เกิดใหม่ทั้งทีก็เป็นสไลม์ไปซะแล้ว - 01

เจอมาเสียนานละมง้ั
มังกรนอ่ี าจจะเค้ียวงา่ ยผดิ คาด
ไม่สิ ทว่ี า่ เปน็ มงั กรเองกอ็ าจจะอา� กนั ก็ได้ หรอื อันที่จรงิ กเ็ ปน็

ไปได้เหมือนกันว่ามังกรของโลกน้ีอาจจะไม่ได้ย่ิงใหญ่อะไรนกั ...?
หึ น่ีอาจเป็นการแลกเปลี่ยนทไี่ ม่เลวเลย
(เพียงเทา่ น้ันจะดีหรอื ครับ?)
(อืม ที่จริงก็คือ ข้าถูกผนึกอยู่ที่น่ีมาตั้งแต่ 300 ปีที่แล้วน่ะ

และหลังจากนน้ั ขา้ กว็ ่าง ว่างซะเซ็งจนไม่รู้จะเซ็งยงั ไงเลย ว่ายังไงละ่ ?)
(ถ้าแคน่ ้ันละก็ ด้วยความยนิ ดีครับ!)
(อมื สญั ญากนั แลว้ นะ รักษาสัญญาดว้ ยละ่ !)
(ไม่ต้องห่วงครับ! ถึงเห็นแบบน้ีแต่ผมก็เป็นผู้ชายที่เช่ือถือได้!

นนั่ คือคา� ประเมนิ ทผ่ี มไดร้ บั ในชาติที่แล้วครบั !)
แน่นอนวา่ ผมต้งั ให้ตัวเองเองแหละ
(งน้ั กย็ อ่ มได้ มสี กลิ ทเ่ี รยี กวา่ 『ญาณเวท』 อยู่ เจา้ ใชไ้ ดร้ เึ ปลา่ ?)
พูดอะไรของลุงหา... จะไปใชเ้ ปน็ ได้ไงเลา่
(ไมค่ รับ ใชไ้ มไ่ ด้ มันเป็นสกิลแบบไหนเหรอครับ?)
(สกลิ ในการรบั รแู้ กน่ เวทในบรเิ วณรอบๆ นะ่ ไมใ่ ชส่ กลิ ทยี่ งิ่ ใหญ่

อะไร มนั เปน็ แคก่ ารตรวจสอบแกน่ เวทรอบตวั เทา่ นน้ั จงึ เรยี นรไู้ ดไ้ มย่ าก)
(โฮะโฮ.่ .. ฟังดแู ล้วนา่ จะง่ายดีนะครบั )
(อมื ตัวข้านะ่ ถึงไม่ได้ตง้ั ใจจะใช้กใ็ ชไ้ ดส้ บายๆ ไมต่ า่ งกบั การ

หายใจเลย)
(อยา่ งนน้ี เี่ อง! แลว้ ถา้ ผมเรยี นรสู้ กลิ นไ้ี ด้ ผมกจ็ ะมองเหน็ งน้ั เหรอ

ครับ?)
(ถกู ตอ้ ง โลกนี้ถกู ปกคลมุ ดว้ ยแกน่ เวท แมจ้ ะแตกตา่ งว่าบางท่ี

เขม้ ขน้ บางทเี่ บาบางก็ตาม สว่ นแสงกบั เสยี งกม็ คี ุณลกั ษณะของคล่ืนอยู่
เจ้าร้รู ึเปล่า?)

48

(ครบั ที่เขาเรียกคล่ืนเสยี งหรือคล่ืนแสงสนิ ะครับ)
(รูล้ ะเอียดดนี ่ี เป็นความรจู้ ากตา่ งโลกงน้ั รึ? เอาเถอะ อยา่ งท่ี
เจ้าว่านั่นละ ทีน้ีเราก็สังเกตสภาวะที่คลื่นที่ว่าน่ีสร้างความปั่นป่วนให้
แกน่ เวท แลว้ คา� นวณคาดการณถ์ งึ สภาพแวดลอ้ มโดยรอบจากสภาวะ ณ
ขณะนัน้ งา่ ยนิดเดียวใช่ไหมล่ะ?)
หา? พดู อะไรของเขาเนยี่ ?
ตาลงุ นี่... พูดบา้ ๆ ออกมาได้ มนั งา่ ยตรงไหนกันฟะ!
(คอื ผมเรมิ่ รสู้ กึ วา่ เหมอื นมนั จะงา่ ยแตก่ เ็ หมอื นมนั จะยากนะ่ ครบั ...)
(ว่าไงนะ? ถ้าท�าได้ละก็ถึงจะเสียตาหรือหูไป แต่ก็ยังสู้ต่อได้
นะ? แถมยังป้องกนั การโจมตที เี ผลอไดด้ ้วย ถอื เป็นสกิลท่ีจ�าเปน็ ตอ้ งมี
เชียวนะ?)
(เดยี๋ วๆ ...คอื วา่ ตอนนล้ี มื เรอ่ื งการตอ่ สไู้ ปกอ่ นเถอะครบั กอ่ นอนื่
ผมอยากจะมองเห็นนะ่ ครับ...)
(อืม... ช่วยไม่ได้นะ งั้นข้าจะช่วยให้เจ้าเรียนรู้สกิลได้แล้วกัน
บอกไวก้ ่อนวา่ ข้าไม่รวู้ ธิ ีอืน่ นอกจากวิธนี แ้ี ลว้ นะ)
(เดยี๋ ว นผี่ มจะทา� ไดจ้ รงิ ๆ หรอื ครบั ผมเปน็ มอื ใหมท่ เี่ พงิ่ จะเกดิ
ไดไ้ ม่นานนะครับ?)
(สบายใจไดน้ า่ นบั วา่ เจา้ โชคดที ม่ี คี วามทรงจา� ของชาตทิ แ่ี ลว้ อยู่
ไม่ใช่รึ? ตัวเจ้าในตอนน้ันน่าจะรู้จักทั้งแสงและเสียงในฐานะองค์ความรู้
หากวา่ เจา้ ไม่มอี งค์ความรู้น้ันอยลู่ ะก็ แม้แต่ข้าเองก็อาจชว่ ยเจ้าไมไ่ ด้กไ็ ด้
เจ้าน่ะโชคดนี ะ)
อย่างนี้นี่เอง การจะอธิบายถึงภาพวิวทิวทัศน์ในโลกให้คนที่
ตามองไม่เหน็ ฟังนน้ั เปน็ เรื่องยาก
ผมเองคงจะอธิบายใหพ้ วกเขาเข้าใจไม่ได้เหมอื นกนั
เหน็ วา่ ท่ีคณุ เฮเลน เคลเลอร์3 พูดไดก้ เ็ ป็นเพราะมคี �าพูดทเี่ ธอ
3เฮเลจนดเคจลา� เลไอดรจ้์ :นHกeรleะnทง่ั Kถeงึlleอr)ายนุกั เ2ขยี นขแวลบะนอักยมนใู่ ษุนยใธจรรดม้วชายวอนเมน่ี รกิานั ซึ่งหหู นวกและตาบอด

เน่อื งจากป่วยหนักเมื่ออายไุ ด้เพยี ง 19 เดอื น

สรุปแล้วก็คือ เพราะมีความรู้จากชาติท่ีแล้ว ผมจึงใช้สกิล
『ญาณเวท』 อะไรนชี่ ว่ ยเลยี นแบบทดแทนประสาทสมั ผสั ในการมองและ
การฟังไดส้ นิ ะ...

มแี ตต่ ้องทา� แลว้ ละ เพราะตามองไม่เห็นมันไมส่ ะดวกเกนิ ไป
ทส่ี �าคัญ ถึงจะลืมไปหน่อย แต่ผมกย็ ังมี 『มหาปราชญ』์ อยู่
ดว้ ยน่ี
มันคงจะช่วยให้หาทางไปต่อจนไดเ้ องแหละ
(กรุณาสอนผมดว้ ยเถอะครบั !)
(แหม ไมต่ ้องฮึดขนาดนนั้ ก็ได้ ของมันง่ายจะตายไป? กอ่ นอ่ืน
เจา้ ลองใช้พลังเวทในร่างขับเคล่ือนแกน่ เวทดสู )ิ
ถ้าแบบน้ีละก็ผมพอท�าความเข้าใจได้ ที่ผมพ่นน�้าออกมาก็คง
เกดิ จากการเอาการกระท�าที่ว่านมี่ าปรบั ใชน้ น่ั แหละ
(แบบนเ้ี หรอครับ?)
ผมเกรง็ กา� ลงั พลางจนิ ตนาการราวกบั ใหม้ นั ไหลเวยี นอยภู่ ายใน
รา่ งกาย ทนั ใดนนั้ เอง ผมกร็ สู้ กึ ไดว้ า่ มอี ะไรบางอยา่ งเคลอ่ื นไหวอยขู่ า้ งใน
น่ีคงเปน็ ไอท้ ีเ่ ขาเรยี กว่าแกน่ เวทกระมัง
ตอนทค่ี วบคุมการไหลของน้า� เม่อื ครู่นผ้ี มไมไ่ ด้ตง้ั ใจกจ็ ริง แตด่ ู
เหมือนว่าจะควบคุมพลังท�าลายได้ด้วยแล้วแต่ว่าเกร็งก�าลังแค่ไหน ใน
ความเป็นจริง ผมคงจะไม่ไดค้ วบคมุ น�้าเสยี ทเี ดยี ว แต่ควบคุมแก่นเวทที่
มนี า้� รวมอยดู่ ้วยตา่ งหาก
พลังท่ใี ชใ้ นการควบคมุ คือพลังเวท ส่วนสิง่ ท่ถี ูกขบั เคลื่อนก็คอื
แก่นเวทงั้นสินะ ผมตรวจสอบความเป็นไปน้ันพลางขับเคล่ือนแก่นเวท
ไปด้วย
(อมื ทา� ไดค้ ลอ่ งแคลว่ กวา่ ทค่ี ดิ น่ี ถา้ งน้ั เจา้ เขา้ ใจความแตกตา่ ง
ระหว่างแก่นเวทที่เจ้าก�าลังขับเคล่ือนอยู่ กับแก่นเวทท่ีอยู่นอกร่างกาย
รเึ ปล่า?)

50

เรื่องนี้ก็อาจจะง่ายเหมือนกันกไ็ ด้
เพราะเคยไดย้ นิ มาแลว้ วา่ ตวั ผมมชี วี ติ อยดู่ ว้ ยการดดู ซมึ แกน่ เวท
ดังนนั้ แคต่ ง้ั สตใิ ห้รับรู้ได้วา่ ตวั เองก�าลงั ทา� แบบนัน้ อยกู่ น็ ่าจะโอเค
(ก็ต้องรู้สิครับ! ดูเหมือนว่าผมจะมีชีวิตอยู่โดยการกินมันด้วย
นค่ี รับ?)
(หหึ หึ ึ ถา้ รถู้ งึ ขนาดนนั้ แลว้ เรอ่ื งทเ่ี หลอื มนั กง็ า่ ย เพราะแคส่ มั ผสั
การเคลอื่ นไหวของแกน่ เวทนอกร่างใหไ้ ด้ก็พอน่ะนะ)
กไ็ อ้เร่ืองนแี้ หละทต่ี ูไมเ่ ข้าใจ
อย่างไรก็ตาม ผมลองสัมผัสถึงแก่นเวทท่ีอยู่ภายนอกร่างกาย
ตามท่ีลุงบอก
ผมรสู้ กึ ไดว้ า่ มแี กน่ เวทลอยคลงุ้ อยู่ เปน็ ความรสู้ กึ ทหี่ ลากหลาย
บา้ งกไ็ หลเวยี นไปเรอ่ื ย บ้างก็ขยบั ไปมา...
ใชแ่ ลว้ เดนิ เครือ่ ง 『มหาปราชญ』์ ด้วยสิ

《ยืนยนั เสรจ็ ส้ิน คุณไดร้ ับเอ็กซต์ ร้าสกิล 『ญาณเวท』
...เรยี บรอ้ ยแล้ว ต้องการใช้ เอก็ ซ์ตรา้ สกลิ 『ญาณเวท』 หรือไม่?

YES/NO》

เอ๋? เรียนรู้กนั ได้ง่ายๆ งีเ้ ลยเหรอ?
แหม เรือ่ งนน้ั มันก็ตอ้ ง YES แหงอยู่แล้วละ... แต่สมกบั เป็น
『มหาปราชญ』์ จรงิ ๆ พง่ึ พาได้สดุ ๆ!
วินาทีท่ีเริ่มใช้เอ็กซ์ตร้าสกิล 『ญาณเวท』 สมองของผมก็ถูก
ทับถมด้วยข้อมูลจนเต็มเปี่ยม มันเป็นข้อมูลปริมาณมหาศาลขนาดที่ว่า
ตัวผมตอนท่ีเป็นมนุษย์คงไม่มีทางเรียบเรียงจัดการได้หมดเป็นแน่------
คลนื่ ของแสงและเสยี งทคี่ อยผลกั แกน่ เวทเลก็ ๆ แตล่ ะแกน่ ใหเ้ คลอื่ นทไี่ ป
------- ผมรับรู้สิ่งเหล่านั้นได้ท้ังหมดและแปรสารเป็นข้อมูลที่ท�าความ

บทท่ี 1 เพื่อนคนแรก 51

เขา้ ใจได้
ขอบเขตทศั นวสิ ยั ดา้ นหนา้ ของมนษุ ยน์ นั้ มไี มถ่ งึ 180 องศา ทวา่

เวลานี้ผม “มองเห็น” ไดท้ กุ ทศิ ทุกทาง 360 องศาโดยไรซ้ งึ่ จดุ อบั ใดๆ
กระทง่ั ทวิ ทศั นใ์ ตเ้ งาของหนิ ผาหรอื สภาพทอ่ี ยไู่ กลออกไป 100 เมตร ขอ
เพียงม่งุ สตสิ มั ปชญั ญะไปตามทศิ ทางนัน้ ๆ กจ็ ะรบั รไู้ ด้

ถา้ ผมยงั เปน็ มนษุ ยล์ ะก็ สมองทที่ นทานปรมิ าณขอ้ มลู มหาศาลน้ี
ไม่ไหวคงจะมอดไหม้และกลายเป็นบ้าไปแล้ว

ทวา่ ผมเป็นสไลม์ เซลลแ์ ต่ละเซลล์ในรา่ งเปน็ ทง้ั กลา้ มเน้ือและ
เซลลส์ มองด้วยในเวลาเดยี วกัน

ผมจึงพอจะทนรบั ขอ้ มลู ดงั กล่าวได้ และจากนนั้ -------

《ทÓการประสานการทÓงานระหวา่ งเอก็ ซต์ รา้ สกลิ 『ญาณเวท』
เข้ากับยูนีคสกิล 『มหาปราชญ์』 ...เรียบร้อยแล้ว จากนี้เป็นต้นไป
『มหาปราชญ』์ จะทÓหน้าที่ควบคมุ ดแู ลข้อมลู ทงั้ หมด》

จๆู่ ทัศนวสิ ัยของผมกเ็ ปิดกว้าง และความรู้สกึ เหมือนสมองถกู
แผดเผาทีเ่ ข้าจู่โจมผมกห็ ายไป

และแล้ว ผมก็ “มองเหน็ ” โลกได้เหมอื นเปน็ เรื่องธรรมดา ถึง
ข้ันชวนให้นา่ แปลกใจวา่ ท�าไมท่ีผา่ นมาผมจึงทา� ไมไ่ ด้

『มหาปราชญ์』 อาจเป็นความสามารถที่ข้ีโกงก็ได้ เรียกว่า
มหาโกงเลยก็คงไมใ่ ชก่ ารพูดเกนิ จริง

ถา้ คนท่มี มี นั เป็นคนอ่นื ผมคงรอ้ งเรยี นว่าโกงกนั นหี่ วา่ ! ไปแลว้
แต่คนท่มี ีมนั คอื ตวั ผมเอง

ดังน้ันจึงไมม่ ปี ัญหาอะไรทั้งสนิ้
(อ๊ะ ดูเหมอื นวา่ จะท�าได้แลว้ ละครบั ขอบคุณมากนะครับ!)
ผมเอ่ยอย่างนั้น แลว้ เล่ือนสายตาไปหา “ไอน้ ั่น” ท่ีโดยความ

52

รู้สกึ แลว้ นา่ จะอยู่ด้านหนา้ ของตวั ผม
มีมงั กรของแท้แน่นอนอยู่ ณ ที่ตรงนน้ั
ร่างของมันปกคลุมด้วยเกล็ดสีด�าวาวที่ดูแล้วท่าทางจะแข็งยิ่ง

กว่าเหล็กกล้าแต่ก็มีความยืดหยุ่นในตัว... ไม่ว่าจะมองอีท่าไหนก็เป็น
ลกั ษณะของมงั กรทดี่ โู หดเหีย้ ม...

(หยาาา! มงั กร!!)
รูปร่างน้นั ดชู ว่ั รา้ ยยิง่ กว่าทผี่ มจินตนาการไวห้ ลายขมุ
ดงั นน้ั ผมจงึ คดิ วา่ เปน็ เรอ่ื งชว่ ยไมไ่ ด้ ทเี่ สยี งตะโกนจากหวั ใจของ
ผมจะกลายเป็นเสียงกรดี ร้องลัน่ สดุ เสยี งไปแทน

*

ตกใจหมดเลย
ขออภัยครับที่เคยแอบคิดว่าคุณน่าจะเคี้ยวง่าย คุณเป็นตัว
อนั ตรายของแท้ไมผ่ ดิ แนน่ อนครบั
รา่ งกายใหญย่ กั ษส์ ดี า� วาวนนั้ ดรู าวกบั หนิ ออบซเิ ดยี น และถา้ วา่ กนั
ตามอมิ เมจ รูปลกั ษณ์ของมนั กด็ ูจะค่อนไปทางมังกรแบบตะวันตก
มอื ของมันมีน้ิว 6 นว้ิ และมีกรงเล็บทที่ า่ ทางนา่ จะเจาะทะลวง
ทุกสิ่งทุกอย่างได้งอกออกมา ส่วนปีกขนาดเล็กใหญ่เป็นคู่ท่ีด้านหลัง
ก็มีปลายแหลมคมราวกับดาบที่ฟันทุกสง่ิ อยา่ งให้ขาดสะบัน้ ได้
และเมอื่ มองดดู ๆี กจ็ ะเหน็ วา่ เกลด็ ทา่ ทางนา่ หวาดผวาทป่ี กคลมุ
ทว่ั ทงั้ รา่ งของมนั นนั้ กา� ลงั เปลง่ แสงสมี ว่ งออ่ นๆ ออกมาดว้ ย การทแี่ สงซง่ึ
ทอประกายจากร่างน้ันกลายเป็นสีดา� สนิท คงจะเนื่องมาจากว่าสีสันกับ
ออร่าที่ถกู ปลอ่ ยออกมาจากตวั มนั ผสมผสานเขา้ ดว้ ยกันกระมัง
รา่ งทอ่ี ยเู่ บอื้ งหนา้ ผมนน้ั ภาคภมู ดิ ว้ ยความนา่ เกรงขามทช่ี วนให้
รู้สกึ ถึงความงามอนั นา่ ประหลาดชนดิ หน่ึง

บทที่ 1 เพอื่ นคนแรก 53

ผมว่าผมวางตัวเสยี มารยาทกบั เขาไปมากเลยทเี ดียวเพราะมอง
ไม่เหน็ แตเ่ ร่ืองมันก็ป่านน้แี ลว้ นะ่ นะ

ทงั้ นร้ี า่ งกายของผมเองมลี กั ษณะเปน็ ทรงรตี รงตามทคี่ าดคะเนไว้
โดยมีรูปทรงเหมือนกบั คากามิโมจ4ิ

ส่วนสนี ีเ่ รยี กว่าสแี สงจันทร์หรอื เปล่านะ? คือเป็นสขี าวอมฟ้าที่
ดมู คี วามเขม้ นะ่

มนั เป็นสที ใ่ี ห้ความร้สู ึกมีระดับหน่อยๆ ก็จริง แตค่ วามเป็นจริง
มนั น่าเศรา้ ตรงท่ีว่าผมเปน็ สไลมน์ ่ีละ

(เฮ้ คงยงั จา� สญั ญาไดอ้ ยนู่ ะ? วา่ แตเ่ หน็ บน่ โนน่ บน่ น่ี แลว้ ไหงดนั
เรยี นรู้ไดง้ ่ายๆ ซะงน้ั ละ่ เน่ีย...)

(แนน่ อนครบั ! ผมแคล่ อ้ เลน่ นดิ หนอ่ ยเทา่ นนั้ เองครบั ตอนนผ้ี ม
มองเหน็ รอบๆ แลว้ และกไ็ ดย้ นิ กระทงั่ เสยี งดว้ ย ชว่ ยไดม้ ากเลยละครบั !)

(อืม ใช้เวลาเรยี นรู้มากกว่านก้ี ไ็ ด้แท้ๆ...)
เอาเถอะ ดูเหมอื นวา่ จะไม่เปน็ ไรนะ
ถงึ หนา้ ตาจะน่ากลวั แตม่ งั กรนกี่ ็ออกจะใจดี
ท่ีส�าคญั ย่ิงกว่านน้ั มังกรตวั นม้ี นั ก�าลังเหงาจรงิ ๆ นนั่ ละ
เปน็ ประเภทรปู ลกั ษณภ์ ายนอกพาซวยละมง้ั อยา่ งกบั “ยกั ษแ์ ดง
ทีร่ ้องไห้5” เลยแฮะ
(แลว้ ไง จากน้ีเจ้าคิดจะท�ายังไงตอ่ ?)
(นนั่ สินะครบั กอ่ นอน่ื ผมจะลองหาดูว่ามีคนต่างโลกทมี่ าจาก
โลกเดยี วกบั ผมอย่รู ึเปลา่ แต่ถงึ ไม่เจอกไ็ มเ่ ป็นไรนะ่ นะครบั )
แนน่ อนวา่ ถา้ ไดเ้ จอมนั กด็ ี แตจ่ ะสนทิ สนมกนั ไดห้ รอื เปลา่ กไ็ มร่ ู้
ทสี่ า� คญั ไหนๆ กอ็ ตุ สา่ หม์ องเหน็ แลว้ ทง้ั ที ออกเดนิ ทางไปเรอื่ ย
เพอ่ื ชมโลกนซ้ี ะบา้ งกไ็ มเ่ ลวเหมอื นกนั เพราะเมอ่ื สมั ผสั ถงึ แสงกบั เสยี งได้
โลกมนั กก็ ว้างใหญข่ ึน้
54ยคักากษาแ์ มดโิ มงทจีร่ิ ้อ: งKไหaใ้gน:aทmNai่ีสiMtุดaocAhkผia)มขOกนnม็จiโ)มะจนไิททิด่ีทาน้�าบถโบวอารยกาณเทลขพาอเจงชญา้ เีวปี่ปิตน็่นุ พทิเเศก่ีไีย่ษดวใกน้แบัชต่วยงกั ่เเษทคศแ์ ้ียดกงาวลทตป่ีอใีย้นหากมหจ่ ะญเป้็นาเแพอ่ืกน้เกซับ็งมนษุ ย์

แต่ไมม่ มี นษุ ยก์ ล้าเข้าใกลเ้ พราะหวาดกลวั รูปลกั ษณข์ องยกั ษ์



ไปเร่อื ยเสยี ที
ว่าแต่มังกรตวั นี้
ยงิ่ ดูก็ยง่ิ น่ากลัว แตม่ ันไมข่ ยบั ตวั เลยสักนิดแฮะ
จะว่าไป มันบอกวา่ ตัวเองถูกผนึกเอาไว้ต้งั แต่เม่อื 300 ปีก่อน

ใช่ไหมนะ?
(ว่าแต่ เหน็ คุณเวลโดร่าบอกวา่ คณุ ถูกผนึกเอาไว้... สนิ ะครับ?)
(หมื ? กน็ ะ ขา้ ยอมรับวา่ ขา้ ดแู คลนคมู่ ือไปนิดหนอ่ ย... แต่ถงึ

จะเรมิ่ เอาจริงระหวา่ งที่สกู้ นั สุดท้ายก็แพเ้ ขาอยู่ดนี ่ะ!)
ไมร่ วู้ า่ ทา� ไมเจา้ มงั กรถงึ ประกาศกอ้ งดว้ ยทา่ ทางภมู ใิ จวา่ แพล้ ะ่ !

ซะงนั้
พูดกันตามจริง ถ้าเป็นเวทมนตร์ก็ยังพอว่า แต่ดาบหรือหอก

อะไรทา� นองน้นั น่ไี ม่นา่ จะทา� อะไรมังกรตวั นไี้ ดเ้ ลยนะ...
(ค่มู ือแข็งแกร่งขนาดนัน้ เลยเหรอครับ?)
มคี นทแ่ี ขง็ แกรง่ กวา่ สตั วป์ ระหลาดแบบนอ้ี ยมู่ ากพอสมควรเลย

เหรอ?
แบบน้ีโลกภายนอกอาจจะเต็มไปด้วยอันตรายมากกว่าท่ีคิด!

กไ็ ดแ้ ฮะ
(อืม แขง็ แกร่งมาก เปน็ ตวั ตนทีม่ ี “เทพอารักษ”์ และถกู เรยี ก

ขานวา่ เป็น “ผกู้ ล้า” ของพวกมนุษย)์
ผกู้ ลา้
ตวั ตนซ่งึ เป็นท่คี ้นุ เคยอยา่ งลึกซง้ึ ในเกมหลายๆ เกม
ระยะหลังน้ีมีผลงานซึ่งสร้างขึ้นโดยใช้ผู้กล้าที่เหมือนปรากฏตัว

เพอื่ ถกู เลน่ งานโดยเฉพาะเปน็ ตน้ แบบออกมาเยอะ ผกู้ ลา้ กเ็ ลยไมม่ อี มิ เมจ
วา่ แขง็ แกรง่ มากมายอะไรขนาดนนั้

แตด่ ูเหมือนว่าผู้กล้าของโลกน้ีจะแขง็ แกรง่ จรงิ ๆ สนิ ะ
(จะว่าไปผกู้ ลา้ คนนนั้ เรยี กตัวเองวา่ “ผถู้ กู อญั เชิญ” นะ ดงั น้ัน

56

อาจจะเป็นคนจากโลกเดียวกับเจา้ ก็ได)้
(เอ?๋ ไมม่ ที างครบั ไมม่ ที าง ถา้ เปน็ คนจากโลกเดยี วกบั ผมละก็

ไม่มีทางแขง็ แกรง่ ขนาดนัน้ ไดห้ รอกนะครบั ?)
(ไม่หรอก “ชาวต่างโลก” ท่ีมายังโลกน้ีส่วนมากจะมีความ-

สามารถพิเศษติดตัว มันคือพลังท่ีถูกสลักลงบนดวงวิญญาณในยาม
เดินทางขา้ มจากโลกหน่ึงมาอีกโลกหน่งึ หากเป็น “ผู้ถูกอัญเชิญ” กจ็ ะ
ตอ้ งมีความสามารถพิเศษอยา่ งแน่นอน แถมแต่ละคนยังมี “ยูนคี สกิล”
เฉพาะตวั อกี ดว้ ย ซงึ่ คงเปน็ เพราะพวกเขามี “วญิ ญาณ” ทแ่ี ขง็ แกรง่ ขนาด
ทนทานต่อการอญั เชิญได้ ตา่ งจาก “ชาวต่างโลก” ทีเ่ ดินทางมายังโลกน้ี
โดยบงั เอญิ ส่ิงท่ยี นื ยันถงึ เรอ่ื งนี้ ก็คือความจริงที่วา่ อัตราความสา� เร็จใน
การอญั เชิญน้นั ตา่� มากน่นั ละ)

(ท่ีว่าอัญเชิญน่ีคือการใช่เวทมนตร์อะไรท�านองน้ันเรียกมา...
เหรอครับ?)

(ถกู ตอ้ งแลว้ การอัญเชญิ ต้องมผี ใู้ ชเ้ วทมนตรม์ ากกวา่ 30 คน
ร่วมกนั ท�าพธิ ถี ึง 3 วนั แมอ้ ัตราความสา� เรจ็ จะต่�า แต่ผถู้ ูกอัญเชญิ ก็ได้
รับคาดหวังไว้สูงในฐานะ “อาวุธ” อนั ทรงพลงั )

(หา? อาวุธ?)
(อมื “ผถู้ กู อญั เชญิ ” จะถกู เวทมนตรส์ ลกั คา� สาปบนดวงวญิ ญาณ
เพื่อไมใ่ หข้ ัดขนื ผู้อญั เชิญไดน้ ะ่ )
(อะไรกนั ล่ะน่นั ? นีไ่ ม่เคารพสิทธมิ นุษยชนของคนทถี่ กู อัญเชญิ
มากนั เลยเรอะ!?)
(สทิ ธมิ นษุ ยชน? ในตา่ งโลกผคู้ นมสี ทิ ธมิ นษุ ยชนดว้ ยร?ึ สา� หรบั
โลกน้ี ของแบบนัน้ เปน็ เพยี งแค่ภาพมายา เพราะผแู้ ข็งแกร่งกนิ ผู้ออ่ นแอ
คอื สจั ธรรมอนั เด็ดขาด พลังน่ันละทเ่ี ปน็ ทุกส่งิ ทกุ อย่าง)
อย่างน้ีนี่เอง... ดูเหมือนว่าถ้าถูกอัญเชิญมายังโลกนี้ทั้งท่ียังมี
ความจติ ส�านึกของโลกเดมิ อยลู่ ะก็ คงจะมีเรอ่ื งท่ีท�าใจยอมรับได้ยากอยู่

บทท่ี 1 เพือ่ นคนแรก 57

ด้วยแฮะ
(ถ้าอย่างนน้ั การปฏบิ ตั ิต่อ “ชาวต่างโลก” กป็ ระมาณเหมือน

กบั เปน็ ทาสทา� นองน้ันรเึ ปลา่ ครบั ?)
(เปลา่ ๆ มนั ข้ึนอยกู่ ับแต่ละคน ถ้าไม่ได้ถูก “คา� สาปแหง่ การ

ครอบง�า” และได้รับการยอมรับ กอ็ าจจะใช้ชวี ิตกันได้ตามปกติ หรือไม่
ก็กลายเป็นนักผจญภยั ละมงั้ ? ว่ากนั ตามจรงิ ขา้ เองกเ็ คยขับไล่ “ชาว-
ตา่ งโลก” นกั ผจญภยั ทมี่ าเพอื่ ปราบขา้ ไปหลายครงั้ เหมอื นกนั นะ กา๊ กฮา่
ฮา่ ฮา่ ฮา่ !!)

(สรุปแล้วก็คือจะถูกบังคับใช้แรงงานในกรณีท่ีถูกอัญเชิญมา
เทา่ นนั้ สินะครับ...)

(ก็ไม่ใช่ว่าใช้แรงงานหรอก แต่ก็นะ คงจะประมาณน้ันละมั้ง?
ขา้ นะ่ เรยี กไดว้ า่ รเู้ รอื่ งของมนษุ ยล์ ะเอยี ดอยู่ แตก่ ใ็ ชว่ า่ จะรไู้ ปหมดทกุ อยา่ ง
หรอกนะ)

(เรือ่ งนนั้ กจ็ ริงนะ... คุณเป็นมงั กรนน่ี า)
ต้องเรยี กวา่ รลู้ ะเอียดเกนิ ท้ังทีเ่ ป็นมงั กรด้วยซา้�
อยา่ งไรกต็ ามแต่ ดูเหมือนวา่ มงั กรตัวน้ีจะดีใจทไ่ี ดพ้ ูดคยุ ไมว่ า่
ผมจะถามอะไร มันก็ตอบให้หมดทุกอย่าง หลังจากนั้นผมจึงได้คุยกับ
มงั กร หรอื คุณเวลโดรา่ ต่ออีกหลายเร่ือง

เรอื่ งทวี่ ่าเขาตอ่ สกู้ ับผ้กู ลา้ อย่างไร
เรื่องท่วี า่ ผ้กู ล้าแขง็ แกร่งขนาดไหน
ผิวขาวนวล
รมิ ฝปี ากเลก็ จม้ิ ลม้ิ สีแดงสด
เรอื นผมยาวสีเงินเขม้ รวบเป็นมัดเดียวทง้ิ ตวั ทอดลง
สว่ นรปู รา่ งไมไ่ ดส้ งู ใหญน่ กั ออกจะคอ่ นไปทางเลก็ และบอบบาง
ด้วยซ�า้

58

เหน็ วา่ ใบหน้านั้นถกู ปิดซอ่ นด้วยหนา้ กาก แตต่ อ้ งเป็นสาวงาม
ไมผ่ ดิ อย่างแน่นอน

ดูท่าว่าผู้กล้าจะเปน็ ผู้หญิงแฮะ
พอถามวา่ มวั แตห่ ลงเขากเ็ ลยแพเ้ หรอ? เวลโดรา่ กต็ วาดกลบั วา่
พูดบา้ ๆ!
ผกู้ ลา้ คนนนั้ ใชด้ าบทเี่ รยี กวา่ “คาตานะ” อนั มเี อกลกั ษณเ์ ฉพาะ
คือวาดตัวเป็นแนวโคง้ แต่ไม่ได้ถอื โล่
ยูนคี สกิล 『ตัดผ่าสมั บรู ณ』์
ยูนคี สกลิ 『พันธนาคารนริ นั ดร』์
เวลโดรา่ เลา่ วา่ ผกู้ ลา้ ใชส้ กลิ ดงั กลา่ วรวมถงึ เวทมนตรแ์ ตล่ ะชนดิ
“อัดขา้ จมดนิ เลย” ดว้ ยทา่ ทางยินดี

เมื่อคุยไปก็เข้าใจได้ละว่าดูเหมือนมังกรตัวน้ีจะชอบมนุษย์ ถึง
ปากจะพูดวา่ ลกู กะจอ๊ กบา้ งละ ขยะบา้ งละ แต่กด็ ูจะไม่เคยจงใจฆ่าใคร
กต็ ามทเ่ี ขา้ มาโจมตตี วั เอง ตราบเทา่ ทไ่ี มไ่ ปจม้ิ ตอ่ มระเบดิ ของแกเขา้ นะ่ นะ...

ในอดีตเมื่อ 300 ปีก่อน เคยมีอยู่คร้งั หนึง่ ที่เกดิ เหตุการณ์ซึง่
ท�าให้แกออกไปเผาเมืองเมืองหน่ึงจนกลายเปน็ ข้ีเถา้ ข้ึน

แลว้ เรอ่ื งทว่ี า่ นกี่ ก็ ลายเปน็ สาเหตทุ ท่ี า� ใหผ้ กู้ ลา้ ถกู สง่ มา จนทา� ให้
แกถกู ผนึกในท้ายที่สุด

------ดว้ ยสกลิ 『พนั ธนาคารนิรนั ดร』์ ของผู้กลา้
ตัวผมย่อมไม่เข้าใจความรู้สึกของมังกรอยู่แล้ว เพราะลองถ้า
เป็นความรู้สึกของคนอื่น ท้ายที่สุดผมก็ท�าได้เพียงแค่จินตนาการเอา
เท่านั้น แต่ผมคดิ วา่ เจา้ น่ีไมน่ า่ จะใชม่ ังกรเลวร้ายอะไร
กผ็ มถกู ใจแกเข้าแล้ว และไมน่ ึกกลวั แกแล้วดว้ ยนน่ี า
(เอาละ! ถ้าอยา่ งนน้ั มาเป็นเพื่อนกับผม... ไมส่ ิ กบั ฉันไหม?)
มนั ก็ออกจะเขินนดิ หน่อย... ไม่สิ เยอะเลยละ หน้าของผมใน

บทท่ี 1 เพอ่ื นคนแรก 59

ตอนนี้ต้องแดงกา�่ แน่ๆ
(วะ ว่าไงนะ? ปะ เป็นแค่สไลม์แท้ๆ แตค่ ิดจะเป็นเพ่อื นกับขา้

คนนี้ซึ่งเป็นที่หวาดกลัวไปทั่วหล้าในฐานะ “มังกรวายุคล่ัง” เวลโดร่า
อยา่ งนน้ั เรอะ!?)

(อะ เอ่อ ถา้ ไมอ่ ยากเป็นกไ็ ม่ได้ว่าอะไรนะ...)
(บ้าเรอะ! เจ้าน่ะ! ใครทไ่ี หนพูดว่าไม่อยากเป็นตัง้ แตเ่ มื่อไหร!่ !)
(เอ๋ งั้นเหรอ? ถ้างัน้ ... จะเอาไงละ่ ?)
(------ น่นั สินะ... ถา้ เจ้ายืนกรานว่าไม่วา่ ยงั ไงกอ็ ยากเป็นเพือ่ น
กบั ขา้ ... ข้าจะลองคิดดูกไ็ ด.้ ..)
ประมาณวา่ พดู พลางแอบเหลอื บมองมาทางน้ีดว้ ย
ถ้าเป็นเด็กผู้หญิงน่ารักๆ ก็ว่าไปอย่าง แต่ถึงมังกรท่ีหน้าตาดู
โหดเห้ียมมาทา� กริ ิยาแบบน้ใี ส่... มนั กไ็ ม่นา่ ดีใจหรอกนะ
ถงึ จะตลกดกี ็เถอะ
(ไม่วา่ ยังไงก็อยากเป็น ตกลงตามนน้ั ! หรอื ถ้านายไม่อยากเปน็
กต็ ัดขาดกันไปเลย แล้วฉนั จะไมม่ าทีน่ ่อี กี เด็ดขาด!!)
(เด๋ียว!------ ช่วยไม่ได้นะ ข้าจะยอมเป็นเพื่อนกับเจ้าก็ได้...
ขอบใจข้าซะด้วยล่ะ!)
หึ เจ้ามังกรน่ีกป็ ากไม่ตรงกบั ใจเหมือนกันแฮะ แต่ผมเองกใ็ ช่
วา่ จะปากตรงกับใจ ดงั น้ันถอื วา่ เจ๊ากันไปละกัน
(ถ้างนั้ กฝ็ ากตัวดว้ ยนะ!)
(ฝากตัวด้วย! จริงสิ ข้าจะตั้งชื่อให้เจ้า ส่วนเจ้าก็จงต้ังชื่อให้
ขา้ เสีย)
(หา? ท�าไมละ่ ? จๆู่ พดู อะไร------)
(เพ่อื จารึกไว้ในดวงวญิ ญาณวา่ เรามคี วามเท่าเทียมกนั ไงละ่ ถ้า
พดู ในแบบของมนษุ ยก์ เ็ หมอื นกบั นามสกลุ แตก่ ารทข่ี า้ ตงั้ ชอ่ื ใหเ้ จา้ นนั้ จะ
กลายเปน็ การ “คมุ้ ครอง” เจา้ ด้วย เจ้ายังเป็นพวก “ไร้นาม” อยู่ ดงั น้ัน

60

เท่านี้เจา้ กจ็ ะไดเ้ ข้าเปน็ พวกเดียวกบั เนมดม์ อนสเตอรแ์ ล้ว)
อมื มม
สรปุ กค็ อื ใหผ้ มตง้ั นามสกลุ (= ชอื่ ทจี่ ะใชร้ ว่ มกบั มงั กรตวั น)ี้ ซะ

สนิ ะ และดเู หมอื นวา่ ถา้ มงั กรตวั นตี้ งั้ ชอ่ื ใหผ้ ม ผมกจ็ ะกลายเปน็ เนมดม์ อนสเตอร์
ได้ ถ้าเร่อื งเป็นอยา่ งนน้ั ก็ลองคิดดูดกี ว่า ถึงผมจะไมม่ ีเซนสเ์ อาเสียเลย
ก็เถอะนะ...

(ในเมือ่ เปน็ วายคุ ลงั่ ก็เอาประมาณ “เทมเพสต”์ ... เป็นไง?)
คงไมไ่ ด้หรอกเนอะ
ก็เล่นง่ายแค่เพราะว่าเสียงมันฟังดูดี แล้วก็วายุคล่ัง = พายุ
อะไรประมาณน้ันเท่าน้นั มันคงเล่นง่ายไปหน่อยแหละ
(เปน็ อนั ตกลงนะ!! ฟังรนื่ หดู ีจรงิ ๆ)
ถกู ใจซะงัน้ !
(นับจากวนั นีไ้ ป ขา้ คือเวลโดรา่ เทมเพสต!์ ส่วนเจ้า... ขา้ ขอ
มอบนาม “รมิ รุ ุ” ให้แก่เจ้า จงอา้ งนามตนวา่ รมิ ุรุ เทมเพสต์เสีย!!)
ชอื่ นน้ั ถกู สลกั จารึกลงในวญิ ญาณของผม
ทงั้ รปู รา่ งหนา้ ตาและความสามารถของผมไมเ่ กดิ ความเปลย่ี น-
แปลงใดๆ
แตเ่ กดิ ความเปลย่ี นแปลงบางอยา่ งขน้ึ ทส่ี ว่ นลกึ ลงไปในวญิ ญาณ
ซง่ึ เวลโดรา่ เองกน็ ่าจะไมต่ า่ งกัน
แล้วพวกเรากไ็ ด้เปน็ เพอื่ นกันด้วยประการฉะน้เี อง

เอาละ ถา้ งนั้ กอ็ อกเดนิ ทางกนั สกั ทดี กี วา่ ไหมนะ โอะ๊ แตว่ า่ กอ่ น
หน้านั้น

(ก่อนไปฉนั ขอถามเพอ่ื ความมนั่ ใจหนอ่ ยนะ ไอผ้ นึกนีน่ ่ะ ปลด
ออกไม่ไดเ้ หรอ?)

(พลังของข้าไม่สามารถปลดออกได้น่ะนะ แต่ถ้ามียูนีคสกิลท่ี

บทที่ 1 เพ่อื นคนแรก 61

เทียบเทา่ กบั ของผ้กู ลา้ ก็อาจจะท�าได้อยูห่ รอก...)
(แลว้ เวลโดร่าไมม่ ยี นู คี สกิลเหรอ?)
(มสี ิ ทวา่ ตงั้ แตท่ ถ่ี กู ผนกึ กไ็ มส่ ามารถใชง้ านมนั ไดอ้ กี เลย อยา่ ง

มากกแ็ ค่พอจะใช้ 『โทรจติ 』 ไดเ้ ท่านน้ั ละ...)
ดเู หมือนวา่ เดมิ ที 『พันธนาคารนริ นั ดร』์ ยูนคี สกลิ ของผกู้ ลา้

น้ันเป็นสกิลที่จะผนึกเป้าหมายไว้ในห้วงมิติสมมุติอันไร้ท่ีส้ินสุดไปตลอด
ชวั่ กาลนาน ไมใ่ ชค่ วามสามารถทอี่ อ่ นหดั พอจะยอมใหผ้ ถู้ กู ผนกึ แทรกแซง
โลกปัจจุบนั ได้

ซึ่งในกรณนี ้ี การคิดว่าทา� ไดเ้ พยี งแคใ่ ช้ 『โทรจติ 』 ต่างหากที่
ถือเป็นความคดิ ท่ตี ลก

ผนกึ นไี้ ม่มีทางอ่อนแอลงไปตามกาลเวลาท่ผี ่านไปด้วย ดังน้นั
จงึ กลา่ วไดว้ า่ เวลโดรา่ ทนี่ อกจากจะรบั รคู้ วามเปน็ ไปในโลกแหง่ ความจรงิ
ได้แล้ว ยังแทรกแซงได้แม้จะเพียงแค่ 『โทรจิต』 ต่างหาก ที่ถือว่า
ประหลาดผดิ ชาวบ้าน

แตแ่ น่นอนวา่ ทัง้ ผมท้ังเวลโดรา่ ต่างก็ไมท่ นั รสู้ ึกถึงเร่ืองดังกล่าว
(เอาละ ลองดสู กั ตง้ั ละกัน...)
ผมเอย่ แลว้ เข้าไปสัมผสั รา่ งของเวลโดร่า
《จะทÓการดูดกลืนยูนีคสกิล 『พันธนาคารนิรันดร์』 ด้วย
ยูนีคสกิล 『นกั ลา่ เหยอ่ื 』 ...กระทÓการไมส่ Óเร็จ》
สมกบั เปน็ ผนกึ ของผูก้ ล้า ระดบั มนั ต่างกนั แฮะ
แสงแสบตาสว่างวาบข้ึนช่ัววูบบ่งบอกว่ามีการเข้าแทรกแซง
ยนู ีคสกิล ทวา่ ก็ถูกดดี กลบั มาในช่วั พรบิ ตา
ดเู หมอื นวา่ การทดลองของผมจะคลายผนกึ ลงไดเ้ ลก็ นอ้ ย แตม่ นั
กเ็ ทา่ นนั้ ผนกึ คงจะไดร้ บั การฟน้ื ฟใู นทนั ทแี น่ แตว่ า่ กนั ตามจรงิ ถา้ แคป่ ง๊ิ

62

ไอเดยี วา่ ยนู คี สกลิ เหมอื นกนั อาจจะพอทา� อะไรไดบ้ า้ งมงั้ ? ขน้ึ มาไดแ้ ลว้
ทา� อะไรไดจ้ รงิ ๆ ละก็ คงไมม่ ใี ครตอ้ งลา� บากกนั แลว้ ละ

ไม่มีทางทา� อะไรไดเ้ ลยเหรอ?
ต้องทา� ยงั ไง------

《คÓตอบ ทÓการวเิ คราะหส์ ว่ นหนงึ่ ของยนู คี สกลิ 『พนั ธนาคาร-
นิรันดร』์ เรียบร้อยแล้ว จะทÓการนÓเสนอวิธีการหลบหนี

การหลบหนีออกมาพร้อมด้วยร่างกายน้ันไม่สามารถทÓได้
ความนา่ จะเปน็ ทจี่ ะทÓลายพนั ธนาคารดว้ ยความเสยี หายทางกายภาพ
ได้เป็น 0 เปอร์เซน็ ต์ สว่ นการหลบหนโี ดยการปลดหว้ งมติ ิสมมตุ ินัน้
ไมส่ ามารถดÓเนนิ การวเิ คราะหไ์ ด้ เนอ่ื งจากมคี วามจÓเปน็ จะตอ้ งตกอยู่
ในสภาพการณเ์ ดยี วกนั = ถกู กกั ขงั อยภู่ ายใน 『พนั ธนาคารนริ นั ดร』์
แล้วทÓการวเิ คราะห์จากดา้ นใน ดงั นั้น จงึ ไมส่ ามารถดÓเนินการไดใ้ น
สภาวะปัจจบุ นั

ความน่าจะเป็นท่ีจะหลบหนีออกมาเฉพาะร่างของจิตได้เป็น
1 เปอร์เซน็ ต์

แต่หากจัดเตรียมส่ิงที่จะใช้เป็นท่ีสถิตเอาไว้ภายนอกแล้ว
ดÓเนินการ อัตราความสÓเร็จจะเป็น 3 เปอรเ์ ซน็ ต์ ทง้ั นี้กระบวนการ
ดังกล่าวจะเปรียบไดก้ ับการ “กลับชาติมาเกิด” ในกรณีทไ่ี ม่อาจเข้า
กบั รา่ งสถติ ไดอ้ ยา่ งเหมาะสม กจ็ ะสญู เสยี ความทรงจÓและความสามารถ
ทง้ั หมดไป

จบการนÓเสนอวธิ กี ารหลบหนแี ต่เพยี งเทา่ นี้》

บทท่ี 1 เพือ่ นคนแรก 63

------- อืม
อตั ราความส�าเรจ็ มนั ต่�าเกินไปแฮะ
ยนู คี สกลิ 『พนั ธนาคารนริ นั ดร』์ ทด่ี อู ยา่ งไรกเ็ ปน็ เพยี งแคเ่ ยอ่ื
โปร่งแสงท่สี ่ันไหวไปมา------
แต่กลับท�าลายด้วยความเสียหายจากกายภาพไม่ได้งั้นเหรอ...
อาจจะมคี วามสามารถป้องกันสมั บรู ณ์รวมอย่ดู ้วยละมั้ง
(น่ี ผู้กลา้ เน่ีย ได้รบั ความเสียหายบ้างรเึ ปล่า? พดู งา่ ยๆ คือ
หลอ่ นไดแ้ ผลบา้ งไหมน่ะ?)
(ถามไดด้ !ี หลอ่ นหลบการโจมตขี องข้าไดเ้ กอื บหมดกจ็ รงิ แต่
กโ็ ดนจงั ๆ เขา้ ไปหลายครงั้ ... ทวา่ การโจมตที งั้ หมดกลบั ไมเ่ กดิ ผล กระทง่ั
『สายลมเพรยี กความตาย』 『อสนีบาตทมิฬ』 หรือ 『วายวุ ินาศ』 ที่
ไม่ว่ายังไงก็ไม่มีทางหลบพ้น ก็ใช้ไม่ได้ผลจนข้าได้แต่โบกธงขาว... เล่น
เอาหวั เราะออกมาเลยละ!!)
เวลโดรา่ พลา่ มพลางหวั เราะลัน่
ยนู คี สกลิ 『พนั ธนาคารนริ นั ดร』์ คงจะใชป้ กคลมุ ตวั เองเพอื่ เปน็
โล่ป้องกันการโจมตีจากภายนอกได้ด้วยละม้ัง เป็นสกิลที่สะดวกอะไร
ขนาดนน้ั เน่ยี จะเก่งไปไหนกัน ผู้กล้า
ยูนคี สกลิ 『ตดั ผ่าสัมบูรณ』์
ยูนีคสกลิ 『พนั ธนาคารนริ ันดร』์
ถ้ามีสกิล 2 อย่างน่ีพร้อมสรรพละก็ คงแทบจะไร้เทียมทาน
เลยมัง้ ?
ถึงจะไมน่ ึกอยากเจอ แต่เจา้ หลอ่ นกเ็ ป็นคนเมอ่ื 300 ปกี อ่ น
ผมกอ็ ยากคดิ หรอกวา่ คงไมเ่ ปน็ ไร เพราะเจา้ หลอ่ นนา่ จะตายไป
นานแล้ว
หล่อนต้องแข็งแกรง่ ระดบั สดุ ยอดไม่ผดิ แน่นอน

64

อย่างไรก็ตาม วิธีการหลบหนีมีแค่การกลับมาเกิดในร่างทรง
งน้ั เหรอ

(รสู้ กึ วา่ ถา้ จะหนกี จ็ า� เปน็ ตอ้ งเตรยี มสง่ิ ทจ่ี ะเปน็ รา่ งทรงไดม้ านะ
ถึงจะไดแ้ คร่ า่ งจิตแต่ก็มีความเป็นไปไดน้ ่ะ...)

คงไมจ่ า� เปน็ ตอ้ งบอกกระทง่ั เรอื่ งทว่ี า่ อตั ราความสา� เรจ็ มนั ตา�่ เตยี้
เรย่ี ดินเกนิ ไปหรอกมั้ง

เพราะถ้าเวลโดรา่ ไม่มีกา� ลงั ใจละก็ มีหวงั อตั ราความสา� เร็จอาจ
จะต่�าลงไปด้วย

(หือ? มีวธิ กี ารหนีด้วยร!ึ ? ว่ากันตามจริงนะ... พลังเวทของขา้
ก�าลังจะเกลี้ยงถังในเวลาอีกไม่ถึงร้อยปีแล้ว เพราะข้าหยุดการหลั่งไหล
ของแกน่ เวทไม่ไดน้ ่ะ...)

(อย่างนี้นี่เอง เพราะอย่างน้ันแถบนี้ก็เลยมีความเข้มข้นของ
แกน่ เวทสงู เหรอ...)

(อมื แมแ้ ตม่ อนสเตอรร์ ะดบั คอ่ นขา้ งสงู กย็ งั เขา้ มาใกลไ้ มไ่ ด้ แถม
พื้นดินก็ไม่มีหญ้าขึ้นเลยใช่ไหมล่ะ? ส่ิงท่ีมีชีวิตอยู่ที่น่ีได้มีแค่พืชพรรณ
หายากเท่าน้นั แหละ!)

อ้อ สมองของผมนกึ ถึงเรื่องหญ้าฮิโปคเุ ตะขึน้ มาได้
เพราะฉะนนั้ พชื เกอื บทง้ั หมดเลยเปน็ สมนุ ไพรมคี า่ อยา่ งนน้ั เหรอ
(กน็ ะ... ถา้ เรอ่ื งเปน็ อยา่ งนนั้ ละกจ็ ะทดลองหนดี ไู หม? ดเู หมอื น
ว่าถ้ามีร่างทรง อัตราความส�าเร็จก็จะเพ่ิมขึ้นด้วย... เพราะฉะนั้นนายรู้
รึเปลา่ ว่าไอร้ ่างทรงเน่ียควรจะเป็นอะไรด?ี )
(------ขา้ เดาเอานะ ถงึ จะออกไปไดเ้ ฉพาะแคจ่ ติ การจะรวบรวม
แกน่ เวทเพื่อสร้างแกนกลางขึ้นใหม่กน็ ่าจะเป็นเร่ืองยาก ท่เี กดิ ความเป็น
ไปไดท้ จ่ี ะทา� สา� เรจ็ ขน้ึ มาคงเปน็ เพราะเจา้ ไดท้ า� ใหพ้ นั ธนาคารคลายตวั ลง
ส่วนเรือ่ งรา่ งทรง สรุปแลว้ ถ้าจัดเตรยี มแกนกลางใหมไ่ ด้ ก็แคย่ า้ ยจิต

บทที่ 1 เพ่อื นคนแรก 65

เข้าไปเสยี กพ็ อ หรือกค็ ือการกลบั มาเกิดใหม่น่ันเอง------)
หมอน!ี่ นกึ วา่ จะหวั ไมค่ อ่ ยดซี ะอกี แตก่ ลบั ตคี วามไดเ้ กง่ สดุ ยอด

ไปเลยแฮะ
ข้อสรปุ ที่ไดก้ ็ออกมาเหมอื นกับ 『มหาปราชญ』์ จนน่าทงึ่
(อยา่ งทีว่ า่ นนั่ ละ ถา้ เป็นของที่หาได้ละก็ฉันจะหามาใหน้ ะ?)
(อมื ทจี่ รงิ แลว้ ตวั ขา้ ไมจ่ า� เปน็ ตอ้ งมแี กนกลางนะ่ ... นเ่ี ปน็ ความลบั

นะ? ข้าเป็นตัวตนพิเศษท่ีเรียกกันว่า “ผู้สมบูรณ์ในตนเอง” เป็นร่าง
จติ วญิ ญาณทมี่ ชี วี ติ ดงั นน้ั ขา้ จงึ ไมต่ อ้ งยดึ ตดิ กบั รา่ งกายนี้ ขา้ แคต่ อบสนอง
ตอ่ ความเชอ่ื ของผ้คู นรอบข้าง จนรูปลกั ษณ์ของร่างกายกลายเป็นแบบนี้
ก็เท่าน้ัน)

พดู อะไรจับความหมายไมไ่ ดอ้ อกมาอีกแล้ว
เนอ่ื งจากไมม่ ที างเลอื กอนื่ ผมจงึ คยุ กบั เวลโดรา่ จนกระทง่ั เขา้ ใจ
ซ่งึ ก็ได้ความวา่ ...

เวลโดรา่ ใชเ้ พยี งจติ รวบรวมแกน่ เวท แลว้ สรา้ งเปน็ รา่ งกายขน้ึ มา
สา� หรบั ครงั้ นแ้ี มว้ า่ รา่ งกายจะแคถ่ กู พนั ธนาการเอาไว้ แตก่ ท็ า� ใหเ้ ขาตกอยู่
ในสภาวะทไ่ี มส่ ามารถรวบรวมแกน่ เวทจากภายนอกตามความตอ้ งการได้

ถา้ อยา่ งนน้ั แลว้ เขาจะสง่ เฉพาะจติ ออกมาขา้ งนอกไดห้ รอื เปลา่ ?
กส็ รุปวา่ ทา� ไมไ่ ด้เพราะเหตผุ ลท่ีวา่ จา� เป็นต้องมีภาชนะรองรับ

หากเขาส่งเพียงแค่จิตออกมาภายนอก จิตของเขาจะกระจัด-
กระจายไปพร้อมกับแก่นเวท ท�าให้ตัวตนของเขาดับสูญไป แล้วก็จะมี
“มงั กรวายคุ ล่งั ” ตัวใหมถ่ ือก�าเนิดขนึ้ ที่ไหนสักแห่ง เท่ากบั วา่ ถึงมีความ
เปน็ ไปไดท้ จี่ ะหลบหนอี อกมาได้ แตเ่ ขากจ็ ะกลายเปน็ คนละคนกบั ตอนน้ี
ซ่งึ แปลว่าไม่มีความหมายอะไรเลย

ตันแล้วแฮะ ไหนๆ กไ็ หนๆ ใช้ 『นกั ลา่ เหย่อื 』 กนิ เวลโดร่า

66

เข้าไปท้งั ตวั เลยดีไหมนะ?
ท�าอย่างนั้นแล้วอาจจะลงมือวิเคราะห์อยู่ภายในกระเพาะของ

นกั ลา่ เหยอ่ื หรอื ไมก่ แ็ บง่ กน้ั ใหผ้ ลของสกลิ 『พนั ธนาคารนริ นั ดร』์ หาย
ไป แล้วคอ่ ยปล่อยเวลโดรา่ ออกมาจะได้ไหมนะ?

《คÓตอบ กักเกบ็ เป้าหมาย : เวลโดรา่ เขา้ ไปในกระเพาะ
ของยนู ีคสกลิ 『นักลา่ เหย่อื 』 ได》้

ทา� ไดง้ น้ั เหรอ...
ถ้าอธบิ ายแล้วเวลโดร่ายอมเข้าใจ ก็ลองดดู ไี หม
เพราะขนื ทงิ้ ไวแ้ บบน้ี หมอนกี่ ม็ ชี ะตากรรมทจี่ ะตอ้ งอยโู่ ดดเดย่ี ว
ไปอีกรอ้ ยปีเพ่อื รอเวลาสญู สลายไปเท่านน้ั
ผมจงึ อธิบายถงึ ความสามารถของสกิล 『นกั ลา่ เหย่ือ』 และส่ิง
ทผ่ี มคิดจะท�าตอ่ ไปให้เวลโดร่าฟงั
อย่างไรกต็ าม ถ้าไมม่ ีสกิล 『มหาปราชญ』์ คอยช่วยแกไ้ ขให้
ดว้ ย ก็คงไมม่ ที างสา� เร็จไดห้ รอก...
(กา๊ กฮา่ ฮา่ ฮา่ ฮา่ ! นา่ สนกุ ดนี ี่ ลงมอื เลย ขา้ ขอฝากทกุ สงิ่ ทกุ อยา่ ง
ของข้าไว้กบั เจ้า!)
(เช่อื กันงา่ ยๆ แบบนจ้ี ะดเี หรอ?)
(แน่นอน! รว่ มมอื กบั เจ้าหาทางทา� ลาย 『พนั ธนาคารนิรันดร』์
มนั นา่ สนกุ กวา่ การนง่ั อยทู่ น่ี รี่ อเจา้ กลบั มาตง้ั เยอะ! ไมแ่ นน่ ะ ถา้ ขา้ กบั เจา้
2 คนรว่ มมือกนั กระทั่ง 『พนั ธนาคารนิรนั ดร』์ กอ็ าจทา� ลายไดง้ า่ ยๆ
กเ็ ปน็ ได้!)
ง้ันเหรอ
ไมใ่ ชค่ นเดียว แต่เปน็ 2 คน ก็ดนี น่ี า
ผมจะใชส้ กิล 『มหาปราชญ』์ กับ 『นักล่าเหยือ่ 』 เพอื่ ดา� เนิน

บทที่ 1 เพอ่ื นคนแรก 67

การวิเคราะห์ สว่ นเวลโดรา่ กท็ ดลองหาทางทา� ลายจากภายใน
และเพราะอยใู่ นกระเพาะ จงึ ไมจ่ า� เปน็ ตอ้ งกลวั วา่ จติ ของเวลโดรา่

จะกระจดั กระจายและสญู สลายไป... เรมิ่ รสู้ กึ วา่ นา่ จะไดเ้ รอ่ื งขนึ้ มาแลว้ สิ
(ถา้ งนั้ เดย๋ี วฉนั จะกนิ นายละนะ รบี ๆ หนอี อกจาก 『พนั ธนาคาร-

นริ นั ดร』์ ใหไ้ ดล้ ่ะ?)
(หึหหึ ึ วางใจเถอะ! ข้าจะออกมาเจอหน้าเจา้ แน่ ไม่ปล่อยให้

เจ้าต้องรอนานขนาดนนั้ หรอก!!)
เอาละ!
ผมตดั สนิ ใจเด็ดขาด
แลว้ สัมผสั ร่างของเวลโดรา่ เพอื่ ล่าเหยอ่ื
ช่ัวพริบตาเดียว ร่างกายใหญย่ ักษข์ องเวลโดรา่ ก็หายลบั ไปจาก

เบือ้ งหน้าสายตา
ง่ายดายอะไรอย่างนี้
ท้งั ทีท่ ผ่ี า่ นมาหมอนั่นยังนั่งจอ้ อยูเ่ ลยแทๆ้
พอไมอ่ ย่แู ลว้ มนั ใหค้ วามรสู้ ึกเหงาจงั แฮะ
เวลาที่ใช้สกิลกับเป้าหมาย อาจจะถูกขัดขืนจนล้มเหลวได้

แตก่ บั เวลโดรา่ นนั้ เจา้ ตวั จดั ตวั เองใสพ่ านถวายใหท้ งั้ ตวั โดยไมม่ กี ารขดั ขนื
ซ่งึ ก็เปน็ ของแน่อยู่แลว้ เพราะผมกลนื เขาเขา้ ไปพรอ้ มกับ 『พนั ธนาคาร-
นริ นั ดร』์ ด้วยเลย

ถงึ จะนา่ ตกใจทีผ่ มกลืนร่างขนาดยกั ษ์ใหญแ่ บบน้นั ได้กเ็ ถอะนะ
พืน้ ทกี่ ารใชง้ านกระเพาะตอนน้ีแค่ประมาณ 25 เปอรเ์ ซน็ ต์ ง้ัน
เรอะ?
น่ีมีพืน้ ทีใ่ หญโ่ ตขนาดไหนกันแนเ่ นยี่
แล้วก-็ ------

《จะดÓเนนิ การวเิ คราะหย์ นู คี สกลิ 『พนั ธนาคารนริ นั ดร』์ หรอื

68

ไม?่
YES/NO》

ฝากดว้ ยนะ! ผมตง้ั มน่ั คดิ คา� วา่ YES ดว้ ยความรสู้ กึ เหมอื นภาวนา

●

ในวันน้ัน เกดิ แผ่นดนิ ไหวรุนแรงขนึ้ ท่ัวทง้ั โลก
และมกี ารยนื ยนั วา่ “มงั กรวายคุ ลง่ั ” เวลโดรา่ มอนสเตอรร์ ะดบั
“มหันตภัย” ได้สูญสลายไป
เวลโดรา่ มอนสเตอร์ระดับ S พเิ ศษ
ระดับของปิศาจเองก็ถูกประเมินและจดั แบ่งเป็น 6 ระดบั ต้ังแต่
A-F เช่นเดยี วกบั ระดบั ของนกั ผจญภัย
และในบางกรณี ก็จะมีการแสดงผลประเมินโดยการใส่
สัญลักษณ์ "+" ต่อทา้ ยถ้าค่อนข้างแข็งแกร่ง หรือ "-" ถ้าค่อนข้างออ่ นแอ
เม่อื เทียบกับระดับเดียวกันอยูด่ ว้ ย
นคี่ อื การจดั แบง่ ระดบั ทชี่ ายนาม ยกู ิ คางรุ ะซากะ ผซู้ ง่ึ ถกู เลา่ ลอื
กนั วา่ เปน็ “ชาวตา่ งโลก” และมฉี ายาว่า “แกรนด์มาสเตอร์ (ประธาน-
สมาคมอสิ ระ)” อนั หมายถึงผทู้ ี่ยนื อยู่บนจดุ สงู สุดของสมาคมอสิ ระ เปน็
ผ้กู า� หนดขึน้ ใหม่
การจัดแบ่งนี้ได้รับการตอบรับเป็นอย่างดี เน่ืองจากเข้าใจง่าย
กวา่ การประเมินระดับ 4 ข้ันเชน่ ผ้เู รมิ่ ตน้ -> มือใหม่ -> ระดบั กลาง
-> ระดับสงู แบบที่ผ่านมา
สว่ นระดบั S พิเศษน้ัน จะหมายถึงปิศาจระดับ “ภยั พิบัต”ิ
หรือ “มหันตภยั ” ซ่งึ เหนือย่งิ กว่าระดับ S ทีใ่ ชร้ ะบถุ งึ ราชาปศิ าจผอู้ ยู่
เหนือกว่าระดับ A

บทท่ี 1 เพือ่ นคนแรก 69

หรอื กค็ อื ตวั ตนคนละระดบั ทห่ี ลดุ จากกรอบของการประเมนิ 6
ระดับ A-F

เดิมที แคป่ ิศาจระดับ A กเ็ ป็นภยั คุกคามทนี่ า่ หวาดหว่ันขนาด
ท่ีบางกรณีอาจทา� ให้การคงอยู่ของประเทศส่ันคลอนไดเ้ สยี ด้วยซา้�

กล่าวเท่าน้ีก็คงพอมองเห็นความอันตรายขนาดชวนให้ส้ินหวัง
ของมันไดแ้ ลว้ กระมัง

แมว้ า่ จะถกู ผนกึ เอาไวไ้ ดเ้ มอื่ 300 ปกี อ่ น แตก่ ย็ งั เปน็ มอนสเตอร์
ระดับมหนั ตภยั

มันอาจแสร้งท�าว่าสูญสลายไป แล้วถือก�าเนิดใหม่ในฐานะภัย
คกุ คามคร้งั ใหมท่ ีภ่ ูมิภาคอน่ื กเ็ ปน็ ได้

ทวา่ เมอ่ื เวลาผา่ นไป 20 วันหลังจากมีรายงานการหายสาบสญู
ของมัน ศาสนจักรศักดิ์สิทธแ์ิ หง่ ทิศประจิมก็ประกาศว่า “มงั กรวายคุ ลง่ั ”
เวลโดร่า ได้สูญสลายไปโดยสมบูรณแ์ ล้ว

รอบๆ มหาพงไพรแหง่ จูร่า มปี ระเทศขนาดเลก็ อยูเ่ ปน็ จา� นวน
มาก

เมอื่ ขา่ วการสญู สลายของเวลโดรา่ รวั่ ไหลออกมา แตล่ ะประเทศ
กเ็ กิดความวุน่ วายราวผง้ึ แตกรงั

ราชาและเหล่ารัฐมนตรีของทุกประเทศต่างด�าเนินการประชุม
อย่างเร่งด่วนเป็นเวลาหลายวันติดต่อกันเพ่ือรวบรวมข้อมูลและหา
มาตรการรบั มือหลงั จากน้ี

บารอนเบลยาร์ด ผู้ด�ารงต�าแหน่งรัฐมนตรีของประเทศเล็กๆ
นามเบอร์มนุ ด์เองก็เปน็ หน่ึงในน้นั

ส่วนชายที่ถูกบารอนเบลยาร์ดเรียกตัวมาเอง ก็เป็นบุคคลที่มี
ชีวติ อยทู่ า่ มกลางความอลหม่านท่ไี มเ่ คยเกิดขน้ึ มาก่อนครัง้ นเ้ี ช่นกนั

ชื่อของเขาคือฟิวส์ เป็นชายรูปร่างเตี้ย ทว่ามีแววตาท่ีไม่อาจ

70

ประมาทได้
สว่ นอาชพี คอื กลิ ดม์ าสเตอรข์ องสมาคมอสิ ระแหง่ ราชอาณาจกั ร

เบอร์มุนด์ซึ่งเป็นประเทศเล็กๆ จึงถือได้ว่าเป็นบุคคลท่ีแบกรับหน้าที่
สา� คญั ในประเทศนี้

“ทข่ี า้ เรยี กเจา้ มานนั้ ไมใ่ ชเ่ รอ่ื งอน่ื ใด นอกจากเรอ่ื งของ ‘มงั กร-
วายคุ ลั่ง’ เวลโดรา่ เจา้ เองกร็ ู้ขา่ วใชไ่ หม?”

บารอนเบลยารด์ เอย่ ถามฟวิ สท์ เ่ี พงิ่ กา้ วเขา้ มาในหอ้ งโดยคงทา่ ที
ทีบ่ ่งบอกวา่ อกี ฝ่ายตอ้ งทราบเร่ืองแลว้ อย่างแน่นอนเอาไว้

“แน่นอนอยู่แล้วครบั ท่านบารอน”
ฝา่ ยฟวิ สก์ ต็ อบรบั เพยี งส้ันๆ ด้วยเสียงต่า� แหบแห้ง
“อมื คงตอ้ งบอกวา่ สมกับท่เี ป็นกิลด์มาสเตอรส์ ินะ”
บารอนเบลยาร์ดสง่ เสยี งข้ึนจมูก ก่อนจะเอย่ ต่อเหมือนสบถ
“ถ้าง้ันช่วยบอกหน่อยได้ไหมว่าในฐานะของกิลด์แล้วจะมี
มาตรการรบั มอื อะไรบ้าง?”
“กไ็ ม่มกี �าหนดการจะทา� อะไรเป็นพิเศษหรอกครับ”
“วา่ ไงนะ? ขา้ ฟงั ไมค่ อ่ ยถนดั ... เจา้ บอกวา่ ไมค่ ดิ จะวางมาตรการ
อะไรเลยงั้นเรอะ?”
“ครับ เพราะไม่รู้สึกวา่ มีความจ�าเปน็ ครบั ”
ฟวิ สเ์ อ่ยตอบอย่างเรยี บเฉย
ทา่ ทขี องเขาเหมอื นตอ้ งการจะถามวา่ บารอนเบลยารด์ กา� ลงั โกรธ
เร่อื งอะไร
แมจ้ ะไมพ่ อใจกบั ทา่ ทดี งั กลา่ ว แตบ่ ารอนเบลยารด์ กเ็ อย่ ตอ่ โดย
อดกลั้นไม่ใหค้ วามรสู้ กึ น้นั ปรากฏออกมา
อย่างไรกต็ าม คงยากที่จะบอกไดว้ า่ ความพยายามของบารอน
ก�าลงั ประสบความส�าเรจ็ ...
“ไม่มีความจ�าเป็นง้นั รึ พดู ไดแ้ ปลกดนี ี่ มกี ารคาดคะเนวา่ การที่

บทท่ี 1 เพอ่ื นคนแรก 71

‘มงั กรวายคุ ลง่ั ’ เวลโดรา่ สญู สลายไปจะทา� ใหพ้ วกปศิ าจเกดิ การเคลอ่ื นไหว
มากขน้ึ นะ! ทง้ั ทเ่ี ปน็ อยา่ งนนั้ แตเ่ จา้ จะบอกวา่ ไมค่ ดิ จะวางมาตรการอะไร
เลยเรอะ!?”

“ท่านเองก็พูดแปลกๆ นะครับ การวางมาตรการคืองานของ
ภาครฐั แต่พวกเราเป็นสมาคมอสิ ระ ไมใ่ ช่อาสาสมคั รหรอกนะครบั ?”

น่ันคือความจรงิ
สมาคมอิสระนั้นหมายถึงสมาคมที่ไม่ถูกผูกมัดด้วยกรอบของ
ประเทศ
หากเปรยี บเทยี บกบั ชา่ งฝมี อื ทส่ี งั กดั กบั ภาครฐั ของแตล่ ะประเทศ
แล้ว พวกเขาจะไม่ได้รับประกันคุณภาพชีวิต แต่ก็ยังคงได้รับประกัน
สถานะทางสงั คมขน้ั ตา�่ สดุ ตามมาตรฐานของพลเมอื ง ดว้ ยเหตนุ จี้ งึ มเี พยี ง
เร่ืองของภาษีเทา่ นน้ั ท่ีพวกเขามีหนา้ ท่ีตอ้ งจ่ายในระดับหนง่ึ ดว้ ย
ระบบดงั กลา่ วไมไ่ ดใ้ ชเ้ ฉพาะในประเทศน้ี แตเ่ ปน็ ระบบทปี่ ระเทศ
เกือบท้ังหมดในบริเวณรอบๆ พ้ืนท่ีนี้ใช้ร่วมกัน ซ่ึงหากคิดในมุมกลับ
สมาคมอสิ ระกจ็ ะเปน็ องคก์ รทอ่ี ยเู่ หนอื ขอบเขตของประเทศ และมอี า� นาจ
ในฐานะองคก์ รเหนอื กวา่ ประเทศประเทศหน่ึงดว้ ย...
จะดว้ ยความบงั เอญิ หรอื จงใจกไ็ มป่ รากฏแนช่ ดั แตก่ เ็ ปน็ ความจรงิ
วา่ พวกเขาปฏิบตั ภิ ารกิจอย่างลับๆ ภายใตค้ �าสั่งของประเทศ
“ในฐานะประเทศแลว้ การปกป้องทรพั ยส์ ินของราษฎรถอื เปน็
หนา้ ทขี่ น้ั ตา่� สดุ ไมใ่ ชห่ รอื ครบั ? ในฐานะของสมาคม เราเองกต็ อ้ งปกปอ้ ง
สมาชกิ ของสมาคมเหมอื นกัน ก็ล�าบากกนั ทัง้ สองฝ่ายนะครับ”
เมอื่ ได้ฟังวิธพี ดู แบบหนา้ ตาเฉยของกิลด์มาสเตอร์ เส้นเลอื ดก็
เร่ิมผดุ ขน้ึ บนหน้าผากของบารอนเบลยารด์
เพราะรวู้ ่าอีกฝ่ายกลา่ วโดยรูถ้ งึ จดุ ยืนของตนอยา่ งชัดแจ้ง
“ไม่ต้องอ้างโน่นอ้างน่ีเลย! สมาคมอิสระจะส่งทหารรับจ้างให้
ได้กี่คน? นักผจญภัยท่ีมีความช�านาญด้านการต่อสู้ล่ะ? เจ้าส่งคนที่จะ

72

ช่วยปกปอ้ งเมอื งน้ีใหไ้ ด้ก่คี น!?”
ไดย้ นิ เชน่ นนั้ กลิ ดม์ าสเตอรก์ ถ็ อนหายใจพลางเอย่ วา่ ใหต้ ายเถอะ
“ขา้ ไมอ่ ยากใหท้ า่ นเขา้ ใจผดิ นะครบั พวกเราไมใ่ ชก่ ลมุ่ อาสาสมคั ร

หากเป็นการระดมพลท่ีอิงตามข้อตกลงระหว่างประเทศกับสมาคมอิสระ
ละก็ เราก็สง่ ก�าลังระดมพลใหไ้ ด้ 10 เปอร์เซน็ ตข์ องจ�านวนสมาชิก แต่
ถา้ ทา่ นต้องการมากกวา่ นน้ั กต็ อ้ งข้ึนอย่กู ับค่าตอบแทนแลว้ ละครับ”

ประชากรของราชอาณาจกั รเบอร์มุนด์คอื 1,000,000 คน
ในจา� นวนน้ันมีผู้ทีส่ งั กดั เปน็ สมาชิกสมาคมอยรู่ าว 7,000 คน
ไม่นบั รวมถงึ ครอบครัว
กรณีที่มีค�าส่ังขอก�าลังระดมพลตามข้อตกลงความร่วมมือ
ระหวา่ งประเทศกบั สมาคมอสิ ระ 10 เปอรเ์ ซน็ ตข์ องจา� นวนสมาชกิ สมาคม
อสิ ระกจ็ ะตอ้ งเขา้ ไปอยภู่ ายใต้การบังคบั บญั ชาของภาครฐั (ซง่ึ ในกรณนี ี้
คือประมาณ 700 คน)
และเปน็ เรอื่ งแนว่ า่ จะนบั เพยี งจา� นวนสมาชกิ สมาคมของประเทศ
นน้ั ๆ เทา่ น้นั ไม่ไดร้ วมถึงสมาชิกสมาคมของประเทศอ่นื ๆ ด้วยเหตนุ จ้ี ึง
มกี ารระบุประเทศที่สังกัดอยา่ งชดั เจน แม้วา่ จะเป็นสมาคมอสิ ระกต็ าม
อีกทั้งทางประเทศเองก็ก�าหนดระยะเวลาที่จะออกค�าส่ังตาม
ขอ้ ตกลงความรว่ มมอื ดงั กลา่ วได้ ทวา่ ในระหวา่ งชว่ งเวลานน้ั มขี อ้ กา� หนด
ว่าจะตอ้ งลดภาษที จี่ ะเก็บจากสมาคมลง 20 เปอรเ์ ซ็นต์
น่ีเป็นระบบที่มีอ�านาจในการบังคับใช้ ทว่าเมื่อค�านึงถึงรายรับ
จากการเก็บภาษีแล้ว ก็ไม่สามารถใช้อย่างสุ่มส่ีสุ่มห้าได้ แต่จะอย่างไร
สา� หรบั สมาคมทต่ี อ้ งจา่ ยเงนิ เดอื นใหก้ บั สมาชกิ ทถ่ี กู บงั คบั เรยี กตวั ไปแทน
แล้ว มันกเ็ ป็นขอ้ ตกลงท่ีต้องมเี ปน็ ธรรมดา
และถงึ สมมตุ วิ า่ ทางประเทศจะตอ้ งการเรยี กใชง้ านสมาชกิ ทงั้ หมด
ทางสมาคมกไ็ มอ่ าจสนองใหไ้ ด้อยู่ดี

บทท่ี 1 เพ่ือนคนแรก 73

เนอื่ งจากครงึ่ หนงึ่ ของบรรดาสมาชกิ นน้ั เปน็ พลเรอื นทตี่ อ่ สไู้ มเ่ ปน็

ทางภาครฐั เอง ก็มีวิจารณญาณพอที่จะเข้าใจเรือ่ งดงั กล่าวเปน็
อย่างดี

ดังน้ันตามปกติแล้วจึงไม่มีการเรียกร้องบังคับกัน... ทว่าครั้งน้ี
พวกเขาไมอ่ ยใู่ นสถานการณท์ ี่จะท�าแบบนนั้ ได้

พวกปศิ าจมกี ารเคล่อื นไหวมากขึ้น... จริงอยวู่ ่านนั่ ก็เป็นเหตุผล
ข้อใหญๆ่

ทวา่ ยงั มีเหตุผลท่ีแทจ้ ริงซ่อนอย่อู ีก ซึ่งก็คอื ...
“พอเถอะ เฮ้ย ฟิวส์ คิดจะใหฉ้ ันพูดจากใจจรงิ เลยรึไง?”
ฟิวส์ออกจะตกใจอยู่เล็กน้อยที่ได้ยินบารอนเบลยาร์ดเรียกตน
ดว้ ยช่ือ
และวนิ าทนี นั้ คอื ครงั้ แรกทเ่ี ขาหนั มองใบหนา้ ของบารอนเบลยารด์
ตรงๆ
“สถานทผี่ นกึ ‘มงั กรวายคุ ลงั่ ’ เวลโดรา่ อนั เปน็ อาณาเขตทหี่ า้ ม
รุกล้�าเข้าไป ถ้าผ่านเส้นทางนั้นได้โดยตรงข้ึนมา ก็มีความไปได้ว่า
จักรวรรดฝิ ่งั ตะวนั ออกจะเริม่ เคลื่อนไหวสินะ”
“ก็อย่างที่วา่ นัน่ ละ! ฉันไมร่ ูห้ รอกนะวา่ พวกนั้นเกรงใจเวลโดร่า
หรอื กลวั วา่ จะไปทา� ใหผ้ นกึ คลายออกเขา้ แตจ่ กั รวรรดทิ ว่ี างตวั เฉยมาตลอด
กา� ลงั เรม่ิ มกี ารเคลอื่ นไหวแลว้ นายเองกเ็ ขา้ ใจไมใ่ ชเ่ รอะ? ถา้ พวกนนั้ ลอด
ผา่ นปา่ น่ันมาได้ละก็ ประเทศเลก็ ๆ อย่างประเทศน้คี งถูกดดู กลืนแคใ่ น
อึดใจ แถมจะหวังพึ่งพาศาสนจักรศักดิ์สิทธ์ิแห่งทิศประจิมก็ไม่ได้ด้วย!
ประเทศรอบๆ มหาพงไพรแหง่ จรู า่ ทไ่ี มไ่ ดเ้ ปน็ อนั หนง่ึ อนั เดยี วกนั จะตอ้ ง
ตกอยูภ่ ายใต้การครอบง�าของจกั รวรรดิในชว่ั พรบิ ตาแน!่ ”
“ทางศาสนจกั รไมย่ อมเคลอื่ นไหวงน้ั ร.ึ.. กค็ งงนั้ แหละ เจา้ พวกนนั้
สนใจการตอ่ สู้ระหวา่ งมนษุ ยด์ ้วยกนั ซะท่ีไหน ค�าสอนของเจ้าพวกน้ันคือ

74

การทา� ลายล้างพวกปศิ าจน่ีนะ”
“ใชส่ ิ อยา่ งนอ้ ยถ้ามอี ัศวินศกั ด์สิ ทิ ธิย์ อมขยบั ตัวแค่สักคน ทาง

จกั รวรรดเิ องกค็ งเคลอ่ื นไหวสมุ่ สสี่ มุ่ หา้ ไมไ่ ดแ้ ทๆ้ ...เพราะแคไ่ มต่ อ้ งเตรยี ม
การรับมือพวกปิศาจก็ชว่ ยซ้อื เวลาได้แลว้ ”

“แต่คงไมไ่ หวหรอก... เพราะจากมุมมองของศาสนจกั ร ถึงจะมี
ประเทศตอ้ งลม่ สลายไปกไ็ มไ่ ดเ้ กดิ ผลเสยี อะไรกบั ตวั เอง ถงึ จะเปน็ สาวก
ของวหิ ารเอง กใ็ ช่ว่าจะไดร้ ับการชว่ ยเหลอื ทง้ั หมด”

ฟวิ สจ์ อ้ งมองใบหน้าของบารอนเบลยาร์ดพลางคิดวา่
หน้าตาโทรมไปเลยแฮะ หมอน่ี...
แม้อาจเปน็ เรื่องชว่ ยไมไ่ ด้ แต่บารอนเบลยาร์ดดจู ะชราลงไปใน
อึดใจแคใ่ นช่วงหลายวนั ท่ผี ่านมาน้ี
ทจี่ ริงแล้ว ทั้งสองคนเป็นเพ่อื นกนั มาต้ังแตส่ มยั เด็ก
ถึงอีกฝ่ายจะเป็นเพียงบารอน แต่หากเร่ืองที่ว่าฟิวส์มีความ
สมั พนั ธส์ นทิ สนมกบั ขนุ นางถกู แพรง่ พรายออกไปละก็ เขาอาจจะไมส่ ะดวก
ในหลายๆ เรอื่ งขึน้ มา
เน่ืองจากจ�าเป็นต้องสร้างภาพว่าความสัมพันธ์ของพวกเขา
คอื การใชป้ ระโยชนจ์ ากกนั และกนั ตามปกตพิ วกเขาจงึ แสรง้ ทา� วา่ ไมถ่ กู โรค
กนั
ล�าพังประเทศเล็กๆ ประเทศนแ้ี หง่ เดยี ว คงไมส่ ามารถก้าวผา่ น
วกิ ฤติในครงั้ น้ีไปได้แน่
แตก่ เ็ ปน็ ไปไดเ้ หมอื นกนั วา่ นอ่ี าจเปน็ ความกงั วลมากเกนิ ไปเอง
จริงอยู่ว่าจักรวรรดิมีการเคลื่อนไหว แต่ก็ไม่แน่เสมอไปว่าจะ
เดินทัพมาโจมตีประเทศนี้
ถา้ แคป่ ิศาจอยา่ งเดียว ก็ยงั จะพอหาหนทางรับมอื มันได้
“ยังไมแ่ นซ่ ะทีเดยี ววา่ จกั รวรรดิจะเคลื่อนไหวรึเปล่าไม่ใช่เรอะ?
แต่เอาเถอะ เด๋ียวฉันจะไปตรวจสอบเป็นการส่วนตัวให้ก็แล้วกัน ถึงจะ

บทที่ 1 เพ่ือนคนแรก 75

ไม่อยากให้คาดหวังอะไรมากนัก แต่ฉันจะลองสืบเร่ืองสภาพของมหา-
พงไพรแห่งจรู ่ากับการเคลือ่ นไหวของจกั รวรรดดิ ูให”้

“โทษทีนะ... ช่วยไดม้ ากเลย”
ใช่แลว้ ยังไมแ่ นส่ กั หนอ่ ยว่าจักรวรรดจิ ะเคลื่อนไหว
หรอื ตอ่ ใหส้ มมตุ วิ า่ มกี ารเคลอื่ นไหวขนึ้ มา ไมส่ ิ ถา้ เกดิ เคลอ่ื นไหว
ขึ้นมาจริงๆ ละก็ จะกลายเป็นการเคล่อื นไหวทางการทหารครั้งใหญ่เลย
ทเี ดียว
จกั รวรรดไิ มอ่ อ่ นหดั ขนาดจะลงทนุ เคลอ่ื นไหวเพอื่ กอ่ ศกึ สงคราม
เลก็ ๆ แตค่ งจะใชก้ า� ลงั ทหารจา� นวนมากกวา่ ลา้ นบกุ เขา้ รกุ รานทกุ ประเทศ
รอบขา้ งพรอ้ มกนั เปน็ แน่ ซงึ่ ถา้ อยา่ งนน้ั กย็ อ่ มตอ้ งใชเ้ วลาในการเตรยี มการ
อยา่ งน้อยๆ ชว่ งระหว่าง 3 ปนี ี้กน็ ่าจะ...
แมจ้ ะยงั คงเรยี กไมไ่ ดว้ า่ มเี วลามากนกั แตพ่ วกเขาเองกม็ เี วลาท่ี
จะเตรียมตัวเช่นกนั
“แต่ยังไงก่อนอ่ืนก็ต้องเริ่มต้นจากการหาข้อมูล ไม่มีเวลาแล้ว
ฉนั ไปละนะ!”
“ฝากด้วยนะ...”
ทง้ั สองพยกั หน้าให้กนั แล้วจงึ จากลา

เรอ่ื งทตี่ อ้ งท�ามมี ากเป็นกองภูเขา

●

เวลาผา่ นไปแลว้ 30 วันนบั ตงั้ แต่ทผี่ มกนิ เวลโดรา่ เข้าไป
จนถึงตอนน้ี ผมท�าอะไรไปบ้างง้นั เหรอ?
ลองคิดดสู ิ ถา้ ผมถูกพวกปศิ าจจโู่ จมขึน้ มาจะท�าอย่างไร?
ผมกลายเปน็ สไลม์ไปแล้วนะ อยา่ วา่ แต่จะสเู้ ลย แค่หนยี ังยาก

76

เสยี ด้วยซ้�า
ดังน้ันผมจงึ คดิ หาวิธีการต่อสู้
แล้วก็กนิ หญ้าทด่ี ูเตะตากบั หินแร่สอ่ งประกายแปลกๆ ทอี่ ยใู่ น

บรเิ วณรอบๆ นนั้ เป็นของแถมดว้ ย
ทน่ี ค่ี อื สถานทซ่ี งึ่ มคี วามเขม้ ขน้ ของแกน่ เวทสงู ตามทเ่ี วลโดรา่ วา่

และหญ้าท่ีขึ้นในสถานท่ีนี้กเ็ กือบจะเปน็ หญา้ ฮิโปคเุ ตะท้งั หมด
อยา่ งทค่ี ิดไว้เลย
เทา่ นผี้ มกม็ สี ตอ็ กยาฟน้ื ฟเู พม่ิ แลว้ สว่ นหนิ แรท่ สี่ อ่ งประกายแสง

แปลกๆ ก็ได้รับการยืนยันว่าเป็น “หินแร่เวท” ซ่ึงดูเหมือนว่าจะเป็น
วตั ถดุ บิ ของโลหะทม่ี คี วามแขง็ และยดื หยนุ่ มากกวา่ เหลก็ กลา้ ใชผ้ ลติ โลหะ
ที่รับกับเวทมนตร์ไดด้ ีได้

ผมคาดหวังว่ามันจะเป็นหินแร่ท่ีหายากกว่าน้ี แต่พอลองคิดดู
ดๆี แลว้ กไ็ มร่ เู้ หมอื นกนั วา่ โลกนม้ี หี นิ แรท่ ม่ี ชี อื่ เสยี งอยา่ งโอรฮิ ารกุ อนหรอื
ฮิฮิอโิ ระคาเนะ6ไหม

มันอาจจะเปน็ หินแรท่ ห่ี ายากนา่ ดูเลยก็ได้ ผมคงจะโลภมากไป
หนอ่ ยละม้งั

แลว้ ระหว่างทีร่ ับประทานหญา้ และหินแร่อยา่ งเอรด็ อร่อย ผมก็
นึกข้นึ มาได!้

ผมยงิ นา�้ ออกมาได้ เพราะฉะนนั้ นา่ จะใชท้ า่ วอเตอรค์ ตั เตอรห์ รอื
อะไรท�านองนไี้ ดน้ ่นี า?

ออ้ื ไมต่ อ้ งบอกผมกร็ ู้ ทกุ คนคงคดิ วา่ ผมจะทา� พลาดอกี แลว้ ละส?ิ
อย่าดูถูกคนอื่นกันนักเลย ผมเป็นผู้ชายท่ีถึงเวลาต้องท�าก็ท�า
ไดน้ ะ
ในสมดุ พกกม็ เี ขยี นไวป้ ระจา� วา่ 『เปน็ เดก็ ทถี่ า้ คดิ จะทÓกท็ Óได』้
อย่างทวี่ ่ามานีล่ ะ เพราะฉะนัน้ คงไมเ่ ปน็ ไรหรอกน่า

6ฮฮิ อิ โิ ระคาเนะ : Hihiirokane) โลหะหรอื โลหะผสมในตา� นานท่ีเลา่ กนั ว่ามกี ารนา� มาใช้งานหลายๆ
ดา้ นในญ่ปี ่นุ สมยั โบราณ ปจั จบุ นั ทั้งขอ้ มูลด้านวตั ถุดิบและวิธีการหล่อหลอมได้หายสาบสญู ไปแล้ว

ผมไปทท่ี ะเลสาบใต้ดนิ ทนั ที แลว้ กเ็ ป็นไปตามที่ผมคิดเม่อื ครั้ง
ท่ียังอยู่ในความมืด ทะเลสาบท่ีมีขนาดกว้างใหญ่เอาการแผ่ตัวอยู่เบ้ือง
หน้าผม

ท่ีน่ีเงียบสงบให้ความรู้สึกผ่อนคลาย และดูล้ีลับย่ิงกว่าที่ผม
จนิ ตนาการไว้ ทงั้ ยงั ไรซ้ งึ่ กลนิ่ อายของสง่ิ มชี วี ติ จงึ เงยี บสงดั อยา่ งบอกไมถ่ กู

คงจะไมม่ สี ง่ิ มชี วี ติ อาศยั อยเู่ ลย เพราะแกน่ เวทแผล่ งไปถงึ ในนา้�
ดว้ ยละมงั้

ธรรมชาติท่ีไม่เคยถูกส่ิงใดท�าให้แปดเปื้อน! ช่างเป็นทิวทัศน์ท่ี
สวยงามเหลือเกนิ

แตเ่ ร่อื งนน้ั เอาไวก้ ่อน...
คราวก่อนส่ิงท่ีแย่ก็คือการท่ียิงน้�าออกไปสุดแรงเกิดเอาไว้ก่อน
โดยไมม่ กี ารทดลองยงิ แถมปากกระบอกยงิ กใ็ หญ่ จงึ ทา� ใหพ้ ลงั ขบั เคลอื่ น
สูงเกินไปและกลายเป็นความผิดพลาด เรียกว่าผมท�าอะไรแบบขอไปที
เกินไปน่ันเอง
ครั้งนี้ผมจงึ จนิ ตนาการถงึ ปืนฉีดน้�า พลางค่อยๆ ปลอ่ ยนา้� ออก
มาทลี ะนดิ โดยใชอ้ มิ เมจประมาณวา่ อมนา�้ ไวใ้ นปากแลว้ พน่ ออกมาแรงๆ
น�้าไมค่ ่อยออกมาเลยแฮะ ปากกระบอกยงิ เลก็ ไปง้นั ร?ึ
เม่ือลองเปิดปากกระบอกให้กวา้ งข้ึนอกี หนอ่ ย น�้ากพ็ ุ่งออกมา
อยา่ งแรงสง่ ไปถงึ หินผาท่เี ป็นเป้าหมาย ทา� ให้หนิ นน้ั เปียกโชก
เย่ยี มๆ กอ่ นอน่ื ก็เรยี กวา่ ส�าเร็จละนะ ค่อยๆ ปรบั ปริมาณน้า� ไป
ทัง้ อย่างน้ีแหละ
ข้ันต่อไป ผมลองเปิดปากกระบอกโดยเพิ่มแรงดันน�้าให้สูงขึ้น
เล็กน้อยแลว้ จงึ ยิง
ผมฝึกใช้ปืนฉดี น�า้ ไปเรื่อยๆ ตามอยา่ งที่อธบิ ายข้างต้น ทา� ให้
พลังท�าลายของมนั คอ่ ยๆ เพ่ิมสูงขนึ้ ทลี ะนอ้ ย

78

เร่มิ เป็นรปู เปน็ รา่ งขน้ึ แลว้ แฮะ
แตค่ งยังเรยี กวา่ เปน็ วธิ กี ารโจมตแี บบเป็นเรอื่ งเปน็ ราวไมไ่ ด้ ถงึ
ยงิ โดนคนแลว้ ดทู ่าจะเจบ็ ก็เถอะ
เอาไงดีนะ... ผมนึกอย่างกลัดกลุ้มพลางเคลื่อนตัวลงไปใน
ทะเลสาบเพอ่ื เปลย่ี นบรรยากาศ
เวลาเหน่ือยก็ต้องอาบน�้านี่แหละแจ๋ว ผมไม่ได้ลงมาในน้�าเพ่ือ
เลน่ นา้� เท่าน้ันหรอกนะ?
ผมใช้ 『ญาณเวท』 ตรวจสอบสภาพรา่ งกายของตวั เองท่ีเดี๋ยว
ลอยเดีย๋ วจมทั้งอย่างน้ัน
ดแู ลว้ อยา่ งกบั แมงกะพรนุ เลย ถา้ ลองสะบดั ผวิ หนา้ ของรา่ งกาย
แลว้ จะท�าใหเ้ กิดคลน่ื นา้� ไดไ้ หมเน่ีย?
คดิ แลว้ ผมก็สง่ พลงั เวทไปยงั ผวิ หน้าของรา่ งกายทเ่ี ดง้ ดง๋ึ ๆ แลว้
ควบคุมแกน่ เวทเพอื่ ท�าใหเ้ กิดแรงส่นั
แรงสั่นน้อยๆ แล่นไปทั่วท้ังร่าง คราวนี้ผมจึงจงใจลองหัน
แรงส่ันนนั้ ไปยังทิศทางเดียวดู ปรากฏว่ามันท�าใหผ้ มเคล่ือนตวั ในนา�้ ได้
สา� เรจ็ แลว้ ! ผมนกึ สนกุ ขนึ้ มาแลว้ วา่ ยนา�้ เลน่ อยา่ งสบายอารมณ์
เป็นการเปล่ียนบรรยากาศท่ีดี แต่กรุณาอย่าเข้าใจผิดนะครับ
ผมไมไ่ ดก้ า� ลังเล่นนะ

《คุณได้รับสกลิ 『เคล่ือนไหวในกระแสน้Ó』》

ผมนึกอยู่แวบหน่ึงวา่ เปน็ เสยี งของ 『มหาปราชญ』์ หรอื แต่ดู
เหมอื นว่าจะเปน็ เสียง “วจนะแห่งโลก” มากกว่า

ดูท่าว่าการเล่นสนุกเมื่อครู่น้ีจะท�าให้ผมได้รับสกิลแฮะ โอ๊ะโอ
ไมใ่ ชก่ ารเลน่ สนกุ แตเ่ ป็นการเปลีย่ นบรรยากาศตา่ งหาก

ผมเร่ิมเคลื่อนไหวในน้�าและบนน�้าไปตามทิศทางท่ีต้องการได้

บทที่ 1 เพ่อื นคนแรก 79

ดว้ ยความเรว็ ระดับหนง่ึ
หรือถ้าเกิดฉุกเฉินขึ้นมาก็เพิ่มความเร็วด้วยสกิล 『ขับเคล่ือน

แรงดนั นÓ้ 』 ได้ พอคา� นงึ ถงึ เรอื่ งทวี่ า่ ไมจ่ า� เปน็ ตอ้ งหายใจแลว้ เวลาอยใู่ นนา้�
ผมอาจจะตอ่ สไู้ ดง้ า่ ยกวา่ ทค่ี ดิ กไ็ ด้ แถมยงั เหมาะกบั การหลบหนอี กี ดว้ ย

ความคิดนั้นผุดขึ้นในหัวของผมขณะท่ีก�าลังขึ้นจากทะเลสาบ
ใตด้ ิน

พักผ่อนเสร็จเรยี บรอ้ ย
ปัญหาในตอนนค้ี ือวธิ ีการโจมตี แต่เพราะไดเ้ ปลย่ี นบรรยากาศ
ผมจึงปง๊ิ ไอเดียใหม่ขึ้นมา
ถา้ ใช้วิธีการแบบปืนฉีดน้า� ก็จ�าเปน็ ต้องใช้แรงดันอัดน�้าออกมา
เรื่อยๆ ไม่มหี ยุด
งนั้ คราวนี้ลองใชอ้ ิมเมจวา่ “เพ่มิ แรงดนั ภายในกระบอกสบู แลว้
ยงิ น้�าออกมาในปริมาณนอ้ ย” เอาแบบนดี้ บู ้างดีกว่า
วิธีการปรับพลังท�าลายก็เหมือนกับเม่ือครู่น้ีคือปรับขนาดปาก
กระบอกกบั แรงดนั
นา�้ ปรมิ าณไมม่ ากนกั พงุ่ ออกไปอยา่ งเฉยี บคม ปะทะเขา้ กบั หนิ ผา
อันเป็นเปา้ หมายตามอยา่ งท่ผี มคาดคะเน
แถมส่วนท่ปี ะทะยงั แตกไปนดิ หนอ่ ยด้วย
อาจจะ... ส�าเรจ็ กไ็ ดแ้ ฮะ
ผมจึงลงมอื ฝกึ ฝนให้มากย่ิงขึน้ ก่อนทจี่ ะลืมความรูส้ ึกเม่ือครู่น้ี
ผมลองฝกึ การยงิ โดยนอกเหนอื จากปรบั ขนาดปากกระบอกกบั
แรงดันแล้ว คราวน้ียังเสริมโดยการสร้างอิมเมจว่าท�าให้น้�าหมุนควงเข้า
ไปด้วย
ผมทดลองอย่างอ่ืนอกี สารพัดเทา่ ที่จะนึกออก เชน่ ลองไมป่ รับ
ขนาดกระบอก แต่ปรบั รูปรา่ งใหผ้ อมลบี ลงแทน

80

ใช่แลว้ ! อิมเมจคอื การ “ตดั สะบ้ันด้วยนา�้ ”
ผมเปลี่ยนรูปทรงของน้�าท่ีจะยิงออกไปให้ลีบแบนที่สุดเท่าท่ีจะ
ท�าได้ และเพ่มิ การหมุนควงเข้าไป อิมเมจคือสรา้ งน�า้ แผ่นกลมท่หี มนุ ติ้ว
ด้วยความเรว็ สูงขณะทีพ่ ุ่งออกไปเพ่อื ตัดสะบ้ันเปา้ หมาย ทดลองกันเลย
ดกี ว่า
ผลลัพธ์ก็คือประสบความส�าเร็จ! น้�าที่ถูกปล่อยออกไปใน
ลกั ษณะของแผน่ กลมไดร้ บั แรงตา้ นทานจากอากาศทา� ใหท้ งิ้ ภาพตดิ ตาซงึ่
ดรู าวกบั ใบมดี เอาไวแ้ ละตดั ผา่ หนิ ผาซง่ึ เปน็ เปา้ หมาย พลงั ทา� ลายของมนั
รุนแรงจนผู้ทดลองอยา่ งผมยังตกใจ
ผลลัพธจ์ ากการฝกึ ฝน 1 สปั ดาห์ ไดส้ กุ งอมแล้ว ณ ทน่ี ้ี

《คุณได้รบั สกิล 『ดาบวาร』ี 》
《เนอ่ื งจากได้รับสกลิ 『ขบั เคลื่อนแรงดันนÓ้ 』 『เคลือ่ นไหว
ในกระแสนÓ้ 』 และ 『ดาบวาร』ี สกลิ จงึ ถกู ควบรวมและพฒั นากลาย
เป็นเอ็กซ์ตร้าสกิล 『บงการวารี』》

โอะ๊ โอ!
ทา่ ทางจะสุกงอมแล้วจริงๆ ดว้ ย
กร็ สู้ กึ วา่ เอก็ ซต์ รา้ สกลิ เนยี่ จะมที งั้ พลงั ทา� ลายและประสทิ ธภิ าพ
เหนอื กวา่ สกลิ ธรรมดาเป็นคนละเรอื่ งเลยน่ีนะ
เพียงเท่าน้ีผมก็ได้วิธีการต่อสู้มาไว้ในมือ และถือว่าเตรียมตัว
ออกเดินทางเสรจ็ เรยี บร้อยแลว้

ในที่สุด
120 วนั หลงั จากลบั ชาตมิ าเกดิ ณ รมิ ทะเลสาบใตด้ นิ แหง่ นี้ ใน
ทสี่ ุด กถ็ ึงวนั ทีจ่ ะได้ออกเดนิ ทางจากที่พกั อาศัยนแี้ ลว้

บทที่ 1 เพอื่ นคนแรก 81

ผมยงั มคี วามกงั วลอยู่ นนั่ คอื เรอื่ งท่ผี มพูดไมไ่ ด้ เนือ่ งจากไม่มี
เสน้ เสียง ผมจงึ ทดสอบดูว่าจะทา� ให้ร่างกายเปลี่ยนเป็นรปู รา่ งที่พอจะใช้
แทนกนั ได้ไหม แตก่ ย็ งั ไม่ประสบผลส�าเร็จ

แม้จะคิดอยู่เหมือนกันว่าควรฝึกอยู่ท่ีน่ีจนกว่าจะประสบความ
สา� เร็จในเรื่องนี้ แต่ภาพอิมเมจยามประสบความส�าเรจ็ ก็ไมผ่ ุดขนึ้ มาเลย

วิธีท่ีจะสื่อสารความคิดของตัวเองออกไปจึงมีเพียงการใช้
『โทรจติ 』 แถมยงั ตอ้ งพง่ึ พาอกี ฝา่ ยเทา่ นนั้ ดว้ ย ดงั นน้ั คงมแี ตต่ อ้ งอดทน
ไปกอ่ นจนกว่าจะหาวิธีออกเสียงได้ ถงึ จะไม่ค่อยสะดวกกเ็ ถอะ

เอาละ จะมวั เลน่ โนน่ เล่นนี่อย่ทู ี่นี่ไปเร่อื ยๆ กไ็ มไ่ ด้อะไร
ผมอยากจะรีบออกไปดูโลกภายนอก และถ้าเป็นไปได้ ผมก็
อยากจะเจอ “ชาวตา่ งโลก” ท่มี าจากโลกเดยี วกบั ผม
แถมการเรยี นรเู้ วทมนตร์กท็ ่าทางนา่ สนกุ ดดี ้วยส!ิ
เมอ่ื คิดได้อยา่ งน้นั แล้วกค็ วรจะรบี ออกเดินทางเนอะ
เขาพดู กนั ดว้ ยนว่ี า่ “คดิ ไดเ้ มอ่ื ไหรล่ งมอื เมอื่ นนั้ นน่ั แหละคอื วนั ด”ี
ณ ปัจจบุ นั ยังคงไม่มปี ฏกิ ิริยาตอบสนองใดๆ จากเวลโดร่า
ไมม่ จี นดรู าวกบั วา่ เขาไดห้ ายไปแลว้ แตผ่ มรดู้ วี า่ ไมไ่ ดเ้ ปน็ แบบนนั้
เพราะเราสญั ญากนั แล้วน่นี ะ
เตรยี มเรอื่ งราวสนกุ ๆ นา่ ขา� ทจี่ ะทา� ใหเ้ ขาหวั เราะไดเ้ อาไวส้ า� หรบั
เวลาท่ีไดเ้ จอกันคร้ังหน้าดีกว่า
จากนน้ั ผมจงึ เรม่ิ เคลอื่ นตวั จากพนื้ ทอ่ี นั กวา้ งใหญอ่ นั แสนคนุ้ เคย
ท่แี ผ่ตวั กว้างอย่ใู ต้ดิน มุง่ หนา้ ส่เู ส้นทางเดียวท่เี ช่ือมต่อไปส่โู ลกเบอื้ งบน
พลางครุ่นคิดถงึ โลกทย่ี ังไม่เคยเหน็ และคาดหวังถึงส่งิ ทีจ่ ะเกดิ
ขึ้นต่อจากน้ี...

82



เดก็ หญงิ กบั ร�ช�ปศิ �จ

ทศั นียภาพที่ฉันจดจา� ได้ คือเปลวไฟทส่ี าดเทลงมา
มือของแม่ท่ีฉันก�าเอาไว้ช่างเบาหวิวเสียจนฉันกลัวท่ีจะหันมอง
เลยจากมอื น้นั ไป
ระเบดิ เพลงิ แตกตวั ออกทบี่ รเิ วณใกลๆ้ และเปลยี่ นพนื้ ทโี่ ดยรอบ
ใหก้ ลายเป็นทะเลไฟ
ฉันควรจะหนีไปที่ไหนดี ในเม่ือรอบด้านลว้ นถกู หอ้ มลอ้ มดว้ ย
เปลวเพลงิ ...?
ตวั ฉนั -------ชสิ เุ อะ อซิ าวะ-------ไดแ้ ตเ่ หมอ่ ลอยโดยไมร่ วู้ า่ ควร
ทา� อย่างไรดีพร้อมกบั รสู้ ึกส้นิ หวงั
ตอนน้ันเอง ที่ฉันรู้สึกว่ามีแสงสว่างเจิดจ้าเข้าปกคลุมร่างกาย
ของตน
(อา... ฉันจะตอ้ งตายอยู่ท่นี ี่หรือ...)
แม้ว่าจะเพง่ิ อายุ 8 ขวบ แตต่ วั ฉนั ก็ท�าความเข้าใจได้
ฉนั อาศัยอย่กู บั แม่เพยี งสองคนโดยไม่มีญาติมิตรใดๆ ใหพ้ ึ่งพงิ
กระทั่งใบหน้าของพ่อท่ีถูกเกณฑ์ให้ไปร่วมสงครามฉันก็จ�าไม่ได้ แล้วก็
ไม่รู้สกึ ด้วยว่าน่นั ถือเปน็ ความโชคดีหรอื โชครา้ ย
เพราะมนั คือชวี ิตประจ�าวนั ทเี่ กดิ ข้ึนทกุ ๆ วนั ดังนั้นจงึ มีแตต่ อ้ ง
ทา� ใจยอมรับให้ไดว้ า่ มันกเ็ ป็นของมนั แบบน้ี...
ตัวฉันมีชะตากรรมท่ีต้องจบชีวิตลงท่ามกลางเปลวเพลิงท่ี
ห้อมล้อม------

“อยากมชี วี ิตรึเปลา่ ? ถ้าเจ้าตอ้ งการจะมชี ีวติ ต่อไป กจ็ งตอบ

84

รบั เสียงของข้า!”
-------ในหัวของฉนั มเี สียงดังสะทอ้ นขนึ้
อยากมชี ีวติ รเึ ปลา่ เหรอ? เร่ืองแบบน้ันฉันไม่เขา้ ใจหรอก
ฉนั ยงั เด็กเกินกว่าที่จะตอบค�าถามนไี้ ด้
แต่วา่ ถึงอย่างน้นั ก็ตาม-------
เมอ่ื เหน็ แมท่ ห่ี ลงเหลอื อยเู่ พยี งแคม่ อื เพราะปกปอ้ งฉนั เอาไว้ ฉนั

กห็ ยดุ ร้องไหไ้ ม่ได้
อยากมีชวี ิตอย!ู่ ฉัน คิดอย่างนนั้

《ยนื ยนั เสรจ็ สน้ิ ทÓการตอบรบั การอญั เชญิ ...เรยี บรอ้ ยแลว้ 》

ไม่เอาแล้ว ท้ังความกลัว ทั้งความร้อน ช่วยหนูด้วยค่ะ คุณ
แม่------

ฉันร้องไห้พลางอธิษฐานว่าอยากมีชีวิตอยู่โดยไม่หวาดหวั่นต่อ
เปลวเพลิง

《ยนื ยนั เสรจ็ สนิ้ คณุ ไดร้ บั เอก็ ซต์ รา้ สกลิ 『บงการเพลงิ ผลาญ』
และ 『ลบลา้ งการโจมตดี ว้ ยความร้อนสูง』 ...เรยี บรอ้ ยแลว้ 》

แลว้ ค�าอธษิ ฐานของฉนั ก็เป็นจริง
เพียงแตไ่ มใ่ ช่ในรปู แบบท่ฉี ันต้องการเท่านั้น

เม่ือลืมตาต่ืนข้ึนอกี คร้ัง ฉนั ก็อย่ใู นรงั ของปศิ าจ
เบ้ืองหนา้ ฉนั ปรากฏร่างของชายคนหนง่ึ
เรอื นผมยาวสแี พลทนิ มั บลอนด์ นยั นต์ าสฟี า้ เครอ่ื งหนา้ ไดส้ ว่ น
หางตายาวคมกรบิ ผวิ ขาวราวกับจะมองทะลไุ ด้

เด็กหญงิ กบั ร�ช�ปศิ �จ 85

เป็นความงามที่ชวนให้เข้าใจผิดว่าเป็นผ้หู ญิง
ขือ่ ของเขา คือเลออน ครอมเวลล์
ผมู้ ฐี านะเปน็ “ราชาปศิ าจ” สา� หรบั มนษุ ย์ และยนื อยบู่ นมมุ หนง่ึ
ของจุดสงู สดุ แห่งโลกน้ี สมญานามของเขาคอื “แพลทินมั เดวลิ ”
เมอ่ื มองเหน็ ฉนั เขากพ็ มึ พา� เหมอื นผดิ หวงั วา่ “...พลาดอกี แลว้ ”
และสิ้นความสนใจในตวั ฉนั ไป
ดงั นน้ั เขาคงไมค่ ดิ จะฆา่ ฉนั ทกี่ า� ลงั จะตายเพราะบาดแผลไฟไหม้
สาหัสท่วั ท้ังตวั หรอก
สา� หรับเขาแลว้ ฉนั เป็นตัวตนท่จี ะเปน็ อย่างไรก็ชา่ ง เปน็ ตวั ตน
อันแสนอ่อนแอท่ีหากปล่อยทิง้ ไวก้ จ็ ะตายในไม่ชา้
เรอ่ื งดงั กลา่ วทา� ใหฉ้ นั เจบ็ ใจ ฉนั ยงั มชี วี ติ อยนู่ ะ อยา่ ทา� เปน็ ไมส่ นใจ
ไดไ้ หม
ฉันไมเ่ คยลมื มนั เลยหลังจากนนั้
ความทรงจา� แหง่ ความเจบ็ แคน้ และสนิ้ หวงั ในวนิ าทที ถ่ี กู กม้ มอง
อยา่ งไรค้ วามสนใจ
แลว้ ชวี ิตของฉนั กด็ �าเนนิ ไปพร้อมกบั ความทรงจ�าน้ี
ตวั ฉนั ในเวลานน้ั ไมม่ ที ง้ั คนใหพ้ ง่ึ พงิ หรอื พลงั ในการเอาชวี ติ รอด
ไม่มีอะไรเลย วิธีเดียวที่ฉันจะรอดชีวิตต่อไปได้ คือการพ่ึงพา “ราชา
ปศิ าจ” เลออน
เพราะฉะนั้น การถกู เลออนผเู้ ป็นดงั่ สัญลกั ษณแ์ หง่ พลงั อา� นาจ
ทอดทงิ้ จงึ หมายถงึ ความตาย
คงเพราะเขา้ ใจเรอ่ื งดงั กลา่ วไดด้ ว้ ยสญั ชาตญาณกระมงั ? ฉนั จงึ
ยื่นมือไปหาเลออนโดยอัตโนมตั ิ
“ชะ ชว่ ยด้วย...”
ทว่ามือท่ียื่นออกไปเหมือนพยายามจะไขว่คว้าของฉัน ไม่อาจ
เอื้อมไปถงึ ราชาปศิ าจเลออนได้

86

(อา ฉันตอ้ งตายอยู่ทนี่ ีจ่ รงิ ๆ สินะ------)
เวลาเดียวกบั ทีน่ ึกยอมแพ้ ความโกรธกป็ ะทขุ นึ้ ในตัวฉนั
ทง้ั ทช่ี ว่ ยแตก่ ลบั ทอดทง้ิ ฉนั อภยั ใหก้ บั การทา� อะไรตามอา� เภอใจ
น้นั ไม่ได้
“คนโกหก... ถามฉันแท้ๆ วา่ อยากจะมชี ีวติ รึเปลา่ ?”
ฉันเค้นเอาพละก�าลังสุดท้ายจากร่างกายท่ีก�าลังจะตาย ร้อง
อุทธรณต์ อ่ ราชาปิศาจ
นา�้ ตาผดุ ข้นึ และรินไหลอยา่ งหยดุ ไมอ่ ยู่ ฉนั จ้องมองราชาปศิ าจ
ตรงๆ ด้วยดวงตาเชน่ นัน้
(เรียกคนอ่นื เขามาตามอ�าเภอใจ แล้วผิดหวงั ตามใจชอบ------
แถมยงั เมนิ ฉนั ไปด้ือๆ แบบน้ีอกี โหดรา้ ยเกินไปแลว้ !)
ไม่ใช่ว่าฉันคิดอะไรเป็นเหตุเป็นผลแบบน้ันได้ แต่ถ้าไล่เรียง
ความรสู้ กึ ออกมาเปน็ คา� พดู กค็ งจะได้เปน็ ประโยคนี้
ทา้ ยทส่ี ดุ ฉันก็รอดมาไดด้ ว้ ยความนึกสนุกของราชาปศิ าจ
“หึ คนโกหก งนั้ รึ รอกอ่ นนะ...”
ทนั ใดนน้ั ดวงตาของราชาปศิ าจทหี่ มดความสนใจในตวั ฉนั ไปแลว้
ก็ทอแสงประหลาด แล้วราชาปศิ าจก็พมึ พ�าเหมอื นนึกอะไรข้ึนมาได้
สา� หรับฉัน ภาพน้ันดนู า่ ขยะแขยงและทา� ใหฉ้ ันเปน็ กงั วลอยา่ ง
ถึงที่สุด ทว่าตัวฉันที่ใกล้จะตายเพราะแผลไฟไหม้สาหัสก็ไม่สามารถทา�
อะไรได้ จึงได้แตถ่ กู ป่นั หัวไปตามความตอ้ งการของราชาปิศาจเท่านั้น
“นึกว่าจะเป็นขยะซะอีก แต่ดูท่าว่าเจ้าจะมีความเหมาะสมกับ
ธาตุไฟนะ”
พูดจบเลออนกเ็ ดนิ พลังท�าพิธอี ญั เชญิ “อิฟริต” ออกมาอยา่ ง
ง่ายดายโดยไมต่ อ้ งรา่ ยอาคมดว้ ยซา้�
จากนนั้ เลออนกอ็ อกคา� สงั่ กบั อฟิ รติ ทอี่ ญั เชญิ ออกมาอยา่ งไมใ่ สใ่ จ
ว่า

เด็กหญิงกับร�ช�ปิศ�จ 87

“ขา้ จะมอบร่างเนอื้ ใหเ้ จ้า จงใช้งานใหไ้ ด้เสีย”
นน่ั คอื หลกั ฐานวา่ เลออนไมไ่ ดม้ องฉนั ในฐานะมนษุ ย์ ทา� ใหค้ วาม
เจบ็ แคน้ แปรเปลย่ี นเปน็ ความเกลยี ดชังแทน
และกลายเป็นคา� สาปที่สลกั ลึกลงไปในหัวใจอันออ่ นวัยของฉนั

“อยากมชี วี ติ อยรู่ ?ึ เชน่ นนั้ แลว้ กจ็ งแสดงความตอ้ งการนน้ั ออกมา
เสยี ”

ดงั นั้น การทฉ่ี นั ร้สู ึกเหมอื นวา่ ราชาปศิ าจเอย่ กับฉันแบบนน้ั จะ
ตอ้ งเปน็ เรื่องท่ฉี ันคดิ ไปเองอยา่ งแน่นอน

------ ไม่ต่างจากท่ีเขายื่นมือให้ฉันท่ีก�าลังจะตายอยู่ท่ามกลาง
เปลวเพลงิ ------

ทวา่ กเ็ ปน็ ความจริงที่การเขา้ สงิ สถติ ในคร้ังน้ี ท�าใหฉ้ ันรอดพ้น
จากความตายมาได้

ดูเหมือนว่าอิฟริตที่ถูกอัญเชิญมาจะเข้าสถิตในร่างกายอัน
ออ่ นเยาวข์ องฉนั ตามคา� สงั่ ทไี่ ดร้ บั ฉนั รสู้ กึ ไดใ้ นทนั ทวี า่ ความรสู้ กึ ทม่ี อื เทา้
ของตนเรมิ่ เกิดอาการดา้ นชา

ราวกบั วา่ สตั วป์ ระหลาดเพลงิ ทช่ี อื่ วา่ อฟิ รติ กา� ลงั พยายามจะแยง่ ชงิ
รา่ งกายของฉนั เพอื่ ใชง้ านรา่ งกายทไ่ี ดร้ บั ตามคา� สงั่ ของราชาปศิ าจเลออน

《ทÓการยนื ยนั จะยอมรบั การสงิ สถติ ของอฟิ รติ เพอ่ื ดÓรงชพี
หรอื ไม?่ YES/NO》

(ฉันยังไมอ่ ยากตาย! แตว่ ่า... ไมเ่ อา จะใหฉ้ ันกลายเป็นอะไรที่
ไมใ่ ชต่ ัวฉันนะ่ ฉนั ไม่เอาเด็ดขาด)

88

แมจ้ ะหวาดหวนั่ ตอ่ พลงั งานอนั นา่ ขยะแขยงทห่ี ลงั่ ไหลเขา้ มาในรา่ ง
ฉนั กย็ งั อธิษฐานอยา่ งนนั้

《ยืนยันเรยี บรอ้ ย อฟิ ริตทÓการเข้าสงิ สถติ ... เรยี บรอ้ ยแลว้
สร้างความเสถียรให้แก่นเวทของชิสุเอะ อิซาวะ จากการเข้าสิงสถิต
ของอฟิ รติ ... เรยี บรอ้ ยแลว้ ตอ่ ไป คณุ ไดร้ บั ยนู คี สกลิ 『นกั แปรสภาพ』
...เรียบร้อยแล้ว》

และเพราะเหตนุ ้ี ดว้ ยความบงั เอญิ ทซ่ี อ้ นทบั กนั ครงั้ แลว้ ครงั้ เลา่
ฉันจึงมีชวี ติ อย่ตู ่อมาได-้ ------

เด็กหญิงกับร�ช�ปิศ�จ 89





เส้นทางจากสถานที่อันเป็นท่ีต้ังของทะเลสาบใต้ดินไปยังโลก
เบ้ืองบน

มันคือถ�า้ ถ้า� หน่ึง
ผมกระโดดดึ๋งๆ เดง้ ตัวคืบหน้าไปตามเส้นทางนัน้ เรอ่ื ยๆ
การเดนิ ทางเป็นไปอยา่ งราบรนื่ กวา่ ทคี่ าด
แม้จะอยู่ในความมืดมิดท่ีแสงสว่างส่องไม่ถึง แต่ประสาทการ
มองเห็นท่ีน�าสกิล 『ญาณเวท』 มาประยุกต์ใช้ก็ท�าให้มองเห็นภาพได้
ราวกบั เวลากลางวนั
ตอนทต่ี ามองไมเ่ หน็ ผมเคลอื่ นทโ่ี ดยตรวจสอบบรเิ วณเทา้ ไปดว้ ย
จงึ ไมท่ นั รสู้ กึ ตวั วา่ ความเรว็ ในการเคลอ่ื นทข่ี องสไลมไ์ มไ่ ดช้ า้ ถงึ ขนาดนน้ั
ผมเดนิ ทางไดด้ ว้ ยความเรว็ ทไี่ มต่ า่ งจากการเดนิ ปกติ หรอื จะเรง่
ความเร็วใหเ้ หมอื นวิ่งก็ยังได้
แม้จะไม่รสู้ กึ เหนอ่ื ยแต่ผมก็ไมม่ ีเหตผุ ลที่จะต้องรีบรอ้ น ดงั นั้น
ผมจึงกา� ลงั เคล่ือนทด่ี ้วยความเรว็ ทเี่ ทียบเท่ากับการเดนิ ปกติ
ไม่ใช่เพราะผมยังนึกกลัวเร่ืองตอนท่ีซิ่งจนตกลงไปในทะเลสาบ
อยหู่ รอกนะ
พอคบื หนา้ ไปไดค้ รหู่ นงึ่ ผมกพ็ บวา่ เสน้ ทางถกู ปดิ กน้ั เอาไวด้ ว้ ย
ประตขู นาดใหญ่
สิ่งท่ีสร้างด้วยมอื ของมนุษยก์ ลับมาอยู่ในถ้า�
ไมม่ อี ะไรนา่ สงสยั ไปกวา่ นอี้ กี แลว้ แตเ่ พราะเคยชนิ กบั เกม RPG
ผมจึงไมน่ ึกประหลาดใจอะไร
เปน็ เรือ่ งธรรมดาทจ่ี ะต้องมปี ระตอู ย่หู นา้ หอ้ งบอส
เอาละ แล้วเราจะเปดิ ประตบู านน้ียงั ไงด?ี
ใช้ 『ดาบวาร』ี ฟนั เสยี ดีไหม?

92

พอผมคิดอย่างน้ัน บานประตูก็กลับเปิดออกพร้อมกับเสียง
เอี๊ยดอ๊าด

ผมจงึ ลนลานรบี หลบไปขา้ งทาง แลว้ ลอบสงั เกตการณว์ า่ จะเกดิ
อะไรขึน้

“ในทส่ี ดุ กเ็ ปดิ ออกซะที ไหนจะสนมิ เขรอะแถมรกู ญุ แจกเ็ ละไป
หมดเลยไมใ่ ชเ่ หรอเนีย่ ...”

“ช่วยไมไ่ ด้หรอก กต็ ลอด 300 ปีทผี่ า่ นมาไมเ่ คยมใี ครเข้าไป
ข้างในเลยไม่ใชเ่ รอะ?”

“ไมม่ ีบนั ทกึ หลงเหลือว่ามีใครเคยเข้ามาคะ่ แต่ทีส่ า� คัญกว่าน้ัน
มนั จะไมเ่ ปน็ ไรแนเ่ หรอคะ? คงไมม่ กี ารโดนเลน่ งานกะทนั หนั อะไรทา� นองนน้ั
สินะคะ...?”

“ก๊ากฮ่าฮ่าฮา่ ! วางใจเถอะน่า 300 ปกี ่อนอาจไมม่ ใี ครส้มู นั ได้
แต่จริงๆ แล้วมันก็เป็นแค่ก้ิงก่าตัวใหญ่เท่าน้ันใช่มั้ยล่ะ? ฉันเคยปราบ
บาซิลิสกแ์ บบทส่ี ู้กนั ตวั ตอ่ ตัวมาแลว้ เพราะง้ันไวใ้ จไดเ้ ลย!”

“เร่ืองน้ันฉันคิดมาต้ังแต่ก่อนหน้าน้ีแล้วละค่ะว่าเป็นเรื่องโกหก
ใช่ไหมคะ? บาซลิ สิ ก์น่ะเปน็ ปศิ าจท่ถี ูกจัดอยูใ่ นแรงก์ B+ นะคะ? คณุ
คาบาลคนเดียวไม่มที างปราบมนั ได้อยู่แลว้ นคี่ ะ?”

“ยัยบา้ ! ฉนั เองกอ็ ยู่แรงก์ B นะ! กงิ้ ก่าท่มี ีดแี ค่ตวั โตนะ่ ไม่ใช่
คูม่ อื ของฉันหรอก!”

“ค่าๆ เขา้ ใจแลว้ คา่ แต่ยงั ไงกอ็ ยา่ ประมาทนะคะ? แตก่ ็นะ ถา้
ถงึ เวลาคับขันกห็ นีด้วยเอสเคป (บังคบั หลบหนี) ของฉนั ได้อยู่ดี...”

“ผมรแู้ ลว้ วา่ ทง้ั สองคนนะ่ สนทิ กนั มาก เพราะฉะนนั้ ชว่ ยเงยี บกนั
สกั ทีเถอะนะครบั เด๋ยี วผมจะใชว้ ิชาพรางกายแลว้ !”

มีกลุ่มคน 3 คนทโ่ี หวกเหวกพกิ ลกา้ วเดนิ เขา้ มาด้านใน
แตท่ า� ไมนะ? แปลกจรงิ ๆ ท่ผี มเข้าใจคา� พูดของพวกเขาได้

บทที่ 2 ก�รตอ่ ส้ทู ่หี มบู่ ้�นก็อบลิน 93

《คÓตอบ คลน่ื เสยี งทมี่ คี วามนกึ คดิ รวมอยดู่ ว้ ย จะถกู เปลย่ี น
เป็นคÓพูดทเ่ี ข้าใจได้โดยการประยุกตใ์ ชส้ กิล 『ญาณเวท』》

อยา่ งน้นี ี่เอง
ถึงทางน้ีจะเป็นฝ่ายส่งเสียงทักไม่ได้ แต่เข้าใจได้ว่าพูดอะไร
งั้นเหรอ
ดจี ัง ผมไมค่ ่อยถนดั ภาษาองั กฤษซะดว้ ย เพราะคดิ ว่าอาศัยใน
ญ่ีป่นุ คงไม่จา� เปน็ ต้องเรยี นภาษาตา่ งชาติ ปล่อยคนท่ีมกี �าหนดการจะไป
ต่างประเทศเรียนกนั ไปกพ็ อแลว้
แตว่ า่ สา� หรบั ครงั้ น้ี คา� แกต้ วั แบบนนั้ คงใชไ้ มไ่ ด้ ทา่ ทางคงจา� เปน็
ตอ้ งเรียนในสักวนั หน่งึ แลว้ ละ...

เอาเถอะ เรื่องพวกน้ันจะเป็นอย่างไรก็ช่างมนั กอ่ น
เอาไงดี? แบบนีเ้ ป็นปญั หายิ่งกว่าการเปิดประตูอีกนา...
ก็ไม่รู้หรอกว่าเจ้าพวกน้ีมาท�าอะไรกัน แต่ดูเหมือนจะเป็น...
นกั ผจญภัยม้ัง
มาหาสมบตั ิอะไรเทอื กน้นั กันหรอื เปล่าหวา่ ?
พวกเขาถือเป็นมนุษย์กลุ่มแรกท่ีผมบังเอิญได้พบเจอในโลกน้ี
ผมจึงมคี วามร้สู กึ วา่ อยากจะตดิ ตามพวกเขาไป
ทว่า... ขืนตัวผมซ่ึงเป็นมอนสเตอร์สไลม์ท่ีพูดไม่ได้ปรากฏตัว
ออกไปละก็... มคี วามเป็นไปได้ว่าอาจจะถูกพวกเขาฆา่ ตายโดยไม่มสี ิทธ์ิ
ปริปาก
ถ้าจะปรากฏตัวเบ้ืองหน้ามนุษย์ อย่างน้อยที่สุดผมต้องพูดได้
เสยี ก่อน
ผมจึงเลอื กทจ่ี ะซอ่ นตัวสักพักเพื่อลอบดสู ถานการณ์

94

ไมท่ ราบวา่ ชายรปู รา่ งผอมแหง้ ทา� อะไร รา่ งของทง้ั สามจงึ ดเู ลอื น-
รางลงอยา่ งกะทนั หัน แต่ก็ใชว่ ่าจะมองไมเ่ ห็นเลย

เห็นพูดว่าวิชาพรางกายสินะ คงจะเป็นสกิลอย่างหน่ึงละม้ัง
แบบนี้ก็ใช้แอบดชู าวบ้านได้ตามสบายเลยสิ หนา้ ไม่อาย ไมร่ ู้ว่าไปเรียนรู้
มาเพ่ือจุดประสงค์อะไรกันแน่... แต่คราวหน้าดูท่าจะต้องหาวิธีคบเป็น
เพือ่ นเสยี แลว้

เมอ่ื แนใ่ จวา่ สมั ผสั ของทง้ั สามคนหายไปแลว้ ผมจงึ เรมิ่ เคลอ่ื นไหว
อกี ครัง้

ไม่จ�าเป็นต้องรีบร้อน ใช่ว่าผมจะไม่มีโอกาสได้เจอกับมนุษย์
อกี แลว้ เสียหน่อย

คอ่ ยๆ คืบหน้าไปทลี ะก้าว ทีละก้าวอยา่ งม่นั คง คนโบราณเขา
พดู กนั ออกบ่อยน่ีนาว่า “ช้าๆ ได้พรา้ สองเล่มงาม”

ผมลอดผา่ นประตอู อกไปอยา่ งรวดเรว็ กอ่ นทสี่ ามคนนน้ั จะกลบั
มา แลว้ ไปจากสถานที่แหง่ นั้น

*

หลงั ลอดผ่านบานประตูแลว้ คืบหนา้ ไปได้พักหน่ึง ก็มาถงึ จุดที่
เสน้ ทางเรมิ่ แบง่ ออกไปหลายสายอยา่ งซบั ซอ้ น เสน้ ทางไหนคอื ทางสโู่ ลก
เบื้องบนกนั นะ? ถึงน่งั คิดไปผมก็ไมม่ ีทางรู้ได้อยู่ดี

ผมจึงเลือกหน่งึ ในเส้นทางเหลา่ นน้ั แลว้ เดนิ หน้าต่อ
ช้งิ !

สบตากันซะแล้ว

บทท่ี 2 ก�รต่อสทู้ ีห่ ม่บู ้�นก็อบลิน 95

ผมค่อยๆ เล่ือนสายตาออกอย่างช้าๆ... เบ้ืองหน้าของผมมี
งขู นาดใหญห่ นา้ ตาน่าขนลุกอยู่ เปน็ งูสีดา� สนิทที่ถกู ปกคลมุ ด้วยเกล็ดซง่ึ
นอกจากจะแขง็ แลว้ ยงั มปี ลายแหลมคม ขนาดทา� ใหผ้ มคดิ วา่ พวกงใู นชาติ
ที่แล้วกลายเปน็ ของนา่ รกั ไปเลย ผมอย่ใู นสภาพของกบ... ไม่สิ สไลมท์ ี่
ก�าลังถกู งูจ้อง

ผมเป็นอากาศธาตุคร้าบ
ถา้ มนั ไมท่ นั รสู้ กึ ถงึ ตวั ตนของผม กน็ า่ จะทา� อะไรไดบ้ า้ งนะ? ผม
พยายามจะถอยไปด้านหลังอย่างชา้ ๆ แต่ดูเหมือนวา่ ความคดิ ของผมจะ
ออ่ นหดั เกนิ ไป เพราะเจ้างสู ีดา� เองก็ค่อยๆ ชคู อโค้งๆ ของมันข้ึนมาตาม
การขยบั ของผม
แถมยังแลบล้นิ ให้เห็นเลก็ น้อย พลางข่มข่ดู ว้ ยสายตาอกี ด้วย
ไมไ่ หว มนั ไมค่ ดิ จะปล่อยใหผ้ มหนีไปได้! ถึงไมค่ ุยกันความคดิ
นั้นกส็ ่งผ่านมาถึงผม
ตอ้ งสู้ร!ึ ? ตัวผมมีทา่ ไมต้ ายท่ีไดจ้ ากการฝึกพเิ ศษ 1 สัปดาห์
อยู่น่นี า!
แตถ่ งึ อยา่ งน้ันก็ตาม... ผมจ�าเป็นต้องเตรยี มตวั เตรยี มใจในการ
ตอ่ ส้กู บั สัตว์ประหลาดแบบนี้
สรปุ ก็คอื ผมกา� ลังโค-ตะ-ระ กลวั เลย
ทวา่ อยา่ ลนลานไป พอคดิ ดดู ๆี ผมเคยเจออะไรนา่ กลวั ยง่ิ กวา่ นี้
มาแล้วนนี่ า ใชแ่ ล้ว เวลโดรา่ ไง ถา้ เปรยี บเทยี บกับมังกรน่ันแลว้ ละก็...
เอ๋? อาจจะไมน่ ่ากลัวอยา่ งท่คี ดิ ก็ได้
แบบนอี้ าจจะไหวกไ็ ดน้ ะ? เมอื่ สงบสตอิ ารมณไ์ ด้ ผมกเ็ รม่ิ จบั ตา
มองเจา้ งสู ีดา� อย่างเยอื กเยน็
เจ้างูสีดา� ก�าลังประมาท นึกวา่ ผมหวาดกลัวกบั การข่มข่จู นขยบั
ตัวไม่ได้ ดูท่าคงก�าลังคิดว่าจะจับผมท�าอาหารแบบไหนดีอยู่ละมั้ง มัน
ไมช่ อบทจ่ี ะกลืนผมเข้าไปทั้งตวั แบบธรรมดาหรือไง

96

ถ้าง้ันทางผมเองก็ไม่จ�าเป็นต้องเกรงใจ... ผมยิง 『ดาบวารี』
หมายมุ่งไปยังล�าคอของเจา้ งูสีด�าอยา่ งไมล่ งั เล

คมดาบวารีที่แผ่พลังอันรุนแรงออกมา พุ่งตัดผ่านอากาศไป
จนถึงรา่ งของงูสีดา�

ทกุ อยา่ งใชเ้ วลาเพยี งเสยี้ ววนิ าทแี ละงา่ ยดายจนผมไมอ่ ยากเชอื่
สายตาตวั เอง 『ดาบวาร』ี ทถ่ี กู ปลอ่ ยออกไป ตดั ลา� คอของงสู ดี า� ขาดสะบนั้
โดยไมป่ ลอ่ ยให้อีกฝา่ ยได้ขดั ขนื ใดๆ ทง้ั สน้ิ

ท้ังที่มันเป็นงูขนาดใหญ่ท่าทางน่าหวาดหวั่นซึ่งน่าจะกลืนผม
เขา้ ไปได้ในทเี ดยี วแทๆ้

น่ีมัน... เปน็ วิชาทีร่ นุ แรงกวา่ ท่ผี มคดิ ไวเ้ สยี อีก
ถ้าใช้กับนักผจญภัยที่เป็นมนุษย์ละก็มีหวังได้กลายเป็นทะเล
เลือดแน่ ดีจรงิ ๆ ที่ได้ทดลองใชค้ ร้งั แรกกบั ค่มู ือท่เี ป็นปศิ าจ
ทงั้ นปี้ รมิ าณการใชง้ านกระเพาะของผมในปจั จบุ นั ไดแ้ กเ่ วลโดรา่
15 เปอร์เซน็ ต์, น�้า 10 เปอร์เซ็นต์, พชื สมุนไพร + ของประเภทยาฟ้นื ฟู
รวมกนั เปน็ 2 เปอรเ์ ซน็ ต,์ หนิ แรก่ บั วตั ถดุ บิ อกี 3 เปอรเ์ ซน็ ต์ รวมทงั้ หมด
แลว้ มีการใช้งานอยู่ 30 เปอรเ์ ซ็นต์
ปรมิ าณนา้� ทใี่ ช้กบั 『ดาบวาร』ี นั้นไม่ถึงแกว้ 1 ใบดว้ ยซ้�า...
ดังนั้นถึงจะปลอ่ ย 『ดาบวาร』ี ไปสัก 1000 ครงั้ ก็ยงั ไม่จา� เป็นตอ้ งเปน็
ห่วงเรอ่ื งปรมิ าณน�้าท่เี หลือ
ท่าทางจะมปี ระโยชนย์ ง่ิ กวา่ เวทมนตร์ครึ่งๆ กลางๆ อกี แฮะ
ถ้ามปี ิศาจออกมา กใ็ ช้ 『ดาบวาร』ี รบั มอื ไปสกั ระยะแลว้ กนั

เอาละ ส�าหรบั งตู วั นี้
ถ้าจับกินแล้ววิเคราะห์ดู จะแย่งความสามารถของงูตัวนี้มาได้
ไหมนะ?
ผลลพั ธ์ทไ่ี ด้จากการลองกินทันที...

บทที่ 2 ก�รต่อส้ทู ีห่ มู่บ�้ นก็อบลิน 97