ธรรมเทศนา หลวงปู่ท่อน ญาณธโร ๘๐ กัณฑ์ เล่ม ๑

16 ก็ไมท่ �ำความสะอาดอีก มันเป็นยังไงคมมันก็ไม่ดี ถงึ เอา นับกน็ ับเปน็ ๑ ๒ ๓ ไปซ่ือๆ พอไปถงึ ๒ ถงึ ๓ แล้ว
ประพฤตเิ สยี แล้วเขาขา้ มไปเลยเอา ๔ ขึ้นมาเอาเข้ามาควรนบั
มาแถหัวหรือโกนหัว โกนหนวด โกนเครา มันเปน็ ฟัน น่ะมัน ควรถอื นับถือ อ้า คนคนน้นั นา่ นบั ถอื คนคนนนี้ ่าเคารพนา่ บูชา ๘ มิ ุถนายน ๒๕๕๖
เปน็ ฟนั นะ่ ท�ำใหห้ นวดเคราขาดอยู่ แต่วา่ มันกนิ เอาเนือ้ คนไปอีก ถ้าประพฤติตวั ไม่ดี เขาไมน่ บั และเขาไม่ถือด้วย ไม่นบั ไม่ถือดว้ ย
ที่มนั เว้ามันแหว่งอย่ใู นนัน้ อยา่ งนเี้ อามาเปรียบไว้เปน็ ตวั อย่างฝาก โอ้ยพู้น( โนน้ )นะล่ะ แฮ อยา่ อาศัยไมไ่ ดแ้ ล้ว
วันนนี้ ึกไดว้ า่ จะเอาอะไรมาแสดงละ่ โอ้ย มันก็ไม่อดหรอก
แสดงอะ่ แตเ่ อามาแสดงในสังคมใหญ่ๆ เราก็ยิง่ อยากจะเอา แมจ้ ะเป็นนักกฬี าอยา่ งเก่งกาจสามารถขนาดไหน ถา้ ไป
สนมิ กินเหลก็ เอากิเลสกินใจ มีความโลภ ความโกรธ ความหลงนี้ เปน็ นักกนิ สรุ าเมรัยเขา้ ตดิ ยาเสพตดิ ให้โทษเข้า เขาจะเอาเข้า
เปน็ สนมิ ส�ำหรับกนิ ใจคน ราคะโทสะ โมหะ อันนกี้ ็เป็น อ้า ตน้ ตอ ทีมของเขาหรือเปลา่ ถ้ามปี ระวัติ เข้าทีมฟตุ บอลกับเขาหรือเปล่า
๑๓ ของสนมิ ใหญท่ ี่สดุ สามารถกินใจคนให้มนั หมดไป อา้ เพราะฉะนัน้ ทีมอะ่ ๆ อะไรที่เขาเลน่ กีฬากนั ละ่ โอย้ คนคนหนงึ่ เมามายไป ๑๓
อยา่ ริเร่ิมเลยเรื่องยาเสพตดิ ให้โทษนะ่ น่ี ก็ฝากไว้ในสังคมแห่งนี้ แล้วเอามาเข้าทีมเสยี เลยอ่ะ ไมเ่ อามา ไมเ่ อามาเขา้ ทีมของเรา
อกี ด้วย อยา่ ไปริ อยา่ ไปเริ่มมนั เลยมนั ท�ำลายคุณภาพของใจ เออ
ท�ำลายความนยิ มของคนอีกด้วย ของคนผทู้ ่ีอยู่ใต้บงั คบั บญั ชา
เราเปน็ ข้ันอาจารยส์ อนเขามาแล้ว ถา้ ไปเกิดเสพติดให้โทษอย่างน้ัน ขา้ ราชการก็เหมอื นกันเปน็ ศรีสรา้ งคณุ งามความดีเปน็
มันจะเป็นยงั ไงเขาจะนับจะถอื หรือเปลา่ ศรีแก่ตัว ถ้าทำ� ความชว่ั เป็นศรีหรือเป็นอะไร มัวหมองแกต่ น
ไม่ไดเ้ ปน็ ศรีแกต่ ัว ทำ� ความช่วั มวั หมองแกต่ นเอง เพราะฉะนัน้
เราเป็นผูศ้ กึ ษาสงู กนั มาแล้วนัน้ อยา่ ให้ความมัวหมองเหลา่ นนั้
ยาเสพตดิ ให้โทษสง่ิ ที่เป็นผิดกฎหมายบา้ นเมอื งด้วย ธรรมที่
ทำ� ให้หัวใจกร่อนด้วย หวั ใจกรอ่ นสติปญั ญา ป�้ำๆ เป๋อๆ เลอะๆ
เลอื นๆ ไป วา่ ยากตรงน้ี วา่ ยากจังเลย มนั เป็นยงั ไง แอน่ หน้า
แอน่ หลงั ไปในทางไมด่ ี เพราะฉะนั้นขอ้ วัตรปฏิบตั อิ ื่น ทาง
พระพุทธศาสนาของเรากร็ ับรองอยู่ ศีล สมาธิ ปญั ญาเนอ้ ท�ำให้
คนเปน็ คนดี มศี ีล มีสมาธิ มีปัญญา อะ่ แต่ถา้ มีศีลบริสุทธิ์
สมาธติ ั้งใจมั่น ท�ำงานท�ำการอะไร ไมไ่ ดเ้ หลาะแหละไมส่ ละทิ้ง
กลางคันทำ� ให้ชดั จบ ท�ำให้มนั จนจบในสงิ่ นน้ั อย่างน้ัน ไม่สละทิง้
กลางคัน ทำ� ใหเ้ สร็จเปน็ รปู เปน็ รา่ งขนึ้ มา เขาเรียกว่ามปี ระสทิ ธิภาพ

17

18 ทำ� อะไร ท�ำมปี ระสิทธภิ าพ เปน็ พระเจ้าพระสงฆก์ ็เปน็ ถา้ ไม่รักษาแลว้ ไมม่ ีอธิสลี สิกขา สิกขิตพั พัง สมาธิ ปัญญา
อธจิ ิตสกิ ขา สิกขติ พั พัง อธปิ ญั ญาสิกขา สกิ ขติ ัพพัง
ผมู้ ีประสทิ ธิภาพ เปน็ ขา้ ราชการ เป็นมาทำ� งานใหป้ ระเทศชาตกิ ็ ๘ มิ ุถนายน ๒๕๕๖
เป็นผมู้ ีคุณภาพ มสี ิทธิประสิทธิภาพสูง ช่ือเสยี งโด่งดังท�ำให้ แน่ะเพ่ินว่า มอี ยู่ ๓ อย่างนท้ี ่ีทำ� ใหจ้ ิตยิง่ ขน้ึ มาได้ คม สะอาด
เปน็ คน เป็นเป้าเคารพนบั ถือ เปน็ ตัวอยา่ งของชุมชนขึ้นมาได้ ขาวสะอาด บริสทุ ธิข์ ้นึ มาไดจ้ ะสมควรแกม่ รรคผลนพิ พานขนั้ สูง
ถา้ ไปแอน่ หน้า แอน่ หลัง ให้เขาเหน็ เน้อ เมาเหลา้ ใหเ้ ขา ข้นึ ไป ถ้าเราสะอาดแล้วพระโสดาบนั บุคคลมาจากไหนก็มาจาก
เหน็ แล้ว เขาจะถุยน้�ำลายใสน่ ะ เขาไม่ยกมอื ไหวน้ ะ เขาถุยน้�ำลาย คนขี้เหล้าเมายาแหละ อ้า พระสกทิ าคา(ม)ี พระอนาคา(ม)ี พระ
ใส่เลย โอ้ย ไปเห็นอย่นู ่ันไปแอน่ หน้าแอน่ หลงั อยูท่ ่ีน่ันนะ่ อรหันต์เหล่าน้นั มาจากไหน มาจากข้ีเหลา้ เมามายกันนั่นแหละ
เสยี บุคลกิ ไปหมดนะ เสียชื่อ เสยี เสียง เสียเกยี รติ เสยี ยศ
๑๓ เสียเกยี รตยิ ศ ความปรากฏจะเกดิ ในสงั คมต่อไป เออ อา้ หลวงปูท่ ้ังหลาย เพิ่น เออ ตตี นอยู่ หลวงปอู่ ะไรอ่ะ ๑๓
เพ่ินยังพดู อยู่ สมยั ก่อนเราหลงไป ไปกนิ เหล้าเมามายเกิดอารมณ์
อนั นข้ี อฝากนดิ ๆ หนอ่ ยๆ เร่ืองศีล สมาธิ ปัญญา เปน็ วู่วาม สมัยกอ่ น หลวงปู่.. แลว้ เดอ้ นน้ี ่ะ
เร่ืองสงู เปน็ ของสูง เป็นเร่ืองของพระเจ้าพระสงฆ์ที่จะประพฤติ
ปฏบิ ตั ศิ ลี อยา่ งอปุ ชั ฌาย์เพ่ินบอก บอกอนศุ าสน(์ คำ� ช้ีแจง) เพ่ินก็เมาเหมอื นกนั แหละ แต่ว่าเลกิ มาแล้ว เลิกมาแลว้
อธสิ ีลสิกขาเดอ้ ถา้ ทำ� สิกขาศีลของตวั ให้ยิ่ง อธจิ ิตสกิ ขาเดอ้ มาเข้าวดั เข้าวาแล้ว มาบวชแล้ว เออบวชแล้วจงึ ค่อยรู้จักหนทาง
ท�ำจิตของตนให้ย่ิง ใหม้ ันข้ามจากโอฆะได้ กามะโอฆะ ภวะโอฆะ รจู้ ักหนทางด�ำเนนิ ชีวิตของตวั ให้ไต่เต้าไปหาความบริสทุ ธ์ผิ ดุ ผอ่ ง
ทิฏฐโิ อฆะ อวิชชาโอฆะ อนั นมี้ นั กนิ มนษุ ยล์ งไปใหต้ �่ำลงไปโดย ได้ ไม่เปน็ คนข้ีเหลา้ เมามายอยา่ งเก่าแลว้ ความโลภกด็ ี ความโกรธก็ดี
ลำ� ดบั อา้ ตกต่�ำลงไปโดยล�ำดับ ความหลงก็ดี มันเกดิ ขน้ึ จากกเิ ลส จิตใจเราตา่ งหาก ถ้าเรามี
จิตใจโลเล กิเลสกเ็ อาไปกนิ แล้ว มนั เปน็ อยา่ งน้ัน อา้ คนดีๆ
คนมรี ะดับความรสู้ ูงเรียกว่าระดับปริญญาชน ปัญญาชนทั้งหลาย
อย่าให้ความชวั่ เหล่านัน้ มาดึงจมกู เราไป พวกนมี้ ันคลกุ คลกี บั ของ
ตำ่� ๆ น้นั เป็นอนั ขาด อย่าใหม้ าคลุกคลี อย่าให้ดงึ เราไปในทางที่ ไม่ดี
ใหร้ ู้ไว้ คนข้ีเหล้าเมามายกินยาเสพติดให้โทษ เล่นการพนอกพนัน
เหลา่ นี้ มนั ดึงคนเปน็ ปากแห่งความฉบิ หาย

เพ่ินยังว่าเป็นอบายมุข อบายมุขนค่ี ือปาก มขุ ะ คือปาก
ปากแหง่ ความฉบิ หาย อยา่ ไปเอามาเปน็ ตวั อย่าง เราเปน็ ครู
เป็นอาจารย์คนระดบั ปริญญากันมาแลว้ ท้ังนัน้ ตามขา่ วมา อา้

19

20 ตามขา่ วที่พูดกันออกมาว่าเป็นระดับปริญญา อันนอ้ี บรมครูบา สนมิ กเ็ ลยยิ้มใส่เลยหรือเปลา่ เนยี่ ถา้ เหน็ แต่ซากศพมนั มา
ซากมนั มา ซากรถยนตม์ า ทำ� ยงั ไงมนั จะคืนดีอย่างเกา่ ไม่ ไมม่ ี
อาจารยข์ นาดท่ีปริญญา แล้วกอ็ ยา่ ให้มัน เสยี หายไป ปริญญา วิธที �ำใหด้ ีอยา่ งเก่าเลยไปถลงุ ใหม่ ไปอา้ ตม้ ใหมใ่ หเ้ ปน็ แผน่ ใหม่๘ มิ ุถนายน ๒๕๕๖
ของเราจะสูญหายไป ใหย้ ิ่งๆ ขึ้นไป ปริญญาตรี ปริญญาโท ออกมาใหมเ่ อี่ยมเลยอย่างง้ี กอ็ าจจะไดถ้ ้ามันมเี นือ้ ดีของมนั มี
ปริญญาเอกตอ่ ไปกด็ อกเตอรข์ ้นึ มาเปน็ คนสงู สุดขน้ึ มา อยู่ อาจจะเอามาท�ำเปน็ ภาชนะหรือของใชบ้ างอยา่ งได้ ถ้าทำ� ด้วย
แตว่ ่าส่งิ ท่ีจะท�ำให้เราเสื่อมจากคณุ งามความดีก็มอี ยู่ เหล็กกลา้ ทำ� ดว้ ยโลหะเป็นแก้วแหวนเงินทองก็เหมือนกันโลหะ
เยอะแยะ ถ้าปฏบิ ัติ ถ้าคนข้ีเหล้าเมามายเดนิ เซซ้ายเซขวาแล้ว ท้ังน้ัน ถา้ ไปปล่อยให้เกลอื กินมนั หรือวา่ นำ�้ ปลาถูกมัน นำ�้ ส้ม
เขาจะนบั เขาจะถอื หรือเปล่า ถ้าเปน็ เหล็กกว็ างอยตู่ ามพ้ืนดิน ถกู มันเขา้ บ่อยๆ มนั ก็กรอ่ นไปเหมือนกนั ตีเหมือนกันอีก
ตามดนิ เกลือดนิ อะไรก็วางไว้ ถงึ จะเหลก็ ดีขนาดไหนกต็ าม ถา้
๑๓ ไมร่ ักษาไมด่ แู ลมัน มนั ก็หมดภายในปี ๒ ปหี มดเลย หมด ๑๓
คุณภาพท่ีดี

ถ้าบรรดามดี ขวานกด็ ี มีดท่ีใช้งานอยกู่ ็ดี ของดีๆ จิตใจของเรา ระดับครูบาอาจารย์สอนผูอ้ ่ืนอยู่ สามารถ
ไม่รักษาปลอ่ ยมันให้มันไปแปดเปือ้ นส่ิงเผด็ ๆ เค็มๆ ส้มๆ เปรี้ยว จะปลุกป่ัน ปลุกปัน้ ใหล้ ูกหลานเป็นปริญญาขน้ึ มาไดเ้ ยอะแยะ
เขา้ มากเขา้ ๆ นานๆ ตวั สนมิ มนั จะขึน้ กนิ อนั นห้ี มดแหละเนย่ี อยู่ ถ้าเราไปท�ำเลอะเทอะเปรอะเปื้อนเอาไว้ ชื่อเสียงของเราก็จะ
เปน็ เหลก็ กล้าหรือเปลา่ เอาไปฝงั ไว้ในดนิ ลองดูดี้ ถา้ ถูกของเผ็ด ไมด่ ี น่ีนา่ อายเขานะ อา้ ช่ือเสยี งของเราท่ีทำ� มาดีๆ ได้เป็น
ของเค็มของดีๆ นานๆ จะเปน็ ยังไง จะมีก็แต่ ซากมนั เฉยๆ อา้ ปริญญาตรี โท เอกขนึ้ ไป เปน็ ถงึ ดอกเตอร์ข้ึนไป ไปออ้ แอ้กิน
ทา่ นทั้งหลายกค็ งเหน็ ว่า อู่รถยนต์ท่ีเก็บกักเขา้ ไว้ มีแตเ่ หลก็ เหลา้ เมาหมายให้เขาดอู ยา่ งนี้ จะลองดูก็ได้เอาสักเดือนหนึ่ง
ท้ังน้นั แตว่ า่ ใช้งานไมไ่ ดส้ ักคนั เลย เพราะว่ามนั ตกอยใู่ นข้ี โคลน
มนั ตกอยใู่ นแผ่นดนิ นาน ดนิ ทับถมมานานไปขดุ ค้นขึ้นมาได้ 21

22 ลองดสู ิจะเปน็ ยงั ไง ความเคารพนับถือนบั หน้าถอื ตาทั้งหลาย กเ็ หมอื นกนั มันจะยุใหร้ ำ� ต�ำใหร้ ่ัวขนึ้ มา ทำ� ให้ใจเราแตกอกี

กอ็ าจจะเลกิ ราไปไม่มี ใครมาคบค้าสมาคมแล้ว เลกิ ราไปแลว้ กับ เหมือนกัน ราคะ โทสะ โมหะ ของเหล่านม้ี ันยั่วใหร้ �ำ ต�ำใหร้ ่ัว ๘ มิ ุถนายน ๒๕๕๖
คนขี้เมาเหล่านั้น ดงั นเี้ ป็นตวั อย่าง เพราะฉะนัน้ กเิ ลสอย่างอ่ืน ยว่ั ให้แตก แยกให้ออก ตอกลม่ิ เขา้ ไป
ยงั มมี าก ราคะ โทสะ โมหะ ความโลภ ความโกรธ ความหลง ย่งิ พวกการเมอื งทั้งหลายอะ่ เขาจะยุใหร้ ำ� ตำ� ใหร้ ่ัว
ในหัวใจเรายงั มีเยอะ ยว่ั ใหแ้ ตก เขาตลี มิ่ เข้าไป ตลี ่มิ เขา้ ไป เอาจนแยกออกจากกนั
เราทำ� ยงั ไงหวั ใจจะหมดจากความโลภ ความโกรธ ความหลง แลว้ เอามาต่อกนั ไมไ่ ด้แล้วเนย่ี ประเทศของเรามีความมั่นคง
อา้ ความรัก ความชงั ความยนิ ร้าย ยนิ ดี ดี ใจ เสียใจ ร้องไห้ ขนาดไหน ถ้าเขายุให้ร�ำ ต�ำใหร้ ั่ว ย่ัวให้แตก แตกออกไป ๒ เสย่ี ง
หวั เราะ ๓ เส่ยี งแลว้ จะเอามาตอ่ คนื ให้มันเป็นตน้ เสาอย่างเก่า ใหเ้ ป็น
๑๓ เหล่านม้ี ีอยูใ่ นหัวใจเราทุกคนแหละ มีอยู่ทกุ คน อยา่ ไปฟงั ไม้อยา่ งเก่าท่ีใช้ประโยชน์ได้ อยา่ งเก่ามนั ไมต่ ิดกัน ถึงเอามาต่อมนั ก็ ๑๓
ค�ำยุใหร้ �ำ ต�ำใหร้ ่ัว ยั่วให้แตก แยกใหอ้ อก ของกิเลสมนั มี มัน ไมต่ ิดกัน เพราะมันแตกออกแลว้ อย่างนเ้ี ปน็ ต้น เพราะฉะนั้น
ยุให้ร�ำ ต�ำให้รั่ว ย่วั ใหแ้ ตกนั่น มันเปน็ ยงั ไงย่ัวใหร้ ำ� ตำ� ให้ยังไง เราเปน็ ผมู้ คี วามร้สู ูงจนถึงระดบั ปริญญาแลว้ อยา่ ไปฟังค�ำยุใหร้ �ำ
เอาครกหนิ มาตั้งแลว้ กเ็ อาพริกลงไปเอา อ้า มะละกอลงไป เอา ตำ� ให้ร่ัว ย่วั ใหแ้ ตก แยกใหอ้ อก อยา่ งนนั้ จะท�ำลายประเทศของ
ปลารา้ ลงใสน่ ำ้� ปลาลงไป คอยยุ คอยยุ ต�ำอยอู่ ยา่ งนั้นนะ ยไุ ป ตัวเอง ท�ำลายบ้านเมืองของตวั เอง ทำ� ลายทรัพยากรแผ่นดิน
ยมุ า ถ้าไมร่ ะวงั กแ็ ตกเหมือนกันแหละ ครก สาก ถว้ ย ชาม ของตวั เอง เออ
ภาชนะทั้งหลาย แล้วก็เปน็ ที่ผสม กระทะอันนนั้ เป็นที่ผสม ให้เข้าใจ ถา้ เป็นคนใจง่าย ผกู โกรธ อาฆาต พยาบาท
อาหารปรุงอาหาร มีอะไรกล็ งน่ันลงนั่น แตว่ า่ ผสมแลว้ ไมล่ า้ ง ซ่งึ กันและกนั ขนึ้ มา เอารัดซึ่งกนั และกัน เอาเปรียบซ่ึงกนั และกนั แลว้
แลว้ ก็ไปหอ้ ยไวเ้ ลย แลว้ มันจะเปน็ ยงั ไง จะเกิดขี้สนมิ กินไหม กเ็ ปน็ เหตุใหแ้ ตกแยกกนั ได้ เพราะฉะน้ันตอ้ งปัน่ ความสามคั คีไว้
อา้ ใหท้ ะลุไปเลย ปล่อยใหข้ ้ีสนมิ กินทะลุไปเลย เอามาทำ� แกง ในกาย ในใจของเรา อย่าแตกอย่าแยกกันเปน็ อันขาด เพราะ
อะไรอกี ก็ไม่ได้ เพราะมนั ทะลุแล้วเอาน้�ำใส่กร็ ั่วทงิ้ เฉยๆ บ้านเมอื งของเรากำ� ลังระส่�ำระสายด้วยส่งิ ยุใหร้ ำ� ตำ� ใหร้ ่ัว ยั่วให้
อา้ อยา่ งนเ้ี ปน็ ตัวอย่างเอามาเปรียบใส่ตวั เรา ถา้ เราเอา แตกหลายอย่าง
ของที่กัดกร่อนหัวใจเรา ความโกรธ ความโลภ ความหลง อา้ บุคคลตน้ ทนุ ทางโน้นเขาลงทุนใหส้ รา้ งยาบ้า สร้างยาบา้
ความอจิ ฉาริษยาพยาบาทเหลา่ นั้น ถา้ เอามาเป็นหัวหนา้ ใจเรา เยอะๆ ให้เขามารับเอาไปเขา้ ในเมืองไทย ถ้าคุมไม่อยกู่ ็ติดยาบ้า
แล้วมนั จะพาท�ำอะไรบ้าง ถ้าของเหล่านั้นมาเป็นหัวหน้าใจเรา กนั หมดท้ังบ้านท้ังเมอื ง แลว้ จะเปน็ ยังไงสมยั ไหน สมยั ก่อนนะ
พวกเขาจะพาท�ำอะไรบา้ ง ความโลภกจ็ ะทำ� ไปตามอำ� นาจของ โรงฝิน่ เต็มบา้ นเตม็ เมอื ง อยา่ งประเทศจนี อยา่ งนนี้ ะ มโี รงฝนิ่
ความโลภ ราคะ กจ็ ะพาท�ำ เราท�ำไปตามอำ� นาจราคะ โทสะ เต็มบา้ นเต็มเมอื ง คนท้ังหลายประชาชนก็ไหลเขา้ โรงฝน่ิ กัน
23

24 กนิ ยาเสพตดิ ให้โทษ ฝ่นิ กญั ชา ยาเสพติดทุกชนดิ ตดิ ฝิ่น พวกเราอยู่ไดเ้ พราะความมั่นคงของประเทศชาติ ถา้ ประเทศชาติ
งอ่ นแง่น คลอนแคลนแล้วจะเอาอะไร มาเปน็ ก�ำลงั ของประเทศเล่า
กนั หมดทุกประเทศ เพราะฉะนัน้ ความมั่นคงของประเทศจนี เขา เพิ่นวา่ เหน็บแนบไว้ สมเดจ็ ย่านะ ๘ มิ ุถนายน ๒๕๕๖
จงึ ง่อนแง่นคลอนแคลนท่ีสดุ
สมยั น้ัน สมยั เราเกิดมาทันอยู่ อ้า แม้อาของเราเปน็ คนจนี ๑๓
กต็ ิดฝ่นิ เหมือนกนั แหละ ติดฝนิ่ ตดิ ยาติดเหลา้ มาตัง้ แต่ประเทศ
จีนโนน้ แหละ มาแต่งงานกบั น้องพอ่ เรา อ้า อนั น้ันกเ็ สียคนไป อ้า อันนเ้ี อาความรู้ของสมเดจ็ ยา่ มาฝากไวด้ ้วย ท่านเป็น
เลยเหมือนกัน ตดิ มาจากประเทศจีนแล้ว อาเราคนจนี น่ันแหละ ห่วงประเทศไทยมากมาย หอบสังขารไปทกุ จังหวัดภาคเหนือ
เขาตดั ก�ำลังของประเทศจีนด้วยกัน เอายาเสพติดให้โทษ โรงฝนิ่ ภาคไหนไปโน้น เห็นเขากนิ ยาเสพติดให้โทษอย่ทู ่ี ไหน ท่านก็มกั
๑๓ โรงกญั ชา ยาบ้า ยาเบอ้ อะไรไหลเขา้ ไปในประเทศ จะท�ำให้ประเทศ ชอบไปอย่รู ว่ มกบั เขาเพ่ือจะพัฒนาไร่กญั ชาของเขา ไรฝ่ ่นิ ของเขา
ไมไ่ ดม้ คี วามมั่นคงเลย ใหม้ ีแต่คนข้ีเหล้าไปไหนมแี ต่คนข้ียา ขี้ฝิ่น ใหม้ นั หมดไป ให้ปลกู ของเป็นประโยชน์ ไม่เป็นโทษแกช่ าติ
ขี้กัญชา ยาเสพตดิ งอ้ แงๆ้ ก�ำลงั จะมาตอ่ สขู้ ้าศกึ ได้ยงั ไง เพียง บา้ นเมือง ปลกู อะไร ปลูกดอกไม้ กุหลาบหรืออะไรท่ี ไม้ประดับ
เขาผลกั อยา่ งเดียวนั้น กล็ ม้ แลว้ ลม้ แผละแล้ว หมดกำ� ลงั ไม่มี ประดาท้ังหลาย ทา่ นสัง่ ใหป้ ลูกเปน็ ไร่เปน็ สวนใหญโ่ ต
ก�ำลงั เพราะฉะน้ันให้พวกเราเปน็ ก�ำลงั เป็นหูเปน็ ตาชว่ ยกนั อ้า
สง่ิ หรือเรื่องท่ีทำ� ให้บ้านเมืองลม่ จม มนั มอี ยู่ เราอยา่ ไป สมเด็จย่าพัฒนาใหค้ นปา่ คนเขา พวกแมว้ กะเหรี่ยง
นยิ มชมชอบกบั พวกเหล่าน้ัน เขามายุให้ร�ำ มาตำ� ใหร้ ั่ว มายุใหแ้ ตก อีกอ้ มเู ซอเหลา่ นนั้ ให้เขายินดี ในการปลูกผกั ปลูกหญา้ ขาย อมื ก็
มาแยกใหอ้ อก ตอกล่มิ เขา้ ไป เออ อนั นขี้ อใหพ้ ิจารณา พวกเรา เปน็ ลำ�่ เปน็ สนั ข้นึ มา จนมีเงินมที อง ไอพ้ วกที่ฟังคำ� ของสมเดจ็ ยา่
อย่าไปลอุ �ำนาจแก่ความโลภนดิ ๆ หน่อยๆ กท็ ำ� ใหบ้ า้ นเมืองแตก ท�ำตามคำ� สัง่ ของสมเดจ็ ยา่ มีเงินมีทองข้ึนมา มรี ถออกว่ิงกบั เขา
สาแหรกขาดไดเ้ หมือนกันนี้ เออหลายอยา่ งทีเดียวแหละ สร้างความเจริญให้แกป่ ระเทศชาติ
ขอฝากไว้นดิ ๆ หนอ่ ยๆ แค่นี้ ออกมาเทศน์ในท่ีชุมนมุ ชน ไม่เป็นคนขี้เหล้าขี้ยาอย่างเกา่ แล้ว ไอเ้ ร่ืองปลกู ฝน่ิ ปลูกกญั ชา
หรือว่าในสมาคมอนั ย่งิ ใหญ่เปน็ ถงึ สถาบันมหาวิทยาลัยขนาดน้ี ตัดใหร้ าบเรียบไปซะ ปลูกอยา่ งอ่ืนดีกว่านะ่ มนั เปน็ ประโยชน์
ขอฝากไวด้ ว้ ยเดอ้
ถ้าพวกเราไม่ชว่ ยกนั ใครละ่ จะมาชว่ ยเรา มีสมเด็จยา่ 25
เพิ่นบอกบ่อยๆ ไปเยี่ยมเยยี นจังหวดั เลย หรือจังหวัดต่างๆ มัก
ฝากไว้อยา่ งนพี้ วกเราไม่ช่วยกนั ใครเลา่ จะช่วยกนั พวกเราชว่ ยกันเนอ้
ชว่ ยกนั ดแู ลบ้านเมอื งเนอ้ รักษาความม่ันคงของบา้ นเมืองใหด้ ี

26 กม็ นี ้�ำอุดมสมบูรณ์ ก็ให้เป็นสวนผกั สวนหญ้าไป กะหล่�ำ ถา้ เรานง่ั งอมืองอเทา้ อยู่ ประเดี๋ยวก็ไมม่ อี ะไรจะกินจะ
พัฒนาประเทศอะไร ไม่มีอะไรจะกนิ แลว้ ล่ะไม่มีก�ำลัง ไม่มกี �ำลัง
กะเหลิม่ ไป เออ นเี่ รียกวา่ เอาใจรักประเทศชาตบิ า้ นเมอื ง สมเดจ็ ย่า ที่จะพัฒนาบ้านเมอื งต่อตา้ นขา้ ศกึ ศตั รอู ะไรก็ไมม่ ี ไม่ได้ อนั น้ี๘ มิ ุถนายน ๒๕๕๖
ท่านเดิน หอบสังขารเดนิ ทางไปตา่ งประเทศ ไปเชียงใหม่ ไปอกี อ้ พดู ใหเ้ ป็นสาธารณประโยชน์ เพือ่ จะให้ทา่ นผูม้ ปี ัญญาท้ังหลาย
มเู ซอที่ ไหน มันอยทู่ ี่ ไหนไปหา ทา่ นไปสรา้ งต�ำหนักไว้ในป่าโนน้ ได้นำ� ไปใครค่ รวญพินจิ พิจารณาด้วยปญั ญาอันชาญฉลาดที่ ได้
อากาศ กินอากาศ อยูก่ ับดอกไม้ ดอกกุหลาบ ดอกอะไร ทา่ นไป ศกึ ษามาแล้วน้ัน เพ่ือความสุขความเจริญของบ้านเมอื ง เห็นวา่
อยู่กบั สวนดอกไม้ ผลหมากรากไมก้ ็มี อุดมสมบรู ณข์ นึ้ มา สมควรแก่เวลา เหนอื่ ยแลว้ นะ เอวังกม็ ีดว้ ยประการฉะน้ี
บักแงว(มะแงว)บักไฟ(มะไฟ)บกั ต้อง(กระท้อน)บกั กระทอ้ น
บกั อะไร สวนอะไรปลกู แหนะเพิ่นสง่ เสริมในทางเกษตร ทำ� ให้
๑๓ มีซอ้ื กนั ขายกนั ตกมาในเมืองไทยเต็มมากมาย อ้า เคยเห็นไหม ๑๓
รถบรรทุก เออของมาจากภเู ขาทั้งหลาย ดอกกุหลาบทั้งหลาย
ดอกอะไรที่มันสวยๆ งามๆ ก็ตัดใหด้ ีเพาะช�ำให้ดีๆ แลว้ เราก็ใส่
กระถางเป็นของมรี าคา พวกเราอยใู่ นเมอื ง ในนาอยา่ งนท้ี �ำไง
อยากจะได้ ก็ไปซ้อื เขามีขายอยู่ ซื้อดอกไมป้ ระดบั ที่บ้านบา้ ง อ้า
ท่ีทำ� งานบ้าง มดี อกไม้ประดับประดาสวยๆ งามมาจากแมว้ จาก
กะเหร่ียงโนน้ ละ่ ไมใ่ ชธ่ รรมดา (เสียงไอ) สมเดจ็ ยา่ ไปพัฒนาไว้
มีสังขารแค่น่ันแหละ เข้าไปพัฒนาจนเป็น ไดร้ ับผล เหน็ ไดช้ ัด
อย่างน้นั แหละ มนั มาในตู้รถไฟหลายๆ มาในรถยนต์ รถไฟ เวา่ (พูด)ไปหลาย(มาก) มนั ยาว มันยืด
หลายๆ เป็นอย่างนั้น พัฒนาใหม้ อี ยูม่ ีกนิ ใหบ้ า้ นเมืองมอี ยู่มีกิน ปืด(ปิด)ความเว่า(คำ� พดู )
แต่ว่า พวกท่ีท�ำปาณาติบาตก็มากมายอยูห่ รอก แตว่ า่ ปืด(ปดิ )พุ่มไม้(คลังความร้)ู
เพ่ินไม่ส่งเสริมหรอก เพ่ินเดี๋ยวกป็ ลอ่ ยปลาปล่อยอะไร ให้มนั แพรล่ กู
แพร่หลานออกหลายๆ น่ันเพิ่นทำ� อยู่ ในหลวงกเ็ หมอื นกนั ความเวา่ (คำ� พูด)แหง่ หลาย(ย่งิ มาก)
พระบรมราชินกี เ็ หมือนกนั ฝึกหัดลูกทั้งหลายมคี วามนยิ มปลอ่ ย เว่า(พดู )ไปหลาย(มาก)มันบ่มที จ่ี บ
ปลาปลอ่ ยอะไร เลย้ี งปลา เลยี้ งกบ เล้ียงเขียดอะไรใหม้ นั กว้าง
ออกไป น่ันเรียกว่าพัฒนาบา้ นเมืองไปในตัว ท�ำให้ไดล้ ืมตาอ้า 27
ปากทันโลกเขา

28 ๘ มิ ุถนายน ๒๕๕๖
มอี ะไร
จะมาใช้หลวงปู่อีกเหรอ ไม่ใช่ มาใชห้ ลวงปู่ไมไ่ ดห้ รอก
ใหก้ รรมการกนั ใชก้ นั เอง น่ัน อยู่น่ันกม็ ี เห็นแจกของแจก
ทั้งหลาย เออ แจกความม่ันใจ อนั นเี้ ป็น ม่ันใจๆๆ แจกได้
ท�ำแล้ว เสกแล้ว สวดแลว้ เมตตาแลว้ อา้

พทุ ธัง กนั ตงั
ธมั มัง กันตงั
๑๓ สังฆัง กันตงั อา้ ใหพ้ รกอ่ นเนาะ(นะ) อ้า ใหพ้ ระซะกอ่ น อยากรับพร ๑๓
สะระนัง กันติ
อติ ิปิ ปดิ เอาส้ันๆ หน่อยก็ไดเ้ นาะ(นะ)
พระโมคคัลลาแผลงฤทธ์ิ อายุ วณั โณ สขุ งั พลัง อายุนน้ั ขอใหอ้ ย่ยู นื มั่นสถาพร
ปิดด้วย นะโมพทุ ธายะ ฯ
ร้อยปอี ย่ามีหยอ่ น ไดเ้ หมือนกลอนพรรณนา ขอให้มผี ิวกาย
นะผูก โมมัด พทุ รดั ธารึง ยะกรึง พรรณไลงาม รจนาผอ่ งใสวิไลตา พิศโสภาน่าชมเชย ไม่ตอ้ ง
จังงัง อะระหงั พทุ โธ เปลืองเคร่ืองส�ำอางใดๆ เลย ขอใหม้ คี วามสุข นริ าศทุกข์ นริ าศโศก
อติ ปิ ิ โส ภะคะวา นริ าศโรค นริ าศภยั แสนสะเบยๆ ส่ิงใดที่ ได้เคยแม้เป็นอดีต
และปัจจุบัน ส่งิ นน้ั ก็อย่าละเลยเลวเสอ่ื มทราม ขอให้มีก�ำลัง
พระเจ้าบอกกมู า กูจึงมา อนันตังมหาศาลมากเหลือหลาย ก�ำลงั กาย ก�ำลงั ใจ ก�ำลังภายใน
ภะคะวา ยนั ติ กำ� ลงั ภายนอก ก�ำลังทรัพย์อนั นสี้ �ำคญั มาก และก�ำลังสติปญั ญา
สามารถ อาจหาญ เดชาสงา่ งาม เสร็จสมตามดังพร เทอญ นี่
เพ้ียงๆ อ้า เป่าแล้วๆ เอาไป แจกไดเ้ ลย
พรพเิ ศษ พร สเปเชย่ี ล(special พเิ ศษ)
พรพิเศษ พร สเปเชยี่ ล(special พเิ ศษ)

29

30 (ถวายพระพุทธรูป) ๘ มิ ุถนายน ๒๕๕๖
เอาอันน้ีไปไหว้พอ่ ไหว้แมต่ วั เองนะ เอาใหห้ ลวงป่ถู อื ไป คง ท่านคงไมเ่ ป็นพิษเป็นภัยกับใครๆ หรอกวา่ เออ
มนั จะเห่ียวเฉยๆ เอาไปไหว้พอ่ ไหว้แม่ตัวเอง ไมต่ ้องพดู
หลวงปู่สง่ั แลว้ หลวงปจู่ ะ... พทุ ธะเมตตัง จติ ตงั มะมะ พทุ ธะพุทธานภุ าเวนะ
ธัมมะเมตตงั จิตตงั มะมะ ธัมมะธัมมานภุ าเวนะ
๑๓ สังฆะเมตตงั จติ ตังมะมะ สังฆะสังฆานภุ าเวนะ
พุทโธ สุขะโต ธัมโม สขุ ะโต สงั โฆ สุขะโต
เอาไหวพ้ ่อไหว้แมต่ วั เอง จะไดเ้ ห็นน�้ำตาพอ่ แมไ่ หลออกมา นะโมพทุ ธายะ ฯ
ถ้าเราเอาดอกไม้ไปใสม่ อื ให้แลว้ กราบไหวพ้ ่อแม่ นก่ี ็เหมือนกันนะ ๑๓
ทกุ คนนะ อะ่ ถา้ หลวงปถู่ ือไป กจ็ ะเน่าซ่ือๆ ไมไ่ ด้เรียกนำ้� ตา เรียกวา่ อานภุ าพของพระพุทธเจ้า อานภุ าพของพระธรรม
ใครเลย อ่ะ ไดด้ อกไม้ไปแลว้ เรียกนำ้� ตาพ่อแม่ออกมา มาถวาย อานภุ าพของพระสงฆ์ สามารถทำ� ให้โลกสะเทอื นหวั่นไหว อา้
หลวงปู่ๆ กร็ ับแล้ว แต่ว่าถือไปถอื มาจะบอบชำ้� เสียความงามไป เนย่ี บุญคณุ ของเพิ่นมีอยา่ งง้ี ถ้าผู้ใดไดฟ้ ังค�ำสัง่ คำ� สอนของ
เอากลบั ไปไหว้พ่อไหวแ้ มเ่ รา ดอกไม้สวยๆ เอากลับไปไหว้พ่อ พระพุทธเจ้าจนจบ ๘๔,๐๐๐ พระธรรมขันธแ์ ลว้ จบหรือเปล่า
ไหว้แม่ เอาใส่มือใหน้ ะ อา่ นจบหรือเปลา่ เราก็จะซง้ึ ในพระมหากรุณาธคิ ุณนั้น อย่างท่ี ไม่
ได้เลย มหากรุณาธิคุณอนั ยง่ิ ใหญข่ นาดน้ี นถี่ วายพุทธรูปเป็น
เอาใส่มอื ให้พ่อใหแ้ ม่ แลว้ กราบที่ตัก หรือท่ีหน้าอกก็ได้ พุทธบชู า ธรรมบชู า สงั ฆบชู า
หรอกอะ่ นำ้� ตาจะไหลออกมาพลก่ั ๆๆ ให้เราดู ช่ืนใจท่ีมีลกู กตญั ญู อาตมาหรือวา่ หลวงปู่ไม่ปฏเิ สธ ขอรับดว้ ยความภาคภมู ิใจ
ให้เขา้ ใจอย่างน้นั นะ อะ่ ๆ แจกกนั ๆ เอาไปใสเ่ จดีย์ให้ญาตโิ ยม ถ้าไปทางโนน้ กจ็ ะไดก้ ราบได้ไหว้
อย่ใู นเจดีย์น่ะ ทา่ นจะไปยืนอย่เู จดีย์ เปน็ องค์พุทธปฏมิ ากรแทน
เอ้ น่ีไมค์ของเรา อ้า เอ้ นี่ไมค์ของเรา องค์พระพุทธเจ้าได้
เออ ไม่ตอ้ งพดู มาก ถา้ พดู มากมนั จะตอ่ ไปยาวๆ เกนิ ไป อา้
ทำ� ไมถึงสรา้ งพุทธปฏมิ ากร
โอ้โฮ ผู้ที่สรา้ งพระพุทธปฏมิ ากรก็เท่าสร้างพระพุทธเจ้า
ขึน้ มาแทนองคพ์ ระพุทธเจา้ นะ เพ่ินมเี มตตาแกโ่ ลกอย่างไรทำ� ให้
โลกร่มเย็น เพราะอ�ำนาจคณุ ธรรมท่ีทา่ นแสดงไว้
31

32 เราไดเ้ ล่าเรียนศกึ ษาขนาดไหนละ่
ผู้โดดตกึ ตายนะ
ปริญญาตรี เออ มี มีปริญญาตรีมปี ญั ญาแคห่ างอึง่ เนยี่ ๘ มิ ุถนายน ๒๕๕๖
เออ เอาตัวรอดไม่ได้ เพราะฉะน้ันก็ตอ้ ง มีความอดกลัน้ ทนทาน
เขาคดิ สนั้ เปน็ อยา่ งใหญ่
มนั กเ็ ป็นอย่างงน้ั นะ เขาคดิ สั้น เขาไม่มบี ญุ วาสนาอยู่
๑๓ อยู่ใต้ร่มพระบารมมี าเท่าไหร่ น่ันแล้วไปโดดตกึ ตาย นค่ี ดิ สัน้ วริ ิเยนะ ทุกขะมัจเจติ
ตัวเองปญั หาตัวเองแก้ไม่ตก อ้า เปน็ เพราะอะไร วัยรุน่ นักศึกษา
โดดตึกตายแทนจะเอาความร้ทู ่ีศกึ ษามาไปเผยแพร่ใหผ้ ู้อื่นได้ เพิ่นบอกไว้ คนจะลว่ งพ้นจากความทกุ ข์ไดเ้ พราะความเพียร ๑๓
ประพฤติปฏบิ ตั ติ นเป็นคนดี คนชอบเนย่ี มนั โดดใหเ้ ปน็ ตวั อยา่ ง
นะนี่ ใหเ้ ขาไปซะ เขาไปทางไหนก็ไป คนอย่างนค้ี นหนักโลก พยายาม อย่าท้อถอย อมื อย่าทอ้ ถอย อืม อา้ มนี กตวั หนงึ่ มัน
แผน่ ดินเอียง อยไู่ ปก็แผ่นดนิ เอียงหนักโลก ถ้ามคี นชนดิ ที่โดด ร้องใหฟ้ ัง มนั อยู่ในปา่
ตึกตายนห่ี ลายๆ ประเทศไทยจะเป็นยังไง เออ อ่ะ เหมือนดัง
เรือเดนิ นำ้� ละ่ ปะเนย่ี เอียงไปเอียงมาอยูอ่ ยา่ งงล้ี ะ ไมต่ รง อย่าท้อถอย อยา่ ท้อถอย
ทำ� ไมไปฟังความปรุงแต่งของตัวเองแคน่ ้นั อ้า ปรุงแตง่ ขึ้น อยูอ่ ยา่ งน้ันนะ ตวั หนง่ึ กบ็ อกว่า
มาเป็นทกุ ข์ใจตัวเอง นั่นละ่ อ่ะ เช่ือความรักหรือวา่ เชื่อความ
อจิ ฉาริษยา ไปเชื่อความแคน่ ้ันขน้ึ มาแลว้ กค็ ดิ สั้นไมม่ ีปญั ญา คดิ คดิ แลว้ คดิ อกี คดิ แลว้ คิดอกี
ปญั ญาแคห่ างอ่งึ เนยี่ เพ่ินว่า เคยเห็นหางอง่ึ ไหม ปัญญาน้อยๆ อยอู่ ย่างน้นั นะ อา้ ยหน่งึ (อีกคนหนึ่ง)ยงั ไมพ่ อใจบอกว่า
แคห่ างอ่ึง อะ่ มีไหมหางองึ่ มีไหม ไม่มี ปญั ญาไม่มี คดิ ไมอ่ อก คดิ คักๆ ขึน้ มาใหล้ ะเอยี ด อา้ คิดให้ถ่ีๆ หวี ใหเ้ กลย้ี งๆ
อา้ อกึ อึดอ้ันตันใจหาทางออกไม่มี ปดั โธ่ ทางออกไมอ่ ดไมอ่ ยาก เสียแลว้ จง่ึ (จงึ )คอ่ ยเด่ียง(จัดแต่ง)พอ่ เดอ้ อย่าสะเหน็ (เห็น)
เวย้ อา้ อาชีพการงานกสิกรกสกิ รรม หาท�ำมาหากนิ เยอะแยะไป แกค่ วามมักง่าย คดิ หยำ่� (ซำ้� ๆ) ใหล้ ะเอยี ดซะกอ่ น กนิ ข้าวก็
อย่าไปคดิ สัน้ อยา่ งง้นั เหมือนกันนะ เคี้ยวให้แหลกซะก่อน อย่ากลนื ท้ังกระดูกกระเดี้ยว
อ๊ากๆ คดิ ถี่ๆ หยำ่� (ซำ�้ ๆ)แหลกๆ ซะก่อน หวี ให้เกล้ยี งซะก่อน
จึง่ (จงึ )คอ่ ยกลืน ไปคดิ บ่ลึกซ้งึ

33

34 ก็เสยี ดายคณุ พอ่ คุณแมท่ ่ีเลยี้ งมาจนเป็นนักศกึ ษาปริญญาตรีดี้ อด อด อดเถิด เนย่ี ตวั หนึง่ มันก็บอกอย่างงี้ เกิดเปน็ คน
ตอ้ งอด อดกลัน้ ทนทาน นกมันร้องให้ฟงั อด อด อดเถิด อยู่
ที่โดดตกึ ตายเนยี่ อยา่ งนั้นนะนกร้องให้ฟัง ถ้าไปอยปู่ า่ อย่เู ขาท่ี ไหนก็มีนกชนดิ น้ี ๘ มิ ุถนายน ๒๕๕๖
อะ่ พอ่ แมส่ รา้ งตวั เองมาจนได้เป็น อ้า ใหญเ่ ป็นโต เรียน ร้องใหฟ้ ัง คดิ คกั ๆ คดิ คกั ๆ นมี่ ันกเ็ ปน็ ภาษาลาวได้อยู่
ศึกษาจบปริญญาตรี เออ กเ็ รียกว่า ว่ายงั โงอ่ ยู่ จึงคดิ ฆ่าตวั ตาย
ยังโงอ่ ยู่ ชีวิตนมี้ ปี ระโยชน์ ชีวิตของเรานมี้ ีประโยชน์ต่อโลกอยู่มาก คดิ ให้ละเอียด คิดคกั (ละเอยี ด)ๆ คดิ ให้ละเอยี ด ตัวหนงึ่
ถ้าเราเรียนจบแลว้ กจ็ ะเป็นประโยชนต์ ่อชุมชนไปอีกมากมาย น้อยๆ หยอดข้นึ มา คดิ แล้วคิดอกี คดิ แล้วคดิ อกี อยูอ่ ย่างง้ันนะ
ได้ฝกึ ปรือกุลบุตรลูกหลานตอ่ ไป อา้ ไดห้ ลายๆ อยา่ ง ไดช้ ว่ ย หึหึ เออ
ชาตบิ า้ นเมอื งอกี มากมาย มแี ตค่ นท่ีตอ้ งการให้ชว่ ยผมู้ คี วามรู้
๑๓ ท้ังหลาย คดิ ถี่ๆ หวี ให้เกลย้ี งเสยี แล้ว จ่ึง(จึง)คอ่ ยเด่ียง(จัดแตง่ ) ๑๓
พอ่ เดอ้ มันจ่ัง(จงึ )ถูกต้อง อนั อยา่ ไปคิดลวกๆๆ แล้วก็แก้ตวั
แกต้ ัวเองไมไ่ ด้ มีปญั ญาเอามาตวั เองไมไ่ ด้ แก้ไขตวั เองไมไ่ ด้
เขาเรียกว่ายังโง่ ฆ่าตัวเองตายยังโง่ อ้า

ไอง้ ูๆ ปลาๆ อย่างเรา นตี่ ายไปแล้ว 35
เขาก็ไมค่ ่อยคิดถงึ หรอก อมื เปน็ อย่างง้นั
ตายแล้วไมม่ ี ใครคดิ ถึงเลย สาธุ ใหต้ ายไปเถอะหนกั
แผน่ ดินเขา เขาว่านะ เพราะฉะนัน้ คนท่ีจะสรา้ งแผน่ ดินหรือวา่
มารับภาระในแผ่นดนิ ของตวั ก็ต้องมคี วามอดกลน้ั ทนทาน
แผ่นดนิ มันหนักขนาดไหน ก็ทำ� ใจใหห้ นกั ขนาดแผ่นดินนี้ กีก่ โิ ล
ก่หี ม่ืน ก่ตี ัน ทั้งแผน่ ดินเนย่ี ท้ังโลกเนยี่ โลกลกู นม้ี ีความ
นำ้� หนักเท่าไหร่ มนั หนักขนาดนน้ั นะ่ ท�ำใจใหห้ นกั ยิง่ กว่านนั้ อีก
หนักแน่นม่ันคง

36 คนสมัยก่อนกม็ ีอยู่ แผ่นดนิ สบู ไปทั้งเป็นกม็ ี มันหนัก

แผน่ ดนิ แผ่นดนิ รับไมไ่ หว ออื นางจิญจมาณวิกาก็ถกู แผ่นดินสูบ ๘ มิ ุถนายน ๒๕๕๖
พระเจ้าสปุ ปพุทธะก็ถูก แผ่น.. แผ่นดินสบู พระเทวทัตพ่ีชาย
ของนางพมิ พาก็ถูกแผ่นดนิ สบู แผน่ ดินสบู หลายคนอย่นู ะสมัยกอ่ น
เพราะวา่ หนกั แผน่ ดินคดิ ไมอ่ อก อยู่ไปกห็ นักแผ่นดิน
เฉยๆ แต่พวกเราก็สูบเหมือนกันนะ ถูกแผ่นดินสบู เหมอื นกนั
อมื มันหนกั หนักแผน่ ดินแผ่นดนิ ก็ไม่รับ สบู ลงไปเลยอยา่ งเนยี่
อ้า แต่พวกเรากจ็ ะต้องถูกแผ่นดินสูบเหมอื นกนั ละ แต่อยสู่ บู ทจติันตโตัง เทสันฏตโฐัง มสะุขนาวสุ ะเหสสังุ
๑๓ ไปในโลกนั ตนรก หรือท่ี ไหน แนะ่ สูบไปธรรมดา แมพ้ ระพุทธเจ้า ๑๓
กถ็ ูกแผน่ ดนิ สูบไปเหมือนกัน เพิ่นปรินพิ พานแล้วก็ถวายเพลิง
กระดูกทา่ นหายไปไหน เออ หาย หายไปในบริษัทท้ังหลาย แนะ่ เออ มนั ดีอยทู่ ่ีมนษุ ย์ ประเสริฐ มะนสุ เสสุ เปน็ ผู้
นแี่ หละ คนละนดิ ละหนอ่ ย คนละนดิ ละหน่อย กระดูกคนละ อมื ประเสริฐของโลก เออ พระอรหันตท์ ้ังหลายก็เปน็ ผ้ปู ระเสริฐ
น้อยๆ แย่งกัน พระพุทธเจ้าก็เปน็ ผ้ปู ระเสริฐ ทำ� ให้โลกเบาลงมาได้ จะฆ่า
แมแ้ ตข่ ี้เถา้ กย็ ังแยง่ กนั แมแ้ ตเ่ กศาของท่าน ก็ไมเ่ หลือเลย ตวั ตายหรือจะอะไรนกี่ ็เทศน์โปรดเอา อ้า เทศน์ใหเ้ ลิกความคดิ
หมดไปเลยพรอ้ มกัน ก็ไมใ่ ช่หนักแผ่นดินหรอก ท่านมายก ความต้งั ใจอยา่ งนน้ั ซะ ไม่ดีไม่ถกู มนั เป็นอัตตวินบิ าต ฆา่ ตวั เองตาย
แผน่ ดินใหเ้ บา ใหเ้ บาลงมาได้ มาเทศน์โปรดพุทธบริษัท ใหม้ ี เปน็ อตั ตวินบิ าต แม้แตแ่ ผน่ ดนิ ก็ยังไมร่ ับ ถา้ เพราะอตั ตวินบิ าต
ความเหน็ ถูก เห็นตอ้ ง รักษาตวั ให้ปลอดภัย อ่ะ บริสุทธ์ผิ ดุ ผ่อง แล้ว เปน็ คนบาปหลาย หนักแผน่ ดิน ดว้ ยประการฉะน้ี

อยา่ ไปคิดอยา่ งนนั้ เด้อ

เวา่ (พูด)ไปหลายมแี ต่เว่า(พูด) ตะเวน็ (ดวงอาทิตย)์ ไมค่ อย
เรานะ ตะวันไมค่ อยเรา มนั ปลอ่ ยลงเร่ือยๆๆๆๆ เพราะฉะน้ันขอ
ถือโอกาสลานะท่ีนเี่ ดอ้ โอกาสหนา้ ถ้ามโี อกาสก็จะมาฝอยใหม่
มเี รื่องเยอะแยะอย่จู ะฝอย ยังไมจ่ บหรอก เรื่องตัง้ เยอะแยะ

37



หลวงปู่ทอ่ น ญาณธโร ๙ มิ ุถนายน ๒๕๕๖
วันอาทติ ย์ท่ี ๙ มิถนุ ายน ๒๕๕๖ เวลา ๑๗.๐๐ น.
๑๔
ณ หอ้ งประชมุ ช้ัน ๒๒
อาคารศูนยก์ ารแพทยว์ ิชยั ยทุ ธ

๑๔โรงพยาบาลวชิ ัยยทุ ธ

โอ้ อ่ะ บเ่ ปน็ ผเู้ กง่ กาจสามารถอะไรเน้อ นมิ นต์มาเทศน์ให้
ท่ีนเ่ี พือ่ ก็ตอ้ งการใหป้ ระชาชน พุทธบริษัทท้ังหลายเขา้ อกเข้าใจ
ในเรื่องธรรมะธมั โมกัน ถา้ หากเทศน์ไปหลาย หลวงปู่แหวน
(หลวงป่แู หวน สจุ ิณโณ) ทา่ นวา่ ธมั เมาแล้วกนั ไมใ่ ชธ่ มั โม ธมั เมา
วา่ ดีเหมือนกนั นะ ธัมเมา

เมาหมดสง่า เมาสุราหมดสำ� คัญ เมาพนันหมดตวั 1
เมาผวั ก็ลืมพ่อ เมาเมยี กล็ มื แม่ เมาวยั กล็ มื แก่
เมากระแชก่ ล็ ืมกญั ชา ลมื กนั เป็นท่อนๆ ตอนๆ

2 เพราะฉะนั้นให้ตงั้ สติอยู่กบั เนอื้ กบั ตัวเสมอ จะท�ำจะพูด ทั้งหลายหนาว คำ� พูดท่ี ไมด่ ีแลว้ หนาวใจดว้ ย เปน็ ห่วงเปน็ ใยด้วย
โอ้โฮ ทำ� ไมถงึ เอาค�ำพดู อย่างนม้ี าพูดมาจา แม้แต่ค�ำกูๆ มงึ ๆ
จะทำ� อะไรให้ระลึกไดว้ า่ มนั ผิดหรือมนั ถูก ถ้ามนั ผิดศีลผิดธรรมแล้ว ก็ไมอ่ ยาก ไม่อยากได้ยนิ ได้ฟัง ได้ยินคำ� ไพเราะเพราะพร้ิง แล้ว ๙ มิ ุถนายน ๒๕๕๖
กอ็ ย่ากระทำ� สิง่ น้ัน อยา่ พูดสิ่งน้นั เป็นอันขาด กริ ิยาอันใดท่ี ไม่ ไพเราะหูด้วย เยน็ ใจด้วย สบาย อา้ ส่ิงที่ท�ำให้เสยี ประโยชน์
สวยไมง่ ามในสังคม กิริยาอนั น้ันก็ไมค่ วรแสดงออก ถา้ หากโมโห พดู ไปแล้วก็เสียประโยชนเ์ ฉยๆ ประโยชนค์ วรท่ีจะไดร้ ับกเ็ สยี ไป
โกรธาข้นึ มา มนั รู้ไม่ทัน พรที่เพิ่นให้
มันลามปามไปหมด ถา้ ทะเลาะกนั กอ็ อกถึงโคตรเช้ือ
เชื้อแถวแนวพันธทุ์ ้ังหลาย โคตรพอ่ โคตรแมว่ า่ ไป ต�่ำๆ เสยี ๆ อายุ วัณโณ สุขัง พลัง
วา่ ด้วยความโกรธ เรียกว่ารู้ไมเ่ ท่า เอาไมท่ ัน มนั เสยี ใครล่ะ มัน
จะเสียเราผู้พูดเอง ไม่ไดเ้ สยี ผอู้ ่ืนหรอก เสียเราผู้พดู พดู ดา่ นัน้ เปน็ พรอนั วิเศษอยู่ แต่ว่าถ้าเราพดู ไม่ดี กระทบกระเทือน ๑๔
๑๔ พูดทะเลาะเบาะแวง้ กันดว้ ย ออกวาจาที่ ไมส่ วยไม่งาม ใคร
กฟ็ ังไมข่ ึ้น เทวดาฟังกย็ งั ระคายในหู โอ้โฮ ท�ำไมพดู อย่างน้ีได้ ผู้อื่นมากๆ ค�ำพดู ก็ไม่เปน็ สิริเป็นมงคลแก่ตวั เลย เป็นบาป ท�ำให้
พุทธบริษทั ทำ� ไมพูดหยาบๆ คายๆ ออกกู ออกมงึ ออก เศร้าหมอง ขุ่นมวั เป็นวาจาที่หยาบ ฟงั ไมข่ นึ้ วาจาที่ ไพเราะ
โคตรพ่อโคตรแม่ ดา่ ไปหมด ตลอดแถวตลอดแนว เช้ือสาย เพราะพร้ิง กย็ ิ่งกว่านน้ั
ท้ังหลายเสียหายไปหมดแหนะ จริงๆ มันก็ไม่ มนั ก็ไม่เปน็ ไป
เหมอื นดงั ตอ้ งการหรอก ศึกษากนั มาแล้ว เราก็ไดศ้ กึ ษากันมาอย่างดีแล้ว ไม่เอาไป
ใช้ในสงั คมเลย ศกึ ษาดีๆ นะ เออ เอาค�ำพดู ที่ ไพเราะๆ ออกไป
สำ� คัญอยากจะด่า จะวา่ ให้ฉบิ หาย หายโหงอะไร ก็ว่ากัน ใช้ในสงั คม ให้มีรสนยิ มสงู คา่ ขึ้นมา อ้า สงู กวา่ เดมิ ขนึ้ มา ผ้ฟู ัง
ไปเฉยๆ มันไม่เปน็ อย่างงั้น ท�ำใหห้ ูนักปราชญ์ท้ังหลาย บณั ฑติ ทั้งหลาย ก็ไพเราะเพราะพร้ิง เยน็ หู เยน็ ใจ อ้า เมอื่ ไดย้ นิ ค�ำพดู
ท่ี ไพเราะๆ แลว้ เย็นใจ เทวดาทั้งหลายก็สาธุ โมทนาสาธกุ าร

ค�ำพดู ค�ำจานน้ั จะเผ็ดรอ้ นเหมอื นกนั ถ้าพูดอะไรมนั
เผด็ รอ้ น มันกเ็ ผ็ดรอ้ นเหมือนกัน พูดให้มันเย็นฉ�่ำมันกเ็ ยน็ ลง
ไปในหัวใจเราได้ ทา่ นทั้งหลายเคยเห็นสามีภรรยาทะเลาะกนั
ไหม ก็พูดค�ำหยาบใส่กนั นั่นแหละ ลงกู ลงมงึ ลงโคตรพ่อโคตร
แมม่ ึง อย่างน้ันอยา่ งนี้ ว่าหยาบๆ คายๆ ออกมามันจะอดไดท้ ่ี
ไหนละ่ ทนไม่ได้ เหลืออดเหลอื ทนจริงๆ อดไม่ได้ทำ� ยังไงละ่
ก็ลงไม้ลงมอื กนั นป่ี ะเนย่ี ตบกนั ตกี นั พอไดเ้ ครื่องทนุ แรง ได้

3

4ศสั ตราวุธก็อาจจะฉวยเอาไมน้ ่ันตกี ัน เอาไม้ค้อนไม้แส้ ก็ยังคอ่ ย จะเปน็ มีดก็ดี เปน็ ขวานก็ดี เป็นเหลก็ ทุกชนดิ สนมิ ชอบกิน
ถ้าไม่ท�ำความสะอาดอยู่เรื่อยๆ แล้วก็หมดเนอ้ื เหล็กไป ดิน
ยงั ชวั่ หน่อย เอาไมแ้ ข็งๆ ตีหวั กนั ละ่ เปน็ ยังไงหวั รา้ งขา้ งแตก ฝงั ลงในดนิ เปน็ เคียวเก่ยี วข้าวกด็ ี มดี เคียว ฟนั ดนิ ฟันอะไร ๙ มิ ุถนายน ๒๕๕๖
โรงหมอท่านรับผิดชอบเรื่องอยา่ งนี้ เรื่องสามีภรรยา ทกุ อย่างท�ำประโยชน์ ถ้ามันตกอยู่ในดนิ นานๆ มนั จมลงไปใน
ทะเลาะกนั ตีกนั หัวร้างขา้ งแตก ฟนั แทงฆา่ ฟันรันแทงซ่งึ กันและกัน ดินนานๆ แตไ่ ปขดุ เจอแล้วมนั จะเหลอื ต้งั แตส่ นั มันนะ คมมนั
จนเปน็ บาดเปน็ แผล เลือดตกยางออกเป็นจำ� นวนมาก ลำ� บาก หมดแล้ว มันกิน
ใครละ่ ลำ� บากหมอสิปะเนย่ี หมอผู้ชว่ ย บรรทมอยู่ ถ้าเกดิ มี
เป็นบาดเป็นแผลขนึ้ มา อ้า ฟกช้�ำดำ� เขียวข้ึนมา ก็เป็นหนา้ ท่ีของ ๑๔
หมอที่จะเอาใจใส่ดูแล ถ้าหมอไม่เอาใจใสด่ ูแลชว่ ยเหลือก็ใจจดื
ใจด�ำเกินไป จ�ำเป็นจะต้องเสียสละ เหนอ่ื ยยากล�ำบาก จงึ ได้ยกเป็นภาษิตว่า สนมิ มนั กนิ เหล็ก กิเลสมนั กนิ ใจ
๑๔ ดว้ ยการทะเลาะวิวาทกนั บาดถลุงกัน มนั เปน็ บาปกัน ให้หมดคุณภาพ ใจดีๆ นหี่ มดคณุ ภาพไปเลยถา้ กิเลสเกดิ ขนึ้
จริงๆ ท�ำให้สงั คมหนกั อกหนกั ใจ ร้อนไปถงึ รัฐบาล ตอ้ ง ความโลภ ความโกรธ ความหลง ความอิจฉาริษยา พยาบาท
ตามล่าตามจับคนกระทำ� ผิดขนาดนัน้ ฆ่าฟนั รันแทงกันขนาด อาฆาต จองเวร จองกรรมซง่ึ กนั และกัน มนั เป็นกิเลส ท�ำให้
น้นั ต้องตามลา่ ตามจับเสย่ี งตายไป บางทีเขามีอาวุธดีๆ เขาก็ หัวใจมนั กร่อน กรอ่ นลงไปได้ ใจมีคณุ ภาพสูงอยูเ่ ป็นมนษุ ย์
ยิงสวนมาซะ ตัวเอง ผตู้ ามไปกเ็ กดิ อันตรายแกต่ วั เองเหมอื นกัน ถา้ หากสนมิ กินไปแลว้ มันจะมคี ุณภาพสูงหรือเปล่า อยา่ งเก่า
เพราะฉะน้นั มันเปน็ ภยั สงั คม สง่ิ ใดมนั เปน็ ภยั สงั คม เราไมค่ วร หรือเปลา่ เมตตาปรานอี ารี(อา)รอบ อารีกนั สงเคราะห์สงหากนั
ประพฤตสิ ่ิงน้ัน ใหป้ ระพฤตแิ ต่ส่ิงท่ีเปน็ ประโยชน์ต่อสงั คม ผู้ดู อย่ดู ีๆ ถา้ หากเกิดมสี นมิ ข้ึนมาในหวั ใจแลว้ มันเมนิ เฉยกนั ได้
ผ้เู ห็น ผู้รู้ ท้ังหลาย ทา่ นเหน็ แล้วกช็ ่ืนอกช่ืนใจเพราะว่ามคี วาม ไม่เอาใจใส่ ไมด่ แู ล จะเป็นตายร้ายดีอะไรก็เร่ืองของเขา ไม่ใช่
สามคั คีกัน เมตตาปรานกี นั ช่วยเหลือกนั เหลา่ นเี้ ป็นคณุ ธรรม เรื่องของเรา ไปซะและปะเนย่ี วางซะเลย ไม่เอาใจใส่ ไมเ่ อาใจชว่ ย
ของคนดีท้ังหลายท่ีกระท�ำกัน ก็จึงยกเปน็ ปญั หาว่า สนมิ กนิ เหล็ก กิเลสกนิ ใจ อ้า
ไปเทศนท์ ี่โรงพยาบาล อ้า ไม่ใช่ ที่อะไรเมื่อวานเนยี่ ไป
เทศน์ที่น่ัน เทศนเ์ ร่ืองสนมิ หรอก เทศนเ์ รื่องสนมิ สนมิ กินเหลก็ 5
กิเลสมนั กนิ ใจ สนมิ ท้ังหลายนม้ี ันชอบเหล็ก แตเ่ หลก็ ธรรมดา
ไมไ่ ด้ชุบโครเมียมอะไรเลย สนมิ ย้ิมใหญ่เลยแหละ ตกหลน่ อยู่
ในดินในดอนที่ ไหนถกู เคม็ ๆ ถูก อา้ น�้ำเกลอื นำ้� เปรี้ยว
น�้ำอะไรลงไป หลายๆ ครั้ง มันเกดิ ข้ีสนมิ ข้ึนไดท้ ี่เนือ้ เหล็กนน้ั

6 กเิ ลสมันคอื อะไร ความโลภ ความโกรธ ความหลง ความรัก ไหนก็ตามก็จดื จาง เหย(ระเหย)ไป ไม่ ไม่รัก ไม่ดื่มด่�ำเหมือน

ความชัง เหล่านี้ เปน็ กิเลส มันกนิ ใจนะ มนั ไมไ่ ด้กนิ อยา่ งอื่น ต้ังแตใ่ หมๆ่ อา้ แตใ่ หมๆ่ ปานจะกลืนกิน แต่คุ้นเคยกนั ไป ๙ มิ ุถนายน ๒๕๕๖
มันกินใจ แม้จะรักกันปานจะกลนื กินก็ตาม ก็เบื่อหนา่ ยกนั ขึน้ มา แสดงความทะลึ่งขนึ้ มา อยากจะด่า อยากจะว่ายังไง หยาบๆ
คลายความรัก คลายความห่วงใยได้ เพราะไมเ่ คารพกนั ด้วย กาย คายๆ ก็ว่าไปตามอ�ำนาจท่ี ไดก้ ิเลสของตัวเองให้มันสาใจ แตว่ า่
วาจา ใจ กิริยามารยาทที่แสดงออกมา ก็รุนแรง อา้ แสลงหู อ้า มันก็ไมเ่ ป็นบญุ เปน็ กุศลอะไร เป็นข้ีสนมิ กินใจ สนมิ มันไม่ได้กิน
แสลงตา ท�ำให้หมดอาลัยตายอยาก หมดความหวังท่ีจะพงึ่ พา แตเ่ หล็กนะ ไม่ได้กินแต่เหลก็ โลหะตา่ งๆ มนั กินอยู่
อาศัยแล้ว ถา้ เปน็ คนอย่างน้ี เปน็ คนดรุ า้ ยอยา่ งนี้ หมดท่ีพ่ึง แต่วา่ กิเลสมันกินใจ มนั กินใจคนใหก้ รอ่ นได้ ใหเ้ สียหายได้
ทางใจแล้วเรา อนั นคี้ วรคดิ อยู่เสมอ ใหท้ ุกคนควรคิดอยู่เสมอ เราจะเอาความ
แหนะ กเ็ บ่ือหน่าย คลายความรักลงได้อย่างหมดเกลีย้ ง โกรธหรือเป็นผ้ปู กครองครอบครัวเรา เป็นผูด้ แู ลความปลอดภัย
๑๔ เลยไม่มเี หลือ เพราะฉะนน้ั ข้อเปรียบอนั นกี้ น็ อ้ มเขา้ มาหาตัวเอง ของเรา จะเอาความโกรธน้ันหรือ อ้า ให้กินสมอยาก จะให้ปาก ๑๔
สมโกรธ มนั ไม่สมหรอก ถา้ โกรธมากๆ กด็ ่ามากๆ ด่ากัน
โอปะนะยิโก แหลกลาญไปเลย อ้า ถึงจะปานจะกลืนกนิ ก็ตาม รักกันปานจะ
กลืนกนิ กต็ าม ถา้ ได้ยินเสยี ง อ้า ตอ่ ต้านมา ในเสยี งที่ ไมด่ ี ก็
แป้วหวั ใจ หัวใจแปว้ เลย โอ้โฮ เสียแรงเรารัก เสยี แรงเราหวง
เสยี แรงเราหว่ ง เราใย แตเ่ ขาก็ไมท่ �ำใหเ้ ราหว่ งใยตลอดไปได้เลย
มาทำ� ใหห้ ัวใจเรากรอ่ นได้ อ้า เกดิ เปน็ ขี้สนมิ กนิ หัวใจข้ึนมาแลว้
ไม่ดีเลย เพราะฉะน้ันพงึ ตั้งใจชำ� ระกาย วาจา ใจ ของตนใหอ้ ยู่
ในขอบข่าย อย่าใหน้ อกลู่นอกทางออกไปจากจารีต ประเพณีอัน
ดีงามของคนไทยเรา ค�ำดคุ �ำด่าไมใ่ ช่เปน็ ค�ำดี เป็นค�ำท่ีท�ำลายหู
ผู้ฟัง ทำ� ลายใจผู้รู้ รู้เร่ืองรูร้ าวข้ึนมาแลว้ ก็ทำ� ลายหวั ใจ รักกนั
ปานจะกลืนกินก็ตาม แต่มนั ก็จืดจางระเหยได้
นอ้ มเข้ามาหาตัวเอง ถ้าเราท�ำอยา่ งนัน้ ถา้ เราพดู อย่างน้ัน ก็ไดย้ ินคำ� กระทบกระเทอื นหยาบๆ คายๆ มาอยา่ งนน้ั
เขาจะมีเมตตา กรุณาแกเ่ ราหรือเปลา่ หมด ถา้ มันหมดเยือ่ ใย มนั กห็ มดอาลยั ตายอยาก หมดหว่ งขนึ้ มา ช่างเขาเถอะ เขาจะ
หมดความห่วงใย อ้า หายห่วง แมร้ ักกนั ปานจะกลืนกนิ กต็ าม เปน็ ยังไงช่างเขาเถอะ เขาไมห่ ่วงเราทำ� นองนี้ ทอดทง้ิ กนั ไป เลิกรา
ถ้าไปแสดงกิริยามารยาท ใช้วาจาหยาบคายขนาดน้ัน ถงึ รักขนาด กนั ไป หนจี ากกนั ไป เวลาอารมณด์ ีๆ คิดๆ ถงึ กนั ข้นึ มาหน่อยละ่
7

8คิดถึงกนั ข้ึนมา เป็นเหมอื นนะคราวที่รักกันต้ังหนมุ่ แต่ยงั นอ้ ย แต่ว่าในกรุงเทพฯ เปน็ เมืองเจริญแล้ว คงจะไมม่ ีเรื่อง
อย่างนหี้ รอก อ้า ในบ้านนอกออกไปนู้น ที่ ไม่ได้รับการศกึ ษาสูงมัก
ยงั หน่มุ ยังสาวขึ้นมา ก็เป็นหว่ งก็ไปขอคืนปะเนยี่ หนีไปแลว้ จะเป็นอย่างงั้น ทะเลาะกนั ถงึ แตกหกั ป๋ะ(ทอดท้งิ )ร้าง หรือ ๙ มิ ุถนายน ๒๕๕๖
ไปขอคืน อ้า โคตรเชื้อสายท้ังนนั้ ทางภรรยาแขง็ แรงอยู่ เขาก็ไม่เอา ปะ๋ (ทอดทิ้ง)รา้ งทิ้งกันไป ละท้ิงกันไป หนีไป โดยความโมโห
ส่ายหวั คนคนเก่า มนั ก็จะเปน็ อย่างเก่า ไมเ่ อาละ่ อ้า อย่าเลย โกรธาอะไร แลว้ เวลาใจเยน็ มาแลว้ เปน็ ยงั ไง คิดถงึ คดิ ถงึ
อย่าคนื มาเลย มาแลว้ กม็ าดา่ มาว่า มาฆา่ มาตกี นั อุตลดุ ตัง้ แตใ่ หม่ๆ เจอกนั แตง่ งานใหมๆ่ พู้น( โนน้ )เออ คดิ ถงึ หลาย
อย่างนที้ �ำอย่างน้ีไม่ไดห้ รอก เสยี วงศต์ ระกูลไป ได้ช่ือ กนิ ไม่ได้นอนไม่หลบั ล่ะ จำ� เป็นจ�ำไป ก็ตอ้ งขอให้พ่อแมโ่ คตรวงศ์
เสยี เสียง คณุ งามความดีเทา่ ไหรก่ ็ไมข่ ้นึ อา้ ถ้าจะคนื จริงๆ ทน ไปขอคนื ให้ แตง่ คนื กย็ อม ดังนเี้ ป็นตวั อย่าง เพราะฉะน้นั เรื่อง
ไม่ไหวจริงๆ ให้แต่งคืน ให้แต่ง ใหค้ า่ สินสอดเท่าเกา่ น่ันแหละ อย่างนเี้ ปรียบเหมอื นสนมิ สนมิ กินเหล็ก กนิ ให้หมด กร่อนไปหมด
สนิ สอดที่แตง่ กันมาเทา่ ไหร่ เอาเท่านน้ั แหละ ถึงจะใหค้ นื มา
๑๔ ถ้าไม่ได้อยา่ งนน้ั โคตรวงศ์ทางภรรยาไมย่ อม ไมย่ อมเอา โอ้ แตว่ า่ กิเลสชนดิ นม้ี นั กนิ ใจ กเิ ลสอย่างนมี้ ันกนิ ใจ กิน ๑๔
คนคนเก่า ก็จะมาฆ่าตเี มียตลี ูกตหี ลานอีกดงั วา่ อกี จนหมดคุณงามความดีทั้งหลายท้ังปวง ไม่เหลอื เลย กินไปหมด
ไม่ ไม่ยอม ตอ้ ง จ�ำเป็นก็ตอ้ งหาขวนขวายหากู้หายืมเขามา จึงเปรียบเทียบใหท้ ่ี โรงพยา.. เออ ที่มหาวิทยาลัยเกษตรศาสตร์
มาแตง่ คืน มาแต่งเมียคนื ถึงไดอ้ ยู่ด้วยกนั มาจนเฒา่ แก่ อ้า จน เมื่อวานนเ้ี อง เปรียบเทียบใหฟ้ ัง สนมิ กนิ เหล็ก กิเลสกินใจ
ได้ถือไม้เทา้ ยอดทอง พะยองยอด.. ตะบองยอดเพชร ขึ้นมาได้ กินจนไม่มี อา้ อะไรเหลือ มันกนิ หมด มีด ขวาน เหล็กทั้งหลาย
นั่นแหละเป็นอยา่ งง้ัน มนั เดอื ดร้อนไปถงึ โคตรวงศ์ ปู่ ย่า ตา ท่ีมันจมดินลงไปอยใู่ นดนิ ถา้ มนั ถูกเคม็ ๆ เปร้ียวๆ บ้าง หรือ
ยาย ปา้ ลุง ทั้งหลาย เดอื ดรอ้ นไปถงึ กันเหมือนกัน ถ้าคนใจแขง็ อะไรบา้ งก็ไมง่ าม เกดิ ขี้สนมิ จับเกาะ
หน่อยเขาก็ไม่รับ ไมเ่ อาคนื คนคนเกา่ จะมาเปน็ อยา่ งเก่าแหละ
มาฆา่ ลูก ฆ่าเมยี อย่างเก่าละ่ มาตลี กู ตีเมียอย่างเก่า อ้า มนั กิน มันไม่เกดิ จากอะไร มันเกดิ จากเหลก็ นแี่ หละ อา้ สสี นมิ มัน
เหล้าเมามายขึน้ มา แล้วก็ให้เลกิ ละให้หมด กนิ เหลา้ ก็ไม่ให้กนิ เกิดจากเหลก็ นแ่ี หละ ไม่ ไมเ่ กิดจากอะไรเพราะเหลก็ มนั ถกู ความ
กินฝิน่ กญั ชา ยาเสพติดให้โทษท้ังหลายให้เลิกทุกส่ิงทกุ อย่าง เคม็ ความเปรี้ยวความอะไรข้นึ มา ชื้นข้ึนมา ไมม่ ี ใครทำ� ความ
ซะก่อนจึงจะรับ เขาก็อายัดไวอ้ ย่างนี้ แลว้ ยอมจำ� นนตอ่ ค�ำอายดั สะอาดให้มัน ไม่ได้ลับด้วยหนิ ไมไ่ ดฝ้ นดว้ ยหินให้มนั อลอ่ งฉอ่ ง
ของโคตรวงศเ์ ขา ปู่ ย่า ตา ยาย ของเขา พ่อ แม่ ของเขา ปา้ แววอยอู่ ยา่ งน้นั รักษา นำ้� มันทาไวด้ ้วย ขี้สนมิ ก็ไม่ขน้ึ อนั หวั ใจ
ลุง ของเขา เขาเปน็ คนใจแข็งหนอ่ ย อ้า อย่างนก้ี ม็ ี ของเราก็เหมอื นกัน เหมอื นกบั เหล็กแหละ ถา้ จะปล่อยให้ความโลภ
ความโกรธ ความหลงกนิ มนั ก็กนิ เอาเสียจนกร่อนๆ หัวใจกรอ่ น
ไมม่ ีดีแลว้ จะไปท�ำใหด้ ีๆ ใหห้ มดสนมิ สักทีก็ไมห่ มด กินจนหมด

9

10 จนเปน็ ดนิ ธรรมดา เคยเห็นไหม เคยี วเกี่ยวขา้ ว ท่ีมนั ฝงั ลงไปในดนิ เต ชะ สุ เน มะ ภู จะ นา วิ เว อะ่ นะ
เต ชะ แลว้ ก็ พระเตมยี ์ เคยเป็นพระเตมยี ์
มีดที่เราใชอ้ ยมู่ นั ฝงั ลงไปในดนิ เราหาไม่เหน็ ไมเ่ จอ แตห่ ลายๆ ปี ชะ ชนก พระชนก ก็ไดข้ ัดเกลาตวั เองขนาดไหน ๙ มิ ุถนายน ๒๕๕๖
ไม่เจอเขา้ โอย้ มันเหลือแต่สนั มัน คมมนั หายไปไหนหมดแลว้ สุ สวุ รรณสาม ก็ขัดเกลาตวั เองขนาดไหน
เว้ย มนั หายหมดแล้ว สนมิ กินหมดแลว้ เอามาตี ใหม่ มาทุบใหม่ เน เนมริ าช กข็ ัดเกลากเิ ลสอกี เหมือนกัน
มันก็ไมเ่ หมือนเดิม อ้า เพราะมนั จะเสียคณุ ภาพมนั ไปแลว้ โดย วิ วิฑรู บัณฑติ กข็ ัดเกลาเหมอื นกัน
ข้ีสนมิ กนิ มนั ดงั นเี้ ป็นตวั อยา่ ง เว เวสสนั ดร อันนค้ี รงั้ สดุ ทา้ ยของทา่ น
ใจของเราไมใ่ ชเ่ หลก็ ใจของเราไม่ใชโ่ ลหะอะไรเลย กม็ ี
ความรเู้ ทา่ นั้นแหละ พอไดพ้ ูดกนั ร้เู ร่ือง มนั ไม่ใชเ่ หลก็ เนยี่ มนั ก็
กิเลสก็กินได้ ความโกรธ มนั กเ็ ป็นสนมิ ชนดิ หนึ่ง ราคะกเ็ ปน็ ชนดิ ที่ใชช้ าติเปน็ มหากษตั ริย์อยู่ เต ชะ สุ เน มะ ภู จะ นา
๑๔ หนึ่ง โทสะก็เป็นข้ีสนมิ ชนดิ หนึ่ง โลภะ โทสะ โมหะ เป็นสนมิ วิ เว ๑๐ ชาติ ที่ขดั เกลาตวั เองอยู่ เอาจิตใจขดั เกลากเิ ลสตัวเอง ๑๔
ท้ังน้ันทำ� ให้ใจกรอ่ น ทำ� ให้ใจหมดคุณภาพ ไม่มีคณุ ภาพของใจ ความโลภ ความโกรธ ความหลง ราคะ โทสะ โมหะ อนั มนั มา
ใจท่ีดีๆ มเี มตตา กรุณา มทุ ติ า อุเบกขา ใจมีคุณภาพดีๆ ท�ำ กลุ้มรุมจิตใจใหก้ ร่อน
ทา่ นท�ำใจของท่านให้ไดเ้ ป็นพระโสดาบนั บคุ คล สกทิ าคา(ม)ี
อนาคา(ม)ี อรหันต์ ไอพ้ วกเหล่าน้นั ทา่ นขัดเกลาจิตใจของท่าน
ใหห้ มดจดแลว้ ไมม่ ีอะไรมากินใจไดเ้ ลย ราคะกด็ ี โทสะกด็ ี โมหะ
กด็ ี ความโลภของคน ความหลงไมม่ ี มนั หมดแลว้ ท่าน ทา่ น
ขัดเกลาได้อล่องฉ่องไปเลย ไม่มีอะไรมาเกิดขน้ึ ท่ีจะเป็นสนมิ กนิ
ใจเราไม่มี ถงึ ว่าเป็นพระอริยเจ้าไง พระอริยเจ้าทา่ นขัดเกลาของ
ท่านจนเกลย้ี งอล่องฉ่อง ไมม่ อี ะไรจะมาเกาะกนิ หวั ใจของท่านได้ ทา่ นไมเ่ อาแล้วปะนี้ชาติสดุ ท้าย อา้ เป็นเวสสันดร แล้ว
แล้ว ท่านก็เป็นสขุ ล่ะสิปะเนย่ี ท่านขดั เกลากเิ ลสของทา่ นให้ ปะนถี้ ึงมาเกดิ เป็นสิทธัตถะราชกุมาร เป็นชาติสุดทา้ ย มันแก่กล้า
อลอ่ งฉอ่ ง หรือว่าไม่มีมลทินอะไรที่จะมาเกาะกนิ ใจได้เลย แล้ว ถึงขน้ั มันแลว้ อยไู่ มไ่ ดต้ ้องออกผนวช ตอ้ งประพฤตปิ ฏบิ ตั ิ
ท่านกส็ บายนั่น อริยเจา้ ทั้งหลาย ทา่ นเป็นอยา่ งงนั้ พรหมจรรย์ให้เตม็ ที่ ขดั เกลากเิ ลสให้บริสุทธ์ผิ ดุ ผอ่ งจริงๆ จงึ
พระพุทธเจา้ เป็นตวั อยา่ งขัดเกลาตัวเองมาหลายชาติ ได้ตรัสรเู้ ป็นพระอนตุ ตรสัมมาสัมโพธญิ าณขึ้นในโลก แล้ววาง
แล้ว ไม่ชาตเิ ดียวเท่านี้ ขัดเกลามาทุกภพทกุ ชาติ และเคยเปน็ พระศาสนานัน้ คำ� สอนทั้งหลายนน้ั ไว้ใหพ้ วกเราก�ำหนดจดจำ�
มหากษัตริยาธริ าชมาต้งั หลายชาติ อ้า เอา อ้า

11

12 พวกเรามันบารมยี งั ไม่แก่กลา้ ถึงขนาดนัน้ มนั ยังยุบๆ เฉยๆ อมื อ้า กท็ ำ� บาปต่อกนั ไปเรื่อยๆ ผู้ท�ำบาปกต็ ายตอ่ กนั
ไปเร่ือยๆ คนหน่งึ บาปแล้ว คนที่มาลงโทษผ้อู ่ืนก็บาปอีกตอ่ ไป
พองๆ อยนู่ ่ันแหละ ความโลภ ความโกรธ ความหลง มันยังมี ตอ่ ไปอีกอยอู่ ยา่ งงั้นละ่ ไมร่ ู้จักสน้ิ จะเสรจ็ จบไปอีก เขาเรียกว่า๙ มิ ุถนายน ๒๕๕๖
อยู่ในตวั ของเรา
เพราะฉะน้นั จุดประสงค์ของพระพุทธเจ้า จุดประสงคข์ อง วฏั ฏวน วัฏโกโลโก
ครูบาอาจารยท์ ้ังหลาย ทา่ นเสียสละเวลาของท่านออก ประพฤติ
ปฏบิ ัตจิ นได้มรรคผลนพิ พานต้ังเยอะแยะไป ไม่ไดท้ �ำมาเกดิ อกี ๑๔
แล้ว เพราะกิเลสนนั้ ท่านเบาบางแล้ว ความรักไมม่ ี ความชงั ไม่มี
ความยินรา้ ยไมม่ ี ความดี ใจเสยี ใจไมม่ ี ความโศกศัลย์ พรรณนา โลกเนย่ี มนั กลมมนั กลมอยู่อย่างนั้น กต็ อ้ งตามใชช้ าติ
อะไรก็ไมม่ ี อลอ่ งฉ่องใจบริสุทธ์ิ อล่องฉอ่ งใจไมม่ ีกิเลส ทุกภพทกุ ชาติไปเรื่อยๆ หนกั ก็มี เบากม็ ี ผทู้ ี่เพ่ินเบาแล้วทั้งหลาย
๑๔ อ้า เขาเรียกวา่ อล่องฉอ่ งแล้ว มันสะอาดหมดจดขนาดนัน้ ไมม่ อี าญาหนักแนน่ ขนาดประหารชีวิตไม่มี เพราะทา่ นเบาแล้ว
อันนขี้ องพระพุทธเจา้ ทา่ นทำ� เดี๋ยวนพ้ี ระศาสนาของเรามันยงั มี ไม่มโี ทษถึงประหารชีวิต อ้า ถา้ หากมนั หนักหนาสาโหดจริงๆ
เต็มเปีย่ มบริบูรณอ์ ยู่ ไมบ่ กพรอ่ งสกั อยา่ ง ศลี สมาธิ ปญั ญา เขาก็เอาไว้ไม่ได้ มันหนักแผน่ ดนิ เขากท็ ำ� ตามกฎหมายตราไว้
ก็ยงั มอี ยอู่ ยา่ งงน้ั แต่เรายงั ไมไ่ ดข้ ัดเกลาให้เต็มที่ เออ เพราะฉะน้นั บญั ญตั ิไว้ ฆ่าทิ้งเสียเถิด เอาไวก้ ็หนักแผ่นดนิ เออ หนกั ประเทศชาติ
จึงข้ึนๆ ลงๆ อย่ลู ่ะ อ้า ทำ� ใหพ้ ี่น้องในประเทศชาติเดอื ดร้อนเพราะคนคนนลี้ ะ่ มัน กินฝิ่น
หลงรัก หลงใคร่ หลงอยากได้ หลงยินดี หลงหาทั้งตาปี กินกัญชา ยาเสพตดิ ให้โทษ อา้ ทกุ ส่งิ ทุกอยา่ งมนั เอาเตม็ ตวั
ไม่รูเ้ บื่อเช่ือตัณหา หลงทกุ สงิ่ ทกุ อยา่ ง ของมนั หมดทุกอย่าง เป็นคนหนักแผ่นดิน อยู่ในแผน่ ดินตอ่ ไป
หลงหนทาง หลงรัก หลงใคร่ หลงอยากได้ หลงยนิ ดี กอ็ ย่ยู าก เพราะฉะนัน้ เขาจงึ เอาฝากธรณีไปซะเลย เคยเหน็ ไหม
หลงแสวงหาท้ังตาปี ไมร่ ู้เบ่ือเชื่อกิเลสของตวั เอง ไปถงึ ก็ไปฉก เขาเอาฝากธรณี ฝากแผ่นดนิ ไปเลยอะ่ บางทีก็เผา บางทีก็ฝัง
ไปลัก ไปปลน้ ไปจีเ้ ขา ก็เพราะหลงนั่นแหละ หลงไม่รจู้ ักรักษา สดๆ รอ้ นๆ ไป อา้ อย่างน้ี มนั มคี รบบริบูรณอ์ ยแู่ ล้วในเมือง
เนื้อรักษาตวั ปลอ่ ยใหค้ วามหลงมาย�่ำยีหวั ใจเสยี ซะจนบอบชำ�้
จนเข้าไปตดิ คกุ ติดตะราง ได้รับอาชญา อยา่ งหนกั อยา่ งเบาหน่อย 13
เขาก็กักขังเป็นเดอื นเป็นปไี ป อยา่ งหนกั จริงๆ เขาก็ประหาร
ชีวิตเลย ตายเลย เออ
อา้ เอาไว้ก็หนกั โลก เขาอ่ะ เอาไวห้ ย่ัง ในโลกก็หนกั โลกเขา
เพราะฉะนัน้ กฎหมายจึงวา่ ประหารซะเถอะ ถ้าเอาไว้ก็หนกั โลก

14 ถ้าอนั เลวรา้ ยจริงๆ เขาก็ไมเ่ อาไว้ เอาไปกกั ไปขัง เป็นแดน ๙ มิ ุถนายน ๒๕๕๖
ไทยเรามคี รบบริบูรณอ์ ยแู่ ล้ว อาญาท้ังหลายศาลอาญาท้ังหลาย ของเขา จะเป็นแดนของเขาตา่ งหาก เอาไปกกั ไปขงั ซะ ถ้าปลอ่ ย
อา้ ตั้งกรมกองขึ้นพิจารณาโทษ โทษานโุ ทษนัน้ ๆ ใหร้ ับไดส้ ม ออกมาก็เดอื ดร้อน ประชาชนเดอื ดรอ้ นแผ่นดนิ ทำ� ใหแ้ ผ่นดนิ
การกระทำ� ของเขาเอง คนทำ� รุนแรงจนเกินไป ฆา่ เจา้ เอาของ อา้ รอ้ นเปน็ เพลิงเปน็ ไฟขน้ึ อา้ น่ัน ก็มีการลงโทษกนั วิธนี นั้ เรียกว่า
ฆ่าพระ เณร เถร ชี เหล่านี้ เขาก็ลงโทษอย่างหนัก อาชญากรรมของตัวเองที่กระทำ� ไว้ เอาไปทรมานเสยี กอ่ น น่ัน
เหมือนกนั ตามกฎหมาย อ้า อ่ะ แตว่ า่ จะใชก้ รรมจบเมื่อไหรก่ ็ไม่รู้ เป็นอย่างนนั้
เพราะฉะนัน้ พวกเราเป็นพุทธบริษัท เปน็ ผ้นู บั ถือศาสนาพุทธก็ ถ้ามนั เหลือบ่ากว่าแรง เขาก็ไมเ่ อาไวอ้ ีกล่ะ รา้ ยแรงจริงๆ
ใหม้ ีคุณสมบตั ขิ องพุทธอย่ใู นหวั ใจเราไว้ ให้มี เดือดรอ้ นจริงๆ ประชาชนกเ็ ดือดรอ้ น เดอื ดรอ้ นไปถงึ พระเจา้
พระสงฆ์ ทา่ นอยู่ในวัดในวา ก็เดือดร้อนถูกขม่ เหงรังแก ไปฉก
๑๔ หริ ิ โอตตปั ปะ ไปลัก ไปงัด ไปแงะสิ่งของตเู้ ตยี งพังเป็นแถวไปอยา่ งนก้ี ม็ ี อ้า ๑๔
อา้ มันหนักแผน่ ดนิ ไหม ถา้ ทำ� อย่างนั้นหนกั แผ่นดินไหม หนักใจ
ใหม้ ีพหุสจั จะ ใหม้ จี าคะ ใหม้ ีปัญญา ขัดเกลาจิตใจของ ของผู้ปกครองไหม ผูป้ กครองท่านหนกั ใจ ทา่ นจึงวางกฎหมาย
ตวั เอง ช่วยครบู าอาจารย์ที่ท่านมาเทศน์ อยา่ ให้ทา่ นต้องเหนือ่ ย ไว้ทกุ ระดบั ระดบั สงู สุดก็ประหารชีวิต ระดับลดลงมากถ็ กู จำ� คุก
เลย เราขดั เกลาของเราเองอ่ะ ขัดเอาเองก็ไดห้ รอก ขัดเกลาเอา ตดิ คุกตดิ ตะราง
เองท่านเทศน์อยเู่ รื่อยๆ เทา่ นน้ั ปีเท่านเ้ี ดอื น อา้ ถ้าหนักหนาสาหสั แตไ่ ม่ถงึ กบั
ตายกข็ ังลมื ไปขังลมื ซะ อ้า ไม่ตัดสนิ ง่าย ไม่ตัดสินให้งา่ ย เพราะว่า
สีเลนะ สุคะติง ยันติ ปลอ่ ยออกมา ก็ท�ำระก�ำลำ� บากใหแ้ ก่เพื่อนมนษุ ย์ร่วมแผน่ ดิน
เพิ่นบอกไว้ เดียวกนั อา้ มที ุกระดับล่ะกฎหมาย กฎหมายของบา้ นเมอื งก็มา
จากศีลจากธรรมแหละ เปน็ กฎหมายรัฐธรรมนญู เอามาปกป้อง
สีเลนะ โภคะสมั ปะทา คุม้ ครองประชาชนใหอ้ ยเู่ ย็นเปน็ สขุ ไมไ่ ดม้ ารังแกไพรฟ่ ้าขา้ แผน่ ดนิ
สเี ลนะ นพิ พุติง ยนั ติ แตอ่ ย่างใด ตอ้ งการให้ไพร่ฟา้ ขา้ แผ่นดินอย่ดู ีกินดี มีหลกั มฐี าน
ตสั ม๎ า เพราะเหตดุ ังนน้ั จงส�ำรอก กาย วาจา ใจ ของตน มนี ำ�้ ใจ ท�ำมาหากินซอื่ สัตยส์ จุ ริต เป็นคนดีเปน็ คนเบา เบาบาง
ใหบ้ ริสทุ ธิส์ ะอาด ใหส้ งั คมเบาใจในการกระท�ำของเรา ความ แลว้ ท�ำให้แผ่นดนิ เบาขนึ้ แลว้ ถ้าทำ� ใหห้ นักแผน่ ดินกอ็ กี แหละ
ประพฤตขิ องเรา อ้า เกดิ หนักแผ่นดินขน้ึ มาก็ล�ำบาก ในศาสนาของเรา ศาสนาพุทธ
จัดตงั้ สมยั พระพุทธเจ้ายงั มีชีวิต มพี ระชนมายุอยู่ ก็นับเร่ือง
15

16 คิดดีๆ หวี ให้เกลีย้ งเสยี แลว้ จ่ัง(จึง)คอ่ ยเด่ียง(จัดแตง่ ) ๙ มิ ุถนายน ๒๕๕๖
ไมถ่ ้วนท่ีก่อให้เกดิ ความเดือนรอ้ นเกดิ ข้ึนในสงั คม ศาสนา อ้า เด้อ เพ่ินวา่ อย่าเฮด็ (ทำ� )อีม่ ะลุยซุยฮมึ อม่ี ะล่มึ ซม่ึ ซึ อี่มะลมึ่ จ้ึมจึ
มีท่านอะไรต่ออะไร ก็พิจารณาให้อา่ นพระไตรปิฎกกจ็ ะรูเ้ รื่อง อม่ี ะหลอ่ งจ้องจั๋ง มนั บ่ดีเด้ ๑๔
วา่ ใครท�ำกรรมอย่างใดไว้กต็ ้อง กต็ อ้ งไดร้ ับผลกรรมอย่างน้ัน
นกี่ ็มอี ยู่กฎหมายมอี ยู่ อย่ไู ปกห็ นกั แผ่นดนิ ต้องท�ำให้ละเอยี ดลออ ไตร่ตรอง ขบคิด พินจิ พจิ ารณา
ด้วยวิชาความร้อู ันชาญฉลาดของตัวเอง ไมใ่ ชท่ ำ� ตามน้ำ�
๑๔
เมืองไทยเรา การศึกษาหลายระดับจนถงึ ศกึ ษาสงู ขน้ึ ไป
แต่ว่าพระพุทธเจา้ ไมไ่ ด้ลงโทษใครหรอก แต่ว่าการกระทำ� กม็ ี ไดร้ ับการศึกษาสงู ก็ชว่ ยตัวเองได้ ถา้ ได้ ได้รับการศึกษาต่�ำ
ของตัวเอง มันลงโทษตัวเองจนถงึ แผ่นดนิ สบู แผน่ ดนิ หนกั หนา ก็อาจปยู้ ี่ปู้ยำ� ใส่ตัวเอง ทำ� ใหต้ วั เองเดอื ดร้อน ลำ� บากนะ่ มัน
ขนาดไหนทำ� ไมไมร่ ับไว้ อา้ ต้องเอาลงแผน่ ดนิ อยู่ แผน่ ดินสบู เป็นอยา่ งนี้
ไปก็มี พระเจ้าสปุ ปพุทธะ ก็ถกู แผน่ ดนิ สบู นางสริ ิมหามายาไมใ่ ช่
นางจิญจมาณวิกาก็ถูกแผ่นดินสบู พระเทวทัต บวชเปน็ พระแล้ว กัมมัง วิชชา จะ ธมั โม จะ สีลัง ชีวติ ะมุตตะมัง
กย็ งั ถกู แผน่ ดนิ สูบไปอกี อ้า ดสู ิกรรม อมิ ัสสะ ธมั มะปะริยายสั สะ

กมั มัง สัตเต วิภะชะติ กัมมนุ า วัตตะติ โลโก ดงั ที่แสดงมา ก็ขอฝากให้พุทธบริษัททั้งหลาย น�ำไป
กรรมนั่นแหละ จำ� แนกแยกแยะใหเ้ ปน็ ไปตามกรรม ใครค่ รวญพนิ จิ พจิ ารณาดว้ ยปัญญาอันชาญฉลาดของตนๆ เถดิ
ใครทำ� กรรมหนกั ไว้อยา่ งไร ก็ได้รับผลกรรมอย่างน้นั ขอใหท้ ่าน อัปปมาทธรรม ไม่มีความประมาท ต้งั เอาตง้ั ใจงดเวน้ ละบาป
ทั้งหลายค�ำนงึ ให้ดีๆ ค�ำนวณใหด้ ีๆ พิจารณาใหล้ ะเอียดเสียก่อน บ�ำเพญ็ บญุ ให้ถงึ พรอ้ มทางกาย วาจา ใจ ไมไ่ ด้บกพรอ่ งเลย
ต่อแต่น้ันก็จะได้ประสบพบเหน็ แตค่ วามสขุ ความเจริญท้ังทาง
คดีโลกและทางคดีธรรมทกุ ประการ รับประทานวิสชั นามา
กย็ ตุ โิ ดยเวลา เอวังก็มดี ว้ ยประการฉะน้ี

17

18
อ้า เอา จะไปไหน เออ จะเอาลงเหรอ
พอๆๆ เอายังไง ให้มาเขา้ ใกลๆ้

อบุ าสก อบาสิกา แปลว่า ผู้เข้าใกล้พุทธเจา้ เข้าใกลพ้ ระธรรม
เขา้ ใกล้พระสงฆ์ อุบาสก อบาสกิ า แปลวา่ ผูเ้ ข้าใกลพ้ ระพุทธเจ้า
เข้าใกลพ้ ระธรรม เข้าใกลพ้ ระสงฆ์ ถา้ เข้าใกล้ จะรู้เรื่อง รู้เรื่องกันดี
ถ้าอยหู่ ่างๆ ไมร่ ู้เร่ือง ไมร่ เู้ รื่องของพระคณุ เจ้า ฉนั อะไรไดบ้ ้าง
รับประเคนอะไรไดบ้ า้ ง เหลา่ นี้
ถ้าเข้าใกล้แลว้ รเู้ ร่ือง รูร้ าว ถ้าไม่เขา้ ใกล้ ไมร่ ู้เรื่อง เพ่ิน
๑๔ ฉันอะไร เพ่ินท�ำอะไร ยังไมร่ ู้เร่ืองเลย อ้า เรียกว่าเปน็ ผู้ไกลจากศีล
จากธรรม ไมไ่ ด้ใกล้ศีล ใกลธ้ รรมเลย ถา้ เข้าใกล้แล้วรเู้ ร่ือง
รเู้ ร่ืองของพระคณุ เจ้าทั้งหลาย

ต่อไปมีอะไร
เล่ือนหลวงปูม่ าใกลๆ้ อย่างนี้ จะท�ำยงั ไง

หลวงปทู่ อ่ น ญาณธโร ๑๑ มิ ุถนายน ๒๕๕๖
วันองั คารที่ ๑๑ มถิ นุ ายน ๒๕๕๖ เวลา ๒๐.๐๐ น.

ณ มลู นธิ ิบา้ นอารีย์

๑๕ ๑๕

มาถึงท่ีนก่ี ่ี เดินทาง เดินทางมาตั้งแต่ ๕ โมง เฮ้อ
๕ โมงเยน็ กวา่ จะมาถงึ ท่ีน่ีได้ โอ้โฮ ใจมนั กร็ ้อนต๊บุ ตบั๊ ๆ หัวใจ
ใจร้อน แต่มันก็ไปไม่ได้เพราะรถเขาหลาย ขาออกไปก็หลาย
ขาแซงเขาก็วา่ หลาย

แตว่ า่ โชเฟอรข์ องเราใจเย็น ใจเยน็ ๆ ใจเยน็ ๆ
พอรถไปถึงแล้วก็ แล้วอ่ะ เขาก็เอาเราไปเข้าหอ้ งน้�ำแลว้
มนั มนั ไมป่ วดจะเขา้ ไป ทำ� ไมออ๋ อา้ มนั ใจรอ้ น มนั จะมาท่ีนกี่ อ่ น
คนน่ังคอย เออ อมื มาจนได้นะ มาจนไดน้ ะ อ้า

1

2 ลุอ�ำนาจแก่ความอยากด่ืม อยากกินของมึนของเมาทั้งหลาย ๑๑ มิ ุถนายน ๒๕๕๖
กราบซะ กราบซะกอ่ น ให้กินเข้าไปแล้ว มันเป็นยังไง มันไม่อยู่เฉยๆ สิปะเนี่ย
สมาทานศลี จบแล้วกก็ ราบซะกอ่ น ...สวย อ้า มันก่อกวนความสงบแก่เพ่ือนฝูง หมู่บ้าน ร้าน ตลาด
มิตรสหายทั้งหลาย เดือดร้อนไปตามๆ กัน นั่นเห็นไหม
เป็นผู้มีศีลเป็นผู้มีธรรม ไม่มีปัญหา การปกครองของ เห็นโทษไหม น่ี ชี้ ให้เห็นโทษชัดๆ ถ้ากินเหล้าเมามายแล้ว
เจา้ หนา้ ที่ทั้งหลาย กเ็ บาใจ ถา้ เรามศี ลี มธี รรม เบาใจ ถา้ ประชาชน มันไม่ได้อยู่เฉยๆ ฉีดยากินยาเสพติดให้โทษ ก็ไม่ได้อยู่เฉยๆ
ยังดื่มกินสุราเมรัย ตลอด ยาบา้ ยาเบอ้ เสพตดิ ให้โทษทุกชนดิ อกี เหมอื นกนั อา้ ตอ้ งไปหางดั แงะอนั นนั้ อนั นี้ ฉก ลกั เอาสง่ิ ของ
เจ้าหน้าที่ก็หนักใจ หนักใจจัง ประชาชนไม่มีศีลไม่มีธรรม ของเขา มาแกห้ วิ ของตวั เอง มนั ขนาดนนั้ เหรอ เออ ไมต่ ายนะ ไมต่ าย
อยากกนิ เหลา้ กก็ นิ เอาเตม็ ท่ี อยากกนิ ยาเสพตดิ ให้โทษทั้งหลาย
ก็กินเอาเต็มที่ ถ้ามันหมดสตางค์มา สตางค์ไม่มีท�ำไง ขโมย ๑๕
๑๕ ไปหาขโมย หาฉก หาลกั หางดั หาแงะ ยงั มปี ญั หาอยอู่ ยา่ งที่เรา
เคยไดย้ ิน ปัญหางดั แงะลกั ขโมยของกนั และกัน เพราะมนั ไมม่ ี หลวงปู่ บวชมาตง้ั แต่น้อย เลิกมาแล้ว ไม่หิว ไม่อยาก
สตางค์ มนั กม็ างัดแงะ หาไดน้ ดิ ๆ หนอ่ ยๆ พอไปแก้หิวของมนั ไม่อยากกินเหล้าเมามาย กัญชา ยาเสพติดให้โทษทุกชนดิ
อย่างนก้ี ็เป็นปัญหาท�ำให้ผู้ปกครอง เจ้านายท้ังหลาย หนักใจ มนั เลกิ ไปหมดแลว้ กเ็ บาสบาย ไม่ ไม่มีปญั หา อ้า เขา เรียกว่า
หนกั ใจจริงๆ เฮ้อ ไมไ่ ด้ธรรมดา ถ้าเราพากนั เลกิ ละไดห้ มด โนพลอมแพลม(no problem ไมม่ ีปัญหา) บ่ โนพลอมแพลม
ดังที่สมาทานมาแล้วนั้น ก็เป็น เป็นการเบาใจ เบาใจ (no problem ไม่มีปัญหา) ไปเลยสบายมาก อ้า ไมม่ ปี ัญหา
เพอ่ื นบา้ น รา้ น ตลาด เพอ่ื นฝงู ทั้งหลาย ถา้ ไมไ่ ดก้ นิ เพอื่ สงั คมนะ ให้ยงุ่ ยากแก่ตัวเองดว้ ย แกเ่ พอื่ นบ้าน ร้าน ตลาดท้ังหลายดว้ ย
กนิ เพ่ือเมา เมาแล้วขาดสติ ขาดความย้ังคิด อยากจะทำ� ไปตาม สบาย ให้รูจ้ ักความสบาย
อำ� นาจของความอยาก ความโกรธ ความโลภ ความหลง ทั้งหลาย
อยากจะท�ำไปอย่างนั้น แต่ว่ามัน เป็นปัญหาแก่สังคม ท�ำให้ พระพุทธเจ้าเพิ่นบัญญัติศีล ๕ ข้อ ไว้ให้พวกเรารักษา
การปกครองลำ� บากมาก ถา้ เรา รักษาศลี กนั ไดท้ กุ คน ทกุ คนนะ่ นั่นแหละ เพ่ินแก้ซะปัญหาสังคมให้ ไม่มีปัญหา ไม่ฆ่าสัตว์
เบาใจ แม้เจา้ หน้าท่ี ปกครองดูแลความสงบก็เบาใจ ไม่ลักทรัพย์ ไม่ประพฤติผิดในกาม ไม่กล่าวโป้ปดมดเท็จ
พระบาทสมเด็จพระเจ้าอยู่หัว ท่านก็ย่ิงจะเบาใจหลาย
ไมห่ นกั ใจเลย ประชาชนตงั้ อยใู่ นศลี ในธรรม มรี ะเบียบเรียบรอ้ ยดี 3
ไม่สร้างปัญหาให้เกิดข้ึนในสังคม เด๋ียวนปี้ ราบปรามไม่อยู่
เพราะว่าไปลุอ�ำนาจด้วยความอยากนดิ หน่อยๆ ไม่มากหรอก

4ผู้อื่นให้เสยี หาย ไม่กินเหลา้ เมามาย เออ เดนิ เซซา้ ยเซขวา แลว้ ถ้านอกจากพ่อจากแม่ ก็ยังมีผู้ปกครองอีกหลายชั้น เป็นครู
เปน็ อาจารย์ ผสู้ อนมากห็ นกั ใจเหมอื นกนั ถา้ ลกู ศษิ ยเ์ ปน็ อยา่ งนนั้
ก็เป็นคนหนกั แผน่ ดินเหมอื นกันนะ นพี่ ดู ใหฟ้ งั น้อยๆ ก่อนเบื้องตน้ ๑๑ มิ ุถนายน ๒๕๕๖
ถ้าคนอย่างนนั้ เกดิ มขี นึ้ มา เป็นการหนัก หนกั แผ่นดนิ
หนกั ผปู้ กครองทั้งหลายดว้ ย เปน็ พอ่ เปน็ แมก่ ล็ ำ� บากใจ เหมอื นกนั
หนักใจพ่อ หนักใจแม่เหมือนกัน ถ้าลูกเป็นคนกินยา กินยา
เสพติดให้โทษ กนิ เหลา้ เมามาย ทะเลาะเบาะแว้งกับ ชาวบา้ น
ชาวเมอื งเขาแลว้ ละ่ มนั เปน็ ยงั ไง ไมส่ งบเลย ถา้ ลกู เราเปน็ อยา่ งงนั้ นะ
อา้ กำ� ลงั เรียนกำ� ลงั ศกึ ษาอยู่ ใหเ้ ขา้ ใจ ความหมายของการรักษาศลี
เข้าใจความหมายกฎหมาย
๑๕ เอ้ ที่เพ่ินหา้ มปรามไวแ้ ลว้ ไม่ให้ประพฤติ ถา้ ประพฤติ ประโยชนข์ องการสมาทานศลี มนั มปี ระโยชน์ ทำ� ความสขุ มาให้ ๑๕
อย่างนั้นแหละหนักใจ ผู้ปกครอง หนักใจพ่อหนักใจแม่ ท�ำความสงบสุขมาให้ ไม่ใช่ตัวเราเลย สังคมด้วย สังคมก็ดี
แมต้ ลอดเพอื่ นฝงู กต็ ตี วั ออกหา่ ง ไมไ่ หวๆ ตตี วั ออกหา่ งไวเ้ ถอะ อยบู่ า้ นเดียวกนั หรือ ตำ� บลเดียวกนั อำ� เภอเดียวกนั จังหวดั เดียวกนั
ไม่อยากคบค้าสมาคมแล้ว อา้ มนั จะเสยี ผ้เู สียคนไป อา้ ถา้ ไป อยใู่ นประเทศเดียวกนั อยา่ งนถี้ า้ ไป กอ่ ความวุน่ วายเกดิ ขนึ้ แลว้
คบค้าสมาคมกับคนข้ีเหล้าเมามาย กินยาเสพติดให้โทษ ท�ำให้สังคมเดือดร้อน ผู้ปกครอง ผู้บังคับบัญชาหนักใจ
หนกั อกหนกั ใจผปู้ กครองบา้ นเมอื งทั้งหลายเหมอื นกนั นั่นแหละ เพราะฉะนนั้ เร่ืองนี้ใหส้ บาย ใหส้ บายใจซะ อา้ ทา่ นผปู้ กครองท้ังหลาย
เพราะฉะนน้ั อยา่ งน้ี ขอฝากเฉยๆ หรอก หาเหตุหาผล เรื่องอยา่ งนี้ เราเคยฟงั พระทา่ น อธบิ ายใหฟ้ งั แลว้ มนั เปน็ เรื่องหนกั ใจ
มาน่ัน มาแก้มัน ต้องมีเหตุมีผล เพ่ิน เพ่ินบัญญัติไว้ให้ ทำ� ใหส้ งั คมวุ่นวาย ไมส่ งบนะ อย่างง้นั นะ ถา้ อดกลั้นไว้ไดแ้ ลว้
พวกเราใช้ปัญญาพิจารณาอย่าง ให้หนักๆ ให้เห็นโทษของ ทนทานไว้ไดแ้ ลว้ สบาย
การด่ืมกินสุราเมรัย แม้เล่นการพนันก็เหมือนกัน ถ้าเล่น
การพนันกันหนักๆ เข้า จะเสียเงินเสียทอง เสียเงินเสียทอง นัตถิ สนั ติ ปะรังมงั สุขงั
ก็กลายเป็นผู้ร้ายขึ้นมา อ้า ชอบงัดชอบแงะ ชอบฉก ชอบลัก
สงิ่ ของ ขโมยสงิ่ ของเล็กๆ น้อยๆ อ้า เอาท้ังนั้นเถอะ ถ้ามนั สุขอื่นย่ิงกว่าความสงบไม่มี ถ้าเป็นคนท�ำตัวให้เป็น
ไดน้ ่ันเหน็ ไหม มันบังคับตวั เราใหก้ ระท�ำความชัว่ อา้ คนเรียบร้อย สงบ อ้า ไมก่ ่อปญั หาให้สงั คมวุ่นวาย เราก็สบาย
เพราะฉะนั้น ก็ควรเลิกละมันซะ ให้เด็ดขาดเสียซะเลย คนอื่นๆ เขาก็สบายไม่ต้องตามกัน ถ้ามีผู้โจรผู้ร้ายงัดแงะ
สบายเออ สบายตัวเอง พ่อแม่ก็เบาอกเบาใจ ผู้ปกครอง อนั น้นั อันนอี้ ย่เู ร่ือยๆ อา้ มรี ถกล็ ำ� บากถูกงดั ถูกแงะ เหมือนกัน

5

6ประตรู ถพังไปกม็ ี เจา้ ของไมอ่ ยจู่ อดทง้ิ ไวเ้ ฉยๆ กถ็ กู งดั ถกู แงะแลว้ ไม่ราบร่ืนดี ถ้าเรารักษากันได้ทุกคนๆ แล้วก็สบายมาก
ไม่มีอะไรเกิดขึ้น ส�ำหรับชีวิตและครอบครัวของเรา สบาย
อย่างนมี้ ันเป็นเป็นปัญหาไหม เป็นปัญหาสังคมหรือเปล่า อ้า ถ้าทุกคนตา่ งคนต่างงดเวน้ ไดห้ มดทกุ คน ก็เกิด ความสบายไป ๑๑ มิ ุถนายน ๒๕๕๖
วุน่ วายใจเหลอื เกนิ ไมป่ ลอดภยั ของดีๆ กถ็ กู งดั ถกู แงะ ถกู พังไป หมดทั้งบ้านทั้งเมือง อยู่ร่วมกันก็เหมือนพี่ เหมือนน้อง อ้า
ก็มี เป็นตเู้ ปน็ เตียง ของที่เกบ็ สงิ่ เกบ็ ของ เกบ็ สตุ้งเกบ็ สตางค์ เหมือนสายโลหิตของเรา เหมือนปู่ เหมือนย่า เหมือนตา
ถ้าถูกงัดถูกแงะอย่างนมี้ ันดีหรือเปล่า ไม่ดีเลย เพราะฉะน้ัน เหมอื นยายของเรา เหมือนกันนะ อา้ เห็นปะ เห็นพ่ีน้องรว่ ม
มันดีอยทู่ ี่ศีล ๕ เด้อ นมี้ ันอย่ทู ี่ศลี ๕ ถา้ เรามศี ลี ๕ ขอ้ แล้วเรา ศาสนาเดียวกันกส็ บายใจ อ้า
ตวั เราเองกส็ บาย ผอู้ ยู่ร่วมโลก ด้วยกนั กส็ บาย ไปไหนมาไหน
ไม่ต้องหว่ ง ไมม่ คี นคิด ขโมยขโจรอะไรหรอก สบายเนย่ี ๑๕
น ี่พ ูด ถ ึง อา น ิส ง ส ์ข อ ง ก า ร รั ก ษ า ศ ีล ให ้ฟ ัง เ สีย ก ่อ น
๑๕ รักษาศลี กค็ อื รักษาตวั เอง ไมใ่ หล้ ว่ งละเมดิ ในศลี ๕ ขอ้ ที่สมาทาน วนั นตี้ ง้ั ใจจะพดู อะไรใหฟ้ งั หนอ เออ พดู ไปเร่ือยๆ อยา่ งนี้
ไปแลว้ นน้ั ให้บริสทุ ธิ์ผุดผอ่ ง อา้ อาชีพของเรา การงานของเรา บุคคลตัวอย่างก็มีมากมายเลยนะ พอที่จะเอามาตี ให้ลูกหลาน
ก็เป็นสัมมาอาชีวะ เล้ียงชีวิตชอบธรรม ไม่เป็นมิจฉาอาชีวะ ไดร้ ู้ไดฟ้ งั บา้ งกด็ ี อา้ เขานนั้ เปน็ คนจนี หรอก เปน็ คนจนี นทิ านจนี
มิจฉาชีพ อ้า ถ้าไปงัด ไปแงะ ไปฉก ไปลักของผู้อื่นท่ีๆ เปน็ คนดแู ลพอ่ แม่ เอาใจใสพ่ อ่ แม่ ปฏบิ ตั พิ อ่ แม่ อา้ นทิ านมอี ยู่
เปน็ สมั มาอาชีพไดห้ รือเปลา่ อา้ เปน็ ของหนกั ใจของผบู้ งั คบั บญั ชา นทิ านจนี หรอก
อ้า ครูบาอาจารย์หนักใจ บิดามารดาเป็นผู้ปกครองใกล้ชิด
ถา้ ลูกประพฤติอยา่ งนั้นแล้ว หนักใจ เพราะฉะนน้ั อย่าริเลยอะ่ วันนี้ ฉายหนังจีนกันหน่อยโว้ย อืม ฉายหนังจีน จีน
ตง้ั แตว่ นั น้ีไปไดส้ มาทานแลว้ ตง้ั ม่ันอยา่ ไปริ อา้ ทจุ ริตมจิ ฉาชีพ สักหน่อยโว้ย อา้ เมือง เมืองเจ๋ หรือเมืองเย่ หรือเมอื งเจ๋ มี
ไม่ดีเลย ท�ำให้บ้านเมือง เดือดร้อน ถ้ามโี จรมีผู้ร้ายเยอะๆ พระเจา้ หวางตอื้ เปน็ ผคู้ รองราชย์ ครองเมอื งอยสู่ มยั นนู้ สมยั กอ่ น
จะหาความสงบไม่มีแฮ เผลอเม่ือไหร่ก็ถูกงัดถูกแงะท�ำนองนี้ พระเจ้าหวางตอื้ เพิ่นเน้อ อา้ เป็นพระเจา้ แผ่นดิน ดูแลรักษา
เดอื ดร้อนไหมละ่ เดือดรอ้ นมากๆ เลยอะ่ ประเทศจีนอยู่สมัยนู้น แต่ว่ามีขุนนางผู้สนทิ สนมกัน ไว้เนื้อ
เฉพาะฉะน้ันไปงดซะ ได้สมาทานแล้ว มีพระเจ้า เชื่อใจกันมา เอามาปฏิบตั ิงานดว้ ยกัน
พระสงฆม์ าเปน็ สกั ขีพยาน มานำ� พาสมาทานศลี ๕ ทั้งอรรถท้ังแปล
ด้วย ให้เข้าอกเข้าใจ อ้า ถ้าเรารักษาศีลได้แล้วแค่ ๕ ข้อ 7
กท็ ำ� ใหส้ งบรม่ เยน็ สงั คมรม่ เยน็ ขนึ้ มาได้ อยา่ งง้ี อา้ เปน็ คนจริง
ท�ำจริงๆ ได้ผลจริงๆ ถา้ ทำ� เล่นๆ แล้วไดผ้ ล กระทอ่ นงอ่ นแงน่

8

๑๑ มิ ุถนายน ๒๕๕๖

๑๕ เออ แตว่ ่าพระเจา้ หวางตื้อนี้ เปน็ คนข้ี โกรธกริ้ว ถา้ กริ้ว ทั้ง ๓ คน น่ีใครจะเปน็ คนกตัญญู ใครจะเป็นคนเนรคุณ ๑๕
แลว้ ก็ดา่ วา่ แหลกลาญไป อ้า อดทนมาหลายปดี ีดกั อา้ แต่ว่า บิดามารดา พ่อแม่ทั้งหลายจะอาศัยใครได้ ต่อมาหนักๆ เข้า
แต่งงาน เวลาแต่งงานก็สงเคราะห์สงหา แตง่ งานให้ แตง่ งาน ม่ิงกงฝ่าก็ทนมาหลายปีแล้ว จึงได้ลูกได้เต้าหลายคนแล้ว ๒
มคี รอบมคี รัวซะ ใหอ้ ยทู่ ำ� ราชทำ� การ งานบา้ นเมอื งรว่ มกนั เอาใจ ๓ คนขึน้ มาแลว้ พระเจา้ หวางตื้อเป็นคนดุรา้ ย ด่าแหลก พอตี
ใสด่ ีอยู่ แตว่ า่ พระมหากษัตริย์ หรือพระเจา้ หวางต้อื นะ เป็นคน ก็ตี พอด่าก็ด่า ด่าแหลกอยู่อย่างง้ันแหละ ม่ิงกงฝ่าก็เลยทน
ดุรา้ ย ถ้าโมโหโกรธามาแลว้ แหลกลาญเลย ดา่ ว่าแหลกลาญ ไมไ่ หว เลยขอลา ขอลาออกจากราชการ เออ พระเจา้ หวางตื้อ
ไป ทุบ.. ตีผู้คนไปทุกหนทุกแห่งล่ะ อ้า อยู่มาก็แต่งงานให้ กำ� ลังโมโห หากอยกู่ ับข้า แกไมม่ คี วามสบาย แกอยากจะไปทาง
ม่ิงกงฝ่า แต่งงานให้ม่ิงกงฝ่า หาคนท่ีชอบใจให้ อ้า ไปเห็น ไหนก็จงไป ไปซะๆ อมื ที่ ไหนมนั สบาย ไปซะ อย่ามาอยู่ขวาง
ผู้หญิงคนหนึ่งเป็นคนเรียบร้อย เป็นคนขยัน เลยไปขอมาให้ หูขวางตาเรา เออ อ้า
แตง่ งานให้ มิ่งกงฝา่ ซะ แตง่ งานดว้ ยกันมากม็ ลี กู สปิ ะเนยี่ มลี ูก ทางนกี้ ็ได้ใจวา่ พระเจา้ หวางต้ืออนญุ าตแลว้ อนญุ าตให้
ขึ้นมา ไปแล้ว กลับมาบ้านก็แต่งส่ิง แต่งของใส่กระเป๋า ใส่เป้
พระ พระเจ้าหวางต้ือล่ะ เป็นคนตั้งช่ือให้ลูกคนทีแรก ใสอ่ ะไรเรียบร้อยแลว้ ก็เดนิ ทางไป เดนิ ทางออกจากเมอื ง ไมม่ ี
ชื่อจุ๊กฝา่ อ่ะ อา้ ลกู มิง่ กงฝ่า เปน็ จุก๊ ฝา่ นะ คนท่ี ๒ เกดิ ขนึ้ มา จุดท่ีหมาย ไปมองเหน็ เออ ชยั ภมู ิมาหน่งึ เปน็ ๆๆ เปน็ ท่ีสะดวก
ฉิ่นฝ่า อะ่ อ้า คนที่ ๒ ก็เป็นผู้ชายฉ่ินฝา่ แต่วา่ ไดล้ กู คนท่ี ๓ สบาย ใกล้ๆ ภเู ขา น�้ำตกไหลตลอดปี อา้ หมู่บ้านล้วิ ฉี่ แล้ว
นเี่ ปน็ ผหู้ ญงิ ซะแลว้ ปะเนยี่ เปน็ ผหู้ ญงิ กเ็ รียกวา่ ชว้ิ หล่ันนะ ชื่อวา่ หมบู่ ้านน่ัน ลว้ิ ฉี่ เออ เออ เป็นเพื่อนพี่นอ้ งเคยรูก้ นั มาต้งั แต่
ช้ิวหลั่น เด็กเลก็ ๆ ก็มี ไปขออาศัยเขากจ็ ะดี อ้า อาจจะพง่ึ พาอาศยั เขาได้
9

10 อืม ไปแล้วมาแล้วเห็น เห็นขุนนางผู้ใหญ่ เป็นขุนนางผู้ใหญ่ มันดี อ้า ภูมิประเทศมันดี นำ� ใบชา มาปลูกขยายท่ีนี่ เอาใหเ้ ตม็
หมดท้ังป่านแี่ หละ แน่ะ ต้งั ใจว่าจะทำ� อยา่ งง้นั ไปบ่อยๆ ไปเอา
เป็นเจา้ เปน็ นายมาอาศัย ขอพง่ึ เขากจ็ ัดสถานที่ใหอ้ ยใู่ หอ้ าศัย มาแลว้ ปลกู ปลกู เสรจ็ เสรจ็ แลว้ ก็ไปเอาใหมอ่ กี อยอู่ ยา่ งงนั้ แหละ ๑๑ มิ ุถนายน ๒๕๕๖
ไมม่ บี า้ นจะอยู่ เขากป็ ลกู บา้ นให้ ปลกู บา้ นใหอ้ ยู่ ปลกู บา้ นสมยั กอ่ น ขยายใบชาท่ีมนั มอี ยแู่ ลว้ ขยายออกใหม้ นั กวา้ งๆ กวา่ นน้ั ปา่ แหง่ นี้
สมยั เกา่ นนู้ ไมย่ ากหรอก เอาไมม้ าสานกระแตะ๊ ๆๆ แลว้ ไมม่ ี ใครสงวนสทิ ธิ์ ปา่ รกร้างว่างเปล่าเฉยๆ แล้วกม็ นี �้ำตก ให้
ทา เอาดินเหนยี วมาทา ข้ีววั ขี้ควายทา แล้วกท็ าสที ับซะ หามุง ได้รับความสะดวกสบายอยู่ เออ ทำ� จนวา่ ออ่ นแรง ปีนเขาลงเขา
หญา้ ใหพ้ อนอนได้ หาเตยี งเราใหน้ อน อา้ ท้ัง ๓ คนเลย ลกู ๓ คน ปีนเขาลงเขา ทำ� ใหจ้ น อา้ สดุ แรงของตวั เอง หมดแรงแลว้ อา้
แต่ว่าไอ้ฉ่ินฝ่า ไอ้จุ๊กฝ่า ฉิ่นฝ่า เนย่ี เป็นคนถือตัวว่าตัวเป็น เลยล้มปว่ ยลง สามนี ั่นก็ยงั กนิ เหลา้ เมามายอยู่
ลกู ขนุ นางมา แลว้ อยากกนิ เหลา้ เมามายกก็ นิ อยากทำ� อะไรกก็ นิ
อ้า ไม่คิดเห็นอกของพ่อของแม่เลยอ่ะ แต่ว่ามาไถพ่อไถแม่ ๑๕
๑๕ ไปเรื่อย ถกู เขาจับได้ ไปเป็นคนเกเร เกกมะเหรก เรียกวา่ คน
เสียคนไปแล้ว อ้า ว่าพ่อเป็นเจ้าเป็นนายมาแล้ว มีเงินดาวน์ หนักๆ เข้า ภรรยาที่ดีของเขานั้นเจ็บป่วย ไปท�ำงาน
เงนิ เดือนกินมาแล้ว อยากได้อะไรกเ็ อาตามใจตวั เอง เออ ไมไ่ ดแ้ ลว้ เจบ็ ปว่ ยก็ไมป่ ว่ ยมากเทา่ ไหรห่ รอก โรคหวั ใจ เพิ่นเปน็
แต่วา่ น้องคนสุดทอ้ งนลี้ �ำบาก เป็นคนเลี้ยงพอ่ เป็นคน โรคหัวใจอ่ะแหละ อมื หนักเข้าก็เลยตาย ภรรยาทนไมไ่ หวตาย
เลี้ยงแม่ เออ ผู้พ่อยังกินเหล้าเมามายอยู่เหมือนกัน เล่นการ ตายจากโรคหวั ใจหรือโรค อา้ หมดแรง แรงนอ้ ยขน้ึ มา ตายแลว้
พนันด้วย เป็นนักเลงผู้หญิงด้วย เออ เที่ยวเตร่เฮฮาอยู่ด้วย กเ็ ลยรู้ตัว โอ้ เราเสียภรรยาท่ีดีไป ก็เพราะเราฝ่าฝนื คำ� ขอรอ้ ง
เพราะว่าเขาหา้ ม ผู้เมียห้ามวา่ พ่ี เราก็ เออ หนรี ้อนมาตง้ั หลกั ของเขา พอภรรยาตายแลว้ เลยตงั้ ใจสมาทาน เราจะเลกิ กนิ เหลา้
ต้ังฐาน แล้วท�ำไมท�ำอย่างง้ันอยู่ จะไปกินเหล้าเมามายท�ำไม เราจะเลิกเล่นการพนัน เราจะเลิกเท่ียวผู้หญิง อะไรทุกอย่าง
มเี งนิ มีทองพอจะตัง้ หลกั ตัง้ ฐานได้อยู่ เออ ไม่ฟงั อมื ไหนวา่ เลิกหมดทุกอย่าง ตามความขอร้องของภรรยาท่ีดีของเขา เออ
เปน็ คน เออ ตกการตกงานมา ล�ำบากใจ บัดนท้ี �ำไง เอา เอาไปฝังท่ี ไหนดีภรรยาเนย่ี ขอร้องพี่น้อง
อย่าหา้ มอว๊ั เลย อย่าหา้ มพ่ีเลย อา้ นอ้ งจะท�ำอะไรจงทำ� ทั้งหลายให้ช่วย น�ำศพของภรรยาไปท�ำฮ่องซุ้ย(ฮวงจุ้ย)ไว้ใน
เถอะ ภรรยาก็อุตสา่ ห์อดรนทนสู้ไมไ่ หว เออ ถา้ จะอยู่อย่างน้ี
เราก็ไมม่ อี นาคตที่ดี เราเลยอตุ สา่ หข์ า้ มภขู า้ มเขาไปทางโนน้ ทาง 11
เมืองเจยี งหนัน เมืองกังไสไปโน้น ไปหาเอาพันธ์ุใบชาอย่างดีมา
ไปหาเอาพันธ์ุใบชาอยา่ งดีมา ขอเขาก็ได้ อะไรก็ได้ เอามาขยบั ขยาย
มงุ่ ใจวา่ ท่ีขา้ งบนภเู ขานม่ี นั มนี ำ้� ตกลงมาจากโนน้ มนั เออ ชยั ภมู ิ

12 ไร่ใบชา ไปท�ำฮอ่ งซุ้ย(ฮวงจุ้ย) เดี๋ยว เออ ที่เก็บศพน่ะ ไปท�ำ ปนี เขาอกี ไมไ่ ดเ้ หมอื นเดมิ อา้ กเ็ ลยมาพดู กบั ลกู สาววา่ หล่ันเอย้

ฮอ่ งซุ้ย(ฮวงจุย้ ) ไว้ไร่ใบชา ถ้าเราขึ้นไปทำ� งานเวลาไหน เรากจ็ ะ หลั่น เตยี่ ไมม่ แี รง เตยี่ ไมม่ แี รงปนี ภปู นี เขาไมไ่ ดน้ ะ ถา้ ถา้ อยา่ งงน้ั๑๑ มิ ุถนายน ๒๕๕๖
ได้ไหวเ้ ขา เออ ไปท�ำบญุ ให้เขา ไปจุดธูปเทียนใหเ้ ขาท�ำนองนอี้ ยู่ ใบชาที่เตยี่ ท่ีพ่อเอามาไว้ บม่ ไว้นั่นนะ่ มนั จะเสียหายนะ ไมม่ ี
นั่นแหละ ตอ่ มากต็ วั เองลงมอื ลงมอื ทำ� งานเอง ไปทำ� งานบกุ เบิก ใครน�ำไปขาย แล้วเตยี่ กป็ ว่ ยหนกั อยพู่ อสมควร
ไร่ใบชาใหก้ วา้ งออกไป นฝ่ี ไี ม้ลายมือของเมีย ของเมยี เราเขาเป็น วันหน่ึง ดีๆ ก็มองดูหลงั คาบ้าน มนั ร่ัว มันร่ัว มนั เป็น
อยา่ งงๆี้ ๆ ถา้ คดิ ถงึ เมยี มาเวลาไหน ขนึ้ ไปไรใ่ บชา ไปจุดธปู เทียน โหวเ่ ปน็ วง มงุ แฝกเฉยๆ อา้ เหมอ่ มองตา เหมอ่ มองไปดหู ลงั คา
ใหภ้ รรยา แล้วกบ็ ุกเบิกตอ่ ไปอีก เออ แต่ว่าไอ้ลูกชายมันก็หายต๋อมไปทางไหน รู้อยู่ ช้ิวหลั่นรู้ว่า
ขยายให้กว้างมากข้ึน อ้า จนสุดลูกหูลูกตาแล้วมัน อ้า ถกู จับไปตดิ คกุ ตดิ ตะราง ไปทำ� มดิ ีมริ า้ ย เปน็ โจรเปน็ ผรู้ า้ ยอะไร
กวา้ ง เพราะวา่ ท่ีท่ีดนิ มนั ไมม่ เี จา้ ของ มากนะ่ มนั ท่ีดนิ รกรา้ งวา่ ง ก็ไมร่ ู้ ทั้ง ๒ พี่นอ้ งกเ็ อาไปติดคุกตดิ ตะรางไว้โน้น เวลามาหา
๑๕ เปล่าอยู่มากมาย แต่ภูมิประเทศแห่งน้ันมันสะดวกในการน้�ำ นอ้ ง มาหาชว้ิ หล่ัน ทีไหนกม็ าขอแต่เงนิ ชวิ้ หล่ัน ไมม่ ี เงินนอ้ ง ๑๕
นำ้� มันตก ฝนตกมาก็มนี ้�ำตกลงมาที่หมู่บา้ นล้ิวฉ่ี เออ เสียงดงั ไม่มีหรอก แม้ตั้งแต่แม่ตาย พ่อตาย ก็เป็นหนเี้ ป็นสินเขามา
สน่ันหวั่นไหวอยู่อยา่ งง้ันแหละ ถา้ ฝนตกแรงๆ ก็ทำ� ให้น้ำ� ทว่ ม มาท�ำบุญให้ มาท�ำอะไรให้ ท�ำศพให้ เฮ้ย อตี อแหล ว่าให้น้อง
บ้านท่วมเมอื งได้ อ้า อีตอแหล มงึ ท�ำไม มันจะเอากินสมบัติของพอ่ ของแม่คนเดียว
เอาสรุปไป แกเป็นคนจัดการเองเพ่ินเนย่ี อ้า ม่งิ กงฝ่า เหรอ อมื สมบตั ิของพอ่ ของแมเ่ รามเี ยอะแยะ มที ุกอยา่ งที่เอา
เปน็ คนจัดการเองสะพาย อ้า ของ เวลาเก็บใบชาได้แลว้ เอามา มาจากเมือง เมืองหลวงพนู้ ( โน้น)แหละ มาจากเป็นข้าราชการ
บม่ ทำ� ไรม่ าอบซะก่อน บม่ ให้มัน กรอบหรือให้มนั มีสดี ีซะกอ่ น มขี องมามากมาย แกจะกินคนเดียวเหรอ อยา่ งงัน้ อย่างงแี้ ล้ว
แล้วพอดีแลว้ จะเอาเขา้ ไปขายในเมอื งเจ๋ แต่ว่าเขาปลอมตัว เขา เอาไปเอามาเลยทะเลาะกัน เตะน้อง เตะน้องสาวอ่ะ
เขาไม่ได้เปิดเผย ปล่อยหนวดเครารุงรังออกมา ผมยาว บ้าง ..เดี๋ยวอัก๊ ๆๆ อ้า น้องกย็ กมือ อย่าเลย เอยๆ พี่เอย้ อยา่ เลย
แล้วก็ใส่งอบ ใส่งอบไมก่ ุบ๋ (งอบ) ใสก่ ุบ๋ (งอบ)หมวกงอบ มันมี อยา่ ทำ� นอ้ งเลย อะ่ ถา้ พี่จะเอาจริงๆ มนั กอ็ ยใู่ นไท(่ ถงุ ยาวใชค้ าด
ใบๆ ออกไปนั่นแหละ เอา้ เอว)ละ่ เงิน เงนิ อยใู่ นไท(่ ถงุ ยาวใช้คาดเอว)กม็ ี แนะ่ ถา้ มนั ไม่
สะพายใบชาได้ก็เข้าตลาดนู้นล่ะ ไปขาย แล้วขายดิบ เจ็บซะกอ่ น มัน มันก็ไมบ่ อก อา้ เสร็จมนั ก็เทเอาเทเอา อย่ใู น
ขายดีเหลือเกิน ใบชานด่ี ี อ้า ไดเ้ ป็นทุนเป็นรอนข้นึ มาพออยู่ได้ ไท่(ถุงยาวใช้คาดเอว) เทเอาแล้ว โอ้ย เอาไว้ให้น้องใช้จ่ายน่ะ
กนิ ได้ เอาใบชาไปขายกพ็ อไดซ้ อื้ ขา้ ว ซือ้ น�้ำกินกันแลว้ ไม่ลำ� บาก เอาไว้ใหน้ อ้ งซ้ือกนิ นะ เออ จะเอาหมดหรือพ่ี เฮย้ ส�ำหรับแกน่ี
อา้ อันนจ้ี ะกล่าวถงึ เออ นั่นน่ะ กล่าวถึงมิ่งกงฝา่ เวลาทำ� งาน อยู่กับเหย้าเฝ้ากับเรือน แกมันมีมาเร่ือยๆ หรอก เมียกูไม่มี
หนกั ๆ เขา้ ก็เจ็บหลัง เจบ็ เอว เจบ็ แข้ง เจบ็ ขาเขา้ เออ ปีนภู พี่ ไม่มีอะไรที่จะจ่ายเขาแล้ว ท่ีจริงมันไปกินยาเสพติดให้โทษ
13

14 เออ ทางโน้น พอได้ซื้อยาเสพติดให้โทษกินแล้วนะ จ�ำไว้นะ

ทีหน้าทีหลังจะมาเอาใหมน่ ะ อ้า โอย้ มนั กเ็ งนิ มันก็ไม่ทันนะพี่ ๑๑ มิ ุถนายน ๒๕๕๖
ใหห้ นอ่ ยเดียว เออ ใบชาเอา เอาไปเอามานกี่ ็ ติดคกุ ตดิ ตะราง
อยโู่ นน้ ละ่ พ่ีชายถา้ มาหานอ้ ง กม็ าไถนอ้ งเฉยๆ ไมไ่ ดม้ าสงเคราะห์
น้องเลย เอา มาเอาเงนิ มาขอเงินน้อง จะมาขอทีหลงั ก็บอกว่า
น้องแผ่ง(แบ่ง)ไว้อยู่ ถึงวันสารทผี ไหว้เต่ีย ไหว้แม่ ก็จะไดเ้ อา
ของเหลา่ น้ี ขึ้นไปไหว้พอ่ ไหว้แม่ ท่ีฝังอยไู่ รใ่ บชาท้ัง ๒ คนแหละ
เฮ้ย ส�ำหรับแกอยู่กับเหย้าเฝ้ากับเรือนแล้ว ไม่ต้องกินอะไร
หรอก พี่มาอดๆ อยากๆ ล�ำบากอยนู่ ั่นแหละ ตอ่ มาท�ำไง เออ
๑๕ มนั ก็ตนี ้องบา้ ง หรืออะไรบ้าง เตะน้องบา้ ง อะไรบา้ งแลว้ ก็ เอา ๑๕
ไหวเ้ อา นอ้ งไหว้ นอ้ งไหว้ นอ้ งขอกราบ ขอไหว้พ่ีนะ่ อย่าทำ� นอ้ ง
อยา่ งงีเ้ ลย เงนิ อยู่ในไท่(ถุงยาวใช้คาดเอว) มกี อ็ ย่ใู นไท(่ ถุงยาวใช้ แต่ว่าท�ำไปๆ แล้วแม่เฒ่าหยู้หลั้งก็ป่วยอีกล่ะ ล้มป่วย
คาดเอว)แหละ น้องตั้งใจไว้ ใจไว้ท�ำขนมสารทผี ไปไหว้เต่ีย หนักลง พอสมควรไปไมไ่ ด้ อา้ ยายไปไม่ได้แล้ว หลั่นเอ้ย ยาย
ไปไหว้พ่อ ไหวเ้ ตย่ี ไหว้แม่ ที่ฝงั อย่ใู นไรด่ ้วยกันนะ่ ฝงั อยู่น้นู ไปไม่ได้แล้ว มันตะครั่นตะครอ อ้า ปวดหัว วิงเวียนศีรษะ
เฮ้อ ส�ำหรับแก ไม่ได้ไหว้ อ้า อ่ะ ไหว้ อะไรหนักหนา เออ แกแ่ ลว้ อะ่ เนาะ(นะ) เออ ชา่ งเถอะยาย ยายไปไมไ่ ด้ มนั กเ็ สยี ดาย
คนตายแล้วจะให้กไู ปไหว้ยงั ไง ก็คนตายแล้วจะให้กูไปไหว้ยงั ไง ของ ของเอามาหมกั ไวต้ ้ังหลายตะกร้า หลายตะกรอ ตะกรออยู่
แตม่ ีชีวิตอยกู่ ็ กกู ็ไมเ่ คยไหว้ อา้ กว็ า่ ไปโนน่ ละ่ วา่ เหยยี บยำ�่ หวั ใจนอ้ ง มาหมกั ไว้ จะเอาไปขาย ฉนั เอง เออ จะไป เฮย้ ตวั ของชว้ิ หล่ันนะ่
แตว่ า่ นอ้ งมเี มตตา มกี ตญั ญู อยา่ งเตม็ หวั ใจอยอู่ ยา่ งงน้ั ละ่ เปน็ สาวเปน็ นางแล้ว เออ มันไม่ปลอดภัย เออ มนั ไม่ปลอดภยั
รจู้ ักไหวเ้ ตยี่ รจู้ ักไหวเ้ จา้ ไหวศ้ พของพอ่ ของแมอ่ ยอู่ ยา่ งงนั้ แหละ หรอก ขา้ มภูขา้ มเขาไป เมืองเยห่ รือเจ๋ เอาไวน้ ั่นแหละ ช่างมัน
ในที่สุด ก็ดูเหมอื นว่า แมเ่ ฒา่ หยหู้ ลัง้ แมเ่ ฒา่ หยหู้ ลง้ั แมย่ าย เถอะเน้อ ชา่ งมัน เสยี ช่างมนั เถอะ ชิว้ หลั่นกเ็ ป็นห่วง เป็นห่วง
หยู้หลั้ง เป็น เขาเรียกว่าแม่เฒ่าหยู้หล้ังนั่นล่ะ อ้า แก แก ว่าของนมี้ ีราคามาก เออ มีราคามาก เอาไปขายแล้ว ให้เจ้า
สงสารช้วิ หลั่นอย่คู นเดียว เลยมา มา มาอยูด่ ว้ ยเป็นเพื่อน เป็น พระเจ้าหวางตอ้ื นั่นน่ะเขา เขาเรียกกันนายหวาง นายหวาง อา้
ญาตหิ า่ งๆ มาอยเู่ ปน็ เพอื่ น ขอใหต้ งั้ ใจอยา่ งงนั้ อยา่ งง้ี ขยนั หมั่น ซ้ือดี มีเทา่ ไหร่ซื้อหมด ใบชาชนดิ นี้ ใบชาอยา่ งเนย่ี อย่างดี พันธ์ุ
เพียรเขา้ กด็ ีหรอก หล่ันเอ้ย เออ ยายจะอาสาเองเออ เร่ืองเอา
ใบชาไปขาย ยายจะจัดการกับมนั เอง เออ 15

16 พันธอ์ุ ยา่ งดี รสดี กลมกลอ่ มดี เอาไว้รับแขกก็ได้ ดี อนั อยู่ต่อ ใกล้ๆ อา้ คนขบั เกวียนซะแลว้ นง่ั ไปตามเกวียนน่ันล่ะ ไปแลว้

มานกี้ ็ ยายไม่ให้ไป ยายไมใ่ หช้ ิ้วหล่ันไป เดินทางไป ..เสียชา่ งมัน พอออกบ้านไปแลว้ ๑๑ มิ ุถนายน ๒๕๕๖
เถอะ ไม่ต้องเสยี ดายมนั หรอก ของนะ่ อืม กต็ วั เองเปน็ สาวเปน็ จะกล่าวถึงอู๋เหล็งกุมาร กล่าวถึงอู๋เหล็งกุมาร ท่ีเกิด
นาง จะข้ามภขู า้ มเขาไปไดย้ ังไง ไมป่ ลอดภัยๆ เออ ปเี ดียวกนั กบั ชว้ิ หลั่นนะ่ ก็ พระเจา้ หวางตอื้ เปน็ คนต้ังช่ือให้ เกดิ
ชว้ิ หล่ันกค็ ดิ ได้วา่ เข้าไปในบา้ นแต่งตัวเป็นอาตี๋ แตง่ ตัว ปเี ดียวกนั แตว่ า่ หาไมเ่ จอ หนี หนี หนมี าหาไมเ่ จอ ครอบครัวนม้ี นั
อาตี๋ แขนยาว เส้ือแขนยาว เสื้อจนี นะ่ เสื้อจีนน่ะ ใสก่ างเกง เออ ไปยงั ไง อา้ ไปแลว้ ปะเนย่ี อเู๋ หลง็ กุมาร นั่นกป็ รึกษากบั พระบิดา
แล้วก็แต้มหนวดนดิ หน่อย แต้มหนวดหน่อยๆ แต้มหนวด.. พระเจา้ หวางตอื้ อยากจะเที่ยวประพาสปา่ อยากจะเที่ยวประพาส
เออ มาสอ่ งกระจกดู เออ เข้าทา่ แล้ว ไปท่านแี้ หละ ถ้าเราจะ ปา่ ยงิ นกตกปลาไปเร่ือยๆ ยงิ ลงิ ยิงคา่ ง มนั หลาย อา้
ขา้ มภูขา้ มเขาไปขายของ ตอ้ งไปทา่ นเ้ี หมอื นกนั นแ้ี หละ พระเจา้ หวางตอ้ื กห็ ว่ งลกู ชายวา่ ไม่ ไม่ ไมต่ อ้ งไปหรอกอะ่ นะ
๑๕ เพราะฉะนั้นน่ะ วันน้ันก็เลย เออ มา ออกมาหายาย ไปจะพาไปหรอก อยากไป อยากไปเท่ียว ประพาสปา่ ถ้าจะไป ๑๕
ยายจ�ำขา้ พเจา้ ได้ไหม เอ อาตีม๋ ายงั ไง ไปยงั ไง อาตอี๋ ยู่ที่ ไหน มา จริงๆ ถา้ จะไปจริงๆ กต็ ้องแต่งอาหารแหง้ อาหารเดินทางซะ
อะไรท่ีเนยี่ เออ เป็นอาตี๋ เป็นอาตี๋ปลอมใสห่ นวด ใสข่ นขากมิ๋ ๆ ก่อน แต่งอาหารเดนิ ทางซะกอ่ น ไดว้ นั ดีคืนดีแลว้ จะคอ่ ยออก
หนอ่ ยหนง่ึ เออ แต่พอมองไปมองมา เออ หล่ันนเี่ องเหรอนะ เดนิ ทางไป ไมใ่ ชไ่ ปเฉยๆ ไปเท่ียวเฉยๆ ไม่ใชอ่ ยา่ งง้ันหรอก บิดา
ชวิ้ หลั่นเหรอ เออ ไปดี ทา่ นก้ี ย็ งั ดีอยนู่ ะ แตร่ ะวงั ๆ แตห่ นา้ ตามนั พระบิดา พระเจ้าหวางต้อื อนญุ าตแล้วก็ไปแลว้ ออกจากบ้าน
มนั มนั ไม่ได้เปน็ ผชู้ าย หนา้ ตามนั เปน็ ผู้หญงิ แก้มแดงๆ ปาก เดินทางไปแต่เช้ามดื ไปสว่างน้นู ล่ะ ในป่าพ้นู ( โนน้ )ล่ะ พอไป
แดงๆ จมูกยังแดงอยู่ อ้า มนั เปน็ ผหู้ ญงิ ผหู้ ญงิ อยนู่ ่ันแหละ สว่างในป่าแล้วก็ แยกยา้ ยกนั ไปคนละทาง ไป คนหนง่ึ ไปทางนี้
ให้ระวังนะ อ้า ไปข้ามภูข้ามเขาไปไกลพอได้ ยายห้ามไม่ฟังก็ คนหน่งึ ไปทางน้นั ไปหายิงลิง ยงิ ค่าง ยงิ กระรอก กระแตไป
เลยไป ออกเดนิ ทางไป ออกเดินทางไป ไปรอเกวียน เร่ือยๆ อ่ะ
เกวียนเขาจะเขา้ ไปซือ้ ของตลาดมาขาย โป๊กเปก๊ โป๊กเปก๊ ไอ้ส่วนจุ๊กฝ่า ไม่ใช่ สว่ นอ๋เู หล็งกุมาร อเู๋ หลง็ กุมารน้นั ไป
โปก๊ เปก๊ ไปอย่างง้ัน เกวยี นๆ อ้า อา้ ช้วิ หล่ันกเ็ ลยไปโค้งค�ำนบั คนไปทางหนึง่ ค่อยๆ ยอ่ งไป เออ มัน ลงิ มนั เตน้ โคกคากๆ
ข้าแต่ท่านลุง ท่านอาแป๊ะเอ้ย ข้าพเจ้าขออาศัยเกวียนไปด้วย อยู่ข้างบน ก็ย่องไปหลังแหละ แต่ว่ามันมีงูเห่าด�ำ งูเห่าด�ำก็
อ้า จะไปในเมืองอ่ะ จะไปในเมอื งอะ่ วันนจี้ ะไปในเมอื ง เอาใบชา หมายถงึ จงอางน่ันแหละ มนั อยขู่ ้างหลงั เหน็ คนสวบๆ ไป มนั
เอ้ย มาไดเ้ ลยๆ อาตีเ๋ อย้ มาไดเ้ ลย อ้า ลงุ กแ็ ก่แล้ว เฒา่ แล้ว กห็ ดหวั ขึน้ ไป มนั ก็หดหวั ขึ้นไป ไปอยใู่ นป่า ปา่ หญ้ารกๆ นู้น
ไมม่ ีเพอ่ื น ไปเปน็ เพ่ือน ถ้า เออ อาตี๋จะไปในเมืองก็ไปได้ เอ้าๆ ไม่ไดเ้ ห็นอะไร มแี ต่มองข้างลา่ งนนู้ แหละ พอ พอโฉบไปใกล้ๆ
ขึ้นมา เอาใบชาขึ้นมา เอามาใส่ น่ี นง่ั อยูข่ า้ งหลงั น่ะ เอาใบชามา มนั มันก็เอาแล้วปะเนย่ี งลู ะ่ มนั กดั กดั หัวแมเ่ ท้าของกุมารนะ
17

18 โอ้โฮ มนั กดั ยกคอขึ้นมา จับคอได้ก็ปาดคอเลย จับคอไดก้ ป็ าด บิดอยู่เร่าๆๆ อยู่ปะเนยี่ กุมารน่ะ บิดแล้วก็มีเลือดออก

แล้วมัน ปาดคอมัน ตัดคอมันทิ้งไปโน่น ทีน้ี พิษมันขึ้นสิ ทางไรฟันด้วย ทางปากด้วย เลือด พษิ งมู นั แรง แต่พอดีเกวียน ๑๑ มิ ุถนายน ๒๕๕๖
งู พิษมันขึ้น ของชิ้วหลั่นนะกับตาแปะ๊ คนนน้ั มา โปก๊ เป๊ก โป๊กเป๊ก มา เขาก็
เสยี งรอ้ งหาหมู่ ชว่ ยดว้ ยๆ เสยี งเบาลงๆ เอ้ เสยี งอยา่ งนมี้ นั เลยไปโคง้ คำ� นับ โคง้ คำ� นบั ข้า แตอ่ าแป๊ะเอ้ย มีชายเคราะห์
เสยี งอเู๋ หลง็ กุมารว้า เสียงอยา่ งง้ีมนั เป็นอะไร ชว่ ยด้วยๆ เป็น ร้ายคนหนงึ่ ถูกงเู ห่าด�ำกัดอาการสาหัส จะเดินทางจากน้ีไปใน
อะไรมา มาแล้ว ชี้ ใสง่ ู น่ัน งูตวั นมี้ นั กัดข้าพเจ้า อ่ะนะ อ่ะขา้ เมอื งเจ๋ เจ๋ กค็ งจะไปไมไ่ หว ขออาศัยเกวยี นด้วย ทางนั้นก็ เอ้
ขา้ พเจ้าก็ได้ตัดคอมนั น่ันล่ะ มันตาย หัวมนั ท้ิงไปแลว้ แต่มนั เขาก็ว่า เกวียนมาแล้วน่ังมา อาต๋ีนั่งมาในนั้นนะ เขาว่ายังไง
ดน้ิ หลอกเรา ก็ยงั ดิน้ อยู่ ตดั คอขาดแลว้ ก็ยงั ด้ินอยู่ ม้วนอยนู่ ่ะ ชิว้ หล่ันก็บอกวา่
โอ้ งอู ย่างนี้ งูจงอาง จงอาง.. มันมพี ิษรา้ ยแรงนะ่ พวกเราทำ� ไง เอาข้นึ มาเลย เอาขนึ้ มาเลย เอาคนไข้ขน้ึ มาเลย กระเถบิ
๑๕ ถา้ หากไมร่ ีบเรง่ แลว้ พระเจา้ หวางตอื้ จะลงโทษพวกเรา ตอ้ งเอา ตะกรา้ ใบชาไปตดิ ๆ กบั ลงุ อาแปะ๊ แลว้ กเ็ อาคนไขข้ นึ้ มา เอาคนไข้ ๑๕
งไู ปด้วย อะ่ เอากุมารไปดว้ ย เอากุมารไปดว้ ย หาม ตะ ตะแคง งูกัดนะ่ มานงั่ พจิ ารณาอยู่ เห็นเลือดออกตามไรฟนั ตามอะไร
หามออกไปใสท่ างเกวยี น ทางเกวยี นจะมาแลว้ นะ่ เขาจะมาที่นน้ั เอ้ อย่างนี้ มนั กดั ที่หวั แม่เท้าเพ่ินเนาะ(นะ) ทำ� ไมพษิ แรงอยา่ งง้ี
เขาจะ เขาจะเขา้ ตลาด ขออาศยั เขาไป หามออกมา มาวางไว้ กน็ ึกได้คำ� สงั่ ของเตีย่
คำ� สงั่ ของเตีย่ หล่ันเอย้ เออ ใบชานั้นมนั เปน็ ยาอยา่ งดี
ถ้าหากถูกอสรพิษ พิษสัตว์กัดต่อยข้ึนมา พิษมา เอามาเคี้ยว
กะทันหนั เคีย้ วๆๆ ให้แหลก แลว้ ก็ไปปะท่ีแผลมนั ปะที่แผล
เอาผา้ พันไว้ ประเดี๋ยวมันกด็ ูดออกไป หาแลว้ ไปข้างลา่ งอ่ะนะ
เนยี่ เต่ยี บอกไว้ คำ� สัง่ มันดังข้ึนที่หูนี่ ท่ีเต่ยี บอกวา่ มันเปน็ ยาแก้
อสรพิษได้เด็ดขาดเลย งูกัดหรืออะไรกัดก็ดีหายเลยเพ่ินล่ะ
ทำ� ตามค�ำมาบอกที่หูเนยี่ เออ
เตี่ยมาบอกท่ีหเู นยี่ ท�ำตาม มอื รวบใบชาในตะกร้าก�ำเขา้
ปากเลย กำ� เขา้ ปากกเ็ คย้ี วบา้ ง แหลกบา้ ง ไมแ่ หลกบา้ ง เคย้ี วๆๆ
จนล่ะ พอสมควรแล้ว เอามาปะท่ีแผล พอปะท่ีแผลแล้วก็
หายด้ินเลย อ้า ม่ิงกง.. เออ ไอจ้ ุก๊ จุก๊ ฝา่ เออๆ ไม่ ไม่ใช่ อู๋เหล็ง
อเู๋ หลง็ กุมารนะนงิ่ นอนนง่ิ เลย นอนนง่ิ แล้วลมื ตาข้นึ มา
19

20 แตว่ า่ สงสยั หนกั หนา แตว่ า่ หนา้ ตามนั ทำ� ไมเหมอื นผหู้ ญงิ ๑๑ มิ ุถนายน ๒๕๕๖
เอ้ ใครมาช่วยเราหนอ มองไป มองมาหา เหน็ อาต๋นี ง่ั อยู่ เออ หนา้ ตาเหมอื นผหู้ ญงิ เสยี งพดู กเ็ หมอื นผหู้ ญงิ เออ จะนอ้ ยๆ
ใกลๆ้ ประคบประหงมเราอยู่ จะเปน็ อาตค๋ี นนแ้ี หละ มารักษา เอาเหอะนา่ ถ้าหากเป็นผหู้ ญิงกด็ ี จะขอให้พระบิดาสู่ขอ ไปเป็น
ให้เราหายจากพิษงเู นยี่ อมื แต่ทำ� ไมหนา้ ตามันทำ� ไม เหมือน คหู่ มน้ั ของขา้ พเจา้ เอง ไปเปน็ แฟนของขา้ พเจา้ วา่ แลว้ กห็ วั เราะขน้ึ
ผ้หู ญงิ เหลือเกิน ถ้าอาต๋ี เอยๆ คนนที้ �ำไมเหมือน ผู้ ผู้ ผหู้ ญิง ฮ่าๆ หัวเราะฮา่ อู๋ อเู๋ หล็งกุมารนะ หัวเราะขนึ้ เอง เอ้า อยู่ดีๆ
เหลือเกนิ นะ หน้าเพิ่นนะ แตว่ า่ มนั มหี นวดเคราๆ อยู่นห่ี นอ่ ย ท�ำไมหัวเราะข้ึนมา พิษงูยังมีอยู่หรือ พิษงูน่ะ มีอยู่หรือ ไม่
หนง่ึ นะ เออ ไม่หรอก เออ ยังขำ� ขนั เป็นบางอยา่ งหรอก เออ พษิ งูมันหาย
ต้งั แตใ่ บชา ท่ี เค้ียวปะ เออ แลว้ กต็ ้มน�้ำร้อนใส่ ชงชามาใหก้ นิ
๑๕ แก้วน่ันน่ะ หายแล้ว หายแล้ว เออ ข�ำขัน บางอย่างเฉยๆ
หลอกเล่นหัวเราะเอานะ เอ้า เรียบร้อยแล้วก็ ตม้ น้�ำร้อนเสร็จ ๑๕
ดีสินะ คดิ อยู่ในใจ อู๋เหล็งกุมารนั่นก็คิดอยู่ในใจ เอ้ มนั แล้ว ได้นำ้� ร้อนแล้วกเ็ อาแหละ เดนิ ทางไป อา้ เดินทางต่อไป
เปน็ หมอยามายงั ไง วิเศษยงั ไง ทำ� ใหเ้ ราหาย บว้ นออกมา ก็ไมม่ ี ไปกนิ ขา้ วกลางวนั ที่กลางทาง เออ กนิ ขา้ วกนิ อะไร กป็ ลอ่ ยให้
เลือดแล้ว ท�ำยังไงไม่มีเลือดแล้ว หายแล้ว เออ ถ้าหากว่า อ้า อู๋เหล็งกุมารกับชิ้วหล่ันเนยี่ คุยกันอยู่ในเกวียน คุยกันอยู่
อาตีค๋ นนี้ไปถึงบา้ น เขามีบญุ คุณตอ่ เรามาก ถ้าเขาไมม่ าชว่ ยเรา น่ันแหละ หายแล้ว พอกินข้าวกินปลาอิ่มแล้ว ก็แต่งของข้ึน
เราตอ้ งตายแน่ๆ อนั นเี้ ขามาช่วยเรา มารักษาเรา เค้ียวใบชาปะ เกวยี น แต่งของขึ้นเกวยี น ของสัมภาระสำ� หรับใช้ในการเดินป่า
ใหเ้ รา ออ๋ อูเ๋ หลง็ คนนก้ี ็เท่ากบั วา่ บิดาเรา บิดาเราเล้ยี งดูเรามา อะ่ ของพระเจา้ แผ่นดนิ เน้อ พระเจ้าแผ่นดิน พระเจา้ หวางตื้อ
ตั้งแตน่ ้อยจนขณะน้ี แต่ แต่วา่ อาตีค๋ นนี้ เขามีบญุ คณุ เหมอื น มขี องขนาดไหน ของดีๆ มี ใชเ้ ยอะแยะไป กาน�้ำร้อนนะ่ มี อะไร
พอ่ เรา เราตอ้ งชุบเลยี้ งเขา ถา้ หากวา่ ไปถงึ บา้ นแลว้ จะใหพ้ ระบิดา ก็มีหมดทุกอย่าง เตาอั้งโล่ส�ำหรับต้มน้�ำร้อนก็มี ทุกอย่าง
พจิ ารณาเอามาชุบเลีย้ ง ใหท้ ำ� ราชการอยใู่ นรั้วในวงั เหน็ จะดีเปน็ เก็บของได้ขึ้นเกวียน แล้วก็เดินทางต่อไป ไปในตลาด แต่ว่า
แน่ ตลาดกจ็ อดเกวยี นเขา้ ที่น่ัน ไอค้ นที่พวกเดียวกนั เขา เขากเ็ ขา้ ไป
ตลาด ไปร้านใบชา ร้านอะไร นำ�้ รดนำ้� ชา นำ�้ รอ้ นนำ้� ชามเี ขาก็
แจกกันไป ไปกินนูน้ เขาปลอ่ ยใหส้ อง ๒ คนอยูเ่ กวยี น ไอถ้ ูก
งกู ดั กบั อาตปี๋ ลอมนะ่ คยุ กนั อยทู่ ี่นั่น คยุ กนั รเู้ ร่ืองรรู้ าวดี เอาละ่
ท่านผู้มีพระคุณเอ้ย ถ้าหากเข้าไปถึงบ้านแล้ว ข้าพเจ้าขอเชิญ
ไปพักท่ีบา้ นของฉนั อา้ ใหบ้ ิดาได้รจู้ ักดว้ ย ว่าใครเป็นคนรักษา
21

22 พิษงูจึงหาย ให้บิดาของข้าพเจ้าได้เห็น ได้เห็นบุญคุณ ช่วย นเ่ี ขามาช่วยทัน เพราะฉะนนั้ กอ็ ยากจะ ไปให้เขาไปเชิญ อาตีน๋ น้ั
เขา้ มาในวงั ซะกอ่ น ไม่ ไมร่ จู้ ักนะ เปน็ ลกู พระเจา้ หวางตอ้ื ไมร่ จู้ ัก
ตอบแทนบญุ คณุ หนอ่ ย ถา้ ขายใบชาเสรจ็ แลว้ อยา่ ลมื ใหเ้ ขา้ ไปหา เออ แต่มาเกดิ พรอ้ มกนั นะ เออ อาตี๋กบั เออ ชวิ้ หลั่นเกิดพรอ้ ม ๑๑ มิ ุถนายน ๒๕๕๖
ถ้าจะไปให้คนของเรามาเชิญ ให้คนของเรามาเชิญเจ้าของใบชา กนั นะ่ เกดิ ปเี ดียวกนั นะ่ อยากจะขอเชญิ เขา้ มาในบา้ นในเมอื ง ให้
ผู้รักษาหายแล้ว เข้าไปในเมืองเสียกอ่ นนะ่ ใหน้ ายทหารแตง่ ตวั เตม็ ยศ นายทหารรักษาพระองค์ อา้ แตง่ ตวั
โอ้ ไปน่ังเศร้าใจอยู่ม้าหิน ม้านั่ง ใต้ร่มเฟื่องฟ้าราตรี เตม็ ยศ มีดาวมีดวงใส่หมด ไปๆๆๆ ไปเชญิ เขามา เขาน่งั อยู่ไหน
ดอกเฟื่องฟ้าก็หล่นลงใส่หัวใส่หางหมดล่ะ นั่งทุกข์อยู่ล�ำบาก เขานงั่ อยู่ในเกวยี น ไม่มี มองไปเหน็ นัง่ อยู่มา้ หนิ เขาเลยไปโคง้
ตอนกลางคนื คนื วนั นเ้ี ราจะนอนท่ี ไหน ถ้านอนท่ีเกวยี นกค็ งจะ คำ� นบั นายผู้ใหญ่ เจา้ นายผู้ใหญ่ไปโคง้ ค�ำนับ
ไม่ดี จะไปนอนท่ี ไหนก็ล�ำบากใจอยู่ อ้า ทางน้นู เขาไปน้นู แลว้
หายแลว้ งู เขาไปถวายพระเจ้าหวางตื้อ งเู ขามว้ นๆ ใส่กนั มนั ชว้ิ หลั่นกร็ อ้ ง เวย้ รอ้ งขนึ้ ดว้ ย วดี๊ ขนึ้ มาเสยี งเปน็ ผหู้ ญงิ เลย
๑๕ นแี่ หละกดั ลูกชาย อา้ ลกู โอ้ แต่วา่ มผี ู้ มีไอ้เพ่ิน อาต๋คี นหนงึ่ เออ ทา่ นทำ� ไมมาโคง้ คำ� นบั ขา้ พเจา้ ขา้ พเจา้ เปน็ ประชาชนธรรมดา ๑๕
มาในเกวียนนะ่ เขาเคย้ี วใบชา เค้ยี วใหแ้ หลกแล้วกป็ ะๆ ที่แผล ราษฎรธรรมดา ท่านคงเป็นเจ้าเป็นนายใหญโ่ ต มีดาวมีดวง
แลว้ ก็ตม้ ใบชาใหก้ นิ แล้วกห็ ายตั้งแตว่ นั นนั้ มาเวลานั้นนะ อ้า เตม็ หมด เออ ไม่ต้องๆ เดี๋ยวนๆ้ี มาเชญิ มาเชิญเขา้ ไปใน มาหา
ไปนง่ั เหงาอยคู่ นเดียว เขา้ ไปในเมอื ง เสยี งกร็ ะบือไป ขา่ ววา่ พระเจา้ หวางตือ้
อู๋เหล็งกุมาร ถูกงูเห่าด�ำกัดอาการสาหัส แต่มีอาตี๋คนหนึ่ง
มารักษาหายได้ อ้า ก�ำลังน่ังคุยกันอยู่ท่ีเกวียนน่ันน่ะ เห็น นายหวาง นายหวางท่ียายสงั่ วา่ ให้ไปขายท่ีบา้ นนายหวาง
ไอ้อาตี๋ กก็ ลบั ลาเขา้ ไปน่ันนะ่ ลาเขา้ ไปในเมือง ไปบอกพระเจา้ น่ันคอื พระเจ้าหวางตื้อละ่ คนที่งกู ัดนั่นกค็ อื ลูกชายของพระเจา้
หวางตอื้ มนั เปน็ อย่างง้ๆี พระเจา้ ข้า พระบิดา เออ บกุ ไปในปา่ หวางต้ือ เกิดปีเดียวกันกับอาตี๋คนเนยี่ เกิดปีเดียวกัน อายุก็
แลว้ ถูก อา้ งเู ห่าด�ำ อา้ กดั อาการสาหสั สากรรจ์ เลือดออก ไลเ่ ล่ยี กนั พอดี ตายๆ จะทำ� ยงั ไง ท�ำไง เอา้ ไปก็ไป ไปก็ข้ามน้�ำ
ตามไรฟันหมดตลอด นึกว่าจะไม่เห็นหน้าพระบิดาซะแล้ว ข้ามสะพานเข้าไป มีสะพานเข้าไป ไปเหน็ ก�ำแพงใหญ่ โอ้ ไม่ใช่
แต่ว่าเดชะบุญมี อาตี๋คนหนึ่งมารักษาไว้ เค้ียวใบชา ปะเข้าให้ บ้านธรรมดา ก�ำแพงใหญๆ่ มันในร้ัวในวังละ่ ตัวอย่างงี้
ตม้ ใบชาให้กิน แล้วก็หายไปเลย หายไปเลย เออ ไมร่ ู้ไล่ออกไป
ยงั ไง เนยี่ ละ่ เพราะฉะนน้ั อยากจะทลู พระบิดา ให้ชุบเล้ยี งอาต๋ี เอาข้าพเจ้าคืนไป อย่าให้ข้าพเจ้าเข้าไปเลยในน้ัน บ้าน
คนนนั้ ดว้ ย อาตคี๋ นนน้ั เหมอื นดงั เปน็ บิดาของขา้ พเจา้ อา้ กว็ า่ ได้ พระเจา้ แผน่ ดนิ ขา้ พเจา้ ไมเ่ คยเหน็ ทา่ น จะปลอ่ ยที่นจ่ี ะขอบคณุ
ถ้าเขาไมม่ าชว่ ย หม่อมฉนั กต็ ายแลว้ เออ ตายดว้ ยพิษงูนนั้ แลว้ ขอบคุณ ไม่ได้ ไม่ได้ เด๋ียวน้ี พระเจ้าหวางตื้อน่ันแหละส่ัง
พระเจ้าหวางตอื้ สั่งให้คนที่ประกอบยา ประกอบโอสถ รักษาลกู
ของทา่ นหายได้ ท่านจะเอาเข้าไปท่ีโน้น นอนสกั คนื ๒ คนื ยงั ได้

23

24 เอาเขากลบั คนื ไปเป็น ไปท�ำงาน เพราะทำ� งานทำ� การนะ เขากนิ ๑๑ มิ ุถนายน ๒๕๕๖
ไปก็ไป ไปจากกำ� แพงใหญแ่ ลว้ ไป รั้วชน้ั ที่ ๒ อกี เปน็ รั้วเหลก็ กลา้ เงนิ ดาวนเ์ งนิ เดอื น กนิ บา้ นกนิ เมอื งมากมาย แตว่ า่ มง่ิ กงฝา่ เขา
โอ้ จะเอาขา้ พเจา้ ไปไหน พอผา่ นร้ัวเหล็กกลา้ เข้าไป พวกทหาร ไม่กินบ้านกนิ เมอื ง เขาท�ำงานซอื่ สตั ย์สุจริตดี
รักษาพระองคท์ ้ังหลาย กท็ ำ� ความเคารพ เจ้าใหญ่นายโต พรึบ เพราะฉะน้ันอยากจะได้เขาคืนมา คืนมาท�ำงานท�ำการ
พรับๆๆ ในที่สุดก็จ�ำเป็น ตกลง ถามตรงๆ เลย ขอถามตรงๆ นะ
ตัวของเจ้าน่ะ เป็นผู้ชายหรือเป็นผู้หญิง บอกพ่อค�ำเดียวก็ได้
๑๕ หรอก บอกพอ่ คำ� เดียว เปน็ ผชู้ ายหรือเปน็ ผหู้ ญงิ เออ เปน็ หญงิ
เพคะ เออ ดีมาก เจา้ ไมป่ ดขา้ เจ้าไม่ปดขา้ แต่เจ้าปดคนอ่ืนได้
รอ้ งกร๊ีดขน้ึ มาเปน็ เสยี งผหู้ ญงิ อยา่ เอาขา้ พเจา้ เขา้ ไปเลย แตว่ า่ ขา้ มองเหน็ หนา้ เจา้ กเ็ ขา้ ใจวา่ เปน็ ลกู ของมง่ิ กงฝา่ ใชห่ รือเปลา่
ขอโทษ ขอโทษ ข้าพเจ้าไม่เคยเข้าบ้านเจ้าบ้านนาย เด๋ียวนี้ ใชเ่ พคะ แลว้ บิดาของเจา้ ล่ะ ยังมีชีวิตอยู่หรือเปล่า ตาย ๑๕
พระเจา้ หวางตอื้ อยากเห็นตวั ผู้ท่ีรักษาลกู ชายของพระองค์หาย แล้ว ตายทั้งผวั ทั้งพอ่ ทั้งแม่ ตายไลๆ่ กัน เอาศพไปฝังไว้ท่ี
อยากเหน็ ตวั ขอเชิญเข้าไปกราบท่านก็ได้หรอก ไมเ่ ปน็ ไรหรอก ไร่ใบชา โน้นแหละ แล้วจะพา โอ้ เสียใจ พระเจ้าหวางตื้อก็
นำ�้ พระเนตรไหลออกมา เขามีบญุ คุณตอ่ เรามากม่ิงกงฝา่ ถ้าๆ
อายเขาตาย ไปก็ไป กม้ หนา้ กม้ ตาไปเลย เดนิ ไปเลยอยา่ ง เมียของเขา เราก็หาให้ หาให้เขาเอง ไปสขู่ อเขามาใหเ้ ขา เขาก็ได้
สงั วรระวงั สงั วรระวงั ไปถงึ พระเจา้ หวางตอื้ กน็ ง่ั หนวดหยบึ หยบั ๆ ลกู ๒ คนทีแรก ตง้ั ชื่อให้ว่าจุก๊ ฝ่า ฉ่ินฝ่า แต่สว่ นผหู้ ญงิ อ่ะ เจา้
หนวดยาวๆ เออ มองเหน็ หนา้ อหี นมู าทางน้ี เหมอื นแมม่ นั เออ ช่ือชว้ิ หล่ันใชไ่ หม อา้ ถามว่าช้ิวหลั่น
แม่ของมันก็หน้าตาอย่างน้ี หน้าตาเหมือนกันเปี๊ยบกับแม่มัน เพคะ นข้ี ้าตั้งช่ือใหห้ มดท้ัง ๓ คนล่ะ อ้า จะมาโกหกขา้
เพราะว่าแต่งงานกัน เราก็เปน็ ผู้จัดการแตง่ งานให้ ใหม้ งิ่ กงฝา่ ไมไ่ ดห้ รอก เอาล่ะ เอาใบชาที่เจ้าเอามาขายน่ะ ทั้ง ๓ ตะกรา้
อนั นม้ี นั เปน็ เปน็ ใครไมไ่ ดห้ รอก เปน็ ลกู ของมง่ิ กงฝา่ แนน่ อนนะ ๒ ตะกรา้ ๓ ตะกร้านะ่ ตะกร้าใหญๆ่ เจา้ เอามาขาย เจ้าจะขาย
เพราะเราแตง่ งานใหเ้ ขา กเ็ มยี ของเขา กห็ นา้ ตาอยา่ งนเ้ี หมอื นกนั นะ เทา่ ไหร่ เออ เจ้าจะขายเท่าไหร่ เราจะซอ้ื เอาหมดน่ี ไมไ่ ด้หรอก
เราตามหาแทบจะพลิกแผ่นดินก็ไม่เห็น อยากจะเอา เออ ไม่ ไมข่ ายเพคะ ไมข่ าย ยกถวายเลยเพคะ ไมไ่ ดๆ้ ๆ ของซอื้ ของขาย
ตามธรรมดา บา้ นเมืองเขาก็ตอ้ งเอาตามราคาท่ีตวั ซอื้ ตวั ขายอยู่
น่ันแหละ เออ เด๋ียวเขาจะหาวา่ พระราชากินของราษฎร เรากจ็ ะ
เสียผเู้ สียคนไปเลย กนิ ของซอื้ ของขายเขา เอาละ่ ไปเบิกเอาเงิน
ของข้า ในคลังของข้า เอามาให้ลูกเรานแ่ี หละ เขาเปน็ คนรักษา
25

26 ชีวิตลกู ของเราไว้ได้ เอามาใหเ้ ขานะ เออ เอาเทา่ ไหรพ่ ระ พระเจา้ ขา้ ปีเดียวกันละ่ อ้า ลูกๆ ของข้าเอง ชื่อ อ้า อู๋เหลง็ อู๋เหลง็ กุมาร
กเ็ ลยใหร้ จู้ ักคนุ้ เคยกนั ไว้ วนั ดีคนื ดี เราจะนำ� ขนั หมากหลวงไปขอ
เอามาเลย ๔,๐๐๐ ตำ� ลงึ มันคือเทา่ ไหร่ เป็นเงินเทา่ ไหร่ ๔,๐๐๐ ไปขอกับแม่เฒ่าหยหู้ ลั้ง พ่อกต็ ายแล้ว แม่ก็ตายแล้ว จะไปขอ ๑๑ มิ ุถนายน ๒๕๕๖
ตำ� ลงึ เอามาใหเ้ ขา เขารักษาโรคลกู ของเราได้ ออ๋ นั่นนะ่ เองเหรอ กับใคร เฮอ้
ก็เลยได้ขายใบชา เอาเงนิ มาให้โดยเฉพาะ ให้ ใส่มอื ให้โดยเฉพาะ
๔,๐๐๐ ต�ำลึงเนยี่ ๒ ตะกรา้ เนย่ี ๔,๐๐๐ ตำ� ลึงไม่แพงหรอก วนั ดีคนื ดีกเ็ ลย เอาขนั หมากหลวงไป ไปขอ ไปขอชว้ิ หล่ันมา
เพราะว่าชีวิตของลูกเราแพงกว่านี้ เออ เขารักษาไว้ให้ได้ เปน็ สะใภ้หลวง ก็ได้เปน็ สะใภห้ ลวง พอไดเ้ งินไดท้ องค่าขายใบ
เออ ให้ไปนอนที่บ้านพักนะ บ้านพักรับรองแขกน่ะมีอยู่ อ้า ชาแล้ว แจกพ่ีแจกน้อง ๔,๐๐๐ ตำ� ลึง มันก่ีล้านขนาดไหน กี่บาท
ให้เข้าไปนอน ให้ดูแล ดูแลเวรยามให้เขาด้วย รักษาเขาด้วย เงนิ ส่วน.. แจกพ่ีแจกน้องหมด แจกแล้วก็ ขออนญุ าตซะก่อน
ใหเ้ ขานอนท่ีน่ัน อ้า ตื่นเช้ามาซะกอ่ น เขาจะกลบั บา้ น ก็ให้ไป วันไปขอมาแล้ว ขออนญุ าตพระบิดา ข้าพเจ้าขอพบประชาชน
๑๕ สง่ เขาจนถึงบ้าน หรืออะไรท�ำนองเนย่ี สกั หน่อย ขอพดู กับประชาชนสกั หน่อย เอาเลยลูก เอาเลย อืม ๑๕
ก็เลยมาพิจารณาว่ามันเป็นผู้หญิง จะสมควรขอมาเป็น
ลูกสะใภห้ ลวงดีไหม เอ้ อะ่ พระเจ้าหวางตื้อดีไหม คือตอบแทน
บญุ คุณของเขา ท่ีเป็นขา้ ราชการให้เราอย่างบริสทุ ธ์มิ า รับใช้เรา
มา แต่งงานแตง่ การให้ ก็เราเป็นผู้แตง่ งานแต่งการให้ วันนเี้ รา
ตามหาแทบจะพลกิ แผน่ ดิน ก็ไม่เจอ ถา้ เดนิ ทางสวนกันอยู่ เขา
ไปตลาดใสง่ อบแลว้ เนย่ี มง่ิ กงฝา่ กเ็ ดนิ สวนทางคนมา กเ็ ดนิ สวน
ทางกันอยู่ แต่ไม่รู้จัก ไมร่ ้จู ักม่ิงกงฝ่า กเ็ ขาปลอมแปลงตวั เอง
ใส่งอบใสก่ ุ๋บ(งอบ)น่ะ อาจบงั หน้า แล้วกห็ นวดเครารุงรังหมด
ทุกอยา่ ง ถึงหากนั ไมเ่ จอสกั ที มาเจอแล้วมาน่ี มานี่ ได้เจอปะนี้
ลกู สาว
เจอเพราะลูกสาวมารักษา อ้า ลูกชายของตัวเองให้หาย
จากพิษงูได้ มาเจอโดยบังเอิญจริงๆ เออ รจู้ ักทักทายกนั แลว้ พ่ีน้องท้ังหลาย ข้าพเจา้ ไมม่ ีอะไรมากมายหรอก ข้าพเจา้
ก็รู้จักวา่ เขารับสารภาพว่า เป็นหญงิ เพคะ อ่ะ เออ แนน่ อนที่สุด ขายใบชาได้ ๔,๐๐๐ ต�ำลงึ เนย่ี จะแบง่ ให้พี่ ใหน้ อ้ งไปขยายใบชา
เอ้ ตัวเจ้าน่ะ เกดิ ปีเดียวกนั กบั เออ จุก๊ ฝ่า ไม่ใช่ ไมใ่ ชน่ ่ัน อ้า คนละเทา่ ๆ กนั ใหข้ ยายใบชา หมบู่ ้านลิ้วฉี่ นั่นแหละ อ้า พันธ์ุนี้
อู๋เหล็ง เกดิ ปีเดียวกบั อ๋เู หล็งกุมาร เธอเกิดท้ายปี หัวปี มันเกิด ใบชาอยา่ งดี แจกใหต้ ่อหนา้ ตอ่ ตา พระเจา้ หวางตื้อล่ะ

27

28 พระเจ้าหวางตอื้ ก็นง่ั อยบู่ นชา้ ง จะทำ� ยังไง อนี างคนนมี้ นั ดงั นแ้ี ตว่ ่าบรรยายไปใหล้ ะเอยี ดแท้ๆ มนั ก็มากไป ขอให้
ท่านทั้งหลายจงเป็นผู้มีกตัญญู รู้จักบุญคุณของผู้มีพระคุณ
จะท�ำยังไง เอาเงินแจกพ่ีแจกน้อง คนละเทา่ น้ันๆๆ หน่อยเนอ้ ใหค้ ดิ ตอบแทนบญุ คณุ ของผูม้ พี ระคุณ แล้วอยา่ ลืมบิดามารดา ๑๑ มิ ุถนายน ๒๕๕๖
๔,๐๐๐ ตำ� ลึงน่ี แจกให้ท่ัวหมดทกุ บ้าน ให้ไปน�ำใบชาในสวนของ เล้ียงดูเรามาขนาดไหน ยากลำ� บากขนาดไหน ใหต้ อบแทนบิดา
ขา้ พเจา้ เอามาขยายพันธ์ุใหก้ วา้ งออก ในหมบู่ า้ นเรา ใบชานม้ี นั ดี มารดา ใหเ้ ช่ือฟงั คำ� สง่ั คำ� สอนของทา่ นเหลา่ นน้ั ที่เปน็ พอ่ เปน็ แมเ่ รา
มันเอาชีวิตลูกพระเจ้าหวางตื้อไว้ได้ เออ ก็เพราะอันนแ้ี หละ เราต้องเคารพนับถือไว้ เออ
ใบชาอนั นแ้ี หละ มนั ดีอย่างงีๆ้ เอ้า ให้แบ่งกนั ท่ัวๆ กนั นะ
พระเจา้ หวางตอื้ กก็ ุมหนวด โอ้ มนั ทำ� อะไรหนอ นกึ วา่ มนั อย่าไปย�่ำยีบิดามารดาของตัวเอง อ้า ออกกู ออกมึง
จะท�ำอะไร มันเอาเงินท่ีขายใบชาได้ แจกพี่แจกน้อง มันต้อง ออกต่อล้อตอ่ เถียงกนั เหมอื นดังคนธรรมดาก็ไม่ ไม่ดี เราตอ้ ง
อยา่ งงส้ี ิ มนั จงึ จะเปน็ ราชนิ ที ่ีดีตอ่ ไป มนั เปน็ คนใจกวา้ ง รจู้ ักแจก มจี รรยาบรรณท่ีดีงาม เรากเ็ ปน็ ผเู้ จริญ ดงั ที่แสดงมา กย็ ตุ ดิ ว้ ย
๑๕ รจู้ ักแบง่ อยา่ งงด้ี ีมาก ชมนำ้� ใจอยู่ เปน็ คนดจี ริงๆ เราจับคนไมผ่ ิด เวลา เอวังก็มีด้วยประการฉะน้ี ๑๕
จับได้หญิงผนู้ ม้ี าเป็นลกู สะใภห้ ลวง ดี ใจมากทีเดียว อ้า อนั นี้
เรียกวา่ กตญั ญกู ตเวทติ า
ความกตัญญูตอบแทนบุญคุณ ของผู้มีพระคุณเป็น
มงคลชีวิต แล้วก็ได้เจริญรุ่งเรืองมาเป็นคณุ หญงิ คุณนายขึ้นมา
อา้ ถงึ ยากลำ� บากขนาดไหน แตว่ า่ มบี ญุ คณุ ตอ่ กนั กบั ลกู ลกู ชาย
พระเจ้าแผ่นดิน อู๋เหล็งกุมาร อ้าช่วยจับแต่งงานกันเลย อ้า
จัดงานใหญโ่ ตขนึ้ เวลาแตง่ งานจริงๆ เชญิ เขามา พ่ีนอ้ งท้ังหลาย
มารวมกัน เออ แต่งให้อย่างมีออกหน้าออกตา เนย่ี มีมโหรี
ดนตรีครึกคร้ืนที่สุด
ไม่ใช่ธรรมดา วันนฉี้ ายหนังจีนน่ะ ฉายหนังจีนให้ฟัง
หนงั จนี พระเจา้ หวางตอ้ื เปน็ ผชู้ ุบเลย้ี งชิ้วหล่ัน

29



หลวงปูท่ ่อน ญาณธโร ๑๓ มิ ุถนายน ๒๕๕๖
วันจันทรท์ ี่ ๑๓ มถิ ุนายน ๒๕๕๖ เวลา ๑๕.๐๐ น.
๑๖
ณ เรือนจำ� กลางบางขวาง ต.สวนใหญ่
อ.เมืองนนทบรุ ี จ.นนทบรุ ี

๑๖ฝนตกหนกั

ตงั้ ใจฟงั ใหเ้ อาใจบนั ทกึ บนั ทกึ เอาธรรมะเอาไปไว้ในหวั ใจ
ของเรา ถา้ ไมต่ งั้ ใจฟงั เอาใจไปทางอ่ืน เอาใจไปไรไ่ ปนาไป..ไปสวน
ไปหาสง่ิ ของอยา่ งอื่นอยู่ เราไม่ต้ังใจจริง ถา้ เราตั้งใจจริงก็ตง้ั ใจ
ปฏบิ ตั อิ ยา่ งเครง่ ครัด

1

2 เสบิ สาน ถา้ คนเราดีๆ ไมก่ นิ อะไรเลย ไมบ่ ริโภคของผิดกฎหมาย ๑๓ มิ ุถนายน ๒๕๕๖
ของผิดศลี ผิดธรรมเลย ว่ายังไง เมืองเราจะเป็นยงั ไง ถา้ เลกิ ได้
นะโม ตัสสะ ภะคะวะโต อะระหะโต สมั มาสมั พทุ ธัสสะ หมดทกุ คนแล้วจะเปน็ ยังไง สบายมาก สบายบรื๋อ เออ สบาย
นะโม ตัสสะ ภะคะวะโต อะระหะโต สัมมาสมั พทุ ธสั สะ จริงๆ นอนก็ตาหลับไม่กลัวว่าคนอื่นจะมาขโมยสิ่งของเรา
นะโม ตสั สะ ภะคะวะโต อะระหะโต สัมมาสมั พุทธัสสะ ลกั ของเรา มาปล้นมาจเ้ี รา ไม่มเี พราะว่าคนทกุ คนผูถ้ ือศาสนา
พุทธแลว้ ไม่ไดท้ �ำอยา่ งนั้น ให้เกดิ ความเดือดร้อนแกส่ ังคม
กมั มงั วชิ ชา จะ ธมั โม จะ สลี ัง ชีวติ ะมุตตะมงั
อมิ ัสสะ ธมั มะปะริยายัสสะ อตั โถ ถ้ารักษาไดด้ ีๆ แล้วบริสุทธิผ์ ดุ ผอ่ ง เรากส็ มควรจะก้าว
ขึ้นไปเปน็ มนษุ ยธรรมท่ีมีศลี มีธรรม มขี อ้ งดเวน้ เดด็ ขาดลงไป
สาธายสั มนั เตหิ สักกัจจงั ธัมโม โสตพั โพติ ไมม่ ีปญั หาใดเกิดขึ้น ในสังคมมนษุ ยส์ บายมาก จริงๆ ถา้ เรายัง
ล่วงเกนิ อยกู่ ถ็ อื ว่า ไม่สมาทานศีล ไมเ่ ว้น ไม่ละจากการท�ำบาป
อนั นธี้ รรมะคำ� สัง่ ค�ำสอนนม้ี ี มาต้งั แต่พระบรมครตู รัสรู้ ทางกาย ทางวาจา ทางใจ ไม่มี ไม่มีเจตนาที่จะงด ที่จะเว้น
มาใหมๆ่ เออ เหน็ วา่ มนั จำ� เปน็ มากท่ีจะตอ้ งสงั วรระวงั ในบาปกรรม จะละอะไรเลย ยงั ประพฤติอยา่ งเก่าอยู่ เคยเป็นโจรก็ ตดิ นสิ ัย
ทางนั้นทางไหนก็ดี จะฆา่ สตั วจ์ ะตัดชีวิต จะลกั ตบจกฉอ้ ผูอ้ ื่น ตัวเอง ยังอยากเป็นโจรอยูอ่ ยา่ งเก่า เป็นขโมย เคยลัก เคยฉก
๑๖ เหล่านั้น ก็เป็นเรื่องของใจเรา ท่ีจะงด ท่ีจะเว้น ท่ีจะละ ผอู้ ่ืน เอารัดเอาเปรียบผอู้ ่ืนอยู่ กห็ วั ใจก็ไมไ่ ดเ้ ลกิ กย็ งั กระทำ� อยู่ ๑๖
ให้มนั เด็ดขาดซะเลย อย่าต้องใหม้ ีเปน็ บาปเปน็ กรรมไปเปลา่ ๆ วาจาของเรายังพดู ปดมดเท็จหลอกลวงอำ� พรางผู้อื่นน้นั อยู่
กอ่ ความเดอื ดรอ้ นใหแ้ กส่ งั คมกเ็ พราะวา่ ลว่ งเกนิ ศลี ลว่ งเกนิ ธรรม
ล่วงเกินวินัยที่ท่านบัญญัติไว้แล้ว ถ้าเราล่วงเกินและเราสังวร อยา่ งนจ้ี ะเรียกวา่ เป็นผู้มีศลี ได้หรือเปลา่ ไมไ่ ดเ้ ลย ไม่มี
ระวงั ไดอ้ ยา่ งสะอาดหมดจด ความสงบจะเกดิ ขน้ึ เพ่ินยงั เรียกวา่ ศีลไม่มี ในตัว ธรรมก็ไม่มี ในตัว ไม่ได้ ล่วงเกินศีลธรรมได้
ก็เพราะความไม่กลวั บาปน่ันเอง ถ้ากลัวบาปขึน้ มาแลว้ จะท�ำให้
สีเลนะ สุคะตงิ ยันติ ตัวเองสงบลงได้เฉพาะตวั เอง ผู้อ่ืนไมเ่ กยี่ ว ขอให้เราไดร้ ักษาให้
สเี ลนะ โภคะสัมปะทา บริสทุ ธผิ์ ุดผ่องจริงๆ เออ

เป็นท่ีน�ำมาซ่ึงโภคสมบัติท้ังหลาย ไหลเข้ามาหาเราเอง แล้วก็มันก็สงบลงเอง ถ้าทุกคนพร้อมกันรักษาให้ได้
เพราะเราเปน็ ผมู้ ีศีล เป็นผมู้ ธี รรม แลว้ กม็ เี มตตากรุณาอีกด้วย ความสงบมันเกดิ มาเอง
เมตตาไมตรจี ิตกบั เพอื่ นมนษุ ย์ ทกุ ชาตทิ กุ ภาษา ไมไ่ ดเ้ บียดเบียน
ซงึ่ กนั และกนั แลว้ เลิกแลว้ เลิกจากการถอื เอาสิง่ ของ เลิกถอื
เลิกจากการดื่มกินสุราเมรัยอันเป็นเครื่องย้อมจิต ให้ก�ำเริบ

3

4 ไม่ฉลผู้ใดเลย หาด้วยน้�ำพักน�้ำแรงของตัวจริงๆ เป็นคนขยัน ๑๓ มิ ุถนายน ๒๕๕๖
แลว้ มนั จะไปไหนเว้ยเนย่ี ทรัพย์สมบัตมิ ันจะไปไหน มนั จะเกดิ
นัตถิ สนั ติปะรัง สขุ ัง ขน้ึ ดว้ ยพลงั ความขยนั หมั่นเพียรน้ันเอง เออ ไหลมาเทมาท�ำให้
สุขอ่ืนยิ่งกว่าความสงบไม่มี ถ้ารักษาตัว มีศีล มีธรรม อดุ มสมบรู ณข์ นึ้ ประเทศชาตขิ องเรากอ็ ดุ มสมบรู ณ์ไปตามๆ กนั
อย่างเคร่งครัด มันก็ไมม่ โี ทษอะไรเกิดข้ึน ท�ำใหบ้ ้านเมอื งสงบ เพราะวา่ คนในชาติทุกคน ไม่ทอดทง้ิ ไม่นง่ิ ดดู าย อา้ พยายาม
สบาย ไม่ตอ้ งห่วงใย พะวา้ พะวงั ไปถึงว่าโจรจะมาปล้น จะมาจี้ วิทยา พยายามหา ขยันขนั แขง็ ไมน่ อนหลบั ทับสิทธ์ติ วั เองนั่น
จะมาลักเป็นกนั อย่างน้ันทั้งบ้านทั้งเมอื งแล้ว มันจะนำ� ความสขุ
มาใหห้ รือเปลา่ เพิ่นจงึ บอกไว้วา่ ๑๖

สีเลนะ สคุ ะตงิ ยนั ติ หลวงปู่หล้า(หลวงปู่หล้า เขมปัตโต)เพิ่นว่าถ้าท�ำกันได้
จริงๆ แลว้ ตะรางทั้งหลายกร็ ื้อทิง้ ไปซะ เรือนจำ� ทั้งหลายก็ร้ือ
๑๖ สเี ลนะ โภคะสมั ปะทา ทิ้งไปซะ จะเอาไปกักขังใคร ไม่มีคนท�ำผิดกฎหมายบ้านเมือง
ไม่มคี นท�ำผิดศีลผิดธรรม ท�ำดีอยูก่ ันดว้ ยความสงบสุข อย่ดู ้วย
เออ ถา้ ความสงบมีแลว้ มศี ลี แลว้ โภคสมบัตกิ ค็ ่อยไหล กันอยา่ งพี่อย่างนอ้ ง เมตตาปรานี มีอะไร อา้ พอแบ่งปนั กันได้
เขา้ มาหาตวั เรา มีปัญหาทำ� มาหากนิ ไมอ่ ด ไม่อดอยากอะไรเลย กข็ อกนั ได้ อ้า ไมต่ ้องฉกขโมยหรอก ขอเอาอันน้ีไมม่ ี อนั น้ีไมม่ ี
แผ่นดนิ กว้างตอ่ กวา้ ง เราจะพลิกแผ่นดินใหเ้ กิดเป็นประโยชน์ เราพอท่ีจะขอบ้านขอเมืองเราเขาได้ พ่ีน้องเราทั้งน่ันแหละ
ตอ่ สังคมมนษุ ย์ ถา้ ตั้งใจจริงๆ แล้วก็มีแต่ความรวยไหลมาเท ทกุ คนถอื ศาสนาพุทธ เปน็ คนตอ้ งการบริสทุ ธิ์ ใสห่ วั ใจของตวั เอง
มาเงนิ ทองไหลมาเทมา ปลกู พริก ปลกู มะเขอื ปลูกฝ้าย ปลูก ถ้าไม่บริสุทธิ์ ไม่เอา ไมเ่ อาเปน็ อันขาด เออ เพราะฉะน้ันถึงว่า
ผลหมาก รากไม้ ฟกั แฟงแตงน�้ำเตา้ อะไรอะ่ เอามันขนึ้ มา ปลกู ถา้ รักษาศลี ธรรมอยา่ งเครง่ ครัดแลว้ เร่ืองคกุ เรื่องตะรางไมต่ อ้ งมี
มันข้นึ มา ก็เลยกลายเป็นแผ่นดนิ ที่อุดมสมบรู ณข์ ึน้ ไม่ตอ้ งมี ขน้ึ โรงขึ้นศาลก็ไมม่ ี ไมม่ ที ่ีจะขนึ้ โรงขนึ้ ศาลในคดี ใดๆ
ไม่มี ผรู้ ักษากฎหมายบ้านเมืองก็เบาใจ เจ้าหนา้ ที่ผูร้ ักษาความ
เพราะว่าคน คนผู้นับถือศาสนาแล้วต้องเป็นคนขยัน
ไม่คนขี้เกียจข้ีคร้านสันหลังยาวอะไร เอาจริงเอาจังกับมัน ได้ 5
แนน่ อน คงตวั แนน่ อน เลย้ี งลกู ผกู โบว์ไดส้ บาย ไมต่ อ้ งอดอยาก
ปากแหง้ อา้ อา้ เงนิ ทองก็ไหลมาเทมา ตามความขยนั หม่ันเพียร
ของตวั เองน่ันแหละ ไมไ่ ดเ้ ปน็ โจร ไมไ่ ด้เปน็ ผรู้ ้าย ไมฉ่ ก ไมล่ ัก
หาของงา่ ยๆ มาเลยี้ งพ่อ เล้ยี งแม่ เล้ยี งลูก เล้ยี งหลาน หาแต่
ของบริสทุ ธ์ิ ดีๆ อา้ ผดุ ผอ่ งไมเ่ บียด ไมเ่ บียน ไมฉ่ ก ไมล่ กั ไมฉ่ อ้

6 สีเลนะ สุคะตงิ ยนั ติ ๑๓ มิ ุถนายน ๒๕๕๖
สงบของแผ่นดินก็เบาใจ เจ้านายผู้ปกครองเราก็เบาใจ พ่ีน้อง
อยู่ร่วมบ้านเดียวกันก็เบาใจ เบาใจไปหมด ไม่มีคิดกินแหนง ได้ คนจะอยู่ร่วมกนั อยา่ งสันตสิ ุขได้ เพราะการรักษาศีล
ระแวงแคลงใจใดๆ ที่จะมเี รื่องราวอยา่ งนเี้ กดิ ขน้ึ เพราะเรารักษา รักษาธรรมน่ันเอง ถา้ ยงั ไมร่ ักษาศลี ไม่รักษาธรรมแลว้ กก็ อ่
ได้แล้วเป็นคนบริสทุ ธผิ์ ดุ ผอ่ ง ก็สมควรแกธ่ รรมะขั้นสูงตอ่ ไป แต่ความวุน่ วายให้เกดิ ข้ึน แก่พ่ีป้านา้ อา เออ ได้รับความเดอื ด
วริ ิเยนะ ทกุ ขะมัจเจติ รอ้ นลำ� บาก ไม่ไดเ้ อาเฉยๆ นะ ถ้าเจ้าของทรัพย์ตอ่ สกู้ ็อาจจะ

๑๖ ๑๖

เพ่ินว่าไวค้ นจะล่วงพน้ ความทกุ ข์ไดเ้ พราะความขยันหม่ัน ฆ่ากนั ตาย อ้า เพราะแยง่ การงานหนา้ ท่ี แย่งทรัพยส์ นิ ของกนั
เพียร ไม่ทอดท้ิง ไม่นง่ิ ดูดาย เอาจริงเอาจังกับการรักษาเนื้อ และกัน อ้า เจ้าหน้าที่ก็ท�ำงานหนักข้ึนไปอีกไม่น้อยเลย อืม
รักษาตัวให้อยู่ในขอบข่ายของศีลของธรรมจริงๆ สบายไหมล่ะ เดือดร้อนเปน็ เหตุให้อยรู่ ว่ มกันอย่างไม่มีความสขุ ไม่มสี ันติสุข
สบายมากๆ เลย ไม่มกี ินแหนงแคลงใจ ระแวงสงสยั อะไรเลย เกดิ ขน้ึ ในครอบครัว ในการเลยี้ งชีวิตของเรา เพราะฉะนน้ั ขอทา่ น
ตงั้ หนา้ ตง้ั ตารักษาศลี ตวั เองใหบ้ ริสทุ ธผ์ิ ดุ ผอ่ ง ปาณาฯ อะทนิ นาฯ ท้ังหลาย จงตระหนักในศีลธรรมให้มากๆ อย่าล่วงละเมิด
กาเมฯ มุสาฯ สุราฯ เหล่าน้นั ก็รักษาอย่างเคร่งครัด อย่าให้มัน ถ้าล่วงละเมิดไปแล้ว มันก็ท�ำคุกท�ำตะรางให้แคบไปถนัด
พล้ังเผลอไป เออ แล้วจะได้อะไรเกิดข้ึนมา ได้รับความสบาย พอเขาจับได้ เขากเ็ อาไปยดั ใสค่ กุ ตะราง เดอื ดรอ้ นวนุ่ วาย พลดั พราก
สบายตัวเอง สังคมกส็ งบร่มเย็นขึน้ มา ไม่มโี จร ไมม่ ผี รู้ า้ ย ไม่มี จากลูกจากเมียของตวั เอง ลูกเมยี ของตัวเองอยู่ทางบ้าน เขาจะ
ใครที่คิด กบฏ กระบัด(ฉ้อโกง)แก่บ้านแก่เมืองของตัวเอง กนิ อะไร ใครจะเปน็ คนหาให้เขา อ้า ใครจะดูแลรับผิดชอบความ
ตรงไปตรงมาอยา่ งนี้ เปน็ เป็นหลักเป็นฐาน ของหลกั บา้ นเมอื ง ของครอบครัวของเราเนย่ี
ใหค้ ดิ อยา่ งงอ้ี ะ่ เปน็ คนขยนั ไมต่ ายหรอก เปน็ คนขยนั หม่ันเพียร อา้

7

8 ยกตวั อยา่ ง ครั้งพุทธกาลโนน้ โจรองคลุ มิ าล อา้ ถกู เขายุใหร้ ำ� ๑๓ มิ ุถนายน ๒๕๕๖
ต�ำใหร้ ั่ว ยั่วให้แตก อ้า ให้ไปฆ่าคนเอานว้ิ มอื ให้ได้ ๑,๐๐๐ นวิ้
วริ ิเยนะ ทกุ ขะมจั เจติ

เพ่ินว่าคนจะล่วงพ้นความทุกข์ไปได้เพราะความวิริยะ พันข้อคนละงอ คนละข้อ คนละข้อ หามาจึงจะสอนวิชาใหแ้ นะ่
อตุ สาหะ พยายามต้งั เนอ้ื ตัง้ ตวั ด้วยความขยนั หม่ันเพียร เออ พระอาจารย์กเ็ ปน็ มจิ ฉาทฐิ ิ มงั่ อ้า
ไม่มี ไม่มีอะไรเกิดขึ้น อ้า ให้เป็นปัญหาแก่บ้านแก่เมืองต่อไป จงึ เช่ือคำ� ยยุ งแบบนน้ั เออ กฟ็ งั คำ� ของเขา อยากไดค้ วามรู้
บา้ นเมอื งของเรากส็ งบ เยอื กเยน็ อยดู่ ว้ ยกนั เหน็ หนา้ กนั กเ็ หมอื นพี่ อยากได้วิชามา ใสต่ วั ฟนั ไม่.. แขง็ แทงไมเ่ ขา้ ชอบอยา่ งนั้นก็เลย
เหมือนน้อง พี่กับน้องพี่ร่วมท้องน้องร่วมไส้ก็ยังทรมานกันอยู่ ไปเลา่ เรียนอย่างอ่ืน ก็เลยออกหาฆา่ คน เออ อย่างท่ีเขาบอกมา
ยงั แยง่ ชงิ กนั อยอู่ ยา่ งนนั้ ช่ือวา่ ไมป่ ฏบิ ตั ธิ รรม ไมป่ ฏบิ ตั ธิ รรมใสต่ วั ฆา่ ไมไ่ ดฆ้ า่ เอาอะไรหรอก ฆา่ เอานวิ้ มอื โจรนว้ิ มอื เปน็ โจรคลุ มิ าล
ถ้าปฏิบัติธรรมใส่ตัวแล้วต้องเลิกละอบายมุขทุกชนดิ ให้ คลุ ิมาลก็เอานวิ้ มอื มารอ้ ย เปน็ พวงมาลยั แขวนคอตวั เอง เอาแต่
สงบ เยอื กเยน็ จริงๆ สบายมาก ต้ังหน้าต้งั ตาประกอบอาชีพ นวิ้ มอื อยา่ งเดียว ตดั เอาแตน่ วิ้ มือ ตดั เอาแต่นว้ิ มือได้ ๙๙๐..
๑๖ การงาน เทา่ ที่เรามีความรมู้ ีความสามารถ ไม่ให้ขาด ไมใ่ ห้ดา่ ง ๙๙ แล้ว ยังเหลอื อยูน่ วิ้ เดียวเท่านั้น จะครบ ๑,๐๐๐ ถา้ ครบ ๑๖
ไมใ่ หพ้ ร้อยได้ ขยนั หมั่นเพียรจริงๆ เราก็เป็นคนมหี ลกั มีฐานมี ๑,๐๐๐ แล้วจะไปเรียนหนังสือได้ จะไปเล่าเรียนวิชาจากอาจารย์
อาชีพมีการงาน พอที่จะหามาเล้ียงชีพและครอบครัวได้ดังนี้ ได้ อาจารยจ์ ะสอนให้ อ้า ไมป่ กปดิ ถ้าไดน้ ว้ิ มอื ท้ัง ๑,๐๐๐ แลว้
นั่นแหละสำ� คญั มาก เขายุเขายุให้เชื่อใหห้ ลงตามเขา กห็ ลงฆ่าคนไป ๙๙๙ คนแล้ว
ขอให้ทุกคนจงตั้งใจจริงๆ เอาจริงเอาจังกับมัน เออ บัดน้ี ผู้พอ่ เปน็ พราหมณ์ เปน็ พราหมณ์ ผู้แม่เป็น เออ
มรรค ผล นพิ พานไมเ่ ป็นหมันหรอก เออ ถา้ เปน็ นักโทษหรือ มหารานี อา้ เป็นผู้มีศีล มีธรรมดี ลกู ไปท�ำอยา่ งง้ันเป็นยังไง
วา่ เปน็ คนรา้ ย อา้ อยา่ งสาหสั สากรรจก์ ต็ าม เมอ่ื เลกิ ละจากชีวิต ใจร้อนตายแล้ว ใหพ้ อ่ ไปเกลี้ยกล่อมลกู มา เออ ให้แมล่ ่ะ ใหแ้ ม่
ท่ีชว่ั ๆ แล้วกก็ ลายเป็นคนดีได้ กลายเป็นพระอรหันต์ได้ ไปเกลี้ยกล่อมลูกมา ให้กลับมาเป็นคนดี อย่าปล่อยให้ไปฆ่าผู้
ฆา่ คนอยา่ งงน้ั อีก แมก่ ็เชื่อพอ่ ท�ำยังไง ตัดสินใจตายเป็นตาย
เราจะไปเกลย้ี กลอ่ มลกู เราคนื มา แหนะ ใหเ้ ปน็ คนดี ใหม้ ปี ระโยชน์
ต่อสงั คม นท่ี �ำอย่างงที้ �ำให้เดือดร้อนบ้านเมืองท้ังหลาย ไพรฟ่ ้า
ประชาชนท้ังหลาย กเ็ ดือดร้อนระสำ�่ ระสาย กลัวโจรคลุ มิ าล เออ
แม่ก็ไปแลว้ ว่าตัง้ ใจ ต้ังใจตดั สินใจไป ขน้ึ ไป ลกู อยู่ในปา่ ในเขา
หกห้วยที่ ไหนมีก�ำบังดี ก็ไปซ่อนอยู่ที่น่ัน ค่อยฆ่าทีละคน
๒ คน ตัดเอานวิ้ มืออยู่เรื่อย อย่างน้ี มันเดือดร้อนไหมล่ะ
9

10 เราหยดุ แล้ว เราหยดุ แลว้ หยดุ ทำ� ไมไปอยู่ สมณะเขาไม่ ๑๓ มิ ุถนายน ๒๕๕๖
เดือดร้อนมากๆ เลย แม่ก็ไปแล้วอุตส่าห์ตัดเดินดัดเด่ียวไป พูดโกหกหรอกนี่ นพี้ ูดโกหก สมณะแบบไหนเนยี่ อ้า ไล่ไป
เรียกแมไ่ ป แม่ แม่ ลูก มาแลว้ อหงิ สะกะ อยนู่ ่ี อย่ไู หน จง วิ่งเข้าไป ไลเ่ ข้าไป ฟนั ผิดฟันถูกไปเรื่อยๆ อา้ เราหยุดแลว้ หยดุ
กลบั มา หาแม่ แมต่ ามหาเจา้ มานานแล้ว ท�ำไมไปอยู่ แอ้ เปน็ สมณะท�ำไมพูดปด เราหยดุ ในที่นหี้ มายถงึ
หยุดฆ่า หยุดประหัตประหารชีวิต สัตว์อ่ืน ผู้อื่นให้เขาตาย
๑๖ เออ เอ้ ใครมาแอบอา้ งว่าแม่ แมอ่ ยทู่ ี่นว่ี ่ะ อา้ มนั มนั เราหยดุ จริงๆ หยุดมานาน ๑๖
มจี ริงๆ เหรอ ออกมาแสดงตวั ออกมาใหเ้ ห็น อะ่ เอ้า ผู้หญงิ
ซะดว้ ย นั่นไมใ่ ชแ่ มข่ องเราหรอก อา้ พระพุทธเจา้ ทา่ นแผเ่ มตตา แล้วเทศน์ไปเทศน์มาใจเลยอ่อน พระพุทธเจ้าเทศน์ไป
ถึงแล้ว จ�ำแลงให้เห็นหน้าแม่ของตัวเองจริงๆ จ�ำแลงให้เห็น เทศน์มาใจเลยออ่ นลง อ๋อ เดี๋ยวนเี้ ขาโกหกเธอ เขาตอ้ งการให้
หน้าคนท่ีเรียกน่ันเปน็ แม่ของเราจริงๆ เธอไปฆา่ คน มหี มอมอี ะไรมาทำ� นายวา่ ใหฆ้ า่ คนไดร้ อ้ ยไดพ้ ันคน
โห แม่เป็นมหารานี เป็นพราหมณผ์ ูถ้ อื ศลี ถอื ธรรมจะ ซะกอ่ นแล้วจงึ จะสอนวิชานัน้ ให้ เขาว่าอยา่ งงี้อ่ะ ไมม่ ีหรอกวิชา
มาได้ยังไง ไมใ่ ชห่ รอก เอากบั มนั เอากัน เงอ้ื แล้วฟัน ฟนั ผิดฟนั อยา่ งน้ี ไปฆา่ คนต้ังพันคนซะกอ่ นจงึ จะเรียนวิชาได้ กห็ ยดุ ตบึ
ถกู ไป ไล่ แต่วา่ ด้วยอำ� นาจอทิ ธิฤทธข์ิ องพระพุทธเจา้ ไมใ่ หฟ้ ัน หยดุ แล้วใจคดิ ตาม โอ้ เราฆ่าผูห้ ญิงเท่าไหรน่ บั ไม่ถว้ น ฆา่ ผู้ชาย
แมไ่ ด้ เงอ้ื ขน้ึ แลว้ กเ็ อาลงไมไ่ ดท้ ำ� นองนี้ เงอื้ ขน้ึ แลว้ กเ็ อาลงไมไ่ ด้ เท่าไหร่นับไม่ถ้วน ถ้าเธอไม่หยุดซะก่อนมัน อะไรจะพาให้เธอ
เง้อื ดาบข้นึ จะฟัน พระพุทธเจา้ ก็ไปแลว้ ไป ไป ทรมานว่าลงไป เจริญ มีไหม ไม่มี ในโลกเขาโกหกเธอต่างหากหนอ ทิ้งมนั ซะ
ตอ่ หนา้ อหงิ กะสะ เออ พระสมณะเอางา่ ยท่ีสดุ เอานวิ้ มอื งา่ ยที่สดุ อย่าเอาอีกเลย เออ แลว้ ก็โยนดาบท้งิ ไป โยนดาบทงิ้ ไป ดาบ
ในมอื เป้อื นด้วยเลอื ดโยนหนที ง้ิ ไป

ถ้าเธอหยดุ แล้ว ไม่ เธอไมต่ อ้ งทง้ิ มันหรอกดาบ ดาบไม่
ตอ้ งทง้ิ มนั หรอก ถอื เอา ถา้ เธอหยดุ แลว้ มนั มอี ะไรท่ีจะมาบงั คบั
ให้เธอท�ำ มันไม่มี เออ ถ้าเธอหยุดแล้วก็หยุด แค่นั่นแหละ

ก็วิ่งจัน(จะ)เข้าไปจะฟันพระเถระ จะฟันพระพุทธเจ้าแหละ
เขาไม่รู้ว่าเป็นใคร เออ ขวับลงต่อหน้า ไล่ ไล่ตามพระไปอีก
แตว่ า่ ตามไมท่ ัน ทา่ นั้นท่านยืนอยดู่ อกบัว ดอกบวั พาเล่อื นไป
เลอื่ นไป ไลไ่ ปเลือ่ นไปเรื่อยๆ หยุดสมณะ หยดุ อ้าอยา่ ว่ิง อมื
ทางสมณะ เพิ่นก็ตอบวา่
11

12 ดาบไม่มีพิษมีภัยกับใครๆ หรอก โยนท้ิงไปจริงๆ ฟังค�ำ ของตัวเถอะ เลิกซะเร่ืองฆา่ คนฆา่ เอานวิ้ มอื เขา้ ไปหมอบกราบ
กบั พระพุทธเจา้ พระเจา้ คะ่ ขา้ พระบาทไดย้ นิ แตช่ ่ือ วา่ สทิ ธตั ถะกุมาร
พระบรมศาสดาสอนอย่างเคารพ อ๋อ เป็นสิ่งเขาหลอกลวงเรา ออกบวชแล้ว ข้าพระบาทต้ังใจว่าเล่าเรียนศึกษาวิชาจบจะไป ๑๓ มิ ุถนายน ๒๕๕๖
จริงๆ เขาอิจฉาเราจริงๆ ถ้าเธอหยุดแล้วก็จงไปถือเอามันมา กราบออกบวชในสำ� นกั ของพระองค์ เออ ไมต่ อ้ งไปหรอก มาแลว้
มนั ไมม่ พี ษิ มภี ยั อะไรหรอก ดาบนะ่ ไมม่ พี ษิ มภี ยั ไมป่ ระหตั ประหาร เราไม่เอาแล้ว แมข่ องเธอนั้นหวุดหวิดจากการตาย อ้า
ใครเป็นหรอก ทิ้งยันแมง่ อยู่น่ันแหละ เออ ถอื เอามนั มา อ้า
ตามเรามา เราจะพาไปป่ามหาวัน เธอจงต้ังใจ ธรรมวิ.. ตั้ง ต้ังใจปฏิบัติธรรมวินัยต่อไป
พอได้ยินข่าวว่าจะไปป่ามหาวัน องคุลิมาลก็เลยระลึกได้ เธอกจ็ ะได้บรรลุคุณธรรม พิจารณาไป ลงไป โธ่ เราฆ่าสัตว์ตัด
ว่าเอ๊ะ ท่ีป่ามหาวนั เนย่ี ไดย้ ินวา่ พระบรมศาสดาตรัสรู้แลว้ อยู่ ชีวิตตายไปตงั้ ๑,๐๐๐ ตั้ง ๙๙๙ คนเชียว สลดสงั เวชใจตัวเอง
ที่ป่ามหาวนั เราต้องตามทา่ นไปแน่นอน ก็ไปจับเอาดาบตวั มา ตง้ั หน้าตง้ั ตาปฏิบัตธิ รรมกรรมฐานข้ึน ก็ได้ดวงตาเหน็ ธรรม มี
เดนิ ตามหลงั พระพุทธเจา้ ไป ผา่ นเขา้ ไปในเมอื ง คนทั้งหลายเหน็ อภญิ ญาชั้นสงู ข้ึนมา
๑๖ องคลุ มิ าลถือดาบตามพระพุทธเจ้าไป ก็แตกต่ืนกนั อกี ไม่ต้อง ๑๖
ไม่ตอ้ ง ไม่ตอ้ งกลวั ไม่ตอ้ งกลวั ใดๆ เธอหยดุ แลว้ หยุดจริงๆ
ตามมาจะพาไปบวช เอาไปบวชกบั เราท่ีปา่ มหาวนั
อ้า พอไปถึงปา่ มหาวันแลว้ ก็สั่งใหล้ กู นอ้ งทั้งหลายช่วย
โกนหนวด ชว่ ยโกนเครา ให้โกนผมใหเ้ รียบรอ้ ยทกุ อยา่ ง เราไป
ธุระสักประเด๋ียวก่อน พระพุทธเจ้าก็ไปธุระท่ีคันธกุฎีของท่าน
อ้า กลับออกมา หวั โลน้ แล้ว ไมม่ โี จรคลุ ิมาล หวั โล้น หนวดเครา
ก็ไมม่ ี เสร็จแลว้ พระเจ้าค่ะ บวชให้แลว้ โกนผมใหเ้ รียบร้อยแล้ว
เออ อย่างนน้ั กเ็ ลยเล่าเรื่องอะไรให้ฟงั เร่ืองโกหกพกลม ออกไปบิณฑบาตสิปะเนย่ี เข้าไปบิณฑบาต มีผู้หญิง
หลอกลวงกนั เขาหลอกได้ทุกหนทุกแห่งถา้ เปน็ คนโง่ บัดนเ้ี ธอ มีครรภ์แก่ มาใส่บาตร เออ ผู้หญิงแหงนหน้าข้ึนเห็นหน้า
โกนผมแลว้ นะ โกนผมปลงหนวดแล้ว ทา่ นก็เทศน์ เออ บริขาร องคลุ ิมาล จำ� ได้ โอ้ย ทิง้ ขนั ข้าวจานขา้ วจานอาหาร แลว้ จงึ มดุ
ทั้งหลายมีแล้ว มพี รอ้ มพอท่ีจะใหเ้ ธอแลว้ เออ เข้าบ้านไปไหนก็ไปไม่ได้ จะไปประตูก็ไปไม่ได้ มุดเข้าตรงร้ัว
เอหภิ ิกขุอุปสัมปทา อา้ เรียกคาถาข้นึ มา เธอจงเป็นภิกษุ มุดเขา้ ตรงรั้วนแี่ หละ อืม จะปลอดภยั ดี อ้า ไปแล้ว ไปคาท้อง
มาเถดิ ธรรมวินัยเราได้วางไว้หมดแลว้ ธรรมวินยั มรรค ผล ตัวเอง ทอ้ งใหญ่ ผหู้ ญงิ ท้องแกแ่ ลว้ ไปคาทอ้ งตวั เอง ดิน้ อย่ลู ่ะ
นพิ พานก็มีแลว้ เธอจงมาท�ำมรรค ผล นพิ พานใหเ้ กดิ ขึ้นในใจ เร่าๆๆ อยกู่ ็ไม่หลดุ

13

14 (สัจเจนะ..) เตนะ สจั เจนะ โสตถิ เต โหตุ ๑๓ มิ ุถนายน ๒๕๕๖
เพ่ินก็เลยตรัสว่า (โสต คัพภสั ..) โสตถิ คัพภสั สะ

ยะโตหงั ภะคินิ

ดกู ่อนน้องหญงิ อา้ เธออย่าไดก้ ลัวใดๆ ทั้งนน้ั เราเกดิ
แลว้ โดยชาตอิ ริยะ เธอไมต่ อ้ งกลวั ใดๆ มดสกั ตวั ก็ไมต่ ายเพราะเรา
เพราะฉะนัน้ เธอจงรักษาครรภ์ของเธอเถิด

อะริยายะ ชาติยา ชาโต ความสวัสดจี งมีแก่เธอ แล้วก็แก่ครรภ์ของเธอด้วย อ้า
นาภิชานามิ สัญจจิ จะ ปาณัง ชีวติ า โวโรเปตา แกล่ ูกของเธอดว้ ย จงปลอดภยั ตอ่ แตน่ นั้ ก็ โอย้ เคารพเลอื่ มใส
๑๖ เตนะ สัจเจนะ โสตถิ เต โหตุ โสตถิ คัพภสั สะ ในพระองคุลมิ าลเหลอื เกิน ไม่กลัวเลย คราวนที้ ่านไปอยูท่ ่ี ไหน ๑๖
กอ็ ยากจะตดิ ตามไปอปุ ฏั ฐาก อา้ เพราะวา่ ตงั้ ตงั้ สจั จะอธษิ ฐาน
ขอความสวัสดจี งมีแก่เธอ โดยเฉพาะครรภ์ของเธอแน่ะ แลว้ ต้ังแต่เราเกดิ แลว้ โดยชาตอิ ริยะ ไม่คดิ จะปลงชีวิตสตั ว์ให้
คัพภัสสะ จงออกลูกอย่างง่ายๆ อย่าได้ติดอยู่อย่างนั้นเลย ตกจากร่างกายตัวเองเลย เห็นชัดแจ้งแล้ว อ่ะ คลอดออกมา
ว่าแล้วก็ออกลูก ออกได้ทันใด ด้วยค�ำสัตย์ของท่านอรหันต์ กม็ าไหว้พระบรมศาสดาเสยี กอ่ น แลว้ จงึ ค่อยลูบเอา อุม้ เอาลูก
พระอริยเจ้า กถ็ อดตวั ออกมาจากร้ัวแล้ว มาไหวพ้ ระองคุลมิ าล ทั้งเปอื้ นๆ ท้ังรก ทั้งอะไร อ้า สายรกก็หอบไปด้วยไปตัดเอาใน
ไหวแ้ ลว้ กอ็ มุ้ เอาลกู ของตวั ท้ังสายแฮ(สายสะดอื ) ท้ังรกท้ังอะไร บา้ นโนน้ แหละ เดอ้
อมุ้ เขา้ ไปในบ้านไปตดั สายแฮ(สายสะดอื )ในบ้าน โน้น อา้ นจี่ ึง
มนี ทิ านประกอบดงั น้ี

เพราะฉะนนั้ พวกเราตอ้ งเปน็ คนมสี ตั ยม์ จี ริง เลกิ ละจริงๆ
ตายเป็นตาย ถา้ เลิกละได้แล้ว มนั ขลงั ดีไมม่ อี ะไรจะเกดิ ข้นึ กับ
เราได้ อา้ ได้เปน็ พระอรหนั ต์ขีณาสพ องคห์ นง่ึ ในพระศาสนา
เออ เพราะความสตั ยจ์ ริงนน้ั

15

16
ดังนเ้ี พราะฉะนนั้ ความสตั ย์ความจริงมนั มีอยู่อย่างน้ี ถา้
เขายังหาเร่ืองใส่เรา ให้เราติดคกุ ติดตะรางอยู่ เรากอ็ ยา่ ไปหว่ัน
อา้ กเ็ ฉยไว้เราทำ� ความดีซะอย่าง ความดีเหล่านั้นกจ็ ะไหลมาหา
เราทั้งหมด อ้า ท้ังในโลกนแ้ี ละโลกหน้าจะได้มรรค ผล นพิ พาน
ไดด้ วงตาเหน็ ธรรม อยา่ ไปนอ้ ยเนอื้ ตำ่� ตวั เราถกู กกั ถกู ขงั กเ็ พราะ
เรามโี ทษ เออ

๑๖

เพราะฉะนนั้ เราจะเลกิ จากการกระทำ� ผิดกำ� หนดกฎหมาย
บ้านเมืองซะ จะปฏิบัติธรรมให้ได้บรรลุได้ดวงตาเห็นธรรม
ดงั ท่ีองคลุ ิมาลทา่ นทำ� มาเปน็ ตัวอย่าง อ้า

พรรณนาไปกม็ ากมายกา่ ยเกนิ จงึ ขอสมมตยิ ตุ ไิ วแ้ ตเ่ พียง
เท่าน้ี ขอให้ท่านทั้งหลาย น�ำไปใคร่ครวญพินจิ พิจารณาการ
ท�ำบาปทำ� กรรมมจี ริงๆ เออ ถ้าเลิกได้แล้วกเ็ ปน็ บริ.. เปน็ คน
บริสุทธ์จิ ริงๆ อา้ บริสุทธ์ิ ไดอ้ กี ดวงตาเห็นธรรม

ดังที่แสดงมา หมดลมแล้ว เสียงแหบแห้งแล้ว จึงขอ
สมมติ ยตุ ิไวแ้ ตเ่ พียงเท่านี้ เอวังกม็ ีดว้ ยประการฉะน้ี



หลวงปทู่ อ่ น ญาณธโร ๑๕ มิ ุถนายน ๒๕๕๖
งานมทุ ติ าอายวุ ฒั นมงคล ๗๐ ปี หลวงพอ่ จอ่ื พนั ธมตุ โต

วันเสารท์ ่ี ๑๕ มถิ นุ ายน ๒๕๕๖ เวลา ๑๙.๐๐ น.
ณ วดั เขาตาเงาะอดุ มพร ต.หนองบวั ระเหว

๑๗อ.หนองบวั ระเหว จ.ชยั ภมู ิ
๑๗

เสยี งแหบ เสยี งแหง้ มาหลายวนั แลว้ เปน็ หวดั อา้ เจบ็ คอ
เป็นหวัด เออ แต่นี้ไม่ใช่งาน ผู้อ่ืนผู้ไกลพอที่จะปฏิเสธกันได้
เออ นง่ี านทา่ นอาจารยจ์ อ่ื หลวงพอ่ จอ่ื (หลวงพอ่ จอื่ พันธมตุ โต)
เป็นเจ้าอาวาสอยูท่ ีนี่ ในงานของท่าน ถา้ เราเบ้ียว เข้าใจวา่ คงจะ
เสียใจ ก็เลยอดทนเอาสู้เอา มาถึงจริงๆ พอมาถึงแล้วก็มี
หมอนวดวิเศษมาจากไหน นนู้

เนยี่ หมอนวดคนนั้นเนย่ี มนั คุ้นเคยกนั เคยนวดถวาย
เอาจนนอนหลบั มนั ออ่ นๆ ขาออ่ น แขนออ่ นทกุ อยา่ ง นอนหลบั
แล้วฝันไป นอนหลบั ฝนั ไปเลย เอ๊

1

2 เขานวดอยู่ดีๆ ฝันไปได้ยังไงอ่ะ มันฝันยังไง ฝันว่า นก่ี เ็ หมอื นกนั กบั แม่ไก่เหมือนกนั นะ เลีย้ งลกู จำ� นวนมาก
เป็นห่วงเป็นใยกลัวจะอดจะอยากจะล�ำบาก คนมาทั้งหมด
ไก่แมล่ ูกอ่อน มแี มว มหี มามาใกล้ลกู มนั ไล่เตะเขา เสยี สละชีวิต นับจำ� นวนได้ไหม ๒,๐๐๐ ๒,๐๐๐ ไหม มาทั้งหมด ท้ังชาย ท้ัง ๑๕ มิ ุถนายน ๒๕๕๖
แทนลกู เป็นห่วงลกู ฝนั ไปท�ำนองนแ้ี หละ หญงิ มามากเหมือนกัน
อา้ กร็ ู้ ร้สู ึกต่ืนข้นึ มา เขากต็ บแล้ว เขาก็เร่ิมที่ตบแลว้
นวดเส้น นวดขา นวดสารพัดอย่าง ท่ีมัน ตรงไหนมนั เสน้ ตึง เราทกุ คนกร็ ับผิดชอบภาระ ชว่ ยทา่ นเจา้ อาวาส รับเปน็ ธรุ ะ
เสน้ แข็ง เขาก็เอาอย่างเต็มท่ี อืม จนได้หลบั ม่อยคามือเขา แล้ว รับเปน็ ภาระท่ีจะตอ้ งเลย้ี งตอ้ งดู ใหค้ วามสะดวก ใหค้ วามสบาย
ฝันไปอยา่ งวา่ ล่ะ เหมอื นดงั แมไ่ ก่ เลย้ี งลกู อยา่ งนน้ั แมไ่ กเ่ ลย้ี งลกู มนั กเ็ สยี สละชีวิต
แมไ่ กม่ นั เลยี้ งลกู ออ่ น ธรรมดาแมไ่ กเ่ ลย้ี งลกู ออ่ นไมท่ อด เลือดเนื้อของตัวเองเพ่ือป้องกันสัตว์ร้าย ทั้งหลาย เป็นหมา
ทงิ้ ลูกเลย มสี ัตวอ์ ะไรเข้ามาใกลม้ ันไล่ ไม่กลัวตายขนาดน้นั อนั เป็นแมว เป็นอะไรท่ีมาใกลล้ ูกมัน มันก็ไลก่ ็เตะเอา ไมใ่ หม้ าใกล้
นเ้ี ปน็ ขอ้ หนงึ่ ท่ีฝนั ไปวนั นนี้ ะ นอนกลางวนั ฝนั กลางวนั กลางเวน เพราะมันมเี มตตา เหมอื นแม่ เพิ่นกจ็ ะว่า
อา้ ฝันไปแปลกๆ
๑๗ โอ ก็เหมือนกันกับพวกเราทั้งหลายนแี่ หละ เป็นลูกไก่ สตั วอ์ ื่นมา มแี ตเ่ ขาจะกดั กนิ ลกู ไมป่ ลอดภยั เพราะฉะนน้ั ๑๗
ทั้งหมดเนย่ี เหมอื นลกู ไก่ ผเู้ ปน็ หวั หนา้ กเ็ หมอื นแมไ่ ก่ รับผิดชอบ มนั ตอ้ งเสยี สละชีวิตของมนั เอง แมไ่ ก่ ตายเปน็ ตาย ตายเปน็ ตาย
หมูท่ ้ังหลาย กลวั จะอด กลัวจะอยาก กลวั ล�ำบากล�ำบน เปน็ ท้ังรอ้ ง ท้ังบิน ท้ังอะไร เตะไปเร่ือยๆ พวกสตั วท์ ้ังหลายกแ็ ตก
ห่วงอยู่ตลอด ธรรมดาเจ้าอาวาสเป็นอย่างน้ัน เป็นห่วงความ บินหนี หมากด็ ี แมวก็ดี ไมส่ แู้ ล้ว ไม่สแู้ ล้ว
กนิ อยทู่ กุ วัน
มันหวงลูกมันอย่าไปใกล้ ล่าถอยไป มีความกล้าหาญ
ชาญชยั จงึ เอาชนะ สตั วร์ า้ ยสตั วอ์ ่ืนท่ีมา รังควานราวี ลกู ของมนั
เหมอื นกนั นั่นแหละกบั แมไ่ ก่ ผเู้ ปน็ เจา้ อาวาส เลย้ี งหมู่ เลย้ี งคณะ
ขวนขวายชว่ ยชาติ ชว่ ยทำ� เพอื่ ใหเ้ กดิ ความสะดวกสบายแกบ่ ริษทั
ท้ังหลาย ไม่มที ่ีนัง่ ไม่มีท่ีนอน ท่ีอย่ทู ี่กนิ กม็ คี วามหว่ งใยอยู่
อยา่ งนี้ นเ่ี รียกวา่

โลโก ปัตถมั ภิกา เมตตา

เหมอื นกัน น่ี ใช้ชีวิตไปอย่างน้ี ท่านเปน็ อยา่ งงี้ โอ้ เอาไว้
ตีความเอาเองหรอก ทา่ นผู้เป็นเจา้ อาวาส รับธรุ ะภาระ ทั้งพระ

3