ธรรมเทศนา หลวงปู่ท่อน ญาณธโร ๘๐ กัณฑ์ เล่ม ๑

8 อา้ พากนั หล่งั ไหลออกมาจากบ้านของตวั ถือศัสตราอาวุธ เขาจะยอมหรือไม่ยอม ถา้ เขาไม่ยอมจ�ำนนแล้วก็ ท่าอานไปละ่
ดีไมด่ ี ก็ไดก้ นิ ข้าวลอดช่องไปเร่ือยล่ะ เออเขาจะฆา่ เอา เขาจะตี
๔ ออกมา อ้า ไดอ้ ะไรๆ กถ็ ือมาด้วย อา้ เรียกว่าโจรผู้ร้ายคนนั้น เอา ใหเ้ สียองคะไปเลยกม็ ีดงั นี้ ๓๐ มีนาคม ๒๕๕๖ ๔
ก็เคราะหร์ ้ายข้นึ มาละ่ ปะนั้น เขารุมสกรัม เขารุมตี อา้ ตโี จร
ผ้รู ้ายคนนัน้ เขด็ หลาบเลย ไมท่ �ำแลว้ อยา่ งนี้ไมท่ �ำแลว้ ยอม ความสามัคคีมี ในหม่ใู ด ความสขุ ยอ่ มมี ในหมูน่ ้ัน ถา้
จริงๆ ยอมแพจ้ ริงๆ แล้วกจ็ ะประพฤตปิ ฏบิ ัตติ นให้อยูใ่ น อ้า สามัคคคี ลาดไปหรือขาดไปจากหม่ใู ดแฮ ภยั ย่อมเข้าฟาดฟนั หมู่
กฎแหง่ อ้า กรรมดี กฎทั้งหลายกรรมดีท้ังหลายเราจะประพฤติ นนั้ ฉบิ หาย เออ อ้า นั้นน่ะนะเอาหลักความสามัคคเี ข้ามาใช้
ปฏบิ ตั อิ ย่างเคร่งครัด ไม่ประพฤตอิ ย่างนอ้ี ีกแล้ว อา้ สารภาพ สามัคคีพวกหมทู่ ั้งหลายมคี วามพรอ้ มเพรียงกัน สามคั คกี ัน เออ
ต่อหมูต่ ่อคณะใหเ้ ขา้ ใจ น้ันเขาเรียกว่าปราบปรามทจุ ริตที่มนั รักษาความสงบอยู่ในตวั ไมต่ อ้ งอาศัยเจา้ หน้าท่ีบา้ นเมืองใดๆ
เกดิ ขึ้นในชุมชน เขาพรอ้ มเพรียงกนั จริงๆ อินเดียนะ พวกเราทกุ คนมสี ิทธิ์ท่ีจะใชพ้ ละกำ� ลงั อ้า ปอ้ งกันความทุจริตใน
สังคมน้ีไมใ่ หเ้ กิดมขี น้ึ ดังนี้ เรียกว่า

สุขา สงั ฆสั สะ สามคั คี สะมัคคะ.. สะมัคคานงั ตะโป สโุ ข
สพั เพสัง สังฆะภตู านงั สามคั คี วุฑฒิสาธกิ า

อ้านี่ไปเห็นมาแลว้ และไดร้ ้เู ร่ืองราวมาแล้ว เขาพร้อมเพรียงกัน เออ ยงั ความเจริญใหเ้ กิดขน้ึ ไดเ้ ตม็ ท่ี วุฑฒิ ความสามคั คี
ในการที่มาประพฤติทจุ ริตต่อสงั คม เขารวมกำ� ลังกนั ออกมา อ้า พร้อมเพรียงกนั ดี วุฑฒสิ าธิกา อ้า ถา้ หากพร้อมเพรียงกนั
ปราบ อมื หมใู่ หญ่ไม่ใช่หม่นู ้อย ถ้า โจโร โจโรข้นึ ท่ี ไหนละ่ ไหล ทกุ คนทกุ ฝ่าย ไม่มี เออ นอกลู่นอกทางอยู่ในขอบขา่ ยของศลี
ออกมาจากบา้ นของตน พรอ้ มดว้ ยถือศัสตราอาวุธมา ไมม่ อี าวุธ ธรรมก็ไมต่ อ้ งอาศยั กฎหมายทางอื่นหรอกไหมล่ะ อา้ กฎหมาย
อยา่ งอ่ืนก็ไม้ตะบอง เออ ถือไม้ตะบองออกมา ออกมาเล่นงาน หมู่ เอากฎหมูเ่ ข้าว่าเลย อ้า ถา้ ใครมาทำ� ความผิดในสงั คมเรา
กนั กับโจรที่ลักของ ที่มาขโมยของ มารังแกเพ่อื นมนษุ ยด์ ้วยกนั คนน้นั กเ็ รียกว่าอานไปละ่ เออ หรือวา่ บอมไปหรือสะบกั สะบอม
เขากร็ ุมสกรัมคนนแี้ หละๆ คนนๆี้ จำ� หน้าได้ จำ� หน้าได้ นเ้ี ขามี ไปล่ะ

อมื อย่าไปริเลยอยา่ งงัน้ อยา่ ไปริ เอากฎระเบียบของ
อนิ เดียมาใช้กันอันเนยี่ ดี ไมต่ อ้ งพ่งึ พาอาศัยเจา้ หน้าท่ีอยา่ งเดียว
เจ้าหนา้ ที่รักษาความสงบผพู้ ิทักษส์ ันติราษฎรอ์ าศยั เจ้าหน้าท่ี
เป็นคนชว่ ยเหลอื ให้มคี วามสนั ตสิ ขุ สงบสขุ อย่ดู ้วยกันอยา่ งมี

9

10ระเบียบวินัย อา้ ศลี ธรรมดว้ ย อา้ โอ้ย มนั วิเศษจริงๆ มีความ สุขา สงั ฆัสสะ สามคั คี สะมัคคานงั ตะโป สโุ ข
สัพเพสงั สงั ฆะภตู านัง สามัคคี วฑุ ฒสิ าธิกา
๔ สุขจริงๆ อ้า สงบสุขลงได้ไมเ่ ดอื ดรอ้ น ไม่มโี จรไม่มผี รู้ ้าย ไมม่ ี นเ้ี พิ่นกบ็ อกไว้ ถ้ามีความพร้อมเพรียงในหมใู่ ดความสุขย่อม ๓๐ มีนาคม ๒๕๕๖ ๔
ใครจะคดิ นอกลูน่ อกทางออกไปล้วงจกกระเปา๋ หรือลว้ ง อ้า เอา มี ในหมนู่ น้ั ถา้ สามคั คคี ลาดไปหรือขาดไปจากหมู่ใดแฮ ภัยย่อม
ทรัพย์สินของผอู้ ื่นเขาอ่ะ ไม่มี อย่างนเี้ กิดขึ้น กเ็ รียกว่าอานล่ะ เข้าฟาดฟนั หมนู่ ัน้ ฉบิ หาย แม้ตัง้ แตข่ ้าศึกทางอ่ืน อา้ เห็นความ
คนนั้นอานล่ะ คนไหนไปละเมิดข้อบังคับบัญชาแลว้ ก็อานล่ะปะ พรอ้ มเพรียงของชนหมู่แลว้ ในประเทศเออ อา้ หนง่ึ ประเทศใด
เน้อ สบายแล้ว หวั ร้างข้างแตก อา้ ฟนั หกั ฟนั หลน่ ไปแล้ว มีการเอาจริงเอาจังกัน อ้า จนมีชื่อมีชื่อในการชว่ ยเหลอื ซึ่งกันและกัน
เขาเอาพอแรง ทางนแ้ี ลว้ แล้วเขาก็ไมบ่ ังอาจจะรุกลำ�้ อธปิ ไตยของแต่ละประเทศหรอก อา้
ความสามคั คมี ี ในหม่ใู ด ความสขุ ยอ่ มมี มี ในหมนู่ ัน้ ถ้า ขอให้พวกเรายดึ เอาธรรมะดังที่สมาทานมาแล้วนี้
สามคั คีคลาดไปหรือขาดไปจากหมใู่ ดแฮ ภัยยอ่ มเข้าฟาดฟันหมู่ สมาทานศีลตะกี้นี้ อา้ ปาณาฯ อะทินนาฯ กาเมฯ มสุ าฯ
น้ันฉบิ หาย สุราฯ เออ ๕ อยา่ งน้ี เป็นส่ิงที่ท�ำให้สังคมรม่ เยน็ เปน็ สขุ มาก
มีความสขุ ไม่มีเบียดเบียนกัน อมื โดยการจกการลกั การปลน้
การจแ้ี ตอ่ ยา่ งใด ความสขุ อย่ใู นศีลธรรมข้อน้ี ดีมาก ไมม่ อี ะไรดี
เท่า ศีลธรรมนด้ี ีแทๆ้

อา้ มีวิตกอยใู่ นใจของเราอยจู่ ะมาสถานทูตไทย หรือ สะ.. 11
สถานทูตใน อ้า เออ ในประเทศอะไรเนย่ี ประเทศอะไร ไอๆ้ น้ี
ประเทศ อ้า ไหน ชื่อประเทศเรากจ็ ำ� ไม่ได้ อ้า

ประเทศเราไม่ ไม่ใชป่ ระเทศใหญป่ ระเทศไทยน้อยๆ ความ
ปกครองของเราเอาศลี ธรรมเอามาปกครอง เอาศลี ธรรมท่ี ได้
สมาทานต้ังมั่นไว้แลว้ นั่นแหละ เอามาปกครองตนเองด้วย เพอื่ น
บา้ นใกลเ้ คียง อา้ บ้านอยู่ตดิ กนั อาศัยซ่งึ กนั และกันไดเ้ ลยอยา่ งนี้
ใชพ้ ลังงานอันนเ้ี ป็นท่ี อ้าปกป้องคุ้มครองบา้ นเมอื งของตวั เอง
อาศัยความพรอ้ มเพรียง

12 อ้า ถ้าเราอยศู่ ลี ขอบข่ายของศีลธรรมแลว้ ก็ท�ำใหอ้ ยู่ ขอกำ� ลังพ่ีน้องท้ังหลายช่วยดูแลกัน แอ้ ก็ไดร้ ับความ
สงบได้ เพราะเอาใจใสก่ นั ไม่ ไม่ทาน ไม่ทอดทง้ิ ไม่นง่ิ ดูดาย
๔ รว่ มกันอย่างสนั ติสขุ ได้ มคี วามสงบสุขได้ อา้ ไม่ตอ้ งมีเจ้าหนา้ ที่ ไมใ่ จจืด ไม่ใจด�ำ ไมอ่ �ำมหติ ไม่ท�ำให้เพอ่ื นบ้านท้ังหลายได้รับ ๓๐ มีนาคม ๒๕๕๖ ๔
อะไรมากมาย อา้ ส่งั เสยี เสียงบประมาณไปเปน็ จ�ำนวนมาก ความเดอื ดรอ้ นเพราะการกระท�ำของเรา ก็ชื่อว่าอย่ใู นขอบข่าย
จัดการเจ้าหน้าท่ีเพ่ือปกครองปกป้องบ้านเมอื ง เสยี งบประมาณ ของศลี ธรรมเหมอื นกัน อยใู่ นขอบข่ายของศลี ธรรม มเี ขตจำ� กดั อยู่
ไปมากปีๆ ซอ่ื ๆ (เฉยๆ) ศลี ธรรมน้นั ไม่จก ไม่ลัก ไมป่ ล้น ไมจ่ ้ี อ้า ไมเ่ บียดเบียนซึ่งกนั
อ่ะถา้ พวกเรารักษากันทกุ คน ตามหนา้ ท่ีของทกุ คน สามัคคี และกันแลว้ กอ็ ยู่ในขอบขา่ ยของศีลธรรมแล้วก็ มสี นั ตสิ ขุ เกิดขนึ้
กนั จริงๆ จังๆ ถา้ ปราบโจรผู้รา้ ยหรือปราบขา้ ศึกศตั รูท้ังหลาย ในหมบู่ า้ นของเรา ในเมืองของเรา อ้า ในครอบครัวของเราด้วย
ท้ังปวง อย่าทิ้งกนั อา้ อย่าละ อย่าเมินเฉยกัน ช่วยกนั จริงๆ อืม โอ้ ประโยชน์มหาศาลเว้ย การสามคั คกี นั เพ่ินยังบอกว่า
คนจะอยู่ในบ้านกลุ่มไหน บ้านไหน อา้ อะ่ เขตไหนๆ มแี ต่คน
พร้อมเพรียงสามัคคีกนั ดีพอบา้ นเมืองมันก็สงบมาเอง เพราะวา่
พี่น้องท้ังหลายรว่ มใจกนั รักษา อ้า ศลี ธรรมหรือยงั

อันนธ้ี รรมะบ้านนอก อาตมาอยบู่ ้านนอกละ่ พูน้ ( โนน้ ) สุขา สงั ฆสั สะ สามคั คี สะมัคคานัง ตะโป สุโข
ไมไ่ ดอ้ ยใู่ นกรุงเทพฯ หรอก อย่บู ้านนอกพ้ัว(นนู้ ) บ้านปา่ ผาดอนโน้น สพั เพสงั สังฆะภูตานัง สามคั คี วุฑฒสิ าธิกา
เขาก็เอาอยา่ งนเ้ี หมือนกัน เออ ประชาชน หมบู่ า้ นอยใู่ กล้ชดิ แนะ่ อา้ ความเจริญอะไรขึน้ จะมีมาก็ ความเจริญอนั นั้นก็
ตดิ ตอ่ กนั อาศัยกนั ซงึ่ กนั และกนั แม้ท�ำการทำ� งานอะไรกต็ อ้ ง ไมห่ นกั หนาอะไร ถนนหนทาง อ้า ขุดดนิ ลอด ขุดดนิ ลอด
อาศัยหมอู่ าศัยพวกช่วยกัน เวน้ ไวแ้ ต่ แอ้ เป็นเถา้ แก่ใหญๆ่ มี แผ่นดินมาจากกค่ี ดกี่โค้ง พวกเรามาทางนมี้ า โฮ นพี่ ลังของชน
เงินเยอะๆ จ้างวานจ้าง อ้า ขอแรงงานมา อา้ ชว่ ยพัฒนาตรงนๆ้ี หม่ใู หญ่ อ้า ชว่ ยกนั ถ้าทา่ นมีเงินมีทองไปจ้างวานบริษัท อา้ ที่
ให้มันส�ำเรจ็ เสร็จสน้ิ ไปตามความประสงค์ ลงทนุ แบบนี้ ขดุ อุโมงค์ เออ จา้ งวานเขา อา้ ในราคาท่ีพอจะหา

13

14มาจา่ ยไดอ้ ่ะ เออ มีความสุขไหมละ อ้า เราอยากจะมีความสขุ ยงิ่ ๆ สขุ า สังฆัสสะ สามัคคี
ความพร้อมเพรียงของหม่เู ป็นพลังอันหน่ึง อา้ ท�ำให้โจร
๔ ขนึ้ ไปก็จงพรอ้ มเพรียงสามคั คซี ึ่งกนั เดอ้ สามคั คอี ยา่ แตกแยก ผู้รา้ ยขยาด อมื ไม่อาจ ไมอ่ าจมารุกล้�ำ ล้ำ� เกนิ อา้ สทิ ธิเสรีของ๓๐ มีนาคม ๒๕๕๖ ๔
กันออกไปเป็นหลายลำ� ธารเลย ใหม้ ีสายเดียวเทา่ นั้น กลมเกลียว เราได้ ขอฝากไว้ทกุ หมเู่ หลา่ ที่มาอยู่ร่วมกันในประเทศ อา้ อันน้ี
กนั ไว้อย่าแตกแยกไปเปน็ หลายล�ำธาร อันนน้ั อยูใ่ นเพลงไทย สงิ คโปรอ์ นั นต้ี ่างหาก สงิ คโปร์ต่างหาก เออ มาเลเซยี อันนี้
บทหนงึ่ เหมอื นกันละ่ อ้า มาเลเซีย เออ ประเทศมาเลเซีย ประเทศไม่ใหญเ่ ทา่ ไหรน่ ะ อ้า
ข่ีรถผ่านมาไปมา ก็ไปออกนอกเมอื งไป อา้ อยอู่ ยา่ งงดี้ ี อะ่
ความสามัคคมี ี ในหมู่ใดความสุขย่อมมี ในหมู่นั้น ถา้ สามัคคี
ขาดไปหรือคลาดเคลอื่ นไป อ้า ภัยย่อมเขา้ ฟาดฟันหมนู่ ั้นฉบิ หาย ท่านทตู เป็นคนเมืองไหนเว้อ อ้า อา้ ทา่ นทตู กเ็ ป็นพอ่
รักษาความม่ันคงของประเทศชาตขิ องตัวเองก็ไม่ได้ อา้ เพราะ บา้ นพอ่ เมอื งของประเทศนน้ั ๆ ท่านทตู เปน็ คนดี เปน็ เอาหมเู่ อา
มันแตกแยกกนั แล้ว ถ้ากลมเกลียวสามคั คกี ันแลว้ มาเถอะผู้ใดมา พวกได้มากมายกา่ ยเกนิ อ้า จะเอายงั ไงอกี อยใู่ นความรับผิดชอบของ
เบียดเบียน มาเบียดเบียนประเทศชาติบา้ นเมืองของเรา ในการ ทา่ นทตู เทา่ นั้น ถา้ ท่านทูตแนะน�ำในทางที่ถูกท่ีตอ้ งแลว้ เอา
ท�ำมิดีมิรา้ ย มฉี ก มลี กั มปี ล้น มจี ี้ มเี อาเปรียบซ่งึ กันและกนั เอามาปฏิบตั ิ ปฏบิ ตั อิ ย่างเครง่ ครัด ไมใ่ ช่มาลิงหลอกเจ้าเฉยๆ
อ้า คนดีท้ังหลายเขารุมกันทีเดียว อ้า เรียบรอ้ ยไปเลย เรียบรอ้ ย อา้ แล้วตอ่ หน้าท่านทตู ก็ท�ำอยา่ งน้ี อยา่ งนด้ี ้ี
เรียบร้อยแบบไหน เรียบร้อยก็ตายอะ่ ดี้ เออ ถ้าไม่ตายก็หัวร้าง
ขา้ งแตก ไม่ใชธ่ รรมดานะ มอี ะไรอะ่

ดูนาฬิกาเหรอ มีๆ มีเวลาให้เราเหรอ อ้ามีเวลาใหเ้ ราอยู่ ถ้าหลังท่านทตู ไปแล้วก็ เอาแลว้ รังแกกนั แลว้ อยา่ งนี้ไม่ดี
ขอโอกาสท่านทูตซะก่อนจะทำ� อะไรๆ เออ มเี วลาอยู่ กอ่ ใหเ้ กิดความทุกข์เกดิ ขน้ึ ความแตกแยกเกิดขนึ้ ให้ได้ เอาละ่
ท่ีพรรณนามา เพอ่ื อยากใหน้ ำ� ไปคดิ พนิ จิ พิจารณาดว้ ยปัญญาอนั
อ๋อ สมัยนม้ี ีเครื่องอัดเสียง มีเคร่ืองบันทึกเสยี ง บนั ทกึ ชาญฉลาดของตนๆ เองเถดิ อัปปมาทธรรม ไมม่ ีความประมาท
ภาพประกอบอกี มากล่ะมาย เออ ถ้าท�ำไดด้ งั ที่บรรยายมานี้ ต้งั อกตัง้ ใจประพฤตอิ ยใู่ นขอบขา่ ยของศีลธรรมแลว้ อา้ ไม่นอก
ทกุ ข้อๆ ความสงบสุขกจ็ ะเกดิ ขึน้ แกห่ มู่คณะเราประเทศเรา รักษา ลูน่ อกทางแล้ว ตอ่ แตน่ น้ั ก็จะได้ประสบพบเหน็ แตค่ วามสุขความ
ประเทศชาติบา้ นเมืองของตวั เองได้ดี ถา้ อยูใ่ นความสามคั คี เพ่ิน เจริญ ดังที่บรรยายมา ก็เหน็ สมควรแกเ่ วลา จึงขอสมมติยตุ ไิ ว้
ยงั ว่า แต่เพียงเท่าน้ี ของฝาก ของฝากมาจากต่างแดนมแี คน่ ี้

15

16 คนไมเ่ จริญเมตตามันก็ควบคุมไมไ่ ด้ ผู้ท่ีเจริญเมตตา ลเิ กนะ่ เขาก็หาวา่ เปน็ ของดี อา้ สนกุ สนานดี แทท้ ่ีจริง มัน
เขา้ ไปอยู่ในนรกแน่ ตอนนนั้ ไปอยู่ในนรก อ้า รูจ้ ักว่าจิตใจแต่
๔ มากๆ แลว้ มนั กส็ งบไปเอง มีเมตตาต่อเพอื่ นมนษุ ย์ด้วยกันทกุ ละคนๆ มีความจงรักภักดีตอ่ ตอ่ เรา ตอ่ เพอื่ นมนษุ ยด์ ้วยกนั ๓๐ มีนาคม ๒๕๕๖ ๔
ชีวิต ไมว่ า่ จะญาติของเรา พ่ีน้องของเรา สายโลหิตของเราก็ตาม หรือเปล่า โอ.้ . ไว้ใจกนั ได้ก็มศี ีลธรรมแหละ มศี ีล มธี รรมทกุ คน
คนอ่ืนๆ จากสายอื่นกต็ าม เขาก็ต้องการความสุขความสงบสุข ปาณาฯ อะทนิ นาฯ กาเมฯ มสุ าฯ สุราฯ อา้ ๕ อย่างเช่นนี้
เหมือนกนั กบั เรา อา้ เราก็พยายามเกล้ียกลอ่ มใหย้ นิ ดี ในการ
รักษาตนเองใหม้ ากๆ ศลี ธรรมเทา่ นั้นแหละพาใหอ้ ยู่รว่ มกนั สามารถปกครองคมุ้ ครองไพรฟ่ ้าข้าแผน่ ดนิ ให้เปน็ อนั
อย่างสงบสขุ หน่ึงอันเดียวกนั ได้ อ้า รักกนั ฉันพี่น้อง อา้ ไมไ่ ด้รักกนั แบบ อ้า
นเี่ ป็นความจริง อา้ ถ้าอยดู่ ว้ ยกนั ด้วยความอา้ แตกร้าว จ้างวานใดๆ รักกันด้วยใจจริง เมตตานน้ั เรียกวา่ ออกจากใจ
สามคั คีกันแล้ว ระส�่ำระสาย ไม่สงบ ไมม่ ีความสุขทกุ ข์ใจอยูอ่ ยา่ ง พระพุทธเจา้ ทา่ นกล่าวอนั นแ้ี หละ อา้ เอาเมตตานแ่ี หละสงสาร
นัน้ มีทรัพยก์ ็กลวั เขามาแยง่ เอา มสี ิ่งของ อ้า ท่ีดินท่ีนนู้ ไรน่ าสา เพอ่ื นมนษุ ยร์ ่วมโลกไมว่ า่ ประเทศไหน ชาติใด เมอื งใด ทา่ นแผ่
โทอะไรกด็ ี ก็กลวั เขาจะมาแยง่ เอา น่ันไมม่ คี วามเมตตาปรานกี นั เมตตาใหเ้ สมอๆ
แลว้ อ้า ขอให้เอาความเมตตามาตงั้ เน้อ อ้า
สพั เพ สตั ตา สขุ ิตา โหนตุ
สัพเพสงั สงั ฆะภูตานัง สามคั คี วุฑฒสิ าธิกา สพั เพ สตั ตา อะเวรา โหนตุ
สพั เพ สตั ตา อพั ๎ยาปชั ฌา โหนตุ
สพั เพ สตั ตา อะนฆี า โหนตุ
สพั เพ สัตตา สขุ ี อัตตานงั ปะริหะรันตุ

เพ่ินบอกว่าความพรอ้ มเพรียงของหมู่เปน็ พลังอนั ใหญ่ อา้ เอ๊ะ มนั ทั่วไปหมดแลว้ ถ้ามเี มตตาต่อกนั ไมตรี
สามารถรวมกนั มาเปน็ พวกเดียวกนั ได้ ยินดี ในทางเดียวกนั ตอ่ กนั แล้ว สนั ติสขุ กเ็ กิดข้ึนในหมนู่ น้ั เออ อยา่ แตกอยา่ แยกกัน
ยนิ ดี ในทางปฏิบัติธรรม อย่างเนย่ี ยินดี ในทางปฏิบตั ิธรรม ถ้าว่า ฟังคนหัวหนา้ ฟงั ผู้ใหญถ่ ้าหัวหนา้ ขี้เหลา้ ขี้ยา อา้ ชอบเอารัด
มกี ารบรรยายธรรมที่ตรงไหน มกี ารบรรยายธรรมะท่ีตรงไหน เปรียบไพร่ฟา้ ประชาชน หวั หนา้ ผู้น้นั ก็เคราะห์รา้ ยเหมอื นกัน
ก็อย่าพลาด อย่าเฉย ให้มนั ดีกวา่ ไปดลู ะคร ลิเก การดูละคร แหละ ไมด่ ี เคราะหร์ า้ ยเลยคนคนนั้นน่ะ อ้า ถูกเขารุม สกรัม
รุมสกรัม ลงโทษผทู้ ่ีมาเบียดเบียน ท่ีปาณาฯ อะ(ทนิ นาฯ) ของ
เรา เออ เขาพร้อมเพรียงกนั อยูแ่ ลว้

17

18 แต่ว่าเราพรอ้ มเพรียงกนั ในการปฏบิ ตั ธิ รรมหรอก แต่ว่า เพ่ินหรอก อาฮ่า อะ ประเทศอิหร่านอย่างงี้เป็นตัวอยา่ ง ประเทศมา

๔ ถ้าใจของเราเป็นธรรมทุกคนๆ มคี วามเมตตาทกุ คนๆ ไมม่ ีอะไร อา้ อิรัก อหิ รา่ นนปี้ ระเทศอ่ืน ประเทศหลายๆ เอารัดเอาเปรียบ ๓๐ มีนาคม ๒๕๕๖ ๔
เกิดขนึ้ ท�ำให้เดอื ดให้รอ้ นไม่มี มีแต่ความสขุ สันตสิ ุขเกิดขึ้น เออ ไพร่ฟา้ ขา้ แผ่นดนิ ก็มอี ยู่
สันติ ก็แปลวา่ ความสงบนา้ เกิดขึ้นในหมนู่ ัน้ ถา้ สามัคคคี ลาด อ้า แตว่ า่ ในหลวงของเราไมไ่ ดเ้ ป็นอยา่ งน้ัน ไมไ่ ดเ้ ปน็
ไปหรือขาดไปจากหมใู่ ดแฮ ภยั ย่อมเขา้ ฟาดฟันหมู่นน้ั ฉบิ หาย อยา่ งนั้นไม่มี อ้า แตไ่ ด้ยนิ แตข่ า่ วซื่อๆ ว่าท่านกข็ ยะแขยงแล้ว
โอ้โฮ้ย มนั ก็เปน็ มาหลายแล้วหวั เมอื ง หลายหวั เมอื งแลว้ โอย้ ท�ำไมทำ� อย่างง้ัน เราเป็นที่พงึ่ ของไพร่ฟา้ ข้าแผ่นดินขอให้เขา
ท่ี ไม่ ไมเ่ อาใจใสก่ นั ไมช่ ่วยเหลอื กัน ไม่ดแู ลกนั ไมส่ งเคราะห์ ไดพ้ ึง่ พิง พงึ่ พาอาศยั เราไดอ้ ยา่ งนน้ั ดี มนั จึงจะปกปอ้ งคุ้มครอง
สงหากัน อา้ แผน่ ดินใหเ้ ปน็ สุข เพ่ินมองข้ามไปครอบไปหมดเลย ไมไ่ ดค้ รอบ
เพราะฉะน้ันในหลวงของเมอื งไทยทา่ นจึงเสียสละ พระองค์ แต่ประเทศไทยอย่างเดียวนะ ครอบจักรวาล เออ ประเทศพม่า
ซะ อ้า ไปหาที่สงบสุขดีกวา่ เออ มนั วุน่ วายมนั ไมด่ ี เสยี สละแต่ ถกู แผ่นดนิ ถล่ม
วา่ การช่วยเหลอื ประเทศชาตบิ ้านเมือง ทา่ นเป็นเลข ๑ เปน็ เลข ทา่ นนง่ิ ดูดายเหลอื เปลา่ ไม่นงิ่ จัดสง่ิ ของตา่ งๆ ให้นายกฯ
๑ ของพรรคของประชาชน อา้ และก็ผกู พันจิตใจของไพร่ฟา้ ขา้ แผ่นดนิ สมยั นน้ั สมคั ร สนุ ทรเวช เปน็ นายกฯ มาใหมๆ่ ใหน้ �ำของ
ไดด้ ้วยเมตตาสงเคราะหส์ งหาทุกหมเู่ หลา่ ไม่มเี อารัดเอาเปรียบ เหล่านี้ไปชว่ ยประเทศพม่า เขาลำ� บากจริงๆ เหน็ แน่ เออ ท่าน
ไพร่ฟ้าประชาชน เออ เขาให้เงนิ ใหท้ องมาเท่านั้นๆ วา่ ประเทศพมา่ เป็นศัตรกู ับเรา ทา่ นก็ไม่วา่ ไทยเป็นศตั รูกับใคร
เหน็ ไหม ช่วยเหลอื ไปหมด ประเทศพม่า ๑ ประเทศ เออ อริ ัก ๑
ประเทศอิหรา่ น ๑ อา้ อนั น้นั ประเทศเขาชว่ ยผลัดกนั ได้อย่แู ลว้
เขารวยมหาศาล มีประเทศอ่ืนโนน้ เฮติ ไดร้ ับความเดือดร้อน
อ้า ในภัยธรรมชาติแผ่นดนิ ถล่มหรืออะไร จัดทหารอาสาสมคั ร
ให้ไปช่วยเขา อ้า ใครจะไปบ้าง ไปช่วยทำ� บา้ นท�ำช่องใหเ้ ขาอยู่
อาศยั เขาไม่มที ี่อยทู่ ่ีอาศยั อยตู่ าม กระตบู (กระตอ๊ บ) ตอง
( ใบตอง) ไวอ้ ย่างน้ันน่ะลำ� บากหรือเกนิ อา้ ภัยธรรมชาตถิ ล่ม
บ้านถลม่ เมอื งเขา ทหารไทยอาสาสมัครยกมอื กนั เปน็ แถว อยาก
คิด หาคดิ จะชว่ ยเหลอื พัฒนาตรงไหนดีๆ เราไดเ้ งนิ จำ� นวน จะไป อยากจะไปดูประเทศอ่ืนเขา จะไปช่วยเขาจริงๆ อา้ ก็ได้
มากแลว้ จะไปช่วยเขาตรงนน้ั ๆ เพ่ินคิดไว้แล้ว ไมไ่ ดเ้ ก็บก�ำ ก�ำลงั ของทหารไปชว่ ยพัฒนาท่ีอย่ทู ่ีอาศัยให้ประเทศเฮติ อ้า อะ่
รวยเปน็ รวยเอา เออ ไมอ่ ยากพดู กระทบกระเทอื นประเทศอื่น ประเทศญป่ี ุ่นกถ็ กู เหมอื นกัน ประเทศญ่ปี ุ่นก็ถูกน้�ำทะลกั ไถลเออ
19

20 อา้ ทว่ มบา้ นท่วมเมอื งลำ� บากเหมือนกัน ทา่ นย่ืนมือเขา้ ไป ไปมากก็มาก พูดไมม่ ากกม็ าก เร่ืองธรรมะนเ้ี ปน็ ของดี เป็นของ
ดจี ริงๆ ธรรมะธมั โม ความสามัคคีเมตตาปรานอี ารี(อา)รอบ
๔ ช่วยประเทศญ่ีปุ่นกอ่ นล่ะเอา แถมยังต้ังกองทุนไว้อีก ต้ังกองทนุ เหล่านม้ี ลี ว้ นเปน็ ธรรมะท้ังนัน้ ขอให้เราอยู่ในขอบขา่ ยของธรรมะ๓๐ มีนาคม ๒๕๕๖ ๔
ไว้ให้เพ่อื จะชว่ ยประเทศญี่ปุน่ อา้ ในประเทศเรายากจนอย่างนกี้ ็ กันทกุ คนๆ การอยรู่ ว่ มกันกจ็ ะมคี วามสขุ
จริง แตว่ า่ น้�ำใจเราไม่จน อา้ ตง้ั กองทนุ ไว้ให้ เออ เรียกวา่ มูลนธิ ิ
ช่วยภยั ธรรมชาติ เออ มลู นธิ ิช่วยภยั ธรรมชาติท่านทำ� ได้ ประเทศอะ
ไรๆ เกดิ ความเดอื ดร้อนขนึ้ อ้า ท่านไดท้ ราบเทา่ นั้น ทา่ นไมน่ งิ่
ดูดายหรอกหาทางแก้ไขชว่ ยเหลือเขาให้ได้ อ้า เฉพาะประเทศ
ของเราก็พอจะดแู ลกันได้ ประเทศอ่ืนๆ เขาดแู ลตัวเองไมไ่ ด้
ประเทศอย่างนนั้ นะ่ อยู่ในความพจิ ารณาของในหลวงทา่ นเอง
เออเฮอ้ น�้ำใจประเสริฐเหลือเกินนะ่ อา้ คนภายในประเทศเรา
ภาคไหนน�้ำท่วมหลาย ใครเดือดร้อน อา้ ในประเทศไทยของเรา
ภาคนน้ั ๆ ทำ� ไรล่ ำ� บากล�ำบนอย่างนๆี้ หาเรื่องตั้งกองทนุ ขน้ึ นำ�
ไปสง่ เขา ไปช่วยเขา จังหวดั อะไรๆ มนั แห้งมนั แลง้ มา ไมไ่ ดท้ ำ�
ไรท่ �ำนาเลยอย่างนเี้ ป็นต้น อ๋อ ไม่ใชน่ ้อยเหมือนกัน เออ แถม
ยงั มกี องทนุ พิเศษอีก อ้า ส�ำหรับซ้ือเคร่ืองบินฟ้า ทำ� ฝนเทียม
ตรงไหนมันไมม่ ีฝน มันแห้งแลง้ เอาเครื่องบินทำ� ฝนเทียมลอ่ ดังที่แสดงมา ฮะ เป็นปกณิ ณกนัย ตอ้ งการให้ทา่ น
ออกไปทางนัน้ ๆ ไปโปรยจากนนั้ ไปน้ัน ให้มนั มฝี นตก เออ โอย้ ท้ังหลาย น�ำไปใครค่ รวญพนิ จิ พจิ ารณาด้วยปญั ญาอันชาญฉลาด
น้ำ� ใจอยา่ งนมี้ ีไหมในโลกอะ่ อ้า นั่นเรียกวา่ เมตตา ของตนๆ เองเถิด อปั ปมาทธรรม ไม่มีความประมาท ตั้งอก
ต้ังใจช่วยเหลือเจอื จุนกันไปสดุ ความสามารถ ตอ่ แต่นัน้ กจ็ ะได้
โลโก ปตั ถัมภกิ า เมตตา ประสบพบเห็นแตค่ วามสุขความเจริญท้ังทางคดโี ลกและทาง
คดีธรรมทุกประการ รับประทานวิสชั นามา ก็ยุติโดยเวลา เอวัง
แท้ อา้ มีความเมตตาปรานอี ารี(อา)รอบ อา้ ไม่มีอดื ก็มีด้วยประการฉะน้ี
ทอดทงิ้ นง่ิ ดดู าย อา้ ต้ังอกตง้ั ใจขนาดนั้น อนั นพ้ี วกเรากค็ วร
สรรเสริญ เออ ถ้าทา่ นท�ำอะไรๆ ควรสรรเสริญ ควรสมทบ 21
กองทุนกับทา่ น อ้า ใหๆ้ ไดช้ ่วยเหลือตามเป้าประสงค์ ถา้ พูด

22 อายุ วณั โณ สขุ ัง พลงั แลว้ พอแล้ว พรไม่มมี ากหรอก พร

๔ คน คนไหนทำ� บญุ ชนดิ ไหน แลว้ พรมนั กอ็ ยใู่ นตัวของตนๆ แหละ
กแ็ สดงออกมาเอง ให้ผลแกเ่ ราเอง เรามเี จตนาดี ตอ่ พระพุทธ
ศาสนา อ้า เตม็ รอ้ ย คุณงามความดีก็ไหลเข้าหวั ใจเรา เตม็ รอ้ ย
เหมือนกนั แหละ อ่ะเฮอ ร้อยเปอรเ์ ซน็ ต์ มี ในหัวใจเต็มร้อย
เปอรเ์ ซน็ ต์เชื่อมั่นในพระพุทธเจ้า ในพระธรรม ในพระสงฆ์ อ้า
นแ่ี หละ ใหพ้ รไมม่ ากหรอกนอ้ ยๆ เดียว เออ แตอ่ าจจะมคี ุณคา่
สูงส่ง เพราะเรารับเอาด้วยความเคารพนบั ถือจริงๆ อ้า ขอใหม้ ี
ความสุขความเจริญเน้อ

การท�ำบญุ ไม่ ไมเ่ ลือกวา่ ศาสนาอะไรหรอก ศาสนาอิสลาม
อะไรๆ กแ็ ล้วแต.่ . ศาสนาพุทธกแ็ ลว้ แต่ มันกเ็ สรจ็ อยู่ที่
การกระทำ� ดี ทางกาย ทางวาจา ทางใจ พร พรอนั น้ันจงรักษาท่าน
ผนู้ ัน้ ใหเ้ จริญรุ่งเรืองแน่นอน ด้วยประการฉะนี้ อา้

หลวงปทู่ อ่ น ญาณธโร ๓๑ มีนาคม ๒๕๕๖ ๕
วนั อาทติ ย์ท่ี ๓๑ มีนาคม ๒๕๕๖ เวลา ๑๗.๐๐ น.

ณ วดั พทุ ธไทยเชตวนั
กรงุ กวั ลาลัมเปอร์ ประเทศมาเลเซีย

๕

วนั นกี้ เ็ ปน็ วนั สำ� คัญของชาวจนี ท้ังหลายท้ังหมดล่ะ ชาวจีน
ชาวไทย ชาวบา้ น ตา่ ง ต่างชาติทั้งหลาย วันนเี้ ปน็ วนั ส�ำคัญ
วันเชง็ เมง้ ดิ วันเช็งเมง้ เออ วนั ทำ� บญุ อทุ ศิ กัลปนาผล ใหแ้ ก่
บรรพบรุ ุษของเรา ของเรา เรามบี รรพบรุ ุษมาด้วยกันท้ังนน้ั มีปู่
มียา่ มตี า มยี าย มอี ากง อามา่ ท่ีล่วงลับไปแลว้ มากมาย วนั นี้
จะท�ำบญุ อทุ ศิ กลั ปนาผลสง่ ให้ เพราะฉะนัน้ จึงจัดพิธฟี ังธรรม
กนั ข้ึน เพอื่ ใหจ้ ิตใจนอ้ มไป ในธรรมะธัมโม ไมใ่ หจ้ ิตใจนอกลนู่ อก
ทางไปทางอื่น ใหต้ งั้ ใจอยา่ งงัน้ พดู พดู อยา่ งง้ีกเ็ ขา้ ใจอยู่ เออ

1

2เข้าใจวนั เชง็ เม้ง วนั เชง็ เมง้ แล้วจะเอาอะไรมาบรรยายใหฟ้ ังหนอ มงคลชีวิตของเรา ทำ� ใหเ้ ราเจริญรุ่งเรือง เพราะเรามกี ตญั ญู
กตเวทิตาธรรม อา้ ในท่านเหลา่ นัน้ ไมไ่ ดท้ อดทิ้ง ไมน่ งิ่ ดดู าย
ตัวอยา่ ง ผูท้ ี่อยใู่ นศลี ในธรรม ได้รับความสุขความสบายอย่างไร มโี อกาสวนั คล้ายวนั เช่นนมี้ า จึงมจี ัดงานชุมนมุ กันข้ึน เพ่ือจะให้๓๑ มีนาคม ๒๕๕๖
๕ บา้ ง เรากต็ อ้ งต้งั ใจฟังอีกต่อไปอกี เออ ในอดีตกาลโนน้ บรรพบรุ ุษ ได้ระลกึ ถึงบรรพบุรุษของตัวเองน่ะ อา้ นะโม ก็ว่าแล้ว ๕
ของเราท้ังหลาย อ้า หรือบรรพบรุ ุษของชาวจีนท้ังหลาย มีมา
ตง้ั แต่ดึกด�ำบรรพ์ นานเทา่ ไหร่ไม่รู้ บดั นที้ ่านเหลา่ นนั้ ลว่ งลับ
ไปแลว้ ก็คอื ทางเราระลึกถงึ บุญคณุ ของท่าน อา้ จงึ ไดจ้ ัดงาน มาตาปิตอุ ปุ ัฏฐานงั
เช็งเมง้ ขึ้น ปตุ ตะทารสั สะ สงั คะโห
อะนากลุ า จะ กัมมันตา
เอตัมมงั คะละมตุ ตะมงั ฯ

นี้ ภาษติ มีอยู่อยา่ งน้ี อา้ เมือ่ ระลึกถึงบญุ คุณของผู้มี
พระคุณต่อเราแล้ว ไมท่ อดทงิ้ ไมน่ ง่ิ ดูดาย รีบเรง่ ขวนขวาย เออ
สรา้ งบญุ สรา้ งกุศลขน้ึ นดั หมายกัน ณ สถานที่นี้ใหเ้ ปน็ วันเชง็ เมง้
วันตอบแทนบุญคณุ ของบรรพบุรุษของเรา กจ็ งตงั้ ใจเอาเด้อ เออ

(เสียงบรรยายภาษาอังกฤษ) (เสยี งบรรยายภาษาอังกฤษ)
แปลแล้ว อะ่ เฮอะเออ บรรพบุรุษของเราทกุ คน มีบรรพบุรุษ
มีปู่ มีย่า มีตา มยี าย มี เออ บูรพมหากษตั ริยข์ องเรา มีมา แปลแลว้ เออ เม่ือบรรยายไปแลว้ แปลพร้อมอย่างงี้ เรา
ตั้งแต่ดึกด�ำบรรพ์ ท่านเหล่านั้นคงตอ้ งการไดร้ ับสว่ นบุญสว่ น ก็งงเหมอื นกัน เขาจะไปแปลไปยังไงหนออย่างง้ี เออ อะไรอะ่
กุศลจากลกู หลานเหมือนกนั น่ะ ลูกหลานไดต้ ้ังใจอยา่ งนี้
ดีแล้วเป็น อนั อเี ก กาเล (นานมาแล้ว) ในสมัยคร้ังกอ่ นโนน้ ในอดีต
ภาพคร้ังก่อนโนน้ มีพระราชาองค์หนึ่ง ครองประเทศจนี อยู่ ช่ือ
ปชู า จะ ปชู ะนยี านงั ว่าอะไร ชื่อวา่ พระเจ้าหวางตื้อ เออนะ่ พระเจา้ หวางตอ้ื นเ่ี ปน็
อนั หนงึ่ การบูชาบคุ คลที่ควรบูชาเป็นมงคลอนั อุดม เป็น คนจริงคนจัง จะเรียกว่าคมุ้ ครองป้องกันไพรฟ่ ้าขา้ แผน่ ดนิ ให้
อย่อู ยา่ งสงบสุขกนั จริงๆ ถ้าใครนอกลูน่ อกทางมาก็โดน โดนด่า

3

4โดนว่า โดนกลา่ วตา่ งๆ นานา ถงึ กับไล่หนตี ีสง่ ไป แกจะไปอยู่ มาตลอดปี เวลาฝนตกแรงก็นำ้� ทว่ มบ้านทว่ มเมืองได้ เห็นแตท่ ี่
น่ันแหละ สถานท่ีเหมาะสมมาก ควรจะไปอยทู่ ่ีนน้ั ต้ังหลักตัง้ ฐาน
ท่ี ไหนก็จงไป เออ อยูก่ ับขา้ ไมส่ บาย ที่ ไหนมนั สบาย เธอจะ สร้างเนอื้ สรา้ งตวั ท่ีน่ันไดอ้ ยู่ ไปกันน่ะไปทั้งลกู มีลูกสาว ลูกชาย๓๑ มีนาคม ๒๕๕๖
๕ ไปอยทู่ ี่ ไหนก็ตามใจ เออ ๒ คน ลูกสาวคนหน่ึงกำ� ลังแตกเนอื้ สาวขน้ึ มาน้อยๆ ๕
ก็เข้าใจว่าพระเจา้ แผน่ ดนิ พระเจ้าหวางตื้ออนญุ าตให้ไปได้
เออ ก็เลยชวนลูกและเมยี เราจะอยใู่ นเมืองน้ีไมไ่ ดแ้ ลว้ พระเจา้ พากนั รอนแรมไปถึงหมู่บ้านล้ิวฉี่ เมอ่ื ไปถึงแลว้ ชาวบา้ น
แผ่นดินไมโ่ ปรดเราแล้ว ไมเ่ มตตาตอ่ เราแลว้ เราท�ำอตุ ส่าห์ ท้ังหลายก็ดีอกดี ใจ โอย้ เจ้านาย อ้า ผู้เป็นหลักเปน็ ใหญใ่ น
พยายามทุกสิ่งทุกอย่าง ในการปกป้องคมุ้ ครองแผ่นดนิ ให้อยู่ หม่บู า้ นเรา เพิ่นมาอาศัยพวกเรา พวกเราต้องจัดสถานท่ีให้
ในขอบข่ายของศีลธรรมอยา่ งดี แตเ่ ขายงั นอกลู่นอกทาง เขา พักพาอาศัยตามสมควร ทำ� บา้ นมนั งา่ ยๆ เอา ทำ� ตึกดนิ ต่อ
อยากจะไปก็ไลส่ ง่ เลย ไปอยูท่ ี่ ไหนก็ไปเลย พดู ดว้ ยความโกรธ ขี้ดิน อา้ หญา้ มงุ แฝกหรือมงุ อะไรเอาน่ะ พอไดพ้ ักผ่อนอาศยั
หรอก ความโกรธ ไมไ่ ดพ้ ดู ด้วยความต้ังใจจริงหรอก โกรธแลว้ หย่อนใจท่ีน่ี
ก็วา่ ออกมาอย่างเต็ม เตม็ เปาเลย ไม่ได้ ไมไ่ ดน้ ั่นเลย ไม่ทำ� ให้
โกรธเลย เปิดอกกัน ในส่วน อ้า ขุนนางผูน้ นั้ กเ็ ป็นผูห้ ลกั ผู้ใหญ่ แตว่ า่ อ้า มง่ิ กงฝา่ เปน็ คนใจแตก ตกการตกงานมาแลว้
ใช้งานไหวว้ านอะไรได้ทั้งนน้ั ตรวจเป็นตวั แทน ของพระเจ้าหวางตื้อ เอาตัวไม่อยู่ อา้ เลน่ การพนันแกก้ ล้มุ เออ ไปทางนี้ เลน่ การ
ไดเ้ ลย พนนั บา้ ง เลน่ ผหู้ ญงิ ผ้ญู าไปต่างๆ นานา เพราะใจมันแตกแลว้
ไม่เอาใจใส่ในการดแู ลภรรยาเท่าไหร่นกั เออ

อืม บ่ายปา่ นนี้ จะไปทางไหนเนอ้ ออกจากนก้ี แ็ ตง่ ตัวซะละ่ ภรรยาอดรนทนไมไ่ หว กเ็ ลยขอลาสามี อ้า ข้ามภูขา้ มเขา
แต่งตวั พาครอบครัวหนี หนีไปอยู่อาศัยญาตๆิ อยู่ทางเมอื งบ้าน ไปหม่บู า้ น อา้ โน้น ไปขนเอาใบชา ให้คนเอาพันธ์ุใบชามามากมาย
นอกไปน้นู อ้า หมบู่ ้านลวิ้ ฉี่ หมู่บ้านนน้ั มันมีนำ�้ ตก เออ ไหลลง อ้า หอบมาห้ิวมาแบกมา ขา้ มภูข้ามเขามา จนถึงหมู่บ้านล้ิวฉี่

5

6แลว้ กม็ าตั้งหลักตง้ั ฐานที่นี่ เห็นภูมิประเทศแถบนี้ เปน็ สถานท่ี ต่อแต่น้ันกม็ าต้งั หน้าต้ังตาเลิกจากความชั่วทั้งหลาย
อบายมขุ ท้ังหลายไมเ่ อาแลว้ ไมก่ นิ เหล้า ไม่เล่นการพนนั ไม่
เหมาะส�ำหรับตวั เอง สำ� หรับชีวิตและครอบครัวของเราคงจะ เออ เที่ยวผหู้ ญิงตา่ งๆ เลกิ หมดทุกอยา่ ง เอาแตง่ านอย่างน้ี ๓๑ มีนาคม ๒๕๕๖
๕ อยไู่ ด้ อย่รู อด พดู รวบรัดเอากเ็ รียกวา่ มาสบั ซา่ ว(แผ้วถาง) มา ขนึ้ ไป เม่ือเชา้ กข็ ึ้นไป อ้า ตอนเย็นก็ลงมา มานอนกบั ลกู กับเต้า ๕
ขยับขยายพันธ์ุใบชาใหเ้ ต็มป่าแหง่ นแ้ี หละ มันมเี นอ้ื ที่เทา่ ไหร่ อยอู่ ยา่ งน้นั นะ่ อา้ เปน็ คนมสี ัจจะ มคี วามจริงใจอยู่อยา่ งนี้
เออ เนอ้ื ท่ีหลาย เออ หลายเอเคอร(์ acre) มจี ำ� นวนมาก จะ เรียกว่า เออ เป็นคนจริง อันตอ่ ไปตอ่ มานกี้ ็ น�ำไรใ่ บชา น�ำใบชา
พยายามขยายใบชาให้เต็มท่ีแห่งนจ้ี นได้ หมดแล้วไปเอามาใหม่ ท้ังหลายมา อา้ เพาะไว้แลว้ ลองขยาย ขยายกข็ ยายอยู่ แต่ว่าน�ำ
อยอู่ ยา่ งง้ันน่ะ อืม จนไรใ่ บชากว้างท่ีสุดมาแลว้ สุดลกู หูลูกตา ใบชาไปขายในหมบู่ ้าน ในหมู่บา้ น ใบชาขายดีมีรสนยิ มสงู อ่ะเนย่ี
อา้ ใบชาชนดิ นเ้ี ป็นใบชาพันธุ์ดีน�ำมาจากเมืองเจยี งหนัน เมอื งกงั ไส
ท่ีในโนน้ มาแล้วบดั นี้ มาตงั้ หลกั ต้ังฐานขยายพันธุ์ อ้า ใบชาน้นั จนปว่ ยลงปะเนย่ี ป่วยลงซะแล้ว อ้า ม่ิงกงฝา่ ปว่ ยลงปะเนยี่
ให้ได้ผลมากท่ีสดุ เออ มันนอนน้ำ� ตาไหล คิดวา่ ลกู สาวเรา มันจะไปรอดไหมหนอ
อยา่ งงน้ั อยา่ งน้ี ช้วิ หลั่นเอ้ย พอ่ ไมม่ ีอะไรใหเ้ จา้ นะ มรดกตกทอด
เพิ่นเปน็ ผ้หู ญงิ ตวั เลก็ ๆ ไมแ่ ขง็ แรงเทา่ ไหร่ ก็เกิดโรค อะไรไมม่ ี ไอ้ ๒ คนพี่น้องนะ่ มาขูดมาเกาเอาไปหมด ไอ้จุ๊กฝ่า
เบียดเบียนขนึ้ มา อ้า โลหิตก�ำลงั รา่ งกายออ่ นเพลยี เพลยี แรง ไอฉ้ ่ินฝ่านัน้ มนั เป็นนกั เลง เออ เขาจับได้ไปตดิ คุกตดิ ตะราง
ตอ่ ไปต่อมากม็ าตายซะ อา้ ทนไมไ่ หว ทนต่อโรคไมไ่ หว ตายแล้ว อยู่นู้น แลว้ มาไถเอาพี่น้อง อา้ ทกุ ขธ์ รรมดา มีเงินมที องมาหมด
มงิ่ กงฝ่าก็เสียใจปะเนยี่ แหม เสียเมยี ที่ดี ภรรยาที่ดีเปน็ คนขยัน ไปเอาเงินมาจากพ่อ จากแม่ จากตระกูล จากนอ้ งสาว
จริงจัง เสยี ไปด้วยการไมไ่ ดฟ้ งั คำ� เตือนของเราเลย เออ เสียใจ
เราจะเลกิ ตามความประสงคข์ องเขา ไม่เที่ยวผหู้ ญงิ ไมเ่ ท่ียวผูญ้ า น้องสาวนนั้ เป็นคนดี ไมเ่ ท่ียวเตร่เฮฮาใดๆ ดแู ล เออ
ไม่กนิ เหล้าเมามายอะไร เลกิ ทั้งนนั้ เราจะข้ึนไปสบื ต่อ อ้า ฝไี ม้ เตย่ี ดูแลพอ่ ผู้เป็นพอ่ กำ� ลังป่วยหนักอยู่ เอา เอา เอายา
ลายมอื อ้า น�้ำพักน�้ำแรงของภรรยาที่ดีของเราให้ได้ อมื เอา(อะ)ไรให้กนิ เป็นประจ�ำอยู่ประจ�ำ จะ จะดูแลรักษาพ่อเอง
ด้วยก�ำลงั ใจของเรา ดว้ ยความรู้ของเรา

7

8 วันหนงึ่ กพ็ ดู กับลูกสาววา่ หล่ันเอย้ ช้วิ หล่ันเอย้ พอ่ ไมม่ ี เรียงๆ กนั กับมารดาผูเ้ ขาเสยี ไปแล้ว แมเ่ สยี ไปแล้วเอาศพไปไว้
ที่ ไรใ่ บชา เอาเตีย่ นี่ไปฝังไว้เรียงกนั ไว้ที่น่ัน เออ โอ้ย ของเล็กน้อย
อะไรให้เจา้ นะ แตท่ รัพย์สมบตั ิก็ไมม่ อี ะไรก็ไม่มี เรามาอยู่กบั ชาวบ้านชาวเมืองเขาก็อาสาสมัคร อา้ ช่วยท�ำกจิ ธุระฌาปนกิจ ๓๑ มีนาคม ๒๕๕๖
๕ หมบู่ า้ นเขา เขาก็ช่วยเหลอื เราตามมีตามได้ อา้ พอ่ ไม่มจี ริงๆ อนั นี้ให้ อย่างเตม็ อกเต็มใจจนเรียบร้อย เรียบรอ้ ย ก็ทำ� บุญ ๕
ชา่ งมันเถอะพอ่ ปะเนย่ี เออ เตี่ยเอ้ยช่างเถอะ ไออ้ ย่างนน้ั ไม่ตอ้ ง ตามมีท�ำได้กันนั่นแหละ เออ มเี ท่าไหร่กช็ ว่ ยกนั ออกไมอ้ อกมอื
เป็นหว่ งหรอกพอ่ ให้พอ่ เรง่ กินยาเรว็ ๆ กนิ ยาบ่อยๆ อย่าไป ท�ำทุนพอสมควร เออ อา้ ปะเนย่ี ก็ จบอันนซ้ี ะกอ่ น เร่ืองราวน้ี
ประมาท เออ มนั จะดีขึน้ มาไดห้ รอก แนะ่ เอาไปเอามาก็สั่งเสยี มันจะเป็นยงั ไง ช้ิวหลั่นจะเอาตัวรอดได้หรือเปลา่ อ้า นแ่ี หละ
ลูกวา่ บ้านชอ่ งมีแต่บา้ น อา้ รา้ งๆ บา้ นเพๆ (ผพุ ัง) ชำ� รุดทรุด ติดตามตอนต่อไป ผู้บรรยายเพ่ินมบี รรยายยงั ปะเนยี่ เฮอะ อ้า
โทรมอย่างนี้ ไมม่ อี ะไรจะใหเ้ ปน็ มรดกของเจ้าละ่ แตว่ ่ามีไร่ใบชา เฮอะ
นั่น เออ แม่ของเจ้า แม่ของชิ้วหลั่นเปน็ คนไป ขยันไปขนมาจาก
เมอื งเจยี งหนัน เมืองกังไส มาขยายเปน็ ไร่ใบชาใหญโ่ ตมาก เออ (เสียงบรรยายภาษาองั กฤษ)
ตอ่ ไปต่อมากต็ ายเพ่ินเน้อ อา้ ม่ิงกงฝ่าตาย ตายอยา่ ง อ้า เพิ่นๆ บรรยายจบแล้วเพิ่น เพิ่นแปลจบมาแล้ว ตอ่
นา่ ทุเรศ พอเต่ียตายแลว้ วนั นัน้ ฝนห่าใหญก่ ็ตกอย่างแรงเลย เรื่องได้เลย บดั น้ีชว้ิ หล่ันไมม่ ีเพอ่ื นอยู่ด้วย เป็นหม่เู ป็นพวก เอา
นำ�้ ตก เออ ในหมู่บ้านลิ้วฉดี่ ังสน่ันหว่ันไหวไปหมดท้ังบา้ น อา้ พ่อเอาแม่ขน้ึ ไปฝงั ไว้ในป่าใบชาเรียบร้อยแล้ว เป็นอนสุ าวรีย์แล้ว
ทางนก้ี น็ อนกอดศพปู่ เออ พอ่ ของตนเอง เออ ไป จะไปบอกพี่ อ้า
บอกนอ้ งใหห้ ามมาช่วย ก็ไปไมไ่ ด้ เพราะนำ้� มนั ทว่ มไปหมด
ในบ้านของเรากน็ ำ้� ทว่ มเหมือนกนั ยังเหลอื แต่เตยี งนอนของเต่ยี
อะ่ ก็นอนหลบั อยูก่ ับเต่ยี น่ันแหละ เตย่ี ตายแล้วกน็ อนหลับอยู่
ใกล้ๆ กนั เออ
ไม่ ไมไ่ ด้ไปเรียกพ่ีเรียกนอ้ ง ญาตโิ กโหติกาทางอ่ืนมาช่วย
งานไม่ได้ จนสว่าง จนสว่างแลว้ ฝนกเ็ ลกิ น�้ำกพ็ อไปได้ เออ ก็
ออกจากนก้ี ็ เออ ลุยน้�ำไปบอกพี่บอกนอ้ ง อะ่ พี่นอ้ งท้ังหลาย
เอ้ย เตย่ี ของขา้ พเจา้ พอ่ ของข้าพเจา้ น่ันเสยี ชีวิตค�่ำคืนนี้ มาบอก
พี่นอ้ งไมไ่ ด้ เพราะฝนมนั ตก น�ำ้ มนั ทว่ มมาก มันแจง้ สว่างแลว้
จึงค่อยได้มา จึงคอ่ ยไดม้ าบอกพี่นอ้ งไปชว่ ยเหลอื ขอแรงพ่ีนอ้ ง
ทั้งหลาย อ่ะ ช่วยเหลอื เอาศพของเตี่ยขึ้นไปฝังไว้ในไรใ่ บชา เออ
9

10 ๓๑ มีนาคม ๒๕๕๖

๕๕

เอ้ สว่ นพ่ีชาย ๒ คน ไอ้จุก๊ ฝา่ ไอ้ฉิ่นฝา่ น่ะ มันเป็นคน เราหมด ไรใ่ บชาท้ังหมดเนยี่ โอย้ ไมต่ ายหรอกหล่ันเอย้ เราไม่
เกเรเกกมะเหรก ไม่ตง้ั จิต ไมต่ ง้ั ใจเล่าเรียนศึกษาอะไรเลย ตายยาก ยายจะจัดการกับมันเอง จะเป็นผู้เอาใบชาที่นี่ไปขาย
มแี ต่เที่ยว มีแต่เลน่ มีแตก่ นิ เหล้าเมามายไป เป็นนกั เลง เรียกว่า ในเมอื งเจ๋ให้ได้ อ้า วนั หน่งึ ๆ เกบ็ มาไว้ได้หลายตะกร้าแล้ว อ้า
เปน็ นักเลง บอ่ ยู่ในสนบั บงั คบั ของพอ่ ของแม่ เขาเลยจับไปขังซะ มาบ่มไวห้ รือท�ำยงั ไงของเขา พอมันไดท้ ่ีแล้วก็เอาไปขายในเมือง
ไปขังทรมานไว้ แต่ให้เกียรตหิ น่อยหน่ึง ว่าลูกขุนนางเกา่ ใหเ้ กยี รติ เด้ ในเมืองเจ๋ ไดเ้ งินไดท้ อง มคี นส�ำคญั คนหน่งึ มาให้ราคาดี
ไม่ไดข้ ังมากมายอะไรนัก อา้ ไปติดคุกตดิ ตะราง ก็หากนิ เหล้า ทุกคร้ัง คนคนน้ัน ช่ือวา่ นายหวาง อะ่ นะ อ่ะ ยายไมร่ จู้ ักหรอก
กินยาอยูอ่ ย่างนั้นเหมือนเก่า เป็นนักเลงเกกเขกอยูอ่ ยา่ งงนั้ อ้า พระเจ้าหวางตอ้ื หรอก หาวา่ นายหวาง พระเจา้ หวางตือ้ น่ันน่ะ
พ่อแม่มันเลยหมายหวั ไว้ อ่ะ สัง่ ลูกว่าหลั่นเอ้ย ไอ้จุ๊กฝา่ ไอ้ฉิ่นฝา่ นั่น ให้ราคาดี เอาไป เท่าไหร่เอาหมดทุกอยา่ ง อ่ะท่ีเอามาให้ อะ่ อ่ะ
ปลอ่ ยมันซะ อยา่ ไปเอาเรื่องกบั มนั เลย ปล่อยมันไปตามเรื่อง เอาหมดทกุ อยา่ งแลว้ กจ็ า่ ยเงินให้ยาย ยายก็ไดเ้ งนิ ไดท้ องแล้ว
ตามราว มนั ติดคกุ ตดิ ตะรางอย่ทู ่ี ไหนกร็ ู้อยู่ เออ แตว่ ่ามนั ก็ ก็กลับบา้ น ไปเล้ียงชิว้ หล่ันอยู่อยา่ งเก่า
ตอ้ งใช้กรรมของมนั เอง นะ่
ทำ� งานมาตง้ั หลายเดอื นแล้ว ยายกแ็ ก่แล้ว กป็ ่วยเป็นไข้
อันนมี้ ายอ้ นถงึ แม่เฒ่าหยูห้ ลงั้ แมเ่ ฒา่ หยูห้ ล้ังเป็นญาติ ตะคร่ันตะครอ ไม่แข็งแรงอย่างเกา่ แบกเถาใบชา แบกตะกร้า
ห่างๆ ของช้ิวหลั่นน่ันนะ่ ของตระกลู น้ี สงสารชิว้ หลั่นอยคู่ นเดียว ใบชาขึน้ เขาลงหว้ ย เห็นจะล�ำบากแล้ว อ้า เอามันไวน้ ้ันซะก่อน
เลยมาอยูเ่ ป็นเพ่ือน มาอยเู่ ปน็ เพื่อนแล้วก็ ใหพ้ ายายไปดไู รใ่ บชา นะหล่ัน เนย่ี เจา้ เปน็ สาวเปน็ นาง ไม่ควรออกไปเดนิ ทางไกล
ทรัพย์สมบตั ขิ องพ่อมอี ยู่แคน่ ้นั พ่อกับแม่ท�ำไว้คือไรใ่ บชากวา้ ง ต้องรักษาเนื้อรักษาตวั นะ ยายเป็นหว่ ง ช้ิว ชวิ้ หลั่นยงั เปน็ คนร้ัน
สดุ ลูกหลู กู ตา พาไปดู ยายพาไปดู พาไปดู ตรงนๆี้ ๆๆ เปน็ ของ ชนดิ หนง่ึ เหมอื นกันนะ เออ ยายหา้ มเรา ประสงคอ์ ยากจะใหเ้ รา

11

12นเ่ี ปน็ คนดี เออ แตว่ ่ายายเป็นหว่ งเพราะเปน็ เพศผ้หู ญิง เพราะ เอ้า เขามกี ำ� แพงใหญ่ๆ กำ� แพงหมายถงึ วา่ ร้ัวพระราชวัง
น่ันละ่ กำ� แพงใหญ่ๆ ข้ามคลองเข้าไป กจ็ ะไปเห็นบ้านเขา
ฉะนน้ั เราตอ้ งแปลงตวั เอาๆ เอาหนวดมาแต้มหนวด จุม๋ จ๋ิมๆ ไปขายให้นายหวาง ไดร้ าคาดีท่ีสดุ ในบรรดาผู้ซอ้ื ลกู ค้าทั้งหลาย๓๑ มีนาคม ๒๕๕๖
๕ ลงมา ก้นคางกม็ ี กระจุม๋ กระจิ๋มนดิ หนอ่ ย แลว้ ก็แตง่ ตวั อาต๋ี ไม่ได้เงินไดท้ องอะไรมากมายหรอก แต่วา่ ไปให้ในบา้ นนายหวางน่ี ๕
ออกมา มาหายาย จะมาสัง่ ยาย จะเอาใบชาไปขายให้ได้ ใหค้ มุ้ คา่ ทีเดียว ใหเ้ งินหลายต�ำลงึ ทำ� ตามนั้นล่ะ

มาแมย่ ายๆ จำ� ขา้ พเจา้ ได้ไหมยาย เออ เอ้ ไม่เคยเหน็ ชาย ทีนบี้ ัดนจี้ ะกล่าวถึงลูกชายของพระเจ้าหวางตื้อ ชื่อว่า
หน่มุ อยา่ งนมี้ าหาสักทีเลย นมี่ ันมายังไงกันนะ มองไปมองมาจึง อู๋เหล็งกุมาร มักเที่ยวประพาสปา่ อา้ เท่ียวดูบ้านดูเมือง เที่ยว
นึกออกว่า โฮ ชวิ้ หลั่นนั่นเอง เออ ถ้าไปแบบนอี้ าจจะปลอดภยั ประพาสปา่ เป็นคราใหญ่ เออ เลยสัง่ ว่า เจา้ เป็นลูกขุนนางนะ
ดีอยู่ เดินทางข้ามภขู ้ามเขาไปขายใบชา เออ ถา้ สงั่ สงั่ วา่ ถ้าจะ เจา้ เป็นลูกเจา้ ฟ้าเจา้ แผน่ ดิน จะแตง่ แต่งตวั ดีๆ ไป ไม่ ไม่
ไปจริงๆ นะให้ไปขายใหน้ ายหวางนะ ให้นายหวาง นายหวางให้ ปลอดภยั สำ� หรับเธอ ใหเ้ ธอปลอมแปลงเป็นอาตป๋ี ลอมน่ะ อ้า
ราคาดีทกุ ครั้ง ยายไปได้ เพิ่นรับเอาหมดนายหวาง หมาย เปน็ หน่มุ ไปเที่ยวดูลงิ ดูค่างในปา่ ได้อยู่ ฟงั ค�ำสัง่ ของพ่อแล้วก็
หมายถึงพระเจา้ หวางตื้อ ยายไม่รจู้ ักวา่ เปน็ พระเจ้าแผ่นดนิ ไปเลย แต่ง เออ แตง่ เสบียง เสบียงเดินป่า ให้ลูกนอ้ งติดตาม
พระเจ้าหวางต้อื ท่านให้ราคาดีที่สดุ เออ จำ� ได้ไหม จ�ำได้ อมื ขุนพลทั้งนนั้ ขุนพลผู้นั้น นายพลนายพันอะไร ให้ ให้ไปแตง่ ตัว
พอไดต้ ะกร้าใบชาแลว้ ก็หาบหิ้วออกไปใส่ทางล้อทางเกวียนเขา แบบชาวบ้านธรรมดา ไม่ให้แตง่ ตวั เตม็ ยศเปน็ นายร้อยเปน็ นาย
ให้เฒา่ แก่คนหนึ่ง เป็นผู้น�ำไปตา่ งน�ำสิง่ ของจากหมู่บา้ นล้ิวฉี่ พันกต็ าม ใหแ้ ต่งตวั ธรรมดาชาวบ้านไปเที่ยวปา่ ถ้าอย่างงั้นเขา
เออ จากๆ จากตลาดน้นู น่ะ อมื มาขายเสมอๆ เออ เลยสงั่ วา่ จะยึดเอา เออ กำ� ลงั ของเราไป อ้า กระท�ำตามค�ำส่งั เลย จัดเอา
ให้ไปขายนายหวางเนอ้ เออ เอ้ นายหวางน่ี มนั บา้ นอยไู่ หน
13

14อาหารการกนิ เสบียงกรังได้เตม็ ที่ แล้วก็ออกเดนิ ทางไปเข้าในปา่ ชิ้วหล่ันกน็ ่งั พจิ ารณาอยู่ แลว้ มเี สียงอะไรเกิดขน้ึ มาในหู

ในปา่ นัน้ มนั เป็นนา่ ดนู า่ ชมเหลอื เกิน มนี ้�ำไหล มหี ว้ ยนอ้ ยๆ เสียงพ่อสงั่ วา่ หล่ันเอย้ ใบชานม่ี นั เป็นยาอยา่ งดีนะ ยาอยา่ งดี๓๑ มีนาคม ๒๕๕๖
๕ น้ำ� ไหล มี เออ หญ้าเล้ือยลงมาปกนำ้� อ่ะ แกอ้ สรพษิ ได้ทกุ อยา่ ง งูกัดหรืออะไรกัด กดั ตอ่ ยมนั จะรุนแรง ๕
มีงูเห่าด�ำหรืองจู งอางหรืองเู ห่าดำ� ตัวใหญ่ๆ เอ้ เหน็ คน ขนาดไหน เคีย้ วใบชาเข้าเต็มปาก แลว้ ก็แปะตรงแผลมนั เน้อ มัน
เดนิ ซวบๆ มาทางนี้ ก็ยกคอขึ้นไปอยตู่ รงป่าไม้ ทางนเ้ี ดนิ ไม่ ก็ดูดออกมา ดูดออกมา แลว้ กน็ อนไปนอนมา แลว้ แปะอีกใบ
ไมไ่ ด้ระวังอะไร ก็ถกู พอไดจ้ ังหวะ มันก็กัดเอาหวั แม่เทา้ เลย เหน็ นง่ิ นง่ิ อยู่ มันคงจะถกู หรือยาชนดิ น้ี ไม่ใช่ เคยี้ วใหมแ่ ปะใหม่
งูตวั นัน้ กดั เอาหัวแมเ่ ท้า โอ้ งกู ดั กู อ้า กุมารอู๋เหลง็ กุมารก็ชกั อยอู่ ยา่ งงนั้ นะ่
ดาบกระบ่ีออกจากหลงั มาตัดคองู ตดั คองขู าดกท็ ้ิงไปทางโนน้ กเ็ ลยบอกให้จอดเกวยี นสกั หน่อยนะ จอดเกวียนสกั หน่อย
แลว้ ก็ไปนอนรอ้ งครางปวดอยู่ ออ๋ เสยี งออ๋ ยๆ อย่นู ั่นนะ่ ปวดหลาย ขอน้�ำร้อน อยากไดน้ �้ำรอ้ น อ้า สักกาใหญๆ่ จะเอาใบชานกี่ �ำวาง
เรียกใหห้ ม่มู าช่วย หมเู่ ดินทางไปคนละทาง ละคน เออ ลงใน แอ้ หมอ้ ใบชา ได้ตามสมประสงค์แล้วก็ เอาใบชานแ้ี ปะใส่
มาแลว้ เลอื ด ไหลออกตามไรฟัน เลือดออกจากปากจากไรฟัน แผลเก่า อ้า เอาของเก่าท้งิ ออกไป ของใหมม่ าถงึ อกี ปะเนยี่ กนิ
นม่ี นั เลือดมัน มันพษิ งู มันแรงมาก เลยหามเอาศพ หามเอา ใบชาลงไป
ร่างกายของห.ู . เออ อ๋เู หลง็ กุมารเนย่ี อ้า มันเรว็ .. อู๋เหลง็ กุมาร ปรากฏว่าบญุ บันดาล บุญบนั ดาล พอกินใบชาลงไปแก้วหน่ึง
หามมันไปใสท่ างเกวียน ไปใส่ทางเกวยี นก็เพ่ือจะอาศยั เกวยี น ทีหลังน้ี เรอ เอาวะ เอ้อื ม(เรอ) อาาาาาาา ออกมา ยงั โอ้ ไล่พิษ
เขาเข้าไปในตลาด เออ อ้า ไมไ่ ด้ไมน่ านเกวียนก็มาแลว้ ก็ได้ งอู อกมาแล้ว อา้ แล้วก็ลืมตาเม่า(ลมื ตาโพลง)ขึน้ มา เอ้ ใครหนอ
เกวยี นชิว้ หลั่น ที่เกวยี นชวิ้ หล่ันนั่นท่ีบรรทุก เออ ใบชา ขออาศยั มาชว่ ยเหลอื เราแล้ว ทำ� ใหเ้ ราหายจากพษิ ปวด ปวดพษิ งนู ี่ได้
เกวยี นเขามา จะเขา้ ไปในตลาด เออ ไปขายเหมอื นกัน เออ อยา่ งชะงดั นะนี่ ใครหนอ มองไปมองมา เห็นอาตีค๋ นหนึ่ง
เขาเลยมาโคง้ ค�ำนบั นายกองเกวียนคนน้นั นายๆ ขออาศยั นง่ั เฝา้ ดูแลรักษาอยู่ เป่าใหฟ้ งั นเ่ี คี่ยวยาปะบา้ งอะไรบ้าง คงจะ
ไปด้วยคนเถอะ มีคนอาพาธหนัก งเู ห่าดำ� กดั อาการสาหสั ปาง เปน็ คนคนนแี้ หละว้า เออ มาชว่ ยเรา เออ เข้าทา่ เว้ย ถ้าไปบา้ น
ตาย เพราะฉะน้ัน ขออาศยั เขา้ เมืองด้วยเถอะ อ้า เออ เฒา่ แก่ ไปถงึ บิดาแล้ว พระบิดาแลว้ จะขอ ขอตัวเขาเองเนย่ี มาเปน็
หรือวา่ อากงคนน้นั เหลยี วมาปรึกษาชิว้ หล่ัน วา่ ยงั ไงอะ่ เขา มหาดเล็ก พาเราไปไหนๆ ก็จะสะดวกสบาย เป็นหน่มุ หมอยา
เหมามาแล้ว เขาเหมาล้อมาได้ ว่ากบั เรา จะเอาคนไข้ข้ึนมาจะดีไหม ดว้ ย รักษาพิษงูไดส้ บาย เออ คดิ ได้อยา่ งนแ้ี ล้วไดอ้ ยู่ ตม้ น�้ำสุก
เอาเลย เอามา เอามาได้ เอากระเถิบตะกรา้ ใบชาไปติดๆ กับคน แลว้ ก็ใหก้ นิ น้�ำ พอกนิ น้�ำชาลงไปเทา่ น้ันแหละ นำ้� ชาร้อนๆ กรอก
ขบั เกวียน แลว้ กห็ ามเอาคนเจ็บ เต็มเกวียนขา้ งหลังน่ัน ปากเขา้ ไป อึกๆๆๆ เข้าไปเต็ม คงหิวล่ะ หิวน�ำ้ มานานแล้ว ควร
ดว้ ยฤทธ์ิใบชานั่น ก็ไลพ่ ิษทั้งหลายเด้ เรอ เอ้อื ม(เรอ) เออื้ ม
15

16(เรอ) เออออออออ มาสดุ เสียง แล้วก็ไล่ลม ผายลม ตดออกไป อา้ พวกนัน้ กินข้าวกลางวนั เสรจ็ แล้ว ก็อพยพเกวียนเอาวัวมา

ป้ืดดดดดดด ออกไป ลมื ตาเมา่ (ลืมตาโพลง)ขน้ึ มา อ๋อ คนไหน เทียมเกวยี นเข้า อ้า แล้วก็เดนิ ทางตอ่ จากนั้นเข้าตลาด เออ ไป ๓๑ มีนาคม ๒๕๕๖
๕ มาชว่ ยเราหนอ อะไรคงจะอาตี๋คนนล้ี ะ่ ม้ังมาช่วยเรา เออ เปน็ ยังไง ถึงตลาดแล้ว โอ้ ท่านผู้มพี ระคุณเอ้ย ทำ� ยังไง จึงจะไดร้ จู้ ัก เออ ๕
หายแล้วหรือ หายแล้วหรือ หายต้งั ใบชาถว้ ยทีแรกแลว้ หาย ผูม้ ีพระคณุ ดี มพี ระคุณ เราจะตายอยแู่ ลว้ แต่ว่าผู้มีพระคณุ
แล้ว ไมเ่ จ็บไม่ปวดแลว้ พษิ เทา่ ไหร่มนั หายไปหมด ก็เลยดี อา้ มาพยาบาลเราเนย่ี หายขาดเลย อา้ เอาล่ะนะ ก็พดู เกยี้ วพาราสี
กนั นดิ หนอ่ ย อ้า ถกู จริตนสิ ยั กนั ถ้าหากวา่ ถึงบา้ นแล้วจะ
เชิญพระบิดา อ้า รับเอาเธอไป เออ ไปทำ� ท�ำงานท�ำการอยา่ งอ่ืน
ไม่ให้ขายใบชาอยา่ งงี้
อ๋อ เข้าใจว่าเขาไม่รู้ไต๋ของเรา วา่ เราเป็นผ้หู ญิงปลอมเปน็
ผชู้ าย ไม่ ไม่ ไม่ปดิ บังไว้ แตว่ า่ เสยี งน้อย เสยี งเปลยี่ นไม่ได้
เสียงนอ้ ย อา้ คยุ กันไปคยุ กนั มาก็ถูกชะตากนั มันดีนะ อ่ะอมื
ใบชานมี่ ีบุญคณุ มากทีเดียว เออ แก้อสรพษิ ได้ฉกาจฉกรรจ์ให้
หายคร้ังนเี้ ลย ถ้าเราเดินทางเขา้ ในตลาด พวกเจ้านายที่ตดิ ตามไป
พากนั ไหลเขา้ ไปในตลาด เพือ่ กินขา้ วกนิ ปลากนั จะท�ำยังไงละ่
แอ้ อเู๋ หล็งกุมารล่ะ เอ้าเอาเถอะ อย่าท้งิ เอางทู ่ีตัดคอมันขาดไป
แล้ว เอาม้วนๆ ใสก่ ันไว้ นเ่ี อาเป็น เปน็ สักขีพยาน พระเจา้ หวางต้อื
เหน็ แล้วกจ็ ะดี ใจว่างูตาย แลว้ พระกุมารกห็ าย หายจากพิษไข้
น่ันแล้ว
เขาก็เลยปล่อยให้คยุ กันอยใู่ นเกวียน ถึงเวลากินข้าวกลางวนั เอาละ่ ปะเนยี่ ก็เดนิ ทางเข้าเมอื งแลว้ หมู่พวกกข็ ยายกันไป
แลว้ หนีไปกินข้าวกนั อย่ทู างน้นู ทางนค้ี ยุ กนั อยู่ ทางน้นั รู้เร่ือง ไปน่ังตามมา้ หนิ ม้าเหิน ตามร่มไมต้ ้นเฟอื่ งฟ้าราตรีมอี ย่แู ถวน้นั
รูร้ าวกนั ดี เออ นกึ ในใจว่าอาตี๋คนนเ้ี ป็นผมู้ บี ญุ คุณตอ่ เรา ขนาด สำ� หรับใหแ้ ขกนง่ั น่งั เหงาอย่นู ่ันแหละ ขา้ งโนน้ กเ็ ตรียมตวั ไว้
เราจะตายอยู่แล้ว แตเ่ ขาก็ใส่ยาโอสถใหเ้ รา อ้า ทำ� ใหผ้ ายลม พระเจ้าหวางตอ้ื เตรียมตัวไว้ กุมารอู๋เหลง็ กเ็ ข้าไปหาพอ่ หาบิดา
ป้ดื ดดดดดด ได้ เอือ้ ม(เรอ) เออออออออ ออกมา พษิ งูหมด คุย ไดย้ ินขา่ ววา่ งูกดั อาการสาหัสสากรรจ์ แล้วเลยท�ำไมถึงหาย
แลว้ เลอื ดที่ออกจากไรฟันทั้งหลายก็หายแล้วไปแลว้ นัง่ คยุ กัน มาได้อยา่ งนี้ มีเรื่องท่ีจะเลา่ ขอร้องพระบิดา มีกุมารคนหนง่ึ เป็น
อยู่ อยใู่ นเกวยี นน่ันแหละ เขาให้คุยกันอยใู่ นเกวยี นน่ันแหละ หน่มุ อยู่ อา้ แต่วา่ หนา้ ตาเหมือนผหู้ ญิง แกมหี นวดจุ๋มจิ๋ม
17

18นดิ หนอ่ ยนะ่ เป็นผู้มารักษาพยาบาล ขา้ พเจ้าถึงไดม้ า ออ๋ แลว้ รั้วเหล็กกลา้ มที หารเฝา้ ประตอู ยูเ่ หมอื นกัน พอไปถงึ เปดิ ประตู
ออก เจา้ นายท�ำความเคารพ นายหวั หน้าผู้ ผู้เป็น เปน็ นายพัน
เขาอยไู่ หน จ�ำได้ไหมเจ้าหน้าท่ีขุนพล นายพลนายพันทั้งหลาย นายพลอะไร มาทำ� ความเคารพ รอ้ งวด๊ี ขนึ้ อกี แล้ว เอาข้าพเจ้า ๓๑ มีนาคม ๒๕๕๖
๕ จำ� หน้าเขาได้ไหมคนที่ขายใบชา จ�ำได้ ใครจำ� ได้กอ็ อกไป ไปๆ คืนไปแค่นี้ อนั ข้าพเจ้าไมก่ ล้าไป ไม่ไปไมไ่ ด้ อันนเี้ ป็นคำ� ส่ังของ ๕
ไปตามมา ไปตามมาเอามาหมดทั้งใบชาเลยนะ เอามาหมด พระเจ้าหวางตือ้ เปน็ ผทู้ ่ีสัง่ ให้พวกขา้ พเจา้ มานำ� ตวั เข้าไปเฝา้
แม่เฒา่ หยู้หลั้งเคยเอามาขายให้เราใบชาพันธน์ุ ี้ เออ พอ นายๆ ไม่ต้องกลัวใดๆ ท้ังน้ัน บางทีอาจจะไดด้ ิบไดด้ ี เพราะพระเจา้
กุมารก็แตง่ ตัว อา้ มกุฎ แตง่ ตวั มกุฎราชกุมารจนเต็มยศ ใส่ยศ หวางต้ือทรงโปรด อืม ค่อยนง่ิ ไปค่อยเดนิ ไปๆ
ใส่ยศถาบรรดาศกั ดิม์ ีเทา่ ไหร่ แต่งตัวอย่างดี ใหพ้ วกทหาร
ทั้งหลาย ออกมาเชญิ มาแลว้ เพิ่นกเ็ หน็ น่งั อยมู่ า้ หิน อ้า ในเมือง
เขามีม้าหนิ ใหน้ ่งั นง่ั เฝ้าแถวตะกรา้ ใบชาอยนู่ ่ันเอง ไปโค้งค�ำนับ
โอ้ย เจา้ นายแตง่ ตวั ขนาดน้ี มาคำ� นบั ขา้ พเจา้ เนยี่ ทำ� ยังไง
ตกใจร้องวด๊ี สดุ เสยี ง เอา้ ท�ำไม มาเคารพข้าพเจา้ เปลา่ ข้าพเจ้า
เป็นคนที่ ผตู้ ิดตามกุมารผ้เู คราะห์รา้ ยนน้ั อ้า ไปทูลพระราชา
พระราชาอยากจะเห็นเจา้ ของใบชาบา้ ง อ้า เลยใหข้ ้าพเจ้ามาเชญิ
ไปหาพระเจ้าหวางตื้อ บ้านนายหวาง บ้านนายหวางกค็ ือนลี่ ะ่
นลี่ ่ะ กำ� แพงใหญๆ่ นล่ี ะ่ โอ้ ตายแลว้ เพิ่นเขา้ ในวงั ในร้ัว ไปยงั ไงละ่
แลว้ เพิ่นพูดยงั ไงกับพระราชา พูดไมเ่ ปน็ โอ้ย เอาข้าพเจ้าคนื ไป
เอาขา้ พเจา้ คืนไปเด๋ียวน้ี ขา้ พเจา้ ไมค่ ่อยกล้าไปหรอก หาพระเจา้ ทำ� ทา่ แย่งตะกรา้ กนั กบั เออ ลูกหาบทั้งหลายแย่งกัน
แผ่นดนิ อะไรหรอก เออ จะไม่เข้าไปในรั้วในคา่ ยหน่ึงเปน็ อันขาด อืม ฝ่ายกุมาร อเู๋ หล็งกุมาร
เฮ้ยไม่ได้ เปน็ ค�ำส่ังเดด็ ขาดของพระเจ้าหวางตือ้ เป็น ก็เดินแกมว่ิงมาขวบั เตบิ ๆๆ มา เผอิญแหงนดูหนา้ อ๋อ ชาย
ผ้สู ั่งการจัดเก้ยี วจัดอะไรไว้ ตงั้ ต้งั โต๊ะตงั้ เตียงไวเ้ ตม็ ที่แล้ว เคราะหร์ า้ ยคนนน้ั นั่นเอง อา้ ที่เราเยียวยารักษามาในตลอดทาง
ไว้ตอ้ นรับเจา้ ของใบชา ถา้ ไม่ไปก็ไม่ได้อกี แหละต้องไป ไปๆ ส่วน ชายคนนน้ั น่ันเอง เพิ่นแทนเป็นลกู ชายของพระเจ้าหวางต้ือ
ใบชาก็มีนายทหารให้ใส่บ่าหน่งึ ๒ บ่าเดนิ เขา้ ไป ออกหนา้ เข้าไป คนตอแหล นะวา่ งัน้ นะ วา่ งั้นว่าคนตอแหล เออ เธอก็ตอแหล
ถา้ ไม่ไปก็ไมไ่ ดอ้ กี แหละ ตอ้ งไป ให้ไป ใบชายังมี นายทหารข้ึน ฉันเหมอื นกันแหละ อมื เธอกต็ อแหลฉนั เหมือนกนั ไปเฝา้
สะพายให้ ใส่บา่ หนง่ึ ใส่บ่าหน่ึง ๒ บา่ อ้า เดินเขา้ ไปออกหนา้ พระบิดาซะก่อน ได้รับรางวลั ซะกอ่ นแลว้ คอ่ ยกลับบา้ น ก็อตุ สา่ ห์
เขา้ ไป พอออกจากก�ำแพงใหญๆ่ แลว้ ไปถึงรั้วเหล็กกล้าอกี กม้ หนา้ ก้มตา อา้ เดินเขา้ ไปหา

19

20 บอกฉนั ตามตรงนะ โอ้ ไมร่ ู้จะไดต้ อบยังไงไม่มดิ โกหกชาวบา้ น ๓๑ มีนาคม ๒๕๕๖ ๕
ชาวเมอื งเขามาว่าเปน็ เป็นผู้ชาย เปน็ หญิงหรือเปน็ ชายบอกฉนั
๕ ตามตรงนะ ฉนั รู้นะ เออ แมข่ องเธอฉนั เปน็ คนหาให้พอ่ เจา้
ใหพ้ อ่ เจา้ ได้แต่งงาน นี่ได้ลูกชาย ๒ คน อะ่ คนหน่งึ มันช่ือจุก๊ ฝ่า
พระราชาน่งั เก้าอ้ีใหญโ่ ต รโหฐาน ทำ� หนวดหยบุ หยบั ๆ คนหนง่ึ มันช่ือฉ่ินฝ่า แล้วมลี กู สาวคนหนงึ่ ช่ือชว้ิ หลั่น เนย่ี ๓ คนนี้
อย่างงอ้ี ยู่ พระเจ้าหวางต้อื ก็มองดหู น้า ตงั้ แตห่ ัวจรดปลายตนี เปน็ ลูกของขนุ นางของขา้ นะ
มองจากตนี ถึงหวั เอ้ มันเปน็ ใครไม่ได้วะ่ คนนมี้ ันไม่ใช่ ผูห้ ญงิ เนอ้
คนนมี้ ันไม่ใช่ผชู้ ายเนอ้ แน่ะ มลี กู ลูกสาวของมิง่ กงฝา่ คนหนง่ึ เธอจะว่ายงั ไงเธอเป็นหญิงหรือเธอเปน็ ชาย เออ บอกตาม
เปน็ ผหู้ ญงิ อยู่ เกดิ รุน่ ราวคราวเดียวกับลกู เราอ่ะ น่ังดูไปดูมา ตรงนะ เออ อึกอกั ๆๆ อยู่ ฟงั เสยี งพดู กเ็ ป็นเสียงผูห้ ญงิ นะ่ บอก
ก็เลยแน่ใจวา่ เธอคงเปน็ ลูก ลูกสาวของม่ิงกงฝา่ แน่นอน เออ ได้ ตามตรง อย่าอำ� ข้าเลย ปกปดิ ข้าไม่อย่หู รอก ขา้ รู้ ดูหน้าตามัน
ถามหาจะเอากลบั คืนมา เออ ทำ� งานทำ� การ แตก่ ็ถามหาแทบ เหมือนแมม่ นั ล่ะ จริง เหมอื นแม่จริง ก็พ่อน่ีได้หาใหเ้ ขาแตง่ งาน
พลกิ แผน่ ดนิ ไม่เห็นสกั ที่เลย ไม่เห็นสักคนเลย หาแต่พอแรง แต่งการกัน แอ้ แม่เขาช่ือน้ันช่ือนี้ พ่อของเขาชื่อวา่ อ้า มิ่งกงฝา่
แตไ่ ดท้ ราบข่าวทีหลังวา่ ตายแลว้ มิ่งกงฝ่าตายแลว้ ทั้งเมีย มิ่งกงฝา่ นนั้ เขาเปน็ ขุนนางของข้านะ แผนกตุลาการ เออ
ฝงั ไว้ที่ ไรใ่ บชานั่นเอง เออ มนั เปน็ อยา่ งงนี้ เ่ี อง เอามาสอบสวนกัน
เราเป็นคนข้ีกร้ิวแต่กอ่ น สมยั ก่อนกร้ิวคนไหน ด่าคนไหน
กก็ ราบ กราบพระเจา้ แผ่นดนิ พระเจ้าหวางตื้อ เออ เธอ แหลกลาญ อยกู่ บั เราไมไ่ ด้ อะ่ ใช่ไหม พอ่ ของเจ้าชื่อมง่ิ กงฝา่ ใชไ่ หม
ช่ืออะไรน่ะ เธอช่ืออะไร เออ ช่ือหล่ันคะ เอา้ เธอเปน็ ผ้ชู ายทำ� ไม แม่เจา้ อะ่ น้ี นเี้ ป็นคนหา ไปหาผู้หญงิ ให้ แม่เจ้า ในขณะที่เขา
ช่ือ เธอชื่อหลั่นอยา่ งงน้ั ล่ะ เธอมหี นวดมีเคราอยา่ งน้ี มนั นา่ จะ ท�ำราชการอยู่ด้วย เปน็ หญิงหรือเป็นชายละ่ บอกตรงๆ นะ เปน็
เปน็ ชื่อผชู้ าย นช่ี ้ิวหล่ันน่ะเปน็ ช่ือผหู้ ญงิ เอา้ ขอถามเธอเสยี ก่อน หญิงเพคะ อ่ะแนะ่ เปน็ หญิงเพคะ เออ
ปญั หา ปัญหาท่ีสงสยั เนย่ี เธอเปน็ ผู้หญิงหรือเธอเปน็ ผชู้ าย
21

22 ดีมากเธอไม่ปดิ บังฉัน เธอปิดบงั คนอ่ืนได้ แต่ฉนั รู้ เอา้ ก็ทำ� ตามประเพณธี รรมเนยี มของในร้ัวในวงั เขา ให้รู้ใช้ค�ำพดู

ดูเค้าหน้าตามนั เหมือนแมม่ นั เหลอื เกนิ เออ ไม่มผี ิด เหมือนกัน ค�ำจาใหถ้ ูกต้อง เออ ถ้าพูดกบั ทา่ นพระเจ้าแผน่ ดินก็ว่าเพคะๆ ๓๑ มีนาคม ๒๕๕๖
๕ กับแม่เจ้าสมยั เป็นสาวเป็นหน่มุ ละ่ ออ๋ นเี้ องเป็นคนไปสขู่ อเขา เออ เอาอย่าว่า เจา้ คะ่ ๆ เฉยๆ เพคะ เออ อยา่ งงัน้ อยา่ งง้นี ะ ๕
ใหม้ ง่ิ กงฝ่าขุนนางของข้า เออ ถา้ อย่างง้นั เราจะ ลกู ของเราน่ีไป เพคะ อย่างอื่นรจู้ ักขนบธรรมเนยี มทันที เพราะพอ่ เคยสอนไว้
พักบา้ นรับรอง เรือนรับรองของหลวงนะ อ้า มคี นรักษาเฝ้า อนั ในร้ัวในวงั เขาใช้ภาษากันอยา่ งงๆ้ี แน่ะ อ้า ตกลงงั้น สงั่ ให้
อย่าให้ล�ำบากล�ำบนเลย ท่ีหลบั ท่ีนอนจัดใหด้ ีๆ การอยกู่ ารกิน เจ้าหน้าท่ี ไปจัดบา้ น สถานที่รับขนั หมากหลวง เราจะไปเอง
อย่าให้อดอยากล�ำบากใดๆ ทั้งน้ัน โอย้ ตายแล้วเรามาเห็น จัดขันหมากหลวง ไปเอง ให้จัดบา้ นสถานที่แหง่ นนั้ เปน็ ที่ต้อนรับ
พระเจ้าแผ่นดินช่ือ เออ พระเจ้าหวางตอื้ นี่นเ้ี อง ก็ทนเอาอยู่ ขันหมากหลวง เราจะไปขอ จะเอาช้ิวหลั่น เออ ซึ่งเป็นลกู ขุนนาง
อย่างง้ันแหละ ให้ไปก็ไป ไปที่บา้ นรับรอง ของขา้ เอามาแตง่ งานกบั ลกู ชายของข้า ผู้ที่งกู ัดเขาไม่ตายน่ันเอง
เขากร็ ับรองให้ความสะดวกสบายเพราะเป็นแขกของ เออ ก็เลยไดต้ ามความประสงคท์ กุ อยา่ ง
ของหลวง แขกของพระเจา้ แผ่นดินเอง อา้ แลว้ ก็ก�ำลงั ประชุม พอทางโนน้ ท�ำงานเสร็จแลว้ กก็ ลบั มาทูลวา่ เสร็จเรียบรอ้ ย
กนั อยนู่ ่ัน ก็เลยถาม อ้า ขุนนางทั้งหลาย ท่านทั้งหลาย เจ้าของ แล้วครับ เพคะ เสร็จแล้วที่พักพาอาศัยท่ีต้อนรับ รับขนั หมากหลวง
ใบชานะ่ เขาเปน็ ผหู้ ญิง บดั นพ้ี ระเจ้าแผน่ ดนิ สบื ทราบแล้ว ก็มแี ม่เฒา่ หยู้หลง้ั ก็แขง็ แรงอยู่ เออ นั่นแหละจะไปขอกับแม่
พระเจา้ แผ่นดนิ จะไปสขู่ อผ้หู ญงิ คนนมี้ าเป็นลกู สะใภห้ ลวง ที่เขา เฒา่ หยหู้ ลง้ั ไปก็ขบวนช้าง ขบวนมา้ ไปกนั ใหญ่หลายล่ะ ไปถงึ
ช่วยเหลือกันไดน้ ะอ่ะ ทา่ นท้ังหลายจะวา่ อยา่ งไร หมู่บา้ นลิว้ ฉี่ หมบู่ า้ นล้วิ ฉก่ี ต็ กใจมาก ว่าขบวนทัพหลวงหรืออะไร
เป็นการสมควรอยา่ งยิ่งพระเจ้าขา้ ที่ตอบแทนเขาด้วย มาถึงบา้ นเรา ทำ� ยงั ไงพวกเราเนยี่ ให้มาเฝา้ ไม่ตอ้ งกลวั ไม่ต้อง
การเอาเขามาเปน็ ลกู สะใภ้หลวงอ่ะ อา้ ดจี ริงๆ เป็นอันวา่ ตกลงนะ กลวั พระราชอำ� นาจใดๆ ของใครทั้งนัน้ เรามาเอง เออ
เออ กราบพระเจ้าหวางตื้อ พระเจา้ หวางต้อื กน็ ้ำ� ตาพัง(ไหลพราก)ลง เราจะมาสูข่ อช้ิวหลั่น ลกู สาวคนสดุ ทอ้ งของม่งิ กงฝ่าเปน็
ความไมเ่ ที่ยงแทแ้ น่นอนของสังขารหนอลกู เอ้ย อ้า ลูกสะใภ้หลวง แอ้ ไปแล้วขึน้ ไปกราบศพเพิ่นแน่ะ ขึ้นไปพู้น( โน้น)
นกึ ว่าอยดู่ ีกินดี เราตามหามง่ิ กงฝา่ แทบจะพลกิ แผ่นดินก็ไมเ่ จอ แน่ะ ไปศพท้ัง ๒ นขี่ อง ของเมียอยู่ทางซา้ ย ของผัวอยู่ทางขวา
อา้ หาท่ี ไหนก็ไมเ่ จอ ถา้ เจอเขาแลว้ กแ็ ตล่ ะคน เมยี กต็ าย สามี อ่ะท�ำฮวงจุย้ น้อยๆ ใหห้ รอก ไม่ไดท้ �ำมากเอาเคร่ืองสงั เวย เครื่อง
ก็ตาย อา้ ท�ำศพไวท้ ่ีนั่นดว้ ย สกั วันหนงึ่ เราจะได้ไปขอขมาโทษ ไหว้ศพน้ันมากมายเอาไปกองไว้ แอ้ กองไว้บังสุกุลใหท้ ุกอย่าง
อ้า ม่งิ กงฝ่าให้ได้ จัดการพธิ ีแต่งงานกันซะกอ่ น อะ่ จัดแต่งงาน แล้วขอขมาโทษไปเนยี่ พระเจา้ หวางต้ือ ขอขมาโทษ ข้าพเจา้
จะขอเจ้าใหก้ ับอู๋เหล็งกุมาร ที่งกู ดั เขาปางตายน่ันเอง อมื กเ็ ลยนงิ่ ขอขมาโทษ ท่านขุนนางของข้าผูซ้ ่ือสตั ยส์ ุจริต ไมม่ ีความผิด
ก็ปัดโธ่ เออ จะว่ามบี ญุ ก็มี จะวา่ มีบาปก็มี ตายละ่ เรา ท�ำยงั ไง แตว่ ่าเพราะความดรุ ้ายของขา้ จากสมัยก่อนเป็นพระราชาดุร้ายมาก
23

24ไลพ่ อ่ ไลแ่ มเ่ จา้ หนจี ากบ้านจากเมอื ง ตกราชตกการนั่นเอง อมื กมั มัง วิชชา จะ ธัมโม จะ สลี ัง ชีวิตะมตุ ตะมงั
ความซือ่ สัตย์สุจริตมอี ยู่ในผู้ใด ความสขุ เหลา่ นนั้ มี ใน
อนั นี้ไปขอขมาโทษศพ ผูน้ ้ัน ถา้ ความท.ุ . ทจุ ริตเกิดข้นึ แก่ผู้ใด ความพินาศฉบิ หายย่อม ๓๑ มีนาคม ๒๕๕๖
๕ เปน็ เรื่องนา่ อัศจรรยอ์ ยู่เหมือนกัน บรรดาควันธปู ควนั เกิดขน้ึ แกผ่ นู้ ้ัน เพราะฉะนนั้ เราท่านทั้งหลายเปน็ ไพร่ฟ้าขา้ แผ่นดิน ๕
เทียนทั้งหลาย กลุ่มข้ึน เป็นกลุ่มเปน็ ก้อนอยู่ เปน็ กอ้ นอยไู่ ม่ได้หาย ของพระราชาองค์ใด ก็จงเป็นคนซ่ือสัตยส์ จุ ริตตอ่ หนา้ ที่การงาน
ไปไหน เปน็ ก้อนอยู่น่ันล่ะ อ้า พระเจ้าหวางต้อื กลา่ วคำ� ขอขมาโทษ ของตวั อยา่ กินเล็กกนิ นอ้ ย อา้ เรื่องไมม่ กี ็หามาใส่ เร่ืองไม่ใหญ่
ขา้ พเจา้ ไม่รูจ้ ริง แต่วา่ ถกู เขามาใสร่ า้ ยปา้ ยสี จงึ ไดข้ บั ไลเ่ จ้าหนี ก็หามาแถม อยา่ งน้ีไม่ดี หามาเพมิ่ เติม ให้มโี ทษหนกั ๆ อันนัน้
จากบา้ นจากเมอื ง เราตามหาแทบพลิกแผ่นดนิ ก็ไม่เหน็ แม้แต่เงา มนั เป็นจารีตประเพณขี องคนพาล คนพาลเขาจะต้องทำ� อยา่ งง้ัน
พอได้ยินขา่ วว่าตายแล้ว ตายท้ังผวั ทั้งเมยี เพราะฉะนน้ั ขา้ พเจ้า เพราะฉะน้ัน ที่แสดงมาเป็น ปกณิ ณกนัย เพื่อต้องการ
จึงมาขอขมา ณ ท่ีน้ี เออ จงอโหสิให้ข้าพเจา้ ด้วย กรรมอนั ใดที่ ให้พุทธบริษัทท้ังหลาย นำ� ไปใครค่ รวญพินจิ พจิ ารณาด้วยปญั ญา
ข้าพเจา้ ได้ประมาทล่วงเกินท่านขุนนาง ด้วยกายก็ดี ด้วยวาจากด็ ี ดว้ ยปรีชาญาณอนั ชาญฉลาดด้วยเถิด อ้า สง่ิ ใดท่ีถูกท่ีต้อง
ดว้ ยใจก็ดี ที่เป็นบาป ขอทา่ นขุนนางท่ีดีของข้า จงอโหสิโทษให้ จงทำ� สงิ่ นน้ั สง่ิ ใดท่ีผิดศีล ผิดธรรม ผิดกฎหมายบ้านเมือง
แกข่ ้าพเจ้าดว้ ยเถิด เออ แล้วกส็ าธุ ไปทอดบังสกุ ุลใหพ้ รอ้ ม ก็อยา่ ไปริท�ำเลย มันจะท�ำให้เราเป็นโทษหนักต่อไป
เหมือนดังเราท�ำเช็งเมง้ กันนแ่ี หละ ทำ� เช็งเมง้ กนั อยลู่ ่ะ อ้า ดังที่แสดงมาเป็น ปกณิ ณกนยั เพอื่ ต้องการใหท้ า่ นท้ังหลาย
เอากองกันไว้บงั สุกุล ทอดบังสกุ ุลใหเ้ รียบร้อยแล้ว ก็ไดเ้ วลากลบั ไดน้ ำ� ไปใครค่ รวญพินจิ พจิ ารณาด้วยธรรมอันบริสุทธิน์ เ้ี หมือน
ก็กลับลงมาจากโนน้ มาลาแม่เฒ่าหยหู้ ล้งั เออ เอาแมเ่ ฒ่าหย้หู ล้งั ตนทำ� เองทกุ อยา่ งๆ เทอญ
ไปดว้ ย เออ ไปอยใู่ กล้ชิดติดตอ่ กัน มันจึงจะสบายใจ เอาเปน็
คนใชป้ ระจำ� เลยน่ะ กเ็ ลยเปน็ ลูกสะใภ้หลวงตง้ั แต่วนั น้นั มา อา้ (เสยี งบรรยายภาษาอังกฤษ)
เปน็ เขาเกดิ วา่ ขุนนางช้นั ไหน ชน้ั คุณนายหรือคณุ หลวง พระเจา้
หวางต้อื ได้แตง่ ตั้งลกู ชายเป็นผสู้ บื ราชสกุลสบื มา อา้ ไดแ้ ตง่ การ
แต่งงานกบั ชวิ้ หลั่น ผเู้ อาใบชาไปขาย แลว้ เอาใบชาแก้พษิ งูให้
ลกู ชายฟืน้ คืนมาดังน้ี

เอ้ เวลา เออ

25



หลวงปู่ท่อน ญาณธโร ๖ เมษายน ๒๕๕๖ ๖
ชมรมกลมุ่ พุทธธรรมลานทอง
วันเสาร์ที่ ๖ เมษายน ๒๕๕๖ เวลา ๑๘.๐๐ น.
ณ ที่พักสงฆ์ หมบู่ า้ นลานทอง

๖อ.ปากเกรด็ จ.นนทบรุ ี

ของเกา่ นั่นแหละ ของเกา่ เอามาเล่าใหม่ ของเกา่ จะเอา
มาเล่าใหม่ เร่ืองของเราทุกคนอันมกี ายมวี าจามี ใจ เปน็ ผปู้ ระคับ
ประคองอยู่กาย วาจา ใจนี่ ท�ำให้เกดิ โทษได้ทำ� ใหเ้ กิดมรรคผล
นพิ พานได้ เออ และเกดิ เปน็ บญุ เปน็ กุศลมหาศาล ได้ขดั เกลา
น่ันแหละใหม้ ันขนึ้ เงาซะกอ่ น ขัดเกลา เป็นเคร่ืองขัด เปน็
เคร่ืองเกลา เป็นเคร่ืองชำ� ระ เปน็ เครื่องล้าง ที่นำ� พาสมาทาน
ศีลตะกน้ี ี้ เปน็ เคร่ืองขัดเกลาจริงๆ ขัดเกลาจิตใจ ขดั เกลากิเลส
ความโลภ ความโกรธ ความหลง ความอิจฉาริษยาตาร้อน เป็น
เคร่ืองขัดเครื่องเกลาไปทกุ สิง่ ทกุ อยา่ งจนถงึ สน้ิ ไปแหง่ อาสวกิเลส
เปน็ สมจุ เฉทปหาน

1

2 ปรารถนาสุดท้ายกข็ อให้ถึงพระนพิ พานอวสานของชาตนิ ้ี เพ่ินบอกง้นั ถา้ ดบั ความมดื ได้แลว้ มนั โล่งของมันไปเอง
รู้แจ่มแจ้งในเรื่องบาป เรื่องบญุ เรื่องคุณ เร่ืองโทษ เร่ืองประโยชน์
ด้วยเทอญ เพิ่นนะเอาไป ตอ้ งการไปพระนพิ พานไหม ใน มิใชป่ ระโยชน์ร้จู ักหมดทกุ สงิ่ ทกุ อยา่ ง แล้วก็เว้นไดด้ ้วย เวรมณี ๖ เมษายน ๒๕๕๖
ชาตินเี้ อาไหม หรือเสยี ดายอยู่ ค�ำว่า นพิ พาน แปลว่า ดับทุกข์ เว้นไดแ้ ล้ว เปน็ การดบั ทกุ ขภ์ ายในของตัวเองไม่มที กุ ข์อกี แล้ว
๖ ดบั ทกุ สิ่งทุกอยา่ ง ดบั ความโลภ ดบั ความโกรธ ดับความหลง ไม่มารบกวนอีกแล้ว ความโลภก็ไมม่ ี ความโกรธก็ไม่มี ความหลงก็ไม่มี ๖
ดับความรัก ดบั ความชอบ ดับความชงั ดับความอจิ ฉาริษยา ความรักก็ไม่มี ความชงั ก็ไม่มี ยินดีก็ไม่มี ยนิ ร้ายก็ไมม่ ี ดี ใจก็ไมม่ ี
พยาบาทอาฆาต จองเวร จองกรรมกบั ผอู้ ื่น ดับให้หมดไม่ใหม้ ี เสยี ใจก็ไมม่ ี นง่ั ยิ้มอย่อู ย่างงน้ั ในใจแหละอม่ิ อ่ิมอกอ่มิ ใจ พอ
ในหวั ใจ น่ันเรียกว่าดบั ไปเปน็ เปน็ ๆ พระนพิ พานเปน็ ที่ดับกิเลส ภาคภูมิใจท่ีตนไดร้ ักษาใหห้ มดจดได้ดีแล้วสะอาดแล้ว แปลว่า
ให้หมดไปจากขนั ธสนั ดาน ไม่กังวลทำ� กบั การท�ำความสะอาดอกี

ไมใ่ ช่ว่าแตป่ ากเฉยๆ นะ ต้องลงมอื ดว้ ย ลงมือกระทำ� ถา้ ส้ินอาสวกิเลสแล้ว ไมก่ งั วลในการช�ำระจิตใจสนิ้
ดว้ ยตั้งแตต่ น้ ๆ ก็ให้ทานรักษาศลี นแ่ี หละเปน็ การช�ำระ เปน็ การ อาสวกิเลสแล้ว ไม่มีราคะ ไม่มโี ทสะ ไม่มโี มหะ ไม่มีความโลภ
ลา้ งขัดเกลาจิตใจให้เบาบางไปจากความโลภ ความโกรธ ความ ไม่มคี วามโกรธ ไม่มคี วามหลง ไม่มคี วามรัก ไมม่ คี วามชัง ไมม่ ี
หลงต่อไป เบาๆ ขึน้ ไปหนอ่ ยก็โลภะ โทสะ โมหะกเ็ บาไปอีกจน อะ่ ความอจิ ฉาริษยาตารอ้ นกันเลย ยิ้มอยู่ ผู้ใดไดล้ ่วงเกนิ ไป
ไดเ้ ห็นกด็ ี ได้รกู้ ด็ ี สิน้ สลดสงั เวช เมตตา ไมอ่ ยากให้เปน็ อยา่ งนน้ั
นพิ พนิ ทงั วมิ ุจจะติ ไม่ให้มอี ย่างนัน้ มารบกวนจิตใจอกี หมด หมดมลทิน ไม่มีความโลภ
พ้นู ( โนน้ )แหละ ดบั ทกุ ข์กค็ ือดบั ทั้งควนั เป็นดงั ไฟท่ีเรา ความโกรธ ความหลง ไม่มคี วามรัก ไมม่ ีความชัง ไม่มีความ
จุดธูปเทียนไว้อยา่ งน้ันนะ่ แน่ะ ถา้ มนั มีเช้ืออยูม่ ันก็ยงั มแี สงสวา่ งอยู่ ยินร้าย ไมม่ ีความยนิ ดี ดี ใจเสียใจ ร้องไหห้ วั เราะไมม่ ที ั้งนน้ั
ถา้ ดับแล้วไม่มี ไม่มีแสงสว่างเลย ดับแต่วา่ มันโลง่ ไปหมด อยู่เฉยๆ เออ นะ เพ่ินวา่ สบาย

3

4 มารบกวน ยั่วยวน ชวนให้คดิ ชวนให้ปรุง ชวนใหแ้ ตง่ ไมม่ ีอะไร ๖ เมษายน ๒๕๕๖
มีอะไรมารบกวน เรา ไม่มี ราคะก็หมด ราคะก็หมด โทสะกห็ มด
นพิ พนิ ทัง ฯ วิมุจจะติ

๖ ดับเช้ือของความร้อนทั้งหลายทั้งปวงดับลงไปได้แลว้ ก็ โมหะความหลงก็ไมห่ ลงทาง เป็นคนแจ้งสว่างอยอู่ ยา่ งนัน้ ๖
เหมอื นดงั ธูปเรามจี ุดธปู จุดเทียนไว้ หแู จง้ ตาใสมองได้ไกลแสนโยชน์ไม่ได้ใกลๆ้ นะ มองไปถงึ
พรหมโลกนนู้ เทวโลก สวรรค์ โลก นรกมองไปกร็ ู้ โอ้ มันท�ำให้
ถา้ มนั หมดเช้ือน้�ำมันเชื้อเพลิงมนั หมดแลว้ ดับ ความรอ้ น ใจมวั ใจหมอง ใจขนุ่ ใจมืด ใจหม่น อนธการ มองเหตบุ เ่ ห็นหยัง
ก็ไมม่ ี ดบั แตว่ ่าความรู้ไม่ไดด้ บั ความรอู้ ยูใ่ นหวั ใจของเราไมไ่ ดด้ บั
ร้ดู ี ร้ชู ว่ั รบู้ าป รบู้ ุญ รู้คุณ รู้โทษ รูป้ ระโยชน์ มิใช่ประโยชน์ มแี ตใ่ จพาโล เคยี ดจนคุณคำ� ฮ่ายให้ พาใหค้ ุณภาพจิตดีเด่น
ไม่มี ใครบอกเรากร็ เู้ อง วา่ มันเบาบางไปจริงๆ อะ่ มนั หมดไป ไมต่ ้องมารักษามนั ยาก ไม่ตอ้ งปฏบิ ัติอะไรก็ได้เพราะมัน
จริงๆ เหรอ จะทดสอบมันได้ไหม ไม่มี ความรักก็ไมม่ ี ความชัง หมดแลว้ ไม่ตอ้ งรักษา ไม่ต้องละเวน้ อะไรแล้ว หมดจริงๆ ไม่มี
ก็ไมม่ ี ความยินรา้ ยก็ไมม่ ี ความดี ใจเสยี ใจก็ไมม่ ี การรอ้ งไห้ ราคะ ไมม่ โี ทสะ ไม่มโี มหะ ความโลภ ความโกรธ ความหลงไมม่ ี
หัวเราะกด็ ี มันเปน็ ไปเองธรรมดา ส่งิ ที่ ไม่ ไมเ่ ป็นโทษ เราก็อาจ แล้วในใจเรา เป็นคนร้อู ย่อู ย่างนัน้ รู้วิชาอยอู่ ย่างง้นั ไมต่ อ้ ง
จะปฏบิ ตั ติ นให้ พอดีเสมอๆ ลำ� บากครบู าอาจารยท์ างไหนอกี แลว้
เขาหาว่าเป็นคนเย็นชา เย็นซะแล้ว เยน็ ชาซะแล้ววางได้ เขาบอกว่าหัวดื้อหวั ร้ันหรือยังไงไมใ่ ชว่ า่ ท่านบอกใหอ้ ย่า
ทุกสิ่งทกุ อย่างแลว้ มันกส็ บายไปเอง สบาย ไม่มีความโลภ ไม่มี มาบอก อย่ามาวา่ อย่ามาพดู อมื เถียงขน้ึ ทันที รแู้ ลว้ ละ่ ร้แู ล้ว
ความโกรธ ไมม่ คี วามหลง ไม่มีราคะ ไมม่ โี ทสะ ไม่มโี มหะ ไมม่ ี ละ่ รลู้ ะรู้วาง เออ รู้แล้วก็ละ ละแลว้ ก็คอื วาง วางธาตุ วางๆ
อะไรมาปรุง มาแตง่ ใจได้อีกแลว้ เรารู้เสียแล้วอะ่ วางความโลภ ความโกรธ ความหลง ราคะ โทสะ โมหะ มนั หมด
ไปจากจิตใจเรา ยงั ไง ทำ� ไมไมม่ ีมันอยู่ซื่อๆ น่ี อยู่ซ่ือๆ ถา้ พดู
ถงึ บุคคลผ้คู นล่วงพ้นไปแลว้ ท่านน่ังยังย้ิมสบายอยู่ เหมือนดงั
พระพุทธเจ้า พระพุทธรูปองค์ไหน เขาท�ำตง้ั แต่ยิ้มๆ หนา้ ย้ิมๆ
อยอู่ ย่างงน้ั ก็ไมม่ สี ่งิ รบกวน ย่วั ยวนจิต มีแต่ความสบายใจ
แตว่ า่ ความหว่ งใยพุทธบริษัทกม็ ธี รรมดา เออ ห่วงกลัวเขา
ประพฤติผิด กลวั เขากระท�ำผิด พดู ผิด คดิ อะไรนอกล่นู อก
ทางออกไป นั่นเป็นความหว่ งของพระพุทธเจ้าหว่ งพวกเราอยา่ งงนั้
เพ่ินวา่ สบาย กิเลสสิ้นไปแล้วสบาย นง่ั สมาธภิ าวนานี่ไม่ ไม่ให้คดิ นอกล่นู อกทางออกไป ใหอ้ ยูก่ บั เน้ือกับตัวลมหายใจเข้า
ตอ้ งท�ำก็ได้ เพราะว่ามนั สงบอยู่ รักษาความสงบไดอ้ ยู่ ไม่มีส่ิง กร็ ู้ ลมหายใจออกก็รู้ มันออ่ นหรือใจออ่ นก็รู้ ความรู้นะ่ มนั คอ่ ย
5

6 เราทกุ ขเ์ นยี่ เปน็ ห่วงอะไรกเ็ ปน็ หว่ ง เบ้ืองต้นก็หวงซะก่อน หงึ ๖ เมษายน ๒๕๕๖ ๖
น้อยลงๆๆ มนั ขาดจริงๆ แล้วก็บต่ ายหรอก ขาดไปไมม่ เี ช้ือไฟ แลว้ กห็ วง แล้วก็หว่ ง ท้ัง ๓ อยา่ งนร่ี วมกนั เขา้ มาเป็นห้วงตดิ
ไมม่ ีควันเหมือนดังดวงประทีปหรือเทียนท่ีจุดไวแ้ ล้วดับไมม่ ีควนั หว้ งมหรรณพ ท่ีจะเวยี นวา่ ยตายเกดิ ตอ่ ไปหว้ งมหรรณพ เหมือน
เลย ไม่มคี วนั สิ่งรบกวนไม่มีส่ิงรอ้ นอยใู่ นนั้นเลยสบายมากเฮอะ แม่นำ้� มหาสมุทรใหญ่ๆ กว้างไกล ถา้ ไม่มีเรือเป็นพาหนะแลว้ จะ
ไปได้ใหข้ า้ มฝั่งโน้น ไดห้ รือเปลา่ ก็วนอยู่เนยี่ วนอยู่ไปๆๆ มนั ก็
๖ เฮอ วนกลับไปอยู่นแี่ หละ วนกลบั ไป วนกลับมาอยูน่ เ่ี รียกวา่

สุโข วเิ วโก วัฏฏวน
เออ สขุ เกิดเพราะความวิเวก วางได้แล้วมันเป็นวิเวก สงบ อา้ ความรักความชังนมี้ มี าเป็นขู(่ คู่) กันแลว้ มนั มีมาเปน็
จิตสงบใจของตัว วิเวก นัง่ อย่กู ย็ ้ิมอยูอ่ ย่างงัน้ ไม่มสี ิ่งมา รบกวน ข(ู่ ค)ู่ ถา้ ใจดีแหละ กจ็ ึ่ง(จงึ )ค่อยได้ ใจฮา้ ย(รา้ ย) กะไหล่(ไล่)ท�ำ
เราเลย นเี่ รารับธุระภาระน้ี รับบริหารหมพู่ วก บริหารหมคู่ ณะ ไล่ฆา่ ไล่ตี ใจฮ่าย(รา้ ย) ใจดีคอื นำ้� ท่าใส(สวย)งามๆ คือนำ้� ออก
ลกู หลานของตวั เอง มนั พาใหว้ ุ่นอยู่ ยุ่งอยู่ ห่วงของเขา อา้ ถา้ บอ่ เน้อ บม่ ขี ุน่ มมี วั ได้
ตดั ห่วงอนั นี้ได้แล้วก็สบายอกี แหละ ไมห่ นกั ไม่หนักใจกับการ อนั นที้ ่านเปรียบเหมอื นดังแกว้ เจยี ระไน แกว้ ที่เจียระไน
ดูแลรักษา ผู้ใดสนับ บังคับกก็ ระท�ำตามเราทกุ อย่างเชื่อใจเรา แล้วกเ็ หมือนกนั แก้วท่ีมนั ขนุ่ มันมวั อยู่ มีสอี ื่นมาแปดเปอ้ื น
ทกุ อยา่ ง วางใจกันได้หมด ความยงุ่ เหยิง ไม่มคี วามยุ่งเหยงิ มนั อยู่ ทำ� ให้มวั หมองได้ขุ่นมวั ได้ ถ้าขดั ให้ถงึ ที่แล้ว บริสุทธ์ิใส
ยงุ่ เหยงิ ข้นึ มาได้ เปน็ แล้ว ไม่มีเศรา้ หมองสกั ทีเลย ใสอยอู่ ย่างนน้ั อ้า พอขัดได้แล้ว
ขัดเกลาไดแ้ ลว้ ขัดเกลากเิ ลส ความโลภ ความโกรธ ความหลง
สโุ ข วเิ วโก มันเบาบางไป ราคะ โทสะ โมหะมันเบาบางไปมนั กเ็ กิด อะไรจะ
ความสขุ อื่นยิ่งกวา่ ความสงบไมม่ ี อมื ความสขุ ใดๆ ใน เกดิ ขนึ้ ความสบาย เกดิ ข้ึนเรียกวา่
โลก ถา้ ใจสงบแล้วมัน มนั ๆ สบายอนั น้ี ครบู าอาจารย์ ท่าน
บอกหรอก ท่านบอกอย่างงั้น ท�ำใจใหม้ ันสบาย อยา่ ไปยดึ มั่น สุโข วิเวโก
ถือม่ันในสง่ิ ใดเลยใหว้ างซะ แม้แตธ่ าตรุ ่างกายของเราน่ี ก็เอา สขุ เกิดจากความวิเวกไมม่ ีกังวล เปน็ วิเวกจริงๆ ถ้าไปห่วง
ไว้ไมอ่ ยู่ เม่ือไหร่เขาจะไปเผา เมอ่ื ไหรเ่ ขาจะไปเผา จะเผาที่ ไหน มันก็เป็นภณั ฑไทย เคร่ืองผกู มัดรัดรึงเราอีกอยอู่ ยา่ งงัน้ แหละ
ไมร่ ู้ ไมร่ รู้ ้อนไมร่ ู้หนาวแล้ว หมดแลว้ ไมม่ หี ว่ งไม่มี ใย นวี่ ิธที ำ� ใจ ท�ำใหเ้ ราเป็นห่วงผูกมดั รัดรึงเราไวอ้ ยู่อย่างนั้น
ใหข้ าดจากอารมณ์ อารมณท์ ่ีมนั ยุ่งเหยงิ อยอู่ ่ะ อารมณ์ที่มันพา
7

8 อะไรที่จะดูแลบ้าง บ้านหลังนั้นกเ็ หมอื นกันส่งิ อ่ืน กเ็ หมอื นกัน ๖ เมษายน ๒๕๕๖ ๖
ท่ีร้านคา้ รา้ นเคอ้ มนั มีส่งิ ท่ีจะรับผิดชอบ อ้าไมไ่ ดว้ างเฉยๆ อมื
๖ นอนหลบั ไม่รู้ นอนคู้ไมเ่ ห็น ไม่รับผิดชอบภาระอีกอนั นก้ี ผ็ ิดอกี
เหมอื นกัน
คอื หลวงปู่ เดี๋ยวนเี้ ขากเ็ อาคลอ้ งห่วงมาใสห่ ัวใจเรา หลาย
อย่างอยู่ เด๋ียวก็สร้างอันน้นั เด๋ียวก็สรา้ งอันนี้ สรา้ งเจดียส์ รา้ ง เราเปน็ สมภาร สมภารนะ่ แปลวา่ ไง สมภารแปลว่ารับ
กุฏิวิหาร ที่อยู่ท่ีอาศยั ที่มันช�ำรุด ทรุดโทรม มันร่ัว มนั พัง ภาระ สมภารแปลวา่ ภาระรับผิดชอบ สงิ่ ใดชำ� รุดทรุดโทรม สิ่ง
มนั รั่ว ปลวกกนิ มัน เหลา่ นกี้ ็เปน็ ธรุ ะภาระรับผิดชอบเองเนยี่ ใดจะซ่อม จะแปง(ซอ่ ม) จะดแู ลมนั ให้มนั คงที่เป็นปกติเราก็
นก่ี ็หนักใจอยสู่ ิปะเนยี่ ปะเนยี่ ให้เพ่ินหนักใจอยู่ เบาใจ อา้ ถา้ มีผู้ชว่ ยแล้วก็ไม่ม้วยมรณา ถ้าไม่มี ใครช่วยล่ะตาย
ตายแน่ๆ ตายแน่ๆ อา้
เพราะฉะนน้ั ทา่ นผู้ใดมโี อกาส เรากช็ ว่ ยกันบ้างไป ไปเอา
ของหนกั ออกจากอกดู ใหม้ าอยา่ งง้นั ให้ไปชว่ ยกัน ไมไ่ ด้ต้องการ บัก(นาย)เซียง(สกึ จากสามเณร)เมี่ยง เพิ่นวา่ มนั ตายแน่ๆ
หรอก เอาของหนกั ออกจากอกหลวงปลู่ ่ะ หลวงปูร่ ับภาระอยู่ เซยี่ งเมีย่ ง(นทิ านพ้ืนบา้ นเร่ืองศรีธนญชัย) ว่าอย่างง้นั ตายเปน็
เดี๋ยวนงี้ านใหญพ่ อสมควร เป็นหลายล้านว่ะ จะจา่ ยเขาไปบา้ ง ของหนกั ละ่ กต็ าย ภาระ
แลว้ ล้านส่ี ยังๆ ลา้ นสีแ่ สนหา้ เออ ไมถ่ ึงรอ้ ยลา้ น เขาว่าลด
ลดลงไปจากร้อยลา้ นลงไปแลว้ อืม เหลืออย่นู ้อยๆ ไมม่ ากหรอก ภารา หะเว ปัญจกั ขนั ธา
ถา้ ญาติโยมมศี รัทธาชว่ ยกัน แอ้ ก็แบง่ เบาภาระท่ีหนกั อยใู่ น
หัวใจออกให้ ขนั ธ์ทั้ง ๕ ถ้าพดู ภาษาเราๆ กข็ ันธ์ท้ัง ๕ น่ันแหละ อ่ะ
ทั้ง ๕ เปน็ ภาระอนั หนกั
อันนบี้ แ่ ม่น( ใช่)ล่ะ บ่แม่น( ใช่)ไถนะ พูดให้ฟงั ความหนกั
มันมอี ยู่ว่า คอื เราอย่บู ้านหลังนี้ บ้านหลงั โนน้ บา้ นภาระหลายๆ ภารา หะเว ปัญจักขันธา
อยา่ งรา้ นคา้ รา้ นเคอ้ อะไร มันมหี ลายๆ อย่าง ถา้ เรามขี องหลาย ภาระหาโร จะ ปุคคะโล
อย่างอย่างงนั้ เปน็ ภาระของใคร เป็นภาระของเจา้ ของเอง จะดู ภาราทานงั ทุกขงั โลเก
จะแล จะซ่อม จะแปง(ซอ่ ม) ขุดบูรณปฏสิ ังขรณ์กเ็ ปน็ หน้าที่ของ
เรา นเี่ ดินตรวจอยู่ทุกวนั ทุกวันเนยี่ ไม่มีอะไรชำ� รุดทรุดโทรม มา ภาระ หะเว พะรุงพะรัง มีแตข่ องดูแล จะรับผิดชอบ จะ
วางก็ไมใ่ ชซ่ ะ ไม่ ไมถ่ ูกต้อง วางซะเลย มนั ช�ำรุดทรุดโทรมมาก
แล้วจึงจะไปซอ่ มมันมันกจ็ ะเปน็ ภาระอันหนักอีกเหมอื นกัน

9

10 ๖ เมษายน ๒๕๕๖

๖๖

อมื ไมต่ อ้ งซอ่ มตอ้ งแปง (ซอ่ ม)อย่างนี้ได้ ทำ� ดีแล้ว ไว้ก่อน วา่ ตอ้ งเป็นอยา่ งนๆี้ ๆ แม้สขุ ภาพร่างกายของเรา กม็ แี ต่
แข็งแรงถาวรไดอ้ ย่างนี้ ไมต่ อ้ งซ่อม ตอ้ งแปง(ซ่อม) ไมต่ อ้ งดกู ็ เคร่ืองทรุดโทรม เครื่องทรุดโทรม ช�ำรุด ทรุดโทรม ร่อยหรอ
ยงั ได้ ต้องการชุมนมุ เวลาไหน ตอ้ งการนัดหมายให้มาฟงั เทศน์ ลงไป เฒ่า.. แก่ลงไป ฟนั ท่ีมองเหน็ อยูเ่ ด๋ียวนกี้ แ็ ปง(ซ่อม)มา
กนั วันไหนวนั ไหน ท�ำบุญใหท้ านเร่ืองอะไร บอกกนั ไปแล้วก็มา ใหม่ ไปแปง(ซอ่ ม)มาใหม่ ของเกา่ หมดแล้ว อ้า เพิ่นว่า
กันคึกอยา่ งนี้ มีที่ใหน้ ั่ง มที ี่ให้อยูใ่ หก้ นิ มีห้องนำ้� มหี อ้ งส้วม
มบี ริการทุกอยา่ งไปหมด อยา่ งน้นั เขาเรียกว่าสมบูรณแ์ บบ เกสา โลมา นะขา ทนั ตา ตะโจ
ส่ิงที่มองเห็นดว้ ยตา ส่วนภายในเข้าไป มงั สงั หมายถึง
คำ� (อาการ)หวง ค�ำ(อาการ)หว่ งก็เบาไป นั่งสมาธิภาวนา เนอ้ื กลา้ มเนอื้ ในรา่ งกายนี่ มกี ล้ามเนื้อเป็นมงั สัง เอย่ เป็นเส้น
กเ็ บาไป ไม่ยึดไม่ถอื อะไรเลย เออ เออ ถ้ามันจะพังจริงๆ กเ็ ปน็ เป็นเอน็ เปน็ กระดูก ทกุ อยา่ งที่ค้ำ� ยันร่างกายไวน้ ่ี กเ็ ป็นภาระ
หน้าท่ีของใคร เปน็ หน้าท่ีของเราเองมิใช่หรือ หาร่างกายของเราน่ี ท่ีจะตอ้ งดูต้องแลมนั ถ้ามนั ช�ำรุดมากแล้วมนั เอาไมไ่ หว อ่ะ พอ
ผม ขน เลบ็ ฟนั หนงั ภายนอกที่มองเหน็ กนั อยู่ ภายในเขา้ ไป แก้ไขไดก้ ็ไปแก้ไขมันซะ อ่ะ
บน ตบั ไต ไส้ พุง อาหารย่อยหรือไม่ยอ่ ย เปน็ เร่ืองย่งุ ข้ึนมา อย่าไปปลอ่ ยมนั ปลอ่ ยมนั น่ะ มนั มาก มันรุกลามไปมาก
อีก มันไม่ตด มนั ไมถ่ ่าย มันไมอ่ ึ มนั ไม่ฉ่ี เย่ียวก็ไม่เยย่ี ว ขี้ก็ไม่ข้ี แก้ไขยาก โรคทับ โรคใต้โรค หวั ใจ โรคอะไรมนั มีมนั อยู่ในรา่ งกาย
อกึ ็ไมอ่ ึ มนั ไม่ออก แลว้ เปน็ ยงั ไงทกุ ข์มหันตอ์ ีกแหละ นเี่ กี่ยวกบั ของเรามหี มด แมแ้ ตห่ ลวงป่ผู ้เู ทศน์อยู่นเ่ี ขากเ็ อาไป กินนี่ กนิ นี่
กอ้ นทุกขต์ วั ของเราเป็นก้อนทกุ ข์ ไมใ่ ชต่ วั ของเราเฉยๆ ตอ้ ง กนิ แลว้ อ้า พอเอาไปกินแล้วมนั เปน็ นวิ่ ในไต อ่ะไมใ่ ช่ นวิ่ ในถุง
รับผิดชอบท่ัวๆ ไปในครอบครัวของเราต้องรับผิดชอบทกุ อย่าง นำ�้ ดี
บุตร ภรรยา สามี ตอ้ งรับผิดชอบทุกอย่างเครื่องใช้ไมส้ อยที่จะ
ตอ้ งจัดหาจัดทำ� อย่าใหม้ ันขาดตกบกพรอ่ งได้ รจู้ ักคาดการณ์ 11

12 ถ้าเขาไมช่ ว่ ยไว้กค็ ง เจด๊ ปะแหง(ไมเ่ หลือ)แล้วหรือตายไป กนิ ยาอนั นี้ บ�ำบดั มนั อยู่อยา่ งน้ัน เพ่ินยังว่ากองทุกข์ รา่ งกาย
ของเราเปน็ กองทกุ ข์ กอ้ นของทกุ ข์ เออเพิ่น
แลว้ นเ่ี ขาชว่ ยไว้ทัน ให้เอามาเรว็ ๆ ใหเ้ อามาเรว็ ๆ อาการเปน็ ๖ เมษายน ๒๕๕๖
อย่างงัน้ ให้เอามาให้ถึงโรงพยาบาลได้วนั นย้ี ง่ิ ดี ถา้ ปล่อยไว้มนั
๖ อ(ิ จะ)ทะลุตบั ไต ไส้ พุง ถุงน้�ำดีมันจะทะลุลงไป ถ้าทะลุแล้ว ทุกขัง อะนจิ จงั อะนัตตา ๖
แก้ยาก แอ้ ถ้าพอแก้ได้ หมอรับประกันอยจู่ ะแก้ให้ ยงั สบาย
อยูก่ ็ไม่มาก ตัด ท้งิ ไปเลยตัดถุงนำ�้ ดีท้งิ ไปเลย เออ ส่ิงท่ีมัน อ้า มคี วามรู้ ความเฉลยี วฉลาดอะไร มันก็โงไ่ ด้
มารบกวน เจ็บปวดอยู่ในถุงน้�ำดีแนะ่
มนั แหม มนั แทบใจจะขาดทกุ วันน่ะ เจบ็ มันอยู่ ทีอยูเ่ ฉยๆ สัพเพ สงั ขารา อะนจิ จา
มนั กท็ ะเลาะกนั หรือยงั ไง หอื อยใู่ นถุงน้�ำดีมันทะเลาะกันมนั
มันส้กู ันหรือยังมนั เจ็บมากเมื่อแหละ ตบั ไต ไส้ พุงท้ังหลาย สังขารทั้งหลาย มันไม่เที่ยง สัพเพ แปลว่าหลาย หรือ
ทั้งปวง มนั ก็เปน็ อย่างน้ันของมันอยู่ เราบริหารมันอยู่ ด้วยกาย
บริหารร่างกายออกก�ำลงั กายบ้าง สัพเพ สังขารา อะนจิ จา
ถา้ เป็นครูบาอาจารย์เปน็ เฒา่ แกแ่ ลว้ หมู่พวกก็ตอ้ ง สพั เพ สงั ขารา ทุกขา
เหยียบยำ�่ เอา ไมใ่ ชข่ องดี อะ่ ถูกเขาเหยียบเขายำ่� รังแก นำ� (ตาม)
แข้ง นำ� (ตาม)ขา น�ำ(ตาม) หลัง น�ำ(ตาม)แอว(เอว) ลงศอก อนจิ จัง อนตั ตา มนั ก็เห็นปรากฏกันอยู่ ตอ้ งเยยี วยากัน
ลงเข่า ไว้อยูท่ กุ ว่ที ุกวนั น่ะ แต่ว่ามีบุญมีกรรมท่ีเปน็ บญุ เป็นกุศล มี
เจตนาทางบญุ ทางกุศลอยู่ กย็ งั มที ่ีพง่ึ ทางใจปะเนย่ี มีที่พึ่งทางใจ
มันตงึ ถา้ ไมบ่ ริหารมัน มนั ตงึ เครียด ขาตึง เสน้ ๆ เส้นข้อ เราละมนั แล้ว เราวางมนั แล้วทำ� ตามใจมัน มนั จะเป็นยงั ไงก็เร่ือง
เส้นข้างมันตงึ เส้นหลงั มนั ตึง อาศัยหมแู่ ก้ไขชว่ ยเหลอื ให้ นเ่ี รื่อง ของมนั เอาไว้ไม่อยู่
บริหารรา่ งกาย ไมว่ า่ ตั้งแต่ของภายนอก ของอยู่ในตัวของเราก็
ต้องบริหารมันอยูใ่ หม้ ันกินอนั นนั้ ใหม้ นั กนิ อันน้ี กนิ ยาอันน้นั มหี ูก็ตอ้ งเกิดโรคทางหู มีตาก็โรค โรคขน้ึ ทาง อา้ อา้ ตา
จักขุโรโค โสตะโรโค ฆานะโรโค ชวิ หาโรโค กายะโรโค มะโนโรโค
แม้แต่ใจก็เปน็ โรคเหมือนกัน อ้า มีตง้ั แต่กอ้ นโรคอยใู่ นตัวของเรา

เพราะฉะนน้ั เอาบญุ เปน็ ที่พึ่ง เพราะเราบำ� เพญ็ ไว้ใหม้ ัน
เยยี วยาไดง้ า่ ยๆ อย่าให้มันถงึ กบั ปลดชีวิตเราไปไดค้ อยเยียว
คอยยามันเป็นน่ันเปน็ นกี่ ห็ าเยียวยาไว้ หาหมอ หมอเขากต็ รวจให้

13

14อย่างเราอยโู่ รงพยาบาลเหมือนกันแหละไมไ่ ด้อยเู่ ฉยๆ หรอกเขา เพราะฉะนัน้ ทุกทา่ นทกุ คนที่นง่ั ประชุมกนั อยูท่ ี่นี่ ก็ได้
บริหารมนั ไว้ทกุ คนทกุ คนนะ บริหารร่างกาย เสน้ เอ็น กระดูก
มาตรวจใหท้ กุ วนั ๆ อา้ พึง่ พาอาศัยเขา ช่วยกัน อะไรมันชำ� รุด ตับ ไต ไส้ พุง อยู่ในทอ้ งนี่ กบ็ ริหารมันไว้หาอาหารใหม้ ันกนิ ๖ เมษายน ๒๕๕๖
ทรุดโทรมเขากด็ แู ลให้อยู่ มันนมี่ นั ดูแลได้ ฟันเคย้ี ว เคย้ี วขา้ ว หาเยียวยาให้มนั กินอยู่อย่างนน้ั บำ� บดั มนั ไว้แอ้ เห็นหรือยงั
๖ มันหลน่ ไปหมดแลว้ ไม่มอี ะไรดีเลย นพี่ อเคยี้ วขา้ วได้ หยำ้� (เค้ยี ว) กองทุกขม์ ันมีอยู่ประจ�ำเรา เพราะฉะนัน้ น่ะ ทำ� อยา่ งไรทกุ ข์ ๖
ได้ กลนื ได้ เหลา่ นที้ ั้งหมดนจี้ ะหนจี ากเราไปได้ อานสิ งส์ เอาอานสิ งส์การ
กห็ มอเขาชว่ ยไว้ให้เหมอื นกนั ท�ำฟนั ปลอมมาให้ อ้า ฟนั จ�ำศลี ให้ทำ� บุญให้ทาน น่ังสมาธิภาวนาขัดเกลาจิตใจของตนไว้
ถึงเค้ยี วได้ เค้ยี วหมากก็อาศัยฟนั ปลอมล่ะได้ เคยี้ วอาหารก็ อย่าใหม้ ันก�ำเริบเสบิ สานจนเตม็ ที่ถา้ มนั กำ� เริบเต็มท่ีแลว้
อาศัยฟันปลอมละ่ อะไรมันพอขบได้ กลนื ได้ จงึ ค่อยกลืน ใน มนั เอาไมอ่ ยู่
ร่างกายของเรามีแตโ่ รคท้ังนน้ั เพ่ินจงึ ว่า

วิวธิ า อาพาธา

ในรา่ งกายของเราทุกอยา่ ง แม้แต่ดวงตาของเรา จักขุโรโค เหมอื นเรือมนั ร่ัว เรือมนั รั่วมากๆ เข้ามากๆ เขา้ อดุ ไมอ่ ยู่
โสตะโรโค หกู เ็ ปน็ โรค ชิวหาโรโค ฆานะโรโค กายะโรโค มะโนโรโค เยยี วยาไม่อยู่ แก้ไขไม่อยู่ รถที่เราขบั ข่ีอยู่ ทกุ วัน ทกุ วนั น้ี ก็เห็น
ในที่สุดแมแ้ ตโ่ รคทางใจกย็ งั มอี ีก เออ อืม มันชำ� รุดนดิ ๆ หน่อยๆ ก็ไปใหน้ ายช่างเขาดูให้ ดูใน แก้ไขให้ซะ
อืม มอี ะไรต่ออะไร ที่จะแก้ไขได้ก็ แก้ไขได้แก้ไข ถา้ ใหช้ า้ แก้ไข
เพิ่นมแี ตโ่ รคทั้งนัน้ เต็มไปดว้ ยโรค เพราะฉะนัน้ ร่างกาย ไม่ได้เปน็ ยงั ไง รถทั้งหลายเขาเอาไปเปน็ รางปลกู ผกั นะ่ เปน็ ราง
ของคนเราทกุ คนมันจึงจ�ำเปน็ ธุระภาระเปน็ ก้อนทกุ ข์ ใหเ้ ราบริหาร ปลูกผักนะขนดินเขา้ ใส่ อา้ ขนดนิ เขาใส่ มันดีๆ อ่ะ มสี ะระแหน่
มนั ถกู ต้องดูแลมันรักษามนั เพราะอาศัยมัน อาศัยมันท�ำอะไร มีอะไรๆ มาปลกู อยู่ในนน้ั ของหอม ของเหม็นกเ็ อามาปลูกที่ราง
อาศัยมันทำ� คณุ งามความดี เดินจงกรม น่งั สมาธิ ภาวนา เหล่านม้ี ัน รถนั่นแหละ รัง อา้ เขาเรียกว่าตัวถังรถนะ่ ตวั ถงั รถน่ะมันก็
เปน็ บริหารใจ ใหม้ โี อกาสได้ท�ำบ้าง ชำ� รุดทรุดโทรมเหมอื นกนั ข้ีสนมิ กินทะลุอันน้ันทะลุอันนี้ ทะลุ

อย่าปล่อยให้มันจนเละเทะตุ้มเป๊ะ เด๋ียวแก้ไม่ไหว ปล่อย 15
ให้มนั แย่แลว้ มนั เด๋ียวแก้ไมไ่ หว อย่าปล่อยให้แย่ พอเยียวยา
รักษาไว้ได้ก็เอา ฝากไว้กบั พระพุทธ พระธรรม พระสงฆ์ อานสิ งส์
อาจจะเกิดขึน้ มาชว่ ยเหลอื เราไดอ้ ยู่

16หมอ้ น้�ำ ทะลหุ มอ้ อะไร หมอ้ ลม มันรั่วทะลุ อะไรมีแต่เร่ืองที่ พดู เขา้ มาข้างในมนั เปน็ ปรมตั ถ์ อรรถธรรม อยใู่ นตัวของเราหมด
ทกุ คนเนยี่ มหี มด ทกุ คนเนยี่ มขี องที่จะให้รับผิดชอบบริหารงาน
แก้ไขทั้งน่ันแหละ ในท่ีสุดพาหนะท่ีเราใช้อยูท่ ุกวนั ทุกวนั ก็ต้อง มนั อมื ท่ีนัง่ เทศน์อยนู่ กี้ เ็ ขา เขาบริหารให้หลายคร้ังแลว้ บริหาร๖ เมษายน ๒๕๕๖
บริหารมนั ตอ้ งดูแลมนั เหมอื นดังร่างกายของเราอาศัยมนั อยู่ ถงึ ได้มาน่ังเทศนอ์ ยนู่ ่ีได้ อาศยั ผู้อื่นมาช่วยเหลือและบริหารให้
๖ ทุกวนั ๆๆ กต็ อ้ งบริหารมนั ดแู ลมนั อยูอ่ ย่างง้นั แหละ อย่าเพิง่ เบื่อ มีหมอดแู ลตรวจตาให้ เสน้ เอ็น หวั ใจ ความดัน ดันสูง ดนั ต�ำ่ ๖
อยา่ เพง่ิ หนา่ ย ใหพ้ ิจารณา ให้เห็นกองทกุ ข์ชัดๆ ซะก่อน กองทุกขงั มหี มดทุกอยา่ งแหละ อยใู่ นร่างกายเรา เพราะฉะน้ันอยา่ ประมาท
พวกเราอย่กู ับของไม่เที่ยงร่างกายมนั ไม่เท่ียง
ทุกขัง อะนจิ จงั อะนัตตา

ชดั แจง้ แลว้ มนั จะรู้จักวางของมัน โอ้ ร่างกายน่ีไมน่ านหนอ
บงั เกิดตอ่ แลว้ กลบั กลาย
ทกุ ขัง อะนจิ จงั อะนัตตา
ดุจฟองแห่งนำ้� หมาย
เอ้ยมนั เปน็ กองทุกข์ท้ังน้นั นะ รา่ งกายของเรากด็ ี เส้นเอน็ แลว้ แตกดับวับกระเด็น
ตับ ไต ไส้ พุง กระดกู กระเด้ียวของเราเหมือนกัน มนั ชำ� รุดทรุด
โทรมได้ เราบริหารมันอยูท่ ุกวนั แหละ กินยา ถ้าเปน็ นดิ ๆ หนอ่ ยๆ มนั มนั มนั เปน็ ไปอยา่ งงน้ั เวลามนั แตกมันดับไปหาย
ก็ไปหาหมอ หมอนวดกแ็ ก้ให้ตามความสามารถของเขา หมอ สญู หายไปไหน เขาเอาไปเผาไฟ แมต้ ้ังแต่กระดกู ชิ้นเดียวก็ไมเ่ หน็
ฉดี ยา ถา้ เป็นอยา่ งน้ี อย่างน้ี เขากฉ็ ีดยาบำ� รุงแก้ไขให้บรรเทา อมื เปน็ ปุ๋ยไปหมดแล้ว รา่ งกายทั้งหลายทั้งปวง เปน็ ป๋ยุ ของ
ความเจบ็ ความปวดลงได้ อา้ ถา้ ไปเมินเฉยไมด่ ูไม่แลมนั อยา่ พชื พรรณธญั ญาหาร หญ้าตน้ ไม้ทั้งหลาย ผมู้ ีปุย๋ ดีดนิ ดี น้�ำดี
ปลอ่ ยใหม้ นั รั่วมากๆ เฮ้อ นห่ี ลังคาเราอยูอ่ าศัยอย่นู ี้ ถ้าปล่อย เขาก็งามเกิดดอกออกผลให้ได้ใช้ ถ้ามันขาดอยา่ งหนง่ึ อยา่ งใดขึ้นมา
ใหม้ นั ร่ัวมากๆ เหอะ ก็มนั แก้ไม่ทันนะ แก้ไมไ่ ด้ แก้ไขเวลาเรา ไม่ ไมไ่ ดน้ ะ แก้ แก้ไขไมท่ ัน เพราะฉะนน้ั ขอฝากทุกคนชว่ ยคดิ คน้
พอแก้ไขไดก้ ็แก้ไขไป โยนไปไหน อ้า ร่างกายเรากเ็ หมือนกนั เรา ควา้ ตัวเองภาวนารักษาใจไวร้ ักษาสขุ ภาพรา่ งกาย ในร่างกายนม้ี ี
แก้ไขไดก้ ็บำ� รุงรักษามนั ไปพยาบาลมันไปดูแลมนั ไว้ อมื อมื เพอ่ื สขุ ภาพจิตดว้ ย กำ� ลงั ใจดว้ ย
ได้ทำ� คุณงามความดีต่อไป อะ่ ใหร้ ักษาศีลกต็ อ้ งอาศยั ร่างกาย
นั่งสมาธิ ภาวนากต็ ้องอาศยั รา่ งกาย ท�ำความพากความเพียร ถ้าสขุ ภาพจิตดี สขุ ภาพรา่ งกาย เสน้ เอ็น กระดูก ตับ ไต
ทางกายกด็ ีทางใจกด็ ีกต็ อ้ งมาแก้ไขที่น้ี นม่ี ันพูดอย่างเป็นปรมัตถ์ ไส้ พุง ในร่างกายนมี้ เี ปน็ สว่ นของร่างกายกเ็ ปน็ สุขภาพเหมอื นกัน
ถ้าเราไมร่ ักษามัน เวลามันแย่แหละมนั แก้ไมไ่ หวแก้ไม่ทัน
ให้ตรวจตราอยเู่ สมอๆ หมอผู้ที่ชำ� นาญการมีอยู่ อะไร อะไรมัน

17

18ชำ� รุดที่ตรงไหน ตรงไหนก็ชว่ ยแกช้ ว่ ยไขกันไปทีละนดิ ละน้อย ไปแล้วไปช่วย ไปช่วยสง่ ท่านแล้ว เอาดอกไมธ้ ปู เทียนไปชว่ ย
สง่ สการ(สง่ สักการะ)ท่าน ไปเผาทา่ นแลว้
มีพ่ี มนี ้อง มีพอ่ มแี ม่ มลี ูก มีหลานอาศัยไหวว้ านกนั ได้ เพราะ ๖ เมษายน ๒๕๕๖
อาศัยกันได้เราอยู่ดว้ ยความอาศยั ชาวบา้ นชาวเมืองเขาดว้ ย โอปะนะยิโก
๖ อยา่ งเปน็ พระอยา่ งงี้ ก็อาศัยชาวบา้ นชาวเมืองเขาให้อาหาร น้อมเขา้ มาหาตัวเรา ทุกคร้ังๆ ไปที่ ไหน ไปที่ ไหนก็ ๖
การกนิ ให้นำ�้ โภชนะอาหารทกุ วัน ถา้ เขาไม่ใหแ้ ล้วกห็ มดแรงแล้ว โอปะนะยโิ ก นอ้ มมาใส่ตวั ของเราตัวของเราก็จะเปน็ อย่างนี้ อย่าง
ป่านนี้ แจด๊ ปะแหง่ แหงแก๋ เดียวหนอ หึ เออ ยิ้มดมู นั ถา้ มันพอใชง้ านได้กอ็ ยูไ่ ป ถ้ามนั ใช้
เพิ่นก็ไป หนจี ากเรา หลายองค์แลว้ หลวงปูท่ ้ังหลายก็ งานไมไ่ ด้กต็ อ้ งวางธรรมดาล่ะ หอบไว้เอาไว้ไม่อยู่ ขอให้ทุกคน
ไปหนจี ากเรา ท้ังหลายแล้ว อยา่ ไดป้ ระมาท เพราะวา่ ความมันไมเ่ ท่ียง

หลวงป่คู �ำดี(หลวงปคู่ �ำดี ปภาโส) รา่ งกายมันไมเ่ ท่ียงหนอ
หลวงป่ชู อบ(หลวงปชู่ อบ ฐานสโม) บังเกดิ กอ่ แล้วกลับกลาย
หลวงป่หู ลุย(หลวงป่หู ลุย จันทสาโร)
หลวงปซู่ ามา(หลวงปู่ซามา อจุตโต) ดุจฟองแห่งนำ้� หมาย
หลวงตามหาบวั (หลวงตามหาบัว ญาณสมั ปนั โน) แล้วแตกดับวบั กลายเป็น
อมื อะไร เหตนุ น้ั แหละ คนเราสขุ ก็รีบแสวงหา มันมีอัน
จะมรณา นยิ ธรรมดาเปน็ โอย้ มาอยูเ่ ร่ือย ควรเป็นกุศลไวจ้ ะ
ทำ� ใหม้ ิเคอื งเขญ็ ถา้ มบี ญุ มีกุศลแลว้ ก็ สุขภาพรา่ งกายก็ดี อายุ
กม็ ั่น ขวัญกย็ นื อย่เู ป็นรม่ โพธริ์ ่มไทรลูกหลานสบื ไปอีกนาน
เท่านานทุกคน ทุกคนดว้ ยเทอญ

19

20

๖

แจง้ ใหท้ ราบนะ เงินทกุ บาททกุ สตางค์ ไปสร้างเจดีย์ ใคร
จะมาแหยมไปไหนไมไ่ ด้ อยู่ใน อยู่สรา้ งเจดีย์หมดนะ่ ถ้าเงนิ สว่ นตัว
ก็จึงคอ่ ยจา่ ยอยา่ งอื่น อา้ สว่ นสรา้ งเจดีย์นนั้ แหยมไมไ่ ด้
สักสลึงเดียว เออ สรา้ งเจดีย์ใหห้ มด อืม อา้ เก็บไปเก็บมาก็
มันก็ตืน้ ข้ึน ต้นื ขึ้นมา จ่ายไปแลว้ ถ้าเราไปวดั ศรีอภัยวนั ตอ่ ไป
ก็อาจจะมีหนิ อ่อนพอ อ้า

เพราะว่ามันต่อเป็นพน้ื เดียวกนั กบั วิหาร ต่อเป็นพ้นื เดียวกัน
กวา้ ง ชน้ั ชัน้ บนแลว้ มันเสรจ็ เจดียส์ ิขึ้นอยู่ข้างบนมันเนอ้ อา้
อา้ มนั ตอ่ กนั ไป มันต่อกันไป อืม เขาจะหาว่าตม้ ต๋นุ ประชาชน
จะเอาเงนิ เจดีย์ไปใชจ้ า่ ยทางส่วนตัว ไปสรา้ งอยา่ งอ่ืน เพราะฉะน้ัน
ไม่ใหม้ ันไหลไปไหน สร้างเจดีย์อยา่ งเดียว

ขอให้มนั สำ� เร็จ
ขอให้มันส�ำเรจ็ เด้อ



หลวงปูท่ ่อน ญาณธโร ๗ เมษายน ๒๕๕๖ ๗
วนั อาทติ ยท์ ี่ ๗ เมษายน ๒๕๕๖ เวลา ๑๗.๐๐ น.

ณ หอ้ งประชมุ ชน้ั ๒๒
อาคารศนู ย์การแพทย์วชิ ัยยทุ ธ

๗โรงพยาบาลวชิ ัยยุทธ

เสียงมันหายไป ไปประเทศมาเลเซยี ถกู อากาศเปล่ียนแปลง
หรือยังไง กะทันหนั กลับมาบ้านเสียงหายไปเลย ก็หวัด อากาศ
ทางโนน้ มันก็ไมผ่ ิดกนั กบั บา้ นเราเทา่ ไหร่ มีผิดนดิ หน่อย มนั
เปลย่ี นแปลงไปเร่ือยๆ อยูก่ รุงเทพฯ นกี้ ็เปล่ียนแปลงได้ โรคภัย
โรคภยั ไขเ้ จบ็ ทกุ ชนดิ เปลี่ยนแปลงไปเลย เลยแก้ไขถา้ อยู่ใกลห้ มอ
หมอก็ชว่ ยแก้ไขให้ ให้เสียงคนื มาอยา่ งเกา่ แต่ไม่เตม็ ท่ี ยงั ได้ไม่
คืนมาเตม็ ที่ ยงั หลงๆ เหลอื ๆ ไปอยู่ ตสั สะ ตัวอกั ษรของมนั
ภาษาของมัน ดดั ไม่คอ่ ยเข้าเลย สะระณงั คจั ฉามิ อย่างนว้ี า่ ยาว
ไปเลย อืม ต้งั ใจ เดอ้

1

2 นะโม ตัสสะ ภะคะวะโต อะระหะโต สมั มาสมั พทุ ธสั สะ จิตตงั ทันตงั สขุ าวะหงั
ทนั โต เสฏโฐ มะนสุ เสสุ
นะโม ตัสสะ ภะคะวะโต อะระหะโต สัมมาสัมพทุ ธัสสะ ๗ เมษายน ๒๕๕๖
นะโม ตสั สะ ภะคะวะโต อะระหะโต สัมมาสัมพทุ ธสั สะ
จิตตัง ทนั ตัง สุขาวะหัง มนษุ ย์หญงิ ชายท้ังหลาย ถา้ ได้ฝึกฝนอบรมจิตของตนอยู่
๗ ทนั โต เสฏโฐ มะนสุ เสสุ ในสนับ อยใู่ ตส้ นบั บังคบั ของสติปญั ญาของตัวเองไดด้ ีแลว้ ๗
นำ� ความสุขมาให้ เพ่ินวา่
พดู มาทุกคร้ังทุกคราว มนั กอ็ าจจะไม่เหมอื นเดมิ เพราะ
มันเปลย่ี นแปลงไป อนั นพ้ี ูดเรื่องจริง ทนั โต เสฏโฐ มะนสุ เสสุ

จิตตัง ทนั ตงั สุขาวะหัง มนษุ ยห์ ญิงชาย เหลา่ นั้นเป็นผปู้ ระเสริฐ เพราะไดอ้ บรม
จิตของคนเรามคี วามละเอยี ด สุขมุ คัมภรี ภาพมาก ยากที่ จิตแลว้ บอกได้ ห้ามได้ไมไ่ ปไหน อยกู่ บั เน้ือกบั ตัวเราเอง วิธี
จะพรรณนาให้สิน้ ให้จบได้ เพราะวา่ จิตนมี่ นั ไปทกุ หนทกุ แห่งร้อย ฝึกฝนอบรมจิตน่ันท่านกต็ รัสไว้แล้วด้วย เอาอะไรมาฝกึ ฝนอบรม
แปดพันประการไปรอบจักรวาล ในโลกไปได้ทุกหนทกุ แห่ง จิต ไม่ให้มนั นกึ มันคิดไปทางอื่น ใหม้ นั อยกู่ ับเนือ้ กับตัว ให้รู้ตวั
เพราะฉะน้ันการรักษาจิตจึงเปน็ ของยาก ท่านจึงใหน้ งั่ สมาธิ อยูท่ ุกขณะจิต ไมใ่ ห้ฟงุ้ ซ่านไปตามสญั ญาอารมณ์อ่ืน มวี ิธีอยู่
ภาวนา เพื่อรักษาจิต ไม่ใหฟ้ ุ้งซ่านออกนอกรา่ งนอกกายไปที่อ่ืน ทา่ นเอาวิธอี ันนมี้ าสอนโลก วิธนี ้ันยังไง อะไรพธิ ี มีพิธีรีตอง
ฉะน้ันจะมอี านสิ งส์ใหญ่ เออ อยา่ งไร ไมม่ พี ิธรี ีตองอะไรหรอก

ตงั้ สตริ ู้ใจของตัวเองอยู่ ใหร้ ู้อยูท่ ี่หน้า อยู่ท่ีหน้า ที่ตา
ของเรานแ่ี หละ ตา หู จมูก ลน้ิ กาย เปน็ เป็นชอ่ งประตูท่ีมนั
จะโผลแ่ วบออกไป แวบออกไปจากร่างจากกาย ตา หู จมกู ลน้ิ
กาย นเี้ ป็นประตูของจิต จิตคดิ ไปได้ท่ัวโลก อ่ะ

อย่างงั้นไม่ถกู ต้อง ไมถ่ กู ต้อง ตอ้ งดงึ จิตไวอ้ ยู่ในใจของเรา
รอู้ ยู่ในอก ไดย้ นิ อยทู่ ่ีหู ไดร้ ้อู ยู่ท่ีใจ อ่ะ เราจะบังคบั ใหม้ ันอยกู่ บั
เนอื้ กบั ตวั สกั ระยะหนงึ่ หรือเอาตลอดวันตลอดคนื ยิง่ มีอานสิ งส์
ใหญ่ อา้ ถ้าบรรลคุ ณุ ธรรมอนั ประเสริฐขน้ึ ไปได้

3

4 เข้ายาวขนาดไหน พุท ยาวๆ เวลาออกก็ โธ ตามยาวๆ ระลกึ ๗ เมษายน ๒๕๕๖ ๗
อยแู่ ค่น้ี ใจสงบ น่ะนัน้ เป็นสมาธิ ใจสงบแมย้ งั บริกรรมอยู่ ระลึก
จติ ตัง ทนั ตงั สขุ าวะหงั อย่กู ล็ ืมเนื้อลืมตวั มีแตว่ ูบ วาบ วูบวาบ นเี่ ปน็ สงั เกตว่า
จิตที่ฝึกฝนอบรมดีแล้ว นำ� ความสขุ มาให้แนะ่ เพ่ินวา่ ยงั หายใจอยู่ แล้วไมไ่ ด้ระลกึ ตาม แต่หายใจ พุท นั่นมีความ
ระลึกตาม เวลาลมออก โธ ตามระลึก พุท โธ นยี้ าวๆ รู้ มนั สนั้
๗ อยา่ งงั้น ความสขุ อื่นย่งิ กว่าความสงบไมม่ ี เพ่ินก็บอกไว้ ก็รู้ มันยาวก็รู้ ลมเขา้ ลึกกร็ ู้ ลมเข้านอ้ ยเดียวก็รู้ ลมออกยาวก็รู้
ลมเขา้ สัน้ ออกยาวก็ไม่เสมอกนั ให้มนั สม�่ำเสมอกันกบั ความระลกึ ได้
นตั ถิ สนั ติปะรัง สุขงั เป็นมหาสติ อมื ไมฟ่ ้งุ ซ่านไปที่อื่น อยกู่ บั เนอ้ื กบั ตัว เป็น
สุขอ่ืนในโลกจะมีหมื่นมแี สนมีลา้ นก็ตามความสขุ นัน้ มหาสตอิ ยูท่ ุกวนั ๆ ไมไ่ ด้อยูไ่ ดท้ ี่ ไหน พระนพิ พาน มนั ก็ต้องรวม
สคู้ วามสงบไมไ่ ด้ ถ้าท�ำความสงบใหจ้ ิตใจอยู่กบั เน้ือกับตัวแล้ว เข้าไป รถู้ ึงพระนพิ พาน ความสขุ พระนพิ พาน
มสี ุขเหลือเกนิ เพิ่นเรียกว่า
นัตถิ สนั ตปิ ะรัง สุขงั
นตั ถิ สนั ติปะรงั สขุ ัง เพิ่นยงั รับรองไวว้ ่า ความสขุ อื่นย่งิ กวา่ ความสงบไม่มี เออ
สขุ อื่นยง่ิ กว่าความสงบไมม่ ี ถ้าผู้ใดยดึ เอาสติสตัง อยกู่ ับ ความสขุ อื่นเสมอดว้ ยความสงบสุขไม่มี ถา้ เราควบคุมสตไิ วอ้ ยู่
เน้ือกบั ตัวได้ ไมฟ่ ้งุ ซา่ นส่งออกนอกรา่ งนอกกายไปอื่นแนะ่ กับเนอื้ กบั ตัวได้สักระยะหนงึ่ กจ็ ะเหน็ ความแปลกประหลาดเกดิ
หาความสขุ ไม่มีเลยเป็นจากฟงุ้ ซา่ น ร�ำคาญจิต น่ังสมาธิมันก็ไม่ ข้นึ ในตัวเรา มันสงบ วิเศษจริงๆ อ้า สงบนง่ิ จนไม่รเู้ นื้อร้ตู ัว
อยู่กบั เนอื้ กบั ตัว สง่ ไปนอกรา่ งนอกกายไปอื่นโนน้ ออกจากร่าง พนู้ ( โน้น)ละ่ อ้า มนั สงบ มนั มแี ต่รๆู้ ๆ อยอู่ ย่างเดียว ไม่ไดว้ า่
จากกายเราไป มันกค็ วา้ น้�ำเหลวอะ่ แหละ หาอะไรไม่มีเลย มรรคผล พุท ไม่ไดว้ า่ โธ เหลือแต่ แตม่ ันร้อู ยู่อย่างน้นั อันนเี้ รียกวา่ ใจ
นพิ พานก็ไมใ่ กล้เลย คว้าน�ำ้ เหลว ไมม่ ีเนอ้ื ไมม่ ีเน้ือในนั้นเลย เป็นหนึง่ ใจของเรามันมี วิตก วิจาร ปติ ิ สุข เอกัคคตา เนย่ี
เอาสติมาจดจ่อระลกึ ต่อการภาวนาของเราดีกวา่ เอาอะไรละ่ มา
เปน็ เครื่องหมายอย่หู รือไมอ่ ยู่ เอาลมหายใจเข้า รู้ หายใจออก 5
รู้ หายใจเขา้ รู้ หายใจออก รู้ ตอ้ งมคี ำ� บริกรรมอีกนะ มีค�ำ
บริกรรมติดตามวา่ หายใจเข้า พุท หายใจออก โธ แค่นม้ี ี ๒
ค�ำแค่นี้ หายใจเข้า พุท เวลาเราลมออกก็ โธ ตาม โธ ยาวๆ
อย่าให้มนั สน้ั ใหม้ ันเปน็ ความระลึกได้ หายใจเข้ามนั เข้าลึก

6จริงๆ ๕ อยา่ งนี่ อยู่นี่ อยู่น้ี ท่องเท่ียวอยู่นี่ มวี ิตก มวี ิจาร มีปิติ เวลาพักแน่ พักแล้ว อ่ะ นั่นน่ะ ดูคนไหนๆ ไมอ่ ยเู่ ฉยๆ
มนั รอ้ นเอาพัดมาพัดตัวเอง วี(พัด)ตัวเองมนั ฮะฮะ มันเหนอ่ื ย
มสี ุข มีเอกคั คตา มี ๕ อยา่ งน้ี ให้ควบคมุ อยใู่ น ๕ อย่างน้ี มนั หอบ อา้ นั่นนะ่ ลมื ตวั ไปขณะน้นั ปล่อยไปตาม (อำ� )นาจ ๗ เมษายน ๒๕๕๖
อยา่ งน้อยให้ออกมาส�ำรวจตรวจตราดู วา่ เรามวี ิตกอะไรบา้ ง ปล่อย ปลอ่ ยไปตามอ�ำนาจของเพลง มันกเ็ ตน้ ไปตามอำ� นาจของ
เรามีวิจารอะไรบา้ ง แลว้ เกิดความปติ ิปราโมทย์ขึน้ หรือเปล่า เพลงหรือจังหวะของเพลงแหละ อืม ว่ิงโลดโดดเต้น สนกุ สนาน
๗ ปติ ิ แล้วก็สขุ เกิดความสุขหรือเปลา่ ถ้าจิตเป็นเอกคั คตาจิต หาว่าเรื่องเปน็ การสนกุ มาก แต่วา่ มนั เม่อื ยตัวเองจนหายใจไมท่ ัน ๗
จิตเปน็ หน่งึ แลว้ มีความสขุ ท่ีสดุ ไม่มสี ุขอื่นเสมอด้วยความสงบไม่มี หายใจหายคอไมท่ ัน

นัตถิ สนั ติปะรัง สุขัง บางรายถงึ กับเป็นลมในขณะท่ี ไปเต้นร�ำทำ� เพลงอยู่
น้นั ก็มี ขึ้นไปดูลเิ ก ละคร อะไรๆ ดอู ะไรแล้วเปน็ ลมไปในขณะ
เพ่ินบอกอย่างง้ันนะ อ่ะ ถ้าตอ้ งการความสุขอย่างสดุ ยอด น้ันกม็ ี หมดสติเป็นลมแลว้ หมดสตไิ ปเลย หมดสติ อา้ สตหิ มด
จริงๆ จะเอาไหม รู้อยกู่ ับอารมณข์ องภาวนา ภาวนาใหม้ ันรู้เนื้อ ไปแล้วก็หมดสตางค์ไปด้วยนะ ไม่ใชธ่ รรมดา ค่าหมอท่ีจะมา
รตู้ วั อยูเ่ สมอซะกอ่ น อะ่ จึงไปวิตก ไปวิจาร ปิติ สุข เอกัคคตา แก้ไขให้หายใจฟ้นื คืนมา มากดหวั ใจใหม้ ันเตน้ แอ้ กดลงๆๆ
จิตเป็นหนง่ึ แน่นอน เอกัคคตาจิตเป็นหน่ึงแลว้ น่ันนะ่ บรมสขุ บางทีก็เปา่ จมกู บ้างอะไรบ้างให้มันกระต้นุ ข้ึนมา หายใจงาบขึน้ มา
อยูท่ ่ีน่ัน สุขในโลกมหี ลายอยา่ ง สขุ เพราะโลกยี ์ สนกุ สุขและก็ ลืมตาเมา่ (ลืมตาโพลง)ขึน้ มา คนท่ีเฝา้ รักษาจึงค่อยดี ใจ เออ
สนกุ ด้วย เตน้ รำ� ทำ� เพลงตามสำ� เนยี งของเพลงนนั้ ๆ ปอ้ รำ� ลืมตาแลว้ ๆ หายใจได้แล้วๆ น่ะ เหน็ เขาแสดงอย่ตู ามโรงพยาบาล
ขับร้องแล้วถึงจะหายเหนด็ หายเหน่ือย ไมร่ ตู้ ัวเลย โอ้ เวลาหยดุ ต่างๆ เอาคนไข้ใหฟ้ ้ืนไดแ้ น่ะ ฟ้นื ขึน้ มาได้จึงรเู้ นอื้ รตู้ ัว
จากเต้นร�ำขับร้องไปแลว้ ได้มาเอาพัดมาพัดตัวเองอยูอ่ ย่างนู้น
มันเหนอ่ื ย พัดวี(พัด)ตัวเองมนั เหน่อื ย มนั เต้นตลอดช่ัวโมงท่ี
เขาใหแ้ สดง เขาแสดงละครเรื่องอะไร เตน้ รำ� เร่ืองอะไร เอาแต่
เย้วๆๆ ตามเสียงจังหวะของเพลงน้ัน

7

8 หายใจเขา้ กส็ บาย หายใจออกกส็ บาย ปกติแลว้ เปน็ ไงสบาย มาแตไ่ กล ใกล้เข้ามาๆๆๆ จนถึงตวั ลมื ตาขนึ้ เขาอยู่รอบเตียง
ลอ้ มเรา ญาติโยมที่ ไปเฝ้าไปดไู ปแล ลมื ตา ลืมตาเม่า(ลืมตา
หรือยงั พยกั หน้า เออ สบายแลว้ ๆ ก็รักษาความสบายนั้นไว้ โพลง)มองเหน็ อนั นั้นอนั นแี้ ลว้ เอา เอามือมาคล�ำที่ทอ้ งท่ีท้อง ๗ เมษายน ๒๕๕๖
ตอ่ ไป แล้วจะทำ� งานหนกั ๆ ต่อไป ท�ำงานหนกั ๆ ไดต้ อ่ ไปมัน ตัวเองเขาผ่ายังไง เขาท�ำยงั ไง ผา่ แลว้ เรียบรอ้ ยแลว้ ๆ นั่นน่ะ
มกี ารดีดดิ้น เล่นละคร ฟอ้ นร�ำ ไปไดก้ ับเขาอกี อยู่อย่างง้นั แหละ เขากว็ า่ ตอบมา อ๋อ หนา้ ทอ้ งเราไม่เหมอื นเดิม หนาแน่นมากจะ
๗ แตว่ า่ เวลามันจะวบู มนั เปน็ โรควูบ เขาก็เรียกโรคเปน็ ลมกะทันหัน เอาผ้าเทปหรือผา้ อะไรมาใสห่ ลายช้นั หลายช้นั รัดท้องไว้ ผ่าท้อง ๗
แบบน้ันเขาเรียกว่าโรควูบ วูบไปเลย ลืมหายใจเขา้ ลมื หายใจ แล้ว เฮย้ มนั เปน็ ยังไง อ้า คนทุกคนคงเหมือนกันแหละ เหมือน
ออก วูบมนั กห็ มดสติ ความระลึกอะไรๆ ก็ไมอ่ อกหรอก หมดสติ กันทกุ คน มีการสลบไป มกี ารตายไปสกั ชัว่ ขณะหนึ่ง ไมม่ ากหรอก
ต้องอาศยั คนอ่ืนมาข่ม(กด)ที่หน้าอกให้ ข่ม(กด)บะ ข่ม(กด)บะ แวบเดียวเทา่ นัน้ แหละ เป็นต้ัง ๕ ชวั่ โมง ไปแวบเดียวเทา่ น้ัน
แก้คนท่ีวูบ ใหล้ มื ตาเมา่ (ตาโพลง)ข้ึนมาแลว้ กห็ ายใจ โอ้ นง่ิ ไป แหละ ฟน้ื ขึน้ มา ลมื ตาข้นึ มา ดนู าฬกิ าได้ ๕ ชว่ั โมง แลว้ ต้งั แต่
ตะกน้ี ี้ไปถงึ ไหน อา้ ไม่รู้วา่ ไปถึงไหน มดิ ไปเฉยๆ น่ะ ผา่ ตดั มา
คนท่ีมีสติแตป่ างก่อนมัน เทวดา เทวดาเปน็ ตัวอย่าง
เทวดาไปเจอะดอกไม้ในวนั สำ� คัญๆ ในงานส�ำคัญๆ เก็บดอกไม้
แลว้ ก็ตกตน้ ดอกไม้ ตกตน้ ลงมา มาสลบอยู่ท่ีพื้น อมื เวลาฟืน้
ขึน้ มา ถามวา่ ไปอยู่ไหน ทำ� ไมถงึ เงียบไปอย่างงน้ั เอ มนั ไปเก็บ
ดอกไม้อย่สู วรรค์น้นู แหนะ ไปเกบ็ ดอกไม้ ตกจากต้นดอกไม้
กิ่งไมพ้ าหักลงมา สลบแน่ะ ไปเกบ็ ดอกไมอ้ ย่เู มืองสวรรคน์ นู้ แน่ะ
อันนค้ี นทำ� บุญ ท่ีทำ� เปน็ อย่างนั้น มอี ารมณแ์ บบน้ันเกดิ ขนึ้ เป็น
กุศล กุสะละ สติ กุสะลา ปัจจัย ให้เหน็ อยา่ งง้ันว่าเราสลบไป
ช่วงประเด๋ียวเดียวมนั ก็ไปไกลเหลอื เกิน
ตัวของเราเองก็เคยสลบไปเหมอื นกัน ถา้ หมายถงึ ผา่ ตดั
หน้าอกหรือท่ี ไหน ผ่าตัดถุงน้�ำดี มันหนจี ากร่างกายไปไหนพนู้ อ๋อ ไปเท่ียวอยูไ่ กลนะ่ หลวงพอ่ พุธ(หลวงพอ่ พุธ ฐานโิ ย)
( โนน้ ) ไปอยทู่ ี่อ่ืนหมดอะ่ หมอทั้งหลายน่งั เฝ้าเราอยู่ ไม่หายใจ ท่านมาเยย่ี ม ท่านไดย้ นิ ข่าวเรามาเยี่ยม ออกมาคยุ กบั ท่าน อ้า
จะไปกดหัวใจก็ เกรงจะเปน็ บาปเปน็ กรรมขน้ึ มา ปล่อยใหเ้ รา มาน่ังคยุ กัน ไปอยูไ่ หนนานๆ ไปอยไู่ หนนานๆ ไม่ ไม่รู้วา่ อยู่
นอนเงียบอย่ใู นเตยี งน่ะ ต่อมากว่าจะไดย้ ินเสยี งคนภายนอก มา ที่ ไหนที่แห่งน่ันเปน็ ที่น่มุ นม่ิ ไปหมด ที่น่งั ก็นมุ่ ที่นอนก็นมุ่ ไม่มี
ต้งั แต่ไกลนนู้ นะ่ มาใกล้ๆ เสียงแสบหมู าก มาพูดกันจ๊อกแจก๊ ๆ แสงแสลงตา สีออ่ นอะไรหรอก แต่ แตว่ ่านวลไปหมดในจักรวาลน้ี

9

10ไม่มีอะไรปดิ บังเลย โลง่ ไปหมด อา้ นมุ่ นม่ิ ไปหมด อมื หลวงพอ่ ไปสวรรค์อยา่ งเดียว ไปพรหมโลกอย่างเดียว มอี ายุยืนยาวมาก
อยใู่ นพรหมโลก เปน็ หมื่นๆ ปีน้นู ละ่ ไปอยมู่ ันเปน็ มันจนเหนอื่ ย
ทา่ นตอบวา่ นั่นละ่ เรียกว่าพรหมโลก อืม ถา้ ไปอยูท่ ี่นั่นก็เปน็ จนประมาทขึ้นอีก ประมาทขน้ึ มาก็เปน็ หนทางนำ� มาซ่ึงความทุกข์ ๗ เมษายน ๒๕๕๖
พรหมโลกแลว้ อืม ถา้ ไม่กลับคนื มากอ็ ย่พู รหมโลกนู้นล่ะตอ่ ไป ถ้าประมาทจะเป็นหนทางนำ� มาซึง่ ความทกุ ข์ ความทกุ ข์จะมาหาตวั
โอ้ ตกใจ มนั เปน็ อยา่ งนัน้ เหรอพรหมโลก คุยธรรมะธมั โมกัน
๗ อยใู่ นหอ้ ง ในห้องผา่ ตดั น่ันแหละ เขาปพู รมในห้องรับแขก ๗
ปูพรมไว้
คุยกนั ไปคยุ กนั มาประเด๋ียว กราวมา กราวมาทางอากาศ
เอา ตกลงพ้นื ใสผ่ ืนพรมสีแดง เป็นเม็ดๆๆๆ เทา่ เม็ดขา้ วโพด
กม็ ี เท่าเมด็ อะไรมี กราวเปน็ เม็ดๆ พน้ื พรม เขากต็ กใจอะไรละ่
กราวลงมา เข้าไปเกบ็ มาดู เก็บมาดู เปน็ พระธาตุ พระธาตุเสดจ็
มา เออ เสด็จมาจากทางไหนเราก็ไมร่ ลู้ ะ่ ปะเนยี่ แปลก เขาก็ไป
เก็บรวบรวมไว้ เกบ็ รวบรวมใส่กระปุกไว้ได้หลาย ขนาดไหนไมร่ ู้อ่ะ นริ ะยายปู ะกัฑฒะติ
น้นั มันเปน็ อยา่ งง้นั ยงั กญิ จิ สถิ ิลัง กมั มัง
พรหมโลก เทวโลก มนษุ ยโลก นริ ยโลก โลกมนษุ ยม์ ี สงั กิลฏิ ฐญั จะ ยัง วะตงั
โลกสวรรคม์ ี พรหมโลกมี มีอย่ใู นโลกนี้ เพราะฉะน้ันเราตอ้ ง สงั กสั สะรงั พร๎ หั ๎มะจะริยงั
ตั้งอกตัง้ ใจ ท�ำอะไร ทำ� จริงลงไป อยา่ ไปทำ� เหลาะๆ แหละๆ นะ ตัง โหติ มะหปั ผะลันติ
ตัง้ ใจจริง จะภาวนาให้มนั สงบจริงๆ ใหม้ ันถึงความสญั ญี เอา เออ เพ่ินว่ามอี านสิ งส์ใหญ่ มผี ลใหญ่จริงๆ ท�ำความใจให้
สญั ญแี นะ่ อ้า อสัญญพี ้นู (โน้น)ละ่ บย่ ินดี ชมส่ืน(ค�ำชม) บต่ ้องต่ืน สงบได้ นั่นน่ะจงึ จะไปฟังเทศนฟ์ งั ธรรมท่ี ไหนๆ ฟงั คำ� บรรยาย
โมทนา มันเร่ืองอะไร มนั เงียบลงไป เปน็ อสญั ญีภาพ เออ เพราะ ที่ ไหนๆ กท็ �ำใจให้เปน็ หน่งึ ไปฟัง อย่าส่งไป ๒ ๓ อารมณ์อยา่ ไป
อยา่ งงั้น การแสดงธรรมวันนก้ี ็ไมม่ ีอะไรมากมาย เอาเบ้ืองต้น ให้ใจเปน็ หน่ึงอย่เู รื่อยๆ ฟงั คำ� บรรยายได้ชดั แจ้งแล้ว ทกุ เนอื้
แค่นก้ี อ่ น สิง่ อ่ืนท่ีจะพดู จากนั อยอู่ กี ก็มอี ยู่ เออ อนั นเ้ี บ้ืองต้น ถอ้ ยกระทงความ เนอื้ หาสาระทั้งหลายใจมันบนั ทกึ เอาหมด
ของยอดภาวนา เผอ่ื ตงั้ ใจอยากให้ใจมันเป็นอยา่ งงนั้ ตง้ั ใจอยาก บันทึกเอาความเป็นหนึ่งลงได้ เขาเรียกว่า ภาวนาเปน็ หนง่ึ
ให้มันเป็นหน่ึงอยา่ งเดียว ไมม่ ี ๒ เอกคั คตาจิต เอกคั คตารมณม์ จี ิตดวงเดียว มีความรูอ้ นั เดียว
เอกคั คตาจิต เอกคั คตารมณอ์ ันเดียวแคน่ น้ั ไมต่ ้องกลวั อา้ ใหม้ นั ได้อย่างนที้ กุ วันๆ เด้ ว่าแต่พรหมโลก เพ่ินจะไปละ่ กนั
วา่ ลงไปตกนรกหมกไหมอ้ ะไร ถา้ ใจเป็นอยา่ งง้นั ไปสวรรคอ์ ย่างเดียว
11

12 ไปพรหมโลกได้ ขอให้กำ� หนดจดจ�ำน�ำไปประพฤติปฏบิ ัตลิ องดู นำ� ความเจริญมาสู่ประเทศชาตบิ า้ นเมือง สามารถนำ� รถฟนื รถไฟ
เขา้ มาว่ิงในเมืองไทยได้ สามารถพัฒนาไฟฟา้ น�้ำประปาอะไร ให้
ก็จะเห็นความแปลกประหลาดของการน่ังสมาธิภาวนา มผี ลอย่างน้ี มนั นำ� สมยั เขาทุกอยา่ ง เกดิ ความสะดวกสบาย แต่ความสะดวก ๗ เมษายน ๒๕๕๖
อานสิ งส์ใหญ่ เออ เพ่ินว่าอานสิ งส์ใหญ่จริงๆ ผลใหญจ่ ริงๆ สบายนัน้ กย็ งั ไมเ่ พียงพอ โอ้ หนทางสัญจรใหม่ๆ ยังแออัด
มรรคผล นพิ พาน มนั อยทู่ ่ีน่ี ทำ� ใหเ้ กิดสขุ บรมสุข เราไปแสวงหา ยดั เยียด รถตดิ กันเป็นพรวนทีเดียว อ้า พัฒนายังไมถ่ ึงที่ อ้า
๗ ความสุขในการออกกำ� ลงั กาย ในการดีดด้ินเล่นกฬี าอะไรต่างๆ มันกต็ ิดกนั ไปค่อยคลานไปอยู่อยา่ งง้ัน มีงานดว่ นเรง่ ๆ ด่วนๆ ๗
เหลา่ นั้น ไมใ่ ชค่ วามสขุ อนั แทจ้ ริงหรอก สขุ สนกุ แต่ว่ามันทกุ ข์ถนดั งานเรง่ ดว่ นอยากจะไปให้ทันนลี่ ่ะ เฮ้ย ไปด่าคนอื่นเขาเวย้ เอ้า
สขุ จริงๆ แตม่ นั ทุกขถ์ นัด เหล่านั้นมาเกดิ และอาจจะเบียนกนั อยู่ในโลกอันน้ี อ่ะมันต้อง
ถ้าพักยกแล้วหอบอยู่ โงกเงกๆ อยู่ พัดลมอยวู่ บู วาบๆ เป็นอย่างงแี้ หละ พัฒนาใหม้ นั สมใจไดท้ ุกอยา่ งมนั ก็ไมม่ ที นุ ไมม่ ี
พัดลมพัดไม่ทัน ดงึ ใบพัดลมลงมา มาพัดเจา้ ของ ดึงมันลงมา ทนุ ท่ีจะพัฒนาให้ได้สมปรารถนา อา้ สมความตั้งใจมุง่ มาด
เอามาพัดตัวเอง เออ จงึ คอ่ ยมคี วามสบายขน้ึ มาอย่างงนั้ แหละ ปรารถนา อยากใหม้ รี ถฟืนรถไฟวิ่งขวักไขว่ไปมาได้ อ้า ว่ิงสวน
อ่ะ ความ อา้ สุข พน้ ทกุ ข์ พ้นความทกุ ข์ มนั สขุ แค่นั่นแหละ แม้ ทางกันได้ ๒ คัน แคน่ น้ั กย็ งั ไมพ่ อใจอีก ยงั คอยเวลากันอยู่
อา้ เออ มนั เปิดไฟแดงแลว้ นะ เปดิ ไฟแดงแลว้ นะ อืม เอาแค่นเ้ี สีย หนทางขยายแลว้ ขยายอกี อยู่อย่างง้ัน แต่ ตงั้ แตจ่ ักรยานมาก็
กอ่ นส�ำหรับวนั นงี้ านอยา่ งอื่นก็ยงั มอี ยู่ งานอย่างอ่ืนก็ยงั มีอยู่ ใหม้ นั หลีกกว้างขวางออกไป มาทางซ้าย มาทางขวา ใหห้ ลกี กัน
งานรวบรวมอะไรตอ่ อะไรยังมีอยู่ จะจ�ำแนกแยกแยะกันยังไง ได้ ๒ เลน ๓ เลน ๔ เลน
มีการสงเคราะห์อะไร มกี ะเป้ากนั ไว้ มกี ารสงเคราะห์ สงฆ์อาพาธ
จะรวบรวมเปน็ เจ้าภาพศรัทธา กองทุนสงฆอ์ าพาธร่วม ร่วมกัน
มีการพัฒนาอะไรๆ รว่ มกนั หมู่ใหญ่ เหน็ คนหม่ใู หญ่อย่างน้ี กย็ ังตดิ ขอ้ งกันอยนู่ ้ันเอง อา้ เพราะว่าเนอ้ื ท่ีประเทศของ
ถา้ พรอ้ มเพรียงกันท�ำย่อมส�ำเรจ็ เรา เมืองหลวงของเรามเี นือ้ ท่ีคับแคบขนดั เพราะคนมนั ล้นโลก
แลว้ ลน้ โลก ประเทศไหนๆ กเ็ หมอื นกนั ลน้ โลกล้นแผ่นดนิ
สุขา สงั ฆสั สะ สามัคคี สะมคั คานัง ตะโป สโุ ข มนั หลายชาติแลว้ มาเกดิ ในโลกน้ี มจี ำ� นวนมากแลว้ เลยจะมา
สพั เพสงั สังฆะภตู านัง สามัคคี วุฑฒิสาธิกา จัดการขยายสถานท่ีให้มันกวา้ งออกไป มนั ก็ไปกินเนือ้ ท่ีของผู้
อื่นเขา ไม่ไดเ้ ปน็ ถึงนกั เสยี สละ ถ้าเป็นนกั เสยี สละแล้ว อ๊ะ ขยาย
ความพรอ้ มเพรียงของชนหมู่ใหญ่ ยังความเจริญให้ส�ำเร็จ ไดเ้ ลย ขยายไปเลย เออ เออ ไมต่ อ้ งหว่ ง เน้อื ที่ของข้าพเจา้ มี
ขน้ึ ในโลกตงั้ แตส่ มัย ไม่ได้พุทธกาลหรอก สมยั อ้า ตั้งแต่รัชกาล น้อยเดียว เอาหมดแหละ ยกถวายเป็นการกุศลซะใหร้ ัฐบาล
ท่ี ๕ มา ท่านเอาความสามคั คี ความพร้อมเพรียงของหมู่ พัฒนาใหเ้ ต็มท่ีซะ อยา่ งงี้ อ้า น่ันเขาเรียกวา่ อะ่ ล่ะ กิจการ

13

14
กิจกรรม กิจกรรมท�ำกันมากมายก่ายเกิน ถงึ จะขบั ขยบั ขยาย
วันเดียวครั้งเดียว ใหม้ นั ได้สมปรารถนามันเปน็ ของยาก

๗

ส่วนกิเลสอยู่ในหวั ใจเรานม่ี ันขยายของมันเอง มคี วามโลภ
มีความโกรธ มีความหลง มีความรัก มคี วามชัง มคี วามอจิ ฉา
มคี วามริษยา พยาบาท อาฆาต จองเวร อยใู่ นหัวใจของเรา
ไมไ่ ด้พัฒนามนั หรอก มันเกิดเองมนั อา้ อา้

เรามาปฏิบตั ิธรรมกเ็ พอื่ มาเลือกเฟ้น สง่ิ ที่เปน็ ประโยชน์
ตอ่ ตัวเองและส่วนรวมใหม้ าก ใหค้ วามไกลออกไป ให้น�ำสมยั
และก็ใหมเ่ สมอ อา้ สะดวกสบายทุกกาลเทศะ ดังนเี้ ป็นตวั อย่าง
อา้ เอาล่ะพอเขา้ ใจแล้ว เขา้ ใจแล้วทุกคนแหละ

หลวงปู่ทอ่ น ญาณธโร ๙ เมษายน ๒๕๕๖
ชมรมพทุ ธธรรมรามาธิบดี เน่อื งในวันปีใหม่ไทย
วันอังคารท่ี ๙ เมษายน ๒๕๕๖ เวลา ๑๒.๐๐ น. ๘

ณ หอ้ งประชมุ อารี วัลยะเสวี ชน้ั ๒

๘คณะแพทยศาสตร์ โรงพยาบาลรามาธิบดี

อันนขี้ อแสดงธรรมสิ ขอใหแ้ สดงธรรมสิ เทศนาและ
วาทีแหม เสยี งไพเราะเหลือเกิน เราผูแ้ สดง เสียงไมค่ อ่ ยออก
เลย อายๆๆๆ อายเสยี งพิธีกรๆ อุบาสก อบุ าสิกา รู้ทกุ อยา่ ง
ในวิธอี าราธนาเทศน์ วิธอี าราธนาธรรม วิธีอาราธนาพระปริตร
อาราธนาอะไรๆ ก็ขอให้มันได้คล่องตวั ให้เปน็ อุบาสก เป็น
อบุ าสิกาที่สมบูรณ์ ไม่ตอ้ งอึกอกั ๆ ล่าชา้ อยา่ เกอ้ ๆ กงั ๆ วา่
อะไรก็ไมถ่ ูกอย่างไมส่ มบูรณ์ จับใสห่ นา้ ใสห่ ลงั อย่างงั้น มนั ขาย
หน้าเขาเปน็ คนคลอ่ งตัว สมควรจะเปน็ พธิ กี รในทางพระพุทธ
ศาสนา จะอาราธนาเทศน์ อาราธนาธรรม อาราธนาพระปริตต
(ปริตร)มงคลใดๆ ก็ใหม้ ันคลอ่ งตวั อยา่ ให้มัน อกึ อักๆ อยา่ งน้ัน

1

2 กมั มงั วิชชา จะ ธมั โม จะ สลี งั ชีวิตะมตุ ตะมงั ๙ เมษายน ๒๕๕๖
แด่เทวดายกมอื สาธกุ ารดว้ ย สาธุ ขนลุกขนพองนะ วา่ ใหเ้ ต็มภูมิ อิมสั สะ ปะริยายัสสะ อตั โถ
ขนลุกขนพอง ซ่ซู ่าๆ เวย้ นะ เทวดาก็อยู่ไมไ่ ด้ กต็ อ้ งอยากมาฟัง
แต่ก็อาตมาเองผู้แสดง ก็ยงั อายเทวดาเหมอื นกันนะ เอาอะไร สาธายัสมนั เตหิ สกั กจั จงั ธมั โม โสตพั โพติ
มาแสดง ยังอายเทวดา เชญิ เทวดามาแล้วก็จะเอาอะไรมาแสดง
อนสุ นธพิ ระสทุ ธิธรรมเทศนา มบี พุ พาประ สืบเน่ืองมา ๘
๘ ธัมโม สุจณิ โณ ธมั มา สขุ าวะหัง จากองคส์ มเดจ็ พระสัมมาสัมพุทธเจ้าผู้เปน็ พระศาสดาของมนษุ ย์
และเทวดาทั้งหลายดว้ ย พวกเรากอ็ ยเู่ ป็นมนษุ ยป์ ถุ ุชนอยู่
อมื เอาอัน อย่างนแ้ี หละ แม้องคแ์ สดงธรรมก็ยังเปน็ ปถุ ชุ นอยู่ ยังไมไ่ ด้เป็นอริยชนเลย
นะโม ตัสสะ ภะคะวะโต อะระหะโต สัมมาสัมพุทธสั สะ กย็ ังตอ้ งการฟังอยเู่ หมอื นกนั ต้องศึกษาอย่เู หมอื นกัน ศกึ ษา
นะโม ตัสสะ ภะคะวะโต อะระหะโต สัมมาสัมพทุ ธัสสะ เร่ืองบญุ บาปเร่ืองคณุ เรื่องโทษ ประโยชนม์ ิใช่ประโยชน์อันน้ี
นะโม ตัสสะ ภะคะวะโต อะระหะโต สมั มาสมั พทุ ธัสสะ จนกวา่ จะเขา้ ใจแจ่มแจง้ เสยี ก่อนจงึ จะไมศ่ กึ ษา ทุกคนแหละให้
เข้าใจแจม่ แจ้งและก็ไมต่ อ้ งศกึ ษาบ่อยๆ
ขอใหเ้ ราท่านท้ังหลายทกุ คน จงนอบนอ้ มแดพ่ ระสัมมา
สมั พุทธเจ้า ผูเ้ ป็นเจ้าของพระศาสนาพระองค์นนั้ ด้วยกาย วาจา เพราะวา่ ของเหล่านน้ั มันมอี ยใู่ นโลก บาปกม็ อี ยใู่ นโลก
ใจ จริงๆ บญุ กม็ อี ยใู่ นโลก ความเสือ่ ม ความเจริญก็มีอยู่ในโลก วัฒนา
สถาพร สืบมาตง้ั แตอ่ งค์ภควัน พระมหาบพิตรโน้น มาจนถึง
เราวนั นี้ ๒,๕๕๖ ปแี ล้ว แน่ะนบั แต่พระศาสนาตงั้ ขนึ้ มา ตัง้ แต่
ปเี ท่าไหร่นน้ั ๒,๕๕๖ ปแี ลว้ นานขนาดไหน ถ้าเราเกิดแล้วตาย
ตายแลว้ เกิด หลายชาตแิ ลว้ หลายชาติ หลายชัว่ คนแล้ว เกิดปี
ละร้อยๆ ฮ่ะโอ้ ๒,๐๐๐ กว่าปี ๕๐๐ อกี อ้า นานมาก อยูม่ านานแล้ว
ถงึ พวกเราจนถงึ ทกุ วนั นี้
พวกเราเอาจริงเอาจังกบั การเคารพศาสนาปฏบิ ัตศิ าสนา
กันจริงจังหรือเปลา่ หรือจะมาล้อพระเจ้าพระสงฆม์ าน่ังเอวคด
เอวโค้ง ปวดหลงั ปวดเอวเฉยๆ อยหู่ รือ มันไมด่ ี ต่อตนเองก็
ปวดดว้ ย ตวั ผู้ฟงั ก็ไม่ดีนะตอ้ งตง้ั ใจ ว่าออ๋ อะไรมนั เปน็ บาป
อะไรมันเปน็ บุญ อะไรมันเปน็ กุศลเหลา่ นเี้ ป็นตน้ ต้องสนใจแทๆ้
3

4 บาปมนั เกดิ ขึ้นที่ความท�ำไมด่ ีของคน บาปมนั เกิดขึน้ ท่ีนน้ั เปน็ ไฟลามทงุ่ แค่ไม่ร้จู ักอด ไมร่ ้จู ักข่ม ไมร่ ูจ้ ักออม
ไม่รูจ้ ักละอาย มแี ต่รับความละอาย ความอดแปลว่า ความกลัน้
บญุ มนั เกิดขนึ้ ท่ี ไหน เกดิ ขึ้นท่ีใจของผูต้ ้ังใจจริง เปน็ กุศล ทนทานเอาไว้ อดในสงิ่ ที่เป็นโทษ สงิ่ ท่ี ไม่เป็นโทษ ไมต่ ้องอด ๙ เมษายน ๒๕๕๖
มคี วามเฉลียว มีความฉลาดรู้จักท่ีตำ�่ ที่สงู รู้จักธัมเมา ธัมโม ทำ� บุญให้ทานอะไรก็ได้
ธรรมะ ร้จู ักพุทธวินัย รูจ้ ักออ่ นน้อมถอ่ มตน
๘ เกรงกลัวตอ่ การกระทำ� บาป พดู บาป กริ ิยาอาการใดๆ รักษาศีลก็ได้ไมต่ อ้ งอด อ้า กเิ ลสที่นา่ อายกเ็ อามาเปน็ ๘
ที่ท�ำไม่ถูกต้องตามค�ำส่ังคำ� สอนของพระพุทธเจ้าเรียกวา่ กิริยา เครื่องประดบั สตปิ ญั ญาของเรา ส่ิงนเี้ ป็นสง่ิ น่าอายประชาโลกเขา
อาการเหล่านน้ั เปน็ บาป เรากเ็ ลิกซะ เวน้ ซะ ใหม้ นั ได้ กินเหล้า ไม่ควรเอามาพูด ไม่ควรเอามาแสดงใหห้ มูใ่ ห้พวกได้ดไู ด้ชม
เมามาย อ้อแอ้ๆ ตามถนนหนทางเหล่านัน้ ถูกรถบ้ี ไปด้วยกัน เขาไมอ่ ยากดอู ยากชมหรอก กเิ ลสหยาบๆ พดู จาวาทีอะไรก็ไม่
จำ� นวนไม่นอ้ ย เกินค�ำส่ังค�ำสอนของพระพุทธเจา้ เรียบรอ้ ย มหี ยาบที่สุด กูๆ มงึ ๆ ข้นึ มา อา้ ไม่มคี วามเคารพ

ธรรมชาตมิ นั บ้ีมันเองหรอก รถบ้ีบ้าง รถยนต์ รถมอเตอร์ไซค์ ยำ� เกรงตอ่ ผูห้ ลักผู้ใหญ่ท้าทายกนั ไปเร่ือยๆ อยา่ งงน้ั นห่ี รือ
รถเกง๋ รถไฟมีหมดทุกอย่าง มันบ้ีเอาคนท่ีประมาทนั่นแหละ พุทธบริษทั ที่ปฏิบตั ธิ รรมกับพระบรมศาสดา ใชว้ าจาหยาบคาย
ในท่ีสุดคนที่ประมาทเหล่าน้ันกเ็ กิดขนึ้ ข้ึนมาด้วยกเิ ลสของตน ถงึ ขนาดนัน้ หรือ
แสดงอิทธิวิธี แสดงฤทธิแ์ สดงเดช ดงึ ค้อนดงึ ดาบออกมาท�ำ
ทา้ ทาย มันกฮ็ ดึ ข้นึ มา.. เกิดหม่ันไส้กนั ขึ้นมา ท�ำไง หามันจะ โอย้ เทวดากห็ วั เราะเอาด้ี เอาแล้ว บริษทั ของพระโคดม
แก้ไขขน้ึ มา คนบางคนใจถึง มนั จะแก้ไขไงวะ่ อา้ เราเขากค็ น บรมมนุ ี สัมมาสมั พุทธเจ้ากำ� ลังแสดงฤทธิ์ ฤทธ์ิของตวั ไมม่ ี
เรากค็ น อยา่ ยอมแพ้เพ่อื นทั้งฝูง นเี่ ราก็ได้ฝึกซ้อมร้องเพลงมา กนิ เหล้าใหม้ ันเกดิ มีฤทธขิ์ น้ึ มา มึนเมาขนึ้ มา เมามาย กนิ ฝ่นิ
แล้ว เออ หัวใจมนั ก็เป็นลูกเสอื เก่ามานานแลว้ อา้ หัวใจมันก็ กนิ เฮโรอีน สบู กัญชา ยาเสพตดิ ให้โทษทกุ ชนดิ กล่อมมันลงไป
ขึ้นอกี ล่ะ ตา่ งคนตา่ งกเิ ลสขึน้ เอาอยู่หรือเปลา่ ล่ะ เอาไมอ่ ยู่ มอมมนั ลงไปอยา่ งนนั้ หรือ พุทธบริษัทขององค์สมเดจ็ พระผู้มี
พระภาค เขาทำ� อย่างนั้นกันหรือ ถูกต้องหรือเปลา่ หรือว่ามันผิด

5

6 ถ้ามนั ผิด ก็ควรมหี ริ ิ ความละอายต่อการกระทำ� ท่ีเป็น เพ่อื เอาไปกราบเทา้ กราบตีนของพ่อของแมด่ ว้ ยนะ พอได้
อยูด่ ้วยกันมา ได้เล้ยี งดกู นั มา มที ้ังขม มีท้ังเย็น มีท้ังเปรี้ยว
บาปเหลา่ น้นั ขอขมาลาโทษ ยกใส่เกลา้ เอาใสห่ วั ขอขมาลาโทษ มที ั้งหวาน อา้ มนั ออกจากปากกระทบกระเทอื นจิตใจพ่อแม่ ๙ เมษายน ๒๕๕๖
พระพุทธเจ้า ขอขมาลาโทษพระธรรม ขอขมาลาโทษพระสงฆ์ ของตัวเอง เพราะฉะนัน้ หรือสมควรแล้วจะตอ้ งไปกราบสักคร้ังหน่ึง
อย่ทู กุ เมอ่ื เช่ือวนั มีดอกไม้ธูปเทียนก็มาคารวะอยู่อยา่ งนนั้ ได้ไหว้สกั คร้ังหนึ่งในชีวิตหนึ่ง ในวันเกิดก็ดี ไม่วันเกิดกด็ ี วนั ใด
๘ อนั นเ้ี ป็นการปฏิบัติดีปฏิบัติชอบของชาวพุทธท้ังหลาย ท่านท�ำ วนั หน่งึ มโี อกาส เอาเลย ขอขมาลาโทษพ่อแมผ่ มู้ พี ระคุณ หรือ ๘
กันอยา่ งน้นั ท่านไมไ่ ด้ดือ้ ร้ัน ดนั ทุรังตอ่ ค�ำสงั่ ค�ำสอน ถา้ เราไม่ ผู้ที่ทา่ นมพี ระคณุ เลีย้ งดูเรามาพาเราโต
ได้ทำ� ผิดล่วงเกนิ ดว้ ยกาย วาจา ใจ อะไร ก็รีบสัมมาคารวะ
ทำ� ใจของตนใหอ้ ่อนลงน้อยลง จากทฏิ ฐิ มานะ อวิชชา ความมืด
ความเมาท้ังหลายก็ให้อโหสิโทษใหแ้ ก่ขา้ พเจา้ ดว้ ยเถิด ขา้ พเจา้
เปน็ คนมดื หนาสาโหด มืดหนาสาหัส การประพฤติปฏบิ ตั ไิ ม่
เคร่งครัดถึงข้อวัตรปฏบิ ัตทิ ่ีพระองค์ได้ทรงตรัสไวแ้ ล้ว ขอ
ประทานไดอ้ ภยั โทษแก่ข้าพเจ้าด้วยเถดิ เนยี่ อ่อนนอ้ มถ่อมตน
อยู่เสมอๆ เออ ก็เป็นคนเบา คนบางลงได้
เรามาพักอยูท่ ี่โรงพยาบาลแห่งหนง่ึ ก็ดี แห่งใดแห่งหนง่ึ
กด็ ี พักอยู่ที่นน้ั เขากม็ ีดอกไมธ้ ูปเทียนมาถวายกองพะเนนิ เทนิ ทกึ
เฮด็ จั่งใดห๋ นอ(ทำ� ยงั ไงหนอ) แกค้ วามเห็นของคนให้เขา้ ใจหนอ เหมอื นดงั พระบรมศาสดา พระแม่เจา้ อา้ โคตมี มหาประชาบดี
เอาอย่างงก้ี ็แล้วกนั มหาประชาบดโี คตมี เปน็ ผูม้ าอาสา กนิ น�้ำรอ้ นนำ้� ไฟ เพราะว่า
ดอกไม้ท้ังหลายทั้งปวงน้ี โยมให้มา บชู าอาตมาแล้ว พระแม่เจา้ สิริมหามายาคลอดบตุ รได้ ๕ ๖ วนั หรือ ๗ วนั
หลวงป่แู ล้ว อันนห้ี ลวงปู่รับไม่ไหวมนั หลาย เอาห่อกลับวดั เอา้ ไม่สมควรจะอยใู่ นโลกอีกแล้ว คงไม่ ควรไดเ้ กิดคนเดียว
กลบั บา้ น ก็คงไมส่ มควร มันก็จะเหี่ยวทงิ้ ไปตามทางเฉยๆ นี้ เทา่ น้ันในครรภอ์ ย่างน้ี ไม่ให้มี ๒
เหน็ ว่าควรแจก แจกดอกไม้ แลว้ ให้ญาติโยมผถู้ อื มาทั้งหลายให้
ได้ทกุ คนๆ เพอ่ื อะไร เทวโลกเพ่ินมองเหน็ แลว้ วา่ เอาไป เอาไปอยเู่ ทวโลกดีกว่า
อยา่ ใหส้ ตั ว์อื่นเขา้ มาวุ่นวายกับครรภ์ ของอันบริสทุ ธ์ิน้ี ขันธ์อนั นี้
เป็นขนั ธท์ ่ีพระบรมศาสดาหรือมหาบรุ ุษที่ ไดเ้ ปน็ พระพุทธเจา้
พุทธชโิ นรสจริงๆ อ้า ให้มีอนั เดียวเทา่ น้ัน เหมอื นดังภาชนะ
ประดับเพชร จะเอาเพชรเม็ดอื่นเข้ามาใสก่ ็ไมด่ ี จะเอาแกว้ นวรัตนา

7

8มาใสก่ ็ไม่ดี มีแต่เพชร เพชรเม็ดเดียวเท่านัน้ สมควรจะใสพ่ านแก้ว กห็ าย เดี๋ยวกต็ ง้ั ครรภม์ าใหม่ ๒๐ คน เวลาโตมาเป็นสาวมา
พร้อมกนั หมด ผหู้ ญงิ มันล้วนหมดเลย เดินไปในถนนใหญ่
อันวิจิตรงดงามและงามเลศิ เชิดชู มอี นั เดียวเทา่ นนั้ ท่ีจะบรรจุได้ เดินไปวดั เขาพาทายกันวา่ ใครจะชี้นางวิสาขาถกู มนั ๒๐ ๒๑ ๙ เมษายน ๒๕๕๖
อนั นกี้ ็เหมือนกนั ของมารดาพระแม่เจา้ สริ ิมหามายาเทวี เปน็ คนเดนิ ไปดว้ ยกนั คนไหนเปน็ นางวิสาขา นางวิสาขาจะทายใคร
ครรภท์ ี่บริสทุ ธิ์ท่ีสุด ที่สุด เกิดจากอทุ รของพระแม่เจา้ เปน็ จะทายถูก ไมม่ ีคนจะทายถกู แต่งตวั แบบเดียวกันหมด ทรงผมก็
๘ พระโพธิสัตวจ์ ริงๆ ไมเ่ ป็นธรรมดา เปน็ มหาบุรุษในโลกจริงๆ แบบเดียวกนั ไปหมด ไมม่ ีหัวหงอกหวั หัวหงอกหวั ขาวอะไรเลย ๘
เหมอื นดังเพชรไม่ปนเปอื้ นอะไรเลย บริสทุ ธจิ์ ริงๆ เพราะฉะนัน้ งามเสมือนกนั หมด เปรียบกนั เสมือนกนั หมด ตรงตอ่ ปรารถนา
เทพเจา้ ท้ังหลายจึงดลบันดาลใหพ้ ระแม่เจา้ สลบไปซะ อ้า สลบ นางวิสาขาไดม้ าปรารถนาอย่างน้นั
ไปจากชาตนิ ี้ แล้วก็เอารูปร่างอนั วิเศษวิสุทธิอ์ ันนี้ เป็นไปอยู่
เทวโลกซะ วา่ งัน้ อยา่ ใหส้ ตั ว์อื่นมาเขา้ ปนเป้อื นในพระครรภ์ ปรารถนาถ้าหากวา่ ขา้ พเจ้ามงี านแตง่ การแต่งงาน
พระแมเ่ จ้าอกี แล้ว คนท่ีมกี เิ ลสหนาจะมาเกิดแลว้ กจ็ ะเกดิ วุน่ วายอีก ขออยา่ ให้ขา้ พเจ้าจงเนอื้ ยน่ หดหหู่ รือวา่ ผอมแหง้ แรงน้อยอะไร
ไปซะไปท่ีอื่น จะไปอยเู่ สวยความเป็นสขุ อยู่ในเทวโลกนนู้ ให้แข็งแรงอย่อู ย่างเกา่ ผมก็ให้ดกด�ำอยู่อย่างเกา่ จะเฒ่าจะแก่
ขนาดไหน ขอให้มีผมดกด�ำเปน็ เงางามและงอนออ่ นชอ้ ย น่าดู
อย่อู ยา่ งนัน้ ฟันกเ็ หมือนกนั ก็ให้แขง็ แรงจนเฒา่ จนถึงวนั ตาย
อยา่ ได้หลุดหลน่ เป็นผเู้ ฒา่ ผูแ้ ก่อะไรเลย ใหม้ ฟี นั เคี้ยวอาหารกนิ
หน้าตากอ็ ยา่ ไดย้ น่ เหี่ยว ยน่ ยู่ บูบ้ ี้อย่างใดเลย ใหแ้ จ๋วอย่างน้ัน
อล่องฉอ่ ง เพราะฉะนน้ั หน้าตาของลกู สาวของนางวิสาขามหาอบุ าสิกา
ตงั้ ๒๐ คนเดนิ ไปรวมกลมุ่ กนั ไป

นตี่ ามประวตั ทิ ่ีอ่านลวกๆ มา อ่านประวตั ิลวกๆ ไม่ละเอียด 9
หรอก เปน็ อยา่ งนั้น เออ เรา พวกเรานเี้ กิดในครรภเ์ ดียวกัน
นบั ไม่ถ้วนๆ ตงั้ แต่ ๑ ๒ ๓ ๔ ๕ ๖ ๗ ๘ ๙ ๑๐ ๑๑ ๑๒ ๑๓
๑๔ ๑๕ ๑๖ ๑๗ ๑๘ ๑๙ ๒๐ พนู้ ( โน้น)น่ะ มากมายเหลือเกนิ
นะท่ีเกิดรว่ มครรภ์กนั อย่างงนั้ นางมหาสกิ าอุบาสกิ า วิสาขา
อุบาสิกา มลี กู เกดิ ในทอ้ งตง้ั ๒๐ คน ออกลูกอยู่อย่างน้นั เดี๋ยว

10 เพ่ินได้ปรารถนา เปน็ มนษุ ย์ชาติเดียวนเ้ี ท่านัน้ แต่หลาย ๙ เมษายน ๒๕๕๖
ไมม่ ี ใครกล้าจะทักทายว่า นางนั่นเปน็ นางวิสาขา นางนเี้ ปน็ ภพหลายชาติมาแลว้ กกุสนั โธ โกนาคมโน กัสสโป โคตโม
นางวิสาขา ไม่มี ใครกลา้ ไมม่ ี ใครกล้าจะทักทายใครเป็นพระแม่ ไดอ้ ุปฏั ฐากมาตงั้ ๔ องคแ์ ลว้ ๕ อริยเมตตรัยโย เพิ่นจะได้ลง ๘
เจ้าวิสาขาอบุ าสกิ า ไม่มีเว้ย ไมม่ ๆี ใครทายถกู เออ จนกวา่ ไป มาเปน็ คนอุปถัมภ์อุปัฏฐากอีกเหมือนกนั เป็นคนมบี ญุ วาสนา
นง่ั เรียบร้อยแลว้ โนน้ ท�ำพธิ กี ราบไหวพ้ ระรัตนตรัยซะกอ่ น ก็ พากันตั้งจิตอธษิ ฐานตงั้ แตส่ มัยยังเป็นมนษุ ยอ์ ยรู่ ่วมโลก เลี้ยง
ควายเลีย้ งววั คดิ นกึ คกึ ข้ึนมา ป้นั เจดีย์ทราย เจดีย์ทราย เอา
๘ เปน็ หัวหนา้ พาไหว้พระพุทธเจ้าตั้งแต่ ทรายมาปนั้ ๆๆๆ ใหเ้ ป็นยอดเจดีย์ แล้วก็เอาดอกไม้มาปักๆๆๆ
ปักแต่ละต้นก็ปรารถนาขอใหข้ า้ พเจา้ ไดเ้ ปน็ พุทธอปุ ฏั ฐากพระบรม
อิมินา สกั กาเรนะ ศาสดาองค์ใดองคห์ น่ึงจนได้ และชาติใดภพใดอยา่ ได้ไปนรกเลย
ขอใหเ้ กดิ อย่ใู นมนษุ ยโลกนี้ ไดท้ �ำคุณงามความดี ในพระพุทธเจ้า
ไผผู้ใด๋( ใด)เปน็ หัวหนา้ องค์หน่งึ องค์ใดก็ค่อยว่ากัน

มะยัง ภันเต ตสิ ะระเณนะ สะหะ องคท์ ่ี ๑ องคท์ ี่ ๒ กกุสันโธ โกนาคมโน กัสสโป โคตโม
ปัญจะ สีลานิ ยาจามิ ๔ แล้ว อริยเมตตรัยโย นแ่ี ลว้ จงึ ของนางวิสาขามหาอุบาสกิ า
อ้า หรือว่าเปน็ .. นางอะไร ก้อฮึ มาเปน็ ผูอ้ ุปัฏฐากอกี คนหนึง่
เอ้า คนนั่นแหละ เพ่ินนั่งอยบู่ นนั่นแหละเป็นประธานเขา มหาอุบาสกิ านั่นละ่ นเ่ี ป็นอยา่ งน้ันเร่ืองวิบากกรรมของสัตว์
เรียกว่าเป็นหวั หน้าอบุ าสกิ า มหาอุบาสกิ า เพิ่นกถ็ อื ยกยอ่ งให้ ผู้เวียนว่ายตายเกิดอย่ใู นโลก ในภพน้อยในภพใหญ่ ตามความ
เปน็ มหาอุบาสกิ าเปน็ ผเู้ ป็นใหญจ่ ริงๆ ปรารถนาของตนๆ สำ� เรจ็ เปน็ ประโยชนแ์ ก่ตนเอง เป็นการฝกึ

นค่ี วามผิดแปลกแตกต่างกนั ของบญุ กุศล ท่ีตกแต่งให้ 11
เพอื่ นมนษุ ยท์ ั้งหลายผิดออกจากธรรมชาติ ไมย่ อมแกไ่ ม่ยอมเฒา่
แล้วก็ไม่ยอมตายงา่ ยซะดว้ ย มีอายุม่ันขวญั ยืนต้ังร้อยกวา่ ปี ๑๖๐
หรือเทา่ ไหร่ฮึ เนยี่ เราจ�ำได้ ๑๖๐ ปีจึงค่อยละสังขาร แตป่ านนน้ั ก็
ยังจะมาเกิดอย่อู กี นะ่ ในสมัยขา้ งหน้าโนน้ พระพุทธเจ้าอะ่ อะไรอะ่
ศรีอริยเมตตรัยโย ลงมาเกิดอกี ซะกอ่ น เพิ่นจะลงมาปรนนบิ ตั ิ
อุปัฏฐากพระศรีอริยเมตตรัย ยคุ พระศรีอารย์อีกเสยี กอ่ น จงึ จะ
ปรินพิ พาน แล้วพน้ ความปรารถนาของเพ่ิน

12 ดอกไม้นี้ อาตมาก็จะถือเปน็ พิเศษ ใหค้ ืนเจ้าของผถู้ วาย ๙ เมษายน ๒๕๕๖
และขดั เกลาจิตใจ ใหส้ ะอาดหมดจด สมควรกบั แกพ่ านทอง เปน็ กัณฑเ์ ทศน์ นเี่ อาๆๆ ถือเอาๆๆ เอาไว้ไหว้แมไ่ หว้พ่อผมู้ ีพระคุณ
ดอกไมก้ ็สมควรจะใส่แจกนั ทองอย่างสงู ๆ ถ้าเปน็ มนษุ ยก์ ็ใหเ้ ป็น ด้วย เอออ่ะ เอาวางตรงนๆ้ี อ่ะ เคยบอกเขาไว้แล้ว เอาดอกไม้น่ี ๘
อบุ าสก อุบาสกิ าอยา่ งสูงๆ อยา่ ไดต้ กต�่ำระก�ำ ตกระก�ำล�ำบาก คนื ไปไหวพ้ อ่ ไหวแ้ มต่ วั เองนะ อ้า เอาใสม่ อื แล้วก็กราบท่ีตกั
ยากเข็ญแต่อย่างใดเลย ความปรารถนาของทา่ นเหลา่ นน้ั ถึง ก็กลา่ วค�ำวาจาที่ ได้ประมาทล่วงเกิน ด้วยกายกด็ ี ด้วยวาจากด็ ี
ด้วยใจกด็ ี ท่ีเปน็ บาป ขอมารดาหรือว่าพอ่ มารดาบิดาก็ดี จง
๘ ความบริสุทธผ์ิ ุดผ่อง ก็ไดส้ มปรารถนาทุกอยา่ ง อโหสโิ ทษให้อนั เปน็ ไปล่วงแล้วนนั้ ใหแ้ กข่ ้าพเจ้าท้ังหลายหรือ
ขา้ พเจ้าด้วยเทอญ
เพราะฉะนน้ั พวกเรากระทำ� บำ� เพ็ญทุกครั้งไป นกี่ ารประชุม
นมุ กันวนั น้ี เปน็ จ�ำนวนมากไมน่ อ้ ย มีความปรารถนาอะไร จะ พ่อแม่ พอยงั ง้ันแล้วปา่ นนี้ แม่จะใหพ้ ร ให้พรไม่ไดเ้ วย้
บำ� เพญ็ กุศลอะไร ตามค�ำหัวหน้า เชญิ ชวนใหท้ า่ น ทราบและรู้ มันคานำ้� ตา น�้ำตาพัง(ไหลพราก) ซ้ึงใจ เพราะวา่ ลูกมาขอขมาโทษ
อยแู่ ล้วว่า วนั นจ้ี ะทำ� อะไรกันตอ่ ไป ขอเชญิ ทำ� ตามสบายเถดิ ไมม่ ีคำ� ท่ีจะให้พรเขา อึกอักๆ อกึ ๆ คาน�้ำตาอยอู่ ยา่ งนน้ั นะ อ๋อ
แม่ก็เหมอื นกันล่ะ พอให้ท่านผู้ท่ีถวายผา้ ปา่ บังสกุ ุลเปน็
อาตมาก็เป็นพระปว่ ย ไมค่ อ่ ยแข็ง และก็ไมค่ ่อยแรง อา้ สาธารณประโยชน์ ทั้งนขี้ อจงอุทิศกัลปนาผลใหแ้ ก่ เปตชน บิดา
นง่ั นานก็ไมค่ ่อยได้ เพราะฉะนน้ั กข็ อฝากความคดิ เหลา่ นี้ ให้ มารดา ครูบาอาจารย์ ป่ยู า่ ตายายทั้งหลายดงั กล่าวมาแลว้ นน้ั
ท่านทั้งหลายขบคิดพนิ จิ พิจารณาดว้ ยพนิ จิ พจิ ารณาอย่างละเอยี ด ดว้ ยตนเหมอื นตนกระทำ� เองเถดิ
ด้วยชาญฉลาดของตนๆ เถดิ อปั ปมาทธรรม ไม่มคี วามประมาท
ต้งั อกตั้งใจประพฤตปิ ฏบิ ัติกันอยใู่ นขอบขา่ ยของศีลธรรม อุบาสก
อบุ าสกิ าที่เปน็ ยอด ขอใหค้ วามส�ำเรจ็ สมความตั้งใจปรารถนา
ทกุ ภพทุกชาติเทอญ ดงั ที่แสดงมา กห็ มดลมแล้ว เอวงั ก็มดี ว้ ย
ประการฉะน้ี (หวั เราะ) โอย้ เอาแลว้ เนาะ(นะ)

อา้ อันนบี้ ังสกุ ุลอย่างหนัก อะ่ น่ีนะ ให้.. มรณภาพนะฮึ
แล้วก็มีพระบรมศาสดากอ็ ุม้ อมุ้ ไว้ พระราหุลเปล่าฮึ มันจะมีอยู่
ในเลม่ นแ่ี หละ เปน็ เร่ืองท่ีสลดสงั เวช เมตตาที่สุดแล้ว

13