เกิดใหม่ทั้งทีก็เป็นสไลม์ไปซะแล้ว - 06

“-------ไม่ได้การ ดทู ่าเราจะตดิ กับเข้าแลว้ ค่ะ”
เดินกนั มาไดไ้ ม่ก่ีนาทีชนู ะกห็ ยดุ ฝีเทา้ พร้อมพูดเสียงเบา

“กับดักงั้นร?ึ ”
“จรงิ อยทู่ ข่ี า้ เองกร็ สู้ กึ วา่ การรบั รมู้ นั เพย้ี นๆ แตก่ ลน่ิ อายของศตั รู
รอบๆ-------อะไรกนั !?”
ยงั ไม่ทันท่ีโซเอย์จะพดู จบ กล่นิ อายของคนจ�านวนมากทส่ี ัมผสั
ไมไ่ ด้จนถึงตอนนกี้ ็ทว่ มทน้ ท่ัวบรเิ วณ
“ไมน่ า่ เชอ่ื ... แถมยงั จา� นวนขนาดนี้ ไปซอ่ นตวั อยทู่ ไ่ี หนโดยทขี่ า้
สมั ผัสกล่นิ อายไมไ่ ดเ้ ลย”
“ไม่ค่ะฮาคุโร! ศัตรูไม่ได้ซ่อนตัว แต่พวกเราถูกล่อให้ไปหา
กลางดงพวกมนั เลยคะ่ !!”
“เข้าใจละ เพราะหมอกน่ีสินะ หมอกนี่ไม่เพียงท�าให้การรับรู้
ทศิ ทางของพวกเราผดิ เพย้ี นแตย่ งั ปดิ บงั ตวั ตนของศตั รู ลอ่ ใหเ้ ราไปกลาง
วงล้อมศัตรดู ้วยรนึ .ี่ ..”
“อย่างนี้น่ีเองน้อ ตัวจริงของความรู้สึกไม่ชอบมาพากลท่ีข้า
สัมผัสได้มาตัง้ แตก่ อ่ นหน้านีค้ อื เจา้ น่ีเองเรอะ”
“ถกู ตอ้ งคะ่ โซเอย์ ฮาคโุ ร หมอกนก้ี อ่ ใหเ้ กดิ การ ‘แทรกแซงมติ ’ิ
ตอ่ ใหผ้ ูบ้ ุกรกุ มาจากทางไหนกจ็ ะถูกพาไปในตา� แหน่งทตี่ อ้ งการ-------”
คนผูน้ ั้นปรากฏตวั ขึน้ กอ่ นทช่ี นู ะจะอธบิ ายจบ
โซเอยก์ บั ฮาคโุ รตงั้ ทา่ รบั มอื ผทู้ เ่ี ผยรา่ ง พลางระมดั ระวงั ตอ่ อสรู
ที่เรน้ กายอยบู่ รเิ วณโดยรอบ
ชนู ะปดิ ปาก เพ่งพินจิ คนผนู้ ้ัน
เครือ่ งแบบนักบวชขาวสะอาดหอ่ ห้มุ รา่ งโครงกระดกู
น่คี ือผูท้ เ่ี ผยร่างออกมาเบือ้ งหน้าพวกชนู ะ
“พลงั เวทมหาศาลอะไรขนาดน.ี้ ..”

354

ชนู ะเอ่ยเสียงเบา เหงื่อเย็นๆ ผุดพราย
เธอร้อนรนด้วยคิดไปช่ัวแวบหน่ึงว่าอาจเป็นเคลย์แมน แต่ก็
ปฏเิ สธความคิดน้นั ในทนั ทีว่าไมใ่ ชห่ รอก
ขณะนเ้ี วลาพน้ เทยี่ งคนื เลก็ นอ้ ย เคลยแ์ มนควรจะกา� ลงั เดนิ ทาง
ไปงานวลั พวั รก์ สิ อย ู่ เมอ่ื เปน็ เชน่ นก้ี ค็ ดิ ไดว้ า่ นค่ี งเปน็ ใครสกั คนในนวิ้ ทงั้ หา้
ทีเ่ ปน็ คนสนทิ ของเคลย์แมน
ทว่า ตัวตนเบื้องหน้าน้ีกลับแผ่ความน่าย�าเกรงประหนึ่งเป็น
จอมมาร อย่าวา่ แต่สามทหารเสอื เลย เขาเปน็ มนุษย์มารผถู้ ือครองพลัง
อา� นาจอันยง่ิ ใหญเ่ หลือคณา จนนา่ พศิ วงทไ่ี ปรบั ใช้คนอ่นื
จากนน้ั สิง่ ทเ่ี ธอนกึ ออกคอื คา� บอกเลา่ ทไ่ี ดร้ บั จากมวิ รนั ท่ีวา่ ใน
บรรดาน้ิวทั้งห้า บริวารของเคลย์แมนมีคนหน่ึงที่ท�าหน้าที่พิเศษในการ
ปอ้ งกนั ฐานทพั เทา่ นน้ั เขาคือ-------

“------- ง้ันหรือ คุณคืออดัลแมนสินะคะ ผู้ปกครองสถานท่ี
แหง่ น้ี-------ไวท์คงิ ผคู้ วบคุมอนั เดด นับไมถ่ ้วน...”
ฮาคุโรเองก็ไดข้ อ้ สรุปเช่นเดยี วกันผ่าน ‘เนตรสวรรค์’
บคุ คลผนู้ ด้ี เู ปน็ ลางรา้ ยและซอ่ นเรน้ พลงั มหาศาลยง่ิ กวา่ ทไ่ี ดย้ นิ
จากมิวรนั เสียอกี ไวท์คิงผทู้ ัดเทียมจอมมาร นั่นคือตวั ตนที่แท้จรงิ ของผู้
พทิ ักษด์ ินแดนแหง่ นี้
โซเอย์ไร้ความกังขาในค�าพูดของชูนะและฮาคุโร เขาน้อมรับ
ข้อสรุปนัน้ อย่างว่าง่ายและลบั คมมีดในจติ ใจอย่างเงียบสงบ
ศตั รจู ะเป็นใครกช็ ่าง ฆา่ มนั --------นน่ั เป็นหลกั ความคดิ ในการ
กระท�าของเขา
และในช่ัวขณะท่โี ซเอยก์ า� ลงั จะลงมอื นนั้ เอง

“ถูกอย่างเจา้ ว่า เราคืออดัลแมน ผู้รบั ใชท้ ่านเคลยแ์ มนผู้ยงิ่ ยง
และไดร้ บั คา� สงั่ ใหป้ กปกั ษด์ นิ แดนแหง่ นี้ ผบู้ กุ รกุ แสนตา่� ตอ้ ยเอย๋ จงมอบ
ชวี ติ เจา้ มาเสยี โดยดี หากทา� เชน่ นน้ั เราจะสงั หารเจา้ โดยไรค้ วามทรมาน”

บทท่ี 4 ณ ดนิ แดนแหง่ โชคชะตา 355

ไวท์คิง-------อดัลแมนประกาศ
นน่ั เป็นค�าส่งั ในฐานะราชา ไม่ใช่วาจาทีม่ องพวกชนู ะในฐานะคู่
ต่อสู้ท่ีทัดเทียมกัน และปริมาณแก่นเวทของอดัลแมนยังเหนือกว่าอย่าง
ทว่ มทน้ ขนาดทสี่ ามารถเขา้ ใจความสมเหตสุ มผลของมนั ได้
เหล่าอันเดดจ�านวนเกินหม่ืนเร่ิมเคลื่อนไหวยุกยิกราวกับถูก
แก่นเวทท่ดี ูไร้สน้ิ สุดน้นั ดงึ ดูดใหเ้ ข้าหา
พวกมันบรรเลงเสยี งระคายหดู ังก่อกแก่กๆ เอย๊ี ดๆ แล้วเคลอ่ื น
พลเขา้ ล้อมพวกชูนะ

“เราถกู ลอ้ มโดยสมบรู ณอ์ ยา่ งทค่ี ดิ จรงิ ๆ หมอกนที้ า� ให้ “เขตแดน
ทิศทาง” ขับเคลื่อนอยู่ ดังนั้นการหลบหนีด้วย ‘เคล่ือนย้ายผ่านมิติ’
จึงท�าไม่ได้เช่นกัน ช่องทางการส่ือสารท้ังหมดก็ถูกขัดขวาง การจะฝ่า
สถานทีน่ ี้ไปได้มีแต่ตอ้ งโค่นอดลั แมนเทา่ นน้ั ค่ะ”
ชนู ะประกาศอย่างไมล่ งั เล
เดมิ ทฮี าคโุ รกบั โซเอยก์ ไ็ มค่ ดิ จะทา� ตามคา� ของอดลั แมนอยา่ งวา่
ง่ายอยู่แลว้ ทนั ทีท่ไี ดย้ ินค�าอธิบายของชูนะท้งั คู่ก็พร้อมใจกนั จโู่ จม

“เชน่ นน้ั เราก็ต้องโคน่ ผูน้ า� ฝา่ ยศตั รโู ดยเรว็ ”
“ไม่ขดั ข้อง การโจมตีคร้ังเดยี วของขา้ สงั หารไดแ้ มแ้ ตค่ นตาย”
ทัง้ คตู่ อบรับแล้วพุ่งเข้าหาอดัลแมน
ทวา่ อดลั แมนกลับหัวเราะอยา่ งไม่หวนั่ เกรงท้ังสอง
“หหึ หึ ึ เจา้ พวกไมเ่ จยี มตัว ทั้งที่เราแสดงความเมตตาอยา่ งใจ
กว้างแท้ๆ ช่างเขลายิ่งนัก พวกเจ้าจงรับกรรมและสา� นึกเสียใจที่ท�าให้
ขอ้ เสนอของเราสญู เปล่าเสียเถอะ”
อดัลแมนโบกแขนคร้งั หน่ึงด้วยอากัปกิริยาไม่รบี ร้อน
พรบิ ตาถดั มาสง่ิ นา่ ตกตะลงึ กบ็ งั เกดิ ขน้ึ คมดาบสขี าวของฮาคโุ ร
ท่ีเขา้ ประชดิ ได้ถกู หยดุ ย้งั โดยอัศวนิ ทปี่ รากฏข้ึนเบื้องหนา้ อดัลแมน
ฮาคุโรที่เช่ือม่ันว่าอีกฝ่ายต้องดับสนิทแน่นอนถอยไปหน่ึงก้าว

356

ด้วยความตกใจ
อัศวินผู้น้ันคือเดธไนท์ (อัศวินผู้วายชนม์) ซ่ึงเป็นอสูรระดับ
แรงก ์ A-
ทว่าตัวฮาคุโรเอะใจถึงความผิดปกติได้จากการปะทะกันครั้ง
เดียวนั้น เพราะแม้จะเป็นอสูรท่ีแข็งแกร่งยังไงก็ไม่มีทางที่เดธไนท์จะ
สามารถรบั มือการฟันของฮาคโุ รได้หรอก

“ทา่ ทางเจา้ จะไมใ่ ชค่ นธรรมดาสนิ ะ กด็ ี ขา้ จะเอาจรงิ กบั เจา้ เอง”
ฮาคุโรมองออกอยา่ งทะลุปรุโปรง่
ถงึ ความน่าเกรงขามของเดธไนท์
ความเก่งกาจของมันไม่ใช่ส่ิงท่ีพ่ึงพาความอึดของร่างกายอสูร
แต่เป็นสงิ่ ท่มี าจากการฝกึ ปรอื ขดั เกลาฝีมอื ในฐานะมนษุ ย์
เมอื่ เป็นเช่นน้ัน มันกไ็ มอ่ าจดูออกไดด้ ว้ ย ‘เนตรสวรรค์’ ดว้ ย
เหตนุ ้ีฮาคุโรจึงต้องต่อกรกับเดธไนท์ด้วยฝมี อื ของตนสถานเดยี ว

“...”
เดธไนท์ไร้วาจา ร่างเนือ้ ชว่ั คราวท่สี รา้ งมาจากซากคนตายไม่มี
ความสามารถในการพดู คยุ
ทวา่ ภายในเบา้ ตากลวงโบข๋ องมนั เปลวเพลงิ สฟี า้ ขาวกา� ลงั เตน้
ระริก
นนั่ คอื แสงของเจตนารมณอ์ นั ไรก้ ารปลอมแปลง เปน็ ความภาค
ภมู ิใจในฐานะทเ่ี คยเปน็ มนุษยซ์ ่งึ บอกว่ารับค�าทา้ ของฮาคุโรแลว้
ในเมอ่ื เลิกเป็นคนแล้ว เดธไนท์ตนนีก้ ค็ อื อัศวินผู้หยิ่งทระนง
ทง้ั สองฝา่ ยมปี ริมาณแกน่ เวทไม่ตา่ งกนั มากมาย ความอดึ ของ
รา่ งกายกพ็ อๆ กัน
วชิ าทเี่ พยี รฝกึ ฝนมาปะทะกนั ปลอ่ ยประกายไฟออกมา การดวล
ระหวา่ งยอดฝีมอื ได้เรมิ่ ต้นขึน้ แล้ว

ปฐมบท เลห่ ก์ ลของเหล่ามนุษย์มาร 357

นอกจากนี้ เบ้ืองหน้าโซเอย์เองกเ็ ช่นกัน
โซเอย์ลอบเข้าใกล้อดลั แมน ทว่าถกู ขัดขวางโดยการโจมตีจาก
เงามดื ใหญ่ยักษท์ ีผ่ ดุ ออกมาอยา่ งกะทันหนั

“ชิ!”
เขาเดาะลนิ้ จอ้ งเขมง็ ไปยังเงาขนาดมโหฬารน้นั

“หรอื จะเปน็ ดรากอนซอมบี้ (ซากมงั กร)--------?”
“ไม่ใช่คะ่ โซเอย!์ มนั ไมไ่ ดก้ ระจอกแบบนนั้ คะ่ ! แคด่ ปู ริมาณ
แกน่ เวทกเ็ หนอื กวา่ คณุ แลว้ มนั คอื ผอู้ ยจู่ ดุ ยอดสดุ ของอสรู ทส่ี นิ้ ชพี -------
เดธดรากอน (มงั กรวญิ ญาณมรณะ) ค่ะ!!”
ชูนะมองตัวจริงของอีกฝ่ายได้อย่างแม่นย�าในสภาวะที่มองผ่าน
หมอกไมเ่ ห็น
โซเอย์ได้ยินดังนั้นก็ท�าสีหน้าเคร่งครียด ถ้าแค่ตัวเองยังพอว่า
แตเ่ มื่อต้องสู้ไปพลางปกปอ้ งชนู ะดว้ ยสถานการณก์ เ็ ปลย่ี นไป
ฮาคุโรทพี่ ึง่ พาไดต้ อนนี้กก็ า� ลังจดจอ่ อยกู่ ับเดธไนท์
โซเอยจ์ า� ตอ้ งจดั การเดธดรากอนใหไ้ ดโ้ ดยรวดเรว็ มฉิ ะนน้ั กระทงั่
ชูนะก็จะถูกอันเดดร่วมหมื่นท่ีก�าลังเข้ามาใกล้จากทุกทิศทุกทางกลืนกิน
ไปดว้ ย
ไมใ่ ช่เวลาที่จะมาออมมือแล้ว โซเอยต์ ดั สนิ เช่นนัน้
“งัน้ กต็ ายซะ! คา่ ยเส้นใยลวงสะบัน้ !!”
โซเอย์ปล่อยการโจมตีแรงที่สุดที่สามารถท�าได้ในขณะน้ีอย่าง
วอ่ งไว
‘เสน้ ใยเหนยี วหนดื เหลก็ กลา้ ’ จะฉกี ผา่ แยกรา่ งศตั รเู ปน็ หมน่ื ชน้ิ
พรอ้ มใหผ้ ล ‘ปลดิ ชพี ในหนง่ึ ครา’ ของ ยนู คี สกลิ ‘ผอู้ ดทน (ผซู้ อ่ นเรน้ )’
------- นี่คือท่าไม้ตายของโซเอย์ที่จะท�าให้บุปผาโลหิตเบ่งบานสวยงาม
ราวกบั สอ่ งกลอ้ งสลับลาย
ต่อให้อีกฝ่ายคือสิ่งมีชีวิตก่ึงจิตอย่างวิญญาณผู้สิ้นชีพก็ตาม

358

ย่อมม้วยมรณาอย่างเด็ดขาดต่อหน้าวิชาน้ีท่ีฉีกกระชากได้กระทั่งสปิริ
ชวลบอด ้ี (รา่ งจิต) มันควรจะเปน็ เชน่ นนั้

“บา้ นา่ ฟืน้ ฟูได้งั้นเรอะ!?”
โซเอยแ์ สดงความร้อนรนใหเ้ ห็นเป็นคร้งั แรก
รา่ งยกั ษ์ขนาดกว่า 20 เมตรถกู หน่ั แบ่งเปน็ ช้นิ เล็กชิ้นนอ้ ย การ
ประลองควรตดั สนิ แพช้ นะกนั ไดแ้ ลว้ ทวา่ เดธดรากอนกลบั กา� ลงั ฟน้ื ฟรู า่ ง
ของมันราวกับไมม่ อี ะไรเกดิ ขนึ้
นน่ั เปน็ พลงั ทก่ี า้ วขา้ ม ‘ฟน้ื ฟคู วามเรว็ สงู ’ อนั สมควรบรรยายวา่
‘อมตะ’

“ถา้ อยา่ งน้ัน ข้าจะท�าลายวญิ ญาณนั่นให้ดู-------”
ขณะท่ีโซเอย์ตัดสินใจได้แลว้ น�า้ เสยี งสงบของชูนะก็ดังข้ึน

“โซเอย์ ใจเยน็ กอ่ นคะ่ คนทสี่ ามารถวเิ คราะหก์ า� ลงั รบอยา่ งเยอื ก
เยน็ ไดอ้ ยา่ งคณุ คงรอู้ ยู่แลว้ ว่าเอาชนะเดธดรากอนไม่ได้ใช่ไหมคะ?”

“แต่ว่า-------”
“ดูเหมือนวิญญาณของมังกรนั่นจะอยู่ในตัวมนุษย์มารท่ีช่ือ
อดัลแมนนน่ั คะ่ ดงั นน้ั ไมต่ อ้ งสนใจขา้ และจดจอ่ อยกู่ บั การหยดุ มงั กรนนั่
ดว้ ยคะ่ ขา้ จะเอาชนะอดัลแมนเอง”
ชนู ะประกาศเช่นนั้นกับโซเอยอ์ ย่างสงบ
“มันอันตรายนะครบั !”
“ไม่ค่ะ โซเอย์ ขา้ นะ่ โมโหอยูน่ ะคะ”
ชูนะเหยียดยมิ้ เยอื กเย็น บอกปดั ความเป็นหว่ งของโซเอย์
นยั น์ตาชนู ะฉายประกายคมปลาบ แสดงสภาวะอารมณร์ นุ แรง
ของเธอ พอไดเ้ ห็นดังน้นั โซเอยก์ ็สนิ้ ค�าจะเอย่
ถอ้ ยคา� ของชนู ะผเู้ คยเปน็ องคห์ ญงิ มโิ กะซง่ึ รวมชนเผา่ โอเกอรไ์ ว้
ดว้ ยกนั นนั้ แฝงพลงั ชน้ี า� ผอู้ น่ื พลงั นนั้ ในขณะนแี้ ขง็ แกรง่ เสยี ยงิ่ กวา่ ยนู คี สกลิ
‘เจ้าแห่งคÓล่อลวง’ ของ “ชา่ วต่างโลก” คิระระ มิซทึ านิ

ปฐมบท เลห่ ์กลของเหลา่ มนษุ ย์มาร 359

อกี อย่างชนู ะไมใ่ ช่คนทไ่ี ด้แตใ่ ห้ทกุ คนคอยปกป้อง
โซเอย์รู้เรือ่ งนัน้ ดี
เพราะฉะนั้นค�าตอบเขาจึงมีเพยี งอย่างเดยี ว

“รบั ทราบ ขอให้โชคดใี นการศึกครับ ท่านชนู ะ”
“คุณเองก็เช่นกันนะ โซเอย์ ฝากรบั มอื มังกรน่ันดว้ ยนะคะ”
ชนู ะกลา่ วดว้ ยรอยยิ้ม
โซเอยพ์ ยักหน้าแลว้ ตัง้ สมาธิอยู่ท่เี ดธดรากอน ในเม่อื รบั คา� มา
แลว้ เขากไ็ มล่ งั เลอกี เขาเชอ่ื ในตวั ชนู ะและทมุ่ เทใหก้ บั การตอ่ สขู้ องตวั เอง

＊

ชนู ะเหลอื ตวั คนเดยี ว แตก่ ระนน้ั เธอยงั ประจนั หนา้ กบั อดลั แมน
โดยไร้ความรู้สกึ ร้อนรน
อดลั แมนจับจ้องชูนะ

“โฮ?่ เจา้ ตงั้ ใจจะทา� อยา่ งไรหรอื คณุ หนนู อ้ ย ไมพ่ งึ่ พาองครกั ษ์
แลว้ คดิ วา่ เจา้ จะทา� อะไรไดอ้ ยา่ งนนั้ หรอื ? อกี อยา่ ง เจา้ จะตอ่ กรกบั ทหาร
หม่นื นายอยา่ งไรกนั นะ?”
เสยี งของอดลั แมนเจือความแปลกใจและนึกสนุก
อันท่จี ริงแลว้ เขากา� ลงั เพลดิ เพลนิ อยู่
คา� ส่งั ของจอมมารเคลย์แมนคือประกาศิต แต่อดัลแมนยังหลง
เหลอื เจตจ�านงเสรีอยู่ เพยี งแตก่ ารกระท�าของเขาถูกจ�ากัดไว้โดยสน้ิ เชิง
สงั สารผู้บุกรกุ ใหส้ ้ิน นั่นคือท้งั หมดทเ่ี ขาไดร้ ับอนุญาตใหท้ �าได้
มีพลังมหาศาลแต่สตปิ ญั ญาต�า่ -------เขาได้รับการดูแคลนจาก
เหลา่ บรวิ ารของเคลยแ์ มนเชน่ น ้ี สาเหตเุ ปน็ เพราะเขาถกู ผกู มดั ไว ้ ณ สถานที่
แหง่ น้ ี และไมส่ ามารถกระท�าการใดๆ โดยอสิ ระไดเ้ ลยแมแ้ ต่นิดเดยี ว
ขนาดโอกาสให้พดู แกต้ วั ยังไมม่ ีเลย จึงไม่แปลกทีท่ กุ คนจะไม่รู้

360

เรื่องน้ี
อดลั แมนเป็นอาวุธมากกว่ามนษุ ย์มาร
แมเ้ ขาจะไมไ่ ดถ้ กู พนั ธนาการถงึ วญิ ญาณ ทวา่ การกระทา� เขาเปน็
ระบบอัตโนมตั ิซง่ึ ทา� ตามค�าสง่ั ทีถ่ กู มอบมาให้
ถึงปากจะบอกว่าสวามิภักดิ์ต่อเคลย์แมน ทว่าน่ันก็แค่ละคร
เขาถูกตั้งค่าให้แสดงความเคารพนบนอบเป็นพิธีต่อนายแห่งองค์กรน ้ี
ใจจริงของอดลั แมนนนั้ ภาวนาขอให้ถกู ปลดปลอ่ ยจากพันธนาการนี้
ดว้ ยเหตนุ ้ีเองอดลั แมนจงึ สนกุ กับการสนทนากบั ชนู ะ
เน่ืองจากการอารักขาเองเป็นแบบอัตโนมัติ เขาจึงไม่สามารถ
อ่อนข้อให้ได้เลย มีเพียงการพูดคุยกับผู้บุกรุกเท่านั้นที่เป็นงานอดิเรก
เพียงหนึ่งเดียวของเขาที่ไม่มีใครมาขัดขวาง
น่ันเป็นความเมตตาของบุคคลท่ีสร้างระบบป้องกันน้ีขึ้นมา
------- จอมมารคาซารมี
ความจริงอาจจะไม่ใช่กไ็ ด้ แต่อดลั แมนกลับคิดเช่นน้นั อยา่ งไร
เสยี เพราะอยา่ งนแ้ี หละ เขาถงึ ไดม้ ชี วี ติ อนั ยาวนานถงึ พนั ปไี ดโ้ ดยไมบ่ า้ ไป
เสียกอ่ น

(ถึงจะเป็นอุบายเพ่ือให้ระบบอยู่ได้ยืนยาว ข้าก็รู้สึกขอบใจใน
เร่อื งน)้ี
นั่นเป็นความรสู้ กึ จริงๆ ของอดัลแมน
เพราะอย่างนี้เองอดัลแมนจึงบดขยี้ผู้บุกรุกอย่างเต็มก�าลังโดย
ไม่เกีย่ ววา่ เจตนารมณข์ องตนจะเป็นอยา่ งไร
เขาจนิ ตนาการภาพอนั เดดนบั หมนื่ จโู่ จมชนู ะ ภาวนาใหอ้ ยา่ งนอ้ ย
เธอจะตายอยา่ งไมท่ รมาน-------

“ไมจ่ า� เปน็ ตอ้ งหว่ งหรอกคะ่ ‘อไลนเ์ มนตฟ์ ลี ด์ (เขตแดนขจดั
มาร)’!!”
เสยี งของชนู ะก้องกงั วาน

บทท่ี 4 ณ ดนิ แดนแหง่ โชคชะตา 361

พรบิ ตานนั้ ขอบเขตรศั ม ี 100 เมตรทมี่ ชี นู ะเปน็ ศนู ยก์ ลางกแ็ ปร
เปลี่ยนเป็นดนิ แดนศักด์ิสทิ ธ์ิที่ป้องกันการรุกรานจากสิ่งชวั่ รา้ ย
มันคือเขตแดนท่ีท�าปฏิกิริยาต่อสสารท่ีเรียกว่าแก่นเวท ชูนะ
‘วเิ คราะห์ประเมนิ ’ และ ‘หลอมรวม’ “แอนตเิ มจกิ เอเรีย (เขตปลอด
เวทมนตร)์ ” กบั “โฮลฟี่ ลิ ด ์ (มา่ นพลงั ศกั ดสิ์ ทิ ธ)ิ์ ” นค่ี อื เวทมนตรใ์ นแบบ
ฉบับของเธอซ่ึงได้เรียนรู้จากประสบการณ์คร้ังก่อนและพัฒนามันขึ้นมา
ด้วยตวั เอง
คร้ังนี้มันขจัดแก่นเวทท้ังหมดออกไป แต่มันยังเป็นเวทมนตร์
ป้องกันสุดยอดที่สามารถท�าได้กระท่ังรีดเร้นให้ธาตุท้ังสี่อย่างไฟกับลม
เป็นหนง่ึ เดียวมาใช้งานได้ดว้ ย

“เทา่ นก้ี ไ็ มม่ คี นมาขวางแลว้ คะ่ ถา้ ขา้ โคน่ คณุ ไดก้ จ็ ะสามารถทา� ลาย
ระบบป้องกันนที้ ่ีมคี ุณเป็นแกนกลางไดด้ ้วยสนิ ะคะ”

“-------โฮ่ เยย่ี มยอดจรงิ ๆ และเจา้ ยงั มองทะลุถึงความลบั ของ
เราดว้ ยสินะ แมห่ ญิงมนี ามวา่ อันใด?”
ถูกอยา่ งท่ชี นู ะกลา่ ว
หากอดลั แมนพา่ ยแพ ้ ระบบปอ้ งกนั ฐานบญั ชาการจะถกู ทา� ลาย
ไปด้วย เพราะวิญญาณของอดัลแมนผูกติดอยู่กับผืนแผ่นดินแห่งน้ีและ
ท�าใหแ้ ก่นเวทมหาศาลไหลเวียน นี่ละคอื หัวใจของระบบป้องกนั น้ี
แนน่ อนว่าเดธดรากอนท่ตี ดิ ตามอดลั แมนและอลั เบริ ต์ (อัศวิน
ผู้วายชนม์) ซึ่งเป็นเพื่อนที่เขาเช่ือใจเองก็จะถูกปลดปล่อยจากค�าสาป
พันธนาการน้ีเชน่ กนั
อดัลแมนมีความเคารพนับถืออย่างตรงไปตรงมาต่อชูนะผู้มอง
เรอื่ งนอ้ี อกในแวบเดยี ว นอกจากนนั้ เขายงั เกดิ ความหวงั รางๆ วา่ เธออาจ
ชว่ ยปลดปลอ่ ยพวกเขาจากความทกุ ขท์ รมานน้ี

“ข้ามนี ามว่าชูนะค่ะ”
“ชูนะ ทา่ นชนู ะสนิ ะ เช่นน้นั เรามาดวลกนั อย่างตรงไปตรงมาดี

362

หรอื ไม่ หากทา่ นเอาชนะเราได้ เราจะยอมทา� ตามความปรารถนาของทา่ น”
“แหมๆ ช่างเป็นข้อเสนอที่อ่อนน้อมเหลือเกิน แต่ว่าพวกข้า

ปรารถนาเพียงความพนิ าศของจอมมารเคลยแ์ มนเทา่ นัน้ คะ่ หากทา่ นไม่
ขดั ขวางเรา เราจะยนิ ยอมให้ทา่ นได้ใช้ชวี ิตทดี่ ินแดนแหง่ นีต้ ่อไปนะ?”

“หหึ ึหึ เราวา่ ทา่ นก็รอู้ ยู่แลว้ นะวา่ นัน่ เปน็ ไปไมไ่ ด?้ ”
“งน้ั หรอื คะ ขา้ เคยคดิ วา่ ถา้ เปน็ คณุ กน็ า่ จะเอาชนะคา� สาปนนั้ ได้
สงสยั ขา้ คงคิดผิดไปสินะคะ ชว่ ยไมไ่ ด้ ขา้ จะพชิ ิตท่านตามแผนแล้วกัน”
ชนู ะล่นั วาจาอย่างไมล่ งั เล
(ถา้ เอาชนะคา� สาปนไ่ี ดก้ ท็ า� ไปนานแลว้ จอมมารคาซารมี เปน็ ชาย
ท่ีนา่ หว่นั เกรง ไมใ่ ชค่ ตู่ ่อสูท้ ีม่ นษุ ยจ์ ะตอ่ กรได้ ฉายา “เคิร์สลอร์ด (ราชา
อาคม)” ไม่ใชม่ ีไว้ประดับเสียหน่อย หล่อนช่างพดู เป็นเลน่ ไป...)
อดลั แมนคิดเชน่ นน้ั แต่ไม่รู้ทา� ไมเขาถงึ ไม่ได้รู้สึกแย่
“คยุ กนั จบแลว้ สินะ เอาละ จงตา้ นทานเราด้วยพลังทง้ั หมดท่ี
เจ้ามีดูส!ิ ”
จากนนั้ การตอ่ สู้กไ็ ดเ้ ริม่ ต้นขนึ้
..........

......

...
อดลั แมนมีชาตกิ า� เนิดเปน็ เจา้ ชาย
ณ ประเทศเลก็ ๆ แหง่ หนง่ึ ในหลายๆ แหง่ ทขี่ น้ึ ตรงตอ่ จกั รวรรดิ
ศักด์สิ ทิ ธิล์ เู บเรยี ส
ประเทศเหลา่ นนั้ ไม่มกี องทพั ต้องพง่ึ พากา� ลังของเทมเพลิ ไนท์
ท่ีถกู ส่งมาจากวิหารศาสนจักรศักด์ิสิทธิ ์
ซึ่งต้องแลกกับการที่ประเทศเหล่านั้นต้องให้ศาสนาลูมินัสเป็น
ศาสนาประจ�าชาติ ใหก้ ารสนบั สนุนบุคลากรทมี่ ีฝมี ือไปข้นึ กับกองก�าลงั
อศั วนิ รวมถงึ มอบเงนิ ชว่ ยเหลอื เป็นการตอบแทน

บทท่ี 4 ณ ดินแดนแหง่ โชคชะตา 363

สมยั นน้ั ศาสนจกั รศกั ดส์ิ ทิ ธแิ์ หง่ ทศิ ประจมิ ไมไ่ ดผ้ ยองในอา� นาจ
เชน่ ทุกวนั น้ี ทง้ั ยังไม่มีครเู ซเดอร ์ (กองก�าลงั อศั วนิ ศกั ด์สิ ิทธ์ิ) คนทถี่ กู
ยอมรบั วา่ เปน็ ยอดฝมี อื จะไดร้ บั สมญานามของอศั วนิ ผทู้ รงเกยี รตซิ ง่ึ มอบ
ให้แคร่ ุน่ เดียวว่าพาลาดนิ (อศั วนิ โบสถ)์
ในยคุ น้ัน อดลั แมนโดดเดน่ เหนอื ใคร
ท่ีบ้านเกิดเมืองนอน พี่ชายของเขาขึ้นเป็นกษัตริย์ และยังให้
กา� เนดิ รัชทายาทด้วย
ในสถานการณเ์ ชน่ นนั้ อดลั แมนยงิ่ พากเพยี รเผยแผค่ า� สอนของ
ศาสนาลมู ินัสย่งิ ขนึ้ ไปอกี
เขาไปขน้ึ ตรงกบั ศาสนจกั รศกั ดสิ์ ทิ ธแิ์ หง่ ทศิ ประจมิ ซง่ึ เปน็ องคก์ ร
เพอื่ การแพรข่ ยายศาสนาลมู นิ สั เขาแสดงความปราดเปรอ่ื งเหนอื ผใู้ ดและ
ก้าวหน้าอย่างรวดเรว็
อดัลแมนหลงใหลในอภินหิ ารของเทพ ี เขาเพยี งแค่ศรัทธาในลู
มินัสเทา่ นนั้ เอง
เชอ่ื ในตวั เทพผี ยู้ ง่ิ ใหญน่ ามวา่ ลมู นิ สั อยา่ งไรค้ วามเคลอื บแคลง
ในตวั ตนนัน้
ด้วยเหตุนีเ้ ขาจงึ ได้รบั กระท่งั “ปาฏหิ าริย์แห่งพระเจา้ ” ระดับ
อารค์ บชิ อป แถมยังเป็นผใู้ ช ้ <เวทเทวะ> ผเู้ ดียวในสมัยนน้ั
หลงั จากนน้ั อดลั แมนไดบ้ รรลถุ ึงตา� แหน่งสูงสดุ ในศาสนจกั รที่
เรียกว่าพระคาร์ดินัล ในจักรวรรดิศักด์ิสิทธิ์ลูเบเรียสก็ไม่มีต�าแหน่งที่สูง
ถึงขนาดน้ัน
อดัลแมนเพียรพยายาม
เขาต้ังเป้าใหส้ งู ข้ึนไปอีก ไม่ใช่แค ่ <เวทเทวะ> เขายังเออ้ื มไป
หามนตราแขนงอ่ืนๆ ด้วย เขาสนทนาเร่ืองเวทมนตร์กับกาโดร่าท่ีเป็น
สหายคนสนทิ ในตอนนั้น ภาคเพยี รฝึกฝนเพอื่ มุ่งส่จู ุดทเ่ี หนือขึ้นไปอกี
ดว้ ยผลจากความมานะนนั้ อดลั แมนไดข้ า้ มพน้ ขอบเขตของมนษุ ย์

364

บรรลเุ ปน็ “เซยี น”
เซยี นนนั้ หมายถงึ สงิ่ มชี วี ติ กงึ่ จติ ทใี่ กลเ้ คยี งกบั จติ วญิ ญาณชน้ั สงู
โดยยังมรี ูปกายมนุษย์ พลังของเขาทรงอทิ ธิฤทธมิ์ ากเมื่อเทยี บกับปุถชุ น
เขาถูกมองว่าเปน็ ผูพ้ ทิ ักษแ์ ห่งมนษุ ยชาติ
อดัลแมนได้โลดแล่นสู่ศูนย์กลางแห่งอ�านาจอย่างก้าวกระโดด
ดว้ ยพลงั นั้น
จากนนั้ วนั เวลาก็ผันผา่ นไป
อดัลแมนศึกษาค้นคว้ามากขึ้นจนอีกแค่ก้าวเดียวก็จะบรรลุถึง
“นักบุญ” ซงึ่ เปน็ จุดสงู สุดของมนษุ ยชาติ
แล้วข่าวแสนดีวิเศษก็ลอยมาหาเขา ในท่ีสุดเขาก็ถูกเชิญไป
“สภาสว่ นลกึ ” ซง่ึ อยบู่ นยอดเขาวิญญาณศักดิ์สิทธิ์
อดลั แมนยนิ ดปี รดี ามาก

(เทา่ น้ีในที่สุดขา้ เองก็จะไดเ้ ขา้ เฝา้ ท่านลมู นิ ัสแล้ว!!)
ใชแ่ ลว้ อดลั แมนเชอื่ มนั่ วา่ เทพลี มู นิ สั มตี วั ตนจรงิ ๆ การคดิ ไปเอง
เชน่ นัน้ ของเขานแ่ี หละคอื ทีม่ าแห่งศรทั ธา ดังนั้นน่ีจึงไมใ่ ชเ่ รอื่ งแปลก...
อดัลแมนไปถึงดินแดนศักดิ์สิทธิ์ด้วยความสุขเหลือล้นโดยหารู้
ไม่วา่ นนั่ คอื จดุ เริ่มต้นแห่งโศกนาฏกรรม
ทวา่ ต่อมาความคดิ นัน้ กถ็ ูกหักหลงั --------

.........

......

...
ศกึ ประชันเวทมนตร์อนั รุนแรงยังด�าเนนิ ตอ่ ไป

“จงหลอมละลายและกัดกินสรรพส่ิง--------เอซิดเชล (กระสนุ
กรดเวทกัดกรอ่ น)”
อดัลแมนรา่ ยเวทธาตุ : เอซิดเชล
หยดน�้านับไม่ถ้วนลอยอยู่ในอากาศ มันสาดกระสุนกรดเวทที่

บทท่ี 4 ณ ดินแดนแหง่ โชคชะตา 365

หลอมละลายถึงกระดูกไปเบื้องหน้า กระสุนกรดเวทจากหยดน�้าแต่ละ
หยดพรมตกไปหาชูนะราวกบั สายฝน
แตช่ ูนะกไ็ มห่ วัน่

“เฟลมวอลล์ (ปราการเพลงิ มายา)”
กระสนุ กรดเวททงั้ หมดถกู ดดี ออกและระเหยหายไปดว้ ยกา� แพง
เพลิงแห่งภาพลวงตา
มันคือการเปล่ียนแปลงปรากฏการณ์โดยอาศัยความเร็วการ
คิดคา� นวณทถ่ี กู เรง่ เปน็ พนั เท่า พลัง ‘วเิ คราะห์ประเมิน’ ระดับสงู และ
‘ละการร่ายอาคม’ กับ ‘บงการกฎเกณฑ์’ ยูนีคกิล ‘ผู้รู้แจ้ง
(นักวิเคราะห์)’ ของชูนะถูกพัฒนาส�าหรับการต่อสู้ ด้วยเหตุน้ีเธอจึง
สามารถพบวธิ รี บี มอื ไดต้ ั้งแต่ตอนทอ่ี ดลั แมนก�าลงั ร่ายเวทมนตรแ์ ล้ว

“เชน่ นั้นอยา่ งนีล้ ่ะเป็นไง! เหลา่ ผวู้ ายชนมท์ ีเ่ คืองแค้น จงรบั ส่ิง
บชู ายญั -------แคสบายด์ (พันธนาการอาฆาต)!!”
เวทวิญญาณมรณะ------- เป็นมนตราแขนงหนึ่งของเวทจิต
วิญญาณท่ีอาศัยแรงพยาบาทของวิญญาณช่ัวร้ายและวิญญาณผู้ตาย
หน่งึ ในน้ันแคสบายดเ์ ป็นมนต์ร้ายกาจ มนั อัญเชิญคนตายท่ีจะเกาะติดผู้
มีชวี ิตไมว่ า่ เป็นมนุษยห์ รืออสูรแล้วสบู พลังชวี ติ ไป
แตก่ ระน้ันก็ตาม

“โฮลี่เบล (วจั นะศักดิส์ ิทธ)ิ์ ”
เสยี งอันกังวานใสของชูนะสง่ มาถึงอดลั แมน ทันใดน้นั เองเสยี ง
ระฆงั อนั ศักด์ิสิทธิท์ ่ีเขาได้ยนิ จนชนิ หใู นอดีตกาลก็ดงั ก้อง
เพียงเท่านั้นบรรดาผู้ตายที่เปี่ยมไปด้วยความเคียดแค้นก็ไป
สู่สคุ ติ

“--------- บ้าน่า! ท�าไมกัน เพราะอะไรอสูรถึงได้สามารถใช้
<เวทเทวะ> ได้!?”

366



อดัลแมนเห็นปาฏิหาริย์แห่งเทพที่ถูกส�าแดงออกเบ้ืองหน้า
เขาเบิกตา โครงสร้างของเวทมนตร์นั้นช่างงดงาม ท�าให้เขานึกถึงสมัย
หนุ่มๆ ทย่ี ังขยันเรียนหนงั สอื
ท้ังยังเป็นมนตราศักด์สิทธ์ิจนไม่นึกว่าจะร่ายโดยหญิงสาวผู้อยู่
ฝา่ ยมาร เขารอ้ งล่ันเน่อื งจากพบความเปน็ จรงิ อันยากจะทา� ใจเช่อื
ชูยะยิม้ เป็นค�าตอบ ท้ังทีไ่ มไ่ ดม้ หี นา้ ทตี่ อ้ งท�าอยา่ งน้ันแทๆ้ แต่
เธอก็ยงั ไขความสงสัยของอดลั แมนให้กระจา่ งอย่างสภุ าพ

“แปลกใจหรอื คะ? นน่ั เปน็ เพราะความคดิ ของคณุ ไมย่ ดื หยนุ่ คะ่
<เวทเทวะ> ไม่ใช่เวทมนตรท์ ี่ใชไ้ ด้เพยี งมนษุ ย์ หากเป็นผภู้ าวนาเชอ่ื มน่ั
ในปาฏหิ ารยิ แ์ ลว้ ยอ่ มไดร้ บั การตอบแทนในความคา� นงึ อนั แรงกลา้ นะคะ?”
ในสังคมโดยท่วั ไปกลา่ วกันวา่ <เวทเทวะ> จะใชไ้ ด้เมือ่ มีพนั ธ
สัญญากับวญิ ญาณศกั ด์ิสิทธ์ิ
การรับรู้เรื่องน้ันก็ถูกต้องในความหมายหนึ่ง แต่ก็ผิดในอีก
ความหมายหนง่ึ
แมเ้ ปน็ มนษุ ยม์ ารกม็ คี นทสี่ ามารถใชเ้ วทฟน้ื ฟ-ู ------สง่ิ ทขี่ อ้ เทจ็
จริงน้ันแสดงให้เห็นคือแม้จะไม่ได้มีพันธสัญญากับวิญญาณศักดิ์สิทธิ์ก็
สามารถควบคมุ <เวทเทวะ> ได้เช่นกัน
นั่นเป็นข้อเทจ็ จริงท่ีมนุษยแ์ ละอสรู กวา่ ครึ่งไม่เข้าใจ
พลงั แหง่ ศรทั ธา--------จะวา่ ไปแลว้ หวั ใจทเ่ี ชอ่ื มนั่ ในปาฏหิ ารยิ ์
น่เี องท่ีเป็นเงือ่ นไขในการไดร้ ับ <เวทเทวะ>
ณ จดุ นนั้ ไมม่ ีทง้ั สิง่ ดีงามหรอื ชัว่ รา้ ย ความแข็งแกร่งของความ
ปรารถนาตา่ งหากท่จี ะแปรเปลย่ี นเป็นพลงั
น่นั แหละคอื ความจริงของเวทมนตร์น้ี
อกี อยา่ ง การทปี่ ระชาชนผบู้ ชู ามงั กรทศ่ี รทั ธาในตวั มลิ มิ สามารถ
ใช ้ <เวทเทวะ> ไดน้ น้ั ก็มีเหตผุ ลเช่นนี้เอง
จากนน้ั ชูนะกบ็ อกเลา่ ส่ิงท่ีตนรู้ท้งั หมดอยา่ งใจเยน็

368

เม่อื ได้ฟังดงั นนั้ อดลั แมนก็ทรงตัวไม่อยู่
(นเ่ี รา นข่ี า้ ผดิ พลาดไปอยา่ งนน้ั หรอื ? ขา้ ถกู ทรยศและเสยี ศรทั ธา

ตอ่ เทพลี มู นิ สั ขา้ เคยคดิ ว่าจะไม่สามารถใช้ <เวทเทวะ> ไดอ้ ีกเป็นครงั้
ท่สี องเพราะเหตนุ นั้ เสยี อีก...)
อดัลแมนถูกลูมินัสหักหลัง หรือหากจะกล่าวให้ถูกต้องคือเขา
ถกู เหล่าผูน้ �าสงู สดุ ของศาสนาลูมินสั ลอ่ ลวงให้ติดกบั ดัก
กระทง่ั ตอนนีเ้ ขาก็ไม่รู้วา่ ท�าไมพวกเขาถึงท�าอยา่ งน้นั อาจเปน็
วธิ สี กปรกทม่ี าเลน่ งานเพราะกลวั คลน่ื ลกู ใหมอ่ ยา่ งอดลั แมน หรอื อาจจะมี
เหตผุ ลอยา่ งอ่นื กเ็ ปน็ ได้
ทวา่ เรอื่ งทแี่ นน่ อนคอื เทพลี มู นิ สั ไมไ่ ดย้ นื่ มอื มาชว่ ยเหลอื เขาเลย

(นกึ แลว้ กช็ ่างนา่ ขนั นัก ถกู “ปรมาจารยแ์ หง่ วันทั้งเจด็ ” หลอก
ลวงแลว้ มงุ่ หนา้ ไปเพอ่ื หยดุ ยงั้ ภยั พบิ ตั จิ ากวญิ ญาณมรณะขนาดใหญเ่ พอ่ื
ราษฎร... ไมน่ ึกเลยว่านนั่ คือกบั ดกั เพราะไปทา� การทดลองเวทมนตร์กบั
เจา้ กาโดรา่ แทๆ้ เลยคนื ชพี มาแบบผดิ เพ้ยี น...)
อดัลแมนมุ่งหน้ามายังสถานที่น้ี สุดปลายมหาพงไพรแห่งจูร่า
โดนไลม่ าหาทตี่ ายแบบไมร่ อู้ โี หนอ่ เี หน ่ สง่ิ ทรี่ ออยตู่ รงนน้ั คอื อนั เดดทเ่ี กดิ
ข้นึ มาจ�านวนมากมายมหาศาลและดรากอนซอมบท้ี ป่ี กครองพวกมัน
อดัลแมน สหายทเ่ี ขาไวว้ างใจพาลาดนิ อลั เบิร์ต อัศวิน 4 นาย
และกองทหารทตี่ ดิ ตามเขามาทา� ศกึ ในแดนไกลไดต้ อ่ สอู้ ยา่ งสดุ ใจขาดดน้ิ
ทวา่ ก็ลม้ ตายในดนิ แดนแหง่ นี้เพราะหมดสิน้ เรี่ยวแรง
อดลั แมนตายไปแลว้ ครง้ั หนง่ึ ทวา่ ตอนนนั้ ศาสตรล์ ล้ี บั : รนี คา
เนชน่ั (สงสารวฏั ) ซง่ึ กาโดรา่ สหายอกี ผหู้ นง่ึ ของเขาลงคาถาไวเ้ กดิ ทา� งาน
และคืนชีพเขาส�าเร็จ แต่เน่ืองจากเขาอาบไอชั่วร้ายของสถานท่ีน้ีและถูก
ผกู ตดิ อยกู่ บั ความพยาบาทของคนตาย ผลลพั ธจ์ งึ เปน็ วา่ เขาเกดิ ใหมเ่ ปน็
ไวทท์ ี่มีรูปลักษณ์เป็นโครงกระดูก ไม่ไดเ้ กดิ ใหมเ่ ป็นมนุษย์
จากนั้นเขากพ็ บจอมมารคาซารมี และอยมู่ าถึงปัจจุบัน...

บทท่ี 4 ณ ดินแดนแหง่ โชคชะตา 369

“ดังน้ันการทคี่ ุณไม่สามารถใช้ <เวทเทวะ> ไดก้ ม็ นั่ ใจได้เลย
ว่าไม่ใช่ศัตรขู องขา้ ค่ะ”
เม่ือฟังค�าพูดท่ีเหมือนไล่ต้อนของชูนะ อดัลแมนก็นึกออกว่า
ตอนน้อี ยใู่ นระหว่างการดวล

“ทา� ทา� ไมละ่ ? ทา� ไมถงึ คดิ วา่ ขา้ เปน็ ผใู้ ช้ <เวทเทวะ> กนั ละ่ ?”
อดลั แมนเผลอตัง้ คา� ถามกับชนู ะ
ทว่าค�าเฉลยทชี่ ูนะตอบมาน้นั ช่างเยน็ ชา

“การแตง่ กายไงคะ ชดุ นกั บวชสขี าวพสิ ทุ ธท์ิ ม่ี แี ตค่ นระดบั นกั บวช
ชนั้ สงู ขนึ้ ไปเทา่ นนั้ ทส่ี วมใสไ่ ด้ ทงั้ ทเี่ ปน็ ผใู้ ชว้ ชิ าชนั้ สงู ทม่ี คี ณุ สมบตั พิ อให้
สวมมัน แต่ก็ยังอ่อนแอจนน่าเวทนาขนาดที่ไม่สามารถเอาชนะค�าสาป
ระดบั นไ้ี ด้ กบั คนทสี่ วมชดุ นน้ั เปน็ เครอื่ งอาลยั ถงึ <เวทเทวะ> แบบนนั้
ขา้ คงไม่จ�าเป็นตอ้ งระแวงเลยนะคะ”
เธอพูดปดิ ทา้ ยเหมือนบอกวา่ ป่านน้จี ะทา� อะไรได้

“--------ฮม่ึ ... พอปล่อยใหพ้ ดู ก็เอาใหญ่เลยนะ!!”
อดลั แมนฉุนขาด
ทวา่ ทเ่ี ขาโกรธเคอื งคอื ตนเอง ไมใ่ ชช่ นู ะ พอไดต้ ระหนกั ถงึ ใจจรงิ
ของตนท่ีไม่รู้ตัวมาก่อนจนกระท่ังมีคนบอก เขาจึงรู้สึกระอาในความน่า
ละอาย ขณะเดยี วกันกส็ ัมผสั ถึงโทสะอันรุนแรง
และพร้อมกันน้นั เขาก็ไดล้ ม้ิ รสชาติของความสบายใจที่เป็นสุข
เหลือคณาราวกับปัดเป่าเมฆหมอกที่ปกคลุมจิตใจเขามานานพันปีให้
กระจา่ งใสข้ึน

“ขอนอ้ มถวายคา� ภาวนาแดอ่ งคเ์ ทพี ตวั เราหวงั และปรารถนาพลา
นุภาพแหง่ วิญญาณศักดิ์สทิ ธิ์ โปรดสดับฟงั ค�าภาวนาของข้าเถดิ --------”
อดัลแมนปลอ่ ยตัวไปกับความรสู้ ึกและเร่ิมร่ายเวทมนตร์

(ใชแ่ ลว้ ขา้ เตรยี มใจมาไม่พอ เมื่อเหล่ามติ รสหายทีต่ ดิ ตามขา้
กลายรา่ งเปน็ อนั เดด ขา้ กม็ อิ าจจากไปโดยทอดทง้ิ พวกเขาไว.้ .. ออ่ นหดั นกั

370

<เวทวิญญาณมรณะ> หรอื <เวทธาต>ุ ไม่สามารถช�าระลา้ งอนั เดดได้
กคี่ รง้ั กห่ี นกนั นะทขี่ า้ ภาวนาขอใหต้ วั เองสามารถใช้ <เวทเทวะ> ได.้ ..)
อีกเหตผุ ลหน่ึงทอี่ ดลั แมนผกู ติดอยู่กบั ที่นี่คอื พวกพอ้ งของเขา
อดลั แมนไมอ่ าจทอดทง้ิ พวกเขาทส่ี น้ิ ชพี ซา�้ ยงั ถกู สาปใหอ้ ยเู่ ปน็
ผวู้ ายชนม ์ ณ ทแ่ี หง่ นไี้ ดล้ งคอ จติ ใจเชน่ นน้ั ของเขาเองทกี่ ลายเปน็ โซม่ ดั
พวกเขาให้อยทู่ ี่น่ี
และเวลานเ้ี ขารู้แจง้ แลว้ วา่ น่นั เปน็ ความผดิ พลาด
อดลั แมนประสานมอื สองขา้ งทมี่ แี ตก่ ระดกู เปน็ สญั ลกั ษณซ์ บั ซอ้ น
เปลง่ ค�าภาวนาตอ่ พระเจา้ เสยี งใสกังวาน
นั้นเป็นคาถา หลักฐานคือมิติเบ้ืองหน้าอดัลแมนเร่ิมปรากฏ
ลวดลายเรขาคณิตซบั ซ้อนลอยขนึ้ มา

(ชอ่ื วา่ ชนู ะสนิ ะ ขา้ ไมแ่ คน้ เคอื งทา่ น กลบั รสู้ กึ เปน็ บญุ คณุ ทชี่ ว่ ย
ให้ข้าตาสว่างเสียอีก แตว่ า่ ขา้ ถกู หา้ มไม่ใหฆ้ า่ ตวั ตาย ขอโทษทีนะ เดี๋ยว
ข้าจะดบั สญู ตามเจา้ ไปแลว้ กัน--------)
อดลั แมนขอโทษอยภู่ ายในใจ
อา� นาจบงั คบั ของจอมมารคาซารมี ผกู มดั อดลั แมนไวห้ ลายระดบั
เขาถกู หา้ มกระทง่ั การฆา่ ตวั ตาย ทวา่ หากเปน็ การโดนลกู หลงจากการโจมตี
ใสศ่ ตั รนู นั้ กอ็ ีกเร่อื ง
อดัลแมนตั้งใจจะตายตามไปกับชูนะด้วย หากท�าอย่างน้ีก็จะ
สามารถปลดปล่อยเหล่าสหายท่มี าติดรา่ งแหอยู่กับเขาได้...
และแล้วตอนนี้ วงเวทชนิดซ้อนทับหลายช้ันก็ก�าลังด�าเนินการ
ราวกับจะหอ่ หุ้มชูนะกบั อดัลแมน

“--------สรรพสง่ิ เอ๋ยจงสญู ส้นิ ไป! “ดิสอินทิเกรชน่ั (สลายอณู
วิญญาณ)”!!”

“ก�าลงั รอเลยค่ะ! “โอเวอรไ์ ดรฟ์ (อณูวิญญาณคลุ้มคลั่ง)”!!”
กอ่ นที่เวทมนตรข์ องอดลั แมนจะเสรจ็ สมบูรณ ์ ชนู ะก็ชิงท�าการ

บทที่ 4 ณ ดนิ แดนแหง่ โชคชะตา 371

‘บงการกฎเกณฑ’์ ด้วย ‘ผ้รู ู้แจ้ง’
ผลลัพธ์คืออณูวิญญาณที่รวบรวมมาหลุดจากการควบคุมของ
อดลั แมนและเร่มิ วงิ่ พล่าน

“อะ อะไรกันน่ะ? แม่หญิงท่ีมีปริมาณแกน่ เวทไมถ่ ึงหนงึ่ ในสิบ
ของข้าเขยี นเวทมนตร์ทับเวทของขา้ ง้ันเรอะ-------!?”
การควบคมุ แกน่ เวทหรอื อณวู ญิ ญาณนน้ั ทา� ไดโ้ ดยอาศยั เวทมนตร์
การท่ีเวทมนตร์โดนเขียนทับนั้นก็หมายความได้เพียงว่าพลังเวทของชูนะ
เหนอื ชั้นกว่าอดลั แมนนนั่ เอง
อดัลแมนเห็นชูนะอยู่ในระดับต�่ากว่าอย่างเทียบไม่ติด แต่ดูท่า
ในท่ีสดุ เขาจะตระหนกั แล้วว่าตนเขา้ ใจผิด

“ยอดเยยี่ มมากคะ่ เพอ่ื เปน็ รางวัล ข้าจะปลดปลอ่ ยพวกทา่ น
จากสถานทแี่ หง่ น้ีให้เอง!”
อดลั แมนถกู กลนื หายไปในแสงสวา่ งทเี่ ออ่ ลน้ โดยไมไ่ ดฟ้ งั คา� พดู
ของชูนะจนจบ
ชนู ะใชป้ ระโยชน์จากเวทมนตร์ของอดลั แมน
เธอตั้งสมมุติฐานว่าหากเป็นอดัลแมนซ่ึงเป็นผู้ใช้เวทมนตร์
ศักด์ิสิทธิ์ย่ิงกว่าตน ต้องสามารถรวบรวมพลังงานขนาดที่จะช�าระล้าง
ดนิ แดนนไี้ ด ้ ถงึ จะผดิ คาดทม่ี นั เปน็ เวทมนตรท์ แ่ี ขง็ แกรง่ ทสี่ ดุ ของเวทสาย
เทวะ แตโ่ ชคดที เ่ี ธอรู้จักเวทมนตรบ์ ทนี้เลยเขยี นทับได้งา่ ย
แสงนน้ั อาบไลท้ วั่ สถานทแ่ี หง่ นน้ั กลนื กนิ อนั เดดทงั้ ปวงไมใ่ ชแ่ ค่
อดลั แมนและช�าระล้างหายไป--------

＊

ฮาคโุ รกบั โซเอยร์ ดุ มาถงึ ชนู ะ
“ไมไ่ หวๆ ขา้ นกึ วา่ จะตดั สนิ ชข้ี าดกบั มนั ไดเ้ รว็ กวา่ นเี้ สยี อกี เดธไนท์

372

นัน่ ฝีมือสดุ ยอดกวา่ ทค่ี าดจริงๆ ข้าได้ท่านชูนะชว่ ยไวส้ ทิ ่า”
เนอื่ งจากอดลั แมนพา่ ยแพแ้ ละสถานทน่ี ถี้ กู ชา� ระลา้ งแลว้ เดธไนท์
จงึ ถดถอยกลายเปน็ สเกเลตนั (นกั ดาบโครงกระดกู ) และแนน่ ง่ิ ไป เดธไนท์
คงหมดเจตนาจะต่อสู้ไปแล้วเพราะเขาทา� ตามเจตนารมณข์ องอดลั แมน
เมือ่ ฮาคุโรเหน็ ดังนนั้ ก็รู้แจง้ ว่าการต่อสไู้ ดจ้ บสน้ิ ลงแล้ว
ถงึ จะเสียดายท่ไี ม่ไดต้ ัดสนิ รแู้ พ้รชู้ นะกบั คตู่ อ่ สู้ทีน่ านๆ จะได้สู้
แบบเอาจริง แต่ตอนนี้เขาให้การปกป้องชูนะส�าคัญเหนือทุกสิ่ง ฮาคุโร
แยกแยะเร่ืองน้นั ได้จงึ รีบรดุ มาหาชูนะทนั ที

“ไม่หรอกค่ะ ฮาคุโรชว่ ยข้าได้มากเลย ถา้ เป็นขา้ คงเปน็ คมู่ อื
ดว้ ยไมไ่ หวหรอกคะ่ และโซเอยก์ ด็ ว้ ย ขอบคณุ ทชี่ ว่ ยถว่ งเวลาเดธดรากอน
นัน่ นะคะ ถ้าเกดิ เจ้ามงั กรนัน่ เกดิ คลุ้มคลั่งขน้ึ มา ข้าคงไมช่ นะ”

“ไม่หรอกครับ ข้าละอายนกั ทีโ่ คน่ มันไม่ได้”
เดธดรากอนเปน็ ศตั รูทแี่ ขง็ แกร่งมากอยา่ งทโ่ี ซเอย์วา่ นอกจาก
จะฟ้ืนตัวจากความเสยี หายครึ่งๆ กลางๆ ได้ในทันทแี ล้ว เพยี งแคแ่ ตะ
ออร่าทห่ี ่อหุ้มตัวมันอย่จู ติ วิญญาณก็อาจถกู ปนเปอื้ น
เพราะโซเอยค์ วบคมุ ‘ร่างแยก’ ได้หลายตนจึงยงั อยู่ด ี ควรจะ
ชมเขาดว้ ยซา�้ ไปวา่ ตอ่ กรมนั ไดย้ อดมากทง้ั ๆ ทยี่ งั ปดิ ไมต้ ายเอาไวอ้ ยู่
เดธดรากอนตนนั้นเองก็สูญสลายไปเพราะอดัลแมนพ่ายแพ ้
มันคงไม่อาจด�ารงตัวตนอยู่ได้เน่ืองจากก่อร่างโดยอาศัยแก่นเวทของ
อดลั แมน
ถงึ โซเอยจ์ ะรบั ไมไ่ ด้ แต่หากเอาชีวิตรอดมาไดก้ ถ็ ือว่าชนะแล้ว
แตถ่ งึ อย่างนัน้ กต็ าม...
ท้ังสามคนมองหนา้ แลว้ พากนั ถอนหายใจ

“จะวา่ ไปถา้ เจ้าอดลั แมนคนน้ันเอาจรงิ ตัง้ แตแ่ รก พวกเราคงไม่
รอดสนิ ะคะ ดเู หมอื นขา้ จะดนั ทรุ งั เกนิ ไปหนอ่ ยตามความโกรธของตวั เอง”
ในความเป็นจริง อดัลแมนไม่ได้ออมมือแล้วก็ไม่ได้ใช้วิธีการ

บทที่ 4 ณ ดนิ แดนแหง่ โชคชะตา 373

แบบขอไปท ี หากเขาตั้งใจสังหารพวกชนู ะจริงๆ คงใชว้ ิธีการอื่นไปแลว้
ชูนะมองเรอ่ื งนี้ออกและส�านกึ ทบทวนตัวเอง

“นั่นสนิ ้อ ดทู ่าข้าเองก็หลงตัวไปหนอ่ ยเพราะแกรง่ ขึ้น”
“มันก็จริง บนสนามรบไม่รู้จะเกิดอะไรข้ึนอย่างท่ีท่านริมุรุเป็น
กังวลจริงๆ ขา้ ควรรวบรวมข้อมลู มาใหไ้ ด้มากกวา่ น้ี”
ทั้งสามกล่าวระงับความหลงตนของตวั เอง
ถงึ อยา่ งไร ผลลพั ธ์คอื ชยั ชนะของพวกเขา
ฐานท่มี ่นั หลักของเคลย์แมนสญู เสียกา� ลงั ป้องกันหลกั ไปแล้ว
แตว่ ่ามนั ยังไม่จบ พวกชูนะยังมเี ร่ืองใหท้ า� เหลืออยู่อกี
พวกเธอตอ้ งคมุ ปราสาทเคลยแ์ มนและทา� ใหไ้ รก้ า� ลงั รบโดยสมบรู ณ์

คนที่เหลืออยู่ในปราสาทเป็นพวกไม่ใช่สายต่อสู้มากกว่าคร่ึง
ไมม่ ใี ครเลยทป่ี ฏญิ าณจงรกั ภกั ดตี อ่ เคลยแ์ มน คนทเ่ี ลง็ เหน็ แตผ่ ลประโยชน์
และคนท่ถี ูกจา้ งมาด้วยเงินยอมจา� นนโดยไมแ่ สดงเจตนาต่อต้านเลย
พวกทเ่ี หลอื สว่ นใหญค่ อื คนทถ่ี กู พนั ธนาการดว้ ยเหตผุ ลบางอยา่ ง
หลังจากท่ีชูนะท�าการเกล้ียกล่อมและปลดค�าสาปให้ พวกเธอก็คุม
ปราสาทอยา่ งสมบรณู ไ์ ดใ้ นเวลาไม่นาน

การปลดกา� ลงั ของเหลา่ มนษุ ยม์ ารในปราสาทเสรจ็ สน้ิ ลง พวกเธอ
เรม่ิ ทา� การส�ารวจ
ยืนยันเรียบร้อยแล้วว่าจอมมารคาริออนไม่ได้ถูกจองจ�าอยู่ที่น ี่
แตก่ ต็ ง้ั ใจจะคน้ หาวา่ มหี ลกั ฐานอะไรทใ่ี ชก้ มุ จดุ ออ่ นของเคลยแ์ มนไดบ้ า้ ง
ขณะนัน้ เอง---------
มีคนเข้ามาใกล้แลว้ ทกั พวกชูนะที่เคลอ่ื นไหวไปรอบๆ

“--------โปรดรอกอ่ นขอรบั ”
“หือ? ยังอยู่อกี เรอะ อยากใหป้ ิดบัญชีม้ัยฮ?ึ ”

374

“ชา้ ก่อนคะ่ ฮาคุโร ทา่ ทางคนผ้นู ้ีไม่มีเจตนาจะตอ่ ส้แู ล้วคะ่ ”
ผทู้ ี่มาทกั คอื อดลั แมน
ฮาคุโรที่เฝ้าระวังกา� ลังจะชักดาบออกมาแต่ชูนะห้ามปรามอย่าง
ใจเยน็

“โปรดใหข้ า้ เรยี กทา่ นวา่ ทา่ นชนู ะ เถดิ ขอรบั ดว้ ยเวทมนตรข์ อง
ทา่ น พวกเราจงึ ถกู ปลดปล่อยจากพนั ธนาการกับสถานทแ่ี ห่งน้ีแลว้ การ
ทพี่ วกเรายงั เหลอื รอดอยโู่ ดยไมถ่ กู ชา� ระลา้ งแสดงวา่ ตอ้ งมวี าสนาบางอยา่ ง
เป็นแน่ ข้ามีเรอ่ื งใครข่ อร้องท่านบางอยา่ งขอรบั ”
อดัลแมนผู้สูญเสียพลังไปกว่าคร่ึงและกลายเป็นไวท์ คุกเข่า
พรอ้ มกับสเกเลตัน (นกั ดาบโครงกระดูก) ตนหนงึ่

“-------- อะไรหรือคะ?”
ชนู ะถามอย่างสงสยั เธอร้สู กึ ถงึ วแี่ ววของเร่อื งยงุ่ ยากอีกแลว้

“ขอบพระคณุ ขอรบั อนั ทจ่ี รงิ ขา้ เองกใ็ ครอ่ ยากพบบคุ คคลทที่ า่ น
ชูนะศรัทธาดว้ ยนะ่ ขอรับ หัวใจท่ไี รศ้ รัทธาน้ันไมอ่ าจมีพลงั ไปจนถึงช่วงที่
รงุ่ โรจนเ์ ตม็ ท่ไี ด้ ศรัทธาของข้าทีม่ ีตอ่ เทพีลมู ินัสไดต้ ายไปแล้ว ดังน้ันขา้
จึงปรารถนาเทพองคใ์ หมข่ อรบั ”

“““...”””
ชูนะละเหีย่ ใจจนพูดไม่ออก

“จะ จะวา่ เทพเจา้ หรือยังไงดี ถงึ ขา้ จะเคารพทา่ นริมุรุ แตไ่ ม่ได้
ศรัทธาหรอกนะคะ?”
ชูนะพยายามพูดตอบอย่างน้ันอย่างน้ี แต่อดัลแมนไม่ได้ใส่ใจ
เขาเอาแตน่ า� เสนอตวั เองโดยบอกวา่ ไมม่ ีปัญหาใดๆ

“ท่านกล่าววา่ ท่านริมุรุ สนิ ะขอรบั เป็นพระนามที่วเิ ศษคคู่ วร
ตอ่ การเปน็ พระเจา้ องคใ์ หมข่ องขา้ ยงิ่ นกั พวกเราเปน็ เพยี งอนั เดดออ่ นแอ
แตถ่ งึ กระนน้ั เรากค็ ดิ วา่ คงทา� ประโยชนอ์ ะไรไดบ้ า้ ง ทา่ นชนู ะขอรบั ขา้ ขอรอ้ ง
ใหท้ ่านพาเราไปหาทา่ นรมิ ุรุได้หรือไม?่ ”

บทท่ี 4 ณ ดนิ แดนแหง่ โชคชะตา 375

การศรทั ธาแบบไรเ้ งอ่ื นไขและไรค้ วามกงั ขา กบั การเขา้ หาอยา่ ง
เคารพพลางท�าความผิดพลาดให้เป็นความถูกต้องน้ันมันคนละอย่างกัน
-------ชูนะคดิ จะอธบิ ายอยา่ งนีแ้ ตร่ ้สู ึกรา� คาญเลยเงียบเอาไว้

(เอาเถอะคงไม่เป็นไรหรอก ถ้าเขาได้เห็นท่านริมุรุตัวจริงแล้ว
อาจจะยอมแพ้กไ็ ด)้
พอนึกภาพร่างนุ่มนิ่มเด้งด๋ึงตามปกติของริมุรุ เธอก็ได้ข้อสรุป
แบบส่งเดช
ท่าทางอดัลแมนจะคิดไปเองชนิดหนักเอาการ จะเกลี้ยกล่อม
เขาทเี่ ปน็ อยา่ งนกี้ ด็ ทู า่ จะใชเ้ วลานาน เธอตดั สนิ ใจวา่ ตอนนเี้ ออออไปตาม
สมควร
ดว้ ยเหตนุ ้ี อดลั แมนกบั บรวิ ารอนั เดดทเี่ หลอื รอดนบั พนั ของเขา
--------ถา้ ถามวา่ ตายรยึ งั กต็ ายแลว้ ละนะ---------กไ็ ดม้ าอยใู่ ตบ้ ญั ชาของ
ชนู ะ การบกุ ปราสาทเคลย์แมนจึงจบลงด้วยประการฉะน้ี

376



ณ บานประตูอนั หรูหรา
ปลายทางของประตูบานน้ ี น�าไปสสู่ ถานท่ีจดั งานเล้ยี ง
ภายในมโี ตะ๊ กลมขนาดใหญต่ ง้ั อย ู่ ลอ้ มรอบไปดว้ ยเกา้ อ ี้ 12 ตวั
ซงึ่ เวน้ ระยะห่างเท่าๆ กนั
จอมมารมอี ย่ ู 10 ตน ปัจจุบันคาริออนนัน้ หายสาบสูญ เมอ่ื
รวมผมเข้าไปกย็ งั มีทนี่ ง่ั เหลืออกี 2 ตวั
ผมเขา้ ไปนงั่ ประจ�าท่ตี ามท่ีมิซารแ่ี นะน�า
ดเู หมอื นเราจะนง่ั ลอ้ มโตะ๊ กลมโดยเรยี งลา� ดบั วา่ ใครเปน็ จอมมาร
ก่อนหลงั ทน่ี ง่ั ของผมอยูห่ น้าสดุ นา่ จะหมายถงึ ท่นี ั่งของผนู้ ้อยละมงั้
ผมไมไ่ ดม้ ปี ญั หาอะไร จงึ หนั ไปสนใจรอบขา้ งแทน นเี่ ปน็ โอกาสดี
ที่จะได้เฝ้าสังเกตจอมมารตนอื่น
ถึงจะพดู แบบนั้น ในตอนนี้กม็ อี ยแู่ ค ่ 2 ตน
ตนหนงึ่ คือ รามริ สิ
เธออยู่มานาน จงึ ไดน้ ั่งทีส่ �าหรับอาวุโสดา้ นในสดุ
เธอแกว่งเทา้ ไปมาท่าทางอารมณ์ดี
อยา่ งเด็กๆ ยยั น่ีไมต่ อ้ งสนใจมากก็ได้มงั้

จากมุมมองของผมรามิริสอยู่ฝั่งขวามือ ส่วนตรงหน้าของผม
พอดิบพอดี คือชายผมแดงที่มีใบหน้าเย้ายวน------- เขาเป็นผู้ชายแน่ๆ
แต่กลับเปน็ หนมุ่ รปู งามที่มเี สนห่ ์ดึงดดู อย่างนา่ ประหลาด ก�าลังเอนกาย
บนเกา้ อีอ้ ยา่ งสบายอารมณ์
แมต้ าของเขาจะปิดสนิท แตด่ แู ล้วไมไ่ ด้หลับอยู่แน่นอน
มองแคแ่ วบเดียวกร็ ู้ ว่าหมอนีอ่ นั ตราย
จาก ‘วิเคราะห์ประเมิน’ ของผม ทา� ใหผ้ มร้สู กึ ว่าขอ้ มลู ทไ่ี ดม้ า

378

ไมเ่ หน็ สลกั สา� คญั อะไร ทวา่ ในใจของผม กลบั ฟอ้ งถงึ ความนา่ ขนลกุ ผิด
มนษุ ย์มนา
ปริมาณแก่นเวทของเขาเยอะเทียบเคียงคาริออน แต่บน
ความยาวคล่นื นนั้ มีจุดที่ไมส่ ม�่าเสมอ
กล่าวคือหากมองเพียงผิวเผิน จะตีความได้ว่าเขามีปริมาณ
แก่นเวทค่อนข้างมากแต่ยังไม่สามารถควบคุมออร่าได้จึงยังเป็นเพียง
ผู้ด้อยประสบการณ์นัน่ เอง
อยา่ งไรซะ ผมจะไมป่ ลอ่ ยใหม้ ันตบตาผมได้
บางทคี วามสามารถวเิ คราะหข์ อง ‘มหาปราชญ’์ อาจถกู ตบตา
ด้วยการอา� พรางขอ้ มลู อยา่ งแนบเนียนเช่นน้ ี
ให้อกี ฝา่ ยอา่ นขอ้ มลู ปลอม เพื่อกลบเกล่อื นพลงั ทแี่ ท้จรงิ การ
แขง่ ขนั มันเร่ิมต้ังแตก่ อ่ นจะสกู้ นั แลว้
ท่ีผมนึกออกคือ อีกฝ่ายมีสกิลอ่านใจคนเหมือนกับกาเซล
กษัตริย์แห่งอาณาจักรคนแคระ
เช่นเดยี วกบั ‘มหาปราชญ’์ ของผม ที่ตราบใดทต่ี ัวผมยงั คง
ปิดปากเงียบเก่ียวกับสกิลน้ี ก็ไม่มีใครมองออกว่าผมครอบครองมันอย ู่
ทว่าสกิลท่ีสามารถอ่านถึงเบ้ืองลึกของจิตใจได้อย่าง ‘อ่านใจ’ จะเป็น
อีกแบบ แต่มีความเป็นไปได้ว่าจะรู้ตัวเมื่อถูกโจมตี ดังน้ันคงปลอดภัย
จนกว่าจะต่อต้านพลาดนั่นแหละ
ด้วยเหตุน ี้ การปกปดิ สกิลจึงมีความจ�าเปน็ อยา่ งมาก
การท�าให้อกี ฝา่ ยคิดวา่ เรามีพลงั แบบนั้น กน็ �ามาขู่ได้ด้วย
ว่ามีสกิลนั้นจริงๆ หรือเพียงจงใจท�าพลาดให้เห็น ก็สามารถ
สร้างความเคลือบแคลงใหก้ บั อีกฝา่ ยได้
สิง่ ท่เี จา้ หนมุ่ รปู งามท�าอย่ ู คอื สิง่ นี้ไม่ผิดแน่
เขาหลอกลวง ‘สกลิ วเิ คราะห์ประเมนิ ’ ของอีกฝ่าย เพือ่ สรา้ ง
ความเคลือบแคลง

บทท่ี 5 งานเล้ียงฉลองของเหลา่ จอมมาร 379

ส่วนตัวผมมองว่า พลังที่แท้จริงเป็นสิ่งที่ควรปกปิด กล่าวคือ
เขาแสดงให้เห็นว่าตัวเองสามารถสะกดออร่าได้อย่างสมบูรณ์แบบ และ
ไมแ่ ม้แตจ่ ะหลุดข้อมูลให้กับศตั รนู นั่ เอง
มหิ นา� ซา�้ ในกรณขี องหมอน ่ี ยงั ใชป้ ระโยชนจ์ ากพลงั ของผทู้ อี่ า่ น
ขอ้ มลู อีกด้วย
กอ่ นอืน่ คอื กา� จัดคนทไ่ี มเ่ ขา้ เกณฑ์
ว่ามีพลังในการอ่านสถานการณ์หรือไม่ ผู้ท่ีไม่สามารถอ่านได้
จะอยู่นอกเกณฑ ์ แลว้ คอยดูปฏิกิริยาของผทู้ ีส่ ามารถอ่านได้น่ันเอง
ผู้ท่ีหวาดกลวั กับข้อมลู ปลอมแค่น ี้ ก็คงจะถูกเข่ยี ท้งิ เพราะไมม่ ี
ค่าพอใหเ้ ป็นคตู่ อ่ สู้
และนอกจากน้ี ส�าหรับผู้ที่รู้ตัว เขาจะแสดงพลังท่ีไร้ขอบเขต
สว่ นหน่งึ ให้เห็น แลว้ ก�าราบใหห้ ลาบจ�า
แต่วา่ ผมอยากให้รอไปก่อน
แมจ้ ะเปน็ ขอ้ มลู ทเ่ี ปดิ เผยได ้ แตเ่ ขามปี รมิ าณแกน่ เวทเทยี บเทา่ กบั
คาริออนเลยทีเดียว
เนอื่ งจากไมส่ ามารถคาดเดาพลงั ทแ่ี ทจ้ รงิ ของเขาได ้ ตอ่ ใหร้ ทู้ ฤษฎี
กย็ ากท่จี ะสัง่ ให้ตัวเองไม่กลัวอยดู่ ี
ผทู้ ีโ่ ดดเดน่ เหนือใคร-------หมอนคี่ อื “ก”ี น่ันเอง

หลงั จากผมสา� รวจกเี สรจ็ มผี ชู้ ายรา่ งใหญเ่ ขา้ มาในสถานทจี่ ดั งาน
เขามาตวั คนเดียวไม่ไดพ้ าผตู้ ดิ ตามมาด้วย
ตวั ตนของเขาทา� ใหบ้ รรยากาศในสถานทจี่ ดั งานกดดนั ชายผนู้ น้ั
นา่ จะเปน็ ดากุรลี จอมมารแห่งเผา่ ไจแอนท์
ดากรุ ลี ตรงไปเกา้ อด้ี า้ นขวาถดั จากกโี ดยเวน้ 1 ทนี่ งั่ อยา่ งไมล่ งั เล
กอ่ นจะน่ังไขวห่ ้างวางทา่ ใหญโ่ ต
หมายความวา่ เก้าอีท้ เ่ี วน้ ไว้เปน็ ของมิลิมสินะ แสดงวา่ โตะ๊ กลม

380

นีก้ เี ปน็ จดุ สงู สดุ แล้วแบง่ ออกเปน็ สองข้าง
ผมลองมองไปทีด่ ากรุ ลี
เขามีรูปร่างใหญ่โตเม่ือเทียบกับกีท่ีมีร่างสูงโปร่ง ทว่าเก้าอ้ีตัว
หรกู ป็ รบั ขนาดพอดเี ปะ๊ สามารถรองรบั ดากรุ ลี ได ้ ของตกแตง่ เหลา่ นเ้ี ปน็
ผลงานจากพลังเวทซ่งึ มีความงดงามไม่แพ้กัน
จอมมารซ่งึ เปน็ คู่ต่อสู้ท่ที ดั เทยี มกับเวลโดรา่
ท่าทีท่ีสง่างามน่าเกรงขามน้ัน เหมาะสมแล้วที่เขาจะสามารถ
ววิ าทกบั “เผ่ามงั กร” ได้
แต่จอมมารนามว่าดากุรีลผู้นี้ กลับมีปริมาณแก่นเวทท่ีสะเปะ
สะปะจนไม่นา่ เชอ่ื
เทียบกบั เวลโดรา่ แล้วใครเหนอื กว่ากนั แน?่
ผมรู้ว่าเขามีพลังไร้ขอบเขต แต่ตราบใดท่ีเขายังไม่เอาจริงใน
สนามรบก็ยากทีจ่ ะวัดออกมาเป็นตัวเลขทีถ่ กู ตอ้ งได้
อยา่ งไรก็ดี ศักยภาพยอ่ มส�าคญั กวา่ พลัง
แม้จะมีแก่นเวทมากกว่าปกติเล็กน้อย ผมก็คิดว่าไม่ใช่เรื่องที่
ต้องหวาดกลวั นกั
ทสี่ า� คญั คอื การทเ่ี ราสามารถเอาพลงั ไปใชใ้ หเ้ กดิ ประโยชนอ์ ยา่ งไร
ตา่ งหาก ระดบั ความเกง่ ของฝมี อื บนสนามรบแลว้ เปน็ ปจั จยั สา� คญั ยงิ่ กวา่
ผมไมค่ ดิ วา่ ฝมี อื ของจอมมารอยา่ งดากรุ ลี จะกกิ๊ กอ๊ ก พดู ใหถ้ กู คอื
ควรทจ่ี ะเตรียมรับมอื ด้วยซา�้ ละนะ...

จังหวะที่ผมส�ารวจดากุรีลเรียบร้อย ก็มีจอมมารอีกตนปรากฏ
ตวั ขน้ึ
เขาสวมเครอ่ื งแตง่ กายหรหู ราฟฟู่ า่ เปน็ เดก็ หนมุ่ รปู งามหนุ่ ลา่� สนั
ถึงจะไม่เท่ากับดากรุ ลี แต่เขากเ็ ป็นหน่มุ ร่างสงู มใี บหนา้ คมเขม้
ด้วยทรงผมสีทองสน้ั หยักศก ให้อารมณ์เป็นชายที่มนี สิ ัยดดุ นั

บทที่ 5 งานเล้ียงฉลองของเหลา่ จอมมาร 381

หากลองยกตวั อยา่ งมาเปรยี บเทยี บใหเ้ ขา้ ใจงา่ ยๆ เรยี กไดว้ า่ ระดบั
เดียวกบั ดาราชายฮอลลีวู้ดทโี่ ด่งดัง
เอาเป็นว่า ลักษณะท่าทางของเขาเป็นคนท่ีรู้ว่าวิธีโปรยเสน่ห์
ตอ้ งท�ายงั ไง
ส่ิงทโี่ ดดเดน่ เข้ียว 2 ซีท่ ี่โผลอ่ อกมาจากรมิ ฝปี าก
แวมไพร-์ ------กล่าวคอื ชายผนู้ ีค้ งจะเป็นจอมมารวาเลนไทน์
วาเลนไทน์เขา้ ไปน่งั ทางดา้ นซ้ายของรามริ สิ
ถา้ คดิ ตามลา� ดบั ทน่ี งั่ แสดงวา่ เขาเปน็ จอมมารรนุ่ เกา่ เชน่ เดยี วกบั
ดากุรีลสินะ ดูท่าทางเขาจะเป็นตัวแทน มีความเป็นไปได้ว่าท่ีนั่งจะเป็น
อย่างนต้ี อ่ ไปเรอื่ ยๆ
เอาเหอะ ขบคดิ เรื่องล�าดับท่นี ง่ั ไปกไ็ ม่ช่วยอะไร
ผมมีเรอ่ื งท่ตี ิดใจสงสยั กวา่ นนั้
เหล่าบริวารของวาเลนไทน์
คนแรก เป็นชายสงู วัยคล้ายหวั หน้าคนใช้
เขาเป็นผู้เช่ียวชาญขนานแท้ ยืนน่ิงไม่ไหวติงเลยแม้แต่น้อยดัง
รปู ปนั้ หิน
ซ่งึ ทา่ ทางเขาจะคิดเชน่ เดียวกบั ผม คอื ระงบั ออร่าท้งั หมดเอาไว้
และไมใ่ หใ้ ครรับรถู้ ึงพลังทแ่ี ทจ้ รงิ
คนทีส่ องยง่ิ ยอดเยย่ี มขน้ึ ไปอีก
สาวงามผมสีเงินเปล่งประกาย ที่ดึงดูดสายตามาก
ผิวผ่องใส เฮทเทอโรโครเมีย (ม่านตาสองสี) ของเธอเป็น
สนี า้� เงนิ และแดงเปลง่ ประกายสกุ ใส อยา่ งกบั ดงึ ชว่ งวยั ระหวา่ งเดก็ สาวไป
เปน็ ผูใ้ หญอ่ อกมา หนา้ ตาสวยสดงดงามชวนพศิ วง
เดก็ สาวแสนสวยผนู้ ้ี สวมเดรสคลา้ ยชดุ เมด เมอื่ พดู ถงึ เมดกจ็ ดั
เปน็ อาชพี หน่ึงบนสนามรบ------- พอคิดถงึ กฎดงั กล่าว หากเด็กสาวจะ
แข็งแกรง่ กค็ งไมใ่ ชเ่ รอ่ื งแปลกแต่อยา่ งใด...

382

ผมแปลกใจที่ความสามารถระดบั นก้ี ลับมาเป็นลกู น้องคนอื่น
โดยเฉพาะอย่างย่งิ เด็กสาวรปู งามคนน้นั เน่อื งจากออร่าขนาด
มโฬหารอันเป่ียมล้นของเธอก�าลงั ไหลทะลกั ออกมา
หืม เดี๋ยวก่อนนะ?
ทนั ทที ี่ผมสบตากบั เด็กสาว ผมรู้สึกแปลกๆ อย่างบอกไม่ถกู
ผมอาจจะคิดไปเองกไ็ ด ้ ว่าออรา่ ของเธอท่ีรัว่ ไหลออกมาก�าลงั
จะเส่ือมสภาพแบบแรนด้อม

《คÓตอบ ผลจากการ ‘วิเคราะหป์ ระเมิน’ คาดว่าเป้าหมาย
มีปรมิ าณแก่นเวทเหนือกวา่ จอมมารวาเลนไทน》์

อะ นกึ แลว้ เชยี ว
ผมไม่สามารถที่จะอ่านปริมาณแก่นเวททั้งหมดของเด็กสาวได ้
แตอ่ ยา่ งนอ้ ยกไ็ ดร้ วู้ า่ เธอมพี ลงั มากกวา่ จอมมารวาเลนไทนซ์ ง่ึ เปน็ เจา้ นาย
ของตัวเอง
งานอา� พรางทเ่ี จนจดั ทส่ี ดุ ใครกต็ ามหากไมม่ อี ลั ตเิ มทสกลิ อยา่ ง
ผมคงไมส่ ามารถมองออกได้
แม้กระน้ัน ขนาดนี้แล้วเธอยังไม่มีท่าทีจะปกปิดเลยงั้นเหรอ
ผมรสู้ กึ วา่ เธอตอ้ งการดใู หแ้ นใ่ จวา่ ผมรบั รถู้ งึ เรอ่ื งนไ้ี ดห้ รอื เปลา่ เชน่ เดยี ว
กับกี

-------สรุป เดก็ สาวคนนี้คอื จอมมารตวั จริงเสียเองหรือเปล่า?
มีความเป็นไปได ้ ว่าเธออาจจะเป็นจอมมารรุ่นก่อนทถ่ี กู ขับไล่
ออกไป
แวมไพรส์ าวมิรุสุซง่ึ เวลโดร่าเองยังให้การยอมรบั นี่อาจจะเป็น
ร่างจรงิ ของเธอก็ได้
ไดย้ นิ วา่ การสง่ ตวั แทนนนั้ เกดิ ขน้ึ เมอ่ื มากกวา่ 1,500 ปกี อ่ นแลว้

บทท่ี 5 งานเลย้ี งฉลองของเหล่าจอมมาร 383

มเี พยี งจอมมารไมก่ ตี่ นทร่ี เู้ รอ่ื งน ้ี ไมร่ วู้ า่ พวกเขาแคย่ นิ ยอมโดยปรยิ ายหรอื
ไมร่ ูต้ วั จรงิ ๆ กนั แน่
มคี วามเปน็ ไปไดว้ ่าพวกเขาเพียงแคไ่ ม่แยแสเหมือนกนั แฮะ
อยา่ งไรกต็ าม ผมต้องระมดั ระวังตวั ไวใ้ ห้ดี
จอมมารวาเลนไทน์คนปัจจุบันไม่ได้กระจอกแม้แต่นิด เพราะ
อยา่ งนอ้ ยๆ เขาปลอ่ ยออรา่ ทรี่ นุ แรงมากกวา่ คารอิ อนกอ่ นแปลงรา่ งเสยี อกี
ความแข็งแกรง่ น้ีเป็นสิง่ ท่ีไม่ควรสงสัย
นอกจากน้ียงั รวมไปถงึ สาวงามปรศิ นา
ถ้าเธอคือจอมมารท่ีถูกทา� ให้อาณาจักรกลายเป็นเถ้าถ่านจริงๆ
ละก ็ การทเ่ี ธอจะแคน้ เวลโดรา่ คงไม่ใช่เร่ืองน่าประหลาดใจอะไรนัก
ผมอยากจะแหกปากว่า ไปยัว่ โมโหใครเขาวะเนย่ี ! แตอ่ ดทนไว้
น่คี ืออาการทเี่ ขาลือกนั ว่า ‘ปวดหวั จิด๊ ๆ’ สินะ
หนทางทจี่ ะชว่ ยไดค้ ือ การไถบ่ าปด้วยความตายจากนา้� โหของ
สาวงามงัน้ เหรอ?

-------ไมส่ ิ นม่ี ันไมใ่ ชห่ นทางชว่ ยเลยนี่หว่า
ขอให้ความสมั พนั ธ์ระหว่างผมกับเวลโดรา่ ไม่โป๊ะแตกด้วยเถิด
เกดิ ความแตกขึน้ มา ก็ขอใหผ้ มไมต่ อ้ งมาคอยสะสางทีหลัง
ผมแอบสวดภาวนาดังที่วา่ ไป

เอาละๆ พอปลอ่ ยเวลาผ่านไปอกี สักพกั คนท ี่ 5 กม็ าถงึ
เขามาตัวคนเดยี วอีกเช่นกัน เดนิ อย่างงวั เงยี
เขาสะพายดาบ 2 เลม่ ไว้ท่ีขา้ งเอว อปุ กรณ์สวมใสม่ ีเพยี งแคน่ ี ้
แต่งตวั สบายจังนะ
ผมมองเห็นนัยน์ตาของเขาแวบนึง มันเป็นสีฟ้าอ่อนงดงาม
ผมสมี ่วงเข้มซึ่งมองเผนิ ๆ จะเห็นเป็นสีดา� แซมดว้ ยไฮไลท์สีเงนิ
ภายนอกของเขาดูออ่ นวยั มองผา่ นๆ เหมือนวัยราวเดก็ มัธยม

384

ปลาย เคา้ โครงหนา้ ไดร้ ปู ทวา่ ดว้ ยแววตาสะลมึ สะลอื ผนวกกบั อากปั กริ ยิ า
ข้ีเกยี จทา� ให้เสียของไปหมด
หมอน่นั มาหยดุ ยนื อย่ทู ขี่ ้างๆ รามริ ิส ยกมือเลก็ นอ้ ยทักทาย

“โยว่ ตัวกะเปี๊ยกไมเ่ ปลย่ี นเลยนะ”
“คิดจะหาเรือ่ งรึไงยะ? เป็นแคด่ โี น่กล้าดียังไงท�าตวั แกแ่ ดด?”
คนท ี่ 5 คอื ดโี นน่ นั่ เอง ดแู ลว้ เขานา่ จะเปน็ บคุ คลประเภทเดยี ว
กบั รามริ สิ
แทนท่ีจะทะเลาะจริงจัง มักจะปะทะด้วยฝีปากกันเป็นประจ�า
มากกวา่
“บา้ เรอะ ขา้ รตู้ วั อยแู่ ลว้ วา่ ยงั ไงกต็ อ้ งชนะ จะไปหาเรอื่ งเจา้ ทา� ไม”
“หืม เหมอื นอยากตายสินะ วนั นี้ขา้ ยิง่ มอื ข้ึนอย่ดู ว้ ย!”
“ไมๆ่ กเ็ ธอนะ่ ตวั หดลงกวา่ ตอนทเี่ จอกนั กอ่ นหนา้ นอ้ี กี ใชม่ ะ?”
“มันชว่ ยไม่ไดน้ ่ียะ! ข้าเพ่ิงกลบั มาเกดิ ใหมไ่ ด้ไม่นานนเี้ อง!”
รามิริสน้ัน กว่าเธอจะโตเตม็ ที่ต้องใช้เวลาหลังจากนอ้ี ีก 100 ป ี
ตอนท่ผี มลองถามรายละเอยี ดด ู เธอเพง่ิ เกิดใหม่เมอ่ื 50 ปกี อ่ นนเ้ี อง
พอดีโน่ได้ฟงั กด็ ูเหมือนจะยอมรับได้
“ออ้ มนิ า่ ละ่ ลา� บากจงั เลยนา้ แตค่ วามทรงจา� ไดร้ บั การถา่ ยทอด
มาอยนู่ ่?ี ”
“ความทรงจา� กใ็ ชอ่ ยู่ แตท่ างดา้ นจติ ใจโดนรา่ งกายรง้ั ไวเ้ ลยถอย
หลงั เขา้ คลองนะ่ สิ เอาเถอะ เพราะขา้ แขง็ แกรง่ ทสี่ ดุ ดว้ ยส?ิ มนั เลยจา� เปน็
ตอ้ งเสยี เปรยี บกันบ้าง!”
“กี รามิรสิ พลา่ มอะไรสักอยา่ งออกมาดว้ ยนะ?”
“เฮย้ !? เจา้ บา้ หรอื เปลา่ ? ขา้ เปน็ พวกพจิ ารณาอกี ฝา่ ยกอ่ น
แลว้ คอ่ ยพดู ยะ่ ! ขา้ ไมเ่ คยคดิ จะลม้ คนอยา่ งกดี ว้ ยหมดั เดยี วจอดเลยสกั นดิ !”
รามิริสรีบห้ามปรามดีโน่ซ่ึงหันไปทางหนุ่มผมแดงเพ่ือชวนคุย
แล้วแกต้ วั ดว้ ยน้�าเสยี งแผว่

บทท่ี 5 งานเลีย้ งฉลองของเหลา่ จอมมาร 385

แมส่ าวดีแต่ปากรีบปรบั เปลีย่ นทา่ ทีอยา่ งวอ่ งไว
สว่ นหนมุ่ ผมแดงน้ัน กะแลว้ ว่าต้องเป็นกไี ม่ผิดแน่
มองดทู า่ ทลี นลานของรามริ สิ แลว้ แสดงวา่ เขาเปน็ บคุ คลอนั ตราย
อยา่ งทคี่ ดิ ไว้
ผมจดบนั ทกึ ลงไปในสมดุ โนต้ ภายในจติ ใจเงยี บๆ แลว้ วา่ “กคี อื
บคุ คลอนั ตราย” เนอื่ งจากผมจา� ตอ้ งใชค้ วามพยายามบากบนั่ เยยี่ งนใ้ี นการ
หลีกเลีย่ งอนั ตรายทจ่ี ะเกิดข้นึ จึงทา� เปน็ เล่นๆ ไมไ่ ด้
พวกรามริ สิ คยุ ซบุ ซบิ เสยี งเบากนั ตอ่ โดยพยายามไมไ่ ปสะกดิ ตอ่ ม
ของกเี ขา้
บริวารท่ีรามิริสพามาด้วย-------- พวกเขาคุยเกี่ยวกับเบเร็ตต้า
และเทรนี่
รามิริสโมไ้ มห่ ยุด

“เอะ๊ !? คนเพอื่ นไมค่ บอยา่ งเจา้ ทา� ไมถงึ พาบรวิ ารมาไดด้ ว้ ยเนยี่ ?
คนท่ีมาตวั คนเดียวอย่างข้าดูเห่ยไปเลยไม่ใช่เหรอ!?”

“ฮึฮึ ไม่รู้สิน้า เพราะข้าจะได้เอาคืนไอ้จอมมารท่ีหาว่าข้าไม่มี
เพอื่ นคบบา้ ง ตวั กะเปย๊ี กบ้างไงล่ะ กค็ อื เจา้ นัน่ แหละ! จ�าใส่สมองไวซ้ ะ
วา่ เวลาอยตู่ ่อหนา้ 2 คนน้เี จ้ามนั กากแคไ่ หน!”

“ถา้ งน้ั ลองสกู้ นั ดไู หมละ่ ? ทา� ลายท้ิงเลยไดม้ ะ?”
“หา? ไมไ่ ดแ้ หงอยแู่ ล้วสยิ ะ! เจา้ ถา้ ขนื ทา� ลายขา้ จะไปฟอ้ งกี
แล้วใชก้ า� ป้นั ลงโทษให้หลาบจ�าจรงิ ๆ ด้วย!”
ยมื จมกู คนอ่นื หายใจซะง้ัน
เหน็ ไดช้ ดั เลยวา่ รามริ สิ ชอบคิดแตจ่ ะพึง่ พาคนอ่ืน
“-------แตจ่ ะว่าไป 2 คนน้ี เจง๋ สดุ ๆ ไปเลยนะเน่ีย? มองดูดีๆ
แลว้ ไมธ่ รรมดาเลยนนี่ า!”
เบเร็ตตา้ และคณุ เทรนผ่ี งกศีรษะเงยี บๆ ให้กับค�าชมของดโี น่
ใหต้ ายสิ บรวิ ารพวกน้อี ยกู่ บั รามิริสมีแตเ่ สยี ของเปลา่ ๆ

386

“เนอะ? เนอะๆ! ก็นะ แสดงว่าทกั ษะการโนม้ นา้ วของข้าพัฒนา
ข้ึน”
คา� ชมของดโี นท่ า� ใหเ้ ธออารมณด์ ี รามริ สิ ยดื อกแบนๆ อยา่ งภาค
ภูมิใจและอวดเบ่ง
ท้งั ทีค่ นคอยดแู ล 2 คนน้ันจะเปน็ ผมเองกต็ าม แตก่ เ็ อาเถอะ
เบเร็ตต้าและคุณเทรนย่ี ังคงปริปากเงยี บ
พวกเขาทา� ตวั เปน็ บรวิ ารท่ดี เี ย่ียมสุดๆ
ต่อให้น่ิงเงียบเหมือนกัน แต่ผมอยากให้ชิออนซ่ึงยืนหลับอยู่
ดา้ นหลงั ดูพวกเขาเปน็ แบบอย่างบ้าง
หลังจากดีโน่ทักทายเสร็จ เขาก็เดินโซเซไปยังท่ีนั่งของตัวเอง
ทีต่ รงนน้ั อยู่ขา้ งๆ วาเลนไทน ์ เขาเปน็ จอมมารรุ่นเกา่ จรงิ ๆ ดว้ ย
เขาเพกิ เฉยตอ่ วาเลนไทนแ์ ลว้ นัง่ ลงกับที่ เร่อื งน่าตกใจคอื เขา
เอาหน้าแนบลงกบั โตะ๊ แล้วผลอ็ ยหลบั ทนั ที
ผมคดิ วา่ มนั เปน็ การเสยี มารยาทตอ่ วาเลนไทน ์ ทวา่ วธิ กี ารทกั ทาย
ระหว่างพวกจอมมารอาจจะแปลกประหลาดก็ได้ การทักทายต่อรามิริส
โดยหาเรอื่ งแหย่ต่างๆ นานา เปน็ กรณที ีไ่ ม่เคยพบเหน็ มากอ่ น
อย่างกับว่าผมไม่สามารถสัมผัสถึงความต้ังใจใดๆ จากตัวดีโน่
ไดเ้ ลย
เขามที า่ ทแี คข่ อใหไ้ ดป้ ระจา� ท่ีกพ็ อใจแล้ว
ท่าทีขเ้ี กียจเอาแต่นอนไม่อ่านบรรยากาศภายในสถานท่ีจดั งาน
แห่งน้ ี ในอกี ความหมายมนั คอื การหลงว่าตัวเองดเี ลิศทีส่ ดุ นัน่ แหละ
ไม่ร้จู ักหวาดกลัว ในทางตรงกันขา้ มคงหมายความว่าเขามพี ลัง
มากพอที่จะทา� แบบนนั้
...ผมเอาไว้แค่นกี้ อ่ นดีกวา่
หมอนีด่ เู หมอื นจะเปน็ อปุ สรรคเชน่ กนั พลังท่ีแทจ้ ริงของเขาไม่
แนช่ ัด

บทที่ 5 งานเลยี้ งฉลองของเหลา่ จอมมาร 387

ผมพยายามจะวิเคราะห์แต่กลับถูกจ้องเขม็งด้วยดวงตาหร่ีเล็ก
เขารตู้ วั เตม็ ๆ
พอจะคาดเดาจากวิธีส่ือสารกับรามิริสได้ว่าเขามีนิสัยเรียบง่าย
สบายๆ แต่ไม่ประมาทไม่ผดิ แน่
แต่เอาเหอะ ดโี น่ปฏิบตั ิกับรามริ ิสอยา่ งสภุ าพตง้ั ขนาดนน้ั เป็น
ไปไดผ้ มอยากให้เขาไม่เปน็ ศตั รูกบั ผม

รายถดั มาคอื ราชินขี องเผ่าฮารป์ ี
ก่อนหน้านี้ผมได้ยินเร่ืองของเธอมาจากมิลิม เธอคงเป็น
จอมมารเฟรย์
ออรา่ ยั่วยวนเอ่อลน้ ออกมาชัดเจน
หนา้ อกซ่ึงดจู ะตา้ นแรงลมนัน้ ตอนบนิ จะไม่เกะกะหรอกเหรอ?
โอ๊ะ เผลอคิดออกนอกลู่นอกทางแล้วสิ เพราะเธอปรากฏตัว
ออกมาอย่างนา่ ประทบั ใจขนาดนัน้ ผมเลยเผลอไป
เฟรย์ช�าเลืองมองที่ว่างของมิลิมเล็กน้อย หลังจากนั้นก็มองมา
ยังผม
สายตาย่วั ยวนของเธอมีเสนห่ ์ดึงดดู อยูใ่ นน้ันด้วย
ให้ตายๆ ทา่ จะไมด่ แี ลว้ ...
ตอนทเี่ ธอเดินผา่ น กลนิ่ ของเธอหอมเรา้ ใจสุดๆ
ขณะทผี่ มกา� ลงั คดิ แบบนนั้ ผมกส็ มั ผสั ไดถ้ งึ ลางไมด่ จี ากดา้ นหลงั
เห็นไดช้ ดั เลยว่าชิออนก�าลังอารมณเ์ สีย
เธอคงรับรู้ได้ว่าผมเกือบลุ่มหลงในเสน่ห์เย้ายวน สมกับท่ีเป็น
ชอิ อน
ผมกลวั จะทา� ใหช้ อิ อนโกรธไปมากกว่าน ้ี เลยกลับมาตรวจสอบ
อย่างจรงิ จัง
ปริมาณแก่นเวทของเธอไม่ถึงระดับท่ีจะหยิบยกมาเขียนเป็น

388

พิเศษได ้ ถ้าจะใหพ้ ูด อาจจะนอ้ ยกว่าชิออนและเบนิมารดุ ้วยซ้า�
ถึงกระน้ัน อย่างชิออนก็พอมีพลังทัดเทียมกับวาเลนไทน์ ซ่ึง
หมายความวา่ แกน่ เวทของเฟรยไ์ มไ่ ดน้ อ้ ยถงึ ขนาดนน้ั ปญั หาอยทู่ ศี่ กั ยภาพ
หากตดั สินด้วยเรื่องแคน่ ้ีก็ถือว่าเปน็ การกระท�าที่โง่เขลานกั
แต่ถ้าเทียบขนาดหน้าอก ท้ังสองคนสูสีกันจนยากที่จะบอกว่า
ใครเหนือกวา่ -------เอ๊ะ เร่ืองนไี้ ม่เกี่ยวนี่หว่า
บางท ี เธออาจจะมีสกิลซกุ ซอ่ นไวเ้ พยี บหรือเปลา่ ? เธอทา� ให้
ผมรสู้ ึกถึงลางสงั หรณ์ไม่ดีอย่างนนั้
เร่ืองของเฟรย์มีประมาณนี้ และแล้วผมก็พบจุดที่ควรหยิบยก
มาเขยี น
น่ันกค็ อื บรวิ ารใต้อาณตั ิของเธอ
คนแรกคอื ฮารป์ ีสาวสวยนมโตซึง่ นา่ จะใหญพ่ อๆ กบั เฟรย์
ทั้งที่ยังดอู อ่ นเยาว์ แต่กลบั มเี รือนรา่ งผดิ ทา� นองคลองธรรม
สว่ นอกี คนคอื ชายรา่ งใหญท่ ม่ี ปี รมิ าณแกน่ เวททดั เทยี มกบั เฟรย์
หลงั ของเขามปี กี นกอินทรที ะเลงอกอยู่ เขาคงจะเปน็ ฮาร์ปีเพศชายสนิ ะ
เทียบกับดากุรีลแล้วรูปร่างเล็กกว่าหน่อย แต่ถ้าหากเทียบกับ
วาเทนไทนแ์ ลว้ เขาเปน็ หนมุ่ รปู งามหุ่นล่า� สนั เลยทเี ดียว
ใบหน้าไร้การเติมแต่งสวมหน้ากากราชสีห์บังไว้ผมเลยเห็นไม่
ชดั เจนเทา่ ไร...
ราชสหี ์?

《แจง้ เตอื น ผลคาดคะเนจาก ‘วเิ คราะหป์ ระเมนิ -------’》

ไมม่ ที างหรอก เนอะ
ความยาวของคลน่ื แตกตา่ งจากคารอิ อน ไมใ่ ชค่ นเดยี วกนั อยา่ ง
แน่นอน ไมต่ อ้ งให้คณุ ราฟาเอลบอก เร่ืองแคน่ ีผ้ มรูด้ ี

บทท่ี 5 งานเล้ียงฉลองของเหลา่ จอมมาร 389

《............》

บุคคลหายสาบสูญอย่างคาริออน ไม่มีทางปล่อยไก่โดยเข้ามา
ร่วมวัลพัวร์กิสแหงๆ เขาน่าจะระมัดระวังตัวมากกว่านี้ และเคลื่อนไหว
อย่างรอบคอบ
ในโลกใบนี ้ กลา่ วกนั ว่ามีคนอย ู่ 3 คนทจี่ ะคลา้ ยกบั เรา บรวิ าร
ของเฟรยค์ งจะหนา้ ตาคลา้ ยคลึงกับคนอนื่ ๆ
ทนั ทที ผี่ มสังเกตพวกเฟรย์เสร็จ ผมเหมอื นรู้สึกไปเองวา่ ถกู ลม
หนาวเย็นพัดโถมเขา้ ใส่
เมอ่ื หันไปมองตามนั้น สาวสวยผมสีทองก�าลงั กา้ วเข้ามาพอดี
หน้าตาสวยสดงดงาม ดุจดัง่ เปน็ ทีร่ กั ของพระเจ้า
เจ้านายของสาวงามผ้นู ี ้ เดนิ ตรงเขา้ มาหาผมทันที

“-------เจา้ คอื ริมุรเุ องเหรอ”
“ใช่อย่หู รอก-------”
ถกู แลว้ แหละ ผมอยากถามสวนกลบั ไปเหมอื นกนั วา่ แลว้ นาย
เปน็ ใครกนั เน่ยี -------
ระหวา่ งทผ่ี มกา� ลงั คดิ วา่ ผมไมเ่ คยรจู้ กั คนงามเชน่ นเี้ ลย ผมกถ็ งึ
บางออ้ วา่ ตัวตนทแ่ี ทจ้ ริงของเขาคอื ใคร
เหลือจอมมารอีก 4 ตน ตนหนึ่งคือคาริออนที่หายสาบสูญ
สว่ นท่ีเหลอื คือเคลยแ์ มนและมลิ ิม
สดุ ท้ายคือ เลออน
ถ้าจ�าไม่ผดิ เลออนมผี มสที อง------- ความงามของเขาไดร้ บั การ
ขนานนามว่า “แพลทินัมเดวิล (ปิศาจทองค�าขาว)” เขาคือจอมมาร
ผมทองผูน้ ัน้ ไมผ่ ิดแน่...

390

“-------ออ้ นายคอื เลออนเองเหรอ เขา้ มาคยุ กบั ฉนั มธี รุ ะอะไร
ง้นั เหรอ?”

“ใช่ ขา้ คอื เลออน ไมไ่ ดม้ ธี รุ ะอะไรกบั เจา้ หรอก แคเ่ หน็ รา่ งเจา้ แลว้
หวนคิดถงึ ความหลังเทา่ นัน้ นะ่ ”
ใชเ่ ลออนจริงๆ ด้วย
เขาเป็นหนุ่มรูปงาม ซ่ึงอาจจะท�าให้มองผิดคิดว่าเป็นสาวสวย
แทนได้เลย
ถา้ เป็นสมัยกอ่ น ผมคงแช่งวา่ ระเบดิ ตัวตายไปซะ! แล้วละ
อดีตเขาเคยเปน็ มนุษย ์ ทว่าบรรยากาศของเขากลับสง่าผ่าเผย
และมีความน่าเกรงขามอย่างที่จอมมารควรจะเปน็
จะวา่ ไป คนอยา่ งเลออนหวนคดิ ถงึ ความหลงั งั้นเรอะ?
ร่างของผมคอื ร่างของคณุ ชิสุสมัยเด็ก แสดงว่าเลออน-------

“เลออน คณุ ชสิ ุตายไปแล้วนะ”
เขาไมไ่ ด้มีธุระอะไรกับผม เพียงแค่คดิ ถงึ คุณชสิ ุเอะเฉยๆ

“ข้ารู้ดี นางต้องตายอยู่แล้ว นางยอมรวมร่างกับอิฟริตเพราะ
ปฏิเสธทจ่ี ะกลายเป็นมนุษย์มาร”
เลออนพูดออกมาอย่างเรยี บง่ายเหมอื นเป็นเรอ่ื งธรรมดา

“เธอบอกให้ฉนั ชกแกทนี งึ ด้วย มาใหช้ กทดี ๊ิ”
ผมเผลอพูดออกไปโดยไม่ทันไดค้ ิด ไมไ่ ด้ตง้ั ใจจะกวนนา้� ใหข้ ่นุ
แต่ท่าทขี องเลออนมันทา� ใหผ้ มฉุนกึก
ผมพดู จาขวานผ่าซากออกไป ถงึ กระน้ันเลออนยังคงนง่ิ เฉยไม่
สะทกสะท้านแต่อยา่ งใด

“ขอปฏเิ สธ ขา้ ใหโ้ อกาสชสิ เุ ลอื กชวี ติ ของตนเองแลว้ นางตอ้ งการ
ใชช้ วี ิตเย่ียงมนุษย์ทว่ั ไป มใิ ช่มนษุ ย์มาร ขา้ ใหอ้ ิฟริตเป็นของอ�าลาใหแ้ ก่
นางแล้ว ไม่มีเหตุผลท่ขี ้าจะตอ้ งถูกชก”
ผิดหวังอยา่ งบอกไมถ่ ูก

บทท่ี 5 งานเลย้ี งฉลองของเหล่าจอมมาร 391

ผมนกึ วา่ เขาจะอารมณเ์ ดอื ดเพราะผมเสยี มารยาทซะอกี แตก่ ลบั
สวนมาได้อย่างสุขมุ
มหิ น�าซ�้า------

“------เพียงแต่ ขา้ เองก็มีความสนใจในตวั เจา้ นดิ หนอ่ ย เดี๋ยว
ข้าจะเป็นคนเชิญเจา้ เอง ถ้ามอี ะไรจะบน่ กม็ าหาขา้ ไดเ้ ลย หากเจ้าคิดว่าน่ี
เป็นกบั ดกั จะปฏเิ สธข้าก็ไม่ว่าอะไร”
เขาพดู เองเออเองอยฝู่ า่ ยเดียว
อยา่ งกับจะบอกว่าถา้ กลัวกห็ ยดุ ซะ ผมเลยจ�าตอ้ งตอบรบั

“เข้าใจแลว้ ฉันจะรับไว้เอง ส่งบตั รเชญิ มาดว้ ยกแ็ ล้วกนั ”
ตอบเสร็จ ผมก็ปิดปากเงยี บ
เลออนพยักหนา้ เล็กน้อยด้วยท่าทีรา� คาญใจ

“ได้ เอาอยา่ งน้นั กแ็ ลว้ กัน แตก่ ่อนอืน่ เจา้ ตอ้ งมีชวี ติ รอดจาก
ท่นี ใี่ ห้ได้ก่อนนะ”
เลออนกลา่ วอยา่ งไรน้ า้� ใจ กอ่ นทจ่ี ะรบี นงั่ ประจา� ทขี่ า้ งซา้ ยของผม
เขาคงจะสอื่ วา่ ไมม่ ีอารมณจ์ ะเสวนากบั ผมอีกแลว้
ตอนนีเ้ อาแคน่ ้ีก็พอ
ผมสามารถบอกเขาเกี่ยวกบั เรื่องคณุ ชิสไุ ด้แล้ว อยา่ งนอ้ ยๆ ก็
ในสถานท่ีแห่งนี้ ผมเข้าใจอย่างแจ่มแจ้งแล้วว่าเลออนไม่คิดจะเป็นศัตรู
ด้วยไม่อยา่ งน้ันคงไมบ่ อกวา่ จะส่งบัตรเชิญมาหรอก
อาจจะดเู ปน็ การหนีปญั หา แตเ่ อาเป็นว่าตอนน ี้ ผมคดิ วา่ จะมุ่ง
เป้าไปท่เี คลยแ์ มนในฐานะศตั รูคู่แค้นเสยี หน่อย

＊

หลงั จากเขา้ มาในงานเลยี้ งตงั้ แตเ่ วลาเทย่ี งคนื กผ็ า่ นไป 1 ชว่ั โมง
แลว้

392

ผมยงั ปล่อยใหเ้ วลาผา่ นไปเรอ่ื ยๆ
ดเู หมอื นวา่ จะมแี ตจ่ อมมารยคุ เกา่ เทา่ นนั้ ทไี่ ดร้ บั การนา� ทางเขา้ มา
ในงาน สว่ นแขกอย่างผมเพียงแค่บังเอญิ เข้ามาพร้อมกับรามิรสิ เทา่ นัน้
อย่างไรก็ดี มีคนที่มาด้วยน�้าพักน้�าแรงของตัวเองแบบเลออน
อยูด่ ้วย คาดวา่ คงไม่ใชก่ ฎระเบยี บอยา่ งเปน็ ทางการเทา่ ไร
จอมมารทเ่ี หลอื คอื เคลยแ์ มนและมิลิม
ขณะที่ผมคิดวา่ งานเล้ียงก�าลงั จะเร่มิ ขึ้นในไม่ชา้ น้นั เอง-------

‘ท่านรมิ รุ ุ ขอรายงานใหท้ ่านทราบสักเล็กนอ้ ยได้ไหมครับ?’
ผมได้รบั ‘จิตสอ่ื สาร’ จากทางเบนิมารุ
ในงานเลี้ยงซึ่งเสมือนเป็นอีกโลกนึง ดูเหมือนจะติดต่อด้วย
‘จติ สือ่ สาร’ ไดเ้ หรอเนีย่ -------

《คÓตอบ ระหวา่ งเหล่าอสูรขา้ รบั ใช้มี “เฉลียงทางเดนิ แหง่
วญิ ญาณ” เกดิ ขนึ้ ทÓใหส้ ามารถแลกเปลยี่ นความคดิ ผา่ นสงิ่ นไี้ ด》้

-------คดิ ไมท่ นั เสร็จ อยา่ งน้นี ี่เองเนอะ
ดเู หมือนว่าตอนท่ีให้กิฟต์ จะมกี ารเช่อื ม “เฉลียงทางเดินแห่ง
วญิ ญาณ” ไวด้ ว้ ย แมจ้ ะรสู้ กึ วา่ เบาบางกวา่ สายสมั พนั ธข์ องเวลโดรา่ ทวา่
แคแ่ ลกเปล่ียนความคิดไม่นา่ มปี ญั หาอะไร
ผมฟงั รายงานจากเบนมิ ารุ
หลงั จากเปดิ ศกึ ไมถ่ งึ 1 ชวั่ โมง การสรู้ บกป็ ดิ ฉากลงเรยี บรอ้ ยแลว้
ซึง่ เปน็ ไปตามแผนท่ีทางเราวางไว้
ทางเรามีผู้ท่ีได้รับบาดเจ็บหลายราย ส่วนผู้ที่เสียชีวิตเป็น 0
ฝั่งทหารของเคลย์แมน ยืนยันผู้เสียชีวิตเพียงอย่างเดียวก็ปาไป 1,000
รายแลว้ มิหน�าซ�า้ ยงั มีผบู้ าดเจบ็ ออกมาถงึ 3,000 ราย
จา� นวนผ้เู สียชีวิตมีนอ้ ยกว่าทผ่ี มคดิ ไว ้ แต่ในโลกท่ีขอแคม่ ีชวี ติ

บทท่ี 5 งานเลีย้ งฉลองของเหลา่ จอมมาร 393

รอดก็สามารถฟนื้ ฟูรา่ งกายได้คงเปน็ เรอื่ งปกติ
อยา่ งไรก็ตาม มันคอื ชัยชนะขาดลอย
เพียงเท่านี้ผมสามารถหาเชลยได้แลว้ ไชโยโห่ฮ้ิว
ผู้บัญชาการฝั่งศัตรูยามูซ่า ไม่รู้เพราะเหตุใดจึงกลายเป็น
คารบิ ดสิ ซึ่งเบนมิ ารไุ ดท้ �าการเผาทง้ิ เรยี บร้อยแลว้
ผมไมเ่ ขา้ ใจเลยครบั ว่าเขาก�าลงั พูดถึงเร่อื งอะไร
เนอ่ื งจากไม่เขา้ ใจ ผมขออนุญาตเมนิ มันไปก็แลว้ กัน
ถึงผมจะท�าเป็นเมิน... แต่เขาจัดการคาริบดิสซ่ึงมี ‘ขวางกั้น
พลงั เวท’ ได้ยังไง?

《คÓตอบ ผลจากการรวมอารต์ และสกลิ ทง้ั สองเขา้ กบั ยนู คี สกลิ
‘จอมพลสงู สดุ ’ จงึ ทา� ใหค้ วบคมุ “เฮลแฟลร”์ ไดอ้ ยา่ งสมบรู ณแ์ บบ》
อย่างน้นี เ่ี อง
โดยสรปุ เขาใชก้ ารควบคมุ ทเี่ หนอื กวา่ ‘ขวางกนั้ พลงั เวท’ แลว้
ขวา้ งมวลความรอ้ นขนาดมหมึ าเขา้ ไปตรงๆ สนิ ะ พดู เหมอื นจะงา่ ย แตเ่ อา
เข้าจริงแล้วตอ้ งใช้ความสามารถคอ่ นข้างมาก
เจา้ เบนมิ าร ุ เกง่ กาจข้นึ มากกว่าท่ผี มจนิ ตนาการไวเ้ สยี อกี เปน็
ตัวฉกาจเชียวแหละ
นอกเหนอื จากทค่ี าดเดาไวอ้ กี อยา่ ง คอื ประชาชนทบี่ วงสรวงมงั กร
คนเหล่าน้ันเป็นสาวกของมิลิม ดูเหมือนจะเป็นกลุ่มพลรบซ่ึง
แข็งแกร่งผิดปกติ คร้ังน้ีพวกเราไม่มีเจตนาต่อสู้กับพวกเขาอย่างจริงจัง
ฝงั่ เราจงึ ไมต่ อ้ งเสยี สละใดๆ
ผมควรพิจารณาตวั เองใหมส่ ินะ

394

ปัญหาคอื ผมคิดตืน้ ๆ ว่าสัก 100 คนไม่น่าจะเปน็ ปัญหาอะไร
แม้ผมจะเข้าใจว่าสงครามในโลกใบน้ีขับเคลื่อนด้วยอ�านาจ
สว่ นบคุ คลไมใ่ ชก่ ลมุ่ คน สามญั สา� นกึ ทยี่ งั เหลอื ในหวั ของผมเผลอดนั ลมื
เรื่องนนั้ ไปเสยี สนิท
ในครั้งน้ีนับว่าโชคดีแล้วจริงๆ ท่ีไม่กลายเป็นความผิดพลาด
คร้ังใหญ่
ครงั้ ถัดไปผมคงต้องระวงั ใหม้ ากกว่านี้
จากรายงานของเบนิมารุ เพียงพอที่จะยืนยันความคิดของ
เคลย์แมนไดแ้ ลว้
แกนน�าทหารของเคลย์แมนอย่างยามูซ่าและพวกมิดเรย์
เคลอ่ื นไหวโดยใชข้ อ้ อา้ งวา่ จะสบื คน้ การหกั หลงั ของคารอิ อนขนึ้ มาบงั หนา้
ทรยศเหล่าจอมมาร ฆ่าลูกน้องของเคลย์แมน เพื่อรวบรวม
หลักฐานเชือ่ มโยงกบั ตวั ผม
ไมส่ ิ ไมใ่ ช่อยา่ งน้นั แฮะ
ไม่ใชก่ ารรวบรวม แต่เปน็ การกุเรอ่ื งข้นึ มาต่างหาก
ชยั ชนะของพวกผมในครง้ั น้ี ไดท้ �าลายแผนนน้ั คง
หลงั จากนผี้ มไมท่ ราบแนช่ ดั วา่ จะใชข้ อ้ อา้ งอะไรอกี แตผ่ มมนั่ ใจวา่
จอมมารตนอื่นไมเ่ ห็นดเี ห็นงามด้วยแน่
ยงั ไงซะ ท้ายที่สุดผมกจ็ ะบดขย้เี คลยแ์ มนอยู่ดี หากมีจอมมาร
มาขวาง ก็ต้องจัดการไปพร้อมกนั เพือ่ ไม่ให้เกดิ เหตอุ ย่างว่าขึ้น ผมจะ
พยายามหาทิศทางทีท่ �าใหช้ นะได้อย่างสบายๆ
คุณราฟาเอล ฝากดว้ ยนะครับ!

《...》

บทท่ี 5 งานเล้ยี งฉลองของเหลา่ จอมมาร 395

คณุ ราฟาเอลก็ตั้งใจเหมือนกัน
เท่าน้ีผมกพ็ อวางใจไดเ้ ปราะนงึ

โอ๊ะ มรี ายงานจากโซเอย์ด้วย
ดูเหมือนจะยึดฐานบัญชาการหลกั ของเคลย์แมนไดแ้ ฮะ
โซเอย์ไม่เคยปรานีใคร เบื้องหลังยังท�างานให้ฮาคุโรอย่าง
ขนั แข็งด้วย
ทว่า คนทา� ผลงานได้มากทส่ี ดุ คือชนู ะ
เธอประสบพบเจอหลายอย่าง และไม่รวู้ ่าทา� ไมถงึ นา� อนั เดดมา
เป็นพวกไดอ้ กี ดว้ ย
ผมไมค่ อ่ ยเขา้ ใจความหมายเทา่ ไรนกั โซเอยเ์ องกบ็ อกวา่ “คอ่ ย
ถามรายละเอียดกับท่านชูนะทีหลังเถอะครับ-------” อย่างคลุมเครือซะ
อย่างน้นั
ประเด็นสา� คญั ก็คือ ในปราสาทของเคลยแ์ มนนน้ั ไม่ได้กักขัง
จอมมารคารอิ อนไว้
และประเด็นอกี อย่างนงึ

‘------- ข้าค้นพบคลังสมบัติเข้า กÓลังเรียกเกลโด้ให้เข้ามา
ขนย้ายออกไปอยู่ครบั ข้างในนี้มีหลกั ฐานทแ่ี สดงถงึ สายสัมพันธ์
ระหว่างเคลยแ์ มนกบั สมาพนั ธ์ตวั ตลกสายกลางดว้ ย เชิญนÓเอาไปใช้
ประโยชน์ได้เลยครบั ’
ไมป่ รานจี รงิ ๆ แฮะ ชงิ กระทง่ั ทรพั ยส์ มบตั ขิ องเคลยแ์ มนทส่ี ะสม
ไว้ด้วย
ไอแ้ บบนมี้ นั เข้าข่ายลกั ขโมยหรอื เปลา่ หวา่ ?
ไม่สิ หยุดคิดมากดีกว่า ถือว่าเป็นค่าท�าขวัญที่ผมได้รับความ
เดอื ดร้อนจากเคลยแ์ มน ขอรับไว้อย่างเต็มใจแลว้ กัน
ไดย้ นิ ว่าเขาเก็บรวบรวมสมบตั ิไวเ้ ยอะมาก ระดับทไี่ ด้มาทเี ดียว

396

งบประมาณไมแ่ ห้งแน่
แต่กอ่ นอ่ืน ในตอนน้ีต้องให้ความส�าคัญกบั หลักฐานเสยี ก่อน
ทางเบนมิ ารสุ ง่ มาเรยี บรอ้ ยแลว้ และจากการรายงานของโซเอย์
ในตอนน ี้ ค้นพบหลักฐานแลว้ เช่นกัน
โดยหลักฐานเหลา่ นี้จะสง่ ผา่ นเกลโดม้ ายัง ‘กระเพาะ’ ของผม
หากมีสิ่งน้ีละก็ คงสามารถบดขย้ีค�าแก้ต่างและมูลความจริงเหล่าน้ันได้
อยา่ งสมบูรณแ์ บบ
การรกั ษาภาพลักษณ์ภายนอกเป็นเรอ่ื งสา� คัญ
ดว้ ยเหตนุ ี้ ทา� ใหผ้ มสามารถทจ่ี ะบดขยอี้ ทิ ธพิ ลของเคลยแ์ มนได้
รวดเร็วทันใจกว่าท่ีคิดไว้อีก ท่ีเหลือก็ข้ึนอยู่กับการรับมือของอีกฝ่าย
ผมจะใชข้ อ้ มูลน้ีให้เกดิ ประโยชน์น�าไปสกู่ ารได้เปรียบในสถานการณ์
และแลว้ -------
หลงั จากฟงั ผลการรายงานจบ ในทส่ี ดุ พวกเคลยแ์ มนกป็ รากฏกาย
ข้ึนตอ่ หนา้ ผม

＊

หนา้ ตาหลอ่ เหลากว่าทค่ี ิด ดูเปน็ คนข้ีกงั วล-------- ชายผู้นี้คือ
เคลย์แมนน่ันเอง
เขาสวมชุดหรูหรา ให้ความรูส้ กึ ทา� ตวั ข้ีอวดชอบกล
สมกบั เปน็ จอมมารทไ่ี รซ้ งึ่ ความชะลา่ ใจ สวมเครอื่ งประดบั ยนู คี
เต็มไปหมด เพียงแค่น้ีก็รับร้ไู ด้วา่ เขามพี ลังรบแสนยิ่งใหญ่
ทว่าส่ิงที่ผมสงสัย น่าจะสุนัขจ้ิงจอกซ่ึงอยู่ในอ้อมแขนของเขา
มนั มอี อร่าและปรมิ าณแกน่ เวททไี่ มธ่ รรมดา ดเู ผนิ ๆ พลงั อาจเกือบเทยี บ
เท่าเหลา่ จอมมารเลยดว้ ยซ้า�

บทท่ี 5 งานเลยี้ งฉลองของเหลา่ จอมมาร 397

นคี่ ือบริวาร 1 คนของเขา ไมส่ ิ 1 ตัวมากกว่า ถงึ จะเน่าเฟะ
เพียงใดเขาก็เป็นถึงจอมมาร ขา้ รบั ใช้ย่อมไม่ใช่เล่นๆ
มิหน�าซ้า� ...
ผลจากการลอง ‘วิเคราะห์ประเมนิ ’ เคลยแ์ มน ผมมีจุดต้อง
สงสยั นดิ หนอ่ ย ผมจะไม่ดูถูกจากการท่ยี ดึ ฐานบญั ชาการของเขาได ้ และ
เลือกทจ่ี ะเคลื่อนไหวอยา่ งรอบคอบในขน้ั ตอนสุดท้าย
ที่ตามหลังมาคือมิลิม ในท่ีสุดเหล่าจอมมารก็มาครบองค์
ประชุมแล้ว
ทกุ ๆ คน คือสตั วป์ ระหลาดซ่ึงห้ามประมาทเปน็ อนั ขาด
ผมลองใช้ ‘วเิ คราะหป์ ระเมิน’ กบั เลออนเชน่ กัน แตพ่ ลังท่ีแท้
จริงของเขาไมส่ ามารถวิเคราะห์ออกมาได้
นา่ สนใจชะมดั ขนาดคณุ ราฟาเอล ยงั พดู ไดเ้ ตม็ ปากวา่ ไมส่ ามารถ
วเิ คราะห์ออกมาได้
กลา่ วคอื เขามสี กลิ เหมอื นกบั ผม-------มอี ลั ตเิ มทสกลิ อยกู่ บั ตวั
และทันใดนัน้ ผมเพ่ิงร้สู กึ ตัว
เจตนาทก่ี ใี หอ้ า่ นขอ้ มลู ปลอม------- คอื การรบั มอื อลั ตเิ มทสกลิ
หรือเปล่า? ผมคิด
หากใชอ้ ลั ตเิ มทสกลิ แลว้ พบวา่ ไมส่ ามารถวเิ คราะหไ์ ด ้ มนั จะเปน็
ขอ้ พสิ จู น์วา่ อกี ฝ่ายมอี ลั ตเิ มทสกลิ เหมือนกัน
ด้วยเหตุนี้ จึงมีคนอีกจ�าพวกหน่ึงเลือกจะปล่อยข้อมูลปลอม
ตามสมควรออกมาแทน
กรณขี องผมคณุ ราฟาเอลนน้ั ดเี กนิ ใคร เลยรตู้ วั วา่ ขอ้ มลู นน่ั เปน็
ของปลอม ถา้ ไม่สังเกตให้ด ี มหี วงั ถกู หลอกไปแลว้
งน้ั เป็นที่แนน่ อนแลว้ วา่ กเี องก็มีอลั ติเมทสกลิ ดว้ ยเชน่ กนั
สว่ นมริ สุ ?ึ ยงั คงนา่ สงสยั อย ู่ สว่ นเลออนครอบครองอยแู่ นน่ อน
ประสทิ ธภิ าพของอัลตเิ มทสกลิ ไม่อาจเทยี บกบั ยนู คี สกิล เพอ่ื ทจ่ี ะไดม้ ัน

398

มา มนั ข้ึนอยกู่ ับพรสวรรค์ของเจ้าตวั โชค รวมทงั้ ปจั จยั ทางความบังเอญิ
ที่จะเกิดขึ้นด้วย สกิลหายากขนาดจอมมารที่แท้จริงก็ใช่ว่าจะ
ไขวค่ ว้ามาได ้ เป็นพลังซงึ่ เรยี กได้ว่าเปน็ ดง่ั ไมต้ าย
เพราะฉะน้ันแล้ว หลังจากนี้ควรด�าเนินการอย่างรอบคอบ
มากทีส่ ุด
และรบั รไู้ วว้ า่ เรอื่ งทผ่ี มเปน็ ผคู้ รอบครองอลั ตเิ มทสกลิ ความแตก
กบั กเี รยี บรอ้ ยแลว้
พลาดทา่ อย่างแรง
น่ีคือความผิดพลาดซึ่งเป็นผลมาจากความด้อยประสบการณ์
ของผม อกี ฝา่ ยเปน็ ถงึ เหลา่ จอมมารอาวโุ ส ผมควรทจี่ ะระแวดระวงั ตวั ให้
มากกวา่ น้ี
เรอื่ งทพี่ ลาดไปแลว้ กช็ ว่ ยอะไรไมไ่ ด ้ ไมใ่ ชค่ วามผดิ พลาดรนุ แรง
แต่อยา่ งใดด้วย หามาตรการรบั มอื หลังจากนใี้ ห้ได้กพ็ อ
เฉกเชน่ กาเซล กษัตริย์ของอาณาจักรคนแคระ ความสามารถ
สายอา่ นใจเปน็ พลงั ทอ่ี า� พรางไดง้ า่ ย โดยสรปุ ความยงั ไมแ่ ตกวา่ พลงั ของ
ผมเปน็ ประเภทไหน คงไมจ่ �าเปน็ ต้องคดิ มากเกินไป
กลบั กนั ผมควรจะใชโ้ อกาสน ี้ ใหพ้ วกเขาคดิ วา่ ตวั ผมโงเ่ ขลาเบา
ปญั ญาเสยี ดว้ ยซา�้
พดู ในแงร่ ปู ธรรมแลว้ ผมจะเกบ็ งา� คณุ ราฟาเอลเอาไว ้ แลว้ แสดง
ใหเ้ หน็ ถงึ อลั ติเมทสกลิ เปน็ ไพ่ไม้ตายสักอยา่ งนึงให้ดูกไ็ ด้
การทา� แบบนน้ั จะสง่ ผลใหผ้ มมไี พไ่ มต้ ายซง่ึ สามารถปดิ บงั ไวไ้ ด้
อีกด้วย?
เน่ืองจากผมมีอัลติเมทสกิลถึง 4 สกิลด้วยกันจึงเป็นไปได ้
พูดไดเ้ ลยวา่ เป็นการอ�าพรางทบี่ ้าบน่ิ ไมเ่ หมือนใคร
หลงั จากนผ้ี มตง้ั ใจจะแสดงฝมี อื อาละวาดเตม็ ทเี่ มอ่ื ถงึ คราวตอ่ สู้
กับเคลย์แมนซึ่งผมเฝ้ารอคอยอยแู่ ล้ว เมอ่ื ถงึ ตอนนนั้ ผมจะแสดงใหเ้ หน็

บทที่ 5 งานเลี้ยงฉลองของเหล่าจอมมาร 399

วา่ -------

《แนะนÓ สกลิ ทอี่ Óพรางได้ยากคือ ‘เบลเซบิวธ์’》

นนั่ สนิ ะ จรงิ อยา่ งท่วี ่า
เมื่อโดนการโจมตีประเภทแผ่รังสีก็สามารถท�าให้หายไปไดเ้ ลย
นบั เปน็ สกลิ ทยี่ อดเยยี่ มทงั้ ในแงข่ องการโจมตแี ละปอ้ งกนั เวลาผมสรู้ บมี
หลายคร้ังทผ่ี มใช ้ ‘กลทั โทนี’ เปน็ หลกั เป็นโอกาสดที จี่ ะไดเ้ ปดิ ตวั ‘เบล
เซบวิ ธ’์ เหมือนกัน
คร้ังน้ีเลือกกลยุทธ์ท่ีจะใช้ ‘เบลเซบิวธ์’ ต่อสู้เป็นหลัก และ
อา� พรางความสามารถอ่นื ๆ เอาไวด้ กี ว่า
เนอื่ งจากผมตระหนกั ถงึ ความจา� เปน็ ในการรบั มอื ตงั้ แตแ่ รกๆ แลว้
ควรทจ่ี ะยินดกี บั ประสบการณน์ ด้ี ้วยซา้�
ขืนตายไปทง้ั ๆ ทย่ี งั กั๊กไว้อยมู่ ันไมม่ คี วามหมายอะไร ส้คู ดิ หา
กลยทุ ธใ์ หมเ่ อาตวั รอดออกจากท่นี ่ีอย่างปลอดภัยดกี วา่

หลังจากท่ีผมพิจารณาตัวเองเรียบร้อย ผมก็พบกับภาพที่น่า
ตกใจอย่างย่งิ

“รบี ๆ เดินสิ ยยั ท่มึ !”
เคลย์แมนพดู แล้วจ่ๆู ก็ต่อยมิลมิ อยา่ งจัง
ต่อยมลิ มิ ผนู้ นั้

“ยยั โง่ รีบไปน่ังทไี่ ดแ้ ลว้ ”
เคลยแ์ มนออกคา� ส่ังกับมลิ ิมดว้ ยท่าทางจองหอง
ผมเกอื บจะฟิวสข์ าดแลว้ แต่อดกลั้นเอาไว้
อยา่ เพ่ิง รออกี หน่อย
จนกว่าจะได้เปิดเผยอย่างตรงไปตรงมาตามแบบแผน ผมต้อง

400

อดกลนั้ ความโกรธเอาไว.้ ..
วา่ แต่ เกดิ อะไรขึ้นกับมิลมิ กันเนี่ย?
มลิ มิ ผ้โู หดร้ายทารณุ
หากเคลย์แมนถูกซดั กลบั กเ็ ป็นเหตกุ ารณ์ท่เี กดิ ข้ึนเป็นประจ�า
อา ชา่ งน่าสงสาร แคน่ ้ันเรื่องคงจบ
แต่ทวา่ ...
แม้จะต่อยมิลิมด้วยความรุนแรง เคลย์แมนไม่มีท่าทีได้การรับ
ตดั สนิ วา่ มีความผดิ แม้แต่นอ้ ย
มลิ ิมไม่ขัดขนื ทั้งยังไม่พูดจาใดๆ เลยอกี ด้วย
เธอตรงไปนง่ั ทขี่ องตวั เอง ตามทถ่ี ูกส่งั
แปลกพิลึก
หรอื ว่า มลิ มิ กา� ลงั ถูกเคลย์แมนควบคุมอยอู่ ย่างท่ีคิด?
เหน็ ทแี บบน ้ี ผมคงจา� เปน็ ตอ้ งสนั นษิ ฐานสถานการณเ์ ลวรา้ ยทส่ี ดุ
เอาไว้แล้ว
อกี อยา่ งที่ผมตกใจไมไ่ ด้มีผมเพียงคนเดียวเท่าน้นั จอมมารตน
อื่นอย่างดากรุ ลี และดโี นแ่ สดงท่าทีงนุ งงออกมา
สว่ นกีไมแ่ สดงทา่ ทีใดๆ ไม่รวู้ ่าคิดอะไรอยกู่ นั แน่
เคลย์แมนแสดงออกว่าพึงพอใจอย่างมาก สีหน้าเต็มไปด้วย
ความรู้สกึ เหนอื กว่า
พอมองไปท่ีใบหน้านน้ั ความโกรธของผมก็ปะทอุ ีกครงั้

------อยา่ คดิ วา่ จะไดต้ ายดีนะ เคลย์แมน ผลจากการต่อยมลิ มิ
เพอื่ นของฉนั จะเอาคนื ใหส้ าสม
ผมแอบสาบานอยูใ่ นใจ
ผมตดั สิน ‘ความตาย’ ของเคลยแ์ มนเรียบรอ้ ยแล้ว
ต่อให้มเี หตุผลอะไรกช็ า่ ง ผมไมม่ ที างยกโทษใหแ้ น่
เพยี งแต่ ยงั รีบร้อนไม่ได้

บทที่ 5 งานเลี้ยงฉลองของเหลา่ จอมมาร 401

เพราะงานเลยี้ งยงั ไมท่ ันเรมิ่ ขึน้
ผู้เขา้ รว่ มงานเลี้ยงมีทัง้ หมดดังน้ี
จอมมาร 10 ตน ตัดจอมมารคารอิ อนออกไป เหลือ 9 ตน
เดมอน (เผ่าปิศาจ)-------“ลอร์ด ออฟ ดารก์ เนส (จกั รพรรดิ
แหง่ ความมดื )” ก ี คริมสัน
ดราโกนอยด ์ (เผ่ามนษุ ย์มงั กร)-------“เดสทรอย (ทรราชแห่ง
การทา� ลาย)” มิลมิ นาวา
พกิ ซี่ (เผา่ ภตู )-------“ลาบิรนิ ส์ (ภตู วงกต)” รามิริส
ไจแอนท ์ (เผา่ ยกั ษ)์ -------“เอริ ธ์ เควก (ความพโิ รธแหง่ ผนื ดนิ )”
ดากุรีล
แวมไพร ์ (เผ่าผดี ดู เลอื ด)------- “บลดั ดล้ี อรด์ (ราชันโลหิต)”
โระอิ วาเลนไทน์
ฟอลเลน (เผา่ เทวดาตกสวรรค์)-------“สลีปป้ิง รูเลอร ์ (ผคู้ ุม
นิทรา” ดีโน่
ฮารป์ ี (เผา่ มปี กี )-------“สกายควนี (ราชนิ แี หง่ ทอ้ งนภา)” เฟรย์
เดธแมน (เผา่ ภูตวายชนม-์ ------ “มารโิ อเนต็ มาสเตอร์ (จอม
เชิดหุ่น)” เคลย์แมน
ฮิวแมน (อดีตมนุษย์)------- “แพลทินัมเซเบอร์ (ราชาดาบ
ทองคา� ขาว)” เลออน ครอมเวลล์
และอกี ตนนึง
ตวั หลกั ในหวั ขอ้ งานเลยี้ งครงั้ น ้ี ผทู้ ไี่ ดส้ มญานามวา่ เปน็ จอมมาร
ตนใหม่

-------นนั่ คือ ตัวผมเอง

402

เมดนามวา่ เรนขา้ รบั ใชข้ องก ี แนะนา� แตล่ ะคนดว้ ยนา้� เสยี งแจม่ ใส
ก่อนหน้าน้ีผมพอจะจ�าได้ว่าได้ยินมาจากฟิวส์ เร่ืองที่จอมมาร
เลออนมชี อ่ื ท ี่ 2 วา่ “แพลทนิ มั เดวลิ ” ตอนนก้ี ลายเปน็ ชอ่ื เรยี กฟงั ดดู อี ยา่ ง
“แพลทินมั เซเบอร์” แทน
มองดูภายนอกเขาก็ให้ความรู้สึกอย่างน้ันอยู่หรอก แต่ใครมัน
เป็นคนคิดชือ่ ท ่ี 2 หว่า?
อยา่ บอกนะว่า เจ้าตวั เอง--------ไม่--------ไมพ่ ูดดกี วา่ ผมเอง
ก็ใช่วา่ จะวา่ คนอนื่ เขาได ้ เลยคิดว่าไมแ่ ตะประเด็นนี้ดีกว่า
หลังจากแนะนา� ตัวกนั เสร็จเรียบร้อย เคลยแ์ มนลุกขนึ้ ยนื

“เอาละ ขอขอบคุณทกุ ท่านที่มาเข้ารว่ มงานในวนั น้ีตามคา� เชญิ
ของข้า เช่นนัน้ กม็ าเร่มิ กันเถอะ งานเล้ียงของพวกเรา! ขา้ ขอเปิดงานวลั
พวั ร์กสิ ณ บดั น้!ี !”
และกลา่ วเปิดงานในฐานะเจา้ ภาพ
ในทสี่ ดุ งานวลั พวั รก์ สิ กไ็ ดเ้ รมิ่ ตน้ ขน้ึ พรอ้ มกบั เคา้ ลางความวนุ่ วาย

＊

เคลย์แมนยืนลุกขน้ึ ยนื จากทนี่ ง่ั แล้วเรมิ่ ปราศรัยตรงน้ันราวกับ
พืน้ ท่ขี องตนเอง
เขาหันไปรอบๆ มองเหล่าจอมมารรวมทั้งผม และแสดงท่าที
พงึ พอใจ
ผมเห็นสายตาของเขาหยุดอยู่ช่ัวครู่ ตรงท่ีจอมมารวาเลนไทน์
นั่งอย ู่ แต่เน่อื งจากไมเ่ ก่ยี วข้องกบั ผม บางทีผมอาจจะคดิ ไปเองก็ได้
ที่นัง่ ขา้ งซา้ ยของผมคอื เลออน สว่ นทางดา้ นขวาว่างเปล่า
ฝั่งตรงข้ามคือท่ีนั่งของเคลย์แมน และด้านขวาของเขาคือที่น่ัง

บทที่ 5 งานเล้ยี งฉลองของเหล่าจอมมาร 403