Rasdhar-ni-Vartao-part-1

P a g e | 251

“લ્મ૊ ફા , સઝૂ ી ગય!ંુ ” એભ કશીને એણે ચાયેમ છારકાનં ી વાકય લાલભાં
઩ધયાલી.
ડામય૊ કશે :”અયે, આ઩ા, શા!ં શા!ં ”
એભાં શાં શાં શ?ંુ બાણ ખાચય જેલ૊ ભશભે ાન ક્ાથં ી?
આખી લાલભાં ળયફત થઇ ગય.ંુ વહએુ ઩ીધ.ંુ યાભયાભ કયીને ચારી
નીકળ્મા. ચારતાં ચારતાં બાણ ખાચય ફ૊લ્મા , “ફા, ચીતય૊ ય૊ટરા લીંધે
એમ ઩યભાણ!”

http://aksharnaad.com

P a g e | 252

11. ચભાયને ફ૊રે

લાકં ાનેયના દયફાયગઢભાં આજ યંગયાગની છ૊઱૊ ઊડે છે. ગઢનાં ભાણવ૊
ત૊ શંુ ,઩ણ કતૂ યા-ં ભીંદડામં ે ગરુ તાનભાં ડ૊રે છે. ઓયડાભાં લડાયણ૊નાં
ગીત૊ ગાજે છે , અને દ૊ઢીભાં ળયણાઇઓ પ્રબાવતમાનં ા સયૂ છેડીને
લયયાજાને ભીઠી નીંદયભાથં ી જગાડે છે. દયફાયનાં કંુલય ઩યણે છે.
લાકં ાનેયની લસ્તીને ઘેય વ૊નાન૊ સયૂ જ ઊગમ૊ છે.

આ્ંુ ગાભ જમાયે શયખભાં ગયકાલ શતંુ તમાયે એક જ ભાનલીના શૈમાભાથં ી
અપવ૊વના વનવાવા નીક઱ી યહ્યા છે. આખી યાત એણે ઩થાયીભાં આ઱૊ટી

http://aksharnaad.com

P a g e | 253

આ઱૊ટીને વલતાલી છે , ભટકંુમે નથી ભાય.ંુ જાગીને ભનભાં ભનભાં ગામા
કયંુ છે કે -

લીયા ચાદં ણરમ૊ ઊગમ૊ ને શયણયંુ આથભી યે,
લીયા, ક્ાં રગણ જ૊ઉં તભાયી લાટ યે,
ભાભેયા લે઱ા લશી જાળે યે.

ડરે ીએ જયાક ક૊ઇ ઘ૊ડા કે ગાડાન૊ વચં ાય થામ તમાં ત૊ આળાબયી ઊઠી
ઊઠીને એણે ડેરીભાં નજય કમાા કયી છે. ઩ણ અતમાય સધુ ી એ જેની લાટ
જ૊તી શતી તે ભશભે ાનના ક્ામં ે લાલડ નથી.

http://aksharnaad.com

P a g e | 254

એ ળ૊કાતયુ ભાનલી ફીજુ ં ક૊ઇ નરશ , ઩ણ લયયાજાની ્દુ જનેતા છે. જેનંુ
઩ેટ ઩યણતંુ શ૊મ એને અંતયે લ઱ી શયખ કેલા ? એને ત૊ કંઇક કંઇક
રયવાભણાનં ાં ભનાભણાં કયલાનાં શ૊મ , વબં ાયી વબં ાયીને વહુ વગા-ં
લશારાનં ે રગનભાં વોંડાડલાનાં શ૊મ.

એ ફધંુ ત૊ શ૊મ ,઩ણ લાકં ાનેયના યાજકંુલયની ભાતાને શૈમે ત૊ ફીજી લધુ
અણીદાય ફયછી ખટકતી શતી. યાજાજી આલી આલીને એને ભે‖ણાં ભાયતા
શતા,ં “કા!ં કશતે ાં ‖તાનં ે કંુલયના ભાભા ભ૊ટંુ ભ૊વાફૄં કયલા આલળે! કાં ,
ગાપં થી ઩શયે ાભણીનંુ ગાડું આલી ઩શોંચ્યંુ ને ? તભાયાં વ઩મરયમાએં ત૊
તભાયા ફધામ ક૊ડ ઩મૂ ાા ને શ?ંુ ”

http://aksharnaad.com

P a g e | 255

ઊજફૄં ભોં યાખીને યાણી ભયકતે શ૊ઠે ઉત્તય દેતાં શતાં કે “શા! શા! જ૊જ૊ ત૊
ખયા, દયફાય! શલે ઘડી-ફેઘડીભાં ભાયા વ઩મયનાં ઘ૊ડાનં ી શણશણાટી
વબં ઱ાવંુ છં. આવમા વલના એ યશે જ નરશ.”

઩શયે ાભણીનંુ ચ૊ઘરડયંુ ફેવલા આવય.ંુ ગ૊ખભાં ડ૊કાઇ ડ૊કાઇને યાણી નજય
કયે છે કે ગાપં ને ભાગે ક્ામં ખે઩ટ ઊડે છે! ક્ામં ઘ૊ડાના ડાફા ગાજે છે!
઩ણ એભ ત૊ કંઇ કંઇ લાય તણાઇ તણાઇને એ યજ઩તૂ ાણીની આંખ૊
આંસડુ ે બીંજાતી શતી. એલાભાં ઓણચતિં ૊ ભાયગ ઉ઩યથી અલાજ અવમ૊
“ફા, જે શ્રી કયળન!”

http://aksharnaad.com

P a g e | 256

વાબં ઱ીને યાણીએ નીચે નજય કયી. ગાપં ના ચભાયને બાળ્મ૊ - કેભ જાણે
઩૊તાન૊ ભાન૊ જણમ૊ બાઇ આલીને ઊબ૊ શ૊મ , એલ૊ ઉલ્રાવ વ઩મયના
એક ચભાયને દેખીને એના અંતયભાં ઊ઩જલા રાગમ૊, કેભ કે એને ભન ત૊
આજ આ્ંુ ભરશમય ભયી ગયંુ રાગતંુ શત.ંુ એ ફ૊લ્માં , “ઓશ૊શ૊! જે શ્રી
કયળન બાઇ! તંુ આંઈં ક્ાથં ી, ફા઩?ુ ”

“ફા, હંુ ત૊ ચાભડાં લેચલા આવમ૊ છં. ભનભાં થયંુ કે રાલ ને , ફાનંુ ભ૊ઢંુ

જ૊ત૊ જાઉં. ઩ણ ગઢભાં ત૊ આજ રીર૊ ભાડં લ૊ ય૊઩ાત૊ શ૊મ , બાભણ

ફાભણ ઊબા શ૊મ એટરે ળી યીતે જલામ ? ઩છી સઝૂ યંુ કે

઩છલાડને ે ગ૊ખેથી ટોક૊ કયત૊ જાઉં!”

http://aksharnaad.com

P a g e | 257

“શેં બાઇ! ગાપં ના કાઇં લાલડ છે?”

“ના, ફા! કેભ ઩છૂ ્?ંુ લીલાએ ક૊ઇ નથી આવય?ંુ ”

યાણી જલાફ લા઱ી ન ળક્ા.ં શૈયંુ બયાઇ આવય.ંુ ટ઩ ટ઩ આંખ૊ભાથં ી
઩ાણી ઩ડલા રાગમા.ં ચભાય કશે , “અયે , ફા! ફા઩! ખમ્ભા તભને. કાં
ક૊ચલાલ?”

“બાઇ! અટાણે કંુલયને ઩ે ‖યાભણીન૊ લખત છે. ઩ણ ગાપં નંુ ક૊ઇ નથી
આવય.ંુ એક ક૊યીમ ભાભેયાની નથી ભ૊કરી. અને ભાયે ભાથે ભે ‖ણાનં ા ભે ‖
લયવે છે. ભાયા વ઩મરયમાં તે શંુ ફધા ભયી ્ટૂ યા?ં ”

http://aksharnaad.com

P a g e | 258

“ક૊ઇ નથી આવય?ંુ ” ચભાયે અજામફ ફનીને ઩છૂ ્.ંુ

“ના, ફા઩! તાયા વલના ક૊ઇ નરશ.”

ચભાયના અંતયભાં એ લેણ અમતૃ ની ધાય જેવંુ ફનીને યેડાઇ ગય.ંુ ભાયા
વલના ક૊ઇ નરશિં! - શા!ં ભાયા વલના ક૊ઇ નરશ! હંમુ ગાપં ન૊ છં ને! ગાપં ની
આફફૃના કાકં યા થામ એ ટાણે હંુ ભાય૊ ધયભ ન વબં ાફૄં ? આ ફે ‖નડીનાં
આંસડુ ાં ભાયાથી ળેં દીઠાં જામ? એ ફ૊રી ઊઠય૊, “ફા! તંુ ય૊ ત૊ તને ભાયા
છ૊કયાનં ા વ૊ગદં . શભણાં જ૊જે, ગાપં ની આફફૃને હંુ જાતી ય૊કંુ છં કે નરશ?”

“અયેયેયે, બાઇ! તંુ શંુ કયીળ?”

http://aksharnaad.com

P a g e | 259

“શંુ કયીળ ? ફા , ફા઩નુ ે હંુ ઓ઱્ંુ છં. શલે તંુ શયભત યાખજે શ૊ , ભા!ં શંુ
કયવંુ તે ભને સઝૂ ી ગયંુ છે.”

એભ કશીને ચભાય ચાલ્મ૊. દયફાયગઢની દ૊ઢીએ જઇને દયફાયને ખફય
ભ૊તલ્મા, “ગાપં થી ખેવ઩મ૊ આવમ૊ છે અને દયફાયને કશ૊ , ઝટ ભ૊ઢે થાવંુ
છે .”

દયફાય ફશાય આવમાં તેભણે ચભાયને દેખમ૊ , ભશ્કયીનાં લેણ કાઢયાં , “કાં,
બાઇ! ભાભેરંુ રઇને આવમા છ૊ કે?”

“શા, અન્નદાતા! આવમ૊ છં ત૊ ભાભેરંુ રઇને જ.”

http://aksharnaad.com

P a g e | 260

“એભ! ઓશ૊! કેભ , તભને ભ૊કરલા ઩ડયા! ગાપં ના યજ઩તૂ ગયાવવમા શંુ
દલ્રીને ભાથે શલ્ર૊ રઇને ગમેર છે?”

“અયે,દાદા! ગાપં ના ધણીને ત૊ ઩૊તાની તભાભ લસ્તી ઩૊તાના કુટંુફ જેલી
છે. આજ ભાયા ફા઩ુ ઩ડં ે આલતા શતા , ઩ણ તમાં એક ભયણંુ થઇ ગય.ંુ
ક૊ઇથી નીક઱ામ તેવંુ ન યહ્,ંુ એટરે ભને દ૊ડાવમ૊ છે.”

“તમાયે ત૊ ભાભેયાનાં ગાડાં ની શડે ય લાવં ે શારી આલતી શળે, કાં ?”

“એભ શ૊મ , ફા઩ા! ગાપં ના બાણેજનાં ભ૊વા઱ાં કાઇં ગાડાનં ી શડે ્ભુ ાં
વાભે?”

http://aksharnaad.com

P a g e | 261

“તમાયે?”

“એ અભારંુ ખવતા ગાભ કંુલયને ઩ે‖યાભણીભાં દીધ.ંુ ”

દયફાયે ભોંભાં આંગ઱ી નાખી , “એને થયંુ કે આ ભાણવની ડાગ઱ી ખવી
ગઇ શળે. એણે ઩છૂ ્,ંુ “કાઇં કાગ઱ દીધ૊ છે?”

“ના, દાદા! કાગ઱ લ઱ી શંુ દેલ૊ ‖ત૊! ગાપં ના ધણીને એભ ખફય નરશ શ૊મ
કે જીલતાજગતા ભાનલીથીમે કાગ઱ની કટકીની આંઇ લધુ ગણતયી શળે!”

ચભાયના ત૊છડા લેણની અંદય લાકં ાનેયના યાજાએ કંઇક વચ્ચાઇ બયેરી
બા઱ી. આખા ગઢભાં લાત પ્રવયી ગઇ કે ગાપં ન૊ એક ઢ૊ય ચીયનાય૊ ઢેઢ

http://aksharnaad.com

P a g e | 262

આલીને ખવતા ગાભની ઩શયે ાભણી વબં ઱ાલી ગમ૊. યાણીને ભાથે ભે‖ણાનં ા
ઘા ઩ડતા શતા તે થબં ી ગમા. અને ફીજી ફાજુએ ચભાયે ગાપં ન૊ કેડ૊
઩કડય૊. એને ફીક શતી કે જ૊ કદાચ લાકં ાનેયથી અવલાય છૂટીને ગાપં
જઇ ખફય કાઢળે ત૊ ગાપં નંુ ને ભારંુ નાક ક઩ાળે. એટરે મઠૂ ીઓ લા઱ીને
એ ત૊ દ૊ડલા ભાડં ય૊. ગાપં ઩શોંચીને ગઢભાં ગમ૊ , જઇને દયફાયને
ભ૊ઢાભ૊ઢ લેણ ચ૊ડયાં , “પટય છે તભને , દયફાય! રાજતા નથી ? ઓરી
ફ૊નડી ફચાયી લાકં ાનેયને ગ૊ખે ફેઠી ફેઠી ઩ાણીડાં ઩ાડે છે. એને
ધયતીભાં વભાલા લે઱ા આલી ઩શોંચી છે. અને તભે આંશીં ફેઠા રયમા છ૊ ?
ફા઩!ુ ગાપં ને ગા઱ ફેવે એનીમ ખેલના ન યશી?”

http://aksharnaad.com

P a g e | 263

“઩ણ છે શંુ , મયૂ ખા?” દયફાય આ ભીઠી અમતૃ જેલી ગા઱૊ વાબં ઱ીને
શવતા શવતા ફ૊લ્મા.

“શ૊મ શંુ ફીજુ ં ? બાણેજ ઩યણે છે ને ભાભા ભ૊વા઱ાં રઇને અફઘડી
આલળે એલી લાટ જ૊લામ છે.”

“અયયય! એ ત૊ વાબં યંુ જ નરશ, ગજફ થમ૊! શલે કેભ કયવ?ંુ ”

“શલે શંુ કયલાનંુ શતંુ ? ઇ ત૊ ઩તી ગય.ંુ શલે ત૊ ભાયે જીલવંુ , કે જીબ
કયડીને ભયવ,ંુ એ જ લાત ફાકી યઇ છે.”

“કાં એરા! તારંુ તે શંુ પટકી ગયંુ છે?‖

http://aksharnaad.com

P a g e | 264

“શા ફા઩!ુ પટકી ગયંુ ‖તંુ એટરે જ તભાયા થકી ભાભેયાભાં ખવતા ગાભ
દઇને અવમ૊ છં .”

“ળી લાત કયછ? તંુ આ઩ણંુ ખવતા દઇ આવમ૊?”

“શા, શા! શલે તભાયે જે કયવંુ શ૊મ તે કશી નાખ૊ ને એટરે ભને ભાય૊
ભાયગ સઝૂ ે.”

દયફાયનંુ શૈયંુ બયાઇ આવયંુ , “લાશ! લાશ, ભાયી લસ્તી! ઩યદેળભામં એને
ભાયી આફફૃ લશારી થઇ. ગાપં નંુ ફેવણંુ રાજે એટરા ભાટે એણે કેટલંુ
જ૊ખભ ખેડ્!ંુ લાશ! ભાયી લસ્તીને ભાયા ઉ઩ય કેટર૊ વલશ્વાવ!”

http://aksharnaad.com

P a g e | 265

“બાઇ! ખવતા ગાભ તેં તાયા ફ૊ર ઉ઩ય દીધંુ એ ભાયે અને ભાયી વ૊
઩ેઢીને કબરૂ ભજં ૂય છે. આજ તાયે ભયલાનંુ શ૊મ ? તાયા વલના ત૊ ભાયે
ભયવંુ ઩ડત!”
ચભાયને દયફાયે ઩ાઘડી ફધં ાલી , અને ડરે ીએ બાણેજનાં રગન ઊજલલાં
ળફૃ થમા.ં ચભાયલાડે ઩ણ ભયદ૊ ને ઓયત૊ ઩૊યવભાં આલી જઇ લાત૊
કયલા રાગમા,ં લાત ળી છે? આ઩ણા બાણબુ ા ઩યણે એનાં ભ૊વા઱ાં આ઩ણે
ન કયીએ ત૊ ક૊ણ કયે? ધણી ભલૂ્મ૊, ઩ણ આ઩ણાથી ભરુ ામ?”

http://aksharnaad.com

P a g e | 266

લાકં ાનેયના અવલાયે આલીને ખફય કાઢયા. ગાપં ના ધણીએ જલાફ
ભ૊કલ્મ૊, “એભાં ઩છૂ લા જેવંુ શંુ રાગયંુ? ગાપં ની લસ્તીને ત૊ ભંે ક૊યે કાગ઱ે
વરશયંુ કયી આ઩ી છે.”

લયની ભાતા શલે દાઝ કાઢી કાઢીને લાકં ાનેયના દયફાયગઢભાં રગનગીત
ગજલી યહ્યાં છે કે –

તયલાય વયખી ઊજ઱ી યે ઢ૊રા !
તયલાય બેટભાં વલયાજે યે લારીડા લીયને,
એલી યે શ૊મ ત૊ ઩યણજ૊ યે ઢ૊રા
નીકય વાયેયી ઩યણાવંુ યે લારીડા લીયને.

http://aksharnaad.com

P a g e | 267

આજે એ ખવતા ગાભ ત૊ છેક બારભાં ગાપં યાજની ઩ડખે જ છે.
આજુફાજુ ગાપં ની જ વીભ છે , અને લાકં ાનેય ત૊ તમાથં ી ઩ચાવ ગાઉ દૂય
શળે. છતાં અતમાયે એ ગાભ લાકં ાનેયને તાફે છે. આજુફાજુ ફીજે ક્ામં
એક તસુ જભીન ઩ણ લાકં ાનેયની નથી.

[આ કથા બારભાં પ્રચણરત છે. કશલે ામ છે કે એને ફન્મા આજ (1925ભા)ં
300 લ઴ા થમાં શળે. નાભઠાભ જડતાં નથી. ચ૊ક્કવ લ઴ા તથા નાભઠાભ
ભે઱લલા ભાટે લાકં ાનેય દીલાનવાશફે ને વલનતં ી કયતાં તેભણે જણાવયંુ કે
જૂનાં દપતય૊ તથા અન્મ સ્થ઱ે ત઩ાવ કયતાં આ દંતકથાભાં કાઇં
વતમાળં શ૊લાનંુ રાગતંુ નથી. તેભ છતાં પ્રચણરત કથા તયીકે અશી આ઩ી

http://aksharnaad.com

P a g e | 268

છે. રાગે છે કે , ખવતા ગાભની બોગ૊ણરક ક્સ્થવત જ૊તાં લાકં ાનેયના અને
તે ગાભના જ૊ડાણની વાથે કંઇક સદંુ ય ઇવતશાવ જફૃય વકં ઱ામ૊ શ૊લ૊
જ૊ઇએ.]

http://aksharnaad.com

P a g e | 269

12. અણનભ ભાથાં

આ વવં ાયની અંદય બાઇફધં ૊ ત૊ કંઇક બાળ્મા , પ્રાણને વાટે પ્રાણ કાઢી
દેનાય દીઠા, ઩ણ જુગજુગ જેની નાભના યશી ગઇ એલા ફાય એકર૊રશમા
દ૊સ્ત૊ ત૊ વ૊યઠભાં આંફયડી ગાભને ટીંફે આજથી વાડા ચાયવ૊ લયવ
ઉ઩ય ઩ાક્ા શતા.

ફે નરશ, ચાય નરશ, ઩ણ ફાય બાઇફધં ૊નંુ જૂથ. ફાયેમ અંતય એકફીજાને
આંટી રઇ ગમેરા.ં ફાય ભકં ૊ડા ભે઱લીને ફનાલેરી ર૊ઢાની વાકં ઱ જ૊ઇ
લ્મ૊. ફાય ખ૊ણ઱માં વોંવયલ૊ એક જ આતભા યભી યહ્ય૊ છે.

http://aksharnaad.com

P a g e | 270

સયૂ જ-ચદં ્રની વાખે ફેવીને ફાયેમ બાઇફધં ૊એ એક રદલવ વભી વાજં ને
઩શ૊યે કાડં ાં ફાધં ્મા.ં છેલ્રી લાયની ગાઠં લા઱ી. ફાયેમન૊ વયદાય લીવ઱
યાફ૊; ઩યજજમ૊ ચાયણ ; વાત ગાભડાનં ૊ ધણી ; શ઱લદના યાજવાશફે ન૊
જભણ૊ શાથ ; જેનાં લાવં ાભાં જ૊ગભામાન૊ થા઩૊ ઩ડય૊ છે ; જેણે ઩૊તાની
તયલાય વલના આ ધયતીના ઩ડ ઉ઩ય ફીજા ક૊ઇને ભાથંુ ન નભાલલાનાં
વ્રત રીધાં છે , દેલતા જેને ભ૊ઢાભ૊ઢ શોંકાયા દે છે , એલા અણનભ
કશલે ાતા લીવ઱ યાફાએ લાત ઉચ્ચાયી “બાઇ ધાનયલ! બાઇ વાજણ! બાઇ
નાગાજણ! યવલમા! રખભણ! તેજયલ! ખીભયલ! આરગા! ઩ારા! લેયવર!
અને કેળલગય! વાબં ઱૊.”

http://aksharnaad.com

P a g e | 271

“ફ૊ર૊, લીશ઱બા!” એભ શોંકાય૊ દઇને ળકં યના ગણ વયખા અણગમાય
જણાએ કાન ભાડં યા.

“વાબં ઱૊, બાઇ! જીલતાં રગી ત૊ દુ વનમા ફધી દ૊સ્તી નબાલતી આલે છે.
઩ણ આ઩ણા વ્રતભાં ત૊ ભાતાજીએ લળેકાઇ ભેરી છે. આ઩ણને ળાસ્ત્રની
ઝાઝી ગતાગભ નથી. આ઩ણંુ ળાસ્ત્ર એક જ કે જીલવંુ તમાં સધુ ીમ
એકવગં ાથે, ને ભયવંુ ત૊મ વગં ાથે લાવં ા ભ૊મા નરશ, છે કબરૂ ?”

“લીશ઱બા! ફૃડી લાત બણી. વયગા઩યને ગાભતયે લીશ઱ ગઢલી જેલ૊
વથલાય૊ ક્ાથં ી ભ઱ળે? વહુ ઩૊ત઩૊તાની તયલાયને વળય ઉ઩ય ચડાલીને
વ૊ગદં ખાઓ કે જીલવંુ ને ભયવંુ એક જ વગં ાથે.”

http://aksharnaad.com

P a g e | 272

ડારાં ડારાં જેલડાં ફાયેમ ભાથાં ઉ઩ય ખડગ ભડં ામા. અને ફાયેમનંુ ર૊શી
બેફૄં કયીને રખત રખમાં કે ―જીલવ-ંુ ભયવંુ ફાયેમને એક વગં ાથે – ઘડી
એકનમંુ છેટંુ ન ઩ાડવ.ંુ ‖

અણગમાય ઩યજજમા ચાયણ અને એક કેળલગય ફાલ૊ ; ભ૊તને મકુ ાભે વહુ
બે઱ા થાલાના છીએ, એલા ક૊ર દઇને આનદં ે ચડયા છે ; વલજ૊ગ ઩ડલાના
ઉચાટ ભેરીને શલે વહુ ઩૊ત઩૊તાના ધધં ા઩ાણીભાં ગયકાલ છે . ક૊ઇ ગોધન
ચાયે છે , ક૊ઇ વાતં ીડાં શાકં ે છે , ક૊ઇ ઘ૊ડાની વ૊દાગયી કે઱લે છે , અને
કેળલગય ફાલ૊ આંફયડીના ચ૊યાભાં ઇશ્વયનાં બજન - આયતી વબં ઱ાલે
છે. ફીજી ફાજુ ળ૊ ફનાલ ફન્મ૊ ?

http://aksharnaad.com

P a g e | 273

અભદાલાદ કચેયીભાં જઇને લીવ઱ ગઢલીના એક અદાલવતમા ચાયણે
સરુ તાનના કાન ફૂંક્ા કે “અયે, શે ઩ાદળાશ વરાભત! તંે વાયામ વ૊યઠ
દેળને કડે કમો , ભ૊ટા ભ૊ટા શાકેભ તાયા તખતને ઩ામે મગુ ટ ઝુકાલે , ઩ણ
તાયી ઩ાદળાશીને અલગણનાય૊ એક ઩રુ ુ઴ જીલે છે.”

“ક૊ણ છે એલ૊ ફે ભાથા઱૊ , જેની ભાએ વલાવેય સઠંૂ ખાધી શ૊મ ?”
઩ાદળાશે ઩૊તાના ્નૂ ી ડ૊઱ા પેયલીને ઩છૂ ્.ંુ

“આંફયડી સદંુ યીનાં વાત વાજં ણ ગાભન૊ ધણી લીવ઱ યાફ૊. જાતન૊
ચાયણ છે.”

http://aksharnaad.com

P a g e | 274

“રા શ૊ર લલ્રાશ! મા ્દુ ાતારા! મા ઩ાક ઩યલયરદગાય!” - એલી
કરફરી બા઴ાભાં ધલંૂ ાડા કાઢતા , ઝયણખમાના ઝા઩ં ા જેલી દાઢીને ભાથે
શાથ પેયલતા , ધ૊ભચખ આંખ૊લા઱ા , ઩ાડા જેલી કાધં લા઱ા , લવભી ત્રાડ
દેલાલા઱ા, અક્કે ક ઘેટ૊ શજભ કયલાલા઱ા , અક્કે ક ફતક ળયાફ
઩ીલાલા઱ા, ર૊ઢાના ટ૊઩-ફખતય ઩શયે લાલા઱ા મરુ તાની , ભકયાણી,
અપઘાની અને ઇયાની જ૊દ્ધાઓ ગ૊ઠણબેય થઇ ગમા.

“શંુ વાત ગાભડીન૊ ધણી એક ચાયણ આટરી વળયજ૊યી યાખે ? એની ઩ાવે
કેટરી પ૊જ?”

http://aksharnaad.com