KKHGMHQ

BAB 8
KESIMPULAN DAN CADANGAN

8.1 Pengenalan
Bab 5, 6 dan 7, telah membincangkan secara terperinci dan mendalam hasil

daripada penemuan kajian yang telah dijalankan berdasarkan kepada objektif yang
ditetapkan. Bab ini akan merumuskan dan membuat kesimpulan hasil dapatan kajian
dengan memberi cadangan dan pandangan secara menyeluruh serta program-program
penambahbaikan yang perlu dijalankan dalam memantapkan perlaksanaan
pembangunan usahawan oleh pihak GIATMARA pada masa hadapan. Penemuan
kajian ini juga akan dibincangkan merangkumi sumbangan kajian, implikasi kepada
polisi dan dasar, limitasi kajian serta cadangan kajian pada masa akan datang.

8.2 Ringkasan Hasil Penemuan Kajian
Klasifikasi kajian ini terbahagi kepada dua objektif. Ia merangkumi objektif

umum iaitu untuk melihat faktor-faktor kejayaan usahawan mikro inkubator
GIATMARA yang menjalankan perniagaan bersaiz mikro dengan memperolehi
pendapatan jualan tahunan sebanyak RM 300,000 dan mempunyai bilangan pekerja
kurang daripada 5 orang. Tiga objektif dan kesimpulan ini dihuraikan dalam kerangka
3 objektif tersebut merangkumi:

i. Untuk menganalisis karakteristik usahawan mikro GIATMARA.
ii. Mengkaji faktor kejayaan yang menyumbang kepada peningkatan prestasi

perniagaan inkubator usahawan mikro GIATMARA
233

iii. Menilai persepsi usahawan mikro GIATMARA terhadap faktor kejayaan
utama yang menyumbang kepada kejayaan perniagaan yang dijalankan.

8.2.1 Karakteristik Usahawan Mikro GIATMARA
Analisis pada bahagian ini terbahagi kepada dua bahagian iaitu profil

responden atau usahawan dan profil perniagaan usahawan. Kajian ini melibatkan
seramai 730 orang responden yang terdiri daripada usahawan lepasan GIATMARA
yang menjalankan perniagaan di seluruh Malaysia dalam kategori mikro. Merujuk
kepada hasil dapatan kajian terhadap profil peribadi responden, berdasarkan jantina
majoriti responden adalah terdiri daripada kaum wanita yang mewakili seramai 410
atau bersamaan dengan 56.2 peratus manakala usahawan daripada kaum lelaki adalah
seramai 320 atau mewakili 43.8 peratus. Ini kerana pada peringkat awalnya program
ini lebih tertumpu kepada perniagaan yang dikategorikan “mudah jaya” seperti
perniagaan jahitan pakaian, kecantikan dan SPA yang majoritinya dipelopori oleh
kaum wanita. Kursus kemahiran yang ditawarkan oleh pihak GIATMARA
memainkan peranan dan menyumbang kepada peningkatan pertambahan kepada
usahawan wanita iaitu kebanyakan pusat GIATMARA lebih tertumpu kepada kursus-
kursus yang dipelopori oleh kaum wanita disebabkan oleh penawaran kursus-kursus
yang mendapat sambutan yang amat menggalakkan oleh kaum ini.

Majoriti umur usahawan ini adalah dalam lingkungan umur antara 21 hingga
25 tahun iaitu seramai 279 atau mewakili 38.2 peratus daripada keseluruhan bilangan
responden. Ini disebabkan sebahagian besar usahawan GIATMARA adalah daripada
lepasan Sijil Pelajaran Malaysia (SPM) dengan mengikuti pengajian selama 6 bulan
hingga 3 tahun mengikut bidang kemahiran yang ditawarkan. Selepas tamat pengajian,
majoriti usahawan ini akan bekerja untuk mendapatkan pengalaman dalam bidang

234

kemahiran yang sama dengan purata masa selama dua tahun sebelum mengikuti
program Inkubator GIATMARA. Golongan umur antara 26 tahun hingga 30 tahun
adalah yang paling ramai iaitu seramai 145 orang atau mewakili 19.9 peratus. Taburan
responden berdasarkan kepada status perkahwinan, majoriti usahawan ini adalah
berstatus bujang iaitu seramai 418 atau mewakili 57.3 peratus berbanding berkahwin
iaitu seramai 295 atau mewakili 40.4 peratus. Ini kerana pada umur antara 21 hingga
25 tahun, golongan usahawan ini lebih menumpukan kepada perniagaan yang telah
dijalankan.

Dari aspek taburan berdasarkan kelulusan akademik, majoriti usahawan ini
adalah berkelulusan sekolah menengah dengan bilangan seramai 594 orang atau
mewakili 81.4 peratus. Merujuk kepada hasil kajian kepada bidang kursus kemahiran
yang diikuti oleh usahawan ini sewaktu berada di GIATMARA, golongan yang paling
ramai menyumbang kepada kajian ini adalah dari kategori kluster fabrik iaitu seramai
329 orang atau mewakili 45.1 peratus. Peningkatan kepada kategori ini juga
mempunyai hubungan dengan bidang perniagaan yang ditawarkan oleh pihak
GIATMARA yang majoritinya adalah di dalam kategori kluster fabrik yang terdiri
daripada kursus-kursus seperti jahitan pakaian lelaki dan wanita dan hiasan dalaman.

Manakala pada bahagian profil perniagaan usahawan pula, hasil kajian
mendapati bahawa hampir keseluruhan syarikat yang ditubuhkan oleh usahawan ini
adalah berstatus perniagaan milikan tunggal atau dikenali juga sebagai syarikat
enterprise iaitu mewakili 99.9 peratus atau bersamaan dengan 729 syarikat. Ini
bertepatan dengan ciri perusahaan mikro.

235

Bagi taburan perniagaan berdasarkan bentuk premis perniagaan pula, majoriti
daripada usahawan ini menjalankan perniagaan berbentuk premis yang dijalankan di
rumah. Kebanyakan jenis perniagaan yang dijalankan ini adalah dalam bidang
perniagaan menjahit pakaian dan bidang kecantikan yang tidak terlalu bergantung
kepada premis yang tetap untuk beroperasi. Seramai 316 orang usahawan atau
mewakili 43.3 peratus usahawan ini hanya menjalankan perniagaan mereka di rumah
manakala peratusan yang kedua tertinggi merupakan perniagaan yang beroperasi di
kedai tetap iaitu sebanyak 232 atau mewakili 31.8 peratus.

Taburan perniagaan usahawan ini berdasarkan status milikan premis pula
menunjukkan bahawa premis di mana usahawan ini beroperasi berstatus milikan
sendiri yang pada dasarnya mempunyai hubungkait dengan perniagaan yang
dijalankan di rumah. Sebanyak 457 daripada 730 responden ini menjalankan
perniagaan berstatus milikan sendiri atau mewakili 62.6 peratus. Merujuk kepada hasil
kajian kepada lokasi atau kawasan perniagaan pula, kebanyakan usahawan mikro
GIATMARA ini masih menjalankan perniagaan mereka di kawasan kampung dengan
majoritinya sebanyak 282 syarikat atau mewakili 38.6 peratus. Ini kerana usahawan
yang dilahirkan merupakan usahawan yang pada peringkat awalnya adalah pelajar
yang mengikuti latihan kemahiran di GIATMARA yang berada di sekitar Parlimen di
mana pusat GIATMARA beroperasi.

Daripada 730 usahawan yang menjadi responden dalam kajian ini, seramai 397
orang atau mewakili 54.4 peratus mampu menggaji pekerja sama ada pekerja tetap
atau sambilan dalam menjalankan operasi perniagaan. Manakala berdasarkan hasil
kajian kepada sumber modal perniagaan pula, kebanyakan usahawan ini menyatakan
modal yang diperolehi mereka datang daripada simpanan sendiri dengan majoritinya

236

sebanyak 366 orang atau mewakili 50.1 peratus. Sehubungan dengan ini, melalui
program khas inkubator GIATMARA, peserta telah dibekalkan dengan peralatan asas
dalam menjalankan operasi perniagaan mereka dan usahawan hanya memerlukan
sumber modal yang minimum bagi membuat pembelian bahan asas perniagaan serta
modal permulaan.

Merujuk kepada dapatan kajian yang berkaitan dengan jualan tahunan, majoriti
usahawan ini mempunyai jualan tahunan kurang daripada RM 50,000 dengan jumlah
responden seramai 557 orang atau mewakili 76.3 peratus. Berdasarkan kepada taburan
perniagaan responden atau usahawan ini mengikut sektor dan aktiviti perniagaan,
sebanyak 617 syarikat usahawan ini menjalankan perniagaan mereka.

Merujuk kepada dapatan analisis tabulasi bersilang, beberapa karakteristik
usahawan mikro GIATMARA ini boleh dijadikan sebagai maklumat tambahan dalam
kajian. Sebagai contohnya usahawan yang memiliki premis perniagaan sendiri dengan
mempunyai pekerja tetap antara seorang hingga 6 orang pekerja adalah seramai 132
orang atau mewakili 51 peratus daripada keseluruhan usahawan yang mempunyai
pekerja berstatus tetap dengan kategori status milikan premis menyewa dari pihak
swasta dan kerajaan. Manakala usahawan yang memiliki premis perniagaan sendiri
dengan nilai jualan tahunan kurang daripada RM 50,000 juga adalah majoriti iaitu
seramai 378 orang atau mewakili 51.7 peratus.

Sehubungan dengan ini, usahawan mengikut jantina dengan jualan tahunan
mendapati bahawa usahawan yang jualan tahunannya kurang dari RM 50,000 di
kalangan usahawan wanita melebihi usahawan lelaki dengan jumlah seramai 340
orang. Sebaliknya bagi usahawan lelaki hanya seramai 217 orang dengan jumlah

237

keseluruhan seramai 557 atau mewakili 76.3 peratus dari keseluruhan responden. Bagi
jualan tahunan kurang dari RM 50,000 seramai 448 orang atau mewakili 80.4 peratus
daripada 557 orang berkelulusan akademik.

Dalam kalangan usahawan yang mendapat jualan tahunan kurang RM 50,00,
219 orang atau 39.3% usahawan memulakan perniagaan dengan modal RM 1000 dan
ke bawah. Manakala antara sektor perniagaan yang diceburi oleh usahawan dan jualan
tahunan antara RM 50,001 hingga melebihi RM 200,001 yang secara gambaran
kasarnya menunjukkan bahawa sektor utama yang diceburi oleh usahawan adalah
perkhidmatan. Bagi jualan tahunan kurang dari RM 50,000, sektor perniagaan
tertinggi yang diceburi oleh usahawan adalah di dalam sektor perkhidmatan iaitu
seramai 486 orang atau mewakili 87.2 peratus daripada keseluruhan usahawan di
dalam kategori ini iaitu seramai 557 orang. Bagi kategori modal perniagaan usahawan
dengan jualan tahunan usahawan antara RM 50,001 hingga melebihi RM 200,001 jelas
menunjukkan bahawa kategori simpanan sendiri dengan jualan tahunan kurang dari
RM 50,000 adalah tertinggi iaitu seramai 314 atau mewakili 85.7 peratus daripada
jumlah keseluruhan iaitu seramai 366 orang.

8.2.2 Mengkaji Faktor Kejayaan yang Menyumbang Kepada Peningkatan
Prestasi Perniagaan Inkubator Usahawan Mikro GIATMARA

Bagi menjawab objektif kajian ketiga yang telah diletakkan melalui analisis
yang telah dijalankan, hasil dapatan kepada kajian ini telah dihuraikan secara
mendalam dalam Bab 7. Secara keseluruhannya, beberapa analisis kajian telah
dijalankan merangkumi analisis kebolehpercayaan, analisis korelasi dan analisis
regresi terhadap faktor-faktor kejayaan yang telah ditetapkan. Hasil analisis
kebolehpercayaan mendapati nilai Pekali Cronbach’s Alpha bagi setiap faktor

238

kejayaan ini adalah seperti berikut iaitu faktor pemasaran dengan nilai pekali
Cronbach’s alpha 0.738, faktor akses kepada pembiayaan dengan nilai Cronbach’s
alpha 0.666, faktor tahap pendidikan dan latihan dengan nilai Cronbach’s alpha 0.764,
faktor jaringan perniagaan dengan nilai Cronbach’s alpha 0.808 dan faktor sokongan
kerajaan dengan nilai Cronbach’s alpha 0.829. Secara keseluruhannya, kesemua
faktor ini berada pada skala kesahan yang memuaskan (0.65 hingga 0.79) dengan dua
faktor kejayaan iaitu jaringan perniagaan dan sokongan kerajaan berada pada skala
kesahan yang tinggi dan memuaskan (0.80 hingga 0.95).

Hasil analisis korelasi terhadap kesemua faktor kejayaan mendapati bahawa
majoriti daripada faktor-faktor kejayaan ini iaitu “faktor pemasaran”, akses kepada
pembiayaan”, tahap pendidikan dan latihan”, “jaringan perniagaan” dan “sokongan
kerajaan” mempunyai hubungan korelasi yang signifikan pada aras keertian 0.01
( = 0.00, sig.  < 0.01, 1 hujung). Semua faktor yang telah dianalisis ini juga
mempunyai kekuatan hubungan yang positif dengan menunjukkan peningkatan ke atas
“faktor pemasaran”, akses kepada pembiayaan”, tahap pendidikan dan latihan”,
“jaringan perniagaan” dan “sokongan kerajaan” menyumbang kepada kejayaan
usahawan mikro inkubator GIATMARA.

Analisis regresi pembolehubah kepada semua faktor kejayaan yang telah
diletakkan menunjukkan bahawa nilai R2 bagi analisis ini adalah bersamaan dengan
0.408 atau mewakili 48% daripada kesemua faktor kejayaan yang telah ditetapkan.
Sehubungan dengan ini, untuk meningkatkan nilai R2, beberapa kaedah analisis yang
sama digunakan tetapi dengan mengeluarkan beberapa faktor kejayaan yang
dikenalpasti tidak signifikan kepada faktor kejayaan yang telah ditetapkan. Setelah
menguji data empat faktor kejayaan iaitu faktor pemasaran, faktor akses kepada

239

pembiayaan, faktor jaringan perniagaan dan faktor sokongan kerajaan, hasil dapatan
kajian menunjukkan bahawa hanya tiga daripada empat faktor kejayaan yang telah
ditetapkan signifikan iaitu faktor pemasaran, faktor akses kepada pembiayaan dan
faktor jaringan perniagaan kepada kejayaan usahawan mikro GIATMARA dengan
nilai P < 0.05 manakala faktor sokongan kerajaan masih tidak signifikan kepada
kejayaan usahawan mikro GIATMARA dengan nilai P melebihi 0.05 (P > 0.05).

Hasil analisis yang kedua adalah dengan tidak mengambilkira atau
mengeluarkan data daripada faktor tahap pendidikan dan latihan. Perbezaan nilai
antara R2 dengan meletakkan kesemua lima faktor kejayaan (R2 = 0.480 atau mewakili
48%) adalah menurun pada 0.002 atau 0.2 peratus dengan nilai R2 yang baru tanpa
mengambilkira faktor tahap pendidikan dan latihan (R2 = 0.478 atau mewakili 47.8%).
Setelah mengeluarkan faktor tahap pendidikan dan latihan dalam analisis ini, nilai R2
kepada dapatan kajian ini menunjukkan penurunan kepada 0.002 atau mewakili 0.2
peratus daripada nilai R2 dengan mengambilkira pengujian yang melibatkan perletakan
kepada kesemua faktor yang telah ditetapkan iaitu pada nilaian 0.480 atau mewakili
48%.

Seterusnya adalah dengan mengeluarkan dua faktor kejayaan iaitu faktor tahap
pendidikan dan latihan serta faktor sokongan kerajaan. Kedua-dua faktor ini
menunjukkan dapatan yang tidak signifikan dengan kejayaan usahawan mikro
GIATMARA hasil analisis kepada keseluruhan faktor kejayaan yang telah ditetapkan.
Merujuk kepada dapatan ujian t mendapati bahawa ketiga-tiga pembolehubah bebas
iaitu faktor “akses kepada pembiayaan” (8.937 > 1.960, sig. p < 0.05), faktor
“jaringan perniagaan” (8.791 > 1.960, sig. p < 0.05) dan faktor “pemasaran”

240

(7.657 > 1.960, sig. p < 0.05) mempunyai nilai t-kiraan menyumbang dan signifikan
kepada faktor kejayaan.

Hasil dapatan analisis menunjukkan bahawa nilai R2 menurun jika
dibandingkan dengan analisis regresi yang melibatkan semua faktor kejayaan (rujuk
Jadual 6.4). Nilai R2 pada jadual ini adalah 0.477 atau mewakili 47.7% berbanding
dengan nilai R2 yang melibatkan kesemua faktor kejayaan iaitu pada nilai 0,480 atau
mewakili 48%. Boleh dirumuskan bahawa setelah menggunakan beberapa kaedah
analisis regresi dengan mengeluarkan dua faktor kejayaan, hasil dapatan analisis masih
tidak berubah dan menyumbang kepada peningkatan nilai R2.

Setelah melalui beberapa pengujian dengan mengeluarkan beberapa faktor
kejayaan untuk meningkatkan nilai R2, nilai R2 masih tidak menunjukkan perubahan
yang ketara iaitu berada pada 0.480 iaitu menunjukkan bahawa 48% variasi dalam
faktor kejayaan dapat diterangkan oleh lima kombinasi pembolehubah bebas iaitu
“faktor pemasaran”, “akses kepada pembiayaan”, “pendidikan dan latihan”, “jaringan
perniagaan” dan “sokongan kerajaan”. Dapatan kajian jelas menunjukkan bahawa
sebanyak 52% perubahan dalam pembolehubah faktor kejayaan tidak dapat
diterangkan, berkemungkinan dipengaruhi oleh variabel-variabel lain (faktor-faktor
yang lain) yang tidak dikaji dalam kajian ini.

Hasil ujian t-mendapati bahawa hanya tiga pembolehubah bebas iaitu faktor
“akses kepada pembiayaan” (7.852 > 1.960, sig. p < 0.05), faktor “jaringan
perniagaan” (8.292 > 1.960, sig. p < 0.05) dan faktor “pemasaran” (7.642 > 1.960,
sig. p < 0.05) mempunyai nilai t-kiraan menyumbang dan signifikan kepada faktor
kejayaan. Nilai t-kiraan bagi tiga faktor yang lain seperti faktor “pendidikan dan

241

latihan” (- 1.800 < 1.960, sig. p < 0.05) dan faktor “sokongan kerajaan”
(1.192 < 1.960, sig. p < 0.05) tidak menyumbang dan signifikan kepada faktor
kejayaan yang telah dibentuk.

8.2.3 Menilai Persepsi Usahawan Mikro GIATMARA Terhadap Faktor yang
Menyumbang Kepada Kejayaan Perniagaan yang Dijalankan

Analisis ini menggunakan pendekatan nilai purata min dan sisihan piawai.
Dapatan kajian ini menunjukkan bahawa setiap faktor mempunyai nilai purata min
yang tertinggi dan terendah. Semakin tinggi kedudukan purata min, semakin banyak
mempengaruhi persepsi responden pada setiap penyataan faktor yang telah ditetapkan.
Analisis ini juga digunakan untuk memastikan nilai min yang diperolehi dapat
menggambarkan persepsi sebenar responden atau usahawan yang menjalankan
perniagaan mikro terhadap faktor kejayaan yang telah ditetapkan.

Hasil analisis pada faktor kejayaan yang pertama iaitu faktor pemasaran
menunjukkan bahawa nilai purata min yang tertinggi iaitu pada penyataan “lokasi
perniagaan yang strategik merupakan antara faktor penting yang menyumbang kepada
kejayaan sesebuah perniagaan” dengan nilai purata min pada 4.5 (m = 4.5). Merujuk
kepada skala pengukuran yang telah ditetapkan bagi mengukur tahap penerimaan
responden kepada penyataan ini, nilai purata min berada pada skala 4.5 hingga 5.0
iaitu responden menyatakan “sangat setuju”. Merujuk kepada pecahan bilangan
responden yang bersetuju dengan penyataan ini iaitu seramai 477 atau mewakili 65.3
peratus orang daripada 730 keseluruhan responden yang menjawab manakala seramai
171 atau mewakili 23.4 peratus menyatakan sangat setuju. Ini menunjukkan bahawa
faktor lokasi yang strategik merupakan antara faktor kejayaan utama yang

242

menyumbang kepada kejayaan sesebuah perniagaan yang telah ditetapkan di bawah
faktor pemasaran.

Penyataan yang kedua tertinggi di bawah kategori ini ialah penyataan bahawa
semua faktor pemasaran yang telah digariskan yang merangkumi faktor lokasi,
hubungan pelanggan dan promosi jualan merupakan faktor penting yang menyumbang
kepada kejayaan sesebuah perniagaan. Nilai purata min yang kedua tertinggi pada
penyataan ialah pada nilai 4.41 (m = 4.41). Nilai ini termasuk di dalam kategori
“setuju” iaitu pada skala 3.5 hingga 4.49. Persepsi responden kepada penyataan ini
jelas menunjukkan bahawa responden atau usahawan merasakan bahawa lokasi,
hubungan pelanggan dan kaedah promosi jualan merupakan antara tiga faktor
dikenalpasti dan diletakkan sebagai faktor yang penting di bawah faktor pemasaran.
Seramai 364 atau mewakili 49.9 peratus responden menyatakan setuju manakala
seramai 338 atau mewakili 46.3 peratus menyatakan sangat setuju dengan penyataan
ini.

Akses kepada pembiayaan merupakan faktor kedua yang banyak menyumbang
kepada kejayaan usahawan mikro GIATMARA ini. Hasil analisis nilai purata min
terhadap sembilan penyataan yang telah dibentuk mendapati, terdapat dua penyataan
yang mempunyai nilai purata min tertinggi. Persepsi responden terhadap penyataan
bahawa “merasakan bahawa kemudahan memberi pinjaman ini amat penting dalam
melebarkan perniagaan” dengan nilai purata min sebanyak (m = 4.27). Hasil kajian
mendapati usahawan atau responden bersetuju dengan nilai purata berada di antara
skala 3.5 hingga 4.49. Pada penyataan ini, boleh dirumuskan bahawa ia lebih
berfokuskan kepada kepentingan kemudahan pembiayaan yang disediakan oleh pihak
institusi kewangan dan agensi kerajaan kepada sesebuah syarikat usahawan dalam

243

melebarkan perniagaan. Ia juga bertepatan dengan bidang perniagaan yang dijalankan
oleh pihak usahawan ini iaitu dalam bidang teknikal yang memerlukan suntikan modal
atau tambahan pembiayaan dalam melebarkan perniagaan disebabkan kerana
keperluan peralatan yang begitu tinggi dalam menjalankan operasi perniagaan.

Penyataan kedua tertinggi pada faktor kejayaan ini ialah responden
“berpendapat bahawa sekiranya seseorang usahawan itu mempunyai akses yang
mudah kepada pembiayaan akan mempercepatkan pertumbuhan dan pengembangan
perniagaan. Daripada persepsi responden kepada penyataan ini juga menggambarkan
bahawa usahawan atau responden ini mencari satu kaedah untuk mereka lebih cepat
mendapat kepada pembiayaan tanpa memerlukan banyak prosedur dan mengambil
masa yang panjang untuk berurusan. Hasil kajian mendapati bagi penyataan ini,
usahawan bersetuju dengan nilai purata min pada skala 3.5 hingga 4.49 dengan nilaian
min yang kedua tertinggi iaitu pada (m = 4.25).

Sehubungan dengan ini pada faktor yang ketiga iaitu faktor pendidikan dan

latihan yang telah diletakkan di dalam kajian, terdapat dua penyataan yang mempunyai

nilai purata yang tertinggi. Penyataan yang mempunyai nilai purata min yang paling

tinggi pada faktor ini ialah pada penyataan “latihan asas kemahiran di GIATMARA

merupakan faktor pendorong untuk menjadi usahawan dalam bidang kemahiran yang

dipelajari”. Merujuk kepada skala pengukuran asas nilai purata min penyataan ini

berada pada skala 4.5 hingga 5.0 di dalam kategori “sangat setuju” dengan nilai purata

min yang sebenar adalah sebanyak (m = 4.57). Manakala bagi penyataan “latihan dan

kursus keusahawanan yang diikuti sewaktu berada di GIATMARA merupakan

pendedahan yang baik ke arah menjadi usahawan” mempunyai nilai purata min pada

(m = 4.55).

244

Kedua-dua penyataan ini merupakan faktor penolak kepada program
keusahawanan GIATMARA yang mana penyelidik secara tidak langsung ingin
mendapatkan maklumat daripada responden berkaitan impak kepada program latihan
dan keusahawanan yang diterapkan oleh pihak GIATMARA sejak dari tahun 1986. Ini
selaras dengan data keusahawanan Bahagian Pembangunan Usahawan GIATMARA,
majoriti usahawan menjalankan perniagaan mereka di dalam bidang kemahiran yang
diikuti sewaktu berada di GIATMARA.

Pada faktor jaringan perniagaan pula terdapat dua penyataan yang mempunyai
nilai purata min yang paling tinggi iaitu pada penyataan “percaya bahawa jaringan
hubungan perniagaan yang baik dengan semua pihak membantu dalam membuat
keputusan pelaburan dan perancangan perniagaan dengan lebih tepat” dan pada
penyataan “pendapat bahawa faktor jaringan perniagaan ini merupakan antara
penyumbang utama kepada kejayaan sesebuah perniagaan yang dijalankan”. Pada
penyataan pertama hasil kajian mendapati nilai purata min berada pada m = 4.35
manakala pada penyataan kedua nilai purata min berada pada m = 4.34. Daripada
persepsi responden kepada kedua-dua penyataan yang tertinggi ini boleh dirumuskan
bahawa usahawan atau responden merasakan bahawa terdapat hubungan yang secara
langsung antara jaringan perniagaan dengan kejayaan sesebuah perniagaan yang
dijalankan.

Nilai tertinggi purata min pada faktor sokongan kerajaan adalah pada
penyataan “latihan kemahiran yang diberikan ini boleh dipraktikkan dan juga amat
berguna dalam memperkembangkan bidang perniagaan akan datang”. Nilai purata min
pada penyataan ini adalah pada m = 4.35 dan berada pada skala antara 3.50 hingga
4.49 yang menunjukkan bahawa responden atau usahawan ini “bersetuju” dengan

245

penyataan yang telah diletakkan. Sehubungan dengan ini, pada penyataan
“berpendapat bahawa sokongan kerajaan ini merupakan perkara utama dalam
mendorong kejayaan sesebuah perniagaan mikro” dengan nilai purata min pada
m = 4.30. Nilai purata min pada penyataan ini berada antara 3.50 hingga 4.49 yang
juga menunjukkan bahawa responden atau usahawan ini “bersetuju” dengan penyataan
yang telah diletakkan.

8.3 Sumbangan Kajian
Secara amnya, tidak banyak kajian terhadap usahawan mikro yang dijalankan

berfokuskan kepada usahawan dalam kategori perniagaan yang berlandaskan kepada
penyediaan perkhidmatan teknikal kepada pelanggan. Kajian ini merupakan antara
kajian yang meneroka faktor kejayaan usahawan mikro lepasan GIATMARA yang
menjalankan perniagaan dalam kategori teknikal atau lebih tepat lagi disebut sebagai
usahawan teknologi (tekno-usahawan). Merujuk kepada laporan tahunan PKS yang
diterbitkan oleh pihak SME. Corp, usahawan mikro merupakan antara kategori
perniagaan yang merupakan penyumbang terbesar kepada ekonomi negara.
Sehubungan dengan ini, antara pecahan peratusan kepada usahawan mikro ini terdapat
usahawan lepasan GIATMARA yang menjalankan perniagaan perkhidmatan teknikal
kepada pelanggan.

Fokus utama kajian adalah untuk mengetahui dan meneroka faktor kejayaan
utama usahawan mikro lepasan GIATMARA supaya boleh dimanfaatkan oleh agensi
yang menjalankan program pembangunan usahawan di Malaysia. Kerangka faktor
kejayaan utama kajian telah dibangunkan berdasarkan kepada maklumat sekunder
pengkaji secara pembacaan dan pemerhatian kerana GIATMARA merupakan sebuah
agensi yang menyediakan latihan kemahiran kepada belia serta mempunyai beberapa

246

pakej pembangunan usahawan. Ini kerana tidak semua agensi atau pusat latihan
kemahiran mempunyai pakej pembangunan latihan secara menyeluruh dengan
ditambah nilai kepada pembangunan keusahawanan. Sejak 30 tahun penubuhannya,
seramai 30 ribu usahawan teknikal telah dilahirkan dan daripada populasi usahawan
ini, sebahagiannya telah berjaya mengekalkan perniagaan mereka sehingga ke hari ini.
Faktor kejayaan inilah yang diperlukan oleh pengkaji untuk dijadikan sebagai sumber
maklumat utama dalam membangunkan program-program pembangunan usahawan
teknikal di masa akan datang.

Berdasarkan kepada dapatan analisis yang dijalankan pada bab enam, terdapat
dua penyataan yang mempunyai nilai putara min yang terendah pada setiap faktor
kejayaan yang digariskan. Penyataan ini boleh dijadikan sebagai sumber rujukan
utama kepada pelbagai pihak terutamanya agensi yang membangunkan program-
program pembangunan usahawan seperti pihak Majlis Amanah Rakyat (MARA),
Amanah Ikhtiar Malaysia (AIM) dan Tabung Ekonomi Kumpulan Usaha Niaga
(TEKUN) dalam menyediakan program penambahbaikan dari masa ke semasa. Pada
faktor ini, responden atau usahawan kurang memberikan penekanan kepada program
promosi jualan secara berkala setiap bulan bagi membantu meningkatkan jualan
syarikatnya. Usahawan ini juga kurang menitikberatkan kepada faktor lokasi yang
strategik dalam membuka premis perniagaan yang dijalankan padahal kedua-dua
elemen ini merupakan antara faktor yang penting dalam pembangunan strategi
perniagaan yang berkesan.

Bagi faktor akses kepada pembiayaan pula, penyataan bahawa usahawan sukar
mendapatkan maklumat pembiayaan daripada pihak institusi kewangan dan agensi
kerajaan yang memberikan pembiayaan. Perkara ini juga ditambah dengan penyataan

247

bahawa usahawan kurang bersetuju dengan pelbagai pilihan pakej pembiayaan yang
ditawarkan oleh pihak institusi kewangan dan agansi kerajaan yang memberikan
pembiayaan. Daripada dapatan kedua-dua penyataan ini amat jelas bahawa usahawan
ini masih sukar mendapatkan maklumat pembiayaan yang ditawarkan apatah lagi
maklumat berkaitan pilihan pakej pembiayaan oleh institusi kewangan mahupun
agensi kerajaan yang memberikan perkhidmatan pembiayaan kepada mereka.
Maklumat berkaitan bantuan dan pakej kewangan, bantuan dan bimbingan seperti
khidmat nasihat, penyediaan dokumen pembiayaan dan perancangan pembayaran
balik pinjaman yang digariskan pada faktor sokongan kerajaan kurang mendapat
respon yang baik daripada responden. Maklumat sebegini merupakan isyarat penting
kepada agensi pembiayaan swasta dan kerajaan seperti pihak bank, Majlis Amanah
Rakyat (MARA), Amanah Ikhtiar Malaysia (AIM), Tabung Ekonomi Kumpulan
Usaha Niaga (TEKUN) dan agensi pekhidmatan pembiayaan lain dalam merangka
perancangan serta strategi berterusan membantu golongan usahawan ini untuk
berkembang.

Merujuk kepada dapatan kajian berkaitan nilai purata min, faktor tahap
pendidikan dan latihan, kedua-dua penyataan ini mempunyai nilai purata yang
terendah dan ini bermakna responden atau usahawan kurang bersetuju dengan
penyataan yang telah digariskan. Penyataan ini jelas membawa maksud bahawa
golongan usahawan yang berada dalam kategori ini amat tidak setuju bahawa tahap
pendidikan amat menyumbang kepada kejayaan perniagaan yang dijalankan. Institusi
latihan kemahiran awam dan swasta serta pihak universiti mungkin mempunyai
kaedah dan strategi lain untuk membangunkan usahawan khususnya dalam bidang
teknikal dengan mengambilkira faktor-faktor lain selain memberi fokus kepada
peningkatan tahap pendidikan dalam membangunkan program keusahawanan.

248

Hasil dapatan kajian ini seperti kurang pendedahan berkaitan maklumat
pembiayaan, kurang penekanan kepada kaedah promosi jualan, kurang penekanan
kepada lokasi perniagaan yang strategik dan usahawan tidak menjadikan tahap
pendidikan sebagai faktor utama kejayaan perniagaan merupakan maklumat penting
kepada semua agensi yang membangunkan usahawan mikro di Malaysia. Hasil
analisis dalam bab ketujuh juga mendapati bahawa faktor kejayaan yang signifikasi
kepada prestasi usahawan ini seperti faktor pemasaran, akses kepada pembiayaan dan
jaringan perniagaan merupakan penyumbang terbesar terhadap prestasi perniagaan
yang mana ianya akan mempengaruhi penurunan dalam prestasi perniagaan sekiranya
ianya tidak diatasi. Hasil kajian ini juga akan memberikan sumbangan yang amat besar
kepada pihak Kementerian Kemajuan Luar Bandar dan Wilayah (KKLW) khususnya
dalam merancang polisi dan dasar pembangunan usahawan luar bandar yang
menjalankan perniagaan secara mikro. Pihak Kementerian boleh menjadikan program
pembangunan keusahawanan mikro luar bandar ini sebagai salah satu alat dalam
program-program penjanaan pendapatan dan pembasmian kemiskinan.

8.4 Limitasi Kajian
Sepanjang kajian ini dijalankan, terdapat beberapa kekangan yang dihadapi

oleh pengkaji antaranya adalah dari segi akses kepada usahawan yang menjadi
responden kepada kajian. Populasi kajian yang dijalankan ini merangkumi kepada
lokasi usahawan lepasan GIATMARA di seluruh Malaysia termasuk negeri Sabah dan
Sarawak. Kebanyakan perniagaan yang dijalankan oleh usahawan ini adalah lebih
tertumpu kepada kawasan pinggir bandar dan kampung atau lebih berfokuskan
kawasan luar bandar. Oleh yang demikian pengkaji mengambil masa yang agak lama
dalam proses penyerahan dan kutipan balik borang soal selidik kepada responden.
Jangkamasa bagi proses kutipan data bemula dari proses penyerahan borang soal

249

selidik sehingga kutipan balik borang soal selidik berlaku agak lama iaitu hampir 6
bulan.

Sesi taklimat telah dilakukan sebelum penyerahan borang soalselidik kepada
responden dan disebabkan oleh tahap pendidikan responden yang agak rendah
memerlukan tumpuan dan ulangan yang terperinci daripada pegawai yang terlibat
dalam penyerahan borang. Proses ini juga mengambil masa yang agak lama untuk
responden menyerahkan kembali borang soal selidik kepada pegawai yang terlibat.

Kadar penyerahan borang soal selidik juga agak rendah iaitu daripada 2 768
borang yang diedarkan kepada responden di seluruh Malaysia, hanya 730 set borang
sahaja yang dikembalikan kepada pengkaji. Perkara ini berlaku mungkin disebabkan
oleh kekangan dari segi geografi dan lokasi perniagaan yang kebanyakan usahawan
berada di luar bandar dan ditambah lagi dengan kurangnya kesedaran oleh responden
terhadap kajian yang dijalankan. Perkara ini ditambah lagi dengan kaedah penyerahan
borang yang dibuat secara berpusat melangkaui dua proses iaitu responden akan
menyerah borang ini kepada pengurusan pusat GIATMARA yang berdekatan dan
seterusnya dikumpulkan kesemuanya di setiap pejabat negeri yang berada di pusat
bandar. Daripada proses pengumpulan di pusat GIATMARA sehingga kepada
penyerahan kepada pejabat GIATMARA negeri juga mengambil masa yang agak
lama.

Pengkaji juga kurang mendapat kerjasama yang sepenuhnya daripada
responden yang terlibat untuk menjawab setiap borang soalselidik yang diedarkan.
Kehadiran untuk mendengar taklimat dan seterusnya untuk menjawab soalan
soalselidik kurang mendapat perhatian daripada responden walaupun maklumat awal

250

telah diberikan oleh pengkaji kepada mereka. Kemungkinan pihak responden
mempunyai kekangan dari segi masa dan ruang untuk mereka hadir ke sesi ini
berdasarkan kepada jenis perniagaan yang dijalankan iaitu lebih tertumpu kepada
penyediaan perkhidmatan penyelenggara teknikal kepada pelanggan yang
memerlukan penumpuan yang tinggi contohnya perkhidmatan penyelenggaraan
elektrik.

8.5 Cadangan Kajian Pada Masa Hadapan
Beberapa cadangan difikirkan perlu dikemukan kepada pengkaji akan datang

dalam menambahbaik kajian ini pada masa hadapan. Antaranya adalah:

i. Kajian ini perlu ditambahkan dengan data yang berbentuk kualitatif
sebagai gabungan kepada data kuantitatif sedia ada dalam kajian. Data
kualitatif yang berbentuk pemerhatian dan sesi temuduga akan
memantapkan lagi hasil penemuan kepada kajian di masa hadapan.

ii. Faktor kejayaan usahawan ini perlu ditambah dan diolah mengikut
perkembangan semasa kajian dibuat kerana kemungkinan hasil kajian
akan berubah di masa akan datang setelah program penambaikkan
dilakukan kepada faktor-faktor yang tidak menyumbang kepada kejayaan
usahawan mikro ini.

iii. Selain itu, skop kajian daripada keseluruhan usahawan bagi setiap negeri
boleh dikecilkan kepada negeri-negeri atau gabungan beberapa negeri bagi
memudahkan pengkaji mendapatkan maklumat dengan lebih cepat.
Sehubungan dengan ini juga, saiz sampel juga boleh ditambah sekiranya
kajian ini tertumpu kepada negeri–negeri tertentu bagi mendapatkan
maklum balas yang tinggi daripada responden.
251

iv. Pelan penambahbaikan kepada kaedah kutipan data melalui penggunaan
soalan soal selidik berbentuk atas talian iaitu dengan menggunakan
aplikasi “google document” yang tidak memerlukan responden
mengembalikan soalan soal selidik secara manual. Responden hanya perlu
mengisi soalan dan seterusnya menghantar melalui email kepada pengkaji
secara atas talian.

v. Dicadangkan dalam kajian akan datang agar pengkaji memfokuskan
kepada faktor kejayaan dan kegagalan perusahan mikro supaya dapatan
hasil kajian boleh diperbanyakkan untuk rujukan agensi yang
melaksanakan program pembangunan usahawan mikro ini. Maklumat
kegagalan perusahaan mikro ini merupakan pelengkap utama kepada
pembangunan program keusahawanan di peringkat nasional mahupun
peringkat Majlis Amanah Rakyat (MARA) yang merupakan agensi
terulung dalam membangunkan usahawan Bumiputera.

vi. Seterusnya, dalam kajian yang akan datang sasaran perniagaan usahawan
ini boleh diperkembangkan kepada perusahaan sederhana untuk memberi
impak kajian yang lebih besar dan menyeluruh. Maklumat hasil kajian
boleh dijadikan sumber utama dalam pembangunan usahawan, seterusnya
dijadikan sumber maklumat program “Groombig” hasil daripada
peningkatan dari usahawan mikro yang telah dijalankan kajian.

252

8.6 Penutup
Boleh dirumuskan bahawa kajian ini mencapai matlamat yang telah ditetapkan

berasaskan kepada pembangunan ketiga-tiga objektif awal kajian. Hasil kajian yang
paling utama mempengaruhi kejayaan usahawan mikro lepasan GIATMARA melalui
program Inkubator ini adalah faktor pemasaran, faktor akses kepada pembiayaan dan
faktor jaringan perniagaan. Ketiga-tiga faktor ini sekiranya digabungkan akan
membentuk satu maklumat lengkap kepada agensi yang sekian lama berkecimpung
dalam pembangunan usahawan mikro terutama sekali kepada pihak Majlis Amanah
Rakyat (MARA) yang terlibat lebih 50 tahun dalam pembangunan usahawan
Bumiputera.

Kajian ini juga boleh dijadikan sebagai rujukan utama kepada pihak
GIATMARA dalam menyusun program pembangunan usahawan mikro dalam
kategori teknikal. Keperluan kepada pembiayaan contohnya, boleh dijadikan sebagai
satu informasi utama dalam pemberian pakej insentif kepada pembangunan usahawan
lepasan GIATMARA. Sehubungan dengan ini, pihak yang bertanggungjawab
seharusnya memandang serius kepada permasalahan-permasalahan utama dalam
kajian ini selain melihat kepada faktor kejayaan yang menyumbang kepada
kelangsungan perniagaan. Pihak kementerian Luar Kemajuan Luar Bandar dan
Wilayah (KKLW) sebagai contohnya, boleh menggunakan dapatan hasil kajian ini
dalam membangunkan “blueprint” program atau projek baru pembangunan usahawan
luar bandar. Ini kerana majoriti responden yang terlibat dalam kajian ini adalah
usahawan luar bandar selari dengan kehendak kementerian yang meletakkan Pusat
GIATMARA yang kebanyakannya berada di pinggir bandar dan luar bandar.

253

Dalam kajian ini juga terdapat limitasi yang diketengahkan oleh pengkaji
sewaktu kajian ini dijalankan. Limitasi ini boleh dijadikan sebagai sumber rujukan
kepada pengkaji akan datang dalam usaha menambahbaik program sedia ada yang
dijalankan oleh pihak yang terlibat khususnya agensi kerajaan yang menjalankan
program pembangunan usahawan.

254

BIBLIOGRAFI

Abdullah, M.A. (1999). The accessibility of the government-sponsored support
programmers for small and medium sized enterprise in Penang, Cities, Vol. 16,
no. 2, pp. 83-92.

Abdullah, M.A, & Manan, S. K. A. (2009). Small and medium enterprises and their
financing patterns: evidence from Malaysia. Journal of Economic Cooperation
& Development, 32(2), 1-18.

Abdul Ghani, E., Hyde, K., and Marshall, R. (2010). Emic and etic enterpretations of
engagemnet with a customer to customer online auction site, Journal of
Business Research, In press, DOI: 10.1016/j/jbusres.

Adogambhe, P. (2007). The Nigerian National Economic Empowerment and
Development Strategy (NEEDS): A Critical Assessment. Kertas Kerja
Prosiding 48th Annual Convention of International Srudies Association,
Chicago, USA.

Adrian Palmer. (2004). Introduction to marketing theory and practice, 21 edition,
United State: Oxford University Press Inc.

Aidis, R., & Adachi, Y. (2005). Firm entry and exit barrier in Russia. Working Paper,
SSEES/UCL, London.

Amani Dahaman. (2011). Kesahan (validity) dan kebolehpercayaan (reliability).
Dikemaskini pada 10 Mac 2011.
http://amaniresearch.blogspot.com/2011/03/kesahan-validity-dan-
kebolehpercayaan.html.

Annual Report 2016: Worldbank.org/annualreport.
Akcomak, I.S. and Taymaz, E. (2007). Assesing the effectiveness of
incubators: The Case of Turkey”. 234-64.

Aldrich, H. and Zimmer, C. (1989). Entrepreneurship through social network”, in
sexton, D. and Smilor, R.w. (Eds), Art and Science of Entrepreneurship,
Ballinger Publishing Company, New York, NY, pp. 3-23.
255

Allen, D.N. dan Mc Cluskey. (1990). Structure, policy, services and performance in
the business incubator industry, entrepreneurship, theory and practice, 15(2),
61-77.

Almeida, M. (2004). The evolution of the incubator movement in Brazil, International
Journal of Technology and Globalization, 1(2), 258-277.

Asia Pacific Conference on Business Incubation Asia and Entrepreneurship Seoul,
Korea, 29 October -2 November 2008.

Avcikurt, C. (2003). Auditing managerial training needs of Turkish small and medium
sized hotel enterprise. Journal of Managerial Auditing, 18(5), 399-404.

Audretsch, D. (2005). The handbook of research on entrepreneurship policy,
Cheltenham, UK and Northampton, MA, US: Edward Elgar Publishing
Limited.

Azahari Ramli, Munauwar Mustafa dan Mohd Azril Ismail. (2009). Perniagaan
berpusat dirumah: kajian profil peribadi, Keluarga dan perniagaan di kalangan
usahawan di daerah Kubang PAsu, Kedah. Journal Perniagaan, Universiti
Utara Malaysia, SIntok Kedah.

Azmi Abdul Manaf, Nik Hairi Omar & Lee Kuan Yee. (2012). Faktor kritikal kejayaan
usahawan dalam perniagaan. Journal of Social Science and Humanities, 7(1),
34-45.

Baker, T.L. (1994). Doing Social Research. 2nd edition. New York: Mc Graw-Hill.

Bambale, A.J. (2011). National economic empowerment development strategy &
poverty reduction in Nigeria: A Critique. Economics and Finance Review. 1(1),
15-24.

Beck, T.and Demirguc-Kunt, A. (2006). Small and medium sized enterprise: access to
finance as a growth constraint, Journal of Banking and Finance, Vol. 30, pp.
2931-43.

Beri, G. C. (2006). Merketing Research. 3rd Edition, New Delhi: Tata Mc Graw-Hill
Publishing Company Ltd.

256

Berger, A. n. and G. F. Udell (1998), “The economics of small business finance: the
roles of private equity and debt markets in the financial growth cycle”, Journal
of Banking and Finance 22, pp. 873-897.

Berryman, J. (1983). Small business failure and bankruptcy, a survey of the literature.
European small business journal, 1(4), 47-59.

Boocock, Grahame and A. Wahab, Ismail. (2001). The financing of small firms:
different continents, the same problems. New England journal of
entrepreneurship (Fall), 4(2), pp. 13-31.

Bolton Committee Report (1971), Report of the Committee of Inquiry on Small Firm,
HMSO, London.

Bracker, J., and Pearson, J. (1986). Planning and financial performance of small
mature firm. Strategic Management Journal 7, pp. 503-22.

Brindley, C. (2005). Barriers to women achieving their entrepreneurial potential:
women and risk. International Journal of Entrepreneurial Behavior and
Research, vol. 11, no.2, pp.144-61.

Brockhaus, R.H. (1980). Risk taking propensity of entrepreneurs, Academy of
Management Journal, vol. 23, no.3, (sep., 1980), pp. 509-520.

Brown, M., Harrell, M.P., and Regner, W. (2000). Internet incubators: How to invest
in the new economy without becoming as investment company, Business
Lawyer, 56(1): 273-284.

Business Eastern Europe, (2000). Business incubators for central and eastern Europe.
Report business incubators for CEE.

Burger, F. (1999). Business incubator: “How success are they”, Dimuat turun daripada
http: //www.area-development.com/past/jan99/feature/incuba.htm.

Cassar, G. (2004). The financing of business start-ups. Journal of business venture,
19(2), 261-283.

257

Chandra, A. (2007). Approaches to business incubation: a comparative Study of the
United States, China and Brazil” Network Financial Institute Working Paper
no: 2007-WP-29.

Chandra, A. dan Fealey, T. (2009). Business incubation in United States, China and
Brazil: a comparison of role of government, incubator funding and financial.

Chartered Instituts of Marketing (2009). Marketing and the 7p’s [online] available at:
http://www.cim.co.uk/files/7ps.pdf.

Chivukula, V.R., Raman, K.J. & Ramachandra, A. A. (2009). Influnce of social-
demographic factor on entrepreneurial attributes and success. South Asian
Journal of Management, 16(4), 111-126.

Chua Yan Piaw. (2014). Asas statistik penyelidikan (Edisi Ketiga). Kuala Lumpur: Mc
Graw Hill Education.

Clark, D and Minor, T. (2000). Business incubator: a formula for minority business
success, Dimuat turun daripada http://www.tmaonline.net/business_
center/articles/incubator.html.

Colombo, M.G., and Delmastro, M. (2002). How effective are technology incubator,
Evidence from Italy. Research Policy, 31(7): 1103-1122.

Committee for Economic Development (CED). (1991). Melalui buku small business
management, Gaedeke dan Tootelian.

Cooper, A.C., & artz, K.W. (1995). Determinants of satisfaction for entrepreneurs.
Journal of Business Venturing, 10, 439-457.

Cooper (1998). National review of small business incubator’s, Department of
Employment Workplace Relations and Small Business, Australia (Nov).

Cooper, H., Jorgianne, C.R., and Erika, A.P., (1998). Synthesizing research: A giude
for literature review (3rd Ed.). Thousand Oaks, CA, Sage.

Corman, J., and Lussier, R.N. (2001). Strategies used by small business entrepreneurs.
American Journal of Business. Vol. 16 Issue:1, pp. 29-38.

258

Dadic, L. (2015). A study of the economic aspects of entrepreneurship in Croatian
rural tourism. Kertas Kerja Prosiding, The 2015 International Academic
Research Conference, 12-15 April, Paris France.

Dana, L.P. (2001). Introduction networks, internationalization and policy. Small
Business Economics, 16, 57-62.

Dan, C., and Sherlock, C. (2008). Statlab workshop introduction to regression and data
analysis.

Datuk Wira SM Faisal (2014). Artikel khas Utusan Malaysia, Proaktif, Networking:
ciri-ciri penting untuk Berjaya. (23 Mac 2014).

Davis, C. (2003). Venture capital in Canada: a maturing industry, with distinctive
features and new challenges. In: Cetindamar (ed), The Growth of Venture
Capital: A cross-cultural comparison. Quorum books, Greenwich, CT, 175-
206.

Delmar, F. & Wiklund, J. (2008). The effect of small business manager’s growth and
motivation on firm growth. Entrepreneurship Theory Practice. 32(3), 437-453.

Dollinger, M., (1995). Entrepreneurship: Strategies and resources. Illinois: Irwin.

Dun and Bradstreet, Inc, (1969), The Failure Record, Dun and Bradstreet Inc, New
York.

Dun and Bradstreet (2004) Annual Report, 103 Jfk Pkwy Short Hills, NJ 07078 United
States.

Elizabeth, M.M. (2013). Do entrepreneurship skill have an influence on the
performance of woman owned enterprises in africa? case of micro and small
enterprises in Dar es Salaam, Tanzania. International Journal of Business
Humanities and Technology, 3(3), 53-62.

Etzkowitz, H. Carvalho de Mello, J. Almeida, M. (2005). Towards meta-inovation in
Brazil: The evolution of the incubator and the emergence of a triple helix,
Research Policy, 34(4), 411-424.

259

Faitira, M., Edison, G., Kudakwashe, G. (2012). Barriers to the adoption of ICT by
SMEs in Zimbabwe: an exploratory study in Chinhoyi District,
Interdisciplinary Journal of Contemporary Research in Business, vol. 4, no. 6.

Farinda, kamarulzaman, Abdullah dan Ahmad, (2009). Building business networking:
a proposed framework for malaysian SMEs, International Review of Business
Research Papers. Vol. 5, No. 2.pp. 151-160.

Fariza Hashim. (2012). SME’s impediments and developments in internationalization
process: Malaysia experience, World Journal of Entrepreneurship,
Management, Vol. 11 Issue: 2, pp. 100-119.

Farishah, A. K., David, G., and Afreen, H. (2012). Third generation business
incubation practice in Malaysian ICT incubators – A bridge too far?, American
Journal of Management, vol. 12(2/3).

Freland, E.J., & Morris, C.E. (1976). A cross section analysis of small business failure.
American Journal of Small Business, 1 July, 7-18.

Geiger, R.L. (2004). Knowledge and money: research universities and the paradox of
the marketplace, Stanford University Press, Palo Alto, CA.

George J. (1998). Contemporary Management: 3rd Edition, Mc Graw Hill.

Gerald, B. (1997). Image ads catch the imaginantion of Dayton hudson’s target unit,
Wall Street Journal, October 3, 1997, p. B5.

Gershick, T.J., Israel, B.I., & Checkoway, B. (1990). Means of empowerment in
individuals, organizations, and communities: Report on a retrieval conference.
University of Michigan, Center for Research on Social Organization, Program
on Conflict Management Alternatives, Ann Arbor. Dimuat turun daripada
https://deepblue.lib.umich.edu/bitstream/handle/2027.42/66559/10.1177_109
019819402100203.pdf?sequence=2.

Gerson, R. F. (1993). Measuring customer satisfaction, Crisp Publication, Inc., Menlo
Park, Carlifonia.

Getz D dan Carlsen J. (2000). Characteristics and goals of family and owner operated
business in rural tourism and hospitality sectors. Journal tourism management
2 (1), 47-560.

260

Gibbs, A.A., and Davies, L. (1990). In pursuit of frameworks for the development of
growth models of the small business, International small business journal,
9(1), 15-31.

Global Entrepreneurial Report (2005). A Global Perspective on Entrepreneurship
Education and Training.

Global Education Initiative (2009). World Economic Forum. Educating the next wave
of entrepreneurs: unlocking entrepreneurial capabilities to meet the global
challenges of the 21st Century, Switzerland.

Gnyawali, R., & Fogel, D. S. (1994). Environment for entrepreneurship development:
key dimension. Entrepreneurship Theory Practice, 18(4), 43-62.

Hair, J.F., Black, W.C., Babin, B. J., & Anderson, R. E. (2010). Multivariate Data
Analysis, 7th ed., Pearson, Upper Saddle River, New Jersey.

Hanadi Mubarak Al Mubaraki & Siew Fan Wong. (2011). A preliminary view of the
relationship between incubator performance and their length of establishment,
pp. 233-239.

Hanink, D.M. (1997). Principles and applications of economic geography. John Wiley
and Son, Inc.

Hansen, M.T., Chesbrough, H.W., Nohria, N., and Sull, D.N. (2000). Network
incubators: “hothouses of the new economy”. Harvard business review, 78(5):
74-84.

Hasnah, Norhafizah dan Sanep. (2010). Faktor mempengaruhi kejayaan usahawan
peruncitan Melayu: satu kajian kes, Prosiding Perkem V, Jilid 2 (2010) 141-
151.

Harwit, E. (2002). High technology incubators: fuel for china’s new entrepreneurship,
The China Business Review, 29(4), 26-29.

Hess, D.W and Herbert B.E, (1989). Relevance of small business courses to
management needs. Journal of small business management 25 (1), 26-3.

261

Holmlund, M., and Tornroos, J.K. (1997). What are relationships in business
networks?, Management Decision, Vol. 35, Issue. 4, pp. 304-309.

Hor, A. (2001). The datum xchange SME definition, [online] network on 17 June 2002
on the World Wide Web: www.datunxchange.com/smearticle.html.

Hur, M.H. (2006). Empowerment in terms of theoretical perspectives: exploring a
typology of the process and components across disciplines. Journal of
Community Psycology, 34(5), 523-540.

Ibrahim, A.B. and Goodwin, J.R. (1986). Perceived causes of success in small
business, American Journal of Small Business, Vol. 11, No.2, pp. 41-50.

Indarti, N. dan Langenberg, M. (2004). Factors affect business success among smes:
empirical evidences from Indonesia, small and medium enterprise development
center (SMEDC), Gadjah Mada University, Yogyakarta.

Ireland, D. R., & Webb, J. W. (2007). Strategic entrepreneurship: creating competitive
advantage through streams of innovation, Business Horizons, 50(1), pp. 49-59.

Jarvis, R. (2000). Finance and the small firm. In S. Carter & D. Jones-Evans (Eds),
Enterprise and Small Business: Principles, Practices and Policy. London:
Prentice Hall.

Jasman and Agnes (2012). Government’s financial and business development support
for microenterprises in Malaysia. Journal of Asia Entrepreneurship and
Sustainability, Ross Smith Academic Publishing, pp. 48-80, Vol.0, Issue. 1.

Javed G. Hussain, Jonathan, M. Scott, Harry Matlay. (2011). The impact of
entrepreneurship education on succession in ethnic minority family firms,
Education and Traning, Vol. 52, Issue: 8/9, pp. 643-659.

Jennings, R., Cox, C., & Cooper, C.L. (1994). Business Elite: The Psychology of
Entrepreneurs and Intrapreneurs. London and New York: Routledge.

John Dawes. (1999). Assessing the impact of a very successful price promotion and
brand, category and competitor sales, Journal of Product and Brand
Management, Vol. 13 Issue: 5, pp. 303-314.

262

John W. Cresswell. (2008). The “Movement” of mixed methods research and the role
of educators, South African Journal of Education, Copyright 2008, EASA, Vol.
28, pp. 321-333.

Joseph Schumpeter (1934). The Theory of Economic Development, Oxford University
Press, Oxford.

Jusoh, S. (2006). Incubators as catalysts in developing high technology business:
Malaysia experience. ATDF Journal, 3(1): 25-29.

Kallenberg, A., Leicht, K. (1991). Gender and organizational performance:
determinants of small business survival and success. Academy of management
journal, 34(1), 136-161.

Kenneth, E. Clow and Donal Baack (2010). Integrated advertising, promotion and
marketing communications, 4th Edition. Prentice Hall, 2010.

Khairuddin (2002). Small and medium-sized enterprises in Malaysia role and issues.
University Utara Malaysia Press, Sintok, Malaysia.

Khairuddin (2007). SME’s in Malaysia a brief handbook, Malaysia Publishing,
Selangor, cc-2007.

Klofsten, M., & Scheele, J. (2003). Innovation and small enterprises in the third world.
International Small Business Journal, 21(3), pp. 354-357.

Krejcie, R.V., & Morgan, D.W. (1970). Determining sample size for research
activities. Education and Psychological Measurement, 30, 607-610. Gillham,
B.(2000). Case Study Research Methods, New York: Continuum.

Kunene, T.R. (2008). A Critical analysis of entrepreneurial and business skills in
SMEs in the textile and clothing industry in Johannesburg South Africa.
(Doctoral Thesis), University of Pretoria. Retrieved from:
http://upetd.up.ac.za/thesis/available/etd-04272009-101339/.

Lalkaka, R. and Bishop, J. (1996). Business incubators in economic development: An
initial assessment in industrializing countries. New York,
UNDP/UNIDO/OAS.

263

Lalkaka, R. (2001). Best practice in business incubation: lessons (yet to be) learned.
International conference on business centers: Actors for economic and social
development, Brussels, 14-15.

Lalkaka, R. (2002). Technology business incubators to help build an innovation based
economy, Journal of change management, 3(2), 167-176.

Larson, A. (1992). Network dyads in entrepreneurial settings: A study of the
governance of exchange relationships, Administrative Science Quarterly, Vol.
37, No.1, pp. 76-104.

Leblebici, H. dan Shah, N. (2004). The birth, transformation and regeneration of
business incubators as new organizational forms: understanding the interplay
between organizational history and organizational theory, Business History,
46(3), 353-380.

Lee, S.S and Osteryoung, J.S. (2000). A comparison of critical success factors for
effective operations of university business incubators in the United States and
Korea”, Journal of Small Business Management, 42(4), 418-426.

Lewis, D.A. (2001). Does technology incubation work? a critical review, the national
center for neighborhood and brownfields redevelopment.

Liow Kim Hiang. (1996). Corporate investment and ownership in real estate in
Singapore: some empirical evidence, Journal of Corporate Real Estate, Vol. 1
Issue: 4, pp. 329-342.

Lincoln, N.D., Travers, C., Ackers, P., & Wilkinson, A. (2002). The Mmeaning of
empowerment: The interdisciplinary etymology of a new management concept.
International Journal of Management Reviews, 4(3), 271-290.

Lussier, R. N. (1995). A nonfinancial business success versus failure prediction model
for young firms. Journal of Small Business Management, 33(1), 8-20.

Lussier and Pfeifer S (2001) A cross national prediction model for business success.
Journal of small business management 39 (3), 228-239.

Maher Al Mahroub, (2010). Success factor of small and medium sized enterprises
(SMEs): The case of Jordan, Anadolu University Journal of social sciences,
Vol: 10(1-10).

264

Manimala (1999), Entrepreneurial policies and strategies: the innovator’s choice, New
Dehli, sage, pp345, E27.50 (Pbk).

Martinez, D., Mora, J. & Vila, L.E. (2007). Entrepreneurs, the self-employed and
employees among young European higher education graduates. European
Journal of Education, 42(1), 99-107.

Masuo, D., Fong, G., Yanagida, J., & Cabal, C. (2001). Factors associated with
business and family success: a comparison of singer manager and dual manager
family business households. Journal of Family and Economic Issues, 22(1),
55-73.

Mastura Jaafar, Munira Mohd Rashid, & Norzaini Dahalan. (2015). Enhancing the
competitiveness of rural heritage tourism destination through SMEs
Development: The case of lenggong Valley. Geografia: Malaysia Journal of
Social and Space, 11(2), 43-54.

Mathew, S., (2010). Development of a business to business critical success factors
(B2B CSFs) framework for Chinese SME’s, Marketing Intelligence and
Planning, Vol. 29, Issue: 5, pp. 517-533.

Max Weber. (1958). The three types of legitimate rule: Berkeley Publications in
Society and Institutions, 4(1): 1-11, Translated by Hans Gerth.

Maznah, W.O., & Mohd Noor, M.A. (2010). Brand loyalty and relational marketing
in Islamic Banking System. Canadian Social Science, vol. 6, no. 1, 25-32.

Mc Carthy, B. (1964). The Impact of the Entrepreneur’s Personality on the Strategy-
Formation and Planning Process in SME’s, The Irish Journal of Management,
vol. 24, no.1, pp. 154-172.

Mc Gehee, K.K. & Jennings, G. R. (2007). Gender and motivation for agri-tourism
entrepreneurship. Tourism Management, 28(1), 280-289.

Meng, L.A., & Liang, T.W. (1996), Enterpreneurs, entrepreneurship and enterprising
culture. Paris: Addison-Wesley.

Mihelis, G., Grigoroudis, E., Siskos, Y., Politis, Y., and Malandrakis, Y. (2001).
Customer satisfaction measurement in the private bank sector, European
Journal of Operation Research, Vol. 130, No. 2, pp. 347-360.

265

Ministry of Economy, Trade and Industry, Japan (METI). (2014). The 138th Survey of
SME’s business conditions (Disember 2014).

Mohd Hassan (2007). Faktor-faktor yang mempengaruhi kejayaan usahawan kredit
mikro di negeri johor. fakulti pengurusan dan pembangunan sumber manusia.
Universiti Teknologi Malaysia.

Mohd Yunos, M.G. (2001). “Building an innovation based economy: the Malaysian
technology business incubator experience: Journal of Change Management,
Vol. 3, no.2, pp. 177-88.

Mohd Saffar, A. (2009). Malaysian Incubation Country Case Study.

Mohd Majid Konting. (1994). Kaedah Penyelidikan Pendidikan. Kuala Lumpur:
Dewan Bahasa dan Pustaka.

Mohd Asri Abdullah. (1999). The Accessibility of the Government-sponsored Support
Programs for Small and Medium-Sized Enterprises in Penang. Cities, 16(2),
pp. 83-92.

Mohd Yusof Kasim, Dension Jayasooria. (1993). Informal economy, micro finance
and non-governmental organizations in Malaysia, Humanomics, Vol. 17 Issue:
1, pp. 134-140.

Mohd Saffar, A. (2009). Business incubation and support system in Asia Pacific:
establishing international cooperation among Asian incubator’s, Paper
Presented.

Monk, Richard (2000), “Why small business fail”, CMA management (July/August),
74(6), pp. 12-13.

Morrison, A., Breen, J., & Ali, S. (2003). Small business growth: intention, ability and
opportunity. Journal of Small Business Management, 41(4), 417-425.

Muhammad Reheel Shafique, Muhammad Rizwan, malik Muhammad Jahangir,
Arslan Mansoor, Salman Akram, Abid Hussain, (2011), Determinants of
entrepreneurial success/failure from SMEs perspective-IOSR, Journal of
business and management (IOSR-JBM): pp. 83-92.

266

Muhamad Rafiq, Safura Ahmad, Hazlin Falina, Nurzakira Afnee Zakaria, Mohammad
Aizham, Mohammad Kassim dan Ahmad Fatin. (2016). Usahawan mikro
kredit: faktor-faktor dalaman yang mendorong kejayaan perniagaan, Fakulti
Pengurusan dan Muamalah, Kolej Universiti Islam Antarabangsa Selangor.

Muhamad Asri Abd Ghani, & Zaimah Darawi. (2012). Transformasi dan prestasi
perniagaan ushawan Melayu perusahaan kecil dan sederhana (PKS) di Johor
Bahru. Prosiding Perkiwi, pp. 696-708.

Mulhern, Alan (1995), “International Note on the SME Sector in Europe: A Broad
Perspective”, Journal of Small Business Management (July), 33(3), pp. 83-87.

Murphy, G.B., Trailer, J.W., & Hill. R.C. (1996). Measuring performance in
entrepreneurship research. Journal of Business Research.

Murphy, B., Trailer, J.W & Hill, R. C,. (1996). Measuring performance in
entrepreneurship research, Journal of Business research, vol. 36, issue 1, 15-
23.

Nadzi Mohamad (2000), Program Pembangunan Kerajaan (online) networkon 17 June
2002, on the world wide web: www.geocities.com/haji_nadzri/mohamad.html.

Najib Abdul Ghafar (1999). Penyelidikan pendidikan. Skudai: Penerbitan Universiti
Teknologi Malaysia.

Naoyuki & Farhad. (2016). Major challenges facing small and medium sized
enterprise in Asia and solutions for mitigating them, ADBI Working Paper
Series, no. 564.

Nash, R.G. (1983). Determining Environmental Fate of Pesticides with
microagrosystems. Res. Rev, 85: 199-215.

National business incubation association (1998): Business Incubation Industry Athens,
OH.

NBIA (National Business Incubator Association) (2002). “State of the business
incubation industry”, Athens, OH, NBIA Publications.

267

NBIA (National Business Incubator Association) (2009). “State of the business
incubation industry”, Athens, OH, NBIA Publications.

Noorasiah Sulaiman, Mohd Nasir Mohd Saukani (2007). Modal sosial dalam
mempertungkatkan daya saing firma Perusahaan Kecil dan Sederhana (PKS),
IJMS 14(2), 93-111.

OECD (2013), Education at a Glance 2013: OECD Indicators, OECD Publishing.
http://dx.doi.org/10.1787/eag-2013-en.

OECD (2013), The Impact of the Global Crisis on SME and Entrepreneurship.
Financing and Policy Responses, Center for Entrepreneurship, SME’s and
Local Development, OECD Publishing, Paris.

Olawale, F. & Garwe, D. (2010). Obstacles to the growth of new SMEs in South
Africa: A principle component analysis approach. Academic Journals 4(5),
729-738.

Oliveira, J. B., and Menck C.M., (2008). Model for incubator success: A cases study
in Brazil. Presentation at XXV IASP World Conference 2008, Johannesburg,
South Africa.

Oliver, C. (1990). “Determinants of inter-organizational relationships: Intergration and
figure directions”, The Academy of Management Review, Vol. 15, no. 2, pp.
241-265.

Papadaki, E., & Chami, B. (2003). Growth Determinants of Micro-Businesses in
Canada. Ottawa: Industry Canada Small Business Policy Branch. Canada:
Citeseer.

Parasuraman,. (1991). Understanding customer expectations of service, Sloan
Management Review, Spring 1991, pp. 39-48.

Pazim, Othman dan Mohd Rosli (2011). The impact of tourism on small business
performance: Empirical evidence from Malaysia islands. International Journal
of Business and Social Science, 2(1), 11-21.

Peacock, R. (1985). Finding the causes of small business failure, management forum
17 (1985c), pp. 77-89.

268

Pelan Induk PKS (2012 -2020), Majlis Pembangunan PKS Kebangsaan, Malaysia.

Penning, J.M. (1982). The urban quality of life and entrepreneurship. Academy of
management Journal, 25(1), 63-79.

Raduan Rose, Kumar, N dan Yen, L. (2006). Entrepreneurs success factors and
escalation of small medium sized enterprises in Malaysia, Journal of social
sciences 2(3).

Rappaport, J. (1985). The power of empowerment language. Social Policy, 16(2), 15-
21.

Reed, R., Lemak, D. J., & Montgomery, J.C. (1997). Beyond process: TQM content
and firm performance. Academy of Management Review, 21, pp. 173-202.

Reynolds, P.D., D.J. Storey and P. Westhead, (1994), Cross-national comparisons of
the variation in new firm rates, Regional studies 28(4), 443-456.

Ritchie, B., & Brindlley, C. (2005). Cultural determinants of competitiveness within
SMEs, Journal of Small Business and Enterprise Development, 12(1), pp. 104-
119.

RMK – 7. (1996). Rancangan Malaysia Ketujuh, 1996-2001, Unit Perancang
Ekonomi. Dimuat turun daripada http://www.epu.gov.my/seventh-malaysia-
plan-1996-2000.

Robbert, W.V. (1997). A survey of corporate government, The Journal of Finance,
vol. LII, no. 2.

Rogerson, C.M. (2001), In search of the African miracle: debates on successful small
enterprise development in Africa. Habitat International, 25(1), 115-144.

Rosdi (2002), Faktor-faktor kegagalan Usahawan Melayu, Majlis Amanah Rakyat,
Johor Bahru.

Rowe, B.R., Haynes, G. W., & Bentley, M. (1993). Economic outcomes in family
owned home based business. Family Business Review, 6, 383-396.

269

Russell, T.(2008). Evaluation market sized, Department of Agricutural and Resource
Economics, University of Arizona.

Saleh, A.S. and Ndubisi, N.O. (2006). “An Evolution of SME Development in
Malaysia”, International Review of Business Research papers, Vol. 2, no.1, pp.
1-14.

Saravanan, R. (2007). Technology and business incubation in India: challenges and
opportunities in Ramani, V.V. and Bala Krisnan, A.V. (eds), Business
Incubation: An Introduction , Icfai University Press: Hyderabab, pp. 103-126.

Sarder, Jahagir Hussain; Ghosh, Dipak and Rosa, Peter (1997). The importance of
support services to small enterprise in Bangladesh, Journal of small business
management (April), 35(2), pp. 26-36.

Scaramuzzi, E. (2002). Incubators in developing countries: status and development
perpectives, info development program. The World Bank, Washington DC.

Scheyvens, R. (1999). Ecotourism and the empowerment of local communities,
Tourism Management, 20(2): 245-249.

Semih, A. & Erol, T. (2004). Assessing the effectiveness of incubators: the case of
Turkey, Viewed 25 June 2009.

Sentilhes, Gregoire and Nilforoushan, Keyvan. (2003). Capital needs in French SMEs:
strategic investment opportunities in companies in the 5 to 100 million euro
revenue range, Aurel Leven Next Stage Private Equity (March), pp. 1-12.

Sekaran U., (2000). Research Methods for business a skill building approach third
edition: New York: John Willey and sons.

Sekaran, U. (2003). Research Method for Business: A skill building approach 4th Ed.
New York: John Wiley & Son.

Shane. (2008). The illusions of entrepreneurship: The costly myths that entrepreneurs,
investors and policy makers, Yale University Press, United States.

270

Simpson M, Tuck N, Bellamy S. (2004). Small business success factors: the role of
education and training. Education and Training. Emerald Group Publishing
Limited 46(8/9), 481-491.

Silas, T. (2004). “Key Reason Why Small Businesses Fail”, Accredited Associate of
The Institute for Independent Businesss, Commissioned by IIB-Business
Support Americas.

Smallbone, D. and Wyer, P. (1995). SMEs and exporting – development of an
analytical framework, small business and enterprise development conference,
Manchester.

SME Corp. (2008). SME Annual Report 2008/2009. Kuala Lumpur, Malaysia:
National SME Development Council and Malaysia National Press.

SME Corp. (2009). SME Annual Report 2008/2009. Kuala Lumpur, Malaysia:
National SME Development Council and Malaysia National Press.

SME Corp. (2008). SME Annual Report 2008/2009. Kuala Lumpur, Malaysia:
National SME Development Council and Malaysia National Press.

SME Corp. (2009). SME Annual Report 2009/2010. Kuala Lumpur, Malaysia:
National SME Development Council and Malaysia National Press.

SME Corp. (2010). SME Annual Report 2010/2011. Kuala Lumpur, Malaysia:
National SME Development Council and Malaysia National Press.

SME Corp. (2011). SME Annual Report 2011/2012. Kuala Lumpur, Malaysia:
National SME Development Council and Malaysia National Press.

SME Corp. (2012). SME Annual Report 2012/2013. Kuala Lumpur, Malaysia:
National SME Development Council and Malaysia National Press.

SME Corp. (2013). SME Annual Report 2013/2014. Kuala Lumpur, Malaysia:
National SME Development Council and Malaysia National Press.

SME Corp. (2014). SME Annual Report 2014/2015. Kuala Lumpur, Malaysia:
National SME Development Council and Malaysia National Press.

271

SME Corp. (2015). SME Annual Report 2015/2016. Kuala Lumpur, Malaysia:
National SME Development Council and Malaysia National Press.

SME Corp. (2016). SME Annual Report 2016/2017. Kuala Lumpur, Malaysia:
National SME Development Council and Malaysia National Press.

Smit, P.J., Cronje, G.J., Brevis, T. & Vrba, M.J.(2007). Management Principle: A
Contemporary edition for Africa. Juta: Cape Town.

Sri Wahyuningsih. (2007). Faktor-faktor yang mempengaruhi kejayaan usahawan
industri kecil dan sederhana: kajian kes di Melaka. Kertas Ilmiah, Sarjana
Ekonomi. Universiti Kebangsaan Malaysia.

Sufian, Jusoh. (2006). Incubator as catalysts in development high tech businesses:
Malaysia’s experience”. African Technology Development Forum Journal,
Vol. 3 no. 1. Pp. 25-30.

Suhaila, Suhaily, Muhammmad Firdaus dan Muhammad Sabri (2015). Faktor-faktor
yang menyumbang kepada kejayaan dan kegagalan perusahaan kecil dan
sederhana (PKS) Bumiputera di Malaysia. Kolej Universiti Islam
Antarabangsa, Selangor, pp. 191-200.

Swift, C. & Levin, G. (1987). Empowerment: An emerging mental health technology.
Journal of Primary Prevention, 8(1-2): 71-94.

Syed Shah Alam, Mohd Fauzi Mohd Jani, Nor Asiah Omar. (2011). An Empirical
Study of Success Factors of Women Entrepreneurs in Southern Region in
Malaysia, International Journal of Economics and Finance, vol. 3, no.2, May
2011.

Teague, P. (2000). What is Enterprise Partnership? In: Organization, forthcoming.

United Nationals Industrial Development Organization UNIDO (1999). “In depth
evaluation of selected UNIDO activities on development and transfer of
technology, Component 3, Technology business incubators and technology
parks, ODG/R.14.

Van Auken, Howard E and L. Neely. (1996). Evidence of bootstrap financing among
small start up firms”, Journal of entrepreneurial and small business finance
5(3), pp. 235-249.

272

Walker, E. & Brown, A. (2004). What success factors are important to small business
owners. International Small Business Journal, 22(6) 577-594.

Watson, and Everett,. (1996). Small business failure rate: choice of definition and the
sized effect, Journal of Entrepreneurial and Small Business Finance, vol. 5,
Issue 3, pp. 271-285.

Wichman, H. (1983). Accounting and marketing key small business problem,
American Journal of Small Business, Vol. 7, no. 4, pp. 19-26.

Wiersma, W. (1991). Research methods in education, 5th ed. Boston: Allyn & Bacon.
United State, America.

Wilfred, A. (2005). Pricing of conspicuous goods: A competitive analysis of social
effects. Journal of Marketing Research, Feb 2005, vol. 42, no. 1, pp. 30-42.

Wilfred, J. Zerbe. (2005). Overview the effect of affect in organizational settings,
research on emotion in organizations, Vol. 1, Emerald Group Publishing
Limited, pp. xii-xix.

Wolfe, Chuck, Adkins, Dinah and Sharman, High. (2000). Best practices in business
incubation, The Maryland Technology Development Corporation, TEDCO.

World Bank (1978). SME: World Bank Group Review of Small Business Activities.
Washington, D.C: World Bank.

Yoshino, N. F., Taghizadeh, H. (2016). The effectiveness of Japan’s negative interest
rate policy. ADBI Working Paper 652. Tokyo: Asian Development Bank
Institute.

Yusuf (1995). Critical success factor for small business: perceptions of south pacific
entrepreneurs, Journal of small business management, 33(2): 68-73.

273

LAMPIRAN

TAJUK KAJIAN:
FAKTOR-FAKTOR YANG MEMPENGARUHI KEJAYAAN USAHAWAN MIKRO

LEPASAN PROGRAM INKUBATOR GIATMARA
Panduan Umum:
1. Terdapat tiga bahagian (A,B,C dan D) dalam borang soal selidik ini. Sila

jawab semua bahagian dengan tepat.
2. Maklum balas anda terhadap borang soal selidik ini adalah sulit dan

persendirian.
3. Semua maklumat yang diperolehi daripada soal selidik ini akan digunakan

sebagai rujukan bagi kajian akademik sahaja.

Kerjasama daripada pihak tuan / puan amat dihargai serta disanjung tinggi.
Sekian, terima kasih. Sekiranya terdapat sebarang pertanyaan, sila hubungi:

ISMADI BIN ISHAK
PENGARAH

BAHAGIAN PEMBANGUNAN USAHAWAN GIATMARA
WISMA GIATMARA, 39 & 41 JALAN MEDAN TUANKU

50300 KUALA LUMPUR
TELEFON: 03-2691 5320
H/PHONE: 019-5175776

274

BAHAGIAN A : LATARBELAKANG RESPONDEN

Arahan : Sila tandakan √ dalam satu kotak sahaja.

1. Jantina

Lelaki Perempuan

2. Umur anda: ……………. Tahun

3. Status Perkahwinan:- Berkahwin
Bujang Lain-lain Nyatakan: …………......
Ibu/bapa tunggal

4. Kelulusan akademik:- Sekolah Menengah
Sekolah Rendah Lain-lain Nyatakan: …………………
Diploma/Ijazah

5. Tahun memulakan perniagaan : ……………………………………………..

6. Negeri tempat berniaga : ………………………………………………

7. Pernahkan anda mengikuti latihan / kursus yang berkaitan dalam bidang
keusahawanan:-
Ya Tidak

8. Bidang kursus kemahiran yang diikuti di GIATMARA: …………………………………………………

275

BAHAGIAN B : MAKLUMAT PERNIAGAAN

Arahan : Sila tandakan √ dalam satu kotak bagi setiap soalan di bawah

1. Jenis perniagaan anda:-

Milikan Tunggal Syarikat Perkongsian
(Syarikat Entreprise)
Syarikat Berhad Lain-lain nyatakan
…….………………………………
2. Bentuk premis perniagaan anda:-
Kedai tetap Perniagaan bergerak
Bengkel Di rumah

3. Status milikan premis perniagaan anda:- Sewa dr agensi Kerajaan
Sewa dari pihak swasta Lain-lain nyatakan
Milikan sendiri .……………………………………

4. Lokasi/kawasan perniagaan anda:- Pekan
Kampung Bandaraya
Bandar

5. Jumlah tahun perniagaan anda:- 1 hingga 2 tahun
3 hingga 4 tahun
1 tahun dan ke bawah
2 hingga 3 tahun

276

6. Umur anda semasa memulakan perniagaan:- 21 hingga 30 tahun
41 hingga 50 tahun
20 tahun ke bawah
31 hingga 40 tahun
51 tahun ke atas

7. Adakah anda mempunyai pekerja :- Jika YA sila nyatakan bilangannya:
Ya Tetap : …………… Orang
Tidak Sambilan: …………….Orang

8. Modal anda ketika memulakan perniagaan (RM):- 1,001 hingga 5,000
1,000 dan ke bawah 10,001 hingga 50,000
5,001 hingga 10,000
50,001 dan ke atas

9. Sumber modal perniagaan anda:- Pinjaman dari keluarga
Simpanan sendiri
Pinjaman dari institusi kewangan Pinjaman dari kawan
Harta warisan/Pusaka
Pinjaman dari Agensi
Kerajaan
(Cth: MARA, TEKUN, AIM, & dll)

10. Berapakah jumlah JUALAN TAHUNAN perniagaan anda:-
kurang dari RM 50,000.00
RM 50,001.00 hingga RM 100,000.00
RM 100,001.00 hingga RM 150,000.00
RM 150,001.00 hingga RM 200,000.00
Melebihi RM 200,001.00

277

11. Sektor dan aktiviti perniagaan anda:

Sila tandakan √ bagi sektor dan aktiviti perniagaan yang anda ceburi. Tuan/Puan

hanya perlu tandakan satu perniagaan teras yang dijalankan di ruangan aktiviti
perniagaan.

SEKTOR AKTIVITI PERNIAGAAN

Peruncit/Pedagangan Runcit Kering/Basah/Buah-Buahan/Ubatan

Aksesori Pakaian
Kraftangan/Penjual Perabot
Peralatan Elektronik/Komputer/Jam
Hardware/Perkakasan/Peralatan
Dapur/Plastik/Aksesori
Kenderaan/Alat Ganti
Lain-lain:……………………………………………

Pemborong Makanan/Minuman/ Buah-Buahan
Pembuatan Pakaian
Peralatan Dapur/Plastik
Alat Tulis/Suratkhabar/Buku
Pemborong Pertanian
Lain-lain:……………………………………………

Kimpalan/PapanTanda/
Pengiklanan/Tukang Kayu/Perabot/ Batu-
Bata
Makanan/Sos/Kicap/Jus/Minuman
Pembuat Pakaian/Batik/Songket
Lain-lain:……………………………………………

Perkhidmatan Restoran/Kedai makan dan
Minuman/Kedai Kek dan Roti

Tukang Jahit/Kedai Gunting/Salon
Kafe Internet

Studio Gambar/Percetakan
Pembaikan Peralatan

Elektrik/Elektronik/Komputer
Mekanik Kereta/Motor/Kenderaan Berat
PemasanganElektrik/Penghawa

Dingin/CCTV
Tadika/Kelas Tuisyen/Sekolah Memandu

Lain-lain:……………………………………………

278

BAHAGIAN C : FAKTOR KEJAYAAN USAHAWAN

Bahagian ini bertujuan untuk mengetahui faktor kejayaan utama responden bagi
perniagaan yang diceburi. Di bawah ini disenaraikan beberapa soalan berkaitan
dengan faktor kejayaan usahawan dalam perniagaan. Anda diminta untuk menilai
faktor tersebut yang bersesuaian dengan perniagaan yang anda jalankan.

ARAHAN : SILA BULATKAN JAWAPAN ANDA BERDASARKAN SALAH SATU
NOMBOR PADA AKHIR PENYATAAN

SKALA 1 2 3 4 5
Sangat Tidak Tidak Setuju Kurang Setuju Sangat
Setuju Setuju
Setuju

BIL FAKTOR SKALA
234
FAKTOR PEMASARAN 234
234
Hampir sebahagian besar daripada pelanggan sedia ada 234
1 saya setiap bulan merupakan pelanggan tetap dan pernah 1 5
1 234 5
berurusan dengan syarikat saya sebelum ini. 1 5
1 234 5
Kebanyakan maklumbalas berkaitan produk / 234
1 5
2 perkhidmatan yang saya tawarkan / berikan datangnya
dari pelanggan setia saya. 1 5
1 5
3 Lokasi premis perniagaan yang saya jalankan sekarang
adalah amat strategik dan senang dicari oleh pelanggan.

Saya percaya lokasi perniagaan yang strategik merupakan
4 antara faktor penting yang menyumbang kepada

kejayaan sesebuah perniagaan.

Saya ada membuat beberapa kaedah promosi jualan

5 secara berkala pada setiap bulan seperti pemberian
diskaun kepada pelanggan bagi membantu meningkatkan

jualan syarikat.

Saya juga menggunakan pelbagai kaedah promosi dalam

6 menarik pelanggan seperti mengantung banner, banting
dan mengedarkan risalah.

Pada pendapat saya semua faktor pemasaran yang
7 berkaitan dengan soalan di atas adalah penting dan
menyumbang kepada kejayaan sesebuah perniagaan.

279

ARAHAN : SILA BULATKAN JAWAPAN ANDA BERDASARKAN SALAH SATU
NOMBOR PADA AKHIR PENYATAAN

SKALA 1 2 3 4 5
Sangat Tidak Tidak Setuju Kurang Setuju Sangat
Setuju Setuju
Setuju

BIL FAKTOR SKALA
234
AKSES KEPADA PEMBIAYAAN 234
234
Penggunaan pembiayaan sendiri dalam memulakan 234
perniagaan adalah lebih baik daripada membuat 234
1 pinjaman dari institusi kewangan / agensi kerajaan yang 1 234 5
1 5
memberi pinjaman. 1 234 5
1 5
Saya sukar mendapatkan maklumat pembiayaan daripada 1 234 5
1 5
2 pihak Institusi kewangan / agensi kerajaan yang 1 234 5
memberikan pembiayaan. 1 5
1 5
Saya mempunyai pelbagai pilihan pakej pembiayaan yang
3 ditawarkan oleh pihak Institusi kewangan / agensi

kerajaan yang memberikan pembiayaan.

Syarat pembiayaan yang dikenakan oleh pihak Institusi

4 kewangan / agensi kerajaan yang memberikan
pembiayaan ini tidak terlalu membebankan saya.

Kadar faedah dan tempoh bayaran balik pembiayaan yang
5 diberikan adalah sangat rasional bagi usahawan seperti

saya bagi melalui tempoh untuk bernafas.

Pegawai dari pihak Institusi kewangan / agensi kerajaan

6 yang memberikan pembiayaan banyak membantu
memberi khidmat nasihat dan bimbingan berkaitan

pengurusan kewangan perniagaan saya.

Saya merasakan bahawa kemudahan pembiayaan yang

7 disediakan oleh pihak institusi kewangan / agensi
kerajaan yang memberi pinjaman ini amat penting dalam

melebarkan perniagaan.

Saya berpendapat bahawa sekiranya seseorang usahawan

8 itu mempunyai akses yang mudah kepada pembiayaan
akan mempercepatkan pertumbuhan dan pengembangan
perniagaan.

Akses kepada pembiayaan merupakan faktor yang paling

9 penting dalam memastikan kesinambungan kepada
kejayaan seseorang usahawan yang berskala kecil
(Usahawan mikro).

280

ARAHAN : SILA BULATKAN JAWAPAN ANDA BERDASARKAN SALAH SATU
NOMBOR PADA AKHIR PENYATAAN

SKALA 1 2 3 4 5
Sangat Tidak Tidak Setuju Kurang Setuju Sangat
Setuju Setuju
Setuju

BIL FAKTOR SKALA
234
TAHAP PENDIDIKAN DAN LATIHAN 234
234
Saya percaya tahap pendidikan yang tinggi akan lebih 234
1 memudahkan seseorang usahawan itu merancang dan 1 5
mengembangkan perniagaan. 1 234 5
1 5
Saya juga percaya ada hubungan yang selari antara tahap 1 234 5
2 pendidikan usahawan itu dengan faktor kejayaan 234
1 5
perniagaan yang dijalankan.
1 5
Latihan asas kemahiran di GIATMARA merupakan faktor 1 5

3 pendorong untuk saya menjadi usahawan dalam bidang
kemahiran yang saya pelajari.

Latihan dan kursus keusahawanan yang saya ikuti sewaktu
4 berada di GIATMARA merupakan pendedahan yang baik

ke arah menjadi usahawan.

Setelah saya menjadi usahawan melalui program

inkubator ini, pihak GIATMARA/MARA ada membuka
5 peluang kepada saya mendalami latihan kemahiran

lanjutan jangka pendek dalam bidang perniagaan yang
saya ceburi.

Saya juga diberi peluang mendalami ilmu keusahawanan
6 melalui kursus-kursus peningkatan usahawan yang

dijalankan oleh pihak GIATMARA/MARA.

Pada pendapat saya faktor tahap pendidikan dan latihan

7 ini merupakan antara penyumbang kepada kejayaan
kepada sesebuah perniagaan.

281

ARAHAN : SILA BULATKAN JAWAPAN ANDA BERDASARKAN SALAH SATU
NOMBOR PADA AKHIR PENYATAAN

SKALA 1 2 3 4 5
Sangat Tidak Tidak Setuju Kurang Setuju Sangat
Setuju Setuju
Setuju

BIL FAKTOR SKALA
234
JARINGAN PERNIAGAAN (BUSINESS NETWORKING) 234

1 Saya mempunyai jaringan hubungan perniagaan yang baik 1 234 5
dengan rakan usahawan yang lain. 1 234 5
1 234 5
Saya mempunyai jaringan perniagaan yang baik dengan 1 234 5
2 pihak pelanggan samada pelanggan yang baru ataupun 1 234 5
pelanggan yang setia dengan saya. 1 234 5
1 234 5
Saya mempunyai jaringan perniagaan yang baik dengan 1 5
3 semua pembekal yang pernah berurusan dengan syarikat 1 234 5

saya. 1 234 5

4 Saya mempunyai jaringan perniagaan yang baik dengan 1 234 5
pesaing.
1 5
5 Saya tidak menganggap pesaing sebagai musuh utama
dalam perniagaan.

6 Maklumat perniagaan yang saya perolehi kebanyakannya
datang dari pihak rakan usahawan.

7 Maklumat perniagaan yang saya perolehi kebanyakannya
datang dari pihak pelanggan.

8 Maklumat perniagaan yang saya perolehi kebanyakannya
datang dari pihak pembekal.

9 Maklumat perniagaan yang saya perolehi kebanyakannya
datang dari pihak pesaing.

Saya amat menitikberatkan hubungan dengan semua
pihak terutama sekali pihak di luar organisasi perniagaan

10 seperti pelanggan, pembekal, bank, akauntan, kerajaan,
persatuan perniagaan, badan-badan profesional dan
seumpamanya.

Saya percaya jaringan hubungan perniagaan yang baik

11 dengan semua pihak membantu saya dalam membuat
keputusan pelaburan dan perancangan perniagaan
dengan lebih tepat.

Pada pendapat saya faktor jaringan perniagaan ini
12 merupakan antara penyumbang utama kepada kejayaan

sesebuah perniagaan yang dijalankan.

282