระอาและพดู วา่ “แตฆ่ า่ ไป
เจา้ หมอนี่ก็คงไมต่ ายหรอก”
“แหม ก็การหาทางหนีกับหลักประกันความปลอดภัยมันเป็น
สามัญส�านกึ นีน่ า? แต่วา่ พักนี้ ขา้ ไปทา� ภารกิจอะไรกม็ ักจะโดนเลน่ งาน
กลบั ตลอด สงสยั ตอ้ งหาทางสรา้ งผลงานกอบกภู้ าพลกั ษณบ์ า้ งแลว้ ละเดอ้ ”
“ครับๆ แต่บทบาทของเธอคอื คนทคี่ อยซพั พอรต์ อย่เู บอ้ื งหลงั
ผมวา่ อย่าคาดหวังอะไรแบบวีรบรุ ุษจะดกี วา่ นะ?”
“ถูกต้อง ลาพลัส สิ่งส�าคัญคือเป้าหมายประสบความส�าเร็จ
เรื่องสรา้ งผลงานใหด้ ดู ีอะไรน่ันไม่เห็นตอ้ งไปสนใจเลย?”
“มนั กใ็ ชห่ รอก แตข่ นื เปน็ อยา่ งนต้ี อ่ ไป ขา้ จะตดิ นสิ ยั เปน็ ไอข้ แ้ี พ้
นะ่ สิ”
“ถงึ แพ้กไ็ มเ่ ห็นเป็นไรนี”่
“นนั่ สิ เอาตวั ใหร้ อดกอ่ นแลว้ คอ่ ยกลบั มาชนะตอนทา้ ยกไ็ ด้ แลว้
ทีส่ �าคญั --------”
22
คาซารีมมีสีหนา้ เคร่งขรมึ
ลาพลสั เองก็พยกั หนา้
“แมน่ แมน่ นน่ั ละประเดน็ ส�าคญั อกี ฝ่ายทม่ี กี �าลงั เหนือกวา่ ขา้
ขนาดนัน้ ยงั ไงกต็ อ้ งแข็งแกรง่ แน่ ปญั หาคอื ตัวตนแทจ้ ริงของเขา กญุ แจ
ของประเดน็ นอ้ี ยทู่ ่ี ทา� ไมถงึ มมี นษุ ยม์ ารอยใู่ นทท่ี น่ี า่ จะเปน็ สถานศกั ดส์ิ ทิ ธ์ิ
ได้ อยา่ งนก้ี เ็ ปน็ ปญั หาใหญท่ จี่ ะสนั่ คลอนศาสนจกั รศกั ดส์ิ ทิ ธแิ์ หง่ ทศิ ประจมิ
เลยส?ิ ”
“มนษุ ยม์ าร สนิ ะ ศาสนจกั รศกั ดสิ์ ทิ ธแิ์ หง่ ทศิ ประจมิ กบั มนษุ ยม์ าร
แถมยงั เปน็ เผา่ พันธ์ชุ ั้นสงู อย่างแวมไพรอ์ กี ...”
ลาพลัสแจกแจงประเด็นปัญหาราวกับจะบอกว่าเขาเองก็คิด
เช่นนั้นเหมือนกัน
เด็กหนุ่มพยักหน้าเห็นด้วย แต่ถึงกระนั้นก็ยังไม่อาจเก็บซ่อน
ความตกใจทมี่ ีต่อความจรงิ เกินการคาดเดาน้ีไว้ได้
“แตแ่ บบนยี้ งุ่ แลว้ ละ เทยี บกบั ขอ้ มลู ในหวั ขา้ แลว้ บรุ ษุ ทเี่ ลน่ งาน
ลาพลสั อาจจะไม่ใช่มนษุ ย์มารก็ได”้
“ใช่ ขา้ ก็คดิ อยา่ งนั้นเหมอื นกัน”
“หืม หมายความว่ายังไง?”
เด็กหนุ่มเอย่ ถามถึงประเด็นทค่ี าซารีมและลาพลัสชแ้ี จง
“นค่ี อื ไมไ่ ดจ้ ะโม้นะ แตข่ ้านะ่ แข็งแกร่ง ถ้าสูก้ ันจรงิ ๆ แมแ้ ต่กบั
ไดรแอด (ภูตพฤกษา) ท่เี คยประมือกนั ก่อนหนา้ นีข้ า้ กช็ นะได้ ขา้ แค่หนี
เพราะอยกู่ ลางปา่ ทา� ใหเ้ สยี เปรยี บ รวมถงึ ไมต่ อ้ งการใหก้ องหนนุ ถกู เรยี กมา
มนั คงไมม่ คี วามหมายทจ่ี ะจดั การอกี ฝา่ ยจนถงึ กบั ตอ้ งฝนื ตวั เอง แตค่ ตู่ อ่ สู้
คราวนไ้ี มธ่ รรมดา ข้ารู้สึกเหมือนอีกฝ่ายเป็นจอมมารที่ไม่ได้อยู่ในระดับ
จอมมารท่วั ไป สิง่ ทขี่ ้าท�าได้มแี ค่หนีออกมาเทา่ น้นั ”
ไดรแอดจะแขง็ แกร่งเปน็ อย่างมากเมือ่ อยู่ในป่า ความสามารถ
พิเศษของเผ่าพันธุ์ท�าให้พวกเขาสามารถเทเลพอร์ตผ่านพฤกษาพันธุ์
ปฐมบท เลห่ ์กลของเหลา่ มนษุ ย์มาร 23
นอกจากนแ้ี พลนทว์ สิ เปอร ์ (เสียงกระซิบแห่งพนั ธุ์ไม)้ ยังทา� ให้เผา่ พันธุ์
‘แบง่ ปนั ’ ขอ้ มลู ทกุ อยา่ งระหวา่ งกนั ไดอ้ กี ดงั นน้ั เมอ่ื สถานการณเ์ รมิ่ ไมส่ ู้
ดีกองหนนุ จะรบี รุดมาชว่ ยในทันที
ดว้ ยความทเี่ ปน็ เผา่ พนั ธท์ุ รี่ บั มอื ยากแบบนน้ี แ่ี หละเขาจงึ เลอื กที่
จะหน ี แตห่ ากมไี ดรแอดเพยี งตนเดยี วลาพลสั กม็ น่ั ใจวา่ ตวั เองจะเอาชนะได้
ทวา่ คราวน้ีมนั ต่างออกไป
“เจา้ นนั่ มนั สตั วป์ ระหลาดชดั ๆ ยงั ไงกแ็ ขง็ แกรง่ กวา่ ขา้ อยา่ งไมต่ อ้ ง
สงสัย”
ลาพลสั ฟนั ธง
บรรยากาศในห้องพลันหนกั อ้ึง
“อยา่ งนเ้ี อง จอมมารสนิ ะ... คาซารมี เธอคาดเดาไวย้ งั ไงบา้ ง?”
คาซารมี ท�าเสยี ง หมื ขึ้นจมูก
“บอกไปแลว้ นวี่ า่ เรอื่ งทา่ จะยงุ่ แลว้ จากขอ้ มลู ในหวั ดฉิ นั คนทพ่ี อ
จะเขา้ ข่ายมเี พียงคนเดียว”
“เห แล้วเปน็ ใครกันล่ะ?”
เดก็ หนมุ่ เอ่ยถามคาซารมี ท่ีวางมาดผูร้ เู้ ต็มที่
“------- จอมมารวาเลนไทน์ หนงึ่ ในอดตี จอมมาร เปน็ บรุ ุษที่
ฝมี ือทัดเทยี มกบั ข้าในยคุ รุ่งเรืองเชียวละ”
“จริงเรอะ ถ้าฝีมือทัดเทียมกับประธานก็ถูกแล้วท่ีข้าเลือกหนี
ดีนะท่เี ช่ือสัญชาตญาณตัวเอง”
ลาพลสั ยกั ไหล่พูด
สีหน้าของเขาบ่งบอกว่า-------- อุตส่าห์ฉวยโอกาสลอบเข้าไป
ตอนฮินาตะไม่อย ู่ ไม่อยากเชื่อวา่ ดนั ซวยไปเจอจอมมาร
“...หมื จอมมารกบั ศาสนจกั รศกั ดส์ิ ทิ ธแิ์ หง่ ทศิ ประจมิ สนิ ะ หรอื
บางทตี ัวจรงิ ของพระสนั ตะปาปาก็คอื จอมมารวาเลนไทน์?”
“ไม่รู้สิ? จอมมารปกป้องมนุษย์เป็นอะไรที่ออกจะพูดไม่ออก
24
บอกไม่ถกู เกินไป ประธาน วาเลนไทน์เป็นคนแบบไหนหรอื ครับ?”
คาซารีมรือ้ ค้นความทรงจ�าเก่าเม่อื สองสายตามองมา
น้ิวเรียวเคาะขมับพลางหลับตาตรึกตรอง จ�าอดีตของตนได้
อยา่ งชัดเจน
“เหน็ อย่างนี้ ข้าก็เปน็ อดตี จอมมารคนเดยี วทร่ี อดชวี ิตจากมหา
สงครามซง่ึ เกิดขึน้ ในช่วง 500 ปีมาแล้วถงึ 3 ครงั้ แตว่ า่ ตอนทขี่ ้ากลาย
เปน็ จอมมารมจี อมมารอยกู่ ่อนแล้ว 6 ตน--------”
คาซารมี เล่าว่า
จอมมารวาเลนไทนเ์ ปน็ จอมมารมากอ่ นเขาเสยี อกี ทงั้ ยงั ทรงพลงั
เหมาะสมกบั ชื่อแวมไพร์ ราชาอมตะ
ส�าหรับคาซารีมซ่ึงวิวัฒนาการจากการเป็นเอลฟ์ที่มีอายุยืนยาว
มาสกู่ ารเป็นเดธแมน (เผ่าภูตวายชนม์) แลว้ แวมไพรผ์ เู้ ปน็ สัญลักษณ์
แหง่ ความอมตะอยา่ งจอมมารวาเลนไทนน์ บั เป็นตัวนา่ ร�าคาญขนานแท้
“-------ความจรงิ ขา้ กบั วาเลนไทนฆ์ า่ กนั มาหลายครง้ั แตไ่ มเ่ คย
รู้ผล แล้วคนระดบั อยา่ งพวกเรา ถึงเจา้ ตัวจะปลอดภัยแตค่ วามเสียหาย
โดยรอบที่ตามมาย่อมไม่สามัญ ทีน้ีเลยมีการพูดคุยหารือ------- เกิด
ธรรมเนยี มการโหวตจนไดไ้ อร้ ะบบวลั พวั รก์ สิ (งานฉลองของเหลา่ จอมมาร)
มานั่นแหละ การโหวตด้วยคะแนน 3 เสียงคือวิธีการท่ีตกทอดมาจาก
สมัยทย่ี ังมจี อมมารแค่ 7 ตนโนน่ ”
เพราะนา่ รา� คาญกเ็ ลยปลอ่ ยกนั ทงิ้ อยา่ งนนั้ ละมงั้ -------คาซารมี
เอย่ พรอ้ มยม้ิ แชม่ ชอ้ ย อดตี จอมมารใชส้ า� เนยี งบรุ ษุ สลบั กบั สตรไี ดย้ นิ แลว้
ชวนขนลุกสดุ ๆ ทว่าเจา้ ตัวไมไ่ ดร้ ้ตู ัวสักนดิ
รอยยม้ิ เลือนหายไป คาซารีมกล่าวอยา่ งจรงิ จงั
“ดฉิ นั ขอยนื ยนั บรุ ษุ คนนน้ั วาเลนไทนเ์ หน็ มนษุ ยร์ วมถงึ อมนษุ ย์
เปน็ แคเ่ หยอื่ ตอ่ ใหฟ้ า้ ดนิ พลกิ กลบั บรุ ษุ แบบนนั้ กไ็ มม่ ที างกลายเปน็ ผพู้ ทิ กั ษ์
มนษุ ยชาตไิ ปได้หรอก”
ปฐมบท เลห่ ก์ ลของเหลา่ มนษุ ยม์ าร 25
อมื้ ลาพลัสพยกั หนา้
เด็กหนุ่มเองก็ไตร่ตรองคล้ายก�าลังย่อยข้อมูลจากค�าพูดของ
คาซารมี
“หรอื จะมีการทา� ข้อตกลงอะไรกัน?”
“คอื วา่ นะ ลาพลสั การท�าขอ้ ตกลงหรอื ลงนามสัญญาสองฝ่าย
ต้องมีศักดิเ์ ท่าเทียมกนั สิ?”
“จรงิ ด้วย...”
ลาพลัสคล้ายจะนึกผดิ หวงั กบั ตัวเองเลยดจู ๋อยไป
“อกี อยา่ ง คนหวั แขง็ อยา่ งฮนิ าตะไมม่ ที างรวมกลมุ่ กบั จอมมารแน่
เพราะฉะน้ันคนที่ลาพลัสเจอคงไม่ใช่จอมมาร แต่เป็นมนุษย์มารคนอ่ืน
ทีเ่ ราไมร่ ูจ้ กั หรือเปลา่ ?”
เด็กหนุ่มเป็นอีกคนท่ีพึมพ�าเหมือนจะเห็นด้วยกับค�าพูดของ
ลาพลัส ทวา่ คาซารมี กป็ ฏเิ สธข้อสันนิษฐานนนั้
“ไมห่ รอก บรุ ษุ คนนน้ั นา่ จะเปน็ วาเลนไทน์ ฟงั จากทเี่ ลา่ วา่ อกี ฝา่ ย
สาดลา� แสงสแี ดงเขม้ ไมม่ ที างผดิ ตวั แน่ วาเลนไทนม์ สี มญานามวา่ “บลดั ด้ี
ลอร์ดราชันโลหิต” หมอนั่นเชี่ยวชาญในการแปลงเลือดให้เป็นอนุภาค
เวทมนตร์แล้วปลอ่ ยออกไปทเี่ รยี กว่าบลดั เรย์ (คลน่ื แสงคมโลหิต)”
บลดั เรย์คือกระสนุ อนภุ าคแบบกระจายตวั ชนิดหนง่ึ
หากมพี ลงั เวทถงึ ขนาดสามารถเปลยี่ นเลอื ดของตนใหเ้ ปน็ อนภุ าค
เวทมนตรแ์ ลว้ ปลอ่ ยพลงั ขบั ดนั แรงสงู เพอ่ื ยงิ มนั ออกไป--------คนคนนน้ั
จะเปน็ ใครไปไดอ้ กี นอกจากจอมมาร
คาซารีมยืนยันหนักแน่น
เมือ่ เป็นอย่างน.้ี ..
“หมายความว่าคนท่ีลาพลัสประมือด้วยคือจอมมารวาเลนไทน์
แน่นอน ซ่ึงนึกไม่ถึงว่าเขาจะยอมร่วมมือกับมนุษย์ ถ้าอย่างน้ันตัวตน
แท้จรงิ ของพระสนั ตะปาปาไม่ใช่ว่าคอื จอมมารวาเลนไทนห์ รอกเหรอ?”
26
“นัน่ ส.ิ .. คดิ ๆ แล้วกส็ อดคล้องกนั อยู่นะครบั แตน่ า่ สงสยั วา่ ท�า
ยงั ไงอกี ฝ่ายถึงตบตาฮนิ าตะได้”
ทงั้ สองคนครางอมื คาซารมี เองกด็ จู ะเหน็ พอ้ งตอ้ งกนั กบั พวกเขา
“กน็ ะ ความคดิ นน้ั นา่ จะเปน็ ไปไดม้ ากทสี่ ดุ ถงึ จะยงั มจี ดุ ทตี่ ดิ ใจ
รวมถึงขอ้ กงั ขาในประเดน็ ต่างๆ กเ็ ถอะ... เรือ่ งสา� คัญตอนน้คี อื ความจรงิ
ท่ีว่าจอมมารวาเลนไทน์ไปอยู่ในสถานที่ซึ่งมีแต่พระสันตะปาปาเท่านั้น
ทสี่ ามารถเขา้ ไปได”้
คาซารีมเอ่ยถึงข้อเท็จจริงเพียงข้อเดียวที่เหมือนจะชัดเจน
ในตอนนี้
“ขอถามอีกคร้ัง อกี ฝา่ ยเป็นจอมมารแนเ่ หรอ?”
“ไมผ่ ดิ แน่ รปู ลกั ษณพ์ เิ ศษภายนอกกต็ รงกบั ความทรงจา� ของดฉิ นั
ไหนจะลกั ษณะนิสยั คงเป็นใครไปไม่ไดแ้ ลว้ ...”
“นั่นสิ จอมมารท่ีแข็งแกร่งกว่าข้ามีไม่ก่ีคนด้วย แต่ถ้ามีสัตว์
ประหลาดแบบนนั้ อยู่กย็ ิง่ ลอบเข้าไปส�ารวจลา� บากกว่าเดิม”
ความเหน็ ของคาซารมี และลาพลสั ตรงกนั เดก็ หนมุ่ เองกส็ นั นษิ ฐาน
ว่าตัวตนแทจ้ ริงของพระสนั ตะปาปาอาจจะเป็นจอมมารวาเลนไทน์
“ยังไงก็ตาม ข้อมูลน้เี ราเอามาใชก้ ารได้ งานส�าเรจ็ อย่างงดงาม
เลยนะ ลาพลสั ”
สีหนา้ ของเดก็ หนุ่มเปลง่ ปลัง่ รอ่ งรอยความดใี จท่ไี ดไ้ พ่ตายซ่งึ
สามารถตดั ทอนอา� นาจของศาสนจกั รศกั ดสิ์ ทิ ธแ์ิ หง่ ทศิ ประจมิ มาไวใ้ นมอื
ปรากฏใหเ้ หน็ ชวั่ แวบ ทง้ั ทช่ี ดั เจนแลว้ วา่ ศตั รมู จี อมมารทแี่ ขง็ แกรง่ เปน็ ขมุ
ก�าลัง แต่สหี นา้ เด็กหนมุ่ กลับไมม่ เี คา้ ความกงั วลสักนิด
จากขอ้ มลู ทเ่ี พงิ่ ไดม้ า เดก็ หนมุ่ ใชค้ วามคดิ วา่ ขน้ั ตอ่ ไปจะดา� เนนิ
การแบบไหนและสนกุ สนานกบั การวางแผนรา้ ยพร้อมทวนแผนต่อไป...
*
ปฐมบท เลห่ ก์ ลของเหล่ามนุษย์มาร 27
“ทั้งหมดที่จะรายงานก็มเี ท่าน้ี จะว่าไป ทางเคลย์แมนเปน็ ยงั ไง
บา้ งล่ะครบั ?”
หลงั จากรายงานภารกจิ ของตนจบ ลาพลสั กเ็ อย่ ถามเหมอื นนกึ
ข้ึนได้พอดี
เดก็ หนมุ่ หนา้ บง้ึ อยา่ งสดุ เซง็ กบั คา� ถามนน้ั มอื ขา้ งหนง่ึ ยกขนึ้ เสย
เสน้ ผมดา� ขลบั พร้อมพดู เหมือนบน่
“เร่อื งนัน้ นะ่ ลม้ เหลวไม่เปน็ ทา่ เลย”
“ล้มเหลว เหรอครบั ?”
“ออื ทุกอย่างไปไดส้ วยถึงขนาดท�าให้สไลมช์ ่อื ริมุรทุ ่ีเธอพดู ถงึ
สกู้ บั ฮนิ าตะได้ แตห่ ลังจากนั้นกลับพังยับเยิน...”
พดู จบเด็กหน่มุ กเ็ ร่มิ อธิบายเหตุการณ์
ตอนแรก เคลยแ์ มนเกลยี้ กลอ่ มจอมมารมลิ มิ สา� เรจ็ แลว้ ซง่ึ เปน็
ผลพวงจากพลงั เวทของออร์บ ออฟ โดมิเนท (อญั มณีแหง่ การครอบงา� )
--------สมบตั ทิ ่เี ดก็ หนุ่มมอบให้เคลย์แมน
เมอื่ สา� เรจ็ ไปเรอื่ งหนงึ่ กจ็ า� เปน็ ตอ้ งรวู้ า่ ผลของการครอบงา� จะชกั เชดิ
จอมมารมิลนิ ได้ถึงขนาดไหน
“ทีนี้เลยพยายามจะทดสอบพลังของมิลินโดยการหาคู่ต่อสู้ท่ี
เหมาะสมให้ สดุ ทา้ ยกต็ ดั สนิ ใจเลอื กคนทที่ มึ่ ทสี่ ดุ ในหมจู่ อมมารซงึ่ ลกึ ลบั
ท้ังตวั ตนและท่ีอยอู่ ยา่ งคารอิ อน”
คาซารีมอธิบายเพ่มิ เติมจากเด็กหนมุ่
“ไหนๆ ก็ลงมือแล้วเลยจะถือโอกาสนั้นท�าลายเมืองหลวงของ
อาณาจกั รสตั วย์ รู าซาเนยี ไปพรอ้ มกนั จา� นวนมนษุ ยท์ เ่ี คยตกเปน็ ทาสเอง
กเ็ ยอะ คดิ วา่ น่าจะสามารถรวบรวมดวงวญิ ญาณเพ่ือนา� มาปลกุ จอมมาร
ท่แี ท้จรงิ ใหล้ มื ตาต่ืนได้...”
พอเล่ามาถึงตรงน้ีเด็กหนุ่มและคาซารีมก็หันมามองหน้าแล้ว
28
พากันถอนหายใจ
“เคลย์แมนจะไดต้ ่ืนขน้ึ มาเพราะวิญญาณพวกนั้น นึกว่าจะโยน
หนิ กอ้ นเดียวได้นกถึงสองตวั ซะอกี ”
“แตม่ ิลมิ กลบั คลงั่ แลว้ ประกาศสงครามข้นึ มาเสยี อย่างนั้น...”
ผลลพั ธน์ น้ั ทา� ใหต้ อ้ งเสยี เวลาชะลอเรอื่ งของพวกคารอิ อนออกไป
อีกอาทติ ย ์ ผคู้ นที่อาศัยอยูใ่ นเมืองหลวงก็อพยพกันออกไปหมด
“มันคงยากจริงๆ ที่จะครอบง�าจอมมารด้วยไอเทมเวทมนตร์
เหมอื นจะตอ้ งมกี ารก�าหนดเงือ่ นไขอะไรยิบย่อยประกอบด้วยสิ”
“เชอ่ื ใจกันเถอะ ดฉิ ันเกง่ เร่อื งค�าสาปนะ? ฉายา “เคริ ์สลอร์ด”
ไมไ่ ด้เอาไวอ้ วดเฉยๆ สกั หนอ่ ย ออรบ์ ออฟ โดมิเนทคอื อารต์ แิ ฟกต์
(อปุ กรณส์ มบตั เิ วท) สมบรู ณแ์ บบทข่ี า้ ทา� ขนึ้ มา เพราะงนั้ เปน็ ไอเ้ จา้ เคลย์
แมนเองต่างหากท่ีทา� พลาด”
“พอแลว้ ละ เอาเปน็ วา่ ยงั ไงการรวบรวมวญิ ญาณทอี่ าณาจกั รสตั ว์
ก็ลม้ เหลว ผมเลยเปลีย่ นมาหมายตาอาณาจักรฟาลมุสแทน”
“อาณาจกั รฟาลมุสหรอื ครับ?”
“ใช่ อาณาจักรน้ันท�าพิธีกรรมอัญเชิญตามแบบฉบับของตวั เอง
ชักนา� “ชาวต่างโลก” เข้ามาเพยี บ คดิ วา่ อีกเดยี๋ วพลังคงเส่อื มลง เราเลย
กระจายขอ้ มลู ขา่ วสารของดนิ แดนอสรู ผา่ นตลาดมดื ดงึ ดดู ความสนใจของ
กษัตริยจ์ อมโลภกบั พวกลกู สมุนไปนะ่ ”
“ฝ่ายนน้ั งบั เบ็ดอย่างเปน็ ทนี่ ่าพอใจเลยละ”
เด็กหนุ่มคิดแผนโดยพิจารณาจากเนื้อความที่ลาพลัสรายงาน
หลังระงบั แผนการแตง่ ตัง้ ออร์คลอรด์ เปน็ จอมมารไปแบบเร่งด่วน มันคือ
แผนป่วนอาณาจักรฟาลมุสเพื่อให้ไปหาเรื่องท�าสงครามกับสหพันธรัฐ
จรู า่ เทมเพสต์
ประเทศของเขามมี นษุ ยม์ ารชน้ั สงู อยหู่ ลายคนและคงจะดงึ “ชาว
ต่างโลก” จากอาณาจักรฟาลมสุ มาเปน็ พวกดว้ ย
ปฐมบท เล่ห์กลของเหล่ามนษุ ยม์ าร 29
รมิ รุ ุท่ซี ่ึงเพ่ิงจะเป็นผ้นู า� ของเหล่าอสรู ท�างานเพียงคนเดียว และ
พวกเขาไดส้ ่งลูกนอ้ งของเคลย์แมนแทรกซึมเขา้ ไปในประเทศอีกฝา่ ย
เด็กหนุม่ กะจะใช้รมิ ุรุเปน็ เหยอื่ ลอ่ ฮินาตะด้วย เรยี กวา่ เปน็ แผน
โยนหนิ กอ้ นเดียวได้นกสองตัวอย่างแท้จริง ทว่า-------
“กลบั มแี ตเ่ รอ่ื งไมค่ าดคดิ เกดิ ขนึ้ ทง้ั นน้ั เจา้ สไลมท์ ช่ี อ่ื รมิ รุ นุ น่ั ดนั
เอาตวั รอดจากการประมือกับฮินาตะไปไดน้ ะ่ ส?ิ ดทู ่าจะประมาทเจ้าน่ัน
ไม่ได้เลย คลา้ ยกับเธอไม่มผี ดิ ”
“เหมอื นโดนดา่ เลยนะคะ...”
“ยงั ดถี า้ เรือ่ งมีแคน่ -ี้ ------”
“ดิฉันคาดไว้ว่าชัยชนะของอาณาจักรฟาลมุสคงไม่สั่นคลอน
แต่ถ้านายของพวกอสูรเข้าร่วมสงครามก็มีโอกาสเกมพลิก แต่จริงๆ
ไม่ว่าฝ่ายไหนจะชนะก็ไม่มีปัญหา เพราะเราจะเจรจากับฝ่ายชนะเท่านั้น
อีกอยา่ งเปา้ หมายคอื การเกบ็ เก่ยี วศพ-------ดวงวญิ ญาณมหาศาลท่ีเกดิ
ขึ้นในสงครามต่างหาก คราวนด้ี วงวิญญาณเหลา่ น้นั นา่ จะปลกุ เคลย์แมน
ทีน่ ่ารักใหต้ น่ื ขน้ึ มาได้ ทั้งท่คี วรจะเป็นอย่างนน้ั แต่กลับ...”
ล้มเหลวไม่เปน็ ท่า
ผลลัพธ์กลายเป็นกองก�าลังของอาณาจักรฟาลมุสถูกสไลม์แค่
ตวั เดยี วล้างบางซะเหี้ยน
“ไม่อยากจะเช่อื แต่มนั คอื เร่ืองจรงิ สนิ ะ”
“นเ่ี ปน็ ครง้ั แรกทีแ่ ผนการจากยนู คี สกิล ‘ผอู้ อกอบุ าย (จอม
วางแผน)’ ของดฉิ นั ไมเ่ ป็นไปตามที่วางไว้ถงึ ขนาดน้”ี
เดก็ หนุ่มผดิ หวัง ขณะทค่ี าซารมี ขุ่นเคืองใจ
“ดะ เดย๋ี วกอ่ น! เมอื่ กบี้ อกวา่ ตวั เดยี ว โกหกแมน่ บ?่ อาณาจกั ร
ฟาลมสุ ดถู ูกดนิ แดนอสรู ขนาดนัน้ เลยเหรอ?”
ลาพลสั ตะโกนออกมาอยา่ งตกใจกับค�าบอกเล่าทคี่ าดไม่ถึง
คนตอบคอื คาซารีม
30
“บอกแลว้ ไงวา่ อาณาจกั รฟาลมสุ งบั เบ็ดไดอ้ ย่างน่าพอใจ พวก
เขาเตรียมกองก�าลงั ร่วม 20,000 มีท้ังอศั วนิ ท้ังนักเวทแล้วกถ็ ูกล้างบาง
ไมม่ ีเหลอื แบบไมเ่ หลือรอดเลยสกั คนจริงๆ”
“หา!? เรอ่ื งบ้าบอพรรค์นัน้ ...”
ลาพลสั ถงึ กบั พดู ไมอ่ อกเมอ่ื ไดฟ้ งั เรอ่ื งราวทชี่ า่ งทา� ใจใหเ้ ชอ่ื ไดย้ าก
เหลอื เกิน และลาพลัสเตรียมได้ช็อกยงิ่ กวา่ น้ีอกี
“ไอท้ นี่ า่ ตกใจคอื ตอ่ จากนต้ี า่ งหาก จากทเี่ คลยแ์ มนรายงานหลงั
เข้าไปส�ารวจร่องรอยบริเวณพ้ืนท่ีสู้รบปรากฏว่าศพหายเกล้ียง น่ัน
หมายความวา่ มกี ารอญั เชญิ ศพเพอื่ นา� ไปสงั เวยหรอื ไมก่ เ็ อาไปสรา้ งอสรู ...”
“ถา้ ดฉิ นั ใชค้ รเี อท (เวทรงั สรรค)์ : โกเลม กบั ศพจา� นวนมากมาย
ขนาดน้นั ไม่รจู้ ะสร้างสัตว์ประหลาดขึน้ มาได้สกั กีต่ วั สนิ ่า? ศพเหลา่ น้นั
ไม่ใช่ศพธรรมดาแต่เปน็ ศพของอศั วนิ ทีแ่ ข็งแกรง่ แถมสนามรบยงั เป็นท่ี
ที่มีความรู้สึกด้านลบไหลเวียน เรียกว่ามีสภาพแวดล้อมทางเวทมนตร์
ยอดเย่ียมท่ีสุดแล้ว เง่ือนไขครบถ้วนขนาดน้ี อย่างต่�าท่ีสุดก็น่าจะสร้าง
อสรู ระดับเทียบเท่าจอมมารได้เลยละ”
“ก็แค่น่าจะน่ี? ส�าหรับผม ผมเสียดายท่ีไม่สามารถเก็บเกี่ยว
ดวงวญิ ญาณไดม้ ากกวา่ เคลยแ์ มนบอกวา่ ไมเ่ หลอื วญิ ญาณเลยแมแ้ ตด่ วง
เดยี ว เพราะแบบนั้นแผนการในการปลกุ เขาใหล้ มื ตาตน่ื เลยตอ้ งลม้ เหลว
อกี คร้ัง”
เด็กหนุ่มถอนหายใจหลังจากพูดจบ
เมื่อทบทวนดูแล้วก็พบว่าสาเหตุหลักท่ีท�าให้แผนการล้มเหลว
เพราะเขาดา� เนินการวางกลยุทธเ์ อาไวม้ ากมาย
ทง้ั ยงั เนน้ ทป่ี ระสทิ ธภิ าพมากเกนิ ไป วางแผนตา่ งๆ ใหเ้ กย่ี วโยงกนั
มากเกนิ ไป ดงั นน้ั พอแผนหน่ึงสะดุดจึงส่งผลกระทบต่อกลยุทธ์ทัง้ หมด
เด็กหนมุ่ คิดว่าตวั เองคงโลภมากไปหน่อยละม้ัง
“สไลม์ที่ชอื่ ริมุรุนน่ั บ่ใชว่ า่ แย่งดวงวญิ ญาณไปหมดหรอกนะ?”
ปฐมบท เล่ห์กลของเหลา่ มนุษยม์ าร 31
“พดู อะไรเลอะเทอะฮลึ าพลสั ? คดิ วา่ ระดบั อยา่ งมนษุ ยม์ ารทไ่ี มไ่ ด้
อยูใ่ นตระกลู จอมมารจะท�าเรื่องพรรค์นน้ั ได้รไึ ง?”
อย่างท่ีคาซารีมเอย่
การรวบรวมและควบคมุ วญิ ญาณรว่ ม 20,000 เปน็ เรอื่ งทท่ี า� ได้
ยากมากแมแ้ ตก่ บั ผใู้ ชเ้ วทมนตรช์ น้ั ยอดกต็ าม หากซซี้ ว้ั ลงมอื พลงั งานของ
ดวงวิญญาณจะปน่ั ปว่ นจนควบคมุ ไม่ได้
นอกจากนัน้ ถ้าท�าส�าเร็จละก็-------
“ฮา่ ฮา่ ฮา่ ใชแ่ ลว้ ลาพลสั ถา้ ชงิ เอาดวงวญิ ญาณ 20,000 ดวง
มาในครัง้ เดียว ป่านน้ีเจา้ นน่ั คงกลายเป็นผีไม่มีหลุมไปแลว้ มัง้ ?”
เด็กหนมุ่ หัวเราะใหก้ ับความเป็นไปไดน้ ้ัน
“นัน่ สินะ ความคดิ อัปรียม์ ันแวบขึ้นมา แตข่ ้าคงคิดมากไปเอง”
อีกสองคนหัวเราะกับข้อกังขาในใจที่ออกมาจากปากลาพลัส
เพราะเขาคดิ อะไรงา่ ยเกินไป
คาซารีมเองก็ไมอ่ าจแบกรบั มัน-------- ไมอ่ าจแบกรับเงอ่ื นไขที่
จ�าเป็นในการปลุกสายตระกูลจอมมารให้ลืมตาต่ืนสู่ความเป็นจอมมาร
ท่แี ทจ้ รงิ นัน้ ไว้ไดท้ ง้ั หมดเช่นกนั แตเ่ กรงวา่ อย่างไรก็ยังตอ้ งเกบ็ เกีย่ วดวง
วญิ ญาณจา� นวนมหาศาลอยดู่ ี
ตอนน้ีจึงอยู่ในช่วงเริ่มต้นทดลองกับเคลย์แมนก่อนเพ่ือยืนยัน
ผลลพั ธท์ จี่ ะเกดิ ขนึ้ เคลยแ์ มนเองกพ็ ยายามจะใชอ้ อรค์ ลอรด์ เปน็ ตวั ทดลอง
ทวา่ แผนการทง้ั หมดกลบั จบลงดว้ ยความลม้ เหลวอยา่ งนา่ หงุดหงิด
เพราะสถานการณข์ องพวกตนยังเป็นอย่างน ้ี แลว้ น�า้ หน้าอยา่ ง
สไลมท์ จี่ ๆู่ กป็ รากฏตวั ออกมานะ่ หรอื จะลมื ตาตนื่ จนกลายเปน็ “จอมมาร
ทีแ่ ท้จริง” ไม่ว่าจะคดิ ยงั ไงคาซารมี กน็ ึกภาพไม่ออก
แมค้ วามคดิ ของลาพลสั จะถกู ตอ้ งตรงเผง แตใ่ นขณะนนั้ ทง้ั สาม
ยงั ไม่ร้ถู ึงความจรงิ นีเ้ ลย
“งนั้ ตอนนีเ้ คลย์แมนกา� ลงั ท�าอะไร...?”
32
ขณะทต่ี นพยายามคดิ หาวธิ แี ฝงตวั เขา้ ไปในศาสนจกั รศกั ดสิ์ ทิ ธ์ิ
แหง่ ทศิ ประจมิ แทบตาย เคลยแ์ มนเองกล็ า� บากกบั หนา้ ทใี่ นสว่ นของตวั เอง
เหมอื นกนั ลาพลสั ทอดสายตามองไปไกลพร้อมคา� ถามใหม่
“รอจงั หวะนะ่ ตอนนเ้ี ราควรหลกี เลย่ี งการกระทา� สมุ่ เสยี่ งไปกอ่ น
โชคดที ม่ี ลิ มิ ทา� ลายอาณาจกั รสตั วจ์ นกลายเปน็ เถา้ อยา่ งทป่ี ระกาศ เพราะ
ฉะน้นั คงวางใจกนั ไดช้ ว่ั คราว แล้วก็อยากจะทบทวนกลยทุ ธใ์ หมด่ ้วย”
“โฮ?่ หมายความวา่ แผนการไมไ่ ด้ล้มเหลวท้งั หมดสนิ ะครับ?”
“เฮๆ้ เจา้ ลาพลสั นเี่ อง็ กา� ลงั ดถู กู ขา้ ร?ึ ถงึ จะสญู เสยี พลงั กวา่ ครง่ึ
แตจ่ ดุ เด่นของดฉิ ันอยู่ทีก่ ารวางกลอบุ ายตา่ งหาก”
“ใชแ่ ลว้ ถา้ แผนการลม้ เหลวทั้งหมดผมก็โกรธหัวฟดั หัวเหว่ียง
ไปแล้วสิ? ถงึ แผนการต่างๆ จะยังมีชอ่ งโหว่ แต่ยงั ไงกท็ า� ใหอ้ าณาจักร
ฟาลมุสอ่อนแอลงได้ส�าเร็จ ทีน้ีเราก็จะยึดครองดินแดนได้ง่ายขึ้นเพราะ
นานาประเทศในแถบตะวันตกจับตวั รวมกันเปน็ กลมุ่ กอ้ น”
“แลว้ มหาพงไพรแหง่ จรู า่ กจ็ ะกลายเปน็ กนั ชนทต่ี อ้ งคอยรบั แรง
ปะทะจากจักรวรรดฝิ ง่ั ตะวนั ออก”
“อยา่ งนี้เอง ประธาน เราไมจ่ า� เป็นตอ้ งท�าลายดินแดนอสรู กไ็ ด้
เพราะยังไงก็จะเจรจากับฝา่ ยชนะอยูแ่ ลว้ สนิ ะ!”
ลาพลสั เขา้ ใจตามทีอ่ ีกสองคนอธบิ ายแลว้
ความสดุ ยอดทแี่ ทจ้ รงิ ของยนู คี สกลิ ‘ผอู้ อกอบุ าย’ ของคาซารมี
อยตู่ รงการวางแผนการดกั เอาไวท้ กุ ทางไมว่ า่ เหตกุ ารณจ์ ะพลกิ ผนั ไปแบบใด
พวกตนกไ็ ดก้ า� ไรอยดู่ ี ลาพลสั นกึ ชมอกี ฝา่ ยอยใู่ นใจ สมเปน็ คาซารมี จรงิ ๆ
“การที่มิลิมล้มคาริออนลง เป็นข้อพิสูจน์แล้วว่าประสิทธิภาพ
ของออรบ์ ออฟ โดมเิ นทคอื ของจรงิ เทา่ นกี้ เ็ กนิ พอแลว้ สา� หรบั การทดสอบ
ใหเ้ หน็ ภาพกนั ชดั ๆ หลงั จากนเี้ รากแ็ คร่ อดทู า่ ทางของพวกจอมมารคนอน่ื ”
“ถกู ต้องตามนน้ั เพราะอยา่ งน้ีละถงึ สั่งให้เคลย์แมนอย่าเพง่ิ ท�า
อะไรไปมากกว่านี้ ยังไงจักรวรรดิฝั่งตะวันออกก็ต้องเคล่ือนไหวอยู่แล้ว
ปฐมบท เล่ห์กลของเหล่ามนษุ ย์มาร 33
ถงึ ตอนนัน้ เราก็จะไดโ้ อกาสเกบ็ เกีย่ วดวงวญิ ญาณกันละ”
“ยงิ่ กวา่ นน้ั นะ ศาสนจกั รศกั ดส์ิ ทิ ธแ์ิ หง่ ทศิ ประจมิ เองกค็ งหนั ไป
เพง่ เลง็ ดนิ แดนอสรู ดว้ ย ปลอ่ ยดนิ แดนนน้ั ไวจ้ ะสะดวกกบั พวกเรามากกวา่ ”
ทง้ั สองพดู เปน็ เสยี งเดยี วกนั วา่ ไมจ่ า� เปน็ ตอ้ งรบี รอ้ น ลาพลสั เอง
กเ็ ข้าใจสถานการณ์แลว้
“แสดงวา่ ศตั รขู องเราในตอนนค้ี อื ฝา่ ยศาสนจกั รศกั ดสิ์ ทิ ธแ์ิ หง่ ทศิ
ประจิมใชม่ ้ัย?”
“กต็ ามนั้น”
“แตม่ นั ไมง่ า่ ยหรอกนะ? คาดวา่ ยงั ไงวาเลนไทนก์ อ็ ยฝู่ า่ ยฮนิ าตะแน่
ขืนทะเล่อทะล่าลงมือจะเป็นอันตรายนะ่ ส”ิ
สรปุ วา่ ชว่ งนเี้ ราจะจบั ตาดศู าสนจกั รศกั ดส์ิ ทิ ธแิ์ หง่ ทศิ ประจมิ รวม
ถงึ หลกี เลย่ี งการปะทะกบั ขว้ั อา� นาจอน่ื ไปกอ่ นงน้ั เหรอ เดก็ หนมุ่ พยกั หนา้
ตอบค�าถามของลาพลสั
เขาประเมินแล้วว่าดินแดนอสูรจะไม่กลายเป็นอุปสรรคขัดขวาง
ในการยึดครองนานาประเทศทางฝง่ั ตะวนั ตกแนน่ อน
นอกจากนีย้ ังมีอกี เหตุผลหน่งึ
หลงั เรยี นรจู้ ากความผดิ พลาดเมอ่ื คราวกอ่ น คราวนเี้ ขาจะสบื คน้
ขอ้ มลู ของศัตรใู หแ้ นช่ ัดรวมถึงเตรยี มกลยุทธโ์ จมตีพรอ้ มกันสองด้าน
ศาสนจักรศักด์ิสิทธ์ิแห่งทิศประจิมและผู้อยู่เบื้องหลังอย่าง
จักรวรรดิศักดิ์สิทธ์ิลูเบเรียสถือเป็นศัตรูท้ังคู่ เขาจะเร่ิมด้วยการโจมตี
พวกนน้ั ซง่ึ ครง้ั นจี้ ะเปน็ ไปอยา่ งรอบคอบและระมดั ระวงั อยา่ เลน่ ใหญจ่ น
เป็นท่จี ับสังเกตโดยเด็ดขาด...
การคงอยขู่ องดนิ แดนอสรู จะทา� ใหแ้ ผนการทเี่ ลา่ มาดา� เนนิ ไปได้
อยา่ งสะดวกราบรืน่ มากกวา่ เพราะหากมอี ะไรมากระทบตอ่ หลักค�าสอน
ของศาสนจกั รศกั ดส์ิ ทิ ธแ์ิ หง่ ทศิ ประจมิ มนั เปน็ เรอ่ื งงา่ ยมากทพ่ี วกฮนิ าตะ
จะเพ่งเล็งไปทางดินแดนนั้น
34
“ศาสนจักรไม่มีทางเมินเฉยต่อตัวตนของมนุษย์มารท่ีชื่อริมุรุ
ไดห้ รอก ตอนนอ้ี าณาจกั รฟาลมสุ ปราชยั ไปแลว้ แตล่ ะประเทศคงไมย่ อม
ให้ยกสงครามศักดิ์สิทธิ์มาเป็นข้ออ้าง ยังไงพวกเขาก็ต้องลงมือท�าอะไร
สักอยา่ งเพือ่ ปอ้ งกันการสูญเสยี อา� นาจ”
“ใช่ ถา้ เราขดั ขวางบวกกบั ปน่ั หวั ทงั้ สองดา้ นไปพรอ้ มกนั ไมแ่ น่
พวกนน้ั อาจจะหนั มาหา้� หน่ั กนั เอง เราแคร่ อโอกาสทท่ี ง้ั สองฝา่ ยจะออ่ นแอ
ลงก็พอ”
พดู จบเด็กหนุม่ ก็แสยะย้ิม
อีกฝ่ายมีมนุษย์มารท่ีสามารถล้างบางกองก�าลังแข็งแกร่งร่วม
20,000 นายดว้ ยตวั คนเดยี ว พวกนน้ั ไม่มีปัญญาจดั การแนห่ ากฮนิ าตะ
ไม่ออกโรง เด็กหนุ่มคงจ้องจะใชแ้ ผนต่างๆ ในตอนน้ัน
นา�้ เสยี งทอี่ ธบิ ายใหล้ าพลสั ฟงั ไมม่ คี วามลงั เลแมส้ กั เสย้ี วเหมอื น
วางแผนรอไวห้ มดแล้ว
“ปญั หาอยตู่ รงขอ้ มลู ทเี่ ธอเอามารายงานอยเู่ หนอื ความคาดหมาย
น่แี หละ ลาพลสั ”
“นนั่ สนิ ะ นมี่ นั บา้ ชดั ๆ ดนั มจี อมมารวาเลนไทนเ์ ขา้ มาพวั พนั ดว้ ย
พวกเขาจะจบั มอื กนั จรงิ เหรอ? ดจู ากนสิ ยั ของฮนิ าตะแลว้ ไมม่ ที างรว่ มมอื
กับจอมมารไดเ้ ลย”
เด็กหนุ่มและคาซารีมแสดงท่าทีขัดเคืองใจเล็กๆ พูดอย่างกับ
หากไม่มีจอมมารวาเลนไทน์ การเล่นงานศาสนจักรศักดิ์สิทธิ์แห่งทิศ
ประจิมจะทา� ได้งา่ ยกวา่ นี้
มนั ไมใ่ ชค่ วามผดิ ของตนสกั หนอ่ ย ลาพลสั นกึ อยา่ งกระอกั กระอว่ น
อยใู่ นใจ กอ่ นจะเอย่ ปากคลา้ ยแกต้ วั
“เร่อื งนน้ั ขา้ บฮ่ ู้หรอก แต่ขอแคล่ อ่ จอมมารออกมาเพอื่ ไม่ให้ไป
ขัดขวางการส�ารวจกน็ า่ จะพอท�าอะไรไดใ้ ชม่ ้ยั ครับ?”
“หมื ? หมายความว่ายงั ไง ลาพลสั ?”
ปฐมบท เลห่ ์กลของเหลา่ มนุษย์มาร 35
“อ่า บอกใหเ้ คลยแ์ มนจัดงานวัลพัวร์กสิ กไ็ ดน้ ่ี ตอนนีจ้ อมมาร
เฟรย์รว่ มมือกับเราแลว้ ไหนจะจอมมารมลิ มิ อีก มชี ือ่ จอมมารครบ 3 ชอื่
กจ็ ัดงานได้ส?ิ ”
วัลพวั ร์กิส--------หากจดั งานข้ึนกส็ ามารถเรยี กจอมมารทุกคน
ให้มาประชุมรว่ มกันได้
“-------อยา่ งนเี้ อง ถา้ เปน็ งานนน่ั กน็ า่ จะลอ่ จอมมารวาเลนไทน์
ให้ออกมาจากสถานศักดสิ์ ทิ ธิไ์ ดส้ ินะ”
เดก็ หนมุ่ หวั เราะนอ้ ยๆ แลว้ พยกั หนา้ ใหก้ บั ขอ้ เสนอของลาพลสั
“เห เฉยี บแหลมไดอ้ ยา่ งไมส่ มเป็นลาพลัสเลยนะเน่ยี จากน้นั
กห็ าจงั หวะไลฮ่ นิ าตะใหอ้ อกไปจากสถานศกั ดสิ์ ทิ ธ์ิ การสา� รวจของเธอได้
คบื หน้ามากข้ึน”
“เอ!๋ ? จะใหข้ ้าไปอีกหรอื ครบั ?”
“แน่นอนส?ิ ”
“แนน่ อนอยูแ่ ลว้ น่ี?”
เอาจนได้สนิ ่า ลาพลัสคดิ
ทวา่ ทั้งเดก็ หนมุ่ และคาซารมี ไม่สนใจ
เหลา่ มนษุ ยม์ ารวางแผนใหมร่ ว่ มกนั โดยไมไ่ ดส้ นใจอกี วา่ ลาพลสั
จะเต็มใจท�าหรือไม่
36
เคลยแ์ มนไมใ่ ช่ผู้ท่เี ชอ่ื ม่ันในพลงั ของตนเองจนเกนิ ไป
เคลย์แมนเป็นจอมมารที่รับช่วงต่อฐานของจอมมารคาซารีมมา
ท้ังหมด
หลงั จากทจ่ี อมมารคาซารมี พา่ ยแพใ้ หก้ บั จอมมารเลออน เหลา่
ผู้ใต้บังคับบญั ชาทกุ คนของคาซารมี ล้วนแตห่ ันมาพึง่ เคลยแ์ มน
เคลย์แมนได้ผนวกดนิ แดนของคาซารมี เขา้ กับดนิ แดนของตน
เทา่ นก้ี ารสะสางสง่ิ ตา่ งๆ กเ็ สรจ็ สมบรู ณอ์ ยา่ งรวดเรว็ มากยง่ิ ขนึ้
โดยทไี่ มม่ แี มแ้ ตเ่ สยี งบน่ จากจอมมารตนอน่ื ๆ ทกุ สง่ิ ทกุ อยา่ งเกดิ จากฝมี อื
ของจอมมารคาซารมี ทเ่ี ตรียมการไว้เผ่อื ยามคับขนั
ด้วยเหตุน ้ี อิทธพิ ลของจอมมารเคลยแ์ มนจงึ เพมิ่ ข้ึน จนถึงขน้ั
สร้างอิทธพิ ลอันยงิ่ ใหญไ่ ด้ ทัง้ ๆ ทีเ่ ป็นจอมมารหนา้ ใหม่
เพราะผู้ที่ถือครองอ�านาจทางการเงินมากที่สุดในหมู่จอมมาร
ทัง้ หมดกค็ ือเคลยแ์ มนน่นั เอง
หากจะพูดใหถ้ ูกตอ้ งยง่ิ ขนึ้ จะพูดไดอ้ กี อย่างว่า เคลยแ์ มนคือ
ผทู้ ร่ี ู้จักวิธกี ารใชเ้ งนิ
เขาประกอบธรุ กจิ กบั จกั รวรรดฝิ ง่ั ตะวนั ออกอยา่ งลบั ๆ และการ
คา้ ขายกบั อาณาจกั รคนแคระกเ็ จรญิ รงุ่ เรอื งเชน่ กนั เขาอาศยั การหมนุ เวยี น
สินค้าเช่นน้ันในการจัดเตรียมพวกอาวุธและเครื่องป้องกันตัวรุ่นล่าสุดให้
ครบครนั ทงั้ ของฝั่งตะวนั ออกและตะวันตก
เคลย์แมนเสริมสร้างก�าลังรบของผู้ใต้บังคับบัญชาให้แข็งแกร่ง
ดว้ ยของทตี่ กทอดมาจากอดตี และยทุ ธภณั ฑเ์ วทมนตร ์ เปน็ การปอ้ นอาหาร
ให้เหลา่ มนุษย์มารผกู้ ระหายพลงั เพื่อใหพ้ วกเขาปฏิบตั ิตาม เคลย์แมน
ดงึ ดูดเหลา่ มนษุ ยม์ ารดว้ ยทรพั ยส์ นิ ทม่ี เี กนิ พอ แลว้ ใชง้ านพวกเขา นนั่ คอื
แนวทางทเ่ี คลย์แมนถนดั นน่ั เอง
38
ไมเ่ พียงเทา่ นน้ั เขายงั ดา� เนนิ แผนการโดยน�ากา� ไรทไี่ ดร้ บั มาไป
แจกจา่ ยเปน็ จา� นวนมาก ดว้ ยเหตนุ น้ั จงึ ทา� ใหเ้ กดิ สถานการณท์ ว่ี า่ ในแตล่ ะ
ประเทศมผี ใู้ หค้ วามรว่ มมอื กนั ผา่ นทางเคลยแ์ มนจา� นวนมาก โดยทพ่ี วกเขา
ไมร่ ้จู กั กนั เลย
สถานการณท์ งั้ ปวงลว้ นเปน็ ไปตามทเี่ คลยแ์ มนคาดคดิ จดุ ประสงค์
ของเขาคือการท�าความเข้าใจข้อมูลท้ังหมด เพื่อการกุมอ�านาจในโลก
แผนการได้ด�าเนินมาจนถึงครง่ึ ทางแล้ว...
สงิ่ ทตี่ วั เขาเองยงั มไี มพ่ อก็คอื พลังเท่าน้ัน เคลย์แมนรู้เรอ่ื งนนั้ ดี
สงครามตดั สนิ กันท่ีจา� นวน
น่ันคอื ความคดิ ของเคลย์แมน และยังเป็นเหตผุ ลที่ทา� ใหเ้ ขาไม่
เชื่อม่ันในพลังของตนจนเกนิ ไปอีกดว้ ย
เนอ่ื งจากเคลยแ์ มนตระหนกั วา่ ไมว่ า่ จะสะสมพลงั ไวม้ ากเพยี งใด
บางคร้งั กพ็ า่ ยแพ้ได้อย่างงา่ ยดายเหมอื นกัน
แม้เคลย์แมนจะคิดว่าจอมมารคาซารีมอาจจะประมาทก็ได้
แตว่ า่ แคเ่ รอื่ งความพา่ ยแพข้ องจอมมารคาซารมี กก็ ระทบกระเทอื นจติ ใจ
เคลย์แมนแลว้
เคลยแ์ มนสรา้ งรากฐานในการเปน็ แกนกลางของแตล่ ะกลมุ่ อา� นาจ
และขยายอิทธิพลอย่างรอบคอบ
และในตอนน ้ี เคลยแ์ มนกไ็ ดร้ บั พลงั ทเ่ี รยี กไดว้ า่ เปน็ ไพต่ ายแลว้
จอมมารมลิ มิ -------ความรนุ แรงอนั มหาศาลนนั้ เปน็ สง่ิ ทโ่ี ดดเดน่
เหนือกว่าสิ่งอ่ืนใด แม้แตใ่ นหมู่สิบมหาจอมมารด้วยกนั
ถึงขั้นท�าลายประเทศด้วยตัวคนเดียว โดยไม่สนใจจอมมาร
คาริออนที่นา่ จะแข็งแกร่งกว่าเคลย์แมนเลย
ในตอนนี้ เคลย์แมนไดร้ บั พลงั ทตี่ วั เองขาดมาแล้ว เขาจงึ รูส้ ึก
ปล้มื ปตี ิ
บทท่ี 1 งานประชมุ รว่ มมนุษยอ์ สูร 39
การปราบจอมมารเลออนเปน็ ความปรารถนาทเ่ี คลยแ์ มนมมี านาน
เขาเชือ่ มั่นวา่ เขาจะบรรลคุ วามปรารถนาดังกลา่ วได้ในอกี ไม่นานเชน่ กนั
ทวา่ ก่อนหนา้ นนั้ ...
(หหึ ึหึ สมกับเป็น “ท่านผนู้ ั้น” ทา่ ทางจะได้ข้อสรปุ เหมือนกัน
กับขา้ โดยสมบูรณเ์ ลยนะครับ ท�าใหศ้ าสนจักรศักดิ์สิทธทิ์ ีน่ า่ รา� คาญเกิด
ความขดั แยง้ กบั มนษุ ยม์ ารทชี่ อ่ื วา่ รมิ รุ ุ การตดั กา� ลงั ของทงั้ สองฝา่ ยนน้ั นบั
ว่าดที ส่ี ุดแล้วครับ)
เคลยแ์ มนคดิ วา่ การทา� ใหศ้ ตั รหู า�้ หนั่ กนั เองทา� ใหพ้ วกตนไมต่ อ้ ง
ล�าบากล�าบนอะไรทัง้ นัน้
(เพ่ือการนั้นก็มีความจ�าเป็นท่ีจะต้องขุดค้นเร่ืองวงในของ
ศาสนจักรศักดิ์สิทธิ์ด้วยครับ ว่ามีความเช่ือมโยงกับจอมมารวาเลนไทน์
จรงิ ๆ หรอื เปลา่ ... หากทา� ใหว้ ลั พวั รก์ สิ เรม่ิ ตน้ ขนึ้ ตรงกบั จงั หวะทล่ี าพลสั
ลักลอบเข้าไปอีกคร้ังละก็ ไม่ว่ายังไงการรักษาความปลอดภัยก็คงจะ
เบาบางลง ชา่ งเปน็ แผนการที่ยอดเยี่ยมไปเลยครับ!)
เคลยแ์ มนดืม่ ไวนแ์ ละดม่ื ด่า� กับรสชาติ ในขณะทีก่ า� ลังคร้มึ ใจ
ไวน์ที่มีอายุร้อยปีนั้นไม่จ�าเป็นต้องพูดถึงเร่ืองรสชาติเลย มัน
เท่ากบั การลิ้มรสความมุมานะและแรงงานทใ่ี ช้ไป
สนิ คา้ ชนั้ หนง่ึ ทไี่ ดร้ บั การคดั สรรอยา่ งพถิ พี ถิ นั มกี ารดแู ลเอาใจ
ใสเ่ พอ่ื รกั ษาคณุ ภาพของสนิ คา้ ใหด้ ที สี่ ดุ และมงุ่ มน่ั รอเวลาทจี่ ะนา� มาบรกิ าร
--------ส่ิงเหล่านัน้ ถกู ท�าขึ้นมาเพ่ือเคลย์แมนเท่าน้ัน
น่นั เปน็ เรื่องธรรมดาส�าหรับเคลย์แมน
เพราะเคลย์แมนเชอื่ ไปโดยปรยิ ายวา่ สินคา้ ท่ีดีทสี่ ุดตา่ งหากท่ี
เหมาะกับตัวเองผเู้ ปน็ ราชาทยี่ งิ่ ใหญ่ทสี่ ดุ
“เอาละ จะทา� ยงั ไงกบั ขอ้ อา้ งในการจดั วลั พวั รก์ สิ ดลี ะ่ ครบั ------”
เคลย์แมนครนุ่ คิด พลางเพลดิ เพลนิ ไปกบั กล่นิ ของไวน์
วนั เวลาคอื ชว่ งกลางคนื ในอกี 1 สัปดาหใ์ ห้หลัง
40
วันนั้นเป็นคืนเดือนมืด เป็นวันที่พลังของผีดูดเลือดจะอ่อนแอ
มากท่สี ุด
เคลย์แมนเล็งไปที่การลดลงของพลังของจอมมารวาเลนไทน์
เพื่อความแนใ่ จ
สว่ นปัญหาคือ ข้ออ้างสา� หรบั การรวมตัวกนั ของเหล่าจอมมาร
เคลย์แมนพมึ พา� เบาๆ ในขณะทห่ี ร่ีตาลงเล็กนอ้ ย และจอ้ งมอง
อากาศ
“------กะแลว้ เชยี ววา่ ถา้ จะจโู่ จมกต็ อ้ งตอนนล้ี ะครบั ใชโ้ อกาสน้ี
แยง่ ชงิ ดินแดนของจอมมารคาริออนเสียดว้ ยก็ดี”
“ถึงจะพูดอย่างง้ันก็เถอะ เคลย์แมน เจ้าโดนสั่งให้อยู่เฉยๆ
แม่นบ?่ ”
เสียงทถี่ ามกลับมาในหอ้ งทีไ่ ม่นา่ จะมใี ครอยู่
แต่เคลย์แมนกลบั ยิ้มเล็กยิ้มนอ้ ย โดยไม่ลนลาน
“อย่ตู รงนัน้ รึ ลาพลสั ? นสิ ยั ไมด่ เี หมอื นเดมิ เลยนะ”
“เฮ้ยๆ ไมร่ ู้สกึ ตัวเลยเหรอ คิดมากเกนิ ไปหรอื เปล่า?”
“ฮึฮึฮึ ช่วยไม่ได้นี่นา เพราะความล้มเหลวของข้า ข้าก็เลย
สญู เสียโอกาสท่ีจะลมื ตาต่ืนซง่ึ ไดม้ าตั้ง 2 ครงั้ เลยเชยี วนะ”
“บ่ต้องกังวลขนาดน้ันก็ได้เด้อ จากการประเมินของประธาน
ทา่ นบอกวา่ ยงั ไงๆ จกั รวรรดฝิ ง่ั ตะวนั ออกกจ็ ะเคลอ่ื นไหวในอกี ไมน่ านน?ี่ ”
“อมื น่าจะเป็นอย่างน้นั แตว่ ่านะลาพลัส ขา้ คดิ แผนดๆี ออก
แลว้ แหละ แมว้ ่าเมอื งหลวงจะพงั พินาศไปแล้ว แตต่ ามทอ้ งท่ีตา่ งๆ ใน
อาณาจกั รสัตว์ยังมเี ผา่ พนั ธ์ุทอี่ อ่ นแอหลงเหลืออยู่ ขา้ จะกลืนกินดินแดน
ของคารอิ อนกอ่ นหนา้ จอมมารตนอนื่ กวาดตอ้ นกลมุ่ คนทเ่ี หลอื ใหม้ ารวม
กนั แลว้ สงั หาร เทา่ นก้ี ารลมื ตาตน่ื ของขา้ กน็ า่ จะสา� เรจ็ เปน็ ไงไมค่ ดิ วา่ เปน็
แผนการท่ดี บี ้างเหรอ?”
ทวา่ ปฏิกริ ิยาของลาพลสั ไมใ่ ช่การช่ืนชม
บทที่ 1 งานประชุมร่วมมนษุ ยอ์ สรู 41
“เฮ้ยๆ มันจะเป็นการบีบบังคับเจ้าพวกน้ันเกินไปหน่อยมั้ย?
ในเม่ือบ่ฮู้แน่ชัดว่าเงื่อนไขของการลืมตาต่ืนคืออิหยัง การคร่าชีวิตคนท่ี
ขดั ขืนไมไ่ ด้ มันไม่ทา� เกนิ ไปหนอ่ ยเหรอ?”
เคลยแ์ มนทา� หนา้ นวิ่ คว้ิ ขมวดไมส่ บอารมณ ์ ราวกบั ไมพ่ อใจทไ่ี ม่
ได้รบั การเหน็ ดเี หน็ งามดว้ ย
“ลาพลสั ไมส่ มกบั เปน็ เจา้ เลยนะ เหน็ ใจเหรอ? คนออ่ นแอเปน็
ตวั ตนทจ่ี ะตอ้ งโดนขดู รดี เพราะพวกเขาจะตอ้ งตายเพอื่ ขา้ ในทางกลบั กนั
กน็ ับวา่ เป็นโชคดีไมใ่ ช่หรือ?”
“ถงึ จะเปน็ อยา่ งงน้ั กเ็ ถอะ กอ่ นหนา้ นเี้ จา้ กส็ งั หารทาสเผา่ มนษุ ย์
จา� นวนหลายพันคนไปเสียเปลา่ ๆ มันไมค่ ุ้มค่าเลยน่?ี มันมีอะไรเปล่ยี น
ไปเพราะเรอื่ งนน้ั ไหมละ่ ? การทา� เกนิ ไปมนั ไมใ่ ชห่ นทาง เจา้ ควรจะคดิ ให้
ดีและด�าเนนิ การใหร้ อบคอบมากกวา่ นเ้ี ด้อ!”
เคลย์แมนซื้อทาสแล้วคร่าชีวิตพวกเขาอย่างโหดร้ายตามท่ี
ลาพลัสกล่าว จ�านวนของพวกเขามีมากถึงหลายพันคน แต่กระน้ัน
เคลย์แมนกไ็ ปไมถ่ งึ ขนั้ ลมื ตาตน่ื เปน็ “จอมมารท่ีแท้จรงิ ”
แม้ว่าลาพลัสจะชี้ให้เห็นเร่ืองน้ันแล้วก็ตาม แต่ความคิดของ
เคลยแ์ มนกลบั ไม่เปลีย่ นแปลง
“ไร้สาระน่า ลาพลัส การจะน�าของท่ีซื้อมาไปใช้ยังไงน้ันเป็น
เสรีภาพของข้าผู้เป็นเจ้าของ ถ้าหากว่าฆ่าไปพันคนแล้วยังไม่พอ ก็ฆ่า
สักหมื่นคนก็ได้ไม่ใช่เหรอ เพราะรู้อยู่ว่าการลืมตาต่ืนจ�าเป็นต้องใช้
ดวงวญิ ญาณมนษุ ย์ ดงั นน้ั กไ็ มจ่ า� เปน็ ตอ้ งเกรงใจคนออ่ นแออะไรทงั้ นน้ั !”
เคลย์แมนแสดงความคิดเห็นท่ีหยิ่งยะโสเช่นน้ันออกไป และ
เคลยแ์ มนกพ็ ูดต่อไปเร่อื ยๆ คลา้ ยกับจะเอาชนะลาพลัส
“นอกจากนน้ี ะ แผนการนย้ี งั ถอื เปน็ โอกาสอนั ดสี า� หรบั ทา่ นผนู้ นั้
อกี ด้วย ขา้ น่ะตงั้ ใจที่จะเปดิ งานวัลพวั ร์กิสดว้ ยขอ้ อา้ งว่า “มกี ลมุ่ อ�านาจ
ใหม่ถอื กา� เนิดข้ึนในมหาพงไพรแห่งจูร่า ผนู้ �ากลมุ่ ดงั กลา่ วไดอ้ วดอ้างตน
42
เปน็ จอมมาร” ยงั ไงล่ะ”
“ออ้ แบบนนั้ กน็ า่ จะไมม่ ปี ญั หาหรอก แต่วาระการประชมุ ท่วี ่า
นนั่ เป็นเหตผุ ลในการบกุ จ่โู จมอาณาจักรสตั วบ์ ไ่ ดเ้ ลยแม่นบ?่ ”
“ตรงน้ันแหละ ลาพลัส ในข้ันตอนการส�ารวจสภาพด้านใน
มิวรันลูกน้องของข้าก็ถูกใครบางคนฆ่าไปแล้ว ข้าตั้งใจจะยืนกรานว่า
ในตอนนนั้ ขา้ รสู้ กึ ไดถ้ ึงการทรยศของจอมมารคารอิ อนยังไงล่ะ เพราะขา้
สญู เสยี ลกู นอ้ งไป ขา้ จึงลงมือยดึ ครองดินแดนของคาริออนอยา่ งรวดเร็ว
และหลักฐานท่ีหนักแน่นก็จะท�าให้ไม่มีใครบ่นซะด้วย พล็อตเรื่องก็เป็น
อยา่ งงล้ี ะนะ”
ลาพลสั ตรวจสอบถอ้ ยค�าของเคลยแ์ มนอย่างถถี่ ้วน
แมว้ า่ อาณาจกั รสตั วย์ รู าซาเนยี จะอยตู่ ดิ กบั ดนิ แดนทมี่ ลิ มิ ปกครอง
ก็ตาม แต่ประเทศน้ันไม่มีพวกที่ชอบเรื่องยุ่งยากอย่างการหาหลักฐาน
ท่ีหนักแน่นหรอก ข้อเท็จจริงที่ว่าจอมมารมิลิมล้มล้างจอมมารคาริออน
ต่างหากทจ่ี ะกลายเปน็ หลกั ฐานสนับสนนุ คา� พดู ของเคลย์แมน
นอกจากน้ี ถ้าสมมุติว่าเคลย์แมนเสนอความช่วยเหลือในการ
ส�ารวจแก่มลิ ิมละก.็ ..
แม้ว่ากองก�าลังทหารของเคลย์แมนจะเคลื่อนผ่านดินแดนของ
จอมมารมิลิมแล้วมุ่งไปยังอาณาจักรสัตว์ก็ตาม คงจะไม่มีใครบ่นทั้งน้ัน
กระมัง
เมอื่ เปน็ เชน่ นนั้ แล้ว เร่อื งจ�าพวกการกุหลักฐานขึ้นมาก็จะท�าได้
งา่ ยๆ
แผนการนน้ั ไมม่ จี ดุ ไหนทดี่ มู พี ริ ธุ เลยสกั นดิ แตล่ าพลสั กลบั คดิ วา่
ตอนน้ยี ังไม่จา� เปน็ ตอ้ งเคลือ่ นไหว
(เจา้ จะรบี รอ้ นเกินไปแลว้ ไมใ่ ช่หรือไง เคลยแ์ มน?)
ลาพลัสคิดเช่นนั้นก็จริง แต่การเปล่ียนความคิดของเคลย์แมน
น่าจะท�าได้ยาก
บทที่ 1 งานประชุมร่วมมนุษย์อสูร 43
จากนนั้ จ่ๆู ลาพลัสกเ็ อะใจในประเด็นที่ฟงั มาผ่านๆ
“อย่างง้นี เี่ อง ถ้าท�าอย่างนั้นกน็ า่ จะใชไ้ ดอ้ ยู่หรอก... เอ้ย เด๋ียว
กอ่ น! มิวรนั จังโดนฆา่ ซะแลว้ เหรอเน่ยี !?”
ลาพลสั ถามดว้ ยความลนลาน
ถึงจะรู้อยู่แล้วว่าเคลย์แมนไม่ให้ความส�าคัญกับมิวรันแต่ในมุม
มองของลาพลสั มวิ รันเปน็ มนษุ ยม์ ารทม่ี คี วามสามารถท่ีพ่งึ พาได้ เพราะ
ในหมู่ลูกน้องของเคลย์แมน เธอก็เป็นหัวหน้าระดับสูงที่ถูกนับรวมใน
“นว้ิ ทง้ั หา้ ” น่ันเอง
แม้จะมีความสามารถในการสู้รบไม่มากนัก แต่ในฐานะวิซาร์ด
(จอมเวท) ผสู้ ามารถรบั มอื กบั ทกุ สถานการณไ์ ดน้ นั้ มวิ รนั เปน็ มนษุ ยม์ าร
ทถี่ อื เปน็ ทรพั ยส์ มบตั สิ า� คญั ในการสนบั สนนุ แนวหลงั นอกจากน ี้ เธอกม็ กั
ใหค้ า� ปรกึ ษาแกพ่ วกลาพลสั อยบู่ อ่ ยๆ อกี ดว้ ย ถงึ แมเ้ ธอจะมสี หี นา้ รงั เกยี จ
ก็ตาม
เหนอื สง่ิ อนื่ ใด เธอกม็ สี ามญั สา� นกึ มากเลยทเี ดยี ว ลาพลสั ประเมนิ
เร่อื งน้ันไว้สูงมาก
ทวา่ เคลยแ์ มนกลบั ให้คา� ตอบโดยไมไ่ หวตงิ
“ออื ถงึ ขา้ จะไมร่ วู้ า่ เจา้ กา� ลงั เสยี ดายอะไรอยกู่ เ็ ถอะ แตม่ วิ รนั ตาย
แลว้ แหละ”
“งัน้ เหรอ ตายไปซะแลว้ เหรอ เรอื่ งน้นั ไม่ผิดแน่แม่นบ?่ ”
“หมื ? ดเู หมอื นวา่ “มารโิ อเน็ตฮารต์ (หัวใจชักใย)” ที่ขา้ ฝังลง
ไปจะถูกท�าลายแล้วละนะ หัวใจของจริงท่ีข้ารับฝากไว้เลยกลายเป็นเถ้า
ธลุ แี ลว้ เลอื นหายไปเลย เพราะงนั้ เธอจงึ ตายแลว้ ไมผ่ ดิ แน่ หนา้ ทข่ี องเธอ
กเ็ สร็จแลว้ ซะดว้ ย ตายแบบได้จังหวะพอดีเลยแหละ”
“เฮย้ ๆ เคลยแ์ มน ลกู นอ้ งผมู้ คี วามสามารถตายไปเชยี วนะ ชว่ ย
บอกวา่ เศรา้ สกั หนอ่ ยก็ไดไ้ มใ่ ชเ่ หรอ?”
ลาพลัสตักเตือนเคลย์แมนผู้มีท่าทีไม่ใยดีด้วยความรู้สึกเหงา
44
เลก็ น้อย
(ทง้ั ๆ ทก่ี อ่ นหน้านี้ หมอนี่คอ่ นข้างอธั ยาศยั ดีแท้ๆ แต่หลงั จาก
กลายเป็นจอมมาร กร็ ู้สกึ ว่าเขาคอ่ ยๆ ผดิ แปลกออกไปละเด้อ...)
เร่อื งนน้ั ไมใ่ ช่เฉพาะเคลยแ์ มนเท่านั้นท่เี ป็น
เหล่าผองเพื่อนของลาพลัส สมาพันธ์ตัวตลกสายกลางทุกคน
ล้วนแต่มีนิสยั ท่ผี ดิ เพี้ยนไมจ่ ุดใดกจ็ ุดหน่งึ
ลาพลัสกเ็ ป็นแบบนั้นเหมือนกนั จึงไมม่ สี ิทธท์ิ จ่ี ะบ่นเคลยแ์ มน
ถึงจะเข้าใจเรอ่ื งน้นั อยแู่ ล้ว แต่ยังไงๆ ลาพลสั ก็อดคดิ ไม่ได้ว่าเคลย์แมน
แตกต่างกับเมื่อก่อน
“ฮา่ ฮา่ ฮา่ เจา้ ออ่ นโยนจงั เลยนะลาพลสั กอ่ นหนา้ นเี้ ทยี รก์ บ็ อก
กบั ขา้ วา่ ถา้ ไมด่ ูแลรักษาเครอ่ื งมือใหด้ ๆี มันจะสูญเปลา่ น่ะครับ เจา้ สอน
เทียร์ไว้อย่างงั้นสินะลาพลัส แต่ว่า เพราะงั้นยังไงล่ะ เพราะเคร่ืองมือ
ดนั พงั ไปเสยี แล้ว คนทที่ า� มันพงั จึงตอ้ งรบั ผดิ ชอบ แบบน้ันถงึ จะเป็นการ
ท�าบญุ ใหก้ ับเครื่องมอื นี่?”
เม่อื มองดูใบหน้าท่ีปราศจากเจตนารา้ ยของเคลยแ์ มน ลาพลสั
กห็ ยดุ ซักไซไ้ ปมากกวา่ นี้
“...แมน่ แลว้ แหละ อยา่ งนอ้ ยขา้ กแ็ คอ่ ยากใหเ้ จา้ หยดุ มองวา่ การ
ตายของเธอมันสูญเปล่านะ่ ”
“อย่างน้ันเหรอ? ข้าคิดอยู่แล้วว่า ถ้าเป็นเจ้าก็จะต้องพูด
แบบนน้ั ”
เคลย์แมนกลา่ วเชน่ นนั้ และยม้ิ แยม้
(ถึงสิบไ่ ดห้ มายความวา่ อยา่ งน้นั กเ็ ถอะนะ...)
พอมองดูรอยยม้ิ น่นั กร็ ูส้ กึ พดู ยากขนึ้ มาจรงิ ๆ แตล่ าพลัสก็ปรบั
ความรู้สกึ ใหม่แลว้ จากนน้ั เขาก็คิดวา่ แผนของเคลยแ์ มนไม่มีปญั หา
“แตว่ า่ เคลยแ์ มน คอื เรอ่ื งวลั พวั รก์ สิ นะ่ มนั จะมคี นบน่ รเึ ปลา่ ?”
เมอ่ื ได้ฟังข้อสงสยั ของลาพลัส เคลยแ์ มนก็เลิกท�าหนา้ ยมิ้ แย้ม
บทที่ 1 งานประชมุ ร่วมมนุษยอ์ สรู 45
“เอาเถอะ มนั อาจจะมกี ไ็ ด้ แตว่ า่ นะ ในตอนน้ี ขา้ สามารถชกั ใย
มลิ ิมได้ตามใจคิด ถา้ เกิดวา่ มีใครบ่นขึ้นมาก็เปน็ ศัตรกู ับมันซะเลยก็ไดน้ ่ี”
ใบหนา้ ของเคลยแ์ มนทก่ี ลา่ วออกมาเชน่ นนั้ ดผู ดิ แปลกไป เพราะ
ความมั่นใจทแี่ นว่ แน ่ และความต้องการที่บิดเบี้ยว
พอลาพลสั ได้ฟงั ดังนน้ั กห็ นา้ ซีด
“เด๋ียวกอ่ น ความคิดแบบนัน้ มนั อันตรายเด้อ!? คนคนนัน้ กเ็ วา้
ไวว้ า่ มีความเปน็ ไปได้ที่มิลิมจะคลุ้มคลัง่ ถงึ จะเปน็ อารต์ แิ ฟก็ ต์ที่ประธาน
สรา้ งข้ึนมา แตก่ ารเช่ือมนั่ จนเกินไปถอื เป็นส่ิงตอ้ งหา้ มนะ!?”
“ไมเ่ ปน็ ไรหรอกลาพลสั แนน่ อนวา่ มลิ มิ ไดป้ ฏบิ ตั ติ ามคา� สงั่ ของ
ข้าแลว้ ”
“อนั นนั้ ขา้ เคยไดย้ นิ มานะ อยา่ งเชน่ เรอื่ งการประกาศสงครามกท็ �า
ไปโดยพลการใชม่ ยั้ ? บแ่ มน่ วา่ อา� นาจตอ่ ตา้ นกม็ เี หลอื หลายสมกบั ทเ่ี ปน็
จอมมารยคุ โบราณเลยเหรอ คดิ วา่ การพงึ่ พาจอมมารมลิ มิ โดยไมร่ ะมดั ระวงั
ถอื เป็นการฆา่ ตวั ตายเลยนะ?”
ลาพลสั ตกั เตอื นอยา่ งสดุ ความสามารถ แตเ่ คลยแ์ มนกลบั ไมฟ่ งั
“มิลิมอยู่ภายใต้การครอบง�าของข้าโดยสมบูรณ์แล้วยังไงล่ะ
กา� ลงั อิจฉาอย่เู หรอลาพลัส?”
“บแ่ ม่น! ไพต่ ายก็ต้องเกบ็ ไว้จนถงึ ตอนสุดทา้ ยใชม่ ยั้ ล่ะ?”
“เงียบไปเลยครับ อย่าได้กังวลไป ความต้องการของ “ท่าน
ผูน้ ัน้ ” คอื การที่ข้าลืมตาตน่ื ในฐานะจอมมารครับ เพ่ือการนั้น ข้าจะย่า� ยี
อาณาจกั รสตั ว์ ถา้ มใี ครมาขัดขวาง ขา้ ก็จะเกบ็ กวาดมนั ไปพร้อมๆ กนั
เองครบั ”
“ชา้ กอ่ น! คา� สง่ั ของคนคนนน้ั และประธานคอื ใหเ้ จา้ รอจงั หวะอยู่
เฉยๆ นะ? เรื่องท่ีเจ้าจะต้องคิดก็คือการผ่านพ้นวัลพัวร์กิสไปได้อย่าง
ปลอดภยั ต่างหาก!”
ลาพลัสถกเถยี งอยา่ งจรงิ จัง แต่มนั กลบั ส่งไปไมถ่ ึงเคลยแ์ มน
46
“จงเช่ือในตัวข้าเถดิ ลาพลัส ถา้ แคล่ งมือท�าตามท่ีทา่ นคาซารมี
บอก ความตอ้ งการของ “ทา่ นผนู้ นั้ ” กไ็ มอ่ าจบรรลไุ ด้ หากจะจโู่ จมกต็ อ้ ง
ตอนน้แี หละ!!”
เคลยแ์ มนพดู ออกไปเชน่ นน้ั และยตุ ไิ มใ่ หต้ นโตเ้ ถยี งกบั ลาพลสั
ไปมากกว่าน้ีแล้ว
ทา้ ยทส่ี ดุ ลาพลัสก็ไมส่ ามารถหยดุ ย้งั เคลย์แมนเอาไว้ได้
แน่นอนว่าค�าพูดของเคลย์แมนมีประเด็นท่ีสามารถยอมรับได้
แลว้ กไ็ มไ่ ดห้ ลดุ ไปจากเนอ้ื ความทถี่ กู สงั่ มากนกั แตท่ วา่ ไมว่ า่ จะทา� อยา่ งไร
ลาพลัสกไ็ ม่อาจขจดั ความรู้สกึ ขัดแย้งทม่ี ีต่อเคลย์แมนได้
ดังนนั้ เขาจึงพูดออกมาวา่
“น่ี เคลย์แมน จะถามเปน็ ครง้ั สุดท้ายละ เจา้ ก�าหนดแผนการ
ในครง้ั น้ีดว้ ยความต้งั ใจของตวั เองจริงๆ หรือ?”
“พูดอะไรออกมาน่ะลาพลัส? ผู้ที่จะออกค�าส่ังข้าได้มีแต่ท่าน
คาซารมี กบั “ทา่ นผู้นั้น” เท่านัน้ เร่ืองน้นั เจ้าก็รดู้ ีท่ีสุดไม่ใชร่ ?ึ ”
เป็นอยา่ งนน้ั จริงๆ
ในเมื่อเคลย์แมนบอกว่าไม่มีปัญหา ลาพลัสเองก็ไม่อาจซักไซ้
ไปมากกว่านไี้ ดแ้ ลว้
เพราะลาพลัสก็มีงานของลาพลัส ภารกิจลักลอบเข้าไปใน
ศาสนจักรศักดส์ิ ิทธแ์ิ ห่งทิศประจมิ อีกครง้ั ก�าลงั รอเขาอย่นู น่ั เอง
“เขา้ ใจละ ถา้ งนั้ ก็ดี ขา้ จะไปแล้ว เคลย์แมนก็ระวงั ไวด้ ้วยเด้อ?
ในชว่ งเวลานอ้ี ยา่ ทา� อะไรเกินควรจะดกี วา่ อย่างนอ้ ยกอ็ ย่าประมาทนะ!”
ลาพลัสสง่ ท้ายดว้ ยคา� ตกั เตือน แล้วจงึ บอกลาเคลยแ์ มน
ในทส่ี ดุ เคลยแ์ มนก็--------
(เขาอยากจะพูดว่าข้าได้รับอิทธิพลมาจากใครสักคนง้ันเหรอ?
บทท่ี 1 งานประชมุ ร่วมมนุษยอ์ สรู 47
เหลวไหล ไมส่ ิ หรอื วา่ ... เพราะขา้ ไดค้ รอบครองพลงั ของมลิ มิ เขาเลย
กังวลว่าพลังนั้นจะโดนผูกขาดง้ันเหรอ? ความอิจฉาริษยาเนี่ยไม่สมกับ
เปน็ หมอนน่ั เลย...)
เคลย์แมนไม่ใชผ่ ู้ท่ีเชอ่ื มั่นในพลังของตนเองจนเกินไป
แต่ในตอนนี้ ความภาคภูมิใจของเคลย์แมนท่ีสามารถควบคุม
มิลมิ ไดน้ ั้นท�าให้เขาโอหงั
ดงั นนั้ เคลยแ์ มนจงึ ละเลยคา� พดู ของลาพลสั ผเู้ ปน็ สหายทเ่ี ขาไว้
วางใจมากกว่าใครๆ โดยตัดสนิ วา่ ลาพลสั อจิ ฉาในตัวเขา
เคลยแ์ มนดม่ื ไวน์ พลางผิดหวงั ในตัวเพ่อื นเล็กนอ้ ย แต่รสชาติ
ของมนั กลบั ขม ไมร่ สู้ กึ ถงึ ความหวานกลมกลอ่ มทล่ี ม้ิ รสมาจนถงึ เมอ่ื สกั ครู่
นเ้ี ลย
(--------ชา่ งนา่ โมโห!)
ทันใดนั้น เคลยแ์ มนกป็ าแกว้ ท่ถี ืออยู่ในมอื ใสก่ า� แพง เขาปลด
ปลอ่ ยโทสะในขณะทโ่ี ดนบงการดว้ ยอารมณท์ แี่ มแ้ ตต่ วั เองกไ็ มอ่ าจเขา้ ใจได้
ขวดไวนช์ นั้ เยย่ี มทต่ี ง้ั อยบู่ นโตะ๊ กโ็ ดนทา� ลายจนกลายเปน็ เศษเลก็
เศษนอ้ ยเพราะแรงกระแทก แตท่ วา่ เคลยแ์ มนกลบั ไมแ่ ยแส เขานา� สงิ่ ของ
บางอย่างออกมา เพอ่ื ทา� ใหจ้ ติ ใจสงบลง
สิ่งน้ันคอื หน้ากาก
หน้ากากท่แี สดงรอยย้ิม
“อย่าหว่ งไปเลย ลาพลสั ข้าจะลมื ตาตื่นใหด้ แู น่นอน จากนนั้
ข้าก็จะครอบครองโลกนี้ น่ีลาพลสั มันจะไมม่ ีการสญู เสียอีกเปน็ ครงั้ ท่ี 2
แลว้ ! เพราะงน้ั ในคราวนี้ ทา� ไมเจา้ ไมล่ องสนกุ สนานไปกบั ทกุ คนดลู ะ่ ------”
-------- เคลย์แมนกลา่ วความต้องการทีซ่ อ่ นอยู่ในใจของตัวเอง
ออกมาคนเดียวในหอ้ งทไ่ี ม่มใี ครอยู่
พลางลูบไล้หน้ากากเบาๆ เพื่อเป็นการสัมผัสทรัพย์สมบัติช้ิน
สา� คญั ...
48
●
ผมจะโค่นจอมมารเคลย์แมน
นีค่ ือสง่ิ ทผ่ี มตัดสินใจ
เจา้ พวกทห่ี ลบๆ ซอ่ นๆ แลว้ แอบทา� อะไรบางอยา่ งนะ่ ตอ้ งรบี ๆ
บดขยี้ถึงจะดที สี่ ดุ
เพราะวา่ ผมดันประกาศไปเสยี แล้ววา่ จะเปน็ จอมมาร จึงจ�าเป็น
ต้องขม่ ขจู่ อมมารตนอน่ื ๆ ไว้ดว้ ย เพอื่ การนั้น เคลยแ์ มนกเ็ ลยเป็นเหย่ือ
ท่ีเหมาะสมทีส่ ุด
ในเม่ือไม่รู้ว่ายัยมิลิมคิดอะไรถึงไปหาเร่ืองทะเลาะกับคาริออน
จงึ คาดหวงั ใหเ้ ธอประนปี ระนอมไมไ่ ด ้ ผมจะแสดงพลงั เพอื่ ขจดั ความวติ ก
กงั วลหลงั จากนี้ให้หมดส้ินไปซะ
นอกจากนี ้ เคลยแ์ มนก็ท�าเกนิ ไปแลว้
กรรมใดใครกอ่ กรรมนนั้ คนื สนอง--------จะตอ้ งทา� ใหม้ นั ไดร้ บั
ผลกรรม
ตอ่ มาก็แนวทางการด�าเนนิ การของพวกผมหลงั จากน้ี
ในฐานะวีรบรุ ุษ ยอหม์ มีช่อื เสียงมากในอาณาจักรฟาลมสุ ผม
จะน�าเรื่องนี้มาท�าการเจรจาหลังสงคราม โดยปลดปล่อยกษัตริย์แห่ง
ฟาลมุสผู้เป็นเชลย พอท�าอย่างน้ันแล้ว ผมก็ตั้งใจที่จะผูกสัมพันธ์กับ
อาณาจกั รฟาลมุสยังไงล่ะ
หลงั จากนน้ั กร็ ับมอื กบั ศาสนจักรศักด์สิ ิทธิแ์ ห่งทศิ ประจิม และ
แสดงจุดยืนของประเทศเราตอ่ ทุกประเทศที่ท�าสนธสิ ญั ญาสินะ
เน้ือหาทจี่ ะพดู คุยกนั น้ันมมี ากมาย
ใกล้จะได้เวลาประชุมจริงๆ จงั ๆ แล้ว
บทที่ 1 งานประชุมร่วมมนุษยอ์ สรู 49
ก่อนอ่ืนกฟ็ งั รายงานจากโซเอย์
ไดย้ นิ มาวา่ เคลยแ์ มนกม็ คี วามเคลอ่ื นไหวเชน่ กนั จงึ ตอ้ งจดั การ
ประชมุ กลยทุ ธเ์ พอ่ื ทจ่ี ะถามรายละเอยี ด ดว้ ยเหตนุ ้ี ผมจงึ ตงั้ ใจทจ่ี ะมงุ่ หนา้
ไปยงั หอ้ งประชมุ ใหญ ่ พรอ้ มกบั เหลา่ หวั หนา้ ของเทมเพสตแ์ ละมนษุ ยส์ ตั ว์
แต่วา่ ...
‘ญาณครอบจักรวาล’ ของผมสมั ผสั ได้ถึงคณะบุคคลราวๆ 50
คนท่ีเขา้ มาใกล้เมือง
หอื ? นนั่ มนั ฟวิ ส ์ กลิ ดม์ าสเตอร ์ (หวั หนา้ สมาคมอสิ ระสาขายอ่ ย)
ของอาณาจกั รเบอรม์ นุ ด์ง้นั เหรอ
จากนน้ั ไมน่ าน ฟวิ สผ์ ไู้ ดร้ บั การนา� ทางจากทหารเฝา้ ยามกม็ าถงึ
ดทู ่าวา่ เขาจะเสนอตวั เป็นตัวแทน โดยเอาชนะการคัดค้านของทหารดว้ ย
ความรูส้ กึ ขมขน่ื
“ไมไ่ ดเ้ จอกนั นานเลยครบั ทา่ นรมิ รุ ุ คอ่ ยยงั ชวั่ ทม่ี าทนั ผมรบี มา
ตามสนธิสัญญาประกันความปลอดภัยระหว่างอาณาจักรเบอร์มุนด์และ
เทมเพสต์ ก็เสียวอย่วู า่ จะสายเกินไปหรอื เปล่านะ่ ครบั ”
ฟิวสก์ ล่าวเช่นนั้นแลว้ ย้ิมแยม้
แต่บรรยากาศโดยรอบยังคงตึงเครียด เหลา่ นักรบทต่ี ดิ ตามเขา
มาทกุ คนกล็ ้วนแตม่ ีสหี นา้ เหมือนเตรียมใจที่จะตายไว้แล้ว
พวกเขาตดิ อาวธุ ครบครนั โดยการสวมใสอ่ ปุ กรณท์ วั่ ทง้ั รา่ งกาย
จากที่ดูมนั คือเคร่อื งแบบสงคราม
“เฮย้ ๆ ท�าไมกลิ ด์มาสเตอร์ถงึ ไดม้ าเอง--------”
“ฮา่ ฮา่ อยา่ พดู แบบนั้นสิ เรอื่ งหลังจากน้ีผมฝากใหจ้ กี ิสจดั การ
แลว้ แหละ สว่ นสภาพการณข์ องเมอื งนี้ ผมไดย้ นิ มาจากพวกพอ่ คา้ แมค่ า้
โดยเฉพาะเจา้ โยลไมลว์ ่าเกิดความขดั แยง้ กับอาณาจกั รฟาลมสุ สินะ...”
อืม? อืมมม?
พอลองคดิ ดแู ลว้ หลงั จากทไ่ี ปสง่ เหลา่ ผมู้ าเยอื นจากอาณาจกั ร
50
เบอร์มนุ ด์กลับ ก็ผา่ นมาประมาณ 10 วนั แล้วสินะ
หลังจากได้รับการรายงานจากพวกเขาแล้ว พวกฟิวส์ก็เตรียม
การและรบี รดุ มาสนบั สนุนทนั ทเี ลยงน้ั เหรอ?
ถา้ เป็นเช่นน้ันผมก็อยากจะขอบคณุ อยหู่ รอก...
“--------ถงึ ตอนนจี้ ะเตรียมกา� แพงปอ้ งกนั ศัตรูไมท่ ันแลว้ ก็ตาม
แตค่ มุ้ กนั อยา่ งแนน่ หนาโดยวางกา� ลงั ทหารไวร้ อบๆ จะดกี วา่ ดเู หมอื นวา่
ทพั หลกั ของกองทพั อาณาจกั รฟาลมสุ ยงั มาไมถ่ งึ จงึ ไมร่ แู้ นช่ ดั วา่ กองกา� ลงั
แนวหน้าจะเปิดฉากจู่โจมเข้ามาเม่ือไหร่ เพราะมันเลยก�าหนดการท่ีเจ้า
พวกนนั้ ประกาศไว้แลว้ ใช่มั้ยละ่ ครับ?”
ฟิวสก์ ล่าวอย่างตั้งอกต้ังใจ
เขาพูดออกมาไม่หยุดด้วยสายตาอันเร่าร้อนราวกับว่าเตรียมใจ
ที่จะตายไว้แลว้
ไมใ่ ช ่ ราวกบั วา่ สนิ ะ ฟวิ สเ์ ตรยี มใจแลว้ ตา่ งหาก เพราะเขากพ็ ดู
อยู่ว่าฝากเรื่องหลังจากนี้ให้จีกิสแล้ว เขาคงต้ังใจที่จะสู้เพื่อเมืองนี้อย่าง
จริงจงั ละมั้ง
แต่วา่ นะ อมื ...
สงครามได้จบลงแลว้ อะนะ
พอมาอยตู่ อ่ หนา้ ฟวิ สท์ พี่ ดู จาดว้ ยทา่ ทางดดู แี บบนแี้ ลว้ ผมกพ็ ดู
ออกมายากจรงิ ๆ แฮะ...
“หรอื วา่ ทา่ นตงั้ ใจทจ่ี ะออกไปโจมตเี หรอครบั ? เรอ่ื งน้ันก็ต้อง
บอกเลยวา่ ลา� บากเอาการอยู่นะครบั จากขอ้ มลู ทที่ างเราไดม้ านน้ั ยนื ยนั
แลว้ วา่ กองกา� ลงั ทหารมจี า� นวนเกอื บ 20,000 นายครบั เปน็ จา� นวนทไ่ี ม่
อาจเอาชนะได้ แมจ้ ะจโู่ จมซึ่งๆ หนา้ กต็ าม อนั ที่จริงหลายวนั มาน้ีผมได้
รวบรวมคนรจู้ กั แลว้ กใ็ หน้ กั ผจญภยั 300 คนรอจงั หวะอยู่ ถงึ จะเปน็ กา� ลงั
อนั น้อยนดิ แต่ก็ต้ังใจใหค้ วามรว่ มมอื อย่างเต็มที่ พวกเขาเตรยี มใจที่จะ
ท�าสงครามยืดเย้ือ และควรจะท�ายุทธวิธีแบบกองโจรโดยใช้ภูมิประเทศ
บทท่ี 1 งานประชมุ ร่วมมนุษย์อสูร 51
ปา่ ไมใ้ หเ้ กิดประโยชนค์ รบั --------”
ฟวิ สค์ า� นงึ ถงึ พวกผม จนถงึ ขน้ั ทถ่ี า้ จะถามทา� นองวา่ มาเขา้ รว่ ม
กับพวกผมจะดเี หรอ? แลว้ คงจะดเู ซ่อซ่าเกินไป
“--------- การต่อส้รู ว่ มกับมนษุ ยส์ ัตวท์ ุกคนนนั้ ท�าให้อุ่นใจมาก
เลย”
ฟวิ ส์พดู ออกมาอย่างน้นั และเข้าใจอยูค่ นเดียว ผมก็เลยเริม่ พูด
ยากขึ้นเรอ่ื ยๆ แล้ว
เหลา่ หวั หนา้ ของเทมเพสตก์ ก็ า� ลงั งงงวย สามทหารเสอื ทกุ คนก็
ไม่อาจซอ่ นความสบั สนเอาไว้ไดเ้ ชน่ กนั
นน่ั สินะ เพราะส�าหรบั พวกผม เรื่องมันจบลงไปแลว้
แตผ่ มไม่คดิ เลยว่าพวกเขาจะใหก้ ารสนบั สนุน
แม้จะมีสนธิสัญญาอยู่ แต่ก็มีวิธีการตีความที่ท�าให้หาหนทาง
หลกี เล่ียงออกไปได้
อยา่ งไรกต็ าม หลงั จากทเ่ี ตรยี มกา� ลงั รบแลว้ ฟวิ สก์ ร็ บี รดุ มาชว่ ย
อยา่ งสดุ ความสามารถ
ผมดีใจข้ึนมานิดหนอ่ ย
แตก่ ็นะ เรอ่ื งนนั้ กส็ ว่ นเรื่องน้ัน-------
“-------ทนี่ เ่ี ปน็ เมอื งทด่ี ี มอี าคารเรยี งรายกนั สวยงาม บา้ นทกุ หลงั
ถูกสร้างข้นึ อยา่ งประณีต ถนนในเมอื งก็ปรับพน้ื ผิวด้วยพื้นดนิ ถงึ จะไม่
อยากยอมรับ แต่มันก็งดงามย่ิงกว่าอาณาจักรเบอร์มุนด์ ผมเข้าใจ
ความร้สู กึ ทไ่ี ม่อยากให้ทีน่ ี่กลายเปน็ สนามรบอยู่ แต่ตอนนตี้ ้องฝา่ ฟนั มัน
แล้วรอกองหนุนกันเถอะครับ! กษัตริย์แห่งเบอร์มุนด์เองก็ให้สัญญาว่า
จะน�ากองอัศวินออกปฏิบัติการแล้วด้วย แม้การเตรียมการจะใช้เวลา
ก็ตาม--------”
“เออ่ ฟวิ ส์คงุ ฉันอยากใหร้ อก่อน”
ผมพูดเชน่ นั้นเพ่ือขดั คา� พดู ของฟวิ ส์
52
ตอ้ งขอโทษดว้ ยจรงิ ๆ แตถ่ า้ ไมห่ ยดุ ไวก้ อ่ น เรอ่ื งทคี่ ยุ กนั กจ็ ะไม่
เดินหน้า
“มีอะไรเหรอครับท่านริมุรุ? หรอื วา่ จะมแี ผนการอะไรสักอย่าง
เหรอ?”
“เออ่ อมื แผนการ แผนการละม้ังนะ...”
“เปน็ ความลบั ตอ่ พวกเราเหรอครบั ? ไมส่ ิ มนั กเ็ ปน็ ธรรมดาที่
จะมีคนสงสัย แตเ่ รอื่ งน้นั ไวใ้ จผม--------”
“เปลา่ เลย ไม่ใชน่ ะฟิวสค์ งุ ! ฉนั ดใี จส�าหรบั ความรสู้ กึ ของนาย
อยหู่ รอก แต่เรอ่ื งนั้นมันจบลงแลว้ ยงั ไงละ่ !”
“หา? จบแลว้ ? หมายความว่ายังไงครบั ?”
“อมื มม จะพดู ยงั ไงดลี ะ... สรปุ วา่ อยา่ งงนี้ ะ ถา้ จะพดู สนั้ ๆ กค็ อื
ฉนั กวาดล้างไปจนหมดแล้วน่ะ!”
“------- หา? ว่าไงนะ? กวาดล้าง? น่ีมันเร่ืองอะไรกันเหรอ
ครบั ?”
ฟวิ สถ์ ามกลับมาเชน่ นน้ั ราวกับสับสน
กน็ ่ันแหละ ต้องเป็นอยา่ งนน้ั ละม้งั
“เอ่อ ก็แบบว่า เร่ืองกองก�าลังของอาณาจักรฟาลมุสน่ะ ฉัน
กวาดล้างไปจนหมดดว้ ยตัวคนเดยี วแลว้ !”
“หาา หาาาาา!?”
ฟิวสอ์ ้งึ จนร้องออกมาไม่เปน็ ภาษา
ยอหม์ ตบไหลฟ่ ิวส์แปะๆ คาบาลก็ใหค้ �าปลอบโยน
เอลเลนและกิโดก็พูดกันประมาณว่า “เร่ืองน้ัน ไม่น่าเชื่อเลย
แหละนา้ ” “ให้ตายสคิ รบั ”
นั่นสินะ
เพราะวา่ หลงั จากประกาศสงครามกผ็ า่ นมายงั ไมถ่ งึ 2 สปั ดาห์
เลยยงั ไงละ่
บทท่ี 1 งานประชุมรว่ มมนษุ ย์อสรู 53