เกิดใหม่ทั้งทีก็เป็นสไลม์ไปซะแล้ว - 06

หรอกนะ
“เพียงแต่ ฉันอยากให้มอบหมายงานเกี่ยวกับการรักษาความ

ปลอดภัยและการบริหารจัดการท่ีพักแรมบนทางหลวงให้พวกเราด้วย
แน่นอนว่าส�าหรับค่าใช้จ่ายที่ใช้กับเรื่องน้ัน ฉันจะเก็บภาษีผ่านทางด้วย
แม้จะเล็กนอ้ ยกต็ าม”
ผมพูดเช่นน้นั
ถา้ พูดงา่ ยๆ กค็ ือ สิง่ ท่ีเหมอื นกบั ค่าบรกิ ารทางด่วน เน่ืองจาก
มีการติดต้ังป้อมยามส�าหรับรักษาความปลอดภัยเป็นระยะๆ ในส่วนน้ัน
ผมก็จะให้จ่ายค่าธรรมเนียมตามท่ีก�าหนดไว้ สิ่งน้ันจะกลายเป็นรายได้
ของพวกผมอย่างถาวร แม้จะเห็นว่าขาดทุนในระยะเวลาสั้นๆ ก็ตาม
แตใ่ นระยะยาวนน้ั ผลกา� ไรจะงอกเงยขน้ึ มา สงิ่ นเี้ รยี กกนั วา่ สมั ปทานนนั่ เอง
ในการนั้น พวกผมก็จะรับเหมางานสร้างทางหลวงดว้ ย ดังนนั้
ผมจงึ คิดว่าคมุ้ คา่ อยนู่ ะ

“-------- อย่างงี้น่ีเอง สมแล้ว น่ันเป็นข้อเรียกร้องที่สมควร
แล้วครบั เพยี งแต่ เรื่องภาษผี า่ นทางนัน้ ข้าตอ้ งการใหท้ า่ นยอมรับสทิ ธ์ิ
ในการเจรจา 1 ครงั้ ตอ่ ระยะเวลาไม่กป่ี คี รับ”
โฮโ่ ฮ?่ สมกบั ทเ่ี ป็นเอรลั โด้เหมือนกันนะ ดูเหมอื นวา่ เจตจ�านง
ของผมจะป๊ิงขึน้ มาในสมองของเอรัลโด้ทันที
เอาเถอะ เปน็ ธรรมดาทเี่ รอื่ งแบบนจ้ี ะตอ้ งเรมิ่ จากการมคี วามเหน็
รว่ มกัน เรยี กรอ้ งมากเกนิ ไปกไ็ ม่มคี วามหมาย ผมจะรับขอ้ เสนอนน้ั

“โอเค เอาอย่างง้ันแหละ!”
“งา่ ยฉิบ!?”
แม้วา่ ฟิวสท์ ่อี ย่ขู ้างๆ จะก�าลงั ตกใจอยูก่ ็ตาม แตผ่ มไม่ใส่ใจ
เพราะวา่ การทตู ระหวา่ งประเทศจะตอ้ งใหค้ วามสา� คญั ไปทคี่ วาม
เด็ดขาดทง้ั หมด
“เกลโด้! กา� หนดการงานต่อไปมาแลว้ นะ!”

154

“รบั ทราบ! ชา่ งเปน็ เรอื่ งทนี่ า่ ขอบคณุ ครบั เนอ่ื งจากกระบวนการ
ผลติ แตล่ ะชนดิ ต่างกป็ ระสานงานกนั การขนย้ายวสั ดกุ ถ็ ือเป็นการขนส่ง
เสบยี งและอาวธุ ในสงคราม ผู้ทไ่ี ด้รบั พลังควบคุมดนิ กม็ อี ยู่เช่นกนั งานท่ี
ทา่ นรมิ รุ ปุ ระทานมาใหจ้ งึ เปน็ แหลง่ กา� เนดิ พลงั ของพวกเรา นบั เปน็ โอกาส
ในการฝึกฝนดา้ นการทหารทด่ี ที ส่ี ุดเลยครบั !”
เอ๊ะ!? ออ๋ เขา้ ใจละ...
พวกเขาทา� งานไปพรอ้ มกับคดิ เรอ่ื งแบบน้นั สินะ
ทงั้ ๆ ทคี่ ดิ วา่ เปน็ พวกมสี ามญั สา� นกึ แทๆ้ แตเ่ กลโดก้ เ็ ปน็ พวกชอบ
การสู้รบเหมือนกันงั้นเหรอ ผมพูดไม่ออกชั่วขณะ เพราะมันอยู่เหนือ
ความคาดหมายมากเกนิ ไป

“โอะ โอ้ ถา้ อยา่ งงนั้ ละก็ ตอ้ งรบี ทา� สงครามใหจ้ บ แลว้ มาลงมอื
ทา� งานสินะ”

“ครับ รอชมผลลัพธจ์ ากการฝึกซอ้ มเป็นประจ�าได้เลยครับ!”
เกลโดม้ ีความกระตอื รือร้น
เขาคงจะมบี ทบาทในการทา� สงครามกบั เคลยแ์ มนอยา่ งแนน่ อน
ไม่มีใครทมี่ ีความคิดเห็นอื่นๆ แลว้
ในที่สุดการประชุมที่มีหลายสิ่งหลายอย่างเกิดขึ้นก็เสร็จส้ินลง
ดว้ ยประการฉะนี้

ประเทศต่างๆ เขา้ ร่วมการประชมุ โดยยดึ ถือเจตจ�านงของแตล่ ะ
ประเทศ ตา่ งฝา่ ยตา่ งประชนั ความเหน็ โดยมเี ปา้ หมายคอื โลกทมี่ นษุ ยแ์ ละ
อสรู จะด�ารงอยู่ร่วมกัน
การประชมุ ทเี่ กดิ ขนึ้ โดยไมค่ าดฝนั เชน่ น-ี้ -------ในยคุ หลงั ๆ เรยี ก
วา่ งานประชุมร่วมมนุษย์อสรู -------- ซ่งึ จะกลายเปน็ เร่ืองทมี่ ีนยั ยะสา� คญั
ทคี่ วรเรยี กว่าจุดพลิกผนั ทางประวตั ิศาสตร์

บทที่ 2 ขา่ วสารของรามิริส 155

--------- นับเป็นอีกหน่ึงก้าวอันยิ่งใหญ่ที่พวกผมได้จะมุ่งไปสู่
อดุ มคติ

＊

การประชุมกบั เหลา่ ผู้น�าแต่ละประเทศได้ส้นิ สุดลง ในทส่ี ุดกถ็ งึ
คราวทีจ่ ะประชมุ ยุทธวิธตี ่อตา้ นเคลยแ์ มน
ผมสง่ั การใหท้ กุ คนเตรยี มพรอ้ มวา่ ทกุ คนตอ้ งรอฟงั รายงานจาก
โซเอย์
เหมือนจะลืมอะไรสกั อย่างไป... ทนั ทที ่ีคิดเช่นนนั้ ผมก็นกึ ข้ึน
มาได้
รามิริสไง
ภตู ทส่ี ง่ เสยี งเจยี๊ วจ๊าวน่นั อยากจะพูดอะไรกันแน่
จะว่าไปยงั เปน็ ลมอยู่รเึ ปลา่ ?
ผมเร่ิมรู้สึกเป็นห่วงขนึ้ มา จึงลองไปทีท่ เ่ี วลโดร่าอยู่...
น่ีมนั เร่ืองอะไรกนั
ทีแ่ หง่ นั้นมรี ามิริสในสภาพก�าลังอา่ นมังงะอยา่ งต้งั ใจอยู่
ผมคดิ ไปวา่ ถา้ ไมเ่ ขา้ ไปคยุ ดว้ ยตอนน ้ี เธออาจจะรอ้ งไหก้ ไ็ ด ้ แต่
ดเู หมอื นวา่ เร่ืองนัน้ ไม่จา� เปน็ ต้องหว่ งแลว้

“-------เฮย้ เฮ้ยเธอ ก�าลังท�าอะไรอย่?ู ”
ชว่ ยไม่ไดท้ ผี่ มจะถามแบบนน้ั

“เงยี บๆ หนอ่ ยสิ ตอนนก้ี า� ลังได้ทเ่ี ลย เอาไวท้ ีหลังนะ”
รามริ สิ เอย่ ปากพดู เช่นน้ัน โดยไม่หันหน้ามาเลย
มาทา� อะไรกนั แน่นะ ยัยน่?ี
แมจ้ ะดูท่าทางจดจอ่ กบั มังงะโดยสมบรู ณ์แล้ว แตไ่ ม่ใช่วา่ มีธุระ
ส�าคัญรึไง!?

156

หลังจากท่ีตื่นจากการหมดสติ แล้วก�าลังจะเอะอะโวยวายน้ัน
เธอก็บังเอิญสังเกตเห็นมังงะที่กระจัดกระจายบนเก้าอ้ียาว เป็นแบบนั้น
เหรอเน่ยี จากนัน้ เธอกใ็ ห้ความสนใจไปกบั มังงะ ดทู า่ วา่ เธอจะตั้งใจอา่ น
อย่างมงุ่ มน่ั โดยท่ีไม่รู้สกึ ตัวเลยวา่ การประชมุ ได้สิน้ สุดลงแลว้
ทา่ ทางรามริ สิ กบั เวลโดรา่ จะเขา้ ใจหวั อกซง่ึ กนั และกนั เธอไดร้ บั
การเสิร์ฟอาหารจากเบเร็ตต้าอยา่ งสนิทสนม ราวกบั ว่าเรอื่ งทีห่ มดสติไป
เม่ือก้เี ปน็ เร่ืองโกหก
จรงิ ๆ เลย ให้ตายสิ

พอผมเบนสายตาไปทเ่ี บเร็ตตา้ ผูน้ ัน้ ...
“ในครงั้ นกี้ ข็ อแสดงความยนิ ดกี บั การววิ ฒั นาการไปเปน็ จอมมาร

ดว้ ยครบั ขา้ ไดร้ บั สว่ นแบง่ จากการววิ ฒั นาการของแกรนดม์ าสเตอรเ์ ชน่ กนั
จงึ อยากจะกลา่ วคา� ขอบคณุ ครบั ดว้ ยเหตนุ นั้ ขา้ จงึ พฒั นาจาก “อารค์ ดอลล์
(ตุ๊กตาขุนพลมาร)” ไปถึงข้ัน “เคออสดอลล์ (ตุ๊กตามารศักด์ิสิทธ์ิ)”
แล้วครบั ”
เบเร็ตตา้ กลา่ วเช่นน้นั แล้วหันมาค�านับผมอยา่ งนอบนอ้ ม
ดเู หมอื นวา่ เบเรต็ ตา้ ผกู้ ลายเปน็ เคออสดอลลจ์ ะมคี ณุ สมบตั ทิ ไี่ ม่
เขา้ กันอยา่ งมารและศักดส์ิ ทิ ธิอ์ ยู่ในตัว
ทา่ ทางจะเปน็ เพราะอทิ ธพิ ลของยนู คี สกลิ ‘ผกู้ ลบั กลอก (ปศิ าจ
ขวางโลก)’ ทีไ่ ด้รับมา
สกลิ นเี้ ปน็ สง่ิ ทที่ า� ใหไ้ ดม้ าซงึ่ คณุ ลกั ษณะทตี่ รงขา้ มกนั โดยอตั โนมตั ิ
กล่าวคือ ในกรณีของเบเร็ตต้าก็คงจะประมาณว่า คุณสมบัติพิเศษของ
เดมอน (เผา่ ปศิ าจ) จะพลกิ ผนั ทา� ใหม้ พี ลงั ของแองเจลิ (เผา่ ทตู สวรรค)์
ตดิ ตวั ดว้ ย
ภายในร่างกายของเบเร็ตต้ามี “แกนจิตวิญญาณ” เกิดข้ึนมา
ใหม ่ แล้วหลอมรวมกับ “แกนปิศาจ” ทีม่ ีอย่เู ดมิ ดงั น้ัน ดเู หมือนวา่ ส่งิ

บทท่ี 2 ขา่ วสารของรามิริส 157

ทถ่ี กู สรา้ งขนึ้ มาจะเปน็ “แกนมารศกั ดสิ์ ทิ ธ”์ิ ไดย้ นิ มาวา่ เบเรต็ ตา้ สามารถ
ควบคุมได้แม้กระท่ังคุณสมบัติศักด์ิสิทธ์ิท่ีเป็นจุดอ่อนได้ ด้วยพลังของ
แกนมารศกั ด์สิ ทิ ธนิ์ ี้
คนทคี่ ดิ วา่ อะไรละ่ นั่น ขโ้ี กง น่าจะไม่ได้มแี คผ่ ม
การโจมตที างกายภาพและเวทมนตรเ์ กอื บทงั้ หมดไมม่ ผี ลตอ่ รา่ ง
เนอ้ื ซง่ึ ทา� มาจากเครอ่ื งโลหะเวททแี่ ขง็ แรงนนั้ นอกจากน ้ี เมอ่ื ชดเชยจดุ ออ่ น
ได้แลว้ จงึ แทบจะเรียกได้ว่าเป็นการเสรมิ แกรง่ ทดี่ ที ส่ี ุดเลยทีเดยี ว
ดเู หมอื นวา่ การปรากฏของยนู คี สกลิ ‘ผกู้ ลบั กลอก’ จะมคี วาม
เก่ียวพนั กบั ผมดว้ ย
ไมแ่ นว่ า่ ความผลผี ลามของผมอาจจะถา่ ยทอดไปยงั เบเรต็ ตา้ เตม็ ๆ
ผมคิดว่าความรู้สึกท่ีท�าอะไรไม่ได้เพราะแก่นเวทโดนผนึกไว ้
ในตอนทผ่ี มถกู กกั ตวั ไวใ้ น “โฮลฟี่ ลิ ด ์ (มา่ นพลงั ศกั ดสิ์ ทิ ธ)์ิ ” นนั้ สง่ ผลให้
สกิลนีป้ รากฏข้ึนมา
“อาร์คดอลล์” ผูอ้ าศัยแกน่ เวทเปน็ แรงขับเคลื่อนดันคดิ ไปเสยี
วา่ ตวั เองไมส่ ามารถขยบั เขยอ้ื นได ้ ดงั นน้ั จงึ รเิ รม่ิ รบั มอื ดว้ ยการววิ ฒั นาการ
ในครงั้ นน้ี ัน่ เอง
ไมว่ า่ จะเปน็ ยนู คี สกลิ ‘ผกู้ ลบั กลอก’ หรอื “แกนมารศกั ดส์ิ ทิ ธ”ิ์
ผมกม็ คี วามสนใจอย่างมากในฐานะวตั ถดุ บิ การวจิ ยั

《แจง้ เตือน ยูนีคสกลิ ‘ผูก้ ลับกลอก’ ไดร้ วมเป็นหน่งึ เดียว
กบั อัลตเิ มทสกิล ‘อรุ ิเอล (ราชนั แห่งพนั ธสัญญา)’ ดว้ ยการ ‘บงการ
กฎเกณฑ’์ ของคุณสมบัติทงั้ หมด พลงั นนั้ จะสามารถจÓลองข้นึ มาได้
อนง่ึ ในการประกอบสรา้ ง “แกนมารศักด์สิ ทิ ธ”ิ์ จÓเปน็ ตอ้ งเตรยี ม
วตั ถุดบิ และเง่ือนไขทเ่ี ฉพาะเจาะจงใหพ้ ร้อม--------》
ว่าไงนะ!?

158

ถงึ จะรายงานเขา้ มาอยา่ งลนื่ ไหลอกี แลว้ กต็ าม แตค่ ณุ ราฟาเอล
นี่ช่างมคี วามสามารถจริงๆ
งัน้ เหรอ ‘หว่ งโซอ่ าหาร’ เหรอ!
เพราะว่ามี ‘ห่วงโซ่อาหาร’ ของอัลติเมทสกิล ‘เบลเซบิวธ์
(ราชนั แหง่ ความตะกละตะกลาม)’ ผมจงึ สามารถครอบครองตน้ แบบสกลิ
ของเหลา่ พรรคพวกได้
ดูเหมอื นวา่ จะรวมไปถึงเบเร็ตต้าด้วย
จากนั้น ผมก็สนทนากับเบเรต็ ต้าเพียงเลก็ น้อย
ดูเหมือนว่าเบเร็ตต้าจะมีความสุขดี เขาจึงไม่มีเรื่องที่ไม่พอใจ
เลย

ไดย้ ินมาว่าเบเร็ตตา้ ไดท้ า� การทดลองหลายๆ อยา่ งในเขาวงกต
ในท่สี ุดเขาก็รสู้ กึ ตวั วา่ มเี หตุอาเพศอะไรสกั อย่างเกิดขน้ึ กับผม เนอ่ื งจาก
การววิ ฒั นาการทเี่ กดิ จากเรื่องราวในครงั้ นี้

“เอาเถอะ ยงั ไงซะ นายรา่ เรงิ ดกี ด็ แี ลว้ ถา้ เรอ่ื งราวในครง้ั นจ้ี บลง
มาพดู คยุ กันหลายๆ เรอ่ื งเลยดมี ้ยั ”

“ฮา่ ฮา่ ชา่ งเปน็ คา� พดู ทนี่ า่ ขอบคณุ ครบั ขา้ จะตงั้ หนา้ ตงั้ ตารอครบั ”
“อมื เหนอื สงิ่ อนื่ ใดกช็ ว่ ยทา� ตวั เหมอื นกบั กา� ลงั ฟงั เรอ่ื งทรี่ ามริ สิ
พดู ดว้ ยล่ะ เอาเถอะ นอกจากคา� ส่งั ท่ไี ม่มเี หตผุ ลแลว้ กช็ ว่ ยฟังที”
“ไวว้ างใจไดเ้ ลยครบั ขา้ จะตอบรบั ความคาดหวงั ใหเ้ องครบั !!”
“อมื พยายามเข้า วา่ แต่วา่ พวกนายมาทา� อะไรเหรอ?”
ผมหนั หนา้ ไปทางรามริ สิ ผอู้ า่ นมงั งะโดยไมม่ ที ที า่ วา่ จะเบอ่ื แลว้
ลองถามเบเร็ตต้าดู
“ระ เรื่องน้ัน...”
เบเร็ตต้าปร่ีเข้าไปหารามิริสอย่างรีบร้อน แล้วเร่ิมเกลี้ยกล่อม
ราวกบั วา่ เขานกึ จุดประสงค์ท่ีมาทน่ี ี่ได้แลว้
“ทา่ นรามริ สิ ไม่ใช่เวลามามวั ทา� เรอื่ งแบบนน้ี ะครับ ตอ้ งรีบแจ้ง

บทที่ 2 ข่าวสารของรามิรสิ 159

เรอ่ื งนน้ั ต่อท่านริมุรุ-------”
“หนวกหจู งั ! ตอนน้ขี ้ากา� ลงั ยุ่งมากเลยนะ!”
“กรุณานกึ จุดประสงค์ที่มาท่นี ใ่ี ห้ออกดว้ ยครับ”
“บอก แลว้ ไง! ขา้ นะ่ ไดพ้ บกบั การพบพานแหง่ โชคชะตาแลว้ นะ!

ในหนังสือยอดเย่ียมท่ีเรียกว่ามังงะเช่นนี้ เด็กสาวผู้เป็นนางเอกคนนี้จะ
เลือกใครกนั -------”
รามริ ิสพูดดว้ ยท่าทีขงึ ขัง
เบเร็ตต้าดทู ่าจะเหน็ดเหนอื่ ยจรงิ ๆ แฮะ
ถ้าปล่อยไว้อย่างน้ีต่อไป เบเร็ตต้าก็ดูน่าสงสารซะด้วย ช่วย
ไมไ่ ด้
ผมเขา้ ใจแลว้ วา่ สว่ นใหญร่ ามริ สิ อา่ นอะไร ผมถอนหายใจพรอ้ ม
ทัง้ ตดั สินใจที่จะขม่ ขูเ่ ธอ เพราะผมคดิ ว่าถ้าไม่ท�าอยา่ งนั้นละก็ จะกลาย
เปน็ วา่ ต้องรอใหเ้ ธออ่านจนจบจรงิ ๆ

-------มหิ นา� ซา�้ เรอื่ งนน้ั ยงั เปน็ เรอื่ งยาวจา� นวนมากกวา่ 40 เลม่
จงึ เป็นไปไม่ไดท้ ่จี ะอดทนรอ ถึงแมจ้ ะเปน็ ผมท่ขี น้ึ ชื่อในเร่ืองความใจเยน็
และอ่อนโยนราวกับพระพทุ ธองค์กต็ าม

“เฮ้ย รามิริส ฉนั ไม่อยากจะเปิดเผยเลยว่านางเอกคนน้นั จะได้
คบกบั ใคร เพราะงนั้ รบี บอกจดุ ประสงคท์ ่มี าท่นี ซี่ ะ-------”
การขม่ ข่ขู องผมไดผ้ ลทันตาเห็นย่งิ กว่าทีค่ าดไว้

“คะ่ !”
รามิริสกระโจนขึ้นมา พร้อมทั้งยกมือข้ึน ดูท่าทางจะนึกจุด
ประสงค์ข้ึนมาไดอ้ ย่างลนลาน
เห็นเธอท่าทางไมท่ ุกขร์ อ้ นสุดๆ ทัง้ ๆ ทด่ี ูยงั ไงกไ็ ม่ใช่เร่อื งใหญ่
แทๆ้ รามิรสิ คงจะแคส่ ่งเสยี งโหวกเหวกเกินสมควรเท่านั้น
เหลา่ แขกผมู้ าเยอื นทก่ี า� ลงั คยุ เรอ่ื งสพั เพเหระหลงั จากทเ่ี ตรยี มตวั
กลับเสร็จแล้วน้ันต่างก็หยุดการเคลื่อนไหว ราวกับนึกเรื่องการมีอยู่ของ

160

รามิริสขึ้นมาได้เช่นกัน อย่างไรก็ตาม พวกเขาคงตั้งใจที่จะฟังเร่ืองราว
ก่อนแล้วคอ่ ยกลบั
เมอื่ เหน็ ดงั นนั้ รามริ สิ กแ็ อน่ หนา้ อกทแี่ ทบจะไมม่ ี กอดอก แลว้
พยักหนา้ เวอร์ๆ ราวกบั พงึ พอใจ
และแล้ว--------

“จะพดู อีกครั้งหนึง่ นะ! ประเทศนจี้ ะล่มสลาย!!”
เธอพล่ามออกมาแลว้

“อะ อะไรนา้ าาา!?”
ผมตอบกลบั แบบโทนเสียงเดยี ว
จากนั้น รามริ สิ ก็ไดใ้ จ แลว้ พดู เชงิ ทวงบุญคุณไปเรื่อยๆ

“หหึ !ึ เอาเถอะ ขา้ กไ็ มต่ อ้ งการใหเ้ ปน็ อยา่ งงนั้ เหมอื นกนั ดงั นน้ั
ข้ากเ็ ลยอุตสา่ หม์ าแจง้ ให้รู้นะ่ จงขอบคณุ ซะเถดิ นะ!”
ถา้ จะเลน่ ดว้ ยกน็ า่ จะกนิ เวลา ผมเลยวา่ จะฟงั เรอื่ งราวแบบผา่ นๆ
ละกัน

“แล้วทา� ไมถึงลม่ สลายล่ะ?”
“นน่ั สนิ ะ กอ่ นท่ีจะบอกเรื่องนน้ั -------”
รามริ สิ หยดุ พดู สกั พกั แลว้ ทา� สหี นา้ จรงิ จงั ขนึ้ มา หลงั จากทมี่ อง
ดูบุคลากรของแต่ละประเทศที่อยูร่ อบๆ และครุ่นคดิ เลก็ น้อยแล้ว เธอก็
พยักหนา้ หน่งึ ครั้งแลว้ พูดตอ่
“กน็ ะ ไมใ่ ชว่ า่ พวกมนษุ ยจ์ ะไมเ่ กย่ี วขอ้ งเลย กไ็ ด้ จงฟงั ดว้ ยกนั ซะ
วัลพวั รก์ สิ จะถกู จดั ขน้ึ ดว้ ยขอ้ เสนอของจอมมารเคลยแ์ มนน่ะ!”
“วลั พัวรก์ ิส?”
“ใช่ นนั่ แหละ วลั พวั รก์ สิ มนั คอื การพบปะแบบพเิ ศษทจี่ อมมาร
ทกุ คนจะมาชุมนุมกัน!”
อะไรกัน ท่ีพูดว่าจัดงานข้ึนอะไรท�านองน้ี ก็นึกว่าจะเป็นมหา
เวทมนตรช์ นดิ หนงึ่ เสยี อกี ทงั้ ๆ ทที่ างนตี้ ง้ั ใจจะบกุ โจมตกี อ่ นแทๆ้ แตผ่ ม

บทท่ี 2 ข่าวสารของรามริ สิ 161

กลบั นกึ ไปวา่ จะโดนโจมตกี อ่ น กเ็ ลยลนลานไปเลยไมใ่ ชห่ รอื ไง
พอผมถามรายละเอียดกับรามิริสก็ได้ค�าตอบว่า วัลพัวร์กิส
หมายถงึ การทจี่ อมมารทุกตนมารวมตัวกนั
การจัดงานนี้ขึ้นมาจ�าเป็นต้องได้รับความเห็นชอบจากจอมมาร
3 ตนข้นึ ไป หากจดั งานแล้วก็จะมอี า� นาจบงั คับอยา่ งมาก ว่ากนั ว่าเป็น
ข้อตกลงระหว่างจอมมารจ�านวนน้อย ซ่ึงไม่อนุญาตให้เข้าร่วม และ
สามารถควบคมุ ตวั เหลา่ จอมมารทท่ี า� อะไรตามอ�าเภอใจได้
แมว้ า่ ในหมนู่ น้ั จะมพี วกมกั งา่ ยทส่ี ง่ คนไปเปน็ ตวั แทนผมู้ อี า� นาจเตม็
โดยทเ่ี จา้ ตวั ไม่ไปเขา้ ร่วมอยกู่ ็เถอะ

“--------จะวา่ ไปแลว้ กม็ อี ยใู่ นเอกสารนะ เขยี นไวว้ า่ จอมมารมา
รวมตวั กนั แล้วมหาสงครามกเ็ กิดข้นึ ในท่สี ุด ศาสนจักรศกั ด์สิ ิทธิแ์ ห่ง
ทศิ ประจมิ ก็ขนานนามวนั นนั้ ว่าวลั พวั รก์ ิสนะ่ ”
ดูเหมือนว่าเรื่องท่ีเอรัลโด้พูดจะอยู่ในค�าบรรยายที่หลงเหลือ
ในเอกสารเมื่อพันปีก่อน เช่น สงครามในสมัยนั้นรุนแรง ภัยพิบัติและ
ความเสยี หายจงึ กระจายไปเปน็ วงกว้าง
ชื่อวัลพัวร์กิส ซึ่งศาสนจักรศักด์ิสิทธิ์แห่งทิศประจิมขนานนาม
ขนึ้ มานน้ั เปน็ ทรี่ จู้ กั กนั โดยเปน็ ทร่ี กู้ นั วา่ “งานฉลองของจอมมารทน่ี า� มา
ซ่งึ ความวุ่นวายและความเส่อื มสลายในโลกหลา้ ”
มหาสงครามคงจะหมายถงึ สงครามโลกทเี่ กดิ ขนึ้ มาแลว้ หลายตอ่
หลายครั้ง
การทีจ่ อมมารมารวมตวั กนั แลว้ กอ่ สงครามขึ้นก็แสดงว่า มันจะ
เปน็ เรอื่ งนนั้ อยา่ งทค่ี ดิ งน้ั เหรอ? หรอื วา่ อาจเปน็ เรอื่ งทจี่ อมมารจะรว่ มมอื กนั
เพ่ือเตรยี มทา� มหาสงครามหรือเปลา่ ?

“หมายความวา่ จอมมารจะกอ่ สงครามงั้นเหรอ?”
“ผดิ แลว้ ละ! ขา้ เองกไ็ มว่ า่ งซะดว้ ย ยอ่ มไมอ่ ยากทา� เรอื่ งทยี่ งุ่ ยาก
อย่างสงครามอะไรนั่นไมใ่ ชร่ ึไง?”

162

ขอ้ กังขาของผมถูกรามิริสปฏิเสธอยา่ งงา่ ยดาย
ไมว่ ่าจะมองอยา่ งไรรามิรสิ กน็ ่าจะวา่ ง... ไมส่ ิ ชา่ งมนั
พอลองคดิ ดแู ล้ว ยัยนีก่ ็เป็นจอมมารตนหน่ึงเช่นกนั มิหน�าซา�้
ยงั มชี วี ติ อยมู่ าอยา่ งยาวนานมากซะดว้ ย ถงึ จะเขา้ รว่ มการประชมุ เมอ่ื พนั ปี
ก่อนดว้ ยกไ็ มแ่ ปลกมั้ง
จากนน้ั เอรลั โด้ก็พดู ขนึ้ มา พลางพยักหนา้ ให้รามิรสิ

“ข้าคิดว่าค�าพูดของจอมมารรามิริสอาจจะไม่ใช่ความเท็จ
มหาสงครามนน้ั มชี อื่ เรยี กอยา่ งเปน็ ทางการวา่ “มหาสงครามอสรุ าสวรรค”์
ว่ากันว่ากองก�าลังของแต่ละเผ่าจะประชันแสนยานุภาพกันครับ แต่
กระนนั้ ------”
จากคา� อธบิ ายของเอรลั โด ้ มหาสงครามจะเกดิ ขนึ้ ในรอบ 500 ปี
เรอ่ื งน้ันมเี หตผุ ลวา่ กองกา� ลงั สวรรค์จะลงมาโจมตพี นื้ พิภพ
กองก�าลงั สวรรค์-------กล่าวคือ แองเจิล
แองเจิลเหมอื นจะเป็นศัตรโู ดยธรรมชาติของอสรู แต่ถึงอยา่ งไร
เป้าหมายการโจมตีของพวกเขากไ็ ม่เลอื กหนา้
ยง่ิ ไปกวา่ นั้น พวกเขามองเมอื งใหญท่ ีพ่ ฒั นาแล้วเป็นศตั รูด้วย
สาเหตใุ ดกไ็ มร่ ู้ ถงึ จะคลุมเครอื แตม่ นั กน็ ่าจะเปน็ เชน่ นัน้

“นนั่ กเ็ ปน็ เหตผุ ลทที่ า� ใหพ้ วกขา้ ไมข่ นึ้ มาจากใตด้ นิ เหมอื นกนั นะ่ ”
น่ันคอื ถ้อยค�าของกาเซล
เพราะคนแคระที่พฒั นาอยา่ งไมห่ ยุดยัง้ ก็อาจจะดูสะดดุ ตา การ
ตัดสินดังกลา่ วจงึ นา่ จะถูกต้องที่สุด
เนื่องจากอาณาจักรมนตราซาริออนก็เป็นเช่นน้ันเหมือนกัน
จงึ สรา้ งเมอื งใหญไ่ วใ้ นโพรงของตน้ ไมแ้ หง่ สวรรคข์ นาดมหมึ า “เมอื งใหญ่
ท่ถี กู รายล้อมด้วยตน้ ไม้แหง่ สวรรค์” ทีก่ าเซลพดู กับเอรลั โด้ก็ถอื เปน็ การ
หยอกล้อ
ดูเหมือนว่าประเทศใหญ่ทั้งสองประเทศจะเตรียมการป้องกัน

บทท่ี 2 ขา่ วสารของรามิริส 163

ประเทศของตนอย่างเตม็ ทีแ่ ลว้
ส่วนกลุ่มประเทศฝัง่ ตะวันตกนัน้ --------
สภา--------คอนซิล ออฟ เวสต์ได้รับการก่อตัง้ ขนึ้ เพ่ือตอ่ ตา้ น
อสรู ในขณะเดยี วกนั กม็ เี ปา้ หมายในการเอาตวั รอดจากมหาสงครามดว้ ย
ประเทศทเ่ี ขา้ รว่ มสภาตา่ งใหค้ วามรว่ มมอื ซง่ึ กนั และกนั ประเทศ
ใหญ่ท้ังสองประเทศอย่างดวาร์กอนและซาริออนจะไม่เคลื่อนไหว และ
ศัตรกู ็มแี คแ่ องเจิลเท่านั้น--------แต่จะวา่ อยา่ งน้ันก็ไม่ใชเ่ สยี ทีเดยี ว
อสูรได้รับการกระตุ้นอย่างแรงเช่นกัน เพ่ือท่ีจะตอบสนองต่อ
การบุกรุกของแองเจิล อสูรในที่น้ีหมายถึงกลุ่มผู้มีภูมิปัญญา เรียกอีก
อย่างหน่งึ วา่ มนุษยม์ าร
ในหมู่จอมมารก็มีผู้ที่ใช้สงครามนี้ในการวางแผนบุกรุกประเทศ
ของเหล่ามนุษยอ์ ีกด้วย เมื่อพันปกี อ่ นกป็ ระสบเหตุดงั กล่าว ในตอนนนั้
จึงเกดิ เหตุการณ์ท่ีน่าเวทนาอยา่ งมาก
นอกจากน ้ี มนุษย์ก็เปน็ ศัตรทู จ่ี ะประมาทไม่ไดเ้ ช่นกนั
เร่ืองน้ันได้รับการพิสูจน์อย่างตรงไปตรงมา โดยจักรวรรดิ
ตะวนั ออก--------เครือจกั รวรรดิแหง่ ทศิ บรู พา นัสกา นมั เรยี ม อลู เมเรยี
ซ่ึงเป็นประเทศทีค่ าดว่านา่ จะเป็นศัตรูในตอนนี้
การครองอ�านาจน�า4ของจักรวรรดิจะไม่เลือกเวลาและโอกาส
ถา้ เหน็ วา่ กลมุ่ ประเทศฝง่ั ตะวนั ตกออ่ นแอแลว้ ละก ็ จกั รวรรดกิ จ็ ะแยกเขยี้ ว
ใสพ่ วกเขาไม่วา่ เม่ือไรก็ตาม
สงครามทีเ่ กิดข้นึ โดยมีชาวสวรรค์ อสูร และมนุษย์เข้ามาปะปน
กันในสภาพเชน่ น้ี--------น่ันคือ “มหาสงครามอสรุ าสวรรค”์ นนั่ เอง
เอาเถอะ ถา้ เป็นอย่างนั้นละก็ เรอ่ื งทีว่ า่ จอมมารไดท้ า� ให้มหา
สงครามเกดิ ขนึ้ อยา่ งกะทนั หนั กค็ งจะเปน็ ขา่ วลอื ทก่ี อ่ ใหเ้ กดิ ความเสยี หาย
เพราะผมเองก็ไม่อยากจะท�าแบบนั้นเหมือนกนั
4ก ารครองอา� นาจไนมา� ่ว: กา่ าอรสยรา้่างงอไา� นรา จแขอองกงลเมุ่จ/ิลชนกช็จน้ั ใะดเๆลเ็งพโอื่ จสรมา้ งตภเีามวะือกางรใคหรอญบคท่ รอ่พี งทฒั างคนวาามแคลดิ ้วเหสนอืนิ กะลมุ่ /

ชนชน้ั อนื่ ๆ ในสงั คม โดยการใชอ้ า� นาจดงั กลา่ วปราศจากการบงั คบั ในเชงิ กายภาพ แตเ่ ปน็ การใชอ้ า� นาจผา่ นกลไก
ต่างๆ เพ่อื ครอบครองทางความคิดและท�าใหเ้ กดิ การยอมรบั และท�าให้พลงั ทางสังคมและชนช้ันตา่ งๆ สนบั สนนุ
โดยที่ผูค้ นในกลุ่ม/ชนช้นั ท่ถี ูกกระทา� น้ันไม่สามารถตระหนกั ไดว้ ่าตนได้ถูกครอบครองความคดิ ไปแล้ว

ผมมีความมุ่งมั่นที่จะพัฒนาเมืองให้ม่ังค่ังจนไม่มีสิ่งใดเทียบ
เคียงได้ แต่ว่า ถ้ารออีกสักเลก็ นอ้ ยน่าจะดีกวา่
อยา่ งนอ้ ย รอใหเ้ สรมิ กา� ลงั ดา้ นการปอ้ งกนั กอ่ นแลว้ คอ่ ยพฒั นา
ส่ิงก่อสรา้ งที่จ�าเปน็ นนั้ อาจจะเป็นวธิ ที ช่ี าญฉลาดกไ็ ด้
อยา่ งไรกต็ าม เร่ืองนัน้ คอ่ ยเอาไวค้ ยุ กนั หลงั จากนี้ ผมจะจ�าไว้
ในใจกอ่ นละกัน
ในตอนนี้ ผมจะคยุ เรอื่ งวัลพวั รก์ ิส

“ถ้างั้น เดิมทีวัลพัวร์กิสเนี่ยคืออะไรเหรอ? มันมีจุดประสงค์
อะไรถงึ ทา� ใหจ้ อมมารทัง้ หมดมารวมตวั กนั ละ่ เนีย่ ?”
ถา้ มนั ไมเ่ กยี่ วขอ้ งกบั สงคราม แสดงวา่ ตอ้ งมจี ดุ ประสงคอ์ น่ื อย.ู่ ..
อะ๊ นน่ั ใชม่ ยั้ ? มลิ มิ ไดพ้ ดู ไวว้ า่ ถา้ หากอา้ งชอื่ วา่ เปน็ จอมมารแลว้
จอมมารตนอนื่ ๆ กจ็ ะลงโทษ ไมแ่ นว่ า่ อาจจะกา� หนดใหม้ ใี ครสกั คนจดั การ
ผมงัน้ เหรอ?

“อือออ ก่อนอน่ื ดเู หมอื นวา่ เจา้ จะกา� ลังเข้าใจผดิ อยู่ ข้าเลยจะ
บอกไวก้ ่อน”
รามริ สิ กล่าวเช่นนน้ั เนื้อหาท่ีเธอพูดมาตา่ งกบั ทผ่ี มจนิ ตนาการ
ไว้เลย

“วลั พวั รก์ สิ นะ่ นะ ถกู จดั ขน้ึ มาคอ่ นขา้ งบอ่ ยเลยละ เพราะจะเรมิ่
งานได้ก็ตอ่ เม่ือจอมมาร 3 ตนข้ึนไปมีความเห็นตรงกัน มันเลยง่ายอยู่
พอตวั เลยนะ สมัยกอ่ นนะ่ มขี ้า กี และมลิ ิมแค่ 3 ตนกจ็ ดั งานท่เี หมือน
กบั งานเลี้ยงนา�้ ชาไดแ้ ลว้ ละนะ--------”
รามริ สิ เล่าเรือ่ งตา่ งๆ เชน่ เรอื่ งที่กลา่ วมานี้

“สรปุ วลั พวั รก์ สิ กค็ อื สถานทท่ี จี่ อมมารมารวมตวั กนั เพอ่ื พดู คยุ
ถงึ เรอ่ื งสารทกุ ขส์ กุ ดบิ และประเดน็ ทน่ี า่ สนใจยงั ไงละ่ มนั ไมใ่ ชส่ งิ่ ทเ่ี ลยเถดิ
ขนาดน้ัน เพราะมนษุ ยก์ ็แค่ไม่ร้นู ะ่ ”
รามิรสิ เปดิ โปงเรื่องนน้ั

บทที่ 2 ขา่ วสารของรามิริส 165

ถึงยัยน่ีจะไม่ค่อยรับรู้อะไรมากนัก ผมกลัวว่าจอมมารตนอ่ืนๆ
น่าจะมีความคิดทต่ี า่ งออกไป เลยรสู้ ึกว่าฟงั หูไวห้ ูนา่ จะดีกว่า ถ้าเกดิ ผม
เชอื่ ละก ็ นา่ จะได้พบเจอกับสิ่งท่ีเลวรา้ ย
ส�าหรบั เรือ่ งน้ผี มตอ้ งข้ึนเสียงใสเ่ ธอสกั ครั้งหน่ึง

“ยยั บา้ ! ถา้ แคจ่ ดั งานเลย้ี งนา�้ ชาแบบนนั้ ขน้ึ มา แลว้ ทา� ไมประเทศ
นี้ถงึ จะลม่ สลายละ่ !?”
ผมทีป่ กตเิ ปน็ คนอ่อนโยนกโ็ กรธเหมือนกนั นะ จริงๆ เลย
เพราะเจา้ หนนู ้อยคนนี้อ่านบรรยากาศไม่ออกเลยสกั นิด

“อ้า ไม่ใช่นะ! ปัญหาไม่ได้อยู่ท่ีตัววัลพัวร์กิสหรอก แต่เป็น
ระเบียบวาระของมนั นะ่ !!”
รามริ ิสรีบแก้ตา่ ง
ระเบยี บวาระ? เพราะจอมมารมารวมตวั กนั จรงิ ๆ กะแลว้ เชยี ววา่
ต้องมาเพ่ือปราบผม...?
รามริ สิ บอกวา่ ผสู้ นบั สนนุ ขอ้ เสนอของจอมมารเคลยแ์ มนในครงั้ น้ี
มี 2 ตน
จอมมารเฟรยแ์ ละจอมมารมลิ มิ
เมอ่ื รวมเคลยแ์ มนเขา้ ไปกเ็ ปน็ ขอ้ เสนอของจอมมาร 3 ตน ดงั นน้ั
ข้อเสนอน้จี ึงได้รบั การสนอง
และระเบียบวาระดงั กล่าว-------- ความวา่ ‘มกี ลุ่มอÓนาจใหม่
ถอื กÓเนดิ ขนึ้ ในมหาพงไพรแหง่ จรู า่ ผนู้ Óกลมุ่ ดงั กลา่ วไดอ้ วดอา้ งตนเปน็
จอมมาร’
มนั คอื เรือ่ งของผมไมผ่ ดิ แน่

“เจา้ ... ได้อ้างตนเป็นจอมมารไปแลว้ เหรอ?”
“ใช่ ไม่เสยี ใจภายหลังแลว้ กไ็ มส่ า� นกึ หรอกนะ?”
เนือ่ งจากรามริ สิ ถาม ผมจงึ พยักหน้าใหเ้ ธอโดยไมป่ ดิ บัง
“อืม ถ้าเป็นเจ้าก็ไม่แปลกหรอกนะ ถึงข้าจะคิดว่ามันจะเกิด

166

ปัญหาต่างๆ นานาข้ึนมาก็เถอะ แต่ถ้าหากมีความสามารถถึงขนาดน้ัน
กด็ แี ล้วไม่ใชเ่ หรอ?”
รามิริสพูดอย่างง่ายๆ ราวกับเป็นคนอื่นคนไกล ไม่สิ คนอื่น
คนไกลเลยเหรอ
เพราะเรอื่ งนนั้ ผมได้เตรียมใจมาแล้ว กช็ า่ งมันเถอะ

“แล้วจุดประสงคค์ อื การลงโทษอย่างที่คิดสนิ ะ?”
กะแล้วเชียววา่ ตอ้ งลงโทษผม-------- ผมคดิ แบบนัน้ แตร่ ามิริส
กลบั บอกว่าไม่ใช่

“ถงึ ขอ้ อา้ งจะเปน็ อยา่ งงน้ั แตใ่ นวงการของพวกเรากม็ กี ฎทรี่ กู้ นั
โดยปรยิ ายวา่ ถา้ จะลงโทษกท็ า� ไดอ้ ยา่ งอสิ ระ สว่ นเหตผุ ลทท่ี า� ใหเ้ คลยแ์ มน
จงใจจัดวัลพัวร์กิสข้ึนในครั้งน้ีคือการทรยศของจอมมารคาริออนน่ะ
ยิ่งไปกว่าน้ัน เคลย์แมนก็ยังตื่นตระหนกท่ีมนุษย์มารมิวรันผู้เป็นลูกน้อง
ของตัวเองโดนฆ่าด้วย”
จอมมารกเ็ ปน็ แวดวงธรุ กจิ เหรอ? นน่ั มนั จะเปน็ วงการแบบไหน
กันเน่ีย การชงมุกทว่ี า่ นน่ั ของผมโดนมองข้ามไป
เคลยแ์ มนบอกวา่ คนรา้ ยทฆี่ า่ มวิ รนั คอื ‘รมิ รุ ผุ อู้ วดอา้ งตนเปน็
จอมมารตนใหม’่ บางทจี ุดประสงค์ของเคลย์แมนอาจจะเปน็ -------

《แจ้งเตือน คาดว่าอาจจะเป็นการควบคุมอาณาเขตของ
จอมมารคาริออนและมหาพงไพรแห่งจูรา่ 》

--------นนั่ สนิ ะ ผมกค็ ดิ อย่างนั้นเหมือนกันแหละ
ถ้างั้น เคลย์แมนก็เคล่ือนทัพแลว้ ง้ันเหรอ
ดเู หมอื นวา่ กอ่ นทท่ี างนจี้ ะเคลอ่ื นไหว เคลยแ์ แมนกลบั ชงิ ลงมอื
ก่อนแลว้
จอมมารเคลยแ์ มนรอบคอบกวา่ ท่ีคิดไว้แฮะ-------

บทท่ี 2 ข่าวสารของรามิรสิ 167

“เจ้านน่ี า้ ! ถึงจะดใู จเยน็ ขนาดนั้นกเ็ ถอะ แตน่ ีม่ นั เร่อื งใหญเ่ ลย
นะ!? จากขา่ วสารทส่ี ง่ มายงั ทอ่ี ยขู่ องขา้ ทา่ ทางคารอิ อนจะโดนมลิ มิ โคน่ ลง
ซะแลว้ นอกจากนก้ี ด็ เู หมอื นวา่ เคลยแ์ มนตงั้ ใจทจี่ ะเคลอื่ นพลเหลา่ มนษุ ย์
มารทเ่ี ปน็ ลกู นอ้ งใหอ้ อกปฏบิ ตั กิ ารทางทหาร สรปุ กค็ อื นไ่ี มใ่ ชก่ ารลงโทษ
อะไรนนั่ อกี ตอ่ ไปแลว้ แตเ่ ปน็ สงครามเลยนะ! เพราะวา่ เคลยแ์ มนกา� ลงั จะ
ประณามและเกบ็ กวาดพวกเจา้ ทุกคนยงั ไงละ่ !!”
รามริ ิสพดู ไมห่ ยดุ ดว้ ยทา่ ทางท่จี รงิ จงั ไม่สมกับเป็นเธอ
เมอ่ื ไดฟ้ งั ถอ้ ยคา� ของเธอ ผคู้ นในทป่ี ระชมุ กแ็ สดงใหเ้ หน็ ถงึ ความ
หว่ันวติ ก
ดเู หมอื นวา่ สา� หรบั กลมุ่ คนของประเทศใหญแ่ ลว้ การทจ่ี อมมาร
หนงึ่ ตนโดนปราบนั้นถอื เปน็ ปญั หาใหญ่
ก็นั่นสินะ เพราะเป็นไปได้ว่าเร่ืองนี้จะท�าให้สมดุลก�าลังรบ
ระหวา่ งจอมมารพังพนิ าศลงนนั่ แหละ
แมจ้ ะอยใู่ นความคาดหมายจากมมุ มองของผมกต็ าม แตส่ า� หรบั
แขกผูม้ าเยอื นทุกคนน้นั มนั เปน็ เรอ่ื งท่ีไม่คาดฝัน ทา่ ทางจะเป็นประเด็น
ท่สี �าคัญอยูพ่ อตัว
นอกจากนี้-------

“ท่านคาริออนทรยศงัน้ เหรอ!? หยามกันชดั ๆ------!!”
“ยกโทษใหไ้ มไ่ ดห้ รอกนะเคลยแ์ มน ความทะเยอทะยานทอ่ี วดดี
แบบนน้ั ขา้ จะท�าใหเ้ ป็นผยุ ผงเอง”
“แมว้ า่ ทา่ นคารอิ อนจะไมอ่ ยู่ แตก่ องทพั ของพวกเรากไ็ รบ้ าดแผล
จะปล่อยใหพ้ วกลกู นอ้ งของเคลยแ์ มนทา� ตามใจชอบไมไ่ ด้หรอกนะ!”
ไม่จ�าเป็นต้องบอก็รู้ว่าคนท่ีมีปฏิกิริยารุนแรงมากท่ีสุดก็คือ
สามทหารเสอื
นน่ั สนิ ะ เพราะวา่ นายเหนอื หวั ไดร้ บั การปฏบิ ตั เิ หมอื นเปน็ คนทรยศ
ไปโดยพลการ

168

มหิ น�าซ้�า เทา่ ท่ฟี ังเร่อื งท่ีรามิริสพดู มา ก็ดูเหมอื นวา่ เคลยแ์ มน
กา� ลังเพง่ เลง็ กระทั่งอาณาเขตของคารอิ อนอยู่
ลงมือช้าไปแฮะ ไม่นึกเลยว่าเคลย์แมนจะเคล่ือนไหวเร็วถึง
ขน้ั นี.้ ..
ผมก็กา� ลงั กังวลเรือ่ งนอ้ี ย ู่ เพราะง้ันต้องรีบจดั การซะแล้ว

“ใจเย็นก่อน รามิริส ถึงเรื่องท่ีฉันอ้างตนเป็นจอมมารจะเป็น
เรอื่ งจรงิ ก็เถอะ แตค่ นที่ฆา่ มวิ รันไม่ใชฉ่ ัน”

“นน่ั มันหมายความว่ายงั ไง?”
“ไม่มีความหมายอะไรทั้งน้ัน เรื่องท่ีเคลย์แมนพูดมันเป็นเรื่อง
เหลวไหลนะ่ ถึงแม้เคลยแ์ มนจะฆา่ มวิ รัน แตเ่ ขากค็ งจะโยนความผดิ ให้
ฉันอยูด่ ี เร่อื งนนั้ ก็อยูใ่ นความคาดหมายอยแู่ ล้วละ”
ย่ิงไปกว่านนั้ -------
“ดะ เด๋ียวส!ิ ? มีหลักฐานเหรอ?”
ไมว่ ่าจะอย่างไร-------
“------- คือว่า ท่านจอมมารรามิริส ขออภัยท่ีข้าพูดแทรกค่ะ
มนษุ ยม์ ารมวิ รนั ผู้เปน็ ลูกน้องของเคลย์แมนท่ีถูกฆา่ นัน่ กค็ ือขา้ เองคะ่ ...”
ผมจะบดขยีเ้ คลยแ์ มน
ผมคดิ วา่ ไมช่ า้ กเ็ รว็ เคลยแ์ มนจะเรม่ิ ลงมอื จากเรอื่ งทที่ า� ใหใ้ ครๆ
เขาคิดวา่ ผมฆา่ มิวรนั แล้ว
เรอื่ งกม็ แี คว่ า่ ผทู้ จ่ี ะเขา้ ไปกนิ เหยอื่ ลอ่ นนั้ ไมใ่ ชผ่ ม แตเ่ คลยแ์ มน
จะถกู ตกข้นึ มาด้วยการเชอื้ เชญิ ของผมแทน
โดยไมเ่ กีย่ วกับจอมมารตนอน่ื ๆ เลย

รามิริสตื่นตกใจอย่างรุนแรงเม่ือมิวรันขานช่ือออกมา แต่เธอก็
กลับมาอยู่ในความสงบทันที

“ฮะ? เอะ๊ ? แสดงวา่ ... เขา้ ใจแลว้ ละ! สรปุ คนรา้ ยกค็ อื เคลยแ์ มน

บทท่ี 2 ข่าวสารของรามริ สิ 169

สนิ ะ!!”
ผมคดิ วา่ เรอื่ งนนั้ ไมว่ า่ ใครก็เขา้ ใจแหละ
รามิรสิ เผยแนวความคดิ ของตนอย่างภาคภูมใิ จ
แตก่ น็ า่ เศรา้ เนาะ เนือ้ ความของคา� ตอบท่เี ธอไดม้ าน้ันไม่วา่ ใคร
ก็นกึ ขนึ้ มาได้อย่างงา่ ยดาย

“นี่ ฉนั กเ็ หน็ ดว้ ยกบั ความคดิ นนั้ เหมอื นกนั แตว่ า่ มเี รอื่ งทอี่ ยาก
จะถามอยูเ่ รอื่ งหนงึ่ ”
เพราะว่าเธอนา่ สงสาร ผมจะตามนา�้ สกั หนอ่ ยละกัน
ผมก็มีเรือ่ งทีค่ ้างคาใจอยูด่ ้วย เลยถอื โอกาสถามค�าถาม

“อมื วา่ ไง? ไหนลองบอกยอดนกั สืบจ๋วิ รามิริสคนนี้ซิ?”
ไมไ่ ด้การแฮะ ผมตงั้ ใจที่จะตามนา�้ แตร่ ามิริสกลับไดใ้ จซะง้ัน
ยอดนักสบื จิ๋วนีม่ นั อะไรกนั น่ะ
ยัยน่ีเหลือบไปมองมังงะท่ีเวลโดร่าก�าลังอ่านสินะ? แต่ตอนน้ี
ไม่ใชเ่ วลาท่ีจะมัวซกั ไซเ้ รื่องน้นั
รีบถามเลยละกนั

“ในกรณแี บบน้ี คดิ วา่ จอมมารตนอนื่ ๆ จะเคลอื่ นไหวยงั ไงเหรอ?”
แมจ้ ะคาดหวงั อะไรไมค่ อ่ ยได ้ แตผ่ มกจ็ ะถามเทา่ ทถี่ ามไดไ้ วก้ อ่ น
เพราะเธอเปน็ จอมมารมานานแลว้ จึงไมอ่ าจปฏเิ สธความเปน็
ไปได้ทเี่ ธออาจจะมขี อ้ มูลท่ีเป็นประโยชน์ ผมถามไปเพราะคิดแบบนน้ั ...
ท่ีประชุมตอบโต้ด้วยความเงียบสงัด และรอคอยค�าตอบของ
รามริ ิส ดูเหมอื นวา่ คา� ถามของผมจะเป็นทนี่ า่ สนใจสา� หรับทกุ คน
ทวา่ รามิรสิ กลบั ไม่แยแสตอ่ สถานการณเ์ ชน่ นัน้

“เอ๊ะ? ข้าไม่รู้ถึงขั้นนั้นหรอกนะ เพราะข้าก็แค่ได้รับการแจ้ง
เนื้อหามาว่าจะจัดงานฉลอง มาเขา้ ร่วมดว้ ยนะ ซะด้วยสิ?”
รามริ ิสตอบแบบชิลๆ
ดูท่าว่าถึงจะคาดหวงั ไปก็เปล่าประโยชนอ์ ยา่ งทคี่ ิดแฮะ

170

ท้ายที่สดุ ก็เป็นเจา้ หนูน้อย แค่มาแจง้ ข่าวได้กถ็ อื วา่ ดแี ล้วละมง้ั
คา� ถามต่อไป

“ถา้ งน้ั รามริ ิส วัลพวั ร์กิสจะจัดตอนไหน? รูว้ นั เวลาท่แี นน่ อน
ไหม?”
นเ่ี ปน็ ข้อมลู ที่ผมอยากรู้ไว้ เพอ่ื วางยุทธวธิ จี ่โู จมเคลยแ์ มนด้วย

“อ้มื ข้ายงั ไม่ได้บอกเหรอ? คือว่านะ ถ้าจ�าไม่ผดิ กค็ ือคืนเดอื น
มืดในอีก 3 วนั ใหห้ ลังน่ะ”
3 วันใหห้ ลังเหรอ เรว็ กว่าที่คิดไวเ้ สยี อกี แฮะ
ถา้ จะบดขยเ้ี คลยแ์ มนใน 3 วนั คงหนักหน่วงไม่น้อย
อมื มม ถ้าอยา่ งน้นั ...
การตัดสนิ แพช้ นะคอ่ ยเอาไว้หลังจากวลั พัวร์กสิ เหรอ?
เร่อื งนต้ี ้องปรึกษาหารอื กับทุกคนแล้วแฮะ

เท่านี้ผมก็ถามเรื่องทอ่ี ยากถามรามิรสิ เสรจ็ แลว้
ดูท่าว่าธุระของรามิริสจะมีแค่น้ันซะด้วย ถ้าจะหาข้อมูลไป
มากกว่านค้ี งไมไ่ หว
จๆู่ กน็ กึ ขึน้ ได ้ ผมเลยลองถามไปอกี แค่ค�าถามเดียว

“แลว้ ทา� ไมเธอถงึ มาแจ้งข่าวละ่ ?”
“หือ? เออ่ ทจี่ รงิ ข้ากงั วลว่า ถ้าเจ้าโดนฆ่าแลว้ เบเรต็ ต้าของ
ข้าจะเป็นยังไงล่ะ? แล้วก็ เพราะข้าตัดสินใจแล้วว่าจะเป็นพันธมิตรกับ
เจ้า กเ็ ลยมาที่นีล่ ะนะ เหตุผลก็อยา่ งง้นั แหละ ถึงขา้ จะสรา้ งทางเขา้ เขา
วงกตไวท้ ีน่ ีก่ ็ไมเ่ ปน็ ไรใช่ม้ยั ?”
“จะไมเ่ ปน็ ไรไดไ้ งเลา่ ! เฮย้ ทา� ไมเรอื่ งมนั ถงึ ออกทะเลไปถงึ ตรง
น้ันละ่ !? ทางเขา้ เขาวงกตที่ว่าเนีย่ เธอตง้ั ใจที่จะสร้างอะไรกนั แน?่ ”
ผมกด็ ใี จทเี่ ธอมาแจง้ ขา่ วอยหู่ รอก แตเ่ รอ่ื งนนั้ กบั เรอื่ งนมี้ นั คนละ
ประเด็น

บทที่ 2 ขา่ วสารของรามิรสิ 171

“เอะ๊ ะะะะ!? ไมเ่ หน็ เปน็ ไรเลย เรอื่ งเลก็ ๆ นอ้ ยๆ กไ็ มต่ อ้ งใสใ่ จ
ไมต่ ้องใส่ใจ!”
รามริ สิ พดู เฉพาะเรอื่ งทตี่ วั เองอยากพดู ไปเรอื่ ยๆ โดยไมฟ่ งั ทค่ี น
อื่นพดู เธอท�าท่าทางเหมือนเรอื่ งมันจบลงไปแล้ว
ชา่ งเปน็ ภตู ทีม่ อี ิสระเหลือเกนิ จริงๆ

“เพราะว่าฉันใสใ่ จ เธอเองก็ใส่ใจดว้ ยซะส!ิ แถมเธอยังพูดแบบ
ขอไปทีอย่างกบั ว่าเบเรต็ ตา้ เป็นของของตัวเองเลยไม่ใช่รไึ ง?”
ผมปฏิเสธอยา่ งหนกั แนน่ วา่ จะไมย่ อมให้เรือ่ งมันจบลงตามใจ
ชอบเปน็ อนั ขาด ทางเขา้ เขาวงกตเนยี่ ถงึ อยา่ งไรกน็ า� มาซงึ่ ผลลพั ธท์ ไี่ รค้ า่
แนๆ่ สว่ นเรอ่ื งของเบเรต็ ตา้ นนั้ สง่ิ ทจี่ า� เปน็ ไมใ่ ชแ่ คค่ วามเหน็ ของตวั ผมเอง
เท่าน้ัน แต่ยังมีความต้ังใจของเบเร็ตต้าอีกด้วย น่ันคงไม่ใช่เร่ืองที่จะ
ก�าหนดตามใจชอบได้
พอผมถามไปเพราะนึกข้ึนมาได ้ ก็ดันได้รับความคดิ เห็นทีค่ าด
ไม่ถึงกลับมาซะง้นั
ถงึ จะโตเ้ ถยี งกนั อยา่ งรนุ แรง แตก่ ลบั ไมไ่ ดข้ อ้ สรปุ เลย ใหต้ ายสิ
อย่างไรก็ตาม ที่แห่งน้ีถงึ เวลาแยกยา้ ยแลว้
ผมก็ยงุ่ ๆ ซะดว้ ย เลยรบั มอื รามริ ิสไปมากกวา่ นไี้ ม่ได้แลว้
หลงั จากทร่ี ามริ สิ เพงิ่ จะเสรจ็ ธรุ ะทม่ี แี ตเ่ พยี งเทา่ นแ้ี ลว้ เธอกก็ ลบั
ไปอา่ นมังงะตอ่

ผมสญั ญากับแขกของแต่ละประเทศวา่ จะแจง้ ขา่ วสารทนั ทีทผ่ี ม
รขู้ ้อมลู ใหม่ๆ หลงั จากนี้ และพวกเขากย็ อมรับ จากน้ัน ผูค้ นทเี่ ขา้ รว่ ม
การประชมุ แต่ละคนต่างก็จากไป
ฟิวส์บอกว่า หลังจากค้างแรมในท่ีพักหน่ึงคืน เขาก็จะกลับ
ประเทศ

“เพราะเรื่องมีอยู่ว่าประเทศน้ีตกเป็นเป้าหมายในคร้ังนี้งั้นก็

172

เตรยี มใจไว้จะดกี ว่า จอมมารเป็นตัวตนทอ่ี ันตรายจรงิ ๆ นะครับ ถึงผม
จะคิดว่าตัวเองรู้จกั ความแขง็ แกร่งของท่านรมิ รุ ุเปน็ อยา่ งดกี ็ตาม...”
ฟิวส์กลา่ วเช่นน้ัน เพอื่ แสดงความห่วงใยต่อผม
ผมเขา้ ใจเรอ่ื งที่ฟวิ ส์อยากจะสอ่ื
เพราะไม่ว่าอยา่ งไร ในกรณที ่เี ลวร้ายทสี่ ดุ ก็มีความเป็นไปได้ท่ี
ผมจะเปน็ ศตั รกู บั จอมมารหลายตน
ในหมสู่ บิ มหาจอมมาร ใครที่จะไม่เป็นศัตรลู ่ะ?
จอมมารคารอิ อนหายสาบสูญไปแลว้
รามริ ิสใหส้ ญั ญาว่าจะเปน็ พวกเดียวกบั ผม ดังนนั้ ถา้ จะยกเว้น
กค็ งได้
มลิ มิ ... ยยั นน่ี า่ เป็นหว่ งที่สดุ บางทีเธออาจจะกา� ลังโดนหลอก
อยู่ก็ได ้ แตผ่ มก็จ�าเป็นตอ้ งเตรยี มใจไว้ส�าหรบั สถานการณ์ทีแ่ ย่ท่ีสุด
ในกรณที เี่ ลวรา้ ยทสี่ ดุ นน้ั ผมจะกลายเปน็ ศตั รกู บั จอมมาร 8 ตน
เลยงน้ั เหรอ แตก่ อ่ นหนา้ นนั้ ถา้ เกดิ วา่ มลิ มิ ดทู า่ ทางจะเปน็ ศตั ร ู ผมกค็ ดิ วา่
หนใี หส้ ดุ กา� ลังไปเลยน่าจะดกี ว่า

“เอาเถอะ ฉนั จะหาทางท�าอะไรสกั อยา่ งแหละ”
ผมพดู เชน่ น้ัน เพ่อื ท�าใหฟ้ ิวส์สบายใจ
เอรัลโด้กพ็ ูดจางอแงเอาแต่ใจวา่ อยากจะคุยกับเอลเลนซึง่ ไมไ่ ด้
คุยกันมานานแล้ว ดูเหมือนว่าหลังจากท่ีพักแรมไม่รู้กี่คืนแล้ว เขาก็จะ
กลบั ประเทศไป
ทีท่ ีผ่ มพาเขาไปคอื เรียวกงั 5 ไม่ใช่โรงแรม เน่ืองจากเรียวกงั เป็น
สง่ิ กอ่ สรา้ งทนี่ า่ ภาคภมู ใิ จของประเทศเรา หากไดร้ บั การประเมนิ จากดยกุ
กจ็ ะเป็นเรอ่ื งทนี่ า่ ยนิ ดีอย่างยิ่ง
อยา่ งไรกต็ าม นสิ ยั ของเอรลั โดเ้ วลารบั ใชป้ ระชาชนกบั เวลาสว่ น
ตัวน่ะตา่ งกันลิบลับเลย จะเห็นได้วา่ เขาสนใจลกู สาวมากเกิน จนเอลเลน
5เรกียวลกบังั ห: ทนพ่ี เี กัขแาบไบปญ ปี่ นุ่เพหร้อางพะักฉปะูพนน้ื ดน้ั ้ว ยเผส่อืมทจาทงึ าภมิ าทว่ีนนอนาเใปห็นฟเ้ ขกู แาบไบมญท่ ่ปี า�ุ่นใแหล้เะอมีอลอเนลเซนนอใหาล้ รงแมชณ่ ์

เสยี ไปมากกวา่ นี้
กาเซลกเ็ ลอื กทจี่ ะพกั แรมเชน่ กนั ผมจงึ ใหค้ นนา� ทางพาเขาไปที่
เรียวกังเดียวกันกับเอรัลโด้ เมื่อคาดคะเนจากบทสนทนาของทั้งสองคน
ตั้งแต่ต้นจนจบแล้ว พวกเขารู้จักกันมาก่อน อันท่ีจริงก็เคยสู้รบร่วมกัน
มาแลว้ ดว้ ย โดยรวมแลว้ เอรลั โดเ้ ปน็ ผใู้ ชเ้ วทมนตรท์ มี่ ฝี มี อื ยอดเยยี่ มมาก
เลยทเี ดยี ว
คาดไม่ถึงเลยว่าหลังจากนี้พวกเขาก็จะสานสัมพันธ์กันผ่าน
ประเทศของพวกผม การสร้างความสนิทสนมกนั เป็นเร่ืองทีด่ จี รงิ ๆ
เพราะยังไงๆ กลุ่มคนทส่ี า� คัญอย่างย่งิ ก็อยู่กนั พร้อมหนา้ พร้อม
ตาแล้ว
พวกเขาคือเหล่าผู้น�าที่น่าจะมีอิทธิพลภายในประเทศของเหล่า
มนุษยห์ ลังจากน้ี พอลองคิดดแู ลว้ กก็ ลายเป็นว่าสถานะของผมเท่ากบั
พวกเขาเหล่านัน้
ผมคดิ วา่ ถงึ แมใ้ นตอนทา้ ยจะมภี ตู เอาแตใ่ จมาเขา้ รว่ ม จงึ ไมไ่ ด้
จรงิ จงั ไปจนสดุ ทางกต็ าม แตถ่ า้ คดิ วา่ เรอื่ งนนั้ จะทา� ใหเ้ กดิ ผลลพั ธท์ ยี่ ง่ิ ใหญ่
กไ็ ม่เป็นไร
ท่แี หง่ น้ันจงึ ไดถ้ งึ คราวแยกย้ายด้วยประการฉะน้ี

＊

เอาละ แมว้ า่ พวกผมจะอยากพกั ผ่อนกต็ าม แตจ่ ะท�าแบบนั้น
ไมไ่ ด้
เพราะผมตอ้ งการไตรต่ รองเรอ่ื งทโี่ ดนเหลา่ จอมมารเพง่ เลง็ ดว้ ย
จงึ จา� เปน็ ต้องมีมาตรการรับมอื
หลงั จากที่คน่ั ดว้ ยการรับประทานอาหาร พวกผมก็มารวมกลมุ่
กนั ทีห่ ้องประชุมอกี คร้ัง

174

แขกผู้มาเยอื นมีเพียงสามทหารเสือและมิวรันเท่านนั้
ยอห์มและกรูซิสเร่ิมเตรียมตัวออกเดินทางแล้ว แม้ว่ากรูซิสจะ
อยากเขา้ รว่ มการประชมุ กต็ าม แตก่ ลบั โดนสามทหารเสอื ฟอบโิ อต้ วาดใส่
เลยถอยร่นไปนัน่ เอง
เนอื่ งจากผมมอบหมายภารกจิ สา� คญั ใหพ้ วกเขา จงึ เปน็ ธรรมดา
ที่ผมจะอยากใหพ้ วกเขาท่มุ เทความสามารถทงั้ หมดไปทีภ่ ารกิจน้ันให้ได้
ผมอยากใหม้ วิ รนั ไปเตรยี มตวั ดว้ ยเหมอื นกนั แตค่ นทร่ี ขู้ อ้ มลู ของ
เคลย์แมนกม็ ีแต่เธอเทา่ นั้น ดงั นัน้ ผมจึงขอร้องเธอใหเ้ ข้ารว่ มการประชมุ
และดอิ าโบลกเ็ ขา้ รว่ มการประชุมเช่นกนั ด้วยสาเหตใุ ดก็ไม่รู้

“คึหึหึหึหึ ข้าไมจ่ �าเปน็ ต้องเตรยี มการอะไรหรอกขอรบั ”
ถ้าพูดชัดเจนขนาดน้ันแล้วละก็ ผมก็ได้แต่คิดว่ามันคงจะเป็น
อยา่ งนน้ั เพราะวา่ ถา้ เขาเขา้ รว่ มแลว้ กไ็ มใ่ ชว่ า่ จะไมไ่ ดป้ ระโยชนอ์ ะไร ผม
จงึ ปลอ่ ยใหเ้ ขาท�าตามใจ
นอกจากนี้ กระทงั่ รามริ ิสกม็ าเขา้ ร่วม ดว้ ยสาเหตใุ ดกไ็ มร่ ู้

“จะ เจา้ นะ่ นะ! หมายความวา่ ยงั ไง? นมี่ นั หมายความวา่ ยงั ไงกนั
แน?่ ”
ทันทที ีผ่ มเข้ามาในห้องประชมุ เธอก็โพล่งขนึ้ มาเชน่ น้นั

“อะไรเล่า?”
พอผมถามเช่นนนั้ รามริ ิสกห็ นา้ แดงแลว้ เริ่มบ่น
รามิรสิ กล่าววา่
เธอถูกพาไปยงั ห้องอาหารในเวลาพักผอ่ นนี้
แม้ว่าผมจะลืมไปเสียสนิทก็ตาม แต่มีผู้ท่ีเป็นคู่สนทนากับ
รามริ สิ อยู่
ใช่แล้ว พวกคณุ เทรน่ีผู้เป็นไดรเแอดนั่นเอง
ดูเหมือนว่าพวกเธอซ่ึงเคยรับใช้รามิริสในสมัยท่ีเป็นราชินีแห่ง
จติ วิญญาณนัน้ มองแวบเดียวก็สังเกตเหน็ รามริ ิสแลว้ ดงั นน้ั พวกเธอจึง

บทที่ 2 ขา่ วสารของรามริ ิส 175

ต้อนรบั ขับสรู้ ามริ สิ อย่างมีสมั มาคารวะ
“ก็ดแี ลว้ ไม่ใชเ่ รอะ”
“กด็ ีแล้วนะ่ สิ! สดุ ยอดชะมัดเลย! เพราะงั้นไง ริมรุ ุ ขา้ ก็เลยวา่

จะอาศยั อยูท่ ่นี ่ีเหมอื นกนั ไงละ่ !”
ดเู หมอื นวา่ รามริ สิ จะถกู ใจเมอื งนเี้ อามากๆ เนอื่ งจากเปน็ จอมมาร
ผโู้ ดดเดย่ี วทไ่ี มม่ ลี กู นอ้ ง จงึ มบี างครงั้ ทพี่ อไดร้ บั ความเคารพแลว้ จะเหลงิ
ไปบ้าง
อย่างไรกต็ าม รามริ ิสกไ็ ด้รับการน�าทางเขา้ ไปในเมืองแลว้
ภาพทวิ ทศั นต์ า่ งๆ ทไี่ ดเ้ หน็ ณ ทแ่ี หง่ นน้ั ทา� ใหเ้ ธอหลงรกั จบั ใจ
เธอจึงตัดสินใจทีจ่ ะอาศัยอยทู่ ี่น่ี

“ก็บอกแลว้ ไงว่าอยา่ ตัดสนิ ใจตามใจชอบนะ่ ! อกี อยา่ งนะ พวก
คุณเทรนี่ก็ท�าหน้าที่เป็นผู้ดูแลมหาพงไพรแห่งจูร่าแห่งน้ีด้วย เรื่องที่อยู่
อาศยั กต็ ่างกัน แคจ่ ะมาพูดคุยกบั เธอยงั ท�าไมไ่ ดเ้ ลย”
ผมพดู เชน่ นนั้ เพอื่ เปน็ การสงั่ สอนรามริ สิ พลางชา� เลอื งมองไดรแอด
สามพน่ี อ้ งทตี่ อนนกี้ ย็ งั เฝา้ รออยขู่ า้ งหลงั รามริ สิ แลดทู า่ ทางมคี วามสขุ
แต่วา่ รามริ ิสกลบั ไมฟ่ งั อะไรเลย

“ขเ้ี หนยี ววว------! ไม่เหน็ เปน็ ไรเลย เพราะถงึ จะมีอะไรเกิดข้ึน
คณุ รามิริสผแู้ ขง็ แกร่งทีส่ ดุ ผู้นี้กจ็ ะให้ความช่วยเหลือเองละน้า!”
บางทคี วามชว่ ยเหลอื ของเธออาจจะ------ไม ่ หยดุ พดู กอ่ นดกี วา่
เพราะถา้ ดันพูดออกไปตรงๆ รามริ สิ คงจะร้องไห้

“ท่านริมุรุ พวกเราจะปรนนบิ ัติท่านรามิริสเองค่ะ เพราะฉะนัน้
ได้โปรดคดิ ในแง่ดีดว้ ยเถดิ ค่ะ”

“““ขอความกรุณาดว้ ยคะ่ !!”””
ไม่ใชแ่ ค่รามริ ิส พวกคณุ เทรนี่เองก็ขอรอ้ งผมเชน่ กัน
แตว่ า่ นะ ไมว่ า่ จะคดิ อยา่ งไรรามริ สิ กน็ า่ จะเปน็ ตวั สรา้ งปญั หาแฮะ
เพราะหลงั จากน ้ี การสานสมั พนั ธก์ บั เหลา่ มนษุ ยก์ จ็ ะเจรญิ งอกงามเชน่ กนั

176

ถา้ หากรามิริสออกมาเดนิ เพ่นพ่านละก ็ ไม่วา่ อยา่ งไรก็ดูสะดุดตา
อืม เร่อื งนนั้ กเ็ กบ็ ไวก้ ่อน

“เข้าใจละ ไวค้ ดิ ดูกอ่ นนะ...”
“จรงิ นะ!? สมกบั เปน็ ริมรุ ุ กค็ ยุ กันรู้เรื่องนี่นา!”
หากรามริ สิ มาทีเ่ มืองนแ้ี ล้วจะเป็นอยา่ งไร เรอ่ื งน้นั ผมจะค่อยๆ
ลองพจิ ารณาดูหลังจากนล้ี ะกนั
เพราะตอนน้มี ปี ัญหาท่ีจะตอ้ งสะสางกอ่ นยงั ไงล่ะ

รามิรสิ อยใู่ นความสงบแล้ว การประชุมยทุ ธวิธีจงึ เร่มิ ต้นข้ึน
“เอาละ พอเอาแต่ประชุมติดๆ กันแล้วทุกคนก็คงจะล�าบาก

แต่วา่ ฉันอยากจะใหอ้ ดทนไว้ การประชุมในคร้ังนมี้ ี 2 วาระ เก่ียวกับ
‘สงครามกบั เคลยแ์ มน’ และ ‘วลั พวั รก์ สิ ’ ตามทรี่ ามริ สิ คงุ ผอู้ ยทู่ างดา้ นน้ี
ได้แจ้งมา ท�าให้รู้ว่าฉันโดนเพ่งเล็งอยู่ ก่อนอื่นฉันต้ังใจที่จะฟังรายงาน
จากโซเอย์แล้วค่อยคิดยุทธวิธี โซเอย์ ช่วยรายงานความเคล่ือนไหว
ของกองกา� ลงั ทหารของเคลยแ์ มนท”ี

“ครับ!”
โซเอย์รายงาน หลังจากผมกล่าวเปดิ
ดเู หมอื นวา่ ในระหวา่ งทพ่ี วกผมกา� ลงั ประชมุ อยนู่ นั้ ทพั ของเคลย์
แมนก็มคี วามเคล่อื นไหวเช่นกนั
ทา่ ทางเขาจะนา� ทพั ไปพกั ทอ่ี าณาเขตของมลิ มิ และกา� ลงั จดั กลมุ่
ทหารอย ู่ ย่งิ ไปกว่านนั้ -------

“ดแู ลว้ คนทนี่ า� ทพั ไมใ่ ชต่ วั เคลยแ์ มนเองครบั แมว้ า่ จะมมี นษุ ยม์ าร
อยู่ภายใต้อาณัติจ�านวนมาก และแสดงพลังงานออกมาในปริมาณที่
แตกตา่ งกบั คนอน่ื ๆ อยา่ งชดั เจนกต็ าม แตก่ ระนนั้ อยา่ งมากกอ็ ยใู่ นระดบั
เดียวกันกับสามทหารเสือทุกท่าน ถ้าเกิดว่านั่นคือจอมมารเคลย์แมน
ก็คงจะธรรมดาเกินไปครับ”

บทที่ 2 ขา่ วสารของรามิริส 177

โซเอยพ์ ดู ชช้ี ดั เชน่ นัน้
แต่วา่ ปกติหมอนกี่ เ็ ป็นคนทมี่ นั่ ใจในตวั เองสูงน่ะนะ...

“ถ้าพูดถึงผู้ที่เป็นลูกน้องของเคลย์แมน และเทียบเท่ากับ
สามทหารเสอื ละก็ ทีค่ ิดไดก้ ็มี 3 คน-------”
มีเยอะขนาดน้นั เลยเหรอ ถงึ จะช่ัวช้า แต่ก็สมกบั เป็นจอมมาร
เลยแฮะ
นวิ้ กลางยามสู ะ นว้ิ ชอ้ี ดลั แมน และนวิ้ โปง้ ไนนเ์ ฮด (สตั วเ์ กา้ เศยี ร)
ดเู หมอื นวา่ ท้ังสามคนน้จี ะอย่ใู นนิ้วท้ังห้าทเี่ คลย์แมนภาคภูมิใจ
อย่างไรกต็ าม ดทู า่ มวิ รันจะเคยเปน็ นิ้วนาง
เหมือนจะมีนิ้วก้อยปิโลเน่อยู่ด้วย เจ้านั่นรับผิดชอบเร่ืองการ
รวบรวมข้อมูลจงึ แทบไมป่ รากฏตัวให้เห็น
เรอ่ื งทผ่ี มคา้ งคาใจกค็ อื เรอ่ื งสมาพนั ธต์ วั ตลกสายกลาง แตม่ วิ รนั
ไม่รอู้ ะไรเกีย่ วกบั เรอ่ื งนเี้ ลย

“เคลย์แมนเป็นจอมมารท่ีไม่เช่ือมั่นในตัวลูกน้องค่ะ ดังนั้น
ถงึ เขาจะจดั วางคนทม่ี หี นา้ ทส่ี อดสอ่ งดแู ลการดา� เนนิ ยทุ ธวธิ ไี ว้ กไ็ มแ่ ปลก
อะไรเลยค่ะ”
ถอื เปน็ ตวั ตนทนี่ า่ จะเรยี กไดว้ า่ เปน็ ผชู้ มการแสดงหนุ่ เชดิ งนั้ เหรอ
มคี วามเปน็ ไปไดท้ แี่ มแ้ ตล่ กู นอ้ งของเคลยแ์ มนอาจจะเคลอื่ นไหว
โดยไมใ่ หพ้ วกผมรตู้ วั เหมอื นกบั ตอนออรค์ ลอร์ด ตอ้ งไมล่ มื ทจ่ี ะระวงั ตวั
แลว้ แฮะ

“แล้ว มิวรัน ผบู้ ญั ชาการคอื ใครเหรอ?”
ขุนพลท่ีโซเอย์เห็นเป็นมนุษย์มารร่างกายผอมแห้ง เน่ืองด้วย
‘จิตสือ่ สาร’ แสนสะดวก ทกุ คนจึงสามารถแบง่ ปันภาพทเ่ี ห็นได้

“คนคนน้ีคอื ยามูสะคะ่ นักดาบเวทเยือกแขง็ ยามูสะ แม้จะเป็น
พวกชน้ั ตา่� ทข่ี ข้ี ลาด โหดเหี้ยม และใจทรามอยา่ งถึงทสี่ ุดก็ตาม แตค่ วาม
สามารถก็ถือว่าเป็นของจริง เขามคี วามสมั พนั ธ์ทไ่ี ม่ค่อยดกี บั ขา้ เพราะ

178

เร่อื งการปฏญิ าณตนว่าจะซ่อื สตั ย์ตอ่ เคลยแ์ มนน่ะค่ะ”
ผบู้ ัญชาการคือยามสู ะ
จากทมี่ วิ รนั พดู มานนั้ ทา่ ทางเขาจะเปน็ มนษุ ยม์ ารทแี่ ขง็ แกรง่ ทส่ี ดุ
ในบรรดานิว้ ทงั้ ห้า
เนอ่ื งจากยามสู ะไดร้ บั ดาบเวทราคาแพงทแ่ี ฝงไปดว้ ยพลงั เยอื ก
แข็งมาจากเคลย์แมน เขาจึงมีชื่อเสยี งในนาม นกั ดาบเวทเยือกแข็ง
กลา่ วคอื ความสามารถดงั้ เดมิ ของเขาเปน็ เรอื่ งทยี่ งั ไมท่ ราบแนช่ ดั
กองก�าลังทหารของเคลย์แมนเป็นพวกมนุษย์มารจ�านวน
30,000 นาย ซงึ่ น�าโดยยามสู ะผนู้ ้ี
พลงั ของแต่ละคนก็แตกตา่ งกนั ไป
จากการพินิจของโซเอย์ คนที่อยู่แรงก์ B มีจ�านวนคิดเป็น
รอ้ ยละ 80 สว่ นทเ่ี หลอื กอ็ ยใู่ นแรงก ์ A- เปน็ สว่ นใหญ ่ แมว้ า่ คนทมี่ ตี า� แหนง่
สงู จะดูเหมือนมแี รงก์ A อยู่ดว้ ย แตพ่ ลังกลับอยูร่ าวๆ เกลมวิ ดเ์ ทา่ น้นั
ถึงดูแล้วน่าจะยุ่งยากเพราะพวกเขาแข็งแกร่งยิ่งกว่ากองทัพ
ฟาลมุสทผ่ี มกวาดลา้ งไป แตก่ ็นา่ จะไม่จา� เปน็ ตอ้ งหวาดกลวั ขนาดนน้ั
ท่เี ป็นปัญหาคอื ผูบ้ ัญชาการยามสู ะ ไม่ส ิ ไมว่ า่ จะอย่างไรผมก็
รู้สึกกงั วลแฮะ

“อ่อนแอเกนิ ไป สินะ?”
ปจั จบุ นั ประชากรทรี่ บั มาจากอาณาจกั รสตั วย์ รู าซาเนยี มมี ากกวา่
20,000 นาย ในจา� นวนนนั้ คนทส่ี ามารถตอ่ สไู้ ดม้ อี ยปู่ ระมาณ 10,000
นาย ซง่ึ คดิ เปน็ กง่ึ หนงึ่ ในเวลาปกตแิ ตล่ ะคนจะอยใู่ นแรงก ์ B แตถ่ า้ กลาย
เปน็ รา่ งสตั ว์แลว้ อยา่ งต�า่ ก็ขึ้นเปน็ แรงก์ A- ชา่ งเป็นกลุ่มนกั รบท่นี ่าตก
ตะลึงย่ิงนัก
แมแ้ ตก่ องอศั วนิ ของอาณาจกั รฟาลมสุ ถา้ จะคดิ คา่ เฉลย่ี กร็ าวๆ
แรงก ์ B พวกเขายอ่ มรวู้ า่ เหลา่ นกั รบของอาณาจกั รสตั วแ์ ขง็ แกรง่ ถงึ เพยี งใด
เนอ่ื งจากได้รบั การเสริมแกรง่ ด้วยเวทมนตร์

บทที่ 2 ข่าวสารของรามริ ิส 179

ความสามารถพนื้ ฐานระหวา่ งมนษุ ยก์ บั มนษุ ยส์ ตั วน์ น้ั แตกตา่ งกนั
เพยี งเทา่ นกี้ น็ บั วา่ เปน็ กา� ลงั รบทยี่ ง่ิ ใหญแ่ ลว้ ทวา่ อาณาจกั รสตั ว์
ยังมีก�าลังรบท่ีสงวนไว้อยู่ ในตอนที่ถอนก�าลังออกจากเมืองหลวง ก็มี
กลมุ่ คนทกี่ วาดตอ้ นผคู้ นในหมบู่ า้ นรอบๆ ใหก้ ระจายตวั ไปยงั ทอ้ งทตี่ า่ งๆ
เหล่ายอดฝีมือของหน่วยนักรบราชาสรรพสัตว์เป็นผู้น�ากลุ่มคนเหล่าน้ัน
ดเู หมอื นวา่ พวกเขาจะปรบั โครงสรา้ งกองกา� ลงั ใหม ่ และกา� ลงั ลกั ลอบเขา้ ไป
ในเมอื งหลวงอยา่ งลบั ๆ หากรวมกา� ลงั รบเหลา่ นนั้ เขา้ ดว้ ยกนั พอประเมนิ
ครา่ วๆ ก็จะไดม้ ากกว่า 10,000 นาย
เหลา่ นกั รบผเู้ ทียบเท่าแรงก์ A- คิดเปน็ จา� นวน 20,000 นาย
การครอบครองกา� ลงั รบจา� นวนมหาศาลเชน่ นกี้ ส็ มกบั เปน็ จอมมารตนหนง่ึ
จรงิ ๆ

“มันแปลกจริงๆ ค่ะ แม้ว่ายามูสะจะเป็นมนุษย์มารที่มีพลัง
แขง็ แกรง่ ขนาดไหน แต่พวกเราสามทหารเสอื กไ็ ม่แพเ้ หมือนกนั ค่ะ ถงึ จะ
แพ้ด้านจ�านวนทหารท่ีครอบครองก็ตาม แต่ในด้านความช�านาญและ
ความสามารถด้านการสูร้ บ ทางเราก็คงจะขนะขาดลอยคะ่ ”

“นั่นสินะ มันมั่นใจในเร่ืองการบัญชาการขนาดนน้ั เชยี วเหรอ?”
“มนั คดิ วา่ ทา่ นคารอิ อนตายไปแลว้ กเ็ ลยกา� ลงั หยามพวกขา้ อย?ู่
ไมส่ ิ เคลยแ์ มนคงไมไ่ ดโ้ งข่ นาดนัน้ ...”
อารบ์ สิ กเ็ หน็ ดว้ ยกับผมเช่นกัน
ฟอบโิ อ้และสเฟียรก์ แ็ สดงความคดิ เหน็ และเห็นพ้องกันว่าทพั
ของเคลย์แมนไมไ่ ดเ้ ป็นภยั คุกคามถึงขนั้ น้นั
ถา้ เช่นนั้น-------
เบนิมารุบ่นพึมพา� ข้นึ มา
“เดยี๋ วกอ่ นส?ิ เปา้ หมายของเคลยแ์ มนไมใ่ ชเ่ มอื งนอี้ ยา่ งนนั้ เหรอ?”
เออนัน่ ส ิ อาจจะเข้าใจผดิ จรงิ ๆ ก็ได้
เพราะเมอื งนก้ี ถ็ กู เพง่ เลง็ ตลอดเวลา รามริ สิ ยงั พดู ไวว้ า่ เปา้ หมาย

180

ของเคลย์แมนคือผมอีกด้วย ก็เลยดันเข้าใจผิดไปว่าเคลย์แมนจะพุ่งเป้า
มายงั เมอื งแห่งนี้เสยี อกี
ทง้ั ๆ ทคี่ ดิ วา่ ในตอนทกี่ องกา� ลงั ทหารของเคลยแ์ มนเคลอื่ นผา่ น
อาณาจกั รสตั วย์ รู าซาเนียไปแล้ว ถา้ โจมตีขนาบสองขา้ งก็จะสามารถชนะ
ได้แทๆ้ ...
แตด่ ูเหมอื นว่าเปน็ ไปไม่ได้ท่ีจะมีแตเ่ ร่อื งดีๆ ไปเสียทุกอย่าง

“หมายความว่าเป้าหมายของเขาคืออาณาจักรสัตว์ง้ันเหรอ!?
คนที่ยังอยู่ที่นั่นมีแต่ผู้อพยพเท่าน้ัน ส่วนนักรบก็มี 10,000 กว่าคน
ถึงจะชนะดา้ นคณุ ภาพได้ แตก่ ย็ งั พา่ ยแพ้ดา้ นจา� นวนอยูด่ ี!?”
นั่นน่ะสิ
จากเรอื่ งทโี่ ซเอยพ์ ดู มานน้ั แมว้ า่ ตอนนพ้ี วกเขาจะกา� ลงั พา� นกั ใน
อาณาเขตของมิลิมอยู่ก็เถอะ แต่ดูเหมือนว่าพวกเขาจะปรับโครงสร้าง
กองทัพเสร็จเรียบร้อยแล้ว คงจะบุกรุกอาณาจักรสัตว์ยูราซาเนียในวัน
พรงุ่ น้ีหรือวนั มะรืนนล้ี ะมัง้
ผมคดิ วา่ พวกเขาจะไมเ่ คลอ่ื นไหวในตอนเยน็ นห้ี รอก แตก่ อ่ นอนื่
กจ็ า� เปน็ ทีจ่ ะต้องเกบ็ เรือ่ งน้นั ไวพ้ จิ ารณาดว้ ย

“เดมิ ที เปน็ ไปไดว้ า่ พวกเขาอาจจะไมเ่ อะใจเรอ่ื งทพี่ วกเราเฝา้ ระวงั
เคลยแ์ มนอย่กู ไ็ ด-้ -------”
แมเ้ กลโดจ้ ะพดู อยา่ งเครง่ ขรมึ กต็ าม แตผ่ มคดิ วา่ ไมค่ วรคาดหวงั
เร่ืองน้ีเลย เพราะการด�าเนินการโดยค�านึงถึงกรณีที่เลวร้ายท่ีสุดไว้นั้น
ถา้ เกดิ วา่ มอี ะไรขน้ึ มาก็สามารถรับมือได้

“ตอ่ ใหเ้ ปา้ หมายเปน็ เมอื งนี้ เคลยแ์ มนกไ็ มเ่ พกิ เฉยตอ่ อนั ตราย
ทอ่ี ยเู่ บอื้ งหลงั หรอกคะ่ เขาคงจะเรม่ิ จากการขจดั ตน้ ตอของปญั หาแนน่ อน
คะ่ ”
มิวรนั ลงความเห็นอยา่ งชดั เจน
น่นั สนิ ะ ผมเองกค็ ดิ อย่างนั้น

บทที่ 2 ขา่ วสารของรามริ สิ 181

พอเป็นเช่นนน้ั แล้ว เอย้ ท่วี ่าขจัดต้นตอของปัญหาเนยี่ !?
“เฮ้ย งั้นก็หมายความว่า... เคลย์แมนตั้งใจท่ีจะฆ่านักรบของ

อาณาจักรสตั ว์ทกุ คนเลยงน้ั เรอะ!?”
ถ้าเรือ่ งมันจบแคท่ พี่ วกอศั วินจริงๆ กด็ อี ยหู่ รอก-------

<คÓตอบ คาดเดาการกระทÓของจอมมารเคลย์แมนแล้ว
ความเปน็ ไปไดท้ เี่ ปา้ หมายของเขาจะเปน็ การทÓใหต้ วั เองลมื ตาตนื่ เปน็
“จอมมารท่ีแท้จริง” น้ันคือร้อยเปอร์เซ็นต์ ไม่สามารถคิดได้ว่าเขา
คา� นวณรวมเมอื งนด้ี ว้ ย แตว่ า่ ขน้ั ตอนดงั กลา่ วดเู หมอื นมอื สมคั รเลน่
ตงั้ อยบู่ นหลกั เหตผุ ลทไ่ี มถ่ กู ตอ้ ง และคงมเี จตนาทจ่ี ะดบั ไฟชวี ติ ทง้ั หมด
ในอาณาจักรสัตวย์ รู าซาเนียใหม้ อดมว้ ยกระมัง--------》

งนั้ เหรอ นึกแล้วเชียว เขาตง้ั ใจทจี่ ะฆา่ ทุกคนสนิ ะ
ถา้ ผมจะพดู ออกไปก็มแี ต่จะดูเสแสร้ง แต่ว่า การทีเ่ ขาทีเ่ ลอื ก
วิธีการเช่นน้ันทา� ให้ผมไมช่ อบใจเลยแฮะ
เพราะวา่ เคลยแ์ มนรอบคอบ ทางหลวงทเี่ ชอื่ มออกไปจากเมอื งนี้
จงึ ตกอยภู่ ายใตก้ ารจบั ตามอง ถา้ เปน็ เชน่ นน้ั ตอนทผี่ มสง่ กองหนนุ ออกไป
เขากจ็ ะรูต้ วั
กอ่ นหน้าน้นั -------

“เคลยแ์ มนมีความสามารถด้านการรวบรวมขอ้ มูลสูง ดังนนั้ เขา
กค็ งจะรวู้ า่ สามทหารเสอื และกองทพั ของคารอิ อนสว่ นใหญไ่ ดอ้ พยพมาท่ี
เมอื งนแี้ ลว้ และถา้ จะเดนิ ทางกลบั โดยตงั้ ตน้ จากทน่ี ่ี ไมว่ า่ จะรบี ขนาดไหน
กใ็ ชเ้ วลา 2 วันสินะ...”
ผมโดนตัดหน้าไปอย่างสมบรู ณ์ซะแล้วเหรอ
เคลย์แมนอา่ นออกท้งั หมดแลว้ อยา่ งทีอ่ าร์บิสพดู มาเม่ือก้นี ี้
ตอ่ ใหเ้ ปน็ เหลา่ นกั รบผเู้ ทยี บเทา่ แรงก ์ B ในเวลาปกต ิ เคลอ่ื นทพั

182

โดยไมพ่ กั ผอ่ นยงั ไงก็คงไม่ทัน
แม้ว่าผมจะตั้งใจที่จะให้กองทัพท่ีอยู่ใต้บังคับบัญชาของผมทุก
กองทัพเขา้ รว่ มสงครามด้วย แต่ตอนท่ีไปถงึ สมรภูม ิ ผ้คู นของอาณาจักร
สัตว์ก็คงจะถกู สงั หารทงั้ หมดแลว้ ...
ถา้ สมมตุ วิ า่ เปา้ หมายทจี่ ะฆา่ ทกุ คนดนั สา� เรจ็ ขน้ึ มาละก ็ เคลยแ์ มน
จะลมื ตาต่ืนหรือเปล่า?

<คÓตอบ เปน็ ทปี่ รากฏวา่ แมจ้ ะไมม่ ปี ระสทิ ธภิ าพ แตก่ ย็ อ่ ม
ไดร้ บั ดวงวิญญาณจÓนวนมาก อตั ราความสÓเร็จที่เคลยแ์ มนจะลมื ตา
ต่นื คอื -------78 เปอร์เซ็นต์ อนงึ่ หากไดร้ ับดวงวิญญาณเพมิ่ เตมิ ใน
ชว่ งเวลาสนั้ ๆ ตอ่ จากสถานการณน์ ี้ อตั ราความสÓเรจ็ คงเพมิ่ มากขนึ้ 》

ยุง่ ยากแฮะ ต้องยับยง้ั ใหเ้ ด็ดขาดแล้ว
ไม่ใช่เพ่ือเหล่าพลเมืองของอาณาจักรสัตว์ท่ีไม่รู้จักหน้าค่าตา
แต่เพอื่ ตัวผมเอง
ถึงจะเป็นเหล่าพลเมืองท่ีไม่รู้จักหน้าค่าตาก็ตาม แต่ก็มีความ
สมั พนั ธ์ฉนั มติ รกับพวกผม
ความไว้เนอื้ เชื่อใจส�าคัญกว่าเงินทอง ความเหน็ อกเหน็ ใจไม่ได้
มไี วส้ า� หรบั มนษุ ย ์ เพราะฉะนนั้ พวกผมกจ็ ะขอเขา้ แทรกแซงอยา่ งไมเ่ กรงใจ
ละกัน

“เบนมิ ารุ จงไปหยุดย้ังซะ”
เบนมิ ารตุ อบรับคา� ส่งั ท่ีเกินเหตขุ องผมด้วยการย้ิมกว้าง

“ได้ ไว้วางใจได้เลย-------ไม่สิ กรุณาไวว้ างใจไดเ้ ลยครับ!!”
เบนิมารุก็มนี สิ ยั ทตี่ รงไปตรงมาเหมอื นกนั แฮะ
ดเู หมือนว่าพอเครอ่ื งติด กด็ นั หลดุ วธิ พี ดู แบบหว้ นๆ ออกมา
ถงึ จะแบง่ แยกทสี่ าธารณะกบั ทสี่ ว่ นตวั แตเ่ มอื่ อยตู่ อ่ หนา้ ทกุ คน

บทท่ี 2 ข่าวสารของรามิริส 183

เขากลับพยายามยดึ ผมเป็นท่ีตงั้ ... ผมคดิ วา่ เรือ่ งแบบนั้นไม่ต้องใส่ใจก็ได้
แนน่ อนวา่ ถา้ ผมโดนดถู กู กจ็ ะรสู้ กึ ไมด่ ี ดงั นน้ั การทเี่ ขามเี จตนา
ในการปอ้ งกนั ไมใ่ หเ้ กดิ เรอื่ งนน้ั ไวล้ ว่ งหนา้ กน็ บั วา่ ชว่ ยไดม้ าก... แตผ่ มคดิ วา่
ในประเทศน้ไี ม่มใี ครที่คิดจะดูถกู ผมหรอกนะ
ประมาณว่า หากได้เล่ือนข้ันก่อนรุ่นพี่ ก็รู้สึกว่าจะเกิดความ
สัมพันธท์ ไ่ี มน่ ่าพึงพอใจขนึ้ มา
ถ้าเป็นคนวัยท�างานละก็ ประเด็นนนั้ ตดั สินให้เดด็ ขาด
ดงั นน้ั ผมจงึ ตดั สนิ อยา่ งเดด็ ขาดเชน่ กนั แลว้ ออกคา� สงั่ เบนมิ ารุ
ด้วยทา่ ทางยงิ่ ใหญ่

“อม้ื จากนไี้ ปจะทา� การวางแผนการทา� ศกึ ปอ้ งกนั อาณาจกั รสตั ว์
ยูราซาเนีย จงออกความเห็นที่จะน�าไปสู่ชัยชนะ โดยยึดเบนิมารุเป็น
ศนู ยก์ ลางซะ!”

“““รบั ทราบ!!”””
ทกุ คนกม้ ศรี ษะค�านบั อยา่ งพร้อมเพรียงกัน
เนอ่ื งจากกระทงั่ สามทหารเสอื ทกุ คนกก็ ม้ ลงดว้ ย จงึ ดเู หมอื นวา่
ความนา่ เกรงขามของผมจะมีมากทีเดยี ว

อยา่ งไรก็ตาม ไอ้เจ้าเคลย์แมนก็ฉลาดแกมโกงยง่ิ กว่าท่คี ิดไว้
เรอ่ื งวัลพัวรก์ สิ ที่จะจดั ขน้ึ ในอกี 3 วันใหห้ ลงั คงจะอย่ใู นความ
คาดหมายท้ังหมดเช่นกนั
เขาตงั้ ใจจะทา� การสงั หารโหดในอาณาจกั รสตั ว ์ กอ่ นทจ่ี ะถกู จอม
มารตนอื่นๆ แทรกแซง แลว้ ค่อยรายงานย้อนหลัง
เพราะการรวบรวมกา� ลงั รบทก่ี ระจายอยใู่ นแตล่ ะทอ้ งทเ่ี ขา้ ดว้ ยกนั
ตอ้ งใชเ้ วลา หากเปน็ เชน่ นต้ี อ่ ไป เหลา่ นกั รบของอาณาจกั รสตั วแ์ ต่ละกล่มุ
ก็มแี ต่จะโดนโจมตเี ทา่ นน้ั การขัดขนื คงเปลา่ ประโยชน์
ส่วนท่ีเหลือ เหล่าพลเมืองผู้ไร้ก�าลังต่อสู้ก็จะถูกสังหารอย่าง

184

ทารณุ ...
ในตอนน้ี พวกผมตัดสินใจที่จะป้องกันไม่ให้เกิดเร่ืองน้ันขึ้น
ทุกคนต่างกอ็ อกความเห็นกนั อยา่ งแข็งขนั
ทกุ คนลว้ นมคี วามรสู้ กึ ทอ่ี ยากจะรวบรวมกา� ลงั รบแลว้ รดุ หนา้ ไป
ในทนั ทเี หมอื นกนั ทว่า ไม่มใี ครเอย่ ปากถึงเรอื่ งน้นั เลย
เพราะผทู้ อี่ ยทู่ นี่ เ่ี ขา้ ใจความสา� คญั ของการจดั การขอ้ มลู แบบเขา้
ลกึ ถึงกระดกู นั่นเอง
การที่พวกเขาไม่เคลื่อนไหวในทันทีที่ผมประกาศว่าจะโค่น
เคลย์แมนน้ัน ก็เป็นเพราะพวกเขากา� ลังรอรายงานจากโซเอย์อย ู่ ย่ิงไป
กวา่ นัน้ ในตอนนีก้ ็มกี ารรวบรวมส่งิ ของเครอื่ งใช้ตรงบรเิ วณลานกว้างใน
เมือง และเหล่าทหารกก็ า� ลังปรบั เปลีย่ นยุทโธปกรณใ์ หมอ่ ีกดว้ ย
ไคจิน การ์มและโดลด์ผลิตอาวุธและเคร่ืองป้องกันตัวใหม่ให้
เคล็ดวิชาของแต่ละคน ทหารทุกคนเปลี่ยนเครื่องแต่งกายเป็นอุปกรณ์
เหล่านนั้ และกา� ลงั เตรยี มตัวทจี่ ะมงุ่ หน้าส่สู งคราม
ถงึ จะใจรอ้ น แต่มันก็ช่วยไม่ได้
การรตู้ า� แหนง่ ทต่ี งั้ ของศตั ร ู โครงสรา้ งและจา� นวนของทหาร และ
จดุ ประสงคด์ งั กล่าว
หากไมร่ วบรวมขอ้ มลู เหลา่ นแ้ี ลว้ ออกศกึ โดยไรซ้ งึ่ แผนการ กจ็ ะ
ไมส่ ามารถทา� ให้เกิดผลสมั ฤทธท์ิ ่ยี ่งิ ใหญไ่ ด้
และแล้ว ในตอนน ้ี การถกความเห็นก�าลงั จะถงึ คราวปิดฉากลง
แลว้

“การยนื ยันก�าลงั รบก็ประมาณนีส้ ินะ แคไ่ ปใหท้ ันก็ชนะไดแ้ ลว้
ปญั หาคอื การเคลอื่ นทพั สนิ ะ เพราะยงั ไงๆ กค็ งจะไมท่ นั อยแู่ ลว้ จงึ จา� เปน็
ตอ้ งซอื้ เวลากนั หน่อยละ”

“ถา้ ใหก้ อ็ บลนิ ไรเดอร์ กบั หนว่ ยของกาบลิ ลว่ งหนา้ ไปกอ่ น แลว้
เปิดฉากสงครามกองโจรล่ะจะเปน็ ยงั ไง?”

บทท่ี 2 ขา่ วสารของรามริ สิ 185

“ไม่ ไม่มีความหมาย ถึงจะส่งคนไปส�ารวจภูมิประเทศของ
อาณาจกั รสตั ว์แลว้ ก็ตาม แตก่ ลบั มีพน้ื ทท่ี ่ีเป็นที่ราบและเนินเต้ียๆ ท่ไี ม่
ชันอยู่มาก ไมม่ ีภมู ปิ ระเทศทใี่ หซ้ ่อนตัวไดเ้ ลย แมก้ ารจู่โจมฉับพลนั จาก
บนฟ้าจะมีประสิทธิภาพก็ตาม แต่ด้วยจ�านวนทหารประมาณร้อยคนก็
ถอื ว่าน�้าน้อยยอ่ มแพไ้ ฟ”
เบนิมารสุ ุขุมเยอื กเยน็ ขึน้ แลว้
เขาบอกวา่ หากจะซอ่ นตวั กต็ อ้ งเปน็ สวนผลไมท้ เี่ ลยี บแมน่ า�้ ใหญ ่
แตเ่ นอ่ื งจากมเี นนิ เตยี้ ๆ ทร่ี ะบายนา้� ไดด้ ปี กคลมุ ไปทว่ั จงึ ดสู ะดดุ ตา ถอื เปน็
ภมู ปิ ระเทศท่ีไมเ่ หมาะให้หนว่ ยรบซอ่ นตัว
ดเู หมอื นว่าเบนมิ ารุจะปฏเิ สธข้อเสนอของฮาคโุ ร และวเิ คราะห์
สถานการณอ์ ยา่ งแมน่ ยา� สเฟยี รบ์ น่ เบาๆ วา่ “เฮย้ ๆ ไปสา� รวจภมู ปิ ระเทศ
ของประเทศพวกข้ามาตอนไหนนะ่ ...” เรื่องน้ันผมกค็ าใจเช่นกัน
บางทเี บนมิ ารอุ าจจะใหค้ นไปสา� รวจในตอนทเ่ี ขาออกไปปฏบิ ตั ิ
หน้าท่ีในฐานะหัวหน้าของคณะผู้แทนพันธมิตรเม่ือก่อนหน้านี้ก็ได้ แต่ก็
เอาเถอะ จะเรียกวา่ มีไหวพริบหรือเป็นทพ่ี ่งึ พาได้ดลี ะ...
สเฟยี รก์ ด็ ทู า่ จะไมต่ ดิ ใจเอาความซะดว้ ย ฉะนนั้ เรอื่ งนผี้ มจะฟงั
ผา่ นๆ ไวก้ อ่ นละกนั

“หนว่ ยรบมนษุ ยส์ ตั วท์ ชี่ า� นาญดา้ นความเรว็ กม็ จี า� นวนประมาณ
400 คน สว่ นชนดิ สตั วป์ กี กห็ าไดย้ าก มจี า� นวนไมถ่ งึ รอ้ ย ถงึ จะใหล้ ว่ งหนา้
ไปกอ่ นก็จะตายเปลา่ ๆ นะคะ”
อาร์บสิ กลดั กลุม้ อยเู่ ชน่ กัน
ถงึ จะบนิ ได ้ ก็ไม่ไดห้ มายความวา่ จะไม่เหนอ่ื ย พอรวมกับพวก
กาบิลกม็ ีไมถ่ ึง 200 ตน การให้ลว่ งหนา้ ไปกอ่ นจงึ ไม่ค่อยมคี วามหมาย
งน้ั สนิ ะ
หน่วยรบทมี่ ีก�าลงั พลนอ้ ยแทบจะทา� อะไรไม่ไดเ้ ลย สมกับเปน็
ภมู ิประเทศท่ีมีทศั นวิสยั ดี

186

สดุ ท้ายแผนกก็ ลบั มาสูเ่ รือ่ งพื้นฐาน
เร่ืองทีท่ า� ได้ก็ต้องลงมอื ท�าอยา่ งแมน่ ย�าและเต็มกา� ลงั เทา่ นน้ั
พวกผมจะถา่ ยทอดขอ้ ความไปยงั นกั รบในแตล่ ะทอ้ งท ่ี ใหพ้ วกเขา
รวบรวมพลเมืองเทา่ ทจ่ี ะท�าได้ แล้วค่อยอพยพ
เม่ือเข้ามาในเทมเพสต์แลว้ จะมกี องหนุนของพวกคุณเทรนอ่ี ยู่
ดงั นนั้ อตั ราการรอดชวี ติ กค็ งจะเพมิ่ ขนึ้ มาก จากนน้ั กลมุ่ คนทชี่ า� นาญดา้ น
ความเร็วจะเปิดฉากสงครามกองโจร และช่วยเหลือพวกเขาในการ
หลบหนี
พวกผมจะใหห้ นว่ ยรบทเ่ี คลอื่ นทชี่ า้ เดนิ ทพั ไปกอ่ น แลว้ สกดั กนั้
กองทพั ของเคลยแ์ มนทจ่ี ะมุ่งหน้าเข้ามา พร้อมทั้งคมุ้ กนั คนที่หนมี าด้วย
ก็เปน็ เช่นน้แี หละ
เนอื่ งจากเปน็ การแขง่ กบั เวลา จงึ ตอ้ งพง่ึ ดวงอยา่ งมาก แตก่ ไ็ มม่ ี
แผนการทดี่ ีไปกว่าน้แี ลว้
ดงั นน้ั เพอ่ื ยบั ยงั้ สถานการณท์ เ่ี ลวรา้ ยทส่ี ดุ พวกผมจงึ ตดั สนิ ใจ
วา่ จะออกไปโจมตศี ัตรูเชน่ กนั
เหลา่ หวั หน้า------- เบนมิ ารุ ชนู ะ โซเอย ์ ชิออน เกลโด้ และ
รันก้า-------ได้เรยี นร้เู อ็กซต์ รา้ สกิล ‘เคลือ่ นยา้ ยผ่านมติ ’ิ และสามารถ
ควบคุม “ประตูเคลอื่ นย้าย” ท่เี ช่ือมต่อกบั มิตไิ ด้แล้ว
แม้ดูท่าทางดิอาโบลจะใช้มันได้ต้ังแต่แรกแล้วก็ตาม แต่คร้ังน้ี
เขาไม่ได้ออกโรง เพราะจับกลมุ่ กับยอหม์ แลว้ ในกรณที เ่ี ลวรา้ ยท่สี ดุ ผม
กจ็ ะเรยี กเขาออกมา แตว่ า่ ทัง้ เจ็ดคนซ่ึงรวมผมเข้าไปดว้ ยน้นั ต้ังใจวา่ จะ
หาทางทา� อะไรสักอยา่ งเอง
ถึงแม้แต่ละคนจะมีฝีมือทัดเทียมกับกองทัพก็ตาม แต่การท�า
อะไรเกนิ ตวั ถอื เปน็ สง่ิ ตอ้ งหา้ ม
โดยเฉพาะชูนะซ่ึงไม่เหมาะกับการสู้รบของจริงอย่างย่ิง ดังนั้น
ผมจึงตงั้ ใจจะใหก้ าบิลและฮาคโุ รตามไปคุ้มกันดว้ ย

บทท่ี 2 ข่าวสารของรามิริส 187

“ก็นะ มีแต่จะต้องท�าแบบน้ันสินะ ถ้าพวกเราร่วมมือกันถ่วง
เวลาไว้ ก็คงจะทา� อะไรบางอยา่ งได้โดยทไ่ี ม่มใี ครตกเป็นผ้เู คราะหร์ ้ายได้
ถ้าเกิดวา่ เราสง่ ทุกคนไปด้วยเวทถ่ายโอนได้ละก-็ -------”
ผมพึมพา� โดยตงั้ ใจวา่ จะท้งิ ความคิดนั้นไป
หากมเี วทมนตรท์ ที่ า� ใหเ้ คลอื่ นยา้ ยหนว่ ยรบไดใ้ นชวั่ พรบิ ตา ปญั หา
กจ็ ะคลค่ี ลาย แตว่ ่า การเคล่ือนยา้ ยกองก�าลังทหารหลกั หม่ืนน้นั แมแ้ ต ่
‘ครอบงÓมิติ’ ของผมก็คงจะเป็นไมไ่ ด้
ทว่า-------

<คÓตอบ เวทถ่ายโอนสามารถถ่ายโอนวัตถุได้ด้วยต้นทุน
ทต่ี Ó่ เพราะจะเชอ่ื มตอ่ กบั พกิ ดั ของจดุ หมายการถา่ ยโอนผา่ นทางตา่ ง
มติ ิ แตเ่ นอ่ื งจากในตอนนน้ั จะเกดิ การสมั ผสั แกน่ เวทในปรมิ าณมาก จงึ
ไมเ่ หมาะกบั การถา่ ยโอนสารอนิ ทรยี ์ ทวา่ หากเปน็ ผทู้ ไ่ี ดร้ บั การปกปอ้ ง
รา่ งกายโดย ‘เขตแดน’ จะไมไ่ ดร้ บั ผลกระทบจากการถา่ ยโอน นนั่ คอื
หลกั การของเวทเคลื่อนย้าย--------》

เออ่ ...
การที่หลักการของการถ่ายโอนกับการเคลื่อนย้ายแตกต่างกัน
มสี าเหตมุ าจากการแทรกอาคมสา� หรบั ปกปอ้ งวตั ถเุ ปา้ หมายเขา้ ไป จงึ ทา� ให้
พลงั เวททตี่ ้องจา่ ยในสว่ นนั้นเพิ่มขน้ึ ง้นั เหรอ!?
เอ๋? ถ้าอย่างนัน้ ละก.็ ..

《-------กลา่ วคอื เนอื่ งจากมนษุ ยม์ ารและอสรู มพี ลงั ตา้ นทาน
แกน่ เวท หากเปน็ ผ้ทู ก่ี าง ‘เขตแดน’ ได้ด้วยตนเอง แม้จะถา่ ยโอน
กไ็ มม่ ปี ญั หา รวมถงึ การใชอ้ าคมถา่ ยโอนสมบรู ณท์ มี่ กี ารปกปอ้ งกลุ่ม
เปา้ หมายกส็ ามารถทÓได》้

188

กลา่ วคอื ถา้ มคี วามแขง็ แกรง่ มากพอทเ่ี มอ่ื สมั ผสั แกน่ เวทปรมิ าณ
มากแลว้ ไมต่ ายละก ็ จะสามารถขา้ มผา่ นตา่ งมติ ทิ ว่ี า่ นนั่ ได ้ จะวา่ ไป เอก็ ซ์
ตรา้ สกลิ ‘เคลอ่ื นยา้ ยผา่ นมติ ’ิ กเ็ หมอื นจะเปน็ สกลิ ทใี่ ชอ้ าคมทว่ี า่ นเ้ี ชน่ กนั
น่ีจงึ เปน็ เนอื้ หาทค่ี วรจะจ�าใส่ใจไว้
ถา้ จะใหข้ ยายความมากกวา่ น ้ี หากเปน็ อาคมทปี่ อ้ งกนั เปา้ หมาย
โดยสมบรู ณแ์ ลว้ คอ่ ยถา่ ยโอนละก ็ แมจ้ ะสง่ มนษุ ยไ์ ปกไ็ มม่ ปี ญั หางนั้ เหรอ
ไม่ใช่ๆ นั่นเพราะเป็นการประยุกต์ใช้เวทเคล่ือนย้ายก็เลยท�าได้ แต่ว่า
มันจะกลายเป็นการผลาญพลังงานแบบส่งเดชไม่ใช่หรือไง? นอกจากน้ี
ถา้ หากปรบั ปรงุ อาคมนน้ั ใหเ้ ปน็ ลเี จยี นเมจกิ (เวทมนตรก์ องทหาร) ทที่ า� ให้
กลมุ่ เปา้ หมายพฒั นาไปเปน็ กองทหารจา� นวนหลายหมนื่ คนไดล้ ะก ็ จาก
ตอนนีไ้ ปยังไงๆ ก็ไม่--------

《แจ้งเตอื น อาคมไดพ้ ัฒนาเรยี บรอ้ ยแล้ว อนึ่ง เนื่องจาก
การใชง้ านรว่ มกบั เอก็ ซต์ รา้ สกลิ ‘ครอบงÓมติ ’ิ จงึ ลดการจา่ ยพลังเวท
ไดอ้ ยา่ งมาก》

วา้ ว วเิ ศษจังเลย!
อะไรกันละเน่ีย สภาพการเตบิ โตของคณุ ราฟาเอลผู้นนี้ ะ่
ดูเหมือนจะพัฒนาพวกสกิลและเวทมนตร์ให้ผม โดยท่ีผมไม่
จา� เป็นต้องขอเลย
จะวา่ ไป ตอนทีผ่ มลืมตาตน่ื เป็นจอมมาร สกิลตา่ งๆ ก็ดูทา่ จะ
พัฒนาขน้ึ มากเช่นกัน แต่ว่า ผมกลับไม่สามารถท�าความเขา้ ใจสกลิ ตา่ งๆ
ได้ทง้ั หมด ถ้าไมม่ ีคณุ ราฟาเอล ผมคงกลายเป็นไกไ่ ดพ้ ลอยแน ่
บางทกี ารพฒั นาอาคมของคณุ ราฟาเอลอาจจะเปน็ ประสทิ ธผิ ล
ของ ‘ปรบั เปลีย่ นความสามารถ’ ก็ได้ ไมว่ ่าจะอยา่ งไร สา� หรับผมมนั

บทท่ี 2 ข่าวสารของรามิริส 189

เป็นเร่ืองทไี่ ม่เคยคาดหวงั มาก่อนเลย ในตอนนี ้ ผมไมม่ อี ะไรจะบน่ แล้ว
เพราะคุณราฟาเอลช่วยจัดเตรียมอาคมที่ผมอยากได้จนใจจะขาดมา
ใหจ้ ริงๆ

“ท่านริมุรุ การส่งกองก�าลังทหารด้วยเวทถ่ายโอนมันอันตราย
เกนิ ไปคะ่ --------”
ชูนะเองก็ดูท่าจะรู้ถึงความอันตรายของเวทถ่ายโอน จึงตัก
เตือนผม
แต่ในตอนน ้ี ปญั หาดังกลา่ วก็เคลียร์แล้ว

“อือ ก็เปน็ ไปตามท่ชี นู ะบอกอยู่ แตว่ ่า การพฒั นาอาคมใหมก่ ็
เพิ่งจะท�าสา� เร็จไปเม่อื คร่นู เ้ี อง!”
ชกั จะเห็นใจเคลยแ์ มนนดิ ๆ แลว้
ถ้าไมม่ กี ารวิวฒั นาการของผม นายอาจจะชนะก็ได้นะ

“โอ้...!!”
“วา่ ไงนะ!?”
“-------เมอื่ กนี้ ี้เหรอ!?”
ทกุ คนลว้ นมองผมด้วยความตกใจ
ผมพยกั หนา้ ตอบ แลว้ ถามทกุ คน
“ที่เหลอื ก็แค่การเตรียมใจของทุกคน ถา้ ใชส้ ่งิ นน้ั ก็จะสามารถ
สง่ กองทพั ท้งั หมดออกไปได้ในรวดเดยี ว แต่วา่ มนั เป็นอาคมท่ีจะใช้เป็น
ครงั้ แรก กเ็ ลยยงั ไมไ่ ดย้ นื ยนั ความปลอดภยั ไมม่ เี วลาทจ่ี ะทดลองใชแ้ ลว้ ดว้ ย
ถึงอย่างน้ัน กจ็ ะเชื่อในตัวฉันหรือเปล่า?”
ผมเช่ือมั่นในตัวคณุ ราฟาเอล
หากคณุ ราฟาเอลบอกว่าท�าไดล้ ะก ็ มนั ตอ้ งทา� ได้แน่นอน
ผลสดุ ทา้ ย ทกุ คนจะทา� อย่างไร?
จะเช่อื ในตวั ผมคนนี้ แลว้ ฝากฝงั ชวี ิตไวก้ บั ผมหรอื เปลา่ ?
“ไมจ่ า� เปน็ ตอ้ งกลมุ้ ใจเลย ขา้ ไดอ้ ทุ ศิ ความซอื่ สตั ยใ์ หแ้ กท่ า่ นแลว้

190

ในเมอ่ื เปน็ ขา้ รบั ใชผ้ ภู้ กั ดตี อ่ ทา่ นรมิ รุ ุ ถา้ ถกู สงั่ ใหไ้ ปตาย ขา้ กจ็ ะไปตายครบั
เพราะขา้ รอู้ ยแู่ ลว้ วา่ ทา่ นจะไมอ่ อกคา� สง่ั ทส่ี ญู เปลา่ กบั พวกขา้ หรอกครบั ”
เบนิมารยุ ้มิ อยา่ งห้าวหาญ แล้วพูดขึน้ มา
หวั หนา้ ทกุ คนกเ็ หน็ ดว้ ยกบั เรอ่ื งนนั้ กระทง่ั ดอิ าโบลทเี่ ปน็ สมาชกิ
ใหมก่ พ็ ยกั หน้า พลางเผยรอยยม้ิ ท่ีนา่ พศิ วง
และสามทหารเสือก็เชน่ กัน-------

“เชื่อสิ เพราะพวกข้าทเี่ ปน็ ฝ่ายเขา้ มาขอความรว่ มมอื น่ะ ไม่มี
ทางสงสยั ในตัวทา่ นรมิ รุ หุ รอก”

“เอาเถอะ ขา้ เองกไ็ ดร้ บั การชว่ ยเหลอื มาครง้ั หนง่ึ แลว้ พวกลกู นอ้ ง
ก็รเู้ รอ่ื งนน้ั ซะดว้ ย ข้าไม่คิดจะท�าให้พวกเขามาตา� หนิเอาปา่ นนี้หรอกนะ”

“อยุ๊ ตาย มาถงึ ขนาดนแี้ ลว้ ถา้ ขา้ ไมเ่ หน็ ดว้ ย กแ็ หวกกระแสนะ่ สิ
เพราะหน่วยท่ีเดินทัพช้าที่สุดก็คือหน่วยของพวกข้าซะด้วย งั้นพวกข้าก็
จะขอพ่ึงพาพลงั ของท่านรมิ รุ ุค่ะ”
สเฟยี ร์พูดชัดๆ อยา่ งไม่ลังเล
ฟอบโิ อ้เชอื่ มั่นในตวั ผมมาตงั้ แตแ่ รกแล้ว
อารบ์ สิ มีทัง้ ความสงสัยและความลังเล แต่สดุ ท้ายเธอก็เช่ือมน่ั
ในตัวผม
ผมพยกั หน้า

“ชีวิตเหลา่ นนั้ ฝากไว้ทีฉ่ ันแลว้ ! เทา่ น้กี จ็ ะก้าวขา้ มแผนการของ
เคลย์แมน ท่เี หลอื ก็ข้ึนอย่กู ับพวกนายแลว้ ตอ้ งชนะใหไ้ ด้!!”

“““รับทราบ!!”””
ใบหน้าของทุกคนเผยให้เห็นรอยยม้ิ ท่ีดุรา้ ย
หากกองทพั ทกุ ทพั ไปทนั ละก ็ จะตอ้ งชนะแนน่ อน มหิ นา� ซา้� ไมว่ า่
เคลย์แมนจะจับตาดูทางหลวงสักเท่าไร ก็ไม่มีทางที่การเคล่ือนทัพของ
พวกเราจะโดนจบั ได้
ชยั ชนะกเ็ ช่นกัน

บทท่ี 2 ขา่ วสารของรามิริส 191

จึงเป็นธรรมดาทีท่ กุ คนจะกลบั มาอยใู่ นท่าทีที่ไม่รบี รอ้ น

ผมมอบหมายให้เบนมิ ารวุ างยทุ ธวธิ ขี ้นึ มาใหม่
ในตอนนน้ั ก็มีรายงานใหมจ่ ากโซเอยเ์ ขา้ มา
ประชาชนผู้บชู ามงั กรท่มี แี ค่ 100 คน พวกเขาเข้ามารวมกลมุ่
กับทัพของเคลน์แมนแลว้

“100 คนเหรอ? ถ้าจ�านวนแค่นน้ั กไ็ มน่ า่ มปี ญั หาหรือเปลา่ ...”
เบนมิ ารุรจู้ ักประชาชนผบู้ ชู ามงั กรทว่ี า่ น่นั เหรอ?

“แล้ว โซเอย์ ประชาชนผบู้ ูชามงั กรน่คี ืออะไร?”
เพราะวา่ ผมไม่รู้ เลยถามออกไปตรงๆ

“ครับ เป็นกลุ่มคนผู้บูชามังกร หรือก็คือบูชาท่านมิลิมผู้เป็น
เจ้าหญิงมังกรครับ”
อย่างนน้ี ่ีเอง ลกู นอ้ งของมลิ ิมงนั้ เหรอ ไมส่ ิ มิลมิ พดู ไวว้ า่ ตวั เอง
ไม่มีลูกน้อง เพราะฉะนั้น พวกเขาอาจจะแค่นับถือมิลิมตามอ�าเภอใจ
ก็เป็นได้
แมจ้ ะเปน็ กลมุ่ คนทไี่ มม่ ชี อื่ ประเทศ แตจ่ า� นวนประชากรทง้ั หมด
อาจจะถึงแสนก็ได้ เพราะการด�ารงชีวิตของพวกเขาน่าจะเงียบสงบและ
กลมกลนื ไปกบั ธรรมชาติ
ผมรสู้ กึ วา่ พวกเขารว่ มเดนิ ทางในฐานะผสู้ งั เกตการณไ์ ปกบั ทพั
ของเคลยแ์ มนท่เี คล่ือนผา่ นอาณาเขตของตน
ดเู หมอื นวา่ โซเอยก์ ย็ งั ไมไ่ ดร้ บั ขอ้ มลู มากไปกวา่ นนั้ เชน่ กนั เรอ่ื ง
ประชาชนผบู้ ชู ามงั กรจึงพักไว้กอ่ น
ผมออกค�าสั่งติดๆ กันให้โซเอย์ค้นหาผู้สังเกตการณ์ของทัพ
เคลย์แมน และสถานที่ทเ่ี หมาะสมทสี่ ดุ ในการเคลื่อนทัพของทางนี้
และแลว้ วาระการประชุมเกย่ี วกับ ‘สงครามกับเคลยแ์ มน’ จงึ
ไดส้ ิ้นสุดลง

192

＊

เอาละ ผมจะเขา้ สู่วาระถดั ไปแบบไมห่ ยดุ พกั
เกี่ยวกบั ‘วัลพัวร์กสิ ’ ทรี่ ามิรสิ น�ามาแจง้ ให้ทราบ
สามทหารเสอื ออกไปก่อนแลว้ เพอ่ื ไปแจง้ เนือ้ หาที่ก�าหนดกนั
เม่ือสักครู่น้ี เพราะมีความจ�าเป็นที่จะต้องอธิบายต่อเหล่านักรบผู้อยู่
ภายใต้บังคับบญั ชาเร่ืองทต่ี อ้ งไวใ้ จผมในการถา่ ยโอนดว้ ย
มวิ รนั กอ็ อกไปแลว้ เชน่ กนั จากนไี้ ปกถ็ อื เปน็ ปญั หาของพวกผม
การนา� ความคิดเห็นของมิวรนั มาพิจารณาก็ไม่จา� เปน็ อกี ด้วย
เพราะงานของมวิ รันคอื การเปน็ ผ้ชู ว่ ยของยอห์มอย่างใกลช้ ดิ
เนื่องจากคนท่ีเหลืออยู่มีแค่คนของผม ผมจึงสบายอารมณ์
ขน้ึ มามากเลยทีเดยี ว
ดว้ ยเหตนุ ้ี พวกผมจงึ พดู คยุ กนั อยา่ งสบายๆ ดว้ ยใจจรงิ ตา่ งกบั
การประชุมท่ผี ่านมาจนถงึ เมอ่ื ครู่

“ถ้าเจาะจงท่ีอยู่ของเคลย์แมนได้ พวกเราก็สามารถปิดฉาก
โดยการใช้ ‘เคล่อื นย้ายผา่ นมิต’ิ เข้าไปจ่โู จมได้ละนะ”
ถา้ เคลยแ์ มนเดนิ ทพั แลว้ ละก ็ แสดงวา่ ทฐี่ านหลกั จะมจี า� นวนทพั
นอ้ ยลง ผมและเหล่าหัวหน้าอาจจะออกไปปดิ ฉากไดโ้ ดยไมต่ ้องกังวลวา่
จะโดนโจมตสี กัดเลย
ในทางตรงกนั ข้าม กรณีท่ีผมบกุ จู่โจมทีไ่ หนสักแห่งนัน้ ผมก็จะ
ไม่สามารถเพกิ เฉยต่อการป้องกนั เมอื งน้ไี ด้
เร่ืองนีผ้ มจะจ�าใส่ใจเอาไวก้ อ่ น

“ขออภยั ดว้ ยครบั เนอ่ื งจากมสี ถานทที่ หี่ มอกลงหนกั ซงึ่ มคี วาม
เขม้ ของแกน่ เวทสงู จงึ ตดั สนิ วา่ ทนี่ นั่ อนั ตราย ไมส่ ามารถมงุ่ ไปขา้ งหนา้

บทท่ี 2 ขา่ วสารของรามริ สิ 193

ไดค้ รบั ”
แมว้ า่ โซเอยจ์ ะกลา่ วเชน่ นนั้ เพอื่ เปน็ การขอโทษ แตก่ ไ็ มม่ ปี ญั หา
อะไรท้ังนั้น ถึงจะเป็น ‘ร่างแยก’ ก็ควรจะด�าเนินการอย่างรอบคอบ
หากไม่ระวงั ตวั แลว้ โดนศัตรจู ับความเคล่อื นไหวของทางนไี้ ดก้ จ็ ะแย่เอา
เพราะฐานหลกั ของศัตรกู ็คงจะเป็นทางข้างหนา้ นั้น หากท�าการ
พิสจู นไ์ ด้ถึงข้นั น้ันกเ็ พียงพอแลว้

“ลองใชห้ ลายๆ คนไปคน้ หาฐานหลักของศตั รใู นตอนที่จา� นวน
ศัตรลู ดนอ้ ยลงดไู หมครับ?”

“แตว่ า่ เคลยแ์ มนจะเขา้ รว่ มวลั พวั รก์ สิ ไมใ่ ชเ่ หรอ? นา่ จะสวนทาง
กันนะคะ”
เบนิมารุแสดงความคิดเห็น แต่ชูนะกลับปฏิเสธด้วยใบหน้าที่
เยือกเย็น
เบนิมารุมีสีหน้าไม่พอใจ

“นั่นสินะครับ ยิ่งไปกว่านั้น ถ้าดูถูกศัตรูแล้วพ่ายแพ้ข้ึนมา
คงไมไ่ ด้การ ทา่ นเบนิมารุต้องรวบรวมกองทพั ไวใ้ ห้มน่ั คง”
เมอื่ ฮาคโุ รยา�้ ว่าไมไ่ ด ้ แผนนจ้ี ึงเป็นอนั ลม้ เลิก

“คนอืน่ ๆ มคี วามคิดเหน็ อะไรไหม?”
อยา่ งไรก็ตาม ผมจะลองฟังความคดิ เหน็ ของทกุ คนก่อน
คะ่ ! ชิออนยกมือขึน้ มาอย่างเริงรา่ แลว้ มองมาทีผ่ ม
ผมขานชอ่ื เธอ

“ถา้ เขา้ ไปในวลั พวั รก์ สิ ทว่ี า่ นน่ั ไมใ่ ชแ่ คเ่ คลยแ์ มนเทา่ นนั้ แตฆ่ า่
พวกจอมมารทค่ี ดิ จะคดั ค้านไปใหห้ มด เป็นยงั ไงคะ?”
ชิออนท�าตาเป็นประกายระยิบระยับ แลว้ กลา่ วเช่นนั้น
ผมผดิ เองทโ่ี ง่ไปฟงั ชอิ อน
เสน้ เลอื ดแทบจะปดู ขน้ึ ตรงขมบั แลว้ แตผ่ มจะอดทน ถงึ จะรสู้ กึ
วา่ เรือ่ งแบบนเี้ คยเกิดขึ้นก่อนหนา้ นีแ้ ล้วก็เถอะ

194

“ชอิ อน จะฆา่ ดว้ ยวธิ ีไหนละ่ ? เธอนะ่ ลองแสดงความคดิ เห็น
ท่มี ันทา� ไดจ้ ริงทสี ิ?”
ถา้ บาดหมางแคก่ บั เคลยแ์ มนกย็ งั พอวา่ แตถ่ า้ บาดหมางกระทง่ั
กบั จอมมารตนอื่นๆ คงไมไ่ ดก้ าร
ผมอธิบายให้ชิออนกระจ่างว่า โดยพื้นฐานแล้ว การเอาชนะ
จอมมารแต่ละตนเปน็ เรือ่ งหนกั หน่วง
เม่อื ไดฟ้ งั ค�าพูดของผม ชิออนกค็ อตกด้วยความหอ่ เหีย่ ว
ใหต้ ายส ิ จะตามนา้� สักหนอ่ ยดีไหมเนย่ี
ผมกเ็ ลยพูดนนู่ พูดนี ่ เพ่ือเป็นการเอาใจชอิ อน

“แตว่ ่า การเข้าไปในนั้นอาจจะดกี ไ็ ดแ้ ฮะ”
ชอิ อนเงยหน้าขึน้ และแสดงสีหน้าทีเ่ ปี่ยมไปด้วยความคาดหวงั

“นี่ รามิริส ฉันสามารถเข้ารว่ มดว้ ยได้มั้ย?”
ผมลองถามรามริ ิสผมู้ ปี ระสบการณ์

“เอ๊ะ!? คดิ จะเข้าร่วมงั้นเหรอ รมิ ุรุ?”
“เปลา่ แคล่ องถามไวเ้ ผอื่ เอาขอ้ มลู ไปใชน้ ะ่ เพราะเคลยแ์ มนกค็ ง
เขา้ รว่ มการประชมุ ฉนั เลยคดิ วา่ ถา้ ฝา่ ยเราจะลองเปน็ ฝา่ ยออกไปหาบา้ ง
ก็นา่ สนใจดีนะ”
ถึงอย่างไรก็ถูกเพ่งเลง็ อยู่แล้ว การทฝ่ี ่ายเราออกไปหาอาจจะดี
กไ็ ด้
เพราะการเปิดฉากโจมตีก่อนก็ถือเป็นเรื่องพ้ืนฐานเหมือนกัน
หากผมปรากฏตัวในสถานที่ที่ไม่ได้คาดคิดเอาไว้ละก็ เคลย์แมนจะต้อง
หวัน่ วติ กเชน่ กัน
การนองเลอื ดในสถานที่พดู คุยกันอาจจะไม่เหมาะ แตเ่ รอื่ งนั้น
ไว้ค่อยคิดหลงั จากไปถงึ แลว้ ละกัน
“อมื คดิ วา่ อาจจะไมม่ ปี ญั หา แตว่ า่ นะ ใหเ้ อาผตู้ ดิ ตามไปไดแ้ ค่
2 คนนะ!”

บทท่ี 2 ข่าวสารของรามริ ิส 195

การเข้าร่วมโดยพาลูกน้องจ�านวนมากไปถือเป็นเร่ืองที่เปล่า
ประโยชน ์ เพราะจะทา� ให้เกดิ ปญั หามากขน้ึ โดยไมจ่ า� เป็น
อย่างไรกต็ าม ได้ยนิ มาว่าในสมยั กอ่ น มีจอมมารหน้าใหม่พา
ลกู นอ้ งทเ่ี ปน็ กา� ลงั สา� คญั จา� นวน 100 คนไปเขา้ รว่ ม เพอ่ื ทจี่ ะแสดงอา� นาจ
ของตนเอง
การกระท�าดังกล่าวดันไปแตะเกล็ดย้อนของจอมมารตนหนึ่ง
ซึ่งนานๆ ทีโกรธเปน็ ฟนื เป็นไฟถงึ ข้ันทา� ใหป้ ระเทศกลายเป็นเถา้ ธลุ แี ลว้
สา� หรบั จอมมารตนนน้ั เปา้ หมายทตี่ กเปน็ เครอ่ื งระบายอารมณ์
จะเป็นอย่างไรก็คงไม่สน ได้ยินมาว่าเขาสังหารเหล่าจอมมารผู้เป็นนาย
ของมนุษยม์ ารเหล่านัน้ ไปพรอ้ มๆ กนั
หลงั จากนน้ั มนษุ ยม์ ารทไ่ี รพ้ ลงั กไ็ มไ่ ดร้ บั อนญุ าตใหเ้ ขา้ รว่ ม ดว้ ย
ขอ้ ตกลงระหว่างจอมมาร จึงก�าหนดใหน้ �าผู้ติดตามไปได้แค่ 2 คน
แต่น่ันก็แสดงว่า ในอดีตก็เกิดความขัดแย้งเช่นนั้นเหมือนกัน
ดังน้นั ถึงผมจะท�าแบบนนั้ กไ็ ม่น่าจะมีปัญหาอะไร
ผมจะหาเรอื่ งทะเลาะกบั เคลยแ์ มนดว้ ยเรอ่ื งทนี่ ง่ั ในงานฉลองนนั่
ถา้ ลองพิจารณาเรอ่ื งนอ้ี ยา่ งจรงิ จงั อาจจะดีก็ได้

“คดิ วา่ ยังไง? การเข้าร่วมกน็ า่ สนใจใช่ไหม?”
“คึหึหหึ หึ ึ เปน็ แผนทว่ี เิ ศษไปเลยขอรบั ในตอนน้ันก็กรณุ าให้
ขา้ ผู้นต้ี ิดตาม-------”
“เจา้ บา้ ดอิ าโบล! ผตู้ ดิ ตามคอื ขา้ ผนู้ ตี้ า่ งหากคะ่ ไมย่ กใหห้ รอก
คะ่ !!”
ทงั้ สองคนเร่ิมทะเลาะกนั อกี แล้ว
การนา� สองคนนไ้ี ปเขา้ รว่ มดว้ ยเนย่ี เทา่ กบั เปน็ การฆา่ ตวั ตายชดั ๆ
ผมไมค่ ิดจะให้สองคนนจี้ บั กลมุ่ กันตง้ั แต่แรกแล้ว
พอคดิ เชน่ นน้ั --------
“------ถา้ ไมว่ า่ จะยงั ไงกต็ อ้ งตอ่ สกู้ บั จอมมารทกุ คนละก็ ลา้ งบาง

196

ไปซะกจ็ บเรอ่ื ง เดมิ ทแี ลว้ จอมมารนะ่ มแี คท่ า่ นรมิ รุ คุ นเดยี วกเ็ พยี งพอแลว้
ใช่ไหมขอรับ?”
กระทง่ั ดอิ าโบลกพ็ ูดเรื่องพรรค์นน้ั ออกมา
ชิออนพยักหน้าใหญ่ แล้วบอกว่าเร่ืองน้ันเหมือนกับที่ตัวเอง
คดิ ไว้เลย

“ใชแ่ ลว้ ! กน็ กึ วา่ จะโงซ่ ะอกี แตเ่ มอ่ื เทยี บกบั การเปน็ สมาชกิ ใหม่
กถ็ อื วา่ มอี นาคตไกลนะ! ตอนนี้ เจา้ ไดพ้ ดู เรอ่ื งทข่ี า้ กา� ลงั คดิ จะพดู ออกมา
แลว้ !!”
จะสนิทหรอื ไม่สนทิ กันแน่
ถ้าจะบอกว่าใครกันแน่ท่ีไม่มีความคิด ผมก็คิดว่าเป็นชิออน...
แตท่ ั้งสองคนกลับก�าลงั เห็นพอ้ งต้องกันในเร่ืองการถล่มเหลา่ จอมมาร
ทา� ไมถึงเปน็ แบบน้นั ละ่ ?
พอมองดรู อบๆ กเ็ หมือนจะเหน็ ใครหลายคนก�าลังเหน็ ดว้ ยกบั
ความคิดน้ัน
แมจ้ ะมีคนท่ีสขุ ุมรอบคอบ แต่ก็มคี นท่ีเปย่ี มไปด้วยความม่งุ ม่นั
ทีจ่ ะฆา่ ฟนั มากกวา่ มงุ่ มั่นที่จะท�างานอยูด่ ้วย
เผลอแปบ๊ เดียว พวกชอบการต่อสู้กเ็ พมิ่ ขึน้ มาแลว้
นม่ี ันบ้าระห�่าเกนิ ไปแลว้ จรงิ ๆ ผมจึงรบี แก้ไขทิศทางของเรือ่ ง

“เดยี๋ วก่อนๆ อย่ารีบร้อน ฉนั ยังไมไ่ ดต้ ดั สินใจ แล้วกด็ อิ าโบล
ฉันฝากให้นายจดั การอาณาจักรฟาลมุสแลว้ เพราะงัน้ ไมว่ า่ ยงั ไงฉันก็ไม่
พานายไปดว้ ยหรอกนะ”

“นะ นน่ั สนิ ะขอรับ รับทราบขอรบั ”
ท่าทางดิอาโบลจะคิดว่ายุทธการท่ีอาณาจักรฟาลมุสเป็นเร่ือง
เล่นๆ แมจ้ ะมคี วามม่นั ใจในตัวเองสูง แตถ่ า้ ไมป่ ระมาทจนผิดพลาดกไ็ ม่
เป็นไรหรอก
ดิอาโบลยอมรับด้วยสีหน้าซับซ้อน ทั้งเสียดาย และดีใจท่ีได้

บทท่ี 2 ขา่ วสารของรามิรสิ 197

รับการมอบหมายงาน
“แต่วา่ มันจะไม่อนั ตรายอยา่ งที่คดิ เหรอคะ?”

ชนู ะพูดดว้ ยท่าทางเป็นห่วง
ใช่ ผมก�าลังรอความคดิ เหน็ แบบนั้นอยเู่ ลย

“กจ็ รงิ ถงึ แมจ้ ะไมต่ อ้ งถอ่ ไปเขา้ รว่ มงานนนั้ แตก่ ารถลม่ ฐานทพั
หลกั ในตอนทเี่ คลยแ์ มนไมอ่ ยกู่ น็ า่ จะเปน็ วธิ ที มี่ ปี ระสทิ ธภิ าพไมใ่ ชห่ รอื ?”
เกลโด้เห็นด้วยกบั ชูนะ และแสดงความคิดเห็นอย่างรอบคอบ
ความคิดเห็นที่ว่าควรด�าเนินสงครามเพ่ือให้สามารถเอาชนะได้
โดยไมเ่ ส่ยี งอนั ตรายใดๆ นั้นเป็นสิง่ ทถี่ ูกตอ้ งมากๆ
แมว้ า่ เกลโดจ้ ะเปน็ พวกชอบการตอ่ ส ู้ แตก่ ไ็ มไ่ ดบ้ า้ ระหา�่ ผมดใี จ
มากๆ ทไี่ ดฟ้ งั ความคดิ เห็นที่รอบคอบเชน่ น้ี
ทว่า การทีผ่ มพจิ ารณาเรอ่ื งการเข้ารว่ มนั้นกม็ ีเหตุผลอยู่
เพราะผมมีเร่อื งทก่ี ังวลอยู่เรอ่ื งหนึง่

“เปลา่ เรอ่ื งทที่ า่ นรมิ รุ กุ า� ลงั กงั วลอยกู่ ค็ อื ทศิ ทางของทา่ นจอมมาร
มลิ มิ แมจ้ ะเปน็ ไปไมไ่ ดว้ า่ ทา่ นมลิ มิ จะทรยศ แตก่ ไ็ มอ่ าจปฏเิ สธความเปน็
ไปไดท้ จี่ ะโดนเคลยแ์ มนควบคมุ ถงึ ทา่ นมลิ มิ อาจจะมคี วามคดิ บางอยา่ งอยู่
แตอ่ ยา่ งนอ้ ยเรอ่ื งทท่ี า่ นมลิ มิ จดั การทา่ นคารอิ อนกเ็ ปน็ เรอื่ งจรงิ ขา้ คดิ วา่
การคน้ หาเจตนาท่แี ทจ้ รงิ ของท่านมิลิมทว่ี ัลพัวรก์ ิสก็เป็นวิธที ีไ่ มเ่ ลวนัก”

“ใช่แลว้ ข้าคาใจเรอื่ งท่กี ระท่ังทา่ นจอมมารมิลมิ กเ็ ข้าร่วมลงชือ่
เสนอญตั ตคิ รบั เปน็ ไปไดว้ า่ อาจจะมแี ผนการอะไรบางอยา่ งอยไู่ มใ่ ชเ่ หรอ
ครับ?”
ช่างน่าตกใจท่เี บนิมารเุ ดาความคดิ ของผมถกู โซเอยก์ ็ช้ีใหเ้ หน็
ปญั หาได้ตรงประเด็นเช่นกัน
สมกบั เป็นเบนิมารุและโซเอย ์ ดูทา่ ว่าพวกเขาจะรู้สึกเหมอื นกนั
กับผม

“นั่นสินะ ก่อนอ่ืนข้าคิดว่าการท่ีมิลิมจะท�าตามค�าสั่งของเคลย์

198

แมนอะไรเนีย่ มนั เป็นไปไม่ได้หรอกนะ กเ็ พราะว่ามลิ มิ เป็นพวกเอาแต่ใจ
นน่ี า!”
เธอคิดว่าอย่างนั้นเหรอรามิริส? แม้ผมจะสงสัย แต่ผมก็เห็น
ดว้ ยกับเรอ่ื งน้ัน

“เรอื่ งทท่ี า่ นมลิ มิ จะหกั หลงั ทา่ นรมิ รุ นุ นั้ เปน็ ไปไมไ่ ดเ้ ดด็ ขาดเลยคะ่
แม้จะเป็นลางสังหรณท์ ไ่ี รห้ ลักฐานกต็ าม แตข่ า้ กม็ ่นั ใจวา่ ไมผ่ ดิ แนค่ ะ่ !”
ชอิ อนพดู ช้ชี ัดเช่นนั้น
อย่างน้ีนี่เอง ถึงจะไมม่ หี ลักฐาน แตก่ เ็ ปน็ แบบนั้นสินะ
อันท่ีจรงิ ผมก็ยังไมร่ ูส้ ึกวา่ ถูกมิลมิ ทรยศเลย
แม้แตก่ ารคาดคะเนของคุณราฟาเอล กไ็ ม่สามารถแสดงความ
เหน็ ชช้ี ดั ลงไปได ้ เนอ่ื งจากขอ้ มลู ไมเ่ พยี งพอ แตท่ วา่ ตราบใดทส่ี ถานการณ์
ยงั ไมม่ ีอะไรเปลย่ี นแปลง ค�าตอบก็จะออกมาวา่ เป็นไปไม่ไดอ้ ยู่ดี
ผมตัดสนิ ใจที่จะเชอ่ื ในตวั มลิ มิ
แตว่ า่ เพราะอยา่ งนน้ั มนั จงึ ไมใ่ ชเ่ รอื่ งทจี่ ะปลอ่ ยเลยตามเลยได้

“ฉนั เหน็ ดว้ ยกบั ความคดิ เหน็ ทว่ี า่ มลิ มิ ไมไ่ ดห้ กั หลงั ฉนั ถา้ เปน็
แบบนั้น ฉันก็คิดว่ามันคงมีอะไรบางอย่างเกิดข้ึนแล้ว ที่รามิริสพูดมา
เมอื่ กว้ี า่ เคลยแ์ มนเปน็ คนรา้ ย หรอื เรยี กวา่ เปน็ ตวั ตน้ เหตกุ เ็ ปน็ การตคี วาม
ทด่ี ีเหมือนกัน เพราะฉะนัน้ จงึ อยากจะนา� ความคิดเหน็ ของเบนมิ ารมุ าใช้
ฉันจะเข้าร่วมวลั พัวรก์ ิส แล้วลองค้นหาอะไรหลายๆ อยา่ งดนู ่ะ...”
ควรจะคิดวา่ มอี ะไรบางอยา่ งเกิดขน้ึ แลว้
และในกรณที เี่ ลวรา้ ยท่สี ุด กม็ ีความเปน็ ไปไดท้ ผี่ มจะโดนมลิ มิ
โจมตีในขณะท่วี ัลพวั ร์กิสสน้ิ สดุ ลงอกี ด้วย
น่คี อื ความกงั วลที่แทจ้ ริงที่ผมก�าลังเผชญิ อย่ ู และเปน็ เหตุผลท่ี
ท�าใหผ้ มคดิ วา่ ถ้าปลอ่ ยไปแล้วจะเป็นอนั ตราย
ถา้ ศตั รมู แี คเ่ คลยแ์ มนละก ็ จะเปน็ อยา่ งไรกช็ า่ ง แตว่ า่ ผมอยากจะ
หลีกเลยี่ งการเปน็ ศตั รกู บั มิลมิ

บทท่ี 2 ขา่ วสารของรามริ ิส 199

“ใช่ม้ัย? ใช่มั้ยใช่มั้ย! นึกแล้วเชียวว่าการตีความของคุณยอด
นักสืบรามิริสจะต้องถูกต้องแน่นอน งั้นถ้าซัดเคลย์แมนให้กระเด็นได้
ก็ดแี ล้วไม่ใชร่ ?ึ ”
ผมชีน้ �าการพดู คยุ อย่างไรท้ ีต่ ิ และท�าใหก้ ารสนทนาอนั ยุง่ เหยิง
ยุตลิ งไดส้ �าเรจ็ --------พอผมคดิ เช่นนน้ั แลว้ รามริ สิ กก็ ลา่ ววาจาที่รุนแรง
ขน้ึ มาอกี แลว้ ...

“โดยรวมแล้ว จะว่ายงั ไงดีละ่ ? ที่น่นี ่ะ ทา� ไมถึงไดม้ ีมนุษย์มาร
ที่มีพลังแข็งแกร่งอยู่กันกลาดเกลื่อนเลยละเน่ีย!? ถ้าจะมีขนาดนี้ละก็
งน้ั ให้เบเรต็ ต้าเปน็ คนรบั ใชข้ องขา้ ไปเลยก็ได้ไมใ่ ช่หรอื ไง!”
แลว้ ก็ปิดทา้ ยดว้ ยค�าพดู เช่นนัน้
ยยั รามริ ิสกา� ลังเหลงิ เอามากๆ พอเธอร้สู กึ ตัวว่าพรรคพวกของ
ผมแขง็ แกรง่ เธอเลยใจกลา้ หนา้ ด้านขน้ึ มา
ดูเหมอื นวา่ เธอก็ไมค่ ดิ ทจ่ี ะลม้ เลกิ เรอ่ื งเบเร็ตตา้ เช่นกัน
เนอื่ งจากเรอ่ื งนกี้ ต็ อ้ งคา� นงึ ถงึ ความตง้ั ใจของเบเรต็ ตา้ ดว้ ย ดงั นนั้
แคค่ วามเอาแตใ่ จของรามริ สิ จงึ ไมอ่ าจทา� ใหเ้ รอื่ งนก้ี ลายเปน็ จรงิ ไดห้ รอกนะ
และในหมู่ลกู นอ้ งของผมก็มผี ทู้ ค่ี ล้อยตามรามิริสเชน่ กนั

“อยา่ งงน้ี เี่ อง มนั กเ็ ปน็ ประเดน็ ทคี่ วรฟงั นะคะ ดลี ะ งนั้ ขา้ ไปเชอื ด
นิม่ ๆ ให้ดไี หมคะ--------”

“เฮ้ย เดี๋ยวก่อนๆ ใจเย็นหน่อยสิชิออน อย่าคิดจะเตรียมตัว
ออกไปข้างนอกนะ เบนิมารกุ บั โซเอย์กด็ ว้ ย!”
ให้ตายสิ
พอผมบอกวา่ จะเขา้ รว่ มวลั พัวร์กสิ แลว้ กเ็ ปน็ แบบนีท้ นั ที
ทง้ั ๆ ทเี่ บนิมารกุ ม็ ีสงครามกับทพั เคลย์แมนอย่แู ล้วแท้ๆ โซเอย์
ก็เช่นกัน
ผมต้องก�าหนดคนท่ีผมจะพาไปด้วยท้ังสองคนอย่างรอบคอบ
เพราะเกรงว่าอาจจะต้องดา� เนินแผนการในเวลาเดยี วกนั

200

เมือ่ เปน็ เช่นน้นั คนทผี่ มจะพาไปกค็ อื ...
สายตาทิ่มแทงมาจากข้างหลัง ท�าให้รู้สึกถึงแรงกดดันทาง
กายภาพ
ไมจ่ า� เปน็ ต้องพดู เลยว่าเป็นชิออน
ถา้ ไมพ่ าไปดว้ ยกน็ า่ จะอาละวาด เบนมิ ารรุ ะงบั อารมณข์ องชอิ อน
ไดย้ ากซะดว้ ย ฉะนนั้ เร่อื งนี้ผมจะดูแลเอง
นอกจากน้ี ชิออนก็เกือบตายเพราะแผนของเคลย์แมน-------
หรือตอ้ งพดู วา่ ตายไปแลว้ จริงๆ จะดกี ว่า--------อาจจะมโี อกาสแกแ้ คน้
ก็ได้ ผมจึงตงั้ ใจว่าจะพาเธอไปด้วย
ดังนั้น ก็เปน็ ทก่ี �าหนดแนน่ อนแลว้ ว่าจะพาชิออนไปดว้ ย
ส่วนอีกคนหน่งึ ผมกก็ ังวลอย ู่ แตจ่ ะเอารนั กา้ ไปก็ได้
ผมคดิ วา่ จะใหเ้ ขาซอ่ นตวั อยใู่ นเงาไวก้ อ่ น เพราะถา้ โดนตรงึ ดว้ ย
เขตแดนแบบพเิ ศษอยา่ ง “โฮลฟี่ ลิ ด”์ ก็จะล�าบาก
ผมรับรู้ถึงว่ีแววของรันก้าที่ก�าลังเง่ียหูฟัง ดังนั้น ผมจึงเลือก
รันกา้
ในฐานะผู้คมุ้ กัน รนั กา้ กพ็ ึ่งพาไดม้ ากเลยทีเดยี ว
ดว้ ยเหตนุ ้ี ผมจงึ ตดั สนิ ใจวา่ จะพาชอิ อนและรนั กา้ ไปดว้ ย เหตผุ ล
หนง่ึ กค็ ือท้งั สองคนม ี ‘เคลือ่ นย้ายผ่านมิต’ิ อยู ่ ในยามคบั ขนั จะได้หนี
ออกมาง่ายๆ
และผมยังมั่นใจอีกด้วยว่า หากลองทดสอบเขตแดนแบบใหม่
ท่ีได้แรงบันดาลใจมาจาก “โฮล่ีฟิลด์” ละก็ แค่หนีออกมาก็ท�าได้ไม่มี
ปัญหา แม้จะเปน็ สถานการณ์ทเ่ี ลวรา้ ยทีส่ ดุ กต็ าม
เพราะฉะนน้ั เรอ่ื งนผี้ มจะเตรยี มใจไว ้ แลว้ ลองเขา้ ไปในวลั พวั รก์ สิ
ท่ีว่าน่ันกนั 3 คนกแ็ ลว้ กนั
ในกรณที แี่ ย่ทสี่ ุดนั้น ถา้ เกิดวา่ มิลมิ โดนควบคมุ แลว้ ละก ็ จะมี
ความเปน็ ไปไดส้ งู ทเี่ มอื งนจี้ ะโดนทา� ลายลา้ งในเวลาตอ่ มา หากเปน็ เชน่ นนั้

บทท่ี 2 ข่าวสารของรามิริส 201

ก็ต้องหยดุ ยงั้ อยา่ งเดด็ เด่ยี ว
เพราะผมไม่คิดทจี่ ะให้เมืองนไ้ี ดร้ บั ความเสยี หายอกี แลว้

“อย่างท่คี ิดไว้ ฉันจะเข้ารว่ มละกนั จะพาชอิ อนกบั รนั ก้าไปด้วย
รามิริส ชว่ ยหยัง่ เชิงให้หน่อยว่าฉันเข้าร่วมไดร้ เึ ปล่าใหห้ นอ่ ยไดไ้ หม?”

“อืม เข้าใจละ!”
รามริ ิสรับท�าหน้าทีอ่ ย่างเปน็ กนั เอง
จากนนั้ เธอกส็ อ่ื สารกบั จอมมารทงั้ หมดดว้ ยคลนื่ สา� หรบั จอมมาร
โดยเฉพาะ โดยมเี น้อื หาว่าผมจะเขา้ ร่วมงานฉลอง
ผมรสู้ กึ วา่ มนั นา่ จะเปน็ การสอื่ สารแบบพดู พรอ้ มกนั ซงึ่ เกดิ จาก
การแทรกแซงมิตดิ ว้ ยอาคมระดบั สงู ทดี่ สู นิ้ เปลืองแปลกๆ
พอผมจอ้ งมองทา่ ทดี งั กลา่ วพลางรสู้ กึ ชน่ื ชมแลว้ กม็ ใี ครคนหนง่ึ
เดนิ เขา้ มาใกล้ๆ ผม พรอ้ มกบั หัวเราะเสียงดัง
เวลโดรา่ น ่ี ดเู หมอื นวา่ หลงั จากทอ่ี า่ นหนงั สอื เสรจ็ แลว้ เขาคงจะ
ฟงั บทสนทนาของพวกผมอยู่

“เคียะฮะฮะฮะฮะ! ง้ันเหรอ เริ่มมีความมุ่งมั่นขึ้นมาแล้วสินะ!
อยา่ เปน็ คนอนื่ คนไกลไปเลยรมิ รุ เุ อย๋ ขา้ ตอ้ งไปดว้ ยอยแู่ ลว้ ! ขา้ จะตามไป
เอง อยา่ งพวกจอมมารนะ่ ไม่มคี ่าพอให้หวาดกลวั หรอกนะ!!”
เวลโดร่าคุยโวดว้ ยความมั่นใจเต็มเปี่ยม
จะวา่ ไปแลว้ ก็ลมื ไปเสียสนทิ เลยแฮะ มคี นคนน้อี ย่ดู ว้ ยสนิ ะ
ทวา่ ผมไมค่ ดิ ทีจ่ ะพาเวลโดรา่ ไปด้วยหรอก

“เอานา่ รอเดยี๋ วกอ่ นสเิ วลโดรา่ ฉนั อยากใหน้ ายอยปู่ อ้ งกนั เมอื ง
น้นี ะ”

“อะไรกนั !? กข็ า้ บอกวา่ จะไปดว้ ยไมใ่ ชเ่ รอะ ถา้ เปน็ ขา้ กไ็ มน่ อ้ ย
หนา้ ไปกว่าพวกจอมมารหรอกนะ!”
พอผมพูดเชน่ นัน้ เวลโดรา่ ก็ผงะ ราวกบั วา่ คาดไมถ่ ึง
การปอ้ งกนั เมืองน้ีกเ็ ป็นงานท่ีทรงเกียรตินะ จะว่าไปแล้วกเ็ ป็น

202

หน้าทที่ ่สี า� คญั ทส่ี ุดดว้ ย
ในสงครามตา้ นเคลยแ์ มนครง้ั น ้ี กองทพั ทง้ั หมดจะออกปฏบิ ตั กิ าร
ที่เหลือก็มีแค่กลุ่มคนท่ีเป็นลูกน้องของชิออน และหน่วยรักษาความ
ปลอดภัยจ�านวนไม่มากท่ีริกุรุเป็นผู้น�า ซึ่งตอนน้ีเขาก�าลังออกไปท�างาน
ในฐานะคนน�าสาร
น่ีคือแผนการที่ประกอบด้วยเงอื่ นไขหลักท่ีว่ามเี วลโดร่าอยู่
เพราะถึงแม้จะมีหน่วยจู่โจมจากศาสนจักรศักด์ิสิทธ์ิมา แต่ถ้า
เปน็ เวลโดร่าละก็ คงไมม่ ีปญั หาแน่

“-------เพราะอย่างน้นั ฉันขอร้องให้นายเฝ้าเมืองด้วย”
“ฮึม่ ...”
ดูเหมอื นว่าเขาจะไมย่ อมรับ
ช่วยไมไ่ ด้ ตรงน้คี งตอ้ งบอกเหตผุ ลจรงิ ๆ แลว้ ง้ันเหรอ--------
ผมคดิ เช่นนัน้ แลว้ ในตอนที่ผมยงั ไมท่ ันจะเอย่ ปาก รามิรสิ ท่สี ื่อสารเสรจ็
แล้วกเ็ ริ่มสง่ เสยี งโหวกเหวก
“เดย๋ี วสริ มิ รุ !ุ เรอื่ งการเขา้ รว่ มกโ็ อเคอยหู่ รอก แตม่ นั ไมโ่ หดรา้ ย
ไปหนอ่ ยเหรอ? ถา้ หากวา่ อาจารยม์ ากบั ขา้ ในฐานะลกู นอ้ งกไ็ มเ่ หน็ เปน็ ไร
เลยนี่ เพราะถ้าท�าแบบนัน้ ข้าก็จะปลอดภยั อกี ด้วย!”
รามิริสพูดเรือ่ งทด่ี เู หมอื นจะเขา้ ท่าแบบนัน้ ออกมา
แตว่ า่ ผมมองทะลไุ ปถงึ ใจจรงิ ของรามริ สิ ทอี่ ยากจะยกตนขม่ ทา่ น
ดว้ ยการพาเบเรต็ ต้าและเวลโดรา่ ไปด้วย
“...เปล่าเลย? ข้าก็ไม่ได้อยากจะตามไปปกป้องเจ้าเป็นพิเศษ
ซะหนอ่ ย?”
เวลโดรา่ ปฏิเสธอย่างงา่ ยดาย
“เอะ๊ ะะ!? ไม่จรงิ ... เย็นชาอ่า อาจารย!์ ?”
จะว่าไป อาจารย์ที่ว่านหี่ มายความวา่ ไงกัน...
เผลอแปบ๊ เดียว รามิริสกับเวลโดรา่ ดทู า่ ทางจะกลายเป็นเพ่ือน

บทที่ 2 ข่าวสารของรามิริส 203