เกิดใหม่ทั้งทีก็เป็นสไลม์ไปซะแล้ว - 06

วา่ “ท่านผนู้ ้นั ” ทีพ่ ดู ถึงคอื ใครกันแน่?”
เธอถามกลบั ไปอยา่ งเฉยี บคม ท�าเหมือนไม่มีอะไรเกิดข้นึ
เมินค�าถามของเคลย์แมนโดยสิน้ เชิง ดูยงั ไงก็เปน็ มลิ ิมชดั ๆ
เอ งน้ั ก็แปลวา่ มลิ ิมไม่ได้ถกู ควบคุมอยู ่ แต่เคลือบแคลงในตวั
เคลยแ์ มนแตแ่ รกแล้วงัน้ เหรอ?
แต ่ ท�าอยา่ งน้นั ไปท�าไมละ่ ?
กอ่ นทผ่ี มจะไดค้ า� ตอบในขอ้ สงสยั กม็ เี สยี งอนื่ เขา้ มาแทรกกอ่ น

“เฮ้ยๆ ใครบอกว่าขา้ ตายนะ?”
อีกฟากหนึ่งของเขตกั้นสนามประลอง มีเสียงทุ้มต่�าเรียบๆ
ดังข้นึ
เจ้าของเสียงนั้น คือชายท่ีมีปีกนกอินทรีทะเลงอกออกมา
ลูกน้องของจอมมารเฟรย์
เฮย้ ๆ อยา่ บอกนะวา่ ...
อย่าบอกนะว่า เขาคือไอ้คนท่ีปลอมตัวแบบไม่เนียนน่ันน่ะ
เหรอ-------- !?
มนั ผดิ ทผี่ มไม่ทนั สงั เกตดีๆ สินะ...

<............》

แย่แลว้
รู้ไดเ้ ลยว่าคุณราฟาเอลก�าลังระอาอยู่
จะว่าไปตอนนนั้ คุณราฟาเอลเหมอื นจะพูดอะไรค้างไว.้ .. ไม่มง้ั
ผมคงคิดไปเอง ใช ่ คิดไปเองแหงๆ
ลมื ๆ ไปดีกวา่
และหลังจากน้ีก็คอยระวงั ระมัดใหม้ ากกว่าน้ีกพ็ อ
กลายเป็นแบบนไ้ี ปซะได้

454

ชายผนู้ ้ัน-------คารอิ อน ค่อยๆ ถอดหนา้ กากออก
ออร่าทรงพลังทะลักออกมาในเวลาเดียวกนั
คาริออนรวบรวมพลงั ใจไวเ้ ป็นหน่ึงเดยี ว และกลบั สู่ร่างเดมิ ใน
ชวั่ พรบิ ตา

“บสี ตม์ าสเตอร”์ คารอิ อน--------ตวั จรงิ เสยี งจรงิ ไมต่ อ้ งสงสยั
“ปลอดภัยดีสนิ ะ คุณคาริออน”
“ไง ริมุรุ เรียกว่าปลอดภัยดี คงไม่ได้หรอกมั้ง แต่ช่างเถอะ
ขอบใจท่ีชว่ ยดแู ลลูกน้องข้า”
“ไมเ่ ปน็ ไรหรอกน่า”
หลงั จากทค่ี ารอิ อนกลา่ วคา� ขอบคณุ ผม เขากห็ นั ไปมองเคลยแ์ มน
แล้วยม้ิ แสยะ
ชดั เจนแลว้ ว่ามลิ ิมไมไ่ ด้ถูกครอบง�าอะไรเลยสกั อยา่ ง
“อะ อะไรกนั ... ถา้ งน้ั จรงิ เหรอ...? แตว่ า่ รายงานของเฟรย์ ...งี้
น่เี อง เฟรย์ก็เอากบั เขาด้วย แกเองก็หกั หลังขา้ ดว้ ยสนิ ะ--------!!”
ในทส่ี ดุ เขากเ็ ข้าใจเรอ่ื งทั้งหมดเสยี ท ี เคลยแ์ มนจ้องเฟรยอ์ ย่าง
กบั จะกินเลือดกนิ เนื้อคล้ายคนเสยี สติ
ทว่า เฟรย์กลบั ท�าเป็นทองไมร่ ้รู อ้ น
มองดสู ถานการณ์แล้ว แทนทจ่ี ะเรียกวา่ หกั หลังนา่ จะเป็น...
“ตายจริง? น่ีมโนว่าข้าเป็นพวกเดียวกันกับเจ้าต้ังแต่เม่ือไหร่
งัน้ เหรอ?”
เฟรย์พดู ออกมาได้อยา่ งหนา้ ตาเฉย
อา่ ว่าแลว้ เชยี ว ผหู้ ญงิ เนี่ย น่ากลัวจรงิ ๆ ด้วย
เฟรย์หลอกเคลย์แมนตงั้ แต่แรกจรงิ ๆ ด้วย
“อะ อยา่ อย่ามาล้อเล่นนะเว้ย!? พะ พวกแก... ไม่ยกโทษให้
ข้าไม่ยกโทษใหเ้ ดด็ ขาด!!”

บทท่ี 5 งานเล้ียงฉลองของเหล่าจอมมาร 455

ขณะที่เสียงแหกปากของปิเอโรท่ีแสนน่าสังเวชก�าลังดังกึกก้อง
ในตอนนน้ั เอง--------

“ชอิ อน เอาเลย”
“ไวใ้ จได้เลยค่ะ!”
ชอิ อนขยับตัว ตามค�าส่งั ของผม
ชิออนซึง่ คล้ายน้องหมาหิวโซในสภาพถูกสง่ั ให ้ “รอก่อน!” น้นั
จับดาบดว้ ยสองมอื แนน่ และฟันลงไปทเ่ี คลยแ์ มนเต็มแรง
การพพิ ากษาในดาบเดยี วดว้ ยโอดาจิ
เคลย์แมนพยายามปอ้ งกนั อยา่ งสุดแรงเกิดแล้ว สดุ ท้ายแขน 3
ขา้ งของเขาทง้ั หมดถกู หน่ั ขาด ถกู ฟนั ทงิ้ เปน็ แนวเฉยี ง ไดร้ บั บาดเจบ็ สาหสั
เจียนตาย
โอดาจขิ องชอิ อนซ่งึ สามารถท�าลายจิตได้ ด้วยดาบเดยี ว เคลย์
แมนกล็ ม้ ลงตรงน้นั โดยไมท่ ันได้กลา่ วค�าใดๆ

＊

เอาละ เคลยแ์ มนจบเห่แลว้
คารอิ อนก็ยงั มีชวี ิตอยดู่ ว้ ย พยานปากครบเรียบร้อย
เท่าน้ี เรื่องก็จบได้โดยที่ผมไม่ถูกตัดสินว่าเป็นศัตรูกับเหล่า
จอมมาร
เคลยแ์ มนหายใจรวยรนิ
ไม่มีทา่ ทีคุกคามอีกต่อไป ไม่มีแม้แต่แผนพลิกผนั สถานการณ์
หลงั จากนี้
สถานการณต์ ายตวั แลว้ ตอ่ ใหพ้ ดู จาบา่ ยเบยี่ งตอนนไี้ ปกไ็ มไ่ ดผ้ ล
ตอ่ หน้าเหลา่ จอมมาร เขาเผลอสารภาพออกมาหมดเปลือก
ข้ึนอยกู่ ับจอมมารแต่ละท่านวา่ จะรบั มือยังไง ทว่าเคลยแ์ มนได้

456



สญู เสยี ความไวเ้ นอื้ เชอื้ ใจหมดแลว้ ณ ทนี่ ไ้ี มน่ า่ จะมจี อมมารตนใดออกตวั
ปกปอ้ งเคลย์แมนหรอก

เขตกัน้ สนามประลอง ‘เขตแดน’ คลายออก เฟรยเ์ ดนิ เข้ามา
และตรงเขา้ ไปใกลม้ ิลมิ

“ข้าเช่ืออยู่แล้วว่าถ้าเป็นเจ้าคงไม่ถูกครอบง�าหรอก ท�าเอา
หวาดเสยี วเลยนะมลิ มิ แตส่ ดุ ทา้ ยเจา้ กร็ กั ษาสญั ญาทม่ี ใี หก้ บั ขา้ ได้ ขอบใจ
มากนะ”

“วะฮา่ ฮา่ ฮา่ ฮา่ ! เพอ่ื นกนั ซะอยา่ ง ของมนั แนอ่ ยแู่ ลว้ กอ่ นอนื่ นะ
เฟรย์ เจา้ เอาไอน้ ่นั ถอื มาอยา่ งดใี ห้ข้าหรอื เปลา่ ?”

“จ้าๆ อันนใี้ ชไ่ หม? แต่ท่สี �าคญั เจา้ นะ่ สุดยอดไปเลยจรงิ ๆ นะ
ต้านทานออร์บ ออฟ โดมเิ นทได้ด้วย...”
ระหว่างสนทน เฟรย์ก็นา� บางส่ิงออกมาจากกระเปา๋ สง่ ให้มิลิม
มันคอื ดรากอนนัคเคิล ของขวญั ทผี่ มเคยมอบให้
มิลิมรบั มาดว้ ยความดีใจ และรีบสวมมันทันที
จากนน้ั กย็ ้ิมน้อยยม้ิ ใหญ่
เหลา่ จอมมารเหน็ การแลกเปลย่ี นของมลิ มิ และเฟรย ์ ในทสี่ ดุ กพ็ อ
จะเข้าใจสถานการณ์

‘เล่นละครตบตาได้ไม่เนียนเลยนะ’
‘อะ้ ขา้ เองก็มองออกนะ!’
‘คิดอย่แู ลว้ ว่าน่าจะเป็นแบบนี้’
‘ว่าแล้วเชยี ว แบบนีจ้ รงิ ด้วย...’
ไดย้ นิ บทสนทนาเลก็ ๆ น้อยๆ ดังที่กล่าวไว้ขา้ งต้น
คนที่ถูกมิลิมหลอกไม่ได้มีเพียงแค่ผมคนเดียว แต่ทุกคนท�า
เหมอื นกบั ว่าคาดไวอ้ ยแู่ ลว้ กับผลลัพธแ์ บบนี้
ทนั ใดนน้ั เอง ผมกไ็ ดย้ นิ เสยี งรอ้ งครวญครางคลา้ ยกบั กระอกั เลอื ด

458

จากปลายเท้า
“-------ต้งั ต้ังแตเ่ มอื่ ไหร?่ เจา้ หลอกข้าตั้งแต่เมือ่ ไหร.่ ..?”

เคลย์แมนนนั่ เอง
ดูเหมือนว่าเขายังพอมีลมหายใจอยู่ ให้ตายยังไงคงไม่อยาก
ยอมรบั ความจรงิ ทย่ี ากจะเชอ่ื ตรงหนา้ แหงๆ
มลิ มิ จึงสารภาพความจรงิ ทแี่ สนโหดร้ายให้เคลยแ์ มนฟัง

“อมื ขา้ ลา� บากแทบแย!่ ขา้ ตอ้ งแสรง้ ทา� เปน็ หลอก ตามคา� สญั ญา
ที่ให้ไว้กับเฟรย์ แล้วสวมก�าไลให้เจ้า คิดว่าการครอบง�าของเจ้าได้ผล
ยังไงละ่ ”

“...ยะ อยา่ มาล้อเลน่ นะ... ข้าใช้ออรบ์ ออฟ โดมเิ นท เตมิ พลัง
เวทท้ังหมดใส่ลงไป... พลังอันทรงอ�านาจเหนือสิ่งใด... เดมอนโดมิเนท
เลยนะ............!? ละ แล้ว ขา้ กใ็ ชม้ ันกับแก-------”

“อม้ื ! ส�าหรับขา้ เวทแค่นน้ั ปดั ท้ิงไดง้ า่ ยๆ สบายๆ อยู่แล้ว กอ่ น
อืน่ หลังจากคลายเขตแดนท้งั หมดแล้ว ข้าก็ท�าการใชพ้ ลงั ของความตั้งใจ
ต้านเอาไว้เพื่อไม่ให้รีซิส... หากไม่ท�าให้เจ้าเห็นต่อหน้าว่าอาคมใช้ได้ผล
คนขรี้ ะแวงอยา่ งเจา้ กค็ งไม่เชอ่ื ข้าพยายามทา� แบบนั้นแหละ!”

“วะ... วา่ ไงนะ? จงใจ... จงใจตดิ กบั งน้ั เหรอ!? อารต์ แิ ฟก็ ตร์ ะดบั
สงู สดุ ... ทา่ ไมต้ ายลบั ของขา้ ทแ่ี มแ้ ตจ่ อมมารดว้ ยกนั กส็ ามารถครอบงา� ได.้ ..”

“จริงเหรอ? แต่ไม่มีทางครอบง�าขา้ ได้หรอกนะ!”
มิลมิ ยดื อกอย่างภูมิใจวางท่าใหญ่โตสดุ ๆ

“จรงิ อยา่ งทว่ี า่ รสู้ กึ เสยี ดายทเ่ี ปน็ หว่ งเลย จะวา่ ไปเจา้ นะ่ จๆู่ ก็
กา� มอื ดใี จบา้ ง ยมิ้ มมุ ปากแบบเขนิ ๆ บา้ ง ในแงก่ ารแสดงถอื วา่ ไมผ่ า่ นนะ”

“ชว่ ยไมไ่ ดน้ น่ี า พอรวู้ า่ รมิ รุ โุ กรธแทนขา้ ขน้ึ มาขา้ กอ็ ดดใี จไมไ่ ด”้
เฟรยถ์ ึงกบั ไหลต่ ก ต่อปฏิกริ ยิ าของมลิ มิ และพูดคลา้ ยเพ่ิงนึก
อะไรบางอยา่ งออก

“จะวา่ ไป ตอนทเี่ คลยแ์ มนตอ่ ยมลิ มิ ขา้ ลนลานเลยนะ หากมลิ มิ

บทที่ 5 งานเลี้ยงฉลองของเหลา่ จอมมาร 459

ไมท่ น มหี วงั บา้ นของขา้ ไดถ้ กู ทา� ลายทง้ิ ไปแลว้ เจา้ อดทนไดด้ มี ากเลยนะ
ขา้ ขอชนื่ ชมเจ้าในจุดน”ี้
เธอเปิดโปงเร่ืองนั้นออกมา
นอกจากเม่ือกี้ที่เคลย์แมนต่อยมิลิมแล้ว แสดงว่าก่อนหน้าน้ี
ก็เคยต่อยด้วยสนิ ะ
ไอค้ นพรรคน์ ้ี เคยขดุ หลมุ ฝังตวั เองด้วยงั้นเหรอ?

“อม้ื ! ขา้ นะ่ นะ โตเปน็ ผใู้ หญแ่ ลว้ ไง ผใู้ หญท่ สี่ ามารถอดทนได!้ ”
คนทพี่ ดู จายา�้ วา่ ตวั เองเปน็ ผใู้ หญ ่ ยงั ไงกเ็ ปน็ เดก็ วนั ยงั คา�่ นนั่ แหละ

“ตรงไหนกนั เลา่ เอาเถอะ ชา่ งมนั กอ่ น ทสี่ า� คญั เจา้ ไมไ่ ดอ้ ดทน
เพราะเพยี งแค่สัญญาที่ให้ไวก้ บั ขา้ อยา่ งเดียวใช่ไหมล่ะ? จริงๆ แล้วเจา้ มี
จดุ ประสงคอ์ ะไรกนั แน?่ ”

“หืม? เปล่าน่ี ขา้ นกึ ข้ึนไดว้ ่ากอ่ นหน้านเี้ คลยแ์ มนคุยอะไรนา่
สงสัยไว้ ว่าจะกุเร่ืองให้พวกริมุรุเป็นศัตรูกับมนุษย์ และวางแผนก่อ
สงครามมนษุ ยอ์ สรู ขน้ึ มา ขนื ปลอ่ ยใหท้ า� แบบนนั้ คงไมส่ นกุ แน่ ขา้ กเ็ ลยคดิ
จะขัดขวางไงละ่ !”

“เห เจา้ เนีย่ นะเคล่อื นไหวนอกจากเร่อื งของตัวเองได้ดว้ ย...”
“วะฮา่ ฮา่ ฮา่ ฮ่า! ข้าบอกแล้วไง! ขา้ น่ะโตเป็นผู้ใหญแ่ ล้ว!”
“จา้ ๆ เอาเปน็ แบบนัน้ ก็แลว้ กนั ”
งั้นเรอะ...
มลิ มิ เปน็ คนเซนสแ์ รง เธอคงสงั เกตไดว้ า่ มคี นคอยชกั ใยอยเู่ บอ้ื ง
หลงั ซง่ึ คอยควบคมุ เคลยแ์ มนอย ู่ ดงั นนั้ เพื่อหาตน้ ตอของสาเหต ุ เธอเลย
แสร้งท�าเป็นถกู ควบคุมมาเรื่อยๆ สนิ ะ
นอกจากน้ียงั สญั ญากับเฟรย์ไวด้ ้วย ผมไม่เอาเรื่องทโี่ ดนหลอก
มาเปน็ ปญั หาดกี วา่
หากใหพ้ ดู จากขอ้ สรปุ แปลวา่ มลิ มิ ไมไ่ ดถ้ กู ลา้ งสมองมาแตแ่ รก
แล้วนนั่ เอง

460

ปญั หาไมไ่ ดอ้ ยทู่ ว่ี า่ เธอหลดุ จากการลา้ งสมองไดก้ ลางคนั แตม่ นั
ใช้ไม่ไดผ้ ลกบั เธอแตแ่ รกอยูแ่ ลว้ ต่างหาก
ท้งั หมดเปน็ เพียงการแสดง ทกั ษะการแสดงของมลิ มิ ยอดเยยี่ ม
พอๆ กบั นักแสดงหญิงดเี ด่น
ที่น่าตกใจคือเพื่อท่ีจะคุมหน้าน่ิงเอาไว้ เธอแอบกินพริกหยวก
ไปด้วย ด้วยความท่ีทนกับรสชาติไม่อร่อย ท�าให้สีหน้าแสดงออกมาได้
อย่างเปน็ ธรรมชาตแิ ละหลอกทุกคนไดน้ นั่ เอง
เวลโดรา่ สามารถมองออกไดเ้ พยี งแวบเดยี ว เขาเลยตามนา้� ไปกบั
การแสดงของมลิ มิ ดว้ ย เขาสกู้ บั มลิ มิ อยา่ งสนกุ สนานโดยมเี จตนาเพอ่ื สรา้ ง
ความเคยชนิ ในการเคลื่อนไหวร่างกาย
ดเู หมือนเวลโดร่าจะปรบั ตวั ไดเ้ รว็ กว่าที่ผมคดิ ไว้
ถึงอย่างนนั้ กเ็ ถอะ น่ีไม่ทนั สงั เกตเลยสินะคุณราฟาเอล?

《............》

ออ้ ครับ
จะวา่ ไป ตัง้ ใจจะพูดอะไรสักอย่างด้วยสินะครับ
ตอนทคี่ ณุ ราฟาเอลตัดสินว่าไมพ่ บข้อมลู มาคดิ ๆ ดูแล้วก็ไม่ใช่
เร่ืองแปลก
กไ็ ม่ไดถ้ ูกร่ายมนตร์ไวต้ ้งั แต่แรกอยแู่ ล้วน่ีนา
เปน็ ผมท่คี ดิ ไปเองคนเดยี ว
คราวหลังระหว่างท่ีเตือนและฟังค�าอธิบายไปด้วย ผมคงต้อง
พยายามฟังใหถ้ ึงตอนจบจนเปน็ นิสัยซะแลว้
ผมแอบสา� นกึ ผิดในใจ
คาริออนยืนขน้ึ ต่อหน้ามิลมิ

บทท่ี 5 งานเล้ียงฉลองของเหล่าจอมมาร 461

“นอกเรอ่ื งหนอ่ ยนะมิลมิ ขา้ ขอถามอะไรสกั อยา่ งไดไ้ หม?”
“หืม? ไดส้ ิ ถามอะไรก็ไดเ้ ลย!”
มิลิมย้ิมตอบ
เธอสวมดรากอนนัคเคลิ ดูอารมณ์ดี
“เปล่าหรอก อยากท�าให้แน่ใจน่ะ... เจ้าน่ะ ไม่ได้ถูกควบคุม
ใช่ไหมล่ะ? ง้นั กห็ มายความวา่ เจ้าจงใจอัดข้าแบบรา่ เรงิ เลยสินะ?”
คารอิ อนย้มิ แย้ม ทวา่ บรเิ วณหนา้ ผากมีเสน้ เลอื ดปูดออกมา
อืม้ น่นั สนิ ะ ผมสงสัยอยู่เหมือนกัน
“อุก!? ระ เรือ่ งนน้ั ก.็ ..”
“เปลา่ ๆ ไมเ่ ปน็ ไรหรอก ขา้ ออ่ นแอเองแหละ แตท่ เ่ี จา้ ถลม่ บา้ น
เมอื งของพวกเราจนปลิวไปนั้น เป็นความตง้ั ใจของเจา้ สนิ ะ?”
คาริออนถามมลิ มิ ตรงๆ โดยไม่พยายามปกปดิ ความโกรธ
มิลมิ แตกต่ืนไปครู่หน่งึ กอ่ นท่ีจะ-------
“หนอ็ ยย! คารอิ อน เจา้ ไมเ่ หน็ จา� เปน็ ตอ้ งใสใ่ จเรอ่ื งเลก็ ๆ นอ้ ยๆ
เลยน!ี่ ?”
ฟิวสข์ าดเสียเอง
เหน็ แบบนแี้ ลว้ มลิ มิ ก็ยงั เปน็ มิลิมวันยงั ค่�า
“เรอื่ งเลก็ ซะทไ่ี หนเลา่ ! เจา้ นะ่ พลาดไปนดิ เดยี วขา้ กต็ ายไดเ้ ลย
นะ!?”
“โอย๊ ร�าคาญ หนวกหูน่า!! ตอนนนั้ ข้ากา� ลังอนิ กบั บท--------
ไม่ใชส่ ิ ข้าแค่พยายามหลอกเคลย์แมนเท่านัน้ เองนะ? เพราะง้ัน คนท่ีผิด
มันกเ็ คลย์แมนนั่นแหละ!!”
“เดยี๋ วๆ ยงั จะไปโทษเคลย์แมนอีก... เออ พอเถอะ ตอ่ ให้พดู
อะไรไป เจา้ ก็คงไมฟ่ งั อยดู่ ี...”
จๆู่ ผมก็ร้สู ึกสงสารคาริออนข้ึนมานดิ หน่อย
เหน็ ใบหนา้ กลา้ หาญอยา่ งคารอิ อนมนี า้� ตาคลอเบา้ แลว้ ผมอยาก

462

จะเขา้ ไปปลอบเขาทนั ที
ผมเองก็โดนหลอกเหมือนกัน พอจะเข้าใจความรู้สึกนะ

“เอานา่ ๆ คณุ คารอิ อน สามทหารเสอื และคนอน่ื ๆ ปลอดภยั ดี
ศกึ ล้างแคน้ ของนายในครง้ั นก้ี ไ็ ดพ้ ยายามเตม็ ท่แี ล้วด้วย ฉนั คดิ ว่าไม่ได้มี
แต่เรื่องแยๆ่ หรอกนะ?”

“โอ้ ริมุรุ โทษทีนะ ตอ้ งใหม้ าปลอบซะได้”
“บอกแล้วไงวา่ ไม่ต้องคิดมาก อกี อย่าง เมืองเด๋ยี วกส็ ร้างข้นึ มา
ใหมไ่ ด้อีก เพราะงน้ั ฉนั ถงึ ส่งั ใหจ้ บั มนษุ ย์มารลกู นอ้ งของเคลย์แมนมา
เปน็ แรงงานไงล่ะ”
“หา? เฮย้ เดี๋ยว นี่เจา้ พูดจรงิ เหรอ...!?”
“แนน่ อน เดย๋ี วฉนั จะใหค้ วามชว่ ยเหลอื ดา้ นการชา่ งให้ แนน่ อน
วา่ พวกเราจะชว่ ยดว้ ยคน เพราะงน้ั มาสรา้ งประเทศทใี่ หญโ่ ตและอยอู่ ยา่ ง
สขุ สบายกว่ากอ่ นหนา้ นก้ี ันเถอะ!”
ยังมีเวลาอย ู่ เงนิ ก็ไดม้ าจากเคลยแ์ มนแล้วดว้ ย พอคิดถงึ เรือ่ ง
การตดิ ตอ่ การคา้ กนั หลงั จากน ้ี การสรา้ งบญุ คณุ ไวต้ ง้ั แตต่ อนน ี้ ในแงข่ อง
แผนการรบแล้วถือว่าเปน็ วิธกี ารทีด่ ไี มน่ ้อย
ผมอยากสนิทสนมกับพวกมนุษย์มารผ่านตัวงานด้วย ขอใช้
โอกาสน้ใี หเ้ กดิ ประโยชนห์ นอ่ ยละกัน
“วะ------ฮา่ ฮา่ ฮา่ ! ดจี งั เลยนะ คารอิ อน นน่ี ะ่ เปน็ เพราะบญุ คณุ
ของข้านะร้ไู หม?”
ผมไมเ่ ข้าใจเหมือนกันว่าอะไรคอื บญุ คุณของมิลมิ
ถา้ ใหพ้ ดู กป็ ระมาณวา่ มนั ไมเ่ หลอื ซากปรกั หกั พงั อะไรเลย เหลอื
แค่ท่รี าบธรรมดา ง่ายตอ่ การท�างานมง้ั
“ขอบใจนะ ช่วยได้มากเลย! ริมิรุ ไม่สิคุณริมุรุ หลังจากนี้
อาณาจักรสัตว์ของข้า ขอสาบานว่าจะให้ความร่วมมือในฐานะพันธมิตร
กับประเทศของเจา้ ตลอดไป!”

บทที่ 5 งานเลีย้ งฉลองของเหลา่ จอมมาร 463

คาริออนพูดออกมาด้วยความแปลกใจและซาบซึ้ง ก่อนจะหัน
ไปตอกยา้� กบั มลิ มิ เหมอื นยงั ไมล่ มื วา่ “เจา้ กช็ ว่ ยสา� นกึ ผดิ สกั หนอ่ ยกด็ นี ะ”
สว่ นมลิ มิ คงจะพอรบั รไู้ ดว้ า่ เรอ่ื งเปน็ อนั ตกลงกนั แลว้ เธอจงึ กลบั
ไปเป็นแบบเดิม
จะว่าเปลีย่ นแปลงเฉพาะหน้าได้อย่างรวดเรว็ หรอื วา่ อะไรดี เอา
เถอะ ก็สมเป็นมลิ ิมดี
เอาเปน็ วา่ แคช่ ว่ ยคารอิ อนใหก้ ลบั มารา่ เรงิ ไดเ้ หมอื นเดมิ กพ็ อแลว้
นอกจากน ี้ ไมไ่ ดม้ เี พยี งคารอิ อนทต่ี กใจกบั คา� พดู ของผมเทา่ นนั้
จอมมารตนอืน่ ทอ่ี ยู่รอบๆ ก็ประหลาดใจกบั ความคิดเห็นของผมเชน่ กนั

“งั้นหรอกเหรอ นึกว่าเปน็ พวกคิดตนื้ ๆ ทจ่ี ะเอามนุษย์มารมา
ใชป้ ระโยชนซ์ ะอกี ... เจา้ นวี่ ธิ กี ารคดิ นา่ สนใจมากกวา่ ทคี่ ดิ สมแลว้ วา่ ทา� ไม
นวั รถ์ ึงไดเ้ ชอื่ ฟังนกั ”
กี ชายผมแดง กล่าวขนึ้ อยา่ งอารมณ์ดี
นัวร์? หมายความวา่ อิหยัง?
เอาไวท้ ีหลัง ท่ีส�าคญั ในตอนน้ีคอื เคลย์แมน

“นี่ เคลย์แมน เจ้าน่ะ วางก้ามใส่ผู้ท่ีอ่อนแอกว่า ไม่ก็สู้เจ้า
ไม่ได้ไปทั่ว ข้าไม่คิดว่าคนอย่างเจ้ามีสิทธ์ิท่ีจะเรียกตัวเองว่าจอมมารได้
หรอกนะ เพราะมลิ มิ อดทนขา้ จงึ ไมไ่ ดเ้ ข้าไปขัด... แต่ข้าเอง กโ็ กรธอยนู่ ิด
หนอ่ ยเหมอื นกนั นะ”
เฟรย์สารภาพออกมา แฝงไปดว้ ยความโกรธอย่างเงยี บงนั มนั
เป็นค�าตัดสนิ ว่าเธอไมม่ คี วามคดิ อยากจะช่วยเคลยแ์ มน

“น่นั สินะ พูดในแง่ของกฎปลาใหญก่ ินปลาเล็ก เคลยแ์ มน เจ้า
แกน่ะท�าเกนิ ไป ส�าหรับขา้ ขา้ ขอระบายความแคน้ ทบี่ า้ นเมอื งถูกทา� ลาย
หน่อยก็แลว้ กนั นะ?”
คาริออน มีความแค้นท่ีบ้านเมืองถูกถล่มราบเป็นหน้ากลอง
อยู่แล้ว แมว้ ่าคนท�าจะเป็นมลิ ิม แตเ่ ขาตัง้ ใจจะโยนความรับผิดชอบไปท่ี

464

เคลยแ์ มนแทน ไม่มที างจะยกโทษใหเ้ คลยแ์ มนแนๆ่
กที �าแค่ยืนชมอยา่ งอารมณด์ ี
ส่วนจอมมารตนอ่ืนๆ ไม่มีใครพูดว่าจะจัดการกับเคลย์แมน
อย่างไร และดูท่าทางเคลย์แมนจะไม่ได้รับความเช่ือถือจากจอมมารตน
อืน่ ๆ แล้วเชน่ กนั
สถานการณ์เขา้ ตาจน
ทีเ่ หลือก็แคป่ ลอ่ ยใหส้ ะสางขนั้ ตอนสดุ ท้ายให้เสร็จ
วาระสุดทา้ ยของเคลยแ์ มนใกลม้ าถงึ แลว้

●

เคลยแ์ มนสมั ผสั ไดว้ า่ ชวี ติ ของตนคอ่ ยๆ ดบั ลงเรอ่ื ยๆ ขณะทจ่ี ติ ใจ
ของเขาเตม็ ไปด้วยความเสยี ใจในสิ่งทที่ �าลงไป
และนกึ ถงึ ค�าพูดของเพือ่ นพ้องข้นึ มา
ส่ิงเหล่านั้นเป็นด่ังภาพในอดีตที่วิ่งเข้ามาในหัว วนเวียนอยู่ใน
จติ ใจของเคลย์แมน

-------อยา่ งนอ้ ยกอ็ ย่าไดป้ ระมาทซะล่ะ-------
(อา่ ... ลาพลัส เป็นอยา่ งท่ีเจ้าว่าจรงิ ๆ...)
เขาคิดว่าตัวเองได้พิจารณาอย่างละเอียดถี่ถ้วนแล้ว แต่ดู
เหมอื นหมกมุ่นในพลงั จนเกนิ เหตุ
เมอ่ื เขาไดเ้ หน็ พลังเกินคณานับของมิลมิ มันทา� ใหเ้ ขารู้วา่ ก�าลงั
เข้าใจผดิ ในพลังของตนเองอย่างแรง
(อยา่ งทีเ่ จ้าสัมผัสได้ หากมองในแง่ของผลลพั ธแ์ ล้ว ขา้ เหมอื น
กบั ถกู มลิ มิ ควบคมุ ไวอ้ ยเู่ ลย ขา้ ไมค่ ดิ จะประมาทเลยแมแ้ ตน่ อ้ ย... แตท่ า้ ย
ท่สี ดุ ข้ากถ็ กู มลิ ิมหลอก หนา้ ทีข่ องข้าคอื จอมมารทพี่ วกเจา้ ใหค้ วามไว้ใจ

บทท่ี 5 งานเลยี้ งฉลองของเหลา่ จอมมาร 465

และฝากฝงั แทๆ้ เหมอื นข้าจะมาได้เพยี งเทา่ น้ี...)
เพราะเขาเมนิ คา� เตอื นของสหาย ผลสรปุ จงึ ไดอ้ อกมาเปน็ แบบน้ี
เคลยแ์ มนคดิ เชน่ น้นั

-------เคลย์แมน เจ้าน่ะยงั ออ่ นหดั กวา่ พวกข้า อยา่ ฝนื ท�าอะไร
คนเดียวเกินควรนะ?

------- โฮ้------ โฮะโฮะโฮะ อย่างท่ีเทียร์ว่าเลยครับ พ่ึงพา
พวกเราใหด้ ีนะครบั

(อา เทียร์ อา่ ฟุตแมน นัน่ สินะ ข้าลมื ไปเสยี สนิทเลย...)
เขามัวแตภ่ มู ใิ จในตัวเอง และคิดว่าไมต่ ้องพงึ่ พาผองเพ่ือนก็ได้
ไม่สิ เคยขอความช่วยเหลืออยู่บ้าง แต่พอเวลาที่จ�าเป็นจริงๆ
กลบั ลมื เลอื นไป มนั แย่ซะจนเกินคา� บรรยาย

(ข้าน่ะนะ อยากจะเข้าใกล้พวกเจ้าให้ได้มากกว่านี้อีกสักนิด
ขา้ กเ็ ลยฝนื มนั แนอ่ ยแู่ ลว้ น?่ี ขา้ เอง กเ็ ปน็ ถงึ หนงึ่ ในสมาชกิ ของสมาพนั ธ์
ตวั ตลกสายกลางเลยนะ...)
ใช่แลว้
เคลย์แมน เพียงแค่อยากได้การยอมรับจากมิตรสหายของเขา
เทา่ นน้ั
เขาอยากใหค้ นยอมรบั ในพลงั ของเขา และไมส่ ามารถน�า
สมาพนั ธต์ วั ตลกสายกลางมาออกสอื่ ได้ เคลยแ์ มนตระหนักไดว้ า่ น่นั คือ
ความผดิ พลาดของเขา
ทว่า มนั กส็ ายเกนิ ไปเสยี แล้ว...

--------เขานึกถึง ตอนที่ได้เจอกับ “ท่านผูน้ นั้ ” คร้งั แรก
‘ไง นายคือเคลย์แมนใชไ่ หม?’
‘ไมท่ ราบวา่ เจา้ เปน็ ใคร? กลา้ เรยี กชอ่ื ขา้ อยา่ งสนทิ สนมแบบนี้

466

คงอยากตายมากสินะครบั ?’
‘เดี๋ยวๆ อย่าระแวงเกินไปสิ ผมมาหานายเพราะได้รับการ

แนะนÓมา’
‘แนะนÓ ง้ันเหรอ?’
‘ใชแ่ ลว้ พอ่ ของนาย จอมมารคาซารีมไงล่ะ’
‘วา่ ไงนะ?’

เดก็ หนมุ่ ทเ่ี ขาตง้ั ใจจะฆา่ กลบั กลา่ วนามทนี่ า่ คดิ ถงึ อยา่ ง
คาซารมี ออกมา เคลยแ์ มนจงึ อยากฟงั เรอ่ื งของเด็กหนมุ่ ขนึ้ มา
และเขากไ็ ดร้ ู้
ความปรารถนาอนั แรงกลา้ และพลัง

‘------- อย่างที่ผมวา่ ไป ผมน่ะจะครอบครองโลกใบนี้ ชว่ ย
ให้ความรว่ มมอื หน่อยนะ เคลย์แมน’

‘หึ หฮึ ่าฮ่าฮา่ ฮ่า นา่ สนใจดนี ่ี นคี่ อื คÓไหวว้ านงั้นเหรอครับ?’
‘อ้ืม คÓไหวว้ านแก่ “สมาพันธ์ตัวตลกสายกลาง” น่ะ’
‘ค่าตอบแทนล่ะ?’
‘ฟน้ื คืนชีพจอมมารคาซารีม แบบนี้วา่ ไงล่ะ?’
คา่ ตอบแทนทเี่ กนิ คาด ไมม่ เี หตุผลใหต้ ้องปฏเิ สธ
มันเป็นไปได้ เน่ืองจากพอเขาได้รู้ถึงพลังของเด็กหนุ่ม ก็ไม่มี
ความเคลือบแคลงเลยสักนิดเดยี ว
เคลย์แมนตัดสนิ ใจอยา่ งรวดเร็ว และรบั คา� ไหวว้ านทนั ที
‘ว่าแลว้ นายต้องพดู แบบน้นั พวกเรามาครอบครองโลกใบนี้
ดว้ ยกันเถอะ และก็มาใช้ชวี ติ อยา่ งสนุกสดุ เหวย่ี งไปเลย!’
เขามองดู “ท่านผนู้ น้ั ” ซงึ่ มชี วี ติ ดง่ั สนกุ สนานกับเกมบนโลกใบ
น้ีแลว้ เคลย์แมนจึงคดิ ว่ามนั สามารถเป็นไปไดจ้ รงิ
ยิง่ อปุ สรรคมากขนึ้ เท่าไร มนั ยิ่งนา่ สนุกเท่านน้ั
ท้งั ทคี่ ิดไวแ้ บบนัน้ ตอนน้ ี ดว้ ยความผดิ พลาดของเขาเองท�าให้

บทที่ 5 งานเล้ยี งฉลองของเหลา่ จอมมาร 467

แผนการรบท่ีวางไวแ้ ต่แรกพงั พินาศ
ชา� ระคา่ ตอบแทน-------โดยทา� ใหจ้ อมมารคาซารมี ฟน้ื คนื ชพี ได้
สา� เรจ็ แล้วแท้ๆ...

(เพราะความสะเพรา่ ของขา้ จงึ กอ่ ใหเ้ กดิ เหตใุ นครง้ั นข้ี นึ้ เพราะงนั้
ขา้ ไม่สามารถใชข้ ้อแก้ตวั ใดๆ มาอา้ งได้จริงๆ...)
คาซารีมอุตส่าห์ฟื้นคืนชีพกลับมาทั้งที ทว่าเขายังไม่สามารถ
กลับไปแสดงความยนิ ดีได้เลย
มหิ น�าซ้�า กรรมยงั ตามสนอง
คนทข่ี ัดค�าสง่ั ทว่ี า่ ใหร้ ออยเู่ ฉยๆ คือเคลยแ์ มนเอง

ความทรงจ�าสดุ ท้ายทีเ่ ขานกึ ได้ มันคือคา� พดู ของบุคคลผู้น้นั
ค�าเตือนจากจอมมารคาซารีม ซง่ึ เคลยแ์ มนเคารพรัก

-------- เคลย์แมน เจ้านะ่ เหมือนกับข้า เจา้ จะเอาข้าเป็นแบบ
อยา่ งก็ได ้ แตอ่ ยา่ เลยี นแบบพฤตกิ รรมแยๆ่ ของข้าเปน็ อันขาด
เขาควรจะนึกไดเ้ ร็วกวา่ น ้ี เป็นคา� ที่เหมาะเจาะทส่ี ดุ ในตอนน้ี

(อา... ทา่ นคาซารมี ... ขออภยั ดว้ ยครบั ขา้ ลมื คา� เตอื นของทา่ นไป
แล้วสรา้ งความผดิ พลาดทย่ี ง่ิ ใหญ่ท่ีสดุ ขึน้ มาเสยี แลว้ ...)
ใช่ เคลยแ์ มนพลาดเอง และออกมาในรปู แบบเลวรา้ ยทีส่ ดุ
เขาเลยี นแบบพฤตกิ รรมโงเ่ ขลาโดยถอนตวั ออกจากจอมมารซงึ่
ถือก�าเนดิ ใหม่ เช่นเดยี วกบั จอมมารคาซารีม
แลว้ กรรมก็ส่งผลทันที
สา� หรบั เคลยแ์ มนนถี่ อื เปน็ ความผดิ พลาดทน่ี า่ เสยี ดายอยา่ งมาก

(แมแ้ ตเ่ หลา่ ทหารทท่ี า่ นฝากฝงั ไว้ ดว้ ยความผดิ พลาดของขา้ จงึ
จบสนิ้ ... ยงั ตายไมไ่ ด้ ขา้ ยงั ตายไมไ่ ด้ ขนื ขา้ ตายไปโดยทไ่ี มไ่ ดท้ า� อะไร ขา้
ไมม่ ที างยกโทษให้ตวั เองแน่...)
อยา่ งนอ้ ยๆ เมอื่ กลายเปน็ แบบน ี้ ตอนนเ้ี ขาขอเพยี งปลดปลอ่ ย

468

ขอ้ มลู ทไ่ี ดร้ ับมา ความคดิ น ี้ ทา� ใหจ้ ติ ใจทีเ่ อนเอียงไปทางตัดใจแลว้ ของ
เคลย์แมนลุกโชนอีกครั้ง

------- เจา้ คือเดธแมนท่ีสรา้ งขนึ้ มาจากศพของขา้ ในหัวสมอง
มีความถ่วงจ�าเพาะอยู่ ต่างจากฟุตแมนและเทียร์ แม้จะไม่ช�านาญใน
การรบ แตท่ ว่านอกจากเจา้ กค็ งไมม่ ีใครสามารถวางแผนการรบและออก
ค�าสั่งแก่เหล่าทหารได้ เพราะฉะน้ัน เคลย์แมน เจ้าจงกลายเป็น
จอมมารซะ-------
เขาเผลอหักหลังความคาดหวงั ของจอมมารคาซารีมเสียแล้ว
เพียงแต่ หากพลังไม่เพียงพอ ก็แค่หามันมาให้ได้ ถ้าเขาท�า
อยา่ งนนั้ เขาคงเทยี บไดพ้ อๆ กบั ฟตุ แมนและเทยี ร ์ ไมส่ เิ ขาตอ้ งแขง็ แกรง่
กวา่ นนั้ แน่
คนใช้หัวอย่างเคลย์แมนหากได้พลังมาครอบครองแล้ว ย่อม
เหนอื กว่าคนพวกน้ันโดยไมต่ อ้ งสงสยั

(ใชแ่ ลว้ อยา่ งนนั้ แหละ ไมต่ อ้ งลมื ตาตน่ื ขน้ึ เปน็ จอมมารทแ่ี ทจ้ รงิ
กไ็ ด้ เพราะงัน้ เอามาซะ เอามาใหข้ า้ ขอพลัง... ขอพลงั ที่เอ่อลน้ สง่ มนั
มาใหข้ ้าาาาาาาาาาาาาาา !!)

<ยืนยันเรียบร้อย ทÓการแลกเปล่ียนดวงวิญญาณกับแก่น
เวท... เสรจ็ สมบรู ณ์ ทÓการแยกชิ้นสว่ นร่างกายเปน็ ภาชนะรอง เริม่
สร้างโครงสร้างขน้ึ มาใหม-่ -------》

เคลย์แมนไม่คิดว่าค�าขอของเขาจะสมหวังดังพรปาก แต่ทว่า
“วจนะแห่งโลก” กลับตอบสนองตอ่ เคลย์แมน
คา� ขอของเคลยแ์ มนกลายเป็นจริงในสถานการณ์จวนเจยี น

(สวรรค์ ท่านยังไม่ได้ทอดทงิ้ ขา้ สินะ!)
ถา้ เปน็ แบบน้ี-------

บทที่ 5 งานเลี้ยงฉลองของเหลา่ จอมมาร 469

คา� ตอบของเคลย์แมนยอ่ มแน่ชดั อยู่แลว้
(-------- หึ หึหึหึ... ไอ้พวกที่มันกล้ามาดูถูกเหยียดหยามคน

อยา่ งข้า ข้าจะขอเอาคืนใหส้ าสม แต่ในเวลานี้ ขา้ ต้องหาทางเอาตัวรอด
จากตรงน้ไี ปใหไ้ ดก้ อ่ น...)
รา่ งกายของเขาออ่ นแอจนไมส่ ามารถเปลง่ เสยี งออกมาได ้ กอ่ น
ทวี่ ิญญาณของเคลย์แมนจะลกุ โหมอย่างรอ้ นแรง
ส่ิงนั้นคือ ประกายไฟแห่งชีวิต
แต่ว่า ในตอนนี้
ดว้ ยความใจรอ้ น เคลยแ์ มนตดั สนิ ใจวา่ จะอพยพออกจากตรงนี้
เหลา่ จอมมารยคุ เกา่ ไมว่ า่ จะก ี มลิ มิ หรอื ดารกุ ลี กจ็ ดั วา่ เปน็ ตวั
ปัญหาทง้ั นั้น ไม่มีใครสามารถเอาชนะได้เพียงแค่ลืมตาตื่นแนๆ่ ที่สา� คญั
ในเวลานคี้ วรทจ่ี ะตดั สินใจอะไรอยา่ งรอบคอบด้วย
รวบรวมรายงานไปยงั “ทา่ นผนู้ น้ั ” เปน็ เรอื่ งทสี่ า� คญั กวา่ สง่ิ อนื่ ใด
พลงั ทแี่ ทจ้ รงิ ของสไลมท์ เี่ ขาดหู มนิ่ ไมช่ ดั เจนนกั แคพ่ วกลกู นอ้ ง
มนุษยม์ ารกแ็ ขง็ แกรง่ กวา่ แคลย์แมนแลว้ นอกจากนี้ จุดทีป่ ระมาทไมไ่ ด้
คอื การทพี่ วกเขามคี วามสมั พนั ธแ์ นน่ แฟน้ กบั เวลโดรา่ ทฟ่ี น้ื คนื ชพี กลบั มา
ใหม่
ทม่ี นั รอดตายจากการตอ่ สกู้ บั ฮนิ าตะมาได ้ ยอ่ มไมใ่ ชเ่ รอ่ื งบงั เอญิ
อย่างแน่นอน
เขาควรจะคดิ วิเคราะห์อย่างใจเย็น โดยไม่อคติ
ดงั นนั้ ตอ้ งใหค้ วามสา� คญั กบั การนา� ขอ้ มลู หลงั จากนก้ี ลบั ไปกอ่ น
เขายดึ ตรงนีเ้ ป็นเกณฑ์ และตดั สนิ ใจใชก้ ลยทุ ธ์
เขาปลอ่ ยกระสนุ พลงั เวทใหญส่ ดุ ดว้ ยกา� ลงั สงู สดุ ทม่ี ี และคดิ จะ
ลองหลบหนโี ดยใช้ประโยชนจ์ ากความอลหม่านทจี่ ะเกิดขน้ึ

(คนที่เราควรจะระวงั ไว้น่าจะเป็นก.ี ..)
กไี มส่ นใจพวกออ่ นแอ เพราะฉะนน้ั จงึ คดิ ไดว้ า่ เขาไมม่ คี วามสน

470

ในตวั ของเคลย์แมน
(-------ไม่เปน็ ไร เดยี๋ วขา้ จะรอดออกไปให้ดูครับ)

เคลย์แมนตัดสนิ ใจเช่นน้ัน
หากมหี ลายคนเขา้ มาติดรา่ งแหก็คุม้ คา่ ที่จะเดมิ พัน...
เคลยแ์ มนคดิ พลางลุกขน้ึ ยนื

●

ในขณะท่ีผมเฝ้าดูเหล่าจอมมาร ผมเป็นคนแรกท่ีสังเกตเห็น
ความเปลีย่ นแปลง
ผมจบั ตามองเคลยแ์ มนตลอด ไม่ไดล้ ะสายตาเลย

“ถอยออกมาซะ ชอิ อน!”
ชอิ อนตอบสนองตอ่ คา� สง่ั ของผมทนั ท ี เธอถอยมาอยขู่ า้ งกายผม
และทันใดนั้น รอบตัวเคลย์แมนก็เกิดพลังเวทขนาดมโหฬารพัดอย่าง
รุนแรงมาถึงบริเวณทีช่ อิ อนยนื อยกู่ อ่ นหน้านี้
เขาโกยพลงั งานมากขนึ้ เรอื่ ยๆ จากบรเิ วณโดยรอบ กอ่ นมารวม
ทเ่ี คลยแ์ มนอกี ครง้ั หากคา� สง่ั ของผมลา่ ชา้ ไปเพยี งนดิ เดยี ว มหี วงั ชอิ อนได้
โดนลูกหลงไม่ผดิ แน่

“ดเู หมอื นของจริงมนั เพิง่ จะเริ่มข้นึ สินะ”
“ท่านริมรุ ?ุ นีม่ นั เกิดอะไรขึ้น...?”
ชิออนถามผมอย่างลนลาน แต่พอเห็นผมยังคงใจเย็นอยู่เธอก็
ดสู บายใจขน้ึ
ไมจ่ �าเป็นต้องลนลาน และจะไมล่ นลานดว้ ย...
“เคลย์แมนมนั ลมื ตาต่ืนแล้วนะ่ เป็นไปตามแผนเปะ๊ ”
“เป็นไปตามแผนเหรอคะ งน้ั กส็ บายใจไดส้ ินะคะ!”
ชอิ อนใหค้ วามไวว้ างใจผมเตม็ ประต ู ทวา่ ผมยงั มคี วามกงั วลเหลอื

บทที่ 5 งานเล้ยี งฉลองของเหลา่ จอมมาร 471

อยู่เลก็ นอ้ ย
ทกุ ๆ อยา่ ง เป็นไปตามแผนของคุณราฟาเอล
มนั จะไมเ่ ปน็ ไรจรงิ ๆ เหรอ? ขนื แพต้ รงนข้ี น้ึ มาขา� ไมอ่ อกเลยนะ...
นาทีแรกที่ผมเห็นเคลย์แมน ผมเห็นรูปทรงบิดเบ้ียวมหาศาล
แนบตามตดิ มากบั วิญญาณด้วย
พวกน้ันคือห่วงของวิญญาณหลายต่อหลายชีวิตที่เคลย์แมน
ฆา่ ฟนั จนมาถึงตอนน้ี หรอื เรียกไดว้ ่าความเคียดแค้น
วญิ ญาณเหลา่ นไี้ มส่ ามารถปลอ่ ยใหต้ ายได ้ ทงั้ ยงั ไมส่ ามารถไป
สู่สคุ ตเิ องได ้ ไมม่ กี ารเรร่ อ่ นในมติ ิ ตอ่ ใหฆ้ า่ เคลยแ์ มน มนั กเ็ พยี งแคห่ าย
ไปพร้อมกันเทา่ นนั้
ขณะทผี่ มกา� ลงั คดิ วา่ ไมม่ ที างทจี่ ะปลดปลอ่ ยพวกมนั ไดเ้ ลยเหรอ
คณุ ราฟาเอลได้ทา� การชแี้ นะกลยทุ ธอ์ ยา่ งหน่ึงให้ผม
นนั่ คอื การไล่ต้อนเคลย์แมนใหจ้ นมมุ แลว้ ปลอ่ ยให้เขาลืมตา
ตนื่ นนั่ เอง

《แนะนÓ หากใช้ ‘เบลเซบิวธ’์ ในการ ‘ลา่ เหยอ่ื ’ กบั พลงั
ลืมต่ืนตาของเคลย์แมนจะสามารถฟื้นฟูปริมาณแก่นเวทท่ีเผาผลาญ
ไปได》้
ถึงแม้คุณราฟาเอลพูดออกมาได้อย่างหน้าตาเฉย เอาเข้าจริง
มันมแี ตป่ ญั หาเยอะแยะเตม็ ไปหมด
ผมไมร่ วู้ า่ เคลยแ์ มนจะลมื ตาตน่ื จรงิ หรอื ไม ่ แตห่ ากลมื ตาตนื่ แลว้
ต้องพาวเวอร์อัปอย่างแนน่ อน
อะ๊ หรอื จะเปน็ ไอน้ น่ั ? หลงั จากเรม่ิ ฮาเวสตเ์ ฟสตวิ ลั เคลยแ์ มน
จะเข้าสู่ห้วงนิทรา?

472

《คÓตอบ เน่อื งจากการววิ ฒั นาการของเคลยแ์ มนไม่เป็นไป
ตามลÓดบั ขนั้ ตอนทถี่ กู ตอ้ ง จงึ ไมน่ า่ ออกมาอยา่ งสมบรู ณแ์ บบ ดงั นนั้
คาดเดาวา่ ไม่มีความจÓเป็นต้องนอนหลับ》
เหมือนจะคาดคะเนว่า เขาพาวเวอร์อัปแบบจ�ากัด เป็นอันว่า
ผมต้องเอาชนะเคลย์แมนซง่ึ ลมื ตาตื่นให้ได ้ น่นั เอง
จากการประมวลคาดการณ์ของคุณราฟาเอล ต่อให้เคลย์แมน
จะพาวเวอร์อัปขนาดไหนก็สบายมาก
เขาจะคาดคะเนจากการประมวลผลทง้ั หมด ไมว่ า่ จะเปน็ พลงั กาย
พลังทีไ่ ด้รับ หรือสกิลทนี่ า่ จะได้------- ซึง่ ต่อใหค้ ดิ ในกรณีท่เี ป็นภัยมาก
ที่สุดแลว้ ค�าตอบน่าจะเป็นตัวผมทเ่ี หนือกว่าอยดู่ ี
ถงึ จะกังวลไปกไ็ มช่ ว่ ยอะไร ตอ้ งลงมือทา� อย่างเดียวเท่านน้ั

-------อกี อยา่ ง มนั เปน็ ความจรงิ ทพี่ ลงั งานของผมใกลเ้ คยี งกบั
มติ ิ
ความเรว็ ในการฟน้ื ฟจู งึ รวดเรว็ อยา่ งเหลอื เชอื่ หรอื จะใชพ้ ลงั ใน
การทา� พธิ ขี นาดใหญก่ ส็ ามารถฟน้ื ฟไู ดใ้ นทนั ท ี แมว้ า่ ความเปน็ จรงิ แลว้ จะ
อยู่ค่อนขา้ งไกลจากคา� ว่าเต็มถัง
แมจ้ ะมพี ลงั มากกวา่ กอ่ นทจี่ ะลมื ตาตน่ื กจ็ รงิ ทวา่ ตง้ั แตท่ ผ่ี มใชเ้ วล
โดรา่ เปน็ ถงั เชอื้ เพลงิ จนหมดดว้ ยความไมร่ ู้ ยอ่ มเปน็ ธรรมดาทผ่ี มจะทา� ให้
พลังแก่นเวทของตัวเองเตม็ เผอื่ ไวก้ ่อน
ยังเป็นการท�าใหเ้ หล่าจอมมารยอมรับอกี ด้วย
สา� หรบั ผู้มาใหม่แลว้ ต�าแหน่งจอมมารเป็นสิ่งที่ต้องคว้ามาดว้ ย
พลังของตัวเอง
ซงึ่ การทผ่ี มแสดงให้เห็นถึงอ�านาจแบบน้ ี ผมคิดวา่ จะได้รับการ
ยอมรบั จากเหลา่ จอมมารและหลงเหลอื ปญั หาในอนาคตไมม่ าก และเพอื่

บทที่ 5 งานเลย้ี งฉลองของเหล่าจอมมาร 473

ไมใ่ หใ้ ครมาเจา๊ ะแจะ๊ การทา� ใหค้ นอน่ื คดิ วา่ หมอนนั่ เปน็ ตวั อนั ตราย เปน็
วิธกี ารที่ดีท่ีสุดแลว้
และเพอื่ หลกี เลย่ี งปญั หาทตี่ ามมาหลงั จากน ี้ ผมตอ้ งแสดงพลงั
ของตัวเองให้แกค่ ู่ต่อสู้อยา่ งเคลย์แมน
พลังของผม-------อลั ตเิ มทสกิล ‘เบลเซบิวธ์’ นั่นเอง

“เฮย้ รมิ รุ !ุ เคลยแ์ มนมนั ลมื ตาตน่ื งน้ั เหรอ? ไมอ่ ยากจะเชอ่ื เลย
แต่พลงั มนั มหาศาลมาก เวลานี้พวกขา้ เองก็จะขอรว่ มมอื -------”

“ไม่ คณุ คารอิ อน ฉนั จะเปน็ คตู่ อ่ สใู้ หก้ บั หมอนเี่ อง ไหนๆ ฉนั
กไ็ ด้ชื่อว่าเป็นจอมมารแลว้ ด้วย ต�าแหนง่ ของฉนั ฉนั จะเปน็ คนเตรยี มมนั
ด้วยตัวเอง ฉนั จะก�าจดั หมอนี่ แลว้ ใหท้ กุ คนยอมรับในตวั ฉัน”
ผมพดู เสร็จ คารอิ อนกย็ อมแต่โดยดี
“อยา่ แพน้ ะเฟ้ย”
ตามด้วยค�าให้กา� ลงั ใจ
ไม่คิดจะแพอ้ ยู่แล้ว
ศัตรมู ีไว้บดขย้ี เหตผุ ลมีเพียงเทา่ น้ี
คนท่ีมีนา้� โหมากที่สดุ คือผมผนู้ นี้ แี่ หละ
เอาละ เคลยแ์ มน ไดเ้ วลาปดิ ฉากแล้ว

ด้วยเหตุน้ี ผมจึงก้าวออกไปขา้ งหนา้ เคลย์แมนที่ลุกขน้ึ ยืน
ส่วนจอมมารตนอ่ืนๆ ดเู หมอื นจะตั้งใจเฝ้าดูสถานการณ์
กน็ ะ ใจจรงิ พวกเขาคงอยากดพู ลงั ทแ่ี ทจ้ รงิ ของผมดว้ ยตาตวั เอง
ผมเลยไมค่ ดิ ทจ่ี ะบน่ อะไร
มิลิมหัวเราะร่าอย่างดีอกดีใจ ส่วนรามิริสก็โลกสวยตามเคย
พวกเธอคงไมไ่ ด้กงั ขาเลยว่าผมจะแพ้
ผมจะคดิ แลว้ กนั วา่ ผมไดร้ บั ความไวเ้ นอื้ เชอ่ื ใจ

“ชอิ อน รันกา้ ถอยออกมา”

474

“แตว่ า่ -------”
“เช่อื ใจฉนั ส”ิ
“ทราบแลว้ คะ่ !”
“ขอให้โชคดีนะครบั ทา่ นรมิ ุร”ุ
เหลา่ จอมมารเองพากนั ถอยหลงั ไปกา้ วหนง่ึ ผมสง่ั ใหพ้ วกชอิ อน
ถอยไปขา้ งหลังด้วยเชน่ กัน เท่านี้ก็น่าจะไม่มใี ครโดนลูกหลงแล้ว
เคลย์แมนยมิ้ ออ่ น มองผมที่เหลือตัวคนเดียว
“หึหหึ ึ หึฮา่ ฮา่ ฮา่ ฮ่าฮ่า-------!! ดสู ิ ขา้ ได้พลงั มาแล้ว! ท�าเป็น
ได้ใจไปนะ ไอ้มดปลวก! ได้เวลาแล้ว หลังจากน้ีข้าจะเป็นคนขยี้แกให้
แหลกเป็นผยุ ผง!!!”
เคลย์แมนหัวเราะเสียงดัง และใช้สายตามองผมอย่างเหยียด
หยาม
ยังไงซะ มันก็เป็นเพยี งแคก่ ารแสดง
น่าเศร้า ท่ีพฤติกรรมของเคลย์แมนเป็นไปตามท่ีคุณราฟาเอล
คาดเดาไวท้ ัง้ หมด
จากปากของคณุ ราฟาเอล เขาคาดเดาพฤตกิ รรมของเคลยแ์ มน
ไวเ้ ป็น 2 แบบ
ถ้าไม่พุ่งเข้ามาฆ่าผมแบบไม่เกรงกลัวความตาย ก็คงแกล้งท�า
เป็นดูถกู ผมใหต้ ายใจ แลว้ หาล่ทู างในการหนี
โดยครัง้ นเี้ ป็นแบบหลงั อย่างชัดเจน
ดังนนั้ ส่งิ ทเ่ี คลยแ์ มนจะลงมอื ท�าหลงั จากนี้ กค็ งเปน็ -------
ในขณะทปี่ ากวา่ รา้ ยผม สายตาของเขานนั้ ไมป่ ลอ่ ยใหพ้ ลาดโอกาส
เคลย์แมนก�าลงั จอ้ งหาช่องโหว่ของผมอยู่
เพราะง้ันผมจึงเล่นแกล้งท�าเป็นเล่นตามน้�าด่ังท่ีเคลย์แมน
คาดหวงั ไว้
“ก็บอกแล้วนี?่ แกนะ่ มาถงึ ทางตันแล้ว ฉันน่ะแข็งแกร่งกวา่ แก

บทที่ 5 งานเลยี้ งฉลองของเหลา่ จอมมาร 475

เปน็ ไหนๆ ยอมแพแ้ ลว้ บอกเร่ืองคนท่ีชักใยอย่เู บ้อื งหลังที่คอยออกคา� ส่งั
ใหแ้ กมาซะ”
ในกรณขี องผมแทนทจี่ ะเรยี กวา่ การแสดง นา่ จะเรยี กวา่ ความรสู้ กึ
ทแี่ ทจ้ รงิ ท้งั หมดเลยมากกว่า
คงเพราะเป็นแบบน้ี เคลย์แมนจึงคล้อยตามโดยไม่ได้สงสัย
แต่อย่างใด

“หึหหึ ึ จะทา� ตัวจองหองไดถ้ ึงไหนกัน ข้าจะเอาจรงิ ให้ดู------”
เคลยแ์ มนยงั คงเล่นละครตบตาอย่างสบายๆ และจๆู่ กข็ ยบั ตวั
เขาคงจะคิดว่าผมประมาท เลยยิงกระสุนพลังเวทขนาดใหญ่
มหึมาตู้มเดียวมาทผ่ี ม
ระหว่างบทสนทนาเขาคงจะรอให้เขา้ ท ี่ เพราะน่นั เป็นกระสนุ
พลงั เวทขนาดใหญท่ เี่ ตม็ ไปดว้ ยพลงั ลมื ตาตนื่ ทงั้ หมดและแฝงดว้ ยอานภุ าพ
ระดับสงู มงุ่ เขา้ ใกลม้ าท่ผี มโดยตรง
เคลยแ์ มน อา่ นเกมไว้ว่าผมจะทา� การหลบกระสุนนัน้
หรือเขาคงคาดเดาไว้ว่าผมจะปล่อยกระสุนเวทสวนกลับไป
เป็นการหักล้างกัน ไม่ก็คิดว่าไม่น่าจะเป็นไปได้ท่ีจะหักล้างกระสุนเวทท่ี
ซดั ออกมาในเสย้ี ววินาทีได้
หากผมหลบเขาจะทา� ให้มันระเบิดกลางอากาศ ส่วนถา้ ผมสวน
กลับกจ็ ะเป็นโอกาสด ี ท่ีเขาจะใชช้ ่องว่างตอนที่ระเบดิ หนีออกไปจากที่นี่
ได-้ ------ผมว่าเขาคดิ แบบนัน้ อยู่
แต่ทวา่ เสยี ใจด้วย

“บอกแล้วไง แกน่ะเข้าตาจนแล้ว การโจมตีน้ันท�าไปก็เปล่า
ประโยชน์ พวกรังสีทา� อะไรฉันไม่ได้หรอก”
กระสุนพลงั เวทขนาดใหญ่ของเคลยแ์ มน ได้ถกู ‘เบลเซบิวธ’์
ในการ ‘ล่าเหย่ือ’ กลนื กนิ ไปในหว้ งมิติ
รอบข้างไม่ได้รับความเสียหายใดๆ แผนการของเคลย์แมนถูก

476

ท�าลายอย่างงา่ ยดาย
“------- หา!?”

เคลยแ์ มนตกใจอยา่ งแรง
แตแ่ ลว้ ตัวผม ได้ใชโ้ อกาสน้ีดีดนิ้วดงั เปยี๊ ะ
ทนั ใดน้นั ได้เกดิ ‘เขตแดน’ กัน้ ตัวผมและเคลยแ์ มน
เขตกนั้ สนามประลอง ผมลองเลยี นแบบเวทมนตรท์ กี่ สี รา้ งขน้ึ มา

“ขโมยวิชาของข้าง้ันเหรอ ใจกลา้ หนา้ ดา้ นดนี ”่ี
กบี ่นพึมพ�าอย่างสนอกสนใจ โชคดีท่เี ขาดูไมโ่ กรธ
เท่านี้ผมกเ็ บาใจ แปลวา่ ผมสามารถเขมอื บเคลย์แมนไดเ้ ลย
พอคดิ อะไรแบบนไี้ ดห้ นา้ ตาเฉย ความคดิ ของผมเรม่ิ เอนไปทาง
ตัวรา้ ยข้นึ เรอ่ื ยๆ แลว้ นะเนี่ย
มันเปน็ เพราะผมเปน็ อสรู หรอื เปลา่ นะ?
ผมไมไ่ ด้รู้สึกวา่ การกนิ เคลย์แมนมนั น่ารงั เกยี จเลยสกั นดิ
หรือเป็นเพราะ ผมกลายเป็นจอมมารไปแลว้ หว่า?
เอาเถอะ จะยงั ไงก็ชา่ ง

“อะ อะไร? เกิดอะไรขน้ึ กันแน่...?”
เคลยแ์ มนตวั สัน่ งันงกอย่างไม่ปิดบงั
การโจมตีในครั้งเดียวที่แสนมั่นใจหายไปในชั่วพริบตา เขาคง
ทา� ความเข้าใจไม่ทัน
ถึงไดบ้ อกไปต้ังหลายคร้งั แลว้ ไง? ว่าแกนะ่ เขา้ ตาจนแลว้
พลงั ระดบั แกคดิ จะมาเปน็ ศตั รกู บั ผม แคน่ กี้ ก็ า� หนดอนาคตไดแ้ ลว้
พลงั ของตนเองและพลงั ของอกี ฝา่ ย การมองสง่ิ นใ้ี หอ้ อกเปน็ สงิ่
ทสี่ �าคญั มาก

“เฮ้ย ถา้ จะเอาจริงกร็ ีบๆ ท�าซะ เดีย๋ วฉันจะเป็นฝา่ ยรอเอง น่ี
หรือว่า แกคงไม่ไดค้ ดิ ทจี่ ะใชก้ ารโจมตเี ม่ือก้เี บนความสนใจแล้วหนอี อก
ไปหรอกนะ?”

บทท่ี 5 งานเล้ยี งฉลองของเหลา่ จอมมาร 477

ผมจงใจตอ้ นเขาจนมุมท้งั ท่ีรดู้ ี
ผมเองกน็ สิ ยั ไมด่ ี แตเ่ อาเถอะ เดมิ ทสี ไลมไ์ มใ่ ชค่ นอยแู่ ลว้ เพราะ
งนั้ ไม่มปี ัญหาหรอกมงั้

เดิมทีเคลย์แมน มกั จะชอบดูถกู ผมอย่แู ลว้
ถึงจะเตรียมพรอ้ มรบั มอื ตลอด แตเ่ ขากย็ งั อ่อนหัดอยดู่ ี
ตรงตามท่ีคุณราฟาเอลอ่านเกมไว้ แม้เคลย์แมนจะลืมตาตื่นก็
ไมใ่ ชเ่ รื่องใหญ่อะไร
มเี พียงปริมาณแก่นเวทท่ีเพ่มิ มากขนึ้ แต่มนั ก็แคเ่ ท่าน้ัน
เหมอื นเขาจะไมไ่ ดร้ บั พลงั เวททใี่ ชใ้ นการควบคมุ หรอื สกลิ ทกี่ อ่
ให้เกดิ ประโยชนใ์ ดๆ มา
ต่อให้เรียกว่าเป็นการลืมตาตื่น สถานการณ์ก็ช่างแตกต่างกับ
กรณขี องผมชัดเจน
อย่างผม หากใช้ ‘เร่งความเรว็ การคดิ คÓนวณ’ เพ่ิมความเร็ว
ประสาทสัมผัสถึงหน่ึงล้านเท่า ผมจะรู้สึกได้ว่าเหมือนเวลาไม่มีการ
เคล่ือนไหว ซึ่งในสถานการณ์นี้ผมสามารถสร้างอาคมได้ และเม่ือร่าย
เวทมนตร์จะสามารถใชง้ านในเวลาเดียวกนั ได้
อยา่ งกระสนุ พลงั เวททจี่ า� เปน็ ตอ้ งใชอ้ ารมณข์ ดั เกลา ในแงข่ อง
เวลาแล้วประสทิ ธภิ าพของมนั แยเ่ กนิ ไป ในกรณีน้ีผมจึงไมเ่ ลือกใช้
ความคิด------- กล่าวคือ ข้อมลู ------ เพยี งอยา่ งเดียว มันตา่ ง
จากการสรา้ งอาคมทีต่ ้องวาดมัน การควบคมุ ออรา่ จงึ ต้องอาศยั เวลาเป็น
เรื่องปกติ
แตว่ า่ เรอ่ื งน ้ี เปน็ เพราะตวั ผมม ี ‘ละการรา่ ยอาคม’ และ ‘รแู้ จง้
สรรพสิ่ง’ อยู่ดว้ ย
ตอ่ ใหเ้ ปน็ เวททตี่ อ้ งใชเ้ วลาในการรา่ ยนานแคไ่ หน หากผมมเี วลา
รบั รทู้ างกายมากถงึ ลา้ นเทา่ กท็ า� ไดส้ บายๆ ยงั ไงซะ 1 วนิ าทมี คี า่ เทา่ กบั

478



277 ชวั่ โมงเลยไงละ่
ถึงจะเป็นพิธีกรรมที่ขนาดใหญ่แค่ไหน ก็ไม่จ�าเป็นต้องใช้เวลา
จรงิ ถงึ 1 วนั จากการคา� นวณผมสามารถสรา้ งขน้ึ มาไดต้ า่� กวา่ 0.1 วนิ าที
เลยดว้ ยซา้�
จงึ เปน็ เรอื่ งงา่ ยทเี่ วทมนตรท์ ว่ั ๆ ไป สามารถเซตไวห้ ลายๆ อยา่ ง
ในชว่ งเวลาเดียวกันได้
ดงั นั้น หากผมอยใู่ นจุดทเี่ คลยแ์ มนอย ู่ ผมคงสร้างความวนุ่ วาย
โดยเปดิ ใชง้ านเวทหลายอยา่ งชนกนั แลว้ ใชโ้ อกาสนพ้ี ยายามหนใี หใ้ นทเี ดยี ว
ที่เขาไม่เลือกวิธีการนี้ นั่นเป็นเพราะว่าเคลย์แมนไม่มีพลังถึง
ขนาดนัน้
ขนาดผมสร้างเขตกนั้ สนามประลองข้ึนมา เคลย์แมนยังไมร่ ู้สึก
ตัวเลย
เท่าน้ีลู่ทางในการหนีของเคลย์แมนก็ถูกตัดขาดแล้ว หากคิด
อยากจะหนีกต็ อ้ งข้ามศพผมไปให้ได้เท่าน้ัน
ผมไมร่ วู้ า่ เคลยแ์ มนรบั รถู้ งึ สถานการณต์ รงนห้ี รอื ไม ่ บรรยากาศ
รอบตัวเขาได้เปลยี่ นไป

“หึ หึหึหึ สไลม์อยา่ งแก ท�าเปน็ คยุ โว แกอาจจะแขง็ แกรง่ ก็จรงิ
ข้ายอมรบั แต่ว่าเวลาขา้ เอาจรงิ มันไม่ไดม้ แี ค่เท่านห้ี รอก!!”
พุ่งเข้ามาฆ่าผมแบบไม่เกรงกลัวตาย------- แนวโน้มเปล่ียนไป
ตามการคาดการณ์อีกอยา่ งแลว้
เขาเลกิ ลม้ ความพยายามทจ่ี ะหนแี ละเปลยี่ นเปน็ โชวพ์ ลงั ของตน
แก่จอมมารตนอ่ืนแทน แม้จะมีความเส่ียงแต่ยังมีโอกาสไม่เลวร้ายนักที่
จะชนะ ยง่ิ เปน็ เหล่าจอมมารที่ “พลงั คือทกุ สิง่ ” ดว้ ยแลว้ มันคงมีความ
เปน็ ไปได้ทจ่ี ะล้างบาปโดยใช้ความแขง็ แกรง่
อยา่ งไรก็ตามนน่ั คอื กรณีท่เี ขาชนะผมไดเ้ ทา่ น้ัน

“เหมอื นแกจะมคี วามมน่ั ใจในการควบคมุ ออรา่ นะ แตส่ ดุ ทา้ ยน้ี

480

แกจะรบั สิง่ น้ไี ดห้ รอื เปลา่ เอาไปกนิ ซะ ทา่ ไม้ตายสูงสุดของขา้ !! เดมอน
บลาสเตอร์------- !!”
เคลย์แมนพูดจายืดยาวเพ่ือเบ่ียงเบนความสนใจผม ก่อนที่จะ
ใชพ้ ลงั ปราณขงึ ไวร้ อบตวั ผมอยา่ งเอาเปน็ เอาตาย และปลอ่ ยมนั ทง้ั หมด
ในครง้ั เดยี ว
เขารวบรวมพลังปราณผสมผสานกับแก่นเวทของตัวเองท�าให้
ขยายใหญ่ขึ้น และปล่อยรังสีที่มีผลในการก่อกวนออกมาโจมตี-------
นน่ั คอื รา่ งที่แทจ้ รงิ ของเดมอนบลาสเตอร์
คนทถี่ กู จบั ดว้ ยรปู แบบน ี้ การจดั ลา� ดบั ของแกน่ เวทจะแปรปรวน
และถกู ทา� ลายจากภายใน การปอ้ งกนั ทางกายภาพไมส่ ามารถทา� อะไรใดๆ
ได ้ เปน็ การโจมตีตา้ นเวทท่ีทา� ลายแม้แต ่ ‘เขตแดน’ ทีใ่ ช้แก่นเวทสรา้ ง
ขึน้ มาได้
พลังนี้ซึ่งได้ชื่อว่าเป็นศัตรูธรรมชาติของอสูร ย่อมคู่ควรกับ
จอมมารอยแู่ ลว้
เพียงแตว่ า่ -------
มนั ใช้กับผมไมไ่ ดผ้ ล

“กลนื กนิ ให้หมด ‘เบลเซบิวธ’์ -------”
รงั สจี ากเดมอนบลาสเตอร ์ มองเหน็ เหมอื นมงั กรยนื ข้นึ จากพน้ื
ดนิ ทวา่ ในเวลาน ี้ กอ่ นทม่ี งั กรเหลา่ นนั้ จะสง่ เสยี งคา� รามในวาระสดุ ทา้ ย
มายงั ผม กไ็ ด้ถกู มติ ิเวลาท่ีบดิ เบ้ียวดูดกลนื ไปเสียก่อน
ไมม่ หี นทางหลบหนี
ราวกบั ว่า ถูกกลนื กินโดยหลมุ ดา� ท่แี มแ้ ต่แสงก็ไมอ่ าจเลด็ ลอด
ออกมาได้

“เปล่าประโยชน์น่า เคลยแ์ มน แกมันออ่ นหดั กว่าฉนั เยอะ”
หัวใจสลาย
หากทา� แบบนแ้ี ลว้ เขาอาจจะเผลอหลดุ ตวั จรงิ ของคนทชี่ กั ใยอยู่

บทที่ 5 งานเล้ียงฉลองของเหล่าจอมมาร 481

เบือ้ งหลงั กเ็ ปน็ ได้
จากการทีห่ วั ใจสลาย ความกลัวมักจะเข้ามาเป็นอนั ดับ 1

“บา้ นา่ ... เรอ่ื งแบบน้ี มนั เปน็ ไปไมไ่ ด-้ ------!! ทา่ ไมต้ าย ของขา้
ของข้าเลยนะ!?”
จะเป็นท่าไม้ตายหรอื อะไรกช็ า่ ง พวกรงั สมี นั ไม่สง่ ผลตอ่ ผมนะ่
ส ิ หดั ใชห้ วั สกั หนอ่ ย แลว้ โจมตโี ดยตรงเขา้ มาทผ่ี มอาจจะไดเ้ รอื่ งกวา่ กไ็ ด้

“เข้าใจรึยังว่าสู้ไม่ได้? ถ้าง้ันขอถามหน่อย ข้อมูลท่ีแกรู้
บอกช่อื คนทคี่ อยสนบั สนนุ แกมาซะ ถา้ ยอมพูดตรงๆ ฉันจะฆา่ แกโดยไม่
ทรมานแม้แตน่ ดิ เดียว”

“หฮึ า่ ฮา่ ฮา่ ฮา่ ! ขา้ นะ่ เปน็ เดธแมน ตอ่ ใหถ้ กู ฆา่ ตายทนี่ ก่ี เ็ กดิ ใหม่
ได้อยู่ดี อกี ไม่นานกจ็ ะกลบั มาฆ่าแกใหม่--------อ๊อก!?”
ตอ่ ย
ผมตอ่ ยเคลยแ์ มนซา�้ ๆ โดยไมพ่ ดู อะไร
พรอ้ มกับใช้ ‘เรง่ ความเรว็ การคดิ คÓนวณ’ ใสเ่ คลยแ์ มนดว้ ย
ในเวลาเดยี วกัน โดยเพมิ่ ความเรว็ ถึงลา้ นเท่า ‘ราฟาเอล’ ของผมไมไ่ ด้
ส่งผลแตต่ วั ผมอย่างเดียว ยงั สง่ อิทธพิ ลต่อคนรอบขา้ งได้อีกดว้ ย
ถึงในเวลาจริง จะเพยี งไม่กว่ี ินาที
ทว่าส�าหรับเคลย์แมนแล้ว จะรู้สึกถึงความเจ็บปวดแสนสาหัส
จากการถกู ตอ่ ยซา้� ๆ เป็นเวลาหลาย 10 วันตามเวลาทร่ี า่ งกายรสู้ ึก
เพอ่ื บั่นทอนจิตวญิ ญาณ
และเพยี งในไม่กีว่ นิ าที-------
ผมของเคลยแ์ มนรว่ งดว้ ยความหวาดกลวั สหี นา้ เขาเปลย่ี นโฉม
ราวกับผีดิบ

“เคลยแ์ มน”
ผมเรียกเขาน่ิงๆ เคลย์แมนสะดุ้งโหยงและแข็งเกร็งด้วยความ
กลวั

482

“ฉันจะขอถามแกเป็นคร้ังสุดท้าย ใครเป็นคนปล่อยข้อมูล
ใหแ้ ก? แลว้ คนคนนนั้ เกย่ี วขอ้ งยงั ไงกบั แก? หากแกพดู ใหฟ้ งั ฉนั จะทา� ให้
แกไปสบายนะ”
แต่เคลย์แมน ด้อื ดึงกว่าท่ผี มคิด

“-------ยะ อยา่ มาหยามขา้ นะ ขา้ ไมม่ ที างหกั หลงั พวกพอ้ ง นบั
ประสาอะไรกับผู้ว่าจ้าง เพราะว่า เพราะว่ามันเป็น กฎเหล็กของ
“สมาพนั ธ์ตัวตลกสายกลาง” ไงล่ะ!”
ง้ันเรอะ ในหม่โู จรยังมสี จั จะสนิ ะ

“งั้นเหรอ ถา้ งน้ั ก็ช่วยไม่ได้ ใชๆ่ ขอบอกอะไรอย่างนงึ แกน่ะ
ฟน้ื คืนชีพไมไ่ ดห้ รอกนะ?”
ผมบอกเคลยแ์ มนไปอย่างไมร่ รู้ ้อนรหู้ นาว
เมือ่ กเ้ี ขาบอกวา่ จะฟ้ืนคนื ชพี อยา่ งนน้ั อยา่ งนี้ ซงึ่ จริงๆ มันเปน็
ไปไม่ได้
การถูก ‘เบลเซบิวธ์’ ของผมกลนื กนิ มันน่าเศร้ายิง่ กวา่ ถกู จบั
ด้วย ‘พันธนาคารนิรันดร์’ ซึ่งแม้แต่เวลโดร่าเองก็ไม่สามารถเล็ดลอด
ออกมาได้ซะอกี

“วะ วา่ อะไรนะ? แกกา� ลังพดู ถงึ อะไร?”
อย่าบอกนะว่า น่ีม่ันใจเต็มร้อยเลยเหรอว่าจะฟื้นคืนชีพกลับ
มาได?้
ทนั ทที เ่ี ขาฟงั ค�าพูดของผม เคลยแ์ มนกเ็ ริม่ สน่ั ผวาอกี คร้ัง

“กเ็ มอื่ ก้ี แกนะ่ บอกวา่ พวกเดธแมนตอ่ ใหต้ ายยงั ไงกฟ็ น้ื คนื ชพี
ได้ใช่ไหมล่ะ? เพราะงั้นแกเลยวางแผนช่ัวคิดจะเปลี่ยนความคิดให้ฉัน
ไปฆ่าแกแทน แล้วตอนนั้นแกจะท�าการแยกแอสทรัลบอด้ีเพื่อหลบหนี
ถกู ไหมละ่ ?”
เขาเป็นคนที่ท�าอะไรแบบขอไปทีจริงๆ แต่มีความมุ่งม่ัน
ทะเยอทะยานเพ่อื ทา� ตามเปา้ หมายใหส้ �าเรจ็

บทที่ 5 งานเลี้ยงฉลองของเหล่าจอมมาร 483

เคลย์แมนหน้าซดี ลงทนั ที
“-------ว่า วา่ อะไรนะ?”

เขาพยายามจะกลบเกลอื่ น แตท่ า่ ทขี องเขาสอ่ื ว่าแทงใจดา�
ตอ่ ให้ไม่ใช่คุณราฟาเอล แคน่ ้ีผมก็มองออก
แตว่ ่า หากเป็นคณุ ราฟาเอลย่อมเจง๋ กวา่ น้ี

“เออก?็ จากทีแ่ กใช้แอสทรัลบอด้ีเชื่อมกับพลงั ปราณ แปลว่า
แกสามารถรกั ษาอตั ตาและความทรงจา� ของแกได้ ใชไ่ หมละ่ ? ดงั นน้ั ตอ่ ให้
กายหยาบสลายไป กไ็ มไ่ ดห้ มายความวา่ ตายโดยสมบรู ณ์ แกเลยตง้ั ใจวา่
จะทา� เหมอื นแกลง้ ตายสนิ ะ...”
งั้นเหรอ เรือ่ งมนั เป็นแบบน้ีนเ่ี อง
ผมพดู ตามคา� อธบิ ายของคณุ ราฟาเอล เคลยแ์ มนเรม่ิ ออกอาการ
ตวั สัน่ สะท้าน เหมอื นจะถกู ตอ้ งทุกจดุ

“ดะ เดย๋ี วก่อน...”
ไหนๆ ผมกร็ ้ทู างเขาแลว้ รีบๆ จดั การใหม้ นั เสร็จไปเลยดกี วา่

“เอาละ ถามอะไรไปกค็ งไมม่ ีความหมาย จะท�าการกา� จดั เคลย์
แมนตอ่ จากนี้ จะมีใครคัดค้านไหมนะ? ถ้ามเี ดยี๋ วจะเป็นคตู่ อ่ กรให้?”
ผมเมินเคลยแ์ มนทโ่ี วยวาย แลว้ หันไปถามเหล่าจอมมาร
หากมีคนคดั ค้านขึ้นมาเร่ืองคงวุ่น แตผ่ มเดาวา่ ไมน่ ่าจะมี

“ตามสบายเลย”
เป็นไปตามคาด กีเป็นตวั แทนตอบ
ส่วนจอมมารตนอื่นๆ ดเู หมอื นไมม่ ใี ครประทว้ งอะไร

“หยดุ นะ! เฮ้ย หยดุ นะโวย้ -------!!”
เคลย์แมนตะโกนล่นั อยา่ งจะเปน็ จะตาย
มาถงึ จดุ น้ี ในที่สุดเขาก็ตระหนกั ได้แล้วว่าตวั เองหนีไม่รอดแลว้

“แกสรา้ งความเดอื ดรอ้ นใหฉ้ นั นบั ไมถ่ ว้ น เบอ่ื เตม็ ทนแลว้ อยา่
คดิ ว่าจะไดต้ ายสบายนะ?”

484

พดู จบ ผมกเ็ อามอื ตัวเองวางที่ศรี ษะของเคลย์แมน
ผมคดิ อยวู่ า่ หากเขายอมหลดุ ขอ้ มลู เรอื่ งผทู้ ชี่ กั ใยอยเู่ บอื้ งหลงั ออก
มา จะทา� ให้ไปสบายแทๆ้ แต่ว่าสุดทา้ ยเคลย์แมนก็ไมย่ อมพดู อะไรออก
มา พอคิดถงึ เรอื่ งหลงั จากน้แี ล้ว ผมก็อยากไดข้ อ้ มลู ไว้ แต่ถึงจะไมม่ ี ผม
กค็ ดิ ว่าน่าจะทา� อะไรไดบ้ า้ ง
ปราสาทของเคลยแ์ มนอาจจะมเี บาะแสกเ็ ปน็ ไปได ้ จากหลกั ฐาน
ทวี่ า่ “สมาพนั ธต์ วั ตลกสายกลาง” ไมใ่ ชพ่ วกปศิ าจ กเ็ ปน็ ทแ่ี นช่ ดั แลว้ วา่ รว่ ม
มอื กับพวกมนษุ ย์
ผมไมร่ แู้ นช่ ดั วา่ เปน็ จกั รวรรดฝิ ง่ั ตะวนั ออกหรอื นานาประเทศฝง่ั
ตะวนั ตก ไมว่ า่ ฝง่ั ไหนตราบใดทอ่ี ยใู่ นจดุ ทรี่ วู้ า่ ทศิ ทางของผมจะไปทางไหน
พวกเขาตอ้ งมีฐานอ�านาจอยู่ทน่ี านาประเทศฝงั่ ตะวนั ตกอยา่ งแน่นอน
หากค่อยๆ เดนิ ตามรอยไป นา่ จะจบั ทางได้ การเชอ่ื พยานปาก
จากเคลยแ์ มนทไี่ มร่ วู้ า่ พดู จรงิ หรอื โกหก กลบั มคี วามเปน็ ไปไดว้ า่ จะสรา้ ง
ความวุ่นวายให้มากกว่า
เพราะฉะน้นั แล้ว เคลย์แมน

“-------ค่อยๆ ใช้เวลาเพยี งเลก็ น้อยจนกว่าวิญญาณจะหายไป
ส�านกึ ผิดให้เต็มท่ีเถอะ”

“ไม่เอา! เดี๋ยว หยุดนะเว้ย!! เดี๋ยว! หยดุ นะ-------!! ชะ ช่วย
ดว้ ยฟตุ แมน! ช่วยดว้ ย เทียร!์ ขา้ ยังตายไมไ่ ด้ ขา้ จะมาตายในที่แบบน้ี
ไม่ได-้ -------!!”
เคลย์แมนพยายามหนีตายอยา่ งทุเรศทุรงั
อยา่ งไรกด็ ี ตวั ผมไม่ปลอ่ ยใหร้ อดไปแน่
ตอ่ ใหโ้ วยวายไปเทา่ ไร กส็ ง่ ไมถ่ งึ ใจของผมอยดู่ ี ขนื ปลอ่ ยใหค้ น
พรรค์นี้มชี ีวติ อยตู่ อ่ รังแตจ่ ะก่อภัยพิบัตอิ ีก
อีกอย่างนะ เปน็ เพราะแก ความใจอ่อนภายในจิตใจของฉันมนั
ไดต้ ายไปแลว้ ผมจะไมย่ อมเสยี พวกพอ้ งไปเพราะความใจออ่ นของผมอกี

บทที่ 5 งานเลี้ยงฉลองของเหล่าจอมมาร 485

“ชะ ชว่ ยขา้ ดว้ ยครบั ท่านคาซารมี --------”
เคลย์แมนยื่นมือไปยังหน้ากากท่ีแตก จับไว้แน่นคล้ายจะ
วอนขอ--------

กรว้ ม
เคลยแ์ มนซึง่ เอะอะโวยวายในสภาพดไู มไ่ ด ้ ไดห้ ายจากตรงนั้น
ไปในชั่วพริบตา
เขาถูก ‘เบลเซบิวธ์’ ของผมกลืนกินหมดเกลี้ยงไปจนถึง
ดวงวญิ ญาณ
โดยแลกเปลี่ยนแก่นเวทบริสุทธิ์ภายในตัวของผม ด้วย
ขั้นตอนน้ ี เคลย์แมนจะไดล้ ม้ิ รสถึงความทรมานของนรก
ตอ่ ใหเ้ ปน็ จติ ใจสกปรก จติ ใจชว่ั ช้า หรือไมก่ จ็ ติ ใจบรสิ ทุ ธ์ิ
ตายไปก็มีคา่ เท่ากันอยู่ดี
ในตอนน้นั จู่ๆ--------

-------- อ่า ลาพลัส เปน็ อย่างทเี่ จ้าพูดไวจ้ ริงๆ ดเู หมอื นข้าจะ
ท�าเกินไปครับ หากอยู่เฉยๆ ตามท่ีเจ้าเตือนก็คงดี... เจ้าน่ะถูกเสมอ
เลยนะ--------

--------ผมรูส้ ึกไดย้ นิ เสียงของเคลย์แมนลอยเขา้ มา
เสียใจทหี ลงั งนั้ รึ?
ต่อให้จะเป็นคนชวั่ กย็ ังมีความเสยี ใจงั้นเหรอ...
ผมหวังวา่ “ความตาย” ทีผ่ มมอบใหเ้ ขา จะท�าใหเ้ ขาสา� นกึ ผิด
บา้ งเลก็ น้อย
ด้วยเหตุน้ ี ความมกั ใหญใ่ ฝส่ ูงของเคลย์แมนกย็ อ่ ยยับ แล้วเขา

486

กก็ ลายเปน็ อาหารของผมไป

บทที่ 5 งานเลีย้ งฉลองของเหลา่ จอมมาร 487





เวลาเดยี วกบั ทผี่ มกนิ เคลยแ์ มนเขา้ ไป จอมมารกผี มู้ ผี มสแี ดงกย็ นื
ขนึ้
จากน้นั จงึ เอย่ อย่างเครง่ ขรึม

“งดงามมาก จากนไ้ี ปข้าจะยอมรับใหเ้ จ้าใชช้ ่อื จอมมาร มใี คร
คดั ค้านมั้ย?”
ไมม่ ใี ครคดั คา้ นเรอื่ งนน้ั ผมโลง่ ใจไปเปลาะหนงึ่ เพราะดเู หมอื นวา่
ตวั เองจะได้รบั การยอมรับใหเ้ ปน็ จอมมารแล้ว
อันท่ีจริง ผมคดิ ว่าการต้ังตวั เปน็ ศตั รูกบั จอมมารคนอื่นๆ เข้า
ห�้าห่ันกันทน่ี ่กี ็ไม่ต่างจากการฆา่ ตวั ตาย
แต่ดทู ่าทางเรอื่ งนั้นไม่จ�าเปน็ ต้องกังวลมาต้ังแตแ่ รกแลว้
ผมคลายเขตแดนการต่อส ู้ รามริ ิสกระโจนเขา้ มาพดู กบั ผม

“ข้านึกแล้วว่าริมุรุเป็นคนที่ถ้าจะท�าก็ท�าได้! ถ้ายังไงข้าจะช่วย
รบั เป็นลกู ศษิ ยใ์ ห้ก็ไดน้ ะ?”

“อา เร่อื งแบบน้นั ฉันพอแล้วละ ไปหาลูกศิษยค์ นอ่นื เถอะ”
“ไหงงนั้ ยะ!? ยอมวา่ งา่ ยเปน็ ลกู ศษิ ยซ์ ะดๆี กไ็ มเ่ หน็ เปน็ ไรนนี่ า”
รามิริสบ่นอบุ อบิ
ฝ่ายมิลมิ กลับพดู ขน้ึ ราวกับจะคยุ ขม่
“หหึ !ึ เพราะริมุรุเป็นเพื่อนของขา้ ไงละ่ เขาไม่อยากสนิทกับเจา้
หรอกนะ?”
“เอะ๊ !? โกหก เดยี๋ วสิ! ริมรุ ุ น่ันเร่ืองโกหกสินะ?”
“วะฮา่ ฮ่าฮา่ ฮ่า! เจา้ มันคนเพ่ือนไม่คบ รามิรสิ !”
“วา่ ไงนะ!? น่แี น่ะ!”
พอโดนมลิ มิ ย่ัวโมโห รามิริสจงึ เตะขาใสห่ นา้ ของมลิ มิ
มิลมิ หลบอย่างปราดเปรยี วก่อนหวั เราะลัน่

490

ดูเหมือนสองคนน้จี ะสนิทกนั เกินคาด
อีกดา้ นหน่งึ
รูต้ วั อกี ทีเวลโดร่ากพ็ ดู คยุ กบั จอมมารดากุรีลอย่างสนทิ สนม
เขาก�าลงั อวดดากุรลี วา่ อยใู่ นระหว่างฝกึ ควบคมุ ออรา่
และลงเอยด้วยการช้ีมาทางผม พร้อมกับเล่าอย่างโอ้อวดว่า
“เหน็ รยึ งั ดากรุ ลี เอ๋ย? เจา้ น่ันไงล่ะ ตวั อย่างท่ดี ี”
ฝ่ายดากุรีลกบ็ อกว่า “นั่นสนิ ะ ขา้ สมั ผสั ไดถ้ ึงปรมิ าณแก่นเวท
มหาศาลแมจ้ ะเพยี งแวบเดยี ว ชา่ งปกปดิ ไดง้ ดงามจรงิ ๆ” พลางพยกั หนา้
เหน็ ด้วยกับเวลโดรา่
ดูเหมือนเวลโดร่าจะเป็นผู้บรรยายการต่อสู้ระหว่างผมกับ
เคลยแ์ มน
ผมละอยากใหเ้ ลกิ ทา� เรอื่ งพรรคน์ นั้ จรงิ ๆ อตุ สา่ หข์ อใหอ้ ยเู่ ฝา้ บา้ น
เพราะสังหรณ์ใจว่าเขาจะทา� แบบนัน้ นแ่ี หละ...
พอการตอ่ สจู้ บลง ดีโน่กห็ มดความสนใจ เขาก็เอ่ยด้วยทา่ ทาง
ง่วงงุน

“อืม ก็ดีแลว้ น่?ี ”
เขาบอกง่ายๆ
ชา่ งเปน็ จอมมารทยี่ ากจะเขา้ ใจ ไมร่ วู้ า่ คดิ อะไรอยกู่ นั แน ่ แตเ่ อา
เป็นว่าทา่ ทางเขายอมรับผมกด็ ีแลว้
เลออนดูไม่สนใจ

“หึ ใครจะเปน็ จอมมารขา้ กไ็ ม่สน อยากท�าอะไรกเ็ ชญิ ”
เยน็ ชาชะมดั
เฟรย์กบั คาริออนก็ทา่ ทางไม่คดั ค้าน
ถ้าง้นั ก็เหลือแคค่ นเดียว...

ทันใดน้ัน จอมมารวาเลนไทน์ที่นิ่งเงียบมาตลอดก็ก้าวออกมา

บทที่ 6 จอมมารแห่งดาราแปดแฉก 491

หนงึ่ กา้ วอยา่ งหนกั แน่น
“หึ ข้าไม่อยากให้สไลม์ช้ันต่�าข้ึนมาเป็นจอมมารโดยเด็ดขาด

แต-่ -----”
วาเลนไทนผ์ มู้ คี วามสงา่ ผา่ เผยอยา่ งจกั รพรรดเิ อย่ กอ่ นจะมองผม
อยา่ งดูแคลน
ดเู หมอื นจะคดั คา้ น สนิ ะ แตเ่ สยี งสว่ นใหญย่ อมรบั ผมเปน็ จอมมาร
แล้วอย่างแนน่ อน
งัน้ ก็ไม่มีปญั หา ขณะท่ีผมคดิ พลางจะปล่อยผา่ นไปนนั้ เอง

“เคยี ะฮะฮะฮะฮะ เจา้ คนชั้นต�า่ ดถู ูกสหายของขา้ งน้ั เรอะ? เฮ้
มริ สุ ึ บ่าวไพรข่ องเจา้ ไมไ่ ดร้ ับการอบรมแน่ะ ขา้ จะชว่ ยสง่ั สอนดีม้ัย?”
เวลโดรา่ พดู กับสาวใชข้ องจอมมารวาเลนไทนอ์ ยา่ งเปน็ กนั เอง
อะ เฮย้ ! ท�าอะไรของแกฟะ ตาลงุ !?

“พูดเร่ืองอะไรคะ? ฉันเป็นสาวใช้ผู้ซื่อสัตย์ของท่านจอมมาร
วาเลนไทน์ตา่ งหาก?”
มริ สุ ึตอบเวลโดรา่ เสียงเยน็ สหี นา้ ราวกับน้�าแข็ง

“เฮ้ ไมไ่ ด้นะ! วาเลนไทนป์ ิดบงั ตัวจริงอยู่ เวลโดรา่ หา้ มพูด
เรอ่ื งนัน้ นะ!”
อะ๊ คณุ มลิ มิ ? เม่ือกี้คุณเพ่ิงคายความลับหมดเปลือกเลยสินะ
ครับ!?
ผมเองกส็ งั หรณใ์ จวา่ จะเปน็ อยา่ งนนั้ ดเู หมอื นการคาดเดาของ
ผมจะถูกเผง
มริ ุส ึ เมดสาวสวยคนนตี้ า่ งหากคอื จอมมารตัวจรงิ
มริ สุ จึ อ้ งมลิ มิ ดว้ ยดวงตาซงึ่ แทบสงั หารคนใหต้ ายไดด้ ว้ ยการมอง
เพียงอย่างเดียว

“อ๊ะ!”
พอรู้สกึ ตวั มลิ มิ กผ็ ิวปากกลบเกลอื่ นอยา่ งกระอกั กระอว่ น

492

ผวิ ปากไปกไ็ มเ่ หน็ มเี สยี งออกมา นอกจากนน้ั ทา� เรอื่ งพรรคน์ น้ั
ไปกเ็ ปลา่ ประโยชนอ์ ยดู่ ี มริ สุ ดึ เู ปน็ พวกไมเ่ กต็ มกุ ตลก ทา� แบบนนั้ ไปกไ็ ม่
ชว่ ยใหห้ ายโกรธด้วย
มริ ุสึกวาดตามองรอบขา้ งอยา่ งขุ่นเคอื ง
แววตาน้ันราวกับคนท่ีเพิ่งฆ่าทุกคนทิ้งแล้วก�าลังหาทางท�าลาย
หลกั ฐาน
ดูท่าทางจะเป็นคนกระหายเลือดและอันตราย แต่โชคดีที่มิรุสึ
ถอดใจจากการประมอื กบั ทกุ คนท่นี ่ี

“ชิ เจ้ามังกรมารน่าชัง คอยเกะกะข้าอยู่เร่ือย... นอกจากน้ัน
เจา้ ลืมกระทั่งช่อื ขา้ ไปแลว้ รึไง กวนประสาทคนอื่นเก่งนกั นะ”
มริ สุ -ึ ------ไมส่ ิ จอมมารวาเลนไทนเ์ อย่ ดว้ ยบรรยากาศทเ่ี ปลยี่ น
ไปในพรบิ ตา
ดเู หมอื นเวลโดรา่ จะเปน็ พวกสะเพรา่ เกนิ คาด เขาถงึ ไดจ้ า� ชอื่ อกี
ฝา่ ยผิด และน่ันกท็ �าให้จอมมารวาเลนไทน์โกรธเข้าจนได้

“ชา่ งเถอะ เรียกข้าว่าวาเลนไทนก์ ไ็ ด”้
วาเลนไทนบ์ อกอยา่ งไม่สบอารมณ์
ทันใดน้ัน วาเลนไทน์ก็ปลดปล่อยพลังเวทมหาศาลออกมา
พรอ้ มๆ กบั ทรี่ ปู ลกั ษณน์ นั้ เปลย่ี นไปในพรบิ ตา เสอื้ ผา้ เปลยี่ นจากชดุ เมด
กลายเป็นชุดกระโปรงแนวโกธกิ สดี �าหรูหรา
เดรสเชนจ ์ (เปลย่ี นอาภรณ)์ -------เวทมนตรเ์ ปลย่ี นเสอื้ ผา้ อยา่ ง
รวดเร็วทีม่ ิลมิ ก็ใชเ้ ป็น
แลว้ เธอกก็ ลายสภาพเปน็ เดก็ สาวสะสวยระดับงามลม่ เมอื ง
อา ของจริงเน่ียคนละชน้ั จรงิ ๆ นน่ั แหละ
จอมมารวาเลนไทน์ก็ไม่เลวหรอก แต่นี่มันคนละระดับกัน
จอมมารผเู้ พยี บพรอ้ มดว้ ยความงามและความแขง็ แกรง่ ปรากฏอยตู่ รงหนา้
อย่างเด่นชดั

บทที่ 6 จอมมารแหง่ ดาราแปดแฉก 493



“โระอิ เจา้ กลับไปก่อนเถอะ”
วาเลนไทนท์ เี่ ปลย่ี นชดุ เสรจ็ หนั ไปสงั่ จอมมารวาเลนไทนค์ นปจั จบุ นั
ดว้ ยท่าทางเย่ียงราชา ดเู หมือนชื่อจริงของจอมมารวาเลนไทนจ์ ะช่ือโระอิ

“แต่ว่า ทา่ นวาเลนไทน-์ -------”
“ในเมื่อตัวจริงถูกเปิดเผยต่อหน้าคนตั้งมากมายขนาดน้ีแล้ว
จะปดิ บงั ไว้ก็ไมม่ คี วามหมาย”
วาเลนไทนพ์ ดู หนกั แนน่ พลางถลงึ ตามองเวลโดรา่ เวลโดรา่ หลบ
สายตาวาเลนไทนพ์ ลางพมึ พา� อยา่ งกระอกั กระอว่ นวา่ “ขา้ ไมผ่ ดิ นะ ขา้ ไมร่ .ู้..”
ซ่ึงเป็นขอ้ แก้ตวั ท่ีฟงั ไมข่ ึ้นเลยสักนิด
สว่ นมลิ มิ ผเู้ ปน็ ตวั ตน้ เหตกุ ลบั เมนิ เรอ่ื งนไี้ ปแลว้ โดยสนิ้ เชงิ เรอ่ื งน้ี
คงจบไปแล้วส�าหรบั มิลิมสนิ ะ ยังเป็นจอมเอาแตใ่ จเหมือนเดมิ
และดูเหมือนว่าวาเลนไทน์จะเข้าใจเร่ืองน้ันดีกว่าใคร ถึงจะดู
โกรธไม่นอ้ ย แตเ่ ธอก็ไมค่ ิดจะบ่นไปมากกวา่ นัน้ อกี
วาเลนไทน์ปรับอารมณ์ หันไปบอกโระอิท่ีท�าความเคารพด้วย
นา้� เสยี งขึงขัง
“นอกจากนัน้ ข้ายงั มเี รื่องขอ้ งใจด้วย เจา้ เคลยแ์ มนเหน็ เจ้าแลว้
หยดุ สายตาแวบหน่ึงนะ? อาจเก่ยี วข้องกบั เจ้าแมลงขยะท่ีบุกรกุ เขตแดน
ของขา้ กอ่ นหนา้ นก้ี ไ็ ด้ เจา้ จงรบี กลบั ไปบอกใหเ้ สรมิ การคมุ้ กนั ใหเ้ ขม้ งวด
ยิ่งขึน้ ซะ”
เธอวา่ อย่างนน้ั
ดเู หมอื นเคลยแ์ มนจะหาเรอื่ งทะเลาะววิ าทไปทว่ั แบบนนั้ จะโดน
เกลยี ดก็ไมแ่ ปลก
เขาอาจจะแค่ตามหาเขตแดนของวาเลนไทน์ที่ไม่ปรากฏแน่ชัด
เทา่ นั้นกไ็ ด ้ แต่เขาเป็นคนบุ่มบา่ ม แถมนิสัยคล่งั ขอ้ มลู ที่เลยเถดิ กย็ งุ่ ยาก
ไม่เบา

บทท่ี 6 จอมมารแหง่ ดาราแปดแฉก 495

“-------รบั ทราบ”
โระอติ อบ กอ่ นจะผละออกจากทน่ี ี่ไปคนเดยี วในทนั ที
เขาไม่ฝ่าฝืนค�าส่ังของวาเลนไทน์แม้แต่น้อย บ่งบอกว่าเขาไม่
อาลัยอาวรณ์ตา� แหน่งจอมมาร เปน็ เพยี งจอมมารเงาอย่างแท้จริง
ซ่งึ น่ันก็เป็นเครอื่ งบง่ บอกถึงอา� นาจของวาเลนไทนเ์ ชน่ กนั
และแลว้ วาเลนไทน์จึงหวนกลบั สตู่ �าแหนง่ จอมมารอกี คร้งั

*

เอาละ ได้เวลาเริม่ ต้นใหมก่ ันอีกคร้ัง
ผมน�าโตะ๊ กลมออกจาก ‘กระเพาะ’ มาต้งั
คิดถกู จรงิ ๆ ทเ่ี ก็บไปก่อนจะพัง ขนื การต่อสูเ้ ปดิ ฉากกอ่ นท่ีจะ
เตรียมเขตแดนต่อสู้ละก็ โต๊ะน่ีคงพังไปแล้วแหงๆ โต๊ะกลมท่าทางแพง
ระยับแบบน้ ี ผมไม่อยากชดใช้คา่ เสียหายหรอกนะ
เหลา่ จอมมารนงั่ ลอ้ มโตะ๊ กลม สาวใชส้ องคนของกนี า� ชามาเสริ ฟ์
บนโต๊ะ
เลออนเหลือบมองพลางพมึ พ�า

“------อา ขา้ นกึ ออกแลว้ ถงึ ว่าขา้ คุ้นๆ ช่อื คาซารีม เจา้ นน่ั เป็น
จอมมารท่ีขา้ ฆ่านี่เอง”
ผมเกอื บสา� ลักน�า้ ชา
ไหงพดู ออกมาหนา้ ตาเฉยแบบนนั้ นะ เจา้ เลออน

“รจู้ ักเหรอ เลออน?”
แล้วทา� ไมเธอถงึ ไม่รลู้ ่ะ คณุ มลิ ิม?
ปฏกิ ิริยาของจอมมารคนอน่ื ๆ ใกล้เคียงกัน
ส่วนใหญถ่ ามวา่ ใครล่ะนัน่ ?
รามริ สิ เองกล็ มื ไปสนทิ ผมอยากทกั วา่ ความทรงจา� ยงั เหลอื อยู่

496

ไมใ่ ชเ่ รอะ? แต่ก็ยง้ั ปากดว้ ยความสงสาร
--------แลว้ คาซารมี น่ันมันเรื่องอะไรกนั ?
《คา� ตอบ...ในบรรดาผทู้ เี่ คลยแ์ มนขอความชว่ ยเหลอื มชี อ่ื

‘คาซารมี ’ อยดู่ ว้ ย》

อะ๊ จรงิ ส!ิ นกึ ออกแลว้
เจา้ นนั่ ตะโกนชอ่ื นนั้ ออกมาดว้ ยนนี่ ะ ผมจา� ไดแ้ มน่ เลย เพราะงนั้
ช่วยเลิกมองด้วยสายตาเหมือนผมเป็นประเภทเดียวกับมิลิมหรือรามิริส
ทเี ถอะ

“คาซารมี นน่ั เกย่ี วข้องกบั เคลย์แมนยังไง?”
ผมลองถาม คาริออนเปน็ คนตอบ

“คาซารมี คอื “เคริ ส์ ลอรด์ (ราชาอาคม)” มลิ มิ เจา้ กบั คาซารมี
เป็นคนชว่ ยแนะนา� ให้ข้าเปน็ จอมมารนน่ี ะ?”

“อา เจา้ น่ันเองเหรอ ถ้าหมายถงึ “เคริ ส์ ลอรด์ (ราชาอาคม)”
ละก็ ข้าจ�าได้ งั้นเหรอ จอมมารทีเ่ ลออนฆ่าคอื เจา้ นั่นนเ่ี นอะ”
ดเู หมอื นวา่ มลิ มิ จะจดจา� เขาดว้ ยฉายาแทนทจี่ ะเปน็ ชอ่ื จรงิ งนั้ ก็
พอยอมรับได้
แตว่ า่ ถา้ พดู ถงึ จอมมารทเ่ี ลออนโคน่ กน็ า่ จะมแี คเ่ ขาคนเดยี วนน่ี า
บางทเี ธอคงเกอื บลืมไปเพราะเปน็ เรอ่ื งนา่ เบือ่ ละสิทา่ ...

“ใช่ รู้สึกว่าคาซารีมก็เป็นเดธแมน เหมือนเคลย์แมน เป็น
ยูนีคมอนสเตอร์ท่ีวิวัฒนาการมาจากเอลฟ์ด้วยตัวเอง ข้าได้ยินมาอย่าง
นน้ั เพราะสนทิ กนั เปน็ การสว่ นตวั ดจู ากการทเี่ คลยแ์ มนรบั ชว่ งตอ่ ฐานของ
คาซารีมแลว้ เจ้าพวกนั้นคงมคี วามเกย่ี วข้องกนั อยเู่ บื้องหลังสนิ ะ”
คาริออนบอกด้วยท่าทางคล้ายกับหวนคิดถึงอดีต ดูเหมือนว่า
คาซารีมในสายตาของคาริออนจะไมเ่ ลวร้ายเทา่ เคลยแ์ มน

บทท่ี 6 จอมมารแห่งดาราแปดแฉก 497

โอ๊ะ เด๋ียวก่อนนะ? เกือบเผลอฟังผ่านหูไปแล้วเชียว แต่ถ้า
คาซารีมกเ็ ป็นเดธแมนละก.็ ..

“หรือว่าคาซารีมจะรอดชีวิตมาได้? เขาแกล้งท�าเหมือนโดน
เลออนฆา่ แลว้ ซ่อนตวั อยูท่ ไ่ี หนสักแหง่ รึเปล่า?”

“อมื เรอ่ื งนนั้ กเ็ ปน็ ไปได้ เจา้ คาซารมี เปน็ ผชู้ ายหวั แหลมทป่ี ระมาท
ไมไ่ ดย้ ิ่งกวา่ เคลย์แมนซะอกี ”
คาริออนเหน็ ดว้ ย การคาดเดาน้อี าจจะถกู กไ็ ด้

“ไมน่ า่ เชอ่ื วา่ เจา้ จะพดู อยา่ งกบั ขา้ ปลอ่ ยใหห้ นรี อดไปได้ เจา้ นน่ั
มาชกั ชวนขา้ ดว้ ยทา่ ทางโอหงั วา่ ถา้ ขา้ ยอมเปน็ ลกู นอ้ งกจ็ ะรว่ มมอื ใหข้ า้ ได้
เปน็ จอมมาร ขา้ เหน็ วา่ จะปฏเิ สธมนั กย็ งุ่ ยาก เลยโคน่ เจา้ นน่ั แลว้ ชงิ ตา� แหนง่
มาซะ เพราะงน้ั เจา้ นัน่ จะมชี ีวิตอยหู่ รอื ตายไปแล้วก็ไม่เก่ยี วอะไรกับข้า”
เลออนพดู ราวกับเปน็ เรือ่ งธรรมดา
แตก่ น็ น่ั สนิ ะ เลออนคงแคแ่ สดงพลงั ของตวั เองโดยไมไ่ ดค้ ดิ สงั หาร
เขาถงึ ไม่สนใจวา่ คาซารีมจะเป็นหรือตาย

“เฮๆ้ เลออน เลน่ ทา� ตวั แบบนน้ั นน่ั แหละ เคลยแ์ มนถงึ ไดเ้ กลยี ด
เอา”

“หึ ขา้ ไมส่ น”
คารอิ อนปราม เลออนตอบหว้ นๆ แตก่ ็น่ันสินะ ส�าหรับเลออน
แล้วคงนา่ รา� คาญเปลา่ ๆ
วา่ แตเ่ คลยแ์ มนหาเรอ่ื งทะเลาะกบั เลออนดว้ ยเหรอเนย่ี หาเรอ่ื ง
ทกุ ทศิ ทางเลยแฮะ ผมเรม่ิ สงสัยแลว้ วา่ เขาเป็นคนฉลาดจริงๆ หรือเปล่า
แต่เท่าน้ีก็พอจะมองเห็นแผนการของคาซารีมหรือเคลย์แมน
ขึน้ มาบา้ งแล้ว
เลออนข้นึ เป็นจอมมารเมื่อราว 200 ปกี ่อน บางทนี อกจากจะ
ทา� ใหค้ ารอิ อนกบั เคลยแ์ มนเปน็ จอมมารแลว้ คาซารมี คงอยากหาทางเพม่ิ
พรรคพวกขนึ้ อีกละม้งั

498

แผนการเปล่ียนออร์คลอรด์ เปน็ จอมมารของเคลย์แมนคราวน้ี
ก็อาจจะดดั แปลงมาจากแผนน้นั เขาพยายามเพิม่ พรรคพวก เพ่ือให้คา�
พดู ของตนเองในวัลพวั รก์ ิสมีน้�าหนกั มากขนึ้
การลอ็ กโหวตกนั แบบนเี้ ปน็ ความคดิ งา่ ยๆ ทไี่ มส่ มเปน็ จอมมาร
เอาซะเลย
แตก่ เ็ ขา้ ใจไดอ้ ยเู่ หมอื นกนั เพราะมนั เปน็ วธิ ที คี่ อ่ นขา้ งไดผ้ ลนน่ี ะ

“พวกของเคลย์แมนมีเจ้าพวกที่เรียกว่า “สมาพันธ์ตลกสาย
กลาง” พวกมนั บอกใบว้ า่ มผี ใู้ หค้ วามรว่ มมอื อยใู่ นหมมู่ นษุ ยด์ ว้ ย บางทคี า
ซารมี ที่ฟื้นคืนชีพอาจสงิ รา่ งมนุษยอ์ ยู่กไ็ ด้”
ผมบอกความคดิ ของตัวเอง
รา่ งเนอื้ ของคาซารมี สลายไปตอนทโ่ี ดนเลออนโคน่ เพราะฉะนนั้
ตอ่ ให้ฟนื้ ข้นึ มาก็ต้องเริ่มจากเป็นสปริ ชิ วลบอด้กี อ่ น
คดิ ตามปกติแลว้ เขากน็ ่าจะไปสิงร่างของสง่ิ มชี วี ติ อืน่
มหิ น�าซา้� ขืนฟื้นคืนชีพในเขตแดนทเี่ หล่าจอมมารอาศัยอยู่ก็คง
ความแตกทันที เมื่อค�านึงถึงการท่ีไม่มีใครจับได้มาจนถึงตอนนี้แล้ว
แปลว่าเขาไมน่ า่ จะซอ่ นตวั อยู่ในเขตแดนของจอมมาร

“ขอ้ สนั นษิ ฐานนนั้ อาจถกู ตอ้ งกไ็ ด้ การโจมตขี องเลออนทา� ลาย
กระทัง่ จติ ไปดว้ ย การที่คาซารีมรอดมาไดก้ ็เลยน่าชืน่ ชมไม่เบาเชยี วละ?
นอกจากน้ัน แม้แตเ่ ดมอนอย่างพวกขา้ ยงั ต้องใช้เวลาหลายรอ้ ยปกี วา่ จะ
ฟื้นคนื ชพี จากดวงวิญญาณได้ เพราะงนั้ ถ้าเปน็ เดธแมน ก็ยงิ่ ยากที่จะฟ้ืน
คนื ชีพไดด้ ้วยตวั เอง”
น่าตกใจท่ีกีเหน็ ดว้ ยกับความคิดของผม
เดธแมนน้ันยึดติดอยู่กับร่างเน้ือ ต่างจากเดมอน ซึ่งเป็นส่ิงมี
ชีวติ แบบจติ ด้วยเหตุน้นั การฟน้ื คนื ชีพจากเอสทรัลบอด้ี จงึ ใช้เวลานาน
จะวา่ ไปแลว้ การยืดชีวติ มาได้ออกจะเปน็ ปาฏิหาริย์เลยดว้ ยซ้า�
ค�าอธบิ ายของกหี มายความเช่นน้ัน

บทท่ี 6 จอมมารแห่งดาราแปดแฉก 499

lสรปุ คอื เปน็ ไปไดส้ งู วา่ อาจมใี ครสกั คนใหค้ วามรว่ มมอื สนิ ะ
ถึงจะพอปะติดปะต่อได้ แต่ดูท่าทางคงไม่ได้ข้อมูลอะไรแน่ชัด
มากไปกวา่ นอี้ กี

“เอาเถอะ ฉันจะคดิ ซะว่าคาซารีมฟน้ื คืนชพี แลว้ และจะระวงั ตวั
ไวก้ แ็ ล้วกนั เพราะดทู า่ ทางฉนั คงโดนแคน้ เรื่องท่ีฆ่าเคลย์แมนซะด้วย”

“วะฮ่าฮ่าฮา่ ฮ่า! ริมุรุเอย๋ เจา้ แขง็ แกรง่ กวา่ ไมจ่ า� เปน็ ต้องกังวล
หรอกมัง้ ?”

“ยัยบ้า ความประมาทแบบนั้นแหละทจ่ี ะทา� ใหแ้ พ!้ ”
ผมเอย่ เช่นนนั้ ปล่อยผา่ นคา� พูดของมลิ ิม
รวมทง้ั เตอื นใจตัวเองดว้ ย
ชยั ชนะครงั้ ใหญใ่ นคราวนก้ี วาดลา้ งกา� ลงั ของเคลยแ์ มนจนเรยี บ
ฝา่ ยศตั รจู งึ ไมน่ า่ เคลอื่ นไหวอกี สกั ระยะ แตถ่ งึ ยงั ไงกห็ า้ มประมาทเดด็ ขาด
ถ้ามีแค่ตัวผมคนเดียวยังไม่เท่าไร แต่ตอนน้ีผมมีพวกพ้องท่ีควรปกป้อง
อยู่ด้วย
จากนไ้ี ปตอ้ งเพม่ิ พลงั ในการปอ้ งกนั แลว้ กค็ ดิ หาวธิ รี บั มอื หลายๆ
อย่างด้วย ผมคิด

*

หลังจากการพูดคยุ เรอ่ื ยเป่อื ยจบลง การประชุมก็เรมิ่ ขนึ้ อกี ครงั้
ในเมือ่ ไมม่ ีเคลยแ์ มนทเ่ี คยรับหน้าทพ่ี ธิ กี ร กจี ึงเปน็ ผรู้ ับหน้าที ่
เข้าควบคมุ ทปี่ ระชุมแทน

“เดมิ ทแี ลว้ วาระการประชมุ ในวนั นคี้ อื การทรยศของคารอิ อนและ
การขน้ึ สู่อ�านาจของริมุรุ แต่ปัญหาพวกน้ันคลี่คลายแล้ว คารอิ อนไม่ได้
ทรยศ และริมุรุก็ได้แสดงพลังในฐานะจอมมารแล้วด้วย ข้าคิดว่าจะปิด
ประชมุ แคน่ กี้ ไ็ ด้ แตไ่ หนๆ กม็ ีโอกาสทัง้ ที มใี ครอยากจะพูดอะไรมัย้ ?”

500

เฟรย์เอ่ยข้ึนราวกบั รอคา� พูดนน้ั อยูแ่ ล้ว
“ข้าขอพดู ได้ม้ัยคะ? ไหนๆ ตอนนกี้ ็อยู่ในวลั พวั ร์กิสพอดี ข้ามี

เรือ่ งอยากเสนอ ไมส่ ิ อยากขอร้องหน่อย”
“ไดส้ ิ ลองพูดมา”

กตี อบ เฟรย์พยักหนา้ ก่อนจะพูดต่อ
“ตงั้ แตว่ นั น้ี ขา้ จะไปรบั ใชม้ ลิ มิ เพราะฉะนนั้ ขา้ จะขอคนื ตา� แหนง่

จอมมารให”้
เธอกลา่ วถอ้ ยคา� ซ่ึงราวกบั เป็นการท้ิงระเบิด

“เฮ้ยๆ กะทันหนั จังนะ?”
“เดีย๋ วกอ่ น เฟรย์! เรอื่ งพรรคน์ ้นั ขา้ เพิ่งเคยได้ยนิ นแ่ี หละ!?”
“ใช่ กข็ า้ ไมไ่ ดบ้ อกนนี่ า แตว่ า่ นะ ขา้ คดิ มาตง้ั แตเ่ มอ่ื กอ่ นแลว้ ละ”
วา่ แลว้ เฟรยก์ ห็ รตี่ า อากปั กริ ยิ าราวกบั กา� ลงั ทอดมองไปแสนไกล

●

เฟรย์นกึ ถงึ อดีต
นั่นคือบทสนทนาของเธอกับมิลิม ซึ่งเป็นสาเหตุท่ีท�าให้เฟรย์
ตัดสนิ ใจว่าจะเช่ือม่ันในตัวมลิ มิ

‘นี่ เฟรย์ ชว่ ยเปน็ เพอ่ื นกับข้าไดม้ ย้ั ?’
‘-------ทÓไมจูๆ่ ถึงพูดแบบนัน้ ?’
‘ริมุรยุ อมเปน็ เพือ่ นกบั ขา้ แหละ! เพือ่ นเป็นสิ่งท่ดี นี ะ เวลาที่
ลÓบากก็จะชว่ ยเหลือซึ่งกันและกนั !’
‘ตายจรงิ งน้ั เหรอ? นี่ มลิ มิ ... ถา้ เจา้ ชว่ ยเหลอื ขา้ ขา้ จะยอม
เป็นเพอื่ นให้ก็ไดน้ ะ?’
‘จรงิ เหรอ!? แนน่ อน ขา้ สัญญา!’
‘แหม ดใี จจัง แตว่ า่ นะ ขา้ เปน็ คนระแวดระวงั ถา้ เจา้ ยอม

บทที่ 6 จอมมารแหง่ ดาราแปดแฉก 501

รกั ษาสญั ญา ขา้ ถึงจะยอมเชื่อใจ’
‘เข้าใจแลว้ ! เท่าน้พี วกเราก็เปน็ เพือ่ นกันแลว้ นะ!’

เฟรยไ์ มไ่ วใ้ จเคลยแ์ มน เพราะเหตนุ นั้ เธอจงึ เชอ่ื ใจมลิ มิ แลว้ แสรง้
ทา� เปน็ คลอ้ ยตามขอ้ เสนอของเคลยแ์ มนโดยใชช้ วี ติ ตวั เองเขา้ เสย่ี งอนั ตราย
ถา้ หากมลิ มิ ไม่รกั ษาสญั ญา...
หากมลิ ิมถูกชักใยจรงิ ๆ ละก็...
ถึงจะกังวลเชน่ น้ันอย่บู ้าง เฟรยก์ ็ยงั วางเดมิ พันไวก้ บั มิลิม
และเธอก็ชนะในการเดิมพัน
นนั่ แหละคือเหตุผล
เหตผุ ลทเี่ ฟรยเ์ ชอื่ ในตัวมิลิม และตดั สนิ ใจที่จะรับใช้
นนั่ คอื ชวั่ วนิ าทที ร่ี าชนิ ผี สู้ งู สง่ ทใี่ ชช้ วี ติ โดยไมเ่ ชอื่ ใจใครมาตลอด
เลือกทีจ่ ะเชือ่ ใจผอู้ ืน่ เปน็ ครัง้ แรก

●

เฟรยห์ ัวเราะคกิ คกั คลา้ ยกบั นึกบางอยา่ งออก กอ่ นจะเอย่ ด้วย
น้า� เสยี งแฝงความแน่วแน่

“เอาเถอะ ข้ามีเหตุผลหลายๆ อยา่ ง แตเ่ หตุผลท่ีสา� คญั ท่ีสุด
เปน็ เพราะข้าออ่ นแอเกินไปในฐานะจอมมาร ยงิ่ ได้เหน็ การตอ่ สูเ้ ม่อื ครู่ข้า
กย็ ง่ิ มนั่ ใจ ตอ่ ใหส้ กู้ บั เคลยแ์ มนกค็ งทา� ไดแ้ คเ่ สมอกนั ยงิ่ ถา้ เปน็ เคลยแ์ มน
ทลี่ ืมตาตน่ื แลว้ ขา้ ยิ่งไม่มที างชนะ...”

“แตว่ า่ เฟรยเ์ อย๋ เจา้ ถนดั การตอ่ สแู้ บบบนิ ฉวดั เฉวยี นบนฟา้ กวา้ ง
ไม่ใชร่ ?ึ ไม่จา� เปน็ ตอ้ งดูถูกตวั เองขนาดน้นั กไ็ ด้มัง้ ?”
ดากรุ ีลเกลี้ยกลอ่ ม แตด่ ูเหมือนเฟรยจ์ ะตัดสนิ ใจหนกั แนน่ แล้ว

“ถ้าต่อสกู้ นั บนฟ้า ขา้ กค็ งได้เปรยี บจรงิ ๆ แต่ส�าหรบั จอมมาร
แล้วไมม่ คี �าแก้ตัวหรอกค่ะ นอกจากนี้ ขา้ ก็ร้ดู ีว่าบางครั้งถงึ จะได้เปรียบ

502

แตก่ ไ็ ม่อาจทา� อะไรไดอ้ ยูด่ -ี -------”
วา่ แลว้ เฟรยก์ เ็ หลือบมองผม
จากนัน้ ก็พดู ต่อ

“-------เพราะฉะนั้น ข้าถงึ ได้ตัดสินใจจะเปน็ ลูกน้องมิลิม แล้ว
มลิ มิ เองกเ็ อาแตพ่ ดู จาเอาแตใ่ จไปตลอดไมไ่ ดใ้ ชม่ ย้ั ละ่ ? นา่ จะไดเ้ วลาคดิ
เร่อื งการจัดการเขตแดนของตัวเองไดแ้ ล้วมัง้ ?”
หมายความว่าเฟรยไ์ มไ่ ด้พดู เพ่ือตัวเองคนเดียวสนิ ะ
มลิ ิมก็นา่ เป็นหว่ งจนปล่อยไว้ไมไ่ ดจ้ ริงๆ นน่ั แหละ เธอจา� เป็น
ตอ้ งมีคนคอยเฝา้ ดูพร้อมกบั ช่วยเหลือเธอไปดว้ ย
ถึงเฟรย์จะพูดถึงตัวเองแบบน้ัน แต่ผมก็ไม่คิดว่าเธออ่อนแอ
ขนาดน้ันอยูด่ ี กลบั กันแล้ว เธอออกจะเปน็ จอมวางแผนในคนละความ
หมายกบั เคลยแ์ มน แถมยงั มคี วามนา่ พรนั่ พรงึ ตรงทไ่ี มย่ อมเปดิ เผยใจจรงิ
ให้เห็นง่ายๆ ด้วย
แตเ่ อาเถอะ สาเหตทุ ี่เธอน่าพร่นั พรึงเปน็ พเิ ศษ คงเป็นเพราะ
เธอเปน็ ผหู้ ญงิ จ�าพวกทีท่ �าให้คิดว่าผูห้ ญิงน้นั ชา่ งน่ากลัวจรงิ ๆ นัน่ เอง
ถงึ อย่างน้นั ถ้าเรอ่ื งนีเ้ ปน็ จรงิ ขน้ึ มาจะเป็นยังไงนะ?
ถ้าเธอกลายเป็นข้ารับใช้แทนท่ีจะเป็นจอมมาร เธอย่อมกลาย
เป็นก�าลังรบท่เี หมาะสมกับมิลมิ อย่างแน่นอน
ดเู หมอื นมลิ มิ จะไมม่ ปี ระเทศในครอบครอง ถา้ เฟรยเ์ ขา้ พวกดว้ ย
เธอก็น่าจะมีเขตแดนทม่ี ัน่ คงข้นึ มาสนิ ะ
ถา้ อยา่ งนนั้ กต็ อ้ งใครค่ รวญเรอ่ื งการคา้ ขายกบั ประเทศของมลิ มิ
ด้วย ในเมอื่ มีเฟรย์อยู่ทีน่ นั่ การเจรจากอ็ าจไม่เรยี บงา่ ยเสยี ทีเดียว
แต่แบบนนั้ กน็ ่าสนกุ ดี

“ว่าไงล่ะ ยอมรบั ข้อเสนอของข้ามั้ย?”
เฟรยว์ ่าก่อนเลอื่ นสายตาไปทางมิลมิ

“ตะ แตว่ ่า ข้าไม่นิยมการมปี ระชาชนเป็นของตัวเอง...”

บทที่ 6 จอมมารแหง่ ดาราแปดแฉก 503