หนังสือบุหลันวรรณกรรม

I am a harlot of the gods

Pranita Dewi
Translated by Miagina Amal

I ought not to mind echoes of the skies
the evening escapes my face
I’ve never known where my mother is
the stars almost fade away
and the clouds have fallen asleep
but your words, mother
have become dust settled on my soul
the raven whispers hoarsely
brooding on my karma
I do not know
when will my sins be cleared up
since tonight is Shivaratri
perhaps tomorrow I can taste
of other kinds of sin

บหุ ลันวรรณกรรม 619

without the afternoon
without the clouds and whispers of the raven
my body is no longer a body
naked
no banana leaves covering it
a group of gods sit on a white stone
are they the fathers of afternoon?
the gods paraded my naked body
across the temple, the place where I have to worship them
the old frangipani trees were silent
watching the gods taking turns in having me
the gods lay their hands on me
I was the harlot of the gods
who shall I worship, then?
my body is no longer a body
the gods flaunted their sins
on the night of Shivaratri
now written on white stones are words
even the word ‘goddess’ – goddess: mother of all mothers
I weep along with the afternoon
to see what remains of my fading body

The mapmaker: Jorge Luis Borges

Zen Hae
Translated by Miagina Amal

He felt that the map scale was too small, that the continent he lived
in was only the size of a weaverbird’s nest. Even the earth was not as
big as the rattan ball that once hit his head. “If this is the case, can
we spot a temple, its secret chamber, mainly the chamber where a
murderer took off his robe when the crowd took the emperor’s body
to the grave?” he asked. And so, on nights when the bronze horses
went across the poisonous marsh for the sake of the eternal enemy
and a star melted a yellow light to the bottom of the well so that a
dagger and a pen were unearthed, rusty from dried-up blood drops,
never wanting it to turn sepia, he fixed the map to its actual size.
It became two maps. In the daylight, it was the earth’s transparent
mask floating in the sky that often tricked the space explorers; at night,
it descended as a blanket for the shivering earth. “Go to sleep, orphaned
one, you who were spurned by a thousand doors...”
“But it was a map with a troublesome precision. You
cannot hang it on the wall or put it in a drawer. It can make the
explorers lost and go mad until their old days.”

บุหลนั วรรณกรรม 621

Also he redrew maps that once existed. Those were maps connecting
cities, not with roads or railways or flight grids, but with the memories
of homecoming. He imagined: his ancestors once lived in cities he
circled red and returned not to those cities, but to cities they had
never been to before - even to cities uncharted. The weather of a city
is a copy of its inhabitants’ body temperature. The mountains copied
their looks in accordance with the viewer’s angle of vision. So a
mountain viewed from the back of a slaughterhouse at the end of
winter is not the mountain seen from an aeroplane window prior to
exile, even though it is only a mountain at longitude 70° west and
latitude 33° south. Every river that flows to prison will fork before its
outer currents exchange greetings with the smell of blood from the
interrogation room. As for the rainforests, where the green-scaled ogre
blinded himself so that no other scales be more beautiful than his own,
all perished as soon as he fell asleep and imitated the rumbling of the
train.
“But why is the windmill on a map issued in 1605 still the
same windmill on a map issued in 1939? Except for the
lovesick knight in front of it who appears to be more shrivelled and
purplish?”
Oh, for the sake of planets yet unnamed and language with-
out nouns, those maps watched over him when he was ill. When he
groaned, the maps were layers of rain that covered his bedroom walls
with dew and no hunter could pass through. He remembered the great
flood and a massive chunk of ice floating in the sky. Someone who
looked like his lover lay serenely inside the ice, picturing a summer
picnic and a trip around a lake, while he was an Arapaima waiting for
the ice chunk to melt and wash away the tattoos all over his body. So

622 Bulan Sastra

that the church towers that once echoed the holy hymns of his
childhood could be merry. So that a ruler lost in a starless desert could
return home. But soon the maps broke away from his body and said:
“We are the skyline that is able to shrink to the size of a matchbox.
We can sleep tight in pants pockets or devote ourselves as bookmarks”.
“May all maps perish! Death unto their maker! Severed be
his lineage!”
At dusk the maps returned to him. All dusty, they lost their
scales and years of issue. So he burned them and let the smoke fill his
library. Between daylight and night blindness, he sensed someone
guiding him to a mirror and he no longer knew which was the real
him: the one who got in or the one who got out of the mirror. But the
mirror was the last reflection of his secret servant, a shrivelled man
who loaned him his body. So that the hunter could never find the
mapmaker. But for a shrivelled man with yellowing eyes, who did not
beg for mercy when a sword pierced his chest, blood drenched the
mirror in front of him.



ประวัตนิ กั เขยี น
Profiles of the Writers

บหุ ลันวรรณกรรม 625

ประวัตนิ กั เขยี นไทย
Profififile of the Thai Writers

กร ศริ ิวัฒโณ

เกดิ เม่ือวันที่ 26 ตลุ าคม พ.ศ. 2499 จบปรญิ ญาตรสี าขาวชิ าภาษา
ไทยจากมหาวิทยาลัยศรีนครินทรวิโรฒ สงขลา เร่ิมเขียนบทกวีและเร่ืองสั้น
เม่ือปี 2527 ผลงานเร่ืองสั้นเร่ืองแรก คือ หมูเถื่อน ตีพิมพ์ใน ข่าวครูไทย
บทกวชี นิ้ แรกช่ือ ที่รัก..หนาวนีม้ บี า้ งไหม ตพี ิมพ์ใน นรี มผี ลงานรวมเลม่ ได้แก่
รวมเรือ่ งสนั้ 6 เล่ม คือ เสยี งกริ่งจกั รยาน (2534) หมื่นเขย้ี วคมหนาม (2535)
ของฝาก (2539) แม่น้�ำสองสี (2544) วันหนึ่งในฤดูฝน (2545) กล้วยหอม
ในร้านเคเอฟซี (2549) และโตะ๊ ปญั หา (2554) มีนวนยิ าย 6 เร่อื ง คือ ออ้ มโอบ
ภูเฒา่ (2539) ลายสายรงุ้ (2540) นางบญุ (2546) มารานอ รรกสส (2550)
เสียงเพรียกจากริมฝั่งแม่น�้ำหลวง (2554) และเด็กเดือด (2555) มีบทกว ี
รวมเลม่ 2 เรื่อง คือ เชา้ ตรูข่ องมุกดา (2551) และคำ� ถามของความเปน็ มนษุ ย์
(2557) ปัจจุบนั เป็นนักเขียนอสิ ระ และวาดภาพสีน�ำ้

626 Bulan Sastra

Korn Siriwatthano
A graduate from Srinakharinwirot University in Songkhla with
a degree in Thai language, Korn Siriwatthano was born on 26 October
1956. He started building his writing portfolio in 1984 with his first
short story “Illegal pig” (หมูเถอื่ น) published in the Krua Thai News
gazette and the poem “Honey, what about this winter?” (ทีร่ ัก…หนาวน้ี
มีบ้างไหม) in Nari magazine. Korn has published seven short-story
collections: The sound of the bike bell (เสยี งกรง่ิ จกั รยาน 1991), Tens of
thousands of fangs and wires (หมื่นเขี้ยวคมหนาม 1992), The gift (ของฝาก
1996), The two-toned river (แมน่ �้ำสองสี 2001), A day in the rainy season
(วนั หน่ึงในฤดฝู น 2002), The banana in the KFC store (กล้วยหอมในร้านเค
เอฟซี 2006) and The troublesome table (โต๊ะปญั หา 2011), and six novels:
The embrace of the old mountain (อ้อมโอบภูเฒ่า 1996),
The rainbow pattern (ลายสายรุ้ง 1997), The good-deed girl (นางบุญ
2003), Marano Rakasot (มารานอ รรกสส 2007) ), The call from the
riverbank (เสยี งเพรยี กจากริมฝั่งแม่นำ้� หลวง 2011) and Boiling kids (เด็กเดือด
2012). His two published collections of poems are Mukda’s early
morning (เชา้ ตรขู่ องมุกดา 2008) and The question about Bbeing human
(ค�ำถามของความเปน็ มนุษย์ 2014). Korn is currently a freelance writer and
enjoys water-colour painting.

กล้า สมทุ วณชิ

เกดิ เมือ่ วนั ท่ี 12 ตุลาคม พ.ศ. 2518 ทกี่ รงุ เทพมหานคร ส�ำเร็จการศกึ ษา
นิตศิ าสตร์ทั้งปริญญาตรแี ละโท จากจฬุ าลงกรณม์ หาวทิ ยาลัย ประกาศนยี บตั รบัณฑิต
ทางกฎหมายปกครองและเนติบัณฑิตไทย เริ่มเขียนเรื่องส้ันต้ังแต่สมัยเรียนมัธยม
ได้ตพี มิ พ์บ้างประปราย จนมาเขียนเร่อื งสนั้ อย่างจรงิ จงั เมื่อเรอื่ งส้นั มนุษย์ตบั หวาน
ได้รับรางวัลรองชนะเลิศนายอินทร์อะวอร์ด ปี 2553 และในปีต่อมาได้มีหนังสือรวม
เร่อื งส้ันเล่มแรก ขอ้ ความต่างด้าว

บหุ ลันวรรณกรรม 627

ผลงานลา่ สดุ คอื หนงั สอื รวมเรอ่ื งสนั้ หญงิ เสาและเรอื่ งราวอน่ื ไดร้ บั รางวลั
ชมเชยของส�ำนกั งานคณะกรรมการการศึกษาขน้ั พื้นฐาน (สพฐ.) ในปี 2557 และเขา้
รอบสุดท้าย รางวัลซีไรต์ของปีเดียวกัน ปัจจุบันเขียนคอลัมน์ประจ�ำในหนังสือพิมพ์
มติชน และนติ ยสาร Way Magazine
Kla Samudavanija
Kla Samudavanija was born on 12 October 1975 in
Bangkok. He finished his bachelor’s and master’s degrees in law from
Chulalongkorn University with a Graduate Diploma Programme in
Public Law. He started writing short stories as a student and a few of
them got published. He became a committed short-story writer when
his work “The sweet-livered man” (มนษุ ย์ตับหวาน) won a secondary
prize from Nai In Awards in 2010, and the following year Foreign
notes (ขอ้ ความตา่ งด้าว), his first collection of short stories, was released.
His latest short story collection, The girl and other stories (หญงิ เสา
และเร่อื งราวอื่น), won a complimentary prize from the Office of the
Basic Education Commission in 2014 and was shortlisted for the SEA
Write Award in the same year. Kla writes a column in Matichon
newspaper and another in Way Magazine.

กอนกูย

เป็นนามปากกาของกฤษฎา สุนทร เกดิ เม่อื วนั ที่ 25 สงิ หาคม พ.ศ. 2516
ท่ี จงั หวดั สรุ นิ ทร์ ชอบเขยี นกลอนมาต้ังแตเ่ ดก็ หลงั จบช้นั มัธยมศกึ ษาปีท่ี 6 เดนิ ทาง
เขา้ มาทำ� งานและเรยี นตอ่ ในกรงุ เทพฯ จนจบปรญิ ญาตรี นเิ ทศศาสตร์ (วารสารศาสตร)์
จากสถาบันราชภัฏจันทรเกษม เร่ิมเขียนบทกวีและเร่ืองสั้นส่งตามหน้านิตยสารหลัง
เรยี นจบ มีผลงานบทกวีหนังสือท�ำมือ เช่น กลับมารับขวัญวันใหม่, ค�่ำคืนท่ีโลก
ยังโศกเศร้า, ฝากโลกนี้ไว้ในหัวใจเธอ (รางวัลรองชนะเลิศอันดับ 1 เซเว่นบุ๊คอวอร์ด
ปี 2552), วาดเท้าเพ่ือก้าววาง และอุ้มลูกโอบโลก (เข้ารอบ Long List 18 เล่ม

628 Bulan Sastra

รางวลั ซีไรต์ ปี 2556) เขาเคยท�ำงานท้ังในบริษัทเอกชน มหาวิทยาลัย ก่อนจะมารบั
ราชการในต�ำแหน่ง นักสื่อสารมวลชนปฏิบัติการ ท่ีสถานีวิทยุกระจายเสียงแห่ง
ประเทศไทย กรมประชาสมั พันธ์ ในปจั จุบัน
Kornkue
Kornkue’s real name is Krisda Soonthorn, born on 25 August
1973 in Surin. Writing poems became his favourite pastime at an
early age. Following his high school graduation, he came to Bangkok
to continue his studies and find a job. After earning a bachelor’s degree
in Communication Arts from Chandrakasem Rajabhat University, he
started sending poems and short stories to magazines. He has his
poems published in a handmade book format and the collections
include Welcoming a new day (กลับมารบั ขวญั วันใหม)่ , The night the
world remained sad (ค�ำ่ คืนท่โี ลกยังโศกเศรา้ ), I leave this world in your
heart (ฝากโลกน้ไี ว้ในหวั ใจเธอ), which was first runner-up for the Seven
Books Award in 2009, Set the foot for the pace (วาดเทา้ เพื่อกา้ ววาง) and
Carry the baby and caress the earth, which made the long list for
the SEA Write Award in 2013. Kornkui used to work in private
companies and universities. Now he is an operation press officer at
Radio Thailand, the Public Relations Department.

กงั วาลไพร นามฯ

เป็นนามปากกาของ กังวาลไพร นามมุงคุณ เกิดเมื่อเดือนกันยายน
พ.ศ. 2521 อายุ 36 ปี ท่อี ำ� เภอบรบือ จงั หวดั มหาสารคาม การศกึ ษาจบปรญิ ญาตรี
จากมหาวิทยาลัยมหามกุฏราชวิทยาลัย วิทยาเขตมหาวชิราลงกรณราชวิทยาลัย
อ�ำเภอวังน้อย จังหวัดพระนครศรีอยุธยา ปริญญาโท การบริหารการศึกษา
มหาวิทยาลยั ราชภัฏสวนดุสิต เรมิ่ ฝกึ เขยี นกลอนและสนใจงานประพันธ์ตงั้ แตป่ ี 2534

บหุ ลันวรรณกรรม 629

บทกวี ชนิ้ แรกลงพิมพท์ ่ีนิตยสารสกุลไทย ด้านงานเขียน-เขยี นบทกวีเป็นหลกั
มหี นังสอื ทพ่ี ิมพเ์ องเปน็ รวมบทกวี 2 เลม่ ไดแ้ ก่ เธอ : ผูน้ ั่งอ่านบทกวใี นดวงใจ และ ใน
ขณะใครเฝา้ หวงั บางถ้อยค�ำ
ปัจจุบันรับราชการครู โรงเรียนเลิงแฝกประชาบ�ำรุง อ�ำเภอกุดรัง จังหวัด
มหาสารคาม สงั กัดองค์การบรหิ ารส่วนจังหวดั มหาสารคาม
Kangwanprai Nam
Kangwanprai Nam is the pseudonym of Kangwanprai
Nammungkhun, a Maha Sarakham native born in September 1978. He
graduated with a bachelor’s degree from Maha Makut Buddhist
University, Mahavajiralongkorn Buddhist College, in Wang Noi,
Ayutthaya, and a master’s degree in educational administration from
Suan Dusit Rajabhat University. Kangwanprai started writing poems
in 1991. His first poem was published in Sakulthai magazine. He
continues to write poems, and has two collections published on his
own: She who sat reading poetry (เธอ: ผู้นั่งอ่านบทกวี) and While
someone sets hope on a few words (ในขณะใครเฝ้าหวงั บางถ้อยค�ำ). Kang-
wanprai currently works as a teacher in Kut Rang District, Maha
Sarakham Province.

ธญั ญา ธัญญามาศ

เป็นนามปากกาของ ศฤงคาร วาดเวียงไชย เกิดเมื่อวันท่ี 2 เมษายน
พ.ศ. 2482 จบการศกึ ษาจากแผนกวิชาการหนังสอื พิมพภ์ าคค่�ำ คณะสงั คมสงเคราะห์
ศาสตร์ มหาวทิ ยาลยั ธรรมศาสตร์ เคยทำ� งานเปน็ ผจู้ ดั การธนาคารและผชู้ ว่ ยหวั หนา้ ขา่ ว
หนังสือพิมพ์รายวัน ก่อนลาออกมาเป็นนักกลอนเต็มตัว มีผลงานรวมบทกวี อาท ิ
สตั ว์ เมอื ง ปา่ มนษุ ย์ (2530) ปรากฏการณบ์ นแผน่ ดนิ (2535) วงั วนแหง่ คนื วนั (2536)
ภาพชีวติ (2539) ความเอ๋ยความหลงั (ได้รับรางวัลดเี ดน่ จากการประกวดหนังสือดเี ด่น

630 Bulan Sastra

ประจ�ำปี 2543 ของกระทรวงศึกษาธิการ และรางวัลวรรณกรรมช้ันที่ 1 จากมูลนิธิ
ธนาคารกรงุ เทพ) ฯลฯ ไดร้ บั การประกาศเกียรติคุณเปน็ “นักกลอนตัวอยา่ ง” เนื่องใน
โอกาสวนั นักกลอน ประจำ� ปีพทุ ธศักราช 2555
Thanya Thanyamas
Thanya Thanyamas is the pen name of Saringkan
Wadwiengchai who was born on 2 April 1939. A graduate in
journalism from Thammasat University’s Faculty of Social
Administration (night course), he worked as a bank manager and as
assistant to the editorial head in a daily newspaper before
quitting and committing himself to poem writing full time. Thanya’s
outstanding collections of poems include Animals, city, forest,
humans (สตั ว์ เมอื ง ป่า มนุษย์ 1987), Phenomena in our land (ปรากฏการณ์
บนแผ่นดิน 1992), The circle of night and day (วงั วนแหง่ คนื วัน 1993), The
image of life (ภาพชีวติ 1996) and Ode to the past (ความเอ๋ยความหลัง),
which won the grand prize from the Ministry of Education’s Book
Competition in 2000 and the first-tier prize from the Bangkok Bank
Foundation. He was honoured with the title of Exemplary Poet on
Poets Day in 2012.


ประพนธ์ เรืองณรงค์

เกิดเม่ือปี 2485 ท่ีจังหวัดตรัง เป็นผู้มีความสามารถหลากหลายทาง
วรรณศิลป์ ท้งั เรอื่ งส้ัน บทกวี บทความวชิ าการ และงานเขียนคอลัมน์ ในอดีตเคยเปน็
ครูโรงเรียนประชาบาล รวมทง้ั อาจารย์มหาวทิ ยาลัย และไดร้ ับรางวัลครูภาษาไทยดเี ด่น
ระดับอดุ มศกึ ษา ในปี 2530 นอกจากน้ียงั เคยดำ� รงตำ� แหน่งกองบรรณาธิการวิทยาสาร
ส�ำนักพิมพ์ไทยวฒั นาพานิช

บหุ ลนั วรรณกรรม 631

ปัจจุบันด�ำรงต�ำแหน่งนักวิชาการแห่งราชบัณฑิตยสถาน เป็นกรรมการจัด
ท�ำพจนานุกรมศัพท์วรรณกรรมท้องถิ่นภาคใต้ ถนัดเขียนงานหลากหลายประเภทท้ัง
เรื่องส้ัน บทกวี บทความวิชาการ คอลัมน์ ผลงานที่โดดเด่น ได้แก่ สารคดี อาท ิ
เรอ่ื งเลา่ จากชาวใต้ (2528) มาลศี รตี รงั สารคดจี ากเมอื งใต้ (2541) บหุ งาปตั ตานี คตชิ น
ไทยมุสลิมชายแดนภาคใต้ (2539) 100 เรอ่ื งเมอื งใต้ (2553) ฯลฯ วรรณกรรมเยาวชน
อาทิ วัยเยาว์ทชี่ ายแดน บทกวี อาทิ ลำ� นำ� ลำ� นำ้� ใต้ (2529) ฯลฯ
Praphon Ruangnarong
Born in 1942, Praphon Ruangnarong is a Trang Province
native admired for his literary expertise in short stories, poetry,
academic articles and general writings. He was a teacher at a local
elementary school and a university lecturer when he won an award of
recognition as an outstanding college-level teacher of Thai in 1987.
He was also on the editorial staff of Witthayasan, the magazine of
Thai Wattanapanich Publishing. Associate Professor Praphon holds
an academic title at the Royal Institute, and is on the committee for a
southern literary vocabulary dictionary. He is keen on writing short
stories, poems as well as academic articles, and is also a newspaper
and magazine columnist. His outstanding work includes various
documentaries: Stories from Southerners (เรื่องเล่าจากชาวใต้ 1985),
Mali Si Trang Documentary from the South (มาลีศรตี รัง สารคดจี ากเมือง
ใต้ 1998), Bu-nga Pattani, the folklore of Southern Muslims (บหุ งาปตั ตานี
คติชนไทยมสุ ลมิ ชายแดนภาคใต้ 1996) and 100 Southern stories (100 เรอื่ งเมือง
ใต้ 2010). He has also written youth literature such as Adolescence at
the border (วัยเยาว์ท่ีชายแดน) and the poem “Song of the southern
river” (ลำ� น�ำลำ� นำ้� ใต้ 1986).

632 Bulan Sastra

ปราชญ์ อนั ดามัน
มชี อ่ื จริงวา่ ประเกียรติ ขุนพล หรอื มฮู มั หมัด ฟารุก ในอีกตัวตนหนงึ่ เกิดที่

ระนอง เมืองฝนชายฝั่งอันดามัน ใช้ชีวิตวัยเยาว์ท่ีบ้านเกิดแค่ชั้นประถม ชีวิตช่วง
มหาวทิ ยาลยั อา่ นหนงั สอื เขยี นบทกวี ทำ� กจิ กรรมทางการเมอื งและงานคา่ ยอาสาพฒั นา
ชนบท เรื่องส้นั เรอื่ งแรก ปรากฏท่ี ‘ช่อการะเกด’ พ.ศ.2535 บทกวชี น้ิ แรก ตพี ิมพ์ใน
‘ลมหายใจกว’ี สยามรัฐสัปดาหวจิ ารณ์ เมื่อปี 2535
มีผลงานรวมเล่มมาแล้ว 5 เล่ม ได้แก่ ม่านฝนเหนือชายฝั่ง (2544)
คลื่นแหง่ ชะตากรรม (2548) ระหวา่ งทางทเี่ สียงอาซานแว่ว (เขา้ รอบ 18 เลม่ รางวลั
ซีไรต์ ปี 2556) เราต่างแบ่งพรมแดนในบ้านของเราเอง (2556) และเล่มล่าสุด
เปลรม่ ไม้
Prach Andaman
The poet and writer Prach Andaman was born Prakiat
Khunpol and also goes by the name Muhammed Faruq. He was raised
in his hometown of Ranong along the Andaman coast until he finished
elementary school. During his college years, he spent time reading,
writing poems and taking part in political and voluntary camp
activities. His first short story was published in Chor Karaket magazine
in 1992 and his first poem included in the Breath of Poets column of
Siam Rath Weekly in the same year. His five collections of poems
are The rain curtain above the coast (ม่านฝนเหนอื ชายฝั่ง 2001), The wave
of fate (คลนื่ แหง่ ชะตากรรม 2005), The call for prayer en route (ระหว่าง
ทางทเี่ สยี งอาซานแวว่ ), which made the long list for the SEA Write Award
in 2013, We each draw a border in our house (เราตา่ งแบง่ พรมแดนในบ้าน
ของเราเอง 2013) and The hammock in the shade (เปลรม่ ไม้ 2014).

บุหลันวรรณกรรม 633

ปรทิ รรศ หุตางกูร

เกิดเมื่อวันที่ 8 สิงหาคม พ.ศ.2505 จบปริญญาตรีคณะจิตรกรรม
มหาวิทยาลัยศลิ ปากร ปี 2531 จากนน้ั เขา้ ทำ� งานท่บี ริษทั โฆษณาหลายแห่งจนตวั เอง
แทบจะเช่ือว่าได้วุฒิปริญญานิเทศศิลปอีกใบในสมัยน้ัน ขณะเดียวกันยังมุ่งเขียนภาพ
ตอ่ ไปดว้ ยจนเมอื่ มโี อกาสไดท้ ำ� งานเดอื นเวน้ เดอื น กอ่ นลาออกอยา่ งเตม็ ตวั จงึ มงี านแสดง
เดยี่ วคร้งั แรกชดุ ดิโอลด์ โรแมนติก ทร่ี ิเวอร์ซติ ใ้ี นปี 2534 และไดท้ ำ� งานตอ่ เนอ่ื งจรงิ จัง
ต่อมาอีกหลายชุด ส่วนความสนใจงานวรรณกรรมนั้นได้ติดตัวมาต้ังแต่สมัยเรียน
ได้อ่านงานวรรณกรรมชัน้ ดขี องรัสเซียและของตะวันตกหลายเลม่ อิทธิพลที่ท�ำใหช้ อบ
งานเขยี นมากมาจากการอา่ นนติ ยสารโลกหนงั สอื และการมีเพื่อนนกั เขยี นทง้ั รุ่นเดยี ว
และรุน่ ใกลๆ้ หลายคน
ผลงานเล่มแรกเปน็ รวมเรอื่ งสั้นชุด แม่มดบนตกึ ในปี 2545 และมนี ิยายเลม่
ลา่ สดุ ชอื่ ลกู สาวแหง่ ขนุ ทะเล ในปี 2556 ปจั จบุ นั เปน็ อาจารยส์ อนศลิ ปะท่ี มหาวทิ ยาลยั
ราชภัฎนครศรีธรรมราช และจบปริญญาโท Painting ที่ MSU. of Baroda
ประเทศอินเดีย
Paretas Hutanggura
Born on 8 August 1962, Paretas Hutanggura graduated from
Silpakorn University’s Faculty of Painting, Sculpture and Graphic Arts
in 1988. He worked for many an advertising agency until he nearly
believed he had finished another degree in communication arts. In the
meantime, he kept on painting. He alternated working full time one
month and taking leave the next before finally quitting his job. Only
then was he able to hold his first soloexhibition, entitled The Old
Romantic, at River City in 1991. More series were produced as he
continued his work. His keen interest in literature, meanwhile, was a

634 Bulan Sastra

result of his school days’ readings of Russian and European fine
literary works. A great influence on his fondness of writing was the
literary magazine โลกหนังสือ (The book world), and having many
writer friends of similar age.
His first published work is the short story collection The witch in the
building (แม่มดบนตึก) in 2002; his latest is the novel The
daughter of the sea (ลกู สาวแหง่ ขนุ ทะเล) released in 2013. Currently an
art lecturer at Nakhon Si Thammarat Rajabhat University, he obtained
his master’s degree in Painting from the Maharaja Sayajirao Univer-
sity of Baroda in India.
พิเชษฐศ์ กั ดิ์ โพธพ์ิ ยคั ฆ์
เกดิ เมื่อวนั ที่ 1 มิถนุ ายน 2517 ในชมุ ชนลุ่มน้ำ� มูล ของจังหวัดนครราชสมี า
มกี วนี ิพนธค์ ัดสรรพิมพเ์ ล่มแลว้ 5 เล่ม ไดแ้ ก่ MOON RIVER การปฏวิ ัตยิ งั มิจบสน้ิ
(2545) ภายใต้ดวงตาของปีกนก (2546) WAR เรามีพระเจ้าคนละองค์ (ได้รับการ
คัดสรรเข้ารอบสุดท้าย รางวัลวรรณกรรมสร้างสรรค์ยอดเย่ียมแห่งอาเซียน
(S.E.A.WRITE AWARD) เม่ือปี 2547) พระจันทร์ทอเหนือทุ่งข้าว (2553)
เรื่องราวในประเทศเขตร้อน (2556) มีเร่ืองสั้นคัดสรรพิมพ์เล่มแล้วคือ เร่ืองของเรื่อง
(ได้รับการคัดสรรเข้ารอบสุดท้าย รางวัลวรรณกรรมสร้างสรรค์ยอดเยี่ยมแห่งอาเซียน
(S.E.A.WRITE AWARD) เมื่อปี พ.ศ. 2554) และโลกเล่าละคร มีนวนิยายพิมพ์เลม่
แล้วคือ เรอื่ งเลา่ ในโลกลวงตา ซง่ึ ไดร้ ับการคัดสรรเข้ารอบสุดทา้ ย รางวลั วรรณกรรม
สรา้ งสรรคย์ อดเยย่ี มแหง่ อาเซยี น (S.E.A.WRITE AWARD) เมอื่ ปี 2555 และได้รบั
รางวัลเซเว่นบุ๊คอวอร์ด นอกจากนั้นยังเคยได้รับรางวัล ม.ร.ว.คึกฤทธิ์ ปราโมช,
รางวัลช่อปาริชาต, รางวัลช่อการะเกดยอดเย่ียม ซ่ึงสองรางวัลหลังมอบให้โดย
บรรณาธกิ าร สชุ าติ สวัสดศ์ิ รี ปัจจบุ นั กำ� ลงั เขยี น นวนิยาย เร่อื งสนั้ บทกวี และทำ� สวน

บุหลันวรรณกรรม 635

Pichedsak Popayak
A Nakhon Ratchasima native, Pichedsak Popayak was born
on 1 June 1974 in a Moon River community. He has published five
collections of poems so far: Moon River (2002), In the eye of bird
wings (2003), War (finalist for the SEA Write Award in 2004), The
moon over the rice field (2010) and Stories in a tropical
country (2013). His collections of short stories are The heart of the
matter (เร่ืองของเร่อื ง) which was shortlisted for the SEA Write Award
in 2011 and The world’s play (โลกเล่าละคร). His novel A tale in a world
of illusions (เร่อื งเลา่ ในโลกลวงตา) was also a finalist for the SEA Write
Award in 2012 and won the Seven Books Award. Pichedsak received
the MR Kukrit Pramoj award, and was twice presented awards by
renowned editor Suchart Sawasdisri.
Pichedsak is currently working on a novel, short stories and
poems and is also busy as a gardener.
ภิญโญ ศรจี �ำลอง
เกิดเมื่อวันท่ี 11 ธันวาคม พ.ศ. 2477 ณ อ�ำเภอลานสกา จังหวัด
นครศรีธรรมราช ส�ำเร็จปริญญาศึกษาศาสตรบัณฑิต มหาวิทยาลัยศิลปากร เป็นผู้มี
ความรักในการเขียนหนังสือตั้งแต่วัยเยาว์ โดยมีผลงานบทกวีตีพิมพ์ลงในไทยใหม่
เป็นคร้ังแรกในสมัยมัธยมศึกษาปีท่ี 3 และมีผลงานตีพิมพ์เรื่อยมาในสตรีสาร,
ศรสี ยาม ฯลฯ เคยรบั ราชการเปน็ นกั อกั ษรศาสตร์ กองวรรณคดแี ละประวตั ศิ าสตร์ และ
เป็นผอู้ �ำนวยการหอวชิราวธุ านุสรณ์ กรมศลิ ปากร เปน็ ครู นกั หนังสือพมิ พแ์ ละนกั เล่น
กลอนสดผมู้ ฝี ปี ากคมกล้า งานท่ที ำ� ให้ชอ่ื ของภญิ โญ ศรีจ�ำลอง เป็นท่ีรูจ้ กั อยา่ งกวา้ ง
ขวางคือ ค�ำขวัญวันแม่ ซึ่งได้รับรางวัลชนะเลิศในการประกวดระดับชาติ นอกจากน้ี
ยังมนี ามปากกาทเ่ี ป็นท่ีรูจ้ ัก อาทิ “ภาคพเิ รนทร” “บุญเพ่ง ภมุ วาร” ฯลฯ

636 Bulan Sastra

ภญิ โญ ศรจี ำ� ลอง เคยเปน็ อดตี ประธานชมรมนกั กลอนในยคุ กอ่ ตงั้ ภายหลงั
ยกระดับมาเป็นสมาคมนักกลอนแห่งประเทศไทย โดยเป็นที่ปรึกษาสมาคมนักกลอนฯ
และใหก้ ารสนบั สนนุ กจิ กรรมของสมาคมอยา่ งตอ่ เนอ่ื ง ผลงานโดดเดน่ คอื ชนะเลศิ ประชนั
กลอนสด ผลงานเรอ่ื งสนั้ “แขง่ หนงั ตะลงุ ” ไดร้ บั การคดั เลอื กจากกรมวชิ าการ กระทรวง
ศกึ ษาธกิ ารใหเ้ ปน็ หนงั สอื แบบเรยี นภาษาไทย ชน้ั ม.3 ประพนั ธก์ าพยเ์ หเ่ รอื รตั นโกสนิ ทร์
200 ปี (7 ตอน) สำ� หรับใช้ในพระราชพธิ เี สดจ็ พระราชดำ� เนนิ โดยกระบวนพยุหยาตรา
ทางชลมารค ในการฉลองกรงุ เทพฯ 200 ปี เขียนกลอนมาแล้ว นบั พันชิ้น งานดเี ด่น
ที่รวมพิมพ์เป็นเล่มแล้ว เช่น กวีวัจน์รัตนโกสินทร์ 200 ปี, วรรณวจีวิจิตร รวมท้ัง
รวมเรอ่ื งสนั้ เลอื ดตะลงุ (2518) พรงิ้ พระอภยั เดนิ โรง (2525) นวนยิ าย ขนุ ไพร เปน็ ตน้
ปี 2543 ได้รับการประกาศเกียรติคุณเป็น “รัตนกวี” จากสมาคมนักกลอนแห่ง
ประเทศไทย ภิญโญ ศรีจ�ำลอง เสียชีวติ ด้วยโรคเบาหวาน เม่อื วนั ที่ 5 มิถนุ ายน 2552
รวมอายุ 74 ปี
Pinyo Srichumlong
Pinyo Srichumlong was born on 11 December 1934 in
Lanska District, Nakhon Si Thammarat, and completed an
educational degree from Silpakorn University. His love for writing
started at a young age; his first poems were published in Thai Mai
magazine while he was still in Grade 9, and later in Satreesan and Sri
Siam magazines. He worked as a literary academic at the
Literature & History Bureau and as director of King Vajiravudh
Memorial Hall, Fine Arts Department. He was also a teacher, a
journalist and a poet who amazed the audience with his wit in
improvising poems. The piece that made him widely known is the
poem “Mother’s Day slogan” (คำ� ขวญั วนั แม)่ , which earned him an award
from a national competition. The poet also went by the pen names
Pakpiren (ภาคพเิ รนทร) and Bunpheng Phumwan (บุญเพ่ง ภมุ วาร), among

บุหลนั วรรณกรรม 637

others. He was an adviser of the Poets’ Association of Thailand and
used to preside over its predecessor, the Poets’ Club. He won a poem
improvisation competition and among his outstanding work
“The shadow play competition” (แข่งหนังตะลุง) was chosen by the
Academic Department of the Ministry of Education to be included in
the syllabus for secondary students (Grade 9) and “The seven-chapter
poem” used for the Royal Barge Procession to celebrate the 200th
anniversary of the City of Angels in 1982. Of the more than one
thousand poems he wrote, some were included in published collections,
such as Poets’ words for the 200th anniversary of Rattanakosin (กวีวัจน์
รตั นโกสินทร์ 200 ปี) and The beauty of literary words (วรรณวจีวจิ ิตร).
His other published literary pieces are two short-story collections,
Shadow play blood (เลอื ดตะลงุ 1975) and Pring and Pra Apai tread the
boards (พริ้ง พระอภัย เดินโรง 1982), and the novel Khun Phrai (ขนุ ไพร).
In 2000, he was honoured as a “gem poet” by the Poets’
Association of Thailand.
Pinyo Srichumlong died of diabetes on 5 June 2009 at the
age of 74.
มาลา คําจนั ทร์
เปน็ นามปากกาของ เจริญ มาลาโรจน์ เกดิ เมื่อวันที่ 12 กุมภาพันธ์ พ.ศ.
2495 ทจ่ี งั หวดั เชียงราย จบการศกึ ษาจากวิทยาลยั ครูเชียงใหม่ และรบั ราชการเป็นครู
11 ปี และได้จบปรญิ ญาตรีคณะศึกษาศาสตร์ มหาวทิ ยาลัยเชยี งใหม่ และปรญิ ญาโท
วชิ าจารกึ ภาษาไทย คณะโบราณคดี มหาวทิ ยาลัยศิลปากร เคยเปน็ อาจารย์ภาษาไทย
ท่มี หาวทิ ยาลัยหอการคา้ ไทย และมหาวทิ ยาลัยเชียงใหม่ เคยได้รบั เลอื กใหเ้ ป็นประธาน
ชมรมวรรณศิลป์ ของโรงเรียนศิริมาตยฯ์ ในขณะทก่ี ําลังเรียนอยชู่ ั้นมธั ยมศึกษาปีที่ 2
ผลงานเขียนช้ินแรกที่เขียนยาวคือ นิราศผาโขง งานชิ้นนี้เขียนกลอนแปดไม่ได้รับการ
เผยแพร่

638 Bulan Sastra

ผลงานรวมเล่มของมาลา คําจันทร์ มีหลากหลายประเภท อาทิ รวมเรือ่ งสั้น
ได้แก่ ทางท่ีต้องเดิน (2523), ลมเหนือและป่าหนาว (2529) นวนิยาย ได้แก ่
วิถีคนกล้า (2527), เจ้าจันท์ผมหอม นิราศพระธาตุอินทร์แขวน (รางวัลวรรณกรรม
สรา้ งสรรคย์ อดเยย่ี มแห่งอาเซยี น (ซีไรต์) ปี 2534), ดาบอุปราช (2541), สรอ้ ยสุคันธา
(2543) วรรณกรรมเยาวชน ได้แก่ หมู่บ้านอาบจันทร์ (2523), ไอ้ค่อม (2525),
เขีย้ วเสอื ไฟ (2531), หุบเขากนิ คน (2532), สิงหะนาคะ (2534) นทิ านสาํ หรบั เดก็ ไดแ้ ก่
ฟ้ากว้างเทา่ ปากบอ่ (2534) เร่อื งเล่าจากตํานาน ไดแ้ ก่ ตํานานบรรพชน (2537)
ได้รับการประกาศยกย่องเชิดชูเกียรติเป็นศิลปินแห่งชาติ สาขาวรรณศิลป์
ประจําปี 2556 ปัจจบุ นั ยดึ อาชพี เป็นนกั เขยี นอสิ ระ
Mala Khamchan
Mala Khamjan is the pen name adopted by Charoen
Malarote who was born on 12 February 1952 in Chiang Rai.
He studied at Chiang Mai Teachers College (now Chiang Mai
Rajabhat University) and completed his bachelor’s degree in
education from Chiang Mai University and master’s degree in Thai
epigraphy from the Faculty of Archaeology, Silpakorn University. He
was a teacher in government education institutions for 11 years and
taught Thai at the University of the Thai Chamber of Commerce and
at Chiang Mai University. He was chosen as president of the literary
club while studying at Grade 8 in Sirimat School. His first literary
work was a poem in traditional Thai octametre form never widely
released.
Mala Khamchan’s work comes in various forms. Short story
collections: The path that has to be taken (ทางที่ต้องเดิน 1980),
The northern wind and the cold forest (ลมเหนือและป่าหนาว 1986);
novels like The way of the brave (วถิ ีคนกล้า 1984), Journey to the
Golden Rock (เจ้าจันท์ผมหอม นิราศพระธาตุอินทร์แขวน), which won the

บุหลันวรรณกรรม 639

SEA Write Award in 1991, The royal sword (ดาบอุปราช 1998),
Soisukhantha (สร้อยสุคันธา 2000); children literature: The moonlit
village (หมู่บ้านอาบจันทร์ 1980), The hunchback (ไอ้ค่อม 1982),
The golden cat’s fangs (เขี้ยวเสอื ไฟ 1998), The death valley (หุบเขากนิ
คน 1989), Singha Naga (สงิ หะนาคะ 1991); children stories: The sky as
big as the well (ฟ้ากว้างเท่าปากบ่อ 1991); and legendary tales: The
ancestors’ legends (ตาํ นานบรรพชน 1994).
Now a freelance writer, Mala Khamjan was named
national artist in literature in 2013.
รมณา โรชา
มชี ือ่ จรงิ ว่า นวิ ฒั น์ บุญญานุรักษ์ เกิดเม่อื วันที่ 30 ธนั วาคม พ.ศ. 2507
ท่ีบ้านนาสระ อําเภอเมืองนครศรีธรรมราช เติบโตข้ึนในความอบอุ่นของย่าและ
“อาผหู้ ญิงทั้งสาม” เปน็ ครผู ูก้ ่อตง้ั กลมุ่ นกั เรยี นรกั การอา่ นการเขียน ชื่อกลมุ่ “กําแพง”
และกลมุ่ “สายธาร” รวมทง้ั เปน็ สมาชกิ ตง้ั แตย่ คุ กอ่ ตงั้ ของกลมุ่ วรรณกรรม “คลนื่ ใหม”่
ชว่ ยขับเคล่อื นกิจกรรมด้านวรรณกรรมมาโดยตลอด
เริ่มมีผลงานทางวรรณกรรมท้ังบทกวีและเร่ืองส้ันตีพิมพ์ตามนิตยสาร
และหนังสือพิมพ์ต่างๆ ต้ังแต่ปี 2528 ขณะเป็นนิสิตมหาวิทยาลัยศรีนครินทรวิโรฒ
สงขลา หลังจากนั้นทํางานเขียนอย่างต่อเนื่อง จนมีผลงานรวมเล่มแล้วส่ีเล่ม ได้แก ่
รวมเร่ืองสน้ั “เหยอ่ื ล่อไฟ” (ปี 2537) รวมบทกวี “ราชพฤกษแ์ หง่ ลานบ้าน” (เข้ารอบ
หา้ เล่มสุดทา้ ยรางวัลซไี รต์ ปี 2543) รวมเรื่องสั้น “แตข่ า้ ยงั ไม่ตาย” (ปี 2547) และรวม
บทกวี “บางดวงตาสกุ ใสในดวงดาว” (ปี 2547)
Romana Rocha
Romana Rocha is the pseudonym of Niwat Boonyanurak,
who was born on 30 December 1964 in Ban Na Sa, a district of
Nakhon Si Thammarat Province. There he grew up amidst the warmth

640 Bulan Sastra

and love of his grandmother and three aunts. He was the teacher who
founded The Wall and The Stream, two communities for reading-and-
writing-loving students. He is also a founding member of New Wave,
a group active in supporting literary activities.
In 1985 while still in college he first saw his work, both
poems and short stories, published. He has continued writing and has
had four books released so far: a short-story collection, The fire bait
(เหยือล่อไฟ 1994), a collection of poems, Cassia of the ground (ราชพฤกษ์
แห่งลานบา้ น), which was shortlisted for the SEA Write Award in 2000,
another short-story collection, But I’m not dead yet (แตข่ า้ ยังไม่ตาย
2004), and the collection of poems Some sparkling eyes in the stars
(ดวงตาสกุ ใสในดวงดาว 2004).
รชั ศกั ดิ์ จิรวัฒน์
เกิดเมอ่ื วนั ท่ี 14 มีนาคม พ.ศ. 2522 ที่จงั หวดั ลพบุรี ปัจจบุ นั เป็นอาจารย์
ประจําภาควิชาภาษาอังกฤษ คณะมนุษยศาสตร์และการจัดการการท่องเที่ยว
มหาวทิ ยาลยั กรงุ เทพ ใชเ้ วลาวา่ งฝกึ ฝน เขยี นเรอ่ื งสนั้ อยเู่ สมอ เคยมเี รอ่ื งสนั้ ตพี มิ พต์ าม
หนา้ นิตยสารต่างๆ และได้รับรางวลั ทางวรรณกรรมมาบา้ ง ลา่ สุดมผี ลงานรวมเรื่องสน้ั
เล่มแรกตีพิมพ์กับสํานักพิมพ์มติชนในชื่อ ความทรงจําบางอย่างช่างรางเลือน
ได้รับรางวัลหนังสือดีเด่น ประจําปี 2557 ประเภทรวมเร่ืองส้ัน จากสํานักงาน
คณะกรรมการการศกึ ษาข้ันพน้ื ฐาน (สพฐ.) และเข้ารอบแรก (Long list) รางวัลซไี รต์
ปี 2557
Rachasak Jirawat
Rachasak Jirawat was born on 14 March 1979 in Lopburi. He
is a lecturer in the English Department of Bangkok University’s School
of Humanities and Tourism Management and in his spare time he

บุหลันวรรณกรรม 641

writes short stories, some of which have been published in magazines
and have earned him a few literary awards.
His first short story collection, Some memories are so vague
(ความทรงจําบางอย่างช่างรางเลือน), published by Matichon, won an
outstanding book award in the short-story category in 2014 from the
Office of the Basic Education Commission and was qualified in the
long list round for the SEA Write Award of the same year.
ว.วชิรเมธี
พระมหาวุฒชิ ัย วชิรเมธี หรอื ชอื่ เมื่อแรกเกิดว่า วฒุ ิชยั บญุ ถึง หรือรจู้ กั กัน
ดใี นนามปากกา ว.วชริ เมธี เกิดเมอ่ื วันที่ 29 มกราคม พ.ศ. 2516 ณ อ�ำเภอเชียงของ
จงั หวดั เชยี งราย เป็นผู้ที่มีความรักในการอ่านหนงั สือและหลกั ธรรมค�ำสอนในพระพุทธ
ศาสนาต้ังแต่วัยเยาว์ หลังจากเป็นสามเณร ได้อุปสมบทเป็นพระภิกษุเมื่ออายุ 21 ปี
สำ� เรจ็ การศกึ ษาระดบั ปรญิ ญาตรศี กึ ษาศาสตรบณั ฑติ มหาวทิ ยาลยั สโุ ขทยั ธรรมาธริ าช
และปริญญาโทจากมหาวิทยาลัยจุฬาลงกรณราชวิทยาลัย ได้รับการเคารพยกย่องว่า
เปน็ พระนกั คิดนักเขยี น โดยมผี ลงานหนงั สอื ธรรมะมากกว่า 50 เล่ม เชน่ ธรรมะตดิ ปกี
ลายแทงแหง่ ความสุข ธรรมาธิปไตย ฯลฯ รวมทั้งบทความในหนังสือพมิ พ์และนิตยสาร
ผลงานบางสว่ นยงั ไดร้ บั การแปลเปน็ ภาษาองั กฤษ สเปน อนิ โดนเี ชยี  และศรลี งั กา ไดแ้ ก่
Anger Management (ธรรมะหลับสบาย) Looking Death in the Eye (สบตา
กบั ความตาย) Love Management (ธรรมะทอรกั )
ได้รับพระราชทานรางวัล “เสาเสมาธรรมจักรทองค�ำ” ในสาขาการแต่ง
หนังสือทางพระพุทธศาสนาจากสมเด็จพระเทพรัตนราชสุดาฯ สยามบรมราชกุมาร ี
ในปี 2550 และรางวลั ตา่ งๆ อกี จำ� นวนมาก
W. Vajiramedhi
Phra Maha Wuthichai Vajiramedhi was born Wuthichai
Bunthueng on 29 January 1973 in Chiang Khong, Chiang Rai.

642 Bulan Sastra

Better known now as W. Vajiramedhi, he loved reading and
studying Buddhism at a young age as a novice. At the age of 21, he
became a monk and graduated with a bachelor’s degree in
education from Sukhothai Thammathirat University, and a master’s
from Mahachulalongkornrajavidyalaya University.
W. Vajiramedhi is widely considered as a thought-provoking
monk. He has penned more than fifty dharma books, including Dhar-
ma with wings (ธรรมะติดปีก), Clues to happiness (ลายแทงแห่ง
ความสุข) and Dharmocracy (ธรรมาธิปไตย), and his articles are
published in many a newspaper and magazine. Some of his writings
have been translated into English, Spanish, Indonesian and Sinhala,
notably Anger Management (ธรรมะหลับสบาย), Looking Death in the
Eye (สบตากับความตาย) and Love Management (ธรรมะทอรัก).
He received, among numerous accolades, the Golden
Pillar of the Dharma Wheel, which is presented to the patrons of Bud-
dhism, in the Buddhism Book category in 2007.
วนั รวี รงุ่ แสง
เปน็ นามปากกาของ จไุ รรตั น์ แสนใจรกั ษ์ กวแี ละนกั เขยี นทมี่ ผี ลงานมากมาย
เกิดเมือ่ วันที่ 26 มถิ นุ ายน พ.ศ. 2505 ทจี่ ังหวัดปราจนี บุรี เร่ิมเป็นทีร่ ู้จักเมอื่ เขียนบท
กวีและเร่ืองส้ันในนิตยสารสตรีสาร จนได้รางวัลวรรณกรรมสาวหนุ่มของสตรีสารและ
สมาคมภาษาและหนังสือแห่งประเทศไทย เรียนจบปริญญาตรีที่คณะอักษรศาสตร์
มหาวทิ ยาลัยศลิ ปากร เม่ือปี 2526 และจบปริญญาโทท่ีคณะศิลปศาสตร์ มหาวทิ ยาลัย
ธรรมศาสตร์” เมือ่ ปี 2532 เขียนบทกวมี ากวา่ 30 ปี
มีผลงานรวมเล่ม อาทิ รวมบทกวี เรือใบไม้ (ได้รับรางวัลชมเชยจากการ
ประกวดหนงั สอื ดเี ดน่ ประจำ� ปี ของกระทรวงศกึ ษาธกิ าร ไดร้ บั การคดั เลอื กใหเ้ ปน็ หนงั สอื
ดีส�ำหรับเยาวชน โดยสมาพันธ์องค์กรเพ่ือการพัฒนาหนังสือและการอ่าน นาฏลีลา

บุหลันวรรณกรรม 643

ดอกไม้ (ได้รับรางวัลดีเด่นจากการประกวดหนังสือดีเด่นประจ�ำปี 2543) ทางแยก
ทแ่ี ตกต่าง (ได้รบั รางวลั ชมเชยจากการประกวดหนงั สอื ดีเด่นประจ�ำปี 2547) แผน่ ดิน
ดอกไม้ (2550) แสงเช้าหายไปในเงาเธอ (2557) เป็นต้น นอกจากบทกวีแล้วยังม ี
ผลงานรวมเร่อื งสัน้ ผา่ นไปกบั สายลม (2550) สารคดที ่องเที่ยว อินเดยี เนปาลสีสนั
แห่งชวี ิต (2551) เดนิ ทางไกลกบั ไทอาหม (2553)
มีผลงานต่อเน่ืองในนิตยสารมติชนสุดสัปดาห์ เป็นบรรณาธิการมากว่า
สามสบิ ปี ปัจจบุ ันเปน็ นักเขยี น บรรณาธิการอิสระและประกอบธุรกจิ ส่วนตวั
Wanrawee Rungsaeng
Wanrawee Rungsaeng is a prolific female poet and writer
born as Churairatana Saenjairaksa on 26 June 1962 in Prachinburi
Province’s Prachantakham District. She became gradually known when
she wrote poems and short stories for Satreesan magazine and finally
won the publication’s Youth Literature award and also some award of
recognition from PEN International Thailand-Centre. She finished a
BA degree from Silpakorn University in 1983 and an MA in Liberal
Arts from Thammasat University in 1989. She has been a committed
poet for thirty years.
Her published books include: the collection of poems
The leaf boat (เรอื ใบไม)้ , which won a complimentary prize in a Ministry of
Education book competition and was selected as a recommended book
for youth by the Federation for Book & Reading Development; The
flower dance (นาฏลลี าดอกไม)้ , which won an outstanding award from
the book competition in 2000; A different crossroads (ทางแยกทแ่ี ตกตา่ ง),
which won a complimentary award from the book competition in 2004,
Land of flowers (แผ่นดนิ ดอกไม้ 2007); and The morning light vanishes
into your shadow (แสงเช้าหายไปในเงาเธอ 2007). She has published

644 Bulan Sastra

a collection of short stories, Gone with the wind (ผ่านไปกบั สายลม 2007),
and two travel documentaries, India, Nepal: the colours of life (2008)
and Long journey with the Tai Ahom tribe (2010).
An editor for more than thirty years, she continues to write
for Matichon Weekly and currently is a freelance writer and has her
own business.

ประวตั นิ กั เขยี นอินโดนีเซยี
Proiff iif le of the Indonesian Writers

อาฟรีซัล มัลนา
เกดิ ทจ่ี าการต์ า้ เมอ่ื ปี ค.ศ. 1957 เขาเขยี นรอ้ ยแกว้ บทกวแี ละบทละคร
หนงั สอื บทกวเี ล่มแรกเขาคือ Abad yang Berlari (ศตวรรษวงิ่ ) ซ่งึ ตพี ิมพใ์ นปี
ค.ศ. 1984 รวมบทกวีของเขาเรื่อง Teman-Temanku dari Atap Bahasa
(สหายฉนั จากหลงั คาภาษา) ตพี มิ พใ์ นปี ค.ศ. 2008 และไดร้ บั เลอื กเปน็ วรรณกรรม
ดีเด่นของนิตยสารเทมโป (Tempo) เม่ือปี ค.ศ. 2009 ผลงานของเขาถูกตพี มิ พ์
ในนติ ยสารวรรณกรรมฮอรซิ นั (Horisan) หนงั สอื พมิ พค์ อมปาส (Kompas) และ
หนังสือพมิ พช์ วาโพส (Jawa Pos) เขาได้รับรางวัล Khatulistiwa Literary
Award (รางวัลวรรณกรรมประเทศเส้นศนู ย์สูตร) สาขารวมบทกวยี อดเยี่ยมในปี
ค.ศ. 2013 ปีค.ศ. 2010 เขาได้รับรางวัลวรรณกรรมสร้างสรรค์ยอดเย่ียมแห่ง
อาเซยี น (ซีไรต์)

646 Bulan Sastra

Afrizal Malna was born in Jakarta, in 1957. He writes prose,
poetry and theatrical texts. He published his first poetry collection,
Abad yang Berlari, in 1984. His poetry collection Teman-Temanku
dari Atap Bahasa (My Friends from the Roof of Language),
published in 2008, was chosen as the best literary work of 2009 by the
Indonesian news magazine Tempo. He is associated with a number of
magazines, such as Horizon literary magazine, Kompas daily, and Java
Post. He won the 2013 Khatulistiwa Literary Award for Best Poetry
Anthology. In 2010, he received the SEA Write Award.
อะฮ์ดา อมิ รอน
เกดิ ที่เมืองคานาการอิ ัน บารฮุ ก์ ูนุง สุมาตราตะวันตกเมอื่ ค.ศ. 1966
และเตบิ โตทจี่ มิ าฮิ ชวาตะวันตก เขาเขียนบทกวี บทพดู คนเดยี ว (Monologue)
บทความ และเขียนรายงานขา่ ว เขาเขียนอตั ชีวประวตั บิ รมครนู าฏศิลป์ท่านหนึง่
เรือ่ ง Lima Dasawarsa Irawati Durban Menari (หา้ ทศวรรษของอิราวาตี
ดรบู นั กับการรา่ ยรำ� ) ตีพมิ พป์ ี 2010 และเมอ่ื ปี 2014 เขาตีพมิ พบ์ ทกวเี ลม่ ที่สาม
ของเขาเร่ือง Rusa Berbulu Merah (กวางขนแดง) สองผลงานก่อนหนา้ นคี้ อื
Penunggang Kuda Negeri Malam (ทหารม้าแห่งรัฐราตรี, 2008) และ
Dunia Perkawinan (โลกสมรส, 1999)
Ahda Imran was born in Kanagarian Baruhgunung, West
Sumatera, in 1966 and grew up in Cimahi, West Java. He writes
poetry, monologue, essay, and news report about art. He also wrote
the biography of a maestro of the traditional dance, Lima
Dasawarsa Irawati Durban Menari (2010). Rusa Berbulu Merah (The
Red Deer) is his third poetry anthology, published in 2014. His
previousanthologies are Penunggang Kuda Negeri Malam (2008)
and Dunia Perkawinan (1999).

บุหลันวรรณกรรม 647

อา เอซ็ ลกั ษณา
เกดิ ทีเ่ ซอมารัง ชวากลาง เมอื่ ค.ศ. 1968 เขาเป็นครสู อนการเขยี น
บันเทิงคดี (Fiction) และเปน็ นกั เขียนประจำ� คอลมั น์ “Ruang Putih” (พ้ืนท่ี
สีขาว) ในหนังสือพิมพ์ชวาโพส รวมเร่ืองส้ันของเขาเร่ือง Bidadari yang
Mengembara (นางฟา้ เรร่ ่อน) ตพี ิมพ์เมอื่ ปี 2014 และ Murjangkung, Cinta
yang Dungu dan Hantu-Hantu (มรู จังกุง, รักใส ๆ และพวกพอ้ งผี) ตีพมิ พ์
ปี 2013 ทงั้ สองเล่มไดร้ ับรางวัลวรรณกรรมยอดเยย่ี มจากนิตยสารเทมโป
A.S. Laksana was born in Semarang, Central Java, iin 1968. He
teaches creative writing and writes a column, titled “Ruang Putih”
or “White Space” Which is published every Sunday in the Jawa
Pos daily. His collections of short stories — Bidadari yang Mengembara
(Wandering Angel), published in 2004, and Murjangkung, Cinta yang
Dungu dan Hantu-hantu (Murjangkung, Puppy Love and Ghosts),
published in 2013 were acknowledged by Tempo magazine as the best
literary works in the years in which they were published.
ฮันนา ฟรันซิซกา
เกิดที่สงิ คาวงั กาลิมันตันตะวนั ตก เมอื่ ปี ค.ศ. 1979 เธอเขยี นบทกวี
และร้อยแก้ว ผลงานของเธอได้รับการตีพิมพ์ในหนังสือพิมพ์รายวันคอมปาส
หนงั สอื พมิ พเ์ ทมโป (Koran Tempo) และนติ ยสารวรรณกรรมฮอรซิ นั เธอตพี มิ พ์
รวมบทกวีเล่มแรกเรื่อง Konde Penyair Han (มวยผมของกวีฮัน) เมื่อปี
2010 หนังสือเล่มดังกล่าวเข้ารอบห้าวรรณกรรมยอดเยี่ยมของรางวัล
Khatulistiwa Literary Award และได้รบั รางวัลผลงานวรรณกรรมยอดเยีย่ ม
คดั สรรของนติ ยสารเทมโป ในปี 2012 เธอตพี มิ พห์ นงั สอื สามเลม่ ไดแ้ ก่ บทกวเี รอื่ ง

648 Bulan Sastra

Benih Kayu Dewa Dapur (เมล็ดพันธุ์ไม้ของเทพเจ้าครัว) เรื่องส้ันเรื่อง
Sulaiman Pergi ke Tanjung Cina (สไุ ลมานไปแหลมเจ๊ก) และบทละครเรื่อง
Kawan Tidur (เพ่อื นนอน)
Hanna Francisca was born in Singkawang, West Kalimantan, in 1979.
She writes poetry and prose. She published her writings in Kompas
daily, the biggest newspaper in Indonesia, Horison literary magazine,
and Koran Tempo. She has published her first poetry collection, Konde
Penyair Han, was, shortlisted for was Khatulistiwa Literary Award
and won the 2010 Tempo Best Literary Work. In 2012, she published
three books: Benih Kayu Dewa Dapur (poetry), Sulaiman Pergi ke
Tanjung Cina (short story), and Kawan Tidur (script play).
อนิ ตนั ปารามาดีตา
เกิดท่ีบันดุง ชวาตะวันตก เมื่อ ค.ศ. 1979 เธอตีพิมพ์รวมเร่ืองส้ัน
คร้ังแรกเรื่อง Sihir Perempuan (แม่มด) ซ่ึงเข้ารอบห้าวรรณกรรม
ยอดเย่ียมของรางวัล Khatulistiwa Literary Award ค.ศ. 2005 เร่ืองสั้น
“Klub Solidaritas Suami Hilang” (ชมรมหญงิ หมา้ ยสามสี าบสญู ) ไดร้ บั รางวลั
เรื่องสนั้ ยอดเย่ยี มจากหนงั สอื พมิ พ์คอมปาสปี 2013
Intan Paramaditha was born in Bandung, West Java, in 1979. first
collection of short stories Sihir Perempuan (Black Magic Woman,
2005), was shortlisted for the 2005 Khatulistiwa Literary Award.
In 2013, she received the Kompas Best Short Story Award for her short
story, “Klub Solidaritas Suami Hilang” (The Solidarity Club of the
Missing Husbands). 

บหุ ลนั วรรณกรรม 649

อซิ วาดี ปราตามา
เกิดท่ีเมืองลัมปุง เกาะสุมาตรา เม่ือ ค.ศ. 1971 เขาเขียนบทกว ี
และบทละคร ก่อนท่ีจะตัดสินใจเป็นนักเขียนอย่างเต็มตัวเขาท�ำงานเป็นนักข่าว
ให้กับสื่อท้องถ่ินแห่งหน่ึง เขาเร่ิมเขียนบทกวีในปี 1998 นอกจากนี้เขายังเป็น
นักแสดงและสนใจการละครซึ่งเขาเป็นหัวหน้ากลุ่มละครเวทีเทียเตอร์ ซาตู
(Teater Satu) ในลัมปงุ เม่อื ปี 2015 หนังสอื รวมบทกวีเรื่อง Harakah Haru
(ฮารากะฮ์ ฮาร)ู ของเขาไดร้ ับการตพี ิมพ์
Iswadi Pratama was born in Lampung, in 1971. He writes poetry and
script play Before he decided to become full time writer, he worked
as journalist for a local newspaper. He started to write poetry in 1998.
He is also an actor and dramaturge who leads his theatre group, named
Teater Satu in Lampung In 2015, he published a poetry book, Harakah
Haru.
โจโก ปนิ รู โบ
เกิดท่ีเปอลาบูฮันราตู เมืองสุกาบูมี ในชวาตะวันตก เมื่อวันที่ 11
พฤษภาคม ค.ศ. 1962 เขาเขยี นบทกวีและบทความ ผลงานของเขาไดร้ บั การตี
พิมพ์ตามส่ือส่ิงพิมพ์ต่างๆ เช่น หนังสือพิมพ์ นิตยสาร วารสาร กวีนิพนธ์
และหนังสือ เขาไดร้ ับรางวัลทางด้านวรรณกรรมมากมายไดแ้ ก่ รางวลั หนงั สอื บท
กวียอดเย่ียมจากสภาศิลปะกรุงจาการ์ตา (Dewan Kesenian Jakarta)
ในปี 2001 รางวลั วรรณกรรมลอนตาร (Hadiah Sastra Lontar) และรางวลั ซฮิ ์
(Sih Award) จากวารสารกวี หนังสือรวมบทกวีเรื่อง Di Bawah Kibaran
Sarung (ใต้ผ้าถุงพล้ิว) ได้รับรางวัลจากสภาศิลปะกรุงจาการ์ตาดา้ นรวมบทกวี
ยอดเยยี่ มในปี 1998-2000 เขาไดร้ บั รางวลั Khatulistiwa Literary Award
ถึงสองคร้ังในด้านหนังสือรวมบทกวียอดเยี่ยมในปี ค.ศ. 2005 และ 2015
ในปี 2014 เขาไดร้ ับรางวัลวรรณกรรมสร้างสรรคย์ อดเย่ียมแหง่ อาเซียน

650 Bulan Sastra

Joko Pinurbo was born in Pelabuhan Ratu, Sukabumi, West Java,
May 11, 1962. He writes poetry and essays. His work is published in
various newspapers, magazines, journals, anthologies and books. Some
of his poems seem to be parodies of traditional Indonesian poetry.
He has received many awards, such as the Best Poetry Book Award
2001 of the Jakarta Arts Council, Hadiah Sastra Lontar, and Sih Award
(Best Poetry Award Journal poetry). His anthology Di Bawah Kibaran
Sarung won one of the prizes for best 1998-2000 poetry collection
from the Jakarta Arts Council. He won the Khatulistiwa Literary
Award for Best Poetry Anthology twice, in 2005 and 2015. In 2014,
he received the SEA Write Award.
ลินดา ครสิ ตนั ตี
เกดิ ที่เกาะบังกา เมอ่ื ค.ศ. 1970 เธอเขียนเรื่องสั้น บทความ บทกวี
และรายงานขา่ ว เรอื่ งสน้ั ของเธอ “Daun-daun Kering” (ใบไมแ้ หง้ ) ไดร้ บั เลอื ก
เป็นเรอ่ื งส้ันดเี ด่นของหนงั สือพิมพ์คอมปาสเมื่อ ค.ศ. 1989 ผลงานของเธอได้รบั
รางวัลวรรณกรรมจ�ำนวนหนึ่ง เช่น รางวัล Khatulistiwa Literary Award
ด้านหนังสือบันเทิงคดียอดเยี่ยมถงึ สองคร้ัง ไดแ้ กห่ นงั สอื รวมเรอื่ งสนั้ เรอื่ ง Kuda
Terbang Maria Pinto (มาบินของมาเรีย ปินโต) และ Rahasia Selma
(ความลับของซัลมา) เธอไดร้ บั รางวัลจากกองภาษา กระทรวงการศึกษาแห่งชาติ
ถึงสองครง้ั เช่นกนั สำ� หรบั บทความ “Dari Jawa Menuju Atjeh” (จากชวาสอู่ า
เจะห์) และหนังสอื รวบเรอื่ งส้นั เรือ่ ง Seekor Anjing Mati di Bala Murghab
(เป้าสงั หารทีบ่ าลา เมอร์กัฟ) เมือ่ ปี 2013 เธอได้รบั รางวัลวรรณกรรมสรา้ งสรรค์
ยอดเยยี่ มแหง่ อาเซียน

บหุ ลนั วรรณกรรม 651

Linda Christanty was born in Bangka island, in 1970. She writes short
stories, essays, poems and reportage. Her short story “Daun-daun
Kering” (Dry Leaves) won Best Short Story from Kompas daily in
1989. Her work has won several awards: the Khatulistiwa Literary
Award in the Best Fiction Book category—twice—for the short stories
Kuda Terbang Maria Pinto (The Flying Horse of Maria Pinto) and
Rahasia Selma (Selma’s Secret). She has also twice won the Prose
Award from the LanguageCentre of the Ministry of National
Education of the Republic of Indonesia for her essay collection Dari
Jawa Menuju Atjeh (From Java Heading to Aceh), and her short
story collection, Seekor Anjing Mati di Bala Murghab (A Dog Died
in Bala Murghab). In 2013, she received the SEA Write Award.
มารด์ ี ลูฮุง
เกิดที่เกรซคิ ชวาตะวันออก เมื่อ ค.ศ. 1965 เขาเป็นกวแี ละครูสอน
โรงเรียนมัธยมตอนต้น บทกวีบทแรกของเขาตีพิมพ์ในนิตยสารวัยรุ่นไฮ (HAI)
เมอ่ื ปี 1984 หนังสือบทกวขี องเขาทีไ่ ดร้ ับการตพี ิมพ์แล้วได้แก่ Tumpat (แน่น,
1993) Transaksi (ธรุ กรรม, 1994) Dari Tanah keTanah (จากดนิ สดู่ นิ , 1994)
และ Buwun/Bawean (บูวนุ /บาเวอนั , 2010) เขาได้รบั รางวัล Khatulistiwa
Literary Award เมื่อปี 2010
Mardi Luhung was born in Gresik, East Java, in 1965. He is a poet
and teacher. His first poetry was published in 1984 by HAI teenage
magazine. Some of his poetry books are Tumpat (1993), Transaksi
(1994), Dari Tanah ke Tanah (1994), and Buwun/Bawean (2010).
He received the 2010 Khatulistiwa Literary Award for Best Poetry
Anthology.

652 Bulan Sastra

เอม็ อาอนั มันซูร์
เกิดท่ีโบเน เม่ือปี 1982 และตอนนี้ตั้งรกรากที่มาคัสซาร์
สุลาเวสตี อนใต้ เขาทำ� งานเป็นบรรณารกั ษท์ ่ีคาตาเครจา ผลงานของเขาซ่ึงถกู ตี
พิมพ์แลว้ นนั้ เช่น Aku Hendak Pindah Rumah (ฉันตอ้ งการยา้ ยบ้าน, 2008)
Tokoh-tokoh yang Melawan Kita dalam Satu Cerita (เหลา่ ตวั ละครทตี่ อ่ สู้
กบั เราในเร่ืองเรอ่ื งหน่ึง, 2012) Kukila (คคู ิลา, 2012) Melihat Api Bekerja
(มองไฟลาม ,2015) และ Lelaki Terakhir yang Menangis di Bumi
(ชายคนสุดท้ายทีร่ ้องไหบ้ นโลก, 2015)
M. Aan Mansyur was born in Bone, in 1982 and currently lives in
Makassar, South Sulawesi. He works as a librarian at KataKerja, a
creative room in Makassar. His published works are: Aku Hendak
Pindah Rumah (2008), Tokoh-tokoh yang Melawan Kita dalam Satu
Cerita (2012), Kukila (2012), Melihat Api Bekerja (2015), and Lelaki
Terakhir yang Menangis di Bumi (2015).
นูกีลา อามัล
เกดิ ทเี่ ตอร์นาเต มาลกู เู หนอื เม่ือปี 1971 เธอจบการศึกษาสาขาการ
ทอ่ งเทย่ี วจากบนั ดงุ และทำ� งานฝา่ ยการเงนิ ในโรงแรมแหง่ หนง่ึ กอ่ นจะกา้ วเขา้ สวู่ ง
วรรณกรรมเมอื่ ปี 1997 ผลงานนวนยิ ายของเธอเรอื่ ง Cala Ibi (จาลา อบี ,ิ 2003)
เข้ารอบห้าวรรณกรรมยอดเย่ียมของรางวัล Khatulistiwa Literary Award
รวมเรอ่ื งสั้นของเธอ Laluba (ลาลบู า, 2005) ถกู เลอื กเป็นผลงานวรรณกรรม
ยอดเยย่ี มของนติ ยสารเทมโป เรอ่ื งสนั้ “Smokol” (สโมกอล) ของเธอไดร้ บั รางวลั
เร่ืองสนั้ ยอดเย่ยี มจากหนงั สือพมิ พ์คอมปาสเมื่อปี ค.ศ. 2008 ผลงานช้ินสุดท้าย
ของเธอในรูปแบบหนังสือเด็กชื่อ Mirah Mini: Hidupmu, Keajaibanmu
(มิระฮ์ มินิ: ชีวิตของเธอความมหัศจรรย์ของเธอ, 2013) เธอเคยเป็นสมาชิก
กรรมการสภาศลิ ปะกรุงจาการ์ตาและเข้าร่วมแปลบทกวีหลายบท

บุหลันวรรณกรรม 653

Nukila Amal was born in Ternate, North Molucca, in 1971.
She studied at the Bandung Tourism College, and worked in the
hotel and financial sectors before taking up writing in 1997. She
published her novel, Cala Ibi (2003), which later became one of the
top five for the Khatulistiwa Literary Award. Her collection of short
stories, Laluba (2005), was awarded the Best Literary Work by
Tempo magazine. Nukila was also awarded the Best Short Story by
Kompas 2008 for her short story, “Smokol”. Her latest work is a
children’s book titled Mirah Mini: Hidupmu, Keajaibanmu (Mirah
Mini: Your Life, Your Miracle, 2013). She has served as a member of
the Literary Committee of the Jakarta Arts Council and has
translated a number of poems.
ปรานีตา เดวี
เกดิ ท่ีเดนปาซาร์ บาหลี เม่อื ปี 1987 ชื่อของเธอคอื นิ วาญนั เอกา
ปรานตี า เดวี เธอเขียนบทกวีและร้อยกรอง เธอเป็นสมาชกิ ชุมชนพฒั นาแมลงวัน
(Komunitas Kembang Lalat) ซง่ึ เปน็ ศลิ ปะและวฒั นธรรม และสมาชกิ วารสาร
ซุนดีห์ (Jurnal Sundih) บทกวีเร่ืองแรกของเธอได้รับการตีพิมพ์ครั้งแรก
ในนิตยสารขณะที่เธอมีอายเุ พียง 16 ปี และเธอยังคงผลติ ผลงานออกมาเร่ือยๆ
จนถงึ ปจั จบุ นั โดยเผยแพรท่ ง้ั ในสอื่ ทอ้ งถน่ิ และสอื่ ระดบั ชาติ เชน่ หนงั สอื พมิ พค์ อม
ปาส หนงั สอื พมิ พเ์ ทมโป มเี ดยี อนิ โดนเี ซยี (Media Indonesia) บาหลโี พสต์ (Bali
Post) และนติ ยสารวรรณกรรมฮอริซนั หนงั สอื บทกวแี รกของเธอ Pelacur Para
Dewa (โสเภณีของทวยเทพ) ตีพิมพเ์ มอ่ื ปี 2006

654 Bulan Sastra

Pranita Dewi was born in Denpasar, Bali, in 1987. Her full name is
Ni Wayan Eka Pranita Dewi. She writes poetry and prose. was She is
an active member of the cultural and art community named
Komunitas Kembang Lalat and Jurnal Sundih. Her first poetry published
in a magazine when she was 16 years old, and she regularly writes for
local and national media, including Kompas, Koran Tempo, Media
Indonesia, Bali Post, and Horison literary magazine. Her first poetry
book, Pelacur Para Dewa (Whores of God), was published in 2006.
เราดลั ตันจุง บานวั
เกิดที่ตาราตัค สุมาตราตะวันตก เมื่อ ค.ศ. 1975 เขาเขียนบทกวี
บทความ และเรื่องส้ัน เขาเคยท�ำงานที่หนังสือพิมพ์ฮาลูอัน (Haluan)
และเซอมางตั (Semangat) ในปาดงั เขาเรยี นการแสดงทส่ี ถาบนั ศลิ ปะอนิ โดนเี ซยี
ในเมืองยอกยาการต์ าและก่อต้ังชมุ ชนบา้ นผ้ึง (Komunitas Rumah Lebah) ซึ่ง
เป็นชุมชนศิลปะและวัฒนธรรมในยอกยาการ์ตา หนังสือของเขา เช่น Pulau
Cinta di Peta Buta (เกาะแหง่ ความรักบนแผนท่ีตาบอด, 2003) Ziarah bagi
yang Hidup (การจาริกส�ำหรับผ้ทู ่ียังหายใจ, 2004) Parang Tak Berulu (พรา้
ไร้ดา้ ม,2005) และ Gugusan Mata Ibu (กลุ่มตาแม,่ 2005) เขาคว้ารางวลั
Anugerah Sastra Horison (รางวัลวรรณกรรมฮอริซัน) ซึ่งเป็นรางวัลจาก
นิตยสารวรรณกรรมฮอรซิ นั สาขาบทกวี
Raudal Tanjung Banua was born in Taratak, West Sumatra, in 1975.
He writes poetry, essays and short stories. He used to work for
Haluan daily and Semangat daily in Padang. He studied theater at the
Indonesia Art Institute in Yogyakarta and founded Komunitas Rumah
Lebah, an art and culture community in Yogyakarta.His books are
Pulau Cinta di Peta Buta (2003), Ziarah bagi yang Hidup (2004),

บุหลันวรรณกรรม 655

Parang Tak Berulu (2005), and Gugusan Mata Ibu (2005). He received
Anugerah Sastra Horison, the award from Horison literary magazine
for his poetry.
ยูซี อาเวียนโต ปาเรยานม
เกดิ ทเ่ี ซอมารงั ชวากลาง เมอื่ ปี 1968 เขามสี ว่ นรว่ มในการเขยี นนยิ าย
ภาพ (Graphic novel) สองเร่ืองได้แก่ Ekspedisi Kapal Borobudur
(การเดินเรือบุโรพุธโธ) และ Jalur Kayu Manis dan Eendaagsche
Exprestreinen (เสน้ ทางชนิ นามอนและรถไฟสายด่วนประจ�ำวนั ) นอกจากน้เี ขา
เป็นบรรณาธิการนวนิยายเร่อื ง เลนกา (Lenka) โครงการความร่วมมือนักเขียน
หูด�ำ (Penulis Kuping Hitam) หนังสือเรื่องส้ันของเธอชื่อ Rumah Kopi
Singa Tertawa (บ้านกาแฟสิงโตหวั เราะ, 2011)
Yusi Avianto Pareanom was born in Semarang, iCentral Java, in 1968.
He was involved in the creation of two graphic novels, The Expedition
of the Borobudur: The Cinnamon Trail and The Daily Express Train.
He was also editor of the novel Lenka, a joint project of the Black
Ear Writers’ Collective. His short story anthology is titled Rumah Kopi
Singa Tertawa (The Coffee House of the Laughing Lion, 2011).
เซน เฮ
เกิดที่จาการ์ตา เม่ือ ค.ศ.1970 เขาได้รับรางวัลมากมายจากบทกวี
เรือ่ งส้นั และบทวจิ ารณว์ รรณกรรม รวมบทกวีเรือ่ ง Paus Merah Jambu (ปลาวาฬ
สีชมพู) ไดร้ ับรางวัลเป็นงานวรรณกรรมยอดเยย่ี มจากนิตยสารเทมโปปี 2007 และเขา้
รอบห้าวรรณกรรมยอดเย่ียมของรางวัล Khatulistiwa Literary Award
ในปเี ดยี วกนั รวมเรอ่ื งส้ัน Rumah Kawin (บ้านแตง่ งาน) และหนงั สอื บทกวี Paus

656 Bulan Sastra

Merah Jambu ของเขาได้รบั การตีพิมพ์ เขาท�ำงานเป็นคณะกรรมการสภาศิลปะกรงุ
จาการ์ตานานถงึ สองสมัย (2006-2012) และท�ำหนา้ ท่เี ป็นหวั หน้ากองบรรณาธกิ ารใน
ชุมชนซาลฮิ ารา (Komunitas Salihara) จาการ์ตา ตงั้ แตป่ ี ค.ศ. 2013
Zen Hae was born in Jakarta, in 1970. He is an award-winning author
of poetry, short stories, and literary criticism. His poetry collection
Paus Merah Jambu (The Pink Whale) won the Best Literary Work
2007 award from Tempo magazine and was one of the top five works
at the Khatulistiwa Literary Award 2007. He has published the short
story collection Rumah Kawin (The Wedding House) and a book of
poems, Paus Merah Jambu (The Pink Whale). He served on the
literary committee of the Jakarta Arts Council for two periods
(2006–2012) and has worked as chief editor at Komunitas Salihara in
Jakarta since 2013.

บหุ ลันวรรณกรรม 657