ธรรมเทศนา หลวงปู่ท่อน ญาณธโร ๘๐ กัณฑ์ เล่ม ๓

หลวงปู่ท่อน ญาณธโร ๓ ุกมภาพันธ์ ๒๕๕๗
วันจนั ทรท์ ี่ ๓ กุมภาพันธ์ ๒๕๕๗ เวลา ๑๖.๐๐ น.
๕๑
ณ บา้ นโยม ลาดกระบัง
1
๕๑

เอาละ่ ได้อยู่ อิมินา สักกาเรนะ วา่ พรอ้ มกนั
(หลวงปู่กลา่ วนำ� )
อมิ นิ า สกั กาเรนะ ตงั พุทธัง อะภิปชู ะยามะ
อิมนิ า สักกาเรนะ ตัง ธมั มงั อะภปิ ชู ะยามะ
อมิ นิ า สักกาเรนะ ตงั สงั ฆงั อะภปิ ชู ะยามะ
ก็ไหวพ้ ระโดยย่อซะก่อน

2 พ๎รัห๎มา จะ โลกา ขนึ้ ธิปะตี สะหมั ปะติ ขนึ้ ๓ ุกมภาพันธ์ ๒๕๕๗
พ๎รหั ม๎ า จะ โลกาธิปะตี, สะหัมปะต,ิ
อะระหัง สัมมาสัมพทุ โธ ภะคะวา, กตั อญั ชะลี อันธวิ ะรงั อะยาจะถะ,
พุทธัง ภะคะวันตงั อะภวิ าเทมิ สันตธี ะ สตั ตาปปะระชักขะชาตกิ า,
เทเสตุ ธัมมัง อะนกุ มั ปิมัง ปะชงั .
(กราบ)
สว๎ ากขาโต ภะคะวะตา ธมั โม, ๕๑

ธมั มัง นะมัสสามิ ถ้าแปลเปน็ ภาษาไทย กอ็ าราธนาแสดงธรรมใหฟ้ ังหนอ่ ย
(กราบ) สกั เลก็ สกั น้อย เออ

สปุ ะฏปิ ันโน ภะคะวะโต สาวะกะสงั โฆ, (จัดไมค)์ ได้แล้วๆ เออ ไดแ้ ล้ว เท่านก้ี ็ดังแล้ว
สังฆงั นะมามิ ตัง้ ตง้ั ใจฟงั สักเลก็ นอ้ ยซะก่อน ธรรมดา คนเราเป็นมนษุ ย์
(กราบ) ไม่ใชส่ ตั ว์เดรัจฉาน สตั วป์ า่ สัตวด์ ง มันไม่ได้แคแ่ ตป่ าก สัตวอ์ ยู่
ปา่ อยดู่ ง ยงั รจู้ ักรักษาศลี กันนะ สมัยก่อนโนน้ คร้ังพระพุทธเจ้า
ว่าแล้ว นะโม รับศลี แลว้ กอ็ ะไร เสวยชาตเิ ปน็ โพธสิ ตั ว์อยู่ รจู้ ัก โอ้ วันนว้ี นั พระวนั เจ้า พวกเรา
ทั้งหลายตอ้ งรักษาศลี วนั นร้ี ักษาศีลกนั สมาทานศีลกัน เออ
๕๑ มะยัง ภนั เต, วิสงุ วิสุง รักขะณตั ถายะ,
3
ติสะระเณนะ สะหะ ปญั จะ สลี านิ ยาจามะ
ทุตยิ มั ปิ มะยัง ภันเต, วสิ ุง วสิ ุง รักขะณัตถายะ,

ตสิ ะระเณนะ สะหะ ปัญจะ สีลานิ ยาจามะ
ตะติยมั ปิ มะยัง ภนั เต, วิสงุ วสิ งุ รักขะณตั ถายะ,

ติสะระเณนะ สะหะ ปัญจะ สลี านิ ยาจามะ
โอ้ อา้ ตกลงเราเปน็ พิธีกร พิธกี รเลย หึหึหึ นั่น มนั เป็น
อยา่ งงัน้ แหละ แก่มาแลว้ ก็ตอ้ งมีเปน็ รู้จักพธิ ีทางศาสนา มีการ
ไหว้พระ มีการอาราธนาศลี เออ มีการถวายทานดำ� เนนิ ต่อไป
มเี ทศน์ด้วยเหรอ มีเทศนด์ ้วยอ่ะเปล่า

4 เท่าที่มนั มีมันเจอ เก็บเมลด็ ผักหรือพวกเมลด็ ไมบ้ างชนดิ กนิ ได้๓ ุกมภาพันธ์ ๒๕๕๗
แล้วๆๆ ตะกน้ี ่ี รับศีลไปก่อนยงั หา รับแลว้ อาราธนาศลี แลว้ มนั กเ็ รียกลกู มากิน เออ มอี าหารแล้ว มนั จะเรียกลกู ของมนั
ให้ศีลไหม อ่ะ เอาๆๆ อาราธนาศลี แล้ว ตงั้ นะโม ทำ� ความ กุ๊กๆๆๆๆๆๆ อมื เข่ีย ตนี กค็ ุ้ยเขี่ยตามแกลบตามน้นั ไป ปาก
นอบนอ้ มตอ่ พระสมั มาสัมพุทธเจ้ากอ่ น ผเู้ ปน็ เจ้าของพระพุทธ ก็เรียกลกู มา มอี าหารกนิ แลว้ ลูกเอย มาเนอ้ จะว่าอย่างง้นั น่ะ
ศาสนา เราตอ้ งนอบนอ้ ม เนย่ี สตั ว์เดรัจฉานยงั มวี ิธีอยู่ เขาเล้ียงลูกเขาจนโต เออ
นะโม ตสั สะ ภะคะวะโต อะระหะโต สัมมาสัมพุทธัสสะ
นะโม ตัสสะ ภะคะวะโต อะระหะโต สมั มาสมั พุทธสั สะ กุ๊กไก่ กุ๊กกา นมบม่ สี ่างมาเล้ียงลูกใหญ่อยูเ่ ดอ้
นะโม ตัสสะ ภะคะวะโต อะระหะโต สัมมาสัมพทุ ธสั สะ
แปลวา่ ขอความนอบนอ้ มของข้าพเจา้ จงมีแด่พระผมู้ ี เพ่ินเล้ียงลกู ก็ด้วยการคยุ้ เข่ียขี้ดนิ หาเม็ดพันธ์ุไม้ หรือ
พระภาค ผ้เู ปน็ อรหนั ต์ตรัสรู้ชอบเองพระองคน์ ้นั แน่ะ... เมด็ ถั่วเมด็ งา ถา้ มนั มีอย่ทู ่ี ไหน มันกค็ ้ยุ เข่ียซะก่อนแล้วกเ็ รียก
กมั มัง วิชชา จะ ธัมโม จะ สลี งั ชีวิตะมุตตะมัง พร้อมกบั ปากเรียกลกู มา อ้า มีอาหารแลว้ รีบๆ มาเด้อน่ันน่ะ
พอได้ยินเสียงแมร่ อ้ ง กุก๊ ๆๆๆ แล้วค้ยุ เข่ียท่ีดนิ ท่ีดอนน่ะ ตาม
๕๑ ฟังเทศน์ซะก่อนน่ะ หวั มอง(หวั กระเด่อื งด้านท่ีตดิ กบั สากตำ� ขา้ วของครกมอง) บ้าน
นอกกม็ ี มีแกลบ มีรำ� มอี ะไร ค้ยุ เขี่ยใหล้ ูกว่ิงมาได้กินอาหาร น้ัน ๕๑
อมิ ัสสะ ปะริยายสั สะ อัตโถ แม้แตส่ ตั ว์บางชนดิ เขากย็ งั มีเมตตาปรานกี นั เลี้ยงลูกของตัว
สาธายสั มนั เตหิ สกั กจั จงั ธมั โม โสตพั โพติ เอง
เนย่ี นม่ี ันเป็นภาษติ ท่ีจะแสดงธรรม ตอ้ งข้ึน นะโม กอ่ น ปลาอยู่ในน้�ำ มนั กเ็ ล้ยี งลูกของมันเหมอื นกัน ถ้าหากดูแล
ยกภาษติ ขน้ึ มาซะกอ่ น เป็นที่อา้ งองิ ซะก่อนได้ จึงเป็นการแสดง ความปลอดภยั ของลูก ปลาชะโด ปลาอะไร ถ้ามนั เลีย้ งลกู อ่อน
ธรรม ธรรมดาแล้วถา้ เราอยู่อย่างไมม่ ศี ีล ไม่มธี รรม ก็ไม่ผิด อย่าไปใกล้มันนะ มัน มนั หวงลกู มัน มนั โดดกัด โดดกัดคนเขา้
อะไรกบั สัตวเ์ ดรัจฉาน สัตว์เดรัจฉานนน้ั เขาไม่มี อ้า บุญคุณ ให้ นเี่ ปน็ ตวั อย่างสตั วบ์ างชนดิ มนั ไม่ทอดทิง้ ไมน่ ง่ิ ดูดาย ลกู
อะไรต่อกันมากมายหรอก ท่ีเลยี้ งลกู ได้อยู่ อา้ มเี ปน็ เปด็ เป็น ของมันท่ีเกิดข้นึ มา กบั หวั อกหัวใจของมัน มันต้องดแู ลรักษา
ไก่ เป็นลกู เกดิ ขน้ึ มา ก็ตง้ั ใจเล้ียงลูกได้อยู่ คุ้ยเข่ียหาอาหาร อ้า และรับผิดชอบเอง รอ้ งเรียกหาอาหารที่ เออ ไดๆ้ อาหารแลว้
กเ็ รียกลูกมา ลกู ท้ังหลายกพ็ ากนั รุมมาท่ีแม่ค้ยุ เขี่ยมา ก็หากนิ
กัน พวกสัตว์เล้ยี ง ก้งิ กอื สตั วต์ ัวเลก็ ตัวน้อยมนั มี มนั ก็จิกกนิ
กัน เล้ียงกนั
5

6 ของตัวเอง ลกู ของตวั แท้ๆ ไปโยนใหค้ นอ่ืนเขาเล้ียงอยา่ งนม้ี นั ๓ ุกมภาพันธ์ ๒๕๕๗
จะใช้ไดต้ รงไหน อ้า ตอ้ งมีเมตตากรุณามทุ ติ าตอ่ ลูก ลกู ในไส้
กุก๊ ไก่ กุก๊ กา นมบม่ ีสา่ งมาเล้ียงลูกใหญ่หนอ ถอื วา่ เปน็ ลกู ในไส้ของเรา เราต้องดูแลเอง กม็ ีขึน้ มาแลว้ กร็ ับผิด
อ้า กุ๊กไก่ กุก๊ กาเอย้ อา้ ปลาอยนู่ ้�ำก็เหมือนกัน มนั เลย้ี ง ชอบใหห้ มดทุกอยา่ ง สง่ ให้ได้เข้ารับการศกึ ษาในสถาบันสูงๆ
ลูกของมันจนโตซะก่อน จากแม่จากพ่อไปท�ำมาหากินเองซะกอ่ น ซะก่อน จงึ จะเลยี้ งกันรอด ถ้าไมอ่ ยา่ งงัน้ เขาก็เล้ียงตัวเองไมร่ อด
มันจงึ ปล่อย มนั จงึ วาง
แต่เราเปน็ มนษุ ยน์ ั่นแหละ ถ้าไปปล่อยท้งิ ลกู ของตัวเอง (จัดไมค์) อา้ ท�ำไมมีไมค์ มาเพิ่มดว้ ยนะ เอาๆๆ นี่ เอา
ให้แตค่ นอื่นจะเลี้ยง อยา่ งเนย่ี ตัวเองไม่เลีย้ ง อย่างนกี้ ม็ ี เราดู เทา่ นล้ี ่ะเวย้ อันนมี่ ันออ่ นหน่วง มนั อ่อนข้อแล้ว เอาอ่อนขอ้ แลว้
ละครเรื่องอะไรเว้ย อยู่ในทีวี โอ้ มันมลี ูกหลายคน ไม่เอาใจใส่ เปดิ เราเปิด เขาเปิดไมค์แลว้ หรือเนยี่ ดงั แลว้ ๆๆ
กนั ดแู ลกนั นะ บางคนก็ได้ศึกษาเล่าเรียนดี บางคนก็ไมไ่ ด้
ศึกษาเล่าเรียนดีกับเขา คนไมไ่ ด้รับการศึกษา มันก็ไมผ่ ิดกนั กับ ๕๑
สตั วเ์ ดรัจฉาน เออ
นพี่ ดู เรื่องสัตว์ เอ้า สตั ว์โลกท้ังหลาย เขาตอ้ งรับผิดชอบ
๕๑ เลีย้ งลกู ของตัวเอง หรือวา่ หลานของตัวเอง ขอเขามาเลีย้ งกร็ ับ
ผิดชอบเอาเองปะเนย่ี การศึกษา ไดร้ ับการศึกษาสูงๆ จงึ จะพอ
ถ้าไม่ไดร้ ับการศึกษาสูงๆ หน่อย ก็ไม่มหี วงั ที่จะไดท้ �ำงาน เลยี้ งตวั ไหว ถ้าขาดการศึกษาไปแลว้ มนั กจ็ ะไม่ผิดกันกับสัตว์
ทำ� การอะไรเลย แม้ตัง้ แตอ่ าชีพต�่ำๆ เปน็ ชาวไร่ เปน็ ชาวนา เดรัจฉานทำ� มาหากิน อา้ มแี ต่จะเอาอย่างเดียว เออ ไม่ถกู ตอ้ ง
ชาวเรือก ชาวสวนธรรมดา เขาก็มีวิธีเล้ยี งลูกของเขาให้ตลอดรอด ตอ้ งรับการศกึ ษาสูงๆ ผู้ได้รับการศึกษาสูงๆ แลว้ กค็ งมมี ารยาท
ฝ่ังได้ เพราะฉะนัน้ เราเป็นมนษุ ย์ เราตอ้ งมี ใจสูงกว่าน้นั รักใน ดีงามตอ่ สงั คมมนษุ ย์ แตว่ ่าพอ่ แมท่ อดท้งิ หรือยังไง ถงึ ได้มา
วงการของตัวเอง ครอบครัวของตัวเอง รับผิดชอบในครอบครัว เขาเกล้ียกล่อมใหเ้ ข้าเดินขบวนเรียกร้องสทิ ธเิ สรีอนั นนั้ อนั น้ี

7

8 แล้วกเ็ รา อา้ คนหนงึ่ แลว้ กน็ อกน้นั กเ็ ปน็ พระนอ้ ยลงไป นมิ นต์๓ ุกมภาพันธ์ ๒๕๕๗
อย่างนี้ ไมไ่ ด้รับการศกึ ษาหรือยงั ไง ทำ� ไมจงึ ตอ้ งประท้วงเอา ใหแ้ สดงให้พระองค์โสมฯ ฟัง เออ ไมใ่ ช่พระองค์โสมฯ น่ะ
เออ ประทว้ งเรียกร้องอนั นั้น เรียกรอ้ งอนั น้ี ท�ำใหว้ ุ่นวาย บ้าน พระองค์อะไรลูกสาวของ เออ (สมเด็จฯ)ฟ้าชายน่ันแหละ ผ่าน
เมืองวุ่นวาย คนท่ี ไม่ไดร้ ับการศกึ ษาสงู แล้วกอ่ ความเดอื ดร้อน ผ่านซอื่ (เฉย)ๆ เออ หลวงปอู่ ันนั้นทา่ นก็ไม่แสดง หึ หลวงปู่
ให้แก่ผู้อื่น เออ ถา้ ยังก่อความเดือดร้อนให้เกดิ มแี ก่ผ้อู ่ืน ก็ช่ือ อตุ ตมะ(หลวงพ่ออตุ ตมะ อุตตมรัมโภ)ก็ไม่แสดง หลวงปเู่ หรียญ
ว่าเปน็ ผู้ไม่ได้ศึกษา ไมไ่ ดศ้ กึ ษาสงั คมมนษุ ย์เลย (หลวงปเู่ หรียญ วรลาโภ) ทา่ นแกต้ วั ว่าเสียงไมด่ ี หลวงปจู่ ันทร์
โสม(หลวงปู่จันทร์โสม กิตติกาโร)ก็ไปกันใหญ่อกี ก็เสยี งไม่ดี
ธรรมดามนษุ ยน์ ต่ี ้องมศี ีลมีธรรม นมิ นต์อาจารยท์ ่อนเป็นผู้แสดงอ่ะ อะไรอะ่ ทำ� ไมอ่ะ โยนไปหา
ใครอีกปะเนย่ี ก็เราเปน็ ก็คนสดุ ท้าย เป็นคนท่ีส่ีแลว้ ต่อไปก็ลูก
มจี รรยาบรรณท่ีใช้ไดซ้ ะก่อนน่ะ หากมอี ะไรปลอ่ ยมา อ้า ศิษย์ลกู หาสามเณรน้อยไป เอ้า เอาก็เอาสิ เทศน์กเ็ ทศนน์ ะ
เรียกร้องกันมา มาเดินขบวนประท้วงอนั น้ัน ประท้วงอนั น้ี แล้ว กเ็ ทศน์
มนั จะได้สมปรารถนาหรือเปล่า ก่อความอยา่ งงนั้ ก็ ร้ังความคิด
ของตวั ไมอ่ ยู่ อา้ มคี วามคดิ เห็นคนอ่ืนไดด้ ี ได้ทำ� งานท�ำการ
แลว้ ก็อยากจะได้กับเขา เรียกรอ้ ง เรียกร้องจากใคร เรียกรอ้ ง สสุ สสู งั ละภะเต ปัญญัง
๕๑ จากพ่อจากแมค่ อื รัฐบาลนั่นเอง รัฐบาลปกครองเราอยู่ จะไป ฟังด้วยดียอ่ มได้ปญั ญา อะ่ เอาข้อนข้ี น้ึ มาพรรณนา กจ็ ะ ๕๑
เรียกรอ้ งจากรัฐบาล กท็ ำ� ไมถึงเปน็ อย่างงั้น การงานเรามี ไดค้ วามรู้วิชาพาตวั รอด ก็ต้องได้ศกึ ษาสูงๆ ซะกอ่ น ไดป้ ริญญา
ไร่นาสาโทเรามี มที ี่ดนิ ที่ดอน ที่จะท�ำมาหาเล้ยี งชีพ มีมากมาย ตรี โท เอก ดอกเตอรซ์ ะก่อน จงึ จะเอาตัวรอดได้ เรากพ็ รรณนา
ท�ำไม่ไหวพนู้ ( โน้น)แหละ เนยี่ มาเรียกรอ้ ง ขอความเมตตาหรือ ไปเร่ืองอยา่ งนแ้ี หละ ถกู ใจพระองค์โสมฯ ตงั้ ใจอย่างนี้ อย่างให้
ช่วยเหลอื ซะกอ่ น น่ันคนที่ ไม่ไดร้ ับการศกึ ษา เวลาต้องการอย่าง ลกู ได้ฟงั อยา่ งน้ี อา้ ลกู ของพระองค์โสมฯ ท่ีเกิดกบั (สมเด็จฯ)
น้ันอย่างนี้ กเ็ ลยขอรอ้ งเอา ถา้ ไมใ่ ห้กเ็ ดินขบวนขบั ไล่คนนนั้ คนนี้ ฟ้าชายองค์หน่ึงน่ะ เนยี่ อาศัยกนั อยู่ทางความรวู้ ิชาทางอื่น เพ่ือ
อ้า ใหอ้ อกจากการจากงานไป อ้า กระทบกระเทอื นถงึ จิตใจของ ตอ้ งการใหล้ กู มีความเจริญรุง่ เรือง เทศนจ์ บแล้วก็ถูกใจพระองค์
ผ้อู ื่นเขา อยา่ งน้ี ช่ือว่าไมไ่ ดร้ ับการศกึ ษา คนได้ศึกษาดีๆ ก็ต้อง โสมฯ เทศน์เรื่องการศกึ ษาดี มีปญั ญา
ได้ท�ำการท�ำงาน
สมัยหน่งึ ไปงานอะไร งานบ้านของ เออ อะไรล่ะ ลืมแล้ว
นมิ นตห์ ลวงปทู่ ้ังหลาย หลวงปเู่ หรียญ(หลวงป่เู หรียญ วรลาโภ) สสุ สูสงั ละภะเต ปัญญงั
หลวงป่อู ะไรอีก หลวงปจู่ ันทร์โสม(หลวงป่จู ันทร์โสม กิตตกิ าโร)
9

10 สุสสสู งั ละภะเต ปญั ญัง ๓ ุกมภาพันธ์ ๒๕๕๗
ฟังด้วยดีย่อมเกดิ ปญั ญา ปญั ญามีไวท้ �ำไม มีไว้ส�ำหรับ
พาตัวรอดได้ ถ้าไม่มีวิชา มันจะพาตัวรอดไดย้ ังไง ฮะ ต้องมวี ิชา ถ้าฟังดว้ ยดีกจ็ ะไดป้ ัญญา ถา้ มีปัญญาแล้วก็พาตัวรอด
ต้องมีความรซู้ ะกอ่ น อยา่ งน้อยๆ ก็ไดป้ ริญญา ปริญญาตรี โท เป็นยอดคน ถ้าไดร้ ับการศึกษาดีๆ แลว้ ก็พาเอาตัวรอดได้ อา้
เอก ขน้ึ ไป เออ หรือวา่ ดอกเตอร์ ดอกเตอรอ์ ะไรไปซะก่อน มี ถา้ ไม่ได้รับการศกึ ษาก็เป็นคนโง่อยอู่ ยา่ งงน้ั แหละ โง่เง่าเตา่ ตุ่น
ความรู้ซะกอ่ น มันจึงจะพาตวั รอดได้ ถา้ ไม่มคี วามรู้ ไม่มวี ิชาจะ ไม่มกี ารศกึ ษา
พาตวั รอดไดย้ งั ไง ฮะ

(หลวงปฉู่ นั น้�ำชา) (เตรียมขนั นำ้� มนต์) อะไรอ่ะ
เอามาจุดไฟมาน้ี จุดไฟมานี้ แน่ะ มี มีกรวยไหม กรวยๆ
เอ้า อืม คอแหง้ ๆ เอ้าปะเนย่ี ได้ ก็ไปเทศน์ใหพ้ ระองค์ อ้า อ้า เอามาตง้ั ตรงหนา้ นลี่ ่ะ เออ มันตดิ ดีแล้วบ่ ตดิ ดีแล้วบ่

โสมฯ กับลกู สาวเพิ่นฟัง ต่อหนา้ ต่อตาหลวงปอู่ ตุ ตะมะ(หลวง อันนเี้ ร่ืองของความเชื่อของพุทธบริษัททั้งหลาย เชื่อว่าท�ำ
พ่ออุตตมะ อุตตมรัมโภ) ต่อหน้าต่อตาหลวงป่เู หรียญ(หลวงปู่ นำ�้ มนต์แลว้ กเ็ ปน็ สริ ิเปน็ มงคล และก็เปน็ บุญเป็นกุศลส�ำหรับ
๕๑ เหรียญ วรลาโภ) ต่อหน้าตอ่ ตาหลวงปู่จันทร์โสม(หลวงปู่ ตัวเองดว้ ย ทำ� ให้ใจสวา่ งสบาย ถ้าไดร้ ับน้�ำมนต์จากครบู าอาจารย์ ๕๑
จันทร์โสม กิตตกิ าโร) เป็นพระผู้ใหญก่ ว่าเรา เราก็พูดอยา่ งไม่ แลว้ ก็มคี วามสบายใจ เออ ไม่ตอ้ งเกรงกลวั อะไร พวกอาฮัก
ไม่ตอ้ งเกรงใจ เพราะอาราธนาแล้วก็ต้องพูด ไม่ตอ้ งเกรงใจ การ หลักคณุ ปตู่ าย่าบ้าน ผีฟา้ ผีแถน ผีแนนตาทอก ตนี จุ้มอลินทมุ
ศกึ ษา เหลา่ นน้ั ผีข้อแกแ่ ค่ฮั้ว มาเนย่ี มารบกวนคนไม่มีศลี ธรรม ไม่
เป็นไร ดีเหมอื นกนั ศกั ด์ิสิทธิเ์ หมือนกนั อนั นม้ี นั เปน็ ก�ำลังใจ
ของเจ้าภาพและหมูค่ ณะที่เชิญมา และวันนเี้ ป็นก�ำลังใจเพราะได้
ท�ำอธษิ ฐานจิต แล้วมันกเ็ ปน็ สิริเปน็ มงคล เปน็ บญุ เปน็ กุศล

11

12 เอาละ พูดมาแลว้ พอให้ได้ใจความ เพราะว่าการศึกษาดี๓ ุกมภาพันธ์ ๒๕๕๗
อา้ เอามา เอามาเรียงมา เอาเกบ็ มาซะกอ่ น เอามาเลยๆ ย่อมได้ปัญญา
มันอยไู่ กล เออ ยนื ถืออยู่ตลอดไปไหม มาน่ังแล้วๆ ก็

พทุ ธงั สะระณัง คจั ฉามิ สสุ สสู งั ละภะเต ปัญญัง
ธมั มัง สะระณงั คจั ฉามิ
สังฆงั สะระณงั คัจฉามิ ฟงั ดว้ ยดียอ่ มไดป้ ัญญา ความเฉลียวฉลาดนั่น ปญั ญา
ข้นึ มา ได้ใช้ปญั ญาเลี้ยงตัว ไมใ่ ช่เกิดขน้ึ มาแลว้ ไม่ไดศ้ กึ ษาอะไร
ข้าพเจา้ ขอถงึ พระพุทธเจา้ ขอถงึ พระธรรม ขอถงึ พระสงฆ์ จ้องแต่จะเอารัดเอาเปรียบคนอื่นเขา จ้องจะฉกจะลัก อ้า อะไร
ว่าเปน็ ท่ีพึ่งท่ีระลกึ อยา่ งอ่ืนเราไม่ถือแลว้ ภตู ผีปศี าจเราก็ไม่ พอเอา เจ้าของเผลอๆ หนอ่ ยก็ขโมยเอาทำ� นองน้ี คนท่ี ไมไ่ ด้
ถือ เทวดาอารักษ์อะไรก็ไม่ถอื คอื พระพุทธ พระธรรม พระสงฆ์ ศกึ ษาเปน็ อยา่ งงน้ั คนที่ ไดศ้ กึ ษาดีแลว้ ได้ฟงั ธรรมแลว้ สง่ิ ใด
เปน็ สรณะที่พ่งึ ทางจิตใจจริงๆ ย่อมเป็นบญุ ดว้ ย เป็นกุศลด้วย ไดม้ าดว้ ยกำ� ลังของตวั เอง ปัญญาของตวั เอง สิง่ นั้นจงึ เปน็ ของ
ท�ำให้เกดิ ความสบายใจดว้ ย บริสุทธ์ิ อา้ ได้เปน็ ของบริสทุ ธ์ิมาเล้ียงครอบครัวและพัฒนาท่ี
อยู่ที่อาศัย อา้ ใหม้ ันทันสมัยกว่าเกา่ อยา่ งบ้านหลงั นกี้ เ็ หมือน
๕๑ สพั พะโรคะวนิ มิ ตุ โต กัน ต้องมาพัฒนาเอา จงึ มที ่ีอยู่ท่ีอาศยั น่าดนู า่ ชม เป็นท่ีสบาย ๕๑
สพั พะสันตาปะวชั ชิโต เกิดจากปญั ญา เกดิ จากหลกั ทรัพย์ของเราเอง นำ้� พักน�้ำแรงของ
สัพพะเวระมะติกกนั โต เราเอง ใชห้ ัวคิดใชป้ ญั ญา อ้า จงึ ได้บา้ นมีที่อยทู่ ี่อาศยั ถา้ ไม่มี
ยะถา ทีโป จะ นพิ พโุ ตติ ฯ วิชาความร้กู ็จะหาเงนิ จากไหนมาสรา้ งบา้ น อืม กต็ ้องมี มคี วาม
รู้เสียก่อน มคี วามรซู้ ะกอ่ นจึงสร้างบ้านของตัวอยูไ่ ดด้ ี ตั้งหลกั
(เสียงดบั เทียนน้�ำมนต์) ตั้งฐานได้ อา้
(สาธ)ุ

(หลวงป่แู จกเทียนน้�ำมนต)์ เอานแ่ี จกหมูเ่ หรอ เอาแจก
หมู่เลย แจกหมู่ ละน้อยๆ มนั หลายคน อนั ไหนท่ีละน้อยๆ หมด
แลว้ ผา่ กันนอ้ ยๆ ตัดเปน็ แวน่ นอ้ ยๆ แจก

13

14 ปญั ญาก็พาตัวไม่รอด มันจะตายจริงๆ แน่ะ ถา้ ไมห่ าได้อะไรมา ๓ ุกมภาพันธ์ ๒๕๕๗
ไม่ว่าตงั้ แต่มนษุ ยเ์ ลย หรือแมแ้ ตพ่ วกสัตวอ์ ่ืน มนั ยังทำ� ก็ไม่พ้นจากไปฉก ไปลกั ไปฉอ้ ไปโกง หนักๆ เข้าเป็นนักเลง
รังแลว้ ก็วางไข่ตวั เองใส่ในรังซะก่อน นกท้ังหลาย จะวา่ นกอะไร ข้ีเกียจ กถ็ ูกปลน้ ไปหาปลน้ หาจีเ้ อา เอาของมาเปน็ ของตัว ๕๑
ตัวอะไรกต็ าม ตวั หนอนตวั ใหญก่ ็ตาม มนั ก็ทำ� รังของมันซะก่อน นั่นแหละไม่มีความรวู้ ิชาทางอื่น อา้ ตอ้ งเอาทางงา่ ยๆ อ่ะ ไปฉก
แลว้ จงึ วางไข่ได้ มันจะไขแ่ ลว้ มนั กร็ ูจ้ ัก จะวางไข่ได้แลว้ ลกู จะ ไปลัก ไปปล้น ไปจี้ ไปฉ้อ ไปโกงคนอ่ืนเขา แลว้ จึงจะไดส้ มบตั ิ
ได้อาศัยรังซะกอ่ น เราจะเป็นผ้วู ่ิงหาอาหารและเหยือ่ เป็นอาหาร มาเลี้ยงตนและครอบครัว พัฒนารากฐานของครอบครัวให้เปน็
เลีย้ งลกู ได้ มันมอี ยทู่ ่ี ไหนไป เราไปจากลกู อ่อนไป ไปหาอาหาร ลำ่� เป็นสันข้นึ อยา่ งน้ี ตอ้ งรับการศกึ ษาสูง มีปญั ญาดี จงึ มีท่ีอยู่
มาเลีย้ งลูก น่ัน แม้มันสัตว์ เปน็ สัตวเ์ ดรัจฉาน มนั ยังรจู้ ักเปน็ ที่อาศัย ถ้าได้รับการศึกษาสูงๆ ก็ไดท้ ำ� การท�ำงานในทางราชการ
หว่ ง เปน็ หว่ งลกู ของตวั เอง ยังทำ� มาหากนิ อะไรไม่ได้ เออ จะ ไดส้ งู ๆ ก็ไดเ้ งินดาวนเ์ งนิ เดอื น ไม่ใชจ่ ะมาเดินขบวนเนยี่ เอาเงิน
หากินเองอีกหาไมเ่ ป็น เดอื นเฉยๆ ไมใ่ ช่อยา่ งง้ัน เดินขบวนน่ะ เพื่อกอ่ ความวุน่ วาย ความ
กุก๊ ไก่ กกุ๊ กา นมบม่ สี า่ งมาเลย้ี งลูกใหญ่ เดอื ดรอ้ นให้แก่ผอู้ ่ืนเขา เรียกวา่ ยงั โง่อยู่ ยังหาทรัพยส์ มบัติ โง่
เออ น่ันน่ะนะ คนกต็ อ้ งมีปญั ญาพอที่จะเลยี้ งตวั ได้ อย่ามานะโงๆ่ ในทางฉ้อ ทางโกง โกงเขา กระบัด(ฉ้อโกง)เขา
ทง้ิ เขาแล้วก็ไม่เคยแนะเขาท�ำนองน้ี เป็นคนเอารัดเอาเปรียบ
๕๑ สสุ สสู งั ละภะเต ปัญญงั สังคม ไมด่ ีเลย

ฟังดว้ ยดียอ่ มได้ปัญญา เพราะฉะน้นั การเทศน์วันนี้ มันก็ไปยาวถึงตัดลง เออ ที่
กมั มงั วชิ ชา จะ ธมั โม จะ สลี งั ชวี ิตะมตุ ตะมงั นก่ี เ็ ปน็ ที่การศกึ ษา ศึกษา เป็นท่ีศกึ ษาของประชาชนไหม เป็น
แล้วก็เข้ามาในธรรมะเหมอื นกัน ธรรมะเพิ่นกบ็ อกว่า การ มหาวิทยาลยั ไหม นบั ว่าเป็นผู้ได้รับการศกึ ษาสูง ไดๆ้ หาการ
งาน มกี ารมีงานซะก่อนจึงมีรายได้ ไมใ่ ชไ่ ปหาฉก หาลัก หาฉ้อ หางานท�ำเปน็ ลำ�่ เป็นสนั ดี เออ เลย้ี งลูกปลูกโพธ์ิ ก็ไปตลอดรอด
หาโกงกระบดั (ฉ้อโกง) เอาของคนอ่ืนมาเปน็ ของตวั ไมใ่ ชอ่ ย่างง้นั ฝง่ั ถา้ ไม่มงี านท�ำแลว้ มนั ก็จน ถ้าจนก็หาทางออกไม่มี เอาทาง
ถ้าเราเปน็ มนษุ ย์แล้ว เราต้องขวนขวายหาทางได้ ท่ีจะมาเลี้ยง ง่ายๆ ไปฉก ไปลัก ไปปล้น ไปจี้เขา
ตัวเองและครอบครัว ตอ้ งมปี ัญญาพาตวั รอดซะก่อน ถ้าไม่มี
15

16 เออ เนย่ี เนย่ี เอาไปแจกอกี ถ้าใครถกู ใจกภ็ าคภูมิใจอะ่ นะ่ ๓ ุกมภาพันธ์ ๒๕๕๗
(ขอเทียนน�ำ้ มนตแ์ จกเพ่มิ ) อะไรไมถ่ ูกใจก็ไมด่ ี ใจ ไม่ภาคภมู ิใจ ตอ้ งวา่ ใหม้ นั ดีๆ ซะกอ่ น
อะไรอกี ขอน้�ำมนต์เนยี่ เพ่ินจะเอาเนยี่
ก็ไดเ้ จา้ ภาพทั้งหลาย ผ้เู ปน็ เจา้ ภาพก็ดีมเี พือ่ นฝูงที่มารู้
พุทโธ ทปี ังกะโร โลกะทปี งั อากาสะ กะสนิ ัง วิโสทะยิ จากขา่ ววา่ หลวงปจู่ ะมาเทศน์ มาแสดงธรรมท่ีน่ี ก็ฟังกันแล้ว
ธัมโม ทปี ังกะโร โลกะทปี งั อากาสะ กะสินัง วิโสทะยิ กก็ รูกันมาหลายคนอยู่นะ อะไรพาเจริญ
สงั โฆ ทปี งั กะโร โลกะทีปัง อากาสะ กะสนิ งั วิโสทะยิ
วชิ ชาพาเจริญ ความร้พู าเจริญ
พุทธะระตะนงั ธมั มะระตะนัง สังฆะระตะนงั
ติณณงั รัตตะนานัง อานภุ าเวนะ เพราะฉะนัน้ การศกึ ษา การเล่าเรียนศกึ ษา กเ็ อาใจใส่
พิเศษ ศึกษาให้รอบรู้ อ่ะ ทางไดท้ างเสียซะกอ่ น อะ่ และมกี าร
จะตุราสตี ิสะหัสสะ ธัมมักขนั ธานภุ าเวนะ ศกึ ษามาสงู ถ้าใครจะทำ� บา้ นอยู่ไดส้ วยๆ งามๆ ท�ำยังไงจะได้
ปิฏะกตั ตะยานภุ าเวนะ ชนิ ะสาวะกานภุ าเวนะ ทรัพยส์ นิ เงนิ ทองมาเล้ยี งตวั เองและครอบครัว ให้เกิดความ
สะดวกสบายขึ้นเหล่าน้ี ไดจ้ ากการศึกษา มีการศกึ ษาสูงๆ นเี่ ขา ๕๑
สัพเพ เต โรคา สัพเพ เต ภะยา เรียกวิชาพาตวั รอด ถา้ มีวิชาความรแู้ ลว้ พาตัวรอดได้ ถา้ ไมม่ ีวิชา
สัพเพ เต อนั ตะรายา สัพเพ เต อุปัททะวา แล้วกห็ าทางลัดแล้ว ถา้ ไม่มวี ิชา ไมม่ คี วามรู้ คิดอะไรไม่ออก
บอกอะไรไม่ถกู ไปลกั เขาเอา ไปปลน้ เขาเอา ไปจเ้ี ขาเอา ท�ำ
๕๑ สัพเพ เต ทุนนมิ ิตตา สัพเพ เต อะวะมงั คะลา ฯ เหลา่ น้ี น้นั เรียกวา่ หาเงนิ ด้วยการโง่ของตัวเอง เออ ท�ำบาป
ทำ� กรรมใส่ตวั เอง อยา่ งนก้ี ็ทำ� ลายศีลธรรมของตวั เอง ให้หมด
วนิ สั สนั ตุ อะเสสะโต ความเช่ือถอื ของสังคม ไปท่ี ไหนๆ เขาก็วา่ ไอ้หมาเหา่ เมีย อ่ะนะ
ชะยะสทิ ธิ ธะนัง ลาภงั โสตถิ ภาค๎ยงั สขุ ัง พะลัง ภาษาบ้านนอก หมาเหา่ เมยี กดั เมยี เออ ไปหาหมาไมไ่ ด้ เมีย
สริ ิ อายุ จะ วณั โณ จะ โภคงั วฑุ ฒี จะ ยะสะวา กด็ า่ เอา ไปหาเงนิ ไม่ไดเ้ มยี กด็ า่ เอา ไม่มที างออก มแี ต่ฉก แต่ลัก
สะตะวัสสา จะ อายู จะ ชวี ะสิทธี ภะวนั ตุ เต ฯ แตป่ ลน้ แตจ่ ี้ ไป หาทางอ่ืนไป หาทางลัด อนั นเ้ี ราไม่มีอยา่ งน้นั
ท�ำบา้ นท�ำช่อง ทำ� ด้วยปญั ญา ไดท้ รัพย์สินเงินทองมอี ยู่ก็ขน
สพั พะโรคะวนิ มิ ุตโต สัพพะสันตาปะวชั ชิโต ออกมา สรา้ งบา้ นสรา้ งชอ่ งของตวั ท่ีอยู่ท่ีอาศัย เปน็ ที่รับรอง
สพั พะเวระมะติกกนั โต ยะถาทีโป จะ นพิ พุโต ฯ

(สาธุ)

17

18 แขกดว้ ย อ่ะ แขกไปใครมาก็ไดพ้ ึ่งพาอาศยั อนั นนั้ กเ็ ป็นที่พ่ึง

ของผู้อ่ืนได้เหมือนกันนะ เออ เรามีที่พึ่ง เออ ท่ีอาศัยแล้ว พอท่ี
จะตอ้ นรับขบั สู้ เล้ยี งดูปเู สือ่ ให้แขกเหร่ือที่มาได้พึ่งพาอาศยั
ไมไ่ ด้ใจจืดใจดำ� กบั เพอื่ นมนษุ ย์เลย
เพื่อนมนษุ ยเ์ กิดมาในโลกเป็นเพอ่ื นอาศัยซงึ่ กันและกัน
อา้ เปน็ ท่ีอาศัยใหพ้ ง่ึ พ่งึ ชาวบ้านชาวเมือง พ่ึงหมู่พ่งึ พวกไป เรียก
วา่ ใช้ได้ เป็นคนใช้ได้ สังคมไมร่ ังเกียจ ถา้ หากไปฉก ไปลัก ไปปล้น
ไปจ้ี ไปฉอ้ ไปโกงมา ก็เป็นคนสงั คมไม่ยอมรับ สังคมไมน่ บั ถอื
อา้ ก็หมดหนทางทำ� มาหากิน หาแต่ทางงา่ ยๆ ใสต่ ัวเอง เออ
ดงั นน้ั เรียกวา่ คนไม่ไดศ้ กึ ษาสูง ยอ่ มหาทางไดเ้ ปน็ สว่ นตัว ถา้
ไม่อยา่ งง้นั ก็ไมม่ ีของจะใชจ้ ะจ่าย เออ แลว้ กเ็ ป็นหนส้ี ินพะรุงพะรัง
ต่อไป ถ้าหากไม่มปี ญั ญา มวี ิชา มปี ญั ญาพาตัวรอด เปน็ ยอด
มนษุ ย์ ดจี ริงๆ
๕๑ เออ เข้าใจแลว้ ๆๆ เออ คนมปี ญั ญาตอ้ งพาตวั รอด เปน็
ยอดมนษุ ย์ จะพาตัวรอดเปน็ ยอดมนษุ ย์ พาตัวรอดได้ เออ เอา
ตวั รอดได้ ไมไ่ ด้เปน็ หนเ้ี ปน็ สินผู้ใดเลย เอาตัวรอดไดด้ ้วยปญั ญา
วิชาพาตัวรอดเป็นยอดดี แตส่ มยั คร้ังพุทธกาลก็ยงั มี อา้ พาตัว
ไม่รอด กเ็ ลยหนจี ากบ้านเมืองของตวั เองไปอาศยั เออ
พอแลว้ ดีแล้ว ร้จู ักพอ พอเขา้ ใจแล้วนะ พอเข้าใจแล้ว
ที่พูดมานี้ พอเข้าใจเพื่อต้องการอยากให้ พวกเราเป็นคนขยนั มั่น
เพียร เล่าเรียนศึกษา หนงั เส้ียนหนงั สือ ต�ำรับต�ำรา บาปบญุ
ก็ไมอ่ ดไมอ่ ยาก มีการศึกษาสงู ก็ไดท้ �ำงานดี เออ

หลวงป่ทู ่อน ญาณธโร ๔ ุกมภาพันธ์ ๒๕๕๗
วันอังคารที่ ๔ กุมภาพันธ์ ๒๕๕๗ เวลา ๑๗.๐๐ น.

ณ หอ้ งประชมุ โรงแรม S31
ถนน สขุ ุมวิท แขวงคลองเตยเหนอื

๕๒เขตวัฒนา จ.กรงุ เทพมหานคร

๕๒

วา่ ตามกันเนย่ี
อะระหัง สมั มาสัมพุทโธ ภะคะวา

ซะกอ่ น

1

2 เนยี่ จบแลว้ อาราธนาศลี แลว้ บดั นห้ี ลวงปู่จะใหศ้ ีล ๔ ุกมภาพันธ์ ๒๕๕๗
นำ� ว่าพา สมาทานศลี วา่ แปลไปด้วยก็จะดีนะ ทำ� ความนอบน้อม
(กราบพระรตั นตรยั พรอ้ มกนั ) ตอ่ พระสมั มาสัมพุทธเจา้ ก่อน
อะระหงั สมั มาสมั พทุ โธ ภะคะวา,
พุทธัง ภะคะวนั ตัง อะภิวาเทมิ นะโม ตัสสะ ภะคะวะโต อะระหะโต สมั มาสมั พุทธสั สะ
นะโม ตัสสะ ภะคะวะโต อะระหะโต สัมมาสัมพุทธัสสะ
(กราบ) นะโม ตสั สะ ภะคะวะโต อะระหะโต สัมมาสัมพุทธสั สะ
ส๎วากขาโต ภะคะวะตา ธมั โม,
แปล ปะนแ้ี ปล ขอความนอบน้อมของขา้ พเจ้า จงมแี ด่
ธัมมัง นะมัสสามิ พระผู้มีพระภาค ผเู้ ป็นอรหันตต์ รัสรู้ชอบเองพระองค์น้นั ปะน้ี
(กราบ) ขอถึงปะเนยี่

สุปะฏปิ นั โน ภะคะวะโต สาวะกะสงั โฆ, พทุ ธัง สะระณัง คจั ฉามิ
สังฆัง นะมามิ
(กราบ) ขา้ พเจา้ ขอถงึ พระพุทธเจา้ วา่ ทเ่ี ปน็ ทพ่ี งึ่ ทรี่ ะลกึ กำ� จัดภยั ไดจ้ รงิ ๕๒

๕๒ ปะเนย่ี อาราธนาศลี ธมั มงั สะระณัง คจั ฉามิ
ขา้ พเจา้ ขอถงึ พระธรรม วา่ ที่เปน็ ท่ีพงึ่ ที่ระลกึ กำ� จัดภยั ไดจ้ ริง
(อาราธนาศลี พรอ้ มกัน)
มะยงั ภันเต วสิ ุง วิสุง รกั ขะณัตถายะ สังฆัง สะระณงั คัจฉามิ
ตสิ ะระเณนะ สะหะ ปัญจะ สลี านิ ยาจามะ ขา้ พเจา้ ขอถงึ พระสงฆ์ วา่ ท่ีเปน็ ท่ีพง่ึ ที่ระลกึ กำ� จัดภยั ไดจ้ ริง
ทุติยัมปิ มะยงั ภันเต วิสงุ วสิ งุ รักขะณตั ถายะ
ติสะระเณนะ สะหะ ปัญจะ สลี านิ ยาจามะ 3
ตะติยัมปิ มะยงั ภันเต วิสงุ วสิ ุง รักขะณตั ถายะ
ติสะระเณนะ สะหะ ปญั จะ สีลานิ ยาจามะ

4 ต่อไปก็ต้งั เจตนาของตนขึ้นสมาทานศลี ค�ำว่าศลี ศีลนกี้ ็ ๔ ุกมภาพันธ์ ๒๕๕๗
อย่ทู ี่เจตนา ถ้าเรามีเจตนาแนว่ แน่แลว้ เราก็ไดข้ องขลัง ได้ของดี
ทตุ ยิ ัมปิ พทุ ธัง สะระณัง คัจฉามิ ไปค้มุ ครองป้องกนั ตัวเองได้ จะไปในท่ีสถานใดๆ กต็ าม จะไป
ทุติยมั ปิ ธัมมงั สะระณงั คัจฉามิ ไหว้อะไรก็ตาม ไหว้พระไหว้เจ้าท่ี ไหนๆ ก็มีเจตนาแน่วแน่ มันจึง
ทุติยมั ปิ สังฆัง สะระณัง คจั ฉามิ ขลัง ถ้าไม่มเี จตนาแนว่ แน่ เอาใจวอกแวกไปนั้นไปนอ่ี ยู่ กท็ ำ� ให้
แม้วาระที่ ๒ ขา้ พเจา้ ขอถึงพระพุทธเจา้ ขอถงึ พระธรรม เหลงิ เจิ้ง(เพอ้ เจอ้ ) หรือว่าลอยไป ไม่แน่วแน่ ตอ้ งท�ำเจตนาของ
ขอถึงพระสงฆ์ วา่ ท่ีเป็นที่พึ่งท่ีระลกึ ก�ำจัดภยั ได้จริง ตนให้ตะล่อมตอ่ มมาเป็นหนง่ึ
ตะตยิ ัมปิ พุทธงั สะระณัง คจั ฉามิ
ตะตยิ ัมปิ ธัมมงั สะระณัง คัจฉามิ ปาณาติปาตา เวระมะณี
ตะตยิ มั ปิ สังฆงั สะระณัง คจั ฉามิ สิกขาปะทัง สะมาทิยามิ
แมว้ าระที่ ๓ ขา้ พเจา้ ขอถึงพระพุทธเจา้ ขอถงึ พระธรรม
ขอถงึ พระสงฆ์ ว่าที่เป็นที่พึ่งที่ระลกึ กำ� จัดภยั ไดจ้ ริง ขา้ พเจา้ ต้ังใจสมาทานสกิ ขาบท คือเวน้ จากฆ่าสตั ว์ทกุ ชนดิ
ด้วยตัวเองและไม่ใช้ให้ผอู้ ื่นฆา่
๕๒ ตสิ ะระณะคะมะนัง นฏิ ฐิตงั
อะทินนาทานา เวระมะณี ๕๒
รับวา่ สกิ ขาปะทัง สะมาทิยามิ
อามะ ภนั เต
ขา้ พเจ้าตั้งใจสมาทานสกิ ขาบท คอื เวน้ จากถือเอาส่ิงของ
ของท่านผอู้ ื่นท่ีเจา้ ของเขาไมไ่ ด้ให้โดยอาการแหง่ ขโมย

กาเมสุ มจิ ฉาจารา เวระมะณี
สิกขาปะทงั สะมาทิยามิ

ขา้ พเจา้ ตั้งใจสมาทานสกิ ขาบท คอื เวน้ จากประพฤติผิด
ในกาม รว่ มประเวณี ในภรรยาในสามขี องทา่ นผู้อื่น

5

6 มีธรรมนะ อา้ เพิ่นบอกงี้ ถา้ ใครกลำ้� กรายลว่ งเกินแล้ว จะเห็น ๔ ุกมภาพันธ์ ๒๕๕๗
ฤทธ์ิเหน็ เดชทันทีละ่ อ้า เปน็ ฤทธิ์เป็นเดชขึ้นมาทันทีนะ คลา้ ยๆ
มสุ าวาทา เวระมะณี กบั ว่าฟ้าผา่ ลงมาเปรี้ยง โอ้โฮ น่ันนา่ หวาดเสยี วจังนะ อ้า ฟา้ ผา่
สกิ ขาปะทัง สะมาทิยามิ ลงมาเปร้ียงเลย อมื เป็นยังงนั้

ขา้ พเจ้าต้งั ใจสมาทานสกิ ขาบท คือเว้นจากกลา่ วเท็จ ถา้ เราตั้งม่ันอยู่ในศีลในธรรมแลว้ เปน็ เครื่องที่ปอ้ งกนั
คำ� ไม่จริงและหลอกลวงอำ� พรางท่านผู้อื่นให้หลงเชื่อ และปลอดภยั ตัวเองด้วย ปลอดภยั แกค่ รอบครัวของเราเองอีก
ดว้ ย อา้ มเี ทวดารักษาปอ้ งกนั ภยันอันตรายท้ังหลายทั้งปวง
นๆ่ี ก็ขอ้ ที่ ๕ ปะเนย่ี เออ อะไรล่ะ ไมใ่ หม้ าแผว้ พาน ให้ย่างกราย

สรุ าเมระยะมชั ชะปะมาทฏั ฐานา เวระมะณี อย่าเลย นั่น อะ่ เนย่ี เรียกมาว่าเล่นๆ สมาทานศลี อยู่ ๕๒
สิกขาปะทัง สะมาทยิ ามิ
ปาณาตปิ าตา เวระมะณี ยังไมจ่ บ
ข้าพเจ้าต้ังใจสมาทานสกิ ขาบท คอื เว้นจากด่มื กนิ สุราเมรัย ตายไปแล้วยุง ตายไปแล้วตวั หน่งึ ๒ ตัวแลว้ อ้า ยงุ ตายอ่ะ
อันเปน็ เครื่องดองของเมา ท้ังเป็นฐานเปน็ ท่ีตั้งแห่งความประมาท มีเจตนาจะฆ่าเขา อา้ ทุกขอ้ ท่ีวา่ มา ตอ้ งเว้น
ถา้ เราเวน้ ไดแ้ ล้ว สุราเมรัย เครื่องดองของเมา ยาเสพติดให้โทษ
๕๒ ทกุ ชนดิ ก็อยู่ในจำ� นวนเดียวกัน เวระมะณี
เราตอ้ งเวน้ ถ้าเราไม่เว้น เรากล็ ว่ งเกินศีล ถา้ เราไมม่ ีศลี หมายถึง การเว้น จากการลกั ทรัพย์ เวน้ จากการประพฤติ
แลว้ จะไปเรียนอะไรได้อะ่ ไมม่ ศี ีล ไม่มีธรรม จะไปเรียนคาถา ผิดในกาม รว่ มประเวณี ในภรรยาและสามขี องผู้อ่ืน เว้นจากการ
วิชาอะไรก็ไมข่ ลัง เพราะเราไม่มศี ีล ถ้าเรามศี ลี มธี รรม มีดังท่ี
นำ� พาว่ามาน้ี ยอ่ มเปน็ คนขลัง ไปท่ี ไหนๆ พวกภตู ผีปศี าจหลกี 7
ทางให้เลย พวกภตู ผีปีศาจอาฮกั หลักคุณ ปตู่ าย่าบา้ น ผีฟา้
ผีแถน ผีแนนตาทอก ตนี จุ้มอลินทุม เหล่าน้ันไมม่ ากล�้ำกราย
เราเลย หลีกทางทันที เออ ไปในที่ ไหนๆ ก็มีความเกรงขาม
เทวดากย็ งั เคารพย�่ำเกรง คนนถ้ี อื พระไตรสรณคมนม์ ่ันคงนะ
คนนถี้ อื หรือสมาทานศีลม่ันคงนะ เออ เทวดาตอ้ งบอกกนั อย่า
ไปกล้�ำกรายเขาเลย อย่าไปล่วงเกนิ อยา่ ไปประมาททา่ นผ้มู ีศีล

8 ทั้งโลก แนะ่ เพราะฉะนั้น ให้ถอื ศลี ให้มันมั่น ถือศีลถือธรรมให้๔ ุกมภาพันธ์ ๒๕๕๗
กลา่ วเทจ็ คำ� ไม่จริง อะไรไมจ่ ริงไม่ต้องกล่าว กลา่ วแตค่ ำ� จริงๆ ม่ันคง อย่ามาท�ำเหลาะๆ แหละๆ ไม่จริงไมจ่ ัง ท�ำอยา่ งงน้ั
ออกมา เพื่อนฝงู ทั้งหลายก็เชื่อมั่นใจ เช่ือถอื เทวดาหัวเราะ เทวดาหวั เราะแลว้ ส่ายหวั เลย วา่ มนั ไมไ่ หวๆ อ้า
เห็นเขาฉายหนงั ไอน้ ั่นไหม ไอห้ นงั ยมทตู อืม ถา่ ยออกโทรทัศน์
ไม่โกง ไมก่ ิน ไม่กอบ ไม่โกย ยมทูต
ไม่เก็บ ไมก่ ำ� ไมเ่ อารัดเอาเปรียบผู้ใดเลย

เป็นคนซื่อ ซ่ือจนเซอ่ ซอ่ื มากจนเซ่อไป อา้ แต่ไหวพริบ ปาปงั ปาปะกงั
ของเรามอี ยู่ สตปิ ัญญาของเรามี ทำ� แตส่ ่งิ ถูกๆ สิง่ ท่ี ไม่ผิดศีล
ธรรม ท�ำได้ ประพฤติได้ พูดได้ อ้า ไม่ได้โกหก พดู ไปตามความ ยมทูตเนยี่ เปน็ คนตรงต่อเพ่อื นฝูง ตรงต่อการงาน ตรง
เปน็ จริงของเรา ยงิ่ เปน็ พอ่ คา้ พอ่ ขายท้ังหลายทั้งปวง ย่งิ เป็น ตอ่ เวล่ำ� เวลา ไมเ่ บี้ยว ไม่คดิ เบ้ียวคนนัน้ คนน้ี จงึ ได้เปน็ ยมทตู
นกั หลอกลวงตม้ ตนุ๋ มากมหาศาล อ้า เดี๋ยวนบี้ ้านเมอื งจะไม่สงบ อา้ รจู้ ักวา่ ใครท�ำผิด รูจ้ ักวา่ ใครทำ� ถูก ไปโกหกยมทตู ไม่ได้
ก็เพราะเรื่องหลอกลวงกัน ต้มตนุ๋ กนั น่ันเอง ตม้ ตุ๋นกัน ตอแหล ยมทูตมญี าณทัศนะภายใน รู้จักว่าคนนเี้ ป็นคนหลอกลวง คนน้ี
กัน ไมต่ รงไปตรงมา ดงั ท่ีเจตนาสมาทานมาแลว้ อา้ ทกุ อยา่ ง เปน็ คนตอแหล โกหกพกลม ไม่เคยตรงไปตรงมาหรอก อมื
ภรรยาก็ต้องซื่อสตั ย์ต่อสามี สามีกต็ อ้ งซอ่ื สตั ย์ต่อภรรยา เปน็ ยมทตู กร็ จู้ ัก เพราะฉะนน้ั พวกเรากต็ อ้ งมี
๕๒ คนซอื่ สัตย์จริงๆ ไมน่ อกใจสามีตัวเอง ไมน่ อกใจภรรยาตวั เอง ๕๒
เปน็ อนั ขาดนะ่ อย่าไปเหน็ ถึงแกส่ นกุ สนานเฉยๆ เออ วา่ มัน หริ ิ
สนกุ สนานแล้ว แต่วา่ เวลารับผล มันไดค้ วามทกุ ขเวทนาแสน
สาหัสสากรรจ์ ไปตกนรกหมกไหม้ ไดห้ ลายกัปหลายกลั ปน์ ะ อืม มคี วามละอายไว้บา้ ง ละอายในใจเทวดา เออ เวลานเ้ี ทวดา
ตง้ั แต่ญาตขิ องพระเจ้าพมิ พิสารนะ่ เออ ทำ� ผิดตัง้ แตป่ างโนน้ ก็มาฟงั ด้วยนะ ฟงั วา่ จะพดู ไปยงั ไง ฮึ ถูกใจแลว้ ๆ เทวดาสาธุ
ตัง้ แตช่ าติปางกอ่ นโน้น ยังไปตก ไปตกนรก หมกไหม้อยู่ ถูก หรอก
เขาต้มเขาตุ๋นอยู่บ่อย ไมม่ ี ใครเชื่อม่ันในใจ ได้เป็นเพือ่ นกัน ตอ้ ง
เช่ือมั่นกัน ผู้สมาทานศีลไปแลว้ ต้องเช่ือมั่นในตัวของเราเอง เช่ือ เพราะฉะนั้น เบื้องต้นเราไดส้ มาทานศีลแล้ว ศีล ๕ ขอ้
มั่นวา่ เราไม่ไดผ้ ิดศลี ข้อไหนเลย ตรงไปตรงมาเป๊ะเลย กบ็ อก หน่ึง เราไดส้ มาทานตงั้ ม่ันแลว้ อย่าใหล้ ว่ งเกินตอ่ ไปอีก ที่เคย
ฝา่ ยตรงกนั ข้าม เขาจะมาหลอกลวงตม้ ตนุ๋ เรา ก็ไม่ต้องเชื่อ ไม่ โกหกตอแหลคนอ่ืน พกลมคนอ่ืน ทำ� ให้เขาเชื่อจนเสยี เงินเสีย
ต้องเช่ือเขาหรอก อมื เพราะวา่ เขาเป็นนักตม้ ตุ๋นหลอกลวงคน ทองเพราะการตม้ ตนุ๋ กัน อยา่ งนก้ี ็เรียกก็ไม่มีศลี คนไม่มีศลี
ไม่นา่ นับถอื เลย

9

10 อย่างนจี้ ะเปน็ พระที่น่ากราบน่าไหวห้ รือเปลา่ ไม่น่ากราบ ๔ ุกมภาพันธ์ ๒๕๕๗
นา่ ไหว้เลย เออ ให้พวกเราเปน็ อุบาสก เปน็ อบุ าสกิ า ผู้นบั ถือ
เทวดารู้ คนไหนโกหก เทวดารู้ พระพุทธศาสนา ไดถ้ ือคำ� สอนของพระพุทธเจา้ แลว้ เราจะตอ้ ง
ตรงแน่วทีเดียว เหมอื นดังเชือกบรรทัด เชือกบรรทัด ขงึ ไวด้ ีๆ
โกหกพกลม ตอแหลหลอกลวง ซง่ึ กันและกันเหล่าน้ัน ยอ้ มสี ให้ดีๆ วางลง ดีดเปาะ ลงทีเดียวในผืนพรม หรือในผืน
ผิดศีลด้วย ผิดธรรมด้วย เทวดาฟ้าดินเป็นสกั ขีพยาน อ้า ใน กระดาษ ตรงแนว่ ไปเลย ครองบรรทัด ไม่ ไม่คดไม่งอเลย ดีด
การสมาทานศีลของเราดีแลว้ เปาะลงไปเปน็ ครองไว้ตรงนี้ เขาจะเลือ่ ยไม้เขาจะทำ� อะไร เขาก็
ดีดบรรทัดซะก่อน ดีดบรรทัดลงไป จะเอาหนาเท่าไรนวิ้ เทา่ ไร
อมิ านิ ปัญจะ สกิ ขาปะทานิ เซนฯ ก็ ดีดไปๆๆ ได้จนครบจำ� นวนแลว้ กค็ อ่ ยๆ เอาเขา้ เครื่องจักร
สเี ลนะ สุคะติง ยันติ ไสเขา้ ไปแลว้ ใบพัดมันท�ำงานเอง ตดิ เครื่องขึน้ แลว้ ก็ อืออออ
สเี ลนะ โภคะสัมปะทา แล้วมนั ก็ไปดึงเขา้ ไปตามครองน่ันแหละ อ้า แผ่นไหนเสรจ็ แล้ว
สีเลนะ นพิ พตุ ิง ยันติ กต็ กออกไป ตรงแนว่ ไมค่ ด ไม่คดไม่งอ แผ่นนก้ี ็ไปอกี เข้าครอง
ตัส๎มา สีลัง วิโสธะเย ไหนก็ครองนัน้ แหละ ตรงแนว่ ไปเลย เรียกวา่ ไมข่ น้ึ ไมล่ ง ไม่มี
การข้นึ การลง เหมอื นไหม เลือ่ ยมอื เลอ่ื ยมือเล่อื ยกนั เหรอ ดึง
พักยกไวก้ ่อนนะ คุยกันได้นะ จะคยุ ปะเนยี่ นพ่ี ดู ใหฟ้ ัง ยากขนึ้ จริงๆ นะ่ ประเดี๋ยวกข็ ้ึน ประเด๋ียวกล็ ง ประเด๋ียวก็ขึน้
อย่างไมป่ ดิ ไมบ่ งั เลย เป็นความจริงอยู่ในโลกนี้ เหน็ กันเปน็ ความ ประเดี๋ยวกล็ ง ก็เลยไม่ไดก้ ระดานงาม กระดานไมด้ ีๆ กน็ ่าจะ
๕๒ จริง คนไหนเคยเขา้ วัดเข้าวาไปแล้วไปหลอกลวงกนั อยู่ เทวดา งาม เรียบราบไปเหมอื นดังบรรทัดแบบนี้ นั่นเขา เขาเล่อื ยดว้ ย ๕๒
หวั เราะ เทวดายิ้มอยูใ่ นเหงอื กเพ่ินละ่ โอ้ เปน็ นักต้มตุ๋น เปน็ เคร่ืองจักร เคร่ืองจักรกลมันไปตามครองของมันดี
นักหลอกลวง ยงั มาตอแหลคนอ่ืนให้เช่ืออยู่ ไมถ่ กู ตอ้ ง อันนัน้
เป็นพูดเร่ืองศลี ไปแล้ว
พูดเร่ืองธรรมปะเนย่ี ธรรมก็มจี ริงๆ ธรรม ธรรมะธมั โม
ซง่ึ เปน็ คำ� สั่ง คำ� สอนของพระพุทธเจ้าทกุ พระองค์ มาตรัสรธู้ รรมะ
แลว้ เพิ่นรจู้ ักว่าหมดทกุ อย่าง รู้ไปหมดทกุ อยา่ ง หลอกลวง
ต้มตุ๋นกันอย่างหนง่ึ อยา่ งใดเพ่ินรู้ อ้า เปน็ พระเป็นเจ้ามาแลว้
มาต้มตุ๋นญาติโยม เพ่ินก็ย่งิ รู้ใหญ่ เฮย้

พระข้ีตัว๋ (โกหก) พระโกหก พระหลอกลวง พระตม้ ต๋นุ 11

12 ๔ ุกมภาพันธ์ ๒๕๕๗

แล้วก็เป็นไม้ท่ีดี ท่ีสวย ท่ีงาม ทำ� อะไรกต็ รงๆ ตรงแน่ว วา่ ตรง ตรงแน่วเลย ไมม่ ีท่ีขนึ้ ที่ลงเลย เวลาเสรจ็ เรียบร้อยแล้ว
เหมอื นกัน ทำ� ตึก ทำ� บ้าน กีช่ ั้นๆ เขาก็มีก�ำหนดการของเขา ตาม จะมาปพู นื้ ปูกระดาน จะเขา้ ล้นิ กนั หรือเปลา่ เออ ก็ท�ำได้ง่าย
แบบฉบับของเขานั่นละ่ เอาเท่านน้ั ชัน้ เท่าน้ีชั้น ท�ำยงั ไงเสามัน ถา้ ไมม้ ันตรงก็ทำ� ได้ง่าย เออ ไม่คดไม่งอ ไม่วกไปมา แต่วา่ คด
จะตรง ทำ� ยงั ไงพ้นื มันจะราบเรียบ ราบเป็นพ้ืนเดียวกนั อ้า เป็น อีกอยา่ งหน่งึ
พ้ืนเดียวกันเลย ลงแวก็ ซ(์ wax ข้ีผง้ึ ไข) หรือขดั มนั อยา่ งดีซะกอ่ น
๕๒ เออ แตว่ ่ามนั ก็งามไปคนละอยา่ งอ่ะนะ นๆ่ี ดูสิ ครองๆ ครอง ไมค้ ดเอาไว้ทำ� ขอ ๕๒
บรรทัดอยทู่ ่ีพืน้ เนยี่ ครองลวดลายอยใู่ นพ้นื เนยี่ เขาทำ� นะ่ ให้
มนั สวย เขาเหน็ ว่ามันสวยดี มนั เปน็ ลายอยา่ งงีๆ้ มันสวยดี แต่ เออ ไมง้ อเอาไว้ เออ
วา่ ถา้ จะเล่ือยไม้จริงๆ เอาขอนซุงใหญ่ๆ มา มาเล่อื ย เลอื่ ย เล่ือย
ด้วยเครื่องจักรด้วย ดว้ ยเครื่องจักรติดเคร่ืองข้นึ แล้ว ก็ไปเลย เหลก็ งอเอาไวท้ �ำเคียว
ไม่ตอ้ งตบี รรทัดหรอก มนั ไปเองของมนั มนั บงั คบั ตวั เองของ แตว่ า่ คนคดเคี้ยวใช้งานไมไ่ ดเ้ ลย
มัน ไปตรงแน่วไปเลย จะคดโนน้ คดน้ีไม่มี ถ้าเคร่ืองยนตเ์ ขา
บังคบั ไว้ในตวั แล้ว เขาบังคบั ไว้ในตัวแล้ว จะเอาเท่านัน้ เซนฯ จะ คือ เพื่อนเรา เพอื่ นลา
เอาเทา่ นนี้ ว้ิ อ้า เอาหนาเทา่ ไหรๆ่ เขากว็ างแบบไว้เรียบร้อย แลว้
กด็ งึ เอาท่อนซุงนัน้ เขา้ ไปหาเครื่อง เคร่ืองก็ติดตึงขึ้นมาก็ทำ� งาน เพือ่ นกนิ เพื่อนกัน
เลย ดึง มันกด็ งึ ของมันเอง ไปตามครองแน่วไปเลย นัน้ เรียก เพ่อื นร้ไู มท่ นั เพื่อนกันเอาไปกนิ แล้วนี่
13

14 แบง่ ไปตามสว่ นหรือเปลา่ ถ้าคนคดเคีย้ วเขา้ มาทำ� งานน้ัน แลว้ ๔ ุกมภาพันธ์ ๒๕๕๗
ถา้ ถ้าคดเคย้ี ว เราใช้งานไม่ไดเ้ ลย ท�ำใหเ้ สยี เสยี หมด เขา เขากห็ กั เอานน้ั หักเอานี้ ตั้งมากมายก่ายเกิน เปน็ หมื่น เปน็
เสยี ความเป็น เป็นมติ รสมั พันธ์กัน เสียความเคารพนับถือ แสน เป็นล้าน กแ็ ลว้ แตโ่ อกาสของเขาหรอก คนคดเค้ยี ว คน
เสยี ไปหมด เพราะวา่ เหน็ ใจแล้ว เคยไปทำ� งานร่วมกันคร้ังน้นั ไมซ่ อื่ คนไม่ตรง ถา้ ไดร้ ว่ มงานร่วมการกนั ใหญ่ๆ โตๆ บริหาร
คร้ังนแ้ี ลว้ เบี้ยว เบ้ียวจัง ไอห้ มอน้ี เงนิ ทองได้มาเทา่ ไหร่ๆ มัน งานใหญโ่ ต อย่างบริษัทอนั นแ้ี ห่งน้ี เป็นบริษทั หรือเป็นโรงเรียน
ไม่จา่ ยใหเ้ ราครบตามสูตร ตามตกลงกนั เป็นคนคด เนย่ี ใหญโ่ ตอยา่ งง้ถี ้าเกิดมีคนใจคดเค้ยี วข้นึ มา มาร่วมงานล่ะ

คนคดเคี้ยวใช้การไมไ่ ด้เลย มนั ไม่ไดต้ ามเปา้ สปิ ะเนยี่ อืม มันไม่ได้ตามเปา้ หมาย งบประมาณ
แต่เหล็กคดเอาไว้ท�ำขอ ก็ไม่ได้ตามเป้าหมาย เออ ไดน้ ้อยกวา่ ความเป้าท่ีตงั้ เอาไว้ เออ
ไม่ถงึ ขั้นนั้น
เหล็กคดงอไวท้ ำ� ขอ ไปเกาะตรงน้นั ตรงน้ี สำ� หรับตากผ้า อืม ต้งั ใจไวด้ ีๆ พวกเราจะได้เปน็ หวั หน้าคน เปน็ ผบู้ งั คับ
ตากอะไรได้ บัญชาคน ก็ตอ้ งตัง้ อยู่ในความซื่อสัตย์สจุ ริต อยา่ ให้มันแวะไป
นัน้ ไปน้ี ใหม้ ันตรงไปตรงมา ตามคำ� ที่ตกลงกนั ไว้ สัญญาไว้
เหลก็ งอเอาไวท้ �ำเคยี ว ตกลงไว้ สญั ญาไว้แล้วจะท�ำอย่างงน้ั ๆ รายวนั วันละเท่าไร ราย
ช่วั โมงกีช่ ่ัวโมง กม็ ันได้ตามเปา้ มนั กด็ ีตอ่ กนั นะ่ ใครก็เหมอื นกนั
๕๒ เคียวส�ำหรับเกีย่ วข้าวอะ่ เหลก็ งอมาตแี บนๆ เปน็ เคียว คนไทยกเ็ หมือนกนั คนจีนกเ็ หมอื นกัน คนฝรั่งองั กฤษก็ตาม ๕๒
แลว้ ก็ทำ� คมมนั ใหค้ มซะ อา้ เนย่ี เหลก็ งอเอาไว้ท�ำเคียว แตว่ า่ ชาตไิ หนภาษาไหนกต็ าม คนซอื่ พาใหเ้ ปน็ คนนา่ รัก นา่ เคารพ
คนคดเคีย้ วใช้การไม่ได้เลย นับถือ นา่ ไวว้ างใจ แต่วา่ คนคดเคยี้ วใช้การไม่ได้เลย เออ เหลก็
ไมค้ ดใชท้ ำ� ขอ ขอเก่ียวนั้นเก่ยี วนี้ เหล็กงอไว้ทำ� เคียวเกีย่ วขา้ ว
แม้เราเป็นมิตรกนั เขากห็ กั หลังกัน เหล็กงอๆ ไวท้ ำ� เปน็ เคียวเกี่ยวขา้ ว เนยี่ เหล็กงอเอาไว้ท�ำเคยี ว
แต่คนคดเค้ยี วใชก้ ารไมไ่ ดเ้ ลย เป็นเพอื่ นกันกห็ กั หลงั กนั อย่างน้ี
หักหลงั กัน อา้ เพราะฉะนั้น อยู่ในสงั คมมนษุ ย์อย่าเอา เพราะฉะน้นั สังคมมนษุ ย์ ได้รับการศึกษามาสงู แลว้ ได้
มาใช้ คนโกงอย่าเข้าเอามาเปน็ หมู่เป็นพวก มาท�ำงานทำ� การดว้ ย ถงึ ชั้นสูงๆ ได้รับการศึกษาสูง ไดเ้ ปน็ ดอกเตอรก์ ็มี ได้เป็น อ้า
เอามาแลว้ ก็พังทกุ บริษทั ถ้าตง้ั เปน็ บริษัทใหญโ่ ต หา้ งร้านใหญ่ ครู เปน็ อาจารยค์ นมาแลว้ ยังมกี ารคดเค้ียวกนั อยู่ ไม่ซ่ือต่อกัน
โตกต็ าม แตว่ า่ ถา้ มีคนคดเคยี้ วมาอย่ใู นท่ีน่ัน อกี แหละปะเนย่ี อยู่ มนั จะคบกันได้สกั ก่ีน้ำ� ก่ีปี ไมเ่ จริญ แม้ผูป้ กครองประเทศ
ท�ำให้งานผิดพลาดไปมากมาย งบประมาณเทา่ ไหรๆ่ เขาเคย ก็เหมือนกนั ผู้บริหารงานภายในประเทศกเ็ หมอื นกัน มนั มเี จ้า
15

16 เพราะฉะนั้น พวกเราอยู่ในชุมชนมนษุ ย์ แลว้ กฝ็ ึกหดั ให้ ๔ ุกมภาพันธ์ ๒๕๕๗
หน้าท่ีหลายจ�ำพวก เออ ถา้ พวกเหลา่ น้ันไม่ซ่อื ไมส่ ัตย์ ตอ่ บ้าน เป็นคนซือ่ ตรง เป็นคนซื่อสัตย์สจุ ริต อย่าคดอย่าเคีย้ ว แล้วเจา้
ตอ่ เมอื ง นายผู้ปกครองท้ังหลายก็รักเรามาก เพราะวา่ เราตรงไปตรงมา

มกั เกบ็ มกั ก�ำ มกั กอบ มักโกย มักโกง มกั กิน ไม่เปน็ คดในขอ้ งอในกระดูกไมม่ ี อยา่ งนั้นไมม่ ี ตรงไปตรงมา
เลย ตรงเป้าเลย ไม่แวะไม่เวยี นไปทางไหน ได้เทา่ ไหร่ๆ ก็
กนิ กันอย่อู ยา่ งนั้น อืม ไม่ตรงไปตรงมา ขา่ วใหญ่ๆ เรา บญั นำ�้ บญั ชี เออ หรือคอมพวิ เตอรม์ นั ตีไปแล้ว ตีไปแลว้ ตีไว้
ก็ไดฟ้ งั อะ่ ข่าวใหญๆ่ อยา่ ง เออ บริษทั หา้ งรา้ นล่มจมเพราะ ไปหมดแล้ว แต่ว่าไดม้ าไม่ตรงตามเป้า คอมพิวเตอรจ์ ะเปน็ ยังไง
วา่ เพ่ือนในงานน่ะ มันหกั เลน่ งานเรา ไมซ่ ือ่ ไมต่ รงต่อกัน ก็ทำ� ให้ ล่ะปะเนยี่ น่ันแหละ เรียกว่าพลาดพลง้ั แลว้ เริ่มแล้ว เร่ิมเบี้ยว
การงานนั้นล่มจมลง ละลายลงได้ ไม่ก�ำไร พอที่จะไดเ้ ตม็ เปา้ แลว้ เริ่มเบี้ยวเจา้ นายแล้ว ผ้บู งั คับบญั ชาเบ้ียว อืม เรียกว่าเอา
แตไ่ ม่ ไม่ถงึ เป้า ไม่ไดเ้ ตม็ ตามเปา้ ที่ตัง้ ไว้ เพราะว่ามนั คนคด รัดกัน เรียกว่าเอาเปรียบกนั ขึน้ มาทันที ในสงั คมมนษุ ย์ ประเทศ
เคย้ี ว คนคดเคี้ยวมนั มีอยใู่ น ชุมชนอันนน้ั หรือในหม่นู ้นั ไม่มคี น ไหนถา้ เปน็ อยา่ งง้ัน ประเทศน้ันไม่คงทนถาวร เออ ถ้าเบี้ยวกัน
ซื่อตรง ถ้าคนซอื่ สตั ยส์ ุจริตจริงๆ อ่ะ ไมม่ ี ไมม่ ีเสยี หายไปไหน อยูเ่ รื่อยๆ ไม่ตรงไปตรงมาตามเป้าที่ตงั้ ไว้ เบี้ยวกนั อยา่ งหนกั
สกั สลงึ เดียว ไมม่ ี เออ ตามเป้าทกุ วนั ๆ ได้มาเท่าไหร่ อะไรเทา่ ไร เลย อยา่ งตามข่าว เราได้ยนิ หนอ่ ย ไดย้ นิ ข่าวมา เออ รัฐบาล
เออ รดู้ ้วยกนั อย่างนเ้ี จา้ นายผปู้ กครองทั้งหลาย ก็รักมากมาย เอาเงนิ เอาทองเขามา แล้วปะเนยี่ เบี้ยวเขา แน่ะ ทำ� แลว้ ท�ำงาน
๕๒ รักลกู น้องท่ีมนั ซื่อต่อเรา คด ไมค่ ดโกงเราอยา่ งเนยี่ เป็นคนจริง ให้หมดคณุ ภาพ อมื ไม่แนน่ อน หมดคุณภาพ ไมย่ อมใช้ใหเ้ ขา ๕๒
เป็นคนตรงไปตรงมา อืม เปน็ ไม่ใชเ่ ป็นเหลก็ คดได้ ท�ำให้เหล็ก ตามเปา้ ที่ขอยืมเขา ยืมข้าวกลา้ ในนาของประชาชน ยืมมาแต่เวลา
งอไว้ทำ� เคียว แต่คนคดเค้ียวมันเปน็ ยังไง ท�ำงานไม่ตามเป้าเลย มาใชม้ าจา่ ยจริงๆ ไม่ตามนัน้ แลว้ ปะเนย่ี อะ่ อยากจะเบ้ียวไป
เออ เขาหักออกค่านั้น คา่ น้ี ไปเยอะแยะมากมายอยา่ งนแี้ หละ อยากจะโยนไปทางอ่ืน อา้ ได้มาเท่านัน้ เท่านเี้ หรอ ไม่เห็นคนื ให้
สกั ที อา้ ว เขามาถามหลายๆ เข้า เกดิ เบ้ียวกนั ขน้ึ มา แลว้ ก็เกดิ
สงครามพรรค์น้นั เกดิ ขึ้นมาแล้ว เปน็ อยา่ งน้ี
สหประชาชาติ ประเทศไหนก็ตาม ถา้ มกี ารเบ้ียวกนั ขน้ึ มา
แล้วไม่ ไม่เจริญ บริษทั ห้างรา้ นไหนๆ ก็เหมือนกนั เออ มบี ริษัท
ท่ีซ่อื สตั ยส์ จุ ริต แต่ว่าหกั หน้าหกั หลังไม่พอจา่ ยอกี ละ่ ปะเนย่ี
ไม่พอจา่ ย มันไปยงั ไง ทางเปา้ มันกม็ อี ยู่แล้ว เงินทองท่ี ไดม้ า
ท้ังหลายไดม้ อี ยู่แล้ว แตท่ ำ� ไมเขาไมจ่ ่ายใหล้ ูกน้องทั้งหมดเลย
17

18 มันแทนท่ีจะได้ก�ำไรดว้ ย เออ ถา้ เป็นคนซ่อื สตั ย์เป็นหัวหน้างาน ๔ ุกมภาพันธ์ ๒๕๕๗

แลว้ เป็นคนรูจ้ ักประมาณ เอาแตพ่ อใช้จ่าย เออ เอาแตพ่ อแรง
งาน เทา่ แรงงานของตัวจริงๆ
เราทำ� งานแค่นี้ เวลารับเราก็รับแค่นี้ เวลาจา่ ยเรากจ็ า่ ย
แคน่ ี้ น่ันเขาเรียกว่าซอ่ื สัตย์ต่อกนั ต่อหนา้ ท่ีการงาน คนซ่อื สตั ย์
สจุ ริต คนไมซ่ ่ือสตั ย์ ไม่สุจริต ก็ใชก้ ารไม่ไดเ้ ลย ใชก้ ารไมไ่ ดเ้ ลย
ใช้การใช้งานไม่ไดเ้ ลย เปน็ ยาก เป็นเจ้าคนนายคน เปน็ หัวหนา้
อ้า บริษัทห้างรา้ นกเ็ หมอื นกนั ถ้าหากเบ้ียวกันนดิ ๆ หน่อยๆ พูดเรื่องความซ่ือสตั ยส์ ุจริต ใหแ้ กพ่ วกบริษทั ทั้งหลาย หมู่คณะ
ลูกนอ้ งแตกฮือหนจี าก ไมเ่ อาแล้ว เห็นแล้ว เหน็ ดว้ ยตาตัวเอง ทั้งหลายได้ฟัง เออ รายละเอียดกเ็ ป็นเรื่องขี้หมรู าขี้หมาแหง้
แล้ว หกั เอาไวๆ้ แตไ่ ม่ไดจ้ ่ายเต็มสกั ที สิง่ ท่ียืมเขามาแลว้ เออ หรอก อา้ แตว่ า่ มันเป็นความจริง ผู้เป็นหวั หน้านำ� พาพวกเรา
แทนที่จะได้เตม็ เปา้ เวลาขอคนื ได้เตม็ เป้าท่ีขอยืมมา อา้ วันนี้ อืม มาท�ำงานทำ� การใหญโ่ ต ก็เพราะหัวหนา้ เป็นผู้วางแผน
รัฐบาลเบี้ยวก็ได้ รัฐบาลเบี้ยว ขา้ วเต็มฉางมากมายกา่ ยเกนิ ทำ� อะไรให้มันไปตามเป้า แล้วให้มันตามท่ีตกลงกัน สญั ญากัน
แต่ยมื ประชาชนมา อะ่ ยมื ข้าวเขามา เข้าโรงสโี รงอะไร อา้ เวลา นน้ั และกเ็ ปน็ การซ่อื สตั ยส์ จุ ริตต่อกัน ตามเป้าทุกอยา่ ง เออ
คืนไม่คนื หกั เลย เบี้ยวเลยอย่างงีก้ ม็ ี อ้า นั่นเป็นเรื่องท่ี ไม่ ไดม้ าก็ไดต้ ามเป้าทกุ อย่าง แล้วความไว้เน้ือเชื่อใจกนั มนั กเ็ กดิ
๕๒ ปลอดภยั ถ้าเจา้ ของเงินหรือเจ้าของขา้ วที่ ไปยืมเขามา เขาเปน็ ขึน้ ม่ันแนน่ เหนยี วดี ถ้าไมซ่ ื่อ ไม่สัตย์ตอ่ กัน ไมต่ รงตอ่ กัน อ้า ๕๒
คนใจเห้ียมใจโหดหนอ่ ย เขากล็ งมือแล้ว จะเปน็ หวั หนา้ รัฐบาลก็ตาม หวั หน้าบริษทั หา้ งรา้ นทั้งหลาย
กต็ าม อา้ ถ้าขาดความไม่ซื่อตอ่ กนั แล้วจะเป็นยังไง อะไรจะเกิด
หกั หลงั กันแบบนมี้ นั ไมเ่ อานะ่ ขนึ้ เออ ความแตกแยกกเ็ กดิ ขนึ้ ใหเ้ หน็
หักหลงั กันแบบนี้ ไมเ่ อานะ่
อะยัมภะทนั ตา
หลังไมค่ ดไมโ่ กง ก็มาหกั หลงั เราให้คดให้โกงไปตาม มัน
ไม่เอา เพราะฉะนั้น พวกเราเปน็ พุทธบริษทั มีครูบาอาจารย์ พูดภาษาง่ายๆ เห็น อะยมั ภะทันตา น่ะความแตกแยก
สั่งสอน นับต้งั แตด่ อกเตอรม์ า เป็นผ้หู ลกั ผู้ใหญ่แล้ว เออ นๆ่ี ๆ กันแล้วมันเกดิ ข้นึ เพราะความไม่ไว้เน้ือเช่ือใจกัน เพราะว่าประพฤติ
ผ้หู ลกั ผู้ใหญ่เพ่ินมาหรือเปลา่ ปะเนยี่ โอ้ เออ สาธุ อืม นบ่ี ่ เป็น นอกล่นู อกทาง ปฏบิ ัตไิ มต่ รงไปตรงมาตามเป้า ก็ทำ� ใหบ้ ริษัท
ประธานในบริษทั หา้ งรา้ นแหง่ นี้ ผหู้ ลักผู้ใหญ่มาแล้วพอดี ก�ำลัง ท้ังหลายลม่ จมได้ ลกู นอ้ งท้ังหลายพากนั แตกฮอื ไปทางอื่นได้

19

20 ทกุ สตางค์ เรียกว่าท�ำงานตรงไปตรงมา เป็นคนซ่ือสัตย์สจุ ริต ๔ ุกมภาพันธ์ ๒๕๕๗
อา้ ทุกหน่วยราชการ ทกุ หน่วยงานอยู่ในโลก จะต้องเปน็ คน เจ้านาย หรือว่าเถา้ แก่ ผจู้ ัดการใหญ่ ก็รักมาก รักคนนมี้ ากเลย
ซอ่ื สัตย์สุจริตต่อกัน อ้า เคยเหน็ วนั สาบานธงไหม อา้ มตี วั อย่างมามากมายแลว้ ถ้าไม่ซือ่ และกถ็ กู หักหลังกัน อมื
เออ แลว้ กบ็ ริษัทห้างร้านน้นั จะเจริญนานขนาดไหน เออ
สาบานธงต่อหน้าในหลวง
เพราะฉะน้นั พวกเราเป็นชาวพุทธ ได้สัญญากนั แล้ว
ตอ่ หนา้ ประธานาธบิ ดีหรือเปน็ ผู้ใหญ่ ข้าพเจา้ อืม ขา้ พเจา้ ปฏิญาณตนตอ่ พุทธเจา้ ต่อพระธรรม ตอ่ พระสงฆ์ไปแลว้ ดงั
ดว้ ย จะปฏบิ ัติงานๆ ซอื่ สตั ยส์ ุจริต ไม่เบ้ียว ไม่คด ไมโ่ กง แนะ่ พาขนึ้
วา่ กันไปหมดทกุ อย่างล่ะ สาบานธง เขาเอิ้น(เรียก)ว่าสาบานธง
มกี ารสาบานธงข้ึน เออ อันนกี้ เ็ หมือนกัน เราเป็นบริษทั ห้างรา้ น พระไตรสรณคมน์
ใหญโ่ ต ถ้าเราเบี้ยวออกจากค�ำประกาศน้ัน ไม่ตรงเปา้ แลว้ ก็
ลกู นอ้ งก็ใจแป้ว ออ๋ อยา่ งน้ีไม่น่ามาชว่ ยงานน่ะเวย้ ยังเอาเปรียบ หรือรักษาศลี ไปแล้วเบ้ืองต้นนั้น กท็ ำ� ตามท่ี ไดส้ ญั ญา
เรา เออ ไมจ่ ่ายตามเป้าท่ีตกลงกันไว้ อืม อยา่ งนเี้ ป็นตน้ มีคำ� ได้รับสัญญาจากครบู าอาจารย์ เออ ท่านมา มีเมตตามาอบรม
ว่า สจั จัง อืม เว้ย อมตวาจา ก็เหมือนกันเอามาใช้ ค�ำพดู อยา่ งไร หรือมาสั่งสอน เร่ืองศีลเร่ืองธรรมใหพ้ อสงั เขปหน่อยหนงึ่ แล้ว
กต็ ้องทำ� ตามคำ� พูดหรือสญั ญานั้นๆ ใหต้ รงเปา้ ตรงจุดแทๆ้ ถ้า กท็ ำ� ตามที่ ได้สัญญากนั มาแลว้ น้นั ทุกอย่าง บริสทุ ธ์ิสะอาด
๕๒ เห็นความซื่อสัตยส์ จุ ริต ของเจา้ ของนาย ของ เออ เถ้าแกใ่ หญ่ หมดจด บัญนำ�้ บญั ชี รายรับ รายจา่ ย กเ็ หน็ ด้วยกนั หมดทกุ คน ๕๒
หรือผจู้ ัดการใหญ่ อยา่ งนล้ี กู นอ้ งก็ยอมตาย ยอมตายแทน เจา้ มเี ป็นสักขีพยานด้วยกนั เออ
นายคนนเ้ี ปน็ คนซอ่ื เหลอื เกนิ มเี มตตาสงู สง่ เหลอื เกิน เราจะ
ท�ำงานใหเ้ จา้ นาย เต็มท่ี เต็มเปา้ ไม่เบี้ยว ตามนนั้ ทกุ อยา่ ง ทุน จะท�ำอะไรๆ กม็ ลี ายเซ็น
ลงไปเท่าไหร่ ก�ำไรได้มาเทา่ ไหร่ รูจ้ ักดว้ ยกนั ทกุ อย่าง ทกุ บาท มีลายเซน็ ตอ้ งทกุ อยา่ งล่ะ

ก็ท�ำตามลายเซน็ ท่ีเราเซน็ ไวแ้ ล้วน้นั ตอ้ งซ่ือสัตยต์ ่อเจ้า
ตอ่ นาย ต่อเถ้าแก่ ผ้จู ัดการ อย่างจริงใจและกจ็ ริงจังด้วย อยา่
หักหลงั กัน ผรู้ ว่ มลงทนุ ดว้ ยกัน เออ ขอให้ไดส้ มปรารถนาหมาย
เออ นลี่ ะ่ เราเป็นบริษัทใหญโ่ ต อ้า นพ่ี ูดไปเรื่องธรรมะ มนั ก็
กวา้ งออกไปๆ

21

22 ที่แสดงมาโดยย่อนี้ ขอใหน้ �ำไปใครค่ รวญพนิ จิ พจิ ารณา

ด้วยปรีชาอันชาญฉลาดเถดิ อา้ ต่อแตน่ นั้ ก็จะได้ประสบพบความ
สขุ ความเจริญทั้งทางโลกและทางธรรมทุกประการ รับประทาน
วิสชั นามา ก็สมควรแกเ่ วลา เอวงั กม็ ดี ว้ ยประการฉะนี้ อ่ะ
พูดไปพูดมา มันคำ� เว่า(พูด)หมด เออ แตอ่ ย่างอ่ืนกม็ มี าก
อยู่ คนเราอยู่รวมกนั ถา้ ใจตรงกนั ใจไมค่ ด คดในขอ้ งอในกระดูก
ตรงแน่วเลย เป็นคนตรงจริงๆ เจา้ นายกร็ ักตาย เถ้าแก่กร็ ัก
ตาย ไว้เน้อื เชื่อใจ เป็นผดู้ ูแลกองทุนอะไรต่ออะไร ไมเ่ บ้ียว ได้
เตม็ เปา้ ทกุ คร้ัง อมื ถ้าได้ลกู น้องอยา่ งนี้ เถ้าแก่หรือวา่ เจ้านาย
กร็ ักตายเลย รักมาก เออ เปน็ ผ้มู ีสตมิ ีปญั ญามาช่วยตัง้ เปา้ ให้
มาชว่ ยบริหารงานให้ ให้ตรงตามเปา้ ทุกครั้งๆ กจ็ ะมีแต่ความ
สขุ ความเจริญ ไม่มที างเสอื่ มเลย ถา้ ท�ำงานร่วมกันน่ะ ถ้าเอา
รัดเอาเปรียบกนั หน่อย มนั ไม่ดี มันแปว้ ใจ แป้วใจแลว้ ถา้ เอารัด
เอาเปรียบกันแล้ว ไม่ตรงไปตรงมา อ้า ตน้ ทนุ ก็หาย ก�ำไรกห็ ด
๕๒ ไปอย่างงั้นล่ะ ไม่ ไมต่ รงตามเป้า พอแลว้ มนั จะตอ่ ไปอีก อมื
ดว้ ยประการฉะนี้ เออ
อืม เออ เบื้องต้น เขาเอาไปกินแล้ว เบ้ืองตน้ ไหว้พระ รับ
ศลี ไปหมดทกุ อยา่ งแลว้ ปฏญิ าณตนเป็นพุทธมามกะ ท่ีซ่ือสัตย์
ต่อทางศาสนาจริงๆ เราไม่ ไม่คดในขอ้ งอในกระดกู ไมม่ ี ตรง
ไปตรงมาอยา่ งง้ัน เปน็ คนซื่อสตั ยส์ จุ ริต เออ ท�ำงานร่วมกนั มนั
ก็มคี วามสบายใจ ถ้าท�ำใหแ้ ปว้ ใจสกั หนอ่ ยล่ะ เอาแล้ว หนา้ งอ
ขึ้นมา หน้าเบ้ียวขนึ้ มาแลว้ ไม่ตรง เออ ไมต่ รงตามตกลงกนั

หลวงปทู่ อ่ น ญาณธโร ๗ ุกมภาพันธ์ ๒๕๕๗
วันศกุ รท์ ่ี ๗ กมุ ภาพนั ธ์ ๒๕๕๗ เวลา ๑๙.๓๐ น.

ณ วัดป่าญาณสริ ิ ต.กรอกสมบูรณ์
อ.ศรีมหาโพธิ จ.ปราจีนบรุ ี

๕๓

ทา่ นเทศน์ ให้พรสกั หนอ่ ยเพ่ินเดอ้ ๕๓
พอแล้วๆๆๆๆ คอไม่ดีหรอก คอ แหบๆ แห้งๆ

(หลวงป่ฉู ันนำ�้ ชา)

นะโม ตสั สะ ภะคะวะโต อะระหะโต สมั มาสมั พทุ ธสั สะ
นะโม ตัสสะ ภะคะวะโต อะระหะโต สัมมาสัมพทุ ธัสสะ
นะโม ตสั สะ ภะคะวะโต อะระหะโต สมั มาสัมพทุ ธัสสะ

ขอความนอบน้อมของเราท่านทั้งหลาย จงมแี ด่พระผมู้ ี
พระภาค ผเู้ ปน็ อรหนั ต์ตรัสร้ชู อบเองพระองค์นน้ั

1

2 ใหถ้ ึงซ่ึงความสิ้นไปอาสวกเิ ลสซะ ขอเอาเหรอ ไมใ่ ช่อยา่ งงัน้ ๗ ุกมภาพันธ์ ๒๕๕๗
เหมือนดังคนอาบนำ้� ชำ� ระเหงือ่ ไคล สง่ิ สกปรกโรครา้ ย อยใู่ น
อมิ ัสสะ ธัมมะปะริยายัสสะ อตั โถ รา่ งกายเรานม้ี เี ยอะแยะ ความโลภกม็ ี
สาธายัสมนั เตหิ สักกัจจัง ธัมโม โสตพั โพติ

ถา้ จะใหเ้ ทศน์เร่ืองอ่ืนเราก็ไม่มี ถ้าเทศนเ์ รื่องของคนน่ะ โทสคั คินา เพ่นิ บอกวา่ เป็นไฟ
พอได้อยู่ คนเรามีร่างกาย มีวาจา มี ใจเปน็ เจ้าของ ของร่างกายนี้ โมหัคคินา ความหลงก็เป็นไฟอีก เผาเราอยู่
ถ้าเราไมช่ �ำระ ไม่ขดั ไมเ่ กลา ไมล่ ้างใหม้ ันสะอาด มันจะสกปรก ราคคั คนิ า ราคะทงั้ หลายเผาผลาญเราอยู่

(พระเถระเข้ามาร่วมพิธ)ี ตลอดเวลา นอนหลบั ไปยงั ฝนั ไปอยู่ ฝนั ไป ไปท�ำบาป
อ้า โอ้ ปะเหน็ แตเ่ ม่ือเชา้ นอ้ี ะ่ อ้า สาธุ เอ้ ร้จู ักวา่ เมอื ง ไปท�ำบาป ไปฆ่าสัตว์ตัดชีวิต ไปลกั ฉกจกฉ้อผ้อู ื่นเอา ยงั นำ� เอา
สรุ ินทร์ เพ่ินมา เรากอ็ าจจะเก่ยี วก็ได้เวย้ ปะเนย่ี เมื่อเช้าไปฉัน มาฝัน เพราะวา่ เราเลกิ แล้ว เราละแล้ว อยา่ มารบกวนเราเลย
ขา้ วที่บ้านเจา้ ภาพทางโน้นน่ะ ฉันข้าวแลว้ มอี ายดั ตัว ตอนเย็น
นห้ี ลวงปตู่ อ้ งไปเทศน์ วา่ งนั้ น่ะ หลวงปูต่ ้องไปเทศน์ ปฎเิ สธไม่ ราคะ เพนิ่ วา่ เปน็ ของรอ้ น ราคัคคนิ า
ได้ อ้า ว๊าย ผกู มดั อย่างเด็ดขาดแท้ ความโกรธก็เป็นของร้อน เพิ่นว่า โทสัคคนิ า

๕๓ ถา้ พดู เร่ืองของคนนพี่ อจะพดู ได้ เร่ืองของคน เกิดมาใน ความหลงกเ็ ปน็ ของร้อนอีก โมหัคคินา ๕๓
โลกน้ี มาสรา้ งเอาบญุ กม็ ี มาสรา้ งเอาบาปกม็ ี พวกสรา้ งบาปทั้ง
หลายเขากท็ �ำกนั อย่คู ึก พวกต้องการอยากไม่ ไมม่ บี าปกส็ ร้าง เปน็ ของรอ้ น เผาผลาญตัวเองใหย้ อ่ ยยับไปตัง้ แต่ยงั ไม่
บุญ เออ ท�ำบุญทำ� กุศล ขุดน้�ำบ่อ ก่อศาลา สรา้ งกุฏิ วิหารให้ ตาย เอาหามันไหม้ตัวเองอยู่อยา่ งงน้ั กลมุ้ รุมหัวใจอยงู่ ้นั ล่ะ
พระเจา้ พระสงฆ์ได้อยู่ไดอ้ าศัย เหล่านม้ี ัน คนเราก็ท�ำเอง อยๆู่ เพราะฉะน้ัน ทางศาสนาครูบาอาจารยท์ ั้งหลาย ท่านจึงเปน็ ห่วง
มันกจ็ ะแล่นมาทางเราเองได้ไหม ต้องทำ� เองซะกอ่ น เปน็ ใย จงึ ไดว้ ่ากนั อย่บู อ่ ยๆ มีบทบญั ญตั ิไว้ให้ สวดมนต์ ไหว้
พระ แผเ่ มตตา ใหแ้ กส่ รรพสตั ว์ทั้งหลายอกี ด้วย เนย่ี วิธีแก้ไข
กายะกัมมัง วะจีกมั มงั มะโนกมั มงั ทางอื่นเรายังแก้ไขได้ เช่นความร้อน มันเกิดเหง่ือไหลโทรมตัว
สัพพะปาปัง วนิ ัสสนั ตุ อะเสสะโต ท�ำให้แปดเปอ้ื น เลอะเทอะ เปรอะเป้อื นไปหมดทกุ อยา่ ง ถ้า
เหงอื่ ออกเยอะๆ ละกเ็ ป้อื นตัวเอง วิธแี ก้ ใหม้ ันเป้อื นทำ� ไง เป้อื น
ท�ำยังไง บาปกรรมท้ังหลายจงึ จะหมดจากเรา หรือเช่นน้ัน ตลอดเคร่ืองใช้ไม้สอย เส้อื ผา้ อาภรณ์ ถว้ ยชามนามมาละ เออ
3

4 ทานบารมี ศลี บารมี

ภาวนา ก็เป็นบารมเี หมือนกนั ๗ ุกมภาพันธ์ ๒๕๕๗

เนกขมั มบารมี

ของใชป้ ระจ�ำวัน กต็ อ้ งล้างทุกวัน ตอ้ งเชด็ ถทู ุกวัน ท�ำความ ท�ำใหจ้ ิตใจสงบระงบั จากอารมณ์ท้ังหลาย ใหม้ ันเบา มัน
สะอาดทุกวนั มันจงึ เป็นนา่ ใช้ มนั จึงเป็นนา่ น่งั นา่ อาศัย ทำ� ความ บางไป ถ้าอยูเ่ ฉยๆ ไม่ขัด ไมเ่ กลา ไมล่ ้าง ไมซ่ กั ไมฟ่ อกมัน มัน
สะอาดมันใหท้ ุกวนั ๆ จะสะอาดเองหรือเปล่า กาย วาจา ใจนะ่ มนั จะสะอาดขน้ึ มาเอง
อันนก้ี ล่าวใกลๆ้ ไม่ต้องไกลไป ย้อนมาหาตวั เองทุกคน หรือเปลา่ โอ้ เป็นของยากแท้ เพราะมันสะสมและก็หมกั หมม
ทกุ คนยอ้ นมาหาตัวเอง ทำ� ยังไงราคะ โทสะ โมหะ จะหมดไป มานาน สะสมหมกั หมมมานานแลว้

จากเรา กิเลส ความโกรธ ความโลภ ความหลงทั้งหลาย จะ ความโลภ ความโกรธ ความหลง
เบาบางไปจากเรา ท�ำยงั ไง นคี่ วามประสงคข์ องทางศาสนา ราคะ โทสะ โมหะ
ตอ้ งการอยากใหช้ �ำระ ให้ขดั ให้เกลา ให้ทำ� ความสะอาดของเหล่าน้ี
๕๓ ถา้ ไม่ท�ำบอ่ ยๆ มันก็เกิดแทรกๆ ข้ึนมา ความสกปรกทั้งหลาย ๕๓
กาย วาจา ใจ มนั สกปรกได้ มนั ออกมาทกุ วนั ส่งิ ที่เพิ่น ท่ี
พระพุทธเจา้ ครูบาอาจารย์เพิ่นสอน เพิ่นกส็ อนใหท้ ำ� ความสะอาด
กาย วาจา ใจ เทา่ นส้ี ่ิงที่จะท�ำ กจิ ธรุ ะท่ีจะต้องทำ� เพราะฉะนน้ั
จ�ำเป็นท่ีสุด ทกุ คนจะตอ้ งช�ำระ ขัดเกลา ลา้ งจิต ล้างใจของตัว
เอง ดว้ ยธรรมะ ดว้ ยภาวนา ทาน ศลี ภาวนา เหล่านเี้ ปน็ เครื่อง
ชำ� ระ เปน็ เครื่องล้าง เปน็ เครื่องขดั เกลา ใหถ้ งึ ความสะอาด มนั มปี ระจ�ำตั้งแตเ่ กิดมา ตัวน้อยๆ กย็ ังใช้ออกมาไปทาง
หมดจด ทางกายของเราสะอาด วาจาของเราสะอาด จิตใจของ ที่ ไมด่ ี มี ใครบอกใครสอนเขาหรือเปลา่ บอกไปในตวั ล่ะ มนั
เราสะอาดแลว้ ก็ไมต่ ้องท�ำอะไรมากมาย เพราะมันสะอาดอยู่แลว้ บอกกนั ไปในตวั เอ้นิ (เรียก)หาหา่ หาผี ห่ากินหัวมงึ เอย ผีกิน
ศลี เราก็ไดร้ ักษาอยู่ ทานเรากบ็ �ำเพญ็ อย่เู รื่อยๆ หัวมงึ เอย ตม้ ตบั ตม้ ไต ต้มไส้ ตม้ พุง ไมม่ ี ใครสอน แตม่ นั ๆ

5

6 มาเองของมนั มนั ไปตดิ อะไรกแ็ ปดเป้อื นไปหมด อยา่ งที่เรากนิ ๗ ุกมภาพันธ์ ๒๕๕๗
เกิดข้นึ มาในสันดานของมันเอง เออ ทำ� ให้สกปรก ทำ� ใหก้ าย หมาก กนิ หมากก็ต้องบว้ นใสก่ ระโถนอีกแหละ ถา้ กระโถนไม่
วาจา ใจสกปรก ด้วยโลภ โกรธ หลง ด้วยราคะ ด้วยโทสะ ดว้ ย ลา้ ง ไม่ท�ำความสะอาด จะน่าใชอ้ ีกต่อไปหรือเปลา่ โอ้ย ต้องลา้ ง
โมหะ มันเกิดขน้ึ มาได้ จนอยู่ดว้ ยกนั ไม่ไดก้ ็มี มคี รอบมคี รัวแลว้ ตอ้ งเช็ด ตอ้ งถู ถว้ ยชาม ภาชนะอาหารทุกชนดิ กต็ อ้ งท�ำความ
ก็แตกแยกกนั ไป ทงิ้ กนั ไป เพราะอยดู่ ว้ ยกนั ไมไ่ ด้ มนั ฝดั กนั มัน สะอาดไว้เสมอ
กัดกนั ขน้ึ มา
แมฉ้ นั ใด กาย วาจา ใจของเรา ถ้าไม่รักษาให้มนั สะอาด
ความโกรธ ความโลภ ความหลง มันจะเกิดเปน็ บุญเปน็ กุศลหรือเปล่า
ราคะ โทสะ โมหะ
คำ� วา่ บุญ บุญนบ้ี ม่ ีไผ(ใคร)ปนั แจกแหลว่
มันเกดิ จากใจ แตม่ นั สามารถกินใจเราใหห้ มดคุณภาพ บม่ แี ยกออกได้ คอื ไม้ผ่ากลางแล้ว
เนย่ี ความโกรธ ความโลภ ความหลง มันเกิดจากใจนะ่ แตว่ ่า
สามารถกินใจใหห้ มดคณุ ภาพท่ีดี ไปจากตวั ของเราเอง ความ คือดั่งเฮา(เรา)กนิ ข้าว ไผ(ใคร)กนิ ไผ(ใคร)กอ็ มิ่
สกปรกของกาย วาจา ใจนะ่ มนั ก็มอี ย่ใู นตวั ของเรา เราจะเอา บห่ อ่ นไปอิ่มท้องเขาพู้น(โนน้ )ผ้บู ่กนิ แนะ่
มนั ไว้จนมันตายจากกันเลยเหรอ มนั จะเบาเองหรือเปลา่ มันจะ
สะอาดเองหรือเปลา่ ตอ้ งซัก ตอ้ งฟอกมันซะกอ่ น (เรื่องบุญบารมี เปน็ สงิ่ ท่ีท�ำแทนกันไม่ได้เปน็ ส่งิ ทต่ี ้อง
๕๓ เหมอื นดงั เสือ้ ผา้ อาภรณท์ ี่เราใส่อยู่ประจ�ำ ทกุ ชุด ทุก ทำ� เอาเอง เปรียบวา่ การกนิ ขา้ วคนไหนกินคนนั้นก็อม่ิ ๕๓
อยา่ งที่เราใชส้ อยมนั ต้ังแตถ่ ้วยแตจ่ าน ถว้ ยชามนามมาละ
ภาชนะนำ้� ภาชนะอาหาร เหลา่ นกี้ ท็ �ำความสะอาดทกุ วัน ใชท้ กุ วัน มันไม่สามารถไปอมิ่ ท้องของคนท่ีไมไ่ ดก้ ิน)
ทำ� ความสะอาดทกุ วนั หม้อ ไห โอ่งน�้ำ หรืออะไรเหล่านเี้ พ่ือต้อง เหมือนกันน่ันแหละ กิเลสของเราจะอย่เู ฉยๆ ให้มนั เหือด
ท�ำความสะอาดอยเู่ ร่ือยๆ มันจึงเปน็ นา่ ใช้ นา่ ใสอ่ าหาร นา่ ใส่นำ�้ มันแห้งไป ใหม้ ันหายไปเองมนั มนั แหลกเท่านน้ั แหละ ไม่
ใชแ้ ละนำ�้ ดื่ม ต้องท�ำความสะอาดไวเ้ สมอๆ เออ อันนข่ี อ้ เปรียบ ไมส่ ะอาดขน้ึ มาได้ จะตอ้ งอาศยั การดแู ล ขยันม่ันเพียรในการ
ท�ำความสะอาด กับถ้วยชามก็ดี ภาชนะน้�ำทุกชนดิ ก็ดี

เทียบเฉยๆ หรอก เปรียบเทียบถา้ ไมท่ �ำความสะอาด มันจะน่า
ใชห้ รือเปล่า มนั จะนา่ ขยะแขยงหรือเปล่า ถว้ ยจาน ถ้วยชาม
ภาชนะอาหาร ภาชนะนำ�้ ก็ดี ถ้าเราไมท่ ำ� ความสะอาดใหเ้ รียบรอ้ ย
หลายวันมนั ก็เกดิ เกรอะกรังขนึ้ มา อา้ ความสกปรกมันกเ็ กิดข้ึน
7

8 ภาชนะอาหารทกุ อยา่ ง ก่อนจะทำ� ก็จะตอ้ งหาความสะอาด

ซะกอ่ น ท�ำลงไปสกุ แล้ว เรียบรอ้ ยแลว้ จงึ นา่ กนิ จึงน่าใช้ ถา้ ๗ ุกมภาพันธ์ ๒๕๕๗
ไม่ทำ� ความสะอาด มนั กอ็ าจจะเกดิ โรคภยั ไขเ้ จบ็ ขึ้นมาได้ เราไม่
เหน็ หรอกโรคที่มันอยูใ่ นถว้ ยในชามที่สกปรกน่ะ เราไมเ่ ห็นหรอก
ถ้ามันชนิ มันเคยแลว้ มันกอ็ ยู่ได้ ไม่ชนิ ไม่เคยกบั ความสกปรก
เคยชินเคยใช้แต่ของสะอาดๆ เสอ้ื ผา้ อาภรณ์ก็เหมอื นกัน ใชแ้ ต่
ของสะอาดๆ ไปเข้าสงั คมกบั หมู่ ถา้ เสื้อผา้ ไม่ไดซ้ ัก มันเป็นยังไง
ตงิดๆ หรือเปล่า โอ้ย ไมส่ บายใจ เพราะวา่ ไม่ได้ซกั เส้ือซกั ผ้า
คนอื่นมานงั่ ใกล้ คงจะไดก้ ล่ินจากตัวของเราเอง แอ้ มนั เป็น ขัดเกลา ท�ำความสะอาดไวเ้ สมอ กอ่ นจะน�ำมาใช้ ใหม้ ันสะอาด
ยงั ไง ตะขดิ ตะขวงใจหรือเปลา่ เอาไว้ กอ่ นจะนำ� มารับแขก ตอ้ นรับแขกเหร่ือท้ังหลาย ต้องให้
อันนเี้ ปรียบภายนอก เขา้ มาภายในใจเรา ในใจเราก็มกี าร ของนน้ั สะอาดหมดจด ภาชนะนำ้� กด็ ี ภาชนะอาหารกด็ ี เสือ้ ผา้
ขดั การเกลา การท�ำความสะอาดเหมอื นกนั ตอ้ งท�ำบุญให้ทาน อาภรณก์ ด็ ี ที่เราใสป่ ระจ�ำทกุ วัน แลว้ กเ็ หงอ่ื ออกทุกวนั เหง่ือ
รักษาศลี สมาทานศีลกนั ถ้าท�ำพิธอี ะไร เมอ่ื ไหร่กต็ ้องว่ากนั ซะก่อน ออกไคลออก ฝ่นุ ละอองมนั ก็ติดด้วย เกิดความสกปรกได้ เหน็
มอื้ เชา้ กว็ า่ แลว้ มอ้ื แลง(เย็น)กว็ ่าอีก อยอู่ ยา่ งงัน้ แหละ ท�ำความ กบั ตาพวกเราเอง ใครๆ ก็เหน็ ถา้ ไม่ไดท้ ำ� ความสะอาดแล้วก็ไป
สะอาดกาย วาจา ใจของตัวอยงู่ ้นั แหละ ให้จนมนั หมดจนสน้ิ นงั่ ปะปนหมูผ่ ู้คนสะอาดแลว้ เราก็ตะขิดตะขวงใจอยอู่ ยา่ งงน้ั น่ะ
๕๓ สงสัย สนิ้ สงสัย ไม่ตอ้ งได้ทำ� ความสะอาดอีก มนั สะอาดเองของ เออ ไม่สบาย หงุดหงดิ ๆ แลว้ ก็คนั ตรงนั้น คันตรงนข้ี ้ึนมา มัน ๕๓
มนั อลอ่ งฉอ่ งเอง สะอาด ใจสงบ และจะเห็นความสะอาดใจละ่ มีเชื้อราหรืออะไรก็ไม่รู้ มนั เกดิ ข้นึ มาเองมัน ดงั นี้ เปรียบเทียบ
ปะเนย่ี ถา้ ใจสงบลงไปเป็นหนงึ่ ได้ จะเหน็ ความสะอาดหมดจด อยา่ งนี้ให้รู้จักว่า
ของจิตใจหรอก ถ้าเป็นความโกรธเกดิ ขนึ้ ความโลภเกิดขึน้ ความ
หลงเกิดขึน้ รกรุงรัง กท็ ำ� ให้ไมส่ บาย หงุดหงิดๆ ไมส่ บายจริงๆ ความโลภ ความโกรธ ความหลง ความรัก
แหละ โอ้ เพราะเราไมไ่ ดซ้ ักเสื้อซักผ้าให้สะอาด ถ้วยชามที่ใชส้ อย ความชงั ความยินร้าย ความยนิ ดี ความดี ใจ
อยู่ ถ้าเราไมท่ �ำความสะอาดเอาไว้ มันจะน่าใช้หรือเปล่า เออ
แมฉ้ นั ใด ท่ีกล่าวมานก้ี ็ต้องการใหห้ วนระลกึ ถงึ ตวั เอง เสยี ใจ ร้องไห้ หัวเราะ เหล่านี้

ตัวเองของเรามีความโลภ ความโกรธ ความหลงหรือเปลา่ มีราคะ กเ็ ปน็ สงิ่ ที่ทำ� ใหห้ ัวใจหมดความส�ำคัญ นแ่ี หละมนั อยูด่ ว้ ย
โทสะ โมหะหรือเปลา่ ถา้ มนั มีอยมู่ นั จะสะอาดได้ยงั ไง มันต้อง กนั ดีๆ กแ็ ตกกนั เพราะมนั กาย วาจา ยังไมไ่ ดช้ �ำระ เอามาใช้

9

10

๗ ุกมภาพันธ์ ๒๕๕๗

อย่เู สมอ ไมม่ ี ใครสอน แตม่ นั นะ่ ท�ำไมไปหยบิ ออกมาใช้ ไมม่ ี ในตัวของเรามแี ตข่ ้ีทั้งนนั้ เวย้ มันจะอยใู่ นลำ� ไสน้ ะ ออกมาทาง
ใครสอน ความโลภก็ไมม่ ี ใครสอน ความโกรธก็ไมม่ ี ใครสอน เหง่ือก็เป็นข้ีเหงื่อซะ ถา้ มันจับฝนุ่ ละอองมากๆ ขนึ้ ก็เป็นขี้ ไคล
ข้ึนมาละ่ สแี ตล่ ะทีละขา้ งกอ็ อกมา เหงื่อไหลออกมา อาบน้�ำ
ความหลงรกั หลงใคร่ หลงอยากได้ หลงยินดี ทกุ วัน ขดั สีทกุ วนั กย็ งั เกิดความสกปรกได้
อนั นจ้ี ิตใจของเราถา้ เราไม่ขดั ไม่เกลา ไม่ช�ำระมันอยบู่ ่อยๆ
เหล่านนั้ ก็ไมม่ ี ใครสอน มนั เปน็ เองของมนั โดยอัตโนมัติ มันจะถึงความสะอาดหรือเปลา่ ถงึ ความสะอาดเปน็ ของหมดจด
เออ จะเอาอยา่ งงน้ั เหรอ ถา้ เอาอย่างงัน้ กม็ นั เหน่อื ยนะ ครบู า ได้หรือเปลา่ มนั ตอ้ งเอากับมนั ผูต้ อ้ งการมคี วามสะอาดกาย
อาจารยก์ เ็ หน่อื ยเปน็ จะเอามาพูดใหฟ้ ังบ่อยๆ กจ็ ะเบ่ือซะก่อน สะอาดวาจา สะอาดใจ ต้องเอากบั มัน อา้ อย่าใหม้ ันมารบกวน
๕๓ เพราะฉะนัน้ ในวันนเ้ี รามาทำ� ความสะอาดกาย ท�ำความสะอาด เราอีกเปน็ อนั ขาด เมอื่ ไปพูดในสงั คมสมาคมใดกด็ ี อยา่ ใหม้ ัน ๕๓
วาจา ท�ำความสะอาดใจ ให้มันถึงความหมดจด ปลอ่ ยมันทิ้งซะ ออกไปรบกวนหผู อู้ ื่น ให้ไดร้ ับแต่รสเย็นๆ เยน็ หู กริยาทา่ ทาง
อะไรมนั รกรุงรัง ทำ� ให้ไม่สบายกาย ไม่สบายใจ ปล่อยมันท้งิ ซะ กเ็ ย็นตา ถ้าหากวา่ ไมม่ ีความโลภ ความโกรธ ความหลง เยน็ ตา
อยา่ ยึดเอามาคดิ อยา่ ยึดเอามาพดู ไมต่ ้องเอามาพดู กันของอยา่ ง มองเหน็ หน้ากนั แลว้ กช็ ื่นใจ เย็นตา ในที่สดุ กเ็ ย็นใจดว้ ย ใจเยน็
นี้ ของเป็นอปั มงคล ไม่เปน็ มงคล อย่างว่า หา่ กินหัวมึงเอย ผี ดว้ ย นั่งสมาธิภาวนามนั ก็สงบ เพราะกาย วาจา ใจ มันสะอาด
ต้มตบั ต้มไตมึงเอย เหลา่ น้ีใครสอนละ่ ใครเปน็ คนสอนหรือ แล้ว ไม่มโี ทษมลทินอะไรเกิดขน้ึ เพราะกายของเรา วาจาของเรา
เปล่า มนั เกดิ กบั สนั ดานตัวเองม้งั อา้ แลว้ กก็ ลายเปน็ นสิ ยั ข้ึน ใจของเรา อมื มันต้องรักษาใหม้ ันสะอาดหมดจด อยู่ทกุ ว่ีทกุ วัน
มาปะเนยี่ นสิ ัยข้ีดุ ข้ีด่า ขี้บน่ จุกจิก จจู้ ี้ มันเป็นขี้ขึ้นมา ไม่ใช่ เป็นการขดั เกลากเิ ลสตัวเองภายในตวั กเิ ลสกค็ อื ตวั ของเราน้ี
ของดีหรอก มนั นา่ เบ่ือเหลอื เกิน ขี้บ่น ข้ีวา่ ขี้จก มแี ต่ขี้ท้ังนั้น แหละ ความโลภก็เกดิ ข้นึ ที่นแี้ หละ ความโกรธก็เกิดข้นึ ที่นแ้ี หละ
เพิ่นว่า หลวงปธู่ รรมเจดีย์(หลวงป่จู ูม พันธโุ ล) ท่านพูดเร่ืองข้ี ราคะกเ็ กดิ ขึน้ ท่ีนแี้ หละ โทสะก็เกิดขึ้นท่ีนแ้ี หละ ถ้าเราไมช่ �ำระ
11

12 ๗ ุกมภาพันธ์ ๒๕๕๗
ไม่ทำ� ไม่ขัด ไมเ่ กลามนั ใหส้ ะอาดหมดจดไวเ้ สมอแลว้ มันจะ
เป็นพษิ เป็นภยั แกต่ ัวเอง ไม่สบายเลย ถา้ ไปลุอำ� นาจแก่

ความโลภ ความโกรธ ความหลง
ราคะ โทสะ โมหะ

ถ้าไปลอุ ำ� นาจแกม่ นั มนั ยิง่ ไดก้ �ำลงั ใหญ่ โอ้ย เอาใหญ่ มนั เกิดข้ึนที่ใจ แต่มนั กินใจใหห้ มดไป หมดคุณภาพของ
แล้ว สามภี รรยาสุดท่ีจะรักกนั ขนาดไหนกต็ าม แต่มนั เกดิ ขนึ้ ที่ ใจดีๆ เหล็กแทๆ้ ถ้าปล่อยใหส้ นมิ มนั กนิ มนั กินหมด มนั กิน
กาย วาจา ใจของตัวเองแล้ว กท็ ำ� ใหแ้ ตกรา้ วกันได้เลยนะ่ เหล็กขาดเปน็ ทอ่ นๆ ไปแหละ อยา่ งว่า มดี ก็ดี ขวานก็ดี เก่ยี ว
เคียวหรืออะไรเกย่ี วข้าวอยู่ ถา้ มันไปตกฝงั ดนิ อยนู่ านๆ แล้ว มนั
(หลวงปฉู่ นั น�้ำชา) เป็นยังไง มันเกดิ สนมิ กินมัน มดี ขวานกเ็ หมือนกนั ถ้าตกอยูใ่ น
ดิน ไปถกู เผ็ดถูกเค็มเข้าหนอ่ ยเดียว ไมไ่ ด้ท�ำความสะอาด มัน
มีเงินมที องกต็ อ้ งการอยากจะสร้างหลกั สร้างฐานของ กัดกนิ เหล็กได้ จงึ ไดพ้ ดู ให้ญาตโิ ยมลูกศษิ ย์ท้ังหลายไดฟ้ ัง
ตวั เอง ให้มันมั่นคงถาวร สร้างศีลสรา้ งธรรมใหเ้ กิดขน้ึ ในตัวเอง
ขัดเกลาจิตใจตัวเองให้มันหมดจดสะอาดไวเ้ สมอ นั่งอยกู่ ม็ ีความ สนมิ มนั กนิ เหล็ก กเิ ลสมันกนิ ใจ
๕๓ สุขใจ นอนอยู่ก็ยังมีความสขุ ใจ ยืนเดนิ นั่งนอนมีความสุขตลอด ๕๓
ไมม่ คี วามเดอื ดร้อนใดๆ เลย เพราะเรารักษากาย วาจา ใจของ อ่ะเนาะ(นะ) สนมิ มันกินเหลก็ เปน็ โลหะทั้งหลายตา่ งๆ
เราให้อยู่ในความสงบเร่ือยๆ ทกุ วท่ี กุ วัน เป็นอย่างนคี้ รบู า มันกนิ หมด ถา้ ไปฝงั อยู่ในดนิ อยูใ่ นดอนเขา้ นานๆ ถกู ของเปร้ียว
อาจารย์เพ่ินสอนนะ่ เพ่ินสอนอย่างงีแ้ หละ หลวงปู่อะไรกแ็ ล้ว ของเคม็ เข้าบ้าง ไปถูกดนิ เขา้ มา ก็เกิดข้ีสนมิ จับ อะ่ เกรอะกรัง
แต่ ตงั้ แต่หลวงปมู่ ั่น(หลวงป่มู ั่น ภรู ิทัตโต) เป็นต้นมรดก ไปหมด อย่างนจ้ี ะอยูไ่ ดก้ ่ปี ี สนมิ นกี่ ินแล้วมันอยู่ได้กป่ี ี มีคณุ ภาพ
กรรมฐาน เพ่ินเอายงั ไง เพ่ินกเ็ อาอย่างงีแ้ หละ สู้กบั มนั อยา่ งงี้ ที่ดี นา่ ใช้น่าสอย ไมน่ ่าใชแ้ ล้วถ้าเกดิ ขี้สนมิ ขึน้ มาแลว้ ไปทำ� งาน
แหละ อะไรๆ ก็ไมส่ ะอาด เอามีดขี้สนมิ กิน จอบที่ข้ีสนมิ กนิ เสยี มข้ี
สนมิ กิน เคยี วท่ีเกยี่ วขา้ วอยู่ ปล่อยใหม้ นั เกิดขี้สนมิ ข้นึ มา มนั
สู้กบั ความโลภ ความโกรธ ความหลง จะใช้งานไดห้ รือเปล่า เออ เหมอื นกันแหละ ตอ้ งช�ำระมัน ทุกอย่าง
ราคะ โทสะ โมหะ ต้องชำ� ระมนั ไว้ ขดั เกลามันไว้ เคยบอกลูกศษิ ยว์ ่า
13

14 พระไตรสรณคมน์ ๗ ุกมภาพันธ์ ๒๕๕๗

สนมิ มนั กินเหล็ก แตก่ เิ ลสมนั กินใจเวย้ ของพวกเราก็ให้มนั หมดจด
สนมิ มนั กนิ เหล็กหมดไปเลย ถา้ ปล่อยใหม้ ันกนิ อยู่ มนั ก็
กินจนหมดแหละ ต้องมาทำ� สะอาดขดั เกลาให้สุกใหม่ อยา่ งให้ พทุ ธัง ธัมมงั สังฆงั สะระณงั คจั ฉามิ
ดีๆ อล่องฉอ่ ง ไมม่ ขี ้ีสนมิ เกิด รักษา ทานำ้� มนั ไว้อยา่ งดี มดี
หอกดาบ ทั้งหลายท้ังปวงที่เป็นของใช้เหล่านนั้ ถ้าไมท่ ำ� ความ นกี้ ว็ า่ อยู่เร่ือยๆ อย่าให้มันขาดได้ อยู่กับพระพุทธ อยกู่ บั
สะอาดไว้ มันหมดไปหลายกี่ชุดแล้ว รวมทั้งเคยี วเก่ยี วข้าวมา พระธรรม อยกู่ บั พระสงฆ์ บริกรรมอย่อู ยา่ งงน้ั ครบู าอาจารย์
หมดไปกเ่ี ลม่ แล้วโว้ย กีด่ วงแล้วโว้ย ไอพ้ วกมดี ขวานกด็ ี เหล็ก บางแหง่ คิดเฉยๆ เพ่ินก็รู้ รู้แล้วเพ่ินก็หา้ ม ไมใ่ หป้ รุงแต่งไป
หลากด็ ี มนั หมดไปแล้ว ถา้ มนั ไปฝังอยใู่ นดนิ แล้ว นานๆ ยังไป ทางนั้น ราคะ โทสะ โมหะ อยา่ ให้มันเข้ามาใกล้ได้ ถา้ มนั เข้ามา
เจอเขา้ เหลือนอ้ ยเดียว โผล่มาก็เหลอื น้อยเดียว ไม่มี ไม่น่าใช้ ใกล้ มันจะมากินใจเรา ท�ำให้ใจเราหมดคุณภาพ หมดประสิทธิภาพ
เลย ต้องสะอาดแล้วหมดจดไว้เสมอ ทำ� ความสะอาดไว้เสมอ ใช้งานไม่ไดเ้ ลย อา้
เพิ่นก็บอกไว้เปน็ อยา่ งๆ อยหู่ รอก คนเกียจคร้านนะ่ ใช้
๕๓ การไมไ่ ด้เลย คนไมข่ ยันขนั แขง็ ไมด่ แู ลรักษาความสะอาด เออ
กนิ หลายเพิ่นก็ใหเ้ ลยี้ งไว้ เออ ข้ีครา้ นนักกเ็ ล้ยี งไว้ เออ ไอ้คน
มดี ขวานก็เหมอื นกัน ต้องฝนด้วยหนิ หรือวา่ กระดาษทราย เอารัดเอาเปรียบผอู้ ่ืนนะ ใชก้ ารไม่ไดเ้ ลย ใชก้ ารใชง้ านไม่ไดเ้ ลย ๕๓
ขดั ใหด้ ีๆ แล้วก็ทาน้�ำมันไวซ้ ะ ทาน้ำ� มนั กนั สนมิ ไว้ซะ อย่าให้มนั เสียหมด อ้า แมเ้ ปน็ นักบวชกเ็ หมอื นกัน นกั บวชเป็นคนมักง่าย
มาพอกอีก ก็คอ่ ยยังชัว่ หน่อย ดีข้ึนมาหนอ่ ย เอามาทำ� อาหาร ข้ีเกยี จขี้คร้าน เพิ่นกส็ อนใหข้ ยันมั่นเพียร ทำ� ความพากความ
การกนิ กด็ ี มาทำ� งานบางสง่ิ บางอยา่ งก็ดี ส�ำเรจ็ ส�ำเร็จสมเป้า เพียร แมแ้ ต่ลานวัด มันก็สะอาดอลอ่ งฉ่องได้ เพราะเพิ่นเปน็ คน
ปรารถนา ของใช้ของสอยก็ดี สมเป้าสมความตอ้ งการ ใหม้ ัน ขยัน ขยนั ปัด ขยันกวาด ขยันท�ำความสะอาดไว้ ไม่ใหม้ นั มีขยะ
เลย่ี มอยู่เสมอ ให้มนั คมอยเู่ สมออยา่ งงน้ั แหละ น่ีใจของเราให้ มูลฝอยอะไรมากมาย เขา้ ไปในวัด กร็ ู้จักกับทา่ นดีวา่ โอ้ วัดนี้
มนั เป็นอยา่ งงน้ั ให้มนั คมอยู่อยา่ งง้นั เพ่ินสะอาดเว้ย สะอาด เพ่ินมีขอ้ วัตรกนั ทกุ วัน ปดั กวาดทุกวนั
ศาลาลงมันไวอ้ ยา่ งงด้ี ีๆ แล้ว ถา้ ไมป่ ัด ไมก่ วาด ไม่เช็ด ไม่ถจู ะ
นา่ น่งั หรือเปลา่ มนั จะเกดิ อะไรขนึ้ มา เกิดฝนุ่ ผงละออง เกดิ มา
ทับถมเข้า ความสะอาดหายไปไมร่ ปู้ ะเนยี่ มันหายหนีไปแลว้ มัน
15

16 อยทู่ ี่เราขดั เราเกลา เราท�ำความสะอาดมนั อยู่เสมอ มนั จึงน่า หมดจด ที่อยู่ท่ีอาศัย อยา่ ให้มันรกรุงรังได้ ให้สะอาดหมดจด
อยู่อยา่ งงัน้ ห้องพระหอ้ งอะไรกเ็ หมือนกนั เออ ต้งั แต่ตัง้ วดั มา
น่ัง น่าใชส้ อย นา่ รับแขก เออ ถา้ บ้านรกรุงรัง แขกมาจึงค่อยไป ไม่เคยปัด เคยกวาด เคยขดั ท�ำความสะอาดให้เลย เวลามกี าร ๗ ุกมภาพันธ์ ๒๕๕๗
ปดั ไปกวาด มนั ก็เปน็ ฝนุ่ ละอองพุ่งข้นึ มา ควนั พุง่ ขน้ึ มา เพราะ มีงาน จึงคอ่ ยพากนั มาลงแรงกัน มาทำ� ความสะอาด อนั น้นั ก็ไม่
มนั ไม่ไดป้ ดั ไมไ่ ด้กวาดมาหลายวนั แลว้ ถ้าแขกมาจงึ ค่อยไป เขา้ ท่า
ท�ำความสะอาด โอ้ อนั น้ันเรียกวา่ ขายหน้า เขาวา่ แก้ผา้ เอาหน้า
รอดหรือเปลา่ นเี่ ปน็ น่ะรู้ไหม แกผ้ ้าเอาหนา้ รอด ไม่นา่ ดู ต้อง
ท�ำใหท้ กุ วนั ๆ ท�ำขอ้ วตั รใดๆ กด็ ี ปดั กวาดเชด็ ถูนท่ี ำ� ทุกวันๆ ตอ้ งท�ำทกุ วนั ต้องท�ำทกุ วนั
ไม่ใหม้ นั รกรุงรังขนึ้ มาได้ พวกผง พวกขยะอะไรๆ ละอองทั้ง กิจวตั รประจ�ำวัน
หลายท้ังปวง ถ้าเราเป็นคนขยนั ดี บา้ นของเราก็สะอาด ท่ีอยทู่ ่ี
อาศยั ก็สะอาด พดู ไปถึงเครื่องใชเ้ ครื่องสอยภายในตัวเอง เส้ือผา้ ท�ำวตั รเช้าท�ำวัตรเยน็ ก็ดี อา้ สวดมนต์ไหวพ้ ระกด็ ี ตอ้ ง
อาภรณ์ เคร่ืองน่งุ ของถือ เคร่ืองหม่ ก็นา่ ใช้ เพราะว่าทำ� ความ ทำ� ทุกวนั ระลึกทุกวนั ดว้ ย ระลกึ ในสง่ิ ท่ีจะต้องขจัดขัดเกลาให้
สะอาดไว้เสมอ ถ้ามนั ตดิ เหงอ่ื ติดไคลเขา้ แลว้ ก็ เปน็ สิ่งที่ขยะแขยง มันสกปรกออกจากวัตถุเหลา่ นนั้ ให้มันหมดไป เส้ือผา้ อาภรณ์
แล้ว พูดกว็ กวนเขา้ มาหาถ้วยชามจานอกี เหมอื นกนั ถ้าล้างไว้ให้ ถ้าไม่ไดซ้ ัก จวี ร สบง หรือ อะไรไม่ได้ซกั ไม่ได้ท�ำความสะอาด
สะอาดหมดจดแล้วเอามารับแขก ก็ไม่น่าขายหน้า เออ ถ้าเอา เอามาน่งุ เวลาไหนไมส่ บายใจเวลานั้น ตอ้ งซัก ตอ้ งยอ้ มใหม้ นั
ของสกปรกออกมา ถว้ ยชาม ภาชนะนำ�้ ภาชนะอาหาร ถา้ เวลา อลอ่ งฉ่องไว้อยู่อยา่ งงัน้ สะอาดอยูอ่ ย่างงน้ั ห่มไปไหนมาไหนก็
๕๓ จะใช้จึงจะเอามาใช้เลยอย่างเนยี่ เป็นยังไง อมื ขยะแขยงไหม เปน็ สบายใจ นั่งใกล้ใครเขาก็ไม่ ไม่รังเกียจ ขยะแขยง ถา้ น�ำ้ ไมอ่ าบ ๕๓
ของที่ ไมน่ า่ ดูด้วย เปน็ ของท่ีคนอื่นรังเกียจ อ้า ตวั เองหยบิ มาใช้ เสอ้ื ผา้ อาภรณ์ไมไ่ ด้ซกั ตัวของเราเองนะ่ ไม่สบาย ตัวเจ้าของผา้
เวลาไหน ก็แสลงใจเวลานั้น ดงั นเี้ ป็นตวั อยา่ ง เอาละไม่พูดมาก เจ้าของเครื่องใช้ไมส้ อยเหล่านน้ั ขยะแขยงตวั เอง เพราะไม่ได้
บัดนี้ ทำ� ความสะอาด
อนั นบี้ อกใหร้ ู้เอาไว้ รเู้ อาไว้ เตรียมตัวให้พรอ้ มไว้ เออ น่ี
สัพพะปาปสั สะ อะกะระณัง กสุ ะลัสสปู ะสัมปะทา อยา่ งว่าศาลาหลงั นี้ มันจะเปน็ อยา่ งงี้ ได้ ก็เพราะพวกที่อยูท่ ่ี
สะจติ ตะปะริโยทะปะนัง เอตัง พุทธานะ สาสะนัง อาศัยน่ันเป็นคนขยนั หม่ันเพียร มีปัด มีกวาด มเี ชด็ มถี ู ให้
อล่องฉอ่ งไว้เสมอ แขกไปใครมาก็ไม่นา่ อายเขา เออ โอ้ วัดเพิ่น
เพ่ินว่าอย่างนี้ ทางศาสนาเพ่ินก็ตอ้ งการใหเ้ ปน็ อยา่ งงัน้ สะอาดหนอ เสนาสนะเพิ่นสะอาดหนอ เสือ้ ผ้าเพ่ินกส็ ะอาด อ้า
เพ่ินสั่งเพ่ินสอนลูกศิษยม์ า ให้ทำ� ความสะอาดกาย วาจา ใจ ให้ นั่น มันเปน็ ของดีข้นึ มา มันกด็ ีแล้ว เพราะวา่ เราทำ� จนเปน็ นสิ ัย
17

18 ตดิ อยใู่ นจิตสันดานของเรา เพ่ินมคี วามยินดี ในการท�ำความ สุขา สงั ฆสั สะ สามัคคี

สะอาดทุกอย่าง เออ ต้ังแต่จิตใจของเรามันมีความโลภ ความ ๗ ุกมภาพันธ์ ๒๕๕๗
โกรธ ความหลง ความรัก ความชงั ความอิจฉา ริษยา พยาบาท เพ่ินบอกไวแ้ ล้ว
อาฆาต จองเวร จองกรรม ซ่ึงกนั และกนั อย่าเอามาใช้ ไม่มี
มนษุ ย์ไหนต้องการหรอก เราเอาไปใช้กับคนอ่ืนเขาก็ไม่พอใจ สะมคั คานงั ตะโป สุโข
ตัวของเราเกิดพลาดพลง้ั ไปกย็ งั เสียใจ ได้ด่าไดว้ ่าลกู ศษิ ยเ์ สยี ๆ สัพเพสัง สังฆะภูตานงั สามัคคี วฑุ ฒิสาธิกา
หายๆ เออ ลูกศิษยน์ ้นั กเ็ ลยหม่นใจหมองใจ ไมต่ อ้ งเอามาใช้ใน
สังคม ส่ิงใดที่เป็นอวมงคลอยา่ เอามาใช้ ความโลภ ความโกรธ แน่ะ เข้ามานอ่ี กี แล้ว ความเจริญมันเกิดขึน้ เพราะความ
ความหลง อยา่ เอามาใช้ อา้ ให้สังคมรังเกียจ อา้ สามัคคี ความเสื่อมของบา้ นของเมอื งก็ดี มนั ทรุดโทรม เพราะ
พดู ไปมนั ก็กระทบกระเทือนเขานั้นอกี นะ่ เห็นเขาเดนิ ขบวน ไม่พรอ้ มเพรียงกัน มนั ทรุดโทรม ถนนถเนนหนทาง มนั แตก
กนั อยูใ่ นกรุงเทพฯ จนรถติดไปไมไ่ ด้เลย เออ แล้วเขาเดินไปหา รา้ ว เปน็ หลุมเปน็ บอ่ เป็นรอ่ งเป็นรอย อะไรต่ออะไร ไม่ ไมด่ ีเลย
อะไร เขาเดนิ ทำ� ไม เขาเดินไปหาอะไร ปดิ จราจรเขา หาของเจริญ ต้องดูแล ชว่ ยกนั ดูแล ตรงนั้นควรจะถม ตรงนค้ี วรจะอัดแนน่ ซะ
มาใสบ่ า้ นเมอื งหรือเปลา่ หรือหาความขดั ข้องมาใสบ่ ้านใส่เมอื ง ให้มันแข็งแรงซะ ให้มนั ดีซะ เออ มนั ก็ดีขึน้ มา เอาละที่พูด หยบิ
แหม แคน่ ก้ี ร็ ู้ได้ว่า โอ้ ไมด่ จี ริงๆ เวย้ เอาไปใช้ในสงั คมไมด่ จี ริงๆ โน้นหยบิ นม้ี าพดู ต้องการใหน้ ำ� ไปใคร่ครวญพินจิ พจิ ารณาด้วย
แหละ แนะ่ เพราะฉะน้นั เราต้องพรอ้ มเพรียงกนั พรอ้ มเพรียง ปญั ญาอนั ชาญฉลาดของตนเอง และก็ปฏบิ ัตติ ามอย่างเคร่งครัด
๕๓ กันทำ� ความสะอาดบ้านสะอาดเมอื ง พร้อมเพรียงกัน ทำ� ท่ีอย่ทู ่ี ก็ไดร้ ับแตค่ วามสขุ ความเจริญทั้งทางคดีโลกและทางคดีธรรม ๕๓
อาศัยกพ็ ร้อมเพรียงกันทำ� เออ ไม่ได้ท�ำคนเดียว ท�ำพรอ้ มเพรียง ทกุ ประการ รับประทานวิสัชนามา กย็ ตุ ิด้วยเวลา เอวังกม็ ดี ้วย
กันหลายๆ คน ประการฉะน้ี

(สาธุ)

19

หลวงปูท่ ่อน ญาณธโร ๙ ุกมภาพันธ์ ๒๕๕๗
วนั อาทติ ย์ที่ ๙ กมุ ภาพันธ์ ๒๕๕๗ เวลา ๑๗.๓๐ น.

ณ ห้องประชมุ ช้ัน ๒๒
อาคารศนู ยก์ ารแพทยว์ ชิ ยั ยทุ ธ

๕๔โรงพยาบาลวชิ ยั ยทุ ธ

ความประสงคข์ องผู้อาราธนา ก็ตอ้ งการใหพ้ ระคุณเจา้ นำ� ๕๔
ธรรมะธัมโม มาแสดงให้ฟัง ถา้ มธี รรมะ มธี มั โมแล้ว กเ็ ปน็ คน
ปราศจากโทษ ไมฆ่ า่ สัตว์ ไม่ลักทรัพย์ ไม่ประพฤติผิดในกาม
ไมก่ ล่าวโป้ปดมดเทจ็ ไมโ่ กหกพกลมผู้ใด และไม่กินเหลา้ เมามาย
เซซา้ ยเซขวา ถกู รถยนตท์ ับตายไปหลายรายท่ีเมา แอ้ มนั มโี ทษ
ไหม มโี ทษจริงๆ เมาไม่รเู้ นอ้ื รู้ตวั ไม่รู้จักรถสวน รถไม่สวน ขับ
รถก็เป็นอยู่ แต่ว่ามันเมาแล้วกเ็ ลยลืม เขาแซงซ้ายแซงขวามาก็
ไมร่ ู้ เนยี่ ตายไปหลายรายแล้วเพราะความเมา ถา้ กินเหลา้ เมามาย
แล้วมนั เป็นอย่างงนั้ ลืมเน้ือลมื ตัว แมช้ ีวิตของตวั กเ็ อาไมร่ อด
ตายเสยี ก่อนกลางทาง ถ้าไม่ตายกค็ างเหลืองไปแหละ เออ
1

2 อะไรให้ แกส้ ลบแก้ไสลไป งานอะไรเป็นของดีข้ึนมา ถ้าหากเรา๙ ุกมภาพันธ์ ๒๕๕๗
กระดกู มันหัก แขนขาหัก เอวมันหัก แลว้ ใช้ไดห้ รือเปล่า ใช้ไมไ่ ด้ มีศีล มธี รรม มเี มตตาปรานตี ่อผู้อ่ืน เนยี่
เลย เดินไม่ได้เลยนะ่ น่ันเรียกวา่ ลว่ งเกนิ ศลี ธรรมที่พระพุทธเจ้า
บญั ญัติไว้แลว้ บท... นะโม ตสั สะ ภะคะวะโต อะระหะโต สัมมาสมั พุทธสั สะ
สุราเมระยะมชั ชะปะมาทฏั ฐานา เวระมะณี นะโม ตัสสะ ภะคะวะโต อะระหะโต สัมมาสัมพุทธัสสะ
เราจะเวน้ จากการฆ่าสัตวต์ ดั ชีวิต เราท�ำกับเขายังไง เวลา นะโม ตสั สะ ภะคะวะโต อะระหะโต สมั มาสมั พทุ ธสั สะ
มันใหผ้ ล ตัวเองกถ็ ูกรถชนแหลกลาญไป เออ ขาหัก แขนหกั
แต่ยงั น้อยนะ่ แต่มันเป็นอย่างงน้ั น่ะ เสียสขุ ภาพทางจิตใจด้วย ขอความนอบน้อมของเหลา่ ทา่ นทั้งหลาย จงมแี ด่พระผมู้ ี
เสียสุขภาพทางรา่ งกายดว้ ย อ่ะ ควรเวน้ ถา้ เวน้ ได้แลว้ เปน็ ผู้มี พระภาค ผเู้ ป็นอรหนั ตต์ รัสรู้ชอบเองพระองคน์ ้ัน

๕๔ กมั มงั วชิ ชา จะ ธมั โม จะ สลี งั ชวี ติ ะมุตตะมงั
อมิ ัสสะ ธัมมะปะริยายสั สะ อตั โถ
ศลี เป็นผมู้ ีธรรม มเี มตตากรุณาต่อผู้อื่นเพ่ือนมนษุ ย์ดว้ ยกัน ไม่
เบียดเบียน ดว้ ยวิธตี า่ งๆ ไม่เบียดเบียน และกเ็ ปน็ ผมู้ ศี ลี และ สาธายัสมันเตหิ สักกจั จงั ธมั โม โสตัพโพติ
ก็มีเมตตาดว้ ย เมตตาเพ่อื นมนษุ ย์ตาด�ำๆ ดว้ ย
มันนกึ อะไรไมอ่ อก มันนกึ ออกไปอยา่ งงน้ั มีศลี มีธรรม ๕๔
ถ้าเปน็ ลูกเราหลานเรา แลว้ จะเป็นยงั ไง พอ่ กบั แม่ก็นั่ง แลว้ กม็ เี มตตา กรุณาด้วย
ร้องไหอ้ ยเู่ ฉยๆ ถูกรถยนตท์ ับตายแล้ว แขนหัก ขาหกั สลบอยู่
ยงั ไมฟ่ ื้นเลย เอาไปเข้าโรงพยาบาลเพื่อจะใหฟ้ ้นื ฉีดฝ้ันฉีดยา เมตตา กรณุ า มุทติ า อุเบกขา
พระคุณใน สัมปันโน อิตปิ ิ โส ภะคะวา

ที่พระพุทธเจ้าเปน็ ผู้คน้ พบ เรื่องเมตตาปรานี อารี(อา)
รอบกับเพือ่ นมนษุ ย์และสตั วอ์ ่ืน มปี ระสงคย์ งั ไงท่านจึงจะสอน
อยา่ งงัน้ สอนอยากใหม้ นษุ ย์เรามธี รรมะ คอื เมตตาธรรมคำ�้ จุน
โลก ให้อย่รู ว่ มกันอย่างสนั ตสิ ขุ ไม่ได้เบียดเบียนกนั ให้ล�ำบาก
ยาก กาย วาจา ใจของตัว ใหอ้ ล่องฉอ่ งไปหมดทกุ แหง่ สบายมาก

3

4 เกิดขึน้ คอื น้�ำทะลักเขา้ มา ล้นจากแม่น้�ำลำ� คลองทะลักเข้าไป ๙ ุกมภาพันธ์ ๒๕๕๗
เราไปเขา้ เขา้ หมู่ชาวพุทธทั้งหลาย ไมม่ ี ใครจะคดในขอ้ งอใน ในเนือ้ นา ท่ีดินของเขา น้ำ� ทว่ มขา้ ว เอาไมท่ ัน ทำ� ยงั ไง กำ� ลงั จะ
กระดกู ขโมยขโจรของกันและกนั โลภโมโทสัน เอาสิ่งของของ ออกลูก กำ� ลงั จะมาน(ตง้ั ท้อง) เออ เป็นข้าวมมี าน(ตง้ั ท้อง)มี
ผอู้ ่ืนไปเปน็ ของตวั อยา่ งน้ีไม่ใช่ธรรมดานะ อย่างของสว่ นรวมใช้ มที ้องแล้ว ใหญแ่ ลว้ ใกลจ้ ะได้เกบ็ เกี่ยวแล้ว แต่ยังไมพ่ อเก็บ
รว่ มกนั อยู่ ก็ยังโกงกนั อยู่อยา่ งงัน้ ของใช้รว่ มกนั ของกยู้ มื มา เกย่ี วเลย ยังไมอ่ อกเปน็ รวงเลย นำ�้ มนั ลกึ ไปหมด มองไม่เหน็
แล้วไม่ใชเ้ ขา อยา่ งนกี้ เ็ รียกวา่ ข้าวเลย ทนอยู่ ๒ วัน ๓ วนั มนั ก็เปอ่ื ยสิปะเนย่ี เปอื่ ยไปหมด
เนา่ เหม็นห่งึ เลย ขา้ วมันมาน(ตงั้ ทอ้ ง)แลว้ มมี าน(ตงั้ ท้อง)แลว้
มหาโลภ มหาโลภ มีรวง มลี กู แล้ว แตว่ ่าถกู น้�ำทว่ มแช่นานๆ หลายชว่ั โมง มนั ก็
โลภโมโทสนั เน่าเฟะไปเลย ตายไปเลย ไม่ไดส้ ักกระแบะเดียว กระแบะเดียว
ก็ไม่ได้เก็บไดเ้ กี่ยวแล้ว บางทีก็ไปเกี่ยวแย่งกับนำ�้ นำ�้ ทว่ มคอ
ไมแ่ บง่ ไม่ปันหม่พู วกอะไรอย่างงี้ ไดย้ นิ ขา่ วมามันไปกระทบ แลว้ มนั พอเก่ียวไดห้ รือยงั
กระเทอื นจิตใจเหลือเกนิ ข้าว ขา้ วสาร หรือข้าวอะไรเกบ็ ไว้ใน
โกดงั ใหญโ่ ต เป็นหลายหม่ืนตนั หลายพัน หลายหม่ืนตัน อยู่ ๕๔
ในนน้ั หลายกระสอบแลว้ จะ ความประสงค์แรกๆ กว็ า่ สงเคราะห์
ไพรฟ่ ้าข้าแผ่นดนิ ไมใ่ หอ้ ด ไมใ่ ห้อยาก ไม่ใหล้ ำ� บากที่ ไหน แต่ เอา้ ใชป้ ญั ญาเอา เกี่ยวมาพอจะเปน็ ขา้ วเมา่ อะไรได้ ก็เอา
ท่ีผบู้ ริหารสิ ผบู้ ริหารหักเอาไว้ หักเอาไว้แลว้ มาขนเอาไปทางอ่ืน มาคั่ว เอามา น่ันน่ะเอามาตากแดดแลว้ คั่วใหเ้ ป็นขา้ วเมา่ ซะ
ซะอย่างนี้ มันกน็ า่ โกรธกนั นะ ท�ำให้ผูอ้ ่ืนอดอยากปากแห้ง ไมม่ ี เอาไปแซะ ไปตำ� ไปสี ออกมาเป็นขา้ วเม่ายังใช้ได้อยู่ เออ ไมเ่ สีย
๕๔ ข้าวจะกรอกหม้อเลย สบื หาให้เจอคนที่อดอยากปากแห้งจริงๆ หายถึงกับวา่ ไมไ่ ดด้ ้วย... จากท่ีจริง มนั นา่ ทุเรศนยั นต์ าผู้ท่ี
น้�ำทว่ มบ้านท่วมเมอื ง กท็ ว่ มไรท่ ่วมนา ท่วมขา้ ว ท่วมปลา ไป ทมุ่ เทแรงงาน ท�ำงานทำ� ไร่ทำ� นา รับจ้างผอู้ ื่นกด็ ี มันเสยี เน่า
หมดเลย เจอปลกู ของฝงั ก็เรียบราบไปหมดเลย กเ็ ดอื ดร้อนหรือ อืม มันเสียของไปแลว้ ทำ� ไง เดือดร้อนจริงๆ ไปยืมเงินยมื ทอง
เปล่าเป็นอย่างงัน้ เงินจะซอ้ื ข้าวสารมากนิ ก็ไมม่ ี ไปยืม ก้หู นยี้ ืม ผู้ใด กเ็ ขาไมอ่ ยากจะให้ เพราะว่าทางรัฐบาลกเ็ อาไปหมดแล้ว
สนิ ผ้อู ่ืนมา ก็ไม่มี ใช้เขาเลยอย่างเนยี่ เดอื ดรอ้ นจริงๆ
เพราะฉะนัน้ ผู้ปกครองประเทศผ้เู ป็นใหญ่เป็นโตมอี ำ� นาจ 5
เหนือกพ็ ิจารณาหน่อย พิจารณาให้เห็นความทุกขข์ องไพร่ฟา้
ประชาชนวา่ ลำ� บากจริงๆ มนี าอยู่ แตไ่ ม่ได้ทำ� นา เพราะอะไร
เพราะมันแล้งจนไม่ ปลูกข้าวไม่ได้ หรือไดท้ ำ� นาอยู่ แต่มีอุบัติเหตุ

6 มาชว่ ยเหลอื ประชาชนนะ่ อย่างนม้ี ันชื่อวา่ พ่ึงพาอาศยั กนั ยาม๙ ุกมภาพันธ์ ๒๕๕๗
ไม่ ไม่มีท่ีจะเลย้ี งดูกนั แล้ว อย่างนเี้ ป็นต้นอีกล่ะ กท็ ำ� ให้ลำ� บาก ทกุ ข์ยากลำ� บากไม่ได้แล้ว เออ เพราะฉะน้ัน มันจงึ ประทว้ งกนั
ยากเยน็ คดิ ไมอ่ อกบอกไมถ่ กู ความอดอยากปากแหง้ ตามเขา้ อยเู่ ร่ือยๆ
มา ไมม่ เี งนิ ท่ีจะซื้อข้าว ข้าวในเลา้ ในยุ้งในฉางก็ไมม่ ี ไม่ได้เก็บไม่
ได้เก่ียวอะไรเลย อย่างนเ้ี ขาเดอื ดร้อนจริงๆ ถา้ เกบ็ ไว้สงเคราะห์ ความเมตตาปรานี จะมี ใครบังคับก็หาไม่
บุคคลผ้อู บุ ัติเหตดุ งั ดังกล่าวไว้แลว้ มันหลัง่ ใหเ้ องเหมอื นฝนอันช่นื ใจ
กข็ อร้องให้ดแู ลเขาหนอ่ ย ดแู ลผทู้ ี่ตกยากล�ำบากจริงๆ จากฟากฟา้ สรุ าลัยสแู่ ดนดนิ ฉะนน้ั
หนอ่ ย ล�ำบากจริงๆ แลว้ ไปกู้หนย้ี ืมสิน ก็ไม่มีหลักประกันดี
พอท่ีจะเอาใหผ้ แู้ ลก อา้ ย่ิงก้เู ขา้ ไป ยมื เขาไป เปน็ หนเี้ ป็นสนิ มันไมม่ องเหน็ ใครจะอด จะอยาก จะปากแหง้ แตอ่ ยา่ งใด
เรื่อยไปอกี พะรุงพะรัง เปน็ อยา่ งงนั้ ก็ไปกระโดดน�้ำตายกนั โวย้ ไม่ไดม้ องเหน็ แตม่ นั มองเหน็ กนั อยู่ดีๆ ละ่ ใครจะเหน็ จะรู้
รู้มนั หายไปไหน ข้าวสารต้ังโกดัง ตัง้ ลา้ นตนั หมื่นตัน แสนตัน
๕๔ ล้านตนั แลว้ มนั หายไปยังไง ทำ� ไมไม่ถงึ มอื คนท่ีล�ำบากบา้ ง
อนั นกี้ พ็ ิจารณาช่วยกนั ใหร้ ู้จักมีเมตตากรุณาตอ่ กนั เดอ้ ชื่อวา่
เออ ไม่มีทางออก ช่วยตัวเองก็ชว่ ยอยพู่ อแรงแลว้ บัดน้ี เปน็ ชาวพุทธ ถ้าไม่ใจจดื ใจดำ� อำ� มหติ รา้ ย เป็นชาวพุทธที่มี
ธรรมชาติมาทมุ่ เท ทับทว่ มเข้าไป ใหเ้ กดิ เสยี หายร้ายแรง ไมม่ ี เมตตาอนเุ คราะห์พ่ีนอ้ งผลู้ ำ� บากยากจนจริงๆ
ปัญญาท่ีจะหาเงนิ มาทดแทนให้ เออ เปน็ หนรี้ ัฐบาลอกี อยู่ แตว่ ่าผูท้ ่ีเป็นหนเ้ี ป็นสนิ เพราะไปเล่นหวยเลน่ เบอรม์ าก
อยา่ งงน้ั ล่ะ ที่จริงมีอยแู่ ลว้ เงนิ น่ะ ไอ้ข้าวอยู่ในฉางใหญ่ๆ เปน็ เกินไป อยากได้เงินหลายๆ แต่วา่ ก็จำ� เป็น อยากได้แตม่ ันไม่ถกู ๕๔
ร้อยกระสอบ พันกระสอบ หม่ืนกระสอบเตม็ อยู่ แตไ่ มเ่ อาออก ซอื้ เทา่ ไหร่ก็ไม่ถูก หมดไปๆ เออ ซอ้ื ล็อตเตอร่ีบ้าง ซ้อื หวยบา้ ง
ซือ้ อะไรบ้าง ท่ีมันจะพอจะไดเ้ หล่านเ้ี ปน็ ต้น คาดคะเนผิดไป ก็
ทำ� ใหค้ วามล�ำบากมาถึงตวั ไมม่ ที ่ีจะจับจะจ่าย ยิ่งเพ่ิมยง่ิ ไปกู้
ยืมเขามาอีก ย่งิ เพ่มิ หนเี้ พิม่ สนิ ไปอกี มากมายพะรุงพะรังไปเลย
อนั นน้ี ่าเห็นใจนะ่ น่าเหน็ ใจ นา่ สงสาร เออ สงสารอยู่ แต่ตัว
ของเราเอง กย็ งั ชว่ ยตัวเองไม่ไดห้ รอก บวชเข้ามาแลว้ ไมม่ ีหนทาง
ที่จะหาวิธีชว่ ย อยากจะชว่ ยอยู่แต่มันไมม่ ีวิธีท่ีจะชว่ ย เพราะตัว
เองก็ยังเปน็ หนเ้ี ปน็ สินเร่ือยไปอยู่ อา้ เป็นหนเี้ ป็นสนิ เพราะการก่อ
7

8 เราจะตอ้ งเป็นคนขยนั หมั่นเพียรที่สดุ ขยนั ไม่ใช่ขยนั กู้ ๙ ุกมภาพันธ์ ๒๕๕๗
การสรา้ ง การซ่อมแซมเสนาสนะ ที่มันช�ำรุดทรุดโทรมไป เป็น ขยนั ยมื ไปยมื คนโนน้ คนนนี้ านเขา้ เอาไมใ่ ชเ้ ขา หนเี้ กา่ กย็ งั ไม่
หนา้ ท่ีของเจ้าอาวาสที่จะตอ้ งดูแลให้ท่ัวใหถ้ ึง ใหห้ มใู่ ห้คณะได้ ได้ใช้ ยังมายมื อกี อยู่อย่างนี้ ก็ท�ำให้เขาเบ่ือเหมือนกัน พะรุงพะรัง
พึง่ พาอาศยั ได้ อนั นกี้ ็เปน็ ทกุ ขอ์ ยู่อยา่ งหนึง่ เหมอื นกนั กก็ ับญาติ ไปหมด เออ ตดิ หนต้ี ดิ สนิ พะรุงพะรังแลว้ จะทำ� ยังไง พี่นอ้ งช่วย
กบั โยมนแ่ี หละ ทน ทนเดอ้ ทน ทนเอา เออ สู้ สู้ อย่าทอ้ ถอย เหลอื หนอ่ ย รัฐบาลก็คิดจะช่วยเหลอื แต่ไมเ่ ห็นเอาออกมาจ่าย
อมื เอาเสียงนก มันรอ้ งใหฟ้ ัง ไปในปา่ นกตัวนอ้ ยๆ นะ่ มนั รอ้ ง สกั ที อยใู่ นคลงั ๆ เป็นกระสอบ เป็นแสนๆ กระสอบ กระสอบ
อย่าทอ้ ถอย อย่าท้อถอย ขา้ วสารนะ่ ถ้ามนั เอาออกมาแจกให้ไพร่ฟ้าขา้ แผ่นดนิ ท่ีตกทุกข์
ไดย้ าก มนั หายไปยังไง มนั หมดไปแลว้ ไมม่ ีละ่ แอ้ อย่างนเ้ี ปน็
ตัวอยา่ ง เออ ถา้ ช่วยกนั ตม้ ชว่ ยกนั ตนุ๋ ชาวบ้านชาวเมอื ง ไพร่ฟ้า
ประชาชนใหม้ ากๆ ประชาชนกจ็ ะลุกฮือขึน้ มาประทว้ งซะก่อน
ไพรฟ่ ้าประชาชนมีหัวใจ โกรธเกลียดเดียดฉันทข์ ึ้นมา เรียกวา่ ไม่
จริงต่อกัน เอาใจไม่มีเมตตากรุณากันเลยอยา่ งนี้ อันน้นั กถ็ งึ
ความพนิ าศ ถงึ หายนะเหมือนกัน เป็นหายนะความฉบิ หาย
วายรา้ ยเหมอื นกัน
ขอให้ทุกฝา่ ย ทกุ หน่วยนอ้ มใจเขา้ หากนั ระลึกถงึ ความ
เออ อ้า เอากับมัน อย่าท้อถอย อย่าไปทอ้ ถอย จนหนี ยากล�ำบากของผูท้ กุ ข์ยากจริงๆ เออ ต้งั ใจชว่ ยมันจะเปน็ บุญเป็น
๕๔ ไมพ่ ้นแล้วก็ไปฆา่ ตวั ตายทำ� นองน้ี ไปโดดนำ�้ ตาย อย่างนม้ี ันไม่ กุศลแก่ผู้เปน็ เจ้าหนา้ ที่เอง ไอท้ ี่ตามสอดแนมดู ให้รู้ ใหท้ ั่ว ให้ ๕๔
ถกู ตอ้ งหรอก อย่าท้อถอย เอาความขยนั หมั่นเพียรเขา้ สกู้ บั มัน แนน่ อนซะก่อนแล้วจงึ เริ่มตน้ ความไมม่ หี นกี้ เ็ ปน็ สขุ อนั หน่งึ ถ้า
ให้รอดตาย เอาตัวรอดได้ มีหนแ้ี ลว้ เปน็ ทกุ ข์อันหน่ึง เปน็ หนเ้ี ปน็ สินเขาแลว้ เปน็ ทกุ ข์ ค้าง
อนั นี้ไม่รู้จักพอ แลว้ กก็ ยู้ มื ไม่ ไม่นบั หมดเท่าไหร่ๆ เอา อันนั้นค้างอันนเ้ี ขา ยมื เขามาแลว้ ไมม่ ที ี่จะตอ้ งใช้ เอาคืนมาจ่าย
มาเท่าไหร่ ไปกยู้ มื เขามา เพอื่ จะมาใชจ้ ่ายในการสรา้ งครอบครัว เขาอีกได้ ยมื เขาเร่ือยไป ยมื เรื่อยไป เอาไปเอามาหนี หนจี ากบา้ น
หรือสรา้ งบา้ นสรา้ งช่องของตวั เอง ก็เดือดรอ้ นอีกเหมือนกัน ช่องตัวเอง บา้ นเลขที่ หนีไปที่อื่นน่ะ ไปหาอาศัยเมืองอ่ืนเขา
เพราะฉะนัน้ เนยี่ อา้ โดด เขาเรียกว่าโดดหน้ี เออ หนส้ี นิ
เพราะฉะน้ัน ขอฝากท่านท้ังหลายช่วยคดิ กนั หน่อย ชว่ ย
กัมมงั วชิ ชา จะ ธัมโม จะ สีลัง ชีวิตะมตุ ตะมงั คิดกนั หน่อยทำ� ยังไง จะนำ� มาแก้ไขความทกุ ข์ยากล�ำบากของ
9

10 ไพร่ฟา้ ขา้ แผน่ ดินให้ทั่วใหถ้ งึ ได้ เออ หลายหมื่นตนั หลายแสน อา้ ว ตั้งใจประพฤติปฏบิ ัตศิ ลี ธรรมให้เขม้ งวด ให้เครง่ ครัด
เข้า อยา่ ใหข้ าด อยา่ ใหด้ า่ ง อยา่ ใหพ้ รอ้ ยน่ะ อย่างท่ีเราสมาทาน
ตนั ลา้ นตัน เพิ่นบอกมันละลายข้าวสาร อ้า ท่ีกักตนุ ไวอ้ ยใู่ นยุ้ง มาแล้วนน้ั สมาทานมาแล้วว่า ๙ ุกมภาพันธ์ ๒๕๕๗
ในฉาง มนั มากมายกา่ ยเกิน พะเนนิ เทนิ ทกึ อกึ ทึกนกึ นอง ทำ� ให้
ลำ� บากยากจน อันนพี้ วกเรากก็ ระเหมด็ กระแหม่เอา อะไรไมค่ วร
ซ้อื กอ็ ยา่ ไปดือ้ ดือ้ รั้นซอ้ื ให้เป็นมอื้ เปน็ คราว ท้ังคาวหวาน อ้า ไม่ฆ่าสัตว์ ไม่ลักทรัพย์
อยา่ ยืมเบี้ยนะ่ กย็ ืมไปเร่ือย หนักหนา้ ไปเร่ือย อ้า เอาตัวไม่รอด ไมป่ ระพฤติผิดในกาม
มันหนา้ มนั หลาย หนส้ี นิ มากมายก่ายเกิน พะเนนิ เทนิ ทกึ เขา้ มา ไมก่ ล่าวโอ้อวดมดเท็จ
แลว้ ท�ำไง หนี หนหี น้ี หนีไปอย่ทู ่ี ไหน ไปอยปู่ ักษ์ใต้ หรือไปอยู่
ที่ ไหน เออ หนจี ากบา้ น ทงิ้ บา้ นท้งิ เมอื งหนีไป ลูกเตา้ เหล่ากอ หลอกลวงผู้อ่ืนมาเล้ียงชีวิตและครอบครัว ไม่มี ไม่ใหค้ า้ ง
ลูกหลานนะ่ ใครจะเลี้ยงจะดูให้ เหลา่ นกี้ ็เปน็ ความทุกข์ที่แสน ไมใ่ ห้คา ไมใ่ ห้หนักอกตอ่ ไป ถ้าหนักอกมากๆ แล้วหาทางออก
สาหัสสากรรจ์อยู่ เออ ขอให้เอาใจชว่ ยกนั ให้มากๆ เราจะอยรู่ ว่ ม ไมม่ ี ก็เลยท้ิงครอบทงิ้ ครัว ระเทระทาย แยกกันไปคนละทศิ
กนั อยา่ งสันตสิ ุข ความสุขที่ ไม่มหี นี้ เออ เพ่ินก็บอกวา่ เปน็ ความ ละทาง อ้า อนั นค้ี วามทุกขส์ าหสั สากรรจ์เหลอื เกนิ เออ อย่า
สุขอันหน่งึ ไมม่ ีหน้ี ไม่มีสนิ ไมเ่ ป็นหนเ้ี ปน็ สนิ ใคร เปน็ หนค้ี า้ ง สร้างหนส้ี รา้ งสินให้มันมากพะรุงพะรังจนใช้ไมไ่ หว อยา่ เลย เอา
เขาอย่หู ลายปีแล้ว กน็ ำ� มาใชเ้ ขาให้พอซะ ให้หมดซะ ใหห้ มดหนี้ แต่พอเว่า(พูด)กันได้ พอกหู้ นย้ี มื สนิ ผู้อื่นมา อยา่ คา้ ง ทกุ ข์ สุข
หมดสนิ ซะ ถ้าหมดหนห้ี มดสนิ แลว้ เรากส็ บาย อมื มันเป็นทกุ ข์ เพราะความไม่มีหนี้ เพ่ินก็ว่า ไม่มหี นมี้ ีสนิ ท่ี ไหน มีความสขุ กาย
เพราะเปน็ หนเ้ี ปน็ สิน หนส้ี ินผู้อื่นน่ะ เออ ญาตโิ ยมท้ังหลายก็รู้ สบายใจ ไมม่ ี ใครมาทวง เจ้าหนม้ี าทวงคา่ น่ันค่าน่ี มนั กย็ ง่ิ ทุกข์
๕๔ อยู่ ร้วู า่ มนั เปน็ ทุกข์ เป็นหนม้ี นั เปน็ ทุกข์ ทกุ ข์เพราะความเป็น เข้าไปอกี แหละ อมื ถ้าไปยืมไวม้ ากๆ ทกุ ข์เขา้ มาทับถมหัวใจของ ๕๔
หนเี้ ป็นสนิ หนักอกหนกั ใจ อ้า ชว่ ยตัวเองไมไ่ ด้ ช่วยครอบครัว เราเอง เพราะฉะนนั้ กอ็ ยา่ เพิ่มความทกุ ข์ให้มากขนึ้ เดี๋ยวจะไม่มี
ไมไ่ ด้ ก็ถึงความพนิ าศน่ะ สนั ตะโร ทางออก

(หลวงปกู่ ล้ัวนำ้� ในคอ)
หวดั ลงคอ พดู อะไรก็ไม่ออก ไอ้นก่ี ็เปน็ ทกุ ขอ์ ีกอยา่ งหนึ่ง

ทุกขังอยากกนิ เหลา้ กินไปแลว้ มันเมาอีก เออ หาทางออก
บ่ได้ โกรธให้คนโน้น โกรธใหค้ นนี้ เตะไม้เตะขอนไป

11

12 เพ่ินว่าวิชา ความรู้ไม่มี ไม่มีปัญญาที่หามาใช้เขาได้ แลว้๙ ุกมภาพันธ์ ๒๕๕๗
มาหนักหน้าเรื่อยไป เพราะฉะนัน้ ก็ให้เวน้ บ้าง เคยกินเหลา้
ทกุ ขัง อยากกินเหล้า เมามายกเ็ ลกิ ซะ เคยเล่นการพนนั ก็เลกิ ซะ อย่าไปเกยี่ วข้องกับ
อนจิ จงั ก็ได้กนิ แล้วมนั กเ็ มาอกี มัน มนั ทำ� ใหเ้ กิดทกุ ข์
อนตั ตา หา้ มบ่ได้ เซซา้ ยเซขวา หา้ มบไ่ ด้

เมอ่ื เขามาทวงบอ่ ยๆ แลว้ โกรธใหเ้ ขาเขา้ เกดิ ฆา่ กนั ตายกม็ ี ทุกขัง อยากกินเหล้า
อนจิ จงั เมาหววิ
ทุกขัง อยากกนิ เหล้า อนตั ตา เป็นคนบ้า
อนจิ จงั มนั เมาอีก
อนัตตา หา้ มบ่ได้ เตะไม้หนา้ แขง้ เขียว โกรธใหเ้ ขาพู้น( โนน้ )เนาะ(นะ) แต่
ว่าตวั เองไปเตะรั้ว เตะราว เตะต้นเสาต้นเสวไป หนา้ แขง้ บวม
เตะไมห้ นา้ แข้งเขียว เออ เตะไม้เตะขอนไปท่ัวแห่ง ทุกขย์ าก หนา้ แขง้ ของตวั นเี่ แหละ ขาหักขาห่าน(กะเผลก)ไปแหละ ถา้
โมโหโกรธาปรายนา เปน็ การเคยี ดแคน้ ชิงชงั กันขน้ึ มา เปน็ ศัตรู อยา่ งแรงเกนิ ไป อย่าไปเสพมันอกี ตอ่ ไป ถ้าเสพมันอีกก็จะเป็น
สร้างข้นึ มา สรา้ งหนส้ี รา้ งสินแล้วมนั กเ็ ปน็ ศัตรู เขาสร้างศตั รู หนตี้ ่อไปอกี อา้ โมโหเขาแลว้ ล่ะมัน เขาถามบอ่ ยๆ เอาหนมี้ า
ใส่ตัวเอง เจา้ หนเ้ี ขาก็ไมอ่ โหสิให้ อันนก้ี เ็ ป็นทกุ ขอ์ นั หนง่ึ ถามบ่อยๆ เกิดโมโหกัน
เพราะฉะน้ัน อยา่ สรา้ งความทุกข์ใสต่ ัวเอง ปลดหนป้ี ลด
สินของตัวเองใหม้ ันหมดซะ มนั จงึ ไม่เป็นทกุ ข์ อยา่ ไปคา้ งมัน
๕๔ หลายปี คา้ งหลายปแี ลว้ ดอกผลมันข้ึนมาตามตน้ อย่างงนั้ แหละ ดา่ พอ่ ดา่ แม่ ดา่ เฒา่ แก่ สงั ฆะพระสงฆ์ ๕๔
บางคนหลงตกี นั ตดิ คกุ เป็นคนทุกขก์ ินแล้วม่ังมี
หมื่นละเทา่ ไหร่ แสนละเทา่ ไหร่ ล้านละเทา่ ไหร่ ดอกผลมันตาม อวดตัวดีดว้ ยเดชนำ�้ เหล้า เสาแช่นำ�้ กินแลว้ นอนเมา
หลงั มาอกี ท�ำให้เราเป็นทกุ ข์มากอีก นั่น ฝงู คนเฮา(เรา)กก็ ินแล้วเกดิ โทษ ของบ่เป็นประโยชนแ์ ท้
ไผ(ใคร)ตัง้ แต่งมา ฮึ สรุ านเ้ี ป็นไผ(ใคร)มาต้งั แตง่
กัมมัง วชิ ชา จะ ธมั โม จะ สีลงั ชวี ติ ะมุตตะมงั แมน่ ผู้ใด(๋ ผู้ใด)จดั แจง อยเู่ หลา้ ข้ยี า อ่ะเนาะ(นะ)
บ้างกก็ ินเปน็ ยา บ้างก็กนิ เป็นบ้า โมโหโทโส
เออ ท่ียกขึ้นมาเบ้ืองตน้ นน้ั การกระท�ำเปน็ กรรม ด่าพ่อ ดา่ แม่ ดา่ เฒา่ ด่าแก่ ดา่ สงั ฆะ พระสงฆ์ น่นั แหละ

กัมมงั วชิ ชา ธมั โม สีลงั ชวี ิตะมตุ ตะมัง เขาอาละวาด ฮอดวดั ฮอดวา 13

14 พึง่ พาอาศัยกนั ได้ อันนกี้ ็ดแู ลสงเคราะหส์ งหากันไป เท่าท่ีจะ ๙ ุกมภาพันธ์ ๒๕๕๗
เออ เพราะไมม่ สี ตสิ ตงั คุม้ ครองปอ้ งกันตัวในทางท่ีดี ชว่ ยกนั ได้ ถ้าหมดหนหี้ มดสนิ แล้ว ความไมม่ หี นม้ี ีสินมีความสขุ
ที่ถูก เพราะฉะน้ัน ขอบิณฑบาตเถอะ เร่ืองอยา่ งนั้นอยา่ ให้มนั มาก สบายใจมาก ไมม่ ีการทะเลาะเบาะแว้งซึง่ กนั และกนั แล้ว ๕๔
เกดิ ขึ้นแกส่ งั คมไทยเราเลย ใหม้ นั เยือกเย็นเปน็ สุข อยเู่ ย็นเปน็ สขุ อยรู่ ว่ มกนั อยา่ งสันตสิ ุขแท้ ยง่ิ เปน็ ผูเ้ ขา้ วดั เขา้ วา จ�ำศลี ภาวนา
มแี ต่ความสนกุ มแี ตค่ วามสนาน ไมเ่ ป็นคนพาล เขา้ อีก เกิดความสบายขึน้ มา ดี สบายอก สบายใจ ไมม่ ี ใคร
มาทวงถามอะไรตอ่ อะไรกบั เรา เกดิ ความสบายใจเพราะเรารักษา
กินเหลา้ เมามาย หาทะเลาะวิวาทผอู้ ื่น อยา่ งนห้ี าวา่ มนั อยู่ ไม่ใหเ้ ปน็ คนข้ีเหล้า ขี้ยา ขี้ซ่า ข้ีฝน่ิ กัญชา ยาเสพตดิ ให้โทษ
เปน็ สุขเหรอ มันเปน็ กองทุกข์ ถ้าเขาจับได้ไลท่ ันละ่ ก็ ตดิ คกุ เหล่าน้ัน กล็ ว้ นแลว้ แตเ่ ป็นส่ิงท่ีทำ� ให้วุ่นวาย ทำ� ให้เป็นทกุ ข์
ติดตะรางไปอยา่ งงั้น อนั นห้ี ้ามไว้ตัง้ แตม่ ีศาสนามา ห้าม หา้ ม สรา้ งทกุ ข์ใส่ตวั เอง ทำ� ไมไมร่ ้จู ักว่ามันเป็นกองทุกข์ เล่นหวย
ไม่ ไออ้ ้อน มันหลำ� (กนิ แล้วกนิ อกี )ผู้เดียวหรอก เพราะมันวา่ เลน่ เบอรเ์ หลา่ นี้ ก็เสยี เงิน เออ คร้ังละเท่าไหรๆ่ อา้

๕๔ เป็นบ้าเพราะกินเหล้าละ่ ฝ่ายลกู ศษิ ย์ลูกหาเราก็ยังตดิ เว้ย ม.ี ..เวลา เอาจก(ลว้ ง)
มาจากกระเป๋าตวั เองมาตรวจ เวลาหวยมันออกแลว้ หวยออก
โมโหโทโส โมโหเกดิ ขึ้นแลว้ มองเหตบุ เ่ หน็ หยัง แล้ว โอ้ย ผิดตัวเดียว ผิด ๒ ตวั แน่ะ แลว้ ก็ทีหนา้ ทีหลังไม่
มีแต่ใจพาโล เคียดคณุ ค�ำฮา้ ย ใครมาเวา่ ผดิ หแู น เขด็ อีก เลน่ อีกอยู่อย่างเกา่ ตอ้ งการรวย ต้องการถูกหวยรวย
กเ็ อา้ จะฆา่ จะแกง จะตเี ขา ไปท่ัวต่างๆ นานา เบอร์ จะได้ใชห้ น้ีใช้สิน ต้องการไปอย่างง้ัน ที่จริงไมใ่ ช่ มันเพ่ิม
อาละวาดสงั คม ทำ� ให้สังคมล้มละลาย ลม้ เหลว ไมอ่ ยูเ่ ยน็ เพิ่มหนเี้ พม่ิ สนิ เข้าไปอีก อ้า ไมใ่ ชจ่ ะหมดแค่นัน้ หรอก เหน็ ลูก
เป็นสขุ เลย เพ่ินก็บอกแล้วธรรมะธัมโม ช่วยใหต้ ัวเองมีความสุข ศิษย์ไปด้วย จกใบหวยออกมาเปิด มาเปดิ ใสโ่ ทรศัพท์ ที่เขาอา่ น
มีความสบาย เพราะไมไ่ ดท้ �ำผิดกับกฎหมายบา้ นเมือง สบายใจ รายการหวยออกตวั ไหนๆ แย่แล้ว หาวา่ ดี หาวา่ สนกุ สนานเหรอ
ไปไหนมาไหน มหี มูม่ พี วก รู้จักมักคุ้นกันเป็นจำ� นวนมาก อาศัย

15

16 ไดส้ ร้างไว้ ไม่ได้สร้างทุกข์ใส่ตัวเองไว้ ก็ตัวเองก็สบาย นงั่ สบาย ๙ ุกมภาพันธ์ ๒๕๕๗
กองทกุ ขม์ นั จะเข้ามาถึงตัวเอง ในเมือ่ เราไม่มสี ติพอ อยา่ ไปเล่น นอนสบาย สามภี รรยากนั ถา้ หากแวะออกไปจากหนทางศลี
กบั มนั ถ้าเล่นกับมนั แลว้ มนั เปน็ โทษ อ่ะ เปน็ โทษทำ� ให้ตัวเอง ธรรมแลว้ มนั ก็เข้าไปพู้น( โน้น)ละ่ เข้าไปเลน่ การพนัน เล่นไพ่ ๕๔
หมดหนทางตอ่ สเู้ ข้าไป ไมม่ ีอะไร คดิ ไม่ออกบอกไมถ่ ูก กม็ ีแต่ เลน่ โบก(การพนันชนดิ หนึ่ง) เลน่ ไพ่ เลน่ หวย อ้า ตอ้ งการรวย
ความทกุ ขม์ าใสเ่ นือ้ ใสต่ ัวเองขึ้นมาเรื่อยๆ เพ่ินกห็ ้าม ทางวดั แตว่ า่ เกิดผิดกนั ระนึงพึงพืด สามีภรรยาทะเลาะกัน ตกี นั หวั
ทางวาเพ่ินก็หา้ ม ไม่ให้เลน่ หวยเลน่ เบอร์ ไมใ่ ห้เลน่ โบก(การพนนั รา้ งข้างแตก เงนิ เอาไว้ให้ ไปไหนหมด เออ ซัดไล่กนั ไป อา้ แลว้
ชนดิ หนึง่ ) เล่นไพ่ มนั เป็น มนั เกดิ ทุกข์หรือเกดิ สขุ ถา้ เปน็ อย่างงัน้ มันเกดิ ทกุ ขห์ รือเกิดสขุ
อบายมขุ มันเปน็ ทกุ ข์นะ่ ทำ� ให้เราทกุ ข์ อา้ คดิ ไมอ่ อกบอกไม่ถกู หาทางออก
อบายมุข เป็นหนทางนำ� มาซึ่งกองทุกข์ ปากแหง่ ความ ไม่ได้ สามภี รรยากท็ ะเลาะกันซะแลว้ เงนิ กูฝากไว้หลายๆ มัน
ฉบิ หายมันแผอ่ อกมา อบายมขุ ถ้าไปติดอบายมุขเข้าแล้ว เปน็ เอาไปไหนหมดเหอะ เออ อ่ะ ซกั ทีไลเ่ รียงกนั เอาไปเล่นหวย
ปากแหง่ ความฉบิ หาย อา้ เปดิ ประตูให้มันไหลออก เออ ความ หมดแล้วเงิน เออ แนะ่ มนั น่าโมโหหรือเปลา่ นา่ โมโหโกรธา นา่
ฉบิ หายไหลออก เทออกอยู่อยา่ งงัน้ นะ่ อย่าไปยินดีกบั มันเลย โกรธเกลยี ดเดียดฉนั ท์ซง่ึ กนั และกนั ไม่ดีเลย อันนขี้ อบิณฑบาต
เออ อยา่ ไปยนิ ดีกบั การเล่นหวยเลน่ เบอร์เลย อย่าเลยนะ ถา้ เคยชนิ กบั เร่ืองการพนัน หรือเล่นหวยเล่นเบอร์
ขอบิณฑบาตเถอะอยา่ เลย อา้ ทำ� บุญสนุ ทานไป ท�ำมาหากินใน
๕๔ ใหย้ นิ ดี ในศลี ในธรรม ทางท่ีชอบไป ของบริสุทธ์ยิ ตุ ิธรรมจะเกดิ มตี ่อเรา ไดม้ ากเ็ ป็น
ของเราไม่ได้เปน็ ของใครเลย ไดม้ าจากน้�ำพักนำ�้ แรงของตวั เอง
นำ� ศีลน�ำธรรมเข้าใหม้ ากๆ ใหม้ ศี ลี ให้มภี าวนา ทำ� สมาธิ ไมม่ ีเรื่องทะเลาะเบาะแวง้ กนั เลยเกดิ ข้นึ ในครอบครัวของเรา ไม่มี
ให้ใจต้งั มั่น ใจสงบแล้วมันเยือกเยน็ จริงๆ สบาย น่งั สบาย
คล�ำหาทกุ ข์ก็ไม่มี ถ้าได้ไปเลน่ หวย เล่นเบอร์ เล่นโบก(การพนันชนดิ หนึ่ง)
เล่นไพ่ เสยี เงนิ ไปเปล่าๆ ฟรีๆ แล้วมันกน็ ่าโมโหนะ่ ผเู้ ป็นเมีย
ไมม่ ที ุกข์ มันสขุ หนอ สขุ หนอ
นั่งเข้า ปล่อยวางมคี วามสขุ เพราะไม่มีหนม้ี ีสิน ไมม่ ี ใคร 17
ถามหน้ี ไม่มี ใครมาทวงถามเอาหนจ้ี ากเราได้เลย เพราะเราไม่

18 ส่ิงท่ีเปน็ ธรรมเปน็ วินยั มาปกปอ้ งคมุ้ ครองตัวเอง อย่าชกั ชวน ๙ ุกมภาพันธ์ ๒๕๕๗
ผวั เอาไปซอ้ื เหล้า ไปซอื้ ซื้อหวยซือ้ เบอร์ กินเหลา้ เมามาย อ้อแอ้ แนะน�ำลูกหลานให้ยินดี ในทางน้ันเลย
อยู่ตามถนนหนทาง เออ เซซา้ ยเซขวาไป เอาไปเอามานก่ี ็ โอย้
บ่มีเงนิ จะทำ� ศพแหละ พอรถเขามาเหยยี บ รถเขามาตำ� (ชน)เอา เอ๊ะ เทศน์ไปเทศนม์ า มันท�ำไมมา อา้ ต้นื ตันเหลือเกิน
เพราะเป็นคนเมา เซซ้ายเซขวาไป เขากห็ ลบไม่ทัน คนขับรถ คดิ ไมอ่ อก มนั คิดออกอย่างงกี้ พ็ ูดไปอยา่ งง้ี ขอโทษดว้ ยนะ ถ้า
ท้ังหลายเขากช็ นเอาซะ อ้า หวั ร้างขา้ งแตก แขนหักขาหักไป จะ ผู้ใดไมช่ อบ ศีลธรรมเป็นของดี เป็นของวิเศษ เป็นของประเสริฐ
เอาอะไรมาเยยี วยารักษาปะเนย่ี เงนิ ทองก็ไมม่ ี อันนที้ ำ� ทกุ ข์ให้ ทำ� ให้ตวั นอนตาหลับ ไม่มหี นม้ี สี ินกับใครๆ อาจจะมหี นมี้ สี นิ อยู่
เจา้ ของเอง เพิ่นจึงว่าอบายมุข ปากแห่งความฉบิ หาย อบายมุข กบั พอ่ กับแม่ก็ได้ เพราะเอาเงนิ พ่อเงนิ แมไ่ ปถลงุ ทางอื่นกนั น้ี
ปากแหง่ ความฉบิ หาย ตวั เองสร้างขึ้นมาเอง แล้วจะไปโทษใคร เปน็ หนเี้ ปน็ สนิ อีกเหมอื นกัน ถา้ พูดไปอย่างนมี้ นั ทกุ ขน์ ่ะ พดู ไป
ล่ะปะเนยี่ อมื ...บตุ ร ...ภรรยากนั เล่นเอาจริงๆ จัง ก็เป็นบาป อยา่ งงี้มันกระทบกระเทือนจิตใจของญาติโยม พูดเรื่องใหม่ดีกว่า
เป็นกรรม เอาแหละเร่ืองอนั นี้ เร่ืองชาวบ้านเขา เร่ืองชาวบา้ น ขอใหท้ ุกคนสงั วรระวัง อย่าให้มนั เกิดมี ในครอบครัวของเรา
ชาวเมอื ง ชว่ ยกันอดออมไว้บ้าง อยา่ ไปใชจ้ ่ายในสิ่งท่ี ไม่เปน็ ครอบครัวของคนอ่ืนก็ของเขา
ประโยชน์ ใช้จา่ ยสรา้ งหนสี้ รา้ งสินใสต่ ัวเอง เปน็ บาปดว้ ย เป็น
อบายมขุ ด้วย ปากแหง่ ความฉบิ หาย อ้า อย่าเลย อย่าไปเลน่ เร่ืองของเขาไม่ใชเ่ รื่องของเรา
กบั มันเลย เพราะมันเป็นปากแหง่ ความฉบิ หาย เออ อย่าไปยงุ่ นะ่

๕๔ อบายมขุ อยา่ ไปยงุ่ เก่ยี วกบั ใครๆ เขา เราไม่สรา้ ง มนั ก็ไมม่ ี หน้ี ๕๔
มุขะ ตวั นนั้ มันเป็นปาก สนิ ไม่มี อ้า อนั นเ้ี ป็นตวั ตัวที่พูดอยู่นี้ ก็เป็นหนเ้ี ป็นสินเขาอยู่
นะ เฮอะๆ จา้ งให้เขา เออ สร้างเจดีย์ให้ แลว้ ราคาเป็นล้านกว่าๆ
ตัวน้นั มนั เปน็ ปาก ปากแหง่ ความฉบิ หาย เล่นหวย เล่น เกือบ ๒ ลา้ นนูน้ ล่ะ เออ เปน็ หนี้ไว้กอ่ นๆ มาเทศน์ทีไหร่ๆ ก็ได้
เบอร์ เลน่ บัตร เล่นการพนันทกุ ชนดิ ปากแห่งความฉบิ หาย ได้ไปฝากไว้ ออมไว้ ได้เงินจากกณั ฑเ์ ทศนบ์ า้ ง อืม ได้เทา่ ไหร่ก็
ทั้งนัน้ ล่ะ เพราะฉะนน้ั อย่าใหเ้ รื่องอยา่ งนเี้ กดิ ข้ึนมาในครอบครัว ไป ลูกศิษย์ไปฝากไว้ๆ ฝากไปเข้าบัญชีไว้ เขาไม่ต้มไมต่ นุ๋ เรา
ของเรา เออ ภรรยาก็เอาใจช่วยสามี สามีก็เอาใจช่วยภรรยา เรื่อง หรอก อ้า ฝากไว้นั่นแหละ เก็บไว้ให้พอกบั ค่าหนคี้ า่ สนิ เขา เออ
ไหนที่มันจะฉบิ หายวายร้ายแลว้ ก็เลิกซะ เลกิ จากการกระทำ� หนสี้ นิ ที่ก่อสรา้ งขนึ้ มามนั ใหญม่ นั โต ถ้าพูดถึงความสูงของมนั เนย่ี
บ�ำเพ็ญอยา่ งงนั้ ซะ ให้ไปอยู่สบาย ไมม่ ีหนมี้ ีสินท่ี ไหน มีความสขุ ขนาดโรงพยาบาลหลงั นห้ี รือเปลา่ จากพ้นื แลว้ ก็พ้นื ท่ี ๒ จงึ ไป
สขุ เพราะไม่มหี นมี้ ีสิน หากนิ สุจริตบริสุทธย์ิ ตุ ธิ รรมดีกวา่ เอา ตัง้ เจดีย์ไวพ้ น้ื ที่ ๒ ข้นึ ไป แลว้ มันสงู แล้ว เออ
19

20 ยาแลว้ กเ็ ซิ้งรำ� ขบั เพลงกนั ตัวเองอยา่ ลมื ว่าตวั มี ๔ ขา เห็นเขา
เตน้ ก็เตน้ ดังเขา โดดดงั เขา เอาไปเอามา กล็ ม้ ทับกันตายไป
ววั ลืมตีนน่ะ เออ เนยี่ เป็นคนลืมตัวกเ็ หมอื นววั ลืมตีน เห็นเขา ๙ ุกมภาพันธ์ ๒๕๕๗
สนกุ สนานกอ็ ยากสนกุ สนานกบั เขา ไปเต้นไปร�ำกบั เขา อา้ มนั
อ้าว ไมเ่ ปน็ ไร ถา้ เราไมต่ ายซะก่อน เราก็จะพยายามหา ลืมตีนแลว้ ขาไม.่ ..เลย อันนน้ั มันลม้ ทับกนั ลงไปก็ตาย เออ คน
ไว้ให้ ไปใชค้ า่ แรงงานเขา ค่าวัสดกุ ่อสรา้ ง ค่าอะไรต่ออะไรเยอะ ลมื ตวั เหมือนวัวลมื ตนี น่ะ
แยะไป ถ้าไปคดิ มนั กห็ นักใจตึงขึน้ มา ไมค่ ิดซะเลยดีกว่า หาได้
จงึ ค่อยให้ไป ไปเทศนท์ ่ีอะไรไป สวดมนต์ใหเ้ ขาท่ีจังหวดั อะไรนะ่ เอาละ่ พรรณนามาใหร้ ูจ้ ัก นบ่ี ้านของเมืองเรา เขาเล้ยี งลูก
แอ้ ลืมแล้วจังหวัดที่ ไป อะไร ทางคนนน้ั เขามีศรัทธาแรงกลา้ เลยี้ งหลานมาด้วยหยาดเหงอื่ แรงงาน ก็หวังพงึ่ พงิ แรงของลกู
อยู่ เขาเอาเงินมาเข้าบัญชี ใหเ้ ป็นแสน เปน็ แสนหรือวา่ เป็นล้าน ของหลานต่อไป คยุ้ เขี่ยหาส�ำหรับตัง้ หลัก ต้งั หลักตงั้ ฐานให้มัน
หือ เอาเงินมาเขา้ บัญชีไว้ให้ เออ เบาไปหน่อยหน่งึ เวย้ ปะเนยี่ ไดเ้ งินมาเป็นกอบเป็นกำ� ใหม้ าเปน็ ทนุ เปน็ รอน ใหล้ กู ใหห้ ลาน
เบาแลว้ นางแดง นางแดงอยู่ จังหวดั อะไรละ่ หอื ลมื แลว้ เขา ไดศ้ ึกษาเล่าเรียน เออ หาวิชาความรู้ใส่ตัว อดตาหลบั ขบั ตา
มเี งินมที อง พอได้ใช้ไดส้ อย เขาเอาเงินมาใหห้ ลวงปู่ไปสร้างเจดีย์ นอน เพราะเรามลี กู เพราะเรามหี ลาน มีหลานเยอะแยะ หลาน
ให้ ๑,๐๐๐,๐๐๐ บาทหรือเท่าไหร่ โอ้ ดี ใจเวย้ ตัวดี ใจหลาย เออ ตวั มนั น้อยๆ แหละ ลูกของลกู นก่ี ็เป็นหลาน แล้วกห็ ลานกม็ ี
๕๔ เบาแลว้ ๆ เบาข้ึนมาแล้ว ครอบครัวอกี กเ็ อาเหลนมาใหด้ อู กี ถา้ มันหนกั เข้าไป หนักเขา้ ๕๔
เพราะฉะนัน้ อนั นพี้ ดู พดู เร่ืองขี้หมูราข้ีหมาแหง้ ใหฟ้ งั ไปอะ่ เรื่องหนสี้ นิ ทั้งหลายมันเปน็

ดนิ พอกหางหมู

หน่อย ไม่ใช่ธรรมะธมั โม พวกเราน่ันตอ้ งพยายามหลบหลกี เอา เมือ่ ไม่เชด็ ไมล่ า้ งมันกด็ ินพอกเข้าๆ กเ็ ปน็ ก้อนบักใหญ่
อะไรมนั เป็นบาปเปน็ กรรม กค็ ่อยเลิกค่อยละไป อยา่ ไปเมามัน ขนึ้ มา ดนิ พอกหางหมมู ันดินเหนยี ว ไปนอนท่ี ไหนมันกพ็ อกเข้าๆ
จนลืมตัว ๆ นอนขี้ โคลนเม่ือไหรพ่ อกเขา้ ต่อไปตอ่ มาเวลาขน้ึ มา มนั แหง้
เข้า เวลาเดินไปมนั ก็ตีส่วง(เอว)ตวั เอง กุ๊งก๊ิงๆ ไปแหละ หาง
คนลมื ตัวก็เหมือนดงั ววั ลืมตนี น่ะ หมมู ันหนัก มนั เป็นปุ่มอยู่ปลาย มันเดินไป มันก็ตีส่วง(เอว)ข้าง
น้ี เดนิ มาทางนมี้ นั ก็ตสี ว่ ง(เอว)ขา้ งนี้ ปกุ๊ ปิก๊ ๆๆ ไปแหละ อะ่
วัวลืมตนี น่ะลืมตวั เองมี ๔ ขา เหน็ มนษุ ยม์ นากนิ เหล้ากิน ดินพอกหางหมู ดนิ พอกหางหมมู ันเปน็ โทษขนาดไหน หึหึ เออ

21

22 ร้หู ลบเป็นปีก รหู้ ลกี เป็นหาง ๙ ุกมภาพันธ์ ๒๕๕๗
มันตีส่วง(เอว)ตวั เอง ตมุ ตัมๆ ไป เออ ถา้ วิ่งแรงๆ ก็ตีแรงเขา้
ถา้ คอ่ ยเดินไป คอ่ ยยังช่วั หนอ่ ย มันตเี อาเหมือนกันนะ หลบหลกี เอา อยา่ ใหม้ ันเป็นเจ้านายเรา เป็นข้อบงั คบั เรา
เพราะฉะนนั้ อยา่ ให้ ดินมันพอกเปน็ หางหมู พอกขี้ โคลน เราเป็นขี้ขา้ เปน็ ทาสของอย่างอื่นมมี าแลว้ ปะนเ่ี ลิกแลว้ ไมเ่ ปน็
เข้า นำ้� หนกั ขี้ โคลนมันแห้งคาหางอยู่ มันก็ตสี ่วง(เอว)ตัวเอง หนเี้ ปน็ สนิ เพราะการเล่นหวยเลน่ เบอร์ เพราะการกนิ เหล้าเมา
ตมุ ตมั ๆ ไป อ้า ถ้าว่ิง ยงิ่ วิ่งยง่ิ ไล่ไป ตีไป ตุมตมั ๆ ไปอยา่ งงั้น ยา กญั ชา ยาเสพติดให้โทษทุกชนดิ เลกิ ซะให้ได้ ถา้ ไมจ่ �ำเปน็
แหละ เนย่ี นพ่ี ูดนอ้ ยๆ ไมไ่ ด้พูดมาก เรื่อง จริงๆ กแ็ บ่งเอาไว้ เวลาเจ็บปว่ ยมา จะไดม้ เี งินมที องเข้า
โรงพยาบาลกับเขา หมอก็จะชว่ ยเหลอื ให้ อา้ เจ็บทอ้ ง มันลำ� ไส้
ทานงั เทติ ถ้ามนั เปน็ อยู่

การทำ� บุญให้ทาน ใหร้ จู้ ักประมาณพอดีตวั เอง อย่าไป หลวงพอ่ ผู้พดู อย่นู ก่ี ็ถูกเขาปาดไส้ ปาดไส้ไปแล้ว กย็ ังมี
ทมุ่ เทมากมายจนเกินไป มนั จะหมดจากปากลกู ปากหลานเรา ตรวจไปอกี ไปเจอนว่ิ อยูใ่ นถงุ น�้ำดีอกี มันท�ำใหป้ วด เขาก็ตัดเอา
ปากลูก ปากเมียเรา ใหท้ าน ถุงนำ�้ ดีออกซะ เอามาผา่ ให้ดู โอ้ จริง อยา่ งกบั พยาธินะ่ ตั้ง
๗ ตวั ๘ ตัวอย่ใู นถงุ นำ้� ดี แออัดยดั เยียดอย่ใู นนน้ั มันเป็นมา
ให้ทานรกั ษาศีลเดอ้ ได้ มันเข้าไปอยู่ไดย้ ังไง เออ เรากค็ ดิ ไมอ่ อก อืม

๕๔ ศลี นั้นยงั เปน็ ข้อห้ามที่ ไมใ่ ห้ฉบิ หาย จากคา่ เหล้า ค่าสรุ า ความไม่มี โรคเป็นลาภอันประเสริฐ ๕๔
ค่าฝิน่ คา่ กัญชา ค่าของต้องหา้ มทั้งหลาย มนั ก็พอกเขา้ ๆ ไมม่ ีโรคเปน็ ลาภอย่างใหญ่โต
คราวนห้ี มดไปเท่านั้น คราวหนา้ เอาอกี ใหม่อยู่อย่างง้ันน่ะ ไมห่ ลาบ
เป็นดนิ พอกหางหมู เออ ตีสว่ ง(เอว)ตัวเอง ตุมตัมๆ ไป เวลา ไม่ต้องมาเจ็บมาปวด เพราะการผา่ ตัดอะไรหรอก มันเกิด
วิ่งไปเดินไป อันน้ีไมเ่ ขา้ ทา่ อา้ จะพดู ไปไหนก็มีแต่เร่ืองของคน มาได้ยงั ไง มนั ไม่นา่ มนั ๆ ไปเข้าอยใู่ นถงุ น�้ำดีนู้นน่ะ ไปออกลูก
เรื่องของคน พูดให้มนั จนตรอกเขา้ มา ปะนเ้ี ลิกซะ เลิกจากกิน ออกเต้าหรือเปล่า ตง้ั ๗ ตัว ๘ ตวั ตวั เท่าเมด็ ใหญก่ ว่าเม็ด
เหลา้ ซะ เลกิ จากเลน่ การพนันซะ เลิกกนั อ้า ละเวน้ ต่างๆ เหล่า ขา้ วโพด ใหญ่กว่าเมด็ มะขามนู้นล่ะ เท่าเม็ดมะขามนนู้ ละ่ มัน
น้นั เลกิ เสยี ได้ ก็เปน็ เครื่องเบาของตวั เอง เบาใจตวั เอง ไมเ่ ดอื ด ใหญโ่ ตขน้ึ มา ที่มาโรงพยาบาลอยู่บอ่ ยๆ เขาก็ตรวจใหอ้ ย่บู ่อยๆ
ร้อนตัวเอง อ้า ก็เป็นคนมีปัญญา ตรวจเลอื ด ตรวจอะไรใหอ้ ยูบ่ อ่ ยๆ ก็ไมไ่ ด้เสยี เงนิ หรอก เพิ่น
เมตตาเอาไปตรวจเอง เอาไปเอ็กซ์เรยด์ เู อง เอก็ ซเ์ รย์ก็ไม่ได้เสีย

23

24
เงินเสยี ทอง หรือวา่ ใครเปน็ คนเสยี ใหเ้ ราก็ไม่รู้ เออ เอ็กซ์เรย์
ไม่ตอ้ งเสยี เงิน ผา่ ตัดท้องล�ำไสก้ ็เสียเงิน ผ่าถุงนำ้� ดีกต็ อ้ งเสยี
เงิน ถ้าเขาไม่มีตังค์ เราก็เปน็ หนเี้ ป็นสินของโรงพยาบาลไมน่ ้อย
เลย เพราะฉะนน้ั จงึ อุตสาหะพยายามมาชว่ ยโรงพยาบาล ทุก
คร้ังๆ มา
ดังที่แสดงมาเป็น ปกิณณกนัย เพื่อต้องการให้ทา่ น
ทั้งหลาย รจู้ ักความประสงคข์ องตนเอง จะได้เลิก ไดล้ ะ จาก
การ อ้า กินเหล้าเมายา เลน่ การพนอกพนัน กง็ ดเว้นไป ใหม้ นั
เบามันบางไป เกบ็ เงนิ เกบ็ ทองไวส้ ่งเสียลูกหลาน เขา้ เลา่ เรียน
ศึกษา ให้มนั จบ ใหม้ ันไดก้ ารได้งาน ให้ลกู ใหห้ ลาน
ดงั ที่แสดงมาเปน็ ปกณิ ณกนัย เพือ่ ตอ้ งการ ตอ้ งการ
อยากให้เขา้ อกเข้าใจจะได้ งด เวน้ เลกิ ละ สง่ิ ท่ีเปน็ อบายมขุ
ทั้งหลายทั้งปวงซะ จะได้สบายใจ ไม่เสยี เงนิ ไปเพราะการพนนั
ไม่เสียเงินไปเพราะ เออ เหล้าสุราเมรัย เรากเ็ ลิกได้ทกุ อย่าง ก็
สบาย ไปไหนไม่ตอ้ งเซซา้ ยเซขวา ไปอย่างสบาย ดงั ท่ีแสดงมา

๕๔ ก็ยุตดิ ้วยเวลา เอวังกม็ ดี ว้ ยประการฉะน้ี

(สาธุ สาธุ สาธุ)



หลวงปทู่ ่อน ญาณธโร ๑๑ ุกมภาพันธ์ ๒๕๕๗
วนั อังคารท่ี ๑๑ กุมภาพันธ์ ๒๕๕๗ เวลา ๑๘.๔๐ น.

ณ สำ� นักพมิ พด์ ีเอม็ จี

๕๕

เอ้ ยังนกึ คำ� ที่จะแสดงธรรม ให้ญาตโิ ยมฟงั ยังนึกไม่ออก
อยู่ นกึ ยังไงดีฮึ ต้ังใจเดอ้ ถ้าจ�ำ ต้งั ใจฟงั ด้วยดียอ่ มได้ปญั ญา ๕๕
เพ่ินวา่

สสุ สสู งั ละภะเต ปญั ญัง

ภาษิตเนย่ี ฟังด้วยดีย่อมไดป้ ัญญา ถา้ เอาหูไปนา เอาตา
ไปไร่ เอาใจไปหาการงานทางไหนอยู่ หาลูกหาหลานเพิ่นเลิก
โรงเรียนแลว้ ยังหรือยงั ไง หาสารพัดอยา่ ง ใจมันไปได้ การค้า
การขายก็เปน็ เรื่องกังวลใจเหมือนกนั ท�ำให้ใจฟ้งุ ซ่านไปเหมอื นกนั

1

2 เนยี่ มันระลกึ ไดต้ รงนี้ ที่จริงแลว้ มันก็เป็นของสำ� คญั ต่อ๑๑ ุกมภาพันธ์ ๒๕๕๗
ธรรมดาฟังเทศน์กต็ ้องท�ำใจให้อยู่กับเนอ้ื กบั ตวั อย่าสง่ ไปทาง เราอยู่ ทกุ เรื่องน่ันแหละในธรรมะ
อ่ืน อย่าไปส่งนอกจากร่างกายไป ครบู าอาจารย์เพิ่นสอนวา่ เวลา
ฟงั เทศน์ใหจ้ ิตใจของตวั อยูก่ บั เนอื้ กับตัว ให้ไดย้ นิ อย่ทู ่ีหู ให้ได้ ทานงั เทติ สลี ัง รกั ขะติ ภาวะนานัง ภาเวตตะวา
รู้อยู่ที่ใจ แล้วก�ำหนดจดจ�ำเอา เวลามนั ผ่านเขา้ มาหูแล้วปลอ่ ยมนั เอกจั โจ สคั คงั คจั ฉะติ เอกจั โจ โมกขงั คจั ฉะติ นสิ สงั สะยงั
อนั นเ้ี ปน็ ค�ำเตือนซอื่ ๆ หรอก ครบู าอาจารย์เพิ่นบอกอย่างนน้ั
ถ้าฟงั เทศนก์ ็ดี ฟังการประชุมใดๆก็ดี ถา้ ใจไมไ่ ด้อยกู่ บั เนอ้ื กับ แนะ่ อันนก้ี ส็ ำ� คัญอยู่ สำ� หรับพวกเราผกู้ �ำลงั ศึกษา
ตัว คดิ พะว้าพะวัง กังวลไปถงึ งานการทางอื่น อย่างนก้ี แ็ ลว้ กนั น่ะ ธรรมะธมั โมอยู่แลว้
การประชุมก็เลยเหลวไหล ไมค่ ่อยเป็นล่ำ� เปน็ สนั ขึน้ มาได้
เพราะฉะนน้ั การฟงั เทศนน์ ขี่ อใหต้ ้งั ใจ อนั นัน้ ล่ะ อืม ตอ้ งเอาภาษติ เหลา่ นมี้ าเตอื นตัวเองไว้เสมอ
นะโม อกี คร้ังหน่งึ ล่ะปะเนย่ี
นะโม ตสั สะ ภะคะวะโต อะระหะโต สัมมาสัมพทุ ธสั สะ อย่าใหม้ นั นอกลู่นอกทางออกไปทางอ่ืน อย่าเอาหูไปนา
นะโม ตัสสะ ภะคะวะโต อะระหะโต สมั มาสมั พุทธสั สะ อยา่ เอาตาไปไร่ อยา่ เอาใจไปกงั วลกบั ลกู กบั หลาน ให้อยกู่ ับเนื้อ
หลวงปวู่ ่าคนเดียวนะ่ กบั ตวั ให้ไดย้ นิ อยู่ที่หู ให้ได้รู้อยทู่ ี่ใจ ของเหล่านเ้ี อง เพราะ
ว่าการฟงั เทศนน์ ้ี จะฟังเอาความรู้ ความรู้สึกตวั ให้มนั อยกู่ บั
๕๕ นะโม ตัสสะ ภะคะวะโต อะระหะโต สมั มาสัมพทุ ธสั สะ เน้อื กบั ตัวในระยะหนงึ่ ซะกอ่ น ออกจากที่ฟงั เทศน์ไปแลว้ จะ จึง
ส่งสายไปทางอ่ืนก็ได้ ผู้บางคนนะ่ ไป รถไปจากบ้านไปวดั ไม่รู้ ๕๕
แปลออกมา ขอความนอบนอ้ มของข้าพเจา้ ทั้งหลาย จง ว่าเอาอารมณอ์ ะไรต่ออะไรไป นกึ คดิ ไปทางอ่ืนวุ่นๆ ว่ิงวุ่นวายไป
มีแดพ่ ระผมู้ ีพระภาค ผ้เู ป็นอรหันต์ตรัสรชู้ อบเองพระองค์นั้น หมด
เอาล่ะ อมื เวลาไปฟังเทศนฟ์ งั ธรรม มนั ก็ไมอ่ ย่กู บั เน้อื กับตวั อีก มนั
ก็ดน้ิ รน กระวนกระวายสง่ สา่ ย ไปตามสญั ญาอารมณข์ องตวั เอง
กมั มงั วิชชา จะ ธมั โม จะ สีลงั ชีวิตะมุตตะมงั น่ัน อยา่ งนบี้ ไ่ ดป้ ระโยชน์ เพิ่นว่าไม่ได้ประโยชน์ในการฟังเลย
อมิ ัสสะ ธัมมะปะริยายัสสะ อัตโถ ถ้าใจอย่กู บั เนอ้ื กบั ตัว รสู้ ึกตามค�ำพดู ของท่านทกุ ถ้อยค�ำ ทุก
ความประสงค์ ท่านมีความประสงคอ์ ะไร ทา่ นจึงเทศน์เรื่องนี้
สาธายสั มนั เตหิ สักกัจจงั ธมั โม โสตพั โพติ ให้อยกู่ ับเนื้อกับตวั รู้เสมอๆ น่ะ ไม่ต้องส่งไปทางอ่ืน ทางอ่ืน
3

4 กมั มงั ๑๑ ุกมภาพันธ์ ๒๕๕๗
แล้วธรุ ะอนั นซี้ ะก่อน จึงไปคดิ มัน จงึ ไปพิจารณามนั โอ้ ไหนมึง
มาแลว้ มงึ ไปฟังเทศน์ ดา่ ตวั เองแล้วว่า มึง มึงเหรอ มึงไปฟัง ก็หมายถึงวา่ การกระท�ำ กระท�ำดว้ ยตีนด้วยมือก็เป็น
เทศน์ นึกว่าจะเอาคำ� เทศนม์ าวิจัยวิจารณ์ แต่ว่าเอาเร่ืองวุน่ วาย กายกรรม พดู ออกมาทางวาจากเ็ ป็นวจกี รรม นกึ คิดทางจิตใจ
ขน้ึ มาอย่างนห้ี รือ อยา่ งงัน้ เหรอ ไมถ่ ูกอีกแหละๆ อย่กู บั เน้ืออยู่ ฟุง้ ซา่ นอยนู่ ่ันก็เป็นมโนกรรม เราท�ำมนั จงึ เกิดขึ้นมาได้ บาปกด็ ี
กับตัว ให้รตู้ วั อยู่เสมอ ไดย้ นิ อยู่ที่หู ไดร้ ้อู ยทู่ ่ีใจ เอาสติปญั ญา บุญกด็ ี การกระทำ� ของเรา การพูดของเรา มนั กแ็ สดงออกถงึ
เปน็ ผ้วู ิจารณ์ ไตร่ตรองตามธรรมเทศนานั้นๆ ก็เปน็ การจดจ�ำ ความก�ำหนดจดจ�ำมาแล้วนัน้ เออ จำ� ได้แม่นๆ ไมห่ ลงหน้าหลง
ไปในตัว ถ้าเราเอาใจไว้กบั เนือ้ กับตวั กเ็ ลยนำ� คำ� เทศนา ได้ฟงั หลงั มีสตติ ั้งมั่นอยู่กับเน้อื อยูก่ บั ตัว นั่น เรียกวา่ ฟงั ดว้ ยดีย่อม
มาแล้วเอาไปวิจารณอ์ ยตู่ ัวเองก็ได้ เวลาอย่คู นเดียวเอาไปวิจารณ์ ไดป้ ัญญา เพิ่นบอกไว้ในภาษติ ว่า
วา่ มันเป็นจริงอยา่ งงั้นหรือเปล่า อา้ เป็นจริงอยา่ งท่ีทา่ นบอก
หรือเปลา่ สุสสสู ัง ละภะเต ปญั ญัง

บาป บุญ คณุ โทษ ฟังดว้ ยดียอ่ มได้ปญั ญา ถา้ ฟังด้วยความฟ้งุ ซา่ น จะได้
มนั เกิดจากใจจริงหรือเปล่า ปญั ญาหรือเปลา่ ได้ความรูห้ รือเปลา่ ไมเ่ ลย อ้า ถอื แตต่ ะกร้า
เปล่ากลบั บา้ น ไม่มีตดิ เน้ือติดตัวมา อนั นก้ี ็ ไม่ว่าเทศนเ์ รื่องอะ
อมื หวั ใจดวงเดียวเป็นได้หลายอย่าง คดิ ให้เปน็ บาปมัน ไรๆ ก็ตาม มันเป็นเรื่องสว่ นตัวผรู้ อฟัง พวกเราตงั้ ใจฟงั ด้วยดี
ก็เปน็ บาป เศรา้ หมองขุ่นมวั ได้ คิดให้ว่าเป็นบญุ เป็นกุศล จิตใจ ยอ่ มไดป้ ญั ญา
๕๕ ก็เบิกบานรา่ เริงหรือแจม่ ใสขึ้นมา แนะ่ ความคดิ เทา่ นั้นล่ะ ท�ำให้ ๕๕
เป็นไดห้ ลายอยา่ ง อารมณ์ของหัวใจ คิดให้เป็นบาปก็เศรา้ หมอง สุสสสู งั ละภะเต ปญั ญัง
ขุ่นมวั ข้ึนมา ความอจิ ฉาริษยา พยาบาทอาฆาต จองเวรจองกรรม
คนโนน้ คนนี้ เพียงแตเ่ หน็ หน้ากนั ก็ไม่อยากพดู ดว้ ย หรือวา่
หม่ันไส้ เฮอะ หมั่นไส้คนนน้ั หม่ันไสค้ นน้ี เอ้า ไปเอาเรื่องอะไร ฟังด้วยดียอ่ มไดป้ ญั ญา ไดค้ วามรู้ เอาไปทำ� ไมความรู้
มาคิดกันอยา่ งงัน้ เหรอ ไม่ไดห้ มั่นไส้ใครทั้งนน้ั ละ่ หมั่นไส้เจา้ ของ เหลา่ นี้ เอาไปตดั อารมณ์ อารมณร์ ัก อารมณ์ชงั อารมณย์ นิ รา้ ย
ดีกวา่ บอกว่าๆ อยา่ คิดๆ อย่านกึ อยา่ ฟงุ้ ซ่านไปทางอื่น ใหอ้ ยู่ อารมณย์ นิ ดี อารมณ์ดี ใจ อารมณเ์ สยี ใจ ความโลภ อารมณ์ความ
กบั เนอื้ กับตวั ก็ไดท้ ุกถ้อยคำ� กระทงความท่ีท่านวา่ ไปแลว้ ระลกึ โลภ ความโกรธ ความหลง เหล่าน้ันก็ไม่คา้ งอยใู่ นหัวใจเรา จะ
ได้ อ้า เอามาคดิ อยา่ งน้ัน ความอาฆาตพยาบาท จองเวรซง่ึ กนั และกนั

5

6 เหรอ ถา้ เอาอย่างง้นั มนั ก็วุ่นวายท้ังประเทศ ทั้งประเทศปาน ๑๑ ุกมภาพันธ์ ๒๕๕๗
เหลา่ นนั้ ท้งิ แล้ว เรามาบ�ำเพญ็ กุศล ความอาฆาตพยาบาท เขาเลน่ ละครนะ่ เขาเลน่ ละครอย่ใู นทีวี มีการตบ มกี ารตี มีการ
จองเวรซ่งึ กนั และกัน เลกิ แลว้ ละแล้ว ไมม่ ี ไม่มีพยาบาทอาฆาต ต่อยกัน บางทีขย้มุ ผมกันไป ดึงไปดงึ มาอยอู่ ย่างง้นั
ใครเลยในหัวใจเรา แผเ่ มตตาแทน ถา้ ไม่
ถ้าคิดอยา่ งอนื่ ไม่ออก ให้แผเ่ มตตาแทน นั่นอารมณ์โลกเขาเป็นอย่างงนั้ ความอาฆาตเคียดแค้น
ปรารถนาดีแทน ปรารถนาดีตอ่ กัน ไม่พยาบาท ไมอ่ าฆาต มีอยใู่ นใจ อยากจะท�ำตามความประสงคข์ องใจเรา อืม พอจับได้
ไมจ่ องเวร ไม่ชงั คนโนน้ ไมช่ ังคนนี้ ไม่ตาเขียวใสใ่ ครเลย เออ ผมก็ดงึ ผมไป พอไดต้ บกต็ บไปอย่างงน้ั เหรอ เอาอย่างนนั้ มันก็
ย้ิมแยม้ แจ่มใสอยู่ตลอดเวลา อยา่ งนน้ั หรอกเรียกว่า ภาชนะ ตั้ง จะไม่ดีอกี แหละอารมณ์อยา่ งงน้ั เป็นอารมณ์เศร้าหมอง ขุน่ มวั
ภาชนะขนึ้ รองรับเอาซ่งึ มธุรสวารีขององคส์ มเดจ็ พระมหามนุ ี ไม่ผ่อง ไมใ่ ส ไมส่ ะอาด
สัมมาสมั พุทธเจ้า เอาไปใครค่ รวญพนิ จิ พิจารณา วา่ มันจริงอย่าง
ท่ีท่านว่าหรือเปล่า ใจของเรามันเศรา้ หมองก็เป็น มันผอ่ งใสก็ บุญ นแ่ี ปลวา่ สะอาด
เป็น มันขนุ่ มัวก็เปน็ มนั ใสสะอาดก็เป็น เวลาไดล้ ิ้มรสพระสัทธรรม กุศล นะ่ แปลว่าฉลาด เป็นคนฉลาด
อย่างลึกซึ้ง ใจมันจะผอ่ งจะใส เบิกบานร่าเริง และก็มคี วามสุขใจ
ถ้าไปคิดเร่ืองเป็นบาปเปน็ กรรมมา มอี ิจฉาริษยา พยาบาท บญุ แปลวา่ สะอาด
คนโน้นคนน้ี หม่ันไสอ้ ย่แู ตต่ ัวคนเดียว กดั ฟนั อยู่คนเดียว อื้ม บาป แปลวา่ สกปรก
แปลวา่ เศรา้ หมอง แปลวา่ ขุ่นมัว
๕๕ เหน็ หน้าอยากจะตบเหลือเกิน อยากจะตีเหลอื เกิน เอาอย่างง้ัน เนย่ี บาป ถา้ เอาบาปไปใช้อยู่ เราก็ไมพ่ ้นจากความเศร้า

หมอง ความขนุ่ มวั ของใจเราเอง จะท�ำยังไงจะใหม้ ันผอ่ งมันใส ๕๕

7