ธรรมเทศนา หลวงปู่ท่อน ญาณธโร ๘๐ กัณฑ์ เล่ม ๑

หลวงปู่ทอ่ น ญาณธโร ๒๓ ุกมภาพันธ์ ๒๕๕๖ ๑
งานสรงนำ้� พระบรมสารีริกธาตุ คร้ังที่ ๑๖
วนั เสารท์ ี่ ๒๓ กมุ ภาพนั ธ์ ๒๕๕๖ เวลา ๑๙.๐๐ น.
ณ พระมหาธาตุเจดยี เ์ ฉลมิ พระบารมพี ระนวมนิ ทร์

วัดปา่ บ้านค้อ ต.เขือน�้ำ

๑อ.บ้านผือ จ.อดุ รธานี

เพิ่นอาราธนาแลว้ บ่ฮึ อาราธนาเทศนแ์ ล้ว เออ มันหไู ม่ดี
หูไม่ดี ว่าอะไรก็ไม่คอ่ ยไดย้ นิ ดี หู หมู ันหนีไปกอ่ นเรา ไปไหนล่ะ
พนู้ ( โนน้ )เนย่ี ถ้าพดู กนั อย่ใู กลๆ้ พอไดย้ ินไดฟ้ งั หน่อย เนย่ี พูด
กนั อยูไ่ กลๆ ไม่มีเสยี งสง่ กเ็ ลย ไมไ่ ด้รเู้ ร่ืองว่าอะไร ละ่ เนาะ(นะ)
ไหว้พระแลว้ ก็อาราธนาศีลแลว้ ให้เพ่ินนำ� ว่า น�ำวา่ สมาทานศลี
แล้วจงึ คอ่ ยเทศนอ์ ยา่ งนั้น ตามระเบียบมัน เขาเป็นอยา่ งงั้น
เอา้ รับศีล ศีลอะไรก็รับบ่ ไม่ รับกันหมดแล้วบ่เนยี่

1

๑ 2 นะโม ตสั สะ ภะคะวะโต อะระหะโต สมั มาสมั พทุ ธสั สะ สัพพะปาปสั สะ อะกะระณงั กุสะลสั สปู ะสมั ปะทา ๒๓ ุกมภาพันธ์ ๒๕๕๖ ๑
สะจิตตะปะริโยทะปะนงั เอตงั พทุ ธานะ สาสะนงั
นะโม ตสั สะ ภะคะวะโต อะระหะโต สัมมาสัมพุทธสั สะ
นะโม ตัสสะ ภะคะวะโต อะระหะโต สมั มาสัมพทุ ธสั สะ อมิ สั สะ ธัมมะปะริยายัสสะ อัตโถ
สาธายสั มนั เตหิ สกั กัจจงั ธมั โม โสตพั โพติ
ขอความนอบน้อมของเราท่านทั้งหลาย จงมแี ดพ่ ระผมู้ ี ฮืม อันนี้ อมื ฟังไมเ่ บ่ือ ฟงั ไปเท่าไหร่ยิง่ ด่ืมด�่ำ เข้าไป
พระภาค ผเู้ ปน็ อรหนั ต์ตรัสรู้ชอบเองพระองค์นน้ั ในจิตในใจของเรา เร่ืองขดั เร่ืองเกลา ขดั เกลากิเลสให้มันเบา
มนั บาง กเิ ลสมันมีอะไรบ้างล่ะ
กัมมงั วชิ ชา จะ ธัมโม จะ สีลัง ชวี ติ ะมตุ ตะมัง มรี าคะ มโี ทสะ มโี มหะ มคี วามโลภ มคี วามโกรธ มคี วามหลง
อมิ สั สะ ธัมมะปะริยายสั สะ อัตโถ อยใู่ นหัวใจของเรา มนั ไมม่ เี ฉยๆ แตม่ ันปรุงแต่งเราอีกด้วย
ปรุงแตง่ ให้มีความโลภ ปรุงแตง่ ให้มีความโกรธ ปรุงแต่งใหม้ ี
สาธายสั มนั เตหิ สักกัจจัง ธมั โม โสตัพโพติ ความหลง ให้มีความรัก ใหม้ ีความชงั ให้มีความยินร้าย ใหม้ คี วาม
อนสุ นธพิ ระธรรมเทศนานี้ บุพพาประ สืบเน่อื งมาจาก ยินดี ดี ใจ เสียใจ ก็ใจของเราเอง
องค์สมเดจ็ พระผมู้ ีพระภาค เปน็ ผ้ปู ระกาศศาสนาแกพ่ ุทธบริษัท เราจะขดั อะไรออกจากใจของเราล่ะ จะมาขอศลี กัน พากนั
กม็ ผี ปู้ ระพฤตปิ ฏบิ ัตติ ามกันมาโดยล�ำดบั ไมท่ อดทิง้ นงิ่ ดูดาย มาขอสมาทานศีลกัน
เลย ตงั้ ใจชำ� ระ ตง้ั ใจขดั ต้ังใจเกลากเิ ลสของตัวเองใหม้ นั เบาบาง
ไป ตามค�ำสงั่ ค�ำสอนของพระผู้มพี ระภาค เตม็ ความสามารถหรือ ศีลนั้นเป็นเคร่ืองชำ� ระ เป็นเครื่องลา้ ง เปน็ เคร่ืองขัด
เปลา่ เราขจัดปัดเป่ากิเลสออกจากร่าง จากกายเรา จากจิต จาก เครื่องเกลาทำ� ความสะอาดจิตของเราใหถ้ ึงความบริสุทธผ์ิ ดุ ผอ่ งนะ
ใจเรา หมดไปเท่าไหร่แลว้ เหลอื อยเู่ ท่าไหร่ เราก็พงึ รูก้ นั เองนั่น
แหละ ธรรมดากต็ ้องอาศัยการขัด การเกลา การชำ� ระ การลา้ ง 3
มันจงึ ถงึ ความสะอาดได้ ถา้ ปลอ่ ยใหก้ เิ ลสมนั ครอบงำ� จิตใจเรา
อยู่ มนั จะถงึ ความสะอาดไดย้ ังไง เหตทุ ี่กเิ ลสจะเบาจะบางไดก้ ็
เพราะเราขัด เราเกลา เราชำ� ระ เราลา้ งอยู่ทุกว่ที กุ วนั ก�ำจัดมัน
อย่ทู กุ วี่ทกุ วนั ไม่ให้มนั เป็นใหญ่ในกเิ ลสท้ังหลาย ไมใ่ หม้ ันเป็น
ใหญ่แกใ่ จเราไปได้ ท่านว่าอย่างงนี้ ะ อา้ ท่านบอกไวว้ ่าอยา่ งนี้
ต้องขดั ตอ้ งเกลา ต้องชำ� ระ ตอ้ งลา้ ง อ้า เพ่ินยังวา่

๑ 4 ความประสงค์ในการแสดงธรรมเปน็ อยา่ งง้นั ต้องการ เออ อนั นต้ี วั ใหญ่ๆ มันตวั ส�ำคัญ ตัวราคะ โทสะ ความโกรธ ๑ ๒๓ ุกมภาพันธ์ ๒๕๕๖
จะขัดจะเกลาจิตใจของตัวเอง ใหม้ นั หมดจากกิเลส ให้กิเลสหมด
ออกจากใจเรา กเิ ลสมนั มอี ะไรบ้างละ่ โอ้โฮ หลายน่ะ อ่ะ โมหะ ความหลง ของจิตของใจเรา
กิเลส ๑๕๐๐ ตัณหา ๑๐๘ หลงรกั หลงใคร่ หลงอยากได้ หลงยินดี
มันละ่ มากมาย อะ่ ไมใ่ ช่นอ้ ย มนั ว่ิงขน้ึ ท่ีตวั ของเราทุกวัน หลงหาทงั้ ตาปี ไม่ร้เู บื่อเชื่อตัณหา
ท้ังทางตา ทางหู ทางจมูก ทางล้ิน ทางกาย ทางใจ นเี้ ปน็
หนทางที่มนั ข้ึน มนั ขึน้ ที่น่ี ตาเหน็ รปู หูฟงั เสยี ง จมูกได้ดมกล่ิน อ้า หลงแท้ๆ ละ่ พวกเราเนยี่
ลิน้ ได้ลิ้มรส ใจถูกตอ้ งโผฏฐัพพะ ธรรมารมณ์ จะยินรา้ ยหรือยนิ ดี หลงรัก หลงใคร่ หลงอยากได้ หลงยินดี
ดี ใจหรือเสียใจ มันกอ็ ยูท่ ี่ตัวของเราเองละ่ ถ้าเรารเู้ ทา่ กเ็ อาทัน หลงหาทัง้ ตาปี ไมร่ เู้ บอื่ เชือ่ ตัณหา
ถา้ ไม่รู้ ไม่เทา่ รู้ไมเ่ ทา่ กเ็ อาไมท่ ันอีก
อืม มีอย่อู ย่างงน้ั ผ้ทู ี่ยังไมม่ ี กย็ งั แสวงหาสง่ิ ท่ีมารัก มาจบู
ถา้ ร้เู ทา่ มันเอาครึ่งหน่ึง กเิ ลสมนั เอาคร่ึงหน่งึ ถ้าเรารเู้ ท่า มากอดกนั อยู่ อ้า
มนั เอาคร่ึงหนงึ่ ถ้ารู้ไม่ถงึ มนั เอาหมด เปน็ ตวั ของเราหมดทกุ อย่าง
ท้ังความโลภ ความโกรธ ความหลง เปน็ ตวั ของเราหมดทุกอยา่ ง (หลงรกั หลงจูบ หลงกอด) ตาบอด ใจบ้า
แหนะ มันเอาไปหมดแลว้ ปะเนย่ี ก็เหลือแต่ อ้า ความคิด ความนึก เปน็ ข้าความรัก เหนือ่ ยหนักไมร่ ู้ อดส้เู สียเปลา่
เฉยๆ แลว้ มนั เบาไปตามหรือเปล่า กเิ ลสมันเบาไปตามหรือเปล่า
ราคะ โทสะ โมหะ อย่าเดาผดิ ๆ อย่าคิดเบยี นกนั อย่าดนั ทุรงั
อ้าฮา่ มนั ดันทุรังกนั นะละ่ เหตนุ ั้นการปกครองจึงลำ� บาก
การปกครองจิตใจของคนผมู้ ีกิเลสท้ังหลาย ปกครอง มาให้มัน
เบาบางลง อย่าใหม้ นั โมโหโกรธา อยา่ ให้โลภโมโทสัน เกิดขึ้นท่ี
ใจเรา บงั คับใหม้ ันเบามันบางเอาไว้ อยา่ ให้มนั มีก�ำลงั มากเกนิ
กว่าจิตใจของเรา ถา้ มนั มกี �ำลังมากแลว้ มันเหน็ ทกุ ขค์ ักๆ นะ
เห็นบาปคกั ๆ อมื ทกุ ขค์ ักๆ ทุกขค์ ักๆ เออ มนั บอกให้เรารูอ้ ยู่
ทุกข์คักๆ ทุกขค์ ักๆ แตว่ ่าความทกุ ข์ทั้งหลาย

5

๑ 6 ทุกขงั อะนจิ จัง อะนัตตา ได้ไหม ตอกล่มิ เข้าไป อยไู่ ม่ได้นะ แตกแยกออกจากกนั เลย เออ ๒๓ ุกมภาพันธ์ ๒๕๕๖ ๑
อย่างวา่ เราผ่าฟนื ผ่าฟืนเอาขวานสบั ใหม้ นั แยก มนั แยะออก
ความทุกข์ทั้งหลายมนั ถูกขงั อย่ใู นหัวใจของเรา มันไมเ่ ที่ยง แล้ว มันแยกออกแลว้ เท่านน้ั ไมพ่ อ เอาล่มิ จดเข้าไปที่รอยรา้ ว
เป็นอนจิ จัง มันไม่เที่ยงหรอก ไม่ยง่ั ยนื ถาวร เท่าไหรห่ รอก ของมนั รอยขวานที่สบั มันแหละ แลว้ เอาค้อนมาตีลิ่มเขา้ ไป
ถ้าเราไม่ลอุ �ำนาจตามมัน มันก็ไม่มีกฎบังคับใดๆ เราทั้งนนั้ ตีไมถ่ อน ประเดี๋ยวตเี ขา้ ไป แยกออก ตีเข้าไป ตเี ข้าไป หนกั ๆ
เข้ามันกจ็ ะแตกออกจากกนั เลย เออ เอามาต่อกันอกี ไม่ไดเ้ ลย
ทุกขัง อะนจิ จงั อะนัตตา อ้า ยุใหร้ ำ� ตำ� ให้รั่ว ย่วั ให้แตกแยก แยกให้ออก มนั ตอกล่มิ
ไม่ใช่ตัว ไมใ่ ชต่ นของเราอะไรเลย มนั มายุให้ร�ำ มาตำ� ใหร้ ั่ว เข้าไป ท�ำใหแ้ ตกรา้ วสามคั คกี นั
มารุ.. มายวั่ ให้โกรธ อ้า มนั ยุคนนลี่ ่ะ ให้แตกใหร้ ้าวกนั อยู่ เพราะวา่
ความโลภ ความโกรธ ความหลงนแี่ หละ มันยุให้ร�ำ ต�ำให้ร่ัว อมื เปน็ ผัว ค่หู ัวผัวเมยี กนั ก็แตกกันได้ เพราะว่ามนั
ยัว่ ให้แตก แยกให้ออก อยู่อย่างน้นั คดิ ถึงกัน ก็ มนั ก็ยุใหค้ ดิ ถึงกัน มนั ตลี ิ่มเขา้ ไป แล้วมันกแ็ ตกออก แยกออก แยกออก จนทิง้
ยุให้ทะเลาะกนั อะ่ ฮึ อยดู่ ีกินดีอยู่ แตว่ า่ ยุใหท้ ะเลาะกนั อ้า ก็ ออกจากกนั แล้ว ออกไปเป็นเสยี่ งของใครของมนั แลว้ เปน็ แตล่ ะชิ้น
เกดิ เช่ือฟังคำ� ของมัน ค�ำมันยุใหร้ �ำ ตำ� ให้รั่ว ย่ัวให้แตก แยกใหอ้ อก ละอันแล้ว เอามาตอ่ กันอกี ต่อไม่ไดอ้ ีก อยา่ งนเ้ี ป็นต้น
แยกออกไปแลว้ ปา่ นนม้ี นั คดิ ตามหลงั สิปะเนยี่ มาคดิ ตามหลงั
คดิ ถึงตามหลงั ยวั่ ใหแ้ ตก แยกให้ออก อ้า ตอกลิ่มเข้าไป มันก็ เพราะฉะนน้ั พวกเราท่ีมีพระพุทธศาสนาเปน็ เคร่ืองยดึ เหนยี่ ว
แตกออกจากกนั ได้ เพราะฉะนัน้ อยา่ ฟงั คำ� ยุ ฟังคำ� แหย่ ยุใหร้ �ำ จิตใจเรา อยา่ ใหม้ ันยุ อย่าใหม้ นั ยั่ว อยา่ ให้มันยุให้รำ� ต�ำให้รั่ว
ต�ำให้รั่ว ยวั่ ให้แตก กเิ ลสทั้งหลายมันเป็นอย่างงั้น ยวั่ ใหแ้ ตก แตกกนั ทำ� ไม เรารักกัน เราจงึ ได้ไปอยู่ด้วยกนั อาสา
ถ้าถกู ใจมนั กด็ ีกันไป ถ้าไมถ่ ูกใจมนั ก็ เอากนั อยู่น่ันแหละ สมัครไปเล้ียงดปู เู สื่อ ไปทำ� การท�ำงานใหท้ กุ ส่ิงทุกอย่างนะ่ ไดท้ ำ�
ฟดั ฟด๊ี กนั อย่นู ่ันแหละ อ้า ไม่ ไมย่ อมวาง ผหู้ ญิงก็ไมย่ อมวางผชู้ าย ทุกอยา่ งแลว้ ใช่ไหม
ผชู้ ายก็ไมย่ อมวางผหู้ ญงิ ไมไ่ ดป้ ล่อยมัน หนจี ากเรา ยดึ มนั ไว้
หาวา่ มนั เปน็ ตนของตวั ซะแลว้ ความโกรธท้ังหลาย ความโกรธ 7
ความโลภ ความหลง ความรัก ความชัง น่ะหาวา่ เป็นตวั ของตวั
ท่ีจริงมนั ไม่ใชเ่ ป็นตัวของตวั มนั เพียงเปน็ ผูย้ ุใหร้ ำ� ตำ� ให้ร่ัว
ย่ัวใหแ้ ตกแยก แล้วมนั จะแยกใหอ้ อก อา้ ตอกลิ่มเขา้ ไป มนั อยู่

๑8 ๑
๒๓ ุกมภาพันธ์ ๒๕๕๖

เอาความโลภ ความโกรธ ความหลงเหล่าน้นั มาแยกแยะ เร่ืองยุให้รำ� ต�ำให้ร่ัว ยัว่ ใหแ้ ตก แยกใหอ้ อก ที่จริงแล้ว
เราใหอ้ อกจากกนั มันถกู ต้องแล้วหรือ เออ มนั ไม่ถูกตอ้ งนะ ไม่สมควรหรอก ไมส่ มควรเอาน�ำมาใช้ เพราะสิ่งเหลา่ น้นั เป็น
เออ เพราะวา่ รักกนั จริง รักกนั ความเมตตาสงสารกนั จงึ ได้ สิง่ ท่ีแตกรา้ วสามคั คี ไม่ดีเลย ทำ� ใหแ้ ตก แยกให้ออก ตอกล่ิม
อาสาสมัครเขา้ ไปรับใช้ รับแทน รับทำ� ท�ำงาน ท�ำการ งานหนัก เขา้ ไป เมือ่ ยก แตกออกจากกันแล้วเอากลับ กลบั มาตอ่ กนั อกี
เอาเบาสู้ เราสู้หมดทุกอยา่ ง อา้ เพราะเรารักกนั เราเมตตากนั มนั ไม่ มนั ไมต่ ิดกันแล้ว มนั แตกออกเป็นคนละเสี่ยงแลว้ คนละ
เราไม่ได้ไปหาเร่ืองราวใส่กนั หรอก มนั เกดิ ขน้ึ ที่ใจเรา ด้านแลว้ เอาคนื มาต่อกนั มันก็ไมต่ ่อกันเขา้ ได้อีก ถงึ จะเอากาว
มาตดิ มนั อย่างน้ี มนั ๆ ก็ไม่อยู่ ไมแ่ น่นอย่างเกา่
ยุให้ร�ำ ต�ำให้ร่ัว ย่ัวให้แตก แยกใหอ้ อก ตอกลม่ิ เข้าไป
ตอกลมิ่ เขา้ ไปน้�ำหนกั เอา เอาขนาดนม้ี นั น้อยไป เอาใหญ่กวา่ นอ้ี ีก เพราะฉะนนั้ ความรักความเมตตาปรานกี ันน้ันเป็นของดี
ลมิ่ น่ะ ลม่ิ ดีแตต่ อกอ่ะนะ เอาใหญเ่ ขา้ ไป ตีเข้าไปได้เหมือนกนั เป็นของดี เป็นของท่ีอาสาสมัครรับใช้กันทุกอยา่ ง อ้า งานหนัก
ตเี ขา้ ไป ตีเข้าไป มนั ก็ค่อยแยกออกๆๆ ทีละนอ้ ยๆ ในที่สุด เอาเบาสู้ สู้กนั มาเรื่อยๆ ไม่เบ่ือไม่หน่ายกัน ก็เพราะว่าเมตตากนั
ก็จะแตกออกจากกันเลย แตกออกท้ิงกนั ออกไป เอามาตอ่ กนั
อีกไมไ่ ดแ้ ล้วนะ่ เปน็ อย่างนนั้ 9

๑10 เมตตา กรณุ า มทุ ิตา อเุ บกขา แตง่ คนื แตง่ คืนเอาเทา่ เกา่ แหนะ จึง ถ้าอยา่ งน้ันมนั จะดอื้ อกี ๑ ๒๓ ุกมภาพันธ์ ๒๕๕๖

อมื มนั มันมีอยู่ในตวั ของมัน อมื ถา้ มันยุให้ร�ำ ตำ� ใหร้ ่ัว มันจะหนอี กี ถา้ มนั โกรธมา มนั จะหาเรื่องราวทะเลาะกันอีก
ย่ัวให้แตก แยกใหอ้ อกแล้วก็ ออกจากกันแล้วก็ กลับคืนดีกัน เพราะนน้ั ผูกมดั มนั ดว้ ยการแตง่ คืน เออ ผ้เู ฒ่าผแู้ ก่
ล�ำบาก อยู่ อา้ บางคนก็ถึงกับได้แต่งคืน อืม แตง่ เมยี คืน
มนั ยุให้โดนออกไป หนอี อกไปไกลๆ แลว้ เข้าใจว่าจะไปพน้ มีปญั ญาพูดใหม้ ันแต่งคืน อืม แตง่ เมยี คืน เออ จ�ำเป็นจ�ำไป
ต่อมามันคิดถงึ คำ� พูดคำ� จา คดิ ถงึ กิริยามารยาท ท่ีแสดงออกหากนั ก็ยอม โอเค ยนิ ดี ยินดจี ่ายใหต้ ามท่ีตอ้ งการ เออ แตว่ า่ สาบาน
นั่นแหละ มนั กม็ ายอุ กี แลว้ ปะเนยี่ มายุให้คดิ ถงึ อา้ คิดถงึ หลายๆ ตัวเอง วา่ จะไมท่ ะเลาะกนั อีกแล้ว ต่อนี้ไปจะไม่ทะเลาะกันอกี แลว้
อ่ะ เอาไปเอามาก็มาขอคนื ขอคนื กนั ขอคนื ดีกัน จะมาตกลงเอา จะรักกนั จนถงึ จนถงึ วันกระดูกเขา้ หม้อ กระดกู เขา้ หมอ้ ก็คือตาย
ผ้เู ฒา่ ผู้แก่ มาพูดมาจากัน ตกลงเกล้ยี กลอ่ มกนั ให้ถกู ตอ้ ง นั่นแหละ จนวนั ตาย วันนั้นกระดูกเข้าหม้อซะก่อนจงึ จะแยกกันได้
ปรองดองกนั นยี่ งั ไม่กระดกู เขา้ หม้อ แยกกนั ยงั ไมไ่ ด้

ถา้ ผูเ้ ฒา่ ผแู้ ก่ เพิ่นแขง็ ข้อสกั หนอ่ ยหน่ึง ไอค้ น คนเกา่ มันเปน็ อย่างน้นั เรื่องผูเ้ ฒา่ ผแู้ ก่ เพ่ินก็หาอบุ าย หาอบุ าย
มนั ก็จะเปน็ อยา่ งเก่านั่นแหละ ไม่ตอ้ งเอา ไมต่ อ้ งเอา หาเอาใหมด่ ีกว่า วิธสี าน สานกนั ผกู มัดกันด้วยวิธอี ย่างนี้
เขาก็ใส่(อะ)ไร ขดั ไปแบบน้ี หาเอาใหมด่ ีกว่า เสยี แลว้ เสยี ไป
หาใหม่ดีกวา่ เออ เอา้ ก็ใจออ่ นลง ยอมหมดทุกสิ่งทกุ อยา่ ง ถา้ เห็นมาแลว้ หลาย ร้อยต่อรอ้ ยแล้วล่ะ หลายรอ้ ย อ่ะฮึ
จะคืนจริงๆ จะไดจ้ ริงๆ ใหแ้ ตง่ คนื ให้แตง่ คนื เทา่ เก่า เท่าเดมิ หลายพันคนแลว้ อา้ เพราะวา่ กิเลสมันยุใหร้ �ำ ต�ำใหร้ ั่ว ยวั่ ใหแ้ ตก
แต่ก่อนสินสอดราคาเทา่ ไหร่ ราคาต้งั หลายรอ้ ยหลายพัน น่ันแหละ แยกใหอ้ อก มนั กิเลสมนั ยเุ ฉยๆ เกิดโกรธกัน อาฆาตมาดรา้ ยกนั
ถึงฆา่ ตบี ีฑ์โบยกนั หัวร้างข้างแตก เพ่ินละ่ แม้ อ้า เป็นอย่างงนั้ ล่ะ
เอาไว้ไมอ่ ยู่ เอาไว้ไมอ่ ยู่ ถ้าอย่างง้นั เอาเฒา่ แก่มาซ�้ำ มาเกลยี้ กลอ่ ม
กันให้กลมเกลียวกัน ปรองดองกนั อยา่ งเกา่ อยา่ งเดมิ อ้า ถา้
ผหู้ ญิงกแ็ ขง็ ใจสกั หน่อย ไมเ่ อาหรอกคนคนน้ี เพ่ินจะมาฆา่ เรา
เหมือนเกา่ นั่นแหละ อ้า แข็งข้อขนึ้ มา อา้ เอาไปเอามากแ็ ข็งข้อ
ไม่อยู่แลว้ กค็ ดิ ถงึ กนั สงสารกนั เมตตากนั

ถึงกับร้องห่มร้องไห้ อย่างนกี้ ็มี อ้า อนั นเ้ี ราไดเ้ รียนรมู้ า
จากทางบ้าน เรียนรูจ้ าก พี่สาว พี่เขย เขาทะเลาะกนั เขามีกัน
อยา่ งงน้ั เอาผ้เู ฒา่ ผแู้ ก่มาตกลง มาเกลี้ยกลอ่ มกนั ซะกอ่ นดีๆ
ตกลงกันซะก่อน ใชเ้ งนิ ทดแทนให้ คา่ เลี้ยงลกู ไว้ คา่ อะไรให้
หลายอยา่ ง เออ ทำ� ไร่ ทำ� นา ชาวไร่ ชาวนา กท็ ำ� ไว้ให้ทุกอยา่ งแล้ว

11

๑12ปา่ นนจี้ ะมาลา้ งมอื เปิบเฉยๆ เขาไมย่ อมแล้วปะเนยี่ เขาก็ดันเต็ม มผี ัวแล้วเทียวทาง ผ้เู ดียวใหม้ ีหมู่ ๒๓ ุกมภาพันธ์ ๒๕๕๖ ๑
ท่ีเหมือนกนั เพราะฉะนนั้ เพราะฉะนนั้ เราอยา่ ทะเลาะกนั ดีกว่า ไผผูอ้ ยู่ลับล้ี อยา่ ประมาท
เราอย่าทะเลาะเบาะแวง้ แขง่ ดีกนั เลย ให้ดีตอ่ กันและกัน อ้า ถา้ (มสี ามแี ล้วให้เดนิ ทางมเี พื่อน
เราดีต่อกนั และกนั ละ่ กม็ กี ำ� ลังใจท่ีจะสรา้ งสรรค์จรรโลงบา้ น ผูอ้ ยู่เปล่ียว อยา่ ไดป้ ระมาท)
ของตวั เอง เรือนของตวั เอง ครอบครัวของตัวเอง ไร่นาสาโทของ
ตัวเอง จะมีสร้างสรรคจ์ รรโลงกนั แขง็ แรงมั่นคงมากขน้ึ เป็นการ อยา่ นนิ ทาผอู้ ่นื ท่านเขาฮึ นกั ปราชญ์
ผกู มัดไปในตัวละ่ น่ันมันเปน็ อย่างงั้น อ้า อยา่ ไปฟังคำ� มัน เจ้าบรุ าณเฒ่า จ่ึงแม่นตา อ้า
โมโหนพี่ าตวั ตกตำ่� นะหลานเอ้ย
เจา้ อยา่ ทำ� อย่างน้นั มันบ่ดี (อยา่ นนิ ทาผ้อู ื่นเขา นักปราชญ์โบราณจึงเมตตา)
เพ่ินบอก ปู่สอนหลานบอกว่า แอ้ ใหม้ ี ยามเมือ่ ผวั เคียดใหเ้ ปน็ ฮปู โมโห เมือ่ น้ัน ให้เจา้ หาวาจา
มผี ัวใหซ้ า่ งย้อง(ยกยอ่ ง) มนี ้องใหอ้ อย(ปลอบ) พอ่ เดอ้
มือเบือ้ งซา้ ย อย่าได้เยีย้ ดใสผ่ ัว มือเบื้องขวา อยา่ ได้เย้ียดใสน่ ้อง ออ่ นโยน กล ล่อ อย่าสะหวนหาขอ้ ผดิ กนั ซ้�ำตื่ม
ให้เจ้าตองใจเวา่ (พดู ) น�ำผัวให้มันหมว่ นเดอ้ (เวลาเมื่อสามีไม่พอใจ โมโห มานัน้ ให้หาคำ� พูดวาจา
อย่าไดซ้ วนแหมจ่ ้างน�ำก้น บด่ ี เออ อันอ่อนโยน มอี บุ ายการปลอบโยน อย่าหาขอ้ ผดิ กนั ซ�้ำเติม)
ซวนแหม่จา้ งแหม่เลงทั้งหลาย นำ� ก้น บ่ดี
(มีผัวให้ร้จู ักยกยอ มีน้องใหร้ ้จู ักดแู ล เทวดาอยฟู่ ้า หลงิ โลกแลเห็น พอ่ เอย้
มอื ข้างซ้ายอย่าง้างใสผ่ วั มือขา้ งขวาอย่าง้างใสน่ อ้ ง เป็นคนยงิ ต้องเท่ียงจริงจำ� ม่ัน วันศีลห้า ให้ยอมือโอดโทษ
ให้เราใส่ใจใหด้ ี เวลาพูดกบั สามี พดู ให้มนั ไพเราะ
อย่าไดช้ วนและคบหาพวกหญงิ ขายตวั ทง้ั หลาย มนั ไมด่ )ี ถงึ ปีใหม่มาฮอดแล้ว สมมา ปา้ ย่า ยาย พอ่ ได๋
(เทวดาอย่บู นฟา้ เขาเหน็ เราอยู่ตลอด

เป็นผูห้ ญิงควรต้องจดจำ� ถงึ วนั พระ ให้ยกมอื ใส่หัวขอโทษ
ถงึ วนั สำ� คญั ก็กราบไหว้ขอขมาญาติผู้ใหญ่)

13

๑14 อ้า มันจึงใจอ่อน มันจึงผกู กันม่ันคงขน้ึ ความรักมีนอ้ ยๆ นั่นแหละ มี อ่อนนอ้ มถอ่ มตน อยา่ เอาแต่ความโมโห ๒๓ ุกมภาพันธ์ ๒๕๕๖ ๑
กร็ ักกันมากขน้ึ ถา้ มคี วาม อ้า อมื พูดกันรู้เรื่องรู้ราว อืม รักกัน โกรธาเขา้ ตัดสินกนั อา้ ไม่ดี สง่ิ ที่โมโหโกรธามัน ปรายนา(พา่ ยแพ้
ม่ันคง ไม่ทะเลาะวิวาทบาดถลุงกันหรอก ไมฆ่ ่าตีบีฑ์โบยกัน ท่ีสุด) ท�ำใหแ้ ยก ให้แตกกนั ได้ ไมจ่ ีรังยัง่ ยนื ไปไดห้ รอก เพราะฉะนัน้
หรอก อ้า อนั นพี้ ูดถงึ อา้ ผคู้ รองเรือนท้ังหลาย คำ� สอนของพระพุทธเจ้ามมี ากมาย มีตง้ั แตข่ นั้ สูงสดุ ลงมาถงึ
ผคู้ รองเรือนทั้งหลายก็อยากจะมีความสขุ ความเจริญ ก็ ขัน้ ตำ�่ สุด เปน็ ฆราวาสผคู้ รองเรือน อ้า ใหม้ คี ณุ ธรรมประจำ� ใจ
ยดึ ธรรม ฆราวาสธรรมน้นั เปน็ ขอ้ ปฏบิ ัติ ฆราวาสธรรมน่ันแหละ อย่าเหน็ แก่ความมกั ง่าย โกรธงา่ ยหนา่ ยทะเลาะกันไมด่ ี อา้ ทา่ นว่า
ความซ่ือสัตยส์ จุ ริต บริสุทธ์ิยตุ ธิ รรมกนั จริงๆ ฆราวาสธรรม อย่างน้นั ให้อดเอา หนกั เอาเบาสู้ อมื อย่าถูลูถ่ ูกงั กนั เออ ไมด่ ี
มนั จงึ ไมแ่ ตกไม่รา้ วกนั มีความม่ันคงเหนยี วแน่น รักกันม่ันคง เรื่องท่ีทะเลาะกนั อย่าเอามาใช้ ในสังคมบ้านของเรา
ไม่มีเร่ืองทะเลาะวิวาทบาดถลุงกนั เลย มแี ต่ความดีท้ังน้ัน อ้า
ยามเมื่อผัวเคียดใหเ้ ป็นฮปู โมโห เม่อื นนั้ ให้เจ้าหาวาจา เราแต่งงานแต่งการมา เราไม่ไดแ้ ตง่ ความโกรธ ความเกลยี ด
ออ่ นโยน กล ล่อ อยา่ สะหวนหาข้อ ผิดกนั ซำ้� ตื่ม ความถลู ถู่ กู งั กนั แต่อยา่ งใด เอาความดีเข้ามาว่ากนั รักกันจริง
(เวลาเม่ือสามีไมพ่ อใจ โมโห มานั้น ใหห้ าคำ� พดู วาจาอัน อา้ ไม่มีการทะเลาะวิวาทบาดถลุงกนั เอาความดีเข้ามาวา่ หากัน
ออ่ นโยน มีอุบายการปลอบโยน อย่าหาขอ้ ผดิ กันซำ้� เติม) มนั จึงรักกันม่ันคง ไมท่ ะเลาะวิวาทกัน อ้า แล้วจะเอามาพูด
เทวดาอยูฟ่ า้ หลิงโลกแลเห็น พ่อเอ้ย ความไม่ดีอยา่ เอามาพดู มนั ท�ำให้แตกร้าวสามคั คีกนั ไมด่ ี เพิ่นว่า
เป็นคนยงิ ตอ้ งเทีย่ งจริงจำ� มน่ั วันศลี ห้า ให้ยอมอื โอดโทษ
ถงึ ปีใหม่มาฮอดแล้ว สมมา ป้า ยา่ ยาย พอ่ ได๋ สจั จะ(สัจจัง) ทะโม(ทะมะ) ฐิติ และ จาคะ
(เทวดาอยูบ่ นฟ้า เขาเหน็ เราอยู่ตลอด
เปน็ ผู้หญงิ ควรต้องจดจ�ำ ถึงวนั พระ ให้ยกมอื ใสห่ ัวขอโทษ เพ่ินบอกไว้ ๔ ข้อเท่านล้ี ะ่ คือ
ถึงวนั สำ� คญั กก็ ราบไหวข้ อขมาญาตผิ ู้ใหญ)่
สัจจะ(สจั จัง) ทะโม(ทะมะ) ฐิติ จาโค(จาคะ)

มี ๔ ขอ้ นี้ นธ้ี รรมของฆราวาส
สัจจะ ความจริงใจตอ่ กัน จริงใจต่อกนั มรี ักเดียวมี ใจเดียว
ไม่แตก ไม่แยกกนั ไมย่ ุใหร้ ำ� ไมต่ �ำใหร้ ่ัว ไมย่ ว่ั ให้แตก ไมแ่ ยก
ให้ออกจากกัน ให้เหนยี วแน่นกัน อมื เพ่ินวา่ สจั จะความจริงใจ
ตอ่ กนั นน้ั จึงสำ� คญั มาก

15

๑16 ทะโม หมายถงึ วา่ การขม่ ใจไว้ ข่มใจไว้อยา่ ให้มนั แตก อยา่ กันแลว้ มันเทวดารอ้ นใจ รอ้ นหู ไม่เย็นใจ ไม่ยกยอสรรเสริญ ๒๓ ุกมภาพันธ์ ๒๕๕๖ ๑
ใหม้ นั แยกออกจากกัน ทะโม ทะมะ ตัวนน้ั ข่มไว้ อา้ ไมอ่ �ำนวยอวยพรให้ ท�ำมาคา้ ขนึ้ ซ้ืองา่ ยขายคลอ่ ง พ่อเดอ้
ฐิติ หมายถงึ ความอดกล้นั ทนทานอีกแหละ อ้า ความ เพ่ินบอกอย่างนัน้ ถูกต้องกนั ดีแลว้ ให้ทำ� มาค้าข้นึ ซือ้ ง่ายขายคล่อง
อดกลนั้ ทนทาน อดออมเอาไว้ ตามทำ� นองคลองธรรม มนั จึงจะอยดู่ ้วยกันเปน็ รำ่� เปน็ สนั ได้ อา้
ให้เจา้ คอ่ ยอด คอ่ ยเง่ียน จ่ังสไิ ด้ต่อนคำ� พ่อเดอ้ อยดู่ ว้ ยกนั ได้ยนื นาน ถ้าหากจะจากกันไปจริงๆ ก็ให้จากไปในเวลาไป
(ใหม้ ีความอดทน จะได้รับผลส�ำเรจ็ ) จ�ำศีลภาวนา ให้จำ� ศลี ภาวนา ให้หนักแน่นในศีลธรรมไมใ่ ห้ใจเบา
ยามเมือ่ ผวั เคยี ดใหเ้ ปน็ ฮูปโมโห เมื่อนัน้ ให้เจา้ หาวาจา
ออ่ นโยน กล ลอ่ อยา่ สะหวนหาข้อ ผดิ กนั ซำ้� ตม่ื ใจหนกั ไดก้ ินเขา่ (ข้าว) ใจเบาได้กินหน่นุ (นุ่น)
(เวลาเม่ือสามีไม่พอใจ โมโห มานั้น ใหห้ าคำ� พดู วาจาอัน
อ่อนโยน มอี ุบายการปลอบโยน อย่าหาขอ้ ผิดกันซำ�้ เติม) เนอ้ เฮอ้ เพ่ินบอกไว้อย่างงนั้ ต่อใจหนกั แน่น มั่นคง อ้า
เทวดาอย่ฟู า้ หลงิ โลกแลเห็น พ่อเอ้ย ตายเป็นตาย อยากมรี ักเดียวผัวเดียวเมียเดียวแคน่ ี้ ไมม่ ี ๒
เป็นคนยงิ ต้องเทีย่ งจริงจำ� มน่ั วนั ศลี หา้ ใหย้ อมือโอดโทษ ไมม่ ี ๓ ปะแล้ว ไม่เอา เอาคนเดียวนกี้ พ็ อแรงแล้ว อ้า ถ้าจะหนี
ถงึ ปีใหมม่ าฮอดแล้ว สมมา ป้า ยา่ ยาย พอ่ ได๋ จากกันจริงๆ จะหนีไปบวช บวชซะเลยให้มันเสร็จไปเลย อยา่ ง
(เทวดาอยูบ่ นฟ้า เขาเหน็ เราอย่ตู ลอด หลวงปทู่ ้ังหลาย ท่านคอ่ ยสอนมา หลวงป่ทู ี่เคยมลี กู มเี มยี
เป็นผู้หญงิ ควรตอ้ งจดจ�ำ ถงึ วนั พระ ใหย้ กมอื ใส่หัวขอโทษ มีครอบครัวมาแล้ว ท่านเอามาสอน เราก็จ�ำเอาไว้ อ๋อ หลวงปู่
ถึงวนั สำ� คญั ก็กราบไหว้ขอขมาญาตผิ ู้ใหญ่) จันทา(หลวงปจู่ ันทา ถาวโร) หลวงปู่อะไรๆ ทา่ นน่ะน�ำเรื่องราว
มนั จึงถกู ตอ้ ง ใหอ้ ่อนน้อมถอ่ มตนไวด้ ีกว่า เทวดาจึงจะ ต้งั แตอ่ ยใู่ นครอบครัวมาใหฟ้ งั มนั เป็นอยา่ งงนั้ มันเป็นอย่างง้ดี ้ี
ยกยอ่ งสรรเสริญเยินยอซอ้ งสาธุการไมแ่ ตกรา้ วกนั สามคี ู่ใด การสรา้ งรากสร้างฐาน ต้งั หลกั ตั้งฐานมีครอบมีครัว ตอ้ งอด
แตกรา้ วกนั บอ่ ยๆ แลว้ เทวดา อมื เบื่อ เทวดามันหนักใจ เทวดา ต้องออม อ้า
ไมอ่ ยากไดย้ นิ ไมอ่ ยากไดฟ้ ังค�ำอย่างนจ้ี ากสามีภรรยา คู่ใดกต็ าม
๑๐๐ ๒๐๐ ๓๐๐ ก็ตาม คู่ใด คู่ใด คู่หนง่ึ หากเกิดทะเลาะวิวาท ให้ค่อยอด ค่อยเง่ียน จง่ั สไิ ดต้ อ่ นคำ� พ่อเด้อ
(ให้มคี วามอดทน จะได้รบั ผลสำ� เร็จ)

อา้ อยา่ แตโ่ มโหโกรธา ปรายนา(พ่ายแพท้ ี่สุด) ไม่ดี ทำ� ให้
เกดิ แตกเกดิ แยกกนั ไม่ดี เทวดาพ่อสรรเสริญเยินยอ อา้

17

๑18 บอกแลว้ ไม่ฟงั ครบู าอาจารย์เพิ่นกส็ อน สอนอย่ทู กุ วท่ี กุ วันละ่๒๓ ุกมภาพันธ์ ๒๕๕๖ ๑
ถา้ มโี อกาสก็สอน ท่าน ทกุ ว่ที ุกวัน
เทวดาอยู่ฟา้ หลิงโลกแลเหน็ พ่อเอย้
เปน็ คนยิงต้องเทย่ี งจริงจำ� มั่น วนั ศลี หา้ ใหย้ อมือโอดโทษ เพราะฉะนนั้ ขอฝากให้คดิ กนั ผ้คู รองเรือนท้ังหลาย ผมู้ ี
คู่หวั ผวั เมยี มีครอบมคี รัวกัน ให้คดิ ให้หนักๆ
ถงึ ปีใหม่มาฮอดแลว้ สมมา ปา้ ย่า ยาย พอ่ ได๋
(เทวดาอย่บู นฟ้า เขาเห็นเราอยูต่ ลอด คิดแล้วคดิ อกี คิดแลว้ คิดอีก คดิ คักๆ คดิ คกั ๆ เนย่ี มัน
รอ้ งให้ฟงั นก มนั รอ้ งใหฟ้ ังอยูใ่ นปา่ แลว้ คดิ แล้วคิดอกี คดิ แลว้
เปน็ ผหู้ ญิงควรตอ้ งจดจ�ำ ถงึ วันพระ ใหย้ กมือใส่หัวขอโทษ คดิ อกี อย่อู ยา่ งงน้ั แหละ
ถงึ วนั สำ� คัญ กก็ ราบไหวข้ อขมาญาติผู้ใหญ่)
เนยี่ เพ่ินๆ เทศน์กันอยบู่ ่อยๆ บรรดาครูบาอาจารย์ ปู่ย่า คดิ คกั ๆ คิดคกั ๆ คดิ คักๆ

ตายาย ผทู้ ี่ผ่านโลกมาตงั้ หลาย ทา่ นรกู้ นั ดี เคยมคี ่หู วั ผัวเมีย แน่ะ มนั บอกให้ คิดคกั ๆ ซะกอ่ น อยา่ ทะเลาะวิวาทบาดถลงุ
กันแล้ว เคยทะเลาะวิวาทบาดถลุงกันมาแล้ว ไม่เห็นน�ำความ ซ่งึ กนั และกันเลย อา้ ใหอ้ ด อด อดเถดิ แน่ะ นกชนดิ นกี้ ็บอกอีก
เจริญอะไรมาสู่เราเลย มแี ต่ความแตกความแยกไป เงนิ ทอง นกอดเถดิ มันกร็ ้องให้ฟงั อยู่ในป่า
ก็โดดหนจี ากกระเป๋า โดดหนีไปที่ ไหน โดดหนีไปกินเหลา้ โดดหนี
ไปเลน่ การพนัน เล่นโพเล่นไพไ่ ปตา่ งๆ นานา มนั หนีไปเองมัน ค�ำหวายยาง(วัดปา่ ครี ีวัน)ก็มี ภูเขาลกู ไหน ลกู ไหนมปี า่
โดยอัตโนมตั ิ อมื หนาๆ มันก็บอก บอกให้อด

เพราะฉะนั้นเราเปน็ ผู้ปฏบิ ัติธรรมแลว้ อยคู่ รองเรือนแล้ว อด อด อดเถดิ อยอู่ ย่างงั้นแหละ
มีหลักมฐี าน อา้ เป็นปึกแผ่นแนน่ หนาแล้ว ไอค้ วามทะเลาะ อด อด อดเถดิ อยู่อย่างง้นั แหละ
วิวาทบาดถลงุ แตกแยกจากกัน อย่าใหม้ ีเลย เทวดามองอยู่ อา้
ถ้าหากวา่ ผิดกนั ทะเลาะกนั ละ่ เทวดา แน่ แน่ แน่ บอกแล้วไมเ่ ช่ือ สามภี รรยาทะเลาะกันมนั กย็ ังโห่รอ้ งบอกให้ อด อด อดเถดิ
อยูอ่ ยา่ งงนั้ แหละ บอกใหอ้ ด อดเอาทนเอา อมื

ให้คอ่ ยอด ค่อยเงีย่ น จัง่ สไิ ด้ต่อนคำ� พอ่ เด้อ อ้า 19
(ใหม้ ีความอดทน จะได้รับผลสำ� เร็จ)

๑20 อย่าสิฟงั ค�ำฮ้ายโมโหปอ้ ยดา่ กนั เดอ้ บด่ เี ด้อ อ้า เอาแตโ่ มโหโกรธามาพูดจากัน แลว้ ๆ มนั เอามาจาก ๒๓ ุกมภาพันธ์ ๒๕๕๖ ๑
ไหนละ่ ความโมโหโกรธา เอามาจากใจ เกดิ ขนึ้ ที่ใจ ความโลภก็
(อย่าไปถอื สาค�ำเขา ด่ามา ไมด่ ี) เกดิ ขึ้นท่ีใจ ความโกรธกเ็ กดิ ขึ้นท่ีใจ ความหลงกเ็ กิดขน้ึ ที่ใจ
เพ่ินบอก ใหอ้ ดให้ออมเอา คอยอดแลว้ มนั กค็ ่อยดีไป ความรักกเ็ กดิ ขึ้นที่ใจ ความชงั ก็เกิดขนึ้ ท่ีใจนั่นแหละ อา้ ถ้าไป
หรอก อดได้แหละดี เย็น ความเย็นจะเข้ามาหาเรา เมือ่ ใจเรา ฟังค�ำมนั ล่ะมันจะ ขาเดียว ดูหมิ่นบ่ดีได๋ อา้ ต่อ อยา่ ไปฟงั คำ� มัน
เยน็ แลว้ ทรัพย์สนิ เงินทองมันก็เย็นลงไปตาม ไมเ่ ดอื ด ไมร่ อ้ น อ่ะ ฟงั คำ� โมโหโกรธาแล้วมัน มันพาฉบิ หาย
ไม่อยากจะหนจี ากเราเลย มนั หาหนทางออก ทรัพยส์ นิ เงินทอง
มันหาหนทางออก ถา้ เกิดทะเลาะวิวาทบาดถลุงกันแล้ว หาทางออก อ้า พาใหแ้ ตกให้แยกกัน ไมม่ กี �ำลงั ใจท่ีจะท�ำมาหากิน อา้
ออก เอาไปกนิ เหลา้ ซะใหม้ ันหายกลมุ้ ซะ ไปเล่นการพนนั ซะให้ เอาแตโ่ มโหโกรธาใส่กนั ทกุ วนั ทกุ วัน แลว้ อะไรจะมารวยละ่ อะไร
มันหายกล้มุ ซะ อา้ เอาไปเลน่ ทุกอย่าง จะมาพารวย ความมั่งมศี รีสขุ มีเทวดาองค์ไหนจะให้พรบา้ ง แนะ่
ไปเที่ยวผ้ญู าผู้หญิงไป อ้า แบ่งเบาความหนักอกหนักใจ เกิดความร่�ำรวยข้นึ มา มีบา้ งไหม ไมม่ ี ไม่มี มแี ต่ความฉบิ หาย
ออกจากเรา อย่างนก้ี ม็ คี ิดไปส้ันๆ ไปอย่างงั้นแหละ คิดไปส้ันๆ วายร้าย ฉบิ หายวายวอด จอดเท่านั้นแหละเพิ่นแน่ะ ถา้ เปน็ เรือ
เห็นแต่ความ เอาแตค่ วามเหน็ ของตวั มาตัดสินใจ มันไมถ่ ูกตอ้ ง กแ็ ตกแลว้ ก็จอดเทา่ นน้ั แหละเรือแตก ถ้าไมจ่ อดกล็ ้มจมไป
หรอก แทท้ ่ีจริงแล้วอย่าไปมักง่าย เทา่ นนั้ เอง เรือมันแตกแลว้ สิ ไปได้ยงั ไง น�้ำมันเขา้ มา เขา้ มา
ใจหนักได้กินเขา่ (ขา้ ว) ใจเบาได้กินหน่นุ (นนุ่ ) เดอ้ จมลง จมลงเทา่ น้นั ถ้าเรือแตก เพราะฉะนั้นอย่าใหม้ ันแตก ถ้า
ทูนหวั เอย้ นอ้ งแก้วไปแล้วใหต้ า่ วมา พอ่ เดอ้ มนั แตกตรงไหน ก็ เท่ียวเยยี วเท่ียวยามนั ไปเร่ือยๆ

(ทนู หวั ไปแลว้ ใหก้ ลบั มา) ให้มนั ใช้งานใช้การได้ ใชง้ านใชก้ ารได้ อา้ อย่าไปฟังความ
เพ่ินบอกอย่างน้ันหรอก อ้า อย่าตาม ทะเลาะ เบาะแวง้ ยื้อแยง่ แข็งดีกัน ไมเ่ อา อย่างน้ันไม่เอา
อยา่ สะฟงั ค�ำก�้ำ ขาเดียว ดถู กู ว่าบด่ ีได๋ ดหู ม่ินบด่ ีได๋ พระพุทธเจ้าห้าม พระพุทธเจา้ เพิ่นหา้ ม ไมใ่ หท้ ะเลาะวิวาทบาดถลุง
(อย่าฟังความขา้ งเดียว และอยา่ ดถู ูกดูหมนิ่ ) กันเปน็ อันขาด ถา้ เปน็ คู่หวั ผวั เมยี กนั แลว้ กต็ อ้ งกลมเกลยี ว
สามคั คกี นั เอาใจใสก่ นั ดแู ลกันสารทุกขส์ ุขดบิ มันเกดิ มขี ึน้ มา
เราอดกลน้ั ทนทานไว้ได้ กเ็ ลยเป็นเหตุให้ กลมเกลียว ไมป่ ีน
เกลยี วกนั แล้ว กลมเกลียว สามัคคดี ีต่อกนั จงึ จะจรรโลงไทย
ใหร้ ุ่งเรือง เขาวา่ อ้า แมน่ บ่ ฮึ

นำ�้ มากินเด้ หน่อย มนั คอแหง้ เวย้ มันคอแหง้ เว้ย

21

๑22 ท่ีพดู มา ท่ีพูดมาเพื่อต้องการใหผ้ ูฟ้ งั เก็บเอาไปพนิ จิ พิจารณา ท�ำงานอะไรกส็ �ำเร็จทุกอยา่ ง เคยเปน็ ทกุ ขเ์ ป็นรอ้ นเพราะ ๒๓ ุกมภาพันธ์ ๒๕๕๖ ๑
ดว้ ยปรีชาอันชาญฉลาดของตนเอง ความปรีชาความเฉลียวฉลาด การทะเลาะกัน เราก็เคยท�ำมาอยู่ ทำ� อยู่ ไมเ่ ห็นดีตรงไหนเลย
มนั มขี น้ึ มาเอง มาตัดสนิ ใจเอง อย่าไปเอาความโมโหโกรธามา อยา่ เอามาใช้ เพ่ินว่าอยา่ เอามาใช้อย่างน้นั มาใช้ในการต้ังหลักตงั้ ฐาน
ตัดสนิ ใจ เอาของอย่างนัน้ มาตดั สนิ ใจ มนั ก็มีแตร่ อ้ น น�ำความรอ้ น สร้างครอบสร้างครัวไมด่ ีเลย อา้ อยา่ เอามาใช้ แนะ่ เอาแต่ของ
มาใส่เรา ไม่ดีเลย อนั นขี้ อบิณฑบาต เพ่ินไม่ใหท้ ำ� อย่างงน้ั ไม่ให้ ดีๆ มาใช้ อืม หวานอมขมกลืนเอา เออ สู้เอา สู้อดสทู้ นเอา
ทะเลาะวิวาทบาดถลงุ ซึง่ กนั และกนั ใหก้ ลมเกลยี วสามคั คดี ีต่อกัน ทดไปทนมา มนั ก็ดีเอง อา้ เฉยไวก้ ็ดีเอง เฉยไวก้ ด็ ีเองน่ันแหละ
จึงจะจรรโลงไทยใหร้ ุง่ เรือง เขาว่าเพลง เพลงเขาวา่ อย่างงน้ั เออ อยา่ ชวนทะเลาะวิวาทบาดถลุงกนั เลย ความแตกร้าวกนั ไมด่ ี อืม
เน้ือเพลง เขาหา เขาชกั ชวน ใหร้ ้จู ักว่าท�ำดีตอ่ กันนน้ั ดจี รรโลง
บ้านเมอื ง อ้า ที่อยูท่ ่ีอาศยั ท�ำมาหากินอาชีพการงาน กจ็ รรโลง สามคั คมี ี ในหมใู่ ด ความสขุ ยอ่ มมี ในหมู่น้ัน ถา้ สามคั คี
ไปในตวั อ้า ใหร้ ุง่ เรืองได้ เพราะความดีต่อกนั จงึ จะจรรโลงไทย คลาดไปหรือขาดไปจากหม่ใู ดแฮ ภัยยอ่ มเขา้ ฟาดฟนั หมู่น้นั ยอ่ ม
ให้รุง่ เรือง ฉบิ หาย นะ เฮ้อ อ้า ถ้าแตกแยกกนั แลว้ ซ้�ำความแตกแยกกนั
ถา้ หากวา่ แตกแยกสามัคคกี ันแล้ว ครอบครัวเดียวน้อยๆ มนั มนั งา่ ยนดิ เดียว อยูใ่ นครัวเรือนเดียวกนั กแ็ ตกแยกกันได้
กแ็ ตกกนั ได้ แยกกันได้ สามีภรรยาก็ทะเลาะกันทกุ เชา้ ทุกเย็น อยู่ในหมู่บ้านกแ็ ตกแยกกันในหมูบ่ า้ น อยใู่ นตำ� บลกแ็ ตกแยก
เอ้ อะ น่ัน เปน็ ไง หาเร่ืองแตก หาเรื่องแยกกัน มาใส่ตัว เออ กันทั้งตำ� บล อยู่ในอ�ำเภอกแ็ ตกแยกท้ังอำ� เภอ อย่ใู นจังหวดั ก็
ไมด่ ีเลย ท�ำให้แตกรา้ วสามคั คี เออ ไมม่ ีวันท่ีจะคนื ดีหากนั ได้ แตกแยกไปทั่ว ทุกหย่อมหญา้ ทุกหมบู่ ้าน จังหวดั หนงึ่ ๆ อ่ะ
อืม แล้วการแตกแยกกนั แลว้ มนั จะมีก�ำลงั ใจที่ ไหน เอาอะไรมา กี่ต�ำบล กอี่ ำ� เภอ อ้า ท�ำให้แตกแยกกนั ได้
ตดิ มนั อยู่ มนั ก็ไมอ่ ยู่ เอาขี้ยางเอาข้ีสี มาต�ำดีๆ ผสมกนั เขา้ ไป
ยาเรือ อยา่ งน้นั ก็ไมค่ อ่ ยอยู่ เพราะว่าความดันข้างนอกมนั แรงกว่า เพราะฉะนั้นเราไม่ปรารถนาที่จะแตกแยก หวานอม
ความดนั ข้างนอกมนั บีบเข้ามา แล้วมันก็ดันออก แตกออกจาก ขมกลืนไปกอ่ น สู้ไปก่อน อดรนทนได้อยู่ อดรนทนได้อยู่ มันก็
กันได้ ข้ีสีขี้ยาง มายาเท่าไหร่ มันก็ไม่อยู่ เพราะว่ามนั ดนั มนั ดันกนั เย็นเอง แม้แตน่ �้ำที่ต้มให้เดือด มันกเ็ ดอื ดได้ เอาหมอ้ มาใส่นำ้�
ดอื้ รั้นดันทรุ ังกนั หึ อยอู่ ย่างงนั้ ไม่ดี ใหถ้ ูกต้องกนั ดีกวา่ เด้อ แล้วไปตั้งไฟ มันกเ็ ดือดข้ึนมา ฮอ่ น(รอ้ น)ข้นึ มาทีละนดิ ละหนอ่ ย
ให้หนั หนา้ เขา้ หากัน อย่าหนั หลังเข้าหากัน หนั หนา้ เข้าหากนั
ผนึกก�ำลงั กันไว้ 23

๑24เดือดจนพุง่ ๆๆๆๆ จนลน้ ปากแมเ่ อาไป น่ัน น�้ำมันทำ� ใหเ้ ดือด ดังน้ีไมด่ ีเลย แอ้ เพราะฉะนั้น น้�ำมันเดอื ดแลว้ ก็ปลด ๒๓ ุกมภาพันธ์ ๒๕๕๖ ๑
ก็ได้ ถา้ ไปปลดออกจากเตาซะ ออกจาก อืม เตาอ้ังโลแ่ ล้วหรือวา่ มนั ซะกอ่ น อยา่ เอาฟนื เข้าไปตดิ มันให้มากขึ้น อ้า ถอยฟืนออก
เตาอะไรกแ็ ลว้ แต่ เรายกออกซะ ออกไปตัง้ ไวข้ า้ งนอก สกั ประเดี๋ยว อ้า อยา่ ให้มนั ท�ำให้ก�ำลงั ไฟมนั แรงขน้ึ อา้ มันจะเป็นอนั ตราย
เดียวมันก็เยน็ ลง เสยี งมันดัง อ๊กๆๆๆๆ อยกู่ ต็ ามมันขนาดน้นั แกต่ วั เอง แกผ่ ิวหนงั แกค่ รอบครัวตวั เอง ถกู ผิวหนังก็เป่ือย
ก็ตาม อง่ (ยก)ออกจากเตาเทา่ น้นั แหละ อ่อนลงเลย ไม่ ไม่เดอื ด ออกอยา่ งน้ี ถกู อะไรกเ็ ปอื่ ยไปหมด เอาไปรดอะไรก็ไมด่ ี น�้ำเดอื ด
อกี เลย อก๊ ๆๆ กเ็ ลยเสยี ง โอ๊กๆๆๆ น้อยๆ ไป อก๊ แอ๊ก อก๊ แอก๊ แล้วเอาไปรดต้นไม้ ก็ทำ� ใหต้ น้ ไมเ้ ปือ่ ยไป
ไปน้อยๆ ไป อ้า เอาไปเอามอื ไปจับดู มนั ก็ไม่ รอ้ นอะไรแลว้
มือไปจก(ลว้ ง)ดกู ็อย่เู ฉยๆ เฉาไป อ้า ไม่ ไมง่ าม ท�ำยังไงๆ ก็ไมง่ าม เอาปุ๋ยอะไรมา
น�้ำท่ีตม้ ไว้ส�ำหรับอาบ อ้า มันเกดิ เดอื ดอย่างเต็มที่แล้ว ใสม่ นั ก็ไม่งาม เพราะว่ามนั ถกู ของร้อนแล้ว เปอ่ื ยแลว้ ลวกแล้ว
อยา่ ไปอาบมันตอนนน้ั อยา่ ไปเอามาอาบตอนมันเดือดเต็มที่แล้ว มนั ลวก อา้ มนั ลวก แม้เอามาใสล่ ิ้นเรากย็ งั ลวกล้นิ ๆๆๆ สติ าย
มนั จะพอง ไหม้ผิวหนงั ตัวเอง พอง ห๋ด(รด)หวั ผมก็หล่น อ้า กนิ ไมไ่ ดน้ ้�ำร้อน อย่างนเ้ี ป็นตัวอยา่ ง เพราะฉะนั้นอยา่ ไปยยุ งส่ง
หด๋ (รด)ขน ขนกห็ ล่น หนงั กพ็ องเปื่อยออก เป็นช้นิ เปน็ อันหรอก เสริมใหม้ ันกำ� เริบเสิบสาน ความโกรธ
แลว้ ก็พองแลว้ ก็เน่าเฟะไป ตอ่ ไปถา้ ถูกนำ�้ ร้อนมากๆ แลว้ เปน็
อยา่ งง้นั โกโธนี้ กเิ ลสาตัวหยาบ เกิดแก่ไผมดื ตอ้ื บ่เหน็ ฮฮู้ ่อมทาง
เพราะฉะนนั้ อย่าใหม้ ันมาถกู เราเลย น้�ำเดอื ดๆ อยา่ ให้ พ่อได๋ ความโกรธมาเพมา้ ง จิตใจใสใหก้ ลับมืด
มนั มาถูกเราเลย ท�ำอะไรกเ็ สียหายไปหมด อา้ ถา้ นำ�้ มันเดือด ทงั้ ประโยชนต์ นและผอู้ ืน่ เลยบฮ่ ู้
แลว้ เอาไปรดผักมันเป็นยงั ไง เอาน้�ำเดอื ดๆ ไปรดมนั ลองดู มัน (ความโกรธนเ้ี ปน็ กเิ ลสตัวหยาบ
เป็นยังไง เอาปยุ๋ ไปใสก่ ด็ ี แต่วา่ เอานำ้� เดอื ดๆ ไปรดมัน เปน็ ยงั ไง เกิดขนึ้ กบั ใครแลว้ มดื มน มองไม่เห็นทางออก
มันเฉา มันเห่ียว อา้ มนั เป่ือยไปเลย ความโกรธน้ันพาให้จิตใจเรามืด
ไม่ร้ปู ระโยชน์ตัวเองและคนอื่น)

ท�ำลายล้างขาดกระเด็น อาจเสียไปหมด เสยี หายรา้ ยแรง
เอาความโกรธมาใช้ในการงาน ในครอบในครัวก็ท�ำใหแ้ ตกให้
แยกกันได้ ท�ำใหเ้ ปือ่ ยออกจากกนั ก็ได้ ไมต่ ดิ กันเลยดงั นี้ อมื
เพราะฉะนนั้ รักษาความโกรธให้ได้ อา้ ความโกรธมนั เป็นส่งิ
ท�ำลายของท่ีเป็นประโยชน์ เปื่อยไปหมด เอาความโกรธหรือเอา

25

๑26น�้ำเดือดๆ ไปรดผักรดหญ้า มนั เป็นยังไง อมื ลองเอาไปรด ไปประดับประดา ก็ไม่ไดล้ ่ะ เปื่อยไปเลย อยา่ งนกี้ เ็ อา ดอกไม้ท่ีสดๆ ๒๓ ุกมภาพันธ์ ๒๕๕๖ ๑
ลองดไู หม น�้ำเดือดๆ เอาไปเท รดตน้ ไม้สิ ผักอะไร ชนดิ ไหน สเี ขียวเหลา่ นี้ รดน�้ำมาดีแล้ว มนั กเ็ ยน็ ตาเยน็ ใจอยอู่ ย่างงอี้ ่ะ
ก็ตาม ผกั กาดกต็ าม ผกั ชีกต็ าม ผักหอม แตงหอมต้นก็ตาม เอาของร้อนๆ มารดราดมนั ทั่ว มนั เป็นยงั ไง อ้า มนั เฉาไปเลย
เอาน้�ำเดือดๆ ไปฟด(เดือด) ไปรดมัน มนั เป็นยงั ไง มนั ก็เฉา มันเป่ือยไปเลย อยา่ งน้ี
เปื่อย มันกเ็ ห่ียวแหง้ แล้วก็ตายไปเลย เปอ่ื ยไปเลย อยา่ งนลี้ ่ะ
ถา้ ความรอ้ นเกิดข้นึ แล้ว อันนขี้ อบิณฑบาตจากญาติจากโยม ผู้ที่ดรุ ้ายท้ังหลาย
มองเหตุบ่เห็นหยัง มีแต่ใจพาโล ดว้ ย ผู้ท่ีดรุ ้ายเคยด่าเคยว่ากันน่ะขอบิณฑบาต หึ เบรกซะ เบรก
เคียดคุณคำ� ฮา้ ย แลว้ .. แนวสเิ จ็บใจหามาว่ากนั อย่างแรงซะ ให้มนั เบรกแตกพูน้ ( โน้น)ละ่ อะเฮอะ แนะ่ เหยียบ
(มองไมเ่ หน็ สาเหตุ มี ใจโกรธเกนิ กวา่ เหตุ เบรกหนกั ๆ มนั กอ็ ยหู่ รอก อา้ ถ้าไมเ่ บรกมันจะลกุ ลามไปไกล
แล้วดดุ า่ ว่ากล่าวกนั ใหเ้ จ็บใจ)
เอาให้สาใจสิเรา โคตรพอ่ มันกเ็ อา โคตรแม่มันก็เอา อา้ เรียกว่า ไฟลุกขน้ึ น่ะ อยา่ จะเอาน้�ำมันไปรดมนั ใส่มนั ลุก
หรือท่ีเอาเอ้ิน(เรียก)ผี มาตม้ ตับ ต้มไต ต้มไส้ ต้มพุง ฆ่า เอ้ิน ข้ึนแล้ว จะเอานำ�้ มนั เบนซินหรือน�้ำมนั ก๊าด ไปสาดใส่มัน มนั จะ
(เรียก)มาหมด ผีอยู่ทางไหน ทางไหน เอน้ิ (เรียก) มา ตม้ ตับ เป็นยงั ไงปะเนย่ี มนั ก็ฮอื ข้ึน ลกุ ฮือขนึ้ แรงกว่าเดิม เพราะฉะนัน้
ต้มไต ต้มไส้ ต้มพุงกนั จนพอแรง แลว้ เรียกผีมา ต้มตบั ต้มไต ท�ำยังไง ไฟมนั จงึ จะดับลงได้ อย่าเอานำ�้ มนั ไปรดลาดมัน เอาน�้ำ
ต้มไส้ ตม้ พุงแลว้ มนั ก็เป่อื ยสิ อา้ พุงกเ็ ป่อื ยสิ เออ เกิดแผลใน เยน็ ๆ รดมัน ให้มันดบั ลงไป ดับดว้ ยความเย็น ไม่ไดด้ บั ดว้ ย
กระเพาะข้ึนมาสิ อ้า อะไรไม่ดีทั้งนั่นแหละถา้ หากโกรธแล้ว อา้ ความร้อน เอาน้ำ� มันไปรดมัน มนั กร็ อ้ นแรงขึน้ มากอ่ะสิ
พดู กนั ด้วยความโกรธ เหมอื นดงั ตม้ นำ�้ ใหเ้ ดอื ดแลว้ เอาไปรด
ตน้ ไม้ฉันนนั้ เพิ่นว่าอยา่ งน้ี เพราะฉะน้ันพวกเราตอ้ งระมัดระวังอย่าใหม้ นั ลุกฮือขึน้ มา
เอา..นำ้� กำ� ลังเดอื ดๆ พล่านๆ อยนู่ ั่นไปรดต้นไม้ ต้องการ เวลาความโกรธมแี ล้ว ใหร้ ะงับความโกรธของตัวเองดว้ ยความ
อยากให้ตน้ ไม้มันสวยมันงาม นสี่ วยๆ งามเหลา่ น้ี เอาน้�ำร้อนมา อดกล้ันทนทานเอา เออ อย่าไปแสดงโมโหโกรธาในขณะที่โกรธ
รดดสู ิ เป็นยังไง น้�ำเดือดๆ มารดดสู ิมันเป็นยังไง มนั เปอ่ื ยไป
มนั เฉาไป เห่ียวไป ควรจะได้ดอกได้ผล ควรจะได้ใบไดอ้ ะไรงามๆ 27

๑28มนั จะรุนแรงขน้ึ มากกว่าเดมิ รอ้ นกวา่ เดิม ถกู อะไรกฉ็ บิ หาย เหมือนดังปลามนั มนั ไมช่ อบน�้ำรอ้ น อา้ ถ้านำ้� เดอื ดๆ ๑ ๒๓ ุกมภาพันธ์ ๒๕๕๖
ไปหมด ถูกผา้ ถกู ผอ่ นก็โหวไ่ ป ติดกันไปเป็นปืด ไหม้เปน็ ไป
เปน็ ทาง เออ อย่างชนดิ ท่ีมเี ช้ือเพลิงอยใู่ นตวั ข้ึนมาแลว้ เอาปลาไปโยนลงใสใ่ นน�้ำร้อนดูสิ มนั ไม่ตายกค็ าง
เออ อยา่ งๆๆ อะไร ยางมะตอย ยางอะไรไม่รู้ มันเปน็ เหลืองละ่ อะ่ ฮึ โดดปึงปงั ปงึ ปัง ละ่ โดดออกจากน้�ำร้อน อ้า
ยางอย่แู ลว้ ติดไฟก็ลุกขึ้นมาเลย เออ ลกุ แรงขนึ้ อกี ด้วยถ้าเพิ่ม วงั นมี้ ันรอ้ น น้ำ� วังนมี้ ันร้อน ไปโยนลงใส่ มันก็โดดหนีไปหลงั
เอาน้ำ� มนั ไปรดราดมัน มนั จะเปน็ ยังไง เพราะฉะน้นั อย่าแทๆ้ ไปวงั ท่ีมนั เยน็ ๆ โน้นไปถึงน้�ำเย็นแล้วมนั นง่ิ เอง นง่ิ อือ มแี ตห่ ดู กิ
พวกเรา อยา่ เอาความโกรธไปยุให้มันลกุ มากๆ ขนึ้ โกรธแค่นี้ ยึกๆๆๆ อยเู่ ฉยๆ ไมโ่ ดดไปไหนล่ะ อ้ามนั เย็นมนั สบายมนั อ้า
เราอดได้ โกรธแคน่ เ้ี ราอดได้ไม่เปน็ ไร ย้ิมดูเอา ยิ้มดู ยิ้มดู คน น�้ำรอ้ นปลาเป็นน�้ำเยน็ ปลาตาย เพิ่นล่ะ เพ่ินวา่ น�้ำร้อนปลามนั ดีด
ท่ีโกรธท้ังหลาย เออเฮอ้ เอาไปเอามาก็มาหัวแฮ่ๆ นำ� (กับ)เฮา มันเด้น มนั เต้น มนั เปน็ มันโดดไปโดดมา อ้า ปลาที่หนจี ากวัง
(เรา)ละ่ บ่ยากหรอก หัวแฮๆ่ ... อดไดแ้ ลว้ สบาย เออ ไม่ ไม่มี ก็เพราะวังนำ�้ มนั ร้อน วงั น่ันตากแดดตลอดวัน เอามนั ไปใส่ท่ี
ลุกฮือขึ้นมา หัวรา้ งขา้ งแตกกนั หรอก อดได้ ความอดความทนนะ่ ร้อนๆ อยา่ งงนั้ มนั ก็ไม่อยู่ มนั ก็โดดหาท่ีเยน็ ๆ ของมนั
ดี ทำ� ให้งามในที่ทกุ สถาน ในกาลทุกเมอ่ื อยู่ในบ้านก็งาม ไป
ไปรว่ มการรว่ มงานพ่ีนอ้ งทางอื่น ก็งาม เป็นสง่าราศขี องงานนั่น อย่างนเี้ ปน็ ตัวอย่างเอามาเปรียบเทียบกนั ดู อา้ ถ้าเรา
อีกด้วย ฆ่าความโกรธได้แลว้ ไมม่ ีความโกรธ เปน็ สิ่งท่ีน่าดนู า่ อยากให้ ครัว ครัวเรือนของเราแตกแยกกันกเ็ อาความโกรธไปใส่
ชม ดีข้นึ มามากๆ น่าดูนา่ ชม งาม ถ้ามหี ลายๆ หม่บู า้ นมารวมๆ เอาความโกรธไปยุใหร้ ำ� ต�ำให้ร่ัว ย่วั ใหแ้ ตก แยกให้ออก เอา
กนั แล้วอย่างน้ี ไมม่ ีความโกรธเลยอย่างเนยี่ เยน็ ไปหมดท้ังวัด ความโกรธไปใช้บอ่ ยๆ มนั ก็อยกู่ ับเราไม่ได้ แมแ้ ตเ่ งนิ ทองท่ีหา
อยู่ที่ ไหนเยน็ ไปถึงท่ีน่ัน อยกู่ ุฏิกเ็ ย็นในกุฏิ อยกู่ บั หมูก่ บั พวกก็ มาดว้ ยหยาดเหง่อื แรงงานขนาดไหนก็ตาม ก็ไมอ่ ยากจะอย่กู บั
เยน็ อย่กู บั หมูก่ ับพวก อยา่ งงนั้ ถ้าใหอ้ ยู่รว่ มกนั เยน็ เรา อ้า หามาเหนอื่ ยยากลำ� บากเหลอื เกิน แต่วา่ มี เวลาโมโหมา
โอ้ย แน่ อยากไปโยนใส่ไฟซะ โยนใสไ่ ฟซะเงนิ พวกน้ี เป็นอย่างงน้ั นะ่
โยนใสไ่ ฟ เอานำ้� รอ้ นไปรดราดมนั ซะ อยา่ งนม้ี ันจะอยู่ได้ไหม อยู่
ไมไ่ ด้ ทำ� ใหฉ้ บิ หายวายป่วงไป หรือเป่ือยไปเท่าน้ันเอง

เพราะฉะน้นั ความโกรธนี้ อย่าเอาไปใช้ในสังคมมนษุ ย์เรา
อย่าเอามันมาใช้ เวลาความโกรธเกิดแลว้ เอา้ มนั โกรธแลว้ เวย้
โกรธแลว้ โกรธแลว้ อยา่ ๆ อย่ายอมแพม้ ันไวก้ อ่ นล่ะ ยอมแพ้
เออ ไมต่ ้อง อ้า มนั เก่งขนาดไหนเราก็ไม่สู้ใครละ่ อ้า ความโกรธ
นม้ี นั ลกุ ลามได้ใหญโ่ ต อ้า เอาไฟจุดอะไรก็ได้ เอาไฟเผาบ้านตวั เอง
ก็ได้ ถ้ามันโกรธขึ้นมาแลว้ เผาบา้ นเผาเรือน เผาของใช้ไมส้ อย

29

๑30ทุกอยา่ ง อ้า เผาไปได้หมด ผ้าน่งุ แพรถือก็เผาไฟไดเ้ ลย เออ มองเหตุบ่เหน็ หยงั มแี ต่ใจพาโล ๒๓ ุกมภาพันธ์ ๒๕๕๖ ๑
ไมห่ วงเลอะ ไม่มคี วามเสียดาย ถา้ ความโกรธเกดิ ข้นึ แล้วไม่ เคยี ดคณุ คำ� ฮ้าย แลว้ .. แนวสเิ จ็บใจหามาวา่ กนั
เสยี ดายสักอยา่ ง สามภี รรยากำ� ลงั รัก รักกันก็ ไม่ ไม่ ไมเ่ สียดายละ่
ด่ากันวา่ กันตีกันเลย อะเฮอะ เออ เสียงดังตบุ ตบั ตุบตับ แม่นละ่ (มองไมเ่ หน็ สาเหตุ มี ใจโกรธเกนิ กว่าเหตุ
แมน่ ละ่ อ้า ดงั ตุบตับ ตุบตบั โอ้ย สักหนอ่ ยกว็ ิ่งหาหมอ แล้วดุดา่ วา่ กล่าวกันให้เจบ็ ใจ)
หาหมอมาเย็บ เย็บแผลท่ีหวั ที่ ไหนกด็ ี หาหมอมาเยบ็ ให้ อา้
ถ้าไมอ่ ย่างนนั้ มนั กเ็ จบ็ เลือดทะลกั ออกมาจากรา่ งจากกาย อ้า อยา่ ไปเช่ือความมนั อย่าไปดนั ทุรัง ไมด่ ีหรอก ตง้ั ค�ำน่ัน
เสยี เลอื ดเสยี เนื้อโดยใช่เหตุ อา้ ไมม่ ีประโยชน์อะไรเลย กนั ซะก่อน อ้า ฟังค�ำเตือนของคนอื่นไว้บ้าง คำ� อ่ืนเตือนก็ให้
เพราะฉะน้ันระงับมนั ซะ อ้า มนั ไมร่ ุนแรงเทา่ ไหรห่ รอก สงวนระงับไว้ เขาเตอื นมาด้วยความหวังดี เรา ไม่ไดห้ วังดีกับเรา
มันเกิดขึ้นมาแลว้ อมื ไมเ่ หน็ มนั มดื มิดปดิ ปัญญา มันปดิ ปญั ญา ไวเ้ ขาเตือนมากย็ ั้งใส่เขาอีก เออ ดา่ เขาอกี ทำ� นองนี้ เรียกว่าต่อ
ของเรา เม่อื มันรุนแรงมาก ท�ำใหเ้ ราฉบิ หายวายร้ายวายปว่ ง อา้ เอาฟนื เอาไฟไปตอ่ เอาฟืนไปใส่ ไฟมนั ลกุ ขน้ึ แล้ว เพมิ่ ฟืนเขา้
มีอะไรใกล้ๆ ฟืนใกล้ๆ ไฟก็จับโยนเขา้ ไปใส่ฟืนใสไ่ ฟ อ้า โมโห ไปมากๆ ยง่ิ เพิม่ ฟืนเข้าไปมากเท่าไหร่ มันก็ยง่ิ ลกุ ฮอื ฮือข้ึนมา
มาแล้ว ยื่นไม้แหง้ ๆ เขา้ ไปหาไฟ ย่ืนหญา้ แหง้ ๆ เขา้ ไปใสฟ่ ืน แม้แตใ่ บไมเ้ ปน็ ๆ ทง้ิ ใส่ ไฟก�ำลงั ลุกๆ มนั ก็ไหม้ จั่วๆๆ กรอบ
ใสไ่ ฟมันกล็ กุ ฮอื ขน้ึ มาอย่างใหญ่ อย่างงี้ ไม้ท่ีติดฟืนตดิ ไฟง่าย ไปอกี ปิว(ปลิว)ไปเป็น เป็นไฟไปตามกนั เลย ไม่ดีเลย ความ
มนั ก็ลกุ ขึ้นมา ไมไ่ ดย้ ง้ั มอื อะ่ มันก็ไปกนั ใหญ่ เพราะฉะน้นั ท�ำให้ โมโหนพี่ าตัวตกตำ�่ เด้อ อยา่ ดบั ฟังความมัน อ้า ให้อดกล้ัน
ฉบิ หาย อา้ ไมเ่ จริญในทรัพยส์ นิ เงนิ ทอง แมแ้ ต่เงินทองท่ีอยู่ ทนทานไวก้ อ่ น เออ เอาเยน็ ๆ ไว้ก่อน อยา่ ไปลอุ ำ� นาจแก่ความ
ในกระเปา๋ เรากย็ ังเดือดร้อน อ้า อย่ใู นกระเปา๋ อยใู่ นถงุ ในไท่ โกรธ แลว้ ก็ทำ� ลายผิวพรรณตัวเองด้วย เวลาโกรธขึน้ แล้ว
(ถงุ ยาวใช้คาดเอว)เรา ก็ยังเดือดร้อนอีก อา้ โยนใส่ไฟก็ได้โยน ผิวพรรณมนั กลำ�่ มนั ดำ� เขา้ หน้าดำ� ครำ่� เครียดเขา้ หน้านว่ิ
ใส่อะไรก็ได้ มนั เกดิ ข้ึนมาแลว้ โกรธ ความโกรธ เกิดขึ้นแล้ว คว้ิ ขมวดเขา้ อา้ ไม่นา่ ดูน่าชมเลย

แต่ก่อนน่าดูนา่ ชม เบิกบานร่าเริงย้ิมแย้มแจม่ ใส ถา้ ความ
โกรธเกดิ ข้ึนแล้ว ที่นม่ี ันเป็นยังไง เปล่ยี นสี เปลย่ี นสีไปเลย เออ
หน้าตาพอเข้าวดั เข้าวาได้ หนา้ ดำ� คร�ำ่ เครียดไป อะ่ ฮึ เออ เกดิ
ไฝฝา้ ราคเี ตม็ หน้าเต็มหลังไป อย่างน้ีไม่ดีเลย อยา่ ไปลอุ �ำนาจ
แกค่ วามโกรธ อันนขี้ อบิณฑบาต

โกธัง ฆตั วา สุขงั เสติ 31

๑32 เพิ่นบอกไว้แลว้ เออ ฆ่าความโกรธได้แล้วอยู่เปน็ สุข เพ่ินว่า ๒๓ ุกมภาพันธ์ ๒๕๕๖ ๑
ฆา่ ความโกรธได้แลว้ อย่เู ป็นสุข
โกธงั ฆตั วา สขุ ัง เสติ เรียกวา่ โทสัคคนิ า ความโกรธเป็นไฟ เด้อ ลูกหลานเอ้ย
แฮ เออ เพ่ินวา่ ฆ่าความโกรธของตวั ได้แลว้ อยูเ่ ปน็ สุข โทสัคคินา เด้อ อยา่ ไปฟงั ค�ำมันเลยความโกรธ ถา้ เอาความโกรธ
สบาย เออ แม้หน้าบดู หน้างอ อย่างหนง่ึ อยา่ งใด กย็ ังย้ิมออก มาทำ� งานทำ� การ ท�ำให้ไหมต้ วั เอง เออ ไหม้หม่ไู หม้พวกที่
มาไดส้ บาย อา้ สบายตวั เองละ่ ถ้าฆ่าความโกรธได้แล้วสบาย รว่ มงานรว่ มการไปหมดทกุ รายไป น่ัน ทุกเร่ืองทุกรายไป ถา้ มี
ตวั เอง ถา้ ไปยุใหร้ ำ� ตำ� ใหร้ ่ัว ย่ัวให้โกรธ มันกย็ งิ่ ลุกฮือขนึ้ มา ไฟ งานไหนเกดิ ข้นึ เหน็ สนกุ ๆ แลว้ เอาความโกรธเข้าไปใส่ เปน็ ยังไง
ไฟคอื ความโกรธ โทสคั คินา เพิ่นว่าความโกรธเปน็ ไฟ โมหัคคนิ า อืม หัวร้างขา้ งแตก อ้า เลือดสาดไป อย่างงีก้ ็มี เคยเหน็ มาแลว้
โลภัคคนิ า ความเหล่านนั้ เป็นไฟเปน็ ฟืนกนั ทั้งนั่นแหละ อย่าไป เออ แต่ยังไมโ่ กรธกันละ่ แหม ดี ดีหมดทกุ อยา่ ง มอี ะไรเอามา
ลอุ �ำนาจแก่ความโกรธ อย่าเอาความโกรธมาใช้ แมท้ �ำงานอะไร สู่กนั กิน อา้ มเี หล้ายาปลาปิง้ เอามาส่กู นั กนิ เออ ของดีอร่อยๆ
รว่ มกัน รว่ มกนั ก็อย่าเอาความโกรธมาใช้ อา้ ทำ� งานกบั ลกู น้อง เอามาสู่กันกินได้ ถา้ หากโกรธเกิดข้นึ แลว้ เราไปเททง้ิ ดีกว่า เอา
ถ้าเถ้าแก่หรือหวั หน้าเอาความโกรธมาใชบ้ อ่ ยๆ อ๋อ ไม่ดี ไปเทท้งิ ดีกวา่ โกรธ มนั โกรธ อมื เทลงน้�ำ เทไปไหนก็ได้ เทไป
ไมม่ ีกำ� ลังใจ ไมม่ ีก�ำลงั ใจ ท่ีจะทำ� งาน ท่านท้ังหลายกเ็ คยผ่าน ไหนหมดล่ะ นำ้� ทอ่ นำ้� อืม ของท่ีมีลำ�้ คา่ ราคาสงู ๆ กเ็ ทสาดไป
ทุกคนแหละ ถา้ หากวา่ เอาความโกรธมาด่ากนั ในเวลาโมโหอย่างงนั้ เลย อย่างนแ้ี สดงว่าความโกรธมนั รุนแรงกวา่ หัวใจ หวั ใจมันก็
ไม่มีก�ำลังใจจะท�ำงาน ทิง้ เลย มีขวานก็ทง้ิ ขวานมมี ดี ก็ทงิ้ มีดไป ไมม่ ากเทา่ ไหรห่ รอก ถ้าเราห้ามมนั แล้ว มนั ก็อยู่เองหรอก
ไม่ทำ� มแี ต่จอบ มจี อบเสียมก็ท้ิงไปเลย ไมอ่ ยากทำ� อมื มัน ฆ่าความโกรธไดอ้ ยเู่ ป็นสุข
โมโหข้ึนมาแล้ว มนั เปน็ อย่างง้นั เสียการเสียงานไปหมด เออ
ท�ำรา้ ยตัวเองดว้ ย เออ ทำ� ลายผิวพรรณตวั เองดว้ ย ท�ำให้ โกธัง ฆัตวา สขุ งั เสติ
ผิวพรรณที่ผดุ ผอ่ งสะอาด อ้า ท่ีดี สดี ี สนี วล สอี ะไรดี ดำ� คลำ้�
เข้ามา ด�ำคล้�ำเขา้ มา พอโกรธจัดเทา่ ไหรย่ ่ิง ดำ� เขา้ มากเขา้
มากเขา้ มากเขา้ หนกั ๆ เข้าก็ฟันตวั เองแทงตัวเองไปอยา่ งง้นั
แหละ มนั ขนาดน่ันแหละ มนั รุนแรงขนาดนั่นแหละ มันเปน็ ไฟ

33

๑34 แฮ เพ่ินกบ็ อกไวอ้ ยา่ งน้ี ภาษติ เพิ่น แขง็ ๆ ก็แตกอกี เหมอื นกัน อ้านพ่ี ูดนอกลูน่ อกทางไปหรอก แต่ ๒๓ ุกมภาพันธ์ ๒๕๕๖ ๑
มนั เป็นอย่างงนั้ พิจารณาแล้วมนั เป็นอยา่ งง้ันจริงๆ อา้ เห็น
โกโธ ธมั มานัง ปะริปันโถ สามีภรรยาทะเลาะกัน แตเ่ คยเห็นแลว้ เคยอยใู่ นโลก เคยเห็น
ความโกรธเป็นอันตรายแกค่ วามสุขทั้งหลายหรือความ สามีภรรยา เขารักเขาหอมกนั เหลือเกนิ ถ้าเขาโกรธกนั แล้ว
สงบท้ังหลาย ถ้าความโกรธเกิดข้นึ แล้วมดื มิดปดิ ปัญญา ไมม่ ี อยา่ ไป ไปแหยมเขาไมไ่ ดน้ ะ อนั ตราย เออ หึ มมี ีดก็เอามีด
ปัญญาจะทำ� มาหากนิ แลว้ ใครจะสอนยังไงๆ ก็ไมเ่ อา เออ เพราะ มีขวานกเ็ อาขวาน อมื มีอะไรอยใู่ กล้ๆ มอื ก็เอาทั้งนั่นแหละ เออ
วา่ มนั โกรธแล้ว ทงิ้ ทันที อ้า ท้งิ กระจาด ท้ิงกระบงุ ท้งิ ถ้วย เพราะฉะนน้ั
ท้งิ จานไปเลย ไม่เอาซะอย่างอ่ะ น่ันมันโกรธขึ้นแล้วน่ะ โกรธขน้ึ ความโกโธนี้ กิเลสาตัวหยาบ เกิดแก่ไผมืดตือ้ บเ่ หน็ ฮู้ฮ่อมทาง
แลว้ ไมเ่ อาไหนเลย เออ เหน็ วา่ ความโกรธมันใหญ่กว่าใจซะแลว้
เพราะฉะนั้นอยา่ เพงิ่ ฟงั ค�ำมนั เดอ้ เราอยกู่ บั มนษุ ย์ เรา พ่อได๋ ความโกรธมาเพมา้ ง จิตใจใสใหก้ ลับมืด
อยู่กบั เพ่อื น กับผวั คหู่ ัวผัวเมียกนั อยา่ ไปเอาความโกรธไปใช้ ทง้ั ประโยชนต์ นและผู้อน่ื เลยบ่ฮู้ ทำ� ลายร้างขาดเสีย พอ่ ได๋
ในเวลาโกรธข้ึนมาแลว้ รจู้ ักระงับตัวเองไว้บา้ ง อย่าโมโหโกรธา (ความโกรธนเ้ี ป็นกิเลสตวั หยาบ เกดิ ขึ้นกบั ใครแลว้ มืดมน
มนั ปรายนา(พ่ายแพ้ท่ีสุด) ไมด่ ีเลย ไมด่ จี ริงๆ อมื มนึ ตื้อ สงบ
ระงบั เอาไว้ใหม้ ันเยน็ ซะกอ่ น แล้วค่อยพูดกนั ถา้ เวลาก�ำลังโมโห มองไม่เห็นทางออก ความโกรธน้ันพาใหจ้ ิตใจเรามืด
เพราะไม่ ไมอ่ ยู่ พูดกำ� ลังโมโหมันไม่อยู่ มนั ลุกหวอื ๆๆ ขนึ้ มา ไมร่ ้ปู ระโยชนต์ วั เองและคนอน่ื ทำ� ลายเสียหาย)
อ้า เหมอื นดงั ไฟลกุ แล้วลมพัดมาให้ง้ันแหละ ลมพัดมาแล้วหวอื ๆ อันนเ้ี วา่ (พดู )ภาษาบา้ นเฮา(เรา)เมอื งเฮา(เรา) ก็เขา้ ใจกัน
ใหญ่ พัดแรงเทา่ ไหร่ก็ไหม้ใหญ่ไหม้ไปถึงบา้ นถึงชอ่ ง ถึงฝาบ้าน
ฝาเรือน หลังคาบา้ นหลงั คาเรือน ไหม้ไปหมดตลอด เออ ถ้า งา่ ยหรอก ดังที่แสดงมา กฝ็ ากใหน้ ำ� ไปพินจิ พิจารณาดว้ ยปัญญา
หากว่ามนั เกดิ ลมขึ้นมาพรอ้ มๆ กนั กบั ไฟ มันเป็นอนั ตราย อนั ชาญฉลาดของตนเองเถดิ อปั ปมาทธรรม ไมม่ ีความประมาท
ไมด่ ีเลยกันท้ัง ๒ ฝ่ายกเ็ ปน็ อันตราย ไม่ดีเลย ขอฝากดว้ ย ต้ังอกตัง้ ใจจะเอาชนะความโกรธให้ได้ ไม่ใหม้ นั ลุกฮอื ขึ้นมาได้
ขอฝากว่าอยา่ ได้ไปเช่ือคำ� มนั ถ้าไปฟังความมันแลว้ แล้วมัน ต่อแต่น้ันก็จะได้ประสบพบเหน็ แต่ความสขุ ความเจริญท้ังทาง
ดันทุรัง ไมร่ ู้จักหยุด ไมร่ จู้ ักอยู่ ดนั กันไปเลย ดนั กันไปมา ดัน คดโี ลกและทางคดีธรรมทุกประการ รับประทานวิสัชนามา
กนั มากหลายกแ็ ตก สิปะเนยี่ ดนั กนั ดันไปดนั มาก็แตกสิ เออ กย็ ตุ ิโดยเวลา เอวงั กม็ ดี ้วยประการฉะน้ี
ดันหม้อดันไหกเ็ หมือนกัน ดนั ไปดนั มากแ็ ตก อา้ ไปชนแตข่ อง
35

๑36 ทำ� ไมจงึ ลงช้า เสยี งมนั ไมอ่ อก เสียงมนั ไมอ่ อกมันบงั คบั ไม่อำ� มหิต อมื ถ้าใจจดื ใจด�ำ อ�ำมหิตขึน้ ละ่ แหลกลาญไปหมด ๒๓ ุกมภาพันธ์ ๒๕๕๖ ๑
พอแลว้ เออ เฮอ้ ๆ รับพรเด้อปะนเ่ี ดอ้ รับพรซะจะได้ จะได้มี ทกุ อย่างอ่ะ สามีภรรยาก็ตกี นั หัวรา้ งขา้ งแตก อะฮะ อย่างนก้ี ม็ เี ด้
โอกาสไปเดินจงกรมน่ังสมาธภิ าวนากนั บา้ ง บา้ นแถวนี้ไมม่ ีหรอก ไม่มี ใครตกี นั หัวร้างข้างแตกหรอก เคย
อนั นก้ี ม็ ีอยู่นๆ่ี อยู่ในซดี ีละ่ นะเนย่ี เอาออกล่ะเนยี่ บางที เห็นบางหมูบ่ า้ น บางบา้ นน่ะ ทะเลาะกัน กนิ เหล้าทะเลาะกนั
เปดิ ฟังได้ ตกี ันหัวรา้ งขา้ งแตก โอ้ย หมอ เอ้ย ท�ำไมถงึ รา้ ยกาจอย่างง้ัน เน้อ
เออ คนป่วยเวย้ ไม่ใชค่ นแขง็ แรง คนป่วยเว้ย ซกั ๆ
(กระตุก) เสยๆ (เฉย) คนปว่ ยซักๆ (กระตกุ ) เสยๆ (เฉย) ขอใหร้ ะลึกถงึ ครบู าอาจารย์ ขอใหร้ ะลึกถงึ พระพุทธเจ้า
มานก่ี ็ มาด้วยขดั ไม่ได้ ท่ีมาในงานน้ี วดั อาจารย์ทลู (หลวงพ่อทูล พระธรรม พระสงฆ์ ใหม้ ากๆ อันนนั้ เป็นธงชยั ของพวกเรา ธงชัย
ขปิ ปปญั โญ) เออ วนั ท่ีเท่าไหร่ วันที่เทา่ นัน้ เทา่ นี้ เออ ถ้ารา่ งกาย ของพวกเรา
สขุ ภาพแขง็ แรง เราไปไดอ้ ยู่ หาคนขบั รถใหเ้ รา เออ กแ็ ล้วกัน
ไม่มี ไม่มีคนขบั รถ ก็มาไม่ได้ อา้ ขอโมทนาในศรัทธา ความเช่ือ พระพุทธเจา้ เป็นธงใหญ่ พระธรรม ค�ำส่งั ค�ำสอนเนย่ี เปน็
ความเลือ่ มใสในพระศาสนา พากันอตุ สา่ หพ์ ยายาม มานัง่ หลงั ธงชัยอันใหญ่ พระอริยสงฆส์ าวก พระอรหันตสัมมาสัมพุทธ..
คดหลังแขง็ อยู่ อดตาหลับขบั ตานอนกม็ ี เสียสละนำ�้ พักน้�ำแรงมา สาวก พระสงฆ์สาวกผ้เู ปน็ อรหันต์ เพิ่นกห็ มดแลว้ กเิ ลสเหล่านี้
ทำ� งานทำ� การปัดกวาดเช็ดถู บริเวณวดั วาศาสนา ให้ไดด้ ูดีข้นึ เพิ่นไม่เอามาใชแ้ ล้ว อืม นก่ี ็เอา เรากป็ ฏิบัตบิ ูชาท่านไปเรื่อยๆ
อะไรไมด่ ีไม่งามตรงไหน รู้จักแก้ไขเอา เพิ่นทำ� ไว้ให้เราแค่น้ี ทำ� เพราะจะไดเ้ จริญรุ่งเรืองอกี นานเท่านาน
รั้วทำ� ปลูกดอกไม้ ปลกู อะไรอย่างนก้ี ด็ ี เป็นลูกศษิ ยล์ ูกหาล่ะ
ชว่ ยกนั ทำ� น่าดูน่าชมมากข้นึ ดีขน้ึ พระพุทธศาสนาจะเจริญ มเี รื่องอะไรจะคยุ กบั หมู่ อะ่
รุง่ เรือง สืบต่อๆ ไปจนถงึ ลูกหลานเหลนโหลน กเ็ พราะพวกเรา
แหละปฏบิ ัติกันอยู่ ไม่ทอดทิง้ ไมน่ ง่ิ ดดู าย ไม่ใจจดื ไม่ใจดำ� 37



หลวงปูท่ ่อน ญาณธโร ๑๑ มีนาคม ๒๕๕๖ ๒
โครงการสง่ เสริมคณุ ธรรมและจริยธรรม

เพือ่ พฒั นาคุณภาพชวี ิต
วนั จนั ทรท์ ี่ ๑๑ มีนาคม ๒๕๕๖ เวลา ๑๕.๐๐ น.

๒ณ หอ้ งประชมุ อานนท์ กรมประมง

นเ่ี ขาเรียกวา่ จบพธิ ี ในการเริ่มพิธีต้องเริ่มตน้ วา่ มีการไหวพ้ ระ
มกี ารสมาทานศลี เรียบรอ้ ยแลว้ บัดนอ้ี าราธนาใหเ้ ทศน์ ผเู้ ทศน์
ยังนึกหาความท่ีจะเทศน์ให้ฟังไม่ค่อยออกเลย กัณฑ์อะไร อ่ะ
เทศน์ก็เทศน์เร่ืองของคนแหละ ไมไ่ ด้เทศนเ์ ร่ืองของภูตผีปศี าจ
ไม่ได้เทศน์เรื่องยกั ษเ์ ร่ืองมารอะไรที่ ไหน การเทศน์แสดงธรรม
มขี ้ึน เทศน์เรื่องของชีวิตของคน ทำ� ยังไงชีวิตมนั จงึ จะบริสุทธิ์
ผุดผอ่ ง ไมม่ โี ทษ ไมม่ มี ลทิน ที่ทำ� ให้ใจเศรา้ หมอง น่ันเรียกว่า
ปฏิบตั ิธรรมด้วย อาราธนาแลว้ ก็ตง้ั นะโม ซะก่อนน้อ ท�ำความ
นอบน้อมตอ่ สมั มาสัมพุทธเจ้า ทกุ คนพวกเราท้ังหลาย

1

๒ 2 นะโม ตสั สะ ภะคะวะโต อะระหะโต สมั มาสมั พทุ ธัสสะ ก็ได้ เอาไปประพฤติผิดประเวณีหรือประพฤตผิ ิดในกามก็ได้ ๒
นะโม ตสั สะ ภะคะวะโต อะระหะโต สัมมาสัมพทุ ธสั สะ วาจาของเราก็เป็นศีลเปน็ ธรรมเหมือนกนั ถา้ เรารักษาแล้ว ไม่
นะโม ตสั สะ ภะคะวะโต อะระหะโต สมั มาสัมพุทธัสสะ กระทบกระเทียบผู้ใดผ้หู นงึ่ เลย ให้อยใู่ นขอบขา่ ยของศีลธรรม๑๑ มีนาคม ๒๕๕๖
กัมมงั วิชชา จะ ธมั โม จะ สลี งั ชีวิตะมุตตะมัง กเ็ ปน็ กรรมทางวาจาของเรา ไม่เป็นบาปเปน็ กรรม
อมิ สั สะ ธัมมะปะริยายสั สะ อตั โถ
สาธายสั มันเตหิ สักกัจจงั ธัมโม โสตัพโพติ ถึงกับไปตดิ คุกติดตะรางก็มากมายเพราะวา่ ลว่ งเกนิ
ล่วงเกนิ บาปทางวาจา มนั หวั ใจเป็นผ้บู าปละเมดิ ไม่งดไม่เวน้
แนะ่ เอาว่าแค่นี้ ผู้ฟังทั้งหลายคง งง เพราะไม่ไดเ้ รียน เอาใหถ้ ึงพริกถึงขิง ถา้ ดา่ กด็ า่ ใหถ้ ึงพริกถึงขงิ ดา่ ให้เจบ็ ให้แสบ
บาลี ไม่ไดเ้ รียนอะไรสงู ๆ จุดประสงคข์ องภาษิตน้ี ก็มีความ ที่สุด มนั ยังไมส่ าใจ อยากจะด่าวา่ กันเฉยๆ ยังไมส่ าใจของกเิ ลส
ประสงค์อยากจะใหท้ ุกท่านทกุ คน ชำ� ระกาย วาจา ใจของตน กเิ ลสมันอยากจะทบุ หัวเอา มันอยากจะตเี อา มันอยากจะให้มี
ให้อยู่ในขอบขา่ ยของศีลธรรมเท่านั้น ไม่ไดน้ อกเหนอื ไปกวา่ น้นั เอาอาวุธตา่ งๆ ออกมาใชก้ นั อ๋อ ถ้ามนษุ ยเ์ หล่าใด ไมย่ ับ ไมย่ งั้
ศีลธรรม นนั้ เปน็ เคร่ืองประดบั ของมวลมนษุ ย์ให้อยรู่ ว่ มกนั อย่าง ไมอ่ ด ไมก่ ล้นั มนษุ ย์เหลา่ นนั้ กว็ ุ่นวายพอได้ ก็อยรู่ ว่ มกันอยา่ ง
มีความสุข ไมไ่ ดต้ ้องการอย่างอื่น หากต้งั อกตั้งใจทุกคนๆ แลว้ ศัตรู ไม่ไดอ้ ยกู่ ันอย่างมิตร ถา้ ตง้ั อกตั้งใจรักษากัน สังวรระวงั
พยายามสงั วรระวัง กาย วาจา ใจของตน มนั จะกระทบกระเทือน กันทุกคนๆ อยรู่ ่วมกันอยา่ งพ่ีอย่างน้อง อยา่ งญาตสิ นทิ มิตร
ผู้อื่นเขา อะไรมันกระทบกระเทอื น อย่าพดู เลยกันดีกวา่ อยา่ สหายกันจริงๆ อาศยั ไหว้วานกันได้ ช่วยเหลือกนั ได้ ทางกาย
กระทำ� กันเลยดีกวา่ ใหง้ ดเว้นไดจ้ ริงๆ กัมมัง คือการกระท�ำ วาจา ใจนแ่ี หละ มันเกิดขน้ึ ท่ีนี่ บาปไมไ่ ด้เกิดขนึ้ ท่ีอ่ืน จึงมสี ภุ าษิตว่า
ทางกาย ทางวาจา ทางใจ นเ้ี ปน็ กรรมเบ้ืองตน้ ของพุทธบริษัท
ท้ังหลาย ท่ีจะสังวรระวงั อันจงึ แนะน�ำให้สมาทานศลี กนั ซะก่อน กัมมัง วิชชา จะ ธมั โม จะ สลี ัง ชีวิตะมุตตะมัง

กมั มัง วชิ ชา จะ ธมั โม จะ สีลัง ชีวิตะมตุ ตะมงั ถ้ามคี รบอยู่ในจิตใจของตัวเองเป็นศีลเป็นธรรมตอ่ กนั
จริงๆ และอยรู่ ่วมกันอย่างพี่อยา่ งนอ้ ง อย่างญาตสิ นทิ มติ ร
ชีวิตมันจงึ จะเจริญรุ่งเรืองได้ เพราะการกระท�ำดี ทางกาย สหายกันจริงๆ เรียกวา่ รักกนั จริง ไมม่ กี ารยุยงส่งเสริมใหก้ เิ ลส
ทางวาจา ทางใจ ให้อยใู่ นขอบข่ายของศลี ธรรมเท่าน้ัน ถา้ แวะ มนั กำ� เริบ ถ้ามีการยยุ งสง่ เสริมกนั แลว้ กเิ ลสมันก�ำเริบได้ กล็ ุก
ออกจากหนทาง เอากายไปท�ำบาปท�ำกรรมต่างๆ มนั ท�ำไดห้ ลาย ขนึ้ มาจากใจนะ ไฟมนั เกิดที่ ไหน มันเกดิ ท่ีกาย วาจา ใจ นแ่ี หละ
อย่าง กายเอาไปกินเหลา้ ก็ได้ เอาไปฆา่ กนั ก็ได้ เอาไปลกั ทรัพย์ ถ้ายุให้ร�ำ ตำ� ใหร้ ั่ว ยว่ั ให้แตก แยกใหอ้ อก มนั เป็นได้ ถา้ หากวา่

3

๒ 4ไม่ยดึ เอาธรรมะมาเปน็ เครื่องประดบั แล้ว มันจะแตกร้าวฉาน ถ้าเราอยดู่ ว้ ยกนั ดว้ ยความเมตตาปรานอี ารี(อา)รอบ ๒
แตกฉาน ซา่ นเซ็นกันไป จับกันเปน็ กลมุ่ เป็นกอ้ นไม่อย่เู ลย จริงๆ มนั กเ็ ย็นไปหมดๆ ในบ้านในเมอื งไม่มศี ตั รู หมู่มารใดๆ
บา้ นแตกสาแหรกขาด มนั ก็เคยมีมาแล้ว ตง้ั แตค่ รั้งโบร�่ำโบราณ ทั้งคน ตั้งตน ต่างคนตา่ งตั้งใจอยูใ่ นขอบข่ายของศีลธรรม ๑๑ มีนาคม ๒๕๕๖
ฆ่าฟันกนั เหมอื นปานผกั เหมือนปานปลา ยิงกนั ปานผกั ปานปลา จริงๆ จังๆ เย็นไหมล่ะ สบายไหมล่ะ สบายมากๆ เลย ไมม่ โี จร
ตีกันหวั รา้ งข้างแตก อยา่ งนเ้ี รียกวา่ ไม่มีศลี ธรรม ไมม่ ขี ้อบงั คบั ไม่มผี รู้ ้าย ไมม่ ี ใครอจิ ฉา ริษยา ตารอ้ นซ่งึ กนั และกนั ไมม่ กี ารแข่งดี
ประจำ� ตัวของเราเลย ปลอ่ ยมันออกมาให้มันเตม็ ที่ มนั เกดิ ท่ีใจ แข่งเดน่ กนั ใดๆ เอาแต่ศลี ธรรมเท่านนั้ เราจะแข่งเขาก็ได้ แข่ง
เรานลี่ ะ ความแตกรา้ ว การตกี นั มันเกดิ ข้ึนที่ใจของมนษุ ยน์ แี่ หละ กนั มศี ลี มธี รรมอยูใ่ นตัว ไมเ่ คยกอ่ การร้าย ไม่เคยรบกวนโสต
อ้า ประสาทของท่านผ้อู ื่นใหเ้ กิดแตกร้าวกัน มันเกดิ ขนึ้ ที่การยยุ ง
(เสยี งไอ) อยา่ อาย(ไอ) อยา่ อาย(ไอ) มันอาย(ไอ)อยู่ ไม่มี สง่ เสริมนั่นแหละ ยุให้ร�ำ ตำ� ใหร้ ั่ว ยว่ั ให้แตก แยกใหอ้ อก
ใครหรอก มแี ต่ใจเราเทา่ นนั้ นแ่ี หละ อยา่ งอ่ืนไมต่ ้องอายหรอก ให้ซะกอ่ นทำ� ยงั ไง มนั จะแตกกนั ได้ เรากเ็ อาระเบียบของโลก
พูดไปเลย อา้ มัน มนั อาย(ไอ) ครอกๆ แครกๆ แล้วมนั จะเป็น มาใชก้ นั อยู่ อยา่ งที่เราต้งั กีฬาขน้ึ ทุกประเภท กีฬาชกมวย กฬี า
เครื่องรบกวนเหมือนกัน เออ ฟตุ บอล กฬี าเลน่ อะไรต่ออะไรกนั ก็แขง่ ขันกนั ไป ดว้ ยความ
สามัคคีดีตอ่ กนั ไม่มคี วามทะเลาะเบาะแวง้ แขง่ ดีกนั อยา่ งไร
เพราะฉะน้นั ขอฝากธรรมะขอ้ นี้ไว้กบั ญาตกิ บั โยมทกุ คน ไม่มี ไมม่ ีเกดิ ข้ึนอยา่ งนนั้ ถา้ ใครเปน็ มติ ร ยุให้ร�ำ ต�ำให้ร่ัว
ทกุ ผทู้ กุ นาม ให้ยึดเอาไปประพฤตปิ ฏิบตั ิ ใหม้ ีขอบขา่ ยอยูใ่ น ยัว่ ใหแ้ ตก แยกใหอ้ อกน่ันแหละ เรียกวา่ ท�ำลายความม่ันคงของ
เครือของศลี ธรรมให้ได้ สถาบันภายในชาติ เคยมีไหมเร่ืองยุให้รำ� ต�ำให้รั่ว ยั่วให้แตก
แยกให้ออก เคยมีบ้างไหม มี แตว่ า่ มนั กย็ ังสงบอยู่ กย็ งั รักษา
ศีลกันอยู่ ไมก่ ินเหล้าเมามายอะไรขึน้ มา ไมม่ ี ไมม่ ีอยา่ งน้ันเกิดขึ้น
ใครจะยุใหร้ �ำ ตำ� ใหร้ ่ัว ยวั่ ใหแ้ ตก แยกใหอ้ อก ไมม่ ี ไมม่ เี ลย
มีแตค่ วามกลมเกลยี วสามคั คีดีตอ่ กัน

เพิ่นก็ว่าไว้ในเพลงสมัยก่อน ถา้ เราสามคั คีดีตอ่ กัน จงึ จะ
จรรโลงไทยใหร้ ุ่งเรือง เพลงสมยั ก่อนๆ ต้ังแตเ่ ราเป็นลกู เสือ
โน้น ไปพักแรมท่ี ไหนๆ ก็ร้องเพลงกันไปเร่ือยๆ ไมม่ ที ะเลาะ
วิวาทบาดถลุง ฆ่าฟนั กันเลย สงบสบาย ไปพักแรมตงั้ หลาย

5

๒ 6ต�ำบล ไปในต�ำบลของเรา ไปทุกตำ� บล ไปทุกหมู่บ้าน ไปสมาน บ้านไผกลบั บ้านมัน บา้ นใครอยทู่ ี่ ไหน ตำ� บลอะไรกแ็ ยกกนั ๒
สามัคคดี ีตอ่ กนั ท�ำให้สนกุ สนานไปในตวั ไมม่ ี ใครทะเลาะ แยกย้ายกันไปที่นี่ ยานพาหนะไม่คอ่ ยมหี รอก ยวดยานพาหนะ
เบาะแวง้ กันแต่อย่างใด ผปู้ กครองกส็ บายใจ สบายยังไง สบาย ก็ไม่มี ไปดว้ ยกำ� ลังใจ ก�ำลังศรัทธาแท้ไป ไปพักแรม เขาไป ๑๑ มีนาคม ๒๕๕๖
ไมไ่ ด้มีเรื่อง มเี สียงกันเกดิ ขน้ึ ทะเลาะกันเกิดขึ้น ในระหว่างหมู่ พักแรม ลูกเสือทั้งหลายออกพักแรมกนั ไดม้ คี วามสุข ไม่มี
คณะนักกฬี าด้วยกัน ไม่มี ไม่มีเกิดข้ึน มแี ตถ่ ูกตอ้ ง ปรองดอง การทะเลาะวิวาทบาดถลงุ กันแมแ้ ต่อยา่ งใด ฉะน้นั ความสขุ กลับ
กนั ไปเรื่อยๆ ไปพักบา้ นไหน เมอื งไหน ก็เป็นหน้าที่ของบา้ นน้ัน บา้ นดว้ ยความปลอดภัย
ต�ำบลนน้ั เมอื งนน้ั เปน็ เจา้ ภาพเอง เป็นเจ้าภาพดแู ลความสงบ
เรียบร้อย และก็ดแู ลอาหารการกินให้ท่ัวให้ถึงกัน ไม่ให้อดอยาก
ปากแห้ง และก็จบลงซะก่อน จบแลว้ การจารีตหรือวา่ การ
แขง่ ขันกฬี ากันพักแรมกนั ไดร้ ับความสุข ไมม่ คี วามทุกข์ใจเลย
ผูป้ กครองกย็ ้ิมน้อยยิ้มใหญ่ สบาย ไม่ทำ� ใหล้ ูกเตา้ ของเขาทะเลาะ
วิวาทบาดถลุงกัน ไม่มี มีแตค่ วามกลมเกลียวสามัคคีดีตอ่ กัน
อยอู่ ยา่ งนั้น
แม้เกดิ อุบัติเหตุ เป็นลมอะไรอยา่ งใดอยา่ งหน่ึงขึ้นมา หาม
กนั ช่วยกันหามกนั ขา้ มภูข้ามเขา อยู่จังหวัดทางภาคอีสานมภี เู ขา อยา่ งนเี้ ปน็ ตัวอย่างนักเรียนกลุ่มนอ้ ยๆ ไม่มีกลุม่ ใหญ่
ขา้ มจากภนู ้ีไปภูนัน้ ข้ามจากภูนน้ั ไปภูน้ีไปเร่ือยๆๆ ไปดว้ ยความ ถ้าอยา่ งในกรุงเทพฯ มันก็หลายจังหวดั มารวมพลังกันท่ีกรุงเทพฯ
สนกุ สนานกันและก็ชว่ ยเหลือกนั ใครเป็นอะไรๆ อย่าทอดทง้ิ หลายจังหวัด หลายหัวเมือง เขาจะเป็นอย่างไร จะคมุ้ ครอง
นง่ิ ดดู ายกัน ชว่ ยเหลอื กันและก็เกิดความสขุ ขบวนน้นั เกดิ ความสุข ป้องกันกันได้ไหม ถ้าในหมูน่ ี้ในหมู่นกั กฬี าใหญ่ๆ ถา้ ไม่อยูใ่ น
ไม่มกี ารทะเลาะวิวาทบาดถลงุ กนั สง่ิ ของทกุ ส่งิ ทุกอยา่ งท่ีติดไม้ ระเบียบวินัยแลว้ ก็เกิดทะเลาะวิวาทบาดถลุงกนั ฆา่ ตี ตโี บยกัน
ตดิ มอื ไป ไมเ่ สียหาย แค่รักษาชว่ ยกัน รักษาสงิ่ การของดว้ ยกนั ไปต่างๆ นานา
แตก่ ่อนมันเดินด้วยเทา้ เดินดว้ ยเทา้ ท�ำแครแ่ บกหามกนั ไป ถา้
มสี งิ่ ของอะไรท่ีหนกั ๆ หน่อยกช็ ว่ ยกนั หาบ ช่วยกนั หามไป จาก เพราะฉะนนั้ ความพรอ้ มเพรียงสามคั คเี ป็นของดีมากทำ� ให้
บา้ นนถ่ี ึงต�ำบลโนน้ จากต�ำบลโนน้ ถึงตำ� บลโนน้ ขา้ มภขู ้ามเขา เกดิ พลงั ขึน้ ในหมู่ เกิดความเขม้ แข็งขนึ้ ในหมู่ ไม่อ่อนแอ
ต้ังหลายข้นั ตอน ไมม่ ี ใครเป็นอะไร เมอื่ ถงึ พักผอ่ นแล้วก็สบาย ไมท่ อดท้ิงนงิ่ ดดู ายกนั ใครจะเปน็ นี่ รู้สกึ ปว่ ยไขก้ ็อยา่ งใด อยา่ ง
ข้ามภเู ขาไปลงบา้ นหนองเซียงซุย แตกกันตรงนี้ แตกกนั กลบั หนึง่ ช่วยกนั หามกัน เราก็เปน็ ผู้ใหญก่ ว่าหมู่ ไปเป็นลกู เสอื กับเขา

7

๒ 8ไมไ่ ด้ฝกึ ซอ้ มอะไรหรอก บา้ นนอกไมไ่ ดฝ้ กึ ซ้อมลกู เสืออะไรหรอก คานหาม ก็ท�ำเป็นไปตามความสะดวกตามฝ่ายของตนๆ นั่นเอง ๒
แต่ระเบียบวินยั เรารู้ การอยรู่ ่วมกัน การปฏิบัตงิ านร่วมกันให้ ทา่ นจงึ ต้ังพระทัยไวว้ ่า เรากลับไปเมืองไทยคราวน้ี เราจะน�ำเอา
เกิดสุขไดจ้ ริงๆ เกดิ สุขสนกุ สนานกันจริงๆ ไมม่ ีแตกรา้ วสามัคคี รถไฟไปว่ิงในเมอื งไทยให้ได้ ใหม้ รี ถฟืนไฟขน้ึ มาต้ังแตร่ ัชกาล๑๑ มีนาคม ๒๕๕๖
กนั เลย อันนี้ อันเมอื งกรุงเทพฯ เป็นเมอื งหลวง เป็นที่รวมของ ท่ี ๕ พระปิยมหาราชทา่ นคดิ ท่านไปประชุมโลกทกุ ประเทศ ไป
ประชาชนทุกจังหวดั ทกุ ภาคมารวมกันท่ีนี้ หากก่อความทะเลาะ ประชุมกบั เขาแล้วเห็นความเจริญของเขา มหี ลายอย่าง เขาเจริญ
วิวาทบาดถลงุ กันเกดิ ข้ึนมนั จะเปน็ ยังไง ไมม่ คี วามสนกุ สนาน คบื หนา้ ไปไกล มีรถฟืน มรี ถไฟ มีรถยนต์ มถี นนหนทาง สะดวก
แล้ว มนั จะมีความทกุ ข์ไหม เกดิ ความแตกร้าวสามัคคกี นั ไป สบาย มีไฟฟ้า นำ้� ประปาไหลสะดวกสบาย ทกุ อย่างเราจะไป
ตา่ งๆ นานา พัฒนาเมอื งไทยของเรา ให้มันมีไฟฟ้า ใหม้ นั มนี ำ้� ประปา ใหม้ ี
รถยนตว์ ิ่งไปมาหาส่กู ันได้ ท่ี ไม่เหลอื บ่ากว่าแรงจะเอาให้ได้
(เสียงไอ) บอกวา่ อยา่ ไอๆ อายเขา มันไอ อยา่ ไอ ไม่ตอ้ งไอ

ไอเ้ ร่ืองกิเลส ตณั หา เรื่องท่ีพาใหแ้ ตกให้แยกจากกนั ไม่ ตั้งศนู ย์ตรงไหน ตั้งศนู ย์ที่หัวล�ำโพง มตี ง้ั ศูนยอ์ ยูท่ ี่
เหนยี วแนน่ กัน มันมอี ยู่ เร่ืองทะเลาะวิวาทบาดถลุง บาดหมางกนั หัวลำ� โพงนแ่ี หละ แยกออกไป แยกสายเหนือ ไปถึงเชียงใหม่พู้น
มนั เกิดขึ้นเพราะความไม่มคี ุณธรรม ไมม่ คี ณุ ธรรมมาเกดิ แยก ( โนน้ )แหละ สายตะวนั ออกเฉียงเหนอื ข้ึนไป ไปทางสายโคราช
กัน จึงเปน็ กก๊ เป็นเหลา่ กันไป และจะหาความสุข สนกุ สนาน แยกข้ึนไปทางภาคอีสาน ทางโน้น ขอนแก่นไปถงึ หนองคาย
ท่ี ไหนไดล้ ะ ไม่มี เพราะฉะนน้ั พวกเราจึงตอ้ งยดึ เอาธรรมะ ภาคตะวนั ออกกม็ อี กี ทางรถไฟว่ิงไปถึงจังหวดั อบุ ลฯ มันเปน็
คำ� สัง่ คำ� สอนของพระพุทธเจ้า ท่านผู้รู้ ผู้เห็น ผูต้ ื่นแล้ว ทา่ น ปลายทาง ตะวันออกหน่ึงใกลๆ้ เรานแี่ หละมีแยกไปทางนี้ มี
เหน็ ความจริงของโลกแลว้ ท่านจึงน�ำเอามาเผยแพร่ ความ ทุกสาย ก็ไม่มอี ะไร ช่างเราๆ เราจะเอาคนนแี่ หละเป็นก�ำลงั ใจ
สามคั คี ใหร้ ูก้ ันในทุกหมู่ ทกุ เหล่า ทุกบา้ น ทุกต�ำบล ทกุ อำ� เภอ พัฒนาประเทศ ไมม่ ีแบคโฮ ไม่มรี ถตัก รถไถอะไร ไมม่ ีท้ังน้นั
ทุกจังหวดั ใหม้ คี ณุ ธรรมต่อกันอย่างน้ี แลว้ ก็จึงเปน็ พลงั อย่าง เอาคนเอาก�ำลังของคนที่มนั ทำ� ความผิดตอ่ ชาติบ้านเมืองไปติด
หน่งึ ท�ำให้งานส�ำเรจ็ ลลุ ว่ งไปด้วยดี คกุ ตดิ ตะรางเสียเวลาอยู่เฉยๆ เอามนั ออกมาทำ� งาน ออกมา

สมัยกอ่ นทา่ นๆ ครั้งพระเจา้ อยู่หวั รัชกาลที่ ๕ ทา่ นไป 9
ทัศนาจรตา่ งประเทศ ไปทางยโุ รป ไปทางโน้น ไปเหน็ บา้ นเมือง
เขา เจริญรุง่ เรือง มรี ถฟืนรถไฟวิ่งขวกั ไขว่ไปมา บา้ นเราก็ไมม่ ี
อะไร รถก็ไม่มี รถยนต์ก็ไมม่ ี รถไฟก็ไม่มี แมแ้ ตย่ วดยาน

๒ 10ทำ� งาน มาหาบดิน หามดินใส่รางรถไฟ จนเสร็จสุดสายราง แลว้ ก็อันตราย ไปเผาเคร่ืองบินกันและกันหวังจะใหเ้ ขาตายใน ๒
จึงเอาไม้หมอนไมแ้ หมนมาวาง และสงั่ รางมาจากประเทศนอก เครื่องบิน ท�ำไมคดิ ถงึ ขนาดน้ัน เพราะฉะน้นั คณุ ธรรม มันจึง
โน้น รางรถก็เปน็ เหลก็ จากประเทศนอก ขนเข้ามา ขนตามเข้า เป็นของร่มเย็นเป็นสุข ถ้ามีคุณธรรม มีเมตตา มีกรุณา มีมุทติ า๑๑ มีนาคม ๒๕๕๖
เรือเขา้ มา มาข้ึนท่ีทา่ เรือและกแ็ จกไปตามส่วนระยะทางมากนอ้ ย มอี ุเบกขา มคี วามสามคั คีดีตอ่ กนั ซะก่อน จึงจะจรรโลงไทยให้
เท่าไหร่ แจกกนั ไปๆ ก็เอาเงินของเรา ของตนเองบา้ ง เอาเงิน รุง่ เรือง ถ้าแตกแยกกันแลว้ อะไรจะเกิดขนึ้ บ้านเมอื งก็จะถกู
ของประชาชนที่รำ่� รวย เอาไปช่วยเหลือบา้ ง เกิดมรี ถยนต์ รถไฟ เปน็ เหย่ือของพระเพลงิ ไป เผาบ้านเผาเมืองของกันและกันไป
วิ่งไปวิ่งมา
อย่างน้ี อันนค้ี วร ควรใส่ใจ พวกเราเป็นนกั ปฏบิ ัตธิ รรม
แต่สมยั ก่อนมนั ไม่ หวั ดีเซลไม่มี หวั นำ้� มนั ไมม่ ี เอาฟนื มาประชุมในที่นขี้ อฝากด้วยทุกคน ขอฝากความสามัคคี มี ใน
เปน็ เช้ือเพลงิ เวลารถวิ่งไปแตกตวดๆ ปลิวไป คนอยู่ข้างหลงั หมู่ใด ความสุขย่อมมี ในหมนู่ น้ั ถ้าสามัคคีคลาดไปหรือขาดไป
นะสิ มันแย่ ปลวิ ไปไหมผ้ า้ ไหม้เสอ้ื ผ้า อาภรณ์ทกุ อยา่ ง ทนอยู่ จากหมูใ่ ดแฮ ภัยย่อมเข้าฟาดฟันหมูน่ ้ันฉบิ หาย เพิ่น บอกไวน้ ่ี
ก่ีปีจึงค่อยพัฒนาขึ้นมาเอาหวั ดีเซล ดีเซลรางมาว่ิง ไมม่ ี เพ่ินมีคุณธรรมอยู่ในตวั ของทา่ นแล้ว
ไม่มีไฟ ควันไฟไม่มี ไม่ ไม่เกิดไหม้คน ไม่ไหมผ้ ู้โดยสาร เสอื้ ผ้า
อาภรณ์ไม่ไหม้ ปลอดภัย เดี๋ยวนี้ไปไหนปลอดภัยกันหมด พระปิยมหาราช เป็นพระบิดาของแผน่ ดิน ซึ่งพระปยิ มหาราช
ทกุ อยา่ ง เป็นบิดาของคนไทย ช่วยคนไทยทุกระบบ ไมว่ ่าใครจะดี ใครจะชว่ั
ให้ชว่ ยกันหมดทุกจังหวัด ให้ทั่วถึงทุกจังหวัด เงนิ ทองมันมี
แตป่ านน้นั ผูท้ ่ีม่งุ ร้ายหมายผลาญ ก็ยงั กอ่ กวนความ เท่าไหร่กบ็ วกกันเอา พี่นอ้ งที่ม่งั มี เหลอื กนิ เหลอื ใช้ก็ช่วยกนั หน่อย
สงบ ไปเผาทางรถไฟบ้าง เผาสะพานทางรถไฟบา้ ง อนั นว้ี ่า ช่วยเสยี สละกนั หนอ่ ย เปน็ คา่ รถคา่ ลา ค่านำ�้ มงนำ�้ มันที่น�ำเขา้
ลูกหลานจัญไร ลกู หลานจัญไร มันท�ำลายทรัพยากรของชาติ มาพัฒนาประเทศ ได้แก่ ใช่แตเ่ ท่านัน้ นะ น้�ำประปาๆ ไฟฟา้
บ้านเมอื ง ท่ีพอ่ ของมนั จัดหา จัดทำ� ไว้ ยากล�ำบาก เสยี สละชีวิต เหลา่ น้ี
อยู่ในดงพญาไฟ ดงพญาเยน็ กันเป็นจ�ำนวนมาก ชาตเิ ดือดร้อน
แตท่ �ำส�ำเร็จ ทา่ นทำ� มาแลว้ สำ� เร็จแล้ว ได้เอารถฟนื รถไฟมาวิ่ง ทา่ นก็คดิ ขน้ึ มาอยากใหบ้ า้ นเมืองเสมอกนั เสมอหน้า
ในประเทศไทยกันแลว้ แตค่ นท่ีขี้อิจฉาริษยา มนั เอาทั้งนั่นแหละ เสมอตากัน ไมเ่ อารัดเอาเปรียบกนั และกัน ให้ได้ทั่วถึง ให้ได้ใช้
อจิ ฉาริษยา แมแ้ ตเ่ คร่ืองบินก็เผาของกันและกนั เครื่องบินสาย รถไฟทั่วกันทุกภาค ภาคเหนอื จนถงึ เชียงใหมพ่ ้นู ( โน้น)
นน้ั สายนี้ ถา้ คอู่ ริจะเดนิ ทางไปสายนั้น วนั ที่เทา่ นัน้ เท่านแ้ี หละ แมฮ่ อ่ งสอน ภาคตะวันออกจังหวดั หนองคายเป็นจุดปลายทาง
จังหวดั อุบลฯ ไมม่ ปี ลายทางอยู่ ภาคตะวันออกแถวอรัญประเทศ

11

๒ 12นกี้ ม็ ี มที างรถไฟไปทั่วถึง ไปถงึ สดุ แดนเขตพ้นู ( โนน้ )ล่ะ น้นั ได้ ทอดธุระไม่ได้ ถา้ ทอดธรุ ะแลว้ ถูกเขาเอาหมด ความอจิ ฉาริษยา ๒
รับความสะดวกสบายพอสมควร ถ้าไม่คดิ อจิ ฉา ริษยา พยาบาท มันมี อิจฉาริษยาพยาบาท ใหผ้ (ู้ โง)่ เงา่ เป็นเจ้าเป็นนายกนั น่งั
อาฆาตกันแลว้ บ้านเมืองก็จะเจริญรุง่ เรือง ท�ำใหล้ ูกหลานไดอ้ ยดู่ ี เอเ้ ต(ปลอ่ ยตัวตามสบาย มีทา่ สง่าผา่ เผย) ไมไ่ ด้ซอ่ื ๆ ไม่ไดต้ รวจ๑๑ มีนาคม ๒๕๕๖
กินดี ได้ใช้ได้สอย ไฟฟ้า น้�ำประปาหรืออะไรก็สะดวกสบายขึ้น ตราบ้านเมืองของตนเองให้คงท่ี ใหเ้ จริญรุง่ เรืองเตม็ ที่ อนั น้ี
ต่อมากม็ ถี งึ โทรทัศน์ พัดลม หรืออะไร ถ่ายทอดผา่ นดาวเทียม ต้องครองศลี ธรรม การประชุมกบั การฟงั เทศนอ์ ยบู่ อ่ ยๆ อย่างนี้
มาใหเ้ ราไดด้ ู ไดเ้ ห็น ได้ชมกนั นั่นก็เป็นความคดิ ของเจ้าบา้ น ไม่ว่าท่ี ไหนๆ มีการฟงั เทศนอ์ ยูบ่ ่อยๆ เพราะฉะนัน้ กย็ อ่ มนำ� มา
สะพานเมอื ง ท่านคดิ กนั ใหพ้ วกหลวงออกไป ใหม้ เี ปน็ ประโยชน์ เทศน์ ใหฟ้ งั บ้างเทา่ ที่ท่านมคี วามรู้ มีความเข้าใจในธรรมะธัมโม
ต่อลกู ตอ่ หลาน
การซ้ือขายหงายมือ หรือการทำ� มาหากินกส็ ะดวกสบายขึ้น สุขา สงั ฆสั สะ สามคั คี สะมคั คานัง ตะโป สุโข
ตดิ ตอ่ กันต่างประเทศกส็ ะดวกสบาย สัพเพสงั สังฆะภตู านงั สามัคคี วุฑฒิสาธิกา

เพราะฉะนนั้ พวกเราอยใู่ นวงงานท่ีเจริญ บ้านเมอื งที่ อ่ะอะ่ ความสามคั คมี ี ในหม่ใู ดแล้ว หมู่นน้ั มีความเจริญ
เจริญแลว้ กอ็ ยา่ เอาของไม่เจริญมาใช้กนั อย่าของๆ ไมเ่ จริญกอ่ ขึน้ มา ถึงความวุฒิ เจริญ วุฑฒิสาธิกา อ่ะ ถา้ มีแตจ่ ะเอารัดเอา
ให้ความเดอื ดร้อนเกดิ ข้ึน อย่าเอามาใช้กนั เป็นอันขาด ถา้ เหน็ อยู่ เปรียบกนั ละก็ ห�้ำหั่นกนั อยา่ งน้ี มนั ไม่เขา้ ทา่ ๆ การบ้านการเมอื ง
ไหนที่ ไหนๆ แลว้ ก็อย่าปกปดิ กัน อบุ อิบกัน ออกมาแฉใหเ้ ขาดู ไมเ่ จริญได้ เพราะความอจิ ฉา ริษยา พยาบาท อาฆาต ซง่ึ กนั
คนคนนมี้ จี ิตใจอยา่ งง้ีๆๆ แล้วก็ทำ� ใหบ้ า้ นเมอื งปรักหักพัง ลม้ และกนั แลว้ มนั เปน็ ขอ้ ที่บกพรอ่ งและฉบิ หาย ทำ� ใหฉ้ บิ หาย บ้าน
ละลายไป เอาไฟเผาบ้านเผาเมอื ง ที่ ไหนมนั มีนำ�้ มันเชื้อเพลิง เมืองฉบิ หาย ภยั รา้ ย คนเรามันคนนอ้ ย ไมม่ าก ก่ลี า้ นคน ถ้า
มหี ลายๆ กต็ อ้ งรักษาอย่างแท้อย่างเข้มงวดกวดขนั ท่ีสดุ ต่างช่วยกันชว่ ยเป็นหูเปน็ ตา ให้รู้จักต้นจักปลายมนั มนั เกดิ ขนึ้
เพราะเหตอุ ะไร มันถึงเปน็ อย่างน้ี เกิดเพราะความอจิ ฉาตารอ้ น
แคน่ ั้นเอง มนั จงึ เกิดเร่ืองวางเพลิงกนั ท�ำเผาบ้านเผาเมืองของ
กนั และกัน ความอจิ ฉาตารอ้ นมนั เป็นไฟ เพิ่นวา่ โทสัคคินา
(ไฟคอื โทสะ) ไฟคอื ความโกรธ เกิดขน้ึ ยอ่ มเผาผลาญบ้านเมือง
ให้ย่อยยับ โมหคั คนิ า(ไฟคอื โมหะ) โลภคั คินา(ไฟคอื โลภะ)
ราคัคคินา(ไฟคอื ราคะ) เหลา่ นเี้ ปน็ ไฟท้ังนั้น ทำ� ใหเ้ กิดไฟเกดิ ขน้ึ
ในหมู่บา้ นของเรา พัฒนาไวเ้ ยอะๆ แล้วตวั อิจฉาริษยามนั เผาที่เฉยๆ

13

๒ 14 นแ่ี หละ มนั นา่ เสียดายของ อจิ ฉาริษยาไม่ดี มนั เปน็ ไฟ อย่รู ว่ มกนั อยา่ งพ่ีอย่างนอ้ งกนั ได้ ช่วยเหลอื เจอื จุนกนั ได้ ๒
โทสคั คินา(ไฟคือโทสะ) โมหัคคนิ า(ไฟคือโมหะ) โลภัคคนิ า อยา่ งทางภาคอสี านของเราเปน็ ภาคท่ีแห้งแล้งกนั ดารล�ำบาก
(ไฟคือโลภะ) ราคคั คินา(ไฟคือราคะ) เปน็ ไฟทั้งนน้ั อยา่ เอามนั ก็ไดร้ ับความเมตตาจากสว่ นกลาง นำ� สิ่งของต่างๆ ใส่ตูร้ ถไฟไป ๑๑ มีนาคม ๒๕๕๖
มาใช้ในสงั คมมนษุ ย์ เราเป็นมนษุ ย์ผู้มศี ลี ธรรมไดร้ ับการศกึ ษา ใสต่ ูร้ ถเทนเนอร์ไปส่งถงึ ภาคอีสาน ได้รับความสงเคราะหส์ งหา
สงู ก็ควรจะกำ� จัดมันเสยี อย่าให้มนั มีเกดิ ข้นึ ในวงกลมุ่ มนษุ ย์ ต่างมตี า่ งไดช้ ว่ ยกนั .. เรียกว่าเอาใจใสก่ ัน ไม่ได้เอารัดไม่ไดเ้ อา
ของเรา ในวงคนไทยของเรา ให้เอาใจช่วยกันเปน็ พิเศษดว้ ย เทศน์ เปรียบกนั เลย เอาใหท้ ่ัวใหถ้ งึ ความประสงคผ์ ูป้ กครองประเทศ
ไปเทศนม์ าเขากจ็ ะหาว่าเราพูดการเมือง ไมใ่ ช่ๆ การเมอื ง การ ทา่ นคิดอยา่ งน้ัน อยากจะใหป้ ระเทศชาติไทยของเราได้รับความ
อย่รู ่วมกนั อยา่ งสนั ติสขุ ต่างหาก ต้องมคี ณุ ธรรม มคี ุณธรรม สนับสนนุ หรือไดร้ ับการสงเคราะหส์ งหาอยา่ งท่ัวถึง ไม่อจิ ฉาตา
ประจำ� ใจทกุ คนๆ มเี มตตา มกี รุณา มีมุทิตา มอี เุ บกขา อโหสิกรรม ร้อนซ่ึงกันและกัน อย่ดู ว้ ยความเมตตาปรานกี นั อารีกนั ฉะน้ัน
ใหก้ ันและกัน ใหอ้ ภัยแกก่ นั และกัน เราก็จะหันหนา้ เข้าหากนั ถ้าเป็นการอย่างนนั้ ได้ นา่ มีความสขุ มาก มีความสุขมาก
ดว้ ยความรัก ความเคารพ น้�ำใจไมตรจี ิตมติ รภาพได้ท่ัวถึงกนั
แลว้ อยู่กนั จบไหม ถา้ หากไม่มอี ิจฉา ริษยา พยาบาทแล้ว อยู่
ร่วมกนั เป็นสขุ ไหม เป็นสขุ ท่ีสุด บา้ นเมอื งอยเู่ ย็นเปน็ สขุ ท่ีสดุ
และก็เปน็ ท่ีเบาพระทัยของในหลวงซะดว้ ย เบาใจทา่ นด้วย ท�ำให้
พระองค์นอนตาหลับ
ถา้ ประชาชน ไมท่ ะเลาะวิวาทบาดถลุง ท่านสบายถา้ ครา
ใดประชาชน ทะเลาะวิวาทกัน กำ� ลังใจของทา่ นทรุด ทรุดอยา่ ง
เห็นไดช้ ัด ทรุดเกือบจะไม่ฟ้นื ตวั เพ่ินล่ะเสียใจ ก็อุตสา่ ห์
ประคบประหงม ป้องกนั ภยันตรายทกุ ดา้ น ทุกอย่างใหอ้ ยู่แล้ว การศึกษาเราก็จัดการข้ึนมมี ากมายมวี ิทยาลยั ข้นึ ในเมอื ง
แต่ทำ� ไมจัญไรอยา่ งน้ัน เป็นคนจัญไรอยา่ งนน้ั จัญไรๆ สามารถ ไทยเป็นจำ� นวนมาก วิทยาลัยอะไรต่างๆ ไอ้นเ่ี ป็นวิทยาลัยหน่งึ
เผาบา้ นเผาเมือง เผาสะพาน เผาอะไรเหลา่ นี้ มนั คดิ นอกคอก ในน้นั เหมอื นกนั วิทยาลยั หนง่ึ เป็นองคก์ รอันหน่งึ เรียกวา่ กรม
ไม่อยูใ่ นขอบข่ายของความเมตตา กรุณา มุทิตาเลย ขอให้ทุกคน ประมง เปล่าหอื เขาวา่ กรมประมง ที่นกี่ รมประมงสง่ เสริมการ
ใสใ่ จไว้ เกบ็ ไว้ในหัวใจของเรา อย่าคิดอาฆาตมาดร้ายเบียดเบียน เล้ียงสตั ว์น�้ำท้ังหลาย สงเคราะห์เขา ให้ได้เกดิ ไดอ้ อกลูกแพร่
อิจฉาริษยา อย่าเอามาใช้เปน็ อันขาด เอาแต่ความเมตตา กรุณา ลูกมากมายกลายเปน็ พะเนนิ เทินทึกหมด นกี่ รมประมง แต่
มทุ ติ า อุเบกขา เอาข้นึ มาใช้กันเถอะ สำ� หรับผ้จู �ำศลี เด็ดขาด ไม่ ไมแ่ หยม ไม่ ไม่เบียดเบียนเขาเลยๆ

15

๒ 16ส่งเสริมอยู่ ให้อาหารปลา ให้อะไรๆ ให้อยู่ สตั ว์ทั้งหลายทั้งปวง ๒
ไดร้ ับการสนบั สนนุ จนออกแมแ่ พรล่ ูกทั่วบา้ นท่ัวเมอื งนั่นแหละ
ประมง กรมประมง กรมสงเคราะห์ หรือจะเอาความรูเ้ หลา่ นั้นมาพัฒนาประเทศของตัวเอง ๑๑ มีนาคม ๒๕๕๖
ใหม้ นั ทันสมยั เขา และใหม้ ันใหม่เสมอ อย่าให้ล้าสมัยถอยหลังเขา
ประเทศชาตบิ ้านเมอื งใหเ้ จริญรุ่งเรืองให้มีอาหารการกิน ให้เป็นคนเข้มแข็งไมเ่ อารัดเอาเปรียบซง่ึ กันและกัน ถ้าทำ� อย่างนอี้ ยู่
ท่ัวถงึ กัน แม้ในสมัยน้ันแห้งแล้ง น�้ำทว่ ม น้นั กเ็ หมือนกนั ภาค เร่ือยๆ บ้านเมืองของเราเปน็ ศรีวิไล สบายมาก เป็นความเจริญ
อสี านกถ็ กู น�้ำทว่ มไปตั้งหลายจังหวัด ก็ไดร้ ับความสงเคราะห์ รุง่ เรือง ทันน�ำสมัย และก็ใหม่เสมอ ไม่ล้าหลังเขา ขอใหท้ กุ คน
จากภาคกลางเขา ภาคกลางเขามสี ่วนซือ้ ขายกันหลายส่งิ หลาย ยึดเอาในหลวงเปน็ ตวั อยา่ ง
อย่างแลว้ รวมผนึกก�ำลังกนั ส่งไปสงเคราะห์ ภาคเหนือ ภาค
อสี าน ภาคกลาง ภาคใต้โนน้ ได้รับความสงเคราะห์สงหาอย่างน้ี ในหลวงท่านเอาจริงเอาจัง จนพวกสุขภาพรา่ งกายของ
กน็ บั วา่ เปน็ บุญโขอย่แู ลว้ เปน็ บุญโข มผี ู้เมตตาปรานอี ารี(อา)รอบ ท่านทรุดโทรมลงไป เหน็ ได้ถนดั เอาใจใส่ พนู้ ( โน้น)ไปชว่ ยตาม
ดูแลความสารทุกข์สขุ ดิบให้แก่บา้ นแก่เมือง และขอโมทนานำ�้ ใจ ชาวป่าชาวเขาที่ ไหนที่ใด ขาดแคลนน้�ำ หรือขาดแคลนอะไรๆ
ไมตรจี ิตมติ รภาพนัน้ ดว้ ยใจจริง มคี วามดีอกดี ใจดว้ ย ในหลวง ไปดูแลเขาอยโู่ นน้ เครื่องปลูกของฝังก็มากขนึ้ ๆ ไอ้เรื่องฝ่นิ
ท่านกเ็ อาอยูเ่ ร่ือยมีงานมีการอะไร สามคั คีกันขนึ้ ช่วยกนั พัฒนา เฮโรอีน กัญชา เหลา่ นั้นทา่ นกป็ ราบปรามไม่ใหท้ ำ� ให้ท�ำอยา่ งอื่น
บา้ นเมือง ไดร้ ับความรว่ มมอื จากหลายฝ่าย ดีกว่า ปลูกป่าใหเ้ กดิ ประโยชน์แกบ่ ้านแกเ่ มือง แก่ประเทศชาติ
ของเรา ถา้ เอาจริงเอาจริงขนาดนนั้ เหน่ือยหนกั ขนาดไหน
ท่านกภ็ าคภมู ิใจ เออ เมอื งไทยเราไม่ใช่ยอ่ ยเวย้ มนี ำ้� ใจ
ไมตรจี ิตมิตรภาพทั่วถงึ กนั ดี รูจ้ ักสงเคราะหส์ งหากนั อนั นที้ �ำให้ อาบเหง่ือต่างนำ้� ท่านกส็ ู้ เคยเห็นภาพของทา่ นไหม เอา
อยรู่ ่วมกนั อย่างสนั ตสิ ขุ มีความสรรคจ์ รรโลงบา้ นเมืองของตัวเอง มือชี้ ใส่จมกู เจา้ ของเนย่ี เหน็ เหงื่อไหลลงจมูกจริงๆ พอ่ เหนื่อย
ไมอ่ ดอยากปากแห้ง ท่ีพรรณนามาน้ี เพ่ือตอ้ งการใหท้ า่ น ยากล�ำบากเสียสละ เพ่ือให้ไพรฟ่ า้ ข้าแผน่ ดินมีอยมู่ ีกินนั่นเอง
ทั้งหลาย น�ำไปใคร่ครวญพินจิ พิจารณาดว้ ยปญั ญาอนั ชาญฉลาด
ของตนๆ เองเถดิ เราได้รับการศึกษาสงู จนถงึ มหาวิทยาลยั 17
แหง่ เกษตรศาสตร์ หรือมหาวิทยาลัยรามค�ำแหง มหาวิทยาลัย
อะไรมากมายกา่ ยเกิน

๒ 18ใหท้ ันเขา ให้ทันกับประเทศท่ีเขาเจริญแลว้ ทั้งหลาย ไมเ่ อารัด
เอาเปรียบ ถ้าคดิ อยา่ งเนยี่ เอามาเปรียบเทียบใสต่ ัวเอง เรามี
น้ำ� ใจอย่างนัน้ เหมอื นทา่ นไหม มันตอ้ งมี มีน้ำ� ใจอย่างน้ัน อยาก
จะช่วยเหลืออย่างน้ัน ขอให้มอี ยู่มกี ิน ขอให้ร่�ำรวย อยากได้ช่วย
พี่ปา้ น้าอาได้ท่ัวถึง

ดงั ท่ีแสดงมาเปน็ ปกิณณกนัย เพอ่ื ตอ้ งการให้ท่าน
ทั้งหลาย น�ำไปพนิ จิ พจิ ารณาดว้ ยปญั ญาอันชาญฉลาดของตนๆ
เองเถิด อปั ปมาทธรรม ไมม่ คี วามประมาท นอกเหนอื ไปจากนี้
แลว้ ต่อจากนนั้ กจ็ ะได้ประสบพบเหน็ เป็นความสุขความเจริญ
ท้ังทางคดโี ลกและทางคดีธรรมทุกประการ รับประทานฝอย
มา หรือวิสชั นา กย็ ุตดิ ้วยเวลา เอวงั ก็มีด้วยประการฉะน้ี

ขอฝากทุกคนๆ เอาใจชว่ ยกนั นอ้ ยไม่หลาย ตายไม่หมด
อยา่ งอย่ปู ระเทศนอ้ ยๆ หลายจังหวดั แคน่ ี้ กก็ ลมเกลยี วสามัคคี
กันดีอยู่ เหน็ รถประชาสงเคราะห์นำ� สง่ิ ของขึน้ ภาคอีสาน ภาค
เหนอื โนน้ รถบรรทกุ ส่ิงของจากส่วนกลางดว้ ยละ่ ไปสงเคราะห์
จังหวัดท่ีน�ำ้ ท่วมหลายๆ จังหวดั โอ้โฮ น้�ำใจไทยไม่ใชธ่ รรมดา
โว้ย นำ�้ ใจประเสริฐ เพราะอะไร เพราะวา่ พระเจา้ แผ่นดินเป็น
ผ้มู นี �้ำใจประเสริฐ ประเสริฐเลศิ กว่าประเทศอื่นเขา ดแู ลไพรฟ่ า้
ข้าแผน่ ดนิ ของพระองค์ไมใ่ หอ้ ดอยากปากแห้ง พัฒนาทกุ อย่าง
ให้มนั กา้ วทันเขา อย่างน้ี เราก็ชื่นชมยนิ ดี ในน้�ำพระทัยของ
ในหลวง ดงั ที่แสดงมา ก็ยุติดว้ ยเวลา เอวงั กม็ ดี ้วยประการฉะน้ี

หลวงปูท่ อ่ น ญาณธโร ๑๒ มีนาคม ๒๕๕๖ ๓
วันอังคารท่ี ๑๒ มนี าคม ๒๕๕๖ เวลา ๑๙.๐๐ น.

ณ ป๊ัมแก๊สเอ็นจีวี
อ.อู่ทอง จ.สพุ รรณบุรี

๓

พระบา้ นนอกเว้ย พระบา้ นนอกเอามาเทศน์ในบา้ นใน
เมอื งที่เจริญ ไมร่ ู้ ไม่รู้ ไมร่ ู้จะวา่ ยังไงนะ ก็หนั หลังแคน่ ล้ี ่ะก็
เอาเลยนะ บอกรีบๆ ไป อ้า ต้ังใจทุกคนเดอ้ ความตั้งใจนนั้ เป็น
ตวั กรรมท่ีดี

1

2 ตอ่ ไปใหต้ ง้ั เจตนาของตนข้ึน จะรับศลี สมาทานศีล ก็ตอ้ งมี ๑๒ มีนาคม ๒๕๕๖ ๓
เจตนางดเวน้ ซะก่อน มนั จึงเปน็ ศลี บางแหง่ บางที่ บางบุคคล
๓ กัมมงั วชิ ชา จะ ธัมโม จะ สีลัง ชีวติ ะมุตตะมัง วา่ รับศลี อยูด่ ีๆ ปาณาตปิ าตา เวระมะณี ยงั ไมจ่ บเลย ยุงตาย
ไปตวั หนึ่ง ๒ ตัว ตี แอ้ เมอ่ื มเี จตนา ไม่มเี จตนาท่ีจะงด จะเว้น
เพ่ินบอกไวอ้ ย่างงน้ั นขี่ อ้ หนึง่ อ้า อะ่ จะละ จะพาวา่ ท้ังอรรถท้ังแปล
นะโม ตสั สะ ภะคะวะโต อะระหะโต สัมมาสัมพทุ ธัสสะ
นะโม ตัสสะ ภะคะวะโต อะระหะโต สัมมาสมั พทุ ธัสสะ ปาณาติปาตา เวระมะณี
นะโม ตัสสะ ภะคะวะโต อะระหะโต สมั มาสัมพทุ ธัสสะ สกิ ขาปะทงั สะมาทยิ ามิ
ข้าพเจา้ ตงั้ ใจสมาทานสกิ ขาบท คอื เวน้ จากฆ่าสัตว์ทุกชนดิ
พุทธงั สะระณัง คัจฉามิ ด้วยตวั เองและไมใ่ ช้ใหผ้ ้อู ่ืนฆ่า
ธัมมงั สะระณงั คจั ฉามิ อะทนิ นาทานา เวระมะณี
สังฆงั สะระณงั คัจฉามิ สกิ ขาปะทัง สะมาทิยามิ
นค่ี รั้งที่ ๑ คร้ังท่ี ๒ ขา้ พเจา้ ตั้งใจสมาทานสกิ ขาบท คอื เวน้ จากถือเอาส่ิงของ
ทตุ ิยมั ปิ พทุ ธงั สะระณงั คัจฉามิ ของทา่ นผ้อู ่ืนที่เจ้าของเขาไมไ่ ด้ให้โดยอาการแห่งขโมย
ทุติยัมปิ ธัมมงั สะระณัง คจั ฉามิ กาเมสุ มจิ ฉาจารา เวระมะณี
ทุติยัมปิ สังฆงั สะระณัง คัจฉามิ สิกขาปะทงั สะมาทยิ ามิ
ครั้งที่ ๓ ตอ่ ไปวา่ ขา้ พเจ้าตั้งใจสมาทานสิกขาบท คอื เว้นจากประพฤติผิด
ตะติยมั ปิ พุทธัง สะระณัง คจั ฉามิ ในกาม รว่ มประเวณี ในภรรยาในสามีของท่านผ้อู ่ืน
ตะติยมั ปิ ธมั มงั สะระณงั คจั ฉามิ
ตะตยิ ัมปิ สงั ฆัง สะระณงั คจั ฉามิ
ติสะระณะคะมะนงั นฏิ ฐติ งั

3

4 มุสาวาทา เวระมะณี ล้มเหลวอยู่ ไมร่ ักษาศลี กนั แลว้ ความมั่นคงของประเทศชาติ
สกิ ขาปะทัง สะมาทิยามิ ก็ไมไ่ วว้ างใจกนั แล้วปะแล้ว ผิดใจกนั ท่ี ไหน ท่ี ไหนกจ็ องล้าง
๓ จองผลาญกนั อยู่อยา่ งนน้ั อา้ มเี ร่ืองชุมนมุ กันใหญโ่ ต อา้ ๑๒ มีนาคม ๒๕๕๖ ๓
ทั้งอ�ำเภออะไร อ�ำเภออะไร อ�ำเภอนจี้ ังหวัดสุพรรณฯ เนาะ(นะ)
ขา้ พเจ้าตัง้ ใจสมาทานสกิ ขาบท คอื เวน้ จากกลา่ วเทจ็ ถา้ รักษากันได้ทั้งอ�ำเภอ ทั้งจังหวดั ภายในจังหวดั เออ สพุ รรณบุรี
คำ� ไม่จริงและหลอกลวงอำ� พรางท่านผูอ้ ื่นใหห้ ลงเช่ือในคำ� ไม่มจี ริง ของเรา กจ็ ะไมม่ ีปญั หาการปกครอง ไม่มปี ญั หา เขาเรียกวา่
โนพลอมแพลม(no problem ไม่มีปญั หา) เออ สบายมาก
สุราเมระยะมชั ชะปะมาทฏั ฐานา เวระมะณี โนพลอมแพลม(no problem ไมม่ ปี ญั หา)จริงๆ
สกิ ขาปะทงั สะมาทิยามิ

ข้าพเจา้ ต้งั ใจสมาทานสกิ ขาบท คือเวน้ จากด่ืมกินสุราเมรัย อันนมี้ นั ค�ำพดู ของอดีตผู้แทนราษฎร โนพลอมแพลม
อันเปน็ เคร่ืองดองของเมา ทั้งเปน็ ฐานเปน็ ท่ีตง้ั แหง่ ความประมาท (no problem ไมม่ ีปัญหา)อยู่เรื่อย เพราะฉะนั้นพวกเราก็ต้อง
อันนร้ี วมความไปถงึ ฝ่ิน เฮโรอนี กญั ชา ยาบ้า เสพติดให้โทษ นกึ ถึงสงั คม เราอยรู่ ่วมกันจะมสี นั ตสิ ุขเกิดข้นึ ก็เพราะความ
ทกุ ชนดิ ผิดท้ังกฎหมายดว้ ย ผิดท้ังศลี ธรรมดว้ ย อา้ เปน็ ปัญหา พรอ้ มเพรียงซ่งึ กันและกัน เอาใจใส่ดูแลกันให้ทั่วใหถ้ งึ อ้า อย่า
ในการปกครองอีกดว้ ย อยากเป็นที่รักมกั ท่ีชงั อจิ ฉาพยาบาทเหล่านก้ี ็ผิดศีล ผิดธรรม
ดว้ ยเหมือนกนั
หากปกครองอยู่รว่ มกันอยา่ งมคี วามสขุ ความสบายใจ
ไมม่ ีขโจ.. ขโมยขโจรใดๆ ชงิ ของซงึ่ กนั และกันอีกด้วย และก็ไม่ ถา้ เรารักษาศีล รักษาธรรมจริงจัง ปฏิบตั ธิ รรมจริงๆ
กินสรุ าเมรัยเครื่องดองของเมา อ่ะ ผิดศลี ธรรมจริงๆ ละ่ ผิ จังๆ แลว้ โอย้ โนพลอมแพลม(no problem ไม่มีปญั หา)อย่า
ดมากๆ เลย ในงานบุญคร้ังใด ได้รว่ มกนั เปน็ หมเู่ ป็นพวกข้นึ ว่าเลย สบายมาก อา้ ไมม่ ีปัญหา เออ ไม่ ไมม่ กี ารคดิ เออ (คด)
ถ้าอยา่ งมี คนไม่มีศลี มีธรรมแทรกอยูใ่ นที่นนั้ ก็อาจจะตีกนั หัว ในขอ้ งอในกระดกู แตอ่ ย่างใด เออ ท�ำใหอ้ ย่รู ว่ มกันอยา่ งมคี วาม
ร้างขา้ งแตก อ่ะเฮอะ ติดคุกตดิ ตะรางก็เยอะแยะแล้ว มุ่งร้าย สุขดีทีเดียว ยงั นกึ ค�ำพดู ยงั ไม่ออกเลยนี่นะ เอาล่ะ อาราธนา
หมายผลาญซง่ึ กนั และกัน ฆ่ากนั ถึงตายก็มี กย็ าเสพตดิ ให้โทษ เทศน์แลว้ เหรอ พ๎รัหม๎ า จะ โลกาฯ แลว้ บ่
น้ันเอง
5
เพราะฉะน้นั พวกเราก็ตอ้ งตงั้ ใจเว้น ตง้ั ใจละทุกข้อ ทุกข้อมา
เออ ปาณาฯ อะทินนาฯ กาเมฯ มุสาฯ สุราฯ เวน้ ให้ได้ อยา่ ไป
นยิ มชมชอบมันเลย ความมั่นคงของประเทศชาติกจ็ ะดีข้นึ ถ้ายงั

6 ไม่ได้พูดยากพดู ลำ� บากอะไรหรอก พดู ลึกๆ อ้า เอาไปมาก ๑๒ มีนาคม ๒๕๕๖ ๓
หลาย คนผู้แสดงก็ไมม่ ีความรู้ พอที่จะพูดมากๆ ลึกๆ ยากๆ
๓ ใหฟ้ งั เนาะ(นะ) พดู งา่ ยๆ กนั ดีกว่า

ไอผ้ ู้อาราธนากห็ ลงอยู่เนาะ(นะ) อ้า เราอาจจะหลงกนั กมั มงั คอื การกระท�ำ แปลให้เป็นข้อๆ และ กมั มัง คือ
ดว้ ย ตอ้ งท่องขึน้ ใจไว้ดีๆ ท่ีจะเปน็ เออ ประธาน พิธีกรใดๆ ก็ การกระท�ำท่ีผิดศลี ผิดธรรม มันเปน็ การงานท่ี ไมบ่ ริสุทธิส์ ะอาด
ดี ต้งั ใจ ไม่ตอ้ งประนมมือก็ได้หรอก มนั จะเม่ือย ตั้งใจฟังดว้ ย
ดี เพิ่นวา่ วิชชา กมั มงั วิชชา ธัมโม ธรรมะก็เหมอื นกัน ตอ้ งมคี วาม
บริสทุ ธแ์ิ น่ใจแนน่ อน มคี วามซือ่ สตั ย์ สุจริต บริสุทธยิ์ ตุ ิธรรม
สสุ สูสงั ละภะเต ปญั ญงั ตอ่ กนั จริงๆ อันทำ� มาค้าขายก็เหมือนกนั ไม่ใช่วา่ โกงได้โกงเอา
ฟังดว้ ยดีย่อมไดป้ ัญญา เพ่ินวา่ อย่างงน้ั นะ่ ฟงั ไมด่ ้วยดี อา้ ขี้ชักมกั ได้ ปากว่าตาขยบิ อยอู่ ย่างน้ี อ่ะเอาได้ ไดแ้ ล้วเรา
จะเกดิ ปญั ญา ไดห้ รือไมล่ ะ่ ฟังไมด่ ว้ ยดีเอา เอาหูไปนา เอาตา ไดแ้ ล้ว อา้ เรามีรวยเกดิ ขึน้ แล้ว มีเรื่องท่ีจะใหเ้ รารวย ถ้าเราโกง
ไปไร่ เอาใจไปสวน ไปหาลกู หาผวั หาเมียอยทู่ างบา้ น เปน็ ห่วง โกงเขาได้หรือว่า โกหกเขาบา้ งอยา่ งน้ี แลว้ การค้าขายของเรามัน
บา้ นห่วงช่องอยู่ กเ็ ลยไมไ่ ด้ตั้งใจฟงั ด้วยดี จะบริสุทธย์ิ ตุ ิธรรมหรือเปล่า ถา้ ใจเป็นอย่างงั้น มันก็ผิดท้ังศลี
นะโม ตสั สะ ภะคะวะโต อะระหะโต สัมมาสัมพทุ ธัสสะ ผิดทั้งธรรมด้วย ผิดธรรมผิดวินัยดว้ ย การค้าขายจะอยู่ดีกนิ ดี
นะโม ตัสสะ ภะคะวะโต อะระหะโต สัมมาสมั พุทธสั สะ
นะโม ตัสสะ ภะคะวะโต อะระหะโต สมั มาสมั พุทธสั สะ จะเอาปญั หาของ สุภมาณพ บุตร โตเทยยบตุ ร ขนึ้ มา
กมั มงั วชิ ชา จะ ธมั โม จะ สีลัง ชวี ติ ะมุตตะมัง บรรยายใหฟ้ ังสกั หนอ่ ย

อมิ ัสสะ ธมั มะปะริยายัสสะ อัตโถ 7
สาธายสั มนั เตหิ สักกจั จงั ธมั โม โสตัพโพติ

8 สมัยกอ่ นโน้น มผี ู้สงสัยเป็นนกั เปน็ หนา ว่าคนเกิดมา ก็โงเ่ ง่าเต่าตนุ่ บางคนกค็ วามเฉลยี วฉลาดเหลือเกิน เหลา่ นล้ี ่ะ
ท�ำไมไม่เหมอื นกัน เกดิ มาในโลกเดียวกัน เปน็ มนษุ ยเ์ หมือนกนั ผิดกนั ไปมากมาย มอี ยหู่ รือหนอสง่ิ ท่ีให้เขาเป็นไปตา่ งๆ
๓ แตไ่ มเ่ หมือนกัน บคุ ลิกลักษณะหน้าตา ผิวพรรณกเ็ หมือนกนั กนั อย่างนน้ั พระเจา้ ขา้ ๑๒ มีนาคม ๒๕๕๖ ๓

ไมเ่ หมือนกนั ผิดแผกแตกต่างกันไป บางคนสูง บางคนต่�ำ บาง แอ้ เออ ดีมาก พระพุทธเจา้ เพิ่น เพิ่นตอบวา่ ดีมาก
คนด�ำ บางคนขาว บางคน อา้ พอดบิ พอดีไปงั้นล่ะ ทำ� ไมไม่ คำ� ถามของเธอมปี ระโยชนก์ วา้ ง จัดคอื จัด จัดเอาไว้ในพระสูตรซะด้วย
เหมอื นกัน ท�ำไมไม่ผิดเหมอื นกัน อยา่ งเขาผลิตรถยนต์ ผลติ เออ แอ้ อยมู่ ีอยูใ่ นพระสูตรซะด้วย ไอ้คนที่มผี ิวขาวก็ดี ตัง้ แต่
เครื่องยนต์กลไกใดๆ ขึ้นมา ยีห่ อ้ อะไร ย่หี อ้ อะไร กเ็ หมอื นกันเปี๊ยบ อดีตมาเขาเป็นคนมีความบริสุทธิ์ใจ ไมโ่ กรธกร้ิว ไมถ่ ือโทษโกรธ
มันผิดกนั ต้งั แต่เลขหมายเทา่ น้นั แต่วา่ เครื่องยนต์กลไกอนั ใครเลย ยิ้ม ใครวา่ ใหก้ ็ย้ิมอย่อู ย่างน้นั เป็นคนใจดี อโหสิ มี ใจ
เดียวกนั ทั้งนนั้ ผนื เดียวกันหมด เคร่ืองยนต์กลไกมีพลังเท่ากัน อโหสเิ ป็นหนงึ่ อย่อู ยา่ งนน้ั ใครจะว่ายงั ไงกช็ ่างเขา เร่ืองของเรา
ย่ีหอ้ ไหน ย่ีหอ้ ไหนก็ดี มพี ลังแข็งแรงเหมือนกนั อันนคี้ นเราท่ีมี ไม่ไดเ้ ป็นอยา่ งน้นั วางเฉยได้เขาเรียกอุเบกขา ใครจะด่าจะว่ายัง
ความผิดแผกแตกตา่ งกนั น้ี ไงก็เร่ืองของเขา แอ้ คนเกดิ มาในโลกกเ็ หมอื นกันล่ะไม่เหมือน
ไม่ ไมเ่ หมือนกนั ทกุ คน ไมข่ าวเหมือนกันทุกคน ดำ� ก็ไมด่ �ำเหมอื น
กนั ทุกคน เออ ขาวก็ไม่ ไม่ขาวเกนิ กันเทา่ ไหรน่ กั บางคนสงู บาง
คนต่�ำ บางคนดำ� บางคนขาว บางคนก็มั่งมศี รีสขุ รำ�่ รวย ท�ำมา
ค้าขึ้นซือ้ ง่ายขายคลอ่ ง บางคนก็ยากจนขน้ แคน้ ไม่เหมอื นเขา
เนยี่ มนั มี มเี หตอุ ะไรหนอ คนมนั จงึ ตา่ งๆ กนั อย่างง้ัน มี
ค�ำถามของเธอ ค�ำสงสยั ของเธอนเ่ี ป็นประโยชน์ในทางพระพุทธ
ศาสนามาก เออ เพราะงนั้ ขอ้ นน้ั เกดิ ในหลกั ในเกณฑด์ ี ตระกูล
สูงนั้นเป็นคนมกี ารอ่อนนอ้ มถ่อมตนเปน็ นสิ ยั ประจ�ำชีวิตจิตใจ
สุภมานพ โตเทยยบุตร.. เพิ่นจงึ สงสยั ว่า ขา้ พระพุทธเจ้า ของตวั เอง อ่อนน้อมถอ่ มตนอย่อู ยา่ งง้ัน ไมโ่ อ้อวดอะไรเลย เปน็
มีความสงสยั มานานแลว้ พระเจ้าข้า แตจ่ ะไปถามใคร มองไมเ่ หน็ คนมคี วามเคารพตอ่ ผูห้ ลกั ผู้ใหญ่เปน็ หนง่ึ แหละ ไม่ไดด้ หู มิ่นถ่ิน
จะมโี อกาสได้มาเข้าใกล้พระบรมศาสดา อยากจะขอถามพระบรม แคลนผู้หลักผู้ใหญ่ ผ้สู งู อายุกวา่ ผู้เกดิ ก่อนก็วา่ ได้ ผู้มหี นา้ ท่ี
ศาสดา และพระผมู้ พี ระภาคให้หายสงสัยไปเลย แอ้ ว่าคนเกิด การงานดีกว่า เหลา่ นี้ ไมเ่ คยเสียใจเลย ไม่เคยน้อยหนา้ ตำ่� ตา
มาในโลก ในมนษุ ย์นที้ �ำไมไม่เหมอื นกันพระเจ้าข้า บางคนมีผิวดำ� ใครเลย เออ เปน็ คนอุเบกขา มอี ุเบกขาเปน็ ประจ�ำอยอู่ ยา่ งงัน้
บางคนมีผิวขาว บางคนตระกูลสูง บางคนตระกลู ต่�ำ บางคน เออ เพราะฉะนั้นการที่มตี ระกูลสูง ก็เพราะเขาเปน็ คนไม่ถือเนือ้
9

10ถือตัว เป็นคนออ่ นน้อมถอ่ มตนต่อผู้หลักผู้ใหญ่ ผู้อายสุ งู กว่า คนรักษาธรรมะข้อนี้ได้ย่อมเกิดในตระกลู สูง ๑ เกดิ เป็น
เคารพอย่อู ย่างนัน้ มีความเคารพไม่ดูหมิ่นถิ่นแคลนใครเลย ผมู้ ผี ิวขาวบริสทุ ธผิ์ ดุ ผอ่ ง ๑ เออ ไม่ ไมแ่ ต่งเทา่ ไหรห่ รอก มนั
๓ บางคนกข็ ้ี โกรธ นๆ่ี ข้อท่ีผิวดำ� เนย่ี บางคนกม็ คี วามโกรธเป็น มันเป็นไปเองโดยอัตโนมตั ขิ องมัน ถ้าโกรธแล้วมนั ทำ� ลายผิวพรรณ ๑๒ มีนาคม ๒๕๕๖ ๓
ทำ� ลายผิวพรรณตัวเอง เออ ตระกูลสงู ตระกูลต�่ำ อนั นกี้ ็เหมอื น
ประจ�ำ นดิ ๆ หน่อยๆ ก็ไม่ใหอ้ ภยั แกก่ นั โกรธ ถอื โกรธอย่อู ย่าง กนั ละ่ ตระกูลสงู ทา่ นผ้นู ้นั เปน็ ผทู้ ี่รักษามารยาทในสังคม เคารพ
งน้ั โกรธจนหนา้ เห้ียมเกรียมไหม้นูน้ แหละ เออ หนา้ ด�ำคร่�ำ ผสู้ งู อายกุ วา่ ไมด่ หู มิ่นถ่ินแคลนผอู้ ่ืนเขาเลย น่ี เพราะฉะน้ันจงึ
เครียด ถา้ โกรธจัดๆ ละ่ หนา้ ด�ำคร�่ำเครียด เหมอื นดังเราเคย ใหท้ ำ� ใหผ้ ิวพรรณต่างกนั ไป ทางน้ัน ไมม่ ี ไมเ่ อามาถอื สาหาความ
สังเกตไหม ถ้าโกรธละ่ เปล่ียนสีไปเลย เปลยี่ นสจี ากสีขาว สีเหลือง ไม่เอามาผกู โกรธใส่ตัวเอง อโหสิใหอ้ ภัย เออ ถ้าพดู ผิดไปก็นกึ
สี อ้า งามอยู่บา้ ง แตถ่ า้ โกรธบอ่ ยๆ เกิดหน้าดำ� ครำ�่ เครียดข้นึ อยใู่ นใจน้นั หรือประนมมือขอโทษ พูดผิดไปแลว้ ขอโทษเน้อ
มา หนา้ เข้าฝา้ ราคมี ากมายหนา้ ด�ำ เออ คนขี้ โกรธผิวพรรณขี้ริ้ว ขอโทษ ขอโทษพดู ผิดไปแลว้ เออ ไมไ่ ดค้ ดิ มันออกมาโดยไม่ได้
เพ่ินว่าง้ัน คนข้ี โกรธผิวพรรณขี้ร้ิว ไมไ่ ด้ผิวพรรณผุดผอ่ งเหมือน นกึ ไม่มเี จตนาที่จะโกรธแค้นชงิ ชงั ใคร เออ บางคนสูง บางคนต่�ำ
ดังเขาอื่น เพราะฉะนัน้ ใครอยากขาวบ้าง อยากผิวดีบา้ ง อย่า บางคนผิวดำ� บางคนผิวขาว อ้า
สรา้ งความโกรธ อยา่ อาฆาตมาดรา้ ยผ้หู นงึ่ ผู้ใดเลย เพิ่นวา่ ง้นั
ไมม่ ี อาฆาตไม่มี มาดรา้ ยไมม่ ี จองเวรจองกรรมก็ไม่มี ให้อโหสิ มหี ลวงตาองค์หน่ึง ทา่ นมาบวช แตว่ า่ เป็นคนดำ� หลวงตาองค์
ตลอด ไม่คอ่ ยผกู โกรธกับใครเลยอย่างเนย่ี นนั้ ก็เลย.. จนตายแหละ พดู เถียงความขนึ้ มาบอกวา่ อาจารย์
พดู อยา่ งง้ีก็ไมถ่ ูกหรอก อมื อาจารย์นะ่ พดู ได้ พ่อแม่พาขาว มนั
ก็เลยขาว ผมมันพอ่ ด�ำแมด่ ำ� ผมเลยดำ�

อะ่ เฮอะ อ้า มันเป็นก็ว่านูน้ ไมใ่ ช่ว่า (หลวง)ตา อ้า เขา้ ใจ
อยา่ งง้นั ก็ผิดอีกแหละ เป็นการเถียงคำ� ส่งั คำ� สอนของพระพุทธเจา้
เอ้า ขอถามอีกหนอ่ ยเถอะวา่ ไก่ดำ� เคยมลี ูกตัวขาวๆ วิ่งตาม
หลังไปมีไหม เออ ๒ ตัว ๓ ตวั มันท�ำไมไม่ด�ำเหมอื นแม่มนั มนั
ท�ำไมขาวตัง้ แต่มนั ตวั เดียวหรือ ๒ ตวั นน้ั เออ วิ่งตามแมไ่ ป
ควายด�ำออกลูกเผือกหรือออกลกู ดอ่ น(ขาวเผอื ก) อยา่ งนเี้ คย
เหน็ ไหม เออ ก็ ก็ แม่มันสิ เพ่ินก็ว่าแม่น่ัน แม่น่ัน

11

12 เถียงไมไ่ ด้หรอก อันนค้ี �ำสอนพระพุทธเจ้า เพ่ินสอน เออ บางคนเกิดในตระกลู สูง แต่วา่ ผิวด�ำ ตระกูลสงู แต่วา่
ถ้าเอาความโกรธมาบริหารงาน บริหารการงานอะไร มัน มนั ไม่ ผิวด�ำ เพราะว่าไม่รักษาความโกรธของตวั เอง ไม่ไดข้ ัดเกลาจิตใจ
๓ สะอาด การกระทำ� ก็ไม่สะอาด ความคิดกม็ อี าฆาตมาดรา้ ยพยาบาท ตอนนนั้ ลอุ �ำนาจแก่ความโกรธบอ่ ยๆ อยู่เรื่อย เปน็ ถงึ พระราชา๑๒ มีนาคม ๒๕๕๖ ๓
มหากษตั ริย์ แล้วถา้ โกรธขึ้นมาละ่ ลูกน้องแตกแหกเป็นแถวไป เออ
ผอู้ ่ืน อันนมี้ ันท�ำใหเ้ ป็นคนเกดิ ชาติต่อๆ ไป เป็นคนมีผิวดำ� ดำ�
อ�ำมหิตจริงๆ อมื เนยี่ มองเหน็ แตต่ าแมบๆ (รวดเรว็ )กบั แขว่ (ฟัน)
หวั เราะออกมา เออ เหน็ ฟัน นอกนัน้ ด�ำหมดทกุ อย่างอ่ะเนาะ(นะ) เออ

ผิวดำ� ผิวขาว ตระกลู สงู ตระกูลต่�ำได้ ก็ไอท้ ี่วา่ ตระกูลสงู มนี ทิ านท้ังหลายนทิ านเอามาเปรียบเทียบกนั ดู เออ มนั
เพ่ินไม่เอาคำ� หยาบช้าสามานยม์ าคยุ กัน เออ อยา่ งในตระกูลพระ เปน็ อย่างงน้ั บางคนกร็ ่ำ� รวยมหาศาล บางคนก็ยากจนขน้ แคน้
ราชามหากษัตริยท์ ุกสมัยมา ท่านไม่เคยเอาความโกรธด่ากนั ยากเงนิ จนทอง ไม่มี ใครเคารพนับถอื เออ เปน็ คนขี้ โกรธเป็น
อยา่ งจริงๆ จังๆ อ้า จนจะฆา่ กนั ตกี ัน พระไมไ่ ดเ้ อาความโกรธ ประจ�ำ เร่ืองท่ีผ่านไปแลว้ นาน ยังฟ้นื ข้ึนมาทะเลาะกันอกี ต่อไป
อยา่ งนนั้ มาใช้ เอาแตม่ ธุรสวาจาที่ ไพเราะเสนาะโสต ไมใ่ ห้ความ อยอู่ ย่างง้ัน แล้วความโกรธมันท�ำลายผิวพรรณ เพิ่นวา่ อยา่ งง้ี
โกรธเกดิ ขึ้นในหัวใจของทา่ น รักษาธรรมะขอ้ นเ้ี ปน็ หนึ่งมาโดย ทำ� ลายผิวพรรณ ทำ� ลายทรัพยส์ ินดว้ ย เออ ท�ำให้เป็นคนยากจน
ตลอด เพราะฉะน้นั ท่านจงึ มีคุณธรรมสงู เปน็ ควรท่ี เป็นบุคคล ขน้ แค้นเขญ็ ใจไร้ทรัพย์ แลว้ กป็ ัญญาท่ีจะเกิดขน้ึ กับชีวิตจิต
ท่ีควรเคารพบชู าไดอ้ ยู่ ผู้เปน็ ตระกูลสงู ตระกูลนั้นท่านมมี ารยาทดี ใจนะ่ กน็ ึกไม่ออก นกึ ไม่ออก นกึ ไมถ่ ึง ปญั ญาพาตัวรอดเป็น
คำ� พูดคำ� จามีมารยาทดี ไม่เคยกระทบกระเทียบ เปรียบเปรย ยอดดี ไม่เอามาใช้ ไม่เอามาใชก้ นั เอาแต่ความนา่ เกลยี ดนา่ ชงั
ผหู้ นง่ึ ผู้ใด ใหเ้ จบ็ ช้�ำน�้ำใจเลยแม้แต่นอ้ ย ถ้าพูดผิดไปกข็ อโทษๆ เอามาพูดกัน ดา่ กนั ดา่ แคน่ ย้ี งั ไม่พอใจ ตอ่ โคตรพ่อโคตรแม่
แล้ว พดู ผิดแลว้ ตรงนี้ อา้ ขอโทษเน้อ พดู ผิดแลว้ ไม่มเี จตนา เพ่ินพู้น( โน้น)ล่ะ อา้ คำ� น�ำด่า ด่าพ่อดา่ แม่ว่านเ่ี ม่ือผิดไปทั่ว ทำ�
ท่ีจะดูหม่ินถิ่นแคลนท่านผอู้ ่ืนเลย เออ อา้ ยงั ไงเขาเจ็บใจ หาเร่ืองอยา่ งนน้ั มาพูดให้จนได้ น่ันแหนะส�ำหรับ
คน ทำ� ลายผิวพรรณตัวเอง จะพดู ดีๆ จรรยา.. ไม่ไดร้ ับการ

13

14ศกึ ษาสงู กต็ าม แต่มธี รรมชาตขิ องมันเป็นอยา่ งง้ันเอง เป็นคน โมทนาส่วนบญุ เราก็ไดบ้ ุญเหมอื นกันถึงไม่ไดท้ ำ� แต่ว่าไมม่ ี ใจ
มจี รรยาบรรณท่ีดี อมื รักษาสมบัตขิ องตวั เอาไว้ได้ ไมโ่ กรธให้ อิจฉาริษยาอาฆาตอย่างหนง่ึ อย่างใด มี ใจเผยแผม่ ากว้างขวาง
๓ ใคร ไม่ดา่ ให้ใคร ไม่วา่ ใคร ทั้งนต้ี ีแมห่ รือดา่ ต่างๆ นานาก็ไม่ อยอู่ ยา่ งน้นั ใจกวา้ งใจขวางอยอู่ ย่างนน้ั เปน็ ๑๒ มีนาคม ๒๕๕๖ ๓

ด่า ดา่ ไปทำ� ไม ดา่ ไปมันก็ไม่เปน็ ไปตามนนั้ หรอก เหน็ วา่ ใหอ้ ภยั นสิ สะยะปัจจยั
ซ่ึงกันและกนั ดีกวา่ ดีกวา่ ผกู โกรธหาความโกรธมาใสต่ วั สรา้ ง
ผิวพรรณให้ตวั เอง ไมน่ ่าดูเลย หนา้ ดำ� คร่�ำเครียด เออ เป็นอย่างง้ี
บางคนยากจนข้นแคน้ อันนั้นกเ็ ป็นความตระหนถ่ี ี่เหนยี ว ตดิ ตามตนไปทุกภพ ทกุ ชาติ พระพุทธเจา้ สร้างบารมมี า
ความตระหนถ่ี ่ีเหนยี ว เหนยี วแนน่ หวงแหน ไม่คอ่ ยจับค่อยจ่าย เท่าไหร่ ท�ำบญุ ท�ำทานมาเทา่ ไหรช่ าติ ๔ อสงไขยกำ� ไรแสนมหากัป
ไมค่ ่อยเลี้ยงดูพ่ีปา้ นา้ อาท่ี ไหนเลย เป็นคนเหน็ แกต่ ัวจัด อา้ เออ เกดิ จากไหน เออ ภพไหนก็ตาม เกิดในตระกูลสูงสุด ตระกลู
แมแ้ ตค่ นอ่ืนมาบอกบญุ ทำ� อะไรกนั นี้ ยงั ไปว่าเขาอีก เออ ยงั ต�่ำกต็ าม มี ใจโมทนาสาธกุ ารกับผอู้ ่ืนเขาอยอู่ ย่างนั้น ไมอ่ ิจฉา
ไปวา่ เขาต่อไปอีก ไปบอกเขาทำ� ไม เออ ตัวเองรวยกจ็ งท�ำไป ไม่ตารอ้ นผ้หู น่ึงผู้ใดเลย โมทนาดว้ ยความจริงใจ ถ้าโมทนาแลว้
เถอะ อืม ว่าไปนนู้ ไมต่ อ้ งใหผ้ อู้ ่ืนเดือดรอ้ นอย่างงัน้ อย่างงี้ เปล่า ตัวเองก็ได้ ไดส้ ่วนบุญเหมือนกัน เออ
หรอก การท่ีบอกบุญสุนทาน ใหก้ ันและกนั นเี้ ปน็ คนใจกวา้ ง
เปน็ คนใจไมค่ ับแคบ เป็นคนใจกวา้ ง มี การอิจฉาริษยา หาเรื่องกลั่นแกลง้ กนั ต่างๆ นานา เขา
ไมผ่ ิดกห็ าเร่ืองเขาใสใ่ ห้เขาผิด เขาถกู อย่ขู นาดไหนก็ยังไมโ่ มทนา
เมตตา กรณุ า มทุ ิตา อเุ บกขา ยังหาเรื่องอจิ ฉาเขาอยู่อย่างงัน้ ถ้าใจอย่างงั้นเรียกวา่ ใจริษยา
หาเร่ืองอจิ ฉาผู้อ่ืน อา้ ท�ำใหต้ นเกิดในตระกูลต่�ำ เออ แล้วก็ผิวด�ำ
อยู่ในนั้นพรอ้ มเสร็จ เนย่ี จงึ .. จึงเปน็ คนใจกวา้ งใจขวางข้ึนมา ไม่ขาวกบั เขาละ่ อืม บางคนก็เกิดโรคตา่ งๆ นานา ของเขาหาย
ไมค่ บั แคบ อ้า ไมเ่ หน็ แก่ตัว ไมเ่ ก็บ ไม่ก�ำ ไม่กอบ ไมโ่ กย ไมโ่ กง แตข่ องเราไม่หายเลย เขากินยาอะไรก็ถูกไปหมด ดีไปหมด อ้า
ไม่กินใครเลย ซ่ึงมนั ผิดศลี ผิดธรรมด้วย ผิดธรรมะค�ำสอนของ เพราะวา่ เขาประพฤติดี เขาประพฤติดี ไม่อจิ ฉาตาร้อน ผู้ใดให้..
พระพุทธเจา้ ดว้ ย เพราะฉะนน้ั คนเกิดมาเปน็ ตระกูลยากจน (เสยี งไอ) สาธุไปหมดทุกคน
ข้นแค้น เหน็ แกไ่ ด้ทรัพย์ อบั ปัญญา ไม่มปี ัญญา เห็นเขาทำ� ก็
นึกหมั่นไสอ้ ย่เู ฉยๆ ไม่คิดจะสาธุ ยินดีปรีดาปราโมทย์ อ่ะ โมทนา (เสยี งไอ) กบ็ อกว่าไมต่ อ้ งอาย(ไอ) ไม่ต้องอาย(ไอ) คนกนั เอง
สาธกุ ารด้วย ถึงตวั ไม่ได้ท�ำกต็ ้องโมทนาสาธดุ ว้ ย ไปทอดกฐนิ ยังอาย(ไอ)ได้อยู่ ไมต่ อ้ งอายกันหรอกกบั คนอื่นที่มาที่นกี่ ็ เปน็
ผา้ ปา่ หากฐินอะไรสรา้ งอันนัน้ อันน้ี สาธอุ ยูใ่ นใจ เออ เรียกว่า ญาตเิ ปน็ โยม ผู้มีศรัทธาในพระพุทธศาสนากนั ท้ังนั้น พอใจที่
จะประพฤตปิ ฏิบัตติ นตามค�ำสงั่ ค�ำสอนของพระพุทธเจา้ แอ้ ถา้
อยากสวย อยากงาม หนา้ ตาสะสวย ผิวพรรณผุดผอ่ ง กอ็ ย่า

15

16เป็นคนข้ี โกรธ เพ่ินว่าอย่างงี้นะ อย่าเป็นคนขี้ โกรธ อยา่ ผูกโกรธ เปน็ คนใจกวา้ งใจขวาง อย่าเปน็ คนคับแคบ ถา้ คน
อยา่ อาฆาตมาดรา้ ยผู้อ่ืนเขา อา้ อยา่ แช่งชกั หักกระดกู ผู้อื่นเขา คบั แคบแล้วจัดงานจัดการอะไรเกดิ ข้นึ ไม่มี ใครไปเหลยี วแล
๓ อ้า เฉยๆ เอาใจเฉยๆ ไว้ เฉยไว้ก็ดีเอง แตว่ า่ งานการของหมู่ เลย ไมม่ ี ใครเอาใจใส่ชว่ ยเหลอื เลย อยา่ งนกี้ ็มเี ราอยากจะเปน็ ๑๒ มีนาคม ๒๕๕๖ ๓
อย่างง้ันหรือ เราอยากจะเป็นอยา่ งงน้ั เรากส็ ร้างเอาสิปะเนยี่ ตา
ของพวก เอาใจใสเ่ ปน็ พิเศษ เอาใจใส่ เอาใจชว่ ยเปน็ พเิ ศษ มงี าน ใหค้ บั ให้แคบเขา้ ใหเ้ ปน็ คนคับแคบเขา้ อ้า ข้ีตระหนถ่ี ่ีเหนยี ว
อะไรเกดิ ข้ึนทางบ้านบา้ ง จะท�ำบญุ บา้ นบ้าง ทำ� บญุ ผา้ ป่ามหา เหนยี วแน่นหวงแหน อ้า แลว้ กอ็ จิ ฉาริษยาด้วย อาฆาตมาดร้าย
กฐินอะไรบา้ ง อา้ มีความยนิ ดีปรีดาปราโมทย์ เออ ใจเราก็โชติ ดว้ ย จองเวรจองกรรมผ้อู ื่นด้วย อยา่ งน้ีไมด่ ีเลยเออเนาะ(นะ)
ช่วงชัชวาล ยิ้มแย้มแจม่ ใสเบิกบานร่าเริง ไมใ่ จฮอม(ระทมใจจน ไม่ดี สำ� หรับเราตอ้ งการความเจริญ ขอโภคสมบัติ จงมแี ดข่ ้าพเจา้
เหี่ยวแหง้ ) ใจตรอม อ้า ไม่ใจฮอม(ระทมใจจนเห่ียวแห้ง) ใจ ในความเป็นธรรมทุกอย่างเลยแนะ่ เออ เกิดมงั่ มศี รีสขุ เจริญ
ตรอม ใจคบั แคบ ท�ำใจใหก้ ว้างเอาไว้ เออ จงึ สามารถไปเกดิ ใน รุ่งเรือง ค้าขายหงายมือก็ได้กำ� ไรมหาศาล อ้า เป็นอยา่ งนนั้
ตระกูลสงู ได้ ถา้ อจิ ฉาริษยาพยาบาท อาฆาต จองเวรคนโนน้
คนน้ี ไปเกิดในตระกลู สูงกบั เขาไมไ่ ด้ ไปเกดิ เป็นคนตำ�่ ๆ พนู้ ถา้ ใจคบั แคบแล้ว ไม่มี ใครเหลยี วแลล่ะ แอ้เฮ้อ ไม่มี ใคร
( โน้น)ล่ะ เป็นคนเลว ต่�ำๆ เลวทรามตำ�่ ช้า เปน็ คนยากคนจน เหลยี วใครแลเทา่ ไหร่ เชญิ ชวนยงั ไงๆ ก็ไมม่ ี ใครดแู ล ไมม่ ี ใคร
ด้วย เพราะไมม่ ี กุศลจิต ไม่ยนิ ดีปรีดาปราโมทย์ในการท�ำบญุ ยนิ ดีด้วย โอ้ย ทำ� แต่บญุ ๆ อยู่นั่นแหละเขากว็ ่าเขาไปงน้ั แหละ
ท�ำทาน ไมโ่ มทนาสาธกุ ารดว้ ย อ้า เห็นเขามาเชิญชวนเพอ่ื สรา้ งบุญสร้างกุศลเหลา่ นน้ั อันนี้ ก็ไปดถู ูก
อยา่ งนั้นก็เรียกว่าตัดลาภสักการะของตัวเอง ซงึ่ ควรท่ีจะ เขาอกี อย่างน้ีไมถ่ กู ต้อง ถา้ อยากใหถ้ ูก ถูกต้อง ต้องยนิ ดีปรีดา
ไดก้ ับเขาบ้าง กเ็ ลยไมไ่ ด้ท�ำกับเขาเลย พาอจิ ฉา พาความอิจฉา ปราโมทย์โชติชว่ งชัชวาล อย่าอจิ ฉาตาร้อน โมทนาสาธุการดว้ ย
ริษยา พยาบาทอาฆาต เอย้ ไปเล่นอะไรก็เอารัดเอาเปรียบหมู่ ถ้าทำ� ดีแลว้ โมทนาทุกอย่างไป
อย่างงนั้ นะ่ เอาไก่ไปชนกัน ก็ เอออยากชนะเขาจนเกินไป เอาไม้
ไปจ้ิมตา หรือเอาอะไรจิ้มตาไก่เขานะ ใหม้ ันตาบอดขา้ งหนง่ึ นะ
ท�ำนองน้ี เออ แลว้ มันจะแพ้เขาเหล่านี้ หลายอยา่ งเร่ืองอจิ ฉา
ริษยาเนยี่ ไมค่ วรจะเอามาใชส้ ำ� หรับพวกเราผูถ้ อื พระพุทธศาสนา
ถอื ตามคำ� สั่งค�ำสอนของพระพุทธเจ้าเพิ่นกล่าวไว้ ใหล้ ะเว้น
เวรกรรมทั้งหลาย เออ อาฆาตมาดรา้ ยอยา่ ใหม้ ี ในหัวใจ ให้กวา้ ง
เอาไว้ ใจกวา้ งใจขวางจึงเกดิ เป็นเศรษฐมี มี ัง่ น่งั กนิ นงั่ ทาน

17

18 แม้แตเ่ อาปลาไปปล่อยกย็ ังสาธุ แม้ เออ เอานกไปปล่อย แดงอยู่ ได้รับกกั ขงั มานานหรือยังไง พอเอาไปปลอ่ ยเท่านั้นล่ะ
กย็ งั สาธุ เออ อยอู่ ยา่ งงัน้ เคยเหน็ ไหม เคยเห็นในหลวง เออ ปลอ่ ยลงนำ้� แลว้ ไม่ได้ไปเลยนะ ปล่อยลงน�้ำ กลับคืนมาซะก่อน
๓ ไปปลอ่ ยปลาแต่ละคร้ังไหม อา้ ราชธดิ า ราชบุตร ราชธดิ าก็ท�ำ กลบั คืนมาหาผู้ปล่อยเสียกอ่ น แลว้ ก็ผงกหัว มาผงกหวั อา้ เรียก๑๒ มีนาคม ๒๕๕๖ ๓
ว่าดีอกดี ใจหลายท่ีมาปล่อยให้ คิดวา่ อยา่ งนนั้ นะ ไปซะ ไปซะ
ตาม ตัดเชือกใหม้ นั ไหล ลงในหนอง ไหลๆๆๆๆๆๆ เสียก่อน ไปซะ ไม่ต้องนั่นหรอก ไม่ ใหอ้ ภัยแล้วทกุ อย่าง เออ กม็ นั ปลา
เออ เออ ไม่มตี วั ไหน ยนิ รา้ ยน่ี อาฆาตพยาบาทเลย มแี ตท่ ี่ ขี้ปว่ ย เออ คกึ ดี ใจหลาย โดดครึม ไปเลย ไป.. ลงหนองใหญ่ๆ
ดีอกดี ใจหลายน่ี วา่ เป็นเสรีภาพแล้ว ดีอกดี ใจหลาย ปล่อยปู กวา้ งๆ นู้นแหละ หนองบา้ นหนองบัวเนย่ี ตามบา้ นหนองบวั
ปลอ่ ยปลา ปลอ่ ยนก อะไรทำ� นองน้ี อย่านกึ ถือ อยา่ ถือวา่ เป็น
ของต�ำ่ ๆ เปน็ ของสงู นก หนู ปู ท่ีเมอื่ ได้รับความเสรีภาพเต็มที่
เออ โมทนาสาธุ
อันนหี้ ลวงปูเ่ คยไปปลอ่ ยปลากับหลวงตานู หลวงตานู
เพ่ินกม็ าบวชอยดู่ ว้ ย แกให้ไปจำ� พรรษาอยู่บ้าน อ้า หนองบวั
โน่น ลกู สาวเพิ่น เคยบวชเป็นชีมา ไปซอื้ ปลาตัวใหญ่ๆ มาขังไว้
ขังไวห้ มอ้ หน่งึ เพ่ินก็เดินไป หลวงตานเู พ่ินก็เดนิ ไป ไป เสยี งมนั
ดงั ครึกๆ เอ้ เสียงแปลกๆ อยา่ งน้ี มันแปลก เพ่ินเอาหยัง่ มา
ขงั ไวเ้ นอ้ ไปดู ไปดูละ่ อาจารย์ๆ ไปเบิ่ง(ดู)อนั นนี้ ่ะ มนั เอาอะไร
มาขังไว้ดังครึกๆ สมมติว่าเราเอาไปปล่อยจะบาปไหม โอ้ย ไม่ มอี ีกคร้ังหน่ึง พวกนกทั้งหลายก็เหมอื นกัน ถ้าเอาไป
บาปหรอก อ้า เขาก็ไดบ้ ุญดว้ ยถา้ เขาโมทนา ผูเ้ ขาซ้อื มา เขาก็ ปลอ่ ย เอานกไปปลอ่ ยเว้ยเนยี่ บอกเขาซะ ไม่มเี วรไม่มีภยั กันนะ
จะไดบ้ ญุ ดว้ ย เอาเลยหลวง หลวงตาเอาเลย มอี ยู่ในครุ(ภาชนะ บัดนน้ี ะ อ้า อโหสิแล้ว ใหอ้ โหสแิ ล้ว ให้อภัยแกก่ นั และกนั น่ะ
สาน ใชต้ ักน�้ำ)ถงั เออ เอาปลาใสค่ รุ(ภาชนะสาน ใชต้ กั นำ้� )ถัง เออ ไปดีมาดีนะ ปล่อยออกจากกรงแล้ว บินไปสักพักหนงึ่ กลบั
ไปกตี่ วั มันมีเท่าไหร่เอาหมดล่ะ เทออกหมดล่ะ เทไปก็ลงปืด คืนมา มาบินแป๊บๆๆๆๆๆ หนั หน้ามาโมทนาหรือยังไงอ่ะเนย่ี …
กล็ งสระน�้ำ ฝายบา้ นหนองบัว วัดปา่ บา้ นหนองบัว ลงไปโน้น ไปๆๆ ไปได้แล้ว ไปไดแ้ ลว้ ไมไ่ ดห้ รอกมันจะไม่ทันหมเู่ ขา เออ
ลงไปตามสะพานลงไป ลึกๆ นูน้ ละ่ ไปไดแ้ ลว้ หม่เู ขา แนะ่ เขาดี ใจ ถา้ ได้รับการปลดปลอ่ ยอย่างงน้ั
เอา้ อโหสิกันเด้อปะเนย่ี ให้ ให้ปลอ่ ยแลว้ เออ ปลาตัว เขาดี ใจหลาย เออ
น้นั กป็ รากฏว่ามนั รู้จักภาษาอยู่ กป็ ลาตัวนั้นมันเหมือนๆ เขา
ตามันแดงหรือวา่ มนั รอ้ งไห้ก็ไม่รู้ ตามนั แดง มองดู มัน มันตา ถา้ เปน็ ใจมนษุ ยเ์ รากเ็ รียกว่า โมทนาสาธุนะ่ มคี วามปลื้ม
อกปล้ืมใจ ชีวิตรอดคราวนเ้ี พราะคนคนนี้ มันจงึ ลอยพอกลับถึง

19

20บา้ นมองหน้าซะกอ่ น เออ ดสู อิ าจารย์ อาจารยด์ สู ิ มนั มัน มนั มันถึงจะร้องเอย่ โมทนาเอาเดอ้ เออ ก้มหวั ลง ก้มหัว เงยคอ
เหน็ มันไม่ไป มนั ลอยกลบั คืนมา เออ มนั มาโมทนาส่วนบญุ ท่ี ขนึ้ มา แตว่ ่ามนั ทำ� บา๊ ยบาย(bye bye ลากอ่ น)ไมเ่ ปน็ นะ มนั
๓ เราให้อภัยแกม่ ันเนอ้ ก็เออ แอ้ ท�ำอะไรทำ� ด้วยใจจริงๆ อยา่ อ้า ท�ำบ๊ายบาย(bye bye ลากอ่ น)ไม่เป็น ทีนก่ี ม้ หัวลงรับเท่านัน้ ๑๒ มีนาคม ๒๕๕๖ ๓
แหละ ต่อจากนน้ั มาเลยดีวันดีคนื มา ท้องกห็ าย เออ ท่ีผ่ามา
ปากว่าตาขยิบ ไมใ่ ช่อย่างนั้น ตอ้ งให้อภัยจริงๆ ในใจเราจริงๆ แล้วแผลกห็ ายดี
ให้อภัยจริงๆ ปลอ่ ยนก ปล่อยปลา ปลอ่ ยกบ ปลอ่ ยเขียด
กเ็ หมอื นกัน อา้ เอาลงไปปล่อยท่ีน�้ำแล้วยงั ลอยกลับคนื มา อ้า เออน่ัน เรียกวา่ จิตของสตั วม์ คี วามส�ำนกึ รูส้ ึกบาปบญุ
มาสวัสดีซะกอ่ นหรือยงั ไงเหรอ นั่น น่ันๆ นั่นกม็ ีเขาไปปล่อย คุณโทษ รูส้ ึกดีชั่ว รู้สึกเหมอื นกนั ว่ารู้สกึ เหมอื นกัน พวกเปด็ พวก
อยู่ ปลอ่ ยกบก็เหมือนกนั ลกั ษณะเดียวกัน เขาดีอกดี ใจ ไก่เราเคยที่ทรมานเขาอยา่ งไรละ่ เลย ต้ังใจเมตตาอโหสิให้เขา
เพียงแตว่ า่ เขาหกั ขาหรือเปลา่ ถ้าเขาหกั ขา เขาจะลำ� บาก บา้ งเดอ้ สำ� หรับผ้มู ศี ีล มธี รรมอย่แู ลว้ ไมต่ ้องหว่ ง ไมไ่ ปเอาสัตว์
ล�ำบนอยตู่ ่อไปละ่ แอ้ ถา้ ปลอ่ ยดว้ ยความเมตตาปรานจี ริงๆ ได้ เป็นๆ มาทบุ หัว ไมไ่ ด้เคยหกั แข้งหกั ขาเขาหรอก อา้ มีเมตตา
บญุ จริงๆ ปรานอี ยู่อยา่ งนน้ั อยา่ อยา่ ไปกระท�ำเช่นน้นั อ้า มันเกิดอบุ ัตเิ หตุ
อนั นนั้ อนั นมี้ า ขาหกั แขนหกั กม็ ี เออ เพราะวา่ เคยได้เบียดเบียน
อะยัมภะทนั ตา เขามาแต่ปางกอ่ นนะ่ ให้อโหสกิ นั ซะ ให้อโหสิกนั ซะ ถา้ เปน็ อยา่ ง
งน้ั ให้อโหสิ อย่าไปถอื โทษโกรธกนั เลย เนยี่ เม่อื พรรณนามา
เออ ในชาตินเ้ี สียดว้ ย หลวงปู่เคย เออ ตั้งแต่เป็นโยม แล้วเพ่ินก็ว่าไป บญุ สูง ตระกูลตำ่� ผิวด�ำ ผิวขาว อา้ มโี รคมาก
นู้นหรอก แตเ่ ปน็ โยมก็เคย ก็เคยทรมานสัตว์ เออ เคยขังสตั ว์ มโี รคน้อยต่างกัน บางคนไม่มโี รคเอาเสยี เลยก็มี เพราะไมเ่ คย
ไว้ มานม่ี าเจ็บป่วยเขา้ โรงพยาบาล ถกู ผา่ ตดั ท้องเนยี่ ผา่ ตัดทอ้ ง เบียดเบียนสตั ว์
เออล�ำไสม้ ันปีนกันหรือไง ก็เขาเยบ็ ให้ดีแลว้ ดีแลว้ กินข้าวได้
สบายแลว้ อา้ ได้นมิ ิตกบตัวนน้ั นะ่ กบตัวใหญๆ่ นะ่ มานัง่ เพราะฉะน้นั เราก็ต้องเอาอันนล้ี ะ่ จริงกวา่ พวกเราเป็นชาว
อ๊บๆๆๆ อยู่ มานั่งอบ๊ ๆ เออ เหน็ แลว้ รู้แล้วว่า เรารู้แลว้ ละ่ อ้า พุทธ เออ อย่าหาเรื่อง เออ เป็นเวรเปน็ กรรมกับสัตวอ์ ื่นอีกต่อ
แตก่ อ่ นไมไ่ ดร้ ้จู ักอะไร ฆ่าทุกสิ่งทุกอยา่ ง ผ่าทอ้ งทุกสง่ิ ทกุ อยา่ ง ไป ให้เมตตาจริงๆ เมตตาจริงๆ เออ เคยปล่อยนก ปลอ่ ยอะไร
หักขาเขาทุกอย่าง แตก่ อ่ น แต่เด๋ียวนบ้ี วชมาแลว้ ๒๐ กวา่ ปี มนั ก็บินวนเวียน กลบั คืนมาสัง่ อกี เออ พอมันไปแล้ว มันกบ็ ิน
แลว้ ๓๐ กวา่ ปีแลว้ ให้อภัยแก่สตั ว์อื่นทุกอยา่ งละ่ เพราะฉะน้นั ไปแล้ว มันก็บิน บินกลบั คืนว่า หนั หนา้ มาสั่งเหมอื นกัน เออ
จงโมทนาเอาเด้อเพิ่นเนาะ(นะ) อา้ บอกกบตวั นั่นนะ่ ตวั ตัว วันนปี้ ลอดภยั ๆ เออ แอ้ เขาจะมีความดี ใจอยู่ เออ ปลื้มใจแล้ว
มนั มนั มาน่ังกท็ �ำ อ๊บๆๆๆ อย่อู ย่างงั้นหรอก ทำ� ปาก อ๊บๆๆ จะ๊ ไดป้ ลอ่ ยอย่างง้ี

21

22 เพราะฉะนัน้ ในหลวงทา่ น เหน็ วา่ การปล่อยสตั ว์ ให้อภัยแก่ ขา้ พเจ้า เออ ได้เปน็ ผู้แทน ได้เป็นนายกรัฐมนตรี ใหมๆ่ อย่สู มัย
สัตวอ์ ื่นน้ี เป็นบญุ เปน็ กุศลอนั หนง่ึ อ้า ควรท�ำบอ่ ยๆ บอกลูก หน่ึง ใหข้ า้ พเจา้ นำ� ของเหลา่ นี้ ก่คี ันรถบัสอ่ะ กค่ี ันรถแบคโฮละ่
๓ บอกหลานให้ท�ำบ่อยๆ อา้ แผ่เมตตาบ่อยๆ ให้แกเ่ พื่อน เทา่ นัน้ กี่ตู้ รถตง้ั ๕ ตู้ ๖ ตู้ หลายตู้เวอะ รถน้อยๆ กต็ ิดตามไป ๑๒ มีนาคม ๒๕๕๖ ๓
หลายอยู่ นี่ เอาของนม่ี า มอบใหพ้ ี่นอ้ งที่ ไดร้ ับกระทบกระเทือน
เพ่ือนร่วมโลก ประเทศ อา้ พมา่ นำ้� ท่วมบา้ นเมืองไมม่ ีท่ีอยู่ที่ อา้ ในการแผ่นดนิ ไหวหรือภเู ขาถล่ม ตาย เสียหายร้ายแรง ผู้
อาศยั ภูเขาพังถล่มทลายมาปีนน้ั ในหลวงท่านสงั่ ว่า โอ้ สงสาร ตายก็มี เพราะฉะน้นั ขอรับของขวัญนจ้ี ากในหลวงทา่ น ทา่ น
เขาเนอ้ ไม่มที ี่อยูท่ ่ีอาศัย ข้าวปลาอาหารกล็ อยไปกับน้�ำหมด นกึ ถึงพี่น้องพมา่ ลำ� บาก จงึ ไดส้ งั่ ให้ข้าพเจา้ นำ� ของเหลา่ นมี้ าชว่ ย
ไม่มกี นิ อะไร เพราะฉะนั้นเพ่ินจัดตัง้ กองทนุ มลู นธิ ขิ นึ้ ไว้ให้ แล้ว อนั นคี้ รั้งหนงึ่ ล่ะ อ้า
เอาของเหลา่ นี้ไปสง่ พม่าใหห้ น่อยนะ ไปส่งพมา่ ใหถ้ งึ มือนายกฯ
เขานะ อา้ สมยั นั้น สมัคร สุนทรเวช เปน็ ผแู้ ทนใหมๆ่ รับอาสา นายกฯ ของพมา่ เปน็ รัฐมนตรีหรือเป็นประธานาธิบดี
ไป ไปสง่ เอง แล้ว น�้ำตาพัง(ไหลพราก) น�้ำตาพัง(ไหลพราก) เอา้ โอ้ เสยี
แรง ประกาศตอ่ หมู่ เสียแรงเราเปน็ ข้าศกึ กันมา เป็นศัตรูกันมา
นับสมยั ไม่ถ้วน บัดนเี้ ราเลิกแลว้ เราจะไมเ่ ป็นศัตรกู บั ในหลวง
แล้ว เออ ไมเ่ อาแลว้ เออ การรบทัพจับศกึ อะไรกเ็ ลกิ กนั แลว้
ไหมละ่ พี่นอ้ งทั้งหลายฟงั นะ เออ ขา้ พเจ้าขอพูดดว้ ยความจริงใจ
เลกิ จองเวรจองกรรมกับประเทศไทยแลว้ เออ นค่ี ราวหนึง่

ไปทาง ทางรถ ไม่ได้ไปทางเคร่ืองบิน เอารถยนต์ไป ออก 23
ทางเชียงรายไปทางนลี้ ะ่ ออกไปเชียงรายเชียงตุงไปทางนล้ี ่ะ เออ
ไปแล้วเข้าในบา้ นในเมอื ง เขาก็ตกใจอะ่

พมา่ โอ้ มากนั หลายอยา่ งง้ี มายังไงกนั หนอ แล้วแจ้ง
ความจำ� นงมา พระบาทสมเด็จพระเจา้ อยูห่ ัวภูมิพลเป็นห่วงพี่น้อง
เออ ชาวพม่า บา้ นใกล้เรือนเคยี งกนั ไดร้ ับความกระทบกระเทือน
อย่างหนัก เออ บา้ นที่พักพาอาศยั พัก พังไปหมด ก็ได้ใช้ให้

24 ประเทศญี่ปนุ่ นี้ ไดร้ ับความอนเุ คราะห์จากในหลวง เพื่อ อีกหนึ่งประเทศจีนก็เคยสง่ ไปให้ ส่งไปให้ นั่นในหลวง
ตง้ั กองทนุ มลู นธิ ิไว้ใหด้ ้วย เออ ประเทศญ่ีปุ่น อ่ะได้สงเคราะห์ ท่านก็เปน็ อยู่ บา้ นเมอื งของเราก็ยากจนอย่เู หมือนกนั แตน่ �ำ้ ใจ
๓ น้อยไปหน่อย เออ ไดต้ ้งั กองทนุ มูลนธิ ิไว้ให้นี่ มันชว่ ยประเทศ ของทา่ น นำ�้ พระทัยของทา่ นประเสริฐขนาดนนั้ ไมเ่ คยถอื โทษ ๑๒ มีนาคม ๒๕๕๖ ๓
โกรธเคืองใครเลย ใครจะไปโทษ แม้โกรธกบั เรา เปน็ เจ้าเวร
ญ่ปี ุน่ ต้ังกองทุนมลู นธิ ิคอยชว่ ยประเทศญปี่ ่นุ แต่มนั ดนั นายกฯ เจ้ากรรมกับเรากต็ ามใจเพิ่นวา่ เราขอได้ท�ำ พอใจอย่างนั้น
ยัง เออ ยังอยากจะขอแบง่ ขอแบ่งกองทุนมูลนธิ นิ ้ัน
เอาไวเ้ ปน็ สว่ นตัวหรือเป็นไร จะวา่ พัฒนาอะไร เอาละ่ อันน้ีใหเ้ ขา เพราะฉะนั้นเมืองไทยเรา ถึงวา่ มพี ระเจ้าแผน่ ดินนำ�้ ใจ
ไวแ้ ล้ว ใหเ้ ขาไปแลว้ ให้เขาไปแล้ว ต้งั กองทนุ ไว้ใหเ้ ขาแลว้ อยา่ เป็นพระ น�้ำใจมเี มตตาสงู สงเคราะหส์ งหาพ่ีน้อง บ้านใกลเ้ รือน
มาแบ่งเลยนะ เออ เออ เคยี งกัน อ้า ประเทศพมา่ ประเทศเขมร ประเทศอะไรเหลา่ นกี้ ็
เหมอื นกนั ท่านไม่เปน็ ศตั รูกับใคร เออ ท่านเป็น เปน็ มติ ร
เท่านั้น ไมไ่ ด้เปน็ ศตั รกู บั ใคร ใครเปน็ ถ้อยเป็นความกันและกนั
อะไรๆ เนยี่ ให้เลกิ กันซะ อย่ายุ่งกนั อา้ แตอ่ ยรู่ วมกันอยา่ ง
เปน็ สขุ กนั ดีกว่า อา้

อพั ๎ยาปัชฌัง สขุ งั โลเก

พ้นู ( โน้น)ประเทศเฮตพิ นู้ ( โน้น)น้ี แผน่ ดนิ ถล่มไถลอกี เออ ความไม่เบียดเบียนซงึ่ กันและกนั เปน็ ความสุขอย่าง
บา้ นเมืองไมม่ ีที่อยู่ท่ีอาศยั อกี ท่ีอยู่ท่ีกนิ ก็ไม่มี ที่นง่ั ท่ีนอนก็ไม่มี ยิง่ เพ่ินว่าอยา่ งงี้ อา้ นเ่ี รากจ็ ะถอื แบบตามคำ� สงั่ สอนของ
แผน่ ดินถล่มพังมากมาย ในหลวงก็ประกาศ ทหารชา่ งทั้งหลาย พระพุทธเจา้ นั่นแหละ อะ่
ผู้ใดเปน็ ทหารชา่ ง พอจะซ่อมบา้ นแต่งเมอื งให้เขาอยู่อาศัยได้ อ้า
แลว้ ปสู ะพานไปกอ่ น ใครจะ มี ใจสมคั รจะไป ทหารยกมือกัน พวกเราก็เหมอื นกนั อย่จู ังหวดั สุพรรณฯ ถึงคนละอำ� เภอ
หมดเลย ยกมือกัน ไปประเทศเฮติ อ่ะ เอา้ เอาคัดเลอื กเอาคน กต็ าม อย่จู ังหวัดเดียวกันก็ดแู ลกัน อ้า เอาในหลวงเป็นตวั อย่าง
ท่ีจะเบิ่ง(ดู)สำ� คญั เพ่ินเปน็ นายชา่ งอยู่ ให้นำ� สิ่งของไปช่วยเขา แอ้ ดูแล ไม่ใช่แตส่ มัยนเี้ ทา่ นั้น
หน่อย เขาล�ำบากจริงๆ ไมม่ ที ่ีอยู่ที่อาศยั อาหารการกนิ ก็ลำ� บาก
ยากแคน้ จริงๆ ประเทศเฮตเิ นยี่ เนยี่ สมยั รัชกาลที่ ๕ เออ ทา่ นยงั อตุ สา่ ห์ไปเท่ียวยุโรป ไป
เห็นบา้ นเขา ประเทศยโุ รปมีรถฟนื รถไฟว่ิงขวักไขว่ไปมา ทา่ นกต็ ง้ั ใจไว้
รัชกาลที่ ๕ พระปยิ มหาราชไปเหน็ แลว้ ออ๋ บา้ นเขาสะดวกสบาย
อย่างง้ี กลับไปทีนเี้ ราจะเอารถไฟไปวิ่งเมืองไทยให้ได้ เออ

25

26มาเอาจริงๆ พอกลบั ไป ไปจากประ.. ประพาสประเทศยุโรป ช่วยกัน เปน็ เร่ียวเปน็ แรง เสียสละ อ้า ก�ำลงั ของตวั เขาจะลด
กลับมาแลว้ ก็ ตง้ั กองทุนขึน้ จะนำ� รถไฟมาว่ิงในเมอื งไทยให้ได้ โทษใหต้ ามสมควรแกก่ ารงานที่ ท่ี ไดต้ ิดคุกตดิ ตะรางอ่ะนะ่ แอ้
๓ เออ ท�ำยงั ไงเราไม่ใชบ่ ้านเศรษฐีอะไรหรอก แต่วา่ เรามหี ัว นกั โทษ นเี่ ป็นปญั ญาของ อ้า พระเจา้ แผน่ ดินท่านคิดออก ทางรถไฟก็ ๑๒ มีนาคม ๒๕๕๖ ๓

ที่เขาตดิ เหลอื ติดเรือนจ�ำ ตดิ หอ้ งขังมาเป็นเวลานาน และก็ จะให้มี ในเมืองไทย ไฟฟ้าในเมืองไทยยังไมเ่ จริญ ก็จะน�ำไฟฟา้
สนิ้ อายขุ ัยเพิ่นล่ะ เออ จะลดโทษใหเ้ ขา ถา้ เขาชว่ ย เออ มาเปน็ มาเข้า อ้า เปน็ บางจังหวดั เรื่อยๆ ไป ใหม้ ันท่ัวถึงทางรถยนต์
เจ้าภาพ เออ หามดิน ใส่ทางรถไฟ หาไม้หมอนอะไรมา เอาวาง ทางรถไฟ ให้มันสะดวกๆ แนะ่ หวั ใจทา่ นพัฒนา ทา่ นตอ้ งเป็น
ทางรถไฟ เวลาทำ� ทางเสร็จแล้วเรียบร้อย ผา่ นราชสีมานี่ อยา่ งง้นั ตอ้ งการให้ไพรฟ่ า้ ข้าแผน่ ดินอยู่ดีกินดี ไม่ได้ใหเ้ ดอื ดรอ้ น
ดงพญาเย็นน่ี ล�ำบากเหลือเกิน เออ
แมต้ ้งั แต่ คนไปเปน็ หนเ้ี ปน็ สินเขาแล้ว ไปข้าเขา เป็นขี้ข้า
เขา อยูม่ าหลายช่วั คนแลว้ กย็ ังไมม่ เี งินใชห้ นเี้ ขาเลย เพ่ินก็เลย
มาออกเงินค่าไถ่ คา่ ไถ่หน้ีให้ ค่าทาส ทาสที่ตดิ หนต้ี ิดสินเขา
มีกค่ี นๆ มีก่ีตระกูลๆ เพิ่นไถ่ออกหมด ไถ่ออกหมด ไถ่เอาคน
ติดโทษท้ังหลายอะ่ กย็ งั อำ� นวย อยู่ในอนสุ าวรียเ์ ห็นไหม เห็น
นกั โทษที่ปล่อยออกไหม น่ันละ่ เพิ่นเอาใส่อนสุ าวรีย์ไวเ้ ปน็ อนสุ รณ์
อา้ ไถโ่ ทษใหแ้ ล้ว ไม่ตอ้ งไป ไปประพฤตปิ ฏิบัติตนผิดศลี
แตท่ ่านมพี ระปรีชาฉลาดมากเลย แผน่ ดินน้ีไมใ่ ชแ่ ผน่ ดนิ ผิดธรรมกฎหมายบ้านเมือง มีไว้ส�ำหรับปกครองคนดี
ของใคร แผน่ ดนิ ของเรา เราเปน็ พระเจา้ แผ่นดนิ เอง ท้ังรูปของ เพราะฉะนั้นขอใหป้ ระชาชนทั้งหลายจงเปน็ คนดี อยา่ เอา
เรา รปู ในหลวงนี่ นี่ เอาไปติดตามทางไปเร่ือยๆ มนั ผ่าน ไม่ ไม่ คนช่วั มาใช้ อยา่ เอาความชั่วมากอ่ ความเดอื ดร้อนให้แกบ่ ้านเมอื ง
ไหว อันนเ้ี จา้ ของแผ่นดิน เพ่ินมาแล้วนี้ เพ่ินสง่ั วา่ ให้ทำ� ได้ อ้า ของตนอกี เลย อืม เพิ่นขอในเวลาน้นั เพ่ินกเ็ สยี เงินคา่ อา้ ไถถ่ อน
แตก่ อ่ นกต็ ดั ตน้ ไม้ใหญ่ก็ไม่ได้ เออ ผีมันดุ เนาะ(นะ) แตท่ ่ีจริง อา้ นกั โทษจำ� คุกตลอดชีวิตกม็ หี รือถูกประหารชีวิตก็มี ไถ่เอา
ไม่ใชผ่ ีดหุ รอก ยุงมันชุม เออ ไข้มาเลเรียมันกิน แลว้ กพ็ ากันเจบ็ จนหมด เออนั่น เรียกวา่ ปล่อยนักโทษท้ังหลายน่ันกเ็ ป็นการ
ปว่ ยอยใู่ นดง พากนั ตายในดงกม็ ี เพิ่นก็เอารูปอันนี้ ผเู้ ป็นผ้สู ่งั ไถโ่ ทษกัน ทำ� ให้เหมอื นกัน
ให้ทำ� ทางรถไฟจากกรุงเทพฯ ต้ังต้นท่ีหัวลำ� โพงขน้ึ ไปทางอสี าน เพราะฉะนัน้ เรามเี สรีประชาธิปไตยเตม็ ท่ีแลว้ อา้
ข้นึ ไปทางเชียงใหม่ เออ ล�ำปางไปนูน้ ล่ะ ทางตะวนั ออก ตอ่ ไป อยา่ เกย่ี งงอนกัน อยา่ ทะเลาะวิวาทบาดถลงุ ซึง่ กนั และกนั
ทางปกั ษ์ใตจ้ นถึงปาดงั เบซาร์ โครงการเพิ่นล่ะ... นกั โทษท้ังหลาย หันหน้าเข้าหากนั พ่ึงพาอาศยั ซง่ึ กนั และกนั อ้า ใหม้ นั เหมอื น
27

28เออ อดีตพระเจ้าอยู่หัว อา้ เปน็ เป็นพระเจา้ แผ่นดนิ เหรอทา่ น ที่บรรยายมาเป็น ปกิณณกนยั เพอ่ื ต้องการใหท้ า่ น
เป็น ทำ� เปน็ ตัวอย่างให้พวกเราแล้ว พวกเรากย็ ึดเอาขอ้ ปฏบิ ตั ิ ท้ังหลาย ได้นำ� ไปใคร่ครวญพินจิ พจิ ารณาด้วยปญั ญาอนั
๓ ของท่านเหลา่ น้นั มาใชเ้ ป็นประโยชนแ์ ก่บ้านเมอื งของตัวเอง ชาญฉลาดของตนๆ เองเถิด อัปปมาทธรรม ไมม่ ีความประมาท ๑๒ มีนาคม ๒๕๕๖ ๓
ถูกตอ้ งปรองดองกันไปเร่ือยๆ ต่อแตน่ ั้นก็จะไดป้ ระสบพบเหน็
ให้มันสะดวกสบายทกุ อยา่ ง แตค่ วามสขุ ความเจริญทั้งทางคดีโลกและทางคดีธรรมทกุ ประการ
รับประทานวิสชั นามา กส็ มควรแก่เวลา เอวังกม็ ดี ้วยประการ
อนั เมืองอะไรเนยี่ จังหวดั เนยี่ ฉะน้ี

อทู่ อง โอ้ เมืองนคี้ งจะรวยนะ อทู่ อง ต้งั เปน็ อำ� เภอได้ ขอให้มีความสขุ ความเจริญเน้อ
เลย อันนอ้ี ่ะ ประวัติของจังหวดั ของเรากย็ ังมีผูช้ ว่ ยพัฒนาอย่าง
เต็มที่ ทางรถไฟ ไมค่ อ่ ยผา่ น.. ผ่านไปทางน้ี ไปทางนี้ ออกนี้

เออ อะไรอ่ะ เชด็ นำ้� ตาเหรอ พดู ไปแลว้ เห็นความประพฤติ
เหน็ การกระท�ำของ อา้ เจา้ ฟ้าเจ้าแผ่นดนิ ทา่ นยงั เสยี สละขนาดนน้ั
พวกเราเป็นไพรฟ่ า้ ขา้ แผน่ ดินของพระองค์ กเ็ ปน็ นักเสยี สละให้
มากที่สดุ เดอ้ ใหม้ ีช่ือเสียงโด่งดงั เออ ในจังหวัดของเรา

29



หลวงปู่ท่อน ญาณธโร ๓๐ มีนาคม ๒๕๕๖ ๔
วันเสาร์ท่ี ๓๐ มนี าคม ๒๕๕๖ เวลา ๑๗.๐๐ น.

ณ หอ้ งราชพฤกษ์-บหุ งารายา
สถานเอกอัครราชทูตไทย

๔กรงุ กวั ลาลัมเปอร์ ประเทศมาเลเซยี

เปน็ กระ.. เปน็ การกระทำ� กรรมดีที่ ไดส้ มาทานมาแลว้ น้ี
เป็นการสารภาพผิดและก็ยอมรับนับถือพระรัตนตรัยวา่ เปน็ ท่ี
พ่งึ ท่ีระลกึ ไม่ได้ถอื สง่ิ อ่ืนอีกแลว้ มีพระรัตนตรัยเทา่ น้ันวิเศษ
ที่สุด เลิศกวา่ รัตนะอ่ืน รัตนะอ่ืนอาจจะปนเป้อื นอยูก่ บั บาปกรรม
กม็ ี อันนถ้ี ้าเรารักษาได้ตามที่สมาทานมาแล้วเรากเ็ ป็นคนบริสทุ ธ์ิ
ผดุ ผ่องไม่มีมลทินโทษอะไรๆ เกิดขึ้นเลย กข็ อให้ตั้งใจรักษา
ประพฤติปฏบิ ตั ิใหเ้ ครง่ ครัด เราก็จะได้ของดีไวป้ ระจ�ำตัว ของดี
กค็ อื พระพุทธ พระธรรม พระสงฆ์ น่ันแหละวา่ เป็นสรณะที่พึง่
ท่ีระลึกที่นับถอื ไมไ่ ดเ้ ปน็ การเมอื งแต่อย่างใด

1

2 เป็นการส่วนตัวของใครของมัน เปน็ การงดเว้นในบาปทั้ง บาดถลุงกันซึ่งกนั และกัน ไมม่ ีเลย มศี ลี ธรรมล้วนๆ อยู่ด้วยกนั
ความอยดู่ ้วยกัน รว่ มกันอยา่ งสงบจริงๆ เอาศลี เอาธรรมเป็น
๔ ปวงนเี่ ป็นเร่ืองของส่วนตวั ไมน่ อกลู่นอกทางออกไป ไมไ่ ดถ้ ือเอา ท่ีพ่งึ จริงๆ ปัญหาทางโลกในการปกครอง การปกครอง อา้ ๓๐ มีนาคม ๒๕๕๖ ๔
ศาสนาเปน็ เคร่ืองมือเพอ่ื ตอ่ ตา้ นอะไรทั้งน้นั ต่อต้านกเิ ลสของ ดแู ลความสงบของรัฐบาลก็เบาใจ เบามากๆ เลย ไมม่ เี หตชุ นดิ น้ัน
ตนเอง อ้า สมาทานตั้งมั่น ไมฆ่ ่าสัตว์นเี่ ราต่อต้านได้แลว้ ไม่ เกิดข้ึนในหมู่ของพวกเรา ในบ้านของพวกเรา ในเมืองของพวกเรา
ลกั ทรัพย์ เราตอ่ ต้านได้อกี แล้ว ไม่ประพฤติผิดในกาม ล่วง ก่อความไม่สงบให้เกดิ มขี ้ึนในหมู่บา้ นของเราไม่ดี เปน็ สิ่งที่ทำ� ความ
ประเวณี ในภรรยา สามขี องคนอ่ืน อ้า นั้นนกี่ ็ต่อตา้ นได้แลว้ เว้น เดอื ดร้อน สง่ิ ที่ทำ� ความเดือดร้อนใหแ้ กส่ ังคมจริงๆ นะ ใหค้ ดิ
จากกลา่ วโป้ปดมดเทจ็ หลอกลวงอำ� พรางในส่ิงที่ ไม่มี หาก ดูใหด้ ีวา่ มนั เป็นการท�ำลายความสงบของสงั คมได้จริงๆ
ตม้ ตนุ๋ กนั ทุกหนทุกแห่งอย่างนก้ี ็เป็นปัญหาสงั คมเหมือนกัน อาจ
มนี กั ตม้ ตุ๋น หลอกลวงกนั ถ้าผิดเพี้ยนไปจากธรรม.. ธรรมตาม อ้า เอารัดเอาเปรียบกันไปตา่ งๆ นานา ลกั ฉกจกฉ้อปลน้ จ้ี
ความเป็นจริงเรา ถ้างดเว้นไดแ้ ลว้ อา้ อะไรตอ่ อะไรกนั เหลา่ นี้ มันนอกล่นู อกทางออกไปแล้ว ไมไ่ ด้
ก็โอย้ สบาย เว้นจากการดมื่ กินสุราเมรัยรวมความไปถงึ อยู่ในขอบขา่ ยของศีลธรรมแล้วเรางดเราเวน้ เราเลิกเราละในสงิ่
ยาเสพตดิ ให้โทษทกุ ชนดิ อย่าให้มาแปดเป้ือนในใจของเราได้ไม่ ทั้งหลายท้ังปวงน้ีได้แล้ว เรากเ็ ป็นเทวดาอยู่รว่ มกนั อยา่ งเทวดา
ให้มาไมใ่ ห้มี อ้า ยาเสพติดให้โทษทุกชนดิ สุราเมรัยกด็ ี เคร่ืองดอง ไม่มีอาฆาตบาดถลงุ ซึ่งกันและกันเลยมาดรา้ ยซ่ึงกนั และกันเลย
ของเมากด็ ี ยาเสพตดิ ทุกชนดิ ก็เปน็ โทษเหมอื นกนั ทำ� ใหท้ �ำลาย
สขุ ภาพจิตใหแ้ หลกลาญไปอยา่ งนก้ี ม็ ี อา้ ขอพูดนอกเร่ือง
นอกราวไปก็ได้ มันฆ่ากนั ตายมนั หลาย เพราะสุราเมรัยนน้ั เอง
อ้า สรุ าเมรัย มึนเมามาแลว้ ถา้ ไดด้ ืม่ กินเขา้ ไปแลว้ กล็ มื เนอื้
ลืมตัวเอง อา้ น่ังไม่เป็นที่นั่ง ที่นอนท่ีดีนะ่ ที่ดีไมน่ อน นอน
ตามหญ้าตามอะไร ล้มที่ ไหนหลบั ท่ีนั่น อ้านอนหลับที่ ไหนอยู่
ท่ีนัน้ ไมไ่ ปไหนเลย
น่ันเตรียมมาท�ำลายสขุ ภาพจิตของตนเอง ให้ทรุดโทรม ไมเ่ อารัดไมเ่ อาเปรียบเร่ืองทรัพยส์ นิ เงินทองอะไร ไมม่ ี
ใหแ้ หลกลาญไป โดยไมจ่ ำ� เป็นไมใ่ ช่เหตุที่ควรจะกระท�ำ เรา ลกั ฉกจกฉอ้ อะไรก็ไมม่ ี อืม ไม่มอี าฆาตมาดรา้ ยตอ่ กนั และกนั
มีหน้าที่ รักษาและป้องกนั ความประพฤติ ทางกาย วาจา ใจ แลว้ กเ็ ป็นศีลเป็นธรรมไปด้วยกันหมด เราอยรู่ ว่ มกนั อย่างสบายๆ
ของเราใหอ้ ยูใ่ นขอบข่ายของศีลธรรมจริงๆ อันนี้ ยอดจริงๆ ยอด อา้ มีสงิ่ มีของมที รัพยส์ นิ เงนิ ทองอยใู่ นตัว หรืออยู่ในบ้านก็ไม่มี
ยังไง ยอดนี้ไมม่ เี รื่องราวกับใครๆ ไมม่ กี ารทะเลาะเบาะแวง้ วิวาท โจรไมม่ ผี ้รู า้ ยท่ีจะมางัดแงะ

3

4 ๓๐ มีนาคม ๒๕๕๖

๔๔

อา้ ฉกลักเอามาแย่งชิงวิ่งราวเอา เหล่านี้ไมม่ ี ไมม่ ี ในใจ ก็น่าเคารพ น่านับถอื อ้า นา่ บชู าเพราะว่าเป็นผบู้ ริสุทธ์ิ
ถ้าเราอยใู่ นขอบขา่ ยของศีลธรรมแลว้ เราจะพบความสงบสขุ ดว้ ยกันท้ังผู้ชาย ท้ังผ้หู ญงิ หรือสำ� รวมระวังอย่ใู นการ อา้ รักษา
แน่นอน อยรู่ วมกันเปน็ หมเู่ ป็นพวกอย่างมีความสขุ สบาย น่ังก็ คุณธรรมในหวั ใจของเราใหเ้ คร่งครัด อย่าให้อ่อนแอได้ให้เคร่งครัด
สบาย นอนก็สบาย ไม่ต้องหว่ งใยเรื่องบา้ นเรื่องช่อง เรื่องทรัพย์สนิ อา้ ตงึ มือ เร่ืองบาปเร่ืองกรรมไมใ่ ห้มี ถา้ ปญั หาเร่ืองนส้ี งบไปแล้ว
เงนิ ทอง ว่าผอู้ ่ืนจะมาแย่งหรือจะมาฉกชิงวิ่งราวเอาไม่มี ไม่มที ้ัง อา้ ท่ีเกดิ ปญั หาสังคมข้ึนมกี ารปลน้ การจ้ี การฉก การลกั เอาสง่ิ
นนั้ เราสบายไหมละ่ ถ้าไมม่ ี ในใจเราแลว้ เราสบาย นง่ั สบาย เอาของซ่งึ กันและกันไม่มีเลย ไมม่ เี จตนาอย่างน้ันเลย
นอนสบาย ทำ� การทำ� งานเปน็ อิสรภาพเสรีภาพเท่าเทียมกันหมด
อ้า ก็อยรู่ ่วมกันอย่างสันตสิ ุข ไมม่ ีอะไรเกดิ ขนึ้ แม้ไดเ้ กบ็ ตกสิ่งของต่างๆ ตกหล่นจากรถจากราท่ี ไหนๆ
มาอา่ นดูในกระเปา๋ ของเขาก็รูจ้ ัก อ้า ชื่อนามสกุล อยู่ท่ี ไหนๆ
อนั นข้ี อฝากทา่ นทั้งหลายแม้จะเป็นชาติไหน ภาษาไหน เอาไปฝากเจ้าหนา้ ท่ีใหป้ ระกาศหาเจา้ ของด้วย อนั นป้ี ระกาศหา
กต็ ามตง้ั อกต้งั ใจ งดเว้นละจากบาปทั้งปวง ด้วยเจตนาของตัว เจ้าของจริง ตัวจริง รปู ภาพก็มี อะไรกม็ ีอยูใ่ นสมุดฝากหรือใน
เองจริงๆ ไมใ่ หม้ นั เกิดข้นึ ในจิตในใจของเรา เบาใจ เหน็ หน้าตา สมดุ อา้ ทะเบียนบา้ นมีหมดทกุ อย่าง

5

6 ถ้าตัง้ ใจงด ทำ� อย่างน้ีใหบ้ ริสทุ ธิ์ทกุ คนๆ กเ็ รียกวา่ สงั คม ภายในหวั ใจ อ้า อนั นพี้ ระพุทธเจ้าท่านรู้ รู้หมดทกุ อย่าง เพิ่นถงึ
ห้าม สิง่ ใดท่ีเป็นพษิ เป็นภยั แกส่ งั คมทา่ นห้ามไม่ใหป้ ระพฤติ ไม่
๔ สงบไมม่ ีเรื่องวุน่ วายเกิดข้ึนในสงั คมมนษุ ย์ อา้ ถา้ เปน็ อย่างนนี้ ะ ใหป้ ฏิบัติ อยู่ในขอบขา่ ยของศลี ธรรมดีมาก อา้ นัง่ เปน็ สขุ นอน ๓๐ มีนาคม ๒๕๕๖ ๔
ท้ังบา้ นท้ังเมอื งละ่ โอย้ เทวดาสรรเสริญเยินยอสาธุการด้วย เปน็ สุข ไม่มี ใครมาข่มเหงรังแกแต่อย่างใดทุกคนอย่ใู นขอบขา่ ย
ถา้ ยงั มียังปล้นยังจี้ ยังฉก ยังลัก ยังขโมยส่งิ ของวุน่ วาย สร้าง กนั ทั้งน้นั จะสุขไหมละ่ อ้า
ปัญหาใหเ้ กดิ ขนึ้ อยู่อย่างนั้น ก็ช่ือว่าท�ำลายความสงบของสังคม
ไมม่ ี ไมม่ ีความสงบลงได้ อา้ ท�ำสร้างปญั หาใหเ้ กดิ ขึ้นแก่สังคม สขุ า สงั ฆสั สะ สามคั คี
ให้ยุง่ ยากกบั เจา้ หนา้ ท่ี อา้ เจ้าหน้าท่ีผรู้ ับผิดชอบหรือต�ำรวจ เพ่ินบอกว่าความพร้อมเพรียงประพฤติปฏิบตั ธิ รรม
ทหารกด็ ี ขา้ ราชการทกุ ภาคกรมกองก็ดี ถ้าสงบไปตา่ งๆ กัน สามคั คจี ริงๆ แลว้ ความสุขมนั เกดิ ขน้ึ มาเอง อยดู่ ้วยความ
สบาย สบายไหมล่ะ สบายมากแฮ สงบสุขทุกคน ทกุ หม่เู หล่า ทุกชาติ ทกุ ภาษา เรามาอยู่รว่ มกัน
เพราะฉะน้ันต้องสมควรปฏิบัตธิ รรม รักษาธรรมในตัว อย่างมนษุ ย์ ไม่ได้อยูร่ ่วมกนั อยา่ งสตั ว์ ไมไ่ ด้มุง่ ร้าย
ของตัวเอง ให้ถึงความบริสุทธิ์ผุดผอ่ งได้ นยี้ งั ไงจงึ มีชมรมปฏิบตั ิ หมายผลาญ ผูห้ นึง่ ผู้ใดเลยแมแ้ ต่น้อย อ้า มยี ินดีท่ีจะป้องกัน
ธรรมกันเกิดขึ้นทุกหนทุกแหง่ ทกุ หวั เมือง อ้า ไมว่ า่ ในวงราชการ อา้ ความทุจริตอะไรเกดิ ข้นึ น่ะที่น่ี ไปๆ ยนิ ดีกบั พวกชาวอนิ เดีย
ก็ดี ไมว่ า่ ประชาชนที่อยูร่ ่วมกนั ในสังคมกด็ ี ทกุ คนต่างคนต่าง เวย้ เขากอ็ ยแู่ คน่ ่ันแหละ ยนิ ดีไปยนิ ดีเขา ถ้าหากมโี จรมีอะไร
รักษาความบริสทุ ธ์ผิ ดุ ผ่องของจิตใจอย่ใู นศลี ธรรมอยา่ งจริงจัง เกดิ ข้นึ แลว้ เขามกี ฎระเบียบของเขาตา่ งหาก ช่วยกันหมดท้ังกลุ่มเลย
และก็จริงใจด้วย อ้า ไม่ตาย เราไมต่ าย อ้า ไม่ ไมต่ าย ต่อให้ ท้ังหมบู่ ้าน ทั้งต�ำบลน้ัน ถา้ หากมีคนผูร้ ้ายร้ายโจรเข้ามา อ้า
แม้เขาจะมาสรู้ บตบมอื เรา เราก็ไม่สู้ล่ะ ไมเ่ อาอย่างนี้ ก่อความ รังแกเขาก็รอ้ งประกาศวา่ โจโร โจโร ขน้ึ
ทะเลาะวิวาทบาดถลงุ ซึ่งกันและกนั น่ันนะ่ มันเป็นนสิ ัยของสตั ว์
ไม่ใช่นสิ ัยของมนษุ ย์ ของสตั ว์ทุกจ�ำพวกไมว่ า่ สัตว์บา้ น ไม่วา่ สตั ว์
ปา่ ถ้าเหน็ กันแล้วไมไ่ วก้ นั ทั้งน่ันแหละ อา้ มีดฟันกันฆ่าฟันกนั
แฮใ่ ส่กนั แฮใ่ ส่กนั ให้แฮ่ต่อแฮ่หลายๆ ครั้งเข้า เขา้ โดนเข้า หำ�้
ห่ันกันกัดกัน อา้ เอ้
อย่างสัตว.์ . อยา่ งสัตวเ์ ดรัจฉาน อา้ เราเปน็ มนษุ ย์ เราไป
ท�ำอยา่ งงั้น มันจะสมควรไหม ไม่สมควร เพราะฉะนนั้ จงึ ขอถอื
โอกาสบิณฑบาต บิณฑบาตเรื่องนซี้ ะ อย่าให้มีเลยขอบิณฑบาต
ให้อยู่รว่ มกนั อย่างสันตสิ ขุ อยรู่ ว่ มกนั อย่างเทวดามีคณุ ธรรม
7