เกิดใหม่ทั้งทีก็เป็นสไลม์ไปซะแล้ว - 06

อา่ นมังงะกันแล้ว
แน่นอนว่าทั้งสองดูสนิทสนมกัน แต่ในด้านความสัมพันธ์เชิง
อ�านาจ จะเหน็ ได้วา่ รามิริสทา� ตัวเชอ่ื งอย่ฝู า่ ยเดยี ว
กน็ ะ เร่อื งนนั้ ชา่ งมนั เถอะ
ทีส่ า� คัญกค็ อื เรอ่ื งที่ผมไดร้ บั การอนุญาตใหเ้ ข้าร่วมแล้ว
ส�าหรบั เหล่าจอมมาร พวกเขาอาจจะแค่มองว่า การออกไปยัง
บริเวณรอบๆ เมืองของมนุษย์อย่างไร้จุดหมายถือเป็นเรื่องที่ยุ่งยาก
แตส่ �าหรับผมแลว้ แสนจะสะดวกสบาย

“เวลโดรา่ อนั ทจี่ รงิ เรามกี ารวางแผนปลอ่ ยขา่ วลอื เกยี่ วกบั นายอยู่
เรือ่ งน้นั พูดกนั ไปในการประชมุ เม่ือกีแ้ ล้ว แต่นายคงรู้อยแู่ ล้วสนิ ะ?”
แนน่ อนวา่ การใหเ้ วลโดรา่ ตามไปดว้ ยตง้ั แตแ่ รกในฐานะผตู้ ดิ ตาม
ของรามริ สิ กเ็ ปน็ อกี วธิ หี นง่ึ แตท่ วา่ ใจจรงิ ของผมคอื ผมอยากจะใหเ้ หลา่
จอมมารคิดไว้ก่อนว่าเวลโดร่าจะไม่ตามไปด้วย โดยมีเจตนาให้พวกเขา
ประมาทเท่าที่จะทา� ได้

“อะ อมื้ ของมันแนอ่ ยแู่ ลว้ นะ่ ”
อะ๊ นไี่ ม่ได้ฟังเลยสินะ
ถงึ จะแสรง้ ทา� เปน็ วา่ ไดฟ้ งั มาแลว้ จรงิ ๆ แตท่ า่ ทางคงจะจดจอ่ กบั
มงั งะไมผ่ ิดแน่
ถา้ เช่นนัน้ การหลอกให้เชอ่ื ก็นบั เป็นเร่ืองงา่ ย

“เพราะงน้ั นะ ไอเ้ คลย์แมนน่ันกค็ งจะคิดวา่ มนุษยม์ ารทช่ี อ่ื วา่
รมิ ุรเุ ปน็ แคพ่ วกชั้นตา�่ ท่ีขอยืมฤทธิเ์ ดชของเวลโดรา่ เทา่ นั้น”

“ว่าไงนะ!? ไอเ้ จา้ เคลยแ์ มน ไมย่ กโทษให้แน่!!”
“ฮึ ช่างไม่รู้จักเจียมกะลาหัวเอาเสียเลย กะแล้วเชียวว่าถ้าข้า
ออกไปฆ่ามันซะน่าจะดกี วา่ สินะขอรับ”
“ให้ตายสิ ใจเย็นซะพวกเจา้ ค�าพูดของท่านรมิ ุรนุ ่ะ ทา้ ยที่สุด
แลว้ กเ็ ปน็ การอุปมาอปุ ไมยนะ”

204

ในขณะที่ผมก�าลังอธิบาย ชิออนและดิอาโบลก็อารมณ์เดือด
ขึน้ มากลางคนั
ใจรอ้ นเกินไปแลว้ เจา้ พวกน้ี
แม้ว่าเบนิมารุเกือบจะเดือดดาลข้ึนมาชั่วขณะก็จริง แต่ดูท่าว่า
เขาจะกลับมาสุขุมเยือกเย็นได้เหมือนเดิม เน่ืองจากสองคนน้ันโวย
ขึ้นมาก่อน

“ใจเย็นๆ ท้ายที่สุดแล้วมันก็เป็นแค่การอุปมาอุปไมยอย่างท่ี
เบนิมารพุ ดู มา แลว้ ก็ ถา้ พาเวลโดรา่ ไปรว่ มการประชมุ ดว้ ยกจ็ ะทา� ใหโ้ ดน
ระแวงเสียเปล่าๆ แบบนั้นมันไมม่ คี วามหมายเลยไม่ใช่เหรอ?”

“โฮโ่ ฮ?่ เป็นอยา่ งงน้ั เองเหรอ”
“อย่างง้นี ีเ่ อง สมกับเป็นท่านริมุร!ุ ”
“คหึ หึ หึ หึ ึ เรอื่ งทมี่ นั ดหู มน่ิ ทา่ นรมิ รุ กุ ถ็ อื วา่ ใหอ้ ภยั ไดย้ าก แมว้ า่
ข้าจะอยากไปกวาดล้างพวกมันด้วยมือของข้าเองก็ตาม แต่เร่ืองน้ียกให้
ชอิ อนจดั การกแ็ ล้วกนั ”
“ต้งั ใจทา� ให้อีกฝ่ายประมาท แล้วดา� เนนิ การเจรจาให้ได้เปรยี บ
สินะครบั ?”
เวลโดรา่ พยักหน้าดว้ ยใบหนา้ ท่ีดเู หมอื นจะเข้าใจ ส่วนชิออนก็
สรรเสริญผมโดยใหค้ วามรูส้ กึ เหมือนไม่ได้คดิ อะไรเลย
ถึงดิอาโบลจะพูดเร่ืองอันตรายออกมาตรงๆ แต่ก็ดูเหมือนจะ
คิดวา่ การโคน่ เคลยแ์ มนเป็นหน้าทขี่ องชิออน
สว่ นเบนิมารกุ ็ดทู า่ จะค�านงึ ถงึ เจตนาของผม ผมเลยดใี จ
“แต่ว่า ควรหลีกเลีย่ งอนั ตรายเทา่ ท่จี ะทา� ได้ไมใ่ ชห่ รือ?”
ชูนะถามผม
พวกเกลโด้และกาบิลก็พยักหน้าเช่นกัน ราวกับว่าเห็นด้วยกับ
เร่อื งนั้น
“นกึ แลว้ เชยี ว แมจ้ ะถกู ศตั รเู ฝา้ ระวงั กต็ าม แตก่ ารใหค้ วามสา� คญั

บทที่ 2 ข่าวสารของรามิรสิ 205

กบั ความปลอดภัยน่าจะเป็นวธิ ีท่ดี ีกวา่ ไม่ใช่เหรอครบั ?”
ฮาคุโรแสดงความคิดเหน็ ตอ่ ผม โซเอย์กเ็ หน็ ดว้ ยกบั เร่ืองนน้ั
แน่นอนวา่ ความหว่ งใยของทกุ คนกส็ มเหตุสมผล
แต่ผมคดิ เรื่องนนั้ มาเรียบร้อยแล้ว

“ไมเ่ ปน็ ไรหรอก อนั ทจี่ รงิ ฉนั เรยี กเวลโดรา่ ออกมาไดด้ ว้ ยสกลิ
‘อญั เชญิ มงั กรวายคุ ลงั่ ’ แบบนนั้ ไมน่ บั เปน็ ผตู้ ดิ ตามใชม่ ย้ั ? เพราะงน้ั นะ
ผมจึงต้องการให้เวลโดร่าปกป้องเมืองนี้อย่างสงบเสง่ียม จนกว่าผมจะ
ต้องการความชว่ ยเหลือในยามคับขนั ”
ผมพดู ดว้ ยสีหน้าอวดดวี ่า เป็นไงล่ะ
ใบหน้าของหัวหนา้ ทุกคนก็บอกว่า สมกับเปน็ ท่าน

“กา๊ กกกกฮา่ ฮา่ ฮา่ ! อยา่ งงน้ี เ่ี อง แสดงวา่ ขา้ จะเปน็ ฮโี รท่ ปี่ รากฏ
ตวั ช้าสินะ!”
เวลโดร่ายอมรับแบบได้จงั หวะพอดี
ถ้านายคิดวา่ แบบนั้นดแี ล้วละก็ ผมจะไมบ่ น่ หรอกนะ

“ไมข่ ี้โกงไปหนอ่ ยเหรอ? เร่อื งน้นั ...”
มแี คร่ ามิรสิ ท่ีพึมพา�

“บา้ จัง รามิริส อยากให้ชมวา่ ฉันฉลาดมากกว่านะ”
แม้รามิริสจะดูท่าทางไม่พอใจ แต่เวลโดร่าก็ก�าลังชื่นชมว่า
อยา่ งนน้ี ่ีเอง
ตรงน้ผี มกจ็ ะใหค้ า� แนะนา� อกี ครงั้

“อกี อย่างนะ ถา้ ท�าอย่างงัน้ โควตา้ ผูต้ ิดตามของเธอกจ็ ะวา่ งท่ี
หนง่ึ ใช่ไหม?”
เร่ืองนท้ี า� ให้หวั หนา้ คนทเ่ี หลอื และรามิรสิ ตาเปน็ ประกายขึน้ มา

“รดู้ นี ี่ รมิ รุ !ุ แล้วเจา้ จะใหใ้ ครมากับขา้ ล่ะ?”
ถา้ รามริ สิ มผี ตู้ ดิ ตามสองคนเหมอื นกนั เธอกจ็ ะไมบ่ น่ เลย ทจ่ี รงิ
ก็เหมือนกับว่าเธอแค่อยากจะอวดจอมมารตนอ่ืนๆ ไม่มีอะไรซับซ้อน

206

เลยจรงิ ๆ
เอาเถอะ ถา้ เธอยอมรบั ไดก้ ็ดแี ลว้
หนึ่งคนทเี่ หลืออยนู่ ะ่ ...
แมผ้ มจะรสู้ กึ วา่ ตวั เองกา� ลงั โดนผคู้ นทย่ี งั ไมไ่ ดถ้ กู เลอื กมองและ
ลุน้ อยา่ งใจจดใจจ่อ แตช่ า่ งนา่ เสียดาย ผทู้ ่ีผมจะพาไปด้วยตอ้ งแขง็ แกรง่
จรงิ ๆ เบนมิ ารกุ ด็ เี ลย แตว่ า่ เนอ่ื งจากผทู้ ผี่ มจะสามารถมอบหมาย
ให้ปฏิบัติหน้าที่ในสมรภูมิท่ีไม่มีผมอยู่ได้ก็คือเบนิมารุ ผมจึงเลือกอีก
คนหนึง่

-------สรุปกค็ อื
“สา� หรบั ทุกคนท่ีกา� ลังคาดหวงั อยู่ก็โทษทนี ะ แต่วา่ ฮาคุ------”
“กรุณารอกอ่ นค่ะ!!”
ผู้ที่หยุดผมซ่ึงพูดค�าว่าฮาคุโรค้างไว้ก็คือ-------- ผู้หญิงที่ก�าลัง
เฝา้ อยขู่ ้างหลงั รามิรสิ -------คณุ เทรนน่ี นั่ เอง
“ทา่ นริมรุ ุ หน้าทีน่ ้นั ได้โปรดให้ดฉิ นั --------!!”
“เทรน่ีจงั เดก็ อย่างเธอนน่ี ะ!”
รามริ สิ ทา่ ทางดใี จจนน้�าตาคลอ
ชว่ ยไมไ่ ด ้ ก�าหนดแลว้ สินะ
“เขา้ ใจละ ถา้ งน้ั ก็ขอฝากคณุ เทรนดี่ ้วยครบั ”
ผมกล่าวเช่นนน้ั เพื่อเปน็ การเหน็ ชอบให้คุณเทรนีเ่ ข้ารว่ ม

ดว้ ยเหตนุ ี้ สมาชิกทจี่ ะเขา้ ร่วมวัลพัวรก์ ิสกเ็ ป็นทกี่ �าหนดแล้ว
ชอิ อนและรนั กา้ ในฐานะลกู น้องของผม
เบเรต็ ต้าและคุณเทรน ่ี ในฐานะลูกนอ้ งของรามิริส
และไพต่ ายกค็ ือ การอญั เชิญเวลโดร่า
การทผ่ี มไดร้ บั การอนุญาตใหเ้ ขา้ รว่ มก็นบั เป็นลาภลอย
เลออน ครอมเวลล์ ที่เป็นจอมมารเจ้ากรรมนายเวรของผมก็

บทที่ 2 ขา่ วสารของรามริ ิส 207

อยูด่ ว้ ย
ทวา่ ครงั้ นแี้ คไ่ ปดูหนา้ ละกัน
แม้จะมองข้ามไม่ได้เพราะมีค�าขอของคุณชิสุอยู่ก็ตาม แต่ว่า
เป้าหมายคือเคลยแ์ มนต่างหาก
ผมยังไม่ลืมเรอ่ื งการก่อจราจลของออรค์ ลอร์ด
เรอื่ งของมิวรันก็เชน่ กัน
เหนือส่งิ อื่นใด ผมกงั วลเร่อื งมิลมิ
ถา้ ไมร่ ะวงั ใหด้ ี กม็ คี วามเปน็ ไปไดท้ จี่ ะเกดิ การตอ่ สกู้ บั มลิ มิ อกี ดว้ ย
ถ้าอีกฝ่ายเป็นเคลย์แมน ผมเตรียมใจท่ีจะต่อสู้ไว้แล้ว แต่ถ้ามิลิมเป็น
คตู่ อ่ ส ู้ ผมก็ไม่มกี ะจติ กะใจเลยแฮะ...
ไมว่ า่ อยา่ งไร ผมกอ็ ยากจะใชโ้ อกาสนใี้ หเ้ ปน็ ประโยชน ์ ในการนา�
ไปส่สู ถานการณ์ท่ผี มจะได้ดวลกบั เคลยแ์ มน
ถา้ ตดั สินกันทว่ี ัลพวั รก์ สิ ได้ ผมกจ็ ะรสู้ ึกขอบคณุ
หากเรื่องนัน้ เปน็ ไปไมไ่ ด ้ มนั กเ็ ปน็ เรือ่ งของตอนน้ัน
เคลย์แมน นายเปน็ ศัตรูกับฉันแล้ว
ฉนั ไมไ่ ดโ้ งเ่ งา่ ถงึ ขนาดจะใหอ้ ภยั พวกทตี่ วั เองกา� หนดใหเ้ ปน็ ศตั รู
ง่ายๆ หรอก
ถ้าตั้งใจทา� อะไรแล้ว ก็จงเตรยี มใจไวซ้ ะ
จนกว่าจะได้รับผลตอบแทนที่สาสมกับตอนที่ลงไม้ลงมือกับ
พรรคพวกของผม
ตายละ ทา่ ทางผมจะตดิ เช้อื เลอื ดร้อนจากชอิ อนมาซะแล้ว
ผมครา่� ครวญเชน่ นั้น พรอ้ มท้งั รู้สึกดีใจเล็กนอ้ ย
เน่ืองจาก--------
ผมคิดได้ว่า ผมให้ความสนใจกับเรื่องที่ควรท�าอย่างหนักแน่น
โดยไม่กลัดกลุ้มกบั เรอื่ งเล็กๆ นอ้ ยๆ แลว้

208





เคลย์แมนเสนอให้จัดวัลพัวร์กิส แต่เร่ืองน้ันได้รับการตอบรับ
งา่ ยดายจนนา่ ตกใจ
การยกเรอ่ื ง “การทรยศของจอมมารคารอิ อน” ขน้ึ มาอา้ งความ
ชอบธรรมเป็นเรอ่ื งใหญ่
จอมมารมลิ มิ ตดั สนิ โทษประหารในความผดิ ฐานละเมดิ สนธสิ ญั ญา
ไม่บกุ รกุ มหาพงไพรแหง่ จูรา่ -------นัน่ คอื คา� อธบิ ายต่อบรรดาจอมมาร
เหน็ ไดช้ ดั วา่ นนั่ เปน็ ฉากบงั หนา้ แตก่ ไ็ มม่ เี สยี งคดั คา้ นจากบรรดา
จอมมารตนอน่ื คงตง้ั ใจจะกลา่ วถงึ เรอ่ื งทง้ั หมดในวลั พวั รก์ สิ นน่ั เอง
แตเ่ มอื่ ถึงเวลานัน้ ทกุ สิ่งก็จบสิน้ ลงไปแล้ว
นั่นคอื การอ่านเกมของเคลยแ์ มน
เคลย์แมนน่าจะสามารถต่ืนข้ึนในฐานะจอมมารท่ีแท้จริงและ
ครอบครองพลงั อันย่งิ ใหญไ่ ด้ดว้ ยการซ้ือเวลาจนกว่าจะถึงวัลพวั ร์กสิ
และยังมมี ลิ มิ อยู่
หากแสดงให้เห็นต่อหน้าบรรดาจอมมารว่ามิลิมเชื่อฟังค�าส่ัง
เพยี งเท่านนั้ พวกเขากค็ งไมส่ ามารถออกความคดิ เห็นต่อเคลย์แมนได้
เคลยแ์ มนคิดแบบนน้ั
เพอ่ื การนนั้ จงึ จา� เปน็ ตอ้ งทา� ใหย้ ทุ ธวธิ ที างการทหารครง้ั นป้ี ระสบ
ผลส�าเร็จ
เขาจะรีบด�าเนินยุทธวิธีให้เสร็จสมบูรณ์ก่อนถูกบรรดาจอมมาร
เข้ามาขดั ขวาง
และไดเ้ ตรยี มค�าแกต้ า่ งไว้แล้วเพือ่ ความแนใ่ จ
คา� แกต้ า่ งทตี่ รงกนั กบั การอา้ งความชอบธรรมในการเคลอ่ื นทพั
คร้ังนกี้ ็คือ-------การฝ่าฝนื สนธสิ ัญญาของจอมมารคารอิ อนนนั่ เอง
เขาจะทา� เปน็ เคลื่อนไหวเพอ่ื หาหลกั ฐานในเรอ่ื งน้ัน

บทท่ี 3 คา�่ คืนก่อนการสรู้ บ 211

เมอ่ื เตรยี มการเสรจ็ สรรพแลว้ เคลยแ์ มนกเ็ คล่อื นไหวทนั ที
เขาสง่ กองกา� ลงั เคลอ่ื นทพั ผา่ นเขตปกครองของจอมมารมลิ มิ ไป
จนถงึ อาณาจกั รสตั ว์ยรู าซาเนีย
ผรู้ บั หนา้ ทน่ี า� ทพั คอื ยามซู า่ ผจู้ งรกั ภกั ดตี อ่ เคลยแ์ มนจากใจจรงิ
ผทู้ ี่ล่วงรูจ้ ุดมงุ่ หมายแทจ้ ริงของเคลยแ์ มน
กอ่ นท่วี ลั พัวรก์ ิสจะเร่มิ ตน้ ขน้ึ กองทพั มนุษยม์ าร 30,000 นาย
นา� โดยยามซู า่ กอ็ อกเดนิ ทางโดยมเี ปา้ หมายเพอื่ ลา่ และรวบรวมจติ วญิ ญาณ
กวา่ หมื่นดวง

●

“น่ี เจา้ พวกนา่ รา� คาญ จะมาให้ความรว่ มมอื อะไรกัน ถอนตัว
เดี๋ยวนี้เลย!!”
ผทู้ แี่ ผดเสยี งรอ้ งดว้ ยความเกรย้ี วกราดคอื ชายรา่ งใหญผ่ มู้ ศี รี ษะ
ล้านเล่ียน
หวั หนา้ นกั บวชของศาลเจา้ แหง่ น ้ี ซง่ึ ตงั้ ขน้ึ ในเมอื งทม่ี ผี บู้ ชู ามงั กร
มาอย่อู าศยั นน่ั เอง
ชอ่ื ของเขาคอื มดิ เรย์
เปน็ หัวหน้าของกล่มุ คนที่บชู ามิลิม

“แตท่ า่ นมดิ เรย์ ตอนนถ้ี ้าไมท่ า� ตามจะมปี ญั หาเอานะครบั ผนู้ �า
ทัพชอื่ ยามูซา่ ผ้นู ้นั ถอื หนงั สอื ค�าสั่งจากทา่ นมลิ มิ ไม่ใช่หรอื ครับ”
ผใู้ กลช้ ิดคนหนงึ่ แสดงความคิดเห็นด้วยทา่ ทเี หยาะแหยะ
ช่อื ของเขาคือ เฮอร์เมส
เขาเป็นสมาชิกคนหนึ่งของกลุ่มนักบวช เป็นผู้ใกล้ชิดท่ีคอย
สนับสนุนหวั หน้านักบวชมดิ เรย์

212

เขามกั ทา� ตวั ลอยชาย มนี สิ ยั ทช่ี วนใหค้ ดิ วา่ เปน็ คนไมเ่ อาจรงิ เอาจงั
มิดเรย์คงโมโหกับท่าทขี องเขาจึงตวาดใส่

“หุบปากไปเลย เฮอร์เมส เจา้ ไม่ต้องพูดขา้ กร็ ้อู ยู่แล้ว!”
เมอื่ เหน็ มดิ เรยโ์ กรธควนั ออกหแู บบนน้ั เฮอรเ์ มสทเี่ พงิ่ ถกู ตวาดใส่
กถ็ อนหายใจ
ถึงอย่างน้นั เขากเ็ ข้าใจสาเหตทุ ่ีทา� ให้มิดเรยโ์ กรธ
ตน้ เหตคุ อื กลมุ่ มนษุ ยม์ ารทมี่ าพกั แรมตงั้ แตเ่ มอ่ื วาน พวกเขาถอื
วสิ าสะบุกรุกเขา้ มาทน่ี ี่ เมอื งมังกรที่ถกู ลืม
เห็นทีคงเปน็ ผูใ้ ตบ้ ัญชาของจอมมารเคลยแ์ มน เป็นกองก�าลังท่ี
มงุ่ หนา้ มาตรวจสอบเขตปกครองของจอมมารคารอิ อนผกู้ อ่ เหตฝุ า่ ฝนื สนธิ
สญั ญา
เรื่องนีต้ ่อใหอ้ ยากปฏเิ สธกไ็ ม่อาจปฏิเสธได้
แมม้ ดิ เรยจ์ ะโมโห แตม่ แี คเ่ รอื่ งนเี้ ทา่ นนั้ ทเี่ ขาไมส่ ามารถทา� อะไรได้
ที่เป็นเชน่ นน้ั ก็มเี หตผุ ล
ผู้ที่ท�าลายอาณาจักรสัตว์ยูราซาเนียซึ่งอยู่ใต้การปกครองของ
จอมมารคาริออนไม่ใช่ใครอ่ืน แต่เป็นจอมมารมิลิมท่ีพวกเฮอร์เมสบูชา
นนั่ เอง
เน่ืองจากเจ้านายของพวกเขาเข้ามาเกี่ยวข้อง การจะให้ความ
ร่วมมือกับผู้ใต้บัญชาของเคลย์แมนในการรวบรวมหลักฐานจึงไม่ใช่เร่ือง
แปลก หากจะพดู ให้ถูกต้องกค็ ือ ถ้าหาหลกั ฐานไมพ่ บ จดุ ยนื ของมิลมิ
อาจยา่� แย่ลง
ตัวมลิ ิมเองอาจไม่สนใจ แต่ก็เพราะอย่างนนั้ พวกเฮอรเ์ มสถงึ
ไดล้ า� บาก

“ท่านมิลิมก็ช่างสรา้ งเรอ่ื งย่งุ ยากให้คนอ่ืนจริงๆ เลยนะครับ...”
จะเหน็ แกต่ วั กไ็ มเ่ ปน็ ไร แตอ่ ยากใหเ้ อาเรอ่ื งของพวกตนไวท้ มี่ มุ
หนง่ึ ในหวั อกี สกั นดิ ------อกี แคน่ ดิ เดยี วกย็ งั ด-ี ------เฮอรเ์ มสคดิ แบบนน้ั

บทท่ี 3 ค�า่ คนื ก่อนการสูร้ บ 213

“สามหาว เฮอร์เมส! ห้ามสงสยั เรือ่ งท่ีท่านมลิ มิ กระทา� !!”
“เอ่อ เร่ืองนนั้ มันกจ็ รงิ อย่หู รอกครบั ...”
กเ็ พราะตามใจแบบนน้ั ขา้ ถงึ ไดล้ า� บากขนึ้ เรอ่ื ยๆ ไงละ่ เฮอรเ์ มส
คิดแตไ่ ม่ได้พูด เพราะต่อให้พดู ก็มีแต่จะท�าใหม้ ดิ เรยโ์ มโหเท่านั้น
(แตถ่ งึ จะเปน็ อยา่ งนน้ั กก็ ลายเปน็ เรอ่ื งยงุ่ ยากขน้ึ มาจรงิ ๆ นน่ี า)
เฮอร์เมสบ่นอยู่ในใจแล้วนึกย้อนถึงความเหน็ดเหน่ือยต้ังแต่
เมอ่ื วาน
แม้จะส่งค�าร้องขออนุญาตผ่านเข้ามาในเขตปกครองล่วงหน้า
แตท่ า่ ทกี เ็ ปน็ เชิงบงั คบั ขเู่ ข็ญท�าใหร้ ู้สึกไม่สบอารมณ์
พวกเขาดูแคลนชาวบ้านท่ีบูชามังกรอย่างสิ้นเชิง เห็นได้ชัดว่า
ค�าร้องขอความร่วมมอื เปน็ เพียงค�ารอ้ งแคใ่ นนามเท่านนั้
นัน่ คอื ค�าสัง่ ขัน้ เด็ดขาด

ชาวบ้านที่บูชามังกรซึ่งอาศัยอยู่ในเมืองมังกรท่ีถูกลืมมีจ�านวน
ประชากรรว่ มกันไม่ถึงแสนคน
ทุกคนใช้ชีวิตแบบถ้อยทีถ้อยอาศัย ไม่มีบทบาทอะไรส�าหรับ
ประเทศ
เพราะฉะนนั้ พวกเขาจงึ รกั ษาความสงบสขุ นน้ั ไวด้ ว้ ยการเขา้ มาอยู่
ใต้การคุ้มครองของจอมมารมลิ มิ โดยไม่มแี ม้แตก่ �าลังทหาร
หมายความว่าเป็นผู้ท่ีมีความเข้าใจร่วมกันกับกลุ่มคนที่รู้จัก
ประเทศนี้
แตเ่ ร่ืองนนั้ ถกู ครงึ่ หน่งึ ผิดคร่ึงหน่งึ
พวกเขาไมม่ ีบทบาทในทางการเมอื งจรงิ ๆ
อกี ดา้ นหนงึ่ ทน่ี มี่ รี ะบบใหท้ กุ คนรวบรวมทรพั ยากรทผี่ ลติ ไดไ้ ว้
ในศาลเจา้ กลาง แล้วให้หวั หน้านกั บวชจัดสรรปันสว่ นอยา่ งเท่าเทยี ม
มองไดว้ า่ เปน็ ระบบที่จะล้มเหลวหากมีคนขเ้ี กียจเพ่ิมขึน้ แตใ่ น

214

ความเป็นจริงกลับไม่เป็นเช่นน้ัน ทรัพยากรข้ันพ้ืนฐานจะถูกแบ่งสรรให้
ทั้งคนท่ีท�างานและคนท่ีไม่ท�างาน แต่คนท่ีท�างานจะได้รับส่ิงตอบแทน
เพ่มิ เติมมากกวา่
หากกล่าวถึงญี่ปุ่นในปัจจุบันก็เทียบเคียงได้กับระบบท่ีเรียกว่า
เบสคิ อนิ คัม (การประกนั รายไดข้ ้นั พ้ืนฐาน)
จุดท่ีเป็นปัญหาของระบบนี้ก็คือ ใครเป็นผู้ก�าหนดระดับความ
ทมุ่ เท... แตน่ ่นั เป็นงานทมี่ ดิ เรย์ไดร้ บั มอบหมายจากมลิ ิมให้มสี ิทธิข์ าด
เมอ่ื มสี ิทธิ์ขาด มดิ เรย์ก็กมุ อา� นาจเบ็ดเสร็จ แต่เขาไมไ่ ดใ้ ชม้ นั
ไปในทางมิชอบ
เหตุผลก็ง่ายดาย เพราะบรรดานักบวชที่คอยสนับสนุนมิดเรย์
มีสทิ ธิถ์ อดถอนหัวหน้านักบวชน่ันเอง
หากกระทา� การตามอา� เภอใจอยา่ งหนกั กจ็ ะเสยี ตา� แหนง่ เพราะ
เข้าใจเร่อื งน้นั มิดเรยจ์ งึ ไมก่ ลายเป็นทรราช
เน่ืองจากมีมิลิมซึ่งเป็นทรราชตัวจริงอยู่ จึงเป็นข้อเท็จจริงที่ว่า
ไมม่ ีใครคิดลอกเลยี นแบบ
ด้วยเหตุนี้ ประชากรหลายหมื่นคนของท่ีน่ีจึงเป็นอันหน่ึงอัน
เดยี วกันอย่างคาดไมถ่ ึง
และยงั มอี ีกเรือ่ งหนง่ึ
จุดที่ผู้คนเข้าใจว่าชาวบ้านท่ีนี่ขาดความสามารถในการสู้รบ...
นเ่ี ปน็ ความเข้าใจผดิ อย่างมหนั ต์
ชาวบ้านท่ีบูชามังกรแต่ละคนมีสมรรถภาพทางกายสูงส่งด้วย
เหตุผลขอ้ หนึ่ง
นอกจากจะรวมตัวกันเป็นกลุ่มก้อนแล้ว ผู้ใหญ่ก็ยังมีความ
แขง็ แกร่งใกลเ้ คียงระดบั C
เนอื่ งจากพวกเขาเปน็ คนรกั สงบจงึ ไมโ่ ดดเดน่ แตใ่ นความเปน็ จรงิ
แลว้ น่ีคือกองกา� ลังทีเ่ ป็นปญั หาไมน่ อ้ ย

บทท่ี 3 ค�่าคนื ก่อนการสูร้ บ 215

ในจา� นวนนั้น กลุ่มนกั บวชกย็ ่ิงพิเศษข้ึนไปอกี หลักฐานคือการ
ท่พี วกเขามีสมาชกิ เพยี งราวๆ 100 คน
เน่ืองจากรวบรวมมาเฉพาะผู้ท่ีมีความสามารถยอดเยี่ยม จึง
คอ่ นข้างแข็งแกรง่ ทเี ดียว
ในแต่ละวันพวกเขาฝึกฝนการต่อสู้ภายใต้ชื่อ------- การสวด
ภาวนาตอ่ มลิ ิม-------จึงมีความสามารถในการตอ่ สเู้ ป็นเลศิ
ในจา� นวนนน้ั กม็ มี ดิ เรยก์ บั เฮอรเ์ มสทแ่ี ขง็ แกรง่ พอจะประมอื กบั
ตัวมิลิมเองได ้ ดังนั้นเขาจงึ รูส้ ึกไม่ชอบใจทพี่ วกผู้ใตบ้ ญั ชาของเคลย์แมน
เขา้ มามปี ฏิสัมพนั ธ์ด้วยท่าทีดูถกู
และพวกเขาซึ่งเป็นเชน่ นั้นก็ยงั มีความลบั อยอู่ กี
สิง่ นน้ั คอื -------

ผา่ นไปอีก 1 วันนบั จากนั้น
บรรดาผใู้ ตบ้ ญั ชาของเคลยแ์ มนเขา้ มาหาเสบยี งอาหารจากคลงั
ตามอา� เภอใจ
มดิ เรยพ์ ยายามอดกลน้ั แมจ้ ะมเี สน้ เลอื ดดา� ปดู ขน้ึ มาบนหนา้ ผาก
แลว้

“ถงึ อยา่ งนัน้ ก็เถอะ ท�าไมทา่ นมิลมิ ไม่กลับมาล่ะ?”
มิดเรย์พยายามเอาความโกรธไปลงทอ่ี นื่ ขณะเอ่ยขน้ึ เช่นน้นั

“ไม่รสู้ ิ ท�าไมกันนะ?”
เฮอรเ์ มสตอบกลบั แบบขอไปท ี การถามตอบนเ้ี กดิ ขนึ้ ซา้� ไปมากวา่
10 รอบแลว้ เขาจงึ รู้สกึ รา� คาญมากขน้ึ เรอื่ ยๆ

“อตุ สา่ หเ์ ตรยี มการจดั เลย้ี งไวแ้ ทๆ้ ...ทา่ นมลิ มิ คงไมไ่ ดก้ า� ลงั ทอ้ ง
หิวอยทู่ ไ่ี หนสกั ที่หรอกนะ?”

“ไม่หรอก ไมม่ ีทางเปน็ ไปได้อยู่แลว้ น่”ี
เฮอร์เมสพดู ชดั ถอ้ ยชัดค�า

216

เร่ืองนเี้ ขามนั่ ใจ หากถามวา่ ทา� ไม ก็เพราะการจดั เลี้ยงท่มี ดิ เรย์
กลา่ วถงึ คอื อาหารจานผกั ทมี่ ชี อื่ วา่ “ชดุ รวมของขวญั จากธรรมชาต”ิ นนั่ เอง
และมันเป็นอาหารทีก่ นิ ท้งั ดิบๆ
กอ่ นหนา้ น ี้ เฮอรเ์ มสเคยลอบมองสหี นา้ ของมลิ มิ ตอนทกี่ นิ อาหาร
ด้วยกนั
เขาเห็นมิลิมขยับปากเค้ียวหงับๆ ด้วยสีหน้าไร้อารมณ์เหมือน
ความรูส้ ึกตายด้านไปแล้ว

(ไมใ่ ชแ่ ลว้ ละ ไมไ่ ดค้ ดิ วา่ อรอ่ ย แตเ่ ปน็ สหี นา้ ทกี่ า� ลงั อดกลน้ั สดุ
ชวี ติ สนิ ะ)
เฮอร์เมสคดิ ด้วยความมนั่ ใจ
เพราะตอนท่ียกเนื้อย่างออกมา อีกฝ่ายกินได้อย่างมีความสุข
กว่านั้น จึงไม่ผิดแน่
เพราะฉะนนั้ เฮอรเ์ มสจงึ ใหค้ วามเหน็ กบั มดิ เรยว์ า่ “ปรงุ ใหเ้ สรจ็
แลว้ ค่อยเสิร์ฟน่าจะทา� ให้ท่านมลิ ิมมคี วามสุขกว่านะ?”
ทวา่ เรื่องนนั้ กลับถกู ปดั ตกไป
การรบั เอาธรรมชาตอิ นั อดุ มสมบรู ณเ์ ขา้ ไปในสภาพนน้ั ตา่ งหาก
คือหัวใจของการบริการข้ันสูงสุด------- มิดเรย์ว่าอย่างน้ัน เฮอร์เมสไม่
สามารถท�าลายความเชอื่ ม่ันของเขาลงได้

(เพราะอย่างน้นั ท่านมลิ ิมก็เลยแทบไมแ่ วะมาน่ะส)ิ
แม้จะอยากพูดความในใจเช่นนั้นออกไปตรงๆ แต่เร่ืองน้ี
เฮอร์เมสเป็นฝา่ ยเสียเปรียบ
เฮอร์เมสมีประสบการณ์เดินทางพเนจรไปตามประเทศต่างๆ
มีประสบการณ์กินอาหารอรอ่ ยๆ ในทางกลบั กนั นักบวชคนอ่ืนๆ ไม่มี
ประสบการณน์ ั้น ในเม่อื พวกเขาคิดวา่ การกินอาหารดิบๆ จากธรรมชาติ
เป็นส่ิงที่ถูกต้อง ความเห็นของตนก็คงถูกปัดตกไป เฮอร์เมสจึงยอม
ถอดใจ

บทท่ี 3 คา�่ คืนก่อนการสู้รบ 217



“งนั้ หรอื แบบนนั้ กด็ อี ยหู่ รอก แตเ่ จา้ เคลยแ์ มนทที่ า� ตวั อวดดสี ง่ั
ใหท้ ่านมลิ มิ เขยี นหนังสือค�าสง่ั เนีย่ ...”
สกปรก-------ซะเม่ือไร สิ่งทเี่ ขยี นข้ึนดว้ ยตัวอักษรมีรสนยิ มน้ัน
เปน็ ลายมอื ของมิลมิ ไม่ผิดเพ้ียน
เพราะฉะน้นั พวกเขาจึงยอมปฏบิ ัติตาม แตเ่ ร่อื งนนั้ กม็ ีขอบเขต

“นั่นสินะครับ ในเมื่อเป็นคา� สั่งของท่านมิลิมก็ช่วยไม่ได้... แต่
คลงั เสบียงที่ 3 เกล้ยี งไปแลว้ นะครบั เท่านีก้ ็เหลอื อยู่ 7 แหง่ กว่าจะถึง
ฤดูเกบ็ เก่ยี วครั้งถัดไปท่าจะล�าบากนา่ ดู...”

“บัดซบ!!”
ศีรษะล้านเล่ียนของมิดเรย์มีเส้นเอ็นปูนโปนเหมือนผลเมลอน
มองปราดเดียวก็รู้ได้ทันทีว่าโกรธแคไ่ หน
เฮอร์เมสที่เกือบหลุดข�าเพราะเห็นภาพนั้นก็น่าจะเรียกได้ว่าจิต
แข็งพอตวั

ตอนน้ันเอง ผู้น�ากองทัพเคลย์แมนอันเป็นต้นเหตุของความ
หงดุ หงดิ ก็ปรากฏกายขนึ้ ในสายตาของทั้งสอง

“ชิ! เฮอรเ์ มส อดทนไว้ละ่ ”
“รบั ทราบครบั ”
นน่ั เปน็ คา� พดู ของทางนตี้ า่ งหาก เฮอรเ์ มสคดิ แบบนนั้ ขณะสง่ เสยี ง
ตอบรบั
เฮอรเ์ มสภาวนาวา่ ถา้ เปน็ ไปไดก้ อ็ ยากใหเ้ ดนิ ผา่ นไปเฉยๆ แตน่ า่
เสียดายท่ีเปา้ หมายของชายผู้นั้นดูทา่ จะเป็นพวกเฮอรเ์ มสนนั่ เอง
ท้งั สองปดิ ปากเงยี บ รอชายผ้นู น้ั -------ยามูซ่า
ยามซู า่ เปน็ ผบู้ ญั ชาการกองทพั ของเคลยแ์ มน เปน็ ชายทถี่ กู เรยี ก
ว่ามือขวาของจอมมารเคลย์แมน
รูปร่างปานกลาง ส่วนสูงปานกลาง แต่การเคล่ือนไหวว่องไว

บทท่ี 3 คา�่ คืนกอ่ นการสู้รบ 219

เป็นนักรบที่ใหค้ วามสา� คัญกบั ความเรว็
แทนทจี่ ะเรยี กวา่ นกั รบ ทถี่ กู ตอ้ งกวา่ คอื นกั ดาบ เขาเปน็ นกั ดาบ
ชัน้ หนึง่ ท่ฝี ีมือเปรยี บได้กับลมสลาตนั
เขาครอบครองไอซเ์ บลด (ดาบมารนา�้ แขง็ ) ระดบั ยนู คี ทว่ี า่ กนั วา่
ไดร้ บั มาจากเคลยแ์ มน และใชง้ านเวทธาต ุ : ไอซบ์ ลซิ ซารด์ (มหาเวทวายุ
น้�าแขง็ ) โดยไมต่ อ้ งร่ายเวทมนตร์
ยามซู า่ นกั ดาบนา�้ แขง็ เปน็ มนษุ ยม์ ารระดบั A+ ทคี่ วบคมุ ทงั้
ดาบและเวทมนตร์

“แหมๆ ทา่ นมดิ เรย์ เรื่องการสนบั สนุนเสบยี งอาหาร ช่วยได้
มากเลย ตอ้ งเล้ยี งทหารถึง 30,000 นาย มีเท่าไหร่กไ็ ม่พอนะ่ นะ”
ยามูซา่ คล่ีย้ิมอยา่ งมีมารยาท แตด่ วงตาไมไ่ ดย้ ้ิมตาม เขากา� ลงั
สังเกตปฏกิ ิริยาตอบสนองของมิดเรยอ์ ย่างระมดั ระวงั
ดทู า่ จะไมเ่ หน็ เฮอรเ์ มสอยใู่ นสายตา จงึ ไมช่ ายตามองแมแ้ ตค่ รง้ั
เดียว นับเปน็ ปฏกิ ริ ิยาท่ีพบเหน็ ไดท้ ่วั ไปสา� หรบั มนษุ ย์มารที่ดถู กู มนุษย์
จริงอยู่ท่ีเร่ืองน้ันไม่สนุก แต่เฮอร์เมสก็ท�าได้แค่อดทนตามท่ี
มดิ เรยว์ า่ เทา่ นนั้ มเี รอื่ งมรี าวไปกเ็ ปลา่ ประโยชน ์ เขาจงึ แยกแยะวา่ ตอ้ งอดทน
ไปก่อนชว่ั คราว

“ฮะฮะฮะ ถา้ มปี ระโยชนก์ เ็ ปน็ เกยี รตคิ รบั แตก่ น็ า่ เสยี ดาย หาก
สนบั สนนุ ไปมากกวา่ นี้ พวกเราเองกไ็ มไ่ หวเหมอื นกนั หากชาวบา้ นลา� บาก
เรอ่ื งปากทอ้ งก็จะทา� ให้ทา่ นมลิ ิมเศร้าโศก”

“พดู อะไรกนั ! จอมมารมิลมิ ผ้นู ั้นเคล่อื นไหวตามอา� เภอใจ เป็น
เรื่องธรรมดาที่จะต้องคอยอ�านวยความสะดวกให้กองทัพของเราท่ีก�าลัง
ตามเช็ดตามล้างไม่ใชห่ รือ!!”
มดิ เรยต์ อบกลบั ไปเพยี งเลก็ นอ้ ย ยามซู า่ กเ็ กดิ อารมณพ์ ลงุ่ พลา่ น
ขนึ้ มา ไม่ส ิ น่ีเปน็ การแสดง เขาแสร้งท�าเป็นโกรธเพอื่ ดูการตอบสนอง
ของมดิ เรย์

220

ชดั เจนวา่ หากมดิ เรยต์ อบกลบั ไปดว้ ยความโมโหตอนน ี้ ทางนน้ั
ก็ตัง้ ใจจะทา� ลายเมืองนโ้ี ดยใช้เรอื่ งน้ีเป็นขอ้ อา้ ง

“แหม เร่ืองนี้เสียมารยาทแล้ว เผลอคิดถึงแต่เร่ืองของพวก
ตวั เองไป พวกเราจะทา� ทกุ อยา่ งทสี่ ามารถให้ความรว่ มมือได้ เชิญวา่ มา
โดยไมต่ ้องเกรงใจครบั ”
มดิ เรย์ข่มความโกรธทมี่ ตี อ่ ยามซู า่ แล้วกล่าวอย่างนอบนอ้ ม
เฮอรเ์ มสเหน็ อยา่ งนน้ั กร็ สู้ กึ ประทบั ใจ หากถามวา่ ทา� ไม กเ็ พราะ
มิดเรย์ไม่แสดงความโกรธทางสีหน้าแม้จะถูกปฏิบัติด้วยท่าทีโอหังถึง
เพียงนั้นนัน่ เอง
มดิ เรย์ยงั คงรบั มอื กบั อีกฝา่ ยโดยไม่หบุ ย้มิ

(สมแลว้ จรงิ ๆ ทา่ นมดิ เรย์ หวั ไมก่ ลายเปน็ เมลอนเหมอื นเมอื่ กเ้ี ลย
ถา้ เปน็ เราละกค็ งสติหลุดไปแล้ว)
เฮอรเ์ มสคดิ เหมอื นเป็นเรอ่ื งของคนอน่ื ทว่า...

“งน้ั หรอื กา� ลงั รอคา� นนั้ อยเู่ ลย การเกบ็ กวาดอาณาจกั รสตั วน์ ะ่
แคพ่ วกเรากเ็ หลอื เฟอื แลว้ แตข่ า้ จะใหโ้ อกาสพวกเจา้ ไดร้ ว่ มมอื ดว้ ย นา่ จะ
มปี ระโยชน์ในระดบั การขนสง่ สิง่ ของใช่มั้ย?”
ว่าแล้วก็แสยะยิ้ม เฮอร์เมสจงึ เผลอตอบกลับยามูซา่ ไป

“ดะ เด๋ยี วกอ่ นสคิ รบั ! เอาเสบยี งไปไมพ่ อ ถงึ ขัน้ จะเอาแรงงาน
ไปดว้ ย-------”
เขาเผลอหลดุ ปากไป ไมไ่ ด้ตัง้ ใจจะต่อตา้ น
ในเส้ียววินาทถี ัดมา ความเจ็บปวดแสนสาหัสกไ็ หลแล่นไปบน
แขนซา้ ยของเฮอรเ์ มส

“เจบ็ !?”
“หุบปากซะ ขยะมนษุ ย!์ ”
ยามซู า่ หรต่ี าลงอยา่ งเลอื ดเยน็ ขณะหนั มาหาเฮอรเ์ มสเปน็ ครง้ั แรก
สายตาของเขาเยน็ ชา

บทที่ 3 ค่�าคนื ก่อนการสรู้ บ 221

เฮอรเ์ มสกดแขนขา้ งทถี่ กู ตดั พรอ้ มกดั ฟนั แนน่ ขณะจอ้ งยามซู า่ เขมง็
“------โฮ่ ไมร่ ู้สถานะของตวั เองรึ? ดูท่าจะอยากตายสนิ ะ”

ยามซู า่ ผดุ รอยยม้ิ เหย้ี มเกรยี มแลว้ ชด้ี าบเปอ้ื นเลอื ดไปหาเฮอรเ์ มส
(เจ้าบา้ น่ี ไดใ้ จเกนิ ไปแลว้ -------)

ในตอนที่เฮอร์เมสก�าลังจะสติแตกน่ันเอง แรงกระทบกระเทือน
เหมอื นถกู พุง่ ชนอยา่ งแรงกเ็ ขา้ จโู่ จมเฮอร์เมส
น่นั คือลกู เตะ
ลกู เตะทเี่ หมอื นเครอ่ื งเจาะของมดิ เรยพ์ งุ่ เขา้ ใสช่ ว่ งทอ้ งของเฮอรเ์ มส

“แหมๆ ตอ้ งขอโทษจรงิ ๆ ทา่ นยามซู า่ ขา้ จะกา� ชบั สงั่ สอนเจา้ บา้
นเ่ี ป็นอย่างดี ตอนน้ีขอให้ท่านเหน็ แกห่ นา้ ข้าแล้วยกโทษให้ทเี ถอะ”
มดิ เรย์กม้ ศรี ษะลงขอรอ้ งยามซู า่

“หึ มลี กู นอ้ งงเ่ี งา่ กเ็ หนอ่ื ยหนอ่ ยนะ จะใหอ้ ภยั แคค่ รง้ั เดยี ว เราจะ
ออกเดนิ ทางเช้าวันพรุ่งนี้ พวกแกนักบวชทกุ คนรีบไปเตรียมตัวซะ!”
ยามูซ่าเก็บดาบตามค�าไกล่เกล่ียของมิดเรย ์ แต่ค่าตอบแทนก็
ใหญ่หลวง มีค�าสั่งออกมาให้นักบวชซึ่งเป็นชนชั้นน�าของชาวบ้านท่ีบูชา
มงั กรทุกคนเข้าร่วมกองทัพ
ยามูซ่าประกาศเพียงเท่านั้นแล้วจากไปเหมือนจะบอกว่าหมด
ธรุ ะแล้ว
ทางน้ันไม่ได้คาดหวังเรื่องก�าลังรบแต่แรก เป้าหมายคือพวก
นกั บวชทส่ี ามารถใชเ้ วทมนตรฟ์ น้ื ฟไู ด ้ พวกเขาตดิ กบั แผนการของยามซู า่
เขา้ เตม็ ๆ เพราะเฮอร์เมสสอดไมเ่ ขา้ เรือ่ ง

หลังจากที่ยามูซ่าจากไปแล้ว มิดเรย์ก็ถอนหายใจขณะรักษา
เฮอรเ์ มส

“เจา้ บ้า เตอื นแล้วไมใ่ ชร่ ไึ ง”
“ขอโทษครบั มนั เผลอไป...”

222

เฮอรเ์ มสกดแขนขา้ งทถี่ ูกตัดไว ้ แลว้ การรกั ษากเ็ ริ่มขึ้นตรงนั้น
เวทศกั ดส์ิ ทิ ธ ์ิ : รคี ฟั เวอร ี (รกั ษาอาการบาดเจบ็ ) ทา� ใหแ้ ขนของ
เฮอร์เมสกลับมาอยู่ในสภาพเดิม แม้จะรู้สึกไม่ดีเพราะเสียเลือดไปมาก
แตเ่ ขาก็ใช้การฮีลล่ิง (ฟน้ื ฟูพลังกาย) ด้วยตวั เองจงึ ไมม่ ปี ญั หา

“เอาเถอะ ถึงกล่มุ นกั บวชจะออกไป แตก่ ไ็ ม่ท�าให้ชาวบ้านตอ้ ง
เดอื ดรอ้ นโดยตรง ทีส่ า� คัญกวา่ คือชายผนู้ ้ัน-------”
ความโกรธทขี่ ม่ ไวป้ รากฏบนใบหนา้ อยา่ งซอ่ื ตรง มดิ เรยจ์ บั จอ้ ง
ไปยงั ทิศทางทยี่ ามูซา่ จากไป

“-------ท�าลายทรพั ยส์ ินของทา่ นมิลมิ ”
นนั่ หมายถงึ การทยี่ ามูซา่ ฟนั เฮอร์เมส
มดิ เรยโ์ กรธจดั เพราะนน่ั เปน็ ความรนุ แรงทใ่ี หอ้ ภยั ไดย้ าก แตเ่ รอื่ ง
ทตี่ ัวเองเตะเฮอรเ์ มสกลับทา� เปน็ เหมอื นไม่มอี ะไรเกดิ ขนึ้

(เดย๋ี วสิ ลูกเตะนน่ั ก็สร้างความเสียหายไมน่ อ้ ยเลยนะ...)
เฮอรเ์ มสคดิ เชน่ นน้ั แตเ่ ขากเ็ ขา้ ใจวา่ มดิ เรยไ์ มไ่ ดม้ เี จตนาไมด่ จี งึ
ไม่ว่าอะไร อย่างไรเสียมิดเรย์ก็เป็นคนประเภทท�าก่อนคิดเพราะเชื่อฟัง
ค�าส่ังของมิลมิ อย่แู ลว้
แตไ่ มใ่ ชแ่ ค่มดิ เรย์เทา่ น้ัน มนั คือสงิ่ ท่ชี าวบ้านทกุ คนในประเทศ
น้มี รี ว่ มกนั ...

“แหม จริงดว้ ยครบั ฆ่าทิ้งซะกไ็ ดส้ ินะครบั ?”
“เจา้ บา้ แกเอาชนะไมไ่ ดห้ รอก”
ถกู ปฏเิ สธทนั ควัน แตเ่ รอ่ื งนน้ั ก็ไมผ่ ดิ
อยา่ งท่มี ดิ เรยว์ ่า เฮอร์เมสคงไม่สามารถเอาชนะยามซู ่าได้
“นัน่ สนิ ะครบั ดาบน่ันเปน็ ปัญหาน่าดู แล้วผชู้ ายคนนนั้ ดทู า่ จะ
ซ่อนอะไรอยา่ งอืน่ ไวด้ ว้ ย”
“อมื สมกบั ทเ่ี ปน็ มอื ขวาจอมปลนิ้ ปลอ้ นของจอมมารเคลยแ์ มน
ดูทา่ จะไม่ยอมใหเ้ ราเหน็ ไพ่ในมอื ง่ายๆ ถา้ เป็นลูกผู้ชายละก็ตอ้ งเปิดเผย

บทที่ 3 ค่า� คนื ก่อนการสู้รบ 223

ทกุ อย่างแล้วค่อยสกู้ ันสิ...”
ไมใ่ ช ่ นนั่ มนั บา้ ชดั ๆ--------เฮอรเ์ มสคดิ แตน่ ก่ี เ็ ปน็ วธิ คี ดิ ทห่ี ลดุ
ไปจากกระแสหลกั ของประเทศน้ีเชน่ กัน
เฮอร์เมสแสร้งท�าเป็นเห็นดีเห็นงามด้วยอย่างช่วยไม่ได้แล้วจึง
กลบั ไปทา� หนา้ ท ี่ เขาตอ้ งสะสางงานทคี่ งั่ คา้ งเปน็ กองภเู ขาเพอื่ ออกเดนิ ทาง
ในวันพรุ่งนต้ี ามที่ถกู ก�าหนดข้ึนอย่างกะทนั หนั
และแลว้ ก็มาถงึ เช้าวันรุง่ ขน้ึ
กองทพั เคลยแ์ มนเฝา้ รอวลั พวั รก์ สิ ทจ่ี ะจดั ขน้ึ ในอกี 2 วนั ใหห้ ลงั
ขณะเรมิ่ การรุกรานอีกคร้งั

●

เช้าวนั ถดั มาจากการประชมุ
รา่ งกายหนกั อึง้ เพราะอดหลบั อดนอน
ทพ่ี ูดอย่างนั้นคอื สภาพจิตใจ แตอ่ นั ท่ีจรงิ แลว้ แข็งแรงดี
การทเ่ี ขาไมต่ อ้ งการการนอนหลบั เปน็ เรอ่ื งสะดวกสบายในเวลา
แบบนี้
เมอ่ื คนื มีการติดตอ่ จากโซเอยเ์ ขา้ มาหลงั การประชุม
ร่างจรงิ เข้ารว่ มการประชมุ แตพ่ วกรา่ งแยกที่สง่ ออกไปดว้ ยการ
‘แยกรา่ ง’ ก�าลังวง่ิ ว่นุ รวบรวมขอ้ มูลอย่ใู นอาณาจักรสตั ว์
พวกโซกะ 5 คนซงึ่ เปน็ ลกู นอ้ งของโซเอยก์ ส็ รา้ งผลงานรวบรวม
ขอ้ มลู ไดส้ ว่ นหนึ่ง
กองทพั เคลยแ์ มนซงึ่ กา� ลงั ปกั หลกั ดลู าดเลาไมม่ กี ารเคลอื่ นไหว
ระหวา่ งนน้ั กด็ เู หมอื นจะกา� ลงั หาสถานทใ่ี หก้ องทพั ของทางนไี้ ปตอ่
แต่จุดนีเ้ องที่พบปัญหา
บรรดาชาวเมอื งของอาณาจกั รสตั วท์ กี่ า� ลงั อพยพกระจดั กระจาย

224

ไปตามสถานทต่ี า่ งๆ ไมว่ า่ เคลอ่ื นทพั มงุ่ หนา้ ไปทใ่ี ด กม็ คี วามเปน็ ไปไดท้ จ่ี ะ
มบี างสถานท่ีทเ่ี ขา้ ช่วยเหลือไม่ทนั
เพราะเมื่อดูจากเส้นทางการบุกของกองทัพเคลย์แมนแล้ว
พวกเขาเคล่ือนไหวได้ชา้ กวา่

《ขอ้ เสนอ เคลอ่ื นยา้ ยชาวบา้ นทก่ี Óลงั อพยพไปอยใู่ นสถานท่ี
เดยี วกนั จะมปี ระสทิ ธิภาพมากกวา่ 》

โฮ ่ อยา่ งนน้ี ีเ่ อง
ไมส่ ิ จรงิ ดว้ ยสินะ
การเคลือ่ นยา้ ย ไม่จ�าเปน็ ตอ้ งเป็นแค่กองทัพเทา่ น้นั
ผมเคล่อื นย้ายได้อย่างราบร่นื ด้วยการ ‘ครอบงÓมติ ิ’ สามารถ
เคลอ่ื นยา้ ยไปยงั จดุ ทรี่ า่ งแยกของโซเอยห์ รอื พวกโซกะอยไู่ ดท้ นั ท ี ใช ้ “วชิ า
เคลื่อนยา้ ย” รปู แบบใหม่รวบรวมผู้อพยพให้อยใู่ นที่เดยี วกพ็ อ
ด้วยเหตนุ ี ้ หลังการประชมุ จึงวุ่นวายยกใหญ่
กอ่ นอนื่ กใ็ หห้ นว่ ยรบของเกลโดล้ ว่ งหนา้ ไปจดั เตรยี มพนื้ ทตี่ ง้ั คา่ ย
เพอ่ื รองรับผู้อพยพ
จุดเคล่ือนย้ายคือท่ีต้ังเมืองหลวงของอาณาจักรสัตว์ซึ่งมิลิม
เปล่ียนใหก้ ลายเปน็ พื้นท่วี ่างเปลา่ ไปแล้ว
เน่อื งจากเป็นท่งุ รกรา้ งกวา้ งขวางจงึ สะดุดตา แตเ่ หมาะสมทส่ี ุด
ในการเป็นสถานทีเ่ คลอ่ื นทพั
จากน้ันก็แวะเวียนไปตามจุดปักหลักแต่ละแห่งแล้วเคลื่อนย้าย
ผ้อู พยพ
เนอ่ื งจากเคลอื่ นยา้ ยทกุ คนเสรจ็ สน้ิ ไปตงั้ แตเ่ มอ่ื คนื จงึ ไมแ่ ปลก
ท่ผี มจะเหน็ดเหน่อื ยแสนสาหสั

-------ถงึ จะพดู อย่างนั้น แต่นั่นก็เป็นเร่ืองทางจติ ใจเช่นกัน

บทท่ี 3 ค�า่ คืนก่อนการสรู้ บ 225

ฟอบโิ อต้ ามผมมาดว้ ยจงึ ไมม่ กี ารตอ่ ตา้ นจากผอู้ พยพ เปน็ เรอ่ื ง
นา่ ยินดี
ด้วยเหตนุ ัน้ ฟอบิโอ้เองกด็ เู หมอื นจะหมดเรย่ี วแรงเชน่ กัน
ตอนแยกจากกนั เขามองผมดว้ ยสายตาเหมอื นมองสตั วป์ ระหลาด
แล้วบอกว่า “เคล่ือนยา้ ยอย่างต่อเน่อื งขนาดน้ ี ท�าไมถงึ ยงั มที า่ ทีสบายๆ
ละ่ ครบั ...? แถมยงั ยงิ เวทมนตรเ์ คลอื่ นยา้ ยขนาดใหญแ่ บบนนั้ ไดร้ วั ๆ ...ไมม่ ี
เหตผุ ลเลย-------” ชา่ งเปน็ คนไรม้ ารยาทเสียจริง
ทางน้เี องกต็ อ้ งเหนอ่ื ยอยแู่ ลว้
เพราะฉะนนั้ ตอนนฟ้ี อบโิ อก้ น็ า่ จะเหนอ่ื ยจนหลบั ไปอยใู่ นหอ้ งหนง่ึ
ของเตน็ ท์ทห่ี น่วยรบของเกลโดต้ ้งั ข้ึนเพอ่ื ใช้เป็นค่ายพกั
โอะ๊ เรือ่ งฟอบิโอ้นะ่ ชา่ งเถอะ
ทหารของทางนเ้ี องก็เตรยี มการพรอ้ มแล้ว ตอ้ งสง่ ออกไปอย่าง
ยง่ิ ใหญ่

ผมม่งุ หนา้ สูล่ านกว้างที่ยงั ไมม่ กี ารจัดเตรยี มความพรอ้ ม
ทางน ี้ รกิ ุรุโดก็อดหลับอดนอนเตรยี มการให้จนเสร็จสิ้น
แม้จะโตร้ ุง่ เหมือนผม แต่กลับว่ิงปร๋ออย่างแขง็ ขัน
รกิ ุรุก็ถูกเรียกกลับมา จงึ ว่ิงวุ่นคอยสนับสนุนริกรุ โุ ดไปด้วยกัน
งานของผมที่เหลืออยู่คือการเคล่ือนย้ายผู้คนที่มารวมตัวที่นี่ไป
ยงั สถานที่ตั้งค่ายของอาณาจกั รสตั ว์
เมื่องานน้ีสิ้นสุดลง ก็มีก�าหนดการเตรียมการอะไรหลายอย่าง
เพอ่ื วัลพัวร์กิสในคนื วนั มะรนื
พอผมมาถึงลานกว้าง กองทหารที่ต้งั แถวอย่ทู ่นี ั่นกก็ า� ลังรออยู่
มนุษยส์ ตั ว ์ 10,000 นายทีส่ ามทหารเสือ สเฟยี รแ์ ละอาร์บสิ
เปน็ ผู้บังคบั บัญชา แมจ้ ะตดิ อาวธุ แตกต่างไม่เปน็ อันหนึง่ อนั เดียวกัน แต่
เรอ่ื งนน้ั กช็ ว่ ยไมไ่ ด ้ เพราะเปน็ การซอ่ มแซมอาวธุ ทไี่ มใ่ ชแ้ ลว้ และนา� มาแจก

226

จ่าย
อยา่ งไรกด็ ี มนษุ ยส์ ตั วก์ ม็ คี นท ี่ ‘กลายรา่ งสตั ว’์ อยเู่ ปน็ จา� นวนมาก
จงึ นา่ จะใช้งานได้ตามใจนึกมากกว่าการตดิ เกราะทง้ั ตวั
พวกลูกน้องของผมท่ีมุ่งหน้ามาเป็นกองหนุนยืนเรียงแถวอยู่
เคยี งข้างพวกเขา
เทียบกับตอนสงครามคาริบดิส ท้ังขนาดและก�าลังรบเหนือ
กวา่ มาก
เบนมิ ารสุ งั เกตเห็นผมจงึ มายนื อยู่ขา้ งๆ
และคงเหน็ วา่ เปน็ โอกาสด ี จงึ อธบิ ายใหฟ้ งั ถงึ พฒั นาการของทกุ คน

ทกุ คนกเ็ ปลย่ี นแปลงไปพรอ้ มกับการวิวัฒนาการของผม
ได้ยินว่า “วจนะแห่งโลก” จะมอบกฟิ ตแ์ ด่อสูรทมี่ วี งศ์วานของ
ดวงวิญญาณ แต่ดเู หมอื นอสรู ทผ่ี มตง้ั ช่ือจะเข้าขา่ ย
ในการสา� รวจกลมุ่ ชาวบา้ นกพ็ บวา่ มคี วามเปลยี่ นแปลงทเ่ี หน็ ได้
จากภายนอก
เบนมิ ารุบอกว่า

“จากผลการสอบถามชาวบา้ นในเมอื ง ดเู หมอื นพวกผชู้ ายจะพฒั นา
พลังกายข้ึนครับ พวกผู้หญิงก็มีผิวพรรณเป็นประกายและดูสะสวยขึ้น
ผมนะ่ ไม่สนใจ------- ไมใ่ ช่สิ ถงึ จะพดู ส่ิงทีฟ่ งั ไม่ค่อยเข้าใจเท่าไหร่ แตด่ ู
เหมือนพลังชีวิตจะเพิม่ ข้นึ นะครบั -------”
ระหวา่ งทท่ี กุ คนกา� ลงั ตงั้ แถว เบนมิ ารกุ ร็ ายงานสถานการณข์ อง
ชาวเมอื งใหฟ้ งั บางคนดอู อ่ นวยั ลงอยา่ งเหน็ ไดช้ ดั ดเู หมอื นทกุ คนจะรสู้ กึ
ซาบซงึ้
พวกเขาไม่มหี น้าท่ตี อ่ สู้ คราวน้จี งึ ไม่ได้ออกโรง แต่ไปทา� หนา้ ท่ี
เฝา้ ฐานแทน
คราวน้กี ็มาเปิดตวั พวกนกั รบตัวเก็งกันดกี ว่า

บทที่ 3 ค่า� คืนกอ่ นการสู้รบ 227

เหล่าคนที่มีหน้าที่ต่อสู้แต่ละคนมีท้ังคนท่ีได้รับสกิลแตกต่าง
กันไป เม่ือได้รับสกิลที่มีลักษณะเฉพาะเหมือนหน่วยรบก็ดูเหมือนจะมี
การเปล่ียนแปลงไปหลายอย่าง
นา่ สนุกจริงๆ

อนั ดับแรกคือพวกลกู นอ้ งตัง้ แต่ยุคแรกเรม่ิ ของผม
ก็อบลนิ ไรเดอรท์ ่กี ็อบตะเปน็ หัวหน้าหนว่ ย
พวกฮ็อบก็อบลินท่ีใช้สตาร์วูล์ฟซ่ึงว่ากันว่าเกิดขึ้นได้ภายใต้
เงื่อนไขพิเศษเท่านัน้
เปน็ ฮอ็ บก็อบลนิ จริงๆ หรอื ?
ช่ือเผา่ พันธุ์คอื ฮ็อบก็อบลินไมผ่ ดิ แน่ แต่รู้สกึ วา่ เน้ือในจะกลาย
ไปเปน็ เผ่าอ่ืน
พวกเขาไดร้ บั แรรส์ กลิ ทเี่ รยี กวา่ เอก็ ซต์ รา้ สกลิ ‘แสดงอตั ลกั ษณ’์
สกิลนี้ไม่อาจเปรียบได้กับม้าและคนข่ี แต่เป็นการรวมร่างกัน
โดยตรง หมายความว่าหากใช้งาน ‘แสดงอัตลักษณ์’ ก็จะสามารถ
เคล่อื นไหวอย่างรวดเร็วไดด้ ้วยสข่ี า กลายเปน็ นักรบทรงพลัง
ความแขง็ แกรง่ จากการรวมร่างเทียบเท่าระดับ A-
เนื่องจากมีความจ�าเพาะกับการต่อสู้แบบตัวต่อตัวจึงไม่ได้รับ
การประเมินถึงระดับ A แต่ความสามารถในการรบก็สูงจนน่ากลัว
หากรว่ มมือกันหลายคนกน็ ่าจะเอาชนะมนษุ ยม์ ารระดบั A ได้
ท่สี า� คญั ทสี่ ดุ คือ กอ็ บลนิ ไรเดอรอ์ ย่กู นั เปน็ ฝงู
ความรวดเรว็ ในการสอื่ สารเปน็ ทยี่ อมรบั ระดบั ทกั ษะกส็ งู เพราะ
ท�าตามคา� ชแี้ นะของฮาคโุ รนน่ั เอง
มคี นแบบนัน้ ถึง 100 คนร่วมมอื กนั ความนา่ สะพรึงกลวั ของ
หน่วยรบนีจ้ ึงเป็นเรอ่ื งที่น่าจะเขา้ ใจได้
เพราะตระหนักว่าแรงก์ท่ีมนุษย์ก�าหนดขึ้นเชื่อถือไม่ได้ ฉะน้ัน

228

นจ่ี ึงเปน็ ก�าลังรบท่คี าดหวังไดไ้ ม่นอ้ ย

ตอ่ ไป กลุม่ คนทกี่ ลายเป็นคนใกล้ชิดของเบนมิ ารุ
ผมกลายเปน็ ผนู้ า� ของมหาพงไพรแหง่ จรู า่ พวกอสรู ทต่ี อ่ สไู้ ดจ้ งึ
เพม่ิ ขน้ึ มาก
ทตี่ อ้ งกล่าวถึงคอื เผ่าออร์คทม่ี ี 300 คน
ในจา� นวนนน้ั คนทีม่ ีความสามารถในการรบระดบั สูงกค็ ือพวก
คนหนุ่มในหมู่บ้านท่ีมาขอความช่วยเหลือจากผมในชว่ งแรก ดเู หมือนจะ
ชน่ื ชมพวกเบนิมารอุ ยา่ งมาก พอได้รับกฟิ ตจ์ ึงววิ ฒั นาการ
เป็นเรือ่ งน่าตกใจจริงๆ
ดูเหมอื นจะมคี นทข่ี อเข้ารว่ มกองทัพด้วย แต่คนเหล่านัน้ ก็เป็น
นักรบมีนามตั้งแต่ต้นแล้ว เนื่องจากแข็งแกร่งพอท่ีจะเรียกได้ว่าเป็น
มนุษย์มารระดบั ลา่ ง จึงพง่ึ พาได้มาก
แม้จะเป็นออร์คป่าที่ไร้สติปัญญาก็ยังอยู่ในระดับ B พวกนั้น
นอกจากจะติดอาวุธครบมือแลว้ รา่� เรยี นอารต์ ด้วย
ไม่มที างทจ่ี ะไม่แขง็ แกร่ง
คนเหล่านี้เป็นหน่วยอารักขาที่ขึ้นตรงกับเบนิมารุ ได้รับการ
ต้งั ช่อื ว่า “คุเรไน (กลุ่มเพลิงสีชาด)”
เปน็ กองกา� ลังรบที่แต่ละคนเทยี บเท่าระดับ A-

และคนที่ขนึ้ ตรงกบั ทัพหลวงซึ่งมีเบนิมารุเปน็ ผูบ้ ัญชาการ
ฮอ็ บก็อบลนิ ราว 4,000 ตน ทม่ี พี ฒั นาการนา่ สนใจ
พวกเขาได้รับ ‘บงการเพลิงผลาญ’ และ ‘ต้านทานการ
เปล่ยี นแปลงอุณหภมู ิ’ จงึ มีคุณสมบัตทิ างความรอ้ นสงู
เป็นการเปล่ียนแปลงท่ีน่าตกใจ
ระดบั ของแตล่ ะคนเทยี บเทา่ B กลา่ วไดว้ า่ เปน็ หนว่ ยจโู่ จมหนกั

บทที่ 3 ค่�าคืนก่อนการสู้รบ 229

ที่เน้นด้านพลังโจมตี
อันท่ีจริงแล้วพวกฮ็อบก็อบลินมีผิวสีเขียว เป็นเหตุให้ช่ือของ
พวกเขามีความเกยี่ วพนั กับสเี ขียว
ไม่รู้วา่ ใครเป็นคนตงั้ ช่ือให้ แต่กอ็ ยากให้มองไปในอนาคต

《แจ้งเตอื น คนตั้งชอ่ื คอื มาสเตอร์เอง》

รู้แล้วนา่ !!
ไม่คิดว่าจะถูกตบมกุ เอาตอนนี ้ ช่างเป็นคนประชัดประชันจรงิ ๆ
กห็ มายความว่าไม่ได้คาดการณอ์ นาคตไดถ้ งึ ขนาดนน้ั นะครับ
พัฒนาการของอสรู เป็นสิง่ ท่มี คี วามหมายไม่แน่ชดั จริงๆ
ช่ือของสมาชิกหน่วยมีท่ีมาจากสีเขียว จึงต้ังชื่อหน่วยรบว่า
กรีนนัมเบอร์
ทศั นคตมิ งุ่ มั่นเป็นเร่ืองส�าคญั
เนอ่ื งจากเปน็ ผใู้ ชบ้ งั คบั บญั ชาของเบนมิ ารจุ งึ อยากใหเ้ ปน็ อากะ
โซนาเอะ6 แตน่ กี่ เ็ ปน็ เรอื่ งลกึ ซง้ึ เนอ่ื งจากพวกเขาใชก้ ารโจมตคี วามรอ้ นสงู
ซงึ่ ไมเ่ ขา้ กับส ี ตั้งช่ือใหร้ ูส้ ึกว่าผดิ ไปจากทค่ี าดน่าจะดี
ใหพ้ วกเขายอ้ มอาวธุ เป็นสเี ขียวและมีแผนใหแ้ สดงฝีมือแลว้

ต่อไปก็เป็นหน่วยรบของเกลโด้ที่ไร้เทียมทานเคียงคู่มากับ
กรีนนมั เบอร์
พฒั นาการของไฮออร์คกเ็ ท่าเทยี มกนั ทง้ั ฝงู
ทกุ คนไดร้ บั สกลิ เฉพาะทางในการเสรมิ แกรง่ รา่ งกายอยา่ งเอก็ ซ์
ตรา้ สกิล ‘กÓลงั ชา้ งสาร’ และ ‘กÓแพงเหลก็ ’ ส่วนระดบั หวั หนา้ หน่วย
ก็ได้รบั เอ็กซต์ รา้ สกลิ ทีใ่ ชค้ วบคุมดินไดด้ ังใจนึกอยา่ ง ‘ควบคมุ ดนิ ’
6อ ากะโซนาเอะ นี่คือสกลิ ท่ีเกลโด้วา่ ไว ้ เหน็ วา่ ใช้ขุดหลุมกันกระสนุ กไ็ ด้

: หน่วยรบประเภทหนงึ่ ในยุคเซ็นโกคุ สวมเกราะสแี ดง

นอกจากน้ีทุกคนยังใช้เอ็กซ์ตร้าสกิล ‘แปลงเกราะท่ัวกาย’
จนกลายเปน็ กลุ่มท่ีเนน้ ด้านพลงั ปอ้ งกนั
การต้านทานท่ีผมมีก็ดูเหมือนจะรับไปมากทีเดียว นอกจาก
‘ตา้ นทานการโจมตที างกายภาพ’ แลว้ ยงั เสรมิ ดว้ ยการตา้ นทาน ‘ความ
เจ็บปวด การกัดกรอ่ น กระแสไฟฟา้ อัมพาต’
คาริสชีลด์ (โลเ่ กลด็ วนวายุ) โล่รุ่นสมบรู ณท์ ีใ่ ห้คาบาลเปน็ ของ
ขวัญกเ็ ป็นยนู คี ทใี่ หผ้ ลลัพธป์ ้องกันและตา้ นเวทมนตร์
หมายความวา่ เปน็ โลค่ รอบจกั รวาลทปี่ อ้ งกนั ไดท้ ง้ั ทางกายภาพ
และเวทมนตร์นั่นเอง
ผมครนุ่ คิดอยา่ งจริงจังสดุ ๆ วา่ ถา้ ใช้อาหารของชิออนเพอื่ สร้าง
การต้านทานพิษให้จะเป็นอยา่ งไร? แตเ่ ร่อื งนน้ั ตอ้ งเกบ็ ไว้เปน็ ความลับ
ไมส่ ิ ถึงอย่างน้นั กน็ ับว่าโชคดที ไ่ี ด้รับเกล็ดของคาริบดิสมาเปน็
จา� นวนมาก คโุ รเบยล์ อกเลียนผลงานที่การม์ ประดิษฐ์ขน้ึ ในปรมิ าณมาก
ตอ้ งขอบคณุ พวกช่างฝีมือเขาละ
กลายเป็นกองพลแข็งแกร่งที่แต่ละคนเทียบเท่าระดับ B
หมายความว่าเมอ่ื ทุกคนตดิ อาวธุ ระดบั ยูนคี กจ็ ะเหนือกวา่ หนว่ ยรบทัว่ ไป
เรยี กไดว้ า่ เปน็ หน่วยป้องกนั ที่ไมธ่ รรมดา
จา� นวนมอี ยู ่ 5,000 คน
เมือ่ รวบรวมทหารอาสาสมคั รได้เรือ่ ยๆ จา� นวนกเ็ พิม่ ขน้ึ
ปกตทิ า� งานกอ่ สรา้ งตา่ งๆ แตเ่ มอื่ ถงึ คราวคบั ขนั กเ็ ปลย่ี นมาเปน็
กองพลไดอ้ ย่างรวดเร็ว
เปน็ กองพลกา� แพงเหลก็ ทีป่ ้องกันการโจมตีไดท้ ุกประเภท

-------- เยลโล่ว์นัมเบอร์ น่ันคือช่ืออย่างเป็นทางการของ
กองพลนี้

ต่อไปคือดราโกนวิ ตท์ ่ีกาบิลเป็นผู้บญั ชาการ

บทที่ 3 ค่า� คนื กอ่ นการสู้รบ 231

ดราโกนวิ ตเ์ ปน็ เผา่ ทมี่ คี วามสามารถสงู อยแู่ ลว้ แนน่ อนวา่ เทยี บ
เท่าระดบั A-
เมอื่ ไดร้ บั กฟิ ตจ์ ากผมกด็ เู หมอื นจะไปปลกุ เลอื ดมงั กรแขง็ แกรง่
ข้นึ กวา่ เดมิ และไดร้ ับ ‘ดรากอนบอดี้ (แปลงรา่ งนักรบมงั กร)’ เป็น
สกลิ เฉพาะตวั
นอกจากนก้ี ม็ บี างคนไดร้ บั ‘เฟลมเบรธ (ลมหายใจอคั คสี นี ลิ )’
หรือไมก่ ็ ‘ธันเดอร์เบรธ (ลมหายใจอสั นสี ีนลิ )’ จึงสามารถโจมตีระยะ
ไกลได้
กาบลิ ใชไ้ ดท้ ง้ั สองแบบ ดทู า่ เป็นคนเกง่ จริงๆ
ท่ยี ังไม่ค่อยเขา้ ใจคือ ‘ดรากอนบอด’้ี

《แจ้งเตอื น สกิลเฉพาะตัว ‘ดรากอนบอด้’ี คือ-------》

อะ๊ ไมต่ ้องการคา� อธิบายครบั
พสิ ูจน์แลว้ ว่าผมใช้ไมไ่ ด้ เพราะฉะนัน้ ฟงั ไปก็ไม่มปี ระโยชน์
ถา้ อยากใชง้ านใหม้ ปี ระสทิ ธภิ าพ พวกกาบลิ กค็ งพยายามทา� ความ
เขา้ ใจใหก้ ระจา่ งเอง พลงั ทไ่ี ดร้ บั มาโดยปราศจากความพยายามของเจา้ ตวั
จะมีความหมายอะไรหรือ ผมคดิ แบบน้นั
เอ๊ะ แล้วผมเปน็ ยังไงนะ่ หรอื ?
ผมมอี ลั ตเิ มทสกิล ‘ราฟาเอล’ อยู ่ ถ้าเกดิ ลา� บากขึน้ มา คุณรา
ฟาเอลก็จะมาช่วย เพราะฉะนั้นไม่มปี ญั หา
คณุ ราฟาเอลเปน็ พลงั ของผม ในอกี ความหมายหนงึ่ กเ็ ทา่ กบั วา่
ผมก�าลังพยายาม เพราะฉะนน้ั การกลา่ วว่าผมเองกก็ า� ลงั พยายามอย่จู ึง
ไม่ใช่คา� พดู ทเ่ี กนิ จริง
ด้วยเหตุน้ี กาบิลคุงและพรรคพวก ถ้าใช้งานได้ก่อนท่ีจะเกิด
เหตกุ ารณร์ า้ ยแรงก็ดนี ะ! ถงึ ผมจะพูดแบบขอไปทแี ต่กอ็ ยากใหพ้ ยายาม

232

ถงึ อย่างนนั้ กาบิลกม็ พี วกลกู นอ้ งที่ยอดเยย่ี มจนนา่ เสียดายอยู่
มคี วามสามารถเหาะเหนิ การโจมตดี ว้ ยลมหายใจจากกลางอากาศ
ก็ไมใ่ ช่เลน่ เลย
มกี ารตา้ นทานแบบสมบรู ณม์ าตง้ั แตต่ น้ ดว้ ยลกั ษณะเฉพาะของ
เผ่าพันธุ์
สวมเบรธเพลท (เกราะอก) ท่ีท�าจากโลหะเวทเหนอื เกลด็ แข็ง
เทยี บเทา่ เหล็กกล้า
ไมว่ า่ จะเปน็ ดาบหรอื เวทมนตรก์ ไ็ มส่ ามารถทะลผุ า่ นไดด้ ว้ ยการ
โจมตแี บบคร่งึ ๆ กลางๆ
แคบ่ ินได้กม็ แี ต้มตอ่ มหาศาล แลว้ ยังมพี ลงั ปอ้ งกันน้อี กี
ความเร็ว การโจมตี การป้องกัน เป็นหน่วยจู่โจมเร็วสารพัด
ประโยชน์ที่มคี รบทั้ง 3 อยา่ ง
ต้งั ช่อื อยา่ งเป็นทางการว่า “ฮริ ีว (ฝงู มงั กรบิน)”
แมจ้ ะมีเพยี ง 100 นาย แต่ก็เป็นหนว่ ยรบทีแ่ ขง็ แกรง่ ทีส่ ุดใน
ประเทศของเรา

และสุดทา้ ย หนว่ ยรบทีเ่ พิง่ กอ่ ตง้ั ขึ้นก็กา� ลงั ยืนเรยี งแถว
หน่วยรบทถ่ี กู วางตัวไวใ้ ห้เป็นหน่วยอารักขาของผม
ผบู้ ัญชาการคือ ชิออน
จัดต้ังขน้ึ ดว้ ยคนท่ีฟื้นจากความตายประมาณ 100 นาย
แม้จะมเี ด็กอยู่ด้วย แต่กด็ เู หมือนจะพัฒนาในชวั่ อึดใจจนเทียบ
เทา่ ผใู้ หญ ่ ความกระวนกระวายทไ่ี มส่ ามารถตอ่ สไู้ ดค้ งผลกั ดนั ใหพ้ วกเขา
ก้าวหน้าข้ึน...
สกิลที่ได้รับคือเอ็กซ์ตร้าสกิล ‘ความทรงจÓสมบูรณ์’ และ
‘ฟน้ื ฟตู ัวเอง’
2 สกลิ น้ีเหมาะมาก

บทที่ 3 ค�า่ คนื ก่อนการสู้รบ 233

เมอื่ ม ี ‘ความทรงจÓสมบรู ณ’์ ตอ่ ใหถ้ กู เปา่ หวั กย็ งั มคี วามทรงจา�
หลงเหลอื อยใู่ นเอสทรลั บอด ้ี ระหวา่ งนน้ั หาก ‘ฟน้ื ฟตู วั เอง’ กจ็ ะสามารถ
ฟืน้ กลบั มาได้โดยไมถ่ ึงแก่ความตาย
หรือก็คือได้รับความสามารถฟื้นตัวอย่างน่าอัศจรรย์ที่ออร์คดิ
ซสั เตอรแ์ สดงให้เหน็ นนั่ เอง
หาก ‘ฟน้ื ฟตู วั เอง’ พฒั นาไปเปน็ ‘ฟน้ื ฟคู วามเรว็ สงู ’ กน็ า่ จะ
กลายเปน็ อมตะ
กล่มุ คนแบบนน้ั มี 100 นาย นา่ ทงึ่ ทเี ดยี ว
ยิ่งไปกว่าน้ัน เม่ือมีพลังในการฟื้นฟูอันน่าเกรงขามก็ยิ่งได้ใจ
เหน็ ว่ารับการฝกึ ฝนสดุ โหดของชิออนไดแ้ บบสบายๆ
จะว่าไปแล้ว ค�าพูดที่ว่า “ก็ไม่ตายน่ีนา!” ดูเหมือนจะเป็น
คา� พดู ของเดก็ สาวทก่ี อ่ นหนา้ นไี้ มน่ านยงั เปน็ เดก็ อย.ู่ .. แตต่ อนนกี้ ลบั ไมม่ ี
คา� พูดแบบนน้ั แลว้
ไม่รู้ว่าควรพูดว่าขอโทษที่ท�าเร่ืองไม่ดี หรือควรพูดว่าพยายาม
เขา้ นะ
ปจั จบุ นั มคี วามสามารถเทยี บเทา่ ระดบั C เทา่ นนั้ แตม่ ลี างสงั หรณ์
วา่ อกี ไมน่ านกน็ า่ จะกลายเปน็ หนว่ ยรบทแี่ ขง็ แกรง่ ทส่ี ดุ ในประเทศของเรา
ต้ังชอ่ื หน่วยรบวา่ “โยมกิ าเอร ิ (กลุ่มนักสสู้ มี ่วง)”
ดว้ ยความหมายทว่ี า่ สมี ว่ ง=พชิ ติ ความตาย ผมจงึ คดิ วา่ เปน็ ชอื่ ที่
เหมาะกับพวกเขา

ก็ไดร้ ับรายงานมาประมาณนี้
รสู้ กึ วา่ อทิ ธพิ ลจากพฒั นาการของผมและความพยายามทผี่ า่ นมา
ของพวกเขาผลิดอกออกผลและเบ่งบานเต็มท่ี
สงิ่ ทคี่ ดิ แรกสดุ คอื กา� ลังรบเพ่ิมขนึ้ มากเลยนะ
แม้จา� นวนรวมจะไม่ถงึ 10,000 แต่ก็น่าจะไลท่ หารของทางน้ัน

234

ให้กระเจงิ ได้ง่ายๆ
แมจ้ า� นวนจะแพท้ หารฟาลมสุ ทผ่ี มทา� ลายไปแลว้ แตห่ ากพดู ถงึ
ก�าลังรบกน็ ่าจะเหนอื กว่ามาก
ยอดเย่ยี ม น่ีเปน็ เน้อื หารายงานที่นา่ ตกใจ
จา� นวนทมี่ นี อ้ ยเปน็ จดุ ออ่ น แตด่ ว้ ยพลงั ของประเทศและขอ้ ตกลง
ที่มีรว่ มกนั จา� นวนจะต้องเพมิ่ ขน้ึ ทลี ะนอ้ ยอยา่ งแนน่ อน หากคิดวา่ ก�าลัง
รบประจา� การม ี 10,000 ก็ถือวา่ น่าพอใจแล้ว
อกี อย่าง ยังเหลือกา� ลงั รบส�ารองที่ปอ้ งกนั เมืองอยู่
หน่วยรบที่จัดตั้งข้ึนด้วยกลุ่มคนท่ีมารวมตัวกันจากมหาพงไพร
แห่งจรู า่
ระดับความสามารถแตกต่างกันเกินไปจึงไม่ให้ร่วมรบในครั้งน ี้
แตห่ ลงั จากนี้หากมีการฝกึ ฝนกน็ า่ จะเปน็ ก�าลงั รบไดเ้ ต็มท่ี
มนั เปน็ เรอื่ งหลังจากน้ี
รายงานจากเบนมิ ารุก็จบลงดว้ ยประการฉะนี้

＊

แตก่ ารทผี่ ใู้ ตบ้ งั คบั บญั ชาถงึ 10,000 นายมายนื เรยี งแถวกนั ก็
นบั เป็นผลงานชน้ิ เอก
นกั รบมนษุ ยส์ ตั ว์ก็ม ี 10,000
รวมกันแลว้ เปน็ กองกา� ลังกวา่ 20,000 นายมายนื ตัง้ แถวเพื่อ
รอเวลาออกเดินทาง
“โยมิกาเอริ” ซึ่งอยู่ใต้การบังคับบัญชาของชิออนเป็นหน่วย
อารกั ขาของผม จงึ ใหแ้ ยกออกจากแถวไปเตรยี มพรอ้ ม อยา่ งไรเสยี คราวน้ี
กจ็ ะอยู่เฝ้าฐาน ให้ไปยืนเรยี งแถวด้วยกันก็เกะกะ

“ท่านริมรุ ุ เตรียมการเสร็จส้นิ แล้วครบั ”

บทท่ี 3 ค่�าคนื ก่อนการส้รู บ 235

รกิ รุ โุ ดรายงานใหผ้ มฟัง
เขาวิ่งวนุ่ อยา่ งไม่ไดห้ ลบั ได้นอน ผมจึงขอบคณุ ในเรื่องนั้น
ริกุรโุ ดตอบกลับว่า “ไม่จ�าเปน็ เลยครบั -------” พร้อมกับคลย่ี ิ้ม
ด้วยความพึงพอใจ
เอาละ ในเมอ่ื เตรยี มการเรยี บรอ้ ยแลว้ กร็ บี ‘เคลอ่ื นยา้ ย’ กนั เลย

“อ๊ะ คณุ อาร์บิส-------”
“แค่อาร์บสิ กพ็ อคะ่ ท่านรมิ ุรุ”
เมอ่ื ผมสง่ เสยี งเรยี ก อารบ์ ิสก็ตอบกลบั มาแบบน้ัน
ผมคิดว่าจะไม่เสียมารยาทกับเธอ แต่ดูท่าจะท�าให้สับสนแทน
เร่อื งน้ผี มกต็ ้องก้าวข้ามไปด้วยจิตใจมุ่งม่ัน
“เขา้ ใจแลว้ อารบ์ สิ ฝง่ั โนน้ เปน็ การรวบรวมพรรคพวกของทางนนั้
ฝากถ่ายทอดเนื้อหาของการประชุมให้ที คิดว่าฟอบิโอ้น่าจะก�าลังจัดตั้ง
หน่วยรบ ทเ่ี หลอื กฝ็ ากด้วยล่ะ!”
“รบั ทราบคะ่ น้�าใจของทา่ น ขา้ ไม่มวี ันลืม”
อารบ์ สิ กม้ ศรี ษะลงตา่� ใหผ้ ม จากนน้ั สเฟยี รแ์ ละมนษุ ยส์ ตั วท์ กุ คน
ก็ท�าตาม
แม้จะเปน็ ความร้สู กึ กดดนั เหมอื นถกู ข่มข ู่ แต่ผมกอ็ ดทน น่คี อื
ความรูส้ ึกซาบซ้งึ ของพวกเขา
“ชว่ ยได้มากเลย ท่านริมรุ ุ เทา่ นีก้ ็อัดลูกสมนุ ของเคลยแ์ มนได้
โดยไมต่ อ้ งกงั วลอะไรแลว้ เคลยแ์ มนนะ่ ขอปลอ่ ยใหท้ า่ นรมิ รุ จุ ดั การ กรณุ า
ล้างแค้นใหพ้ วกเราด้วย!”
สเฟียรพ์ ดู ไปย้ิมไป
เพราะเป็นคนสวย สีหน้าจึงนา่ กลัวเอาเร่อื ง
อารบ์ สิ กค็ งเหน็ ดว้ ย จงึ ปลอ่ ยรศั มนี า่ เกรงขามทน่ี า่ กลวั ไมแ่ พก้ นั
ออกมา แรงใจเต็มรอ้ ย ทเี่ หลือก็แคอ่ าละวาดเทา่ นัน้
ลา� พังเพียงมนุษย์สตั วก์ ็มกี องก�าลงั ถึง 20,000 คงไม่ตอ้ งการ

236

ก�าลังเสริม แต่จ�านวนยิ่งมากก็ยง่ิ ดี
ถ้ามแี คพ่ วกเขาก็ยงั แพใ้ นด้านจ�านวน
พอรวมทพั เสรมิ ของพวกเราเขา้ ไป กจ็ ะเปน็ กองกา� ลงั ผสมจา� นวน
30,000 ปะทะกับกองทัพเคลย์แมนจา� นวน 30,000
จา� นวนไลเ่ ลยี่ กนั แตท่ างนฝี้ มี อื เหนอื กวา่ ตอ้ งชนะอยา่ งแนน่ อน
ท่ีเป็นปญั หาก็คือ...

“เบนิมารุ แล้วแผนรบไม่มีปัญหาใชม่ ั้ย?”
ระหวา่ งทผ่ี มวง่ิ วนุ่ รวบรวมบรรดามนษุ ยส์ ตั วเ์ มอื่ คนื พวกเบนมิ ารุ
ก็แก้ไขแผนการรบอีกครั้ง ภาพรวมไม่เปลี่ยนแปลง แต่ตัดขั้นตอนการ
แยกก�าลังรบเพ่อื ไปรวบรวมผู้อพยพออก จึงจา� เปน็ ต้องเปล่ยี นแปลงใน
รายละเอยี ดปลีกยอ่ ย

“อา ไมม่ ปี ญั หาครบั ถา้ เปา้ หมายของเคลยแ์ มนคอื ชาวบา้ นของ
อาณาจักรสัตว์ การวดั ดวงถอนกา� ลังกน็ า่ จะไดผ้ ล”
เบนิมารุตอบพลางผดุ ยม้ิ
อมื ผมเองกค็ ดิ วา่ แบบนน้ั ดแี ลว้ ไมม่ คี วามจา� เปน็ ตอ้ งปะทะกนั
ซ่งึ ๆ หน้าใหม้ คี นตาย

“ใช่ค่ะ ปรกึ ษากับทา่ นเบนมิ ารุแล้ว แต่ตอนนีย้ งั พอมีเวลาก่อน
จะเดินทางไปยังสนามรบ ถา้ จะเลื่อนเวลาการเปดิ สงครามออกไปอีกสกั
เล็กนอ้ ย--------”
อารบ์ สิ เลน่ ไมเ้ ทา้ สที องทถี่ อื อยใู่ นมอื ขณะเลา่ ถงึ แผนรบดว้ ยทา่ ที
สนุกสนาน
ดูท่าจะไม่มีปัญหา
หากไมส่ ามารถบรรลวุ ัตถุประสงค์ได้กอ่ นวลั พัวร์กิส เคลย์แมน
ตอ้ งโกรธแน ่ อยา่ งนอ้ ยเขาคงคดิ วา่ นา่ จะทา� ตวั โหดรา้ ยกบั ลกู นอ้ งมากขน้ึ
หากผูน้ �าทพั รอ้ นรนเพราะกลัววา่ จะเปน็ เช่นนน้ั ก็ถอื เป็นก�าไร

“------- ให้หน่วยรบเดินทัพไปยังทางเข้ามหาพงไพรแห่งจูร่า

บทท่ี 3 ค่า� คนื ก่อนการสูร้ บ 237

พ้ืนท่ีรกร้างที่เคยเป็นบ้านเกิดของข้า เวลาน้ีเป็นเศษซากโอบิคของ
อาณาจกั รออรค์ ท่นี ัน่ น่าจะกลายเป็นหลมุ ศพของพวกมัน”
คา� กลา่ วของเกลโดแ้ ฝงดว้ ยบางสง่ิ ทอี่ าจเรยี กไดว้ า่ ความเคยี ดแคน้
ประเทศซึ่งถูกท�าลายด้วยแผนการของเคลย์แมน และท่ีน่ันได้
กลายเปน็ สถานที่สา� หรบั ศกึ ตดั สิน
อดร้สู ึกถึงพรหมลิขิตไม่ได้ กรรมตามสนองสินะ
แผนการรบก็ง่ายๆ
ทา� ใหด้ เู หมอื นผอู้ พยพหนมี าทมี่ หาพงไพรแหง่ จรู า่ แลว้ จดั การ
กองกา� ลังฝา่ ยศัตรูทไ่ี ล่ตามมา
แค่น้ีเอง
การจา� ลองสถานการณใ์ นหัวของคุณราฟาเอลไรท้ ี่ติ ใส่ขอ้ มลู ที่
ไดย้ นิ ไดฟ้ งั จากพวกโซเอยเ์ ขา้ ไปแลว้ จา� ลองสถานการณเ์ สมอื นจรงิ จากนนั้
กว็ าดออกมาเปน็ แผนภาพการคาดการณท์ ม่ี พี ้นื ฐานขอ้ เทจ็ จรงิ
พอใช ้ ‘จติ สอื่ สาร’ กบั สง่ิ นนั้ กด็ เู หมอื นทกุ คนจะทา� ความเขา้ ใจ
สถานการณไ์ ด้อยา่ งง่ายดาย
แผนในตอนแรกคือคุ้มกันผู้อพยพพร้อมล่อศัตรูเข้าหาแล้ว
ปิดล้อมบดขยี ้ ลา� ดบั เปน็ แบบนี้ แต่คราวนม้ี ีการเปล่ียนแปลงเปน็ ใหค้ น
ท่ีมีฝีเท้าเร็วรับหน้าท่ีนกต่อ เม่ือความเส่ียงท่ีจะถูกโจมตีรายตัวลดลง
คงไม่ตอ้ งบอกว่าอัตราความสา� เร็จของแผนรบสูงข้ึนมาก
ส่ิงสา� คญั คือตอ้ งลอ่ เขา้ ไปใหล้ ึกแลว้ บดขยี้
สว่ นตวั ผมเองไมไ่ ดค้ ดิ ทา� การสงั หารหม ู่ แตห่ ากปลอ่ ยใหห้ นไี ป
ตอนนแี้ ลว้ ถกู โจมตีอีกกจ็ ะเป็นปญั หา
ตอ้ งลงมอื อย่างเดด็ ขาด

“เบนิมารุ เข้าใจนะ?”
“แนน่ อนครบั เพอื่ ไมใ่ หต้ อ่ ตา้ นไดอ้ กี ไปทา� ใหพ้ วกมนั เหน็ นรก
กันเถอะ”

238

เบนมิ ารุตอบรับด้วยรอยยมิ้ ทด่ี ูดีสดุ ขว้ั
อะ๊ นมี่ นั ใบหน้าทไี่ ม่คิดจะแสดงความปรานนี ี่นา

“จดั การให้หมดเลยนะ เบนมิ าร!ุ ”
“คหึ หึ หึ ึ ขยะกต็ อ้ งรบี เกบ็ กวาด เพราะเดย๋ี วมนั จะเหมน็ เอาเนอะ
ขอรบั ”
ชอิ อนกับดิอาโบลให้กา� ลงั ใจเบนิมารุ
รสู้ กึ วา่ ค�าวา่ ให้กา� ลังใจ จะไมถ่ กู ตอ้ งอยู่บา้ ง แตก่ ็ช่างเถอะ
ทั้งสองอยากเข้าร่วม ช่างเป็นคนที่ช่ืนชอบการต่อสู้เสียจริง
แตเ่ ร่อื งนนั้ เป็นไปไม่ได้
ชอิ อนจะอยู่กับผมเพ่ือเตรยี มงานวัลพวั ร์กสิ
สว่ นดอิ าโบล หลังจากน้กี ็จะออกเดนิ ทางไปบกุ ฟาลมุส
เพราะฉะนนั้ จงึ ไม่สามารถเขา้ รว่ มการตอ่ สคู้ รง้ั นี้ได้
หลังจากน้กี ็ต้องฝากฝงั หนา้ ทใี่ หเ้ บนมิ ารุแล้วรอฟังขา่ วดี
“เอาละ ถา้ มอี ะไรกร็ ายงานมาทนั ที จะสง่ ออกไปละนะ จงชนะ!!”
“““ครบั /คะ่ ! ชยั ชนะจงสถิตอยู่กับทา่ น!!”””
สายตาจา� นวนนับไม่ถ้วนจ้องมองมาทผี่ ม
ผมกวาดตามองภาพน้ันด้วยนัยน์ตาสีทองแล้วเปิดวงแหวน
เวทมนตร์
เมอ่ื คืนทา� ไปเต็มท่จี งึ ท�าไดถ้ นัดมอื
วงแหวนเวทมนตรข์ นาดมหมึ าถกู วาดขน้ึ ทเี่ ทา้ ของกองพลจา� นวน
20,000 นาย ก่อนจะไต่ระดับข้นึ เปน็ ช้นั ๆ จากลา่ งขน้ึ บน
ภายในรปู สเ่ี หลย่ี มจตั รุ สั ทถ่ี กู วาดขนึ้ รปู เรขาคณติ ทผ่ี มไมส่ ามารถ
ทา� ความเขา้ ใจได้ซอ้ นทับกนั
การเคลื่อนยา้ ยคนจา� นวน 20,000 นายในเวลาเดียวกันตอ้ งใช้
สมาธแิ ละปรมิ าณแก่นเวทไม่นอ้ ย พลงั งานลดฮวบลงเรื่อยๆ แตจ่ ากการ
ค�านวณ ดูเหมือนจะยงั มพี อแบบเหลือเฟือ

บทท่ี 3 ค�า่ คนื กอ่ นการสู้รบ 239

ถงึ จะพดู เหมอื นเปน็ เรอื่ งของคนอน่ื แตป่ รมิ าณแกน่ เวทของผม
ก็เพม่ิ ขนึ้ เปน็ บ้าเป็นหลงั
สว่ นเวลาก็ใช้ไปประมาณ 5 นาที
ทกุ คนยืนน่งิ ไม่ไหวติง รอให้พธิ เี คลอ่ื นย้ายสนิ้ สดุ ลง
และในเส้ียววินาทีท่ีรูปส่ีเหล่ียมจัตุรัสลอยขึ้นเหนือศีรษะของ
ทกุ คน-------กเ็ กิดแสงวาบเจิดจา้ ขน้ึ แลว้ กองพลกห็ ายวับไป
การเคลื่อนย้ายเสร็จส้ิน ดูเหมือนจะส่งทุกคนไปถึงได้อย่าง
ปลอดภัย
จะวา่ ไปแลว้ ตอนทท่ี า� ครงั้ แรกเมอื่ คนื ผมรสู้ กึ ระวนกระวายเปน็
อยา่ งมาก
เนอ่ื งจากมีการปลอ่ ยแสงวาบสว่างไสวในเวลากลางคนื จงึ รสู้ ึก
รอ้ นรนว่ากองทัพเคลย์แมนจะสงั เกตเหน็ เข้า
หลังจากนน้ั ผมจงึ น�าเวทมนตรบ์ ลายด ์ (ระเบดิ พรางตา) เข้ามา
ใชร้ ว่ มด้วยเพอื่ บังแสงจากวงแหวนเวทมนตร์
ทกุ การกระทา� มคี วามลม้ เหลวตดิ มาดว้ ยอยา่ งเลย่ี งไมไ่ ด ้ จงึ หา้ ม
ประมาทเปน็ อันขาด
คราวนไี้ มม่ คี วามจา� เปน็ แบบนนั้ แลว้ จงึ เหน็ ภาพสวยงามทเี ดยี ว

“ยอดเย่ียมไปเลยขอรับท่านริมรุ ุ เปน็ อาคมทงี่ ดงาม!”
“จรงิ ดว้ ย มองเพลนิ เลยค่ะ!”
ดอิ าโบลชมผม ชอิ อนจงึ ส้ดู ว้ ยการกลา่ วค�ายกยอ
ดเู หมอื นดิอาโบลจะชอบเวทมนตร์มาก
ไวเ้ รอ่ื งคราวนี้สงบลงแล้ว มาถกเร่ืองเวทมนตร์ดว้ ยกนั ดีมยั้ นะ
เขาอาจร้จู กั เวทมนตรท์ ่ีผมไมร่ ้จู กั ก็ได้
สว่ นชอิ อน ทา� ใหเ้ ลกิ อิจฉาคนรอบขา้ งเสยี ทดี กี วา่
เวลาโต้คารมกันแบบแปลกๆ มันน่ารา� คาญนี่
ผมคดิ เร่อื งแบบนน้ั ขณะตอบรับทั้งสอง แลว้ พวกเราหันหลงั ให้

240

ทีน่ ่ัน
หลังจากท่ีส่งทุกคนไปแล้ว เวลโดร่าซึ่งมีท่าทีเบ่ือหน่ายก็เดิน
ล่องลอยเขา้ มาหา
จากน้นั กพ็ ดู เร่ืองง่เี ง่าออกมา

“ริมรุ ุเอ๋ย เราไปเตะพวกมันใหก้ ระจยุ ดีมั้ย?”
ไมไ่ ด้ฟงั อะไรเลยจรงิ ๆ สินะ คนคนน้ี

“ก็บอกแล้วไง! ว่าจะเก็บเรื่องของนายเป็นความลับจนกว่า
วัลพัวร์กิสจะเริม่ น่ะ!? ถา้ อาละวาดใหญโ่ ต ความก็แตกโพละเลยน่ะสิ!!”

“กา๊ กกกก ฮะฮะฮะ นน่ั สินะ เผลอไปนะ่ ”
มาเผลออะไรกันล่ะ
เปน็ ตาลงุ เจา้ ปญั หาจรงิ ๆ
ให้หนังสือการ์ตนู ที่เตรียมไวไ้ ปต้งั เยอะแลว้ คงไม่เปน็ ไรม้งั ?
ดทู ่าทางเหมอื งจะทา� อะไรบางอยา่ ง ผมจงึ รสู้ ึกไม่สบายใจสุดๆ
จบั ตาดูอย่างเขม้ งวดดีกวา่ ผมคดิ อยา่ งน้ัน

ชว่ งเทีย่ งของวนั น้ัน กลมุ่ ยอห์มก็ออกเดนิ ทาง
ระหว่างการเดินทาง พวกเขาจะเล่าเรื่องที่เวลโดร่าฟื้นคืนชีพ
อย่างกระตอื รือรน้ และยังใสส่ ตี ไี ข่เพม่ิ ว่านี่เป็นเรือ่ งซบุ ซิบท่แี พรก่ ระจาย
ไปตามหมู่บา้ นต่างๆ
ไมต่ อ้ งบอกจดุ ประสงคท์ แ่ี ทจ้ รงิ กค็ งร ู้ เพอ่ื ถา่ ยทอดไปยงั เคลยแ์ มน
ทีน่ ่าจะดกั ฟังอยู่น่นั เอง
ผมสง่ พวกเขาออกไปพรอ้ มกบั ภาวนาขอใหเ้ รอ่ื งสง่ ตอ่ ไปใหเ้ รว็
ที่สุดเทา่ ทจ่ี ะเปน็ ไปได้
ดอิ าโบลบอกวา่ “จะรบี กลบั มาขอรบั ไมต่ อ้ งเปน็ หว่ ง” แตเ่ ขา
ดถู กู อาณาจกั รฟาลมสุ ไวส้ กั แคไ่ หนกนั ? ผมกลบั รสู้ กึ เปน็ หว่ งขนึ้ มา แตก่ ็
มอบหมายหนา้ ท่ใี ห้

บทที่ 3 ค่�าคนื กอ่ นการสู้รบ 241

ความล้มเหลวเป็นสิ่งท่ีทุกคนมี เมื่อเกิดอะไรบางอย่างขึ้นแล้ว
คอ่ ยคิดกค็ งไมเ่ ป็นไร
หลงั จากนน้ั กาเซลกก็ ลบั ไปทอี่ าณาจกั รคนแคระ ไดย้ นิ วา่ เหลา่
เสนาบดกี �าลังโมโหจึงรีบรอ้ นจากไป... ดูทา่ วา่ ตวั ปลอมจะมีปญั หา
ผมคิดว่า สมควรเป็นอย่างนั้นอยู่หรอก
เรอื่ งแบบนั้นหา้ มเอาเย่ียงอยา่ ง ตอ้ งไม่ท�าใหค้ วามแตก
ผมมองสง่ กาเซลขณะครนุ่ คิดเร่อื งแบบนน้ั

ผ่านไปอีก 1 วัน
รายงานจากเบนมิ ารบุ อกว่าการเคล่อื นย้ายเปน็ ไปอย่างราบรืน่
แตใ่ ช่ว่าจะไมม่ ปี ญั หา
แนน่ อนวา่ กองทพั 30,000 นายกบั ผอู้ พยพยอ่ มตอ้ งมขี อ้ จา� กดั
ในการเคลื่อนไหว แต่มนษุ ย์สตั ว์หวั ดอ้ื ตา่ งจากมนุษย ์ จงึ สามารถไปถงึ
ทีห่ มายไดโ้ ดยไม่ช้าเกนิ ไปนัก...
สบายใจได้ เพราะคดิ แผนไว้ดแี ล้ว

“ในเมอ่ื เตรยี มตวั ตง้ั รบั เรยี บรอ้ ยแลว้ กจ็ ะสง่ คนทไ่ี มม่ หี นา้ ทต่ี อ่ สู้
ไปยงั เมอื งเทมเพสตน์ ะ”
ผมพดู แบบน้ันแลว้ ตบบ่าของเบนิมารุ

“ออ้ ... วิธีน้ัน...”
เบนิมารุส่งเสียงครางด้วยสีหน้าที่บ่งบอกว่าท�าไมถึงไม่เคยรู้
มาก่อน
ไม่หรอก อาคมเคลื่อนย้ายนี่ผลาญปริมาณแก่นเวทไปไม่น้อย
ยิ่งจ�านวนมากก็ยิ่งผลาญมาก
เมื่อวาน พอเคลอื่ นยา้ ยคน 20,000 นายก็ไมม่ เี วลาเหลือแลว้
เนอ่ื งจากไมใ่ ชส่ ง่ิ ทจ่ี ะสามารถทา� ไดต้ ดิ ตอ่ กนั ขนาดนน้ั จงึ ไมใ่ ชก่ ารเสยี เวลา
ไปโดยเปล่าประโยชน์

242

อีกอย่าง อาคมน้ีเป็นองค์ประกอบใหม่ที่ขัดกับสามัญส�านึก
ด้งั เดิม จากนไี้ ปก็นา่ จะเกดิ ยทุ ธวิธีท่ีน�าส่ิงน้ีมาใช้มากข้ึน แต่คดิ ว่าคนที่
สามารถประกอบอาคมขนาดใหญแ่ บบนไี้ ดม้ นี อ้ ยคน นา่ จะยงั รกั ษาความ
ได้เปรยี บฝา่ ยเดยี วไว้ได้
จะว่าไปแล้ว หลังจากท่ีส่งทุกคนออกไปเมื่อวาน ริกุรุโดก็จัด
เตรยี มสถานทส่ี �าหรับพักค้างแรม ผมจงึ ส่งเฉพาะผอู้ พยพออกไป
ด้วยเหตุนจ้ี ึงสง่ ทุกคนออกไปไดอ้ ย่างรวดเรว็
ทกุ คนทถ่ี กู สง่ ออกไปคงปรบั ตวั งา่ ยจงึ คนุ้ เคยกบั มนั แลว้ การที่
ไมม่ ใี ครรู้สกึ กงั วลน้ันสมกบั ทค่ี าดหวังจริงๆ
ผมมอบหมายหน้าทกี่ ารนา� ทางให้รกิ ุรโุ ด
ส่วนผมจะไปทุม่ เทใหก้ ับงานหน่ึงซ่งึ ต่อเน่ืองจากเมือ่ วาน
เนอ่ื งจากอยากพยายามใหเ้ สร็จทนั วัลพวั รก์ ิส จึงภาวนาขอให้
ไมเ่ กิดปัญหา

＊

แล้วก็มาถงึ วนั งานวลั พัวรก์ สิ โดยไมม่ ีปัญหาใดๆ
งานเสร็จสนิ้ ก่อนเวลาอาหารกลางวนั นับจากช่วงกลางวนั กจ็ ะ
เขา้ สขู่ น้ั ตอนสุดทา้ ย
ดูท่าจะทันเวลา ผมจงึ ร้สู ึกโลง่ อก

“ริมุรุ นีม่ ัน...”
“เปน็ ไง สดุ ยอดใชม่ ยั้ ละ่ ?”
“เจา้ เปน็ อัจฉรยิ ะแลว้ เหรอ!!”
นเ่ี ธอเปน็ ใครกนั ... ผมคดิ แบบนนั้ แตไ่ มไ่ ดม้ กี ะจติ กะใจจะตบมกุ
ผมต้องออมแรงเตรยี มไวส้ �าหรับช่วงกลางคนื
ด้วยเหตุน้ ี รามริ ิสเอย๋ ฉันขอปลอ่ ยผ่านคา� พดู งเ่ี ง่าของเธอนะ

บทท่ี 3 ค่า� คนื กอ่ นการสู้รบ 243

อาหารกลางวนั สนิ้ สดุ ลงดว้ ยประการฉะน ้ี มาเขา้ สขู่ น้ั ตอนสดุ ทา้ ย
ของงานกันเถอะ
เก็บชนิ้ งานทีท่ �าเสร็จแล้วใส ่ ‘กระเพาะ’ จากน้ันก็ม่งุ หน้าไปยงั
หมบู่ า้ นของเทรียนท์ (เผ่าพฤกษา) ทค่ี ณุ เทรน่ีอาศยั อยู่
เวลโดรา่ ก็อยากตามมาดว้ ย แตค่ ราวน้ีเขายอมอดทนเพอ่ื ไม่ให้
เมืองถกู โจมตแี ม้จะคิดวา่ คงไมม่ เี รอ่ื งแบบนน้ั อยูแ่ ลว้
เวลาน ้ี เมอื งของเทมเพสตถ์ กู คมุ้ กนั ดว้ ย ‘เขตแดน’ ทเี่ วลโดรา่
กางไว้ มนั ป้องกนั การดกั ฟังจากเคลยแ์ มน ดังนั้นหากมกี ารเคล่ือนไหว
ก็จะเป็นปญั หา
ผมสญั ญาว่าคราวหนา้ จะพาไปด้วย แล้วจงึ ออกเดนิ ทางไปกบั
รามริ สิ และคณุ เทรน่ี
ถงึ จะไม่ดี แต่ผมก็ขอรอ้ งให้เบเร็ตต้าอยเู่ ปน็ เพ่อื นเวลโดรา่
เขาต้องถูกใช้งานหนักแน่ ผมจึงคิดว่าท�าเร่ืองไม่ดีกับเบเร็ตต้า
ลงไป แต่ไวค้ ราวหน้าจะชดเชยให้
ด้วยเหตนุ ี้ ผมจึงเคล่ือนย้ายด้วย ‘ครอบงÓมติ ’ิ
เมื่อมาถึงหมู่บ้านก็พบกับอินเซ็กต์ (สัตว์อสูรรูปร่างแหลม)
อาปิโตะและเซกิออน
ตอนแรกทช่ี ว่ ยเหลอื อาปโิ ตะมคี วามยาวลา� ตวั ราว 30 เซนตเิ มตร
แต่ตอนนเี้ ตบิ โตขนึ้ มากจนพัฒนาเป็น 50 เซนติเมตร ดูทา่ ทางแขง็ แรงด ี
นา่ ยินดีจรงิ ๆ
สว่ นอกี ตวั หนึ่งคอื เซกิออน มนั มีขนาดใหญข่ ึน้ ถงึ ประมาณ 70
เซนติเมตร ดทู า่ ว่าตอนนีจ้ ะแขง็ แกร่งขึน้ จนขบั ไล่อสูรกระจอกๆ ได้แลว้
ละแวกนไ้ี มม่ อี สรู ทเ่ี ปน็ ศตั รขู องเซกอิ อน ความแขง็ แกรง่ ของมนั
จึงยังไม่เป็นท่ีรู้จัก คงเป็นเพราะผมบอกไว้ว่าไม่ต้องฝืน มันจึงไม่ต่อสู้
สมุ่ สี่ส่มุ ห้า
เซกอิ อนรู้จักตวั เอง ไมล่ า� พองเหมอื นก็อบตะหรือกาบลิ ผมจึง

244

ร้สู กึ โลง่ ใจจริงๆ
อาปิโตะสังเกตเหน็ ผมจงึ เข้ามาหาอย่างเรงิ ร่าแล้วมอบน้า� ผงึ้ ให้
ขอบคณุ ยาดจี ังครบั ! วา่ แล้วก็กนิ ไปค�าหนงึ่ อยา่ งวอ่ งไว
น้า� ผ้งึ เหมาะส�าหรบั การผ่อนคลายความเหนื่อยล้าทีส่ ดุ
สมแล้วท่เี ปน็ ยารกั ษาสารพดั โรคท่ีหาไดย้ ากยิ่ง

“ดะ เด๋ียวนะ ริมุรุ------- ไม่สิ คุณริมุรุ? มีเร่ืองอยากถาม
น่ะคะ่ ...”
รามริ ิสเอ่ยถามขน้ึ ด้วยน้�าเสยี งร้อนรน

“อะไรหรอื ?”
“มะ แมลงปศิ าจนนั่ หรอื จะเปน็ อารม์ ีวอสป์ (ผง้ึ กองทัพ)...?”
“ก็ใช่ ท�าไมหรอื ?”
“กใ็ ช่? เนย่ี นะ ท่านนม่ี ัน-------!?”
รามริ สิ ตกใจมาก แตถ่ า้ เปน็ อารม์ วี อสปแ์ ลว้ จะพดู วา่ อะไรหรอื ?
‘ทา่ นรมิ รุ ุ เปน็ ดงั ทท่ี า่ นทางนน้ั วา่ ขา้ คอื ควนี วอสป์ (นางพญา
ผึ้ง) เผ่าพันธุ์ลÓดบั สงู สดุ ของอารม์ วี อสป์ หากทา่ นปรารถนา จะใหข้ า้
เรยี กผใู้ ตบ้ ญั ชาออกมาหรอื ไม่?’
โอ้ ดูท่าจะสดุ ยอดอย่างบอกไมถ่ ูก แต่ตอนนคี้ งไม่จ�าเป็น
‘ไว้ค่อยเรียกตอนท่ีหมู่บ้านน้ีตกอยู่ในอันตรายเถอะ ถ้าเธอ
ตอ้ งการพรรคพวก ไปปรึกษาพวกคณุ เทรน่แี ลว้ เรียกออกมากไ็ ด้’
‘ไม่หรอกคะ่ ถ้าเช่นน้ันตอนน้กี ข็ อพกั ไว้กอ่ น’
วา่ แลว้ อาปโิ ตะกจ็ ากไปดว้ ยความยนิ ดพี รอ้ มทง้ิ เสยี งกระพอื ปกี
ดังหึ่ง
แคเ่ สยี งกแ็ ทบจะฆา่ คนไดแ้ ลว้ เปน็ เสยี งกงั วานทที่ ง้ั ไพเราะและ
โหดร้าย บางทอี าร์มีวอสป์อาจเป็นสัตวป์ ศิ าจทม่ี อี นั ตรายก็ได้?
-------ไมส่ ิ ไมเ่ ปน็ แบบนน้ั หรอก อาปโิ ตะทรี่ วบรวมนา�้ ผงึ้ มาให้
ผมไมม่ ีทางเป็นตวั อนั ตราย

บทที่ 3 คา่� คืนก่อนการสู้รบ 245

แล้วยงั มีเซกิออนอยู่ดว้ ย
เซกิออนกม้ ค�านบั ผมอย่างเงยี บขรมึ แลว้ ตามอาปโิ ตะไป
เพราะมคี วามสงา่ งามอยา่ งผสู้ งู ศกั ดจ์ิ งึ รสู้ กึ วา่ เปน็ ราชาแหง่ แมลง
ในภายภาคหนา้ ดทู ่าจะแขง็ แกรง่ ข้ึนอกี มีลางสังหรณว์ า่ นา่ จะมี
พฒั นาการ พอถงึ ตอนนน้ั ก็จะตอ้ นรบั ในฐานะลกู น้องคนหนงึ่ ของผม
พอหันกลับไปก็พบว่ารามิริสก�าลังยืนอึ้งโดยมีคุณเทรน่ีคอย
ปลอบใจ

“เปน็ อารม์ วี อสปอ์ ยา่ งทเ่ี ธอวา่ นะ่ ดเู หมอื นนน่ั จะเปน็ ราชนิ ดี ว้ ย?”
ผมลองทกั รามริ สิ ไปแบบนนั้

“ไดย้ ินแล้วน่า! แต่เจ้าเน่ีย... อกึ ชา่ งมนั เถอะ ถา้ เป็นเจา้ ละก็
ไมว่ า่ อะไรก็นา่ เป็นไปไดอ้ ยแู่ ลว้ แตอ่ กี ตวั หนึง่ ก็... ไมส่ ิ เรอ่ื งแบบนัน้ เป็น
ไปไมไ่ ด้ สนิ ะ...”
เธอพูดสง่ิ ท่ีฟังไมเ่ ข้าใจออกมาประมาณน้ัน
น่ารา� คาญแถมยงั ไม่มีเวลา อยา่ ไมส่ นใจจะดกี วา่
อย่างไรเสียก็เป็นคา� พูดของรามริ ิส คงไมใ่ ชเ่ รอื่ งสา� คัญอะไร

มาถึงจดุ หมายปลายทาง
ใต้ไดรอาส (มหาวิญญาณพฤกษา)-------ร่างจรงิ ของคุณเทรน่ี
ผมดึงผลงานทีเ่ สร็จแล้วออกมาจาก ‘กระเพาะ’
ถา้ ถามวา่ มนั คืออะไร กค็ ืออัญมณีสหี ม่น
ไม่เปลง่ ประกาย ไม่ปลอ่ ยแสงสวา่ ง สมั ผัสไดแ้ ค่พลังเทา่ นนั้
ถ้าถามวา่ ใชท้ า� อะไร...
คณุ เทรน ่ี หรอื ทถี่ กู ตอ้ งกค็ อื ไดรอาส เปน็ สายเลอื ดของภตู เปน็
สงิ่ มชี วี ติ แบบจติ ทไ่ี ดร้ บั กายหยาบจากการรวมรา่ งกบั ตน้ ไม ้ สามารถแยก
ตวั จากสปริ ชิ วลบอดแี้ ละสรา้ งกายหยาบชวั่ คราวดว้ ยแกน่ เวทไดอ้ ยา่ งอสิ ระ
แตส่ ดุ ทา้ ยแล้วร่างจริงกย็ งั เปน็ ต้นไมไ้ ดรอาส

246

ได้ยินว่าสถานที่จัดวัลพัวร์กิสถูกจัดเตรียมข้ึนในมิติพิเศษ คุณ
เทรนี่อาจเขา้ ไปไม่ได ้ พอคดิ อย่างนน้ั ผมจึงตกลงวา่ จะท�าการดัดแปลง
ครัง้ ใหญ่เพ่อื ใหร้ า่ งจรงิ สามารถเคล่ือนไหวได้ดังใจนึก
คุณเทรนี่มีกายหยาบ ต่างจากเบเร็ตต้าท่ีไม่มีกายหยาบอยู่ใน
โลกน ้ี เพราะฉะนั้นเพ่ือให้สามารถตรึงอยู่กบั กายหยาบใหมไ่ ดจ้ ึงจา� เปน็
ตอ้ งเคลอื่ นยา้ ยสว่ นทเี่ ปน็ แกนจากกายหยาบปจั จบุ นั ไปยงั กายหยาบใหม่
แกนใหม ่ เป้าหมายอยทู่ ่สี ่งิ น้ัน
มนั คือ “แกนเวทศักด์ิสทิ ธิ์” ทว่ี า่ กนั ว่าหากเตรียมวตั ถุดิบและ
เง่ือนไขจ�าเพาะก็สามารถสร้างข้ึนได้ อัญมณีที่น�าออกมาในเวลาน้ีก็คือ
ส่ิงทจ่ี ะกลายเปน็ ภาชนะของ “แกนเวทศกั ดิส์ ทิ ธิ”์ นั่นเอง
พดู อกี อยา่ งกค็ อื เปน็ สง่ิ ทไ่ี ดจ้ ากการสกดั แกน่ เวทจาก “หนิ ผลกึ
เวท” ท่ีได้จากแกนของอสูร เนื่องจากการท�าให้ไร้คุณสมบัติเป็นเรื่อง
ลา� บาก ทา� เอาลม้ เหลวไปหลายคร้งั กว่าจะสร้างขน้ึ ได ้ การสร้างภาชนะน้ี
จา� เปน็ ตอ้ งใชว้ ตั ถดุ บิ อน่ื อกี หลายอยา่ ง แตเ่ มอื่ วานผมกท็ มุ่ เทเพอื่ รวบรวม
สิ่งเหล่านัน้ มาทงั้ หมด
การสรา้ ง “แกนเวทศกั ดส์ิ ทิ ธ”ิ์ จะตอ้ งใสพ่ ลงั วญิ ญาณและออรา่
ลงไปในภาชนะนี้เทา่ ๆ กันแล้วหลอมรวม
ถา้ เปน็ เบเรต็ ตา้ แคส่ ลบั ทศิ ทางคณุ สมบตั แิ ละปรมิ าณทเ่ี หมอื นกนั
กเ็ ปน็ อนั เสรจ็ แต่กรณีของคณุ เทรนไี่ มใ่ ช่แบบนนั้
เพราะฉะนน้ั จงึ วางแผนให้คุณเทรน่ถี ่ายพลงั วิญญาณใส่ภาชนะ
ขณะเดยี วกนั ผมกถ็ า่ ยออรา่ ทป่ี รบั แตง่ ใหม้ คี ณุ สมบตั แิ ละปรมิ าณเหมอื นกนั
เข้าไป
เอาละ ไดเ้ วลาออกโรงแลว้ คณุ ราฟาเอล แลว้ งานกเ็ รมิ่ ตน้ ดว้ ย
ประการฉะน้ี
ทันทีที่ให้สัญญาณการเริ่มต้น คุณเทรนี่ก็แปลงกายเป็นพลัง
วญิ ญาณ ผนกึ เขา้ ไปในภาชนะโดยไม่แสดงความลงั เลให้เหน็ แม้แตน่ อ้ ย

บทที่ 3 คา�่ คืนก่อนการส้รู บ 247

ผมเองกผ็ นึกออรา่ เข้าไปโดยไม่รอชา้
แมจ้ ะเปน็ งานทล่ี ะเอยี ดออ่ น แตก่ ด็ า� เนนิ ไปโดยไมผ่ ดิ จากทคี่ า� นวณ
ไดรอาสสูญเสียพลังชีวิตจึงเห่ียวแห้งลง ขณะเดียวกันอัญมณี
เริม่ ส่องแสงขน้ึ มา
ราวกบั จังหวะหัวใจ
แสงสวา่ งและความมดื วาดเกลยี วถักทอ
และ-------
อัญมณกี ส็ ่องแสงสเี ขยี วออ่ นเรืองๆ
ไฟแห่งชวี ติ สถติ แล้ว

《แจ้งเตือน ปจั เจกนาม : คณุ สมบตั ิของเทรน่ีผสมรวมแล้ว
การสรา้ ง “แกนเวทศกั ดสิ์ ทิ ธ”์ิ สÓเรจ็ 》
เปน็ ไปตามความคาดหมาย

“ส�าเร็จ เท่านี้อญั มณนี ก่ี ็กลายเป็นร่างจริงของคุณเทรน่แี ลว้ ”
‘ขอบคุณคะ่ ท่านริมรุ !ุ !’
“ขอบคุณ ริมุร!ุ เทา่ นีก้ ็พาเทรนี่จังไปไดแ้ ล้วสนิ ะ!”
“ใช่ เท่าน้กี ็น่าจะไม่เปน็ ไร แต่ว่า นน่ั สนิ ะ...”
เน่อื งจากไม่ไดถ้ ูกแยกจากรา่ งจรงิ แลว้ ตอ่ ใหพ้ าไปตา่ งมติ ิ การ
เชอ่ื มตอ่ กจ็ ะไม่ถกู ตดั แต่กลบั รู้สกึ ว่ามีอะไรบางอย่างไมพ่ อ
“คณุ เทรน่ี ต้นไมท้ เี่ คยเปน็ ร่างจรงิ ฉันขอไดม้ ัย้ ?”
‘แน่นอน ไมม่ ีปัญหาคะ่ กรุณาเอาไปใชไ้ ด้ตามสบายเลยค่ะ’
ผมกลา่ วคา� ขอบคณุ แล้วเริม่ ด�าเนินงานทีค่ ิดขนึ้ ได้
“คิดจะทา� อะไรหรือ?”
“กน็ ะ ดแู ลว้ กนั !”
ตัดไม ้ ผา่ นกระบวนการ แล้วตัดออกมา

248

ชิน้ ส่วนตุ๊กตาทจี่ า� ลองแบบจากรา่ งมนุษยอ์ ย่างละเอียด
“โอ้ โอ้ววว!! หรอื วา่ หรอื ว่า!!”

รามริ สิ ซง่ึ เคยเหน็ บรรยากาศการสรา้ งเบเรต็ ตา้ มากอ่ นคงเขา้ ใจวา่
ผมจะท�าอะไร
ใชแ่ ลว้ ผมคดิ จะสรา้ งกายหยาบชวั่ คราวใหค้ ณุ เทรนด่ี ว้ ยไดรอาส
ทอี่ าบไปด้วยพลงั เวทของเธอ
3 ช่ัวโมงใหห้ ลัง
ดอลลท์ ีส่ ร้างตงั้ แตช่ ว่ งหลงั เทีย่ งกเ็ สร็จสมบูรณใ์ นท่ีสดุ
แกนกลางเสริมแกร่งดว้ ย “โลหะเวท” ผวิ นอกทั้งหมดเปน็ ไมท้ ี่
ขดั จนข้ึนเงา ใหส้ มั ผสั ทด่ี จี นนา่ ตกใจ เรยี กได้วา่ เกือบสมบูรณ์แบบ

‘โอ้ หรือวา่ นน่ั ...’
ดเู หมอื นวา่ แมแ้ ตค่ ณุ เทรนีท่ ี่ไม่ค่อยตกใจกย็ ังตกตะลึง

“เปน็ ไง ทา� ไดด้ เี ลยใชม่ ยั้ ? ถา้ ไมร่ งั เกยี จกใ็ ชเ้ จา้ นเี่ ปน็ กายหยาบนะ”
ไม่ต้องถามถงึ ค�าตอบ
รามิรสิ ยินดีอยา่ งยงิ่ ไม่ตอ้ งคะยั้นคะยอคณุ เทรน-ี่ ------
คณุ เทรนก่ี ร็ สู้ กึ ประทบั ใจมาก เธอขอบคณุ ผมแลว้ มาสถติ ในกาย
หยาบใหม่
นับจากเวลาน้ไี ป ดอลล์ตวั นี้จะกลายเปน็ ร่างจริงของคณุ เทรน่ี
ไดรแอดในรูปแบบท่ียืนหยัดได้ด้วยตัวเองอย่างสมบูรณ์ถือ
กา� เนดิ ขน้ึ ด้วยประการฉะนี้
ทนั ทีที ่ “แกนเวทศักดสิ์ ทิ ธ”ิ์ ซ่งึ เรยี กได้ว่าเปน็ หวั ใจของอสูรมา
สถิตในดอลล์ พลังเวทท่ีเอ่อทะลักออกมาก็เติมเต็มทั่วทุกซอกทุกมุม
ของผวิ ไม ้ แลว้ กเ็ กดิ เรอ่ื งนา่ ตกใจอยา่ งมากเมอื่ ลายไมส้ ขี าวจางลงจนเนยี น
ละเอยี ดเหมือนผวิ คน
ไมส่ ิ ยิง่ กวา่ ผวิ มนษุ ย์ เปน็ สิง่ ที่งดงามเหนือมนุษย์
ครง้ั นใี้ บหนา้ ไมไ่ ดส้ รา้ งจากโครงกระดกู เหมอื นตอนเบเรต็ ตา้ แต่

บทที่ 3 ค�่าคืนก่อนการสู้รบ 249

สว่ นศรี ษะเปน็ เพยี งไมส้ ลกั ทเ่ี พยี งแคจ่ า� ลองใบหนา้ ของคณุ เทรนมี่ าเทา่ นนั้
แต่ทนั ทีท่คี ุณเทรนเี่ ขา้ มาสิงสถิต มันกลับมสี หี นา้ นุ่มนวลเหมือนมนุษย์
ทง้ั ท่เี ปน็ ไมส้ ลกั แต่กอ็ า้ ปากได ้ กะพรบิ ตาได้
ไมช่ ดั เจนวา่ ใชห้ ลกั การอะไร คงบอกไดแ้ คว่ า่ เพราะเปน็ อสรู เทา่ นน้ั
เพราะเป็นตัวเองแต่เร่ิมแรก จึงมีความเข้ากันได้สูงเป็นพิเศษ
น่ันคงเป็นเหตุผลหน่ึง อย่างไรก็ตาม การดัดแปลงที่ผมคิดขึ้นได้แบบ
ทันควนั ก็ประสบความสา� เรจ็ ยงิ่ ใหญ่เกินคาด

แม้แตค่ วามแขง็ แกรง่ กเ็ พ่มิ ข้ึนอยา่ งบอกไม่ถูก
คณุ ราฟาเอลปรบั แตง่ อยา่ งไรท้ ตี่ แิ ลว้ ผนกึ ออรา่ ของผมเขา้ ไป จงึ
เขา้ กบั พลงั วญิ ญาณของคณุ เทรนไี่ ดอ้ ยา่ งสมบรู ณแ์ ละกลายเปน็ “แกน่ เวท
ศักดสิ์ ทิ ธิ์” เท่ากบั วา่ มีปริมาณแก่นเวทเพิ่มขึ้นเปน็ 2 เท่าจากท่ีผ่านมา
ดเู หมอื นวา่ จะไดร้ บั สกลิ ใหมเ่ พราะรบั คณุ สมบตั ขิ องทง้ั ศกั ดสิ์ ทิ ธิ์
และมารเข้าไป กลายเป็นตัวตนท่ีรับรู้ได้เหนือกว่าชิออนซึ่งมีปริมาณ
แกน่ เวทมากท่ีสุดในบรรดาลูกน้องของผม
แข็งแกรง่ กวา่ ออรค์ ดิซัสเตอร์เป็นแน่
แมจ้ ะยงั เทยี บชนั้ กบั จอมมารคารอิ อนไมไ่ ด ้ แตก่ ร็ บั รไู้ ดถ้ งึ ความ
สดุ ยอดไปอกี แบบ
น่าจะเทียบไดก้ บั ดซิ ัสเตอร์ซ่งึ เป็นระดบั S
ถงึ จะยงั อยทู่ ร่ี ะดบั คาลามติ หี รอื กค็ อื ระดบั A พเิ ศษดว้ ยเหตผุ ล
ท่ีว่าไมไ่ ด้เป็นจอมมารกต็ าม...
แรงก์ที่องค์กรอิสระเป็นผู้ก�าหนดไม่ตอบโจทย์มนุษย์มารพิเศษ
แบบน ้ี ในความเหน็ ของผม คิดวา่ เป็นระดับรองจอมมารก็น่าจะได้
ไดรอาส ดอลล์ ไดรแอด (ภตู ตุก๊ ตาไม้วิญญาณ)------- อสรู ผู้
มปี ญั ญา เปน็ ผทู้ ที่ ดั เทยี มกบั ระดบั จอมมาร เทา่ นคี้ ณุ เทรนกี่ ถ็ อื กา� เนดิ ใหม่
เป็นจอมมารผู้ทรงพลังทคี่ อยติดตามรบั ใชร้ ามิรสิ

250

คุณราฟาเอลกค็ งตกใจกบั เรอื่ งนเี้ หมอื นกัน
《คÓตอบ เปน็ ไปตามความคาดหมาย》

น่ ี ก�าลงั บอกอยู่วา่ ตกใจ
แบบนเี้ ขาเรียกว่าหลอกตัวเองนะ

《...》

ดูทา่ ว่าคณุ ราฟาเอลจะร้องไมอ่ อกสักแอะ
เมอ่ื ได้รบั ชยั ชนะทางจิตใจแล้ว ก็ไปบอกลาพ่นี อ้ งของคณุ เทรนี่
ไทรอาและโดรสิ ซง่ึ เปน็ นอ้ งสาวของคณุ เทรนเ่ี ฝา้ มองการดดั แปลง
ดว้ ยความอจิ ฉา ดงั นน้ั ผมจงึ คดิ วา่ จะทา� การดดั แปลงเปน็ สง่ิ ตอบแทนให้
ผู้ที่มีความทุ่มเทในฐานะผู้ดูแลมหาพงไพรแห่งจูร่าก็น่าจะดี... แต่ตอนน้ี
ตอ้ งพักเรอ่ื งน้ไี วก้ ่อน
ไว้ค่อยคดิ หลังกลับจากวัลพัวร์กสิ ได้โดยสวสั ดภิ าพ
หากพวกเธอตามรับใช้รามิริสก็จะล�าบากตรงที่ไม่มีผู้ดูแลมหา
พงไพรแห่งจรู ่า
ผมคิดเรอ่ื งแบบนนั้ ขณะเดนิ ทางกลับไปทีเ่ มอื ง
การเตรยี มการครบถ้วนแล้ว
ทอ้ งฟา้ ทเี่ ผลอแหงนมองไมม่ ดี วงจนั ทร ์ ดวงดาวทอประกายงดงาม
อย่างน้นี ่ีเอง คืนน้เี ปน็ คืนเดือนมืด
ระฆงั แหง่ สงครามจะลน่ั ขนึ้ ภายใตท้ อ้ งฟา้ ยามคา�่ คนื อนั งดงามนี้
และในเวลาเดียวกันนัน้ เอง-------
ผมกห็ นั หลงั ใหแ้ สงระยบิ ระยบั ของดวงดาว มงุ่ หนา้ ไปยงั สนามรบ
ของผม

บทท่ี 3 คา�่ คนื กอ่ นการส้รู บ 251

บทคนั่ เหล่าจอมมาร
จอมมารเคลย์แมนถือไวนด์ ้วยมือข้างหนึ่งขณะเฝา้ รอเวลานั้น
วลั พวั ร์กสิ ทีจ่ ะเปดิ ฉากข้นึ ในคา่� คืนนี้
และแลว้ เคลยแ์ มนกแ็ สดงสีหน้าทบี่ อกไม่ถูกวา่ เป็นรอยยมิ้ หรอื
ความเกร้ียวกราด ขณะวิเคราะหข์ อ้ มลู จา� นวนหน่งึ ในหวั
ประการแรก รายงานข่าวรา้ ย
เขาเมนิ เฉยตอ่ คา� เตอื นของลาพลสั ซง่ึ เปน็ สหายและสงั่ ใหบ้ กุ โจมตี
อาณาจกั รสตั วย์ รู าซาเนยี แตก่ ลบั ไมพ่ บชาวบา้ นผอู้ ยอู่ าศยั แมแ้ ตค่ นเดยี ว
ถือเป็นการไปเสยี เที่ยว
แม้จะโกรธจัดเม่ือได้รับรายงานจากยามูซ่าซ่ึงเขามอบหมายให้
เป็นผู้น�าทัพ แต่เนื่องจากไม่รู้เหตุผลจึงไม่สามารถส่ังการสุ่มส่ีสุ่มห้าได ้
ด้วยเหตุนี้เคลย์แมนจึงสั่งให้กองทัพรวมตัวกันช่ัวคราวเพื่อออกค้นหา
อย่างถ่ีถ้วนอีกคร้ัง
และส่งิ ทีพ่ บกค็ ือภาพของผคู้ นที่รบี รอ้ นหนตี าย
ตอนทไ่ี ดร้ บั รายงานนนั้ เคลยแ์ มนออกคา� สง่ั ใหไ้ ลต่ ามไปโดยไม่
ลังเล ขณะเดียวกนั กส็ ่งหน่วยสอดแนมออกไปโดยรอบเพือ่ ค้นหาว่ามีคน
อื่นท่ซี ่อนตวั อยู่หรือไม่
ผลลพั ธ์คอื มีชาวบา้ นหลายร้อยคนซ่อนตัวอยใู่ นบรเิ วณนั้น เขา
ตัง้ ใจจะจัดการคนเหล่านน้ั ไปพร้อมกนั ในคราวเดียว
ทว่าผคู้ นเหล่าน้นั กลบั หนีรอดไปไดใ้ นทนั ที
เขาเกดิ ขอ้ กงั ขาวา่ มเี รอื่ งไมช่ อบมาพากลจงึ ใหอ้ อกสา� รวจ ผลลพั ธ์
ชัดเจนว่าผู้อพยพท่ีมารวมตัวกันหลายพันคนอยู่ระหว่างการหลบหนีไป
ทางมหาพงไพรแหง่ จรู ่า

252

ผ้คู นทซี่ ่อนตวั อยคู่ อื นกต่อเพื่อให้ทพั หลกั หนีรอดไปนนั่ เอง
(เจา้ เล่ห์นกั !)

ตอนนเ้ี องทเี่ คลยแ์ มนเองเพง่ิ เขา้ ใจถงึ สาเหตทุ ไ่ี มม่ ชี าวบา้ นหลง
เหลอื อยทู่ อี่ าณาจกั รสตั ว ์ ทกุ คนพงึ่ พารมิ รุ ใุ หเ้ รมิ่ ทา� การเคลอ่ื นยา้ ยครง้ั ใหญ่
นน่ั เอง
และผู้คนท่ีอยู่ระหว่างการหลบหนีก็ล่วงรู้ถึงการเคลื่อนไหวของ
กองทพั เคลยแ์ มน จงึ พยายามหนดี ว้ ยการสง่ นกตอ่ ออกมา------เคลยแ์ มน
เขา้ ใจว่าอย่างนัน้
แมเ้ ขาจะอยากรวบรวมวญิ ญาณกอ่ นจะถงึ วลั พวั รก์ สิ แตถ่ งึ อยา่ ง
นน้ั กต็ อ้ งยอมรบั ความล้มเหลวน้ี เรือ่ งนน้ั ทา� ให้เคลย์แมนไม่สบอารมณ์

‘ยามซู า่ อกี ไมน่ านจะไดเ้ วลาของวลั พวั รก์ สิ กอ่ นทขี่ า้ จะกลบั
ไป ใชก้ องทพั ทง้ั หมดไลต่ อ้ นซะ สงั หารอยา่ ใหห้ นรี อดแมแ้ ตค่ นเดยี ว
คนทย่ี ังมชี วี ติ ใหพ้ ามาเบื้องหนา้ ข้า!!’

‘จะทÓหนา้ ทใี่ ห้ลุลว่ งใหไ้ ดค้ รบั !!’
แมจ้ ะพยกั หนา้ รบั คา� ตอบนน้ั แตข่ อ้ เทจ็ จรงิ ทว่ี า่ การลมื ตาตนื่ จะ
ล่าช้าออกไปกไ็ ม่อาจถูกท�าลายลงได้
เคลย์แมนรูส้ กึ หงดุ หงิดขณะตดั การสอ่ื สารเวทมนตร์

อกี ด้านหน่ึงก็มขี ้อมูลดีๆ อยู่
เคลย์แมนใช้เครือข่ายใต้ดิน-------- การส่งข้อมูลด้วยคล่ืนวิทยุ
และแม่เหล็กโลก------- ในการรวบรวมข้อมูล ไม่มีใครมองพลังนี้ออก
ดงั นน้ั เคลยแ์ มนจงึ สามารถจดั การขอ้ มลู มหาศาล เปน็ เหตผุ ลใหเ้ ขาไดร้ บั
ฉายา “มาริโอเนต็ มาสเตอร์”
ตอนที่ได้รับมา มันเป็นสกิลที่ใช้แทรกแซงคนที่อยู่ในระยะการ
มองเห็นเท่าน้ัน แต่เวลาน้ ี ผลจากความพยายามอยา่ งไมย่ ่อทอ้ ท�าใหม้ นั
พฒั นาไปเป็นพลังไมต้ ายทีค่ อยสนับสนนุ เคลย์แมน

บทคน่ั เหล่าจอมมาร 253