เกิดใหม่ทั้งทีก็เป็นสไลม์ไปซะแล้ว - 06

พวกฟวิ สค์ งจะคาดการณว์ า่ หลงั จากนัน้ 1 สปั ดาหท์ พั หลัก
คงมาถึง จากน้นั กถ็ ว่ งเวลาโดยการท�าสงครามภาคพ้ืนดนิ สัก 2-3 วนั
และเตรียมพรอ้ มสา� หรบั การต้ังรับในคา่ ยเผอื่ ไว้ในกรณีทีเ่ ลวรา้ ยที่สดุ
ทง้ั ทพี่ วกเขาคดิ วา่ สงครามเรม่ิ ตน้ ขน้ึ ตงั้ นานแลว้ แตพ่ วกผมกลบั
ไมไ่ ด้เฝ้าระวงั อะไรเลย จงึ ดนู ่าสงสัย...
เขาเหน็ ทุกคนมารวมตัวกันพรอ้ มเพรยี ง จงึ อาจเขา้ ใจผดิ วา่ ผม
ตง้ั ใจจะบุกโจมตี
พอคดิ วา่ ทพั หลกั ของอาณาจกั รฟาลมสุ มาชา้ หรอื เปลา่ สงคราม
กไ็ ด้ยตุ ิลงแล้ว-------ถา้ มีคนมาบอกเร่อื งแบบนั้นกะทันหนั กค็ งยากท่ีจะ
ยอมรบั

“วันก่อน ข้าได้ส่งริกุรลูกชายของข้าไปในฐานะคนส่งสารแล้ว
แต่ดูเหมือนว่าจะสวนทางกนั จนไดส้ ินะครับ สงครามไดย้ ตุ ิลงแลว้ ตามท่ี
ทา่ นริมรุ ุกล่าวเลยครับ”
ริกุรโุ ดชแ้ี จง พวกคาบาลและเอลเลนก็ช่วยอธบิ ายเพิม่ เติมดว้ ย
ในทีส่ ดุ ฟิวสก์ ็เลยเข้าใจสถานการณ์แลว้ เช่นกนั
ถงึ เขาจะพมึ พา� วา่ ... เรอ่ื งบา้ ๆ พรรคน์ นั้ นะ่ แตห่ ลงั จากนน้ั เวลา
จะเป็นเคร่ืองเยียวยาเอง
เหลา่ นกั รบ 50 คนทฟ่ี วิ สพ์ าตวั มากก็ า� ลงั ตกตะลงึ อยเู่ หมอื นกนั
ผมจงึ ออกคา� สั่งใหท้ หารนา� ทางพวกเขาไปยงั ท่ีพัก แลว้ ท�าตวั ตามสบาย
เพราะทุกคนล้วนแต่เหนื่อยล้าเอามากๆ จนแทบจะล้มลงไป
ตอนน ี้ คิดวา่ พอพวกเขาไดฟ้ ังเรื่องท่ีสงครามจบลงแล้ว ความตึงเครยี ด
ก็จะหายไปเปน็ ปลดิ ทง้ิ ในคราเดียว
ไดย้ นิ มาวา่ พวกเขามงุ่ หนา้ ไปตามเสน้ ทางทส่ี ตั วเ์ ดนิ ผา่ น โดยไม่
ผา่ นทางหลวง เพอื่ ไม่ให้เผชิญหนา้ กบั กองทัพอาณาจกั รฟาลมุส การบกุ
ปา่ ฝา่ ดงพรอ้ มกับตดิ อาวธุ ครบสตู รนน้ั คงจะลา� บากมากเลยทเี ดียว
เหลา่ นกั รบกลา่ วคา� ขอบคณุ ทงิ้ ทา้ ย แลว้ ออกไปพรอ้ มกบั ทหาร

54

นา� ทางที่จะพาตวั พวกเขาไป
ณ ทแ่ี ห่งนัน้ ก็เหลอื แตฟ่ ิวส์ผู้มสี หี น้าเหนด็ เหน่ือยเท่านน้ั

“ฟวิ ส์ นายกไ็ ปพกั ผ่อนด้วยดีมยั้ ?”
“ออื ... นน่ั สนิ ะครบั ผมกค็ อ่ นขา้ งสบั สนอยเู่ หมอื นกนั งน้ั กข็ อตวั
ไปพักผอ่ นสักหน่อย...”
ฟวิ สพ์ ยกั หนา้ และกา� ลงั จะออกเดนิ ไปยงั ทพี่ กั แรม... แตก่ จ็ งั หวะ
ไม่ดที แี่ ขกคนใหมด่ ันมาถึงจนได้
“อ๊ะ มแี ขกอีกแล้วสินะ มหิ น�าซา้� --------”
“แขกเหรอ? มิหนา� ซ้�า?”
ฟวิ ส์เคลอื บแคลงใจทีไ่ ด้ยนิ ผมพดู พมึ พ�า แล้วชะงักเท้าไปโดย
ไมไ่ ด้ตงั้ ใจ
ดว้ ยเหตนุ ั้น ดูทา่ ว่าฟวิ สจ์ ะไม่ได้พักผอ่ นเสยี แลว้
อยา่ งไรก็ตาม คนทม่ี าถงึ คอื ราชาคนแคระ
กาเซล ดวารโ์ กค้ นน้ันนั่นเอง

＊

เมื่อก้ีผมกค็ ดิ อยวู่ ่า เนือ่ งจากสกลิ ‘ญาณเวท’ ของผมพัฒนา
ไปเปน็ ‘ญาณครอบจักรวาล’ แลว้ ดเู หมือนวา่ ขอบเขตในการท�าความ
เขา้ ใจจะขยายกว้างข้นึ และความแมน่ ย�าก็สูงขน้ึ
ทงั้ ๆ ทอ่ี ยหู่ า่ งจากตวั เมอื งแทๆ้ แตก่ ย็ งั สมั ผสั ไดถ้ งึ เปกาซสั ไนท์
(กองอศั วินทะยานฟ้า) กลุม่ หนึ่งท่ีบินมาจากทไี่ กลๆ

<แจง้ เตอื น ยนื ยนั การเขา้ ใกลข้ องอศั วนิ 30 นาย ยนื ยนั ตวั ตน
ของปัจเจกนาม : กาเซล ดวาร์โก้ ทอ่ี ยู่หวั แถวแลว้ 》

บทท่ี 1 งานประชมุ รว่ มมนุษย์อสูร 55

ผมไดร้ บั การแจง้ เตอื นจากอลั ตเิ มทสกลิ (ความสามารถขน้ั สดุ )
‘ราฟาเอล (ราชันแหง่ ภูมปิ ญั ญา)’ เหมือนไม่มีอะไรเกิดขึน้
เนอ่ื งจากความแมน่ ยา� เพม่ิ มากขน้ึ ดเู หมอื นวา่ ถา้ เปน็ บคุ คลทเ่ี คย
เจอกนั มาก่อนจะสามารถระบเุ จาะจงได้
อย่างไรกต็ าม มนั ชา่ งสะดวกสบายเหลือเกินแฮะ
ถงึ จะสะดวกก็เถอะ...
แตถ่ า้ หากมเี มอื งอยรู่ อบๆ และมขี อบเขตมากกวา่ นแี้ ลว้ กร็ สู้ กึ วา่
มขี ้อมูลมากเกนิ ไปหน่อย
พูดตรงๆ ก็คือ การรบั รายงานทีละอันมันยงุ่ ยาก
เพราะฉะนนั้ รายงานก็ขอใหส้ น้ั ๆ หนอ่ ยนะ ‘มหาปราชญ’์ ...
ไมใ่ ชส่ ิ คุณราฟาเอล
พดู ชดั ๆ กค็ อื รายงานเฉพาะเวลาคนทม่ี เี จตนารา้ ยและคนทเี่ ปน็
อันตรายสา� หรบั ผมเขา้ มาใกลก้ ็พอแล้วละม้งั

<...รบั ทราบ》
รสู้ กึ วา่ เหมอื นจะอยากพดู อะไรออกมา แต่คงไม่มีปญั หาหรอก
ผมตอ้ งขอรอ้ งให้ทา� งานทยี่ ุง่ ยากเช่นนีท้ ง้ั หมดไว้ก่อนถงึ จะดีที่สุด
ถา้ มอบหมายงานใหแ้ ลว้ กส็ บายใจได ้ เพราะนน่ั คอื คณุ ราฟาเอล
ยังไงล่ะ
ผมตง้ั คา่ สกลิ ประมาณนนั้ เพอื่ ใหแ้ สดงผลนอ้ ยทสี่ ดุ เทา่ ทตี่ อ้ งการ
จากนน้ั กร็ อคอยผู้มาเยอื น
เนอื่ งจากผมยนื ยนั ดว้ ยสกลิ แลว้ คนทจี่ ะมาหาจงึ ไมใ่ ชต่ วั ปลอม
แต่เปน็ เจ้าตัวแนน่ อน
เปกาซัสไนท์แต่ละคนบินลงมาอยู่ต่อหน้าพวกผม ซ่ึงเร็วกว่าท่ี
ผมจะบอกเรื่องนั้นแก่ฟิวสเ์ สยี อกี จากนน้ั ราชากาเซลก็ลงจากเปกาซัส

56

กอ่ นคนอนื่ ๆ ทนั ทที ่ีมองหน้าผม เขาก็ฉกี รอยย้ิม
“ไม่ได้เจอกันนานนะ ริมุรุ ข้าได้ยินมาแล้วละ เจ้าได้เป็น

“จอมมาร” แล้วใชม่ ั้ย?”
เปน็ เรือ่ งนน้ั อย่างทคี่ ิดเลยงน้ั เหรอ แตถ่ ึงอยา่ งไรก็ไม่นกึ เลยว่า
ราชาจะมาหาด้วยตัวเองนะ่

“ก็นะ กาเซล มีหลายส่ิงหลายอย่างเกิดขึ้น ก็เลยกลายเป็น
จอมมารนะ่ พดู ตรงๆ กล็ า� บากอยนู่ ะ เลยตงั้ ใจวา่ จะคดิ หามาตรการรบั มอื
หลังจากนน้ี ะ่ ”
ผมทักทายไปแบบนั้น แลว้ บอกเรอ่ื งการประชุมพลางย้มิ เจอ่ื น

“ถา้ งนั้ กไ็ ดจ้ งั หวะพอดเี ลย ขา้ จะเขา้ รว่ มการประชมุ นน้ั ดว้ ยกนั !”
แน่นอนวา่ ราชากาเซลก็ยอ่ มเปลง่ วาจาเชน่ นัน้ ออกมา

ในตอนนนั้ ฟวิ สผ์ แู้ สดงอาการเหนอ่ื ยลา้ กห็ นา้ เปลยี่ นส ี แลว้ พงุ่
เข้ามาประชิดตวั ผม

“จอมมาร...? น่ีมนั เรอื่ งอะไรกันแนค่ รบั !?”
ฟวิ สด์ นั ไดย้ นิ บทสนทนาของพวกผม เขาเอย่ ถามออกมาแบบนนั้
เพราะฟังแลว้ ไม่อาจอยเู่ ฉยได้
งน้ั เหรอ เร่อื งนั้นก็ยงั ไมไ่ ดอ้ ธิบายเลยแฮะ...
ถงึ จะพูดตอนน้กี ม็ แี ตจ่ ะล�าบากเทา่ น้ัน แต่ถา้ ไม่พูดเลย ฟวิ ส์ก็
ไมม่ ที ีท่าว่าจะลม้ เลกิ ดว้ ย

“ท่านริมรุ ุ พอไดฟ้ งั เรื่องเมอ่ื กน้ี ี้ ผมก็ปล่อยผ่านไปไม่ไดห้ รอก
นะครับ? ถึงยังไงผมก็รู้สึกว่าตัวเองได้ยินเรื่องที่ท่านกลายเป็นจอมมาร
หรอื อะไรสักอย่างนะ่ ครบั ...?”
ฟิวสพ์ ูดพลางตัวส่นั กกึ ๆ
นายคงจะอั้นฉี่อยู่สินะ? ทั้งท่ีนายจะไปห้องนา้� ตามใจชอบโดย
ไมเ่ กรงใจก็ไม่เป็นไรแทๆ้

บทที่ 1 งานประชุมร่วมมนษุ ย์อสรู 57

“ปวดฉี่เหรอ? ใชๆ่ หอ้ งนา้� ของเมืองน-ี้ ------”
“ไมใ่ ชเ่ ฟย้ ! เรอ่ื งหอ้ งนา�้ เนย่ี ยงั ไมม่ ใี ครพดู ถงึ เลยนะ!! ไมใ่ ชอ่ ยา่ ง
งั้นสิ จอมมารเน่ีย... มนั เรอื่ งอะไรกันแนค่ รับ!?”
ผมพยายามกลบเกลอ่ื นด้วยเรอื่ งหอ้ งน้�า แตก่ ไ็ มร่ อด
ดเู หมอื นวา่ ฟวิ สก์ เ็ ลกิ ใชค้ า� สภุ าพแลว้ ดว้ ย เลยพอมองเหน็ นสิ ยั
พน้ื เพอยู่บ้าง
“อมื เออ่ จอมมารอะนะ ก็เป็นแลว้ แหละ?”
ผมตอบงา่ ยๆ ประมาณวา่ ไม่มอี ะไรจริงๆ นะครับ
แต่ว่า มนั ไม่จบลงตรงนั้นอย่างทคี่ ดิ
“ฮา่ ฮา่ ฮา่ ถงึ จะลอ้ เลน่ กไ็ มข่ า� หรอกนะครบั ผมอยากใหท้ า่ นชว่ ย
ตอบอยา่ งจริงจังหนอ่ ยครับ”
ฮ้ึยยยย นา่ รา� คาญ
ตั้งแต่แรกเหรอ? ถ้าไม่อธิบายโดยเริ่มตั้งแต่แรกก็ไม่ได้สินะ?
ถึงผมจะคิดอย่างงน้ั แต่ราชากาเซลกด็ ทู า่ จะอยากฟังเหมือนกัน
ถงึ จะยนื คุยกนั ก็ตาม แต่ผมก็ตดั สินใจอธิบายคร่าวๆ
จากนน้ั พอผมอธบิ ายเร่อื งคร่าวๆ เสร็จ ฟิวส์กเ็ ร่ิมพมึ พ�ากับ
อากาศท่ีว่างเปล่า ดูเหมือนว่าเขาจะท�าความเข้าใจไม่ทัน จนเข้าสู่การ
หลีกหนคี วามเป็นจรงิ เสยี แลว้
กย็ ังดีกวา่ เอย่ ปากบน่
ผมปล่อยฟวิ สไ์ ว้ แล้วเริ่มสนทนากับราชากาเซลอีกครงั้
“วา่ แตว่ า่ กาเซล การทพี่ ระราชาออกนอกประเทศงา่ ยๆ แบบนี้
จะไมเ่ ปน็ ไรแน่นะ?”
เรอื่ งน้มี นั คา้ งคาใจจริงๆ
ถึงแม้ผมจะไม่สามารถพูดเร่ืองของคนอ่ืนได้ แต่ราชากาเซลก็
ฟรีสไตลเ์ กินไปแลว้ ละมงั้
เพราะวา่ อาณาจกั รคนแคระ--------ประเทศแหง่ ยทุ ธภณั ฑด์ วาร์

58

กอนนนั้ ถา้ ลองเทยี บเฉพาะอา� นาจของประเทศละก ็ จะเปน็ ประเทศใหญ่
ท่ีมขี นาดมากกว่าประเทศของเราหลายสิบเท่าซะดว้ ย
การที่พระราชาออกมาข้างนอกชิวๆ เน่ียจะไม่เป็นปัญหาอะไร
ใชไ่ หม?

“หืม ไมม่ ปี ัญหา เตรยี มตัวแทนเงาเรยี บร้อยแล้วแหละ!”
เอะ๊ ? ที่ว่ามานน่ั เป็นการใชต้ วั แทนเงาผดิ วธิ แี ลว้ นะ...
ไม่สิ มันเหมาะสมแลว้ เหรอ?
ผมยงั มีอะไรตดิ ค้างอยใู่ นใจ แต่กช็ า่ งมนั เถอะ
เพราะมผี พู้ ทิ กั ษอ์ ยา่ งคณุ โดลฟ์ ทเ่ี ปน็ หวั หนา้ กองกา� ลงั เปกาซสั
ไนท์ และเหล่าผองเพอื่ นของวีรกษตั ริยก์ อ็ ยูก่ ันครบซะดว้ ย กา� ลงั รบจึงมี
เหลือเฟอื

“ยง่ิ ไปกวา่ นั้น ริมรุ เุ อ๋ย รายงานที่ข้าได้รับมาจากเบสเตอร์เมอ่ื
3 วันกอ่ นน่ันนะ่ ไมผ่ ดิ แนน่ ะ?”
กาเซลถามผมด้วยดวงตาของราชา

“อืม 20,000 นายนนั้ น่ะ ฉนั -------”
“ชา้ กอ่ น รมิ รุ ุ ขา้ ไดย้ นิ มาวา่ กองทพั อาณาจกั รฟาลมสุ หายสาบสญู
ไปดว้ ยเหตผุ ลบางอยา่ ง เจา้ รอู้ ะไรหรือเปล่า?”
“เอะ๊ หายสาบสญู ?”
หอื ? น่ีมันเร่อื งอะไรกัน?
“จากรายงานของเบสเตอร์ กองก�าลังเกือบ 20,000 นายที่
เข้าใกล้เมืองนี้ได้หายตัวไปอย่างกะทันหัน คงจะมีอะไรสักอย่างเกิดขึ้น
สนิ ะ?”
ราชากาเซลคอ่ ยๆ เล่า
สายตาของเขาจับภาพเบสเตอร์ที่อยู่ตรงหางตาได้ จากนั้นเขา
กเ็ พิม่ แรงกดดนั โดยการไม่ปริปากพดู
พอผมมองดเู บสเตอร์ เบสเตอร์ก็ส่ายศีรษะอยา่ งลนลาน

บทท่ี 1 งานประชุมรว่ มมนุษยอ์ สรู 59

“เบสเตอรเ์ อย๋ ข้ากไ็ ด้รบั รายงานมาเหมือนกนั ในตอนน้นั เจ้า
พูดอยา่ งน้ันจริงๆ วา่ เน่อื งจากกองทัพอาณาจักรฟาลมุสหายสาบสูญไป
อยา่ งกะทนั หนั จงึ อยรู่ ะหวา่ งการตรวจหาสาเหตอุ ยู่ พวกขา้ เปน็ หว่ งกเ็ ลย
รบี รุดมา แลว้ สาเหตุเปน็ ที่กระจ่างแลว้ รยึ งั ?”
บาร์นเป็นท้ังแอดไมรัลพาลาดิน (ผู้บัญชาการทหารสูงสุด)
ของกองทพั อาณาจกั รคนแคระ และเปน็ เพอ่ื นรกั ของราชากาเซล เขากลา่ ว
เช่นน้ันราวกบั จะขม่ ขูเ่ บสเตอร์
ผมพอจะเขา้ ใจแลว้
พวกกาเซลกา� ลงั ทา� ใหข้ อ้ เทจ็ จรงิ ทผี่ มสงั หารโหดกองกา� ลงั จา� นวน
20,000 นายเกิดความคลุมเครอื ขึ้นมานัน่ เอง

“ฮะ เร่ืองนัน้ สนิ ะครับ สาเหตุยงั ไมแ่ นช่ ัดครบั ...”
เบสเตอร์ก็เร่ิมพูดทวนด้วยความระมัดระวังราวกับว่าอ่าน
บรรยากาศออก เขาเรียบเรียงถ้อยค�าให้ดีก่อนค่อยพูดออกไป พลาง
คน้ หาเจตนาของพวกกาเซล
สมองของเบสเตอร์คดิ ไดเ้ รว็ สมกบั เปน็ ผมู้ ีความสามารถจรงิ ๆ
เขาเล่าเรื่องให้ดา� เนินไปโดยปกปิดเรือ่ งทผ่ี มไปทีน่ นั่
กาเซลกระซิบผมด้วยเสียงอันแผ่วเบาว่า “จะบ้ารึไง! ขืนพูด
เรอ่ื งจรงิ ออกไปตรงๆ แกจะกลายเปน็ ศตั รขู องมนษุ ยชาตเิ อานะ” ถงึ คา� วา่
ศัตรูจะฟังดูเกินจริงก็ตาม แต่พวกเขาคงจะตกอยู่ในความหวาดกลัว
ไมผ่ ดิ แน ่ เขาวา่
พอลองคิดดแู ล้ว มนั ก็ต้องเป็นอยา่ งนัน้ มั้ง
แนน่ อนวา่ ผทู้ ส่ี ามารถสงั หารกองกา� ลงั หลกั หมน่ื ดว้ ยตวั คนเดยี ว
ได้นั้นนา่ กลัว และสร้างปัญหาได้มากกวา่ อาวธุ นิวเคลยี ร์
คนทรี่ คู้ วามจรงิ ถา้ มจี า� นวนนอ้ ยจะดกี วา่ ประเทศและประชาชน
ทไ่ี มม่ สี ่วนเก่ยี วข้องไม่จา� เปน็ ต้องรเู้ รอ่ื งน้ันเลย
กองทัพอาณาจักรฟาลมุสได้พยายามบุกรุกดินแดนอสูร แต่

60

ทุกคนกลับหายสาบสูญเพราะอุบัติเหตุที่มีสาเหตุไม่แน่ชัด------หากน�า
ความไปแจ้งแต่ละประเทศเพียงแค่น้ันในฐานะข้อเท็จจริงที่ถูกต้องเสีย
จะดกี ว่า
อยา่ งนนี้ เ่ี อง สมกบั เปน็ ราชากาเซล นคี่ อื ความแขง็ แกรง่ ทผ่ี มไมม่ ี
เมอ่ื เป็นเชน่ นแ้ี ล้ว ปญั หากค็ ือเรอื่ งทผี่ มพูดออกไปเม่ือสักครูน่ ี้
สา� หรบั เหลา่ ผทู้ อี่ าศยั อยใู่ นเมอื งมนั ผา่ นมาแลว้ ถงึ จะรคู้ วามจรงิ
ก็ไมม่ ปี ัญหา เพราะเปน็ เรอื่ งที่ไมว่ ่าใครกร็ ูอ้ ยแู่ ลว้ ทง้ั น้นั จงึ ไม่มใี ครเขา
ปา่ วประกาศไปทว่ั หรอก
ปญั หาก็คอื ฟวิ ส์
พอผมชายตามอง ก็สบตาเข้ากับฟิวส์ผู้ยืนหยัดข้ึนมาอีกครั้ง
หลงั จากท่ตี กอยใู่ นสภาวะจติ ใจเลอื่ นลอย

“อะ เอ่อ ฟิวส์คุง”
“ทา่ นรมิ ุร.ุ ..”
เอาละ จะท�ายงั ไงดลี ่ะ?
เพราะวา่ เมอื่ กผี้ มดนั พดู ไปอยา่ งชดั เจนวา่ ผมกวาดลา้ งกองกา� ลงั
ของอาณาจกั รฟาลมุสด้วยตัวคนเดยี ว
ผมควรจะพูดท�านองว่า นน่ั เป็นเร่ืองโกหก หรือเปลา่ ?
พอผมกลัดกลุ้ม ฟวิ สก์ ถ็ อนหายใจ
จากนน้ั เขาก็ยกมอื ทั้งสองขา้ งขนึ้ มา แล้วพูดว่า
“ผมไม่ได้ยินอะไรทงั้ นัน้ แน่นอนว่าพวกลูกนอ้ งของผมท่กี �าลงั
พกั อยใู่ นทพ่ี กั กเ็ หมอื นกนั คดิ วา่ ในเชา้ วนั รงุ่ ขน้ึ พวกเขากจ็ า� เรอื่ งอะไรไมไ่ ด้
แลว้ ละนะ เพราะวันนเ้ี หนือ่ ยกเ็ ลยหูแวว่ ไปเอง”
เหมือนเขาจะทา� เป็นไม่ได้ยิน
สภาพทีไ่ รเ้ รย่ี วแรงราวกับแกต่ ัวลงในรวดเดยี วน้นั ดูทุกขใ์ จ
นนั่ คอื สงิ่ ทเ่ี รยี กวา่ การรบั มอื แบบผใู้ หญ ่ เหนอื สงิ่ อนื่ ใด นน่ั กค็ ง
จะเปน็ วิธีการคล่คี ลายปญั หาทด่ี ีที่สุดในตอนน้ี

บทที่ 1 งานประชมุ ร่วมมนุษยอ์ สรู 61

“คหึ ึหหึ ึหึ ถ้าเชน่ น้ันขา้ จะยนื ยันเพ่ือความแน่ใจเองขอรบั ”
ผู้ท่ีกล่าวด้วยใบหน้าย้ิมแย้มคือดิอาโบลที่มายืนอยู่ข้างๆ ผม
ตัง้ แต่เมอ่ื ไรไมร่ ู้
เจ้าดอิ าโบลน่กี ็แปลกๆ เขาให้ความรสู้ ึกเหมอื นกบั เป็นพ่อบ้าน
ครอบจักรวาลอยา่ งแทจ้ ริง ไมว่ า่ จะขออะไรก็น่าจะท�าให้หมด
ครั้งนก้ี ็เช่นกัน เขาร้องขอทา� งานเบด็ เตลด็ ดว้ ยทา่ ทางดีอกดีใจ
ผมไดย้ นิ เสยี งพมึ พา� เบาๆ วา่ “เพราะขา้ ถนดั เรอื่ งการแกไ้ ขความ
ทรงจา� น่ะขอรับ” แต่จะท�าเป็นไมไ่ ดย้ ินละกนั
ฟวิ สก์ แ็ สดงสหี นา้ ทซี่ บั ซอ้ นเชน่ กนั แตถ่ า้ พวกลกู นอ้ งปลอดภยั
เขาก็ยินยอมให้ท�าเร่ืองนั้นได้ ฟิวส์คงจะเข้าใจค�าชี้แจงของราชากาเซล
และยอมรบั ว่าคนทีร่ ู้ข้อเทจ็ จรงิ ถ้ามีจ�านวนนอ้ ยจะดีกวา่
เพราะในกรณที ม่ี เี รอื่ งผลประโยชนร์ ะหวา่ งประเทศเขา้ มาเกย่ี วขอ้ ง
เช่นน้ี มีความเป็นไปได้ที่จะโดนปิดปากสูงมาก ซึ่งถือว่าเลวร้ายที่สุด
อยา่ งน้อยการปดิ หูปดิ ตาก็อาจจะเป็นการตดั สนิ ใจทเ่ี ฉยี บแหลมกไ็ ด้นะ
แต่ทวา่ --------

“ถงึ จะปดิ หูปดิ ตาลกู นอ้ งของผมก็ตาม แตผ่ มจะขอเขา้ ร่วมการ
ประชุมด้วยนะครบั ?”
ฟวิ สเ์ อย่ ปากราวกบั จะบอกวา่ มแี คเ่ รอื่ งนเี้ ทา่ นนั้ ทย่ี อมใหไ้ มไ่ ด้
เขาคงจะตดั สนิ ใจวา่ การประชมุ ทจ่ี ะจดั ขนึ้ นบั จากนจี้ ะมองขา้ ม
ไปไม่ได้ แววตาคนู่ ัน้ แฝงไปด้วยปณิธานอันแนว่ แน่

“เขา้ ใจแลว้ ฉนั กอ็ ยากสรา้ งความเชอื่ มนั่ วา่ จะไมเ่ ปน็ ปรปกั ษต์ อ่
มวลมนุษยชาติซะด้วย ฉันไมป่ ฏิเสธการเขา้ ร่วมประชมุ หรอกนะ”
ผมพดู เชน่ นน้ั แลว้ ยกั ไหล ่ และยนิ ยอมใหฟ้ วิ สเ์ ขา้ รว่ มการประชมุ

＊

62

ฟวิ ส์ไดร้ ิกรุ ุโดนา� ทาง เพ่ือมุ่งหนา้ ไปยังหอ้ งรบั รอง
กลายเป็นว่าพวกกาเซลก็จะเข้าร่วมการประชุมด้วยเหมือนกัน
จึงจ�าเป็นต้องจัดเตรียมห้องประชุมใหญ่ไว้ ในระหว่างน้ันก็ต้องค�านึงถึง
การทา� ให้เป็นทีท่ ส่ี ามารถพักผ่อนไดแ้ ม้จะเพยี งเลก็ น้อยก็ตาม
ทนั ทีที่ไดเ้ หน็ เรือ่ งนนั้ กบั ตา กาเซลก็ถามผมข้นึ มา

“หมื ชายคนนน้ั จะเชอ่ื ถอื ได้หรอื เปล่า ริมรุ ?ุ ”
“อือ เรื่องน้ันไม่ตอ้ งเปน็ หว่ ง”
ฟิวสเ์ ป็นผูช้ ายท่ีไวว้ างใจได้ ผมตอบเช่นน้นั ไปดว้ ยความมนั่ ใจ
“อืม ถา้ อย่างงั้น ปญั หากค็ ือเจา้ พวกท่อี ยตู่ รงนัน้ สนิ ะ”
หลังจากทพ่ี ูดอย่างนั้น กาเซลกห็ ันไปทางข้างหลังของพวกผม
แลว้ ปลอ่ ยจติ คกุ คามออกไป
หือ มใี ครอยู่ตรงนัน้ เหรอ?
พอผมหันหลังไปด้วยความตกใจ ตรงน้ันก็มีกลุ่มบุคคลท่ีดูไม่
คุ้นตาอยู่
สภุ าพบรุ ษุ ทแ่ี ตง่ ตวั ดแู พง เครอื่ งหนา้ สมบรณู แ์ บบ ชวนใหค้ ดิ วา่
สมัยหน่มุ ๆ คงจะเนือ้ หอมแน่นอน
ชายผูม้ เี อกลกั ษณ ์ แมจ้ ะตาหยี
เขามีกลุ่มคนท่ีมีลักษณะเหมือนเจ้าหน้าที่ทหารชั้นสูงประมาณ
5 คนติดตามมา และให้กลุ่มคนเหล่านั้นคอยปกป้องอยู่ทางด้านหลัง
ทง้ั ซ้ายและขวา
กลมุ่ บคุ คลทค่ี าดเดาได้ว่าไดร้ ับการฝกึ ฝนมาเป็นอย่างดี
อยา่ งไรกต็ าม ท้งั ๆ ทผี่ มถกู ประชดิ ตวั ถงึ ขนาดน ี้ แตก่ ลบั ไมร่ ู้
สึกตวั เลยแมแ้ ตน่ ดิ เดียว
บา้ นา่ ไมน่ า่ เชอ่ื วา่ จะไมม่ กี ารตอบสนองตอ่ ‘ญาณครอบจกั รวาล’
ของผม--------- !?
ถงึ จะคดิ อย่างนนั้ แต่คนทล่ี นลานก็มีแคผ่ มเทา่ นัน้

บทที่ 1 งานประชมุ รว่ มมนษุ ยอ์ สรู 63

《แจง้ เตอื น จากกลมุ่ บคุ คลดงั กลา่ ว ไมไ่ ดร้ บั การยนื ยนั ปฏกิ ริ ยิ า
ท่ีเปน็ ปรปักษ์อย่างชดั เจน》

คุณราฟาเอลแจ้งผมเหมอื นกับวา่ งอนอะไรสกั อยา่ ง
อะ๊ ใช ่ เขา้ ใจแล้วครับ
...อ้มื เร่ืองนผี้ มอาจจะผดิ ก็ได้ จะว่าไป ผมกด็ นั เผลอปฏิเสธ
การรายงานทร่ี ู้สกึ วา่ ย่งุ ยากเมอื่ กนี้ ้เี อง
เอาเถอะ พอโดนบอกเรอ่ื งทกี่ า� กวมอย่างคนทีม่ เี จตนารา้ ยและ
คนที่เป็นอันตรายแล้วเนีย่ ถา้ จะใหต้ ดั สนิ เร่อื งนั้นก็ยากสินะ
หากคุณราฟาเอลจะโกรธ มนั ก็ไม่ใชเ่ รือ่ งทีเ่ กนิ ควร
ฉันผิดไปแล้ว จากน้ีเป็นต้นไปผมจะขอรับรายงานทั้งหมดเลย
-------- ผมขอโทษในใจ
อาจจะนกึ สมเพชผมทที่ า� แบบนกี้ บั อกี ฝา่ ยซง่ึ เปน็ สกลิ ของตวั เอง
ก็ได ้ แตก่ ารบอกความรสู้ ึกนั้นเป็นส่ิงทจ่ี �าเปน็
ระหวา่ งทผี่ มกา� ลงั ทา� เรอื่ งทวี่ า่ นน่ั การสนทนาระหวา่ งพวกกาเซล
กับกลุ่มบคุ คลปริศนาด�าเนินตอ่ ไปโดยไม่แยแสผม

“พวกแกเป็นใครกัน?”
“โอแ้ หมแหม ทา่ นคอื จกั รพรรดทิ ช่ี อบซอ่ นตวั อยใู่ ตด้ นิ ไมใ่ ชห่ รอื
ครบั คาดไมถ่ งึ เลยนะครบั ไมน่ า่ เชอื่ วา่ ตวั ทา่ นทข่ี ข้ี ลาดจะใหก้ ารสนบั สนนุ
“จอมมาร” ...”
แมจ้ ะไดร้ ับจติ คกุ คามอันดเุ ดือดท่ีกาเซลปลอ่ ยออกมา แตช่ าย
ผ้นู ก้ี ลับรกั ษาท่าทางชิวๆ เอาไวไ้ ด้
เนื่องจากเป็นท่ีชัดเจนว่าเขาตอบโต้เหมือนจะท�าให้กาเซลโกรธ
โดยเจตนา เหล่าเจ้าหน้าที่ทหารท่ีติดตามมาจึงแสดงท่าทีเอือมระอา
แบบวา่ ใหต้ ายสิ

64

“แกเองเหรอ ลกู หลานของเอลฟ์ (เผา่ หยู าว) ทชี่ อบทสี่ งู ๆ อยา่ ง
กบั คนบา้ นะ่ ลงมาจากเมอื งหลวงทถ่ี กู รายลอ้ มดว้ ยตน้ ไมแ้ หง่ สวรรคแ์ ลว้
ง้นั เรอะ?”
กาเซลยว่ั ยกุ ลบั ไปพลางยม้ิ อยา่ งไมห่ วนั่ เกรง ราวกบั วา่ มองตวั ตน
ทแี่ ท้จรงิ ออกแล้วกเ็ ลยคลายความระแวง
ดเู หมอื นวา่ ชายผนู้ ี้กบั กาเซลจะเป็นคนรู้จกั กนั
เนอื่ งจากไมม่ คี วามรสู้ กึ เปน็ ศตั ร ู ซงึ่ ไมผ่ ดิ ไปจากการตอบสนอง
ของคุณราฟาเอล ราชากาเซลกับชายผูน้ คี้ งแค่ไมช่ อบพอกนั เทา่ นนั้ ละมงั้
ถงึ ความสมั พนั ธท์ เี่ หน็ จะเรยี กไดว้ า่ เหมอื นกบั เพอ่ื นทท่ี ะเลาะกนั มากกวา่
ไม่ชอบพอกนั ก็เถอะ

“ท่านริมุรุ ข้าได้ยินมาว่ากลุ่มคนเหล่านี้เป็นทูตจากอาณาจักร
มนตราซาริออนคะ่ -------”
ผทู้ ่ีแจ้งผมเช่นนั้นคือ โซกะผู้เป็นลูกน้องของโซเอย์
ดูเหมือนโซกะให้การดูแลชายเหล่านี้และน�าทางมาจนถึงที่น ี่
จากนั้นก็ดูท่าว่าชายคนน้ีจะรู้สึกได้ถึงราชากาเซล เลยแสดงความข้ีเล่น
ออกมา

“ยงั เหมอื นเดิมเลยนะ เอรลั โด”้
“เจา้ กเ็ ช่นกัน กาเซล”
ท้ังสองคนโต้ตอบกนั พร้อมทง้ั ท�าหนา้ ตาไมพ่ อใจ
นนั่ คอื การทกั ทายในแบบของทง้ั สอง
“แล้วเดก็ สาวที่อยู่ตรงน้นั -------”
“อะ๊ ยินดีที่ได้รู้จกั ครบั ริมรุ ุครบั ท�าหน้าท่เี ปน็ ผู้น�าปา่ แห่งนี้
ขอฝากเนื้อฝากตัวดว้ ย!”
เน่ืองจากผูช้ ายตาหยคี นน้ี--------เอรัลโด้เบนสายตามาทางผม
ผมจงึ ลองทกั ทายครา่ วๆ
ในเมอื่ เขาเปน็ ทตู จากอาณาจกั รมนตราซารอิ อน ผมกต็ อ้ งปฏบิ ตั ิ

บทที่ 1 งานประชุมรว่ มมนษุ ย์อสูร 65

ตวั อยา่ งมสี ัมมาคารวะ แต่ทวา่ เรอื่ งจ�าพวกมารยาทหรือพธิ ีรตี องน้ันผม
ไมเ่ ข้าใจเลยแม้แตน่ อ้ ย
ถึงการจะกลายเปน็ จอมมารไปแลว้ กเ็ ถอะ แต่ใครๆ ก็ไมน่ า่ จะ
รู้เรื่องแบบน้ันโดยละเอียดหรอก...
กน็ ะ อกี ไมน่ านผมกต็ ง้ั ใจวา่ จะหาใครสกั คนทร่ี เู้ รอื่ งนอี้ ยา่ งละเอยี ด
แลว้ ค่อยเรียนรลู้ ะนะ
หลงั จากฟงั คา� ทักทายของผม เอรัลโดก้ ็ตงั้ ทา่ ทนั ที
จากนัน้ เขาก็เบิกตาโพลงแลว้ แผดเสยี งดัง ย้าก!

“แกเองเหรอ! แกเปน็ จอมมารทหี่ ลอกลวงลกู สาวของขา้ สนิ ะครบั !!
คงจะเตรียมใจไว้แล้วสินะครับ!?”
พูดจบเขาก็เร่ิมใช้งานอาคมอัคคีระเบิดระดับสูง แล้วเริ่มร่าย
คาถา
เฮย้ ๆ คุณลงุ คนน้ ี บา้ บอคอแตกจงั แฮะ
จากความรทู้ ผ่ี มสง่ั สมมานน้ั อาคมอคั ครี ะเบดิ ระดบั สงู เปน็ อาคม
ทีย่ ากท่สี ุด
เวทสายอัคคี ซง่ึ เป็นสายหนึง่ ในเวทธาตุน้ัน เร่ิมต้งั แตไ่ ฟเยอร ์
(ลกู ไฟ) จนพฒั นาไปเปน็ ไฟเยอรบ์ อล (มหาเวทดวงเพลงิ ) ยง่ิ ไปกวา่ นนั้
ยังเพิ่มระดับความยากไปเป็นเวทมนตร์ท่ียากมากอย่างไฟเยอร์วอลด์
(มหาเวทกา� แพงเพลงิ ) และไฟเยอรส์ ตอรม์ (มหาเวทวายเุ พลงิ ) แนน่ อนวา่
ระดับความยากท่ีเพิ่มขึ้นจะท�าให้อานุภาพและขนาดเพ่ิมข้ึนตามไปด้วย
นั่นเอง
งั้นถ้าพูดถงึ อาคมท่ีคณุ ลุงที่ชอื่ เอรลั โดค้ นนกี้ า� ลงั จะใชล้ ะก.็ ..
อาคมอัคครี ะเบดิ ระดบั สูง พูดง่ายๆ ก็คือเวทมนตร์ผสมผสาน
เวทสายอคั คที มี่ คี ณุ สมบตั เิ ผาไหม ้ และเวทสายระเบดิ ทมี่ คี ณุ สมบตั ิ
เปา่ กระจยุ -------ดว้ ยการผสมเวทมนตรส์ องชนดิ นเ้ี ขา้ ดว้ ยกนั จงึ ยกระดบั
เปน็ เวทมนตร์ที่เหนือกว่าอีกข้ันหนงึ่ เรยี กวา่ เวทสายอคั คีระเบิดนน่ั เอง

66

จะว่าไปกเ็ ปน็ สายเวทมนตรท์ ค่ี ุณชิสถุ นดั สนิ ะ
ตา่ งกนั ตรงทคี่ ณุ ชสิ จุ ะยมื พลงั ของจติ วญิ ญาณ ถา้ ไมใ่ ชผ่ ใู้ ชอ้ าคม
ระดับสูงเหมอื นคุณชิสลุ ะก ็ การครอบง�าจติ วญิ ญาณจะท�าได้ยาก แต่ถ้า
หากสรา้ งความไวเ้ นอ้ื เชอ่ื ใจกนั ไปครงั้ หนง่ึ แลว้ ตวั จติ วญิ ญาณจะชว่ ยปรบั
พลงั ใหเ้ หมาะสมดว้ ยตวั มันเอง
เกี่ยวกบั เร่ืองนนั้ ถ้าพูดถึงอาคมอัคคีระเบดิ ระดับสงู ละก็------
เนอื่ งจากมคี วามจา� เปน็ ทจี่ ะตอ้ งควบคมุ เวทมนตรท์ ยี่ ากทส่ี ดุ ดว้ ย
ตวั เอง จงึ เปน็ อาคมท่ีอนั ตรายมาก
ต้องมีความสามารถในการจัดสรรพลังให้อยู่ในระดับท่ีสามารถ
ควบคมุ องคป์ ระกอบแตล่ ะอยา่ งไดด้ ว้ ยตวั เอง เชน่ ความเรว็ ในการใชง้ าน
ความแมน่ ยา� ในการเลง็ เปา้ ความแรงของอานภุ าพ ขอบเขตทสี่ ง่ ผลกระทบ
และระยะเวลาในการแสดงผล ถา้ ตอ้ งการเฉพาะเรอื่ งอานภุ าพ การทา� ให้
เมอื งได้รบั ความเสยี หายอยา่ งมากกเ็ ป็นเรอื่ งงา่ ยๆ
แน่นอนวา่ อนั ตรายมาก
พลังเวทท่ีใช้ควบคุมอาคม และพลังจิตที่ใช้รวบรวมพลังงาน
(แกน่ เวท) ทีจ่ า� เปน็ น้นั หากผู้ใช้อาคมไม่มสี งิ่ เหลา่ นีอ้ ยู่ครบ การใชง้ าน
เวทมนตรก์ จ็ ะไมป่ ระสบผลสา� เรจ็ นอกจากน ้ี ถา้ ใชง้ านลม้ เหลว พลงั งาน
ท่คี วรจางหายไปก็จะวิง่ พลา่ น และยังเปน็ ไปไดว้ ่าจะทา� ลายทว่ั ทง้ั บริเวณ
ให้ราบเป็นหนา้ กลองอีกดว้ ย
ไมจ่ า� เปน็ ตอ้ งพดู เลยวา่ อาคมทอี่ นั ตรายเชน่ นนั้ ไมม่ ที างแพรห่ ลาย
โดยทวั่ ไป เพราะมนั คอื อาคมระดบั สงู สา� หรบั การทหาร ซงึ่ อนญุ าตเฉพาะ
บุคคลในชน้ั วิซารด์ ข้นึ ไปเทา่ น้ัน
ไมใ่ ชเ่ วทมนตร์ทจ่ี ะใชใ้ นเมอื งเช่นนี้ได้อย่างแน่นอน
เอรัลโดพ้ ยายามรา่ ยเวทมนตรท์ ่ีอันตรายเช่นน้นั อย่นู ่นั เอง
นเี่ ล่นอะไรอยู่เหรอ? ไมเ่ ขา้ ใจเลย
อย่างเรื่องทหี่ ลอกลวงลกู สาวเนย่ี มนั เร่อื งอะไรกนั ?

บทท่ี 1 งานประชมุ รว่ มมนุษย์อสูร 67

แมจ้ ะสับสนเล็กน้อย แต่ดเู หมอื นวา่ ไมจ่ �าเป็นต้องลนลาน
ป้าบบบ! เสียงเชน่ น้ันดังกงั วานขนึ้ มา

ในขณะเดียวกันก็ได้ยินเสียงตะโกนของเอลเลน
“เดยี๋ วเถอะ ปะ๊ ปา๋ !? มาท�าอะไรทน่ี ก่ี ันแน!่ !”

เอลเลนแทรกเขา้ มาด้วยความรสู้ ึกโกรธเปน็ ฟนื เป็นไฟ จากน้นั
ก็ควบคุมสถานการณ์ไว้ได้ในชั่วพริบตา เธอตบศีรษะของเอรัลโด้ก่อนที่
เขาจะทนั พดู อะไรสักอย่าง
การปรากฏตัวของเอลเลนท�าใหเ้ อรลั โดก้ ลบั มาไดส้ ติ
ดูเหมือนว่าเอรัลโด้คนน้ีจะเป็นพ่อของเอลเลน เขาได้รับการ
ส่งั สอนจากเอลเลนผลู้ ุกโชนด้วยโทสะ แลว้ ในทีส่ ดุ เขากส็ งบลง
ไมน่ า่ เชอื่ วา่ เอรลั โดจ้ ะโกรธงา่ ยขนาดน ้ี ชา่ งเปน็ พวกทสี่ รา้ งความ
เดือดร้อนใหผ้ ูอ้ นื่ จรงิ ๆ ภาพลักษณ์แบบสุภาพบุรษุ ผ้มู ีสตปิ ัญญาในตอน
ท่ีก�าลังสนทนากับกาเซลนั้นหายไปจนหมดเพราะการกระท�าของเขา
ในเวลาต่อมา

“แหม อะฮ่าฮา่ ขอโทษนะ เพราะข้าได้รับรายงานว่าลูกสาวถูก
จอมมารลกั พาตัวไป กเ็ ลยเผลอผลผี ลามไปน่ะครับ”
เขาพูดออกมาด้วยใบหนา้ ย้ิมแยม้ แจม่ ใส
แต่ว่า การใช้อาคมอัคคีระเบิดระดับสูงในเมืองมันไม่ควรไม่ใช่
หรอื ไง ชา่ งเป็นตาลุงท่เี หลือเชอ่ื จริงๆ

“เปล่าขอรบั ท่าน ถึงจะไดร้ ับรายงานมาเรยี บร้อยกจ็ ริง แตท่ า่ น
กแ็ คร่ ีบด่วนสรุปเองขอรบั ”

“วา่ แล้วเชียว! ปะ๊ ป๋าผิดเองไมใ่ ช่หรอื งาย!”
คนท่ีดูเหมือนเลขาช้ีให้เห็นอย่างใจเย็น หลังจากที่โดน
เอลเลนกลา่ วโทษดังนน้ั ตาลงุ ก็ต่ืนตระหนกจนทา� อะไรไม่ถกู
แม้จะนา่ สงสาร แตก่ ็ไม่มปี ระโยชน์ท่ีจะเห็นใจ เพราะกรรมตาม
สนองแล้ว และผมอยากใหเ้ ขาสา� นกึ ที่ตัวเองโดนโกรธให้มากกว่าน้ี

68

“--------ยังเป็นพ่อทต่ี ิดลกู ไมเ่ ลกิ สนิ ะ เอรลั โด้”
กาเซลพูดกบั เอรัลโดใ้ นตอนท่ีจิตใจของเขาสงบลง
เอรลั โดต้ อบกลับไปโดยไมส่ ะทกสะท้าน

“ไม่ใช่พ่อท่ีติดลูกซะหน่อย เพราะเอลเลนจังน่ารัก ก็เลยช่วย
ไมไ่ ด้นี”่

“แบบนน้ั มนั ใชเ่ รอื่ งทวั่ ไปในสงั คมหรอื ... ไมส่ ิ ถงึ จะพดู ไปมากกวา่
นก้ี ็ไม่มีประโยชนส์ ินะ”
กาเซลดเู หมอื นจะเออื มระอา ทา่ ทางเอรลั โดจ้ ะเปน็ คนแบบนม้ี า
ตัง้ แตเ่ ม่อื กอ่ น
คงจะเกนิ เยยี วยาเสียแล้ว

เอลเลนรอจงั หวะให้การสนทนาระหวา่ งกาเซลและเอรลั โด้หยุด
ไประยะหน่ึง แล้วทักทายกาเซล

“ไมไ่ ดพ้ บกันเปน็ เวลานานเลยนะคะ ราชากาเซล”
เอลเลนผู้กล่าวเช่นน้ันดูมีภูมิฐานขึ้นมา ท้ังๆ ท่ีอยู่ในสารรูป
นกั ผจญภัย

“เอลลูนเหรอ? จ�าหน้าไม่ได้เลยนะ สุขภาพแข็งแรงก็ดีแล้ว
ไมไ่ ด้เจอกันสักพกั แลว้ กด็ ูสวยขึ้นทเี ดียวนะ”
หลังจากที่ราชากาเซลทักทายกลับไปดังนั้น เอรัลโด้ก็เอะอะ
ขนึ้ มาอกี ว่า “โลลิค่อนเหรอ? ไมย่ กโทษใหห้ รอกนะกาเซล!” แต่กโ็ ชคดี
ท่ีเอลเลนใช้ท่าฝ่ามือกระแทกหน้าแบบนักซูโม่เข้าไปอย่างจัง และคนที่
ดูเหมอื นเลขากเ็ ขา้ ไปปดิ ปากทนั ท ี เรอ่ื งกเ็ ลยจบลงโดยไดร้ บั การปอ้ งกนั
ไวล้ ว่ งหนา้
กาเซลก็ได้แต่ไหวไหล่โดยไม่ได้พูดอะไรเป็นพิเศษ ราวกับว่า
เคยชนิ แลว้
พอเปน็ เรอ่ื งทเี่ กยี่ วกบั เอลเลนแลว้ ทา่ ทางคนคนนจ้ี ะกลายเปน็

บทที่ 1 งานประชมุ ร่วมมนษุ ยอ์ สูร 69

คนประเภทไม่สนใจสิง่ รอบข้างข้นึ มา แตกตา่ งกบั เวลาปกตมิ ากๆ เพราะ
เวลาปกติจะดเู ฉลียวฉลาด ตอ้ งระวงั เปน็ พิเศษจรงิ ๆ

“ทา่ นริมรุ ุ ทางน้ีคอื พอ่ ของฉนั เอรลั โด้ กรมิ วลั ต์ แกรนด์ดยกุ
แหง่ อาณาจักรมนตราซาริออนค่ะ”

“ผนู้ า� มหาพงไพรแหง่ จรู า่ และผปู้ กครองอสรู ชอื่ ของขา้ คอื เอรลั โด้
กรมิ วัลต์ ตามทีเ่ อลลูน ลกู สาวของขา้ แนะนา� ไปเมอื่ สักครูน่ ค้ี รบั ไดโ้ ปรด
เรยี กวา่ เอรัลโดเ้ ถิดครับ”
ตอ่ มา เอลเลนก็แนะนา� เอรัลโด้ผู้เป็นพ่อใหแ้ ก่ผม
ไมน่ า่ เชอื่ วา่ ชายคนนจ้ี ะเปน็ แกรนดด์ ยกุ คนปจั จบุ นั ของอาณาจกั ร
มนตราซารอิ อน ทางอาณาจกั รมนตราซารอิ อนกส็ ง่ บคุ คลสา� คญั เกนิ กวา่
ทีค่ ดิ มาเป็นทตู เชน่ กนั
เขาเป็นญาติของจักรพรรด ิ เหมือนว่าจะเป็นอาการท่ีเขาพดู คยุ
กบั กาเซลไดอ้ ยา่ งเปน็ กนั เองกแ็ นน่ อนแลว้ วา่ เขาเปน็ บคุ คลทมี่ สี ถานภาพ
สงู ถึงเพียงน้นั
พดู ตรงๆ กค็ อื เอรลั โด้เปน็ ผ้มู ีความสามารถท่ีแท้จริง ติดหนงึ่
ในสามของอาณาจกั รมนตราซาริออน
จะวา่ ไป ผมก็ซ่อนความตกตะลงึ เอาไวไ้ ม่ได้
แสดงว่า-------
เอะ เอลเลนนีเ่ ปน็ ลกู สาวในตระกลู ชนชั้นสูงเลยไมใ่ ช่เรอะ!!
ผมเคยได้ยินวา่ เปน็ ขนุ นาง แต่ไม่นึกเลยว่าจะเปน็ บุคคลส�าคญั
ระดับน.ี้ ..
มนุษย์ผู้อยู่ในสถานะที่จะเรียกว่าเจ้าหญิงก็ยังได ้ การเป็นนัก
ผจญภัยท้งั ทอ่ี ยู่ในสถานะเชน่ นน้ั เน่ียจะฟรสี ไตล์เกินไปแลว้
น่าจะไมไ่ ด้มีแค่ผมทีค่ ดิ วา่ คนท่ีหยุดเอลเลนนน้ั ท�าถกู ตอ้ งแล้ว
แต่โดยพื้นฐานแลว้ เจา้ ตวั ไม่สนใจเลยต่างหาก
บางทคี งมคี นทค่ี อยปกปอ้ งเอลเลนอยเู่ บอื้ งหลงั ดว้ ยละมง้ั ดงั นน้ั

70

ในตอนที่เอลเลนช่วยบอกผมเรื่องการลืมตาต่ืนของจอมมาร ผมก็เลย
ม่นั ใจวา่ เรือ่ งที่เธอบอกมาจะตอ้ งรวั่ ไหลแน่ๆ
คาบาลและกโิ ด สว่ นใหญก่ ม็ สี องคนนที้ ร่ี ว่ มกนั ลา� บากตรากตรา�
กบั เธอสินะ ครงั้ นต้ี ้องขอบคุณในความเหนด็ เหนอ่ื ยแล้ว...
แตว่ า่ ในตอนน-้ี --------

“แลว้ ธุระมแี คเ่ รอื่ งของคณุ เอลเลนเทา่ นน้ั เหรอครบั ?”
ไม่น่าใช่แบบนนั้
ผมคดิ เช่นนัน้ แลว้ จอ้ งมองเอรัลโด้

“หหึ หึ ึ แนน่ อนวา่ ไมใ่ ชอ่ ยา่ งงนั้ เลย เพอื่ ทจ่ี ะคดิ วธิ คี บคา้ สมาคม
กบั ประเทศของทา่ นหลงั จากน้ี ขา้ กเ็ ลยอยากจะมาดดู ว้ ยตาของตวั เองนะ่
มาดบู คุ คลเชน่ ทา่ นทลี่ กู สาวขา้ ถกู ใจ เมอ่ื ไดเ้ หน็ ทา่ ทางแบบผนู้ า� ทส่ี งา่ งาม
เชน่ นน้ั แลว้ กย็ ากทจ่ี ะเชอ่ื วา่ ทา่ นเปน็ สไลม์ แตเ่ รอื่ งความสามารถของทา่ น
ขา้ กอ็ ยากจะดูใหแ้ น่ใจดว้ ย”
เอรลั โดก้ ล่าวเช่นน้นั และแสดงรอยยมิ้ ที่ไมน่ ่าไว้ใจ
นึกแล้วเชียวว่าอาคมอัคคีระเบิดระดับสูงเม่ือกี้นี้ก็มีจุดประสงค์
ในการทดสอบพวกผม
รวมท้ังเบนิมารุ ชูนะ และชิออนท่ีเฝ้าระวังอยู่ข้างๆ ผมด้วย
ในเหล่าหัวหน้าน้ันไม่มีใครสักคนที่ขยับตัวด้วยความลนลานเลย นั่นก็
เพราะพวกเขาดูออกหมดแล้วว่าอาคมดังกล่าวจะไม่ท�างานแน่นอน ถ้า
เทียบกบั เมื่อก่อนทม่ี กั จะคกึ คะนอง กน็ ับว่าพวกเขาได้เตบิ โตขน้ึ มาแลว้

“เพราะถ้าอ่านอาคมท่ีกา� ลังจะใช้งานนน่ั ออก กเ็ ปน็ ทแี่ น่ชัดวา่
ปริมาณพลังงานมีไมเ่ พียงพอต่อปริมาณขั้นต่�าทจ่ี �าเปน็ เลยค่ะ”
ชนู ะกล่าว
เอรลั โดถ้ กู มองออกแลว้ วา่ การแสดงของตนเปน็ การขม่ ข ู่ เขาฝนื
ยมิ้ ด้วยท่าทางไมส่ นุก

“ใหต้ ายสิ ไม่นกึ เลยว่าจะโดนมองออกหมดเปลอื ก ตัวขา้ ชา่ ง

บทที่ 1 งานประชุมรว่ มมนุษย์อสรู 71

ออ่ นหัดนัก”
“เปลา่ เลยค่ะ ทง้ั ความเร็วในการใชอ้ าคม และความสามารถที่

ท�าให้คิดว่าเวทมนตร์จะท�างานจริงๆ หรือเปล่านั้น มันยอดเยี่ยมจริงๆ
นะคะ การใช้ร่างกายท่ีสร้างขึ้นมาเช่นน้ันสร้างความแม่นได้ถึงขนาดนั้น
ก็นา่ ประทับใจคะ่ ”
ชนู ะตอบเอรัลโด้ผดู้ ถู กู ตนเองกลับไปอย่างละมุนละมอ่ ม

“โฮ?่ ชา่ งนา่ ตกใจ รดู้ ว้ ยเหรอวา่ รา่ งนใี้ ชง้ านดว้ ยโฮมนุ ครสุ นะ่ ?”
“ใชค่ ่ะ พอดแู ล้วกพ็ บวา่ มีสปิริชวลบอดี้ (ร่างจติ ) สงิ สถติ อยู่
สมกับเป็นเคล็ดวิชาของมหาประเทศแห่งเวทมนตร์เลยนะคะ เป็นสิ่งที่
ยอดเยยี่ มค่ะ”
หลงั จากทชี่ ูนะพูด ผมก็ลอง ‘วเิ คราะหป์ ระเมนิ ’ ดเู หมอื นวา่ มี
เพียงเอรลั โด้เทา่ นนั้ ทีใ่ ชร้ ่างเน้ือชั่วคราว แมว้ า่ เหลา่ เจ้าหนา้ ทท่ี หารจะใช้
รา่ งจรงิ กต็ าม แตเ่ มอื่ เปน็ ขนุ นางใหญแ่ ลว้ กจ็ า� เปน็ ตอ้ งระมดั ระวงั ละมง้ั
ผมคิดว่าการคมุ้ กนั ของเขายงั น้อย เมอ่ื เทยี บกบั การออกมาอยู่
ตอ่ หนา้ ผทู้ อ่ี า้ งชอ่ื วา่ เปน็ จอมมาร พอคดิ อยา่ งนนั้ แลว้ ราชาคนแคระกาเซล
ตา่ งหากท่ีดูผดิ ปกติ
อยา่ งไรกต็ าม ไมน่ า่ เชอ่ื วา่ จะเปน็ โฮมนุ ครสุ ทสี่ รา้ งขน้ึ อยา่ งประณตี
จนไมส่ ามารถแยกแยะความแตกต่างกับมนุษยไ์ ด้...
ถ้าเร่ืองในคราวน้ีเข้าท่ีเข้าทางแล้ว ผมก็อยากจะให้เขาสอนวิธี
สรา้ งบ้าง

จุดประสงค์ของเอรัลโด้คือการคิดหาวิธีการคบค้าสมาคมกับ
พวกผม อาจจะมจี ดุ ประสงคอ์ น่ื ๆ อยดู่ ว้ ย แตเ่ รอ่ื งนน้ั กค็ งจะคอ่ ยๆ รไู้ ปเอง
จะดงึ ดันถามออกไปตอนนี้ก็ไม่ได้
ถงึ อยา่ งไรผมกจ็ ะใหพ้ วกเอรลั โดเ้ ขา้ รว่ มการประชมุ ดว้ ย และให้
พวกเขาตัดสินใจว่าจะร่วมมอื หรอื ไม่

72

เรียกได้ว่าเป็นโอกาสอันดีท่ีพวกผมจะได้ลองถามความคิดเห็น
เกี่ยวกับแนวทางท่ีพวกผมจะก�าหนดข้ึนมาหลังจากน้ี ผลลัพธ์ดังกล่าว
อาจกลายเปน็ เหตใุ หก้ ระทง่ั อาณาจกั รมนตราซารอิ อนหนั มาเปน็ ศตั รกู ไ็ ด้
แต่ถา้ เกิดเปน็ เชน่ นน้ั ก็มีแต่ต้องคร่นุ คิดในตอนนั้นเท่านัน้
เมือ่ เตรียมทปี่ ระชมุ เสรจ็ เรยี บรอ้ ยแลว้ กอ็ บตะกม็ าแจง้
พวกผมอยากจะคยุ เฉพาะพวกเดยี วกนั เองในหลายๆ เรอ่ื งกอ่ น
แตม่ นั ก็ไม่ใช่เวลาทจี่ ะทา� อย่างน้นั แล้ว
ในทางกลบั กนั การประชมุ ก็จะเริ่มข้ึนโดยท่ีพวกผมยงั ไม่ทันได้
เตรยี มตวั
คดิ วา่ เดมิ ทกี ารประชมุ ทมี่ แี ตล่ ะประเทศเขา้ รว่ มนนั้ จะมกี ารเตรยี ม
เอกสารสา� หรบั ถามตอบไวล้ ่วงหนา้ โดยปกติ นักการทตู จะเจรจาไวก้ อ่ น
ตรวจสอบผลประโยชน์ของกันและกันเพื่อท่ีจะก�าหนดเงื่อนไขที่รับได้
ทง้ั สองฝ่าย
แต่ครั้งนี้จะเป็นการประชันความคิดเห็นท่ีออกมาจากใจจริง
โดยไม่มกี ารคยุ ปทู างอะไรไว้ก่อนเลย
อนาคตของพวกผมจะถูกกา� หนด ณ ทปี่ ระชุมแหง่ น ี้ หากจะ
เปรยี บวา่ สงครามเกดิ ขน้ึ ไดเ้ พราะวาจา กค็ งไมเ่ ปน็ การพดู เกนิ ความจรงิ เลย
ผมมุ่งไปยังห้องประชุมใหญด่ ้วยความมงุ่ มัน่
การประชุมส�าคัญที่จะก�าหนดทิศทางของเทมเพสต์หลังจากน้ี
จงึ ถูกจัดขน้ึ ด้วยประการฉะนี้

-------- เร่ืองน้ันจะถูกน�ามาสร้างเป็นบทละครในอนาคต และ
เรยี กกนั ว่าการประชุมมนุษย์มาร

＊

บทที่ 1 งานประชมุ รว่ มมนษุ ยอ์ สรู 73

พอผมเขา้ ไปในหอ้ งประชุมใหญ่ ทกุ คนกย็ ืนตรงรอผม
สามทหารเสอื ฟวิ ส ์ ราชากาเซล และดยกุ เอรลั โด ้ ผทู้ รงอทิ ธพิ ล
ของแตล่ ะประเทศไดร้ บั การนา� ทางไปยงั ทน่ี งั่ ของแขกผมู้ าเยอื น แลว้ พวกเขา
กน็ ัง่ ประจา� ที่
จากนั้น พอผมนั่งลงตรงท่ีน่ังท่ีอยู่ลึกท่ีสุดแล้ว ทุกคนก็นั่งลง
อยา่ งพรอ้ มเพรยี งกนั
การประชมุ จึงเร่ิมตน้ ขน้ึ ทา่ มกลางบรรยากาศทอี่ มึ ครมึ เช่นน้ัน
อนั ดบั แรกกเ็ รมิ่ ดว้ ยการแนะนา� ตวั ผเู้ ขา้ รว่ มประชมุ อยา่ งไรกต็ าม
สมาชกิ ทอ่ี ยทู่ ีน่ ก่ี ม็ ีผ้มู ีสว่ นเก่ียวขอ้ งของประเทศใหญ่อยู่จา� นวนไม่นอ้ ย
ดูเหมือนว่าจะมีคนท่ีรู้จักกันอยู่บ้าง แต่ถ้าท�าให้ทุกคนรู้จักกัน
ไว้ก่อนกน็ า่ จะดี จะไดไ้ ม่เป็นการเสียมารยาทในภายหลัง
นับแตน่ ี้ไปจะเป็นการแนะนา� ตัวแขกผู้มาเยือน

“ในอนั ดบั แรกจะเปน็ การแนะน�าตัวแขกผมู้ เี กียรติ”
พอผมใหส้ ญั ญาณดว้ ยสายตาแลว้ ชนู ะกด็ ทู า่ จะรบั ร ู้ แลว้ ขานชอ่ื
ออกมา
อาณาจกั รสตั ว์ยูราซาเนีย
ตัวแทนคือสามทหารเสือจากหน่วยนกั รบราชาสรรพสตั ว์
แต่ฟอบิโอ้และสเฟียร์ออกจะหัวร้อน-------- เล็กน้อย--------
จะว่าไปก็มากอยู่ ดังน้ัน เนื้อความจริงๆ น่าจะต้องให้ความส�าคัญกับ
ความคิดเห็นของอารบ์ สิ
อาณาจกั รคนแคระ---------ประเทศแหง่ ยทุ ธภณั ฑด์ วาร์กอน
ตัวแทนคือ ราชาผู้นน้ั กาเซล ดวาร์โก้นน่ั เอง
จากเรอ่ื งทค่ี ยุ กนั เมอื่ กน้ี ี้ เขาพยายามชว่ ยปดิ บงั เรอื่ งทผี่ มกา� จดั

74

กองกา� ลงั ทหารจ�านวน 20,000 นาย
เขาคงจะมีเจตนาอะไรบางอยา่ ง ดงั นนั้ ถา้ ผมให้ความร่วมมือ
กับเขาโดยคา� นงึ ถงึ เรอ่ื งนนั้ กน็ ่าจะดี
ในครั้งน ้ี เขาก็นา่ จะเปน็ ทพ่ี ่งึ พาได้มากเชน่ กัน

อาณาจักรเบอรม์ นุ ด์
ช่างน่าเสียดายที่ไม่มีผู้มีส่วนเก่ียวข้องของประเทศเข้ามาอย่าง
เปน็ ทางการ
แตฟ่ วิ สเ์ ปน็ กิลดม์ าสเตอรข์ องอาณาจกั รเบอรม์ ุนด์
ฟวิ สม์ มี ติ รภาพอนั แนน่ แฟน้ กบั บารอนเบลยารด์ รฐั มนตรคี นหนงึ่
ของอาณาจักรเบอร์มุนด์ อาจมองว่าเป็นขอบเขตอ�านาจที่เขาสามารถ
กระทา� ได้กไ็ ด้
ในฐานะตวั แทน เขาก็ไรซ้ ่งึ ขอ้ บกพรอ่ ง นา่ จะถามความคดิ เหน็
ทมี่ คี ่าได้

อาณาจกั รมนตราซารอิ อน
แมจ้ ะเขา้ รว่ มอยา่ งกะทนั หนั แตค่ นทมี่ ากค็ อื ดยกุ เอรลั โด ้ ผเู้ ปน็
ขนุ นางใหญ่
แม้เอรัลโด้จะเป็นตาลุงไม่ได้ความท่ีหลงลูกสาวหัวปักหัวป�า
แตเ่ ขากย็ งั มีอีกดา้ นหน่ึงเป็นขุนนางผ้ไู รค้ วามร้สู กึ
เนอ่ื งจากจดุ ประสงคใ์ นครง้ั นค้ี อื การประเมนิ คา่ พวกผม เขากค็ ง
ไมแ่ สดงพฤตกิ รรมทโ่ี งเ่ ขลาอยา่ งการตดั สนิ ใจผดิ พลาดเพราะความนา่ รกั
ของลกู สาวหรอก
เขาเปน็ บุคคลท่ดี ูถกู ไม่ได้ และจะประมาทไมไ่ ด้เช่นกนั
นอกจากนี.้ ..
อาณาจกั รมนตราซารอิ อนมพี ลงั อา� นาจทส่ี ามารถตอ่ ตา้ นสภาได้

บทที่ 1 งานประชมุ ร่วมมนุษยอ์ สรู 75

ด้วยประเทศเดียว เพราะฉะนั้นจึงเป็นประเทศมหาอา� นาจท่ีทัดเทียมกับ
ประเทศแหง่ ยุทธภณั ฑ์ดวารก์ อน
หากการประชมุ เปน็ ไปดว้ ยด ี กอ็ าจจะเปน็ เหตจุ งู ใจในการเจรญิ
สัมพันธไมตรรี ะหว่างประเทศ
แมค้ วามโลภจะเปน็ สงิ่ ไมด่ ี แตน่ ก่ี เ็ ปน็ ประเทศคคู่ า้ ทค่ี วรจะใหก้ าร
ดูแลอยา่ งละเอยี ดถีถ่ ้วน

ดว้ ยเหตนุ ้ี หากมองไปรอบๆ เหลา่ ผมู้ าเยอื น จะเหน็ วา่ มสี มาชกิ
อยู่พร้อมหนา้ พร้อมตากันอยา่ งชัดเจน
ในการประชุมท่ีมีเฉพาะพวกผมนั้น พวกผมก็อาจจะจมอยู่กับ
ความคิดท่ีค่อนข้างจะมุทะลุก็เป็นได้ เมื่อคิดเช่นน้ันแล้ว การท่ีกลุ่มคน
จากฝ่ังมนษุ ย์มาเข้าร่วมการประชมุ เช่นนีก้ ็นับวา่ น่าขอบคุณ
จากน้นั จะเป็นการแนะน�าตวั จากฝั่งเทมเพสต์
คงจะมีคนท่ีรู้หน้าค่าตากันอยู่แล้ว แต่ผมจะให้เหล่าหัวหน้า
แนะน�าตวั ไปตามลา� ดับ
รกิ รุ โุ ดและเหลา่ ผอู้ าวโุ สของฮอ็ บกอ็ บลนิ ในตอนนก้ี ด็ มู ภี มู ฐิ าน
มากเลยทเี ดยี ว เครอื่ งแตง่ กายของพวกเขาดหู รหู ราในแบบของมนั แมจ้ ะ
เทียบกบั ตวั แทนของแต่ละประเทศกไ็ มด่ ้อยกวา่ เลย
ในทางกลบั กนั พวกเขาดสู งา่ กวา่ ผมเสยี อกี กเ็ ลยดนู า่ เชอ่ื ถอื มาก
หลงั จากการทกั ทายของเหลา่ ตวั แทนในแตล่ ะแผนกเสรจ็ สน้ิ ลง
ในฐานะผูด้ ูแลผืนป่า คณุ เทรนผี่ ูเ้ ปน็ ไดรแอด ก็ทักทายเชน่ กนั
แมว้ า่ เอรลั โดจ้ ะดทู า่ ทางประหลาดใจกบั การปรากฏกายของตวั ตน
ชั้นสูงสุดในผืนปา่ แต่เขากส็ ะกดกลน้ั อาการตกตะลงึ เอาไว ้ แลว้ ทกั ทาย
กลับด้วยการผงกศีรษะ
เม่ือไดเ้ หน็ ดงั นน้ั กาเซลกม็ ีท่าทีสนกุ สนานข้ึนมา ทงั้ ๆ ท่ีพวก
ตนเองกค็ งจะตกใจมากน่าดู เอาเถอะ เร่อื งน้นั ไมพ่ ูดจะดีกว่าละม้งั

76

สดุ ทา้ ยก็แนะนา� ตวั ผมู้ สี ่วนเกีย่ วขอ้ งของอาณาจักรฟาลมสุ
พวกยอหม์ น่ันเอง มวิ รนั และกรูซสิ กอ็ ยู่ดว้ ย
ผมมีแผนการกอ่ ตัง้ ประเทศใหมใ่ ห้กลุ่มคนเหลา่ นี้
ผมตั้งใจทจ่ี ะเสนอแผนการน้ีในท่ปี ระชุมแห่งนี้ แต่จะไดร้ ับการ
ยอมรับหรอื เปล่า...
เรอ่ื งนน้ั กน็ า่ จะกลายเปน็ ปจั จยั สา� คญั ในการทา� นายความสา� เรจ็
ของการประชุมนเ้ี ช่นกัน
ชิออนและดิอาโบลที่เฝ้ารออยู่ข้างหลังผมก็ผงกศีรษะทักทาย
เชน่ กนั การแนะนา� ตวั ตามปกติได้เสร็จสิ้นลงแล้ว
โอะ๊ ลมื ไปเลย

“ชูนะ เวลโดรา่ เปลี่ยนเสือ้ ผ้าเสร็จหรือยงั ?”
“ค่ะ ท่านเวลโดร่า--------”
ก่อนที่ชูนะจะตอบ ผมก็ได้ยินเสียงหัวเราะท่ีรู้สึกสดชื่นดัง
ขึ้นมาว่า เคียะฮะฮะฮะ แม้การเลือกสรรเครอ่ื งแตง่ กายเช่นนัน้ จะดไู มไ่ ด้
เรือ่ งก็ตาม แตก่ ด็ เู หมอื นวา่ จะมาทนั เวลา
เวลโดรา่ เปดิ บานประตหู อ้ งประชมุ แลว้ เขา้ มาดว้ ยทา่ ทางแปลกๆ
ผมลุกข้ึนยนื ต้อนรับเวลโดรา่ แลว้ แนะน�าตวั เขากบั ทกุ คน
พลางวงิ วอนวา่ ถ้าผา่ นไปไดอ้ ยา่ งราบรนื่ กด็ ีสิ-------
“ผมอยากจะแนะน�าให้แขกทกุ ทา่ นไดร้ ้จู กั คดิ วา่ ถ้าบอกแค่ช่ือ
ก็อาจจะมีคนที่เคยได้ยินมาอยู่บ้าง ได้โปรด ขอให้อย่าตื่นตกใจไป
เลย--------”
ผมเกร่นิ นา� ดงั นัน้
เหลา่ ลกู น้องของผมร้จู กั ตวั ตนท่ีแทจ้ รงิ ของเขาอยู่แลว้ พวกเขา
มสี หี นา้ ทเี่ ครง่ เครยี ดพรอ้ มทง้ั กลนื นา้� ลายดงั อกึ ดเู หมอื นวา่ เมอ่ื อยตู่ อ่ หนา้
มังกรมารในต�านาน แม้แต่พวกเขาเองก็ไม่อาจเก็บซ่อนความหวาดกลัว
เอาไวไ้ ดจ้ ริงๆ

บทท่ี 1 งานประชมุ รว่ มมนุษยอ์ สูร 77

ผมรสู้ กึ ไดถ้ งึ บรรยากาศทเี่ ปลยี่ นไป สถานทน่ี ถ้ี กู หอ้ มลอ้ มดว้ ย
ความเงียบสงัด
และแลว้

“เพ่ือนรกั ของผม เวลโดรา่ คุง”
“เวลโดร่าเอง! ทา่ ทางจะมีคนทเ่ี รยี กขา้ วา่ “มังกรวายุคลง่ั ” อยู่
สินะ เอาเถอะ เพราะผู้ท่ีสามารถพูดคยุ กับข้าได้ก็มจี า� นวนน้อยจนแทบ
จะนบั ได้ เรียกได้วา่ พวกเจา้ ช่างโชคดนี กั จงรู้สกึ เป็นเกยี รติซะ!!”
พอผมเรยี กชอื่ เวลโดรา่ กแ็ นะนา� ตวั ประมาณนน้ั แมจ้ ะหยง่ิ ผยอง
เชน่ เคย แต่ท่าทางของเขากด็ เู ข้ากันได้ดี
แตว่ า่ คนคนนจี้ ะชว่ ยอยนู่ ง่ิ ๆ ในระหวา่ งการประชมุ เหรอ? ผมเหน็
แนวโนม้ ว่าเดีย๋ วสักพักเขาก็เบือ่ แล้วกจ็ ะเข้ามาขัดขวางเลย...
“ส�าหรับการปะชุมในวันน้ี ถ้านายช่วยสงบเสงี่ยมประมาณว่า
ทา� ตวั เป็นท่ีปรึกษาได้ ฉันก็ดใี จ แล้วกถ็ า้ ชว่ ยออกไปเลยก็ดีนะ?”
“ก๊ากฮะฮะฮะฮะ แลง้ น้�าใจจงั เลยนะริมรุ เุ อ๋ย! ถ้าจะเนรเทศข้า
ออกไปละก็หยุดเถอะ”
“ฟังนะ พวกฉันมีเร่ืองที่ต้องคุยกันอย่างจริงจัง เพราะฉะน้ัน
ขอแคอ่ ยา่ เกะกะกพ็ อแล้วนะ?”
“เชือ่ ในตวั ขา้ ส!ิ ไมม่ ีทางทีข่ า้ จะเกะกะหรอก!”
เนอ่ื งจากเวลโดรา่ ยนื ยนั เชน่ นน้ั ผมเลยยอมอะลมุ่ อลว่ ยใหอ้ ยา่ ง
ช่วยไม่ได้ ในกรณีท่ีเลวร้ายที่สุด ผมจะต้องท�าให้เขาไม่เป็นตัวเกะกะ
โดยการย่นื มังงะ (คมั ภีรศ์ ักดิ์สิทธ)์ิ ใหเ้ ขา

ในระหว่างท่ีพวกผมก�าลังคุยโต้ตอบกันเช่นนั้น สถานที่น้ีก็ถูก
ครอบคลุมด้วยความเงยี บสงัดมาตลอด
ไมม่ ใี ครขยับเขย้อื น
และแล้ว... เอ?๋

78

พวกฟวิ สแ์ ละเอลเลนหมดสตไิ ป กาเซลตะโกนว่า “เดย๋ี วกอ่ นสิ
มีเรื่องต้องคุยกันนะริมุรุ!!” พวกริกุรุโดก็เริ่มก้มลงกราบพื้นอีกครั้งด้วย
เหตใุ ดก็มทิ ราบ--------ทีแ่ หง่ นน้ั ตกอยู่ในความสับสนอลหมา่ น จนถึงข้ัน
ท�าใหส้ งบลงไมไ่ ด้
คงไม่จ�าเป็นต้องบอกว่า การประชุมเป็นอันต้องหยุดชะงักลง
ช่วั คราว
...จะวา่ ไป การประชุมก็ยงั ไม่ได้เร่ิมเลยด้วยซ้�า ถึงจะคดิ เรื่องนั้น
ไปก็ช่วยไมไ่ ด้

＊

ทปี่ ระชุมได้กลายเปน็ แหล่งรวมความโกลาหลแล้ว
สภาพความวนุ่ วายเกนิ กวา่ ทผ่ี มคาดคดิ เอาไว ้ นคี่ อื ความสบั สน
อลหมา่ นทีแ่ ท้จรงิ
สมกบั เป็นเวลโดร่า
การท ี่ “มงั กรวายคุ ลง่ั ” เปน็ ทน่ี า่ หวาดกลวั นน้ั ไมไ่ ดเ้ กนิ ความคาด
หมายเลย
เอาเถอะ น่นั สินะ
เพราะว่าอสูรระดับคาทัสโทรฟ (มหันตภัย) ซ่ึงจัดว่ามีระดับ
ความอันตรายสูงสุดนั้นได้ปรากฏตัวขึ้นมากะทันหัน จึงเป็นธรรมดา
ทจี่ ะเกดิ ความวนุ่ วาย เพราะถงึ อยา่ งไรกถ็ กู มองวา่ อนั ตรายยงิ่ กวา่ จอมมาร
เสียอีก
แต่มนั ก็ขน้ึ อยู่กับวธิ คี ดิ ของแตล่ ะคน
ถ้าไมว่ ่าอย่างไรก็จะเกดิ ความปนั่ ปว่ นขนึ้ การแนะน�าตวั ไว้ก่อน
ยอ่ มเป็นทางทด่ี ีกวา่
ดว้ ยเหตนุ ี้ ถา้ จะคดิ หาแนวทางหลงั จากน ี้ กอ็ ยา่ คดิ ทจี่ ะมองขา้ ม

บทท่ี 1 งานประชุมร่วมมนษุ ย์อสรู 79

ความเคลื่อนไหวของเวลโดรา่ สนิ ะ
ถงึ แขกผมู้ าเยอื นจากแตล่ ะประเทศจะมใี บหนา้ ซดี เซยี วไรเ้ รย่ี วแรง
กเ็ ถอะ
แมเ้ วลโดรา่ จะกา� ลงั ระงบั ออรา่ ไวก้ ต็ าม แตพ่ วกเขากอ็ าจจะโดน
ออรา่ ของเวลโดรา่ ก็ไดแ้ ฮะ
หวั หนา้ ทกุ คน เชน่ เบนมิ ารแุ ละชอิ อน จะระงบั ออรา่ ไวไ้ ดเ้ ปน็
ปกต ิ พวกเขาเคยชนิ กบั การกระทา� เชน่ นนั้ พอสมควร เพราะเมอื งนม้ี มี นษุ ย์
และอสูรผู้ออ่ นแออะไรพวกนี้เข้ามาด้วย
ดิอาโบลผู้เป็นสมาชิกใหม่ก็สะกดออร่าไว้ได้อย่างสมบูรณ์แบบ
โดยท่ผี มไม่จา� เป็นตอ้ งบอกอะไรเลย น่คี ือเรอื่ งทย่ี อดเยยี่ มจรงิ ๆ ถึงขน้ั ท่ี
เป็นแบบอยา่ งใหก้ บั ทกุ คนกย็ งั ได้
คนทมี่ ีปัญหาก็คือเวลโดร่า แตด่ ว้ ยการฝึกพเิ ศษของผม เขาจึง
สามารถปรบั ออร่าให้เหมาะสมได้
ถงึ เขาจะคยุ โวไวว้ า่ เปน็ เรอ่ื งงา่ ยๆ ดว้ ยความมน่ั ใจเตม็ เปย่ี มกต็ าม
แต่ผมคิดว่ามันเป็นผลจากการท่ีสกิลได้พัฒนาไปเป็นอัลติเมทสกิล
‘เฟาสต์ (ราชันแหง่ ความถอ่ งแท)้ ’
ดังนนั้ ผมจึงคิดว่าไมเ่ ปน็ ไร... แต่จะประมาทเกนิ ไปหรือเปล่า?
เพราะถึงอย่างไร เพียงแค่สภาพท่ีโดนปิดผนึก ก็ปล่อยออร่า
ออกมาถงึ ข้นั วา่ อสูรทต่ี า�่ กวา่ แรงก์ B ไม่สามารถเขา้ ใกล้ได้
เพอ่ื ความแนใ่ จ ผมเลยลอง ‘วิเคราะห์ประเมิน’ แกน่ เวทที่อยู่
เตม็ หอ้ งน ้ี ปรากฏวา่ ไมม่ ปี ัญหาอะไร
แสดงว่าสาเหตคุ อื -------

“ริมุรุเอย๋ ข้ามเี รอ่ื งจะคยุ นดิ หนอ่ ย จงหยดุ การประชมุ ช่ัวคราว
แล้วใหเ้ วลาขา้ ซะ”
กาเซลตบไหลผ่ มดงั แปะ แลว้ กลา่ วเชน่ นนั้ ดว้ ยรอยยม้ิ ทด่ี นู า่ กลวั
เมอื่ ครเู่ ขากต็ ะโกนออกมาซะดว้ ย นจี่ งึ เอาจรงิ สนิ ะ สญั ชาตญาณ

80

ของผมบอกว่า ถา้ ไม่คดั ค้านเขาจะดีกว่า
ผมประกาศหยุดการประชุมชว่ั คราว แลว้ ลุกจากทน่ี ่ัง
ท่าทางทุกคนจะไม่คัดค้าน
มคี นท่ีหมดสตไิ ปด้วย เป็นธรรมดาสินะ
หลังจากท่ีมอบหมายงานส่วนท่ีเหลือแล้ว พวกผมก็ย้ายไปท่ี
ห้องรบั แขก
ถงึ กาเซลจะบอกกบั ผมวา่ ใหป้ ลอ่ ยเวลโดรา่ ไว้อย่างนัน้ แต่ก็นา่
จะไมม่ ปี ญั หา
เนอ่ื งจากมีกลมุ่ คนกลุ่มหนึง่ รวมท้ังสามทหารเสือ ที่อยากจะ
ประจบประแจงเวลโดร่า น่าจะถ่วงเวลาไวไ้ ดส้ ักพกั

.........

......

...
คนที่เขา้ มาในห้องมีเพยี งกาเซลและเอรลั โดเ้ ทา่ นน้ั
ผมมอบหมายให้ชูนะเตรยี มน�า้ ชาให้ทุกคนในทปี่ ระชมุ และให้
เบนิมารกุ บั ชิออนทา� ใหท้ ่ีประชมุ สงบลง

“ขอพดู ไว้กอ่ นเลยนะครบั ข้าได้รับพระราชทานอา� นาจเตม็ จาก
สมเดจ็ พระจกั รพรรดมิ าครบั คา� พดู ของขา้ จะกลายเปน็ สงิ่ ทก่ี า� หนดสถานะ
ของอาณาจักรมนตราซาริออน ขอให้ท่านกรุณาอธิบายโดยยึดเร่ืองน้ัน
เปน็ เกณฑ์ดว้ ยครับ”
คนท่ีพดู ออกมาเป็นคนแรกคือเอรลั โด้
เขากล่าวด้วยสีหน้าแบบผู้ปกครองบ้านเมือง ขุนนางใหญ่แห่ง
อาณาจกั รมนตราซาริออน ไม่ใชส่ หี นา้ ของพอ่ ทต่ี ดิ ลกู
สมกบั เปน็ ผู้มีภูมฐิ าน
อาณาจกั รมนตราซารอิ อนกต็ ง้ั ใจทจ่ี ะจบั ตาดสู งิ่ ทสี่ ามารถทา� ได้
ในเหตกุ ารณ์คราวนเ้ี หรอ?

บทท่ี 1 งานประชมุ รว่ มมนษุ ยอ์ สรู 81

ผมไม่มีเจตนาที่จะเป็นศัตรูเลย แต่ก็พูดได้ว่าการจะกลายเป็น
ศัตรนู นั้ ขึน้ อยูก่ ับการกระท�าของผมหลงั จากน้ี
แต่เอรัลโด้เองก็น่าจะต้องสะสางเรื่องท่ีเอลเลนผู้เป็นลูกสาวได้
กระทา� ลงไปละม้งั
อย่างน้อยถ้าไม่เป็นศัตรูกันละก็ แม้ผมจะขอความร่วมมือก็คง
ไม่มปี ัญหา

“เข้าใจแล้ว ถ้าง้ันฉันก็ขอปฏิญาณว่าจะพูดออกมาตามตรง
เหมือนกนั ”
เพราะอกี ฝ่ายพูดออกมาจากใจจริง ผมจึงควรตอบสนองอยา่ ง
จริงจังเชน่ กนั
ผมใหส้ ัญญาดังน้นั และเร่มิ ตน้ การสนทนาลบั

ก่อนอน่ื ผมตดั สินใจถามเรื่องราวจากกาเซล
“แลว้ เรือ่ งที่จะคุยคอื อะไรเหรอ?”
“อยา่ มาทา� ไขสอื การฟน้ื คนื “มงั กรวายคุ ลงั่ ” นนั่ หมายความวา่

ยังไง!?”
ผมได้ยินกาเซลแผดเสยี งเช่นนัน้ อย่างกระวนกระวาย ราวกบั ว่า
ขนาดกาเซลก็ยังซ่อนความตกตะลึงไว้ไมอ่ ยู่
ถอื วา่ แปลกสา� หรบั กาเซลผสู้ งบเยอื กเยน็ เขาคงจะตกใจเอามากๆ
ผมคิดท่ีจะกลบเกลือ่ นประเดน็ นอี้ ยู่ แต่กไ็ มม่ ีความหมาย
ดังนน้ั ผมจงึ ตัดสนิ ใจอธบิ ายอยา่ งคร่าวๆ
ถงึ จะวา่ อยา่ งนนั้ ผมกอ็ ธบิ ายประมาณวา่ ผมไดพ้ บกบั เวลโดรา่
ในถ้า� แลว้ ชว่ ยคลายผนกึ
ผมเลา่ สนั้ ๆ พอพดู จบแลว้ กาเซลกโ็ อดครวญในทา่ ทางกมุ ขมบั

“คาดไม่ถึงเลย เรื่องท่ีเจ้ากลายเป็นจอมมารน่ีก็เป็นปัญหา
อยู่แล้ว แต่ไม่น่าเชือ่ เลยว่าจะเตรียมปัญหาที่ยงุ่ ยากกวา่ นนั้ ไว้ดว้ ย...”

82

โอ๊ย ถึงจะชมขนาดนั้น ผมก-็ -------ผมต้งั ใจที่จะพูดแบบนี้เพือ่
ผอ่ นคลายบรรยากาศ แตผ่ มกห็ ยดุ เอาไวก้ อ่ น เพราะถา้ พลาดขนึ้ มา คงจะ
จดุ ชนวนความโกรธของกาเซลเข้าน่ะ

“แลว้ ทา่ นริมรุ ุ ทา่ นผู้นน้ั เปน็ ตัวจรงิ จรงิ หรอื -------”
เนื่องจากเอรลั โดถ้ ามขึ้นมา ผมจงึ พยกั หน้าใหเ้ ขา
เพราะนอกจากร่างมนุษย์แล้ว ออร่าก็ถูกซ่อนไว้ด้วย จึงยาก
ทจี่ ะเช่ือ

“-------ไมส่ ิ มนั คงจะเปน็ อยา่ งนน้ั แหละ ไมว่ า่ จะมนษุ ยห์ รอื อสรู
กไ็ มน่ า่ จะมใี ครทโี่ งเ่ ขลาถึงข้นั ใชช้ อื่ ของมังกรมารไปหลอกลวงผู้อืน่ หรอก
นะครับ”
ทเี่ อรัลโดพ้ ูดมา มนั ก็ถูกต้องอยแู่ ฮะ
เรอ่ื งน้ันคงจะเป็นสาเหตุทท่ี า� ใหพ้ วกเอลเลนและฟวิ ส์เชอ่ื ง่ายๆ
ไมจ่ า� เปน็ ตอ้ งพดู ถงึ อสรู ทนี่ บั วา่ ชอื่ เปน็ สงิ่ ทมี่ คี วามหมายสา� คญั เลย
ส�าหรับมนุษยก์ เ็ ชน่ กัน การใชเ้ รอ่ื งมงั กรมารไปหลอกลวงคนอนื่ นั้นมีแต่
ความเสีย่ ง ไมม่ อี ะไรดีเลย
กส็ มควรแลว้ ทที่ า่ ทางของกาเซลจะไมม่ คี วามสงสยั มาตงั้ แตแ่ รก
แม้ผมจะลองถามเหตุผลดงั กล่าวในภายหลงั ก็ไดร้ ับค�าตอบแค ่ “เพราะ
อา่ นไมไ่ ดย้ งั ไงละ่ ” เทา่ นนั้ กลา่ วคอื จากเรอ่ื งนน้ั ทา� ใหย้ นื ยนั ไดว้ า่ กาเซล
เองก็เป็นผู้ครอบครองความสามารถสายอ่านใจ ถึงผมจะคิดว่าน่ันมัน
แข็งแกร่งไปเลย แต่เรอื่ งนน้ั กเ็ ป็นอกี เร่อื งหนึ่ง

“แต่ว่า จะท�ายังไงดีล่ะ...”
“นน่ั สนิ ะครบั ท้ังๆ ทีก่ ารสะสางเรอ่ื งท่ลี กู สาวได้ท�าลงไปก็เกนิ
กา� ลังของขา้ แลว้ แท้ๆ...”
กาเซลกบั เอรัลโดม้ องหน้ากัน
ถา้ มองผา่ นๆ กจ็ ะเหน็ วา่ ทง้ั สองคนนไี้ มช่ อบพอกนั แตท่ จี่ รงิ แลว้
พวกเขาคงจะสนทิ กันละม้ัง

บทที่ 1 งานประชมุ รว่ มมนษุ ยอ์ สูร 83

“จะออกแถลงการณ์หรอื จะปดิ บงั ไว้ ปญั หาคอื เรื่องนัน้ สนิ ะ”
“กลุ่มประเทศฝั่งตะวันตกคงจะไม่มีปัญหาหรอก แม้แต่
อาณาจกั รมนตราซารอิ อนของขา้ กแ็ คไ่ ปรายงานตอ่ สมเดจ็ พระจกั รพรรดิ
เท่านัน้ เอง ปัญหาก็คอื --------”
“ศาสนจักรศกั ด์ิสทิ ธ์แิ ห่งทิศประจิมละ่ สิ ไมม่ ีทางทีจ่ ะปดิ บงั ไม่
ให้ทางนน้ั รู้ เพราะในหมู่เผ่ามังกรน้นั ศาสนจักรได้มอง “มังกรวายุคลั่ง”
เปน็ ศัตรูโดยเฉพาะ ถา้ ฟนื้ คืนมาละก็ ทางนนั้ ก็คงจะร้ตู ัวทันท”ี
“ถ้าจะปิดบงั พวกข้ากต็ อ้ งแสรง้ ทา� เปน็ ไม่ร้ดู ว้ ยเท่านั้น แต่มัน
ไม่ได้ผลหรอก ไม่ว่ายังไงก็คงจะถูกก�าหนดให้เป็น “ศัตรูแห่งเทพี”
ละนะ”
ทั้งสองคนแลกเปลี่ยนความคิดเห็นกันประมาณน้ัน และก�าลัง
ชว่ ยกนั คิดว่าจะทา� อย่างไรดี
สว่ นผมนะ่ เหรอ? ผมกท็ า� งานงา่ ยๆ เพยี งแคแ่ สดงออกใหเ้ หน็ วา่
ก�าลงั ฟังอยู่นะครับ
“ฟังอย่รู เึ ปลา่ นะ่ รมิ ุรุ?”
“นั่นสิครับ ทางนี้ต้องมาล�าบากเพราะถูกดึงเข้ามาพัวพันกับ
ปัญหาของท่านนะครับ ถ้าไม่ช่วยกันคดิ อยา่ งจริงจังละก็จะเดอื ดร้อนเอา
นะครบั !?”
โอ๊ะ โดนโกรธซะแลว้
ผมจะส�านึกเรอื่ งนแ้ี ต่โดยดี แล้วแสดงความคดิ เหน็ ละกนั
“เพราะไม่ว่ายังไงก็ปิดเร่ืองเวลโดร่าไว้ไม่อยู่ ฉันเลยตั้งใจท่ีจะ
ประกาศให้รู้ทั่วกัน ยังไงก็หนีศาสนจักรศักดิ์สิทธิ์แห่งทิศประจิมไม่พ้น
อยดู่ ี เอาเถอะ เดย๋ี วกต็ ้องทา� อะไรสกั อย่างแหละ”
“อมื ถ้าเจ้าตัดสนิ ใจอยา่ งงน้ั ขา้ กไ็ ม่บน่ หรอก”
กาเซลช่วยหนนุ หลงั ผมโดยไม่ลงั เล
“การที่จอมมารกับเผ่ามังกรร่วมมือกัน มันเป็นเร่ืองล้อเล่นท่ี

84

ไมต่ ลกเลยครับ พดู ตรงๆ กค็ อื มนั กลายเปน็ ปญั หาทย่ี ุ่งยากเกนิ คาดไป
ซะแล้ว แต่ถ้าคิดในทางกลับกันก็ถือว่าโชคดีครับ เพราะในตอนน้ี ข้า
สามารถเข้าร่วมการประชมุ น้ีได้ ณ ที่แหง่ น้ี จึงย่อมไดร้ ับขอ้ มลู ท่ดี ที สี่ ดุ
สา� หรบั การกา� หนดจดุ ยนื ของประเทศของขา้ น่ะครับ--------”
เอรลั โดย้ ม้ิ อยา่ งมเี ลศนยั และชว่ ยแสดงความคดิ เหน็ จากจดุ ยนื
ของมหาประเทศ กลา่ วคอื --------การหาเรือ่ งทะเลาะวิวาทกับประเทศท่ี
จอมมารผเู้ ปน็ ดซิ สั เตอร ์ (ระดบั วนิ าศภยั ) และเผา่ มงั กรผเู้ ปน็ คาทสั โทรฟ
อาศัยอยู่ร่วมกันน้ันนับว่าโง่เขลานัก กาเซลก็พยักหน้าอย่างเคร่งขรึม
ทา่ ทางจะเห็นด้วยกับเรอื่ งนั้นเช่นกัน
ในด้านสถานภาพของประเทศ เทมเพสต์ยังอยู่ห่างไกลจาก
มหาประเทศอยา่ งดวารก์ อนและซารอิ อน แตท่ วา่ ถา้ ดแู คเ่ รอ่ื งกา� ลงั ทหาร
แล้ว อย่าว่าแต่ทัดเทียมเลย มันเหนือช้ันกว่าทั้งสองประเทศนั้นด้วยซา้�
กาเซลและเอรลั โดแ้ สดงความคิดเหน็ ทีย่ อมรับเร่อื งนน้ั โดยนัย

“เร่ืองท่ีพูดไปเม่ือก้ีนี้คือ ถึงพวกฉันจะเป็นศัตรูกับศาสนจักร
ศกั ดส์ิ ิทธแ์ิ ห่งทิศประจิม พวกนายก็จะเปน็ พวกเดยี วกนั กับเราให้ตคี วาม
แบบน้ันไดใ้ ช่ไหม?”
พอผมถาม กาเซลกต็ อบอยา่ งไมพ่ อใจ

“ถามเรอื่ งนนั้ เหรอ? รมิ รุ เุ อย๋ อยา่ งนอ้ ยเจา้ กค็ วรจา� สงิ่ ทเี่ รยี กวา่
การสื่อสารโดยไมต่ ้องใชค้ �าพดู ไว้จะดกี วา่ --------”
กาเซลพดู อยา่ งไมช่ อบใจวา่ “คอ่ ยยงั ชว่ั ทคี่ ยุ เรอื่ งนกี้ นั อยา่ งลบั ๆ
นะ่ ...” พร้อมทั้งอธิบายกับผมอยา่ งละเอยี ดถ่ีถว้ น
เขาอธบิ ายวา่ ถึงแมจ้ ะไมม่ ีเหตผุ ลท่ีจะตอ้ งเปน็ ศัตรกู บั พวกผม
แต่ปกติการน�าพาประเทศไปเผชิญกับอันตรายก็เป็นเรื่องท่ีไม่สมเหตุ
สมผล ย่ิงไปกว่านั้นพวกเขาก็ไม่ได้มีพันธะอะไรกับศาสนจักรศักดิ์สิทธ์ิ
แหง่ ทิศประจิมเลยดว้ ยซ�้า
กาเซลใหส้ ญั ญาวา่ เขาจะรกั ษาความสมั พนั ธท์ างการทตู กบั พวก

บทท่ี 1 งานประชุมร่วมมนษุ ยอ์ สรู 85

ผมจากจดุ ยนื ที่เปน็ กลาง ซงึ่ เป็นจดุ ยนื ทม่ี มี าตลอดจนถึงบดั น้ี
เมื่อเปน็ เชน่ น้ันแล้ว ท่ีเหลือก็เอรัลโด้...
เดมิ ที พวกผมยงั ไมไ่ ดก้ อ่ ตง้ั แม้แต่ความสมั พันธ์ทางการทตู กบั
อาณาจกั รมนตราซารอิ อนเลย ทง้ั ๆ ทสี่ ภาพการณเ์ ปน็ เชน่ นน้ั แตค่ นคนน้ี
กลบั สนับสนุนพวกผมเอามากๆ

“ถา้ กาเซลจะใหค้ วามรว่ มมอื ฉันก็อ่นุ ใจนะ วา่ แต่ว่าคุณ-------
ทา่ นเอรัลโด้ ทา� ไมถึงมีไมตรีจติ รต่อกันขนาดนน้ั ...?”
พอผมถามเช่นนน้ั เอรัลโด้ก็ใหค้ า� ตอบดว้ ยสหี น้าทด่ี ไู มส่ นุก

“--------ไม่วา่ จะ “คณุ ” หรือ “ท่าน” ในท่นี จ้ี ะเรียกตามทชี่ อบ
ยงั ไงกไ็ ด้ แตว่ ่า ทา่ นริมุรุ ในทส่ี าธารณะนัน้ ไดโ้ ปรดเรียกช่อื กบั ตา� แหน่ง
เถดิ ครบั เพราะไมว่ า่ ยงั ไงทา่ นกเ็ ปน็ ผนู้ า� ประเทศ จงึ ไมจ่ า� เปน็ ตอ้ งถอ่ มตวั
ตอ่ ผทู้ รงอทิ ธพิ ลของประเทศอนื่ ในทสี่ าธารณะเลยครบั แตถ่ า้ เกดิ วา่ อยาก
ตกเป็นเมืองข้ึนก็อีกเรื่องหน่ึงนะครับ เอาเถอะ ยังไงก็ตาม ข้าจะตอบ
คา� ถามน้ันนะครบั --------”
เอรลั โด้ชว่ ยสอนผมเพือ่ ไม่ให้ผมตอ้ งอับอาย มดี ้านทอ่ี ่อนโยน
ดว้ ยสินะ
ผมคิดเช่นนั้นแล้วกล่าวค�าขอบคุณ เอรัลโด้มองผมแล้วถอน
หายใจยาวๆ จากนน้ั เอรลั โดก้ เ็ รม่ิ บอกเหตผุ ลและวตั ถปุ ระสงคท์ เี่ ขามาทนี่ ่ี
ราวกบั วา่ ปรบั อารมณ์ไดแ้ ลว้
ท่ีมาของเรื่องคือเอลเลนผูเ้ ปน็ ลกู สาว
เนอื่ งจากเอลเลนไดน้ า� ขอ้ มลู เกย่ี วกบั การลมื ตาตน่ื ของจอมมาร
มาใหผ้ ม เอรลั โด้จึงตามมาเพ่อื รบั ผดิ ชอบ
จะว่าไปแล้ว มนั กเ็ หมอื นกับเปน็ การใหก้ า� เนิดจอมมารตนใหม ่
ในฐานะประเทศจงึ ไม่อาจปลอ่ ยไว้ได้ นนั่ คือเหตผุ ลทีเ่ ขามาท่นี ่ี
แตเ่ ขาคือเอรลั โดผ้ ู้เป็นแกรนด์ดยุก
เขาจะทา� ใหค้ นทรี่ คู้ วามจรงิ มแี คจ่ กั รพรรดเิ ทา่ นน้ั และเลอื่ นการ

86

แกไ้ ขปัญหาออกไปกอ่ น
ทเ่ี หลอื กแ็ คต่ รวจดสู ถานการณใ์ หแ้ นใ่ จวา่ จะเปน็ ไปอยา่ งไร แลว้
คอ่ ยตอบโต้ไปตามนนั้
ดเู หมอื นวา่ การสงั เกตการณด์ ว้ ยเวทมนตรจ์ ะลา� บากอยา่ งถงึ ทสี่ ดุ
แตก่ ระนน้ั เอรัลโด้ก็ได้รับขอ้ มูลท่วี า่ ผมกลายเปน็ จอมมารมาแลว้
ถ้าหากว่าผมล้มเหลวในการวิวัฒนาการเป็นจอมมาร เขาก็จะ
ท�าให้เรือ่ งจบลงโดยการแสร้งท�าเป็นไม่ร ู้ แต่วา่ ผมดนั ทา� ส�าเรจ็ เขาเลย
มองขา้ มไปไมไ่ ด ้ หลงั จากทตี่ รวจดคู ณุ ลกั ษณะของผมใหแ้ นใ่ จแลว้ ในกรณี
ที่เลวรา้ ยทส่ี ดุ เขากจ็ ะพจิ ารณาให้ส่งกองกา� ลงั ปราบปรามเข้ามา

“ดว้ ยเหตผุ ลทกี่ ลา่ วมา ขา้ ไมอ่ ยากใหค้ นทร่ี ขู้ อ้ มลู มจี า� นวนเพม่ิ
ข้นึ เลย ดังนัน้ ขา้ จึงออกมาจดั การดว้ ยตวั เองน่ะ”
เอรัลโด้กล่าวเชน่ นน้ั เพอื่ สรุปเรือ่ งราว
สรุปก็คือ ถ้าตัดสินได้ว่าผมเป็นตัวปัญหา เขาก็คงตั้งใจที่จะ
ท�าลายล้างทุกสงิ่ ทุกอย่างใหห้ มดไป

“แลว้ ตดั สินว่ายงั ไงล่ะ?”
“ตามทพ่ี ดู ไปเมอื่ สกั ครนู่ เี้ ลยครบั ขา้ เลอื กทจ่ี ะเปน็ มติ รมากกวา่
เป็นศตั รูเสียครบั ”
อยา่ งนนี้ เ่ี อง เขา้ ใจแลว้ ดเู หมอื นวา่ ในทส่ี ดุ ผมกถ็ กู ตดั สนิ วา่ ไมใ่ ช่
ตวั ปญั หา ดีใจนิดหนอ่ ยแฮะ
“เอาเถอะ ก็ต้องเลอื กอยา่ งนัน้ เปน็ ธรรมดาแหละ”
“แน่นอนครับ เพราะประเทศของเรายอมรับเสรีภาพในการ
นับถือศาสนา จึงไม่ได้นับถือแต่ศาสนาลูมินัสที่เป็นเอกเทวนิยมเท่านั้น
ขา้ ใหค้ วามสา� คัญกบั ผลประโยชน์ของประเทศชาตยิ ่งิ กว่าการอทุ ศิ ชวี ติ ให้
กับศาสนาเสียอกี ครับ”
“หืม ถึงข้าจะไม่ถูกใจแก แต่ยังไงความคิดเห็นกเ็ หมือนกันเลย
นะเอรัลโด้ เพราะประเทศของข้าก็ปรับเจตนารมณ์ให้ตรงกับศาสนจักร

บทท่ี 1 งานประชมุ ร่วมมนษุ ย์อสรู 87

ศกั ดส์ิ ทิ ธแิ์ หง่ ทศิ ประจมิ ไมไ่ ดเ้ หมอื นกนั เลยตง้ั ใจทจ่ี ะสนบั สนนุ เทมเพสต์
ซึ่งเปน็ มิตรประเทศมาตัง้ แต่แรกนะ่ ”
ว่าจบกาเซลและเอรลั โดก้ ็ส่งรอยยม้ิ ใหก้ ัน

“แตก่ ไ็ มใ่ ชว่ า่ จะไมม่ ปี ญั หา คอื เรอ่ื งทที่ า่ นรมิ รุ กุ วาดลา้ งกองทพั
อาณาจักรฟาลมสุ นะ่ ถงึ จะเรยี กว่าสงครามก็จรงิ แตก่ ็มจี �านวนผเู้ สยี ชวี ติ
มากเกินไปครับ เนอื่ งจากคนที่ช้แี นะเรอ่ื งนน้ั คอื ลูกสาวขา้ --------”
เอรัลโดก้ ล่าวดว้ ยสีหน้าปน้ั ยาก
นีค่ ือจดุ ประสงค์ท่แี ทจ้ รงิ ง้นั สนิ ะ
ไมใ่ ช่เรอ่ื งท่ีว่าผมจะเป็นตวั ปัญหาหรอื เปล่า แตส่ ่งิ ท่เี ป็นปญั หา
ก็คือเร่ืองท่ีว่าสถานการณ์ความเสียหายจากสงครามจะแพร่สะพัดไปยัง
กลุ่มประเทศฝัง่ ตะวนั ตกต่างหาก
เมอื่ จอมมารทา� ใหม้ ผี เู้ สยี ชวี ติ จา� นวน 20,000 นายแลว้ กค็ งจะ
กลายเป็นตัวปัญหา ไม่ว่าเรื่องน้ันจะปรากฏแก่สายตาใครก็ตาม ต้อง
เกดิ การวพิ ากษว์ จิ ารณก์ นั วา่ ถอ้ ยคา� ของศาสนจกั รศกั ดสิ์ ทิ ธแ์ิ หง่ ทศิ ประจมิ
เปน็ สิ่งทีถ่ กู ต้อง และผมกจ็ ะถกู ก�าหนดใหเ้ ปน็ “ศตั รแู ห่งเทพ”ี
ง้ันเหรอ การเป็นมิตรประเทศกับตัวตนท่ีเป็นปัญหา--------
ผมเองแหละ--------แบบน้ัน ประเทศตา่ งๆ ท่มี ิตรประเทศของพวกผมมี
ความสมั พนั ธท์ างการทตู ดว้ ยกจ็ ะไดร้ บั ความเดอื ดรอ้ นเชน่ กนั งนั้ เหรอ
ผมเริม่ กังวลวา่ จะทา� อยา่ งไรดีล่ะ อืมมม
แต่ในตอนนั้น กาเซลพดู ออกมาพร้อมกบั ย้ิมกวา้ ง

“สบายใจเถอะ ข้าคิดแผนไวแ้ ลว้ ”
อะ๊ หรือวา่ จะ!
เร่ืองท่ีเม่ือกี้กาเซลได้พูดเอาไว้ว่า กองทัพอาณาจักรฟาลมุส
หายสาบสูญด้วยสาเหตใุ ดกไ็ มร่ งู้ น้ั เหรอ

“ผู้เสยี ชีวติ หายไปหมดแล้ว เลยไมม่ ีหลกั ฐาน เปน็ เร่อื งน่ากลวั
ท่ีไม่มีใครสกั คนรอดชวี ติ เลยสนิ ะ?”

88

กาเซลยม้ิ แยม้ และบอกวา่ ถา้ เชน่ นนั้ กเ็ ปลยี่ นพลอ็ ตเรอ่ื งใหเ้ ปน็
ไปในทางใดทางหนง่ึ ซะเลยสิ

-------ความจริงไมจ่ า� เปน็ ตอ่ ประชาชนหรอื ประเทศอน่ื หากจะ
สรา้ งเรื่องใหเ้ ขา้ หกู ็ต้องทา� ใหท้ ุกคนพอใจ

“โฮโ่ ฮ่ เรอื่ งนนั้ นา่ สนใจจรงิ ๆ กาเซลเอย๋ ใหข้ า้ ชว่ ยสรา้ งบทละคร
ด้วยนิดหนอ่ ยได้ใชไ่ หม? ถึงมนั จะแนอ่ ยู่แลว้ ก็เถอะ”
เอรัลโดก้ ล่าวด้วยสายตาของผ้ปู กครองบ้านเมอื งอกี คร้งั
เขาคงตง้ั ใจทจ่ี ะกเุ รอ่ื งขนึ้ มาใหเ้ ปน็ เรอื่ งแตง่ ทเ่ี หมาะสม เพอื่ ไมใ่ ห้
พวกตนต้องแปดเปื้อน เขาเช่อื ว่านั่นกเ็ ปน็ การท�าเพอ่ื เอลเลน และยังมี
ความเกย่ี วพันกบั ผลประโยชน์ของประเทศตัวเองอกี ด้วย...
ถา้ เช่นนน้ั ผมก็จะเตรยี มใจเหมือนกนั
เพราะเดมิ ทีผมกต็ ดั สินใจไวแ้ ลว้ วา่ จะชว่ ยเหลือทกุ คน ถงึ แมจ้ ะ
สังหารโหดคนจ�านวน 20,000 นายกต็ าม ต่อใหต้ อ้ งแบกรบั บาปทม่ี าก
กวา่ น้ี ความเชื่อของผมก็ไมส่ ัน่ คลอน

“รมิ รุ เุ อย๋ ดเู หมอื นจะเตรยี มใจไวแ้ ลว้ สนิ ะวา่ จะดหี รอื รา้ ยกพ็ รอ้ ม
รบั ไว้ท้งั นั้น ใช่เลย แบบน้ันแหละดี เพราะคนทจ่ี ะเปน็ ราชาจะรสู้ กึ เสยี ใจ
ทีหลงั ไม่ได้ยงั ไงล่ะ”
แมจ้ ะเสียใจกบั เรอื่ งท่ไี ดท้ �าไปแล้วกไ็ ม่มคี วามหมาย
เพราะนนั่ คือพธิ ีกรรมเปล่ียนผา่ นทีจ่ �าเป็นต้องท�า

“ฉนั เตรยี มใจไดต้ งั้ นานแลว้ แลว้ นายตง้ั ใจทจ่ี ะอธบิ ายยงั ไงละ่
กาเซล?”

“หึหึ ถา้ งั้นกด็ ี”
กาเซลทา� สายตาอ่อนโยนขน้ึ เล็กนอ้ ย แลว้ มองมาที่ผม
จากนนั้ พวกผมกป็ รกึ ษาหารอื กนั อยา่ งละเอยี ดถถ่ี ว้ นภายในระยะ
เวลาอันสัน้

.........

บทที่ 1 งานประชมุ รว่ มมนษุ ย์อสูร 89

......
...
เมอ่ื ผมกลบั มายังทปี่ ระชุม ความโกลาหลก็คลี่คลายลง
อยา่ งไรกต็ าม ความสงบสขุ ไดก้ ลบั คนื มาแลว้ ผคู้ นทห่ี มดสตไิ ป
ก็ได้รับการรักษาพยาบาลเป็นทเ่ี รยี บร้อย
ไม่คาดคดิ เลยว่าจะเกิดความวนุ่ วายขึ้น แต่กช็ ่วยไม่ได้
มาสะสางเร่อื งตา่ งๆ ใหเ้ รียบร้อย แล้วมองไปข้างหนา้ กันเถอะ
เพราะการปรกึ ษาหารอื กบั พวกกาเซลกเ็ สรจ็ แลว้ ซะดว้ ย พอลองคดิ ดแู ลว้
มนั ก็ชา่ งเป็นเวลาท่ีล�้าค่า

พวกฟิวสแ์ ละเอลเลนฟบุ หน้าลงกับเก้าอใ้ี นสภาพไรเ้ ร่ยี วแรง
“เป็นอะไรหรอื เปล่า? รสู้ ึกยังไงบา้ ง?”

ผมถามออกไป จากนัน้ ก็โดนมองด้วยสายตาอาฆาตแคน้
“...ไมเ่ คยได้ยินเลยนะครบั เร่อื งสา� คญั แบบน้ัน--------”
“เดีย๋ วซ่ี จะโหดรา้ ยเกินไปแลว้ นะคา้ ! ฉนั ก็ไม่เคยไดย้ ินอะไรมา

เหมือนกัน... เรื่องที่คุณเวลโดร่า? เป็นเพ่ือนเนี่ย ได้บอกกับฉันหรือ
เปล่าค้า?”
เสยี งบ่นไมเ่ ข้าเรอื่ งตา่ งๆ นานาลอยเขา้ มา
ถงึ จะพดู อยา่ งนัน้ กเ็ ถอะนะ?
ผมกลนื เวลโดรา่ ลงไปใน ‘กระเพาะ’ ของผม--------จะบอกไป
แบบน้กี ไ็ ม่ไดซ้ ะด้วย ถึงจะบอกไปกค็ งไมเ่ ช่ือใชม่ ยั้ ละ่ ?

“เอ?๋ ไมไ่ ดบ้ อกไปแลว้ หรอกเหรอ? เหมอื นจะบอกไปหรอื ไมไ่ ด้
บอกกนั นะ...? เอาเถอะ เรอ่ื งท่ีผ่านไปแล้วกช็ ่างมันไดใ้ ช่มั้ย? เรอ่ื งนัน้ น่ะ
ชา่ งเถอะ มาประชมุ กันดกี ว่านะ!”
ผมพดู ด้วยรอยยิม้ ทอี่ ม่ิ เอมใจ แต่กไ็ ม่ไดผ้ ลอย่างท่ีคิดไว้

“““อย่าปลอ่ ยผา่ นไปงา่ ยๆ สิ-------!!!”””

90

ผมโดนคา� พดู นน้ั ท่ิมแทงอย่างพรอ้ มเพรียงกนั เลยแหละ
“ฮะ ฮา่ ฮา่ ฮา่ น่นั สนิ ะ--------”

อยา่ งไรกต็ าม ผมกห็ วั เราะกลบเกลอ่ื น เพอ่ื ทา� ใหบ้ รรยากาศดขี น้ึ
จะว่าไปเจ้าพวกน้ีก็มีนิสัยท่ีค่อนข้างจะใจกล้าเช่นกัน ทั้งท่ีผม
กลายเปน็ จอมมารแล้วแท้ๆ แตพ่ วกเขากลับแสดงทา่ ทเี หมอื นแต่ก่อน
ผมก็ดีใจอยู่หรอก เพราะถ้าท�าตัวเหมือนเป็นคนอื่นคนไกล
ผมกไ็ มช่ อบ... แตอ่ ยา่ งน้อย สิ่งทเี่ รียกว่าความเคารพน่ะ--------

“กา� ลงั ฟังอย่หู รือเปลา่ คา้ ? กรณุ าส�านกึ จริงๆ ด้วยคา่ !”
“ใหต้ ายสิ ลกู พ่นี ”่ี
“นนั่ สินะครับ ผมรสู้ กึ กระวนกระวายจริงๆ นะครับ...”
แทบจะไมม่ เี ลยแฮะ
น่ันก็สมกับเป็นพวกเอลเลน
ฟิวส์ก็ไม่เปล่ียนไปเหมือนกัน
“เออ่ แตว่ า่ -------ถา้ รายงานตอ่ พวกเบอื้ งบนละก.็ .. เอย้ ฉนั เปน็
กลิ ด์มาสเตอร์ไมใ่ ช่เรอะ!?”
ฟิวส์ไดย้ อมรับสถานการณเ์ รยี บรอ้ ยแลว้ ในขณะทแี่ สดงสีหน้า
ไม่ย�าเกรงออกมา
เหมอื นเรอื่ งทเี่ ขาหวาดกลวั เวลโดรา่ นนั้ เปน็ เรอื่ งโกหกเลย ถา้ ผม
ไมเ่ ตอื นให้เขาไปเข้าห้องนา้� ละก ็ ปา่ นนคี้ งจะเล็ดออกมาแน่ๆ
ดีจังเนอะ! พอผมตบไหล่เขาเชน่ น้ันก็โดนจ้องกลบั มา
“ทา่ นน่ะ ท�าอย่างกบั เป็นเร่อื งของคนอน่ื คนไกลไปได้... ผมจะ
รายงานเรื่องน้ีต่อเบื้องบนไปตรงๆ แล้วเรียกร้องค่าเสียหายท่ีจะทรมาน
จติ ใจในภายหลังเองครบั !”
ทง้ั ๆ ทถ่ี กู ชว่ ยไวด้ ว้ ยคา� เตอื นของผมแทๆ้ กน็ า่ จะขอบคณุ กนั หนอ่ ย
ในทางกลบั กนั ดูเหมือนผมจะทา� ให้เขาโกรธเสยี แล้ว
แต่กช็ ่างมนั เถอะเนอะ เพราะด้วยการพดู หยอกของผมฟิวสจ์ งึ

บทท่ี 1 งานประชุมร่วมมนุษย์อสูร 91

กลบั มาเป็นปกติ
---------ดว้ ยเหตนุ ี ้ ทกุ คนจึงยอมรบั ในตัวเวลโดรา่

กวา่ การประชมุ จะเรมิ่ ขน้ึ มาใหม ่ เวลากไ็ ดผ้ า่ นไปอกี 1 ชว่ั โมงแลว้
＊

เอาละคราวนี ้ การประชุมไดเ้ รม่ิ ขึน้ แลว้
เนื่องจากเรื่องการท�าศึกกับเคลย์แมนเป็นปัญหาของพวกผม
จงึ เลื่อนออกไปก่อน
เพราะผมกไ็ ดร้ บั รายงานครา่ วๆ มาจากโซเอยว์ า่ ยงั หาฐานทพั หลกั
ไมเ่ จอซะดว้ ย แมผ้ มจะคาใจเรอ่ื งทเ่ี คลยแ์ มนเคลอ่ื นทพั กต็ าม แตเ่ รอื่ งนนั้
โซเอย์ก็ก�าลังจับตามองอยู่เชน่ กัน
เน่ืองจากว่ามันไม่ใช่เร่ืองที่จะเอามาพูดนู่นพูดนี่ได้ในตอนน ้ี
ผมเลยจะประชุมกับผนู้ า� ของแตล่ ะประเทศใหเ้ สร็จก่อน
แม้จะยุ่งยาก แตก่ น็ ับว่าไดท้ บทวนอกี ครัง้
ถงึ จะมหี ลายๆ เรือ่ ง แต่ถา้ จะอธิบายรายละเอยี ด การเล่าให้
ทกุ คนฟงั พร้อมๆ กนั คงจะประหยดั เวลากวา่ ผมจะเร่มิ จากการอธบิ าย
เหตกุ ารณ์ เพือ่ ใหท้ กุ คนเขา้ ใจตรงกัน
ผมเลา่ เร่อื งท่ีผมพบกบั เวลโดรา่ ใหพ้ วกเขาฟงั
ผมถอื โอกาสน้ีเล่าเรื่องทผี่ มเคยเป็น “ชาวต่างโลก” ดว้ ย
เพราะคดิ ว่ามนั ไม่มคี วามหมายอะไรทีจ่ ะปิดบังอกี ต่อไปแลว้
ลูกน้องทุกคนก็รู้อยู่แล้ว ผมจึงไม่เดือดร้อนที่จะบอกให้พวก
กาเซลและเอรลั โด้รบั รู้
การท่จี อมมารเป็นอดีต “ชาวตา่ งโลก” นัน้ ไม่ใช่เรือ่ งทย่ี ุ่งยาก
ซะทเี ดยี ว เพราะถึงอย่างไร จอมมารเลออนก็เปน็ อดีต “ชาวต่างโลก”

92

เช่นกันยังไงละ่ ...
ผมอธบิ ายเรือ่ งการสู้รบกับออรค์ ลอรด์ อย่างไหลล่นื จากนนั้
ผมกอ็ ธบิ ายเร่ืองการสร้างเมอื งตรงท่แี หง่ นี้
การแบ่งปนั ขอ้ มลู เป็นเร่ืองส�าคญั
แม้จะมปี ฏิกริ ยิ าตา่ งๆ นานา จากผู้ได้รับข้อมูลดงั กล่าวก็ตาม
ดว้ ยเหตนุ ้ี หลงั จากทเี่ มอื งสรา้ งเสรจ็ กม็ หี ลายสง่ิ หลายอยา่ งเกดิ ขน้ึ
...ผมเปลย่ี นไปเลา่ เรอ่ื งทผ่ี มไปยงั อาณาจกั รอนิ กราเซยี ดว้ ยความตอ้ งการ
ของตวั เอง
ถึงเรื่องการใช้ชีวิตในเมืองและเรื่องการไหว้วานจากยูกิอะไร
พวกนจี้ ะเปน็ ไปอยา่ งบา้ ระหา่� กต็ าม แตผ่ มกจ็ ะเลา่ เรอ่ื งการตอ่ สกู้ บั ฮนิ าตะ
เอาไวก้ อ่ น
ยยั นนั่ มันร้าย
ถา้ เป็นคนอน่ื นอกจากผมละก ็ อาจจะโดนฆ่าไปแล้วก็ได้
แมแ้ ตเ่ บนิมาร ุ หรอื แม้แต่โซเอย์
ฝีมือก็ทัดเทียมกับฮาคุโรหรืออาจจะมากกว่าน้ัน และยังใช้
เวทมนตร์ท่ไี ม่เคยร้จู ักมาก่อนด้วย
โดยเฉพาะ “โฮลฟ่ี ลิ ด ์ (มา่ นพลงั ศกั ดส์ิ ทิ ธ)ิ์ ” นนั้ ถอื วา่ อนั ตราย
เน่ืองจากสิ่งน้ันอาจจะมีแบบที่ท�าขนาดให้เล็กลงเพ่ือใช้ส�าหรับ
การต่อสกู้ ับคนหน่ึงคนก็ได ้ ผมจงึ ถา่ ยทอดความทรงจา� และการรับร้ขู อง
ผมให้กบั ทกุ คนดว้ ย ‘จิตส่ือสาร’
แมจ้ ะรแู้ ตก่ ไ็ มค่ ดิ วา่ จะรบั มอื ได ้ ทวา่ กย็ งั ดกี วา่ การเขา้ ไปประจนั
หนา้ โดยทไี่ ม่รอู้ ะไรเลย
ถา้ ผมถ่ายทอดความน่ากลัวของฮนิ าตะได้สักนิดก็ดี
เพราะอย่างนอ้ ย ถ้าจะหนลี ะก็ อาจจะท�าไดก้ ไ็ ด้

“ฮนิ าตะ ซาคางจุ เิ หรอครบั ผหู้ ญงิ คนนนั้ ถา้ มองเผนิ ๆ กจ็ ะสมั ผสั
ได้ถึงภาพลักษณ์แบบฆาตกรเลือดเยน็ และนา่ กลวั แต่ว่านะ จากขอ้ มูลที่

บทท่ี 1 งานประชุมร่วมมนษุ ยอ์ สรู 93

พวกเรามี สภาพความเปน็ จรงิ จะต่างกันเลก็ น้อยครับ เช่น เธอจะย่นื มือ
เขา้ ไปหาคนทข่ี อความชว่ ยเหลอื จากเธออยา่ งแนน่ อนนะ่ ครบั คนทค่ี วา้ มอื
ของเธอไว้ก็จะได้รับการช่วยเหลือ ก็นะ ถ้าเป็นคนท่ีไม่ฟังค�าแนะน�า
เธอกจ็ ะไมเ่ ขา้ ไปยงุ่ เกย่ี วอกี นะ่ ครบั เธอเปน็ คนทมี่ เี หตผุ ลมากเลยทเี ดยี ว
ครบั --------”
ฟิวสช์ ่วยอธิบายราวกับวา่ รจู้ ักฮินาตะ และมีแรงผลักดนั ในการ
ปกป้องฮินาตะอย่างมาก
ผมเองกไ็ มไ่ ดอ้ ยากจะเปน็ ศตั รกู บั ฮนิ าตะหรอก กแ็ คท่ างฝา่ ยนนั้
ไม่ยอมฟังค�าชี้แจงของทางฝา่ ยนเ้ี ลยเท่านน้ั เอง...
การไม่ให้ความช่วยเหลือแก่อีกฝ่ายท่ีไม่สนใจเรื่องของเธอเน่ีย
กส็ มกับเป็นเธออยู่
เพราะคนทต่ี อ้ งการความชว่ ยเหลอื กม็ อี ยมู่ ากมาย การมองขา้ ม
ผทู้ ่โี ง่เขลาเชน่ นน้ั จงึ เป็นเร่ืองทน่ี า่ เห็นด้วย
ดยู ังไงๆ ก็เหมอื นเป็นพวกเหตุผลนิยมจรงิ ๆ แฮะ ยยั นัน่
ยกู กิ พ็ ดู วา่ ฮนิ าตะเปน็ พวกสจั นยิ มเชน่ กนั ผมจงึ รสู้ กึ วา่ รายงานน้ี
ไมผ่ ดิ แน่
ถงึ อยา่ งไร ฟิวส์ก็เปน็ ผ้รู อบร้เู ร่อื งขอ้ มลู ข่าวสารมากเลยทเี ดียว
พอผมคิดเช่นนั้น กาเซลกพ็ ยกั หนา้ แล้วเอ่ยปากพูด

“หมื สมกบั เปน็ กลิ ดม์ าสเตอรแ์ หง่ อาณาจกั รเบอรม์ นุ ดผ์ เู้ ชยี่ วชาญ
ดา้ นการควบคมุ ขอ้ มลู เลยนะ ความแมน่ ยา� ของขอ้ มลู ทเ่ี จา้ มนี น้ั เทยี บเทา่ กบั
หนว่ ยลบั ของประเทศขา้ เลย ขา้ จะยนื ยนั ใหว้ า่ ขอ้ มลู อนั นนั้ เปน็ อนั เดยี วกนั
กบั ทข่ี า้ ไดร้ ับมา”
กาเซลก็พูดเชน่ น้นั ดว้ ย เพือ่ สนับสนุนถอ้ ยค�าของฟวิ ส์
แม้วา่ ฮนิ าตะจะไม่สนใจฟังค�าชี้แจงของผมเลยกเ็ ถอะ...

“แตว่ า่ ยยั นั่นไม่ยอมฟังเร่ืองที่ฉนั พูดเลยนะ?”
ใช ่ เธอเหน็ ผมเปน็ ศัตรตู ้ังแต่แรกแลว้ ต่อใหด้ เู หมือนจะได้รบั

94

การเสีย้ มสอนจากใครสกั คนมาก็เถอะ แตก่ ารไมฟ่ ังเรื่องท่คี นอ่ืนพูดเลย
สักนิดน่ะ...

“นน่ั ก็คงจะเปน็ เพราะว่า หลักค�าสอนของศาสนาลูมินัสมีหวั ข้อ
ทีว่ า่ “ห้ามคบค้าสมาคมกบั อสูร” น่ะครบั ”
เอรัลโด้ช่วยตอบข้อสงสัยให้อย่างไม่คาดคิด เน่ืองจากฮินาตะ
เป็นคนท่ีมีช่ือเสียงในอาณาจักรมนตราซาริออน จึงพิสูจน์ได้ว่าช่ือเสียง
ของเธอนนั้ เป็นทรี่ โู้ ดยทว่ั กนั กระท่งั ในสถานทท่ี คี่ าดไมถ่ งึ นั่นเอง

---------ไมส่ ิ การรวบรวมขอ้ มลู เกย่ี วกบั อศั วินท่แี ข็งแกร่งทีส่ ดุ
ในศาสนจกั รศกั ดสิ์ ทิ ธแิ์ หง่ ทศิ ประจมิ นน้ั อาจจะเปน็ เรอ่ื งทค่ี วรทา� สา� หรบั
ประเทศอยูแ่ ลว้ ละมง้ั
ฮนิ าตะมชี อื่ เสยี งเพราะเปน็ คนสวยงนั้ เหรอ---------ผมดนั คดิ ไป
แบบน้นั ในช่ัวขณะหน่ึง เกบ็ เรอื่ งนนั้ ไว้เป็นความลบั น่าจะดกี วา่
ผมฟงั คา� อธิบายของพวกฟวิ ส ์ แล้วกเ็ ริ่มเห็นภาพของฮนิ าตะ
ฮนิ าตะผมู้ ชี อื่ เสยี ง มวี าจาทเ่ี ลอื ดเยน็ และแสดงกริ ยิ าดว้ ยความ
สขุ มุ ดเู หมอื นวา่ ในความเปน็ จรงิ เธอไมเ่ คยทา� ผดิ หลกั คา� สอนเลยแมแ้ ตน่ อ้ ย
ได้ยินมาว่า อัศวินท่ีเป็นแบบอย่างท่ีควรท�าตามมากที่สุดก็คือ
เธอน่นั เอง
กลา่ วคอื ฮนิ าตะเปน็ ผพู้ ทิ กั ษก์ ฎและธา� รงไวซ้ ง่ึ ความเปน็ ระเบยี บ
เรยี บร้อยในสงั คมอย่างแทจ้ ริง
ถ้าเช่นน้ัน ท�าไมเธอถึงไม่หยุดย้ังพิธีอัญเชิญที่แต่ละประเทศ
กา� ลงั ทา� อยู่กันนะ?
หากเปน็ การอญั เชญิ แบบงา่ ย กม็ คี วามเปน็ ไปไดส้ งู ทเี่ ดก็ ๆ จะถกู
เรยี กออกมา ทง้ั ๆ ทเ่ี รอ่ื งนไ้ี มว่ า่ จะคดิ อยา่ งไรกเ็ ปน็ การกระทา� ทชี่ วั่ รา้ ยใน
ระดบั ประเทศ...

“ประเด็นนั้นสินะครับ การทีเ่ ธอมองขา้ มการอัญเชิญของแต่ละ
ประเทศ ก็คงเปน็ เพราะเธอไมร่ ู้ว่าความจรงิ เปน็ ยงั ไงใชไ่ หมละ่ ครบั ?”

บทที่ 1 งานประชมุ รว่ มมนษุ ยอ์ สูร 95

ฟวิ สก์ ล่าว
เรอื่ งนน้ั มันกใ็ ชอ่ ยหู่ รอก...

“การใชเ้ วทอญั เชิญทีเ่ รยี ก “ชาวตา่ งโลก” ออกมาคงจะเป็นพธิ ี
ลบั ตอ้ งหา้ มทที่ า� อยา่ งเปดิ เผยไมไ่ ดค้ รบั เพราะคอนซลิ ออฟ เวสต์ (สภา
นานาชาตฝิ ่งั ตะวนั ตก) ก็มีการก�าหนดหวั ข้อตอ้ งห้ามซะด้วย แม้จะเป็น
ระดบั ประเทศก็คงจะไม่ได้รบั การยอมรับง่ายๆ ครับ ถา้ พวกเขาบอกวา่
ไมไ่ ดท้ า� มนั กย็ ากทจี่ ะสบื สาวราวเรอ่ื งไปมากกวา่ นนั้ ขอบเขตอา� นาจของ
ศาสนจักรศักดิ์สิทธิ์แห่งทิศประจิมมีอยู่มากก็จริง แต่ยังไม่ถึงข้ันท่ีจะ
สามารถแทรกแซงกิจการภายในประเทศไดอ้ ย่างอสิ ระน่ะครับ”
ประเทศเหลา่ นน้ั กค็ งจะบา่ ยเบยี่ งวา่ นานๆ ทพี วกเขากจ็ ะคมุ้ ครอง
“ชาวตา่ งโลก” ทพ่ี บเห็น แม้พวกเขาจะเปน็ ประเทศท่ีใช้ “ชาวต่างโลก”
เปน็ อาวุธเชน่ เดียวกับอาณาจกั รฟาลมสุ กต็ าม
ดังนั้น ตราบใดท่ียังหาหลักฐานท่ีชัดเจนไม่ได้ ศาสนจักร
ศกั ด์สิ ทิ ธิ์แห่งทิศประจิมกไ็ มอ่ าจเข้าแทรกแซงไดง้ ั้นเหรอ
หากสถานการณเ์ ปน็ เชน่ นนั้ จรงิ ๆ ละก ็ การบน่ วา่ ฮนิ าตะละเลย
ต่อหนา้ ทีก่ จ็ ะไมต่ รงประเด็นสนิ ะ
ใชแ่ ล้ว ยคู ิกพ็ ูดไว้แบบนีเ้ หมอื นกัน

---------วา่ ผมไมอ่ าจท�าความเข้าใจเธอได้
ดไี มด่ ี ฮนิ าตะอาจจะพยายามหยดุ การกระทา� เชน่ นน้ั ในแบบของ
ฮนิ าตะอยงู่ ั้นเหรอ
ถ้าเชน่ น้ัน ถึงจะกงั วลเรื่องนี้ไปมากกว่าน้กี ็ไม่มีความหมาย

“เอาเถอะ ฮินาตะน่ะเป็นตัวปัญหาไม่ผิดแน่ อย่างน้อยฉันก็
อยากสร้างโอกาสในการพูดคุยกัน เพื่อให้เรื่องมันจบลงโดยไม่ต้องเป็น
ศัตรกู นั ถา้ หากวา่ เจรจาได้ส�าเร็จละกน็ ะ...”
ถ้าหากว่าศาสนจักรศักดิ์สิทธิ์แห่งทิศประจิมก�าหนดให้พวกผม
เป็น “ศัตรูแหง่ เทพี” ละก ็ พวกผมคงตอ้ งสกู้ ับฮินาตะ

96

หากท�าได้ก็อยากจะหลีกเลย่ี งอยหู่ รอก แตถ่ า้ เปน็ อย่างนน้ั แล้ว
มนั ก็คงต้องปลอ่ ยใหเ้ ปน็ เรื่องของตอนนน้ั

“คหึ หึ หึ ึหึ ถา้ ง้ันให้ข้าออกไปจดั การกอ่ นไหมขอรบั ? เพอ่ื ท่ีจะ
ขจดั ความกงั วลในภายภาคหนา้ การกา� จดั ตวั อนั ตรายออกไปกด็ แี ลว้ ไมใ่ ช่
หรือขอรับ?”
หลังจากฟงั เสียงบน่ ของผม ดอิ าโบลท่เี ฝา้ รออย่ดู า้ นหลังก็พูด
ออกมาอย่างน้นั
เปน็ คนทมี่ คี วามมน่ั ใจมากกวา่ ทคี่ ดิ ไวแ้ ฮะ ถงึ จะดทู า่ ทางขาดแคลน
โอกาสในการทา� งาน เพราะเป็นสมาชกิ ใหมก่ ็ตาม

“เฮย้ ๆ ฮนิ าตะนะ่ กม็ ฝี มี อื ถงึ ขน้ั ทที่ า� ใหฉ้ นั แพ-้ -------ไมส่ ิ เสมอ
เลยเชียวนะ? แมว้ ่านายจะไป แตก่ ็ไม่ไดห้ มายความวา่ จะจดั การไดง้ ่ายๆ
ไม่ใชร่ !ึ ”
ใหต้ ายส ิ อยากใหค้ ดิ สักนดิ แล้วค่อยพูดออกมากไ็ ด้

“ใชแ่ ลว้ ละคะ่ ดอิ าโบล ถา้ จะใหค้ นอยา่ งทา่ นออกไปละก็ ขา้ จะ
เปน็ คนไปจดั การใหม้ นั จบเองคะ่ เพราะฉะนนั้ ท่านรมิ รุ ุ กรณุ าออกค�าส่งั
ใหข้ า้ เถิด!!”
น่ันไง ดูส ิ เพราะดอิ าโบลพดู อะไรไม่จา� เปน็ แมแ้ ต่ชิออนเลย
พูดเร่อื งบ้าๆ ออกมาไม่ใชร่ ไึ ง!

“โอโ้ ห ทา่ นชอิ อน เนอ่ื งจากขา้ เปน็ หนบ้ี ญุ คณุ ทา่ นทไ่ี ดถ้ า่ ยทอด
ความรู้เก่ียวกับเร่ืองเลขานุการให้ ข้าจึงไม่อยากจะพูดเรื่องที่ร้ายแรง
ออกมานะ่ ขอรับ... แตช่ า่ งน่าเสยี ดายท่ที ่านคงไมอ่ าจเอาชนะฮนิ าตะทวี่ ่า
นั่นได้หรอกขอรับ”

“โฮ่? สรุปคอื อยากจะพูดว่า เจา้ แขง็ แกรง่ กวา่ ข้าเสยี อกี เรอะ?
นา่ สนกุ ดนี ่ี งน้ั มาท�าใหช้ ดั เจนไปเลยว่าใครเหนอื กว่า--------”

“ไมต่ อ้ งทา� กไ็ ด้!”
ผมตวาดใส ่ เพอื่ หา้ มปรามดอิ าโบลและชอิ อนทจ่ี ๆู่ กเ็ รมิ่ ทะเลาะกนั

บทท่ี 1 งานประชุมรว่ มมนุษยอ์ สรู 97



ดอิ าโบลดใู จเยน็ แตเ่ หมอื นจะเปน็ พวกทชี่ อบตอ่ สอู้ ยา่ งคาดไมถ่ งึ
แมจ้ ะสภุ าพออ่ นนอ้ มตอ่ ผม แตก่ ด็ ทู า่ จะไมม่ คี วามเคารพตอ่ รนุ่ พเี่ ลย ทงั้ ๆ
ทเี่ ปน็ สมาชิกใหม ่ แต่กลบั ใจกลา้ มากเลยทีเดยี ว
ชอิ อนทเี่ ปน็ พวกหนุ หนั พลนั แลน่ นา่ จะไมถ่ กู กบั พวกทท่ี า� ทา่ ทาง
ยยุ งหาเรอ่ื งอีกฝ่ายเปน็ ธรรมดาสนิ ะ...

“คฮึ ะฮะฮะฮะ! สรปุ กค็ อื ถงึ ตาขา้ ออกโรงแลว้ งน้ั เรอะ? ดเี ดย๋ี ว
ข้าจะไป--------”

“ไมต่ อ้ งไปกไ็ ด้! ถา้ เกดิ ว่าฝ่ายนั้นเขา้ มาโจมตกี ็ต้องรับมือ แต่
ทางเราไมจ่ �าเป็นตอ้ งเขา้ ไปกอ่ น ฉันจะพดู อกี คร้งั ฉันไมไ่ ดอ้ ยากจะเป็น
ศตั รกู บั ศาสนจักรศกั ด์ิสทิ ธ์ิแห่งทิศประจมิ สกั นดิ !”
หลงั จากทไ่ี ดร้ บั แรงกระตนุ้ จากทงั้ สองคน เวลโดรา่ ผนู้ ง่ั อยขู่ า้ งๆ
ผมก็ท�าท่าจะลุกขึน้ ผมรีบหยุดเขาไว ้ แลว้ ถอนหายใจเบาๆ
ไม่ได้การแฮะ มแี ต่เด็กเจา้ ปญั หาทงั้ นนั้
จริงๆ ก็ไม่ใชห่ รอก ทกุ คนกก็ า� ลงั เติบโตข้ึนเรอ่ื ยๆ เหมือนกนั
จากน้ีไป การศกึ ษาคงจะเปน็ เรอ่ื งสา� คัญ
พอลองคดิ ดูแลว้ เบนมิ ารุและโซเอยก์ ็ไม่ไดม้ ุทะลุอีกตอ่ ไปแล้ว
เกลโดผ้ มู้ คี วามหลกั แหลมกเ็ ปน็ ทพ่ี ง่ึ พาได ้ แมก้ าบลิ จะมดี า้ นทล่ี า� พองใจ
อยู่บา้ ง แตเ่ พราะว่ารูจ้ ักแยกแยะ จึงไมค่ อ่ ยทา� ให้ผมปวดสมองนกั
รนั กา้ กเ็ งยี่ หฟู งั อยา่ งสงบภายในเงาของผม พอเทยี บหนา้ ตากบั
คนอน่ื ๆ แลว้ ก็ถอื วา่ น่ารกั ซะด้วยแฮะ
นกึ แลว้ เชยี ววา่ ปญั หาคอื ชอิ อน ดอิ าโบล และเวลโดรา่ ทงั้ สามคน
นนั่ เอง
ถ้าให้สามคนน้ีมาอยู่ด้วยกันก็อันตราย เป็นการเร่งให้ผมรู้สึก
เหน่ือยใจเรว็ ขน้ึ
จากนไ้ี ป ผมจะพยายามปฏบิ ตั ติ อ่ ทงั้ สามคนดว้ ยความระมดั ระวงั
มากกวา่ นแี้ ล้วกนั

บทท่ี 1 งานประชมุ รว่ มมนษุ ยอ์ สูร 99

“กอ่ นอน่ื การถกความเหน็ เกย่ี วกบั ฮนิ าตะและศาสนจกั รศกั ดสิ์ ทิ ธิ์
แห่งทิศประจิมได้สิ้นสุดลงแล้ว แม้ความขัดแย้งจะข้ึนอยู่กับทิศทางของ
อีกฝา่ ย แต่ขอใหด้ ูสภาพการณ์และรบั มืออยา่ งระมดั ระวัง!”
ผมจึงยุตเิ รอ่ื งนี ้ โดยการประกาศเชน่ น้นั
แตเ่ รอื่ งทีจ่ ะลมื ไมไ่ ด้กค็ ือ การมีอยู่ของใครสกั คนทีเ่ คลือ่ นไหว
อยา่ งลับๆ
ฮนิ าตะรู้จักผม
แมเ้ ธอจะพดู ไวว้ า่ มรี ายงานลบั กต็ าม แตม่ นษุ ยผ์ รู้ กู้ ระทง่ั เรอ่ื งท่ี
ผมฆา่ คณุ ชสิ ุนั้นมจี า� นวนนอ้ ย
ถา้ จะให้เจาะจงวา่ เป็นใครก็ลา� บากอยู ่ แต่กม็ ีความเป็นไปไดส้ งู
ท่ีจะเกยี่ วพนั กับบคุ คลท่ีรู้จกั ผม
คาบาล เอลเลน และกิโดทัง้ สามคน ฟิวส์และอีกหลายคนใน
อาณาจกั รเบอร์มุนด ์ แล้วกย็ ูคิ สว่ นคนอน่ื ๆ ทีร่ เู้ ร่ืองนนั้ ก็คงจะเป็นเหล่า
ผองเพอ่ื นของผมทอี่ าศยั ในเมอื งน้ี
ทว่า ถา้ เป็นแบบนนั้ ...
คุณราฟาเอลกจ็ ะอนุมานได้ถงึ ตวั บุคคลน่าสงสัย
นน่ั สนิ ะ ผมกค็ ดิ เหมอื นกนั วา่ มนั ตอ้ งมอี ะไรสกั อยา่ งแนน่ อนแหละ
แต่เปน็ ไปได้ว่าจะมตี วั ตนท่ีผมไมร่ จู้ กั ดว้ ย...
เพราะผมไมอ่ ยากจะลงมอื ทา� อะไรโดยคดิ ไปเอง แลว้ กไ็ มอ่ ยาก
สงสยั คนอน่ื โดยที่ไม่มหี ลกั ฐาน
จงึ ท�าไดแ้ ค่เกบ็ เอาไว้ในใจ และไม่ประมาทเท่าน้ัน
เดมิ ที จุดประสงคท์ ท่ี า� ใหผ้ มและฮินาตะสู้กันคอื อะไรหรือ?
จดุ ประสงค์คอื การเก็บกวาดผมหรอื ฮินาตะหรือเปลา่ ?
อยากจะขัดขวางไมใ่ หผ้ มกลบั มาที่เมอื งงัน้ เหรอ?
อยากจะหลอกลอ่ ฮินาตะงนั้ เหรอ?

100

《--------หรือ ทัง้ หมดนน่ั 》

จรงิ ปะเนยี่ จะโลภเกินไปแล้วมั้ง
ถงึ จะน่าหงดุ หงดิ ท่ีเจตจา� นงของศัตรูไม่ชดั เจน และรู้สึกเหมอื น
กับวา่ โดนใช้งานตามทอี่ กี ฝ่ายตอ้ งการก็ตาม แต่ตอนนต้ี ้องอดทนสินะ
อยา่ งไรก็ตาม ประเด็นนก้ี พ็ ักไว้ก่อน

ผมตัดสนิ ใจเลา่ เร่ืองตอ่ ไป
ผมอธิบายเร่ืองที่เมืองถูกบุกโจมตี หลังจากท่ีผมกลับจากการ
ต่อสู้กับฮินาตะ
การกอ่ เหตุความรุนแรงโดย “ชาวตา่ งโลก” ท่ีอย่ใู นความดแู ล
ของอาณาจักรฟาลมสุ
ผมพยายามท่ีจะท�าอะไรสักอย่างกับคนท่ีตกเป็นเหย่ือที่น่ี จึง
เปน็ เหตใุ ห้ผมเลอื กเส้นทางแห่งการเปน็ จอมมาร...
กอ่ นท่ีผมจะอธิบายตอ่ จากนัน้ เอลเลนกเ็ ปดิ เผยความลบั ด้วย
ตัวเอง

“ยงั ไงซะ ความกแ็ ตกกบั ปะ๊ ปา๋ แลว้ ใชม่ ย้ั ละ่ คา้ ? จะวา่ ไป คนทม่ี า
ท่นี กี่ ็มาเพราะเหตผุ ลนนั้ ดว้ ยใช่มั้ยคา้ ?”
เอลเลนชอ้ นตามองเอรลั โด้ แล้วถามเช่นนนั้
บอกตามตรง น่ันถือว่าขี้โกงอยูน่ ะ เพราะวา่ นา่ รัก
เรอื่ งนัน้ คงจะทา� ให้พ่อทตี่ ดิ ลกู อยา่ งเอรลั โดต้ อ้ งยอมจ�านน

“เอลเลนจัง... ถงึ ความจะแตกกบั ป๊ะป๋าก็ไม่เปน็ ไรหรอก แต่ไม่
จา� เปน็ ตอ้ งทา� ใหม้ นั รวั่ ไหลไปถึงคนทีม่ าจากประเทศอนื่ เลยนะ...”
เอรลั โด้ถอนหายใจ พร้อมกบั ยอมแพ้
ผมเขา้ ใจความรูส้ กึ เลย
เอลเลนทม่ี องขา้ มเรอื่ งของผใู้ หญโ่ ดยสนิ้ เชงิ ตา่ งหากทผ่ี ดิ เอรลั โด้

บทที่ 1 งานประชมุ รว่ มมนุษย์อสรู 101

คงอ่านออกทะลปุ รุโปร่งแลว้ วา่ จะต้องเป็นอยา่ งนี้
‘ยังไงซะ เอลเลน ลูกสาวของข้าก็คงจะพูดว่าเธอได้บอก

ข้อมูลเกี่ยวกับการกลายเป็นจอมมารด้วยตัวเองครับ การที่จะหยุด
เรอ่ื งนน้ั กม็ แี ต่ต้องบงั คับพากลับไปเท่านั้นครับ ถ้าทÓอย่างนั้น ข้าก็
จะโดนเกลียด น่นั เปน็ แผนการท่ไี มไ่ ด้เรอ่ื งเลยครับ’
เขาพูดเช่นนี้ ซงึ่ ทา� ใหต้ ดั สนิ ไมถ่ กู เลยว่าเขาเปน็ นกั ปราชญห์ รือ
คนโงก่ ันแน่
เอาเถอะ เพราะมันเป็นไปตามท่ีเอรัลโดค้ าดการณ์ เขาก็คงจะ
เปน็ นกั ปราชญ์สินะ...
ผมกับกาเซลส่งสายตาให้กนั โดยไม่ร้สู าเหตุ
หลงั จากทผี่ มเหน็ วา่ กาเซลพยกั หนา้ ผมกต็ ดั สนิ ใจเลา่ เรอ่ื งตอ่ ไป
ตามทีป่ รึกษาหารอื กนั เมอื่ สักครู่น้ี

“-------- ก็นะ เพราะมีเรื่องแบบนั้น ฉันเลยน�ากองทัพอาณา
จกั รฟาลมุสมาเป็นเหย่อื สงั เวย และแลว้ ฉันก็เลยกลายเปน็ จอมมารได้
อย่างปลอดภัยยงั ไงล่ะ”
ผมจึงแจ้งเรื่องที่ผมกลายเปน็ จอมมารดว้ ยประการฉะน้ี

＊

เอาละ การอธิบายอย่างครา่ วๆ ไดเ้ สรจ็ ส้ินลงแลว้
นับจากนีจ้ ะเข้าส่ปู ระเด็นหลกั

“เรอื่ งกม็ เี ทา่ นแี้ หละ ถงึ เรอื่ งทอ่ี ธบิ ายไปเมอ่ื กนี้ จ้ี ะเปน็ เรอื่ งจรงิ
แตเ่ รอ่ื งทจี่ ะประกาศสสู่ าธารณชน ฉนั วา่ จะเปลย่ี นพลอ็ ตเรอื่ งนดิ หนอ่ ย”
ทุกคนงงงวยกบั คา� พดู ของผม
การสร้างบทละครที่จะน�าไปอธิบายต่อสาธารณชน กล่าวคือ
แตล่ ะประเทศ--------เรอ่ื งแบบนนั้ แทบจะไมม่ คี วามจา� เปน็ ในมมุ มองของ

102

อสูรที่นับว่าพลังคือทุกส่ิงทุกอย่าง ดังนั้น การท่ีพวกเขาสับสนจึงไม่ใช่
เรื่องทีแ่ ปลกอะไร
แตว่ า่ นะ ในทางการเมอื งนนั้ การโกหกหลอกลวงกเ็ ปน็ เรอ่ื งจา� เปน็
เหมอื นกนั ยงั ไงละ่

“แลว้ จะเปลย่ี นพลอ็ ตเรอื่ งใหเ้ ปน็ แบบไหน ดว้ ยเหตผุ ลอะไรเหรอ
ครบั ?”
เนอ่ื งจากเบนมิ ารเุ ปน็ ตวั แทนถามขนึ้ มา ผมจงึ อธบิ ายใหท้ กุ คน
เขา้ ใจ โดยยดึ ตามเน้อื หาทไ่ี ด้ตกลงกันในการปรกึ ษาหารอื เมอื่ สักคร่นู ี้

ผมจะอา้ งตนว่าเปน็ จอมมาร แตจ่ ะปดิ บงั เร่อื งการลมื ตาตนื่
โดยมเี งอ่ื นไขหลกั คอื แตล่ ะประเทศจะไมร่ คู้ วามเปน็ มาของเรอื่ งราว
เพราะไมม่ ีทางตรวจสอบได้
ประจกั ษ์พยานไดเ้ สยี ชีวติ โดยไมเ่ หลอื แมแ้ ตค่ นเดยี ว ดังนัน้ คน
ทรี่ ้คู วามจรงิ นอกจากพวกผมแล้วก็มเี พยี งอกี 3 คนเทา่ นั้น
เน่ืองจากเร่ืองท่ีกษัตริย์แห่งฟาลมุสโลภมากนั้นเป็นข้อเท็จจริง
ทรี่ กู้ นั อยา่ งแพรห่ ลาย จงึ เปน็ เหตผุ ลทใ่ี ชป้ กปอ้ งความชอบธรรมของพวก
ผมได ้
ดว้ ยทฤษฎที วี่ า่ น ี้ การสรา้ งเรอื่ งวา่ พา่ ยแพส้ งครามจะเปน็ ทยี่ อมรบั
ได้มากกวา่ เรื่องการถูกกวาดลา้ งโดยจอมมารตนเดยี วเสยี อกี
นอกจากน้กี ็จะสรา้ งเร่อื งวา่ ผู้เสียชีวิตซ่งึ มีจา� นวนมากเหลา่ นน้ั
ดันไปคลายการปิดผนึกทเี่ ลวรา้ ยทส่ี ดุ เข้าเสียแลว้
ใช่ เลือดปริมาณมากท่ีหล่ังไหลลงบนผืนดินแห่งน้ันได้ปลุก
มงั กรมารทห่ี ลบั ใหลอยใู่ หต้ นื่ ขน้ึ มา------กลา่ วคอื การฟน้ื คนื ของเวลโดรา่
น่นั เอง
ผมผหู้ มายมน่ั ทจี่ ะเปน็ จอมมาร และในฐานะผนู้ า� ของมหาพงไพร
แห่งจูร่า ได้ร่วมมือกับวีรบุรุษยอห์มเพ่ือเกล้ียกล่อมเวลโดร่า ในขณะที่

บทที่ 1 งานประชุมร่วมมนษุ ยอ์ สูร 103