๑๙๐ ทĆ้งĀมดนี้มีกćรบĆนทึกขĂมูลขĂงเด็กเปนรćยบุคคล เพื่Ăÿćมćรถติดตćมไดüć ขณąนี้เด็กĂยูจุดไĀนขĂงแผนที่üćงไü Ăยćงไรก็ดี คüćมไมมĆ่นคงในชีüิตขĂงเด็กใน ชุมชนพมćมุÿลิมทํćใĀกćรเดินตćมแผนที่ชีüิตไมใชเรื่Ăงงćย จึงเปนคüćมทćทćย ขĂงÿไมลเลยที่ตĂงชüยปรąคĆบปรąคĂงใĀเด็กแตลąคนไปถึงเปćĀมćย รąĀüćงกćร เดินทćงก็มีเĀตุกćรณตćง ๆ ที่เกิดขึ้นĂยćงไมทĆนตĆ้งตĆü เชน ผูปกครĂงเด็กถูกจĆบติด คุก ไมมีคนĀćเลี้ยงครĂบครĆü เด็กถูกไลĂĂกจćกโรงเรียน ครĂบครĆüเด็กบćงคนใĀลูก ĂĂกจćกโรงเรียนมćทํćงćนĀรืĂÿงไปทํćงćนในกรุงเทพĄ ที่Ăćจเขćขćยกćรคćมนุþย ทĆ้งĀมดนี้ตĂงĂćýĆยคüćมใกลชิด กćรแกปญĀćĂยćงทĆนทüงที แลąคüćม เขćใจถึงÿภćพปญĀćขĂงเĀลćคุณครู ÿไมลเลย นĂกจćก ดćรćรćย ที่เปนผู ปรąÿćนงćนโครงกćรแลü ครูคนĂื่น ๆ ลüนเปนคนในพื้นที่ที่เขćใจปญĀćแลąคüćม ĀลćกĀลćยทćงชćติพĆนธุ เพ็ญพักตร์ คำพีละ เปนĀนึ่งในครูÿไมลเลย ลูกครึ่งไทย-พมćที่เกิดในชุมชน มุÿลิมแมÿĂด ĀลĆงเรียนจบดćนพĆฒนćÿĆงคม จćกมĀćüิทยćลĆยนเรýüร เพ็ญพĆกตร กลĆบมćทํćงćนกĆบมูลนิธิผูĀญิงแลąเĀ็นคüćมเปลี่ยนแปลงขĂงชุมชนมุÿลิมที่เธĂเคย รูจĆก เมื่ĂมีชćüพมćมุÿลิมยćยเขćมćใĀมในชุมชนมćกขึ้น ใชชีüิตĂยćงไมมĆ่นคงแลą กลćยเปนชุมชนที่พบปญĀćĀลćยดćน ชüงที่มูลนิธิĄ ทํćบćนพĆก เพ็ญพĆกตรรĆบĀนćที่ปรąÿćนงćนĂงคกรตćง ๆ พć ไปดํćเนินกćรเรื่ĂงคดีแลąทํćงćนกĆบชุมชน เนื่ĂงจćกผูĀญิงในชุมชนÿüนใĀญพูด ภćþćไทยไมได เธĂจึงตĂงชüยเปนลćม แลąพบเĀ็นปญĀćคüćมรุนแรงในครĂบครĆü ที่เพิ่มขึ้นมćกในชุมชน “คนพมćมุÿลิมโดนมĂงĂยćงมีĂคติüćมีลูกเยĂą มีกćรเĀยียดผิüแลąถูกตĆ้ง คํćถćมมćกในเรื่Ăงýćÿนć เด็กในชุมชนนี้Ăćจแตกตćงจćกเด็กทĆ่üไปเรื่Ăง ÿภćพแüดลĂม กćรเลี้ยงดู คüćมยćกจน บมเพćąใĀเขćเรียนรูที่จąเĂćตĆüรĂด พĂ เด็กมćที่ÿไมลเลยก็พยćยćมÿĂนใĀเขćเปลี่ยนแปลงตĆüเĂงใĀเขćกĆบคนĂื่น เขćก็ ปรĆบตĆüได “เด็กบćงคนบĂกüćที่นี่เปน ‘ที่เลน’ นĆดเพื่ĂนมćเลนกĆน บćงคนก็ตĆ้งใจมć Ăบรม เüลćเด็กมีเรื่Ăงไมÿบćยใจก็มćเลćใĀฟง ทํćใĀเรćüćงแผนชüยเĀลืĂแลąคุยกĆบ ผูปกครĂงได” เพ็ญพĆกตรกลćü
๑๙๑ ครูĂีกคนที่มีปรąÿบกćรณตรงถึงคüćมแตกตćงทćงชćติพĆนธุแลąกćรเปนผู ไมมีÿถćนąทćงทąเบียนคืĂ ดาแว่ ชćüพมćกąเĀรี่ยงที่เติบโตมćในชุมชนกąเĀรี่ยง แลąไดÿĆมผĆÿถึงĂคติที่มีตĂชćüพมćมุÿลิม ดćแüเรียนจบจćกโรงเรียนผูĂพยพ เธĂเขćใจดีถึงคüćมüิตกกĆงüลจćกกćรไม มีบĆตรÿถćนą ตĂงĂยูĂยćงĀลบซĂน กลĆüถูกจĆบ เมื่ĂเรียนจบเธĂเปนลćมĂćÿćÿมĆคร ใĀโรงพยćบćลแลüจึงมćทํćงćนกĆบมูลนิธิผูĀญิงโดยรĆบĀนćที่ดูแลบćนพĆก กĂนที่ Ăงคกรจąเปลี่ยนมćทํćบćนÿไมลเลย “ตĂนเปนเด็ก คนกąเĀรี่ยงจąÿĂนกĆนüćคนพมćมุÿลิมนćกลĆü ใĀĂยูĀćง ๆ ตćงคนตćงĂยู แตพĂมćทํćงćนที่นี่ ไดเจĂคนมุÿลิมก็เริ่มคิดüćÿิ่งที่เคยไดยินมćมĆนไม จริง คนมุÿลิมก็เปนคนทĆ่üไป คนกąเĀรี่ยงในชุมชนก็ถćมüćทํćไมทํćงćนกĆบคนมุÿลิม ทํćไมไมชüยชćติพĆนธุĂื่นบćง แตเรćบĂกüćถćใครเดืĂดรĂนก็ชüยโดยไมแบงแยก เรć เลćใĀคนกąเĀรี่ยงฟงüćคนมุÿลิมมีปญĀćĂąไรบćง เขćเĀ็นปญĀćüćเĀมืĂนที่ตĆüเĂง เผชิญ ก็เขćใจมćกขึ้น “คนกąเĀรี่ยงถćĂยูไทยไมไดก็ยĆงกลĆบไปพมćได แตพมćไมยĂมรĆบคนมุÿลิม เขćกลĆบไปไมได Ăยูที่ไทยก็ไมมีÿถćนą จึงยćกลํćบćกกüćกąเĀรี่ยงเรื่ĂงÿĆญชćติ” ดćแü บĂกüć กćรทํćงćนกĆบมูลนิธิĄ ทํćใĀเธĂไดฝกภćþćใĀคลĂงขึ้น กลć พูดมćกขึ้น แลąกćรไดĂยูกĆบเด็กโดยไมแบงแยกเชื้ĂชćติทํćใĀเĀ็นüćทุกคนเทćเทียม กĆน ทํćใĀเธĂเขćใจคนมุÿลิมมćกขึ้น ไดรูüćปญĀćตćง ๆ ที่เกิดขึ้นเปนเพรćąĂąไร “เรćเจĂเด็ก ๆ ก็รĆกเขć เขćมĂงüćเรćเĀมืĂนแม เĀมืĂนครĂบครĆü” ดćแüบĂก พรĂมรĂยยิ้ม ดćน พาลาบึ สุพงษ์เกื้อกุล ครูชćüกąเĀรี่ยงĂีกคนก็ทํćงćนมćตĆ้งแตมูลนิธิĄ ทํćบćนพĆก แมüćเขćเปนผูชćยที่ไมไดรĆบฟงปญĀćขĂงผูĀญิงที่ถูกลąเมิดโดยตรงแลą üćงตĆüไมถูกในชüงแรกเมื่ĂĂยูทćมกลćงผูĀญิงแลąเด็กที่มีปญĀćเปรćąบćง แตเมื่Ă ไดเรียนรูจćกเจćĀนćที่คนĂื่นทํćใĀเขćเขćใจปญĀćตćง ๆ มćกขึ้น “ตĂนทํćบćนพĆกเด็กÿüนใĀญเปนคนกąเĀรี่ยงก็จąคุยกĆนเขćใจ เด็กÿüน ใĀญที่มćĂยูÿีĀนćไมคĂยดี เรćก็จąชüนเขćเลนใĀเขćยิ้มได ถćมีĂąไรที่ไมรูเรćก็จą ถćมพี่ ๆ คนĂื่นüćตĂงทํćยĆงไง” ชüงแรกพćลćบึรĆบĀนćที่ขĆบรถรĆบÿงใĀบćนพĆก แตที่ÿไมลเลยเขćไดมćชüย ดูแลเด็ก ๆ ในกćรทํćกิจกรรมตćง ๆ ดüย โดยเฉพćąเด็กผูชćย
๑๙๒ “ตĂงÿĂนเด็กผูชćยทํćงćนบćน เพรćąเüลćĂยูบćนเขćมีĀนćที่แคเลี้ยงนĂง ĀรืĂĂยćงมćกก็ชüยแมลćงจćน เด็กÿüนใĀญชĂบทąเลćąกĆนก็ตĂงชüยแยก บĂกเขć üćÿไมลเลยมีกฎที่ตกลงกĆนไüüćĂąไรทํćได Ăąไรทํćไมได ĀรืĂเüลćเด็กคุยกĆนเĂงเปน ภćþćพมćแลüผมไดยินก็จąไปบĂกพี่ ๆ คนĂื่นüćเด็กมีปญĀćĂąไร “เด็กบćงคนคิดüćแคทํćงćนเก็บขยąก็Ăยูไดแลü เด็กไมมีบĆตร บćง ครĂบครĆüโดนจĆบÿงกลĆบไปพมćแลüก็กลĆบมćĂีก ĀรืĂเด็กบćงคนไมมีบĆตรก็แĂบไป ทํćงćนที่กรุงเทพĄ ผมไมĂยćกใĀเกิดแบบนี้ซํ้ć ๆ ĂยćกใĀเด็กไดเรียน ĂยćกใĀเด็กมี งćนทํć ไดĂยูดี ๆ ” พćลćบึกลćü คüćมลํćบćกตćง ๆ ในชีüิตขĂงเด็กในชุมชนĂćจทํćใĀรูÿึกถึงคüćมกćüรćü เมื่Ăแรกพบ เนื่ĂงจćกกćรเติบโตโดยขćดคüćมใÿใจĂยćงใกลชิด แตคุณครูที่ÿไมลเลย ตćงยืนยĆนüćÿิ่งที่เปนกํćลĆงใจในกćรทํćงćนคืĂกćรไดĂยูกĆบเด็กเĀลćนี้ เพรćąพüกเขć เขćใจüćเด็ก ๆ มีชีüิตĂยćงไร ÿćเĀตุที่ÿไมลเลยมีกćรทํćĂćĀćรเลี้ยงเด็ก ๆ เพรćąครู ÿĆงเกตüćเด็กมĆกจąกินไมĂิ่ม เด็กĀลćยคนไมเคยกินขćüเชć เพรćąพĂแมทํćงćนĀć เชćกินคํ่ć ĂćจใĀเงินเพียงĀćบćทไüĀćขนมกินตĂนกลćงüĆน กüćจąไดกินขćüก็ตĂน เย็นที่พĂแมทํćงćนไดเงินมćแลü เด็ก ๆ จึงคุนเคยกĆบคüćมĀิüโĀยเปนปกติแลą แกงแยงเมื่ĂมีĂćĀćรกิน ชüงแรกที่เริ่มทํćĂćĀćรเลี้ยงเด็ก ครูตĂงกํćชĆบĂยćงชĆดเจนüćแตลąคนกินได แคไĀน ไมเชนนĆ้นจąเกิดกćรทąเลćąแยงĂćĀćร ครูจึงทํćใĀทุกคนเĀ็นüćมีĂćĀćร เพียงพĂÿํćĀรĆบทุกคนแลąไมตĂงกĆกตุนเพรćąเดี๋ยüก็จąไดกินĂีก เด็กเĀลćนี้เพียงแค “ไมรู” üćจąตĂงจĆดกćรÿิ่งตćง ๆ ในชีüิตĂยćงไร เพรćą ไมมีตนแบบในชีüิต พüกเขćไมรูüิธีดูแลคüćมÿąĂćดบćน เพรćąไมมีคนบĂกüćทํć Ăยćงไร ซึ่งครูที่ÿไมลเลยก็ชüยÿĂนแลąเติมเต็มบทบćทบćงĂยćงที่ยĆงขćดไปในชีüิต ขĂงเด็ก เชน กćรถćมไถเรื่Ăงชีüิต ลูบĀĆüเüลćรูÿึกไมดี ทํćแผลใĀเมื่Ăบćดเจ็บ ดćรćรćย เลćüć “üĆนĀนึ่งมีเด็กกüćดบćนÿไมลเลยแลüรĂงเพลงüć “ถćได Ăยูบćนแบบนี้จąดีแคไĀน” เด็กเขćมĆกจąคุยกĆนเĂงüćĂยćกเปนลูกบćนนี้ ĂยćกนĂน ที่นี่ ไมĂยćกกลĆบบćน เด็ก ๆ ไมไดĂยćกĂยูในโลกแบบนี้ แตเขćไมรูüćจริง ๆ แลü ชีüิตüĆยเด็กคüรเปนยĆงไง กćรไดกินขนมเต็มที่โดยไมตĂงแยงใคร กćรไดเลนเต็มที่เปน ยĆงไง” เธĂเĀ็นคüćมไรเดียงÿćขĂงเด็กเĀลćนี้เมื่ĂไดÿĆมผĆÿชีüิตกĆนĂยćงใกลชิด
๑๙๓ “แมแตเด็กผูชćยที่กćüรćüมćก เüลćมีเพื่ĂนĂุมนĂงตĆüเล็ก ๆ มćเขćก็ ชüยกĆนดูแล แบงขนมใĀนĂงกิน บćงทีเขćมีเงินĀćบćทก็ซื้Ăนํ้ćÿมขüดมćแบงกĆนกิน ๖ - ๗ คน เด็ก ๆ จąมีนํ้ćใจกĆบครูมćก ถćใĀชüยĂąไรเขćจąชüยเต็มที่ เขćเĂงก็Ăยćก มีĂąไรมćใĀเรćบćง เรćไดรĆบคüćมรĆกจćกเด็กมćกเĀมืĂนกĆน” ดćรćรćยบĂกถึงÿิ่งที่ เธĂคนพบ คüćมฝนขĂง ‘นํ้ćเพชร’ Āนึ่งในเด็ก ๆ ที่มćüิ่งเลนĂยูในบćนÿไมลเลย บĂย ๆ คืĂ น้ำเพชร เด็กĀญิงüĆย ๑๒ ป รćงบĂบบćง ใบĀนćเปĂนยิ้มตลĂดเüลć นํ้ćเพชรพูดภćþćไทยคลĂงกüćเพื่Ăน คüćมฝนขĂงเธĂคืĂกćรเปนลćมที่โรงพยćบćล เพรćąเธĂเคยไปโรงพยćบćลกĆบแมแลüชüยแปลภćþćไทย-พมć ใĀคนĂื่น ๆ แลüได คćขนม ทํćใĀเธĂดีใจมćกที่พูดภćþćไทยได เด็กĀญิงมćเรียนพิเýþภćþćพมćที่ÿไมลเลย เพรćąที่โรงเรียนÿĂนแต ภćþćไทย “ĀนูชĂบที่นี่ ครูชüนมćปลูกผĆก เลนแบดมินตĆน เลนคĂมพิüเตĂร เขียน ĀนĆงÿืĂ ĂćนĀนĆงÿืĂ ครูใจดีกĆบพüกĀนู ครูพูดดี ๆ ไมตąโกนใÿ เพื่ĂนĀนูก็มćที่นี่กĆน เยĂą แตไมชĂบใĀเพื่ĂนตąโกนĀรืĂแกลง ชĂบคนพูดดี ๆ มćกกüć ครูÿĂนüćถćมć ที่นี่ปลูกผĆกได แตĀćมทąเลćąกĆบเพื่Ăน เüลćเลนกĆบเพื่ĂนไมใĀตąโกนใÿ ไมงĆ้นครูจą ลงโทþ” นํ้ćเพชรเลć ครĂบครĆüขĂงนํ้ćเพชรเชćบćนĂยูในชุมชนแĂĂĆด พรĂมลูกĀกคน พĂเลี้ยง ทํćงćนเก็บขĂงเกćไดเงินรćüüĆนลą ๑๐๐ - ๒๐๐ บćท แมเปนแมบćนดูแลลูก ครĂบครĆüขĂงเธĂมćĂยูแมÿĂดเมื่Ă ๑๕ ปที่แลü เชนเดียüกĆบคนĂื่น ๆ แมนํ้ćเพชร จąเกิดในไทยแตก็เปนผูไมมีÿถćนąทćงทąเบียน เด็กĂยćงเธĂยĆงโชคดีที่โรงเรียนĂĂก “บĆตรเลขýูนย” ใĀรąĀüćงýึกþć แตพĂเลี้ยงขĂงเธĂที่ไมมีเĂกÿćรใดยืนยĆนตĆüเคย ถูกจĆบÿงกลĆบพมć ทํćใĀครĂบครĆüขćดรćยไดĀลćยüĆน กĂนพĂเลี้ยงจąĀćทćงกลĆบ เขćมćได แมขĂงนํ้ćเพชรĂยćกใĀลูก ๆ ไดเรียนถึง ป. ๖ แมüćจąไมมีทุนทรĆพย เพรćąถćเรียนไมจบจąไมไดบĆตรเลขýูนยแลąĂćจถูกจĆบได เธĂเลćüć “กćรĂยูที่นี่ ตĂงรąüĆง กลĆüตํćรüจจĆบ คćเชćบćนก็แพง ถćไมจćยก็โดนไลที่ งćนเก็บขĂงเกćมีคน ดูถูก มĂงไมดี แตมĆนไมมีทćงเลืĂก รูÿึกนĂยเนื้Ăตํ่ćใจนą ใจจริงĂยćกกลĆบไปเปดรćน ขćยขĂงที่พมć แตกลĆบไปไมได เพรćąไมมีเงิน บćนที่พมćก็ไมมีแลü ชีüิตคงไมเปน ĂยćงĀüĆง”
๑๙๔ นํ้ćเพชรแลąพี่นĂงคนĂื่นพยĆกĀนćรĆบüćพüกเขćเĂงก็ĂยćกกลĆบไปĂยูพมć แมจąไมบĂกเĀตุผล แตคงมีบćงเรื่Ăงที่พüกเขćĂึดĂĆดใจ แมขĂงนํ้ćเพชรพูดภćþćไทยไมได เธĂเลćüćเüลćโรงเรียนปรąชุมผูปกครĂง ĀลćยครĆ้งไดยินคํćพูดที่ทํćใĀรูÿึกเÿียใจ แตพูดตĂบไมได กลĆüจนตĆüÿĆ่นก็ถูกครูดุ เธĂ รูÿึกเÿมĂüćโดนดูถูก แลąเธĂทรćบดีüćเด็กคนĂื่น ๆ มีกćรแบงแยกแลąเรียกลูก ๆ ขĂงเธĂดüยถĂยคํćที่ไมดี ชีüิตขĂงนํ้ćเพชรเปนĀนึ่งในĀลćยÿิบเรื่Ăงรćüที่ÿไมลเลยชüยดูแลแลąเปนที่ พึ่งเüลćเกิดปญĀć แตกćรชüยแกปญĀćüĆนตĂüĆนไมĂćจทํćใĀชีüิตขĂงเด็ก ๆ เĀลćนี้ ĀลุดพนจćกÿภćพแüดลĂมที่เต็มไปดüยปญĀćเĀลćนี้ได เพรćąดüยÿภćพชีüิตที่ เปรćąบćงทํćใĀคüćมผิดพลćดตćง ๆ ที่เกิดขึ้นยćกจąกูคืน Āćกเปนเด็กทĆ่üไปที่มีครĂบครĆüปรąคĆบปรąคĂง เมื่ĂทํćผิดพลćดแลüยĆงมี ตนทุนที่ทํćใĀÿćมćรถกลĆบมćใชชีüิตเชนเดิมได แตชีüิตที่ขćดแคลนคüćมพรĂมĀลćย ดćนเชนเด็กในชุมชนพมćมุÿลิม ĀćกตĆดÿินใจผิดพลćดเพียงเล็กนĂยÿćมćรถทํćใĀ ชีüิตพüกเขćเปลี่ยนแปลงไดตลĂดกćล ดćรćรćย บĂกüć เĀลćคุณครูÿไมลเลยเĀ็นเด็กในชุมชนมćตĆ้งแตเล็กจนเปน Āนุมÿćü แลüเÿียใจที่ชีüิตพüกเขćไมมีคüćมเปลี่ยนแปลง ปญĀćที่เคยเกิดขึ้นในคน รุนนี้ก็เกิดขึ้นซํ้ć ๆ ในคนรุนตĂไป ĀćกมีกćรทํćงćนใกลชิดกĆบเด็กจึงนćจąÿćมćรถ ทํćĀนćที่ชüยปรąคĆบปรąคĂงเด็ก ๆ เĀลćนี้ ใĀเĀ็นทćงเลืĂกĂื่น ๆ ในชีüิตได จึงĀĆน มćทํćงćนเจćąลึกชีüิตเด็กแตลąคน แลąรüมมืĂกĆบผูปกครĂงแลąชุมชนใĀชüย ÿนĆบÿนุนแผนชีüิตขĂงเด็ก ปญĀćÿํćคĆญขĂงเด็กในชุมชนคืĂเรื่ĂงÿถćนąบุคคลแลąปญĀćทćงเýรþฐกิจ โดยทćงÿไมลเลยไดชüยเด็กแตลąคนใĀคนĀćเÿนทćงĂćชีพที่คćดĀüĆง แลąชüย พĆฒนćทĆกþąĂćชีพนĆ้น ๆ เชน เด็กผูĀญิงที่Ăยćกเปนชćงเÿริมÿüยก็ชüยĀćÿถćนที่ ฝกงćนรćนเÿริมÿüยใĀ ÿิ่งÿํćคĆญคืĂกćรทํćใĀพüกเขćไดรĆบกćรคุมครĂงตćมกฎĀมćย เพื่ĂจąไมตĂง เปนกลุมคนเปรćąบćงที่ใชชีüิตนĂกกฎĀมćย ซึ่งเปนเรื่Ăงที่เĂ็นจีโĂĀลćยĂงคกรที่ ทํćงćนในพื้นที่มีกćรพูดคุยกĆนมćเÿมĂ Āćกไมมีกćรดํćเนินกćรเรื่Ăงÿถćนąทćง กฎĀมćยจąแกปญĀćĂื่น ๆ ไดยćก เมื่Ăคนกลุมนี้เขćไมถึงกćรจดทąเบียนแรงงćน แลąมีคนจํćนüนมćกเปนคนไรรĆฐที่ไมไดรĆบกćรยĂมรĆบจćกปรąเทýตนทćง ซึ่งเปน
๑๙๕ ปญĀćที่ทćงรĆฐไทยตĂงเขćมćดํćเนินกćร แมที่ผćนมćมีกćรเขćมćÿํćรüจขĂมูล ปรąชćกรขĂงคนกลุมนี้แลü แตกćรตĆดÿินใจเรื่Ăงÿถćนąตćง ๆ ยĆงเปนขĂทćทćย โดยเฉพćąเมื่Ăนโยบćยแรงงćนขćมชćติมีคüćมเขมงüดมćกยิ่งขึ้น นĆ่นเปนเปćĀมćยใĀญที่จąทํćใĀคนในชุมชนแลąเด็ก ๆ พĆฒนćคุณภćพชีüิต ตĆüเĂงได โดยมีýĆกดิ์ýรีในชีüิตเทćเทียมกĆบคนĂื่น ๆ ในÿĆงคม ไมตĂงĀüćดรąแüงüć ตĆüเĂงเปนคนนĂกกฎĀมćยแลąไมÿćมćรถทํćงćนในรąบบได รąĀüćงนี้ÿไมลเลยยĆงคงเปนพื้นที่เปดใĀเด็ก ๆ เขćมćüิ่งเลนĂยćงĂิÿรą เปน ที่พึ่งพิงยćมทุกขใจ เปนเพื่Ăนที่คĂยชüยแกปญĀćแลąใĀคํćปรึกþćได โดยĀüĆงüćเด็ก ตĆüเล็ก ๆ ที่üิ่งเขćĂĂกบćนĀลĆงนี้ เมื่Ăพüกเขćโตขึ้นจąไมเดินยํ่ćซํ้ćปญĀćเดิม ๆ แลą ไมĂยูในคüćมเÿี่ยงตĂปญĀćคüćมรุนแรง ÿไมลเลยเปนบćนĀลĆงใĀญที่ไมไดĀมćยถึงขนćดเชิงพื้นที่ แตเปนบćนĀลĆง ใĀญที่พรĂมโĂบรĆบเด็ก ๆ ĂĆนมีที่มćĀลćกĀลćยโดยไมตĆดÿินพüกเขćเชนที่ÿĆงคม กรąทํć แลąพรĂมเปดพื้นที่ใĀพüกเขćมĂงเĀ็นทćงเลืĂกĂื่น ๆ ในชีüิตĂĆนคĆบแคบ ใĀ ไดเĀ็นüćโลกยĆงมีที่ทćงมćกมćยนĂกเĀนืĂจćกที่เขćเคยเĀ็นมćในชีüิต หูกวางต้นใหญ่ยังคงยืนทักทายคอยต้อนรับเด็ก ๆเสมอ
๑๙๖
๑๙๗ III. ความรุนแรงต่อผู้หญิง
๑๙๘
๑๙๙ ความรุนแรงต่อผู้หญิง ฤามีวันจะสิ้นสุด คüćมรุนแรงในครĂบครĆü เปนปรąเด็นĀนึ่งขĂงกćรเริ่มตนทํćงćนขĂงมูลนิธิ ผูĀญิง โดยไดริเริ่มกćรจĆดใĀบริกćรบćนพĆกแลąใĀคํćปรึกþćทćงโทรýĆพท แกĀญิงที่ ปรąÿบคüćมรุนแรงในครĂบครĆü ภćยใตโครงกćรบćนพĆกผูĀญิงในปพ.ý. ๒๕๒๘ ซึ่งในขณąนĆ้นยĆงĀนüยงćนขĂงรĆฐยĆงไมไดใĀคüćมÿํćคĆญ แลąเปนเรื่ĂงใĀมÿํćĀรĆบ ปรąเทýไทย แลąยĆงยĂนแยงกĆบคćนิยมในÿĆงคมที่ĂบรมÿĆ่งÿĂนใĀผูĀญิงตĂงยึดมĆ่น ในกćรรĆกþćครĂบครĆü ตĂงĂดทนทํćĀนćที่แมแลąเมีย แมจąถูกกรąทํćĂĆนใดจćก ÿćมีก็ไมแพรงพรćยใĀผูใดรู เพื่Ăดํćรงคüćมเปนเมียแลąแมที่ดีตćมแบบฉบĆบกุลÿตรี ไทยที่ไดรĆบกćรĂบรมÿĆ่งÿĂนมćüćคüćมในĂยćนํćĂĂกคüćมนĂกĂยćนํćเขćในกćรใช ชีüิตคู ดĆงนĆ้นจึงนĆบüćเปนคüćมทćทćยÿํćĀรĆบกćรตĆ้งบćนพĆกผูĀญิงในทýüรรþที่ ๙๐ ĂĆนเปนชüงเüลćกĂนที่จąมีกćรรณรงคแลąยĂมรĆบจćกปรąชćคมโลกüćคüćมรุนแรง ตĂผูญิงเปนกćรลąเมิดÿิทธิมนุþยชน จึงไมเปนที่นćแปลกใจที่บćนพĆกผูĀญิงไดรĆบ กćรตĂบรĆบในดćนลบจćกÿĆงคมไทย ĂĆนจąเĀ็นไดจćกÿื่Ăÿิ่งพิมพที่พćดĀĆüขćüüćมี กćรจĆดตĆ้งบานพักĀลบผัü แลąบุคลćกรในกรąบüนกćรยุติธรรมไดแÿดงคüćมคิดเĀ็น
๒๐๐ ขĂงตนผćนÿื่ĂÿąทĂนใĀเĀ็นüćกćรใชคüćมรุนแรงตĂภรรยćเปนบรรทĆดฐćนใน ÿĆงคม จึงมิตĂงÿงÿĆยเลยüćเพรćąเĀตุใดผูĀญิงที่ถูกทุบตีไมÿćมćรถที่จąไดรĆบกćร ปกปĂงคุมครĂงจćกกฎĀมćยแลąกรąบüนกćรยุติธรรมในชüงเüลćนĆ้น บćนพĆกผูĀญิงซึ่งจĆดบริกćรใĀที่พĆกพิงที่ปลĂดภĆยแลąคํćปรึกþćแนąนํćทĆ้ง ทćงÿุขภćพจิตใจ กฎĀมćยแลąเýรþฐกิจ ไดดํćเนินงćนมćเปนรąยąเüลć ๑๒ ปแลą ยุติลงในปพ.ý. ๒๕๔๐ โดยไดปรĆบเปลี่ยนรูปแบบขĂงกćรทํćงćนเนื่Ăงจćกปรąเมิน üćผูĀญิงที่ปรąÿบปญĀćÿüนใĀญไมÿćมćรถใชบริกćรบćนพĆกไดดüยÿćเĀตุĀลćย ปรąกćร เชน ภูมิลํćเนćที่ตนĂćýĆยĂยูĀćงไกลจćกบćนพĆก ภćรąแลąĀนćที่ กćรýึกþćขĂงลูก แตในขณąเดียüกĆนก็ตĂงกćรคํćแนąนํć ขüĆญแลąกํćลĆงใจในกćร ดํćเนินชีüิต ดĆงนĆ้นรูปแบบขĂงกćรใĀบริกćรชüงตĂมćจึงใĀคüćมÿํćคĆญกĆบกćร คํćปรึกþćทćงโทรýĆพทแกĀญิงที่ปรąÿบปญĀć แลąกćรจĆดĂบรมใĀมีĂćÿćÿมĆคร ขĂงมูลนิธิผูĀญิงในชุมชนทćงภćคเĀนืĂแลąภćคĂีÿćน เพื่ĂใĀคüćมชüยเĀลืĂแนąนํć แกผุĀญิงในดćนตćง ๆ ตลĂดจนกćรรณรงคปĂงกĆนแกไขคüćมรุนแรงรูปแบบตćง ๆ ที่เกิดกĆบผูĀญิงแลąเยćüชนĀญิง กćรทํćงćนกĆบĀญิงที่ปรąÿบกĆบคüćมรุนแรงจćกÿćมี ทํćใĀพüกเรćไดเรียนรู แลąเขćใจตĂปญĀćĂยćงลึกซึ้ง จึงขĂขĂบคุณเพื่ĂนผูĀญิงทĆ้งที่เขćพĆกในบćนพĆก ผูĀญิงแลąที่ติดตĂมćขĂคüćมชüยเĀลืĂไü ณ ที่นี้ นĂกจćก กćรทํćงćนในรąดĆบ บุคคลในกćรใĀคüćมชüยเĀลืĂแกผูĀญิงที่ปรąÿบกĆบคüćมรุนแรงแลü มูลนิธิĄ ยĆงได ทํćงćนกĆบชุมชนตลĂดจนเครืĂขćยตćง ๆ ทํćงćนรณรงคดćนกฎĀมćยแลąนโยบćย แลąกćรดํćเนินกćรผลĆกดĆนใĀผูĀญิงที่ปรąÿบคüćมรุนแรงไดเขćถึงบริกćรแลąคüćม คุมครĂงเมื่Ăปรąÿบคüćมรุนแรง รćยงćนนี้ไดรüบรüมÿิ่งที่พüกเรćไดเรียนรูแลąเĀ็น üćนćจąเปนปรąโยชนแกผูÿนใจในกćรทํćงćนปĂงกĆนแกไขคüćมรุนแรงตĂผูĀญิง รüมถึงคüćมรุนแรงในครĂบครĆüตĂไป ๑. การทำงานในระดับบุคคลในการให้ความช่วยเหลือ การให้คำปรึกษา จัดการกับความเชื่อค่านิยมที่กดทับ ไมใชเรื่Ăงงćยเลยที่Āญิงที่ซึ่งเปนภรรยćจąตĆดÿินใจเขćพĆกพิงในบćนพĆก ผูĀญิง กćรใĀคํćปรึกþćทćงโทรýĆพทจึงมีÿüนÿํćคĆญĂยćงยิ่งโดยเริ่มจćกกćรเปดใĀ Āญิงที่ปรąÿบปญĀćมีพื้นที่ในกćรเปดเผยเลćปญĀćขĂงตน เนื่ĂงจćกกรĂบคćนิยม ในÿĆงคม กํćĀนดใĀผูĀญิงที่เปนภรรยćตĂงเก็บปญĀćที่ถูกกรąทํćในครĂบครĆüมิใĀ
๒๐๑ ผูĂื่นรĆบรู แลąปญĀćที่เกิดขึ้น ก็เปนเรื่ĂงลąเĂียดĂĂนที่ผูĀญิงไมตĂงกćรใĀคนĂื่นได รĆบรู กćรโทรýĆพทมćที่มูลนิธิĄ จึงเปนจุดเริ่มตนที่ชüยใĀผูĀญิงมีทćงĂĂกจćกปญĀć แลąกćüขćมคüćมเชื่Ă คćนิยมเĀลćนĆ้น ÿิ่งแรกที่พüกเรćตรąĀนĆกรüมกĆนก็คืĂกćรรĆบ ฟง แลąพยćยćมใĀผูที่โทรติดตĂมć มีคüćมÿบćยใจที่จąเปดเผยปญĀćขĂงตน โดย ไมตĂงรูÿึกผิด แลąไดรĆบรูกรąบüนกćรทํćงćนขĂงพüกเรćที่จąเก็บขĂมูลÿüนตĆüขĂง ผูที่โทรมćเปนคüćมลĆบ จćกนĆ้นจึงใĀขĂมูลกćรจĆดบริกćรบćนพĆกแลąบริกćรตćง ๆ นĂกจćกนี้ ที่ตĆ้งขĂงบćนพĆกจąไมไดมีกćรเปดเผยตĂÿćธćรณą แตใชที่ĂยูÿํćนĆกงćน ขĂงมูลนิธิĄ เปนที่ติดตĂ จึงทํćใĀĀญิงที่ปรąÿบปญĀćมีคüćมมĆ่นใจแลąเปนกćร ปรąกĆนกćรรĆกþćคüćมปลĂดภĆยที่ไมตĂงกลĆüüćÿćมีจąติดตćมมć โดยเจćĀนćที่ทุก คนที่เกี่ยüขĂงไดเรียนรูถึงคüćมจํćเปนในกćรรĆกþćขĂมูลÿüนตĆüแลąกćรคํćนึงถึง คüćมปลĂดภĆยขĂงผูĀญิง เมื่ĂรĆบโทรýĆพทบุคคลใดที่ติดตĂมćÿĂบถćมถึงผูรĆบคüćม ชüยเĀลืĂ เจćĀนćที่ไดรĆบรูรüมกĆนüćจąตĂงไมเปดเผยขĂมูลขĂงĀญิงที่เขćพĆกเปน ĂĆนขćด ในขณąที่ผูĀญิงĀลćย ๆ คน ไมĂćจตĆดÿินใจที่จąเขćพĆกพิงĀรืĂรĆบคüćม ชüยเĀลืĂไดในรąยąเüลćĂĆนÿĆ้น กćรรĆบฟงÿิ่งที่ผูปรąÿบปญĀćโทรมćปรึกþćในเรื่Ăง เดิมจึงเปนเรื่Ăงปกติที่เกิดขึ้นในกćรทํćงćน บćงคนĂćจโทรมćตĂเนื่Ăงเปนเüลćนćน ĀลćยเดืĂน กĂนที่จą ตĆดÿินใจแกไขปญĀćดüยกćรĀćทćงĀลบÿćมีมćĂยูบćนพĆก พรĂมกĆบลูกขĂงตน ซึ่งĂćจเปนเพรćąไมมีโĂกćÿที่จąĀนีจćกÿćมี รüมถึงผูĀญิงซึ่ง ปรąÿบกĆบคüćมรุนแรงในครĂบครĆüยĆงไมกลćตĆดÿินใจเนื่Ăงจćกคüćมเชื่Ăแลąคćที่ นิยมที่ถูกปลูกฝงแลąคüćมคćดĀüĆงขĂงÿĆงคมตĂผูĀญิง ทํćใĀไมงćยนĆกที่จąกćüขćม กรĂบคćนิยมเĀลćนĆ้นมćได บ้านพักเป็นพื้นที่ในการเยียวยาและสร้างกระบวนการเสริมพลัง ผูĀญิงที่เขćพĆกในบćนพĆกĂยูในÿภćพแตกตćงกĆนไป ตĆ้งแตไดรĆบบćดเจ็บ เล็กนĂย ไปจนถึงไดรĆบบćดเจ็บÿćĀĆÿ บćงคนถูกÿćมีใชฆĂนทุบจนไดรĆบบćดเจ็บที่ ýรีþą ĀรืĂถูกผลĆกĂยćงรุนแรงทํćใĀลมลงจนกรąทĆ่งแขนĀĆก บćนพĆกĄจึงเปนÿถćนที่ รĂงรĆบเปนพื้นที่ใĀผูĀญิงไดรĆบกćรฟนฟูแลąเยียüยćจćกĂćกćรบćดเจ็บเĀลćนĆ้น นĂกจćกÿภćพรćงกćยĂĆนบĂบชํ้ćที่ผูĀญิงไดรĆบที่พüกเรćÿćมćรถมĂงเĀ็นไดดüยตć เปลć คüćมรุนแรงที่เกิดขึ้นยĆงไดÿงผลกรąทบเปนคüćมรุนแรงทćงจิตใจ ผูĀญิงÿüน ใĀญ แมบćดแผลที่เกิดขึ้นเĀลćนĆ้นจąดีขึ้นĂยćงมćก แตÿิ่งที่เรćเĀ็นก็คืĂ เพื่Ăน ผูĀญิงที่ปรąÿบปญĀćในบćนพĆก ĀลćยคนยĆงĂยูในĂćกćรเĀมĂลĂย แลąยĆงจมĂยูกĆบ
๒๐๒ บćดแผลทćงจิตใจ ปรąÿบกćรณชüยเĀลืĂผูĀญิงที่เขćพĆกพิงตĂกยํ้ćใĀเĀ็นüć นĂกจćกคüćมรุนแรงจąÿงผลใĀผูĀญิงไดรĆบบćดเจ็บทćงกćยแลü ยĆงไดÿงผลใĀเกิด ÿิ่งที่มĂงไมเĀ็นทćงจิตใจ ผูĀญิงĀลćยคน ไมÿćมćรถดํćเนินชีüิตไดตćมปกติ บćงคน ĂยูในÿภćพบĂบชํ้ćเกินกüćจąดูแลลูก ๆ ขĂงตน ดĆงเชนที่ครĆ้งĀนึ่ง ทćงบćนพĆกĄ ไดรĆบกćรติดตĂจćก เด็กĀญิงในüĆยÿิบขüบที่เปนลูกÿćüโดยใชโทรýĆพทÿćธćรณąเพื่Ă ÿĂบถćมเÿนทćงแลąไดพćแมที่Ăยูในÿภćพไรเรี่ยüแรงเพื่ĂมćรĆบคüćมชüยเĀลืĂจćก บćนพĆกĄ กćรเยียüยćเพื่ĂใĀผูĀญิงที่เขćพĆกในบćนพĆก จึงมีคüćมÿํćคĆญแลąบćนพĆกĄ จึงมิใชเพียงใĀที่พĆกพิง มีĂćĀćรเพื่ĂปรąทĆงชีüิตรĂด บćนพĆกมีบทบćทÿํćคĆญในกćรเปนพื้นที่ใĀกćรเยียüยć เรื่Ăงนี้นĆบเปนÿิ่งใĀม ÿํćĀรĆบพüกเรć ในทีมเจćĀนćที่จึงมีกćรปรąชุมเตรียมคüćมพรĂมแลąÿรćงคüćม มĆ่นใจในกćรทํćงćน กćรที่พüกเรćไมไดจบทćงดćนจิตüิทยćĀรืĂดćนÿĆงคมÿงเครćąĀ มć ดูเĀมืĂนไมไดเปนĂุปÿรรคในกćรทํćงćน แตÿิ่งÿํćคĆญคืĂทĆýนคติคüćมเขćใจตĂ บทบćทขĂงบćนพĆกแลąกćรตĂบÿนĂงคüćมตĂงกćรขĂงผูĀญิงที่มćขĂคüćม ชüยเĀลืĂ พüกเรćไดเรียนรูüć กćรÿรćงบรรยćกćýเพื่ĂใĀĀญิงที่เขćพĆกมีคüćม ไüüćงใจเปนÿิ่งÿํćคĆญ แลąกćรที่เจćĀนćที่พรĂมที่จąรĆบฟงเมื่ĂผูĀญิงที่เขćพĆก ตĂงกćรพูดคุยปรึกþćแลąเลćปญĀćที่ตนเĂงกĆงüลใจ กćรทํćงćนในบćนพĆกจึงไมตćง จćกÿถćบĆนแĀงแรกที่พüกเรćไดเรียนรูกรąบüนกćรใĀคํćปรึกþćโดยไมตĆดÿิน แลą กćรรĆบฟงĂยćงตĆ้งใจ ดüยกćรฝกฝนไปพรĂม ๆ กĆบกćรทํćงćน กćรที่พüกเรćในüĆยที่เริ่มมćทํćงćนกĆบĂงคกร แมจąไมไดมีปรąÿบกćรณใน ชีüิตคูก็ไมไดเปนĂุปÿรรคเชนกĆน เนื่Ăงจćกÿิ่งÿํćคĆญที่ทีมเจćĀนćที่ตĂงปฏิบĆติ มิใช กćรบĂกกĆบĀญิงที่เขćพĆกüćตĂงแกปญĀćĂยćงไร แตพüกเรćเปนคนที่คĂยรĆบฟงดüย ทćทีที่เขćใจ ซึ่งมีคüćมÿํćคĆญĂยćงยิ่งเพื่ĂจąชüยใĀผูĀญิงแตลąคนไดมีโĂกćÿพูดคุย คลี่คลćยปญĀćที่กํćลĆงครุนคิด แลąรĆบรูüćเจćĀนćที่พรĂมจąเขćใจถึงÿถćนกćรณ ขĂงผูĀญิงแตลąคน เมื่ĂผูเขćพĆก มีคüćมไüใจแลąปรĆบตĆüกĆบกćรใชชีüิตในบćนพĆก กิจกรรม พูดคุยรąĀüćงผูเขćพĆกเปนกรąบüนกćรÿํćคĆญที่ชüยใĀผูĀญิงแตลąคนไดมีโĂกćÿ เรียนรูแลąทํćคüćมเขćใจตĂปญĀćรüมกĆน ชüยทํćใĀมĂงเĀ็นปญĀćที่กćüขćมจćก กćรมĂงüćเปนเรื่ĂงÿüนตĆü แตเปนปญĀćที่เกิดจćกคüćมÿĆมพĆนธที่ไมเทćเทียม รąĀüćงĀญิงชćยที่ยĂมใĀชćยใชĂํćนćจเĀนืĂĀญิง จึงตĂงรüมกĆนปรĆบเปลี่ยน คüćมÿĆมพĆนธเชนนี้ พüกเรćไดเรียนรูüć กิจกรรมÿรćงจิตÿํćนึกรüมกĆนนี้เปน
๒๐๓ กรąบüนกćรÿํćคĆญที่ชüยใĀผูĀญิงเขćใจปญĀćขĂงตนแลąไดเÿริมÿรćงพลĆง คüćม เชื่ĂมĆ่นในตนเĂงที่จąÿćมćรถเปลี่ยนแปลงปรĆบปรุงชีüิต เสียงของผู้หญิงสำคัญกว่าใคร จćกปรąÿบกćรณทํćงćนขĂงพüกเรć ทํćใĀไดเรียนรูüć แนüคิดที่ครĂบงํć คนในÿĆงคมÿüนใĀญก็คืĂ คüćมตĂงกćรที่จąดํćรงคüćมเปนครĂบครĆü ซึ่งพüกเรć ตĂงเผชิญกĆบแนüคิดเชนนี้มćตĆ้งแตแรกเริ่มทํćงćน จนถึงปจจุบĆน แนüคิดนี้ก็ยĆงดํćรง ĂยูแลąเปนกรĂบคิดในกćรจĆดทํćกฎĀมćยแลąนโยบćยที่เกี่ยüขĂง โดยไมไดÿนใจ เÿียงแลąคüćมตĂงกćรขĂงผูĀญิงที่ถูกกรąทํćจćกÿćมีĀรืĂคนรĆก ตลĂดกćรทํćงćน ขĂงพüกเรćจึงตĂงเผชิญกĆบคüćมขĆดแยงกĆบบุคคลćกรจćกบćงĂงคกรรüมไปถึงจćก ÿถćบĆนดćนÿิทธิมนุþยชน ที่พยćยćมติดตĂมćเพื่ĂใĀĀญิงที่ถูกกรąทํćไปเขćÿู กรąบüนกćรไกลเกลี่ยใĀคืนดีกĆบฝćยÿćมีที่ใชคüćมรุนแรง ÿิ่งที่พüกเรćยืนยĆนĀนĆกแนนก็คืĂ มูลนิธิĄ ไมÿćมćรถบĆงคĆบใĀĀญิงที่ถูก กรąทํćไปเผชิญĀนćกĆบÿćมีที่ใชคüćมรุนแรง คüćมตĂงกćรขĂงผูĀญิงก็คืĂ มีชีüิตĂยู โดยปรćýจćกกćรถูกกรąทํćคüćมรุนแรง แลąในเมื่ĂเĀ็นüć กćรแยกกĆนĂยูจąเปนÿิ่ง ที่ดีที่ÿุด แลąแนนĂนดีกüćกćรพยćยćมกลĆบไปĂยูรüมกĆน ÿิ่งÿํćคĆญที่พüกเรć ตรąĀนĆกแลąใĀคüćมÿํćคĆญก็คืĂ กćรฟงเÿียงขĂงผูĀญิงที่มćเขćพĆก ĀćกไมตĂงกćร ไปพบกĆบÿćมี แลąตĆดÿินใจแลüüćไมตĂงกćรกลĆบไปใชชีüิตกĆบÿćมีที่ใชคüćมรุนแรง Ăีก มูลนิธิĄ ก็จąÿนĆบÿนุนใĀĀญิงที่ปรąÿบปญĀć ดํćเนินชีüิตตćมที่ตนเĂงตĂงกćร ในลĆกþณąเดียüกĆน กćรดํćเนินงćนบćนพĆกผูĀญิงขĂงมูลนิธิĄ จąดํćเนินกćร ไกลเกลี่ยก็ตĂเมื่ĂผูĀญิงที่มćขĂคüćมชüยเĀลืĂเĀ็นüć กćรพูดคุยกĆบÿćมีจąเปน ĀนทćงในกćรแกไขปญĀćได แลąปรąเมินüćÿćมี จąÿćมćรถปรĆบตĆüไมใชคüćม รุนแรงตĂไปĂีก Ăยćงไรก็ตćม ในกรąบüนกćรทํćงćนขĂงพüกเรćพบüćĀญิงที่เขćมć ขĂคüćมชüยเĀลืĂมีเพียงไมกีรćยที่ตĂงกćรใĀมีกćรไกลเกลี่ยเจรจć การสนับสนุนให้เดินบนเส้นทางที่แต่ละคนเลือก กćรทํćงćนใĀคüćมชüยเĀลืĂแกĀญิงที่ปรąÿบกĆบคüćมรุนแรง โดยเฉพćąใน กรณีคüćมรุนแรงในครĂบครĆüจćกÿćมี ผูĀญิงแตลąคน ตćงก็มีคüćมฝน พüกเรćจึง ทํćĀนćที่เĂื้ĂĂํćนüยใĀผูĀญิงแตลąคนÿćมćรถดํćเนินชีüิตไปตćมเÿนทćงที่แตลąคน เลืĂก โดยมิไดกํćĀนดแนüทćงที่ตćยตĆü แตจąใĀผูĀญิงที่เขćมćรĆบบริกćรไดüćงแผน ชีüิตขĂงตนเĂง แลąชüยจĆดĀćทรĆพยćกรที่จํćเปน เชน กรณีที่ตĂงกćรĀยć ทćง
๒๐๔ มูลนิธิĄ จąชüยจĆดĀćทนćยคüćมเพื่Ăดํćเนินเรื่ĂงĀยć ในบćงกรณีที่ÿćมีปฏิเÿธกćร Āยć ทćงผูพิพćกþćก็พิพćกþćใĀĀยćแมÿćมีจąไมมćปรćกฏตĆü กรณีที่ตĂงกćรยćย ภูมิลํćเนćไปĂยูจĆงĀüĆดĂื่น เพื่ĂจąแนใจüćจąปลĂดภĆยจćกÿćมี ทćงมูลนิธิĄ ไดชüย ดูแลกćรจĆดĀćคćเดินทćงแลąคüćมปลĂดภĆยในกćรเดินทćง บćงคนก็ไดรĆบกćร ÿนĆบÿนุนดćนเงินทุนปรąกĂบĂćชีพ เพื่ĂใĀÿćมćรถพึ่งตนเĂงไดทćงเýรþฐกิจ ๒. จากเมืองสู่ชุมชน การสร้างอาสาสมัครและกลไกในชุมชน มูลนิธิผูĀญิงตรąĀนĆกถึงขนćดขĂงปญĀćคüćมรุนแรงในครĂบครĆüที่ไมได ÿĆดÿüนกĆบจํćนüนผูĀญิงที่ติดตĂขĂรĆบกćรปรึกþćแลąที่พĆกพิงชĆ่üครćü จึงเĀ็นคüćม จํćเปนที่จąตĂงปรĆบรูปแบบขĂงกćรทํćงćนใĀคüćมชüยเĀลืĂจćกกćรตĆ้งรĆบใน ÿüนกลćงใĀกรąจćยÿูชุมชน ที่มีกลุมĂงคกรผูĀญิงในชุมชน แลąเÿริมÿรćงกลไกใน ชุมชนเพื่ĂใĀคüćมชüยเĀลืĂแลąรüมปĂงกĆนแกไขคüćมรุนแรงตĂผูĀญิง ÿิ่งÿํćคĆญก็ คืĂกćรÿรćงคüćมเขćใจพื้นฐćนเรื่ĂงปญĀćคüćมรุนแรงตĂผูĀญิง รูปแบบแลą ผลกรąทบตĂผูĀญิง เพื่ĂใĀÿćมćรถดํćเนินกćรชüยเĀลืĂĂยćงเĀมćąÿมแกผูปรąÿบ ปญĀćแลąÿมćชิกในครĂบครĆü การเปลี่ยนกรอบคิดในการมองปัญหา กćรÿรćงแนüรüมในรąดĆบชุมชนมีปรąเด็นทćทćยเนื่ĂงจćกผูนํćÿüนใĀญ รüมถึงผูนํćที่เปนĀญิงในชüงเüลćนĆ้นยĆงยึดติดกรĂบคüćมเปนĀญิงดี Āญิงไมดี กćร เปลี่ยนกรĂบคิดใĀตรąĀนĆกถึง ÿิทธิแลąคüćมปลĂดภĆยขĂงผูĀญิงจึงไมใชเรื่Ăงงćย นĆก เพรćąกรĂบคิดที่เนนในเรื่ĂงกćรÿรćงคüćมปรĂงดĂงในครĂบครĆüเพื่ĂใĀÿถćบĆน ครĂบครĆüดํćรงĂยูนĆ้นยĆงติดยึดเĀนียüแนน ดĆงนĆ้นกćรÿรćงกćรเรียนรูในกćรทํćงćน กĆบชุมชนจึงตĂงĂćýĆยปรąÿบกćรณที่ไดจćกบćนพĆกผูĀญิง กćรĀยิบบทเรียน ÿถćนกćรณที่พบในกćรทํćงćนใĀคüćมชüยเĀลืĂแกผูĀญิงแลąเด็กĀญิงที่ปรąÿบกĆบ คüćมรุนแรง ตลĂดจนกćรรćยงćนกรณีที่พบจćกÿื่Ăมüลชน กćรใชÿื่ĂผูĀญิงที่ýูนย ขćüผูĀญิงไดพĆฒนćเผยแพร เปนÿüนĀนึ่งในกรąบüนกćรÿรćงคüćมเขćใจใĀกĆบแกน นํćผูĀญิงในชุมชน นĂกจćกนี้ในชüงที่มูลนิธิผูĀญิงไดเขćรüมในกรąบüนกćรจĆดทํć แลąรćยงćนตĂคณąกรรมกćรตćมĂนุÿĆญญćขจĆดกćรเลืĂกปฏิบĆติตĂÿตรีทุกรูปแบบ (ĂนุÿĆญญćผูĀญิง) กćรใชกรĂบÿิทธิมนุþยชนในกćรÿรćงคüćมตรąĀนĆกเรื่Ăงÿิทธิ ขĂงผูĀญิง โดยเฉพćąÿิทธิในชีüิตรćงกćยแลąเÿรีภćพที่จąมีชีüิตĂยูĂยćงปลĂดภĆย ĂĆนเปนÿิทธิมนุþยชนขĆ้นพื้นฐćนขĂงĀญิงแลąชćย จึงมีคüćมÿํćคĆญแลąเปน กรąบüนกćรที่มีปรąÿิทธิภćพในกćรÿื่ĂÿćรกĆบกลไกในรąดĆบชุมชนแลąĀนüยงćน
๒๐๕ ดćนกćรปกครĂงรüมทĆ้งĂงคกรปกครĂงÿüนทĂงถิ่นโดยกćรใชกรĂบพĆนธąกิจขĂงรĆฐ ตĂกćรปĂงกĆนแกไขปญĀćคüćมรุนแรง ทĆ้งยĆงÿćมćรถชüยลิดรĂนĂคติตĂผูĀญิงที่ ปรąÿบปญĀćแลąชüยÿรćงกćรตรąĀนĆกใĀแกเจćĀนćที่แลąบุคลćกรถึงบทบćทขĂง ตนในกćรใĀคüćมคุมครĂงผูĀญิงแลąปĂงกĆนปญĀćคüćมรุนแรงตĂผูĀญิงไดชĆดเจน มćกขึ้น การสร้างความเข้าใจโดยกิจกรรมรูปแบบต่าง ๆ กćรĂĂกแบบกิจกรรมรูปแบบตćง ๆ เพื่Ăÿรćงคüćมเขćใจในปรąเด็นคüćม รุนแรงตĂผูĀญิง เปนÿิ่งที่มูลนิธิĄ ใĀคüćมÿํćคĆญ ดüยเล็งเĀ็นคüćมจํćเปนในกćร ÿรćงแนüรüมในกćรทํćงćน แลąเครืĂขćยในกćรรüมชüยเĀลืĂแลąแจงเĀตุเมื่Ăพบ เĀ็นผูĀญิงที่ถูกกรąทํćคüćมรุนแรง แนüทćงที่มูลนิธิĄ นํćมćปรąยุกตใชในกćรĂบรม เปนกรąบüนกćรเรียนรูในรูปแบบกćรĂบรมแบบมีÿüนรüม ที่คüćมÿĆมพĆนธรąĀüćง üิทยćกร กĆบผูเขćรüมไมไดมีลĆกþณąเปนผูใĀ แลąผูรĆบ แตจąใĀคüćมÿํćคĆญกĆบ ปรąÿบกćรณขĂงผูเขćรüมกćรĂบรม กรąบüนกćรĂบรมโดยใชÿื่Ăกćรýึกþćที่มูลนิธิ ผูĀญิงผลิตÿํćĀรĆบกลุมเปćĀมćยตćง ๆ เชน แรงงćนĀญิง ผูนํćĀญิงชนบท กลุม เยćüชน ที่เนนใĀมีÿüนรüมคิด พูดคุย ÿรćงคüćมเขćใจรüมกĆนในปรąเด็นปญĀć ทํć ใĀมีกćรปรąมüลคüćมคิดรüมนํćเÿนĂทćงแกไขปญĀćในเชิงนโยบćย ผูนํćÿตรี ชนบทที่ไดเขćรüมในกćรĂบรมไดÿąทĂนüć กćรĂบรมที่ผćนมćไมไดกลćüถึง ปรąเด็นปญĀćผูĀญิง ÿüนใĀญเนนคüćมเปนผูนํć แลąกćรมีÿüนรüมในกćรพĆฒนć แลąยĆงเĀ็นüć มีคüćมจํćเปนที่จąตĂงนํćปรąเด็นปญĀćที่เกิดกĆบผูĀญิงในชุมชนมć แลกเปลี่ยนถĂดบทเรียนเพื่ĂแÿüงĀćแนüทćงในกćรแกไขปญĀćรüมกĆน ทćงมูลนิธิĄ ไดใชปรąÿบกćรณจćกโครงกćรÿตรีÿูชนบท แลąรูปแบบ ÿื่Ăกćรýึกþćที่ผลิตขึ้น เปนพื้นฐćนÿํćคĆญในกćรคิดĀลĆกÿูตรกćรĂบรมĂćÿćÿมĆคร ผูĀญิง ในโครงกćรถĆกทĂชีüิตใĀม จćกผูĀญิงในĀมูบćนที่ĂćนเขียนไมคลĂง ÿćมćรถ พĆฒนćมีบทบćทในกćรนํćเÿนĂปญĀćคüćมรุนแรงที่เกิดขึ้นกĆบผูĀญิงตĂกลไกขĂง ทĂงถิ่น แลąทํćใĀปญĀćไดรĆบกćรĀยิบยกไปÿูกćรปรąชุมขĂงÿภćตํćบล ในยุค กĂนที่ปรąเทýไทยจąมีกćรกรąจćยĂํćนćจ แลąตĂมć ไดดํćเนินโครงกćรตĂเนื่Ăงไป จนถึงชüงที่มีกćรเลืĂกตĆ้งÿมćชิกĂงคกćรบริĀćรÿüนตํćบล แลąไดÿรćงกćรมีÿüน รüมกĆบกลไกตćง ๆ ทĆ้งครู ผูนํćÿตรี ผูนํćชุมชน กลุมผูĀญิงในทĂงถิ่นไดรüมกĆน ผลĆกดĆนแลąเขćไปมีÿüนรüมในปรąชćคมรąดĆบตํćบล ทํćใĀÿćมćรถนํćเÿนĂปรąเด็น ที่เกี่ยüขĂงกĆบผูĀญิงรüมเขćไปไüในแผนรąดĆบตํćบล ÿงผลใĀบćงพื้นที่ไดมีกćร
๒๐๖ จĆดÿรรงบปรąมćณขĂงทĂงถิ่นใĀกĆบกิจกรรมกćรรณรงคปĂงกĆนแกไขคüćมรุนแรง ตĂเด็กแลąเยćüชนที่ĂćÿćÿมĆครผูĀญิงริเริ่มแลąรĆบผิดชĂบ กćรมีÿüนรüมในกćร ปรąชุมรąดĆบตćง ๆ รüมทĆ้งเüทีกćรปรąชุมโลกเรื่ĂงผูĀญิง ทํćใĀผูĀญิงตรąĀนĆกรูถึง ปญĀćแลąมĂงเĀ็นýĆกยภćพขĂงตนที่จąเปนÿüนรüมขĂงกćรปĂงกĆนแลąแกไข ปญĀćคüćมรุนแรงตĂผูĀญิงในกรĂบขĂงĀลĆกกćรÿิทธิมนุþยชน แมเมื่ĂมูลนิธิผูĀญิง จąไมไดดํćเนินโครงกćรตĂไปในชุมชน แตĂćÿćÿมĆครเĀลćนี้ĀลćยคนยĆงคงทํćงćน เรื่ĂงผูĀญิงในชุมชนĂยćงตĂเนื่ĂงแลąรüมเปนเครืĂขćยในกćรขĆบเคลื่Ăนüćรąเรื่Ăง ผูĀญิงตลĂดมć ๓. บทเรียนจากการทำงาน กćรขĆบเคลื่Ăนในกćรทํćงćนเรื่ĂงคüćมรุนแรงในครĂบครĆüขĂงมูลนิธิผูĀญิง โดยเปดบćนพĆก ชüยเĀลืĂเฉพćąรćย กćรใĀคํćปรึกþćชüยเĀลืĂทćงเýรþฐกิจÿĆงคม แลąกฎĀมćย แลąกćรÿรćงเครืĂขćยĂćÿćÿมĆครในชุมชนเพื่ĂใĀคüćมชüยเĀลืĂใน รูปแบบตćง ๆ แกผูĀญิงที่ปรąÿบปญĀć ทํćใĀไดเรียนรูĂยćงเปนรąบบถึงÿćเĀตุ ปญĀćĂĆนเกิดจćกโครงÿรćงเชิงĂํćนćจขĂงคüćมÿĆมพĆนธĀญิงชćยที่แมจąมีคüćม พยćยćมในกćรปรĆบเปลี่ยนแกไขแตก็ยĆงมิไดทํćĂยćงเปนรąบบครĂบคลุมเพื่Ăÿรćง คüćมเขćใจทĆ้งในรąดĆบปจเจก ครĂบครĆü แลąชุมชน โดยผćนกćรĂบรมเลี้ยงดูแลą กćรýึกþćเพื่ĂปรĆบเปลี่ยนคüćมÿĆมพĆนธĀญิงชćย แมในปจจุบĆนก็ยĆงไมมีĀนüยงćน รĆบผิดชĂบดูแลกćรพĆฒนćเนื้ĂĀć แลąüิธีกćรในกćรถćยทĂดคüćมรู เพื่Ăÿรćงคüćม เขćใจในเรื่ĂงปญĀćคüćมรุนแรงในครĂบครĆüที่เชื่ĂมโยงกĆบโครงÿรćงĂํćนćจขĂง คüćมÿĆมพĆนธรąĀüćงĀญิงชćย แลąเรียนรูทĆกþąในกćรÿื่Ăÿćรที่ปรćýจćกคüćม รุนแรง พรąรćชบĆญญĆติคุมครĂงผูถูกกรąทํćคüćมรุนแรง พ.ý. ๒๕๕๐ มีเจตจํćนงที่ จąรĆกþćÿถćบĆนครĂบครĆüมćกกüćจąพิทĆกþÿิทธิมนุþยชนขĂงผูเÿียĀćยจćกคüćม รุนแรง โดยมีบทบĆญญĆติทćงเลืĂกกćรลงโทþทćงĂćญćเปนกćรปรĆบเปลี่ยนพฤติกรรม ขĂงผูกรąทํćคüćมรุนแรง แตทุกüĆนนี้ก็ยĆงไมมีĀนüยงćนที่รĆบผิดชĂบดูแลĂยćงเปน รąบบในเรื่Ăงนี้ ดĆงนĆ้นจึงยĆงคงมีกćรกรąทํćซํ้ćคüćมรุนแรงในครĂบครĆü จนผูเÿียĀćย ตĂงใชมćตรกćรปĂงกĆนตนเĂงแลąกลćยเปนผูกรąทํćผิดตćมกฎĀมćยĂćญćไดรĆบ โทþที่รุนแรงโดยมิไดคํćนึงถึงปรąüĆติĂĆนยćüนćนที่ถูกกรąทํćคüćมรุนแรง กćรจĆดทํć พรąรćชบĆญญĆติÿงเÿริมกćรพĆฒนćแลąคุมครĂงÿถćบĆนครĂบครĆü พ.ý. ๒๕๖๒ เพื่Ă ทดแทนพรąรćชบĆญญĆติคุมครĂงผูถูกกรąทํćคüćมรุนแรงในครĂบครĆü แตยĆงไมมีผล
๒๐๗ บĆงคĆบใชนĆ้น เปนÿิ่งÿąทĂนüćรĆฐใĀคüćมÿนใจกĆบเรื่Ăงกćรÿรćงคüćมเขมแข็งขĂง ครĂบครĆüมćกกüćกćรขจĆดปญĀćคüćมรุนแรงที่เกิดขึ้นในครĂบครĆü แลąผูเÿียĀćย ÿüนใĀญยĆงคงเปนĀญิงแลąเด็ก กćรแกไขปญĀćทćงÿĆงคม เชน ปญĀćคüćมรุนแรงตĂĀญิงแลąเด็กทĆ้งที่ เกิดขึ้นในครĂบครĆüแลąในพื้นที่ÿćธćรณą เชนในโรงเรียน ดüยกćรใชมćตรกćรทćง กฎĀมćยเพียงĂยćงเดียüนĆ้นไมÿćมćรถเปนĀลĆกปรąกĆนÿรćงคüćมปลĂดภĆยในชีüิต รćงกćยขĂงĀญิงแลąเด็กได นĂกจćกนี้กรąบüนกćรจĆดทํćกฎĀมćยแกไขปญĀćทćง ÿĆงคมยĆงขćดกćรมีÿüนรüมขĂงผูปฏิบĆติงćนภćคเĂกชนที่มีปรąÿบกćรณโดยตรงใน กćรจĆดกćรดูแลชüยเĀลืĂกรณีเฉพćąรćยที่เกิดขึ้น ซึ่งปรąÿบกćรณเชนนี้นćจąเปน ปรąโยชนในกćรทํćงćนรüมกĆบนĆกกฎĀมćยเพื่ĂĂĂกแบบกฎĀมćยที่เĀมćąÿมแลą เปนปรąโยชนในกćรแกไขแลąปĂงกĆนปญĀćจćกĀลćกĀลćยมิติ แนüทćงกćรแกไข ปญĀćคüćมรุนแรงดüยกćรขĆบเคลื่ĂนแกไขกฎĀมćยขĂงรĆฐบćลที่ผćนมćÿąทĂนใĀ เĀ็นüćĀนüยงćนขĂงรĆฐยĆงคงทํćงćนเพียงคüćมเÿมĂภćคในรูปแบบแตยĆงมิได พยćยćมใĀเกิดปรąโยชนĂยćงแทจริงแกผูĀญิงในĂĆนที่จąไดรĆบกćรชüยเĀลืĂ คุมครĂงเพื่ĂใĀÿćมćรถดํćรงชีüิตที่เปนĂิÿรąจćกคüćมรุนแรงใด ๆ ปรąเด็นที่ยĆงทćทćยในกćรทํćงćน คืĂ กćรขĆบเคลื่Ăนยุติคüćมรุนแรงใน ครĂบครĆüแลąคüćมรุนแรงรูปแบบĂื่น ๆ ĂĆนเกิดจćกเพýภćüą คüรจąมีüิธีกćร Ăยćงไรที่เĀมćąÿม นĂกจćกกćรใชมćตรกćรทćงกฎĀมćยเปนĀลĆก เครืĂขćยผูĀญิง แลąภćคปรąชćÿĆงคมจąมีÿüนรüมในกćรพĆฒนćÿื่ĂÿĆงคมเพื่ĂขĆบเคลื่ĂนกćรทํćงćนใĀ คüćมรูแลąคüćมเขćใจในปญĀć แลąกćรดํćเนินมćตรกćรชüยเĀลืĂผูเÿียĀćยĂยćงมี ปรąÿิทธิภćพไดĂยćงไร รüมทĆ้งเปนภćคีกĆบĀนüยงćนขĂงรĆฐโดยมีÿüนรüมในกćร กํćĀนดนโยบćย ĂĂกแบบกฎĀมćย ตลĂดจนรüมดํćเนินงćนตćมมćตรกćรทĆ้งทćง ÿĆงคมแลąกฎĀมćยเพื่ĂใĀเกิดปรąโยชนÿูงÿุดแกผูเÿียĀćยจćกกćรกรąทํćคüćม รุนแรง
๒๐๘
๒๐๙ ประสบการณ์ รณรงค์ แก้ไข มาตรา ๒๗๖ มูลนิธิผูĀญิงมีกćรทํćงćนรüมมืĂกĆบกลุมĂงคกรผูĀญิงเพื่Ăกćรรณรงค ปรĆบเปลี่ยนนโยบćยแลąแกไขกฎĀมćย ดĆงเชน กćรทํćงćนรณรงคแกไขปรąมüล กฎĀมćยĂćญć มćตรć ๒๗๖ ที่ไมคุมครĂงĀญิงผูเปนภรรยćจćกกćรถูกÿćมีขมขืน เพรćąใชถĂยคํćüć ขมขืนĀญิงĂื่นที่ไมใชภรรยć โดยเริ่มกćรรณรงคตĆ้งแต พ.ý. ๒๕๔๕ ภćยใตชื่Ă แนüรüมผูĀญิงเพื่ĂคüćมกćüĀนćขĂงผูĀญิง ซึ่งมีÿมćชิกเครืĂขćย คืĂกลุมผูĀญิงชćüบćน แลąĂงคกรพĆฒนćเĂกชน ๓๙ Ăงคกร ที่ไดเĀ็นรüมกĆนüć กฎĀมćยนี้มีแนüคิดพื้นฐćนüć “ผูĀญิงเปนÿมบัติของชายผูเปนÿามี และÿามีเปนผูมี ÿิทธิเĀนือชีüิตและรางกายของผูĀญิง รüมถึงการรüมĀลับนอนกับภริยาก็ÿามารถทํา ไดเÿมอแมüาภริยาจะไมยินยอมก็ตาม อีกทั้งยังละเลยÿิทธิในเนื้อตัüรางกายและการ ตัดÿินใจของผูĀญิงดüย” จึงไดมีกćรเÿนĂใĀตĆดคํćüć “ซึ่งมิใชภริยćตน” เพื่ĂใĀ ผูĀญิงทุกคนไดรĆบกćรคุมครĂงตćมกฎĀมćยĂćญć แลąÿĂดคลĂงกĆบบทบĆญญĆติตćม รĆฐธรรมนูญ พ.ý. ๒๕๔๐ มćตรć ๓๐ แลąÿĂดคลĂงกĆบรĆฐธรรมนูญมćตรć ๕๓ ที่ใĀ กćรคุมครĂงบุคคลจćกกćรกรąทํćคüćมรุนแรงในครĂบครĆü กćรรณรงคมีเปćĀมćย ปรĆบเปลี่ยนใĀเกิดคćนิยมใĀมขĂงÿĆงคม ใĀÿĂดคลĂงกĆบĂนุÿĆญญćüćดüยกćรขจĆด กćรเลืĂกปฏิบĆติตĂÿตรีในทุกรูปแบบ แลąกćรใĀคüćมรูขĂมูลเปรียบเทียบกฎĀมćย ในตćงปรąเทýที่กํćĀนดüćกćรขมขืนĀญิงผูเปนภรรยćเปนคüćมผิดทćงĂćญć เชนเดียüกĆบกćรขมขืนĀญิงĂื่น โดยมีปรąชćชนทĆ่üไปÿนĆบÿนุนรüมลงชื่ĂเĀ็นดüยกĆบ
๒๑๐ กćรแกไขกฎĀมćยเปนจํćนüนถึง ๑๐,๓๓๙ คน ÿงผลใĀมีกćรปรĆบแกปรąมüล กฎĀมćยĂćญć มćตรć ๒๗๖ ในüĆนที่ ๒๐ มิถุนćยน พ.ý. ๒๕๕๐ ÿภćนิติบĆญญĆติ แĀงชćติไดมีมติ เĀ็นชĂบ แกไขเพิ่มเติมปรąมüลกฎĀมćยĂćญćคüćมผิดทćงเพý โดยเปลี่ยนจćก ĀญิงĂื่นที่ไมใชภรรยćเปน ผูĂื่น แลąขยćยคํćนิยćมเรื่Ăงกćรขมขืนที่ รüมถึงกćรใชÿิ่งĂื่น ๆ ดüย ตĂมćไดมีกćรแกไขปรąมüลกฎĀมćยĂćญćมćตรć ๒๗๖ เรื่ĂงกćรขมขืนĂีกใน ป ๒๕๖๒ โดยลดคํćนิยćมเรื่ĂงกćรขมขืนไมครĂบคลุมเรื่Ăง กćรใชÿิ่งĂื่น แลąĀćกเปนกćรกรąทํćคüćมผิดรąĀüćงคูÿมรÿÿćมćรถพิจćรณćลด โทþได โดยกํćĀนดในüรรคĀนึ่งüć... เปนกćรกรąทํćคüćมผิดรąĀüćงคูÿมรÿ แลąคู ÿมรÿนĆ้นยĆงปรąÿงคจąĂยูกินดüยกĆนฉĆนÿćมีภริยć ýćลจąลงโทþนĂยกüćที่กฎĀมćย กํćĀนดไüเพียงใดก็ได ĀรืĂจąกํćĀนดเงื่Ăนไขเพื่Ăคุมปรąพฤติแทนกćรลงโทþก็ได ใน กรณีที่ýćลมีคํćพิพćกþćใĀลงโทþจํćคุกแลąคูÿมรÿฝćยใดฝćยĀนึ่งไมปรąÿงคจąĂยู กินดüยกĆนฉĆนÿćมีภริยćตĂไป แลąปรąÿงคจąĀยć ใĀคูÿมรÿฝćยนĆ้นแจงใĀýćล ทรćบ แลąใĀýćลแจงพนĆกงćนĂĆยกćรใĀดํćเนินกćรฟĂงĀยćใĀ จąเĀ็นไดüćปรąเทýไทยมีคüćมพยćยćมปรĆบปรุงแกไขกฎĀมćยเพื่Ăลด คüćมเĀลื่Ăมลํ้ćทćงเพýภćüą ÿงเÿริมคุมครĂงÿิทธิขĂงผูĀญิงใĀเปนไปตćมĀลĆกกćร ÿćกล แลąตćมขĂผูกพĆนที่รĆฐมีตĂกฎĀมćยรąĀüćงปรąเทýที่เขćเปนภćคีÿมćชิก แต กćรĂĂกกฎĀมćยĂćจเปนเพียงคüćมเÿมĂภćคทćงรูปแบบเทćนĆ้น ไมใชคüćมเÿมĂ ภćคที่แทจริงซึ่งĀญิงไดรĆบปรąโยชนĂยćงเทćเทียมกĆบชćย ดĆงนĆ้นกćรทํćงćนเพื่Ă คüćมเÿมĂภćคĀญิงชćยจึงมิไดมีเพียงกćรแกไขĀรืĂĂĂกกฎĀมćยเปดโĂกćÿใĀแก Āญิงแลąชćยเพื่ĂแÿดงüćĀญิงชćยเทćเทียมกĆนแลü ĀćกยĆงตĂงคํćนึงถึงคüćม แตกตćงทćงเพýภćüą ปรąโยชนที่ĀญิงจąไดรĆบ คüćมกćüĀนćในกćรÿงเÿริม ปĂงกĆนแลąคุมครĂงÿิทธิในเนื้ĂตĆüรćงกćยแลąคüćมมĆ่นคงในชีüิตขĂงĀญิงผูเปนคู ÿมรÿ ตลĂดจนกćรเปลี่ยนแปลงจćกกćรแกไขกฎĀมćยดüย ตĆüĂยćงเชน กćรแกไข ปรąมüลกฎĀมćยĂćญćมćตรć ๒๗๖ เรื่Ăงกćรขมขืนที่คุมครĂงĀญิงที่เปนภรรยćจćก กćรขมขืนโดยÿćมี แตพบüćไมมีกćรบĆนทึกกรณีที่ผูĀญิงซึ่งเปนภรรยćไดเขćถึงกćร คุมครĂงแลąรĆบปรąโยชนจćกกćรแกไขปรĆบเปลี่ยนกฎĀมćยมćมćตรćนี้เลย แมมี กćรเปลี่ยนแปลงคํćนิยćมเรื่Ăงกćรขมขืน แตก็ยĆงไมพบกćรรćยงćนเรื่ĂงกćรบĆงคĆบใช กฎĀมćยนี้เพื่ĂคุมครĂงÿิทธิในชีüิตรćงกćยขĂงผูĀญิงที่เปนภรรยćแตĂยćงใด
๒๑๑ หญิงต้องคดีฆ่าสามี การศึกษาเปรียบเทียบ กรณีหญิงถูกดำเนินคดีฆ่าสามี จćกปรąÿบกćรณขĂงมูลนิธิผูĀญิงในกćรใĀคüćมชüยเĀลืĂĀญิงที่ถูก ดํćเนินคดีในขĂĀćเจตนćฆćคูÿมรÿÿืบเนื่ĂงจćกคüćมรุนแรงในครĂบครĆü พบüćÿüน ใĀญผูĀญิงตĂงถูกพิพćกþćลงโทþจํćคุก ๗-๘ ป ขĂเท็จจริงที่ไดจćกกćรÿĆมภćþณ พบüćĀญิงเĀลćนี้มีปรąüĆติเผชิญกĆบคüćมรุนแรงในครĂบครĆüมćเปนเüลćนćน จนเกิด Ăćกćรที่เปนผลกรąทบÿĆ่งÿมจćกกćรถูกกรąทํćคüćมรุนแรงĂยćงเปนรąบบจćกÿćมี ĀรืĂคนรĆก แลąตĂงดํćเนินชีüิตดüยคüćมĀüćดกลĆüüćจąถูกกรąทํćคüćมรุนแรงĂีก ที่ เรียกกĆนüć Battered Wife Syndrome แตยĆงไมเปนที่รĆบรูĀรืĂยĂมรĆบใน ขบüนกćรยุติธรรมปรąเทýไทย มูลนิธิผูĀญิงจึงไดรüบรüมขĂมูลเĀตุกćรณคüćม รุนแรงในครĂบครĆüที่เกิดขึ้นจนทํćใĀÿćมีเÿียชีüิต กรณีýึกþć มีทĆ้งที่ผูĀญิงÿูกลĆบเพื่Ă ตĂบโตกĆบคüćมรุนแรง ĀรืĂเพื่ĂปĂงกĆนมิใĀÿćมีมćทํćรćยตน แตมิไดมีเจตนćทํćใĀ ÿćมีเÿียชีüิต แลąกรณีที่ผูĀญิงĀüćดรąแüงÿĆ่งÿมจนทํćรćยÿćมีจนเÿียชีüิตเพื่Ăไม ตĂงพบกĆบกćรถูกทํćรćยĂีกซึ่งบงชี้ĂćกćรขĂง Battered Wife Syndrome
๒๑๒ มูลนิธิĄ ไดคĆดเลืĂกกรณีĀญิงที่ตĂงคดีจํćนüน ๓ รćย เปนกรณีýึกþć เปรียบเทียบกรąบüนกćรยุติธรรมตĆ้งแตชĆ้นพนĆกงćนÿĂบÿüน กćรÿĆ่งฟĂงแลąในชĆ้น ýćล โดยเปนกรณีที่เกิดĀลĆงจćกกćรปรąกćýบĆงคĆบใชพรąรćชบĆญญĆติคุมครĂง ผูถูกกรąทํćดüยคüćมรุนแรงในครĂบครĆü พบüć กรąบüนกćรยุติธรรมยĆงขćด แนüทćงที่ลąเĂียดĂĂนตĂกćรพิจćรณćคดีเĀลćนี้แลąยĆงมิไดมีĂงคคüćมรูเกี่ยüกĆบ ĂćกćรขĂง Battered Wife Syndrome แตĂยćงใด ในขณąที่ พรąรćชบĆญญĆติ คุมครĂงผูถูกกรąทํćดüยคüćมรุนแรงĄ ใชแนüทćงใĀผูกรąทํćกลĆบตĆüแลąÿćมćรถ กลĆบไปใชชีüิตĂยูกĆบครĂบครĆü Āญิงซึ่งตกเปนจํćเลยใน ๓ กรณีนี้เขćไมถึงคüćม คุมครĂงจćกกฎĀมćยดĆงกลćüเมื่ĂตĂงเผชิญกĆบคüćมรุนแรงแมจąไดมีคüćมพยćยćม รĂงเรียนตĂĀนüยงćนตćงๆ แตก็ไมÿćมćรถชüยเĀลืĂตนใĀพนจćกคüćมรุนแรงได เมื่ĂตĂงคดีจćกกćรทํćใĀÿćมีเÿียชีüิต กลĆบตĂงโทþจํćคุกตćมปรąมüลกฎĀมćย ĂćญćแลąมิไดมีกćรคํćนึงถึงปรąüĆติคüćมรุนแรงในครĂบครĆüชüงกćรใชชีüิตคู ปรąกĂบกćรพิจćรณćคดี กćรดํćเนินคดีเĂćผิดทćงĂćญćÿงผลใĀเด็ก ๆ ในครĂบครĆü นĂกจćกกćรÿูญเÿียพĂแลü ยĆงตĂงพลĆดพรćกจćกแมขĂงตน โดยไมไดใชเĀตุผลที่จą ปกปĂงคüćมเปนครĂบครĆüเชนเดียüกĆบกćรใĀโĂกćÿฝćยชćยปรĆบเปลี่ยนพฤติกรรม ตćมที่กํćĀนดไüในพรąรćชบĆญญĆติคุมครĂงผูถูกกรąทํćคüćมรุนแรงแตĂยćงใด มี เพียงรćยเดียüที่มูลนิธิผูĀญิงไดจĆดĀćทนćยเพื่ĂใĀคํćแนąนํćปรึกþćแกผูĀญิงตĆ้งแต เริ่มขบüนกćรกćรÿĂบÿüนทํćใĀไดมีกćรบĆงคĆบใชพรąรćชบĆญญĆติคุมครĂง ผูถูกกรąทํćคüćมรุนแรงนĂกเĀนืĂจćกกฎĀมćยĂćญć ทํćใĀมีผลตĂกćรพิจćรณć แลąคํćพิพćกþćที่คํćนึงถึงปรąüĆติคüćมรุนแรงในครĂบครĆüซึ่งผูĀญิงที่กรąทํć คüćมผิดไดรĆบจćกกćรกรąทํćขĂงÿćมีผูเÿียชีüิต แลąคํćนึงถึงภćรąกćรเลี้ยงดูลูกจึง เĀ็นคüรใĀโĂกćÿแกผูĀญิงโดยชąลĂกćรลงโทþ รćยงćนฉบĆบนี้เÿนĂผลกćรýึกþćจćกÿćมกรณี แลąขĂเÿนĂแนąตĂ กรąบüนกćรยุติธรรม แลąเพื่ĂÿรćงคüćมตรąĀนĆกตĂผูเกี่ยüขĂงตลĂดจนบุคคลćกร ตĂกรณีĀญิงตĂงคดีÿืบเนื่ĂงจćกคüćมรุนแรงในครĂบครĆü กรณีศึกษา “เอ” เĂĂćยุ ๓๖ ป ÿćมีĂćยุ ๔๘ ป มีĂćชีพทํćนćแลąรĆบจćง ใชชีüิตรüมกĆนมć ๑๖ ป มีลูกดüยกĆน ๔ คน กํćลĆงĂยูในüĆยเรียนทุกคน เĂถูกÿćมีทํćรćยรćงกćยตĆ้งแต ตĆ้งทĂงลูกชćยคนโต ÿćมีทํćรćยเĂĀนĆกขึ้นแลąเคยทํćรćยลูกชćยคนโตที่เขćมćชüย แมโดยบีบคĂจนตćถลน จนเĂตĂงใชมีดพรćฟนที่ĀนćแขงÿćมีจึงยĂมปลĂย เüลćถูก
๒๑๓ ทํćรćยเĂตĂงพćลูก ๆ ĀนีไปนĂนที่กรąตĂบในทุงนćเปนปรąจํć ทํćใĀบćงครĆ้งลูก ๆ ไมไดไปโรงเรียน เพรćąเพื่ĂนบćนไมกลćใĀเĂแลąลูกĀลบภĆยเนื่ĂงจćกÿćมีเĂจąถืĂ มีดไปขู เĂเคยขĂคüćมชüยเĀลืĂจćกผูใĀญบćนแลąเคยแจงคüćมที่ÿถćนีตํćรüจ ทĂงที่ แตผูใĀญบćนก็ไมชüยĂąไรเพรćąเĀ็นüćเปนเรื่ĂงผĆüเมีย เĂตĂงเผชิญคüćม รุนแรงจćกÿćมีเปนเüลćนćนกüć ๑๕ ป üĆนเกิดเĀตุเปนüĆนเลืĂกตĆ้ง เĂเกรงüćĀćกÿćมีĂĂกนĂกบćนในüĆนนĆ้นจąไป กินเĀลćฉลĂงผลเลืĂกตĆ้งแลüเมćกลĆบมćทุบตีเธĂ จึงไมตĂงกćรใĀÿćมีĂĂกจćกบćน แลąเตรียมกćแฟใĀÿćมี ขณąที่ÿćมีนĆ่งจิบกćแฟ เĂใชÿĆนมีดตีที่บริเüณคĂดćนĀลĆง Āนึ่งที ÿćมีไมÿลบ ดüยคüćมกลĆüüćÿćมีจąทํćรćยกลĆบ เĂจึงตีซํ้ćĂีกÿĂงที จนÿćมี ลมลง เĂยกÿćมีใĀนĂนบนแครแลüĀมผćใĀ จćกนĆ้นเĂĂĂกไปเลืĂกตĆ้ง พĂกลĆบมć ÿćมียĆงนĂนĂยูทćเดิม จนกรąทĆ่งลูกเรียกใĀไปดูพĂ จึงพบüćเÿียชีüิตแลü ญćติฝćย ÿćมีแจงคüćมตĂพนĆกงćนÿĂบÿüนüćเÿียชีüิตเพรćąĂุบĆติเĀตุลมในĀĂงนํ้ć แต เจćĀนćที่ÿĆงเกตเĀ็นรĂยชํ้ćที่คĂจึงÿงýพพิÿูจน ภćยĀลĆงเĂรĆบÿćรภćพüćเปน ผูกรąทํć กรณีศึกษา “บี” บีĂćยุ ๔๗ ป Ăćชีพทํćนć ÿćมีĂćยุเทćกĆน ĂćชีพขĆบมĂเตĂรไซครĆบจćง มี ลูกดüยกĆน ๔ คน แลąตĂงดูแลแมĂćยุ ๗๓ ปที่ปüยเปนüĆณโรคแลąคüćมดĆน ÿćมี เริ่มทํćรćยบีตĆ้งแตลูกชćยคนแรกĂćยุได ๓ เดืĂน บีเคยถูกตบจนÿลบที่ไปขüćงไมใĀ ÿćมีซึ่งกํćลĆงเมćนํćเÿćไมที่จąเĂćไüÿรćงบćนใĀมไปขćยเพียงเพื่ĂเĂćเงินไปซื้ĂเĀลć บีตĂงเผชิญคüćมรุนแรงจćกÿćมีเปนเüลćรüม ๒๐ ป üĆนเกิดเĀตุลูก ๆ ไมĂยูบćน ÿćมีเมćเĀลćแลüĀćเรื่Ăงทąเลćąแลąเดิน üนเüียนĀćจĂบĂยูพĆกใĀญจąมćทํćรćย แตในที่ÿุดกลĆบมćนĂนบนแครใตถุนบćน บี เĀ็นÿćมีĀลĆบจึงใชคĂนทุบĀĆüแลüเĂćขüćนฟนที่ĀนćĂกจนแนใจüćเÿียชีüิตแลüนํć รćงไปซĂนไüในบĂปฏิกูลĀลĆงบćน ĀลĆงเกิดเĀตุĀนึ่งÿĆปดćĀ ลูกชćยคนโตซึ่งÿึกจćก พรąĂĂกมćไดถćมĀćพĂ บีจึงเลćคüćมจริงแลąยĂมเขćมĂบตĆüĀลĆงเกิดเĀตุ ๘ üĆน กรณีศึกษา “ซี” ซีĂćยุ ๕๐ ป ÿćมีĂćยุ ๕๔ ป ทĆ้งคูมีĂćชีพรĆบจćงĀลĂพรąพุทธรูป มีคüćม ÿĆมพĆนธกĆนมćนćน ๑๔ ป แตไมคĂยรćบรื่น มีลูกดüยกĆน ๑ คน ĂยูในüĆยเรียน มีลูก ติดจćกÿćมีเกćĂีก ๒ คน ยćมใดที่ÿćมีเมćมĆกจąĀćเรื่Ăงทุบตี เคยบีบคĂซีจน
๒๑๔ เลืĂดĂĂกทćงจมูกแลąปćกมćแลü ซีเคยแจงคüćมไüที่ÿถćนีตํćรüจทĂงที่แลąมีกćร บĆนทึกปรąจํćüĆนไüเมื่Ăป ๒๕๔๖ กĂนüĆนเกิดเĀตุĀนึ่งเดืĂนซียĆงไดโทรýĆพทแจงÿถćนี ตํćรüจทĂงที่ใĀเขćมćรąงĆบเĀตุที่ถูกÿćมีทํćรćย รüมรąยąเüลćที่ซีไดรĆบคüćมรุนแรง จćกÿćมี ๕ ป üĆนเกิดเĀตุเปนüĆนกĂนแตงงćนลูกÿćüĀนึ่งüĆน ÿćมีเมćแลąทํćรćยซีดüยกćร บีบคĂจćกทćงดćนĀลĆง ซีพยćยćมดิ้นรนเพรćąĀćยใจไมĂĂก แลąไดใชมืĂคüćนĀć ÿิ่งขĂงที่จąปĂงกĆนตĆü ซีคüćไดมีดจึงตüĆดไปดćนĀลĆงโดยไมไดĀĆนไปมĂง มีดแทงเขć ไปที่ทĂงดćนซćยขĂงÿćมี จćกนĆ้นซีก็รีบไปบĂกพี่ÿćüแลąลูกÿćüเพื่ĂใĀโทรขĂคüćม ชüยเĀลืĂÿงโรงพยćบćล แตÿćมีเÿียชีüิตเÿียกĂน ĀลĆงเĀตุกćรณซีไดเขćมĂบตĆü เปรียบเทียบการดำเนินคดีของกรณีศึกษา การตั้งข้อหาชั้นพนักงานสอบสวน เอ ฆćผูĂื่น โดยเจตนć บีฆćผูĂื่นโดยเจตนć ยćยĀรืĂซĂนเรนýพเพื่ĂปดบĆงกćรตćยĀรืĂ เĀตุแĀงกćรตćย ซีทํćรćยรćงĀćยผูĂื่นจนเปนเĀตุใĀถึงแกคüćมตćย กฎหมายที่อัยการใช้ในการสั่งฟ้อง เอ ปรąมüลกฎĀมćยĂćญćมćตรć ๒๘๘ เจตนćฆć บีปรąมüลกฎĀมćยĂćญćมćตรć ๓๓, มćตรć ๙๑, ๑๙๙ ยćยĀรืĂ ซĂนเรนýพเพื่ĂปดบĆงกćรตćยĀรืĂเĀตุแĀงกćรตćย แลąมćตรć ๒๘๘ พรąรćชบĆญญĆติแกไขเพิ่มเติมปรąมüลกฎĀมćยĂćญć (ฉบĆบที่ ๖) พ.ý. ๒๕๒๖ มćตรć ๔ ซีปรąมüลกฎĀมćยĂćญć มćตรć ๒๙๐ พรąรćชบĆญญĆติคุมครĂง ผูถูกกรąทํćดüยคüćมรุนแรงในครĂบครĆü พ.ý. ๒๕๕๐ มćตรć ๓ แลąมćตรć ๔ ความช่วยเหลือทางคดี เอ ทนćยคüćมจĆดĀć ใĀรĆบÿćรภćพ มูลนิธิĄ จĆดĀćทนćยคüćมลง พื้นที่เพื่ĂÿืบคนขĂเท็จจริงพบüćจํćเลยไมไดมีเจตนćฆć จึงขĂเปน ทนćยรüม ทนćยคüćมจćกมูลนิธิĄ ยื่นคํćรĂงตĂýćลขĂกลĆบคํćใĀ กćรเพื่Ăÿูคดี แลąไดชüยยื่นĂุทธรณแลąฎีกć
๒๑๕ บีมูลนิธิĄ แตงตĆ้งทนćยคüćมในชĆ้นýćล ทนćยเตรียมกćรขĂเบิก พยćนลูกชćยคนกลćงเปนพยćน จํćเลยรĆบÿćรภćพในชĆ้นÿมćน ฉĆนท ทนćยคüćมจćกมูลนิธิĄ ทํćเรื่ĂงขĂใĀýćลÿืบพยćนลูกชćย คนกลćงซึ่งเปนผูเยćüแลąĂยูกĆบแมในเüลćที่พĂใชคüćมรุนแรง ซึ่ง ýćลจąตĂงจĆดĀĂงพิจćรณćคดีขĂงเด็กโดยเฉพćąแตก็ไมไดรĆบกćร พิจćรณć มีเพียงลูกÿćüที่ไดใĀกćรเปนพยćนในýćล ซี ทนćยคüćมจćกมูลนิธิĄ แนąนํćใĀยĂมรĆบüćเปนผูกรąทํćจริงแต ไมไดมีเจตนćจąทํćรćยถึงขĆ้นใĀเÿียชีüิตแลąทํćไปเพื่ĂปĂงกĆนตĆü แลąใĀรüบรüมเĂกÿćรกćรเรียนขĂงลูกเพื่ĂใĀýćลไดพิจćรณćถึง ภćรąคüćมรĆบผิดชĂบแลąพิจćรณćลดโทþ คำพิพากษาศาลชั้นต้น เอ คüćมผิดตćมปรąมüลกฎĀมćยĂćญćมćตรć ๒๘๘ จํćคุก ๑๖ ป จํćเลยใĀกćรรĆบÿćรภćพ เĀลืĂจํćคุก ๘ ป บีคüćมผิดปรąมüลกฎĀมćยĂćญć มćตรć ๑๙๙ แลą มćตรć ๒๘๘ ฐćนฆćผูĂื่น จํćคุก ๑๕ ป ลงโทþตćมปรąมüลกฎĀมćย Ăćญć มćตรć ๙๑ ฐćนยćยĀรืĂซĂนเรนýพเพื่ĂปดบĆงกćรตćย จํćคุก ๔ เดืĂนรüมจํćคุก ๑๕ ป ๔ เดืĂน จํćเลยใĀกćร รĆบÿćรภćพ ลดโทþใĀกึ่งĀนึ่ง คงจําคุก ๗ ป ๔ เดือน ซีคüćมผิดตćมปรąมüลกฎĀมćยĂćญć มćตรć ๒๙๐ พ.ร.บ. คุมครĂงผูถูกกรąทํćดüยคüćมรุนแรงในครĂบครĆü พ.ý. ๒๕๕๐ มćตรć ๔ üรรคĀนึ่ง กćรกรąทํćขĂงจํćเลยเปนกรรมเดียüเปน คüćมผิดตĂกฎĀมćยĀลćยบท ใĀลงโทþฐćนทํćรćยผูĂื่นถึงแก คüćมตćย ตćมปรąมüลกฎĀมćยĂćญćมćตรć ๙๐ จํćคุก ๕ ป จํćเลยใĀกćรรĆบÿćรภćพ ลดโทþใĀกึ่งĀนึ่ง เĀลืĂ จํćคุก ๒ ป ๖ เดืĂน พิเครćąĀพฤติกćรณแĀงคดีตćมรćยงćนกćรÿćรภćพ ÿืบเÿćąแลąพินิจ เĀ็นüาผูตายมีÿüนในการกระทําคüามผิดโดย ลงมือทํารายจําเลยกอน ĀลังเกิดเĀตุบุตรผูตายไมติดใจเอาคüาม แกจําเลย เมื่ĂจํćเลยเปนผูĀญิงĂćยุมćกปรąกĂบĂćชีพÿุจริตแลąมี ที่ĂยูเปนĀลĆกแĀลงแนนĂน ทĆ้งมีภćรąที่ตĂงเลี้ยงดูบุตรที่ยĆงĂยูใน üĆยเรียน ปรąกĂบกĆบคüćมปรąพฤติโดยทĆ่üไปขĂงจํćเลยไมมีขĂเÿีย
๒๑๖ Āćยเมื่ĂไมปรćกฏüćจํćเลยเคยไดรĆบโทþจํćคุกมćกĂน เĀ็นคüรใĀ โĂกćÿจํćเลยกลĆบตนเปนพลเมืĂงดี โทþจําคุกจึงใĀรอการลงโทþ ไü ๓ ป และคุมคüามประพฤติจําเลยไüมีกําĀนด ๑ ป การดำเนินการพิจารณาชั้นศาลอุทธรณ์ เอ พิพćกþćยืนเĀมืĂนýćลชĆ้นตนใĀจํćคุก ๘ ป บีไมตĂงกćรĂุทธรณ เพรćąไดขĂมูลจćกเพื่Ăน ๆ ในเรืĂนจํćüć ĀćกýćลตĆดÿินแลüก็ÿćมćรถขĂรĆบĂภĆยโทþไดซึ่งจąชüยใĀติดคุก ไมนćน ซีคดีÿิ้นÿุดที่ýćลชĆ้นตน การดำเนินการพิจารณาชั้นศาลฎีกา เอ จํćคุก ๘ ป ยืนตćมกćรตĆดÿินขĂงýćลชĆ้นตนแลąýćลĂุทธรณ การประสานความช่วยเหลือ เอ ปลĆดĂบต.นćใน ไดปรąÿćนÿมćชิกÿภćผูแทนรćþฎรใĀชüย ปรąกĆนตĆü แลąÿงĀนĆงÿืĂถึงมูลนิธิผูĀญิง ขĂใĀชüยเĀลืĂลูก ๆ ที่ Ăยูในÿภćüąยćกลํćบćก บี มูลนิธิผูĀญิงไดจĆดĀćทนćยคüćม แลąชüยปรąÿćนใĀลูกÿćüขĂ ทุนชüยเĀลืĂจćกกĂงทุนยุติธรรมเพื่ĂปรąกĆนตĆü (ตĂมćÿćรภćพจึง ไมไดดํćเนินเรื่ĂงตĂ) ซี พี่ÿćüขĂงซี ไดติดตĂใĀÿมćชิกÿภćเขตปรąกĆนตĆüชĆ่üครćüชĆ้น พนĆกงćนÿĂบÿüน มูลนิธิผูĀญิงพćซีไปเขียนคํćรĂงขĂคüćม ชüยเĀลืĂเงินปรąกĆนตĆüแลąไดรĆบกćรĂนุมĆติจćกกĂงทุนยุติธรรม มูลนิธิผูĀญิงชüยจĆดĀćทนćยคüćม ระยะเวลาการดำเนินคดี เอ ๒ ป ๓ เดืĂน (ถูกจĆบกุม ๑๔ กĆนยćยน ๒๕๕๑ ýćลชĆ้นตน พิพćกþć ๓ ÿิงĀćคม ๒๕๕๒ ýćลĂุทธรณพิพćกþć ๘ ธĆนüćคม ๒๕๕๒ คํćÿĆ่งýćลฎีกć ๓๐ ธĆนüćคม ๒๕๕๓) บี ปรąมćณ ๗ เดืĂน (มĂบตĆü ๓ พฤþภćคม ๒๕๕๗ ýćลชĆ้นตน พิพćกþć ๒๕ พฤýจิกćยน ๒๕๕๗)
๒๑๗ ซี ปรąมćณ ๗ เดืĂน (ถูกจĆบกุม ๑๗ พฤþภćคม ๒๕๕๗ ýćล ชĆ้นตนพิพćกþć ๘ ธĆนüćคม ๒๕๕๗) ผลกระทบต่อครอบครัว เอ ลูกทĆ้ง ๔ คน ขćดแมผูเปนเÿćĀลĆกดูแลครĂบครĆü คüćมยćกจน ทํćใĀลูกÿćüÿĂงคนตĂงไปĂยูในคüćมดูแลขĂงญćติที่Ăยูคนลą ĂํćเภĂ ลูกชćยทĆ้งÿĂงแลąลูกÿćüคนที่ÿćมตĂงĂĂกจćกโรงเรียน กลćงคĆน ตĂมćลูกชćยคนโตแลąลูกชćยคนที่ÿĂงถูกดํćเนินคดีฐćน คüćมผิดตĂชีüิตแลąคüćมผิดตĂรćงกćยถูกพิพćกþćจํćคุก ลูกชćย คนที่ÿĂงถูกÿงตĆüไปที่ýูนยฝกĂบรมเด็กแลąเยćüชน บี ครĂบครĆüขćดแมผูเปนเÿćĀลĆกที่Āćเลี้ยงÿมćชิกแลąเปนแรงงćน ĀลĆกที่ทํćนćปลูกขćü ลูกคนเล็กÿĂงคนกํćลĆงĂยูในüĆยเรียน ขćดแม ดูแล ขćดคüćมĂบĂุน ตĂงปรĆบตĆüกĆบชีüิตที่เปลี่ยนแปลง ลูกÿćü คนโตตĂงรĆบภćรąดูแลนĂง ๆ แลąยćยĂćยุ ๗๓ ป ซึ่งเจ็บปüยแลą ตĂงพćไปพบแพทยเปนปรąจํć ซี ไมตĂงโทþจํćคุก ýćลใĀรĂกćรลงโทþไü ๓ ป แลąคุมคüćม ปรąพฤติไüมีกํćĀนด ๑ ปทํćใĀซีมีโĂกćÿเริ่มตนชีüิตใĀมไดกลĆบมć ดูแลลูกÿćüซึ่งกํćลĆงเขćÿูüĆยรุน ไดรĆบกćรÿนĆบÿนุนทุนปรąกĂบ ĂćชีพจćกมูลนิธิĄ ÿćมćรถดูแลลูกตĂไป ข้อเสนอแนะต่อกระบวนการยุติธรรมในคดีอาญาที่เกี่ยวเนื่องกับ ความรุนแรงใน ครอบครัว จćกกćรýึกþćเปรียบเทียบทĆ้งÿćมคดีมีขĂเÿนĂแนąตĂกรąบüนกćรยุติธรรม ในกćรพิจćรณćคดีĂćญćที่เกี่ยüเนื่ĂงกĆบคüćมรุนแรงในครĂบครĆüดĆงตĂไปนี้ ๑. พัฒนาแนวทางปฏิบัติในการดำเนินคดีเกี่ยวเนื่องกับความรุนแรงในครอบครัว จćกกรณีýึกþć มีเพียงคดีขĂง ซี เทćนĆ้นที่มีกćรนํćเĂćพรบ.คุมครĂง ผูถูกกรąทํćจćกคüćมรุนแรงมć พ.ý. ๒๕๕๐ มćใชรüมกĆบปรąมüลกฎĀมćยĂćญćใน กćรพิจćรณćคดีทĆ้งนี้เพรćąมีĂงคกรภćยนĂกเขćรüมชüยเĀลืĂแลąพนĆกงćนĂĆยกćร เÿนĂเพิ่มเติมจćกกฎĀมćยĂćญć จึงทํćใĀพนĆกงćนคุมคüćมปรąพฤติตĂงÿืบเÿćą ขĂเท็จจริงที่เปนÿćเĀตุĀรืĂที่ไปที่มćขĂงกćรกรąทํćที่เกิดขึ้น ในขณąที่ กรณีขĂงเĂ
๒๑๘ แลąบี ตĆ้งขĂĀćตćมปรąมüลกฎĀมćยĂćญćเพียงĂยćงเดียü เมื่ĂจํćเลยรĆบÿćรภćพ ทํćใĀไมมีกćรÿืบเÿćąขĂเท็จจริงในชĆ้นพนĆกงćนÿĂบÿüนเรื่ĂงปรąüĆติที่จํćเลยถูก กรąทํćคüćมรุนแรงในครĂบครĆüมćกĂน มีเพียงกรณีขĂงซี ที่มีเจćĀนćที่จćกมูลนิธิ ผูĀญิง แลąทนćยที่มูลนิธิĄ จĆดĀćเขćรüมในกćรÿĂบปćกคํćผูตĂงĀćแลąพยćน ในขณąที่กรณีเĂแลąบีมีเพียงพนĆกงćนÿĂบÿüนเทćนĆ้น ĀนüยงćนรĆบผิดชĂบจํćเปนตĂงพĆฒนćแนüทćงปฏิบĆติในกćรพิจćรณćคดี เกี่ยüเนื่ĂงกĆบคüćมรุนแรงในครĂบครĆüในกรณีผูกรąทํćคüćมผิดทํćใĀÿćมีแลąĀรืĂ คูชีüิตเÿียชีüิต เปนĀญิงที่เคยเปนผูถูกกรąทํćคüćมรุนแรงมćกĂนแลąตĂงถูกดํćเนิน คดีĂćญć เริ่มจćกพนĆกงćนÿĂบÿüนไมคüรตĆ้งขĂĀć “เจตนćฆć” ตćมมćตรć ๒๘๘ ถćมีĀลĆกฐćนชĆดเจนบงชี้üćเปนกćรตĂÿูปĂงกĆนตĆü ใĀมีกćรตĆ้งขĂĀćตćมพ.ร.บ. คุมครĂงผูถูกกรąทํćดüยคüćมรุนแรงในครĂบครĆü เพื่ĂใĀกćรพิจćรณćคดีมี กรąบüนกćรÿืบเÿćąแลąพินิจโดยพนĆกงćนคุมปรąพฤติ นํćปรąเด็นปรąüĆติคüćม รุนแรงที่ผูĀญิงไดรĆบในĂดีต แลąผลกรąทบจćกคüćมรุนแรงที่ไดรĆบÿąÿมมć พิจćรณć (Battered Wife Syndrome) ซึ่งเปนĂćกćรที่แÿดงĂĂกถึงÿĆญญćณคüćม ผิดปกติทćงจิตใจจćกกćรถูกกรąทํćรุนแรงÿĆ่งÿมเปนเüลćนćน ผูพิพćกþćÿćมćรถใช ปรąกĂบดุลพินิจในกćรพิจćรณćพิพćกþćเĀตุบรรเทćโทþ แลąเปนเĀตุยกเüน คüćมผิด ĀรืĂเĀตุลดโทþ ĂีกทĆ้งใĀมีกćรนํćขĂüินิจฉĆยจćกจิตแพทยเปนÿüนĀนึ่งขĂง พยćนĀลĆกฐćนในเĀตุกćรณกรąทํćผิดเพื่ĂใชปรąกĂบกćรกํćĀนดบทลงโทþ แลąใĀ มีนĆกÿĆงคมÿงเครćąĀ ĀรืĂนĆกจิตüิทยćแลąทนćยคüćมรüมในกćรÿĂบปćกคํćในชĆ้น พนĆกงćนÿĂบÿüน ๒. ทักษะและความเข้าใจในมิติเพศสภาพและความรุนแรงในครอบครัว คüćมเขćใจในปรąเด็นเพýÿภćพแลąคüćมรุนแรงใครĂบครĆüขĂงพนĆกงćน ÿĂบÿüนแลąทนćยคüćมมีคüćมÿํćคĆญในกćรจĆดทํćÿํćนüนคดี ซึ่งจąÿงผลตĂกćร พิจćรณćคดีในชĆ้นýćล จćกกรณีýึกþć พนĆกงćนÿĂบÿüนกรณีขĂงซี มีกćรÿĂบพยćน เพิ่มเติมแลąใชพรąรćชบĆญญĆติคุมครĂงผูถูกกรąทํćคüćมรุนแรงคüบคูกĆบกฎĀมćย Ăćญć ในขณąที่พนĆกงćนÿĂบÿüนกรณีขĂงเĂแลąบี ใĀคüćมÿํćคĆญกĆบĂćüุธที่ใชแลą คüćมรุนแรงขĂงบćดแผล ĀลĆกฐćนทćงกćรแพทยเชนเดียüกĆบĂćชญćกรรมทĆ่üไป โดยไมไดใĀคüćมÿํćคĆญกĆบคüćมเปนมćĀรืĂÿćเĀตุขĂงเĀตุกćรณที่เกิดขึ้นมć พิจćรณćเพื่ĂใĀครĂบคลุมÿćเĀตุขĂงกćรกรąทํćคüćมรุนแรง แลąกćรĂćงถึง
๒๑๙ พรąรćชบĆญญĆติที่เกี่ยüขĂงเพื่ĂใĀเกิดคüćมยุติธรรมแกĀญิงที่กรąทํćคüćมผิดที่เปน ผูเÿียĀćยจćกคüćมรุนแรงในครĂบครĆüมćเปนเüลćนćน Āนüยงćนที่เกี่ยüขĂง จąตĂงพĆฒนćทĆกþąแลąคüćมเขćใจในมิติทćงเพý ÿภćพแลąคüćมรุนแรงในครĂบครĆüใĀกĆบบุคคลćกรที่เกี่ยüขĂงในกรąบüนกćร ยุติธรรม เพื่ĂเÿริมÿรćงทĆýนคติที่ถูกตĂงแกพนĆกงćนÿĂบÿüนเพื่ĂใĀเขćใจถึง ผลกรąทบจćกคüćมรุนแรงในครĂบครĆü มีคüćมลąเĂียดĂĂนในกćรÿĂบÿüนแลą เขćใจÿภćพจิตใจขĂงผูĀญิงที่ตกเปนผูกรąทํćคüćมผิดทćงĂćญć เชนเดียüกĆบ ทนćยคüćมที่ใĀคüćมชüยเĀลืĂในคดีคüćมรุนแรงในครĂบครĆüคüรตĂงผćนกćร Ăบรมเพื่ĂใĀมีคüćมรู คüćมเขćใจมิติเพýÿภćพแลąปรąเด็นลąเĂียดĂĂนขĂงคüćม รุนแรงในครĂบครĆü เชนเดียüกĆบที่จĆดĂบรมใĀทนćยคüćมรĆบผิดชĂบทํćคดีเด็กแลą เยćüชนกĂนที่จąÿćมćรถทํćĀนćที่üćคüćมในคดีแลąเยćüชนได เพิ่มขีด คüćมÿćมćรถในกćรมีบทบćทใĀคüćมชüยเĀลืĂจํćเลยไดเขćถึงคüćมยุติธรรม แลą ทนćยคüćมคüรตĂงĀćพยćนĀลĆกฐćนมćชüยผูĀญิงเพื่ĂใĀÿćมćรถตĂÿูคดีแลąไดรĆบ กćรคุมครĂงจćกพรąรćชบĆญญĆติคุมครĂงผูถูกกรąทํćคüćมรุนแรงเพื่ĂไดรĆบกćร พิจćรณćแลąไดรĆบโทþที่เĀมćąÿม มิใชแคคํćแนąนํćใĀผูĀญิงรĆบÿćรภćพเพื่ĂใĀรĆบ โทþตํ่ćที่ÿุดโดยไมĀćĀลĆกฐćนแลąปรąüĆติกćรถูกกรąทํćคüćมรุนแรงนํćมćตĂÿูคดี เพื่ĂปรąกĂบกćรพิจćรณćในชĆ้นýćล ๓. สิทธิในการเข้าถึงข้อมูลและการประกันตัว พิจćรณćใĀจํćเลยในคดีคüćมรุนแรงในครĂบครĆüโดยเฉพćąจํćเลยที่ไมเคยมี ปรąüĆติตĂงคดีมćกĂนไดรĆบกćรปรąกĆนตĆüตĆ้งแตชĆ้นพนĆกงćนÿĂบÿüนเพื่Ăเปนกćร ÿนĆบÿนุนมćตรกćรทćงÿĆงคมใĀโĂกćÿผูกรąทํćผิดที่เปนเĀยื่ĂขĂงกćรกรąทํćคüćม รุนแรงไดกลĆบไปใชชีüิตรüมกĆบครĂบครĆüแลąดูแลÿมćชิกในครĂบครĆüที่ตĂงไดรĆบ ผลกรąทบแลąขćดผูดูแลโดยจąตĂงมีมćตรกćรที่ใĀคüćมชüยเĀลืĂใĀกćรปรąกĆนตĆü ÿćมćรถกรąทํćไดโดยงćย แมüćปจจุบĆนจąมีกĂงทุนยุติธรรม กรąทรüงยุติธรรม ชüยเĀลืĂกćรüćงเงินปรąกĆนกćรปลĂยตĆüชĆ่üครćü แตก็มีขĆ้นตĂนที่ญćติขĂงจํćเลย จąตĂงดํćเนินกćรรüมถึงกćรปรąÿćนบุคคลเพื่ĂรĆบรĂงคüćมปรąพฤติ พบüćĀćก ครĂบครĆüไมมีĂงคกรĀรืĂบุคคลใĀคüćมชüยเĀลืĂกćรเขćถึงกĂงทุนก็เปนเรื่Ăงที่ยćก ÿํćĀรĆบจํćเลยแลąครĂบครĆüในกćรดํćเนินกćรเรื่Ăงนี้
๒๒๐ ๔. พัฒนามาตรการทางเลือกแทนการลงโทษจำคุก แนüทćงกćรตĆดÿินคดีในกรณีคüćมรุนแรงในครĂบครĆü ที่มุงแตจąลงโทþ ไมไดกĂปรąโยชนตĂÿĆงคมในทćงใด ĀćกแตยĆงกรąทบตĂÿมćชิกในครĂบครĆü โดยเฉพćąลูก ๆ จćกกรณีที่เกิดขึ้นเด็กในครĂบครĆüตĂงÿูญเÿียพĂที่ไดเÿียชีüิต Āćก กรąบüนกćรยุติธรรมเนนกćรลงโทþทćงĂćญćดüยกćรจํćคุกเชนเดียüกĆบกรณีĂćญć ทĆ่üไป ก็ยิ่งทํćใĀเด็กตĂงพลĆดพรćกขćดแมดูแลในชüงที่ตĂงถูกลงโทþ แมจąมีญćติ ชüยเĀลืĂแตก็ไมเĀมืĂนกĆบกćรที่ไดĂยูกĆบแมขĂงตนเĂง โดยเฉพćąกรณีที่ลูกยĆงเล็ก แลąĂยูในüĆยเรียนที่คüรมีโĂกćÿเจริญเติบโตดüยคüćมรĆกคüćมĂบĂุน กćรพิจćรณć ใĀมีกćรรĂลงĂćญćนĆบเปนทćงเลืĂกĀนึ่ง เพื่ĂใĀโĂกćÿผูĀญิงไดกลĆบไปดูแล ครĂบครĆü รüมถึงกćรÿรćงทćงเลืĂกĂื่น ดĆงเชนกรณีคดีดĂกเตĂรทํćรćยภรรยćจน เÿียชีüิต ýćลตĆดÿินใĀรĂลงĂćญć ๓ ปแลąบํćเพ็ญปรąโยชนดüยกćรÿĂนĀนĆงÿืĂ ดüยเĀตุผล “ยĆงมีภćรąตĂงดูแลบุตรซึ่งĂćยุยĆงนĂย” Āนüยงćนที่เกี่ยüขĂงคüรเรงรĆด ใĀมีกćรนํćขĂกํćĀนดกรุงเทพĄ (Bangkok Rules) ซึ่งเปนแนüทćงÿํćĀรĆบกćร ปฏิบĆติตĂผูตĂงขĆงĀญิงในเรืĂนจํć แลąเปนมćตรกćรที่ไมใชกćรคุมขĆงÿํćĀรĆบ ผูกรąทํćผิดĀญิง มćÿูกćรปฏิบĆติ (United Nations Rules for the Treatment of Women Prisoners and Non-Custodial Measures for Women Offenders) ๕. สิทธิของผู้ต้องหาในกระบวนการยุติธรรมเชิงสมานฉันท์ ปจจุบĆน ผูพิพćกþćจąใชกรąบüนกćรยุติธรรมเชิงÿมćนฉĆนเพื่ĂใĀมีกćรไกล เกลี่ยเปนขĆ้นตĂนĀลĆงจćกที่ĂĆยกćรÿงฟĂงแลü ซึ่งมุงที่จąชüยลดรąยąเüลćไมตĂงมี กćรÿืบเÿćą ĀćกขĂพิพćทÿćมćรถตกลงกĆนไดทํćใĀปริมćณคดีที่คćงýćลลดจํćนüน ลง ในกรณีĀญิงตĂงคดีÿืบเนื่ĂงจćกกćรถูกกรąทํćคüćมรุนแรงมćกĂน กćรไกลเกลี่ย ขĂงผูพิพćกþć ĂćจÿงผลตĂÿิทธิขĂงผูตĂงĀćในกćรตĂÿูคดีเพื่Ăพิÿูจนคüćมบริÿุทธิ์ กรąบüนกćรÿมćนฉĆนทในกรณีขĂงบี ผูพิพćกþćแÿดงคüćมเขćใจในคüćม กดดĆนแลąคüćมกลĆüขĂงจํćเลย จนตĂงทํćรćยกลĆบÿćมี แลąไดขĂมูลปรąüĆติกćรถูก ทํćรćยโดยมีบุตรขĂงจํćเลยรüมĂยูดüย จํćเลยมีคüćมĀüĆงüćจąไดรĆบคüćมเĀ็นใจ จćกýćล จํćเลยจึงยĂมรĆบÿćรภćพ จćกคüćมตĆ้งใจเดิมขĂงทนćยที่มูลนิธิĄ จĆดĀć üćงแผนจąตĂÿูคดีในปรąเด็นบĆนดćลโทÿą ĀรืĂตĂÿูใĀเĀ็นüćปĂงกĆนเกินกüćเĀตุ เพื่ĂใĀไดรĆบโทþนĂยที่ÿุด
๒๒๑ ทĆ้งทนćยแลąจํćเลยมีคüćมคćดĀüĆงüć บีจąไดรĆบกćรลดĀยĂนโทþ ĂีกทĆ้งใน ชĆ้นýćล ĂĆยกćรไดเบิกพยćนซึ่งเปนลูกขĂงผูตćยแลąจํćเลยซึ่งใĀกćรüćชüงดĆงกลćü üุนüćยมćกผูตćยüนเüียนพยćยćมที่จąเขćมćทํćรćยตลĂดแตลูก ๆ ไดĀćมไü ซึ่งเปน ปรąโยชนตĂจํćเลย แตปรćกฏüć ในüĆนนĆดตĆดÿิน Ăธิบดีผูพิพćกþćภćค ๓ มีคํćÿĆ่ง คüćมเĀ็นแยง ýćลขĂเลื่ĂนกćรĂćนคํćพิพćกþćĂĂกไป โดยมีกćรทํćคํćพิพćกþćใĀม แลąผลกćรตĆดÿินขĂงýćลในที่ÿุดไมเปนไปตćมที่คćดĀüĆง ĀมายเĀตุ บทคüćมนี้ตĂงกćรÿรุปใĀเĀ็นถึงขĆ้นตĂนกćรดํćเนินคดีตĂĀญิงที่เปน ภรรยćแลąเปนผูถูกกรąทํćจćกคüćมรุนแรงในครĂบครĆü แลąกลćยเปนผูกรąทํć คüćมผิดในกćรปกปĂงตนเĂงใĀพนจćกคüćมรุนแรง กรณีýึกþćทĆ้งÿćมนี้ÿąทĂนใĀ เĀ็นถึงคüćมจํćเปนที่จąตĂงมีกćรแทรกแซงชüยเĀลืĂเพื่ĂÿรćงĀลĆกปรąกĆนüćĀญิง ผูตĂงĀćจąไดรĆบคüćมยุติธรรมจćกกćรดํćเนินคดี แลąแนüคิดเรื่Ăง Battered Wife Syndrome คüรจąไดมีกćรýึกþćเผยแพรเพื่ĂÿรćงคüćมเขćใจแกผูรĆกþćกฎĀมćย แลąบุคลćกรในกรąบüนกćรยุติธรรม
๒๒๒
๒๒๓ เยียวยาเพื่อหยัดยืน : สิทธิมนุษยชนของผู้หญิง และ การสร้างสันติภาพ เรื่องเล่าการทำงานของมูลนิธิผู้หญิง ในจังหวัดชายแดนภาคใต้ มูลนิธิผูĀญิง ไดดํćเนินงćนรüมกĆบเครืĂขćยผูĀญิงเพื่ĂคüćมกćüĀนćแลą ÿĆนติภćพ ที่ไดจĆดตĆ้งขึ้นĀลĆงจćกเกิดเĀตุกćรณคüćมรุนแรงในจĆงĀüĆดชćยแดนภćคใต เมื่ĂüĆนที่ ๔ มกรćคม ๒๕๔๗ กćรทํćงćนเริ่มตนจćกกćรเยี่ยมเยียน เพื่Ăเยียüยćผู ÿูญเÿียที่เปนĀญิงทĆ้งไทยมุÿลิมแลąไทยพุทธ แลąไดดํćเนินกิจกรรมตćง ๆ Ăยćง ตĂเนื่Ăง เพื่ĂใĀผูĀญิง เด็ก แลąเยćüชนไดมีพื้นที่เลćเรื่ĂงผลกรąทบขĂงคüćมรุนแรง ที่เกิดขึ้นแกตนแลąÿมćชิกในครĂบครĆü รüมถึงคüćมตĂงกćรที่จąดํćรงชีüิตĂยćง ปกติÿุข ในชุมชนแลąÿĆงคมที่ปรćýจćกคüćมรุนแรง แมรĆฐจąไดมีคüćมพยćยćมในกćรดํćเนินงćนĀลćยปรąกćรเพื่Ăยุติคüćม รุนแรงที่เกิดขึ้นในจĆงĀüĆดชćยแดนภćคใต รüมถึงกćรเยียüยćคüćมเÿียĀćยที่เกิดขึ้น แตปรąชćชนทĆ้งĀญิง ชćย เด็ก แลąเยćüชน ก็ยĆงตĂงใชชีüิตดüยคüćมĀüćดกลĆüแลą
๒๒๔ ไมมĆ่นคง เพรćąĂćจตกเปนเĀยื่ĂขĂงคüćมรุนแรงไดตลĂดเüลć ชüงรąยąเüลćกüć ÿิบปขĂงคüćมรุนแรง ไดทํćใĀมีผูเÿียชีüิตทĆ้งĀญิงชćย ทํćใĀĀญิงตĂงเปน แลąเด็ก ๆ ตĂงกลćยเปนลูกกํćพรć กćรขĆดแยง แลąกćรใชคüćมรุนแรงที่เกิดขึ้นĂยćงตĂเนื่Ăง เปนปจจĆยที่ผลĆกดĆนใĀผูĀญิงมีกćรทํćงćนรüมกĆนแลąปรĆบเปลี่ยนบทบćทจćกผูไดรĆบ กćรเยียüยćมćเปนผูลงมืĂปฏิบĆติปรĆบเปลี่ยนÿภćพที่เปนฝćยถูกกรąทํćมćเปนผู ดํćเนินงćนใĀกćรพิทĆกþ คุมครĂง ชüยเĀลืĂ เพื่ĂนผูĀญิงที่ปรąÿบปญĀćทĆ้งจćก คüćมรุนแรงĂĆนเกิดจćกคüćมขĆดแยง แลąจćกเพýภćüąที่เผยโฉมใĀเĀ็นĂยćงเปน รąบบในชüงเüลćที่ผćนมćนี้ เพื่ĂใĀÿćมćรถเขćถึงกćรเยียüยćแลąคüćมยุติธรรม มูลนิธิผูĀญิงจึงไดบĆนทึกกćรทํćงćนรüมกĆบผูĀญิงในจĆงĀüĆดชćยแดนภćคใต เพื่ĂใĀ เĀ็นถึงกćรเดินทćงขĂงผูĀญิงที่ไดเติบโตเปนภćคีรüมกĆนในกćรทํćงćนเพื่Ăÿิทธิ มนุþยชนขĂงผูĀญิง แลąเพื่ĂแÿüงĀćÿĆนติภćพในจĆงĀüĆดชćยแดนภćคใต เยียวยาและเยี่ยมเยียน ĀลĆงเกิดเĀตุกćรณเมื่ĂüĆนที่ ๔ มกรćคม ๒๕๔๗ มูลนิธิผูĀญิงเปนĂงคกร แรก ๆ ที่ไดลงพื้นที่ติดตĂกลุมครĂบครĆüผูเÿียĀćย แลąตĂมćไดปรąÿćนงćนกĆบกลุม ĂงคกรÿตรีĂื่นรüมกĆนทํćงćนเยียüยćผูเÿียĀćยในนćมเครืĂขćยผูĀญิงเพื่ĂÿĆนติภćพ ซึ่งตĂมćไดปรĆบเปลี่ยน เปน เครืĂขćยผูĀญิงเพื่ĂคüćมกćüĀนćแลąÿĆนติภćพ กćร ทํćงćนไดเริ่มตนกĆบกลุมผูĀญิงที่ÿูญเÿียผูนํćแลąÿมćชิกคนĂื่น ๆ ในครĂบครĆü ดüย กćรจĆดกิจกรรมเยียüยć แลąÿรćงพื้นที่ใĀพüกเธĂไดเลćเรื่ĂงชีüิตปญĀćที่ปรąÿบ แลąคüćมตĂงกćรในกćรดํćรงชีüิตขĂงตนเĂงแลąครĂบครĆü เรื่ĂงเลćขĂงผูĀญิงที่ ÿüนใĀญเปนมุÿลิมไดÿąทĂนใĀเĀ็นถึงüิถีชีüิต บทบćทแลąĀนćที่ คüćมคćดĀüĆงที่ ครĂบครĆüแลąชุมชนมีตĂผูĀญิง รüมถึงโĂกćÿที่ผูĀญิงไดรĆบตĆ้งแตüĆยเยćüจนเปน ผูใĀญ นĂกจćกกćรเยียüยćแลüยĆงไดมีกćรเยี่ยมเยียนแลąชüยเĀลืĂครĂบครĆüที่Ăยู ในÿภćüąยćกลํćบćก ผูĀญิงบćงคนเพิ่งใĀกํćเนิดทćรกที่ไมมีโĂกćÿจąรูจĆกĀนćตć ขĂงพĂ ĀลćยคนตĂงดิ้นรนเพื่ĂนํćพćตนเĂงแลąลูกใĀĂยูรĂดทćมกลćงคüćมขĆดแยĆง แลąคüćมรุนแรง เมื่ĂÿรćงคüćมรูจĆกคุนเคย ดüยกิจกรรมเยียüยćแลąเยี่ยมบćน กลุมผูĀญิง ผูÿูญเÿียก็เริ่มมีคüćมไüüćงใจ เปดเผยเรื่Ăงรćüผćนกćรเลćเรื่ĂงขćงĀลĆงภćพ ÿąทĂน ใĀเĀ็นถึงปญĀćĂĆนเกิดจćกคüćมเปนผูĀญิง แลąกćรเติบโตในชุมชนมุÿลิม ผูĀญิงÿูง üĆยบćงคนไมมีโĂกćÿเĀ็นโลกที่ไกลเกินกüćเขตพื้นที่ĀมูบćนขĂงตน Āลćยคนไมมี โĂกćÿเลćเรียน แลąตĂงแตงงćนแตเยćüüĆย ทํćใĀตĂงใชชีüิตที่มีคüćมรĆบผิดชĂบใน
๒๒๕ กćรดูแลÿćมี ลูกแลąÿมćชิกĂื่น ๆ ในครĂบครĆü กćรที่ไดรüมกิจกรรมตćง ๆ ที่ผูĀญิง ÿüนใĀญไมมีโĂกćÿมćกĂนทํćใĀผูĀญิงตĂงกćรโĂกćÿที่จąเรียนรูÿิ่งตćง ๆ ในบริบท นĂกพื้นที่ครĂบครĆü แตในขณąเดียüกĆนก็ยĆงยึดมĆ่นตĂýรĆทธćในýćÿนćขĂงตนเĂง ผูĀญิงเชื่ĂüćĂิÿลćมตĂงกćรÿรćงÿĆนติÿุข แลąชุมชนขĂงตนไมรุนแรงตćมที่ÿื่Ă นํćเÿนĂ พüกผูĀญิงไดเชื้ĂเชิญใĀÿมćชิกขĂงเครืĂขćยĄ ไปคćงคืนแลąพูดคุยใน ĀมูบćนขĂงพüกเธĂ โดยรĆบรĂงคüćมปลĂดภĆยใĀแกÿมćชิกทุกคน กćรเยี่ยมเยียนครĆ้งนี้เริ่มตนดüยกćรปลูกตนไมในคูโบขĂงĀมูบćน ที่ฝงรćง ขĂงผูÿูญเÿียจćกเĀตุกćรณคüćมรุนแรง ตĂดüยกćรรüมกĆนทํćกĆบขćü กćรพูดคุย แลกเปลี่ยน กćรเยี่ยมเยียนมĆÿยิดแลąผูนํć แมจąใชรąยąเüลćÿĆ้น ๆ แตก็ไดทํćใĀเĀ็น ภćพขĂงชุมชน บทบćทขĂงผูนํćทćงýćÿนć Āนćที่คüćมรĆบผิดชĂบขĂงĀญิงแลąชćย ในชุมชน แลąในครĂบครĆü เรื่Ăงรćüที่ไดจćกกćรเยียüยć เยี่ยมเยียน แลąแลกเปลี่ยน พูดคุยกĆบผูĀญิง ไดเรียบเรียงเปนĀนĆงÿืĂเลมเล็ก รอยยิ้มĀลังĀยาดเลือด ที่รüบรüม เรื่ĂงเลćจćกชีüิตขĂงผูĀญิง แลąคüćมยćกลํćบćกĀลĆงจćกเกิดเĀตุกćรณคüćมไมÿงบ ในชุมชน แลąไดพĆฒนćÿูกćรเลćเรื่ĂงในรูปแบบขĂงกćรเลนลąครที่ผูĀญิงแลą เยćüชนผูÿูญเÿียเปนผูเลćเรื่ĂงทํćใĀเกิดกćรแลกเปลี่ยนคüćมคิดเĀ็น กćรเขćใจ เรื่Ăงรćüที่เกิดขึ้น แลąคüćมเĀ็นĂกเĀ็นใจ ÿํćĀรĆบผูĀญิงที่ÿมćชิกในครĂบครĆüถูกคüบคุมตĆüก็ไดรĆบกćรชüยเĀลืĂใน กćรเดินทćงเยี่ยมเยียนÿćมี ĀรืĂลูกชćยขĂงตน รüมทĆ้งไดมีกćรใĀคüćมรูถึงÿิทธิแลą ขĆ้นตĂนทćงกฎĀมćย โดยไดปรąÿćนงćนกĆบเครืĂขćยทนćยคüćมที่เปนมุÿลิมทĆ้งใน จĆงĀüĆดชćยแดนภćคใตแลąทนćยคüćมĀญิงมุÿลิมจćกจĆงĀüĆดเชียงใĀมที่ชüยใĀกลุม ผูĀญิงผูÿูญเÿียไดมĂงเĀ็นภćพขĂงชุมชนมุÿลิมในภćคĂื่นที่มีปรąüĆติýćÿตรแลą คüćมเปนมćแตกตćงจćกชุมชนมุÿลิมในจĆงĀüĆดชćยแดนภćคใต ทอดเวลาออกไปอีกสักนิดจะได้ไหม ร้องเพลงบทใหม่กันอีกสักเพลง อย่าเพิ่งตีระฆังของการจากพราก เพราะเราเพิ่งได้ทักทายกับช่วงวันที่ ไร้เสียงปืนและรอยเลือด ดวงใจที่เพิ่งได้โบยบินเมื่อย่างเท้าก้าวออก จากบ้านเกิดยังไม่กลับคืนมา เพราะกำลังไขว่คว้าหานกแห่งสันติภาพ ร่วมกับเธอ (ไม่อยากกลับบ้าน ใน ชีวิตที่หลงเหลือกับรอยยิ้มหลังหยาดเลือด)
๒๒๖ ....ห้าชีวิตสูญเสียที่แม่ลาน อีกสองชีวิตสูญเสียที่กรือเซะ เราฝังร่าง ของพวกเขาทั้งหมดไว้ในคูโบเดียวกัน เมื่อฝากร่างของพวกเขาไว้ใต้ดิน ฝนก็ตกลงมาอย่างหนักหน่วง พวกเราในหมู่บ้านต่างเชื่อกันว่าสาย ฝนส่งลงมาเพื่อชำระล้างรอยเลือดที่ลงเหลือ……. (วันที่เลือดไหลริน ใน ชีวิตที่หลงเหลือกับรอยยิ้มหลังหยาดเลือด) ซาลามัตปาตี ไม่ว่าอยู่ไหนเราคนไทยด้วยกัน แต่มาวันนี้ บทเพลงของ เด็ก ๆ ได้เปลี่ยนแปลงไป รอยเลือดที่รินไหลไม่หยุดยั้ง ได้เรียบเรียงบท เพลงใหม่แห่งการแก้แค้น บ้านมึงอยู่ไหนกูก็จะไปเผา พ่อมึงพี่มึงอยู่ ไหนกูก็จะไปฆ่า ครูตัวน้อยน้อยอย่างพวกฉันที่ถูกทอดทิ้งไว้กับ กาลเวลาและความรุนแรง จะนำเพลงบทเดิมกลับคืนมาได้ไหมหนอ (ซาลามัตปากี ใน ชีวิตที่หลงเหลือกับรอยยิ้มหลังหยาดเลือด) พื้นที่เพื่อเปล่งเสียง นĂกจćกกćรเยียüยćแลąลงพื้นที่เพื่Ăเยี่ยมเยียนแลü เครืĂขćยผูĀญิงเพื่Ă คüćมกćüĀนćแลąÿĆนติภćพ ยĆงไดจĆดกćรปรąชุมĂีกĀลćยครĆ้งทĆ้งในกรุงเทพĄ แลą จĆงĀüĆดใกลเคียง เพื่ĂใĀผูĀญิงแลąเยćüชนไดมีโĂกćÿรüมกĆนคนคิดĀćแนüทćงที่จą นํćคüćมÿงบÿุขกลĆบคืนมćในชีüิตแลąชุมชนขĂงตน ÿํćĀรĆบผูĀญิงที่ไดรĆบผลกรąทบ จćกคüćมรุนแรงบćงคน นี่คืĂกćรเดินทćงไกลครĆ้งแรกในชีüิต ไดมีโĂกćÿยćงเทć เĀยียบยํ่ćผืนทรćยที่ÿงขลć ไดเĀ็นชีüิตคüćมเปนĂยูขĂงผูคนในกรุงเทพĄ เมืĂงĀลüง ขĂงปรąเทýที่พüกเธĂเปนพลเมืĂง กćรไดเดินทćงĂĂกจćกพื้นที่ทํćใĀเกิดกćรผĂน คลćย ลดคüćมüิตกกĆงüลตĂคüćมรุนแรงแลąผลกรąทบที่จąเกิดขึ้นตĂตนเĂงแลą ÿมćชิกในครĂบครĆü คüćมรูÿึกเĀลćนี้ไดมีกćรแบงปนแลกเปลี่ยนพูดคุยในชüงเüลć ÿĂงÿćมüĆนที่ไดĂยูรüมกĆนแลüบĆนทึกรüบรüมเปนเรื่ĂงเลćขĂงผูĀญิง กćรเดินทćงแลąกิจกรรมรüมกĆนเĀลćนี้ถืĂไดüćเปนรูปแบบĀนึ่งขĂงกćร เยียüยćจิตใจขĂงผูĀญิงแลąเยćüชนผูÿูญเÿีย แตในขณąเดียüกĆนก็ไดผลผลิตที่แตลą คนมีÿüนรüมในกćรกํćĀนด เชน ในกćรปรąชุมรüมกĆบเยćüชน แลąผูĀญิงที่เปนพี่ เลี้ยงเด็กที่กรุงเทพĄ ไดมีกćรเÿนĂใĀจĆดทํćĀนĆงÿืĂĂćนÿํćĀรĆบเด็ก ๆ ที่เริ่มซึมซĆบ
๒๒๗ คüćมรุนแรงที่เด็ก ๆ ไดพบเĀ็นในชุมชนขĂงตน ทํćใĀครูพี่เลี้ยงเด็กĀüĆ่นเกรงüćเด็ก ๆ จąมĂงเĀ็นคüćมรุนแรงเปนเรื่Ăงปกติ แลąยĆงไดÿĆงเกตพฤติกรรมขĂงเด็ก ๆ ที่ ถćยทĂดใĀเĀ็นในกćรเลน แลąบทเพลงที่รĂง เด็ก ๆ บćงคนที่ÿูญเÿียพĂ ĀรืĂ ÿมćชิกคนĂื่นในครĂบครĆüไปในเĀตุกćรณคüćมรุนแรงĂćจไดรĆบกćรบมเพćąใĀ มĂงเĀ็นüćคüćมรุนแรงคืĂÿิ่งที่ถูกตĂงในกćรแกปญĀć เยćüชนที่รüมในกćรปรąชุม ไดแลกเปลี่ยนแลąÿนĆบÿนุนในแนüคิดที่จąทํćงćนกĆบเด็กเล็ก ๆ เพื่ĂใĀเกิดกćรเรียนรู üćกćรแกไขปญĀćคüćมขĆดแยงนĆ้นไมจํćเปนตĂงใชคüćมรุนแรง จึงไดรüมกĆนเขียน นิทćน แลąüćดรูป เพื่ĂจĆดทํćเปนĀนĆงÿืĂĂćนÿํćĀรĆบเด็ก เรื่Ăง ชางนอยกับมดแดง ที่เลćเรื่ĂงกćรรüมกลุมขĂงมดแดงที่จąจĆดกćรกĆบชćงนĂยที่เกเรดüยกćรไมใชคüćม รุนแรง โดยĀนĆงÿืĂที่มีภćพüćดปรąกĂบฝมืĂแลąผลงćนขĂงเยćüชนแลąครูพี่เลี้ยง เด็กนี้ เมื่ĂจĆดพิมพแลüÿมćชิกที่เขćรüมในกิจกรรมตćง ๆ ขĂงแนüรüมผูĀญิงเพื่Ă คüćมกćüĀนćแลąÿĆนติภćพไดนํćไปเผยแพรโดยปรąÿćนกĆบýูนยดูแลเด็กในĀมูบćน ใĀนํćไปใชเพื่ĂพูดคุยกĆบเด็ก ๆ ในüงกüćงตĂไป นĂกจćกกćรจĆดทํćÿื่Ăเพื่Ăใชเปนÿื่ĂÿํćĀรĆบเด็กแลü ยĆงไดมีกćรจĆดพื้นที่ใน กรุงเทพĄ เพื่ĂใĀผูĀญิง แลąเยćüชนที่ไดรĆบผลกรąทบจćกคüćมรุนแรงไดแÿดง ตĆüตนแลąเปลงเÿียงเลćเรื่Ăงรćüที่เกิดขึ้นกĆบตนตĂผูเกี่ยüขĂงกํćĀนดนโยบćย ÿื่Ăมüลชน แลąÿćธćรณชนที่ĂยูĀćงไกลจćกÿภćพปญĀćคüćมรุนแรงในจĆงĀüĆด ชćยแดนภćคใต โดยไดมีกćรจĆดทํćคćยลąครเพื่ĂใĀผูĀญิงแลąเยćüชนไดเรียนรูใน กćรใชกิจกรรมทćงüĆฒนธรรมนํćเÿนĂเรื่Ăงรćüที่เกิดขึ้นกĆบตน โดยใชบทเพลงแลą เรื่ĂงเลćขĂงผูĀญิงที่รüบรüมไüใน ชีüิตที่ĀลงเĀลืĂ กĆบรĂยยิ้มĀลĆงĀยćดเลืĂด เปน ÿื่ĂใĀผูĀญิง เยćüชน แลąเด็ก ไดบĂกเลćถึงÿิ่งที่เกิดขึ้น แลąคüćมตĂงกćรขĂงพüก ตนในกćรยุติคüćมรุนแรง แลąนํćÿĆนติÿุขมćÿูชีüิต ครĂบครĆüแลąชุมชนขĂงตน หยัดยืนเพื่อย่างก้าว ในชüงรąยąเüลćรüมÿิบÿĂงปที่ผćนมć ผูĀญิงแลąเยćüชน ตลĂดจนเด็ก ๆ รüมถึงทćรกเมื่ĂเกิดเĀตุคüćมรุนแรงใน พ.ý. ๒๕๔๗ ไดพĆฒนćแลąเติบโตไปตćม จĆงĀüąขĂงตนเĂง ตćงกćüเดินไปขćงĀนćเพื่Ăเติมเต็มชีüิตขĂงตน ทćมกลćงคüćม ขĆดแยงแลąคüćมรุนแรงที่กลćยเปนÿüนĀนึ่งขĂงชีüิตปรąจํćüĆนขĂงปรąชćชนใน ชćยแดนใต แตในขณąเดียüกĆนผูĀญิงบćงคนก็มีคüćมกĆงüลในกćรที่จąเลćเรื่Ăงที่ได เกิดขึ้นใĀกĆบลูก ๆ ขĂงตน เพื่ĂใĀเกิดคüćมเขćใจถึงÿิ่งที่เกิดขึ้น ÿćเĀตุที่ทํćใĀเด็ก ๆ ตĂงÿูญเÿียพĂ แลąĀนทćงที่จąดํćเนินชีüิตโดยไมใชคüćมรุนแรงในกćรแกปญĀć แม
๒๒๘ ĀลćยคนไดพูดคุยกĆบมูลนิธิผูĀญิงถึงคüćมกĆงüลใจขĂงพüกตน ทํćใĀเกิดกćรริเริ่ม รüมกĆบผูนํćĀญิงที่เปนÿมćชิกเครืĂขćยผูĀญิงเพื่ĂคüćมกćüĀนćแลąÿĆนติภćพ ใน กćรจĆดคćย ÿํćĀรĆบเด็กแลąเยćüชน จćกชćยแดนจĆงĀüĆดภćคใตที่ ไดรĆบผลกรąทบ จćกคüćมรุนแรง ในเดืĂนเมþćยน ๒๕๕๗ รüมรąยąเüลć ๑๐ ปĀลĆงจćกเกิด เĀตุกćรณ โดยจĆดคćยในĂํćเภĂตćกใบ แลąใชชื่ĂüćคćยÿćนÿĆนติ เด็ก ๆ จćกปตตćนี ยąลć แลąนรćธิüćÿ รüมทĆ้งแมแลąพĂ (ใĀม) ไดรüมเปนกํćลĆงใจใĀเด็ก ๆ ไดเลć เรื่ĂงชีüิตแลąคüćมฝนขĂงตน เด็กนĂยที่เปนเพียงทćรกเมื่ĂüĆนเกิดเĀตุรćย ไดเติบ ใĀญแลąมีคüćมĀüĆง เชนเดียüกĆบเด็กคนĂื่น ๆ ที่จąมีชีüิตปกติÿุขไมตĂงĀüćดกลĆü กĆบคüćมขĆดแยง แลąกćรÿูญเÿียจćกคüćมรุนแรง แม้ว่าชีวิตจะไม่เหมือนเดิม แต่ชีวิตของพวกเรายังคงดำเนินต่อไป พร้อมกับความตั้งใจเล่าเรียน เพื่อทำความฝันให้เป็นจริง..... ฉันอยากเป็นครู ฉันอยากจะทำให้เด็กทั้งโลกมีการศึกษาและเป็น ผู้ใหญ่ที่ดีในวันข้างหน้า..... ฉันอยากเป็นล่ามภาษาอาหรับเพื่อช่วยให้มีการสื่อสารระหว่างคนไทย กับคนต่างชาติที่ใช้ภาษาอาหรับจากทั่วโลก..... ผมอยากเป็นโต๊ะอิหม่าม เพื่อทำหน้าที่เผยแพร่ศาสนาของเรา...... (จากหนังสือบ้านของเรา) มติขĂงรĆฐบćลใน พ.ý. ๒๕๕๕ ที่เพิ่มจํćนüนเงินชดเชยชีüิตที่ÿูญเÿียจćก คüćมขĆดแยงĂĆนเกิดจćกเจćĀนćที่รĆฐ โดยกํćĀนดเงินชดเชยใĀแกครĂบครĆüÿูงÿูดถึง ๗.๕ ลćนบćท เงินชดเชยทํćใĀผูĀญิงที่ตĂงแบกรĆบภćรąดูแลครĂบครĆüนĆบแตÿูญเÿีย ÿมćชิกมีĀลĆกปรąกĆนที่จąÿรćงคüćมมĆ่นคงใĀแกÿมćชิกในครĂบครĆüทĆ้งในดćนกćร ดูแลแลąพĆฒนćĂนćคต แตในขณąเดียüกĆนก็มีครĂบครĆüที่ÿูญเÿียแตไมไดรĆบเงิน ชดเชย เพรćąÿมćชิกที่เÿียชีüิตมีÿüนในกćรกĂคüćมไมÿงบ ทํćใĀเกิดคüćมลĆกลĆ่น
๒๒๙ แลąมีผลตĂคüćมรูÿึกขĂงÿมćชิกในครĂบครĆüขĂงผูÿูญเÿียที่ถูกจํćแนกเปนÿĂงฝćย จćกแนüปฏิบĆติขĂงกćรใĀเงินชดเชยเยียüยćจćกรĆฐ ชüงรąยąเüลćขĂงกćรใชชีüิตรüมกĆนในคćยÿćนÿĆนติ เด็กแลąเยćüชนไดมี กćรทํćกิจกรรมตćง ๆ ทĆ้งกćรเลćเรื่Ăง รĂงเพลง เลนลąคร ภćยใตกćรĂํćนüยคüćม ÿąดüกขĂงกลุมลąครกĆ๊บไฟ เด็ก แลąเยćüชนแตลąคนไดüćดภćพเลćเรื่ĂงขĂงตน แลąครĂบครĆü คüćมüิตกกĆงüล คüćมĀüĆง แลąĂนćคตที่ตนตĂงกćร รüมทĆ้งไดเรียนรู ทĆกþąในกćรแÿดงĂĂก ที่ไดกลćยมćเปนกćรเลนลąครขĂงเด็ก โดยมีเด็ก ๆ จćก โรงเรียนปĂเนćą แลąพĂแมขĂงตนเปนผูชม เรื่Ăงรćüแลąภćพüćดที่ÿüยงćมขĂงเด็กแลąเยćüชน ไดนํćมćพĆฒนćเปน ĀนĆงÿืĂภćพüćด บานของเรา เด็กแลąเยćüชนที่รüมเขćคćย ตćงยินยĂมแลąยินดีที่ จąใĀนํćผลงćนแลąเรื่ĂงเลćขĂงตนไปเผยแพรใĀกĆบเพื่ĂนคนĂื่น ๆ เพื่ĂใĀรูถึงÿิ่งที่ เกิดขึ้น รüมถึงĂนćคตที่พüกตนตĂงกćร โดยĀนĆงÿืĂภćพüćดบćนขĂงเรćĀลĆงจćกที่ ไดรĆบกćรจĆดพิมพแลü ไดมีกćรนํćเÿนĂเพื่ĂปรąÿćนคüćมรüมมืĂจćกÿถćบĆน กćรýึกþćเพื่ĂนํćไปเผยแพรตĂกลุมเปćĀมćยที่เปนเด็กในโรงเรียน Ăćจćรย ผูนํćทćง ýćÿนć ไดมีขĂเÿนĂแนą ใĀมีกćรปรĆบปรุงบćงปรąเด็นเนื้ĂĀćเพื่ĂใĀเกิดคüćม ÿมบูรณแลąถูกตĂงตćมĀลĆกกćรýćÿนćĂิÿลćม กĂนที่จąเผยแพรตĂไปแกเด็กคน Ăื่น ๆ ซึ่งไดมีกćรดํćเนินกćรตćมขĂเÿนĂแนąเĀลćนี้แลąไดมีกćรนํćĀนĆงÿืĂ บćนขĂง เรć ไปเผยแพรแกเด็ก ๆ ในโรงเรียนปรąถมในจĆงĀüĆดชćยแดนภćคใต จับมือเพื่อก้าวเดิน กćรที่มูลนิธิผูĀญิง รüมกĆบÿมćชิกขĂงเครืĂขćยผูĀญิงเพื่ĂคüćมกćüĀนć แลąÿĆนติภćพไดเริ่มตนทํćงćนกĆบผูĀญิงที่ไดรĆบผลกรąทบจćกคüćมรุนแรงในป ๒๕๔๗ โดยเริ่มตนจćกกćรเยียüยćแลąจĆดพื้นที่ใĀเลćเรื่Ăงเพื่Ăÿรćงกćรเรียนรูแลą คüćมเขćใจรüมกĆนในปญĀćที่เกิดขึ้น üิธีกćรเชนนี้เปนกćรทํćงćนในแนüทćงขĂงนĆก ÿตรีนิยมที่พĆฒนćเริ่มตนจćกกćรทํćงćนเรื่ĂงคüćมรุนแรงตĂผูĀญิงในครĂบครĆü (ผูĀญิงที่ถูกÿćมีทุบตี) แลąเปดบćนพĆกผูĀญิงเพื่ĂใĀĀญิงที่ปรąÿบคüćมรุนแรงจćก ÿćมีไดรĆบกćรดูแลชüยเĀลืĂ กćรทํćงćนที่เริ่มตนจćกกćรใĀคüćมชüยเĀลืĂเยียüยć บćดแผล คüćมปüดรćü มิไดมีĀมćยคüćมแคบ ๆ ที่มĂงผูĀญิงเปนเพียงเĀยื่Ăที่ไม ÿćมćรถจąดูแลกํćĀนดตĆดÿินใจเรื่ĂงรćüชีüิตขĂงตนเĂงได เพรćąเมื่ĂผูĀญิงกćüพน ชüงüิกฤตจćกปญĀćที่ตนปรąÿบĂยูผูที่ทํćงćนใĀคüćมชüยเĀลืĂจąจĆดพื้นที่ใĀผูĀญิง ที่ตกĂยูในÿภćüąเดียüกĆน มีปญĀćคลćยคลึงกĆน ไดมีโĂกćÿแลกเปลี่ยนพูดคุยถึง
๒๓๐ ปญĀćขĂงแตลąคน เพื่ĂใĀเกิดกćรตรąĀนĆกüćปญĀćที่เกิดขึ้น ĀรืĂÿภćüąที่ตน ปรąÿบนĆ้นไมใดเปนเรื่ĂงÿüนตĆü ĀรืĂชตćกรรมขĂงแตลąคน แตเปนปญĀćรüมกĆนที่ เกิดจćกรąบบโครงÿรćง ที่จํćเปนตĂงมีกćรแกไข เมื่ĂผูĀญิงเกิดคüćมตรąĀนĆกแลą เขćใจปญĀćที่เกิดขึ้นกĆบตนแลąเชื่ĂมโยงกĆบโครงÿรćงทćงÿĆงคม ก็จąรüมกĆน แÿüงĀćแนüทćงแลąลงมืĂทํćงćนดüยกĆนเพื่ĂปรĆบเปลี่ยนแกไขปญĀćที่พüกตนเผชิญ Ăยู ในบริบทขĂงกćรทํćงćนกĆบผูĀญิงที่ไดรĆบผลกรąทบจćกคüćมรุนแรงใน จĆงĀüĆดชćยแดนภćคใต กิจกรรมที่เริ่มตนจćกกćรเยียüยć แบงปนแลกเปลี่ยน เรื่Ăงรćüที่เกิดขึ้นกĆบแตลąคน ทํćใĀไดตรąĀนĆกถึงบทบćทแลąĀนćที่ขĂงผูĀญิงใน ครĂบครĆüแลąชุมชนที่มีกรĂบĀลĆกกćรแลąคํćÿĂนขĂงýćÿนćเปนแนüทćงในกćร ดํćรงชีüิต ÿมćชิกที่รüมกิจกรรมซึ่งมćจćกนĂกชุมชนมุÿลิมก็ไดเรียนรูคüćมเĀมืĂน แลąคüćมตćงขĂงüิถึชีüิตแลąÿถćนภćพขĂงĀญิงมุÿลิม แลąĀญิงจćกคüćมเชื่ĂĂื่น ๆ จิตÿํćนึกรüมกĆนในคüćมเปนĀญิงแมจąตćงคüćมเชื่Ă ไดเปนแรงผลĆกขĆบเคลื่ĂนใĀ เกิดกćรทํćงćนรüมกĆนเพื่ĂปรĆบเปลี่ยนÿภćพĂĆนไมพึงปรćรถนćขĂงผูĀญิง แลą ÿถćนกćรณคüćมรุนแรงที่เกิดจćกคüćมขĆดแยงแลąมีผลกรąทบตĂคüćมมĆ่นคงใน ชีüิตขĂงผูĀญิงแลąครĂบครĆü กิจกรรมที่ดํćเนินกćรĂยćงตĂเนื่ĂงทĆ้งในพื้นที่แลąจĆงĀüĆดĂื่น ๆ รüมทĆ้ง กรุงเทพĄ เปนเÿมืĂนกćรจĆดกรąบüนกćรเรียนรูขยćยคüćมเขćใจในปญĀć แลą เรียบเรียงกćรนํćเÿนĂปญĀćขĂงตนĂยćงเปนรąบบในเüทีÿćธćรณą เพื่ĂใĀเÿียง ขĂงพüกผูĀญิง รüมทĆ้งขĂงเยćüชนไดมีกćรรĆบฟงทĆ้งจćกĀนüยงćนตćง ๆ ที่เกี่ยüขĂง แลąÿćธćรณชนที่มีĂĆตลĆกþณแตกตćงกĆน เมื่ĂมีĀนüยงćนเขćมćทํćงćนเพื่ĂกćรเยียüยćชüยเĀลืĂเพิ่มมćกขึ้น ผูĀญิง แลąเยćüชนก็มีโĂกćÿไดเขćถึงทรĆพยćกรทĆ้งจćกĀนüยงćนขĂงรĆฐแลąเĂกชน เพื่Ă ดํćเนินกิจกรรมตćง ที่ทํćใĀไดมีโĂกćÿพĆฒนćýĆกยภćพขĂงตน แลąเกิดคüćมเชื่ĂมĆ่น ที่จąลงมืĂแกไขปญĀćตćง ๆ ที่เผชิญĂยูดüยตนเĂง โดยไดจĆดตĆ้งกลุมĂงคกรขĂงตน แลąขĆบเคลื่ĂนรüมกĆบภćคปรąชćÿĆงคมในกćรทํćงćนเพื่ĂแกไขปญĀćคüćมรุนแรงทĆ้ง ที่เกิดจćกคüćมขĆดแยง แลąเพýภćüąที่เปนคüćมรุนแรงที่ผูĀญิงในÿĆงคมโดยรüม เผชิญĂยู
๒๓๑ ย่างเท้าแล้วก้าวเดิน การเดินทางของผู้หญิงในจังหวัดชายแดนภาคใต้ การทำงานที่เริ่มตšนจากการเยียวยาความเÿียĀายในระดับปŦจเจก ไดšนำไปÿูŠ การริเริ่มกิจกรรม กćรทํćงćนเรื่ĂงĂื่น ๆ เพื่Ăเÿริมÿรćงกćรเรียนรู คüćมเปนมิตร รąĀüćงĀญิงตćงüĆฒนธรรมคüćมเชื่Ă ที่ใชพื้นฐćนคüćมเĀ็นĂกเĀ็นใจ กćรเปดกüćง ยĂมรĆบคüćมตćง โดยมีจุดĀมćยรąยąÿĆ้นเพื่ĂใĀĀญิงที่ไดรĆบผลกรąทบไดมีพื้นที่ ÿćธćรณąเพื่Ăเปลงเÿียง เลćเรื่ĂงขĂงพüกตน ÿรćงกćรตรąĀนĆกตĂปญĀćĂĆนเกิด จćกคüćมเปนĂื่นที่คุกรุนมćเปนรąยąเüลćยćüนćนแลąไดรąเบิดขึ้นที่กรืĂเซąแลą ตćกใบ เมื่Ăไดÿรćงคüćมเปนมิตร กćรไüüćงใจ เรียนรูปญĀćที่Āญิงในพื้นที่คüćม ขĆดแยงปรąÿบĂยูไดมีกćรจĆดทํćโครงกćรปรĆบปรุงคุณภćพชีüิต ใĀĀญิงไดมีโĂกćÿ ÿรćงรćยไดดูแลครĂบครĆü กćรเÿริมÿรćงýĆกยภćพ ดüยกćรจĆดĂบรม เÿüนć ทĆýน ýึกþćที่ตćง ๆ โดยมีจุดĀมćยรąยąยćüใĀผูĀญิงไดรĆบกćรยĂมรĆบในชุมชน แลąมี ÿüนรüมในกรąบüนกćรเÿริมÿรćงÿĆนติภćพยุติคüćมขĆดแยง โดยไดมีกćร ปรąÿćนงćนกĆบĀนüยงćนตćง ๆ ริเริ่มจĆดงćน ÿüดเพื่ĂÿĆนติภćพ ขĂงผูĀญิงมุÿลิม จćกจĆงĀüĆดชćยแดนภćคใต ที่ÿüนÿĆนติชĆยปรćกćร กรุงเทพมĀćนคร พรĂมทĆ้ง ขĂเÿนĂขĂงผูĀญิงที่ตĂงกćรใĀรĆฐดํćเนินกćรยุติคüćมขĆดแยง แลąÿรćงÿĆนติ เพื่ĂใĀ โĂกćÿทุกคนÿćมćรถดํćรงชีüิตไดเปนปกติปรćýจćกคüćมĀüćดกลĆü กćรทํćงćนในพื้นที่จąไมÿćมćรถเริ่มตนไดĀćกไมมีผูĀญิงติดตĂปรąÿćนงćน ในชุมชนพื้นที่ขĆดแยง ผูĀญิงกลุมนี้มีภูมิĀลĆงที่ĀลćกĀลćย แลąมีภćรąĀนćที่แตกตćง กĆน พüกเธĂไดรüมขĆบเคลื่ĂนกćรทํćงćนรüมกĆบกลุมĂงคกรผูĀญิงในเมืĂง เปนผูใĀ คüćมคิดเĀ็น ขĂแนąนํćในกćรคิดคน ĂĂกแบบกิจกรรมตćง ๆ ในชüงเüลćที่ผćนมć มูลนิธิผูĀญิง เครืĂขćยผูĀญิงเพื่ĂคüćมกćüĀนćแลąÿĆนติภćพไดเริ่มตนทํćงćนĂยćง ใกลชิดกĆบ ÿĂงýรีพี่นĂง üรรณกนก เปćąĂิแตดćโĂą (เปćą) แลąปćติเมćą เปćąĂิ แตดćโĂą (เมćą) แลąไดขยćยทํćคüćมรูจĆกกĆบเพื่ĂนคนĂื่น ๆ ในปจจุบĆนแตลąคนได เติบโตแลąดํćเนินงćนในĂงคกรขĂงตนĂยćงเขมแข็งเชน เปćą จĆดตĆ้งÿมćคมเด็กแลą เยćüชนÿĆนติภćพชćยแดนใต เพื่ĂนํćÿĆนติÿุขÿูบćนเกิดขĂงตน แลąมีกćรพĆฒนć เครืĂขćยเพื่ĂจĆดตĆ้งพĆนธมิตรเยćüชน ภćยใตชื่Ă ÿภćเพื่ĂกćรพĆฒนćเยćüชนชćยแดน ภćคใตเพื่ĂÿงเÿริมÿถćนภćพแลąคุณภćพชีüิตขĂงเยćüชนในÿĆงคม แลąรüมกĆน รณรงคĂยćงเปนรąบบในรąดĆบนโยบćย ผลงćนเĀลćนี้ทํćใĀไดรĆบรćงüĆลมćกมćย จćกĀลćยĀนüยงćน แลą เมćą จćกครูýูนยเลี้ยงเด็กÿูกćรเปนผูเยียüยć แลąรณรงค เรื่ĂงคüćมรุนแรงตĂผูĀญิง ในบทบćทขĂงครูýูนยเลี้ยงเด็ก เมćąไดเริ่มปรąÿćนกćร
๒๓๒ ทํćงćนกĆบกลุมĂงคกรผูĀญิงในกćรติดตĂผูĀญิง เยćüชนแลąเด็กที่เปนผูเÿียĀćยจćก เĀตุกćรณคüćมรุนแรงที่กรืĂเซąแลąตćกใบ แลąเพื่Ăนครูเปนกลุมที่มีบทบćทÿํćคĆญ ในกćรทํćงćนรüมกĆบเยćüชนÿมćชิกลูกเĀรียงในกćรพĆฒนćเนื้ĂĀćแลąĂĂกแบบ ภćพüćดÿํćĀรĆบĀนĆงÿืĂชćงนĂยกĆบมดแดง ที่ไดจĆดพิมพเผยแพรเปนĀนĆงÿืĂĂćน ÿํćĀรĆบเด็ก ๆ ในชĆ้นปฐมüĆย โดยมีคüćมเชื่ĂüćจąชüยÿงเÿริมใĀมีกćรแกไขปญĀć คüćมขĆดแยงดüยÿĆนติüิธี ทĆ้งเมćąแลąเปćąตćงก็มีฐćนąเปนผูÿูญเÿียเชนเดียüกĆบ เพื่ĂนผูĀญิงĂีกĀลćยคน จćกกćรที่ไดปรąÿćนงćนแลąเขćรüมจĆดเüทีตćง ๆ ทํćใĀได ซึมซĆบเรียนรูกćรทํćงćน แลąตĂมćไดลćĂĂกจćกกćรเปนครูýูนยเลี้ยงเด็กมćรüมเปน ĂćÿćÿมĆครขĂงมูลนิธิผูĀญิงเพื่ĂใĀกćรชüยเĀลืĂเยียüยć จนมีกćรรüมกลุมผูĀญิง เพื่ĂÿĆนติภćพเพื่Ăเปนพื้นที่กćรทํćงćนขĂงผูĀญิงในพื้นที่ขĆดแยงใĀมีคüćมตĂเนื่Ăง แลąยĆ่งยืน โดยมีกćรพĆฒนćýĆกยภćพขĂงÿมćชิกในกลุมทĆ้งในเรื่ĂงกćรชüยเĀลืĂĂยćง เปนรąบบ คüćมรูในเรื่ĂงกฎĀมćย กćรจĆดทํćบĆนทึกที่จąนํćไปใชปรąโยชนในกćร เผยแพรแลąรณรงคปญĀć ขĂมูลที่รüบรüมมćเĀลćนี้ไดนํćมćใชในกćรจĆดทํćรćยงćน ทćงเลืĂกขĂงภćคปรąชćÿĆงคมนํćเÿนĂตĂคณąกรรมกćรขĂงĂนุÿĆญญćขจĆดกćร เลืĂกปฏิบĆติทุกรูปแบบตĂÿตรี ซึ่งเมćąไดเดินทćงไปกĆบมูลนิธิผูĀญิงแลąเครืĂขćย ผูĀญิงเพื่ĂคüćมกćüĀนćแลąÿĆนติภćพในชüงที่มีกćรรćยงćนกćรดํćเนินงćนขĂง รĆฐบćลไทยตćมĂนุÿĆญญćüćดüยกćรขจĆดกćรเลืĂกปฏิบĆติตĂÿตรีในทุกรูปแบบ แลą ไดมีโĂกćÿเขćรüมในกćรปรąชุมรąĀüćงกรรมกćรĂนุÿĆญญćĄ กĆบภćคปรąชćÿĆงคมที่ นครนิüยĂรก ÿงผลใĀมีกćรĀยิบยกปญĀćที่ผูĀญิงในÿćมจĆงĀüĆดชćยแดนภćคใตตĂง เผชิญĂยูเพื่ĂใĀรĆฐบćลไทยพิจćรณć กลุมที่เมćąไดริเริ่มจĆดตĆ้งขึ้นไดรĆบกćรÿนĆบÿนุน จćกĂงคกรทุนรąĀüćงปรąเทý แลąตĂมćไดจดทąเบียนเปนÿมćคมผูĀญิงเพื่Ă ÿĆนติภćพใน พ.ý. ๒๕๕๔ คำถามและข้อเสนอแนะต่อเรื่องผู้หญิงมุสลิมในจังหวัดชายแดนภาคใต้ของคณะกรรมการ อนุสัญญาว่าด้วยการขจัดการเลือกปฏิบัติต่อสตรีในทุกรูปแบบ คำถาม รĆฐบćลไทยมีมćตรกćรĂąไรที่ทํćใĀแนใจüćผูĀญิงมุÿลิมที่ÿูญเÿียÿćมีจćก เĀตุกćรณคüćมไมÿงบในภćคใตแลąเปนĀĆüĀนćครĂบครĆüĂยูในขณąนี้ไดรĆบคüćม ชüยเĀลืĂแลąกćรÿงเÿริมทćงดćนเýรþฐกิจ แลąมีมćตรกćรĂยćงไรที่ทํćใĀแนใจได üćผูĀญิงมุÿลิมเĀลćนี้ไมถูกเลืĂกปฏิบĆติทćงกćรเมืĂง
๒๓๓ ข้อเสนอแนะ (๓๕) คณąกรรมกćรมีคüćมĀüงใยเกี่ยüกĆบÿถćนกćรณขĂงผูĀญิงมุÿลิมใน ภćคใตขĂงปรąเทýที่ขćดกćรเขćถึงบริกćรดćนกćรýึกþć กćรปรąกĆนÿĆงคม กćรดูแล รĆกþćÿุขภćพแลąโĂกćÿทćงเýรþฐกิจ รüมทĆ้งกćรแตงงćนตĆ้งแตĂćยุยĆงนĂยซึ่งมีผล มćจćกüĆฒนธรรม นĂกจćกนี้ปญĀćคüćมไมÿงบในภćคใตยĆงÿงผลใĀÿถćนกćรณขĂง ผูĀญิงมุÿลิมเĀลćนี้ทüีคüćมรุนแรงยิ่งขึ้น (๓๖) ในขณąที่รĆฐภćคีมีคüćมมุงมĆ่นในกćรÿรćงÿĆนติภćพในภćคใตขĂง ปรąเทýไทยแลąไดมีกćรจćยเงินชดเชยใĀกĆบครĂบครĆüขĂงผูเÿียชีüิตแลąบćดเจ็บใน เĀตุกćรณคüćมไมÿงบ คณąกรรมกćรเÿนĂแนąใĀรĆฐภćคีทํćใĀแนใจไดüćผูĀญิงทุก คนในภćคใตเขćถึงบริกćรดćนÿุขภćพ กćรปรąกĆนÿĆงคม ทรĆพยćกรทćงเýรþฐกิจ แลąมีโĂกćÿในกćรไดรĆบกćรýึกþćแลąฝกĂบรมเพื่ĂพĆฒนćทĆกþąตćง ๆ เพื่ĂใĀ ผูĀญิงเĀลćนี้ÿćมćรถÿรćงชีüิตใĀมขĂงตนเĂงได นĂกจćกนี้ยĆงÿนĆบÿนุนใĀรĆฐภćคี เพิ่มโĂกćÿทćงกćรýึกþćใĀกĆบเด็กĀญิงเพื่ĂลดแรงจูงใจในกćรแตงงćนตĆ้งแตĂćยุยĆง นĂย (ผลจากการประชุมและขอเÿนอแนะจากการประชุมคณะกรรมการüาดüยการขจัด การเลือกปฏิบัติตอÿตรีในทุกรูปแบบ ÿมัยที่ ๓๔ ÿํานักงานกิจการÿตรีและÿถาบัน ครอบครัü กระทาüงการพัฒนาÿังคมและคüามมั่นคงของมนุþย) ผลจากการทำงานของผู้หญิงรุ่นบุกเบิก ปัญหาและอุปสรรค กćรทํćงćนรüมกĆนĂยćงใกลชิดกĆบผูĀญิงในพื้นที่มćตĆ้งแตเริ่มตน ทํćใĀมูลนิธิ ผูĀญิงแลąเครืĂขćยผูĀญิงเพื่Ă คüćมกćüĀนćแลąÿĆนติภćพÿćมćรถจĆดพื้นที่เยียüยć แลąไดรüบรüมเรื่ĂงรćüขĂงĀญิงที่ÿูญเÿียจĆดพิมพเปนĀนĆงÿืĂเรื่Ăง รĂยยิ้มĀลĆงĀยćด เลืĂด ที่ผูĀญิงĀลćกüĆยไดÿąทĂนตĆüตนขĂงเธĂในÿĆงคมมุÿลิม บćงเรื่Ăงเลćที่ได บĆนทึกแลąเผยแพรในĀนĆงÿืĂเลมนี้ ÿงผลใĀเกิดคํćถćมจćกนĆกüิชćกćรทćงýćÿนć แลąผูนํćเยćüชน จนถึงกĆบมีกćรĀćมเผยแพรĀนĆงÿืĂดĆงกลćüโดยใĀเĀตุผลüćเนื้ĂĀć บćงเรื่ĂงบิดเบืĂนเรื่ĂงรćüขĂงýćÿนć ทํćใĀไดมีกćรจĆดพูดคุยÿรćงคüćมกรąจćงใน ปรąเด็นเĀลćนี้ กĆบผูที่เĀ็นตćงแลąĀćทćงĂĂกรüมกĆนเพื่ĂใĀĀนĆงÿืĂที่แตลąฝćยเĀ็น üćÿćมćรถÿąทĂนถึงคüćมยćกลํćบćกขĂงĀญิงผูÿูญเÿียไดÿćมćรถเผยแพรตĂไป ĀนĆงÿืĂภćพüćด บćนขĂงเรć ก็ปรąÿบปญĀćเชนเดียüกĆน แมจąเปน ĀนĆงÿืĂที่เรียบเรียงเรื่ĂงเลćขĂงเด็กแลąเยćüชน ภćพüćดขĂงพüกเขć ตลĂดจน
๒๓๔ คüćมใฝฝนถึงĂćชีพในĂนćคตขĂงตน ตนฉบĆบเนื้ĂĀćแลąภćพüćดไดผćนกćรทดลĂง ĂćนกĆบเด็ก ๆ แลąไดตรüจÿĂบเนื้ĂĀćกĆบผูมีÿüนเกี่ยüขĂงแลü แมกรąนĆ้นก็ตćมยĆงมี ขĂคิดเĀ็นจćกนĆกกćรýึกþćแลąผูนํćทćงýćÿนćในเüทีที่จĆดขึ้นเพื่ĂขĂคüćมรüมมืĂใน กćรเผยแพรบานของเราใĀถึงมืĂเด็ก ๆ ในจĆงĀüĆดชćยแดนภćคใต ที่คĆดคćนกćร เผยแพรĀนĆงÿืĂบćนขĂงเรć แลąเรียกรĂงใĀมีกćรเปลี่ยนแปลงเนื้ĂĀćบćงÿüน แม จąมีขĂมูลจćกผูที่นํćไปทดลĂงใชüćĀนĆงÿืĂนี้ÿćมćรถÿรćงคüćมÿนใจใĀแกเด็ก ๆ แลąเปนเครื่ĂงมืĂที่ÿćมćรถนํćไปใชพูดคุยเพื่Ăÿรćงคüćมเขćใจถึงÿถćนกćรณคüćม ขĆดแยงแลąคüćมรุนแรงที่เกิดขึ้น เพื่ĂใĀเด็กเกิดกćรตรąĀนĆกถึงกćรที่จąมีชีüิตโดย ปรćýจćกคüćมรุนแรง แลąÿćมćรถเติบโตมีกćรýึกþćแลąĂćชีพที่แตลąคนตĂงกćร ได ขĂทüงติงแลąเÿนĂแนąเĀลćนี้ÿąทĂนใĀเĀ็นถึงขĂจํćกĆดในกćรทํćงćนเชิง คุณภćพในจĆงĀüĆดชćยแดนภćคใต ที่ยĆงเครงครĆดตĂคํćÿĂนทćงýćÿนć แลąกćร ตีคüćมขĂงผูนํćทćงýćÿนć การเปนคนอื่น จąถูกĀยิบยกมćเปนปรąเด็นÿํćคĆญที่ทํć ใĀพื้นที่กćรเรียนรู ÿื่Ăÿćร เพื่ĂกćรทํćงćนรüมกĆนĂยćงÿรćงÿรรคแคบลง แลąทํćใĀ คนภćยนĂกตĂงรąมĆดรąüĆงในกćรถćยทĂดเรื่Ăงรćüตćง ๆ ที่ไดรĆบรูแลąรüบรüมเลć เรื่Ăง ขĂจํćกĆดเชนนี้ทํćใĀคนทํćงćนจćกภćยนĂกเพิ่มคüćมตรąĀนĆกถึงขĂจํćกĆดĂĆน เกิดจćกคüćมแตกตćงทćงüĆฒนธรรม คüćมเชื่Ă ÿงผลทํćใĀกćรทํćงćนยćกลํćบćก กüćในพื้นที่Ăื่น ๆ แลąตĂงกćรคüćมลąเĂียดĂĂนในทุกปรąเด็น ÿภćüąเชนนี้ทํćใĀ ยิ่งชื่นชมคüćมกลćĀćญขĂงคนทํćงćนผูĀญิงในพื้นที่ที่พยćยćมบุกเบิกตĆ้งคํćถćมใน เรื่ĂงตĆüตนแลąที่ทćงขĂงผูĀญิงในÿĆงคมมุÿลิม Ăยćงไรก็ตćม แมจąมีเงื่ĂนไขแลąขĂจํćกĆดĀลćยปรąกćร กćรทํćงćนขĂง ผูĀญิงรุนบุกเบิกนี้ก็ยĆงแÿดงใĀเĀ็นถึงคüćมกćüĀนćในกćรĀยิบยกปญĀćĂĆนเกิดจćก เพýภćüąใĀปรćกฏในüćรąแลąเüทีÿćธćรณą แมจąĂยูในพื้นที่จํćกĆดในชüงแรก ๆ แลąยĆงมิไดยĂมรĆบแมแตในĀมูผูนํćÿตรีมุÿลิมที่ใĀคüćมใÿใจĂĆนดĆบแรกในเรื่ĂงขĂง คüćมขĆดแยงแลąคüćมรุนแรงที่ทํćใĀเกิดกćรÿูญเÿียชีüิตทĆ้งขĂงผูรüมขบüนกćร เจćĀนćที่ฝćยรĆฐ แลąพลเมืĂงที่ไมจํćกĆดเพýแลąĂćยุ แตปญĀćĂĆนเกิดจćกเพýภćüą กลĆบไดรĆบคüćมÿนใจจćกĀลćยĀนüยงćนนĂกพื้นที่ซึ่งใĀกćรÿนĆบÿนุนในกćรทํćงćน เพื่ĂยุติคüćมรุนแรงตĂผูĀญิง ผูĀญิงที่เริ่มบุกเบิกงćนเยียüยćชüยเĀลืĂในชüงแรกนี้ ตćงก็ไดรĆบกćร ÿนĆบÿนุนจćกĀนüยงćนตćง ๆ เพื่ĂใĀขยćยพื้นที่กćรจĆดทํćกิจกรรมตćง ๆ ใน
๒๓๕ ĀลćกĀลćยโครงกćร ไดเขćรüมในกćรปรึกþćĀćรืĂทĆ้งที่เปนทćงกćรแลąไมเปน ทćงกćรทĆ้งในจĆงĀüĆดขĂงตน แลąÿüนกลćงเพื่ĂÿąทĂนÿภćüąที่ผูĀญิง เด็กแลą เยćüชนในชุมชนปรąÿบĂยู รüมถึงกćรมีโĂกćÿเดินทćงเรียนรูกćรทํćงćนเพื่Ăÿรćง ÿĆนติภćพในปรąเทýĂื่น ๆ ดüย คüćมรุนแรงที่เกิดขึ้นในจĆงĀüĆดชćยแดนภćคใตจึง มิใชนํćมćแตคüćมÿูญเÿีย แตยĆงไดเปดพื้นที่แลąโĂกćÿใĀมีกćรจĆดตĆ้งกลุมĂงคกร เพื่ĂดํćเนินงćนใĀคüćมชüยเĀลืĂ เÿริมÿรćงคุณภćพชีüิตขĂงกลุมตćง ๆ โดยเฉพćą กลุมที่เคยĂยูชćยขĂบ กćรไดใชกลไกเครื่ĂงมืĂขĂงĂนุÿĆญญćขจĆดกćรเลืĂกปฏิบĆติตĂ ผูĀญิงในทุกรูปแบบ แลąĀลĆกกćรÿิทธิมนุþยชน ตลĂดจนขĂตกลงในรąดĆบ นćนćชćติที่เชื่ĂมโยงกĆบÿภćพขĂงปญĀćที่ผูĀญิงในแตลąภูมิภćคขĂงโลกปรąÿบĂยู ชüยขยćยคüćมเขćใจในเรื่ĂงÿภćพปญĀćแลąÿิทธิที่ผูĀญิงแตลąคนมีมćแตกํćเนิด แตไดถูกจํćกĆดเลืĂกปฏิบĆติดüยคüćมเชื่ĂแลąüĆฒนธรรม กćรลงมืĂเปลี่ยนแปลงจึง เปนÿิ่งจํćเปนเพื่ĂใĀไดมćซึ่งกćรดํćรงชีüิตĂยćงมีýĆกดิ์ýรีคüćมเปนมนุþย กćรไดเขćรüมเüทีÿĆมมนćในที่ตćง ๆ รüมถึงกćรเขćรĆบกćรĂบรมขĂงกลุม ผูนํćÿตรีมุÿลิมในเรื่Ăงที่เกี่ยüขĂงกĆบĀลĆกกćรÿิทธิมนุþยชน ÿิทธิมนุþยชนขĂงผูĀญิง คüćมรุนแรงĂĆนเกิดจćกเพýภćüą ĄลĄ ÿงผลใĀผูĀญิงที่ทํćงćนชüยเĀลืĂเยียüยćใน ชุมชน มีคüćมลąเĂียดĂĂน ใĀคüćมÿนใจตĂปญĀćคüćมรุนแรงĂĆนเกิดจćกเพý ภćüąที่เกิดขึ้นทĆ้งในครĂบครĆü ชุมชน แลąÿĆงคม โดยมีผูกรąทํćคüćมรุนแรงที่ ĀลćกĀลćย เดิมจąใĀคüćมÿนใจกĆบกćรกรąทํćคüćมรุนแรงตĂĀญิงแลąเยćüชน มุÿลิมที่กรąทํćโดยเจćĀนćที่ขĂงรĆฐ โดยเฉพćąกลุมที่เขćมćปฏิบĆติกćรดćนคüćม มĆ่นคง แตตĂมćไดพบüćคüćมรุนแรงที่ผูĀญิงตĂงเผชิญĂยćงĀนĆกĀนüงคืĂคüćม รุนแรงที่เกิดในครĂบครĆü โดยÿćมีเปนผูกรąทํć แลąมีรูปแบบที่ĀลćกĀลćยทĆ้งทćง รćงกćย จิตใจ แลąทćงเพýโดยÿćมีบĆงคĆบใĀมีเพýÿĆมพĆนธ แมจąไดมีกćรปรĆบแก กฎĀมćยĂćญć มćตรć ๒๗๖ ใĀกćรบĆงคĆบใĀมีเพýÿĆมพĆนธขĂงคูÿมรÿเปนกćรขมขืน แลąมีคüćมผิดทćงĂćญć ÿถćนกćรณคüćมขĆดแยง คüćมไมแนนĂนขĂงกćรดํćรงชีüิต ตลĂดจนกćรมี Āนüยงćนในพื้นที่ที่ใĀคüćมใÿใจในเรื่ĂงคüćมมĆ่นคงขĂงชีüิตแลąคüćมปลĂดภĆยขĂง ผูĀญิงทĆ้งในพื้นที่ÿüนตĆüแลąÿćธćรณą ทํćใĀเกิดกćรรćยงćนกรณีที่เกิดขึ้นขĂงคüćม รุนแรงในครĂบครĆü แลąจํćนüนที่เพิ่มขึ้นขĂงผูมćติดตĂขĂคüćมชüยเĀลืĂ กćร รüบรüมกรณีเฉพćąรćยที่เกิดขึ้น แลąนํćมćพูดคุยปรึกþćกĆบĀนüยงćนภćยนĂกเพื่Ă ĀćแนüทćงĂĆนเĀมćąÿมเพื่ĂดูแลแกไขกรณีคüćมรุนแรงเĀลćนี้
๒๓๖ จćกกćรÿํćรüจเรื่ĂงคüćมรุนแรงทćงเพýภćüąในจĆงĀüĆดปตตćนี ยąลć นรćธิüćÿ แลąÿงขลć โดยเครืĂขćยผูĀญิงในพื้นที่ไดพบüćĀญิงที่ปรąÿบปญĀćคüćม รุนแรงมีเพียงÿüนนĂยที่จąไปติดตĂขĂคüćมชüยเĀลืĂเนื่ĂงจćกจąมีกćรตกลงกĆน ภćยในครĂบครĆüเพื่ĂไมใĀเปนที่นćĂĆบĂćยĀćกมีคนภćยนĂกรĆบรู ผูĀญิงที่ถูกกรąทํć ไมไดรĆบกćรเยียüยćจิตใจทํćใĀเกิดกćรจํćยĂมรĆบÿภćพคüćมรุนแรง ขณąเดียüกĆนก็ ไมมีกćรปĂงปรćมผูกรąทํćคüćมรุนแรง ผูที่มีปรąÿบกćรณขĂคüćมชüยเĀลืĂเมื่Ă ปรąÿบปญĀćคüćมรุนแรงในครĂบครĆüÿąทĂนüćผูนํćชุมชน ผูนํćýćÿนćไมÿćมćรถ เปนที่พึ่งพćชüยตนใĀพนจćกกćรใชคüćมรุนแรงไดเพรćąขćดคüćมรูในกćรติดตĂ ปรąÿćนงćนกĆบĀนüยงćนภćยนĂก จึงบĂกใĀผูĀญิงĂดทนเพรćąเปนปญĀćใน ครĂบครĆü ผูĀญิงเĂงก็ไมทรćบถึงชĂงทćงกćรรĂงเรียนแลąไมมĆ่นใจüćเจćĀนćที่ขĂง ĀนüยงćนรĆฐจąมีคüćมเปนกลćงชüยเĀลืĂตนได แมตĂมćจąมีพรąรćชบĆญญĆติ คุมครĂงผูถูกกรąทํćคüćมรุนแรงในครĂบครĆü พ.ý. ๒๕๕๐ ผูĀญิงที่ปรąÿบปญĀćก็ ไมไดรĆบรูเนื้ĂĀćขĂงกฎĀมćยแลąขĆ้นตĂนที่จąไดรĆบกćรคุมครĂง แลąในขณąเดียü กĆนพื้นที่จĆงĀüĆดชćยแดนภćคใตก็ĂยูภćยใตกฎĀมćยพĀุüĆฒนธรรมตćมพื้นฐćนขĂงĂĆต ลĆกþณขĂงปรąชćชน โดยกฎĀมćยไทยกํćĀนดใĀýćลชĆ้นตนÿćมćรถใชกฎĀมćย ĂิÿลćมüćดüยครĂบครĆüแลąมรดกในกćรพิจćรณćคดีแพงเกี่ยüกĆบคดีครĂบครĆüแลą มรดกมćแตพ.ý. ๒๔๘๙ ซึ่งĂćจจąÿงผลตĂผูĀญิงที่ตĂงกćรเขćถึงแลąไดรĆบกćร คุมครĂงจćกกรąบüนกćรยุติธรรม กćรทํćงćนเปนเครืĂขćยขĂงกลุมĂงคกรผูĀญิงในจĆงĀüĆดชćยแดนภćคใต ทํć ใĀÿćมćรถรณรงคใĀคüćมรูแกÿćธćรณชนถึงเรื่ĂงคüćมรุนแรงตĂผูĀญิง แลąใน เดืĂนพฤýจิกćยน ที่ÿĀปรąชćชćติไดกํćĀนดüĆนที่ ๒๕ พฤýจิกćยน เปนüĆนยุติคüćม รุนแรง ก็มีกćรจĆดงćนกรąตุนใĀเกิดกćรตรąĀนĆกถึงปญĀćนี้ Ăยćงไรก็ตćมกิจกรรม เĀลćนี้เปนเพียงกćรจĆดครĆ้งเดียü มิไดมีกćรติดตćมขĂเÿนĂแนą แลąกćรปรąÿćน จĆดทํćนโยบćยแผนปฏิบĆติกćรเพื่ĂยุติคüćมรุนแรงทćงเพýภćüąในจĆงĀüĆดชćยแดน ภćคใตĂยćงเปนรูปธรรม กลุมĂงคกรผูĀญิงที่ไดรüมกĆนเปนเครืĂขćยแลąแถลงกćรณ เปดตĆüเมื่ĂüĆนที่ ๒๘ เมþćยน ๒๕๕๘ ในนćมคณąทํćงćนüćรąผูĀญิงชćยแดนใต ซึ่ง มีÿมćชิกรüม ๑๖ กลุมĂงคกร แลąตĂมćไดเพิ่มเปน ๒๓ กลุมĂงคกร เพื่Ăทํćงćน รüมกĆนโดยยึดĀลĆกกćร เปนกลćง ÿĆนติüิธี ÿิทธิมนุþยชน เคćรพýĆกดิ์ýรีคüćมเปน มนุþย แลąพĀุüĆฒนธรรม เครืĂขćยüćรąผูĀญิงชćยแดนใต ไดนํćเÿนĂตĂผูใชกํćลĆง Ăćüุธทุกฝćย ภćครĆฐ แลąฝćยคüćมมĆ่นคง ภćคปรąชćÿĆงคมชćยแดนใตใĀมีพื้นที่ ÿćธćรณąปลĂดภĆย ĂĆนไดแก ตลćด ถนน โรงเรียนÿถćนýึกþć ýćÿนÿถćน มĆÿยิด
๒๓๗ üĆด เนื่Ăงจćกÿถćนที่เĀลćนี้เปนพื้นที่ที่Āญิงแลąเด็กใชดํćเนินชีüิตปรąจํćüĆนในมิติ เýรþฐกิจ ÿĆงคม กćรýึกþć แลąüĆฒนธรรม จึงคüรมีคüćมปลĂดภĆยในกćรกรąทํć กิจกรรมเĀลćนี้โดยไมตĂงüิตกกĆงüลüćจąตĂงเผชิญกĆบคüćมรุนแรงที่มิไดจํćกĆด เปćĀมćยเฉพćąแกเจćĀนćที่ขĂงรĆฐ แลąคüćมมĆ่นคงĂีกตĂไป เครืĂขćยüćรąผูĀญิงชćยแดนใตไดเริ่มรณรงคในเรื่Ăงพื้นที่ปลĂดภĆยเมื่Ă üĆนที่ ๒๘ เมþćยน ๒๕๕๙ แลąไดเÿนĂใĀมีกćรบรรจุüćรąพื้นที่ปลĂดภĆยในกćร เจรจćรąĀüćงฝćยไทยแลąฝćยมćรćปตตćนี เมื่ĂüĆนที่ ๑ กĆนยćยน ๒๕๕๙ โดยมี รćยลąเĂียด ๑) พื้นที่ÿćธćรณąตĂงปลĂดภĆยปรćýจćกเĀตุรุนแรงแลąปฏิบĆติกćร ทĀćรขĂงทุกฝćย ๒) ÿนĆบÿนุนกćรพูดคุยแลąขĂใĀบรรจุพื้นที่ÿćธćรณąปลĂดภĆย เปนüćรąบนโตąพูดคุย ๓) กćรขĆบเคลื่ĂนงćนขĂงผูĀญิงภćคปรąชćÿĆงคมตĂง ปลĂดภĆย แมจąไดมีกćรขćนรĆบตĂขĂเÿนĂเรื่Ăงพื้นที่ปลĂดภĆยขĂงผูĀญิงจćกภćคÿüน ที่เกี่ยüขĂง แตไมนćนนĆกก็พบüćยĆงมีกćรใชĂćüุธÿรćงคüćมรุนแรงในพื้นที่ทํćมćĀć กินขĂงผูĀญิง กĂใĀเกิดกćรÿูญเÿียแลąคüćมเÿียĀćยตĂชีüิตแลąทรĆพยÿินĂยćง ตĂเนื่ĂงไดมีกćรรüบรüมขĂเÿนĂแนąตćง ๆ แลąนํćเÿนĂตĂผูนํćทćงýćÿนćใน รąดĆบปรąเทý ขĂเÿนĂแนąนี้รüมถึงกćรจĆดใĀมีกรรมกćรมĆÿยิดเพื่ĂดูแลแกไขปญĀć คüćมรุนแรงแลąกćรเขćถึงคüćมยุติธรรมขĂงผูĀญิงในชุมชน โดยมีตĆüแทนผูĀญิงเขć รüมเปนคณąทํćงćน แลąใĀÿํćนĆกจุāćรćชมนตรีจĆดเผยแพรคüćมรูแกผูนํćýćÿนćทĆ่ü ปรąเทýในเรื่ĂงĀลĆกกćรเชิงบüกขĂงýćÿนćĂิÿลćมเรื่ĂงÿถćนąขĂงÿตรี คüćมเÿมĂ ภćคแลąกćรคุมครĂงÿตรีใĀเขćถึงแลąไดรĆบคüćมยุติธรรม กćรใชกรĂบแนüทćงที่ เคćรพÿิทธิมนุþยชนขĂงผูĀญิง แลąพิจćรณćüćคüćมรุนแรงทćงเพýภćüąเปนกćร ลąเมิดÿิทธิมนุþยชนขĂงผูĀญิง เปนĂุปÿรรคที่ทํćใĀผูĀญิงไมÿćมćรถดํćรงชีüิตที่ มĆ่นคงปลĂดภĆย แลąพĆฒนćคüćมกćüĀนćขĂงตนได ĂงคกรคüćมรüมมืĂĂิÿลćมเĂงก็ไดมีกćรจĆดทํćปฏิญญćเรื่ĂงผูĀญิง ในกćร ปรąชุมที่จćรกćตć พ.ý. ๒๕๕๕ ที่แÿดงคüćมมุงมĆ่นในกćรนํćคํćÿĂนขĂงýćÿนć Ăิÿลćมซึ่งตรąĀนĆกถึงคüćมจํćเปนในกćรดูแลเĂćใจใÿผูĀญิงแลąใĀÿิทธิĂยćงเต็ม เปยมเพื่ĂใĀบรรลุคüćมเÿมĂภćครąĀüćงเพý คüćมยุติธรรม แลąกćรเÿริมÿรćง คüćมเขมแข็งใĀแกผูĀญิงในทุกดćน ๆ ปฏิญญćไดตรąĀนĆกüćคüćมรุนแรงตĂผูĀญิง ไมüćจąเปนที่บćน ที่ทํćงćน ĀรืĂที่ใด ๆ ในÿĆงคมถืĂเปนกćรลąเมิดÿิทธิมนุþยชน แĀงĂิÿลćม ดĆงนĆ้นจึงตĂงเนนกćรใĀคüćมเคćรพในเกียรติýĆกดิ์ýรีขĂงผูĀญิงแลą
๒๓๘ ปกปĂงคüćมรุนแรงทĆ้งทćงกćยแลąจิตใจ รüมทĆ้งใĀคüćมÿํćคĆญตĂÿถćนภćพขĂง ผูĀญิงที่ใชชีüิตในพื้นที่มีคüćมขĆดแยง ปฏิญญćจćกกćรปรąชุมจćรกćตćนี้ชี้ใĀเĀ็นüć ไดมีกćรตรąĀนĆกถึงปญĀćคüćมรุนแรงตĂผูĀญิงในกรĂบขĂงกćรลąเมิดÿิทธิ มนุþยชน กรąบüนกćรÿรćงÿĆนติภćพที่ไดมีกćรจĆดตĆ้งĀนüยงćนในรูปแบบขĂง คณąกรรมกćร Ăนุกรรมกćร ทĆ้งในพื้นที่แลąรąดĆบปรąเทý เพื่ĂแÿüงĀćแนüทćงใน กćรยุติคüćมขĆดแยงแลąขจĆดกćรใชคüćมรุนแรง มีผูĀญิงÿüนĀนึ่งไดเขćรüมใน Ăนุกรรมกćรตćง ๆ แตบทบćทแลąĀนćที่ยĆงจํćกĆดĂยูในเรื่ĂงขĂงงćนทćงÿĆงคม มćกกüćจąมีÿüนรüมเÿนĂแนąกํćĀนดตĆดÿินใจ เขćรüมเจรจćเพื่ĂยุติคüćมขĆดแยง แลąÿงเÿริมÿĆนติภćพ เมื่ĂเดืĂนพฤýจิกćยน ๒๕๕๙ คณąกรรมกćรยุทธýćÿตรรąดĆบชćติเรื่Ăงÿตรี ไดรĆบรĂงแผนผูĀญิงกĆบÿĆนติภćพ ที่ไดปรĆบเปลี่ยนชื่ĂเปนมćตรกćรแลąแนüปฏิบĆติ ดćนÿตรีกĆบกćรÿงเÿริมÿĆนติภćพ คüćมมĆ่นคง มćตรกćรแลąแนüปฏิบĆติที่ผćนกćร รĆบรĂงนี้มีเปćĀมćยใĀผูĀญิงไดรĆบกćรปกปĂงคุมครĂงÿิทธิ ไดรĆบคüćมเปนธรรม แลąเพิ่มกćรมีÿüนรüมขĂงผูĀญิงในดćนÿĆนติภćพแลąคüćมมĆ่นคง üĆตถุปรąÿงคขĂง มćตรกćรกํćĀนดไü ๕ ปรąกćร คืĂ ๑) ผูĀญิงมีÿüนรüมในกรąบüนกćรÿรćง ÿĆนติภćพในทุกขĆ้นตĂนแลąทุกรąดĆบ ๒) ผูĀญิงในÿถćนกćรณขĆดแยงไดรĆบกćร ปกปĂงแลąคุมครĂงÿิทธิ ๓) ภćคปรąชćÿĆงคม ผูนํćýćÿนć ปรąชćชน ผูนํćในพื้นที่ แลąÿćธćรณąชนมีÿüนรüมในกćรÿรćงÿĆนติภćพ ๔) มีกลไกÿงเÿริมผูĀญิงใĀมีÿüน รüมในกćรจĆดกćรคüćมขĆดแยงแลąกรąบüนกćรÿรćงÿĆนติภćพ ๕) มีฐćนขĂมูลกลćง ดćนผูĀญิงกĆบกćรÿงเÿริมÿĆนติภćพ แลąคüćมมĆ่นคงที่เปนรąบบ ทĆนÿมĆย เขćถึงงćย มćตรกćรแลąแนüปฏิบĆตินี้ครĂบคลุมกćรทํćงćนใน ๕ ดćน คืĂ ๑) กćรปĂงกĆน ๒) กćรคุมครĂงพิทĆกþÿิทธิแลąกćรฟนฟูเยียüยć ๓) กćรพĆฒนćýĆกยภćพ ๔) กćร ÿงเÿริมกćรมีÿüนรüม แลą ๕) กćรÿงเÿริมใĀมีกลไกแลąกćรขĆบเคลื่Ăน นĆบไดüćเปน คüćมกćüĀนćขĂงกćรทํćงćนกลุมĂงคกรผูĀญิงในพื้นที่ ที่มีÿüนผลĆกดĆนใĀรĆฐ ตรąĀนĆกถึงคüćมจํćเปนในกćรจĆดทํćมćตรกćรแลąแนüปฏิบĆติดćนÿตรีกĆบกćร ÿงเÿริมÿĆนติภćพแลąคüćมมĆ่นคง โดยมีผูแทนขĂงผูĀญิงในพื้นที่จĆงĀüĆดชćยแดน ภćคใตไดเขćรüมĂĂกแบบคิดคนกćรจĆดทํćเĂกÿćรนี้ จึงเปนĀนćที่ขĂงกลุมĂงคกร ผูĀญิงทĆ้งในพื้นที่แลąในÿüนกลćงที่จąตĂงýึกþćเนื้ĂĀćแลąติดตćมใĀมีกćรนํćแนü ปฏิบĆติเĀลćนี้ไปใชĂยćงเปนรูปธรรม
๒๓๙ บทสรุป เมื่ĂยĂนมĂงดูภćพกćรทํćงćนเพื่ĂชüยเĀลืĂเยียüยćแกผูĀญิงที่ÿูญเÿีย ที่ เริ่มตนในป ๒๕๔๗ จąทํćใĀเĀ็นภćพกćรเดินทćงขĂงกćรทํćงćนรüมกĆบผูĀญิงใน จĆงĀüĆดชćยแดนภćคใต แลąกćรเติบโตขĂงผูĀญิง กćรจĆดตĆ้งแลąÿรćงคüćมเขมแข็ง ใĀแกĂงคกรที่ไดเกิดเพิ่มขึ้นในชüงกüćทýüรรþที่ผćนมć กćรทํćงćนที่เริ่มตนจćกงćน ดćนชüยเĀลืĂไดนํćไปÿูกćรคนพบปญĀćĂื่น ๆ นĂกเĀนืĂจćกคüćมขĆดแยงทćงคüćม เชื่Ă แลąคüćมเปนตćงทćงเĂกลĆกþณ üĆฒนธรรม ที่ผูĀญิงมุÿลิมในจĆงĀüĆดชćยแดน ภćคใตปรąÿบĂยู ทĆ้งเรื่Ăงคüćมรุนแรงทćงเพýภćüą กćรเลืĂกปฏิบĆติ แลąขĂจํćกĆด ในกćรเขćถึงคüćมยุติธรรม ทํćใĀเกิดคüćมพยćยćมปรĆบเปลี่ยนแกไขจćกĀลćยภćค ÿüน โดยเฉพćąจćกกลุมĂงคกรขĂงผูĀญิงเĂง กćรทํćงćนที่มูลนิธิผูĀญิง แลąเครืĂขćยผูĀญิงเพื่ĂคüćมกćüĀนćแลą ÿĆนติภćพ ไดรüมกĆบแกนนํćผูĀญิงมćแตแรกไดใชขĆ้นตĂนกćรทํćงćนแบบมีÿüนรüม ขĂงผูĀญิงในพื้นที่ แมจąเริ่มตนจćกคüćมชüยเĀลืĂดćนตćง ๆ ĂĆนเปนคüćมตĂงกćร เฉพćąĀนćขĂงผูÿูญเÿีย แตก็ไมไดĀยุดเพียงแคเยียüยćผูเปนเĀยื่Ă ĀรืĂนํćเÿนĂ ผูĀญิงเพียงในภćพขĂงผูที่ถูกกรąทํć แตยĆงไดเชื่Ăมโยงเรื่ĂงรćüขĂงผูĀญิงกĆบ โครงÿรćงทćงÿĆงคม üĆฒนธรรมแลąคüćมเชื่Ă โดยกćรจĆดพื้นที่แลกเปลี่ยนเรียนรูใĀ ผูĀญิงไดตรąĀนĆกถึงÿภćพปญĀćขĂงตนที่ไมใชเปนเพียงปญĀćขĂงปจเจกแตเปน ปญĀćที่เกิดขึ้นĂยćงเปนรąบบ กćรเÿริมÿรćงýĆกยภćพในดćนตćง ๆ ทํćใĀผูĀญิงได เĀ็นพลĆงในตนเĂง แลąเกิดคüćมตĂงกćรที่จąเปลี่ยนแปลงÿภćพที่ไมเปนธรรมทćง เพýภćüą กćรตื่นรูขĂงผูĀญิงกĆบคüćมตĂงกćรกćรเปลี่ยนแปลงทํćใĀผูĀญิงตĂงตก Ăยูในÿภćüąที่ยćกลํćบćกในกćรใชขีüิตขĂงตนในชุมชน แตผูĀญิงกลุมบุกเบิกเĀลćนี้ ก็มิไดยĂทĂในกćรทํćงćนเพื่ĂชüยเĀลืĂดูแลเพื่ĂนผูĀญิง ÿรćงคüćมตรąĀนĆกใน ปญĀćแลąĀยิบยกปญĀćโดยเฉพćąในเรื่Ăงคüćมรุนแรงทćงเพýภćüąในเüที ÿćธćรณą รüมถึงกćรเรียกรĂงใĀผูĀญิงไดเขćถึงคüćมยุติธรรม บทบćทขĂงĂงคกรภćยนĂก เชน มูลนิธิผูĀญิง แลąÿมćชิกเครืĂขćยผูĀญิง เพื่ĂคüćมกćüĀนćแลąÿĆนติภćพ แมจąมีคüćมÿํćคĆญแตก็เปนเพียงในรąยąเริ่มตน ขĂงกćรทํćงćนเทćนĆ้น แนüทćงกćรทํćงćนที่Ăยูบนพื้นฐćนขĂงคüćมเชื่ĂในýĆกยภćพ ขĂงผูĀญิงในพื้นที่ กćรÿงเÿริมกćรมีÿüนรüม กćรเคćรพคüćมแตกตćง นĆบไดüćเปน กรąบüนกćรทํćงćนที่เĀมćąÿมÿงเÿริมใĀผูĀญิงไดเติบโต แลąกลćยเปนภćคีในกćร ทํćงćนทĆ้งในüćรąขĂงผูĀญิงในจĆงĀüĆดชćยแดนภćคใตแลąüćรąĂื่น ๆ ทćงÿĆงคม