ทักษะภาษาไทยเชิงวิชาชีพ

การเขยี นบนั ทกึ

กระดาษบันทกึ ข้อความ

4. สว่ นป

สว่ นมาก
โดยทั่วไป ซง่ึ ม

เรยี น คุณ
เรยี น อา
เรยี น ผู้อ
เรยี น ผู้จ
หากเป
อาจใช้คาขึ้น
คมสนั

ประกอบของการเขยี นบันทึก

4.1 คาข้นึ ต้นบันทึก

กใช้คาขึ้นต้นเช่นเดียวกับการเขยี นหนังสือ
มักจะขึ้นต้นด้วยช่ือบุคคลหรอื ตาแหน่ง เช่น
ณสุดา กลิ่นจันหอม
าจารย์พรสุดาทเ่ี คารพ
อํานวยการวิทยาลัยเทคนิคราชบุรี
จัดการธนาคารออมสิน สาขาราชบุรี
ป็นการเขียนบันทึกถึงผู้ท่ีทางานรว่ มกัน
นต้นเป็นช่ือของผู้รบั บันทึกเลย เช่น คุณ

4. สว่ นป

ภ า ษ า ที่ ใช
ความสัมพันธ์ ต
ของผู้รบั และผู้เข
คานึงถึง ดังน้ี

ควรใชถ้ ้อยคํา
ต้องการติดต
ควรใช้ถ้อยคํา

ประกอบของการเขียนบันทึก

4.2 การเขยี นขอ้ ความ

ช้ ใน ก า ร เขี ย น บั น ทึ ก ข้ อ ค ว า ม ขึ้ น อ ยู่ กั บ
ตาแหน่งหน้าที่การงานและความอาวุโส
ขียน อย่างไรก็ตาม การใช้ภาษามีข้อควร

าทีส่ ั้น ๆ กะทดั รดั ชดั เจน แสดงจุดประสงค์ที่
ต่อกับเจ้าหน้าท่ี
าท่เี หมาะสมกับฐานะของบุคคลท่ตี ิดต่อด้วย

4. สว่ นป

นิยมลงท้า
เดือน พ.ศ. และ

ถ้าสนิทสน
จ๋มุ ก้งุ ในกรณ
ว่า ขอแสดงคว

ผู้เขียนบัน
ว่าผู้รบั จะรูจ้ ัก
บันทกึ จะไม่ทร

ประกอบของการเขยี นบนั ทึก

4.3 การลงทา้ ยบันทกึ

ายด้วยชื่อ-นามสกุลตัวบรรจง ตามด้วยวัน
ะอาจลงเวลากํากับไว้ด้วย
นมกันมาก อาจลงท้ายดวยชื่อเล่นก็ได้ เช่น
ณีทีผ่ ู้เขียนถึงเป็นผู้อาวุโส ก็ควรลงทา้ ยด้วยคํา
วามนับถือ หรอื ด้วยความเคารพ
นทึกอาจลงท้ายด้วยลายเซ็นในกรณีที่ม่ันใจ
กและจําลายเซ็นของผู้บันทึกได้ มิฉะนั้นผู้รบั
ราบว่าใครเปน็ ผู้บันทึก

สรุป

กา รเขี ย น เป็ น กร ะ
ค ว า ม สํ า คั ญ ใ น ชี วิ ต ป
อาชีพ การเขียนบันทึก
และเพ่ือใช้เป็นหลักฐา
หรอื เรื่องราวต่าง ๆ ท่ี
ก่อนแล้ว

อีกทง้ั ในขณะทีจ่ ดบ
ฝึ ก ต น เ อ ง ให้ มี ส ม า ธิ ใ
เรอื่ งราวต่าง ๆ ได้เข้า
สารได้อย่างเปน็ ระบบ

ปทา้ ยบท

ะบ ว น ก าร ส่ งส าร ท่ี มี
ป ร ะ จํ า วั น แ ล ะ ใ น ง า น
เป็นการเตือนความจํา
านในการสืบค้นความรู้
เคยฟัง ดู หรืออ่านมา
บันทึก ผู้จดบันทึกยังได้
ในการฟัง ดู หรืออ่าน
ใจ และพินิจพิเคราะห์

บทท่ี การเขียน
5 การปฏิบ

นรายงานเพอ่ื
บตั ิงานเชงิ วิชาชพี

1. คว
2. ค
3. ป

สาระการเรยี นรู้

วามหมายของการเขียนรายงาน
ความสําคัญของรายงาน
ประเภทของรายงาน

1. ความหมายของ

“

หม
เร่ือง
ประเ
น่าเช
ระเบีย

งการเขียนรายงาน

“การเขียนรายงาน”

ม า ย ถึ ง กา รเขีย น ข้อมูล ข่า วส า ร
ราวที่ผ่านการรวบรวมผลวิเคราะห์
เมินผล เพื่อนํามาเสนอเป็นข้อมูลที่
ชื่อถือ ผ่านรูปแบบการเขียนที่มีระบบ
ยบวิธที างการเขยี นรายงาน

2. ความสาํ คัญ

ร
ห น่ ว ย
สร้าง
เปล่ียน
มปี ระ

น
หลักฐ
ละเอีย
ชดั เจน

ญของรายงาน

“การเขยี นรายงาน”

ายงาน เป็ นเ คร่ืองมือ สําคัญ ที่ทํ าให้อ งค์ กร
ยงานเกิดความรู้ความเข้าใจร่วมกัน เป็นการ
ง อ ง ค์ ค ว า ม รู ้ให ม่ ที่ ส่ ง ผ ล ให้ เ กิ ด ก า ร ป รับ ป รุ ง
นแปลง สรา้ งสรรค์ และพฒั นาการปฏิบัติงานให้
ะสิทธิภาพ ทนั เหตุการณ์
นอกจากนี้ผลการรายงานยังสามารถใช้เป็ น
ฐานเอกสารอ้างอิง ดังนั้น รายงานที่ดีจะต้อง
ยด ทันสมัย มีหลักฐานและข้อเท็จจรงิ ที่แม่นยํา
น เชอ่ื ถือได้

3. ประเภทข

3.1 รายงานเหตกุ ารณ

รายงานเหตุการณ์เป็นการเขียนราย
บรรย าย เหตุการณ์ ให้ผู้ บั งคั บ บัญ ชาท
รายละเอียดของเหตุการณ์ ตลอดจนว
สรุปผล และให้ข้อเสนอแนะอย่างครบถ
รายงาน

การ ร าย งานเหตุ การ ณ์ ปร ะก อบ ด้ ว ย
สําคัญ ได้แก่

1. ข้นั ส่วนนํา
2. ขนั้ เน้ือหา
3. ขั้นสรุปผล
4. ข้ันการใหข้ ้อเสนอแนะ

ของรายงาน

ณ์ รายงาน

ยงานเพื่อ
ทราบ ถึ ง
วิ เ ค ร า ะ ห์
ถ้วนลงใน

ย 4 ส่วน

3. ประเภทข

3.2 รายงานผลการปฏิบัติง

ร า ย ง า น ผ ล ก า ร ป ฏิ บั ติ ง า น เป็ น ง า น เขี ย น
รูปแบบ แต่อย่างไรก็ตาม ต้องเขียนให้มีรูปแบบ

1. รูปแบบการเขียนรายงานผลการปฏ
ลําดับความสําคัญ เร่ิมท่ีรูปแบบตามท่ีหน่
กําหนด, เขยี นในรูปของจดหมายหรอื บันทึกติด
ในรูปของรายงานขนาดสั้น

2. วธิ เี ขยี นรายงานผลการปฏิบัติงาน ไพ
มล (2543 : 128) ได้เสนอแนวทางการเขียนไ
คือ เขียนอย่างละเอียดทุกข้ันตอนของการปฏ
เขียนแบบสรุปความ

ของรายงาน

งาน รายงาน

น ที่ ไ ม่ กํ า ห น ด
บสวยงาม คือ
ฏิบัติงาน ควร
นวยงานน้ั น ๆ
ดต่อ และเขียน

พรถ เลิศพิรยิ ก
ไว้ 2 ลักษณะ
ฏิบัติงาน และ

3. ประเภทข

3.3 รายงานการประชุม

ร า ย ง า น ก า ร ป ร ะ ชุ ม จั ด เป็ น ห นั ง สื อ
ประเภทหนึ่ง เลขานุการในแต่ละหน่วยงา
หน้าท่ีในการจดการประชุม และนําเสนอใ
รายงานการประชุม

พจนานุกรม ฉบับราชบัณฑติ ยสถาน พ
(2554 : 999) ให้ความหมายของ การประ
น. รายละเอียด หรอื สาระของการประช
เปน็ ทางการ

ของรายงาน

อราชการ รายงาน
านเป็นผู้มี
ในรูปแบบ
พ.ศ. 2554
ะชุม ไว้ว่า
ชุมที่จดไว้

3. ประเภทข

3.3 รายงานการประชมุ

ใน ก า ร ป ร ะ ชุ ม ผู้ เข้ า ร่ ว ม ป ร ะ ชุ ม จํ า
เข้าใจคําศัพทเ์ ฉพาะท่ใี ชใ้ นการประชมุ เพ
สามารถส่ือสารได้เข้าใจและตรงประเด็น

- การประชุมสมยั สามญั
- การประชุมสมยั วิสามญั
- องคป์ ระชุม
- ครบองค์ประชุม
- ญตั ติ
- ระเบยี บวาระการประชุม
- จดหมายเชิญประชุม

ของรายงาน

าเป็นต้อง รายงาน
พื่อชว่ ยให้
น ดังนี้

3. ประเภทข

3.3 รายงานการประชุม

รูปแบบรายงานการประชุม

ของรายงาน

ม

ม

รายงาน

3. ประเภทข

3.4 รายงานทางวิชาการ

หมายถึง การนําเสนอผลการศึกษาค
ร ว บ ร ว ม แ ล ะ ร้อ ย เรีย ง ข้ อ มู ล อ ย่ า ง มี แ
เก่ียวกับวิชาความรู้เรื่องใดเร่อื งหน่ึง ซ
ผู้ รับ ร า ย ง า น ท ร า บ ผ ล ข อ ง ก า ร ศึ ก ษ า
ข้อมลู อย่างเป็นระบบข้ันตอนของผู้จัดทํา
สามารถนํามาใช้ในการอ้างอิงได้ อีกท้ัง
ถึงความรูค้ วามสามารถของผู้จัดทําราย
จะนําไปสู่การประเมนิ ผลการปฏิบัติงานไ

ของรายงาน

ร รายงาน

ค้นคว้า ซ่ึง
แบบแผน
ซ่ึงช่วยให้
า ค้นคว้ า
ารายงาน
งยังแสดง
ยงาน อัน
ได้

สว่ นประกอบ

1. สว่ น

1. ปกนอก
เป็นหน้าบอกรายละเอียดเกี่ยวกับชื่อราย
ชอ่ื ผู้จัดทาํ รายงาน ชอื่ หน่วยงาน
2. ปกใน
เป็นหน้าซ่ึงมีรายละเอียดเชน่ เดียวกับปก
เป็นกระดาษปอนด์
3. คาํ นํา
หน้าคํานําจะกล่าวถึงจุดประสงค์ ขอบเข
อาจกล่าวถึงวิธีดําเนินการรวบรวมข้อม
4. สารบญั
เป็นหน้าบอกรายการ หวั ขอ้ เรอื่ งตามลํา
ปรากฏในรายงาน พรอ้ มทัง้ ระบุลําดับห

บของรายงาน

นต้น

ยงาน

กนอกแต่

ขต และ
มูลดว้ ยก็ได้
าดับท่ี
หน้าไว้

สว่ นประกอบ

2. สว่ นก

1. เนื้อหาส่วนต้น
มักกล่าวเกรนิ่ ถึงความเปน็ มาของปัญหา สภ
ทัว่ ๆ ไปทปี่ รากฏในด้านต่าง ๆ
2. เนื้อหาส่วนกลาง
สาระสําคัญของรายงาน ในส่วนน้ีควรมีการอ
ข้อมลู หลักฐานท่ีได้จากการค้นคว้าและสํารว
3. เนื้อหาส่วนท้าย
บทสรุปและขอ้ เสนอแนะทผ่ี ู้จัดทํารายงานมุ่ง
อํานาจสั่งการและเก่ียวข้องได้พจิ ารณาเป็นพ

บของรายงาน

กลาง

ภาพการณ์

อ้างอิง
วจ
งเน้นให้ผู้มี
พิเศษ

ส่วนประกอบ

3. ส่วนท

1. บรรณานุกรม
เปน็ รายชอื่ เอกสาร หนังสือต่าง ๆ ทใี่ ชป้ ระ
อ้างอิงในการจัดทํารายงาน
2. ภาคผนวก
เป็นข้อมูลต่าง ๆ ท่เี พมิ่ เติมนอกเหนือจากส
ของรายงาน
3. ดรรชนี
คือ บัญชีคําต่าง ๆ ท่ีปรากฏในรายงาน ระ
หน้าใดบ้าง เพื่ออํานวยความสะดวกแก่ผู้อ
ค้นหาคําสําคัญ ๆ ในรายงานนั้น

บของรายงาน

ทา้ ย

ะกอบหรอื

สาระสําคัญ

ะบุว่าคําใดอยู่
อ่านในการ

สรุป

การเขียนรายงานถือเป็นส
ก า ร ทํ า ง า น ข อ ง ทุ ก อ ง ค์ ก
จําเป็นต้องมีทักษะทางการสื่อ
รูปแบบที่เหมาะสมกับลักษณ
ลงมือเขียนโดยเลือกใช้ภาษ
ประเด็นและชัดเจน การเขีย
ชว่ ยแสดงผลของการปฏิบัติงา

ปท้ายบท

ส่วนสําคัญส่วนหน่ึงใน
ก ร ผู้ เ ขี ย น ร า ย ง า น
อความ จากนั้นกําหนด
ณะของรายงาน แล้วจึง
ษาที่ส่ือความอย่างตรง
ยนรายงานที่ดี ย่อมจะ
านให้เปน็ ท่ปี ระจักษ์ได้

บทท่ี การเข
6 สมัครง

ขยี นจดหมาย
งาน

1. สว่ น
2. หล
3. ปร
4. กล

สาระการเรยี นรู้

นประกอบของจดหมายสมัครงาน
ลักการเขยี นจดหมายสมัครงาน
ระเภทของจดหมายสมัครงาน
ลวิธกี ารเขยี นจดหมายสมัครงาน

“จดหมายสม

เปน็ จดหมายท่แี สดงความต้อง
ตําแหน่งงานต่าง ๆ ผู้ต้องกา
ตําแหน่งงานทต่ี ้องการทํางาน

หรอื หน่วยงานท่ีต้องการรบั พน
ทหี่ น่วยงานของตนขาดบุคลาก
การรบั สมคั รและคณุ สมบัติขอ

ต้องการไว้ตามแหล่ง

มัครงาน”

งการสมคั รเข้าทาํ งานใน
ารสมัครงานอาจค้นหา
นจากส่ือต่าง ๆ ทบ่ี รษิ ัท
นักงานในตําแหน่งหน้าที่
กร ซึ่งจะลงรายละเอียด
องบุคลากรในตําแหน่งที่
งรบั สมคั รงาน

1. สว่ นประกอบของ

1. สว่ นประกอบต

1. ทอี่ ยู่ของผเู้ ขียน
2. วนั เดอื น ปี ทเ่ี ขียนจดหมาย
3. วนั เดอื น ปี ทเ่ี ขียนจดหมาย
4. คําขึน้ ต้น เรยี น หวั หน้างานบ
หรอื ผจู้ ัดการฝ่ายบุคคล
5. สงิ่ ทส่ี ่งมาดว้ ย (ถ้าม)ี

งจดหมายสมคั รงาน

ตอนต้น

ยสมคั รงาน
ยสมัครงาน
บุคลากร

1. สว่ นประกอบของ

2. ส่วนประกอบตอนกล

6. ความนําหรอื การเรม่ิ ยอ่ หน้าแ
7. เน้ือหาของการสมคั ร
8. ย่อหน้าสรุป

3. ส่วนประกอบตอนท้า

9. คาํ ลงท้าย
10. ลายมือชอ่ื คาํ นําหน้านาม
ชอ่ื และสกุลผู้สมคั ร

งจดหมายสมัครงาน

ลาง

แรก

าย

1. สว่ นประกอบของ

รูปแบบรายงา

1. ส่วนประกอบตอนต้น 2. สว่ นประกอ

งจดหมายสมัครงาน

านการประชมุ

อบตอนกลาง 3. ส่วนประกอบตอนทา้ ย

2. หลักการเขยี นจ

“การ

จัด
เรื่องรา
สมัครง
รบั เข้าท

กา
จํ า เป็ น
จดหมา
ของผเู้ ข