babypigU The Byzantine
่
้
ชุดกระโปรงสีม่วงตามแบบฉบับชาวหมาปา ผาบางๆปกคลุมไปจนถึงปลาย
ั
้
้
้
เทา และมีผาสีเขมรดช่วงเอวเล็กของเจาโอเมกาบอบบางทั้งสองคน ปลายแขนยาว
้
้
พลิ้วทิ้งลงไปดานหลัง หมวกที่ต่อบรเวณช่วงไหล่บางถูกคลุมเอาไวบนศีรษะ
้
้
ิ
้
ี
ิ
ู
์
้
สรอยเงนจ้รปพระจันทรถูกสวมใส่บนตนคอระหงของทั้งคู่ หนาผากไดรปถูก
้
้
ู
สวมใส่ดวยมงกุฎรดเกลาลวดลายลายคลายครสตัลและสลักคลายกับใบไมวาง
้
้
้
้
้
ั
ิ
สลับกันไปมาอย่างสวยงาม เรเชลและฟโอน่ากลายเปนตุกตาใหวาเลนเซียจับ
๊
ิ
็
้
แต่งตัวเปนที่เรยบรอย
ี
็
้
่
ิ
้
้
“ส่องกระจกดูสิท่านนาเรเชล ท่านดูดีมากๆ”ฟโอน่าดันรางของเรเชลไปที่หนา
้
้
้
กระจก รปที่สะทอนออกมาใหเจาตัวไดเห็นท าใหเรเชลอาปากคาง เขาชอบรดเกลาที่
ู
้
้
้
้
ั
้
ิ
สวมใส่อยูบนศีรษะมากเสียเหลือเกน มันงดงาม และเปนประกาย
็
่
้
็
้
้
็
้
“แต่งตัวกันเสรจแลวกออกไปรอรถมาที่หนาปราสาท เด็กๆล่วงหนาไปเดินเล่น
ในงานก่อน แลวแม่กับพ่อจะตามไปตอนใกลพิธ”
้
ี
้
้
วาเลนเซียยิ้มอย่างภูมิใจเมื่อมองไปที่เด็กนอยทั้งสองคน คร้งหนึ่งวาเลนเซียก ็
ั
ี
้
ื่
เคยถูกจับแต่งตัวแบบน้ ในตอนนั้นเขาไม่ชอบใจเสียเลยที่ตองสวมใส่เครองแต่งกาย
ิ
้
ของผูหญง แต่เพราะรางกายของโอเมกาอย่างพวกเขานั้นบอบบางมากเสียจนสวม
่
้
้
้
ใส่แบบผูชายปกติไม่ได นั่นเลยท าใหวาเลนเซียเขาใจในเหตุผลนั้น
้
้
้
ิ
ฟโอน่าเดินจับมือออกมากับเรเชลพรอมทั้งสาวใชสองสามคนที่เดินตามออก
้
็
้
้
็
้
พอมาถึงดานนอกปราสาท กเห็นชายหนุ่มสองคนแต่งตัวดวยชุดคลายกันแต่เปนสี
้
้
่
ด าสนิท กาลังยืนรออยูที่หนารถมา
้
็
พอดีกับที่แม็กซิมัสหันมามองคนเปนนองทั้งสองคน เขากตองสะดุดตาเมื่อฟ ิ
้
็
ั
โอน่าดูน่ารกเสียจนหัวใจของเขาเตนรวเรวแทบจะหลุดออกมาขางนอก แต่พออีก
้
็
ั
้
้
็
่
ฝายเห็นเขาจองมอง เจาตัวกหลบสายตาหนีหันไปพูดคุยกับเรเชลเสียอย่างนั้น
้
ิ
“ชักชา”ไคโรบ่นอุบอิบก่อนจะไปดึงแขนฟโอน่า แลวดันคนนองขึ้นไปบนรถมา
้
้
้
้
้
็
ท าใหคนเปนนองรองโวยวายออกมา
้
้
251
The byzantine babypigU
๊
้
“โอย! นี่ท่านพี่จะฆ่านองหรอไง มันเจบนะ!”ฟโอน่ากุมขอมือของตัวเองไว มัน
้
ื
็
้
ิ
้
้
็
เปนรอยนิ้วมือหานิ้วของไคโรที่การอบขอมือของเขา
ี
ให้ตายเถอะ ไอ้พ่บ้า!
้
้
้
้
“แลวเดินชาท าไมล่ะ”ไคโรเอ่ยพลางมองหนานองอย่างยียวน
้
็
ี
“กแลวจะรบไปไหนเล่า รบมากไม่ไปเสียตั้งแต่เมื่อวาน”
ี
“กเมื่อวานไม่ใช่วันงานหนิ”
็
แม็กซิมัสและเรเชลหันมองหนากัน พวกเขาไม่เคยทะเลาะกันเหมือนที่ไคโร
้
และฟโอน่ากาลังท าอยู่ มันไม่น่าแปลกมากเท่าไหรเพราะตั้งแต่เด็กๆไคโรกไม่ชอบ
่
ิ
็
้
่
ั
็
เล่นกับฟโอน่าอยูแลว แต่พอโตขึ้นแม็กซิมัสคิดว่าลึกๆแลวไคโรกคงจะรกนองของ
้
ิ
้
้
่
ตัวเองอยูบางเพียงแต่ชอบกวนประสาทมากไปเสียหน่อย
“ไหนพี่ดูซิ”
้
้
้
แม็กซิมัสขึ้นมานั่งบนรถมาและเลือกที่จะนั่งตรงขามกับฟโอน่า เขาควาขอมือ
ิ
้
่
เล็กที่มีรอยแดงมาดูก่อนจะเปาลมเบาๆ ก่อนที่จะเงยหนาขึ้นไปสบมองดวงตากลม
้
โตที่มองมาอยูก่อนแลว
่
้
้
“เดี๋ยวกหายน่า”ไคโรเอ่ยขัดเมื่อเห็นทั้งคูจองตากันอยูนาน
่
็
่
่
ี
้
่
ื
หากจองนานกวาน้แล้วน้องเขาท้องได้เหมอนปลากัดขนมาจะทาอยางไร แล้ว
ึ้
่
ิ
ดูแววตาท่มองฟโอนาเสยหยาดเยม...เหอะ! กะลอน
ี
่
ี
ิ
้
ิ
้
ไคโรเลิกสนใจทั้งสองคนก่อนที่จะเหลือบตามองเจาของผวสีแทนที่นั่งสงบนิ่ง
อยู่ตรงขาม ทว่าเห็นคนตัวบางมองมาที่ตัวเอง เขาเลิกคิ้วขึ้นเชงถามว่าอีกฝายมอง
้
ิ
่
เขาท าไม
้
้
“อะไร มองหนาฉันแลวกมมองมือตัวเอง”
้
็
“ป..เปล่า กมองเฉยๆ”
้
้
กลิ่นน ้าผึ้งปาที่เปนกลิ่นประจาตัวของเรเชลลอยคลุงเสียจนไคโรตองยกมือ
่
็
้
ขึ้นมาบีบจมูก ไคโรแทบกุมขมับเมื่อรว่าโซลเมทมีกลิ่นที่เขาดันไม่ชอบ ถึงแมว่าน ้าผึ้ง
ู
้
252
babypigU The Byzantine
มีรสชาติหวานละมุนลิ้นแต่กลิ่นของมันกลับท าใหเขาแสบจมูก ไคโรแพกลิ่นนี้และ
้
้
ิ
เขาไม่คิดที่จะกนน้าผึ้งอีกเลย
็
้
้
ใชเวลาอยูสักพักรถมาที่เคลื่อนตัวอยูกนิ่งสงบลง ฟโอน่าและเรเชลดู
ิ
่
่
สนุกสนานมากเปนพิเศษ สองพี่นองจูงมือกันไปทางนูนทีทางนี้ที โคมไฟที่ถูกประดับ
้
้
็
ไวโดยรอบท าใหมีแสงสว่างพอที่จะเดินเล่นไดอย่างสะดวก เสียงกลองและเครอง
้
้
้
ื่
็
ี
ั
ดนตรชนิดอื่นๆถูกบรรเลงขึ้นเปนจังหวะน่าฟง
้
้
่
้
“ไปทางนูนกัน”ฟโอน่าพาเรเชลเขาไปรวมแจมกับชาวบานคนอื่นๆที่กาลังออก
ิ
ี
ท่าทางเตนกันอย่างสนุกสนาน เด็กนอยอย่างเขาเตนอะไรแบบน้ไปเปนเสียหรอก ฟ ิ
้
็
้
้
ี
โอน่าท าไดเพียงกระโดดไปมาและปรบมือตามจังหวะดนตร
้
้
เสียงหัวเราะคิกคักของโอเมกาทั้งสองคนดังขึ้นอย่างอารมณดี ทว่าอัลฟาสอง
์
่
ื
็
ี
้
้
คนที่ยืนรออยู่ดานนอกนั้นกาลังมีสีหนาไม่สูดีนัก ปนี้ไคโรถอว่าโชคดีเปนอย่างมาก
้
็
้
้
เพราะโดยปกติคนที่จะไปอยู่กลางดงฝูงคนคงจะตองเปนเขา แมจะไม่อยากเพียงใด
้
้
ฟโอน่ากจะลากไคโรเขาไปกลางวงใหไดอยูดี ไคโรไม่ค่อยชอบเสียงดังๆแบบนี้
้
่
็
ิ
เท่าไหร แต่เพราะเขาเปนพี่เลยตองคอยดูแลนองของตน
้
่
็
้
ื
แม็กซิมัสมองไปรอบๆงานอย่างสนอกสนใจ มันดูคึกคร้นกว่าที่เมืองบาเซนติ
โน เพราะคนส่วนใหญนั้นไม่ค่อยออกมาเที่ยวเล่นขางนอกกันมากนัก พอมีงานพิธก ็
่
้
ี
์
ไม่มีความสนุกสนานเอาเสียเลย เพราะชาวแวมไพรนั้นรกสันโดษยิ่งกว่าอะไรดี
ั
“ทุกปคึกคร้นแบบน้ไหม”แม็กซิมัสเอ่ยถามคนเปนนอง
็
้
ี
ื
ี
้
ี
็
“กอย่างนี้ทุกป ฉันเห็นจนเบื่อแลว”
้
ไคโรไหวไหล่พลางกอดอกฉับ ถอนหายใจเขาออกดวยความเบื่อเต็มประดา
้
เฝ้ามองเด็กผิวขาวผมหยิกหยักศกและคนผิวแทนที่ยิ้มกวางเสียจนเห็นฟนครบทุกซี่
ั
้
่
ื
ื
เม่อไหร...จะออกไปเดนชมท่อ่นสักท ี
ิ
ี
ทันใดนั้นความคิดบางอย่างกผุดขึ้นมาในหัว หากทั้งสองคนนั้นยังไม่ออกมา
็
็
่
้
จากฝูงผูคน เขากจะเขาไปพาอีกฝายออกมาเสียเองคงจะง่ายกว่ายืนรอเฉยๆแบบนี้
้
“นี่...เราไปพาสองคนนั้นออกมากันเถอะ”
253
The byzantine babypigU
“เอางั้นเหรอ”
้
้
“อืม ถาอย่างนั้นคงไม่ไดไปไหนกันหรอก”
่
้
้
้
แม็กซิมัสและไคโรพยักหนาใหกันก่อนจะเดินฝาฝูงชนเขาไปจนถึงใจกลาง
้
ดานใน แต่เพราะจังหวะเพลงที่กาลังเปลี่ยน และท านองเพลงใหม่ที่ถูกบรรเลงขึ้น
็
่
้
้
่
้
นั่นคือเพลงที่ตองเตนเปนคู การเบียดเสียดของผูคนที่มารวมสนุกท าใหไคโรและแม็ก
้
้
้
ซิมัสเซไปชนเขากับสองโอเมกาที่กาลังสนุกไปกับเสียงเพลง
“จ! ไม่เห็นหรอไงว่าชนคนอื่น”ไคโรลุกขึ้นยืนพลางตะโกนเสียงดัง ทว่าเสียง
ื
ิ๊
ื่
ี
้
กลองและเครองดนตรชนิดอื่นดังกลบเสียงของเขาจนไม่มีใครไดยินเสียงโวยวาย
“ใจเย็นน่า”
้
แม็กซิมัสตบบ่าคนนองเบาๆพลางปดฝุนออกให หันมาช่วยดึงรางของเรเชล
่
่
ั
้
้
ิ
ิ
และฟโอน่าที่ลมทับกันขึ้นมา แม็กซิมัสแอบเห็นเลือดสีแดงสดที่ขอศอกของฟโอน่า
้
เพราะอีกฝายถูกเรเชลทับอีกที
่
็
“เจบตรงไหนไหม”
้
ิ่
้
เรเชลเอ่ยถามคนนองที่กาลังนิ่วหนา ดวงตาเรมเอ่อคลอไปดวยน ้าแต่ฟโอน่า
้
ิ
ิ
ี่
เงยหนาขึ้นมองฟ้าพลางกระพรบตาถๆ
้
่
ิ
“ไม่เท่าไหร”ฟโอน่า
“นั่นเลือดหนิ”
้
็
้
้
ไคโรจับแขนนองชายของตนเองขึ้นมาดู ก่อนที่จะมีผาเชดหนาของใครสักคน
็
แปะลงบนขอศอกซับเลือดออกไปจนหมด เปนแม็กซิมัสที่ทนเห็นคูโชคชะตาของ
่
้
ตนเองเจบไม่ได ้
็
ิ่
้
“ออกไปจากตรงนี้กันดีกว่า พี่ว่ามันเรมแออัดแลว”
้
้
้
แม็กซิมัสวางแขนของตัวเองโอบเอวบางเอาไวแลวใชตัวเองกันฝูงคนมากมาย
้
้
้
้
ไม่ใหมาชนคนตัวเล็กจนลมไดแผลอีก ฟโอน่าท าไดเพียงลอบมองเสี้ยวหนาดานขาง
้
้
ิ
้
่
้
ของคนตัวใหญกว่า และพอแม็กซิมัสหันหนามองมาที่ตนเอง แกมนุ่มฟูของเจาตัวก ็
้
้
ิ
เรมมีร้วเลือดฝาดขึ้นมาอย่างน่ารก
ั
ิ่
254
babypigU The Byzantine
ิ
็
อา...ให้ตายส ฟโอน่าใจเต้นแรงกับแมกซมัสอกแล้ว
ี
ิ
ิ
่
้
ไคโรมองรางของนองชายที่ถูกแม็กซิมัสพาเดินออกไปดานนอกจนทั้งคูหายไป
้
่
จากสายตาของเขา ก่อนที่จะหันกลับมามองอีกคนที่ยืนอยู่ไม่ไกล ลมหายใจถูกผ่อน
้
้
่
้
ออกมาพลางควาขอมือของอีกฝายเอาไวแน่น
“อ...อะไร”
้
้
้
เรเชลเอ่ยถามพลางกมมองมือของไคโรที่การอบขอมือของตนเองเอาไวอยู ่
พลางเมมปากแน่น ไคโรจองเขาไปในดวงตาของเรเชลพลางยิ้มนอยๆ -ท่าทางของ
้
้
้
้
เขาดูสนุกมากกว่าปกติ
ี
ิ
“ชอบฉันเหรอ พูดตดๆขัดๆตลอดเลยท่เราคุยกัน”
“ค..ใครจะไปชอบนายกัน”
ั
“แตฉนชอบนะ...กลิ่นแรงไปหนอย แตเดี๋ยวก็คงชิน”
่
่
่
่
้
ื
ไคโรมองผลงานของตัวเองอยู่บนแกมกลมปองของอีกฝาย มันแดงเถอกลาม
่
้
้
้
ไปจนถึงใบหู เขาหัวเราะออกมาเบาๆพลางโนมใบหนาลงไปใกลอีกฝายจนหนาผาก
้
่
ิ
่
้
ู
่
แนบชดกัน และรสึกไดถึงลมหายใจอุนๆที่กาลังเปารดซึ่งกันและกัน
้
“ชอบฉันไดนา..ฉันไม่หวงตัวหรอก”
้
้
“เขยิบ..ห่างออกไปหน่อยไดไหม”
มือเล็กพยายามจะดันอกแกรงของคนตัวโตกว่าแต่ทว่าแรงที่เรเชลมีนอยนิดก ็
้
่
ไม่สามารถท าอะไรอีกคนได อีกทั้งไคโรยังเปนฝายจับมือของรางเล็กทั้งสองขาง
้
่
็
่
้
ิ
เอาไวเสียดวยซ ้า ยิ่งเรเชลดิ้นมากเท่าไหรรางของพวกเขาสองคนยิ่งชดใกลจนรม
ิ
้
่
่
้
้
ี
ฝปากแทบจะแตะสัมผัสกัน
้
ดวงตาของพวกเขาทั้งคู่มองสบกันและกัน ทุกอย่างที่อยู่รอบขางดูเหมือนว่า
ิ
้
จะหลุดออกมาไปจากสายตาของไคโรและเรเชล แมกระทั่งเสียงเพลงที่กาลังดังเอรก
้
้
เกรก พวกเขาไดยินเพียงแต่เสียงการเตนของหัวใจที่กาลังสั่นไหวเปนจังหวะเดียวกัน
็
ิ
่
ิ
“ไมชอบฉันจรงเหรอ”
่
“ม..ไม”
255
The byzantine babypigU
่
้
ี
้
“ชอบเหอะ อยากใหชอบแลวเน่ย จะไดบอกพอไปสูขอให”
้
้
่
้
ั
รอยยิ้มกวางและฟนกระต่ายของไคโรปรากฏขึ้น เขาค่อยๆผละออกมาแลว
้
ื่
้
้
้
ถอยหลังไปหนึ่งกาว เฝ้ามองผิวแกมเนียนที่ยังคงเปล่งปลั่งไปดวยสีระเรอ
้
เรเชลยกมือขึ้นวางทาบทับตรงกลางหนาอกค่อนไปทางซาย รสึกราวกับกาลัง
้
ู
้
้
่
หายใจไดอย่างติดขัด พลางค่อยๆแหงนหนามองคนตัวใหญที่ยืนยิ้มอยูตรงหนา
้
้
่
“ไคโร...คนเลว”เรเชลเอ่ยพลางผลักอีกคนจนตัวเซก่อนจะประคองแกมแดงแจ๋
้
้
้
ของตัวเองไว แลววิ่งหนีออกไปดวยความขวยเขิน
้
256
babypigU The Byzantine
257
The byzantine babypigU
258