ธรรมเทศนา หลวงปู่ท่อน ญาณธโร ๘๐ กัณฑ์ เล่ม ๑

หลวงปู่ท่อน ญาณธโร ๑๐ เมษายน ๒๕๕๖
วันศุกรท์ ี่ ๑๐ เมษายน ๒๕๕๖ เวลา ๑๕.๐๐ น.
๙
ณ สำ� นกั ตรวจเงินแผ่นดิน

๙

ท�ำพิธีกนั เลยเหรอไง ควรจะไหวพ้ ระ รับศีลซะกอ่ น
วา่ ธรรมดาเป็นอยา่ งงน้ั จะให้ปรารภเร่ืองน้นั เร่ืองนหี้ ลวงป่กู ็ไม่มี
ปฏภิ าณ ไม่มีความรู้ในสงั คมใหญๆ่ ใน ไม่เคยผ่าน แตว่ า่ เห็น
ความพร้อมเพรียงสามัคคกี นั ในพิธดี งั น้ี มีความชื่นใจ ชื่นอกชื่นใจ
มากเออ ไม่ละท้งิ ประเพณขี องคนไทย ของเมืองไทย วนั ส�ำคัญๆ
จะเห็นพร้อมกัน พรอ้ มหนา้ พรอ้ มตากันดี เปน็ ธรรมะสามคั คี
อันหน่ึง แต่ว่าบางกก๊ บางเหล่า เขาไมส่ ามัคคีกนั ไปการทางอ่ืน
ก็มี สามัคคกี นั เลน่ การพนนั กดั ปลา ชนไก่ไปอยา่ งง้นั ก็มี เออ

1

2สามัคคกี นั ดีเหลอื เกนิ ไอเ้ วทีมวย เวทีมวยอะไรเหลา่ นเ้ี ปน็ การ ท่ีเปน็ สริ ิ เป็นมงคล เป็นบญุ เป็นกุศลดว้ ย เออ ปลื้มชื่นใจ ถ้า
สามัคคีอยา่ งนเ้ี รียกวา่ เป็นธรรมสามัคคี เออ ถ้าสามคั คที �ำบาป
หาความสนกุ สนานใส่ตวั อืม ชนไกก่ ็ดี คนสนกุ สนานดี แตว่ ่า ท�ำกรรมนนั้ ไมด่ ีหรอก พรอ้ มเพรียงกนั ท�ำความหายนะใสต่ ัวเอง ๑๐ เมษายน ๒๕๕๖
ตัวไกท่ ี่ชนกันน้ัน กัดปลาท่ีกดั กนั นัน้ กด็ ี เขาไดร้ ับความทุกข์ เออ กำ� ลังยนิ ดี ในการเบียดเบียนผ้อู ื่นเนยี่ ไม่มีดีสักอย่างเดียว
ทรมานสาหสั สากรรจ์ ชนกันไปแลว้ ตีกันไป เตะกันไปล�ำบาก
เหลอื เกนิ เดอื ย มันมีเดือยแล้วแบบเสียบตา ตาแตกอย่างนกี้ ม็ ี
๙ หาวา่ สนกุ อืม ๙
ถา้ เหน็ เขาทุกขแ์ ล้วพวกเราสนกุ มนั ถกู ต้องแลว้ หรือ
ชาวพุทธทั้งหลาย หากเหน็ คนหนง่ึ มคี วามทุกข์ สัตวอ์ ่ืนมี
ความทุกข์ตัวเราสนกุ เฮฮา ถา้ ฝ่ายใดชนะก็ไดร้ างวลั ไป ถา้ ข้างใดแพ้
กเ็ สยี เงนิ เสยี ทองไป อ้า ยงั ไชโยโหฮ่ ิ้วอยู่ สนกุ สนานอยอู่ ยา่ งน้ี
เรียกว่าไม่มองเหน็ ความทกุ ขข์ องผูอ้ ื่นเปน็ การทรมานสตั ว์ อมื
กัดปลาชนไกช่ นควาย ชน ชนวัวกัน ถา้ งัน้ สามัคคีกันในทาง
อบายมขุ อืม เกดิ สามคั คีกนั ทำ� ในการทำ� อบายมุขแก่ตวั ไมด่ ีเลย อมื มนั ดี มาท�ำพิธีเป็นมหามงคลใหญ่แลว้ อืม ขอศลี
อืม ทรมานสตั ว์ ขอธรรม ขอสง่ิ ที่จะปฏบิ ัติใจตวั เองได้ ปฏบิ ตั ิศลี สมาธิปญั ญา
ท�ำความเจริญใสใ่ จตวั เอง ถา้ มคี วามยนิ ดีปรีดาปราโมทย์
ในการรักษาศีล ในการฟงั ธรรม ก็เปน็ บญุ เปน็ กุศลใส่ตัวเอง
ไมไ่ ด้เป็นค�ำอปั มงคลใส่ตวั เองเลย อะ่

อนั สามคั คีอยา่ งนเี้ รียกว่าสามคั คีฟงั ธรรม ฟงั เทศนพ์ ัฒนา 3
ใจตัวเองใหเ้ จริญ เกินตัวอบายมุขจะมาครอบงำ� เราไดเ้ ลย เออ
อย่างงี้ อมื ให้ปลื้มใจ ดี ใจในการกระทำ� ของเรา เป็นการกระท�ำ

4 หนังสอื ไม่ตก ข้อความในหนงั สือ อา่ นไม่ ไม่ตก ตกร่องตกนั่นไป ๑๐ เมษายน ๒๕๕๖
ท่ีจริงวา่ พรอ้ มกนั หมดทุกคนน่ะดีมงั้ นว่ี า่ คนเดียว อ้า ไม่ถกู ต้อง เพราะฉะน้นั ความสามัคคี จงึ เปน็ ของสำ� คัญมาก
แตเ่ วลาเทศน์ก็ใหห้ ลวงปเู่ ทศน์คนเดียว เอาละ่ เอาล่ะ ต้ังใจ เออ สามัคคี ในรา่ งกายของเรา ทุกอวัยวะทุกส่วนในรา่ งกายเรา ๙
ใช้ไดม้ ีพธิ อี ยา่ งงั้น มีไหวพ้ ระ มีอาราธนาศีล อาราธนาธรรม แล้ว ถา้ มนั สามคั คีกนั ดี สขุ ภาพของเรากด็ ี ดี เล่น เล่นกีฬาอะไรได้
ก็ถวายไปแล้ว เครื่องกณั ฑ์ไทยทาน ไทยธรรม บังสุกุล ก็ว่ากนั ดีท้ังน้ัน เออ ท�ำงานทำ� การหนกั ๆ เบาๆ กง็ านละเอียดลงไป
ไปแลว้ ตงั้ ใจนะ ต้ังใจฟงั อยา่ ให้มนั เลยหูเราออกไปทางอื่น กอ็ าศยั ความสามัคคีของสายตาและมนั สมองเหมือนกนั

๙ ให้อยูใ่ นธรรมะ เออ หากมนั ไมเ่ สมอ สามัคคกี ันมันเปน็ ยังไง เออ ผิดพลาด
บกพร่อง ตกร่อง ตกถนนหนทางไปล่ะ มันไม่สามัคคกี ัน
สุขา สังฆัสสะ สามัคคี สะมคั คานัง ตะโป สุโข ตาไม่สามัคคีกัน ข่ีรถกต็ อ้ งเกิดอบุ ัติเหตุบ่อยๆ เพราะว่าตาไมเ่ หน็
สัพเพสงั สังฆะภูตานัง สามคั คี วุฑฒิสาธกิ า เหน็ เปน็ ขา้ งเดียว อ้า กเ็ ห็นทางเป็น ๒ ร่อง ๓ ร่อง ทาง ๒ เลน
๓ เลนไป อยากจะไปสายไหนกป็ า่ นนก้ี ็ งงล่ะ นั่นตาไม่สามคั คกี นั
อมิ สั สะ ธมั มะปะริยายัสสะ อัตโถ มันเห็นแตอ่ ยา่ งเดียวแค่นนั้ แม้แต่กนิ ขา้ วกินปลา บริหาร
สาธายสั มนั เตหิ สักกัจจัง ธัมโม โสตพั โพติ รา่ งกายของตัวเองให้แข็ง ใหแ้ รง ก็ยงั ผิดพลาด เพราะตาไม่
สามคั คกี นั ทกุ ส่วนในรา่ งกาย เออ
จะพดู เร่ืองความสามัคคี ให้ฟัง ดีมากๆ สำ� คัญมากๆ ความ
สามคั คี แมแ้ ตร่ า่ งกายของเรา ท่ีมีสขุ ภาพแขง็ แรงดีอยทู่ ุกวันน้ี ตอ้ งพรอ้ มเพรียงกนั สามคั คีกนั ธาตุ ๔ ดิน น้�ำ ลม ไฟ
เราก็ เอคเซอร์ไซส์(exercise ออกก�ำลงั กาย) ออกกำ� ลงั กายอยู่ ที่เราอาศยั มนั อยเู่ ดี๋ยวนี้ ก็ เพราะมันสามคั คีกนั แขง็ แรง อา้
เสมอๆ น่ัน เรียกวา่ บริหารร่างกายใหม้ นั สามัคคกี ัน อย่าให้มัน ทำ� อะไรทำ� ตามคำ� สง่ั ของจิตใจ จิตใจเปน็ ผสู้ งั่ งาน บรรดาผล
แตกแยกกัน มีขากส็ ัง่ ขาใชข้ าได้ให้เปน็ ประโยชน์ มีมือกท็ ำ� มือของ งานท้ังหลาย กอ็ าศัยความสามคั คีของร่างกาย
ตนใหเ้ ปน็ ประโยชน์ มีไหว้พระ มีรับศีล มนี ่งั สมาธิภาวนา เหล่านเ้ี รียก
วา่ ท�ำร่างกายให้เกดิ ประโยชน์มหาศาล สุขา สงั ฆัสสะ สามัคคี สะมัคคานงั ตะโป สโุ ข
สพั เพสงั สงั ฆะภตู านงั สามคั คี วุฑฒสิ าธกิ า
ถา้ ร่างกายเราไม่เกิดสามคั คกี ันจะเปน็ ยงั ไง แม้แต่สายตา
ของเรา ท้ัง ๒ ลูกเราน้ัน ถา้ ตาไมส่ ามคั คีกนั มนั จะเป็นยังไง อนั นที้ ่ีว่าไปแลว้ ความพรอ้ มเพรียงของสามัคคี แมแ้ ต่
ตาเหล่ ตาเหลม่ องกด็ ูเหล่ๆ เออเว้ย มองไฟ มองอะไรก็เหน็ เป็น ในรา่ งกายของเรากต็ ้องอาศยั ความพร้อมเพรียงสามคั คกี ัน
๒ ดวง ๓ ดวงไป ดูหนังสอื กอ็ ่านข้ามไปข้ามมา เอา้ เพราะวา่ ทกุ อยา่ ง ธาตุ ๔ ดนิ นำ้� ลม ไฟ หู ตา จมูก ลน้ิ กาย ใจ
ตาไม่สามัคคกี นั อ้า ตาซา้ ยเสีย ตาขวายังใช้ได้อยู่ อ้า ท�ำงานก็
ดูกัน อา้ ดกู นั ดหู นังสือกแ็ ล้วกนั มันตาไมส่ ามคั คกี นั ก็เลยอ่าน 5

6ถ้ามนั ไม่สามคั คีกันมนั จะเปน็ ยงั ไง ไม่ใช่เละตุ้มเป๊ะไปหรือ อ้า ถา้ เรายงั มกี �ำลังใจอยู่ ทำ� งานอะไรๆ พร้อมเพรียงกันท�ำ
พร้อมเพรียงกนั ลงมือ ไม่ทอดทงิ้ ไม่นงิ่ ดูดาย ช่วยกันทั้งรา่ งกาย
ขบั รถนี่นับไม่ถว้ น ชนกันอยเู่ รื่อยๆ เพราะมันธาตขุ องเรามนั ไม่ และจิตใจ ชว่ ยกนั จริงจัง มหี รือข้าศึกศัตรูจะ จะมาแหยมได้ ๑๐ เมษายน ๒๕๕๖
สามัคคกี นั เมาเหลา้ เมายา ตาลาย ตาฝ้า ตาฟาง เห็นเลน หรือจะมาขม่ เหงได้ เพราะเราพรอ้ มเพรียงกันอยู่
หนทางที่จะเดนิ ไปเปน็ ๒ เปน็ ๓ ไปจะไปยงั ไงอะ่ มัน มัน มนั
ออกนอกล่นู อกทางไปแล้ว เพราะมนั ไม่สามัคคกี นั เรามอง เหมอื นดัง อืม มดแดงเพ่ินเปรียบไวเ้ หมอื นมดแดง ทำ�
๙ ดผู ูด้ ูคนก็เปน็ ๒ หน้า ๒ ตาไป คนท่ีเคยร้จู ักกันก็ ไม่ จำ� ไมไ่ ด้ เออ ใหช้ า้ งหมอบราบคาบหญา้ มดแดงตัวเลก็ ๆ เท่าน้ันแหละ ๙
เลย จนเขาเข้ามากอด จับไม้จับมอื สวสั ดีกนั ซะก่อนไมง่ น้ั งงๆ แต่มันสามารถปล้�ำชา้ งให้ลม้ ได้เลย เออ
อยนู่ ่ันเองเพราะจ�ำไม่ได้ เพราะวา่ ธาตขุ องเราไม่ปรกติ ไมป่ รกติ
ดีเหมือนเดิม (ขยับที่พิง) ยงั ไม่ลม้ ยงั ไม่ลกุ ยงั พงิ ไดอ้ ยู่ เออ อนั นี้
เพราะฉะนั้นความพร้อมเพรียง ความสามัคคีกนั ในหมูใ่ ด กระชบั มั่นเข้าไปกวา่ เดิม

ความสขุ ย่อมมี ในหม่นู ้นั ถา้ สามคั คีคลาดไปหรือขาดไปจากหมู่
ใดแฮ ภัยย่อมเข้าฟาดฟนั หมนู่ ้ันฉบิ หาย แอ้

ท่านทั้งหลายเคยเห็นไหม ความแตกแยกกนั แต่ละบา้ น เล่าเรื่องมดแดง มดแดงมนั พรอ้ มเพรียงกนั ความสามัคคี
แตล่ ะเมือง แต่ละประเทศ หากประเทศน้นั ไมเ่ กดิ สามคั คีกัน ของมดแดงเอาช้างใหพ้ ่ายแพ้ได้ อา้ ช้างเดินมาเห็นรังมดแดง
แลว้ มันกเ็ ปน็ เหย่อื ของขา้ ศึกศตั รู ที่เขาจะมายึดเอาบา้ นเอา มันตกลงมาอยูข่ ้างล่าง รุมกนั ฉดุ (กระ)ชากลากดึงรังของตัว
เมืองไดง้ ่ายๆ อ้า เพราะคนมนั แตกแยกกันแล้ว ไม่สามคั คีกนั มันก็ไมไ่ ปด้วยกัน คนดึงไปทางหน่ึง คนหน่ึงดงึ ไปทางหน่ึงอยู่
แลว้ เออ ทำ� ให้ไมม่ ีพละก�ำลงั ก�ำลังกายกด็ ี ก�ำลงั ใจกด็ ี ก�ำลัง อยา่ งงั้นไมเ่ สรจ็ สกั ที จะกลา่ วถึงช้างพาลตวั น้ันมาเหน็ อ้า มดแดง
สติ ปญั ญากด็ ี แตกไปหมดทกุ อยา่ ง ก็ทำ� ใหอ้ ่อนก�ำลงั ลง ขวางหน้ากเ็ ลยตวาดและขูไ่ ปว่า เฮย้ ไอ้ตัวกนิ .. มดแดงตัวนอ้ ยๆ
ท�ำไมมาขวางทางเรา เดี๋ยวกระทืบทีเดียวหมดท้ังรังเลยนะ เออ
ฝ่าตีนมันก็จะพอดีกับรังอย่แู ล้ว กระทบื ทีเดียวตายท้ังรังเลย
อ้า

7

8 มดแดงก็มีความฉลาด โอย้ ช้างขา เออ ข้าพเจา้ ตัวเล็กๆ วา่ ปากหวานๆ ซะก่อน หากจะกรุณาปรานแี ล้ว ก็อย่าทืบขา้ พเจา้
เลย ข้าพเจ้าไม่มีกำ� ลังจะสู้หรอก เพียงแตก่ ระทืบดว้ ยเทา้
จะยก เออ รังข้นึ ไปที่เดิมของมนั ที่มนั ลมพัดลงก็ยกยาก เออ เทา้ เดียวเท่านัน้ มันกแ็ บนไปหมดทั้งรังนแี่ หละ ถา้ จะเมตตา ๑๐ เมษายน ๒๕๕๖
จะเมตตาปรานี กข็ อช้างได้ช่วยยกรังของขา้ พเจ้าขน้ึ พาดงา่ มไม้ กรุณา กช็ ว่ ยกรุณายกรังข้าพเจ้าขึ้นไปพาดไวง้ า่ มไม้ ง่ามไมก้ ง่ิ ไม้
โน้นใหห้ นอ่ ยเถอะ ถา้ เมตตากรุณาแล้วก็ช่วยหนอ่ ย เออ อา้ ตรงนูน้ ๆ ให้หนอ่ ยนะ่ อ้า อ่อนซะกอ่ น ก็เออ ฟงั แลว้ ก็ร่ืนหูก็
ฟังเสยี งมดแดงพดู ออกมา กท็ นไมไ่ หวก็หยบิ เอารังแหละ หยบิ เลยยก ชว่ ยยก แตใ่ นเวลาเดียวกัน มดมันทะลักเขา้ ไปในรูจมูก
๙ เอารัง เอามือใหญ่ๆ นั่นแหละหยิบเอารังมดแดง เอาข้ึนพาด ของช้าง อ่ะ ได้ท่ีแล้วก็ถือวาง วางรังตั้งของเราไดด้ ีแลว้ เอาเลย ๙
งา่ มไมส้ ูงๆ ปลอดภยั อืม พวกเรา กัด กดั ในรูจมูก กัดตรงไหนก็ได้ กัดแล้วเย่ยี วทา อะ่
ตัวมดแดงมคี นที่ความฉลาดอยู่ กผ็ งกพยักหนา้ ใสก่ นั เฮอะ ก็เยยี่ วใส่ ปด้ิ ปัดๆๆ มันก็แสบมหาศาล อา้ น่ัน มดแดง
ช้างนที่ �ำไมดุรา้ ยเหลือเกิน ตวั ใหญ่ตัวโตรังแกตวั น้อย เอาเถอะ ตัวเลก็ ๆ เรี่ยวแรงแขง็ ขัน เออ
พวกเรา เออ ช่วยกันข้ึนใน วิ่งเขา้ งวง ว่ิงเขา้ จมกู อ้า ว่ิงเขา้ รูจมูก
มเี ทา่ ไหร่วิ่งเข้าไปใหห้ มด อยา่ เพ่ิงท�ำลายอะไร ว่ิงเข้าไปเฉยๆ มา แมแ้ ต่ชา้ งตัวใหญ่มหึมาบริวารสารพัน เขาจะทำ� ยงั ไงก็ได้
มาหมดแลว้ เหรอ พร้อมแล้วเหรอ พอไดท้ ่ีดีแล้วป่านเนยี่ แตว่ า่ ยงั เปน็ คนข้ี โกงอยู่ ก็ถูกมดแดงลงโทษซะอยา่ งสาหัสสากรรจ์
มาหมดแล้วทกุ คนแลว้ พรอ้ มแลว้ มดแดง เอา้ เยี่ยว กัด กัด ยอมหมอบราบคาบหญ้า กราบมดแดงทันที ขอขมาลาโทษ เออ
ในจมกู ในเงอื กจมูกลกึ ๆ ไปละ่ กดั อยา่ หยุด อยทู่ ่ี ไหนกัดท่ีน่ัน ขอให้ไปดีมาดีเดอ้ ช้างเอย้ เออ ไปหา ท�ำมาหากนิ ตัวซะ อันนี้
แล้วเย่ยี วใส่ เยยี่ วใส่ เยี่ยวทา กดั แลว้ เยย่ี วทา มันจะเปน็ ยงั ไง ของขา้ พเจา้ ปลอดภัยแลว้ อยรู่ ังแลว้ นแี่ ม้แต่มดแดง กย็ งั เอา
ชา้ งปะเนย่ี มันกเ็ ปน็ งงไปหมด ตามืดตาลายไปหมด โอ้ มันแสบ ช้างลม้ ลงได้พา่ ยลงได้ เพราะความสามคั คีกนั นั่นเอง ความ
มหาศาล โอ้ย พรอ้ มเพรียงของมดแดง ไมไ่ ด้ตัวใครตัวมันไม่ใช่อย่างนัน้ อา้
ข้าพเจา้ ก็ เออ กราบแลว้ มดขา ข้าก็ใหญแ่ ต่กายาเทา่ นั้น ทำ� อะไรทำ� ดว้ ยกนั ทำ� งานชน้ิ ใหญๆ่ กอ็ าศัยชนหม่มู าก เออ
แต่วา่ โง่เงา่ เปลา่ ปรีชาช่วั ชาติไมฉ่ ลาดรอบรอู้ ะไรเลย ใหอ้ ภัย
ขา้ พเจา้ ดว้ ย ส่งั ขี้มกู ส่งั ดงั อยู่ เปา่ จมูก ออกปดึ ๆๆ มดกต็ ก
ออกไปด้วยเลยๆ แตว่ า่ มันแสบดัง้ ดีเหลือเกิน อยู่ในจมกู นแี่ สบ
ไปตามสาย จนถงึ สมองละ่ แสบเพราะมดกัดและเยยี่ วทาน่ัน
เหน็ ว่า ใหญ่ก็ใหญอ่ ยา่ งโง่ๆ หารังแกสตั ว์น้อย เหมอื นช้างรังแก
มดแดง เข้าใจว่าเขาไมม่ ีอะไรท่ีจะตอ่ สู้เราได้ อ้า แตว่ า่ มนั มมี ด
ส�ำคัญอยูต่ ัวหน่งึ หวั หนา้ นะ่ อะ่ อ่ะ เอาเอาละ่ เอาล่ะ เอ้า
9

10 คิดดู พระบรมมหากษตั ริย์ในปางก่อนของเรา เอาไม่ ไม่ เอานกั โทษเหล่านแ้ี หละออกมาท�ำ ทำ� ซะจนวา่ ส�ำเรจ็ เรียบรอ้ ย

ได้ก่อนเทา่ ไหร่หรอก ในรัชกาลที่ ๕ นเี่ อง ท่านไปประพาสยโุ รป แล้ว ทางรถไฟเรียบร้อยแล้วบดั น้ี สัง่ ละ่ สงั่ ไม้หมอน ไม้หมอน๑๐ เมษายน ๒๕๕๖
ไปประพาสประเทศยุโรป ไปเห็นความพร้อมเพรียง สามัคคีของเขา อย่ใู นประเทศไทยของเรา มันไม่อดหรอก ไม้หมอนส�ำหรับทำ�
เขาพัฒนาบ้านเมอื ง ให้มีรถฟืนรถไฟให้ว่ิงขวกั ไขว่ไปมาได้ทกุ สาย หมอน ไมด้ ู่ ไมแ้ ดง ไมเ้ ต็ง ไม้รังอะไร พอท่ีทำ� เปน็ ทางรถไฟ
น้ำ� ประปาหรือไฟฟ้าหรืออะไรของเขาสว่างไสวดี บา้ นเรายังตก ลาดเปน็ หมอนรางรถไฟได้ ได้ เอา้ นกี้ ็เกณฑค์ นประชาชนช่วยกัน
๙ ล้าสมัยมาก ทกุ ฝา่ ย ผู้ไม่ใชน่ กั โทษก็ได้ท�ำ ผู้ใช่นักโทษก็ได้ท�ำดี จนสำ� เร็จ ๙
จะกลับไปบา้ นคร้ังนี้ เออ จะนำ� ความเจริญใหเ้ กดิ มีขึ้นใน ทกุ สาย สำ� เร็จหมดแลว้
ประเทศของเราให้ได้ เอ้ การใหญ่ๆ คร้ังแรก เราจะเอารถไฟไป มีหมอนมีอะไร กส็ งั่ รางรถไฟจากประเทศอ่ืนเลยออกมา
วิ่งในเมอื งไทยให้ได้ อา้ ทุกสาย อมื สายเหนือกม็ นั ถึงโนน้ เลย แต่เราไมม่ ีเหลก็ ที่จะทำ� รางรถไฟ แม้แตม่ ดี ทำ� เป็นมีด เปน็ ขวาน
เชียงใหม่นู้นละ่ สายตะวันออกเฉียงเหนอื มนั เป็น ๒ เสน้ ๒ ทาง เปน็ จอบ เป็นเสยี มกล็ ำ� บากอยู่ นจี่ ะเอามาทำ� เปน็ รางรถไฟ
เอาใหถ้ งึ หนองคายชายแดนโนน้ ทางรถไฟแล้วก็แยกไปทางอบุ ลฯ นเ่ี อาท่ี ไหนสงั่ ประเทศนอก อ้า ใสเ่ รือมา มาข้นึ เอาท่าเรือท่ี
อีกด้วย สายตะวนั ออกก็ใหม้ ีอีก อมื ถึงอรัญประเทศพู้น( โน้น) กรุงเทพฯ แลว้ ก็ขนเข้ามาเร่ือยๆ กแ็ ยกย้ายกนั ไป ทางไมห้ มอน
ล่ะ อา้ แลว้ สายใตล้ ่ะ มันลำ� บากขนาดไหน สายใต้ โอ้ย มันตอ้ ง ก็ได้มาหมดเรียบร้อยแล้ว ให้วางไม้หมอนตามระยะๆๆ ไปจน
ทรมานเหลอื เกิน ตลอดสาย แต่ เตรียมไมห้ มอนไวท้ ุกที ถา้ ไม่มีไม้หมอนก็ผา่
ทางรถไฟไมไ่ ด้อะ่ เอารางรถไฟไปไมไ่ ด้อะ่ อะ่ ท�ำใหแ้ ขง็ แรงท่ีสุด
มนี อ็ ต มีแม็กซ์ มีอะไรใหม้ นั ยึดแขง็ แรงเตม็ ท่ี รางมาถงึ แลว้ ก็
เอารางเข้ามาวาง ใน ใน ในราง ในรางรถไฟทุกสาย ใช้น่ันใช้นี่
ไม่พอเท่าไหร่ ส่งั มาใหมอ่ ยูอ่ ย่างง้นั แหละ จนแขง็ แรงแลว้ ก็เปิด
ทางรถไฟ
สมยั โน้นเราเพงิ่ เกดิ ขนึ้ มา เราเพงิ่ เกิดขึ้นมาใหม่ๆ อยู่ยัง
น้อยๆ ยงั ไมร่ จู้ ักหรอก แต่ได้ยนิ ประวัติมันเปน็ อยา่ งง้ี แตส่ �ำเร็จ
แตเ่ ราสามารถจะทำ� ได้ จะลดโทษให้นักโทษที่ตดิ คกุ ติด ทกุ สาย เออ กน็ ำ� เอาต้รู ถไฟมา ตูร้ ถไฟมาไปซะก่อน กเ็ อาฟนื
ตะรางอย่เู นยี่ โทษประหารชีวิตกม็ ี โทษตลอดชีวิตก็มี กจ็ ะดงึ เขาออก เปน็ กำ� ลงั มัน เออ เอาฟนื มากองไวเ้ ป็นระยะๆ เอาฟืนนั่นข้นึ ใส่
มาทำ� งานโยธานี้ รวมกนั เอาบ้งุ กีห๋ าบดินเขา้ ใส่ทาง เอากะ..จอบ หวั จักรรถไฟ แลว้ กเ็ ผานำ้� ให้เดอื ดใหร้ อ้ น ถา้ นำ้� ในตูม้ นั เดอื ด
ขุดดินใสบ่ ้งุ กี๋หาบหามเขา้ ใส่ทางรถไฟ ให้ไดท้ ุกสายทีเดียว เออ มันรอ้ นแลว้ ก็ฉดี ออกใส่หัวได้ พอได้แล้วฉดี ลม เคร่ืองจักรก็
11

12หมุนล่ะไปละ่ หมนุ น่ี คกึ คกั คัก คึกคักคัก คึกคักคกั ขึน้ มา ตัง้ แตก่ ่อน เราไปเมอื งเลย จากขอนแกน่ ไปเมอื งเลย
กินฝ่นุ ฝุ่นดินแดงน่ะ หินลูกรังมนั เปน็ เวลารถมนั วิ่งมากๆ
ยิง่ วิ่งเร็วเท่าไหร่ก็ยิง่ เอา มคี วัน คกึ คกั คัก คึกคกั คัก คึกคักคกั เกิดเป็นข้ีฝุน่ ใหญ่ วิ่ง ว่ิงมากเทา่ ไหร่ มองไม่เห็นคนั หน้าเลย ๑๐ เมษายน ๒๕๕๖
ไปเรื่อยๆ แตว่ า่ ถ่านไม้แดง ถา่ นไมแ้ ตง ถ่านไมอ้ ะไร มันถกู ลมพัด มองไม่เห็นคันขา้ งหนา้ ที่จะสวนมายงั ไงเลย มัน มนั มืด มดื
แรงๆ มนั กแ็ ตกซวดๆๆ ไปสิปะเนย่ี แตกไปตามทางแลว้ เออ ควันมนั แลว้ เปน็ ยงั ไง เกดิ ชนกันระเนระนาดแล้ว เอาแลว้ วา่
แล้วกป็ ลิวมาผู้โดยสารขา้ งหลัง รถไม่มหี ลังคา ไมม่ ีต้ปู ลอดภัยอะไร ทางไม่ดี แตม่ าแก้ไขใหม่ เดี๋ยวนม้ี ีการทายาง ลาดยางกันไป
๙ ปลวิ มาถูกเสอ้ื ถกู ผา้ อ้า โอ้ย ตายแล้วรถไฟเขา อ้า ยอมแพ้ ทุกหนทุนแห่ง อ้า เกดิ ความสะดวกสบายขนึ้ แต่มันสะดวก ๙
ซะกอ่ น ต่อไปต่อมาก็นึกได้ขน้ึ มา โอ้ พัฒนาใหม่ อย่างน้ีไม่ดี สบายข้ึนอยา่ งนกี้ เ็ ถอะ
ท�ำใหป้ ระชาชนใหเ้ ดอื ดร้อน เผาเสอ้ื เผาผา้ เขา เคร่ืองนงุ่ ของถือเขา
ขาดโหว่ไปทีเดียว แตก่ ค็ นมัน เพ่ือจะเอารัดเอาเปรียบคนก็ยังมอี ยู่ ถา้ ไม่ช่วยกนั
รักษา อ้า ทรัพยากรของแผน่ ดิน ที่บรรพบรุ ุษบูรพมหากษัตริย์
อันนเี้ อาหวั ดีเซล เอาหัวดีเซลใส่ราง อา้ รถรางข้ึนเอาหวั ท่านไดค้ ดิ ข้นึ สร้างขึน้ เอาไว้ใหล้ ูกหลาน ได้รับความสะดวกสบาย
ดีเซล หวั ดีเซลนั่นแหละใสน่ ำ้� มนั ข้นึ มา ไมป่ ลิวหัวเนยี่ ไม่ปลวิ ไป อนั นมี้ นั เปน็ ความคิดของผูป้ กครองแผ่นดนิ ทา่ นคิดขน้ึ มา แตว่ ่า
ไดส้ บาย ฉดี น้ำ� ออกสบาย ทำ� ใหส้ ะดวกสบาย คนขน้ึ รถไฟ ผู้จะบอ่ นท�ำลายถนนหนทางนนั้ กม็ ี สะพานรถไฟก็คิดจะบอ่ น
ก็หน้านวล นอนหลบั ไปอนั นี้ อ้า ทำ� ลายอย่เู รื่อยอยู่อย่างง้ี แต่ลูกหลานจัญไร ไมร่ ักษาสมบตั ขิ อง
บรรพบุรุษบรู พมหากษัตริย์ท่ีทา่ นท�ำข้นึ
แตป่ านนน้ั กย็ ังมคี นพยาบาทอาฆาต ทำ� ลายรางรถไฟ
สะพานของรถไฟ เอาไปเผา เพราะฉะน้นั ในหลวงท่านจึงบอกว่า 13
รัชกาลที่ ๕ ลกู หลานจัญไร เราทำ� รางรถไฟให้สะดวกสบาย เฮย้
ยงั ไปเผาสะพาน เผาถนนหนทาง ทำ� อะไรไปทำ� ใหร้ ถตกราง
ตกเริงท�ำยังไง เอ้ ลูกหลานจัญไร หาเร่ืองกลั่นแกล้งต่างๆ นานา
เพราะฉะนน้ั พวกเรายงั มี กรมทางหลวงของแผ่นดนิ นเ้ี อง ดูแล
รางรถไฟรถยนต์ ทำ� ให้มนั ดีดีทกุ อย่าง ทางรถไฟก็ให้มนั แขง็ แรง
ทางรถยนต์กท็ ำ� ใหม้ ันแขง็ แรง ลาดยาง เออ ใส่ยางมะตอยบา้ ง
กนั ฝนกนั อะไรได้สะดวกสบาย เทา่ ทุกวนั นแ้ี หละ สะดวกสบาย
ขึ้นเท่าทุกวนั สายไกลขนาดไหน

14 แต่พวกเราเป็นชาวพุทธดว้ ย เป็นนกั พัฒนาด้วย ทำ� ให้มี อันนพี้ วกเราทำ� อะไรเกดิ ขึน้ ท�ำเปน็ ล�่ำเปน็ สนั ความพรอ้ ม
เพรียงสามัคคีอนั น้ี ให้สามคั คีดีต่อกนั จริงๆ อย่าเอารัดอย่าเอา
โรง.. สานงาน เออ อะไรหลายอย่าง เออๆ ไอง้ าน การคลงั เปรียบ มือใครยาวสาวได้สาวเอาไมใ่ ชอ่ ยา่ งง้ัน เงนิ ส่วนกลาง ๑๐ เมษายน ๒๕๕๖
กระทรวงการคลัง กระทรวงตา่ งประเทศ อะไรๆ มากมาย ท�ำให้ เงินของประเทศ เราต้องชว่ ยกนั รักษา รักษาเงนิ ของประเทศให้
เจริญแล้วชว่ ยกนั รักษาหน่อย ที่นก่ี เ็ ป็นที่สำ� คญั เหมอื นกนั มนั ม่ันคง ให้มนั ออกดอกออกผลมากขึ้นๆ การจะซอื้ เอาประเทศ
ที่แหง่ นก้ี ็เปน็ ที่ส�ำคญั เป็น เป็น เออ อ่ืนเขาก็ยังไดอ้ ่ะเฮอะ ถ้าเรามีเงนิ หลายๆ ซือ้ เอาประเทศที่ยากจน
๙ สตง. บ่เฮอะ ที่นที่ ่ีทำ� สำ� นักงาน สตง. บ่เฮอะ รักษาเงิน ท้ังหลายก็ยังไดอ้ ยู่ อ้า ๙
แผ่นดนิ วา้ ดีเนย่ี กด็ ี ถา้ หากวา่ คิดคดทรยศแล้ว บา้ นเมอื งของ
เรากจ็ ะพังทลายไป รักษาเน้ือรักษาตวั ไมโ่ กง ถ้าทำ� ลายสมบัติ ถ้าโลภโมโทสนั อยู่ ไมต่ ้องเดือดร้อนอะไรเลย พัฒนา
ทรัพยากรแผ่นดนิ ให้ยอ่ ยยบั ฉบิ หายไป เพื่อนจะยึดเอาแผ่นดิน ประเทศของตวั ให้อย่ดู ีกินดีมี ใช้มีสอย อ้า ว่าอะไรมันขาดตก
ได้งา่ ยๆ อย่างนน้ั เหรอ โอ้ย อย่างนนั้ ก็เทวดาหัวเราะตายละ่ บกพรอ่ งไมน่ า่ อายประเทศอื่นเขา นดี่ ีอยา่ งนเ้ี พราะความสามัคคี
เออ ไมร่ ้จู ักรักษาทรัพยากรของชาติ ไม่กลมเกลยี วไม่สามคั คกี นั คนไทยสามคั คกี นั ขนาดน้ี เราอย่าไปแหยมนะ เราอย่าไปแหยมนะ
แค่นกี้ ย็ ังรักษาไมไ่ ด้ เออ คนดีๆ มมี ากมายนะ อาวุธ ศสั ตราวุธกจ็ ัดขึ้นไว้ สำ� หรับ
เพราะฉะน้นั ขอฝากวา่ ให้มคี วามสามัคคีดีตอ่ กันทกุ ฝา่ ย เตรียมกบั ผ้ปู รารถนาร้ายต่อแผน่ ดนิ อ้า อะไรไมม่ ีก็ซือ้ มา เครื่อง
จงึ จะจรรโลงไทยให้รุง่ เรือง อะ่ เฮอะ เออ รักไทย รักความเปน็ บินท้งิ ระเบิดไม่มกี ซ็ อื้ มา ปืนใหญไ่ ม่มกี ็ซ้อื มา ระเบิดไม่มกี ซ็ ือ้ มา
ไทยของไทย ยง่ิ ชีวิตจิตใจล้ำ� เหลือ เลอื ดเนอื้ ตอ้ งพลี ต้องพลี ลงทุนซื้อมาไว้ เตรียมไว้ ตอ้ นรับผูป้ รารถนารา้ ยตอ่ ประเทศ
พลีชีวิตเลอื ดเนื้อป้องกนั บ้านเมืองของตัวเอง ชว่ ยกนั รักษา เออ
ภัยพิบัติท้ังหลายจะไมเ่ กิดขนึ้ แมแ้ ตข่ า้ ศึกศตั รยู ังขยาด
ขยาด มนั เอาจริงเอาจังคนไทยเว้ย เออ แอ้ ก็ไหลเขา้ มาๆ
แจก ผูห้ วงั ปรารถนาดีกม็ าคา้ มาขาย อ้า น�ำสินคา้ ตา่ งๆ เขา้ มา
ในประเทศ ทำ� ให้ประเทศเจริญดว้ ยมสี นิ ค้ามาจากนอกมาสนบั สนนุ
เลีย้ งดปู ระชาชนให้ทั่วถงึ ดังท่ีแสดงมาเป็นธรรมะช้ันสูง เปน็
ธรรมสามคั คี ท่านบูรพมหากษัตริย์ ต้ังแตพ่ ระพุทธเจา้ เพิ่นล่ะ
วางไว้ให้ ธรรมสามัคคี เออ สามัคคีมี ในหมใู่ ด ความสขุ ย่อมมี
มี ในหมู่นัน้ ถา้ สามคั คขี าดไปหรือคลาดไปจากหม่ใู ดแฮ ภยั ย่อม
เข้าฟาดฟนั หมู่น้ันฉบิ หาย
15

16 เพราะฉะน้ันพวก พวกเราควรสนับสนนุ ในส่ิงท่ีดี ส่ิงที่

เจริญอย่าไปดดู าย ดแู คลนเฉยๆ เออ ควรท�ำอันนค้ี วรท�ำ
สนามบินตรงนั้นควร ทำ� ควรซอ่ ม ทางรถไฟตรงนนั้ ๆ ควรรักษาไว้
ทรัพยากรอนั นเ้ี ปน็ ของบรรพบุรุษบรู พมหากษตั ริย์ของเราคิดขึน้
สรา้ งข้นึ ชว่ ยกนั รักษา อา้
๙ ถา้ ท�ำลาย อา้ ทรัพย์มรดก มรดกทรัพยากรของแผ่นดนิ ไป
ด้วยความอจิ ฉาริษยาแล้ว มันกม็ หาวินาศสนั ตะโร จะเกดิ ข้ึน
แก่เรา
ดังท่ีแสดงมา ถ้าพูดไปมากมนั จะกระทบกระเทอื นไปถงึ
ถงึ ๆๆ ถงึ ทางราชการกอ็ าจเปน็ ได้ ขออภัยดว้ ยเพื่อหวงั ใหบ้ ้าน
เมอื งเจริญน่ันเอง

ขอใหท้ ุกทา่ นทกุ คน จงสามัคคีดีต่อกัน อยา่ แตก อย่าแยก
กันเลย พัฒนาอะไรใหเ้ ป็นล่ำ� เปน็ สันข้ึน สถานที่ประชุมแห่งนี้
กเ็ กิดจากผลงานของความพรอ้ มเพรียงประชาชนนั้นเอง สร้างขึ้นมา
ด้วยกองทุนของรัฐบาลหรือกองทนุ ของประชาชน ร่วมรักสมัคร
สมานสามัคคีกัน

ดงั ท่ีแสดงมา ก็ยุตดิ ้วยเวลา เอวงั กม็ ีดว้ ยประการฉะน้ี



หลวงปทู่ ่อน ญาณธโร ๑๐ พฤษภาคม ๒๕๕๖
วนั ศกุ รท์ ี่ ๑๐ พฤษภาคม ๒๕๕๖ เวลา ๑๙.๐๐ น.
๑๐
ณ ปมั๊ แก๊สเอ็นจีวี
อ.อทู่ อง จ.สพุ รรณบุรี

๑๐

คุยกันฆา่ เวลาซะกอ่ น ไอค้ นตอแหล หลอกลวงกนั เลน่
ของจริงเราสมาทานศีลนี่ เราจะปฏบิ ัตขิ องจริงใหเ้ กิดข้นึ ในจิตใจ
ของเรา ไมไ่ ด้มาหลอกลวงกันแล้วก็ไมส่ ังวรระวังไม่รักษาไมข่ าด
เอางา่ ยๆ ปาณาติปาตา เวระมะณี อย่างนเี้ ราจะเว้นจากการฆ่า
สตั ว์ทกุ ชนดิ ในนำ�้ ในบนบกกด็ ี มันจะมสี ัตว์ผ่านมา เอาซะแลว้
แปะซะแล้ว ตบไปซะแล้ว ตีไปซะแลว้ แนะ่ ว่าไปท�ำไม ว่าจะเว้น
จากการฆ่าสัตว์ทุกชนดิ เราว่าแลว้ เราจะเว้นจากการฆา่ สตั ว์
ทุกชนดิ ในน้�ำและในบก สมยั นี้ไมต่ ้องหว่ ง วา่ จะไม่ไดก้ นิ อะไร

1

2 อมิ านิ ปญั จะ สิกขาปะทานิ ๑๐ พฤษภาคม ๒๕๕๖
เดี๋ยวน้ี เขานำ� สง่ ทุกอ�ำเภอทกุ จังหวัด ตคู้ อนเทนเนอร์หรือว่า สเี ลนะ สคุ ะติง ยันติ
ตอู้ ะไร เขาบรรทกุ แล้วเขาก็นำ� สง่ ทกุ ตลาดทุกแห่ง ผู้มเี จตนา สีเลนะ โภคะสัมปะทา ๑๐
งดเว้นจากศีลแล้วเปน็ การสบายเพราะเราไมไ่ ด้สง่ั เขาจัดหามา สเี ลนะ นพิ พตุ งิ ยนั ติ
เองไม่ไดส้ ง่ั ใครใหฆ้ า่ มาให้ ที่เขาแชเ่ ยน็ มาแล้วเรียบรอ้ ยไม่ไดส้ ัง่ ตสั ๎มา สลี ัง วิโสธะเย
เขาหรอก แต่ว่ามันตายมาแลว้ เรียบรอ้ ยจะกล่าวว่า
พร๎ ัหม๎ า ฯ แล้วบ่ ตงั้ ใจฟงั แล้วต่อไปเปน็ ตง้ั ใจฟังเทศนก์ นั
๑๐ ทานัง เม ปะริสทุ ธงั เทศนาแปลวา่ บอกให้ ประกาศใหร้ ู้ บอกให้รู้ เมอื่ รแู้ ลว้ กม็ เี จตนา
สมาทานตัง้ ม่ันในสงิ่ ท่ีเราสมาทานไปแลว้ ไมไ่ ดว้ า่ แต่ปาก มอื
ก็ถูกต้อง การทำ� บญุ ด้วยทานของขา้ พเจา้ บริสทุ ธ์ดิ ีแลว้ ยังตบอันน้นั ตบอันนเ่ี ร่ือยไปอยู่ แมแ้ ตฟ่ งั เทศน์อยกู่ ็ตายไป
ขอพระสงฆ์จงรับ แนะ่ มนั บริสุทธิม์ าแลว้ ไม่ไดฆ้ า่ มนั ไม่ได้ทบุ หลายตัวอยู่ ยุงท้ังหลายมันกดั กึกๆ ก็เอาเลย ปั้บเลยอยา่ งงี้
หัวมนั ตามเจตนาท่ีจะฆ่าสัตว์นัน้ เราก็ช่ือว่ามศี ลี มธี รรมข้ึนมา อายเลยไม่มเี จตนา ใครมเี จตนาแล้วยกมือขน้ึ ก็อายอยู่ในใจ โอ้ๆ
แล้วถ้าเรางดเวน้ ไดจ้ ริงๆ เปน็ ศลี เป็นธรรม เทวดานยิ มชมชอบ เราเว้นแลว้ ฆา่ สัตวต์ ัดชีวิตสิง่ นเี้ ป็นอาหารของเราก็ไม่ได้ เปน็
โมทนาสาธกุ ารกับเรา ก็ไดบ้ ญุ ไปอีกเหมอื นกนั พวกเทวดาอารักษ์ อะไรเล้ียงคนก็ไมไ่ ด้
ท้ังหลาย เขาก็โมทนาสาธุการดว้ ย แล้วก็รักษาความปลอดภัย
ใหแ้ กเ่ ราทกุ อยา่ ง ถา้ เราเปน็ ผู้มีศีลมธี รรมแล้ว ไมม่ ีอะไรจะมา
เบียดเบียนเราไดเ้ ลย เออ เพราะว่าเราจะสมาทานต้ังมั่นอยใู่ น
ศีลอยู่ในธรรมแลว้

เราก็ไมค่ วรฆา่ มันซะ ฆ่าเอาบาปเฉยๆ ถ้าฆา่ ลงไป ตลี ง
ไปแลว้ เขากต็ าย ตายด้วยเจตนาของเราแท้ๆ ค�ำว่า เวระมะณี
เราจะเว้นน้ัน เราว่าทำ� ไม เราจะวา่ เวระมะณีไม่ฆา่ สัตว์ เวระมะณีไม่

3

4ลกั ทรัพย์ เวระมะณเี ว้นจากประพฤติผิดในกาม เวน้ จากกลา่ ว อนั น้ี นแ่ี หละเพ่ินเรียกว่าเคร่ืองก�ำจัดกเิ ลส ไม่ใหก้ �ำเริบ ๑๐ พฤษภาคม ๒๕๕๖
เสิบสาน ไมใ่ หม้ นั เกิดรุนแรงขึน้ มาได้ เราระงบั ของเราไวแ้ ล้ว
โปป้ ดมดเท็จทุกชนดิ ไมเ่ ดอื ดร้อนไมถ่ ึงชีวิตสตั ว์อ่ืน นๆี่ เปน็ ความจริงอย่างงัน้ สนมิ
มันรวมตัวใสก่ นั แลว้ ก็เป็นศลี เปน็ ธรรมขึน้ มา เทวดาก็อยู่ ทั้งหลายมันเกดิ จากเหลก็ แตม่ ันสามารถกนิ เหลก็ ใหห้ มดไป
ไมไ่ ด้ ตอ้ งดูแลรักษาพุทธบริษัท ผทู้ ี่เขาปฏิญาณตนเปน็ เหล็กแทๆ้ สนมิ กินหมด ถา้ มนั ถกู ฝงั ไว้ในดินไม่เอาขน้ึ มาใช้มา
พุทธมามกะแล้ว ขอถึงพระพุทธ ขอถึงพระธรรม ขอถึงพระสงฆ์ ฝนมาล้าง มนั อยู่ในดนิ นนั้ นะ ถูกเคม็ ถกู นำ้� เปร้ียว นำ�้ อะไรลงไป
วา่ เป็นท่ีพงึ่ ท่ีระลกึ ท่ีนับถอื ไมถ่ ืออย่างอ่ืนอกี แลว้ แน่ะ คำ� พดู แลว้ ก็เกิดข้ีสนมิ ขึน้ ขดั ก็ไมอ่ อก ฝนก็ไม่ออก ทำ� ยงั ไงๆ มันก็ไม่ออก
๑๐ อนั นั้นตอ้ งรักษาไว้ มีความสัตย์มคี วามจริงอยใู่ นใจของเรา เทวดา สนมิ กนิ เหล็ก แตไ่ อต้ วั กิเลสกนิ ใจนสี่ ิ มันนๆ่ี เปรียบ เปรียบให้ ๑๐
ก็ยกยอ่ งยอสรรเสริญ สาธุการดว้ ย ฟังว่า
และก็ยนิ ดีท่ีจะป้องกนั รักษาเรา ไมใ่ ห้ตกไปในโลกท่ีล�ำบาก
ทรุ กันดาร ไมไ่ หต้ กนรกหมกไหม้ดงั ที่ว่ามาเลย ได้ถึงความ สนมิ น้นั มนั กนิ เหล็กอยา่ งเดียว อยา่ งอื่นมนั ก็ไม่กนิ อา้
ปลอดภยั สบายใจตลอดวันตลอดคืน นกึ ถึงศลี ของตวั เองเวลา ไม่ทำ� ใหเ้ หลก็ กร่อนลงได้ ไมไ่ ดม้ ีเนอ้ื ดีๆ อยอู่ ยา่ งเก่า ฝนแล้วก็
ไหน เกดิ ความสบายเวลานน้ั นึกถงึ ศลี ไมไ่ ด้ขาด ไม่ไดด้ ่าง มนั อยู่อยา่ งเก่า แล้วก็เขา้ คมอยอู่ ยา่ งเก่า ก็มนั สนมิ ไมก่ ิน
ไมไ่ ด้พร้อย นกึ ถึงเวลาไหนกภ็ าคภมู ิใจเวลานน้ั ถ้าสนมิ กนิ แลว้ มันกฝ็ นได้ก็ไมค่ อ่ ยเข้า

5

6 เพราะมันเปน็ แข่ว(ฟัน)ตัก๊ แตนมาแลว้ ๆ ไม่ ไม่คม แถ แล้วแตท่ ่ีฝังไว้ในดนิ นานๆ หลายๆ ปี อย่าไปขดุ ขนึ้ มาเอามา ๑๐ พฤษภาคม ๒๕๕๖
เคาะ ปังๆๆๆ โปก๊ ๆๆๆ ขี้สนมิ มนั แต่เนอ้ื เหล็กหมดแล้ว
หวั ก็ไม่ได้ โกนผมก็ไมไ่ ด้เพราะมันไม่เข้าแลว้ สนมิ กินแล้ว มีดโกน เน้อื เหล็กหมดแลว้ มแี ตข่ ี้สนมิ กนิ เคาะเวลาไหนก็โปก๊ ๆ หล่นลง
ที่ใช้โกนผมอยูน่ ้ัน กเ็ หมอื นกนั หากเกดิ ข้ีสนมิ ขึน้ มาแล้ว ก็ไม่ มาอย่างงัน้ เพราะฉะนัน้ พวกเราต้องเอาขอ้ นม้ี าเปรียบใจเรา ใจ
ทำ� ประโยชนอ์ ะไรไม่ได้ โกนหนวดโกนเคราก็ไมไ่ ด้ โกนผมก็ไมไ่ ด้ เรากม็ ีสนมิ กินใจ สนมิ กินเหลก็ กเิ ลสกินใจ ความโลภกเ็ ปน็ สนมิ
เจบ็ เพราะว่าคมมนั เป็นขี้สนมิ กนิ เป็นแขว่ (ฟัน)ตั้กแตนแลว้ อยา่ งหนึ่ง ความโกรธก็เปน็ สนมิ อยา่ งหนง่ึ ความหลงก็เป็นสนมิ
ฮาฮา ถ่างตาขดู ไปก็เกิดเลอื ด เกดิ ถลอก โกนหวั ก็เหมอื นกนั อีกอยา่ งหน่งึ
๑๐ หมดคุณภาพของเหล็ก เหล็กที่โกนหัวไดห้ มดคณุ ภาพไปเลย ถ้า ๑๐
ถูกสนมิ กินแล้ว
ถึงไดเ้ ปรียบไวบ้ อกวา่ สนมิ กนิ เหลก็ กิเลสกินใจ สนมิ มัน
ไมก่ นิ อะไรหรอกมันกินแต่เหลก็ ถ้ามเี หล็กอยใู่ นนน้ั ธาตเุ หล็ก
อย่ใู นนน้ั มนั กนิ จนหมดแหละจนกร่อน แมล้ ะบกั จก(จอบ)ไถ
หรืออะไรๆ แข็งขนาดนั้นกด็ ี ถ้าไปฝงั ไว้ในดินหลายๆ ปี เอามา
เคาะโป๊กๆๆๆ ขี้เหล็กขี้สนมิ แตกโปก๊ ๆๆ ออกมาหมด หมดความ
คมแล้วไม่มีความคมแลว้ ฝนยงั ไงก็ไมค่ ม ฝนแลว้ ก็ใช้ประโยชน์
ไม่ได้
เหมอื นกนั ข้อเปรียบนี้ไดข้ ึน้ มาจากข้อเปรียบเทียบวา่ สนมิ ทำ� ให้ใจเรากร่อนไปจากศลี จากธรรมได้ อา้ มนั กิน มนั
กนิ เหลก็ กเิ ลสกนิ ใจ เพราะฉะน้นั พวกเราต้องรักษาอยา่ ให้มัน กินหมด อา้ โลหะท่ีทำ� ด้วยเหล็กดว้ ยอะไรต่างๆ มนั ชอบกนิ
เกดิ สนมิ ได้ในหวั ใจของเรานะ กเิ ลสกนิ ใจของเรากเ็ หมือนกนั ใจของเราไม่ใชเ่ หล็กเป็นความรู้
ความโลภกเ็ ป็นสนมิ ความโกรธก็เป็นสนมิ ความรักก็ พเิ ศษต่างหาก ความร้นู ั้น ใจเป็นความรู้ รู้ดี รู้ชั่ว รบู้ าป รบู้ ญุ
เปน็ สนมิ ความชงั กเ็ ปน็ สนมิ ท่ีจะกินใจให้เรา กรอ่ นลงออกไปไม่ รู้คณุ รู้โทษ ร้ปู ระโยชน์ มิใช่ประโยชน์ รู้ไปหมดทุกอย่างน้ัน
แหลมคมเหมอื นเก่าแลว้ เพราะฉะน้นั อย่าใหม้ นั เกิดข้ีสนมิ ข้ึนใน แหละอะไรๆ เรากเ็ ว้นจากสง่ิ เหล่านนั้ ซะ เพราะมันเป็นอนั ตราย
หัวใจของเราเหมอื นดงั รักษาเหล็กที่เราใช้ทำ� งานอยู่ เป็นเคยี ว แกใ่ จเรา สง่ิ นม้ี นั เปน็ ข้ีสนมิ สงิ่ นมี้ นั เปน็ กเิ ลสมนั กินใจเรา สนมิ
หรือเปน็ อะไรน่ี เป็นเคียวเก่ยี วขา้ วหรือวา่ เป็นมดี ตัด ถางอะไร ไม่กนิ เหล็กอย่างเดียวนะ กนิ เหลก็ กนิ โลหะต่างๆ ทำ� ให้เหลก็
ถา้ เกดิ ขี้สนมิ แล้วไมค่ ่อยเข้าทา่ เลย มนั กนิ ได้หมดเหล็กท้ังหลาย หมดคณุ ภาพ ไม่ ใช้ไมไ่ ด้เลยนส่ี ิ โกนหวั อยทู่ กุ วนั ๆ อ้า ในวันพระ
มันกนิ ได้หมด พวกจอบพวกเสยี ม พวกบักจก(จอบ)ไถอะไรก็ วันเจา้ มา เอามาโกน โกนหัว ถา้ มนั ยังสนมิ ไมก่ ินแลว้ เข้า(คม)

7

8หวานจอ๋ ยๆๆ ไม่เจ็บอะไรเลย ตัดออกได้หมด เปน็ ขนเป็นเลบ็ ถ้าไปฝงั ไว้ในดินหลายๆ ปี ไปขดุ ขน้ึ ปลน้ ข้ึนมาไปพบอยู่ ๑๐ พฤษภาคม ๒๕๕๖
เป็นอะไรเหล่านน้ั มนั ออกไปหมด มนั ขูดออก เอาเปา่ ออกไมไ่ ด้ ในดนิ นานๆ ไม่มเี น้อื เหลก็ แลว้ มนั ฝงั อยู่ในดนิ นานแล้ว เอามา
เพราะมนั คม ไมม่ ขี ้ีสนมิ ถ้าเคยคยุ้ ขี้สนมิ ขึ้นมาแลว้ จะเอามา เคาะๆๆๆ ให้ขูดโปก๊ ๆๆๆ ข้ีสนมิ มันจับหนาขน้ึ มาเตอะเลย เออ
โกนหัวได้หรือเปลา่ โกนหวั ไมไ่ ด้เพราะวา่ มนั ๆ มันเป็นแข่ว(ฟนั ) ใหเ้ คาะ ปงิ้ ๆๆ เสียงเหลก็ ก็ไมม่ หี รอกนะ ถ้ามีต้งั แต่ข้ีสนมิ แตก
ตก๊ั แตนไปแลว้ เป็นฟนั ตกั๊ แตนไปแลว้ ใช้งานไมไ่ ด้เลย เพราะ ออกโวๆ่ ออก ถ้าเป็นอยา่ งนน้ั จะมคี ุณภาพไหม เอามาใช้งานจะ
ฉะนัน้ ใหร้ ักษา อย่าใหม้ ันกินใจเรา กิเลสความ ราคะก็ดี โทสะก็ดี ดีไหม อา้ เอามาเป็นมีดเป็นขวานเป็นเคยี วเกี่ยวขา้ วเก่ียวอะไรก็
๑๐ โมหะก็ดี เหลา่ นเี้ ปน็ สนมิ ส�ำหรับกินใจคนให้หมดคณุ ภาพจากใจ ดี ถ้าไปทำ� ประโยชน์อะไรไม่สะดวกไมส่ บาย ไม่สำ� เร็จสมความ ๑๐
มนษุ ย์ไปเป็นใจยักษ์ใจมารไปก็ได้ ปรารถนาของเราแล้ว มนั เป็นหมดแลว้ ข้ีสนมิ กินหมดแล้ว
ถ้าปล่อยให้มันกนิ แลว้ โอย้ ไมม่ ีดีเลย สังคมไหนแนะ่ มี
กิเลสกนิ ใจมากๆ แลว้ มคี วามโลภมากๆ มีความโกรธมากๆ
มีราคะ มโี ทสะ มโี มหะกินใจให้หมดแล้ว จะมายนิ ดี ในการให้
ทานนัน้ ได้ไง จะมายินดี ในการรักษาศลี ไดย้ ังไง เพราะกเิ ลสมัน
กนิ แล้วนะอะ่ เพราะฉะนน้ั พวกเรารักษาอย่าใหม้ ันมากินใจเรา
ความโลภ ความโกรธ ความหลงกด็ ี ความรักก็ดี ความชังกด็ ี
ความดี ใจเสยี ใจร้องไหห้ วั เราะเหลา่ น้ัน มาทีแต่ของกินใจเรา
เทา่ น้ัน ทำ� ให้ใจเราแปว้ ไปๆ ไม่ ไมม่ ีคุณภาพพอท่ีจะทำ� งาน
ละเอียดได้ อา้ นพ่ี ูดให้ฟังย่อๆ เอา เปรียบเอาเหลก็ ข้ึนมาเปน็
ตัวอย่าง และกข็ องศัตรูกบั เหลก็ นั่นก็คือขี้สนมิ สนมิ มนั เกิดจาก สนมิ กินหมดแลว้ กนิ ไปหมดหรอก เปรียบเทียบไว้ว่า
เหลก็ น่ันแหละไมไ่ ด้เกิดจากอะไร ถ้าเหล็กเราไมไ่ ดท้ ำ� ความสะอาด สนมิ กินเหล็กกเิ ลสกินใจอา้ กเิ ลสมนั คอื อะไรละ่ กเิ ลสก็คือความ
เอาไว้ มันถกู เค็ม ถูกเปรี้ยว ถกู อะไรเข้า เปรี้ยวๆ ไปแลว้ ไปกัด โลภ ความโกรธ ความหลง ราคะ โทสะ โมหะ ของเหลา่ นถ้ี ้ามนั
กดั เหลก็ ไดก้ ิน กนิ เป็นข้ีสนมิ ข้นึ มาได้ ถา้ ปล่อยไว้นานๆ เป็นยงั ไง เกิดข้นึ ท่ีใจเราจริงๆ กินใจใหห้ มดคณุ ภาพไป ไมม่ ีเมตตา ไมม่ กี รุณา
มนั หมด ไมม่ ีคมเลย สนมิ กนิ ไปหมดแลว้ คมนั่นน่ะ ท่ี ไหนมัน ไมม่ มี ทุ ิตา ไมม่ ีอุเบกขา ธรรมเหล่านม้ี นั เกดิ ข้นึ กบั อ้า ใจเช่นนน้ั
บางๆ มนั ก็กินง่ายๆ หมดเลยคมมีด มดี ดีๆ ท่ีฝนไวด้ ีๆ ลบั ไวด้ ีๆ ใจท่ีมกี เิ ลสอย่างนัน้ ความเมตตากรุณากจ็ ะไมม่ ี เพราะว่าเอ็นดู
ไม่ได้ทาน�้ำมันไวเ้ ลย กันสนมิ ก็ไมม่ ี ใหม้ นั กนิ เอาๆๆ จนเหลอื สงสารผู้อ่ืนกอ็ าจจะไมม่ ี อา้ มันกินใจไปแลว้ กิเลสกินไปหมด
ตง้ั แตเ่ นอ้ื เหลก็ ท่ี ไม่เป็นประโยชน์ แล้ว มีแตค่ วามโลภ ความโกรธ ความหลง หนาแน่นอยใู่ นหัวใจ

9

10 แล้วจะเอากฎหมายอะไรมา ปกครองมนั คมุ้ ครอง มนั หมดคณุ ภาพ กนิ ใจหมด อา้ สนมิ กินเหลก็ กิเลสกนิ ใจ ที่ว่าอย่างนัน้ หรอก อา้ ๑๐ พฤษภาคม ๒๕๕๖
พูดใหเ้ ขา้ ใจงา่ ยๆ ทำ� ให้คณุ ภาพของจิตใจมนษุ ยห์ มดไปเลย
ของใจมนษุ ย์แลว้ มีแตท่ �ำบาปอยา่ งเดียว ฆา่ สตั ว์ไม่อาย ไม่มเี มตตา ไมม่ กี รุณา ไม่มีมุทติ า ไม่มอี เุ บกขาธรรม ในหวั ใจ
ลักทรัพย์ไมอ่ าย ประพฤตผิ ิดในกามไม่อาย กล่าวมสุ าวาทไม่ ท�ำให้กิเลสขยำ� ไปหมด ป่นปไี้ ปหมด แล้วก็อยรู่ วมกนั จะเป็น
กระดากกระอายแตอ่ ย่างใด แตพ่ ูดไดพ้ ูดเอา เอาวา่ ตัวท�ำได้แลว้ ยงั ไงเหรอ ถ้าเรามาอยูร่ ่วมกันด้วยกเิ ลสทุกคนๆๆ แล้ว โอ้ย
ไม่มี ใครรหู้ รอก แตม่ ันกระทบไปถึงใจเรา ทำ� ให้ใจเรากร่อน ตีกันทกุ วนั ฆา่ กนั ทกุ วัน หัวรา้ งขา้ งแตกทกุ วัน แพ้แล้วคราวนี้
กร่อนผุพังไปอนั นสี้ ิครบู าอาจารยเ์ ขาจงึ เอาจริงเอาจัง ในเรื่อง คราวหนา้ จะแก้ไขใหม่อยู่อยา่ งน้ัน เขาเรียกว่าแก้แคน้ แกแ้ คน้
๑๐ การชำ� ระกเิ ลส กันเออ คราวนเี้ ขาเอาเราขนาดนแ้ี ลว้ คราวหนา้ เราจะเอาใหเ้ จบ็ ๑๐
กวา่ นอ้ี ีก เออ ฮึดตวั เองข้ึนมาต่อสอู้ ีกอยา่ งน้ี เพราะวา่ มันมีเช้ือ
ทานัง เทติ ของมัน เชื้อขี้สนมิ อยู่ในหัวใจเราไม่กำ� จัดเชื้อของสนมิ ซะ ใหม้ นั
หมดซะ ให้มนั เป็นสเตนเลสไปหมดเลย
เนอ้ ลกู หลานเอ้ย
ไมม่ ีข้ีสนมิ กนิ ได้เลย หวั ใจสเตนเลสเขาว่าง้ี ไม่มีอะไรกนิ ได้
ทานัง เทติ ทานัง เทติ แตก่ เิ ลสความโลภก็ไม่มี ความโกรธก็ไมม่ ี ความหลงก็ไม่มี ความรัก
ความชงั ความอจิ ฉา ริษยา พยาบาท อาฆาต จองเวร จองกรรม
การท�ำบญุ ในทางนัน้ เป็นเคร่ืองกำ� จัดกิเลส ความตระหน่ี เหลา่ นน้ั หมดไปแล้วไมม่ ีแล้ว แลว้ ๆ เปน็ อยา่ งไร สงั คมจะเปน็
ถี่เหนยี วจะได้ สีลงั รักขะติ เนอ้ ใหร้ ักษาศลี ใหบ้ ริสุทธิ์สะอาด ยังไง ถา้ เป็นอย่างนน้ั สงบสขุ ไมต่ ้องเอากฎหมายอะไรๆ มา
อยา่ ให้ดา่ งใหพ้ รอ้ ยได้ ปกป้องคุม้ ครองหรอก เพราะว่าเปน็ คนท่ีชำ� ระกิเลสตัวเองดว้ ย
ธรรมะ ใหม้ ันเบามนั บางไปแล้ว ความโลภก็ไม่มี ความโกรธก็
สลี ัง รักขะติ ภาวะนานัง ภาเวตตะวา ไม่มี ความหลงก็ไมม่ ี ความรักก็ไมม่ ี ความชังก็ไม่มี ความอิจฉา
ริษยาก็ไมม่ ี
เพิ่นว่าการภาวนาทำ� สมาธิภาวนาให้ใจสงบก็เปน็ เหตุให้
กเิ ลสหลุดจากใจได้เหมือนกนั หลดุ ออกไปเลย ไม่มี ไมม่ ีความ 11
ตระหนถี่ ่ีเหนยี วใดๆ มาเปน็ ส่ิงขัดขวางหวั ใจเรา ทาน ศีล ภาวนา
เปน็ เคร่ืองก�ำจัดกิเลสได้ดีมาก อา้ เพราะฉะนัน้ เราเปน็ ชาวพุทธ
เราไม่เอาของเหล่านม้ี าก�ำกบั หัวใจเรากิเลสกก็ นิ หมด กิเลสก็

12 ๑๐ พฤษภาคม ๒๕๕๖

๑๐ ๑๐

เราก็อยู่สบายท่ีสดุ นัง่ ท่ี ไหนสบาย นอนท่ี ไหนสบาย เพ่ินก็หาหนทางใหพ้ วกเราวา่ อยา่ งน้ี เราจะเอามาใชห้ รือ
ไมม่ ีวา่ จะมเี วรมภี ัยที่ ไหนมาเกดิ กบั เราได้ เพราะว่าเราอโหสไิ ป เปลา่ อา้ เอาธรรมะของพระพุทธเจ้ามาใชห้ รือเปล่า ทุกวัน ทกุ เวลา
หมด อา้ แนะ่ ทำ� ใจใหเ้ ป็นหวั ใจสเตนเลสดีกว่าเว้ย ทำ� ให้ใจให้ ทกุ นาที ใหม้ ถี ี่ยิบเขา้ ไปเร่ือยๆ เราก็จะสบาย เห็นความสบาย
มันหมดสนมิ อย่าให้มากินใจ สนมิ มันกินเหลก็ แตก่ ิเลสมันกนิ ข้ึนมาแลว้ เพราะว่าไม่มี ใจอจิ ฉาริษยา พยาบาทอาฆาตคนอื่นเขา
ใจคน กนิ จนหมดคณุ ภาพของใจ ไมม่ ี ใจเปน็ มนษุ ย์แล้วเออ อา้ ไมม่ ี มแี ต่คดิ จะช่วยเหลือเขาเท่าน้ันอ้า เป็นใจเมตตาแท้
มแี ตโ่ มโหโกรธา ปรายนา(พา่ ยแพท้ ่ีสุด)นะสปิ ะเนยี่ พา่ ยแพ้ไป เมตตา กรุณา มุทติ า อเุ บกขาแท้ แล้วจะอยรู่ ่วมกนั เปน็ ยังไง
หมดทุกอยา่ ง เราจะเจริญยังไง สร้างความเจริญให้มี ในหมู่ อยา่ งพ่ีอยา่ งนอ้ งอย่างสายโลหติ เดียวกันแท้ๆ ไมฆ่ ่าฟนั รันแทง
ในบ้าน ในหมู่ของมนษุ ย์ กเ็ อากิเลสนแ่ี หละให้มนั หมดทกุ คนๆ กนั เลย แต่ถงึ กระน้นั มนั กผ็ ่า ผา่ ต้ังป้อมหนอี อกไป พี่น้อง
ให้มนั ยังอย่รู ่วมกนั อย่างพี่อย่างน้องอยา่ งสบาย มีการมีงานอะไร ฟ้องร้องกนั ถึงคกุ ถึงศาลถงึ โรงถงึ ศาลก็มี เพราะวา่ มนั ผา่ เอาไป
เกิดขนึ้ กร็ ับอาสาช่วยเหลอื เจอื จุนกนั ไป อ้า อย่างมีเมตตา จนมันสว่ นในแตกใหแ้ ยกออกไป ถ้ามันเกิดขึ้นแล้วมนั ชวนทะเลาะ
ให้ไดม้ ี เปน็ มีเมตตาพร้อม มกี รุณาพรอ้ ม มอี เุ บกขา เมือ่ สงิ่ ท่ี เบาะแวง้ ใหแ้ ตกให้แยกกันได้ พี่นอ้ งกันแท้ๆ กเ็ ปน็ เรื่องเป็น
มันชว่ ยไม่ได้แล้วกอ็ เุ บกขาได้ เออ เขาทำ� ขนาดนัน้ เปน็ เร่ืองของเขา เสยี งกนั ถงึ โรงถึงศาลกม็ นี ะอา้ บางแห่งหนอบางแห่ง เป็นเรื่อง
เราจะไปช่วย เราอาจจะพัวพันไปติดตาข่ายอย่างเขาเวย้ เออ ถ้า วุ่นวายเพราะความโลภความโกรธความหลง มนั ยุให้รำ� ต�ำใหร้ ั่ว
เราไปช่วยคนผิด เราจะอาจจะติดตาขา่ ยไปกับเขาไป ถ้าวางเฉย ย่วั ให้แตก มนั แยกให้ออก จากพ่ีจากนอ้ งไปเลย ไม่มพี ่ี ไมม่ นี อ้ ง
ซะปะนี่ วางเฉยและอุเบกขา วางเฉยซะส่ิงท่ีชว่ ยไมไ่ ด้ แน่ะ ไม่มี ใครเคารพนับถอื นบั ถอื หน้าถือตาก็ไม่มี มแี ต่คนถุยนำ�้ ลายใส่

13

14 อยุ๊ คนอยา่ งนี้ไมน่ า่ คบเลย ขึน้ มาล่ะ ทั้งคนท้ังหลาย เอาเปรียบกนั อยา่ งน้ี เพราะวา่ ปลอ่ ยให้สนมิ กนิ ใจไปหมดแลว้ ๑๐ พฤษภาคม ๒๕๕๖
สนมิ กนิ เหลก็ กินนานๆ กห็ มดเน้อื เหล็กไป กเิ ลสกนิ ใจถา้ ปลอ่ ย
รังเกียจ ถา้ หากมกี ิเลสหนาๆ มีความโลภหนาๆ มคี วามโกรธ ใหม้ นั กนิ นานๆ ก็หมดคุณภาพของใจมนษุ ย์ไป มกี ันแตฆ่ ่าฟัน
หนาๆ มคี วามหลงหนาๆ มคี วามรักความชังความอจิ ฉาริษยา รันแทงกัน ปลน้ สะดมซึง่ กนั และกนั ฆ่าตี ตโี บยซึ่งกนั และกนั
พยาบาทหนาแนน่ ขนึ้ มาแลว้ ก็ ท�ำคนอยูร่ ว่ มกนั อย่างสัตว์ อย่าง อิจฉาริษยาไหลเขา้ มา อา้ ท่ัวบา้ นทั่วเมอื งอ้า เปน็ อย่างน้ี ปล่อย
สตั ว์ขม่ เหงคะเนงรา้ ยกัน ให้ความอิจฉาริษยาไหลเขา้ มาในบา้ นเรา เราจะเป็นอยา่ งไร
เออๆ ไม่มีพ่ี ไม่มนี อ้ ง มือใครยาวสาวได้สาวเอาไปซะแล้ว พวกเราจะตั้งอยูไ่ ด้หรืออา้ ถ้าความแตกแยกกนั แลว้ เกดิ มีขึ้น
๑๐ ว่ะเนาะ(นะ) แลว้ เดอื ดรอ้ นหรือเปลา่ เป็นยงั ไงไมม่ ีการเจอื จุน แล้ว ความยุให้รำ� ต�ำให้รั่ว ยวั่ ใหแ้ ตก มันเกดิ ข้นึ มาจากอิจฉา ๑๐
กนั เลย เจือจุนกันเลย สงเคราะห์สงหากันก็ไมม่ ีแล้ว อา้ ริษยาพยาบาท
มแี ต่เอารัด มแี ตเ่ อาเปรียบกันไปอยา่ งนน้ั นวี้ า่ ขาดจากธรรมะ
ไปแล้ว ถา้ มตี ้งั อยู่ในเมตตา กรุณา มทุ ติ า อุเบกขาแท้ๆ มี เพราะฉะน้ันอย่าให้ของเหลา่ นน้ั มาเป็นใหญ่หัวใจเราเลย
คุณธรรมดึงดดู จิตใจซง่ึ กนั และกัน อา้ เหน็ อกเห็นใจซง่ึ กนั และ ความอิจฉาริษยา พยาบาทอาฆาต จองเวรเหลา่ นั้นอย่าใหม้ ันมา
กนั ท�ำใหอ้ ยู่ร่วมกันอยา่ งสนั ติ อย่างสนั ติสุข ไม่มคี วามเดือด อยา่ ใหม้ นั เข้ามาครองใจเรา อ้า ทำ� ให้แตกให้แยกกนั อย่างนนั้
ร้อนใดๆ เลยอ่ะ อนั นเ้ี ปน็ กิเลสเบ้ืองตน้ ที่ท�ำใหส้ ังคมอยรู่ ่วมกนั ไมเ่ อา ใหม้ ั่นคงในสามัคคีธรรม สามคั คมี ี ในหมู่ใด ความสุขย่อม
ล�ำบากกเ็ พราะกเิ ลสเหล่านแี้ หละ แยง่ กนั เป็นใหญ่ แย่งกนั เป็น มี ในหม่นู ้นั ถา้ สามัคคพี ลาดไปหรือขาดไปจากหมู่ใดแฮ ภัยยอ่ ม
โต แยง่ ลาภสกั การะของกนั และกัน อยา่ งนมี้ ันกม็ ีอยู่ จำ� ไว้ เข้าฟาดฟนั หมนู่ ั้นให้ฉบิ หาย ฉบิ หายดว้ ย ท�ำลายสังคมดว้ ย
แตกแยกกันได้ หมดความปรารถนาดี ใสก่ ันแล้วจะเอาอะไร
มาปกครอง หากปกครองกนั เพราะฉะนัน้ ขอฝากขอ้ คดิ เห็นอันน้ีไว้กบั อบุ าสก อุบาสกิ า
ดว้ ยธรรมดงั กลา่ วมาแลว้ น้ี อยรู่ ่วมกันอย่างสนั ติสุข ผปู้ ระพฤติปฏิบัติตามคำ� สง่ั คำ� สอนของพระพุทธเจา้ อยอู่ ย่าง
ฝ่ายเดียวกนั พี่นอ้ งร่วมไสร้ ่วมทอ้ งเดียวกนั ก็ไมแ่ ตกไมแ่ ยก เคร่งครัด ไมป่ ลอ่ ยไมว่ าง ให้ยดึ ใหม้ ั่น ค้ันใหเ้ หนยี ว จับใหแ้ น่น
กนั เลย ท�ำมาหากนิ อะไรขาดตกบกพรอ่ งอะไรก็มีความพอใจที่ ดน้ิ มากอ็ ย่าใหม้ นั หลุดไปจากมือ ธรรมะอันนเ้ี ปน็ ธรรมะคุ้มครองโลก

จะช่วยเหลือกัน อ้า ไมม่ ีขยะแขยงใดๆ ทั้งน้นั ถ้าหากว่าเกิด โลโก ปัตถมั ภิกา เมตตา
อิจฉาริษยาพยาบาทกันขน้ึ อย่างรุนแรง ศีลแตกหักแลว้ หมดแล้ว
หมดความดีแล้ว หมดความรัก หมดความเมตตา กรุณา มทุ ติ า เพิ่นบอกไว้โลกจะตงั้ อยไู่ ดม้ ีความสขุ อย่ไู ดเ้ พราะความ
หมด ไมอ่ ยากชว่ ยเหลือเจอื จุนกนั แลว้ อยา่ งนก้ี อ็ ยู่กนั อย่างสตั ว์ เมตตาธรรม มคี วามเมตตาตอ่ กัน กรุณาตอ่ กนั ไม่เอารัด
อยู่กนั อย่างสตั วผ์ ู้ไมม่ ธี รรมะธัมโมแล้ว อย่กู นั อยา่ งเอารัด ไมเ่ อาเปรียบซึ่งกันและกนั แล้วก็อยรู่ ่วมกนั อย่างเปน็ สุข

15

16 อยา่ งพี่อยา่ งน้อง พ่ีน้องเกดิ ในอทุ รกนั อันน้ันยง่ิ สำ� คญั ใหญ่ อย่างนเ้ี รียกวา่ อย่ใู นธรรมนญู ธรรมนูญแทๆ้ เอาธรรม ๑๐ พฤษภาคม ๒๕๕๖
เปน็ ใหญ่ ไมไ่ ด้เอากเิ ลสตัณหามาเปน็ ใหญ่ โลภะ โทสะ โมหะ
เกิดรว่ มทอ้ งน้องรว่ มไส้ ไมอ่ ิจฉาไม่ริษยา ไม่พยาบาทแมล้ �ำบาก ไมเ่ อามา ไมเ่ อามาใช้ เอาแตค่ ณุ งามความดี ใช้ช่วยเหลือกนั
มาก็เป็นหน้าที่ของพ่ีของน้องท่ีจะดูจะแลให้ ปกป้องหรือคุ้มครอง อยู่ในกลุ่มของเรา หมู่ของเรา บา้ นของเรา เมอื งของเรา จังหวัด
น้ันเป็นเร่ืองของทางรัฐบาลปกปอ้ งค้มุ ครองไมท่ อดท้ิง ไมน่ งิ่ ของเรา อำ� เภอของเรา ต�ำบลของเรา มีแตค่ นดีๆ ท้ังนนั้ ไม่มี
ดดู าย ล�ำบากล�ำบนยังไงก็ ขวนขวายหากันอยูอ่ ยา่ งนั้น ในหลวง คนชวั่ อา้ แลว้ เปน็ ยังไง
นั่นเปน็ ตวั อย่าง ในหลวงเป็นตัวอยา่ งท่ียงิ่ ใหญ่ เปน็ แมเ่ หล็ก
๑๐ ใหญ่ที่สุด สามารถดงึ ดูดจิตใจของไพร่ฟ้าขา้ แผน่ ดนิ ให้อยใู่ น นตั ถิ สันติปะรงั สขุ งั ๑๐
ความสงบได้ ไม่ใหม้ ันนอกลู่นอกทางออกไป นเี่ รียกว่าปกครอง
ด้วยธรรม ไมไ่ ด้ปกครองดว้ ยกเิ ลส ปกครองดว้ ยกิเลสนะ มีแต่
จะฆ่าจะตีกนั ฉกชิงวิ่งราวแย่งกันและกนั อยูอ่ ยา่ งนี้ มันจะดี จะเกดิ ไหม ความสงบสุขจะเกดิ ไหม สขุ อ่ืนยิง่ กวา่ ความสงบไมม่ ี
ที่ ไหน นัตถิ สันติ เพ่ินวา่ อา้ เสมอดว้ ยความสงบไม่มี แต่ว่าไมม่ ี นัตถิ
ถ้าเอาธรรมะธัมโมเขา้ มาเปน็ ธรรมนญู ในหัวใจเรา เรากอ็ ยู่ ไม่มี อนั นน้ั ไมม่ ี
เป็นสุข อยู่ร่วมกนั เป็นสขุ เหน็ เหน็ ทกุ ข์ของผูอ้ ื่นเหมือนดังทกุ ข์
ของตวั เองอยา่ งง้นั ถือไวจ้ นว่าเป็นทกุ ขแ์ ทนเขา แลว้ กม็ อี ะไรท่ี นตั ถิ ภันเต นตั ถิ ภันเต
จะชว่ ยเหลือกันได้ ก็ไมต่ ระหนถ่ี ี่เหนยี ว กช็ ว่ ยเหลือกันไป
ตามมตี ามได้ เป็นผูเ้ สียสละ เพิ่นกว็ า่ ไว้อยู่ (หวั เราะ)

17

18 ๑๐ พฤษภาคม ๒๕๕๖
อ้า เธอเปน็ ไอน้ ้ันไหม อ้า นัตถิ ภนั เต เธอเป็นอย่างนัน้ ไหม
นตั ถิ ภนั เต ไมม่ พี ระเจ้าข้า ซะก่อน รับว่าไมม่ ี กิเลส
ตัณหา มานะ ทฏิ ฐิ ไมม่ พี ระเจา้ ข้า ไม่มพี ระเจ้าขา้ นัตถิ แปลวา่ ไมม่ ี
ของเหล่านัน้ ไม่มี

๑๐ กุฏฐงั (โรคเรื้อน) ๑๐
คัณโฑ (โรคฝี)
กิลาโส (โรคกลาก) ดังท่ีแสดงมา ปกิณณกนยั เพอื่ ต้องการให้ท่านท้ังหลาย
โสโส (โรคมองคร่อหรือหืด) นำ� ไปใคร่ครวญพนิ จิ พจิ ารณาดว้ ยปญั ญาอนั ชาญฉลาดของตนๆ
อะปะมาโร (โรคลมบ้าหมู) เองเถดิ อปั ปมาทธรรม ไม่มีความประมาท ต้ังอกตง้ั ใจอย่ใู น
มะนสุ โสสิ๊ (เจ้าเป็นมนษุ ย์) ธรรมของพระสัมมาสัมพุทธเจ้านท้ี กุ อยา่ ง ทุกอย่างทุกขอ้ ไป
เจ้าเปน็ มนษุ ย์ใชไ่ หม ตอ่ แตน่ นั้ กจ็ ะได้ประสบพบเหน็ แตค่ วามสขุ ความเจริญทั้งทาง
อามะ ภันเต คดโี ลกและทางคดีธรรมทกุ ประการ รับประทานวิสัชนามา
ก็ยุติโดยเวลา เอวงั ก็มีด้วยประการฉะน้ี
ขอรับเจ้าข้าเปน็ มนษุ ย์ ถ้าเปน็ มนษุ ย์ก็ตอ้ งเอาธรรมมนษุ ย์
มาปกครองกนั มาอยู่ร่วมกันดแู ลกนั อ้า เอาธรรมของพระพุทธเจ้า
เป็นธรรมดว้ ยเป็นวินยั ดว้ ย ไม่ สง่ิ ที่ผิดกำ� หนดกฎหมายไมเ่ อา
แลว้ อา้ ไมเ่ อามาใชเ้ ลย ของที่ผิดก�ำหนดกฎหมายบา้ นเมือง
ทำ� ให้แตกแยกกันและกัน ฆา่ ฟันรันแทงกนั เหลา่ นัน้ เพ่ินนอกคอก
ไปแลว้ นอกกฎหมายของรัฐบาลไทยไปแล้ว อา้ ฆา่ ฟนั รันแทง
จองเวรจองกรรมซง่ึ กันและกนั มันออกนอกคอกไปแล้ว อย่า
เอามาใช้เลย

19

หลวงป่ทู อ่ น ญาณธโร ๑๙ พฤษภาคม ๒๕๕๖
วนั อาทติ ยท์ ี่ ๑๙ พฤษภาคม ๒๕๕๖ เวลา ๑๗.๐๐ น.
๑๑
ณ ห้องประชมุ ชัน้ ๒๒
อาคารศูนย์การแพทย์วิชัยยุทธ

๑๑โรงพยาบาลวชิ ัยยทุ ธ

น่าจะเอาสมเด็จใหญๆ่ เป็นสมเดจ็ โนน้ สมเด็จนม้ี าแสดง
ธรรม คนจ�ำนวนมากๆ อย่างนจี้ ะสมดลุ กนั อนั นี้ใหพ้ ระบ้าน
นอกมาแสดงใหฟ้ ัง มนั จะสมกับคนที่มาฟังหรือเปลา่ ตัง้ ใจฟงั
ไมไ่ ด้ว่าอะไรหรอก ว่าเร่ืองของคนนแี่ หละ เร่ืองของคนนมี่ นั
วุ่นวายจริงๆ อยู่ปนเปกันหลายระดบั ระดับที่มีกเิ ลสหมดแลว้
ท่านกส็ บาย ระดบั ท่ีมีกเิ ลสกวนอยู่ มันกว็ ุ่นวายอยู่อยา่ งงน้ั นะ
เพ่ินนะ ทำ� ใหว้ ุ่นวาย สังคมวุน่ วาย การอยรู่ ว่ มกนั หาความสงบ
สขุ ไม่มี อยา่ งน้ี เพิ่นบอกไว้ว่า

1

2 อ้า มตี า มีหู มจี มูก มลี ิ้น มกี าย มี ใจ เนยี่ ไม่สงบอยเู่ นย่ี ๑๙ พฤษภาคม ๒๕๕๖

นัตถิ สันตปิ ะรัง สขุ งั

อ่ะ เพิ่นบอกว่าอย่างงัน้ ถา้ อยากท�ำความสขุ เกดิ มีขนึ้ ไมซ้ กงกอยูเ่ นย่ี ขป้ี อมกา่ มันแล่นขึน้ มื้อละฮอ้ ย
กท็ ำ� ความสงบซะ เพิ่นวา่ อยา่ งง้ันนะ ทำ� ความสงบจิตสงบใจตวั ขปี้ อมน้อยแล่นข้นึ ม้อื ละพัน ตัวใด๋มาบ่ทนั กข็ น้ึ นำ� คมู่ อ้ื
เองซะ มนั ก็ไมม่ ีเร่ืองอะไรมากมายหรอก ความโลภ ความโกรธ (ต้นไม้สงู ใหญ่ กิ้งกา่ ว่ิงขึ้นวันละรอ้ ย ก้ิงกา่ นอ้ ยวิง่ ข้นึ วันละพัน
ความหลง ราคะ โทสะ โมหะ ของเหลา่ นม้ี ันเป็นของจรมาทีหลงั
หรอก ไม่ใชเ่ กิดมาพรอ้ มเรา จรมาทีหลงั ตาเห็นรูป มนั ก็จับเอา ตัวไหนมาไมท่ ัน ก็วิ่งข้นึ ทุกวัน)
๑๑ มาใคร่ครวญ ตา หไู ดฟ้ งั เสยี ง ไพเราะหรือไมไ่ พเราะ มนั กเ็ อา เพ่ินว่า นห่ี ลวงปมู่ ั่น(หลวงปมู่ ั่น ภูริทัตโต) เพ่ินบอก ๑๑
เขา้ มาใคร่ครวญ จมูกได้ดมกลิ่น ลิ้นไดล้ ิ้มรส กายไดถ้ กู ตอ้ ง คตธิ รรมให้แก่ลกู ศษิ ยท์ ั้งหลาย ฟงั เราไปจำ� เอาขา่ วอันน้ันมา
โผฏฐพั พะเหล่านัน้ กจ็ ับมาวิจัยกนั จนพอแรง จนหลง หลงตัวเอง พิจารณาดู กเ็ ป็นอยา่ งท่ีท่านว่า ความรักถา้ เกิดขนึ้ กเ็ พราะ
วา่ ตวั เองเป็นอนั น้ัน ว่าตวั เองเปน็ คนโกรธ โลภ โกรธ หลง ตาเห็นรูป หฟู ัง ฟังเสียง จมูกดมกลิ่น ล้ินลิ้มรส กายถกู ต้อง
เข้าใจวา่ ใจมนั เปน็ แตว่ ่าใจตัวเองเปน็ แท้ท่ีจริงไมใ่ ช่หรอก โผฏฐพั พะซะก่อน
มันเก็บๆ มาสะสมในตัวของเราเอง ตัวของเราหาเก็บเอาอารมณ์
ต่างๆ มาเป็นตัวตน สตั ว์ บุคคล ตวั ตน เรา เขา เกิดมีข้นึ มา หกพันง่าเนย่ี ขกี้ ะปอมก่า ขึ้นมอ้ื ละฮ้อย
พระพุทธเจ้าตรัสรู้แลว้ ทา่ นก็ร้เู รื่อง รู้เร่ืองว่ากเิ ลสมันจรมาแต่ ขป้ี อมน้อยขน้ึ ม้อื มอ้ื ละพนั ตัวไหนมาบท่ นั ก็ขนึ้ นำ� ค่มู ้ือ
ที่อ่ืน หลวงปูม่ ั่น(หลวงปู่ม่ัน ภรู ิทัตโต) พูดบ่อยๆ (๖,๐๐๐ ก่ิง กงิ้ ก่าวงิ่ ขึ้นวันละร้อย กง้ิ ก่าน้อยวิง่ ขึ้นวันละพัน

ไม้ซกงก ไม้หกพันง่า ตัวไหนมาไม่ทัน กว็ ่งิ ขนึ้ ทกุ วัน)
(ต้นไม้สงู ใหญม่ ี ๖,๐๐๐ กงิ่ )
เออ นพ่ี วกเรา เอาทำ� ยงั ไงจะก�ำจัดกิเลสอาสวะเหลา่ น้ี
อ้า มนั หลายปานไหน ใหม้ นั หมดไปจากจิตสันดานของพวกเรา ทำ� ยังไงจงึ จะเอาชนะ
มนั ได้ มนั ว่ิงข้นึ อยู่ทกุ วันๆ

ไม้ซกงก ไมห้ กพันง่า มอ้ื ละร้อย ขีป้ อมนอ้ ยขน้ึ มื้อละพนั ตัวไหนมาบท่ นั ขน้ึ นำ� ค่มู อื้
(ต้นไมส้ ูงใหญม่ ี ๖,๐๐๐ กงิ่ ) (วันละรอ้ ย ก้งิ ก่านอ้ ยวิง่ ข้นึ วนั ละพนั
ตวั ไหนมาไม่ทัน ก็ว่ิงขน้ึ ทุกวนั )

3

4 เพราะฉะน้นั ใจของเรา จึงหมดคุณภาพจากมนษุ ย์ไป ๑๙ พฤษภาคม ๒๕๕๖
โดยไมค่ ืนมาได้ จะมาสร้างบารมี ใหม้ ันคนื มา เป็นมนษุ ยส์ มบูรณ์
๑๑ มศี ีลมีธรรมจริงๆ มีกินอะไร แนวอื่นมากนิ ใจไมไ่ ด้ ไม่ใหม้ ันมา ๑๑
กินใจได้ ความตระหนถ่ี ่ีเหนยี วกด็ ี ความรักกด็ ี ความชังกด็ ี
ทา่ นกเ็ ลยสรุปใหฟ้ งั ว่า อา้ เอาเปรียบเทียบไดห้ ลายอยา่ ง ราคะกด็ ี โทสะกด็ ี โมหะกด็ ี อยา่ ใหม้ นั มากนิ ใจเราได้เปน็ อันขาด อ้า
สนมิ มนั กินเหล็ก อย่างอ่ืนมันไม่กนิ ไม้มนั ก็ไมก่ ิน อะไรมัน
ก็ไม่กิน มันกนิ แต่เหล็ก โลหะทั้งหลายที่เป็นทอง เปน็ เงิน เนยี่ นักปฏิบัติธรรม เพิ่นเอาอย่างงั้น เพ่ินเอาอยา่ งง้ัน
เป็นอะไรก็ดี เอาไปฝงั ไว้ในดนิ ไมห่ ลายปี ไปขุดคน้ ขึน้ มาดู ตั้งปัญหาขนึ้ แล้ว ก็เอามาแก้ไขตัวเอง ให้มันหลดุ ไปทีละหนอ่ ยๆ
เหลือแตซ่ ากมัน สนมิ กนิ หมดแลว้ เนือ้ เหลก็ ท่ีแท้จริง เนอ้ื นอ้ ยๆๆ... กินเหลา้ เมาสุรา ยาฝิ่น ยาเสพติดให้โทษ แท้ท่ีจริง
โลหะที่แท้จริงมันกนิ หมดแลว้ หลายปีดีดักแลว้ เอาเหลก็ มา มนั ก็เปน็ สนมิ กนิ เหล็กเนย่ี ลุยโดยตรงแหละ เหมอื นกันกับสนมิ
เคาะเหล็กกันเน้อ ถอู อก หลดุ ออก โขลกๆๆๆ พอเนอ้ เหลือ กินเหล็ก กเิ ลสกินใจ ใหเ้ ขา้ ใจอย่างนนี้ ะ เออ มนั มนั กนิ มันกินใจ
ความโลภกนิ ใจ ความโกรธกนิ ใจ ความหลงกินใจ ความรักกนิ ใจ
น้อยเดียว ไปท�ำประโยชนอ์ ะไรก็ไม่ได้ ความชงั อจิ ฉา ริษยา พยาบาทกินใจ มแี ตท่ ำ� ให้ใจเรากร่อน
เพราะวา่ ท�ำเป็นเข็มกย็ ังไม่ไดอ้ กี เพราะวา่ สนมิ กินมนั หมด ท้ังนนั้ ไม่ท�ำให้ใจเราเจริญเลย
แลว้ เนือ้ เหลก็ ท้ังหลาย นจ่ี งึ เอามาเปรียบเทียบกนั ดสู นมิ มนั
กนิ เหล็กแต่กิเลสมนั กนิ ใจ ความโลภ ความโกรธ ความหลงมัน ผ้ฉู ลาดเพ่ินจึงเอาขอ้ อรรถ ข้อธรรมเหล่านม้ี าเปรียบเทียบ
กินใจ ราคะ โทสะ โมหะมันกินใจ ท�ำให้ใจเราหมดคุณภาพของ กบั ใจตวั เอง เอ้ มันหมดไปเลยยังไง ใจของเราแท้ๆ มนั หมดไป
มนษุ ย์ไป อย่างไม่มวี นั ต่อข้นึ มาได้ อ่ะ มนั กนิ หมดแล้วทำ� ไง จากใจมนษุ ย์ได้ยงั ไง กลายเปน็ มนษุ ย์เดรัจฉาโน กลายเปน็
ปะเนย่ี ใจของเรามนั หมด มันตกเปน็ ทาสของสงั ขารหมดแล้ว มนษุ ย์เดรัจฉานไป อา้ ธรรม คณุ ธรรมของสมบัติมนษุ ยส์ ูงสดุ
ทาสของความโลภ ทาสของความโกรธ ทาสของความหลง ทาสของ
ของรัก ทาสของความชงั ทาสของความยินร้าย ดี ใจ เสยี ใจ 5
รอ้ งไห้ หวั เราะเนยี่ เนยี่ เปน็ ทาสของมนั ทุกอยา่ ง

6ไมเ่ บียด ไม่เบียน ไม่กดข่ีข่มเหงผู้ใด แต่วา่ เมือ่ กิเลสเหลา่ น้ันมา ฆ่าเอา ตีเอา จ้เี อา ปลน้ เอาเหลา่ นี้ มันเกิดจากใจใช่ไหม เออ
สนมิ มนั กินเหลก็ แตก่ เิ ลสมนั กินใจ เพราะฉะนั้น พวกเราต้อง
บังคับให้มนั ทำ� มันกเ็ ป็นไปตามอำ� นาจของมัน ความโลภมาบังคับ บากบ่ันระมดั ระวัง ให้ระมัดระวัง อย่าให้มันมากินใจเราเปน็ ๑๙ พฤษภาคม ๒๕๕๖
ให้โลภมันก็โลภไปตามมัน จนถงึ กบั ไปปล้น ไปฆา่ ไปจ้ี อ้า ฉกชงิ อนั ขาด มีลูก มผี ัว มเี มีย มคี รอบครัว ถ้ากิเลสมนั ได้เกดิ ขน้ึ
วิ่งราวเอาของกนั และกัน ที่ใจเรา มนั จะบังคับ บังคับให้โลภ บังคบั ให้โกรธ บังคับให้ บงั คับ
กเิ ลสเหล่านน้ั มันมีอำ� นาจเหนอื จิต จิตเราไมไ่ ดส้ ังวรระวัง ใหร้ ัก บงั คับให้ชงั บังคับใหย้ นิ รา้ ย ยินดี ดี ใจ เสยี ใจ ร้องไห้
มันก็เป็นของเขาหมด ความโลภเกดิ ข้นึ กเ็ ปน็ ใจของเราหมด ความ หัวเราะ เหล่านี้ มแี ต่กิเลสบงั คบั มันท้ังนน้ั อืม ไมใ่ ชต่ วั ของ
โกรธเกิดขึ้น กเ็ ปน็ ใจของเราหมด อ้า ความหลงรัก หลงใคร่ เราเองแทๆ้ มนั ถูกบังคับเรา ถกู บังคับเราใหท้ �ำอยา่ งนน้ั ใหท้ ำ�
๑๑ หลงอยากได้ หลงยนิ ดี หลงหาท้ังตาปี ไม่ร้เู บ่ือเชื่อตัณหา อยา่ งนี้ นั่นล่ะมันเป็น กิเลส คือ ความอยากข้นึ มาแล้ว มันกิน ๑๑
เหล่าน้ี มนั เร่ืองหลงท้ังน้ัน อะไรล่ะอันน้นั เอาอะไรมาเปน็ อาหารมนั ก็ความโลภ ความโกรธ
เพราะฉะน้ันพวกเราไม่ใช่คนหลงขนาดนั้น ร้เู รื่องร้รู าวอยู่ ความหลง นั่นเหล่านนั้ ล่ะ มนั มาเป็นอาหารของใจ อืม ถ้าอยาก
อย่าใหม้ นั มาบงั คบั พวกเราไดเ้ ลย ความโลภก็ดี ความโกรธก็ดี ได้อะไรกท็ �ำไปตามมนั มนั กก็ ินใจเรา กรอ่ นไปทีละน้อย ละน้อย
ความหลงก็ดี ความรักกด็ ี ความชงั กด็ ี ยนิ รา้ ย ยินดี ดี ใจ เสยี ใจ เหมอื นดงั ส.. สนมิ กินเหลก็ เคยเปรียบใหฟ้ งั วา่ สนมิ ถ้าเหลก็
ร้องไห้หัวเราะเหลา่ นมี้ ันเป็นกิเลส มนั มาบงั คบั ใจของเราให้ มนั ไปฝังอยู่ในดิน ไปถูกเกลอื น่ันแหละ ไปถกู ของเปรี้ยวๆ
กรอ่ นไป ใหถ้ อยจากความเปน็ มนษุ ยล์ งไป กลายเป็นสตั ว์ สม้ ๆ ซะแหละ ถ้าเปร้ียว ถา้ ส้มไป ตกอย่ใู นดินเปน็ บอ่ เกลืออยู่
เดรัจฉานลงไปนะ สกั หน่อย กินหมด สนมิ กนิ หมด
จงึ ไดส้ รุปวา่ อา้ สนมิ มนั กินเหล็ก ให้กินอยา่ งอ่ืนมันก็
ไมก่ นิ กเิ ลสกนิ ใจ สนมิ กนิ เหล็ก กิเลสกนิ ใจ ความโลภ มันท�ำให้
ใจกร่อนไปจากคณุ ภาพของมนษุ ย์ ความโกรธกเ็ หมอื นกนั หาก
ความโลภ ความโกรธ เกดิ ข้นึ ท่ีใจ แต่มันก็กินใจของเราอกี ละ่
เหมอื นกนั นะ กนิ ใจของเราให้มันกรอ่ นไปจากความเปน็ มนษุ ย์
ลงไปเปน็ สัตว์ร้าย เปน็ สตั ว์ป่าและไมม่ ีศลี ไมม่ ธี รรมอะไร
ข่มเหงคะเนงรา้ ย กดขี่ข่มเหงเอา ถา้ ไม่ให้ก็จะปืนยิงเอา จีเ้ อา
เอามา จะเอา อะ่ นะ
บางรายถึงกับตายเพราะอำ� นาจของความโลภผ้อู ่ืน ผูอ้ ่ืน
มาบงั คับบญั ชา บีบหัวใจให้ไมม่ ีอำ� นาจอะไรเลย มาบีบเอา ค้นั เอา
7

8 เรือทั้งลำ� เขาเอาไปล่มลงในมหาสมุทร ไปล่มเรือ เรือ

คันนมี้ ันใช้ไม่ไดแ้ ลว้ มันรั่วจนที่จะเยียวยาแลว้ เอาไปล่มลงใน ๑๙ พฤษภาคม ๒๕๕๖
ทะเลซะ ล่มลงในทะเลเพ่ือประโยชน์อะไร เพ่ือใหป้ ลามนั ไดเ้ ผย
แพร่พันธุ์ของมัน อยูใ่ นเรือนัน้ ละ่ เผยแพรพ่ ันธ์ขุ องมนั กินอาหาร
ที่เกิดจากเรือน่ันแหละ เปน็ สาหร่าย เป็นอะไรเกดิ ขึ้นในเรือ เปน็
พชื ผกั ธัญญาหารอะไรมนั เกดิ ขนึ้ ที่นั่น ที่เรือ อมื เปน็ จอก เปน็ แหน
เป็นสาหรา่ ยทะเลกด็ ี มนั เกดิ ขึน้ ที่เรือ อมื แต่ว่าปู ปลาก็ตอ้ ง
๑๑ อาศัย ของที่มนั เกิดจากสนมิ เหล็กน่ันแหละ อ้า แทะกิน อมกิน ๑๑
อยู่อย่างงน้ั แหละ แตห่ นักๆ เขา้ หลายๆ ปี มันกเ็ ป็นดนิ ไปหมด
ไมเ่ หลอื อ้า กอ่ น ไปเป็นนกั ปล้น ไปเป็นนักจเี้ ขา ฆ่าเขาอุตลุด ลักฉก
จึงเอามาเปรียบเทียบวา่ สนมิ มันกนิ เหล็ก กเิ ลสมันกินใจ จกฉ้อกพ็ อแรงแลว้ ถา้ เขาไมใ่ ห้ก็ฆ่าเอาท�ำนองนี้ น่ันแหละเรียก
กิเลส ราคะ โทสะ โมหะ ความโลภ ความโกรธ ความหลง มนั วา่ กิเลส มันได้ใหญ่กวา่ ใจแลว้ เนย่ี มนั กนิ ใจเรา ความโลภมัน
กินใจคน จนกลายเป็นไมม่ ีคณุ ภาพของคนเลย เขาจับเอาไปตดิ ใหญ่กวา่ ความโกรธมนั ใหญ่กว่า ความอาฆาตมาดร้าย มนั ใหญ่
คกุ ตดิ ตะราง แทนที่จะทรมานตนใหม้ ันได้ กลับเนือ้ กลบั ตัวออก กวา่ ใจ บงั คบั มันไม่อยู่ นั่นละ่ มนั กนิ ใจเราให้มันหมดคุณภาพของ
มาเปน็ คนดี ให้มนั ได้ กลับไปปลน้ อยใู่ นเรือนจ�ำก็มี ไปจ้อี ยใู่ น ใจมนษุ ย์ ที่มเี มตตากรุณาต่อผูอ้ ื่น เต็มเปี่ยมอยู่แลว้ แต่กิเลส
เรือนจำ� กันก็มี จเี้ อา ฆ่าเอา ซง่ึ ข้าวของเขาอย่ใู นเรือนจำ� กม็ ี อย่างน้ี ได้กินไปแลว้ กินนดิ กนิ วันละนดิ กนิ วันละหนอ่ ย ก็เลยหัวใจที่
เรียกว่ากเิ ลสมันกินใจ สนมิ กินเหลก็ กิเลสมันกินใจ ทำ� ใหค้ น เมตตากรุณากเ็ ลยหมดไป หมดไป หมดไป มแี ตค่ วามอจิ ฉา
ท�ำชว่ั ได้ทุกอย่าง ฆ่าคนก็ได้ ปลน้ ปล้นคนก็ได้ จี้ปล้นก็ได้ ริษยา พยาบาท อาฆาต จองเวร จองกรรมขึ้นมาแทนท่ี
หนกั ๆ เขา้ ฆ่าได้ฮอด(ถึง)พ่อตวั เอง แม่ตวั เองกย็ ังเปน็ ฆา่ แม่
ตวั เอง นยี้ งั ยังดี กล่องขา้ วน้อยฆ่าแม่ อยู่ท่ีบา้ น บา้ นสะเดา ท่านผ้มู ีปญั ญาท้ังหลาย ทา่ นจึงยึดอำ� นาจมัน อมื ดว้ ย
ต.. (พระธาตุ)ตาดทอง ท่ี ไหน ยโสธรนนู้ ล่ะ มนั สามารถฆ่าแม่ ธรรม สร้างสติ สร้างสติให้มนั แก่กล้าข้ึน เออ สรา้ งศรัทธาให้
ของตวั ได้ ฆ่าพ่อของตัวเองได้ ฆา่ มติ ร ฆ่าสหายได้ กเิ ลสมนั มันใหญโ่ ตขน้ึ ใหญก่ วา่ กเิ ลสเหลา่ น้ัน จนมันจะมาบังคับเรา
บงั คับเอา จึงไดก้ ล่าวย่อๆ ว่า สนมิ กนิ เหลก็ กเิ ลสมนั กินใจ ให้ท�ำอยา่ งนั้นอกี ไมไ่ ด้ มาบังคบั ไม่ได้ รู้หน้ารตู้ ามนั แล้ว โอ้ย
กินใจคนใหห้ มดคณุ ภาพไป ไม่มคี ณุ ภาพเปน็ ของน่ากราบน่าไหว้ แกจะพาข้าไปนรกเหรอ แกจะพาขา้ ไปที่ตะรางเหรอ แกจึงมา
เลย เปน็ กิเลสหมดท้ังตวั ชวนข้าให้ท�ำอย่างง้ๆี อ้า รหู้ มด รู้เทา่ เอาทัน ถ้ารู้ไม่ทัน รู้ไมท่ ัน
เอาครึ่ง รู้ไม่ถงึ มันเอาหมด เพอื่ นกนิ เพ่อื นกนั เพอื่ นรู้ไมท่ ัน
เพือ่ นกันเอาไปกนิ นะ่

9

10

๑๙ พฤษภาคม ๒๕๕๖

๑๑ ไอ้พวกเนยี่ มันมาตีสนทิ แน่น ท�ำตวั คนุ้ เคย ทำ� ตีสนทิ แน่น กลายเปน็ โจร เป็นผรู้ า้ ย เปน็ คนหวั ไม้ หวั แขง็ เออ แม้ ๑๑
กำ� นนั ผู้ใหญ่บ้านกเ็ อาไม่อยู่ แมต้ �ำรวจทหารปราบปรามไมอ่ ยู่
ท�ำตวั เป็นเพอื่ น อ้า ต่อไปตอ่ มามนั ก็ยึดอำ� นาจเรา พาไปตาม ก็เอาไม่อยู่ เปน็ ขนึ้ มาจนได้ เพราะว่ากิเลสของตัวเองนั่นแหละ
ความโกรธ ความโลภ ความหลงของตวั ไปหมด เปน็ เราไปหมด ไปตดิ คุก ตดิ ตะรางแทนท่ีจะยอมจ�ำนนซะโดยดี ถงึ จะไปก่อกวน
สามารถไปปลน้ คนโนน้ ไปปลน้ คนนี้ ไปฆ่าคนนั้นคนน้ี ไปฉก อยู่ในห้องขัง ก่อกวน ยุใหร้ �ำ ต�ำใหร้ ั่ว ยั่วให้แตก ไปเข้าหมู่ไหน
ไปลักเอาสิ่งของของคนนู้น โน้นคนน้ี อ้า มันเปน็ อำ� นาจของเรา ก็เป็นนก ๒ หวั ข้นึ มา ยุใหร้ ำ� ตำ� ให้รั่ว ยวั่ ให้แตก แยกให้ออก
ไปหมดแล้ว มนั ยึดอำ� นาจของเรา มันจงู จมกู เราไปแลว้ อา้ ตอกลม่ิ เขา้ ไป หหึ ึ อ้า

เพราะฉะนน้ั ทางศาสนา เพิ่นจึงเตือนใหพ้ ระภกิ ษสุ ามเณร เคยเหน็ ไหม เขาผา่ ฟนื เขาผา่ ฟนื เอาขวานผา่ มนั หยาบ
ใหม้ าฆา่ กเิ ลสใหม้ นั ตาย คายกเิ ลสใหม้ ันหลดุ ให้ได้วิมุตติ มรรคผล เหลอื เกนิ แต่สบั หัวมัน พอให้แยกๆ หน่อย แลว้ ก็เอาล่ิมตอก
นพิ พานขึ้นในตัวของตวั ไดเ้ ปน็ พระโสดาบันบคุ คล สกิทาคา(มี) เขา้ ไป ตีเขา้ ไปๆๆ ไม่ถอนสกั ที ตเี ข้าไปๆ มันกแ็ ยกออกเปน็ ๒
อนาคา(ม)ี อรหนั ต์ ทา่ นทรมานมันได้แล้ว มันไมไ่ ปจูงจมูกท่าน เส่ยี ง ๒ เส่ยี ง ๓ เส่ยี ง ๔ เสี่ยง ๕ เสีย่ ง เขาเอาลม่ิ ตอกเอา
ได้แลว้ ท่านจงึ ไปสายนน้ั ได้ ถ้ามันจูงไปได้ มันก็เอาไปตามอ�ำนาจ มัน มนั สด มนั สน(เหนยี ว)จนเกินไป ตอกไม่ไหว เพราะฉะนน้ั
ของมนั เอา อา้ อยอู่ ย่างงี้มนั ไม่สนกุ เวย้ สกึ ไปดีกว่า อืม สกึ ไปหา พวกเราเป็นมนษุ ย์ เราเปน็ คน พร้อมที่จะเรียนรูเ้ รื่องธรรมะไว้
กินเหลา้ เมามายไปหาฉก หาลกั หาหมู่ หาพวก เป็นโจรผ้รู ้าย ในหัวใจของเรา ใหม้ ันเป็นคนผมู้ ีศลี มธี รรม มเี มตตา กรุณา
ในศาสนาก็มี นอกศาสนากม็ ี เพราะฉะน้นั จึงขอเตอื นวา่ ของมัน มมี ทุ ิตา อเุ บกขาอยู่ในหัวใจของเรา ให้มนั ใหญ่กว่าความโลภ
เกดิ กับเราแต่มนั กนิ เรา กเิ ลสมนั เกดิ จากเรา แตม่ ันกินใจเรา ความโกรธ ความหลงทั้งหลาย เราก็ได้เปน็ ใหญ่กวา่ กิเลสท้ังหลาย
ใหห้ มดคุณภาพของมนษุ ย์ไป อ้า ไม่ ไมใ่ ช่กิเลสเป็นใหญก่ วา่ ใจ

11

12 ใจเป็นผูม้ อี �ำนาจสูงสดุ กวา่ กเิ ลส อย่าใหก้ เิ ลสย่ำ� ยเี ราได้

อ้า ให้ นฝี่ ากให้คิดหรอก ฝากให้คดิ ฆ่าเวลา เราเสียเวลาอันมี ๑๙ พฤษภาคม ๒๕๕๖
คา่ ของเรามา ใหร้ ู้จักคุณค่าน้ี ตวั ของเราเองเป็นตัวของเราเอง
อย่าให้ผู้อื่นมาบังคบั เรา อยา่ ให้กเิ ลสมาบังคบั เรา อยา่ ใหค้ วาม
โลภมาบงั คับเรา อย่าใหค้ วามโกรธแลว้ ออกอจิ ฉาริษยาผ้อู ื่นเขา
กเ็ ราเป็นคนอดเอง มิใช่มคี นบงั คบั เราหรอก แต่ว่ามนั เปน็ เอง
ของมัน กิเลสมันอยู่ในใจของเรามันบงั คับเราเอง
๑๑ เพราะฉะนนั้ ทกุ คนมีเหมือนกัน มกี ิเลสเหมอื นกัน อย่า อันนน้ั กล็ ุอำ� นาจแกม่ นั ไปแล้ว อันนก้ี ล็ ุอำ� นาจแกม่ นั ไปแล้ว ๑๑
ให้มนั มาเป็นใหญก่ ว่าใจเราเลย ความโลภอย่ามาเปน็ ใหญ่กว่าเรา
ความโกรธอยา่ มาเป็นใหญก่ ว่าเรา ความหลงอยา่ มาเปน็ ใหญ่ ตอ่ ไปมาก็ไปยึดรัฐประหารซะล่ะ แกอย่ากระดุกกระดิกเว้ย เออ
กว่าเรา ความรัก ความชัง ความยินร้าย ยินดี ดี ใจ เสียใจ ร้องไห้ ฉันจะฆา่ แก เออ อ้า กิเลสมนั วา่ นะ แกอยใู่ ต้อำ� นาจของขา้ แลว้
หวั เราะเหล่านัน้ มนั ไมย่ วั่ ยวนชวนให้เราแตก ใจแตกไปตามมัน ฉนั จะฆา่ แกเม่ือไหร่ สบายบรื๋อมาก เชือดคอก็ได้ เอาปืนยิงก็ได้
ถา้ มันยว่ั ไดแ้ ล้ว มนั ก็ตบมือ โอย้ ตบมือมา มาฝ่ายเราแลว้ เอาค้อน ตะพดตหี ัวก็ตายซะละ่ แกอยใู่ ตอ้ �ำนาจของข้าแล้ว อ้า
(หวั เราะ) สบายแล้ว มันมาฝ่ายเราหมดแล้วนะ ความโลภมนั ยุ มันเป็นอยา่ งง้นั
ไปไดแ้ ลว้ ความโกรธมันยไุ ปได้แลว้ ความหลงมนั ยุเราไปตาม
มนั ไดแ้ ลว้ มันกน็ ั่งตบมือเอา ตบเอา ตบมอื วา่ เราได้ชยั ชนะ เออ เหมอื นกันล่ะพวกเราทุกคนมปี ระจำ� ตัว มคี วามโลภ
เพราะเราโง่ เราไมม่ ปี ัญญา รู้เท่าไม่ถึงการณ์ รเู้ ทา่ เอาครึ่ง มีความโกรธ มคี วามหลง มีความรัก มคี วามชงั มีความอิจฉา
รู้ไม่ถึงเอาหมด มันมาเป็นเพ่ือนเราซะกอ่ น กเิ ลสทั้งหลายมัน มคี วามริษยา อาฆาตมาดร้าย มันอยู่ในหัวใจเราหมด ถ้ามัน
มาตสี นทิ แนน่ ท�ำตัวคุ้นเคยกนั ซะกอ่ น ตสี นทิ คนุ้ เคยแลว้ ยึดอำ� นาจเราได้ เรา เรากเ็ ป็นขี้ข้าเขา ขี้ข้าอย่ใู ต้อ�ำนาจเขาหมด
วันละเล็กวนั ละนอ้ ย ตอ่ ไปไดเ้ ปน็ ของเขาหมด เขายึดได้หมด อา้ มันจะสัง่ งานอะไร ได้หมดทุกอย่าง อ้า อืม พอมันยึดอำ� นาจ
ทุกอย่าง เป็นขี้ขา้ เขาหมดทกุ อย่าง อ้า ท่ีมันมาตีสนทิ แนน่ ท�ำตัว ไดแ้ ลว้ อา้ อ�ำนาจอธปิ ไตยใหญย่ งิ่ ของอย่ใู นตัวของเรานแ่ี หละ
ค้นุ เคย อ้า ใหค้ ุ้นเคยเขา้ มา จะฆ่าทีหลัง ฆา่ เราทีหลัง กเิ ลสมนั ใหญก่ ว่าเราเสียอีก อา้ อะ อะ อำ� นาจอธิปไตยใหญ่ย่งิ อยูท่ ่ีตัว
ฆา่ เราเอง อา้ ทีแรกมนั มานอ้ ยๆ หรอก ตอ่ ไปตอ่ มามนั มีอ�ำนาจ ของเรา ความโลภก็ดี ความโกรธกด็ ี ความหลงกด็ ี ราคะก็ดี
มากขนึ้ มากข้ึน โทสะกด็ ี มันอยู่ในตวั ของเรา เออ

มันทำ� ให้สามีภรรยา หัวรา้ งข้างแตกมาเป็นจ�ำนวนมาก
แลว้ ฆ่ากนั ตกี ัน อ้า ไม่ฟังคำ� กนั โมโหโกรธา ไม่มคี วาม
อดกลน้ั ทนทาน ลุอำ� นาจแก่ความโกรธ กฆ็ ่ากนั ได้ ลอุ �ำนาจแก่

13

14 ทะเลาะกนั อย่ใู นปา่ ก็มี นกั ภาวนาข้ีปะต๋วิ อะไร ถึงเป็นอย่างน้ัน ๑๙ พฤษภาคม ๒๕๕๖
ความโลภ ก็ฆ่ากันได้ ความอิจฉา ริษยา พยาบาทมันมอี ำ� นาจ ถงึ ฆ่ากนั ตีกัน อ้า ขนาดน้นั เป็นนักภาวนาตอแหล ตอแหล
ทั้งนั่นแหละ เราจะเอาตามมันหรือเปล่า อา้ ไมเ่ อา ไมเ่ อา กอ็ ยา่ ยุใหร้ ำ� ต�ำใหร้ ่ัว ย่วั ให้แตก แยกใหอ้ อก มนั ยเุ รา อยา่ ไปฟงั ค�ำ
ไปท�ำตามมัน อยา่ มา อยา่ มาแหย่ อ้า มันนะ เออ
เวลาเสือหลับอย่ามาแหย่ เออ ให้เขาหลับสบายซะ กิเลส สามีภรรยาแสนที่จะรักกัน มนั ยุให้รำ� ต�ำให้รั่ว ยั่วใหแ้ ตก
ทั้งหลาย เอ้ย เราเชื่อแกมากัปชาติแล้ว แก่กิเลส ชดิ เชื้อกเิ ลส แยกออกจากกัน ไปอยคู่ นละบา้ นคนละช่องไป หาเมียใหม่ หา
มาท�ำบาปทำ� กรรมมากช่ี าตแิ ล้ว หลายชาติ พันชาติ หมื่นชาติ ผัวใหม่ท�ำนองน้ี มนั ยุ มันยุใหร้ ำ� ตำ� ให้ร่ัว ยัว่ ให้แตก มนั แยก
ใหอ้ อก หึ ตอกล่มิ เขา้ ไปมนั เปน็ แตกออกจากกัน แล้วกลับคนื ต่อ ๑๑
๑๑ แสนชาติ นบั ไม่ถว้ น ทำ� ไปตามอำ� นาจกเิ ลสทั้งนั่นแหละ กนั อกี ไม่ไดแ้ ล้ว อา้ สบายเขาไหมล่ะ มนั ก็ไปนง่ั ตบมอื หวั เราะ
เราอยู่ทางอ่ืนแลว้ อ่ะ ไปยุใหร้ ำ� ตำ� ใหร้ ่ัว นัง่ หวั เราะเราอยโู่ นน้
เพราะฉะนนั้ พระพุทธเจ้ามาตรัสรู้ ทา่ นเมตตาสตั ว์โลก สาใจแล้วๆ เรายุให้ได้ อ้า ให้ร�ำ ตำ� ใหร้ ่ัว ย่วั ให้แตก แยกให้
ท่านจงึ วาง อ้า ระเบียบวินัยไว้ใหแ้ ก่ พวกสัตว์โลกทั้งหลายได้ ออก ไดต้ ามความประสงคเ์ ราแลว้ มนั เป็นอย่างนเี้ ร่ืองกิเลส
รู้ รูจ้ ักเข้าใจ ใหส้ ่งั (สม)เมตตา กรุณา มทุ ติ า ขนึ้ ในหวั ใจของตวั ยคุ น ใหย้ ุ ให้แตก อา้
อย่าให้ความโลภ ความโกรธมา อ้า ขนึ้ มี ในหวั ใจของเรา เรากฆ็ า่ กเ็ พราะท่ีเกิดสงครามกันในแต่ละประเทศ ก็เพราะยุให้ร�ำ
กิเลสได้ ก็ใหต้ าย ราคะ โทสะ โมหะ มนั กต็ ายไป ตายไปทีละ ตำ� ใหร้ ั่ว ยั่วให้แตก แยกให้ออก น่ันเอง มันมีแผน แผนการ
นอ้ ยๆ เรากม็ อี ำ� นาจเต็มที่ มีสติสตงั รูต้ วั อยู่เตม็ ที่ ทำ� อยา่ งนี้ ยุให้ร�ำ ตำ� ให้ร่ัว ย่วั ให้แตก มแี ผนกอ่ กวน ความสงบ ใหเ้ กดิ มี
มันผิด ทำ� อยา่ งนมี้ นั ถกู รู้จักเหตุผลไปในตัว เราก็เลือกเอาแต่ ในประเทศนนั้ ตอ่ ไปเรากย็ ึดอ�ำนาจได้ เพราะเขายุให้รำ� ตำ� ให้ร่ัว
สิ่งที่ดีๆ ใส่ตัว เราก็เปน็ ผเู้ จริญเทา่ น้นั เอง เป็นนกั ภาวนาไป ยั่วใหแ้ ตก ไดแ้ ล้วมาเปน็ ฝ่ายของเราแล้ว กง็ ่ายนดิ เดียว สนเขา
สนจมกู ไดแ้ ล้ว สนจมูกไดแ้ ล้วก็ถกู เขาจงู ไปจอ้ ย (หัวเราะ) นั่น
เออ เหมอื นกันแหละ
เราเป็นมนษุ ย์ มอี ิสรภาพ เสรีภาพเต็มที่ อย่าใหค้ นอ่ืน
มายุให้รำ� ต�ำให้ร่ัว มายว่ั ให้เราแตกแยก สามีภรรยา เพอื่ น
สหาย เออ ทำ� งานด้วยกนั อยดู่ ้วยกัน อย่ดู ว้ ยกันแลว้ ก็มายุให้รำ�
ตำ� ใหร้ ั่ว ยั่วใหแ้ ตก แยกให้ออก แตกวง อ้า มนั เป็นวง เป็นวง
ของมนั เนยี่ วงเหล้ากม็ ี วงการพนนั กม็ ี วงอะไรตอ่ มีท้ังน่ันแหละ
15

16 อมื แตล่ ะวงละวง มนั ยุให้ร�ำ ต�ำใหร้ ั่ว ยั่วให้แตก แยกให้ออก ใครมากอ่ กวนหรอก คนอย่ใู กลๆ้ กันนั่นแหละ ทะเลาะกันอยู่
ทุกวนั นะ สามี ภรรยา เพ่อื นฝูงร่วม ร่วมงานกนั เหล่าน้ัน กับ
เขา้ ใจไหม เออ อ้า ถา้ ไม่เข้าใจก็เรียนใหมซ่ ะกอ่ น อา้ ย้ิมสิ เขา มนั ก็ไม่พอใจ ไม่กนิ เสน้ กนั ละ่ กย็ ุใหร้ �ำ ต�ำใหร้ ั่ว ย่วั ใหแ้ ตก๑๙ พฤษภาคม ๒๕๕๖
มายุให้ร�ำ ต�ำใหร้ ่ัวอย่างงน้ั ยิ้มฟัง ยิ้มฟงั ไมไ่ ปตามมนั โอ้ คน แยกให้ออก เพราะฉะน้ันไมเ่ อา ไมเ่ อา เราไมอ่ อกกับใคร ไมเ่ ขา้
คนนกี้ ็โง่ถึงขนาดนเี้ นอ้ ถกู เขายุใหร้ ำ� ตำ� ใหร้ ั่ว ยั่วใหแ้ ตกกันได้ กบั ใครหรอก ถ้ามนั ไมถ่ กู เราไมเ่ อา เออ ใครจะทำ� ไมหา ถา้ ไม่
ขนาดนี้ คนมนั ก็โง่ขนาดนเ้ี หรอ อ้า เราจักไมโ่ งอ่ ย่างเขานี้ ไม่ฟัง พอใจ เอาเราไปฆ่ากต็ าม เอาฆ่าซะ อยากฆ่า ฆ่าซะ เออ เขาอยากฆ่า
เขาจะยุยังไงเราก็ไม่ฟงั ดันของเราอยา่ งที่ถกู อะไรมันถกู มนั ต้อง ฆ่าซะ เหน็ ว่าขดั คอเขา อืม เขาจะฆ่าเรา เอา้ ฆ่ากฆ็ ่าสิ อา้ เรา
เราจะดัน ดนั อย่างเดียว ดันในทางท่ีถูกไมเ่ ปน็ ไรหรอก แตอ่ ยา่ จะว่าอะไร อา้ มนั ไหนๆ มันก็จะตายอยแู่ ลว้ อา้ กเิ ลสมนั หมุ้
๑๑ ดันในทางที่ผิดก็แล้วกนั อ้า ใหด้ ันของที่ถูก อา้ ตัวอยแู่ ล้ว ให้มันตายหนจี ากกิเลสซะก็ได้ เดด็ ขาดลงไป ๑๑
เพราะฉะนน้ั เรื่องเราจะเอา.. เอาชนะขา้ ศึกคอื กิเลส
ความโลภ ความโกรธ ความหลง ความรัก ความชัง ความยินร้าย
ยินดี ดี ใจ เสียใจ ร้องไห้ หัวเราะ มันยุใหร้ �ำ ตำ� ใหร้ ่ัว ยวั่ ใหแ้ ตก
แยกให้ออก มาหลายสมัยแล้ว เออ แตส่ มยั ตอ่ ไปนี้ เราก็ได้รับ
การศกึ ษาสูงอยูแ่ ล้ว เรายงั จะเอาของเหล่านั้นมาเปน็ เคร่ืองมอื
ของเราอยู่หรือ เออ
เพราะฉะน้ันทา่ นจึงปลกุ ระดมมวลชน ใหต้ อ่ สู้กบั กเิ ลส
ด้วยวิธีปฏบิ ตั ธิ รรมต่างๆ นานา ในประเทศไทยเนยี่ มีสำ� นกั
หลายส�ำนกั ที่จะปลกุ ระดมให้ไปในทางท่ีดี ท่ีชอบ ที่ถกู ท่ีควร
ครบู าอาจารย์ตายไปแลว้ หลายสิบองคแ์ ลว้ หลายล่ะน่ัน ท่าน เหมอื นดังพระอานนท์ถาม อ้า สามเณรน้อย ถ้าเขาด่า
เปน็ คนปลกุ ระดมมวลชนเหมอื นกัน ท�ำให้เอาชนะกิเลสให้จนได้ เธอ เธอจะวา่ ยังไงล่ะ เออ เขาด่าเฉยๆ หรอก ก็รับ เออ บา้ น
ในที่สุดทา่ นกต็ ายเสียเอง ท่านหมดกิเลสหรือยัง เออ ทา่ นยงั ขา้ น้อยเป็นบ้านมจิ ฉาทิฐิ อ้า มแี ต่คนมิจฉาทฐิ ิเป็นจ�ำนวนมาก
ไม่ไดห้ มดกิเลสเลย เราตายเสียกอ่ น เออ อย่างง้ี กำ� ลงั เป็นนัก ถา้ เขาดา่ เธอ เธอจะว่ายงั ไง ดา่ เฉยๆ หรอก เขาไมต่ ี ถา้ เขาตี
ต่อตา้ นกเิ ลส กำ� ลงั จะไปสง่ั สอนญาตโิ ยมให้ฆา่ กเิ ลส ฆ่ากเิ ลส เธอ อา้ ดีเสยี อีก ขา้ ขา้ ขา้ พเจ้ายังไม่ได้ตเี ขา เขาตเี สยี เอง ถา้
ให้ตาย ฆา่ ความโลภ ความโกรธ ความหลง ฆา่ ราคะ ฆ่าโทสะ ฆ่าทำ� ใหเ้ ธอตาย วิเศษมากพระเจา้ คะ่ เออ ขอรับ ครูบาอาจารย์
ฆ่าโมหะ ฆ่าลงไปให้มนั เรียบราบ ไมใ่ หม้ มี ารบกวนบา้ นเมอื งเรา วิเศษมาก ถา้ เขาท�ำให้เราตายได้ เพราะวา่ เกดิ ขึ้นมามันส้กู ับโลก
กต็ วั ของเราเอง อ่ะ เป็นขา้ ศกึ ข้าศกึ ท่ีก่อกวนอย่ใู นโลกนี้ ไมม่ ี มาสู้กับร้อน สู้กบั หนาว สกู้ บั เวียก(งาน) กับงาน กับการ

17

18 กับทำ� มาหากิน มากมายก่ายเกิน พะเนนิ เทินทึก ถา้ เขาฆ่าเรา เออ ถา้ เขาฆ่าเธอจน จนตาย วิเศษมาก พระเจ้าข้า ครับ วิเศษ
มากครับอะ่ น่ะ เพราะคนเรามีทุกข์อยใู่ นร่างกาย อยากจะตาย
ให้หมดธรุ ะในเร่ืองทำ� มาหากนิ ซะแลว้ วิเศษมากพระเจา้ ค่ะ เพ่ิน มนั ก็ไม่ตาย มนั มคี นอื่นมาทำ� ให้เราตายเสยี เอง วิเศษมากครับ ๑๙ พฤษภาคม ๒๕๕๖
เพิ่น เพิ่นก็บอกวา่ เธอไปไดแ้ ล้ว เธอไปเยีย่ มบา้ นเธอได้แล้ว เออ จะถอื ว่าวิเศษมาก คนอยากตายกต็ อ้ งไปผกู คอตายกม็ ี
ปณุ ณะ ชื่อวา่ สามเณรปุณณะ วา่ ไงเน้อ ลกู นางมนั ตาลี ตานบี ุตร ไปฆา่ ตวั เองตายกม็ ี ไปโดดเหวก็มี ไปขน้ึ ตน้ ไม้โดดลงมากม็ ี ให้
อ้า ลูกนางมันตานี เรียกว่าบุตรมันตานบี ตุ ร นะ่ ช่ือว่า ฉายา ตวั เองตาย อันนเ้ี ราไม่ไดห้ าวิธีอยา่ งนั้น เขามาทำ� ให้เราตายเอง
ปุณณมนั ตานบี ุตร นตี่ อบกับพระอรหนั ตต์ อบอยา่ งงน้ั กถ็ ือวา่ วิเศษมาก พระเจา้ ครับ อมื แน่ะ มนั มนั ไม่เจ้าขา้ หรอก
อรหนั ตถ์ าม ถามวา่ เธอไปเยยี่ มบา้ นเก่าของเธอมแี ต่ ถ้าพระพุทธเจ้าถาม กจ็ ักแตว่ า่ พระเจ้าขา้ จะว่า เออ เพ่ินก็
๑๑ มิจฉาทฐิ เิ ธอจะท�ำยังไง ขา้ พระบาทกถ็ อื วา่ ขา้ พเจา้ ก็ถือว่า ตอบวา่ ปุญณะ เธอไปไดๆ้ เธอไปบ้านของเธอได้ อืม ต้องเปน็ ๑๑
เขาด่าเฉยๆ หรอก เขาไม่ทำ� อะไรหรอก อมื ไม่เสยี หายอะไร คนชนะกเิ ลสได้แน่นอน อืม
ถา้ เขาประหารเธอละ่ ตีเธอล่ะ
กด็ ี ดีเสียอกี เราไมท่ ะเลาะกบั ใคร เขาตีเราเท่านัน้ ถอื ว่า
ตีเราเทา่ นัน้ ไม่ทำ� ให้ตาย ถา้ เธอ เขาท�ำให้เธอตาย วิเศษมาก
ขอรับท่าน วิเศษมาก
เพราะวา่ คนเกดิ มาในโลก มีทกุ ขป์ ระจ�ำตัวมากมาย ทุกข์
เพราะทำ� มาหากนิ ทกุ ขเ์ พราะเจ็บไข้ไดป้ ่วย ทุกขเ์ พราะริ้นกดั ยงุ
กินทุกอย่าง อันนเี้ ขามาทำ� ให้ตายแลว้ ไม่ต้องเปน็ ทุกข์ในเร่ือง
อนั น้ัน วิเศษมากพระเจา้ ข้า ขอรับอ่ะนะ่ เออ
เธอไปได้แลว้ เธอไปได้ ไปบา้ นเกา่ เธอได้ ไปเยี่ยมบ้าน
เกา่ เธอไดแ้ น่ ทา่ นถามกนั อยา่ งง้ี ได้ความจริงออกมาอยา่ ง เออ
พระอรหนั ตท์ ่านตอบกัน เป็นพระอรหนั ตน์ ะไม่ใช.่ . สามเณร งานของเรายังมีอยอู่ ีกนะ ถา้ พดู ไปมากก็มากไป ธรรมะ
ปุณณะ ไมใ่ ชธ่ รรมดา เป็นพระอรหันต์ เปน็ พระอริยเจ้าตอบ เป็นอยา่ งงี้ เราทุกคนท่ีนงั่ ประชุมนมุ กันอยทู่ ่ีนี่ มกี ิเลสมากท่ีสุด
เออ พระอรหันต์ถาม พระโมคลาหรือพระสารีบุตรถาม เธอจะ กม็ ี มีกิเลสพอปานกลางก็มี มีกิเลสเบาแลว้ ท่ีสดุ กม็ ี อา้ แลว้
ไปอยไู่ ดย้ ังไง บ้านของเธอเป็นบ้านมจิ ฉาทิฐมิ ากมหาศาล ถ้าเขา แต่ผทู้ ี่ส�ำรอกจิตใจของตวั เอง ให้เบา ให้เปน็ คนเบาคนบางขน้ึ
ด่าเธอจะท�ำยังไง เออ แก้ออกไป ก็ดี เขาดา่ เฉยๆ หรอก มาได้ คนเบานะเรียกว่า คนบุญ คนมบี ญุ จึงเบาจากความโลภ
เขาไมท่ �ำลาย ถา้ เขาท�ำลายเธอล่ะ เออ ดี ดีกว่าเขาท�ำให้ตาย ความโกรธ ความหลง ราคะ โทสะ โมหะ เบาบางลงไป เปน็ คน

19

20 ๑๙ พฤษภาคม ๒๕๕๖
มบี ญุ แล้ว ขอใหต้ งั้ ใจประพฤตปิ ฏบิ ตั ิจนใหเ้ ป็นคนเบา คนบาง
คนมีบุญใหญข่ ึ้นมา เออ มันก็จะไปพระนพิ พานได้นะ บุญมี ๑๑
บุญหลาย ตวั เบาแล้ว ไปได้ พอนก้ี ลับบา้ นได้ อาจจะไปได้นพิ พาน
ทั้งดิบก็ไดน้ ะ เออ ดงั ต�ำราเพ่ินบอกไวน้ ัน้ อันนพี้ ดู ตามตำ� ราหรอก ตาม
ตำ� รามันบอกไว้อยา่ งง้นั ใหถ้ งึ ความเบา ทำ� อะไรให้ถึงความเบา
๑๑ ความบาง เออ มนั ไม่เบาในท่ีน่ี มันหนักอย่เู นย่ี อ้า แมแ้ ตจ่ ะ
เดนิ จะเหิน เดนิ ไปแตต่ วั ก็ไมไ่ ด้ ตอ้ งนั่งรถเข็นไป หนักไหม หนกั
เหาะไปเลย หนีไปเลย เหาะไปเลย แวบไปเลย อมื นั่น คนเข็นก็ลำ� บาก เออ คนพยุงข้ึนบนั ไดบันเดย กล็ ำ� บากอกี อืม
ของมนั ตัวเบาหมดแล้ว ไมม่ ีอะไรหนักหนาสาโหดในร่างกาย ลำ� บากทกุ อย่าง เออ มันเป็นอยา่ งนขี้ ันธ์ ธาตมุ นั เป็นอยา่ งงี้
กเิ ลสก็เบา ความโลภกเ็ บา ความโกรธกเ็ บา ความหลงก็เบา แกล่ งๆ มันหนกั ลงๆ ขนั ธ์ ขนั ธท์ ั้ง ๕ เปน็ ภาระอันหนัก
ความรักกเ็ บา ความชัง ความอจิ ฉาริษยาก็เบา เบาไปหมดทกุ อยา่ ง
เบา เปน็ คนเบา เปน็ คนเลี้ยงงา่ ยด้วย เบาด้วย อืม จิตเบา ใจเบา ภารา หะเว ปญั จักขนั ธา
ไมม่ กี ิเลส ไม่มีราคะ ไมม่ โี ทสะ ไม่มโี มหะ เป็นคนเบาคนบางแลว้ ภาระหาโร จะ ปุคคะโล
ควรจะไปพระนพิ พานไดแ้ ลว้ เออ ทำ� หนักๆ เขา้ ใหจ้ ิตมนั หลุด ภาราทานงั ทกุ ขงั โลเก
จากอาสวกิเลสท้ังมวลซะ ใหม้ นั ไปพระนพิ พานได้ เห็นแหม่ เปน็ ของทุกข์ในโลก มันหนกั เขา้ ๆ เป็นของทกุ ข์
ในโลก เพราะฉะน้ันจงท�ำใหม้ นั สน้ิ ไปซะนะ พวกเราท้ังหลายตื่น
จากอาสวกเิ ลสซะให้มันหมดใน.. การครองชีพของเรา การท�ำมา
หากินของเราใหม้ ันหมดไปๆ อยากให้มันเบาไปๆ สบาย เออ

21

22 ท่านก็ยงั วา่ หลวงปนู่ ั่นมภี าระเบาแล้วเหรอ ไมใ่ ช่ ไมเ่ บา คดิ ไปคดิ มา ความคดิ ใหญ(่ มาก)
หมาหลายเจา้ กินข้าวหลายเฮยี น(บา้ น)
ไม่หมด ไม่หมด มขี องหนักๆ เออ เอามาใส่เรามากมายอยู่ (สนุ ัขหลายเจา้ ของ กนิ ข้าวหลายบ้าน) ๑๙ พฤษภาคม ๒๕๕๖
มากมาย เดี๋ยวก็สร้างอนั น้นั เด๋ียวกส็ รา้ งอันนข้ี ึน้ มา ถ้าไม่สรา้ ง ธรรมดาล่ะ เฮอ้ กนิ ข้าวหลายเฮียน(บ้าน) ความคดิ ใหญ่(มาก)
มันก็ไม่มีที่อยูท่ ่ีอาศยั อา้ ตอ้ งดแู ลมัน กุฏกิ ุต่างมนั ปลวกกิน
หรือเปลา่ เออ มันเสามันขาดหรือเปล่า มนั รั่วหรือเปล่า หลังคา
มนั ร่ัวหรือเปล่า แต่ว่าไม่แบกไมห่ ามมนั หรอก แลว้ แตเ่ ขาจะช่วย แล้วแต่
เหลา่ นต้ี ้องดแู ลมนั อา้ แต่วา่ ดแู ลอยา่ งมปี ัญญา มปี ญั ญา เขาจะยินดี ในงานก่อสรา้ งเหล่านนั้ ถ้าเขายนิ ดีเขาคงจะโมทนา
๑๑ อย่าใหม้ ันหนกั ท�ำให้มนั เบา ทำ� ให้มันเบา ให้มนั เบาๆ บางๆ สาธกุ าร ก็ไมเ่ ปน็ ของหนกั ถา้ โมทนาสาธกุ ารแลว้ ยินดีที่จะ ๑๑
อ้า มวี ิธีทำ� อยู่ ทำ� ให้มนั เบามนั บาง เออ หาแนวแลกไม้ แนว ชว่ ยเหลือ อ้า ดังท่ีเราทำ� มาทุกคร้ังล่ะ เดี๋ยวนที้ �ำงานมาอย่ทู ี่นี่
เปลี่ยนให้เขา เขาชอบใจเขาก็เอา อา้ เขากเ็ ปล่ยี นเอา เอาของเขา หลายคร้ังแลว้ มกี ารทอดผา้ ปา่ มหากฐิน ทอด อ้า ผ้าป่า
นั่นละ่ มาซอ่ ม มาซ่อมกุฏิกุสรา้ ง ที่อยทู่ ี่อาศยั เอาของเขาท่ีเขามา กองทนุ ของโรงพยาบาลบา้ ง ทอดผา้ ป่าการสร้างเจดีย์บา้ ง เหล่าน้ี
แลก เอาของของเราละ่ เอามา สร้างกุฏิกุต่าง อา้ ท่ีอยูท่ ่ีอาศยั มที ุกหนทกุ แหง่ ไปละ่ อย่าไปถอื วา่ เป็นของหนัก
หลังคามนั ร่ัวมันกจ็ ะหายไป อา้ พ้ืนมนั ทะลมุ ันก็จะหายไป ปลวก
กนิ เสามนั กห็ มด อ้า มนั มนั กจ็ ะหายไป
มีปญั ญาหาหนทางแก้ไข ตอ่ ไปท�ำเป็นเสาไมม้ าฝงั ดนิ มนั
ปลวกกนิ ได้ บัดนเ้ี รามปี ัญญา ใหเ้ ขาตเี ข็มลงไปในลกึ ๆ เพิ่นเน้อ
ตีเขม็ ลงไปในลกึ ๆ จนมนั อยแู่ ลว้ อา้ จงึ มาหลอ่ เสาต่อข้ึนมาอกี
เอา้ วา่ ยังไงจะกินได้ไหมปลวกเอย้ อ้า กนิ ไม่ไดแ้ ล้ว กนิ ไมไ่ ด้
เพราะวา่ เข็มเป็น เป็นปูน เปน็ เหล็กเปน็ ปนู อา้ มันก็แขง็ แรง
กวา่ เดิม จะมากนิ อีกไมไ่ ดห้ รอก อา้
เพราะฉะนั้นจึงมกี ารตกลงกนั สร้างมหาเจดีย์ ให้มนั พึง่ พา ถ้าเรามกี ็ มีน้อยทำ� น้อย มีมากทำ� มาก ไมม่ ี ใครกดขี่บงั คบั
อาศยั ได้ จำ� นวนมาก เปน็ อเนกประสงค์ อา้ ไม่ใชท่ �ำนอ้ ยๆ เบาๆ ทา่ นทั้งหลายหรอก ถา้ ทา่ นทั้งหลายพอใจยังไง กท็ �ำอยา่ งง้ัน
ทำ� ให้มนั เปน็ อเนกประสงค์ในเน้ือที่แห่งนนั้ เออ ให้มนั ใชง้ านได้ แหละ ดังที่แสดงมากย็ ุติ สรุปแลว้ ยุติดว้ ยเวลา เอวงั ก็มี
หมดทุกอย่าง เออ แน่ะ ด้วยประการฉะนี้

23

หลวงปูท่ อ่ น ญาณธโร ๕ มิ ุถนายน ๒๕๕๖
งานท�ำบุญครบรอบวันมรณภาพปที ่ี ๙
๑๒
หลวงปเู่ หรียญ วรลาโภ
วนั จันทรท์ ่ี ๕ มิถุนายน ๒๕๕๖ เวลา ๑๙.๐๐ น.

ณ วัดอรญั บรรพต ต.บา้ นหมอ้

๑๒อ.ศรีเชียงใหม่ จ.หนองคาย

ตง้ั ใจเด้อ คนหหู นวกอ่ะ หลวงป่มู ันเป็นคนหหู นวก
พูดอะไรก็ไมช่ ัดเจนหรอก

นะโม ตัสสะ ภะคะวะโต อะระหะโต สัมมาสัมพุทธัสสะ
นะโม ตสั สะ ภะคะวะโต อะระหะโต สัมมาสัมพุทธสั สะ
นะโม ตัสสะ ภะคะวะโต อะระหะโต สัมมาสัมพทุ ธสั สะ

ปูชา จะ ปูชะนยี านัง เอตัมมังคะละมตุ ตะมัง ฯ
อมิ สั สะ ธมั มะปะริยายัสสะ อัตโถ

สาธายสั มนั เตหิ สกั กจั จัง ธัมโม โสตัพโพติ

1

2 อนสุ นธกิ ็สบื เนื่องมาแต่พระบรมครูสัมมาสัมพุทธเจ้า ท้ังหลายได้ยินได้ฟังธรรมะ คำ� สัง่ ค�ำสอนของพระบรมศาสดา
เออ ให้แพร่หลายออกไป อนั นก้ี ็เหมือนกันแหละ จำ� เป็น หนีไม่พน้
ผู้เป็นศาสดาของเทวดาและมนษุ ยท์ ้ังหลาย ได้โปรดประทาน เขาเอาจับไฟจุดเอา เออ ถา้ เป็นจะไป กห็ นีไม่พ้น ก็ตอ้ งพูดใหฟ้ งั ๕ มิ ุถนายน ๒๕๕๖
ธรรมเทศนาไว้มากมายเหลือเกนิ ถ้าจะนับจะ จะประมาณแล้วก็
๘๔,๐๐๐ พระธรรมขนั ธ์ เพ่ินวา่ มันหลายเหลอื เกิน แตว่ า่ เราเอา ธรรมดาสิง่ ที่สวยๆ งามๆ กห็ ลายสงิ่ หลายอย่างประกอบ
เฉพาะบางสง่ิ บางอยา่ งออกมาบรรยาย ใหท้ า่ นฟัง หมายถึงบูชา กนั สมมติวา่ ดอกไม้ในแจกนั เนย่ี มีก่อี ยา่ ง มีกส่ี ี มหี ลายสี
บคุ คลที่ผทู้ ่ีควรบูชา บิดา มารดาก็เป็นผู้ที่ควรบูชา ครบู าอาจารย์ หลายพันธุ์ เอามาประดบั เข้าแจกนั ดอกไม้เปน็ เครื่องสกั การบูชาแลดู
ก็เปน็ ผทู้ ่ีควรบูชา ผมู้ อี ายุสงู ทั้งหลายกเ็ ปน็ บคุ คลที่ควรบูชา แลว้ กส็ วยงามดี คนเรากเ็ หมือนกนั ท่ีมาเปน็ พุทธบริษัท ประพฤติ
๑๒ เหมือนกนั เราทำ� วนั นเ้ี ปน็ ทักษณิ านปุ ทาน กเ็ ปน็ การบูชาคุณ ปฏบิ ตั ิตนในพระพุทธศาสนากม็ าจากตระกูลต่างๆ กัน ไมไ่ ดม้ า ๑๒
ของครูบาอาจารย์ผูม้ คี ณุ ตอ่ โลกต่อประชาชนทั้งหลาย ทา่ นได้ จากตระกูลเดียว คนทุกขก์ ็มี คนเจ็บก็มี คนรวยกม็ ี ข้าราชการ
แนะน�ำสัง่ สอนไป ทุกหนทุกแหง่ ไม่ว่าจังหวัดไหนๆ ก็มี เปน็ ทหาร เปน็ ต�ำรวจก็มี มาร่วมประชุมชุมนมุ กนั ที่น่ี มอง
เขา้ แล้วกง็ ามไหมละ่ คนมีศีล ตา่ งคนต่างมีศีล มธี รรมมารวม
กนั อยูใ่ นศาลาแหง่ เดียวนี้ มองไปแลว้ งาม นา่ อวดชาวโลกเขา
บางประเทศ บางประเทศเขาไมม่ ีประเพณแี บบนี้ สนกุ สนานกัน
เพลดิ เพลินไปเฉยๆ ไม่ระลึกถงึ ตวั เองวา่ เราจะขดั เกลากเิ ลสของ
เราใหม้ นั เบาบางไดย้ ังไง เออ อันนท้ี า่ นกบ็ ญั ญัตไิ ว้แล้ว เคร่ือง
ขัดเกลากิเลสเพิ่นบอกว่า

ทานงั เทติ สลี งั รกั ขะติ ภาวะนานงั ภาเวตตะวา

ถา้ นมิ นต์ทา่ นไปแสดงธรรม ท่านไม่เคยปฏิเสธ ไปทุกหน อันนเ้ี ปน็ เคร่ืองประดับมนษุ ยท์ ้ังหลายให้งามในท่ีทกุ สถาน
ทกุ แหง่ ล่ะ ไปจนเปน็ ลมเป็นแล้งอยูใ่ นรถก็ชา่ งมนั มนั หายเอง ในการทกุ เมอ่ื ถา้ เรามีศลี มีธรรมประดบั กนั ประดบั ตวั อยู่แล้ว
หรอก ใหม้ ันหายแลว้ กถ็ ึงที่ กค็ งจะแสดงได้เทศน์ได้ น่ัน อนั นี้ ก็เป็นคนงามไม่ลา้ สมัยเขาเลย นำ� สมัยและก็ใหมเ่ สมอนา่ ดนู า่ ชม
เมตตาคนขนาดนั้น เมตตาตอ่ ชาวโลกท้ังหลายท่ียังลืมตาอา้ ปาก คนมีศลี มธี รรมมารวมกนั แล้วมนั ก็ดงู ามข้ึนมหาศาลล่ะ งามมาก
ไมท่ ั่วถงึ ธรรมวินยั บาปบญุ คุณโทษ อะไรก็ยังไมท่ ั่วไม่ถึงท้ังที่ เหลือเกิน ศีลธรรมตวั นั้นพาให้สวยใหง้ าม อันไม่มีศลี มธี รรม
อุตส่าหพ์ ยายามไปทุกหนทกุ แหง่ ต้องการถา้ อยากให้มนษุ ย์ กินเหลา้ เมามาย อ้อแอๆ้ เดนิ ซัดๆ เซๆ ไปตามถนนหนทางก็

3

4 อาจเปน็ ผ้มู ศี ีล มธี รรมข้นึ มาแลว้ เกิดความเล่อื มใสศรัทธาโมทนา ๕ มิ ุถนายน ๒๕๕๖
ไม่คอ่ ยมี ใคร ใครไม่ดีละ่ ก็ชนแหลกไปเรื่อยๆ อย่างง้ี อนั นค่ี น สาธุ จะเป็นฝร่ังก็ดี ญปี่ ่นุ กด็ ี เยอรมันก็ดี พระตา่ งชาติมา พวก
ชนดิ นนั้ มาในสังคมนี้ จะงามอยา่ งนห้ี รือเปลา่ หนอ คงจะไมง่ าม เราไม่เคยแสดงความรังเกยี จ เลยเคารพกราบไหวเ้ ต็มศรัทธา
เคร่ืองประดบั ของคนกค็ ือศีลธรรมน่ันแหละที่พาให้เป็นคนสวย ของตัวเอง ไมไ่ ดต้ �ำหนติ โิ ทษเลย งามในท่ีทุกสถานในกาลทกุ เมอ่ื
คนงาม เหมอื นดอกไมท้ ่ีเกบ็ มาจากต้นไม้ตา่ งสี สสี ันวรรณะของมนั ต่างกัน
เอามารวมในแจกนั อนั เดียวน่าดูน่าชมมากข้นึ
กัมมงั วิชชา จะ ธัมโม จะ สลี งั ชีวิตะมตุ ตะมงั
๑๒
๑๒ ธรรม ธรรมะ กรรม กัมมงั กห็ มายถงึ การงานท่ีบริสุทธิ์
สะอาด ไมม่ โี ทษ การงานที่ ไม่มโี ทษ กมั มงั วิชชาหมายถงึ ความรู้ อันนก้ี ็เหมอื นกันบคุ คลผู้มศี ีล มีธรรมจะเปน็ ชาตฝิ รั่ง
ความเข้าใจในธรรมะธัมโมเนย่ี องั กฤษ เยอรมนั ญี่ปุน่ กต็ ามใครๆ กต็ ามแล้ว มาบรรจุอยใู่ น
เสนาสนะแหง่ นศ้ี าลาแห่งน้ี มที ้ังฝรั่ง มีท้ังองั กฤษ มีท้ังเยอรมัน
สีลงั ชีวติ ะมตุ ตะมัง มานง่ั อยทู่ ่ีนล่ี ่ะ งามไหมละ่ งามมากๆ เลย เพราะวา่ ตา่ งคนต่าง
สังวรระวังตัวเอง ระวังกายตัวเอง ระวงั วาจาตวั เอง ระวงั ใจ
หมายถงึ ว่าผูม้ ีศลี มธี รรมไปท่ี ไหนเทวดาก็หลีกทาง ภตู ผี ตวั เอง ให้อยูใ่ นขอบข่ายของศลี ธรรมแล้วกง็ าม จะเปน็ ชาตไิ หน
ปีศาจก็หลกี ทาง เราจะเดินทางไปที่ ไหนๆ ภตู ผีปศี าจจะเดนิ ภาษาไหนกต็ าม งามไปหมด อ้า เรียกวา่ มณฑลหรือว่าพุทธมณฑล
ขวางทางอยกู่ ต็ อ้ งหลกี หลีกทางให้ อ๋อ ผู้เปน็ อบุ าสกมาทางนี้ เออ หรือว่าพุทธบริษทั ท้ังหลายท่ีตง้ั อย่ดู ว้ ยคณุ ธรรม นา่ ดู
แล้ว พวกเราจะไปประมาทไมไ่ ด้ ผ้มู ีศลี มีธรรมมาทางนแ้ี ลว้ นา่ ชมเหลือเกนิ
ควรยกมือโมทนาสาธกุ บั ทา่ นเหล่านน้ั เพราะทา่ นมศี ีล มธี รรมแน่ะ
เปน็ เคร่ืองหมายของคนดีท้ังหลาย เออ คนดี คนที่ทำ� ประโยชน์ ถ้าไปกนิ เหลา้ เมามายเซซา้ ย เซขวา ชนโน้น ชนนี่ใครว่า
ใหแ้ กช่ าวโลก อะไรใหก้ ต็ าขวางใสเ่ ขา เหน็ เป็นสมณะก็ตามเถอะ อยา่ งนัน้ เขา
ดูหม่ินได้ เขาดูถกู ได้ เขาขาดความเคารพเลยถ้าเป็นอย่างง้นั
ยกตัวอย่างเชน่ พระคุณเจ้าทั้งหลายทั้งหมดนแี่ หละ เป็น
ทั้งผทู้ ่ีท�ำประโยชน์ใหแ้ กช่ าวโลก ท�ำเพ่ือให้ชาวโลกเปน็ ตวั อยา่ ง 5
ดแู ลเป็นตัวอย่าง ให้ไดด้ ู ไดท้ ัศนานตุ ริยะ ได้ดสู ่งิ ท่ีเปน็ มงคล
ส่งิ ที่เปน็ บญุ เป็นกุศล ไดเ้ ห็นผู้สงั วรระวงั ในศีลในธรรมดีแล้วก็
นา่ เคารพ น่ากราบไหว้ แม้คนอยคู่ นละตา่ งชาติ ตา่ งแดนก็ตาม

6ตามความเห็น เห็นประจักษ์ ตกี ันหัวร้างข้างแตกไปหลายราย น้ันเราคิดเอางา่ ยๆ ถ้าเหน็ พระคณุ เจ้าจ�ำนวนมากมายกา่ ยเกิน

เพราะวา่ หวั โลน้ ๆ เฉย หม่ ผ้าเหลืองเฉยๆ แตว่ า่ กนิ เหล้าเมามาย อยา่ งน้ี ถา้ หากประพฤติปฏิบตั ินอกลนู่ อกทางออกไป ไมอ่ ยใู่ น๕ มิ ุถนายน ๒๕๕๖
ติดฝน่ิ เฮโรอนี กัญชายาเสพตดิ ให้โทษทุกอยา่ ง หัวโลน้ แต่วา่ ขอบข่ายของศลี ธรรมแลว้ จะเปน็ ยังไง นกั ปราชญบ์ ัณฑติ ท้ัง
หลอกลวงโลกเขาเฉยๆ แต่การประพฤตปิ ฏบิ ตั ิไม่เขา้ ท่าไมเ่ ข้าขน้ั หลายมองเห็นแล้ว สะอดิ สะเอยี น เออ น่าเกลยี ดน่าชังเหลอื เกิน
แล้ว อย่างง้เี รียกวา่ ทำ� ลายคณุ ธรรมของตวั เองให้ยอ่ ยยับไป ถา้ เหน็ เณรกนิ เหล้าเมามาย เซซ้าย เซขวาไป ไปนูน้ ๆ อะไรขวาง
ขาดความเคารพ ขาดความนบั ถอื ขาดความสักการบชู า ขาดหมด หนา้ ก็เตะแหลกลาญไปอย่างงี้กม็ ี
ทุกอย่าง แม้จะมอี าหารกินดีๆ ก็ไมอ่ ยากถวาย เออ เพราะว่า ถ้ามพี ระขี้เหลา้ อยา่ งง้นั ไปในบา้ นเรา เราจะยนิ ดีตอ้ นรับ
๑๒ ท�ำผิดกฎหมายศลี ธรรม ไมอ่ ย่ใู นขอบข่ายของศีลธรรม อันนก้ี ็ หรือเปล่า อ้า อา้ คงจะไม่ยินดีปรีดาปราโมทยส์ าธุการแต่อย่างใด ๑๒
เปน็ การท�ำลายช่ือเสียงของตวั เองเหมือนกัน อาจจะมองอย่างเขมน่ ๆ อยา่ งน้ันล่ะ มองไปไม่เลือ่ มใสไมศ่ รัทธา
ในบคุ คลเชน่ นั้น เพราะฉะน้ันบา้ นของเรากม็ บี ุคคลตัวอย่าง บุคคล
ตวั อย่างของโลก ชาวโลกสักการบชู าอยทู่ กุ วันนก้ี พ็ บก็มคี ุณ คือ
ศีลธรรมเป็นเคร่ืองหมาย เป็นเคร่ืองหมายท่ีทำ� ให้งามอยทู่ ุกอยา่ ง
อยูท่ ุกเมอ่ื เชื่อวนั ไมจ่ ดื ไมจ่ าง มอี าหารดีๆ มขี องอยากทำ� บุญ
ทั้งหลาย คดิ อยากไปไหว้ ไปกราบ ไปสกั การบูชาทา่ นผู้มศี ลี
มีธรรมอยา่ งง้ัน และกผ็ ูม้ เี มตตาอกี ดว้ ย
อ้า อยา่ งครูบาอาจารย์ที่ทา่ นมีช่ือเสยี งโดง่ ดงั ท่ัวประเทศ
ไม่ว่าภาคไหนๆ ทา่ นไปที่ ไหนกม็ คี นสักการบูชาเคารพกราบไหว้
อยากทำ� บุญสนุ ทานอยากถวายสง่ิ ถวายของ มันเป็นเพราะอะไร
เปน็ เพราะคณุ ธรรมของท่าน วินยั ของท่านดี ไม่ด่าง ไม่พรอ้ ย
ไม่เปือ้ นเปรอะเลอะเทอะ งามทกุ เมื่อ เออ งามหน้างามตา งาม
เราเปน็ พระ เราเปน็ เณรเราไปท�ำอย่างง้ัน ประชาชนเขา กริ ิยางามมารยาท งามเชื้องามชาติ งามวาสนา งามจิตงามใจ
จะสาธกุ ารหรือเปลา่ อา้ ไม่ ไม่มี ไม่มี ใครสาธุ โมทนาสาธกุ าร งามในศรัทธา เออ ไมต่ อ้ งหาเคร่ืองประดับประดาสวยๆ งามๆ
แม้เทวดาท่ีมกี ายทพิ ย์ อ้า เห็นแล้วก็ไมเ่ คารพไมย่ ำ� เกรง ส่ายหัว มาใสห่ รอก
เทวดาท้ังหลายส่ายหวั โอ้ย ไม่ไหวแล้ว ทำ� อยา่ งนพี้ ุทธบริษทั พระเจ้าพระสงฆ์ หัวโล้นหม่ ผ้าเหลอื ง สเี ขา้ รูปเข้าร่างกัน
ย่�ำยพี ระพุทธศาสนาถึงขนาดนี้ ยังจะให้เขาเมตตาปรานยี งั ไงได้ สีไมต่ ่างกัน ไมแ่ ตกกัน เออ ถา้ มาในที่นม้ี ีสดี �ำๆ มีสีแดงๆ
7

8 ๕ มิ ุถนายน ๒๕๕๖
มาปะปนหมู่อยู่ จะดอู อกไหม จะดูได้ไหม กริ ิยามารยาท การกระท�ำ
ความประพฤตปิ ฏบิ ัตศิ ีลธรรมอ่ืน กผ็ ิดหมอู่ ีกน่ันแหละ มันจะ ๑๒
ไม่สวยดี๊ มาท�ำลายศรัทธา ทำ� ลายศรัทธาของญาตขิ องโยมให้
เสอื่ มลงเหน็ ไดช้ ัด อ้า เดนิ ทางผ่านกนั ไป เขาก็ไมเ่ คารพไม่นับถอื
ไมศ่ รัทธาไม่บชู า อา้ มันเป็นไปอยา่ งงน้ั มัน มนั ไม่มเี ออ้ื อำ� นวย
กนั เท่าที่ควร

๑๒

ถา้ พระคณุ เจา้ ทั้งหลายมีธรรมมีวินยั อันดีงามอยู่ มองดูเวลา อะไรกส็ �ำเร็จ วัดวาศาสนาอะไร ก็จะสำ� เร็จทุกอยา่ ง เอาความ
ไหนกเ็ ย็นตาเยน็ ใจจะคิดอยากทำ� บุญสุนทาน ก็เลยอาราธนามา พรอ้ มเพรียงซ่ึงกันและกันไมแ่ ตก ไมแ่ ยกกนั อยคู่ นละวดั
หรือไม่ไดอ้ าราธนามา กม็ ศี รัทธามากนั เองมารวมกนั อย่ใู น อยคู่ นละอาวาส อยคู่ นละจังหวัด อยูค่ นละหวั เมอื งมาเห็นกนั
มหาสงั ฆนบิ าตแหง่ นกี้ ง็ ามอยูอ่ ย่างน้ันทุกเมอื่ เทวดามองเห็น แล้วกช็ ื่นอกชื่นใจ เออ ดีอกดี ใจ โมทนาสาธุการด้วย
แลว้ กช็ ่ืนชมช่ืนใจ เออ สามคั คีมี ในหมูใ่ ด ความสขุ ย่อมมี ในหมู่นนั้
ถา้ สามัคคีคลาดไปหรือขาดไปจากหมู่ใดแฮ ภัยย่อมเข้าฟาดฟนั อนั นหี้ ลกั ของศีลธรรมของพระพุทธศาสนาที่ม่ันคง ก็
หมูน่ นั้ ฉบิ หาย เพ่ินบอกไว้แลว้ บอกไว้ยงั ไง สามัคคี เออ ใน เพราะว่า ท่านมคี วามพร้อมเพรียงกันทุกสงิ่ ทุกอยา่ ง ไมท่ อดทง้ิ
ความสามคั คคี วามพรอ้ มเพรียงของหมู่ใหเ้ กดิ สุข เราปรารถนา กัน ไม่นงิ่ ดดู ายกนั ไมใ่ จจืดไม่ใจด�ำไม่รังแกกนั อา้ เอาใจช่วยกัน
อยูอ่ ยา่ งนแ้ี สดงว่า

9

10 งามหนา้ งามตา งามกริ ิยา งามมารยาท งามเชื้อ งามชาติ ๕ มิ ุถนายน ๒๕๕๖
งามวาสนา งามจิต งามใจ งามในศรัทธา ไม่จดื ไม่จาง ไม่ห่าง
สุขา สังฆัสสะ สามคั คี

ท�ำความสุขให้เกดิ ขึ้น เพราะความสามคั คีความพร้อมเพรียงกัน ไม่หาย อย่อู ยา่ งง้ันทกุ วท่ี ุกวนั มคี วามเคารพและก็นบั ถอื บูชา
เออ ไม่แตกไม่แยกกัน ประพฤติธรรมวินัยกอ็ นั หนงึ่ อันเดียวกนั ไม่จดื ไม่จางเลย อยูถ่ งึ ตา่ งจังหวัดไกลออกไปโนน่ ก็พากนั หลั่งไหลมา
อยู่อยา่ งงัน้ เป็นสิ่งที่ท�ำใหห้ มู่งาม หมูส่ วย หมู่งามนา่ เคารพ มาบชู าคุณครบู าอาจารย์ มาเคารพนบนอบ มาทำ� บญุ สุนทาน
น่าบชู าสกั การะ นา่ ท�ำบุญ เออ แอ้ นา่ โมทนาสาธุการเหลอื เกิน
ถ้าหากวา่ ทะเลาะกนั ปอ๊ งๆ แป๊งๆ ตีกันหัวร้างข้างแตกอย่างง้ี อยไู่ กลมิใชง่ า่ ยน่ะ สพุ รรณบรุ ี อะ่ นครปฐม สพุ รรณบุรี
๑๒ อุบาสกอบุ าสิกาผูก้ ำ� ลงั ศรัทธาอยูก่ ็ แป้วใจ โอ้โฮ ท�ำไมท�ำกันได้ มาทางตะวนั ออก นครพนม สกลนครมาถึงอุบลราชธานกี ม็ ี ๑๒
อยา่ งงน้ั ท�ำไมตีกนั ได้อย่างงั้น น่าอายเทวดาเหลอื เกิน เราไหว้ พากันต้ังใจมา นดั หมายกันมา หรือได้ยนิ ขา่ ววา่ ทา่ นจะมบี ญุ วันนนั้
พระ เออ กราบไหว้พระ ท�ำบญุ กบั พระอยู่เรื่อยๆ ถา้ ไปประพฤติ วนั นี้ ก็ต้งั อกตั้งใจถอ่ สังขารตวั เองมา ถงึ เดินไม่สะดวก กย็ ัง
นอกลนู่ อกทางอยา่ งน้ัน หวั ใจของอุบาสกเปน็ ยังไง หวั ใจของ ขาหักขาห่าน(กะเผลก)เดินมา ขะเย้อขยักกม็ ี เออ อืมแตอ่ าศัย
อบุ าสิกาเปน็ ยงั ไง แป้วใจ เศร้าหมองใจ ไม่สบายใจ น่ังรถมา มาจากทางไกลๆ น่ังรถมา ถา้ เหนอ่ื ยยากล�ำบากขนาด
เห็นผู้ปฏบิ ัติดีปฏิบัติชอบตัง้ อยใู่ นธรรม ธัมโม มวี ินยั เป็น ไหนก็ทนเอา เพราะวา่ ใจศรัทธา อ้า งามหนา้ งามตา งามกิริยา
ท่ีประดับตัวเอง กเ็ หมือนดอกไม้หลากสี ดังท่ียกขนึ้ เบื้องตน้ งามมารยาท งามเช้ือ งามชาติ งามวาสนา งามจิต งามใจ
ดอกไมห้ ลากสีไดจ้ ากตระกลู ตา่ งๆ เอามารวมใส่แจกนั ใหญ่ๆ งามในศรัทธา เหลือกินเหลอื ใชแ้ ลว้
อันเดียว มองดูแล้วสวยงามแค่ถ่ายรูปก็งาม ไปตดิ อยู่ในรูปมนั เพราะฉะนนั้ ขอฝากทา่ นท้ังหลาย เออ ท้ังคฤหสั ถแ์ ละ
ก็งามอยู่อย่างนนั้ บรรพชิตมารวมกันอยู่ที่น้ี ขอฝากความหวงั ไว้กับท่านท้ังหลาย
ทา่ นทั้งหลายก็คงจะทะนบุ ำ� รุงพระพุทธศาสนาตอ่ ไปอีกนาน
เท่านาน จนกวา่ ชีวิตจะหาไม่
เพ่ินล่ะตายเปน็ ตาย เออ เราจะบูชาอย่อู ยา่ งน้ี ใครจะไม่
แนะน�ำ ให้เราให้ล้มเลกิ จากการกราบ การไหว้ การสักการบูชาจาก
พระเจา้ พระสงฆซ์ ะ มีมาแนะนำ� อยา่ งงน้ั เขาหาว่า งมงาย อา้
ไม่รู้จักทางเจริญอะไรเลย กราบไหว้อยู่อยา่ งงั้นไมร่ จู้ ักเบ่ือ นวี่ ิธี
เขาแทรกแซงเขา้ มา แทรกแซงเขา้ มาอยา่ งนี้ ในคร้ังพุทธกาล
เพิ่นกม็ ีวิธอี ยา่ งงเี้ หมอื นกนั แทรกแซง แทรกแซงไปถงึ พระพุทธเจ้า
11

12 ซะด้วย อ้า ท�ำยังไงพระพุทธเจา้ จะเสอ่ื มลาภ เสื่อมยศ เสอ่ื ม ก�ำลงั ชี้หน้าช้ีตาอยวู่ ่าอยา่ งง้นั ประชาชนท้ังหลายกต็ กใจ โอ้

จากคนเคารพนบั ถอื เออ วางแผน เออ ไปจ้างวานผูเ้ หย้าผูห้ ญิง จะเป็นไปไดห้ รือพระบรมศาสดา อืม ใครจะตอบผ้หู ญิงคนนัน้ ๕ มิ ุถนายน ๒๕๕๖
อะไรมา อ้า เป็น ก็อุ้มทอ้ งมาเอา น้�ำเตา้ มามัดใสท่ อ้ ง เออ และ นางจิญจมาณวิกา
กท็ ำ� ว่าไปช้ีหนา้ ชี้ตาพระบรมพระศาสดาตอ่ ธารกำ� นัล ต่อท่ีประชุม อันเรื่องมันร้สู กึ เธอกบั ฉนั เทา่ น้นั คนอื่นเขาไม่รหู้ รอก
มวั แตเ่ ทศน์อยู่น่ันแหละ อ้า มัวแต่เทศนอ์ ยนู่ ่ันแหละ อา้ อันน้ี เออ แนะ่ ทา่ นไม่ไดว้ ่าเธอมาใสร่ ้ายฉนั อยา่ งง้ันอยา่ งงี้ ไม่ไดว้ า่
เขาใกลจ้ ะคลอดแล้ว เออ ไม่ดูแลจัดสถานที่ใหค้ ลอดอะไรเลย เร่ืองนร้ี ูแ้ ตฉ่ นั กับเธอเท่าน้ัน อา้ รยู้ งั ไง กร็ วู้ ่าฉนั ไม่ได้ร่วมกับเธอ
ไมม่ ี มแี ตเ่ ทศนค์ นอ่ืนอยนู่ ่ันแหละ ประชาชนได้ยนิ ได้ฟังก็งง เธอก็ร้วู ่าฉันไม่ไดร้ ว่ มกบั เธอ ร้ทู กุ อยา่ งเป็นแผนของเธอ
๑๒ เอา้ มันอะไรกันน่า มนั เป็นไปได้ยังไง พระบรมพระศาสดาจะ ตา่ งหากหรอก แต่ลมพัดมาอย่างใหญ่เลย แลว้ อ่ะ หนูก็เขา้ ไป ๑๒
เป็นไป อา้ ไปร่วมประเวณีกบั ผูห้ ญงิ อย่างนเ้ี ชียวหรือ กดั สายของนำ้� เต้าอยูใ่ นสะเอวเพิ่นละ่ ตกกลง้ิ โคโ่ ล่ออกมา พอ
นำ�้ เต้าตกกลิ้งโคโ่ ล่ออกมา แทบจะเอาตวั ไม่รอดนะ่ แหละ อา้
พวกบริษัทท้ังหลายน่ังประชุมอยูน่ ้นั ลกุ ฮือกันข้ึนจะ
กระทบื อ้า ผลักไสออกไปนอกร้ัวจากพระวิหารน้นั ซะ จากที่
ประชุมนัน้ จะผลกั ไสออกไป ไปถงึ ทงุ่ นา ไปถงึ ทงุ่ นา แผน่ ดนิ ก็
แยกออกดดู เอาอยา่ งน่าทุเรศ เมตตาจริงๆ
ถูกแผน่ ดินสบู ไปตอ่ หนา้ ตอ่ ตา นางจิญจมาณวิกา
วา่ ผู้ใสร่ า้ ยปา้ ยสพี ระบรมศาสดา เห็นได้ชดั แจง้ และกป็ ระกาศ
ความดีเด่นของพระพุทธเจา้ ให้ท่ัวโลกไดท้ ราบด้วย ไมธ่ รรมดา
เออ ร้อนถึงเทวดา เทวดาในชั้นฟ้าพนู้ ( โน้น)แหละ เดือด แผน่ ดินสบู มาหลายรายแล้ว
รอ้ นเอาแหละ พระบรมศาสดาพระบรมโดน โดนใส่รา้ ยปา้ ยสี ท่านเทวทัตก็แผ่นดนิ สูบ นางจิญจมาณวิกา ก็ถกู แผ่นดินสบู
ขนาดนั้น ให้ไปจัดการด่วน อ้า เทวดาทั้งหลายเอ้ย ให้องค์หนง่ึ พระเจ้าสุปปพุทธะกถ็ ูกแผน่ ดนิ สูบ โอ้ แผน่ ดินสบู มาหลายราย
เป็นลมใหญ่ไปพัด อ้า องคห์ นงึ่ แปลงตวั เป็นหนูเข้าไปในผ้าถุง แล้ว มันเปน็ อยา่ งง้นั เรียบ อา้ ใสร่ า้ ยป้ายสีบุคคลไมม่ ีความผิด
มนั กัดสายน�้ำเต้าท่ีมดั ใส่ทอ้ งไว้ ลองแล้วกกึ องคห์ นึง่ กเ็ ป็นลม มนั เป็นโทษไปถึงตนเอง เพราะฉะนน้ั อยา่ เพงิ่ ริเลย พวกเราอยา่ ริ
เปน็ วาตะ ลมพัดให้มัน ชะเวิกชะวาก(เปิดกวา้ งและลกึ เข้าไป) อา้ อย่างนั้น เออ คนท่ี ไม่มีความผิดไปใสร่ ้ายป้ายสี เอ้า อ้า ใส่แต่
วบู วาบเปิดเผยมันอ้าซะ อย่าใหม้ ันไปใสร่ า้ ยปา้ ยสีพระบรมศาสดา ให้มเี รื่องมรี าว ให้เสอ่ื มจากช่ือเสยี งเกยี รติยศ รสนยิ มทั้งหลายซะ
ผทู้ ี่เคารพนบั ถือของพวกเราให้ได้ เทวดาก็พรอ้ มกันลงมาดังกล่าว อา้ ต้ังใจจะกล่ันแกล้งเขาวิธนี น้ั ก็เป็นบาปจนถึงแผน่ ดินสบู
13

14 มันใหผ้ ลมนั ยังไมท่ ันตาย ใหผ้ ลทันตาเห็น เพราะฉะนน้ั ในสมาคม ๕ มิ ุถนายน ๒๕๕๖
เพราะฉะนนั้ ในเรื่องที่เป็นบาป อย่างงเี้ พิ่นก็ทำ� นายไว้ใหพ้ วกเรา มหา.. มหาสมาคมแหง่ นี้ มีทา่ นพระคณุ เจา้ มีทั้งอบุ าสก มีท้ัง
ได้ทราบมาโดยตลอด อุบาสกิ าเปน็ มหาสมาคมใหญอ่ ันหนง่ึ ซ่งึ หาอ่านใหร้ ู้เร่ืองราว
ตงั้ แต่ท่านเทวทัตถูกแผ่นดนิ สบู นางจิญจมาณวิกา อยา่ ใหเ้ ขาต้มต๋นุ ได้ เร่ืองใดไม่ผิด เราก็อยา่ เดือดร้อนใจ ย้ิมฟังอยู่
พระเจ้าสุปปพุทธะท่ีกล่ันแกลง้ เออ พระบรมศาสดาไม่ให้ไป เรื่องใด ไมไ่ ดห้ าใส่เร่ืองใส่เราไมม่ ี มเี ร่ืองมรี าว อา้ เรากย็ ิ้มฟังอยู่
บิณฑบาตทางนัน้ เออ ก็ถกู แผ่นดนิ สูบเหมอื นกนั เออ แหม อย่าไปเดอื ดร้อน เดอื ดเนื้อร้อนใจ เราพออกพอใจอยูอ่ ย่างน้ี อา้

๑๒ ๑๒

หลายคนอยถู่ กู แผ่นดนิ สบู ในท่ีสุดกส็ บู ไปทุกคนแหละ เหมอื นดงั สาวกของพระบรมศาสดา เออ พระโมคลา
คนดีก็สูบ คนร้ายก็สูบ คนดีเขาก็ตายดว้ ยความ อา้ บริสทุ ธิ์ พระสารีบุตร พระโมคลา พระสารีบุตร ผบู้ ริสทุ ธ์ิผุดผอ่ งนน้ั
ผุดผอ่ งเหมือนดงั ครูบาอาจารย์ของพวกเราน้ี ท่านบริสทุ ธ์ิผุดผ่อง เหมือนกันละ่ อา้ มีเขาสกั การบชู ามากมายหลายนิ แออัดยดั เยยี ด
ตั้งแตว่ ันบวชมาจนวันตาย แล้วเปน็ ไง กระดูกของทา่ นเปน็ ยังไง เหยียบกนั ตาย เออ กม็ ีเหยยี บกนั ตาย นางอะไร นางที่เขา
แยง่ กนั ไหม เออ แย่งกนั หมดทุกอย่าง กระดกู ก็แยง่ เอา อา้ ผม เหยียบตาย ตายแล้วไปเปน็ เทวดา ไปเป็นเทพบุตร เทวดาอยู่
กเ็ อาอะไรกเ็ อาให้หมด อา้ เพราะทา่ นเป็นผูบ้ ริสทุ ธ์ผิ ุดผอ่ ง เทวโลก ลงมาในงานเผาศพมาใหป้ รากฏในสังคมมนษุ ย์ เออ
เพราะฉะน้นั พวกเราท้ังหลายไมต่ อ้ งเดือดรอ้ นใจ เราตงั้ อยูใ่ นศีล ฉันก็ไม่ใชค่ นอื่นคนไกลหรอก ฉนั ก็ถูกเขาเหยยี บ ถกู เหยยี บตาย
สมาธิปัญญา ให้บริสุทธผ์ิ ุดผ่อง เราก็เป็นคนขลังเหมือนกนั ในวันเผาพระราชทานเพลิงศพพระสารีบตุ รนั่นแหละ อืม
ถูกใสร่ ้ายปา้ ยสอี ย่างหนึง่ อย่างใด กอ็ าจจะเกิด แอคซเิ ดน็ ฉันตายแลว้ ฉนั ก็ไมไ่ ด้ไปตกนรกหมกไหม้หรอก ฉนั ก็ไดเ้ ปน็
(accident อุบัติเหตุ เรื่องไมค่ าดคิด)ขนึ้ มา อ้า ใหเ้ ห็นประจักษ์ เทพบตุ รเทวดาอยา่ งงี้แหละ มากราบไหว้เคารพบูชาศพของ
เออ หลายอยา่ งแลว้ เออ คนใส่รา้ ยปา้ ยสกี ับผู้ไม่มีความผิด พระสารีบุตรให้ได้ ส่วนศพของเราเขาเอาไปฝังไปเผาท่ี ไหนก็ไม่รู้
เออ แตว่ ่าจิตของเราไปเป็นเทวดา ได้มาปรากฏการณอ์ ยใู่ นขณะน้ี

15

16 ทา่ นทั้งหลายอย่าได้วิตกกงั วล สาธุการเอานะ อ้า เนย่ี ล่ะ บุคคล เพ่ินตว่ั (น่ันแหละ) เพ่ินบอกไว้ อ้า อยา่ ทอ้ ถอย ตวั หน่งึ
กบ็ อก คิด คดิ แล้วคิดอีก คิดแล้วคิดอีกอยอู่ ย่างงั้นแหละ มนั บอกให้
บริสุทธ์ิผดุ ผอ่ ง ใครหรือกล้าใส่ร้ายป้ายสียงั ไงมัน ก็ไมเ่ สยี หาย คิดให้ละเอยี ดซะก่อน การไปสร้างโลกมันลำ� บากขนาดไหน ๕ มิ ุถนายน ๒๕๕๖
อะไร เพราะเราบริสทุ ธ์อิ ยู่ ดีอยู่ เออ เขาจะใส่รา้ ยป้ายสีไปถงึ คิดแลว้ คิดอกี คดิ แลว้ คดิ อกี อยูน่ ั่นแหละ คิดแล้วคดิ คดิ แล้วคิด
ไหนก็เร่ืองของเขาเปน็ เร่ืองของเราไมห่ ว่ันไหว เออ ยงั บริสุทธิ์ อยู่อยา่ งงี้
ผดุ ผ่องอยู่ เออ มหี ูมีตาเหมอื นกนั กับหมู่ มีความพยายามท่ีจะ
ทำ� ความพากความเพียรให้เตม็ ท่ีเพอื่ จะพัฒนาวัดวาศาสนาให้ นั่น ไปอย่ใู นป่าในภูในเขามีนกชนดิ หนึ่งมนั บอก อด อด
เตม็ ท่ี ไมต่ ้องทอ้ ถอย อดเถดิ อยูอ่ ย่างงั้นนะ่ อยใู่ นปา่ มีนกชนดิ นล้ี ะ่ มนั บอก อด อด
๑๒ เออ หลวงปู่นล่ี ะ่ เอาเสียงนกเสยี งกามาเตอื นตัวเอง อดเถิด ผคู้ นไมไ่ ดเ้ รียนรูบ้ าลี เพิ่นว่านก อนั นม้ี าในบาลเี ด้ นก ๑๒
เหมอื นกนั น่ะ นกมนั รอ้ งอย่ใู นป่าอยใู่ นวดั หลาย มนั บอกว่ายังไง ชนดิ นม้ี าในบาลี มันบอกให้ อด อด อดเถิด นกอันนมี้ ันตัง้
อย่าท้อถอย อยา่ ทอ้ ถอยอย่งู ัน้ แหละ อย่าทอ้ ถอย เอ้ นกตวั น้ี ปณธิ านของมนั บอกวา่ ถา้ เราจับสตั ว์จะมากินแตส่ ตั วน์ ั้นมนั ด่ัน
มนั บอกวา่ ไง (ด้นิ )หลุดปากไปแล้ว วนั นั้นไมก่ ินอะไรเลย มีแตร่ อ้ งอยา่ งเดียว
รอ้ ง อด อด อดเถิด น่ี ๓ อดซะก่อน อ้า นั้นก็เอามาเป็นตัวอย่าง
อยา่ ทอ้ ถอย ถอยหลงั ตม บ่ดเี ด้ สอนคนเหมือนกัน เออ แตว่ ่าเขารูเ้ รื่องหรือเปล่า หรือว่าเขาร้อง
ถอยหลังตมั้ กมุ ภัณฑ์ สิเตะดาก(ก้น) จะแบบนั้นก็ไม่รู้
ให้หยับ(ขยบั )เขา้ ใกล้ เตะดาก(กน้ )กุมภณั ฑ์

(อย่าทอ้ ถอย ถอยหลังมันไม่ดี
ถอยหลังแล้วปญั หาจะรมุ เร้า
ให้เขา้ เผชิญหนา้ กับปัญหา)

17

18
เพราะฉะน้ันพวกเราเป็นชาวพุทธก็ใช้วิจารณญาณให้
ละเอียดถ่ีถว้ นซะก่อน ใหม้ ีความอดกลน้ั ทนทาน อ้า อย่าโมโห
โกรธา มันพาใหแ้ ตกร้าวกัน ถ้าโมโหโกรธา แตกพรรคแตกพวก
กนั ออกเป็นฝกั เป็นฝ่าย ไมเ่ ปน็ อันหนง่ึ อันเดียวกนั ความแข็งแรง
ทนทานของพระศาสนาก็รอ่ ยหรอลงไปเรื่อยๆ

๑๒

ดังท่ีบรรยายมาเปน็ ปกณิ ณกนัย เพ่ือต้องการให้พุทธ
บริษทั ทั้งหลาย พากันน�ำไปใคร่ครวญพินจิ พจิ ารณาด้วยปญั ญา
อนั ชาญฉลาดของตนๆ เองเถิด อัปปมาทธรรม ตั้งใจพยายาม
ประพฤติปฏบิ ตั ิตนใหอ้ ยใู่ นขอบขา่ ยของศีลธรรมอย่างจริงจัง
และจริงใจ ตอ่ จากนั้นกจ็ ะได้ประสบพบเหน็ แตค่ วามสขุ ความ
เจริญท้ังทางคดีโลกและทางคดีธรรมทุกประการ รับประทาน
วิสชั นามา เสียงก็หมดแล้ว จึงขอสมมติยตุ ไิ ว้แต่เพียงเท่าน้ี
เอวงั ก็มีด้วยประการฉะน้ี

หลวงปูท่ ่อน ญาณธโร ๘ มิ ุถนายน ๒๕๕๖
โครงการ การจดั การวิศวกรรม
วนั เสารท์ ่ี ๘ มิถุนายน ๒๕๕๖ เวลา ๑๕.๐๐ น. ๑๓
ณ ห้องประชมุ อาคาร ๘ ชัน้ ๔

๑๓มหาวิทยาลยั เกษตรศาสตร์

ต้งั ใจเนอ้ มันปิดๆๆ หรือเปลา่ น่ี โหลๆๆ ดังแนะ่ เออ
ต้งั ใจเนอ้ การขอถึงพระพุทธเจ้า ขอถึงพระธรรม ขอถงึ พระสงฆว์ ่า
เป็นสรณะท่ีพึ่งท่ีระลึกท่ีนับถอื ของเรา เราตอ้ งทำ� ดว้ ยความตง้ั ใจ
ไม่ไดม้ าว่าเล่นๆ ถา้ ต้ังใจจริง ของท่ีเรารับไปก็เป็นของจริง
ไม่ใชข่ องปลอม เป็นของดี วิเศษเป็นเคร่ืองป้องกนั ภยั อนั ตราย
ได้หลายอยา่ ง ทางโลกและทางธรรม กอ็ าศยั คณุ งามความดี
และน่ันแหละเปน็ เคร่ืองป้องกนั เพราะฉะน้ันขอทุกคนจงตง้ั ใจ

1

2 สังฆงั สะระณัง คจั ฉามิ ๘ มิ ุถนายน ๒๕๕๖

นะโม ตสั สะ ภะคะวะโต อะระหะโต สัมมาสมั พทุ ธัสสะ ขา้ พเจา้ ขอถึงพระสงฆ์ ว่าเป็นท่ีพึง่ ที่ระลึกก�ำจัดภัยได้จริง
นะโม ตัสสะ ภะคะวะโต อะระหะโต สมั มาสัมพทุ ธสั สะ วาระครั้งท่ี ๒
นะโม ตสั สะ ภะคะวะโต อะระหะโต สมั มาสมั พุทธสั สะ
ทตุ ยิ ัมปิ พุทธัง สะระณงั คจั ฉามิ ๑๓
แนะ่ .. ว่าดังๆ เนอ้ ทุตยิ ัมปิ ธัมมงั สะระณงั คัจฉามิ
นก่ี ็ทำ� ความนอบนอ้ มตอ่ พระสัมมาสมั พุทธเจา้ บทว่า ทตุ ิยมั ปิ สงั ฆัง สะระณัง คจั ฉามิ
แม้วาระที่ ๒ ขา้ พเจ้าขอถึงพระพุทธเจ้า ขอถึงพระธรรม
๑๓ นะโม ขอถึงพระสงฆ์ ว่าเป็นท่ีพึ่งที่ระลกึ ก�ำจัดภัยไดจ้ ริง วาระ
คร้ังท่ี ๓ ต่อไปวา่
แปลวา่ ขอความนอบน้อมของเรา จงมแี ดพ่ ระผูม้ ีพระภาค
ผู้เป็นอรหันตต์ รัสรู้ชอบเองพระองค์น้ัน นมี่ ีความหมายอย่างนั้นวา่ ตะตยิ มั ปิ พทุ ธงั สะระณงั คัจฉามิ
นะโม ถา้ เราวา่ แตป่ ากเฉยๆ ใจไมน่ อบน้อมแล้ว จะว่ายังไง ตะตยิ ัมปิ ธัมมัง สะระณงั คจั ฉามิ
ปะเนยี่ อ้า ใจไมน่ อบน้อมตอ่ พระสัมมาสมั พุทธเจา้ กเ็ รียกวา่ ตะติยัมปิ สงั ฆัง สะระณงั คัจฉามิ
โกหกกันเลน่ เฉยๆ
แมว้ าระที่ ๓ ข้าพเจา้ ขอถึงพระพุทธเจ้า ขอถึงพระธรรม
เพราะฉะนนั้ เรานอบน้อมต่อพระสัมมาสัมพุทธเจ้าไปแลว้ ขอถงึ พระสงฆ์ วา่ เป็นที่พ่ึงท่ีระลกึ ก�ำจัดภยั ไดจ้ ริง
ปะนข่ี อถึงพระพุทธเจา้ ขอถงึ พระธรรม ขอถึงพระสงฆ์ว่าเป็น
สรณะที่พงึ่ ทางใจ ท่ีระลกึ ที่นับถือจริงๆ ติสะระณะคะมะนงั นฏิ ฐิตัง

พุทธัง สะระณงั คจั ฉามิ หมดเท่าน้ี สรณะในโลก ในโลกของเราท้ังหมดนี่ มเี ทา่ น้ี
ข้าพเจา้ ขอถึงพระพุทธเจา้ วา่ เปน็ ท่ีพ่ึงที่ระลกึ ก�ำจัดภัยไดจ้ ริง วิเศษเทา่ น้ี ดีเท่านกี้ ว่าทุกสงิ่ ทุกอยา่ ง

ธมั มงั สะระณงั คัจฉามิ 3
ขา้ พเจ้าขอถงึ พระธรรม ว่าเปน็ ท่ีพึง่ ท่ีระลึกก�ำจัดภยั ไดจ้ ริง

4 มสุ าวาทา เวระมะณี ๘ มิ ุถนายน ๒๕๕๖
เราจะไปถือภูตผีปศี าจอาฮกั หลักคุณ ปตู่ ายา่ บ้าน อา้ สิกขาปะทัง สะมาทิยามิ
ผีฟ้า ผีแถน ผีแนนตาทอก ตนี จุม้ อลินทมุ เหลา่ นั้นเป็นของนอก
ศาสนาไป ไมใ่ ช่ทางศาสนา ไมใ่ ชศ่ าสนาพุทธของพระพุทธเจา้ นี้ ขา้ พเจา้ ตัง้ ใจสมาทานสิกขาบท คอื เวน้ จากกลา่ วเท็จ
ที่พาว่ามานเี่ ป็นการปฏญิ าณตน ถึงพระพุทธเจ้า ถึงพระธรรม คำ� ไม่จริงและหลอกลวงอำ� พรางทา่ นผ้อู ่ืนในคำ� ไม่มจี ริงให้หลงเชื่อ
ถงึ พระสงฆจ์ ริงๆ ขอใหร้ ักษา อย่าลว่ งเกนิ ตอ่ ไปต้ังใจสมาทานศีล ขอ้ สดุ ท้ายสำ� คัญนะ
ปาณาตปิ าตา เวระมะณี
สรุ าเมระยะมัชชะปะมาทัฏฐานา เวระมะณี ๑๓
๑๓ สิกขาปะทัง สะมาทยิ ามิ สกิ ขาปะทัง สะมาทยิ ามิ

ขา้ พเจา้ ตั้งใจสมาทานสิกขาบท คอื เวน้ จากฆ่าสัตว์ทุกชนดิ ข้าพเจ้าตั้งใจสมาทานสิกขาบท คือเวน้ จากดืม่ กินสุราเมรัย
ดว้ ยตัวเองและไมใ่ ช้ใหผ้ ้อู ่ืนฆา่ อันเป็นเคร่ืองดองของเมา ท้ังเปน็ ฐานเปน็ ที่ต้งั แหง่ ความประมาท
อนั นรี้ วมความไปถงึ ฝนิ่ กัญชา ยาบ้าทกุ ชนดิ เป็นส่งิ ผิด
อะทนิ นาทานา เวระมะณี ศีลธรรมด้วยผิดกฎหมายด้วย เพราะฉะนัน้ เราตอ้ งสังวรระวัง
สิกขาปะทงั สะมาทิยามิ ถ้ากินเหล้าเมามายกนั ทกุ คนมาในสมาคมแหง่ นกี้ ันจะเปน็ ยงั ไง
ขา้ พเจา้ ตัง้ ใจสมาทานสิกขาบท คอื เวน้ จากถือเอาสงิ่ ของ ตั้งตัวอยู่หรือเปลา่ อ้อแอๆ้ อา้ พดู อะไรก็ ออ้ แอๆ้ พดู ไมร่ ูเ้ รื่อง
ของทา่ นผูอ้ ่ืนท่ีเจ้าของเขาไม่ได้ให้โดยอาการแห่งขโมย เรียกว่าเมาแลว้ เมาเหลา้ แลว้ เคร่ืองดองของเมาทกุ ชนดิ ฝนิ่
กาเมสุ มจิ ฉาจารา เวระมะณี เฮโรอีน กญั ชา ยาบา้ เสพติดให้โทษทุกชนดิ จัดอยใู่ นเร่ืองเสพตดิ
สกิ ขาปะทงั สะมาทิยามิ ให้โทษท้ังนนั้ เปน็ โทษตามกฎหมายด้วย เป็นโทษทางศลี ธรรม
ข้าพเจ้าต้งั ใจสมาทานสิกขาบท คอื เว้นจากประพฤติผิด ดว้ ย อา้
ในกาม ร่วมประเวณี ในภรรยาในสามีของทา่ นผู้อ่ืน
ถา้ เรารักษากันได้หมดท้ังบ้านทั้งเมืองไม่มปี ญั หา อ้า
บ้านเมอื งการปกครองบ้านเมอื งไม่มีปัญหา สบายมาก อ้า เขา
เรียกว่า โนพลอมแพลม(no problem ไม่มีปญั หา) บ่ วา่ ยงั ไง
สบายมากจริงๆ ประชาชนไมม่ ีขี้จก ขี้ลัก ข้ีขโมย ขี้จ้ี เสพตดิ ให้โทษ
ทกุ ชนดิ เว้นได้เดด็ ขาด

5

6 เราสบาย บา้ นเราในหม่บู ้านของเรากส็ บาย ในต�ำบลของ แต่ที่จริงไม่ใชห่ รอกอันนเ้ี ป็นผลของการเสพติดให้โทษ
เออ สะลมึ สะลอื สะลือสะมึมกอื จำ� อะไรก็ไม่ไดส้ มองก็เสอ่ื มไป
เราก็สบาย ไมม่ ีนักเลงหัวไมอ้ ะไรเลย ในอ�ำเภอของเรายง่ิ สบาย หมดไปๆ จำ� อะไรก็ไม่ไดแ้ ม้จ�ำตัวเองก็ยังไม่ได้ วนั นเ้ี ราจะนอน ๘ มิ ุถนายน ๒๕๕๖
กว้างออกไป ในจังหวัดของเรากส็ บาย ถ้ารักษาได้หมดทุกคนๆ ที่ ไหนนัง่ ท่ี ไหน นอนตามเกาะตามถนนหนทาง ข้ีหมู ขี้หมาอะไร
แล้ว รวมความไปถงึ ประเทศเลยในประเทศเราเปน็ ประเทศ ไมเ่ กย่ี วท้ังน่ันแหละนอน งว่ งนอนแลว้ นอนหลับเลย กรนนี่
เทวดา ประเทศที่มีศีลธรรม ไมว่ ่ายากสอนยาก ไมไ่ ดจ้ ับกุมยา ครอกๆ อย่อู ย่างน้นั แหละ เม่ือไหรห่ มดฤทธิข์ องยา ยาเมาชนดิ น้ัน
เสพติด ให้โทษไมม่ ี ตอ้ งเสยี่ งเป็นเส่ยี งตาย เข้าไปจับ เหมอื น ซะกอ่ นจงึ จะงัวเงยี ข้ึนมา มองโน้นมองนจี่ ึงรูส้ กึ ตวั ขน้ึ มาวา่ อ้า
กันล่ะพวกข้ีเมาทั้งหลาย เขาซอ่ งสุมหรือเขากกั ตุนสินคา้ ท่ีผิด เรามานอนอยูท่ ี่นแ่ี ลว้ จะกลับบา้ นได้ยังไง ไปยงั ไง กค็ ดิ อายในตวั
กฎหมายไว้ในตา่ งหาก ค่อยทยอยสง่ ทีละน้อยๆ เอา เรียกว่า ออ๋ เราขนาดนเ้ี หรอ ลมื ตัวขนาดนเี้ หรอ อายอยากจะปดิ หนา้
๑๓ ลอบลักสง่ ออก ส่งให้ประชาชนของเรานล่ี ่ะเป็นผู้น�ำไปซ้อื ไปขาย เดินโน้นล่ะ อยากจะปดิ หน้าเดนิ กลับบ้านโน้นล่ะ เพราะวา่ มัน ๑๓
ตอ่ มันกำ� ไรดี กินแล้วมนั ไม่เมือ่ ยเขาว่าอยา่ งน้นั นะ ผิดมนษุ ย์ นก่ี ับเสพตดิ ให้โทษ โทษขนาดนน้ั ท�ำใหค้ วามจ�ำเสอ่ื มทำ� ให้
ไม่มีสติสตังคมุ้ ตวั คมุ้ ครองป้องกันตวั ก็ไมม่ ี ถา้ ไดเ้ มาเตม็ ท่ีแลว้

7

8 นขี่ อ้ เปรียบน้ี มันเปน็ สนมิ กินเหลก็ กิเลสกินใจปะเนย่ี อมื จาก๘ มิ ุถนายน ๒๕๕๖
อนั นข้ี อฝากในสมาคมแห่งนวี้ ่าควรเลกิ ควรละ อ้า ควรเลกิ กิเลสท่ีพดู ไปแลว้ ตะก้นี ม้ี ันผลของกิเลสกินใจให้กลายเปน็ บา้
ควรละ ไม่ควรด�ำเนนิ ให้มนั ได้เดด็ ขาดนะเปน็ ดังเราอาบน้�ำ เปน็ บอไป เป็นคนไมม่ สี ติสตังสมบรู ณ์เลย พอไดล้ ่วงละเมิด
ซกั ผา้ ให้สะอาดแล้ว อย่าไปลยุ ข้ี โคลนอีกมันก็สะอาดหมดจดอยู่ ศลี ธรรมเข้าไปแล้วเสพติดให้โทษในทกุ อยา่ งเขา้ ไปในรา่ งในกาย
อย่างน้นั ผา้ ท่ี ไม่ไดซ้ ัก ไม่ได้ท�ำความสะอาดไปนงุ่ หรือว่าไปใส่ แลว้ มันจะท�ำอะไรใหก้ ร่อนลงได้ คอื สติมันจะกรอ่ นไป สตสิ ตัง
เขา้ ในสมาคมใหญ่ๆ อย่างนๆี้ สมาคมสงู ๆ อยา่ งนแ้ี ล้วมันจะเปน็ ความรู้ตัวมันหมดไป จึงขอเปรียบว่าสนมิ มันกินเหล็กแตว่ า่ กเิ ลสนะ
เป็นนา่ ดูหรือเปลา่ อ้าๆ มนั กนิ ใจ กนิ มนั สมอง กนิ ความทรงจำ� ทกุ สิ่งทุกอยา่ งปำ�้ ๆ เป๋อๆ
เลอะๆ เลอื นๆ อาย คนอะไรก็ไม่เข้าทา่ เข้าทาง
๑๓ โอ้ ไปแอบฟงั อยู่ขา้ งหลังเหรอ เราเลา่ เรียนศกึ ษามา เราไม่ได้เอายาชว่ ยอยา่ งนมี้ าใหเ้ รา ๑๓
ศึกษาเรียนจบมา ไดเ้ ป็นดอกเตอร์ ไดเ้ ป็นผู้หลักผู้ใหญข่ ึ้นมา
เออฟังแลว้ ให้คิดตคี วามไปด้วยจะพดู เรื่องอะไรใหฟ้ ัง มาดว้ ยความรู้ความพยายามของเราตา่ งหาก เสียเงินของพอ่
วันนม้ี หี ลายอย่างอยู่ที่จะพดู สงั คมใหญ่ๆ ถา้ ไปลว่ งละเมดิ ใน ของแม่ของผบู้ ังคับบญั ชา หรือบิดามารดา ของตัวเองไปเท่าไหร่
ส่งิ เสพตดิ ให้โทษเหล่านแ้ี ลว้ มันจะเกิดเป็นข้ีสนมิ ขี้สนมิ มันชอบ การไปศกึ ษาเลา่ เรียนประเทศนอก หมดไปเทา่ ไหร่ มากมาย
กินเหลก็ สนมิ มันกินเหลก็ แต่วา่ กเิ ลสมนั กินใจเวย้ สนมิ มนั กนิ แต่วา่ หมดไปแล้วกลบั มาบา้ นยังเอาอหี รอบเก่าอยู่ เขา
เหลก็ กิเลสกนิ ใจ เรียกว่า อ้า พกความเมาเขา้ มาในบ้านของตัว มาปกครองประเทศ
ชาตบิ ้านเมืองแล้วมนั เป็นยงั ไงล่ะปะเนยี่ มันจะมีคณุ ภาพสงู
พูดใหฟ้ งั งา่ ยๆ เอาท่านเปรียบเทียบไว้ว่าเหล็ก เนอ้ื เหลก็ ขนาดไหน เอาความเมามาเป็นผ้ปู กครองคน เปน็ ผู้การ เปน็
ธรรมดาหรือวา่ ทอง เงนิ อะไรมนั เปน็ โลหะไปถกู ของเปรี้ยวของเค็ม ผู้อะไร ต�ำรวจ ทหารอะไร ถา้ เอาความเมาไปปกครองลูกน้อง
เขา้ แลว้ มนั เกิดยงั ไงเกิดของเปรี้ยวของเค็มข้ึนมามนั ก็เกดิ สนมิ จะเปน็ ยังไงดสู ิ อ่ะ
ขน้ึ ในตัวนะ ไมไ่ ด้มาจากอยา่ งอ่ืนนะมนั เกดิ จากเหลก็ สนมิ มัน เอาสนมิ มาเกาะหวั ใจ เหมอื นดังเอาขี้สนมิ ไปใส่กบั เหล็ก
สามารถกนิ เหล็กใหห้ มดได้เลยคณุ ภาพของเหล็กหมดเลย อ้า อา้ หรือเอาเหล็กไปแช่กบั นำ�้ เกลอื หรือเกลือนำ�้ สม้ นำ�้ อะไร ถ้า
ถกู นำ้� ส้มนำ�้ เกลือแล้ว มันจะแล้วกดั กนิ เหล็กทีละน้อยๆ ทีแรก
มันกเ็ กิดสีเปลีย่ นสีไปนดิ หน่อยต่อไปต่อมากก็ รอ่ นเขา้ ๆ กนิ เข้าๆ
ขัดเท่าไหร่ก็ไม่ออกเว้ยเนยี่ ขดั เทา่ ไหร่ให้มนั ใสให้มันเปน็ เงาวับ
ข้นึ มา มนั กข็ ัดไมไ่ ด้ เพราะว่ามันกินลึกแล้วสนมิ มนั กนิ ลงไปลกึ ๆ
9

10 เพราะฉะน้นั ขอเปรียบว่าสนมิ มันกินเหลก็ แตว่ า่ กิเลสของ ๘ มิ ุถนายน ๒๕๕๖
ในเนอื้ เหล็ก เนือ้ ทอง เนอ้ื เงิน เนื้ออะไรก็แล้วแตโ่ ลหะต่างๆ เรา ถ้าปลอ่ ยไปตามอ�ำนาจของมัน มันกนิ ใจ กินสติ กนิ ปญั ญา
ท่ีสนมิ ชอบมันกินเข้าไป กร่อนเขา้ ไปๆ ทีละน้อยๆ ตรงหัวใจของ กินความรูค้ วามสามารถท้ังหลายทั้งปวง ให้เปน็ คนหมดคณุ ภาพ
คนเราเปน็ หัวใจมาจากท่ีสงู จึงไดม้ าเกิดเป็นมนษุ ย์ มาจากเทวโลก ปำ�้ ๆ เป๋อๆ เลอะๆ เลือนๆ ไป เออลืมตาไมเ่ ตม็ ลูกแลว้ เดนิ ก็
มาจากสวรรค์ มาจากตระกูลสูงๆ ละ่ แตไ่ มร่ ักษาเนื้อรักษาตัว ไมต่ รงตามทางก็เซซ้ายเซขวา หนา้ ไปชนเอาเหลี่ยม ชนเสาหรือ
ไปปล่อยใหย้ าเสพติดให้โทษเหล่าน้ันมาเกาะกนิ ใจ เหลย่ี มปูนซีเมนตท์ ี่ ไหน หาว่ามนั ไม่หลกี กเู ว้ย ตีเขาอีกนะ มัน
ทำ� ไมไม่หลีกกู กูมาถงึ นี้ ท�ำไมมายนื อยูต่ รงนที่ ำ� ไม ตีมนั อีกล่ะ
เหมอื นดังสนมิ มันเกิดท่ีเหลก็ แต่มนั เกาะกนิ เหลก็ ให้หมด สติไมด่ ีกำ� ปั้นตี ก�ำปั้นตเี สาซีเมนตห์ รือ ตปี ูนซีเมนตต์ ขี องแข็งๆ
ไปให้กร่อนไปหมดคุณภาพของเหล็กไป ถึงจะเป็นมดี ขนาด มนั เปน็ ยงั ไง
๑๓ มดี โกนที่ดีที่สุด กลา้ ท่ีสดุ เขา้ (คม)ที่สดุ โอ้ยไปถกู น้�ำเกลือน�้ำส้ม ๑๓
อ้า เขียวหวานน�้ำส้มน้�ำเกลอื ปลาร้าปลาเลอ้ ถกู เข้าไปลองดสู จิ ะ
เป็นยังไงของท่ีใช้ดีๆ โกนหนวดก็ได้โกนเคราก็ไดเ้ อาไปถูกเกลือ
ถกู นำ้� เปร้ียว น้�ำเคม็ เขา้ มา มันจะเปน็ ยงั ไงคมของมนั จะใช้ไดด้ ี
อย่หู รือเปล่า โอ้ย กนิ มากๆ แลว้ เอามาโกนหวั ไม่ได้ มันบาดหวั
เอา มันเป็นซกี ๆๆๆ คมของมนั ไม่ตอ่ กนั เอามาโกนหวั กบ็ าดหวั
โกนหนวดโกนเคราก็บาดปากบาดอะไรไปอ่ะ เรียกว่าหมดคุณภาพ
ของเหลก็ ที่นยิ มวา่ เปน็ ของดีที่สดุ แอ้ แก้วแหวนเงินทองสาย
สร้อย สายอะไรเหลา่ น้ันถา้ หากไมไ่ ปถกู ของเคม็ ๆ เข้าสาย โมโห ความโมโหมันพาตวั ตกตำ่� โมโหนพี่ าตวั ตกต�่ำหลาน
นาฬิกอกฬกิ า ใสแ่ ขนโก้เก๋ อยอู่ ย่างนน้ั ถ้าถูกของเปร้ียวๆ เค็มๆ เอย้ เพิ่นวา่ ภาษาอีสานเตม็ รอ้ ย คน โทโส โมโห นม่ี ันพาตวั
อ้า ส้มๆ มนั เปร้ียว มันส้ม เคม็ ก็เคม็ อะไร น�้ำเกลือนำ้� อะไรตดิ ตกต่�ำหลานเอย้ เจ้าอยา่ ทำ� อยา่ งงัน้ มันบด่ ีเอ้ย
เกาะกนั ขดั ไม่ออกแล้วปา่ นน้ี ขัดไม่ออกซะแลว้ ตอ้ งมาไถอ่ืนซะ
ก่อน มนั ถงึ จะออก เอาอา้ ของ เคร่ืองไถมัน ขดั ออกเสยี กอ่ นมัน พาตัวตกต่ำ� พาใหเ้ สยี องคะ พบอะไร ไมห่ ลกี ทาง เตะไป
ถึงจะใสแจ๋วขึ้นมาอย่างเกา่ ทุกอยา่ ง ถ้าเมามาแล้ว เตะรถ เตะรา จอดรถไมเ่ ปน็ ระเบียบ
ก็เตะรถเขา อะไรท�ำนองน้ี มนั เปน็ ยังไงล่ะปะเนยี่ ผล ผลมัน
เป็นยงั ไง ขาบาด อ้า ขาบาดเจ็บ ขาบวม อา้ เมาเหล้า เมาสุรา
เมรัย เมากัญชา ยาเสพติดให้โทษทุกชนดิ มนั เมามืด มืดมน
อนธการ มองเหตไุ ม่เห็นผลอะไรเลย มีแตเ่ สียอยา่ งเดียว

11

12 เสยี โอ้ย เสยี คนเสยี ประวัติ ประวตั ทิ ่ีเปน็ ข้าราชการ อา้ ตดิ เอาเสยี จนแกะไม่ออกแลว้ จะเปน็ ยงั ไง เสียประวัติหรือเปลา่
เสยี คนหรือเปล่า ความรวู้ ิชาท่ี ได้ไปฝึกปรือมา เล่าเรียนศึกษามา
ใหญ่ๆ โตๆ กเ็ สยี ประวตั ไิ ปหมด เป็นเจ้าเปน็ นายชน้ั ตรี โท เอก ได้ระดบั ปริญญาขนาดน้ันเสียหรือเปลา่ อา้ ๘ มิ ุถนายน ๒๕๕๖
ข้นึ ไป แล้วถ้าไปประพฤตอิ ย่างนน้ั เปน็ ยังไง เสยี ความประพฤติ
ไปหมดเลยแน่ะ อา้ ถ้ากเิ ลสกินใจมนั เปน็ อย่างนั้น สนมิ มันกนิ ทา่ นท้ังหลายขอฝากไว้หน่อยมันเสีย เสยี ประวตั ขิ องตัวเอง
เหลก็ แต่ถา้ กเิ ลสกนิ ใจคนให้ลอุ ำ� นาจแก่ยาบ้า ยาเบอ้ เสพตดิ ให้ เสียชื่อ เสยี เสยี ง สกุลรุนชาติ เสยี ไปหมดทุกอยา่ ง เพราะฉะนน้ั
โทษไป หนักๆ เข้าถ้าไม่ไดก้ ินแล้วก็หาวหวอดๆ อย่นู ั่นละ่ ต้อง ท่านทั้งหลายไดศ้ กึ ษาถึงขน้ั ปริญญามาแล้วอยา่ ถลำ� หลวมตัวไป
เอามากนิ ซะกอ่ น แค่ยาอะไรที่มันเคยแกก้ นั ได้แคก่ ินคราวนมี้ นั ใหย้ าเสพติดให้โทษกดั กนิ เรา มนั จะเปน็ สนมิ กินเหล็ก กิเลสกินใจ
ได้ก�ำลังของมันแล้ว คราวหน้าเอามากกวา่ นัน้ อกี กนิ ให้มากกวา่
๑๓ นนั้ อกี นย่ี าเสพตดิ ให้โทษ ๑๓

อนั นขี้ อโทษไว้ แฉลบออกจากธรรมะชัน้ สูง แฉลบออกมา เออ สนมิ มันไมก่ ินอะไร มันกินแตเ่ หล็ก เอาไม้ไปใส่มัน
พดู ชัน้ ต่�ำๆ ให้รู้เร่ืองราวซะก่อนแล้ว อา้ ชั้นสงู ๆ ขน้ึ ไประดบั สงู ๆ ก็ไมก่ นิ อะไร ถ้าเอาเหล็กมาผูกกนั อยา่ งง้ี ถกู เคม็ ถูกน�้ำเปรี้ยว
อริยะข้ึนไป ช้ันอริยะชนั้ สงู ๆ ขึน้ ไปนะ อริยประเทศ อริยะ เออๆ น้�ำสม้ เค็มอะไร เกลืออะไรมาถกู เข้ามนั เปน็ ยงั ไง เกดิ เสยี เงา
ศาสนาทั้งหลายขน้ึ สูงๆ เรียกว่าอริยะ เปน็ ของวิเศษเปน็ ของสูง ซะแล้ว ไมม่ เี งาเหล็กทั้งหลายทองทั้งหลาย ไมม่ เี งาเพราะวา่
ถ้าไปปล่อยเนื้อปลอ่ ยตวั ใหก้ เิ ลสเหลา่ นนั้ ดึง มนึ เมาจนเอาตวั สนมิ มนั เกาะแล้วกนิ แลว้ เลยเสียไปหมด ถ้าเปน็ พื้นบา้ นมันก็
ไม่รอดเหมือนกันนะ ท�ำให้เสยี ประวัตขิ องตวั เอง เสยี จรรยา จะเสยี ไปหมดแลว้ ไม่มีเงาแลว้ ขัดยงั ไงก็ไม่มเี งา ถ้าพวกน�้ำส้ม
บรรณท่ีดีงามของตัวเองท่ี ได้ฝึกมาแลว้ ไดเ้ ป็นถึงขั้นปริญญา นำ้� เคม็ อะไรหลน่ ใส่พ้ืนบา้ นพ้นื ช่องของตัว ภาชนะของตัวที่ใชอ้ ยู่
ตรี โท เอกขึ้นมา ดอกเตอร์ขน้ึ มาขนาดนัน้ สงู ขนาดนัน้ ถา้ ไป ดีๆ ถ้าเกดิ สนมิ แลว้ แหม หมดคุณภาพ หมดรสนยิ มไป ช้อนตกั
ถลำ� ตัวให้ยาเสพตดิ ท้ังหลายให้โทษอะไรก็ได้ เช่น ยาเมาทกุ อยา่ ง อาหาร ท่ีทำ� ดว้ ยสเตนเลสกต็ าม ท�ำดว้ ยเงินก็ตาม ท�ำดว้ ยทอง

13

14 ก็ตาม ถ้าใช้แลว้ ไมเ่ ช็ดไม่ลา้ งปล่อยใหม้ นั เลอะเทอะ เปรอะเปอ้ื น

อยู่อยา่ งนน้ั แล้วเป็นยังไง มันเกดิ อะไรข้ึน ๘ มิ ุถนายน ๒๕๕๖
แอคซิเด็น(accident อุบัติเหตุ เรื่องไม่คาดคดิ ) มนั จะ
เกดิ ข้ึนไหม เออ เกาะกินสนมิ เกาะกิน กนิ เหลก็ ก็จะพดู เปรียบ
เทียบว่าสนมิ มนั กนิ เหล็ก แตว่ ่ากิเลสนะมันกนิ ใจ กินใจกันกนิ
หัวใจของคน มันสมอง เรียนสูงมาแล้ว ก็เสียผู้เสียคนไปเลย
เออ เหล่านี้ เพราะฉะนั้นสถาบันของเรานมี้ ันเป็นสถาบนั สูงสดุ
แล้ว เออ ในประเทศเราสถาบันสร้างคนใหเ้ ป็นปริญญา ถา้ ไป ครูบาอาจารย์ด้านศาสนากเ็ หมือนกัน ด้านศาสนา ครบู า
๑๓ ปล่อยตัวใหเ้ ลอะเทอะเปรอะเปอื้ นไป เนอ่ื งไปถงึ กบั ของเสพติด อาจารยเ์ ป็นระดบั เจ้าฟ้า เจ้าคณุ แลว้ ก็ตาม ถ้าหากไปประพฤติ ๑๓
ให้โทษทุกชนดิ แลว้ มนั จะกลบั คนื มาดีเหมอื นเกา่ หรือเปล่า หหึ ึ ผิดธรรมวินัยเข้าจากเล็กน้อยเทา่ นั้น ชื่อเสยี งที่โด่งดงั มาแลว้
อา้ ถา้ ถกู ของเปรี้ยวของเค็มหรือของอยา่ ใหเ้ กดิ สนมิ แล้วมันจับ เฉาไปเลย ไมม่ ีคลงั่ ไปเลย เปน็ มหาเปรียญสูงสุดไปแลว้ ถา้ ไป
เลอะเทอะเปรอะเปอ้ื นไปหมดเปน็ ถว้ ยชาม ภาชนะตา่ งๆ ก็ไมน่ า่ กินเหล้าออ้ แอ้ อยตู่ ามถนนหนทางมันจะได้ไหม สวยไหม อนั นี้
ใชเ้ ลย เพราะฉะนั้นเขาจึงมปี ญั ญาทำ� ใหม้ นั เป็นสเตนเลสเปน็ ขึน้ ฝากไว้เชียวของฝากใหค้ ิด ฝากใหค้ ดิ ไว้มนั มวั หมองได้ไหม
มาซะ อา้ ใครเอาเหลก็ ธรรมดามาท�ำ เอาทองธรรมดามาทำ� มนั เราปกครองลูกศษิ ยล์ ูกหาเราจนตลอดครอบครัวของเราที่เรา
ก็กนิ ยากไป รับผิดชอบเหล่านั้น ถ้าเราไปประพฤติผิดทางโลกดม่ื เหลา้ เมามาย
ท�ำใหเ้ ปน็ สเตนเลสไปเลย ยงั งัน้ กินไม่ไดห้ รอกสนมิ เปน็ กินยาเสพติดให้โทษขนาดนนั้ แล้วการปกครองบา้ นของตวั เอง
ของดี ไม่มีมลทนิ มวั หมอง ไมม่ โี ทษในการกินสรุ า ไมม่ โี ทษใน ครอบครัวของตัวเองจะมั่นคงถาวรดีอยู่หรือเปล่า หรือวา่ มนั จะ
การพนนั ไมม่ โี ทษ ยาเสพตดิ ให้โทษทกุ ชนดิ มาเกาะกินใจเราไม่ได้ เสือ่ มไปหมด เออ โอย้ อยา่ ไปถามหาเลย เออ คนคนน้นั อย่า
เรากเ็ ป็นผู้บริสุทธผ์ิ ดุ ผอ่ งอย่อู ย่างน้ัน ท�ำงานก็ไม่เสียประวตั ิ ไปถามหาเลยเขาลอยแพไปแล้วท�ำนองนแี้ หละ เป็นขา้ ราชการ
เปน็ คนดีอยู่อย่างนัน้ อ้า ได้ถงึ ปริญญาตรี โท เอกแล้ว ไดร้ ะดับ ก็ตาม เปน็ ผู้พพิ ากษาหวั หนา้ ศาลหรืออะไรก็แล้วแต่ เป็นคนดี
ดอกเตอรข์ ้นึ มาแลว้ อย่างน้ี ถ้าดอกเตอรล์ องไปใหเ้ กิดเมามาย มคี วามรูส้ งู ประชาชนอาศยั ได้ ถ้าไปประพฤตนิ อกลูน่ อกทาง
ไปตามถนนหนทางถูกรถขยเ้ี ขา้ หรือวา่ นั่นเขา้ เพราะความเมา ดงั กล่าวแลว้ น้ัน มนั ก็จะถูกสนมิ กนิ เหล็กไปหมดเหลก็ ที่ดีๆ มี
เซซ้ายเซขวาไป มันจะเปน็ ยังไงเสยี ชื่อไปหมด เสยี ชื่อสถาบันไปเลย คณุ ภาพท่ีดีๆ ก็ไม่มีประโยชนอ์ ะไรเลย แม้มีดโกน มีพับมดี โกน
เออ อย่างง้ี ท่ีเราใช้งานโกนหนวดโกนผมอยถู่ า้ ไปปล่อยให้เกลอื กินมันซะแลว้
นำ้� ส้มกนิ มัน นำ้� ปลา นำ้� ปลารา้ ถกู เคม็ ๆ
15