เกิดใหม่ทั้งทีก็เป็นสไลม์ไปซะแล้ว - 07

ทา่ มกลางบรรยากาศกดดนั ทรี่ ายลอ้ มไปดว้ ยความตงึ เครยี ดนน้ั
ทุกคนก็นึกถึงเรอื่ งเล่าทีเ่ ล่าตอ่ ๆ กันมา
เรอ่ื งเลา่ มขุ ปาฐะเกย่ี วกบั ผทู้ า� ลายเมอื งเพยี งหนง่ึ ตน และกลมุ่ คน
ผกู้ ลายเป็นจอมมาร เมื่อคร้ังหน่ึงในอดตี --------

ฮนิ าตะเองก็นึกออกเช่นกนั
เธอนึกถึงเร่ืองเล่าที่เธอฟงั มาจากลูมนิ สั โดยตรง
กลา่ วกนั วา่ การกอ่ ตงั้ ศาสนจกั รศกั ดส์ิ ทิ ธแ์ิ หง่ ทศิ ประจมิ ในชว่ ง
แรกคอื หลายพันปีก่อน
แมจ้ ะมีการสืบทอดเช้ือสายทแี่ ทจ้ รงิ ก็ตาม แต่ข้อมลู ทบี่ ันทกึ ไว้
จนถงึ 1,200 ปกี ่อนน้ันไมเ่ หลืออยูเ่ ลย
อาณาจกั รถกู เวลโดรา่ ทา� ลายลา้ ง แลว้ ยา้ ยมาทน่ี เ่ี มอ่ื 1,200 ปกี อ่ น
ความไร้เหตุผลและความเป็นอมตะน้ันมากเกินกว่าท่ีจะรับได ้
หากส้กู ันซงึ่ ๆ หน้ากม็ ีแต่จะสูญเสยี มากขน้ึ เทา่ น้ัน
การทม่ี นษุ ยชาตถิ กู กวาดลา้ งเพราะเวลโดรา่ มอี ารมณแ์ ปรปรวน
ท�าให้พวกเขาเป็นกังวลเรื่องอาหาร เน่ืองจากพลังชีวิตคุณภาพเย่ียมจะ
หาไดจ้ ากมนุษย์เท่านั้น
หากเป็นผู้ท่ีอยู่เหนือคนท่ัวไปอย่างพวกลูมินัสก็ไม่ต้องพูดถึง
แต่ส�าหรบั แวมไพร์ช้นั ตา่� แล้วถอื เป็นปญั หาคอขาดบาดตาย
ดงั นน้ั ลมู นิ สั จงึ ไมม่ วี ธิ อี น่ื นอกจากการคดิ กลไกการพง่ึ พาอาศยั
กันเพ่ือคุ้มครองมนุษยชาติน่ันเอง การท่ีเธอได้รับการบูชาในฐานะเทพี
เปน็ เพราะว่าผลงานของเธอคือการช่วยเหลอื และน�าทางผ้คู นในอดตี
ทง้ั หมดคือความผดิ ของเวลโดร่าที่อาละวาด
ไดย้ นิ วา่ มนั เลวรา้ ยยง่ิ กวา่ ปรากฏการณธ์ รรมชาต ิ และผคู้ นตา่ ง
กลัดกลุ้มใจท่ีจะรับมอื กับมนั
ดังน้ัน มันจงึ ถกู ขนานนามว่า คาทัสโทรฟ

254

ปจั จบุ นั สง่ิ นนั้ ถกู เรยี กวา่ ระดบั S พเิ ศษ เนอ่ื งจากมนั ถกู ตดั สนิ
ใหเ้ ปน็ ตวั ตนทเี่ กนิ กา� ลงั ของมนษุ ย.์ .. แตท่ วา่ ผทู้ ที่ า� ใหเ้ กดิ การทา� ลายลา้ ง
ครั้งใหญน่ ้นั ยงั มีนอกเหนอื จากน้ดี ว้ ย
ณ ปจั จบุ นั สิง่ ที่ถูกกา� หนดใหอ้ ยู่ระดบั S พเิ ศษมีเพยี ง “เผ่า
มงั กร” 4 ตนเทา่ นั้น แต่ท้ายท่ีสดุ แลว้ เร่ืองนน้ั เป็นเปลอื กนอกทคี่ นใน
สงั คมเห็น... เพราะในเรือ่ งท่เี ล่าตอ่ กันมาไดบ้ ันทกึ ไวว้ า่ จอมมาร 2 ตน
กอ่ ให้เกดิ การทา� ลายล้างครง้ั ใหญ่
จอมมาร 2 ตนนน้ั คือ “ลอร์ด ออฟ ดารก์ เนส (จกั รพรรดิแห่ง
ความมืด)” กี ครมิ สนั และ “เดสทรอย (ทรราชแหง่ การทา� ลาย)” มิลมิ
นาวา
จอมมารทง้ั หมดถกู กา� หนดใหอ้ ยใู่ นระดบั S แตพ่ ลงั ของพวกเขา
แตกต่างกนั
โดยเบอื้ งหลงั กม็ ผี ทู้ ถ่ี กู กา� หนดใหอ้ ยใู่ นระดบั S พเิ ศษอย ู่ กค็ อื
2 ตนนนี้ ัน่ เอง
ลมู นิ ัสกล่าววา่ --------“ตระกูลจอมมาร” ลืมตาต่ืน
การท�าลายล้างคร้ังใหญ่ท�าให้มนุษย์จ�านวนมากกลายเป็น
“ดวงวญิ ญาณ” หาก “ตระกลู จอมมาร” ไดร้ บั “ดวงวญิ ญาณ” จา� นวนนนั้
เข้าไป จะกอ่ ใหเ้ กดิ การวิวฒั นาการทเี่ หนอื จินตนาการอยา่ งมาก นั่นคือ
การกลายเปน็ “จอมมารทแี่ ทจ้ รงิ ” ทลี่ มื ตาตน่ื แลว้ นนั่ เอง และการลมื ตา
ต่นื กเ็ ปน็ สิง่ ท่ีมีล�าดับขัน้ ตอน ในหมจู่ อมมาร จงึ มกี ระทัง่ ผู้ท่ีทดั เทยี มกับ
“เผา่ มงั กร”
ดเู หมอื นลูมนิ ัสจะคิดว่า กแี ละมิลมิ มรี ะดับชั้นอยทู่ ่ี “เผา่ มงั กร”
ขนึ้ ไป
อย่างไรก็ตาม ดูท่าว่าแม้แต่ลูมินัสผู้เป็น “จอมมารท่ีแท้จริง”
กย็ งั สู้จอมมาร 2 ตนน้ันไม่ไดน้ ่ันเอง

‘หากมิลิมเป็นคู่ต่อสู้ก็คงจะหลอกล่อได้ คิดว่าพอสู้กันแล้ว

บทท่ี 3 เจตจ�ำ นงของนกั บุญ 255

มันคงจะเปน็ การตอ่ สทู้ ด่ี เี ลยแหละ แต่สดุ ทา้ ยแลว้ ขา้ กต็ อ้ งพ่ายแพ้
แนน่ อนอยดู่ ’ี
ลมู นิ ัสกล่าว
แลว้ ถ้ากเี ป็นคู่ตอ่ ส้ลู ะ่ ?

‘เฮอะ! ถงึ จะนา่ เจบ็ ใจกเ็ ถอะ แตข่ า้ นะ่ ชา่ งไมไ่ ดค้ วามเอาเสยี
เลย นน่ั มนั คนละชั้นกันเลยแหละ’
ลูมินัสซึ่งเป็นผู้ครอบครองพลังอันยิ่งใหญ่ส�าหรับฮินาตะพูด
อย่างชัดเจนว่า กีมพี ลงั ท่ีเหนือกว่าตนมาก
เนอ่ื งจากลมู ินัสผมู้ ีความม่ันใจในตวั เองสงู ลงความเหน็ วา่ เธอ
ไม่สามารถชนะกีได้ พลังของกีนั้นคงจะแข็งแกร่งราวกับอยู่อีกมิติหน่ึง
และยงั มเี รอื่ งเลา่ ทว่ี า่ มลิ มิ เปน็ คปู่ รบั ของกผี นู้ นั้ แสดงวา่ มลิ มิ กค็ งเปน็ สตั ว์
ประหลาดที่อยูเ่ หนอื จนิ ตนาการของฮินาตะเช่นกนั
สถานะท่ีเรียกว่าระดับ S พิเศษมีไว้เพ่ือสื่อถึงสัตว์ประหลาด
พวกน้นั
หากรวมพลงั ของมนษุ ยชาตกิ จ็ ะสามารถรบั มอื ได ้ แตน่ น่ั คอื การ
มองโลกในแงด่ ีมากเกินไป
เพราะวา่ โครงสร้างของมนุษยชาตนิ นั้ มผี ูก้ ลา้ รวมอยูด่ ว้ ย
ปจั จบุ นั ไม่มีผู้กล้าแล้ว การท่ีมนษุ ยไ์ ม่สามารถรบั มือไดจ้ ึงเปน็
ความจริงน่ันเอง
นอกจากน้ี-------
เหลา่ จอมมารในปจั จบุ นั -------“ออคตาแกรม” กม็ คี วามโดดเดน่
เปน็ พเิ ศษ
จอมมารรมิ รุ ุกไ็ ม่ใช่ขอ้ ยกเว้น
จากการพิจารณาของลูมินัส ดูเหมือนว่าริมุรุจะลืมตาตื่นแล้ว
เชน่ กนั
ในตอนน ้ี คา� พดู ของเรฮมิ เปน็ หลกั ฐานทพ่ี สิ จู นเ์ รอ่ื งนนั้ เพยี งพอ

256

คนอน่ื ๆ ก็นกึ ขึน้ ไดเ้ ชน่ เดยี วกบั ฮนิ าตะ
--------นกึ ถงึ การมีอยขู่ องจอมมารผูล้ มื ตาตน่ื อันน่าครัน่ คร้าม

แม้จะไม่เปิดเผยสู่สาธารณชนเพื่อไม่เป็นการปลุกเร้าความรู้สึก
ไมส่ บายใจของผู้คน แต่ก็เป็นภัยคุกคามต่อตวั ตนของมนุษยชาตจิ รงิ ๆ
“เผ่ามังกร” ตนแรกสญู เสยี พลงั และไมม่ วี แ่ี ววท่ีจะฟื้นคนื ชีพ
ขนึ้ มาใหมด่ ้วยเหตุผลบางประการ
ใน 3 ตนทเ่ี หลือ ก็มี 1 ตนท่ีโดนปดิ ผนึกจนถึงเม่อื ไมน่ าน
มานี้ มนั ฟน้ื คืนชพี กลบั มาเปน็ ปัญหา และเขา้ เปน็ พวกกับจอมมารรมิ ุรุผู้
เปน็ ท่โี จษจันในขณะนี้
และจอมมารรมิ รุ ตุ นนน้ั กส็ งั หารกองกา� ลงั ทหารจา� นวน 20,000
นายอย่างโหดเห้ยี มด้วยตวั คนเดียว
นน่ั คอื การกระท�าท่เี ทยี บเท่ากบั ส่ิงทเ่ี หลา่ จอมมาร 2 ตนได้กอ่
ข้นึ เมอ่ื นานมาแล้ว
มนั ยงั ไมถ่ งึ ขน้ั การทา� ลายลา้ งครงั้ ใหญก่ จ็ รงิ แตก่ ม็ คี วามเปน็ ไปได้
สูงทีจ่ ะได้รับ “ดวงวญิ ญาณ” ของมนษุ ย์จ�านวนมาก
ความเงียบอนั กดดนั ด�าเนินต่อไป
เพราะพวกเขาเกิดความคิดท่ีไม่อยากจะยอมรับการถือก�าเนิด
ของจอมมารในความหมายทแ่ี ทจ้ รงิ
ระหวา่ ง “ตระกลู จอมมาร” กบั “จอมมารที่แท้จรงิ ” ตัวตน
ดังกล่าวมีความห่างชนั้ กนั อย่างขาดลอย
หากเปน็ คนท่ีอยู ่ ณ ทีแ่ ห่งนี้ ก็จะเข้าใจเรื่องนน้ั เปน็ อย่างดี
ทา่ มกลางบรรยากาศท่ีไมม่ ใี ครพดู อะไรเลยน้นั ผู้ที่ทลายความ
เงยี บกค็ อื -------

“งั้นเหรอ ควรจะมองว่าจอมมารรมิ รุ ุ “ลมื ตาตน่ื ” แล้วสนิ ะ...”
ฮนิ าตะพึมพ�าเบาๆ
ถ้อยค�าน้ันกลายเป็นใบมีดคมที่ตัดความเงียบงันให้ขาดกระจุย

บทท่ี 3 เจตจำ�นงของนกั บญุ 257

ในขณะเดยี วกนั กเ็ ปน็ การจดุ ไฟในจติ ใจของคนทไี่ มส่ ามารถทนตอ่ ความ
เงียบได้

“คงจะเปน็ อยา่ งนนั้ แหละ แลว้ จะทา� ยงั ไงตอ่ ? ถา้ ปลอ่ ยไวแ้ บบน้ี
ละก็ มันจะกลายเปน็ ภัยคุกคามท่ีไมส่ ามารถควบคุมไดไ้ มใ่ ช่เหรอ?”

“ใจเย็นๆ จอมมารริมุรุเคยเป็นมนุษย์มาก่อน ถ้าเขาต้องการ
ท่ีจะอยู่ร่วมกันกับมนุษยชาติ ก็น่าจะไม่จ�าเป็นต้องสู้กันโดยไม่มีเหตุผล
หรอกนะ”

“นั่นสินะ ควรจะดูทา่ ทขี องฝงั่ โนน้ ก่อน”
“แตว่ า่ เรอ่ื งทเ่ี ขาขดุ หลมุ ฝงั ศพของเหลา่ อศั วนิ ตงั้ 20,000 นาย
โดยไม่ลังเลน้ันเป็นความจริงครับ... เป็นภัยคุกคามอย่างชัดเจน จะเชื่อ
จอมมารรมิ ุรทุ ั้งอย่างนี้ มันจะดเี หรอ...”
ความคดิ เหน็ สดุ ทา้ ยของเลโอนารด์ ตา่ งหากทเ่ี ปน็ ความในใจของ
กลุม่ คนท่ีอยทู่ นี่ ่ี
หากผลลพั ธส์ ดุ ทา้ ยคอื สงคราม พวกเขากเ็ กดิ ความหวาดระแวง
ในตัวอกี ฝ่าย ต่อใหอ้ กี ฝา่ ยเป็นมนุษยชาตเิ หมือนกนั กต็ าม เมอ่ื อีกฝ่าย
เปน็ จอมมาร จึงยากที่จะให้เชอื่ ใจกันงา่ ยๆ
ถา้ สามารถปราบปรามเมอื่ ไรได้ก็ยังพอทา� เนา แตว่ า่ ริมรุ ุแสดง
ใหเ้ หน็ ถงึ การเตบิ โตทรี่ วดเรว็ สา� หรบั เหลา่ อศั วนิ ศกั ดส์ิ ทิ ธซ์ิ งึ่ เปน็ ผพู้ ทิ กั ษ์
ของมนุษยชาติ และกองพลรักษาพระองค์แต่ละกองซ่ึงเป็นเสมือนดาบ
ของพระสันตะปาปา ความคิดที่ว่าควรเข้าไปต่อสู้ก่อนที่จะจัดการไม่ได้
นน้ั เป็นความคิดเห็นทีค่ วรฟัง
แต่ฮินาตะไม่สะทกสะท้าน
“ทกุ คน เงยี บเถอะ เทพพยากรณถ์ อื เปน็ ที่สดุ นะ”
ฮินาตะประกาศเช่นน้นั อย่างเดด็ เดี่ยว
ไมว่ า่ จะบอกอะไรไป เธอก็ไมเ่ ปล่ียนความคิด
ฮินาตะเป็นทั้งอัศวินอันดับหนึ่งแห่งกองพลรักษาพระองค์ใน

258

สงั กัดพระสนั ตะปาปา และยงั เป็นหวั หน้ากองอศั วนิ ศักดสิ์ ทิ ธ์ ิ จึงเปน็ ผู้
ช้ีนา� จักรวรรดศิ ักดสิ์ ทิ ธ์ลิ เู บเรยี ส เธอเป็นแบบอย่างท่คี วรท�าตาม และจะ
ต้องบัญชาการเหลา่ อัศวนิ ศกั ดส์ิ ทิ ธด์ิ ว้ ยทา่ ทีเด็ดเด่ียว
การท่ฮี นิ าตะจะเปลีย่ นความคิด จะต้องเปน็ ไปตามความต้งั ใจ
ของลูมินสั เทา่ น้ัน
ดังนน้ั ฮินาตะจึงพดู อย่างชัดเจนโดยไม่ลังเล
และการประชุมก็จบลงเพียงเท่าน้ี ทุกคนกลับไปเก็บรวบรวม
ขอ้ มูลตามแผนการ--------ทั้งๆ ทีน่ ่าจะเปน็ อย่างน้นั
แต่กลับมีเจตนาร้ายคืบคลานเข้ามาใกล้ โดยไม่รู้ว่ามาจากท่ี
แห่งไหน

＊

‘โอ้ เรฮมิ เอย๋ ไม่มีการฝากข้อความอืน่ ๆ เลยเหรอ?’
ก่อนหน้านี้ “วันท้ังเจ็ด” แค่จับตาดูความคืบหน้าเท่านั้น
แต่ตอนน้ีพวกเขาเหนี่ยวร้ังฮินาตะที่ก�าลังจะประกาศให้การประชุมร่วม
สิ้นสุดลง
เรฮิมโดนเสียงนั้นรบเร้า จึงหยิบลูกแก้วออกมาราวกับนึกข้ึน
มาได้
จากนั้นก็ยน่ื สิ่งนั้นใหฮ้ นิ าตะดว้ ยทา่ ทางเคารพ

“จะ จะว่าไป สิ่งน้ีก็คือข้อความที่จอมมารริมุรุฝากมาให้ท่าน
ฮินาตะ-------”

“ข้อความทีฝ่ ากมา?”
ฮนิ าตะรับส่ิงนน้ั เอาไว้ พลางสงสยั
เธอคดิ วา่ หากเปน็ ขอ้ ความทร่ี มิ รุ ฝุ ากมาละก ็ จะไมฟ่ งั เลยกไ็ มไ่ ด้
ลกู แก้วท่ีรมิ ุรุฝากมากับเรฮมิ ซึ่งถูก “วนั ท้งั เจด็ ” รบเร้านนั้ เป็น

บทที่ 3 เจตจ�ำ นงของนกั บุญ 259

เมจิกไอเทมราคาแพง มันคืออปุ กรณบ์ ันทึกภาพเคลื่อนไหวที่ใครๆ กใ็ ช้
งานได้ เป็นวิธีฝากข้อความวิธีหนึ่ง เนื่องจากมันใช้เป็นหลักฐานที่มี
ประสิทธิภาพมากกว่าจดหมาย จึงมักใช้ในการเจรจาระหว่างประเทศ
อีกดว้ ย
เร่ืองท่ีว่าไปได้สินค้าราคาแพงแบบน้ันมาจากไหนก็เอาไว้ก่อน
ฮินาตะลองเปิดดูข้อความดังกล่าวท่ีริมุรุถ่ายท�าด้วยตัวเอง เธอคิดว่า
เนอ่ื งจากทีน่ ี่มผี ู้ทรงอทิ ธพิ ลอยูพ่ รอ้ มหน้าพรอ้ มตากนั จึงถอื เป็นโอกาส
อันดีท่จี ะยนื ยันรปู ลักษณ์ภายนอกของจอมมารริมุรุนัน่ เอง
แตท่ วา่ เรอ่ื งมนั ไมจ่ บแคน่ ้ัน...

ภาพทฉ่ี ายออกมาคือ เดก็ สาวผู้งดงาม
ไม ่ ไมใ่ ช่เดก็ สาว แตเ่ ป็นจอมมารริมรุ ุคนน้นั
ไมว่ ่าจะดูตรงไหน ใบหนา้ นัน้ ก็ละม้ายคลา้ ยกับชิสุเอะ อิซาวะ
อาจารยข์ องฮินาตะ สีหนา้ ของเขาเยน็ ชามากจนมองไม่เห็นอารมณ์ความ
รูส้ ึก
จิตคุกคามทแ่ี มจ้ ะมองผ่านภาพเคล่ือนไหวกเ็ หน็ ไดช้ ดั

(ช่างน่าตกใจ อย่างกับเป็นคนละคนกับเม่ือหลายเดือนก่อน
เลยนะ--------)
ฮินาตะเพ่งพินจิ และพศิ ดูรปู ลักษณ์นั้น
ในทนั ใดนน้ั เธอกส็ บสายตากบั จอมมารทอี่ ยใู่ นภาพเคลอ่ื นไหว
นนั่ คงจะเป็นเรอื่ งบงั เอิญกระมงั ...
ฮนิ าตะรตู้ ัวว่าตนเองกา� ลังประหม่าอยู่
ริมุรุเป็นคนที่มาจากบ้านเกิดเดียวกัน ดูอย่างไรก็น่าจะเป็น
คนงา่ ยๆ
ฮนิ าตะเขา้ ใจวา่ --------เนอ่ื งจากภาพลกั ษณน์ นั้ ตดิ ตรงึ อยใู่ นใจ
มากเกนิ ไป จงึ อาจจะท�าใหต้ นมองว่าเขาเปน็ คนตน้ื เขนิ ในบางแง่มุม

260

และส่งิ ท่เี ป็นข้อพสิ ูจนข์ องส่ิงนั้นกค็ อื --------

‘ฉันจะเปน็ คู่ต่อสใู้ หเ้ อง เธอมาส้กู บั ฉันตัวตอ่ ตัวนะ’

ข้อความท่ีถกู ถา่ ยทอดออกมามเี พียงเทา่ น้นั
ไมว่ ่าอย่างไรก็ดูเรียบงา่ ย และไมม่ เี นอ้ื หาชวนเข้าใจผดิ เลย

-------รมิ รุ กุ า� ลงั โกรธเปน็ ฟนื เปน็ ไฟ เขากา� จดั จอมมารเคลยแ์ มน
ที่เปน็ ตวั ขัดขวาง และตอ่ มาก็ถึงตาของฮินาตะอยา่ งนั้นหรอื -------
ไมว่ า่ ใครกเ็ ขา้ ใจแบบน้ัน

“จะ จะทา� ยงั ไงครบั ท่านฮนิ าตะ?”
นโิ คลสั ถามฮนิ าตะเชน่ นนั้ ชา่ งนา่ แปลกทเ่ี ขาเกดิ ความหวนั่ วติ ก
แตท่ วา่ กอ่ นทฮ่ี นิ าตะจะตอบค�าถามน้ัน กม็ คี นทเี่ ร็วกวา่ ------

“ทา่ นฮนิ าตะ กรณุ าสงั่ การขา้ เถอะครบั ! ขา้ จะเปน็ ผนู้ า� หนว่ ยไป
บดขยี้ความทะเยอทะยานของจอมมารใหเ้ องครบั !!”
อารโ์ นลดผ์ ูเ้ ลอื ดรอ้ นแผดเสียงอยา่ งดดุ ัน
นบั แต่ตอนนนั้ การถกความเห็นก็คกึ คกั ข้ึนมาอีกคร้ัง

“เฮ้ยๆ ฝีมือดาบของนายก็เยย่ี มอย่หู รอก แต่ดเู หมือนวา่ สมอง
จะมปี ญั หาสินะ”

“-------- ว่าไงนะ?”
“เปลา่ ๆ เมอื่ กฮ้ี นิ าตะบอกแลว้ นว่ี า่ อยา่ เขา้ ไปยงุ่ ใชม่ ะ? ถา้ เขา้ ไป
ยุ่งละก็ จอมมารตนอืน่ จะไมอ่ ยเู่ ฉยๆ แน่นอน แถมยังมีความเป็นไปได้
ท่ีเขาจะลืมตาตื่นไปมากกว่านี้ จึงห้ามยุ่งไม่เข้าเร่ืองเด็ดขาด ผมคิดว่า
เรอ่ื งน้รี ับข้อเสนอของอกี ฝา่ ยโดยสนั ตวิ ธิ จี ะดีกวา่ นะ”
“ใช่แล้ว อารโ์ นลด์ หากค่ตู อ่ สู้มีแมก้ ระทงั่ เวลโดร่าละก็ ทางน้ี
จะไมม่ ีทางชนะเลย ไมส่ ิ ถึงจะชนะแต่ความเสยี หายก็มากเกินไป ในเมื่อ
อีกฝา่ ยเสนอให้สกู้ ันตวั ตอ่ ตัว มันก็ชดั เจนอยู่แลว้ วา่ เรอื่ งน้ใี หท้ ่านฮินาตะ

บทท่ี 3 เจตจ�ำ นงของนักบุญ 261

จัดการเถอะ”
คนท่ีเหน็ ดว้ ยกับซาเรค่ อื รีทสิ
ในกรณที กี่ ลายเปน็ สงครามเตม็ รปู แบบ คาดวา่ จะเกดิ ความเสยี
หายอย่างเหลือเช่ือ และยงั สงสยั ดว้ ยวา่ จะชนะได้หรือไม่
หากเป็นเช่นน้ันแล้ว การท่ีฮินาตะผู้เป็นอัศวินที่แข็งแกร่งท่ีสุด
ในจักรวรรดิศกั ด์สิ ทิ ธ์ลิ เู บเรียสจะออกไปส ู้ กไ็ มใ่ ช่วิธที ีแ่ ย่
ทง้ั ซาเรแ่ ละรที สิ ไมส่ งสยั ในชยั ชนะของฮนิ าตะเลย เพราะอยา่ งนนั้
ถึงไดพ้ ดู เรอื่ งนน้ั ออกมาโดยมองโลกในแง่บวกน่นั เอง

ฮนิ าตะเข้าสู่การพิจารณาเร่ืองในครงั้ น้อี ีกคร้งั หน่ึง
ข้อเรียกร้องของอาร์โนลด์ที่ว่าจะไปปราบปรามโดยให้เขาเป็น
หัวหน้าหนว่ ยน้นั เกินกว่าท่ีจะรบั ได้
ถ้าน�าประเทศเข้าไปพัวพัน จะกลายเป็นสงครามเต็มรูปแบบ
ตามทร่ี ที สิ กลา่ วไวน้ ั่นเอง
หากค�านึงถึงเร่ืองทา� เลด้วยแล้ว ก็มีความเป็นไปได้สูงที่จะเกิด
สงครามโลกโดยมกี ลมุ่ ประเทศฝง่ั ตะวนั ตกเขา้ มาพวั พนั ดว้ ย พอเปน็ เชน่ นนั้
ฝ่ายของตนเองซึ่งมีสิ่งท่ีต้องปกป้องอยู่มากก็จะเสียเปรียบ นอกจากน้ี
ยงั ไม่ตรงกับความตอ้ งการของลมู นิ สั อีกด้วย
สงิ่ ทย่ี งุ่ ยากในตอนนคี้ อื เวลโดรา่ แตใ่ นแงข่ องการควบคมุ ความ
เสียหายให้น้อยท่สี ดุ นนั้ ข้อเสนอเรอื่ งการตอ่ ส้ตู ัวตอ่ ตวั ของจอมมารรมิ ุรุ
ถอื เป็นโอกาสอนั ดีนน่ั เอง
แต่ทวา่

(เอาละ จะเอายังไงดีนะ...)
ฮนิ าตะครนุ่ คดิ
ส่ิงท่ีคิดในตอนนี้คือ นับว่าโชคดีท่ีไม่ต้องมุ่งหน้าปราบปราม
เทมเพสต์ ท้งั ๆ ทไี่ มร่ สู้ ถานการณเ์ ลย

262

คงต้องขอบคุณสายตาอันเฉยี บขาดของลมู นิ ัส
ถ้าอีกฝ่ายลืมตาตื่นและวิวัฒนาการเป็น “จอมมารท่ีแท้จริง”
แล้วละก ็ จ�านวนทหารจะไมม่ ีความหมายอีกตอ่ ไป
ต่อให้เป็นทหารผู้ทรงพลังก็ตาม ถ้าเป็นคนท่ีไม่แข็งแกร่งถึง
ระดับท่ีกา� หนดไวก้ ็ไม่มีประโยชน์นั่นเอง
หลักฐานคือสภาพอันน่าสังเวชของกองก�าลังทหารฟาลมุส ซึ่ง
มีผ้เู หลอื รอดเพยี ง 3 คนเทา่ น้นั

-------ไม่สิ ผดิ แล้ว
ตอนที่ริมุรุสู้กับกองทัพฟาลมุสน่าจะยังอยู่ในช่วงก่อนลืมตาต่ืน
เพราะการทา� ลายลา้ งกองทพั ฟาลมสุ เขาจงึ ไดร้ บั “ดวงวญิ ญาณ” ทจี่ า� เปน็
ต่อการววิ ฒั นาการ
เขาก�าจัดก�าลังทหาร 20,000 นายในสภาพท่ียังไม่ลืมตาตื่น
ดว้ ยซ�า้

(เปน็ สตั วป์ ระหลาดจรงิ ๆ เลยนะ...)
ฮินาตะไม่นึกเลยว่าเขาจะท�าได้ถึงขนาดน้ัน แม้ว่าเธอจะลอง
ระลกึ ความทรงจ�าในตอนที่สูก้ ับริมุรกุ ต็ าม แตก่ ็คดิ ได้วา่ เน่อื งจากคู่ตอ่ สู้
เปน็ ฮนิ าตะ เขาจงึ ปรบั ระดับพลงั ใหเ้ หมาะสม
แล้วคู่ต่อสู้แบบนน้ั ต้ังใจท่จี ะสังหารตนในตอนนีน้ ะ่ เหรอ?
ตอ่ ใหร้ มิ รุ เุ กลยี ดชงั ฮนิ าตะกต็ าม แตก่ ารจงใจตอ่ สตู้ วั ตอ่ ตวั เพอ่ื
แกแ้ ค้นน้ันไมป่ กติ
ถึงจะมีเหตุผลว่าฮินาตะและศาสนจักรศักด์ิสิทธิ์แห่งทิศประจิม
เป็นตัวเกะกะก็ตาม แต่มันไม่ใช่เร่ืองที่จะท�าให้ริมุรุเร่ิมเคลื่อนไหวเลย
หากเปน็ ผโู้ งเ่ ขลาทไ่ี มเ่ ขา้ ใจสงิ่ นนั้ กไ็ มน่ า่ จะวางแผนการสรู้ บกบั อาณาจกั ร
ฟาลมสุ หรอก
พอเป็นแบบน้ันก็คิดไดว้ า่ ต้องมเี หตผุ ลอืน่ แน่

(ผดิ ปกตจิ รงิ ๆ ดว้ ยนะ สถานการณเ์ ปลย่ี นไปเหรอ? หรอื วา่ การ

บทท่ี 3 เจตจ�ำ นงของนักบุญ 263

พฒั นาไปเปน็ จอมมารท�าให้สญู เสียจิตใจของมนุษยเ์ หรอ-------!?)
เม่ือได้รับพลังมหาศาลมาแล้ว จิตใจของมนุษย์ก็จะแตกสลาย
ได้ง่ายๆ นัน่ เอง
พลังอันยิ่งใหญ่จะน�าพามนุษย์ไปสู่ความเส่ือมสลายได้อย่าง
ง่ายดาย เหมือนกับที่ชิสุเอะต้องทนทุกข์ทรมานกับการควบคุมพลัง
ของอิฟรติ
ย่ิงไปกวา่ นัน้ เขากก็ ลายเปน็ จอมมารผู้ลืมตาตื่นแล้วด้วย...

(--------ไม่ ไมใ่ ชแ่ บบนั้นหรอกมงั้ ถ้าเปน็ อย่างงนั้ การทเ่ี ขาอยู่
ข้างเดยี วกนั กบั มนุษยก์ เ็ ป็นเรอ่ื งแปลกนะ่ ส.ิ ..)
ลมู นิ สั กลา่ ววา่ รมิ รุ ปุ ระกาศวา่ จะปกปอ้ งมนษุ ย ์ หากไมห่ ลงเหลอื
จิตใจของมนุษย์แล้วละก็ ค�าประกาศของริมุรุที่ว่าจะสร้างเมืองท่ีตน
ปรารถนาก็จะไมม่ คี วามหมาย
ยังขาดขอ้ มูลอย่จู รงิ ๆ ฮินาตะคดิ เพราะดเู หมอื นวา่ จะมคี วาม
จริงท่ถี กู ปดิ บังไว ้ ซึ่งแม้แต ่ ‘นกั คณิตศาสตร์’ ของตนกไ็ ม่อาจน�าไปสคู่ า�
ตอบที่ถกู ต้องได้
เพราะเดมิ ท ี ลูกแกว้ ท่ีใชบ้ ันทึกขอ้ ความนีม้ นั ดแู ปลกๆ
ทง้ั ๆ ทม่ี นั นา่ จะเซฟขอ้ มลู ไดใ้ นปรมิ าณมาก แตใ่ นภาพเคลอื่ นไหว
มีเพียงคา� พูดเล็กๆ นอ้ ยๆ เทา่ น้นั ไมว่ ่าจะคดิ อยา่ งไร มันก็อดไม่ไดท้ ีจ่ ะ
คิดวา่ มเี จตนาปิดบงั อะไรบางอยา่ ง
นอกจากน้ี--------

(เม่ือก้ี “ปรมาจารย์วันอังคาร” อาร์ซเหมือนรู้เรื่องข้อความท่ี
ริมุรุฝากมาเลยนะ ท�าไมเปน็ อย่างงั้นละ่ ?)
เรฮมิ กแ็ คอ่ ธบิ ายสถานการณเ์ ทา่ น้นั และไมไ่ ดบ้ อกเรือ่ งทีร่ ิมรุ ุ
ฝากขอ้ ความมาเลย ท้ังๆ ท่ีเป็นอย่างนัน้ อารซ์ กลบั ถามวา่ ‘ไมม่ กี าร
ฝากข้อความอ่ืนๆ เลยเหรอ?’ ฮินาตะจึงรู้สกึ ว่าเร่อื งนี้มนั ผิดปกติ
ภายในใจของฮินาตะเริ่มเกิดความสงสัยเล็กน้อย แต่ฮินาตะก็

264

เกบ็ ความสงสยั นนั้ ไวใ้ นใจโดยไมแ่ สดงออกแมแ้ ตท่ างสหี นา้ เพยี งแตเ่ ธอ
คาดการณเ์ รอื่ งราวไปต่างๆ นานา โดยไม่มองขา้ มเร่ืองเล็กนอ้ ย
แต่ช่างน่าเสียดายท่ียังขาดข้อมูลมากเกินไป แม้ว่าฮินาตะจะ
คา� นวณอยา่ งใจเย็นเพื่อไปสคู่ า� ตอบเหมอื นทกุ ท ี แตก่ ไ็ มส่ ามารถไปถงึ ค�า
ตอบที่ถกู ต้องไดเ้ ลย
ดังนัน้ ฮนิ าตะจึงเลือกวธิ ีการทีค่ ิดวา่ ดที ี่สดุ โดยไม่ลงั เล

“เฮอ้ ในเม่ืออกี ฝ่ายเจาะจงฉนั ไว้ ฉนั คงต้องออกไปช้ีแจงดว้ ย
ตัวเองสนิ ะ”
ฮนิ าตะแจง้ ข้อสรปุ ดังกล่าวพลางถอนหายใจ
หากรมิ รุ ตุ อ้ งการเชน่ นนั้ เธอกจ็ ะสนองเรอ่ื งการตอ่ สตู้ วั ตอ่ ตวั ให้
อย่างเต็มที่ แต่เร่ืองนั้นคงต้องเอาไว้หลังจากเป็นท่ีชัดเจนว่าไม่มีโอกาส
พดู คยุ กนั จรงิ ๆ
ถ้าเจอกันก็จะได้ค�าตอบ
นา่ จะมีประโยชนม์ ากกวา่ กลุม้ อยอู่ ย่างน้ี

(ไมว่ า่ จะยงั ไง ในเมอ่ื มนั เปน็ แบบนแ้ี ลว้ ฉนั ตอ้ งทา� ใหม้ นั จบลง
ดว้ ยมอื ของฉนั -------)
ฮินาตะจึงตัดสนิ ใจเช่นน้ัน

“มันอันตรายนะครับ! เพราะจอมมารริมุรุมีความประสงค์ร้าย
ทา่ นฮนิ าตะไมจ่ �าเป็นตอ้ งออกไปเลยครบั !”
นโิ คลัสพูดอยา่ งรบี รอ้ น แตฮ่ นิ าตะกไ็ มเ่ ปลย่ี นความตง้ั ใจ

“ถา้ ไมต่ รวจสอบเจตนาของอกี ฝา่ ยกจ็ ะไมไ่ ดค้ า� ตอบใชไ่ หมละ่ ?
ฉันมีเร่ืองทต่ี อ้ งขอโทษอยู่ด้วย ไมว่ ่ายงั ไงก็ควรจะลองเจอกนั สกั ครง้ั เพอ่ื
คุยกนั ไม่ใชเ่ หรอ?”
ฮนิ าตะกลา่ วเชน่ นนั้ เพราะตง้ั ใจทจี่ ะทา� ใหป้ ระเดน็ ดงั กลา่ วเปน็
อนั สิน้ สดุ
แตท่ วา่ มกี ลุ่มคนทีค่ อยขัดขวางเรอ่ื งน้ันอยู่

บทท่ี 3 เจตจำ�นงของนักบุญ 265

ก็คอื “วันท้งั เจ็ด” 3 คนนั้น
‘หึหึหึ ตัดสนิ ใจแบบน้นั เหรอ ยอดเยยี่ ม!’
‘ความศกั ด์สิ ทิ ธข์ิ องเทพลี ูมินัสจะคุ้มครองเจ้า’
‘จอมมารรมิ ุรุถือเป็นภยั คกุ คามไม่ผิดแน่’
‘ถึงการเจรจาจะลม้ เหลวกไ็ ม่ต้องเปน็ หว่ ง’
‘ถ้าเปน็ เจ้าละก็ ต้องปราบมันได’้
‘แต่ว่า ฮินาตะเอย๋ เจา้ ลมื อะไรบางอย่างไปหรอื เปลา่ ’
‘ถูกตอ้ ง การมอี ยขู่ องมังกรมารตวั นัน้ น่ะ’
‘ถึงยังไงเจา้ ก็ปราบมงั กรมารตวั นัน้ ไม่ได!้ !’
‘อย่าหลงระเรงิ เชียวนะ ฮนิ าตะ’
‘ไม่วา่ การโจมตีแบบไหนก็ใชก้ ับมังกรมารตวั นน้ั ไม่ได้’
‘แต่ว่า ฮนิ าตะเอ๋ย จงวางใจเสียเถิด’
‘เราจะให้สงิ่ นี้แกเ่ จ้า’
‘ดรากอนบสั เตอร์ (ดาบศกั ดส์ิ ิทธพิ์ ชิ ติ มงั กร) อันนไ้ี งละ่ !!’

พวกเขาถาโถมวาจาเชน่ นนั้ ใสฮ่ นิ าตะอยฝู่ า่ ยเดยี วตามอา� เภอใจ
(เฮอ้ พดู จาขวานผา่ ซากจงั นะ ทงั้ ๆ ทฉ่ี นั แค่บอกว่าจะออกไป

เจรจา แต่กลับพูดเองเออเองว่าฉันจะไปต่อสู้กับริมุรุ แล้ววัตถุประสงค์
ของพวกทา่ นคอื ใหฉ้ นั เก็บกวาดเวลโดรา่ สินะ หรอื วา่ จะ-------)
“วนั ทง้ั เจด็ ” เปน็ กลมุ่ คนทเ่ี คยเปน็ มนษุ ยซ์ ง่ึ ลมู นิ สั ใหก้ ารยอมรบั
พวกเขามอบความซื่อสัตย์ให้ลูมินัส ดังนั้นจึงพอเข้าใจได้ว่าพวกเขา
พยายามจะกา� จดั เวลโดรา่ ผทู้ ลี่ มู นิ สั คดิ วา่ เปน็ ตวั ปญั หา... แตฮ่ นิ าตะรสู้ กึ วา่
วตั ถุประสงคไ์ มไ่ ดม้ เี พียงเท่าน้นั
เหล่า “ปรมาจารยแ์ หง่ วนั ท้ังเจ็ด” กา� ลังหวาดกลวั อยนู่ ัน่ เอง
กลัวว่าลูมินัสจะค้นพบผู้มีพรสวรรค์คนใหม่จนท�าให้พวกตน
สูญเสียความรกั ท่ีลมู ินสั มอบให้
เพราะฉะนนั้ พวกเขาจงึ ไมม่ คี วามตงั้ ใจในการบม่ เพาะคนรนุ่ หลงั

266

และพยายามที่จะกา� จัดตัวเกะกะ
(ช่างเป็นกลุ่มคนท่ีโง่เขลา ฉันคิดว่าส�าหรับท่านลูมินัสแล้ว

มันจะกอ่ ใหเ้ กดิ แตผ่ ลเสียเท่าน้ัน--------)
ถงึ กระนน้ั ฮินาตะกไ็ ม่พดู ออกมาให้ได้ยิน
ผ้ตู ดั สนิ ใจคอื ลูมนิ ัส และเธออาจคดิ ว่าการท่ฮี นิ าตะเคล่อื นไหว
ตามอ�าเภอใจเปน็ ความผดิ รา้ ยแรง
ดังนัน้ ฮินาตะจึงตอบกลับดว้ ยสหี นา้ นง่ิ ๆ ว่า

“ขอรับฝากไวด้ ว้ ยความเคารพคะ่ ”
ในทสี่ ุด เธอกร็ บั ดรากอนบสั เตอรม์ าจากมอื ของ “ปรมาจารย์
วันศุกร์” วินา
พวกเขามองการกระทา� นัน้ และพยกั หนา้ อยา่ งพงึ พอใจ-------

‘ขอใหไ้ ปได้ดว้ ยด’ี
‘ในยามคบั ขัน ดาบนั้นคงจะคุ้มครองเจ้า’
‘ถ้าเกิดว่าล้มเหลว เจา้ ตอ้ งรบั ผิดชอบ’
“วันท้งั เจ็ด” กล่าวค�าอ�าลา แลว้ จากไป
“ทา่ นฮนิ าตะ...”
เหลา่ อศั วนิ ศกั ดสิ์ ทิ ธพ์ิ ยายามสง่ เสยี งเรยี ก แตฮ่ นิ าตะกลบั ยกมอื
ข้ึนมาหา้ มไว้
“ถา้ อย่างน้ันก็ขอให้แตล่ ะคนท�าหน้าที่ของตวั เองใหเ้ ต็มท่ี การ
ประชมุ รว่ มจบลงเพยี งเทา่ นแ้ี หละ”
จากนนั้ เธอกห็ นั ไปพระสนั ตะปาปารอุ ผิ อู้ ยอู่ กี ฟากของมา่ นไมไ้ ผ่
แลว้ กลา่ วเชน่ นน้ั
สามเซียนนักรบปิดปากเงียบไม่พูดอะไร ราวกับก�าลังใช้ความ
คดิ อยู่
เหลา่ อศั วนิ ศกั ดส์ิ ทิ ธเิ์ คารพในความคดิ ของฮนิ าตะ จงึ ตอ้ งปฏบิ ตั ิ
ตามเท่านนั้

บทที่ 3 เจตจำ�นงของนักบญุ 267

การประชมุ รว่ มทเี่ ตม็ ไปดว้ ยการโตเ้ ถยี งจงึ สน้ิ สดุ ลงดว้ ยประการ
ฉะนี้

●

ฮินาตะตื่นจากการนอนหลับอันเคลบิ เคลม้ิ
เธอสมั ผสั ไดถ้ งึ กลน่ิ หอมของกาแฟในจงั หวะตน่ื นอนเตม็ ท ี่ และ
เหลอื บไปเหน็ นิโคลสั กา� ลังเตรียมอาหารเช้าอยหู่ อ้ งข้างๆ อย่างตัง้ อกตง้ั
ใจเพือ่ ดูแลฮนิ าตะ

“โอ้ ตนื่ แลว้ เหรอครับ?”
พระคาร์ดนิ ัลนโิ คลัส ชูเปลตัส
เมื่อคิดดแู ล้ว คนคนนช้ี า่ งเปน็ ผชู้ ายท่ปี ระหลาด
เขาคือชายผู้เป็นมือขวาของพระสันตะปาปา ผู้ชี้น�าสูงสุดแห่ง
จักรวรรดิศักดิ์สิทธิ์ลูเบเรียส และชายผู้ทรงอิทธิพลสูงสุดของศาสนจักร
ศักด์ิสิทธิ์แห่งทิศประจิมตามความเป็นจริง ส�าหรับฮินาตะแล้ว บุคคล
เชน่ นนั้ เปรียบเสมอื นลูกสนุ ัขทีเ่ ช่อื งและซ่อื สัตย์เท่านนั้

“เอาละ ผมเตรยี มอาหารเชา้ เสรจ็ แลว้ นะครบั จะรบั ประทานเลย
หรอื เปล่าครบั ?”
จู่ๆ กร็ ู้สึกวา่ มีอะไรแปลกๆ
การท่ีนิโคลัสท�าถึงขนาดเตรียมอาหารเช้าให้คนอ่ืน ไม่ว่าใคร
ก็คงไมส่ ามารถจนิ ตนาการได้
ปกติทุกคนท่ีรู้จักเขาจะออกความเห็นว่านิโคลัสเป็นปิศาจใน
คราบนกั บุญ

“ออื จะกนิ แลว้ นะ ขอบคุณ”
หลังจากท่ีฮินาตะส่งเสียงเช่นนั้นโดยไม่ได้คิดอะไร นิโคลัสก็

268



พยกั หน้าดว้ ยความดีใจ
ท้งั สองคนรบั ประทานอาหารเชา้ ดว้ ยกนั
เปน็ มือ้ อาหารอันเอร็ดอร่อย ซึง่ ไม่ไดก้ นิ มานานแลว้
พกั น้ี เธอย่งุ เสียจนไม่มเี วลานอนหลบั สบายๆ เลย
แต่ทว่า มันจบลงแล้ว--------

“...จะไปเหรอครบั ?”
“ใช่ เพราะมนั คือความรับผิดชอบของฉันน่ะ”
“แตว่ า่ คนทส่ี ั่งการเรฮมิ ก็คือผม---------”
“ฉนั ปลอ่ ยใหน้ ายทา� อยา่ งนนั้ โดยไมไ่ ดห้ า้ มปราม มนั ไมใ่ ชป่ ญั หา
ที่นายต้องใสใ่ จหรอก”
“ถึงยังไงก.็ .. ลม้ เลกิ เสียเถดิ ...”
“พดู มาก แล้วกไ็ มต่ ้องกงั วลหรอก เพราะฉนั ไมไ่ ดต้ ัง้ ใจจะไป
ตอ่ ส้ยู งั ไงละ่ ”
และถึงส้กู นั กไ็ มไ่ ด้หมายความวา่ จะแพ้
เพราะฮินาตะยังมไี พต่ ายอยู่
สิ่งนน้ั ไม่ใชด่ รากอนบสั เตอร์ แต่เป็นสง่ิ ทีส่ งู สง่ กว่า--------
นอกจากน-้ี ------เธอยงั ไดร้ บั คา� สงั่ จากลมู นิ สั วา่ “จงดแู ลตวั เอง
ให้ดีซะ” อีกดว้ ย ฮินาตะจงึ ไมไ่ ด้ตั้งใจจะไปตายเลยสกั นิด
ฮินาตะเช่อื ว่า ถ้าเกิดการตอ่ สขู้ นึ้ มาละก็ แมว้ ่าจอมมารรมิ รุ ุจะ
“ลมื ตาตน่ื ” แล้วกต็ าม แตใ่ นตอนน้ียงั สามารถโคน่ ล้มเขาลงได้
ดงั นัน้ จงึ ไมจ่ �าเปน็ ต้องหว่ งเลย
เพราะวา่ ถงึ แมจ้ ะไมม่ น่ั ใจในชยั ชนะ แตส่ ถานะทด่ี แี ละการตอ่ สู้
คอื ความภาคภมู ใิ จของฮินาตะน่ันเอง
และไพต่ ายก็ไมไ่ ด้มีแค่อย่างเดียว
เรอ่ื งราวท่นี ่าหดห่ไู ม่เหมาะกับรงุ่ เชา้ ทน่ี า่ ร่ืนรมย์เชน่ น้ี
“ครั้งน้กี ไ็ ม่เปน็ ไรหรอกนา่ นโิ คลัส ไม่ตอ้ งห่วงอะไรหรอก”

270

ฮินาตะจงึ พูดอยา่ งนน้ั ด้วยรอยยมิ้
คอ่ ยๆ เผยออกมาทีละเล็กทีละนอ้ ย
ใบหน้ายิ้มแยม้ ที่ไมไ่ ด้เห็นมานานน้ันเผยให้เหน็ โดยไมค่ าดคิด

--------ในทส่ี ุด ฮินาตะก็เริม่ เคล่อื นไหว

บทท่ี 3 เจตจำ�นงของนักบุญ 271

ชว่ งพกั ครึง่ ก�รสนทน�ลบั

ซลิ ทร์ อสโซเปน็ ประเทศเลก็ ทอ่ี ยตู่ ดิ กบั ทะเลเหนอื และอยรู่ ะหวา่ ง
อาณาจักรอินกราเซียกับอาณาจักรฟาลมุส
ในตอนน้ี มกี ารสนทนาลับท่ีจะขบั เคลือ่ นประวัติศาสตรเ์ กิดขึ้น
ทีน่ ัน่

“แล้วเปน็ ยงั ไงบา้ งละ่ ?”
“เปน็ ไปตามแผนการเลยละนะ ความเคลอ่ื นไหวของทางนย้ี งั ไม่
โดนจับได้เลย”
“หึหึหึ มีข่าวลือว่าแม่มดคนนั้นมีไหวพริบ แต่ก็ผิดคาดท่ีไม่มี
ปัญหาอะไรเลย”
“แต่ว่า จะประมาทไม่ได้ เพราะถ้าดูแค่ความแข็งแกร่งของ
ผหู้ ญิงคนน้นั ละก็ คงจะแขง็ แกรง่ ทส่ี ดุ ในฝ่งั ตะวนั ตกแนน่ อน”
“อมื้ ตอ่ หนา้ อา� นาจทางทหารทแ่ี ทจ้ รงิ นน้ั ถา้ วางแผนไมร่ อบคอบ
กเ็ ปลา่ ประโยชน์ ข้าจะน�าเรอ่ื งน้นั ไปขอร้องไม่ใหท้ กุ คนลืมเดด็ ขาดเอง”
ณ ประเทศแห่งนี้ มีอากาศเย็นสบายเพราะสายลมยะเยือกจาก
ทะเลที่พัดเขา้ มาเปน็ เวลานับหม่ืนปี
ในหอ้ งโถงทีม่ เี ตาผงิ ขนาดใหญ่ซงึ่ ท�าใหอ้ ากาศอบอ่นุ น้นั
ผเู้ ฒา่ 5 คนมารวมตัวกนั
สวมเครอื่ งแต่งกายช้ันดี
มีคนที่ใส่เสื้อผ้าที่ใช้ผ้าไหมทออยู่ด้วย ผ้าไหมทอน้ันผลิตใน
เทมเพสต ์ แมแ้ ตต่ อนน้ีกย็ งั มปี รมิ าณสนิ คา้ หมนุ เวยี นน้อย
พวกเขาประดบั ประดาดว้ ยเครอื่ งประดบั ทฝี่ งั อารต์ แิ ฟก็ ตส์ า� หรบั
ตา้ นเวทมนตร์ ซึง่ ป้องกนั เวทมนตร์ได้อย่างสมบรู ณ์แบบจรงิ ๆ

272

เพยี งเทา่ นนั้ กค็ งทา� ใหส้ มั ผสั ไดถ้ งึ อา� นาจทางการเงนิ ของผเู้ ฒา่
เหลา่ นี้
แน่นอนว่า ห้องน้ีมีการป้องกันการจารกรรมข้อมูลอย่าง
สมบรู ณแ์ บบ
นอกจากน ้ี มนั ยงั ถกู สรา้ งขน้ึ มาใหท้ นตอ่ เวทอะตอมพฆิ าตอกี ดว้ ย
ย่ิงไปกว่านั้น การเฝ้ายามก็เคร่งครัดถึงขนาดมีอัศวินแรงก์ A
ผู้มีร่างกายบึกบึนอยู่ประจา� การ
คนที่น่ังถัดจากผู้เฒ่าเหล่านั้น และไขว่ห้างตอบค�าถามคอื สาว
งามผดู้ บิ เถอ่ื นและมผี มสแี ดงตง้ั ชนั เปน็ เอกลกั ษณ-์ -----เกรนดา้
“ทะเลคลง่ั ” เกรนดา้ -------- เปน็ ทงั้ “สามเซียนนักรบ” และ
สิบมหานักบุญคนหน่ึง
นายจา้ งทแ่ี ทจ้ รงิ ของเธอคอื เหลา่ ผเู้ ฒา่ 5 คนน ี้ พวกเขาคอื กลมุ่
คนผกู้ มุ อา� นาจของกลมุ่ ประเทศฝง่ั ตะวนั ตก ซง่ึ เรยี กกนั วา่ หา้ ยอดอาวโุ ส
ในหมูผ่ ู้เฒ่า มคี นหน่ึงท่ใี ส่ชุดสีขาวล้วนสบายๆ ก�าลังสง่ สายตา
อันแหลมคมราวกบั นกอินทรี
เขาก�าลังแผ่ความน่าเกรงขามท่ีน่าเหลือเชื่อออกมา แต่ทว่า...
ทีต่ กั ของเขามเี ดก็ สาวน่ารักราวกับตุ๊กตานง่ั อยู่
ผมสที องลนื่ สลวย รมิ ฝปี ากสชี มพ ู เธอคอื เดก็ สาวผนู้ า่ รกั จา�้ มา่�
อายนุ ่าจะยังไม่ถงึ 10 ขวบ
ผเู้ ฒา่ ทด่ี ทู า่ ทางเขม้ งวดและเดก็ สาวผนู้ า่ รกั นนั้ ถา้ มองแวบเดยี ว
จะเหน็ เปน็ เพยี งปกู่ บั หลาน ซงึ่ มนั ดไู มเ่ ขา้ กบั สถานทแ่ี หง่ น ี้ แตก่ ระนน้ั กลบั
ไม่มีใครเอ่ยถึงเรื่องน้ันเลย แน่นอนว่าเร่ืองแบบนั้นก็ปล่อยให้เป็นไป
ตามใจผูเ้ ฒ่า
เพราะวา่ ผเู้ ฒา่ ทน่ี ง่ั อยตู่ รงกลางคนนนั้ นอกจากจะเปน็ ผไู้ กลเ่ กลย่ี
ของหา้ ยอดอาวโุ สแลว้ ยงั เปน็ ผนู้ า� ตระกลู รอสโซอกี ดว้ ย เขาคอื แกรนเบล
รอสโซน่นั เอง

ชว่ งพกั คร่งึ ก�รสนทน�ลับ 273

ตระกลู รอสโซ
เป็นตระกูลของผู้ปกครองท่ีมีรากฐานอยู่ในกลุ่มประเทศฝั่ง
ตะวนั ตก
และทน่ี กี่ ม็ เี ชอ้ื พระวงศแ์ หง่ อาณาจกั รซลิ ทร์ อสโซอยดู่ ว้ ยเชน่ กนั
ตระกูลของพวกเขาแทรกซึมอยู่แม้กระท่ังในประเทศใหญ่อย่าง
ฟาลมสุ และอินกราเซีย
และอนั ทจี่ ริง คอนซลิ ออฟ เวสตก์ ็เปน็ สิ่งทีก่ อ่ ตั้งข้นึ ด้วยความ
พยายามของตระกูลพวกเขา
ตามหลักการแล้ว สภาฝั่งตะวันตกจะสรรหาสมาชิกสภาจาก
แตล่ ะประเทศ แตใ่ นความเปน็ จรงิ สมาชกิ สภามากกวา่ ครงึ่ เปน็ ผหู้ นนุ หลงั
ตระกูลรอสโซ พวกเขาจึงมีอ�านาจในการแสดงความคิดเห็นมากกว่า
ประเทศมหาอ�านาจ
ผู้สนับสนุนเงินทุนให้แก่สมาคมอิสระที่ก่อต้ังโดยคางุระซากะ
ยคู ิก็คือตระกูลรอสโซเชน่ กนั ในความเป็นจรงิ ควรจะเรยี กเหลา่ ผเู้ ฒ่าวา่
เป็นผปู้ กครองแหง่ กลุ่มประเทศฝั่งตะวนั ตกด้วย
แกรนเบลเป็นผนู้ �าตระกูลดงั กลา่ ว
ไม่มีใครสามารถบ่นเรื่องพฤตกิ รรมของเขาได้เลย
แกรนเบลลูบศีรษะเด็กสาว พร้อมทัง้ เอ่ยปากอยา่ งนา่ เกรงขาม

“งนั้ กด็ แี ลว้ วา่ แตท่ า่ นดมั ราดา้ ดเู หมอื นวา่ เรอ่ื งโกหกของเหลา่
ขนุ นางจะโดนจับไดจ้ ริงๆ แลว้ สนิ ่อ”
แกรนเบลชแี้ จง พลางยิ้มเลก็ นอ้ ย
จากรายงานของเกรนด้า ฮินาตะรู้สึกตัวแล้วว่าโดนหลอกใช้
กริ ยิ าวาจาของแกรนเบลชใี้ ห้เห็นเรอ่ื งนั้น
ผูท้ ี่ถูกกลา่ วถงึ คอื ชายผู้ถกู เรียกวา่ ดมั ราดา้
เขาสวมเครอื่ งแตง่ กายทเ่ี ตม็ ไปดว้ ยสดี า� และเกบ็ ซอ่ นใบหนา้ ไว้
ภายใตห้ มวก องค์ประกอบเครอื่ งแต่งกายของเขากใ็ หค้ วามรู้สกึ สูงส่ง

274

น่ันเป็นเสื้อผ้าท่ีพบเห็นไม่ได้ในฝั่งตะวันตก มีลักษณะเหมือน
ท่ีไหนสักแห่งในต่างแดน ดแู ล้วน่าจะเป็นอยา่ งนนั้ อยา่ งไรก็ตาม ขบวน
ของดมั ราด้าก็ไมใ่ ช่คนจากกลมุ่ ประเทศฝงั่ ตะวนั ตก

“หึหึหึ ไม่มีปญั หาครับ แม้จะสูญเสียความเชือ่ มนั่ จากฮนิ าตะ
ซาคางจุ กิ ต็ าม แตข่ า้ กไ็ ดส้ งิ่ ทดแทนมาแลว้ ครบั นน่ั กค็ อื ความเชอ่ื มนั่ จาก
ทา่ นยงั ไงละครับ ท่านผเู้ ฒ่าแกรนเบล”

“ชา่ งนา่ ขนั จดุ ประสงคข์ อง “ฝง่ั ตะวนั ออก” คงจะเปน็ การทา� ให้
ฝั่งตะวันตกเกิดความวุ่นวายเพ่ือขายอาวุธละสิ แล้วท่านก็ตั้งใจจะขับ
เคลื่อนจักรวรรดิและรอให้พวกข้าอ่อนก�าลังลงใช่หรือไม่? ความเชื่อม่ัน
อะไรกนั อยา่ มาตลกเลยน่า”

“โอ้โหๆ มองออกด้วยนะครบั สมกับเปน็ ท่านผู้เฒา่ แกรนเบล”
“มิปฏิเสธเลยรึ?”
“ถึงท�าอย่างง้ันไปก็ไม่มีความหมายใช่ไหมละ่ ครับ?”
“ฮึ พอกนั ที ยงั ไงกต็ าม เก่ียวกับประเด็นหลักน่ะ”
“ครับ”
“เรื่องที่ทางจักรวรรดิเห็นพ้องกันว่าจะก�าจัดฮินาตะน่ะจริงหรือ
เปลา่ ?”
“แนน่ อนครบั กร็ ๆู้ กนั อยวู่ า่ ปญั หาทใ่ี หญท่ สี่ ดุ ซง่ึ ขยายขอบเขต
จากจักรวรรดไิ ปยงั ฝง่ั ตะวนั ตกคอื “มงั กรวายุคล่ัง” เวลโดรา่ ครับ แตข่ า้
ไดย้ นิ มาวา่ ในตอนนมี้ งั กรมารตวั นนั้ ถกู จอมมารรมิ รุ เุ กลยี้ กลอ่ มใหเ้ ขา้ เปน็
พวก ถงึ จะไมร่ วู้ า่ จรงิ หรอื เทจ็ แตข่ า้ คดิ วา่ เราคงจะเจรจากบั พวกเขาไดแ้ นๆ่
ครับ ถ้าอย่างงั้นก็ยังรับมือได้อยู่ ส่วนปัญหาต่อมาคือการคุกคามจาก
ศาสนจกั รศกั ดสิ์ ทิ ธแิ์ หง่ ทศิ ประจมิ สนิ ะครบั เพราะวา่ มอี งคก์ รนอี้ ยู่ แตล่ ะ
ประเทศจงึ รวมเปน็ หนงึ่ เดยี วซะแลว้ พอเปน็ แบบนั้น แมว้ า่ ทางจักรวรรดิ
จะมอี ิทธพิ ลมากเทา่ ไหร่กย็ ังยากท่ีจะยึดครองฝ่งั ตะวันตก...”
“โฮ?่ จะบอกวา่ พวกข้าไม่อยใู่ นสายตาเลยหรอื ?”

ชว่ งพกั ครง่ึ ก�รสนทน�ลบั 275

“ไม่ใช่อย่างง้ัน ห้ายอดอาวุโสทุกท่านได้รับความสนใจอย่าง
กวา้ งขวาง หลงั จากทท่ี างจักรวรรดปิ กครองฝงั่ ตะวนั ตกไดจ้ ริงๆ กจ็ ะให้
ความรว่ มมอื ตอ่ ไป ในขณะเดยี วกนั พวกทา่ นกต็ งั้ ใจทจ่ี ะควบคมุ เศรษฐกจิ
เบอ้ื งหลังด้วยไมใ่ ชเ่ หรอครับ”

“รว่ มมอื กนั หรอื ? ทา่ นจะใหพ้ วกขา้ เปน็ ธรุ ะจดั การใหก้ บั จกั รวรรดิ
งนั้ รึ? อยา่ ท�าให้ขา� เลยนา่ ”

“หหึ ึหึ แต่จกั รวรรดิทรงอิทธพิ ลมากเลยนะครับ? ถึงจะล�าบาก
แต่ก็ไม่ใช่วา่ จะเปน็ ไปไม่ได้ ท่านจะเป็นศัตรูกับพวกขา้ เหรอครบั ?”

“ท่าทางแบบนั้นของพ่อค้าอาวุธน่ะ ไม่เป็นการไร้มารยาทต่อ
ทา่ นแกรนเบลไปหน่อยรึไง?”
คนท่อี ารมณพ์ ล่งุ พล่านข้ึนมาไม่ใชแ่ กรนเบล แตเ่ ป็นเกรนด้า
เธอควักอาวธุ จากต่างแดน---------ปืนพกออกมา แลว้ เล็งไปที่
ดมั ราดา้ ผู้เป็นพ่อค้าทางฝ่งั ตะวนั ออก
แต่ดัมราด้ากลับไม่ลนลาน ไม่ใช่เพราะว่าไม่รู้จักความน่ากลัว
ของมนั แตเ่ พราะร้อู ยูแ่ ลว้ ต่างหาก

“หหึ หึ ึ ปนื พกเหรอครบั แมแ้ ตฝ่ ง่ั ตะวนั ตกกซ็ อ้ื ขายกนั เหรอเนย่ี
ตกใจเลยครับ”
ดัมราด้าพดู เช่นนั้นโดยทส่ี �านวนดไู ม่ไดต้ กใจอะไรมากนัก

“เห รูจ้ ักเจ้าน่งี ้ันเหรอ? แตถ่ งึ อยา่ งง้ันก็ยงั ทา� ตัวสบายๆ อยไู่ ม่
ใชร่ ไึ ง?”

“ของมันแน่อยู่แล้วครับ ท่านยังคิดว่า “ชาวต่างโลก” มีแค่
ฝ่งั ตะวนั ตกเท่านั้นเหรอครับ? แล้วพวกขา้ คือพอ่ ค้าอาวธุ จึงเป็นเหตผุ ล
ที่ท�าให้พวกข้ารู้จักอาวุธทุกชนิด และสิ่งน้ันที่ท่านถืออยู่ก็เป็นแค่อาวุธ
โหลๆ ทส่ี ามารถผลิตออกมาเปน็ จา� นวนมากได้แล้วนะ่ ครบั ”
ดัมราด้าตอบโดยไมส่ ะทกสะท้าน
เร่อื งนี้ทา� ให้หา้ ยอดอาวุโสซ่อนความตกตะลงึ ไวไ้ ม่อยู่

276

“ว่าไงนะ? ส่งิ นผ้ี ลิตได้เป็นจ�านวนมากง้ันรึ”
“สมกบั เป็นผคู้ า้ ขายทาง “ฝั่งตะวนั ออก” ดูถูกไม่ได้เลยนะ”
“ถา้ งนั้ ความแขง็ แกรง่ ของกองทพั จกั รวรรดกิ ม็ อิ าจประเมนิ คา่ ได้
ถงึ แมจ้ ะไมไ่ ดผ้ ลกบั อสรู แตถ่ า้ สง่ิ นอี้ ยใู่ นมอื มนษุ ยล์ ะก็ จะเปน็ อาวธุ ทหี่ า
ที่เปรียบมิไดเ้ ลยเชยี วแหละ...”
เสียงแห่งความตกตะลึงดงั ไมห่ ยดุ
แกรนเบลเองก็ตงั้ ใจฟงั สงิ่ ที่ดมั ราดา้ พูดอกี ครง้ั
ผูช้ ายท่ชี อื่ วา่ ดัมราด้านี้ไมไ่ ดโ้ กหก
หากจะพดู ให้ชดั ๆ กิรยิ าวาจาของเขาท�าใหผ้ ้คู นเข้าใจผิดคดิ ไป
ตามอ�าเภอใจด้วยวิธีการตีความที่แตกต่าง เขาจึงเป็นผู้ชายท่ีประมาท
ไมไ่ ด้เช่นนน้ั เอง
ดังนั้น ถา้ ตรวจสอบค�าพดู แตล่ ะค�าละก ็ จะมองเห็นเจตนาร้าย
ที่แฝงอยูใ่ นนน้ั ได้อยา่ งทะลุปรโุ ปร่ง
ในกรณีของคราวนี้ ดมั ราดา้ ก�าลังเตอื นว่าการรว่ มมือกันสง่ ผล
ดกี วา่ การเปน็ ศตั รูกับจักรวรรดินน่ั เอง
“ทีว่ ่าพวกขา้ ได้รบั ความสนใจอยา่ งกวา้ งขวางเน่ยี ท่านกพ็ ูดได้
ดเี ลยนะ ในตอนน้ี การยอมร่วมมือกันแตโ่ ดยดีกค็ งจะมีประโยชน์เหมอื น
ท่ที ่านพูดจรงิ ๆ นนั่ แหละ”
ด้วยน้�าเสียงท่ีล�้าลึกของแกรนเบล ห้ายอดอาวุโสจึงกลับคืนสู่
ความสงบเยอื กเยน็
“ท่านเกรนเบล จะดหี รือคะ?”
“หยดุ ไดแ้ ลว้ เกรนดา้ เรามเี ปา้ หมายรว่ มกนั ตงั้ แตแ่ รกแลว้ ตอนนี้
ยงั ไมใ่ ชเ่ วลาทีค่ วรจะเป็นศตั รูตอ่ กนั ”
แกรนเบลตกลงใจอย่างแน่วแน่ เกรนด้าจึงยอมถอยออกมา
แต่โดยดี
ในดา้ นผลประโยชนก์ ม็ สี ่วนทคี่ วรฟงั ส่งิ ทด่ี ัมราดา้ พูด

ช่วงพกั ครง่ึ ก�รสนทน�ลบั 277



กลุ่มของดัมราด้าเป็นผู้ค้าขายอาวุธ และไม่มีความขัดแย้งกับ
ตระกลู รอสโซทพ่ี ยายามจะปกครองตง้ั แตด่ า้ นเศรษฐกจิ ไปจนถงึ การเมอื ง
หากสถานการณ์เปล่ียนไป ผลประโยชน์ก็อาจจะขัดกัน แต่เรื่องน้ันมัน
คนละเรอื่ งเลย

“หหึ หึ ึ สมกบั เปน็ ทา่ นผเู้ ฒา่ แกรนเบลเลยนะครบั แมว้ า่ เราอาจ
จะเปน็ ศตั รกู ันสักวันหนึ่ง แต่ตอนนี้เปน็ ผ้รู ว่ มอุดมการณส์ นิ ะครบั ”

“กเ็ ปน็ อยา่ งนน้ั แหละ ระหวา่ งฟาลมสุ กบั อนิ กราเซยี พวกขา้ ไม่
ตอ้ งการเอนเอียงไปทางฝ่ายใดฝา่ ยหน่ึง เพราะว่าพวกขา้ รักษาอ�านาจได้
อยา่ งม่ันคง จึงท�าใหเ้ กิดสมดลุ ไดย้ งั ไงล่ะ แม้จะยงั ไมช่ ดั เจนว่าจอมมารริ
มุรุท�าให้ฟาลมสุ ตกต�า่ ดว้ ยจดุ ประสงค์ใดก็ตาม แตถ่ ้าหากผืนแผ่นดนิ นนั้
ถูกจอมมารแย่งชิงไปก็จะลา� บากนะ่ ”

“ครับ ข้าเข้าใจดี ส�าหรับข้าแล้ว การถูกแย่งชิงเส้นทางการ
คา้ ขายกบั อาณาจกั รคนแคระทผี่ า่ นอาณาจกั รฟาลมลุ นน้ั ไมต่ ลกเลย คคู่ า้
ท่ีดีอย่างท่านจอมมารเคลย์แมนก็โดนสังหารด้วยความแค้นเคืองของ
จอมมารรมิ ุรคุ รับ ขา้ จงึ อยากจะขอความร่วมมอื เพราะฉะนั้น-------”

“เรอ่ื งฮนิ าตะนะ่ เหรอ? ขา้ ไมพ่ ลาดหรอก สมนุ ของขา้ วางกบั ดกั
ไว้เรียบร้อย และนังนั่นก็ติดกับแล้ว ที่เหลือก็แค่รอให้ฮินาตะท้าทาย
จอมมารรมิ ุรุ แลว้ เธอกจ็ ะโดนปิดฉากเท่านั้น”

“ใช่ กไ็ มผ่ ดิ หรอกนะ ฮนิ าตะรบั ฟงั ขอ้ ความทจ่ี อมมารรมิ รุ ฝุ ากมา
แล้วมุ่งไปยังเทมเพสต์คนเดียวแล้ว หลังจากน้ันก็แค่รอให้เธอปลุกเร้า
จอมมารริมุรจุ นทา� ให้จอมมารรมิ รุ โุ มโหใส่เธอเท่านน้ั แหละ”

“พึ่งพาได้จังเลยนะครับ แต่ท�าไมถึงพยายามก�าจัดฮินาตะ
ซาคางจุ ลิ ่ะครับ? ข้าคิดว่าถา้ เป็นสถานภาพของท่านผเู้ ฒา่ แกรนเบลละก็
การใชง้ านนกั บุญคนนน้ั น่าจะเปน็ แผนการทด่ี กี ว่านะ่ ครบั ...”
ดัมราด้ากล่าวเช่นน้ัน และมองมาราวกับพยายามมองเจตนา
ท่ีแทจ้ ริงของแกรนเบลให้ออก

ชว่ งพักคร่ึง ก�รสนทน�ลบั 279

แตแ่ กรนเบลกลับไมไ่ หวติง แลว้ หัวเราะหน่งึ ครงั้
“ฮึ เหตผุ ลงา่ ยๆ นะ่ ผหู้ ญงิ คนนน้ั แขง็ แกรง่ เกนิ ไป อศั วนิ ผแู้ ขง็ แกรง่

ท่ีสุดในฝั่งตะวันตกนั้นไม่ใช่ชื่อที่เอาไว้เรียกกันเล่นๆ มนุษย์มารราเซ็น
กิลด์มาสเตอร์ยูกิ และผู้กล้าแสงวาบมาซายูกิ แม้จะเปรียบเทียบกับ
วีรบุรุษเหล่านี้ ความแข็งแกร่งของผู้หญิงคนน้ันก็ยังแตกต่างอย่างเห็น
ได้ชัด เพราะว่าท่านก็รู้สึกอย่างนั้นจึงคิดท่ีจะใช้งานพวกข้าใช่ไหมล่ะ?
ถูกต้องหรือไม่ ทา่ นดมั ราด้า?”

“หึ หึหหึ ึ โอโ้ ห ช่างเป็นคนท่ีน่ากลวั จรงิ ๆ หมายความวา่ จะ
กา� จดั เบย้ี ทเี่ อาไมอ่ ยู่ ควบคมุ ไมไ่ ดส้ นิ ะครบั แถมยงั สมเหตสุ มผลอกี ดว้ ย”
แกรนเบลและดมั ราดา้ สง่ สายตาแลว้ พยกั หนา้ ใหก้ นั เพราะเปน็
คนทีเ่ หมือนกัน จึงมีอะไรบางอย่างทท่ี �าใหเ้ ข้าใจกนั ไดน้ ่นั เอง
ทงั้ สองคนพดู คยุ กนั เรอ่ื งการแบง่ หนา้ ทแ่ี ตล่ ะอยา่ งตอ่ ไปราวกบั
ไมม่ อี ะไรเกดิ ขึ้น
ดมั ราดา้ สัญญาวา่ จะกา� จัดปศิ าจตนที่ด�าเนินการอย่างลบั ๆ อยู่
ในอาณาจกั รฟาลมุสตอนน้ี
แกรนเบลสั่งการเกรนด้าให้เคลื่อนพลเทมเพิลไนท์ที่อยู่ใน
ประเทศข้างเคียงของอาณาจักรฟาลมุส และเธอก็สัญญาว่าจะร่วมมือ
กับกษัตริย์องค์ใหม่เอดูอาร์ด เพ่ือไล่ต้อนพวกเอ็ดมาริสที่สนับสนุน
จอมมารริมุรุ
นอกจากนี้ก็ปล่อยข่าวลือว่าฮินาตะจะไปปราบจอมมารริมุร ุ
เพื่อสกัดกัน้ ความเคล่อื นไหวของจอมมารรมิ ุรุ
เน่ืองจากต้องเฝ้าระวังหัวหน้ากองอัศวินศักด์ิสิทธ์ิฮินาตะ
จอมมารรมิ รุ จุ งึ สง่ กองหนนุ ไปไมไ่ ด ้ หลงั จากนนั้ ถา้ หากเกบ็ กวาดไดแ้ มแ้ ต่
ปิศาจตัวฉกาจท่ีเป็นต้นเร่ืองละก็ แค่กลุ่มของวีรบุรุษยอห์มกลุ่มเดียว
ก็จดั การไดอ้ ยา่ งงา่ ยดายนน่ั เอง
แลว้ ฮินาตะทีเ่ ป็นตวั เกะกะกค็ งจะโดนจอมมารริมรุ ปุ ิดฉากลง

280

“แตว่ า่ ถา้ หากฮนิ าตะ ซาคางจุ ปิ ราบจอมมารรมิ รุ ไุ ดส้ า� เรจ็ ละ่ ?”
“น่ันกเ็ ปน็ โอกาสทด่ี เี หมอื นกนั ... จงวางใจเสียเถิด จอมมารท่ี
ชอ่ื วา่ รมิ รุ นุ น้ั แตกตา่ งกบั จอมมารตนอนื่ แมว้ า่ เขาจะเปน็ ตวั อนั ตรายทยี่ งั ไง
กต็ อ้ งเกบ็ กวาด แตใ่ นตอนนเี้ ขามเี วลโดรา่ เปน็ พวก จงึ ไมเ่ หมาะทจี่ ะสงั หาร
ข้าจะด�าเนินการใหเ้ รยี บร้อยเอง”
“หหึ หึ ึ ถา้ งน้ั ก็ฝากด้วยนะครบั ”
“ออื ยง่ิ ไปกว่านน้ั ทา่ นน่ะ อยา่ พลาดทา่ ใหป้ ศิ าจละ่ ”
“ไม่ต้องบอกก็รู้ครับ ท่ีศาสนจักรศักด์ิสิทธ์ิแห่งทิศประจิมก็คง
มีผ้เู ชย่ี วชาญด้านการก�าจัดปศิ าจ แตท่ ่ี “ฝงั่ ตะวันออก” มอี งคก์ รเฉพาะ
ทางทเี่ หนอื กวา่ นน้ั อยคู่ รบั แมว้ า่ ศตั รจู ะเปน็ อารค์ เดมอนกไ็ มม่ ปี ญั หาอะไร
แนน่ อนครับ”
“งนั้ กด็ ีแลว้ ”
“เช่นนน้ั ขา้ ขอตัวกอ่ น---------”
หลงั จากทแ่ี กรนเบลพยกั หนา้ ดมั ราดา้ กค็ า� นบั แลว้ ออกจากหอ้ งไป

คนทเ่ี หลอื อยูม่ ีเพียงตระกลู รอสโซกับผู้ค้มุ กันเทา่ นนั้
หลังจากทแี่ นใ่ จวา่ เหลือแตพ่ วกเดยี วกันแล้ว เกรนดา้ ก็เดาะลนิ้
เสียงดงั

“อะไรวะ ไอพ้ อ่ คา้ เวรตะไลนน่ั มนั มาวางทา่ ดถู กู พวกเรา ชา่ งนา่
โมโหเสียจรงิ !”
เกรนดา้ เกร้ียวกราด
แกรนเบลชา� เลอื งมองบานประตอู ยา่ งเยน็ ชา แลว้ คอ่ ยๆ สงั่ สอน
เกรนดา้

“ฮึ อยา่ พดู อยา่ งง้ันสเิ กรนด้า ถงึ จะเป็นแบบน้ัน แตก่ ต็ ้องให้
ความเคารพแกค่ นพวกนนั้ ให้มากที่สุดนะ”

“แต่วา่ ท่านแกรนเบล...”

ช่วงพกั คร่ึง ก�รสนทน�ลบั 281

“เกรนดา้ เจา้ ยงั ไมร่ จู้ กั ตวั ตนทแี่ ทจ้ รงิ ของคนพวกนนั้ สว่ นฮนิ าตะ
คงจะรสู้ กึ ตวั แลว้ วา่ คนพวกนน้ั เปน็ พอ่ คา้ แหง่ ความตาย4ทคี่ า้ ขายอาวธุ อยู่
เบ้ืองหลัง แต่ถึงอย่างนั้นเธอก็ทา� เป็นไม่เห็นเพราะรู้ดีว่าคนพวกน้ันมีค่า
พอใหใ้ ชง้ าน เอาละ ถ้าเจา้ รจู้ ักโฉมหนา้ ท่ีแท้จริงของพวกเขาละก็ คงจะ
อยากก�าจัดพวกนัน้ ให้สน้ิ ซากแนน่ อน”

“โฉมหนา้ ที่แทจ้ ริงเหรอคะ?”
“ใช่ เจ้าพวกน้ันคือองคก์ รลับเคลเบรอส (สามผู้ยิ่งใหญ่) นะ่ สิ
แล้วดัมราด้าคนนั้นก็เป็นบอสคนหนึ่ง-------- ดัมราด้าแห่ง “ทรัพย์”
ยงั ไงละ”
หา้ ยอดอาวโุ สคนอ่ืนๆ พยกั หนา้ ในเวลาเดียวกัน
เนอ่ื งจากทางฝา่ ยนั้นอย่ใู นระดบั ท่ที ดั เทยี มกับพวกตน จงึ เปน็
ธรรมดาทจ่ี ะรู้จกั ตัวตนทีแ่ ท้จริง
เกรนด้ากเ็ ขา้ ใจสิง่ นั้นเช่นกนั
“เห ฉนั กเ็ คยได้ยนิ มาเหมือนกันนะ ขา่ วลอื ของ “เคลเบรอส”
องคก์ รยักษ์ใหญท่ ค่ี รอบงา� สังคมอโคจรของ “ฝ่ังตะวันออก” นะ่ ถ้าเป็น
ศตั รกู นั กง็ านเขา้ แนน่ อนเลยสนิ ะ มารอดกู นั เถอะวา่ ฝมี อื ของพวกนนั้ จะอยู่
ระดบั ไหนกนั ”
เกรนดา้ เผยรอยยิ้มทีป่ ่าเถ่อื น แลว้ กลา่ วเชน่ น้นั
แกรนเบลกเ็ หน็ ดว้ ยกบั ถอ้ ยค�าดงั กลา่ ว
เขายม้ิ อยา่ งชว่ั รา้ ย พลางลบู ผมสที องของเดก็ สาวทนี่ งั่ อยบู่ นตกั
“ฮฮึ ฮึ ึ อาจจะไมง่ า่ ยดายแบบนนั้ หรอกนะ ดมั ราดา้ เพราะวา่ ยงั ไง
ปศิ าจทเ่ี ปน็ ศตั รูนะ่ ไมไ่ ดเ้ ปน็ แค่อารค์ เดมอนยังไงล่ะ”
แกรนเบลยม้ิ แยม้ ดูท่าทางมคี วามสขุ
จากรายงานการสา� รวจ ปศิ าจตวั นน้ั แข็งแกร่งเสียจนมนุษยม์ าร
ราเซ็นก็เทียบไม่ติดเลย ถือเป็นโอกาสอันดีที่จะทดสอบความสามารถ
4พทอ่ แี่คา้ทแหจ้ ง่ รคงิวาขมอตางยพ:วกช่ือดเรมัียกรบาุคดคา้ลห แรอื ตองท่ ควก์ รา่ ท ี่คจา้ า�อเาวปุธน็เถต่ือนอ้ เพงอื่ พแสจิ วางหราณก�าไารในไมก่วา่รจณะขทีายพ่ีใหว้มิตกรเหขราือ

ศัตรูก็ตาม ช่อื เรียกนี้มาจากหนังสอื Merchants of Death (1934) ของ H. C. Engelbrecht และ F.
C. Hanighen

แพเ้ ช่นกนั
“ในกรณฉี ุกเฉนิ ฉันจะไปเอง”
“อมื เอาเถอะ ถ้าเป็นเจา้ กค็ งจะไม่มปี ญั หา แต่เพื่อความแน่ใจ

ลาก “สามเซียนนกั รบ” อกี สองคนท่เี หลอื เข้ามารว่ มดว้ ยกน็ ่าจะด”ี
“นน่ั สินะ ง้ันก็เอาตามทีท่ า่ นแกรนเบลพดู แล้วกนั ”
“เพราะการกา� จดั เบยี้ ของจอมมารรมิ รุ กุ ส็ า� คญั เหมอื นกนั ปศิ าจ

ที่อันตรายแบบนนั้ ถ้าไม่เกบ็ กวาดต้ังแต่ตอนนกี้ ็น่าจะแย”่
“แม้เร่ืองนั้นจะเกินก�าลังก็ตาม แต่สัมพันธมิตรชนะแน่นอน

อยูแ่ ล้ว”
หา้ ยอดอาวโุ สออกความเห็นต่อจากแกรนเบล
เกรนดา้ กแ็ สดงการยอมรับตอ่ ถ้อยค�านน้ั เช่นกัน

“แต่ปศิ าจตวั นน้ั คงจะกอ่ เรอ่ื งใหญ่ไมไ่ ด้ หากมนั โอ้อวดพลงั ให้
ปรากฏแก่สายตาผู้คนละก็ การปิดกั้นการกระจายข่าวสารของผู้คนใน
แตล่ ะประเทศคงจะยาก ความนา่ กลวั นนั้ ถา้ ยงิ่ อนั ตรายมากเทา่ ไหร่ ผคู้ น
ที่ได้เหน็ กจ็ ะย่ิงเรียกร้องใหไ้ ปปราบมัน เกรนดา้ เจ้าเขา้ ใจหน้าที่ของเจา้
แลว้ ใช่ไหม? นั่นกค็ อื การใชง้ าน “เคลเบรอส” ใหผ้ นึกความเคลอ่ื นไหว
ของปิศาจตนนั้นยงั ไงละ่ ”
หากพวกดมั ราดา้ สามารถเกบ็ กวาดปิศาจได้ก็ดี
ถา้ สมมตุ วิ า่ พลาดทา่ ขน้ึ มา เมอื่ สมั พนั ธมติ รเขา้ มาคมุ้ กนั ปศิ าจ
กจ็ ะทา� อะไรไมไ่ ด้
“สามเซยี นนักรบ” เกรนดา้ และอดตี “สามเซยี นนกั รบ” รามะ
แคม่ สี องคนนก้ี จ็ ดั การปศิ าจไดอ้ ยา่ งงา่ ยดายแลว้ แตข่ อเพยี งแคผ่ นกึ ความ
เคลื่อนไหวของปิศาจใหไ้ ด ้ แผนการก็จะส�าเร็จลลุ ว่ ง
แคก่ ลมุ่ ของวรี บรุ ษุ ยอหม์ คงไมส่ ามารถตอ่ กรกบั สมั พนั ธมติ รของ
ฟาลมสุ ซึง่ มกี ษตั รยิ อ์ งคใ์ หม่เป็นผู้นา� ได้
นอกจากน้ี เพอื่ ความแนใ่ จจึงให ้ “สามเซียนนกั รบ” ทเี่ หลือ

ช่วงพักคร่ึง ก�รสนทน�ลับ 283

ทัง้ ซาเรแ่ ละเกรกอรี่เขา้ รว่ มดว้ ย
มันคอื การสร้างกองก�าลงั ท่มี ีเสถียรภาพนั่นเอง

“ออื ไว้วางใจไดเ้ ลย เกรนด้า แอตลผี ้นู ้จี ะรับผิดชอบงานนนั้
แนน่ อน”

เกรนด้าย้มิ อยา่ งห้าวหาญ
เกรนดา้ แอตล-ี -------ผหู้ ญิงทมี่ นี ามสกลุ ทง้ั ๆ ท่ไี มใ่ ชข่ ุนนาง
กลา่ วคอื ---------
ณ อาณาจักรซิลทร์ อสโซแห่งน้ี-------- หรอื กค็ ือตระกลู รอสโซ
ไดอ้ ญั เชญิ “ชาวต่างโลก” อย่างลับๆ และคนคนน้นั คือเกรนด้า แอตลี
นน่ั เอง
เธอเป็นอดีตทหารรับจ้างที่ถูกยัดเยียดให้เรียนรู้เคล็ดวิชาการ
ต่อสู้ในหน่วยรบของประเทศแห่งหน่ึง เน่ืองจากการเดินทางรอบโลก
เคลด็ วชิ าของเธอจงึ เหนือกวา่ ภูมิปญั ญามนุษย์
เธอมยี ูนคี สกิล ‘ผเู้ ลง็ ยงิ (นกั แม่นปืน)’ ทา� ให้ใชอ้ าวธุ ปืนทุก
ชนิดได้อย่างมีประสิทธิภาพ อีกท้ังยังมีความเป็นเลิศด้านเคล็ดวิชาการ
ต่อสพู้ ิเศษ และเปน็ มือหนง่ึ ดา้ นเคล็ดวิชาลอบสังหารด้วยอาวธุ ลับอยา่ ง
เชน่ มีด
เสอื ดาวตวั เมยี ผงู้ ดงามถกู ฝงั ความซอ่ื สตั ยต์ อ่ แกรนเบลไวใ้ นดวง
วิญญาณ
เกรนด้าคิดวา่
แม้ฮินาตะจะรอดตายจากสงครามในโลกนี้มาแล้วนับ 10 ปี
แต่ก็ยังถือว่าเป็นทารก เมื่อเทียบกับตนเองที่เกิดและเติบโตในดินแดน
แห่งความตายของโลกฝั่งโนน้
โลกทเี่ ดก็ ผหู้ ญงิ อายแุ ค ่ 16-17 ปไี ดร้ บั พลงั มาแลว้ ยนื อยบู่ นจดุ
สูงสดุ ถอื เป็นสรวงสวรรคส์ า� หรับเกรนด้าทเ่ี ผชญิ ขมุ นรกของแท้มาแล้ว
แต่ทว่า เรื่องนั้นจะเป็นไปได้ก็ต่อเมื่อคนทั่วไปในโลกนี้มีความ

284

เสมอภาค
เนอ่ื งจากความเป็นจรงิ ไม่ใชอ่ ยา่ งน้ัน ผ้คู นจงึ อธิษฐานต่อเทพี
หลักคา� สอนของศาสนาลมู นิ สั ก็มเี รอ่ื งนน้ั เชน่ กัน แตเ่ กรนด้าที่
มตี า� แหนง่ “สามเซียนนกั รบ” กลับลืมไปเสยี สนิท...

“ถ้าอย่างน้ัน ข้าจะไปจัดเตรียม “บลัดแชโดว์ (เงาเลือด
คลมุ้ คลง่ั )” เพอื่ กระตุน้ ซาเรก่ บั เกรกอรีแ่ ลว้ กนั จะไดป้ ระสานงานกับเจ้า
ไดอ้ ยา่ งราบรน่ื ”
“บลดั แชโดว”์ คือเงาแห่งตระกูลรอสโซ
กลุ่มคนท่ีสมาชิกเป็นคนท่ีมีความสามารถในการต่อสู้ระดับสูง
ไมว่ า่ จะทา� งานใดกท็ า� ออกมาไดอ้ ยา่ งนา่ ประทบั ใจ อกี ทงั้ ยงั เปน็ รงั เกา่ ของ
เกรนด้า และ “ชาวต่างโลก” ท่ีถูกเรียกออกมาก็มีจ�านวนมากเช่นกัน
พวกเขาเปน็ กลมุ่ นกั รบทถ่ี กู ผกู มดั ดว้ ยพนั ธสญั ญา และมอบความซอื่ สตั ย์
ใหแ้ ก่ตระกูลรอสโซนนั่ เอง
หลงั จากฟงั ค�าน้นั เกรนดา้ ก็พยกั หนา้

“ทา่ นจะใหเ้ จา้ พวกนัน้ ออกปฏบิ ตั ิการสนิ ะ เขา้ ใจแลว้ ท้งั หมด
กเ็ พือ่ รอสโซ และเพ่อื อสิ รภาพของฉัน”

“อมื้ งน้ั ก็ไปเสีย”
เกรนด้าปฏิบัติตามค�าสั่งของแกรนเบล และออกจากห้องด้วย
แววตาที่มคี วามทะเยอทะยานลุกโชน

ไฟในเตาผิงลุกโชติชว่ งเปน็ สีแดง
เสยี งไมฟ้ นื ปะทุดังเปรย่๊ี ะ เปลวเพลิงสว่างเฉดิ ฉาย

“เทา่ นกี้ ็เรยี บรอ้ ยแลว้ สนิ ะ มารอิ าเบล?”
“คะ่ คะ่ ทา่ นปู่ ถา้ เปน็ แผนน้ี ทง้ั สองฝา่ ยคงจะขยบั ไปไหนไมไ่ ด้
จอมมารริมุรุจะท�าอะไรไม่ได้นอกจากต้องสู้กับนักบุญฮินาตะ แล้วเราก็
อาศัยช่องว่างน้ันระงับความวุ่นวายภายในฟาลมุสด้วยการแทรกแซงของ

ช่วงพกั คร่งึ ก�รสนทน�ลับ 285

กลมุ่ ประเทศฝงั่ ตะวนั ตก ภายใตช้ ือ่ ของกษตั ริย์องค์ใหม่เอดอู ารด์ และ
แลว้ เอดูอาร์ดก็จะต้องก้มหวั ให้ทา่ นป่ยู งั ไงล่ะ”

“นัน่ สนิ ะ ตามนัน้ แหละ มารอิ าเบล สวนขนาดเล็กทีพ่ วกเรา
รอสโซปกครองอยนู่ ่ะไม่อนญุ าตใหใ้ ครล่วงล้�าเขา้ มาได้แมแ้ ตค่ นเดยี ว!!”
หากไม่มีเงาของจอมมารในเหตุจลาจลท่ีฟาลมุส ทั้งสองฝ่าย
ก็จะเสนอความช่วยเหลือ ท�าให้เกิดสถานการณ์ซ่ึงยากท่ีจะถอนตัวจาก
การต่อสู้แต่หากท�าอย่างน้ัน ก็มีความเป็นไปได้ว่าพลังของอาณาจักร
อินกราเซียจะแขง็ แกร่งมากเกินไป
ระบบขว้ั อา� นาจเดียว5ไมใ่ ชส่ งิ่ ท่ีตระกลู รอสโซตอ้ งการ
เนอื่ งจากแกรนเบล รอสโซจะควบคมุ มัน เพ่อื ให้เกิดการรกั ษา
สมดุลในอดุ มคติ

“โลกนเี้ พอื่ รอสโซ!”
“““โลกนเี้ พอ่ื รอสโซ!!”””
หลงั จากทเ่ี ดก็ สาวผมทองผนู้ า่ รกั กลา่ วถอ้ ยคา� นนั้ ทกุ คนกเ็ ปลง่
เสียงประสานกนั
ทน่ี ่คี ือศนู ย์กลางของโลก
เพราะพวกเขาตระกลู รอสโซ เปน็ กลมุ่ คนทว่ี างแผนปกครองโลก
ในทสี่ ดุ ทา่ มกลางคอนซลิ ออฟ เวสตซ์ งึ่ เปน็ ฉากบงั หนา้ ความ
ทะเยอทะยานดังกล่าวก็รุดหน้าไปอยา่ งม่นั คง...

5ระบบข้ัวอ�านาจเดียว : สภาพที่มีมหาอ�านาจอยู่ข้ัวเดียว ยกตัวอย่างเช่น ในอดีตเป็นระบบสองขั้วอ�านาจ
คือ สหรฐั อเมรกิ าและสหภาพโซเวียต ส่วนปัจจุบนั เปน็ ระบบขว้ั อา� นาจเดยี วคอื สหรฐั อเมริกาเทา่ น้ัน

บทท่ี 4

การ
เผชิญหนา้
ครั้งทีส่ อง

บทท่ี 4 ก�รเผชญิ หน�้ คร้งั ท่สี อง 287

ทางหลวงไปยังอาณาจกั รคนแคระสร้างเสร็จแล้ว และเสน้ ทาง
ไปยงั อาณาจักรเบอรม์ นุ ดก์ ใ็ กล้จะไดเ้ ปิดใช้อยา่ งจริงๆ จังๆ เชน่ กัน
ทง้ั ๆ ทเ่ี ปน็ อยา่ งนัน้ แต่ความยงุ่ เหยิงกลับเพิม่ ขน้ึ เรอื่ ยๆ
เพราะยงั ตอ้ งสรา้ งทางหลวงใหมไ่ ปยงั อาณาจกั รมนตราซารอิ อน
และทา� โครงการก่อสรา้ งเมอื งใหมส่ �าหรบั พวกมลิ ิมให้ส�าเรจ็ ลลุ ่วงอกี ด้วย
ยังมีงานต่างๆ อยู่มากมาย
ภายใตส้ ถานการณเ์ ชน่ นน้ั ผมวางแผนจดั งานเทศกาลขนาดใหญ่
แลว้ ปฏบิ ตั ิตามยุทธวิธจี ่โู จมอาณาจกั รฟาลมสุ อย่างลบั ๆ
พอเป็นจอมมาร ผมก็คิดว่าเร่ืองยุ่งยากน่าจะเพ่ิมขึ้น แต่ก่อน
หน้านก้ี ็รูส้ กึ ว่าจ�านวนงานต่างๆ ได้งอกเงยจนถึงขีดสดุ เสยี แลว้
ทา่ มกลางแต่ละวันทยี่ ่งุ เหยงิ นนั้ กม็ ีขา่ วรา้ ยมาถึง
โซกะรายงานผมว่า ฮินาตะ ซาคางุจจิ ะเข้ามาจู่โจมประเทศนี้

ผมมองโซกะท่รี ายงานพลางหายใจอยากหนกั แลว้ กมุ ขมบั
ผมยกเลกิ การไปเยย่ี มชมโรงตเี หลก็ ซงึ่ เปน็ กา� หนดการของวนั น ้ี
แลว้ กลบั ไปทหี่ อ้ งทา� งานชว่ั คราว ผมจงึ ไดร้ บั การอธบิ ายรายละเอยี ดจาก
โซกะทน่ี ัน่
ทา่ ทางฮนิ าตะจะมุ่งหนา้ มาคนเดยี ว โดยไม่พาใครมาดว้ ย

“คนเดยี วงน้ั เหรอ?”
“คะ่ จากการรายงานของนนั โซผสู้ งั เกตการณอ์ ยภู่ ายนอกเขตแดน
ท่ีปกคลุมลูเบเรียส ไม่สามารถยืนยันตัวตนที่ออกมาจากเมืองศักด์ิสิทธิ์
ไดค้ ่ะ ส่วนคนท่อี อกมาจากอาณาจักรอินกราเซียก็มเี พยี งฮนิ าตะผูท้ ีท่ ่าน
รมิ ุรบุ อกใหเ้ ฝา้ ระวงั ไวค้ นเดยี วคะ่ ”
โซกะตอบ โดยมองมาท่ผี มตรงๆ

288

เนอ่ื งจากโซเอยเ์ ปน็ ผชู้ แ้ี นะ โซกะจงึ สามารถสบื หาขอ้ มลู ไดอ้ ยา่ ง
สมบรู ณแ์ บบ รายงานนจี้ งึ อาจจะถกู ตอ้ ง เพราะไดร้ บั การยนื ยนั จากโซกะแลว้
ในตอนทีผ่ มก�าลังจะตัดสินแบบนน้ั --------

“ชา้ ก่อนคะ่ ! ข้ารสู้ กึ ได้ถึงความเคลอื่ นไหวใหม่คะ่ !!”
โทกะปรากฏตัวจากเงาของโซกะแล้วแผดเสียงเช่นนนั้

“เกิดอะไรขน้ึ ?”
“ค่ะ ทา่ นโซกะ! มีอัศวนิ ศักดส์ิ ิทธิ์ 4 คนติดตามฮินาตะมาคะ่ !”
“แค่ 4 คนเองเหรอ?”
“คะ่ แตด่ ูเหมอื นว่าพวกเขาจะมีความสามารถสูงมาก พวกเขา
หลดุ จากการสะกดรอยไดใ้ นชว่ั พรบิ ตา ไมร่ วู้ า่ ใชเ้ วทมนตรห์ รอื เปลา่ คะ่ ...”
โทกะรายงานผมกับโซกะดว้ ยท่าทางหอ่ เห่ียว
อืม นี่มันหมายความวา่ อยา่ งไรกนั นะ?
เพราะวา่ จๆู่ ฮนิ าตะกเ็ คลอ่ื นพลเงยี บๆ พวกเขาจงึ อาจจะไลต่ าม
ไปอย่างรบี รอ้ นก็ไดม้ ง้ั ? วา่ ไปน่นั มนั คงไมใ่ ช่อยา่ งที่คิดหรอก
ฮนิ าตะอาจจะคาดการณล์ ว่ งหนา้ วา่ มกี ารเฝา้ ระวงั แลว้ กะความ
ตา่ งของเวลา--------เออ่ ถา้ จะทา� อยา่ งนนั้ เธอคงจะเคลอ่ื นไหวรอบคอบ
มากกว่าน้ี
ไมร่ สู้ ิ แตก่ ส็ มกับเป็นฮินาตะแฮะ
จู่ๆ ความคดิ ของเธอกไ็ ปไกลกวา่ ฝา่ ยนี้
หรือจะเป็นกลยทุ ธ์ทก่ี า� จดั ตวั ถ่วง เพ่อื จ่โู จมพวกผมดว้ ยก�าลัง
รบสูงสดุ หรอื เปลา่ นะ?
กา� ลงั รบแบบครงึ่ ๆ กลางๆ นน้ั มแี ตจ่ ะเปน็ ตวั เกะกะ เธออาจจะ
ประเมนิ สถานการณไ์ วอ้ ย่างนัน้ ก็เป็นได้มง้ั
ในเมอื่ เป็นเช่นนน้ั ...
“ฮนิ าตะต้ังใจทจ่ี ะสู้กบั พวกเราหรอื เปล่านะ?”
ผมไมอ่ ยากคดิ เรอ่ื งการตอ่ สกู้ บั ฮนิ าตะเลย แตเ่ รอื่ งนม้ี นั กข็ น้ึ อยู่

บทที่ 4 ก�รเผชญิ หน้�ครั้งท่สี อง 289

กับอีกฝ่าย
แม้วา่ ในตอนนีผ้ มไมค่ ิดวา่ จะแพเ้ ธองา่ ยๆ แตเ่ ธอก็เปน็ คตู่ อ่ สู้ท่ี
จะประมาทไม่ไดเ้ ลย
ผมคาดหวงั ว่า พอเธอดูข้อความของผมแล้ว เธอกม็ าเจรจากับ
ผมละม้งั นะ...

“ไมแ่ นช่ ดั คะ่ แตว่ า่ เธอแบกดาบทดี่ นู า่ สงสยั อยู่ ดจู ากบรรยากาศ
แลว้ ไม่นา่ จะมาเจรจาค่ะ”
อืม ติดอาวุธงน้ั เหรอ
แตน่ นั่ เปน็ เรอื่ งธรรมดาในโลกน ้ี คนทต่ี วั เปลา่ เขา้ มาในทขี่ องผม
ผเู้ ปน็ จอมมารกไ็ มค่ อ่ ยมดี ว้ ย ถา้ เพยี งแคน่ นั้ กย็ งั เรว็ เกนิ ไปทจี่ ะตดั สนิ วา่
ฮนิ าตะมเี จตนาในการตอ่ ส้สู ินะ

“ถ้าแคน่ ัน้ กต็ ัดสนิ อะไรไม่ไดห้ รอก...”
“แตอ่ ัศวินศกั ดิส์ ทิ ธติ์ ดิ อาวธุ เต็มรปู แบบเลยค่ะ--------”
“อา เป็นงน้ั สนิ ะ? น่ันก็ดูทา่ จะเอาจรงิ มากเลยใชม่ ยั้ ?”
“คะ่ ! ดเู หมือนจะเอาจริงนะคะ!”
โทกะตอบคา� ถามอยา่ งแขง็ ขัน เธอบอกวา่ เหลา่ อัศวนิ ศกั ดส์ิ ทิ ธ์ิ
ทีก่ า� ลังจะมารวมตัวกันกบั ฮินาตะน้ันตดิ อาวธุ เต็มรูปแบบ
ผมมลี างสงั หรณว์ า่ นา่ จะเกดิ การตอ่ สมู้ ากกวา่ พดู คยุ กนั เสยี อกี
ไม่อยากให้เกิดการต่อสู้เลยนะ-------- ผมคิดเช่นนั้นด้วยความ
รู้สกึ เสยี ดาย
พฤติกรรมดังกล่าวคือความพยายามท่ีจะขจัดการมีอยู่ของอสูร
อยา่ งพวกผม และบน่ั ทอนความเปน็ ไปไดใ้ นการทา� ความเขา้ ใจซง่ึ กนั และกนั
สรปุ ว่านี่คอื อนาคตทเี่ ธอมุ่งหวังงนั้ เหรอ
ถ้าไม่ยอมท�าความเข้าใจซ่ึงกันและกัน ก็มีแต่จะท�าให้เกิดการ
ท�าลายล้างอีกฝา่ ยจนส้ินซากเทา่ นน้ั ...
สิง่ นัน้ จะน�าไปสู่สงครามครง้ั ใหญ่ทเ่ี ดมิ พนั ดว้ ยชวี ิต

290

หากฮินาตะปฏิเสธการเจรจา ก็แสดงว่าเธอมีพฤติกรรมบีบ
บงั คับฝา่ ยตรงข้าม โดยการยัดเยยี ดความคดิ ของพวกตนเพยี งฝา่ ยเดยี ว
ให้แกอ่ กี ฝ่าย
พฤติกรรมไม่ยอมฟังสิ่งที่อีกฝ่ายอยากจะพูด และไม่ค�านึงถึง
สถาพการณข์ องฝ่ายตรงขา้ ม
ผมคดิ วา่ สง่ิ นนั้ ไมใ่ ชค่ วามยตุ ธิ รรมในความหมายทแ่ี ทจ้ รงิ เลย
ฮนิ าตะไมเ่ ข้าใจเรอื่ งนั้นเหรอเน่ีย?
แมว้ า่ ตงั้ แตต่ อนแรกทเ่ี จอกนั เธอจะไมย่ อมฟงั คา� พดู คนอน่ื กต็ าม
แตด่ แู ล้วกเ็ หน็ ว่าเธอไมไ่ ด้โง่ถงึ ขนาดน้ัน...
สาเหตุคือหลกั ค�าสอนของศาสนาลูมินสั อยา่ งทคี่ ิดหรอื เปลา่ ?
เพราะอีกฝ่ายเป็นอสูร จึงไม่จ�าเป็นต้องฟังส่ิงที่อีกฝ่ายพูดเลย
ละมง้ั นะ
แม้ว่าการมีศาสนาจะเป็นประโยชน์ และเป็นส่ิงส�าคัญก็ตาม
แต่ผมกลบั เคลอื บแคลงใจในการนบั ถอื สิ่งนน้ั อย่างหนา้ มืดตามัว
การนองเลอื ดภายใตช้ อ่ื ของศาสนานนั้ เปน็ เรอื่ งธรรมดา สา� หรบั
คนท่ใี ชช้ วี ติ อยู่ท่ีญี่ปุ่นในยคุ สมยั ของพวกผม
ส่ิงที่ส�าคัญคงจะเป็นการใช้สมองของตนตัดสินสิ่งที่สัมผัสรับรู้
ด้วยตาและหูของตัวเอง หากไม่ท�าเช่นน้ัน ก็เป็นได้แค่พฤติกรรมอันโง่
เขลาที่เทา่ กับการละทิ้งความคิดไมใ่ ชห่ รือ?
ในท้ายทส่ี ุด จะสามารถประยุกตใ์ ชก้ ับความรู้ทร่ี ับมาไดห้ รอื ไม ่
ก็ขึ้นอยูก่ บั เจา้ ตวั แลว้ น่นั เอง
เมื่อได้รับข้อมูลแล้ว จะตัดสินสิ่งนั้นอย่างไร และจะกระท�า
อยา่ งไร
ผลลพั ธท์ ่ีเกิดข้นึ เจา้ ตวั จะต้องเป็นคนรบั ผดิ ชอบ
หากฮินาตะเลือกท่ีจะต้ังตนเป็นปรปักษ์ พวกผมก็ท�าได้เพียง
รับค�าทา้ เทา่ นัน้

บทท่ี 4 ก�รเผชญิ หน้�ครงั้ ท่สี อง 291

ข่าวรา้ ยยงั ไม่จบ
ผมสา่ ยศรี ษะ พยายามปรบั ความคดิ

“ช่วยไม่ได้ ง้ันก็ให้หัวหน้ามารวมตัวแล้วคิดวิธีการรับมือกัน
เถอะ--------”
เนอ่ื งจากฮนิ าตะอาจจะเขา้ มาโจมต ี จงึ ปลอ่ ยไวไ้ มไ่ ด ้ ถงึ จะมแี ค่
5 คน แต่กา� ลังรบนน้ั หยามไมไ่ ดเ้ ลย
เป็นท่ีก�าหนดว่าผู้ที่จะปราบจอมมารน้ันก็คือปาร์ตี้ของผู้กล้าที่
ไดร้ บั การเลือกเฟ้นและเหล่าผองเพอ่ื นมาตง้ั แต่อดตี แล้ว
แม้ผมจะไม่ไดต้ ง้ั ใจใหส้ ถานะของตนเป็นจอมมารกต็ าม แตผ่ ม
กไ็ มใ่ ช่คนหัวอ่อนถงึ ขนาดจะโดนปราบไดโ้ ดยไมข่ ดั ขืนหรอก
ในเมอื่ ฮนิ าตะจะมาเปน็ คตู่ อ่ สกู้ บั ผม เธอคงตอ้ งตดั สนิ ใจวา่ เธอ
จะควบคมุ ใครในอศั วินศักดิ์สิทธิ์ท่ีเหลอื
ผมคิดเชน่ นั้นและก�าลงั จะเปิดการประชุมมาตรการรับมือ...

“ทา่ นรมิ รุ ุ รายงาน...”
ดอิ าโบลผมู้ ีสหี น้าสงบเสงยี่ มกล่าวดว้ ยท่าทางอึกอัก

“เปน็ อะไรไป? หรอื ว่ามปี ญั หาอะไรง้นั เหรอ?”
แต่ดูยังไงก็น่าจะมปี ญั หาแนๆ่
เพราะดิอาโบลไม่ได้อยู่ในสภาพท่ีเต็มเปี่ยมไปด้วยความมั่นใจ
เหมอื นทกุ ครงั้ นั่นเอง

“ขอรบั เกิดปัญหาขึน้ แลว้ ขอรบั ”
“เกดิ อะไรขึน้ ?”
“เรฮิมเสยี ชีวิตแลว้ ขอรบั สาเหตกุ ารตายยังไมแ่ นช่ ดั แตค่ ิดว่า
อาจจะโดนฆ่าก็เป็นได้ขอรบั ”
ตอนที่ดอิ าโบลพบเรฮิมครงั้ ล่าสุด ก็ดทู า่ ทางไม่มคี วามผิดปกติ
ดา้ นสุขภาพ ดังนัน้ จึงมี 2 ทางคอื เขาอาจจะประสบอุบตั เิ หตุหรือถกู

292

สงั หาร
“ทงั้ ๆ ที่ทา่ นริมุรุเปน็ กังวลเร่ืองการฆ่าปิดปากแท้ๆ น่คี อื ความ

ผิดพลาดของข้าขอรับ...”
ดิอาโบลพูดเช่นนนั้ ดว้ ยความเสียใจ
จะวา่ ไป ผมจา� ไดว้ า่ เคยพดู เรอ่ื งนนั้ ดว้ ย ถงึ จะพดู ไปโดยไมไ่ ดค้ ดิ
อะไรก็ตาม แต่ไมน่ กึ เลยวา่ จะเป็นอย่างนัน้ จรงิ ๆ...
เน่ืองจากเหตุการณ์เกิดข้ึนภายในจักรวรรดิศักดิ์สิทธ์ิลูเบเรียส
ที่มีเขตแดนขวางก้ัน รายละเอียดจึงไม่ชัดเจน... แต่เมื่อพิจารณาจาก
สถานการณท์ เ่ี กดิ กอ่ นหลงั แลว้ ดอิ าโบลจงึ คดิ วา่ มคี วามเปน็ ไปไดส้ งู มาก
ท่ีจะเปน็ การฆาตกรรม
พอผมไดฟ้ งั สถานการณด์ งั กลา่ ว กด็ ทู า่ วา่ สถานการณจ์ ะรนุ แรง
กว่าทคี่ ิด

“ในประเทศขา้ งเคยี งของอาณาจกั รฟาลมสุ มคี นบอกตอ่ ๆ กนั วา่
‘อารค์ บชิ อปถกู สงั หารดว้ ยกลอบุ ายของปศิ าจ’ ขอรบั แลว้ กม็ กี ารกระจาย
ข่าวสารด้วยเวทสนทนา เทมเพิลไนท์ในแต่ละประเทศจึงเริ่มตอบสนอง
ตอ่ สง่ิ นน้ั แลว้ ขอรบั ดเู หมอื นวา่ พวกเขาจะเตรยี มการสมทบกบั กษตั รยิ อ์ ง
ใหมเ่ อดอู าร์ดในช่วงหลายวันนขี้ อรับ...”
ดิอาโบลมีสีหนา้ ไมส่ บอารมณ์
เพราะมันเป็นเร่ืองที่อยู่นอกเหนือแผนการโดยส้ินเชิง จึงเป็น
อุปสรรคต่อแผนการจู่โจมอาณาจักรฟาลมุสท่ีดิอาโบลเป็นผู้ด�าเนินการ
ละม้ัง
เนอื่ งจากฮนิ าตะกเ็ รมิ่ เคลอื่ นไหวในจงั หวะน ี้ จงึ เกดิ ความวนุ่ วาย
เชน่ นขี้ ึ้น
แนน่ อนว่า--------

《คÓตอบ คาดว่าทกุ อย่างจะเชื่อมโยงกนั 》

บทที่ 4 ก�รเผชญิ หน�้ ครัง้ ที่สอง 293

อมื เร่อื งแค่นัน้ ผมกร็ ูอ้ ยู่หรอกน่า
หรืออาจจะก�าลังคิดอยู่ว่าผมเป็นพวกไร้ประโยชน์ท่ีไม่รู้แม้แต่
เรอ่ื งแค่นนั้ งนั้ เหรอ?
ไมห่ รอกๆ คงไม่ใชอ่ ย่างนั้น
ฮ่าฮา่ ฮา่ คุณราฟาเอลน่แี ยจ่ ังนา้
แต่กเ็ อาเถอะ
แม้ผมจะไม่ได้ถูกศาสนจักรศักดิ์สิทธิ์แห่งทิศประจิมก�าหนด
ใหเ้ ปน็ “ศัตรูแห่งเทพี” ก็ตาม แต่ถา้ ปล่อยไว้ท้ังอย่างนปี้ ญั หากข็ ้นึ อยู่
กับเวลา
หากมกี ารประกาศอยา่ งเปน็ ทางการ กห็ ลกี เลยี่ งการทา� สงคราม
อยา่ งเต็มตวั ไม่ได้แล้ว
พวกเขาคงไมพ่ ดู วา่ ผดิ ไปแลว้ และถอนตวั กลบั ไปงา่ ยๆ หรอกนะ
ทง้ั ๆ ท่ผี มคิดแคเ่ รื่องการพฒั นาประเทศ แต่ดเู หมอื นวา่ มันจะ
ไมเ่ วริ ค์ เลย
ผมคดิ เชน่ นน้ั อยา่ งหอ่ เหย่ี ว แลว้ สง่ั การโซกะใหเ้ รยี กประชมุ เหลา่
หวั หน้า

＊

การประชุมฉุกเฉนิ เรมิ่ ตน้ ขน้ึ
หัวหน้าทกุ คนมารวมตัวกนั ยกเว้นเกลโด้

“ท่านริมุรุ ไมเ่ รยี กเกลโดม้ าจะดเี หรอครับ?”
“อือ ตอนนี้หมอน่นั กา� ลงั ต้ังใจท�างานใหญอ่ ยู่ คร้งั นเ้ี ปน็ ปญั หา
ระหวา่ งฉนั กบั ฮนิ าตะ เพราะงน้ั ถงึ จะเกดิ การตอ่ สกู้ ไ็ มจ่ า� เปน็ ตอ้ งใชก้ องทพั
ขนาดใหญห่ รอก”

294

ผมไม่ได้จะท�าศึกป้องกันที่เดิมพันด้วยการด�ารงอยู่หรือการ
ล่มสลายของประเทศซะหน่อย แลว้ กก็ ารบดขยีค้ นจา� นวนนอ้ ยด้วยกา� ลงั
พลจ�านวนมากน้นั คงจะเปน็ สง่ิ ที่ไม่ถูกตอ้ งด้วย
จะวา่ ไป ในโลกน ี้ เมอ่ื ความแตกตา่ งของพลงั มมี ากเกนิ ไป กา� ลงั
พลจา� นวนมากกไ็ มม่ คี วามหมายแลว้ สนิ ะ เหลา่ อศั วนิ ศกั ดสิ์ ทิ ธทิ์ จี่ ะเขา้ มา
มแี ตผ่ แู้ ขง็ แกรง่ ทรี่ ะดบั เกนิ กวา่ แรงก ์ A ทัง้ น้นั ถา้ พวกหวั หนา้ ไมอ่ อกโรง
ก็สไู้ มไ่ ดเ้ ลย
อย่างไรก็ตาม หากเรียกลูกน้องของเกลโด้ทุกคนให้กลับมา
ตอนนก้ี ล็ า� บาก แมว้ า่ ผมจะสามารถพาพวกเขากลบั มาไดด้ ว้ ยเวทเคลอื่ น
ยา้ ยก็ตาม แต่การรวมทกุ คนให้มาอย่ทู ี่นี่จะใชเ้ วลามากเกินไป
และยังต้องจับตาดูเชลยอีกด้วย จึงไม่อาจส่ังการอย่างสุ่มส่ี
สุ่มห้า
หลงั จากทที่ กุ คนเขา้ ใจสงิ่ ทผ่ี มอธบิ ายแลว้ ผมจงึ ใหโ้ ซเอยอ์ ธบิ าย
สถานการณ ์ พรอ้ มทง้ั แบ่งปนั ขอ้ มูล

“ครับ งัน้ จะอธิบายแลว้ นะครับ อย่างแรก คน 5 คนซ่ึงรวม
หัวหน้ากองอัศวินศักดิ์สิทธิ์ฮินาตะด้วยก�าลังมุ่งมายังเทมเพสต์ครับ
ดูเหมือนว่าในหมู่ครูเซเดอร์จะมีแต่คนท่ีมีความสามารถอยู่ในระดับสูง
เพราะฉะนนั้ พวกเขาจงึ หลดุ จากการสะกดรอยของพวกโซกะไดค้ รบั -----”
พดู ถึงตรงนก้ี ม็ ีเสยี งจอแจดังขนึ้ สกั พกั
อย่างน้อยระดับของพวกโซกะก็สูงกว่าแรงก์ A ท้ังๆ ที่เป็น
อย่างนั้น แต่กลับสะกดรอยตามล้มเหลว จึงเป็นข้อพิสูจน์ว่าอีกฝ่ายมี
ความสามารถอยู่มากเลยทีเดยี ว
หากพวกเธอบินบนท้องฟ้าก็คงตามทัน แต้ถ้าท�าอย่างน้ัน
คงโดนพบตวั แน่ จะชื่นชมว่าการทีพ่ วกเธอไม่ทา� อะไรเกนิ สมควรเป็นการ
ตดั สนิ ใจทถี่ ูกต้องก็ได้
นอกจากน ้ี ในบรเิ วณรอบๆ เมอื งนม้ี กี ารสรา้ งเครอื ขา่ ยระวงั ภยั ไว้

บทที่ 4 ก�รเผชญิ หน�้ ครง้ั ท่ีสอง 295

ดังนั้น โซเอย์จงึ เขา้ ใจความเคลื่อนไหวของพวกฮินาตะ
การท�าความเขา้ ใจข้อมูลคือพ้ืนฐานของกลยทุ ธ์
ลา� ดบั ยทุ ธวธิ สี ามารถนา� ไปประยกุ ตใ์ ชไ้ ด ้ เพอื่ ใหท้ า� ไปทลี ะอยา่ ง
โดยไม่จา� เป็นต้องรบี รอ้ น การเตรียมการจงึ เป็นส่งิ สา� คัญ
อยา่ งไรกต็ าม ความสามารถในการเกบ็ รวบรวมขอ้ มลู ของโซเอย์
เปน็ ส่ิงทีย่ อดเยี่ยม
เขาใชง้ านนกั คา้ ขอ้ มลู โดยจา้ งวานดว้ ยเงนิ บา้ ง และสง่ ‘รา่ งแยก’
ของตนเองปลอมตัวเข้าไปบ้าง
แม้ว่าผมจะเคยสอนโซเอย์เกี่ยวกับข้อพึงปฏิบัติของนินจา แต่
ผมก็ให้เขาฝึกฝนในแบบของตัวเองอาชีพน้ีคงจะเป็นอาชีพที่เหมาะสม
กบั เขาทีส่ ดุ ขนาดทา� ใหผ้ มท่เี ป็นผมู้ อบต�าแหน่ง “สายลบั ” ยงั ตกใจ
อนั ทจี่ รงิ ไมไ่ ดม้ เี พยี งแคน่ นั้ โซเอยย์ งั ไดร้ บั การสอนเกย่ี วกบั งาน
ภาคปฏิบัติจากฟิวส์เช่นกัน และกลายเป็นมือโปรด้านการสืบข้อมูลของ
ฝ่ายตรงขา้ มน่ันเอง
ถา้ แคไ่ ดฟ้ งั ขอ้ พงึ ปฏบิ ตั ทิ ผ่ี มเองกไ็ มแ่ นใ่ จแลว้ ทา� ไดถ้ งึ ขนาดนน้ั
ละก ็ คงไม่มีใครลา� บากเลย ผมจึงเข้าใจว่าท�าไม
พวกโซกะกไ็ ดร้ ับการฝกึ ปรอื จากโซเอย์ ยงิ่ ไปกวา่ น้ัน เขาใสใ่ จ
การใหก้ ารศกึ ษาแกผ่ ใู้ ตบ้ งั คบั บญั ชาอยา่ งละเอยี ดถถี่ ว้ น นอกจากน ี้ เขายงั
ใช้ใหช้ นพื้นเมอื งรวบรวมขอ้ มลู มาใหอ้ ีกดว้ ย
ในตอนน ้ี แมว้ า่ ผมจะไมช่ แี้ นะกต็ าม แตเ่ ขากเ็ กบ็ รวบรวมขอ้ มลู
ทีค่ ดิ ว่าจ�าเปน็ มาใหผ้ ม
ในขณะน้ี โซเอย์ก็อธิบายด้วยท่าทางที่ดูราวกับว่าเป็นเร่ือง
ธรรมดามาก
ช่างพ่ึงพาไดจ้ รงิ ๆ

“มีความเคล่ือนไหวของเทมเพิลไนท์อยู่แถวๆ ฟาลมุสครับ
ดูท่าว่าพวกเขาจะรวมพลอย่างต่อเน่ืองเพื่อล้อมฟาลมุสครับ พวกเขา

296

เคลื่อนพลทีละน้อยจึงมีการเคลื่อนไหวท่ีรวดเร็ว คาดว่าจ�านวนทหาร
ทง้ั หมดนา่ จะมากกวา่ 30,000 นายครับ ดเู หมือนพวกเขาจะมีเป้าหมาย
ในการ “ลม้ ลา้ งปศิ าจ” จงึ ไมม่ เี จตนาแทรกแซงความวนุ่ วายภายในประเทศ
แต่ถ้าปล่อยไว้ท้ังอย่างน้ี ก็ไม่อาจคาดหวังได้ว่าขุนนางผู้ทรงอิทธิพล
ในฟาลมสุ และประเทศอนื่ ๆ จะสง่ กองหนุนให้ท่านยอห์มครับ”
หลังจากฟังเรือ่ งนนั้ สีหน้าของดิอาโบลก็ดูแย่ลง
เพราะแม้แต่ตัวเขาเองก็ได้ข้อมูลเช่นนั้นมา จึงไม่มีท่าทีตกใจ
แต่เพราะเข้าใจว่าปิศาจที่ปรากฏในหัวข้อหมายถึงดิอาโบลแน่ๆ เขาจึง
กังวลวา่ ขอ้ มลู รั่วไหลจากที่ไหน
ถงึ อย่างไรกไ็ มน่ กึ เลยว่าจะมถี งึ 30,000 นาย...
ดเู หมอื นวา่ พอทหารประจา� การจากประเทศขา้ งเคยี งมารวมตวั กนั
ประเทศละหลายร้อยไปจนถงึ หลายพันนาย กจ็ ะกลายเปน็ กองกา� ลังทีม่ ี
ขนาดใหญม่ ากจนไม่สามารถมองข้ามไดเ้ ลย
เนอ่ื งจากเกษตรกรขนสง่ เสบยี งใหท้ หารอยา่ งไมจ่ า� กดั หากการ
ท�าสงครามยดื เยื้อ ฝั่งยอห์มกจ็ ะเสียเปรยี บสินะ
เปน็ เรอื่ งท่ีย่งุ ยากจรงิ ๆ

“------- แต่ว่า เหล่ากษัตริย์ของแต่ละประเทศต้องสนับสนุน
ศาสนจักรศักด์ิสิทธ์ิแห่งทิศประจิมครับ ดูเหมือนว่าเดิมที ภายใน
ศาสนจกั รศักด์ิสิทธ์จิ ะมกี ลุม่ ขว้ั อ�านาจตา่ งๆ ระบบบญั ชาการจึงค่อนขา้ ง
ซบั ซอ้ นครบั ถ้าสามารถรู้เร่อื งวงในไดอ้ ย่างละเอียด ก็จะตดั สนิ ใจได้ง่าย
ขึ้นน่ะครับ...”
โซเอย์กล่าวเช่นน้ัน และส่ายศีรษะเล็กน้อยราวกับละอายใจที่
ขอ้ มลู ของตนมไี มพ่ ร้อม
อมื มม เปน็ องค์กรที่ปรศิ นาเยอะจริงๆ นัน่ แหละ
ถึงขนาดท่ีขนาดยูคิก็ไม่รู้รายละเอียด และดูเหมือนว่าเทมเพิล
ไนทจ์ ะเปน็ องคก์ รทอี่ ย่ภู ายใตค้ รูเซเดอร์ดว้ ย

บทที่ 4 ก�รเผชญิ หน้�ครั้งทส่ี อง 297

“ถ้ารู้ว่าจะเป็นแบบนี้ ข้าน่าจะถามเร่ืองราวจากเรฮิมไว้ก่อน
ขอรบั ...”
ดอิ าโบลกด็ ทู า่ ทางเจ็บใจเช่นกนั
โดยพน้ื ฐานแลว้ ดิอาโบลสามารถพ่ึงพาตวั เองได้ เขาจงึ ไมฟ่ ัง
ความคดิ เหน็ จากคนทเ่ี ขาดถู กู เหยยี ดหยาม แตใ่ นครงั้ นกี้ ลบั ใหผ้ ลตรงกนั
ขา้ มกบั ที่คาดหวงั ไว้

“ถกู ตอ้ ง! มนั เปน็ ความผดิ พลาดของเจา้ ! ดอิ าโบล กะแลว้ เชยี ว
วา่ เร่ืองนี้ ถ้าให้ข้าผูเ้ ป็นรุน่ พีบ่ ัญชาการแทนเจ้าน่าจะดกี วา่ !”
ชิออนพูดเมอื่ สบโอกาส เหมอื นเธออจิ ฉาดอิ าโบลผเู้ ป็นรุน่ นอ้ ง
ที่ไดร้ ับภารกิจทส่ี า� คญั
ปกตดิ อิ าโบลจะตอบกลบั แตใ่ นครงั้ นกี้ ลบั นง่ิ เงยี บไปทง้ั อยา่ งนนั้
โดยไมม่ วี แ่ี ววโตแ้ ยง้ อาจเปน็ เพราะเขากา� ลงั คดิ วา่ มนั เปน็ ความผดิ พลาด
ของตวั เอง
ช่วยไมไ่ ด้ ผมจะลองถามชิออนแทนละกนั

“-------ถ้างน้ั ชอิ อน ถา้ สมมตุ วิ ่าฉันให้เธอรับผดิ ชอบยุทธการ
ฟาลมุสแล้ว เธอตัง้ ใจจะทา� อะไรละ่ ?”
สมมุติวา่ ใช่แล้ว ถา้ เกิดว่าเปน็ อย่างน้ันจรงิ ความสามารถใน
การวางกลยุทธข์ องชิออนก-็ ------

“ค่ะ! แน่นอนว่าฉันจะน�ากองก�าลังไปฆ่าขุนนางเช้ือพระวงศ์
ทกุ คน--------”

--------จะมีได้อยา่ งไรกนั เลา่
“ยัยบ้า! หยดุ เลย หยดุ เลย!!”
ถ้าเล่นงานประมุขของระบอบการปกครองในตอนน้ีเข้าละก ็
จะเกิดสงครามกลางเมอื งเพ่ือแยง่ ชิงความเปน็ ใหญป่ ะทขุ ้ึนมา
หากไมม่ บี คุ คลทไี่ ดร้ บั การเทดิ ทนู ไวเ้ หนอื ศรี ษะ กค็ งจะมผี เู้ พง่ เลง็
อา� นาจการปกครองปรากฏตัวข้ึนมาเพื่อแก่งแยง่ ชิงดกี ัน

298

ในระหวา่ งทรี่ ะบอบการปกครองประเทศยงั คงอย ู่ การเปลย่ี นแปลง
เพียงประมุข แล้วค่อยๆ น�าระบอบใหม่มาใช้เป็นวิธีท่ีท�าให้เกิดความ
เสียหายนอ้ ยทสี่ ุด เพราะฉะน้นั การให้คนมีความสามารถอยา่ งดิอาโบล
จัดการถอื ว่าดที สี่ ุด
การจะปรกึ ษาชิออนน่ะเปน็ ไปไม่ได้หรอก

“ไม่มปี ระโยชนอ์ ย่างทคี่ ิดสินะคะ...”
“ค่ะ” ชิออนยอมรับ แต่โดยดีและพยักหน้า ราวกับสา� นึกได้
แล้ว เธอแลว้ หลบอยขู่ า้ งหลงั ผมอยา่ งเงียบๆ
ผมคดิ วา่ ถา้ เธอคดิ วา่ ไมม่ ปี ระโยชนก์ อ็ ยา่ พดู ออกมาส ิ แตก่ น็ น่ั
สแิ หละ ดูท่าว่าเธอไมไ่ ดต้ ง้ั ใจทจี่ ะแยง่ งานดิอาโบลตง้ั แต่แรกแลว้
ยง่ิ ไปกวา่ นน้ั ชอิ อนคงจะใสใ่ จในแบบของเธอ เพอ่ื ปอ้ งกนั ความ
ผิดพลาดนนั้
อยา่ งไรก็ตาม ส�าหรบั ผมแลว้ ก็มแี ต่จะตอ้ งใหด้ ิอาโบลทา� งาน
ตอ่ ไปทงั้ อยา่ งน้ี
“ดอิ าโบล ไมว่ า่ ใครกม็ คี วามลม้ เหลวทงั้ นน้ั ฉนั เองกไ็ มน่ กึ เลยวา่
เรฮิมจะโดนฆ่า นอกจากน้ี การที่ตัวจริงของนายถูกเปิดเผยก็คงไม่เป็น
ปัญหาขนาดนัน้ ใช่ไหม?”
“เอะ๊ !? แต่ว่า ท่านริมรุ ุ...? เรอ่ื งท่ปี ศิ าจมีสว่ นเกย่ี วขอ้ งกลาย
เปน็ ที่ฮือฮากัน การดา� เนนิ ภารกจิ ต่อไปนนั้ ...”
ดอิ าโบลมองดผู มด้วยความประหลาดใจ
เหมือนเขาจะท้อแท้ เพราะคิดว่าจะถกู ปลดจากภารกิจ
“ฟงั นะ ในตอนทล่ี ม้ เหลว สง่ิ สา� คญั คอื การคดิ วา่ จะกอบกสู้ ง่ิ นนั้
คนื มาไดย้ งั ไง ถา้ จะลม้ เลกิ เพอื่ แสดงความรบั ผดิ ชอบละก็ ไมว่ า่ ใครทา� ได้
งา่ ยๆ ใชไ่ หมล่ะ! นอกจากนี้ ความเกี่ยวขอ้ งระหว่างยอห์มกบั ฉันก็เป็น
ทรี่ ู้ๆ กนั ตั้งแต่ตน้ แล้ว ถงึ ดอิ าโบลจะเปน็ ปศิ าจ แต่กเ็ ป็นลูกนอ้ งของฉัน
แมบ้ รเิ วณโดยรอบจะแตกตื่น แตม่ นั กไ็ มเ่ กย่ี วเลยสกั นิด สงิ่ ทเ่ี ป็นปญั หา

บทที่ 4 ก�รเผชิญหน�้ ครัง้ ที่สอง 299

ในตอนนคี้ อื เรอื่ งทวี่ า่ ใครเปน็ คนรา้ ยฆา่ เรฮมิ ใชม่ ย้ั ละ่ ? เรอ่ื งนน้ั แคพ่ สิ จู น์
ได้ว่าดิอาโบลไม่ได้ท�าก็พอ มันไม่ใช่ปัญหาที่ต้องคิดให้ยากขนาดน้ัน
หรอกนะ”
เดมิ ที ผมเปน็ จอมมาร
จะมีลกู น้องเป็นปิศาจสัก 1 หรอื 2 ตนมนั กเ็ ป็นเรื่องธรรมดา
อยแู่ ล้ว

“นั่นสินะคะ เพราะชิออนก็คงไม่คิดว่าตัวเองจะแทนท่ีท่านได้
หรอกค่ะ”

“ไมค่ ่ะ ทา่ นชูนะ ถ้าเปน็ ขา้ ละก็ จะท�าใหอ้ าณาจักรฟาลมุสเปน็
เถา้ ถ่านในชั่วพริบ---------”
ชนู ะชา� เลอื งมองชอิ อนทพ่ี ดู ขน้ึ มาเธอจงึ เลยเงยี บไป ประกายตา
แหลมคมนน้ั แม้แตช่ อิ อนก็ไม่อาจขดั ขืน

“------- ทา่ นไมไ่ ด้คดิ แบบน้นั หรอกคะ่ ถงึ จะไม่เกง่ แตน่ ่นั คอื
การให้ก�าลังใจในแบบของชิออนค่ะ ท่านเองก็รับใช้ท่านริมุรุ น่ีจึงไม่ใช่
เวลาท่ีจะมวั ท้อแท้กับความล้มเหลวเลก็ ๆ นอ้ ยๆ เลยค่ะ”
ถอ้ ยคา� ของชนู ะทงั้ อ่อนโยนและเข้มงวด
แตช่ อิ อนทน่ี ิ่งเงียบได้ไมน่ านปฏิเสธ

“ท่านชูนะ ประเมินข้าสูงเกินไปแล้วค่ะ ข้าก็แค่แสดงความน่า
เกรงขามในฐานะรนุ่ พผี่ เู้ ปน็ เลขาอนั ดบั หนงึ่ ใหส้ มาชกิ ใหมเ่ หน็ เทา่ นนั้ คะ่ !”
แม้จะพูดด้วยใบหน้าโอ้อวด แต่เธอกลับมีสีหน้าที่ค่อนข้าง
เคอะเขนิ
นั่นคือการให้ก�าลังใจในแบบของชิออนอย่างท่ีคิดสินะ ถึงจะ
เขา้ ใจยาก แตก่ ส็ มกับเป็นชอิ อน และชนู ะกค็ งจะมองสิง่ น้นั ออกไดอ้ ย่าง
แม่นย�า
แมว้ า่ ปกตชิ อิ อนจะเอาแตพ่ ดู เรอ่ื งไมเ่ ปน็ เรอ่ื ง แตน่ านๆ ทกี แ็ สดง
ความหวงั ดตี อ่ อีกฝา่ ย

300

“เอาละ ตามนั้นแหละ เรื่องกองหนุนข้ึนอยู่กับแผนข้ันต่อไป
ในกรณีท่ีเลวร้ายที่สุดข้าจะเรียกเกลโด้กลับมา แล้วข้าจะข้ึนไปเป็น
แนวหน้าเอง”
เบนมิ ารุเองกไ็ ม่หวัน่ ไหว
สงิ่ ทส่ี า� คญั คอื การใชก้ องกา� ลงั ในทางปฏบิ ตั ิ และไมแ่ สดงความ
กงั วลเร่ืองทีเ่ สียเปรยี บในด้านจ�านวน
แม้ว่าฝ่ายตรงข้ามจะเป็นกองก�าลังท้ังหมดของเทมเพิลไนท ์
แตก่ ็ไมใ่ ชป่ ัญหา เพราะฉะนั้นผมจงึ แสดงความมั่นใจออกมาอย่างชดั เจน
ตราบใดที่ยงั มคี วามหวัง

“--------ถา้ เชน่ นน้ั หากข้าด�าเนนิ ยทุ ธวธิ ตี ่อไปท้งั อย่างงีก้ .็ ..?”
“ของมันแน่อยู่แล้ว เพราะฉันเป็นคู่ต่อสู้ให้ฮินาตะก็เต็ม
ก�าลังแล้ว ส่วนยุทธการอาณาจักรฟาลมุสก็เป็นงานของนาย เดิมที
ผทู้ อี่ นญุ าตใหส้ ง่ ตวั เรฮมิ ไปกค็ อื ฉนั เอง ฉนั จงึ ตอ้ งรบั ผดิ ชอบเรอื่ งนนั้ ดว้ ย
ดังนั้น แผนการน้ีนายจงท�าให้ถึงที่สุดซะ หรือว่าดูท่าจะไม่ไหวเหรอ?
ถ้าอย่างง้นั ---------”
“เปลา่ ขอรบั ไมใ่ ชอ่ ยา่ งงน้ั เลยขอรบั ! ทา่ นรมิ รุ อุ ตุ สา่ หม์ อบงานนี้
ใหข้ า้ ทั้งที ขา้ จะทา� ใหถ้ ึงท่ีสดุ ไว้วางใจไดเ้ ลยขอรบั ”
“จะทา� ได้เหรอ?”
“คหึ หึ หึ ึหึ แนน่ อนขอรับ”
“ดีละ ไปกอบกชู้ อ่ื เสยี งคืนมาให้ไดซ้ ะ”
ดอิ าโบลทน่ี า� ความมนั่ ใจและเรยี่ วแรงกลบั คนื มาไดแ้ ลว้ พยกั หนา้
ดทู า่ จะไมเ่ ปน็ เปน็ ไรแล้วแฮะ
ชูนะมองดิอาโบลท่ียืนหยัดข้ึนมาอีกครั้ง และเอ่ยปากพลาง
ย้มิ แย้ม
“ทา่ นรมิ ุรุ ขา้ มีข้อเสนอคะ่ ”
“หายากจงั เลยนะ ถ้ามีความคิดเหน็ อะไรก็พูดมาสิ”

บทท่ี 4 ก�รเผชิญหน�้ ครงั้ ที่สอง 301

ชา่ งนา่ ประหลาดทช่ี ูนะยื่นขอ้ เสนอในทป่ี ระชมุ
ผมลองฟังเรอื่ งราวอยา่ งไม่ลงั เล

“คอื วา่ อดลั แมนทข่ี า้ ปราบไดเ้ มอื่ กอ่ นหนา้ นี้ ถา้ ลองถามเรอ่ื งราว
จากเขาล่ะคะ? เพราะยังไงเขาก็เคยอยู่ในสังกัดของศาสนจักรศักดิ์สิทธ์ิ
แห่งทศิ ประจิม ถงึ จะเปน็ เมอื่ หลายรอ้ ยปีกอ่ นกต็ ามคะ่ ”
หากพดู ถงึ อดัลแมนแลว้ ...

《คÓตอบ ผปู้ กปอ้ งปราสาทของเคลย์แมน-------》

อ๋อ! อันเดด (อสรู พันธอุ์ มตะ) ทช่ี ูนะเอามาเปน็ พรรคพวกนี่
ถ้าจ�าไม่ผิด เขาสูญเสียพลัง และตอนน้ีก็เป็นไวท์ (วิญญาณ
คนตาย) สนิ ะ
ในตอนแรกท่ีเจอกัน เขาพูดว่าตัวผมช่างน่าประทับใจราวกับ
พระเจา้ แต่วา่ เขาดเู ปน็ คนประเภทชอบคิดเองเออเองอย่างหนัก
ง้ันเหรอ หากอดัลแมนเคยสังกัดศาสนจักรศักด์ิสิทธ์ิแห่ง
ทศิ ประจิมในอดตี ละก ็ อาจจะรเู้ รือ่ งวงในกไ็ ด ้ แมว้ ่าเรือ่ งราวในอดตี กบั
ปจั จบุ ันจะแตกตา่ งกนั แต่ลองถามดกู ค็ งจะไมเ่ สียหาย

“แบบน้นั กด็ นี ะ ลองถามเรอื่ งราวดสู กั หนอ่ ยแลว้ กนั ”
ด้วยเหตุน้ี ผมจงึ เรียกตัวเขามาทนั ที
ในตอนน้ีอดัลแมนร่วมมือกับกาบิลในการทดลองและเฝ้ายาม
ภายในถา้� ปิดผนกึ ดงั นั้น กาบิลจึงตดิ ต่อเขาด้วย ‘จติ สอื่ สาร’ และเรียก
ตวั เขาใหม้ าหาผมในทันที
อดลั แมนมาหาในทันที ดเู หมือนเขาจะรบี รุดมาจากในถ�้าจนถึง
เมอื งดว้ ยเวทเคล่ือนยา้ ย
ดูท่าว่าเขาจะฝึกฝนเวทมนต์ท่ีตัวเองใช้ตอนท่ียังมีชีวิตอยู่จน
ช�านาญ แม้จะกลายเป็นไวท์ก็ตาม และท่าทางเขาสามารถควบคุม

302

เวทมนตร์ระดับสูงมากได้ นั่นก็หมายความว่า แม้ปริมาณพลังงานจะมี
ระดบั แคแ่ รงก ์ B กต็ าม แต่จะดถู กู ความแขง็ แกร่งของเขาไม่ได้ เพราะ
เขามีภูมิปัญญาจึงมีวิชาเวทระดับสูง ถ้าผมให้เขาท�างานท่ีดีกว่านี้ก็น่า
จะดี
แต่ว่า รูปลักษณ์ภายนอกดนั เปน็ โครงกระดูกนะ่ สิ...
เพราะพวกลูกน้องของอดัลแมนแพ้แสงอาทิตย์แถมพูดไม่ได ้
ถงึ จะสามารถสอ่ื สารความคดิ ไดก้ ต็ าม แตก่ ค็ งจะทา� งานในเมอื งไดล้ า� บาก
พักเรอื่ งน้ีไว้ก่อนละกนั
อย่างไรก็ตาม ผมจะถามเรือ่ งราวจากเขากอ่ น

“-------- ช่างเป็นความสุขอันล้นพ้นที่ได้เข้าเฝ้า ขอบพระคุณ
อย่างยง่ิ --------”

“ยาวไป!”
ในระหว่างที่ผมคิดเร่ืองของอดัลแมน ดูเหมือนว่าอดัลแมนจะ
กล่าวค�าขอบคณุ ตลอดเวลา
ถึงจะลองฟังผ่านๆ แต่ไม่มีท่าทีว่าเขาจะร่ายจบดังนั้น ผมจึง
ตวาดใสเ่ พอ่ื ท�าใหเ้ ขาเงียบ
น่กี ็เป็นพวกสดุ โตง่ จรงิ ๆ อกี คน

“เจา้ ช่างมีอนาตดไกล!”
ชิออนกล่าวและพยักหน้าด้วยท่าทางพึงพอใจมาก ดิอาโบล
ก็ยม้ิ แย้มและมองอดัลแมนด้วยท่าทางอ่อนโยน แตท่ ว่า หัวหน้าคนอน่ื ๆ
กลับทา� หนา้ เจ่ือนอยา่ งท่ีคิดไว้

“อดลั แมน คา� พดู นน้ั ไดถ้ า่ ยทอดความรสู้ กึ ยนิ ดที ไี่ ดพ้ บทา่ นรมิ รุ ุ
ออกมาแล้วคะ่ แต่ครงั้ นไ้ี มม่ เี วลา เข้าประเด็นหลกั เลยเถอะคะ่ ”
หากชูนะไม่หยุดเขาไว้ด้วยความระอา เขาก็จะพูดต่อไปเร่ือยๆ
ทงั้ อย่างนีจ้ นกลายเป็นการสวดภาวนา
เธอบอกวา่ หากสิง่ ทเี่ ขาคดิ ไปเองน้ีกลายเป็นพลังศรทั ธาละก็

บทท่ี 4 ก�รเผชิญหน้�ครั้งทสี่ อง 303