150 Savremena Mongolija. Ulan Bator Sa velikom verovatnoćom se može tvrditi da se u slučaju "Mongolske imperije" radi o namernom falsifikovanju i zbunjivanju, isto kao sa "Rimskim carstvom". Od "Mongolske imperije" nije ostalo tragova: niti pisanih niti materijalnih. Najstariji književni spomenik je "Tajna priča". Original nedostaje. Najstariji preživeli rukopis je mongolski tekst 14. veka, prepisan kineskim hijeroglifima i opremljen prevodom na kineski jezik. Ista priča kao i u falsifikovanim evropskim izvorima. Cilj falsifikovanja je prikrivanje informacija o postojanju ogromnog vedskogarijevskog carstva, ili Velike Tartarije, kako su je u srednjem veku nazivali u Zapadnoj Evropi. Ako pogledamo mapu mongolskog carstva 13. veka, vidimo da ono zauzima lavovski deo teritorije te ogromne zemlje, koja je postojala do kraja18. veka, kako je napisano u prvom izdanju Enciklopedije Britanika 1771. godine. Na mestu današnje Mongolije je pokrajina vedskog-arijevskog carstva - "Kitajska Tartarija" (Shinese Tartary), i "Mongolsko carstvo» (Mogul Empire) ili "Mongolska Tartarija" koja je smeštena u današnju Indiju, Pakistan i severni Avganistan. Eto kakvu su veliku bajku izmislili naši (zapravo - ne naši) istoričari o "Zlatnoj Ordi" i "velikom" Mongolskom carstvu tjurskog porekla. A ovde je vidljiva i ruka specijalista: svi dokazi o stvarnoj prošlosti marljivo su uništeni (bez obzira na njihovu istorijsku ili drugu vrednost), a umesto njih sve je ispunjeno sveobuhvatnom, ali jednostavnom laži sastavljenoj u srednjem srednjem veku naše ere.
151 VEDSKI SIMBOLI U SREDNJOJ AZIJI Danas gledamo na Centralnu Aziju kao na zajedničko ime za države poput Kazahstana, Kirgistana, Tadžikistana, Turkmenistana i Uzbekistana. Region je veoma bogat veličansvetnim srednjovekovnim spomenicima (9. - 16. veka), od kojih je većina od njih velikodušno ukrašena vedskim simbolima, posebno svastikama. Većina ovih spomenika nalazi se u Uzbekistanu. Najbogatiji u tom pogledu je grad Samarkand, gde se svastika nalazi na skoro svakom drugom arhitektonskom spomeniku, koji je bogato ukrašen neverovatnim keramičkim ukrasima. I to nije iznenađujuće, jer je u 18. veku Samarkand bio glavni grad Nezavisne Tartarije - ogromnog dela Velike Tartarije. Romanovi su ga osvojili sredinom 19. veka. To je tzv. "Osvajanje Centralne Azije". Tako je on ušao u savremene udžbenike. Ime Nezavisne Tartarije zauvek je nestalo sa mapa. Nju do danas nazivaju uslovnim imenom "Srednja Azija". Glavni grad Nezavisne Tartarije - Samarkand preuzele su trupe Romanovih 1868. god. Celi rat je trajao četiri godine: 1864-1868.godine. Svastičnim ornamentima ukrašeni su mauzoleji pogrebnog kompleksa, ŠahiZinda, što znači "živi car". Kompleks se sastoji od jedanaest mauzoleja, jedan sa drugim vremenom povezani tokom 14-15. veka. Kompleks se nalazi na padini antičkog naselja Afrosiab, čije poreklo se odnosi na 8. vek n.e. i smatra se drevnom Sogdijskom prestonicom Marakamba. Četvorostrana svastika nalazi se u centru ponavljajućeg šablona na maloj zgradi mauzoleja Kazi-zade-Rumi. Na drugom mauzoleju iz iste grupe - Širin-Bika-Aka - vidljive su velike svastike. Svastični ornament koji izlazi iz kvadrata, ukrašava unutrašnji zid glavnog ulaznog portala kompleksa Šahi-Zinda.
152 Uzbekistan. Samarkand.
153 Svastika na zgradi. Uzbekistan. Samarkand.
154 Svastika na mauzoleju Kazi-zade-Rumi Uzbekistan. Samarkand.
155 Svastika na mauzoleju Širin-Bika-Aka
156 Kompleks grobnica Šahi-Zinda. Uzbekistan. Samarkand. Svastika krasi portal medrese (škole) Ulugbeka, podignute od 1417. do 1420. godine, koja je deo arhitektonskog kompleksa 15.-18. veka, koja se nalazi na čuvenom trgu Samarkanda Registan. U niši portala Šir-Dor medrese, koju je izgradio Abdul Džabar u periodu od 1619-1636. godine, koja odražava medresu Ulugbeka, svestični znak, koji četiri puta ponavlja ime Alaha, nalazi se u centru kompozicije. U dvorištu medrese, svastika je deo ukrasa na unutrašnjim zidovima peštaka (ulazni portal sa istaknutim lukom) i na arkadi lodje. Zidovi mauzoleja Gur-Emir - grobnice Tamerlana i njegovih potomaka - takođe su prekriveni svastikom; oni takođe čine osnovu kompozicije na bočnom zidu poznate u Samarkandu Bibi-Hanim džamije. Prema legendi, podignuta je od strane voljene supruge Timura Bibi-Hani kao poklon za povratak iz pohoda 1399-1404. godine.
157 Uzbekistan. Samarkand. Svastika na portalu medrese šir-Dor Uzbekistan. Samarkand. Svastika na medresi u Ulugbeku
158 Uzbekistan. Samarkand. Svastika u Šir-Dor medresi
159 Uzbekistan. Samarkand. Svastika u Bibi-Hanim džamiji
160 Uzbekistan. Samarkand. Svastika na unutrašnjim zidovima grobnice Gur-Emir U Buhari, koja je 1997. proslavila 2500 godina postojanja i stoga se smatra jednim od najstarijih gradova na svetu, puno je srednjovekovnih zgrada sa svastikom. Među njima je gradska palata poslednjih buharskih emira Sitorai Mohi Hosa, minaret Kaljan i mauzolej blizu Vakbenta, zagubljen na pamučnim poljima 30 kilometara od Buhara. Preživeo je samo portal, koji se smatra jednim od unikatnih arhitektonskih spomenika 12. ili 13. veka.
161 Uzbekistan. Buhara. Svastika u palati Sitora i Mohi Hossa Uzbekistan. Buhara. Svastični ornament na minaretu Kaljan
162 Uzbekistan. Vakbent. Mauzolej
163 Uzbekistan. Buhara. Svastični ornament na medresi Uzbekistan. Buhara. Svastični ornament na džamiji
164 Svastični ornament ukrašava zgradu srednjevekovnog mauzoleja poznatog i poštovanog sufije Hodži Ahmeda Jasauija u gradu Turkestanu u južnom Kazahstanu. Izgrađen je 1399. godine po ukazu Tamerlana na groblju propovednika u 12. veku. To je najveći kompleks podignut u doba Timurida. U zgradi od 44 m visine i prečnika glavne kupole od 22 m, ima više od 30 soba i hodnika. Mauzolej ima dužinu 65,5 m i širinu 45,5 m i visinu lučnog portala od 37,5 m. Njegovo trostruko posećivanje je izjednačeno sa hadžilukom u Meku. Uzbekistan. Kokand. Svastika na palati Hudojar-hana
165 Kazahstan. Grad Turkestan. Svastični ornament na mauzoleju Hodža Ahmeda Jasauija Kazahstan. Grad Turkestan. Svastično ornament na mauzoleju Hodža Ahmeda Jasauija
166 Kazahstan. Grad Turkestan. Svastično ornament na mauzoleju Hodža Ahmeda Jasauija
167 Kazahstan. Grad Turkestan. Svastično ornament na mauzoleju Hodža Ahmeda Jasauija U Tadžikistanu i Kirgiziji nema toliko arhitektonskih spomenika srednjeg veka, ali postoje. Što se tiče Kirgistana, tu je arhitektonski kompleks u gradu Uzgen koji se nalazi na istočnom obodu Ferganske doline. On pripada Kirgistanu administrativno, ali više od 90% njegovog stanovništva su Uzbeci. Kompleks ujedinjuje nekoliko zgrada dinastije Karahanida, koja je vladala u srednjoj Aziji od sredine 9. do početka 13. veka. Kirgistan. Uzgen. Mauzolej Karahonida
168 Kirgistan. Uzgen. Svastika u dekoru mauzoleja Karahonida
169 Kirgistan. Uzgen. Svastika u dekoru mauzoleja Karahonida
170 Kirgistan. Uzgen. Svastika u dekoru mauzoleja Karahonida Tadžikistan. Dušanbe. Svastika u Muzeju arheologije i istorije
171 Lako je primetiti, slike svastike u Centralnoj Aziji nalaze se na objektima islamskih institucija: džamijama, medresama, minaretima i mauzolejima muslimanskih vladara. Izgleda da je svastika sastavni deo islama. Zaista, ajati (stihovi iz Kur'ana), imena muslimanskog Boga i njegovih proroka zapisani su sa tzv. ugaonom kufi - ugaonom formom arapskog pisanja. Samarkand Kufik. Mauzolej Šahi Zinda.
172 Samarkand Kufik. Mauzolej Ahmeda Jasamija. Kazahstan Kufik. Mauzolej Ahmeda Jasamija.
173 Kazahstan Kufik. Džamija Isfahan. Iran
174 Međutim, postoji puno smostalnih svastika upletenih u obrasce koji ukrašavaju muslimanske zgrade. I to je vrlo čudno. Na kraju krajeva, svastika je sunčani znak. Obožavanje svastike najpre je značilo obožavanje sunca - izvor svog života na zemlji, a islam je mesečev kult. Pored toga, tako veliki broj pojedinačnih svastičnih simbola, kao i upletenih u geometrijske ili cvetne ukrase, nalaze se uglavnom samo na srednjovekovnim islamskim arhitektonskim spomenicima i uglavnom na teritoriji Srednje i Centralne Azije. U dekoru savremenih džamija raspršenih širom sveta, više nema tako nečeg. Bilo bi logično pretpostaviti da je svastika u islamu pozajmljen element iz drugih, starijih religija, iako o tome nekako nije prikladno govoriti. Međutim, neki istraživači sugerišu da je islam kao najmlađa religija koja se pojavila u 7. veku, jednostavno preuzeo svastiku i druge vedske simbole iz zoroastrijanizma i budizma, kada je pokrenuo snažnu ekspanziju od Arabije do centralne i Srednje Azije. Pre dolaska muslimanskih osvajača, pod Srednjom Azijom smatralo se mesto susreta kulture istoka i zapada, zato jer je tu postojala široka verska tolerancija i tu su našli utočište pristalice različitih religijskih učenja i pokreta, progonjeni u zemljama kojima dominiraju zvanične religije. Do 8.veka. n.e. postojali su uporedo različiti religijski sistemi - politeistički i monoteistički: budizam, zoroastrianizam, manihejstvo, hrišćanstvo i drugi. Razlog za ovu toleranciju je skriven u narodu koji je tada živeo u srednjoj Aziji. Prema arheološkim podacima, od druge polovine 2. milenijuma pre nove ere preko teritorije Srednje Azije prošli su talasi migranata iz Zauralja. Neki su se preselili na Bliski Istok, Iran i Indiju, neki su se naselili u zoni od Aralskog mora do Hisarskog grebena. Mnogi istraživači su ih poveziali sa arijevcima, koji su u različitim vremenima stvarali moćne države na tim prostorima, noseći vedsku kulturu i znanje, uključujući i svoje vedske simbole, od kojih je veliki broj preživeo do današnjih dana. Jedna od karakteristika njihove politike bila je tolerancija. Naravno, s pojavom islama, u tom pogledu puno se promenilo. Iz nekog razloga, narodi arijevaca počeli su migraciju iz Sibira (severna, centralna i istočna Azija) na jug i zapad. Zapravo su oni doneli pre nekoliko hiljada godina u Južnu Aziju vedsku kulturu i zajedno sa njom vedske simbole, nauku, tehniku gradnju, metode gajenja i obrade zemlje i druge atribute današnje civilizacije. Neosporna potvrda ovoga je mnoštvo kolosalnih struktura, od kojih većinu danas ne mogu da ponove čak ni tzv. civilizovane zemlje, ne govoreći o onima koji jednostavno koriste ove strukture hiljadama godina, dugo ih smatrajući svojim. I sveobuhvatno širenje vedskih simbola, koje su arijevci doneli svim narodima, trebalo bi da ukloni sumnju čak i najvećim skepticima! Naravno, ako te skeptike interesuju realne informacije, a ne traženje potvrde neosnovanih izmišljotina savremenih "naučnika" - istoričara ...
175 VEDSKI SIMBOLI NA KAVKAZU Vedski arijevski simboli su takođe korišćeni i dalje se koriste na teritoriji Kavkaza. Arheolozi su na teritoriji Dagestana, Osetije, Gruzije, Ingušetije i Čečenije pronašli su mnogo svastičnih simbola. Uprkos činjenici da su arheološki artefakti Kavkaza malo poznati i malo istraženi, uspeli smo da nađemo nešto.
176 Svastika na Kavkazu
177 Svastika na Kavkazu
178 Svastika na Kavkazu Svastični simboli su uklesani u kamen i drvo, nalaze se u ukrasima tepiha i nakita. Oni su ukrašavali oružje i bili su deo državnih simbola. Na primer, standard sa slikom vuka sa svastikom bio je simbol avarskih hanova. Svastika na Kavkazu
179 Svastika na Kavkazu
180 Svastika na Kavkazu U Dagestanu svastike se često nalaze uklesane u kamenju koji su uzidani u zidove raznih građevina. Utvrđivanje starosti ovih kamena je veoma teško, jer vreme izgradnje se obično ne poklapa sa vremenom izrade kamena sa šarama. Razlog je jednostavan - kamen je mnogo puta promenio svoje mesto stanovanja, jer su ih uzeli iz starih, uništenih građevina. Jedina stvar koju naučnici mogu reći o tome je da je "kamenje, verovatno staro nekoliko stotina godina."
181 Svastika na Kavkazu
182 Dagestan. Urezan kamen sa svastikom na zidu kuće Dagestan. Urezan kamen sa svastikom na zidu kuće
183 Dagestan. Urezan kamen sa svastikom na zidu kuće Dagestan. Urezan kamen sa svastikom na zidu kuće
184 Dagestan. Urezan kamen sa svastikom na zidu kuće
185 Svastika je pronađena u Južnoj Osetiji na arheološkim lokalitetima takozvane "kobanske kulture" - arheološke kulture bronzanog doba (12.- 4. vek pne). Tako je nazvana po osetskom selu Gornji Koban, u blizini kojeg su prva istraživanja sprovedena 1869. godine. Konkretno, pronađene su bronzane sekire, bodeži i štapovi, kopče za pojas, kao i bronzane dijademe i zlatne perle sa svastičnim uzorkom. Svastika u Osetiji
186 Svastika u Osetiji Svastika u Osetiji
187 Svastika u Osetiji
188 Svastični simboli raznih vrsta, sa ukrivljenim i pravougaonim krajevima, prikazani su na brojnim kulama i građevinama koje se nalaze na teritoriji Čečenije. One se takođe odnose na kulturu Kobana početkom prvog milenijuma pre nove ere. Svastika u Čečeniji, selo Himoj
189 Kule u Čečeniji
190 Kule u Čečeniji
191 Kule u Čečeniji U Čečeniji postoji na stotine takvih kula. Na području rezervata Argun više od 300 stambenih i desetine bojevih, ali ih je početkom 19. veka bilo deset puta više. Pre više stotina godina, klisura Argun nazvana je kanjon kula. Izgrađene su tako da bi se sa parapeta mogao videti kanjon kroz prozor. Još su hroničari Džingis hana pisali o ratu sa ljudima koji žive u kamenim kulama i o uništavanju tornjeva. Nažalost, konstantni ratovi koji su se vodili po toj teritoriji, uključujući i sasvim nedavne, postepeno su većinu ovih neverovatnih građevina uništili. U Ingušetiji su slične kuće poput ratnih kula. Arheolozi su otkopali nekoliko grobnica, gde su pronađene i drevne svastične slike. Na primer, na Nesterovskom groblju je staro groblje u stanici Nesterovskaja, koje se datira na 6 - 4 vek pre nove
192 ere. 30-ih i 40-tih godina 20. veka je istraženo 53 grobnice, gde su arheolozi nalazili bronzane i gvozdene narukvice, grivne, kopče, prstenje, mačeve, keramičko posuđa i tako dalje. Ovi predmeti su isto iz kulture Koban, iako je u grobnicama pronađeno mnogo stvari koje su tipične za Skite, na primer, poznati skitski mačevi - akinaki. Kule u Ingušetiji
193 Kule u Ingušetiji Ingušetija. Svastika sa groblja u blizini sela Kenhi
194 Ingušetija. Svastika iz Nesterovskog groblja Ingušetija. Svastika sa Dajskog, groblja
195 U Gruziji ćete pronaći i kule i vedske solarne simbole. Ranije su u ovim kulama živeli Gruzijci, odnosno Svani. Prvi sprat je korišćen kao stočni deo, a sledeći spratovi služili su kao kuhinja, spavaća soba i dnevni boravak. Potkrovlja sa otvorima služila su da se posmatra i štiti od neprijatelja. Ljudi i dalje žive u kulama. Neki im doziđuju savremene kuće. Kule u Gruziji
196 Kule u Gruziji Solarni simboli na rezbarenim drvenim proizvodima, Gruzija
197 Solarni simboli na rezbarenim drvenim proizvodima, Gruzija Solarni simboli u arhitekturi, Gruzija
198 Pored uobičajenih svastičnih simbola, u Gruziji se koristi još jedan simbol sunca, tzv. "Bordžgali". Okrugli zraci simbola označavaju sunčeve zrake, a njihova okruglost označava večnost pokreta. Svastika u Gruziji
199 Svastika u Gruziji