(1) เป้าหมาย SDGs ที่ 6: สร้างหลักประกันว่าทุกคนสามารถเข้าถึงน้ำและ
สุขอนามัยที่มีการบริหารจัดการที่ยั่งยืน (Ensure access to water and
sanitation for all)
ประชากรโลกกว่าร้อยละ 40 ประสบกับปัญหาการขาดแคลนน้ำเพ่ือ
การอปุ โภคและบรโิ ภค แม้วา่ ประชากรโลกจำนวน 2,100 ลา้ นคน จะไดร้ ับการดูและและสามารถเข้าถึง
บริการสขุ าภิบาลและน้ำทดี่ ขี น้ึ ตงั้ แต่ พ.ศ. 2533 แต่ยังคงมีปัญหาขาดแคลนอุปกรณ์/โครงสรา้ งพื้นฐานท่ี
ได้มาตรฐานสำหรบั เกบ็ /กระจายน้ำที่ปลอดภัยสำหรับการอุปโภค บริโภคในชวี ิตประจำวนั เมื่อผนวกเขา้
กับการเปล่ียนแปลงสภาพภูมิอากาศที่ทุกทวีปในโลกจะต้องเผชิญกับการเพิ่มสูงขึ้นของอุณหภูมิ ซึ่งจะ
ก่อให้เกดิ การขาดแคลนน้ำและการแพรร่ ะบาดของโรคอุบตั ิใหม่ อุบัติซำ้ และการขยายตวั ของชุมชนเมือง
ในพื้นที่เสี่ยงต่อภัยพิบัติทางธรรมชาติ ตลอดจนการลดลงของสัดส่วนพื้นที่ป่าธรรมช าติและ
ความหลากหลายทางชีวภาพแล้ว ล้วนจะส่งผลให้การบริหารจัดการทรัพยากรน้ำ ซึ่งเป็นสินทรัพย์ทาง
ธรรมชาติทม่ี แี นวโนม้ ขาดแคลนและหายากในอนาคตจำเป็นต้องไดร้ ับการดูแลวางแผนในการจัดการอย่าง
บรู ณาการร่วมกันในทกุ มติ ิ
(2) เป้าหมาย SDGs ที่ 12: สร้างหลักประกันให้มรี ูปแบบการบริโภคและผลิต
ทีย่ ง่ั ยนื (Ensure sustainable consumption and production patterns)
การที่จะบรรลุเป้าหมายการเจริญเติบโตทางเศรษฐกิจไปพร้อมกับการที่โลก
จะสามารถสงวนรักษาทรัพยากรธรรมชาติให้คงอยู่ในระดับที่จะช่วยเกื้อกูลการดำรงชีพของสิ่งมีชีวิตบน
โลกได้อย่างยั่งยืนและสมดุลกันได้นั้น จำเป็นที่ทุกประเทศและประชากรทุกคนบนโลกจะต้องให้
ความสำคัญกับการปรับเปลี่ยนรูปแบบ/พฤติกรรมการผลิตและการบริโภคให้มุ่งไปสู่การเป็นมิตรต่อ
สง่ิ แวดลอ้ มใหม้ ากขน้ึ อย่างเร่งด่วน
(3) เป้าหมาย SDGs ที่ 13: ปฏิบัติการอย่างเร่งด่วนเพื่อต่อสู้ กับ
การเปลี่ยนแปลงสภาพภูมิอากาศและผลกระทบที่เกิดข้ึน (Take urgent
action to combat climate change and its impacts)
การเปล่ียนแปลงสภาพภูมิอากาศโลก เป็นประเด็นท้าทายที่ส่งผลกระทบทั้ง
ทางตรงและทางอ้อมต่อมิติการพัฒนาของทุกประเทศ โดยคาดการณ์ว่าในระยะ 20 - 100 ปี ข้างหน้า
ประเทศต่างๆ ทั่วโลก จะต้องเผชิญกับภาวะความแปรปรวนของสภาพภูมิอากาศ อันเนื่องมาจากการปล่อย
ก๊าซเรือนกระจกจากกิจกรรมในสาขาพลังงาน การขนส่ง อุตสาหกรรมและภาคการเกษตร ซึ่งจะทำให้
อุณหภูมิโลกเพิ่มสูงขึ้น ระบบนิเวศโดยรวมของโลกเกิดการเปลี่ยนแปลง จนส่งผลกระทบต่อการขยายตัว
ทางเศรษฐกจิ การกระจายรายได้ ตลอดจนวถิ ชี ีวิตและความเปน็ อยขู่ องมนุษย์ในทสี่ ดุ
(4) เป้าหมาย SDGs ที่ 14: ชีวิตใต้น้ำ: อนุรักษ์และใช้ประโยชน์จาก
มหาสมทุ ร ทะเลและทรัพยากรทางทะเลอย่างย่งั ยืนเพ่ือการพัฒนาที่ย่ังยืน
( Life below water: Conserve and sustainably use the oceans,
seas and marine resources)
ประชากรโลกกว่าสามพันล้านคน มีชีวิตโดยอิงอาศัยการเกื้อกูลจาก
ความหลากหลายทางชีวภาพ ทั้งจากทะเลและชายฝั่งมาอย่างช้านาน อย่างไรก็ดี ในปัจจุบันพบว่าร้อยละ
30 ของทรัพยากรปลาทะเลโลกได้ถูกนำขึ้นมาใช้ในอัตราที่เกินกว่าธรรมชาติจะสามารถฟื้นฟูตัวเองได้
อย่างเท่าทัน ซึ่งเป็นผลสืบเนื่องมาจากการทำการประมงเกินขนาด การทำการประมงที่ผิดกฎหมาย
สำนักงานการท่องเทยี่ วและกีฬาจงั หวดั สงขลา 80 มหาวิทยาลัยราชภฏั สงขลา
รวมถึงมลพิษที่เกิดจากการดำเนินกิจกรรมจากพื้นดินซึ่งปนเปื้อนลงสู่ทะเล มหาสมุทร ก่อเกิดผลกระทบ
ตอ่ นิเวศทางทะเลและมหาสมทุ รทง้ั ระบบ
(5) เป้าหมาย SDGs ท่ี 15: ชวี ติ บนบก: บรหิ ารจัดการป่าอยา่ งยั่งยืน ต่อสู้กับ
การกลายสภาพเป็นทะเลทรายและหยุดยั้งความเสื่อมโทรมของดินและ
การสูญเสียความหลากหลายทางชีวภาพ (Life on land: Sustainably
manage forests, combat desertification, halt and reverse land
degradation, halt biodiversity loss)
ที่ผ่านมา ทรัพยากรดินมีความเสื่อมโทรมอย่างมากในแบบที่ไม่เคยเกิดขึ้นมา
ก่อน โลกมีการสูญเสียพื้นที่ป่าไม้ไปแล้วเป็นจำนวนมากถึง 12 ล้านเฮกเตอร์ นอกจากนี้ ทั่วโลกยังเกิด
การสูญเสียที่ดินทำกินมากถึง 30-35 เท่าจากที่เคยเกิดขึ้นมาในอดีต อีกทั้งความแห้งแล้งและ
การขยายตัวของทะเลทรายยังมอี ตั ราเพิ่มขึ้นทุกปี
2.4 ความเป็นหุ้นส่วน (Partnership) เกี่ยวข้องกับความร่วมมือด้านการคลังเพ่ือ
การพัฒนาที่ยั่งยืนในระดับโลก (Global co-operation and financing
development)
ซึ่งครอบคลุมถึงการบริหารจัดการด้านการคลังทั้งในประเทศและระหว่างประเทศ
เพื่อตอบสนองต่อการขับเคลื่อนการพัฒนาที่ยั่งยืนในบริบทของประเทศ/ภูมิภาค/โลก โดยคำนึงถึงการจัดลำดบั
ความสำคัญในการดำเนนิ งานทั้งทางด้านเศรษฐกจิ สงั คมและส่ิงแวดล้อมอย่างรอบดา้ น เพอ่ื เป็นกรอบแนวทางใน
การกำหนดทิศทางการดำเนินงานของภาคีการพัฒนาทั้งภาครัฐ ประชาชน สังคมและภาคธุรกิจเอกชน
รวมถึงหน่วยงานสาธารณะกุศลให้เป็นไปในทิศทางเดียวกัน โดยมีเป้าหมายการพัฒนาที่เกี่ยวข้อง 1
เปา้ หมาย ดังนี้
(1) เป้าหมาย SDGs ที่ 17: ฟื้นฟูพลังแห่งการเป็นหุ้นส่วนความร่วมมือเพ่ือ
การพฒั นาท่ีย่ังยนื ระดบั สากล (Partnerships for the goal+ Revitalize
the global partnership for sustainable development)
วาระการพัฒนาที่ย่ังยืน จะประสบความสำเร็จได้นั้น ต้องการความร่วมมือ
ระหว่างรัฐบาล ภาคเอกชน และภาคประชาสังคม ซึ่งอยู่บนพื้นฐานของหลักการ ค่านิยม และวิสัยทัศน์
ตลอดจนเป้าหมายที่ยึดโยงผู้คนและความยั่งยืนของโลกเป็นศูนย์กลางของการพัฒนาในทุกระดับอย่างจริงจัง
โดยการฟนื้ ฟพู ลังแหง่ การเป็นหุ้นสว่ นฯ
2.5 ความสงบสขุ (Peace): การเสริมสรา้ งความแขง็ แกร่งภาครฐั
(1) เป้าหมาย SDGs ที่ 16: สังคมสงบสุข ยุติธรรม ไม่แบ่งแยก (Promote
justice, peaceful and inclusive societies)
ความมั่นคง สิทธิมนุษยชน และการปกครองที่มีประสิทธิภาพบนพื้นฐานของ
หลักนิติธรรมเป็นกลไกที่มีความสำคัญอันจะนำไปสู่การพัฒนาที่ยั่งยืน ปัจจุบันโลกมีการแบ่งแยกมากขึ้น
บางภูมิภาคมีความสงบ ความมั่นคงและความเจริญอย่างตอ่ เน่ือง ในขณะที่บางภูมิภาคตกอยู่ในวงจรของ
ความขัดแย้งและความรุนแรงที่ดูเหมือนจะไม่มีวันสิ้นสุด ความรุนแรงต่อเด็ก การค้ามนุษย์และความรุนแรง
ทางเพศเป็นประเด็นที่ต้องคำนึงถึงอย่างเร่งด่วน โดยพบว่า ประชากรในละตินอเมริกา Sub-Saharan
Africa และทั่วเอเชีย หลายพันคนยังมีความเสี่ยงต่อการถูกฆาตกรรมโดยเจตนา และการละเมิดสิทธิเด็ก
ความรนุ แรงทางเพศ ยังคงเกดิ ขน้ึ อย่างแพร่หลายในหลายประเทศท่ัวโลก
สำนักงานการทอ่ งเท่ยี วและกฬี าจงั หวดั สงขลา 81 มหาวิทยาลยั ราชภัฏสงขลา
3. ความสำคญั ของ SDGs ในบรบิ ทการพฒั นาของประเทศไทย
เปา้ หมายการพัฒนาที่ยั่งยืน เป็นประเด็นสำคัญที่ถูกหยิบยกนำมาใช้เป็นหนึ่งในปัจจัยและ
แนวโนม้ ทีค่ าดว่าจะส่งผลต่อการขับเคล่ือนการพัฒนาประเทศในมิตติ ่างๆ โดยไดม้ กี ารกำหนดยุทธศาสตร์
การพัฒนาประเทศระยะ 20 ปี ที่คำนึงถึงความสมดุล ยั่งยืนของมิติการพัฒนาประเทศในทุกด้านเพ่ือ
ถ่ายทอดทิศทางการพัฒนาประเทศไปสู่แผนระดับรอง ทั้งในระดับยุทธศาสตร์ ภารกิจและพื้นที่ เพื่อให้
การพัฒนาประเทศสามารถดำเนนิ การไดอ้ ย่างมั่นคง มั่งคั่ง และยั่งยืน โดยเป้าหมายการพัฒนาที่ยั่งยืนได้
ถูกระบ/ุ บรรจคุ วามสำคญั ทง้ั ทางตรงและทางอ้อมไว้ในยุทธศาสตรช์ าติ 20 ปี (พ.ศ. 2561-2580) และ
แผนพัฒนาเศรษฐกิจและสังคมแห่งชาติ ฉบับที่ 12 ซึ่งเป็นกรอบการดำเนินงานเพื่อพัฒนาประเทศใน
ระดับนโยบาย ตลอดจนได้เชื่อมโยงเป้าหมายและขอบเขตการดำเนินงานลงสู่พื้นที่ผ่านแผนพัฒนาภาค/จังหวัด
และการดำเนนิ แผนงาน โครงการของหนว่ ยงานระดับกระทรวง และองคก์ รปกครองสว่ นท้องถิ่น
การดำเนินงานเพื่อขับเคลื่อนการพัฒนาที่ยั่งยืนของประเทศไทยในระยะที่ผ่านมาได้มี
การบูรณาการความร่วมมือจากทุกภาคส่วนในการร่วมมือกันจัดทำ Roadmap การก้าวไปสู่เป้าหมาย
การพัฒนาที่ยั่งยืนของประเทศ และระบุหน่วยงานที่รับผิดชอบหลัก/ร่วมและหน่วยงานสนับสนุน
การดำเนินงานเพื่อขับเคลื่อนการพัฒนาทั้ง 17 เป้าหมายของการพัฒนาที่ยั่งยืน โดยมีหน่วยงาน
รับผิดชอบระดบั กระทรวง กรม ดงั น้ี
เป้าหมายที่ 1: ขจดั ความยากจนทกุ รูปแบบในทกุ พน้ื ท่ี
หน่วยงานรบั ผดิ ชอบ หลกั /รว่ ม คือ กระทรวงมหาดไทย กระทรวงพฒั นาสังคมและ
ความมั่นคงของมนุษย์ โดยมีหน่วยงานสนับสนุน ได้แก่ กระทรวงการคลัง กระทรวงทรัพยากรธรรมชาติ
และสิ่งแวดล้อม กระทรวงแรงงาน เปน็ ตน้
เป้าหมายที่ 2: ยุติความหิวโหย บรรลุความม่ันคงทางอาหารและยกระดับโภชนาการ
และสง่ เสรมิ เกษตรกรรมที่ยงั่ ยนื
หน่วยงานรับผิดชอบหลัก/ร่วม คือ กระทรวงมหาดไทย กระทรวงพัฒนาสังคมและ
ความมั่นคงของมนุษย์ โดยมีหน่วยงานสนับสนุน ได้แก่ กระทรวงการคลัง กระทรวงแรงงาน กระทรวง
เกษตรและสหกรณ์ สำนกั งานสถติ แิ ห่งชาติ เป็นตน้
เปา้ หมายท่ี 3: สร้างหลักประกนั วา่ คนมชี วี ติ ท่มี ีสุขภาพดแี ละส่งเสริมสวสั ดภิ าพสำหรับ
ทกุ คนในทุกวัย
หน่วยงานรับผิดชอบหลัก/ร่วม คือ กระทรวงสาธารณสุข โดยมีหน่วยงานสนับสนนุ
ได้แก่ กระทรวงการคลัง กระทรวงศึกษาธิการ กระทรวงเกษตรและสหกรณ์ สำนักงานตำรวจแห่งชาติ
เปน็ ต้น
เป้าหมายที่ 4: สร้างหลักประกันว่าทุกคนมีการศึกษาที่มีคุณภาพอย่างครอบคลุมและ
เท่าเทยี ม และสนับสนนุ โอกาสในการเรียนร้ตู ลอดชวี ติ
หน่วยงานรับผิดชอบหลัก/ร่วม คือ กระทรวงศึกษาธิการ โดยมีหน่วยงานสนับสนนุ
ได้แก่ กระทรวงมหาดไทย กระทรวงแรงงาน กระทรวงวัฒนธรรม และกระทรวงการท่องเที่ยวและกีฬา
เปน็ ตน้
สำนักงานการทอ่ งเท่ยี วและกฬี าจงั หวดั สงขลา 82 มหาวิทยาลยั ราชภฏั สงขลา
เป้าหมายที่ 5: บรรลุความเสมอภาคระหว่างเพศและให้อำนาจแก่ผู้หญิงและเด็กหญิง
ทุกคน
หนว่ ยงานรบั ผดิ ชอบหลัก/ร่วม คอื กระทรวงพฒั นาสังคมและความมนั่ คงของมนุษย์
โดยมีหน่วยงานสนับสนุน ได้แก่ กระทรวงการท่องเที่ยวและกีฬา กระทรวงเทคโนโลยีสารสนเทศและการส่ือสาร
กระทรวงมหาดไทย กระทรวงแรงงาน และกระทรวงศกึ ษาธกิ าร เป็นตน้
เป้าหมายที่ 6: สร้างหลักประกันว่าจะมกี ารจัดให้มีน้ำและสุขอนามัยสำหรับทุกคน และ
มีการบรหิ ารจดั การท่ียัง่ ยืน
หน่วยงานรับผิดชอบหลัก/ร่วม คือ กระทรวงทรัพยากรธรรมชาติและสิ่งแวดล้อม
กระทรวงเกษตรและสหกรณ์ กระทรวงมหาดไทย โดยมีหน่วยงานสนับสนุน ได้แก่ กระทรวงสาธารณสุข
กระทรวงอุตสาหกรรม และสำนกั งานกองทนุ สนับสนนุ การวจิ ยั เป็นตน้
เป้าหมายท่ี 7: สรา้ งหลกั ประกนั วา่ ทกุ คนเขา้ ถงึ พลังงานสมัยใหมใ่ นราคา ที่สามารถซื้อ
หาได้ เช่ือถอื ได้และยงั่ ยืน
หน่วยงานรับผิดชอบหลัก/ร่วม คือ กระทรวงพลังงาน กระทรวงมหาดไทย โดยมี
หนว่ ยงานสนบั สนุน ได้แก่ กระทรวงอุตสาหกรรม กระทรวงเกษตรและสหกรณ์ กระทรวงการต่างประเทศ
และกระทรวงพาณชิ ย์ เป็นต้น
เป้าหมายที่ 8: ส่งเสริมการเติบโตทางเศรษฐกิจท่ีต่อเนื่องครอบคลุมและยั่งยืน
มีการจ้างงานทีเ่ หมาะสมสำหรับทกุ คน
หน่วยงานรับผิดชอบหลัก/ร่วม คือ กระทรวงการคลัง กระทรวงแรงงาน สำนักงาน
สภาพัฒนาการเศรษฐกิจและสังคมแห่งชาติ โดยมีหน่วยงานสนับสนุน ได้แก่ กระทรวงอุตสาหกรรม
กระทรวงเกษตรและสหกรณ์ กระทรวงการตา่ งประเทศ กระทรวงพาณชิ ย์ และกระทรวงมหาดไทย เปน็ ตน้
เป้าหมายที่ 9: พัฒนาโครงสร้างพื้นฐานที่ทีความทนทาน ส่งเสริมการพัฒนา
อตุ สาหกรรมที่ครอบคลุมและยัง่ ยืน และส่งเสริมนวตั กรรม
หน่วยงานรับผิดชอบหลัก/ร่วม คือ กระทรวงอตุ สาหกรรม กระทรวงคมนาคม โดยมี
หน่วยงานสนับสนุน ได้แก่ กระทรวงการคลัง กระทรวงการต่างประเทศ กระทรวงพาณิชย์
กระทรวงมหาดไทย และสำนกั งานคณะกรรมการสง่ เสรมิ การลงทุน เปน็ ต้น
เปา้ หมายท่ี 10: ลดความเหลื่อมล้ำท้งั ภายในและระหวา่ งประเทศ
หน่วยงานรับผดิ ชอบหลกั /รว่ ม คือ สำนักงานสภาพัฒนาการเศรษฐกิจและสังคมแห่งชาติ
กระทรวงพัฒนาสังคมและความมั่นคงของมนุษย์ โดยมีหน่วยงานสนับสนุน ได้แก่ กระทรวงพาณิชย์
กระทรวงมหาดไทย กระทรวงยตุ ิธรรม กระทรวงแรงงาน และกระทรวงการคลงั เป็นตน้
เป้าหมายที่ 11: เมืองและการตั้งถิ่นฐานของมนุษย์มีการพัฒนาอย่างครอบคลุมทั่วถึง
มคี วามปลอดภยั และพรอ้ มรับการเปลี่ยนแปลงอย่างยง่ั ยืน
หน่วยงานรับผิดชอบหลัก/ร่วม คือ กระทรวงมหาดไทย กระทรวงพัฒนาสังคมและ
ความม่ันคงของมนุษย์ โดยมีหน่วยงานสนบั สนุน ได้แก่ กระทรวงคมนาคม กระทรวงทรัพยากรธรรมชาติ
และสง่ิ แวดล้อม กระทรวงวัฒนธรรม เปน็ ต้น
เปา้ หมายที่ 12: สรา้ งหลกั ประกันให้มีรูปแบบการบริโภคและผลิตท่ียั่งยนื
หน่วยงานรับผิดชอบหลัก/ร่วม คือ กระทรวงทรัพยากรธรรมชาติและสิ่งแวดล้อม
โดยมีหนว่ ยงานสนบั สนุน ได้แก่ กระทรวงคมนาคม กระทรวงวัฒนธรรม กระทรวงอตุ สาหกรรม กระทรวง
สำนกั งานการท่องเทย่ี วและกฬี าจงั หวัดสงขลา 83 มหาวิทยาลัยราชภฏั สงขลา
เกษตรและสหกรณ์ กระทรวงศึกษาธิการ กระทรวงการคลัง และกระทรวงวิทยาศาสตร์และเทคโนโลยี
เป็นตน้
เป้าหมายที่ 13: ปฏิบัติการอย่างเร่งด่วนเพือ่ ต่อสู้กับการเปลีย่ นแปลงสภาพภมู ิอากาศ
และผลกระทบทเี่ กิดขน้ึ
หน่วยงานรับผิดชอบหลัก/ร่วม คือ กระทรวงทรัพยากรธรรมชาติและสิ่งแวดล้อม
โดยมีหน่วยงานสนับสนุน ได้แก่ กระทรวงพลังงาน กระทรวงอุตสาหกรรม กระทรวงเกษตรและสหกรณ์
กระทรวงศึกษาธกิ าร และกระทรวงวิทยาศาสตร์และเทคโนโลยี เป็นตน้
เป้าหมายที่ 14: ชีวิตใต้น้ำ: อนุรักษ์และใช้ประโยชน์จากมหาสมุทร ทะเลและ
ทรัพยากรทางทะเลอยา่ งยง่ั ยนื เพ่ือการพฒั นาที่ยั่งยนื
หน่วยงานรับผิดชอบหลัก/ร่วม คือ กระทรวงทรัพยากรธรรมชาติและสิ่งแวดล้อม
โดยมีหน่วยงานสนับสนุน ได้แก่ กระทรวงพลังงาน กระทรวงเกษตรและสหกรณ์ กระทรวงวิทยาศาสตร์
และเทคโนโลยี สำนกั งานกองทุนสนับสนนุ การวจิ ัย และกองทัพเรอื เป็นต้น
เปา้ หมายที่ 15: ชีวติ บนบก: บริหารจดั การปา่ อยา่ งยั่งยนื ต่อสู้กับการกลายสภาพเป็น
ทะเลทรายและหยุดยั้งความเส่ือมโทรมของดินและการสูญเสียความหลากหลายทาง
ชีวภาพ
หน่วยงานรับผิดชอบหลัก/ร่วม คือ กระทรวงทรัพยากรธรรมชาติและสิ่งแวดล้อม
โดยมีหน่วยงานสนับสนุน ได้แก่ กระทรวงเกษตรและสหกรณ์ กระทรวงวิทยาศาสตร์และเทคโนโลยี
สำนกั งานกองทุนสนับสนุนการวจิ ัย และกองทพั บก เป็นตน้
เปา้ หมายที่ 16: สงั คมสงบสขุ ยตุ ิธรรม ไมแ่ บง่ แยก
หนว่ ยงานรับผิดชอบหลกั /รว่ ม คือ กระทรวงยตุ ธิ รรม กระทรวงมหาดไทย กระทรวง
พัฒนาสังคมและความมั่นคงของมนุษย์ โดยมีหน่วยงานสนับสนุน ได้แก่ กระทรวงวิทยาศาสตร์และเทคโนโลยี
สำนักงานกองทุนสนับสนุนการวิจัย กระทรวงแรงงาน กระทรวงการต่างประเทศ สำนักงานอัยการสูงสุด และ
สำนกั งานศาลยุตธิ รรม เปน็ ตน้
เป้าหมายที่ 17: ฟื้นฟูพลังแห่งการเป็นหุ้นส่วนความร่วมมือเพื่อการพัฒนา ที่ยั่งยืน
ระดับสากล
หน่วยงานรับผิดชอบหลัก/ร่วม คือ กระทรวงการต่างประเทศ กระทรวงการคลัง
กระทรวงพาณิชย์ โดยมีหน่วยงานสนับสนุน ได้แก่ กระทรวงวิทยาศาสตร์และเทคโนโลยี สำนักงาน
กองทุนสนับสนุนการวิจัย กระทรวงพัฒนาสังคมและความมั่นคงของมนุษย์ กระทรวงเทคโนโลยี
สารสนเทศและการส่ือสาร เป็นตน้
การพัฒนาเขตการท่องเที่ยววิถีชีวิตลุ่มน้ำทะเลสาบสงขลา จำเป็นต้องให้ความสำคัญต่อ
การพัฒนาที่คำนึงถึงเป้าหมายการพัฒนาเพื่อให้เกิดความยั่งยืนและเกิดความสมดุลระหว่างมิ ติ
ด้านทรัพยากรธรรมชาติ ด้านเศรษฐกิจ และด้านสังคม การพัฒนาเขตการท่องเที่ยวจึงควรคำนึงถึง
เปา้ หมายการพัฒนาทีย่ ่งั ยืน เพือ่ ใหบ้ รรลุเปา้ หมายการพฒั นาร่วมกนั
สำนักงานการทอ่ งเทีย่ วและกฬี าจงั หวดั สงขลา 84 มหาวิทยาลยั ราชภฏั สงขลา
แผนพฒั นาระดับประเทศ
1. ยุทธศาสตร์ชาติ 20 ปี (พ.ศ. ๒๕๖๑ - ๒๕๘๐)
ยุทธศาสตร์ชาติ ระยะ 20 ปี เป็นยุทธศาสตร์ที่ยึดวัตถุประสงค์หลักแห่งชาติเป็นแม่บทหลัก
เพ่ือเปน็ กรอบการกำหนดนโยบาย ทิศทางการพฒั นา การลงทุนของภาคเอกชนทส่ี อดรับกับเป้าหมายของ
ยุทธศาสตร์ชาติ การบริหารราชการแผ่นดิน การจัดสรรงบประมาณ เป็นต้น การดำเนินของหน่วยงาน
ภาครัฐ ทุกหน่วยงานจะถูกกำหนดจากยุทธศาสตร์ชาติ (วิสัยทัศน์ประเทศระยะ 20 ปี) และยุทธศาสตร์
การพัฒนาระยะ 5 ปี เพ่ือให้บรรลุวิสัยทัศน์ “ประเทศมีความมั่นคง มั่งคั่ง ยั่งยืนเป็นประเทศพัฒนาแลว้
ด้วยการพัฒนาตามปรัชญาของเศรษฐกิจพอเพียง” นำไปสู่การพัฒนาให้คนไทยมีความสุขและสนองตอบ
ต่อการบรรลุซึ่งผลประโยชน์แห่งชาติ ในการที่จะพัฒนาคุณภาพชีวิต สร้างรายได้ระดับสูงเป็นประเทศ
พัฒนาแล้ว และสร้างความสุขของคนไทย สังคมมีความมั่นคง เสมอภาคและเป็นธรรม ประเทศสามารถ
แข่งขนั ไดใ้ นระบบเศรษฐกิจ โดยมกี รอบยทุ ธศาสตรช์ าติ ระยะ 20 ปี
1) ยทุ ธศาสตร์ด้านความม่นั คง
โดยมแี นวทางในการพัฒนาดงั นี้
(1) เสริมสร้างความมั่นคงของสถาบันหลักและการปกครองระบอบประชาธิปไตย
อนั มีพระมหากษตั ริย์ทรงเปน็ ประมขุ
(2) ปฏิรูปกลไกการบริหารประเทศและพัฒนาความมั่นคงทางการเมือง ขจัด
คอรร์ ปั ช่นั สร้างความเชือ่ มนั่ ในกระบวนการยตุ ิธรรม
(3) การรักษาความม่ันคงภายในและความสงบเรียบร้อยภายในตลอดจนการบริหาร
จัดการความมน่ั คงชายแดนและชายฝั่งทะเล
(4) การพัฒนาระบบ กลไก มาตรการและความร่วมมือระหว่างประเทศทุกระดับ
และรักษาดลุ ยภาพความสัมพันธก์ บั ประเทศมหาอำนาจ เพ่ือปอ้ งกนั และแก้ไขปัญหาความมั่นคงรูปแบบใหม่
(5) การพฒั นาเสริมสรา้ งศกั ยภาพการผนึกกำลังป้องกันประเทศการรกั ษาความสงบ
เรียบรอ้ ยภายในประเทศ สรา้ งความรว่ มมอื กับประเทศเพื่อนบา้ นและมติ รประเทศ
(6) การพัฒนาระบบการเตรียมพร้อมแห่งชาติและระบบบริหารจัดการภัยพิบัติ
รกั ษาความม่นั คงของฐานทรัพยากรธรรมชาตสิ งิ่ แวดลอ้ ม
(7) การปรับกระบวนการทำงานของกลไกทเ่ี กี่ยวข้องจากแนวดิ่งสู่แนวระนาบมากข้ึน
2) ด้านการสร้างความสามารถในการแข่งขนั
โดยมีแนวทางในการพฒั นาดงั นี้
(1) การพัฒนาสมรรถนะทางเศรษฐกิจ ส่งเสริมการคา้ การลงทุน พัฒนาสชู่ าติการค้า
(2) การพัฒนาภาคการผลิตและบริการ เสริมสร้างฐานการผลิตเข้มแข็ง ยั่งยืน
และส่งเสริมเกษตรกรรายยอ่ ยสู่เกษตรยั่งยนื เปน็ มิตรกบั สิ่งแวดลอ้ ม
(3) การพัฒนาผู้ประกอบการและเศรษฐกิจชุมชน พัฒนาทักษะ ผู้ประกอบการ
ยกระดับผลิตภาพแรงงานและพัฒนา SMEs สสู่ ากล
(4) การพัฒนาพนื้ ทเ่ี ศรษฐกจิ พเิ ศษและเมือง พฒั นาเขตเศรษฐกจิ พเิ ศษ ชายแดน
และพัฒนาระบบเมืองศนู ยก์ ลางความเจรญิ
(5) การลงทุนพัฒนาโครงสร้างพื้นฐาน ด้านการขนส่ง ความมั่นคงและพลังงาน
ระบบเทคโนโลยสี ารสนเทศ และการวิจยั และพฒั นา
สำนกั งานการทอ่ งเทยี่ วและกฬี าจงั หวัดสงขลา 85 มหาวิทยาลยั ราชภฏั สงขลา
(6) การเชอ่ื มโยงกับภูมภิ าคและเศรษฐกิจโลก สรา้ งความเปน็ หุน้ สว่ น การพัฒนา
กบั นานาประเทศ สง่ เสรมิ ให้ไทยเปน็ ฐานของการประกอบธรุ กจิ ฯลฯ
3) ดา้ นการพฒั นาและเสรมิ สรา้ งศกั ยภาพคน
โดยมีแนวทางในการพัฒนาดงั นี้
(1) พฒั นาศักยภาพคนตลอดช่วงชีวติ
(2) การยกระดับการศกึ ษาและการเรียนรใู้ หม้ ีคณุ ภาพเทา่ เทยี มและทัว่ ถงึ
(3) ปลูกฝังระเบยี บวนิ ัย คณุ ธรรม จรยิ ธรรม คา่ นยิ มท่พี ึงประสงค์
(4) การสร้างเสริมให้คนมีสขุ ภาวะทด่ี ี
(5) การสรา้ งความอยู่ดีมีสขุ ของครอบครัวไทย
4) ดา้ นการสรา้ งโอกาสความเสมอภาค และเทา่ เทียมกันทางสังคม
โดยมแี นวทางในการพัฒนาดงั น้ี
(1) สร้างความมั่นคงและการลดความเหลือ่ มลำ้ ทางเศรษฐกิจและสงั คม
(2) พัฒนาระบบบรกิ ารและระบบบริหารจัดการสุขภาพ
(3) มสี ภาพแวดลอ้ มและนวัตกรรมท่ีเอือ้ ตอ่ การดำรงชีวิตในสังคมสงู วัย
(4) สร้างความเข้มแข็งของสถาบันทางสังคม ทุนทางวัฒนธรรม และความเข้มแข็งของ
ชมุ ชน
(5) พฒั นาการส่อื สารมวลชนใหเ้ ป็นกลไกในการสนบั สนุนการพฒั นา
5) ดา้ นการสรา้ งการเติบโตบนคณุ ภาพชีวติ ทเ่ี ป็นมติ รกับสง่ิ แวดล้อม
โดยมแี นวทางในการพัฒนาดังนี้
(1) จดั ระบบอนรุ กั ษ์ ฟ้ืนฟแู ละป้องกนั การทำลายทรัพยากรธรรมชาติ
(2) วางระบบบริหารจัดการน้ำให้มีประสิทธิภาพทั้ง 25 ลุ่มน้ำ เน้นการปรับ
ระบบการบริหารจดั การอทุ กภยั อย่างบรู ณาการ
(3) การพฒั นาและใชพ้ ลังงานท่เี ป็นมิตรกับสิง่ แวดล้อม
(4) การพฒั นาเมืองอุตสาหกรรมเชงิ นเิ วศและเมืองทเ่ี ป็นมิตรกับส่ิงแวดล้อม
(5) การร่วมลดปัญหาโลกร้อนและปรับตัวให้พร้อมกับการเปลี่ยนแปลงสภาพ
ภูมอิ ากาศ
(6) การใช้เครือ่ งมอื ทางเศรษฐศาสตร์และนโยบายการคลังเพ่ือสิ่งแวดล้อม
6) ดา้ นการปรบั สมดุลและพฒั นาระบบการบริหารจดั การภาครัฐ
โดยมแี นวทางในการพฒั นาดังนี้
(1) การปรับปรุงโครงสร้าง บทบาท ภารกิจของหน่วยงานภาครัฐให้มีขนาดที่
เหมาะสม
(2) การวางระบบบรหิ ารราชการแบบบูรณาการ
(3) การพฒั นาระบบบริหารจดั การกำลงั คนและพัฒนาบคุ ลากรภาครัฐ
(4) การต่อตา้ นการทจุ ริตและประพฤตมิ ชิ อบ
(5) การปรบั ปรงุ กฎหมายและระเบยี บต่างๆ
(6) ให้ทนั สมัย เป็นธรรมและเป็นสากล
(7) พฒั นาระบบการให้บรกิ ารประชาชนของหน่วยงานภาครัฐ
(8) ปรับปรงุ การบรหิ ารจดั การรายได้และรายจา่ ยของภาครัฐ
สำนกั งานการทอ่ งเที่ยวและกีฬาจงั หวัดสงขลา 86 มหาวิทยาลัยราชภัฏสงขลา
ยทุ ธศาสตรช์ าติ 20 ปี (พ.ศ. ๒๕๖๑ - ๒๕๘๐) มียทุ ธศาสตรท์ ี่เก่ยี วขอ้ งกับการพัฒนาด้าน
การท่องเที่ยวในยุทธศาสตร์ที่ 2 การสร้างขีดความสามารถในการแข่งขันของประเทศ ซึ่งการจัดทำ
แผนปฏิบัตกิ ารพฒั นาเขตพฒั นาการท่องเท่ยี ววถิ ชี ีวิตรอบลุ่มนำ้ ทะเลสาบสงขลาน้ัน ควรมีความสอดคล้อง
เช่ือมโยง เนือ่ งจากมีศกั ยภาพเหมาะสมสำหรบั การพฒั นาให้เป็นพื้นท่ีทางเศรษฐกจิ และสรา้ งรายได้ให้กับ
ประชาชนและประเทศ จากการใช้ทรัพยากรและวิถชี วี ติ ทม่ี ีความโดดเดน่ เปน็ อัตลักษณ์ พฒั นาไปสูก่ ารส่งเสริม
การทอ่ งเที่ยวและบริการในรูปแบบต่างๆ ทั้งการท่องเท่ียวทางธรรมชาติ การทอ่ งเท่ียวทะเลสาบและเกาะกลาง
ทะเลสาบซงึ่ เป็นแหล่งที่อยอู่ าศยั ของนกนางแอ่น การทอ่ งเทย่ี วเชิงอาหาร การทอ่ งเท่ียวเชิงเกษตร พร้อม
ทั้งยังมีขีดความสามารถในการขยายรูปแบบการท่องเที่ยวทางวัฒนธรรม โดยมีชุมชนเป็นฐานในการพัฒนา
และให้รายได้จากการท่องเที่ยวภายในพ้ืนที่ยกระดับคุณภาพชีวิตของประชาชน ซึ่งตอบสนองต่อ
ยทุ ธศาสตรด์ า้ นการสร้างโอกาสความเสมอภาคและเท่าเทียมกนั ทางสังคม และตามยทุ ธศาสตรช์ าติไดอ้ ีกด้วย
2. แผนแมบ่ ทภายใต้ยทุ ธศาสตร์ชาติ
แผนแม่บทภายใต้ยทุ ธศาสตรช์ าติ ไดก้ ำหนดประเด็น การท่องเทยี่ วเปน็ ๑ ใน 23 ประเดน็
แผนแม่บทการพัฒนา เน่ืองจากตระหนักถึงความสำคัญของการท่องเที่ยวในการเป็นกลไกหลกั ของการขับเคลื่อน
เศรษฐกิจประเทศ โดยในปี ๒๕๖๐ การท่องเที่ยวไทยสามารถสร้างรายได้กว่า ๒.๗๕ ล้านบาท และมี
ขีดความสามารถในการแข่งขันด้านการท่องเท่ียว (Travel & Tourism Competitiveness Index) อยู่ใน
อันดบั ท่ี ๓๔ จาก ๑๓๖ ประเทศ ซ่ึงแสดงใหเ้ หน็ ถงึ แนวทางการพัฒนาการท่องเที่ยวท่ีผา่ นมาของประเทศ
ไทยสามารถเพิ่มขีดความสามารถของอุตสาหกรรมท่องเที่ยวได้อย่างมีประสิทธิภาพ อย่างไรก็ดี
อุตสาหกรรมท่องเที่ยวนั้นมีการเปลี่ยนแปลงอยู่ตลอดเวลาตามสถานการ ณ์โลกและพฤติกรรมผู้บริโภค
อุตสาหกรรมท่องเที่ยวของไทย จึงต้องมีการปรับตัวตามกระแสโลกที่เปลี่ยนแปลงไป และการวางแผน
พัฒนาการท่องเที่ยวให้สอดคลอ้ งกับความต้องการของตลาด เพือ่ รกั ษาขดี ความสามารถด้านการท่องเท่ียว
ของประเทศ โดยมีเป้าหมาย เพื่อ ๑) ผลิตภัณฑ์มวลรวมในด้านการท่องเที่ยวต่อผลิตภัณฑ์มวลรวมใน
ประเทศเพ่ิมขึ้น ๒) รายได้จากการท่องเที่ยวของเมืองรองเพิ่มขึ้น ๓) ความสามารถทางการแข่งขันด้าน
การท่องเที่ยวของประเทศไทยดีขึ้น แผนแม่บทภายใต้ยุทธศาสตร์ชาติประเด็นการท่องเที่ยวได้ให้
ความสำคัญตอ่ การรักษาการเป็นจุดหมายปลายทางของการท่องเทย่ี วระดบั โลกจึงเปน็ ส่ิงสำคัญย่ิง โดยจะ
พัฒนาการท่องเที่ยวทั้งระบบ มุ่งเน้นนักท่องเที่ยวกลุ่มคุณภาพ สร้างความหลากหลายด้านการท่องเที่ยว
ให้สอดคล้องกับความต้องการของนักท่อง โดยมุ่งเน้นการพัฒนาการท่องเที่ยวในสาขาที่มีศักยภาพแต่
ยงั คงรักษาจุดเดน่ ของประเทศด้านขนบธรรมเนียมประเพณีวัฒนธรรมอัตลักษณค์ วามเป็นไทยตลอดจนให้
คณุ คา่ กบั สิ่งแวดล้อมไวใ้ หเ้ กดิ ความย่ังยืน การกำหนดเป้าหมายการพัฒนาการทอ่ งเทย่ี วในระยะ 20 ปี ใน
ระยะแรกได้ให้ความสำคัญกับการสร้างรายได้จากการท่องเที่ยวอย่างต่อเนื่อง วางรากฐานด้านการท่องเท่ียวที่
เน้นมาตรฐานและคุณภาพระดับสากล สิ่งสำคญั ทส่ี ุดคอื การสรา้ งความเชื่อม่ันในเร่ืองความปลอดภัยให้แก่
นักท่องเท่ียว และรายได้สู่ชุมชน ตลอดจนการให้ความสำคัญกับการพัฒนาการท่องเท่ียวอย่างยั่งยืน เพ่ือ
มุ่งสู่เป้าหมายสูงสุดของการท่องเที่ยวคือการเปน็ เครื่องมือในการลดความเหลื่อมล้ำของสังคมไทยโดยแผนแม่บท
ด้านการท่องเที่ยวประกอบด้วย 6 ประเดน็ ย่อยดังน้ี
๑) การท่องเที่ยวเชิงสร้างสรรค์และวัฒนธรรม การสร้างสรรค์คุณค่าสินค้าและบริการ
การท่องเที่ยว มุ่งเน้นการใช้องค์ความรู้และนวัตกรรม ผนวกกับจุดแข็งในด้านความหลากหลายทาง
ทรัพยากรธรรมชาติ วัฒนธรรม และวิถีชีวิตเพื่อสร้างคุณค่าให้กับสินค้าและบริการด้านการท่องเที่ยวที่
สำนกั งานการท่องเท่ยี วและกฬี าจงั หวัดสงขลา 87 มหาวิทยาลยั ราชภฏั สงขลา
ตอบสนองพฤติกรรม ความต้องการนักท่องเที่ยวและสร้างทางเลือกและประสบการณ์ใหม่ๆให้กับ
นักท่องเท่ียว
๒) การท่องเที่ยวเชิงธุรกิจ ส่งเสริมให้ไทยเป็นจุดหมายปลายทางการท่องเที่ยวเชิงธุรกิจ
ครอบคลุมการจัดการประชุมและนิทรรศการการจัดงานแสดงสินค้า การจัดกิจกรรมการท่องเที่ยวเป็น
รางวัล การจัดการแข่งขันกีฬาระดบั นานาชาติ การท่องเที่ยวเชิงกีฬา รวมถึงการพักผ่อนระหว่างหรือหลัง
การประกอบธุรกจิ หรอื การทำกิจกรรมต่างๆ อนั เปน็ การดึงดดู กลมุ่ นกั เดนิ ทางเพอ่ื ธรุ กจิ และนกั ท่องเที่ยวท่ี
มีคุณภาพ อีกทั้งส่งเสริมให้การจัดงานธุรกิจและกิจกรรมต่างๆ เป็นการสนับสนุนการพัฒนากลุ่ม
อตุ สาหกรรมเป้าหมายของประเทศ เป็นเวทแี ลกเปลี่ยนองค์ความรู้และเทคโนโลยีที่นำไปสู่การสร้างสรรค์
นวัตกรรมรวมถงึ การสรา้ งเวทีเจรจาการคา้ และการลงทนุ ของธรุ กิจที่เก่ียวเนื่องกบั อตุ สาหกรรมเป้าหมาย
๓) การท่องเที่ยวเชิงสุขภาพ ความงามและแพทย์แผนไทย พัฒนาและยกระดับ
มาตรฐานการท่องเที่ยวเชิงสุขภาพความงามและแพทย์แผนไทย ทั้งสินค้าบริการ บุคลากรผู้ประกอบการ
และแหล่งท่องเที่ยวที่เกี่ยวข้องตลอดห่วงโซ่อุปทานการท่องเที่ยว มุ่งเน้นการสร้างความแตกต่างและ
ความเปน็ เอกลักษณ์จากการใหบ้ ริการตามแบบอย่างความเป็นไทยทโ่ี ดดเด่นในระดบั สากล รว่ มกับการใช้
องค์ความรู้และภูมิปัญญาไทยที่พัฒนาต่อยอดกับความคิดสร้างสรรค์วิทยาศาสตร์เทคโน โลยีและ
นวัตกรรมเพอ่ื สร้างมลู ค่าเพ่มิ ให้กบั สนิ คา้ และบริการ
๔) การท่องเท่ียวเรือสำราญทางน้ำ ส่งเสริมการท่องเทีย่ วทางน้ำให้เป็นอีกทางเลือกหนึง่
ของการท่องเที่ยวไทยเป็นแหล่งรายได้ใหม่ให้กับประเทศโดยคำนึงถึงความยั่งยืนของแหล่งท่องเทีย่ วและ
การมีส่วนร่วมของชุมชนครอบคลุมการท่องเที่ยวทางทะเลและชายฝั่งและการท่องเที่ยวในลุ่มน้ำสำ คัญ
โดยการปรับปรุงและพัฒนาโครงสร้างพื้นฐาน สาธารณูปโภคและสิ่งอำนวยความสะดวกในการท่องเที่ยว
ทางน้ำให้ได้มาตรฐานสร้างสรรค์กิจกรรมการท่องเที่ยวที่หลากหลายตอบสนองความต้องการของ
นักท่องเทีย่ วรวมถึงบรบิ ทของพื้นทแ่ี ละชมุ ชนนน้ั ๆ
๕) การท่องเที่ยวเชื่อมโยงภูมิภาค ยกระดับให้ประเทศไทยเป็นศูนย์กลางการเชื่อมโยง
เสน้ ทางการท่องเทีย่ วภายในภูมภิ าคอาเซียน โดยใชป้ ระโยชนจ์ ากที่ตั้งทางภมู ศิ าสตรแ์ ผนการลงทุนพัฒนา
โครงข่ายคมนาคมขนส่งทางถนน ราง น้ำและอากาศและกรอบความร่วมมือกับประเทศเพื่อนบ้าน เพ่ือ
การเชอื่ มโยงเส้นทางการท่องเท่ียวภายในประเทศ อนุภูมิภาค และอาเซียนบนฐานอัตลักษณเ์ ดียวกัน เพื่อ
ส่งเสรมิ ให้เปน็ จดุ หมายปลายทางการท่องเทยี่ วร่วมกนั
๖) การพัฒนาระบบนิเวศการท่องเที่ยว พัฒนาปัจจัยแวดล้อมให้เอื้อต่อการยกระดับ
ขีดความสามารถในการแข่งขันด้านการท่องเที่ยวและการจัดทำการท่องเที่ยวอย่างยั่งยืน เพื่อสร้าง
มูลค่าเพิ่มให้กับแหล่งท่องเที่ยวไทย และแผนแม่บทภายใต้ยุทธศาสตร์ชาติ ประเด็น เศรษฐกิจฐานราก
การพัฒนาเศรษฐกิจฐานรากจะเป็นการดำเนินการที่สำคัญในการพัฒนาและยกระดับประเทศให้เป็น
ประเทศรายได้สูงที่มีการกระจายรายได้อย่างทั่วถึงเป็นการวางรากฐานที่ม่ั นคงให้กับเศรษฐกิจไทยใน
อนาคตโดยการส่งเสริมเศรษฐกิจฐานรากระดับชุมชนท้องถิ่นให้มีความเข้มแข็ง ศักยภาพในการแข่งขัน
พึ่งพาตนเองได้ ซึ่งจะช่วยก่อให้เกิดการยกระดับมาตรฐานการครองชพี และความเป็นอยู่ของประชาชนใน
ชุมชนให้ดีขึ้นและนำไปสู่การแก้ไขปัญหาความยากจนและความเหลื่ อมล้ำและความไม่เสมอภาคตาม
เป้าหมายการพัฒนาของยุทธศาสตร์ชาติโดยเฉพาะด้านการสร้างโอกาสและความเสมอภาคทางสังคม
เพอ่ื ให้ทกุ คนไดร้ ับผลประโยชน์ จากการพัฒนาอยา่ งทัว่ ถึงและเป็นธรรม การปรบั โครงสร้างทางเศรษฐกิจ
และพฤติกรรม และด้านการสร้างคว ามสามารถในการแข่งขันโดยการพั ฒนาและส่ งเสริมการส ร้ าง
มูลค่าเพิ่มสินค้าเกษตรเพื่อสร้างรายได้ให้กับเกษตรกรและการสง่ เสริมวิสาหกิจเริ่มต้นและวิสาหกจิ ชุมชน
สำนักงานการทอ่ งเทย่ี วและกีฬาจงั หวัดสงขลา 88 มหาวิทยาลัยราชภัฏสงขลา
จากสถานการณป์ ัญหาดา้ นโครงสรา้ งเศรษฐกิจที่เป็นสาเหตหุ นงึ่ ทำให้เกดิ ความยากจนและความเหล่ือมล้ำ
โดยเฉพาะในกลุ่มเกษตรกรและรายงานทั่วไปซึ่งเป็นกลุ่มประชากรที่มีรายได้น้อยและไม่มั่นคงโดยในปี
2560 มปี ระชากรทปี่ ระกอบอาชพี เกษตรกรรมและแรงงานทว่ั ไปคิดเปน็ สดั สว่ นร้อยละ 55.5 และอาชีพ
อสิ ระรอ้ ยละ 35 ของกลุม่ ประชากรร้อยละ 40 ท่ีมรี ายไดน้ ้อยท่ีสุด โดยส่วนมากประสบปัญหาการเข้าถึง
ทรัพยากรต่างๆ รวมถึงที่ดินทำกินการเข้าถึงแหล่งทุนขาดองค์ความรู้ต่างๆ ที่เกี่ยวข้องกับการวางแผน
การพัฒนาและต่อยอดผลิตภัณฑ์รวมทั้งยังมีพฤติกรรมขาดการออมและมีแนวโน้มจะมีหนี้สินที่สะสม
เรื้อรังดังนั้นการพัฒนาเศรษฐกิจฐานรากจึงเป็นความคาดหวังในการที่จะคิดหาวิธีการแก้ไขปัญหา
ความยากจนและความเหล่ือมลำ้ อยา่ งถูกต้องและมีความยง่ั ยืนไม่ท้งิ ใครไว้ขา้ งหลัง
3. แผนพฒั นาเศรษฐกิจและสงั คมแหง่ ชาติฉบับที่ 12
แผนพัฒนาเศรษฐกิจและสังคมแห่งชาติฉบับที่ 12 (พ.ศ. 2560 – 2564) โดยเป็นการถอด
ยุทธศาสตร์ชาติ 20 ปี (พ.ศ. 2561 – 2580) ซึ่งเป็นแผนแม่บทหลักของการพัฒนาประเทศ และ
เป้าหมายการพัฒนาทย่ี ่ังยนื (Sustainable Development Goal ; SDGs) รวมทง้ั ปรับโครงสรา้ งประเทศ
ไทยไปสู่ประเทศไทย 4.0 ตลอดจนประเด็นปฏิรูปประเทศ โดยในแผนพัฒนาฯ ฉบับนี้ มุ่งเตรียมความพร้อม
และวางฐานรากในการยกระดบั ประเทศให้เป็นประเทศที่พัฒนาแล้ว มคี วามมัน่ คง ม่ังคงั่ ย่งั ยนื ดว้ ยการพัฒนา
ตามหลักปรัชญาเศรษฐกิจพอเพียง โดยมีกรอบวิสัยทัศน์และเป้าหมายอนาคตประเทศไทย ในปี 2580
ในยุทธศาสตร์ชาติระยะ 20 ปี เป็นกรอบที่แผนพัฒนาฯ ฉบับ 12 มุ่งตอบสนองและวัตถุประสงค์และ
เป้าหมายการพฒั นาที่กำหนดภายใตร้ ะยะ 5 ปขี องแผน ดังนี้
3.1 วตั ถปุ ระสงค์
1) เพื่อวางฐานรากให้คนไทยเป็นคนที่สมบูรณ์ มีคุณธรรมจริยธรรม มีระเบียบ
วินัย ค่านิยมที่ดี มีจิตสาธารณะ และมีความสุข โดยมีสุขภาวะและสุขภาพที่ดี ครอบครัวอบอุ่น ตลอดจน
เป็นคนเกง่ ทม่ี ที ักษะความรู้ ความสามารถและพฒั นาตนเองได้อย่างต่อเน่ืองตลอดชีวิต
2) เพื่อให้คนไทยมีความมั่นคงทางเศรษฐกิจ สังคม ได้รับความเป็นธรรมในการเข้าถึง
ทรัพยากรและบริการทางสังคมที่มีคุณภาพ ผู้ด้อยโอกาสได้รับการพัฒนาศักยภาพ รวมทั้งชุมชนมีความเข้มแข็ง
พง่ึ พาตนเองได้
3) เพื่อให้เศรษฐกิจเข้มแข็ง แข่งขันได้ มีเสถียรภาพ และมีความยั่งยืน สร้าง
ความเข้มแข็งของฐานการผลิตและบริการเดิม และขยายฐานใหม่โดยการใช้นวัตกรรมที่เข้มข้นม ากข้ึน
สรา้ งความเขม้ แข็งของเศรษฐกิจฐานราก และสร้างความมนั่ คงทางพลงั งาน อาหาร และน้ำ
4) เพื่อรักษาและฟื้นฟูทรัพยากรธรรมชาติและคุณภาพสิ่งแวดล้อมให้สามารถ
สนับสนุนการเตบิ โตท่ีเป็นมิตรกับสง่ิ แวดล้อมและการมคี ุณภาพชวี ิตที่ดขี องประชาชน
5) เพอื่ ให้การบรหิ ารราชการแผ่นดนิ มีประสทิ ธิภาพ โปรง่ ใส ทนั สมัย และมกี ารทำงาน
เชิงบรู ณาการของภาคกี ารพฒั นา
6) เพื่อให้มีการกระจายความเจรญิ ไปสูภ่ ูมิภาคโดยการพัฒนาภาคและเมืองเพือ่
รองรบั การพฒั นาระดับฐานการผลิตและบรกิ ารเดมิ และขยายฐานการผลติ และบริการใหม่
7) เพื่อผลักดันให้ประเทศไทยมีการเชื่อมโยง (Connectivity) กับประเทศต่างๆ
ทง้ั ในระดบั อนุภูมภิ าค ภมู ภิ าค และนานาชาติได้อย่างสมบูรณ์และมีประสิทธิภาพ รวมทง้ั ใหป้ ระเทศไทยมี
สำนักงานการท่องเทย่ี วและกีฬาจงั หวัดสงขลา 89 มหาวิทยาลยั ราชภัฏสงขลา
บทบาทนำและสร้างสรรค์ในด้านการค้า การบริการ และการลงทุนภายใต้กรอบความร่วมมือต่างๆ ทั้งใน
ระดบั อนุภมู ิภาค ภมู ิภาคและโลก
ทง้ั น้ี การพัฒนาทก่ี ารจัดทำแผนปฏิบัติการเขตพัฒนาการท่องเทีย่ ววิถชี ีวติ ลุ่มน้ำทะเลสาบ
สงขลา ระยะ 5 ปี (พ.ศ. 2563 – 2567) ควรให้ความสำคัญและมีความสอดคล้องเช่ือมโยง ได้แก่
วตั ถปุ ระสงคภ์ ายใตแ้ ผนพัฒนาฯ ฉบับท่ี 12 ในวัตถปุ ระสงที่ 2 วตั ถปุ ระสงคท์ ี่ 3 และวัตถุประสงค์ที่ 6
3.2 เป้าหมายรวม
เพื่อให้วัตถุประสงค์ดังกล่าวบรรลุ จึงกำหนดเป้าหมายรวมการพัฒนาในแผนพัฒนา
เศรษฐกจิ และสงั คมแหง่ ชาติ ฉบับที่ 12 ดงั น้ี
(1) คนไทยมีคุณลักษณะเป็นคนไทยที่สมบูรณ์ มีวินัย มีทัศนคติและพฤติกรรม
ตามบรรทัดฐานที่ดีของสังคม มีความเป็นพลเมืองที่ตื่นรู้ มีความสามารถในการต่ืนตัวได้อย่างเท่าทัน
สถานการณ์ มีความรับผิดชอบและทำประโยชน์ต่อส่วนรวม มีสุขภาพกายสุขภาพใจที่ดี มีความเจริญงอกงาม
ตามจิตวญิ ญาณ มีวิถชี วี ติ ทพี่ อเพยี งและมีความเป็นไทย
(2) ความเหลื่อมล้ำทางด้านรายได้และความยากจนลดลง เศรษฐกิจฐานรากมี
ความเข้มแขง็ ประชาชนทุกคนมีโอกาสในการเข้าถึงทรัพยากร การประกอบอาชีพ และการบริการทางสังคมท่ี
มคี ุณภาพอยา่ งท่ัวถึงและเป็นธรรม กล่มุ ทีม่ ีรายไดต้ ่ำสุดร้อยละ 40 มีรายได้เพ่ิมขึน้ อย่างน้อยร้อยละ 15
(3) ระบบเศรษฐกิจมีความเข้มแข็งและแข่งขันได้ โครงสร้างเศรษฐกิจกลับสู่
เศรษฐกิจฐานบริการดิจิทัล มีผู้ประกอบการรุ่นใหม่และเป็นสังคมผู้ประกอบการ ผู้ประกอบการขนาดกลาง
และขนาดเล็กที่เข้มแข็ง สามารถใช้นวัตกรรมและเทคโนโลยีดิจิทัลในการสร้างสรรค์คุณค่าสินค้าและ
บริการ มีระบบการผลิตและให้บริการจากฐานรายได้เดิมที่มีมูลค่าเพิ่มสูงขึ้น และมีการลงทุนในการผลิต
และบริการฐานความรู้ชั้นสูงใหม่ๆ ที่เป็นมิตรกับสิ่งแวดล้อมและชุมชน รวมทั้งการกระจายการผลิตและ
การใหบ้ ริการสู่ภมู ิภาคเพื่อลดความเหล่ือมล้ำ โดยเศรษฐกจิ ไทยมเี สถยี รภาพและมอี ัตราการขยายตัวเฉล่ีย
รอ้ ยละ 5 ต่อปี และมปี ัจจัยสนบั สนุน อาทิ ระบบโลจสิ ติกส์ พลงั งาน และการลงทุนวิจยั และพัฒนาที่เอ้ือ
ต่อการขยายตวั ของภาคการผลติ และภาคบริการ
(4) ทุนทางธรรมชาติและคุณภาพสิ่งแวดล้อมสามารถสนับสนุนการเติบโตที่เป็น
มิตรกับสิ่งแวดล้อม มีความมั่นคงทางอาหาร พลังงานและน้ำ โดยเพิ่มพื้นที่ป่าไม้ให้ได้ร้อยละ 40 ของ
พื้นที่ประเทศเพื่อรักษาความสมดุลของระบบนิเวศ ลดการปล่อยก๊าซเรือนกระจกในภาคพลังงานและ
ขนส่ง ไม่น้อยกว่าร้อยละ 7 ภายในปี 2563 เทียบกับการปล่อยในกรณีปกติ มีปริมาณหรือสัดส่วนของ
ขยะมูลฝอยทีไ่ ดร้ ับการจัดการถูกต้องตามหลกั สุขาภิบาลเพ่ิมข้นึ และรักษาคุณภาพน้ำและคุณภาพอากาศ
ในพื้นทีว่ กิ ฤติให้อยใู่ นเกณฑม์ าตรฐาน
(5) มีความมั่นคงในเอกราชและอธิปไตย สังคมปลอดภัย สามัคคี สร้าง
ภาพลักษณ์ท่ีดีและเพิ่มความเชื่อมั่นของนานาชาติต่อประเทศไทย ความขัดแย้งทางอุดมการณ์และ
ความคิดทางสังคมลดลง ปัญหาอาชญากรรมลดลง ปริมาณความสูญเสียจากภัยโจรสลัดและการลักลอบ
ขนส่งสินค้าและค้ามนุษย์ลดลง มีความพร้อมที่ปกป้องประชาชนจากการก่อการร้ายและภัยพิบัติทาง
ธรรมชาติ ประเทศไทยมีส่วนรว่ มในการกำหนดบรรทัดฐานระหว่างประเทศ เกิดความเชื่อมโยงการขนส่ง
โลจิสติกส์ ห่วงโซ่อุปทาน เป็นหุ้นส่วนการพัฒนาที่สำคัญในอนุภูมิภาค ภูมิภาคและโลก และอัตราการเติบโต
ของมลู คา่ การลงทุนและการสง่ ออกของไทยในอนุภมู ภิ าค ภูมิภาค และอาเซียนสูง
(6) มีระบบบริหารจัดการภาครัฐที่มีประสิทธภิ าพ ทันสมัย โปร่งใส ตรวจสอบได้
กระจายอำนาจและมีส่วนร่วมจากประชาชน บทบาทภาครฐั ในการใหบ้ รกิ ารซ่ึงภาคเอกชนดำเนนิ การแทน
สำนกั งานการท่องเท่ยี วและกีฬาจงั หวดั สงขลา 90 มหาวิทยาลยั ราชภฏั สงขลา
ได้ดีกว่าลดลง เพ่ิมการใช้ระบบดิจิทัลในการให้บริการ ปัญหาคอรัปชั่นลดลง และการบริหารจัดการของ
องคก์ รปกครองสว่ นท้องถิ่น มอี ิสระมากข้นึ โดยอันดบั ประสิทธิภาพภาครฐั ทีจ่ ัดทำโดยสถาบันการจัดการ
นานาชาติและอันดับความยากง่ายในการดำเนินธุรกิจในประเทศดีขึ้น การใช้จ่ายภาครัฐและระบบ
งบประมาณมปี ระสทิ ธิภาพสูง ฐานภาษกี วา้ งขึ้น และดชั นีการรบั รกู้ ารทุจรติ ดีขึ้น รวมถึงมีบุคลากรภาครัฐ
ท่ีมคี วามรู้ความสามารถและปรบั ตัวได้ทนั กบั ยุคดจิ ทิ ัลเพิม่ ข้ึน
ทั้งน้ี การพัฒนาทกี่ ารจัดทำแผนปฏิบัติการเขตพฒั นาการท่องเทย่ี ววิถีชีวติ ลุ่มน้ำทะเลสาบ
สงขลา ระยะ 5 ปี (พ.ศ. 2563 – 2567) ควรให้ความสำคญั และมคี วามสอดคลอ้ งเชอื่ มโยงกบั เปา้ หมาย
รวมของแผนพัฒนาฯ ฉบบั ที่ 12 ในเป้าหมายรวมเก่ยี วขอ้ ง ไดแ้ ก่ เป้าหมายท่ี 2 – 4
4. การเช่อื มโยงแผนพัฒนาระดบั ประเทศกับแนวทางการพฒั นาในพนื้ ที่
แผนพัฒนาฯ ฉบับที่ 12 ประกอบด้วย 10 ยุทธศาสตร์ในการขับเคลื่อนการพัฒนาให้
บรรลุวตั ถุประสงค์และเปา้ หมาย โดยไดน้ ำ 6 ยทุ ธศาสตร์ในยุทธศาสตร์ชาติ กบั เพม่ิ ประเด็นการพัฒนาท่ี
มีความสำคัญจำเป็นต่อบริบทในการพัฒนาให้สอดคล้องกับสถานการณ์และบริบทการเปลี่ยนแปลงใน
ปัจจุบันอีก 4 ประเด็นยุทธศาสตร์ โดยมีประเด็นยุทธศาสตร์ที่เกี่ยวข้องในการจัดทำแผนปฏิบัติการเขตพัฒนา
การทอ่ งเท่ียววถิ ีชีวิตลุ่มน้ำทะเลสาบสงขลา ประกอบดว้ ย
4.1 ยทุ ธศาสตรท์ ี่ 2 การสร้างความเป็นธรรมและลดความเหลื่อมล้ำในสังคม
แนวทางที่เกี่ยวข้อง ได้แก่ แนวทางเสริมสร้างศักยภาพชุมชน การพัฒนาเศรษฐกิจ
ชุมชน และการสร้างความเข้มแข็งการเงินฐานรากตามหลักของเศรษฐกิจพอเพียงเพื่อให้ชุมชนสามารถ
พึ่งพาตนเองได้ มีสิทธิ์ในการจัดการทุน ที่ดิน และทรัพยากรภายในชุมชน โดยส่งเสริมชุมชนเพื่อนำไปสู่
การแก้ไขปัญหาในพื้นที่ และการต่อยอดองค์ความรู้ไปสู่พาณิชย์ รวมทั้งส่งเสริมการใช้เทคโนโลยี
สารสนเทศในการสร้างการจัดการความรู้ในชุมชน พัฒนาเศรษฐกิจชุมชน โดยส่งเสริมการประกอบอาชพี
ของผู้ประกอบการระดับชุมชน การสนับสนุนศูนย์ฝึกอาชีพชุมชน การส่งเสริมการเชื่อมต่อระหว่าง
เครือข่ายอุตสาหกรรม (cluster) ในพื้นที่กับเศรษฐกิจชุมชน การสร้างความร่วมมือกับภาคเอกชนและ
สถาบันการศึกษาในการรว่ มกนั พัฒนาความรูใ้ นเชิงทฤษฎี และสามารถนำไปประยุกตใ์ ช้ในทางปฏิบัติเพื่อ
สร้างศักยภาพให้กับชุมชนในการประกอบธุรกิจการสนับสนุนการประกอบธุรกิจแบบวิสาหกิจเพื่อสังคม
รวมถึงการส่งเสริมการท่องเท่ียวท้องถิ่นและการท่องเที่ยวเชิงอนุรักษ์ในชุมชนท่ีมีการท่องเท่ียว สนับสนุน
ชุมชนให้มีส่วนร่วมในการจัดสวัสดิการ การบริการ และการจัดการทรัพยากรในชุมชน ในลักษณะเป็น
หุ้นส่วนกับหนว่ ยงานภาครฐั อปท. ในการดูแลคุณภาพชีวติ ประชาชน โดยเปิดรับสมาชิกทุกคนในท้องถนิ่
โดยไม่เลือกปฏบิ ัติ ผลกั ดัน พ.ร.บ. โฉนดชมุ ชน เพื่อใหช้ ุมชนมีการบริหารจัดการและใชป้ ระโยชน์จากที่ดิน
และทรัพยากรในพ้ืนทร่ี ่วมกัน โดยมีแผนงานโครงการที่สำคัญ อาทิ แผนสนบั สนุนการพัฒนาเศรษฐกิจฐานราก
และชุมชนเข้มแข็ง สาระสำคัญของโครงการ มุ่งพัฒนาเศรษฐกิจชุมชน ผ่านเครือข่ายวิสาหกิจเพื่อสังคม
วิสาหกิจชุมชน โดยการสร้างความร่วมมือระหว่างภาคเอกชนและวิสาหกิจเพื่อสังคม (วิสาหกิจชุมชน) ใน
แต่ละพื้นที่ เพื่อการสร้างองค์ความรู้ รูปแบบการจัดการเพื่อสร้างความเข้มแข็งและความยั่งยืนของ
วิสาหกิจในระยะยาว รวมทั้งเผยแพร่ความรดู้ ้านการสง่ เสรมิ เศรษฐกิจชมุ ชนฐานราก พร้อมทงั้ ประสานงาน
กับจังหวัดและท้องถิ่นเพ่ือขยายผลจากชุมชนต้นแบบที่มีการนำไปใช้ในชุมชนอื่นๆ อย่างกว้างขวาง เพ่ือ
สนับสนุนนโยบายของรัฐภายใต้ยุทธศาสตร์ด้านการแก้ไขปัญหาความยากจน ลดความเหลื่อมล้ำ และ
สรา้ งการเตบิ โตจากภายใน เป็นตน้
สำนกั งานการท่องเที่ยวและกฬี าจงั หวดั สงขลา 91 มหาวิทยาลัยราชภัฏสงขลา
4.2 ยทุ ธศาสตรท์ ่ี 3 การสรา้ งความเข้มแข็งทางเศรษฐกิจและแขง่ ขันไดอ้ ย่างยัง่ ยนื
โดยมีวัตถปุ ระสงค์เพ่ือขยายโอกาสทางเศรษฐกิจและสังคมใหแ้ ก่กลุ่มประชากรร้อยละ
40 ทม่ี รี ายได้ต่ำสุด เพอื่ ให้คนไทยทกุ คนเขา้ ถึงบริการทางสังคมที่มีคุณภาพได้อย่างทัว่ ถึง และสร้างความเข้มแข็ง
ให้กับชุมชน แนวทางที่เกี่ยวข้องประกอบด้วย การพัฒนาบริการและการท่องเที่ยว โดยการพัฒนา
อุตสาหกรรมทอ่ งเทยี่ วเชิงบรู ณาการ ได้แก่
1) ส่งเสรมิ การสร้างรายได้จากการท่องเท่ยี ว
โดยดำเนินการ (1) ส่งเสริมการสร้างมูลค่าเพิ่มให้กับสินค้าและบริการด้าน
การท่องเที่ยวโดยใช้ประโยชน์จากอัตลักษณ์และเอกลักษณ์แห่งความเป็นไทยท่ีสะท้อนวัฒนธรรมท้องถิน่
และวิถีชีวิตชุมชน อาทิ การท่องเที่ยวเชื่อมโยงกับหนึ่งตำบลหนึ่งผลิตภัณฑ์ ซึ่งจะเป็นการกระจายรายได้
ไปสู่คนในชุมชนและท้องถิ่นทั่วประเทศอย่างทั่วถงึ และเป็นธรรม รวมทั้งส่งเสริมการท่องเท่ียวที่คำนึงถงึ
ขีดความสามารถในการรองรับระบบนิเวศเพื่อให้เกิดความสมดุลและยั่งยืนในการพัฒนาอุตสาหกรรม
การท่องเที่ยวไทย ตลอดจนพัฒนาแหล่งท่องเที่ยวเชิงสร้างสรรค์ที่มนุษย์สร้างขึ้น เพ่ือให้เป็น
แหล่งท่องเที่ยวใหม่ที่ดึงดูดนักท่องเที่ยวคุณภาพจากทั่วโลก (2) พัฒนากลุ่มคลัสเตอร์ท่องเท่ียว
ตามศักยภาพของพืน้ ท่ี เชอ่ื มโยงกับกิจกรรมการทอ่ งเท่ยี วตามความตอ้ งการของตลาด อาทิ การทอ่ งเท่ียว
โดยชุมชน การท่องเท่ียวเชิงสุขภาพ การทอ่ งเท่ยี วเชงิ เกษตร การท่องเทีย่ วทางทะเล การทอ่ งเที่ยวสีเขียว
การท่องเที่ยวเชิงศิลปะและวัฒนธรรม การท่องเที่ยวเพื่อการประชุมนิทรรศการ การท่องเท่ียวเชิงกีฬา
และการท่องเที่ยวกลุ่มมุสลิม (3) ฟื้นฟูความเชื่อมั่นและภาพลักษณ์ที่ดีของการท่องเที่ยวไทยสายตา
ชาวโลก (4) ดำเนินกลยทุ ธ์ทางการตลาดท้ังเชงิ รับและเชงิ รกุ ในตลาดเป้าหมายทั้งตลาดเดมิ และตลาดใหม่
โดยมุ่งเน้นนักท่องเที่ยวคุณภาพสูง ให้สอดคล้องกับกิจกรรมการท่องเที่ยวที่มุ่งเน้นให้เกิดความคุ้มค่าต่อ
ประสบการณ์มากกว่าการท่องเที่ยวที่คุ้มค่าเงิน รวมทั้งสนับสนุนให้คนไทยเดินทางท่องเที่ยว
ภายในประเทศมากข้ึนเพ่ือลดการพ่งึ พาตลาดตา่ งประเทศ (5) พฒั นาทกั ษะฝีมอื บุคลากรภาคบริการ และ
การทอ่ งเทย่ี ว จดั อบรมมคั คุเทศกภ์ าษาต่างประเทศทั่วประเทศ และ (6) พฒั นาระบบคมนาคมขนสง่ ให้เกิด
ความเชอื่ มโยงกันเป็นโครงข่ายท้งั ทางบก ทางนำ้ และอากาศ
2) ปรับปรุงกฎหมายที่เก่ยี วขอ้ งกบั การท่องเที่ยวให้มีความทันสมยั
จัดทำ และบังคับใช้มาตรฐานด้านการท่องเที่ยว โดย (๑) เร่งปรับกฎหมาย
และระเบียบที่เอ้ือต่อการพัฒนา อุตสาหกรรมและบริการสำหรับอนาคต โดยให้ความสำคัญกับการบูรณาการ
หลักการและการบังคับใช้ กฎหมายและกฎระเบียบต่างๆ ให้มีความสอดคล้องกัน เพื่อให้สามารถนำไปสู่
การอำนวยความสะดวกและการพัฒนาภาคการผลิตและบริการได้ตรงตามทิศทางที่ก ำหนดอย่างมี
ประสิทธิภาพ (๒) ทบทวน ปรับปรุง และ พัฒนากฎหมาย กฎระเบียบ และนโยบายที่เกี่ยวข้องกับ
อุตสาหกรรมกีฬา ธุรกิจบริการและการท่องเที่ยวของประเทศให้สอดคล้องกับสภาวการณ์และการจัดทำ
กฎหมายที่เกี่ยวข้องกับมาตรฐานการท่องเที่ยวของไทยสู่สากล และ (๓) ส่งเสริมให้คนทุกกลุ่มสามารถ
เขา้ ถงึ การท่องเทย่ี วไดต้ ามสิทธิทพ่ี งึ มีพงึ ไดข้ องบุคคล
3) ปรบั โครงสร้างการบรหิ ารจัดการด้านการทอ่ งเท่ียว
เพื่อให้เป็นกลไกในการบริหารจัดการและกำหนดทิศทางการพัฒนาที่ชัดเจน
โดยมุ่งเน้นการมีส่วนร่วมของทุกภาคส่วนทั้งภาครัฐ ภาคเอกชน สถาบันการศึกษา และภาคประชาสังคม
ในการยกระดับอุตสาหกรรมท่องเที่ยวของประเทศให้เติบโตอย่างสมดุลและยั่งยืน รวมทั้งกระจาย
ผลประโยชนอ์ ยา่ งเป็นธรรมและเท่าเทยี ม
สำนกั งานการทอ่ งเท่ยี วและกฬี าจงั หวดั สงขลา 92 มหาวิทยาลยั ราชภฏั สงขลา
โดยมีแผนงาน โครงการสำคัญ อาทิ แผนงานส่งเสริมและสนับสนุนธุรกิจ
บริการที่มีศักยภาพ แผนพัฒนาและฟื้นฟูแหล่งท่องเที่ยวหลักและแหล่งท่องเที่ยวรองของประเทศ
แผนงานส่งเสริมการท่องเที่ยวรายสาขา แผนงานส่งเสริมการท่องเที่ยวในเขตพัฒนาการท่องเที่ยว
การดำเนินงานในช่วงที่ผ่านมาคณะกรรมการนโยบายการท่องเที่ยวแห่งชาติได้มีการประกาศเขตพัฒนา
การท่องเที่ยวไปแล้ว จำนวน ๙ เขต ประด้วย (๑) เขตพัฒนาการท่องเท่ียวอารยธรรมล้านนา
(๒) เขตพัฒนาการท่องเที่ยวฝั่งทะเลตะวันออก (๓) เขตพัฒนาการท่องเที่ยวอารยธรรมอีสานใต้
(๔) เขตพัฒนาการท่องเที่ยวฝั่งทะเลตะวันตก (5) เขตพัฒนาการท่องเที่ยวอันดามัน (๖) เขตพัฒนา
การท่องเที่ยวมรดกโลกด้านวัฒนธรรม (๗) เขตพัฒนาการท่องเที่ยววิถีชีวิตลุ่มน้ำโขง (๘) เขตพัฒนา
การท่องเที่ยววิถีชีวิตลุ่มน้ำเจ้าพระยาตอนกลาง และ (๙) เขตพัฒนาการท่องเที่ยวหมู่เกาะทะเลใต้
ต่อมาเมื่อวันที่ ๑๒ มีนาคม ๒๕๖๑ มติที่ประชุมคณะกรรมการนโยบายการพัฒนาการท่องเที่ยว
แห่งชาติ ได้เห็นชอบในหลักการประกาศเขตพัฒนาการท่องเที่ยวเพิ่มเติม ๖ เขต ประกอบด้วย
(๑) เขตพัฒนาการท่องเที่ยวเมืองเก่ามีชีวิต (๒) เขตพัฒนาการท่องเที่ยววิถีชีวิตชายฝ่ังทะเลอ่าวไทย
(๓) เขตพัฒนาการท่องเที่ยวผืนป่ามรดกโลกดงพญาเย็น – เขาใหญ่ (๔) เขตพัฒนาการท่องเที่ยว
ธรณีวิทยาถิ่นอีสาน (๕) เขตพัฒนาการท่องเท่ียววิถีชีวิตลุ่มน้ำทะเลสาบสงขลา และ (๖) เขตพัฒนา
การท่องเที่ยวพหุวัฒนธรรมชายแดนใต้ จะครอบคลุมพื้นที่การท่องเที่ยวที่สำคัญทั่วประเทศ ซึ่งการจัดทำ
แผนส่งเสริมการท่องเที่ยวจะเป็นแนวทางการกระตุ้นการท่องเที่ยวในพื้นที่ และส่งเสริมการเชื่อมโยง
เส้นทางระหว่างเมืองท่องเที่ยวหลัก และเมืองรองเพิ่มขึ้น แผนงานพัฒนาแหล่งท่องเที่ยวเชิงสร้างสรรค์ท่ี
มนษุ ย์สร้างข้ึน เพื่อการส่งเสริมใหเ้ กิดแหล่งท่องเทย่ี วใหม่ๆ เพือ่ รองรับการขยายตัวด้านการท่องเท่ียว จึง
มีความจำเป็นต่อการพัฒนาแหล่งท่องเที่ยวเชิงสร้างสรรค์ท่ีมนุษย์สร้างขึ้น ดังนั้น ควรจัดทำแผนพัฒนาท่ี
กำหนดแนวทางการพัฒนาที่ชัดเจนเพื่อให้เกิดความสอดคล้องกับสภาพแวดล้อม วัฒนธรรม อัตลักษณ์
ของพ้ืนทท่ี ่องเท่ียว และเกิดประโยชนใ์ นเชิงเศรษฐกิจตอ่ ชุมชนท้องถน่ิ อีกทางหนึ่งดว้ ย
4.3 ยุทธศาสตรท์ ่ี 5 การเติบโตทเ่ี ป็นมิตรต่อสง่ิ แวดล้อมเพ่ือการพฒั นาทย่ี งั่ ยืน
โดยมแี นวทางที่เก่ยี วข้อง ได้แก่ แนวทางการสง่ เสริมการผลติ และการบริโภคทเี่ ป็นมิตร
กับสิ่งแวดล้อม เน้นการบริหารจัดการทรัพยากรอย่างมีประสิทธิภาพและยั่งยืน ภายใต้ปรัชญาเศรษฐกิจ
พอเพียง โดยใช้แนวคิดวัฏจักรชีวิต การส่งเสริมการท่องเที่ยวที่ยั่งยืน โดยคำนึงถึงขีดความสามารถใน
การรองรับของระบบนิเวศ การพัฒนา และการยกระดับมาตรฐานการบริหารจัดการแหล่งท่องเที่ยว
ธรรมชาติของไทยสู่สากล โดยควบคุมการใช้ประโยชน์พื้นที่อย่างเหมาะสม พัฒนาระบบการจัดการ
สิง่ แวดล้อมในแหล่งท่องเท่ียว โดยเฉพาะระบบการจัดการขยะมูลฝอยและบำบัดน้ำเสีย ปรบั ใช้มาตรการจำกัด
จำนวนนักท่องเที่ยวในแหล่งท่องเที่ยวที่มีระบบนิเวศเปราะบาง พัฒนาระบบการจัดเก็บรายได้จาก
การท่องเที่ยวในพื้นที่อนุรักษ์ทางทะเล หมู่เกาะ รวมทั้งอุทยานแห่งชาติ ให้เหมาะสมสำหรับใช้ในการอนุรักษ์
และพัฒนาแหล่งท่องเที่ยวธรรมชาติอย่างยั่งยืน ส่งเสริมแนวคิดการสร้างรายได้จากการอนุรักษ์ โดย
พัฒนาขีดความสามารถและเชื่อมโยงการท่องเที่ยวชุมชน และการท่องเที่ยวธรรมชาติกับการอนุรักษ์
ทรพั ยากร การสบื ทอดอตั ลักษณ์และวฒั นธรรมท้องถิ่น รวมท้ัง การสรา้ งรายได้จากผลิตภัณฑ์ชีวภาพของ
ท้องถ่ินดว้ ย
สำนกั งานการท่องเที่ยวและกฬี าจงั หวัดสงขลา 93 มหาวิทยาลยั ราชภัฏสงขลา
4.4 ยทุ ธศาสตร์ท่ี 9 การพัฒนาภาค เมือง และพืน้ ทเ่ี ศรษฐกิจ
เป็นยทุ ธศาสตร์การพัฒนาส่งผลต่อการพัฒนาเขตพฒั นาการท่องเที่ยววิถีชีวิตลุ่มน้ำ
ทะเลสาบสงขลา ดงั น้ี
1) วตั ถปุ ระสงค์
(๑) เพื่อกระจายความเจริญและโอกาสทางเศรษฐกิจไปสู่ภูมิภาคอย่างทั่วถึง
มากข้ึน
(๒) เพ่ือพัฒนาเมอื งศนู ยก์ ลางของจงั หวัดใหเ้ ปน็ เมืองนา่ อยสู่ ำหรับคนทุกกลมุ่
(๓) เพื่อพัฒนาและฟื้นฟูพื้นที่ฐานเศรษฐกิจหลักใหข้ ยายตัวอยา่ งเป็นมิตรตอ่
ส่งิ แวดลอ้ ม และเพ่มิ คุณภาพชีวติ ของคนในชมุ ชน
(๔) เพื่อพัฒนาพื้นที่เศรษฐกิจใหม่ให้สนับสนุนการเพิ่มขีดความสามารถใน
การแขง่ ขนั และการพัฒนาในพื้นทอ่ี ย่างย่ังยนื
2) เป้าหมายและตวั ช้ีวดั
เป้าหมายที่ ๑ ลดช่องว่างรายได้ระหว่างภาคและมีการกระจายรายได้ท่ี
เป็นธรรมมากข้นึ
ตวั ช้ีวดั ๑.๑ ผลติ ภัณฑภ์ าคตอ่ หวั ระหว่างภาคลดลง
ตวั ช้วี ดั ๑.๒ สัมประสทิ ธิ์การกระจายรายได้ระดับภาคลดลง
เป้าหมายที่ ๒ เพิ่มจำนวนเมืองศูนย์กลางของจังหวัดเป็นเมืองน่าอยู่
สำหรับคนทุกกลมุ่ ในสังคม
ตัวชวี้ ัด 2.1 เมืองศูนย์กลางของจังหวัดที่ได้รับการพัฒนาเป็นเมืองน่าอยู่
เพิ่มข้นึ
เปา้ หมายท่ี ๓ พ้นื ที่ฐานเศรษฐกิจหลักมีระบบการผลิตที่มีประสิทธิภาพสูง
และเปน็ มิตร ตอ่ ส่งิ แวดล้อม
ตัวชวี้ ดั ๓.๑ ค่าเฉลี่ยสารอินทรีย์ระเหยง่ายในพื้นที่อุตสาหกรรมหลัก
บรเิ วณมาบตาพดุ ไม่เกนิ เกณฑม์ าตรฐาน
ตวั ชว้ี ัด ๓.๒ ข้อร้องเรยี นของประชาชนเก่ยี วกับผลกระทบจากการประกอบการ
ในพื้นที่ลดลง
เป้าหมายท่ี ๔ เพมิ่ มลู ค่าการลงทุนในพื้นท่ีเศรษฐกิจใหม่บรเิ วณชายแดน
ตวั ช้ีวดั ๔.๑ มลู คา่ การลงทุนในพืน้ ทเ่ี ศรษฐกจิ พิเศษชายแดนเพิ่มข้ึนรอ้ ยละ ๒๐
ตัวชว้ี ดั ๔.๒ สถานประกอบการท่จี ดทะเบยี นในพน้ื ท่ีเศรษฐกิจใหม่เพ่ิมข้ึน
แนวทางการพัฒนาเมือง
พัฒนาเมืองศูนย์กลางของจังหวัดให้เป็นเมืองน่าอยู่สำหรับคนทุกกลุ่มในสังคม โดยมีความปลอดภัย
สิ่งแวดล้อมดี เศรษฐกิจดี เดินทางสะดวก ระบบสาธารณูปโภค สาธารณูปการมีคุณภาพและ ทั่วถึง และ
เน้นความสอดคล้องกบั อัตลกั ษณ์ ความหลากหลาย และศกั ยภาพของเมือง บนพื้นฐานการมีส่วนร่วม ของ
ทกุ ภาคส่วนในสังคม
๑) พัฒนาสภาพแวดล้อมเมืองศูนย์กลางของจังหวัดให้เป็นเมืองนา่ อยู่ เพ่ือการใชง้ านของคนทุกกลุ่ม
ในสังคมอย่างเท่าเทียม เอื้อต่อการขยายตัวทางเศรษฐกิจและสังคมอย่างมสี มดลุ จัดระบบสาธารณูปโภค
สาธารณูปการที่มีคุณภาพและเพียงพอต่อความต้องการของประชาชนและกิจกรรม เศรษฐกิจในเมือง
สำนกั งานการทอ่ งเทีย่ วและกีฬาจงั หวัดสงขลา 94 มหาวิทยาลยั ราชภฏั สงขลา
จัดระบบบริการสังคมท่ีได้มาตรฐานรวมทั้งที่อยู่อาศัยของผู้มีรายได้น้อย ให้ความสำคัญ ต่อการผังเมือง
การเพิ่มพื้นที่สีเขียว และการดูแลความปลอดภัยของประชาชนทั้งจากอุบัติภัย อาชญากรรม และ
การจราจร
๒) สง่ เสรมิ การจัดการสิง่ แวดลอ้ มเมืองอย่างมีบูรณาการภายใต้การมสี ่วนรว่ มของส่วนกลาง สว่ นท้องถ่ิน
ภาคประชาสังคม และภาคเอกชน ใช้แนวทางการจดั การขยะมลู ฝอยอย่างครบวงจร ปรับปรงุ การรวบรวม
ขยะ การคัดแยก การนำกลับมาใช้ประโยชน์ และจัดตั้งสถานที่จัดการขยะมูลฝอยร่วมกัน ระหว่างชุมชน
ตลอดจนรณรงค์การใช้น้ำอย่างประหยัดเพื่อชว่ ยลดมลพิษทางน้ำ และเพมิ่ ประสิทธภิ าพการใช้พลังงานใน
เขตเมอื ง
๓) พัฒนาระบบขนส่งสาธารณะในเขตเมือง เพื่อบรรเทาปัญหาจราจรและให้ประชาชนเข้าถึง
บริการระบบขนส่งสาธารณะซึ่งมีต้นทุนต่ำและเป็นมิตรกับสิ่งแวดล้อม โดยให้ความสำคัญต่อระบบ
รถประจำทาง ระบบทางจักรยาน ทางเท้า และการพัฒนาสถานีขนส่งสาธารณะในเขตเมือง ภายใต้
หลักการส่งเสริมความสะดวกปลอดภัยในการเดินทางของคนทุกช่วงวัยและผู้พิการ รวมทั้งส่งเสริมความเชือ่ มโยง
ระหว่างเมอื งและชนบท
๔) รักษาอัตลักษณ์ของเมืองและสร้างคุณค่าของทรัพยากรเพื่อกระจายรายได้ ให้คนในท้องถ่ิน
โดยให้ความสำคัญต่อการอนุรักษ์ สืบสานประเพณี วัฒนธรรม สถาปัตยกรรมพื้นบ้าน และเมืองเก่า
ตลอดจนใช้เศรษฐกิจดิจิทัลต่อยอดการพัฒนาเมือง ควบคู่กับการส่งเสริมการเรียนรู้ของชุมชน และการสร้าง
“แบรนด์” หรือเอกลักษณข์ องเมือง เพือ่ สนับสนุนการพฒั นาเมอื งอยา่ งมีคณุ คา่ ทั้งทางด้านเศรษฐกิจ และสงั คม
๕) เพ่ิมประสิทธิภาพการบรหิ ารจัดการเมือง โดยรวมองค์กรปกครองสว่ นท้องถน่ิ ในเขตเมืองให้มี
ขนาดที่เหมาะสม เสริมสรา้ งขีดความสามารถขององค์กรปกครองส่วนท้องถิน่ และความร่วมมือระหว่างกัน
เพื่อให้บริหารจัดการเมืองได้อย่างมีประสิทธิภาพ รวมทั้งให้ประชาชนในพื้นที่มีส่วนร่วม ในการวางแผน
การพัฒนาเมือง การจัดทำ ผังเมืองและการบังคับใช้ อีกทั้งเพิ่มบทบาทของหน่วยงานสว่ นกลาง ในการสนับสนนุ
การพัฒนาเมืองทั้งด้านเทคนิคและการจัดสรรงบประมาณ รวมถึงเปิดโอกาสให้ภาคเอกชน เข้ามีส่วนรว่ ม
ในการพัฒนาในรูปแบบการร่วมลงทุนระหว่างรัฐและเอกชน (Public Private Partnership: PPP) และ
นำข้อมูลสารสนเทศมาใช้ในการวางแผนพฒั นาเมอื ง
แผนพัฒนาระดบั กระทรวง
แผนพัฒนาการท่องเที่ยวแห่งชาติ ฉบับที่ 2 จัดทำขึ้น ภายใต้คณะกรรมการนโยบายการ
ท่องเที่ยวแห่งชาติ (ท.ท.ช.) มีอำนาจและหน้าที่หลักในการส่งเสริมการบริหารและพัฒนาการท่องเที่ยว
รวมท้ังจัดทำแผนพัฒนาการท่องเที่ยวแห่งชาติเสนอต่อคณะรัฐมนตรีเพื่อพิจารณาอนุมัติ แผนพัฒนา
การท่องเท่ียวแห่งชาติ ฉบับที่ ๒ (พ.ศ. ๒๕๖๐ – ๒๕๖๔) ได้คำนงึ ถงึ บริบทของประเทศไทยในการพัฒนา
ภายใต้กรอบการวิเคราะห์แบบองค์รวม โดยสรุปจากการศึกษาข้อมูลปฐมภูมิที่ได้สำรวจความเห็นจาก
ผู้มีส่วนเกี่ยวข้องทั้งภาครัฐและเอกชน รวมถึงข้อมูลทุติยภูมิจากเอกสารและงานวิจัยที่เกี่ยวข้อง โดยได้มี
การดำเนินการตาม ๕ ขั้นตอนหลัก ได้แก่ (๑) การประเมินผลการดำเนนิ งานตามแผนพฒั นาการทอ่ งเที่ยวแห่งชาติ
พ.ศ. ๒๕๕๕ – ๒๕๕๙ (๒) การศึกษาสภาพแวดล้อมและบริบทการท่องเที่ยวของประเทศและของโลก
(๓) การทบทวนการพัฒนาการท่องเที่ยวของประเทศคู่แข่งและประเทศต้นแบบรายสำคัญ (๔) การทบทวน
นโยบายและแผนยุทธศาสตร์ดา้ นการท่องเทย่ี วของหนว่ ยงานต่างๆ ทเี่ กีย่ วข้อง (๕) การรบั ฟังความคิดเห็น
จากผู้ที่มีส่วนเกี่ยวข้อง โดยคำนึงถึงการมีส่วนร่วมของทุกภาคส่วน ทั้งภาครัฐ ภาคเอกชน และ
ภาคประชาชน/ประชาสังคม ผ่านการสัมภาษณ์ผู้บริหาร ผู้ทรงคุณวุฒิ และผู้เชี่ยวชาญในสาขา
สำนักงานการทอ่ งเท่ียวและกฬี าจงั หวัดสงขลา 95 มหาวิทยาลยั ราชภัฏสงขลา
การท่องเที่ยว การจัดประชุมกลุ่มย่อยเพื่อรวบรวมข้อมูลความคิดเห็นและข้อเสนอแนะ จากผู้ที่เกี่ยวข้อง
ด้านการท่องเที่ยวจากทุกภาคส่วนทั่วประเทศ การจัดประชุมเพื่อรับฟังความคิดเห็นต่อข้อเสนอวิสัยทัศน์
การท่องเที่ยวไทย พ.ศ. ๒๕๗๙ และขอ้ เสนอร่างแผนพัฒนาการท่องเที่ยวแห่งชาติ ฉบบั ท่ี ๒ (พ.ศ. ๒๕๖๐ –
๒๕๖๔) โดยมีสาระสำคัญ ดงั น้ี
1. วิสัยทศั นแ์ ละเปา้ ประสงค์
๑.๑ วิสยั ทัศน์การทอ่ งเที่ยวไทย พ.ศ. ๒๕๗๙
“ประเทศไทยเป็นแหล่งท่องเทีย่ วคุณภาพช้นั นำของโลกที่เตบิ โตอย่างมีดุลยภาพบน
พืน้ ฐานความเปน็ ไทย เพอื่ ส่งเสริมการพัฒนาเศรษฐกจิ สงั คม และกระจายรายได้สู่ประชาชนทุกภาคส่วน
อยา่ งยั่งยนื ”
โดยมีแนวคิดหลัก ในการพัฒนาตามองค์ประกอบ ๕ ประการ ดงั นี้
๑) ประเทศไทยเป็นแหล่งท่องเที่ยวคุณภาพชั้นนำของโลก ด้วยการยกระดับ
คุณภาพและเพิ่มความหลากหลายของสินค้าและบริการด้านการท่องเที่ยวให้มีมาตรฐานเป็นที่ยอมรับใน
ระดับสากล มุ่งเพ่ิมรายได้จาก การท่องเที่ยวโดยเน้นการเพิ่มค่าใช้จ่ายและวันพักต่อครั้งของการเดินทาง
ของนักท่องเที่ยว และเสริมสร้างขีดความสามารถ ในการแข่งขันด้านการท่องเที่ยวของประเทศ
แผนพัฒนาการท่องเท่ยี วแห่งชาติ ฉบับท่ี ๒ (พ.ศ. ๒๕๖๐ – ๒๕๖๔) คณะกรรมการนโยบายการทอ่ งเท่ียว
แห่งชาติ
๒) การเติบโตอย่างมีดลุ ยภาพ โดยสง่ เสรมิ ดุลยภาพการเติบโตของการท่องเท่ียว
ระหวา่ งกล่มุ นกั ท่องเทยี่ ว เช่น ระหวา่ งนักทอ่ งเท่ียวชาวไทยและชาวต่างชาติ ระหวา่ งนักทอ่ งเท่ียวตามถิ่น
ที่อยู่ และระหว่างกลุ่มนักท่องเที่ยวทั่วไปและนักท่องเที่ยวที่มีความสนใจเฉพาะ ส่งเสริมดุลยภาพการเติบโต
ระหว่างพ้นื ท่ีท่องเทย่ี ว โดยเนน้ การกระจายการพัฒนาการท่องเที่ยวในเมืองท่องเทยี่ วรองและพื้นท่ีชุมชน
ท้องถิ่น ส่งเสริมดุลยภาพการเติบโตระหว่าง ช่วงเวลาและฤดูกาล โดยเน้นส่งเสริมการท่องเที่ยวในช่วง
เดือนมิถุนายน – กันยายน รวมทั้งส่งเสริมการท่องเที่ยว รูปแบบต่างๆ ที่ประเทศไทยมีศักยภาพหรือ
รูปแบบทีค่ วรพฒั นา
๓) การเติบโตบนพื้นฐานความเป็นไทยโดยเน้นการพัฒนาสินค้าและบริการด้าน
การท่องเที่ยว และแหล่งท่องเที่ยว ให้สอดคล้องกับอัตลักษณ์และวิถีไทย เสริมสร้างความเข้าใจแก่
นักท่องเที่ยวและประชาชนถึงอัตลักษณ์ ความเป็นไทย และเสริมสร้างความภาคภูมิใจในความเป็นไทย
และการเป็นเจา้ บา้ นที่ดสี ำหรบั ประชาชนทกุ ระดบั
๔) การส่งเสริมการพัฒนาเศรษฐกิจ สังคม และกระจายรายได้สู่ประชาชนทุก
ภาคส่วน โดยมุ่งพัฒนาการท่องเที่ยวใหเ้ ป็นแหล่งเพิ่มรายได้ และกระจายรายได้แก่ประเทศ พัฒนาการท่องเที่ยว
ให้เป็นกลไกหนึ่งในการขับเคลื่อน การพัฒนาโครงสร้างพื้นฐานของประเทศ เเละสร้างโอกาสเพื่อ
การพัฒนาเศรษฐกิจและสังคมของชาติ พัฒนาการท่องเที่ยวในภูมิภาคและเขตพัฒนาการท่องเที่ยว
โดยเฉพาะพื้นที่เมืองรองและชนบท และสนับสนุนภาคเอกชนลงทุนในอุตสาหกรรมท่องเที่ยวและ
อตุ สาหกรรมทเ่ี ก่ยี วเนอื่ ง
๕) การพัฒนาที่ยั่งยืน ด้วยการส่งเสริมความยั่งยืนของทรัพยากรธรรมชาติและ
สิง่ แวดลอ้ ม โดยการอนรุ ักษแ์ ละฟ้นื ฟูแหลง่ ท่องเทย่ี วท่ีเสย่ี งตอ่ การเสื่อมโทรม การบรหิ ารความสามารถใน
การรองรับนักท่องเที่ยว และการปลูกฝังจิตสำนึกความเป็นมิตรต่อส่ิงแวดล้อม ส่งเสริมความยั่งยืนของ
วฒั นธรรม โดยการเชิดชแู ละรักษาไว้ ซ่งึ เอกลักษณข์ องไทย คุณคา่ ดง้ั เดมิ และภูมปิ ญั ญาทอ้ งถ่ิน
สำนกั งานการท่องเท่ียวและกฬี าจงั หวดั สงขลา 96 มหาวิทยาลยั ราชภฏั สงขลา
เพื่อให้บรรลุวิสัยทัศน์ระยะ ๒๐ ปีจึงได้มีการวางแนวทางการพัฒนาในแต่ละช่วงเวลา
ออกเป็นระยะ ๕ ปี โดยในแผนพัฒนาการท่องเทีย่ วแห่งชาติฉบับที่ ๒ (พ.ศ. ๒๕๖๐ – ๒๕๖๔) นี้เป็นการวางแผน
พัฒนาการท่องเที่ยวในระยะ ๕ ปีแรก ซึ่งมีจุดมุ่งหมายเพื่อวางรากฐานและแก้ไขปัญหาเร่งด่วนที่เป็น
อุปสรรคสำคัญต่อการพัฒนาการท่องเที่ยว ทั้งด้านคุณภาพแหล่งท่องเที่ยว บุคลากรการท่องเที่ยว และ
โครงสร้างพื้นฐาน รวมทั้งการสร้างความสมดุลของการพัฒนา ทั้งในมิติของพื้นที่ เวลา กิจกรรม รูปแบบ
และกลุม่ นักท่องเทย่ี ว การเตรยี มความพรอ้ มของอุตสาหกรรมท่องเท่ียว สู่การเติบโตในอนาคตบนพื้นฐาน
ของการลงทุนพัฒนาเทคโนโลยีสารสนเทศสมัยใหม่ การทำงานอย่างบูรณาการระหว่าง ภาครัฐ
ภาคเอกชน ประชาชน และระหว่างประเทศ ทั้งนี้ เพื่อให้แผนพัฒนาการท่องเที่ยวแห่งชาติฉบับที่ ๒
(พ.ศ. ๒๕๖๐ – ๒๕๖๔) มีประสิทธิภาพที่จะเป็นแผนแม่บทในการพัฒนาการท่องเที่ยวไทยสู่วิสัยทัศน์ที่
คาดหมาย ได้อย่างแท้จริง ดังน้ัน จึงได้กำหนดเป้าประสงค์และตัวชี้วัดการพัฒนาการท่องเที่ยวไทยใน
กรอบระยะเวลา ๕ ปีข้างหน้า เพื่อวางรากฐานสู่การบรรลุวิสัยทัศน์การท่องเที่ยวไทย และขับเคลื่อน
การพฒั นาอุตสาหกรรม ทอ่ งเทยี่ วไทยไปในทศิ ทาง ทีเ่ หมาะสม ดังน้ี
๑.๒ เปา้ ประสงคร์ ะยะ ๕ ปี (พ.ศ. ๒๕๖๐ – ๒๕๖๔)
มรี ายละเอียดดงั น้ี
๑) การเป็นแหล่งท่องเที่ยวคุณภาพ เพื่อยกระดับขีดความสามารถในการแข่งขนั
ด้านการทอ่ งเทีย่ ว
๒) การเพ่ิมมลู คา่ ทางเศรษฐกิจของอตุ สาหกรรมทอ่ งเที่ยวอย่างสมดลุ
๓) การกระจายรายได้และผลประโยชน์จากการท่องเทย่ี วสู่ทุกพนื้ ท่ีและทุกภาคส่วน
๔) การพัฒนาการท่องเท่ียวอยา่ งยัง่ ยนื บนพื้นฐานอตั ลักษณ์และวิถีไทย
๑.๓ ตวั ชวี้ ัดระยะ ๕ ป(ี พ.ศ. ๒๕๖๐ – ๒๕๖๔)
๑) จำนวนแหล่งท่องเที่ยวและสถานประกอบการด้านการท่องเที่ยว ได้รับ
เครือ่ งหมายรับรองมาตรฐาน การทอ่ งเที่ยวไทยเพ่ิมสูงข้ึนอย่างน้อยร้อยละ ๕ ตอ่ ปี
๒) อันดับขีดความสามารถทางการแข่งขันด้านการท่องเที่ยวของประเทศไทย
เปน็ ๑ ใน ๓๐ อันดับแรก ของโลก หรอื ๑ ใน ๗ อันดบั แรกของภูมิภาคเอเชียแปซิฟิก
๓) ความเชื่อมั่นในสินค้าและบริการด้านการท่องเที่ยวของไทยที่มีคุณภาพได้
มาตรฐานไม่น้อยกว่า ร้อยละ ๙๐
๔) รายได้จากนกั ทอ่ งเท่ยี วชาวต่างชาติ มีอัตราการขยายตัวไมต่ ำ่ กว่าร้อยละ ๑๐ ต่อปี
๕) การเดินทางท่องเที่ยวภายในประเทศของนักท่องเที่ยวชาวไทย มีอัตรา
การขยายตวั ไมต่ ำ่ กว่าร้อยละ ๓ ตอ่ ปี
๖) สัดส่วนการเดินทางท่องเที่ยวของนักท่องเที่ยวต่างชาติในช่วงเดือนมิถุนายน –
กนั ยายน ไม่ตำ่ กว่า ๑ ใน ๓ ของการเดินทางตลอดท้ังปี
๗) รายได้จากการท่องเที่ยวในจังหวัดรอง (จังหวัดที่มีจำนวนผู้เยี่ยมเยอื นต่ำกว่า
๑ ลา้ นคน) มีอตั ราการขยายตัวไมต่ ำ่ กวา่ รอ้ ยละ ๑๒ ตอ่ ปี
๘) ดัชนีการรับรู้และเข้าใจในเอกลักษณ์ความเป็นไทยของนักท่องเที่ยว
ชาวต่างชาตแิ ละนกั ท่องเท่ยี วชาวไทยเพิ่มสงู ขนึ้ อยา่ งต่อเนอ่ื งในทุกๆ ปี
๙) อันดับขีดความสามารถทางการแข่งขันด้านการท่องเที่ยวของประเทศไทย
ด้านความเด่นชัดของวัฒนธรรมและนันทนาการจากการสืบค้นออนไลน์ด้านการท่องเที่ยว (Cultural &
Entertainment Tourism Digital Demand) เป็น ๑ ใน ๑๐ อนั ดบั แรกของโลก
สำนกั งานการทอ่ งเทีย่ วและกีฬาจงั หวดั สงขลา 97 มหาวิทยาลัยราชภฏั สงขลา
๑๐) ดัชนีด้านความยั่งยืนของสิ่งแวดล้อมและทรัพยากรธรรมชาติที่เกี่ยวข้อง
โดยตรงกับการท่องเที่ยวของประเทศไทยใน ๖ มิติที่สำคัญพัฒนาขึ้นอย่างน้อย ๑๐ อันดับในแต่ละมิติ ๔
ยุทธศาสตรก์ ารพฒั นาในระยะแผนพฒั นาการทอ่ งเทีย่ วแหง่ ชาติ ฉบับท่ี ๒ (พ.ศ. ๒๕๖๐ – ๒๕๖๔)
2. ยุทธศาสตร์การพฒั นา
เพอ่ื ใหบ้ รรลวุ ิสยั ทัศน์ เป้าหมายและตัวชวี้ ดั ไดก้ ำหนดยทุ ธศาสตร์การพฒั นาการท่องเท่ียว
แห่งชาติ ฉบับที่ 2 (พ.ศ. ๒๕๖๐ – ๒๕๖๔) จำนวน 5 ยทุ ธศาสตร์ ได้แก่
ยุทธศาสตรท์ ี่ ๑ การพฒั นาคุณภาพแหล่งท่องเที่ยว สินคา้ และบริการดา้ นการทอ่ งเทยี่ ว
ให้เกิดความสมดุล และยง่ั ยืน
มแี นวทางการพัฒนา ดงั น้ี
๑) พัฒนาคุณภาพแหล่งท่องเที่ยว สินค้าและบริการทุกรูปเเบบอย่างมีมาตรฐาน
โดยการส่งเสริมและพัฒนาคุณภาพสินค้าและบริการด้านการท่องเที่ยวทั้งระบบ เสริมสร้าง พัฒนาและ
ปรับปรุงมาตรฐานด้านการท่องเท่ียวและบริการ ใหค้ รอบคลุมทุกรปู แบบ และสง่ เสริมขดี ความสามารถใน
การแข่งขนั ด้านธุรกิจการถา่ ยทำภาพยนตรต์ ่างประเทศในประเทศไทย รวมถึงการเพ่ิมขีดความสามารถใน
การรองรับด้านการท่องเที่ยวเพื่อก้าวสู่การเป็นผู้นำคุณภาพของแหล่งท่องเที่ยว สินค้า และบริการระดับ
โลกสากล
๒) พัฒนาแหล่งท่องเที่ยวสินค้าและบริการอย่างยั่งยืน โดยการส่งเสริมให้ภาคี
เครือข่ายการท่องเที่ยว ทั้งภาครัฐ เอกชน และชุมชน เข้ามามีส่วนร่วมด้านการบริหารจัดการ ตั้งอยู่บน
พื้นฐานการพัฒนาการท่องเที่ยวอย่างยั่งยืน ทั้งในเชิงอัตลักษณ์ วิถีชีวิต วัฒนธรรม ประเพณี และ
สิ่งแวดลอ้ มในระดับพื้นท่ี ไดแ้ ก่ การกำหนดขีดความสามารถในการรองรับ นักทอ่ งเทย่ี ว การสง่ เสริมการลงทุน
ในพ้ืนที่ การสง่ เสรมิ สร้างสรรคน์ วัตกรรมดา้ นการท่องเท่ยี ว และสนับสนนุ ผู้ประกอบการใหใ้ ช้นวตั กรรมใน
การผลติ สนิ คา้ และบริการ การดูแลรักษาและปลูกจิตสำนึกในการอนุรักษ์ทรัพยากรการท่องเท่ียว เป็นตน้
๓) สร้างสมดุลในแหล่งท่องเท่ียวสินค้าและบริการ ทั้งในเชิงพื้นที่เชิงเวลา ฤดูกาล
และรูปแบบการท่องเท่ียว โดยการส่งเสริมความสมดุลเชิงพื้นที่ในการท่องเที่ยว ทั้งในแง่การกระจาย
รายได้และจำนวนนักท่องเที่ยว ได้แก่ การจัดตั้ง เขตพัฒนาการท่องเที่ยว เพื่อพัฒนาการท่องเที่ยวใน
จังหวัดและพื้นที่ที่มีศักยภาพ การพัฒนาการท่องเที่ยวในเมืองรอง การพัฒนาการท่องเที่ยวในชนบท
การพฒั นาสินค้าและบริการท่ีโดดเด่นเป็นเอกลักษณข์ องแต่ละท้องถิ่น เปน็ ต้น และการสง่ เสริมความสมดุลเชิง
เวลาและฤดูกาลในการท่องเที่ยว ได้แก่ การสร้างสรรค์กิจกรรมหรือเทศกาลประจำปี ในพื้นที่ต่างๆ การ
สร้างสถานท่ที ่องเทยี่ วแหง่ ใหม่ (Man - Made Attractions) เป็นต้น
ยุทธศาสตร์ที่ ๒ การพัฒนาโครงสร้างพื้นฐานและสิ่งอำนวยความสะดวก เพื่อรองรับ
การขยายตวั ของ อตุ สาหกรรมท่องเทยี่ ว
แนวทางการพฒั นา ประกอบดว้ ย
๑) พฒั นาระบบโลจสิ ติกส์ด้านการท่องเทย่ี วโดยการพัฒนาระบบการคมนาคมขนส่ง
ในการเดินทางเข้าสู่ประเทศ ท้ังทางบก ทางน้ำ และทางอากาศ ได้แก่ การพัฒนาเส้นทางคมนาคมทางบก
เพือ่ เขา้ ถงึ แหล่งท่องเท่ียว ยกระดบั ระบบขนส่งสาธารณะ เพ่อื อำนวยความสะดวกในการเดินทางระหว่าง
สถานที่ท่องเที่ยวพัฒนาเส้นทางคมนาคมทางน้ำที่สามารถเชื่อมโยงกับรูปแบบการเดินทางอื่นๆ พัฒนา
ศักยภาพของสนามบินในการรองรับนักท่องเที่ยว เพิ่มเส้นทางและจำนวนเที่ยวบินระหว่างประเทศและ
ภายในประเทศท่ีเชื่อมโยงระหวา่ งเมืองทอ่ งเทีย่ วหลักและเมืองท่องเทย่ี วรอง
สำนกั งานการท่องเทีย่ วและกีฬาจงั หวัดสงขลา 98 มหาวิทยาลยั ราชภฏั สงขลา
๒) พัฒนาสิง่ อำนวยความสะดวกด้านการท่องเทยี่ ว โดยการปรบั ปรุงระบบการตรวจ
คนเข้าเมือง ปรับปรุง และอำนวยความสะดวกในการเดินทางผ่านแดน ปรับปรุงป้ายบอกทางและป้าย
สัญลักษณ์ให้เป็นมาตรฐานเดียวกัน จัดทำแผนที่ท่องเที่ยวให้ครอบคลุมทุกแหล่ง เพิ่มจุดบริการ Free -
WiFi ในแหล่งท่องเทีย่ ว จัดทำระบบบัตรโดยสารเดียวที่ใช้ได้กับทุกชอ่ งทางการเดินทาง พัฒนาสิ่งอำนวย
ความสะดวกเพื่อรองรับการท่องเที่ยวที่ปราศจากอุปสรรคสำหรับคนท้ังมวล (Tourism for All) ได้แก่
ห้องน้ำคนพกิ าร ทางลาด ราวจบั เป็นตน้ และพฒั นาแอปพลิเคชันทอ่ี ำนวยความสะดวกใหน้ กั ท่องเทย่ี ว
๓) พัฒนาระบบความปลอดภัยและสุขอนามัยในแหล่งท่องเที่ยว โดยการสนับสนุน
เครือ่ งมือและอุปกรณ์ เพ่อื ป้องกนั และชว่ ยเหลือนักท่องเที่ยว ได้แก่ กล้องวงจรปดิ เคร่ืองแปลภาษา การติดต้ัง
ไฟในสถานที่ท่องเที่ยว อุปกรณ์ช่วยเหลือนักท่องเที่ยวเบื้องต้น จัดตั้งศูนย์ช่วยเหลือนักท่องเที่ยวให้
ครอบคลุมทุกพื้นที่ท่องเที่ยว ส่งเสริมสุขอนามัย ในแหล่งท่องเที่ยว เช่น ปรับปรุงสุขาสาธารณะ การจัดการ
ขยะและระบบบำบัดนำ้ เสียในแหล่งท่องเทยี่ ว
ยุทธศาสตร์ที่ ๓ การพัฒนาบุคลากรด้านการท่องเที่ยว และสนับสนุนการมีส่วนร่วม
ของประชาชนในการ พฒั นาการท่องเที่ยว
มแี นวทางการพัฒนา ประกอบดว้ ย
๑) พัฒนาศักยภาพบคุ ลากรด้านการทอ่ งเท่ียวทัง้ ระบบให้มีขีดความสามารถในการแข่งขัน
สอดคล้องกับมาตรฐานสากล และเพียงพอต่อความต้องการของตลาด โดยการส่งเสริมความร่วมมือ
ระหว่างภาครัฐ ภาคเอกชน และชุมชนในการพัฒนาและปรับปรุงหลักสูตรที่เกี่ยวข้องกับการพัฒนา
บุคลากรด้านการท่องเท่ียวที่สอดคล้องความต้องการของตลาดแรงงาน สร้างแรงจูงใจให้ผู้ประกอบการ
อุตสาหกรรมด้านการท่องเที่ยวสนับสนุนบุคลากรให้มีสมรรถนะขั้นพื้นฐานตามตำแหน่งงาน และได้รับ
การฝึกอบรมทไ่ี ดม้ าตรฐานสากล
๒) ส่งเสริมให้ประชาชนมีส่วนร่วมในการบริหารจัดการดา้ นการทอ่ งเที่ยวและได้รับ
ประโยชน์จากการท่องเที่ยวโดยการส่งเสริมให้ประชาชนมีความรู้ ความเข้าใจด้านการท่องเ ที่ยวและ
การบริหารจัดการการท่องเที่ยว เปิดโอกาสให้ประชาชนและชุมชนมีส่วนร่วมในการพัฒนาสินค้าและ
บริการบนพื้นฐานของมรดกและวัฒนธรรมท้องถิ่น จัดทำหลักสูตรการฝึกอบรมทักษะธุรกิจพื้นฐานเพื่อ
ส่งเสรมิ การประกอบธุรกิจใหม่ในอุตสาหกรรมท่องเที่ยว เพ่มิ ชอ่ งทางการลงทนุ และพัฒนาธรุ กิจด้านการท่องเที่ยว
ให้แก่ภาคเอกชน ภายใต้หลักการสนับสนุนความคิดสร้างสรรค์และนวัตกรรม Thailand4.0 เเผนพัฒนา
การทอ่ งเทีย่ วแห่งชาติ ฉบับที่ ๒ (พ.ศ. ๒๕๖๐ – ๒๕๖๔) คณะกรรมการนโยบายการท่องเท่ียวแหง่ ชาติ
ยุทธศาสตร์ที่ ๔ การสร้างความสมดุลให้กับการท่องเที่ยวไทย ผ่านการตลาดเฉพาะ
กลุ่ม การส่งเสริมวิถีไทย และการสรา้ งความเช่อื ม่ันของนักทอ่ งเท่ียว
โดยมีแนวทางการพัฒนา ประกอบดว้ ย
๑) เสริมสร้างภาพลักษณ์คุณภาพเเละความปลอดภัยให้กับประเทศไทย โดยการพัฒนา
ภาพลักษณ์ และความเชอ่ื มั่นด้านคณุ ภาพ มุ่งเน้นการสื่อสารคณุ ค่าและภาพลักษณป์ ระเทศไทยเป็นแหล่ง
ท่องเที่ยวยอดนิยม (Preferred Destination) ที่มีคุณภาพสูงต่อนักท่องเที่ยว การทำการตลาดเป้าหมาย
และสร้างการรับรู้แก่นักท่องเที่ยว ผ่านช่องทางต่างๆ ด้านมาตรการรักษาความปลอดภัยและมาตรการ
ป้องกันของประเทศไทย ข้อควรปฏิบัติ เพื่อความปลอดภัย และสิ่งที่ควรกระทำในกรณีฉุกเฉิน เพื่อช่วย
สง่ เสริมภาพลักษณ์ของประเทศไทยเป็นแหล่งท่องเทีย่ วที่ปลอดภัย รวมถึงการสง่ เสริมการบังคับใช้และให้
ความรู้เกี่ยวกับกฎหมายทเ่ี กยี่ วข้องแก่นกั ท่องเทีย่ วและสาธารณชน
สำนกั งานการท่องเทีย่ วและกฬี าจงั หวดั สงขลา 99 มหาวิทยาลยั ราชภัฏสงขลา
๒) ส่งเสริมการตลาดเฉพาะกลุ่มเพ่ือดึงดูดการเดินทางท่องเที่ยว และกระตุ้นการใช้จ่าย
ของนักท่องเที่ยวกลุ่มต่างๆ โดยการส่งเสริมการตลาดแบบเฉพาะกลุ่มสำหรับนักท่องเที่ยวทั่วไป
กลุ่มตลาดระดับกลาง - บน (มีรายได้ ส่วนบุคคลสูงกว่า ๒๐,๐๐๐ เหรียญสหรัฐต่อปี) ในพื้นที่ตลาดที่มี
ศักยภาพ และการทำการตลาดแบบเฉพาะกลุ่มสำหรับนักท่องเที่ยวกลุ่มความสนใจพิเศษ เช่น
กลุ่มนกั ท่องเที่ยวเชงิ สขุ ภาพ กลมุ่ นักท่องเทีย่ วเชิงนเิ วศและสงิ่ แวดลอ้ ม เป็นตน้
๓) ส่งเสริมเอกลักษณ์ของประเทศไทยและของแต่ละท้องถ่ินด้วยการสื่อสาร
เอกลักษณ์ความเป็นไทยให้เป็นทีเ่ ข้าใจในเวทีโลก อาทิ การสร้างคุณคา่ ความเป็นไทยในสินคา้ และบรกิ าร
ต่างๆ ผ่านสัญลักษณ์ “Thainess” บนสินค้า และบริการท่ีคงอัตลักษณ์ความเป็นไทย การสื่อสาร
เอกลกั ษณ์ความเป็นไทยผา่ นส่ือสร้างสรรค์และนวตั กรรมทางส่ือต่างๆ เชน่ รายการโทรทัศน์ การจัดแสดง
Roadshow เป็นต้น และการส่งเสรมิ เอกลักษณ์ของแต่ละภมู ิภาคและจังหวดั โดยการพัฒนาแบรนด์และ
สอื่ สารความแตกตา่ งของภาคและจงั หวัดตา่ งๆ ในรูปแบบการเลา่ เร่อื ง (Storytelling) การสอ่ื สารเรอ่ื งราว
อยา่ งสร้างสรรค์ผ่านช่องทางการตลาดทีเ่ ปน็ ที่นิยมในกลุม่ เป้าหมาย
๔) สง่ เสรมิ การท่องเที่ยวภายในประเทศและการท่องเทย่ี วที่สมดุลเชิงพ้ืนที่และเวลา
โดยการสร้างการรับรู้ สินค้า บริการ และแหล่งท่องเที่ยว เพื่อกระตุ้นการท่องเที่ยวนอกฤดูกาล อาทิ การจัด
กิจกรรม เทศกาล และงานประเพณี ประจำถิ่นในแต่ละเดือน การสร้างความนิยมของจังหวัดท่องเที่ยว
เมืองรอง เช่น การโฆษณาประชาสัมพันธ์ และการส่งเสริม การขายแพ็กเกจการท่องเที่ยวร่วมกับ
ภาคเอกชน เป็นต้น และการส่งเสริม “ไทยเที่ยวไทย” ได้แก่ การสร้างค่านิยม การเดินทางท่องเที่ยวใน
ประเทศให้แก่คนไทยทุกคนในทุกเพศทุกวัย การส่งเสริมการตลาดแบบมีเป้าหมายเฉพาะ เช่น กลุ่มผู้สูงอายุ
กลุ่มนักเรียนนักศึกษา กลุ่มสุภาพสตรี รวมถึงการสนับสนุนมาตรการทางการเงินเพื่อส่งเสริมการใช้จ่าย
ช่วงการทอ่ งเท่ยี ว อาทิ มาตรการการลดหย่อนทางภาษี
๕) ส่งเสริมความร่วมมือกับผู้ที่มีส่วนเกี่ยวข้องและการใช้เทคโนโลยีในการทำ
การตลาดดว้ ยการสง่ เสริมความรว่ มมือระหว่างภาคส่วนในการทำการตลาด ได้แก่ การร่วมมือกับชุมชนใน
การสร้างสรรค์สินค้าและบริการทางการท่องเที่ยว ให้สะท้อนอัตลักษณ์ของชุมชนและสอดคล้องแบรนด์
จังหวัด การส่งเสริมการตลาดร่วมกันระหว่างภาครัฐและภาคเอกชน และการส่งเสริมการใช้เทคโนโลยี
สนบั สนนุ การตลาด เชน่ การสนบั สนุนการพัฒนาและตอ่ ยอดแอปพลิเคชันที่สง่ เสริมการทำการตลาด เพ่ิม
ประสทิ ธิภาพหน่วยงานที่รับผิดชอบการตลาดดิจทิ ัล ทงั้ ในดา้ นการดแู ล บริหาร และวิเคราะห์สถิติ ข้อมูล
ออนไลน์เกี่ยวกับการท่องเที่ยวไทย แผนพัฒนาการท่องเที่ยวแห่งชาติ ฉบับที่ ๒ (พ.ศ. ๒๕๖๐ – ๒๕๖๔)
คณะกรรมการนโยบายการทอ่ งเท่ียวแห่งชาติ
ยุทธศาสตร์ที่ ๕ การบูรณาการการบริหารจัดการการท่องเที่ยวและการส่งเสริมความ
รว่ มมอื ระหวา่ งประเทศ
โดยมแี นวทางการพัฒนา ประกอบด้วย
๑) ส่งเสริมการกำกับดูแลการพัฒนาและบริหารจัดการการท่องเที่ยวอย่างมี
ประสิทธิภาพ โดยการเสริมสร้างการทำงานอย่างบูรณาการระหว่างหน่วยงานระดับนโยบาย โดยมี
คณะกรรมการนโยบายการท่องเที่ยวแห่งชาติและกระทรวงการท่องเท่ียวและกีฬาเป็นหน่วยงานหลักใน
การกำหนดนโยบาย ประสานงาน กำกับติดตามและประเมินผลการดำเนินงาน ส่งเสริมการกระจาย
อำนาจสู่หน่วยงานระดับภูมิภาคและท้องถิ่น ขับเคลื่อนแผนและการปฏิบัติงานที่สอดคล้องกับแนวทาง
การพัฒนาการทอ่ งเทีย่ วชาติ พัฒนากระบวนการการทำงานร่วมกันระหวา่ งภาครัฐ เอกชนและ ประชาชน
ส่งเสริมการแลกเปลี่ยนข้อมูลองค์ความรู้ จัดสรรงบประมาณและบุคลากรให้สอดคล้องกับความต้องการ
สำนักงานการทอ่ งเทย่ี วและกีฬาจงั หวัดสงขลา 100 มหาวิทยาลยั ราชภฏั สงขลา
ของหน่วยงานในทุกระดับ ผลักดันให้เกดิ ผลสัมฤทธิ์ในการพัฒนาการท่องเทีย่ ว ส่งเสริมการท่องเที่ยวโดย
ชุมชน (Community - Based Tourism: CBT) จัดให้มีแผนบริหารจัดการความเสี่ยงและแผนบริหาร
จัดการสภาวะวิกฤต ด้านการทอ่ งเที่ยวในทุกมิติ
๒) ปรับปรุงกฎหมายขอ้ บังคบั และมาตรฐานตา่ งๆ ทเ่ี ก่ยี วข้องกับการท่องเท่ียว และ
การบังคับใช้กฎหมายอย่างจริงจัง โดยการทบทวนแก้ไขกฎหมายและกฎระเบียบที่เป็นอุปสรรคต่อการพัฒนา
การท่องเที่ยวให้สอดคล้องกับสถานการณ์ในปัจจุบัน ส่งเสริมความร่วมมือระหว่างหน่วยงานภาครัฐในการบังคบั
ใช้กฎหมายอย่างจริงจัง กำหนดบทบาท และความรับผิดชอบของหน่วยงานที่เกี่ยวข้องอย่างชัดเจน
สง่ เสริมการปฏบิ ัติตามกฎหมายและข้อระเบียบ ด้านการทอ่ งเที่ยวต่างๆ ประชาสมั พันธ์ เสริมสรา้ งความเข้าใจ
ในระเบียบและกฎหมายดา้ นการทอ่ งเท่ียว
๓) สนับสนุนการลงทุนจากภาคเอกชนและการจัดทำศูนย์ข้อมูลสารสนเทศเพื่อ
การท่องเที่ยว อาทิ ส่งเสริมความร่วมมือระหว่างภาครัฐและเอกชนในการลงทุนต่างๆ และการจัดต้ัง
หน่วยบริหารและวิเคราะห์ข้อมูลด้านการท่องเท่ียว สำหรับหน่วยงานที่เกี่ยวข้อง ได้แก่ การจัดทำ
Tourism Intelligence Center และสนับสนุนการแบ่งปันข้อมูลกลางแก่ทุกภาคส่วนที่เกี่ยวข้องให้
สอดคลอ้ งกบั ความตอ้ งการของผู้ใช้งาน
๔) ส่งเสริมความร่วมมือระหว่างประเทศเพื่อการพัฒนาการท่องเที่ยว โดย
การประสานความร่วมมือกับนานาประเทศในการส่งเสริมการพัฒนาท่องเที่ยวและการสร้างเครือข่าย
เชื่อมโยงภายใต้กรอบความร่วมมือระหว่างประเทศระดับต่างๆ เช่น APEC ASEAN GMS ACMECS IMT - GT
สนับสนุนให้ตัวแทนประเทศไทยในองค์กรและหน่วยงานต่างๆ มีบทบาทในเวทีนานาชาติ เพื่อส่งเสริม
ภาพลักษณ์ของประเทศไทย และอำนวยความสะดวกในการเดินทางท่องเที่ยวในระดับภูมิภาค เช่น การลด
ขั้นตอนการเดินทางเข้าประเทศ การตรวจลงตราและใบขับขี่ที่ครอบคลุมทั้งภูมิภาค เป็นต้น ส่งเสริม
ความสัมพนั ธใ์ นรูปแบบเมืองพ่เี มืองน้องด้านการท่องเท่ยี วกบั ต่างประเทศ ส่งเสรมิ ความร่วมมอื ดา้ นการทอ่ งเที่ยว
บนเส้นทางระเบียงเศรษฐกิจอนุภูมิภาคลุ่มแม่น้ำโขง (Greater Mekong Sub - region: GMS) เส้นทาง
ระเบียงเศรษฐกิจแนวตะวันออก - ตะวันตก (East-West Economic Corridor: EWEC) เส้นทางระเบียง
เศรษฐกิจเหนือ – ใต้ (North South Economic Corridor: NSEC) และส่งเสริมการตลาดการประชาสัมพันธ์
การท่องเที่ยวในภาพรวมของกลุ่มประเทศ ตามกรอบความร่วมมอื ระหวา่ งประเทศต่างๆ
3. แนวทางการพฒั นาท่สี ำคญั ในระยะ ๕ ปี (พ.ศ. ๒๕๖๐ – ๒๕๖๔)
การขับเคล่ือนแผนพัฒนาการท่องเท่ียวแห่งชาติฉบับที่ ๒ (พ.ศ. ๒๕๖๐ – ๒๕๖๔) ที่มี
ระยะเวลาดำเนนิ การ ๕ ปี สามารถแบง่ แนวทางการขับเคลื่อนไดเ้ ป็น ๒ ระยะ ได้แก่ ๑) แนวทางระยะส้ัน
(Quick-win) ในระยะ ๑ – ๒ ปี ของแผน โดยดำเนินการพัฒนาการท่องเที่ยวในมิติต่างๆ ที่สามารถเร่ิม
ปฏิบัตไิ ด้ทนั ทแี ละคาดว่าสามารถเห็นผลไดภ้ ายในชว่ ง ๒ ปีแรกของระยะแผนฯ (ภายในปพี .ศ. ๒๕๖๑) ซึ่ง
ผลจากการดำเนินงานในระยะสั้นจะเป็นพื้นฐานเพื่อการต่อยอดสู่การพัฒนาในระยะถัดไป ๒) แนวทาง
ระยะกลาง (Medium-term) ระยะ ๓ – ๕ ปี เป็นการดำเนินการที่สามารถ เริ่มปฏิบัติได้ในช่วงปีท่ี ๒ –
๓ ของระยะแผนฯ เนื่องจากบางแนวทางอาจยงั ไมส่ ามารถเร่ิมปฏบิ ตั ิไดใ้ นช่วงปีแรกทนั ที หรือแนวทางนั้น
เป็นการต่อยอดจากแนวทางระยะสั้นเพือ่ ขยายกรอบการดำเนินการสำหรบั การพัฒนาการทอ่ งเท่ียวอย่าง
ต่อเนื่อง และคาดว่าสามารถเห็นผลได้ภายในกรอบระยะเวลาแผนฯ (ภายในปีพ.ศ. ๒๕๖๔) โดยมีแนวทาง
การพฒั นาทสี่ ำคญั ในแต่ละช่วงระยะของแผน (Roadmap) ดงั นี้
สำนักงานการท่องเทีย่ วและกีฬาจงั หวดั สงขลา 101 มหาวิทยาลยั ราชภฏั สงขลา
ตารางที่ 7 สรุปแนวทางการพฒั นาที่สำคัญในระยะ ๕ ปี (พ.ศ. ๒๕๖๐ - ๒๕๖๔)
ประเด็น แนวทางระยะส้ัน แนวทางระยะกลาง พ.ศ. ๒๕๖๒ –
ยุทธศาสตร์ พ.ศ. ๒๕๖๐ – ๒๕๖๑ (Quick-win) ๒๕๖๔ (Medium-term)
ยุทธศาสตร์ที่ ๑ ๑.พัฒนาคุณภาพสนิ ค้าและการใหบ้ ริการแบบ ๑. ยกระดับขีดความสามารถในรูปแบบ
การพัฒนาคุณภาพ ครบวงจร ในกิจกรรมที่มีศักยภาพ เพื่อรักษา การท่องเที่ยวเชิงคุณภาพ เช่น การท่องเท่ียว
แหล่งท่องเที่ยว ตำแหน่งผู้นำทางการตลาดในภูมิภาค ได้แก่ เชิงนิเวศและสิ่งแวดล้อมการท่องเที่ยว
สินค้าและบริการ การท่องเท่ียวเชิงวัฒนธรรม การท่องเที่ยวเชิงนิเวศ เชิงสุขภาพ โดยการพัฒนาและบังคับใช้
ด้านการท่องเที่ยว การทอ่ งเที่ยวทางทะเลและชายหาด การทอ่ งเท่ียว มาตรฐานที่เกี่ยวข้อง รวมถึงการจัดตั้งเขตพ้นื ที่
ให้เกิดความสมดุล เชิงการแพทย์ และการทอ่ งเท่ียว เชงิ สุขภาพ พิเศษ หรอื เขตพัฒนาการท่องเที่ยว (ตอ่ เนอ่ื ง)
และยั่งยนื ๒.พัฒนาโครงสร้างพื้นฐานเพื่อสนับสนุน ๒. ยกระดับขีดความสามารถเพื่อส่งเสริมให้
การท่องเที่ยว และสนับสนุนภาคเอกชนลงทนุ ประเทศไทย เป็นแหล่งท่องเที่ยวชั้นนำระดับ
พัฒนากิจกรรมท่องเท่ียวที่มีแนวโนม้ เตบิ โตสูง ภูมิภาคในการท่องเท่ียวศักยภาพสูง เช่น
ได้แก่ การท่องเที่ยว กลุ่ม MICE การท่องเที่ยว การท่องเทยี่ วเชิงกีฬา MICE เปน็ ต้น (ต่อเนื่อง)
เชิงกีฬา การท่องเที่ยวเชิงอาหาร ช้อปปิ้ง และ ๓. เพิ่มความหลากหลายของเส้นทางและสนิ คา้
การทอ่ งเทีย่ วทางนำ้ และเรือสำราญ บริการในการท่องเที่ยวรูปแบบใหม่ๆ เช่น
๓. กำหนดขีดความสามารถในการรองรับ การท่องเที่ยวโดยเรือสำราญ เพื่อพัฒนาให้
แหล่งท่องเที่ยวหลัก พร้อมกำหนดมาตรการ ประเทศไทยเป็นศูนย์กลางของการท่องเที่ยว
ควบคุมดุแลกำกับให้ชัดเจน โดยเฉพาะแหล่ง รูปแบบใหมใ่ นภูมภิ าค (ต่อเน่ือง)
ทอ่ งเทีย่ วประเภทเกาะ ๔. พัฒนาโครงสร้างพื้นฐานและปรับปรุง
๔. อนุรักษ์ ฟ้ืนฟูแหลง่ ทอ่ งเท่ียวทางธรรมชาติ กฎระเบียบท่ีเกี่ยวข้อง เพื่อเสริมสร้างศักยภาพ
และวัฒนธรรมที่มีความเปราะบาง และเสี่ยง ของการท่องเที่ยวรูปแบบใหม่ๆ เช่น การท่องเที่ยว
ตอ่ ความเส่ือมโทรม โดยเรอื สำราญ ฯลฯ (ต่อเนือ่ ง)
๕. สร้างการรับรู้ความตระหนัก จิตสำนึกใน ๕ . พั ฒนา แ ล ะ บั งค ั บ ใช้ ม า ต ร ฐ า น แ ล ะ
การอนุรักษ์ ทรัพยากรท่องเที่ยว วัฒนธรรม กฎระเบียบด้านการ อนุรักษ์และเชิดชู
ไทย อตั ลักษณท์ อ้ งถ่ิน เพอ่ื การพฒั นาท่ียงั่ ยืน วฒั นธรรมไทยและอตั ลกั ษณ์ท้องถิน่ (ตอ่ เน่อื ง)
๖. ส่งเสรมิ การพัฒนาการทอ่ งเที่ยวโดยชุมชน ๖. ปรับปรุงกฎระเบียบและจัดตั้งมาตรฐาน/
๗. พฒั นาแหลง่ ท่องเทยี่ วในเมอื งรองเพ่ือสร้าง ระบบ การดำเนนิ งานในการอนรุ กั ษแ์ ละบริหาร
ความสมดุลเชิงพ้นื ท่ี ขีดความสามารถในการรองรับ เพื่อส่งเสริม
๘. สร้างสรรค์กิจกรรมการทอ่ งเท่ียวใหม่ๆ และมี ความย่ังยนื ของสงิ่ แวดลอ้ ม (ต่อเนือ่ ง)
ความหลากหลายของกิจกรรม เพื่อสร้างความสมดุล ๗. ยกระดบั ศักยภาพจงั หวัดรองผา่ นการจัดตั้ง/
เชิงเวลา และฤดกู าลการทอ่ งเท่ยี ว บังคับใช้ มาตรฐานและการพัฒนาปัจจัย
สนับสนุน เพ่ือส่งเสริมความสมดุลเชิงพื้นท่ีใน
การท่องเทยี่ ว (ตอ่ เน่ือง)
ยุทธศาสตร์ที่ ๒ ๑.ขยายเส้นทางการบินจากต่างประเทศสู่ ๑. ยกระดับคุณภาพและพัฒนาท่าอากาศยาน
ก า ร พ ั ฒ น า จงั หวัดรองของประเทศ นานาชาติในประเทศไทยให้เป็นศูนย์กลาง
โครงสร้าง พื้นฐาน ๒. ปรับปรุงประสิทธภิ าพและอำนวยความสะดวก การคมนาคมทาง อากาศในระดับภูมิภาค
และสิ่ง อำนวย ในขั้นตอนในการคมนาคมระหว่างประเทศ (ต่อเนือ่ ง)
ความสะดวก เพื่อ ทางบกและ ทางนำ้ ๒. ปรับปรุงกฎระเบียบ/มาตรฐานและพัฒนา
ร อ ง ร ั บ ก า ร ๓. เพิ่มจุดให้บริการและอำนวยความสะดวก โครงสร้างพื้นฐาน และสิ่งอำนวยความสะดวก
ข ย า ย ต ั ว ข อ ง ในการคมนาคมทางถนน รวมถึงบังคับใช้ เพื่อการคมนาคม ระหว่างประเทศทางบกและ
อ ุ ต ส า ห ก ร ร ม มาตรฐานการควบคุมคุณภาพและมาตรการ ทางน้ำให้ไดม้ าตรฐาน สากลและมคี วามหลากหลาย
ท่องเทย่ี ว ดา้ นความปลอดภยั ในการคมนาคมทางถนน (ตอ่ เนอ่ื ง)
สำนกั งานการท่องเที่ยวและกฬี าจงั หวัดสงขลา 102 มหาวิทยาลัยราชภัฏสงขลา
ประเดน็ แนวทางระยะสั้น แนวทางระยะกลาง พ.ศ. ๒๕๖๒ –
ยุทธศาสตร์ พ.ศ. ๒๕๖๐ – ๒๕๖๑ (Quick-win) ๒๕๖๔ (Medium-term)
ศึกษาความเป็นไปได้การพฒั นาโครงสร้างทาง ๓.ส่งเสริมการพัฒนาเส้นทางการบินระหว่าง
ราง ทั้งภายในประเทศและระหว่างประเทศ เมืองภายใน ประเทศไทยรวมถึงขยายการรองรับ
และดำเนินการพัฒนาตามแผนพัฒนา ของทา่ อากาศยานภายในประเทศ (ต่อเน่ือง)
โครงสร้างพื้นฐานด้านคมนาคมขนส่งของไทย ๔. พัฒนาโครงสร้างและการเชื่อมโยงของ
๕. ยกระดับคุณภาพของบริการและสิง่ อำนวย โครงข่ายเส้นทาง คมนาคมทางถนน เพื่อการเดินทาง
ความสะดวกเพื่อการเดินทางโดยระบบขนส่ง เข้าระหว่างประเทศ และการเดินทางสู่จังหวัดรอง
สาธารณะ รวมถึงเพ่ิมความเข้มงวดใน (ต่อเนื่อง)
การบังคับใช้มาตรการ และกฎระเบียบท่ี ๕. ยกระดับคุณภาพในระบบสนับสนุนและ
เกี่ยวข้อง สิ่งอำนวยความสะดวกในการเดินทางทางราง
๖. ปรับปรุงสิ่งอำนวยความสะดวกและปัจจัย (ตอ่ เนอ่ื ง)
สนับสนุนใน การเข้าถึงและเข้าชมสถานท่ี ๖.พัฒนาโครงสร้างพื้นฐานสำหรับการเดินทาง
ท่องเที่ยว เพื่อรองรบั การทอ่ งเท่ียวสำหรับคน ภายในเมอื งเพอ่ื สง่ เสรมิ การท่องเทยี่ ว (ต่อเนอื่ ง)
ท้งั มวล (Tourism for All) ๗.พัฒนาโครงสร้างพื้นฐานสำหรับการเข้าถึง
๗. พฒั นา และปรบั ปรุงแอปพลิเคชันท่ีอำนวย และเข้าชมสถานที่ท่องเที่ยวเพื่อส่งเสริม
ความสะดวกใหน้ ักท่องเที่ยว การท่องเที่ยวสำหรับคนทั้งมวล (Tourism for
๘. ปรับปรุงความพร้อม ความเพียงพอ All) (ต่อเนื่อง)
มาตรฐาน และบุคลากร เพอ่ื ดูแลรักษาความปลอดภัย ๘. พัฒนาโครงสร้างพื้นฐานและสนับสนุน
และให้ความช่วยเหลือนักท่องเที่ยว รวมถึง การลงทุนในเทคโนโลยีเพื่อพัฒนาระบบและ
จัดทำแผน และระบบบริหารความเสี่ยง และ ฐานข้อมูลเพื่อส่งเสริมความปลอดภัยด้าน
ภัยพิบตั สิ ำหรบั แหลง่ ท่องเทีย่ วทสี่ ำคัญ การท่องเที่ยว (ต่อเนื่อง)
๙. ส่งเสริมสุขอนามัยในแหล่งท่องเที่ยวและ ๙. ยกระดับคุณภาพของท่าอากาศยานรอง
พัฒนามาตรฐานและระบบจัดการขยะและ ภายในประเทศให้ได้มาตรฐานนานาชาติและ
บำบดั นำ้ เสยี เปน็ ท่นี ิยมในหมู่นักเดินทาง (ตอ่ เนื่อง)
๑๐ ส่งเสริมการเดินทางท่องเที่ยวโดยเส้นทาง
ทางราง ทงั้ เส้นทางภายในประเทศ และเสน้ ทาง
เชือ่ มโยงกบั ประเทศในภมู ภิ าค (ต่อเน่อื ง)
ยุทธศาสตร์ที่ ๓ ๑. ปรับปรุงหลักสูตรการศกึ ษาชาติเพื่อพัฒนา ๑. ส่งเสรมิ การเขา้ ร่วมอบรมและการรว่ มพฒั นา
ก า ร พั ฒ น า ศักยภาพ บุคลากร และสร้างจิตสำนึก หลักสูตรอบรมทักษะพื้นฐานของบุคลากรใน
บุคลากร ด้านการ ประชาชนเพ่อื สนับสนุนการท่องเทีย่ ว สายงานด้านการท่องเที่ยวในภาคเอกชนและ
ท่องเที่ยว และ ๒. พัฒนาหลักสตู รอบรมทักษะพ้ืนฐาน ทักษะ ชมุ ชน (ต่อเนอื่ ง)
สนับสนุนการมี เฉพาะกลุ่มการท่องเที่ยว ทักษะด้านการบริหาร ๒. ส่งเสริมการเข้าร่วมอบรมและการรว่ มพัฒนา
ส ่ ว น ร ่ ว ม ข อ ง จัดการ รวมถึงเพิ่มช่องทางในการฝึกอบรมให้ หลักสูตรอบรมทักษะเฉพาะกลุ่มการท่องเที่ยว
ประชาชนในการ ครอบคลมุ และเหมาะสม ในภาคเอกชนและชุมชน รวมถึงส่งเสริม
พ ั ฒ น า ก า ร ๓. ปรับปรุงมาตรฐานทกั ษะอาชีพของบุคลกร การจดั ต้ังสถาบันเฉพาะ (ตอ่ เนอ่ื ง)
ท่องเทีย่ ว ในธุรกิจ การท่องเที่ยวใหค้ รอบคลุมความต้องการ ๓. สง่ เสรมิ การเขา้ ร่วมอบรมและการรว่ มพัฒนา
ข อ ง อ ุ ต ส า ห ก ร ร ม แ ล ะ ส อ ด ค ล ้ อ ง กั บ หลกั สตู รอบรมทกั ษะด้านการบรหิ ารจัดการเพอื่
มาตรฐานสากล การท่องเที่ยวในภาคเอกชนและชุมชน
๔. ส่งเสริมความร่วมมือกับผู้ประกอบการใน (ต่อเน่ือง)
การปรับปรุ งคุณภาพตำแห น่งงานใน ๔. สร้างการรับรู้ในมาตรฐานทักษะอาชีพของ
อุตสาหกรรมทอ่ งเทีย่ ว บุคลากรในธุรกิจการท่องเที่ยวในทุกภาคส่วน
รวมถึงสง่ เสรมิ การปฏิบตั ติ าม (ตอ่ เนื่อง)
สำนักงานการท่องเท่ยี วและกฬี าจงั หวดั สงขลา 103 มหาวิทยาลัยราชภัฏสงขลา
ประเด็น แนวทางระยะส้ัน แนวทางระยะกลาง พ.ศ. ๒๕๖๒ –
ยทุ ธศาสตร์ พ.ศ. ๒๕๖๐ – ๒๕๖๑ (Quick-win) ๒๕๖๔ (Medium-term)
๕. แก้ไขปัญหาการขาดแคลนในแรงงาน 5.ส่งเสริมความร่วมมือระหว่างผู้ประกอบการ
อุตสาหกรรม ท่องเที่ยว โดยกระตุ้นให้คนใน และสถาบันการศึกษาในการพัฒนาความรู้
ท้องถิ่นเข้าสู่ตลาดแรงงานาคการท่องเที่ยว ความเข้าใจในอุตสาหกรรมท่องเที่ยวเพ่ือ
มากขึ้น กระตนุ้ การเข้ารว่ มแรงงานในภาคการทอ่ งเที่ยว
๖. ส่งเสริมให้ประชาชนตระหนักถึงคุณค่า (ต่อเน่ือง)
และเข้าใจในอตั ลักษณท์ ้องถ่นิ 6. ส่งเสริมการอบรมทักษะการประกอบธุรกิจ
๗. พัฒนาหลักสูตรอบรมทักษะการประกอบ สำหรับชุมชนผ่านช่องทางต่างๆ โดยเฉพาะ
ธุรกิจสำหรับชุมชน เพื่อส่งเสริมการสร้าง เทคโนโลยีสารสนเทศ (ต่อเน่อื ง)
รายได้ในท้องถนิ่ 7. ส่งเสริมการลงทุนและพัฒนานวัตกรรมของ
๘. ส่งเสริมการให้ความรู้และจัดต้ังท่ีปรึกษา ภาคเอกชน และหน่วยงานที่เกี่ยวข้องใน
เพื่อธุรกิจเกิดใหม่และธุรกิจรายย่อยใน การพฒั นาอุตสาหกรรมท่องเที่ยว (ตอ่ เนอื่ ง)
อุตสาหกรรมทอ่ งเท่ียว 8.ปรับปรุงภาพลกั ษณแ์ ละสรา้ งความภาคภมู ใิ จ
ในงานบริการและงานอื่นๆ ในอุตสาหกรรม
ท่องเที่ยว เพื่อกระตุ้นการเข้าร่วมแรงงานใน
ภาคการท่องเที่ยว (ตอ่ เนือ่ ง)
ยุทธศาสตร์ที่ ๔ ๑. ส่งเสริมภาพลักษณ์ประเทศไทยให้เป็น ๑. พัฒนามาตรฐานรับรองคุณภาพสำหรับ
การสร้างความ แหล่งท่องเที่ยวคุณภาพและมีมาตรฐานด้าน ผใู้ ห้บรกิ ารด้านการทอ่ งเทีย่ ว และสินค้าบริการ
สมดุล ให้กับการ ความปลอดภัย ด้านการท่องเท่ียว (ต่อเนอ่ื ง)
ท ่ อ ง เ ที่ ย ว ไ ท ย ๒. สร้างการรับรู้แนวทางปฏิบัติเพื่อความปลอดภัย ๒.สร้างการรับรู้แก่นักท่องเที่ยวผ่านช่องทาง
ผ ่ า น ก า ร ต ล า ด ส่งเสริมการบังคับใช้และให้ความรู้เกี่ยวกับ ต่างๆ ในเรื่องมาตรการรักษาความปลอดภัย
เฉพาะกลุ่ม การ กฎหมาย ดา้ นความปลอดภยั แก่นกั ทอ่ งเท่ยี ว และมาตรการป้องกันของประเทศไทย
ส่งเสริมวิถีไทย ๓. สร้างการรับรู้สินค้าบริการเฉพาะต่างๆ ใน (ตอ่ เน่อื ง)
แ ล ะ ก า ร ส ร ้ า ง ประเทศไทย กลุ่มที่มีความสนใจพิเศษผ่าน ๓. ส่งเสริมกิจกรรมทางการตลาดเฉพาะกลุ่ม
ความเชื่อมั่น ของ ชอ่ งทางต่างๆ รวมถึงการสรา้ งแบรนด์ประเทศ เพื่อเขา้ ถึง กลุ่มตลาดระดับกลาง - บน ในพื้นท่ี
นักทอ่ ง เทยี่ ว ไทยให้เปน็ แหลง่ ท่องเที่ยวคณุ ภาพสำหรับกลมุ่ ตลาดท่ีมีศกั ยภาพ (ต่อเนือ่ ง)
ความสนใจพิเศษ ๔. พัฒนาแพ็กเกจส่งเสริมการขายแบบครบวงจร
๔. สื่อสารเอกลักษณ์ความเป็นไทยให้เป็นที่ และส่งเสริมกิจกรรมทางการตลาดเฉพาะกลุ่ม
เข้าใจในเวทีโลก และพัฒนาสัญลักษณ์ เพอ่ื เข้าถึงตลาดกลมุ่ ความสนใจพิเศษ (ต่อเนอ่ื ง)
Thainess ๕.ปรับปรุงปัจจัยสนับสนุนและระบบ
๕. ส่งเสริมเอกลักษณ์ของแต่ละภูมิภาคและ ประชาสัมพันธ์ข้อมลู เพื่อการเสริมสร้างความนิยม
จังหวัด ผ่านการสร้างแบรนด์การเล่าเรื่อง ในจังหวดั ทอ่ งเทยี่ วรอง (ต่อเน่ือง)
ช่องทางออนไลน์ ๖. สร้างค่านิยมการเดินทางท่องเที่ยวใน
๖. ส่งเสริมชุมชนสร้างสรรค์สินค้าและบริการ ประเทศสำหรับคนไทยเพื่อส่งเสริม “ไทยเที่ยว
สะท้อนอตั ลักษณ์ชุมชนและแบรนด์จังหวดั ไทย” (ต่อเนื่อง)
๗. สร้างการรบั รู้สนิ ค้าและบริการดา้ นการท่องเที่ยว ๗. ส่งเสริมความร่วมมอื กับภาคชุมชนในการทำ
สำหรบั การทอ่ งเท่ียวนอกฤดกู าล การตลาด (ตอ่ เน่ือง)
๘. การสร้างค่านิยมการเดินทางท่องเที่ยวใน ๘.เพิ่มประสิทธิภาพในการบริหารและ
ประเทศใหแ้ กค่ นไทยทุกคนในทุกเพศทกุ วัย การวิเคราะห์ข้อมูลด้านการตลาด รวมถึง
๙. โฆษณาและประชาสัมพันธ์เมืองท่องเที่ยว ส่งเสริมการทำงานร่วมกันระหว่างหน่วยงานท่ี
รองและเขตพัฒนาการท่องเที่ยวผ่านสื่อและ เกีย่ วขอ้ งดา้ นการตลาดออนไลน์ (ต่อเน่อื ง)
สำนักงานการท่องเทยี่ วและกฬี าจงั หวัดสงขลา 104 มหาวิทยาลยั ราชภัฏสงขลา
ประเด็น แนวทางระยะส้ัน แนวทางระยะกลาง พ.ศ. ๒๕๖๒ –
ยทุ ธศาสตร์ พ.ศ. ๒๕๖๐ – ๒๕๖๑ (Quick-win) ๒๕๖๔ (Medium-term)
กิจกรรมต่างๆ รวมถึงพัฒนาแพ็กเกจส่งเสริม
การขายรวมกับภาคเอกชน
๑๐. สนับสนุนการใช้เทคโนโลยีในการทำ
ตลาดผา่ นชอ่ งทางสารสนเทศตา่ งๆ
ยุทธศาสตร์ที่ ๕ ๑. ส่งเสริมกระบวนการทำงานอย่างบูรณการ ๑. จัดตั้งกระบวนการการทำงานร่วมกันและ
การบูรณาการการ ภายใต้คณะกรรมการ ททช. การแบ่งปันข้อมูลระหว่างภาครัฐและ
บ ร ิ ห า ร จั ด ก า ร ๒. ส่งเสริมการกระจายอำนาจสู่หน่วยงาน ภาคเอกชน รวมถึงการสนับสนุนการจัดตั้ง
การท่องเทีย่ ว และ ระดับท้องถิ่น ทั้งในการขับเคลื่อนแผนและ พันธมิตรทางธุรกิจเพื่อส่งเสริมความร่วมมือ
การส่งเสริม ความ การปฏิบัติการ เชงิ ทวิภาคี (ต่อเนอ่ื ง)
ร่วมมือ ระหว่าง ๓. ส่งเสริมการทอ่ งเทีย่ วโดยชมุ ชน (CBT) ๒.จัดตั้งระบบสนับสนุน/เครือข่ายการพัฒนา
ประเทศ ๔. สร้างความเข้าใจในระเบียบและกฎหมาย การท่องเที่ยวในระดับชุมชนและพัฒนาองค์
ด้านการท่องเที่ยวผ่านการประชาสัมพันธ์ใน ความรู้ เพื่อส่งเสริมการมีส่วนร่วมของชุมชน
ช่องทางต่างๆ ท้องถิ่นในการพัฒนาและบริหารจัดการ
๕. ส่งเสริมความร่วมมือระหว่างหน่วยงาน แหลง่ ทอ่ งเทยี่ ว (ต่อเนือ่ ง)
ภาครัฐทเี่ ก่ยี วขอ้ งในการบงั คบั ใช้กฎหมาย ๓. ปรับปรุง แก้ไข และพัฒนาระเบียบและ
๖. จัดตั้งศนู ยข์ ้อมูลสารสนเทศเพ่อื การท่องเทยี่ ว กฎหมาย เพื่อการพัฒนาการท่องเที่ยวใน
๗. จดั ตงั้ หน่วยงานมาตรฐานด้านคุณภาพและ ประเดน็ ตา่ งๆ ที่สำคัญ (ต่อเนื่อง)
ความปลอดภยั ของนักทอ่ งเท่ยี ว ๔. สนบั สนุนการบังคับใช้มาตรฐานด้านคุณภาพ
๘. ปรับปรุงบทบาทของกองทุนเพื่อส่งเสริม และ ความปลอดภยั ท่ีกำกบั ดแู ลธรุ กจิ การท่องเท่ียว
การทอ่ งเทย่ี วไทยใหม้ ีมติ ิทีห่ ลากหลายมากขนึ้ ในทุกภาคสว่ น (ต่อเนื่อง)
๙. ศึกษาความเป็นไปได้ในการพัฒนาเส้นทาง ๕. ส่งเสริมความร่วมมือระหว่างภาครัฐและ
ท่องเที่ยว และสร้างเครือข่ายเชื่อมโยงผ่าน ภาคเอกชน ในการลงทุนเพื่อการพัฒนาการท่องเที่ยว
กรอบความรว่ มมือระดบั ต่างๆ (ต่อเน่ือง)
๑๐. ส่งเสริมการตลาดและการประชาสมั พันธ์ ๖. ส่งเสริมใหห้ น่วยงานทีเ่ ก่ยี วข้องมสี ่วนร่วมใน
เพื่อการทอ่ งเที่ยว ผ่านกรอบความรว่ มมอื และ การแบ่งปันข้อมูลแกห่ นว่ ยบรหิ ารและวิเคราะห์
ข้อตกลงระหวา่ งประเทศ ข้อมูล ดา้ นการท่องเท่ยี ว (ตอ่ เนอ่ื ง)
๑๑. อำนวยความสะดวกในการเดินทาง ๗. เพิ่มประสิทธิภาพความเช่ือมโยงในการเดินทาง
ท่องเท่ียวในระดบั ภมู ภิ าค ผ่านการพัฒนาโครงข่ายคมนาคมร่วมกับ
๑๒. ส่งเสริมความสัมพันธ์ในรูปแบบเมืองพี่ ประเทศในภมู ภิ าค
เมืองน้อง เมืองแฝด ด้านการท่องเที่ยวกับ ๘. ดำเนินการประสานความร่วมมอื กบั ประเทศ
ต่างประเทศ ต่างๆ ในการพัฒนาเส้นทางท่องเที่ยวและการ
สรา้ งเครอื ขา่ ยเชอ่ื มโยง (ตอ่ เน่อื ง)
๙. ดำเนินการประสานความร่วมมือกับประเทศ
ต่างๆ ในการส่งเสริมการตลาดและการประชาสัมพันธ์
เพอ่ื การท่องเทีย่ ว (ตอ่ เน่ือง)
๑๐. พัฒนารูปแบบและโครงสร้างการคมนาคม
ร ะ ห ว ่ า ง ป ร ะ เ ท ศ ใ น ภ ู ม ิ ภ า ค เ พ ื ่ อ เ พ่ิ ม
ประสิทธิภาพในการเชื่อมโยงของโครงข่าย
คมนาคม (ต่อเน่อื ง)
สำนักงานการทอ่ งเทยี่ วและกฬี าจงั หวัดสงขลา 105 มหาวิทยาลยั ราชภัฏสงขลา
แผนพฒั นาระดับภาค
แผนพัฒนาภาคใต้ในช่วงแผนพัฒนาเศรษฐกิจและสังคมแห่งชาติฉบับที่ 12 พ.ศ. 2560 -
2564 ได้กำหนดเป้าหมายเชิงยุทธศาสตร์ภาคใต้เป็นเมืองท่องเที่ยวระดับโลกโดยมีวัตถุประสงค์เพ่ือ
พฒั นาการท่องเท่ียวของภาคใต้ทีเ่ ป็นแหล่งท่องเทยี่ วช้นั นำของโลกและพฒั นาโครงสรา้ งพื้นฐานสนับสนุน
การท่องเที่ยวจากศักยภาพของภาคใต้ที่มีแหล่งท่องเท่ียวทางทะเลที่มีชื่อเสียงระดับโลกและเป็นแหล่ง
ท่องเที่ยวที่มีศักยภาพสามารถสร้างรายได้ให้กับพื้นที่ชายฝั่งทะเลทั้ง 2 ด้าน รวมทั้งมีระบบนิเวศชายฝั่ง
ความสวยงามทางธรรมชาติสามารถพัฒนาแหล่งท่องเที่ยวให้เป็นมาตรฐานสากล เพื่อรักษาช่ือเสียงของ
แหล่งท่องเที่ยวระดับโลกพร้อมกับพัฒนาแหล่งทอ่ งเที่ยวที่มีศักยภาพที่เป็นทีร่ ู้จักในระดับนานาชาติ โดย
ได้กำหนดยุทธศาสตร์การพัฒนาการท่องเที่ยวของภาคใต้ที่เป็นแหล่งท่องเที่ยวชั้นนำของโลก โดยได้
กำหนดเป้าหมายใหร้ ายไดจ้ ากการท่องเทีย่ วของภาคใต้เพ่ิมขนึ้ ในช่วง 5 ปีระหว่าง พ.ศ. 2562 - 2565
เพมิ่ ข้ึนไม่ตำ่ กว่ารอ้ ยละ 20 โดยมแี นวทางการพัฒนา ดงั น้ี
ยุทธศาสตร์ท่ี 1 พัฒนาการท่องเที่ยวของภาคให้เปน็ แหล่งท่องเที่ยวคุณภาพ
ช้นั นำของโลก
แนวทางการพฒั นา ประกอบดว้ ย
แนวทางการพฒั นาที่ ๑ ยกระดับมาตรฐานบริการ และสง่ เสรมิ ธุรกิจต่อเน่อื งในแหลง่ ทอ่ งเที่ยวที่
มชี ือ่ เสียงของภาค
เช่น ภูเก็ต สมุย พะงัน และหลีเป๊ะ เป็นต้น เพื่อเป็นจุดหมายปลายทางของการทอ่ งเที่ยว
โดยคำนึงถงึ ความสามารถในการรองรับของพ้ืนที่ (Carrying Capacity) อย่างยั่งยืน ด้วยการพัฒนาระบบ
บรกิ ารพ้ืนฐานและส่ิงอำนวยความสะดวก (ระบบขนส่งและระบบส่ือสาร) ทที่ ันสมัย เพยี งพอโดยคำนึงถึง
มาตรฐานความสะอาดและปลอดภัยของสถานทีท่ ่องเทีย่ ว ยกระดับมาตรฐานบริการการทอ่ งเที่ยว ระบบ
การป้องกันและรักษาความปลอดภัยนักท่องเที่ยว ควบคู่กับการส่งเสริมธุรกิจบริการต่อเนือ่ งกับการท่องเที่ยว
อาทิ ศนู ยป์ ระชมุ และนทิ รรศการ ธุรกจิ โรงแรม รา้ นอาหาร การผลติ และจำหนา่ ยสินคา้ ทรี่ ะลกึ และธุรกิจ
บริการด้านการแพทย์ เช่น ศูนย์บริการการแพทย์ฉุกเฉิน การแพทย์เฉพาะทาง เป็นต้น รวมทั้ง พัฒนา
บุคลากรด้านทักษะภาษา และบริการท่องเที่ยว พัฒนาเทคโนโลยีสารสนเทศเพื่อเผยแพร่ข้อมูล และ
ประชาสมั พันธก์ ารท่องเทย่ี วและส่งเสริมการตลาดสำหรับนักทอ่ งเท่ยี วต่างชาติระดบั บน (High End)
แนวทางการพัฒนาที่ ๒ พัฒนาและสนับสนุนรูปแบบการท่องเที่ยวเรือสำราญ และ
การทอ่ งเทยี่ วเชงิ อาหาร
เพื่อการท่องเที่ยวของภาคไปสู่แหล่งท่องเที่ยวชั้นนำระดับโลก โดยการปรับปรุง
ท่าเรือ ปรับปรุงพิธตี รวจคนเข้าเมืองของผู้โดยสารเรือสำราญ การบริหารจัดการทา่ เรือให้มีมาตรฐานและ
มีความปลอดภัย เพื่อเตรียมความพร้อมรองรบั เหตุฉุกเฉนิ และการพฒั นาบคุ ลากรรองรบั ธุรกิจเรือสำราญ
สนับสนุนอตุ สาหกรรมบรกิ ารต่อเนือ่ ง และธุรกจิ ที่เก่ยี วเนอื่ งกับการท่องเท่ยี วเรอื สำราญและการท่องเท่ียว
เชิงอาหาร พัฒนาเส้นทางทอ่ งเที่ยวให้เชือ่ มโยงกบั แหลง่ ท่องเที่ยวอื่นที่มีศักยภาพ อาทิ การท่องเที่ยวเชงิ
วัฒนธรรมท้องถิ่น เป็นต้น สร้างความพร้อมของชุมชนเพื่อรองรับการท่องเที่ยวในพื้นที่ตามแนวชายฝั่งท่ี
เป็นแหล่งท่องเที่ยว รวมทั้งจัดทำฐานข้อมูลท่องเที่ยว การประชาสัมพันธ์ และการตลาดการท่องเท่ียว
วัฒนธรรมและอาหาร อาทิ Food Route และการประชุมสัมมนาดา้ นอาหาร เปน็ ตน้
สำนกั งานการท่องเทยี่ วและกีฬาจงั หวัดสงขลา 106 มหาวิทยาลัยราชภฏั สงขลา
แนวทางการพัฒนาท่ี ๓ พัฒนาเมืองท่องเท่ียวหลัก (ภูเก็ต) ให้เป็นเมืองอัจฉริยะ
(Smart City) และมีระบบขนส่งมวลชน (Monorail)
เพื่ออำนวยความสะดวกในการให้บริการนักท่องเที่ยว โดยเร่งรัดพัฒนาระบบขนส่ง
มวลชน (Monorail) ในจังหวัดภูเก็ต พัฒนาระบบเทคโนโลยีต่างๆ ให้ทันสมัย การรักษาสภาพแวดล้อม
และการใช้พลังงานทดแทน การพัฒนาระบบขอ้ มลู การแจง้ เตือนแบบ real time อาทิ การจราจร ปรมิ าณ
น้ำ การเตอื นภยั ภยั พิบัติ การใชร้ ะบบการจราจรอจั ฉรยิ ะ การพัฒนาโครงข่ายการคมนาคมใหเ้ ช่ือมโยงทุก
รูปแบบ และการบูรณาการเชื่อมโยง CCTV การพัฒนาและเพิ่มประสิทธิภาพระบบการกำจัดขยะและน้ำเสีย
รวมท้งั การสร้างจิตสำนึกของประชาชนในการมีสว่ นรว่ มและทำประโยชนเ์ พ่ือสว่ นรวมในดา้ นสิง่ แวดล้อม
แนวทางการพัฒนาที่ ๔ พัฒนาแหล่งท่องเที่ยวบนบกบริเวณตอนในของภาคเชื่อมโยง
กบั แหล่งท่องเท่ียวทางทะเลที่มีช่ือเสียง
อาทิ เขื่อนรัชชประภา จังหวัดสุราษฎร์ธานี และอุทยานแห่งชาติเขาหลวง จังหวัด
นครศรีธรรมราช และแหลง่ ท่องเท่ยี วชายหาดให้เปน็ แหล่งท่องเท่ียวแห่งใหม่ และมีการเชอื่ มโยงโครงข่าย
ท่องเที่ยวกับแหล่งท่องเที่ยวทางทะเลที่มีชื่อเสียงทั้งด้านตะวันตกและตะวันออกของภาค และเขต The
Royal Coast ของภาคกลาง โดยการพัฒนาและปรับปรุงระบบสาธารณูปโภคให้มีมาตรฐานและเพียงพอ
พัฒนาและปรับปรุงเสน้ ทางเข้าส่แู หล่งท่องเท่ียวให้มีมาตรฐาน รวมท้งั จุดแวะพักรถที่สามารถเชื่อมโยงกับ
แหลง่ ทอ่ งเที่ยวอน่ื ๆ ส่งเสรมิ การมีส่วนร่วมขององค์กรปกครองสว่ นท้องถิ่นในการดูแล และป้องกันปัญหา
สิ่งแวดล้อมในแหล่งท่องเทย่ี ว สร้าง route เชื่อมโยงการท่องเทยี่ ว จัดกิจกรรมส่งเสริมการท่องเที่ยว และ
การประชาสัมพันธแ์ หล่งท่องเทยี่ วของภาค
แนวทางการพัฒนาที่ ๕ พัฒนากิจกรรมและบริการท่องเที่ยวรูปแบบใหม่ให้มี
ความหลากหลายเพอื่ สรา้ งมลู คา่ เพิ่มให้กบั การท่องเทีย่ วท่สี ำคญั ของภาค
อาทิ ท่องเท่ียวเชิงสุขภาพและสปา พร้อมท้ังส่งเสริมความคิดสร้างสรรค์เพื่อพัฒนาต่อ
ยอดผลิตภัณฑ์และบริการท่องเที่ยว อาทิ ผลิตภัณฑ์สมุนไพร และสุขภาพ (ระนอง กระบี่ สตูล สุราษฎร์ธานี
และพัทลุง) ท่องเที่ยวเชิงประวัติศาสตร์และวัฒนธรรม (วัดพระมหาธาตุวรมหาวิหาร จังหวัด
นครศรีธรรมราช) เมืองเก่า (จังหวัดสงขลา พังงา สตูล นครศรีธรรมราช และระนอง) และการท่องเที่ยว
เชงิ อนุรักษ์ (ผลักดนั Satun Geo Park ให้เป็นอทุ ยานธรณโี ลก Global Geo Park) การทอ่ งเทย่ี วผจญภยั
(พัทลุง นครศรีธรรมราช และสุราษฎร์ธานี) การท่องเที่ยวเชิงเกษตร การท่องเที่ยวเชิงธุรกิจและบริการ
และการท่องเท่ียวเชิงกีฬา โดยการพัฒนา ปรับปรุง บูรณะ แหล่งท่องเท่ียว ให้มีเรื่องราวที่เป็นเอกลักษณ์
ของแต่ละพื้นที่ และระบบสาธารณูปโภคที่มีมาตรฐานเหมาะสมตามชนิดของแหล่งท่องเที่ยว พัฒนา
สิ่งอำนวยความสะดวกให้รองรบั การท่องเที่ยวรูปแบบต่างๆ และระบบขนส่งสาธารณะที่มีความปลอดภัย
เขา้ สู่แหล่งท่องเท่ียว พฒั นาผ้ปู ระกอบการในท้องถิ่นและสร้างการมีส่วนรว่ มของชุมชนท้องถ่ินในการเป็น
เครือข่ายอาสาสมัครท่องเที่ยว และสนับสนุนองค์กรปกครองส่วนท้องถิ่นในการบริหารจัดการแหล่ง
ท่องเที่ยว พัฒนาระบบป้องกันและแก้ไขปัญหาส่ิงแวดล้อมในแหล่งท่องเที่ยว ประชาสัมพันธ์และ
การเข้าถึงข้อมูลด้านการท่องเที่ยวผ่านระบบการสื่อสารสาธารณะทั้งในและนอกประเทศ รวมทั้งจัดกิจกรรม
ส่งเสรมิ การตลาดด้านการทอ่ งเที่ยว
แนวทางการพัฒนาที่ ๖ ส่งเสริมการท่องเที่ยวชุมชนให้มีความเข้มแข็งและสอดคล้อง
กับศกั ยภาพของพน้ื ท่ี
โดยการพัฒนาแหล่งท่องเที่ยวชุมชนที่มีศักยภาพให้มีมาตรฐาน ส่งเสริมให้ชุมชน
เป็นผู้ประกอบการและมีส่วนร่วมในการบริหารจัดการการท่องเที่ยวของชุมชน ใช้อัตลักษณค์ วามโดดเดน่
สำนักงานการทอ่ งเท่ยี วและกีฬาจงั หวัดสงขลา 107 มหาวิทยาลัยราชภฏั สงขลา
บนฐานของทุนทางวัฒนธรรมและภูมิปัญญาของชุมชนเป็นจุดขาย ยกระดับการให้บริการด้าน
การท่องเที่ยวที่มีมาตรฐานของชุมชน สร้างเครือข่ายการท่องเที่ยวชุมชนให้เชื่อมโยงกับผู้ประกอบการ
ท่องเทีย่ วรายใหญ่ ตลอดจนสนบั สนุนการพัฒนาเพ่ือยกระดับคณุ ภาพสินค้า OTOP และสินคา้ ท่รี ะลึกเพ่ือ
สนบั สนุนการท่องเที่ยวชุมชนและเพื่อเป็นแหล่งสร้างงานและกระจายรายได้สูท่ ้องถ่ินและชุมชน มีการทดสอบ
ออกแบบผลิตภัณฑ์และบรรจุภัณฑ์ รวมทั้งการประชาสัมพันธ์การท่องเที่ยวชุมชนผ่านช่องทางที่
หลากหลายโดยเฉพาะส่อื ออนไลน์ (เว็บไซต์และแอปพลิเคชันตา่ งๆ)
ยุทธศาสตร์ที่ ๔ พัฒนาโครงสร้างพื้นฐานสนับสนุนการท่องเที่ยว การพัฒนา
เขตอตุ สาหกรรม และการเชอื่ มโยงการคา้ โลก
แนวทางการพัฒนา ประกอบดว้ ย
แนวทางการพัฒนาที่ ๑ พัฒนาโครงข่ายคมนาคมขนส่งเชื่อมโยงการพัฒนาแหล่ง
ทอ่ งเทีย่ วชนั้ นำแห่งใหม่กบั แหล่งทอ่ งเทีย่ วท่ีมชี ื่อเสยี ง
โดยพัฒนาถนนเลียบชายฝั่งทะเลอ่าวไทยสายชุมพร –สุราษฎร์ธานี–
นครศรีธรรมราช–สงขลา เชื่อมโยงกับสาย The Royal Coast ของภาคกลาง พัฒนาเส้นทางรถไฟ เพื่อ
สนับสนุนการท่องเที่ยวเชื่อมโยงฝั่งอันดามันและอ่าวไทย อาทิ สายท่านุ่น–พังงา–พุนพิน–ดอนสัก สาย
ระนอง–ชุมพร และพัฒนาเส้นทางรถไฟเชื่อมโยงพื้นที่ตอนเหนือ-ใต้ของฝั่งอันดามัน และสายระนอง–
พังงา–กระบี่–ตรัง ควบคกู่ ับการพัฒนาเมืองภูเก็ต เมืองหาดใหญ่ ให้เปน็ เมอื งศูนย์กลางเศรษฐกิจของภาค
และเตรียมความพร้อมจังหวัดสุราษฎร์ธานี และกระบี่ ให้เป็นเมืองน่าอยู่ รวมทั้งเมืองชุมพร ระนอง เป็น
เมืองในพ้ืนทพี่ ิเศษ ทีม่ กี ารพฒั นาให้สามารถรองรบั การขยายตัวทางเศรษฐกิจและการท่องเท่ียว โดยการจัดระบบ
ผังเมืองที่มีประสิทธิภาพ มีการจัดสภาพแวดล้อมทางกายภาพและสิ่งแวดล้อมที่เอ้ือต่อสุขภาวะของ
ประชาชน การเตรียมโครงสร้างพื้นฐาน (ด้านคมนาคมขนส่ง การสื่อสาร และพลังงานที่ใช้เทคโนโลยีท่ี
ทันสมัยและระบบดิจิทัล) รวมทั้งพัฒนาเทคโนโลยสี มัยใหมเ่ พื่อใช้ในการบรหิ ารจัดการเมือง พัฒนาระบบ
ขนส่งสาธารณะและพื้นที่สาธารณะที่มีการออกแบบสำหรับคนทุกกลุ่ม รวมทั้งพัฒนาพื้นที่บริเวณเขต
เศรษฐกิจพิเศษชายแดนให้มีความพร้อมสำหรับรองรับกิจกรรมทางเศรษฐกิจและสังคมเชื่อมโยงกับ
ประเทศเพื่อนบ้าน
แนวทางการพัฒนาที่ ๒ พัฒนาและสนับสนุนท่าเรือสำราญในจังหวัดภูเก็ต ให้เป็น
ท่าเรอื หลกั (Homeport) ของโลก
รวมทั้งพฒั นาทา่ เรือแวะพัก (Port of Call) และทา่ เรือมารีน่าให้มสี งิ่ อำนวยความสะดวกท่ี
มมี าตรฐานความสะอาดและความปลอดภยั ในแหล่งท่องเที่ยวทางทะเลท่ีมีศักยภาพของภาค (กระบี่ พังงา
และสมยุ ) รวมทง้ั การบำรุงรักษาร่องน้ำ
แนวทางการพัฒนาที่ ๓ พัฒนาระบบโครงสร้างพื้นฐานสนับสนุนการพัฒนาเขต
อตุ สาหกรรมแปรรปู ยางพาราหาดใหญ่–สะเดา
โดยเร่งรดั การพัฒนาโครงขา่ ยรถไฟ อาทิ รถไฟฟา้ หาดใหญ่-ปาดงั เบซาร์ รถไฟทางคู่
ชุมพร-สุราษฎรธ์ านี-หาดใหญ่–สงขลา พัฒนาทางหลวงพเิ ศษ (Motorway) หาดใหญ่-ดา่ นพรมแดนสะเดา
พัฒนาศูนย์กระจายสินค้าทุ่งสงเป็นศูนย์กลางการเชื่อมโยงการขนส่งระบบราง รวมทั้งพัฒนาเมืองรอบ
สถานีขนส่งระบบรางในเมืองทุ่งสงและเมืองสะเดา (ปาดังเบซาร์) ตลอดจนพัฒนาท่าเรือสงขลาแห่งที่ 2
เพอ่ื รองรับการขนส่งสินค้าเชื่อมโยงกับท่าเรือชายฝ่ัง และทา่ เรอื หลักทง้ั ภายในและตา่ งประเทศ
สำนักงานการทอ่ งเท่ียวและกฬี าจงั หวดั สงขลา 108 มหาวิทยาลยั ราชภัฏสงขลา
แนวทางการพฒั นาท่ี ๔ พฒั นาโครงสร้างพ้ืนฐานเช่ือมโยงภาคใต้กับเส้นทางการค้าโลก
โดยการพัฒนา และปรับปรุงท่าเรือที่มีอยู่ในปัจจุบันทั้งฝั่งอันดามันและฝั่งอ่าวไทย
ให้สามารถใช้ประโยชน์ได้อย่างเต็มศักยภาพ รวมทั้งการพัฒนาและบริหารจัดการพื้นท่ีหลังท่า พัฒนา
และปรับปรุงสนามบินนานาชาติและสนามบินภายในประเทศให้สามารถรองรับการเดินทาง และ
การขนส่งสินค้า พัฒนาโครงข่ายรถไฟเชื่อมโยงท่าเรือสงขลา 2–หาดใหญ่–ปาดังเบซาร์–บัตเตอร์เวอร์ธ
(รัฐปีนัง มาเลเซีย) รวมทั้งพัฒนาโครงข่ายถนนสายหลักเป็น 4 ช่องจราจร และการพัฒนาโครงข่ายถนน
สายรองให้เชื่อมโยงกับถนนสายหลักเพื่อสนับสนุนการขนส่ง และกระจายสินค้าจากพื้นที่ตอนในสู่พื้ นท่ี
หลักได้อย่างมีประสทิ ธภิ าพ และการพฒั นาส่ิงอำนวยความสะดวกและศูนย์บริการโลจิสติกส์รูปแบบต่างๆ
เพื่อรองรับการขนส่งสินค้าต่อเนื่องหลายรูปแบบและการค้าการลงทุนระหว่างประเทศ รวมทั้งการพัฒนา
และปรับปรุงโครงข่ายคมนาคมและสิ่งอำนวยความสะดวกบริเวณด่านชายแดนโดยใช้เทคโนโลยี
สารสนเทศในการบริการ และอำนวยความสะดวกในการข้ามแดนทั้งของประชาชน สินค้า และ
ยานพาหนะใหม้ ีประสทิ ธิภาพ
ยุทธศาสตร์ที่ ๖ พฒั นาระเบียงเศรษฐกิจภาคใต้อยา่ งย่ังยืน
ได้กำหนดแนวทางการพัฒนาด้านการท่องเที่ยวไว้ ๒ แนวทาง คือ แนวทางที่ ๒ พัฒนา
ประตูสู่การท่องเท่ียวอ่าวไทยและอันดามัน (Rayal Coast & Livable Cities) โดยการพัฒนาการท่องเที่ยว
เชื่อมโยงอ่าวไทยและอันดามันตามแนวประจวบคีรีขันธ์-ชุมพร- ระนอง –เมียนมาร์ ควบคู่กับการพัฒนา
เส้นทางการท่องเที่ยวและสนับสนุนกิจกรรมกระตุ้นการท่องเที่ยวเชื่อมโยงทั้งสองฝั่งทะเล รวมท้ัง
การพัฒนาโครงข่ายคมนาคมทั้งทางบกและทางอากาศ และสิ่งอำนวยความสะดวกด้านการท่องเที่ยว
มุ่งเน้นรูปแบบการท่องเที่ยวเชิงนิเวศที่มีคุณภาพและมาตรฐานเชื่อมโยงแหล่งท่องเที่ยวชายฝั่งทะเลของ
จังหวัดชุมพรกับ Royal Coast และเชื่อมโยงเส้นทางการท่องเที่ยวสู่แหล่งน้ำแร่และเกาะต่างๆ ของ
จังหวัดระนองและประเทศเมียนมา และแนวทางการพัฒนาที่ ๔ การอนุรักษ์ทรัพยากรธรรมชาติ
การส่งเสริมวัฒนธรรม และการพัฒนาเมืองน่าอยู่ (Green Culture & Livable Cities) ในพื้นที่จังหวัด
ชุมพร ระนอง สุราษฎรธ์ านี และนครศรธี รรมราช โดยเน้นกรอบการเปน็ เมอื งทมี่ ีความน่าอยู่สำหรับคนทุก
กลุม่ และยงั คงรกั ษาอัตลกั ษณ์ของพนื้ ที่ รวมทงั้ อนรุ กั ษแ์ ละฟนื้ ฟูทรพั ยากรธรรมชาติทางทะเล ปา่ ไม้ และ
ป่าชายเลน เพ่ือให้เกิดการพัฒนาที่ย่ังยืน อนุรักษ์และส่งเสริมวัฒนธรรมและภูมิปัญญาท้องถิ่น เพ่ิม
บทบาทการมีส่วนร่วมของชุมชนในการบริหารจัดการและพัฒนาแหล่งการเรียนรู้และการท่องเที่ยววิถี
ชุมชน และพัฒนาเมืองน่าอยู่สำหรับคนทุกกลุ่มในสังคม และเอื้อต่อการขยายตัวทางเศรษฐกิจและสังคม
โดยกำหนดการพัฒนาเมืองระนองใหเ้ ป็น Smart Living City ท่ีมีการวางผังเมืองและระบบสาธารณูปโภค
สาธารณปู การท่ีทันสมัย
สำนกั งานการท่องเทย่ี วและกีฬาจงั หวดั สงขลา 109 มหาวิทยาลัยราชภฏั สงขลา
สรุปแนวทางการพัฒนาภาคใต้
สรุปแนวทางการพัฒนา: ภาคใต้ พัฒนาเป็นฐานการสร้างรายได้ท่ีหลากหลาย โดยมีการพัฒนา
ที่เก่ียวข้องกับการท่องเทยี่ ว ดังนี้
แนวทางการพัฒนาที่ ๒ ยกระดับรายได้จากการท่องเที่ยวให้เติบโตอย่างต่อเนื่อง และ
กระจายรายได้ จากการท่องเทีย่ วสู่พ้นื ที่เชื่อมโยงรวมท้ังชุมชนและท้องถิ่นอย่างท่วั ถึง
๑) สนับสนนุ ให้จังหวัดภเู ก็ต พังงา กระบ่ี และอำเภอเกาะสมุย จังหวัดสุราษฎร์ธานี
เป็นแหลง่ สรา้ งรายไดจ้ ากการท่องเทยี่ วที่เพิ่มสูงข้นึ อยา่ งต่อเน่ือง ท่ีคำนึงถงึ ขีดความสามารถในการรองรับ
ได้ของพื้นที่ โดยส่งเสริมและสนบั สนุนให้ทุกภาคส่วนที่เกีย่ วข้องสร้างคุณค่าห่วงโซ่ธรุ กิจบริการท่องเทีย่ ว
เพื่อให้เกิดการท่องเที่ยวโดยเน้นคุณภาพและเป็นมิตรกับสิ่งแวดล้อม รวมทั้งพัฒนาธุรกิจท่องเท่ียวทาง
ทะเลด้วยเรือสำราญในพื้นที่จังหวัดกระบี่และอำเภอเกาะสมุย จังหวัดสุราษฎร์ธานี ควบคู่กับการพัฒนา
ระบบบริการพื้นฐานและสิ่งอำนวยความสะดวกที่มีคุณภาพอย่างเพียงพอ รวมถึงมีระบบรักษาความปลอดภัย
ไดม้ าตรฐานสากล เพื่อใหส้ ามารถรองรับนักท่องเทย่ี วกลุม่ ใหม่ และทำใหภ้ าคใต้เปน็ เปา้ หมายการเดินทาง
ของกลุม่ นกั ทอ่ งเที่ยวทีเ่ ดินทางโดยเรอื สำราญ
๒) ส่งเสริมและพัฒนาการเชื่อมโยงการท่องเที่ยวระหว่างแหล่งท่องเที่ยวระดับ
นานาชาติในพื้นที่ภาคใต้ฝั่งอันดามันและอ่าวไทย และแหล่งท่องเที่ยวบนบกบริเวณพื้นที่ตอนในที่มี
ศักยภาพสูงแห่งใหม่ในจงั หวดั ภาคใต้ฝ่ังอ่าวไทย โดยสนับสนุนการพัฒนาแหลง่ ท่องเที่ยวบนบกในบรเิ วณ
พืน้ ท่ตี อนในที่มีศักยภาพสูงแห่งใหม่ในจังหวัดภาคใตฝ้ ั่งอ่าวไทย อาทิ อา่ งเก็บน้ำเข่ือนรัชชประภา จังหวัด
สรุ าษฎรธ์ านี อทุ ยานแหง่ ชาติเขาหลวง จงั หวดั นครศรธี รรมราช รวมท้งั แหลง่ ท่องเที่ยวชมุ ชนท่ีมีศักยภาพ
อื่นๆ เพื่อให้เป็นเส้นทางโครงข่ายการท่องเที่ยวและกลุ่มพื้นที่แหล่งทอ่ งเที่ยวเชือ่ มโยงกับแหล่งท่องเทีย่ ว
เดิมที่มีชื่อเสียงในจังหวัดภูเก็ต พังงา กระบี่ และเกาะสมุย เกาะพะงัน เกาะเต่า ในจังหวัดสุราษฎร์ธานี
และแหล่งทอ่ งเทยี่ วทะเลชมุ พร ชายทะเลสชิ ลและขนอม จังหวดั นครศรธี รรมราช
๓) สง่ เสริมและพฒั นาการท่องเที่ยวชุมชนในพ้ืนท่ีจังหวดั ชุมพร สุราษฎรธ์ านี พัทลุง
ระนอง ตรัง และสตูล โดยสนับสนุนให้เกิดการพัฒนารูปแบบการท่องเที่ยวชุมชนที่หลากหลายและ
สอดคล้องกับศักยภาพของพื้นท่ีโดยชุมชนมีส่วนร่วมในการจัดการท่องเที่ยวชุมชนอย่างเข้มแข็ง รวมท้ัง
สร้างเครือข่ายให้ท่องเท่ียวชุมชนเชื่อมโยงกับผู้ประกอบการท่องเที่ยวรายใหญ่เพื่อเป็นแหล่งสร้างอาชีพ
ใหมแ่ ละกระจายรายไดส้ ทู่ อ้ งถ่นิ และชมุ ชน
๔) พัฒนาเมืองท่องเที่ยวที่มีศักยภาพเพื่อสร้างมูลค่าเพ่ิมให้กับภาค โดยยกระดับ
จังหวัดระนองให้เป็นเมืองท่องเที่ยวเชิงสุขภาพและสปา จังหวัดชุมพรเป็นเมืองท่องเที่ยวเชิงเกษตร และ
จังหวัดนครศรีธรรมราชเป็นเมืองมรดกโลกและแหล่งท่องเที่ยวเชิงประวัติศาสตร์อารยธรรมศรีวิชัย โดย
การปรับปรุงและพัฒนาแหล่งท่องเที่ยวโครงสร้างพื้นฐานและส่งอำนวยความสะดวกด้านการท่องเที่ยว
การพฒั นาธุรกจิ และบริการด้านการท่องเท่ียวให้เกดิ ความหลากหลาย และมมี าตรฐานระดับสากล รวมท้ัง
การส่งเสรมิ และพัฒนาด้านการตลาดและการบรหิ ารจัดการให้มีประสิทธิภาพ เพ่อื ดึงดูดและสร้างความประทับใจ
ใหแ้ กน่ กั ทอ่ งเทีย่ วท้งั ไทยและต่างประเทศ และสามารถพัฒนาเป็นฐานเศรษฐกจิ ท่ีสร้างรายไดแ้ ละกระจาย
รายไดใ้ หก้ บั ท้องถน่ิ และชุมชนได้อย่างย่งั ยืน
5 ) วางระบบปอ้ งกันและแก้ไขปัญหาความเส่ือมโทรมของทรพั ยากรธรรมชาติ และ
สิ่งแวดล้อมเพื่อรักษาสมดุลของระบบนิเวศให้เกิดความยั่งยืนในพื้นที่ที่เป็นแหล่งต้นน้ำของภาค ได้แก่
จังหวัดสุราษฎร์ธานี นครศรีธรรมราช ตรัง พัทลุง สงขลา สตูล ยะลา และนราธิวาส โดยการส่งเสริม
กระบวนการมีส่วนร่วมของทุกภาคส่วนในการบริหารจัดการพื้นที่ป่าต้นน้ำ การใช้ระบบสารสนเทศเพ่ือ
สำนักงานการท่องเท่ยี วและกีฬาจงั หวดั สงขลา 110 มหาวิทยาลัยราชภฏั สงขลา
เพิ่มประสิทธิภาพในการบรหิ ารจัดการ การสร้างจติ สำนึกในการอนุรักษ์และการฟื้นฟูทรัพยากรธรรมชาติ
และสิ่งแวดล้อมอย่างจริงจัง การบังคับใช้กฎหมายด้านส่ิงแวดล้อมและผงั เมืองอย่างเคร่งครัด โดยเฉพาะ
การควบคุมกิจกรรมบริเวณชายฝั่งทะเลเพื่อลดการเปลี่ยนแปลงสภาพพื้นที่ที่จะส่งผลกระทบต่อการกัดเซาะ
ชายฝั่งในระยะยาว
แผนพัฒนาระดับกลุ่มจังหวัด
เขตพัฒนาการท่องเที่ยววิถีชีวิตลุ่มน้ำทะเลสาบสงขลา ครอบคลุมพื้นที่การพัฒนาในจังหวัดสงขลา
พัทลุง และนครศรีธรรมราช ซ่งึ เป็นจังหวัดภายใต้กลุ่มจังหวัดภาคใตฝ้ ่ังอ่าวไทย โดยมีจงั หวัดสุราษฎร์ธานีเป็น
หัวหน้ากลุ่มจังหวัด และจังหวัดภายในกลุ่มประกอบด้วย จังหวัดชุมพร นครศรีธรรมราช พัทลุง และ
สงขลา โดยใช้กลไกการพัฒนาพื้นที่แบบบูรณาการ ภายใต้คณะกรรมการบูรณาการนโยบายพัฒนาภาค
(ก.บ.ภ.) มีนายกรัฐมนตรีเป็นประธานในการพัฒนาขับเคลื่อน ได้กำหนดให้กลุ่มจังหวัดจัดทำแผนพัฒนา
จังหวัดที่มีความสอดคล้องเชื่อมโยงกับแผนพัฒนาภาค แผนพัฒนาเศรษฐกิจและสังคมแห่งชาติ
แผนแม่บทภายใต้ยุทธศาสตร์ชาติ รวมทั้งเป็นแผนที่เชื่อมโยงแผนพัฒนาจังหวัดและปัญหาความต้องการ
ภายใต้กลุ่มจังหวัด โดยเน้นการพัฒนาเพื่อเพิ่มขีดความสามารถทางเศรษฐกิจในพ้ืนที่กลุ่มจังหวัด โดย
ปัจจุบันแผนพัฒนากลุ่มจังหวัดภาคใต้ฝั่งอ่าวไทยฉบับทบทวน พ.ศ. 2561 – 2565 โดยมีสาระสำคัญ
ดงั นี้
1. เปา้ หมายการพฒั นา
“ศูนย์กลางการเกษตร การค้า การลงทุน การท่องเที่ยวนานาชาติ โลจิสติกส์ที่สมบูรณ์สิ่งแวดล้อม
ยง่ั ยืน และสงั คมคุณภาพ”
2. เปา้ ประสงค์รวม
ประกอบด้วย
๑) กลุ่มจังหวัดเป็นศูนย์กลางการผลิตและแปรรูปยางพารา ปาล์มน้ำมัน ข้าว ไม้ผล
สมนุ ไพร การเพาะเล้ียงสัตว์น้ำเศรษฐกจิ และการเล้ียงสัตว์เศรษฐกจิ ทม่ี ีความโดดเด่นในพน้ื ท่ี
๒) กลุ่มจังหวดั มมี ลู ค่าการค้า การลงทุนทีเ่ พ่มิ ข้ึน
๓) กลุ่มจังหวัดเป็นสถานท่ีทอ่ งเที่ยวนานาชาติทีม่ ีคุณภาพ และมีความหลากหลายของ
รปู แบบการทอ่ งเทย่ี ว
๔) มีระบบโครงสร้างพื้นฐาน และระบบโลจิสติกส์ท่ีมีศักยภาพในการรองรับการพัฒนา
ด้านตา่ งๆ ของกลมุ่ จงั หวัด
๕) กลุ่มจังหวัดมีทรัพยากรธรรมชาติที่สมบูรณ์ มีสิ่งแวดล้อม ประชาชนมีคุณภาพชีวิต
และสภาพสงั คมทีด่ ี
สำนกั งานการท่องเทยี่ วและกฬี าจงั หวดั สงขลา 111 มหาวิทยาลัยราชภฏั สงขลา
3. ตำแหนง่ จดุ ยืนทางยทุ ธศาสตร์
ตำแหน่งจุดยืนทางยุทธศาสตร์ (Positioning) ของกลุ่มจังหวัดภาคใต้ฝั่งอ่าวไทย เป็น
ศูนยก์ ลางการท่องเทยี่ ว (เชิงอนุรกั ษ์ และนานาชาติ) ศนู ยก์ ลางการคา้ การลงทุน การบรหิ ารจดั การ อย่าง
ครบวงจรเพื่อเชื่อมโยงการค้า การลงทุนระหว่างประเทศ ศูนย์กลางการสร้างสรรค์เศรษฐกิจการเกษตร
(ปาล์มน้ำมัน ยางพารา ข้าว ไม้ผล สมุนไพร ประมง ปศุสัตว์) เครือข่ายคมนาคมโลจิสติกส์เชื่อมโยง
ภมู ิภาคและนานาชาติ
4. ประเด็นการพัฒนา และแนวทางในการพัฒนา
ประกอบด้วย
ประเดน็ การพฒั นาที่ 1 การพฒั นาการเกษตร ด้านการผลิต แปรรูป การตลาดและ การ
บริหารจัดการพืชเศรษฐกิจหลัก (ปาล์มน้ำมัน ยางพารา ข้าว ไม้ผล สมุนไพร) การประมง
และปศุสัตว์
แนวทางการพัฒนา ประกอบดว้ ย
๑) บริหารจัดการพืชเศรษฐกิจ (ยางพารา ปาล์มน้ำมัน ข้าว ไม้ผล สมุนไพร)
อย่างครบวงจร (การผลิตข้ันต้น การวิจัย การแปรรูป การหาช่องทาง การตลาด) เพ่ือสร้างมูลค่าเพิ่มและ
ลดต้นทุนการผลิต รวมทงั้ ส่งเสริมการขบั เคลือ่ นในการเปน็ Oil Palm City
๒) ส่งเสริมการบริหารจัดการประมงและปศุสัตว์ให้ได้มาตรฐานสากล ครบวงจร
โดยใช้เทคโนโลยแี ละนวตั กรรมใหม่ เพื่อสามารถแขง่ ขนั กบั ผู้ผลิตอน่ื ๆ ในกลุ่มประชาคมอาเซียน
๓) ส่งเสริมการปลูกไม้เศรษฐกิจ การสร้างแบรนด์ผลผลิตผลไม้เศรษฐกิจ และ
สง่ เสริมการปลกู พชื แบบผสมผสานของกลุ่มจงั หวดั
๔) ส่งเสริมการพฒั นาบุคลากรด้านการเกษตร
ประเดน็ ยทุ ธศาสตรท์ ี่ 2 การสง่ เสริมการค้า การลงทนุ การบรหิ ารจดั การ การตลาด ใน
สนิ ค้า และบริการอยา่ งครบวงจร ทเี่ ชื่อมโยงการคา้ การลงทุนระหว่างประเทศ
แนวทางการพฒั นา ประกอบด้วย
๑) พัฒนาการค้าการลงทุนและพ้ืนที่เขตพัฒนาเศรษฐกิจพิเศษ รวมท้ังส่งเสริม
ดา้ นการค้าชายแดน
๒) สง่ เสริมการพฒั นาระบบตลาดดิจิทัล
๓) ส่งเสรมิ การพฒั นาดา้ นการคา้ เพ่อื เชื่อมโยงระเบียงเศรษฐกจิ ภาคใต้
ประเด็นยุทธศาสตร์ที่ 3 การพัฒนาสู่การเป็นเมืองท่องเที่ยวระดับนานาชาติที่มีความหลากหลาย
ของรปู แบบการทอ่ งเที่ยว เพอ่ื รองรบั นักทอ่ งเท่ียวทม่ี ีคุณภาพอยา่ งยั่งยนื
มีแนวทางการพัฒนา ประกอบด้วย
๑) เพิ่มสถานที่ท่องเที่ยวและกิจกรรมการท่องเที่ยวท่ีหลากหลายและสร้าง
เอกลักษณ์จากการทอ่ งเทย่ี ว
๒) การพัฒนาการท่องเที่ยวรูปแบบใหม่ที่สอดคล้องกับแนวโน้มการท่องเที่ยว
ใหม่ๆ เช่น ส่งเสริมกิจกรรม MICE การท่องเที่ยวเชิงกีฬา เชิงสุขภาพ เชิงเกษตร เชิงผจญภัยแบบ Smart
City Tourism รวมทั้งการท่องเที่ยวชุมชน OTOP และ OTOP นวัตวิถี บนฐานทรัพยากร ประเพณี
สำนักงานการทอ่ งเทย่ี วและกฬี าจงั หวดั สงขลา 112 มหาวิทยาลัยราชภฏั สงขลา
วัฒนธรรมที่เป็นอัตลักษณ์ของพื้นที่ เพื่อเชื่อมโยงการท่องเที่ยวของกลุ่มจังหวัด ทั้งทางบกและทางทะเล
และรองรับ Thailand Riviera ในพื้นที่ภาคใต้
๓) พัฒนาระบบส่งเสริมดูแลสุขภาพ และระบบรักษาความปลอดภัยในชีวิตและ
ทรพั ย์สินทงั้ ทางบก ทางนำ้ ทางอากาศของนักท่องเทย่ี ว
๔) บริหารจัดการทรัพยากรธรรมชาติและสิ่งแวดล้อมเพื่อส่งเสริมพัฒนาแหล่ง
ทอ่ งเทยี่ ว และชุมชนเมืองอย่างยง่ั ยนื
๕) พัฒนาบุคลกรด้านการท่องเที่ยวในด้านองค์ความรู้และทักษะที่เกี่ยวข้องกับ
การทอ่ งเทีย่ ว
๖) รวบรวมข้อมูลดา้ นการท่องเท่ียวท่ีครบทุกประเด็นและพัฒนาการตลาดการท่องเที่ยว
เพ่อื การทอ่ งเทีย่ วที่มีศักยภาพ
ประเด็นยุทธศาสตร์ที่ 4 การพัฒนาระบบโครงสร้างพื้นฐาน การขนส่ง โลจิสติกส์
พลังงาน ระบบเครอื ข่าย การส่ือสาร สารสนเทศ เพอื่ รองรับการพฒั นาของกล่มุ จังหวดั
แนวทางการพัฒนา ประกอบด้วย
๑) พัฒนาโครงข่ายการคมนาคม โลจิสติกส์ รวมท้ังพัฒนาโครงข่ายระบบ
สารสนเทศเพอ่ื รองรับการขยายตัวของพื้นที่เขตเศรษฐกจิ และการท่องเท่ยี ว
๒) ส่งเสริมการใช้พลังงานอย่างมีประสิทธิภาพ และสรรหาพลังงานทดแทนเพื่อ
ความย่งั ยืนของพลงั งาน
ประเด็นยุทธศาสตรท์ ี่ 5 การพฒั นาสู่การเปน็ เมอื งสีเขียว และสงั คมคุณภาพ
แนวทางการพัฒนา ประกอบดว้ ย
๑) อนุรักษ์ ฟื้นฟู และแก้ไขปัญหา รวมท้ังเพิ่มประสิทธิภาพการบริหารจัดการ
การใชท้ รัพยากรธรรมชาตเิ พอื่ ความยงั่ ยืน
๒) เพิ่มความปลอดภัย ลดความเสีย่ งจากภยั พิบัติและสาธารณภัย
๓) พัฒนาศักยภาพบุคลากรทุกช่วงวัย เพื่อรองรับการเปลี่ยนแปลงของสังคมใน
ปัจจบุ ัน
๔) ส่งเสริมการบรหิ ารผลกระทบจากการพัฒนาเพ่อื ความย่งั ยืน
โดยมีสาระสำคัญท่ีเกี่ยวข้องกับการพัฒนาเขตพัฒนาการท่องเท่ียววิถีชีวิตลุ่มน้ำทะเลสาบ
สงขลา ประกอบด้วย โครงการปรับปรุงและพัฒนาแหล่งท่องเที่ยวหาดแสนสุขลำปำ ตำบลลำปำ อำเภอ
เมือง จังหวัดพัทลุง โครงการปรับปรุงแหล่งท่องเที่ยวที่สำคัญของกลุ่มจังหวัด (วัดเขาอ้อ สำนักตักศิลา
ภาคใต้ ตำบลมะกอกเหนือ อำเภอควนขนุน จังหวัดพทั ลงุ ) โครงการพัฒนาเส้นทางจักรยานการท่องเท่ียว
ทะเลนอ้ ย เสน้ ทางลำปำ โครงการเสริมสร้างความยงั่ ยนื ชุมชนท่องเทย่ี ว OTOP นวตั วิถที ะเลน้อย-อำเภอ
หัวไทร จังหวัดนครศรีธรรมราช โครงการนวัตกรรมการจัดการท่องเที่ยววัฒนธรรม อาหารพื้นบ้าน เพ่ือ
ส่งเสริมแหล่งท่องเที่ยวเศรษฐกิจชุมชนเชิงวัฒนธรรม โครงการจัดสร้างศูนย์เรียนรู้วิถีระบบการเลี้ยงควายน้ำ
ลุ่มน้ำทะเลสาบสงขลาตอนบน โครงการอนุรักษ์ทรัพยากรธรรมชาติและสิ่งแวดล้อมทางทะเลสาบสงขลา
เพื่อการทอ่ งเทยี่ วที่ยง่ั ยนื เปน็ ต้น
สำนักงานการท่องเท่ยี วและกีฬาจงั หวัดสงขลา 113 มหาวิทยาลัยราชภัฏสงขลา
แผนพัฒนาระดับจงั หวัด
1. แผนพฒั นาจังหวดั สงขลา พ.ศ. 2561 – 2565 (ฉบบั ทบทวน)
จงั หวดั สงขลาเปน็ 1 ใน 3 ของพนื้ ทเ่ี ขตพฒั นาพฒั นาการท่องเที่ยววถิ ีชีวติ ลุ่มน้ำทะเลสาบ
สงขลา โดยจงั หวัดสงขลาไดจ้ ัดทำแผนพฒั นาจงั หวดั สงขลา
1.1 เป้าหมายการพัฒนา
“สงขลา ศูนย์กลางเศรษฐกจิ ภาคใต้ ประชาชนมคี ุณภาพ สิง่ แวดลอ้ มย่งั ยนื ”
1.2 ประเด็นการพฒั นา
ไดก้ ำหนดประเดน็ การพัฒนาไว้ 4 ประเดน็ ประกอบดว้ ย
ประเด็นการพัฒนาที่ ๑ พัฒนาภาคการเกษตร อุตสาหกรรม การค้า การลงทุน การท่องเที่ยว
และบรกิ าร โครงสร้างพ้นื ฐาน และระบบโลจสิ ติกส์
มีวัตถุประสงค์เพื่อเพิ่มการเติบโตทางเศรษฐกจิ จากสาขาเศรษฐกิจหลัก ภาคเกษตร
อุตสาหกรรม การคา้ การบริการและการทอ่ งเทย่ี ว โดยมเี ป้าประสงคเ์ ชิงยทุ ธศาสตร์ “ เศรษฐกิจขยายตัว
และประชาชนมรี ายได้เพ่มิ ขึ้น” และแนวทางการพฒั นา ประกอบดว้ ย
(1) ส่งเสรมิ และพัฒนาการเพ่มิ ประสิทธภิ าพการผลิต และการตลาดสินค้าเกษตร
อย่างครบวงจรด้วยนวัตกรรมและเทคโนโลยี
(2) ส่งเสริมและพัฒนาการนำนวัตกรรมมาใช้ในอุตสาหกรรมยางพารา อาหาร
ทะเล และฮาลาล
(3) พฒั นาโครงสรา้ งพืน้ ฐานและยกระดับระบบการคมนาคมขนส่งและโลจิสติกส์
(Logistics)
(4) สง่ เสริมและพัฒนาการทอ่ งเที่ยวเชิงธรรมชาติ วัฒนธรรม และเชงิ ธุรกิจ
(5) ส่งเสริมและพัฒนาการค้า การลงทุน การขับเคลื่อนสู่ MICE CITY และพื้นท่ี
เขตพัฒนาเศรษฐกจิ พเิ ศษ
(6) ส่งเสริม พัฒนา และอนุรักษ์เมืองเก่าสงขลาให้เป็นเมืองมรดกโลกและแหล่ง
ทอ่ งเท่ยี วทางวัฒนธรรมท่สี ำคัญของภมู ภิ าค
(7) พัฒนายกระดบั มาตรฐานสนิ ค้าชุมชน และทอ่ งเทยี่ วโดยชุมชนเพื่อเพิ่มรายได้
ประเด็นการพฒั นาที่ 2 พฒั นาคุณภาพชีวิตของประชาชนบนฐานความรู้ และพหุวฒั นธรรม
มีวตั ถุประสงคเ์ พอ่ื ใหป้ ระชาชนมคี ุณภาพชีวติ ทดี่ ีบนฐานความรู้ และอยรู่ ว่ มกันอย่าง
มีความสุขภายใต้สังคมพหุวัฒนธรรม และเป้าหมายเชงิ ยุทธศาสตร์ “ประชาชนมีคุณภาพชีวิตที่ดีบนวิถี
ความพอเพยี ง” มแี นวทางการพฒั นา ประกอบดว้ ย
(1) พฒั นาคุณภาพชีวิตของประชาชน ภายใต้หลักปรชั ญาของเศรษฐกิจพอเพยี ง
(2) ส่งเสริมและพัฒนาการศึกษาที่เน้นการบูรณาการเพื่อยกระดับผลสัมฤทธ์ิ
ทางการศกึ ษา
(3) ส่งเสริมการนำผลการวิจัยและองค์ความรู้ (Best Practice) มาเพิ่มศักยภาพ
การเรยี นรแู้ ละพฒั นาอาชีพของประชาชน
(4) ส่งเสริมการมีส่วนร่วมในการอนุรักษ์และสืบทอดด้านศาสนา ศิลปะ
วัฒนธรรม และศลิ ปะรว่ มสมยั เพือ่ เสรมิ สรา้ งภมู ิคุ้มกันทางสังคม
(5) สง่ เสริมและพฒั นากีฬาและนันทนาการ
สำนักงานการทอ่ งเท่ยี วและกีฬาจงั หวดั สงขลา 114 มหาวิทยาลัยราชภฏั สงขลา
ประเด็นการพฒั นาท่ี 3 อนุรกั ษ์และฟื้นฟทู รพั ยากรธรรมชาตแิ ละส่งิ แวดล้อมอย่างย่ังยืน
มีวัตถุประสงค์ เพื่ออนุรักษ์ทรัพยากรธรรมชาติและสิ่งแวดล้อมให้เกิดความยั่งยืน
เปา้ หมายเชิงยุทธศาสตร์ “สร้างคุณภาพสิง่ แวดล้อมที่ดีใหป้ ระชาชน และรักษาฐานทรัพยากรธรรมชาติให้
ย่ังยืน” มแี นวทางการพฒั นา ประกอบดว้ ย
(1) เพมิ่ ศกั ยภาพการบริหารจัดการขยะมูลฝอยและของเสียอันตรายชมุ ชน
(2) พัฒนาแนวทางการบริหารจัดการทรัพยากรน้ำแบบบูรณาการ
(3) ส่งเสริมและสนบั สนนุ การปอ้ งกัน อนุรกั ษ์ และฟืน้ ฟทู รัพยากรธรรมชาติ
(4) สง่ เสริมและสนับสนนุ การใชพ้ ลังงานทดแทน และการอนุรักษ์พลังงาน
(5) ส่งเสริมและพฒั นาการจัดการสงิ่ แวดล้อมสู่การเป็นเมอื งสเี ขยี ว (Green City)
ประเด็นการพฒั นาท่ี 4 เสริมสร้างความมั่นคงและความปลอดภัยในชวี ิตและทรัพยส์ นิ
ของประชาชน
มีวัตถุประสงค์ “เพื่อให้ประชาชนมีความมัน่ คงปลอดภัยในชีวิตและทรัพยส์ นิ ” เป้าหมาย
เชงิ ยุทธศาสตร์ “ประชาชนมีความปลอดภยั ในชีวติ และทรัพยส์ ิน” มีแนวทางการพัฒนา ประกอบด้วย
(1) ส่งเสริม พัฒนาศักยภาพและขีดความสามารถในการบริหารจัดการหมู่บ้าน/
ชุมชน เพ่ือให้เปน็ หมูบ่ ้าน/ชมุ ชน เขม้ แข็ง
(2) เสริมสร้างความเชื่อมั่นให้ประชาชนมีความมั่นคง ปลอดภัย สมานฉันท์
ปกปอ้ งและเชิดชสู ถาบันพระมหากษตั รยิ ์
(3) เพิ่มประสิทธิภาพการป้องกันปราบปรามการกระทำผิดกฎหมาย และการแก้ไข
ปญั หายาเสพติด
(4) ส่งเสริมและพัฒนาศนู ย์ดำรงธรรมใหท้ ำงานอย่างมีประสิทธภิ าพ
(5) พฒั นามาตรการ และสรา้ งระบบปอ้ งกนั และลดความเสี่ยงจากสาธารณภัย
โดยมีสาระสำคัญที่เกี่ยวข้องกับการพัฒนาเขตพัฒนาการท่องเที่ยววิถีชีวิตลุ่มน้ำ
ทะเลสาบสงขลา ประกอบดว้ ย โครงการเพมิ่ ศกั ยภาพการจัดการชุมชนทอ่ งเท่ยี ว OTOP นวัตวิถี โครงการ
พัฒนาต่อยอดชุมชนท่องเที่ยว OTOP นวัตวิถีสู่ความยั่งยืน โครงการพัฒนายกระดับสินค้าอุตสาหกรรม
ชุมชนเพ่ือกา้ วสู่อตุ สาหกรรม 4.0 (พฒั นาผลิตภณั ฑ์มะมว่ งเบา ผลิตภณั ฑ์จากตาลโตนด โครงการสืบสาน
เปิดตำนานบ้านเกิดหลวงปู่ทวดเหยียบน้ำทะเลจืดเพื่อการท่องเที่ยว (อุทยานธรรมตามรอยหลวงปู่ทวด)
อำเภอสทิงพระ โครงการก่อสรา้ งท่าเทียบเรือเพื่อยกระดับการท่องเท่ียวในชมุ ชน (กอ่ สรา้ งท่าเทียบเรอื ม.
5 คลองรี) และโครงการปรบั ปรงุ ภูมิทศั นอ์ ุทยานนกนำ้ คขู ดุ เพ่อื การท่องเท่ยี ว เปน็ ต้น
2. แผนพัฒนาจงั หวัดพัทลงุ ปี พ.ศ. 2561 – 2565 (ฉบบั ทบทวน)
จังหวัดพัทลุง เป็นอีกหนึ่งจังหวัดของพื้นที่เขตพัฒนาพัฒนาการท่องเที่ยววิถีชีวิตลุ่มน้ำ
ทะเลสาบสงขลา โดยจังหวัดพัทลุงได้จัดทำแผนพัฒนาจงั หวัดพัทลุง โดยได้กำหนดจุดยืนทางยุทธศาสตร์
(Positioning) ดังน้ี (1) เป็นเมืองเศรษฐกิจทางการเกษตร ศูนย์กลางแห่งอาหารคุณภาพปลอดภัยและมี
แหล่งอาหารของตนเอง (2) พัฒนาแหล่งท่องเที่ยวเชิงนิเวศน์ การท่องเที่ยวเชิงวัฒนธรรมเพื่อยกระดับ
การบริการของการท่องเที่ยว และ (3) สร้างและพัฒนาคน/สังคมให้มีคุณภาพเป็นเมืองปลอดภัย รองรับ
การพัฒนาและการเติบโตสู่อนาคตเพื่อให้การขับเคลื่อนการพัฒนาจังหวัดพัทลุงที่บรรลุผลตามจุดยืน
ดังกลา่ ว จึงกำหนดแนวทางการพัฒนาด้วยวธิ กี ารทางยุทธศาสตร์ ประกอบดว้ ย
สำนกั งานการท่องเทย่ี วและกฬี าจงั หวัดสงขลา 115 มหาวิทยาลยั ราชภัฏสงขลา
1.1 เปา้ หมายการพัฒนา
“เมืองคนคุณภาพ สิ่งแวดล้อมดี ชุมชนเข้มแข็ง การเกษตร และการท่องเที่ยวเชิง
อนุรกั ษย์ ง่ั ยนื ”
1.2 เป้าประสงคก์ ารพฒั นา
๑) พัทลุงเมืองเกษตรคุณภาพมาตรฐานสากล การเกษตรของจังหวัด สร้างความมัน่ คง
ทางเศรษฐกจิ กระจายรายได้ สร้างงาน อาชพี แก่เกษตร และชมุ ชน
2) การท่องเที่ยวสร้างความมั่นคงทางเศรษฐกิจกระจายรายได้สู่จังหวัดและ
รกั ษาสง่ิ แวดลอ้ มที่ยั่งยืน
3) ประชาชนมีคุณภาพ เรียนรู้ตลอดชีวิต สังคมน่าอยู่ และมีความสงบด้วยหลัก
ปรชั ญาเศรษฐกจิ พอเพียง
4) พทั ลงุ เมอื งสีเขียว ทรัพยากร ธรรมชาติอุดมสมบูรณ์ ชุมชนมสี งิ่ แวดล้อมดี
5) ระบบโครงสรา้ งพน้ื ฐานมีประสิทธิภาพ การคมนาคมปลอดภยั การบริหารจัดการ
มีธรรมาภบิ าล
1.3 ประเด็นการพัฒนา
ไดก้ ำหนดประเดน็ การพัฒนาไว้ 5 ประเดน็ ประกอบดว้ ย
ประเดน็ การพฒั นาท่ี 1 การเพิ่มขดี ความสามารถภาคเกษตร อตุ สาหกรรมต่อเนื่องจาก
การเกษตร ผลิตภัณฑ์ชมุ ชน และท้องถ่นิ
มีวัตถุประสงค์ จังหวัดพัทลุงเป็นเมืองเกษตรคุณภาพมาตรฐานสากล ผลผลิต
การเกษตรและผลิตภัณฑ์ชุมชนของจังหวัด สร้างความมั่นคงทางเศรษฐกิจ กระจายรายได้ สร้างงาน
อาชพี แก่เกษตรและชมุ ชน โดยมีแนวทางการพฒั นา ประกอบด้วย
(1) พัฒนาจังหวัดสู่เมืองเศรษฐกิจทางการเกษตร ศูนย์กลางแห่งอาหารคุณภาพ
ปลอดภัยของภาคใต้ ประเทศ อาเซียน และระดบั โลก
(2) เสริมสร้างเมืองให้มีความมั่นคงทางอาหารให้มีความสมบูรณ์และมีคุณภาพ
ตง้ั แตร่ ะดับครัวเรอื น ชมุ ชน หมบู่ า้ น ให้มแี หลง่ อาหารของตนเอง
(3) พัฒนาระบบการบริหารจัดการดิน น้ำ แรงงาน เกษตรกร และการจัดการ
ความรู้ และโลจสิ ตกิ สใ์ นภาคการเกษตร รองรับการเสริมสร้างความเข้มแข็ง ความมั่งคั่ง ทางการเกษตร
(4) สร้างมูลค่าเพิ่มทางการเกษตรผลิตภัณฑ์ชุมชนและท้องถิ่นด้วยระบบ
การตลาดทเี่ ข้มแข็ง มศี กั ยภาพในการแข่งขันในระดบั ประเทศและนานาชาติ
ประเด็นการพัฒนาที่ 2 การพัฒนาสู่อุตสาหกรรมท่องเท่ียวเชิงนิเวศน์แบบเพิ่มคุณค่า
ครบวงจรทย่ี ่ังยืน
มีวัตถุประสงค์ การท่องเที่ยวสร้างความม่ันคงทางเศรษฐกิจกระจายรายได้สู่จังหวดั
และรักษาสิ่งแวดล้อมที่ยั่งยืน เป็นเมืองต้นแบบการท่องเที่ยวชุมชน การท่องเที่ยวนวัตวิถีระดับประเทศ
ทมี่ ีศักยภาพในระดบั นานาชาติ มีแนวทางการพฒั นา ประกอบดว้ ย
(1) พัฒนาแหล่งท่องเที่ยว สิ่งจูงใจทางการท่องเที่ยวและการบริหารจัดการการท่องเทีย่ ว
เชงิ อนุรกั ษเ์ ชงิ วัฒนธรรมใหไ้ ดม้ าตรฐาน สนู่ านาชาติ
(2) พัฒนากิจกรรมการท่องเที่ยวของจังหวัดที่มีความโดดเด่น การสร้างปฏิทิน
การทอ่ งเทีย่ วเมอื งลงุ ในระดับพ้นื ทแ่ี ละปฏิทนิ การท่องเทยี่ วนานาชาติ
สำนักงานการท่องเที่ยวและกฬี าจงั หวดั สงขลา 116 มหาวิทยาลยั ราชภัฏสงขลา
(3) พัฒนาจังหวัดพัทลุงสู่เมืองท่องเที่ยวนวัตวิถีชุมชน เชื่อมโยงการผลิตภัณฑ์
สนิ คา้ และบรกิ ารกับการท่องเทย่ี วท่ีเป็นเอกลักษณ์และแข่งขนั ได้
(4) พัฒนาจังหวัดพัทลุงสู่เมืองท่องเที่ยวนวัตวิถีชุมชน เช่ือมโยงการผลิตภัณฑ์
สนิ ค้าและบรกิ ารกบั การท่องเที่ยวท่ีเป็นเอกลักษณ์ และแข่งขันได้
(5) พัฒนาการบริหารจัดการบูรณาการการท่องเที่ยวและกีฬาทุกระดับให้มี
ประสทิ ธภิ าพ
ประเด็นการพัฒนาท่ี 3 การพัฒนาคนคุณภาพ สังคมคุณธรรม สู่เมืองแห่งภูมิปัญญา
และสุขภาวะยัง่ ยืน
มีวัตถุประสงค์ ประชาชนมีคุณภาพ เรียนรู้ตลอดชีวิต สังคมน่าอยู่และมีความสงบ
ด้วยหลกั ปรชั ญาของเศรษฐกิจพอเพยี ง มแี นวทางการพฒั นา ประกอบดว้ ย
(1) สร้างและพัฒนาคนพัทลุงคุณภาพให้เป็นมนุษย์ที่สมบูรณ์รองรับการพัฒนา
จงั หวดั และการเติบโตสู่อนาคต
(2) เสริมสรา้ งและนำทุนทางศาสนา วฒั นธรรม วถิ ชี วี ติ ภมู ิปัญญา มาเพ่ิมคุณค่า
ทางสังคม และเพ่ิมมูลค่าทางเศรษฐกจิ
(3) สร้างให้เป็นเมืองสุขภาวะ ปลอดภัย น่าอยู่ และสันติสุข สร้างชุมชนจัดการ
ตนเอง บนฐานปรัชญาของเศรษฐกิจพอเพียงสู่ชมุ ชนสันติอย่างยั่งยนื
(4) พัฒนาคุณภาพชีวิต การพัฒนาสังคมผู้สูงอายุ การสร้างโอกาสกลุ่มคน
เปราะบางดว้ ยกลไกการมสี ่วนร่วมจากภาคที กุ ภาคส่วน และประชารัฐ
ประเด็นการพัฒนาที่ 4 การจัดการทรัพยากรธรรมชาติ และสง่ิ แวดลอ้ มทย่ี งั่ ยืน
มีวัตถุประสงค์ พัทลุงเมืองสีเขียว ทรัพยากรธรรมชาติอุดมสมบูรณ์ ชุมชนมี
ส่ิงแวดลอ้ มดี มีแนวทางการพัฒนา ประกอบดว้ ย
(1) พัฒนาระบบการบริหารจัดการเพื่อการอนุรักษ์ ใช้ประโยชน์จากทรัพยากรธรรมชาติ
และสิง่ แวดลอ้ ม ที่สอดคลอ้ งกบั ระบบนิเวศ เขา ปา่ นา เล แบบครบวงจร
(2) พัฒนาเมือง เพื่อเตรียมรับมือกับการเปลี่ยนแปลงสภาวะภมู ิอากาศโลก และ
ภยั พบิ ตั ิ
(3) ส่งเสริมและพฒั นาพลังงานทางเลอื ก เพื่อรักษาคณุ ภาพสิง่ แวดล้อม
ประเด็นการพัฒนาที่ 5 การพัฒนาโครงสร้างพื้นฐาน และการบริหารจัดการบ้านเมือง
รองรบั การเปลยี่ นแปลง และการพัฒนาส่เู มอื งน่าอยู่
วัตถุประสงค์ เพื่อมีระบบโครงสร้างพื้นฐานมีประสิทธิภาพ การคมนาคมปลอดภัย
ระบบการบริหารจัดการมีธรรมาภิบาล การบริการประชาชนมีคุณภาพ ทันสมัย มีแนวทางการพัฒนา
ประกอบด้วย
(1) พัฒนาโครงสร้างพื้นฐานการพัฒนาการคมนาคมขนส่ง และระบบโลจิสติกส์
รองรบั การพฒั นาการท่องเที่ยว การขนสง่ ผลผลติ ทางการเกษตร
(2) เสริมสร้างภูมิทัศน์เมือง การพัฒนาขีดความสามารถเมืองเชื่อมโยงสู่อ่าวไทย
อันดามัน อาเซียน และประชาคมโลก
(3) เสริมสร้างขีดความสามารถทางการบริหารจัดการของจังหวัดเพื่อตอบสนอง
ความต้องการของประชาชนและรองรับยุทธศาสตรก์ ารพัฒนาประเทศไทย สูเ่ มอื งน่าอยู่
สำนักงานการท่องเท่ยี วและกีฬาจงั หวัดสงขลา 117 มหาวิทยาลัยราชภัฏสงขลา
โดยมีสาระสำคัญที่เกี่ยวข้องกับการพัฒนาเขตพัฒนาการท่องเที่ยววิถีชีวิตลุ่มน้ำ
ทะเลสาบสงขลา ประกอบด้วย โครงการส่งเสริมกิจกรรมการท่องเที่ยวประจำถิ่น โครงการเสริมสร้าง
ความย่งั ยนื การท่องเที่ยว เขา ป่า นา เล และโครงการพัฒนาสนิ ค้าชุมชน OTOP เป็นต้น
3. แผนพัฒนาจงั หวัดนครศรีธรรมราช ปี พ.ศ. 2561 – 2564 (ฉบบั ทบทวน)
โดยแผนพฒั นาจงั หวัดนครศรีธรรมราช มสี าระสำคัญ ดังน้ี
1.1 เป้าหมายการพฒั นา
“นครแหง่ อารยธรรม น่าอย่นู า่ เที่ยว การเกษตรและอุตสาหกรรมย่ังยนื ”
1.2 จดุ ยนื การพัฒนาของจงั หวัด
ประกอบด้วย 1) เมืองสืบสานศิลปวัฒนธรรม สงบสุข น่าเที่ยว 2) เมืองเกษตร
นวตั กรรม และอุตสาหกรรมสีเขียว 3) ศนู ยก์ ลางการคมนาคมขนสง่ และกระจายสนิ คา้ ของภาคใต้
1.3. เป้าประสงค์การพฒั นา
ประกอบดว้ ย
1) เพม่ิ รายไดจ้ ากการเกษตร อตุ สาหกรรมและการท่องเท่ียว ยกระดับมาตรฐาน
คณุ ภาพ
2) เพมิ่ รายไดจ้ าการท่องเท่ียว
3) ทรัพยากรธรรมชาติและสิ่งแวดล้อมได้รับการจัดการอยา่ งมีประสิทธิภาพและ
ยั่งยนื
4) ประชาชนยึดหลกั ธรรมะในการดำเนนิ ชีวิตและมีคุณภาพชวี ิตท่ดี ีขึ้น
5) ศลิ ปวัฒนธรรมและประเพณีมีการสบื สานอย่างต่อเน่ือง
1.4 ประเดน็ การพัฒนา
ได้กำหนดประเดน็ การพัฒนาไว้ 4 ประเด็น ประกอบดว้ ย
ประเดน็ การพฒั นาที่ ๑ การบรหิ ารจัดการเกษตรและอตุ สาหกรรมสู่มาตรฐานครบวงจร
และเป็นมิตรกับสง่ิ แวดล้อม
เป้าหมายการพัฒนา เป็นเมืองเกษตรสุขภาพ เกษตรคุณภาพ เกษตรนวัตกรรม
ท่องเที่ยวเกษตร และเกษตรอุตสาหกรรมสีเขียวที่เป็นมิตรกับสิ่งแวดล้อม ได้รับการจัดการอย่างมี
ประสิทธิภาพโดย และแนวทางการพฒั นา ประกอบด้วย
(1) พัฒนาสินค้าเกษตร บริหารจัดการน้ำและบริการทางการเกษตร การเรียนรู้
เทคโนโลยแี ละนวัตกรรม
(2) พัฒนาระบบการท่องเท่ียวเกษตรที่ได้มาตรฐานบนปัจจัยพ้ืนฐานด้าน
การเกษตรที่มคี ณุ ภาพ
(3) พัฒนากระบวนการผลิต การเก็บเกยี่ ว การเก็บรักษา การแปรรปู และพัฒนา
ผลผลติ ตอ่ ยอด เป็นเกษตรอตุ สาหกรรมก้าวหน้าแบบครบวงจรอย่างมปี ระสิทธิภาพ
(4) สร้างเครือข่ายความร่วมมือระหว่างภาครัฐ องค์กรชุมชน กลุ่มเกษตรกร
พ่อคา้ ในการผลิต การตลาด และการกระจายสนิ คา้ ทางการเกษตร
(5) พฒั นาระบบโลจิสติกส์ รองรับการเป็นเมืองศนู ย์กลางการคมนาคมขนส่งและ
กระจายสนิ คา้ ทางการเกษตร
สำนักงานการทอ่ งเท่ยี วและกีฬาจงั หวัดสงขลา 118 มหาวิทยาลัยราชภัฏสงขลา
(6) ส่งเสริมสถานประกอบการอุตสาหกรรมของจังหวัดให้พัฒนากระบวนการผลิตท่ี
มมี าตรฐาน และเป็นอุตสาหกรรม นวัตกรรมสเี ขยี ว
ประเด็นการพัฒนาที่ 2 การพัฒนาการท่องเที่ยวบนพื้นฐานธรรมะ ธรรมชาติ และ
ศลิ ปวฒั นธรรม
มีเปา้ หมายการพัฒนา เพอื่ เพ่ิมรายได้จากการท่องเท่ียวแหล่งท่องเท่ียวได้รับการพัฒนา
ให้ไดม้ าตรฐาน และเพิ่มศกั ยภาพบุคลากรดา้ นการทอ่ งเทย่ี ว และมแี นวทางการพฒั นา ประกอบด้วย
(1) พัฒนาโครงสร้างพื้นฐาน พื้นที่ แหล่งท่องเที่ยวและสิ่งอำนวยความสะดวก
เพ่ือการท่องเทีย่ วทไี่ ดม้ าตรฐาน
(2) พัฒนาสินคา้ และบริการให้มีคุณภาพได้มาตรฐานมีความปลอดภยั เสริมสร้าง
โอกาสและศกั ยภาพการแข่งขันในตลาดการท่องเท่ยี ว
(3) พัฒนาระบบการบริหารจัดการการและสื่อสารการตลาดท่องเที่ยวเชิงรุก
ภายใต้ช่ือนครสองธรรม “ธรรมะและธรรมชาติ”
(4) พฒั นาศกั ยภาพและยกระดับคุณภาพบคุ ลากร แรงงานรองรับการท่องเท่ียวท่ี
ไดม้ าตรฐาน เกิดความประทับใจแก่ผู้มาเยอื น
(5) ฟื้นฟูขนบธรรมเนียมประเพณีและวิถีชีวิตชุมชนตามวิถีชาวนคร เพื่อ
สนบั สนนุ การทอ่ งเทย่ี ว
ประเด็นการพัฒนาที่ 3 การบริหารจัดการทรัพยากรธรรมชาติและสิ่งแวดล้อมอย่าง
ยงั่ ยืน
มีเป้าหมายการพัฒนา เพื่อทรัพยากรธรรมชาติ น้ำ สิ่งแวดล้อม ได้รับการจัดการ
อย่างมีประสิทธิภาพและใช้อย่างยัง่ ยนื และการจัดการพลังงานอย่างมีประสทิ ธิภาพและใชอ้ ย่างประหยัด
มีแนวทางการพฒั นา ประกอบดว้ ย
(1) พัฒนากระบวนการจัดการทรัพยากรธรรมชาติ น้ำ และสิ่งแวดล้อมในชุมชน
รองรับการเกษตร การท่องเท่ียวและการพัฒนาจังหวดั โดยการมสี ว่ นรว่ มทุกภาคสว่ น
(2) อนรุ ักษ์ ป้องกนั ฟ้ืนฟู ทรพั ยากรธรรมชาติและส่ิงแวดล้อม เตมิ ความสมบูรณ์
ในระบบนิเวศ พน้ื ทีป่ า่ เขา ลำน้ำหลกั และระบบนิเวศทางทะเลจงั หวดั
(3) พัฒนาศกั ยภาพเครอื ขา่ ยในการจัดการภยั พิบัติ สาธารณภัยที่ยงั่ ยนื
(4) ส่งเสริม สนับสนุน รณรงค์ และเสริมสร้างความสามารถในการพัฒนาสู่เมือง
แหง่ พลังงานทดแทน และการประหยัดพลงั งาน
ประเด็นการพัฒนาที่ 4 การพัฒนาคน ชุมชน และสังคมให้น่าอยู่ เข้มแข็งตามปรัชญา
เศรษฐกิจพอเพยี ง
มีเป้าหมายการพัฒนา (1) ประชาชนได้รับสวัสดิการพื้นฐานอย่างทั่วถึงมีคุณภาพ
ชีวติ ทด่ี ีและมคี วามสขุ (2) การศกึ ษามคี ุณภาพ ทดั เทียมกับคา่ มาตรฐานการศกึ ษา (3) ชุมชนเข้มแข็งตาม
แนวปรัชญาของเศรษฐกิจพอเพยี ง มีแนวทางการพัฒนา ประกอบดว้ ย
(1) พัฒนาคนคุณภาพการให้บริการทางสังคม และการเข้าถึงสวัสดิการพื้นฐาน
ของประชาชนอยา่ งท่วั ถึงเป็นธรรมและมีคณุ ภาพชีวิตทดี่ ี
(2) สง่ เสรมิ สุขภาพของประชาชนใหม้ สี ุขภาพดีถว้ นหน้าและมคี วามสุข
(3) สร้างความปรองดองสมานฉันท์ เป็นธรรมแก่ประชาชน ชุมชน สังคม เป็น
“นครทีน่ า่ อยู่ ชุมชนเข้มแข็ง”
สำนกั งานการท่องเท่ียวและกฬี าจงั หวัดสงขลา 119 มหาวิทยาลัยราชภัฏสงขลา
(4) ยกระดับคุณภาพการศึกษาทกุ ระดบั ให้ได้มาตรฐาน ใหเ้ ป็น “นครแหง่ การเรยี นรู้”
(5) เสริมสร้างเศรษฐกิจชุมชนให้เข้มแข็ง มั่งคั่ง ยั่งยืน สร้างงาน สร้างอาชีพตาม
แนวปรชั ญาของเศรษฐกิจพอเพยี ง
(6) พัฒนาโครงสรา้ งพ้นื ฐานและปจั จัยพน้ื ฐานเพ่อื คณุ ภาพชวี ติ ท่ีดขี องประชาชน
ประเดน็ การพฒั นาท่ี 5 การรักษาความมั่นคงและความสงบเรยี บร้อย
มเี ป้าหมายการพฒั นา เพือ่ สังคมปลอดยาเสพติด ประชาชนมคี วามปลอดภัยในชีวิต
และทรพั ยส์ นิ และมคี ุณภาพชวี ติ ที่ดี มีแนวทางการพฒั นา ประกอบดว้ ย
(1) จัดให้มีการป้องกัน ปราบปราม สร้างความเข้มแข็งและพัฒนามวลชน
เอาชนะยาเสพตดิ อยา่ งยงั่ ยนื
(2) พฒั นาสรา้ งระบบความมน่ั คงและความปลอดภัยในชีวิตและทรัพยส์ ิน
ประเด็นการพฒั นาท่ี 6 การสง่ เสริมศาสนา ศิลปะ และวฒั นธรรม
มีเป้าหมายการพัฒนา เพื่อศิลปวัฒนธรรมและประเพณีมีการสืบสานอย่างต่อเนื่อง
มแี นวทางการพัฒนา ประกอบด้วย
(1) พัฒนาระบบการจัดการวัฒนธรรม ประเพณี ศาสนา ศิลปะ ภูมิปัญญา
แผน่ ดิน ให้มคี วามยัง่ ยืน สรา้ งคณุ คา่ เพ่มิ แก่ชมุ ชนและจงั หวัด
(2) อนรุ ักษ์ ฟ้ืนฟู สืบสาน พฒั นาและเผยแพร่มรดกทางวฒั นธรรม
โดยมีแผนงาน/โครงการ กิจกรรมที่มีสาระสำคัญที่เกี่ยวข้องกับการพัฒนาเขตพัฒนา
การท่องเที่ยววิถีชีวิตลุ่มน้ำทะเลสาบสงขลา อาทิ กิจกรรมบูรณาการส่งเสริมและพัฒนาการท่องเที่ยว
จังหวัดนครศรีธรรมราช กิจกรรมพัฒนาป่าพรุควนเงินเป็นแหล่งท่องเที่ยวเชิงนิเวศ ประจำปี 2563
(ก่อสร้างถนนลาดยางผิวจราจรแอสฟัลท์ติกคอนกรีต สายรอบป่าพรุควนเงิน หมู่ที่ 2 ตำบลบ้านตูล
อำเภอชะอวด จังหวัดนครศรีธรรมราช กิจกรรมปรับปรุงภูมิทัศน์ทางขึ้นเจดีย์วัดควนชะลิกวัดควนชะลิก
ตำบลควนชะลกิ อำเภอหวั ไทร จงั หวัดนครศรธี รรมราช โครงการปรบั ปรงุ สายแยก ทล.408 – เขตเทศบาลระโนด
เพื่อการท่องเที่ยว 3 จังหวัด ตำบลควนชะลิก อำเภอหัวไทร จังหวัดนครศรีธรรมราช โครงการฝึกอบรม
มัคคเุ ทศก์ทอ้ งถ่ินจังหวัดนครศรีธรรมราช เป็นตน้
สำนกั งานการทอ่ งเท่ยี วและกฬี าจงั หวัดสงขลา 120 มหาวิทยาลยั ราชภฏั สงขลา
บทวเิ คราะห์ความสอดคลอ้ งเชอ่ื มโยงการพฒั นาในแต่ละระดบั ดา้ นการทอ่ งเที่ยว
ในเขตพฒั นาการท่องเท่ียววิถีชวี ติ ลุ่มนำ้ ทะเลสาบสงขลา
โดยวิเคราะห์ความเชื่อมโยงยุทธศาสตร์การพัฒนาหรือประเด็นการพัฒนา ที่มีความสอดคล้อง
เชื่อมโยงในการพัฒนาการท่องเที่ยวที่จะนำมาสู่การพัฒนาการท่องเที่ยวในพื้นที่ลุ่มน้ำทะเลสาบสงขลา
ดงั น้ี
ตารางที่ 8 ความสอดคล้องเชอ่ื มโยงการพัฒนาในแต่ละพ้นื ที่
แผนพัฒนากลมุ่ จังหวัด แผนพฒั นาจงั หวัดสงขลา แผนพัฒนาจังหวัดพทั ลงุ แผนพฒั นาจังหวดั นครศรีธรรมราช
ประเด็นการพฒั นาที่ ๓ ประเดน็ การพัฒนาที่ ๑ ประเด็นการพัฒนาที่ 2 ประเดน็ การพัฒนาท่ี 2
การพัฒนาสู่การเป็นเมือง พัฒนาภาคการเกษตร อุต- การพัฒนาสู่อุตสาหกรรม การพัฒนาการท่องเที่ยวบน
ท่องเที่ยวระดับนานาชาติที่มี สาหกรรม การค้า การลงทุน ท่องเท่ียวเชิงนิเวศแบบเพ่ิม พื้นฐานธรรมะ ธรรมชาติและ
ความหลากหลายของรูปแบบ การท่องเที่ยวและบริการ คณุ คา่ ครบวงจรที่ยง่ั ยืน ศลิ ปวัฒนธรรม
การท่องเที่ยว เพื่อรองรับ โครงสร้างพื้นฐาน และ
นกั ทอ่ งเท่ียวท่ีมคี ุณภาพ อย่าง ระบบโลจิสตกิ ส์
ยั่งยนื
แนวทางการพัฒนาทีเ่ ก่ียวข้อง แ น ว ท า ง ก า ร พ ั ฒ น า ท่ี แ น ว ท า ง ก า ร พ ั ฒ น า ที่ แนวทางการพัฒนาท่ีเก่ยี วข้อง
ได้แก่ เกย่ี วขอ้ ง ไดแ้ ก่ เก่ียวข้อง ไดแ้ ก่ ได้แก่
(๑) เพิ่มสถานที่ท่องเท่ียวและ (4) ส่งเสรมิ และพัฒนาการ- (1) พัฒนาแหล่งท่องเที่ยว (1) พัฒนาโครงสร้างพ้ืนฐาน
กิจกรรมการท่องเที่ยวท่ี ท่องเที่ยวเชิงธรรมชาติ สิ่งจูงใจทางการท่องเที่ยว พื้นที่ แหล่งท่องเที่ยวและสิ่ง-
ห ล า ก ห ล า ย แ ล ะ ส ร ้ า ง วัฒนธรรม และเชงิ ธรุ กิจ และการบริหารจัดการ อำนวยความสะดวกเพื่อการ-
เอกลักษณ์จากการท่องเที่ยว (7) พัฒนายกระดับมาตร- การท่องเที่ยวเชิงอนุรักษ์ ทอ่ งเที่ยวทไ่ี ด้มาตรฐาน
(๒) การพัฒนาการท่องเที่ยว ฐานสินค้าชุมชน และท่อง- เ ช ิ ง ว ั ฒ น ธ ร ร ม ใ ห ้ ไ ด้ (2) พัฒนาสินค้าและบริการ
รูปแบบใหม่ที่สอดคล้องกับ เที่ยวโดยชุมชนเพื่อเพ่ิม มาตรฐาน ส่นู านาชาติ ให้มีคุณภาพ ได้มาตรฐาน มี
แนวโน้มการท่องเที่ยวใหม่ๆ รายได้ (2) พัฒนากิจกรรมการ- ความปลอดภัย เสริมสร้าง
เช่น ส่งเสริมกิจกรรม MICE ท่องเที่ยวของจังหวัดที่มี โอกาสและศักยภาพการ-
การท่องเที่ยว เชิงกีฬา เชิง ความโดดเด่น การสร้าง แขง่ ขนั ในตลาดการทอ่ งเทยี่ ว
สุขภาพ เชิงเกษตร เชิงผจญภัย ปฏทิ นิ การทอ่ งเทีย่ วเมอื งลงุ (5) ฟื้นฟูขนบธรรมเนียม
Smart City Tourism รวมท้ัง ในระดับพื้นที่และปฏิทิน ประเพณีและวิถีชีวิตชุมชน
การท่องเที่ยวชุมชน OTOP การทอ่ งเทย่ี วนานาชาติ ตามวถิ ีชาวนคร เพอ่ื สนับสนุน
และ OTOP นวัตวิถี บนฐาน (3) พัฒนาจังหวัดพัทลุงสู่ การท่องเที่ยว
ทรัพยากร ประเพณีวัฒนธรรม เ ม ื อ ง ท ่ อ ง เ ท่ี ย ว น ว ั ต ว ิ ถี
ที่เป็นอัตลักษณ์ของพื้นที่เพื่อ ชุมชน เชื่อมโยงการผลิต-
เชื่อมโยงการท่องเที่ยวของ ภัณฑ์สินค้าและบริการกับ
กลุ่มจังหวัด ทั้งทางบกและ การท่องเที่ยวที่เป็นเอก-
ทางทะเลและรองรับ Thailand ลักษณ์และแขง่ ขนั ได้
Riviera ในพน้ื ทภี่ าคใต้ (4) พัฒนาจังหวัดพัทลุงสู่
(๔) บริหารจัดการทรัพยากร- เ ม ื อ ง ท ่ อ ง เ ท ี ่ ย ว น ว ั ต ว ิ ถี
ธรรมชาติ และสิ่งแวดล้อม ชุมชน เชื่อมโยงการผลิต-
เพื่อส่งเสริม พัฒนา แหล่ง ภัณฑ์สินค้าและบริการกับ
สำนักงานการทอ่ งเทย่ี วและกฬี าจงั หวัดสงขลา 121 มหาวิทยาลัยราชภัฏสงขลา
แผนพฒั นากลมุ่ จังหวัด แผนพฒั นาจังหวัดสงขลา แผนพัฒนาจังหวัดพัทลงุ แผนพัฒนาจงั หวัดนครศรธี รรมราช
ท่องเที่ยว และชุมชนเมือง การท่องเที่ยวที่เป็นเอก-
อย่างย่ังยนื ลกั ษณ์ และแขง่ ขนั ได้
ประเดน็ การพัฒนาท่ี ๔ ประเดน็ การพัฒนาที่ 3 ประเด็นการพฒั นาท่ี 4 ประเดน็ การพัฒนาท่ี 4
การพัฒนาระบบโครงสร้าง อนุรักษ์และฟื้นฟูทรัพยากร- การจัดการทรัพยากรธรรม- การพัฒนาคน ชุมชน และ
พื้นฐาน การขนส่ง โลจิสติกส์ ธรรมชาติและสิ่งแวดล้อม ชาติและสงิ่ แวดลอ้ มท่ยี ่งั ยนื สังคมให้น่าอยู่ เข้มแข็งตาม
พลังงาน ระบบเครือข่าย การ อย่างย่งั ยืน ปรชั ญาเศรษฐกจิ พอเพียง
สอื่ สาร สารสนเทศ เพ่อื รองรับ
การพฒั นาของกลุ่มจงั หวดั
แนวทางการพฒั นาทเ่ี กี่ยวข้อง แนวทางการพฒั นาทเ่ี ก่ียวข้อง แนวทางการพฒั นาทเ่ี กย่ี วข้อง แนวทางการพฒั นาทเี่ กย่ี วข้อง
ได้แก่ ได้แก่ ไดแ้ ก่ ไดแ้ ก่
(๑) พัฒนาโครงข่ายการคมนาคม (3) ส่งเสริมและสนับสนุน (1) พัฒนาระบบการบรหิ าร (5) เสรมิ สรา้ งเศรษฐกจิ ชุมชน
โลจิสติกส์รวมทั้งพัฒนาโครงข่าย การป้องกัน อนุรักษ์ และ จัดการเพื่อการอนุรักษ์ ใช้ ใหเ้ ข้มแข็ง มั่งค่ัง ย่ังยืน สรา้ ง-
ระบบสารสารเทศ เพื่อรองรับ ฟืน้ ฟทู รัพยากรธรรมชาติ ประโยชน์จากทรัพยากร- งาน สร้างอาชีพตามแนว
การ ขยายตัวของพื้นที่ เขต ธรรมชาติ และสิ่งแวดล้อม ปรชั ญาของเศรษฐกจิ พอเพยี ง
เศรษฐกิจ และการท่องเที่ยว ที่สอดคล้องกับระบบนิเวศ
เขา ป่า นา เล แบบครบ-
วงจร
ประเดน็ การพฒั นาท่ี ๕ ประเดน็ การพฒั นาที่ 5 ประเดน็ การพฒั นาที่ 6
การพัฒนาสู่การเป็นเมือง การพัฒนาโครงสร้าง การส่งเสริมศาสนา ศิลปะ
สเี ขียว และสังคมคุณภาพ พื้นฐาน และการบริหาร และวฒั นธรรม
จัดการบ้านเมือง รองรับการ
เปลี่ยน-แปลง และการพัฒนา
สู่เมอื งนา่ อยู่
แนวทางการพัฒนาทเ่ี ก่ียวข้อง แ น ว ท า ง ก า ร พ ั ฒ น า ที่ แนวทางการพฒั นาทีเ่ ก่ียวข้อง
ได้แก่ เก่ยี วข้อง ได้แก่ ไดแ้ ก่
(๓) พัฒนาศักยภาพบุคลากร 1) พฒั นาโครงสรา้ งพ้ืนฐาน (1) พัฒนาระบบการจัดการ
ทุกช่วงวยั เพอ่ี รองรับการเปลี่ยน- การพัฒนาการคมนาคมขนส่ง วัฒนธรรม ประเพณี ศาสนา
แปลงของสังคมในปจั จุบัน และระบบโลจิสติกส์รองรับ ศลิ ปะ ภูมปิ ญั ญาแผ่นดนิ ให้มี
การพัฒนาการท่องเที่ยว ความยั่งยืน สร้างคุณค่าเพ่ิม
การขนส่งผลผลิตทางการ- แก่ชุมชนและจงั หวัด
เกษตร (2) อนุรักษ์ ฟื้นฟู สืบสาน
3) เสริมสร้างขีดความ- พัฒนาและเผยแพร่มรดกทาง
สามารถทางการบริหาร วฒั นธรรม
จ ั ด ก า ร ข อ ง จ ั ง ห ว ั ด เ พ่ื อ
ตอบสนองความต้องการ
ของประชาชนและรองรับ
ยุทธศาสตร์การพัฒนา
ประเทศไทย สูเ่ มืองน่าอยู่
ในสว่ นของความสอดคล้องเชอ่ื มโยงของแผนพัฒนาด้านการท่องเทยี่ วในแตล่ ะระดับแสดงดังภาพ
ท่ี 43
สำนกั งานการท่องเท่ยี วและกฬี าจงั หวดั สงขลา 122 มหาวิทยาลยั ราชภัฏสงขลา
ภาพท่ี 43 ความสอดคล้องเช่ือมโยงการพัฒนาในแต่ละระดับ
สำนักงานการทอ่ งเทย่ี วและกฬี าจงั หวัดสงขลา 123 มหาวิทยาลัยราชภฏั สงขลา
สำนกั งานการทอ่ งเท่ยี วและกฬี าจงั หวดั สงขลา 124 มหาวิทยาลยั ราชภฏั สงขลา
บทท่ี 5 ศักยภาพในพนื้ ท่ีลุ่มนำ้ ทะเลสาบสงขลา
ศักยภาพในพ้นื ท่ีเป็นการนำเสนอขอ้ มูลสำคัญของ 3 จังหวดั รอบลมุ่ น้ำทะเลสาบสงขลา ใน 4 มติ ิ
คือ ด้านกายภาพ ด้านเศรษฐกิจ สังคม และความมั่นคง และด้านทรัพยากรธรรมชาติและสิ่งแวดล้อม ทั้ง
ข้อมลู เชงิ ปรมิ าณและคุณภาพ เพอ่ื วเิ คราะหแ์ ละเปรียบเทยี บข้อมูลทีส่ ำคัญเพื่อสะท้อนภาพการเปลย่ี นแปลงที่
สำคัญของจงั หวัด พรอ้ มเหตุผลประกอบและข้อมลู สนับสนุนอ่นื ๆ ที่แสดงใหเ้ หน็ ศักยภาพและความรุนแรงของ
ปัญหา
ด้านกายภาพ
ลุ่มน้ำทะเลสาบสงขลาตัง้ อยู่ในพื้นท่ขี อง 3 จงั หวัดคอื จังหวดั สงขลา นครศรธี รรมราช และพทั ลุง
ทิศเหนือติดกับจังหวัดสุราษฎร์ธานี ทิศตะวันตกติดจังหวัดกระบี่ ตรัง สตูล และประเทศมาเลเซีย ทิศใต้
ติดประเทศมาเลเซีย จังหวัดยะลา และปัตตานี และทิศตะวันออกติดทะเลอ่าวไทย สภาพภมู ิประเทศเป็น
พนื้ ทท่ี ี่มีภูเขาลอ้ ม 3 ดา้ น ทศิ เหนอื และทิศตะวันตก คอื เทือกเขาบรรทัด ทศิ ใต้ คือ เทือกเขาสนั กาลาคีรี
ในส่วนพื้นท่ีของลุม่ น้ำทะเลสาบสงขลา มีพื้นที่ 8,484.35 ตารางกิโลเมตร ความยาวจากเหนือ
จรดใต้ประมาณ 150 กิโลเมตร และจากตะวันออกจรดตะวันตกประมาณ 65 กิโลเมตร เป็นแผ่นดิน
(รวมเกาะ) ประมาณ 7,652.81 ตารางกิโลเมตร และเป็นพื้นที่ทะเลสาบประมาณ 831.54 ตาราง
กิโลเมตร พ้ืนที่ส่วนใหญ่ครอบคลุม 3 จังหวัดได้แก่ จังหวัดนครศรีธรรมราช (บางส่วนของอำเภอชะอวด
และอำเภอหัวไทร) จังหวัดพัทลุงทั้งจังหวัด และจังหวัดสงขลา (ยกเว้นพื้นที่อำเภอนาทวี อำเภอจะนะ
อำเภอเทพา และอำเภอสะบ้าย้อย) รวม 147 ตำบล 26 อำเภอ (สถาบันสารสนเทศทรัพยากรน้ำและ
การเกษตร (องคก์ ารมหาชน), 2555)
สภาพภูมิประเทศของลุ่มน้ำทะเลสาบสงขลา ทางตอนเหนือของทะเลสาบสงขลาเป็นพ้ืนที่ชุ่มนำ้
ขนาดใหญ่เรยี กว่า “พรุควนเคร็ง” มีพื้นที่ประมาณ 125 ตารางกิโลเมตร (รวมทะเลนอ้ ย) ในพรุควนเคร็ง
มีทะเลสาบน้ำจืดขนาดเล็กเรียกวา่ “ทะเลน้อย” ขนาดประมาณ 27 ตารางกิโลเมตร ส่วนทางตะวันออก
เป็นที่ราบชายฝงั่ ทะเลติดกับอ่าวไทย ทศิ ตะวันตกของลุ่มน้ำทะเลสาบสงขลา มเี ทอื กเขาบรรทัดเป็นสันปันน้ำ
ทอดตัวยาวในแนวเหนือ-ใต้ ความสูงเฉลี่ยประมาณ 1,200 เมตร จากระดับน้ำทะเลปานกลาง (Mean
sea level) ลดระดับลงไปทางทิศตะวันออกจนจรดทะเลสาบ ส่วนทางด้านทิศใต้เป็นส่วนหนึ่งของแนว
เทือกเขาสันกาลาคีรี เทือกเขาทั้งสองปกคลุมไปด้วยป่าไม้และเป็นแหล่งต้นน้ำของลุ่มน้ำ ถัดจากพื้นที่
ภูเขาลงมาทางด้านตะวันออกเป็นที่ราบสลับเนินเขาเต้ียๆ เริ่มต้ังแต่ตอนเหนือขนานกับแนวเทือกเขา
บรรทัด ไปจนถงึ ตอนใตข้ องพื้นท่ลี ุ่มน้ำ ถัดลงมาเปน็ ที่ราบขนาดใหญล่ อ้ มรอบตัวทะเลสาบ เป็นพนื้ ทท่ี เี่ กิด
จากการทับถมของตะกอนที่รับน้ำจากพื้นที่ภูเขาแล้วไหลลงสู่ทะเลสาบสงขลา (สถาบันสารสนเทศ
ทรพั ยากรน้ำและการเกษตร (องค์การมหาชน), 2555)
สำนักงานการท่องเทีย่ วและกีฬาจงั หวดั สงขลา 125 มหาวิทยาลัยราชภัฏสงขลา
ภาพท่ี 44 แผนท่ีเขตจงั หวดั ในลุ่มนำ้ ทะเลสาบสงขลา
ทม่ี า: http//www.google.co.th/maps
ทะเลสาบสงขลามีลักษณะคอดเป็นตอนๆ ลักษณะทางกายภาพแบ่งได้เป็น 4 ส่วน โดยตอน
บนสุด อยู่ในพรคุ วนเครง็ ตอนลา่ งสุดเชอ่ื มตอ่ กับอา่ วไทย บริเวณอำเภอเมือง จังหวดั สงขลา ทำให้น้ำและ
ระบบนิเวศในทะเลสาบได้รับอิทธิพลจากน้ำทะเล ส่วนระดับน้ำขึ้นน้ำลงของทะเลสาบสงขลามีความต่าง
ไม่มากนัก ส่วนต่างๆ ของระบบทะเลสาบสงขลามีรายละเอียดดังน้ี (ศูนย์ป้องกันวิกฤติน้ำ กรมทรัพยากร
นำ้ , 2555)
สำนกั งานการทอ่ งเท่ยี วและกีฬาจงั หวดั สงขลา 126 มหาวิทยาลัยราชภฏั สงขลา
1. ทะเลน้อย
ตั้งอยู่ทางตอนบนสุดของทะเลสาบสงขลาในเขตจังหวัดพัทลงุ มีพื้นท่ีประมาณ 27 ตาราง
กิโลเมตร เปน็ ทะเลสาบน้ำจืด ความลกึ เฉลยี่ ประมาณ 1.2 เมตร มีคลองเช่ือมต่อกับทะเลสาบตอนบน คือ
คลองนางเรียม คลองบ้านกลาง และคลองยวน
2. ทะเลสาบตอนบน (ทะเลหลวง)
อยู่ถัดจากทะเลน้อยไปถึงตำบลเกาะใหญ่ อำเภอกระแสสินธุ์ จังหวัดสงขลา ทางฝ่ัง
ตะวันออกของทะเลสาบ และบ้านแหลมจองถนน อำเภอเขาชัยสน จังหวัดพัทลุง ทางฝ่ังตะวันตกของ
ทะเลสาบมีพนื้ ที่ประมาณ 473 ตารางกิโลเมตร ความลกึ เฉล่ียประมาณ 2 เมตร มคี ลองท่าแนะ คลองนาท่อม
และคลองท่ามะเดื่อ ระบายลงสู่ทะเลสาบตอนบน อิทธิพลของน้ำทะเลขึ้น-ลง ในทะเลสาบตอนบนมีน้อยมาก
พิสัยน้ำขึ้น-น้ำลง เฉลี่ยไม่เกิน 0.09 เมตร ส่วนใหญ่ของรอบปีน้ำจะเป็นน้ำจืด แต่บางปีที่แล้งจัดจะมีการรุกตวั
ของนำ้ เค็มในช่วงฤดแู ล้ง อาจทำใหค้ า่ ความเค็มสูงถึง 10 กรัม/ลิตร
3. ทะเลสาบตอนกลาง (ทะเลสาบ)
อยู่ถัดลงไปจากตำบลเกาะใหญ่ อำเภอกระแสสนิ ธุ์ จังหวดั สงขลา ลงไปถึงบรเิ วณบ้านปากรอ
ตำบลปากรอ อำเภอสิงหนคร จังหวัดสงขลา มีพ้ืนที่ประมาณ 360 ตารางกิโลเมตร ความลึกเฉล่ีย
ประมาณ 2 เมตร มีเกาะต่างๆ หลายเกาะ ได้แก่ เกาะส่ี-เกาะห้า เกาะหมาก เกาะนางคำ ทะเลสาบ
ตอนกลางเชื่อมต่อทะเลสาบตอนล่างโดยคลองหลวงและอ่าวท้องแบนมีคลองพรุพ้อ คลองพานไทร และ
คลองปา่ บอน ระบายลงสู่ทะเลสาบตอนกลาง บรเิ วณทะเลสาบตอนกลางน้ี ได้รบั อทิ ธิพลของน้ำทะเลข้ึน-
ลง พิสัยน้ำขึ้น-น้ำลง เฉลี่ยบริเวณปากรอประมาณ 0.11 เมตร การผสมผสานของน้ำเค็มและน้ำจืดใน
สัดส่วนที่ต่างกัน ในฤดูฝนและฤดูแล้ง ทำให้ระบบนิเวศเป็นทั้งน้ำจืดและน้ำกร่อย ความเค็มจึงอยู่ในช่วง
0-20 กรมั /ลิตร ขนึ้ อยู่กบั ฤดกู าล
4. ทะเลสาบตอนลา่ ง (ทะเลสาบสงขลา)
เร่ิมจากบ้านปากรอ ตำบลปากรอ อำเภอสิงหนคร จงั หวัดสงขลา ไปจนถึงจุดท่เี ช่ือมต่อกับ
อ่าวไทยที่ปากร่องน้ำทะเลสาบสงขลา พื้นที่ของทะเลสาบตอนล่างประมาณ 182 ตารางกิโลเมตร มีความลึก
เฉลี่ยประมาณ 1.5 เมตร ยกเว้นที่ปากร่องน้ำทะเลสาบสงขลา จะลึกประมาณ 12-14 เมตร มีคลอง
หลายสายท่ีระบายน้ำลงสู่ทะเลสาบตอนล่าง ได้แก่ คลองอู่ตะเภา คลองรัตภูมิ คลองบางโหนด คลองพะวง
เป็นต้น ทะเลสาบส่วนนี้ ได้รับอิทธิพลจากน้ำทะเลขึ้นลงมากกว่าส่วนอื่น โดยมีพิสัยน้ำขึ้น-น้ำลงเฉลี่ยท่ี
ปากร่องน้ำประมาณ 0.6 เมตร ค่าความเค็มของน้ำในฤดูแล้งอยู่ในช่วง 23-30 กรัม/ลิตร แต่ฤดูฝนค่า
ความเค็มทผ่ี วิ เกือบเป็นศูนย์ ทะเลสาบส่วนนี้มีการวางเคร่ืองมือประมงประเภทไซนั่งและโพงพางเกือบท่ัวทั้ง
ทะเลสาบ
สำนักงานการท่องเท่ียวและกีฬาจงั หวดั สงขลา 127 มหาวิทยาลัยราชภัฏสงขลา
ภาพท่ี 45 ทะเลสาบสงขลา
ท่มี า: ศูนย์ป้องกันวิกฤตนิ ำ้ กรมทรพั ยากรนำ้ , 2555.
สำหรับพื้นที่ครอบคลุมของลุ่มน้ำทะเลสาบสงขลาในเขตจังหวัดต่างๆ แสดงดังตารางที่ 9
พ้นื ท่ีของทะเลสาบสงขลา
ตารางที่ 9 พนื้ ที่ของทะเลสาบสงขลา
จงั หวัด/พืน้ ที่ พื้นที่ของจงั หวัด พ้นื ทลี่ ุ่มน้ำ ร้อยละพื้นท่ีในลุ่ม ร ้ อ ย ล ะ ข อ ง
(ตร.กม) (ตร.กม) นำ้ ทะเลสาบสงขลา พื้นท่ีจงั หวดั
นครศรีธรรมราช 9,910.90 175.83 2.07 1.77
พทั ลงุ 3,401.81 3,246.43 38.26 95.43
สงขลา 7,368.88 4,201.59 49.52 57.02
อื่นๆ - 28.96 0.34
ทะเลสาบสงขลา - 831.54 9.80
รวม - 8,484.35 100.00
ทม่ี า: ศูนย์ป้องกันวกิ ฤตนิ ้ำ กรมทรัพยากรน้ำ, 2555.
สำนักงานการท่องเท่ยี วและกีฬาจงั หวัดสงขลา 128 มหาวิทยาลัยราชภฏั สงขลา
จากตารางที่ 9 จะเห็นว่าพื้นที่ลุ่มน้ำครอบคลุมพื้นที่ 3 จังหวัด โดยมีพื้นที่ลุ่มน้ำทั้งหมด
8,484.35 ตารางกิโลเมตร พื้นที่ประมาณครึ่งหนึ่งอยู่ในจังหวัดสงขลา อีกร้อยละ 38.26 อยู่ในจังหวัด
พัทลุง ในส่วนของจังหวัดนครศรีธรรมราชมีพื้นที่ลุ่มน้ำเพียงร้อยละ 2.07 ของพื้นที่ลุ่มน้ำทั้งหมด ส่วน
พื้นที่ที่เป็นทะเลสาบมีขนาด 831.54 ตารางกิโลเมตร หรือร้อยละ 9.80 ของพื้นที่ลุ่มน้ำ และเม่ือ
เปรียบเทียบพื้นที่ลุ่มน้ำต่อพื้นท่ีของจังหวัด พบว่า จังหวัดพัทลุงมีพื้นที่ลุ่มน้ำคิดเป็นร้อยละ 95.43 ของ
พื้นที่จังหวัด รองลงมาเป็นจังหวัดสงขลา และจังหวัดนครศรีธรรมราช ที่มีสัดส่วนของพืน้ ที่ลุม่ น้ำต่อพื้นที่
ของจงั หวัดเป็นร้อยละ 57.02 และ 1.77 ตามลำดบั
ข้อมูลพ้ืนฐาน 3 จังหวัด
1. จังหวัดสงขลา
1.1 จดุ เด่นของจงั หวดั สงขลา
1) มขี นาดเศรษฐกจิ ใหญ่สุดในภาคใต้ โดยมมี ูลค่าผลิตภณั ฑม์ วลรวมในปี 2558
มูลค่า 234,911 ล้านบาท คิดเป็นร้อยละ 20 ของภาค ผลิตภัณฑ์มวลรวมต่อหัวของจังหวัดมีมูลค่าสูง
เปน็ อนั ดบั 5 ของภาค
2) เป็นเมืองเศรษฐกิจการลงทุนที่สำคัญของภาคท่ีมีสถาบันการเงิน 180 สาขา
สหกรณ์ออมทรัพย์ 167 แหง่ นิคมอุตสาหกรรมภาคใต้ และเขตพัฒนาเศรษฐกิจพิเศษ (สะเดา ปาดังเบซาร์)
3) เป็นแหล่งผลิตยางพารามากเป็นอันดับ 2 ของประเทศ โดยมีพื้นที่ปลูก
ยางพารากวา่ 2 ลา้ นไร่ หรอื ร้อยละ 67 ของพ้นื ที่ทำการเกษตรท้งั หมด
ภาพท่ี 46 แผนทจ่ี ังหวัดสงขลา
ทม่ี า: http//www.google.co.th/maps
สำนักงานการท่องเท่ยี วและกีฬาจงั หวดั สงขลา 129 มหาวิทยาลัยราชภฏั สงขลา
The words you are searching are inside this book. To get more targeted content, please make full-text search by clicking here.
แผนปฏิบัติการพัฒนาการท่องเที่ยว 15 เขต<br>15. ทำแผนปฏิบัติการพัฒนาการท่องเที่ยว ภายในเขตพัฒนาการท่องเที่ยววิถีชีวิตลุ่มน้ำทะเลสาบสงขลา ระยะ 5 ปี (พ.ศ. 2563 – 2567)
Discover the best professional documents and content resources in AnyFlip Document Base.
Search