ท้งั สามคนประสานเสยี ง เวทมนตรด์ ังกล่าวเร่ิมท�างาน
แต่ทว่า สิง่ นนั้ ไม่มีความหมายแลว้
《แจง้ เตอื น จะเปดิ ใชง้ านอลั ตเิ มทสกลิ ‘เบลเซบวิ ธ’์ อกี ครงั้ 》
ในเวลาเดียวกับทผี่ มได้ยินเสียงแจ้งเตอื นของอาจารย ์ แสงแห่ง
การสังหารโหดที่ตกลงมาสู่พ้ืนดินราวกับฝน ทั้งหมดถูกกลืนกินด้วย
‘เบลเซบวิ ธ์’ ของผม แลว้ หายไป
โอโ้ ห พอเปดิ ใช้พลังนีอ้ ย่างเตม็ ทีแ่ ล้วก็นา่ กลัวแฮะ
เพราะวา่ หลงั จากทม่ี องดแู สงแหง่ การสงั หารโหดหายไปตอ่ หนา้
เหล่าอศั วนิ ศักด์สิ ิทธ์ิก็ตกใจจนตาเบกิ โพลง
จะว่าไป เอ?๋ รอเดย๋ี วนะ?
เม่อื กี้กส็ ละ ‘เบลเซบวิ ธ์’ ให้กบั การโจมตีของฮนิ าตะแล้วนี่...
《คÓตอบ แนน่ อนวา่ ไดส้ ละอลั ตเิ มทสกลิ ‘เบลเซบวิ ธ’์ ไปแลว้
แต่เพราะได้แบคอปั (จÓลองความสามารถ) ไวแ้ ลว้ จึงไมม่ ปี ญั หา》
หาาา? แบคอปั เหรอ?
เฮย้ ทา� ไมพดู เหมอื นเปน็ เรอ่ื งทเี่ ตรยี มไวแ้ ลว้ ละ่ ถา้ งน้ั บอกตงั้ แต่
แรกส!ิ
น่กี น็ ึกว่าใชไ้ มไ่ ด้อกี แลว้ ไปเลยไม่ใชร่ ึไง
ส�าหรบั อาจารย ์ เร่อื งมันอาจจะจบไปแลว้ แตผ่ มรูส้ กึ ว่ามีอะไร
บางอยา่ งทีผ่ มยังไม่เข้าใจเลยแฮะ
《แจง้ เตอื น ปฏกิ ริ ยิ าของพลงั วญิ ญาณเพมิ่ ขนึ้ การโจมตหี ลกั
จะเข้ามาแล้ว》
504
โอะ๊ อันเม่อื กี้ไม่ใช่ท่าหลกั งั้นเหรอ
‘‘‘จงลม่ สลาย จอมมารเอย๋ ! “ทรนิ ิตดี ิสอินทเิ กรช่นั (สลาย
ดวงวิญญาณตรีคณู )”!!’’’
ฉิบหายละ! ถ้าเปน็ ไอ้น้ัน ‘เบลเซบวิ ธ’์ กไ็ มน่ ่าไหว
《แจ้งเตือน ไม่มีปัญหา จะเปิดใช้งาน ‘ป้องกันสัมบูรณ์’
ของอัลตเิ มทสกิล ‘เบลเซบิวธ์’ หรอื ไม?่
YES/NO》
โอ ้ สมกบั เปน็ อาจารย์
แน่นอนว่าต้อง YES แตว่ ่า เอ?๋
ผมรสู้ ึกขัดๆ อกี แล้ว
ตอนทผ่ี มกา� ลงั กลดั กลมุ้ ‘ปอ้ งกนั สมั บรู ณ’์ ของ ‘เบลเซบวิ ธ’์
กเ็ ริม่ ทา� งานเป็นครัง้ แรก รูส้ ึกเหมือนมเี ยอ่ื โปรง่ ใสไร้สีและผิวบาง 1 ชน้ั
ห่อห้มุ ผิวหนังของผม
และแลว้ ดว้ ยเยอื่ หมุ้ ผวิ ดงั กลา่ ว--------“ทรนิ ติ ดี สิ อนิ ทิเกรชน่ั ”
จึงถูกปดิ ผนกึ อยา่ งสมบูรณแ์ บบต่อหนา้ ‘ป้องกันสัมบรู ณ’์
*
จะว่าไป น่นั สินะ
ในตอนนี ้ ผมเพ่ิงใช้ส่งิ น้เี ปน็ ครั้งแรกสินะ
เพราะอันท่ีใช้มาจนถึงเม่ือกี้ก็คือ ‘เขตแดนหลากช้ัน’ ไม่ใช ่
‘ปอ้ งกนั สัมบูรณ’์ น่ะ
ผมใชโ้ อกาสทกี่ า� ลงั ‘เรง่ ความเรว็ การคดิ คÓนวณ’ จนถงึ ขดี สดุ
บทท่ี 6 เทพีและจอมม�ร 505
ในการซักถามราฟาเอล
เฮย้ ทา� ไมไมเ่ ปดิ ใชง้ านตงั้ แตเ่ มอื่ กล้ี ะ่ ? หากมสี งิ่ นนั้ กจ็ ะปอ้ งกนั
การโจมตีของฮนิ าตะได้ด้วยไม่ใชเ่ หรอ!?
คา� ถามนั้นท�าให้อาจารยร์ าฟาเอลส่งคา� ตอบท่ีนา่ ตกใจกลบั มา
ความตะลงึ ของผมใกล้ถึงขีดสุด เพราะวา่ -------
《คÓตอบ แม้แต่ ‘ป้องกันสัมบูรณ์’ ของอัลติเมทสกิล
‘เบลเซบวิ ธ’์ บางครง้ั “ดวงวญิ ญาณ” กท็ ะลผุ า่ นได้ ดงั นน้ั จงึ ตดั สนิ วา่
แมจ้ ะเปิดใชง้ านก็ไม่มีความหมาย》
--------ผมถูกบอกราวกับว่าน่นั เป็นเรือ่ งปกติ
ชา่ งเปน็ พวกสมบรู ณแ์ บบนยิ มซะเหลอื เกนิ นะ อาจารยร์ าฟาเอล...
“ดวงวิญญาณ” เป็นอนุภาคพิเศษส�าหรับการสร้างแก่นเวท
การคาดการณก์ ารเคลอ่ื นทขี่ องมนั เปน็ เรอื่ งทยี่ ากลา� บากมาก ดเู หมอื นวา่
มนั จะเคลอ่ื นทโี่ ดยไมส่ นใจกาลและอวกาศ และเคลอ่ื นผา่ นบาเรยี ทกุ ชนดิ
ไปมาได้
เฟส16แบบสุ่มซึ่งท�าให้เกิดการเคล่ือนท่ีที่ไม่อาจคาดการณ์ได้
-------- “ดวงวิญญาณ” มีกฎเกณฑ์การเคลื่อนที่อย่างธรรมชาติ-------
ตราบใดทีย่ งั มองกฎเกณฑไ์ ม่ออก ถึงจะม ี ‘ป้องกันสมั บูรณ์’ ของผมก็
ทะลผุ ่านได้
แต่ในตอนนี้ ‘ป้องกันสัมบูรณ์’ ของผมป้องกัน “ทรินิตีดิส
อนิ ทเิ กรชั่น” ไดอ้ ย่างสมบรู ณแ์ บบ
สรุปคือคาดการณ์การเคลื่อนท่ีของ “ดวงวิญญาณ” ได้อย่าง
สมบูรณแ์ บบแลว้ ใชห่ รอื เปล่า?
16เฟส : การบอกต�าแหนง่ ของวตั ถหุ รืออนุภาคที่มกี ารเคล่ือนที่เปน็ รอบ
《คÓตอบ การโจมตเี มอ่ื สักคร่นู ี้-------ในขณะที่หกั ลา้ งเมลท์
สแลชดว้ ย ‘เบลเซบวิ ธ’์ กไ็ ดท้ Óการ ‘ลา่ เหยอ่ื ’ ในตอนนนั้ จงึ รวบรวม
ขอ้ มูลตามเปา้ หมาย และการยืนยันเฟสแบบสุ่มของ “ดวงวญิ ญาณ”
กป็ ระสบความสÓเร็จ ดว้ ยเหตนุ ้ีจงึ สามารถคาดการณแ์ ละป้องกนั การ
โจมตีท่มี คี ณุ สมบตั ศิ กั ดส์ิ ทิ ธ์ิได้เช่นกัน เพม่ิ เติม ได้รบั เคลด็ วิชาดาบ
ศักดิ์สิทธ์ิ : เมลทส์ แลชอีกดว้ ย》
หมื มม...
อมื ? รอแปบ๊ รอแป๊บบบบ
เอ๊ะ? หมายความว่า การต่อสู้เม่ือก้ีก็จงใจรับดาบของฮินาตะ
อย่างทคี่ ิดไว้เลยใชไ่ หม...?
《...》
เฮ้ย! เงียบไปแล้วสนิ ะ เจ้าหมอน่!ี ?
การตอบสนองทเ่ี หมือนกบั จะบอกว่า แย่ละ! สินะ...
จะว่าไป การไมต่ อบกเ็ ป็นคา� ตอบได้
เอะ๊ ? แตว่ า่ ...
เด๋ียวกอ่ นนะ? ไมน่ ึกเลยวา่ อาจารย์ราฟาเอลจะทา� การเดิมพนั
ทีอ่ นั ตราย ไม่แน่วา่ ...
--------แมจ้ ะไมห่ กั ลา้ งดว้ ย ‘เบลเซบวิ ธ’์ โดยเฉพาะ การโจมตี
โดยตรงของเมลทส์ แลชก็ไมท่ า� ใหผ้ มตายใชห่ รือเปล่า?
《คÓตอบ แนน่ อน แมจ้ ะใชพ้ ลงั งานปริมาณมากจนหมดไป
แตแ่ มททเี รียลบอดี้ (รา่ งวัตถ)ุ ก็สามารถฟน้ื ฟูได้ทันทีดว้ ย ‘ฟืน้ ฟูไร้
ขอบเขต’》
บทท่ี 6 เทพแี ละจอมม�ร 507
.....
ถา้ งน้ั ทา� ไมแกถึงลนลานล่ะ?
หรอื วา่ เพราะอยากจะวเิ คราะหเ์ มลทส์ แลช เลยกนิ เขา้ ไปใชไ่ หม?
《...》
โอ๊ะ เป็นแบบน้ันอีกแล้วเรอะครบั ?
ระดบั การตอบคา� ถามของเจา้ หมอนค่ี อ่ ยๆ สงู ขน้ึ มาแลว้ จะเรยี กวา่
เรม่ิ เชอ่ื ถือไมไ่ ด ้ หรือเรียกว่าคลา้ ยมนุษยข์ ้นึ มาดีนะ
แตถ่ งึ จะบอกวา่ มคี วามเปน็ อตั ตาขนึ้ มาแลว้ ผมกย็ งั รสู้ กึ วา่ สามารถ
เช่อื ถือได้ง่ายๆ อยดู่ ี
--------แตก่ จ็ รงิ อยู่
นั่นคงจะเปน็ สิง่ ทผี่ มตอ้ งการไม่ผดิ แน่
เช่น อยากจะตา้ นทาน อยากจะใช้การโจมตีน้นั ใหไ้ ด้
เพราะราฟาเอลคาดเดาความต้องการในช่ัวขณะนั้น ก็เลยเร่ิม
ดา� เนินการในทนั ทีงัน้ เหรอ?
ถ้าเชน่ นั้นกช็ า่ งเปน็ ราฟาเอล (ความสามารถยอดเย่ยี ม) ที่ชอบ
ล้อเลน่ สนิ ะ
เป็นพลงั ทน่ี ่าเสยี ดายเกินไปเมอื่ อยู่กับผม
《ปฏิเสธ ฉนั ดÓรงอย่เู พอื่ มาสเตอร์เทา่ น้ัน》
ปฏเิ สธทันควัน
หืม ขอบคณุ นะ
หลังจากนี้ก็รบกวนด้วยนะ คู่หู!
508
-------แต่ว่า ขอให้ไมม่ คี วามลบั ต่อกนั เท่าทจ่ี ะทา� ได้นะครบั
และท่ามกลางช่วงเวลาที่ยืดขยาย การสนทนาระหว่างผมและ
ราฟาเอลทใี่ ชเ้ วลาชวั่ พรบิ ตาในความเปน็ จรงิ จงึ สนิ้ สดุ ลงดว้ ยประการฉะนี้
*
‘บ้านา่ ไมจ่ ริง บ้านา่ าาา!?’
‘เป็นไปไม่ได้ เรอื่ งไร้สาระแบบนนั้ มนั เปน็ ไปไมไ่ ด!้ !’
‘ในโลกนี้ ขา้ ไมเ่ คยเจอตวั ตนทตี่ า้ นทานการโจมตโี ดยตรงของ
“ดิสอนิ ทเิ กรช่นั ” ได้เลย--------’
พดู กันไปเร่ือย
ท่าทางท้ังสามคนจะสบั สนอยา่ งถงึ ทส่ี ุด
กน็ ะ
เรอ่ื งนี้ ตวั ผมที่ท�าเช่นนน้ั ก็ค่อนขา้ งไม่แน่ใจ
เวทมนตรท์ แี่ ขง็ แกรง่ ทส่ี ดุ ของสายศกั ดสิ์ ทิ ธ ิ์ แถมยงั ใชถ้ งึ 3 เทา่
ท�าให้เกิดพลังท�าลายล้างท่ีเด็ดขาด แต่ผมก็แสดงให้เห็นว่าผมสามารถ
ป้องกันมนั ไดง้ ่ายๆ ยงั ไงละ
นนั่ คงจะทา� ใหพ้ วกเขาเกดิ ความรสู้ กึ ตกตะลงึ และไมอ่ ยากทจี่ ะ
ยอมรบั ละสิ
แตก่ น็ า่ เสยี ดาย เพราะนี่คือความเปน็ จริง
สาเหตุทีพ่ วกนายพา่ ยแพค้ งเพราะเปน็ ศตั รูกับผม--------น่าจะ
ราฟาเอลมากกวา่ -------นนั่ แหละ
“เอาละ คราวนีก้ ถ็ งึ ตาของทางนีแ้ ลว้ ละนะ”
เมอ่ื ผมพูดเชน่ นั้น เบนมิ าร ุ โซเอย ์ และชิออนก็พยักหน้า
“ดูเหมือนว่าวงแหวนเวทท่ีน่าภาคภูมิใจจะหายไปแล้ว แต่ว่า
บทที่ 6 เทพีและจอมม�ร 509
คราวน้จี ะทนได้อยา่ งท่คี ิดหรอื เปล่านะ?”
เบนิมารกุ ล่าว บนมอื ของเขามเี พลิงสนี ิลท่กี �าลงั สนั่ ไหวไปมา
เม่อื เหน็ สง่ิ นนั้ เหลา่ “วนั ทง้ั เจด็ ” ก็ตกใจกลวั
ท่าทางจะแบไต๋จนหมดแล้ว ก็เลยลนลานขนึ้ มา
“ไมป่ ลอ่ ยให้หนีหรอกนะ พวกขยะ เตรยี มใจไวก้ ็ดี!”
ชอิ อนเพ่งพินิจเหย่อื พร้อมฉีกยิ้มน่ากลัว
โซเอย์ไมพ่ ดู ไม่จา แต่กเ็ ฝ้าดคู วามเคล่อื นไหวของ “วนั ทง้ั เจด็ ”
โดยไม่มชี ่องวา่ ง
อาร์บิสและสเฟียร์ผู้เป็นสามทหารเสือก็ข่มขู่อัศวินศักด์ิสิทธิ์
ท้ังหมดด้วยการมองลงมาจากท่ีสงู แม้จะไมค่ ดิ ว่าในกลุ่มคนเหล่านจ้ี ะยงั
มบี คุ คลอันตรายก็ตาม แตก่ ระนั้น ถา้ เฝา้ ระวังไว้ก็ไมเ่ สียหาย ถ้าเกิดว่า
มคี นเลวปะปนอยู่ เท่านี้พวกเขาก็คงจะทา� อะไรไมไ่ ด้แลว้
‘อึก...’
เหล่า “วันทงั้ เจด็ ” โดนไลต่ ้อนจนมมุ แตท่ วา่ แม้สถานการณ์
จะกลายเปน็ แบบน้ีพวกเขาก็ดูท่าจะไมย่ อมแพ้
‘คดิ ใหด้ ีก่อน! พวกขา้ คือผู้พทิ กั ษ์มนุษยชาตเิ ชียวนะ! หาก
สังหารพวกข้าท่ีเป็นเช่นน้ันแล้วละก็ เหล่าศาสนิกชนของเทพีลูมินัส
ก็ทนอยูเ่ ฉยๆ ไมไ่ ดห้ รอก!’
‘ถกู ตอ้ งแลว้ ! ความพโิ รธของเทพลี มู นิ สั จะแผดเผาพวกแก!!’
‘ครงั้ น้พี วกข้าจะถอนตวั ในตอนนกี้ ไ็ ดร้ แู้ ลว้ วา่ พวกแกไมไ่ ด้
เลวรา้ ย กลุ่มประเทศฝงั่ ตะวันตกก็จะดÓเนนิ ไปในทางทีด่ ี หลังจากนี้
ก็จะเป็นเพื่อนบ้านท่ีด-ี -------’
พวกเขาท้ังขู่กรรโชกและเกลี้ยกล่อมผสมผสานกันต่างๆ นานา
และมีการทาบทามด้วยสายตาดูถูกเหยียดหยามพวกเขาท�าแบบขอไปที
จนน่ารา� คาญ ถึงเวลาท�าใหม้ ันจบลงแลว้
--------ผมกค็ ดิ แบบน้ันอยหู่ รอก แตว่ า่ ...
510
“-------- จอมมารริมุรุเอ๋ย ดูเหมอื นข้าจะสร้างความเดอื ดร้อน
ให้เจ้าแลว้ สินะ”
เสียงทก่ี อ้ งกงั วานในตอนนั้นช่างสงา่ งามและสดใส
มติ แิ ยกออก ประตขู นาดมโหฬารปรากฏขึ้น
ส่ิงนั้นถูกเปิดออก และเผยใหเ้ หน็ ร่างของเดก็ สาวผงู้ ดงาม
เฮทเทอโรโครเมียและผมสีเงนิ อันเปน็ เอกลกั ษณ์--------ใครนะ่
เหรอ จอมมารวาเลนไทนผ์ ู้น้นั ไดม้ าถงึ แล้วนั่นเอง
ถา้ ถามว่าท�าไมถงึ มาทนี่ ่กี ค็ งจะดูไม่มหี วั คดิ สินะ
‘วะ เหวอ!!’
‘ทะ ทา่ นคอื --------!?’
‘ทา� ไมทา่ นถึงมายังสถานที่แบบน-ี้ -------’
พวกเขาตกใจอยา่ งมาก และหอ่ เห่ยี วมากกวา่ เดิม
เหล่า “วันทงั้ เจ็ด” ก�าลงั ตกใจกลัว และคุกเข่าลงตรงทแ่ี หง่ น้ัน
กลา่ วคือ คงจะเปน็ เชน่ นั้นละมั้ง
ไมน่ า่ เชอ่ื วา่ ตวั ตนทแ่ี ทจ้ รงิ ของเทพลี มู นิ สั กค็ อื จอมมารวาเลนไทน์
น่นั เอง
หลงั จากทร่ี ้ขู อ้ เทจ็ จริงดังกลา่ ว ผมกพ็ ดู ไมอ่ อก
●
ดิอาโบลหัวเราะอยา่ งชว่ั ร้าย พลางตัวส่นั ดว้ ยความดใี จสดุ ขดี
‘--------อนมุ ัติ จงขับไลอ่ อกไปซะ’
เขาได้ยินค�าพูดของริมุรุ และสามารถใช้ความสามารถทั้งหมด
บทท่ี 6 เทพีและจอมม�ร 511
ได้แลว้
แมว้ า่ เขาอยากจะรบี กา� จดั กลมุ่ คนทโ่ี งเ่ ขลากต็ าม แตก่ อ่ นหนา้ นนั้
ยงั มเี ร่ืองทค่ี วรท�าอยหู่ นึง่ อยา่ ง
“เอาละ ทุกคน ปลอดภยั หรอื เปล่าขอรับ?”
ดอิ าโบลซกั ถามสอ่ื มวลชนอย่างอารมณ์ดี
ลูกไฟถูกยับยัง้ โดย ‘เขตแดน’ ทด่ี อิ าโบลกางไว้ สอ่ื มวลชน
จึงไมม่ ผี ู้เคราะห์ร้าย เดมอนฮันเตอรแ์ ตล่ ะคน และเหลา่ อศั วินศกั ด์ิสิทธ์ิ
ทคี่ ุม้ กันกษตั ริย์เอดูอารด์ ตา่ งก็อาศัย ‘เขตแดน’ น้ัน ไม่มีใครสักคนมี
รอยขีดข่วนแม้แต่นิดเดยี ว
<เวทธาต>ุ และ <เวทจติ วญิ ญาณ> ทแี่ ทรกแซงแกน่ เวทนน้ั ไม่
สามารถท�าลาย ‘เขตแดน’ ทด่ี อิ าโบลกางไวไ้ ด้
‘ชิ ไอป้ ศิ าจนา่ รÓคาญ ไมน่ กึ เลยวา่ จะทÓไดถ้ งึ ขนาดน-้ี ------’
‘ชา่ งนา่ กลวั นกั ถา้ อยา่ งงน้ั ทางนก้ี จ็ ะสÓแดงพลงั อนั ศกั ดส์ิ ทิ ธ์ิ
ใหด้ ดู ้วยละกนั --------’
‘เอาละนะ จงเตรยี มพร้อม!’
สา� หรบั เหลา่ “วนั ทงั้ เจด็ ” ผคู้ ดิ วา่ จะสามารถเกบ็ กวาดทกุ คนได้
งา่ ยๆ นัน้ สงิ่ นอี้ ยูน่ อกเหนือการคาดการณ์จรงิ ๆ
ถงึ จะเปน็ เดมอนทมี่ ีพลงั แข็งแกรง่ เพียงใด หากทา� ลายสงั ขารท่ี
จุติมาเกิดนั่นแล้ว ก็จะสูญเสียอ�านาจไป เพราะว่าเขาจะกลับไปยังโลก
แห่งจิตวิญญาณในพรบิ ตาทเ่ี ขาไม่สามารถคงไว้ซ่งึ รา่ งปิศาจไดอ้ ีกแล้ว
เหลา่ “วนั ทงั้ เจด็ ” ใชเ้ รอ่ื งนน้ั เปน็ ขอ้ สนบั สนนุ สา� หรบั การทา� ให้
เวทมนตรข์ ้นั สดุ ท�างาน ในเวลาเดยี วกบั ท่ีพวกเขาปรากฏตัว
ลูกไฟข้นั สงู --------เวทอะตอมพิฆาต : นวิ เคลยี ร์เฟลม (เพลิง
ทา� ลายลา้ ง)
เวทมนตรข์ น้ั สดุ ของสายธาตทุ ต่ี อ้ งใชพ้ รอ้ มกนั 3 คน แคค่ นเดยี ว
ไมส่ ามารถควบคมุ ได้
512
เปลวเพลิงแหง่ นรกท่แี ผดเผาทกุ สง่ิ ทุกอยา่ งจนเปน็ ผยุ ผง ทั้งๆ
ที่เป็นเชน่ น้นั มนั กลับไร้พลังเมื่ออยู่ต่อหนา้ ดิอาโบล
เหลา่ “วันทัง้ เจด็ ” ผูต้ กตะลงึ เลอื กวิธีการสุดทา้ ยโดยไม่ลังเล
ในการโค่นดิอาโบลท่ีอันตรายแบบน้ัน มีแต่จะต้องใช้พลัง
ศกั ดสิ์ ทิ ธเิ์ ทา่ นน้ั -------เมอื่ คดิ เชน่ นนั้ พวกเขากต็ ดั สนิ ใจใช ้ “ทรนิ ติ เี บรก”
ซงึ่ เปน็ ไม้เด็ดทเี่ ตรียมไว้ในครง้ั น ้ี
มนั คอื วชิ าลบั ของพวกเขา อาคมทกี่ ลมุ่ คนอกี กลมุ่ ใชก้ บั พวกรมิ รุ ุ
แม้จะใช้เวลาเล็กน้อยในการเตรียมการก็ตาม แต่ก็หมดห่วง
เพราะตอนร่ายอาคมจะได้รับการปกป้องโดย ‘เขตแดน’ นอกจากน ี้
“ทรินิตีดิสอินทิเกรชั่น” ที่ถูกปล่อยออกมาเป็นส่ิงสุดท้ายของอาคมนี้
กเ็ ป็นเวทมนตรข์ ้นั สุดของสายศักด์สิ ทิ ธิ์ทีท่ า� ใหว้ ัตถุทง้ั หมดสลายไป
ไมว่ า่ จะเปน็ มนษุ ยม์ ารหรอื อสรู ทย่ี ง่ิ ใหญแ่ คไ่ หน------หรอื ตอ่ ให้
เปน็ จอมมาร กไ็ มอ่ าจตา้ นทานอาคมนไ้ี ด ้ เหลา่ “วนั ทงั้ เจด็ ” ทา� ใหอ้ าคม
เริม่ ท�างานด้วยความม่นั ใจทีแ่ นว่ แน่เช่นน้นั -------
ดอิ าโบลเรม่ิ ต้นเจรจาดว้ ยค�าว่า เอาละ
สายตาหนั ไปทางผ้สู อ่ื ขา่ วทง้ั อย่างน้นั โดยทพ่ี วก “วนั ทง้ั เจ็ด”
ไมไ่ ด้อยใู่ นสายตา
“เห็นการโจมตีเมื่อครู่แล้วใช่ไหมขอรับ? มันชัดเจนแล้วว่า
พวกเขาตั้งใจจะฆา่ พวกทา่ น คดิ แบบน้ันหรือเปล่าขอรับ?”
แม้แต่ซาเร่ที่ต่อสู้มาจนถึงตอนนี้ก็ไม่อาจปฏิเสธถ้อยค�าของ
ดอิ าโบลได้
แน่นอนว่าไมม่ ีเสยี งปฏิเสธออกมาจากผู้สอ่ื ข่าวเลย
ทุกคนพยักหน้า และเขา้ ใจในทสี่ ดุ
ผพู้ ทิ กั ษม์ นุษยชาต ิ วีรบรุ ษุ ผู้ยิง่ ใหญ่--------เหล่า “ปรมาจารย์
แหง่ วนั ทงั้ เจด็ ” ทมี่ อี ยใู่ นตา� นาน เรอื่ งของพวกเขาเหลา่ นน้ั ถา้ เปน็ ผสู้ อื่ ขา่ ว
บทท่ี 6 เทพแี ละจอมม�ร 513
ก็ไมม่ ใี ครทไ่ี มร่ ู้จักเลย
พวกเขาตระหนักว่าถ้อยค�าของดิอาโบลเป็นความจริง และ
พวกตนกลายเปน็ ผู้รับเคราะห์
ตระหนกั วา่ “วนั ทงั้ เจด็ ” จะกา� จดั พวกตนใหห้ ายไปพรอ้ มกนั กบั
ดอิ าโบล แลว้ ก็จะปา่ วประกาศวา่ ทั้งหมดเป็นฝีมอื ของดิอาโบลนั่นเอง
“แต่วา่ สบายใจไดเ้ ลย ขา้ จะปกป้องพวกเจ้าเอง”
สายตาของกลมุ่ ผสู้ อ่ื ขา่ วมองเหน็ รอยยมิ้ ของดอิ าโบลทเี่ ปย่ี มไป
ดว้ ยความรักและความเมตตาราวกับพระพทุ ธองค์
แลว้ พวกเขากเ็ ชอ่ื เพราะคดิ วา่ ถา้ เปน็ ความแขง็ แกรง่ ทปี่ ระมอื กบั
“สามเซยี นนกั รบ” ซาเรไ่ ดอ้ ยา่ งสบายๆ ละก ็ เขาอาจจะเอาชนะบคุ คลใน
ตา� นาน “ปรมาจารย์แหง่ วันท้งั เจ็ด” ได้ไมใ่ ชห่ รือ
“พะ พวกเราตอ้ งท�าอะไร--------”
“เงนิ หรือครับ?”
มผี คู้ นท่กี ังวลวา่ ดิอาโบลตอ้ งการอะไรเป็นส่ิงตอบแทน
เพราะปิศาจจะไมท่ �างานฟร ี ยอ่ มต้องการอะไรบางอยา่ งเปน็ สง่ิ
ตอบแทน
เรอ่ื งนนั้ ดอิ าโบลกเ็ ชน่ กนั สา� หรบั คนอน่ื ๆ ทนี่ อกเหนอื จากรมิ รุ แุ ลว้
เขาจะไม่เคล่อื นไหวโดยไม่มเี หตผุ ล
“คึหึหึหึหึ ค่อยยังช่ัวท่ีพวกท่านเข้าใจได้เร็วนะขอรับ สิ่งท่ีข้า
ตอ้ งการมอี ยา่ งเดียว-------”
ดอิ าโบลยมิ้ แย้ม พลางเรียกรอ้ งว่า
จงพิสจู น์ขอ้ กล่าวหาท่ไี มม่ มี ูลของตนซะ
เม่ือกลุ่มผู้สื่อข่าวได้ฟังดังนั้น พวกเขาก็โล่งอก พร้อมทั้ง
เข้าใจด้วย
เข้าใจว่า แม้จะเคยได้รับข่าวสารว่าเขาเป็นปิศาจสารเลวก็ตาม
แตค่ วามจรงิ กลบั แตกตา่ งออกไป เมอื่ พจิ ารณาจากเรอื่ งทว่ี า่ แมแ้ ตผ่ บู้ รหิ าร
514
ระดบั สงู ของจกั รวรรดศิ กั ดส์ิ ทิ ธล์ิ เู บเรยี สอยา่ งซาเรก่ เ็ ขา้ มาพวั พนั พวกเขา
จึงรู้สกึ ตัวว่านีเ่ ป็นอุบายท่ผี บู้ ริหารระดับสูงสุดอยา่ ง “วนั ทง้ั เจ็ด” ดา� เนนิ
การอยเู่ บือ้ งหลัง
ถา้ เชน่ นน้ั กไ็ มม่ เี หตผุ ลทจ่ี ะปลอ่ ยใหพ้ วกตนถกู หลอกใชอ้ กี ครง้ั
และไม่มีเหตผุ ลที่จะปฏิเสธขอ้ เรยี กรอ้ งของดิอาโบล
“แนน่ อนอย่แู ลว้ ! เราจะนา� ไปปา่ วประกาศให้ได้!”
“ใช่ ไม่ว่ายังไงก็จะเอาไปเขยี นบทความแหละ! ผลงานทง่ี ดงาม
ของท่านน่ะ!”
“ได้เลย งน้ั ก็ขอรอ้ งละ! ชว่ ยพวกเราด้วย!!”
ส่ือมวลชนราวๆ ร้อยคน ทุกคนสัญญาว่าจะสนับสนุน
ดอิ าโบล
และนัน่ ก็หมายความว่า พวกเขาไดเ้ ขา้ ไปอยู่ภายใต้อ�านาจของ
ยนู ีคสกลิ ‘ผ้ทู Óให้รว่ งหลน่ ’ แลว้
ไมป่ ลอ่ ยใหท้ รยศ เพราะการท�าสญั ญาเสร็จสมบรู ณ์แลว้
“คหึ ึหหึ ึหึ ก็ดี ข้าผ้นู สี้ ญั ญาวา่ จะช่วยทุกท่านขอรับ แตว่ า่ มแี ค่
เจ้าเทา่ นน้ั ทไ่ี ม่ได้”
คนท่ีดิอาโบลช้ีนิว้ ก็คือ เอดอู ารด์ ผู้ไดส้ ติจากการเปน็ ลม
“ทะ ทา� ไม!? เราทา� อะไร-------”
“เงยี บซะ! แกไดล้ บหลทู่ า่ นรมิ รุ ผุ ยู้ งิ่ ใหญ่ ความผดิ นนั้ สมควรตาย
ไมไ่ ดผ้ ุดไมไ่ ด้เกิด จงรู้ไวซ้ ะว่าอย่างแกนะ่ ไม่มีค่าพอทจ่ี ะชว่ ย”
ดิอาโบลกล่าวเชน่ นัน้ โดยไม่เกรงใจอกี ฝา่ ย
เอดอู ารด์ ครนุ่ คดิ อยา่ งเอาเปน็ เอาตายดว้ ยความสบั สน แตก่ ลบั
ไม่มีความคดิ ดีๆ ผดุ ขน้ึ มาเลย
เรอื่ งทช่ี ดั เจนมเี พยี งเรอื่ งเดยี วเทา่ นนั้ คอื ถา้ ปลอ่ ยใหเ้ ปน็ แบบนี้
ตอ่ ไป ตวั เองจะตอ้ งตายแน่ๆ
พอมองดูเหล่าอศั วินศักดิ์สทิ ธ ิ์ พวกเขาก็รบี หลบตา
บทที่ 6 เทพีและจอมม�ร 515
ใช่แล้ว เพราะว่าการต่อต้านสัตว์ประหลาดพรรค์น้ันและวีรชน
ในตา� นานไมอ่ าจเอาชนะได้
“กรณุ าด้วยครบั กรณุ า ไดโ้ ปรดกรุณา เรา ไม่สิ ผม ได้โปรด
ชว่ ยผมด้วยครบั !”
สงิ่ ทเ่ี อดอู ารด์ ทา� ไดค้ อื การขอรอ้ งทงั้ นา้� ตาเทา่ นนั้ แตส่ ง่ิ นน้ั กลบั
สง่ ไปไม่ถงึ หวั ใจของดิอาโบล
“คหึ หึ หึ หึ ึ ถา้ งนั้ กไ็ ปโลกหนา้ พรอ้ มกบั ครา�่ ครวญในความโงเ่ ขลา
ของตวั เองซะก็ด”ี
ไมว่ า่ ผูส้ ่อื ขา่ ว หรอื ผู้ใดกไ็ มย่ อมชว่ ยเอดอู าร์ดเลย
เพราะไมม่ ที างทา� เรอ่ื งแบบนนั้ ได ้ เดมิ ทสี าเหตกุ อ็ ยทู่ ตี่ วั เอดอู ารด์
ดังนั้นจงึ ไม่มีใครยอมชว่ ยไกลเ่ กล่ยี เชน่ กนั ถ้าท�าอย่างนน้ั แล้วตวั เองโดน
ลูกหลง มันจะเป็นปัญหา
เมอ่ื เขา้ ใจว่าไมม่ ใี ครช่วยทั้งนนั้ เอดอู าร์ดก็ร้องไหอ้ อกมา
“ผมจะทา� ทกุ อยา่ ง ทงั้ เงนิ ทงั้ ตา� แหนง่ ผมจะ ผมจะยกตา� แหนง่
กษตั รยิ ์ใหค้ รับ ผมจะสละราชสมบตั ิ แลว้ ยกทุกสิง่ ทกุ อย่างให้--------”
พอได้ฟงั ดงั น้ัน ดอิ าโบลกไ็ ตรต่ รองสกั ระยะ
“จะวา่ ไป วรี บรุ ษุ ยอหม์ กก็ ลายเปน็ ผอู้ ารกั ขาของทา่ นเอด็ มารสิ
แล้วนะขอรับ ข้าคิดว่าเขาต่างหากคอื ชายผู้เหมาะสมแกก่ ารชน้ี �าแผน่ ดนิ
ฟาลมุสแหง่ นี้ แต่วา่ ทา่ นคดิ ว่ายังไงขอรับ?”
จากนั้นดิอาโบลก็ซักถามเอดูอาร์ด โดยท�าให้น�้าเสียงนุ่มนวล
เพียงเล็กนอ้ ย
เอดูอาร์ดเข้าใจ สมองแล่นเร็วมากท่ีสุดเท่าที่เคยท�าในชีวิต
และเข้าใจ
“ผะ ผมกค็ ดิ แบบนน้ั ครบั ! เขามอี นาคตไกล ผมอยากจะประกาศ
ให้เขาเป็นผสู้ บื ทอดของผมอยา่ งเปน็ ทางการ--------”
ค�าตอบที่เอดูอาร์ดใหม้ านนั้ ท�าให้ดิอาโบลพึงพอใจมาก
516
กลมุ่ ผู้ส่อื ขา่ วก็มคี นท่ีคาดเดาสภาพดงั กลา่ วดว้ ย
“ฮะ ฮ่าฮา่ ฮา่ วีรกษัตรยิ จ์ ะถือก�าเนิดขน้ึ ใช่ไหมครับ?”
“เรื่องนี้ต้องป่าวประกาศให้ใหญโ่ ต--------”
พวกเขาอ่านบรรยากาศและท�าความเข้าใจเจตนาของดิอาโบล
ไดอ้ ย่างถกู ต้อง แล้วกลา่ วเชน่ น้นั
ดอิ าโบลพยักหนา้ ด้วยท่าทางยนิ ดี
เทา่ นกี้ ารเตรยี มการกส็ มบรู ณแ์ บบ แมว้ า่ แผนการจะคลาดเคลอ่ื น
เล็กนอ้ ย แต่ผลลพั ธก์ ็เป็นทนี่ า่ พอใจ
พอเปน็ เชน่ นี้ ทีเ่ หลอื กแ็ ค่เก็บกวาดขยะเทา่ น้ัน--------
เวลาน้ันมาถึงแลว้
‘หืม เตรียมใจไดห้ รือยงั ?’
‘อกี ไม่นาน พวกข้าจะมอบแสงท่ีทÓลายความชว่ั ร้ายใหเ้ อง’
‘จนกวา่ จะถึงตอนนน้ั กเ็ ชิญสนุกใหเ้ ตม็ ที-่ -------’
เหล่า “วันท้ังเจ็ด” เฝ้าดูเหตุการณด์ ว้ ยทา่ ทางสบายๆ อาจเป็น
เพราะม่นั ใจในอาคมของพวกตน ทวา่ เวลาแห่งความส้ินหวงั ก�าลังจะมา
เยือนพวกเขาเหลา่ น้ัน
“เตรยี มใจเหรอ? อย่าทา� ใหข้ �าเลยนา่ พวกขยะ เรือ่ งที่ขดั ขวาง
แผนการของขา้ และท�าใหข้ ้าอบั อายตอ่ หนา้ ท่านริมรุ ุ------- ความผดิ น้นั
หนกั หนาเกินไป ความหวาดกลัวและสน้ิ หวังท่ีขา้ ไดล้ ิ้มรส ข้าจะส่งคืนให้
หลายๆ เท่า--------”
ดอิ าโบลทมี่ องเหลา่ “วนั ทัง้ เจด็ ” น้ันไม่ยม้ิ เลยสกั นิด รปู โฉม
ทีง่ ดงามแตไ่ มแ่ สดงความรู้สึกนนั้ กลบั ยงิ่ ปลุกเรา้ ความหวาดกลัว
‘อะ อะไร--------? ’
‘แกกÓลังพดู อะไรอย?ู่ ’
‘บ้าไปแล้วเหรอ? ตอ่ หนา้ อาคมนี-้ -------’
บทท่ี 6 เทพีและจอมม�ร 517
ดอิ าโบลดดี นว้ิ ดงั เปา๊ ะหนงึ่ ครงั้ เพอ่ื ขดั คา� พดู ของเหลา่ “วนั ทง้ั เจด็ ”
จากนนั้ โลกกถ็ ูกหอ้ มลอ้ มดว้ ยความหวาดกลวั
“จงรจู้ กั ความสนิ้ หวงั ทที่ า� อะไรไมไ่ ดใ้ นโลกทค่ี อ่ ยๆ ลม่ สลายซะ!
เร่มิ ใช้งาน--------“ดสิ แพร์ไทม์ (เวลาแหง่ ความส้นิ หวงั )”--------”
นั่นคอื พลังของดิอาโบล
เขาใช้ ‘โลกแห่งการล่อลวง’-------- หนง่ึ ในความสามารถของ
ยนู ีคสกลิ ‘ผู้ทÓใหร้ ว่ งหล่น’
เดิมทีมันจะมีปฏิกิริยาโดยตรงต่อจิตส�านึกของกลุ่มเป้าหมาย
และส่งผลกระทบต่อจิตของอีกฝ่าย แตท่ วา่ ดิอาโบลทา� ใหส้ ่ิงนนั้ พัฒนา
ยิ่งขึ้นไปอกี
ถึงข้ันที่ท�าให้โลกเสมือนปรากฏขึ้นมาจริงๆ แล้วใช้อ�านาจ
เบ็ดเสร็จภายในโลกน้นั
ในโลกนน้ั ดอิ าโบลมหี นา้ ทร่ี บั ผดิ ชอบแมก้ ระทงั่ ความเปน็ ความตาย
ของกลมุ่ เปา้ หมาย และเหตกุ ารณท์ เ่ี กดิ ขน้ึ ในโลกนนั้ กส็ ามารถสบั เปลยี่ น
เรือ่ งสมมตุ ิและความเปน็ จรงิ ได้ด้วย ‘ผันแปรข้อเท็จจรงิ ’ นน่ั เอง
ความรู้สึกหลอนทไ่ี ด้มาจากดอิ าโบลจะกลายเป็นความเป็นจรงิ
ในโลกแห่งวัตถุ-------- มันคือเคล็ดวิชาอันน่ากลัวที่ท�าให้เกิดความไม่
สมเหตุสมผลเช่นนน้ั ได้
การจะทา� ลายความสามารถน ้ี งา่ ยๆ คอื ตอ้ งฝกึ ฝนสปริ ชิ วลบอด ้ี
(ร่างจิต) แล้วท�าลายดว้ ยพลังความคดิ เท่าน้ัน
แต่ทว่า แทบจะไม่มใี ครชนะดอิ าโบลผเู้ ป็นส่ิงมีชีวติ แบบจติ เลย
แม้แต ่ “ปรมาจารยแ์ หง่ วันท้งั เจด็ ” ก็ไมใ่ ชข่ ้อยกเว้น
‘อะ อะไรกนั น่ี!?’
‘เวทมนตร์ เวทมนตรห์ ายไปแล้ว--------!?’
‘บะ บ้าน่า...’
แมจ้ ะสง่ เสียงเอะอะดว้ ยความตกตะลงึ กไ็ ม่มที างท�าอะไรได้
518
แค่ปลอ่ ยใหเ้ วลาแหง่ ความส้ินหวงั ล่วงเลยไปเท่านน้ั
โลกจะล่มสลายในไม่ช้า
“จงสา� นึกในความโงเ่ ขลานั่นทกี่ ้นบง้ึ ของหุบเหวซะ--------”
ดิอาโบลกลา่ วเชน่ นัน้ และสะสางข้นั ตอนสดุ ท้ายให้เสร็จ
“เอนด์ ออฟ เวิลด ์ (โลกท่ีล่มสลาย)”--------การลม่ สลายของ
‘โลกแหง่ การลอ่ ลวง’ ดา� เนนิ ไปโดยทา� ใหผ้ ทู้ อี่ ยขู่ า้ งในนนั้ ตดิ รา่ งแหดว้ ย
โลกจงึ มาถงึ จุดส้ินสุด พรอ้ มท้งั กลนื กนิ ความสน้ิ หวังของเหล่า
“วนั ทั้งเจ็ด” เข้าไปดว้ ย
--------ในทสี่ ดุ สญั ญาทใ่ี หไ้ ว ้ ณ ทแี่ หง่ นน้ั จงึ ไดร้ บั การเตมิ เตม็
โดยสวสั ดภิ าพ
●
ผมตกใจกับการปรากฏตัวของจอมมารวาเลนไทน์ ไมส่ ิ ลูมนิ สั
แต่กม็ ีอกี 1 คนออกมาจากบานประตูดว้ ย
ถา้ จา� ไมผ่ ดิ ผชู้ ายคนนคี้ อื จอมมารวาเลนไทน ์ ตอนนพี้ อคดิ ดแู ลว้
เขาคงจะท�าหน้าท่เี ป็นผคู้ อยช่วยเหลอื อยเู่ บ้อื งหลงั ของลมู นิ สั สินะ
“วันทัง้ เจ็ด” ท้ังสามคนหนา้ ซดี และคุกเข่าตอ่ หนา้ ลมู ินสั
พวกเขาตกใจกลัวราวกบั ลูกแกะท่รี อการตดั สนิ ทา่ ทางเหมอื น
ไมม่ เี จตนาต่อสูแ้ ล้ว
เอาละ ลมู ินัสจะมที า่ ทีอย่างไร?
เมื่อค�านงึ ถึงค�าพูดของเธอทีว่ ่า สรา้ งความเดอื ดร้อนใหเ้ จา้ แล้ว
เธอน่าจะไมม่ ีความตัง้ ใจสร้างความขดั แยง้ ...
พอผมคิดเช่นนน้ั ชายท่ีเป็นผูค้ อยชว่ ยเหลืออย่เู บือ้ งหลงั กเ็ ปิด
ปากพูด
บทที่ 6 เทพแี ละจอมม�ร 519
“จงหยดุ เถดิ เราคอื พระสนั ตะปาปารอุ ิ และทา่ นทอ่ี ยทู่ างนก้ี ค็ อื
เทพขี องพวกเรา--------ท่านลมู ินัส!”
เขาประกาศเสยี งดังฟงั ชัด
เมอ่ื ไดฟ้ งั ดงั นน้ั เหลา่ อศั วนิ ศกั ดสิ์ ทิ ธกิ์ ค็ กุ เขา่ โดยพรอ้ มเพรยี งกนั
ดูแล้วเหมือนกับอยู่ต่อหน้ารองโชกุนท่ีไหนสักแห่งท่ีปลดเกษียณไปแล้ว
ความคิดท่ีวา่ น้ีเก็บไวเ้ ป็นความลบั ละกนั
และพวกผมก็ตดั สินใจเฝ้ามองเหตกุ ารณ์ด้วยความสบั สน
แตว่ ่า... การทีจ่ อมมารเป็นเทพีเนยี่ มนั เรอ่ื งล้อเล่นอะไรกนั นะ
ผู้ท่ีท�าหน้าที่อยู่เบื้องหลังนั่นเป็นพระสันตะปาปาเหรอ? โอ้โห
โฆษณาชวนเช่อื โหดรา้ ยเกินไปแลว้ อยู่ในระดบั ทแ่ี มแ้ ตผ่ มกพ็ ูดไม่ออก
แตพ่ อลองคดิ ดแู ลว้ วธิ นี นั้ คงจะมปี ระสทิ ธภิ าพมากละนะ------
《ถกู ตอ้ ง การจดั เตรยี มสงิ่ แวดลอ้ มทมี่ ปี ระสทิ ธภิ าพสามารถ
ทÓได้ เพ่อื ปกครองเผ่าพันธ์ทุ ี่เรียกวา่ “มนุษย์”》
เอ่อ อืม
เพราะไม่ใชข่ ้อเสนอว่าใหเ้ ลียนแบบ ตรงน้นั ไมผ่ ิดพลาดสนิ ะ?
ถา้ ไมร่ ะวงั ไว ้ คณุ ราฟาเอลอาจจะทา� อะไรตามใจชอบได ้ เอาเถอะ
เร่อื งน้ันกป็ ล่อยไว้กอ่ น
“-------ฮนิ าตะ ทงั้ ๆ ทขี่ า้ สงั่ วา่ จงดแู ลตวั เองใหด้ ซี ะ แตเ่ จา้ กลบั
ทา� อะไรตามอา� เภอใจ--------”
ลูมินัสกล่าวเช่นน้ัน พลางหันมาทางฮินาตะที่ผมประคองอยู ่
แล้วชมู อื ขึ้น
“รีเซอร์เรคชั่น (หวั ใจเอย๋ จงคืนชพี )!”
นน่ั คอื ปาฏหิ ารยแ์ หง่ พระเจา้ : รเี ซอรเ์ รคชน่ั (คนื ชพี ผวู้ ายชนม)์
520
บาดแผลท่ีทะลุจากแผ่นหลังจนถึงหน้าอกข้างซ้ายของฮินาตะ
กส็ มานตัวตอ่ หนา้ ต่อตาผม
ประสิทธภิ าพยอดเยี่ยมยงิ่ กวา่ โพช่นั ของผม แต่รอเดย๋ี ว
ทา� ไมจอมมารถงึ ควบคุมปาฏหิ ารย์แหง่ พระเจ้าได้ละ่ !?
《คÓตอบ ดูเหมือนว่าปาฏิหารย์แห่งพระเจ้าจะหมายถึง
เวทมนตรท์ ี่นÓ “ดวงวญิ ญาณ” ไปใช้อย่างมีประสิทธิภาพ แมว้ า่ วธิ ี
การปกตจิ ะไม่สามารถแทรกแซง “ดวงวิญญาณ” ได้ แต่วธิ ีท่จี ะทÓ
เชน่ นั้นกเ็ ป็นทปี่ ระจกั ษ์แล้ว ทเ่ี หลือก็แค่ทÓการวเิ คราะห-์ --------》
ผมไม่ค่อยเข้าใจอย่างไรก็ไม่ร ู้ แต่ท่าทางอาจารย์ราฟาเอลเริ่ม
ฮดึ ขนึ้ มา
เมื่อมอบหมายหน้าที่ให้คุณราฟาเอลแล้วก็สบายใจได้ เพราะ
ฉะนนั้ ก็ปลอ่ ยไว้ละกนั
“ออื อืม... อะ อาจารย์---------?”
โอะ๊ เหมอื นฮนิ าตะจะกลบั มาไดส้ ติแล้ว
ก�าลงั เขา้ ใจผดิ ว่าผมเป็นคณุ ชสิ งุ น้ั เหรอ?
“โอ้ อย่าละเมอเชยี วนะ ไหนอะอาจารย์?--------”
เพราะมันนา่ สนกุ ผมจึงลองหยอกล้อฮินาตะดู
รสู้ กึ วา่ เธอไมม่ คี วามไมเ่ ปน็ มติ รเหมอื นทเี่ คยเปน็ แตก่ ลบั ดนู า่ รกั
นา่ เอ็นดู
ถา้ จา� ไมผ่ ดิ ยยั นม่ี าโลกนปี้ ระมาณชว่ งทเี่ ปน็ นกั เรยี นหญงิ มธั ยม
ปลาย ตอนนกี้ ็ผ่านมาประมาณสิบปีแลว้ ใช่ไหม? แสดงวา่ อายุ--------
ตอนที่ผมคิดไปถึงตรงนั้น สายตาของฮินาตะก็เร่ิมแหลมคม
ขน้ึ มา
ประกายตาที่เยน็ ชา แล้วมองมาที่ผม
บทท่ี 6 เทพีและจอมม�ร 521
“-------- เฮ้ย”
“ครับ”
“ตอนนนี้ ายไมไ่ ดค้ ดิ เร่ืองเสียมารยาทอะไรอยู่ใชไ่ หม?”
“เปลา่ ไม่ใช่อยา่ งง้นั ”
“เหรอ ช่างเถอะ ถ้าง้ันก็ดี ว่าแต่นายคิดจะกอดฉันจนถึง
เมือ่ ไหร?่ ”
ที่ว่ากอดเนี่ยฟังดูไม่ร่ืนหูเลย ทั้งๆ ที่อุตส่าห์ประคบประหงม
แทๆ้ แตด่ เู หมือนผมจะโดนพูดจารนุ แรงใส่
แตว่ ่า ถึงผมจะอยากบ่นเรื่องน้นั กต็ าม แต่ไม่รทู้ �าไมบรรยากาศ
ถงึ ท�าให้ผมพูดไม่ออก ตรงนกี้ ็ขอโทษแตโ่ ดยดีละกัน มนั คือเคล็ดลบั ใน
การใชช้ ีวิตของผู้ใหญท่ ี่ว่า แพ้เปน็ พระชนะเปน็ มาร
“ขอโทษทเ่ี สียมารยาทครับ! ตระการตามากๆ ครับ!”
ผมพดู แลว้ รีบพุง่ หลบฮนิ าตะทันที
พอผมพูดเชน่ น้นั ฮินาตะก็มองดูหนา้ อกของตวั เอง
เสอื้ ผา้ มรี โู หว่ และมองเหน็ หน้าอกขาวๆ
“-------- โฮ่?”
แยล่ ะ จติ สงั หารของฮินาตะไมธ่ รรมดาเลย
ไมใ่ ช่วา่ ผมไปเหยยี บกบั ระเบิดเข้าหรอกนะ?
“ไมเ่ คยมคี นมาพดู กบั นายวา่ ไมม่ คี วามละเอยี ดออ่ นบา้ งเหรอ?”
เธอจอ้ งผมเขมง็ แลว้ พูดเรื่องแบบนัน้
“ทะ เธอตา่ งหากทจี่ อ้ งมองคนอน่ื ดว้ ยสายตาแหลมคมแบบนน้ั
เพราะนสิ ัยที่ด้ือดงึ กเ็ ลยไม่ฟงั เร่ืองทค่ี นอ่นื พดู เลยไม่ใชร่ ไึ ง!”
แม้ผมจะตอบกลับเช่นนั้นโดยไม่ได้ตั้งใจ แต่นี่ถือเป็นความ
ผิดพลาดแนน่ อน
รูปโฉมท่ีงดงามของฮินาตะย้อมด้วยความโกรธ ผมได้ยินเสียง
เดาะลนิ้ ดงั “ชิ”
522
แตฮ่ นิ าตะกห็ ายใจเขา้ ลกึ ๆ หนงึ่ ครง้ั เพอื่ กลา้� กลนื ความโกรธนน้ั
จากนั้นเธอก็หันใบหนา้ ยิ้มแยม้ มาทางผม
แตก่ ลบั กัน ก็นา่ กลวั อยู่นะ...
“--------คอื วา่ นะ ฉนั กแ็ คส่ ายตาสนั้ นะ่ นกึ แลว้ เชยี ววา่ นายเนยี่
ไม่มีความละเอยี ดอ่อนเลยใชห่ รอื เปล่า? ถา้ อยา่ งงั้นก็ไม่เนื้อหอมในหมู่
สาวๆ เลยใชไ่ หมล่ะ?”
การโจมตที างวาจาของฮนิ าตะเสยี ดแทงหวั ใจของผม ตดิ ครติ คิ อล
(บาดแผลฉกรรจ)์ เลยทเี ดียว
หนวกหูน่า! เธอท�าให้ผมนึกถึงอดีตที่ลมื ไปแลว้
“มะ ไมใ่ ชอ่ ยา่ งงน้ั ซะหนอ่ ย? เปน็ คนทคี่ อยเอาใจใส่ แลว้ กพ็ ง่ึ พา
ได้ดว้ ยละนะ?”
“หืม ถา้ งนั้ ก็ด”ี
ฮินาตะมองผมด้วยความเวทนา แล้วกห็ วั เราะดงั หึ
น่าเจบ็ ใจ ผมรูส้ กึ วา่ แพ้แลว้
ทง้ั ๆ ทผี่ มเอาชนะการตอ่ สไู้ ดแ้ ลว้ แตไ่ มร่ ทู้ า� ไมความรสู้ กึ พา่ ยแพ้
กลับมอี ยู่เตม็ อก
จะว่าไป แม้แตก่ ารประกาศชยั ชนะ ผมกย็ ังไม่ได้ท�าเลย...
ฮนิ าตะปลอ่ ยผมทก่ี า� ลงั ชอ็ กไวแ้ บบนนั้ แลว้ รกั ษาเลโอนารด์ ดว้ ย
เวทฟ้นื ฟู
นี่ก็เปน็ ทกั ษะท่ยี อดเยย่ี มเช่นกนั
พอผมคิดว่าลูมินัสจะช่วยเขาหรือเปล่า เธอก็ปล่อยเขาไว้
อยา่ งนนั้ ประมาณว่าถ้าเปน็ คนที่ไม่สนใจกจ็ ะมองข้ามอยา่ งถงึ ท่ีสุด
เลโอนารด์ พยายามเข้า หมอนนี่ า่ เหน็ ใจกว่าผม
เน่ืองจากลูมินัสรักษาฮินาตะ เหล่าอัศวินศักด์ิสิทธิ์จึงมีท่าทาง
เช่ือม่ันในลูมินัสเช่นกัน ดูเหมือนจะมีคนท่ีรู้จักพระสันตะปาปารุอิด้วย
บทที่ 6 เทพแี ละจอมม�ร 523
พวกเขาจงึ รู้สกึ ว่าไม่มเี หตผุ ลที่จะสงสยั เลย
ทนั ทที เี่ ลโอนารด์ ไดส้ ตกิ ลบั คนื มา ทกุ คนกแ็ บง่ ปนั ความปตี ยิ นิ ดี
ต่อกนั
จากน้ัน พวกเขาท่ีอยู่ในสภาพน้ันก็ตะโกนว่า “ท่านฮินาตะ!”
แลว้ ทกุ คนกห็ ้อมลอ้ มฮินาตะพลางหลง่ั น้า� ตา
อ๊ะ เจ้าพวกท่ดี หู นา้ อกของฮนิ าตะโดนต่อยแลว้
สมกบั เป็นฮินาตะ ช่างนา่ กลัว
สายตาส้ันอะไรน่ไี มเ่ กยี่ วสนิ ะ? เพราะดูท่าวา่ ปกติกเ็ ปิดใชง้ าน
‘ญาณเวท’ อยู่แลว้
เอาเถอะ เพราะการแอบมองของผชู้ ายเกือบร้อยเปอรเ์ ซน็ ต์น้ัน
จะโดนผหู้ ญิงจับได ้ ผมก็คงต้องระวงั ด้วยละม้ัง
ถงึ จะสายไปแลว้ กเ็ ถอะนะ
และแล้ว หลังจากรอจังหวะที่ทุกคนอยู่ในความสงบ ลูมินัสก็
เปิดปากพดู อยา่ งน่าเกรงขาม
“-------เอาละ “วนั ทง้ั เจด็ ” เอย๋ เรอ่ื งในคราวนี้ ตง้ั ใจทจี่ ะแกต้ วั
ยงั ไง?”
เนอ่ื งจากคา้ งคาใจวา่ ลมู นิ สั จะจดั การอยา่ งไร พวกผมกเ็ ลยศกึ ษา
ดูงานด้วย
ในตอนนั้น มีรายจากดิอาโบลส่งมาถึง
‘-------ท่านรมิ ุรุ มันจบแลว้ ขอรบั ’
‘โอ้ แลว้ เป็นยังไงบ้าง?’
‘คึหึหึหึหึ ทง้ั หมดเป็นไปตามแผนการ-------’
อารมณอ์ ยดู่ แี ฮะ เจา้ ดอิ าโบล
ถ้าเช่นน้นั ก็หมายความวา่ สะสางปญั หาทงั้ หมดไดแ้ ลว้ ง้นั สนิ ะ
‘ดลี ะ ถ้างานเสรจ็ ไประดับหน่ึงแล้ว กก็ ลบั มารายงานก่อน’
524
‘เขา้ ใจแลว้ ขอรบั ขา้ จะตงั้ ตารอเวลานนั้ ขอรบั ’
เม่ือกล่าวเช่นนั้น ดิอาโบลก็ยุติ ‘จิตสื่อสาร’ แล้วกลับไปท�า
ภารกจิ
หมายความวา่ ดิอาโบลผูถ้ ูกกล่าวโทษในข้อหาฆาตกรรมคงจะ
ได้รบั การยนื ยันความบรสิ ุทธ์อิ ยา่ งปลอดภัยแล้วเชน่ กัน
ถ้าอย่างน้ัน ผมก็ไม่จ�าเป็นต้องเอ่ยความเห็นเร่ืองวิธีจัดการ
“วันทัง้ เจ็ด” ทอ่ี ย่ทู ่นี ่ีเลยแฮะ
แมจ้ ะได้รบั ความเดือดรอ้ น แตผ่ มกเ็ พ่งิ จะได้รับค�าขอโทษจาก
เธอเม่อื ก้ี หากผมแทรกแซงไปมากกว่าน้ีมันกจ็ ะยงุ่ ยากขึ้น ดงั นั้นผมจงึ
คิดแค่วธิ กี ารด�าเนนิ ความสมั พนั ธ์หลังจากนี้ให้เกดิ ประโยชนเ์ ท่านั้น
นะหวา่ งทคี่ ิดเช่นนัน้ กด็ เู หมือนจะมีคา� พิพากษาแลว้
ตดั สนิ ใจเรว็ และลงมือทันที
“โทษประหาร อยา่ งนอ้ ยขา้ กจ็ ะมอบความตายใหพ้ วกทา่ นดว้ ย
มอื ของขา้ ---------”
‘ปะ โปรดเมตตา!’
‘เพื่อท่านลูมินัส พวกข้าจะ--------’
‘พวกขา้ พวกขา้ มคี วามซอื่ สตั ยม์ ายาวนาน กรณุ าละเวน้ -------’
เหล่า “วันท้ังเจ็ด” พยายามเกาะลูมินัสในสภาพท่ีดูไม่ได ้
แตค่ �าขอน้นั กไ็ มเ่ ปน็ จริง
“--------เดธเบลซซง่ิ (คา� อวยพรสอู่ าสญั )!!”
ทันทีทลี่ มู นิ ัสกางแขนออกทงั้ สองขา้ ง มือทม่ี องไม่เหน็ ของเทพี
กโ็ อบล้อมเหล่า “วนั ทั้งเจ็ด” อยา่ งออ่ นโยน น่นั คงจะเป็นความเมตตา
กรุณาสุดทา้ ยทมี่ ตี ่อผู้อยภู่ ายใต้การปกครองในแบบของลมู ินสั
ออ้ มกอดทเี่ ปย่ี มไปดว้ ยความรกั และความเมตตา-------ถงึ จะเหน็
แบบนัน้ แต่ดูเหมือนจะเปน็ ความสามารถอนั โหดร้ายท่เี ปลีย่ นคนเป็นให้
เปน็ คนตาย จอมมารลมู ินัสคงคดิ ท่จี ะแสดงสว่ นหนึ่งของพลังให้เห็น
บทท่ี 6 เทพีและจอมม�ร 525
เหลา่ “วนั ทง้ั เจด็ ” ผพู้ ยายามทา� ใหพ้ วกผมตดิ กบั จงึ ถงึ คราวพนิ าศ
ไปอยา่ งงา่ ยเหลอื เกิน โดยไรซ้ ึ่งความทุกขท์ รมาน
ทั้งๆ ท่ีผมเตรียมใจกระทั่งการท�าสงครามเต็มตัวกับจักรวรรดิ
ศักดสิ์ ิทธิล์ ูเบเรียสแลว้ แตจ่ ดุ จบนน้ั กลับง่ายดาย
ดว้ ยเหตนุ ี้ จงึ เปลย่ี นฉากเปน็ สถานทแี่ หง่ การเจรจา เพอ่ื หาหนทาง
ในการคบค้าสมาคมหลังจากน้ี
*
ถา้ จะยนื คุยกก็ ระไรอย ู่ พวกผมจงึ ตดั สนิ ใจย้ายสถานท่ี
พวกผมชนะศกึ กลบั มาพรอ้ มทง้ั นา� ทางให้ลูมินัส รอุ ิ และขบวน
ของฮินาตะเขา้ มาในเมือง
จากนนั้ ผมกม็ องเหน็ เวลโดรา่ ทอ่ี อกมาตอ้ นรบั เลยนกึ ขนึ้ มาได้
“อะ๊ โทษที ไมม่ ีตาให้คุณแนวปอ้ งกนั สดุ ท้ายออกโรงนะ่ ”
“อะไรกัน!? ทง้ั ๆ ที่อตุ ส่าหร์ อคอยอย่างตงั้ อกตง้ั ใจแทๆ้ ...”
เวลโดร่าดูท่าทางไม่พอใจ แต่เร่ืองนั้นก็มีแต่จะต้องยอมรับมัน
เท่านนั้
ดว้ ยเหตนุ ี้ เหตกุ ารณต์ า่ งๆ กย็ ตุ ลิ งดว้ ยความกลมเกลยี ว-------
ผมคิดเชน่ นัน้ แตก่ ็เป็นไปไมไ่ ด้ท่ีจะมีแต่เร่ืองดีๆ ไปเสยี ทกุ อยา่ ง
เพราะเวลโดร่ามองดูลูมินัส แล้วเปล่งวาจาท่ีน่าตกใจราวกับ
ระเบิด
“-------- !! โอ้ เจา้ คือ! นึกออกแล้ว นกึ ออกแล้วละ! ลมู นิ ัส
จอมมารลมู ินัสไมใ่ ช่หรอื แวมไพร์ตนน้ันทีข่ ้าเป่าปราสาทกระจุยกระจาย
โอย๊ พอนึกขึ้นมาได้ก็สดช่นื โสะ--------”
พอพดู ไปถงึ ตรงนนั้ ลมู นิ สั กแ็ ทงดาบทด่ี งึ มาจากไหนไมร่ ไู้ ปทาง
เวลโดร่า เพอื่ ทา� ใหเ้ ขาเงียบ
526
แตก่ ็สายเกนิ ไปแลว้
ความแตกโดยสมบูรณ์เสียแล้วว่าเทพีลูมินัสคือจอมมารลูมินัส
วาเลนไทน์
เหล่าอัศวินศกั ดสิ์ ทิ ธต์ิ ่างนง่ิ เงียบ
พวกเขาคงจะท�าความเขา้ ใจเรอ่ื งท่ไี ดย้ ินในตอนนไ้ี ม่ไดล้ ะมงั้
ฮนิ าตะกมุ ขมบั และถอนหายใจราวกบั วา่ รอู้ ยแู่ ลว้ รอุ กิ ท็ า� เปน็ วา่
ไม่เกี่ยวกับตวั เอง
จรงิ ๆ เลย ใหต้ ายสิ
ผมขอยืนยันอกี ครง้ั ว่าเวลโดร่าเปน็ ตวั สร้างปัญหาอยา่ งทค่ี ดิ
หลังจากน้ัน--------
ลมู นิ สั ก็โกรธเป็นฟืนเป็นไฟแลว้ อาละวาดวา่ “ไอจ้ ้งิ เหลนเวรน ี่
ชอบเปน็ ตวั เกะกะขา้ ทกุ ครง้ั ๆ--------!!” ทกุ คนจงึ ชว่ ยกนั ปลอบโยนอยา่ ง
เตม็ กา� ลัง-------
นนั่ กเ็ ป็นอีกเรอ่ื งราวหนงึ่ เชน่ กัน
528
บทสง่ ทา้ ย
คว�ม
สมั พันธ์
ใหม่
บทสง่ ท้�ย คว�มสนั พนั ธ์ใหม่ 529
ณ สถานทศี่ ักดสิ์ ิทธ์ิ--------“สภาสว่ นลกึ ”
“ปรมาจารย์วนั อาทิตย”์ แกรนผเู้ ปน็ หวั หนา้ ของ “ปรมาจารย์
แหง่ วนั ทงั้ เจด็ ” มอบหมายงานทง้ั หมดเสรจ็ สน้ิ และรอเพอื่ นรว่ มงานกลบั
มาอยา่ งใจจดใจจ่อ
ดูเหมือนว่าแผนการสังหารฮินาตะจะเกิดข้อบกพร่อง เพราะมี
การขอความช่วยเหลือฉุกเฉนิ จากอารซ์ (ปรมาจารย์วนั องั คาร) สง่ มาถงึ
ดนิ า (ปรมาจารย์วันจันทร์) และวินา (ปรมาจารย์วนั ศุกร)์ จงึ ออกศึก
เพราะจะปลอ่ ยให้เกิดความลม้ เหลวไมไ่ ด้
(ผู้หญิงคนนั้นมีไหวพริบมากเกินไป ถ้าไม่ท�าให้หายไปตอนน้ี
ก็คงจะขัดขวางแผนการของข้า ข้าต่างหากท่ีจะใช้งานเทพีลูมินัส--------
ไม่สิ จอมมารตนนัน้ แล้วกลายเป็นผ้ปู กครองทแ่ี ทจ้ ริง-------)
แกรนต้งั ความทะเยอทะยานเช่นนน้ั อย่างลบั ๆ และรับใชล้ ูมินสั
มาตลอดระยะเวลายาวนานกวา่ หลายร้อยปี
พร้อมท้ังท�าลายเข้ียวที่อันตรายตั้งแต่เน่ินๆ เพื่อไม่ให้คนท่ีมี
ความสามารถมากเกินไปปรากฏตัวข้ึน
แกรนมกั จะหลอกลวง “วนั ทง้ั เจด็ ” คนอนื่ ๆ ทเ่ี ปน็ ทง้ั เพอ่ื นรว่ ม
งานและลูกน้องด้วยการใช้ค�าพูดท่ีแนบเนียน และแสดงละครเป็นสาวก
แห่งเทพีทีเ่ ครง่ ครดั อย่เู รือ่ ยมา
การท�าให้กลุม่ คนอน่ื ๆ เคลือ่ นไหวกเ็ ป็นเรอื่ งงา่ ยๆ
แคก่ ระตนุ้ ใหพ้ วกเขาเกดิ ความรสู้ กึ อจิ ฉาคนทไ่ี ดร้ บั ความรกั จาก
ทา่ นลมู ินสั เป็นพิเศษ พวกเขากจ็ ะเคล่ือนไหวตามท่ีบอกอยา่ งนา่ สนใจ
ในคร้งั นพ้ี วกเขากท็ �าตามความตงั้ ใจของแกรนเชน่ กนั ...
อาร์ซปลอมตัวเป็นอัศวินศักด์ิสิทธ์ิเกียรุโด้ที่เขาได้จัดการไป
530
อยา่ งลบั ๆ แลว้ มุง่ หน้าไปลอบสังหารฮินาตะ
การเตรียมพรอ้ มครบครนั
เนื่องจากการปลอมตัวน้ันได้มาจากวิชาลวงตาของดินา จงึ ไมม่ ี
ใครดูออกเลย
ดรากอนบสั เตอรท์ ม่ี อบใหฮ้ นิ าตะกม็ กี ลอบุ าย คอื การทา� ใหด้ าบ
สรา้ งความเสยี หายไดต้ ามจงั หวะเวลาทตี่ อ้ งการ เมอ่ื รวมกบั ความเสยี หาย
จากการโจมตีของจอมมารริมุรุ เพียงแค่นั้นความพ่ายแพ้ของฮินาตะก็
คงจะเป็นทแี่ นน่ อนแลว้
ทงั้ ๆ ทเ่ี ปน็ เชน่ นน้ั ฮนิ าตะกลบั ไมใ่ ชด้ รากอนบสั เตอร ์ มหิ นา� ซา้�
กลับตอ่ ส้ไู ด้เหนือกวา่
เมอื่ ไดย้ นิ ดงั นน้ั กเ็ ลยตดั สนิ ใจเปลยี่ นแปลงเคา้ โครงของแผนการ
หากจอมมารรมิ รุ จุ ดั การฮนิ าตะไดก้ ด็ ี ถา้ เกดิ วา่ ลม้ เหลว ในตอนนนั้
อารซ์ จะสังหารฮนิ าตะแน่นอน
หลังจากนั้น “วันทั้งเจ็ด” จะเก็บกวาดประจักษ์พยานทุกคน
และระงบั ความโกรธของจอมมารรมิ รุ กุ ็พอ
แลว้ กจ็ ะไดร้ บั ความไวว้ างใจจากจอมมารรมิ รุ ุ ตอ่ จากนพี้ วกเขา
ก็จะเปลยี่ นแนวทางเป็นการประจบประแจงอย่างชาญฉลาด
แต่กลับเกดิ ปัญหาทบั ซ้อน
ณ ดนิ แดนของนโิ ดลในอาณาจกั รฟาลมสุ ปศิ าจตนนน้ั แขง็ แกรง่
เกนิ คาด และยังเจ้าเล่หอ์ กี ด้วย
มนั โออ้ วดความแขง็ แกรง่ ของตน และทา� ใหส้ อื่ มวลชนของแตล่ ะ
ประเทศที่แกรนอุตส่าห์รวบรวมมาเกิดความสงสัยได้ส�าเร็จด้วยฝีมือ
ทตี่ ้านทานไดย้ ากขนาดนั้นเสียแลว้
เมอื่ ไดร้ ับรายงานจากเซาส์ (ปรมาจารย์วนั เสาร)์ แกรนกร็ ีบเร่ง
สง่ เมริส (ปรมาจารยว์ นั พุธ) และซารนุ (ปรมาจารยว์ ันพฤหัสบด)ี เข้าไป
บทสง่ ท้�ย คว�มสันพันธ์ใหม่ 531
ในเมอื่ เปน็ เชน่ น ี้ เขากจ็ ะเกบ็ กวาดประจกั ษพ์ ยานทกุ คน เพอื่ โยน
ความผดิ ทงั้ หมดใหป้ ศิ าจ
การกระท�าอันโหดร้ายและไร้มนุษยธรรมของปิศาจน้ันไม่อาจ
ให้อภัยได้ และต้องได้รับเทวทัณฑ์------- ด้วยค�าชี้แจงเช่นนั้น ความ
ยุตธิ รรมและความชอบธรรมของ “วนั ทัง้ เจ็ด” ก็จะได้รบั การยืนยัน
มันเป็นฝีมือของปิศาจท่ีอันตราย ไม่เก่ียวกับความรับผิดชอบ
ของจอมมารริมรุ ุ ทา� ใหเ้ ปน็ แบบน้ตี ่อไปไดก้ ็พอ
หากการเจรจาดทู า่ จะประสบปญั หาละก ็ ตอนนนั้ กถ็ งึ ตาของเทพี
ลมู นิ สั เมอ่ื พจิ ารณาจากจอมมารรมิ รุ ทุ อ่ี ยากจะสรา้ งรากฐานในกลมุ่ ประเทศ
ฝ่งั ตะวันตก ถา้ ถกู กา� หนดให้เป็น “ศตั รูแห่งเทพ”ี เขากค็ งจะเดือดร้อน
ช่องทางการเจรจาจึงมเี หลือเฟือ
แกรนอา่ นสถานการณอ์ อกแบบนน้ั และไมส่ งสยั ในความสา� เรจ็
ของแผนการเลย
ส่ิงที่จะเป็นปัญหาคือปศิ าจตนนน้ั -------ความแข็งแกรง่ ทีถ่ งึ ขั้น
ผดิ ปกติของดิอาโบล แต่วา่ ...
กระทั่งซารุนผู้มีความสามารถรองจากตนก็มุ่งหน้าไปแล้ว จึง
แนน่ อนวา่ จะชนะ--------แกรนไม่มีข้อกงั ขาเลย
แต่ทั้งๆ ทเี่ ปน็ เช่นนัน้ เพ่อื นรว่ มงานกก็ ลับมาชา้
‘กÓลังทÓอะไรอยนู่ ะ เจา้ พวกน้นั -------’
เสียงแห่งความไมพ่ อใจหลุดออกมาจากปากโดยไม่คาดคิด
เสยี งดงั กลา่ วไมน่ า่ จะมีคนตอบ แตก่ ลบั มคี นตอบสนอง
“เป็นอะไรไปเหรอครับ? ดทู า่ ทางหงุดหงิดมากๆ เลยนะครับ”
‘แก... มาทÓอะไรท่นี ี่-------?’
แกรนเกบ็ ซ่อนความตกใจ แลว้ ถาม
คนท่เี ขา้ มาในหอ้ งโดยไม่ได้รบั อนญุ าตคอื คนสนิทของฮนิ าตะ
532
--------พระคารด์ นิ ลั นโิ คลสั
“ผมคน้ พบสงิ่ หนงึ่ ทีน่ า่ สนใจนะ่ ครบั ”
‘คน้ พบง้นั เหรอ?’
“ครับ นี่ครับ”
ส่ิงท่ีนิโคลัสน�าออกมาหลังจากกล่าวเช่นน้ันคือ ลูกแก้วท่ีใส่
ข้อความของรมิ ุรุ
‘สง่ิ น้ันมันมีอะไร-------’
“ผมคน้ พบร่องรอยการดดั แปลงในสง่ิ นี้ครับ”
นิโคลสั กล่าวขดั คา� พดู ของแกรน
การกระท�าแบบน้ีต่อวีรบุรุษระดับต�านานถือเป็นพฤติกรรมท่ีไร้
มารยาทมากเกินไป แต่นิโคลสั กลับไมส่ นใจเร่อื งนัน้ เลย
แกรนมองลูกแกว้ พลางไม่สบอารมณ์กบั เรอื่ งนัน้
เน้ือหาท่ีน่าจะถูกลบออกไปแล้วถูกเปิดข้ึน ส่ิงน้ันฉายให้เห็น
ขอ้ ความท่ีถูกตอ้ ง
‘--------อกึ !? ’
เมอื่ มองเหน็ ความหวน่ั วติ กของแกรนอยา่ งทะลปุ รโุ ปรง่ นโิ คลสั
กพ็ ดู ตอ่ ไป
“ผมนะ่ ไมส่ นใจเลยวา่ จดุ ประสงคข์ องทา่ นคอื อะไร ไมว่ า่ จะเปน็
เรื่องที่ท่านปรารถนาความรักจากเทพีลูมินัสเป็นพิเศษ หรือเร่ืองที่ท่าน
วางแผนทจ่ี ะใช้พลงั น้ัน...”
‘พูดอะไรหรือ? เทพีคือแนวความคิด อยู่ภายในหัวใจของ
ทกุ คน--------’
“ไม่จ�าเป็นต้องกลบเกล่ือนหรอกครับ เทพีลูมินัสมีอยู่จริง
เรอื่ งนน้ั ผมรสู้ กึ ตวั มานานแลว้ ครบั เพราะทา่ นฮนิ าตะเกบ็ ไวเ้ ปน็ ความลบั
ผมกเ็ ลยทา� ตามนะ่ เพราะง้ัน ผมไม่สนใจจรงิ ๆ นะครบั --------”
ดูเหมือนว่าแกรนจะได้ยินเสียงในจิตใจของนิโคลัสว่า ‘เรื่องท่ี
บทส่งท�้ ย คว�มสันพนั ธใ์ หม่ 533
ทา่ นพยายามใชง้ านเทพีกเ็ ช่นกนั นะ--------’
แกรนจ้องนโิ คลสั ไมว่ างตา
นิโคลัสเพ่งพินิจแกรนด้วยใบหน้าเฉลียวฉลาด มีเพียงแววตา
ของเขาเทา่ นน้ั ทน่ี า่ ขนลกุ ดงั หนองนา�้ ทไ่ี รก้ น้ บง้ึ ราวกบั วา่ ไมแ่ สดงอารมณ์
ความรสู้ ึกใหเ้ ห็น
‘แก-------’
พอแกรนท�าท่าจะพูดอะไรสกั อย่าง นโิ คลัสก็ไมป่ ล่อยให้เขาท�า
เชน่ น้นั
“พวกคนแก่คร่า� ครึ สญู สิน้ ไปซะก็ดี “ดสิ อินทิเกรชั่น”!!”
‘บะ--------!? ’
แกรนถกู อณแู สงกลนื หายไปทง้ั ๆ ทส่ี หี นา้ ตกใจยงั คา้ งอยอู่ ยา่ งนนั้
ราวกับตง้ั ใจจะตะโกนว่า บ้านา่
“ไอส้ ารเลว การพยายามฆา่ ทา่ นฮนิ าตะนะ่ คดิ วา่ ผมจะยกโทษ
ให้ร”ึ
หลงั จากพดู ทง้ิ ทา้ ยเชน่ นนั้ นโิ คลสั กก็ ลบั ไปทหี่ อ้ งทา� งานราวกบั
ไมม่ ีอะไรเกิดขนึ้ ...
พระคาร์ดินลั นโิ คลัส ชเู ปลตสั -------เป็นท้ังคนสนทิ ของฮนิ าตะ
และเป็นผนู้ ับถอื ฮินาตะจนถึงขั้นคลัง่ ไคล้
ส�าหรับเขาท่ีเป็นแบบนั้นแล้ว ศาสนาก็เป็นแค่วิธีการหน่ึงที่จะ
ผูกสัมพนั ธก์ ับฮินาตะเท่าน้นั
นโิ คลัสเป็นคนนอกรีต
เพราะทั้งๆ ที่มีต�าแหน่งสูงสุดในสันตะส�านัก เขากลับไม่เช่ือ
ในเทพี
เนอ่ื งจากเขามอบจิตศรัทธาให้ฮินาตะแตเ่ พยี งผ้เู ดยี วเทา่ นนั้
*
534
ภายในหอ้ งทอ่ี บอุน่ ด้วยไฟของเตาผงิ
แกรนเบล รอสโซน่ังลงบนเก้าออี้ ยา่ งสบายๆ และเปยี่ มไปดว้ ย
ความสงา่ ผ่าเผย เขากา� ลังนงั่ สมาธิ
“หนอ็ ย... ไอน้ โิ คลสั ...”
เขาพมึ พา� แล้วหลบั ตาลง
สิ่งที่แผดเผาจิตใจของเขาไปจนหมดส้ิน คือแสงอันเจิดจ้าของ
“ดิสอินทิเกรชน่ั ”
ใช่แล้ว ตัวตนที่แท้จริงของแกรนเบล รอสโซคือหัวหน้าของ
“ปรมาจารยแ์ หง่ วนั ทงั้ เจด็ ”--------“ปรมาจารยว์ นั อาทติ ย”์ แกรนนน่ั เอง
แกรนเบลมีพลังในการล่องลอยด้วยสปิริชวลบอดี้ของเขาและ
เขา้ สงิ คนอนื่ ทง้ั ๆ ทเ่ี ขาเพง่ิ จะเปลย่ี นสงั ขารใหมใ่ นวนั กอ่ น แตส่ งิ่ นน้ั กลบั
โดนท�าลายยับเยินจนท�าใหเ้ ขาโกรธจดั
แต่กระน้ัน พอคิดดูว่าถ้าเกิดนั่นเป็นร่างกายที่แท้จริงแล้ว
ในตอนน้ีกม็ อิ าจปฏิเสธความหวาดกลัวจนรสู้ กึ หนาวสันหลงั ได้
เร่อื งนั้นยิง่ จดุ ชนวนความโกรธของแกรนเบลเขา้ ไปใหญ่
แต่กไ็ ดจ้ งั หวะพอดี
ในขณะที่ลืมตาขึ้น ก็สัมผัสได้ถึงวี่แววของเกรนด้าที่มุ่งมายัง
คฤหาสน์
สถานการณ์ผิดปกติที่มิได้นัดหมาย หมายความว่าแผนการ
ลม้ เหลวแล้ว
เกรนดา้ กระโจนเขา้ มาในหอ้ ง ทนั ทที เี่ หน็ แกรนเบลกพ็ ดู จนเหมอื น
จะตะโกนว่า
“ทา่ นแกรนเบล เรอื่ งนนั้ ไมไ่ หวนะ มนั เปน็ สตั วป์ ระหลาดทร่ี า้ ยกาจ
เกนิ ก�าลงั ของฉันเลยอะ!”
บทส่งท�้ ย คว�มสันพันธใ์ หม่ 535
ใบหน้าของเธอแสดงใหเ้ ห็นถงึ ความออ่ นเพลยี ถึงขัน้ ที่มองแวบ
เดียวก็รู้ว่าเธอหนีมาอย่างสุดความสามารถ ค�าพูดน้ันคงจะจริงอย่างไม่
ตอ้ งสงสยั
““สามเซยี นนกั รบ” คนอน่ื ๆ เปน็ ยงั ไงบา้ ง? ถา้ กลบั มาพรอ้ มกนั
ละก็--------”
“เปล่าเลย ไมใ่ ช่แบบนั้นหรอกนะ ฉนั จมกู ไวต่อกลิ่นของความ
ตายในสนามรบนะ่ เพราะงน้ั เลยตัดสินวา่ ไม่ได้การแล้ว พอโยนใหซ้ าเร่
สตู้ อ่ ฉนั กห็ นมี าเลยนะ่ มนั คอื คลาสจอมมาร--------ไมส่ ิ อาจจะเหนอื กวา่
นนั้ กไ็ ดน้ ะ...”
เกรนดา้ กล่าว
แมแ้ กรนเบลจะคดิ วา่ เธอพดู เกนิ จรงิ แตก่ ไ็ มม่ กี ารตดิ ตอ่ จากเหลา่
“วันท้งั เจด็ ” คนอื่นๆ ผู้เป็นเพื่อนร่วมงานเลย
เขากังวล พอลองหย่ังความคิดดู ก็ไม่มีการตอบสนองเลย
แม้แตน่ ้อย
“ไมม่ ีทาง...”
แกรนเบลตกตะลงึ และสงสยั เพราะขอ้ เทจ็ จรงิ ดงั กลา่ วไมม่ ที าง
ถูกหกั ลา้ งได้นน่ั เอง
หลังจากนนั้ หลายวันต่อมา--------
เขาทราบเร่ืองการสละบัลลังก์ของกษัตริย์เอดูอาร์ด จากการ
รายงานของสายลับที่ส่งไปในแตล่ ะประเทศ
ดูท่าว่าสื่อมวลชนของแต่ละประเทศจะปลอดภัย จึงมีการ
เผยแพร่ข่าวสารกันอยา่ งใหญโ่ ตน่นั เอง
และขา่ วลอื ทวี่ า่ มกี ารวางแผนจดั งานเทศกาลรน่ื เรงิ อยา่ งอลงั การ
ในเทมเพสต์นั้นกไ็ หลเขา้ มาผ่านทางอาณาจกั รเบอร์มนุ ด์
เมอ่ื พิจารณาจากการนา� ขอ้ มลู เหลา่ นี้มาประกอบกนั กม็ ีแตจ่ ะ
536
ตดั สินไดว้ ่าแผนการของแกรนเบลลม้ เหลวแลว้ เทา่ นน้ั
“ปรมาจารยแ์ หง่ วนั ทงั้ เจด็ ” รวมทง้ั แกรนเบล ทงั้ หมดสญู สน้ิ แลว้
แกรนเบลจึงไม่อาจใช้นามของเทพีลูมินัสได้อีกต่อไปแล้วด้วย
ประการฉะนี้...
ในทสี่ ดุ มาริอาเบลสุดท่ีรักกพ็ ยากรณ์วา่ -------
“อันตรายนะ อนั ตรายเลยแหละ เมอื งนั้นอันตรายเกนิ ไป!”
แกรนเบลไม่เข้าใจความหมาย จงึ ถามกลบั
“-------หมายถงึ การโหมโจมตีของทตู สวรรคร์ ?ึ ”
“ไมใ่ ช่ ผดิ แลว้ แหละ ทา่ นปู่ จอมมารตนนนั้ ตงั้ ใจทจ่ี ะปกครองโลก
ดว้ ยเศรษฐกจิ ยังไงล่ะ”
การปกครองหมู่มวลมนุษยชาติด้วยเศรษฐกิจ-------- ส่ิงนั้น
ตา่ งหากทเ่ี ป็นความปราถนาของตระกูลรอสโซ
นน่ั คือแผนการท่ีแกรนเบลก�าลงั ด�าเนินการอยใู่ นปจั จุบัน
“ไม่มที าง...”
“เรอ่ื งจริง มนั จะเปน็ แบบนนั้ จริงๆ นะ เพราะฉะนนั้ ------- ถงึ
ต้องบดขยีย้ ังไงล่ะ”
ถ้อยค�าของมารอิ าเบลไร้ซง่ึ ความเท็จ
--------จนถงึ ตอนน้ี
ดงั น้นั หลงั จากนเ้ี ปน็ ต้นไป ถ้อยค�าดังกล่าวจงึ ควรคา่ แก่การฟงั
เช่นกนั
“อย่างงน้ี ่เี อง ถา้ เจา้ พดู เชน่ นน้ั มนั ก็คงจะเปน็ แบบนน้ั สนิ ะ”
เพราะว่า นอกจากจะเป็นหลานผู้สืบเช้ือสายโดยตรงจาก
แกรนเบลแล้ว มาริอาเบลยงั เป็น--------
“ใชแ่ ลว้ ครงั้ ตอ่ ไปตอ้ งทา� ใหไ้ ด้ โดยเดมิ พนั ดว้ ยชอื่ มารอิ าเบลแหง่
“ความละโมบ” ของฉนั คนน้!ี ”
บทส่งท�้ ย คว�มสันพนั ธใ์ หม่ 537
--------ผู้กลบั ชาตมิ าเกิด
เน่ืองจากความหวังของตระกูลรอสโซคือการครอบครองความรู้
จาก “ตา่ งโลก” และพลังทีห่ ายาก
ตราบใดทม่ี ีมาริอาเบลอยู่ ตระกลู รอสโซกไ็ ม่มีวนั พา่ ยแพ้
-------- พอคิดเช่นน้ันแล้ว ไฟแห่งความทะเยอทะยานของ
แกรนเบลกเ็ ร่มิ ลกุ โชนอีกครง้ั ...
●
แม้จะมีเรื่องต่างๆ เกิดขึ้นมากมาย แต่ผมกับลูมินัสก็หันมา
ปรองดองกนั แล้ว
ความเข้าใจผดิ ระหว่างผมกบั ฮินาตะกค็ ลคี่ ลายลง
เพ่ือที่จะขอโทษ เธอจึงให้สัญญาเร่ืองแถลงการณ์ในนามของ
ศาสนจักรศักดิ์สิทธิ์แห่งทิศประจมิ วา่ พวกผมไม่เป็นอนั ตราย
ความเขา้ ใจผดิ ยอ่ มเกดิ จากความยากลา� บากในการทา� ความเขา้ ใจ
ซึ่งกันและกนั
หลังจากน้กี ค็ งจะเกิดปญั หาแบบน้ีเช่นกนั แต่ผมก็อยากจะกา้ ว
ข้ามมันโดยการน�าเรื่องราวในครั้งน้มี าเปน็ บทเรียน
ในท่ีสุด ความสัมพันธ์ระหว่างประเทศของเราและศาสนจักร
ศักดิ์สทิ ธแิ์ ห่งลเู บเรยี สก็ไดร้ ับการพิจารณาอกี ครงั้
ส�าหรับตอนนี้ก็ท�าสนธิสัญญาห้ามรุกราน และได้ข้อสรุปว่า
ต่างฝ่ายตา่ งยินยอมการกระทา� ของกนั และกันโดยปรยิ ายน่นั เอง
เรอื่ งของบคุ คลผหู้ นง่ึ ทชี่ อ่ื เวลโดรา่ กเ็ ปน็ ปญั หาเหมอื นกนั แตก่ ็
นนั่ แหละ
ผมรกั ษาทา่ ทีวา่ เรอื่ งนน้ั ไมเ่ ก่ียวขอ้ งกบั ประเทศของเรา เพราะ
538
เปน็ ปญั หาสว่ นตัวของเวลโดร่า
แม้ว่าลูมินัสจะไม่เต็มใจ แต่เน่ืองจากผมปฏิญาณว่าจะไม่พูด
สอดแทรกในเรอื่ งทเ่ี กยี่ วกบั บุคคลผูน้ นั้ เธอจึงยนิ ยอมในขอ้ ตกลง แมจ้ ะ
ฝืนใจทา� ก็ตาม
-------- เอาเถอะ เน่ืองจากผมมีอัลติเมทสกิล ‘เบลเซบิวธ์’
ในอกี แงห่ นง่ึ เวลโดรา่ จงึ เปน็ อมตะ ถา้ เผอ่ื วา่ มอี ะไรเกดิ ขนึ้ ละก ็ คงจะไมม่ ี
ปญั หา
《คÓตอบ ไม่มีปัญหา》
อมื้
ก็รู้สึกผดิ นะท่ขี ายเพอื่ น แต่คุณเวลโดรา่ จะกลายเปน็ ผูเ้ สียสละ
ทีช่ ว่ ยบรรเทาความโกรธของลูมนิ สั ลงนั่นเอง
“หอื คดิ จะทอดท้งิ ข้าเรอะ--------!?”
แม้ผมจะไดย้ นิ เสียงทแี่ ขง็ ขันเช่นนนั้ แตผ่ มคิดไปเองแน่ๆ
เดิมทีกม็ สี ว่ นทกี่ รรมตามสนองเขาอยู่ด้วย จงึ เปน็ ธรรมดาที่ผม
จะไมส่ ามารถดูแลได้ทัง้ หมด
ถึงจะน่าเศร้า แต่น่ีก็เป็นเคล็ดลับในการใช้ชีวิตของผู้ใหญ่
เช่นกนั
ด้วยการเสียสละเล็กน้อย สันติภาพจึงได้มาเยือนพวกผมด้วย
ประการฉะน้ี
การขน้ึ ครองราชย์ของยอหม์ กเ็ ปน็ ท่กี �าหนดแล้วเช่นกนั แมผ้ ม
จะไม่รู้วา่ มันเปน็ เช่นน้ันไดอ้ ย่างไร
เพราะผมไดย้ นิ มาวา่ ทเ่ี หลอื กแ็ คร่ อพธิ รี าชาภเิ ษกเทา่ นนั้ ดทู า่ จะ
ราบร่นื มากเลยทเี ดยี ว ถือเปน็ เรอื่ งทีด่ เี หนอื ส่ิงอ่ืนใด
กป็ ระมาณน้ ี ปญั หาจงึ คลีค่ ลายในรวดเดียวเลย
บทสง่ ท้�ย คว�มสันพนั ธใ์ หม่ 539
และนับแตว่ นั น้เี ป็นตน้ ไป---------
พวกผมก็ได้รับการยอมรับจากกลุ่มประเทศฝั่งตะวันตกอย่าง
เป็นทางการแลว้
540
จากผเู้ ขยี น
ขอโทษทใ่ี หร้ อครบั ‘เกดิ ใหมท่ ง้ั ทกี เ็ ปน็ สไลมไ์ ปซะแลว้ ’ เลม่ 7
มาแลว้ ครบั
รอบนจี้ า� นวนประโยคก็มากขึ้นเลก็ น้อยครับ
“คราวนจี้ ะย่อให้สัน้ ลงครบั !”
“งนั้ เหรอครบั ทงั้ ๆ ทพี่ ดู อยา่ งงนั้ แตย่ งั ไงกน็ า่ จะยาวขนึ้ ใชไ่ หม
ล่ะครับ?”
“ไมห่ รอกครบั คราวนก้ี ม็ หี ลายจดุ ทต่ี ดั ออกจากฉบบั WEB ดว้ ย
ยังไงๆ กส็ ัน้ ลงแหละครับ!”
“ผมยอมแพแ้ ลว้ ไม่ตอ้ งฝืนท�าใหส้ ้นั ลงก็ไม่เปน็ ไรหรอกครับ”
จ�าได้ว่ามีบทสนทนาแบบน้ีอยู่ด้วย แต่ปริมาณก็เพ่ิมขึ้นอย่าง
มนั่ คงครับ
“คือวา่ พอเขยี นไปแลว้ มันกย็ าวข้นึ มานิดนงึ อย่างท่ีคดิ เลย...”
“พดู อยทู่ กุ ครงั้ เลยนะครบั เรอื่ งนน้ั นะ่ ? นกึ อยแู่ ลว้ เชยี ววา่ นา่ จะ
เป็นอย่างงนั้ ครบั ”
สิ่งนั้นเรียกวา่ ความไวเ้ นื้อเชื่อใจกันสนิ ะครับ
ท่าทางคุณบ.ก. I จะดอู อกแลว้ ครบั
เอ?๋ หรอื วา่ จะดูออกตงั้ แต่แรก?
ไม่ส ิ คิดเรื่องนัน้ ไปก็ไมม่ คี วามหมายละนะครับ
ดว้ ยเหตนุ ้ี ผมจะเรมิ่ อธิบายเนอ้ื หาครับ
ถ้าเป็นทุกคนที่ให้การสนับสนุนมาถึงจุดน้ีก็คงจะทราบกันว่า
มีความเป็นไปไดม้ ากที่ส่วนจากผูเ้ ขียนจะมสี ปอยล์ครับ
จะว่าไปก็สายไปแล้วสินะครับ
เพราะถา้ จะเรม่ิ จากการหยบิ เลม่ 7 มาอา่ นเลยกแ็ ปลกๆ ถึงผม
จะไม่ได้แนะนา� ให้อ่านตวั บทก่อนกค็ งไม่เป็นไรสนิ ะครับ
จ�กผเู้ ขยี น 543
*
ส�าหรับท่านท่ีอ่านฉบับ WEB มาแล้วก็อาจจะคิดว่าครั้งน้ีมัน
เปน็ คนละเรอ่ื งเลยก็ไดค้ รบั
พูดตรงๆ วา่ เนอื้ หาต่างกนั ลิบลับเลยครบั
ถ้าพูดว่า “ใจความหลักเหมือนกัน” ก็จะกลายเป็นการแก้ตัว
น�า้ ขุ่นๆ ขนึ้ มานดิ ๆ ครับ
เพราะสาเหตุคือผลลพั ธ์จากการขยายเนื้อเรอ่ื งต่างๆ ท�าให้การ
ด�าเนินเร่ืองตอ่ กันไปทัง้ อยา่ งนั้นมนั ฝืนสดุ ๆ ครบั
พอตั้งใจจะกลับไปเข้าโครงเรื่องหลักก็ต้องเขียนแก้กันยกใหญ่
เลยครบั
แตส่ าเหตทุ สี่ า� คญั ทส่ี ดุ กค็ งจะเปน็ เรอื่ งทผี่ มเปลย่ี นแปลงเซตตงิ้
ของตัวละครหนงึ่ ไปอย่างมากครบั
จะไม่บอกวา่ เป็นใคร ถึงพวกนิสัยจะยังคงเปน็ แบบน้ัน แต่พวก
จดุ ประสงค์และความสามารถกต็ ่างกันบา้ งน่ะครบั
คนท่ีได้รับผลกระทบคอื คุณฮินาตะซง่ึ เป็นตัวเอกในคราวนี้ครับ
พออ่านแล้วอาจจะรู้สึกว่า คุณฮินาตะเหมือนกับเป็นคนละคนกับฉบับ
WEB เลยก็วา่ ได้ครับ
แตว่ ่า นีค่ ือตวั เธอแบบด้งั เดมิ ครับ
เพราะการด�าเนนิ เร่อื งต่างกนั กเ็ ลยออกมาประมาณน้ีน่ะครับ
ในส่วนนี้ ถ้าหากเปรียบเทียบเนื้อเรื่องของทั้งสองฝั่งดูละก็
-------ผมกค็ ดิ แบบนน้ั ครบั แต่ทา่ นทย่ี งั ไม่อา่ นฉบบั WEB ถ้าอ่านฉบบั
หนังสือไปท้ังอย่างนี้อาจจะสนุกกว่าก็ได้นะครับ ในส่วนนั้น ผมก็ขอให้
สนุกในแบบของตวั เองเถอะครบั !
544
กลมุ่ คนทก่ี า� ลงั สนทนากนั อยา่ งนา่ สงสยั ในสว่ นแรกสดุ ไมโ่ ผลม่ า
ในเน่ือเรอื่ งหลกั สินะ?
สา� หรบั ทา่ นทมี่ ขี อ้ สงสยั ดงั กลา่ ว เรอื่ งนน้ั มนั มเี หตผุ ลอยนู่ ะ่ ครบั
ผเู้ ขยี นไมไ่ ดล้ มื แนน่ อน เพราะฉะนน้ั กโ็ ปรดรอเลม่ ถดั ไปดว้ ยครบั !
แตก่ น็ ะ พอมาถงึ จดุ นแ้ี ลว้ ผมคดิ วา่ ทกุ คนกเ็ ขา้ ใจเกอื บจะทงั้ หมด
แลว้ ไม่ใชเ่ หรอครบั
ไม่ใช่ว่า ผู้เขียนคนนี้ไม่ได้คิดอะไรเลยสินะ!? หรอกนะครับ
แต่ผมกค็ งไมค่ ดิ ท่จี ะเขยี นตามฉบับ WEB ทง้ั อย่างน้ันแลว้
ทแ่ี นๆ่ นะ ผมรสู้ กึ ว่าการเขยี นไปท้ังอยา่ งนน้ั มันยากแล้วครับ
แตผ่ มรสู้ กึ ว่าในเลม่ 7 นอี้ ย่างไรก็วนกลับมาเสน้ ทางเดิมไดส้ า� เรจ็ ครบั
ในตอนทผ่ี มเขยี นสว่ นจากผเู้ ขยี นน ี้ ผมกก็ า� ลงั คดิ อยวู่ า่ ถา้ เนอ้ื หา
ของเล่ม 8 ใหค้ วามรสู้ กึ ใกลเ้ คยี งกบั ฉบบั WEB มนั จะไปไดส้ วยหรอื
เปลา่ นะ ขึ้นมาละครับ...
มีแค่สิ่งน้ีเท่านั้นท่ีข้ึนอยู่กับอารมณ์ในตอนเริ่มเขียน--------
แมผ้ เู้ ขยี นจะพดู แบบขอไปท ี แตก่ ไ็ ดโ้ ปรดอยา่ ทอดทง้ิ กนั และขอความกรณุ า
สนับสนนุ ด้วยครับ
ถา้ งัน้ กเ็ จอกันอกี คร้งั ในเลม่ ถดั ไปนะครับ!
จ�กผเู้ ขียน 545
จากผแู้ ปล
สวสั ดผี อู้ า่ นทกุ ทา่ นครบั หลงั จากแกะหอ่ พลาสตกิ ทหี่ มุ้ หนงั สอื
เลม่ นี้ออกมา ทา่ นก็จะไดพ้ บกับ ‘เกิดใหมท่ ง้ั ทกี ็เป็นสไลมไ์ ปซะแล้ว’
เลม่ 7 นัน่ เอง ขอขอบคณุ ท่ีอุดหนุนหนงั สือเลม่ นดี้ ้วยนะครบั
ผลงานแปลเลม่ นเี้ ปน็ ผลงานแปลนยิ ายชนิ้ แรกในชวี ติ ของผมครบั
กอ่ นทม่ี าเปน็ นกั แปล ผมกต็ ดิ ตามอะนเิ มเรอ่ื งนมี้ ากอ่ น พอรวู้ า่ จะไดแ้ ปล
เร่ืองน ้ี ผมก็รู้สกึ ดีใจมากๆ ครับ (*^▽^*) ผมรูส้ กึ ยินดีท่ไี ดถ้ ่ายทอด
เรอ่ื งราวทนี่ า่ ตนื่ เตน้ และประทบั ใจเชน่ นอี้ อกมาเปน็ ภาษาไทย และหวงั วา่
ทา่ นผอู้ า่ นจะไดร้ บั ประสบการณด์ ๆี จากการหยบิ หนงั สอื เลม่ นม้ี าอา่ นครบั
ไหนๆ กไ็ หนๆ แลว้ ผมกจ็ ะขอพดู ถงึ ภาพรวมของเนอื้ หาสกั หนอ่ ย
นะครับ เล่มน้ีจะมีการแนะน�าตัวละครใหม่ๆ มากมาย โดยเฉพาะฝั่ง
ศาสนจักรศกั ดิ์สทิ ธิ์แห่งทศิ ประจมิ พวกเขาจะมีความเคลือ่ นไหวอยา่ งไร
ฝง่ั รมิ รุ จุ ะมกี ารตอบโตอ้ ยา่ งไร รมิ รุ ทุ ก่ี ลายเปน็ จอมมารแลว้ รวมทง้ั คนอน่ื ๆ
จะแสดงพลงั อะไรออกมาใหเ้ หน็ กนั นะ แลว้ ชะตากรรมของอาณาจกั รฟาลมสุ
จะเป็นเช่นไรล่ะ โปรดติดตามใน “เกิดใหม่ทั้งทีก็เป็นสไลม์ไปซะแล้ว”
เล่ม 7 เลม่ นีเ้ ท่าน้นั !! (แต่บางทา่ นอาจจะอ่านจบแล้วคอ่ ยมาอ่านตรงน้ี
สนิ ะครับ...)
สุดท้ายก็ขอขอบคุณกองบรรณาธิการส�าหรับความช่วยเหลือ
ในหลายๆ ดา้ นครบั เชน่ เร่อื งชื่อตัวละครท่ปี รากฏในเล่มน้ีมีอยูม่ ากมาย
จนบางครงั้ กค็ ดิ ชอ่ื เปน็ ภาษาไทยไมค่ อ่ ยออกครบั และทข่ี าดไมไ่ ดเ้ ลยกต็ อ้ ง
ขอบคณุ ทา่ นผอู้ า่ นครบั หากมขี อ้ ผดิ พลาดประการใดกข็ ออภยั มา ณ ทนี่ ี้
จากนี้ไปก็ขอฝากเน้ือฝากตวั ดว้ ยนะครบั
Anju.X
จ�กสำ�นกั พิมพ์
พบกนั อยา่ งตอ่ เนอ่ื งแบบไมม่ ขี าดตอนกบั ‘เกดิ ใหมท่ งั้ ทกี เ็ ปน็
สไลม์ไปซะแลว้ ’ เล่ม 7 ท่ตี ามเล่ม 6 มาติดๆ ชนดิ หายใจรดตน้ คอกัน
เลยนะคะ! ยนิ ดมี ากๆ เลยคะ่ ทเ่ี ราสามารถเขน็ เรอื่ งนอี้ อกมาใหท้ า่ นผอู้ า่ น
ได้ช่ืนชมกัน ทางเราก็อยากจะเข็นเล่ม 8 ตามมาในทันทีเหมือนกันค่ะ
แตว่ า่ สงั ขารของฝา่ ยบรรณาธกิ ารผรู้ บั ผดิ ชอบเรอื่ งบอกวา่ มา่ ยหวายเลยี้ ว
จีงๆ แตก่ ็สัญญาว่าจะรีบออกเล่ม 8 นะคะ
มาดูกันทีเ่ นือ้ เรื่องในเล่มน้ี เปน็ เรือ่ งราวเก่ียวกบั ความสมั พนั ธ์
ภายในองค์กรของเหล่าอัศวินศักด์ิสิทธ์ิ โดยเน้นไปท่ีมุมมองของฮินาตะ
และการเลน่ กลยทุ ธท์ างการเมอื งของบคุ คลตา่ งๆ ดว้ ยเหตกุ ารณ ์ มากมาย
ทเี่ กดิ ขนึ้ ทา� ใหเ้ รอื่ งราวซบั ซอ้ นซอ่ นเงอื่ น แลว้ หลงั จากนจี้ ะเปน็ อยา่ งไรตอ่
กันนะ? ทแ่ี นๆ่ คอื เราตกหลุมรักความหล่อของดิอาโบลมากๆ เลยค่ะ
ขอโทษนะโซเอย์ท่ีนอกใจ (´;д;`)
เขยี้ วแมว