๑๔๐ คćดüćนćจąเปนคćบริĀćรแลą คćใชจćยในกćรดํćเนินกćรตćง ๆ ๓๗ ปรąเทýตćง ๆ รüมถึงไทยที่รüมĂยูตลĂดโครงกćรนี้ไดรĆบเงินปรąเทýลą ๑๐๐,๐๐๐ ดĂลลćรÿĀรĆฐ เพื่Ăดํćเนินกิจกรรมตćนกćรคćมนุþย๓๘ ในรćยงćนขĂงĂงคกćร UNIAP พ.ý. ๒๕๕๖ รćยงćนüćตĆ้งแตป พ.ý. ๒๕๔๓ เปนตนมćไดมีกćรใชจćยงบปรąมćณมćกกüć ๒๕ ลćนดĂลลćรÿĀรĆฐ เพื่ĂÿนĆบÿนุนĀรืĂจĆดฝกĂบรม จĆดกćรปรąชุมในที่ตćง ๆ เพื่Ă ปรąÿćนกćรทํćงćน จĆดปรąชุมเชิงปฏิบĆติกćร จĆดรณรงค ทํćรćยงćนกćรüิจĆยแลąใĀ กćรÿนĆบÿนุนคüćมคิดริเริ่มตćง ๆ ในกćรตćนกćรคćมนุþย๓๙ ในป พ.ý. ๒๕๕๕ แผนงćนในปรąเทýไทยขĂงĂงคกćร UNIAP มีคćใชจćย ๔๙,๑๙๐ ดĂลลćรÿĀรĆฐ๔๐ ในป พ.ý. ๒๕๕๔ โครงกćร COMMIT ในÿüนขĂงปรąเทýไทยปรąเทýเดียüมี แผนกćรทํćงćนซึ่งใชจćยเงินจํćนüน ๑๐๐,๐๐๐ ดĂลลćรÿĀรĆฐ๔๑ เรćĂดÿงÿĆยไมได üćตลĂดชüงชีüิตขĂงĂงคกćร UNIAP โครงกćรตćง ๆขĂงĂงคกćร UNIAP ÿงผล กรąทบมćกนĂยเพียงใดตĂผูที่ตกเปนเĀยื่ĂขĂงกćรคćมนุþย ในรćยงćนกćร ปรąเมินผลโครงกćร COMMIT พ.ý. ๒๕๕๖ ไดมีกćรเรียกรĂงใĀĂงคกćร UNIAP จĆด ใĀมีกćรปรึกþćĀćรืĂกĆบผูตกเปนเĀยื่ĂขĂงกćรคćมนุþยใĀมćกขึ้นเüลćที่มีกćรจĆดทํć รćยงćนกćรปรąเมินผลกćรดํćเนินงćนขĂงโครงกćร COMMIT๔๒ เมื่Ăพ.ý. ๒๕๕๗ ในรćยงćนกćรปรąเมินผลกćรดํćเนินงćนขĂงĂงคกćร UNIAP ในพ.ý. ๒๕๕๒ มี บĆนทึกขĂคüćมüć “เนื่องจากบทบาทขององคการ UNIAP มิไดเขาไปเกี่ยüของ โดยตรงกับการใĀบริการผูตกเปนเĀยื่อของการคามนุþย ดังนั้นคณะผูประเมินผลจึง ไมรüมเอาผูตกเปนเĀยื่อของการคามนุþยมาพูดคุยดüยในฐานะผูมีÿüนไดÿüนเÿีย และคณะผูประเมินผลยังไดคํานึงถึงĀลักการอยาทําราย (Do no harm) โดยเฉพาะ อยางยิ่งพยายามĀลีกเลี่ยงคüามเÿี่ยงใด ๆ ที่จะมีผลตอคüามเปนอยูที่ดีของผูที่เคย ตกเปนเĀยื่อของการคามนุþย”๔๓ ๓๗ A Naik, Independent Evaluation of the United Nations Inter-Agency Project on Human Trafficking in the Greater Mekong Sub-Region (UNIAP) Phase III (2007-2013), 14 Mar 2012, p. 63.๓๘ Ibid., p. 25.๓๙ UNIAP Phase III. Lessons learned. 2013๔๐ UNIAP, COMMIT & Non-COMMIT Work plan, 2012, Bangkok: UNIAP.๔๑ UNIAP, COMMIT Work plan, 2011, Bangkok: UNIAP. ๔๒ A Jersild and S Baker, Independent Evaluation of the Coordinated Mekong Ministerial Initiative Against Human Trafficking (COMMIT) Process, 10 Sept 2013, p. 63.๔๓ Cunnington, P. and S. Hung, 2009, United Nations Inter-Agency Project on Human Trafficking in the Greater Mekong Sub-region (UNIAP) Phase III (2007-2010) Mid-Term Evaluation Report Final Draft.
๑๔๑ ถึงแมüćĂงคกรตćง ๆ ที่ไดกลćüมćแลüจąไดใĀขĂมูลแกคณąผูทํćงćนüิจĆย เรื่ĂงเงินทุนÿนĆบÿนุนที่ทćงĂงคกรจĆดÿรรใĀแกโครงกćรĀรืĂทํćใĀÿćธćรณชน ÿćมćรถเขćถึงขĂมูลเกี่ยüกĆบเงินทุนขĂงĂงคกรตćง ๆ ไดก็ตćม แตองคกรตาง ๆ ก็ ไมไดใĀขอมูลแกเราวาไดใชงบประมาณไปเทาไĀรในการบริĀารจัดการÿํานักงาน ซึ่งตั้งอยูในประเทศไทย ไมวาจะเปนÿํานักงานระดับอําเภอ ระดับประเทศĀรือ ระดับภูมิภาค ซึ่งเปนที่นćเÿียดćยเพรćąคćใชจćยในกćรปรąÿćนงćนแลąกćรจĆดกćร มีÿĆดÿüนมćกกüćคćใชจćยที่จĆดÿรรÿนĆบÿนุนใĀแกรąดĆบโครงกćร ตćรćงขćงลćงนี้ แÿดงถึงงบปรąมćณที่ĂงคกćรรąĀüćงปรąเทýรąดĆบรĆฐแลąĂงคกรรąĀüćงปรąเทý จĆดÿรรใĀแกกćรตćนกćรคćมนุþยทĆ้งนี้ไมรüมถึงงบปรąมćณในกćรบริĀćรจĆดกćร ตĆüเลขจํćนüนเงินÿนĆบÿนุนในตćรćงจąüćไปแลüคĂนขćงตํ่ćแตเนื่Ăงจćกขćด รćยลąเĂียดขĂงคćบริĀćรจĆดกćรแลąปรąÿćนงćน (ไมมีคüćมโปรงใÿ) เรćจึงไมมี ทćงรูไดเลยüćจริง ๆ แลüเงินจํćนüนเทćไĀรกĆนแนที่ถูกจĆดÿรรใĀงćนตćนกćรคć มนุþยในปรąเทýไทยแลąเงินถูกจĆดÿรรใชไปที่ไĀนบćง ตารางที่ ๒ งบÿนับÿนุนงานตานการคามนุþยในประเทýไทยซึ่งมาจากองคการระĀüาง ประเทýระดับรัฐ และ รัฐบาลนานาชาติ (ดอลลารÿĀรัฐ) ๒๕๕๔ ๒๕๕๕ ๒๕๕๖ ๒๕๕๗ กรąทรüงกćรตćงปรąเทý ÿĀรĆฐĄ (เฉพćąงบที่ ÿนĆบÿนุนโครงกćรเทćนĆ้น) ๕๖๐,๐๐๐ ๖๒๕,๐๐๐ ๓๕๐,๐๐๐ รĆฐบćลĂĂÿเตรเลีย ไมมีกćรแจงรćยลąเĂียดขĂงงบÿนĆบÿนุนปรąเทýไทย Ăงคกćรไจกć ๓,๖๑๕,๒๗๐ เปนเüลć ๖ ปตĆ้งแต พ.ý. ๒๕๕๒ ĂงคกćรไĂโĂเĂ็ม ๑๓๔,๕๗๐ เปนเüลć ๒ ป Ăงคกćร UNIAP ๑๐๐,๐๐๐ ๔๙,๑๐๐ การประชุมปรึกษากับผู้ตกเป็นเหยื่อ (ผู้เสียหาย) จากการค้ามนุษย์ เรื่องการใช้งบประมาณ เพื่อสนับสนุนงานต้านการค้ามนุษย์ ผูที่ตกเปนเĀยื่Ă (ผูเÿียĀćย) จćกกćรคćมนุþยบćงคนไมเคยไดรĆบกćร ชüยเĀลืĂใด ๆ จćกĀนüยงćนภćครĆฐĀรืĂĂงคกรเĂกชน ĀćกพüกเขćไดรĆบรูüćมีกćร
๑๔๒ ใชจćยเงินจํćนüนมćกมćยในกćรปรąÿćนงćน กćรจĆดคĂนเÿิรต กćรบริĀćรจĆดกćร ÿํćนĆกงćนเพื่Ăตćนกćรคćมนุþย พüกเขćĂćจจąรูÿึกüćไมไดรĆบคüćมยุติธรรมเĂć เÿียเลย โดยทĆ่üไปเมื่ĂมีกćรĂĂกแบบโครงกćรตćนกćรคćมนุþยขึ้นมć แทบจąไมเคย มีกćรถćมผูที่ตกเปนเĀยื่Ă (ผูเÿียĀćย) จćกกćรคćมนุþยเลยüćพüกเขćตĂงกćรĂąไร จćกโครงกćร แมแตในกćรปรąเมินผลกćรดํćเนินงćนตćนกćรคćมนุþยก็ไมมีกćร คํćนึงถึงผูตกเปนเĀยื่Ă (ผูเÿียĀćย) จćกกćรคćมนุþยใĀเขćมćรüมในกćรปรąเมินผล ดüย๔๔, ๔๕ กćรĂĂกแบบโครงกćร กćรติดตćมผลแลąกćรปรąเมินผลโครงกćรตćงก็มี กรąบüนกćรที่แตกตćงกĆน แตกćรมีÿüนรüมขĂงผูตกเปนเĀยื่Ă (ผูเÿียĀćย) จćก กćรคćมนุþยในทุก ๆ กรąบüนกćรขĂงโครงกćรลüนมีคüćมÿํćคĆญ ซึ่งแนนĂนüćĀćก มีกćรถćมคüćมคิดเĀ็นขĂงผูที่ตกเปนเĀยื่Ă (ผูเÿียĀćย) จćกกćรคćมนุþยก็ÿćมćรถ นํćคüćมคิดเĀ็นนĆ้น ๆ มćพิจćรณćในเüลćจąüćงแผนเพื่ĂจĆดÿรรคćใชจćยครĆ้งตĂ ๆ ไปได มีĂงคกรที่เคลื่ĂนไĀüเรื่ĂงตĂตćนกćรคćมนุþยจํćนüนนĂยมćกที่ใÿใจจąดึงเĂć ผูที่ตกเปนเĀยื่Ă (ผูเÿียĀćย) มćรüมคิดคนในขĆ้นกćรüćงแผนกćรใชจćยงบปรąมćณ แลąมีĂงคกรจํćนüนนĂยที่ไดคํćนึงüćทํćĂยćงไรจึงจąรüมเĂćผูที่ไดรĆบปรąโยชนจćก งćนตĂตćนกćรคćมนุþยมćรüมĂยูในกćรติดตćมแลąปรąเมินผลกćรใชจćยเงินทุน แตĂงคกรตćง ๆมĆกจąĂćงเĀตุผลüćทํćไมÿิ่งเĀลćนี้จึงไมÿćมćรถเกิดขึ้นได บćง Ăงคกรไดชี้ใĀเĀ็นถึงปรąเด็นขĆดแยงทćงจริยธรรม (ซึ่งเปนเรื่Ăงจริง) ขĂงกćรทํćใĀ เกิดบćดแผลทćงจิตใจซํ้ćเพรćąผูตกเปนเĀยื่Ă (ผูเÿียĀćย) ถูกถćมถึงเĀตุกćรณถูกคć มนุþยซํ้ćแลüซํ้ćĂีกรüมทĆ้งใĀเลćเรื่ĂงรćüĀลĆงจćกที่เกิดเรื่ĂงกćรคćมนุþยกĆบตนเĂง ซึ่งบćงครĆ้งเปนเรื่Ăงกćรบćดเจ็บทćงจิตใจ๔๖ Ăงคกćร UNIAP ซึ่งไดมีกćรกลćüถึงใน ตĂนตน ไดเขียนในรćยงćนกćรปรąเมินผลขĂงĂงคกร พ.ý. ๒๕๕๒ ĂธิบćยเĀตุผลที่ จąรüมผูตกเปนเĀยื่Ă (ผูเÿียĀćย) มćรüมĂยูในกćรปรąเมินผลüć “เนื่Ăงจćกบทบćท ขĂงĂงคกćร UNIAP มิไดเขćไปเกี่ยüขĂงโดยตรงกĆบกćรใĀบริกćรผูตกเปนเĀยื่Ă (ผูเÿียĀćย) จćกกćรคćมนุþย ดĆงนĆ้นคณąผูปรąเมินผลจึงไมรüมเĂćผูตกเปนเĀยื่Ă (ผูเÿียĀćย) จćกกćรคćมนุþยมćพูดคุยดüยในฐćนąผูมีÿüนไดÿüนเÿีย คณąผู ๔๔ C Hames, F Dewar, R Napier-Moore, ‘Feeling Good about Feeling Bad: A global review of evaluation in anti-trafficking initiatives’, 2010, Bangkok: GAATW.๔๕ A few robust exceptions exist: R Surtees, After Trafficking, 2013, Bangkok: UNIAP and NEXUS Institute.๔๖ WHO offers guidelines for ethical interactions with trafficked persons in interviews. World Health Organization, Ethical and Safety Recommendations for Interviewing Trafficked Women, 2003, Geneva: WHO. UNIAP, Ethical Standards for Counter-Trafficking Research and Programming, 2008, Bangkok, Thailand: UNIAP.
๑๔๓ ปรąเมินผลยĆงไดคํćนึงถึงĀลĆกกćร Ăยćทํćรćย (Do no harm)๔๗ โดยเฉพćąĂยćงยิ่ง พยćยćมĀลีกเลี่ยงคüćมเÿี่ยงใด ๆ ที่จąÿงผลตĂคüćมเปนĂยูที่ดีขĂงผูที่เคยตกเปน เĀยื่ĂขĂงกćรคćมนุþย” ÿüนคนĂื่น ๆ ไดชี้ใĀเĀ็นถึงปญĀćขĂงกćรÿรćงĀลĆกปรąกĆน üćเปน ‘คüćมยินยĂมที่Ăยูบนพื้นฐćนขĂงขĂมูลปรąกĂบกćรตĆดÿินใจ (informed consent)’ ขĂงผูที่ตกเปนเĀยื่Ă (ผูเÿียĀćย) Ăยćงแทจริง ขณąเดียüกĆนบćงคนก็เกิด คüćมÿงÿĆยüćผูที่ไดรĆบปรąโยชนจćกโครงกćรตćนกćรคćมนุþยนĆ้นมีเÿรีภćพแลąจą กลćüิพćกþüิจćรณงćนบริกćรตćง ๆ ที่โครงกćรจĆดใĀจริง ๆ ĀรืĂ ในเมื่ĂĀćกพüก เขćจąพูดไปก็เปรียบเĀมืĂนพüกเขć ‘งĆบกĆดมืĂขĂงผูที่ยื่นĂćĀćรใĀกินĂยูทุกเมื่Ă เชื่ĂüĆน’ ตลĂดรąยąเüลćĀลćยปที่ผćนมćเรćมĆกจąไดยินคํćชื่นชมในรูปแบบตćง ๆ ที่ มĂบใĀผูตกเปนเĀยื่Ă (ผูเÿียĀćย) เมื่ĂพüกเขćตĂบรĆบมćเขćรüมปรąชุมเพื่Ăแÿดง คüćมคิดเĀ็นเรื่Ăงกćรคćมนุþย แตกลĆบพบüćขćดกćรตรąเตรียมคüćมพรĂมเพื่ĂใĀผู ที่ตกเปนเĀยื่Ă (ผูเÿียĀćย) ไดÿćมćรถมีÿüนรüมในกćรแลกเปลี่ยนคüćมคิดเĀ็นĂยćง เต็มที่ เรื่Ăงนี้เปนปรąเด็นที่มีเĀตุผลแลąมีคüćมÿํćคĆญคüรตĂงนํćมćพิจćรณćĂยćง จริงจĆงĀćกĀüĆงจąใĀผูตกเปนเĀยื่Ă (ผูเÿียĀćย) ไดเขćมćมีÿüนรüมในกćรทํćใĀกćร ใชจćยเงินทุนตćนกćรคćมนุþยไดรĆบกćรปรĆบปรุงใĀดีขึ้น กลćüโดยเฉพćąเจćąจงในบริบทขĂงปรąเทýไทย เรćจąเĀ็นไดüćรĆฐบćล ตĂงกćรปรąเมินผลกรąทบที่เกิดขึ้น รĆฐบćลจึงไดกํćĀนดใĀมีนโยบćยรąดĆบชćติแลą แผนกćรในปĂงกĆน ปรćบปรćมแลąตćนกćรคćĀญิงแลąเด็กทĆ้งในปรąเทýแลą รąĀüćงปรąเทýแลąใĀมีกćรปรąเมินผลโดยĀนüยงćนปรąเมินผลที่เปนกลćง รüมทĆ้งตĆ้งคณąกรรมกćรตĂตćนกćรคćมนุþยรąดĆบชćติขึ้นภćยใตพรąรćชบĆญญĆติ ปรćบปรćมกćรคćมนุþย พ.ý. ๒๕๕๑ เพื่ĂติดตćมกํćกĆบดูแลĀนüยงćนตćง ๆ ที่ถูก ตĆ้งขึ้นตćมที่กฎĀมćยกํćĀนด คณąกรรมกćรĄนี้ปรąกĂบดüยนćยกรĆฐมนตรีทํćĀนćที่ เปนปรąธćน รĂงนćยกรĆฐมนตรี รĆฐมนตรีกรąทรüงกลćโĀม รĆฐมนตรีกรąทรüง ตćงปรąเทý รĆฐมนตรีกรąทรüงกีāćแลąกćรทĂงเที่ยü รĆฐมนตรีกรąทรüงพĆฒนć ÿĆงคมแลąคüćมมĆ่นคงขĂงมนุþย รĆฐมนตรีกรąทรüงมĀćดไทย รĆฐมนตรีกรąทรüง ยุติธรรม รĆฐมนตรีกรąทรüงแรงงćนแลąผูเชียüชćญจํćนüนÿี่คนจćกภćคเĂกชน ทĆ้ง ๆ ที่รĆฐบćลไดพยćยćมเพิ่มคüćมโปรงใÿในกćรจĆดกิจกรรมตćง ๆ เพื่Ă ตćนกćรคćมนุþย จิรćภรณ แซตĆ้ง (พ.ý. ๒๕๕๖) ไดโตแยงüćในกćรปรąเมินผลแลą ๔๗ Cunnington, P. and S. Hung, 2009, United Nations Inter-Agency Project on Human Trafficking in the Greater Mekong Sub-region (UNIAP) Phase III (2007-2010) Mid-Term Evaluation Report Final Draft.
๑๔๔ กćรพĆฒนćยุทธýćÿตรจํćเปนตĂงมีผูที่ตกเปนเĀยื่Ă (ผูเÿียĀćย) จćกกćรคćมนุþยเขć มćรüมดüย จิรćภรณไดÿĆมภćþณĀญิงที่ตกเปนเĀยื่Ă (ผูเÿียĀćย) จćกกćรคćมนุþย ทĆ้งที่เดินทćงไปจćกปรąเทýไทยแลąที่เดินทćงมćปรąเทýไทยเพื่ĂถćมคüćมคิดเĀ็น üćกิจกรรมตćง ๆ ที่รĆฐจĆดขึ้นเพื่ĂÿงเÿริมÿิทธิขĂงผูตกเปนเĀยื่Ăแลąกลุมเÿี่ยงตćง นĆ้นมีปรąÿิทธิภćพมćกนĂยเพียงใด จิรćภรณพบคํćตĂบüć ‘ผูที่ตกเปนเĀยื่Ă (ผูเÿียĀćย) แลąผูที่Ăยูในกลุมเÿี่ยงตćง ๆ ซึ่งเปนผูไดรĆบผลกรąทบโดยตรงจćก กิจกรรมตćง ๆ ที่รĆฐจĆดขึ้นมć ลüนไมเคยถูกยĂมรĆบüćเปนผูที่มีÿüนÿํćคĆญใน กรąบüนกćรกćรปรąเมินผลเลย’ ๔๘ ขĂมูลÿüนนี้เปนบćงÿüนจćกผลกćรจĆดÿนทนćกลุมซึ่งครĂบคลุมเรื่Ăง กćร ใĀบริกćร กćรพĆฒนćคüćมชüยเĀลืĂแลąกćรทํćงćนĂยćงรĆบผิดชĂบแลąÿćมćรถ ตรüจÿĂบไดซึ่งผูเขียนงćนüิจĆยแลąผูปฏิบĆติงćนทํćงćนเพื่Ăมุงÿูกćรมีÿüนรüม เÿียง ขĂงพลเมืĂงแลąกćรชüยเĀลืĂที่รüมทุกคนเขćดüยกĆน๔๙ ในกćรจĆดÿนทนćกลุมกĆบÿมćชิกกลุมĀญิงÿูซึ่งเปนผูที่เดินทćงกลĆบมćจćก ตćงปรąเทý ÿมćชิกกลุมไดรąบุแลąเรียงลํćดĆบคüćมÿํćคĆญ ๓ เรื่ĂงคืĂ กćรชüยเĀลืĂเยียüยćฟนฟูÿภćพรćงกćยแลąจิตใจขĂงĀญิงที่ตกเปน เĀยื่Ă๕๐ ใĀกćรÿนĆบÿนุนทćงเýรþฐกิจĂยćงเพียงพĂแกกิจกรรมทćงเýรþฐกิจที่ ผูĀญิงเÿนĂมć ใĀกćรÿนĆบÿนุนทćงดćนกฎĀมćยĂยćงเต็มที่แลąครĂบคลุมแกĀญิงที่ ตĂงกćรดํćเนินคดีกĆบนĆกคćมนุþย (ที่เปนĂยูในปจจุบĆนไมมีกćรÿนĆบÿนุน คćธรรมเนียมĀรืĂคćใชจćยĂื่น ๆ ที่เกิดขึ้นรąĀüćงกćรพิจćรณćคดีขĂงýćล ใĀแกผูตกเปนเĀยื่Ă (ผูเÿียĀćย) จćกกćรคćมนุþย) ÿมćชิกผูเขćรüมกลุมÿนทนćตĂงกćรกćรÿนĆบÿนุนกิจกรรมทćงดćน เýรþฐกิจตćมแผนĀรืĂโครงกćรที่ผูĀญิงเÿนĂมćแลąตĂงกćรกćรÿนĆบÿนุนทćงดćน กฎĀมćยในกรณีที่ผูĀญิงที่ตกเปนเĀยื่Ă (ผูเÿียĀćย) ตĂงกćรดํćเนินคดีเพื่ĂเĂćผิดกĆบ ๔๘ Sae Tang, Jiraporn, Reflection on protection and prevention of trafficking from experiences and views of trafficked persons, The Global Alliance Against Traffic in Women (GAATW), November, 2012, pp. 1-2.๔๙ L Groves and R. Hinton, eds., Inclusive Aid, 2004, London: Earthscan.๕๐ The LOL group members are all women, hence the lack of reference to trafficked men or children.
๑๔๕ นĆกคćมนุþย คํćตĂบทĆ้งÿĂงเรื่Ăงนี้แตกตćงจćกÿิ่งที่บรรดćโครงกćรตćนกćรคćมนุþย กํćลĆงดํćเนินกćรĂยูซึ่งเÿนĂทćงเลืĂกทćงเýรþฐกิจĀรืĂกćรฝกĂćชีพที่จํćกĆดแลą เฉพćąเจćąจงซึ่งลüนแลüแตไมคĂยตรงกĆบคüćมตĂงกćรขĂงผูที่ตกเปนเĀยื่Ă (ผูเÿียĀćย) เชนเดียüกĆบกćรจĆดÿรรเงินทุนจํćนüนมĀćýćลเพื่Ăกćรดํćเนินคดีแลą กลไกในกćรคุมครĂงทćงดćนกฎĀมćยแตไมมีกćรจĆดÿรรÿิ่งตćง ๆ เพื่ĂÿนĆบÿนุนผูที่ ตกเปนเĀยื่Ă (ผูเÿียĀćย) เüลćที่ดํćเนินคดี ÿํćĀรĆบปรąเด็นเรื่ĂงกćรชüยเĀลืĂเยียüยć ฟนฟูÿภćพรćงกćยแลąจิตใจขĂงĀญิงที่ตกเปนเĀยื่Ă (ผูเÿียĀćย) นĆ้น ÿมćชิกกลุม มิไดมีกćรถกเถียงในรćยลąเĂียด แตÿมćชิกไดใĀคüćมÿํćคĆญเรื่ĂงกćรชüยเĀลืĂ ĀลĆงจćกผูตกเปนเĀยื่Ă (ผูเÿียĀćย) ไดรĆบกćรฟนฟูเยียüยćแลü ผูüิจĆยไดÿĆมภćþณÿมćชิกขĂงกลุมĀญิงÿูซึ่งตกเปนเĀยื่ĂขĂงกćรคćมนุþย แลąไดรĆบคํćตĂบที่ไมแตกตćงจćกผลขĂงกćรýึกþćขĂงจิรćภรณ แซตĆ้ง (พ.ý. ๒๕๕๖) ซึ่งÿĆมภćþณĀญิงที่ตกเปนเĀยื่ĂขĂงกćรคćมนุþย ผูĀญิงใĀÿĆมภćþณเนนüć “คüามชüยเĀลือที่ไดรับมีเพียงอยางเดียüเทานั้นคือที่พักชั่üคราüตอนที่รอดําเนินคดี กับนักคามนุþยและรอกลับบาน”๕๑ ผูĀญิงยĆงไดกลćüตĂไปüćจćกปรąÿบกćรณขĂง ผูĀญิงที่เขćรüมโครงกćรüิจĆย ‘รัฐบาลไทยไมมีโครงการคุมครองแรงงานตางชาติที่ เปนเĀยื่อของการคามนุþยรüมทั้งไมมีการเยียüยารักþาÿําĀรับผูตกเปนเĀยื่อทั้ง ๆ ที่มีการระบุไüในพระราชบัญญัติปองกันและปราบปรามการคามนุþย พ.ý. ๒๕๕๑’ Ăยćงไรก็ตćมผลขĂงกćรจĆดÿนทนćกลุมพบüćÿมćชิกกลุมตćงไดเคยเขćรüม กิจกรรมตćง ๆ ที่จĆดขึ้นเพื่ĂปĂงกĆนกćรคćมนุþยแตไมÿćมćรถปĂงกĆนพüกเขćใĀ ĀลุดรĂดจćกกćรคćมนุþยได ÿมćชิกที่เขćรüมÿนทนćกลุม ๑๐ คนจćกจํćนüน ๑๒ คนตĂบüćพüกเธĂไดรĆบขĂมูลขćüÿćรĂยćงเพียงพĂเรื่ĂงกćรĀลĂกลüงคนเพื่Ăนํćไป คćมนุþยแตขĂมูลที่พüกเธĂไดรĆบนี้ก็ไมÿćมćรถทํćใĀพüกเธĂเลิกเชื่ĂใจเĂเยนตที่มć ชĆกชüนใĀไปทํćงćนได เĂเยนตพüกนี้เปนผูนํćคüćมĀüĆงเพื่Ăชีüิตที่ดีกüćมćใĀพüกเธĂ “คิม” ซึ่งเปนผูเขćรüมกลุมÿนทนćคนĀนึ่งเลćüćเธĂเĂงก็รąüĆงตĆüĂยูเĀมืĂนกĆน แต ตĂนที่ตĆดÿินใจเดินทćงไปทํćงćนที่เมืĂงนĂกนĆ้น เธĂมĆüแตใจจดใจจĂกĆบÿิ่งที่ดีกüć แลąĀüĆงüćตĆüเĂงจąไมตกเปนเĀยื่Ă เĂเยนตที่มćติดตĂตćงพรํ่ćบĂกซํ้ćแลüซํ้ćเลćüć ĀüĆงดีตĂเธĂจนเธĂตĆดÿินใจตĂบตกลง โชครćยจริง ๆ ที่เธĂตกเปนเĀยื่ĂขĂงกćรคć มนุþยเมื่ĂเธĂเดินทćงถึงปรąเทýปลćยทćง๕๒ ดĆงที่ไดกลćüมćแลüüćงćนปĂงกĆน ๕๑ Sae Tang, p. 13. ๕๒ Sae Tang, pp. 4-5
๑๔๖ กćรคćมนุþยในปรąเทýไทยแลąที่Ăื่น ๆ เรćเĀ็นüćยĆงขćดงćนกćรปĂงกĆนกćรคć มนุþยที่เนนกćรเปลี่ยนแปลงรąบบในกćรปรĆบปรุงกćรÿืบÿüนแรงงćนใĀเขมงüด แลąมีกćรตรüจตรćมćกขึ้น กćรÿรćงงćน กćรĀćüิธีทํćใĀกรąบüนกćรยćยถิ่นฐćนมี คüćมปลĂดภĆยมćกขึ้น บรรดćโปÿเตĂรปĂงกĆนกćรคćมนุþย รćยกćรโฆþณć โทรทĆýนแลąเĂกÿćรเผยแพรขĂมูลลüนÿงผลเพียงนĂยนิดตĂกćรปĂงกĆนมิใĀคน Ăยćง “คิม” ตĂงมćตกเปนเĀยื่ĂขĂงกćรคćมนุþย ผูใĀÿĆมภćþณคนĀนึ่งในงćน ýึกþćขĂง จิรćภรณ (พ.ý. ๒๕๕๖) ไดแนąนํćÿิ่งที่เปนปรąโยชนมćก เธĂบĂกüćÿิ่งที่ ÿćมćรถทํćใĀกćรยćยถิ่นมีคüćมปลĂดภĆยมćกขึ้นไมใชกćรโฆþณćทćงโทรทĆýนĀรืĂ แผนพĆบตćง ๆ แตเปนกรąดćþแผนเล็ก ๆÿĆกใบที่มีรćยชื่ĂĀนüยงćนตćง ๆ พรĂม เบĂรโทรýĆพทที่ÿćมćรถใĀคüćมชüยเĀลืĂแรงงćนได๕๓ กćรรĆบฟงÿิ่งตćง ๆ ที่ผูĀญิง ที่เคยตกเปนเĀยื่ĂพูดĂĂกมćแลąกćรทํćงćนโดยมีĀลĆกกćรใĀผูตกเปนเĀยื่Ă (ผูเÿียĀćย) เปนýูนยกลćงขĂงกćรทํćงćนจึงเปนÿิ่งที่ยćกลํćบćก แลąปรąเด็นเรื่Ăง จริยธรรมตćง ๆ ก็เปนÿิ่งที่ตĂงĀćทćงĂĂกที่เĀมćąที่คüร เงินทุนÿüนใĀญÿุมเÿี่ยงที่ จąถูกนํćไปใชไมตรงเปćĀมćยขĂงโครงกćรแลąไมเกิดปรąÿิทธิภćพ เงินหายไปไหน คํćตĂบซึ่งงćนüิจĆยนี้ไดจćกแบบÿĂบถćมเรื่ĂงเงินทุนÿนĆบÿนุนแลąกćรใช จćยเงินทุนในกćรตĂตćนกćรคćมนุþยแลąใชปรąเทýไทยเปนกรณีýึกþćแÿดงใĀ เĀ็นüćเงินทุนÿนĆบÿนุนซึ่งüćงเปćĀมćยไüÿูงเกินไปกĆบผลกรąทบขĂงเงินทุนเĀลćนĆ้น ตĂชีüิตขĂงผูตกเปนเĀยื่Ă (ผูเÿียĀćย) จćกกćรคćมนุþยไมมีคüćมเกี่ยüเนื่ĂงกĆนแต Ăยćงใด มีĀลĆกฐćนที่รüบรüมไดจćกขĂมูลซึ่งกรąจĆดกรąจćยจćกแĀลงตćง ๆ ปรćกฏüćเงินทุนÿนĆบÿนุนÿüนใĀญถูกใชจćยไปในกิจกรรมกćรปĂงกĆนแลąกćร ดํćเนินคดีคćมนุþย นćแปลกใจที่เงินทุนเพียงÿüนนĂยถูกนํćไปใชเพื่ĂชüยเĀลืĂผูตก เปนเĀยื่Ă จึงไมนćแปลกใจเลยที่ผูตกเปนเĀยื่Ă (ผูเÿียĀćย) บĂกüćพüกเธĂตĂงกćร ไดรĆบคüćมชüยเĀลืĂใĀมćกกüćที่เปนĂยูในปจจุบĆน บรรดćĂงคกรรąĀüćงปรąเทýแลąปรąชćคมนćนćชćติตćงมีมติใĀใชÿćม เÿćĀลĆก (กćรปĂงกĆน กćรคุมครĂงแลąกćรดํćเนินคดี) ในกćรทํćงćนเพื่ĂตĂÿูกĆบ กćรคćมนุþยโดยเฉพćąกćรคćĀญิงแลąเด็ก แตปรćกฏüćในกćรจĆดÿรรเงินทุน ÿนĆบÿนุนกćรตĂตćนกćรคćมนุþยขĂงĂงคกรตćง ๆ ทĆ้งในรąดĆบชćติแลąนćนćชćติ กลĆบไมไดใĀคüćมÿนใจÿćมเÿćĀลĆกĂยćงเทćเทียมกĆน กรณีที่เĀ็นไดชĆดเจนที่ÿุดคืĂ ๕๓ Sae Tang, p. 6
๑๔๗ งบปรąมćณแผนดินขĂงปรąเทýไทยเพื่ĂกćรปĂงกĆนแลąปรćบปรćมกćรคćมนุþย พ.ý. ๒๕๕๔ จํćนüน ๖๒๖,๗๕๐ ดĂลลćรÿĀรĆฐ ไดใĀกćรชüยเĀลืĂผูตกเปนเĀยื่Ă (ผูเÿียĀćย) จćกกćรคćมนุþย ๑๐๓ คนเปนจํćนüนเงิน ๑๖,๔๐๐ ดĂลลćรÿĀรĆฐ คิด เฉลี่ยตĂĀĆü ๆ ลą ๑๕๙ ดĂลลćรÿĀรĆฐ ĀรืĂปรąมćณ ๕,๒๐๐ บćท ซึ่งคิดเปนเพียง รĂยลą ๓ ขĂงงบปรąมćณที่ใชไปในกćรปĂงกĆนกćรคćมนุþย เรื่Ăงนี้ทํćใĀเกิดคํćถćม ขึ้นมćüć เงินชüยเĀลืĂจํćนüนนี้จąชüยÿรćงชีüิตใĀมใĀกĆบผูที่ตกเปนเĀยื่ĂไดĂยćงไร ทĆ้งนี้ยĆงไมพูดถึงüćเงินจํćนüนนี้จąÿćมćรถนํćไปÿรćงทćงเลืĂกตćง ๆ ในกćร ดํćรงชีüิตที่จąทํćใĀไมตĂงเÿี่ยงกĆบกćรยćยถิ่นรĂบใĀมไดĂยćงไรĀรืĂเงินจํćนüนนี้จą ÿรćงĂํćนćจในกćรซื้ĂขĂงพüกเขćในรąĀüćงกćรเคลื่Ăนยćยถิ่นแลąจąไดไมตĂง ขึ้นĂยูกĆบเĂเยนตĂีกตĂไปไดĂยćงไร ยิ่งไปกüćนĆ้น งćนüิจĆยนี้ยĆงแÿดงใĀเĀ็นüćĂงคกร ขนćดใĀญĀลćย ๆ Ăงคกรในปรąเทýไทยที่ทํćงćนดćนกćรตćนกćรคćมนุþยไดเนน งćนดćนกćรเÿริมÿรćงขีดคüćมÿćมćรถขĂงเจćĀนćที่แลąกćรรüมมืĂกĆนขĂงÿĀ üิชćชีพที่เกี่ยüขĂงมćกกüćงćนดćนใĀกćรชüยเĀลืĂโดยตรงแกผูตกเปนเĀยื่ĂขĂง กćรคćมนุþย ĂงคกรรąĀüćงปรąเทýไดใĀคüćมÿํćคĆญเรื่Ăงกćรดํćเนินคดีกćรคćมนุþย แลąไดจĆดÿรรเงินทุนจํćนüนมćกเพื่ĂÿนĆบÿนุนกćรจĆดฝกĂบรมแลąเพิ่มขีด คüćมÿćมćรถในกćรบĆงคĆบใชกฎĀมćยแลąÿนĆบÿนุนเจćĀนćที่ในกรąบüนกćร ยุติธรรม รüมถึงÿนĆบÿนุนกćรรüมมืĂขĂงĂงคกรตćง ๆ ตćมแนüชćยแดนรąĀüćง ปรąเทýใĀเขมแข็งโดยĀüĆงüćจąÿćมćรถจĆบกุมนĆกคćมนุþยแลąดํćเนินคดีจนถึงที่ÿุด ไดเพิ่มมćกขึ้น ขณąเดียüกĆนเรćก็ไมคüรจąมĂงขćมกćรดํćเนินคดีทćงกฎĀมćยเพรćą เปนงćนÿüนที่ÿํćคĆญขĂงกćรตćนกćรคćมนุþยแลąเĀ็นไดชĆดเจนüćยĆงขćดĂยู ใน ปรąเทýไทยจํćนüนคดีกćรคćมนุþยที่มีกćรÿืบÿüนÿĂบÿüนเพิ่มขึ้นจćก ๙๕ คดีใน พ.ý. ๒๕๕๒ เปน ๓๐๒ คดีใน พ.ý. ๒๕๕๕ Ăยćงไรก็ตćมในจํćนüนนี้คดีที่มีกćรÿง ฟĂงแลąมีกćรตĆดÿินคดีมีจํćนüนไมมćก (ดูตćรćง ๑ Āนć ๘) แลąไมมćกเมื่Ăเทียบ กĆบเงินÿนĆบÿนุนที่ทุมเทลงไปในกิจกรรมเพื่ĂกćรบĆงคĆบใชกฎĀมćย ดĆงนĆ้นจึง จํćเปนตĂงมีงćนýึกþćüิจĆยที่ครĂบคลุม เรื่Ăง ผลกรąทบขĂงเงินทุนÿนĆบÿนุนกćร บĆงคĆบใชกฎĀมćยแลąกćรดํćเนินคดีกćรคćมนุþย โครงกćรÿüนใĀญที่ดํćเนินกćร ดćนกćรดํćเนินคดีคćมนุþยไดรüมถึงงćนพĆฒนćคูมืĂกćรทํćงćนแลąกćรจĆดฝกĂบรม กćรใชคูมืĂ Āćกไดมีกćรติดตćมเพื่ĂปรąเมินผลüćผูเขćรĆบกćรĂบรมมีกćรนํćคูมืĂ เĀลćนี้ไปใชปรąโยชนในกćรปฏิบĆติงćนมćกนĂยเพียงใดก็จąเปนปรąโยชนยิ่ง กćร
๑๔๘ ทํćงćนเพื่ĂตĂตćนกćรคćมนุþยนĆ้นดูเĀมืĂนมีคüćมÿุมเÿี่ยงที่จąเÿนĂทćงĂĂกโดยไม ปรąเมินบริบทขĂงทĂงถิ่นเÿียกĂน เชน กćรจĆดฝกĂบรมเรื่ĂงกćรบĆงคĆบใชกฎĀมćย กćรที่ÿĀรĆฐĂเมริกćจĆดĂĆนดĆบใĀปรąเทýไทยĂยูในเทียร ๒ เฝćรąüĆงทํćใĀ รĆฐบćลไทยทํćบทบćทเชิงรุกในกćรตćนกćรคćมนุþยโดยเฉพćąกćรเĂćรĆดเĂćเปรียบ ขูดรีดแรงงćนในĂุตÿćĀกรรมปรąมง แมüćงบปรąมćณÿนĆบÿนุนกćรใĀคüćม คุมครĂงชüยเĀลืĂผูตกเปนเĀยื่ĂขĂงกćรคćมนุþยจąมีจํćนüนนĂยเมื่ĂเทียบกĆบงćน ดćนกćรปĂงกĆนกćรคćมนุþยแตĂยćงนĂยก็มีบćนพĆกÿํćĀรĆบผูตกเปนเĀยื่Ăที่เปนชćย ยิ่งไปกüćนĆ้นยĆงมีกćรĂĂกกฎรąเบียบขĂบĆงคĆบใĀผูตกเปนเĀยื่ĂÿćมćรถทํćงćนĀć เลี้ยงชีพไดในรąĀüćงรĂดํćเนินคดีกĆบนĆกคćมนุþย Ăยćงไรก็ตćมกćรเปลี่ยนแปลง ขĂงรąเบียบตćง ๆ โดยเฉพćąในเรื่ĂงคüćมชüยเĀลืĂทćงกฎĀมćยแลąทćงเýรþฐกิจ เปนไปĂยćงเชื่Ăงชćไมเปนไปตćมที่ผูตกเปนเĀยื่ĂคćดĀüĆง ตĆüĂยćงเชนÿมćชิกĀลćย คนขĂงกลุมĀญิงÿูชีüิตซึ่งตĆดÿินใจดํćเนินคดีกĆบนĆกคćมนุþยพćกĆนบนüćกćรยื่นขĂ เงินÿนĆบÿนุนคćเดินทćงเพื่Ăมćขึ้นýćลในแตลąครĆ้งใชเüลćนćนมćกกüćพüกเขćจą ไดรĆบเงินคćเดินทćงในแตลąครĆ้ง ดĆงนĆ้นจึงมีĀลćยเรื่Ăงที่ตĂงไดรĆบกćรปรĆบปรุงในกćร ทํćงćน ÿิ่งÿํćคĆญคืĂทํćĂยćงไรใĀคนทํćงćนทุกฝćยมีคüćมÿćมćรถใน “การรับฟง และไดยินÿิ่งที่ผูĀญิงพูด” กćรรüมพüกเขćเขćมćรüมเปนผูมีÿüนไดÿüนเÿียเüลć กćรพĆฒนćโครงกćรĀรืĂปรąเมินผลโครงกćรตćนกćรคćมนุþย เมื่Ăเร็ü ๆ นี้ ผูรćยงćนพิเýþขĂงÿĀปรąชćชćติüćดüยกćรคćมนุþยโดย เฉพćąĀญิงแลąเด็ก (The UN Special Rapporteur on Trafficking in Persons, especially in Women and Children) ไดเผยแพรรćยงćนกćรเยืĂนปรąเทýไทย ขĂงเธĂเมื่ĂเดืĂนพฤþภćคม พ.ý. ๒๕๕๕ ในรćยงćนฉบĆบดĆงกลćüไดเจćąจงลงไปüć ไมมีกćรดํćเนินกćรตćมกรĂบกćรทํćงćนที่üćงไü มีกćรคĂรĆปชĆ่นในทุก ๆ ขĆ้นตĂนขĂง รąบบ ขćดคüćมÿćมćรถในกćรบĆงคĆบใชกฎĀมćย ไมมีกćรคุมครĂงแรงงćนตćงชćติ กćรปรąเมินผลกćรทํćงćนตĂตćนกćรคćมนุþยในทćงปฏิบĆติเปนไปĂยćงยćกลํćบćก แลąกćรดํćเนินคดีกĆบนĆกคćมนุþยยĆงไมเพียงพĂ๕๔ ปญĀćยćüเĀยียดที่รąบุใน รćยงćนฉบĆบนี้แÿดงใĀเĀ็นĂยćงชĆดเจนüćงćนตĂตćนกćรคćมนุþยในปรąเทýไทย จํćเปนตĂงไดรĆบกćรปรĆบปรุงขนćนใĀญ เงินทุนÿนĆบÿนุนนĆ้นมีĂยูแตจํćเปนตĂงใช เงินใĀเขćทćกüćนี้ กćรที่ĂเมริกćขูüćจąลดรąดĆบไทยลงไปĂยูเทียร ๓ ในป พ.ý. ๕๔ Report of the Special Rapporteur on trafficking in persons, especially in women and children, Mission to Thailand, May 2012.
๑๔๙ ๒๕๕๗ นี้ยิ่งชี้ชĆดüćผูมีÿüนไดÿüนเÿียทุกฝćยจํćเปนตĂงเพิ่มคüćมพยćยćมใĀ มćกกüćนี้ ศิริพร สโครบาเนค ÿมาชิกผูšรŠüมกŠอตั้งองคŤกร the Global Alliance Against Traffic in Women (GAATW), ประธานมูลนิธิผูšĀญิง รังสิมา ลิมปิสวัสดิ์ กรรมกćรมูลนิธิผูĀญิง Gwladys Germany นักýึกþาแลกเปลี่ยนและเปŨนนักüิจัยของมูลนิธิผูšĀญิง
๑๕๐
๑๕๑ II. การทำงานกับ หญิงและเด็กต่างชาติ
๑๕๒
๑๕๓ การทำงานกับหญิง และเด็กย้ายถิ่นต่างชาติ อุษา เลิศศรีสันทัด จุดเริ่มต้นการทำงานกับหญิงและเด็กต่างชาติ มูลนิธิผูĀญิงมĆกจąไดรĆบแจงจćกพลเมืĂงดีที่พบĀญิงแลąเด็กตćงชćติที่ปรąÿบ ปญĀćตĆ้งแตÿมĆยที่ยĆงเปดบćนพĆกผูĀญิงÿํćĀรĆบĀญิงที่ถูกÿćมีทุบตีทํćรćย แลąได ชüยเĀลืĂใĀเขćมćพĆกพิงชĆ่üครćüเÿมĂมć Āญิงแลąเด็กตćงชćติที่ยćยถิ่นมćทํćงćนใน ปรąเทýไทยมีจํćนüนเพิ่มมćกขึ้นเรื่Ăย ๆ เมื่ĂมูลนิธิĄไดมีโĂกćÿเขćรüมปรąชุมĀćรืĂ เกี่ยüกĆบÿถćนกćรณแรงงćนตćงชćติที่เขćเมืĂงผิดกฎĀมćยแลąถูกจĆบÿงเขćĀĂงกĆก ขĂงÿํćนĆกงćนตรüจคนเขćเมืĂงซึ่งมีเด็กแลąĀญิงจํćนüนมćกโดยบćงรćยĂćจถูก ลĂลüงมćโดยนćยĀนć ที่ปรąชุมเĀ็นüćคüรจąมีĂงคกรลงไปทํćงćนกĆบเด็กแลąĀญิง ที่ĂยูในĀĂงกĆก มูลนิธิĄจึงไดเริ่มตนÿงเจćĀนćที่ลงไปทํćกิจกรรมกĆบเด็ก ๆ ในĀĂงกĆก ตĂมćไดพĆฒนćเปนโครงกćรใĀคüćมชüยเĀลืĂแกĀญิงแลąเด็กตćงชćติ แลąไดรĆบ กćรÿนĆบÿนุนจćกĂงคกćร แตร เด ซĂม เนเธĂรแลนด โดยไดใĀกćรÿนĆบÿนุน ตĂเนื่Ăงมćเปนเüลćนćนถึง ๑๗ ป แลąไดยุติลงในป พ.ý. ๒๕๕๙ เมื่Ăมีกćร
๑๕๔ ปรĆบเปลี่ยนนโยบćยยุติกćรÿนĆบÿนุนโครงกćรในปรąเทýทćงแถบลุมนํ้ćโขงรüมถึง โครงกćรในปรąเทýไทย บทคüćมนี้เปนกćรบĆนทึกกćรดํćเนินงćนใĀคüćมชüยเĀลืĂแกĀญิงแลąเด็ก ตćงชćติ ภćยใตโครงกćร ÿงเÿริมคุมครĂงÿิทธิมนุþยชนĀญิงแลąเด็กตćงชćติ ซึ่ง นĂกจćกทํćงćนในĀĂงกĆกÿํćนĆกงćนตรüจคนเขćเมืĂงที่กรุงเทพĄ แลü ยĆงไดจĆดตĆ้ง บćนพĆกÿํćĀรĆบĀญิงแลąเด็กที่ĂํćเภĂแมÿĂด จĆงĀüĆดตćก โดยมูลนิธิĄ ไดรĆบคüćม รüมมืĂเปนĂยćงดีในกćรใĀขĂมูลแลąทบทüนกćรทํćงćนจćกผูที่เคยรüมงćนทĆ้งชćü ไทยแลąพมćในกćรทํćงćนชüยเĀลืĂĀญิงแลąเด็กตćงชćติทĆ้งที่กรุงเทพĄ แลąแมÿĂด กćรดํćเนินงćนขĂงมูลนิธิĄ เริ่มตนจćกกćรทํćงćนในĀĂงกĆกซĂยÿüนพลูขĂง ÿํćนĆกงćนตรüจคนเขćเมืĂง แลąไดปรąÿćนคüćมรüมมืĂกĆบĀนüยงćนภćครĆฐแลą เĂกชนตćง ๆ ตลĂดจนเครืĂขćยĂงคกรที่ปรąเทýเพื่Ăนบćนเพื่ĂÿงกลĆบĀญิงแลąเด็ก ใĀเดินทćงÿูภูมิลํćเนćĂยćงปลĂดภĆย แลąยĆงรüมถึงงćนชüยเĀลืĂคุมครĂง แลąกćร เขćถึงคüćมยุติธรรม เพื่ĂลงโทþผูกรąทํćผิดแลąชดเชยคüćมเÿียĀćย ตĂมćไดมีกćร เปดบćนพĆกที่ĂํćเภĂแมÿĂด จĆงĀüĆดตćก ýูนยเด็กเล็กในชุมชนชćüมุÿลิม พĆฒนćบćน เปด ที่เปน Drop in Center ÿํćĀรĆบเด็กตćงชćติทĆ้งĀญิงแลąชćย ในชื่Ă Smile lays ซึ่งตĂมćไดรĆบกćรÿนĆบÿนุนจćกมูลนิธิĄ แลąดํćเนินกćรเปนเĂกเทý ห้องกัก สำนักงานตรวจคนเข้าเมือง: ปลายทางกับการเริ่มต้น เพียงผćนพนปรąตูเลื่ĂนบćนใĀญเขćมćในĂćณćบริเüณĀĂงกĆกซĂยÿüนพลู เรćจąไดกลิ่นĂĆบชื้นที่ÿąทĂนÿภćพคüćมเปนĂยูที่แĂĂĆดขĂงผูตĂงกĆกที่เปนชćüตćง ชćติเขćเมืĂงโดยไมมีเĂกÿćรเดินทćง ที่นี่เปนปลćยทćงขĂงคนยćยถิ่นตćงชćติที่ถูก เจćĀนćที่จĆบตĆüมćกĆกกĂนผลĆกดĆนกลĆบปรąเทýตćมดćนชćยแดนตćง ๆ โดยมี แรงงćนจćกปรąเทýพมćที่มีมćกกüćชćติĂื่น ๆ ผูตĂงกĆกบćงคนตĂงĂยูในÿภćพ เชนนี้เปนเüลćนćน เชน ผูขĂลี้ภĆย ผูรĂกćรปรąÿćนติดตĂครĂบครĆü ผูรĂเĂกÿćร จćกทćงÿถćนทูต แลąผูรĂคćเดินทćงกลĆบปรąเทý Ăงคกรที่ทํćงćนĂยูในĀĂงกĆกชüงเüลćนĆ้นÿüนใĀญเปนĂงคกรรąĀüćง ปรąเทýที่ใĀคüćมชüยเĀลืĂตćมĀลĆกมนุþยธรรม ไดแกĂงคกรเยซูĂิตÿงเครćąĀผูลี้ ภĆย (Jesuit Refugee Service- JRS) ĂงคกćรรąĀüćงปรąเทýเพื่Ăกćรโยกยćยถิ่น ฐćน ( International Organization for Migration-OM) ÿํćนĆกงćนคćทĂลิก ÿงเครćąĀผูปรąÿบภĆยแลąผูลี้ภĆย (COERR) Ăงคกร MARINOR แลąÿํćนĆกงćน
๑๕๕ ขćĀลüงใĀญผูลี้ภĆยแĀงÿĀปรąชćชćติ (UNHCR) มูลนิธิผูĀญิงจึงนĆบเปนĂงคกร เĂกชนขĂงไทยĂงคกรแรกที่ไดรĆบĂนุญćตเขćไปทํćงćนใน ÿตม. ตĆ้งแตปพ.ý. ๒๕๔๓ โดยÿćมćรถแบงกćรทํćงćนไดเปน ๓ ชüง ดĆงนี้ ช่วงบุกเบิก (พ. ศ. ๒๕๔๓–๒๕๔๕) แรกเริ่มที่มูลนิธิผูĀญิงเขćไปทํćงćนในĀĂงกĆก มีüĆตถุปรąÿงคเพื่ĂคĆดแยก ผูเÿียĀćยจćกกćรคćมนุþย ซึ่งในเüลćนĆ้น เจćĀนćที่ผูปฏิบĆติงćนที่ĀĂงกĆกÿüนใĀญ เĀ็นüć ĀĂงกĆกที่ÿํćนĆกงćนตรüจคนเขćเมืĂงเปนดćนÿุดทćยที่พรĂมจąผลĆกดĆนผูตĂง กĆกĂĂกนĂกรćชĂćณćจĆกรกลĆบÿูปรąเทýตนทćง จึงไมเĀ็นคüćมจํćเปนในกćร ÿĆมภćþณโดยเชื่ĂüćผูตĂงกĆกไดผćนกćรคĆดแยกมćตĆ้งแตชĆ้นพนĆกงćนÿĂบÿüนที่ จĆบกุมกĂนนํćÿง ÿตม. กćรยĂมรĆบกćรทํćงćนขĂงมูลนิธิĄจćกĂงคกรตćง ๆ ตĂงใช เüลć ตĂมćจึงไดเขćรüมใน คณąกรรมกćรปรąÿćนงćนÿถćนกĆกตĆüคนตćงดćü ( Immigration Detention Center Coordinating Committee: IDCCC) ไ ด มี โĂกćÿรćยงćนคüćมคืบĀนćในกćรทํćงćนตลĂดจนÿรćงคüćมเขćใจถึงคüćมจํćเปน ในกćรÿĆมภćþณแลąจĆดกิจกรรมกĆบĀญิงแลąเด็ก ในรąยąแรกเจćĀนćที่มูลนิธิĄ ที่ ทํćงćนยĆงตĂงแลกบĆตรในแตลąüĆน ตĂมćทćง ÿตม. ไดจĆดทํćบĆตรÿํćĀรĆบเขćไป ปฏิบĆติงćนเปนปรąจํć กćรÿĆมภćþณพูดคุยกĆบผูตĂงกĆกเปนไปĂยćงยćกลํćบćกใน ชüงแรก เพรćąตĂงพูดคุยÿĂบถćมผćนลูกกรง เนื่ĂงจćกไมมีรąบบใĀĂงคกรพĆฒนć เĂกชนเบิกตĆüผูตĂงกĆกĂĂกมćÿĆมภćþณĂยćงเปนทćงกćร มูลนิธิĄเนนกลุมเปćĀมćย ĀลĆกในกćรทํćงćนคืĂ Āญิงแลąเด็ก ๓ ÿĆญชćติ ĂĆนไดแก พมć ลćü กĆมพูชć Āćกผู ตĂงกĆกไมÿćมćรถÿื่Ăÿćรภćþćไทยได ก็ตĂงĂćýĆยเจćĀนćที่ขĂงĂงคกรที่ดูแลคน กĆมพูชćในÿตม.ชüยเปนลćม ÿüนชćüพมćจąĂćýĆยผูตĂงกĆกดüยกĆนเĂงที่พูด ภćþćไทยไดใĀชüยแปล Āญิงแลąเด็กตćงชćติÿüนใĀญที่มูลนิธิĄชüยเĀลืĂใน ชüงแรกเปนชćüพมćเนื่ĂงจćกในขณąนĆ้นยĆงไมมีĂงคกรดูแลชćüพมćโดยเฉพćą ปญĀćที่พบขĂงผูตĂงกĆก มีทĆ้งเจ็บปüย ตĂงกćรคüćมชüยเĀลืĂดćนกฎĀมćย ตĂงกćรคćเดินทćงกลĆบปรąเทýตนทćง มูลนิธิĄปรąÿćนงćนกĆบĀนüยงćนที่ เกี่ยüขĂงที่ทํćงćนใน ÿตม. เพื่ĂใĀแตลąĂงคกรดํćเนินกćรชüยเĀลืĂตćมคüćม เĀมćąÿมตĂไป มูลนิธิĄ ใĀคüćมชüยเĀลืĂตĆ้งแตคüćมตĂงกćรเฉพćąĀนć แจกขĂง ใชที่จํćเปน เชน ผćĂนćมĆย ชüยติดตćมคćแรงจćกนćยจćง รüมถึงกćรปรąÿćนงćน จĆดĀćรถนํćÿงกลĆบปรąเทýตนทćงÿํćĀรĆบกรณีที่ตĂงกćรใĀÿงกลĆบผćนทćงดćนแม
๑๕๖ ÿćย จĆงĀüĆดเชียงรćย ไปยĆงทćขี้เĀล็กฝงปรąเทýพมć เนื่Ăงจćกโดยปกติทćง ÿตม. จĆดÿงผูตĂงกĆกกลĆบทćงดćนĂํćเภĂแมÿĂด มูลนิธิĄ ไดจĆดกิจกรรมใĀคüćมรูเกี่ยüกĆบÿิทธิขĂงแรงงćนใĀกĆบĀญิงแลąเด็ก ตćงชćติในĀĂงกĆก ปรąÿćนกĆบกรąทรüงพĆฒนćÿĆงคมแลąคüćมมĆ่นคงขĂงมนุþยเพื่Ă เขćรĆบกćรคุมครĂงเมื่ĂพบüćเปนผูเÿียĀćยจćกกćรคćมนุþย ตลĂดจนใĀคüćม ชüยเĀลืĂทćงดćนกฎĀมćยในกรณีที่ผูเÿียĀćยตĆดÿินใจที่จąดํćเนินคดีกĆบนĆกคć มนุþย นĂกจćกนี้ยĆงไดใĀคüćมชüยเĀลืĂเฉพćąĀนć เชน กรณีแรกคลĂดแลąถูก แจงจĆบÿงตํćรüจเขćมćยĆงĀĂงกĆก ตĂปญĀćนี้ มูลนิธิĄ ไดนํćเÿนĂผćนทćงคุณĀญิง ĂĆมพร มีýุข คณąกรรมกćรÿิทธิมนุþยชนแĀงชćติ แลąทํćใĀมีกćรปรąÿćนไปยĆง กรąทรüงÿćธćรณÿุขใĀกํćĀนดแนüทćงในกćรปฏิบĆติขĂงเจćĀนćที่โรงพยćบćลขĂง รĆฐตĂกรณีแรงงćนĀญิงที่ไมมีเĂกÿćรไปคลĂดบุตรที่โรงพยćบćล เมื่ĂแพทยĂนุญćต ใĀĂĂกจćกโรงพยćบćลไดแลüมิใĀโรงพยćบćลแจงเจćĀนćที่ตํćรüจ ในกรณีที่ไมมีที่ พĆกแลąจํćเปนตĂงกćรที่จąพĆกฟนกĂนกลĆบปรąเทý ใĀปรąÿćนกรมพĆฒนćÿĆงคม แลąÿüĆÿดิกćรเพื่ĂใĀคüćมชüยเĀลืĂในดćนที่พĆกชĆ่üครćüแลąปรąÿćนÿงกลĆบ ภูมิลํćเนćตĂไป มูลนิธิĄ ยĆงไดใĀคüćมÿํćคĆญกĆบÿถćนกćรณที่เปลี่ยนแปลงในÿตม. เชน กรณีĀญิงจćกปรąเทýĂุÿเบกิÿถćนที่ถูกจĆบแลąĂยูในĀĂงกĆกมีจํćนüนเพิ่มมćกขึ้น (พ.ý.๒๕๔๕) ตĂงรĂกćรÿงกลĆบเปนเüลćนćนĀลćยเดืĂน จึงไดขĂĂนุญćตจĆด กิจกรรมพูดคุยโดยจĆดĀćลćมชüยในกćรÿื่Ăÿćร ทํćใĀไดทรćบüćĀญิงชćüĂุÿเบกบćง คนถูกลĂลüงมćบĆงคĆบคćปรąเüณี แลąไดมีกćรปรąÿćนงćนใĀĀญิงชćüĂุÿเบกที่เขć ขćยเปนผูเÿียĀćยจćกกćรคćมนุþยไดรĆบคüćมคุมครĂงจćกบćนเกร็ดตรąกćร ทćง มูลนิธิĄ ไดชüยติดตćมลูกซึ่งเกิดกĆบชćยชćüĂียิปตที่พํćนĆกในกรุงเทพĄ แลąปรąÿćน ĂงคกรในปรąเทýĂุÿเบกิÿถćนเพื่ĂชüยเĀลืĂตĂเนื่ĂงĀลĆงจćกเดินทćงกลĆบปรąเทý จćกขĂมูลที่ไดรĆบจćกผูĀญิงในĀĂงกĆกทํćใĀมูลนิธิĄ จĆดทํćรćยงćนÿถćนกćรณขĂง Āญิงยćยถิ่นชćüĂุÿเบกในปรąเทýไทย แลąจĆดปรąชุมกĆบĀนüยงćนที่เกี่ยüขĂงใน ปรąเทýĂุÿเบกิÿถćนเพื่ĂปรąÿćนคüćมรüมมืĂในกćรทํćงćนแลกเปลี่ยนÿถćนกćรณ รüมทĆ้งไดเยี่ยมครĂบครĆüขĂงĀญิงที่ตĂงกĆกĂีกดüย
๑๕๗ ช่วงพัฒนากลไกต่าง ๆ ( พ. ศ. ๒๕๔๖–๒๕๕๒) พ.ý. ๒๕๔๓ เปนปที่มีคüćมÿํćคĆญขĂงกćรทํćงćนเรื่Ăงกćรคćมนุþยเมื่Ă ĂนุÿĆญญćüćดüยĂćชญćกรรมขćมชćติ ไดผćนกćรรĆบรĂงจćกที่ปรąชุมÿมĆชชćใĀญ แĀงĂงคกćรÿĀปรąชćชćติ ซึ่งไดรüมกćรคćมนุþยเปนĂćชญćกรรมขćมชćติรูปแบบ Āนึ่งแลąไดมีกćรจĆดทํćพิธีÿćรเพื่ĂปĂงกĆน ปรćบปรćมแลąลงโทþกćรคćบุคคล โดยเฉพćąกćรคćĀญิงแลąเด็กผćนกćรรĆบรĂงในปเดียüกĆน พิธีÿćรĄไดใĀคํćนิยćม แลąกํćĀนดĂงคปรąกĂบขĂงกćรคćมนุþย ในกรณีที่เปนเด็ก ไมตĂงมีĂงคปรąกĂบ ที่üćดüยกćรขูเข็ญ ลĂลüงĀรืĂบĆงคĆบ ĂีกทĆ้งยĆงไดรąบุüćคüćมยินยĂมขĂงผูเÿียĀćยที่ ยĂมใĀผูĂื่นแÿüงĀćปรąโยชนĂĆนมิชĂบธรรมนĆ้นไมÿćมćรถนํćมćเปนขĂĂćงได ซึ่ง เปนปรąเด็นที่โตเถียงกĆนüć กรณีที่ผูĀญิงÿมĆครใจคćปรąเüณีแมจąตĂงตกĂยูใน ÿภćพถูกเĂćรĆดเĂćเปรียบจćกนćยจćง จąเขćขćยüćเปนกćรคćมนุþยĀรืĂไม ĂนุÿĆญญćนี้ÿงผลใĀเกิดกćรเปลี่ยนแปลงในปรąเทýไทยซึ่งขณąนĆ้นยĆงบĆงคĆบ ใชกฎĀมćยฉบĆบเดิม คืĂ พรąรćชบĆญญĆติมćตรกćรในกćรปĂงกĆนแลąปรćบปรćม กćรคćĀญิงแลąเด็ก พ.ý. ๒๕๔๐ ซึ่งยĆงมิไดÿĂดคลĂงตćมคํćนิยćมในรąดĆบÿćกล ขณąที่พิจćรณćปรĆบปรุงกฎĀมćยเรื่ĂงกćรคćมนุþยไดมีกćรจĆดทํćบĆนทึกขĂตกลง เรื่ĂงแนüทćงปฏิบĆติรüมกĆนรąĀüćงĀนüยงćนภćครĆฐที่เกี่ยüขĂงแลąĂงคกรภćค ปรąชćÿĆงคม กćรทํćงćนขĂงมูลนิธิĄ กĆบทćงÿํćนĆกงćนตรüจคนเขćเมืĂงจึงไดมีกćร พĆฒนćรูปแบบกćรทํćงćนที่ชĆดเจนมćกขึ้นโดยĂćงĂิงแนüปฏิบĆติรąĀüćงĀนüยงćน ขĂงรĆฐแลąĂงคกรเĂกชน เจćĀนćที่ขĂงมูลนิธิĄ ÿćมćรถขĂเบิกตĆüĀญิงแลąเด็กจćก ĀĂงกĆกลงมćÿĆมภćþณพูดคุย แลąไดพĆฒนćแบบฟĂรมเพื่ĂใชในกćรคĆดแยกผูตĂงกĆก เบื้Ăงตน โดยมีขĂบงชี้ที่ÿćมćรถÿĆนนิþฐćนไดüćผูตĂงกĆกรćยนĆ้นĂćจจąเปนผูเÿียĀćย กรณีที่พบüćเปนผูเÿียĀćยจćกกćรคćมนุþย ทćงเจćĀนćที่มูลนิธิĄจąยื่นเรื่ĂงขĂ ชąลĂกćรÿงกลĆบเพื่ĂรĂใĀทćงเจćĀนćที่ขĂงÿตม.ดํćเนินกćรตĂ โดยจąทํćกćรÿĂบ Ăยćงเปนทćงกćรแลąปรąÿćนเพื่ĂÿงตĆüไปเขćรĆบกćรคุมครĂงจćกÿถćนคุมครĂง บćนเกร็ดตรąกćร Ăยćงไรก็ตćม บĆนทึกขĂตกลงนี้ไมใชกฎĀมćย กćรทํćงćนขĂงมูลนิธิĄ เพื่Ă คĆดแยกĀญิงแลąเด็กที่เปนผูเÿียĀćยจćกกćรคćมนุþยในชüงนĆ้นก็มิไดรćบรื่นเÿมĂไป ในบćงกรณี ผูเÿียĀćยĀญิงĀรืĂเด็กไมÿćมćรถจดจํćรćยลąเĂียดขĂงนćยจćงĀรืĂเĂ เยนต จึงไมมีกćรดํćเนินคดี แลąทćงผูเÿียĀćยตĂงกćรกลĆบภูมิลํćเนć มูลนิธิĄจึงได ปรąÿćนกĆบĂงคกรในปรąเทýตนทćงเพื่ĂใĀคüćมชüยเĀลืĂมćรĆบตĆüที่ดćนตรüจคน
๑๕๘ เขćเมืĂงเพื่ĂปรąÿćนติดตćมครĂบครĆüตĂไป แตผลที่เกิดขึ้นทํćใĀเปนปรąเด็นที่มี กćรรํ่ćลืĂüć มูลนิธิĄ ไมปฏิบĆติตćมบĆนทึกขĂตกลงĄ เพรćąปลĂยใĀผูเÿียĀćยกลĆบไป โดยไมไดเขćÿูกรąบüนกćรคุมครĂง ในขณąที่ทćงมูลนิธิĄ เĀ็นüćผูเÿียĀćยจąไมได รĆบปรąโยชนĀćกตĂงĂยูในÿถćนคุมครĂงโดยไมไดมีกćรดํćเนินคดี แลąกćรเขćรĆบ กćรคุมครĂงจąตĂงไดรĆบคüćมยินยĂมĀรืĂกćรตĆดÿินใจขĂงผูเÿียĀćยเปนÿํćคĆญ ซึ่ง ÿąทĂนใĀเĀ็นüćĀนüยงćนที่เกี่ยüขĂงยĆงไมไดมีแนüทćงที่ใĀผูเÿียĀćยเปนýูนยกลćง ในกćรทํćงćน มูลนิธิĄ ไดรüมมืĂกĆบมูลนิธิพĆนธมิตรÿćกลเพื่ĂตĂตćนกćรคćĀญิง (GAATW) จĆดกćรĂบรมแลąรณรงคใĀมีกćรใชแนüทćงÿิทธิมนุþยชนในกćรทํćงćน กĆบผูเÿียĀćยจćกกćรคćมนุþย แลąไดรüมกĆบเครืĂขćยĂงคกรที่ทํćงćนดćนกćร ปĂงกĆนแกไขกćรคćมนุþยจĆดทํćขĂเÿนĂแนąตĂรćงกฎĀมćยกćรคćมนุþยเพื่ĂใĀ Āนüยงćนที่เกี่ยüขĂงคํćนึงถึงÿิทธิแลąกćรมีÿüนรüมขĂงผูเÿียĀćยในกćรชüยเĀลืĂ คุมครĂง กćรทํćงćนในĀĂงกĆก ÿตม. ทํćใĀมูลนิธิĄ ไดพบกĆบĀญิงแลąเด็กที่เปน ผูเÿียĀćยจćกกćรคćมนุþยในรูปแบบกćรบĆงคĆบใชแรงงćน จćกกćรÿĆมภćþณเด็กใน ĀĂงกĆกทํćใĀไดขĂมูลจนÿćมćรถชüยเĀลืĂเด็กĀรืĂแรงงćนคนĂื่น ๆ ที่ยĆงถูกบĆงคĆบ กĆกขĆงใĀทํćงćนไดĂีกดüย ดĆงเชน กรณีเด็กจćกโรงงćนผลิตถุงมืĂ ทํćใĀมีกćร ดํćเนินคดีกĆบนćยจćงแลąÿćมćรถเรียกรĂงคćแรงคćงจćงใĀกĆบแรงงćนได กรณีโรงงานผลิตถุงมือ เดือนพฤýจิกายน พ.ý. ๒๕๔๘ เจาĀนาที่มูลนิธิฯ ÿัมภาþณ เด็กĀญิงชาüลาü ๒ คน อายุ ๑๓ และ ๑๔ ป ที่ĀลบĀนีออกมาจากโรงงาน เนื่องจากมีการกักขังบังคับทํางานอยางทารุณ ไมมีüันĀยุดและไมไดคาแรงที่ เปนธรรม จึงไดประÿานเขารับการคุมครองจากบานเกร็ดตระการ แมจะมี เด็กที่ถูกบังคับอีกในโรงงานแตเด็กทั้งÿองไมÿามารถจําÿถานที่ตั้งของ โรงงานได จึงไมÿามารถดําเนินการชüยเĀลือได ตอมาในเดือนกรกฎาคม พ.ý. ๒๕๔๙ เด็กĀญิงชาüลาüอายุ ๑๔ ปอีกคนĀนึ่งไดĀลบĀนีออกจาก โรงงานเดียüกัน และไดขอคüามชüยเĀลือจากพลเมืองดีพาไปยังÿถานี ตํารüจ และถูกÿงเขามาที่ÿตม. Āลังจากไดขอมูลจากเด็กĀญิงลาü จึงไดÿง ตัüเขารับการคุมครองจากบานเกร็ดตระการ ซึ่งไดประÿานกองบัญชาการ การกระทําผิดตอเด็กและÿตรี บุกเขาชüยเĀลือแรงงานในโรงงานอีก ๑๘
๑๕๙ คนในโรงงานดังกลาü ÿüนใĀญอายุ ๑๕ ป แรงงานอายุนอยที่ÿุดเพียง ๑๒ ป มีภูมิลําเนาอยูแขüงÿะĀüันนะเขต และแขüงÿาละüัน แมกรณีนี้ ยังไมมีกฎĀมายที่จะเอาผิดในฐานการคามนุþย แต เจาของโรงงานถูกดําเนินคดีในขอĀากักขังĀนüงเĀนี่ยüĀรือกักขังเด็กเพื่อ แÿüงĀาประโยชน และขอĀาใชแรงงานเด็กอายุตํ่าüา ๑๕ ป และไดมีการ ประÿานเจาĀนาที่ÿüัÿดิการและคุมครองแรงงานเพื่อเรียกคาแรงคางจาย ใĀกับเด็ก จากการเจรจาทําใĀนายจางยินยอมจายคาแรงใĀกับแรงงานเด็ก รüมĀนึ่งลานบาท ในปพ.ý. ๒๕๔๘ รĆฐบćลไดปรąกćýใĀกćรคćมนุþยเปนüćรąแĀงชćติแลą ตĆ้งกĂงทุน ๑๐๐ ลćนเพื่ĂใĀคüćมชüยเĀลืĂแกผูปรąÿบปญĀćกćรคćมนุþย ÿืบเนื่Ăง จćกกćรจĆดทํćรćยงćนÿถćนกćรณกćรคćมนุþยขĂงรĆฐบćลÿĀรĆฐที่มีกćรจĆดĂĆนดĆบ กćรทํćงćนปĂงกĆนแกไขกćรคćมนุþยแลąใĀปรąเทýไทยĂยูในรąดĆบที่ÿĂงที่ตĂงเฝć รąüĆงเปนพิเýþ ในปพ.ý. ๒๕๕๑ รĆฐบćลไทยไดจĆดทํćพรąรćชบĆญญĆติปĂงกĆนแลą ปรćบปรćมกćรคćมนุþย โดยแกไขĂงคปรąกĂบกćรคćมนุþยที่เปนÿćกลÿĂดคลĂง กĆบคํćนิยćมในพิธีÿćรเรื่ĂงกćรคćมนุþยโดยเฉพćąĀญิงแลąเด็ก มีกćรพĆฒนćกลไกใน กćรใĀคüćมชüยเĀลืĂคุมครĂงแกผูเÿียĀćยจćกกćรคćมนุþยรüมถึงกรณีที่เปนĀญิง แลąเด็กตćงชćติที่เปนรąบบมćกขึ้น มีเจćĀนćที่จćก กĂงบĆงคĆบกćรปรćบปรćมกćร กรąทํćผิดตĂเด็ก เยćüชนแลąÿตรี (ปดÿ.) ทํćĀนćที่ÿüนงćนคĆดแยกผูเÿียĀćยจćก กćรคćมนุþยโดยเฉพćą ปรąจํćที่ÿํćนĆกงćนตรüจคนเขćเมืĂง ในขณąที่กćรทํćงćน ขĂงมูลนิธิĄในÿตม.ไดรĆบกćรยĂมรĆบมćกขึ้น ขĆ้นตĂนĀลĆงจćกกćรÿĆมภćþณเพื่ĂคĆด แยกĀćกพบกรณีเขćขćยเปนผูเÿียĀćยจćกกćรคćมนุþย ทćงเจćĀนćที่ ÿตม. จąรĆบ เปนเจćขĂงคดีเพื่ĂดํćเนินกćรตĂไป กćรทํćงćนในรąยąที่ÿĂงนี้ÿงผลใĀเกิดคüćมรüมมืĂในกćรชüยเĀลืĂแก ผูตĂงกĆกที่ไมไดเปนผูเÿียĀćยจćกกćรคćมนุþยแตเปนกลุมเปรćąบćงĀรืĂเปนกลุม ที่เÿี่ยงตĂกćรถูกลąเมิด โดยเฉพćąĀćกเปนเด็กที่ตĂงเดินทćงกลĆบโดยลํćพĆง มูลนิธิĄ ÿćมćรถชüยปรąÿćนงćนใĀแรงงćนตćงชćติที่ตĂงกćรคüćมชüยเĀลืĂไดรĆบกćรÿง ตĂไปยĆงĂงคกรในปรąเทýตนทćง เชน Ăงคกร Village Focus International แลą World Vision ที่ปรąเทýลćü แลą Cambodian Women Crisis Center ที่ปรąเทý กĆมพูชć จนเกิดแนüปฏิบĆติในกćรทํćงćนกĆบกลุมเปรćąบćงชĆดเจนมćกขึ้น รąĀüćง มูลนิธิĄกĆบ ÿตม. แลąĂงคกรในปรąเทýตนทćง รüมถึงมูลนิธิĄ ยĆงไดชüยÿงผูตĂงกĆก
๑๖๐ ที่มีĂćกćรทćงจิตเüชไปรĆบกćรรĆกþćจćกÿถćบĆนกĆลยćณรćชนครินทร ýćลćยć รüมถึงกćรปรąÿćนÿงตĂเขćบćนพĆกขĂงมูลนิธิผูĀญิงที่ĂํćเภĂแมÿĂด ซึ่งเปด ใĀบริกćรในป พ.ý. ๒๕๕๒ ช่วงเปลี่ยนผ่าน และการขับเคลื่อนสู่การคุ้มครองเด็กเคลื่อนย้าย (พ.ศ. ๒๕๕๓–๒๕๕๙) ในการทำงานคัดแยกที่Āšองกัก ÿตม. นอกจากจะใĀšคüามชŠüยเĀลือแกŠĀญิง และเด็กที่เปŨนผูšเÿียĀายจากการคšามนุþยŤแลšü ยังÿามารถเขšาถึงĀญิงและเด็กยšายถิ่น ที่ตšองการคüามชŠüยเĀลือในการเดินทางกลับภูมิลำเนาในประเทýตšนทาง และ ประÿานงานÿŠงตŠอใĀšไดšรับการชŠüยเĀลือตŠอเนื่องĀากไมŠÿามารถกลับภูมิลำเนาไดšโดย ลำพัง เกิดเปŨนแนüทางการทำงานรŠüมกันในการÿŠงกลับผูšตšองกักที่เปŨนกลุŠมเปราะบาง ซึ่งÿŠüนใĀญŠเปŨนเด็กที่เดินทางโดยลำพัง โดยมูลนิธิฯ ทำĀนšาที่ในการประÿานองคŤกร ในประเทýตšนทางเพื่อใĀšมารับĀญิงและเด็กที่ทางดŠานชายแดน ĀากเปŨนชาüลาüทาง ÿตม.จะผลักดันที่ดŠานชŠองเม็ก อุบลราชธานี ชาüกัมพูชาจะผลักดันทางดŠานบšาน แĀลม จันทบุรี ÿŠüนที่ดŠานชายแดนจังĀüัดตากจะแตกตŠางจากดŠานอื่น ๆ โดยมูลนิธิฯ จะทำจดĀมายถึงÿำนักงานตรüจคนเขšาเมืองจังĀüัดตาก เพื่อใĀšชะลอการผลักดัน ผูšตšองกักตามที่ระบุ และทางเจšาĀนšาที่บšานพักĀญิงและเด็กที่อำเภอแมŠÿอดของ มูลนิธิฯ จะขอติดตŠอเพื่อรับตัüมาพักพิงชั่üคราüในบšานพัก กรณีเปŨนĀญิงที่ตั้งครรภŤ ใกลšคลอด มูลนิธิฯ จะประÿานขอใĀšÿŠงตัüไปพักชั่üคราüที่บšานเกร็ดตระการ และ Āลังจากที่คลอดแลšüแมŠและเด็กมีโอกาÿพักฟŚŪนเปŨนเüลาÿามเดือน จากนั้นจึงÿŠงกลับ มาที่ ÿตม. และประÿานÿŠงตŠอĀนŠüยงานอื่น ๆ ในกรณีที่ตšองการคüามชŠüยเĀลือ ตŠอเนื่อง การÿรšางคüามไüšüางใจกับĀญิงและเด็กมีคüามÿำคัญอยŠางมาก เพื่อที่จะใĀš เด็กชะลอการขšามพรมแดนกลับประเทýเĀมือนกับผูšตšองกักคนอื่น ๆ และเÿี่ยงที่จะ ถูกพากลับเขšามาแÿüงĀาประโยชนŤในระยะเüลาอันÿั้น เจšาĀนšาที่มูลนิธิฯ จะใĀšขšอมูล และอธิบายแกŠĀญิงและเด็ก ในบางครั้งเจšาĀนšาที่ไมŠพบเด็กเนื่องจากเด็กอาจพูดคุย กับผูšตšองกักคนอื่น ๆ และมีการชักชüนใĀšเดินทางกลับทางเดียüกัน เด็กจึงเปลี่ยนใจ และไมŠยอมเขšารับคüามคุšมครองในบšานพัก ชŠüงĀลัง ๆ เจšาĀนšาที่มูลนิธิฯ จะขอ อนุญาตทางÿตม.ติดตŠอเจšาĀนšาที่องคŤกรในประเทýตšนทางใĀšคุยกับผูšตšองกักผŠาน üิดีโอคอล เพื่อใĀšĀญิงและเด็กรูšจักกับเจšาĀนšาที่ที่จะมารับตรงชายแดน เพื่อÿรšาง คüามไüšüางใจและยินยอมที่จะเขšาบšานพักในประเทýตšนทางและรับคüามชŠüยเĀลือ
๑๖๑ การประÿานงานเพื่อใĀšĀญิงและเด็กกลับคืนภูมิลำเนาอยŠางปลอดภัย มีคüามÿำคัญ โดยเฉพาะกรณีเด็กเคลื่อนยšายโดยลำพัง เด็กบางคนที่พลัดจากพŠอĀรือแมŠ มูลนิธิฯ ไดš ใĀšเบอรŤโทรýัพทŤกับแรงงานยšายถิ่นเพื่อแจšงขŠาüใĀšกับแมŠของเด็กไดšรับรูšüŠาเด็กไดšรับ คüามคุšมครองอยูŠที่ใด และทำใĀšผูšปกครองของเด็กติดตŠอกลับมาและไดšพบกับลูกที่ พลัดจากกัน ในปŘพ.ý. ๒๕๕๓ เริ่มมีการเปลี่ยนแปลงนโยบายการคัดแยก รัฐบาลใน ขณะนั้นมีคำÿั่งใĀšทำการÿัมภาþณŤเพื่อคัดแยกผูšตšองกักทุกรายที่เขšามาในĀšองกัก Āลังจากที่รายงานการคšามนุþยŤของÿĀรัฐอเมริกาในปŘเดียüกันนั้น ระบุüŠามีชาü กัมพูชาที่มาเปŨนขอทานถูกÿŠงกลับโดยไมŠมีกระบüนการคัดแยกüŠาเปŨนเĀยื่อการคšา มนุþยŤĀรือไมŠ อยŠางไรก็ตามนโยบายดังกลŠาüกลับÿŠงผลกระทบทางลบตŠอการทำงาน คัดแยก เนื่องจากจำนüนผูšตšองกักในแตŠละüันมีจำนüนมาก แตŠเจšาĀนšาที่ ÿตม. มี จำนüนไมŠเพียงพอ เจšาĀนšาที่มูลนิธิฯ จึงตšองรŠüมทีมในการÿัมภาþณŤผูšตšองกัก จากแตŠ เดิมที่ใĀšคüามÿำคัญเฉพาะกับผูšตšองกักที่อยูŠในกลุŠมเปราะบาง จึงทำใĀšเüลาÿัมภาþณŤ แกŠผูšตšองกักแตŠละคนลดลง และมีโอกาÿนšอยมากที่จะไดšขšอมูลจากผูšตšองกักที่จะทำใĀš ÿามารถระบุไดšüŠาเปŨนผูšเÿียĀายจากการคšามนุþยŤĀรือไมŠ จะเĀ็นไดšüŠา ผูšเÿียĀายจาก การคšามนุþยŤที่คัดแยกไดšตั้งแตŠปŘพ.ý. ๒๕๕๓ เปŨนตšนมามีจำนüนลดนšอยลง อยŠางไร ก็ตามในชŠüงนั้น การทำงานของเจšาĀนšาที่ของมูลนิธิฯ รŠüมกับเจšาĀนšาที่ ÿตม.ยังคง เปŨนไปดšüยดี โดยเฉพาะการที่เจšาĀนšาที่มูลนิธิฯÿามารถใชšภาþาเขมรÿื่อÿารกับผูšตšอง กักชาüกัมพูชา ซึ่งทำใĀšเจšาĀนšาที่ไมŠÿามารถเนšนการทำงานÿัมภาþณŤพูดคุยเฉพาะ กับĀญิงและเด็กกลุŠมเปราะบางเนื่องจากตšองทำĀนšาที่ชŠüยÿัมภาþณŤผูšตšองกักชายชาü กัมพูชาที่มีจำนüนมาก ในชŠüงนี้ แมšจะมีคüามกšาüĀนšามากขึ้นในการทำงาน แตŠมูลนิธิฯ กลับตšอง เผชิญกับขšอจำกัดและอุปÿรรคในการดำเนินงานĀลายอยŠาง ตั้งแตŠÿถานที่ทีใชšในการ คัดแยก ถึงแมšüŠา มูลนิธิผูšĀญิงและองคŤกรอื่น ๆ ไดšรับอนุญาตใĀšใชšพื้นที่ÿŠüนĀนึ่งใน ĀšองทำงานของÿŠüนคัดแยก งานพิทักþŤเด็ก เยาüชน ÿตรี และการคšามนุþยŤ ในการ ÿัมภาþณŤผูšตšองกักและจัดกิจกรรมใĀšคüามรูšตŠาง ๆ แตŠĀšองดังกลŠาüมีพื้นที่ไมŠมากนัก ทั้งยังไมŠมีการแบŠงพื้นที่ใĀšเปŨนÿัดÿŠüน บางครั้งก็ใชšÿŠüนÿำนักงานขององคŤกรตŠาง ๆ ซึ่งมีÿถานที่จำกัดเชŠนกันในการÿัมภาþณŤจึงเปŨนอุปÿรรคอยŠางยิ่งตŠอการพูดคุยใน ขšอเท็จจริงในประเด็นที่ละเอียดอŠอนและเปŨนเรื่องÿŠüนตัüของผูšตšองกักแตŠละคน อีก
๑๖๒ ทั้งบางคนก็ไมŠกลšาใĀšขšอมูลตŠอĀนšาเจšาĀนšาที่ตำรüจเนื่องจากเคยผŠานเผชิญกับการ ปฏิบัติที่ไมŠเĀมาะÿมจากเจšาĀนšาที่อื่น ๆ มากŠอน จุดเปลี่ยนÿำคัญเริ่มตšนเมื่อทางมูลนิธิฯไมŠมีเจšาĀนšาที่ที่ÿามารถชŠüยÿื่อÿาร ภาþาเขมร ในปŘพ.ý. ๒๕๕๘ มีการเปลี่ยนผูšบังคับบัญชาของĀšองกัก ตลอดจนมี บันทึกเÿียงและภาพคüามเปŨนอยูŠของผูšลี้ภัยในĀšองกักออกÿูŠภายนอก บรรยากาýการ ทำงานรŠüมกับÿำนักงานตรüจคนเขšาเมือง จึงเริ่มมีปŦญĀามากขึ้นเรื่อย ๆ ÿตม. ไมŠ ไüšüางใจองคŤกรภายนอกที่เขšาไปทำงานในĀšองกัก และเริ่มมีการจับตามองการทำงาน ของเจšาĀนšาที่จากองคŤกรภายนอก โดยเฉพาะเมื่อมีกรณีĀญิงทำงานในÿถานอาบอบ นüดแĀŠงĀนึ่ง ถูกÿŠงตัüเขšามายังĀšองกัก มูลนิธิฯ ไดšรับการขอรšองจากเจšาĀนšาที่ ÿตม. ขอใĀšเปลี่ยนตัüเจšาĀนšาที่ปฏิบัติงาน ประกอบกับปŦจจัยอื่น ๆ ที่เกี่ยüขšองกับการ ประÿานการทำงาน มูลนิธิฯ จึงไดšตัดÿินใจยุติการทำงานในĀšองกัก ÿตม. ที่กรุงเทพฯ ในปŘพ.ý.๒๕๕๙ แตŠบšานพักของมูลนิธิฯ ที่แมŠÿอดยังคงทำงานรŠüมกับÿำนักงาน ตรüจคนเขšาเมืองแมŠÿอดในการดูแลชŠüยเĀลือĀญิงและเด็กตŠางชาติตŠอไป นอกจากการทำงานในĀšองกักของÿำนักงานตรüจคนเขšาเมืองแลšü ในชŠüง ปŘพ.ý. ๒๕๕๘ มูลนิธิผูšĀญิงไดšประÿานงานกับÿถานพินิจและคุšมครองเด็กจัด กิจกรรมกับเด็กตŠางชาติเนื่องจากพบüŠา ผูšตšองกักที่เปŨนเด็กÿŠüนĀนึ่ง กŠอนที่จะถูกÿŠง ตัüมายังĀšองกักไดšรับการคüบคุมอยูŠที่ÿถานพินิจและคุšมครองเด็ก โดยเด็กเĀลŠานี้ เจšาĀนšาที่ตำรüจพบในÿถานที่ทำงานĀรือมีการดำเนินคดีตŠอนายจšาง ตามขั้นตอนเด็ก จะตšองพักอยูŠที่ýูนยŤแรกรับของÿถานพินิจฯ เปŨนเüลาĀนึ่งถึงÿองเดือน กŠอนที่ýาลจะ ÿั่งใĀšผลักดันกลับประเทýและÿŠงตัüมาที่Āšองกักÿำนักงานตรüจคนเขšาเมือง มูลนิธิ ผูšĀญิง ไดšรับอนุญาตจากÿถานพินิจและคุšมครองเด็ก พระนครýรีอยุธยา ÿุพรรณบุรี นครราชÿีมา ราชบุรี ÿมุทรปราการและปทุมธานี และจากýูนยŤฝřกและอบรมเด็กและ เยาชน จังĀüัดÿมุทรปราการ ราชบุรี นครราชÿีมา ใĀšจัดกิจกรรมพูดคุยประเมิน คüามเÿี่ยงเพื่อจะไดšประÿานงานกับองคŤกรในประเทýตšนทางกŠอนที่จะถูกผลักดัน กลับประเทý การรüบรüมแลกเปลี่ยนขšอมูลเกี่ยüกับÿภาพการทำงานกŠอนถูกจับกุม รüมทั้งใĀšขšอมูลทางเลือกÿำĀรับเด็กในการเขšารับการฝřกทักþะĀรือคüามชŠüยเĀลือ อื่น ๆ ที่เด็กตšองการ โดยทั่üไปเด็กเĀลŠานี้จะถูกÿŠงตŠอไปที่ÿำนักงานตรüจคนเขšาเมือง เพื่อรอการผลักดันกลับพรšอมผูšตšองกักคนอื่น ๆ มีกรณีของแรงงานเด็กจากประเทý ลาü ที่ÿถานพินิจฯ ไดšดำเนินการจัดพาไปÿŠงยังชายแดนจังĀüัดอุบลราชธานี และไดš ใĀšมูลนิธิฯ ติดตŠอองคŤกรในประเทýลาüมารับเด็กที่ดŠานชายแดน
๑๖๓ จากแรงงานย้ายถิ่นสู่ผู้เสียหายและการเข้าถึงความยุติธรรม นĂกจćกกćรทํćงćนในĀĂงกĆก ÿตม. แลü โครงกćรĄ ยĆงไดรĆบกćรปรąÿćน งćนจćกทĆ้งĀนüยงćนขĂงรĆฐแลąĂงคกรจćกปรąเทýตนทćงเพื่ĂใĀชüยเĀลืĂติดตćม กรณีที่มีĀญิงแลąเด็กถูกกĆกขĆงĀรืĂบĆงคĆบใชแรงงćน จćกแตเดิมที่กลไกขĂงรĆฐยĆงไมได ครĂบคลุมรĂงรĆบกรณีĀญิงแลąเด็กตćงชćติที่ไมไดเปนผูเÿียĀćยจćกกćรคćมนุþย กรณีเชนนี้เจćĀนćที่มูลนิธิĄ ไดเขćไปชüยเจรจćตĂรĂงในเรื่Ăงคćแรง แลąบćงกรณี ไดชüยจĆดĀćทนćยเพื่ĂฟĂงรĂงเรียกคćเÿียĀćยจćกนćยจćงที่แÿüงĀćปรąโยชนแลą กรąทํćคüćมรุนแรง ดĆงเชน กรณีขĂงพรýรี แรงงćนบćนที่ถูกนćยจćงทํćรćยแลąทćง เจćĀนćที่บćนเกร็ดตรąกćรไดปรąÿćนใĀมูลนิธิผูĀญิงชüยเĀลืĂในเรื่Ăงกćรดํćเนิน คดี กรณี พรศรี แรงงานบ้านอายุ ๑๕ ปี พรýรี เปนเด็กĀญิงชาüลาü อาýัยอยูที่แขüงÿะĀüันเขต ยายถิ่น ตามพี่ÿาüมาเปนคนทํางานบานที่เมืองไทย นายจางของพรýรี ทําธุรกิจขาย ผลิตภัณฑÿารเคมี โดยนําÿินคาบางÿüนมาเก็บไüที่บาน นายจางชอบดุดา พรýรีเพราะโกรธที่ÿื่อÿารไมเขาใจ และลงโทþดüยการทํารายรางกายเปน ประจํา และบางครั้งก็ใชÿารเคมีĀยดบนผิüĀนัง เมื่อพรýรีทํางานไดĀกเดือน ไดมีเพื่อนบานแจงตอเจาĀนาที่ของรัฐ ใĀเขาไปชüยพรýรี ĀลังไดรับการชüยเĀลือเจาĀนาที่ไดนําตัüพรýรีไปตรüจ รางกาย แพทยไมพบรองรอยการทํารายเพราะไดตรüจเพียงนอกรมผา เทานั้น พรýรี ถูกÿงไปรับการคุมครองที่บานพักเด็กและครอบครัü จังĀüัด นนทบุรี ตอมานักÿังคมÿงเคราะĀ ไดÿัมภาþณพรýรี ทําใĀรูüา นายจาง ปฏิบัติตอพรýรีอยางไร จากนั้น จึงไดนําตัüพรýรีไปตรüจรางกายอยาง ละเอียดอีกครั้ง พบบาดแผลการถูกทํารายโดยÿารเคมี ทั้งที่Āลังและที่ บริเüณอüัยüะเพý จึงไดมีการดําเนินคดีตอนายจาง ตอมาเจาĀนาที่ของ ÿถานคุมครองฯ เĀ็นüา พรýรีคüรไดรับคาชดเชยคüามเÿียĀาย จึงได ประÿานงานกับมูลนิธิผูĀญิงชüยจัดĀาทนายยื่นฟองเรียกรองคาเÿียĀาย ทางแพง เมื่อÿิ้นÿุดขั้นตอนในคดีทางอาญา ไดÿงตัüพรýรีกลับประเทý ĀลĆงจćกที่ไดมีกćรฟĂงรĂงทćงแพงกĆบนćยจćง ในปพ.ý.๒๕๕๖ ทćงýćลมี ĀมćยเรียกตĆüพรýรีมćใĀกćร มูลนิธิĄ จึงไดปรąÿćนกĆบĂงคกรในปรąเทýลćüใĀชüย
๑๖๔ ติดตĂพรýรี โดยตĂงมีกćรขĂĂนุญćตตĂทćงกćรลćüซึ่งไมเĀ็นดüยที่พรýรีจąเดินทćง มćýćล แตพรýรีÿมĆครใจที่จąมćใĀกćร ทćงมูลนิธิĄ จึงไดปรąÿćนแลąชüยใĀพรýรี เดินทćงมćใĀกćรในýćล ในคดีĂćญćนćยจćงถูกตĆดÿินลงโทþจํćคุกเปนเüลć ๔ ป ÿüนýćลแพงตĆดÿินใĀนćยจćงจćยคćเÿียĀćยใĀพรýรี เปนจํćนüนเงินเจ็ดแÿนบćท ขณąนĆ้น นćยจćงยĆงĂยูรąĀüćงตĂงโทþจํćคุก มูลนิธิĄ ไดจĆดĀćทนćยคüćมÿืบĀć ทรĆพยแลąบĆงคĆบคดี แตปรćกฏüćไมพบเงินในบĆญชีธนćคćรแลąรćยกćรทรĆพยÿินขĂง นćยจćง ในกรณีขĂงพรýรีไดมีคํćถćมจćกĀนüยงćนทćงรćชกćรถึงบทบćทแลą ĂํćนćจĀนćที่ขĂงมูลนิธิผูĀญิงที่ไมปฏิบĆติตćมแนüทćงขĂงขĂตกลงĄ ที่ใĀĀนüยงćน ขĂงรĆฐเปนผูมีบทบćทตĆดÿินใจ กรณีเด็กลาวที่สุพรรณบุรี นอง พüง และตอย อายุ ๑๕–๑๗ ป ทั้งÿามคนเปนแรงงานยายถิ่น จากประเทýลาüมาทํางานบานที่ตัüเมืองจังĀüัดÿุพรรณบุรี ทั้งÿามตองการ กลับไปเยี่ยมบานที่ประเทýลาü แตนายจางปฏิเÿธเพราะเกรงüาจะไม กลับมาเมืองไทยอีก ตอยจึงโทรติดตอทางบานซึ่งไดขอคüามชüยเĀลือไปที่ องคกรใĀคüามชüยเĀลือแĀงĀนึ่งในประเทýลาü บานนายจางทั้งÿามเปน ตึกแถüใกลเคียงกัน นองทํางานในรานขายอะไĀลรถมอเตอรไซด พüง ทํางานรานขายอาĀารÿัตüซึ่งตองทนรับอารมณรุนแรงของนายจางĀญิงที่ ชอบดุดา บางครั้งก็ทํารายพüงอยางรุนแรง ÿüนตอย ทํางานบานใĀกับ นายจางซึ่งเปนที่พักอาýัย Āลังจากที่ไดรับแจงจากองคกรในประเทýลาü มูลนิธิฯ ไดประÿาน ไปยังกองปราบปรามการคามนุþยเนื่องจากเĀ็นüามีการกักขังĀนüงเĀนี่ยü และเปนแรงงานเด็ก ตอมาเมื่อüันที่ ๒๗ เมþายน ๒๕๖๐ เจาĀนาที่ตํารüจ ไดลงไปชüยเĀลือพรอมกับĀนüยงานÿĀüิชาชีพ และมูลนิธิผูĀญิง ทีมÿĀ üิชาชีพลงคüามเĀ็นüา ทั้งÿามไมเขาขายผูเÿียĀายจากการคามนุþย เนื่องจากไมไดถูกบังคับ ĀรือถูกĀลอกลüง เพราะรูลüงĀนาแลüüาตองมา ทํางานบาน จึงเขาขายผิด พ.ร.บ.ทํางานโดยไมไดรับอนุญาต และĀลบĀนี เขาเมือง ทีมÿĀüิชาชีพขอใĀตรüจมüลกระดูก และพบüา ทั้งÿามคนมี อายุ ไมเกิน ๑๘ ป นายจางถูกดําเนินคดีขอĀาใชแรงงานเด็กและแรงงานไมมีเอกÿาร อีกทั้งทางเจาĀนาที่คุมครองแรงงานไดเรียกรองคาจางตามอัตราคาแรงขั้น
๑๖๕ ตํ่าใĀกับนองและตอย เพราะทํางานขายของที่นอกเĀนือจากทํางานบาน นองไดเงินจากการทํางานทั้งÿิ้น ๔๐,๐๐๐ บาท พüง ไดรับเงิน ๖๙,๗๐๕ บาท และ ตอย ไดรับ ๓๒,๕๐๐ บาท ทั้งÿามคน ถูกÿงเขาýูนยแรกรับÿถาน พินิจและคุมครองเด็กและเยาüชนจังĀüัดÿุพรรณบุรี เปนเüลาÿองเดือน เมื่อ ครบกําĀนด ทั้งÿามคนถูกÿงตัüไปยังÿํานักงานตรüจคนเขาเมืองรอการ ผลักดันกลับประเทý โดยมูลนิธิฯไดประÿานองคกรพัฒนาเอกชนชüยเĀลือ เด็กในประเทýลาüมารับตัüและชüยÿงกลับÿูครอบครัü กรณีแรงงานบ้าน ชาวเอธิโอเปีย โมนาอายุ ๒๕ ป อาýัยอยูกับลุงและปาที่ชานเมืองอาดิÿอาบาบา ประเทýเอธิโอเปย ตอมามีนายĀนาติดตอใĀมาทํางานบานใĀกับนายจาง ÿัญชาติเดียüกันซึ่งมาประจําองคกรระĀüางประเทýในประเทýไทย โดย ÿัญญาüาจะไดเงินเดือน ๑๐๐ เĀรียญเอธิโอเปย Āรือประมาณ ÿามพันĀา รอยบาท มีüันĀยุดประจําÿัปดาĀและจะแนะนําติดตอกับกลุมเพื่อนชาü เอธิโอเปยในประเทýไทย ขอตกลงการจางงานระบุüาในĀาเดือนแรกตองถูก ĀักเงินเดือนละĀนึ่งพันบาท เปนคานายĀนา เมื่อเดินทางมาถึงประเทýไทย โมนาตองทํางานโดยไมมีüันĀยุด ตั้งแตตีĀาถึงเที่ยงคืน ตองถูกĀักคาแรง ครึ่งĀนึ่งในĀาเดือนแรกใĀกับนายĀนา นายจางบอกüาจะÿงเงินใĀญาติที่ เอธิโอเปยทุกเดือน แตเมื่อโมนาไดโทรÿอบถามกับครอบครัüพบüา นายจาง ไดÿงใĀเพียงĀาพันบาทเทานั้น ภรรยาของนายจšางชอบดุดŠาโมนาเปŨนประจำ เวลาไมŠพอใจมักจะ ทำรšาย และไลŠใĀšออกไปอยูŠนอกบšาน โมนามักจะไดšกินขšาวเปลŠาเปŨนอาĀาร ไมŠมีโอกาÿไปพบปะกับชาวเอธิโอเปŘยคนอื่น ๆ เĀมือนกับที่เคยบอกไวš ĀลังจากĀกเดือนผŠานไป โมนาทนไมŠไĀวและตšองการกลับบšาน แตŠนายจšาง ไมŠใĀšกลับโดยอšางวŠายังไมŠคุšมคŠาตั๋วเครื่องบิน และยังติดเงินคŠาใชšจŠายทำฟŦน โมนาทนทำงานเปŨนเวลากวŠาÿองปŘ จนวันĀนึ่ง โมนาถูกใĀšออกไปยืนนอก บšานเĀมือนเชŠนเคย โมนาไมŠอยากทนอีกตŠอไป จึงตัดÿินใจเดินไปที่ÿระน้ำ กลางĀมูŠบšานเพื่อจะจบชีวิตตนเอง ระĀวŠางทางมีĀญิงชาวเอธิโอเปŘยที่รูšจัก กับนายจšางของโมนาและจำโมนาไดš จึงไดšชŠวยพาโมนาไปที่บšานของเพื่อน คนĀนึ่ง และติดตŠอใĀšประธานĀมูŠบšานชŠวยเĀลือและไดšÿŠงตŠอมายังมูลนิธิ ผูšĀญิง เมื่อมูลนิธิฯ พาโมนาไปแจšงความ ทางเจšาĀนšาที่ตำรวจกลับปกปŜอง
๑๖๖ นายจšางเพราะมีตำแĀนŠงในองคŤการระĀวŠางประเทศ มูลนิธิฯไดšนัดเจรจากับ นายจšางเรื่องคŠาแรง แตŠนายจšางไมŠยอมจŠายตามที่เÿนอไป ทางมูลนิธิฯจึงไดš ชŠวยจัดĀาทนายเพื่อดำเนินเรื่องรšองเรียนตŠอศาลแรงงาน มูลนิธิĄ ไดชüยปรąÿćนจĆดที่พĆกที่ปลĂดภĆย ฟนฟูÿภćพรćงกćยแลąจิตใจ ตĂมćýćลนĆดเจรจćโดยไกลเกลี่ยใĀนćยจćงยĂมจćยเปนเงินทĆ้งÿิ้น ÿี่แÿนบćทโดยมี เงื่ĂนไขยุติกćรฟĂงรĂงทćงกฎĀมćยทĆ้งทćงĂćญćแลąทćงแพง โมนćตĂงĂยูใน เมืĂงไทยเพื่ĂรĂÿิทธิในกćรเปนผูลี้ภĆยเปนเüลćกüćÿćมป โดยไดรĆบคüćมชüยเĀลืĂที่ พĆกพิงจćกบćนพĆกฉุกเฉิน แลąýูนยภคินีýรีชุมภćบćล ดินแดง จนกรąทĆ่งไดลี้ภĆยไปยĆง ปรąเทýĂĂÿเตรเลีย จćกกรณีทĆ้งÿćมซึ่งเปนแรงงćนĀญิงแลąเด็กตćงชćติที่ปรąÿบปญĀćใน ปรąเทýไทย ÿąทĂนใĀเĀ็นüćเÿนทćงกćรเขćถึงคüćมยุติธรรมขĂงแรงงćนĀญิงแลą เด็กตćงชćติที่นĂกจćกจąมีกćรลงโทþตĂผูกรąทํćผิดทćงĂćญćแลü ยĆงตĂงคํćนึงถึง กćรเรียกรĂงใĀผูปรąÿบปญĀćไดรĆบกćรตĂบแทนชดเชยคüćมเÿียĀćยที่เกิดขึ้นโดย กćรจĆดĀćทนćยคüćมเพื่ĂชüยตĂÿูเรียกรĂงคćชดเชยคüćมเÿียĀćยซึ่งเปนภćรกิจที่ ตĂงใชทรĆพยćกรจํćนüนไมนĂยในกćรดํćเนินงćนแลąจํćเปนตĂงมีĀนüยงćน ภćยนĂกเชน มูลนิธิผูĀญิง ปรąÿćนกćรใĀคüćมชüยเĀลืĂ จćกทĆ้งÿćมกรณีที่มูลนิธิĄ ใĀคüćมชüยเĀลืĂจąเĀ็นüć ในกรณีขĂงพรýรี Āนüยงćนที่รĆบผิดชĂบเรื่Ăงกćร ดํćเนินคดีทćงĂćญćตĂนćยจćงไมไดมีกćรเรียกรĂงคćเÿียĀćยใĀแกพรýรี ทํćใĀตĂง ดํćเนินคดีทćงแพงแมนćยจćงจąถูกลงโทþทćงĂćญćแลąýćลแพงไดÿĆ่งใĀมีกćร ชดเชยคüćมเÿียĀćยแตพรýรีก็ไมไดรĆบเงินชดเชยคüćมเÿียĀćยตćมที่ýćลÿĆ่ง เนื่ĂงจćกไมมีกćรยึดทรĆพยÿินขĂงนćยจćขณąดํćเนินคดีทćงĂćญć แตกตćงจćกกรณี แรงงćนชćüลćüÿćมรćยที่จĆงĀüĆดÿุพรรณบุรี ที่นĂกจćกจąดํćเนินคดีตĂนćยจćงแลü นĂง พüง แลąตĂย ยĆงไดรĆบคćแรงที่ทćงเจćĀนćที่แรงงćนชüยเรียกรĂงใĀ แมüć แรงงćนทĆ้งÿćมจąเปนแรงงćนที่ไมมีใบĂนุญćตก็ตćมแตก็ไมไดนํćมćเปนÿćเĀตุที่จą ทํćใĀไมไดรĆบคćแรงชดเชย ÿüนกรณีขĂงโมนć ไมมีกćรดํćเนินคดีทćงĂćญćตĂ นćยจćง แลąใชกรąบüนกćรเรียกรĂงตĂýćลแรงงćน แลąนćยจćงยĂมจćยคćชดเชย ในชĆ้นไกลเกลี่ยทํćใĀไมตĂงดํćเนินกćรบĆงคĆบคดีในชĆ้นýćล กรณีขĂงพรýรี รąĀüćงพĆกพิงที่บćนเกร็ดตรąกćร พรýรีไดรĆบกćรฝกĂćชีพ แลąเรียนภćþćไทยรąĀüćงที่รĂกćรกรąบüนทćงกฎĀมćยแลąกćรÿงกลĆบเปนเüลć ĀลćยเดืĂน ซึ่งกćรเรียนภćþćไทยนĆบüćเปนปรąโยชนตĂพรýรีที่ตĂมćไดมีโĂกćÿ
๑๖๗ ยćยถิ่นมćทํćงćนในเมืĂงไทยĂยćงถูกตĂง ในÿüนขĂงแรงงćนทĆ้งÿćมตĂงเขćĂยูที่ ýูนยแรกรĆบขĂงÿถćนพินิจĄ ซึ่งแมจąไมไดรĆบกćรดูแลในฐćนąผูเÿียĀćยจćกกćรคć มนุþย แตมีขĂดีที่ไดกลĆบภูมิลํćเนćภćยในรąยąเüลćÿĂงเดืĂน แลąÿถćนที่ก็จĆดไü เปนýูนยแรกรĆบที่แยกจćกเด็กที่กรąทํćผิดĂื่น ๆ ในÿถćนพินิจĄ ปจจุบĆนเริ่มมีกćรเปลี่ยนแปลงในเชิงรąบบกลไกรĂงรĆบขĂงรĆฐที่ดีขึ้น โดยมี กćรปรąÿćนงćนแลąทํćงćนรüมกĆนซึ่งเปนผลพüงภćยใตกรĂบกćรทํćงćนดćนกćรคć มนุþย โดยเมื่ĂมีกćรแจงเĀตุจąมีกćรปรąÿćนงćนกĆบทีมÿĀüิชćชีพเพื่ĂรüมคĆดแยก Āญิงแลąเด็ก ตลĂดจนมีกćรคุมครĂงดćนแรงงćนที่กćüĀนćมćกขึ้นกüćแตเดิมโดย ไมเลืĂกปฏิบĆติตĂแรงงćนยćยถิ่นที่ไมมีเĂกÿćร Ăยćงไรก็ตćม ในกรณีĂื่น ๆ ที่ทćง มูลนิธิĄ ไดปรąÿćนงćนใĀเจćĀนćที่ลงไปชüยเĀลืĂจćกÿถćนที่ทํćงćน ĀćกเจćĀนćที่ พบแรงงćนมีĂćยุเกิน ๑๘ ป แลąเปนแรงงćนที่ไมมีเĂกÿćร จąไมไดรĆบกćรปฏิบĆติ จćกเจćĀนćที่เชนเดียüกĆบกรณีที่เปนแรงงćนเด็ก เนื่ĂงจćกยĆงพิจćรณćüćเปน แรงงćนÿมĆครใจยćยถิ่นเขćมćทํćงćนซึ่งปรąÿบปญĀćในกćรทํćงćน ไมไดเปน ผูเÿียĀćยจćกกćรคćมนุþย กรณีเชนนี้โดยÿüนใĀญจąถูกýćลตĆดÿินใĀรĆบโทþĀนึ่ง ĀรืĂÿĂงเดืĂน กĂนถูกผลĆกดĆนกลĆบปรąเทýตนทćง บ้านพักหญิงและเด็กที่แม่สอด: ที่พักพิงของหญิง และเด็กเคลื่อนย้าย มูลนิธิĄ เริ่มเปดบćนพĆกÿํćĀรĆบĀญิงแลąเด็กยćยถิ่นในปพ.ý. ๒๕๕๒ โดย เนนรĆบĀญิงแลąเด็กที่ตĂงกćรคüćมชüยเĀลืĂในกćรเดินทćงกลĆบภูมิลํćเนć แลąเติม เต็มชĂงüćงĂĆนเกิดจćกกćรคĆดแยกเĀยื่Ăที่ในขณąนĆ้นรĆฐเนนเฉพćąกรณีที่เปน ผูเÿียĀćยจćกกćรคćมนุþย บćนพĆกĀญิงแลąเด็กที่แมÿĂดเปนโครงกćรที่ไดรĆบกćร ÿนĆบÿนุนจćกĂงคกćร แตร เด ซĂม เนเธĂรแลนด เชนเดียüกĆบกćรทํćงćนใĀคüćม ชüยเĀลืĂĀญิงแลąเด็กในĀĂงกĆกขĂงÿํćนĆกงćนตรüจคนเขćเมืĂง กćรดํćเนินงćนใน ชüงแรกทćงมูลนิธิไดเดินทćงไปÿํćรüจคüćมคิดเĀ็นจćกĂงคกรในพื้นที่ĂํćเภĂแมÿĂด ซึ่งÿüนใĀญเĀ็นดüยที่จąมีกćรเปดบćนพĆกรĂงรĆบในพื้นที่ แลąไดทํćคüćมรูจĆกกĆบ Ăงคกรตćง ๆ ที่ทํćงćนใĀคüćมชüยเĀลืĂแกĀญิงแลąเด็กจćกปรąเทýพมć ในชüง ÿĂงปแรก มูลนิธิĄไดเลืĂกที่จąดํćเนินงćนกĆบĂงคกร Social Action for Women (SAW) ซึ่งมีคนทํćงćนที่ÿćมćรถÿื่ĂÿćรภćþćเดียüกĆบĀญิงแลąเด็กจćกพมćได ตĂมć เนื่Ăงจćกแนüทćงกćรทํćงćนที่แตกตćงกĆนแลąเกิดชĂงüćงในกćรÿื่Ăÿćร มูลนิธิĄจึง ไดดํćเนินโครงกćรแยกจćกĂงคกร SAW โดยกćรจĆดĀćเจćĀนćที่แลąพี่เลี้ยงที่ ÿćมćรถÿื่ĂÿćรภćþćกĆบเด็ก ๆ แลąผูĀญิงในบćนพĆกได ตลĂดรąยąเüลćดํćเนินงćน
๑๖๘ นćนกüćÿิบปนี้ บćนพĆกไดใĀคüćมชüยเĀลืĂแกĀญิงแลąเด็กรüมทĆ้งÿิ้น ๓๗๗ คน เปนเด็กĀญิง ๑๘๑ คน เปนเด็กชćย ๕๗ คน แลąผูĀญิง ๑๔๖ คน กรณีที่เปน ผูเÿียĀćยจćกกćรคćมนุþย พบüćมีĀญิงแลąเด็กเพียงĀนึ่งรćยที่ไดรĆบกćรÿงตĂมć จćกĂงคกรในแมÿĂดแลąไดรüมกĆนชüยเĀลืĂĂยćงตĂเนื่Ăงเพื่ĂใĀÿćมćรถเขćถึง คüćมยุติธรรม ซึ่งผูเÿียĀćยแลąเจćĀนćที่ตĂงเดินทćงมćที่กรุงเทพแลąที่เกิดเĀตุ จĆงĀüĆดÿรąบุรี กรณีดํćเนินคดีรćยĂื่น ๆ ไดรĆบกćรÿงตĂจćกชุมชน โดยÿüนĀนึ่งเปน เด็กผูĀญิงที่ถูกกรąทํćคüćมรุนแรงทćงเพý ĀรืĂมีคüćมเÿี่ยง ไมปลĂดภĆยĀćกจąตĂง Ăยูในชุมชน ทํćใĀตĂงกćรที่พĆกพิงชĆ่üครćü รąĀüćงที่มีกćรดํćเนินคดีตĂผูลąเมิด üĆตถุปรąÿงคจćกแรกเริ่มในกćรตĆ้งบćนพĆกก็เพื่ĂรĂงรĆบĀญิงแลąเด็กที่ไดรĆบ กćรÿงตĂมćจćกĀĂงกĆกซĂยÿüนพลู แตผลที่เกิดขึ้น พบüćบćนพĆกไดชüยรĂงรĆบ Āญิงแลąเด็กที่ÿงตĂมćจćกĂงคกรในĂํćเภĂแมÿĂดมćกกüćที่ÿงมćจćกĀĂงกĆก โดย มีĀญิงแลąเด็กที่ปรąÿบคüćมรุนแรงในครĂบครĆü เปนเด็กกลุมเปรćąบćงที่ขćด ผูดูแลĀรืĂครĂบครĆüยćยถิ่นไปทํćงćนกรุงเทพĄ ĀรืĂเด็กที่ถูกลąเมิดทćงเพýจćกคน ในครĂบครĆüĀรืĂคนในชุมชน Āญิงแลąเด็กจąพĆกพิงในบćนพĆกดüยรąยąเüลćที่แตกตćงกĆนไป ที่Ăยูนćน ที่ÿุดเปนĀญิงที่ไดรĆบคüćมชüยเĀลืĂมćจćกĀĂงกĆกซĂยÿüนพลูซึ่งĂยูในบćนพĆกนćน ถึง ๔ ป ÿüนที่พĆกพิงรąยąÿĆ้น มีทĆ้งที่นĂยกüć ๑ ÿĆปดćĀ ĀรืĂนĂยกüćĀนึ่งเดืĂน โดยขึ้นกĆบรąยąเüลćในกćรติดตćมครĂบครĆü ĀรืĂกćรคลี่คลćยปญĀćที่เกิดขึ้น เหมย การแสวงหาประโยชน์ เลือกปฏิบัติซ้ำซ้อน เĀมย ĀญิงชาüไทยใĀญ มูลนิธิผูĀญิงพบกับเĀมย Āญิงชาüไทย ใĀญอายุ ๒๙ ป ที่Āองกัก ÿตม.ซอยÿüนพลูตอนปลายเดือนพฤþภาคม พ.ý. ๒๕๕๘ มีอาการเซี่องซึม ชอบพูดคนเดียü ไมคุยกับใคร จึงไดขอ อนุญาตจาก ÿตม. ใĀเĀมยไดเขารับคüามคุมครองจากบานพัก เĀมยไดพบ กับจิตแพทยที่โรงพยาบาลแมÿอดซึ่งüินิจฉัยüาเปนโรคจิตเภทแบบไม กาüราü ĀลังจากกินยาอาการของเĀมยดีขึ้นเปนลําดับ เĀมยเคยเปน แมบานที่เชียงใĀมประมาณ ๑ ป ตอมาไดมาทํางานเปนแมบานที่กรุงเทพฯ แตมีปญĀากับนายจาง เĀมยจึงยายไปทํางานอีกแĀงĀนึ่ง จนüันĀนึ่งมี ตํารüจมาตรüจคนบาน ÿอบถามĀาบัตรอนุญาตทํางานและตรüจคนĀา ยาบา เĀมยถูกจับดําเนินคดีและติดคุกที่ทัณฑÿถานĀญิงธัญบุรีเปนเüลาป กüาโดยที่ไมรูüาดüยขอĀาอะไร จากนั้นก็ถูกÿงมาที่Āองกัก ÿตม.
๑๖๙ ÿüนพลูชüงเüลาในบานพัก เĀมยไดรับการฟนฟูจนÿามารถใชชีüิตได ตามปกติ แตก็ไมตองการกลับพมาเพราะไมรูüาบานของตนเองอยูที่ไĀน มูลนิธิฯ จึงไดชüยĀางานใĀเĀมยเปนแมบานดูแลเกÿตเฮาÿแĀง Āนึ่ง ตอมาพบüา เĀมยถูกĀลอกจากลูกคาที่มาพักที่เกÿเฮาÿใĀเขาไปใน Āองแลüใชกําลังขืนใจ และบอกüาจะคบĀาเปนแฟน แตเขาก็ไมกลับมาĀา เĀมยอีกทําใĀอาการของเĀมยกําเริบ Āลังจากที่ไปรับการตรüจ ก็ไดรูüา เĀมยตั้งครรภออน ๆ มูลนิธิผูĀญิงจึงรับตัüเĀมยมาดูแลจนมีอาการดีขึ้นและ ดําเนินการยุติการตั้งครรภ อยางไรก็ตาม เĀมยยืนยันที่จะขอไปพักอยูตาม ลําพัง เจาĀนาที่ไดแตติดตามüาเĀมยพักอยูที่ใดและไปเยี่ยมเยียน จนกระทั่งเดือนมกราคม พ.ý. ๒๕๖๒ มูลนิธิฯไดรับแจงüาเĀมยเดินเรรอน อยูริมถนนที่ตัüเมืองเชียงใĀม มีอาการเลื่อนลอย พูดคนเดียü เนื้อตัüÿกปรก จึงไดประÿานใĀองคกรชüยเĀลือแรงงานอพยพที่จังĀüัดเชียงใĀมใĀชüยÿง ตัüเĀมยเขารับการรักþาที่โรงพยาบาลÿüนดอก เชียงใĀม Āลังจากที่อาการ ดีขึ้น มูลนิธิฯ ไดประÿานÿํานักงานพัฒนาÿังคมและคüามมั่นคงของมนุþย ปจจุบัน Āมüย ไดรับการดูและ พักอยูที่ýูนยคุมครองคนไรที่พึ่ง จังĀüัด พิþณุโลก Āญิงแลąเด็กที่ถูกÿงตĂมćจćกÿํćนĆกงćนตรüจคนเขćเมืĂง ทćงเจćĀนćที่ บćนพĆกจąไปรĆบตĆüมćจćกดćนตรüจคนเขćเมืĂงที่ชćยแดนแมÿĂด เรื่ĂงÿํćคĆญที่ จąตĂงดํćเนินกćร ก็คืĂกćรÿรćงคüćมไüüćงใจ ใĀĀญิงแลąเด็กยินยĂมเขćบćนพĆก ดüยคüćมÿมĆครใจ แตบćงครĆ้งก็ไมใชเรื่ĂงงćยเพรćąĀญิงแลąเด็กตĂงถูกแยกĂĂกมć จćกผูตĂงกĆกคนĂื่น ๆ ที่กํćลĆงจąไดขćมกลĆบไปทćงฝงพมć กćรที่มีเจćĀนćที่ซึ่ง ÿćมćรถÿื่ĂÿćรภćþćพมćĀรืĂภćþćขĂงกลุมชćติติพĆนธุไดจึงเปนเรื่ĂงÿํćคĆญที่ทํćใĀ Āญิงแลąเด็กมีคüćมไüüćงใจยินดีรĆบคüćมชüยเĀลืĂจćกบćนพĆก โดยทĆ่üไปĀนüยงćนขĂงรĆฐมĆกจąใĀคüćมÿํćคĆญกĆบกćรคĆดแยกüćเปน ผูเÿียĀćยจćกกćรคćมนุþยĀรืĂไมเปนĂĆนดĆบแรก แตบćนพĆกขĂงมูลนิธิĄ เนนถึง คüćมไมปลĂดภĆยที่Ăćจเกิดขึ้นĀćกแรงงćนเคลื่ĂนยćยเĀลćนี้ ตĂงเดินทćงกลĆบโดย ลํćพĆง แลąจąÿĆมภćþณในภćยĀลĆงถึงปรąÿบกćรณในกćรยćยถิ่นที่ผćนมć แลąใĀ คüćมชüยเĀลืĂโดยไมไดจํćกĆดüćเปนผูเÿียĀćยจćกกćรคćมนุþยĀรืĂไมโดยคํćนึงถึง คüćมเปรćąบćงขĂงĀญิงแลąเด็กยćยถิ่น
๑๗๐ บ้านพักกับการดูแลฟื้นฟูเยียวยาท่ามกลางความหลากหลาย ตลĂดรąยąเüลćที่ดํćเนินงćนบćนพĆก มีกćรปรĆบเปลี่ยนเจćĀนćที่Āลćยรุน ในแรกเริ่ม ทćงบćนพĆกมูลนิธิĄไดเปดรĆบคนทํćงćนจćกปรąเทýพมćมćทํćงćนรüมกĆบ เจćĀนćที่คนไทยแลąใชภćþćĂĆงกฤþในกćรÿื่Ăÿćร ตĂมćไดเปลี่ยนมćรĆบบุคคลćกรที่ เปนชćüกąเĀรี่ยงแลąชćüพมćที่เติบโตในแมÿĂดมćตĆ้งแตเด็ก จึงใชภćþćไทยไดแลą ยĆงÿćมćรถÿื่ĂÿćรกĆบĀญิงแลąเด็กในบćนพĆกได จึงทํćใĀบćนพĆกขĂงมูลนิธิĄมี เจćĀนćที่ที่ÿćมćรถÿื่ĂÿćรไดทĆ้งภćþćไทย พมć กąเĀรี่ยง ผูĀญิงแลąเด็ก ๆ ได เรียนรูกćรทํćĂćĀćรขĂงชćติพĆนธุตćง ๆ นĂกจćกนี้ บćนพĆกยĆงคํćนึงถึงคüćมแตกตćง ทćงýćÿนć มีกćรจĆดเครื่ĂงครĆüเฉพćąใĀÿํćĀรĆบĀญิงแลąเด็กที่เปนชćüมุÿลิม ÿิ่ง ÿํćคĆญก็คืĂกรąบüนกćรÿรćงคüćมเขćใจแลąทํćงćนรüมกĆนเปนทีม แลąกćรปรąชุม รüมกĆนเพื่ĂปรึกþćĀćรืĂ จĆดกćรปญĀćแลąเรียนรูรüมกĆนในกćรดูแลÿมćชิกใน บćนพĆกที่มีคüćมแตกตćงทćงชćติพĆนธุแลąýćÿนć ĀลĆงจćกที่Āญิงแลąเด็กเขćมćในบćนพĆก ÿิ่งแรกคืĂกćรชüยเĀลืĂใĀได ปรĆบตĆüแลąมีคüćมคุนเคยกĆบกćรใชชีüิตในบćนพĆก จćกนĆ้นจąĀćโĂกćÿพูดคุยเพื่Ă ทรćบคüćมเปนมćแลąปรąเมินคüćมตĂงกćรแลąคüćมชüยเĀลืĂที่ตĂงดํćเนินกćร กćรพูดคุยขึ้นกĆบคüćมพรĂมขĂงĀญิงแลąเด็ก เมื่Ăมีคüćมไüüćงใจก็จąคĂย ๆ เปดเผยเลćเรื่Ăงรćüชีüิตที่ผćนมć ทćงเจćĀนćที่มูลนิธิĄ จึงมิไดทํćกćรÿĆมภćþณ Ăยćงเปนทćงกćร แตจąพยćยćมÿรćงคüćมคุนเคยแลąพูดคุยÿĂบถćมในรąĀüćงที่ ใชชีüิตในบćนพĆก กรณีĀญิงแลąเด็กที่ÿงตĂมćจćกชุมชน มĆกจąเปนกรณีที่ถูกกรąทํć คüćมรุนแรงในครĂบครĆü ทćงกćย ทćงเพý ทćงจิตใจĀรืĂถูกกรąทํćจćกคนในชุมชน เจćĀนćที่บćนพĆกจึงใĀคüćมÿํćคĆญกĆบกćรดูแลเยียüยćผลกรąทบจćกคüćมรุนแรง นĂกจćกบćดแผลภćยนĂกแลü ยĆงมีผลกรąทบทćงจิตใจที่เปนคüćมทćทćยในกćร ทํćงćน รüมถึงĀญิงแลąเด็กที่เปนแรงงćนยćยถิ่นซึ่งผćนพนÿภćพกćรทํćงćนที่ เลüรćย ĀรืĂเผชิญกĆบคüćมรุนแรงทćงเพýในที่ทํćงćน ในขณąที่เจćĀนćที่ในบćนพĆก มีนĆกÿĆงคมÿงเครćąĀที่เปนĀลĆกในกćรทํćงćนเพียงคนเดียü ÿüนผูดูแลคนĂื่น ๆ เปน ทีมงćนที่มีคüćมมุงมĆ่นที่จąทํćงćนชüยเĀลืĂผูĂื่น กćรเรียนรูแลąปรึกþćĀćรืĂใน ทีมงćนจึงเปนĀĆüใจÿํćคĆญ โดยเฉพćąกćรÿรćงบรรยćกćýแลąจĆดÿภćพแüดลĂมใน บćนพĆกเพื่ĂเĂื้ĂใĀĀญิงแลąเด็กÿćมćรถฟนฟูÿภćพจิตใจแลąมีพลĆงในกćรดํćเนินชีüิต ÿćมćรถกćüขćมคüćมเจ็บปüดแลąคüćมบĂบชํ้ćทćงจิตใจที่เปนผลจćกคüćมรุนแรง ที่เคยเผชิญมćในĂดีต
๑๗๑ ผูเดืĂดรĂนที่ถูกÿงมćบćนพĆกมีคüćมĀลćกĀลćยĂยćงมćก จćกเดิมที่ บćนพĆกüćงแผนรĂงรĆบĀญิงแลąเด็กที่พบใน ÿตม. ซึ่งÿüนใĀญตĂงกćรที่พĆกพิง ชĆ่üครćü แตเมื่ĂบćนพĆกเปนที่รĆบรูขĂงĂงคกรตćง ๆ ในพื้นที่ จึงมีĀญิงแลąเด็กที่ถูก ÿงตĂจćกพื้นที่เพิ่มมćกขึ้นเรื่Ăย ๆ เชน เปนเด็กที่ไมมีคนดูแลเนื่ĂงจćกแมตĂงโทþ ติดคุก เด็กที่ถูกทํćรćยจćกคนในครĂบครĆü แลąเด็กที่ถูกลąเมิดทćงเพý เปนตน บćง ครĂบครĆü ถูกÿงตĂมćจćกคćยผูĂพยพแลąĂćýĆยĂยูในบćนพĆกจนกรąทĆ่งไดเดินทćง ไปปรąเทýที่ÿćม กรณีที่ถูกÿงตĂมćจćกชุมชนเĀลćนี้ ตĂงกćรกćรเยียüยćแลąฟนฟู ÿภćพจิตใจ โดยเฉพćąเด็กที่ถูกลąเมิดทćงเพý ซึ่งดูเĀมืĂนบćนพĆกขĂงเรćไมĂćจ ปฏิเÿธได เนื่ĂงจćกÿถćนกćรณในบćนพĆกĂื่น ๆ ÿüนใĀญมีÿภćพคĂนขćงแĂĂĆดแลą ÿภćพแüดลĂมไมเĀมćąÿมที่จąรĂงรĆบเด็กที่ปรąÿบปญĀćถูกลąเมิดทćงเพý ทีมดูแลแมไมไดมีพื้นฐćนเปนนĆกüิชćชีพโดยตรงทćงดćนÿĆงคมÿงเครćąĀ ĀรืĂนĆกจิตüิทยć แตทćงมูลนิธิĄ ไดเพิ่มพูนทĆกþąพื้นฐćนในกćรดูแลโดยใĀคüćมรĆก แลąคüćมเĂื้ĂĂćทรเพื่ĂปรąคĆบปรąคĂงใĀĀญิงแลąเด็กเĀลćนี้ÿćมćรถฝćฟนกĆบ üิกฤตในชีüิตขĂงตนไปไดกćรจĆดกิจกรรมĀลćกĀลćยแกĀญิงแลąเด็กÿงเÿริมคüćม เขćใจแลąกćรมีÿüนรüมในกćรชüยเĀลืĂกĆน ÿิ่งที่นćชื่มชมก็คืĂĀญิงแลąเด็กใน บćนพĆกตćงมีÿüนรüมดูแลÿมćชิกใĀมที่เขćมćในบćน เชน เปนเด็กที่เคลื่Ăนยćยแยก จćกครĂบครĆüแลąเขćมćĂยูในกćรดูแลขĂงบćนพĆกโดยลํćพĆง เจćĀนćที่แลąทีมดูแลมีกćรจĆดพูดคุยกĆบÿมćชิกในบćนพĆกĂยćงÿมํ่ćเÿมĂ เพื่ĂรĆบฟงปญĀćแลąĀćทćงĂĂกรüมกĆนĀรืĂขĂคüćมรüมมืĂจćกÿมćชิกในบćน กćร พูดคุยเปนรćยบุคคลเปนÿิ่งÿํćคĆญที่ทีมดูแลใĀคüćมÿํćคĆญซึ่งมีüĆตถุปรąÿงคทĆ้งกćร ÿĂบถćมคüćมเปนมć กćรรüบรüมขĂมูลเพื่ĂจĆดทํćแผนเฉพćąรćยในกćรฟนฟูทĆ้ง ทćงรćงกćยแลąจิตใจ กćรĂยูรüมกĆนในคüćมĀลćกĀลćยขĂงชćติพĆนธุแลąเคćรพในทุกชćติพĆนธุ แลąคüćมเชื่Ă จึงเปนĀลĆกกćรที่บćนพĆกขĂงมูลนิธิĄ ใĀคüćมÿํćคĆญพรĂมทĆ้งตรąĀนĆก ถึงÿถćนกćรณคüćมขĆดแยงทćงชćติพĆนธุที่มีคüćมเปนมćยćüนćนในปรąเทýตนทćง บćนพĆกเคยเผชิญÿถćนกćรณที่เด็กกąเĀรี่ยงÿąทĂนคüćมในใจüć ไมชĂบคนเชื้Ăÿćย พมć เจćĀนćที่ดูแลในบćนพĆกจึงตĂงÿรćงคüćมเขćใจแลąทํćใĀÿมćชิกทุกคนรĆบรูüć บćนพĆกĂยูดüยกĆนĂยćงเคćรพกĆนแลąกĆนในคüćมแตกตćงทćงชćติพĆนธุ รüมถึงคüćม เชื่ĂแลąกćรนĆบถืĂýćÿนćที่แÿดงĂĂกตćงกĆน ทćงเจćĀนćที่จąจĆดพćĀญิงแลąเด็กไป รüมในกิจกรรมทćงýćÿนćตćมที่ตĂงกćร ไมüćจąเปนงćนบุญปรąเพณีทćงýćÿนć
๑๗๒ พุทธ กćรไปโบÿถขĂงĀญิงแลąเด็กที่เปนชćüคริÿต แลąกćรมีพื้นที่ลąĀมćดขĂง ÿมćชิกที่เปนชćüมุÿลิม กćรทํćงćนเพื่ĂดูแลĀญิงแลąเด็กในบćนพĆก มิใชเพียงกćรใĀที่พĆกพิง กćร จĆดĀćĂćĀćร เพื่ĂใĀĂิ่มทĂงในแตลąüĆน แตกćรใÿใจกćรใĀคüćมรĆก คüćมพรĂมรĆบ ฟงปญĀć เปนÿüนÿํćคĆญที่ชüยÿรćงบรรยćกćýในบćนพĆกที่Āญิงแลąเด็กถูกกรąทํć จąÿćมćรถมีคüćมพรĂมที่กลćĂĂกไปเผชิญโลกภćยนĂก ĀรืĂกลĆบไปใชชีüิตขĂงตน ไดดĆงเดิมĀรืĂดีขึ้นกüćเดิม กćรชüนĀญิงแลąเด็กนĆ่งลĂมüงคุยกĆน เปนกิจกรรมที่ เจćĀนćที่ดํćเนินกćรเปนกิจüĆตรĂยćงĀนึ่ง รüมถึงกćรทบทüนขĂตกลงกćรĂยูรüมกĆน กćรแÿดงĂĂกดüยคüćมเคćรพคüćมแตกตćงขĂงทุก ๆ คน กćรปฏิบĆติĂยćงเทćเทียม แลąตĂงใĀทุก ๆ คนไดรĆบคüćมÿํćคĆญจćกเจćĀนćที่ไมตćงกĆน ทćงมูลนิธิĄ ไดเปดโĂกćÿใĀทีมดูแลไดรĆบกćรĂบรมกćรดูแลĀญิงแลąเด็กที่ ปรąÿบกĆบคüćมรุนแรง แลąไดนํćปรąÿบกćรณจćกกćรĂบรมมćปรĆบใชในกćร ทํćงćน เชน เรียนรูกćรใชกิจกรรมüćดภćพเปนÿื่ĂในกćรพูดคุยกĆบเด็ก เพื่ĂรĆบรู ÿถćนกćรณขĂงเด็ก คüćมกลĆü แลąคüćมนึกคิด ผćนภćพที่เด็กüćด กรณีที่เปนĀญิง แลąเด็กที่มีĂćกćรทćงจิตเüช จąÿงตĆüใĀเขćรĆบกćรรĆกþćจćกผูเชี่ยüชćญ แลą จิตแพทยจąคĂยใĀคํćแนąนํćเพื่ĂนํćมćใชในกćรดูแลตĂเนื่ĂงในบćนพĆก เด็กที่เขćพĆกในบćนพĆกที่ÿงมćจćกชุมชนÿüนใĀญนĆ้นครĂบครĆüไมมีคüćม พรĂมในกćรดูแลจึงมีแนüโนมตĂงพํćนĆกในบćนพĆกเปนเüลćนćน เด็กเĀลćนี้ แมจą ĂยูในüĆยเรียนแตที่ผćนมćขćดโĂกćÿในกćรเขćโรงเรียนเพรćąตĂงเคลื่ĂนยćยตćมพĂ ĀรืĂแม ĀรืĂเคยเรียนแตĂĂกจćกโรงเรียนกลćงคĆน มูลนิธิĄ ใĀคüćมÿํćคĆญที่จąใĀ เด็กไดมีโĂกćÿเขćเรียน ยกเüนกรณีที่มีภูมิลํćเนินในปรąเทýพมć ก็จąจĆดใĀมีโĂกćÿ เรียนจćกเจćĀนćที่ในบćนพĆกรąĀüćงที่ไดรĆบคüćมชüยเĀลืĂ เมื่Ăเด็กĂยูในกćรดูแลขĂงบćนพĆก ทีมเจćĀนćที่จąเÿนĂทćงเลืĂกใĀเด็กได เรียนĀนĆงÿืĂ แตถćเปนเด็กที่ยćยถิ่นมćจćกทćงฝงพมć โĂกćÿที่จąไดเรียนมีไมมćก นĆก เพรćąเมื่ĂติดตĂพĂแมผูปกครĂงได พĂแมก็ตĂงกćรใĀลูกขĂงตนเดินทćงกลĆบ โดยเร็üที่ÿุด ทćงเจćĀนćที่มูลนิธิĄพยćยćมโนมนćüครĂบครĆüโดยพูดคุยทćงโทรýĆพท เพื่ĂใĀครĂบครĆüยินยĂมใĀเด็กมีโĂกćÿเรียนĀนĆงÿืĂ ĀรืĂฝกĂćชีพกĆบทćงบćนพĆก เพรćąĀćกเด็กกลĆบไปชุมชน โĂกćÿที่เด็กจąตĂงยćยถิ่นมćเมืĂงไทยĂีกมีคĂนขćงÿูง กćรไดĂยูเรียนภćþćพมć ก็พĂจąยืดเüลćขĂงกćรยćยถิ่นไปไดบćง
๑๗๓ Āćกเปนเด็กที่ĂงคกรในแมÿĂดÿงมćรĆบคüćมชüยเĀลืĂ ÿüนใĀญทćง บćนพĆกจąพิจćรณćÿงเด็กเขćเรียนในโรงเรียนไทย ดüยเĀ็นüćเĀมćąกĆบเด็กที่มี แนüโนมจąใชชีüิตตĂไปในเมืĂงไทยĀรืĂĂยูที่ĂํćเภĂแมÿĂด เพรćąเด็กจąมีโĂกćÿ ไดรĆบกćรขึ้นทąเบียนไดรĆบบĆตรĂนุญćตใĀĂยูที่แมÿĂดไดเปนเüลć ๑๐ ปแลąมี แนüโนมตĂĂćยุได แตกćรเรียนกćรÿĂนเปนภćþćไทยเด็กจąตĂงมีพื้นฐćนÿื่Ăÿćร ภćþćไทยไดบćง ÿํćĀรĆบเด็กบćงคนที่เคยเรียนในปรąเทýพมćมćกĂนแลąĂนćคตมี แนüโนมจąกลĆบไปใชชีüิตในปรąเทýพมć ก็จąÿงเด็กเขćโรงเรียน Migrant ซึ่งมี คüćมเĀมćąÿมกüćเพรćąใชภćþćพมćเปนĀลĆกĂีกทĆ้งมีกćรจĆดĀĂพĆกรĂงรĆบ Āćกเด็ก เรียนจนจบเกรด ๙ ก็จąมีโĂกćÿเขćโครงกćร Youth Connect ซึ่งจĆดĂบรมเพื่ĂใĀ เด็กมีทĆกþąในกćรทํćงćนตĂไป จćกกćรติดตćมเด็กกลุมนี้ พบüćเด็กบćงคนĂĂกจćก โรงเรียนรąĀüćงที่เรียนĂยูโรงเรียน Migrant ÿüนใĀญเกิดจćกทćงบćนไมตĂงกćรใĀ เรียนตĂ ĀรืĂบćงคนมีคนรĆกทํćใĀไมไดเรียนจนจบĀลĆกÿูตรขĂง Youth Connect กćรรĆบĀญิงแลąเด็กเขćพĆกในบćนพĆกจćกĂงคกรตćง ๆ บćงครĆ้งทćง เจćĀนćที่บćนพĆกไมมีขĂมูลมćกĂนเลยüć Āญิงแลąเด็กคนใดมีปญĀćทćงจิตเüช ĀรืĂมีปญĀćทćงดćนพฤติกรรมĂยćงไรบćง ดĆงเชน กรณีเด็กĀญิงĂćยุ ๑๔ ป ถูก ลąเมิดทćงเพýแลąไดรĆบกćรปรąÿćนÿงตĂมćจćกคćยผูลี้ภĆย เนื่Ăงจćกไมมีคüćม ปลĂดภĆยที่จąĂยูในชุมชนเดิม ทćงĂงคกรที่ÿงตĂมćยĆงไดขĂใĀครĂบครĆüขĂงเด็กซึ่ง ปรąกĂบดüย แม นĂงÿćü ๒ คนแลą นĂงชćย ๑ คน ไดĂĂกมćĂยูรüมกĆนในบćนพĆก กรณีนี้ ไดÿรćงคüćมĀนĆกใจในกćรดูแลใĀกĆบทีมเจćĀนćที่Ăยćงมćก เนื่Ăงจćกแม ขĂงเด็กมีปญĀćในกćรปรĆบตĆüใชชีüิตในบćนพĆก ที่ตćงจćกชีüิตในคćยผูÿี้ภĆย ทีม เจćĀนćที่ÿĆงเกตเĀ็นüć แมขĂงเด็กไมÿćมćรถคüบคุมĂćรมณขĂงตนเĂง แลąใช คüćมรุนแรงตĂลูก ๆ เปนปรąจํć นĂกจćกกćรใชภćþćÿื่Ăÿćรที่จํćกĆดเฉพćąภćþć กąเĀรี่ยงแลü ยĆงมีปญĀćพฤติกรรมแลąรąดĆบÿติปญญć กćรดูแลครĂบครĆüนี้ ทีม ดูแลในบćนพĆกตĂงทุมเทเüลćĂยćงมćกกüćที่จąเขćใจÿภćพปญĀćขĂงแมแลąเด็ก ทĆ้งÿี่คนĂยćงชĆดเจน มูลนิธิĄ ไดชüยใĀเด็ก ๆ ไดมีโĂกćÿไปโรงเรียน แลąĀćทćงชüย ใĀแมขĂงเด็ก ๆ ÿćมćรถปรĆบตĆüกĆบกćรใชชีüิตในบćนพĆกโดยใชเüลćนćนนĆบป จนใน ที่ÿุด ĀลĆงจćกที่ไดมีกćรÿĂนทĂผćโดยเพื่ĂนผูĀญิงในบćนพĆกที่เปนชćüกąเĀรี่ยง เชนกĆน ทํćใĀแมขĂงเด็ก ๆ มีคüćมÿุขแลąลดกćรใชคüćมรุนแรงแลąมีÿมćธิกĆบกćร ทĂผć เปนที่นćยินดีที่ในที่ÿุดครĂบครĆüนี้ไดไปใชชีüิตในปรąเทýที่ÿćมในฐćนąผูลี้ภĆย แลąยĆงติดตĂÿงขćüครćüถึงเจćĀนćที่แลąเพื่Ăน ๆ ในบćนพĆก
๑๗๔ เส้นทางชีวิตหลังบ้านพักกับสิทธิการตัดสินใจของเด็กเคลื่อนย้าย กćรรĆบĀญิงแลąเด็กเขćมćดูแลในบćนพĆกเปนเพียงกćรคุมครĂงชĆ่üครćü กĂนจąÿงเด็กกลĆบคืนÿูครĂบครĆü โดยเนนĀลĆกกćรใĀเด็กไดกลĆบคืนÿูครĂบครĆü ĂยćงปลĂดภĆย ĂĆนเปนแนüปฏิบĆติในกćรทํćงćนชüยเĀลืĂคุมครĂงเด็ก แตในบริบท ขĂงเด็กเคลื่Ăนยćย กćรÿงเด็กกลĆบครĂบครĆüĀรืĂกćรใĀเด็กĂยูกĆบครĂบครĆüดู เĀมืĂนüćจąไมใชปรąโยชนÿูงÿุดขĂงเด็กในทุกกรณี เพรćąกćรกลĆบคืนÿูครĂบครĆü ในทĆนทีĂćจจąเปนกćรเรงใĀเด็กโดยเฉพćąในชüงüĆย ๑๓-๑๕ ปตĂงเคลื่ĂนยćยĂีก ครĆ้ง เด็กÿüนใĀญไมมีโĂกćÿเรียนจบชĆ้นปรąถมýึกþćโดยĂćจจąไดเรียนเพียงแคÿĂง ĀรืĂÿćมปแลüก็ĂĂกกลćงครĆนเพรćąตĂงรĆบภćรąĀćรćยไดเพื่Ăดูแลÿมćชิกใน ครĂบครĆü กćรไดเขćมćÿูบćนพĆกจึงเปนโĂกćÿในกćรพĆฒนćตนเĂงขĂงเด็ก โดยที่ เด็กไมจํćเปนตĂงกลĆบบćนคืนÿูครĂบครĆüในทĆนที ซึ่งชüยชąลĂไมใĀเด็กตĂงยćยถิ่น กลĆบมćทํćงćในเมืĂงไทยในüĆยที่ยĆงตĂงไดรĆบกćรพĆฒนćทĆกþąดćนตćง ๆ ดวงและดาว แม่วัยใส ดüงและดาü ÿองพี่นองซึ่งบานพักฯ ไดรับการประÿานจากชุมชน ใĀรับมาอยูในคüามดูแลของบานพัก เนื่องจากแมของเด็กทั้งÿองตองโทþอยู ในเรือนจําดüยขอĀาคายาเÿพติด ดüง คนพี่อายุ ๑๒ ป ดาü คนนองอายุ ๑๑ ป เนื่องจากเĀ็นüาแมของเด็กทั้งÿองทํางานใชชีüิตอยูที่แมÿอดและเด็ก ÿามารถพูดภาþาไทยได ทางบานพักจึงพิจารณาÿง ดüงและดาü ไปเรียน โรงเรียนไทยตอมาแมของเด็กทั้งÿองออกจากคุก แตดüงและดาü ยังไมได ออกไปอยูกับแม เนื่องจากแมยังไมมีรายไดที่มั่นคง ทางบานพักอนุญาตใĀ เด็ก ๆ ไปอยูกับแมในชüงüันĀยุดเÿารอาทิตย แมของเด็กเริ่มตั้งĀลักĀา รายไดดüยการรับจางนüดตามบาน ในที่ÿุด ดüงและดาü ขอออกจาก บานพักไปอยูกับแม แมทางบานพักจะไมเĀ็นดüยเพราะกังüลüาĀากเด็ก ออกจากบานพักแลüจะไมมีโอกาÿไดเรียนตอแตก็เคารพการตัดÿินใจของ เด็ก ทางบานพักไดพยายามติดตามโดยเÿนอคüามชüยเĀลือดาน ทุนการýึกþาใĀกับดüงและดาü อยางไรก็ตาม Āลังจากกลับÿูชุมชนไมนาน นัก ดüงและดาü ไดยายไปอยูทางฝงพมาพรอมกับแม และไมÿามารถติดตอ ไดอีก Āลายปตอมา มูลนิธิฯไดทราบขาüüาทั้งÿองคนแตงงานมีครอบครัü แลü และดาüคนนองไดยายตามÿามีกลับมาอยูที่แมÿอด
๑๗๕ นิว สิทธิในการศึกษาของเด็ก นิü อายุ ๑๓ ป ไดรับการÿงตอเขาบานพักจากองคกรผูĀญิง ตา เĀüย นิüพักอาýัยอยูกับแมและพอเลี้ยงที่แมÿอด มีอาชีพรับจางทําไร ขาüโพด และปลูกขาü บางครั้งนิüก็ไปรับจางดüย พอแท ๆ ของนิü เÿียชีüิต ตั้งแตนิüยังเล็ก แมฝากใĀนิü อาýัยอยูกับยาย และไดเรียนĀนังÿือถึงชั้น ประถมปที่ ๒ ก็ตองออกจากโรงเรียนดüยüัยเพียง ๗ ขüบ Āลังจากออกจาก โรงเรียน นิüตองทํางานรับจาง Āาเงินดูแลยาย ทั้งที่ลูก ๆ ของยายก็พอมี ฐานะแตไมมีใครดูแลยาย อีกทั้งปายังชอบใชคüามรุนแรงกับนิü ในที่ÿุด แม ก็รับนิüมาอยูดüยกันที่แมÿอด แมมีลูกกับพอเลี้ยงอายุ ๓ ขüบ Āลังจากที่ นิüยายมาอยูดüยไดประมาณĀนึ่งป แมก็คลอดลูกคนที่ÿอง พอเลี้ยงชอบกิน เĀลาและเมาอาละüาด ทํารายแมเปนประจํา และพยายามลüนลามนิü ทํา ใĀตองตัดÿินใจĀนีออกจากบาน ตอมาแมนิüĀนีออกมาขอคüามชüยเĀลือ จากองคกรพมาและเขาบานพักขององคกร DWU และฝากใĀนิüอาýัยอยูที่ บานของลุง แตพอเลี้ยงก็ตามไปอาละüาด แมจึงไปรับนิüมาอยูที่ องคกร DWU ดüยกัน นิüกับแม มีเรื่องทะเลาะกันเปนประจํา ทางองคกร DWU จึง ไดแยกใĀนิüมาอยูบานพักĀญิงและเด็กแมÿอด นิüไดเรียนĀนังÿือ และ ตอมามูลนิธิผูĀญิง ไดประÿานใĀนิüเขาเรียนที่ýูนยการเรียน ของโรงเรียน Migrant กรณีขĂงนิü ÿąทĂนใĀเĀ็นถึงกćรทํćงćนเพื่ĂปรąโยชนÿูงÿุดขĂงเด็ก ใน กรąบüนกćรทํćงćนจึงไมไดเนนแตเพียงĀลĆกกćรที่ตĂงÿงคืนเด็กกลĆบÿูครĂบครĆü Ăีก ทĆ้งนิüเĂงยืนยĆนที่จąเรียนตĂĂยูที่แมÿĂด ในขณąที่เด็กÿüนใĀญมĆกเลืĂกตĆดÿินใจ กลĆบไปĂยูกĆบครĂบครĆüĀรืĂĂยูกĆบแมขĂงตน ทĆ้งกรณีครĂบครĆüĂยูทćงฝงพมćแลą ครĂบครĆüทćงฝงไทย ÿิ่งที่ทํćใĀนิüตĆดÿินใจ นćจąมćจćกคüćมÿĆมพĆนธขĂงนิüกĆบแม ที่มีปญĀćกĆนเรื่Ăยมć แลąนิüมีชีüิตที่ยćกลํćบćกมćตĆ้งแตเด็ก ๆ โดยไมไดมีแมคĂย ดูแล ĂีกทĆ้งโĂกćÿที่นิüไดเรียนĀนĆงÿืĂเมื่ĂĂยูในบćนพĆก ทํćใĀมีคüćมมุงมĆ่นที่จąĂยู เรียนตĂโดยไมกลĆบพมćไปกĆบแมขĂงตนเĂง ÿüนกรณีขĂงดćü แลąเดืĂนนĆ้น ทĆ้งÿĂง มีคüćมผูกพĆนกĆบแมขĂงตนตĂงกćรใชชีüิตĂยูดüยกĆนเปนครĂบครĆü แตแมก็ไม ÿćมćรถที่จąÿงเÿริมใĀลูกไดรĆบกćรýึกþćตĂเนื่Ăง กćรแตงงćนในüĆยเยćüทํćใĀตĂง กลćยเปนแมแลąแบกรĆบภćรąดูแลลูกมีผลตĂคุณภćพชีüิตขĂงตนเĂงแลąลูกใน Ăนćคต
๑๗๖ กรณีของรุจี และทางเลือกเลี้ยงชีพ รุจี เด็กĀญิงจากชุมชนบังคลาที่แมÿอดไดรับการÿงตอมาจาก องคกรคอมพาÿÿิโอซึ่งทํางานกับเด็กเรรอนขอทาน รุจิเคยถูกครอบครัü ÿงไปขายดอกไมที่กรุงเทพตั้งแตอายุเพียง ๗ ป ตอมาไดĀลบĀนีและได เดินทางกลับมายังแมÿอดและกลับมาอยูกับครอบครัü องคกรคอมพาÿิโอ พบรุจีออกมาเรรอนขอทาน จึงไดประÿานใĀรุจีมาอยูบานพักของมูลนิธิฯ ขณะนั้นรุจี อายุ ๑๒ ป Āลังจากที่อยูในบานพักและมีโอกาÿเĀ็นเด็กคน อื่น ๆ ไปโรงเรียน รุจี จึงไดบอกคüามตองการของตนüาอยากไปโรงเรียน เĀมือนกับเพื่อนคนอื่น ๆ แมรุจีจะพูดภาþาไทยไดคลองกüาเด็กคนอื่น ๆ แตก็ตองไปเริ่มเรียนชั้นประถมปที่ ๑ กับเด็กเล็ก อยางไรก็ตาม รุจี ก็มี คüามÿุขที่ไดไปโรงเรียน รุจี ใชชีüิตอยูในบานพักเปนเüลาÿองป ทําใĀเริ่มÿามารถอาน ภาþาไทยได พอกับแมของรุจี ซึ่งอาýัยอยูในชุมชน ไดติดตอขอใĀรุจีกลับไป อยูที่บาน ทางบานพัก แมจะลังเลที่จะใĀรุจี กลับคืนÿูครอบครัü เพราะเกรง üารุจีจะไมมีโอกาÿไดเรียนตอ แตก็ไมÿามารถĀยุดยั้งคüามตองการของรุจีที่ จะกลับÿูครอบครัüได บานพักฯ ไดÿนับÿนุนเงินทุนประกอบอาชีพแกรุจี และพี่ÿาü แตก็ไมประÿบคüามÿําเร็จ Āลังจากนั้นไมนาน รุจีก็แตงงานมี ครอบครัüเมื่อยางเขาÿูüัยรุน รุจีตั้งทองคลอดลูกĀลายคน และในที่ÿุดก็พา ลูกกลับไปขอทานเชนเดิม เด็กที่เดินทćงคืนÿูÿĆงคมในปรąเทýพมć ĀćกทćงบćนพĆกĄ ติดตĂครĂบครĆü ไดก็จąใĀกćรÿนĆบÿนุนดćนĂćชีพÿรćงโĂกćÿทćงเýรþฐกิจใĀครĂบครĆüมีรćยได ลด คüćมเÿี่ยงที่เด็กจąถูกÿงมćทํćงćนตĆ้งแตüĆยเยćü แตเด็กที่ถูกÿงมćจćกĂํćเภĂแมÿĂด ดĆงเชน กรณีขĂงรุจี กćรÿงเด็กกลĆบคืนÿูครĂบครĆü แทบจąเปนทćงเลืĂกÿุดทćย เพรćąรูดีüć โĂกćÿที่เด็กĂćจจąตĂงĂĂกจćกโรงเรียนมีĂยูÿูงมćก แลąĀลĆงจćกนĆ้น Āćกเด็กไมถูกÿงไปทํćงćน ก็มĆกจąจบลงที่กćรแตงงćนมีครĂบครĆü กรณีขĂงรุจี นĆบüćมีÿüนÿํćคĆญที่ทํćใĀ โครงกćรĀญิงแลąเด็กที่แมÿĂด ใĀคüćมÿนใจกćรทํćงćน กĆบชุมชนในแมÿĂดมćกยิ่งขึ้น มิใชเพียงแคกćรจĆดที่พĆกพิงชĆ่üครćüใĀกćรดูแลจนกüć ครĂบครĆüพรĂมที่จąรĆบเด็กกลĆบบćน
๑๗๗ งานคุ้มครองเด็กในชุมชนและ บ้านเปิดสำหรับเด็ก (Open House) จćกกćรที่มูลนิธิĄ ไดเขćรüมกĆบเครืĂขćยเพื่Ăเด็กเคลื่Ăนยćย (Pro COM) ในกćรจĆดคćยเยćüชนเด็กตćงชćติที่ĂํćเภĂแมÿĂด ไดÿĆงเกตเĀ็นüć เด็กผูĀญิงบćงคน ที่เปนชćüมุÿลิมจćกพมćเขียนĀนĆงÿืĂไมไดทํćใĀตรąĀนĆกถึงปญĀćกćรขćดโĂกćÿ ทćงกćรýึกþćขĂงเด็ก ๆ ในแมÿĂด แลąไดทํćกćรÿํćรüจคüćมคิดเĀ็นเรื่Ăงกćรเปด ÿĂนĀนĆงÿืĂใĀกĆบเด็ก ๆ ที่ขćดโĂกćÿไปโรงเรียน ผลกćรÿํćรüจพบüć เด็ก ๆ มีคüćม ÿนใจเขćเรียนภćþćไทย พมćแลąภćþćĂĆงกฤþ แลąยĆงไดพบüć มีเด็กจํćนüนไมนĂย ที่ตĂงĂĂกจćกโรงเรียนกลćงครĆนจćกฝงพมć เพรćąตĂงยćยตćมครĂบครĆüมć เมืĂงไทย แลąÿมĆครเขćโรงเรียนที่เมืĂงไทยไมทĆน เมื่ĂทćงโครงกćรĄ ยćยÿํćนĆกงćน มćĂยูใกลกĆบชุมชนชćüมุÿลิม จึงไดจĆดพื้นที่ดćนลćงขĂงÿํćนĆกงćนเปนýูนยจĆด กิจกรรมÿํćĀรĆบเด็กในชุมชน แลąเปดÿĂนภćþćใĀกĆบเด็ก ๆ ทĆ้งภćþćพมć ภćþćĂĆงกฤþ แลąภćþćไทย มูลนิธิĄ ไดรูจĆกกĆบเด็ก ๆ ในชุมชนมุÿลิม มćกขึ้น นĂกจćกÿĂนภćþćแลü ยĆงไดจĆดกิจกรรมพูดคุยกĆบเด็ก ๆ ในĀĆüขĂตćง ๆ รüมถึงกćรเรียนรูที่จąปĂงกĆน ตนเĂงจćกกćรถูกกรąทํćคüćมรุนแรงในรูปแบบตćง ๆ เชน กิจกรรมทํćแผนที่ชุมชน แบบงćย ๆ โดยกรąตุนไดแลกเปลี่ยนüćÿถćนที่ใดบćงที่เด็กรูÿึกüćไมปลĂดภĆย นĂกจćกนี้ýูนยยĆงเปนพื้นที่ÿํćĀรĆบเด็กไดผĂนคลćยจĆดกิจกรรมเลนกĆบเพื่Ăน ๆ ได üćดรูป ĂćนĀนĆงÿืĂ แลąเตรียมคüćมพรĂมที่จąเขćโรงเรียนตĂไป นĂกจćกนี้ยĆงมี ผูĀญิงในชุมชน เขćมćปรึกþćปญĀćตćง ๆ รüมถึงปญĀćที่เกิดจćกÿćมีทุบตีทํćรćย เด็ก ๆ เĀลćนี้ ĀลćยคนยĆงคงเขćรüมกิจกรรมĂยćงตĂเนื่ĂงกĆบทćงมูลนิธิĄ เด็ก ๆ จึงมีคüćมไüüćงใจแลąเขćมćปรึกþćเมื่ĂมีปญĀćกĆบทćงบćน ĀรืĂมีปญĀćที่ โรงเรียน ปญĀćกĆบเพื่Ăน ĀรืĂเรื่ĂงÿüนตĆüขĂงเด็กที่ไมกลćใĀผูปกครĂงรĆบรู ทćง โครงกćรไดÿงเÿริมใĀเด็ก ๆ มีÿüนรüมเปนเจćขĂงพื้นที่นี้ แลąไดคĆดเลืĂกเด็กĀญิง แกนนํćใĀมćเรียนรูกĆบเจćĀนćที่โครงกćร รüมถึงเลืĂกที่จąฝกฝนทĆกþąĂćชีพที่ ตĂงกćร ซึ่งมีกิจกรรมเรียนรูตĆ้งแตกćรใชเครื่ĂงคĂมพิüเตĂร กćรใชเฟซบุคเพื่Ăปรą ชćÿĆมพĆนธ กćรทํćĂćĀćรแลąขนมเพื่Ăÿรćงรćยได เปนที่นćเÿียดćยที่เด็กÿĂงคน ได รüมงćนกĆบเจćĀนćที่โครงกćรไมนćนนĆกไดตĆดÿินใจที่จąไปมีครĂบครĆüขĂงตนเĂง ĀลĆงจćกที่มูลนิธิĄไดยุติโครงกćรทํćงćนในĂํćเภĂแมÿĂดใน พ.ý. ๒๕๖๒ เจćĀนćที่ ขĂงโครงกćรบćงคนไดดํćเนินกิจกรรมตĂไปแลąเด็ก ๆ รüมกĆนตĆ้งชื่Ăพื้นที่นี้üć Smile-lay (ÿไมลเลย) ĀรืĂ แยมยิ้ม โดยไดรĆบกćรÿนĆบÿนุนจćกมูลนิธิผูĀญิงใน รąยąแรก
๑๗๘ นĂกจćก กćรจĆดกิจกรรมเด็กในชุมชนแลü มูลนิธิĄ ยĆงไดรĆบแจงปญĀćที่เกิด กĆบเด็ก ๆ ในชุมชน โดยเฉพćąที่เปนเด็กเล็กซึ่งตĂงĂยูลํćพĆงเพรćąพĂแมĂĂกไป ทํćงćนรĆบจćง แลąมีกรณีที่เด็กถูกลąเมิดทćงเพý ทćงโครงกćรĄ จึงไดจĆดĀćÿถćนที่ ใĀกĆบ ครูซินĀมć ซึ่งเปนĂćÿćÿมĆครในชุมชน เดิมใชบćนพĆกขĂงตนเĂง เปนที่ดูแล รĂงรĆบเด็กเล็กกĂนüĆยเรียน ที่พĂแมไปทํćงćนแลą มĆกจąทํćงćนแลąทิ้งเด็กüิ่งเลน ตćมลํćพĆง ไมมีคüćมปลĂดภĆย ถึงแมüć เทýบćลเมืĂงแมÿĂดไดจĆดใĀมีýูนยดูแลเด็ก เล็ก ในชุมชนมุÿลิม แตเนื่ĂงจćกรĂงรĆบไดจํćนüนจํćกĆดแลąตĂงมีคćใชจćยในกćรÿง เด็กเขćรĆบกćรดูแล กćรริเริ่มขĂงĂćÿćÿมĆครในชุมชนจึงชüยใĀĀญิงยćยถิ่นจćกพมć นํćลูกมćฝćกไüขณąที่ĂĂกไปทํćงćนรĆบจćง เมื่Ăยćยไปที่แĀงใĀมมีครĂบครĆüชćü มุÿลิมไดพćกĆนÿงเด็ก มćที่ýูนยมćกกüć ๓๐ คน นĂกจćกเด็กเล็กแลü เด็กบćงคนที่ ถึงüĆยเรียนแตพĂแมไมไดÿงลูกไปเรียนก็ถืĂโĂกćÿนี้ ใĀพี่พćนĂงมćดูแลที่ýูนย ดüยกĆน ĀรืĂชüงโรงเรียนปดเทĂม พĂแมก็ÿงพี่ ๆ ขĂงเด็กเĀลćนี้ ใĀมćĂยูกĆบนĂง เล็กที่ýูนยดüยกĆน บćงครĆ้งจึงมีเด็กมćกถึง ๔๐ คน กćรใĀโĂกćÿแกĂćÿćÿมĆครในชุมชนที่ริเริ่มจĆดพื้นที่ดูแลเด็ก ๆ จํćเปนตĂงมี กćรÿงเÿริมใĀĂćÿćÿมĆครไดพĆฒนćýĆกยภćพในกćรดูแลเด็กเพื่ĂใĀไดมćตรฐćน แลą เปนงćนทćทćยĂยćงมćกในกćรปรĆบเปลี่ยนฐćนคิดที่แตกตćงกĆนในกćรดูแลพĆฒนć เด็กเล็ก เพรćąĂćÿćÿมĆครใĀคüćมÿํćคĆญĂยćงมćกที่จąÿĂนใĀเด็กĂćนเขียน จึงตĂง ทํćคüćมเขćใจรüมกĆนüć ในชĆ้นเด็กเล็กกćรĂćนเขียนไมใชÿิ่งÿํćคĆญเทćกĆบกćร พĆฒนćกćรกćรเรียนรูดćนตćง ๆ ขĂงเด็ก รüมถึงรćยลąเĂียดตćง ๆ ในกćรดูแลเด็ก ซึ่งเปนกćรเรียนรูพรĂม ๆ ไปกĆบกćรดูแลเด็ก เมื่ĂกćรÿนĆบÿนุนจćกมูลนิธิĄ ตĂงยุติ ลง ไดขĂใĀĂćÿćÿมĆครพĆฒนćโครงกćรýูนยเด็กนี้เพื่ĂติดตĂขĂกćรÿนĆบÿนุนจćก แĀลงทุนĂื่น ๆ ตĂไป การส่งเสริมบทบาทผู้นำศาสนาในการป้องกันแก้ไขความรุนแรงต่อผู้หญิง ในชüงที่มูลนิธิผูĀญิงไดยćยÿํćนĆกงćนไปĂยูใกลกĆบชุมชนมุÿลิม ทํćใĀไดรĆบ แจงกรณีคüćมรุนแรงในครĂบครĆüĂยćงตĂเนื่Ăง ซึ่งนĆบüćมีคüćมทćทćยĂยćงมćก เนื่ĂงจćกชćüบćนในชุมชนĂิÿลćมÿüนใĀญไมมีเĂกÿćรปรąจํćตĆüใด ๆ กćรที่ĂćýĆย ĂยูในปรąเทýแบบไมเปนทćงกćรจึงทํćใĀกริ่งเกรงที่จąขĂคüćมคุมครĂงชüยเĀลืĂ จćกตํćรüจ ĂีกทĆ้งกćรที่เปนมุÿลิม เจćĀนćที่ตํćรüจĂćจคิดüćจąตĂงใĀผูนํćýćÿนć เปนคนจĆดกćรปญĀćในครĂบครĆü
๑๗๙ เมื่ĂทćงมูลนิธิผูĀญิงไดรĆบแจง ทćงเจćĀนćที่จąติดตĂผูเÿียĀćยเพื่ĂขĂเขć ไปพบโดยตĂงüćงแผนĂยćงรąมĆดรąüĆง แลąใĀผูĀญิงตĂงปรąเมินคüćมปลĂดภĆยขĂง ตนเĂง จćกนĆ้นจึงใĀผูเÿียĀćยเปนผูกํćĀนดÿถćนที่แลąเüลćที่ÿąดüกใĀเขćไปพบ เพื่ĂÿĂบถćมขĂมูลเพิ่มเติม โดยตĂงรąüĆงĂยćงมćกในกćรรĆกþćคüćมลĆบขĂง ผูเÿียĀćย เพรćąĀćกÿćมีรูüćภรรยćĂĂกมćขĂคüćมชüยเĀลืĂ ÿćมีĂćจใชคüćม รุนแรงĀนĆกขึ้นกüćเดิม ÿüนใĀญผูĀญิงจąไมÿąดüกใĀไปพบที่บćนเพรćąกลĆüÿćมี ĀรืĂเกรงชćüบćนจąรูเรื่Ăง ก็จąพćไปพบกĆนที่บćนĂćÿćÿมĆครในชุมชนโดย กํćĀนดเüลćที่เĀมćąÿมเชน เüลćที่ÿćมีĂĂกไปทํćงćน กćรดํćเนินงćนในแตลąรćยตĂงมีคüćมลąเĂียดĂĂนĂยćงมćกในกćรใĀ คํćปรึกþćแนąนํćแลąปรąเมินคüćมตĂงกćรขĂงผูĀญิง โดยจąพยćยćมใĀผูĀญิง คํćนึงถึงคüćมปลĂดภĆยขĂงตนเĂงเปนĂĆนดĆบแรก ๆ ซึ่งÿüนใĀญเปนเรื่Ăงยćกกüćที่ ผูĀญิงจąพรĂมตĆดÿินใจĂยćงใดĂยćงĀนึ่ง นĂกจćกนĆ้น มูลนิธิĄ ยĆงไดใĀคüćม ชüยเĀลืĂทćงÿĆงคมแกผูĀญิงแลąครĂบครĆüเพื่ĂใĀÿćมćรถดํćรงชีüิตตćมปกติตĂไป ไดในรąĀüćงตĆดÿินใจ ยกเüนแตกรณีเปนเĀตุใชคüćมรุนแรงซึ่งĀนć ก็จąตĂงรีบเขć แทรกแซงใĀยุติคüćมรุนแรง กรณีที่รĆบแจงมćจćกชุมชนมุÿลิมจํćนüนมćกเปนปญĀćที่ไมÿćมćรถĀยć ขćดจćกÿćมีที่ใชคüćมรุนแรง มูลนิธิĄ จึงไดปรąÿćนคüćมรüมมืĂกĆบคณąกรรมกćร ĂิÿลćมจĆงĀüĆดตćก โดยเริ่มจćกกćรจĆดปรąชุมเพื่ĂปรึกþćĀćรืĂ โดยนํćเÿนĂ ปรąÿบกćรณขĂงมูลนิธิĄ ในกćรทํćงćนในจĆงĀüĆดชćยแดนใต แลąไดเชิญนĆกüิชćกćร จćกคณąกรรมกćรĂิÿลćมแĀงปรąเทýไทยที่มีคüćมเขćใจในเรื่ĂงÿิทธิผูĀญิงเพื่Ăชüย ÿื่ĂÿćรกĆบผูนํćýćÿนć มูลนิธิĄ ไดพยćยćมÿงเÿริมใĀคณąกรรมกćรĂิÿลćมĄ มีÿüนรüมในกćร ปĂงกĆนแกไขปญĀć โดยกćรจĆดปรąชุมแลกเปลี่ยนแลąตĆ้งเปนคณąทํćงćนคุมครĂง ผูĀญิงแลąเด็กชุมชนĂิÿลćม แลąตĂมćไดรüมกĆนลงพื้นที่แลąไดรüมกĆนพĆฒนćเปน แนüทćงปฏิบĆติในกćรคุมครĂงผูĀญิงที่ปรąÿบปญĀćคüćมรุนแรงในครĂบครĆüใน ชุมชนĂิÿลćม Ăยćงไรก็ตćม คณąกรรมกćรĂิÿลćม ปรąจํćจĆงĀüĆด มีüćรąในกćร ดํćรงตํćแĀนง จึงไดแตฝćกคüćมĀüĆงไüกĆบคณąกรรมกćรĄ ที่จąนํćแนüปฏิบĆติที่ จĆดทํćขึ้น เพื่ĂÿรćงกćรรĆบรูแลąยĂมรĆบในคณąกรรมกćรชุดใĀมตĂไป
๑๘๐ บทสรุป และข้อเสนอแนะ จćกแรกเริ่มที่ĀนüยงćนขĂงรĆฐใĀคüćมÿํćคĆญกĆบกćรใĀคüćมชüยเĀลืĂ คุมครĂงเฉพćąกรณีที่เปนผูเÿียĀćยจćกกćรคćมนุþย จนปจจุบĆน ไดมีคüćมกćüĀนć ในกรĂบกćรทํćงćนขĂงĀนüยงćนขĂงรĆฐเพิ่มมćกขึ้นในกćรใĀคüćมชüยเĀลืĂ คุมครĂงแกแรงงćนĀญิงแลąเด็กเคลื่Ăนยćยที่Ăยูในÿภćüąเปรćąบćงรูปแบบตćง ๆ จćกแตเดิมที่จąเนนเพียงกćรคĆดแยกผูเÿียĀćยจćกกćรคćมนุþยที่ถูกบĆงคĆบ คćปรąเüณี จนไดขยćยรüมถึงแรงงćนĀญิงแลąเด็กตćงชćติที่ปรąÿบปญĀćถูกเĂćรĆด เĂćเปรียบแรงงćน แลąกลไกที่ใĀคüćมชüยเĀลืĂทćงÿĆงคมก็ไดใĀคüćมÿํćคĆญกĆบ แรงงćนขćมชćติที่ถูกกรąทํćคüćมรุนแรงในรูปแบบตćง ๆ กćรทํćงćนขĂงมูลนิธิĄ ที่ ไดพยćยćมÿรćงรูปแบบในกćรทํćงćน ทĆ้งที่ĀĂงกĆก ÿํćนĆกงćนตรüจคนเขćเมืĂง กćร ÿรćงแนüปฏิบĆติใĀมีกćรÿงตĂĂยćงเปนรąบบ รüมถึงกćรปรąÿćนงćนกĆบĂงคกรใน ปรąเทýปลćยทćง ÿิ่งที่ยĆงตĂงติดตćมตĂไปก็คืĂ Āćกกรąบüนกćรทํćงćนไมมี บทบćทขĂงĂงคกรภćคปรąชćÿĆงคม ลงไปชüยปรąÿćนงćนÿงตĂ เมื่ĂแรงงćนĀญิง แลąเด็กตćงชćติเผชิญปญĀć ทćงเจćĀนćที่ตํćรüจจąดํćเนินกćรตćมแนüปฏิบĆติ ĀรืĂไม แรงงćนĀญิงแลąเด็กเĂง จąรูถึงแนüปฏิบĆติแลąจąÿćมćรถเขćถึงกลไก รĂงรĆบปญĀćตćง ๆ ไดĂยćงไร คงปฏิเÿธไมไดüć ĂคติตĂแรงงćนขćมชćติยĆงคง ดํćรงĂยูในÿĆงคมไทย รüมถึง ในĀมูเจćĀนćที่ขĂงรĆฐเĂง ปรąเด็นทćทćย ที่พบในกćรทํćงćนกĆบเด็กĀญิงเคลื่Ăนยćยก็คืĂ กćรแตง งćนในüĆยเยćüซึ่งเปนปจจĆยÿํćคĆญที่ทํćใĀชีüิตคüćมเปนĂยูขĂงเด็กĀญิงที่ยćยถิ่นมć ĂยูในเมืĂงไทย ตĂงĂยูในÿภćüąเปรćąบćง โĂกćÿที่เด็กĀญิงจąไดเรียนĀนĆงÿืĂ พĆฒนćทĆกþąเพื่ĂมีโĂกćÿที่จąไดทํćงćนที่มีคćจćงที่ÿูงขึ้น ตĂงĀยุดชąงĆกลง เมื่ĂตĂง มีภćรąเลี้ยงดูลูก ๆ ที่ขćดกćรüćงแผนครĂบครĆüมีผลตĂคุณภćพชีüิตขĂงแมüĆยเยćü แลąลูก ๆ นĂกจćกนี้ทćงโครงกćรĄ ยĆงไดพบ ÿถćนกćรณกćรลąเมิดทćงเพýตĂ เด็กĀญิงที่มีคüćมรุนแรงในชุมชนแมÿĂด ทĆ้งในชุมชนมุÿลิม แลąในชุมชนกลุมชćติ พĆนธุที่ยćยถิ่นมćทํćไรÿภćพคüćมเปรćąบćงที่ถćยทĂดในครĂบครĆüจćกรุนพĂแมÿู รุนลูก ๆ ทํćใĀเกิดüงจรขĂงกćรกรąทํćคüćมรุนแรงในครĂบครĆü แลąคüćมรุนแรงใน รูปแบบĂื่น ๆ รüมถึงคüćมเชื่ĂแลąปรąเพณีปฏิบĆติที่ยĆงใĀคุณคćคüćมเปนชćยที่ เĀนืĂกüć กćรทํćงćนขĂงĂงคกรตćง ๆ จึงดูเĀมืĂนเปนภćรกิจในกćรรĂงรĆบแกไข ปญĀć แÿüงĀćเครืĂขćยเฝćรąüĆง คุมครĂงเด็กใĀทĆนกćร ที่ดูเĀมืĂนจąเปนกćร ทํćงćนĂยćงไมมีที่ÿิ้นÿุด
๑๘๑ ‘สไมล์เลย์’ บ้านหลังใหญ่ของ เด็กพม่ามุสลิมแม่สอด วจนา วรรลยางกูร ที่บćนĀลĆงĀนึ่งในยćนชุมชนชćüพมćมุÿลิมแมÿĂด เปนที่ตĆ้งขĂงบćน ÿไมลเลย (Smile-lay) บนเนื้Ăที่กüćงขüćงพĂใĀเด็ก ๆ üิ่งเลนĂยćงĂิÿรą มีตนĀู กüćงÿูงตรąĀงćนใĀเงćรมรื่น เปนÿĆญลĆกþณทĆกทćยผูมćเยืĂนใĀเĀ็นแตไกล ทุกüĆนจąมีเด็ก ๆ ในชุมชนüิ่งเขćĂĂกบćน มćทํćกิจกรรม เลนดนตรี เลน กีāć เรียนĀนĆงÿืĂ กินขćü ĀรืĂกรąทĆ่งมćนĂนเลนไมตćงจćกบćนĂีกĀลĆงขĂงพüกเขć บćนÿไมลเลย เปดขึ้นภćยใตกćรÿนĆบÿนุนขĂงมูลนิธิผูĀญิง เพื่Ăÿงเÿริมเด็ก เคลื่ĂนยćยชćüพมćมุÿลิมในชุมชนĂิÿลćม ที่ĂํćเภĂแมÿĂด จĆงĀüĆดตćก เปนพื้นที่ ปลĂดภĆยÿํćĀรĆบกćรพĆกผĂนแลąพื้นที่กćรเรียนรูทĆกþąพื้นฐćนที่จํćเปนตĂกćร ดํćรงชีüิตขĂงเด็ก “Smile-lay” เปนýĆพทแÿลงภćþćพมć แปลüć “ยิ้มแยม” เปนชื่Ăที่เด็ก ๆ ในชุมชนชüยกĆนตĆ้งเพื่ĂÿąทĂนคüćมรูÿึกขĂงเขćเมื่ĂĂยูที่บćนĀลĆงนี้ เด็ก ๆ ในชุมชนชćüพมćมุÿลิมที่แมÿĂด ÿüนมćกเปนเด็กเคลื่Ăนยćยที่พĂ แมโยกยćยจćกมćพมćเพื่ĂĀćโĂกćÿในชีüิตที่ดีกüćโดยเขćเมืĂงผิดกฎĀมćย เด็ก
๑๘๒ Āลćยคนเกิดในไทย แตดüยคüćมไมรูกฎĀมćยทํćใĀทํćใĀพĂแมไมกลćไปแจงเกิด ทĆ้งครĂบครĆüตĂงĂยูĂยćงĀลบซĂน Āลบเลี่ยงเจćĀนćที่ ทํćงćนปรąจํćไมได เปน ĂุปÿรรคในกćรพĆฒนćคุณภćพชีüิต แลąเด็กโตมćโดยมีทćงเลืĂกในชีüิตไมมćกนĆก ĂีกĀนึ่งคüćมซĆบซĂนขĂงปญĀćคืĂเรื่ĂงĂคติทćงชćติพĆนธุ เมื่Ăชćüพมć มุÿลิมไมไดรĆบกćรยĂมรĆบจćกชćüพมćกลุมĂื่น ๆ แลąกćรเลืĂกปฏิบĆติขĂงเจćĀนćที่ ขณąĂćýĆยในพมćทํćใĀĀลćยคนไมมีบĆตรปรąชćชนพมćเพรćąเจćĀนćที่ไมขึ้น ทąเบียนใĀ จนกลćยเปนคนไรรĆฐ จุดเริ่มต้น ‘สไมล์เลย์’ ต้องแก้ปัญหาก่อนเกิดเหตุ เดิมทีมูลนิธิผูĀญิงไดทํćงćนในพื้นที่แมÿĂดในรูปแบบบćนพĆกที่ชüยเĀลืĂ ผูĀญิงแลąเด็กที่เผชิญคüćมรุนแรงในครĂบครĆüแลąถูกลüงลąเมิดทćงเพý โดย พยćยćมรüมมืĂกĆบชุมชนในกćรÿรćงคüćมเขćใจถึงปญĀćคüćมรุนแรงแลąใĀเด็ก ๆ รูจĆกปĂงกĆนตĆüเĂงจćกกćรถูกลüงลąเมิด ดüยปรąÿบกćรณกćรทํćงćนในพื้นที่นี้Āลćยป จนพบüćปญĀćคüćมรุนแรง ยĆงคงเกิดขึ้นเรื่Ăย ๆ บćนÿไมลเลยจึงเกิดขึ้นในเดืĂนเมþćยน พ.ý. ๒๕๖๒ ดüยกćร ÿนĆบÿนุนขĂงมูลนิธิผูĀญิง ซึ่งตĆ้งใจทํćงćนกĆบเยćüชนเพื่ĂปĂงกĆนปญĀćกĂนที่พüก เขćจąโตขึ้นแลąกลćยเปนÿüนĀนึ่งขĂงปญĀćคüćมรุนแรง ดาราราย รักษาสิริพงษ์ผูšประÿานงานโครงการ เลŠาüŠา จากที่ทางมูลนิธิไดšมาทำงาน ดูแลเĀยื่อจากปŦญĀาคüามรุนแรงทำใĀšไดšเĀ็นชีüิตของเด็กในชุมชนและพบüŠาเด็กที่ เคยใĀšชŠüยเĀลือไüšเมื่อเกือบÿิบปŘที่แลšü เมื่อเขากลับไปอยูŠกับครอบครัüก็ตšองเจอ ปŦญĀาแบบเดิม อยูŠในÿภาพแüดลšอมที่ไมŠมีทางเลือกนัก กลับÿูŠüงจรปŦญĀาคüาม รุนแรง และมีโอกาÿที่เขาโตขึ้นแลšüจะมีÿŠüนในปŦญĀาคüามรุนแรงเÿียเอง “ตอนทำบšานพัก เราชŠüยเด็กที่ถูกĀลอกไปขาย เปŨนเĀยื่อคšามนุþยŤ ถูกลŠüง ละเมิดทางเพý Āรือไปเกี่ยüขšองกับยาเÿพติด เราชŠüยเขาไüšแลšüพอกลับคืนÿูŠÿังคมก็ มีบทเรียนüŠาเขาไมŠÿามารถออกจากüงจรชีüิตแบบนี้ไดš เด็กที่เราชŠüยเมื่อÿิบปŘที่แลšüก็ เปŨนผูšใĀญŠที่ชีüิตยังยากจนและเลี้ยงลูกแบบเดียüกับที่เขาเจอตอนเปŨนเด็ก “เรćไมĂยćกใĀเด็ก ๆ ขĂงเรćเปนแบบนĆ้น จึงมćชüยüćงแผนใĀเด็กüćมีทćง Ăื่นไĀมที่จąĀลุดพนจćกüงจรชีüิตที่ไมมĆ่นคงได เพรćąกćรทํćงćนชüยเĀลืĂที่ปลćย เĀตุมĆนชüยไมทĆน เลยลĂงดูüćถćมćคุยกĆบเขćตĆ้งแตยĆงไมเกิดเĀตุĂąไรĂćจทํćใĀชีüิต
๑๘๓ เขćดีขึ้นได จึงคิดüćนćจąเปนแนüทćงที่ดีถćเรćจąทํćงćนเจćąลึกกĆบเด็กเปน รćยบุคคลมćกขึ้น” ดćรćรćย เลćüć ÿไมลเลย ทํćงćนเพื่ĂใĀเด็กในชุมชนพมćมุÿลิมมีคüćม มĆ่นคงในชีüิต จĆดกิจกรรมเÿริมทĆกþąพื้นฐćน ชüนเด็กมćพูดคุยเพื่ĂĀćเปćĀมćยใน ชีüิต แลąชüยÿงเÿริมใĀเด็กไปถึงเปćĀมćยที่ตĆüเขćüćงไü โดยพยćยćมใĀคนใน ชุมชนมćÿนĆบÿนุนเด็กดüย บćนÿไมลเลยเปนพื้นที่เปดที่เด็ก ๆ ชĆกชüนกĆนไปเลน เนื่Ăงจćกเด็กÿüน ใĀญĂยูในชุมชนแĂĂĆดไมมีพื้นที่üิ่งเลน เมื่Ăเขćมćแลüมีเครื่ĂงดนตรีใĀเลน มีĂุปกรณ กีāćแลąพื้นที่เลนกีāć มีกรąดćþแลąÿีใĀĀยิบไปüćดเลน มีคĂมพิüเตĂรใĀใชĀć ขĂมูลแลąดูกćรตูน มีÿüนĀลĆงบćนใĀเด็ก ๆ มćชüยกĆนปลูกผĆก มีĀĂงครĆüทํćĂćĀćร ใĀเด็กกิน ÿĂนเย็บผć แลąมีกิจกรรมเÿริมทĆกþąĀมุนเüียนไป เด็ก ๆ จึงพćกĆนüิ่งเขćมćที่ÿไมลเลยĂยćงเปนธรรมชćติ เมื่ĂมćบĂยครĆ้ง เจćĀนćที่ÿไมลเลยที่เด็ก ๆ เรียกกĆนüć “คุณครู” จąเริ่มเขćไปพูดคุยทํćคüćมรูจĆก ÿĂบถćมถึงÿภćพครĂบครĆüแลąชüยกĆนüćงแผนĂนćคต “ถćเด็กคนไĀนตĂงกćรกćรÿนĆบÿนุน เรćก็ĀćทรĆพยćกรมćใĀ เชน กćร เรียนจบปริญญćตรีจąเปนเงื่ĂนไขĀนึ่งใĀขĂÿĆญชćติไทยได แตพĂแมไมมีเงินÿง เรćก็ ไปคุยกĆบพĂแมüćมีทุนชüยบćงÿüน แตในรąยąยćüเด็กตĂงชüยตĆüเĂงได แลüจąĀć รćยไดเÿริมจćกไĀนไดบćง คüćมชüยเĀลืĂขĂงเรćจąพิจćรณćเปนรćยบุคคล” ดćรćรćย ยกตĆüĂยćงüć ทćงÿไมลเลย รĆบเด็กจćกชุมชนมćฝกงćนÿĂงคน โดยมีเงินคćครĂงชีพใĀรćยเดืĂน เพรćąทćงครĂบครĆüลํćบćกมćก เงินÿüนนี้จąทํćใĀ ครĂบครĆüเด็กĂยูได เด็กไดเรียนตĂแลąฝกĂćชีพกĆบทćงÿไมลเลยไปดüย รąĀüćงนี้ก็ พยćยćมชüยกĆนคนĀćüćเด็กชĂบทํćĂąไร ใĀลĂงฝกทĆกþąคĂมพิüเตĂร ฝกเย็บผć ฝกทํćĂćĀćร เมื่ĂเขćÿนุกกĆบกćรทํćĂćĀćร ก็ใĀลĂงĀĆดทํćĂćĀćรแลąนํćไปขćยใน ชุมชน ซึ่งเด็กจąตĂงบริĀćรจĆดกćรเĂงโดยมีครูเปนพี่เลี้ยง กćรพูดคุยไมเพียงแตเพื่ĂกćรพĆฒนćชีüิต แตยĆงเปนกćรปĂงกĆนปญĀćคüćม รุนแรงไดในบćงกรณี เชนที่เคยมีเด็กคนĀนึ่งจูงมืĂเพื่Ăนมćปรึกþćครูüć คุณตćขĂง เพื่ĂนมĆกเขćมćกĂดĂยćงผิดปกติ ครูจึงไดคุยกĆบเด็กแลąผูปกครĂงเพื่ĂĀćทćงปĂงกĆน
๑๘๔ นĂกจćกนี้ยĆงมีกćรจĆดกิจกรรมพูดคุยใĀคüćมรูเปนรąยą ÿĂนเรื่Ăงกćรดูแล ÿุขĂนćมĆย กćรปĂงกĆนตĆüเĂงจćกกćรคุกคćมทćงเพý คüćมÿĆมพĆนธĀญิงชćย คüćม ปลĂดภĆยในชุมชน กćรรĆงแกกĆนในโรงเรียน ขĂมูลที่ไดจćกเด็ก ๆ ยĆงตĂยĂดเปนกิจกรรมĂื่น ๆ เชน พบüćเด็กผูĀญิง กĆงüลเรื่ĂงคüćมปลĂดภĆยในบćน เพรćąที่บćนไมมีĀĂงÿüนตĆüแลąĂćýĆยĂยูรüมกĆน กĆบญćติ ĀลćยบćนไมมีĀĂงนํ้ć จํćเปนตĂงĂćบนํ้ćในพื้นที่ÿüนกลćง แลąเปลี่ยน เÿื้Ăผćในบćนที่ไมมีพื้นที่ÿüนตĆü เด็ก ๆ จึงชüยกĆนคิดüćถćมีผćมćนกĆ้นจąชüย แกปญĀćได ครูจึงÿĂนเย็บผćมćนพรĂมกĆบทํćใĀเด็กเขćใจเรื่ĂงคüćมเปนÿüนตĆüใน เüลćเดียüกĆน มูลนิธิผูĀญิงยĆงเคยจĆดทํćĀนĆงÿืĂ กćรเดินทćงขĂงผีเÿื้Ă รüบรüมเรื่Ăงเลć ชีüิตขĂงเด็ก ๆ ที่พํćนĆกในบćนพĆก ตĂมćไดจĆดทํćĀนĆงÿืĂ เรือชีüิต ซึ่งเปนผลงćนขĂง เด็กผูĀญิงในชุมชนพมćมุÿลิมที่แมÿĂด เลćเรื่ĂงคüćมรุนแรงทćงเพýในครĂบครĆü แลąชุมชนแลąชüยกĆนüćดรูปÿąทĂนปญĀć กćรเขćถึงคüćมชüยเĀลืĂแลąกćร ปĂงกĆน เพื่ĂใĀเด็กคนĂื่น ๆ ตรąĀนĆกถึงกćรปĂงกĆนกćรถูกลüงเกินทćงเพý ชีวิตที่สุดปลายชายขอบ เด็กที่บćนÿไมลเลยมćจćกชุมชนĂิÿลćมในแมÿĂด ปรąกĂบดüย ชุมชนบĆง คลćเทý ชุมชนมćดีนąĀ ชุมชนมูăćยีรีนแลąใกลเคียง พĂแมขĂงพüกเขćĂพยพมć จćกพมćเพรćąไมมีงćนทํć กćรĂยูแบบ “ไมมีกิน” ในฝงไทยยĆงมีโĂกćÿรĆบจćงĀćเงิน เล็ก ๆ นĂย ๆ แตในที่ซึ่งพüกเขćจćกมć คํćüć “ไมมีกิน” คืĂĀćไมไดเลย เมื่ĂรĆฐบćลพมćไมยĂมรĆบüćผูนĆบถืĂýćÿนćĂิÿลćมเปนคนพมć ทํćใĀชćü พมćมุÿลิมจํćนüนมćกกลćยเปนคนไรรĆฐเพรćąถูกปฏิเÿธกćรขึ้นทąเบียน ถูกเลืĂก ปฏิบĆติ ถูกกีดกĆนกćรเขćถึงทรĆพยćกรแลąโĂกćÿ ทํćใĀพüกเขćเลืĂกĂพยพĂĂกนĂก ปรąเทý โดยมีแมÿĂดเปนจุดĀมćยÿํćคĆญที่มีพรมแดนติดพมć บćงคนเลืĂกปกĀลĆก ที่นี่ บćงคนก็เดินทćงตĂไปĀćงćนทํćที่กรุงเทพĄ ĀรืĂมćเลเซียผćนทćงนćยĀนć เด็กคนĀนึ่งเลćใĀครูที่ÿไมลเลยฟงüćไดกลĆบไปงćนแตงงćนญćติที่เมียüดี แลüทํćใĀเขćคิดüćจąไมกลĆบไปĂยูที่พมć เพรćąลąĀมćดเÿียงดĆงไมได ĂĂกไปขćง นĂกก็ตĂงรąüĆงตĆü คüćมเปนมุÿลิมทํćใĀเขćรูÿึกไมปลĂดภĆยเพรćąไมเปนที่ยĂมรĆบ จćกชุมชนในพมć
๑๘๕ ชćüพมćมุÿลิมมćรüมตĆüกĆนในชุมชนĂิÿลćมแมÿĂดตćมคํćชĆกชüนขĂงญćติ ĀรืĂคนรูจĆก เชćบćนĂยูใกลมĆÿยิดที่กรąจćยĂยูในแตลąชุมชน ĀćกซĂกซĂนÿćยตć เขćไปตćมซĂยเล็ก ๆ ในยćนชุมชนจąพบĀĂงแถüแคบ ๆ ĂĆดแนน แตลąĀĂงเปนที่ ĂยูขĂงĀนึ่งครĂบครĆüที่ĂćýĆยรüมกĆน คćเชćที่นี่มีตĆ้งแต ๘๐๐-๒,๐๐๐ บćท บćง ครĂบครĆüไปจĆบจĂงที่รกรćงÿรćงเพิงĂยูทćมกลćงกĂงขยąที่เก็บÿąÿมไüเพื่Ăไปขćย รćนรĆบซื้ĂขĂงเกć ในชุมชนมćดีนąĀ ชćüพมćมุÿลิมเชćที่ดินปลูกบćนĂยูรüมกĆน บćนÿĆงกąÿี ปลูกติดกĆนเปนพรืด ที่นี่ไมมีนํ้ćปรąปć ÿüนไฟฟćใชแบบมิเตĂรชĆ่üครćüเพรćąไมมี เลขที่บćน คนÿüนใĀญตĂงĂĂกมćใชบĂนํ้ćรüม Ăćบนํ้ćในพื้นที่ÿüนกลćง เมื่ĂĂยูที่แมÿĂด คนกลุมนี้กลćยเปน “ชนกลุมนĂยในชนกลุมนĂย” พüก เขćเปนแรงงćนขćมชćติที่ไมมีÿถćนąทćงกฎĀมćย แลąแปลกแยกĂĂกจćกพมćชćติ พĆนธุĂื่น ๆ ที่มćทํćงćนในแมÿĂดดüยคüćมแตกตćงทćงýćÿนćทํćใĀเกิดĂคติทćง ชćติพĆนธุ นํćไปÿูโĂกćÿกćรทํćงćนที่นĂยกüćชćüพมćĀรืĂชćüกąเĀรี่ยง ชćüพมćมุÿลิมถูกเรียกüć “กąลć” (kalar) ที่แปลüćคนนĂก ซึ่งเปนคํćที่ใช เรียกดูĀมิ่นชćüมุÿลิมในพมć คนในชุมชนพมćมุÿลิมÿüนใĀญทํćĂćชีพĂิÿรą เพรćą Āćงćนทํćยćก คนÿüนĀนึ่งในแมÿĂดมีĂคติแลąไมไüใจคนกลุมนี้ ĀรืĂĀćกจąทํćงćน รćนĂćĀćรก็ตĂงเปนĂćĀćรăćลćล พüกเขćจึงรูÿึกÿบćยใจเมื่ĂĂยูในชุมชนĂิÿลćม แลąไมคĂยกลćไปพื้นที่Ăื่น คนจํćนüนมćกจึงพูดภćþćไทยไมได เปนĂีกĂุปÿรรคใน กćรเขćถึงโĂกćÿตćง ๆ ĂćชีพĀลĆกในชุมชนคืĂเก็บขĂงเกćขćย แตชüงĀลĆงเมื่ĂมีคนทํćเยĂąขึ้น รćคćรĆบซื้ĂขĂงเกćก็ตํ่ćลงมćก จึงมีคนขโมยÿćยไฟทĂงแดงĀรืĂมิเตĂรนํ้ćไปขćย ยิ่ง ทํćใĀคนแมÿĂดไมชĂบคนกลุมนี้แลąมĂงĂยćงเĀมćรüมüćไüใจไมได ĀćกมีขĂงĀćย ก็จąÿงÿĆยคนกลุมนี้กĂน ดćรćรćย เลćüć ตĂนจĆดทํćĀนĆงÿืĂเรืĂชีüิต ไดชüนเด็กชćติพĆนธุĂื่นĂยćง พมć กąเĀรี่ยง มćนĆ่งฟงเด็กพมćมุÿลิมนํćเÿนĂĀนĆงÿืĂ มีเด็กพมćลุกขึ้นพูดüć นี่เปน ครĆ้งแรกที่เขćไดรูüćเพื่Ăนที่เปนมุÿลิมĂยูยĆงไง ลํćบćกยĆงไง เพรćąพĂแมÿĂนüćไมใĀ คบกĆบพüกกąลćที่นิÿĆยไมดี นี่เปนครĆ้งแรกที่เขćไดมćรูจĆกคนกลุมนี้ “เด็กพมćมุÿลิมไปโรงเรียนก็ถูกครูĀรืĂเพื่ĂนดüยกĆนรĆงเกียจ โดนแกลง เĂć ĀมูใĀกิน เด็กผูĀญิงคนĀนึ่งเลćüćครูไมชĂบคนĂิÿลćม เüลćโดนแกลงแลüขĂใĀครู
๑๘๖ ชüย ครูก็เขćขćงเด็กกลุมĂื่นมćกกüć ÿüนเด็กผูชćยจąโดนĀนĆกเพรćąใชกํćลĆงแกลง กĆน เด็กคนĂื่นมćĀćเรื่Ăง ถูกลĂüćเปนขĂทćน พüกเก็บขยą “พüกเขćĂยูกĆนเĂงในชุมชน โĂกćÿกćรทํćงćนนĂยกüć โĂกćÿไดÿถćนąก็ นĂยกüć คนพมćĀรืĂกąเĀรี่ยงĂćจขĂทํćบĆตรแรงงćนพมćได แตตĂนเปดทํćบĆตร แรงงćนคนกลุมนี้ถูกทćงพมćปฏิเÿธ เพรćąÿüนใĀญเปนคนไรรĆฐ เขćไมนĆบคนมุÿลิม เปนคนขĂงเขć แตก็มีบćงคนยĂมจćยเงินจึงทํćบĆตรได” กćรĂยูแบบคนนĂกกฎĀมćย ตĂงĀลบซĂน ไมÿćมćรถทํćงćนในรąบบได ÿงผลถึงกćรใชชีüิตแลąกćรเลี้ยงดูเด็กในครĂบครĆü ครูที่ÿไมลเลยเคยไปคุยกĆบครูĀลćยโรงเรียนที่ÿĂนเด็กพมćมุÿลิม ครูมĂงüć เด็กกลุมนี้มีปญĀć ขćดเรียนบĂย ไมเคćรพกฎรąเบียบ ไมมีคüćมรĆบผิดชĂบ บćงคน เĂćยćเÿพติดเขćไปในโรงเรียน ดćรćรćย ตĆ้งขĂÿĆงเกตüć เด็กกลุมนี้ถูกปลĂยปลąลąเลยจćกครĂบครĆü พĂ แมไมคĂยÿนใจเรื่ĂงคüćมปลĂดภĆยขĂงลูก ไมไดÿĂนเรื่ĂงคüćมรĆบผิดชĂบตĂตĆüเĂง แลąผูĂื่น ไมมีกćรเคćรพกติกć เธĂคิดüćĂćจเปนเพรćąคนพมćมุÿลิมเปนคนนĂกกฎĀมćย ถูกปฏิเÿธกćรมี ตĆüตนทĆ้งจćกพมćแลąไทย ถูกเลืĂกปฏิบĆติ กฎĀมćยบćนเมืĂงก็ไมคุมครĂง พüกเขć จึงไมตรąĀนĆกเรื่Ăงกฎเกณฑแลąไมทํćตćมกติกć “คนที่นี่ไมมีบĆตรจึงตĂงจćยÿüยเดืĂนลą ๓๐๐ บćท แตถćมีรćยไดก็ตĂง จćยมćกขึ้น เขćไมไดรĆบคüćมคุมครĂงจćกกฎĀมćย ตํćรüจจąจĆบเมื่ĂไĀรก็ได เรć เคยใĀคüćมรูเรื่ĂงกฎĀมćยüćถćถูกจĆบไปจąมีขĆ้นตĂนĂยćงไร แตพüกเขćไมĂยูใน กฎเกณฑนĆ้น ถćจćยเงินก็ถูกปลĂยตĆüĂĂกมć กćรบรรยćยเรื่ĂงขĆ้นตĂนทćงกฎĀมćย ก็ไมมีปรąโยชนเลย กฎกติกćไมไดมีผลกĆบเขć ถćมีเงินจćยนćยĀนćเขćก็ลĆกลĂบไป ถึงกรุงเทพĄ ĀรืĂมćเลเซียได “เขćใชชีüิตแบบไมมีกติกćใด ๆ เด็กก็ไรรąเบียบ ถćตื่นเชćมćแลüไมĂยćก ไปโรงเรียน พĂแมก็ไมüćĂąไร เด็กจึงขćดเรียนบĂย เüลćไมมีกćรบćนÿงเด็กก็ไม กĆงüลเลย ĀรืĂมćเรียนĀนĆงÿืĂที่ÿไมลเลยแลüเบื่Ăก็จąกลĆบไปเฉย ๆ ทํćใĀเด็กเĀลćนี้ ขćดทĆกþąพื้นฐćนตćง ๆ ”
๑๘๗ ÿิ่งที่เจćĀนćที่ÿไมลเลยÿĆงเกตไดคืĂเด็กในชุมชนไมไดรĆบกćรเĂćใจใÿจćกพĂ แม กรąทĆ่งกćรแÿดงคüćมรĆกในครĂบครĆüก็เปนเรื่Ăงที่พüกเขćไมคุนเคย เด็กที่เพิ่ง เจĂครูÿไมลเลยชüงแรกจąÿąดุงเมื่ĂถูกจĆบมืĂ พüกเขćไมคุนเคยกĆบกćรกĂด เพรćą พĂแมไมกĂดพüกเขć เมื่Ăทํćผิดก็คิดüćจąตĂงถูกตีĀรืĂลงโทþรุนแรง เด็กบćงคน เปนแผลจนĂĆกเÿบติดเชื้Ăก็ไมมีใครทํćแผลใĀ ดćรćรćย เลćüć ตĆ้งแตตĂนทํćบćนพĆกÿํćĀรĆบเĀยื่Ăคดีคüćมรุนแรง เจćĀนćที่จąดูแลเด็ก ๆ แบบครĂบครĆüแลąกĂดกĆนเปนปกติ เชนเดียüกĆบเด็ก ๆ ที่ ÿไมลเลย จนตĂนนี้เด็ก ๆ เริ่มเปนฝćยüิ่งเขćมćกĂดเĂง แลąเĀ็นคüćมเปลี่ยนแปลง üćพüกเขćเริ่มĂĂนโยนขึ้น Āćกเลนจนเปนแผลก็จąมćĀćครูที่ÿไมลเลย ใĀครูทํćแผล ใĀ จนเด็กĂบĂุนใจüćมีĂąไรก็มćĀćครูได ĂĆนมćจćกเรื่ĂงทĆ่üไปที่พüกเขćไมเคยไดรĆบ มćกĂน พื้นที่เสี่ยงจากความรุนแรงที่ส่งต่อกัน คüćมเปนĂยูที่ไมแตąรąดĆบพื้นฐćนเชนนี้ ยĆงÿงผลตĂเนื่ĂงมćถึงปญĀćĀลćก รูปแบบ นĂกจćกปญĀćยćเÿพติดแลąกćรคćมนุþยแลü ในชุมชนพมćมุÿลิมยĆงมีปญĀćคüćมรุนแรงทćงเพýแลąคüćมรุนแรงใน ครĂบครĆüมćก แลąĂćจมćกกüćชุมชนĂื่นในพื้นที่ใกลเคียง ÿิ่งที่ดćรćรćยÿĆงเกต คืĂ เด็กที่มćจćกชุมชนนี้มีทĆกþąกćรคüบคุมĂćรมณ นĂย เมื่ĂเกิดเĀตุทąเลćąกĆนดüยเรื่Ăงเล็กนĂยก็จąลงมืĂตบตีกĆน ปญĀćคüćม กćüรćüขĂงเด็กกลćยเปนคüćมĀนĆกใจในชüงแรกที่เปดบćนÿไมลเลย มีเด็กผูĀญิงคนĀนึ่งĂุมนĂงüĆยแบเบćąมćที่ÿไมลเลยเพื่ĂชüยแมดูแลนĂง แต เมื่ĂนĂงทํćนํ้ćĀกเธĂก็ตüćดแลąลงมืĂตบĂยćงแรง นĆ่นเปนÿิ่งที่เธĂเรียนรูจćกกćร เลี้ยงดูขĂงพĂแมที่ดćแลąทุบตีเพื่ĂใĀลูกĀลćบจํć ครูที่ÿไมลเลยเคยพยćยćมคุยกĆบผูปกครĂงถึงปญĀćนี้ แตผูปกครĂงเĂงก็ถูก เลี้ยงมćแบบเดียüกĆน พüกเขćมĂงไมเĀ็นĀนทćงĂื่นüćถćไมใชคüćมรุนแรงเขćจĆดกćร แลüเด็กจąเชื่ĂฟงไดĂยćงไร เชนที่พĂรćยĀนึ่งตบลูกÿćüüĆยรุนขĂงตĆüเĂงจนชํ้ć เพรćąลูกมีแฟนแลüติดโทรýĆพท โดยเขćคิดüćนี่คืĂüิธีกćรที่ถูกตĂง เด็กผูชćยในชุมชนที่เติบโตโดยคุนชินกĆบคüćมรุนแรง เมื่ĂเขćมีครĂบครĆüก็ ใชคüćมรุนแรงตĂภรรยć โดยÿüนใĀญมีคüćมเชื่ĂüćผูชćยเปนĀĆüĀนćครĂบครĆü
๑๘๘ ÿćมćรถกํćĀนดชีüิตคนในครĂบครĆüได แลąกćรตีเปนกćรÿĆ่งÿĂนที่ถูกตĂงตćมคüćม เชื่Ăที่ÿงตĂกĆนมć ÿงผลใĀพื้นที่นี้มีปญĀćคüćมรุนแรงชĆดเจนกüćพื้นที่Ăื่น เรื่Ăงที่นćกĆงüลยิ่งขึ้นคืĂคüćมรุนแรงทćงเพýที่เกิดกĆบเด็ก ปจจĆยÿüนĀนึ่งมć จćกÿภćพแüดลĂมที่มีคüćมเÿี่ยง กćรĂćýĆยĂยูในชุมชนแĂĂĆด ทํćใĀเด็กไมมีĀĂง ÿüนตĆüที่มิดชิด ตĂงĂćýĆยĂยูรüมกĆบคนĂื่น รüมถึงญćติĀćง ๆ ที่ไมใชครĂบครĆü ใกลชิด บćนใกลเรืĂนเคียงที่ĂยูกĆนแĂĂĆดก็ĂćจทํćใĀคนนĂกเขćถึงตĆüเด็กไดงćย Ăีก ทĆ้งบćนในชุมชนแĂĂĆดÿüนใĀญใชĀĂงนํ้ćรüม บćงบćนไมมีĀĂงนํ้ćก็ตĂงขĆบถćยตćม ทุง ยิ่งÿรćงคüćมเÿี่ยงในกćรเกิดเĀตุ กĂนจąมćเปดบćนÿไมลเลย มูลนิธิผูĀญิงไดทํćงćนชüยเĀลืĂผูĀญิงที่ตกเปน เĀยื่Ăคüćมรุนแรง จนถึงปจจุบĆนก็ยĆงคงมีบćงคดีที่บćนÿไมลเลยใĀคüćมชüยเĀลืĂ ตĂเนื่Ăง ÿüนใĀญเปนรูปแบบคüćมรุนแรงในครĂบครĆü ที่พĂเลี้ยง ตćเลี้ยง ĀรืĂญćติ ขมขืนเด็กĂćยุนĂยในบćนตĂเนื่ĂงĀลćยป ดćรćรćย เลćüćÿิ่งที่ทćทćยคืĂเมื่Ăชüยเด็กไดแลü กćรใชชีüิตตĂไปในชุมชน ขĂงเด็กกลćยเปนเรื่Ăงยćก “คนในชุมชนรĆบไมไดกĆบผูĀญิงที่ถูกขมขืน ตีตรćüćเปนผูĀญิงไมดี ĂĂกนĂก ขนบ มĂงüćเÿียตĆüแลü ทĆ้งที่เขćเปนผูเÿียĀćย พĂแมคนĂื่นก็กีดกĆนไมใĀลูกเลนกĆบ เด็กคนนี้ จึงมีเด็กที่ตĂงยćยบćนĀนีทĆ้งครĂบครĆü บćงกรณีเด็กก็เลืĂกเดินทćง ปรąชดชีüิตไปเลย” เธĂยกตĆüĂยćงกรณีเด็กผูĀญิงคนĀนึ่งถูกนćยจćงขĂงแมขมขืน แลąไดใĀ คüćมชüยเĀลืĂเรื่ĂงกćรดํćเนินคดีกĆบ นćยจćง ที่ไดชüยทํćบĆตรĂนุญćตทํćงćนใĀพĂ แมขĂงเด็ก แลąพĂแมเด็กติดĀนี้Ăยูรćü ๔-๕ Āมื่นบćท นćยจćงจึงบĂกใĀนํćตĆüเด็ก มćชดใชĀนี้แทน “คüćมผิดเกิดตĂเนื่Ăงปรąมćณ ๓ ป พĂมีกćรดํćเนินคดีพĂก็Āนีไป แมติดคุก เด็กไมมีญćติพี่นĂงจึงตĂงĂยูคนเดียü คนในชุมชนก็พูดไมดีบĂกüćเด็กยĂม ไปกĆบเขćเĂง ถูกทํćตĆ้งĀลćยป ถćไมยĂมทํćไมไมĀนีไป เรćจึงพćเด็กĂĂกมć ตĂน แรกไปĂยูýูนยขĂงรĆฐ แตเด็กเครียดจนทํćรćยตĆüเĂง เพรćąพูดไทยไมได ไมมีใครคุย ดüย จąปฏิบĆติตćมคüćมเชื่Ăทćงýćÿนćก็ทํćไมได เพรćąบćนพĆกไมไดถูกĂĂกแบบ ÿํćĀรĆบผูมีคüćมแตกตćงทćงýćÿนć เด็กกินĂćĀćรที่ไมăćลćลจนรูÿึกผิดüćกินขĂงที่ ผิดบćป จึงใĀเด็กไปพĆกที่บćนญćติขĂงเจćĀนćที่ÿไมลเลย เมื่Ăเด็กปรĆบตĆüไดก็จąใĀ ไปĂยูĀĂพĆกโรงเรียน ใชชีüิตรüมกĆบเด็กคนĂื่น”
๑๘๙ กรณีเด็กที่เจĂคüćมรุนแรงเชนนี้ ÿิ่งÿํćคĆญที่พüกเขćตĂงกćรคืĂ “คüćมใÿ ใจ” แลą “กćรใĀคüćมรĆก” “เรćดูแลเขćĂยćงใกลชิด ใĀคüćมรĆกเปนพิเýþ เมื่Ăเขćขćดแม ก็ทํćใĀรูüć เขćไดรĆบคüćมใÿใจจćกครู มีĂąไรก็ไปĀćครูได เด็กที่ผćนเรื่ĂงเĀลćนี้จąรูÿึกüćตĆüเĂง มีตรćบćป คิดüćเปนคüćมผิดตĆüเĂง เรćเคยจĆดกิจกรรมใĀเด็กที่เคยถูกคนใน ครĂบครĆüลąเมิดทćงเพýมćคุยกĆน โดยตĂงรĆกþćคüćมลĆบขĂงทุกคน เด็กพüกนี้รูÿึก ผิดที่ทํćใĀครĂบครĆüลํćบćก เชน ทํćใĀพĂเลี้ยงติดคุก ไมมีคนĀćเลี้ยง รูÿึกเĀมืĂนไป แยงÿćมีแม เด็กพüกนี้ทุกขมćก เมื่ĂไดคุยกĆนพüกเขćก็ใĀกํćลĆงใจกĆน “เด็กแตลąคนจąมćเลćüิธีรĆบมืĂกĆบเรื่Ăงนี้ขĂงตĆüเĂง บćงคนทํćเปนลืมไปไม พูดถึงมĆนĂีก มีเด็กคนĀนึ่งถูกพĂเลี้ยงกรąทํć เขćบĂกüćเüลćĂึดĂĆดไมรูจąปรึกþćใคร ก็จąĂĂกไปคุยกĆบดćü เรื่Ăงที่เกิดขึ้นทํćใĀครĂบครĆüขĂงเขćแĀลกÿลćย เขćทĆ้งโกรธ แลąเกลียดÿิ่งที่พĂเลี้ยงทํć แตก็รูÿึกผิดกĆบพĂเลี้ยงแลąแม เมื่ĂคุยกĆบใครไมไดก็ ĂĂกไปคุยกĆบดćüแลąพรąจĆนทรเพื่ĂเยียüยćตĆüเĂง เด็กกลุมนี้พยćยćมใชชีüิตตĂไป เปนÿิ่งที่เรćตĂงคิดตĂüćจąคุยกĆบเขćใĀมćกขึ้นไดĂยćงไร” ดćรćรćยเลćดüยแüüตć เýรć เติมเต็มบทบาทที่ขาดหายไป ในชüงแรกที่เปดบćนÿไมลเลยจąมีกćรจĆดกิจกรรมทุกüĆน แลąเÿćรĂćทิตย จąมีกิจกรรมพิเýþที่ชüนเด็กมćพูดคุยกĆน ชมภćพยนตรที่ÿćมćรถเชื่Ăมโยงถึงชีüิต พüกเขćได เüิรกช็Ăปüćดภćพ เพนทเÿื้Ă เรียนรูกćรถćยรูป ใĀลĂงปลูกผĆก ÿĂนกćร ใชโซเชียลมีเดียĂยćงปลĂดภĆย ภćยĀลĆงมีกćรปรĆบแผนใĀเด็กเดินเขćมćĀćกิจกรรมทํćเĂงแตลąมุมขĂง บćน เชน มุมýิลปą มุมĀนĆงÿื มุมปกผć มุมคĂมพิüเตĂร มุมทํćĂćĀćร มุมปลูกผĆก มุมดนตรี แลąมุมกีāć ÿüนครูแตลąคนจąกรąจćยกĆนชüยพูดคุยกĆบเด็กรćยคน ซึ่ง เริ่มตĆ้งแตกćรทํćคüćมรูจĆก คนĀćปญĀć ทํćคüćมเขćใจÿภćพครĂบครĆü เยี่ยม ผูปกครĂง ใĀคüćมชüยเĀลืĂปญĀćเฉพćąĀนćเพื่ĂไมใĀเด็กĂĂกนĂกลูนĂกทćง แลą มีกćรüćงแผนชีüิตทĆ้งรąยąÿĆ้นแลąยćü เพื่ĂดูüćÿไมลเลยÿćมćรถชüยเĀลืĂĂąไรได บćง โดยจąมีกćรติดตćมคüćมคืบĀนćเปนรąยąüćÿมคüรชüยเĀลืĂĂąไรเพิ่มเติม ĀรืĂเด็กคüรทํćĂąไรตĂไปเพื่ĂพĆฒนćชีüิต