The words you are searching are inside this book. To get more targeted content, please make full-text search by clicking here.

คู่มือครูรายวิชาเพิ่มเติมคณิตศาสตร์ ม.6 เล่ม 2 (ปรับปรุง พ.ค.66)

Discover the best professional documents and content resources in AnyFlip Document Base.
Search
Published by บุษราคัม ทองกุล, 2023-10-31 23:23:14

คู่มือครูรายวิชาเพิ่มเติมคณิตศาสตร์ ม.6 เล่ม 2 (ปรับปรุง พ.ค.66)

คู่มือครูรายวิชาเพิ่มเติมคณิตศาสตร์ ม.6 เล่ม 2 (ปรับปรุง พ.ค.66)

บทที่ 3 | การวิเคราะหและนําเสนอขอมูลเชิงปริมาณ 186 คูมือครูรายวิชาเพิ่มเติมคณิตศาสตร ชั้นมัธยมศึกษาปที่ 6 เลม 2 สถาบันสงเสริมการสอนวิทยาศาสตรและเทคโนโลยี 8. สามารถซอนการแสดงชื่อของแผนภาพกลองและมัธยฐานไดโดยคลิกขวาบริเวณ แผนภาพกลองแลวเลือก Show Label 9. สามารถปรับแตงแผนภาพกลองไดโดยคลิกขวาบริเวณแผนภาพกลองแลวเลือก Object Properties


บทที่ 3 | การวิเคราะหและนําเสนอขอมูลเชิงปริมาณ คูมือครูรายวิชาเพิ่มเติมคณิตศาสตร ชั้นมัธยมศึกษาปที่ 6 เลม 2 187 สถาบันสงเสริมการสอนวิทยาศาสตรและเทคโนโลยี 10. สรางจุดแทนคานอกเกณฑแตละคา ในที่นี้คานอกเกณฑ ไดแก 11, 12 และ 14 และเนื่องจาก yOffset = 2 ดังนั้นจะตองสรางจุด (11, 2 , 12, 2 ) ( ) และ (14, 2) โดยพิมพแตละคูอันดับ ลงใน Input bar


บทที่ 3 | การวิเคราะหและนําเสนอขอมูลเชิงปริมาณ 188 คูมือครูรายวิชาเพิ่มเติมคณิตศาสตร ชั้นมัธยมศึกษาปที่ 6 เลม 2 สถาบันสงเสริมการสอนวิทยาศาสตรและเทคโนโลยี 11. สามารถซอนการแสดงชื่อของจุดไดโดยคลิกขวาที่แตละจุดแลวเลือก Show Label


บทที่ 3 | การวิเคราะหและนําเสนอขอมูลเชิงปริมาณ คูมือครูรายวิชาเพิ่มเติมคณิตศาสตร ชั้นมัธยมศึกษาปที่ 6 เลม 2 189 สถาบันสงเสริมการสอนวิทยาศาสตรและเทคโนโลยี 12. สามารถปรับแตงจุดไดโดยคลิกขวาที่แตละจุดแลวเลือก Object Properties 13. สามารถคัดลอกหรือบันทึกแผนภาพกลองไดโดยไปที่เมนู File เลือก Export 13.1 ถาคลิกที่ Graphics View to Clipboard จะเปนการคัดลอกแผนภาพกลอง และคานอกเกณฑที่แสดงใน Graphics View และสามารถนําไปวางบน โปรแกรมที่ตองการใช


บทที่ 3 | การวิเคราะหและนําเสนอขอมูลเชิงปริมาณ 190 คูมือครูรายวิชาเพิ่มเติมคณิตศาสตร ชั้นมัธยมศึกษาปที่ 6 เลม 2 สถาบันสงเสริมการสอนวิทยาศาสตรและเทคโนโลยี 13.2 ถาคลิกที่ Graphics View as Picture (png, eps) จะบันทึกแผนภาพกลอง และคานอกเกณฑที่แสดงใน Graphics View เปนไฟลรูปภาพ


บทที่ 3 | การวิเคราะหและนําเสนอขอมูลเชิงปริมาณ คูมือครูรายวิชาเพิ่มเติมคณิตศาสตร ชั้นมัธยมศึกษาปที่ 6 เลม 2 191 สถาบันสงเสริมการสอนวิทยาศาสตรและเทคโนโลยี 3.8 ตัวอยางแบบทดสอบประจําบทและเฉลยตัวอยางแบบทดสอบประจําบท ในสวนนี้จะนําเสนอตัวอยางแบบทดสอบประจําบทที่ 3 การวิเคราะหและนําเสนอขอมูล เชิงปริมาณ สําหรับรายวิชาเพิ่มเติมคณิตศาสตร ชั้นมัธยมศึกษาปที่ 6 เลม 2 ซึ่งครูสามารถ เลือกนําไปใชไดตามจุดประสงคการเรียนรูที่ตองการวัดผลประเมินผล ตัวอยางแบบทดสอบประจําบท 1. ความสูง (เซนติเมตร) ของนักเรียนชั้นมัธยมศึกษาปที่ 6 หองหนึ่ง จํานวนทั้งหมด 50 คน แสดงไดดังนี้ 156 165 170 159 165 159 168 172 158 157 166 170 180 168 176 174 160 163 159 155 167 169 169 165 159 181 159 175 156 160 179 154 168 157 162 150 158 165 158 166 163 159 155 163 165 165 162 161 155 158 1) จงเขียนตารางความถี่พรอมทั้งแสดงความถี่สัมพัทธและความถี่สะสมสัมพัทธในรูป รอยละของขอมูลชุดนี้โดยกําหนดใหจํานวนอันตรภาคชั้นเทากับ 7 ชั้น คาเริ่มตนและ คาสุดทายเทากับ 150 และ 185 เซนติเมตร ตามลําดับ 2) นักเรียนมีความสูงอยูในชวงใดมากที่สุด


บทที่ 3 | การวิเคราะหและนําเสนอขอมูลเชิงปริมาณ 192 คูมือครูรายวิชาเพิ่มเติมคณิตศาสตร ชั้นมัธยมศึกษาปที่ 6 เลม 2 สถาบันสงเสริมการสอนวิทยาศาสตรและเทคโนโลยี 2. จํานวนผูใชบริการสวนสาธารณะแหงหนึ่งในชวงเวลา 06:00 – 06:30 น. ของวันหนึ่ง จําแนกตามอายุ แสดงไดดังนี้ อายุ( x) จํานวนผูใชบริการสวนสาธารณะ (คน) 0 10 ≤ <x 3 10 20 ≤ <x 5 20 30 ≤ <x 7 30 40 ≤ <x 13 40 50 ≤ <x 14 50 60 ≤ <x 20 60 70 ≤ <x 27 70 80 ≤ <x 6 80 90 ≤ <x 3 90 100 ≤ <x 2 1) ผูใชบริการสวนสาธารณะในชวงเวลาดังกลาวอยูในชวงอายุใดมากที่สุด 2) จงเขียนฮิสโทแกรมจากขอมูลที่กําหนดให 3. ระยะเวลารอรับยา (นาที) ของผูใชบริการที่สถานีอนามัยแหงหนึ่ง จํานวน 40 คน แสดงได ดังนี้ 24 45 27 29 27 34 36 47 50 41 35 34 47 48 35 25 28 30 32 33 30 32 20 17 15 19 21 24 19 18 16 15 29 28 26 25 31 33 35 40 1) จงเขียนแผนภาพจุดและแผนภาพลําตนและใบจากขอมูลที่กําหนดให 2) จํานวนผูใชบริการที่มีระยะเวลารอรับยามากกวา 30 นาทีคิดเปนรอยละเทาใดของ จํานวนผูใชบริการทั้งหมด


บทที่ 3 | การวิเคราะหและนําเสนอขอมูลเชิงปริมาณ คูมือครูรายวิชาเพิ่มเติมคณิตศาสตร ชั้นมัธยมศึกษาปที่ 6 เลม 2 193 สถาบันสงเสริมการสอนวิทยาศาสตรและเทคโนโลยี 4. ผลผลิตพริกขี้หนูสวน (กิโลกรัม) ที่ไดจากสวนพริกของเกษตรกรในสองอําเภอ อําเภอละ 30 สวน ในเดือนเมษายน พ.ศ. 2562 แสดงไดดังนี้ อําเภอที่ 1 18 19 35 38 39 40 19 40 42 20 42 45 46 28 43 22 44 44 22 30 30 22 32 25 25 32 27 36 27 28 อําเภอที่ 2 4 4 10 11 11 12 5 14 21 5 14 20 21 8 16 6 16 17 6 8 22 6 10 6 6 10 7 10 7 17 1) จงเขียนแผนภาพลําตนและใบเพื่อนําเสนอขอมูลสองชุดนี้ในแผนภาพเดียวกัน 2) ผลผลิตพริกขี้หนูสวนของอําเภอใดมากกวากัน 3) อําเภอที่ 1 มีสวนพริกจํานวนกี่สวนที่มีผลผลิตพริกขี้หนูสวนตั้งแต 20 ถึง 30 กิโลกรัม 4) อําเภอที่ 2 มีสวนพริกจํานวนกี่สวนที่มีผลผลิตพริกขี้หนูสวนมากกวา 15 กิโลกรัม 5) จํานวนสวนพริกที่มีผลผลิตพริกขี้หนูสวนนอยกวา 40 กิโลกรัม คิดเปนรอยละเทาใด ของจํานวนสวนพริกที่สํารวจทั้งหมด 5. แมคาขายผลไมคนหนึ่งไดจดบันทึกน้ําหนักของแตงโม (กิโลกรัม) ที่รับมาจากรานคา ไดขอมูลดังนี้ 1.5 1.7 1.7 2 1.8 1.5 3.4 2 2.2 2.2 2.5 3.5 3 2.2 3.3 1.8 2 3.3 3.5 3.2 3.2 3 3 1) จงหาควอรไทลที่ 1 ควอรไทลที่ 2 และควอรไทลที่ 3 ของขอมูลชุดนี้ 2) ขอมูลชุดนี้มีคานอกเกณฑหรือไมถามีคือคาใด 3) จงเขียนแผนภาพกลองเพื่อนําเสนอขอมูลชุดนี้ 4) จากแผนภาพกลองที่ไดในขอ 3) จงอธิบายลักษณะการกระจายของขอมูลชุดนี้


บทที่ 3 | การวิเคราะห์และน าเสนอข้อมูลเชิงปริมาณ 194 คู่มือครูรายวิชาเพิ่มเติมคณิตศาสตร์ ชั้นมัธยมศึกษาปีที่ 6 เล่ม 2 สถาบันส่งเสริมการสอนวิทยาศาสตร์และเทคโนโลยี 6. จ านวนแอปพลิเคชันในโทรศัพท์สมาร์ตโฟนของผู้ใช้โทรศัพท์สมาร์ตโฟนจ านวน 27 คน แสดงได้ดังนี้ 24 25 28 30 25 50 25 25 17 45 22 20 21 28 21 25 25 24 25 22 25 20 22 22 20 15 24 1) จงหาควอร์ไทล์ที่ 1 ควอร์ไทล์ที่ 2 และควอร์ไทล์ที่ 3 ของข้อมูลชุดนี้ 2) ข้อมูลชุดนี้มีค่านอกเกณฑ์หรือไม่ ถ้ามีคือค่าใด 3) จงเขียนแผนภาพกล่องเพื่อน าเสนอข้อมูลชุดนี้ 4) จากแผนภาพกล่องที่ได้ในข้อ 3) จงอธิบายลักษณะการกระจายของข้อมูลชุดนี้ 7. จ านวนไอศกรีมที่ขายได้ของร้านค้าแห่งหนึ่งในวันที่มีอุณหภูมิต่างกัน แสดงด้วยแผนภาพ การกระจายได้ดังนี้ จงพิจารณาว่าจ านวนไอศกรีมที่ขายได้และอุณหภูมิมีความสัมพันธ์กันหรือไม่ อย่างไร 15 20 25 30 35 40 45 25 27 29 31 33 35 37 จ านวนไอศกรีมที่ขายได้ (แท่ง) อุณหภูมิ (องศาเซลเซียส) 0 ก ด 0


บทที่ 3 | การวิเคราะหและนําเสนอขอมูลเชิงปริมาณ คูมือครูรายวิชาเพิ่มเติมคณิตศาสตร ชั้นมัธยมศึกษาปที่ 6 เลม 2 195 สถาบันสงเสริมการสอนวิทยาศาสตรและเทคโนโลยี 8. ราคาโทรศัพทสมารตโฟนรุนหนึ่งและระยะเวลาหลังจากวางจําหนาย แสดงดวยแผนภาพ การกระจายไดดังนี้ จงพิจารณาวาราคาโทรศัพทสมารตโฟนรุนนี้และระยะเวลาหลังจากวางจําหนาย มีความสัมพันธกันหรือไมอยางไร 9. ความยาวเสนผมและไอคิวของนักเรียนที่สุมมาจํานวน 30 คน แสดงดวยแผนภาพ การกระจายไดดังนี้ จงพิจารณาวาความยาวเสนผมและไอคิวของนักเรียนที่สุมมาจํานวน 30 คน มีความสัมพันธกันหรือไมอยางไร 0 5000 10000 15000 20000 25000 30000 0 5 10 15 20 ราคาโทรศัพทสมารตโฟน (บาท) ระยะเวลาหลังจากวางจําหนาย (เดือน) 30,000 25,000 20,000 15,000 10,000 5,000 ราคาโทรศัพท 0 สมารตโฟน (บาท) 0 20 40 60 80 100 120 140 160 0 5 10 15 20 25 30 35 40 ไอคิว ความยาวเสนผม (เซนติเมตร)


บทที่ 3 | การวิเคราะหและนําเสนอขอมูลเชิงปริมาณ 196 คูมือครูรายวิชาเพิ่มเติมคณิตศาสตร ชั้นมัธยมศึกษาปที่ 6 เลม 2 สถาบันสงเสริมการสอนวิทยาศาสตรและเทคโนโลยี 10. ถาเงินเดือนเฉลี่ยของพนักงานจํานวน 5 คน จากบริษัทแหงหนึ่งเปน 18,900 บาท และ เงินเดือนของพนักงาน 3 คน จากพนักงานกลุมนี้คือ 16,000, 17,500 และ 24,000 บาท สวนพนักงานอีกสองคนที่เหลือมีเงินเดือนตางกัน 4,000 บาท จงหาเงินเดือนของพนักงาน สองคนที่เหลือ 11. ในการสอบวิชาคอมพิวเตอรแบงการสอบออกเปนสองสวนคือ การสอบขอเขียนและ การสอบเขียนโปรแกรม ซึ่งถวงน้ําหนักดวย 3 และ 1 ตามลําดับ และมีเงื่อนไขวานักเรียน จะสอบผานเมื่อมีคะแนนเฉลี่ยไมนอยกวา 60 คะแนน ถากฤตสอบขอเขียนได70 คะแนน จากคะแนนเต็ม 100 คะแนน และสอบเขียนโปรแกรมได38 คะแนน จากคะแนนเต็ม 100 คะแนน จงพิจารณาวากฤตสอบผานวิชาคอมพิวเตอรหรือไม 12. น้ําหนัก (กิโลกรัม) ของนักเรียนจํานวน 7 คน ที่สุมมาจากนักเรียนหองหนึ่ง เปนดังนี้ 45 55 30 62 47 34 52 ตอมาทราบวามีการจดขอมูลผิดพลาด โดยจดขอมูลที่อยูในตําแหนงมัธยฐานต่ํากวา ความเปนจริง 4 กิโลกรัม จงหาวามัธยฐานที่ถูกตองของขอมูลชุดนี้เปนเทาใด และ คาเฉลี่ยเลขคณิตของขอมูลชุดนี้เปลี่ยนไปจากเดิมหรือไม ถาเปลี่ยนไปจากเดิมแลว คาเฉลี่ยเลขคณิตที่ถูกตองของขอมูลชุดนี้เปนเทาใด 13. คะแนนสอบวิชาคณิตศาสตรของนักเรียนจํานวน 10 คน ที่สุมมาจากนักเรียนหองหนึ่ง เปนดังนี้ 75 75 80 63 87 63 82 67 75 90 จงหาคาเฉลี่ยเลขคณิต มัธยฐาน และฐานนิยมของขอมูลชุดนี้ และพิจารณาวาควรใช คากลางใดเปนตัวแทนของขอมูลชุดนี้พรอมทั้งใหเหตุผลประกอบ 14. จงหาพิสัยและพิสัยระหวางควอรไทลของขอมูลชุดนี้ 20 24 35 23 33 10 32 45 37 56 27


บทที่ 3 | การวิเคราะหและนําเสนอขอมูลเชิงปริมาณ คูมือครูรายวิชาเพิ่มเติมคณิตศาสตร ชั้นมัธยมศึกษาปที่ 6 เลม 2 197 สถาบันสงเสริมการสอนวิทยาศาสตรและเทคโนโลยี 15. ระยะเวลาที่ใชในการผานดานตรวจคนเขาเมืองทาอากาศยานสุวรรณภูมิ(นาที) ของ นักทองเที่ยวจํานวน 7 คน เปนดังนี้ 6 7 7 7 9 9 11 จงหาพิสัย พิสัยระหวางควอรไทลและสวนเบี่ยงเบนมาตรฐานของขอมูลชุดนี้ 16. ครอบครัวหนึ่งเลี้ยงสุนัขทั้งหมด 5 ตัว ซึ่งมีอายุ 2, 5, 5, 6 และ 7 ปจงหาความแปรปรวน ของอายุสุนัขของครอบครัวนี้ 17. ปริมาณการสงออกขาว (ลานตัน) ของประเทศไทยในชวง พ.ศ. 2555 – 2558 แสดงไดดังนี้ พ.ศ. ปริมาณสงออกขาว (ลานตัน) 2555 6.97 2556 7.05 2557 10.97 2558 9.80 จงหาสัมประสิทธิ์การแปรผันของปริมาณการสงออกขาวของประเทศไทยในชวง พ.ศ. 2555 – 2558 (ตอบเปนทศนิยม 2 ตําแหนง) (ที่มา : http://fic.nfi.or.th/foodsectordatabank-detail.php?id=9) 18. ยอดขายรถยนต(คัน) ยอนหลัง 5 ปของบริษัทรถยนตแหงหนึ่ง แสดงไดดังนี้ ปที่ ยอดขายภายในประเทศ (คัน) ยอดขายในตางประเทศ (คัน) 1 9,100 24,900 2 5,000 26,700 3 7,200 26,600 4 1,200 17,700 5 4,400 19,300 จงหาสัมประสิทธิ์การแปรผันของยอดขายรถยนตภายในประเทศและในตางประเทศของ บริษัทแหงนี้พรอมทั้งเปรียบเทียบการกระจายของขอมูลทั้งสองชุดนี้


บทที่ 3 | การวิเคราะหและนําเสนอขอมูลเชิงปริมาณ 198 คูมือครูรายวิชาเพิ่มเติมคณิตศาสตร ชั้นมัธยมศึกษาปที่ 6 เลม 2 สถาบันสงเสริมการสอนวิทยาศาสตรและเทคโนโลยี (ที่มา : https://www.thanachartbluebook.com/news.asp?P1=252EB96AC2B6590B6AB85 61A6D6F7FE7755084591AD5035482826BA720DA1710) 19. คาเฉลี่ยเลขคณิตและสวนเบี่ยงเบนมาตรฐานของคะแนนสอบวิชาคณิตศาสตรและ ภาษาอังกฤษของนักเรียนชั้นมัธยมศึกษาปที่ 6 หองหนึ่ง ซึ่งทั้งสองวิชามีคะแนนเต็ม 100 คะแนน เปนดังนี้ วิชาคณิตศาสตร วิชาภาษาอังกฤษ คาเฉลี่ยเลขคณิต 81.6 78.3 สวนเบี่ยงเบนมาตรฐาน 3.4 2.7 จงเปรียบเทียบการกระจายของคะแนนสอบวิชาคณิตศาสตรและภาษาอังกฤษของ นักเรียนหองนี้ 20. ปริมาณการสงออกขาวไทยไปยังตลาดสงออกขาว 7 แหง ใน พ.ศ. 2558 แสดงไดดังนี้ ประเทศ ปริมาณสงออกขาว (หมื่นตัน) สาธารณรัฐประชาชนจีน 96 แคเมอรูน 45 ฟลิปปนส 82 ไนจีเรีย 64 แอฟริกาใต 57 มาเลเซีย 44 สหรัฐอเมริกา 43 จงหา 1) ควอรไทลที่ 1 ควอรไทลที่ 2 และควอรไทลที่ 3 ของปริมาณการสงออกขาวไทยไปยัง ตลาดสงออกขาว 7 แหง ใน พ.ศ. 2558 2) ตลาดสงออกขาวที่มีปริมาณการสงออกขาวนอยกวาควอรไทลที่ 1 3) ตลาดสงออกขาวที่มีปริมาณการสงออกขาวมากกวาควอรไทลที่ 2 (ที่มา : http://fic.nfi.or.th/foodsectordatabank-detail.php?id=9)


บทที่ 3 | การวิเคราะหและนําเสนอขอมูลเชิงปริมาณ คูมือครูรายวิชาเพิ่มเติมคณิตศาสตร ชั้นมัธยมศึกษาปที่ 6 เลม 2 199 สถาบันสงเสริมการสอนวิทยาศาสตรและเทคโนโลยี 21. ยอดขาย (บาท) ในไตรมาสแรกประจําป2562 ของพนักงาน 11 คน ที่สุมมาจากบริษัท แหงหนึ่ง แสดงไดดังนี้ พนักงานคนที่ ยอดขาย (บาท) 1 407,000 2 565,000 3 445,500 4 336,000 5 627,000 6 375,000 7 524,400 8 470,300 9 290,700 10 784,500 11 668,200 ตามเงื่อนไขของบริษัท พนักงานจะไมไดปรับเงินเดือนถามียอดขายนอยกวาควอรไทลที่ 1 จะไดปรับเงินเดือน 2% ถามียอดขายมากกวาหรือเทากับควอรไทลที่ 1 แตนอยกวา ควอรไทลที่ 3 และจะไดปรับเงินเดือน 4% ถามียอดขายมากกวาหรือเทากับควอรไทลที่ 3 จงหาวาพนักงานที่ไดปรับเงินเดือน 2% มียอดขายมากที่สุดและนอยที่สุดเปนเทาใด 22. คะแนนสอบวิชาภาษาไทยของนักเรียน 7 คน ซึ่งมีคะแนนเต็ม 100 คะแนน ที่เรียงจาก นอยไปมาก แสดงไดดังนี้ 65 69 77 80 82 84 92 จงหาเปอรเซ็นไทลที่ 25 เปอรเซ็นไทลที่ 50 และเปอรเซ็นไทลที่ 80 ของคะแนนสอบ วิชาภาษาไทยของนักเรียนกลุมนี้


บทที่ 3 | การวิเคราะหและนําเสนอขอมูลเชิงปริมาณ 200 คูมือครูรายวิชาเพิ่มเติมคณิตศาสตร ชั้นมัธยมศึกษาปที่ 6 เลม 2 สถาบันสงเสริมการสอนวิทยาศาสตรและเทคโนโลยี 23. คะแนนสอบยอยของนักเรียนจํานวน 9 คน ที่สุมมาจากนักเรียนชั้นมัธยมศึกษาปที่ 6 หองหนึ่ง ซึ่งมีคะแนนเต็ม 30 คะแนน แสดงไดดังนี้ นักเรียนคนที่ 1 2 3 4 5 6 7 8 9 คะแนน 25 18 27 29 28 22 15 24 22 ถานักเรียนที่ไดคะแนนนอยกวาเปอรเซ็นไทลที่ 40 ของคะแนนสอบยอยของนักเรียน กลุมนี้ตองสอบใหมจงหาวามีนักเรียนที่ตองสอบใหมกี่คน 24. ระยะเวลา (นาที) ในการใชโทรศัพทเคลื่อนที่สําหรับโทรออกในหนึ่งวัน ที่สํารวจจาก ผูตอบแบบสอบถามจํานวน 40 คน แสดงไดดังนี้ 109 20 87 63 30 27 95 63 32 24 67 66 22 34 64 26 78 47 36 94 3 22 7 66 9 28 12 20 73 43 10 35 12 39 45 27 60 57 44 57 จงหาวามีผูตอบแบบสอบถามกี่คนที่มีระยะเวลาในการใชโทรศัพทเคลื่อนที่สําหรับ โทรออกในหนึ่งวันมากกวาเปอรเซ็นไทลที่ 80 และมีผูตอบแบบสอบถามกี่คนที่มี ระยะเวลาในการใชโทรศัพทเคลื่อนที่สําหรับโทรออกในหนึ่งวันนอยกวาเปอรเซ็นไทลที่ 14


บทที่ 3 | การวิเคราะหและนําเสนอขอมูลเชิงปริมาณ คูมือครูรายวิชาเพิ่มเติมคณิตศาสตร ชั้นมัธยมศึกษาปที่ 6 เลม 2 201 สถาบันสงเสริมการสอนวิทยาศาสตรและเทคโนโลยี เฉลยตัวอยางแบบทดสอบประจําบท 1. 1) จากโจทย กําหนดจํานวนอันตรภาคชั้นทั้งหมด 7 ชั้น คาเริ่มตนคือ 150 เซนติเมตร และคาสุดทายคือ 185 เซนติเมตร สามารถเขียนตารางความถี่ไดดังนี้ 1. คํานวณความกวางของอันตรภาคชั้น ไดดังนี้ คาสุดทาย – คาเริ่มตน จํานวนอันตรภาคชั้น 185 150 5 7 − = = ดังนั้น ความกวางของอันตรภาคชั้นคือ 5 เซนติเมตร 2. กําหนดอันตรภาคชั้นไดดังนี้ อันตรภาคชั้น คาเริ่มตน คาสุดทาย ชั้นที่ 1 150 150 5 1 154 +−= ชั้นที่ 2 155 155 5 1 159 +−= ชั้นที่ 3 160 160 5 1 164 +−= ชั้นที่ 4 165 165 5 1 169 +−= ชั้นที่ 5 170 170 5 1 174 +−= ชั้นที่ 6 175 175 5 1 179 +−= ชั้นที่ 7 180 180 5 1 184 +−= 3. หาจํานวนขอมูลทั้งหมดที่อยูในแตละอันตรภาคชั้นโดยทํารอยขีด ไดดังนี้ อันตรภาคชั้น รอยขีด 150 154 − || 155 159 − |||| |||| |||| || 160 164 − |||| ||| 165 169 − |||| |||| |||| 170 174 − |||| 175 179 − ||| 180 184 − ||


บทที่ 3 | การวิเคราะหและนําเสนอขอมูลเชิงปริมาณ 202 คูมือครูรายวิชาเพิ่มเติมคณิตศาสตร ชั้นมัธยมศึกษาปที่ 6 เลม 2 สถาบันสงเสริมการสอนวิทยาศาสตรและเทคโนโลยี 4. นับจํานวนขอมูลจากรอยขีดที่ทําในขอ 3 จะไดตารางความถี่ ดังนี้ อันตรภาคชั้น ความถี่ 150 154 − 2 155 159 − 17 160 164 − 8 165 169 − 14 170 174 − 4 175 179 − 3 180 184 − 2 5. หาความถี่สัมพัทธและความถี่สะสมสัมพัทธในรูปรอยละ ไดดังนี้ อันตรภาคชั้น ความถี่ ความถี่สัมพัทธ ในรูปรอยละ ความถี่สะสมสัมพัทธ ในรูปรอยละ 150 154 − 2 2 100 4 50 × = 4 155 159 − 17 17 100 34 50 × = 38 160 164 − 8 8 100 16 50 × = 54 165 169 − 14 14 100 28 50 × = 82 170 174 − 4 4 100 8 50 × = 90 175 179 − 3 3 100 6 50 × = 96 180 184 − 2 2 100 4 50 × = 100 2) นักเรียนมีความสูงอยูในชวง 155 – 159 เซนติเมตร มากที่สุด 2. 1) ผูใชบริการสวนสาธารณะในชวงเวลาดังกลาวที่มีอายุตั้งแต 60 ป แตนอยกวา 70 ป มีจํานวนมากที่สุด


บทที่ 3 | การวิเคราะห์และน าเสนอข้อมูลเชิงปริมาณ คู่มือครูรายวิชาเพิ่มเติมคณิตศาสตร์ ชั้นมัธยมศึกษาปีที่ 6 เล่ม 2 203 สถาบันส่งเสริมการสอนวิทยาศาสตร์และเทคโนโลยี 10 15 20 25 30 35 40 45 50 55 ระยะเวลารอรับยา (นาที) 2) จากข้อมูลสามารถเขียนฮิสโทแกรมได้ดังนี้ 3. 1) จากข้อมูลสามารถเขียนแผนภาพจุดได้ดังนี้ 0 10 20 30 40 50 60 70 80 90 100 อายุ (ปี) จ านวนผู้มาใช้บริการสวนสาธารณะ (คน) 30 25 20 15 10 5


บทที่ 3 | การวิเคราะหและนําเสนอขอมูลเชิงปริมาณ 204 คูมือครูรายวิชาเพิ่มเติมคณิตศาสตร ชั้นมัธยมศึกษาปที่ 6 เลม 2 สถาบันสงเสริมการสอนวิทยาศาสตรและเทคโนโลยี จากขอมูลสามารถเขียนแผนภาพลําตนและใบไดดังนี้ 1 5 5 6 7 8 9 9 2 0 1 4 4 5 5 6 7 7 8 8 9 9 3 0 0 1 2 2 3 3 4 4 5 5 5 6 4 0 1 5 7 7 8 5 0 2) จํานวนผูใชบริการที่มีระยะเวลารอรับยามากกวา 30 นาทีคิดเปนรอยละ 18 100 45 40 × = ของจํานวนผูใชบริการทั้งหมด 4. 1) จากขอมูลสามารถเขียนแผนภาพลําตนและใบเพื่อนําเสนอขอมูลสองชุดนี้ไดดังนี้ อําเภอที่ 1 อําเภอที่ 2 0 4 4 5 5 6 6 6 6 6 7 7 8 8 9 9 8 1 0 0 0 0 1 1 2 4 4 6 6 7 7 8 8 7 7 5 5 2 2 2 0 2 0 1 1 2 9 8 6 5 2 2 0 0 3 6 5 4 4 3 2 2 0 0 4 2) จากแผนภาพลําตนและใบ ผลผลิตพริกขี้หนูสวนของอําเภอที่ 1 มีปริมาณมากกวา ผลผลิตพริกขี้หนูสวนของอําเภอที่ 2 3) 12 สวน 4) 8 สวน 5) สวนพริกที่มีผลผลิตพริกขี้หนูสวนนอยกวา 40 กิโลกรัม มี51 สวน คิดเปนรอยละ 51 100 85 60 × = ของจํานวนสวนพริกที่สํารวจทั้งหมด 5. 1) เรียงน้ําหนักของแตงโม 23 ผล จากนอยไปมากไดดังนี้ 1.5 1.5 1.7 1.7 1.8 1.8 2.0 2.0 2.0 2.2 2.2 2.2 2.5 3.0 3.0 3.0 3.2 3.2 3.3 3.3 3.4 3.5 3.5


บทที่ 3 | การวิเคราะหและนําเสนอขอมูลเชิงปริมาณ คูมือครูรายวิชาเพิ่มเติมคณิตศาสตร ชั้นมัธยมศึกษาปที่ 6 เลม 2 205 สถาบันสงเสริมการสอนวิทยาศาสตรและเทคโนโลยี 1 1.5 2 2.5 3 3.5 4 1.5 1.8 2.2 3.2 3.5 น้ําหนักของแตงโม (กิโลกรัม) เนื่องจาก Q1 อยูในตําแหนงที่ 23 1 6 4 + = ดังนั้น 1 Q = 1.8 Q2 อยูในตําแหนงที่ 2 23 1 ( ) 12 4 + = ดังนั้น 2 Q = 2.2 และ Q3 อยูในตําแหนงที่ 3 23 1 ( ) 18 4 + = ดังนั้น 3 Q = 3.2 2) แทน Q1 และ Q3 ดวย 1.8 และ 3.2 ตามลําดับ ใน Q QQ 1 31 − − 1.5( ) จะได1.8 1.5 3.2 1.8 0.3 − − =− ( ) แทน Q1 และ Q3 ดวย 1.8 และ 3.2 ตามลําดับ ใน Q QQ 3 31 + − 1.5( ) จะได3.2 1.5 3.2 1.8 5.3 + −= ( ) เนื่องจากไมมีขอมูลที่มีคานอยกวา −0.3 หรือมากกวา 5.3 ดังนั้น ขอมูลชุดนี้ไมมีคานอกเกณฑ 3) จากขอมูลสามารถเขียนแผนภาพกลองไดดังนี้ 4) จากแผนภาพกลอง จะเห็นวาขอมูลในชวง 2.2 ถึง 3.2 มีการกระจายมากที่สุด รองลงมาคือขอมูลในชวง 1.8 ถึง 2.2 และขอมูลในชวง 1.5 ถึง 1.8 และชวง 3.2 ถึง 3.5 มีการกระจายนอยใกลเคียงกัน 6. 1) เรียงจํานวนแอปพลิเคชันในโทรศัพทสมารตโฟนของผูใชโทรศัพทสมารตโฟนจํานวน 27 คน จากนอยไปมากไดดังนี้ 15 17 20 20 20 21 21 22 22 22 22 24 24 24 25 25 25 25 25 25 25 25 28 28 30 45 50


บทที่ 3 | การวิเคราะหและนําเสนอขอมูลเชิงปริมาณ 206 คูมือครูรายวิชาเพิ่มเติมคณิตศาสตร ชั้นมัธยมศึกษาปที่ 6 เลม 2 สถาบันสงเสริมการสอนวิทยาศาสตรและเทคโนโลยี เนื่องจาก Q1 อยูในตําแหนงที่ 27 1 7 4 + = ดังนั้น 1 Q = 21 Q2 อยูในตําแหนงที่ 2 27 1 ( ) 14 4 + = ดังนั้น 2 Q = 24 และ Q3 อยูในตําแหนงที่ 3 27 1 ( ) 21 4 + = ดังนั้น 3 Q = 25 2) แทน Q1 และ Q3 ดวย 21 และ 25 ตามลําดับ ใน Q QQ 1 31 − − 1.5( ) จะได 21 1.5 25 21 15 − −= ( ) แทน Q1 และ Q3 ดวย 21 และ 25 ตามลําดับ ใน Q QQ 3 31 + − 1.5( ) จะได 25 1.5 25 21 31 + −= ( ) จากขอมูลขางตน มี 45 และ 50 มากกวา 31 แตไมมีขอมูลที่นอยกวา 15 ดังนั้น คานอกเกณฑคือ 45 และ 50 3) จากขอมูลสามารถเขียนแผนภาพกลองไดดังนี้ 4) จากแผนภาพกลอง จะเห็นวาขอมูลในชวง 24 ถึง 25 มีการกระจายนอยที่สุด และ ขอมูลในชวง 15 ถึง 21 และชวง 25 ถึง 30 มีการกระจายมากใกลเคียงกัน 7. จากแผนภาพการกระจาย จะเห็นวาเมื่ออุณหภูมิสูงขึ้น จํานวนไอศกรีมที่ขายไดมีแนวโนม มากขึ้นดวย ดังนั้น จํานวนไอศกรีมที่ขายไดและอุณหภูมิมีความสัมพันธในทิศทางเดียวกัน 8. จากแผนภาพการกระจาย จะเห็นวาราคาโทรศัพทสมารตโฟนรุนนี้มีแนวโนมลดลง เมื่อ ระยะเวลาหลังจากวางจําหนายเพิ่มขึ้น ดังนั้น ราคาโทรศัพทสมารตโฟนรุนนี้และระยะเวลาหลังจากวางจําหนายมีความสัมพันธ ในทิศทางตรงกันขาม 15 20 25 30 35 40 45 50 15 21 24 25 30 จํานวนแอปพลิเคชันในโทรศัพทสมารตโฟน


บทที่ 3 | การวิเคราะหและนําเสนอขอมูลเชิงปริมาณ คูมือครูรายวิชาเพิ่มเติมคณิตศาสตร ชั้นมัธยมศึกษาปที่ 6 เลม 2 207 สถาบันสงเสริมการสอนวิทยาศาสตรและเทคโนโลยี 9. จากแผนภาพการกระจาย จะเห็นวาเมื่อความยาวเสนผมของนักเรียนมากขึ้น ไอคิวไมได มากขึ้นหรือนอยลงตาม ดังนั้น ความยาวเสนผมและไอคิวของนักเรียนไมมีความสัมพันธเชิงเสน 10. ใหพนักงานสองคนที่เหลือมีเงินเดือน x และ x + 4,000 บาท เนื่องจากเงินเดือนเฉลี่ยของพนักงานจํานวน 5 คน จากบริษัทแหงนี้เปน 18,900 บาท จะได 18,900 = 16,000 17,500 24,000 4,000 ( ) 5 + + ++ + x x = 2 61,500 5 x + 94,500 = 2 61,500 x + 2x = 33,000 x = 16,500 และจะได x += += 4,000 16,500 4,000 20,500 ดังนั้น พนักงานสองคนที่เหลือมีเงินเดือน 16,500 และ 20,500 บาท 11. ในที่นี้ขอมูลคือคะแนนสอบขอเขียนและคะแนนสอบเขียนโปรแกรมวิชาคอมพิวเตอรของ กฤต ซึ่งเทากับ 70 และ 38 คะแนน ตามลําดับ โดยมีคะแนนเต็มเปน 100 คะแนนเทากัน และมีน้ําหนักขอมูลเปน 3 และ 1 ตามลําดับ จะไดคาเฉลี่ยเลขคณิตถวงน้ําหนัก = 3 70 1 38 ( ) ( ) 3 1 + + = 210 38 4 + = 248 4 = 62 ดังนั้น คะแนนเฉลี่ยของกฤต คือ 62 คะแนน จากเงื่อนไขวานักเรียนจะสอบผานเมื่อมีคะแนนเฉลี่ยไมนอยกวา 60 คะแนน จะไดวากฤตสอบผานวิชาคอมพิวเตอร


บทที่ 3 | การวิเคราะหและนําเสนอขอมูลเชิงปริมาณ 208 คูมือครูรายวิชาเพิ่มเติมคณิตศาสตร ชั้นมัธยมศึกษาปที่ 6 เลม 2 สถาบันสงเสริมการสอนวิทยาศาสตรและเทคโนโลยี 12. เรียงน้ําหนักของนักเรียน 7 คน จากนอยไปมากไดดังนี้ 30 34 45 47 52 55 62 จะได คาเฉลี่ยเลขคณิตของขอมูลชุดนี้ คือ 30 34 45 47 52 55 62 325 46.43 7 7 ++++++ = ≈ กิโลกรัม เนื่องจากมัธยฐานอยูในตําแหนงที่ 7 1 4 2 + = ดังนั้น มัธยฐานของขอมูลชุดนี้คือ 47 กิโลกรัม เนื่องจากจดคาที่เปนตําแหนงของมัธยฐานต่ํากวาความเปนจริง 4 กิโลกรัม จะไดมัธยฐานที่ถูกตอง คือ 47 4 51 + = กิโลกรัม และจะไดขอมูลชุดใหมที่ถูกตองเปน 30 34 45 51 52 55 62 ซึ่งมีคาเฉลี่ยเลขคณิต 30 34 45 51 52 55 62 329 47 7 7 ++++++ = = กิโลกรัม ดังนั้น คาเฉลี่ยเลขคณิตของขอมูลชุดนี้เปลี่ยนไปจากเดิม โดยคาเฉลี่ยเลขคณิตที่ถูกตองของ ขอมูลชุดนี้ คือ 47 กิโลกรัม 13. เรียงคะแนนสอบวิชาคณิตศาสตรของนักเรียน 10 คน จากนอยไปมากไดดังนี้ 63 63 67 75 75 75 80 82 87 90 จะไดคาเฉลี่ยเลขคณิตของขอมูลชุดนี้คือ 63 63 67 75 75 75 80 82 87 90 757 75.7 10 10 +++++++ = = + + คะแนน เนื่องจากมัธยฐานอยูในตําแหนงที่ 10 1 5.5 2 + = จะไดมัธยฐานของขอมูลชุดนี้คือ คาเฉลี่ยเลขคณิตของขอมูลในตําแหนงที่ 5 และ 6 ซึ่งคือ 75 คะแนน เนื่องจาก คะแนนสอบ 63 คะแนน มีความถี่เปน 2 คะแนนสอบ 67 คะแนน มีความถี่เปน 1 คะแนนสอบ 75 คะแนน มีความถี่เปน 3 คะแนนสอบ 80 คะแนน มีความถี่เปน 1 คะแนนสอบ 82 คะแนน มีความถี่เปน 1 คะแนนสอบ 87 คะแนน มีความถี่เปน 1 คะแนนสอบ 90 คะแนน มีความถี่เปน 1


บทที่ 3 | การวิเคราะหและนําเสนอขอมูลเชิงปริมาณ คูมือครูรายวิชาเพิ่มเติมคณิตศาสตร ชั้นมัธยมศึกษาปที่ 6 เลม 2 209 สถาบันสงเสริมการสอนวิทยาศาสตรและเทคโนโลยี จะเห็นวา คะแนนสอบ 75 คะแนน มีความถี่สูงสุด ดังนั้น ฐานนิยมของขอมูลชุดนี้คือ 75 คะแนน เนื่องจากขอมูลชุดนี้มีคาใกลเคียงกัน จึงควรใชคาเฉลี่ยเลขคณิตซึ่งคํานวณจากขอมูล ทั้งหมดเปนตัวแทนของขอมูลชุดนี้ 14. เรียงขอมูลทั้ง 11 ตัว จากนอยไปมากไดดังนี้ 10 20 23 24 27 32 33 35 37 45 56 จะเห็นวาคาสูงสุดและคาต่ําสุดของขอมูลชุดนี้คือ 56 และ 10 ตามลําดับ ดังนั้น พิสัยของขอมูลชุดนี้คือ 56 10 46 − = เนื่องจาก Q1 อยูในตําแหนงที่ 11 1 3 4 + = จะไดวา 1 Q = 23 และ Q3 อยูในตําแหนงที่ 3 11 1 ( ) 9 4 + = จะไดวา 3 Q = 37 ดังนั้น พิสัยระหวางควอรไทลของขอมูลชุดนี้คือ 3 1 Q Q−=−= 37 23 14 15. จะเห็นวาคาสูงสุดและคาต่ําสุดของขอมูลชุดนี้คือ 11 และ 6 นาที ตามลําดับ ดังนั้น พิสัยของขอมูลชุดนี้คือ 11 6 5 − = นาที เนื่องจาก Q1 อยูในตําแหนงที่ 7 1 2 4 + = จะไดวา 1 Q = 7 และ Q3 อยูในตําแหนงที่ 37 1 ( ) 6 4 + = จะไดวา 3 Q = 9 ดังนั้น พิสัยระหวางควอรไทลของขอมูลชุดนี้คือ 3 1 Q Q− =−= 97 2 นาที ให i x แทนระยะเวลาที่ใชในการผานดานตรวจคนเขาเมืองทาอากาศยานสุวรรณภูมิของ นักทองเที่ยวคนที่ i เมื่อ i∈{1, 2, 3, ... , 7} และ µ แทนคาเฉลี่ยเลขคณิตของขอมูลชุดนี้ จะได 7 1 6 7 7 7 9 9 11 56 8 7 77 i i x µ = ++ + + + = + = = = ∑ ดังนั้น คาเฉลี่ยเลขคณิตของขอมูลชุดนี้คือ 8 นาที


บทที่ 3 | การวิเคราะหและนําเสนอขอมูลเชิงปริมาณ 210 คูมือครูรายวิชาเพิ่มเติมคณิตศาสตร ชั้นมัธยมศึกษาปที่ 6 เลม 2 สถาบันสงเสริมการสอนวิทยาศาสตรและเทคโนโลยี จากขอมูลขางตน จะได i x i x − µ ( ) 2 i x − µ 6 −2 4 7 −1 1 7 −1 1 7 −1 1 9 1 1 9 1 1 11 3 9 ( ) 7 2 1 18 i i x µ = ∑ − = ดังนั้น ( ) 7 2 1 18 1.6 7 7 i i x µ σ = − = = ≈ ∑ นั่นคือ สวนเบี่ยงเบนมาตรฐานของขอมูลชุดนี้มีคาประมาณ 1.6 นาที 16. ให i x แทนอายุสุนัขตัวที่ i เมื่อ i∈{1, 2, 3, 4, 5} และ µ แทนคาเฉลี่ยเลขคณิตของอายุสุนัขของครอบครัวนี้ จะได 5 1 25 5 5 5 i i x µ = = = = ∑ ดังนั้น คาเฉลี่ยเลขคณิตของอายุสุนัขของครอบครัวนี้คือ 5 ป จากขอมูลขางตน จะได i x i x − µ ( ) 2 i x − µ 2 −3 9 5 0 0 5 0 0 6 1 1 7 2 4 ( ) 5 2 1 14 i i x µ = ∑ − =


บทที่ 3 | การวิเคราะหและนําเสนอขอมูลเชิงปริมาณ คูมือครูรายวิชาเพิ่มเติมคณิตศาสตร ชั้นมัธยมศึกษาปที่ 6 เลม 2 211 สถาบันสงเสริมการสอนวิทยาศาสตรและเทคโนโลยี ดังนั้น ( ) 5 2 2 1 14 2.8 5 5 = − = = = ∑ i i x µ σ นั่นคือ ความแปรปรวนของอายุสุนัขของครอบครัวนี้เทากับ 2.8 ป2 17. ให 123 xxx , , และ 4 x แทนปริมาณการสงออกขาว (ลานตัน) ของประเทศไทยในชวง พ.ศ. 2555, 2556, 2557 และ 2558 ตามลําดับ และ µ แทนคาเฉลี่ยเลขคณิตของปริมาณการสงออกขาวของประเทศไทยในชวง พ.ศ. 2555 – 2558 จะได 4 1 34.79 8.70 4 4 i i x µ = = = ≈ ∑ ดังนั้น คาเฉลี่ยเลขคณิตของปริมาณการสงออกขาวของประเทศไทยในชวง พ.ศ. 2555 – 2558 คือ 8.70 ลานตัน จากขอมูลขางตน จะได i x i x − µ ( ) 2 i x − µ 6.97 −1.73 2.99 7.05 −1.65 2.72 10.97 2.27 5.15 9.80 1.10 1.21 ( ) 4 2 1 12.07 i i x µ = ∑ − ≈ ดังนั้น ( ) 4 2 1 12.07 1.74 4 4 i i x µ σ = − = ≈≈ ∑ นั่นคือ สัมประสิทธิ์การแปรผันของปริมาณการสงออกขาวของประเทศไทยในชวง พ.ศ. 2555 – 2558 คือ 1.74 0.20 8.70 σ µ ≈ ≈


บทที่ 3 | การวิเคราะหและนําเสนอขอมูลเชิงปริมาณ 212 คูมือครูรายวิชาเพิ่มเติมคณิตศาสตร ชั้นมัธยมศึกษาปที่ 6 เลม 2 สถาบันสงเสริมการสอนวิทยาศาสตรและเทคโนโลยี 18. ให i x แทนยอดขายรถยนตภายในประเทศของบริษัทรถยนตในปที่ i เมื่อ i∈{1, 2, 3, 4, 5} i y แทนยอดขายรถยนตในตางประเทศของบริษัทรถยนตในปที่ i เมื่อ i∈{1, 2, 3, 4, 5} µx แทนคาเฉลี่ยเลขคณิตของยอดขายรถยนตภายในประเทศ และ µ y แทนคาเฉลี่ยเลขคณิตของยอดขายรถยนตในตางประเทศ จะได 5 1 26,900 5,380 5 5 i i x x µ = = = = ∑ และ 5 1 115,200 23,040 5 5 i i y y µ = = = = ∑ จากขอมูลขางตนจะได i x i x x − µ ( ) 2 i x x − µ 9,100 3,720 13,838,400 5,000 −380 144,400 7,200 1,820 3,312,400 1,200 −4,180 17,472,400 4,400 −980 960,400 ( ) 5 2 1 35,728,000 i x i x µ = ∑ − = และ i y i y y − µ ( ) 2 i y y − µ 24,900 1,860 3,459,600 26,700 3,660 13,395,600 26,600 3,560 12,673,600 17,700 −5,340 28,515,600 19,300 −3,740 13,987,600 ( ) 5 2 1 72,032,000 i y i y µ = ∑ − =


บทที่ 3 | การวิเคราะหและนําเสนอขอมูลเชิงปริมาณ คูมือครูรายวิชาเพิ่มเติมคณิตศาสตร ชั้นมัธยมศึกษาปที่ 6 เลม 2 213 สถาบันสงเสริมการสอนวิทยาศาสตรและเทคโนโลยี จะได ( ) 5 2 1 35,728,000 2,673.13 5 5 i x i x x µ σ = − = = ≈ ∑ และ ( ) 5 2 1 72,032,000 3,795.58 5 5 i y i y y µ σ = − = = ≈ ∑ ดังนั้น สัมประสิทธิ์การแปรผันของยอดขายรถยนตภายในประเทศและสัมประสิทธิ์ การแปรผันของยอดขายรถยนตในตางประเทศของบริษัทแหงนี้ คือ 2,673.1 0.50 5,3 3 80 x x σ µ ≈ ≈ และ 3,795.58 0.17 23,040 y y σ µ ≈ ≈ ตามลําดับ จะเห็นวาสัมประสิทธิ์การแปรผันของยอดขายรถยนตภายในประเทศมากกวาสัมประสิทธิ์ การแปรผันของยอดขายรถยนตในตางประเทศ จึงสรุปไดวายอดขายรถยนตภายในประเทศ มีการกระจายมากกวายอดขายรถยนตในตางประเทศ หรือกลาวไดวายอดขายรถยนต ในตางประเทศเกาะกลุมกันมากกวายอดขายรถยนตภายในประเทศ 19. ใหµx แทนคาเฉลี่ยเลขคณิตของคะแนนสอบวิชาคณิตศาสตร µ y แทนคาเฉลี่ยเลขคณิตของคะแนนสอบวิชาภาษาอังกฤษ σ x แทนสวนเบี่ยงเบนมาตรฐานของคะแนนสอบวิชาคณิตศาสตร และ σ y แทนสวนเบี่ยงเบนมาตรฐานของคะแนนสอบวิชาภาษาอังกฤษ จะไดสัมประสิทธิ์การแปรผันของคะแนนสอบวิชาคณิตศาสตรของนักเรียนหองนี้คือ 3.4 0.04 81.6 x x σ µ = ≈ และสัมประสิทธิ์การแปรผันของคะแนนสอบวิชาภาษาอังกฤษของนักเรียนหองนี้คือ 2.7 0.03 78.3 y y σ µ = ≈ จะเห็นวาสัมประสิทธิ์การแปรผันของคะแนนสอบวิชาคณิตศาสตรของนักเรียนหองนี้ มากกวาสัมประสิทธิ์การแปรผันของคะแนนสอบวิชาภาษาอังกฤษ จึงสรุปไดวาคะแนน สอบวิชาคณิตศาสตรของนักเรียนหองนี้มีการกระจายมากกวาคะแนนสอบวิชา


บทที่ 3 | การวิเคราะหและนําเสนอขอมูลเชิงปริมาณ 214 คูมือครูรายวิชาเพิ่มเติมคณิตศาสตร ชั้นมัธยมศึกษาปที่ 6 เลม 2 สถาบันสงเสริมการสอนวิทยาศาสตรและเทคโนโลยี ภาษาอังกฤษ หรือกลาวไดวาคะแนนสอบวิชาภาษาอังกฤษของนักเรียนหองนี้เกาะกลุมกัน มากกวาคะแนนสอบวิชาคณิตศาสตร 20. เรียงปริมาณการสงออกขาวไทยไปยังตลาดสงออกขาว 7 แหง ใน พ.ศ. 2558 จากนอยไปมาก ไดดังนี้ 43 44 45 57 64 82 96 1) เนื่องจาก Q1 อยูในตําแหนงที่ 7 1 2 4 + = จะไดวา 1 Q = 44 Q2 อยูในตําแหนงที่ 27 1 ( ) 4 4 + = จะไดวา 2 Q = 57 และ Q3 อยูในตําแหนงที่ 37 1 ( ) 6 4 + = จะไดวา 3 Q = 82 ดังนั้น ควอรไทลที่ 1 ควอรไทลที่ 2 และควอรไทลที่ 3 ของปริมาณการสงออก ขาวไทยไปยังตลาดสงออกขาว 7 แหง ใน พ.ศ. 2558 คือ 44, 57 และ 82 หมื่นตัน ตามลําดับ 2) ตลาดสงออกขาวที่มีปริมาณการสงออกขาวมากกวาควอรไทลที่ 1 คือ สหรัฐอเมริกา 3) ตลาดสงออกขาวที่มีปริมาณการสงออกขาวมากกวาควอรไทลที่ 2 คือ ไนจีเรีย ฟลิปปนสและสาธารณรัฐประชาชนจีน 21. เรียงยอดขายในไตรมาสแรกประจําป2562 ของพนักงาน 11 คน จากนอยไปมากไดดังนี้ 290,700 336,000 375,000 407,000 445,500 470,300 524,400 565,000 627,000 668,200 784,500 เนื่องจาก Q1 อยูในตําแหนงที่ 11 1 3 4 + = จะไดวา 1 Q = 375,000 และ Q3 อยูในตําแหนงที่ 3 11 1 ( ) 9 4 + = จะไดวา 3 Q = 627,000 ดังนั้น พนักงานที่ไดปรับเงินเดือน 2% มียอดขายมากที่สุดและนอยที่สุดเปน 565,000 และ 375,000 บาท ตามลําดับ


บทที่ 3 | การวิเคราะหและนําเสนอขอมูลเชิงปริมาณ คูมือครูรายวิชาเพิ่มเติมคณิตศาสตร ชั้นมัธยมศึกษาปที่ 6 เลม 2 215 สถาบันสงเสริมการสอนวิทยาศาสตรและเทคโนโลยี 22. เนื่องจาก P25 อยูในตําแหนงที่ 25 7 1 ( ) 2 100 + = จะไดวา 25 P = 69 P50 อยูในตําแหนงที่ 50 7 1 ( ) 4 100 + = จะไดวา 50 P = 80 และ P80 อยูในตําแหนงที่ 80 7 1 ( ) 6.4 100 + = จะไดวา P80 อยูระหวางขอมูลในตําแหนงที่ 6 และ 7 ซึ่งมีคาอยูระหวาง 84 และ 92 ในการหา P80 จะใชการเทียบบัญญัติไตรยางศดังนี้ เนื่องจากขอมูลในตําแหนงที่ 6 และ 7 มีตําแหนงตางกัน 761 − = มีคาตางกัน 92 84 8 − = จะไดวาตําแหนงตางกัน 6.4 6 0.4 − = มีคาตางกัน 0.4 8 3.2 1 × = ดังนั้น 80 P =+ = 84 3.2 87.2 จะไดวาเปอรเซ็นไทลที่ 25 เปอรเซ็นไทลที่ 50 และเปอรเซ็นไทลที่ 80 ของคะแนนสอบ วิชาภาษาไทยของนักเรียนกลุมนี้ คือ 69, 80 และ 87.2 คะแนน ตามลําดับ 23. เรียงคะแนนสอบยอยของนักเรียนจํานวน 9 คน จากนอยไปมากไดดังนี้ 15 18 22 22 24 25 27 28 29 เนื่องจาก P40 อยูในตําแหนงที่ 40 9 1 ( ) 4 100 + = จะไดวา 40 P = 22 และเนื่องจากนักเรียนที่ไดคะแนนนอยกวาเปอรเซ็นไทลที่ 40 ของคะแนนสอบยอยของ นักเรียนกลุมนี้ตองสอบใหม ดังนั้น มีนักเรียนที่ตองสอบใหมจํานวน 2 คน 24. เรียงระยะเวลาในการใชโทรศัพทเคลื่อนที่สําหรับโทรออกในหนึ่งวัน ที่สํารวจจาก ผูตอบแบบสอบถามจํานวน 40 คน จากนอยไปมากไดดังนี้ 3 7 9 10 12 12 20 20 22 22 24 26 27 27 28 30 32 34 35 36 39 43 44 45 47 57 57 60 63 63 64 66 66 67 73 78 87 94 95 109


บทที่ 3 | การวิเคราะหและนําเสนอขอมูลเชิงปริมาณ 216 คูมือครูรายวิชาเพิ่มเติมคณิตศาสตร ชั้นมัธยมศึกษาปที่ 6 เลม 2 สถาบันสงเสริมการสอนวิทยาศาสตรและเทคโนโลยี เนื่องจาก P80 อยูในตําแหนงที่ 80 40 1 ( ) 32.8 100 + = จะไดวา P80 อยูระหวางขอมูลในตําแหนงที่ 32 และ 33 นั่นคือ 80 P = 66 ดังนั้น มีผูตอบแบบสอบถามที่มีระยะเวลาในการใชโทรศัพทเคลื่อนที่สําหรับโทรออก ในหนึ่งวันมากกวาเปอรเซ็นไทลที่ 80 จํานวน 7 คน และเนื่องจาก P14 อยูในตําแหนงที่ 14 40 1 ( ) 5.74 100 + = จะไดวา P14 อยูระหวางขอมูลในตําแหนงที่ 5 และ 6 นั่นคือ 14 P = 12 ดังนั้น มีผูตอบแบบสอบถามที่มีระยะเวลาในการใชโทรศัพทเคลื่อนที่สําหรับโทรออก ในหนึ่งวันนอยกวาเปอรเซ็นไทลที่ 14 จํานวน 4 คน


บทที่ 4 | ตัวแปรสุมและการแจกแจงความนาจะเปน คูมือครูรายวิชาเพิ่มเติมคณิตศาสตร ชั้นมัธยมศึกษาปที่ 6 เลม 2 217 สถาบันสงเสริมการสอนวิทยาศาสตรและเทคโนโลยี บทที่ 4 ตัวแปรสุมและการแจกแจงความนาจะเปน เนื้อหาในบทนี้ประกอบดวย ความหมายและชนิดของตัวแปรสุม (ตัวแปรสุมไมตอเนื่องและ ตัวแปรสุมตอเนื่อง) คาคาดหมายและสวนเบี่ยงเบนมาตรฐานของตัวแปรสุมไมตอเนื่อง การแจกแจงความนาจะเปนของตัวแปรสุมไมตอเนื่อง อันไดแก การแจกแจงเอกรูปไมตอเนื่อง และการแจกแจงทวินาม การแจกแจงความนาจะเปนของตัวแปรสุมตอเนื่อง อันไดแก การแจกแจงปกติและการแจกแจงปกติมาตรฐาน เปอรเซ็นไทลของตัวแปรสุมตอเนื่อง และ การเปรียบเทียบตําแหนงของขอมูลโดยใชคาของตัวแปรสุมปกติมาตรฐาน ในบทเรียนนี้มุงเนนใหนักเรียนบรรลุผลการเรียนรูตามสาระการเรียนรูเพิ่มเติม และบรรลุ จุดมุงหมายดังตอไปนี้ ผลการเรียนรูและสาระการเรียนรูเพิ่มเติม ผลการเรียนรู • หาความนาจะเปนของเหตุการณ ที่เกิดจากตัวแปรสุมที่มีการแจกแจง เอกรูป การแจกแจงทวินาม และการ แจกแจงปกติ และนําไปใชในการ แกปญหา สาระการเรียนรูเพิ่มเติม • การแจกแจงเอกรูป • การแจกแจงทวินาม • การแจกแจงปกติ


บทที่ 4 | ตัวแปรสุมและการแจกแจงความนาจะเปน 218 คูมือครูรายวิชาเพิ่มเติมคณิตศาสตร ชั้นมัธยมศึกษาปที่ 6 เลม 2 สถาบันสงเสริมการสอนวิทยาศาสตรและเทคโนโลยี จุดมุงหมาย 1. จําแนกไดวาตัวแปรสุมที่กําหนดใหเปนตัวแปรสุมไมตอเนื่องหรือตัวแปรสุมตอเนื่อง 2. เขียนแสดงการแจกแจงความนาจะเปนของตัวแปรสุมไมตอเนื่อง 3. หาคาคาดหมายและสวนเบี่ยงเบนมาตรฐานของตัวแปรสุมไมตอเนื่อง พรอมทั้งใช ในการแกปญหา 4. ตรวจสอบไดวาการแจกแจงความนาจะเปนของตัวแปรสุมไมตอเนื่องเปนการแจกแจง เอกรูปไมตอเนื่องหรือไม 5. ใชความรูเกี่ยวกับการแจกแจงทวินามในการแกปญหา 6. หาความนาจะเปนที่ตัวแปรสุมปกติจะมีคาอยูในชวงที่กําหนด 7. ใชความรูเกี่ยวกับการแจกแจงปกติและการแจกแจงปกติมาตรฐานในการแกปญหา ความรูกอนหนา • หลักการนับเบื้องตน • ความนาจะเปน • การวิเคราะหและนําเสนอขอมูลเชิงปริมาณ ipst.me/10679


บทที่ 4 | ตัวแปรสุ่มและการแจกแจงความน่าจะเป็น คู่มือครูรายวิชาเพิ่มเติมคณิตศาสตร์ ชั้นมัธยมศึกษาปีที่ 6 เล่ม 2 219 สถาบันส่งเสริมการสอนวิทยาศาสตร์และเทคโนโลยี 4.1 เนื้อหาสาระ 1. ตัวแปรสุ่ม คือฟังก์ชันจากปริภูมิตัวอย่างของการทดลองสุ่มไปยังเซตของจ านวนจริง 2. เรียกสมาชิกของเรนจ์ของตัวแปรสุ่มว่า ค่าของตัวแปรสุ่ม ซึ่งแต่ละค่าจะเกิดได้ด้วย ความน่าจะเป็นค่าหนึ่ง 3. ตัวแปรสุ่มแบ่งได้เป็น 2 ชนิด ตามลักษณะของค่าที่เป็นไปได้ของตัวแปรสุ่ม ดังนี้ 3.1 ตัวแปรสุ่มไม่ต่อเนื่อง คือตัวแปรสุ่มที่ค่าที่เป็นไปได้ทั้งหมดอยู่ในเซตที่สามารถนับ จ านวนสมาชิกได้ หรือค่าที่เป็นไปได้ทั้งหมดของตัวแปรสุ่มสามารถเขียนเรียงล าดับ จากน้อยไปมากได้ ทั้งนี้ เซตของค่าที่เป็นไปได้ทั้งหมดของตัวแปรสุ่มไม่ต่อเนื่อง อาจเป็นเซตจ ากัดหรือเซตอนันต์ก็ได้ 3.2 ตัวแปรสุ่มต่อเนื่อง คือตัวแปรสุ่มที่เซตของค่าที่เป็นไปได้ทั้งหมดเป็นช่วงที่เป็น สับเซตของ 4. เมื่อน าความน่าจะเป็นของการเกิดค่าแต่ละค่าที่เป็นไปได้ทั้งหมดของตัวแปรสุ่มมาเขียน แสดงเพื่ออธิบายลักษณะของตัวแปรสุ่ม จะเรียกว่า การแจกแจงความน่าจะเป็น โดยอาจ เขียนแสดงในรูปตารางหรือกราฟ 5. บทนิยาม 1 ค่าคาดหมายของตัวแปรสุ่มไม่ต่อเนื่อง X เขียนแทนด้วย X นิยามโดย 1 n X i i i x P X x เมื่อ n แทนจ านวนค่าที่เป็นไปได้ทั้งหมดของตัวแปรสุ่ม X และ 1 2 3 , , , , n x x x x แทนค่าที่เป็นไปได้ทั้งหมดของตัวแปรสุ่ม X 6. อาจเรียกค่าคาดหมายของตัวแปรสุ่มว่า ค่าเฉลี่ยของตัวแปรสุ่ม 7. บทนิยาม 2 ส่วนเบี่ยงเบนมาตรฐานของตัวแปรสุ่มไม่ต่อเนื่อง X เขียนแทนด้วย X นิยามโดย 2 1 n X i X i i x P X x และเรียก 2 X ว่า ความแปรปรวนของตัวแปรสุ่มไม่ต่อเนื่อง X


บทที่ 4 | ตัวแปรสุ่มและการแจกแจงความน่าจะเป็น 220 คู่มือครูรายวิชาเพิ่มเติมคณิตศาสตร์ ชั้นมัธยมศึกษาปีที่ 6 เล่ม 2 สถาบันส่งเสริมการสอนวิทยาศาสตร์และเทคโนโลยี เมื่อ n แทนจ านวนค่าที่เป็นไปได้ทั้งหมดของตัวแปรสุ่ม X และ 1 2 3 , , , , n x x x x แทนค่าที่เป็นไปได้ทั้งหมดของตัวแปรสุ่ม X 8. บทนิยาม 3 ให้ X เป็นตัวแปรสุ่มไม่ต่อเนื่อง ถ้าค่าที่เป็นไปได้ทั้งหมดของ X คือ 1 2 3 , , , , n x x x x แล้ว การแจกแจงความน่าจะเป็นของตัวแปรสุ่ม X เป็น การแจกแจงเอกรูปไม่ต่อเนื่อง เมื่อ 1 P X xi n ส าหรับทุก i n 1, 2, 3, , จากบทนิยาม จะเห็นว่าการแจกแจงความน่าจะเป็นของตัวแปรสุ่มจะเป็นการแจกแจงเอกรูป ไม่ต่อเนื่อง เมื่อการเกิดค่าแต่ละค่าที่เป็นไปได้ของตัวแปรสุ่มมีความน่าจะเป็นเท่ากัน 9. บทนิยาม 4 การแจกแจงทวินาม คือ การแจกแจงความน่าจะเป็นของตัวแปรสุ่ม X ซึ่งคือจ านวน ครั้งของการเกิดผลส าเร็จจากการทดลองสุ่ม n ครั้ง ที่เป็นอิสระกัน โดยในแต่ละครั้งมี โอกาสเกิดผลส าเร็จด้วยความน่าจะเป็นเท่ากับ p และไม่เกิดผลส าเร็จด้วยความน่าจะเป็น เท่ากับ 1 p หมายเหตุ 1. เรียก n และ p ว่า พารามิเตอร์ของการแจกแจงทวินาม และเขียน สัญลักษณ์ X B n p ~ , เพื่อแสดงว่าการแจกแจงความน่าจะเป็นของ ตัวแปรสุ่ม X เป็นการแจกแจงทวินามที่มี n และ p เป็นพารามิเตอร์ 2. การทดลองสุ่ม 1 ครั้ง ที่มีผลลัพธ์ที่เป็นไปได้ 2 แบบ คือ ส าเร็จหรือ ไม่ส าเร็จ เรียกว่า การลองแบร์นูลลี 10. การแจกแจงทวินามคือการแจกแจงความน่าจะเป็นของตัวแปรสุ่มไม่ต่อเนื่องที่มีลักษณะ ดังต่อไปนี้ 1) เกิดจากการทดลองสุ่มจ านวน n ครั้ง ที่เป็นอิสระกัน กล่าวคือ ผลที่ได้จากการ ทดลองสุ่มในครั้งก่อนหน้าไม่ส่งผลต่อการทดลองสุ่มในครั้งต่อ ๆ ไป 2) การทดลองสุ่มแต่ละครั้งมีผลลัพธ์ที่เป็นไปได้เพียง 2 แบบ คือ ส าเร็จหรือไม่ส าเร็จ 3) ความน่าจะเป็นที่จะเกิดผลส าเร็จในการทดลองสุ่มแต่ละครั้งเท่ากัน ให้เป็น p เมื่อ 0 1 p และจะได้ว่าความน่าจะเป็นที่จะไม่เกิดผลส าเร็จในการทดลองสุ่มแต่ละครั้ง เป็น 1 p


บทที่ 4 | ตัวแปรสุ่มและการแจกแจงความน่าจะเป็น คู่มือครูรายวิชาเพิ่มเติมคณิตศาสตร์ ชั้นมัธยมศึกษาปีที่ 6 เล่ม 2 221 สถาบันส่งเสริมการสอนวิทยาศาสตร์และเทคโนโลยี 11. ทฤษฎีบท 1 ถ้าการแจกแจงความน่าจะเป็นของตัวแปรสุ่ม X เป็นการแจกแจงทวินาม จะได้ว่า 1) 1 n x n x P X x p p x ส าหรับทุก x n 0, 1, 2, , 2) X np 3) X np p 1 เมื่อ n แทนจ านวนครั้งของการทดลองสุ่ม และ p แทนความน่าจะเป็นที่จะเกิดผลส าเร็จ ในการทดลองสุ่มแต่ละครั้ง 12. เนื่องจากตัวแปรสุ่มต่อเนื่องมีเซตของค่าที่เป็นไปได้ทั้งหมดเป็นช่วงซึ่งเป็นสับเซตของ ซึ่งมีสมาชิกเป็นจ านวนอนันต์ จึงไม่เหมาะกับการเขียนแสดงการแจกแจงความน่าจะเป็น ในรูปตาราง แต่จะใช้ เส้นโค้งความหนาแน่น ในการเขียนแสดงการแจกแจงความน่าจะเป็น โดยความน่าจะเป็นที่ตัวแปรสุ่มจะมีค่าอยู่ในช่วงใดช่วงหนึ่งจะเท่ากับพื้นที่ที่ปิดล้อมด้วย เส้นโค้งความหนาแน่นกับแกน X ในช่วงนั้น จะเรียกพื้นที่บริเวณดังกล่าวว่า พื้นที่ใต้เส้น โค้งความหนาแน่น เส้นโค้งความหนาแน่นเป็นกราฟของฟังก์ชัน y f x โดยที่ x แทนค่าที่เป็นไปได้ ของตัวแปรสุ่ม จะเรียกฟังก์ชันนี้ว่า ฟังก์ชันความหนาแน่นความน่าจะเป็น หมายเหตุ f x เป็นฟังก์ชันความหนาแน่นความน่าจะเป็นของตัวแปรสุ่ม X ก็ต่อเมื่อ 1. f x 0 ส าหรับทุก x ที่เป็นค่าที่เป็นไปได้ของตัวแปรสุ่ม X 2. พื้นที่ใต้เส้นโค้งความหนาแน่นทั้งหมดจะเท่ากับ 1 ดังนั้น ถ้าทราบฟังก์ชันความหนาแน่นความน่าจะเป็น แล้วจะสามารถหาความน่าจะเป็นที่ ตัวแปรสุ่มจะมีค่าอยู่ในช่วงใดช่วงหนึ่งได้โดยการหาปริพันธ์จ ากัดเขตของฟังก์ชันในช่วง ดังกล่าว 13. ถ้าให้ X เป็นตัวแปรสุ่มต่อเนื่อง และ a เป็นค่าที่เป็นไปได้ของ X จะได้ว่า P X a 0 เนื่องจากพื้นที่ใต้เส้นโค้งความหนาแน่นจาก a ถึง a เท่ากับศูนย์ ดังนั้น ส าหรับตัวแปรสุ่มต่อเนื่อง จะไม่พิจารณาความน่าจะเป็นของการเกิดค่าของตัวแปรสุ่ม ค่าใดค่าหนึ่ง แต่จะสนใจเฉพาะความน่าจะเป็นที่ตัวแปรสุ่มจะมีค่าอยู่ในช่วงใดช่วงหนึ่ง โดยความน่าจะเป็นที่ตัวแปรสุ่มจะมีค่าอยู่ในช่วงปิด a b, จะเท่ากับความน่าจะเป็นที่


บทที่ 4 | ตัวแปรสุ่มและการแจกแจงความน่าจะเป็น 222 คู่มือครูรายวิชาเพิ่มเติมคณิตศาสตร์ ชั้นมัธยมศึกษาปีที่ 6 เล่ม 2 สถาบันส่งเสริมการสอนวิทยาศาสตร์และเทคโนโลยี ตัวแปรสุ่มจะมีค่าอยู่ในช่วงเปิด a b, นั่นคือ P a X b P a X b เมื่อ a และ b เป็นค่าที่เป็นไปได้ของตัวแปรสุ่ม X ในท านองเดียวกัน จะได้ว่า P X a P X a และ P X a P X a เมื่อ a เป็นค่าที่เป็นไปได้ของตัวแปรสุ่ม X 14. บทนิยาม 5 การแจกแจงปกติคือ การแจกแจงความน่าจะเป็นของตัวแปรสุ่มต่อเนื่อง X ที่มีฟังก์ชัน ความหนาแน่นความน่าจะเป็น คือ 2 1 1 2 2 x f x e เมื่อ x โดยที่ แทนค่าเฉลี่ย และ แทนส่วนเบี่ยงเบนมาตรฐาน 15. ถ้าการแจกแจงความน่าจะเป็นของตัวแปรสุ่ม X เป็นการแจกแจงปกติ แล้วเมื่อเขียน กราฟของฟังก์ชันความหนาแน่นความน่าจะเป็นส าหรับตัวแปรสุ่ม X จะได้เส้นโค้งปกติ ซึ่งเป็นเส้นโค้งรูประฆังที่มีสมบัติดังต่อไปนี้ 1) เส้นโค้งมีเส้นตั้งฉากกับแกน X ที่ลากผ่านค่าเฉลี่ยเป็นแกนสมมาตร ท าให้พื้นที่ใต้ เส้นโค้งทางด้านซ้ายของค่าเฉลี่ยเท่ากับพื้นที่ใต้เส้นโค้งทางด้านขวาของค่าเฉลี่ย 2) ปลายเส้นโค้งทั้งสองด้านเข้าใกล้แกน X แต่จะไม่ตัดแกน X หรือกล่าวได้ว่า แกน X เป็นเส้นก ากับแนวนอน 3) ค่าเฉลี่ยและส่วนเบี่ยงเบนมาตรฐาน (หรือความแปรปรวน) จะเป็นตัวก าหนด ลักษณะเฉพาะของเส้นโค้งว่ามีแกนสมมาตรอยู่ที่ใด และมีการกระจายจากค่าเฉลี่ย มากน้อยเพียงใด 16. ถ้าตัวแปรสุ่ม X มีการแจกแจงปกติโดยที่ แทนค่าเฉลี่ย และ 2 แทนความแปรปรวน จะเรียกตัวแปรสุ่ม X ว่า ตัวแปรสุ่มปกติ เรียก และ 2 ว่า พารามิเตอร์ของ การแจกแจงปกติและเขียนสัญลักษณ์ 2 X N ~ , เพื่อแสดงว่าการแจกแจง ความน่าจะเป็นของตัวแปรสุ่ม X เป็นการแจกแจงปกติที่มี และ 2 เป็นพารามิเตอร์ 17. บทนิยาม 6 การแจกแจงปกติมาตรฐาน คือ การแจกแจงปกติที่มีค่าเฉลี่ยเท่ากับ 0 0 และ ส่วนเบี่ยงเบนมาตรฐานเท่ากับ 1 1


บทที่ 4 | ตัวแปรสุมและการแจกแจงความนาจะเปน คูมือครูรายวิชาเพิ่มเติมคณิตศาสตร ชั้นมัธยมศึกษาปที่ 6 เลม 2 223 สถาบันสงเสริมการสอนวิทยาศาสตรและเทคโนโลยี 18. ฟงกชันความหนาแนนความนาจะเปนของตัวแปรสุม Z ที่มีการแจกแจงปกติมาตรฐาน คือ ( ) 2 2 1 2 z fz e π − = เมื่อ −∞ < < ∞ z เรียกเสนโคงปกติซึ่งไดจากตัวแปรสุมปกติที่มีคาเฉลี่ยเปน 0 และสวนเบี่ยงเบนมาตรฐาน เปน 1 วา เสนโคงปกติมาตรฐาน ดังรูป เรียกตัวแปรสุมที่มีการแจกแจงปกติมาตรฐานวา ตัวแปรสุมปกติมาตรฐาน 19. การหาความนาจะเปนที่ตัวแปรสุมปกติมาตรฐานจะมีคาอยูในชวงที่สนใจจะใชตาราง แสดงพื้นที่ใตเสนโคงปกติมาตรฐาน (ตารางที่ 1 จากหนังสือเรียนรายวิชาเพิ่มเติม คณิตศาสตร ชั้นมัธยมศึกษาปที่ 6 เลม 2 หนา 256 – 257) แทนการหาปริพันธจํากัดเขต ของฟงกชันความหนาแนนความนาจะเปน โดยคาที่ปรากฏในตารางที่ 1 คือคาประมาณ ของพื้นที่ใตเสนโคงปกติมาตรฐานจาก −∞ ถึง z หรือความนาจะเปนที่ตัวแปรสุม ปกติมาตรฐาน Z มีคานอยกวาหรือเทากับ z เขียนแทนดวยสัญลักษณ PZ z ( ≤ ) 20. ทฤษฎีบท 2 ใหตัวแปรสุม X มีการแจกแจงปกติโดยมีคาเฉลี่ย µ และสวนเบี่ยงเบนมาตรฐาน σ ถาตัวแปรสุม Z นิยามโดย X Z µ σ − = แลว ตัวแปรสุม Z จะมีการแจกแจงปกติ มาตรฐาน นั่นคือ 0 µZ = และ 1 σ Z = นอกจากนี้ ( )   − − ≤ ≤ = ≤≤     a b Pa X b P Z µ µ σ σ เมื่อ a b, เปนคาที่เปนไปไดของ ตัวแปรสุม X และ a b ≤


บทที่ 4 | ตัวแปรสุมและการแจกแจงความนาจะเปน 224 คูมือครูรายวิชาเพิ่มเติมคณิตศาสตร ชั้นมัธยมศึกษาปที่ 6 เลม 2 สถาบันสงเสริมการสอนวิทยาศาสตรและเทคโนโลยี 21. สําหรับตัวแปรสุมตอเนื่อง X เนื่องจากพื้นที่ใตเสนโคงความหนาแนนทั้งหมดเทากับ 1 หรือคิดเปน 100% ดังนั้น ถา x เปนคาที่เปนไปไดของตัวแปรสุม X จะไดวาขอมูลที่มี คานอยกวา x มีจํานวน PX x ( < ⋅ ) 100% นั่นคือ ถา PX x ( < ⋅ ) 100 เปนจํานวนเต็ม ที่อยูระหวาง 0 และ 100 จะไดวาเปอรเซ็นไทลที่ PX x ( < ⋅ ) 100 เทากับ x 22. การแปลงตัวแปรสุมปกติใหเปนตัวแปรสุมปกติมาตรฐาน นอกจากจะมีประโยชนในการหา ความนาจะเปนโดยใชตารางแลว ยังสามารถนําคาของตัวแปรสุมปกติมาตรฐานที่แปลงได ไปใชในการเปรียบเทียบขอมูลตั้งแตสองชุดขึ้นไปวามีความแตกตางกันหรือไมเพียงใด เนื่องจากคาเฉลี่ยและสวนเบี่ยงเบนมาตรฐานของขอมูลแตละชุดมักจะไมเทากัน บางครั้ง จึงไมสามารถนําขอมูลแตละชุดมาเปรียบเทียบโดยตรงได


บทที่ 4 | ตัวแปรสุ่มและการแจกแจงความน่าจะเป็น คู่มือครูรายวิชาเพิ่มเติมคณิตศาสตร์ ชั้นมัธยมศึกษาปีที่ 6 เล่ม 2 225 สถาบันส่งเสริมการสอนวิทยาศาสตร์และเทคโนโลยี 4.2 ข้อเสนอแนะเกี่ยวกับการสอน ความหมายและชนิดของตัวแปรสุ่ม ประเด็นส าคัญเกี่ยวกับเนื้อหาและสิ่งที่ควรตระหนักเกี่ยวกับการสอน หนังสือเรียนรายวิชาเพิ่มเติมคณิตศาสตร์ ชั้นมัธยมศึกษาปีที่ 6 เล่ม 2 หน้า 193 ได้น าเสนอบทนิยามของตัวแปรสุ่ม ดังนี้ ตัวแปรสุ่ม (random variable)คือฟังก์ชันจากปริภูมิตัวอย่างของการทดลองสุ่ม ไปยังเซตของจ านวนจริง ถึงแม้ว่าตัวแปรสุ่มจะนิยามว่าเป็นฟังก์ชัน แต่โดยทั่วไปเมื่อกล่าวถึงตัวแปรสุ่ม จะหมายถึงสมาชิกของเรนจ์ของตัวแปรสุ่ม (ซึ่งเรียกว่า ค่าของตัวแปรสุ่ม) โดยจะ ไม่สนใจโดเมนและความสัมพันธ์ระหว่างโดเมนและเรนจ์ของตัวแปรสุ่ม ด้วยเหตุนี้ จึงอาจพบการนิยามตัวแปรสุ่มว่าเป็นตัวแปรเชิงปริมาณที่ค่าแต่ละค่าที่เป็นไปได้ ของตัวแปรนั้นมีโอกาสเกิดขึ้นด้วยความน่าจะเป็นค่าหนึ่ง นอกจากนี้ ครูอาจยกตัวอย่างเพิ่มเติมเพื่ออธิบายว่าสามารถก าหนดตัวแปรสุ่ม เป็นฟังก์ชันได้อย่างไร เช่น o ถ้าสนใจจ านวนครั้งที่เหรียญขึ้นหัว ในการโยนเหรียญ 1 เหรียญ 1 ครั้ง จะก าหนดให้ตัวแปรสุ่ม X คือจ านวนครั้งที่เหรียญขึ้นหัว ในที่นี้อาจก าหนดโดเมน ของตัวแปรสุ่มเป็นปริภูมิตัวอย่างของการทดลองสุ่ม ซึ่งคือ H T, ก าหนดเรนจ์ ของตัวแปรสุ่มเป็นเซตที่มีสมาชิกเป็นจ านวนครั้งที่เป็นไปได้ที่เหรียญขึ้นหัว ซึ่งคือ 0, 1 และสามารถก าหนดให้ X เป็นฟังก์ชันจาก H T, ไปยัง 0, 1 โดยที่ X H 1 และ X T 0 o ถ้าสนใจจ านวนลูกค้าที่มาใช้บริการที่ร้านอาหารแห่งหนึ่งระหว่างเวลา 11:00 – 14:00 น. จะก าหนดให้ตัวแปรสุ่ม Y คือจ านวนลูกค้าที่มาใช้บริการที่ร้านอาหาร แห่งนี้ระหว่างเวลา 11:00 – 14:00 น. ในที่นี้อาจก าหนดโดเมนและเรนจ์ของ


บทที่ 4 | ตัวแปรสุ่มและการแจกแจงความน่าจะเป็น 226 คู่มือครูรายวิชาเพิ่มเติมคณิตศาสตร์ ชั้นมัธยมศึกษาปีที่ 6 เล่ม 2 สถาบันส่งเสริมการสอนวิทยาศาสตร์และเทคโนโลยี ตัวแปรสุ่มเป็นเซตที่มีสมาชิกเป็นจ านวนลูกค้าที่เป็นไปได้ที่มาใช้บริการ ที่ร้านอาหารแห่งนี้ ซึ่งคือ 0 และสามารถก าหนดให้ Y เป็นฟังก์ชันจาก 0 ไปยัง 0 โดยที่ Y x x ส าหรับทุก x 0 อย่ างไ รก็ต าม ค รูอ าจไม่จ าเป็นต้องให้ค ว ามส าคัญกับก า รห าโดเมนและ ความสัมพันธ์ระหว่างโดเมนและเรนจ์ของตัวแปรสุ่ม เนื่องจากไม่ใช่ประเด็นส าคัญ ในการศึกษาเกี่ยวกับตัวแปรสุ่มส าหรับนักเรียนในระดับนี้ การแจกแจงความน่าจะเป็นของตัวแปรสุ่มไม่ต่อเนื่อง ประเด็นส าคัญเกี่ยวกับเนื้อหาและสิ่งที่ควรตระหนักเกี่ยวกับการสอน ค่าคาดหมายและส่วนเบี่ยงเบนมาตรฐานของตัวแปรสุ่มไม่ต่อเนื่อง ครูอาจน าเสนอตัวอย่างเกี่ยวกับการน าค่าคาดหมายและส่วนเบี่ยงเบนมาตรฐานไปใช้ ในการตัดสินใจเกี่ยวกับการลงทุน เพื่อให้นักเรียนเห็นตัวอย่างการน าไปใช้ในชีวิตจริง เช่น 1. นักลงทุนคนหนึ่งมีทางเลือกในการลงทุนกับบริษัท A และบริษัท B โดยมีข้อมูลดังนี้ ผลตอบแทน (บาท) ความน่าจะเป็น ผลตอบแทน (บาท) ความน่าจะเป็น 20,000 0.6 20,000 0.7 10,000 0.4 20,000 0.3 บริษัท A บริษัท B ในการพิจารณาว่านักลงทุนควรเลือกลงทุนกับบริษัทใด ท าได้ดังนี้ ให้ตัวแปรสุ่ม X และ Y คือผลตอบแทนจากการลงทุนกับบริษัท A และบริษัท B ตามล าดับ


บทที่ 4 | ตัวแปรสุ่มและการแจกแจงความน่าจะเป็น คู่มือครูรายวิชาเพิ่มเติมคณิตศาสตร์ ชั้นมัธยมศึกษาปีที่ 6 เล่ม 2 227 สถาบันส่งเสริมการสอนวิทยาศาสตร์และเทคโนโลยี เนื่องจาก X 20,000 0.6 10,000 0.4 8,000 และ Y 20,000 0.7 20,000 0.3 8,000 นั่นคือ ค่าคาดหมายของผลตอบแทนจากการลงทุนกับทั้งสองบริษัทเท่ากัน โดยเท่ากับ 8,000 บาท ซึ่งหมายความว่า ในการลงทุนกับแต่ละบริษัท โดยเฉลี่ยแล้วจะได้รับผลตอบแทน 8,000 บาท เนื่องจาก 2 X 2 2 20,000 8,000 0.6 10,000 8,000 0.4 216,000,000 และ 2 Y 2 2 20,000 8,000 0.7 20,000 8,000 0.3 336,000,000 นั่นคือ ความแปรปรวนของผลตอบแทนจากการลงทุนกับบริษัท A และบริษัท B เท่ากับ 216,000,000 และ 336,000,000 บาท2 ตามล าดับ และจะได้ว่าส่วนเบี่ยงเบนมาตรฐานของผลตอบแทนจากการลงทุนกับบริษัท A และบริษัท B มีค่าประมาณ 14,696.94 และ 18,330.30 บาท ตามล าดับ ซึ่งอธิบายคร่าว ๆ ได้ว่า โดยเฉลี่ยแล้วผลตอบแทนจากการลงทุนกับบริษัท A และ บริษัท B จะต่างจากค่าคาดหมายประมาณ 14,696.94 และ 18,330.30 บาท ตามล าดับ ดังนั้น ถ้านักลงทุนไม่ชอบความเสี่ยง อาจเลือกลงทุนกับบริษัท A เนื่องจากถึงแม้ว่า ค่าคาดหมายของผลตอบแทนจากการลงทุนกับบริษัททั้งสองจะเท่ากัน แต่โดยเฉลี่ย แล้วผลตอบแทนจากการลงทุนกับบริษัท A ต่างจากค่าคาดหมายน้อยกว่าบริษัท B ซึ่งอาจกล่าวได้ว่าการลงทุนกับบริษัท A มีความเสี่ยงน้อยกว่าการลงทุนกับบริษัท B แต่ถ้านักลงทุนชอบความเสี่ยง อาจเลือกลงทุนกับบริษัท B เนื่องจากถึงแม้ว่าการ ลงทุนกับบริษัท B จะมีความเสี่ยงมากกว่า แต่มีความน่าจะเป็นที่จะได้รับ ผลตอบแทนจ านวน 20,000 บาท มากกว่าบริษัท A


บทที่ 4 | ตัวแปรสุมและการแจกแจงความนาจะเปน 228 คูมือครูรายวิชาเพิ่มเติมคณิตศาสตร ชั้นมัธยมศึกษาปที่ 6 เลม 2 สถาบันสงเสริมการสอนวิทยาศาสตรและเทคโนโลยี 2. นักลงทุนคนหนึ่งมีทางเลือกในการลงทุนกับบริษัท B ในตัวอยางขางตน และบริษัท C โดยมีขอมูลดังนี้ ผลตอบแทน (บาท) ความนาจะเปน 10,000 0.8 −20,000 0.2 บริษัท C ในการพิจารณาวานักลงทุนควรเลือกลงทุนกับบริษัทใด ทําไดดังนี้ ใหตัวแปรสุม Y และ Z คือผลตอบแทนจากการลงทุนกับบริษัท B และบริษัท C ตามลําดับ เนื่องจาก µY = 20,000 0.7 20,000 0.3 ( ) + −( )( ) = 8,000 และ µZ = 10,000 0.8 20,000 0.2 ( ) + −( )( ) = 4,000 นั่นคือ คาคาดหมายของผลตอบแทนจากการลงทุนกับบริษัท B และบริษัท C เทากับ 8,000 และ 4,000 บาท ตามลําดับ ซึ่งหมายความวา ในการลงทุนกับบริษัท B และบริษัท C โดยเฉลี่ยแลวจะไดรับ ผลตอบแทน 8,000 และ 4,000 บาท ตามลําดับ เนื่องจาก 2 σ Y = ( ) ( ) ( ) ( ) 2 2 20,000 8,000 0.7 20,000 8,000 0.3 − +− − = 336,000,000 และ 2 σ Z = ( ) ( ) ( ) ( ) 2 2 10,000 4,000 0.8 20,000 4,000 0.2 − +− − = 144,000,000 นั่นคือ ความแปรปรวนของผลตอบแทนจากการลงทุนกับบริษัท B และบริษัท C เทากับ 336,000,000 และ 144,000,000 บาท2 ตามลําดับ และจะไดวาสวนเบี่ยงเบนมาตรฐานของผลตอบแทนจากการลงทุนกับบริษัท B และบริษัท C มีคาประมาณ 18,330.30 และ 12,000 บาท ตามลําดับ


บทที่ 4 | ตัวแปรสุ่มและการแจกแจงความน่าจะเป็น คู่มือครูรายวิชาเพิ่มเติมคณิตศาสตร์ ชั้นมัธยมศึกษาปีที่ 6 เล่ม 2 229 สถาบันส่งเสริมการสอนวิทยาศาสตร์และเทคโนโลยี ซึ่งอธิบายคร่าว ๆ ได้ว่า โดยเฉลี่ยแล้วผลตอบแทนจากการลงทุนกับบริษัท B และ บริษัท C จะต่างจากค่าคาดหมายประมาณ 18,330.30 และ 12,000 บาท ตามล าดับ จะเห็นว่าค่าคาดหมายของผลตอบแทนจากการลงทุนกับบริษัท B สูงกว่าบริษัท C ในขณะที่ความเสี่ยงของการลงทุนกับบริษัท B ก็สูงกว่าบริษัท C ด้วย ดังนั้น การตัดสินใจในการเลือกลงทุนกับบริษัท B หรือบริษัท C จึงขึ้นอยู่กับ ความพอใจในผลตอบแทนและการยอมรับกับความเสี่ยงจากการลงทุน เช่น ถ้านักลงทุนไม่ชอบความเสี่ยง อาจเลือกลงทุนกับบริษัท C เนื่องจากถึงแม้ว่า ค่าคาดหมายของผลตอบแทนจะน้อยกว่าบริษัท B แต่มีความเสี่ยงน้อยกว่า แต่ถ้า นักลงทุนชอบความเสี่ยง อาจเลือกลงทุนกับบริษัท B เพื่อเพิ่มโอกาสที่จะได้รับ ผลตอบแทนที่มากขึ้น การแจกแจงทวินาม ครูควรทบทวนความหมายของสัญลักษณ์ n r และทฤษฎีบททวินาม ซึ่งนักเรียน ได้ศึกษามาแล้วในชั้นมัธยมศึกษาปีที่ 5 เรื่องหลักการนับเบื้องต้น


บทที่ 4 | ตัวแปรสุมและการแจกแจงความนาจะเปน 230 คูมือครูรายวิชาเพิ่มเติมคณิตศาสตร ชั้นมัธยมศึกษาปที่ 6 เลม 2 สถาบันสงเสริมการสอนวิทยาศาสตรและเทคโนโลยี ครูอาจใหนักเรียนทบทวนความรูเรื่องการแจกแจงความนาจะเปนของตัวแปรสุมไมตอเนื่อง โดยใหนักเรียนทํากิจกรรม “สีสันหรรษา” กิจกรรม : สีสันหรรษา คําชี้แจง ตอนที่ 1 ใหนักเรียนเลือกคําตอบที่ถูกตองที่สุดเพียงคําตอบเดียว 1. ใหตัวแปรสุม X มีการแจกแจงเอกรูปไมตอเนื่อง และคาที่เปนไปไดของตัวแปรสุม X คือ 1, 2, 3, 4 และ 5 จงหา µ X ก. 2 ระบายสีเขียวในชองหมายเลข 1 ข. 3 ระบายสีเหลืองในชองหมายเลข 1 2. ใหตัวแปรสุม Y คือผลตางของแตมบนหนาลูกเตา จากการทอดลูกเตาที่เที่ยงตรง 2 ลูก พรอมกัน 1 ครั้ง จงหา P Y( > 3) ก. 1 3 ระบายสีมวงในชองหมายเลข 2 ข. 1 6 ระบายสีดําในชองหมายเลข 2 3. เกมวงลอเสี่ยงโชคมีกติกาการเลนคือ ผูเลนจะตองหมุนวงลอรูปวงกลมที่แบงเปน 5 ชอง เทา ๆ กัน โดยแตละชองระบุจํานวนเงินรางวัลแตกตางกันคือ 70, 150, 200, 300 และ 500 บาท ถาลูกศรชี้ที่ชองใด ผูเลนจะไดเงินรางวัลตามที่ระบุในชองนั้น สมมติวา ในการหมุนวงลอแตละครั้งโอกาสที่ลูกศรจะชี้ที่ชองใดชองหนึ่งเทากัน และในการเลน เกมวงลอเสี่ยงโชคแตละครั้งผูเลนจะตองจายเงินซื้อตั๋วราคา 220 บาท ถาเลนเกมวงลอ เสี่ยงโชคหลาย ๆ ครั้ง โดยเฉลี่ยแลวผูเลนจะไดเปรียบหรือเสียเปรียบ ก. ไดเปรียบ ระบายสีแดงในชองหมายเลข 3 ข. เสียเปรียบ ระบายสีฟาในชองหมายเลข 3


บทที่ 4 | ตัวแปรสุมและการแจกแจงความนาจะเปน คูมือครูรายวิชาเพิ่มเติมคณิตศาสตร ชั้นมัธยมศึกษาปที่ 6 เลม 2 231 สถาบันสงเสริมการสอนวิทยาศาสตรและเทคโนโลยี 4. ใหตัวแปรสุม Z คือจํานวนครั้งที่ไดแตมเปนจํานวนเฉพาะ จากการทอดลูกเตา ที่เที่ยงตรง 1 ลูก 3 ครั้ง จงพิจารณาวาการแจกแจงความนาจะเปนของตัวแปรสุม Z เปนการแจกแจงแบบใด ก. การแจกแจงเอกรูปไมตอเนื่อง ระบายสีเหลืองในชองหมายเลข 4 ข. การแจกแจงทวินาม ระบายสีเขียวในชองหมายเลข 4 5. ในการรักษาโรคมะเร็งดวยสมุนไพรที่คิดคนขึ้นมาใหม พบวา เมื่อผูปวยรับประทาน สมุนไพรชนิดนี้ตอเนื่องกันไปตามแพทยสั่งในชวงระยะเวลาหนึ่ง ความนาจะเปน ที่ผูปวยแตละคนจะหายจากโรคมะเร็งเปน 0.1 ถานักวิจัยสุมผูปวยโรคมะเร็งที่มารับ การรักษาดวยสมุนไพรนี้จํานวน 3 คน จงหาความนาจะเปนที่จะมีผูปวยหาย จากโรคมะเร็งไมมากกวา 2 คน ก. ( )( ) ( ) ( ) 3 3 2 2 0.1 0.9 0.1 0.9 1 2     +   ระบายสีสมในชองหมายเลข 5 ข. ( ) 3 3 1 0.1 3   −     ระบายสีชมพูในชองหมายเลข 5 6. ในการโยนเหรียญที่ไมเที่ยงตรงเหรียญหนึ่ง พบวา ความนาจะเปนที่เหรียญขึ้นกอย ในการโยนเหรียญแตละครั้งเทากับ 0.6 โดยเฉลี่ยแลวเหรียญจะขึ้นหัวกี่ครั้งจากการโยน เหรียญนี้ 8 ครั้ง ก. 3.2 ครั้ง ระบายสีฟาในชองหมายเลข 6 ข. 4.8 ครั้ง ระบายสีแดงในชองหมายเลข 6


บทที่ 4 | ตัวแปรสุมและการแจกแจงความนาจะเปน 232 คูมือครูรายวิชาเพิ่มเติมคณิตศาสตร ชั้นมัธยมศึกษาปที่ 6 เลม 2 สถาบันสงเสริมการสอนวิทยาศาสตรและเทคโนโลยี ตอนที่ 2 ใหนักเรียนนําขอมูลที่ไดจากการตอบคําถามในตอนที่ 1 มาระบายสีในรูปตอไปนี้


บทที่ 4 | ตัวแปรสุมและการแจกแจงความนาจะเปน คูมือครูรายวิชาเพิ่มเติมคณิตศาสตร ชั้นมัธยมศึกษาปที่ 6 เลม 2 233 สถาบันสงเสริมการสอนวิทยาศาสตรและเทคโนโลยี เฉลยกิจกรรม : สีสันหรรษา ตอนที่ 1 1. ข ระบายสีเหลืองในชองหมายเลข 1 2. ข ระบายสีดําในชองหมายเลข 2 3. ก ระบายสีแดงในชองหมายเลข 3 4. ข ระบายสีเขียวในชองหมายเลข 4 5. ข ระบายสีชมพูในชองหมายเลข 5 6. ก ระบายสีฟาในชองหมายเลข 6 ตอนที่ 2


บทที่ 4 | ตัวแปรสุมและการแจกแจงความนาจะเปน 234 คูมือครูรายวิชาเพิ่มเติมคณิตศาสตร ชั้นมัธยมศึกษาปที่ 6 เลม 2 สถาบันสงเสริมการสอนวิทยาศาสตรและเทคโนโลยี แนวทางการจัดกิจกรรม : สีสันหรรษา เวลาในการจัดกิจกรรม 30 นาที สื่อ/แหลงการเรียนรู ใบกิจกรรม “สีสันหรรษา” ดาวนโหลดใบกิจกรรมสําหรับพิมพไดที่ ipst.me/11543 ขั้นตอนการดําเนินกิจกรรม 1. ครูแบงนักเรียนออกเปนกลุม กลุมละ 4 – 5 คน แบบคละความสามารถ จากนั้นแจก ใบกิจกรรม “สีสันหรรษา” กลุมละ 1 ใบ 2. ครูใหนักเรียนแตละกลุมปฏิบัติตามคําชี้แจงในใบกิจกรรม ในระหวางที่นักเรียนทํากิจกรรม ครูควรเดินดูนักเรียนใหทั่วถึงทุกกลุม เพื่อสังเกตการทํางานและฟงบทสนทนาของนักเรียน 3. ครูขออาสาสมัครนักเรียน 1 กลุม ออกมานําเสนอคําตอบ พรอมทั้งใหเหตุผลประกอบ คําตอบแตละขอ และใหนักเรียนทั้งหองรวมกันอภิปราย เพื่อนําไปสูขอสรุปวา คําตอบใดถูกตอง โดยมีเหตุผลประกอบคําตอบที่สอดคลองกับเนื้อหาในหนังสือเรียน


บทที่ 4 | ตัวแปรสุมและการแจกแจงความนาจะเปน คูมือครูรายวิชาเพิ่มเติมคณิตศาสตร ชั้นมัธยมศึกษาปที่ 6 เลม 2 235 สถาบันสงเสริมการสอนวิทยาศาสตรและเทคโนโลยี การแจกแจงความนาจะเปนของตัวแปรสุมตอเนื่อง ประเด็นสําคัญเกี่ยวกับเนื้อหาและสิ่งที่ควรตระหนักเกี่ยวกับการสอน • ครูควรเนนย้ําวา ความนาจะเปนที่ตัวแปรสุมตอเนื่อง X จะมีคาอยูในชวงที่สนใจ หาไดจากพื้นที่ใตเสนโคงความหนาแนน ซึ่งสามารถหาไดจากปริพันธจํากัดเขต ข อ ง ฟ ง ก ชั น ค ว า ม ห น า แ น น ค ว า ม น า จ ะ เ ป น ข อ ง ตั ว แ ป ร สุ ม X และ จะไดวา PX a ( = ) หาไดจากพื้นที่ใตเสนโคงความหนาแนนจาก a ถึง a นั่นคือ ( ) ( ) a a P X a f x dx = = ∫ ซึ่งเทากับ 0 เมื่อ f x( ) เปนฟงกชันความหนาแนน ความนาจะเปนของตัวแปรสุม X ดังนั้น สําหรับตัวแปรสุมตอเนื่อง จะสนใจเฉพาะ ความนาจะเปนที่ตัวแปรสุมจะมีคาอยูในชวง แตจะไมพิจารณาความนาจะเปนของ การเกิดคาของตัวแปรสุมคาใดคาหนึ่ง การแจกแจงปกติมาตรฐาน • ครูควรเนนย้ําวา เนื่องจากตัวแปรสุมปกติมาตรฐาน Z เปนตัวแปรสุมตอเนื่อง ดังนั้น PZ z PZ z ( <= ≤ ) ( ) • ครูควรเนนย้ําวา ตารางแสดงพื้นที่ใตเสนโคงปกติมาตรฐาน (ตารางที่ 1 จากหนังสือเรียนรายวิชาเพิ่มเติมคณิตศาสตร ชั้นมัธยมศึกษาปที่ 6 เลม 2 ห น า 256 – 257) แสดงค า ป ร ะ ม า ณ ข อ ง พื้ น ที่ใ ต เ ส น โ ค ง ป ก ติ ม า ต ร ฐ าน ตั้ ง แ ต −∞ ถึ ง z ห รื อ ค ว า ม น า จ ะ เ ป น ที่ ตั ว แ ป ร สุ ม ป ก ติ ม า ต ร ฐ า น Z มีคานอยกวาหรือเทากับ z ซึ่งเขียนแทนดวยสัญลักษณ PZ z ( ≤ ) ในกรณีที่ ตองการหาความนาจะเปนที่อยูในรูป PZ z ( ≥ ) หรือ Pz Z z ( 1 2 ≤ ≤ ) จะตอง จัดรูปกอน เชน ในการหา P Z( >1.29) จะตองปรับใหอยูในรูป 1 1.29 − ≤ P Z( ) กอน แลวจึงอานคาของ P Z( ≤1.29) จากตารางที่ 1 และในทํานองเดียวกัน


Click to View FlipBook Version