The words you are searching are inside this book. To get more targeted content, please make full-text search by clicking here.

คู่มือครูรายวิชาเพิ่มเติมคณิตศาสตร์ ม.6 เล่ม 2 (ปรับปรุง พ.ค.66)

Discover the best professional documents and content resources in AnyFlip Document Base.
Search
Published by บุษราคัม ทองกุล, 2023-10-31 23:23:14

คู่มือครูรายวิชาเพิ่มเติมคณิตศาสตร์ ม.6 เล่ม 2 (ปรับปรุง พ.ค.66)

คู่มือครูรายวิชาเพิ่มเติมคณิตศาสตร์ ม.6 เล่ม 2 (ปรับปรุง พ.ค.66)

436 คู่มือครูรายวิชาเพิ่มเติมคณิตศาสตร์ ชั้นมัธยมศึกษาปีที่ 6 เล่ม 2 สถาบันส่งเสริมการสอนวิทยาศาสตร์และเทคโนโลยี 3. ความน่าจะเป็นที่เครื่องขยายเสียงที่สุ่มมาแต่ละเครื่องจะมีระดับเสียงมากกว่า 90 เดซิเบล เท่ากันโดยเท่ากับ 0.05 และความน่าจะเป็นที่เครื่องขยายเสียงที่สุ่มมาแต่ละ เครื่องจะมีระดับเสียงไม่มากกว่า 90 เดซิเบล เป็น 1 0.05 0.95 จะเห็นว่าการแจกแจงความน่าจะเป็นของตัวแปรสุ่ม X เป็นการแจกแจงทวินาม ความน่าจะเป็นที่มีเครื่องขยายเสียงอย่างมาก 2 เครื่อง ที่มีระดับเสียงมากกว่า 90 เดซิเบล คือ P X 2 P X P X P X 0 1 2 12 12 12 12 11 2 10 0.95 0.05 0.95 0.05 0.95 0 1 2 0.9804 14. 1) เนื่องจากวงล้อที่ใช้ในการเล่นมี 6 ช่อง และโอกาสที่ลูกศรจะชี้ที่ช่องใดช่องหนึ่งเท่ากัน จะได้ว่าตัวแปรสุ่ม X มีการแจกแจงเอกรูปไม่ต่อเนื่อง โดยที่ 1 50 100 500 6 P X P X P X 2) เนื่องจาก X 1 1 1 1 1 1 50 100 200 300 400 500 6 6 6 6 6 6 258.33 ดังนั้น โดยเฉลี่ยแล้วในการเล่นเกมวงล้อเสี่ยงโชคแต่ละครั้ง ผู้เล่นจะได้เงินรางวัล ประมาณ 258.33 บาท เนื่องจาก 2 X 2 2 1 1 50 258.33 100 258.33 6 6 2 2 1 1 200 258.33 300 258.33 6 6 2 2 1 1 400 258.33 500 258.33 6 6 25,347.22 จะได้ X 25,347.22 159.21 ดังนั้น ส่วนเบี่ยงเบนมาตรฐานของเงินรางวัลที่ได้จากการเล่นเกมวงล้อเสี่ยงโชคแต่ละครั้ง มีค่าประมาณ 159.21 บาท


คูมือครูรายวิชาเพิ่มเติมคณิตศาสตร ชั้นมัธยมศึกษาปที่ 6 เลม 2 437 สถาบันสงเสริมการสอนวิทยาศาสตรและเทคโนโลยี 3) เนื่องจากโดยเฉลี่ยแลวในการเลนเกมวงลอเสี่ยงโชคแตละครั้ง ผูเลนจะไดเงินรางวัล มากกวาคาตั๋วเพียงประมาณ 258.33 250 8.33 − = บาท แตมีความเสี่ยงที่เงินรางวัล จะคลาดเคลื่อนจากคาคาดหมายถึง 159.21 บาท ดังนั้น คําตอบจึงมีไดหลากหลาย เชน ถานักเรียนตองการมั่นใจที่จะไดรับเงินรางวัล นักเรียนอาจตัดสินใจไมเลนเกมนี้ แตถานักเรียนยอมรับความเสี่ยงได นักเรียนอาจตัดสินใจเลนเกมนี้ 15. 1) เนื่องจากตัวแปรสุม X มีลักษณะดังตอไปนี้ 1. เกิดจากการทดลองสุม (การทอดลูกเตาที่เที่ยงตรง 1 ลูก) จํานวน 10 ครั้ง ที่เปน อิสระกัน 2. การทดลองสุมแตละครั้งเกิดผลลัพธไดเพียง 2 แบบ คือ สําเร็จ (ลูกเตาขึ้นแตม มากกวา 4) หรือไมสําเร็จ (ลูกเตาขึ้นแตมนอยกวาหรือเทากับ 4) 3. ความนาจะเปนที่ลูกเตาขึ้นแตมมากกวา 4 จากการทอดลูกเตาแตละครั้งเทากัน โดยเทากับ 2 1 6 3 = และความนาจะเปนที่ลูกเตาขึ้นแตมนอยกวาหรือเทากับ 4 เปน 1 2 1 3 3 − = ดังนั้น การแจกแจงความนาจะเปนของตัวแปรสุม X เปนการแจกแจงทวินาม 2) ความนาจะเปนที่ลูกเตาขึ้นแตมมากกวา 4 เปนจํานวน 4 ถึง 6 ครั้ง คือ P X (4 6 ≤ ≤ ) = PX PX PX ( =+ =+ = 456 ) ( ) ( ) = 46 55 64 10 12 12 12 10 10 456 33 33 33                         + +             ≈ 0.4211 3) เนื่องจาก 1 10 3.33 3 µ X   = ≈     ดังนั้น คาคาดหมายของตัวแปรสุม X มีคาประมาณ 3.33 ครั้ง เนื่องจาก 2 1 2 10 2.22 3 3 σ X    = ≈       ดังนั้น ความแปรปรวนของตัวแปรสุม X มีคาประมาณ 2.22 ครั้ง2


438 คูมือครูรายวิชาเพิ่มเติมคณิตศาสตร ชั้นมัธยมศึกษาปที่ 6 เลม 2 สถาบันสงเสริมการสอนวิทยาศาสตรและเทคโนโลยี 16. 1) เนื่องจากตัวแปรสุม X มีลักษณะดังตอไปนี้ 1. เกิดจากการทดลองสุม (การเดาขอสอบ) จํานวน 10 ครั้ง ที่เปนอิสระกัน 2. การทดลองสุมแตละครั้งเกิดผลลัพธไดเพียง 2 แบบ คือ สําเร็จ (เดาถูก) หรือ ไมสําเร็จ (เดาผิด) 3. ความนาจะเปนที่จะเดาขอสอบแตละขอถูกมีคาเทากัน โดยเทากับ 1 6 และ ความนาจะเปนที่จะเดาขอสอบแตละขอผิดเปน 1 5 1 6 6 − = ดังนั้น การแจกแจงความนาจะเปนของตัวแปรสุม X เปนการแจกแจงทวินาม 2) ความนาจะเปนที่นักเรียนคนนี้จะตอบผิดทุกขอ คือ P X( = 0) = 10 10 5 0 6          ≈ 0.1615 3) ความนาจะเปนที่นักเรียนจะได 5 คะแนน คือ P X( = 5) = 5 5 10 1 5 5 6 6             ≈ 0.013 ดังนั้น ความนาจะเปนที่นักเรียนคนนี้จะไดคะแนนผานเกณฑพอดีมีคาประมาณ 0.013 ความนาจะเปนที่นักเรียนจะไดตั้งแต 5 คะแนนขึ้นไป คือ P X( ≥ 5) = 55 64 73 10 15 15 15 10 10 567 66 66 66                         + +             8 2 9 10 10 15 15 1 10 10 8 66 66 6 9 10            + ++                       ≈ 0.0155 ดังนั้น ความนาจะเปนที่นักเรียนคนนี้จะสอบผานมีคาประมาณ 0.0155 4) เนื่องจาก 1 10 1.67 6 µ X   = ≈     ดังนั้น โดยเฉลี่ยแลวนักเรียนคนนี้จะทําขอสอบชุดนี้ไดประมาณ 1.67 คะแนน


คูมือครูรายวิชาเพิ่มเติมคณิตศาสตร ชั้นมัธยมศึกษาปที่ 6 เลม 2 439 สถาบันสงเสริมการสอนวิทยาศาสตรและเทคโนโลยี เนื่องจาก 2 1 5 10 1.39 6 6 σ X    = ≈       ดังนั้น ความแปรปรวนของคะแนนที่นักเรียนคนนี้ไดรับจากการทําขอสอบชุดนี้ มีคาประมาณ 1.39 คะแนน2 17. เนื่องจาก X N (100, 64) จะไดวาตัวแปรสุม X มีการแจกแจงปกติ โดยมี µ =100 และ 2 σ = 64 นั่นคือ σ = 8 ให X Z µ σ − = 1) P X( < 92) = 92 100 8 P Z  −   <   = P Z( < −1) = 0.1587 2) P X (94 106 < < ) = 94 100 106 100 8 8 P Z   − −   < <   = P Z (− << 0.75 0.75) = PZ PZ ( < − ≤− 0.75 0.75 ) ( ) = 0.7734 0.2266 − = 0.5468 3) P X (102 110 < < ) = 102 100 110 100 8 8 P Z   − −   < <   = P Z (0.25 1.25 < < ) = PZ PZ ( < −≤ 1.25 0.25 ) ( ) = 0.8944 0.5987 − = 0.2957


440 คูมือครูรายวิชาเพิ่มเติมคณิตศาสตร ชั้นมัธยมศึกษาปที่ 6 เลม 2 สถาบันสงเสริมการสอนวิทยาศาสตรและเทคโนโลยี 18. เนื่องจาก X N (25, 36) จะไดวาตัวแปรสุม X มีการแจกแจงปกติ โดยมี µ = 25 และ 2 σ = 36 นั่นคือ σ = 6 ให X Z µ σ − = ดังนั้น P X (20 35 < < ) = 20 25 35 25 6 6 P Z   − −   < <   = P Z (− << 0.83 1.67) = PZ PZ ( < − ≤− 1.67 0.83 ) ( ) = 0.9525 0.2033 − = 0.7492 19. เนื่องจาก X N (120, 225) จะไดวาตัวแปรสุม X มีการแจกแจงปกติ โดยมี µ =120 และ 2 σ = 225 นั่นคือ σ = 15 ให X Z µ σ − = ดังนั้น P X( ≥130) = 130 120 15 P Z  −   ≥   = P Z( ≥ 0.67) = 1 0.67 − < P Z( ) = 1 0.7486 − = 0.2514 และ P X (93 140 ≤ ≤ ) = 93 120 140 120 15 15 P Z   − −   ≤ ≤   = P Z (− ≤≤ 1.8 1.33) = PZ PZ ( ≤ − <− 1.33 1.8 ) ( ) = 0.9082 0.0359 − = 0.8723


คูมือครูรายวิชาเพิ่มเติมคณิตศาสตร ชั้นมัธยมศึกษาปที่ 6 เลม 2 441 สถาบันสงเสริมการสอนวิทยาศาสตรและเทคโนโลยี 20. ใหตัวแปรสุม X คือน้ําหนักสุทธิของกาแฟผงสําเร็จรูปบรรจุขวดที่ผลิตในโรงงานแหงนี้ จะไดวาตัวแปรสุม X มีการแจกแจงปกติโดยมี µ =115.5 และ σ = 0.3 ให X Z µ σ − = 1) เนื่องจาก P X (115 115.5 < < ) = 115 115.5 115.5 115.5 0.3 0.3 P Z   − −   < <   = P Z (− << 1.67 0) = PZ PZ ( < − ≤− 0 1.67 ) ( ) = 0.5 0.0475 − = 0.4525 ดังนั้น ความนาจะเปนที่กาแฟผงสําเร็จรูปบรรจุขวดที่สุมไดจะมีน้ําหนักสุทธิระหวาง 115 และ 115.5 กรัม คือ 0.4525 2) เนื่องจาก P X (114.9 115.5 < < ) = 114.9 115.5 115.5 115.5 0.3 0.3 P Z   − −   < <   = P Z (−< < 2 0) = PZ PZ ( < − ≤− 0 2 ) ( ) = 0.5 0.0228 − = 0.4772 ดังนั้น ความนาจะเปนที่กาแฟผงสําเร็จรูปบรรจุขวดที่สุมไดจะมีน้ําหนักสุทธิระหวาง 114.9 และ 115.5 กรัม คือ 0.4772 3) เนื่องจาก P X (115.2 115.9 < < ) = 115.2 115.5 115.9 115.5 0.3 0.3 P Z   − −   < <   = P Z (−< < 1 1.33) = PZ PZ ( < − ≤− 1.33 1 ) ( ) = 0.9082 0.1587 − = 0.7495 ดังนั้น ความนาจะเปนที่กาแฟผงสําเร็จรูปบรรจุขวดที่สุมไดจะมีน้ําหนักสุทธิระหวาง 115.2 และ 115.9 กรัม คือ 0.7495


442 คูมือครูรายวิชาเพิ่มเติมคณิตศาสตร ชั้นมัธยมศึกษาปที่ 6 เลม 2 สถาบันสงเสริมการสอนวิทยาศาสตรและเทคโนโลยี 4) เนื่องจาก P X (114.7 115 < < ) = 114.7 115.5 115 115.5 0.3 0.3 P Z   − −   < <   = P Z (− < <− 2.67 1.67) = PZ PZ ( <− − ≤− 1.67 2.67 ) ( ) = 0.0475 0.0038 − = 0.0437 ดังนั้น ความนาจะเปนที่กาแฟผงสําเร็จรูปบรรจุขวดที่สุมไดจะมีน้ําหนักสุทธิระหวาง 114.7 และ 115 กรัม คือ 0.0437 5) เนื่องจาก P X( >115.5) = 115.5 115.5 0.3 P Z  −   >   = P Z( > 0) = 1 0 − ≤ P Z( ) = 1 0.5 − = 0.5 ดังนั้น ความนาจะเปนที่กาแฟผงสําเร็จรูปบรรจุขวดที่สุมไดจะมีน้ําหนักสุทธิมากกวา 115.5 กรัม คือ 0.5 6) เนื่องจาก P X( <115) = 115 115.5 0.3 P Z  −   <   = P Z( < −1.67) = 0.0475 ดังนั้น ความนาจะเปนที่กาแฟผงสําเร็จรูปบรรจุขวดที่สุมไดจะมีน้ําหนักสุทธินอยกวา 115 กรัม คือ 0.0475


คูมือครูรายวิชาเพิ่มเติมคณิตศาสตร ชั้นมัธยมศึกษาปที่ 6 เลม 2 443 สถาบันสงเสริมการสอนวิทยาศาสตรและเทคโนโลยี 21. ใหตัวแปรสุม X คือคาใชจายในการใชโทรศัพทมือถือรายเดือนของคนในจังหวัดนี้ จะไดวาตัวแปรสุม X มีการแจกแจงปกติโดยมี µ = 520 และ σ = 270 ให X Z µ σ − = 1) เนื่องจาก P X( < 520) = 520 520 270 P Z  −   <   = P Z( < 0) = 0.5 ดังนั้น ความนาจะเปนที่ผูที่สุมไดจะมีคาใชจายในการใชโทรศัพทมือถือนอยกวา 520 บาทตอเดือน คือ 0.5 2) เนื่องจาก P X( > 700) = 700 520 270 P Z  −   >   = P Z( > 0.67) = 1 0.67 − ≤ P Z( ) = 1 0.7486 − = 0.2514 ดังนั้น ความนาจะเปนที่ผูที่สุมไดจะมีคาใชจายในการใชโทรศัพทมือถือมากกวา 700 บาทตอเดือน คือ 0.2514 3) เนื่องจาก P X (500 800 < < ) = 500 520 800 520 270 270 P Z   − −   < <   = P Z (− << 0.07 1.04) = PZ PZ ( < − ≤− 1.04 0.07 ) ( ) = 0.8508 0.4721 − = 0.3787 ดังนั้น ความนาจะเปนที่ผูที่สุมไดจะมีคาใชจายในการใชโทรศัพทมือถือระหวาง 500 และ 800 บาทตอเดือน คือ 0.3787


444 คูมือครูรายวิชาเพิ่มเติมคณิตศาสตร ชั้นมัธยมศึกษาปที่ 6 เลม 2 สถาบันสงเสริมการสอนวิทยาศาสตรและเทคโนโลยี 22. ใหตัวแปรสุม X คือคะแนนสอบของนักเรียน จะไดวาตัวแปรสุม X มีการแจกแจงปกติโดยมี µ = 200 และ σ = 30 ให X Z µ σ − = 1) เนื่องจาก P X (170 230 < < ) = 170 200 230 200 30 30 P Z   − −   < <   = P Z (−< < 1 1) = PZ PZ ( < − ≤− 1 1 ) ( ) = 0.8413 0.1587 − = 0.6826 ดังนั้น มีนักเรียนประมาณ 0.6826 1,000 683 × ≈ คน ที่ไดคะแนนสอบระหวาง 170 และ 230 คะแนน 2) เนื่องจาก P X( > 260) = 260 200 30 P Z  −   >   = P Z( > 2) = 1 2 − ≤ P Z( ) = 1 0.9772 − = 0.0228 ดังนั้น มีนักเรียนประมาณ 0.0228 1,000 23 × ≈ คน ที่ไดคะแนนสอบมากกวา 260 คะแนน 23. ใหตัวแปรสุม X คือคะแนนสอบวิชาคณิตศาสตรของนักเรียนชั้นมัธยมศึกษาปที่ 6 ใน ภาคเรียนหนึ่ง จะไดวาตัวแปรสุม X มีการแจกแจงปกติโดยมี µ = 60 และ σ = 5 ให X Z µ σ − = 1) ให x แทนคะแนนต่ําสุดของกลุมนักเรียนที่ไดคะแนนสูงสุด ซึ่งมีจํานวนประมาณ 5% ของนักเรียนทั้งหมด ดังนั้น x คือเปอรเซ็นไทลที่ 95


คูมือครูรายวิชาเพิ่มเติมคณิตศาสตร ชั้นมัธยมศึกษาปที่ 6 เลม 2 445 สถาบันสงเสริมการสอนวิทยาศาสตรและเทคโนโลยี จะได PX x ( < ) = 0.95 60 5 x P Z  − <     = 0.95 เนื่องจาก P Z( < = 1.645 0.95 ) จะได 60 5 x − = 1.645 x = 68.225 ดังนั้น คะแนนต่ําสุดของกลุมนักเรียนที่ไดคะแนนสูงสุด ซึ่งมีจํานวนประมาณ 5% ของ นักเรียนทั้งหมดคือ 68.225 คะแนน 2) ให x แทนคะแนนสูงสุดของกลุมนักเรียนที่ไดคะแนนต่ําสุด ซึ่งมีจํานวนประมาณ 10% ของนักเรียนทั้งหมด ดังนั้น x คือเปอรเซ็นไทลที่ 10 จะได PX x ( < ) = 0.1 60 5 x P Z  − <     = 0.1 เนื่องจาก P Z( <− = 1.282 0.1 ) จะได 60 5 x − = −1.282 x = 53.59 ดังนั้น คะแนนสูงสุดของกลุมนักเรียนที่ไดคะแนนต่ําสุดซึ่งมีจํานวนประมาณ 10% ของ นักเรียนทั้งหมดคือ 53.59 คะแนน 24. ใหตัวแปรสุม X คือคะแนนสอบวัดผลวิชาคณิตศาสตรระดับประเทศที่จัดโดยสถาบันแหงนี้ จะไดวาตัวแปรสุม X มีการแจกแจงปกติโดยมี µ = 25 และ σ = 5 ให X Z µ σ − = 1) เนื่องจาก P X( > 30) = 30 25 5 P Z  −   >   = P Z( >1) = 1 1 − ≤ P Z( ) = 1 0.8413 −


446 คูมือครูรายวิชาเพิ่มเติมคณิตศาสตร ชั้นมัธยมศึกษาปที่ 6 เลม 2 สถาบันสงเสริมการสอนวิทยาศาสตรและเทคโนโลยี P X( > 30) = 0.1587 ดังนั้น ความนาจะเปนที่ผูเขาสอบที่สุมไดจะไดคะแนนมากกวา 30 คะแนน คือ 0.1587 2) ให x แทนคะแนนต่ําสุดของกลุมผูเขาสอบที่ไดคะแนนสูงสุด ซึ่งมีจํานวนประมาณ 2% ของผูเขาสอบทั้งหมด ดังนั้น x คือเปอรเซ็นไทลที่ 98 จะได PX x ( < ) = 0.98 25 5 x P Z  − <     = 0.98 เนื่องจาก P Z( < = 2.054 0.98 ) จะได 25 5 x − = 2.054 x = 35.27 ดังนั้น คะแนนต่ําสุดของกลุมผูเขาสอบที่ไดคะแนนสูงสุด ซึ่งมีจํานวนประมาณ 2% ของ ผูเขาสอบทั้งหมด คือ 35.27 คะแนน 25. ใหตัวแปรสุม X คือน้ําหนักรถรวมน้ําหนักบรรทุกของรถบรรทุกที่วิ่งระหวางกรุงเทพมหานคร และนครราชสีมาในชวงระยะเวลาหนึ่ง จะไดวาตัวแปรสุม X มีการแจกแจงปกติโดยมี µ =15 และ σ = 4 ให X Z µ σ − = 1) เนื่องจาก P X( >12) = 12 15 4 P Z  −   >   = P Z( > −0.75) = 1 0.75 − ≤− P Z( ) = 1 0.2266 − = 0.7734 ดังนั้น ความนาจะเปนที่รถบรรทุกที่สุมไดจะมีน้ําหนักรถรวมน้ําหนักบรรทุกมากกวา 12 ตัน คือ 0.7734


คูมือครูรายวิชาเพิ่มเติมคณิตศาสตร ชั้นมัธยมศึกษาปที่ 6 เลม 2 447 สถาบันสงเสริมการสอนวิทยาศาสตรและเทคโนโลยี 2) เนื่องจาก P X( < 20) = 20 15 4 P Z  −   <   = P Z( <1.25) = 0.8944 ดังนั้น ความนาจะเปนที่รถบรรทุกที่สุมไดจะมีน้ําหนักรถรวมน้ําหนักบรรทุกนอยกวา 20 ตัน คือ 0.8944 3) เนื่องจาก P X (10 18 < < ) = 10 15 18 15 4 4 P Z   − −   < <   = P Z (− << 1.25 0.75) = PZ PZ ( < − ≤− 0.75 1.25 ) ( ) = 0.7734 0.1056 − = 0.6678 ดังนั้น ความนาจะเปนที่รถบรรทุกที่สุมไดจะมีน้ําหนักรถรวมน้ําหนักบรรทุกระหวาง 10 และ 18 ตัน คือ 0.6678 26. พิจารณา X Na ( , 9) ให 3 X a Z − = จากโจทย P X( ≤ 6) = 0.0985 6 3 a P Z  −   ≤   = 0.0985 เนื่องจาก P Z( ≤− = 1.29 0.0985 ) จะได 6 3 − a = −1.29 ดังนั้น a = 9.87 พิจารณา ( ) 2 XN b 10, ให X 10 Z b − = จากโจทย P X( ≤12) = 0.6026 12 10 P Z b   −   ≤   = 0.6026


448 คูมือครูรายวิชาเพิ่มเติมคณิตศาสตร ชั้นมัธยมศึกษาปที่ 6 เลม 2 สถาบันสงเสริมการสอนวิทยาศาสตรและเทคโนโลยี 2 P Z b     ≤   = 0.6026 เนื่องจาก P Z( ≤ = 0.26) 0. 2 60 6 จะได 2 b = 0.26 ดังนั้น b ≈ 7.69 พิจารณา X N (10, 4) ให 10 2 X Z − = จากโจทย PX c ( ≤ ) = 0.1841 10 2 c P Z  −   ≤   = 0.1841 เนื่องจาก P Z( ≤− = 0.9) 0.1841 จะได 10 2 c − = −0.9 ดังนั้น c = 8.2 พิจารณา X N (3, 1) ให Z X = − 3 จากโจทย P X( ≤ 2) = d P Z( ≤ −2 3) = d P Z( ≤ −1) = d เนื่องจาก P Z( ≤− = 1) 0.1587 ดังนั้น d = 0.1587 27. ใหตัวแปรสุม X และ Y คือคะแนนสอบกลางภาควิชาคณิตศาสตรของนักเรียนหอง 1 และหอง 2 ตามลําดับ จะไดวาตัวแปรสุม X และ Y มีการแจกแจงปกติโดยมี 65 , 5 µ σ X X = = และ 70 , 10 µ σ Y Y = = ให X X X X Z µ σ − = และ Y Y Y Y Z µ σ − =


คูมือครูรายวิชาเพิ่มเติมคณิตศาสตร ชั้นมัธยมศึกษาปที่ 6 เลม 2 449 สถาบันสงเสริมการสอนวิทยาศาสตรและเทคโนโลยี 1) เนื่องจาก P X (55 75 < < ) = 55 65 75 65 5 5 P Z X   − −   < <   = P Z (−< < 2 2 X ) = PZ PZ ( X X < − ≤− 2 2 ) ( ) = 0.9772 0.0228 − = 0.9544 ดังนั้น มีนักเรียนหอง 1 จํานวน 0.9544 100 95.44 × = เปอรเซ็นตที่ไดคะแนนสอบ ระหวาง 55 และ 75 คะแนน 2) เนื่องจาก P X( ≤ 80) = 80 65 5 P Z X   −   ≤   = P Z( X ≤ 3) = 0.9987 ดังนั้น มีนักเรียนหอง 1 จํานวน 0.9987 100 99.87 × = เปอรเซ็นตที่ไดคะแนนไมเกิน คะแนนของเกง 3) เนื่องจาก P Y( > 90) = 90 70 10 P ZY   −   >   = P Z( Y > 2) = 1 2 − ≤ P Z( Y ) = 1 0.9772 − = 0.0228 ดังนั้น มีนักเรียนหอง 2 จํานวน 0.0228 100 2.28 × = เปอรเซ็นตที่ไดคะแนนมากกวา กลา 4) จากขอ 1) จะได ความนาจะเปนที่นักเรียนหอง 1 ไดคะแนนสอบระหวาง 55 และ 75 คะแนน คือ 0.9544 เนื่องจาก P Y (55 75 < < ) = 55 70 75 70 10 10 P ZY   − −   < <   = P Z (−< < 1.5 0.5 Y ) = PZ PZ ( Y Y < − ≤− 0.5) ( 1.5) = 0.6915 0.0668 − = 0.6247


450 คูมือครูรายวิชาเพิ่มเติมคณิตศาสตร ชั้นมัธยมศึกษาปที่ 6 เลม 2 สถาบันสงเสริมการสอนวิทยาศาสตรและเทคโนโลยี จะได ความนาจะเปนที่นักเรียนหอง 2 ไดคะแนนสอบระหวาง 55 และ 75 คะแนน คือ 0.6247 ดังนั้น สามารถสรุปไดวานักเรียนหอง 1 มีโอกาสสอบไดคะแนนระหวาง 55 และ 75 คะแนน มากกวานักเรียนในหอง 2 มีโอกาสสอบไดคะแนนระหวาง 55 และ 75 คะแนน 5) เนื่องจาก 80 − X X µ σ = 80 65 5 − = 3 ดังนั้น คาของตัวแปรสุมปกติมาตรฐานของคะแนนสอบของเกง คือ 3 และเนื่องจาก 90 − Y Y µ σ = 90 70 10 − = 2 ดังนั้น คาของตัวแปรสุมปกติมาตรฐานของคะแนนสอบของกลา คือ 2 เนื่องจากคาของตัวแปรสุมปกติมาตรฐานของคะแนนสอบของเกงมากกวากลา ดังนั้น สามารถบอกไดวาเกงทําคะแนนสอบไดดีกวากลา


คูมือครูรายวิชาเพิ่มเติมคณิตศาสตร ชั้นมัธยมศึกษาปที่ 6 เลม 2 451 สถาบันสงเสริมการสอนวิทยาศาสตรและเทคโนโลยี บรรณานุกรม กฤษณะ เนียมมณี. (2562). คณิตศาสตรการเงินในชีวิตประจําวัน. สืบคนเมื่อ 21 พฤศจิกายน 2562, จาก https://www.mebmarket.com/ebook-101208-คณิตศาสตรการเงิน ในชีวิตประจําวัน สถาบันสงเสริมการสอนวิทยาศาสตรและเทคโนโลยี. (2559). Microsoft ® Excel ® 2016 MSO (16.0.4266.1001) 32-bit [โ ป ร แ ก ร ม ค อ ม พิ ว เ ต อ ร]. Redmond, WA: Microsoft Corporation. สถาบันสงเสริมการสอนวิทยาศาสตรและเทคโนโลยี. (2563). หนังสือเรียนรายวิชาพื้นฐาน คณิตศาสตร ชั้นมัธยมศึกษาปที่ 3 เลม 1 ตามมาตรฐานการเรียนรูและตัวชี้วัด กลุมสาระการเรียนรูคณิตศาสตร (ฉบับปรับปรุง พ.ศ. 2560) ตามหลักสูตรแกนกลาง การศึกษาขั้นพื้นฐาน พุทธศักราช 2551. กรุงเทพฯ: โรงพิมพ สกสค. ลาดพราว. สถาบันสงเสริมการสอนวิทยาศาสตรและเทคโนโลยี. (2563). หนังสือเรียนรายวิชาเพิ่มเติม คณิตศาสตร ชั้นมัธยมศึกษาปที่ 6 เลม 2 ตามผลการเรียนรู กลุมสาระการเรียนรู คณิตศาสตร (ฉบับปรับปรุง พ.ศ. 2560) ตามหลักสูตรแกนกลางการศึกษาขั้นพื้นฐาน พุทธศักราช 2551.กรุงเทพฯ: โรงพิมพ สกสค. ลาดพราว. สํานักงานราชบัณฑิตยสภา. (2561). พจนานุกรมศัพทสถิติศาสตร ฉบับราชบัณฑิตยสภา (พิมพครั้งที่ 2). กรุงเทพฯ: โรงพิมพแหงจุฬาลงกรณมหาวิทยาลัย. Encyclopedia Titanica. Encyclopedia Titanica: Titanic Facts, History and Biography. Retrieved August 1, 2019, from https://www.encyclopedia-titanica.org International GeoGebra Institute. Quartile1 Command. Retrieved August 1, 2019, from https://wiki.geogebra.org/en/Quartile1_Command Kaggle. Titanic: Machine Learning from Disaster. Retrieved August 1, 2019, from https://www.kaggle.com/c/titanic Lefebvre, M. (2009). Basic Probability Theory with Applications. New York, NY: Springer Science+Business Media, LLC. Weiss, N. A. (2017). Introductory Statistics (10th ed). Essex, England: Pearson Education Limited.


452 คูมือครูรายวิชาเพิ่มเติมคณิตศาสตร ชั้นมัธยมศึกษาปที่ 6 เลม 2 สถาบันสงเสริมการสอนวิทยาศาสตรและเทคโนโลยี คณะผูจัดทํา ที่ปรึกษา ศ. ดร.ชูกิจ ลิมปจํานงค สถาบันสงเสริมการสอนวิทยาศาสตรและเทคโนโลยี คณะผูจัดทําคูมือครู นายประสาท สอานวงศ สถาบันสงเสริมการสอนวิทยาศาสตรและเทคโนโลยี รศ. ดร.สมพร สูตินันทโอภาส สถาบันสงเสริมการสอนวิทยาศาสตรและเทคโนโลยี รศ. ดร.สิริพร ทิพยคง สถาบันสงเสริมการสอนวิทยาศาสตรและเทคโนโลยี นางสาวจินตนา อารยะรังสฤษฏ สถาบันสงเสริมการสอนวิทยาศาสตรและเทคโนโลยี นายสุเทพ กิตติพิทักษ สถาบันสงเสริมการสอนวิทยาศาสตรและเทคโนโลยี นางสาวจําเริญ เจียวหวาน สถาบันสงเสริมการสอนวิทยาศาสตรและเทคโนโลยี ดร.อลงกรณ ตั้งสงวนธรรม สถาบันสงเสริมการสอนวิทยาศาสตรและเทคโนโลยี วาที่รอยเอก ดร.ภณัฐ กวยเจริญพานิชก สถาบันสงเสริมการสอนวิทยาศาสตรและเทคโนโลยี นางภิญญดา ดําดวง สถาบันสงเสริมการสอนวิทยาศาสตรและเทคโนโลยี ดร.จิณณวัตร เจตนจรุงกิจ สถาบันสงเสริมการสอนวิทยาศาสตรและเทคโนโลยี รศ. ดร.กัลยา วานิชยบัญชา ขาราชการบํานาญ รศ. ดร.พาชิตชนัต ศิริพานิช สถาบันบัณฑิตพัฒนบริหารศาสตร ผศ. ดร.จุฑาภรณ สินสมบูรณทอง มหาวิทยาลัยเกษตรศาสตร รศ. ดร.ณัฐกาญจน ใจดี จุฬาลงกรณมหาวิทยาลัย รศ. ดร.สัญญา มิตรเอม มหาวิทยาลัยธรรมศาสตร นางนงนุช ผลทวี โรงเรียนทับปุดวิทยา จังหวัดพังงา คณะบรรณาธิการ รศ. ดร.สุพล ดุรงควัฒนา จุฬาลงกรณมหาวิทยาลัย นางสาวอัมริสา จันทนะศิริ สถาบันสงเสริมการสอนวิทยาศาสตรและเทคโนโลยี นางสาวปฐมาภรณ อวชัย สถาบันสงเสริมการสอนวิทยาศาสตรและเทคโนโลยี นายพัฒนชัย รวิวรรณ สถาบันสงเสริมการสอนวิทยาศาสตรและเทคโนโลยี


คูมือครูรายวิชาเพิ่มเติมคณิตศาสตร ชั้นมัธยมศึกษาปที่ 6 เลม 2 453 สถาบันสงเสริมการสอนวิทยาศาสตรและเทคโนโลยี ฝายสนับสนุนวิชาการ นางสาวเบญจพรรณ กวีเลิศพจนา สถาบันสงเสริมการสอนวิทยาศาสตรและเทคโนโลยี ดร.จุฬาลักษณ แกวหวังสกูล สถาบันสงเสริมการสอนวิทยาศาสตรและเทคโนโลยี นายกฤษณะ ปอมดี สถาบันสงเสริมการสอนวิทยาศาสตรและเทคโนโลยี นางสาวปยาภรณ ทองมาก สถาบันสงเสริมการสอนวิทยาศาสตรและเทคโนโลยี ดร.พรฑิตา ทิวทัศน มหาวิทยาลัยสงขลานครินทร วิทยาเขตหาดใหญ ออกแบบปก บริษัท พิงค บลู แบล็ค แอนด ออเรจน จํากัด


สถาบันส�งเสริมการสอนวิทยาศาสตร�และเทคโนโลยี กระทรวงศึกษาธิการ


Click to View FlipBook Version