ธรรมเทศนา หลวงปู่ท่อน ญาณธโร ๘๐ กัณฑ์ เล่ม ๓

16 บา้ นเมืองพังถลม่ ทลาย หลงั คาโบสถ์ หลังคาวิหาร พังไปตามๆ ดแู ลกัน ชว่ ยเหลือกันอยา่ งน้ี ท�ำใหบ้ ้านเมืองเจริญ
กัน บ้านเมอื ง ท่ีอยู่ท่ีอาศัยก็เดือดรอ้ นตามๆ กันไป อนั นัน้ เปน็ ความสามคั คีมี ในหมู่ใด ความสขุ ยอ่ มมี ในหมู่นัน้
๖๓ อบุ ัตเิ หตุทางธรรมชาตขิ องมนั เอง ไม่ใช่อ�ำนาจฝนเทียมของ ๑๐ พฤษภาคม ๒๕๕๗๖๓
ถา้ สามคั คคี ลาดไปหรือขาดไปจากหมู่ใดแฮ
ในหลวงหรอก มนั เป็นเอง ลมไต้ฝุ่นหรือลมอะไร ลมหมุน ภยั ยอ่ มเข้าฟาดฟนั หมนู่ ัน้ ฉบิ หาย
มนั หมุนขึน้ มา มนั เปน็ ธรรมชาติของมนั ลมหมุน ท�ำให้นำ้� ทะเล
ปว่ นปั่น หมนุ เหมอื นกัน มันหมุนเอานำ�้ ทะเล ดดู ข้นึ ไปทาง
อากาศ ขึ้นไปทั้งปทู ้ังปลา ขึน้ ไปวน มนั ดดู ลมใหญ่ดดู ตกลงมา อนั นเ้ี ปน็ ความจริงน่ะ หมนู่ ้ันฉบิ หาย แตกระสำ่� ระสายกัน
มานปี่ ลาเข็ม ปลาอะไร ตวั เน้อื แขง็ ๆ หน่อย ดิ้นตดึ ตาดๆ ตาม แยกกันไป คนละหน ละแห่ง กง็ า่ ยดี ดีสำ� หรับข้าศึกศัตรูท่ีเขา้
ถนนในบ้าน เราเนย่ี มนั มายงั ไง ปลาเนย่ี มันมายงั ไง มันมากับ มาแย่งบา้ น แยง่ เมอื งได้อยา่ งสบาย ถ้ายังกลมเกลยี ว กลมกลืน
ลมหมนุ อนั นนั้ ลมหมุนเอาน้�ำทะเลมา เอาปลามาดว้ ย มาตกใส่ กนั อยู่ ไมม่ ี ใครกล้าแหยม ไมก่ ล้าแหยม อย่าไปแหยมกบั เขา
แผน่ ดินที่ ไม่มลี มหมนุ ดิน้ อยตู่ ามถนนหนทาง ตึดตาดๆ อยู่ ประเทศไทยมนั เอาจริงเอาจัง เวย้ อา้ เหมอื นประเทศอนิ เดีย
ปลาทั้งหลายมันหมุนเอาจากทะเลนูน้ ล่ะมา ปลาตวั ไหนมัน เป็นตัวอยา่ ง ช่วยกันเวลาโจรเขา้ บ้าน รอ้ งประกาศว่า โจโร โจโร
แขง็ แรง มนั ก็ไมย่ อมตาย อา้ มันกว็ ิ่งไปตามนำ�้ ตดึ ตาดๆ ไป ช่วยด้วยๆ อ้า โจรเข้าบา้ นเรา มาแย่งสิ่งของ รุมกนั มาบา้ นน้ัน
เรื่อยๆ ดังนกี้ ็มี อา้ เทา่ นน้ั แหละ ใครมีหอก มดี าบ มีปนื ก็ออกมาไลก่ ัน เรียกวา่
เพราะฉะน้ัน ขอฝากความสามัคคีนี้ใหท้ ุกคนๆ จำ� ไว้ ขวญั หนดี ีฝอ่ แหละ พวกเปน็ โจรท้ังหลายกลัว เขาออกมา เขา
พร้อมกบั ความสามคั คี ในหมู่ ในพวก มี ในหมู่ ในความสขุ ชว่ ยกันจริงๆ แม้แต่หมายังชว่ ยเลย เออ ถา้ คนรอ้ งเรียกให้ช่วย
ความเจริญย่อมมี ในหมู่น้ัน ถ้าสามคั คขี าดไป เป็นคนใจจืด ใจด�ำ หมาก็ปลอ่ ยออกมาทุกแห่ง ไล่ฟัดโจรผรู้ ้าย โอ้ย หน้าดุจัง เว้ย
อำ� มหิต ไมช่ ว่ ยเหลอื เจอื จานเพ่อื นมนษุ ย์ แล้วจะเปน็ ยังไง บา้ น เออ ช่วยกัน แม้แตห่ มา มนั ก็ไม่นอนนงิ่ นอนใจว่าเจ้าของ ผู้เปน็
เราจะเอาตวั รอดไหม น่ี เพราะฉะนั้น เอาตัวไม่รอด เพราะว่า เจา้ ของรอ้ งเรียกให้ชว่ ยกันๆ มนั ก็ออกมาปฏบิ ตั หิ น้าท่ีของมัน
บา้ นเมืองไม่เหลยี วแล ไม่เอาใจใส่ ไมเ่ หลียวแล เต็มท่ี ใครเป็นโจร ใครเปน็ ผู้รา้ ย กต็ ัดใจรีบไปแหละ อ้า หนี
ทันกท็ ัน หนีไมท่ ันกก็ ดั คอ ล้มลงกดั คอ ฟัดกนั ก็ตาย คาปาก
หมาก็มี เนยี่

เพราะฉะนนั้ เราเป็นมนษุ ย์ เราอยา่ ไปใจออ่ น เพอื่ นของ
เรามเี ยอะแยะ บา้ นเรามีเยอะแยะ ล้วนแล้วแต่มที มุ่ เทน้�ำใจชว่ ย
เหลือกันทั้งนัน้ มาโดยตลอด เอาตวั รอดมาได้จนเปน็ เอกราช

17

18 ชาติไทยเทา่ ทุกวนั น้ี เพราะฉะน้นั ความช่วยเหลือเจอื จุนซ่ึงกัน (สาธ)ุ
และกนั น่ี มนั ดี มีประโยชน์ ท�ำใหบ้ ้านเมืองเจริญได้ ลูกหลาน ขอให้มีความสุขความสำ� ราญตอ่ ไป ชาตหิ นา้
๖๓ เราอยเู่ ยน็ เป็นสขุ เพราะว่าปยู่ า่ ตาทวดของเรา เป็นคนนักสู้ ๑๐ พฤษภาคม ๒๕๕๗๖๓

นกั เสยี สละมา ไม่เอาตวั รอดเป็นยอดดี ไมใ่ ชอ่ ย่างง้ัน ยงั สอู้ ยู่
ต่อไป ดังนี้ (สาธุ)

ฟ้า มนั ไปอยูท่ างโนน้ แล้ว มนั ไปตรงโน้น อ้าว มาแลว้ ๆ ถ้าจะพรรณนาไปถงึ รา่ งกายของเรา มีร่างกายแข็งแรง
ปดั ๆๆ เออ อยๆู่ ไปๆ ไปทางจังหวัดไหน อยุธยา ไปทางโน้น สมบูรณ์อยูท่ ุกวนั นี้ ก็เพราะวา่ ธาตุในรา่ งกายของเราทำ� งานปรกติ
เหรอ ที่เราไมม่ ีแลว้ หยุดแล้ว อ้า ดว้ ยความพร้อมเพรียงสามคั คี เลือดกส็ บู ฉีดไปเล้ียงร่ายกายได้ท่ัว ลมในร่างกายเราก็สบู ฉดี ไป
ของเราพากันมาเนย่ี ท�ำใหเ้ กดิ ลมฟา้ นดิ หนอ่ ย พอใหเ้ ยน็ ๆ โอ้ย เลย้ี งอวัยวะทกุ สว่ น แขน ขา ไม่เป็นอัมพฤกษ์ ไมเ่ ปน็ อัมพาต
เขากำ� ลังรอ้ นแรง เขากำ� ลังชุมนมุ กันอยทู่ ่ีนี่ ถ้าไมต่ กลงไปเนยี่ เพราะว่าเลอื ดลมวิ่งไดเ้ สมอๆ เออ ในกระเพาะอาหารของเรา
เขาก็จะร้อนมากเนาะ(นะ) เปลืองพัดลม เฮอะ ตกไปนเ่ี ถอะ เขากย็ ่อยถกู ต้อง เออ ตามนน้ั เออ
ตกสกั หน่อยหนงึ่ พอใหม้ ันเยน็ ตกมาตามปรารถนาแล้ว อันน้ี
ความพร้อมเพรียงของหมู่ ทำ� ให้เกิดสุขได้ เทวดาทั้งหลายก็ ถา้ กนิ ของเสียแลว้ ท้องเสีย แลว้ แม่... แม่อะไร มาไม่ได้
อนโุ มทนาสาธกุ าร ทอ้ งเสยี ทำ� บุญเลีย้ ง แม.่ .. แม่บุญช่วย เฮอะๆ มาไมไ่ ด้ ทอ้ งเสีย
ท้องเดิน แน่ะ ไปกินอาหารอะไร สกุ ๆ ดิบๆ หรือเปลา่ ท�ำให้
เกิดทอ้ งเดินขึน้ มา มาประชุมกับหมูไ่ ม่ได้ มาเปน็ เจา้ ภาพใน
งานนี้ไมไ่ ด้เลย เพราะวา่ ท้องมนั ไม่อ�ำนวย เสยี ท้องเสีย กินของ
ไมเ่ คยกินสม้ ต�ำ ไปกินส้มต�ำเด้ กเ็ ลยทอ้ งเสยี อ้า นพ่ี ดู เล่นๆ
หรอก แตว่ า่ เปน็ ความจริง ความจริงมาพูด ดแู ลอาหารการกนิ
อะไรเปน็ พิษ เป็นภัยแก่ร่างกาย ก็อยา่ ไปแหยมน่ะ เพิ่นให้กนิ
แต่ของสุกๆ อยา่ ไปกนิ ของดบิ ๆ ปลาแดก ปลาร้า กท็ �ำใหม้ นั
สกุ ซะกอ่ น จึงค่อยกนิ ถ้าไปกินดบิ ๆ ดบ๊ิ ๆ ส้มป่า ส้มอะไรแล้ว
กนิ ดบิ ๆ ลงไป พาใหท้ ้องเสยี ธาตทุ ้ัง ๔ ไมท่ �ำงาน ไม่สมดุลกัน
จะลงไปช่วยก็ ชว่ ยไมไ่ ดป้ ะเนย่ี เพราะวา่ กนิ ของเสียเข้าไปในทอ้ ง
แล้ว งนั้ กจ็ ัดการซะ ระบายซะ เอาออกซะ ของมันเสยี ท้ังหลาย

19

20 ดังน้ี เพราะฉะนั้น อะไรมนั เสยี ๆ อย่ใู นตวั ของเรา เอามนั ออกซะ
อมื ทง้ิ มันซะ ถา้ มันทอ้ งผกู มา ก็ระบายเอาแตพ่ ออยไู่ ด้ ทนได้
๖๓ อยา่ ไปกนิ จนระบายไม่หยดุ กถ็ ึงความตายได้เหมอื นกนั ข้ี ไมห่ ยดุ

ระบายไมห่ ยดุ เออ ท้องขึ้น ท้องเสีย ทำ� ให้ทอ้ งเสีย ธาตทุ ้ังหลาย
ไม่สามัคคกี ันแล้ว ก็ทำ� ให้เกิดแอคซิเด็น(accident อุบัติเหตุ
เรื่องไม่คาดคดิ )ขึ้นมา เขาวา่ แอคซิเดน็ (accident อบุ ัตเิ หตุ เร่ือง
ไม่คาดคดิ )ข้นึ มา ท�ำใหท้ อ้ งเสยี เออ เสยี งานเสียการของเราดว้ ย
อะ่ เปน็ ผนู้ ัดหมายให้หมมู่ าท่ีน่ี ตวั งานใหญ่ เจา้ งานใหญ่ แลว้
ทอ้ งเสียอยบู่ ้านมาไมไ่ ดเ้ ลย นเี่ ป็นตัวอยา่ ง เฮอะๆ
เพราะฉะน้ัน อยา่ เห็นแก่ปาก แก่กนิ ใหบ้ ันยะบนั ยังไว้บ้าง
มอี ด มที นไว้บา้ ง ของใดที่จะท้องจะเสียกอ็ ย่าไปฝา่ ฝืนกนิ มนั
จะเปน็ โทษแก่รา่ งกาย รักษาอนามยั ใหถ้ กู ต้อง ชีวิตของเราก็อยู่
ยนื นาน ชีวิตเราจะอยู่ยนื นาน ก็เพราะอาชีวอนามัย อะ่ น่ะ เออ
ใหร้ ้จู ักอนามยั อนาเมยไว้ รักษาไว้ พูดมามันเป็น ปกิณณกะ
ขอให้น�ำไปใคร่ครวญพินจิ พจิ ารณาดว้ ยปัญญาอนั ชาญฉลาด
ของตนๆ เองเถิด อปั ปมาทธรรม ไมม่ ีความประมาท ต้งั อกตงั้ ใจ
ไปประพฤตปิ ฏบิ ัติไปไดถ้ ูกต้องตามท�ำนองคลองธรรม ตอ่ แต่
น้นั กจ็ ะไดป้ ระสบพบเหน็ แต่ความสขุ ความเจริญท้ังทางคดีโลก
และทางคดีธรรมทุกประการ รับประทานฝอยมา กย็ ตุ ิดว้ ยเวลา
เอวังกม็ ดี ว้ ยประการฉะนี้

(สาธุ สาธุ สาธ)ุ

อ้า ฝอยเอา



หลวงปูท่ ่อน ญาณธโร ๑๓ พฤษภาคม ๒๕๕๗
วันอังคารที่ ๑๓ พฤษภาคม ๒๕๕๗ เวลา ๒๐.๐๐ น.
ณ วัดศรีอภยั วัน ต.นาออ้ ๖๔

อ.เมืองเลย จ.เลย
๖๔ฝนตก

(ท�ำวตั รเยน็ )
พอ เหลอื กินเหลือใช้แล้ว ไหลมาเทมา อย่าได้ปรามาส
ถ้าประมาทแลว้ กรรมอะไรๆ ก็ไหลเขา้ มาหาหมด ถ้าพจิ ารณา
อย่างนท้ี กุ วนั ๆ เอาตัวเวน้ กรรมที่เป็นบาปช้า ทำ� แต่กรรม
ท่ีเป็นบุญ เอาแต่บญุ เท่าน้ัน ยิง่ มมี ันเปน็ บาป ฆ่าสตั วต์ ดั ชีวิต
มันเปน็ บาปแน่นอน ลกั จกฉกฉ้อ ขโมยกนิ ของผูอ้ ่ืนกเ็ ปน็ บาป
เราไมล่ กั เราไมห่ ยบิ เราไม่เกบ็ ไม่ก�ำ ไม่กอบ ไมโ่ กยเอาของใคร
มาในทางที่ชอบเราจึงใช้ มาในทางท่ี ไมช่ อบเราไมใ่ ช้ ตั้งใจไวเ้ ดด็ ขาด
อยา่ งงนั้ แตว่ ่าผ้มู ีปญั ญาเอาตัวรอดได้ ผมู้ ีปัญญาหาแต่ตัวที่
มันตายแลว้ มาทำ� อาหารการกิน ทำ� บญุ กนิ ทานอะไรก็ดี พอ

1

2มันที่ตายแล้ว เราไม่ไดส้ ัง่ ใหเ้ ขาท�ำ เขาท�ำมาเอง แช่เยน็ มาแลว้ พวกมด พวกยุง พวกหมัด พวกแมง พวกอะไรเหลา่ น้นั อยา่ ให้
มันได้ตายดว้ ยนำ้� มอื เราเปน็ อนั ขาด ปัดเอา เปา่ เอา มีน้�ำมงน�ำ้ มนั
๖๔ ดว้ ย ส่งมาแตก่ รุงเทพฯ พูน้ ( โน้น) มาถงึ เมอื งเลยเรา ตายมา ก็กันมนั ไวบ้ า้ ง อย่าให้มนั มารบกวน อย่าให้มนั มารบกวน ไมไ่ ด้ ๑๓ พฤษภาคม ๒๕๕๗๖๔
แล้ว เย็นมาแลว้ เปน็ น�้ำแข็งมาแล้ว แลว้ กเ็ อามาจัดการนำ�้ รอ้ น มเี จตนาอย่างน้นั มนั จงึ พ้นจากกรรม จากบาป โอ้ มันมาหลาย
ลวกเขา้ หรืออะไรเขา้ ตม้ ยำ� ทำ� แกงขน้ึ ก็ไม่เป็นบาปเพราะเขา อย่างง้ีท�ำไง เอานนั้ มาฉดี เอา เอายามาฉดี กนั ยงุ เอา มนั กต็ าย
ตายมาแล้ว เราเอาของตายมาทำ� อาหารการกิน มาทำ� บญุ สุนทาน เปน็ พันๆ หมื่นๆ น้นู ล่ะ ฉดี กนั ยงุ กนั ปลวก ฉดี แนะ่ ท�ำอยา่ งงนั้
อย่าให้เดือดรอ้ นถงึ สตั ว์อ่ืน มาเชือดคอเปด็ คอไก่ เชือดหมู ได้ไง เปา่ เอา ปดั เอา เปา่ เอา ไปอยู่ที่อื่น โว้ย สหายเอย เพอ่ื นเอย
เชือดวัว เชือดควาย เชือดให้มนั ตายดิ้นพราดๆๆๆ ต่อหน้าต่อตา ท่ีนมี้ ารบกวนกันมันจะไมเ่ หน็ เด๋ียวมนั จะเหยยี บไป แล้วก็แบน
เรา อย่างน้นั เราจะปฏิเสธยงั ไงละ่ หือ เรากจ็ ะได้รับผลของกรรม ไป โดยไมร่ ู้ ไมม่ เี จตนา แตว่ ่ามนั ก็ตายเหมือนกัน เราเหยียบ
น้นั แนน่ อน มนั พวกมด พวกปลวกท้ังหลาย เราเหยยี บมนั ไป มันมาหลายๆ
เพราะฉะนั้น เราผมู้ ีปญั ญาไดศ้ ึกษามาแล้ว ครบู าอาจารย์ เราก็โดดขา้ มมันไปเอา เออ พยายามหลีกเว้นเอา เว้นน่ะ อย่า
สอนแลว้ ใหจ้ ำ� เอา รู้จ�ำ ไปทบุ หวั เขา ไปตเี ขา ไปหกั ขาเขา หักคอ ไดก้ ระทบกระเทอื นในการกระท�ำของเราเปน็ อนั ขาด
เขา เหลา่ นจ้ี ะเอาบาปไปไว้ไหนอะ่ จะปฏิเสธกลับไปยงั ไง ไม่ต้อง
ปฏิเสธ อมื เรารับเสมอ เพราะเราไมไ่ ด้กระทำ� ไม่ไดส้ ่ังดว้ ย
ไมไ่ ดส้ ่งั ใหค้ นนน้ั เชือด คนนฆ้ี า่ ดว้ ย เขาตายมาแลว้ อยูใ่ นตลาด
แช่เยน็ มาแล้วด้วย แล้วมาไปเลอื กเอาของท่ีบริสุทธิ์เหล่าน้นั ถา้
ทำ� บุญมาเล้ียงชีวิตและครอบครัว เราก็ไมม่ โี ทษ เราไมม่ โี ทษ
หรอก เขาท�ำมาตัง้ แตไ่ หนไม่ไดส้ งั่ เขาเลยนะ น่ัน ใหร้ ูจ้ ักเลือก
เฟ้นเอา เลือกคัดจัดสรรเอา
แตค่ นอ่ืนทำ� มนั ไม่อร่อย เหมอื นเราท�ำเลยวา่ เราเชือด
คอเขาเอง มันจึงอรอ่ ย ตีหวั เขาด้ินพราดๆๆๆๆๆ ตายแลว้ มัน เนยี่ รู้หลบเป็นปกี รู้หลีกเป็นหาง ไมใ่ ชว่ า่ ไมห่ ลบ ไม่หลีก
จงึ อรอ่ ยอยา่ งงัน้ เหรอ เออ ถ้าไปคิดอย่างง้ี ก็หนีไมพ่ น้ เปน็ การ ต้องหลบหลีกเอา เราตอ้ งการบริสทุ ธิ์ ทางกาย วาจา ใจของเรา
กระท�ำของเราเอง เราจะปฏิเสธยงั ไง ถ้ายมบาลถามเรา ไม่ตอ้ ง เราก็เว้นเอา เออ อย่าใหม้ นั กระทบกระเทอื นถงึ ชีวิตผอู้ ่ืนเขา
ปฏเิ สธ ข้าพเจา้ แบมอื ใหด้ ูด้วย มืออย่างนี้ไมเ่ คยฆ่าสตั วต์ ัดชีวิต มันกระทบกระเทือนอยา่ งแรงอย่นู ะ อยา่ งวา่ มรี ังผง้ึ เกิดขนึ้
แม้แต่ยุงมากนิ เป่าเอาๆ ปดั เอา เปา่ เอา แมลงมาตอม เอา ภายในวดั อย่างนกี้ ย็ งั มา เอาไฟมาเผามัน เผาของรังผึ้งให้มนั
กระดาษทิชช่มู าเช็ดเอา ปดั มนั ไปๆ ไม่ตอ้ งให้มนั ตาย ยงุ กด็ ี ตกหล่น แมม่ นั ตายไปแล้วจึงคอ่ ยเอารังมนั มา ทั้งลกู ท้ังอะไร

3

4มนั เอาไปเลย อยา่ งนก้ี ็มี แต่มันมาอาศยั อยูก่ ับเรา ท�ำยังไงละ่

๖๔ เพราะฉะนัน้ อยา่ ไดเ้ บียดเบียนมนั เลย ช่างเขาเถอะ เขาอยากมาก็ ๖๔ ๑๓ พฤษภาคม ๒๕๕๗
ให้เขามา เอิ้น(เรียก)นะ่ ฮงั (รัง)ตอ่ เหล่านก้ี ฮ็ งั (รัง)ต่อ รังแตน
รังผ้งึ ยังไงกต็ าม ถา้ เขามาอยทู่ ี่นก่ี ต็ ามเขา เอามาอยู่ต้น ร่มไม้ มันไมใ่ ชแ่ มข่ าว โวย้ เป็นแม่ขาวแม่ชีไปสง่ั ให้กระทบ
ชายคาของเรา ก็เรียกว่า เขามาใหค้ วามรม่ เยน็ แต่เขาเองขอพึ่ง กระเทอื นเขาไมไ่ ดห้ รอก ไมไ่ ด้ๆๆๆ ไม่ให้มี มีก็จะกนิ ไม่มีก็ไม่
ความร่มเย็น แต่เขาเองนะ่ เขาอยชู่ ายคากุฏิ หรือชายคาศาลา ตอ้ งกินมนั ถา้ สงั่ ใหเ้ ขาไปส่อน(สวิง)ฮวก(ลูกอ๊อด) สอ่ น(สวิง)
หรือที่ ไหน ในโบสถ์ ในวิหาร ที่ ไหนมัน ท่ี ไหนมนั มี มันก็ไป ฮวก(ลูกอ๊อด)กบ ฮวก(ลูกออ๊ ด)เขียด มาหมกให้กิน จะได้กนิ ได้
แหละ ไปอยใู่ ต้ร่มเงาของวิหาร มนั ก็มาท�ำรังใสท่ ี่น่ัน อยทู่ ี่น่ัน อร่อย ก็ลกู เขาแหน่ ลูกเขาแหน่ เพราะฉะนัน้
พวกผงึ้ พวกตอ่ พวกแตน เอาที่ ไหนปลอดภยั เขากอ็ ยูท่ ่ีนั่น
แหละ แตเ่ ราตง้ั ใจว่าจะไม่เบียดเบียน สัตวเ์ หลา่ นที้ ่ีมาพ่งึ พา กมั มสั สะโกมห๎ ิ
อาศยั เรา เราจะไม่เบียดเบียน ให้เขาไดร้ ับความเดือดร้อนเปน็ กมั มะทายาโท
อันขาด ไมใ่ ชเ่ ดอื ดรอ้ นธรรมดานะ ลูกเตา้ ออ่ นๆ แกๆ่ มนั ไมม่ ี
ปกี ไม่มอี ะไรมนั ไปไม่ได้ มนั ตายกับไฟหมด ไฟไปเผารังมนั อัน กมั มะโยนิ
นกี้ ็พิจารณาดว้ ยปรีชา อย่างชาญฉลาดของตัวเอง ใชป้ รีชาอนั กัมมะพนั ธุ
ฉลาดของตัวเอง มนั จงึ เอาตวั รอดได้ กมั มะปะฏิสะระโณ
เรากส็ วดไปแล้วอยู่ทุกวนั ๆ อย่าใหก้ ระทบกระเทอื นไป
ถา้ ไม่มีปรีชาอนั ฉลาดแล้ว เออ นกี่ ระทบกระเทือนแมเ่ รา ถงึ ชีวิตสัตว์อ่ืน อะ่ เนาะ(นะ) เนยี่ ถา้ เป็นพระ เปน็ เณร เป็นแม่ขาว
เหมือนกันนะ แม่เรามาบวชเปน็ แมข่ าวอยู่ที่นี่ ไปบอกเขาอยาก แมช่ ี ไปสงั่ ให้เขาไปสอ่ น(สวิง)ฮวก(ลกู อ๊อด) สอ่ น(สวิง)ฮวก
กนิ หมกฮวก(ลกู ออ๊ ด) เออ ไปหาฮวก(ลูกออ๊ ด)มาหมกให้แม่กิน (ลกู อ๊อด)กบ ฮวก(ลูกออ๊ ด)เขียด หากุ้ง หาซิวมาให้ ไมใ่ ช่แลว้
แหน่ วา้ เฮ้ย
5

6ไม่ใชแ่ ม่ขาวแม่ชีแล้ว แตเ่ ห็นแมข่ าวพวกหนึง่ มา เดนิ ทางมา หมอมาทันพอดี เอายาหวานๆ มาให้กนิ กนิ แลว้ มีแหง้ คอวาบ
อหวิ าตกโรคเนย่ี มันเปน็ หมดทั้งบา้ นทั้งเมือง บา้ นนน้ั เด็กน้อย
๖๔ จากทางใด มาอยูห่ น้าวดั เรา พนู้ ( โนน้ )น่ะ ลงงมหอยอยหู่ นอง มีเท่าไหร่ตายหมด เออ แมข่ องเรา พอ่ ของเรามลี ูกตั้งหลายคน ๑๓ พฤษภาคม ๒๕๕๗๖๔
หนองมน หนองยาว งมกุง้ งมหอย ส่อน(สวิง)กุ้ง สอ่ น(สวิง)ซวิ ตายไปหมด เหลอื ต้งั แตอ่ ้ายผีบ่อยากเนยี่ ปะเนย่ี ผีบ่อยาก เออ
อยูแ่ ถวนั่น แตว่ า่ ไปบวชเปน็ แม่ขาว ทำ� ยงั ไง ทำ� อยา่ งง้ันได้ไง กเ็ ลยได้นามว่า บกั ผีบ่อยาก เอยอ่ะนะ อา้ แต่ว่าทำ� อยทู่ �ำบาป
ฮะ ถ้าเป็นลูกศิษย์เรา เราจะเอาไม้เรียวตี หึ สกั เพี้ยะ ๒ เพ้ียะ ทำ� กรรม ฆา่ สตั วต์ ดั ชีวิตกท็ ำ� อยู่ อืม ถ้าเอากเ็ อาหลายน่ะเนยี่
ซะก่อน ทำ� ไมไปทำ� อย่างงนั้ เราเป็นแม่ขาวแมช่ ี ท�ำไมทำ� งัน้ เออ เพิ่นเนย่ี ถ้าไปติดสอ่ น(สวิง)หยอ่ นแห บ่ไดเ้ อาหนอ่ ยนะ เอาให้
ทำ� ไมยงั ไปงมกุ้ง งมซวิ งมหอย งมปู งมหอยกบั เขาอยู่ อยา่ ให้ มันได้เตม็ ข้อง( ใส่ปลา) พดู แล้วจงึ เอา น่ะ
กระทบกระเทือนถึงชีวิตผู้อ่ืนเขาอย่างงั้นหรอก แตแ่ ม่ขาวทาง
อื่นน่ะ ไมใ่ ชแ่ ม่ขาววดั เราวะ่ อมื ถ้าเป็นแม่ขาววดั เราไปทำ� ยังงัน้
มาบอกไดน้ ะ จะจัดการเองเลย หหึ ึ เอาไมเ้ รียวตีเอา ไมเ้ รียวตี
เอาเพ้ียะๆๆ ตึบๆๆ เราไปเจอทีหน้าทีหลังเจอหนักกวา่ นนี้ ะ
แม่ขาวแม่ชีไปส่อน(สวิง)ฮวก(ลกู อ๊อด) ส่อน(สวิง)กุง้ สอ่ น(สวิง)
ซวิ มากนิ เอง มันก็เสรจ็ พอดีแล้ว ปากกว่าตาขยิบน่ะไม่เอา อยา่
ให้กระทบกระเทอื นชีวิตสตั ว์อ่ืนยังไงหรอก
แมเ่ รา เราเอาหนักๆ รอ้ งไห้ เอาไง จะบวชอยหู่ รือจะกลบั
บ้านน่ะ อา้ ว กลับบา้ นแล้วจะไปเฮด็ จั่งใด(๋ ทำ� ยงั ไง)ล่ะ จะไปหา สมัยครั้งหน่ึง แม่ แมบ่ อกไปเล้ียงววั เลี้ยงควายมาค�่ำๆ
ส่อน(สวิง)กนิ เองบ่ บ่เอาไร อย่างงน้ั อยู่นแี่ หละ ให้มนั ตายที่น่ี มงึ ไดอ้ ะไรมากนิ บา้ ง เออ มอ้ื (วัน)นี้ไมม่ ีอะไรกินเลยนะ่ จึงได้
หลวงปูจ่ ะหามาให้กินเอง เอาแต่ของตายแลว้ มาให้กิน ของที่ ไม่ เอาขาง(องั ไฟ)หม้อไว้ แม่ขาง(องั ไฟ)หมอ้ ไว้ ตงั้ หมอ้ ไว้นะ ตง้ั หม้อไว้
ตายอยา่ ไปเบียดเบียนเขาบอกไว้ อยไู่ ปอีก เชา้ แล้ว เช้าร้องไห้ ไปผ้เู ดียว ใชป้ ัญญาเอา ใชป้ ัญญา เงาะ
แล้ว นั่นแหละจึงมาตายท่ีหลังหรอก นั่นแหละมันเศร้าหมอง
มนั ขุ่นมวั ในใจ มนั เศร้ามนั หมองอยู่ในใจเรา รู้จักบ่ เราเล้ียงลูก เจา้ เงาะหาปลา
มาก่ีรุน่ แลว้ ลกู ตายหมด ตายหมดทกุ คนเลย เออ บม่ ีเหลือ ทำ� ยงั ไง ปลาหนอง ปลาหนองชาวบา้ นเขาเนย่ี ตามนั่น
ตายคนื เดียว ๕ คน ปีน่ันนะ่ อหวิ าตกโรคเข้าบ้าน แต่ว่าอีผี หนทางผ่านมาน่ัน มันหลายปลา หนองน่ันหลายอยู่ ไปแล้วก็ได้
บ่อยากนี่ มนั จึงบไ่ ดต้ ายกับเขา น้องๆ ลงไปนอนโลงหีบ ๖ ๕ กาบกลว้ ย แลว้ กต็ นี ำ�้ ตนี ้ำ� ปุมปัมๆ ทางนป่ี ลาไป กต็ ีน้ำ� เอา
คน ตายไปหมด แต่ว่าอ้ายนผ่ี ีบ่อยาก โว้ย มนั กเ็ ลยบเ่ อาไป
7

8 ๑๓ พฤษภาคม ๒๕๕๗

๖๔ ๖๔

กาบกล้วยตนี ้ำ� ตีน้�ำ ตึมตมั ๆ ไอ้มนั บ่มีปัญญา มนั ก็ไปหาที่เพิง บแ่ ม่นสอนวิชาให้นะ นป่ี ัญญาของเราเอง ไม่สอนวิชาให้
มนั ปะเนยี่ เพงิ รังเข้าหลุม หลมุ ปลาเขาอยฝู่ ัง่ ตลิ่งทั้งนน้ั เขาเอา เขาหรอก เวลาน้นั ก็ไปปลด นม่ี ันออกมาหมดแล้ว ในๆ ยวก
ขอนเอาไม้ไปใสต่ รงน้ัน ใสห่ มดแล้วน่ันแหละๆ มันจะเอา เอา ( โยกขน้ึ ลงเพ่ือล้างน้ำ� ) ออกมาหมดแลว้ ในนน้ั ในสระนอ้ ยๆ นะ่
คนเดียวละ่ บ่ต้องเอาหลายหรอก ตจี นเม่ือยแล้วเรา ตเี มือ่ ย มนั ออกมาอยูใ่ นแหนห้ี มดแล้ว ปลดปับเหล่านก้ี ็ เต็ก(กดลงให้
แลว้ ทางนู้นป้อง ทางนก้ี ็ป้อง ไปๆ ป้องทางน้นู ป้องทางนี้ เอา แน่น)ตีนดีๆ ปะเนยี่ เตก็ (กดลงให้แน่น)ตีนดีๆ เต็ก(กดลงให้
กาบกลว้ ยตีนำ้� มันก็ดังแสบแก้วหูมันก็ว่ิงเขา้ พูน้ ( โน้น)แหละ แนน่ )ตีนแหดีๆ แล้วไปนง่ั สูบยา เบ่ิง(ด)ู มนั ใหอ้ ุบอยรู่ อบๆ
มันว่ิงเขา้ เยาะ มนั มขี อน ไม้โคนก็มี ไม้ เออ ไม่มีกม็ ี มันวิ่งเขา้ ไป แห มนั เข้าไปอยู่ ที่มัน อยู่กองแห ไปวนนะ่ อะ่ นก่ี ็ เอาของ เอา
ในน้นั หมดแล้ว พอมันเขา้ ไปหมดแล้วนะ่ หมด ขา้ งนอกไมเ่ หน็ ขอ้ ง( ใสป่ ลา) เอาขอ้ ง( ใสป่ ลา)หนักเคียน(มัด)เอวซะแล้วกล็ ง
บอ้ นๆ (ผุด) ที่ ไหน และก็เขา้ ไปน่ันหมดแหละ แลว้ ไปหวา่ นแห ไป และกง็ มเอาปะเนย่ี จับตวั นั้นใสข่ อ้ ง( ใสป่ ลา) จับตัวน้ีใส่
หว่านแหแลว้ ก็ ดงึ ตีนมนั ติดดินๆๆๆ อยู่ แตท่ ี่ประตู มันไม่ ข้อง( ใสป่ ลา)อย่เู ลย
ไปปดิ เอาไม้โบะ๊ ไว้ เอาไม้โบะ๊ ไว้ตรงนนั้ นะ่ แตว่ า่ ทางนกี้ ็ไลไ่ ป
พวกให้มนั มา ก็นงั่ สบู ยาเฉยอยูน่ ะ่ สบู บุหรี่เฉย อยนู่ ่ะ อะ่ นี่ไป แต่วา่ หกั เงย่ี งมันกบ็ ่หัก เออ จับกย็ ัดลงข้อง( ใสป่ ลา)นู้น
หยุ้ม(ล้อม)อันน้ันพ่นู ไปหยมุ้ (ลอ้ ม)เยาะทางในพ่นู เขา้ ไปขยเี้ อา เออ อยา่ มันเจ็บ ถา้ หักคอมันน้ี บ่ๆ บ่ตอ้ งหกั มนั หรอก ยัดลง
ขอนน้นั ขอนนี้ จก(ล้วง) มนั มโี คน มโี พรงที่ ไหนก็จก(ลว้ ง) ให้ ไปโลด ยัดลงไปจนเต็มข้อง( ใส่ปลา)ยัดน้ี ขอ้ ง( ใส่ปลา)ใหญ่
มันตกใจ มนั กแ็ ล่น(ว่ิง)ออกมาเขา้ แหหมด แตว่ า่ แหเต็ก(กดลง กว่านี้ วา้ ขอ้ ง( ใส่ปลา)ใหญก่ วา่ น้ี ยดั ใสๆ่ จนเต็มขอ้ ง( ใส่ปลา)
ให้แนน่ )ตนี ไว้ดี ใหเ้ รียบรอ้ ยแล้ว ไพกุบ๊ (ตลบ)อย่ใู นแหหมด อ้า แล้ว พอล่ะวา้ พอแล้ว ยัดไมล่ งแลว้ เต็มขอ้ ง( ใส่ปลา)แล้ว เอา
แหละขนาดนพ้ี อใจแล้ว ปะเนย่ี ก็เลิกแหขนึ้ มาล้างน้ำ� ซะ ยวก

9

10 ( โยกขนึ้ ลงเพอื่ ล้างน้ำ� ) ชา่ งหัวมัน ล้างแหๆ ใหม้ ันดีๆ แลว้ อยู่ ต่อแตม่ ากม็ าเปน็ ฝีใส่ขานี้ ก็แลว้ ปะเนย่ี เป็นฝใี สข่ า ไป
บ่ได้ นอนกับที่ นอนรักษาตัวอยูท่ ่ีน้ันจนสซี อเป็น เขาซ้อื ระนาด
๖๔ เขา้ อยู่ ยังไมเ่ กบ็ มาใส่นหี่ มด มันเต็มขอ้ ง( ใส่ปลา)แลว้ ปะเนย่ี ก็ มาให้ กต็ ีระนาดจนเปน็ ตพี ณิ พาทย์ระนาดฆ้องวงเนยี่ มือ้ (วนั ) ๑๓ พฤษภาคม ๒๕๕๗๖๔
ไปแลว้ ไปผู้เดียว ขนาดไมถ่ ึงช่วั โมงน่ะเราไป ไดป้ ลาเตม็ ขอ้ ง( ใส่ เดียวเท่านัน้ แหละ ท�ำยงั ไง กเ็ ขียนเลขคู่ ๘ มนั คู่ ๘ นๆ่ี คู่ ๘
ปลา)มา เตม็ ข้อง( ใสป่ ลา)มา แม่ แม่ ปลาได้แลว้ ขาง(อังไฟ)
หม้อได้หรือยังอยู่ โอย้ บ่เวา่ (พดู )ใหญ่แต่หนอ เอา้ ก็เวา่ (พดู ) ๑ ๒ ๓ ๔ ๕ ๖ ๗ ๘ อีกคหู่ นงึ่ ต่อไปก็เปน็ คู่ ๘ อกี ตอ่
ใหญ่แล้ว แม่นมี มนั เหลือข้อง( ใส่ปลา)กเ็ ลยเซา(เลกิ ) ไมม่ ีข้อง ไป เขียน ใสห่ ัวมนั ๆ เขียนโด เขียนฟา เขียนมี เขียนเร เขียนที
( ใส่ปลา)ใช้แลว้ ก็เซา(เลกิ ) บเ่ อา เอาแต่เตม็ ขอ้ ง( ใส่ปลา)เนยี่ ล่ะ เขียนซอล ใสห่ วั มนั ดีๆ แลว้ ก็ตีน่ันแหละ ตรี ะนาด ตีตามตัวเลข
เออ แมก่ พ็ าได้ข้อง( ใสป่ ลา) ไปเทใสโ่ อ่ง โอง่ มังกร เทๆ ตัวหนงั สอื มันน่ะ
รัวๆๆๆๆ ลง มนั ดีดกนั ตุมตัมๆๆ อยใู่ นโอง่ มังกรโนน้ ปดั โธ่
มงึ ไปเฮด็ จ่ังใด๋(ทำ� ยงั ไง)เอา เออ เอ้า ก็ยงั ว่าเทา้ เงาะหาปลาวา่ โด เร เร ซอล โด เร มี ซอล เร เร เร ซอล ลา
เรียนมาจากเจา้ เงาะหาปลา อ้ายผ้เู ดียวก็เถอะ เตม็ ขอ้ ง( ใสป่ ลา) ซอล มี ซอล มี เร โด ที ลา ซอล โด ซอล โด เร มี เร โด
เตม็ หาบ เตม็ หามมา คยุ ใหญ่เฉย เออ แลว้ แตจ่ ะท�ำกินนะ่ ปะ
เนยี่ เออ อยู่น่ันแหละ อยู่ในบอ่ แหละ เออ ต้ม อยากต้มกต็ ้ม เร มี เร มี ซอล ลา โด เร โด ลา โด ซอล ลา โด

อยากแกงก็แกง อยากลาบก็หาเลือดมาลาบ มาก้อยเอา เออ นงั่ ตีไปตามเพลง เพลงๆ เพลงทองยอ่ น เขาว่า เพลงพมา่
เฉยอยู่ แม่กง็ ดึ ง้อ(คดิ ไม่ถึง)อัศจรรยน์ ่ะ หึ ไปเฮ็ดจ่ังใด๋(ท�ำยังไง) ร�ำขวาน เพลงเขมรเทวา กต็ ีไปตามตวั เลขนะ ตามตัวเลขมนั
เอา เออ เอ้า บย่ งั เจา้ เงาะหาปลา ไปเรียนวิชาเงาะ แลว้ หาปลา เขียนไวแ้ ลว้ เอ๋ มึงตีระนาดคาบเดียว มึงๆ เป็นเลย เป็นเพลง
มันจะยากอิหยัง เฮอะๆ ไปแล้วเออ เพลงชาติ มงึ เท่ียวท�ำยังไง มนั จงึ ตีได้ อ้าว กม็ ันมี
คยุ ใหญ่ เห็นแตพ่ ่อใหญค่ ุยใหญ่ พอ่ ใหญต่ ้วนผวั ยายนวล ตัวหนงั สอื อยู่หัวมันแหน่ หวั ระนาด
พ่อใหญ่สบี ญุ ตา พ่อใหญห่ ลวงสิมจันพร มแี ต่คยุ คุยใหญ่ๆ
ทั้งนน้ั แหละ อนั นกี้ ็ได้วิธนี �ำพอ่ ใหญ่เพิ่นละ เวา่ (พูด)ให้ฟงั ไป โด โด มี ซอล ซอล ซอล ลา ซอล ฟา ลา ซอล
หาก็คุยใหญ่ซะก่อน จึงไป แลว้ ก็บอก บ่ๆ ขี้ตว๋ั ( โกหก)หรอก มี ซอล มี เร เร เร มี เร โด โด
ไปพาแห ไปยามเมื่อแลง(ตอนเยน็ )นส่ี ิ มนั จะไดห้ ยัง เอาวัวเขา้
คอกแล้ว เอาควายเขา้ คอกแลว้ จงึ คอ่ ยไป มนั ไปเฮ็ดจั่งใด(๋ ท�ำยงั ไง) โด โด มี ซอล ซอล ซอล ลา ซอล ฟา ลา ซอล
เอาก็ไดส้ มปรารถนา ไดป้ ลาเต็มขอ้ ง( ใสป่ ลา) กลบั มาใหแ้ ม่ บ่ แล้วก็สร้อย
ขายหนา้ บห่ นา้ แตก แน่ะ แตว่ า่ มันจะเป็นบาปเป็นกรรมน่ันแหละ
ซอล ลา ที ลา เร ลา ที ลา ซอล ซอล ลา ซอล ฟา มี
ฟา ลา ซอล มี โด โด มี เร เร ลา ที ลา ซอล โด โด มี ซอล

11

12 มันก็เปน็ มอ้ื (วัน)เดียวเทา่ นนั้ แหละไดเ้ ลย เออ เพลงทง... เพลง๑๓ พฤษภาคม ๒๕๕๗
ทองยอ่ น ทองเยน เขมรเทวา พม่ารำ� ขวาน เหลา่ นมี้ ันก็ได้เลย
ซอล ซอล ลา ที โด เร มี เร โด ลา ซอล ลา ที ตีไปได้เลย นั่น นฝ่ี อยฝากไว้ซือ่ ๆ หรอก อยูท่ ่ีปัญญา ๖๔

๖๔ โด มี โด เร โด โด เนยี่ มีชัย ชโย น่ะ ปัญญายตั ถัง วิปัสสะติ

ก็ตีไปตามเพลงนี่ กต็ ีไปตามเพลง มนั ก็เป็นเพลงไปเลย มปี ัญญาซะอยา่ ง มนั ก็ใช้ได้ ไปทางดนตรีก็ได้ ไปทาง
เพราะวา่ เขียนใส่หวั ระนาดแลว้ เขียนใส่หัวมัน เขียนใส่หวั เขียน เพลงอะไรก็ได้หมด สีซอ อมื ด้วยประการฉะน้ี ฝอยซือ่ ๆๆ หรอก
ใสก่ ระดาษนอ้ ยๆ ตดิ ๆๆๆ ไปก็ตตี ามน้ัน ก็ตีตามนั้นละ่ เพลง เพราะจงึ ใหท้ ำ� อะไรก็ เอาแหละ นง่ั เม่อื ยแล้ว นงั่ เม่ือยแล้วอยาก
เขมรเอวบาง พม่าร�ำขวาน อ้า ทองย่อน ทองเยนอะไร มันก็ไป จะไปเข้าหอ้ งแล้ว อา้ ดว้ ยประการฉะนี้
ตามเรื่องมนั แหม ไมเ่ หน็ มันยากอะไร ตงั้ ไดก้ เ็ ล่นมา กูฟงั แล้ว
มึงท�ำไมถงึ ตเี ป็น หึ มงึ ท�ำไมถงึ ตเี ป็น ตเี พลงอะไรๆ ก็ได้ หนอย เพลงประเทศไทย ประเทศไทยรวมเลอื ดเน้ือชาติเชื้อไทย
ใช้หัวเอา อ่ะ บบ่ อกเขาว่าเราเขียนใสห่ ัวมันไว้ ตีไปตาม ตามหวั
แอ้ มนั กเ็ ป็นได้ สซี อกเ็ หมอื นกัน ให้เขาเขง่ (ท�ำใหต้ งึ )ดีๆ โด โด มี ซอล ซอล ซอล ลา ซอล ฟา ลา ซอล
ใหเ้ ข่ง(ท�ำใหต้ งึ )ซอให้ดีๆ แล้วก็เอาเลย เอาเลย นบั เลย สเี ลย มี ซอล มี เร เร เร มี เร โด โด
สีเปน็ เพลงไดเ้ ลย แหม มนั อยทู่ ี่หัวเราหรอกอะ่ นะ ฟงั เสยี งสซี อ
มึงกเ็ ปน็ และมึงตีระนาด มงึ กเ็ ป็นอีก มึงไปเฮ็ดจั่งใด(๋ ทำ� ยงั ไง) ไปจนจบเพลง เพลงชาติ เพลงสรรเสริญพระบารมี มนั
ว่ะ อ่ะเฮอะ โอ้ย มันอยู่ในหวั นแ่ี หละ เพลง เอาโน้ตเนด้ิ มี โนต้ ก็มีอยใู่ นนล้ี ะ่ ตีไปตามเน้อื เพลงมนั ก็ได้ สซี อก็เหมอื นกัน ได้
มนั มี เอาโนต้ มากาง แล้วกเ็ ขียนตามโนต้ มันไป เขียนตามโน้ต ตามเพลงมนั
มนั ไป จังหวะจะโคนกเ็ อาตามเพลงอะ่ เน้อื หาสาระมันกต็ าม
เพลงนั่นแหละ ก็ได้เลย แล้วก็ดีอยอู่ ย่างหนงึ่ มคี วามรูก้ ด็ ีอยา่ ง เอ้า แม่ มาเอาเล่าไป แมป่ ะเนย่ี
หนง่ึ แต่วา่ เขาใชง้ านเรานะ่ เวลามีการมีงาน เขาเอาเราขน้ึ เกวียน เราเดนิ บไ่ ด้แลว้ เดินบไ่ ดแ้ ลว้
ไปนง่ั ตีระนาดอยู่ในเกวียน ผตู้ ีกลองก็ตีกลอง ผสู้ ีซอก็สีซออู้
ทำ� อะไรก็ไปตามเพลง ฮมึ ๆ ไปทอดกฐิน อา้ จนหมดคนื เออ 13
อนั นน้ั เพ่ินมานั่งดเู ราตีเพลง ตี ล่ะเนยี่ มงึ แกล้งท�ำยงั ไง มึงถึง
ท�ำได้อยา่ งเนย่ี วะ่ เฮากเ็ ขียนโนต้ มันเอา เขียนโน้ตมันใส่หวั
เนยี่ โนต้ มันมอี ยู่ โนต้ ของเพลงเหลา่ นัน้ โน้ตของเพลงไทย
เพลงดอกดนิ เพลงอะไร เขียนโนต้ ใส่นแี่ ลว้ ก็ตีไปตามโนต้ มนั



หลวงปู่ท่อน ญาณธโร ๑๘ พฤษภาคม ๒๕๕๗
วนั อาทติ ยท์ ่ี ๑๘ พฤษภาคม ๒๕๕๗ เวลา ๑๗.๐๐ น.
ณ หอ้ งประชมุ ช้นั ๒๒ ๖๕
อาคารศนู ย์การแพทย์วิชัยยทุ ธ
๖๕โรงพยาบาลวิชยั ยุทธ

เสียงไพเราะดีเว้ย ขอยมื เสียงหน่อยเว้ย ยมื เสียงมาแสดง
ธรรมนะ

ธรรมดา พวกเราเกิดมาในหว้ งมหรรณพ มีอยใู่ นโลกอันนี้
มีกรรมกิเลส เปน็ เหตุให้ใจเศร้า ใจหมอง ใจขุ่น ใจมวั ใจสกปรก
โรครา้ ยเกดิ ข้ึนจากใจท้ังนัน้ จ�ำพวกไปประพฤตผิ ิดในทางธรรม
เรียกว่าใจสกปรก ถา้ เราประพฤติปฏิบตั ิใหเ้ คร่งครัดอยใู่ น
ตวั เอง ไมใ่ ห้ขาดตกบกพรอ่ ง ไม่ใหด้ ่าง ไม่ให้พร้อยได้ น่ันเป็น
ของวิเศษมาก วิเศษจริงๆ ไม่มอี ะไรดีเท่าพระรัตนตรัย ประเสริฐ
ที่สดุ แล้วในโลก ไม่ว่าศาสนาใดกถ็ ือผ้สู อนศาสนานัน้ อยา่ ง
เครง่ ครัดเหมอื นกัน ถ้าไมถ่ ืออยา่ งเคร่งครัด กถ็ ือไปลวกๆ ก็ได้

1

2ผลน้อย ผลมันไม่ได้มาก ไมไ่ ด้ความสขุ ใจ เพราะการถือศาสนา

ถือศลี ถือธรรม ให้ไดค้ วามสขุ ใจจริงๆ น่งั เปน็ สุข นอนเปน็ สขุ ๑๘ พฤษภาคม ๒๕๕๗
๖๕ ท�ำงานท�ำการอยูด่ ว้ ยความอ่ิมอกอ่ิมใจ ไม่เผลอ ไมห่ ลงไปไหน ๖๕
รักษาเน้อื รักษาตวั อยตู่ ลอด
พระพทุ ธ พระธรรม พระสงฆ์
พุทโธ ธัมโม สงั โฆ อยา่ ถือเลน่ ๆ ถือจริงๆ เอาจนแก้วตกลงมาในบ้านของเรา
เต็มบ้านเต็มชอ่ ง
นั้นเปน็ ที่พึง่ ของเรา เราเอาพระพุทธ พระธรรม พระสงฆ์
เปน็ ท่ีพงึ่ เอาจริงเอาจัง จนไดเ้ กิดผลประโยชน์ พทุ ธรัตนะ ธรรมรตั นะ สงั ฆรตั นะ
อันนเ้ี ปน็ แก้ว แก้วท้ัง ๓ ดวงเนยี่ ลงมาเองโดยอานภุ าพ
มีตาคนหน่ึง ตา น้าเขยของหลวงป่คู ำ� ดี(หลวงปคู่ ำ� ดี หรือว่าเทวดาบนั ดาลใหร้ ู้ โมทนาในการกระทำ� ของเรา ศลี ของ
ปภาโส) เป็นคนจริงคนจังคนหนงึ่ เหมือนกัน ท�ำงานทางโลก เราไมใ่ ห้ขาดตกบกพร่องได้ ไมใ่ หด้ ่าง ไม่ใหพ้ ร้อยได้ ข้อไหนมัน
ก็ไมม่ ี ใครเทียมเทา่ ขยนั หมั่นเพียรก็ไม่มี ใครเทียมเทา่ ท�ำไร่ ขาดตกบกพร่อง กต็ ้ังเจตนาสมาทานใหม่อยูอ่ ยา่ งงั้นแหละ
ไถนาก็เก่งกว่าเขา ท�ำเร่ือง ท�ำงาน ท�ำการอะไรก็ ใหอ้ ยใู่ นศีล เอาจริงเอาจังอย่กู ับการตง้ั ม่ันสมาทานศีลอยา่ งเด็ดขาด แก้วก็
ในธรรมตลอด อยู่มาวนั หน่ึง ด้วยอำ� นาจพุทธฤทธิอ์ ะไรก็ไมร่ ู้ ปรากฏขึน้ มาใหเ้ หน็ เออ ดังนเี้ ป็นตวั อย่าง
เกิดเปน็ แก้ว ไหลลงมาสบู่ า้ นเจ้าของเอง แกว้ เป็นกอ้ นแกว้ ๆ เพราะฉะน้ัน ขอใหพ้ วกเราทั้งหลาย จงยึดเอาพุทธรัตนะ
ไหลๆๆๆๆๆๆๆ ลงมาอยู่ในบ้านน่ัน อ๋อ แก้วๆๆๆ พากนั งม ธรรมรัตนะ สังฆรัตนะ นเ่ี ปน็ แก้วประจ�ำใจเรา อย่าได้ขาดตก
เกบ็ เอา จนไดเ้ ตม็ (กระ)บงุ เตม็ ตะกรา้ เพิ่นล่ะ มันเป็นเพราะอะไร บกพรอ่ งเลย ทุกวัน ทุกคนื ให้ระลกึ ถงึ แก้ว ๓ ดวงน้ี พุทธรัตนะ
ถงึ เป็นอย่างงี้ แลว้ ก็น�ำความไปกราบหลวงปู่ค�ำดี(หลวงปู่ค�ำดี ก็แปลวา่ แก้ว ธรรมรัตนะ ก็แปลวา่ แก้ว สังฆรัตนะ กแ็ ปลวา่
ปภาโส)ให้ทราบ เออ น่ันแหละแกว้ แก้ว ๓ ดวง นเ้ี ปน็ ของวิเศษท่ีสุดในศาสนาพุทธของเรา อ้าว ฟงั
เทศนก์ นั แลว้ ปะเนยี่ เน้อ
แกว้ คอื พระพุทธ แกว้ คือพระธรรม แกว้ คอื พระสงฆ์
3
ที่เราถอื ม่ัน ไม่ดา่ ง ไม่พร้อย ไม่ขาดตกบกพรอ่ ง แกว้ อัน
นนั้ แก้วอนั นี้ จงึ ดลบนั ดาลตกลงมาท่ีบา้ นของเรา ให้เห็น
นา่ อัศจรรย์อย่างหนงึ่ เพราะฉะนั้น เราถือว่า

4 นะโม ตสั สะ ภะคะวะโต อะระหะโต สัมมาสัมพทุ ธัสสะ จะเอาทรัพยส์ มบัตนิ ่ี ไปกนิ เหล้า ไปกนิ ยา ไปซอ้ื เอาสัตว์เปน็ ๆ
มาฆ่า อา้ ซอ้ื เอาสตั ว์ท่ีมีชีวิตอยู่ มาฆา่ สตั ว์ตดั ชีวิต อนั นก้ี ็เรียก
นะโม ตสั สะ ภะคะวะโต อะระหะโต สัมมาสัมพุทธัสสะ วา่ มันมาชวน มาชวนเอาทรัพยส์ มบตั ทิ ี่มีอย่เู ดิม ใหอ้ อกหนจี าก ๑๘ พฤษภาคม ๒๕๕๗
๖๕ นะโม ตสั สะ ภะคะวะโต อะระหะโต สมั มาสัมพทุ ธัสสะ บา้ นเรา จากกระเปา๋ เรา ไหลหนเี ทหนี กนิ เหล้า เมายา เลน่ การ ๖๕
กัมมงั วิชชา จะ ธัมโม จะ สีลงั ชวี ิตะมุตตะมงั พนนั อะไรต่ออะไรมันชวน มนั มาชวนเอาหมูห่ นีไป เปน็ การงาน
อิมัสสะ ปะริยายสั สะ อัตโถ ที่ทจุ ริต ไมบ่ ริสุทธยิ์ ุตธิ รรม ไม่มา
สาธายสั มนั เตหิ สักกจั จงั ธัมโม โสตพั โพติ

อนั นตี้ ้งั แตโ่ บราณกาลมา ทา่ นถอื อยา่ งเครง่ ครัด กมั มงั วชิ ชา

กมั มัง กมั มงั การงานท่ี ไมบ่ ริสุทธิ์ เราอยา่ ไปยนิ ดี ในการงาน
ท่ี ไม่บริสุทธิน์ ้ัน งานฆ่าสัตว์ งานลักทรัพย์ งานประพฤติผิดใน
กห็ มายถงึ การงาน การงานอะไร มนั บริสุทธ์ิหรือเปลา่ กาม เหลา่ นี้ เรียกว่ามาชกั ชวนความฉบิ หายใหม้ าถึงเรา ไม่รักษา
การงานของเรา เปน็ การงานท่ีบริสทุ ธิ์ยตุ ธิ รรมดีไหม เออ ตัวเราได้ อาศัยไมไ่ ด้ อาศยั พง่ึ พาอาศยั ไมไ่ ด้ ถ้าท�ำทุจริต ไม่
บริสทุ ธ์ิ เรียกวา่ มนั มาชกั ชวนเอาหมู่หนี เอาเงินเอาทองหนจี าก
วิชชา กระเปา๋ เรา ในครอบครัวมีอยูม่ ีกินก็ฝดื เคืองลง ฝืดเคอื งลง ทำ�
มาไม่มาค้าไมข่ น้ึ ไม่ซ้ืองา่ ยขายคล่องเหมือนผอู้ ่ืนเขา ผูอ้ ่ืนเขาก็
หมายถงึ อ้า ความรู้ที่ประกอบอาชีพการงานอยูท่ ุกวันน้ี ท�ำนอ้ ยๆ ก็ไดม้ ากๆ อา้ เพราะว่าเทวดาสง่ เสริม เทวดาส่งเสริม
เรียกวา่ วิชชาพาตัวรอด ถ้าวิชชาเปน็ ทุจริต ไปเปน็ โจรกรรม อาชีพการงานของเรา เป็นอาชีพท่ีบริสทุ ธ์ผิ ดุ ผ่องดี
เป็นขโมย เป็นขโจร ไปปล้น ไปจ้เี ขา เรียกว่าทุจริต กรรมท่ีเปน็
ทจุ ริต ไม่บริสทุ ธ์ิ ไดข้ องมาก็ได้ของไม่บริสุทธิ์ เอาไฟมาเผา กมั มัง วิชชา
ตวั เอง ผลงานของของเรา นัน้ ไดม้ ามนั มนั เป็นของร้อน มาทำ�
มาเผาตัวเองให้เดือดรอ้ น แถมมา มาชวนเอาทรัพย์สมบตั ทิ ี่มี วิชชา นะ่ หมายถงึ ความรู้ วิชาการ การค้า การขายกด็ ี
อยู่ ให้บินหนี มปี ีก บินหนเี ป็น ทรัพยส์ มบตั มิ นั บินหนเี ปน็ บิน การเลา่ เรียนศกึ ษาอะไรก็เปน็ วิชา ท�ำพา ท�ำมาหากนิ คลอ่ งตัว
หนีไปด้วย เออ การงานท่ี ไม่สะอาด ได้มาท่ี ไม่สะอาด มนั มา ขนึ้ มาตอ้ งวิชา
ชวนเอาหมู่หนีไป อย่าอย่เู ลย อยู่ที่นี่ มีแตค่ วามเดอื ดร้อน เขา
5

6 พจิ ารณาให้ละเอียดรึยัง จงึ พูดออกไป ถ้าพูดดว้ ยความโมโหโทโส ๑๘ พฤษภาคม ๒๕๕๗
โกรธาๆ ปรายนา(พา่ ยแพ้ท่ีสุด) ไปถึงการพ่ายแพ้แกศ่ ีลธรรม
ธัมโม ตวั เอง เป็นการพลาดพลั้ง พลาดพลั้ง เดินไปกม็ ักจะล่ืน เดินไป
ไหน มาไหน รีบ ดว้ ยความรีบรอ้ น ก็ลื่น ล่ืนแลว้ กห็ กล้ม หกล้ม
๖๕ หมายถงึ ธรรมะท่ีเรารักษาอยู่ ธรรมะ เราลอุ �ำนาจแก่ แลว้ กน้ กระแทกพ้นื กระแทกของแข็งเข้า ก็ทำ� ให้เจ็บหลัง เจบ็ เอว ๖๕
ความโกรธหรือเปล่า ถา้ ลุอ�ำนาจแก่ความโกรธละก็ มันมาบอ่ น เจบ็ แข้ง เจ็บขาได้
ท�ำลาย ความคงทนถาวร ในครอบครัวเราได้ สามภี รรยาไมถ่ ูก
ตอ้ ง ไม่ปรองดองกนั ทะเลาะกนั เช้า เย็น ฆ่ากัน ตีกัน ดา่ กนั
ว่ากนั ประชดประชนั กันตา่ งๆ นานา เรียกวา่ ไมม่ ธี รรมะ ไมม่ ี
ธรรมะ ไมม่ ีความอด ไม่มีความข่ม กาย วาจา ใจ มนั จงึ พลัง้
ออกไป พลาดพลัง้ ไป เพราะเราไมม่ ีความอดกล้ันทนทาน

กนิ สมอยาก ปากสมเคยี ด(โกรธ) ปากสมโกรธ
ไวปากเสยี ศีล ไวตนี ตกต้นไม้

เออ เฮอะ ถ้าชอบปีนชอบป่าย ไปโน้น ไปนี่ ก็ตกต้นไม้ ถา้ มนั พลาดพล้งั ไปแล้วก็ โอ้ย เออ คดิ เสียดายทีหลงั
โอย้ เราไมน่ า่ เผอเรอเลย ในเรื่องอยา่ งนเ้ี ราไม่นา่ เผอเรอ ใหเ้ กดิ
ไวปากเสียศีล ไวตีนตกตน้ ไม้ ความผิดพลาดอยา่ งใหญ่หลวง ทำ� ให้แขง้ ขาหัก แพลง ขาหกั
ขาแพลงไป ท�ำใหเ้ สยี เวลาท�ำมาหากินไป เพราะเรา อะไรเผลอ
ตกบา้ น ตกชอ่ ง ตกบนั ได บนั เดย มันพลาดล้มลงไป พล้งั เผลอ เผลอหลงไปแล้ว ไมม่ ีสติอยู่กบั เนอ้ื กับตัว มกั พลาดพลงั้
อย่างนกี้ ็เรียกว่า ไม่มีสติ ไม่มสี ตอิ ยูก่ ับเนื้อกบั ตัว มกั พลาดพลงั้ พอพลาดพลัง้ แลว้ ก็เจบ็ ตวั เอง เอาแขนลงก่อน แขนก็อาจจะหกั
ไป เพราะฉะนน้ั การรักษาศลี รักษาตัวเอง กอ็ ันเดียวกนั ละ่ เอามอื ไปยนั พืน้ อา้ ระมัดระวงั ไมท่ ัน ถา้ แขนแพลง ขาหกั
รักษาศลี รักษาธรรม มนั อันเดียวกันแหละ ถ้าเรามสี ติทุกเม่ือ ขาแพลงไป คนเจ็บ นั่นเขาท�ำอะไร ท�ำดว้ ยความไมม่ ีสติ มันมัก
ยนื เดนิ น่งั นอน มสี ติก�ำกับ ร้ตู วั ไว้เสมอๆ กเ็ รียกว่ามสี ติ จะพลาดพล้ังได้ หากมีสติอยู่ทกุ เม่ือ ค�ำพดู ค�ำจาก็ล้วนแต่เปน็
ไม่เผลอสติ ไม่พลาดพล้ัง อา้ จากหลักธรรมของพระพุทธเจ้าที่ คำ� ไพเราะเสนาะโสต ไมก่ ระทบกระเทือนจิตใจผอู้ ่ืนเขา ผ้อู ยู่ดว้ ย
สอนไว้ เพ่ินสอนให้มีสตทิ กุ เม่อื ทำ� อะไรก็ให้มสี ติ ตดิ ตามร้เู สมอ กนั มนั รกู้ นั เองหรอก อา้ มกั จะพดู อย่างงั้น มักจะพูดอยา่ งนี้
เราจะพดู อะไร เรากรองดีแล้วหรือยงั กรองดีหรือยงั ขบคิดพนิ จิ
7

8 พดู ออกมาอย่างน้ันแสดงวา่ ไมพ่ อใจ กระทบกระเทียบ เปรียบ ๑๘ พฤษภาคม ๒๕๕๗๖๕
ท�ำใหเ้ ผลอไปจนได้ เผลอจากคำ� พูดคำ� จาผิดพลาดไป เพราะฉะนั้น เปรยต่างๆ นานา ส่งิ ไหนเขาจะเจ็บใจ กห็ าเลอื กเฟน้ ตง้ั แตส่ ิ่ง
เพิ่นจึงใหม้ สี ติรเู้ ทา่ เอาทันเสมอ น้ันน่ะมาพูด เออ เอาให้มันชนะ ใจเขาท่ีจริงแพ้เขาท้ังเพ ถ้าเรา
พูดไม่ดีออกมา เรียกว่าเป็นคนแพเ้ ขาแลว้ แพ้สงั คมแล้ว ท�ำให้
๖๕ ถ้าร้ไู มเ่ ท่าเอาคร้งั หนงึ่ ถ้าร้ไู มถ่ ึงมนั เอาหมด สงั คมมองเราในแง่รา้ ย ไม่ได้มองเราในแง่ดี ถ้าพูดและทำ� ดีๆ
มสี ติ รู้ตัว รเู้ ท่าเอาทันอยู่เสมอ ค�ำที่จะกระทบกระเทอื นผ้อู ื่น
มนั เพ่อื นกนั น่ะ เพอื่ นกนิ เพือ่ นกัน ไมใ่ หม้ นั พดู ออกมาได้ เออ
เพื่อนรไู้ มท่ นั เพื่อนกนั เอาไปกนิ
เออ เพราะไอ้พวกนเ้ี ปน็ เพือ่ นของเรามาตง้ั แตเ่ กิด เออ ถ้ามันเพลี่ยงพล้�ำออกมาได้ ไม่มีคำ� กระทบกระเทอื นใหผ้ ู้
ถ้ารู้เทา่ เอาคร่ึงหนึง่ ซะกอ่ น เสียไปคร่ึงหนึ่ง ถา้ รู้ไมถ่ งึ มนั เอา อื่นเจ็บใจไมม่ ี เรารักษากาย วาจา ใจเราไว้ อยู่ในขอบข่ายของศีล
หมด มนั มาเปน็ เพ่อื นเราเฉยๆ หรอก ตสี นทิ แน่นท�ำตัวค้นุ แก่น ธรรมเสมอๆ เราก็เป็นคนดี ในสงั คม สังคมกม็ องเราอยู่ เป็น
(คุ้นเคย) เออ เมือ่ คนุ้ เคยแลว้ มนั หกั หลงั เราทีหลงั เนย่ี มนั มา คนน่ารัก น่านบั ถอื น่าบูชา เออ เปน็ คนรเู้ ทา่ เอาทันอยู่เสมอ
กบั เรา ความผิดพลาด ความบกพร่อง มันเกดิ จากเรา เมอ่ื พูด ไม่ใหก้ ระทบกระเทอื นจิตใจของเพ่อื นมนษุ ยด์ ว้ ยกัน เพอ่ื นกนิ น่ะ
ออกมาผิด ไมเ่ ข้าหผู ูฟ้ งั เขาก็แสลงหเู ขา กิริยามารยาทเหล่านี้ เพอื่ นกัน แตเ่ พอ่ื นรู้ไม่ทัน เพือ่ นกันเอาไปกนิ เออ ถา้ รู้ไม่เท่า
กเ็ หมอื นกัน ถ้าเราท�ำผิดพลาดไปนดิ หนอ่ ย มันผิดตา ผิดหู ถ้าร้เู ท่าเอาคร่ึงหนงึ่ ถา้ รู้ไมถ่ ึงมันเอาหมด เปน็ โมโหโกรธา เพิ่น
ผิดตาผเู้ ฒ่าผแู้ ก่ ผ้มู ีความรู้สงู เพ่ินวา่ ไม่นา่ พูดอย่างง้นั เลย ไม่ เอาหมด วาจาท่ีแสดงออกมา เปน็ เสยี ง กิริยามารยาทก็แสดง
นา่ คดิ อย่างงี้ ไมน่ า่ พูดอยา่ งนเี้ พราะ ทำ� ไมพูดไปไดย้ ังไง แล้ว ไปดว้ ย แอ้ ทำ� ลาย คุณงามความดีเราไปได้ในตัว เราก็ตอ้ ง
อายทีหลัง มันเสียแล้ว เสียงน้นั มันเสียแลว้ เสยี งมนั เสีย แล้ว ระมัดระวัง ถา้ จะปฏบิ ัติธรรมกนั จริงๆ ใหร้ ้ตู วั ไว้ ให้รเู้ ทา่ เอาทัน
กริ ิยามารยาทกเ็ สยี ไปด้วยเหมือนกนั กริ ิยามารยาท ซึง่ คนอื่น
มองดูแล้วรูจ้ ัก รูจ้ ักวา่ กิริยาหยาบ กริ ิยาหยาบคาย วาจาหยาบ 9
คาย มารยาทไม่ดี ความเสงย่ี มเจียมตนก็เลยไมม่ ี แสดงทา่ ทาง
ออกมาใหเ้ ขาดู เออ เรียกว่า ดูคนให้ดหู น้า ดผู ้าให้ดเู น้ือ เออ
ถ้าดหู น้าดูตานา่ คบคา้ สมาคม กค็ บคา้ สมาคมเปน็ เพอื่ นกันได้
เพ่อื นกินเพ่ือนกนั ได้ แตเ่ พ่ือนรู้ไม่ทัน เพ่อื นกนั เอาไปกิน แอ้
ถึงความโมโห โกรธา มันก็มากับเรา แต่ว่ามันมกั จะแสดงออก
หยาบๆ คายๆ ให้คนอ่ืนไดย้ นิ ไดฟ้ ัง ได้รู้ อืม แสดงวา่ ไมพ่ อใจ

10 อยา่ ไปด่ากัน ว่ากนั ตอ่ ธาร... อืม ตอ่ หนา้ ธารกํานัล ผู้หลกั มนั เปน็ ธรรมหรือเปล่า หรือมันเปน็ เผต(เปรต)เป็นผีไปแล้ว ฮะ
คำ� วา่ ดุดา่ ปอ้ ย(ด่า)แช่ง แบง่ เวรซึง่ กนั และกนั ซ้�ำ ซ้ำ� เติมกัน
ผู้ใหญ่ ท่านฟงั แลว้ ไมร่ ่ืนหู ไม่สบายใจ ถ้าเหน็ เขาทะเลาะกัน เหมือนกันเหลา่ น้ี มนั เป็นของเอามาใช้ในสงั คมหรือเปลา่ ๑๘ พฤษภาคม ๒๕๕๗
๖๕ แล้ว เราไมส่ บายใจ ผู้ฟังไม่สบายใจ ดงั นเ้ี ปน็ ตวั อยา่ ง แล้วมอง ๖๕
เหน็ อกเขาอกเราก็เหมือนกัน หวั อกคนอ่ืนก็เหมอื นกนั กบั เรา หา่ กนิ หัวมึงเอย ผีกนิ หัวมงึ เอย
ถ้าเราไปกระทบกระเทอื นจิตใจเขา เขาก็แป้วใจอยู่อยา่ งง้ัน ไม่ ตม้ ตับ ต้มไต ตม้ ไส้ ตม้ พุง
รูจ้ ักน่ะหนา ว่าแล้วจะกลับคนื มาได้ จะมาหวานจ๋อยอกี เหมอื น
เดิม เขายาก เขาว่ายาก เพราะความโมโหมนั พาไปแลว้ ความโกรธ
ความโลภ ความหลง หลง มันมืด ความหลงนะ่ มันมดื มันไม่ ดา่ กันไปตา่ งๆ นานา เพราะฉะนั้น ลกู หลานมนั จงึ ไมม่ ี
สวา่ ง ถ้าความไม่หลงล่ะเป็นใจสว่างอยู่ ใจรู้ตัวอยู่ ร้ยู ืน เดิน นงั่ ปญั ญา เพราะว่าพ่อแม่ ผู้นำ� พาเขาวา่ พาเขาดา่ กัน พ่อกบั
นอน กิริยามารยาทจะแสดงออกมา ไม่กระทบกระเทอื นจิตใจ แมท่ ะเลาะกันใหเ้ ราดูเหลา่ นี้ กย็ ดึ เอามา ใหม้ ีความละอายในใจ
ผูอ้ ื่นนน้ั ระวัง อย่าให้มนั เป็นอย่างงนั้ เรียกวา่ เปน็ ผู้ปฏิบตั ิธรรม บา้ ง วา่ พลัง้ ไปแลว้ ก็ ขอโทษๆ ขอโทษเถอะมนั พลาดไป มันไม่
อยา่ งเคร่งครัด อยู่ ไม่ได้ ไม่ไดอ้ ยใู่ นขอบข่ายของศลี ธรรม มันพลัง้ เผลอไปเป็น
บางค�ำ แล้วขอโทษทันที ขอโทษ พูดเผลอไป สตติ ามไมท่ ัน
กมั มัง วชิ ชา ธมั โม เพราะความโมโหมนั เกดิ ข้ึน มดื มันมดื มิดปิดปัญญา ไม่มีความ
เฉลียว ไม่มคี วามฉลาด อา้ ไม่มีความสามารถ รักษากาย วาจา
แนะ่ ธมั โม ใจของตน ใหอ้ ยใู่ นขอบขา่ ยของศีลธรรมจริงๆ อนั นข้ี อเตอื น
ทุกคน ทุกคนก็มีครอบมีครัว มีผรู้ ับผิดชอบ ร่วมงานร่วมการกนั
สลี งั ชวี ติ ะมตุ ตะมงั หากไปกระทบกระเทอื นให้เขาเสยี อกเสยี ใจ ให้รีบขอโทษทันที

แอ้ เพิ่นบอกไว้ ขอโทษเถอะ ขอโทษเถอะ
อโหสเิ ดอ้ ใหอ้ ภยั เน้อ
กมั มงั วชิ ชา จะ ธัมโม จะ สลี งั ชวี ติ ะมุตตะมงั
เออ อยา่ ไปถอื สาหาความกนั เลย ใหห้ ายโกรธในเวลานั้น
อนั นเ้ี คร่ืองประกับ กบั ขอ้ ปฏบิ ตั ขิ องเราให้มันได้ทกุ วี่ทกุ วัน พลาดพลั้ง นกึ วา่ เขาจะเสียใจในค�ำพดู คำ� นี้ เราไม่พูดอีกตอ่ ไป
อันนี้ โดยยอ่ ไม่ต้องพดู มาก พดู โดยมากขอ้ วตั รปฏิบตั ขิ องเรา นเ่ี รียกว่า สงั วรระวงั ปาก

11

12 ผิดศลี ผิดธรรม อยา่ เอามาพดู อยา่ เอามากระทบกระเทือนให้๑๘ พฤษภาคม ๒๕๕๗
เจ็บใจของผู้อ่ืนเขา รักษากาย
ไวปากเสียศลี ไวตนี ตกตน้ ไม้
ฮักษา(รกั ษา) ๓ ปลาย มนั จึงหาย ๓ โทษ เออ
๖๕ หหึ ึ เออ ไวตนี ตกต้นไม้ กค็ ือปนี ป่าย ชอบปนี ชอบป่าย ถา้ ไมร่ ักษา ๓ ปลาย มันก็ไม่หาย ๓ โทษ ๖๕
ขน้ึ ต้นไม้ ตน้ ผลไม้ ผล.. หมากรากไม้ก็ไมม่ ีก็ ปนี ป่ายขน้ึ ไปๆ
แต่มนั พลาดเป็นยังไงละ่ ปะเนยี่ มอื มนั อาจจะพลาดได้ ขามันอาจ
จะพลาดได้ ถา้ พลาดไปก็เรียกว่าตกตน้ ไม้ ตกต้นไมแ้ ลว้ ใคร
เปน็ คนเจ็บ ตวั ของเราเองเนย่ี เปน็ คนเจบ็ เจ็บขา เจ็บเอว เจบ็ โทษ เกิดข้ึนมามนั เป็นโทษแก่ตวั เอง ส�ำหรับผู้พูด พดู
ทกุ ส่วนน่ันล่ะ อะไรมนั กระแทกของแขง็ ๆ เขา้ กเ็ กดิ เจบ็ ขึ้นมา หยาบๆ คายๆ มา ความหยาบๆ คายๆ มา ก็ไมม่ ี ใครต้องการ
ทันที เคล็ด เขาเรียกวา่ เคลด็ ขัดยอก อา้ เจ็บหลัง เจบ็ เอว อยากฟงั อยากได้ยิน ไดฟ้ งั เพราะวา่ รสไมไ่ พเราะเสนาะโสต ไม่
ไปลื่นล้มตรงนนั้ ตรงนี้ ไม่ระวัง ระวังเนอื้ ระวงั ตวั ก็เลยพลาด อยากไดย้ ิน ไมอ่ ยากไดฟ้ งั อะไรท่ีแสลงตาทั้งกริ ิยามารยาทอยา่ ง
นๆ้ี ก็แสลงตา คนอื่นพดู เขามองเหน็ ทำ� ถลึงทะเลาะกัน ทำ� ตา
พลาดกันว่าถงึ ขาแพลงไปกม็ ี เอาแขนลงคำ�้ พน้ื แขนกค็ ดไป เจง๊ ถลึงบง้ึ ตึง บง้ึ ตึงถลงึ ตาใสก่ ัน เออ แสลงตาแลว้ มนั ไมก่ นิ เสน้
ไป อมื ให้ระมดั ระวัง กาย วาจา ใจของตนอยูใ่ นขอบขา่ ยของศลี กันเลยล่ะ แสลงตา ไมค่ วามจงรักภกั ดีต่อกนั ละ่ แล้วกต็ าเขียว
ธรรมไว้เสมอๆ รู้อยทู่ ุกเม่ือ ยืน เดิน นงั่ นอน เอาสติมาไวก้ บั ปากก็ไมอ่ ยู่ปกติ เบี้ยวบูดไป ท้ังทางหน้าตา นั่นเรียกว่า สง่ ใจ
เน้ือกับตัวเสมอ กเ็ ปน็ คนไม่ผิด ไม่พลาด ไมเ่ ผลอ ไม่หลงอะไร ออกจากรา่ ง จากกายตัวเอง ทำ� ให้ผอู้ ื่นดูเรา เปน็ ของไม่สวย ไม่
เป็นคนมีสตอิ ยู่ทกุ เมือ่ กง็ ามมาก งามขึน้ มา แต่งตวั กอ็ ยากใหส้ วย ใหง้ าม เขียนคิ้ว ทาปาก เออ
ให้สวย ให้งามไว้เสมอ เออ ใหม้ สี ีปากใหเ้ สมอ แตว่ ่าไปปากร้าย
ธรรมมนั ท�ำคนให้งาม มสี ติสมั ปชัญญะ เออ ทำ� คนใหง้ าม ขึ้นมาอยา่ งงนั้ จะเปน็ ยงั ไง ทาลปิ สติก(lipstick เคร่ืองส�ำอางทา
รู้เท่าเอาทัน คำ� พดู ค�ำจามันกอ็ อกจากเราทั้งนน้ั แหละ ถา้ ให้มนั ริมฝปี าก)ปากแดงๆ แล้วกด็ ่ากันแลว้ โอย้ ไม่เหน็ งามตรงไหน
เลย หน้าตาเบิกบาน เอิบอม่ิ มองแลว้ เยน็ ตา เย็นใจ ถ้าไปเห็น
กิริยามารยาทอย่างนัน้ ก็แสดง แสลงใจเรา

อา้ เขาแสดงกริ ิยามารยาทอย่างนั้นใสเ่ รา เราก็ไมพ่ อใจ
เหมอื นกัน แน่ะ ให้เราเอา... รักษาตา รักษาหู รักษาปาก รักษา
๓ กาย มนั จึงหาย ๓ โทษ อยา่ ให้มคี วามกนิ แหนงแคลงใจ ซ่ึง
กนั และกันเลย อ่ะ เนย่ี

13

14 ๑๘ พฤษภาคม ๒๕๕๗

กัมมงั วิชชา ธมั โม สลี ัง ชวี ติ ะมตุ ตะมัง

๖๕ เอามารักษาตวั เองให้ได้ ให้มันอยู่ในสนบั บงั คับของเรา ๖๕
วา่ เปน็ ผูจ้ �ำศลี ภาวนา เรื่องประพฤติปฏบิ ตั ธิ รรมอยใู่ นขอบข่าย
ของคำ� สง่ั สอนของพระพุทธเจา้ เหมือนกัน ถา้ ออกจากของเหลา่ นี้ ปนๆ เปกนั ท้ังอาหารการกนิ ปนเปกันแล้ว มานง่ั พจิ ารณา
ไปแลว้ เปน็ ผิดศลี ผิดธรรมกันไปทั้งนนั้ กริ ิยาทา่ ทาง คำ� พดู ขยะแขยงตัวเองอยู่ กินไมล่ ง กลืนไม่ลงแล้ว
ค�ำจา ความเคารพนบนอบเหลา่ นั้น พังทลายไปตามๆ กนั กริ ิยา
มารยาททราม เสยี ไปเลยน่ะ หึ เสียคนไปเลย ถ้ามนั เสยี แล้ว เพ่ินก็เลยถามวา่ เอย้ สิทธัตถะ เจา้ เหรอ จะเป็นนกั บวช
เอาคืนได้ไหม เอาคนื ไมไ่ ด้หรอก เออ ของเน่า ของเหมน็ แลว้ เจา้ จะเปน็ คนเล้ยี งง่ายอยู่อย่างนห้ี รือ เจ้าเปน็ นักบวช นักบวชก็
เอามา กลบั มาไมไ่ ด้ เหมือนน�้ำลายอยูใ่ นปากเรา เราบว้ นไปแลว้ ตอ้ งเสียสละ ความอรอ่ ย ความประณีต ทกุ อยา่ งนนั้ ละ่ ให้กิน
ไอแตกโพละ อมื แตกโพละ อมื ขี้เสลดมนั มาขึน้ คอ ถ้าหากออก อะไรกนิ ได้ เขากนิ ยังไง เขากินได้ เราก็กนิ ได้ เขานงุ่ ยงั ไง เขาถือ
ไปบ้วนลงไป ลงในดนิ แล้วจะเอาขนึ้ มาอมอกี ได้ไหม เอาข้นึ มา ยงั ไง เขากถ็ อื กันอยู่อย่างงน้ั ชาวไร่ ชาวนา เขาก็ทำ� กันอยู่อย่างง้ัน
อมอยูใ่ นปาก เช่น ในปากกลืนน�้ำลายก็ได้ กนิ อะไรก็อร่อยดี ถา้ นำ้� ไม่อาบ เขาก็ล้างแต่มือหนอ่ ยเดียว เขากินขา้ วได้ กนิ เขา้ เอา
บว้ นออกไปถึงพื้นท่ี ที่ ไมเ่ หมาะสม แล้วเอาขึ้นมาในปากอกี ก็ เข้าไป บว้ นๆ ไม่นึกขยะแขยงตัวเอง ชาวไร่ ชาวนา เขาเป็น
ขยะแขยง ขยะแขยงจะอว้ กใหอ้ อกให้ได้ อย่างงัน้ เราจะมาถอื ความประณีตของเราเป็นกษัตริยอ์ ยู่อย่าง
อันน้ี พระพุทธเจา้ เพิ่นบวชเขา้ มาแลว้ ไปบิณฑบาต เดิม เราเป็นนกั บวชแบบไหน ด่าตัวเอง นักบวชแบบเลย้ี งยาก
เออ บวชเขา้ มาแลว้ มาเท่ียวบิณฑบาต ชาวบ้านชาวเมืองเขาก็ อย่างนจ้ี ะเปน็ นักบวชไดย้ ังไง ต่อแต่น้นั เพ่ินก็ฉนั ฉันอาหารได้
เอาอาหารทกุ อย่างมาใสบ่ าตรให้ มีท้ังหวาน มีท้ังคาว มที ้ังแกง ไมข่ ยะ ไม่แขยงตวั เองเลย จะมแี กง มีป่น(นำ้� พริก) มี เออ เผด็
มที ้ังปน่ (นำ�้ พริก) ท้ังน้�ำพริก ทั้งอะไร ผักอางนางหญ้า ลงไป มนั หวานๆ เคม็ อะไรก็แลว้ แต่ มนั ลงแหง่ เดียวกัน เออ ถา้ มี
ในบาตร เพิ่นไปนง่ั พิจารณาอาหารในบาตร โอ้ มนั กลนื ไมไ่ ด้ ชอ้ นกเ็ อาชอ้ นตักเอา ถ้าไม่มีช้อนกเ็ อามอื ขยุ้มใสป่ ากเอา แนะ่
จะเค้ียวยงั ไง จะกลืนยังไง เออ แตก่ อ่ นเราอยใู่ นร้ัวในวัง กนิ แต่ เขากินกันอย่างงั้นได้ ชาวไร่ ชาวนา เขากนิ กนั อย่างง้ันแหละ เรา
ของละเอยี ด ประณีต เออ สะอาด ภาชนะกส็ ะอาด อะไรก็สะอาด มาเป็นนักบวชแค่นี้ เราจะมาขยะแขยงในเร่ืองกินอยเู่ หรอ ถา้
หมดทกุ อย่าง ท่ีนงั่ ท่ีนอนกส็ ะอาด บัดนเี้ ราบวชเข้ามาแลว้ อยา่ งงั้นก็เป็นคนเลี้ยงยาก
อยา่ งน้ี บิณฑบาตชาวบา้ นเขา เขากเ็ อาของทกุ ส่งิ ทุกอย่างมา
ใสบ่ าตรให้ มีทุกอยา่ ง เออ ผลไม้ก็มที กุ อยา่ ง เขาก็ใสบ่ าตร 15

16 ธรรมเหล่าใดเปน็ ไปเพือ่ ความเล้ียงยาก ไมใ่ ชธ่ รรม ไมใ่ ช่

วินยั ไม่ใชค่ ำ� สง่ั สอนของเราตถาคต เออ ธรรมเหล่าใดเป็นไป ๑๘ พฤษภาคม ๒๕๕๗
๖๕ เพือ่ ความมักมากก็ไมใ่ ชธ่ รรม ไมใ่ ชว่ ินัย ไม่ใชค่ ำ� สั่งสอนของเรา ๖๕
ตถาคต มนี ้อยกินน้อย เออ กนิ ยังไงกก็ ินได้ เล้ียงง่ายข้นึ มา
เขาเอาอะไรมาใหก้ ินหมดทุกอย่างนัน้ ละ่ อยา่ ไปขยะแขยงมัน กิน อยไู่ หนอย่ไู ด้ เขากินยงั ไงกก็ นิ ได้ ไม่ต้องต�ำหนเิ ขา เออ เว้นไว้
ลงไปในทอ้ ง มันไปอยทู่ ่ี ไหน มนั ไปรวมอยู่ในกระเพาะเดียวกัน แต่กนิ อิม่ แลว้ ไปให้บงั คบั ใหก้ นิ อีก มนั กนิ ไมไ่ ดแ้ ลว้ ปะเนยี่
ทั้งหวาน ท้ังคาว ผลหมากรากไม้ มะม่วง กลว้ ย ผลหมากราก กินอมิ่ แลว้ อ่ิมแลว้ บงั คับให้กนิ ให้ได้ ฉนั ไม่ได้ โอย้ มนั กลนื
ไมท้ ุกชนดิ กินลงไปอย่ใู นท้อง มันแบ่งกนั อยูเ่ หรอ มนั ไปรวม ไม่ลง มันเป็นยังไงมันกลืนไม่ลง มันอ่ิมแล้ว ฮะเฮอะฮึ เอาล่ะ
อยูใ่ นกระเพาะแห่งเดียว เพิ่นก็หาเรื่องมาทรมานตวั เองอยา่ งงั้น พอแล้ว มอ้ื นพ้ี อแล้ว อย่างงั้น
ต่อแตน่ ่ันกเ็ ป็นคนเลย้ี งงา่ ย อยงู่ า่ ย กินง่าย นอนง่าย สบาย
ถา้ ไปมักมากในการกิน ไม่ละเอยี ดกินไม่ได้ หาเรื่องกินแตข่ อง ถ้าถอื ธดุ งควัตรเขา้ กต็ อ้ งมอ้ื เดียวจริงๆ ไมต่ อ้ งเอา ๒
ละเอียดๆ กเ็ ป็นคนเลย้ี งยากอีกเหมอื นกนั เพราะฉะนัน้ มขี อ้ เวลา ถา้ ไมถ่ ือธดุ งควัตร มยี งั ไงกินอย่างงัน้ มา ในเวลา เวลาน้นั
เปรียบอันน้ี พวกเราเปน็ ชาวพุทธก็ให้ระมดั ระวงั เอาไว้ มันจะ เวลาไม่วิกาล ตะวันบา่ ยไปแลว้ กินอะไรไมไ่ ดอ้ กี แลว้ เวน้ ไว้ต้งั แต่
ขยะแขยงในเมอื่ อาหารไมถ่ กู ปาก เกดิ ขยะแขยงขนึ้ มา มนั จะอ้วก (มะ)ขามปอ้ ม สมอ เปน็ ยาปรมตั ถ์ เออ กินให้ได้ น�้ำอัดลม นำ้�
แตกให้ได้ อ้า เรียกว่า ธรรมเหลา่ ใดเปน็ ไปเพื่อความเลีย้ งยาก อะไรเหลา่ นนั้ ก็กนิ ได้ เออ มนั มาในเวลาวิกาล
ไม่ใชธ่ รรม ไมใ่ ช่วินยั ไมใ่ ช่ค�ำสง่ั สอนของเราตถาคต ธรรมเหลา่
ใดเปน็ ไปเพื่อความเลี้ยงง่าย อยงู่ ่าย กนิ งา่ ย นอนงา่ ย นงั่ งา่ ย กินได้กอ่ นเที่ยง ถา้ เลยเที่ยงไปแล้ว แม้แตน่ ม โอวัลตนิ
ธรรมเหล่านน้ั จึงเปน็ ธรรม เปน็ วินัย เปน็ ค�ำสัง่ สอนของเราตถาคต เออ อะไรเหลา่ นั้น ของประณตี ขึ้นไปกนิ ไม่ได้ เลยเที่ยงแล้วกิน
เออ ก็เลยถือเอาความสนั โดษแบบน้ี ขน้ึ มาบริหารศาสนา เผย ไมไ่ ด้ ถ้าเขาเอามาประเคน กเ็ อาวางไวน้ ่ันกอ่ น วางไวน้ ั่นก่อน
แพร่มาจนเท่าทกุ วนั นลี้ ะ่ ฉนั มือ้ เดียว ฉนั หนเดียว ภาชนะใบ พรุ่งนเี้ ช้าหรือวันต่อๆ ไปเขา้ เณรจะจัดการ หรือญาตโิ ยมมา
เดียว อา้ อยกู่ นิ ได้ ไม่ตอ้ งมหี ลายถ้วย หลายจาน หลายภาชนะ ให้ญาตโิ ยมมาประเคนให้ใหม่ อนั น้ันอยา่ รับประเคนขา้ มคนื
หรอก เอารวมๆๆ ลงในนั้น ขยมุ้ ๆ กินเลย มอื ไม่มีชอ้ นก็มอื ขา้ มวนั ถา้ รับประเคนข้ามคืนขา้ มวัน
แหละ ขยมุ้ ๆ กินเลย เออ เช็ดเอา ลา้ งเอามือ อา้ อันนร้ี วมครบ
แล้วการอยู่ มีชีวิตอยู่รอดได้เพราะเป็นคนเลย้ี งง่าย เป็นคน 17
ประพฤติตนสนั โดษ มักนอ้ ย ไมม่ ักมากอย่างงน้ั ล่ะ ถงึ อยู่ได้ ไป

18 ท่ีแสดงมาเปน็ ปกิณณกนยั เพ่อื ต้องการให้ท่านผู้มปี ัญญา ๑๘ พฤษภาคม ๒๕๕๗๖๕
ท้ังหลาย น�ำไปขบคดิ พนิ จิ พจิ ารณาดว้ ยปญั ญาอันชาญฉลาดของ
สันนธิ ิการะกัง ฯ ตนๆ เองเถดิ อัปปมาทธรรม ไมม่ ีความประมาท ตัง้ อกต้ังใจ
อันตะระฆะเร นสิ ีทสิ สามีติ สิกขา กะระณยี า ทำ� กาย วาจา ใจของตนอยู่ในขอบขา่ ยของศลี ธรรมจริงจัง ก็เป็น
คนสบาย สบายดว้ ยการอยู่ การพัก การอยู่ การกิน สบายไป
๖๕ เฮอะๆ เพิ่นบอกของขา้ มคนื ข้ามวนั มนั เป็นสนั นธิ ิ(การ หมดทุกอย่าง เว้นไว้แตข่ องท่ีมนั แสลงโรค ของแสลงโรคมันอาจ
กินเข้าไป แล้วอาจเปน็ พิษ เป็นภยั แก่รา่ งกาย ท�ำใหก้ ระอักกระอ่วน
สะสม) เออ เนยี่ รับประเคนข้ามคืนข้ามวนั ผลหมากรากไม้ ชวนฮาก(อาเจียน)แตกออกมา หึหึ เหล่านั้นก็ของมันผิด ของ
กเ็ หมอื นกนั ของท่ีเพ่ินฉนั ตอนบ่ายได้ (มะ)ขามปอ้ ม สมอ มันแสลงเราแลว้ เราอย่าไปฝนื กิน
ผลไม้บางอย่าง นอกกว่าน้ันกค็ น้ั เอาแตน่ �้ำมัน อา้ มาฉนั ตอน
บ่ายมาแล้ว ค้นั เอาแตน่ ้ำ� มนั ผสมเกลอื ผสมน้ำ� ตาลเขา้ เออ เราไม่กินเหล้ามาต้งั แต่วันบวชมา ถา้ เราไปกนิ เหลา้ กิน
ก็ฉันได้ เป็นอยา่ งงั้น หัดเปน็ คนเลย้ี งง่าย อย่าเป็นคนเล้ยี งยาก เหลา้ เมายามา มนั จะฮาก(อาเจยี น)ออกใหห้ มดซะกอ่ น มันถึง
ธรรมเหลา่ ใดเปน็ ไปเพอื่ ความเล้ียงยากไม่ใช่ธรรม ไม่ใช่วินยั ไมใ่ ช่ จะกนิ อยา่ งอ่ืนได้ ฮาก(อาเจียน)แตกออกมา อ้วกออกมา อืม
คำ� ส่งั สอนของเราตถาคต ก็เพ่ินว่า ธรรมเหล่าใดเปน็ ไปเพอื่ ความ มันไมร่ ับ ร่างกายมนั ไม่รับ เพราะมนั เป็นคนเล้ียงยากไป
เลย้ี งง่าย เลย้ี งงา่ ย อย่นู อ้ ย กนิ นอ้ ย มียงั ไงกินอย่างงั้น ธรรม เพราะฉะนั้น กข็ อฝากความคดิ ปกิณณกะ ทั้งหลายเหล่าน้ี ให้
เหล่านน้ั เป็นธรรม เปน็ วินยั เปน็ คำ� สั่งคำ� สอนของเราตถาคต ญาติโยมชว่ ย ระมดั ระวงั ประคบั ประคองเอาเอง
เพราะฉะนัน้ เป็นภกิ ษุในธรรมวินยั น้ี ก็ปฏิบตั ิเหมอื นกันหมด
ดังท่ีแสดงมาเป็น ปกณิ ณกนยั เพอ่ื ต้องการให้ทา่ น
น้นั ก็กนิ อนั นกี้ ก็ ิน อยากกนิ นมเวลาไหนกก็ นิ ตอนบ่าย ท้ังหลาย น�ำไปขบคิดพนิ จิ พิจารณาดว้ ยปญั ญาอนั ชาญฉลาด
ก็กนิ อยากกินนมโอวลั ตนิ ก็กิน ตอนบา่ ยกก็ นิ อยากกินอะไรๆ ของตนๆ เองเถดิ อปั ปมาทธรรม ไม่มีความประมาท ตง้ั อกต้ังใจ
ท่ีมนั อรอ่ ยๆ กอ็ ยากกิน เหลา่ น้ีไมใ่ ช่ธรรม ไมใ่ ชว่ ินยั ไมใ่ ชค่ �ำส่ัง เป็นคนเล้ยี งง่าย อยู่ง่าย กินงา่ ย มักน้อย อยอู่ ยา่ งนก้ี ็ กิเลสก็
สอนของเราตถาคต พูดง่ายๆ ว่าไม่ใชล่ กู ศษิ ย์เรา ไม่ใชล่ ูกศิษย์ จะเบาบางไป ดว้ ยความโลภ ความโกรธ ความหลง ใหม้ ันเบาบาง
เราตถาคต เออ ลกู ศษิ ย์ตถาคตต้องเปน็ คนเลยี้ งงา่ ย ดงั นเี้ ป็น ไปจากเรา ดงั ที่แสดงมา กย็ ตุ ดิ ว้ ยเวลา เอวังก็มีดว้ ยประการ
ตวั อยา่ ง ฉะน้ี

(สาธุ สาธุ สาธ)ุ

19

หลวงป่ทู ่อน ญาณธโร ๒๐ พฤษภาคม ๒๕๕๗
วันองั คารท่ี ๒๐ พฤษภาคม ๒๕๕๗ เวลา ๑๖.๓๐ น.
ณ ตกึ ไทยประกนั ชีวติ จำ� กัด
สำ� นักงานใหญ่ ๖๖

๖๖

เทศนา หมายถึงหมายความวา่ บอกให้ เทศนา บุญสำ� เรจ็
ดว้ ยการฟงั เทศน์ ฟังธรรม

เทสนามยั
รับฟงั เทศน์ ฟังธรรม ข้อไหนที่ทา่ นพูดไปแล้ว กก็ �ำหนด
จดจำ� น�ำไปประพฤตปิ ฏิบตั ิ ให้มนั มี ในตัวเอง อยา่ ฝา่ ฝนื
นอกลูน่ อกทางออกไป ถา้ ผิดศลี ผิดธรรมแล้วก็มีปัญหาทกุ แห่ง
ไป ไมใ่ ช่เฉพาะตวั ของเรา สังคมมนษุ ย์อยู่ดว้ ยศีล อยูด่ ว้ ยธรรม

1

2อย่ดู ้วยขอ้ วัตรปฏิบัติ มันจึงเป็นมนษุ ย์ที่ดี อย่ใู นขอบข่ายของ ความสขุ อ่ืนย่ิงกว่าความสงบไม่มี ความสงบนน้ั เป็นความ
ศีลธรรม ค�ำส่ังคำ� สอนของพระบรมครู ครูบาอาจารย์ เพิ่นเทศน์
สขุ อยา่ งยอดเย่ียม ในประเทศไหน เมืองไหน ชาตไิ หน ภาษาไหน ๒๐ พฤษภาคม ๒๕๕๗
วา่ ยงั ไง เราจะประพฤตปิ ฏบิ ตั ไิ ด้แคไ่ หน ก็กำ� หนดจดจำ� ขอ้ ไหน ก็ตามถ้าอยใู่ นขอบข่ายของศีลธรรม และกฎหมายของบ้านเมอื ง
๖๖ ขาดตกบกพรอ่ ง ก็ซ่อม ซอ่ มไว้ โอ้ เราเผลอไป ตอนนเ้ี ราเผลอ แล้ว บ้านน้นั เมอื งน้ัน ก็อยู่รว่ มกนั อย่างสนั ตสิ ขุ มคี วามสงบ ๖๖
ไปแล้ว เราพลาดไปจากค�ำสอนแลว้ ถา้ พลาดจากคำ� สอนเรียก ไม่มีเร่ืองราวที่หนักอกหนักใจอะไรเกิดข้ึน นมี่ นั ดีอยา่ งนี้ อำ� นาจ
วา่ ผิดทาง ผิดทางเจริญทำ� ความเสือ่ มมาใสต่ วั เอง ไม่วา่ ท่ี ไหนๆ ศลี ธรรม
สงั คมนอ้ ยๆ สงั คมใหญ่ๆ ก็ตาม ถา้ นอกลนู่ อกทางออกไปจาก ถ้าเราไม่เชื่อ ไม่เช่ือกเ็ ป็นคนนอกศาสนาไป หึ นอกกฎหมาย
ศลี ธรรม กำ� หนดกฎหมายบา้ นเมอื ง กม็ โี ทษท้ังน้นั มโี ทษดว้ ย บ้านเมอื งไป ฝา่ ฝนื ฝ่าฝนื ในกฎหมายบ้านเมอื งก็ดี ในศีลธรรม
กนั ทั้งนัน้ ไม่ใชว่ า่ เราทำ� แล้วไมเ่ ปน็ ไร ไมม่ ี ใครเห็นเราหรอก อ๋อ ของศาสนาก็ดี ก็ท�ำความเดอื ดรอ้ นให้แก่ผู้น้ันอย่างนี้ ไม่ ผอู้ ื่น
มันไม่ใชเ่ หน็ แต่ตัวเองนะ่ รู้ รวู้ ่าเราฝ่าฝนื ฝ่าฝืนจากศลี ธรรม ไม่เดอื ดร้อน เราเดือดรอ้ นคนเดียว เราเปน็ โจรข้นึ มา กท็ �ำความ
แล้ว เรียกว่าผิด ผิดหนทางแล้ว นอกล่นู อกทางแล้ว น�ำมาซง่ึ วุ่นวายให้แก่สงั คมใช่หรือเปล่า ถา้ เป็นโจรเป็นผูร้ า้ ย ข้นึ มา มีงัด
ความเส่อื มมาหาตวั เอง เส่อื มมันเปน็ ยังไงความเส่อื ม ขาดความ มีแงะ มี เออ ฉกชงิ ว่ิงราวซึง่ กนั และกัน แล้วจะวุน่ วายขนาดไหน
เคารพ นบั ถือ ไวว้ างใจ ของเพอ่ื นมนษุ ย์ในโลก ไม่ว่าชาติไหน บ้านเมอื ง ถา้ อยใู่ นขอบข่ายของศีลธรรมแล้วสงบไหม สงบ ไม่มี
ภาษาไหน ก็ตอ้ งอย่ใู นขอบข่ายของศลี ธรรม กฎหมายของบ้าน เรื่องราว อา้ อะไรเกิดข้ึน เอ้ เรานยิ ม นยิ มลัทธิของประเทศ
เมอื งทั้งนั้น เพิ่นมีเอาไว้ มีกฎหมายเอาไวม้ ี มศี ีลธรรมเอาไว้ อินเดีย บางแห่งเขา ถ้าเกดิ โจรผรู้ า้ ยเกิดขน้ึ มาฉกชงิ วิ่งราวหรือ
สง่ั สอน ถา้ เราฝ่าฝนื ก็เรียกวา่ เป็นคนล่วงเกนิ พระธรรมวินยั ล่วง มาปล้นมาอะไร เจ้าของบ้านออกมาประกาศเลย โจโร โจโร ดังขึ้น
เกินกฎหมายบ้านเมือง มนั จะเป็นยงั ไงสงั คมมนษุ ย์ ถ้าฝ่าฝนื ดังท่ัวบา้ นทั่วเมอื ง ชว่ ยดว้ ยๆ โจโร โจโร มาวุ่นวาย พวกชาวบา้ น
กันทุกคนๆ มันจะเปน็ ยงั ไง หึหึ จะเอากนั อยู่ไหม แม้แตก่ ฎหมาย ท้ังหลาย กเ็ ฮโลกันออกมา ไดม้ ดี ไดข้ วาน ได้หอก ได้ดาบ ก็
อยใู่ นรัฐธรรมนูญก็ตาม อ้า นอกรัฐธรรมนูญกต็ าม กฎหมาย ออกมากนั เป็นแถวเลย ไหน มนั อย่ไู หน ไหน มนั อยู่ไหน โจโร
ที่ตง้ั กันข้ึนไว้ เพอื่ จะปฏิบตั ิให้ครบถว้ นทุกข้อๆ แลว้ กส็ งบ ถา้ อยูก่ ็ตายสิ ไอค้ นท่ีเปน็ โจรเขด็ หลาบเลย จับไดแ้ ล้ว ไมไ่ ด้ธรรมดา
อยู่ในใตก้ ฎหมายของบา้ นเมอื ง ศลี ธรรมของศาสนา สงบอย่ดู ้วย นะ ลง... ลงทัณฑ์ ลงโทษ รุมสกรัม ตีเอาจนลง หวั ร้างขา้ งแตก
กันดว้ ยความสงบ เอาจนเสียองคะไปพ้นู ( โน้น)แหละ มนั ริเปน็ โจรมา อันน้ันก็ดี
กฎ... กฎหมายแบบน้นั ก็ดี อา้ นปี่ ระเทศอนิ เดียเลา่ บางแห่งน่ะ
นตั ถิ สนั ติปะรงั สขุ งั ไดเ้ ห็นประเพณขี องเขานะ เออ ดีเวย้ อยา่ งง้ดี ีชว่ ยกัน ในหมบู่ า้ นนัน้
ใครอยู่ท่ี ไหนๆ ออกมาเปน็ พรวนเลย มหี อก มีดาบ มีมดี มขี วาน
3

4กอ็ อกมาเลย ถอื มาครบไมค้ รบมอื มันอย่ไู หน ตามล่ามนั ไป เออ อันนเ้ี อาเร่ืองเอา อนั นม้ี าพูด ให้เข้าใจเอาไว้ กฎหมู่ดี
เหมอื นกัน เปน็ การรักษากฎหมาย กฎหมายบญั ญตั ไิ ว้ยงั ไง
จับได้แล้วกร็ ะวัง ปะเนยี่ เขาจะรุมสกรัม เขาจะรุมสกรัมโทษของ ต้งั ไวย้ งั ไง กป็ ฏบิ ัตติ ามอย่างเคร่งครัด ศลี ธรรมวินยั ท่ีพระพุทธเจ้า๒๐ พฤษภาคม ๒๕๕๗
คนนน้ั คนประพฤตผิ ิดศลี ธรรมนะ่ เขารุมสกรัมแบบไหนก็อยู่ ตรัสไวแ้ ลว้ ถา้ ฝ่าฝนื ก็ในหมู่พระเจา้ พระสงฆ์กเ็ หมือนกนั
๖๖ ในยทุ ธวิธีของเขา เฮอะ อืม ถา้ องค์ใดฝา่ ฝนื ศลี ธรรม ในพระปาฏิโมกข์ก็ดี นอกพระปาฏโิ มกข์ ๖๖
ฟนั หวั บา้ ง ตีหัวบา้ ง สลบไสลไปเขาก็ไมเ่ อา เอาขาหัก เอา กด็ ี ถา้ เหน็ ไม่ดี ไม่งามตรงไหน เขาก็ลงโทษทัณฑ์ ทัณฑกรรม
แขนหกั ซะก่อน อยูแ่ น่นอนไม่ตาย กส็ ง่ เขา้ โรงพยาบาลไป ไปให้ (ลงโทษ)ใหเ้ ต็มท่ี นา่ เข็ดหลาบ ไม่... ไมฝ่ ่าฝืนอกี ตอ่ ไป น่ันก็
หมอเยยี วยารักษา มันเหลือบา่ กวา่ แรง หมอก็ไม่รับผิดชอบ
เหมอื นกัน ปลอ่ ยไปตามยถากรรมของเขาซะ ปล่อยให้เขาตายซะ
แล้วกท็ ำ� ศพใหเ้ อา ทำ� นองน้ี นเ่ี ปน็ กฎหมายหมู่ กฎหมู่กบั กฎหมาย
อะไรดีกวา่ กัน กฎหมนู่ ะ่ ดีอยา่ งหนง่ึ

ถ้าพรอ้ มเพรียงกันในหมู่ใด ความสุขย่อมมี ในหมนู่ ้นั เป็นความศักด์ิสิทธิ์อกี อยา่ งหน่งึ เหมอื นกนั อันนพี้ ดู เรื่องศลี เรื่อง
ถา้ สามัคคีคลาดไปหรือว่าขาดไปจากหมู่ใดแฮ ธรรม ที่เราสมาทานไปแลว้ เมือ่ ตะก้ีน้ี เราจะไมฆ่ า่ สัตว์ เราจะไม่
ภยั ย่อมเข้าฟาดฟนั หมู่นัน้ ฉบิ หาย ลกั ทรัพย์ เราจะไมป่ ระพฤตผิ ิดในกาม และจะไมก่ ลา่ วโปป้ ด
มดเทจ็ ความไมจ่ ริงหลอกลวงผู้อื่น ใหผ้ ู้อ่ืนได้รับความเดอื ด
แอ้ เอาตัวอย่างมาเปน็ ขอ้ ปฏิบัติก็ได้ ในบางประเทศ เขา ร้อน อนั นก้ี ็นอกศีลธรรมไป นอกกฎหมายไป ก็อาชญากรรมก็
เอากันอย่างน้ันทีเดียว ต้งั กฎหมาย ขึ้นกฎหม่ไู ว้ ใหพ้ ร้อมเพรียง อาจถงึ ผู้นั้นเหมือนกนั อา้ อันนกี้ ็พรอ้ มเพรียงกนั รักษา พร้อม
กนั ทกุ บ้านทุกช่อง มาอยรู่ ว่ มกนั ท�ำมาหากนิ ในถ่ินเดียวกนั เพรียงกันปฏบิ ัติอย่างเครง่ ครัด ก็ปกป้องคุ้มครองประเทศชาติ
ต้องชว่ ยเหลือดแู ลกนั เอาใจใส่เปน็ พิเศษน่ะ ไม่ไดห้ ลบหนี ถา้ บ้านเมอื งไว้ได้ อยูใ่ นความสงบเรียบรอ้ ยดี อนั นเ้ี ราอยรู่ ว่ มกนั
มเี หตุอยา่ งนัน้ หลบหนีไมส่ ู้ อย่างน้นั ก็เรียกวา่ ไม่ศักด์สิ ทิ ธ์ิ ไม่ ท้ังประเทศ ไมใ่ ช่ตั้งแต่เฉพาะในกรุงเทพฯ ในที่อื่นๆ ก็เหมือนกนั
ศกั ดสิ์ ทิ ธ์เิ ลย กฎหมายไมศ่ ักดสิ์ ทิ ธิ์ กฎหมกู่ ็ไมศ่ ักดิ์สิทธเ์ิ หมอื นกนั ทุกจังหวัด ตอ้ งรักษาอย่างเครง่ ครัด ความพรอ้ มเพรียงของหมู่
ใหเ้ กิดสขุ
ถ้าพรอ้ มเพรียงกันในหมู่ใด ความสขุ ย่อมมี ในหมนู่ นั้
ถ้าสามคั คคี ลาดไปจากหมู่ใดแฮ 5
ภัยย่อมเขา้ ฟาดฟันหมูน่ ้นั ฉบิ หาย

6 สัพเพสัง สงั ฆะภตู านัง ๒๐ พฤษภาคม ๒๕๕๗

๖๖ แมง้ านใหญๆ่ ถ้าเราไม่พร้อมเพรียงกัน จะสำ� เร็จไหม ๖๖
สมยั โบราณเพ่ินกเ็ อาอนั นข้ี น้ึ มาใชก้ นั เพ่ินจะมาตั้งทางรถไฟ จาก
สขุ า สงั ฆสั สะ สามคั คี สะมคั คานัง ตะโป สโุ ข กรุงเทพฯ เป็นต้นและก็แตกเป็นคนละสายๆ สายเหนือถึง
สพั เพสัง สงั ฆะภตู านงั สามคั คี วฑุ ฒิสาธกิ า เชียงใหม่ ลำ� บากขนาดไหน เจาะภเู ขาทั้งลกู เขาเรียกว่าถ้�ำขุนตาล
แน่ะ ความเจริญจะเกิดมขี น้ึ จนทะลถุ งึ เชียงใหม่ แล้วสายตะวันออก ฝ่าฟนั อปุ สรรคนานปั การ
ในดงพญาเย็น ดงพญาไฟสมยั กอ่ นไปแตะอะไรก็ไมไ่ ด้
วุฑฒสิ าธิกา
ก็เพราะความพร้อมเพรียงของหมใู่ หญ่ คนหมู่ใหญ่ใช้พละ เพิ่นวางแผน รัชกาลที่ ๕ เพิ่นวา่ ใหเ้ อารูปของเรา เอา
ก�ำลังรว่ มกนั จริงจัง ไมใ่ ช่จะเอาตัวรอดเปน็ ยอดดี ไมใ่ ชอ่ ยา่ งงน้ั รูปภาพของเรา ไปตดิ ไปทกุ หนทุกแห่ง นเ่ี จ้าของแผ่นดนิ นี่
ตายเป็นตาย ตาถงึ คราวเพ่ือนบา้ นไดร้ ับความเดอื ดร้อน เอาใจ เจา้ ของแผน่ ดิน ผู้นเ้ี ป็นผู้รักษาดแู ล ใครฝา่ ฝืน ไม่วา่ เทวดาหรือ
ใส่กนั เป็นพเิ ศษ ดแู ลกนั เป็นพิเศษ เรียกว่ารับผิดชอบไปหมด มนษุ ย์ ฝ่าฝนื กฎหมายบา้ นเมือง มโี ทษถึงจำ� คกุ ติดตะราง ถา้
ทุกบา้ น ทุกเมอื ง ทกุ ครอบครัว จะเปน็ ชาตไิ หน ภาษาไหนก็ตาม หากเปน็ ดวงวิญญาณทั้งหลาย กย็ มทูตจะพจิ ารณาเอง วา่ ใคร
มาในเมอื งไทยเรา ถา้ หากมาฝ่าฝนื กฎหมายเรามาเฉยๆ ไดอ้ ยู่ ฝา่ ฝืนกฎหมายบา้ นเมอื ง เออ ธรรมทูตหรือวา่ เทวทตู จะดูแลเอง
ได้ยังไง เราจะต้องพร้อมเพรียงกนั ตรึงขนึ้ มา ตึงเครียด ถือ ดแู ลความสงบเอง เทวดาฟ้าดนิ เปน็ พยาน ดงั นเี้ ปน็ ตวั อยา่ ง
ดว้ ยความตึงเครียด ซือ่ สัตยส์ ุจริตต่อกัน ชว่ ยเหลอื กนั ไม่ทอด
ทง้ิ ไม่นงิ่ ดูดาย เอาใจใส่ชว่ ยกันอยา่ งนี้ เรียกวา่ สายใต้ โอ้โฮ ก็ไม่ใช่ธรรมดา สายตะวันออกเฉียงเหนอื
สุขา สงั ฆัสสะ สามคั คี สะมคั คานงั ตะโป สุโข ทางแยกไปอบุ ลฯ ทางแยกไป อา้ ร้อยเอด็ (มหา)สารคามไป
ความพร้อมเพรียงของหมู่ ยงั ความสขุ ใหเ้ กิดข้ึน ทางโนน้ อันทกุ สายหนทางกพ็ รอ้ มเพรียงกนั ท�ำทั้งนน้ั แหละ

7

8สายใต้ออกจากกรุงเทพฯ ไปผา่ นตรงไหนบ้างๆ มันยากล�ำบาก อันนเ้ี ปน็ ตวั อย่าง ปูภาคปฏิบัติภายในซะกอ่ น และภาค
ปฏิบตั ภิ ายในหัวใจ แต่ละคนๆ ก็พัฒนาเอาเอง พัฒนาตนเอง
ขนาดไหน ท่านกห็ นกั เอาเบาสู้ ตอ่ สกู้ ันมา ไม่ได้ทำ� ทางรถไฟ ศลี ๕ ขอ้ ของเราที่สมาทานไปแล้ว ตง้ั มั่นหรือเปล่า ๒๐ พฤษภาคม ๒๕๕๗
เท่านน้ั ตอ้ งมี ทางเสรจ็ แลว้ กม็ ีไม้หมอนไมแ้ หมน โอย้ มากมาย
๖๖ แล้วกน็ ำ� สัง่ รางรถไฟมาจากต่างประเทศ เข้ามาวางราง เอ้ จงึ พระไตรสรณคมน์ ๖๖
ค่อยสัง่ ตูร้ ถไฟเขา้ มาวิ่งได้ เออ สายใตก้ ต็ ิดจนถึงโน้นละ่ ถงึ
ปาดังเบซาร์ เออ ของเมืองไทย
น่ี ทา่ นทำ� มาแล้วส�ำเรจ็ บรรพบุรุษของเรา บูรพมหากษตั ริย์ ของเราท่ีว่าจะยดึ เอาพระพุทธ พระธรรม พระสงฆ์เปน็
ของเราต้ังแตร่ ัชกาลที่ ๑ ที่ ๒ ท่ี ๓ ที่ ๔ ที่ ๕ มาเร่ือยๆ สรณะที่พ่ึงทางใจจริงจัง มนั ขาดหรือเปล่า ขาดตกบกพร่อง
ไม่ไดท้ อดท้ิง ไม่นง่ิ ดดู าย ไมใ่ จจดื ใจด�ำ แบบนพี้ วกเราได้อยู่เยน็ ตรงไหนกม็ กี ารซ่อมได้ สมาทานศีลได้ ต้ังม่ันได้ เออ เร่ือยไป
เปน็ เป็นสุข อยูท่ ุกวนั น้ี การคมนาคมกส็ ะดวกทกุ อยา่ ง ถนน ศีลธรรมก็ให้มนั ดี ดา้ นกฎหมายบา้ นเมือง มนั กส็ งบไปเอง เพราะ
หนทางสะดวกทุกอย่าง ขนสง่ิ ขนของส่งกนั ไป ภาคไหนเดอื ด คนอยใู่ นขอบข่ายของศลี และธรรมแล้ว ยอ่ มอยรู่ ว่ มกนั อย่าง
ร้อนยังไงๆ ก็นำ� ส่งิ ของใส่ตู้รถไฟ ต้รู ถยนต์ รถทัวรข์ นึ้ ไปแจก สนั ติสขุ
ไปดู ไปแล ดังน้ี สะดวกไหม สะดวกมาก ถา้ หากไปท�ำลาย
สขุ า สงั ฆสั สะ สามคั คี สะมัคคานงั ตะโป สุโข
สพั เพสงั สังฆะภูตานงั สามคั คี วฑุ ฒิสาธิกา

ทรัพยากรของแผน่ ดินเหลา่ นี้ ขึ้นเม่ือใด ความเจริญกช็ ะงกั ไม่ๆ นี่ เพิ่นวา่ ไว้ ถ้าความพรอ้ มเพรียงของคนหมู่ใหญ่ ยงั ความ
กา้ วหน้า ดงั น้ี เปน็ ตวั อยา่ ง เจริญใหส้ ำ� เรจ็ ทุกอย่าง ความเพียรของหมู่ ถา้ แตกแยกกนั แลว้
การงานนอ้ ยๆ ก็ไมส่ ำ� เรจ็ ไม่ส�ำเรจ็ ลลุ ว่ งหรอก เพราะฉะน้นั
ความพร้อมเพรียงในหมู่ใด ความสขุ ยอ่ มมี ในหม่นู นั้ เขาจงึ ปน้ั เอา เออ ภาษิตอันนี้
ถ้าความพร้อมเพรียงคลาดไปหรื อขาดไปจากหมู่ ใดแฮ
ไปรวมหวั กนั เดนิ ขบวนพาใหม้ ปี ญั หาอยใู่ นสงั คมทกุ วนั นี้
ภัยย่อมเข้าฟาดฟนั หมู่น้ันฉบิ หาย ถา้ ให้มปี ัญหาเพราะว่ารวมหวั กนั ในทางที่ผิด ไมไ่ ดร้ วมหัวในทาง
ท่ีถูก น�ำมาซึ่งความสขุ ความเจริญไม่เอา จะเอาทางแตกทาง
แยกกนั ดีกวา่

9

10 มยี านพาหนะพาไป ทางลดั กม็ ี ไปเครื่องบินก็ได้ ไปรถไฟก็ได้ ๒๐ พฤษภาคม ๒๕๕๗
ไปรถยนต์ก็ได้ ไปจนถงึ จุดหมายปลายทาง ยงั ความเจริญให้
ยุใหร้ �ำ ตำ� ใหร้ ่ัว ยวั่ ให้แตก สำ� เร็จใชไ่ หม นั่น เพราะว่าความพยายามมี ในหมูใ่ ด ความสุข
แยกให้ออก ตอกลิม่ เข้าไป ย่อมมี ในหมูน่ ้นั

๖๖ มนั จะสน(เหนยี ว)ขนาดไหนไมเ่ อา ตอกลม่ิ เข้าไป มนั ก็ ๖๖
แยกออกเป็นชิน้ ๆ เอามาทำ� ฟืน เอามาทำ� ประโยชน์อยา่ งอื่นได้
มันจะสน(เหนยี ว)ขนาดไหนไม้ ถ้ามคี วามพยายามในสิ่งใด สิง่ นัน้ ความสามคั คมี ี ในหมู่ใด ความสขุ ยอ่ มมี ในหมูน่ ัน้
จะหนกั อะไรก็ เออ ส�ำเร็จทกุ อยา่ ง สามคั คีคลาดไปจากหมู่ใดแฮ

เพ่ินเปรียบไว้เหมือนดงั ภูเขาสูงแสนสงู สูงมากๆ ภัยย่อมเข้าฟาดฟนั หม่นู น้ั ฉบิ หาย

เอเวอเรสต์(Mount Everest ยอดเขาเอเวอเรสต)์ เออ หึ ไม่ต้องวา่ ใครๆ เอา ว่าเมืองไทยเรานแี่ หละ เมอื ง
เอเวอเรสต(์ Mount Everest ยอดเขาเอเวอเรสต์) ไทยเราเนย่ี ถา้ หากมคี วามพร้อมเพรียงสามัคคีกนั ทุกหมเู่ หล่า
หรือวา่ ภูเขาหมิ าลัย(Himalaya Range เทอื กเขาหิมาลยั ) แล้วก็รักษาบ้านเมืองไว้ได้ อยา่ งม่ันคงถาวร ไมต่ อ้ งห่วง เออ
ขอใหอ้ ยูใ่ นขอบขา่ ยของศีลธรรมจริงจังเถอะ นข่ี อบขา่ ยของศลี
สงู ขนาดไหนก็ตาม แต่ความพยายามของคน พยายามจะ ธรรม เรายึดธรรมมาสามคั คี นอ้ มเขา้ มาหาตัวเอง ท่ีมีสขุ ภาพ
ปีนปา่ ยขึ้นไปยนื อยูบ่ นยอดได้ กเ็ พราะความขยนั ความตง้ั อก แข็งแรงอยูเ่ ดี๋ยวนี้ ก็เพราะธาตุทั้ง ๔ มันสามคั คีกัน ธาตดุ ิน
ต้งั ใจจริง ในที่สดุ กข็ ึ้นไปยืนไดอ้ ยู่บนยอดสูงแสนสงู ยากขนาด ธาตุนำ้� ธาตุลม ธาตไุ ฟ ในร่างกายของเรา ท�ำงานตามปกติ
ไหนลำ� บากขนาดไหนข้นึ ไป อา้ เป็นท่ีท่องเท่ียวของคนไดส้ บาย ทุกอย่าง สูบฉีดโลหติ ไปหลอ่ เล้ยี งรา่ งกายไดท้ กุ อวยั วะทุกสว่ น
คนท้ังโลกรุมกนั ขึ้นไป น่ัน เห็นไหม

เอเวอเรสต์(Mount Everest ยอดเขาเอเวอเรสต)์
หรือไปหิมาลยั (Himalaya Range เทอื กเขาหิมาลัย)

ข้ึนไปถงึ บนยอดภเู ขา ไปสรา้ งเตน็ ท์ ตงั้ เตน็ ท์ กางเต้นท์ 11
อยู่บนยอดภเู ขาอย่างสบาย ใครๆ กม็ สี ทิ ธิเสรีขึ้นไปเที่ยวได้

12 ๖๖ ๒๐ พฤษภาคม ๒๕๕๗
ถ้าไมด่ ีตรงไหน ขาดตกบกพร่องตรงไหน กว็ ิ่งเข้าไปหา
หมอ หมอตรวจคน้ เหน็ วา่ อนั นั้นมนั ไมค่ ล่องตัว โลหติ ไม่คล่อง มนั มหี ลายอยา่ งทำ� งานร่วมกัน มันมีคอรัปฉอ้ คอรัปช่ันมากมาย
ตวั ลมไมค่ ล่องตวั เออ เสน้ ประสาทหรือว่าล�ำไส้ไม่ท�ำงาน อะไร เออ อา้ ไปหนักแน่นในทางคอรัปชั่น ลกั ฉ้อ กท็ ำ� ปัญหาให้
ยงุ่ ยากเกิดขน้ึ คกุ ตะรางไม่มีท่ีจะใส่ ถา้ เขาสบื ทราบได้ เขาก็ต้อง
๖๖ ต่ออะไร จัดการแก้ไขใหก้ ็หายปกติ กลบั ไปบ้านได้ อืม จับไปฝาก ไปขังไว้ ไปกกั ไว้ ในคุก ในตะรางท่ีรับผิดชอบ หรือ
เอาเขา้ ไปดัดสนั ดานซะกอ่ น ดัดสนั ดานแกค้ วามขี้ โกงซะก่อน
ไมถ่ งึ คราวตายก็ไม่วายชีวาชวี าตม์ อืม เปน็ มาอย่างงัน้ ต้งั แต่ต้ังเมืองไทยมา ถ้าเราตัง้ ใจอยูใ่ น
ใครอาฆาตเขน่ ฆ่าไม่อาสัญ ขอบขา่ ยของศีลและธรรม กฎหมายของบา้ นเมอื ง เรียกวา่
ไมม่ ปี ญั หา โนพลอมแพลม(no problem ไมม่ ีปญั หา)ภาษา
ถ้าถงึ คราวตายก็ต้องวายชีวาวนั หน่งึ เขาเรียกวา่ โนพลอมแพลม(no problem ไม่มีปญั หา)
ไมจ้ ม้ิ ฟนั จิ้มเหงือกก็เสอื กตาย สบายมาก ไม่มปี ัญหา สบายมาก อืม

เฮอะๆ อา้ อันนภ้ี าษติ โบราณเพิ่นบอกไวก้ ัน อ้า อนั นพี้ วก ผ้แู ทนราษฎรคนหนึง่ เอามาใชอ้ ยเู่ ร่ือยๆ ผ้แู ทนราษฎร
เราอย่เู ปน็ หมเู่ ป็นพวกกัน ทำ� งานในกล่มุ เดียวกนั ในบริษทั คนน้นั เขาว่า โนพลอมแพลม(no problem ไมม่ ีปญั หา)อยเู่ รื่อย
เดียวกนั เราจะมีความแตกแยกกนั อยา่ งงน้ั จะดีไหม ไม่ดีเลย ชาติชาย ชุณหะวณั เพ่ินเอา โนพลอมแพลม(no problem ไม่มี
ตอ้ งกลมเกลยี วสามัคคดี ีตอ่ กนั ทุกฝา่ ย หน้าที่ ไหนๆ มีหน้าที่ ปญั หา)มาใช้อย่เู รื่อยๆ แตว่ า่ ภาษาบ้านของพืน้ เมืองเรา แปลว่า
อะไร ประชาสัมพันธ์หรือประชาอะไร เปน็ หน้าท่ีของแตล่ ะคน อะไร โนพลอมแพลม(no problem ไม่มีปญั หา) แปลวา่ ไมม่ ี
ท่ีจะตอ้ งตัง้ ใจทำ� จริงกับการงาน ท่ีเรา ที่เรารับผิดชอบแลว้ ปัญหา สบายมาก ไมม่ ปี ัญหา สบายมากเร่ืองนน้ี ะ่ เรียกวา่
ทกุ อย่าง เออ อยา่ ไปฝ่าฝืน นอกจากหน้าท่ีการงานที่เรารับ สบายมาก โนพลอมแพลม(no problem ไมม่ ปี ัญหา) พวกเรา
ผิดชอบ ถา้ เรารับผิดชอบในสง่ิ ใด ตอ้ งรับประกันไดว้ า่ ส่งิ นเ้ี รา กท็ �ำตวั ใหเ้ ปน็ โนพลอมแพลม(no problem ไมม่ ีปัญหา)อย่างน้นั
รับผิดชอบแลว้ ไมต่ ้องฝ่าฝนื ถา้ ฝ่าฝนื จะมีปญั หาเกิดขึ้น เออ
13

14 เหมือนกนั ไม่มปี ญั หาเกิดข้นึ ในสงั คมเรา สงั คมเราก็ในบริษทั เพราะฉะน้ัน พวกเราอยดู่ ว้ ยกนั ด้วยความสงบสุขไม่มี
ของเราทั้งหมดเนยี่ แหละ ตั้งอยู่ในขอบขา่ ยของระเบียบวินัย เดอื ดร้อนอะไรเลย ท�ำงานซอื่ สตั ยส์ จุ ริต ทกุ อย่างในหนา้ ท่ีรับ
จรรยาบรรณใน อา้ ท่ีท�ำงานของเราก็สงบ สบาย สะดวก ทกุ อย่าง ผิดชอบ ไมฝ่ า่ ฝืนกฎกตกิ า ในหนา้ ที่รับผิดชอบทุกอยา่ ง เรียบร้อย ๒๐ พฤษภาคม ๒๕๕๗
๖๖ เจา้ นายรับผิดชอบเราอยู่ ดแู ลเราอยู่ พึง่ พาเจา้ นาย ไม่ได้พง่ึ หมดทุกอยา่ ง แล้วก็ โนพลอมแพลม(no problem ไม่มปี ญั หา) ๖๖
เฉพาะจะเอาเงินอย่างเดียว พึง่ พาด้านขอ้ วัตรปฏบิ ตั ิดว้ ย ถ้า อกี แลว้ ปะเนยี่ ก็ได้ โนพลอมแพลม(no problem ไมม่ ีปญั หา)
ปฏิบัตินอกลนู่ อกทาง เจ้านายกต็ อ้ งปรามไว้ด้วยนะ ปรามๆๆ ไว้ ไมม่ ีปัญหา ไม่มีปัญหาเลย สบาย ในบริษทั ของเรา ในวงราชการ
หา้ มไว้ อยา่ เอาท�ำอยา่ งงัน้ อกี ตอ่ ไป ถา้ ทำ� อย่างง้นั กส็ รา้ งปญั หา ของเรา ไม่มสี ร้างปัญหายุ่งยากให้แกส่ งั คมเลยดังน้ี อันนพ้ี ูด
ใหเ้ กดิ ขึน้ ทำ� ใหส้ ังคมวุน่ วาย เดือดรอ้ น อืม เนย่ี ผเู้ ป็นเจ้าเปน็ ภายใน พูดภายในนี้ให้รู้กันเฉพาะภายใน แตว่ า่ ภายนอกออกไป
นายก็ต้อง อา้ ก�ำชบั บญั ชา ดูแลอยา่ งถี่ถว้ น อยา่ ไปปล่อยปละ มีเยอะ เรื่องศลี เรื่องธรรม เร่ืองการประพฤตินอกลนู่ อกทาง
ละเลย ลูกน้องทำ� ผิดอยตู่ รงไหนๆ เขามาบอก กเ็ อามาสอบสวน จากศีลธรรมไป มนั ก็มีอยูอ่ กี เออ อนั นน้ั เป็นหลายชัน้ หลาย
เขามาฟอ้ งแล้วก็เอามาสอบสวนดู ว่าผิดจริงหรือเปล่า เออ ตอน กฎหมายบ้านเมืองกม็ ี กฎหมายทางด้านศลี ธรรม ศาสนา
คนนนั้ รับแลว้ ผมผาเผลอไปจริงๆ อ่ะ ทีหนา้ ทีหลงั อยา่ ทำ� อีก เพิ่นกว็ ่าไวแ้ ล้ว อยา่ ฆ่าสตั ว์ อยา่ ลักทรัพย์ อย่าประพฤติผิด
อย่างนอ้ี ยา่ ท�ำอกี มนั ผิดกฎหมาย ครั้งท่ี ๑ นเ้ี ตือนแล้ว ครั้งที่ ในกาม อยา่ กล่าวมุสาวาท โปป้ ดมดเทจ็ ความไม่จริง หลอกลวง
๒ ถ้าเตอื นอกี ยังไมอ่ ยอู่ กี ตอ่ ไปกล็ งโทษทัณฑ์ เออ กบิลเมือง อ�ำพราง ยยุ งส่งเสริมในทางเสยี หายเหล่าน้นั ทา่ นกว็ ่าไวแ้ ล้ว
เขามกี ฎหมายยงั ไง ทำ� ยงั ไง คนมีความผิดกฎหมายบ้านเมือง
อยา่ งสาหสั สากรรจ์ แลว้ เอาไวก้ ็ท�ำความหนกั ใจให้แกส่ งั คมอีก หากสิ่งเหล่านนั้ มนั แปลกปลอมเข้ามา หยังหรอก เราก็
อยอู่ ย่างงนั้ แหละ เขาจงึ มาประหารชีวิต เออ ประหารชีวิตซะ อยา่ ไปถือสาหาความ ใหอ้ ภัยแก่กนั และกันไปเรื่อยๆ จะอยูด่ ว้ ย
อะ่ แนะ่ ถา้ ฝา่ ฝืนหลายคร้ังหลายหนแล้ว เอาไว้กห็ นักอกหนักใจ ความ ด้วยกนั อยา่ งสันตสิ ขุ ในงานเราใหญๆ่ ท่ีรับผิดชอบ กส็ งบ
เฉยๆ ก็เลยกต็ ดั สนิ ใจประหารชีวิตซะ ให้ร้แู ล้วร้รู อดซะ เออ ไมม่ ปี ญั หาก็ โนพลอมแพลม(no problem ไมม่ ปี ัญหา)เหมอื น
เหมือนไอ.้ .. เขาตดั สนิ ไปแขวนคอประจาน ให้โลกรู้ร�่ำลือท่ัวโลก กนั นะ ไมม่ ปี ัญหา ในวงงานของเรา วงราชการของเรา ไม่มีปัญหา
ท�ำพธิ แี ขวนคอใหป้ ระชาชนท้ังโลกได้รู้ได้เหน็ ออกข่าวโทรทัศน์ ทุกคน ทุกฝ่าย เอาใจใส่ ประพฤตติ ามหน้าท่ี ปฏิบตั ิหน้าที่ของ
ให้โลกทั้งโลกไดร้ ู้ วา่ เปน็ คนดื้อขนาดไหน ท�ำใหส้ งั คมหนักอก ตวั ใหบ้ ริสทุ ธิ์ สะอาด กน็ �ำความสขุ มาให้
หนกั ใจขนาดใด ถา้ หนกั ใจของสงั คมมากเกินไป เขากฟ็ อ้ งรอ้ ง
ถึงหนว่ ยเหนือขึ้นไป หน่วยเหนือจะจัดการยงั ไงอีก กต็ ายด้วย นตั ถิ สนั ตปิ ะรัง สขุ ัง
ประชาทัณฑ์ นั่น เห็นไหม
เพ่ินรับไว้แล้ว ความสุขอ่ืนยิ่งกว่าความสงบไมม่ ี 15

16

นัตถิ

๖๖ แปลวา่ ไมม่ ี

สนั ติ

ความสงบสุข นอกจากความสงบสุขแลว้ อยา่ งอื่นไม่มี
ถา้ มคี วามสงบสขุ เอาใจใส่ด้วยกนั ทุกฝ่าย เราก็อยรู่ ว่ มกันอย่าง
สันตสิ ุขเห็นหน้า เห็นตากัน ก็ไว้เน้อื เช่ือใจกัน อยู่ที่ ไหนๆ ก็มา
ท�ำงานร่วมกนั ได้ ถา้ เป็นคนซือ่ เป็นคนสตั ย์ เป็นคนสจุ ริต
บริสุทธ์ิ ยุตธิ รรมจริงๆ แลว้ กอ็ ย่รู ว่ มกนั ได้

ถา้ นอกลู่นอกทางไมบ่ ริสทุ ธิ์ ผิดศลี ผิดธรรมไป เขาก็มกั
กำ� จัด ระบายกันออกไป คนจะชนดิ เช่นน้นั เอามาไว้ในสงั คมเรา
ก็ท�ำให้สงั คมเราเสื่อม อมื ดงั นเี้ ปน็ ตวั อย่าง เออ

ดงั ที่แสดงมาเป็น ปกิณณกนัย เพื่อต้องการอยากให้
ทา่ นท้ังหลาย นำ� ไปใคร่ครวญพินจิ พิจารณาด้วยปญั ญาอนั ชาญ
ฉลาดของตนๆ เองเถดิ อัปปมาทธรรม ไม่มีความประมาท
ต้ังอกต้งั ใจซอื่ สัตย์สุจริตต่อกนั และกนั ทุกฝา่ ย ต่อแต่น้นั ก็จะ
ไดป้ ระสบพบเห็นแตค่ วามสุขความเจริญทั้งทางคดโี ลกและทาง
คดีธรรมทุกประการ รับประทานวิสัชนามา กย็ ตุ ิด้วยเวลา เอวงั
ก็มดี ว้ ยประการฉะนี้

หมดลมแลว้ หมดลมแล้ว ใช้ลมมากๆ นานแล้ว อืม
ข้อผิดพลาดตรงไหน กป็ ระทานอภัยด้วย เด้อ ขอประทาน
อภัยดว้ ย



หลวงปทู่ ่อน ญาณธโร ๒๑ พฤษภาคม ๒๕๕๗๖๗
ชมรมพุทธธรรมรามาธิบดี
วันพุธท่ี ๒๑ พฤษภาคม ๒๕๕๗ เวลา ๑๒.๓๐ น.
ณ ห้องประชมุ อารี วัลยะเสวี ช้ัน ๒

๖๗คณะแพทยศาสตร์ โรงพยาบาลรามาธบิ ดี

(อาราธนาศลี )
อมิ านิ ปญั จะ สิกขาปะทานิ
สีเลนะ สุคะติง ยันติ
สเี ลนะ โภคะสมั ปะทา
สีเลนะ นพิ พุติง ยันติ
ตัส๎มา สีลงั วิโสธะเย

(สาธ)ุ

1

2 ชาตขิ องเรา ก็ต่างตอ้ งการเสรีประชาธิปไตยเหมือนกนั ถา้ ไมม่ ี ๒๑ พฤษภาคม ๒๕๕๗๖๗
ก็เหลอื กนิ เหลอื ใชแ้ ล้ว เคร่ืองย้อมใจ ก็จะท�ำใหข้ ้าศกึ ศัตรูมาขม่ เหงเราได้ จงึ อนมุ ัติให้
(สาธ)ุ มโี รงเหลา้ โรงยา ต้มกล่ันขึ้น ไวส้ ำ� หรับเล้ยี งดผู ู้รักษาประเทศ
เพราะถ้าไมม่ ีเคร่ืองยอ้ มใจก็ออ่ นแอ เขากม็ าบีบหวั เอา ถา้ ไดก้ นิ
๖๗ สำ� หรับผู้นับถือพระพุทธศาสนา ขอถงึ ไตรสรณคมณ์ว่า เหล้าเมายาขนึ้ มาแลว้ ไม่รจู้ ักตายละ่ ปะเนย่ี มันจะอยูท่ ี่ ไหน มนั
จะเปน็ ยงั ไง ใจกล้าหาญชาญชยั ขึน้ ฆา่ ฟันรันแทงกันสมยั ก่อน
เปน็ ที่พง่ึ ท่ีระลึก ที่นบั ถือ จะไมถ่ ือสงิ่ อ่ืนแลว้ อา้ ท้ัง ๓ คร้ัง โน้น ไล่ฆ่าฟนั กันเหมอื นววั เหมือนควาย เพราะไมม่ แี นวส่งเสริม
แน่ะ ทางจิตใจ เพิ่นเลยอนมุ ัติ อา้ ทางการไดอ้ นมุ ัติใหม้ ีเหลา้ มี
เครื่องทำ� ให้กลา้ หาญชาญชยั ขนึ้ มา สูร้ บกบั ข้าศึกศตั รู เออ เอา
ทตุ ยิ มั ปิ จนขา้ ศกึ ศัตรูพ่ายแพ้ไป เออ เพราะว่าเอาเหลา้ เอายาเปน็ ตวั อยา่ ง
ตะติยมั ปิ เออ คณุ หญิงโม ทา่ นหญงิ โม ท่าน เอาเหล้ามามอมเมา พระเจ้า
๓ คร้ัง อันนเ้ี รื่องศลี อีก ย้ำ� เขา้ ไปอีก อืม ห้ามไม่ใหฆ้ ่าสัตว์ อนเุ วียงจันทน์ ฮึกเหิมมายึดเอาเมืองไทยสมัยนัน้ ไม่มปี ญั ญา
หรือขอร้องจะใหฆ้ ่าสตั ว์ตัดชีวิตทุกชนดิ ในน�้ำ ในบก ที่ ไหน อ่ืนจะตอ่ ส้หู รอก ผชู้ ายหลบลห้ี นหี นา้ หนหี มด
ไม่ใหฆ้ ่าสตั วต์ ัดชีวิต อนั นก้ี พ็ อยอมได้อยู่ เพราะพวกเรามตี ลาด
มตี ลาดจา่ ย อาหารส�ำเรจ็ รปู ตายมาแล้วทกุ อยา่ ง เปน็ ปู เป็น เพ่ินยา่ โม เออ กเ็ ลยมปี ญั ญา โอ้ย พูดนอ้ มเอาไว้ อ่อนนอ้ ม
ปลา เปน็ กุ้ง เปน็ หอย อะไรก็ตายมาแลว้ หมด แช่เยน็ มาหมด เอาไว้ เจา้ นายมาๆ พวกเราต้องเลย้ี งเจา้ เลีย้ งนาย อดอยาก
แลว้ ก็ควรจะสมาทานตัง้ ม่ันได้สำ� หรับเรา ผนู้ บั ถือพระรัตนตรัย ปากแหง้ มาจากเวียงจันทนน์ นู้ อตุ สา่ หเ์ ดนิ รอนแรมมา จนมา
เว้นไดอ้ ยู่ ไม่ฆ่าสตั ว์ ไม่ตดั ชีวิต ไม่ลักฉกจกฉอ้ ผู้ใดผู้หนงึ่ ลกั รุดถึงโคราช บดั นคี้ งจะเมอ่ื ยเดินทาง อ่อนเปลย้ี เพลยี แรงหลาย
ส่ิงของเขา ไม่กลา่ วมสุ าวาท ไมโ่ ปป้ ดมดเทจ็ หลอกลวง อำ� พราง เพราะฉะน้ัน พวกเราทั้งหลาย จงหาเหล้า มาเปน็ ไหๆ ไมน่ ้อย
ผอู้ ื่น ไม่มีการท่ีจะฉ้อฉล หรือว่าหลอกลวงคนอื่นใหเ้ สยี หายร้าย
แรงไมม่ ี อย่างน้ันไม่มี เรา 3
เวระมะณี
เราเว้นแลว้ อ้า แต่วา่ ขอ้ สดุ ท้าย หมายถงึ สรุ าเมรัย อนั นี้
เป็นเรื่องใหญ่ ระดบั ชาตทิ ีเดียวล่ะ เปน็ เรื่องใหญ่ เพราะว่าใน

4 ๒๑ พฤษภาคม ๒๕๕๗

๖๗ ๖๗

หาเหลา้ มาเปน็ ไหๆ แล้วกน็ อกจากนั้น ปลกุ ระดมผหู้ ญงิ สาว มี วา่ หรอก เพราะเปน็ ขา้ ศกึ กบั เรา จะมายดึ เอาบา้ น เอาเมืองของ
พละกำ� ลงั แข็งแรงมา มาบ�ำรุงบำ� เรอทหาร เออ มาแตป่ ระเทศอื่น เรา เออ ถ้าไปไว้หน้าไม่ไดห้ รอก เอาทั้งน้ันล่ะ ลุกฮอื กฟ็ ันคน
เจ้านายมาต้องบ�ำรุงบ�ำเรอใหเ้ ตม็ ท่ี ท้ังได้กินเหล้าดว้ ย ท้ังมี ฟันคนเมา ฟันคนข้ีเมาท้ังหลาย มันอ้อแอ้ๆ น้องสาวท�ำมัน
สาวๆ มาคลอเคลยี ด้วย ทหารทางนั้นก็ตายใจ อืม ทหาร อยา่ งงี้ อ้อแอ้ ไม่มสี ติ ไม่มสี ตงั ฟันเอาเหมือนดังฟันต้นกลว้ ย
พระเจา้ อนุ เจา้ อนเุ วียงจันทนก์ ็เลยตายใจ ก็ให้กอด ใหช้ มได้ โอ้ เหน็ ทา่ ไม่ดีก็แตกฮือกันซะแลว้ พวกนน้ั มีสตสิ ตงั ข้นึ มาแล้ว
ใหท้ ำ� ไดท้ ุกอย่าง พอมนั เมาเต็มที่แลว้ ยอ(ยก)คอไม่ข้ึนแล้ว กพ็ อได้แล้ว ตายแล้วเราหมด ตายหมด ว่ิง ออกนอกนครราชสีมา
ออ้ แอ้เต็มท่ีแลว้ ทกุ คน ทหารทกุ คนมนั เมาเหล้า แลว้ ก็เมารัก ไล่กนั มาถงึ ถึงทงุ่ สัมฤทธิ์ ไลฟ่ นั กันอยใู่ นทงุ่ สัมฤทธิ์ ตายเป็น
ดว้ ย มผี ู้แส่ผ้สู าวมาใหช้ มสนกุ สนานดี พอได้ที่แลว้ ยา่ โม ทา่ น เบือไป พวกคนข้ีเมาทั้งหลาย อา้ เลยยึดอำ� นาจไว้ได้ ไม่มี ใคร
ก็พยักหนา้ ใส่ลกู น้องสาวๆ อยา่ งแขง็ แรง อย่างหมัดหนักๆ ด้วย มาบังคบั บัญชาเรา เป็นขา้ ทาสของประเทศอื่นเขา นย่ี ่าโมเป็นผู้
พยักหนา้ ใสย่ ่าโม เอาเลยละ่ พวกเรา ชี้ ใส่ดาบ ดาบช้นั ไว้ตาม วางแผน ตายแล้ว ในสมัยนั้น ปขู่ องเรา ทวดไมใ่ ช่ปู่ ทวด พอ่
ฝาผนัง ดาบ มีแต่ดาบ มแี ต่หอก แตด่ าบอยา่ งงั้น ปืนไมค่ อ่ ย ของปู่ เออ เรียกวา่ ปทู่ วดก็ไดม้ ารว่ ม ในกาลครั้งนน้ั เหมอื นกนั
มเี ลยสมัยก่อนนะ นกี่ ็ลกุ ฮอื กนั ขน้ึ กระโจม กระโจมอก เขาเอา ได้ไล่ฆ่าฟันเขาอยู่ในทุง่ สัมฤทธิ์น่ี ข่ีม้าไล่ฟนั กันเอา ไมไ่ ด้ไปเอา
ผ้ามัดอกทั้ง ๒ ขา้ งไว้ ไขวก้ นั แล้วก็ อ้าว มีแคน่ ั้นแหละ เส้ือก็ ก�ำลัง เอามา้ เป็นกำ� ลงั ฟันกันตายอยใู่ นทุง่ สมั ฤทธ์เิ ปน็ จ�ำนวน
ไมม่ ี ลกุ ฮือกันขนึ้ กจ็ ับดาบได้กร็ �ำดาบเลย พยกั หนา้ เอาเลย มาก จนวา่ ขนศพไปเผา ไปฝังที่ ไหนไมไ่ หวเพ่ินล่ะ อา้ คนท่ีเจ็บ
พวกเราเอาเลย ฟันเลย ใครเป็นใคร จะไปเป็นเจา้ เป็นนายก็ไม่ ไข้ได้ปว่ ยกส็ ง่ กลับบา้ น กลบั เมอื ง

5

6 สมยั กอ่ นยังไม่มีทางรถฟืนรถไฟอะไรนะ มาดว้ ยการเดนิ อยใู่ นยาเสพตดิ ให้โทษเหลา่ นน้ั ถา้ ไม่ไดก้ นิ กอ็ อ่ นแอ ถ้าไดก้ นิ
ยาเสพติดให้โทษปรากฏว่าแขง็ แรง ทนทานขนึ้ มา ยาบ้า ยาเบอ้
เท้า เดินเทา้ มาจากเวียงจันทน์ มาจะมายดึ เอานครราชสมี าเป็น อะไรเขาหา้ ม ไม่ใช่ยาเสพตดิ ให้โทษธรรมดานะ ยาบ้า กนิ เขา้ แลว้ ๒๑ พฤษภาคม ๒๕๕๗
ท่ีต้งั เพราะวา่ เขตของเรา ในภาคอสี านนแ้ี ม่น( ใช่)หมด เปน็ เขต เป็นบา้ ไม่ร้จู ักพ่ี ไม่รจู้ ักน้อง เออ เอามนั ทุกอยา่ ง แนะ่ ยาบา้
ของเราหมด ใหย้ ดึ เอาคืนมาให้ได้ ทางโคราช ทางชัยภูมิ ทาง ก็ปราบกนั อยูไ่ มร่ ู้จักส้ินจักจบ พอเห็นเขาวา่ ขายดี เขาก็ผลิตอยู่
๖๗ ไหนขน้ึ ไป นเ่ี ป็นของเรา เปน็ ประเทศเรา เพราะฉะนนั้ การเมา ประเทศนอกสง่ เข้ามา แจกจ่ายอยูใ่ นเมืองไทย ใหค้ นไทยตดิ ยา ๖๗
เหล้าเมายากม็ ปี ระโยชน์อยู่อยา่ งหนึ่ง มีประโยชน์ เอาต่อตา้ น เสพติดให้โทษเป็นจำ� นวนมาก ไมน่ อ้ ย ถ้ากนิ ยาเสพติดให้โทษ
ขา้ ศกึ ศัตรูไว้ไดอ้ ยู่ แต่วา่ เรามากนิ ฟรีๆ กันเฉยๆ น่ี ไม่มีขา้ ศกึ แลว้ มันเป็นยงั ไง จิตใจมนั ผิดมนษุ ย์แล้ว เพ้ียน เพ้ียนไปจาก
ศตั รูใดๆ มาเบียดเบียนเรา ก็ท�ำให้เราใจเสยี จากศีล จากธรรม ความเป็นมนษุ ย์ เปน็ สัตวข์ ึ้นมา ไมร่ จู้ ักพ่ี ไมร่ จู้ ักนอ้ ง ไมร่ ู้จักลกู
ไป เออ เปน็ คนดีไมไ่ ดแ้ ลว้ อ่อนแออยอู่ ยา่ งงั้นน่ะ ตง้ั เนอื้ ไม่ร้จู ักหลาน เออ ไม่รู้จักหวงแหนบ้านเมอื งของตวั เอง มนั เมา
ตัง้ ตัวไมไ่ ด้ ตัง้ หลกั ต้งั ฐานไมไ่ ด้ เพราะเป็นคนเมาเหลา้ เมายา เมาจนไม่ แล้วกเ็ มา แล้วก็มดื ดว้ ย มดื มดิ ปดิ ปญั ญา ไม่มีปัญญา
เซซา้ ย เซขวาไป จะเล้ียงครอบครัวก็ไมเ่ ป็นสุข ท�ำอะไรก็ไม่เปน็ สุข ท่ีจะเฉลียวฉลาดอะไร มแี ต่ความเมาอยู่ เขาก็เหน็ คนกนิ เห็น
ไมม่ ีขา้ ศกึ ศตั รูใดๆ มาเบียดเบียน พอที่จะกนิ เหล้าย้อมใจใหม้ นั คนไทยกนิ ยาเสพตดิ ให้โทษจำ� นวนมาก เขาก็ผลิตอยปู่ ระเทศ
แขง็ แรง อ้า ตอ้ งต้ังแกลง้ ต้ัง แกลง้ กนิ เหลา้ เฉยๆ หาความ นอกนนู้ ส่งเข้ามาๆๆ จนปราบไม่อยู่ ปราบไม่อยูจ่ ะเปน็ ยงั ไง
สนกุ สนานครึกครื้นกนั เฉยๆ แต่ถงึ กระน้นั กเ็ ปน็ พษิ เปน็ ภยั แก่ บ้านเมืองจะล่มจมหรือเปลา่ ถ้าติดยา ตดิ ยาเสพตดิ ให้โทษกนั
สงั คมอยูอ่ กี เหมือนกนั ฆา่ กนั โดยใชเ่ หตุ เออ ปลน้ จี้กนั โดยใช่เหตุ ทุกคนๆ ละ่ บา้ นเมืองจะรักษาความมั่นคงไว้ได้หรือเปล่า ถลม่
ดว้ ยกำ� ลังของสรุ านน้ั เอง โดยไม่มเี หตมุ ผี ลอะไร ปอ้ งกนั อะไร
เลย ตัวเองยอ้ มตัวเอง กินเมาสนกุ สนานเลยติดเหลา้ เลย อยา่ งนก้ี ็
เปน็ อนั ตราย

สุราเมระยะมชั ชะปะมาทัฏฐานา เวระมะณี

นกั ปราชญ์ทั้งหลาย ท่านจึงเหน็ วา่ เปน็ ของมนึ เมา มอมเมา 7
ใหเ้ กดิ เสียผูเ้ สยี คน เปน็ คนข้ีเหลา้ ข้ียาไป อมื ไม่เลกิ สักที
ยาเสพตดิ ให้โทษทุกชนดิ เขากป็ ลุกระดมกันข้ึน ไปปน้ั ยาเสพติด
ให้โทษ ผลติ ออกมาขาย จ�ำหนา่ ย จ่ายแจกให้คนไทย หลงติด

8ทลายไปหมด พวกเดนิ ขบวนขะเบียนก็ เอายาเหล่านัน้ เข้ามา ประสาทให้เสียคน เสยี ผู้เสยี คน เมาเหล้าเมาเปซะอกี แล้วก็
เดินซัดๆ เซๆ ไปตามถนนหนทาง เออ ใครหาว่าเราท�ำผิดก็
ย้อมใจตัวเอง เออ ท�ำใหพ้ ังบ้านร้านตลาด เผามนั แหลกลาญ ยอมไปตดิ ตะราง เวย้ เขาว่า ว่าเพลงดอกดินเขาบอก มันมัก ๒๑ พฤษภาคม ๒๕๕๗
ไป ท่ี ไหนๆ มนั แขง็ ขอ้ อยทู่ ี่ ไหน กว็ างแผนบอ่ นทำ� ลายให้มนั อยา่ งงน้ั กินเหลา้ เข้าแล้ว ไม่รูจ้ ักผิด ไม่ร้จู ักถูก ลกู ใคร เมยี ใครก็
ยอ่ ยยับไป รถยนต์ รถไฟก็ดี เคร่ืองบินกด็ ี มีอย่ใู นประเทศไทย ไมว่ า่ เอาหมดทุกอยา่ งละ่ ถา้ เมาเหลา้ ขน้ึ มาแลว้ เพราะฉะนน้ั
๖๗ บริการได้อยู่ ได้ท่ัวไป ถ้าหากวา่ มึนเมา มมี ากขึน้ ๆ แล้วมนั อาจ ก็เป็นโทษรา้ ยแรงเหมือนกัน ฆ่าสตั วน์ กี่ ็ยังวา่ พอบนั ยะบันยงั ไว้ ๖๗
จะทำ� รา้ ย ทำ� ลายความม่ันคงของประเทศชาตไิ ด้ อ้า ระเบิด ลกั ทรัพย์เหลา่ นัน้ ก็พอบันยะบนั ยงั ไว้ได้ ถ้าปราบปรามไว้ใหอ้ ยู่
เคร่ืองบินบา้ ง ระเบิดรถฟืนรถไฟบา้ ง ระเบิดอะไรต่ออะไรไวบ้ ้าง จับไปตดิ คกุ ติดตะราง แลว้ กพ็ ออยไู่ ด้ เออ กับกล่าวโป้ปดมดเท็จ
อะไรเปน็ ศตั รูกับเขา ฝ่ายตรงกันข้าม เขากบ็ อ่ นท�ำลายด้วยการ ปลุกระดมมวลชนเหล่าน้ี มนั เปน็ การโป้ปดมดเท็จกันท้ังนัน้
เอายาเสพติดให้โทษ ไปวางเป็น ระยะๆๆ ไป

ยุใหร้ ำ� ต�ำใหร้ ั่ว ยว่ั ให้แตก แยกให้ออก

สุราเมระยะมัชชะปะมาทฏั ฐานา เวระมะณี เนย่ี เข้ามาในงานนี้ เขา้ มาในงานนแ้ี ล้วก็
มันไมใ่ ช่ติดสรุ าเฉยๆ สิ ยาเมา ยาบ้า ยาเสพติดให้โทษ ยุให้ร�ำ ตำ� ใหร้ ่ัว ยั่วให้แตก แยกใหอ้ อก แยกจากผู้
ทุกชนดิ อ้า มีหลายอยา่ งท่ีจะมามอมเมาคนไทย ให้เกิดความ ปกครองท้ังหลาย ใหเ้ ป็นคนเสียไป เออ เขาปลุกระดมอยา่ งใด
แตกร้าวสามคั คีกนั เพราะฉะนนั้ พวกเราต้องต้ังอยใู่ นศลี ใน ก็ไปเขา้ กับเขา เออ ไปเข้ากับเขาเข้า เขาก็เอาเป็นกำ� ลังของเขา
ธรรมใหเ้ ด็ดขาด อย่าให้มเี ร่ืองเหล้า เมายา ยาเสพตดิ ให้โทษกด็ ี เป็นปลกุ ระดมมวลชนขน้ึ มา ก็เชื่อคำ� ยุใหร้ ำ� ตำ� ให้ร่ัว ย่ัวให้แตก
อย่าเอามาเปน็ การรักษาอะไรเลย รักษาอะไรไมไ่ ด้ มีแต่มาทำ� ลาย แยกให้ออก เป็นก๊ก เป็นเหล่า เป็นหมู่ เปน็ พวกไป เคยเป็นเจ้า
เป็นนาย ท�ำราชการอยใู่ นแผ่นดนิ แทๆ้ รับผิดชอบประเทศแท้ๆ
ยังไปเปน็ หวั หนา้ ขบวนการก็ยังมอี กี อย่างนเ้ี รียกว่ายุให้ร�ำ ต�ำใหร้ ่ัว
ไดห้ รือเปลา่ เออ มันยุชัดๆ ยุใหร้ ำ� ต�ำให้ร่ัว ยว่ั ใหแ้ ตก แลว้ ก็
แยกให้ออก เป็นก๊ก เป็นเหล่า ไมเ่ คารพสามคั คดี ีต่อกนั จึงจะ
จรรโลงไทยใหร้ ุง่ เรือง เออ เพ่ินบอกไวเ้ พลงสมยั ก่อน

9

10 พวกไป บางคนก็หเู บาก็ไปเข้าทางโนน้ ซะ ไปเข้าทางเขายุใหร้ ำ� ๒๑ พฤษภาคม ๒๕๕๗๖๗
ต�ำใหร้ ั่ว ย่ัวให้แตกซะ เอาเป็นกำ� ลังท�ำให้กีดขวางจราจรไป
ความสามคั คีมี ในหมู่ใด ความสขุ ยอ่ มมี ในหมู่นนั้ ทกุ อยา่ ง เออ บา้ นเมืองกร็ ถตดิ รถตดิ เออ แลว้ เขามาเอาเวลา
ถ้าสามคั คคี ลาดไปหรือขาดไปจากหมู่ใดแฮ รถติดมากๆ จะเป็นยังไง รถตดิ มากๆ จะเป็นยงั ไง เขามาเอา
ภัยจะเขา้ ฟาดฟันหมู่นนั้ ฉบิ หาย เวลานัน้ มายดึ อำ� นาจในเวลานน้ั จะเปน็ ยังไง นี่ เพราะฉะนัน้
พวกเราต้องแนน่ เหนยี ว ยึดให้มั่น ค้ันให้ตาย อย่าไปมักง่าย เชื่อ
๖๗ หมนู่ ้ันฉบิ หาย ถา้ เราแตกแยกกนั แลว้ มันก็แตกแยก ค�ำยุยงส่งเสริมอยา่ งอื่นเปน็ อันขาด อ้า

กนั แล้ว เออ จับกันเป็นกลุม่ เปน็ ก้อนอย่างเก่าไมไ่ ด้ เออ สมัย ประชาธิปไตยของเราดีอยแู่ ล้ว รัฐธรรมนูญของเรามีอยู่
กอ่ นโบราณเราต้งั แตส่ มยั สงครามทุกสมัยมา เออ สงคราม แล้ว ปกครองแบบประชาธิปไตยแทๆ้ ยึดเอาประชาธิปไตยเปน็
ภายนอก มายุใหร้ ำ� มาต�ำใหร้ ั่ว มาย่ัวให้แตก มาแยกให้ออก ท่ีพ่ึงทางจิตใจ ตงึ แต่ข้อวัตรปฏบิ ตั ิ ทางศาสนาก็มอี ยแู่ ล้ว เพ่ินก็
ประเทศไทยกร็ ะส่ำ� ระสาย เออ ต้องยึดเป็นน�ำ้ หนึ่งใจเดียวกัน สงั่ สอนประชาชนใหม้ ีศลี มีธรรม ให้มีขอ้ วตั รปฏบิ ตั ิ ทำ� วัตรเช้า
ท�ำวตั รเย็น ไหว้พระสวดมนต์ นั่งสมาธภิ าวนาเขา้ ให้อยา่ ไป
ซะก่อนจงึ จะมีพลงั ตา่ งคนตา่ งความคิดเห็นของตวั เอง เอามา ฟ้งุ ซา่ นกับเขาเลย เร่ืองยุใหร้ ำ� ตำ� ใหร้ ั่ว ยั่วใหแ้ ตก มนั จะมี ใน
แยกสงั คม แยกสภา แยกกลมุ่ แยกพวกออก เปน็ หมู่ เปน็ พวก กลุ่มใด
แลว้ ความมั่นคงแน่นเหนยี วจะมที ี่ ไหนล่ะปะเนย่ี
ความสามคั คีมี ในหมู่ใด ความสุขย่อมมี ในหมนู่ ้ัน
เพราะฉะนัน้ พวกเราอยา่ หเู บากนั นะ่ อย่าหูเบากัน เป็น ถ้าสามัคคีคลาดไปหรื อขาดไปจากหมู่ ใดแฮ
ชาวพุทธ เป็นชาวพุทธนับถอื พระพุทธ นับถือพระธรรม นับถือ ภยั ย่อมเขา้ ฟาดฟนั หม่นู น้ั ฉบิ หาย
พระสงฆ์ ว่าเป็นสรณะที่พ่ึง ท่ีรู้สกึ ระลกึ ท่ีนบั ถือยดึ เหนยี่ วน�้ำใจ
ใหแ้ นน่ อย่าแตกแยกสามัคคีกนั ด้วยความยุให้รำ� ต�ำใหร้ ั่ว อนั นเี้ หลา่ น้ี ร้องเพลงปลุกใจเสือป่า ต้งั แตส่ มัยเราเป็น
ย่วั ให้แตก แลว้ ก็แยกให้ออก เป็นกก๊ เป็นเหลา่ เปน็ หมู่ เป็น นกั เรียน ปลุกใจเสอื ปา่ รักไทย รักความเปน็ ไทยของไทย ยง่ิ
ชีวิตจิตใจลำ�้ เหลอื เลอื ดเน้อื ต้องพลี ตอ้ งพลี เออ จะถูกรุกถอย
ร่นลงเร่ือยไป ต้งั แต่กอ่ นอยู่ในประเทศจีนนนู้ ละ่ เขารุกรานเรา
ศึกฮอ่ ศึกอะไรรุกรานเรา หนีไม่ได้ ข้ามแม่นำ�้ โขง มาต้ังหลกั
ต้ังฐานอยู่ฝ่ังโขงทางนี้ ทางโน้นเขายดึ เอาหมดแล้ว ศกึ ฮอ่ ศึกแฮ่

11

12 เขายดึ เอาบ้านเอาเมอื งหมดแลว้ แต่ว่าประเทศจีนเขาก็มรี ะบบ กต็ ิดกันระงม เซ็งแซไ่ ปด้วยกันหมด ใครล่ะจะเป็นสนั หลงั ของ
ประเทศชาติ ถา้ ชาวไร่ ชาวนา ก็ตดิ ยากนั หมดทั้งประเทศ ใคร
อีกระบบหนึง่ เหมอื นกัน ระบบปลุกระดม แตเ่ ม่ือท�ำโรงฝิน่ ขึน้ จะเป็นกระดกู สันหลังให้ประเทศชาติ ลม้ ละลายซะแลว้ ประเทศ ๒๑ พฤษภาคม ๒๕๕๗
โรงเหล้าขึ้น เยอะๆ เต็มบา้ นเตม็ เมือง มีแตโ่ รงฝ่นิ โรงเหลา้ กัน เรา เพราะฉะน้นั พวกเราตอ้ งเข้มแขง็ เขม้ ข้น ถือศาสนาเป็น
เต็มบา้ นเตม็ เมอื ง จนคนขี้ยาหนเี ขา้ มาในเมอื งไทย ยังนำ� เอา หลกั เป็นหลักใจ ถอื พระพุทธ ถือพระธรรม ถือพระสงฆ์ เปน็
๖๗ ขี้ฝ่ิน ข้ียา อ้า ข้ีเมาเขา้ มาในเมอื งไทยอกี เหมอื นกนั ส�ำหรับผู้ไม่ สรณะ ๖๗
เลกิ กต็ ดิ จนตาย จนตายคาฝิน่ จนตายคาเหลา้ เมาเหลา้ ไมร่ ู้
จักสา่ ง อย่างนเี้ รากเ็ ลยล่มจม เพ่ินเคยเป็นเศรษฐีมาแล้วกล็ ่มจม
เพราะเขามอมเมาเอาท�ำนองนี้ เพราะฉะนั้น เมืองไทยเรากำ� ลงั สะระณงั คัจฉามิ
ระสำ�่ ระสาย เออ มันมหี ลายอย่างเขา้ มามอมเมาเมืองไทย เออ
ยาเสพตดิ ยาให้โทษ สุราเมรัย อะไรกป็ รุงกนั ขึน้ มา สง่ิ ไหนท่ีจะ
มอมเมากนั ได้ เอามามอมเมาเมอื งไทย จนปราบไมอ่ ยู่ ยง่ิ ปราบ
กย็ ิ่งไหลเข้ามา เป็นรถทัวร์ รถทัวร์ เปน็ รถบรรทุกใหญ่ๆ โตๆ
เขา้ มา ไปปล่อย ฝากทำ� คา้ ขายไวแ้ หง่ ใดแห่งหน่ึง บรรดาคน
หนมุ่ คนสาวกต็ ิดยาเสพตดิ ให้โทษ กม็ ันมีอยู่ท่ี ไหนกถ็ ามกนั มัน
มีอย่ทู ่ีโน้นท่ีน้ี ก็ไปหาซื้อหาหามกันมา เก็บก�ำมาเอาไว้ ไวจ้ ะกิน
ส่งเสริมจิตใจให้มันฮดึ คกึ คะนองขนึ้ มา อ้า แลว้ ทางรัฐบาล
เขารทู้ ัน รู้เทา่ ทันอยู่ ปราบแลว้ ปราบอีกอยอู่ ย่างง้นั แต่ว่าจับ
ไดแ้ ตล่ ะทีเป็นตันๆ จับได้แตล่ ะทีเปน็ ตันๆ มันทะลักเขา้ มาได้ เป็นที่พ่ึง อย่าให้อยา่ งอื่นเข้ามาปะปนในนำ้� ใจเราได้ จะ
ยังไง เออ ยาเสพตดิ ให้โทษ เขาเรียกว่ามันเป็นยาอะไรเฮอ้ ถา้ มายุใหร้ ำ� ตำ� ใหร้ ั่ว ยว่ั ให้แตก แยกให้ออก เหล่านนั้ อยา่ เอามา
เป็นเม็ดสีแดงๆ เดงิ ๆ เขาผสมผสานมาแล้วดี เอามามอมเมา อยา่ เอามาปลุกระดมคนไทยด้วยกัน ไดย้ นิ เบาะแสอย่ทู ่ี ไหน
คนไทย ให้มัวเมากันท่ัวประเทศ แล้วใครละ่ จะรับผิดชอบบ้าน มันมีๆ อยทู่ ี่ ไหนกแ็ จง้ ต่อเจ้าหนา้ ท่ีใหเ้ ขา้ ใจไว้ ให้เข้าใจไว้ไป
เมือง ถ้าเมากนั ไปหมดทุกคน พ่อบา้ นกเ็ มา ลูกเต้าก็เมา ลูกเขย ชว่ ยกันปราบ หรือวา่ เจ้าหน้าท่ีเหน็ วา่ มันรายได้ รายไดด้ ีก็เลย
ลูกสาวก็เมากนั ไปหมดทั้งนั้น ตอ้ งกินยาซะก่อนจงึ ทำ� งานได้ ยึดเอาไปขายซะเอง เออ ไปขายซะเองไดเ้ งนิ ดี หหึ ึ เออ ยดึ ได้
ถ้าไม่กินยาแล้วก็ท�ำงานไม่ได้ กเ็ ลยเป็นคนออ่ นเปล้ียเพลียแรง แล้วแทนที่จะฝากเปน็ ทางการ ยดึ ได้เท่านน้ั ตนั เทา่ นตี้ ัน ยดึ
ไมร่ จู้ ักการจักงาน ไมท่ ำ� หน้าที่ของตวั เองได้เต็มที่ ชาวไร่ ชาวนา ได้แลว้ แล้วเอาไปแจกกนั ขาย อยา่ งนั้นก็แย่อยเู่ หมอื นกัน

13

14 อนั นก้ี ็ผิดเอามากๆ เลย เรียกว่าส่งเสริมข้าศกึ ใหม้ ีพลัง เอายามาขายมอมเมาประชนเท่านนั้ กห็ มดก�ำลังลง ประชาชนก็
หมดก�ำลังท่ีจะท�ำไร่ ทำ� นา ทำ� เรือก ทำ� สวน กสกิ ร กสกิ รรม
มากขน้ึ ๆ แล้วความม่ันคงของชาตมิ ันจะไปอยูก่ บั ใครละ่ ปะเนย่ี อะไรก็ล้มเหลวไปหมดทกุ อย่าง เพราะฉะนนั้ ขอฝากใหส้ มาคม ๒๑ พฤษภาคม ๒๕๕๗
ใครจะรับผิดชอบ เจ้าหน้าที่ก็ตดิ ยากัน ทหารตำ� รวจก็ติดยากัน แหง่ นเ้ี อาไว้ ว่ามนั พิษเป็นภยั จริงๆ แหน่ ถา้ ไปส่งเสริมให้มี
เปน็ ผขู้ ายยาซะเองก็มี อย่างนมี้ นั จะดีไหม เรียกว่า สง่ เสริมใน ยาเสพติดให้โทษมาเผยแพรใ่ นเมืองไทย ก็เทา่ กบั บ่อนท�ำลาย
๖๗ ทางที่ผิดไมร่ ู้ตวั เห็นว่ามันรวย ถา้ ขายอยา่ งนม้ี นั รวย รวยง่ายๆ ความมั่นคงของประเทศชาตนิ ั่นแหละ อา้ อนั นฝี้ ากไว้เฉยๆ ๖๗
เม็ดหนงึ่ ๆ กร็ าคาหลายบาท หลายสตางคอ์ ยู่ เออ เปน็ กโิ ล เปน็ หรอก ถ้าดีกเ็ อา ถา้ ไมด่ ีก็อย่าเอา เออ ถ้าดีกพ็ ยายามช่วยกัน
ตันๆ ข้ึนไป แลว้ จะเป็นยงั ไง ประเทศชาติกล็ ่มจม เพราะยา รักษา ความม่ันคงของบา้ นเมอื ง ของอนาคตของลกู ของหลาน
เสพตดิ ให้โทษนั้นเอง ให้พึ่งรู้จัก ถ้าเหน็ เบาะแสวา่ มที ี่ ไหนๆ เรา กำ� ลงั เลา่ เรียนศกึ ษาปริญญา ปริญเยอกันอยู่ ถา้ ไปเกดิ
กร็ ีบไปกระซิบ เออ เจา้ นายผบู้ ริสุทธิ์ยตุ ิธรรม ไปกระซิบให้รู้ ติดยาเสพตดิ ให้โทษเข้าแลว้ มนั จะเปน็ ยังไง ปริญญาจะได้มา
อยูท่ ี่น่ัน อยทู่ ี่นี่ มีการซ่องสมุ ซอ่ งสมุ ขายยาเสพตดิ ให้โทษ เป็น ดว้ ยวิธียงั ไง ดว้ ยยัด ยัดใสไ่ ม้ ใสม่ ือเอาเหรอ ปริญญาซ้อื เอา
พิษ เปน็ ภยั ต่อชาติบา้ นเมืองอย่างร้ายแรง ตัดกำ� ลงั ของประเทศ เหรอ เออ อืม ไม่มที างจะไดก้ ็เอาไปยัดผู้เปน็ ประธานซะ ยัดให้
ชาติลงไดอ้ ย่างดี ประเทศจนี จะลม่ จมสมยั กอ่ น เพราะวา่ เขา ผนู้ นั้ ผู้น้ี แลว้ ก็เลยได้ แต่ความรวู้ ิชาปลอมๆ เหลา่ นั้น เขา้
มอมเมาดว้ ยโรงฝ่นิ ยาเสพติดให้โทษทุกชนดิ เต็มบา้ นเตม็ เมอื ง มาบริหารประเทศ แล้วดีหรือเปลา่ หรือบอ่ นท�ำลายระดับ
ไปที่ ไหนก็มโี รงฝน่ิ โรง เออ ยาเสพติดให้โทษมากมาย นักศกึ ษาซะกอ่ น บอ่ นทำ� ลายระดับนกั ศกึ ษา ลม้ ละลายลงมา
ประเทศจนี จงึ ระส่�ำระสาย ไมม่ ั่นคง พอเขาปราบไดแ้ ลว้ โดยล�ำดบั แล้วผู้ไม่ไดศ้ กึ ษาอะไร อ่ะ ไมร่ ูอ้ โิ หน่อเิ หนอ่ ะไร ก็ไป
ไมใ่ หม้ ี ไม่ใหม้ โี รงฝน่ิ โรงยาอะไรเลย ปราบได้แล้ว รตู้ ัวทัน แล้ว ตามเขา ไปตามเขา กเ็ ป็นพลังงานท�ำลายบา้ นเมอื งตวั เอง
ก็ไมม่ ี มันกท็ ะลักไหลเข้ามาเมืองไทย เออ เมอื งไทยก็ถอื เอาเป็น
ตัวอยา่ งน้ัน มาบริหารประเทศ มันจะมั่นคงหรือเปลา่ คดิ ใหด้ ู
ใหด้ ี ผ้เู ปน็ อุบาสก เปน็ อุบาสิกา ผเู้ คยนบั ถอื พระพุทธศาสนา เพราะฉะนัน้ ขอให้ยึดมนั่ ในพระรัตนตรัยให้มากๆ
มา ก็ยังไปเสพติดให้โทษกับเขาอกี มนั จะเปน็ ยังไง เออ เฮอะๆ พุทธัง ธัมมัง สงั ฆงั สะระณงั คจั ฉามิ
บ่ันทอนก�ำลังทหารตำ� รวจ ผู้ท่ีรักษากฎหมายของบ้านเมือง
ทหารต�ำรวจกต็ ิดยาเหมอื นกนั ทหารก็ติดยาเหมอื นกนั แลว้ จริงๆ เราขอถอื พระพุทธ พระธรรม พระสงฆ์เป็นท่ีพึ่ง
จะเป็นยังไงละ่ ปราบไมอ่ ย่แู หล้ว(จริง ทีเดียว) ทหารตอ่ ทหาร ท่ีระลกึ ก�ำจัดภัยได้ทกุ อยา่ ง ถา้ ถอื อันนแี้ ล้ว อย่างอ่ืนไม่เก่ียว
กป็ ราบกันไมอ่ ยู่ ตำ� รวจต่อตำ� รวจกป็ ราบกนั ไม่อยู่ เพราะมัน ไปนบั ถอื ภตู ผีปีศาจมาปนเขา้ ไปไหว้เจ้าเผากระดาษกม็ ากมาย
เปน็ เป็นรายไดท้ ่ีดี ได้มา ไม่ตอ้ งลงแรง ลงอะไรมากมาย เพียง แล้วกม็ าปนเป บ่อนทำ� ลายความม่ันคงของศาสนาอกี ท�ำให้

15

16 ศาสนาเสอ่ื ม แม้แตพ่ ระ แตเ่ ณรกย็ ังริมียาเสพติดนี่ให้โทษครอบ ชาวพุทธทั้งหลาย ยังมีความม่ันคงถาวร ในพระพุทธ พระธรรม
พระสงฆอ์ ยู่ อยู่ในเร่ืองศีล เรื่องธรรมน่ี มั่นคงที่สุด เขา้ ใจว่า
ครองอยู่ ก็ไมม่ ี ใครคน้ ให้ใครไปจับ ไปคน้ สถานที่ของพระเจ้า อยา่ งงน้ั นะ หากวา่ แวะออกไปจาก ๒๑ พฤษภาคม ๒๕๕๗
พระสงฆ์ และก็เกบ็ กกั ของเหล่าน้นั ไวก้ บั ตน ทำ� ลายประเทศชาติ
ไปในตัว ไมร่ จู้ ัก เพราะฉะนน้ั ก็ชว่ ยกันเปน็ หูเป็นตา ระมัดระวัง พุทธรตั นะ
๖๗ ให้ดีๆ อย่างเครง่ ครัด อยา่ ให้มนั มีเกิดขน้ึ ในเมืองไทยของเรา ธรรมรัตนะ ๖๗
ใหม้ ันหมดๆ ไปแค่น้ัน เออ เทา่ ท่ีบอ่ นท�ำลายมาก็เสียหายไป สงั ฆรตั นะ
แลว้ หลายแล้ว หลายหมื่นล้าน หลายพันลา้ น เสียหายร้ายแรง
ไปดว้ ยยาเสพตดิ ให้โทษ หม่ืนล้าน พันลา้ น แสนล้าน ขึน้ มา
แลว้ เป็นยังไง บา้ นเรากอ็ อ่ นแอ ไม่มพี ละก�ำลังที่จะตอ่ ตา้ น แล้วเราจะเอาอะไรเปน็ ท่ีพึ่งตอ่ ไป เอาพระพุทธ พระธรรม
เพราะฉะนั้น พวกเราตอ้ งรักษาอยา่ งเคร่งครัด เออ ท่ีสุด พระสงฆ์นเ้ี ปน็ พุทธรัตนะ ธรรมรัตนะ สังฆรัตนะ ท่ีพึง่ ทางใจ
รักษา อยา่ ให้มนั หนมี าปะปนอย่ใู นเมอื งไทย การค้าขายยาเสพ ยดึ เอาศลี ๕ เป็นที่พ่งึ ทางใจ ถ้ามโี อกาสก็รักษาศีล ๘ กับเขา
ติดให้โทษก็ดี เหน็ เบาะแสมีอยู่ท่ี ไหนชว่ ยไปปราบ เอาไปเผาไฟ บ้าง กง็ ดเว้นจากอบายมขุ ท้ังปวงไปได้ในตัว อ้า เปน็ การขัดเกลา
กเิ ลสในสงั คมมนษุ ย์ให้ดีขนึ้ ให้มศี ีลธรรม ให้ดีขน้ึ ท่ีสุด นกั เรียน
ซะให้หมด อย่าให้มี ในเมืองไทย อา้ ดังนน้ั แตว่ า่ ผขู้ าดรายได้ นักศกึ ษาทั้งหลายกเ็ หมอื นกนั ก�ำลงั เล่าเรียนศกึ ษาอยู่ นัน้ ก็
เขากเ็ ครียดแคน้ ชิงชังขน้ึ มา ฮ่าฮา่ เออ เปน็ กับพระองค์นลี้ ะ่ ทำ� ลายอนาคตของตวั เอง ถ้าไปสง่ เสริมยาเสพตดิ ให้โทษ ก็
เออ มาปลกุ ระดมให้ขายยาเสพติดให้โทษไม่ได้ เขากจ็ ะบอ่ น ทำ� ลายอนาคต อนางอของตวั เฮอะ ให้ทะลายไป สูญหายไป
ท�ำลายหลวงปนู่ กี้ ่อนว่ะ อา้ ช่างเขา ตายแลว้ กแ็ ลว้ ไป คนอ่ืนเขา ไมต่ ง้ั ใจเล่าเรียนศกึ ษาจริงจัง แอบอ้างพอจะไดเ้ งินมาซอ้ื ยากนิ
จะกินกระดูกต่อไปหรอก เออ นส่ี ามารถพูด เพราะว่าประชาชน กนิ เทา่ นน้ั เออ เอาเงินพ่อเงนิ แมไ่ ปถลุงทางอื่น ไปเลน่ การ
พนอก ไปเลน่ การพนัน กินยาเสพติดให้โทษแล้วอย่างง้เี ป็นไง
พ่อแม่ผหู้ ามาให้ ก็จะแยล่ ง อา้ เพราะฉะนน้ั เทศนว์ ันนเี้ อาต�่ำๆ
นก้ี อ่ น พนื้ ฐานมันก่อน พืน้ ฐานนม่ี ีไตรสรณคมน์เปน็ ท่ีพง่ึ ท่ีระลกึ
มั่นคงในศลี ในธรรมจริงๆ และก็เร่ืองทำ� สมาธภิ าวนา สูงข้ึนไป
อนั นน้ั ไมไ่ ดเ้ กยี่ วขอ้ งกนั หรอก เออ อันนัน้ ไมไ่ ด้เกย่ี วขอ้ งกบั
ยาเสพติดให้โทษอะไรหรอก ไม่ได้กินยาบ้า ยาเมาอะไรหรอก อา้
ไม่มีไอ้เรื่องในทางศาสนาไม่มี

17

18 ถ้ามเี บาะแสว่ามีวดั ไหน อ้า บ้านไหน เมืองไหน กส็ อบถาม สุขา สังฆัสสะ สามคั คี

ให้เข้าใจซะกอ่ น แลว้ กป็ ราบตน้ ตอมันไว้ซะก่อน อยา่ ให้มันมี เผย ๒๑ พฤษภาคม ๒๕๕๗
แพรจ่ ากทางวดั ทางวา เอายาเสพตดิ ให้โทษไปขายกบั เขา อย่างน้ี ความพร้อมเพรียงของหมู่ให้เกิดสุข ตั้งแตบ่ รรพบรุ ุษของ
กม็ ี แตว่ ่าในสงั กัดของเราไม่เคยมี อย่างนี้ไมเ่ คยมี ไมม่ ยี าเสพ เรามา เพิ่นก่อรา่ งสรา้ งบ้านมา ตงั้ แต่ไมม่ ีถนนหนทางเจริญเลย
๖๗ ติดให้โทษทุกชนดิ กค็ อ่ ยๆ เบาบางปัดเปา่ ไป แล้วให้มันหมดไป สมัยก่อน จะมากรุงเทพฯ แต่ละครั้งมนั ลำ� บาก จะไปไหนมา ๖๗
จากสังคมไทย อยา่ ส่งเสริมใหม้ ันในเมอื งไทย นกั เรียน นกั ศึกษา ไหนกล็ �ำบาก เดี๋ยวนมี้ จี ราจรมันท่ัวถึงกนั หมดท่ัวประเทศ ภาค
ก็เป็นหนา้ ท่ีสอบสวนได้ สอบกันวา่ มันมอี ยทู่ ่ี ไหน มันมอี ยู่ท่ี ไหน เหนอื ก็มี ภาคตะวันออกเฉยี งเหนอื จากโคราชมงุ่ ไปทางขอนแกน่
ชว่ ยกนั ปราบ ช่วยกันปราบไม่ใหม้ ันมเี กิดข้ึน อย่างนมี้ นั เป็นภยั อดุ รฯ หนองคาย ภาคตะวนั ออก พุง่ จากโคราชไปทางอบุ ลฯ
อย่างระดับชาติ ไม่ได้เปน็ ภยั ธรรมดา อยา่ งระดบั ชาติ อ้า ถา้ ภัย ภาคตะวันออก กพ็ ุ่งออกไปถึงจังหวดั จันทบุรีไปโน้น ภาคใตก้ ็
อยา่ งนเี้ กิดขน้ึ มี ถา้ เผยแพร่ยาเสพตดิ ให้โทษมากขึน้ ๆๆ ก็ท�ำให้ มีรถฟืนรถไฟสะดวกสบาย ไปถงึ ปาดงั เบซาร์ สะดวกสบาย การ
คนไทยออ่ นแอ พวกกสกิ ร กสิกรรม กสิ... เออ ท�ำนา ทำ� ราชการ ขนสง่ ถึงกันไปหมด ถ้าเขาไปยดึ เอาขบวนเหล่านี้ มาเป็นที่เผย
อะไร กอ็ อ่ นแอไปตามๆ กัน เออ การมีการฉ้อ การโกงเงนิ ขนึ้ แพรย่ าเสพตดิ ให้โทษ กแ็ ปบ๊ เดียว มนั ก็ท่ัวประเทศ มีไปทุก
คืนมา เขาก็นยิ ม ยกยอ่ งในทางผิด สง่ เสริมในทางผิด ท�ำใหม้ นั จังหวัด ปราบปรามไปทกุ จังหวดั
เผยแพร่สะพัดออกไปทั้งประเทศ เจ้าหนา้ ท่ีจับยาเสพติดให้โทษ
ได้แลว้ เหน็ ว่ามนั ราคาดี เอาไปจ�ำหน่ายทางอ่ืนซะ เออ บอ่ น ไดย้ ินอยู่ข่าวภาคกลางนกี้ ็มี ปทมุ ธานี อุทัยธานี หรือ
บ่อนจ�ำหน่าย บ่อนคนไหนเสพติดให้โทษ ท่ีนั่น ที่นม่ี ี มีขายเผย ที่ ไหน แถวนมี้ ยี าเสพตดิ ให้โทษเตม็ บา้ นเตม็ เมอื ง เพราะวา่
แพรใ่ หม้ นั มากขึน้ ๆ ก็บอ่ นทำ� ลายประเทศชาตขิ องตวั เองโดย คมนาคมขนสง่ มนั ทั่วถึงกนั เข้ามาได้แล้ว มนั กส็ ่งไปๆ ต่าง
ไม่รู้ตวั จังหวัดได้ท่ัวถงึ เอาให้หมดเมืองไทยเลยก็ได้ เออ เผยแพรย่ า

พดู ไปแลว้ มันมันนะ มันจังแลว้ มันบอ่ นทำ� ลายชาตบิ ้าน
เมอื งของตวั เองแลว้ มนั จัง
โอย้ เออ กส็ ลดสงั เวช กน็ ่ันแลว้ เจา้ หนา้ ท่ี ไมเ่ ป็นเจา้
หน้าท่ี ไม่ ไม่ปราบ ไม่ปราบยาเสพติดให้โทษ เออ ได้มาแล้วก็
แจกขึน้ ไปขาย ไดก้ �ำไรดี เออ เออ อนั นม้ี นั เปน็ ปกิณณกนยั
เสริมให้ที่ ได้แสดงมา ถึงธรรมะบา้ ง เปน็ เรื่องการอยู่ร่วมกนั
อย่างสันติสุขบา้ ง
19

20 เสพติดให้โทษเหล่านี้ ให้มนั ขยายไปทุกจังหวดั ก็ได้ ภาคใต้ก็ถึง ดังท่ีแสดงมาเป็น ปกณิ ณกนยั เพื่อตอ้ งการให้ท่าน
ทั้งหลาย นำ� ไปใครค่ รวญขบคดิ พินจิ พิจารณาดว้ ยปญั ญาอัน
ปาดังเบซาร์ ภาคตะวนั ตกกถ็ ึงกาญจนบรุ ี เขา้ ฮอด(ถึง)ประเทศ ชาญฉลาดของตนๆ เองเถดิ อัปปมาทธรรม ไมม่ ีความประมาท ๒๑ พฤษภาคม ๒๕๕๗
พม่า ภาคตะวนั ตก ภาคเหนือกถ็ ึงเชียงใหม่ ล�ำปาง เออ แม่ฮ่อ ตงั้ อกตัง้ ใจ ประพฤติปฏิบัตติ วั เองอยู่ในขอบขา่ ยของศีล ของ
งสอง แมฮ่ อ่ งสอน โอ้ เผยแพรก่ ันไปได้ดว้ ย คมนาคมสะดวก ธรรมจริงๆ ในกฎหมายบา้ นเมืองจริงๆ ไม่ประมาท ต่อแตน่ น้ั
๖๗ นั่นเอง ถา้ ไม่เอาจริงเอาจังกับมัน มันจะปราบไม่อยู่ ถ้าปราบ กจ็ ะไดป้ ระสบพบเห็นแต่ความสขุ ความเจริญท้ังทางคดโี ลก ๖๗
ไมอ่ ยู่ เมืองไทยก็จะเป็นเบี้ยล่างเขา เมืองไทยของเราก็น�ำความ และทางคดีธรรมทุกประการ รับประทานวิสชั นามาหรือฝอยมา
เจริญมาสู่บา้ นสเู่ มอื งไม่ได้ เจ้าหน้าที่ก็ลืมไป ก็ยตุ ดิ ้วยเวลา เอวงั กม็ ีด้วยประการฉะนี้

เห็นเงินหนา้ ดำ� เห็นค�ำหน้าเศรา้ (สาธุ สาธุ สาธ)ุ
เห็นข้าวตาโต พาโลอยากไดข้ ้นึ มา

เกดิ ความอยากข้นึ มาเหล่านนั้ แหละ มันเปน็ กิเลสชนดิ เอ้ แตน่ ัง่ อยู่ ขาก็ปวด
หนงึ่ ท่ีทำ� ลายตัวเอง เออ เสยี หายร้ายแรงขนาดไหน เราพจิ ารณา น่ังเทศน์อยู่เฉยๆ ขากป็ วดข้นึ มา
เอาดว้ ยปัญญาตำ่� ๆ ของเราเองเถอะ ปญั ญาต่ำ� ๆ ของเรามนั
เป็นอย่างง้ี ท�ำลายประเทศชาตไิ ปในตัว

21



หลวงปู่ทอ่ น ญาณธโร ๒๓ พฤษภาคม ๒๕๕๗
วนั ศุกร์ที่ ๒๓ พฤษภาคม ๒๕๕๗ เวลา ๑๗.๓๐ น.

ณ มูลนธิ ิบา้ นอารีย์

๖๘ ๖๘

แลว้ แต่พระคุณเจ้าเจา้ ขา ขอพระคณุ เจา้ จงแสดงพระธรรม
เทศนา เทา่ ท่ีพอพวกข้าพเจ้าจำ� ได้ มาแสดงใหฟ้ งั ดว้ ยเถิด เนย่ี
ความหมาย ธรรมะท่ีมีอย่ใู นพระคุณเจา้ ไดด้ ู ไดเ้ หน็ สง่ิ ใดกน็ �ำ
มากล่าว มาวา่ ข้าพเจา้ ยินดีที่จะประพฤติปฏบิ ตั ติ าม นคี่ �ำ
อาราธนามคี วามมุ่งอยา่ งงน้ั มีความหมายอย่างนัน้ ท่ีจะวา่ ความ
หมายเทศน์ ฟังเทศน์แล้วกลบั ไปบ้าน ไปทะเลาะกนั กบั ลูกกับ
เมีย ไปทะเลาะกันกับลูกกบั ผัว ไปทะเลาะกนั กบั พ่ีกับนอ้ ง ถก
เถียงกัน ทา้ ตบ ทา้ ทุบตบตีกันต่างๆ นานา เตะกนั สะบนั้ ห่ัน
แหลก ถว้ ยชามระเนระนาดไป นน้ั เรียกวา่ ไม่รับศีล ไมร่ ับพระ

1

2ไตรสรณคมน์ใหค้ รบบริบูรณ์ บกพร่องไปแลว้ ถา้ เราจะฟังเทศน์ แลว้ กผ็ ิดศลี ผิดธรรมก็ไมด่ ี พาให้แตกแยก แตกรา้ วสามคั คี
กนั ได้ แลว้ ความสุขจะมีที่ ไหน
เอาความคดิ ใหถ้ ูกตอ้ ง อะไรกต็ าม... ความคดิ ท่ีผิดพลาดไป อย่า ๒๓ พฤษภาคม ๒๕๕๗
เอามาคดิ อยา่ เอามาสนทนากนั เร่ืองผิดๆ ตา่ งๆ นานา ก็จะ
เกดิ พาใหท้ ะเลาะวิวาทกนั ขนึ้ ในสังคมน้ันก็ได้ สง่ิ ใดท่ีมันผิดศลี สีเลนะ สคุ ะตงิ ยันติ
๖๘ ผิดธรรม อยา่ เอามากล่าว กลา่ วขึ้นมาก็ผิดหู ผิดหกู ผ็ ิดใจ ผิดใจ สเี ลนะ โภคะสมั ปะทา ๖๘
กันก็ ต่อวา่ ตอ่ ขานกนั ขึน้ อันนน้ั กเ็ ป็นการทะเลาะเบาะแวง้ กนั จะน�ำมาซง่ึ ความม่ังมศี รีสขุ มโี ภคสมบัติเยอะๆ มีได้ไหม
ฆ่าตีบีฑ์โบยกันได้ ถกเถียงกนั ก็ออกเสียงไม่ดีขน้ึ มา กถ็ ึงลง ถ้าทะเลาะเบาะแวง้ กันทกุ เช้า ทกุ เยน็ มันร้อน มนั เกิดรอ้ นข้ึน
โคตรพ่อโคตรแมก่ ันขึ้นไปโนน้ ละ่ อ้า มปี ีกบินหนี อา้ มปี ีกยังดอกยาก มหี างยงั ดอกกี่ บินหนจี ้อย ไป
แล้วบ่คนื หนา
พวกทรัพยส์ มบตั ทิ ้ังหลายบินหนี เพราะเจา้ ของบ้านไม่
เป็นธรรม ทะเลาะวิวาทกัน ด่ากันท้ังเช้า ท้ังเย็น ถกกนั ทั้งเชา้
ทั้งเย็น ตกี ันทั้งเช้า ท้ังเย็น หัวรา้ งขา้ งแตก แล้ว

ป้อย(ด่า)ห่าด่าผี อา้ กลา่ วถงึ พดู ถงึ เชื้อ ถงึ ปู่ ถึงย่า สเี ลนะ โภคะสมั ปะทา
ถึงตา ถงึ ยายไป มันกอ็ ดไม่อยู่ อดไม่ไหว เอามือตบ พล่กั กนั
ซะแล้วถ้าพดู ถ้าพดู ไปอยา่ งน้ันก็ตบปากกนั ตกี ัน พัลวนั พัลเก มนั จะอยู่ไดห้ รือเปลา่ ทรัพย์สมบตั ทิ ั้งหลายจะอย่กู บั เรา
อา้ ดูเรื่องในละครเนาะ(นะ) ละครในทีวี มีแตค่ นเก่ง อ้า ครอบครัว หรือเปลา่ ถ้าเราทำ� ความเดอื ดรอ้ นอยา่ งงน้ั ความเย็นมันจงึ อยู่
น้นั กเ็ ก่ง ครอบครัวนก้ี ็เก่ง ไปสนทนาปราศรัยกนั แล้ว ยงิ่ มคี ู่
ครอง ครู่ ัก คู่ใครก่ ันอยู่ แล้วผู้ชายท�ำทา่ ทะลึง่ อ้า ใหเ้ หน็ นำ้� ร้อนปลาเปน็ นำ้� เย็นปลาตาย
ตอ่ หน้าต่อตา แล้วเกดิ เรื่องข้ึนมา ฆา่ ตกี ัน ดา่ กนั ว่ากนั ตกี ัน
ตบกนั เรียกวา่ หงึ หวงกนั แล้วเกิดหวงหึง ผ้ชู ายกห็ งึ ผู้หญิง หมายถงึ ว่า มันรอ้ น ไอค้ วามท่ีมันร้อนท้ังครอบครัว พ่อ
ผ้หู ญิงกห็ ึงผูช้ าย ก็ไม่ยอมแพ้กันซะที ก็ซดั ตกี นั จนปากแตก เข้า แม่ทะเลาะกัน ลูกเตา้ กท็ ะเลาะกบั พอ่ กับแม่ อา้ ลูกเขย ลกู สาว
โรงพยาบาล เปน็ เรื่อง เปน็ เสยี ง ถึงโรง ถงึ ศาลกม็ ี เนยี่ มนั ไมด่ ี หรือคนใช้ท้ังหลายทะเลาะกนั วุ่นวว่ี ุน่ วาย แล้วเงินทองมันจะ
ไหลมาเทมาหรือเปลา่ มันจะไหลเข้ามาหาบา้ นน้ันหรือเปล่า

3

4ทำ� มาหากนิ จะคลอ่ งตัวหรือเปล่า ฝืดเคืองท่ีสดุ เพราะวา่ ครอบครัว การพนันไมอ่ นั้ จา่ ยให้ใครต่อใครก็จา่ ยไปเร่ือย ไม่ตอ้ งหงึ ไม่

ไมเ่ ปน็ ธรรม ครอบครัวทะเลาะวิวาทบาดถลุงกนั กดั กันเหมือน ตอ้ งห่วง เพราะลูกเมียไม่ดี เพราะลกู ไม่ดี พอ่ แมไ่ ม่ดี กท็ �ำให้๒๓ พฤษภาคม ๒๕๕๗
สุนขั ไม่มศี ลี ธรรมอะไรเลย ผนู้ ้อยก็ไมย่ อมผู้ใหญ่ ผู้ใหญก่ ็ไม่ แตกแยกกันได้ เพราะเงินทองมนั ก็หนีไปตามฟอรม์ แตกแยก
เมตตาผู้น้อย ตา่ งก็ใช้เสยี งอาละวาดกันอยา่ งเต็มที่ อยา่ งนกี้ พ็ า กันนั่นแหละ เม่ือแตกแยกกนั แลว้ ก็ไมห่ งึ ไม่หวง ไม่เกบ็ ไม่ก�ำ
๖๘ กนั แตกร้าวสามคั คีกัน บรรดาเงินทองท่ีมีมาได้มา ก็ไหลออก ไม่กอบ ไมโ่ กย ไมโ่ กง ไม่กิน ไมเ่ อาของใครหรอก อ้า แต่กอ่ น ๖๘
บินหนลี บ้ี ินไป โอ้ย พ่อแม่ทะเลาะกัน ลกู เตา้ ก็ไมฟ่ งั ความเรา แต่บดั นมี้ นั เกิดแตกแยกกนั อยา่ งงัน้ เราจะเก็บไปเพอื่ ใคร เกบ็
เราจะเก็บก�ำไปไว้ท�ำไม เอาไปกินเหลา้ ดีกวา่ เวย้ เอาไปกนิ เหลา้ เงิน เก็บทอง เกบ็ ไว้เพ่อื ใคร เก็บไวท้ �ำไม ก็เลยไม่หวง ไมห่ งึ
ไปเท่ียวเตร่เฮฮา เท่ียวผู้หญิงผ้ญู าไป อ้า ดีกว่าเวย้ อนั นเ่ี นย่ี เพราะฉะนัน้ ก็เปน็ คนยากจนข้นแคน้ ไปถึงลกู ถึงหลาน ลกู
มันจะทุกขย์ ากลำ� บากชา่ งหัวมนั เถอะ ปล่อยตามสภาพมนั ก็เลย หลานเกิดข้นึ มาที่จะได้ๆ จะพึ่งพาอาศัยใคร ถ้าพ่อแม่แตกร้าว
ปล่อยมันท้งิ ไป หนีไป ปะ(ปล่อยท้งิ ) ฮ้าง(ทอดทงิ้ ) ปะ(ปล่อย กันแลว้ ผ้ปู กครอง ผู้บังคบั บัญชาแตกรา้ วกันแลว้ เราจะอาศยั
ทิ้ง)ฮ้าง(ทอดทิง้ )ยางแขนกนั ทอดท้ิงกันไป ปะ(ปล่อยท้งิ )ฮา้ ง ใครละ่ ปะเนย่ี บรรดาลูกหลานท้ังหลาย กเ็ ลยขาดการเล่าเรียน
(ทอดท้ิง)ละเลย ไม่เอาใจใส่ แลว้ แตจ่ ะเป็น แลว้ แต่จะตาย ขาดการศึกษา ไม่รับผิดชอบ ไมร่ ับรู้ไปด้วย เลยเอาใจออกห่าง
ปลอ่ ยทง้ิ อย่างงน้ั ท่ีเรียกวา่ เกดิ หย่าร้างกันข้ึนมา เบื่อหน่าย ตตี วั ออกหา่ ง ท�ำให้เกดิ ความละอาย คลายความยินดี ที่จะคดิ
อยากจะกำ� จะกอบ จะโกยไว้ใหล้ ูก ใหห้ ลานไมม่ แี ล้ว เพราะว่า
ทะเลาะกนั แลว้ ไมม่ ีความจริงใจ อาลยั ไยดี กบั ลูก กับหลาน
แลว้ แล้วแต่ ปล่อยไปเปน็ ลกู หมู ลกู คนไปเร่ือยๆ กับ แล้วแต่
มนั จะเป็น ผู้ใหญ่ก็กลายเป็นเดก็ ขยะสงั คมไปเยอะ เปน็ ขยะ
สังคม เพราะพอ่ แมท่ อดท้งิ ไม่เอาใจใส่ ไมด่ ู ไมแ่ ล ปล่อยให้
เป็นคน คนขอทาน เปน็ ไปเป็นคนลกั เลก็ ขโมยน้อยไปเรื่อยๆ
นอกจากมนั จะหากนิ เอาเอง เพราะวา่ พ่อแม่ไม่เอาใจใส่ ทอดทิ้ง
กันขน้ึ มา ไมเ่ อาใจใสก่ นั สามีภรรยาก็ไมเ่ อาใจใส่กนั พ่อแม่กับ นง่ิ ดดู าย ไม่ดู ไม่แล ไมส่ ัง่ ไม่สอนกนั แลว้ ฮ้าง(ทอดทง้ิ )แลว้
ลกู ก็ไม่เอาใจใสก่ นั แล้วแตม่ นั จะเป็นไป เพราะมันทะเลาะ ทะเลาะ ปลอ่ ยแล้ว ท�ำนองนมี้ ันก็ไมด่ ี
กันทกุ เช้า ทุกเย็น มือ้ เช้าก็ทะเลาะ มื้อเย็นกท็ ะเลาะ แล้วเงนิ เพราะฉะนัน้ เรื่องศีลธรรมที่กลา่ วมานน้ั มปี ระโยชนต์ ่อ
ทองที่มีอยู่ในกระเป๋า มนั จะ จะเตม็ ถงุ บ่ มันจะอยรู่ อด อยเู่ ต็ม สังคมมาก พอ่ แมก่ ม็ คี วามรักลูกน้อยๆ แต่เมื่อพ่อแมถ่ กู ต้อง
กระเปา๋ บ่ กร็ ้อนถึงหมดกระเปา๋ จ่ายไม่อน้ั กินเหล้าไมอ่ ั้น เลน่ กนั ดี ไมท่ ะเลาะกนั ให้ลูกรู้ ไมด่ า่ ไม่ว่ากัน ใจดี ใจเย็น คุยอะไร
5

6กย็ ้ิมให้กนั ไมถ่ มึงทึงใสก่ ัน ไหมต้ า เออ สบตาหวานใส่กนั ตา ขวนขวาย ที่จะลงทนุ อะไรต่ออะไร ทุ่มเทได้ทุกอย่าง เพอ่ื ต้องการ

เขียวไม่ได้ เปน็ คนเย็น ... ไถ่ถามสามัคคีดีตอ่ กัน เขาว่ายงั ไง ก็ จะให้มา ได้ของมาเลย้ี งชีวิตและครอบครัวและบริวาร คนใช้ ๒๓ พฤษภาคม ๒๕๕๗
มกี �ำลังใจ บ้านเมอื งของเราจะเจริญรุ่งเรืองได้ ก็เพราะความ ทั้งหลายก็จะไดพ้ ักอาศัย ถา้ หากแตกแยกกนั แล้ว ไม่มีกำ� ลงั ใจ
สามคั คีดีตอ่ กนั จึงจะจรรโลงไทยให้รุง่ เรือง เขาว่าเป็นภาษา ที่จะหา ไม่มีกำ� ลงั ใจท่ีจะวิ่งเตน้ เหน่ือย ไม่ หนกั ไมเ่ อาเบาไมส่ ู้
๖๘ เพลงอนั หน่งึ พดู ใหฟ้ งั แลว้ กถ็ อยหลงั ถอยหลังแล้ว ไม่สู้แล้วๆ ถ้าภรรยาสามีไม่ลง ๖๘
รักไทย รักความเป็นไทยของไทย ย่งิ ชีวิตจิตใจลำ้� เหลอื รอยกนั ลูกเตา้ เห็นพ่อแมไ่ มล่ งรอยกนั แลว้ ก็แตกแยกกัน ออก
เลือดเน้อื ต้องพลี อ่ะ ไอ้ท่ีถูกรุกถอยรน่ ลงเรื่อยไป จนกลายเปน็ ไปคนละทิศ ละทาง อาศัยไมไ่ ดแ้ ล้วพ่อแมเ่ รา แตกแยกกนั แลว้
ชาวใต้ได้ไปทุกที อาศัยไม่ได้ การศึกษาเล่าเรียนเลยหยุดชะงัก อืม ไมเ่ จริญหรอก
ไมก่ ้าวหน้าต่อ ม.๑ ม.๒ ม.๓ ม.๔ ไป ถ้าหากไปเกิดทะเลาะกนั
เวลาก�ำลงั เลา่ เรียนศึกษาอยู่เป็นยงั ไง เกดิ แตกแยกกนั ในขณะ
นน้ั ลกู ก็จะไปคนละทาง ไมเ่ ลา่ เรียนศกึ ษา ขาดโรงเรียน ขาด
การศึกษาไป ไม่มี ใครความรับผิดชอบที่จะสง่ ชว่ ยเหลือในการ
เล่าเรียนศกึ ษา แล้วแต่ ปล่อยเป็นหมู เป็นววั ไป ลูกกแ็ ตก
ระทมระทาย ไประเทระทาย ไปกันคนละหนละแหง่ ไมไ่ ด้เลา่
เรียนศกึ ษาแลว้ ก็เลยเปน็ คนเกเร เกกมะเหรก ไปตามเรื่องตาม
อนั น้ี แตก่ อ่ นบ้านเมืองเราเจริญรุ่งเรือง พ่ีปา้ น้าอา บ้านน้นั ราว ท�ำมาหากินแล้ว ค่�ำไหนนอนนน้ั ไปเรื่อยๆ ก็ฉกๆ กล็ ักๆ
เขาทางน้นั กอ็ ยูร่ ว่ มกันอยา่ งเปน็ พ่ี เป็นนอ้ ง เอาใจช่วยเหลือกนั กข็ โมยๆ เอาของเขาไป เขาจับได้ไลท่ ัน กจ็ ับไปติดคกุ ตดิ ตะราง
ดูแลกนั รักกนั มา ถ้าหากเกิดทะเลาะวิวาทกันแล้ว บาดถลุงกัน ลงโทษขัน้ อาชญา อาชญากรรมไว้ ก็ไปลกั ของเขา มีอาชญากรรม
แลว้ กเ็ ลยไม่เอาใจชว่ ยกัน ตีตวั ออกหา่ ง ตีตัวออกหนจี ากประเทศ เออ แล้วก็ขาดการศกึ ษาเล่าเรียนตอ่ เสียอนาคต อนางอไปเลย
ของตวั หนีไปอยู่ประเทศอื่นทางโนน้ ดีกว่า ท�ำนองน้ี นัน้ เรียก นั่น เหน็ ไหม ความแตกแยกสามคั คกี ัน ไม่ดีเลย เพราะฉะนั้น
วา่ ขาดความกลมเกลียวสามคั คีกัน ขาดความปรองดองกนั นพ่ี ดู จงกลมเกลยี ว สามัคคีดีตอ่ กนั เราเปน็ คนท�ำมาหาเลย้ี งชีพ อยาก
เฉพาะในครอบครัว แต่ละครอบครัวก็เหมือนเกี่ยวกนั ถ้าใน มคี รอบ อยากมคี รัว อยากมีแฟน อยากมลี ูกเตา้ เกิดข้ึนมา อาศยั
ครอบครัวนั้น ถกู ต้องปรองดองกันดี ท้ังพ่อบา้ นและแม่บา้ น พง่ึ พาอาศยั เราจงึ จะรอด ถ้าไม่อย่างง้นั ไปไม่รอด แตกแยก
และลกู ๆ ท้ังหลาย ถกู ตอ้ ง ปรองดอง กลมเกลียว สามคั คี สามคั คกี ันในระหว่างกลางคัน ใครจะรับผิดชอบ ใครจะรับผิด
ดีต่อกัน แลว้ เป็นยงั ไง มกี ำ� ลังใจที่จะหา ท่ีจะว่ิงเต้น ที่จะ ชอบใหศ้ กึ ษาเลา่ เรียนในสถาบันใดๆ ใครเป็นผปู้ กครอง ใคร
7

8เป็นผูด้ แู ล พ่อแม่ ตายาย ทง้ิ กันไปแล้ว ไมม่ ี ใครรับผิดชอบ พออะไรกบั เขา เหมาะอะไรกับเขา ก็เลยเป็นคนไรก้ ารศกึ ษา เม่ือ
ไรก้ ารศึกษาแลว้ ไมม่ ีปัญญาที่จะหาทางเจริญใจตัวเองได้ จะไป
แน่ะ เดก็ ก็เลยเปน็ ก�ำพร้า กำ� พร้าทางหัวใจ กำ� พร้าทางผู้อปุ การะ ค้า ไปขายอะไรก็ ไมม่ คี วามคิด ไมม่ ปี ญั ญา ไม่มที นุ ศกึ ษาตอ่ ๒๓ พฤษภาคม ๒๕๕๗
ท่ีจะช่วยเหลือเจอื จุน ให้ได้เลา่ เรียนศกึ ษาไดเ้ ต็มที่ กเ็ ป็นคน ทำ� นองนี้ กเ็ ปน็ คนขาดอุปถัมภ์ ขาดความดแู ลรับผิดชอบ อา้ ไม่
เกเรเกตุงไป ไม่ ไมเ่ จริญ ไมส่ �ำเร็จได้ ไมร่ ู้ การศึกษาไม่จบ ตอ้ ง ดีเลย
๖๘ ไปทำ� งาน ก็เป็นคนขาดการศึกษา เลา่ เรียนไมจ่ บ เพราะพ่อ ๖๘
แมท่ ะเลาะกนั ผูป้ กครองไมร่ ับผิดชอบ หรือว่าญาตผิ หู้ ลกั ผู้ใหญ่ เพราะฉะนน้ั เราอยเู่ ปน็ ครอบ เป็นครัว บา้ นเดียวกนั
ไม่ดแู ล ไม่เมตตา ไม่สงเคราะห์ ไม่สงหา ปล่อยทงิ้ เหมือนดังหมู หมู่บ้านเดียวกนั ประเทศเดียวกัน เมอื งเดียวกัน เอาใจใสก่ ัน
ดังววั เหมือนดังสตั ว์ท้ังหลาย แลว้ แตม่ ันจะเปน็ ไป ทำ� ยังไงก็ ดูแลกันเอาไว้ อนั นก้ี เ็ ปน็ การสงเคราะห์ เป็นการประชาสงเคราะห์
เรียกวา่ ทอดทิง้ นง่ิ ดูดาย ใจจดื ใจดำ� อ�ำมหิตตอ่ กัน ไม่เมตตา ไปในตวั เราช่วยเหลือเจือจุนกัน แบ่งปันกนั ดูแลสารทุกขส์ ขุ
ปรานอี ารี(อา)รอบกนั ไมช่ ่วยเหลอื เจือจุนกนั ก็ปลอ่ ยให้เปน็ หมู ดบิ กนั ไมป่ ลอ่ ยปละละเลย ไม่ทอดท้ิง ไม่นงิ่ ดูดาย เอาใจใส่กนั
เปน็ ววั ไป ก็เป็นภัยสงั คมต่อไป อยูใ่ นบา้ น ในเมอื งก็ก่อกวนความ อยา่ งนี้ อ้า น้ำ� พ่ึงเรือ เสอื พงึ่ ปา่ อัชฌาศัย อาศัยซึ่งกันและกัน
สงบ กอ่ กวนความสงบของหมบู่ า้ น มีการลักเล็ก ลกั ขโมยนอ้ ย เรือกพ็ ่งึ นำ้� ถ้าไมม่ ีน�้ำก็ เรือก็ไปไม่ได้ เสอื กพ็ ง่ึ ปา่ ถ้าไมม่ ปี า่
มีการงดั แงะ ใครเผลอที่ ไหนกง็ ดั แงะท่ีนนั้ ขอให้มนั ไดม้ าเปน็ เสือกอ็ ยู่ไม่ได้ เออ บา้ นแตกจนสาแหรกขาด เปน็ ตัวๆ ไปแล้ว
เงินเปน็ ทอง แล้วนับที่พอได้เลย้ี งตวั คมุ้ ก็เลยเปน็ คน มโี จร มี ไม่ดี เพราะฉะนัน้ เราเปน็ มนษุ ย์ ไมใ่ ชส่ ตั ว์ อย่าอย่รู ่วมกนั อย่าง
ผรู้ า้ ยงดั แงะขึ้นมา เพราะวา่ ขาดผู้ปกครองอบรม ผดู้ ูแลต้งั แต่ สัตว์ เหน็ กนั แล้วกแ็ ยกเข้ียว แยก แยกปาก แยกฟันใสก่ นั
เยาว์วยั ไม่มี ใครใหก้ ารศกึ ษาเลา่ เรียนใดๆ สง่ ใหศ้ กึ ษาเลา่ เรียน จะกัดกันเหมือนหมา จะกดั กัน ตาถลึงใส่กัน เหมือนจะกนิ เลือด
สถาบันใดๆ เขาก็ไม่รับ เพราะวา่ ไม่มผี สู้ ง่ รับผิดชอบ ใหผ้ ูม้ รี ับ กินเน้ือ ทำ� นองน้ี หรืออยรู่ ว่ มกันดีๆ มคี วามสุข
ผิดชอบความประพฤติ ไปฝากเรียนท่ี ไหนๆ ก็ไมม่ ี ไม่ยนิ ดจี ะ
รับเท่าไหร่นัก ตอ้ งมีผเู้ สยี เงนิ เสยี ทองรับผิดชอบใหท้ ุกอยา่ ง ใน
การศึกษาเล่าเรียน ถ้าไปเกเรเกตงุ ไม่ เป็นคนไม่ดี เกเร
เกกมะเหรก เปน็ ยงั ไง ช้างเหลอื ขอ บักกะลอเหลือบา่ ว ฮะเฮอะ
เออ พาไป มันกเ็ ปน็ เร่ืองราวต่อกนั ไป มันเหลอื ...เหลอื ขอ แลว้
มนั เหลือ ผบู้ งั คบั บญั ชา ผบู้ ังคับบัญชานี้ไมไ่ ดฟ้ งั คำ� เพราะว่า
ฝา่ ฝนื พ่อแม่แตกกันเอง ทำ� ให้ลกู เต้าเสยี ผู้เสียคน เสียอนาคต
อนางอไป เสยี อนาคต อนางอ เล่าการเรียนศกึ ษาก็ไม่จบ อา้
9

10

๒๓ พฤษภาคม ๒๕๕๗
๖๘ ๖๘

อา้ เราเห็นในละครที่เขาเลน่ ทางทีวหี รอก อา้ เหน็ กนั หมา เขาเลีย้ งไลก่ นั เขารู้จักกัน หมานอ้ ยกับหมาใหญอ่ ยู่
แล้วกแ็ ยก แยกเขี้ยวยงิ ฟัน เหมือนจะกัดกนั อ้า ทำ� ตาถลึงใส่ ด้วยกัน เขาก็อยู่ด้วยกนั อย่างมคี วามสขุ ตวั ใหญ่มาก็เลียตัวน้อย
กัน เหลยี วตาใส่กนั ตาหวานๆ แต่ก่อนหายไปไหนหมด แต่ ตวั นอ้ ยก็เลยี ปากตวั ใหญ่ เขาไล่งบั กัน คุ้นเคยกนั บ้าง ไปหยอก
กอ่ นเขาพดู กบั ครู่ ักของเขา หวานเยิ้มเหลอื เกิน แต่วา่ พดู กับ กนั อา้ แต่วา่ ไม่ได้เอาแรง ก็เอาเบาๆ หยอกกันนะ่ อ้า ถ้าไป
คอู่ ริกัน ผิดกัน ทะเลาะกันหรอก เหมอื นดงั จะกินเลือด กนิ เน้ือ ทะเลาะกันจริงๆ ตาย หมานอ้ ยตาย ตวั ใหญ่มอี �ำนาจกว่า มี
ล่ะ ถา่ งตาใสก่ ัน ตาขวางใสก่ นั เบิ่งตา ถมงึ ทงึ ใสก่ นั เออ นา่ กำ� ลงั แขง็ กวา่ ไม่ดีเลย
กลัว น่ากลัวจังเวลามันโกรธกนั เอาจริง ทนไม่ไหวก็เอาจริง เข้า
ฟัดกนั ดงึ ผมกนั ดึง กระชาก ลากดงึ กัน ตกี นั หวั รา้ งขา้ งแตก เพราะฉะนน้ั ความกลมเกลยี ว สามัคคดี ีต่อกัน ดูพวก
ปากแตก ปากเจอ่ ไป อะ่ ถ้าจะหักแตกแยกกันก็ อยา่ ไปอยดู่ ว้ ย ปลวกท�ำรังเถอะ ดพู วกปลวกท�ำรัง ทำ� โพรงใหญ่ๆ ขึน้ ไป มนั
กนั ดีกว่า อยู่คนละบา้ นดีกวา่ อยา่ ไปอยู่ใกล้กนั อยา่ เปน็ หมู่ ท�ำรังขนึ้ ไป เวลาขนึ้ ก็ไม่ระวงั ๆ นะ่ อ่ะ วิ่ง มหี น้าที่สง่ ของให้
เปน็ พวกกัน ถึงที่ เวลาลงโพรง ว่ิง ไมต่ อ้ งรอใคร ชนใครตอ่ ใครไปก็ ชนกนั
ก็หลีกกนั ไป ชนกนั ก็หลกี กันไปไมท่ ะเลาะกัน ชว่ ยท�ำงานได้ เปน็
ถา้ หมู่พวกนกั เรียนแต่ละกลุม่ แต่ละพวก ยกพวกตีกัน ไปเป็นรังโต เปน็ จอมปลวกใหญ่ๆ ไอพ้ วกผ้งึ พวกตอ่ พวกแตน
ก็มี โรงเรียนแต่ละโรงเรียนทะเลาะกนั เร่ืองอะไร เว้ย แย่งครู่ ัก ก็เหมือนกัน เวลามันทำ� รังมนั ช่วยงานกนั ก็กุลีกุจอ ว่ิง ต่างคน
กนั หรือวา่ แยง่ อะไรกนั ก็ไมร่ ู้ แล้วเหน็ กันแล้วเข้ากระชากลาก ต่างว่ิง ทำ� ตามหนา้ ท่ี ชนกนั และผิดพลาดตกลงไปช่างมัน ขน้ึ
ดึงผมกัน ตีกนั จนใหผ้ ้อู ื่นมาหา้ ม แต่ว่าปากเจ่อ ปากเจอ่ ไป ตี มาใหมอ่ ยอู่ ยา่ งงั้น
กนั ตาบวม ตาบูดไป เหลา่ นม้ี นั ดีท่ี ไหน มนั ยงิ่ กว่าสตั ว์ เลวยงิ่
กวา่ สตั ว์ สัตวม์ ันอยดู่ ว้ ยกันมันยงั อยู่รูจ้ ักกัน ไม่ ใครท�ำกู ใครชนกู ไม่ได้ว่ากนั อ้า ต้องช่วยกนั จริงๆ
จังๆ ไปนัง่ ดู เขาช่วยทำ� งานกนั พวกเขาทำ� งานช่วยกนั อยา่ ง

11