ธรรมเทศนา หลวงปู่ท่อน ญาณธโร ๘๐ กัณฑ์ เล่ม ๒

หลวงปทู่ ่อน ญาณธโร ๒๔ สิงหาคม ๒๕๕๖
วันเสาร์ที่ ๒๔ สิงหาคม ๒๕๕๖ เวลา ๑๓.๐๐ น.

ณ วัดศรีอภัยวนั ต.นาออ้
อ.เมอื งเลย จ.เลย

๒๘

ไอ้ตรงนัน้ น่ะ บต่ อ้ งเคน(ถวายพระ)พระหรอกอนั นั้น
บต่ ้องเคน(ถวายพระ) แล้วมนั มนั ๆ
๒๘
นสิ สคั คิยปาจิตตีย์

เออ ถา้ รับแล้วใช่บไ่ ด้ ใช้ในงานไมไ่ ด้ เออ เปน็ เงิน

นสิ สัคคิยปาจิตตีย์ 1
เออ ฮมื

2 เราเปน็ พุทธบริษทั ผนู้ บั ถอื พระรัตนตรัย เปน็ ที่พึ่ง อนั ๒๔ สิงหาคม ๒๕๕๖
ได้เค้ียวหมากแลว้ .. อาจารย์ เออ อาจารยเ์ พ่ินมา มาแต่ ยอดเย่ียมของๆ เรา ก็ไมไ่ ดพ้ ่ึงอยา่ งอ่ืน พึ่งพระรัตนตรัย คือ
วัดอาจารย์ผจญ(หลวงพ่อผจญ อสโม)พู้น( โน้น)ล่ะ เออ เพ่ิน พงึ่ พระพุทธเจ้า พงึ่ พระธรรม พึ่งพระสงฆ์เทา่ นั้นเปน็ ท่ีพึ่งทางใจ
เคีย้ วหมากแขง่ กันอยเู่ นย่ี แหละ
คนโบราณเขา มีหมากพลบู ุหรี่ หมากและพลูของสู่กนั เคี้ยว บา้ นเมอื งแต่โบราณ แต่โบราณเพ่ินพง่ึ ผี
ข้าวและน�ำ้ ของสู่กันกนิ อยา่ สะหวงแหนไว้ในใจขตี้ ระหน่ี อยู่ไฮ่อยูน่ า กะเฮ็ดหอผีไว้ให้ เฮด็ หอนัน่ ไว้ให้
ตอ้ งมี ใจแผก่ ว้างปนั ใหแ้ กฝ่ ูง ลงุ และป้าอาวอาเพิ่น อย่ฮู วั้ อยูส่ วนเพน่ิ กะเฮ็ด เฮด็ หอไว้ ปลกู หอยอ โฮงไว้ให้
จง่ั หลำ�่ เฮาเดอ้ เพ่ินหล�่ำเฮา แลเฮา ดูแลเฮา ตามถนนหนทางบ่อนใดม๋ ัน รถล้มหลายๆ รถอะไรหลายๆ
ยง่ิ เฒ่าแก่แลว้ อย่างนี้ ตอ้ งอาศยั ลูกอาศยั หลานน่ะ กะไปปลูกหอไว้ให้อยปู่ ่า พวกหมอหลายนา้
ไปไสมาไสแลว้ อาศัยลูกอาศัยหลานจงู ไป จับแขนไปยา่ งไป ผ้ไู ปเห็นหอเห็นน้ัน กะหักดอกไม้ไปใสห่ กั ไปบชู า
ถ้าบอ่ าศยั ลกู อาศยั หลานเนาะ(นะ) มันจะล้ม บแ่ มน่ แต่วา่ ที่พึ่งไมป่ ระเสริฐ ที่พึ่งอนั นนั้ เป็นที่พงึ่ ไม่ประเสริฐ
บแ่ ม่นหน่มุ ปานใดเ๋ ดเ้ นย่ี ยังไมๆ่ แกเ่ ลยเหรอ เหมอื นพระพุทธ พระธรรม พระสงฆ์ อนั นเ้ี ปน็ ท่ีพ่งึ ไตรสรณคมน์
อันนเ้ี ป็นแก้ว
๒๘ เออ มัน ๘๐ กวา่ แลว้ ๘๕ แลว้ ยา่ งเข้าแล้วเดอื น ๖ มัน
ยา่ งเขา้ มาตงั้ แต่เดือน ๖ มานแี่ ล้ว ๘๕ แต่ก่อน ๘๔ ๘๕ พอ แกว้ คือ พระพุทธเจา้
ถงึ เดอื นเกดิ เราแล้ว กำ� ลังยา่ งเข้า ๘๖ มาเนยี่ เดือน ๖ เดอื น แก้ว คอื พระธรรม คำ� ส่งั ค�ำสอน
๗ เดือน ๘ เดือน ๙ แลว้ สิ น่ะเออ ๔ เดือน ๕ เดือนแลว้ ก็
๘๕ เขา้ มา ๘๘ เอ้า โอ้ มันธรรมดาเพ่ินแลว้ แตใ่ จมันสู้อยโู่ ว้ย แก้ว คอื พระสงฆ์
ใจมนั สู้ เขาเอาไปไหนก็ไปหมด ไปกรุงเทพกรุงไท ไปที่ ไหนก็ไป
หมด แก้ว ๓ ลกู เนยี่ ครอบจักรวาล แก้วอนั นค้ี รอบจักรวาล ๒๘

ประเทศไหนๆ มีพระพุทธ พระธรรมพระสงฆ์เปน็ ท่ีพ่งึ ได้ เออ
คอ่ ยยังชว่ั หนอ่ ยอ่ะ ถา้ ไม่มพี ระพุทธ พระธรรม พระสงฆ์ ก็ไป
ไหว้ผี ไปไหว้ผีแลว้ มนั ออกอย่างนัน้ อยา่ งนม้ี า อยากกินไก่ อยาก
กนิ หมู อยากกนิ เปด็ กนิ ไก่ อ้า เอาก็ไปฆา่ มาให้เขากนิ แล้วปะ
เนยี่ บป่ ระเสริฐ ท�ำอย่างนัน้ ไมป่ ระเสริฐ เขาขอกินเปด็ กนิ ไก่

3

4 ถา้ จะเฮ็ด(ทำ� )บญุ เฮด็ (ทำ� )หยงั นี้ เฮ็ด(ท�ำ)บุญเฮียน ๒๔ สิงหาคม ๒๕๕๖
ก็หาใหเ้ ขากิน บาปนน้ั เป็นผู้ใดได้บาปน้ัน เอา้ เปน็ ผู้ใดได้บาป (บา้ น)
เนย่ี บาปอะ่ ฆ่าสตั วต์ ัดชีวิต แลว้ เฮา(เรา)เป็นผู้ใดไดบ้ าปเนย่ี
ฆา่ สัตวต์ ัดชีวิต ถา้ ถอื ผิดไปแล้ว เฮ็ด(ท�ำ)บญุ บา้ น เฮ็ด(ทำ� )บุญแจกข้าว
ไปซือ้ หนองปลาเขา ไปซ้ือสระปลาเขา ไปปัม๊ เอา ไปดดู เอา
เฮา(เรา)เปน็ ผรู้ บั บาปแทนเขา จับมาขงั ไว้ในหม้อลัวะๆๆ อยู่ง้ันล่ะ สิฟาดขา้ วฟาดนำ�้ หมนู่ ี้

อือ อา้ สมัยนคี้ อ่ ยยังช่วั หน่อย ค่อยยงั ชวั่ หนอ่ ยเพราะว่า ก็หมดเท่ามีปลาไปขงั ไว้ใหเ้ ขากินน่ะ

มตี ลาดอยู่ทางนาออ้ เขากม็ ีตลาด อย่ทู าง ทางนก้ี ม็ ตี ลาด มีไป มีไก่ มีหมูแล้วก็ว่ากนั ไปตามเรื่อง สมัยกอ่ น บ่คอื สมัยน้ี
หมดเมอื งเลยเพิ่นมตี ลาด ภตั ตาคารรา้ นอาหารเหรอมีหมด ซี้ สมยั นด้ี ี ไม่ได้ฆ่าสัตวต์ ัดชีวิตเขา จัดการมาใหเ้ อง ไมไ่ ด้สง่ั เปน็
น(เนอื้ สตั ว)์ แห้ง ปลาตาย บอ่ ึด(ไม่ขาดแคลน) บย่ าก(ไมล่ ำ� บาก) อาหารบริสทุ ธิ์ ได้อยู่ แตก่ อ่ น เออ ซอ้ื หนองปลาเขา ซือ้ ฝายเขา
ปะเนยี่ ไปท้ังจังหวดั ตลาดพ้นู ( โนน้ ) ก็บอ่ ึด(ไมข่ าดแคลน) แตก่ อ่ นเอาปลามาขังไว้ซะก่อนจะค่อยฟาดเข่า(เข้า) หรือวา่
ปลาเขาแชเ่ ย็นมาแลว้ เขาแชเ่ ย็นมาแลว้ ใช้ตเู้ ย็น เขาใช้ตูเ้ ยน็ ลงแขกกนั ถ้าว่าตัวมาคดิ เบิ่ง(ด)ู อดีตที่ผ่านมา
ไม่กเ็ อา ไมก่ เ็ อารถไปส่ง รถคอนเทนเนอร์เขาใหญๆ่ เนาะ(นะ)
เกณฑ์มาแลว้ ไปลงที่ ไหน กร็ ุมกัน มาเอาปลาท่ีตายแล้ว โอ้ย เรานี่ไม่ใชท่ �ำบาปน้อยๆ ฆ่าเปด็ ฆ่าไก่ ฆา่ หมู
เขาแชเ่ ยน็ มา มแี ต่งการแต่งงาน เนยี่ หมูตาย เป็นตัวๆ วัวตายเป็นตวั ๆ เอา
เออ นก่ี ็ยังพอดี ใจกบั เน้อ พวกเราไม่ได้ฆา่ แต่วา่ คนอ่ืน มาเลย้ี งแขก โอ้ เปน็ ระยะเนยี่ โอ้ ตายแลว้ นล่ี ่ะอย่างวา่ มาบวช
เป็นคนฆา่ ก็บริสทุ ธ์ิโลด นับวันนับวา่ ผูน้ กี้ ็ไดก้ นิ กบั เขานะ เขา เป็นระยะกร็ ้จู ักเร่ืองราว โอ้ มนั เปน็ อยา่ งงีเ้ อง ชาวโลกเรา
ก็เอาเข้ามาสง่ เนยี่ ปลา ปลาที่เขาแช่เย็นมาแล้ว มปี ลาอะไรตอ่
๒๘ อะไร ปลา ปลาๆ อะไร หิมะ ปลาหิมะนำ้� แขง็ น้�ำเขิงแชม่ า เขา มาอกี แลว้ หนอ เพิ่นบอกแมเ่ พ่ินมาจากทางไหน ไปก่อนนะ ๒๘
เอามายงั ไงได้ไง หรือจะมาเคร่ืองบิน ซะก่อน แชม่ าในต้เู ครื่อง พวกเดียวกนั บ่ คนละหมู่ เอ้าๆ บ่เป็นหยงั หรอก อะ่ เพ่ินจะ
บิน แล้วเอาลงแล้วปะเนยี่ ก็ไปแยง่ กัน ตลาดแยง่ กนั รุมซื้อเอา กลับ เออ
ผู้ใดมเี งนิ เขากซ็ ้อื กักตนุ ไว้ มคี นเขาชว่ ยอยู่ ถ้าไมไ่ ด้สั่ง ไมไ่ ดส้ ง่ั
เขาท�ำมาเอง ทางวดั ไปเอาก็ไดอ้ ยู่ ทางวดั ก็ไปเอาตลาดเขาพนู้ นั่นแหละพวกเราเป็นชาวพุทธ ต้องพยายามใหบ้ ริสุทธ์ิ
( โนน้ )ละ่ อืม ปลาแชน่ ้�ำแขง็ หอยแชน่ �้ำแข็ง แชเ่ ยน็ มาหมด ให้ทำ� บุญสนุ ทานกนั ทำ� อะไรๆ กด็ ี แต่งการแต่งงานกด็ ีหาแต่
ของท่ีตายเหลา่ น่ันแหละมาเลยี้ งกัน อยา่ ไปโงม่ นั อ่ะ ไม่อด
ไมไ่ ด้ส่ังเขาหรอก เขาหามาเอง รถคอนเทนเนอรม์ า เขาส่งเอง

เรียบรอ้ ยบ่ได้ฆ่า ดี สมัยเราเป็นโยมอยพู่ ้นู ( โน้น) โอ้ย 5



หลวงปทู่ ่อน ญาณธโร ๒๕ สิงหาคม ๒๕๕๖
วนั อาทิตยท์ ่ี ๒๕ สิงหาคม ๒๕๕๖ เวลา ๑๓.๐๐ น.

ณ วัดศรีอภัยวัน ต.นาออ้
อ.เมอื งเลย จ.เลย

๒๙
หมดแล้ว จะเวา่ (พูด)แล้ว เปน็ ธรรมเนยี มของชาวพุทธ
ท้ังหลาย ไม่วา่ พระ ว่าเณร อบุ าสก อุบาสกิ าท้ังหลายกเ็ หมือนกัน
มาด้วยกัน นดั หมายกนั นดั หมาย วันน้นั จะไปท่ีน่ันๆ นัดหมาย
กนั แล้วกม็ าตามความนัดหมาย เออ

น้�ำใจลูกหลานไทย นำ�้ ใจประเสริฐ ๒๙
งามลำ�้ งามเลิศ หาดไู ดย้ าก ในโลกโลกาแลหนา
1
งามหน้า งามตา งามกริ ิยา งามมารยาท
งามเชื้อ งามชาติ งามวาสนา
งามจติ งามใจ งามในศรัทธา

เหลือกนิ เหลือใช้ ไหลมาเทมา ให้รำ�่ รวยมหาศาล
ซ้ืองา่ ยขายคลอ่ ง เข้าตามทำ� นอง ครองธรรม

2 แหไ่ ปๆ น่ันน่ะมันมาชวนเอาหมู่หนี เพิ่นชวนเอาหมู่หนจี ากกระเปา๋ ๒๕ สิงหาคม ๒๕๕๖
แตว่ า่ อย่าไปทจุ ริตเขา เอาแตข่ องบริสุทธิ์ ไดม้ าเป็นของ เรา เพราะการพนนั น่ันอย่างหนงึ่ กนิ เหล้าอย่างหนึง่ อ้า เลน่
บริสทุ ธ์จิ ึงใช้ ถ้าไดม้ าในของไม่บริสุทธ์ิ อย่าเอาไปใช้ มนั จะมา การพนันอย่างหนึ่ง ทำ� ให้เสีย ให้กระเป๋าเราแบนไป หมดไป ๒๙
ชวนเอาหม่หู นี มันจะมาเอาชวนเงนิ ท่ีบริสทุ ธ์ขิ องเราหนีไป หาก เท่าไหร่คราวนี้ คราวหนา้ กเ็ อาอกี ไมห่ ลาบ ไมร่ ู้จักวา่ ของไมๆ่
ถา้ มนั ไดข้ องบริสทุ ธิ์ จึงเก็บจึงกำ� เอาไว้ ฝากไวเ้ ปน็ หลักเป็นฐาน บริสุทธ์ิ เพ่ินไมใ่ ห้เอามาใช้ อันนหี้ ลวงปูห่ ลา้ (หลวงปู่หล้า เขมปัตโต)
ก็จะเจริญรุ่งเรืองดว้ ยทรัพย์ศฤงคาร บริวาร แก้วเกา้ นวรัตน์ เพ่ินบอกอยู่ อยา่ นะลกู หลานเอย อยา่ ไปฟงั อ้า คำ� บ้าน คำ� เมอื ง
ท้ังหลายท้ังปวงน่ะ มันก็ไหลมาเทมาเอง เพราะเราได้มาในความ เขาสับส่อ(สบั ปลับ) เลยเหน็ เขา เฮ้ตรงไหน ก็ไปกบั เขา เอา เอา
บริสทุ ธิ์ ของนข้ี องบริสุทธ์ิ เอาจากหัวใจแท้ๆ มาท�ำ ถา้ เอาของ สักหนอ่ ยแน่ บางทีมนั ออกมา เฮอะๆ จะๆ ได้เงินได้ทอง นะ่ เนย่ี
บริสทุ ธิม์ า มาท�ำบญุ น่ันแหละมนั จะมาชวนเอาหมหู่ นี อ้า มาชวน ความอยากของเราน่ันแหละ มนั พาให้หมูห่ นี ให้ทรัพยส์ นิ เงิน
เอาหมูห่ นขี องไมบ่ ริสทุ ธ์ินะ่ เอาแต่ของบริสทุ ธ์ิ มาใชม้ าจา่ ยอะไร ทองในกระเปา๋ เราร้อน เดอื ดรอ้ น หายาก มาดว้ ยความเหนอื่ ย
กด็ ี ถ้าไปฉอ้ ไปฉล ไปโกงเขามา อะไรในทำ� นองน้ี มันด้นิ มันรอ้ น ยากล�ำบาก รับจ้างรับไว้ อา้ ท�ำงานท�ำการเหงื่อไหลไคลยอ้ ย
มนั มาชวนหมหู่ นี อา้ ของไมบ่ ริสทุ ธม์ิ ันมาชวนเอาหมู่หนี หนีไป หามายากเหลอื เกนิ กค็ วรเกบ็ มันไว้ อย่าให้มนั ดิน้ ๆ อยากได้
ชิปหายไป มวี ิธีมาเอาหมู่ หมมู่ าเอามนั ไป ชื่อว่าโกงเขามา ฉ้อฉล อยากรวยๆ ไมส่ มอกสมใจ อา้ ถา้ ไปคดิ อย่างนั้นนั่นแหละ ความ
เขามา กระบัด(ฉอ้ โกง)เขามา ไมบ่ ริสุทธิ์ เราไม่ได้ของบริสทุ ธิ์ ไป คดิ อย่างนนั้ มันพาให้มาเอาหมหู่ นีไป ไม่ ไม่ได้สมเปา้ ปรารถนา
ไว้ในกระเปา๋ เรา ในกระเป๋าของเรามันด้นิ ยุกยิกๆ อยากจะ อยาก วางลงไปทีไร ตั้ง ๑๐๐ ๒๐๐ ๕๐๐ ๑,๐๐๐ ๒,๐๐๐ ๓,๐๐๐ ลงไป
จะไป เฮอะๆ เออ มีหลายอยา่ งท่ีมันมาชวนหมู่ มา ไปซอ้ื หวย ตัวไหนมัก(ชอบ)หลาย ตัวนั้นมันก็ชวนเอาหม่ไู ปหลาย พอ เฮอะ
กนั หนา ไปซ้ือเบอรก์ นั หนา ฝนั อยา่ งนๆ้ี คงจะรวย อมื อา้ เออ เวลาออกมา หนา้ เหลอื งไปเลย หนา้ เห่ียวไปเลย โอย้ ว่า
จะได้ บ่ได้จอ้ ยวะ่ เฮย้ หนีไปจอ้ ย อ่ะ ชวนเอาหมูไ่ ป ไดม้ าในทาง
๒๙ ที่ ไมช่ อบ ประกอบกจิ การไมถ่ ูกต้อง เปน็ มิจฉาชีพ เป็นอาชีพที่
ไม่บริสทุ ธ์ิ มันไม่หวงเทา่ ไหร่ ถา้ เงนิ ทองท่ีเราหามาดว้ ย ดว้ ย
หยาดเหงอื่ แรงงาน กร็ ู้จักกระเหม็ดกระแหม่ รจู้ ักเกบ็ หอมรอม
ริบเอาไว้ แพง(สงวน)เอาไว้ อยา่ ให้มนั ไหลหนเี ทหนี เออ

อยา่ ไปฟงั คำ� บ้านคำ� เมือง เพ่ินสับสอ่ (สับปลับ)เดอ้ 3
ถ้าฟงั ความอ่บี ่ฮู้(ร)ู้ มันเสยี ซู้ผมู้ ัก(ชอบ)กนั เด้อ

4 มนั ๆๆ ดึงดูดเอาไป เอาหมไู่ ป นแ่ี หละขอให้ทุกคนไดย้ ิน ๒๕ สิงหาคม ๒๕๕๖
เออ มันไหลหนี เทหนี อนั นข้ี อฝากดว้ ย อยา่ ไปฟังคำ� ยุ จากเสยี งนแี้ ลว้ ไปจำ� เอา จำ� เอาไว้มันจะดึงดดู เอาไป ดูดเอาเงนิ
ใหร้ �ำ ตำ� ใหร้ ่ัว ยวั่ ใหแ้ ตก แยกให้ออก มนั เป็นอย่างงนั้ อ้า ความ หนจี ากกระเป๋าเราไป อ้า ไม่ไปคดิ เสียดายทีหลงั หรอก โอ้ย เสีย
อยาก ถา้ มคี วามอยากหลาย มันก็ไปหลาย อยากรวยหลาย มัน เงินให้เขาน่ี ๕๐๐ เสียเงินไปนี่ ตั้ง ๑,๐๐๐ ๒,๐๐๐ ๓,๐๐๐
ก็ไปหลาย เอาสกั ๑,๐๐๐ ๒,๐๐๐ ๓,๐๐๐ ไว้ ตัวน้ีชอบใจเหลอื ตวั ไหนท่ีชอบใจหลาย ตัวนั่นละ่ มนั ดงึ เอาหลาย ดงึ เอาเงินจาก
เกิน หึ อยใู่ นปากของเรามันกย็ งั ไหลไปอยู่ ไหลไปเทไป เออ กระเปา๋ เราไป ถ้าไมช่ อบ ไม่ ไม่เล่น ไมช่ อบ เขาวา่ อะไรก็ไม่เลน่
เนย่ี เว่า(พดู )ไปแลว้ น�ำ้ ตาล นำ�้ น้�ำผ้งึ มาแลว้ ไมช่ อบ น่ัน ไม่ใหม้ ันดึง มนั กด็ ึงไปไมไ่ ด้ เอาไปไหน เอาไปเกบ็
(ฉนั นำ�้ ) เอาไว้โน่นละ่ เออ ไว้ได้อยอู่ ย่างเกา่
ของไมค่ วรประเคนก็อย่าประเคน ถ้าประเคนไว้ กินให้
หมดภายใน ๗ วนั มนั กนิ ไม่หมดสิปะเนย่ี ท�ำไง แจกหมแู่ จก ได้มนี ้อยก็ใช้นอ้ ยคอ่ ยบรรจง
พวกกิน ชว่ ยกันใหม้ ันหมด เพราะมันรับประเคนมาแล้ว ถา้ รับ ถ้ามนี อ้ ยใชม้ ากเกินประมาณ น่ะ มนั จะยากลง
ประเคนมาแล้วกินไดภ้ ายใน ๗ วนั ขวดหนึ่ง ขวดหนึ่งมนั กินไม่
หมดสิปะเนย่ี เออ มันก็เป็น เหนอื่ ย จนลงๆ เพราะการเลน่ หวยเล่นเบอร์ อ้า เลน่ ๒๙
นสิ สัคคีย์ ของนัน้ เปน็ นสิ สคั คยี ์ บัตรเลน่ หวย อ้า มันดงึ เอาหมู่ไป นั่นอย่างน้ันละ่ อย่าไปฟังค�ำ
ของเกบ็ ขา้ มวนั ขา้ มคนื ไป มนั เดอ้ อมื เทวดามาบอกซะกอ่ น เทวดามาบอกซะกอ่ น อา้ ตวั
นัน้ เด้อ ตวั นเี้ ด้อ เทวดามาบอกในฝัน
๒๙ นสิ สคั คยี ปาจิตตีย์
เทวดาจัญไร กม็ ายุให้รำ� ต�ำใหร้ ่ัว 5
ปาจิตติยัง ยว่ั ใหแ้ ตก แยกใหอ้ อก ใหล้ ูกแทงหนกั
มนั เกิน ๗ วัน รับประเคน ได้ ๗ วันอยา่ งนอ้ ย ผูท้ ี่
ไม่รูจ้ ักวินยั ก็เกบ็ ไวเ้ กนิ ๗ วนั ก็ยงั กนิ ไปเร่ือยอย่แู นะ่ กินของ
ไมบ่ ริสุทธ์แิ ล้ว ของมันเกิน เออ ก�ำหนดกาลมนั สตั ตาหะ อา้

6 มีน้อยใชน้ อ้ ยค่อยบรรจง ๒๕ สิงหาคม ๒๕๕๖
อันนขี้ อฝาก อย่าไปฟงั ค�ำฝนั ปรุงของตัวเอง อยา่ ไปฟัง ถ้ามีน้อยไปใช้มากมนั จะยากลง
คำ� เลา่ ลอื ของตวั เองของผู้อื่นเขา อืม ใจของเราน่ันแหละ เป็น
ทรัพย์สมบตั ิเดิมๆ เรา หายากเหลอื เกนิ หยาดเหง่อื แรงงานน่ะ มนั จะลำ� บากตัวเอง แถก(ด้นิ รน)ไป ไปไหนทุกวนั นี้ เสีย
เราทำ� งานเหงอื่ ออกทกุ วันๆ แลว้ ก็ยังจะมาเสียคำ� ยุ ค�ำยุยง เงินท้ังนั้นแหละ เสียเงนิ ค่ารถ เสยี เงินคา่ หวย คา่ อะไรเสยี ไป
ผอู้ ื่นเขา มันจะเปน็ ยงั ไงล่ะต่อไป ออกมาแลว้ มนั ได้แต่ โอ้ยๆ เรื่อยๆ คดึ (คิด)เสียดายตามภายหลัง กค็ ึด(คดิ )เสียดายอยู่ นกึ
อยนู่ ั่นแหละ อา้ ผิดตัวเดียว ผิด ๒ ตัว ผิด ๓ ตัวไป น่ันแหละ เสยี ดายตังค์ไหมล่ะ นกึ เสียดายตงั ค์ไหมละ่ โอ้ย ถา้ ร้อู ยา่ งน้ีไม่
เรียก มันจะไหลไปเทไป ไหลมาเทมา ให้ๆ กระเหม็ดกระแหม่ ซอ้ื สักกะใบ อ้า จะไดเ้ งนิ ไว้ใช้สอยนะ ในส่งิ จำ� เปน็ สง่ิ จำ� เป็น
อนั นห้ี ลวงปู่หลา้ (หลวงป่หู ลา้ เขมปัตโต)เพิ่นสอน

ไม่ควรซ้อื ก็อย่าไปพิไรๆ ซือ้
อย่าไปพไิ รซ้ือให้เป็นม้อื เป็นคราวท้ังคาวหวาน

อา้

ถ้ามีน้อยใช้นอ้ ยคอ่ ยบรรจง
ถ้ามนี ้อยใช้มากมันจะยากลง

อืม ให้กระเหมด็ กระแหม่เอาไว้ เก็บง�ำเอาไว้ ใช้ไปบญุ กุศล
หลวงปหู่ ลา้ (หลวงป่หู ล้า เขมปัตโต) เพิ่นสอนลกู ศษิ ยล์ กู หา อย่างน้ีไมเ่ ปน็ ไรหรอก มารวมใสข่ ันใหห้ ลวงปู่นี่ ก็เป็นเงินหลาย
๒๙ ไม่ใหย้ ินดี ในการเล่นหวยเล่นเบอร์ ไม่ยินดี ในการพนนั ทกุ ชนดิ หมื่นอยู่ปะเนยี่ หลายพันเหรอ อนั นเี้ ก็บ อืม เกบ็ เข้าตู้ ใชจ้ า่ ย ๒๙
เพิ่นไม่ใหแ้ ตะต้องมันเลย เพิ่นเวา่ (พูด)เรื่องของเพิ่นเอง ไปซ้อื เฉพาะเจดีย์ อยา่ งอ่ืนอยา่ ไปใชจ้ ่ายมัน เออ ไม่จำ� เป็นอะไรหรอก
ลอตเตอรี่กับเขา อมื ซ้ือเขามาแล้วตวั เดียวก็ไมถ่ ูก ไมม่ ีสกั ตัว อืม เนย่ี ๆ เขาที่เอาเงิน เขามีอยู่เนย่ี ๆ วิหารเจดีย์ เจดีย์ เปน็
อย่ใู นหวยล่ะ ไม่มี นี่ เราฝันไปหรือเขาบอกมา เช่ือความเขลา เงนิ ตั้งเปน็ พันๆ ล้าน
ปัญญาของเรา ฝนั ของคนมันจนตัวเอง ระวงั ๆ ให้ดีๆ ให้ อมื โอ้ มนั ไม่ใชธ่ รรมดานะ ถา้ ไม่ กระเหมด็ กระแหม่
กระเหม็ดกระแหม่ ใหเ้ ก็บ ให้ก�ำ จะได้ไหนมาให้เขา เขาเอาค่าแรงงานเท่าน้ันเทา่ น้ี ไมม่ จี ่ายทำ� ไงละ่
7

8
เขาจะมาร้ือเอาของเราไปเนาะ(นะ) อืม ใหม้ ันจบซะกอ่ นจึงค่อย
ใช้ ดว้ ยประการฉะน้ี
(สาธุ) พอแล้ว เฮอะๆ จำ� ไว้ จอื่ (จดจ�ำ)ไว้
มีน้อยใช้นอ้ ยค่อยบรรจง
ถา้ มนี ้อยใช้มากจะยากลง
อืม ทุกขเ์ ราเอง เป็นหนเ้ี ป็นสินเขา เวลาเขามาทวงเพิ่นหรอก
จึง น่ัน อ้า อันนเ้ี อาไปแจกครบู าอาจารย์ เพิ่นกินขา้ วบอ่ ิ่ม
ให้รับพรก็ให้แล้ว อะไรก็ให้แลว้ อา้ ให้ไปหมดทุกอยา่ ง
แลว้ โอ้ มารถหลายคนั นะเนยี่ ทั้งพระ ทั้งเณร เปน็ เงินคา่ รถ
เทา่ ไหร่ หรือเหมาเขามา

๒๙



หลวงปูท่ ่อน ญาณธโร ๑๒ ักนยายน ๒๕๕๖
คณะศรทั ธาธรรม ไหวพ้ ระ ท�ำบุญวดั ที่ ๙
วนั พฤหัสบดที ี่ ๑๒ กันยายน ๒๕๕๖ เวลา ๑๓.๐๐ น.

ณ วดั ศรีอภัยวัน ต.นาอ้อ

๓๐อ.เมืองเลย จ.เลย

โอวาท มันไมม่ โี อวาท หนา่ เออ ไม่มโี อวาท เทศนด์ ีเอง
เขาก็จับอยู่ตอ่ ไอ้แถวกรุงเทพกรุงไท โรงพยาบงพยาบาล
มหาวิทยาลัยท่ี ไหน เขาดงึ ไปเลย ดงึ ไปเลย กเ็ อาปัญญาที่มอง
เรา เอาเราๆๆ ในกรุงเทพฯ น่ี มเี จา้ ฟ้า เจา้ คุณ นับตั้งแต่
สมเดจ็ ฯ มา สมเด็จฯ น้ัน สมเดจ็ ฯ น่ี มาเทศน์ใหฟ้ ัง แล้วเราจะเอา ๓๐

บ้านนอกไปเทศน์ในกรุงนท้ี ำ� ยงั ไงอะ่ เออ อ่ะ หลับตาสู้เอา ไม่มี
อะไรหรอก ชาวพุทธทั้งหลาย พวกเราเป็นชาวพุทธ ผ้นู ับถือ
พระพุทธเจา้ นบั ถอื พระธรรม นับถือพระสงฆ์เปน็ ที่รัตนตรัย
1

2 โลภโมโทสนั ๑๒ ักนยายน ๒๕๕๖
พระรัตนตรัยของเรา จุดประสงค์ของชาวพุทธทั้งหลายก็ไมม่ ี
อะไรอีก นอกจากเร่ืองขัดเกลาจิตใจตวั เองเท่านน้ั แหละ ขัดเกลา อยากเก็บ อยากก�ำ อยากกอบ อยากโกย อยากโกง
จิตใจตัวเองให้บริสุทธผ์ิ ุดผอ่ ง อมื เช่นว่า เออ อะไร ขัดเกลา อยากกิน อยดู่ ้วยกันเอารัดเอาเปรียบกนั เหลา่ นี้ มนั เกิดจาก
เครื่องขัดเกลา ความโลภท้ังนัน้ เลย อ้า ถ้าฆ่าความโลภไดแ้ ล้วอย่เู ปน็ สุข
ฆา่ ความโลภ ฆ่าความโกรธ ฆ่าความหลง ฆ่าความอจิ ฉาริษยา
ทานงั เทติ สลี ัง รักขะติ ภาวะนานงั ภาเวตตะวา ภายในหัวใจเราลงไปแล้ว เรากเ็ ป็นคนซอ่ื ซอื่ สตั ย์สุจริตต่อหมู่
เอกจั โจ สคั คงั คจั ฉะติ เอกจั โจ โมกขงั คจั ฉะติ นสิ สงั สะยงั คณะและในวงการของเราทกุ วงการน่ันแหละ ฆา่ ความโลภ
ฆ่าความโกรธ ฆา่ ความหลงไดแ้ ลว้ ทุกวงการนน้ั อยู่รว่ มกันอยา่ ง
แค่เนยี้ ความประสงค์ของชาวพุทธท้ังหลาย ให้มี สนั ติสุข วา่

ทานงั เทติ สีลัง รกั ขะติ ภาวะนานัง ภาเวตตะวา นัตถิ สันติปะรงั สุขัง

เป็นเคร่ืองขัดเกลาจิตใจใหส้ ะอาดหมดจดจากอาสวกเิ ลส ความสขุ อ่ืนยง่ิ กวา่ ความสงบไม่มี อืม แปลว่าไม่มแี หล้ว
เออ เครื่องเศร้าหมองอยู่ในหวั ใจเรา ถ้าขัดเกลาวนั น้ีใหด้ ีแลว้ (จริง ทีเดียว) นตั ถแิ ปลว่าไม่มี สันติความสงบสุข ไมม่ ี อย่างอ่ืนไมม่ ี
ปัญหาเรื่องอื่น ไมม่ ีปญั หา เออ สบายมาก ถา้ หากเอา ทาน ศลี ถา้ ฆ่าความโลภ ความโกรธ ความหลงได้แล้ว อยูร่ ่วมกนั อยา่ งพ่ี
ภาวนาเข้ามาขัดเกลาใจตัวเองอยู่แล้ว อยา่ งนอ้ ง อย่างสายโลหิต
อ้า เกดิ ความสบายข้ึน ไมม่ ีปัญหา เรื่องอื่นไมม่ ปี ัญหา ฟงั อ้า อันนัน้ อยูเ่ ลยเรื่อยๆ ฟังเปดิ อยู่เร่ือยๆ เปิดเร่ือง
ท้ังการบ้านการเมอื งก็ไม่มีปญั หา อา้ สบาย เบากายสบายจิตดี การต่างประเทศ เราฟงั อยู่ทางศาสนาได้ขา่ ววันนแ้ี หละ ปกครอง
ไมม่ ที ุกข์โทษทางอ่ืน ที่มาปรุงใจเราให้ออกจากศลี ธรรมออกจาก บา้ นเมือง จะปกครองบ้านเมืองบริสุทธยิ์ ุติธรรมอยา่ งดีได้ก็เอา
๓๐ พระรัตนตรัยไมม่ ี ความโลภ ความโกรธ ความหลง เหลา่ นเ้ี ปน็ ธรรมของพระพุทธเจา้ เขา้ ไปปฏบิ ตั ติ ามศลี ธรรม ศีล สมาธิ ๓๐
ปัญหา ทำ� ให้อยู่รว่ มกนั ไมม่ ีความสขุ ไม่มีความสงบสุข ถ้ามีความ ปญั ญาเป็นเคร่ืองขดั เปน็ เคร่ืองเกลาจิตใจใหส้ ะอาด ไมล่ อุ ำ� นาจ
โลภอยู่ในหัวใจ การปฏิบตั ิงานทางอื่นกอ็ าจจะเกิดเป็นทุจริตข้นึ แก่ความโลภ ไมล่ ุอ�ำนาจแก่ความโกรธ ไมล่ ุอำ� นาจแกค่ วามหลง
มา เปน็ ทจุ ริตขน้ึ มาไดเ้ พราะความโลภ ท�ำใหป้ ฏบิ ตั ิงานไม่สะอาด เหตทุ ี่จะมปี ญั หาเกิดขึ้น กเ็ พราะเรื่องความโลภ ความโกรธ
เท่าที่ควร เพราะความโลภ ความหลงเนยี่ ทับ ทำ� อะไร กท็ �ำอะไรลงไป ปฏบิ ตั งิ านอะไรกด็ ี
3

4 เงินทองก็นอกใจกนั อีก ไดเ้ งินไดท้ องมาจากทางไหน เกบ็ ซอ่ นไว้ ๑๒ ักนยายน ๒๕๕๖
ถ้ามีทจุ ริตเกิดข้ึน ก็เรียกว่ามีความโลก ลอุ �ำนาจแกค่ วามโลภถงึ ซุกไว้ อา้ ถ้าหากคิดไว้ไกลๆ นู้นล่ะ คดิ ไว้ไกลๆ นู้นละ่ หากไม่
ไดท้ �ำงานทจุ ริต ไม่บริสุทธยิ์ ุติธรรมเท่าท่ีควร แล้วมีปัญหาไหม ม่ันคงเมือ่ ไหร่ เราจะไดม้ ีเงินมีทองส่วนตวั บา้ ง อะไรท�ำนองน้ี
เออ ถา้ มีความโลภเกิดข้นึ แม้บริษทั ห้างร้านท้ังหลาย พอ่ คา้ ไมใ่ ชๆ่ อยา่ งงัน้ ผ้นู ับถือพระรัตนตรัยเนยี่ ซอ่ื สตั ย์ สจุ ริต บริสุทธิ์
พ่อขายทั้งหลาย เออ สงั คมของเราจะเป็นยังไง มีความกินแหนง ยตุ ธิ รรมแนะ่ ในการเงินการทองใช้จ่ายอะไรๆ มอี ะไรจ่าย อะไร
แคลงใจกัน กเ็ พราะความเอารัดเอาเปรียบกนั นแ่ี หละ ผ่านความ ใชอ้ ะไร บริสุทธิ์ใจ เปดิ อกให้กันดูได้ เออ ไม่ ไม่กนิ แหนงแคลงใจ
โลภพาให้เอารัดเอาเปรียบหมู่ ความโกรธจะเกดิ พยาบาทอาฆาต ว่า คผู่ วั ผวั เมยี ไมไ่ ดแ้ บง่ หัวใจใหผ้ อู้ ื่นเลยมีคนเดียวเทา่ นี้
กนั ข้นึ ธรรมดามันก็เป็นไปอยา่ งง้นั เปน็ ไปตามสายของมนั แมก้ ารค้าการขายรว่ มกนั อะไรๆ การงานอะไรๆ กเ็ หมือนกัน
ถ้ามีความโลภ มคี วามโกรธ มคี วามหลง มอี คติ ลำ� เอียงแลว้ ทุกอย่าง เปดิ เผยใหก้ นั ฟังทุกอยา่ ง อา้ ไมป่ กปิดกันเลย เออ
ปฏิบัตงิ านกผ็ ิดไปแหละ ผิดออกจากท�ำนองคลองธรรม เฉออก แลว้ กอ็ ย่ดู ้วยกนั อยา่ งมคี วามสุข
ไปนอกลู่นอกทาง อา้ นอกลูน่ อกทางปฏบิ ัตผิ ิดจากการงาน
ทุกอยา่ ง เออ เออ กท็ ำ� ใหส้ ังคมวุน่ วาย ไม่บริสทุ ธ์ิใจ ทำ� งาน นัตถิ สนั ตปิ ะรงั สุขัง
รว่ มกันไมบ่ ริสทุ ธิ์ใจเลยเมื่อละ่ เอ้ โอว้ า่ นตั (ถ)ิ เออ ส้วู า่ ความ
บริสทุ ธิย์ ตุ ิธรรมเนยี่ เปน็ เพิ่นไวว้ ่า ความสุขอ่ืนยง่ิ กว่าความสงบไม่มี ความแตกแยกสามัคคี

นตั ถิ สนั ตปิ ะรัง สขุ งั ซงึ่ กันและกนั ปกครองเฉพาะครอบครัวของตัวเองก็ ปกครอง
ไมอ่ ยู่ แล้วคนนอกเหนือจากครอบครัวของเราออกไปละ ซื่อสัตย์
อยรู่ วมกนั อยา่ งเหน็ อกเหน็ ใจ ไมน่ อกใจกัน แม้ภายใน หรือเปล่า ถา้ จะซ่ือสัตยก์ ็ซ่ือสตั ย์ บริสทุ ธิ์ ยตุ ธิ รรม กนั ขึน้ ไป
ครอบครัวของเรากเ็ หมือนกนั ถ้านอกใจกนั ออกไปแล้ว นอกลู่ หมดท้ังหมดทกุ ฝ่าย
นอกทางกันมีอะไรเกิดข้ึนละ่ โอ้ย มปี ญั หา ยงุ่ เหยงิ ผหู้ ญงิ เพราะอยา่ งนน้ั หลวงปเู่ อาหลกั อันนล้ี ะ่ มาบริหารงาน
นอกใจผ้ชู าย ผู้ชายนอกใจผู้หญิงไป การเงนิ การทองท้ังหลายก็ ทำ� งานใหญ่ๆ อยู่เดี๋ยวน้ี ทำ� งานใหญ่ๆ สรา้ งเจดียข์ ึ้นตอ่ กบั
๓๐ ร่ัวไหลสิปะเนย่ี รายรับรายจ่ายไม่บริสุทธ์ผิ ุดผ่อง เออ สามีไป วิหาร ตอ่ เปน็ พืน้ เดียวกนั ไป ใชเ้ งนิ ต้องเป็นลา้ นๆ แต่วา่ เขาก็ ๓๐
ได้รับเงินรับทองมาจากทางอ่ืน ก็ไม่แจ้งให้ภรรยาทราบ ภรรยา เมตตาหรอก ต้งั รอ้ ยกวา่ ล้าน ๑๒๐ ๑๓๐ ลา้ นหรืออะไรนั่น
ไปไดร้ ายรับรายจา่ ยทางอื่นมา ก็ไมไ่ ด้แจ้งให้สามีทราบ ยงั มา แหละ โอย้ มันจะมากเกนิ ไป จะหาเงินไมท่ ัน ลดลงมานอ้ ยเถอะ
อ๊บุ อิ๊บ ภาษางา่ ยๆ เขาว่าอุ๊บอิ๊บกัน ไมแ่ จง้ ความสะอาดใหก้ นั ฟงั ลดลงมาๆ ถ้าเอา ถ้าเอาหลายหลวงปู่ไมม่ ที างได้อ่ืนแหละ อ้า
นอกใจกัน แมแ้ ต่ภายในหวั ใจกนั นอกใจกันอีก เร่ืองทรัพย์สนิ มีแตห่ าไปเทศนน์ ัน้ ไปเทศน์นห้ี วงั จะบอกแต่บุญไปอยา่ งงัน้ ละ่
5

6 เพราะฉะนัน้ งานใหญ่ๆ ทุกบาททุกสตางค์ เราก็ไปเก็บ ๑๒ ักนยายน ๒๕๕๖
มันจะทันหรือไม่ทันแน่ะ พากนั ลดลงมาๆ จาก ร้อยกว่าลา้ น เก็บหมดทกุ อยา่ ง เขา้ บญั ชี ใหห้ มด ถา้ จะเบิกจะจ่ายเรื่องอะไรๆ
๑๒๐ ๑๓๐ โอ้ ลดลงมาๆ อา้ เหลืออยู่ ๑๐๙ ลา้ นแล้วก็ลดลง ก็ตอ้ งแจ้งรายจ่ายมา อา้ เรากจ็ ่ายตามต้องการ ไมไ่ ด้เกบ็ ไมไ่ ด้ก�ำ
มาอกี เป็น ๑๐๘ ลา้ นปะเนย่ี ถ้าเอาๆ ลดอกี ไม่ได้ละ่ หลวงปูเ่ อย มี ไปตรวจดูบัญชี มี บัญชีท่ีฝากไว้ ฝากไว้ในธนาคาร เขาเลื่อน
เพราะว่ามนั แพง ของมันแพง ตี(เสา)เข็มแต่ละต้นน่ี แพงมาก มาที่ศาลากลางก็มนี ะ บัญชีมาอยทู่ างศาลากลางกม็ นี ะ ทาง
ใชอ้ ฐิ หนิ ปนู ทรายทุกอย่าง มนั มีแต่ของแพงๆ ลดอกี ไมไ่ ด้ ธนาคารรับผิดชอบ ไปอยู่ธนาคารทั้งหลาย เขารับผิดชอบไป
ลดให้ ๑๐๘ ลา้ น เอาละ่ แต่มันเหลอื บ่ากวา่ แรง ก็เอาละ่ ขนาด อยากทราบวา่ ทางวัดได้เงินมาจากไหน ก็ไปดเู อาในบญั ชีนนู้ ล่ะ
เนยี้ หาทันกจ็ ะได้จ่าย หาไม่ทันนท่ี �ำยงั ไงล่ะ เปน็ หนก้ี ันเนาะ
(นะ) อา้ เป็นหนกี้ ันเอา ก็...คนเดียวหรอก เปน็ โยมมคี นเอามา ไม่ได้เกบ็ ไมไ่ ดก้ ำ� ไม่ได้กอบ ไมไ่ ด้โกย ไปทางอ่ืนเลย
ใหอ้ ยเู่ ร่ือยๆ ๒ แสน ๓ แสน ๔ แสน ๕ แสนก็มี

แต่ต้นเสาอะ่ มันต้นหน่ึง ตน้ หน่งึ ๆ มันตง้ั ๕๕,๐๐๐ มีเกบ็ อา้ เอาไว้ใช้จา่ ยในเร่ืองการก่อสรา้ ง เออ เรื่องค่าฝนื
ขึ้นไป ต้น ๒ มนั ตีลงลึก ตลี งจนถงึ บาดาลนู้น อ้า เพราะฉะนั้น ค่าไฟ ค่าโทรศัพท์ พัดลมอะไรทั้งหลายท้ังปวง กม็ ีมาหลายอยา่ ง
๓๐ ตอ่ ตน้ เสามนั มนั กห็ ลายต้นขนึ้ มาอย่างน้ี แตช่ ่างเถอะ อันนก้ี ็ โรงครัว โรงอาหาร เล้ียงแขกเลีย้ งคนกม็ ีอกี จา่ ยอกี เหมือนกนั ๓๐
พอหาได้หรอก ก็พอถไู ถ่กันได้ อา้ ความภาระอันหนักนล้ี ุล่วงมา ท่ีมกี ร็ ายจ่าย ก็พอคุ้มปาก คมุ้ ทอ้ ง คมุ้ หมู่ คุม้ พวกได้อยู่ ไม่เก็บ
แล้ว ลดมาอยู่ เด๋ียวนมี้ าลดอย่เู ท่าไหร่ ๑๐๘ ลา้ น เดี๋ยวนกี้ ล็ ด ไม่กำ� ไม่กอบ ไมโ่ กย ไมโ่ กง ไมก่ ิน เงนิ ของการกอ่ สรา้ งเอาเข้า
จาก ๑๐๘ ล้านลงมาแลว้ เออ อยู่ลงมาถึง ๕๐ ๖๐ ลา้ นไหม บญั ชีก่อสรา้ งใหห้ มด ให้เอามาใสต่ ู้น่ันล่ะๆ ถึงวนั เวลามา ธนาคาร
มนั ลงไหม อ้า มนั ลดลงมาๆ เร่ือย จา่ ยไปเร่ือย ลดมาเร่ือย มาเปิดเอา นบั ยอดเขา้ บญั ชี เออ เท่านลี้ ะ่

ความซือ่ สัตยข์ องเรามอี ยู่ก็ได้รับความสนบั สนนุ จาก
ศรัทธาเจา้ ภาพ ทางกรุงเทพฯ บา้ ง ตามจังหวดั อ่ืนบ้าง เพ่ินมา
ช่วยเหลอื อยู่ ก็ธรรมดาเรากเ็ ดนิ ทางมา เพิ่นเอารถมา เมือ่ เชา้ เนยี่
เพ่ินมาจากจังหวัดอะไร เมอ่ื เชา้ เนยี่ มาจาก จากกรุงเทพฯ...
อบุ ลฯ... อา้ ศรี ศรีสะเกษมากันหลาย เออ เพ่ินก็มาใส่ตู้ให้
อนั นแ้ี หละความบริสทุ ธ์ขิ องการกอ่ สรา้ ง อมื เออ นี่ โอ้ วันน้ี
เพ่ินจะหามาให้อกี น่ันแนะ่

7

หลวงปู่ทอ่ น ญาณธโร ๑๑ ุตลาคม ๒๕๕๖ ๓๑
วนั ศกุ รท์ ่ี ๑๑ ตลุ าคม ๒๕๕๖ เวลา ๒๐.๐๐ น.

ณ วัดปา่ ม่วงไข่ ต.สานตม
อ.ภูเรือ จ.เลย

๓๑

เปน็ การดี เป็นการถกู ต้องแล้ว ฟงั พระเจริญปริตตมงคล
ครบสูตรไปแลว้ วนั นจี้ ะเลา่ เรื่องบางอยา่ งให้เข้าใจสักหน่อย
เพราะวา่ เราเกดิ มาในโลก มคี วามอุปถัมภ์บ�ำรุงจากพ่อ จากแม่
ต้งั แตว่ ันเขา้ ถงึ ปฏสิ นธิมา อ้มุ ท้อง อยูก่ ่ีเดือน ๙ เดอื นนเี่ ตม็
กำ� หนดแลว้ แตบ่ างคนก็ ๑๐ เดือน พระสวี ลนี ่ันเพิ่นอย่ใู นทอ้ ง
แมต่ งั้ ๗ ปีนะ ในทอ้ งแม่ต้งั ๗ ปนี ะ่ แม่อุ้มอยู่อยา่ งงัน้ นะ
เกดิ เปน็ พระสีวลีขึน้ มา เกดิ ขนึ้ มาก็ไมใ่ ชธ่ รรมดา

1

๓๑ 2 มปี าฏิหาริย์ เดนิ ไปกรอกน้�ำ เดินไปเอง ไปกรอกนำ�้ มา ไม่ไดเ้ ดนิ ไดเ้ หมอื นทา่ นหรอก อมุ้ แมอ่ ุ้มไปอ้มุ มาซะกอ่ น ๓๑ ๑๑ ุตลาคม ๒๕๕๖
ถวายพระ อืม อ้า กรอกน�้ำใสแ่ กว้ ใสเ่ หยือก ใสข่ วด ใสอ่ ะไรที่
มันมนี ะ่ คนท้ังหลายก็ โอ้ยๆๆ เดก็ นอ้ ย มองตามวา่ จะล้มไป แลว้ ก็ จึงใหญก่ ล้าหน้าบานขน้ึ มา จึงใหญโ่ ตข้นึ มาตลอดปลอดภัย
เฉยๆ นะ่ ผ้มู ีบญุ วาสนา สมบรูณ์แล้วทั้งหลาย บารมสี มบรูณ์ มา
แลว้ ทั้งหลาย ย่อมมปี าฏหิ าริยข์ นาดน้นั พระพุทธเจา้ ของเราก็
เหมือนกัน ทา่ นเกิดขึ้นมา ก้าวไปได้ ๗ ก้าว กา้ วไปได้ ๗ กา้ ว หยำ�้ (เคี้ยว)ข้าวคายบาย(จบั )ขา้ วป้อน
เดนิ ไปเฉยๆ ไปเฉยๆ ยกมือขน้ึ นวิ้ เดียว อือ ยกมอื ขนึ้ นวิ้ เดียว เล้ียงดอู ุม้ ชู มอี ะไรงอแงเวลาไหน ก็เอานมยดั ใส่ปาก
เปน็ ชาตสิ ุดท้ายเราแล้ว เราไมเ่ กิดอีกแลว้ ความเกดิ เปน็ ทกุ ข์ ใหด้ ดู นมอยูน่ นั้ กเี่ ดือนกป่ี ี ถงึ จะเลกิ จากการกนิ นมแม่แมอ่ ุม้
ทุกขม์ าก อมื ไม่ได้ทกุ ข์แต่เรา แม่ก็ทกุ ข์ดว้ ยเหมือนกนั อมุ้ ท้อง แม่พาไปมาแล้ว ขี้ออกมาแม่รังเกยี จไหม ไม่รังเกยี จ เยีย่ วออก
ตง้ั ๙ เดอื น ๑๐ เดอื น อนั นั้นอยูใ่ นทอ้ งแมต่ ั้งกป่ี ี เฮ้อ นาน มาชา่ งมัน ซกั เอา ตบ๋ (ซกั )เอา ท�ำความสะอาดเอา ท้ังขี้ทั้งเย่ยี ว
มากอยูใ่ นท้องแม่ แก่แล้ว บารมแี กแ่ ลว้ จงึ ค่อยออกมา ไม่ล้ม ออกมาพรอ้ มกนั กม็ เี วลาทอ้ งเสยี เวลาท้องเสยี แลว้ ไม่ได้นอน
ไม่หกล้มเลย เดนิ ไปได้เลย อืม นั่นผมู้ ีบารมแี กก่ ลา้ มันเปน็ แหละ แม่ไม่ได้นอนแหละ พ่อแมม่ บี ุญคณุ ตอ่ เรา เพิ่นจึงยกยอ่ ง
อยา่ งงน้ั เพราะฉะนนั้ คุณพ่อ คุณแม่ เปน็ ผ้เู ล้ยี งดูอุ้มชเู รามา ให้เปน็ พระ เป็นพระ แม่กเ็ ป็นพระ พ่อกเ็ ปน็ พระของลูก เลี้ยง
เวลาท�ำบญุ ใหญ่ๆ ควรอทุ ิศ กลั ปนาผลที่เกดิ จากการกระทำ� ดูอมุ้ ชู เล้ียงมาพาใหญโ่ ตข้ึนมาได้ อกี ได้บวชเรียนเขียนอ่านใน
คร้ังนี้ ให้แกผ่ ูบ้ ังเกิดเกลา้ เราดว้ ย ผ้เู ลี้ยงดอู ุ้มชเู รามา ศาสนาอกี ด้วย

นกี่ ็เป็นบุญใหญโ่ ตของพอ่ ของแม่เหมอื นกันแมก่ ็ไม่ได้
ห่วงใยสแิ ค่น้นั อมื หว่ งใยอยู่ ๒ คนแล้ว มลี กู อยู่ ๒ คนผู้ชาย
ได้บวชให้พ่อ ใหแ้ ม่อกี ดว้ ย มาสรา้ งวดั วาศาสนา เป็นถิ่นเป็น

3

๓๑ 4 ได้ที่พ่งึ ของประชาชนอกี ด้วย ประชาชนท้ังหลาย มาอีก ก็เป็นเพม่ิ พลังใจ ใหพ้ อ่ ใหแ้ มอ่ ีก พอ่ แม่กม็ กี �ำลังใจมาก๑๑ ุตลาคม ๒๕๕๖๓๑
หลกั เปน็ ฐาน แลว้ ก็บวชตามลกู ชายดว้ ย พอ่ จนตาย ไดม้ าเผาอยูท่ ี่วดั ดว้ ยกัน
ก็มเี คารพเลอ่ื มใสนับถอื ไมใ่ หล้ ำ� บาก ทุกข์ยากล�ำบากยงั ไงญาตโิ ยม น่ะนะ แมก่ ็เหมอื นกันบวชเปน็ ชีมา อายุได้ ๙๐ ปี แกก่ วา่ เราอกี
ก็ไม่ท้งิ ดูแลอยู่อย่างง้ันล่ะ อืม เพิ่นก็เป็นใหญเ่ ปน็ โต บวชมา หลายปีอืม นั่นความลำ� บากยากแคน้ ใดๆ แบกค�ำแพง(แก้วตา
จนไดเ้ ป็นพระเถระ ผ้หู ลักผู้ใหญ่เป็นที่เคารพนับถอื ของประชาชน ดวงใจของพอ่ แม)่ แบกหาม กลัวจะลูกจะไมม่ ีอยู่มกี นิ ทุกข์ยาก
ท่ัวไป ทุกจังหวดั มาแลว้ ก็ต้องไปเรียกอาจารย์ขนั ต(ี หลวงพ่อ ลำ� บาก บุกเบิกอะไรๆ ไร่นาสาโทอะไรๆ ทกุ ขข์ นาดไหนก็บ่วา่ ขอ
ขนั ตี ญาณวโร)ซะกอ่ น เป็นกราบอาจารยข์ ันตซี ะก่อน อาจารย์ ใหล้ ูกปลอดภัย ขอให้ได้เปน็ ท้าว เป็นโท เป็นร่มโพธ์ิ รม่ ไทร เลี้ยง
พุธ(หลวงพอ่ พุธ ฐานโิ ย) หลวงพอ่ พุธ เหมือนกนั องค์หนง่ึ อยู่ ลูกมาพาลูกใหญ่ ด้วยหยาดเหงื่อแรงงานจริงๆ คิดดูสิ คดิ ดูให้
ทางโนน้ เป็นเนอ้ื นาบญุ ของโลก ดีๆ สิ พวกเราทกุ คน เปน็ อยา่ งงน้ั กันทกุ คน พ่อแม่เลย้ี งดอู ุ้มชู
เราลำ� บากขนาดไหนอึออกมา ทา่ นข้ีเกียจรังเกยี จไหม เย่ียวออก
อะนตุ ตะรัง ปุญญักเขตตัง โลกสั สะ มาขี้เกียจรังเกียจไหม มันตบ๋ (ซัก)ได้ ท�ำความสะอาดได้หรอก
ช่างมนั เถอะ หาอะไรๆ ซะกอ่ น กนิ จนอิ่มซะกอ่ น จึงจะไปช�ำระ
เพ่ินว่าเปน็ เนื้อนาบุญของโลก ผู้ใดได้สงเคราะหส์ งหา ทำ� ความสะอาดให้ ขนาดนนั้ นะ ลูกผู้มบี ญุ คณุ ระลกึ ถงึ ตรงน้ีให้
ตามมตี ามได้ บญุ ไม่น้อยเลย บญุ มีมากไดอ้ ปุ ถมั ภบ์ ำ� รุงผบู้ ังเกิด มากๆ ระลึกถึงพอ่ แม่อุม้ เล้ียงดูอมุ้ ชเู รามา ต๋บ(ซกั )ผา่ (ผ้า)ขี้
เกล้า เตม็ ความสามารถ ของตนๆ ที่ ไดบ้ วชเป็นพระ เปน็ เณร

5

๓๑ 6 แล้ว จะได้เปน็ พระเจ้าแผน่ ดินแทน ทางเนย่ี อ้า พอ่ ตายเท่านน้ั ละ่๑๑ ุตลาคม ๒๕๕๖๓๑
ต่ี(แยก)ผ่า(ผา้ )เยี่ยว ข้ีมูกออกมาขี้เกยี จไหม ไม่ข้ีเกยี จ ไม่รังเกยี จ ตายแลว้ พอ่ ตายเท่าน้ันล่ะ ลูกของตัวเกดิ ข้ึนมาเอง ลูกพระเจ้า
เอามอื ชว่ ยออกให้ หายใจไมอ่ อก อชาตศัตรู เกิดขึน้ มาไปเปน็ ผู้ชาย เขาทูลอะไร
พระเจา้ พมิ พิสารเลี้ยงลูกมา เวลาลูกหายใจไม่ออก เอา
ปากดดู จมูก เอาปากอมจมกู แล้วดูด ปื๊ดๆๆๆ คายออก ดูด เจ้าหนา้ ที่จะทลู เร่ืองไหนก่อน จะทูลเรื่องพระบิดาสวรรคต
ปด๊ื ๆ คายออก ถ้าตนั ดัง(จมกู ) เวลาไหนหายใจไมส่ ะดวก พอ่ แม่ก็ ในเรือนจำ� แลว้ ไมเ่ ป็นมงคล หรือทลู ทูลเร่ืองลกู เกดิ กอ่ น
ตอ้ งเปน็ ผู้รเู้ อง อ๋อ ท�ำยังไง พ่อ พระเจา้ พิมพิสารอมจมกู ลกู ดีๆ แล้ว ลูกเกิดวันนนั้ เอาว่าทูลเรื่องมเหสคี ลอดบุตรเปน็ ชาย เทา่ น้ันล่ะ
ดดู ป๊ืดๆๆ ขี้มูกอยูใ่ นมันสมองหรือในรูจมกู มันตนั ออกมาหมด ตาแจ้งจ่างป่าง(สวา่ ง)ขึ้น โอ้
หายใจไดส้ ะดวกสบาย ขนาดนน้ั น่ะ อืม แตว่ า่ ได้ ฟังคำ� ของผู้
ยุยง มผี ้ยู ุยง ให้ฆา่ พระบิดาซะ เราก็จะได้เปน็ ใหญเ่ ป็นโตขน้ึ มา
เปน็ เจ้าเมือง เปน็ อะไรนะมา เพิ่นสบื ทอดมรดกไดก้ ว้างขวาง เรา
จะเป็นศาสดา จะปลงพระชนม์พระพุทธเจ้าซะ ฆ่าพระพุทธเจา้
แล้ว เรากจ็ ะได้เปน็ พระพุทธเจา้ แทนนะ นแ่ี หละความเหน็ ผิด อืม
ความเห็นผิดเพราะกิเลสมนั เกิดขึ้น ความอยาก อยากเปน็ ใหญ่
อยากเปน็ โต ได้เปน็ พระเจ้าแผ่นดนิ ถ้าพ่อยังมีชีวิตอยู่ เราก็
ไมม่ โี อกาสไดค้ รองแผ่นดิน ไมม่ ยี ศถาบรรดาศกั ด์อิ ะไรเลย หูหนาตามดื จะฆ่าพระบิดาซะ บัดน้ี เขากท็ ลู คำ� ตอ่ ไป
กน็ ั่นแหละ ท�ำสามารถปลงชีวิตของพระเจา้ พมิ พสิ าร ด้วย เอาว่าพระบิดาของฉนั เป็นยังไง พระเจ้าพิมพิสารเพ่ินเป็นยังไง
การทรมานเอา อมื จับไปขังซะก่อน ขังแล้วไมใ่ หก้ นิ ขา้ ว ไมใ่ ห้ สวรรคตแลว้ เจ้าขา้ ตายแลว้ ตายเวลาเดียวกบั คลอดนะ จะมา
กินน้�ำ เดนิ จงกรมเฉยอยู่ ไปดเู วลาไหนกย็ งั เดินจงกรมอยู่ เกิดเปน็ ลกู หรือเป็นอะไรอกี ตอ่ ไป อมื ตายแล้ว ตายเวลาลูก
ส่ังให้เจา้ หนา้ ที่เอามีดไปกรีดฝ่าพระบาท ให้เป็นบาดเป็นแผลซะ คลอดจงึ ค่อยมสี ติ รู้ตวั วา่ ปดั โธ่ คณุ ของพ่อยงั ไม่ได้ตอบแทน
ยังจะเดนิ จงกรมไม่ได้ อมื ใหอ้ ดขา้ วอดน�ำ้ แม่เอาขา้ วไปส่งใน อะไรเลย หาเร่ืองใสร่ า้ ยปา้ ยสี ในคำ� ยุยงของพระเทวทัต ยยุ ง
เรือนจ�ำ ก็ห้ามไมใ่ หแ้ มไ่ ป เอาข้าวเอาน้�ำไปฝากเพิ่นก็ไมไ่ ด้ จะ ให้ฆา่ พระบิดาซะ แลว้ ก็ได้เป็นพระพุทธเจ้าแทน อมื ไดๆ้ เปน็
ขังทรมานให้ตาย พระเจ้าแผน่ ดนิ ปกครองแผ่นดินแทน เราก็จะฆา่ พระพุทธเจา้ ซะ
เออ น่ี ยกตัวอย่าง คนสมัยครั้งพระพุทธเจ้า อืม มีพระเจา้ ทำ� ลายพระพุทธเจ้าให้สนิ้ พระชนมซ์ ะ เราก็จะได้เปน็ พระพุทธเจา้
อชาตศตั รนู ลี่ ่ะ ฆา่ บิดาของตนเอง อมื ท่านกแ็ ตง่ การแตง่ งาน แทน ปกครองพระเจ้าพระสงฆ์แทน อย่างเนยี่ ความเหน็ ผิด
ไปล่ะปะเนย่ี ใหญโ่ ตมาแลว้ แตง่ งานแต่งการ มคี รอบมีครัว นดิ หนอ่ ยเท่านน้ั น่ะ เหน็ ผิดนดิ หน่อยเทา่ นั้นน่ะ

7

๓๑ 8 ด้วยความยุยงของผอู้ ่ืน เพราะวา่ บิดาสนิ้ พระชนม์เวลา ก็มาเยยี่ มดู เวลาเหน็ ... แหงนหนา้ เห็นพระพุทธเจา้ มา เทา่ น้ันน่ะ๑๑ ุตลาคม ๒๕๕๖๓๑
เดียวกันกบั ลกู ชาย พระโอรสเกดิ ขนึ้ มาเปน็ ผชู้ าย ความรักก็เลย ขอบชู า อา่ พระผมู้ ีพระภาคเจ้าดว้ ยดูก(กระดกู )คาง เอาคาง
มาอยู่กบั ลกู ชาย ความอาฆาตมาดร้ายพยาบาทพระพุทธเจา้ นน้ั แหงนข้นึ อยา่ งเนย่ี อ่ะ แผ่นดินก็กระสบู เอาเลยไป น่ันเธอ
ไม่เชื่อ ไม่เชื่อแล้ว ไม่ ไมน่ ั่นแล้ว พระเทวทัตยุยงใหเ้ ราทำ� บาป พระเทวทัต ยังระลกึ ไดเ้ วลานั้นวา่ จะได้เป็น พระพุทธเจา้ องค์
กรรม สาหัส สากรรจ์ อืม ในที่สุด กถ็ ูกแผ่นดินสบู เอา พระเทวทัต หนง่ึ เหมือนกัน หรือเป็นพระอรหนั ต์เหมอื นกัน ในชาตติ อ่ ไป
พยายามจะฆา่ พระพุทธเจ้า แต่วา่ ระลึกได้จะไปขอขมาโทษ อืม เพิ่นก็บอกไว้ เออ ไปมหาอเวจีแลว้ เธอยงั เปน็ มีดวงตา
ให้บริษทั ท้ังหลายหาม หามไปกราบไหว้พระพุทธเจ้า ขอขมา มองเหน็ ว่า ต่อไปเขาจะเป็นยงั งั้นๆๆๆ หลายชาตไิ ป โอ้ เธอยงั มี
ลาโทษท่าน ยงั ไม่ได้ถึงวัดเลย ความจงรักภกั ดีเราครั้งสดุ ทา้ ย เคารพเราครั้งสดุ ทา้ ย บชู าเรา
พระพุทธเจา้ ท่านว่า เทวทัตมาแล้ว เออ เธอจะไม่เห็นฉัน ดว้ ยดกู (กระดูก)คาง เท่าน้นั แผน่ ดินกส็ ูบเอาไป นแ่ี หละ อัน
หรอก เธอจะไม่เห็นเราตถาคตหรอก เพ่ินนกี่ บ็ อกอย่างนี้ พอ นสิ ัยอันนัน้ จะไดเ้ ปน็ พระปัจเจกพุทธเจ้า หรือจะเปน็ พระพุทธเจ้า
ใกลๆ้ วัด ใกล้ๆ วัด เอาเราลงที่นเี่ ราจะเดินเอา หมพู่ วกว่าอยา่ องค์ใดองค์หนงึ่ บ่เป็นยงั ง้ันเรี่องมัน อืม
ลงเดนิ ๆ หามไป ไมไ่ ดเ้ ราตอ้ งเคารพพระพุทธเจ้าละ่ ขอลง พอ
เอาลงเหยยี บพื้นดินเท่าน้ัน แผ่นดินกแ็ ยกเอาเลย แยกเอา แลว้ พ่อแม่นห้ี นกั เกง่ิ ธรณี ไผผยู้ ำ� แยงนบ
ดูดลงไป ดูดลงไป พระพุทธเจ้ายงั มเี มตตา เออ หากจะดีเม่ือหน้า เจริญเมื่อหน้า
แผน่ ดนิ สบู พระเทวทัตแลว้ ลงไปแลว้ ถงึ คอถึงคางแลว้
น่ัน ไม่ฟัง เราจะเดินเอา เคารพพระพุทธเจา้ เราได้ทำ� บาปอะไร พ่อแม่นห้ี นักเกิ่งธรณี ไผผยู้ ำ� แยงนบหากเจริญเมอ่ื หนา้
กับทา่ นมากมาย ไปขอขมาลาโทษซะกอ่ น พอยา่ งเท้าลงจาก
คนั หามเทา่ นนั้ แหละ แผน่ ดินแยกเอาเลย แยกเอา ดดู เอาๆๆ อยา่ ไปดหู ม่ินถิ่นแคลนผบู้ ังเกิดเกลา้ อยา่ ไปดูถกู ดูหมิ่น
ขาดูดเอาๆ ขนึ้ หวั เข่า ข้ึนมาบ้นั เอว มอื ก็ดดู ไปด้วย มอื ก็ดูดลง อย่าใหน้ ำ�้ ตาออก พอลกู ว่ายากสอนยาก มันเป็นบาปเปน็ กรรม
ไปข้างล่างแผน่ ดินสบู อย่ทู ี่หนา้ วดั ใกล้ๆ วดั เชตวันน่ะ ที่ จริงๆ เพราะฉะน้นั เราทุกคนก็มพี ่อมีแม่กนั ทกุ คน ควรเคารพ
พระพุทธเจา้ ประทับอยู่ท่ีน่ัน ดงั นเี้ ปน็ ตน้ ถูกแผ่นดนิ สบู ไปเลย นับถือ พ่อแมเ่ หมอื นดังพระ เพิ่นบอกไหวพ้ ระประจำ� ชีวิตเรา
ผูป้ ระพฤติปฏิบัตไิ ม่ถูกทาง จนถกู แผน่ ดินสบู ไปขนาดน้นั คือพ่อ คือแม่
เพราะฉะนน้ั พวกเรามีพ่อมแี ม่ มีผูเ้ รียนรู้อมุ้ ชเู รามาขนาดนี้
อยา่ ไปดูหมิ่นถิ่นแคลน อนั ผมู้ พี ระคณุ เหน็ ปานน้นั ยกตัวอยา่ ง พ่อแมน่ หี้ นักเกงิ่ ธรณี ไผผู้ยำ� แยงนบหากจะดเี ม่ือหน้า
พระเทวทัตแผน่ ดนิ สูบเอาไปตอ่ หน้าต่อตาประชาชน พระพุทธเจ้า
9

๓๑10 ๓๑
๑๑ ุตลาคม ๒๕๕๖

ผู้ใดด่าพ่อด่าแม่ละ่ ประตูนรกเปดิ ไว้แล้ว ประตูนรกเปิด ไม่เปน็ คนหนักแผน่ ดิน แผน่ ดินไมส่ ูบเอาหรอก ดงั ที่แสดงมา
ไว้แลว้ ไวค้ อยแลว้ อืม จะไปนรกอย่างเดียว อืม ถา้ ไปฆา่ พอ่ ฆา่ เปน็ ปกิณณกนัย น�ำไปใคร่ครวญพินจิ พิจารณาด้วยปญั ญา
แม่ตัวเอง (เสยี งเปา่ ลม) ยุงมนั มากัด เป่าเอา มันจะตาย อนั ชาญฉลาดของตนๆ เองเถดิ อัปปมาทธรรม ไมม่ ีความประมาท
ตั้งอกตั้งใจประพฤติปฏบิ ตั ิบูชาคุณของพอ่ ของแมใ่ หม้ ากๆ
เพราะฉะนนั้ เราทั้งหลายเปน็ ชาวพุทธ นับถือพระพุทธเจา้ เพิ่นมีบุญคุณ
นบั ถอื พระธรรม นับถอื พระสงฆ์ เปน็ สรณะ ให้เอาจริงเอาจัง
กับพระพุทธ พระธรรม พระสงฆ์ ตายเป็นตาย ปฏิบัตบิ ชู าเอา ทกุ ข์ยากปากหมอง
ให้ได้ กเ็ ปน็ ผู้เจริญ อยู่ในโลกก็เปน็ ผูเ้ จริญ (เสียงเปา่ ลม) เจริญ ขนาดไหนเพ่ินทนเอา ปา่ ไหนรก น้�ำไหลท่วมท่ีเลิง(ท่ีล่มุ
ไปเรื่อยๆ ในอาชีพการงาน ทุกสิ่งทุกอยา่ ง หน้าที่การงานท่ีเล่า กวา้ งใหญ่แต่ไม่ลกึ มีน�้ำขังตลอดป)ี เอาทกุ อย่าง พ่อแมเ่ อาทกุ
เรียนศึกษามา ทางครู ทางรัฐบาล เพิ่นกจ็ า้ งผูส้ อนเดก็ ใหเ้ ป็น อยา่ งเพื่อใหล้ กู มอี ยมู่ ีกนิ เพ่ือใหล้ ูกมีชีวิตอยู่ ลำ� บากขนาดไหน
เดก็ ดี ถ้าผู้ใดไดด้ ่าพอ่ ด่าแมแ่ ลว้ มนั เปน็ บาปเป็นกรรมตดิ ตาม อมื โอ้ย เพ่ินมโี ครงการสงเคราะห์อนเุ คราะห์ ตวั ของเราเอง ลกู
ตนไปทุกภพ ทุกชาติ อมื เปน็ แนวกีดกันมรรคผลนพิ พานน้ี หลานเราเกดิ มา เพ่ินกอ็ ุ้มเอา ดแู ล ต๋บ(ซกั )ผ่า(ผ้า)ข้ี ต่ี(แยก)
ด้วยไปตกนรกหมกไหม้ ใช้ชาตอิ ยอู่ ยา่ งงน้ั เป็นบาปเป็นกรรม ผา่ (ผา้ )เยยี่ ว ไมข่ ี้เกยี จ ไมร่ ังเกยี จแตอ่ ยา่ งใด ท่านเหลา่ น้นั เป็น
อนั นขี้ อฝากให้ทุกคนๆ พระ เพิ่นวา่

จงใสใ่ จดแู ลพ่อแมข่ องตวั เอง อย่าเปน็ คนว่ายากสอนยาก 11
ใหพ้ อ่ แมเ่ บาอกเบาใจ ถ้าท�ำใหพ้ ่อแมเ่ บาอกเบาใจได้กช็ ื่อว่า

๓๑12 อาหเุ นยยะ ปุคคะโล จะ

บคุ คลเสมือนพระอรหันต์ คอื พ่อกบั แม่ เปน็ พระของเรา
ยกไว้ที่สูง กจ็ ะเป็นผูเ้ จริญงอกงามในข้อวตั รปฏิบัตทิ ั้งทางคดี
โลกและทางคดีธรรมทกุ ประการ รับประทานวิสชั นามา ก็ยตุ ิ
โดยเวลา เอวังกม็ ดี ว้ ยประการฉะนี้



หลวงปทู่ อ่ น ญาณธโร ๑๓ ุตลาคม ๒๕๕๖ ๓๒
วนั อาทิตยท์ ่ี ๑๓ ตลุ าคม ๒๕๕๖ เวลา ๑๗.๐๐ น.

ณ หอ้ งประชมุ ช้นั ๒๒
อาคารศูนยก์ ารแพทยว์ ิชัยยทุ ธ

๓๒โรงพยาบาลวิชัยยทุ ธ

น่าโมทนาเหลือเกิน พากนั มาอาราธนาศีล อาราธนาธรรม
ให้ทา่ นเปน็ ผนู้ ำ� เป็นผู้แสดง แสดงแล้วไมร่ ับฟังปะเนยี่ ไมไ่ ดย้ นิ
ไม่รู้เรื่อง มันก็แสดงฟรีๆ นะสิ อมื เพราะฉะนั้น ไมม่ ีเรื่องอะไร
ที่จะคยุ กันหรอก เอาเรื่องศลี เรื่องธรรม ที่เราได้อาราธนาไป
แล้วนี้ อาราธนาแสดงศีล ใหศ้ ลี อาราธนาแสดงธรรมใหเ้ ขา้ ใจ
ถ้าเราไมต่ ้ังใจ แล้วมนั ก็ไมเ่ ข้าไปในใจ มนั เข้าไปในหวั ใจไม่ได้
มันจะไปไหนมนั ออกไปข้างนอก ออกไปทางอ่ืน ไปคิดถึงบา้ น
คดิ ถงึ ชอ่ ง คดิ ถงึ สมบัตพิ ัสถาน คิดถึงลกู ถึงหลานเขาจะทะเลาะ

1

๓๒ 2กนั หรือเปล่า อ้า คดิ ไปทำ� ไม เวลานเี้ ราบันทึก เราจะบนั ทกึ เอา ตวั เอง อันเปน็ ที่พึ่งทางจิต ทางใจ อนั ประเสริฐจริงๆ ถ้าเรา ๓๒
ธรรมะน�ำไปประพฤติปฏิบัติ ใหม้ นั ไดเ้ ต็มเมด็ เต็มหนว่ ย อยา่ ใหม้ นั ถือจริงๆ ก็จะไดร้ ับผลจริงๆ เออ ถา้ ท�ำเลน่ ๆ น่ะ ไมไ่ ด้รับผล
ขาดตกบกพรอ่ งได้ เอาจริงเอาจังกับศีลกับธรรมแหละ เราได้ นะ อา้ ถ้าเราถือจริงๆ หรอกไมม่ ีอะไร ๑๓ ุตลาคม ๒๕๕๖
อาราธนา เราได้รับจากพระคุณเจ้าแล้ว พระคุณเจา้ ก็ให้ให้ศีล
ใหธ้ รรมแลว้ ถ้าเราไมร่ ักษา เอาไปแล้วไม่รักษามนั กข็ าดศีล ถ้าผเี ขา้ เจา้ สงิ ก็ นะโม ตสั สะ ข้นึ
ขาดธรรม ขาดจากศลี จากธรรมแล้ว เรียกว่าไมม่ ีที่พึง่ ทางใจ ภะคะวะโต อะระหะโต สมั มาสัมพทุ ธัสสะ ๓ จบ
ไมม่ สี รณะที่พงึ่ ทางใจ เพิ่นว่า
เปา่ น้�ำใหก้ นิ เอาแค่นนั้ นะก็ใช้ได้

ตสิ ะระเณนะ ตสิ ะระเณ(นะ) ผีท้ังหลายมนั กลวั กลวั พระพุทธเจ้า กลวั พระธรรม กลัว
ตสิ ะระณะคะมะนัง นฏิ ฐติ งั พระสงฆ์ ถ้าเอาพระพุทธ พระธรรม พระสงฆเ์ ป็นสรณะท่ีพ่ึง
ท่ีระลึก ท่ีนับถอื ของขา้ พเจ้าทั้งหลาย จะไมถ่ อื สงิ่ อ่ืนเปน็ ที่พึ่ง
มนั ก็หมดเทา่ นั้นแหละ เพ่ินใหแ้ ล้วสรณะ ไตรสรณคมน์ ขอพระสงฆจ์ งจ�ำไว้ว่า ขา้ พเจา้ นเ้ี ปน็ อบุ าสก ข้าพเจา้ นเ้ี ปน็ อบุ าสิกา
มีพระพุทธ มีพระธรรม มีพระสงฆเ์ ท่าน้ัน เปน็ สรณะอนั ประเสริฐ ผู้นบั ถือพระพุทธศาสนา อย่างม่ันคงตงั้ แตว่ ันนเี้ ป็นต้นไป
ทำ� ให้มนษุ ยอ์ ยู่ร่วมกันอย่างมคี วามสขุ เพราะตา่ งคนต่างมสี รณะ ตราบเท่าส้ินชีวิต ให้ต้งั ใจอย่างน้ัน เวลารับศลี ถา้ มารับเลน่ ๆ
ที่พ่ึง ที่ระลกึ ที่นบั ถือ ท่ีเคารพ ที่กราบไหว้ เราไม่มจี ิต...เจตนา ไม่มคี วามตั้งใจ ยุงกัด ยงุ กนิ ฟรีๆ ไปเร่ือยๆ ตีไปเร่ือยๆ ตบยุง
จะท�ำลาย ให้ขาด ใหศ้ ลี ขาด ให้สรณะขาด ขาดจากใจเราก็ได้ ตบแมลงต่างๆ ที่มาบินรบกวนเรา แนะ่ ฆา่ สัตวแ์ ลว้ มันจะยัง
ถ้าไปเกดิ ป้อย(ด่า)หา่ ด่าผีกนั เขา้ เรียกผี กินตบั กนิ ไต ผีกินไส้ หรือเปลา่ ล่ะ ศลี ท่ีรับไปล่ะ มันจะไมม่ ีติดตวั เราเลย โดดหนแี ล้ว
กินพุงมึงเอยเรียบ ภตู ผีปศี าจนะ่ มนั กินตับ กนิ ไต กนิ ไส้ กนิ พุง โดดหนจี ากตวั เราแล้ว ศีลธรรมไมร่ ักษา หาวา่ พระพุทธไม่จริง
เพราะฉะนน้ั พวกเราจงึ ไมม่ ีสติ จงึ ไมม่ ปี ัญญา ไมร่ บู้ าปไมร่ ูบ้ ุญ พระธรรมไม่จริง พระสงฆ์ไมจ่ ริง ไมศ่ ักดสิ์ ทิ ธิ์อะไรเลย ก็ใจของ
อะไร เพราะว่าผีเอาไปกนิ หมด พอ่ แมด่ ่า พ่อแมเ่ รียกผีมากนิ เราไม่ศักดิ์สิทธ์ิเอง ใจของเราไม่ม่ันคงเอง ทำ� ใหข้ าด ให้ด่าง
กินตับ กินไต กินไส้ กินพุง เพราะฉะนั้น เรื่องเบ้ืองตน้ นข้ี อให้ ให้พรอ้ ยอยเู่ ร่ือย นเี่ รียกว่าไม่ต้ังใจจริง ให้ต้งั ใจจริงๆ รับศีลก็
ทุกคนตัง้ อกตงั้ ใจ สมาทานตัง้ ม่ัน อยา่ ใหข้ าด อยา่ ให้ดา่ ง อยา่ ให้รับจริงๆ
ให้พร้อยได้ สรณคมน์ของเรากด็ ีขน้ึ เป็นเคร่ืองปอ้ งกนั ภยันตราย
ไดเ้ ปน็ อย่างดี ตง้ั แต่คร้ังพระพุทธเจา้ ยังทรงพระชนม์ชีพ อยู่ เวระมะณี
ยงั มีชีวิตอยู่ ท่านกแ็ นะนำ� ให้ประชาชนรักษาไตรสรณคมนข์ อง
3

4 ฉีดยาก็ถกู ยา เอายากินกห็ ายเลยน่ัน. เหน็ ไหมว่าศักดิ์สิทธิข์ นาด๑๓ ุตลาคม ๒๕๕๖๓๒
น้นั แหละ มา อา้ รับศลี แลว้
๓๒
นะโม ตสั สะ ภะคะวะโต
เราเว้นจริงๆ เว้นจากการฆา่ สตั ว์ เวน้ จากการลกั ทรัพย์ ตสั สะ
เว้นจากการประพฤติผิดในกาม เวน้ จากการกล่าวโป้ปดมดเทจ็
เว้นจากดืม่ กินสุราเมรัย แนะ่ มันเอาจริงเอาจังนะ จริงๆ

เวระมะณี สกิ ขาปะทงั สะมาทิยามิ อะระหะโต
จริงๆ ไม่มีอะไรแลว้
พระพุทธเจ้าเปน็ พระอรหันต์
พร๎ ัหม๎ า ฯ
เพ่ินกอ็ าราธนาแล้ว อ้า อาราธนาแล้ว ขอใหห้ ลวงปู่นำ� มา สัมมา
แสดง ให้แจ้งใหข้ าว ใหแ้ จง้ ใหข้ าวจริงๆ แหละ สรณะนแ้ี ปล
ว่าท่ีพ่ึง ท่ีนับถอื ท่ีระลกึ เราไมถ่ ือสิง่ อ่ืนเปน็ ท่ีพง่ึ เรานบั ถอื เปน็ ผูป้ ฏิบตั ิดีปฏบิ ัติชอบ
พระพุทธเจา้ นบั ถอื พระธรรม นับถอื พระสงฆ์ ว่าเป็นสรณะท่ี สัมพุทธสั สะ
พึ่งทางใจเราจริงๆ ตายก็ขอใหต้ ายอยกู่ ับ พุทโธ ธมั โม สงั โฆ
นแี่ หละ อา้ ไมต่ าย แมป้ ่วยพะงาบๆ อยู่ ถา้ ใจระลกึ ถึงพระพุทธ พระองคน์ ัน้ เราถอื พระพุทธ พระธรรม พระสงฆ์พระองคน์ ี้
พระธรรม พระสงฆ์เข้า บรรเทาแลว้ หายแล้ว กนิ ยาก็ถูกยา ว่าเป็นที่พงึ่ ท่ีระลึก ที่นับถอื เราไมถ่ อื สิ่งอื่น เราไมไ่ ดเ้ รียกร้อง
หาผี หาสางที่ ไหนมา ผีกินหวั มงึ เอย ผีกนิ ตบั กนิ ไตมงึ เลย
ตม้ ตบั ต้มไต ตม้ ไส้ ต้มพุงมากนั อย่างนน้ั มันจะกินได้ยงั ไง
เป็นคนอยู่ จะมากินตับ กินไต กนิ ไส้ กนิ พุงเราได้ยงั ไง เราก็ได้
ถอื สรณะ วา่ เป็นท่ีพึง่ แล้ว

5

6 นะโม ตสั สะ ภะคะวะโต อะระหะโต สมั มาสัมพุทธัสสะ ๑๓ ุตลาคม ๒๕๕๖๓๒
นะโม ตสั สะ ภะคะวะโต อะระหะโต สัมมาสัมพทุ ธสั สะ
๓๒ ติสะระณะคะมะนัง นฏิ ฐติ งั นะโม ตัสสะ ภะคะวะโต อะระหะโต สัมมาสัมพุทธัสสะ

หมดเท่าน้นั ไมม่ ีอะไรประเสริฐเลศิ กว่าพระพุทธ พระธรรม ขอความนอบน้อมของเราท่านทั้งหลาย จงมีแดพ่ ระผมู้ ี
พระสงฆ์ ขอให้นบั ถือพระพุทธ พระธรรม พระสงฆน์ ้นั เป็นท่ีพง่ึ พระภาค ผเู้ ปน็ อรหนั ตต์ รัสรชู้ อบด้วยพระองคเ์ องพระองค์น้นั
ทางใจ กอ่ นหลับ กอ่ นนอนกร็ ะลกึ ระลกึ นกึ ถงึ นอบนอ้ มต่อ นเี่ ราท�ำความนอบน้อมกอ่ น ทกุ ครั้งทกุ คราวไป จะรับศีลก็
พระพุทธ นอบนอ้ มต่อพระธรรม นอบนอ้ มตอ่ พระสงฆ์น่ะ อา้ ทำ� ความนอบน้อม จะถวายทานกท็ �ำความนอบนอ้ ม จะกลา่ ว
อะไรๆ กท็ ำ� ความนอบนอ้ ม เคารพซะก่อน แม้จะบวชเปน็ พระ
พุทธงั สะระณัง คัจฉามิ เปน็ เณร ก็ต้องทำ� ความเคารพตอ่ พระพุทธเจา้ ท�ำความเคารพ
ธมั มัง สะระณัง คจั ฉามิ ต่อพระธรรม เคารพ ท�ำความเคารพต่อพระสงฆ์ ด้วยความสตั ย์
สงั ฆัง สะระณัง คจั ฉามิ ความจริงซะกอ่ น ไม่ใช่วา่ เลน่ ๆ วา่ ไปตียงุ ไป ว่าไปตีแมลงไป
อย่างนกี้ เ็ ทวดาหวั เราะ ไส้ขด ไสง้ อ โอ้ย พวกนมี้ นั ว่าแต่ปาก
ท้ัง ๓ ไตรแปลว่า ๓ ท่ีพง่ึ อันประเสริฐมี ๓ เท่านั้น ใจมนั ไม่เว้น ใจมนั ไมร่ ับ แม้ว่าใหเ้ ว้น ให้ละ จดจ่อ ระลกึ ต่อ
ที่พึง่ อ่ืนของข้าพเจ้าไมม่ ี ภูตผีปีศาจเราก็ไม่ไดพ้ งึ่ อาฮกั หลักคุณ พระพุทธ พระธรรม พระสงฆม์ ีเท่านสี้ รณะ ท่ีพึ่งของเราเพ่ินยังว่า
เราก็ไมไ่ ดพ้ ่ึง ผีฟ้า ผีแถน ผีแนนตาทอก ตนี จุม้ อลนิ ทุมเหลา่ นนั้
เราก็ไม่ถือ ไมเ่ อิน้ (เรียก)หาด้วย ไม่เรียกหาดว้ ย อนั พระพุทธ ติสะระณะคะมะนงั นฏิ ฐติ งั
พระธรรม พระสงฆ์น่ี เพ่ินเอาอยเู่ ร่ือย ท�ำบุญท่ี ไหน ขน้ึ บ้าน
ใหมท่ ี่ ไหน ท�ำบญุ วนั เกิดตัวท่ี ไหน กม็ าถงึ พระพุทธ พระธรรม 7
พระสงฆซ์ ะก่อน เนยี่ มที ี่พงึ่ อันถาวร ของดีท่ีสดุ อยู่ที่พระพุทธ
พระธรรม พระสงฆ์ เขาไมไ่ ดว้ า่ เฉพาะเราเท่านี้ คนทั้งประเทศ
ถึงพระพุทธ พระธรรม พระสงฆ์กนั ทั้งนัน้ จะทำ� บญุ พธิ ี งาน
ขึน้ บ้านใหมก่ ต็ าม งานแต่งงานสมรสกันกต็ าม งานอะไรๆ ก็
ต้องถึงพระพุทธ พระธรรม พระสงฆ์ซะก่อน นี้ให้รักษาสมกับ
เราตัง้ ใจมา ต้งั ใจมาฟัง ต้งั ใจมาฟังเทศน์ ฟังธรรม เพ่ินกเ็ ลา่ ให้
ฟังอย่างนล้ี ะ่ นะ เล่าพ้ืนๆ ไปกอ่ น กลา่ วท�ำความนอบนอ้ มต่อ
พระสัมมาสมั พุทธเจา้ กอ่ น

๓๒ 8 หมดเทา่ น้ี สรณะทั้งหลายในโลกท่ีพง่ึ ทางใจ มเี ทา่ น้ี ไม่มี ๓๒
อะไรดีเกนิ ไมน่ ับถอื อยา่ งอื่น มีแต่เขาจะซ�้ำเตมิ เอา อ้า เหล้าไห
ไกโ่ ต ไปบวงสรวงเขาไว้ จะเลยี้ งเหลา้ ไหไกโ่ ต เป็นตนเป็นตวั อยู่ ชว่ ยคนมาหลายแลว้ หายใจพะงาบๆๆ อยู่ กน็ กึ อะไรไมอ่ อกแล้ว ๑๓ ุตลาคม ๒๕๕๖
ไปฆ่าตอ่ หน้าต่อตาเขา ดิน้ เขา้ ปด๊ั ๆๆๆๆ ใจจะขาด มนั ก็ด้นิ ด้ี เวลานัน้ เพ่ินไปบอกให้ พุทโธ เดอ้ อา้ ภาวนา พุทโธ หายใจเข้า
อา้ หมเู ห็ดเป็ดไกป่ ูปลาทั้งหลาย มันก็กลัวตาย มันกเ็ อาตัวรอด เปน็ พุท หายใจออกเป็น โธ ก็ได้สติตามระลกึ ตามค�ำท่านสอน
ดว้ ยกัน ด้ินทุรนทุราย แต่ก็ หมดแลว้ เลอื ดในร่างกายเขาปาด นน้ั เอาจนมนั หายใจเขา้ เข้าเปน็ พุท หายใจออกเป็น โธ อยู่
ไปหมดแลว้ ไมม่ เี ลอื ดไปหล่อเล้ียงหวั ใจ มนั จะมีชีวิตรอดยังไงได้ อยา่ งง้ัน แคน่ กี้ ็เป็นบุญ เปน็ กุศลแกเ่ ราได้ ท�ำใหจ้ ิตใจเราเบา
เพราะฉะนน้ั เรามเี ลือด โลหติ ของเรา อยู่ในร่างกายของเรา มนั จาก อ้า จากผี อา้ กินตบั กินไตอะไรมันหายไปได้ ถา้ เราระลึก
เขม้ ข้นหรือเปล่า เลือดจาง ก็มวี ิธีเพิ่มเลอื ดให้อยู่ หมอทั้งหลาย อย่ทู ุกเมอ่ื เช่ือวนั ไมไ่ ดเ้ ผลอ เมือ่ ใดเผลอก็ หากวา่ หลงไป อา้
ฉีดยาเพิม่ เลือดให้ ฉีดยาบ�ำรุงเลอื ดให้ บำ� ... บำ� รุงเลือดแลว้ หลงลืมไป พุทโธ อะ่ นะ่ พุทโธเอย อ้า ธมั โมเอย สงั โฆเอย อา้
บ�ำ... บ�ำรุงลมดว้ ย ลมหายใจก็ให้สะดวก หายใจเข้าก็ พุท หายใจ มารักษาเด้อ
ออกก็ โธ หายเขา้ ก็ พุท หายใจออกก็ โธ นเี่ รียกว่าระลึกอยู่ทุก
ลมหายใจเข้า หายใจออก ให้มนั เปน็ อยา่ งงน้ั แล้วก็จะศกั ดส์ิ ิทธิ์ พุทโธรกั ษา ธัมโมรกั ษา สังโฆรักษา
มาก ปอ้ งกนั ภยนั ตรายไดห้ ลายอยา่ ง อ้า ไม่มี ใครจะมารบกวน รักษาข้าพเจ้า ไม่เรียกมากนิ ตบั กนิ ไต กนิ ไส้ กินพุงก็
และ อ้า เหยยี บย่�ำท�ำลายเราได้ เพราะเราถึงพระพุทธ ถงึ พระธรรม น่ันพลอยแช่งแบ่งเวรกนั คอ่ ย ใหส้ าใจกับความโกรธของตัวเอง
ถึงพระสงฆ์แลว้ อา้ เม่อื ถึงพระพุทธ พระธรรมพระสงฆแ์ ลว้ อยา่ ไปลอุ ำ� นาจกบั ความโกรธ ความโกรธ ความโลภ ความหลง
ก็มขี อ้ วตั รปฏิบตั อิ กี ทำ� วัตรเช้า แนะ่ เพ่ินก็ให้ไหวอ้ ีก ท�ำวตั รเย็น มันพาใหเ้ สยี ศลี ธรรม เสยี ศีล เสียธรรมไปดว้ ย เราปฏบิ ตั ิธรรม
แนะ่ เพิ่นจะให้ไหว้อกี ท�ำอยอู่ ยา่ งง้นั จนเป็นอาจิณ จนชิน จนเคย อยา่ ไปไมเ่ อา หา้ มเอาผีมากินตบั กินไตกนั แล้ว ก็ดา่ กนั อยา่ งง้ัน
สมาทานตงั้ ม่ัน อยา่ ให้มันพลงั้ เผลอ เรียกหาห่า เรียกหาผี
ผีกนิ มึงเอย กนิ ตับ กินไตมงึ เลย อ้า อย่าไปเรียกอย่างง้นั โกรธ 9
ขนาดไหนกอ็ ยา่ เอามาพดู พุทโธ เอา พุทโธ นั้นออกมา บ่เป็น
หยัง บ่เปน็ ภยั ต่อใคร พุทโธ ธัมโม สงั โฆเอย จั่ง(จงึ )มาด้อื แท้
เนอ้ ลูกหลานเอยอย่าด้ือเดอ้ พุทโธ ธัมโม สังโฆของแมข่ องพอ่
จะหลงไป ถ้าเอามาหา่ เอาผีมาเป็นหวั หน้า มนั พล้งั เผลอไป
ทางนน้ั มันจะขลงั ไหม จะดีไหมมัน จะเป็นของดจี ริงหรือ โอ้โฮ

10 ๑๓ ุตลาคม ๒๕๕๖

๓๒ ๓๒

สรณะเศร้าหมอง สรณะเศร้าหมอง ไม่เปน็ ท่ีพงึ่ ทางจิตใจ กำ� จัดภัยได้จริง ไม่ไดว้ ่าเล่นๆ นะถา้ พุทโธ แรงๆ ผีก็ สะเดดิ
ได้แล้ว ตกใจ พวกห่า พวกผี ถ้าไปเอิน้ (เรียก)หามนั มา อา้ มนั ก็ เตลดิ ไปทางข้าง ทางหลัง ทางหน้า ตำ� (ชน)ไม้ ต�ำ(ชน)ไลไ่ ป อา้
นั่นน่ะถา้ เอา พุทโธ บ่เป็นภยั แก่ใครเลย เป็นของดีซะด้วย เปน็ นป่ี ้องกัน สรณะเปน็ เครื่องพง่ึ พาอาศยั
ของวิเศษซะดว้ ย ท�ำให้เราต้ังใจรักษาศีลได้ ทำ� ใหเ้ ราตัง้ ใจภาวนา
ได้ อยู่กับ พุทโธ หายใจเขา้ เป็น พุท หายใจออกเปน็ โธ อย่แู ค่ เอา พทุ โธ เปน็ ทพี่ ่งึ
นัน้ แหละ วนั หน่งึ ๆ หายใจเข้ากร่ี อบ หายใจออกก่ีรอบ อยกู่ บั เอา ธมั โม เปน็ ทพ่ี ึ่ง
พุทโธ เอา สังโฆ เปน็ ที่พึ่ง
พง่ึ ดว้ ย รักษาดว้ ย รักษาความปลอดภัยด้วย ไมเ่ ปน็
หายใจเขา้ เป็น พุท หายใจออกเป็น โธ อันตรายใดๆ ทั้งนน้ั ขอใหจ้ �ำไว้ ระลกึ ไว้เสมอ อยา่ เอามาใช้
หายใจเข้าเป็น พทุ หายใจออกเป็น โธ ของที่ ไมด่ ี อยา่ เอามาใช้ อมื อมื
อยู่แคน่ ก้ี เ็ ป็นอนสุ ติอนั ประเสริฐ เป็นของเลศิ อ้า ในโลก (ฉนั น้ำ� ชา)
ไมไ่ ดธ้ รรมดานะ ของประเสริฐของเลศิ ในโลก อยปู่ ระเทศไหนๆ เอาของดีๆ มาใช้ เอา พุทโธ เอา ธัมโม เอา สงั โฆมาใช้
กน็ ำ� ไปใช้กนั ได้ อา้ เราอยตู่ ่างประเทศ อา้ มาจากมาเลเซยี กม็ ีนะ่ มาบริกรรม เป็นเคร่ืองรักษาความปลอดภัยใหแ้ ก่เราอกี ด้วย
เห็นหน้ามา อ้า เป็นพิธีกรอยู่ในมาเลเซยี จะไหวพ้ ระ จะรับศีล ดีนะ่ เทศนว์ ันน้ีไมไ่ ด้ เทศนต์ ่�ำเทศน์สงู หรือเทศน์อยบู่ น
อะไรกเ็ รียกหา พุทโธ ธมั โม สังโฆและข้นึ กอ่ น มาเลเซยี อินโดนเี ซีย ธรรมมาศธรรมดานลี่ ะ่ หึ เออ เทศน์ ท�ำตามนแี่ หละให้รูจ้ ัก
สิงคโปร์ที่ ไหน กห็ าอนั นแ้ี หละ พระพุทธ พระธรรม พระสงฆ์ ถ้าหากมีความวิริยะ อุตสาหะ พากเพียร ภาวนา ก็กำ� หนดจิต
นแี่ หละเปน็ ท่ีพึง่ ท่ีระลกึ กำ� จัดภยั ได้จริง พุทโธ ธัมโม สังโฆนี่
11

๓๒12ก�ำหนดใจ เขา้ ไปตรวจดูความเผลอ ความหลงของเรา มันจะออก ๓๒
ไปทางไหน เราก�ำหนด พุทโธ ด้อื ๆ อยแู่ ทๆ้ มนั จะออกไปทาง
ไหน อืม เรากำ� กับอย่อู ย่างงนั้ มนั จะออกมาทางไม่ถูกทาง กลัวมนั จะหลง ใหก้ ลบั ไปอกี ซะก่อน ๑๓ ุตลาคม ๒๕๕๖
ในทางที่ ไม่ถูกต้อง พล้งั เผลอไป หา่ กินหัวมงึ เอย ผีกินหวั มึง ตะโจ ทันตา นะขา โลมา เกสา
เอย อย่าไปวา่ นะมันไมเ่ ห็น กนิ ท่ี ไหนหรอก ห่ากินหวั ผีกนิ หัว
บเ่ คยเหน็ ผีกนิ หวั สกั ที ตายแลว้ ก็นอนโคโ่ ลอ่ ยู่ซอื่ ๆ มีแตไ่ ฟน่ะ เพิน่ ใหบ้ อกบ่อยๆ ให้วา่ บ่อยๆ พจิ ารณาบ่อยๆ
ที่เผามัน เข้าเตาอบ ใหเ้ ห็นมนั นา่ เกลียด น่าขยะแขยง อา้ ไม่กลา้ เข้าใกล้กัน
เลย อ้า เวลา ขอโทษเถอะนะ ตดออกมา ผายลมออก อนั นนั้ ก็
มแี ตไ่ ฟน่ันแหละจะเผา จะกนิ กุมจมกู แล้ว ผนู้ ่งั ใกล้ๆ ก็กุมจมกู แล้ว มันๆ เหม็นอะไรมาจาก
กินหวั กินตับ กนิ ไต กนิ ไส้ กินพงุ ไหน หึหึ เออ ตามหา ย่งิ กินทุเรียนเขา้ ไปเยอะๆ ตมึ อันตราย
มากเลย แคอ่ ๊ึกไปละ่ ออกมาเวลาใหมๆ่ กินทุเรียนแล้วเวลามัน
เข้าเตาอบแล้วกเ็ รียบรอ้ ย เสรจ็ ไปหมดทุกอยา่ ง แมแ้ ต่ จะเผยลม ปล่อยลมออกมา หงายเกง๋ ไปเลยแหละ นั่นเหน็ ไหม
กระดูกก็ไม่เหน็ เวลามนั หมดไป อ้า ไฟเตาอบหรือว่าเมรุเผาศพ อ้า เพิ่นยงั บอกใหพ้ ิจารณากรรมฐานทั้ง ๕ อ้า ๕ อยา่ งนี่
เหล่านน้ั ละ่ เขากนิ เขากนิ อย่างน้ี ผีเขาไมก่ นิ หรอก เอาไวจ้ ะมัน เพ่ินบข่ าด บวชพระก็เหมือนกนั บวชเณรกเ็ หมือนกนั เพ่ินกต็ อ้ ง
ก็เนา่ เฉยๆ เบง่ ตวั ขึ้น เบง่ ข้นึ เบง่ ขึ้น ถ้าเก็บไวห้ ลายวันน่ะ มัน ใหก้ รรมฐาน ๕ ซะกอ่ น เป็นเคร่ืองพิจารณา เออ ถา้ หากหมด
ก็แตก แตกปอุ๊ อกมา สมองกแ็ ตก ผิวหนังอะไรกแ็ ตก มนั ๆ ลมหายใจแลว้ ท่านก็ไม่บอกหรอก เบิ่ง(ด)ู เอา เบ่ิง(ดู)เอา ปลง
มนั เบง่ เต็มที่แลว้ มนั กแ็ ตก ไหลเย้ิมออกมา เปน็ ของท่ีสกปรก เอา อะไรจะเกิดข้ึนหมดลมหายใจแลว้ อะไรจะเกิดข้นึ ของอยู่ใน
ที่สุดร่างกาย อนั นเ้ี พ่ินบอกกรรมฐานให้ เออ ใหพ้ จิ ารณา รา่ งกายของเรา มนั ก็แสดงปฏิกริ ิยา ออกมาเองของมัน มนั เบง่
ขึ้นๆๆ เก็บไว้หลายวนั เท่าไหร่ กเ็ บง่ ขน้ึ ๆ ใสห่ ีบก็ กับโลง หีบแตก
ผม ขน เลบ็ ฟัน หนัง
13
เดอ้ เอาละบวชใหม่ๆ เพิ่นก็ใหเ้ ลย ก็ให้

กรรมฐาน ๕
เกสา โลมา นะขา ทนั ตา ตะโจ

๓๒14.มันเบง่ ข้นึ เตม็ ท่ีแลว้ หีบแตก แตกแล้วก็ไหลเละออกมา เออ เหน็ ไหม ถ้าไมบ่ อกอยา่ งนกี้ ็ไม่ได้ดู มแี ตอ่ รอ่ ยอยา่ งเดียว กิน ๓๒
นำ้� ทั้งหลาย น�้ำเลือด น้�ำเหลือง น�้ำหนอง นำ้� อะไรมันเป็นไหล เขา้ ไปหลาย อรอ่ ยอย่างเดียว กินได้หลายเม็ดเสียดว้ ย หลายลอน
เละออกมา คนไปชุมนมุ อยู่ดีๆ กินข้าวอยู่จะเปน็ ยงั ไง เวลาก�ำลัง หลายเม็ด บางทีกล็ ูกหนง่ึ ก็ยงั หมด กินมากๆ เขา้ ไป มันแตก ๑๓ ุตลาคม ๒๕๕๖
เลีย้ งข้าวปลาอาหารกันอยู่ จะเป็นยงั ไง แตกวงเลย ออ๋ มนั เนา่ ออกมา มนั ปล่อยลมออกมาเท่านน้ั กห็ งายทอ้ งไปเลย
มนั เหม็น มนั นา่ เกลยี ด อา้ ใครจะไปนง่ั งมกินขา้ วอยูก่ บั ซากศพ
อย่างง้นั ได้ มันเน่า มันเปื่อย มนั แตกไหลเละออกมา หนังนมี่ ัน อันน้ี ไมไ่ ด้เทศน์ตำ�่ นะเทศนส์ ดุ ยอดเลย เทศนแ์ บบสุดยอด
ก็ไมน่ าน มนั ก็แตกเยิ้มออกมา ไหลเละออกมา แตอ่ อกมาแลว้ กรรมฐานสดุ ยอด อะ่ ฮึ นั่งอยู่ด้วยกนั ถา้ ไปกินอะไรเข้าไปเยอะๆ
มันไม่แตกออกมาต้ังแต่นำ�้ แตห่ นองเฉยๆ กล่ินมันกอ็ อกมา ทเุ รียนมันเยอะๆ สะตอเยอะๆ ผดั สะตอหรืออะไร กินเยอะๆ
ดว้ ย กลิ่นท่ีมันเบ่งเตม็ ที่แล้วมันมีกล่ินนะ มกี ลิ่นเตม็ ที่นะ่ เราก็ อา้ ทุเรียน เออ ใส่นำ้� กะทหิ ลายๆ กินหมดต้งั หลายลอนหลายไต
เวลามันออกมาเปน็ ยงั ไง พจิ ารณาใหด้ ีๆ โอ้โฮ อนั ตราย กินข้าว
พิจารณากรรมฐาน ใหพ้ ิจารณาอยา่ งน้ี อืม เพ่ินบอกใหพ้ จิ ารณา อยู่ดว้ ยกันแตกโตะ๊ เลย แตกโต๊ะหนเี ลย มนั เหม็น เหมน็ มากๆ
บอ่ ยๆ มอ้ื เชา้ ก็พิจารณา มื้อแลง(เยน็ )กพ็ ิจารณา เวลาไหนท�ำวตั ร อย่างงัน้ อย่างนเ้ี พ่ินบอกว่าเทศนก์ รรมฐาน กรรมฐาน พจิ ารณา
ไหว้พระแล้วกต็ อ้ ง อ้า พจิ ารณากรรมฐาน พจิ ารณากรรมฐาน ร่างกายของเราให้เปน็ กรรมฐาน อา้ ในร่างกายของเรา มันเหม็น
ในรา่ งกายของเรา ถา้ เราไมอ่ าบน้�ำชำ� ระ เหง่ือไคล ไวเ้ สมอเสมอ มันเนา่ ขนาดไหน กนิ ขา้ วกินปลาแลว้ ใหมๆ่ ไม่ได้แปรงฟนั สฟี ัน
มนั จะนงั่ ใกลค้ นอื่นไดห้ รือเปลา่ ตด ขอโทษเถอะ ตดออกมา อะไรเลย เวลาไปพูดกับคนอ่ืนมนั เป็นยงั ไง พูดใกล้ๆ เขาก็กุม
เทา่ นนั้ กห็ งายเก๋งแล้ว เออ จมกู นะ กุมจมกู ไวอ้ ยา่ งงเ้ี รา พูดใกล้เขา เขากลัวมนั จะไปเขา้ จมูก
เขา เขาจึงกุมจมกู ไว้ นเี่ ทศน์กรรมฐาน เพ่ินบอกใหพ้ ิจารณา
หรือวา่ เอิก๊ เออออ ลมออกทางปาก กนิ ทเุ รียนเขา้ ไป บอ่ ยๆ แมแ้ ตบ่ วชเข้ามาในศาสนา บวชเปน็ พระกเ็ หมอื นกัน บวช
เต็มท้องแลว้ มันจะเป็นยงั ไง เออ คนน่ังใกลน้ กี่ ุมจมกู ทันที น่ัน เปน็ สามเณรก็เหมอื นกนั ต่อไปนจ้ี ะบอก

ตะจะปัญจะกะกัมมัฏฐาน

ใหเ้ ด้อ จงจ�ำเอาไว้

เกสา โลมา นะขา ทันตา ตะโจ

15

16 อายแุ กแ่ ล้ว เลือดลมมันเดินดี ผายลมออกมา อา้ เรอ เออ้ื ม ๑๓ ุตลาคม ๒๕๕๖๓๒
(เรอ) เอ้อื ม(เรอ) เออออ ออกมายงั งั้น อา้ อนั น้นั เปน็ กรรมฐาน
๓๒ เอาแค่นซี้ ะกอ่ นกลบั คืนไปก่อน อย่างดี อย่าเข้าใจว่าเทศน์ตำ่� ๆ นะ

ตะโจ ทนั ตา นะขา โลมา เกสา เทศนอ์ ยา่ งนม้ี ันได้มรรคผลนพิ พานอยนู่ ะ

เนยี่ อยใู่ นผมของเรานสี้ ระลา้ ง เสยี เงนิ ไปสระลา้ งผม อ้า อา่ ถา้ พิจารณากรรมฐานบ่อยๆ พจิ ารณาผม พิจารณา
ไม่ใช่ธรรมดานะ อา้ มเี คร่ืองฟอก เครื่องเป่า เคร่ืองอะไรหลาย ขน พจิ ารณาเลบ็ พจิ ารณาฟัน พิจารณาหนงั
อย่าง เสียเงินตง้ั หลายอยา่ งเหมอื นกนั แหละ เพราะวา่ ร่างกาย
มันสกปรก รา่ งกายมันมแี ตข่ องปฏิกลู น่าเกลยี ดอยูใ่ นร่างกาย ผม ขน เลบ็ ฟนั หนัง
เรา แมเ้ รากินเข้าไปในกระเพาะแลว้ มันก็ไมป่ กปดิ ละ่ มันปวด
ลมเวลาไหนมันก็ ป้ดื ออกมาเวลานั้น อ่ะ เรอ เอ้อื ม(เรอ) เอ๊ิก พจิ ารณาบ่อยๆ ก็จะเกิดสลดสังเวชตวั เอง โอ้
อยา่ งเนยี่ ถ้าออกมาแล้ว ออกมาสูดเข้าดงั (จมกู )คนอื่นแล้ว น่ี
พจิ ารณากรรมฐานใหพ้ ิจารณาบอ่ ยๆ ไมใ่ ช่ว่าเลน่ ๆ มาในผูก จติ เอย๋ จิตเขลา นอนในกายเน่า เฝ้าสมบัตดิ ิน
ในมดั ในกรรมฐาน มนั ออกมาใหก้ นั ดอู ยเู่ สมอ แตพ่ วกเราก็ เฝา้ สมบัติดนิ กนิ อสจุ ิ ตรึก(ตริ)ไม่เห็นเลย
บำ� บัดมนั ดว้ ยสบูบ่ า้ ง ดว้ ยผงซักฟอกบา้ ง ดว้ ยเคร่ืองดับจักแร้ จิตเอย๋ จิตเขลา นอนในกายเนา่ เฝา้ สมบัตดิ นิ
(รักแร้)บา้ งหรือท่ี ไหนมนั เหม็นข้ีเตา่ เอาเคร่ืองมาฉีดเข้าไป
ฉีดเข้าไปใหม้ นั มีกล่ินดีๆ หน่อย อ้า อนั นเี้ ป็นกรรมฐาน พระใน เวลากนิ กก็ นิ อสุจิอสุภัง กนิ เข้าไป กินเลือด กินเน้ือเขา้ ไป
แผน่ ดินนี้ ทั้งหมดแผน่ ดินในเมืองไทย ถ้าทา่ นไมบ่ อกกรรมฐาน เขา้ ไปในท้อง ในไส้ เวลาตดออกมาแค่นนั้ กร็ ูเ้ รื่อง หึ ขา้ งนอก
แลว้ จะเอาอะไรมาสอนกนั เวลาบวชเขา้ มาแล้ว เพ่ินก็เอากรรม รู้เรื่องราวมนั หรอก ผายลมออกมา หงายเกง๋ ไปเลยอย่างงน้ั
ฐานน่ะมาสอนซะก่อน กรรมฐานทั้ง ๕ อย่าง เพราะฉะน้นั พิจารณานะ อา้ อปุ ัชฌาอาจารยเ์ พิ่นให้ ใหก้ รรมฐาน ๕
ซะก่อน อา้ ให้เคร่ืองพจิ ารณาซะกอ่ น แลว้ จงึ มารับศลี จึงมา
เกสา โลมา นะขา ทนั ตา ตะโจ นั่น บอกกรรมฐานท้ัง ๕ ให้ จนเขา้ อกเขา้ ใจซะก่อน มันจะเบื่อ
ตะโจ ทนั ตา นะขา โลมา เกสา หรือไม่เบื่อ อ้า บอกเฉยๆ ถา้ เราไม่พิจารณาเราก็ไมเ่ บ่ือ เราก็
ยงั หอมอยู่น่ันแหละ เออ หอมแก้มกัน หอมปากกัน หอมคอกนั
หลบไปหลบมา หลบไปหลบมา เพ่ินอยากใหม้ นั เหน็
ของเน่า ของเหม็น ของสกปรกประจำ� ตวั ของเรา เฒ่าแกแ่ ลว้ 17

๓๒18ดดู กนั อยอู่ ย่างง้นั แหละ หอมแก้ม หอมทุกอยา่ ง ท่ี ท่ีจริงแล้ว เอาฟันน่ันแหละ มาอวดกัน ยิ้ม ฟนั งาม ฟันสวย เออ จริงจัง ๓๒
มนั หอมแป้ง หอมฝ่นุ ดบั กล่ินทั้งหลาย ทาแปง้ แตง่ ตัวดีแล้ว มันจะสวยขนาดไหนก็ตาม ถ้าไม่ทำ� ความสะอาด เวน้ ซกั วันหน่งึ
หอมแกม้ กัน ที่จริงกห็ อมขี้หู ขี้ตา มันไหลออกมาทางนนี้ ะ นำ�้ หู หรือ ๒ วนั ๓ วัน ก็ไม่ไดแ้ ปรงฟันเลย เป็นอยา่ งนี้ ท่าน ๑๓ ุตลาคม ๒๕๕๖
น้�ำตา มนั ไหลออกมา เปน็ ขี้ตาขี้เตอ หอมแกม้ กนั โอย้ อา้ ถา้ ท้ังหลายลองคดิ เอาเอง มนั จะเปน็ ยังไง แอ้ ผเู้ ฒา่ ผู.้ .. ผเู้ ฒ่า
พิจารณาแล้ว อา้ จะไดเ้ ห็นอสภุ ะ อสภุ ะนั่นแปลวา่ ของไมง่ าม ผ้แู ก่ แก่เฒา่ แล้วมัน มนั โยก มนั คลอน ฟนั โยก ฟนั คลอนน่ะ
อสุภังมนั เปือ่ ย มันเน่า มนั อดื ขนึ้ มา มนั พอง น้�ำยางเหลอื งแตก มีนำ�้ หนองออกมาตามน่ันแหละ แล้วเหม็นนะ เหม็นหรือเปล่า
ออกมา จะเป็นยังไงจะไปนัง่ ใกล้ไหม จะน่งั กนิ ขา้ วอยู่ใกล้ๆ กนิ เหมน็ พจิ ารณาใหด้ ีๆ เหม็น ถา้ ไมแ่ ปรงฟันแตล่ ะวันเนยี่ ไม่
ได้ไหม กินไม่ได้ เพราะฉะนนั้ ประเพณีเพิ่นจงึ ทำ� หีบ ท�ำศพ นอนไมห่ ลบั ไปนอนก็ไมส่ บาย เพราะเราไมไ่ ด้แปรงฟัน จะกิน
ประดบั ประดา ด้วยเครื่องประดบั ต่างๆ ใหส้ วย ให้งามที่สดุ จังหัน ฉนั หมาก ฉันเพล ฉนั จังหัน ถ้าไม่ได้แปรงฟนั แล้วจะ
แทท้ ่ีจริงนะ่ มองลกึ เข้าไป ในหีบศพนะ่ ก�ำลงั อดื ก่เี ดอื น ก่ปี ี เป็นยงั ไง อ้า กินแลว้ แลว้ ก็แปรงซะก่อน ท�ำความสะอาดซะกอ่ น
แล้ว ตายมาไดก้ ่ปี แี ลว้ ก�ำลังอืด ก�ำลังเน่า กำ� ลงั จะแตก พิจารณา ถา้ ปลอ่ ยไวม้ ันก็จะเหมน็ อีกแหละ อือ พดู ใกลห้ กู ็ไม่ได้ เพราะวา่
ไปอยา่ งน้ี เรียกวา่ พิจารณากรรมฐาน เพ่อื ปลง ปลง มันเน่า มันเหมน็ เพราะร่างกายมันเป็นของเน่า

อะนจิ จา วะตะ สงั ขารา อุปปาทะวะยะธัมมิโน รปู ัง อะนจิ จัง
อปุ ปัชชิต๎วา นริ ชุ ฌันติ เตสงั วูปะสะโม สุโข เวทนา อะนจิ จา
สัญญา อะนจิ จา
ถา้ เราพจิ ารณาบอ่ ยๆ ระงบั มนั บอ่ ยๆ แลว้ สังขารา อะนจิ จา
วญิ ญาณงั อะนจิ จงั
เตสงั วูปะสะโม สโุ ข
รปู งั อะนตั ตา
มคี วามสขุ เกิดข้ึน เหม็นอะไรแลว้ เราหลบั ตาเอา มันเหมน็ เวทนา อะนตั ตา
ก็เหมน็ จริงหรอก แตว่ า่ มันมีเคร่ืองบำ� บัด ความเหมน็ ความเนา่ สัญญา อะนัตตา
ของมนั ฟันของเรานะ่ กินข้าวทกุ วนั ๆ อ้า ถ้าไมท่ ำ� ความสะอาด สังขารา อะนัตตา
ไมแ่ ปรงฟนั ไมจ่ ้ิมฟัน ปลอ่ ยใหม้ ันเนา่ คาอยนู่ ่ัน มันเป็นยังไง (วิญญาณงั อะนตั ตา)
โอ้โฮ ข้ีฟนั เย้ิมเลย กล่ินอะไรออกมา หัวใส่กนั หวั เราะใสก่ ัน
19

๓๒20 เนย่ี เพ่ินบอกไวห้ มดแล้ว มนั ไม่ใช่เรา ไมใ่ ชเ่ ราหรอก มัน ๓๒
ไม่ใชเ่ รา แล้วไม่เปน็ ของของเราซะด้วย เอาไว้ก็ไมอ่ ยู่ ฟนั อย่ใู น
ปาก มันหลน่ ไปหลายชุดแลว้ หมอใส่ให้ใหม่ อ้า กินขา้ วยาก เอา ขนาดไหน งามขนาดไหน ถา้ ขาดความดูแลรักษา ไมแ่ ปรงฟนั ๑๓ ุตลาคม ๒๕๕๖
ฟันปลอมมาใสใ่ ห้ใหม่ กนิ ข้าวก็ยาก กนิ แลว้ ก็ตอ้ งชำ� ระ อา้ ด้วย ไม่ทาแป้ง ไมแ่ ตง่ ตัวอะไร เขา้ ใกลค้ นกข็ ยะแขยงใจตวั เอง วา่ เขา
แปรงดว้ ยอะไร ให้มันสะอาดซะก่อน จึงคอ่ ยเอาอยา่ งอื่นได้ เป็น จะเหมน็ เรา อา้ ตอ้ งอาบนำ�้ ทุกวัน ขดั เกลา ขัดสฉี ววี รรณ ให้
อย่างง้ี สะอาดหมดจดซะกอ่ น กอ่ นมาขน้ึ ธรรมมาสน์นก้ี ็อาบนำ�้ แลว้
เรียบร้อยแลว้ ถงึ มาได้ ถา้ ไมไ่ ด้อาบน้�ำหรือจะเป็นยังไง ดีหรือ
นเี่ ทศน์ต�่ำๆ ซะกอ่ น เลา่ วา่ ของสงู ๆ เพิ่นเทศน์ไปหมด ไมด่ ี นี่ พดู ใหพ้ ิจารณาตาม ไม่ได้พูด พูดดถู ูกเหยยี ดหยามหรอก
แลว้ ยอดๆ เพิ่นเทศน์ไปหมดแล้ว เทศน์ตำ่� ๆ พื้นมนั นแ่ี หละ พูดไป พดู ไปให้พจิ ารณาตาม เรียกว่า
ต่ำ� ๆ อนั เป็นไปตั้งแต่ อ้า ปลูกข้าว ปลูกฟกั แฟง แตง น้�ำเต้า
ผักนางอางหญ่า ทกุ สิง่ ทกุ อยา่ ง เคย้ี วกิน เคย้ี วกินลงไป กนิ ลง เกสา โลมา นะขา ทันตา ตะโจ
ไปจนเต็มท้องแลว้ อยไู่ ด้ อา้ ถา้ กินชะอม ชะเอม ลงไป หหึ ึ กล่ิน ตะโจ ทันตา นะขา โลมา เกสา
มนั เปน็ ยังไง มีเปลย่ี น เปลี่ยน กล่ินมันเปลี่ยนไปเลย กินชะอม ของอยใู่ นตวั ของเรานแี่ หละ แต่มนั กท็ ำ� ใหต้ ัวของเราเหมน็
กล่ินสะ(ตอ) สะตอ เมด็ สะตอ ชะอม แลว้ ทเุ รียนสกุ ดีๆ อ๋อ หหึ ึ ตา่ งทำ� ให้ตัวของเราเนา่ อ้า ถ้าขาดลมหายใจไปหลอ่ เล้ยี ง แล้ว
กินเขา้ ไปลองดู พิจารณาไมท่ �ำความสะอาด มันเปน็ ยังไง สวย ก็หมดลม หมดลมก็ขน้ึ อืดสิล่ะปะเนยี่ อ้วนขึน้ มา พีข้นึ มา เอาไมอ่ ยู่
ทำ� หีบใส่สวยๆ ก็ไมอ่ ยู่ แตก อืม หีบที่ทำ� สวยๆ งามๆ หีบแตก
มนั เบง่ เต็มที่แล้วมนั หีบแตก มนั แตกแลว้ มนั เป็น มันเป็น

21

22 ไปยงั ไง นำ�้ ยางเหลืองไหลออกมา เต็มบา้ นเตม็ ช่อง เตม็ ท่ีอยู่ อะนจิ จงั ทกุ ขัง อะนตั ตา
๓๒ ท่ีอาศัย มนั มีกล่ินเหมน็ ซะด้วย อ้า ถ้ามนั แตกแล้วกม็ กี ลิ่นเหม็น มันเปน็ ทกุ ข์ เปน็ ของทุกขัง มนั เป็นอนตั ตา ไม่ใชต่ วั ๓๒
ใชต่ นของเราเลย ดังนเ้ี ปน็ ตัวอยา่ ง อ้า อันนเี้ ทศน์พื้นๆ เทศน์๑๓ ุตลาคม ๒๕๕๖
ซะด้วย อย่างนี้ เรียกวา่ พิจารณากรรมฐาน ทกุ วนั ๆ เป็นพระ กรรมฐาน ใหญ้ าตโิ ยมทั้งหลายได้ฟัง พระๆ เณรๆ เนยี่ ต้อง
เป็นเจา้ ไม่ไดพ้ ิจารณา อ้า มนั สวย มันงาม อย่พู จิ ารณา เออ พิจารณาทกุ วัน เป็นพระ เป็นเณร ตอ้ งพจิ ารณาทุกวันๆ ถ้าไม่
ของสวยๆ งามๆ มนั กง็ ามหน้า งามตา งามกริยา งามมารยาท อยา่ งงั้น เหน็ ขาวๆ เหน็ สาวๆ เห็นสวยๆ มันอยากสกึ อยากสึก
ก็ยงั ดีอยู่ แต่ว่าของภายในมนั เป็นยงั ไง มันแตกออกมาลองดู โอย้ งามแทๆ้ สวยแทๆ้ ลองใหม้ ันตดออกมาลองดู มนั จะงาม
หึหึ เออ กินอะไรเขา้ ไปบ้าง แอ้ มีแต่ของอรอ่ ยๆ ทุเรียนกอ็ ร่อย หหึ ึ ขนาดไหน เออ สวยๆ งามๆ แต่งตัวสวยๆ งามๆ ตดออก
ผกั ชะอมกอ็ รอ่ ย อะไรกอ็ รอ่ ย กนิ เข้าไปได้หมดทกุ อยา่ ง แอ้ กนิ มาเมือ่ ครกู่ นิ ทุเรียนเยอะๆ ก็ กนิ สะตอ กนิ ทุเรียน กินผักชะอม
เข้าไปๆ มันกเ็ ตม็ กระบงุ มันกป็ รุงออกมาสปิ ะเนยี่ น่ะ เพ่ินว่า กนิ อะไรเข้าไป มีแตข่ องเหมน็ ๆ เนา่ ๆ เอาใส่กนั ผสมเขา้ มันมี
กินเข้าไปๆ บค่ ลำ� เบิ่ง(ดู)ท้อง กินม�ำๆ บค่ ลำ� เบ่ิง(ด)ู ทอ้ งตวั พลังสงู เออ ความเหม็นมนั สูง ความเนา่ ความเป่ือยมันสงู
เอง กินของที่มีพิษเข้าไปในรา่ งกายเรา ขอโทษเถอะ ว้า เวลาตด
ออกมามันเป็นยงั ไงน่ะ แหม. พิจารณาอยา่ งนเี้ หน็ ของจริงเลย
หึหึ เวลาตดออกมา เวลาเรอ เออ้ื ม(เรอ) เอิ๊ก ออกมาอยา่ งง้ี น่ัน
แหนะจะมีกลิ่นติดตามออกมา ดังนี้ เพราะฉะนน้ั ให้พจิ ารณา
ทุกวนั ๆ ให้พจิ ารณาเรื่องรา่ งกายของเรา ใหพ้ จิ ารณา
เกสา ผม โลมา ขน นะขา เล็บ ทันตา ฟนั ตะโจ หนงั
มงั สงั เนอื้ นะหารู เอ็น อัฏฐี หรือกระดูกทั้งหลายอกี อฏั ฐมิ ญิ ชงั
เยอ่ื ในกระดูกอีก
ของเหม็นอย่ใู นน่ันละ่ เยื่อในกระดูก อ้าว สมอง เยอ่ื ใน
สมอง ก็ มนั เปน็ ของเนา่ เปอื่ ยไดเ้ หมอื นกนั หนัง ผมสวยๆ งามๆ
เหลา่ นี้ เอาไว้กปี่ ี มันกห็ ล่นไปหมด หลน่ ออกจากหนงั หลน่ ออก สูงมากจนเอาอะไรมากลบมันไมอ่ ยู่ เอาน้�ำหอม น�้ำอบมากลบ
จากหนังกเ็ หลือแตก่ ระโหลกศรี ษะปะเนย่ี ผมท้ังหลายมนั ออก มันยงั ไงมันก็ไมอ่ ยู่ เอาแป้งแตง่ ตวั ขา้ งในหอมขนาดไหน กช็ า่ ง
ไปหมดแล้ว เหลอื แต่กระโหลกศีรษะนั่นแหละ นั่นละ่ ไปดตู อนนนั้ มันเถอะ อา้ มันไม่อยู่ อบมนั ไวๆ้ มันก็ไมอ่ ยู่ อ้า เวลามนั แตก
มันกำ� ลงั เน่า ก�ำลงั เหม็น อา้ ใหพ้ ิจารณาปลง ออกมา กำ� ลงั กินข้าวนั่งลอ้ มหีบศพอยู่ ถ้าศพมันอดื เต็มที่ มัน
แตกเย้ิมออกมาเวลานน้ั กนิ ขา้ วไดห้ รือเปลา่ ท�ำไมกินไมไ่ ด้ เพราะ

23

๓๒24ข้ีเกียจ ขี้เกียจรังเกียจ เปน็ อยา่ งงีร้ ังเกียจ ไมไ่ หว น่ังกนิ ขา้ วก็ ทุกวันๆ อา้ มนั เปน็ กรรมฐานสงู สดุ ของชีวิตมนษุ ย์และสัตว์อ่ืน ๓๒
อยูไ่ ม่ได้ นั่งอย่ดู ีๆ ก็มกี ล่ินอยา่ งงี้ข้นึ มา มันจะเป็นยงั ไง ทำ� ให้ อันนเี้ ปน็ กรรมฐานดีแทๆ้ อืม ของตายข้ามคนื ขา้ มวนั แลว้ ก็
แตกสภา แตกสภา สภาน้อยๆ สภาอยใู่ นบ้านน้อยๆ แค่น้นั ไมน่ าน กม็ าทำ� อาหารกนิ ได้ เปน็ ไก่ เป็นเปด็ เป็นไก่ เปน็ หมู ๑๓ ุตลาคม ๒๕๕๖
ก็แตกสภาได้ ถ้าไปในสภาใหญ่ๆ สูงๆ สภาของจังหวดั อันมี อา้ เปน็ หมา เปน็ ปู เปน็ ปลากต็ าม ถ้าเอาข้ามคืนไป ๒ วัน ๓ วัน
มันก็ออกใหเ้ ราดอู ยู่ทุกวันๆ อยา่ งโรงพยาบาลอย่างนี้ ไมน่ านก็ แล้วจะกนิ ได้ไหม แตว่ า่ มนษุ ยม์ ีปัญญา มีของแช่เยน็ อา้ ได้
หามกันออกจากห้อง หอ้ งที่เจ็บปว่ ย ทำ� ความสะอาดใหม่ซะกอ่ น อาหารสดๆ มาเอาไว้แช่เย็นไว้กอ่ น พรุ่งนจี้ ึงค่อยจัดการมัน
ถึงเอาคนไข้อ่ืนเข้ามาอยู่ อะ่ ถ้าอยู่แล้วถ้ามาแตก มาตายที่นั่นล่ะ แช่เย็นแลว้ มันแข็งตวั เฮอะ แขง็ ตวั มันก็ไมเ่ ป่อื ย ไมเ่ น่าแล้ว
เขาไมเ่ อาไว้อีกแหละ เขากร็ ีบสง่ ถ้าเป็นพระ เปน็ เณร ก็เอารีบ อยไู่ ดห้ ลายวนั ๆ
เอารถนำ� ศพถึงบา้ น ถงึ วดั อ้า เอาไว้ไม่ได้ มนั จะเหม็นจะเนา่ ตอ่
ไป ให้ไปทำ� พธิ ที ี่บา้ นตวั เองนูน้ มีการกอ่ เตาขน้ึ มา มเี มรุ มอี ะไร อนั นี้ เอ้ อยากจะอัดเปน็ เทปเปน็ อะไร เอาไว้ให้ญาติให้
ก็ใสไ่ ฟเขา้ ไป ไฟยัดเข้าไป เอานำ้� อบ นำ�้ หอมสาดเทา่ ไหรม่ ัน โยมได้ฟังกัน แต่เขาไมส่ นหรอก เขาไมส่ น เขาสน เขารักสวย
ก็ไม่อยู่ มนั กเ็ หมน็ อยอู่ ยา่ งง้ันละ่ เพราะฉะน้นั ให้พิจารณาทกุ วนั ๆ รักงามเขาอยู่ เสยี คา่ แต่งตัว เสียค่าลา้ งสระผม เสียค่าแป้ง อ้า
วา่ ร่างกายของเรานเี้ ป็นของเป่ือย เป็นของเน่า เปน็ ของเหมน็ มี สำ� หรับชโลมผิว ไปต้งั หลายขวด หลายโหลมาแล้ว แต่มนั ก็ไม่
กล่ินเหมน็ สะอดิ สะเอยี น โอย้ นา่ ขยะ น่าแขยง กลืนข้าวก็ไม่ลง หายเหม็นสกั ที มนั กย็ ังเหม็นออกมาอยู่อยา่ งงัน้ แหละ อ้า
ถ้ามันมีเนา่ อยู่ในบ้านของเรา ไม่ไดเ้ อาไปป่า ไม่ได้ไปเอาเขา้ เมรุ
ที่ ไหน เกบ็ ไว้ท่ีบา้ น แตป่ านนนั้ เพิ่นกเ็ อากันไวอ้ ยู่ หลายองค์อยู่ ท่ีแสดงมาเป็น ปกณิ ณกนัย ต้องการใหท้ กุ คน พุทธบริษทั
อ่ะ เอาไวซ้ ะก่อน ไว้ในหีบนั่นแหละ แชเ่ ย็นไว้ก่อน เอาแช่เย็นไว้ พระกด็ ี เณรกด็ ี โยมกด็ ี นำ� ไปใคร่ครวญพินจิ พจิ ารณาขบคิด
ซะกอ่ น ถ้าไม่แชเ่ ย็นแล้วมันจะขึ้นอืด มันจะเน่า มนั จะแตกออก ด้วยปญั ญาอันชาญฉลาดของตนๆ เองเถิด มันไม่หนีไปไหน
มาแนะ่ อย่างน้ี นเี่ ทศน์เบ้ืองต้นของกรรมฐาน อ้า บวชเข้ามาก็ อัปปมาทธรรม ไม่มีความประมาท พจิ ารณาทกุ วที่ กุ วนั ตอ่ แต่น้ัน
ใหพ้ ิจารณากรรมฐาน พจิ ารณากรรมฐานของเป่ือย ของเน่า ของ กจ็ ะไดป้ ระสบพบเหน็ ความเบื่อ ความหนา่ ย อา้ ความเสยี ดาย
มีกล่ิน สี สนั ฐาน ของมนั เปน็ ยังไง พิจารณาบอ่ ยๆ กจ็ ะ อ้า ร่างกาย มนั ก็จะไมม่ ี เอ้า มนั เปน็ อยา่ งง้ลี ่ะนะรา่ งกาย ให้น�ำไป
คนุ้ เคย อันนขี้ องฝาก พินจิ พิจารณาปฏิกูลสญั ญาให้มากๆ ต่อแต่นั้นกจ็ ะไดป้ ระสบ
วนั นข้ี องฝากต่�ำๆ หรอก ไมไ่ ด้ของฝากสงู แต่ว่าเพิ่นได้ พบเห็นแตค่ วามสขุ ความเจริญทั้งทางคดีโลกและทางคดีธรรม
ส�ำเร็จพระอรหันตด์ ้วยการพิจารณา อสภุ ะ อสภุ งั อา้ พจิ ารณา ทกุ ประการ รับประทานวิสัชนามา ก็สมควรแก่เวลา เอวังกม็ ี
ดว้ ยประการฉะนี้

หีบศพคนตาย เพ่ินตายอยา่ งง้ี เป่อื ยๆ เน่าๆ เหล่านี้ ใหพ้ จิ ารณา (สาธุ)

25



หลวงปู่ท่อน ญาณธโร ๑๕ ุตลาคม ๒๕๕๖ ๓๓
วันองั คารท่ี ๑๕ ตุลาคม ๒๕๕๖ เวลา ๑๗.๐๐ น.

ณ บ้านโยม เรวดี ๖๖-๖๘

๓๓

สัมโมทนยี สัมโมทนยี คาถา การสร้างพุทธปฏมิ ากร
หรือวา่ อาจาริยปฏมิ ากร ครูบาอาจารย์เป็นรปู เปรียบ รปู แทน
องค์จริงของทา่ น ได้ไปไวว้ ัดไวว้ าว่าเปน็ อนสุ รณ์ เป็นที่ระลกึ อัน
นกี้ ม็ ีอานสิ งส์ไมน่ อ้ ยเหมอื นกันนะ เพราะวา่ คนทั้งโลก ประเทศไทย
ประเทศหนง่ึ มาเลเซยี อินโดนเี ซยี ออสเตรเลยี ออสเตรเลีย
เพ่ินมาถึงกอ่ นอเมริกาเพ่ินนะมา มาไหว้ใหม่ ที่กว้างไกลมาก
อานสิ งส์ไม่ต้องพรรณนาหรอก จะได้บุญขนาดไหน มากราบเป็น
ร้อยก็ไดบ้ ญุ ทกุ ครั้ง คนั ขบวนละ ๑๐๐ ขบวนละ ๒๐๐ ๓๐๐ กม็ ี

1

2แม่ครัวกห็ ัวหมนุ ไป ใหแ้ ม่ครัวท�ำอาหารเล้ยี งแขก สู้ไหวไหม ไหว โก... ปะริปนั โถ
อืม ไหว มคี นไหวอยู่ โมทนาน�้ำใจโว้ย มนี ำ�้ ใจอย่างเนยี่ ดี (โกโธ) ธัมมานงั ปะริปันโถ
๓๓ ๑๕ ุตลาคม ๒๕๕๖๓๓
โกธัง ฆัตวา สขุ ัง เสติ
ตุ้ม(รวม)หมู่ ตุ้ม(รวม)ฝงู ตุม้ (รวม)หมู่ ต้มุ (รวม)พวก
ตุ้ม(รวม)คนหหู นวกตาบอดตาจาง เฮอะๆ ฆา่ ความโกรธไดแ้ ลว้ อยูเ่ ป็นสขุ นงั่ เป็นสุข นอนเปน็ สขุ
ตมุ้ (รวม)ผู้แสผ้ ้สู าว แมล่ ูกเต้าเหลา่ ออ่ น ไม่มคี วามโกรธ ไม่มคี วามทะเลาะวิวาทบาดถลงุ อะไรกนั เลย มี
แต่ความเย็น เยน็ นั่งเยน็ นอนเยน็ อา้ ตื่นขน้ึ มากเ็ ย็นอกเยน็
หลวงพ่อทอ่ นนกี้ ็ใหต้ มุ้ (รวม)กบั เขา เดอ้ โอ้ เฮอะๆ ใจสว่างๆ ถ้าเรามกี ารภาวนาไปดว้ ย เอา พุทโธ ประจ�ำใจไวเ้ สมอ
แหมเยน็ ตลอด น้�ำร้อนปลาเป็นน้�ำเย็นปลาตาย นค่ี ำ� โบราณ
พิจารณา สรณะท่ีพ่ึงทางใจ เป็นสรณะท่ีพงึ่ ทางใจ จะหนี ทา่ นหรอก แต่มนั เป็นธรรมะ นำ�้ รอ้ นปลาเป็นนะ่ มนั กระโดด
ไปพักแรมท่ี ไหนๆ ก็ตาม กร็ ะลกึ นกึ ถงึ ท่านอยู่ ท่านอยวู่ ัด หลวง เห็นของเขา้ มาในบา้ นในช่องแลว้ มันๆ ร้อน ถ้าบ้านเราไม่มเี มตตา
ปไู่ มไ่ ด้อยวู่ ัด ถ้าได้ท่านอกี อยา่ งน้ีไปไว้เป็นอนสุ าวรียซ์ ะกอ่ น ปรานตี อ่ กนั ทะเลาะเบาะแวง้ กนั อยูเ่ ร่ือยๆ มนั รอ้ น เหน็ ไหมเขา
ฝนมาทางไหนๆ ตากฝนน่ันแน่ะๆ ไมไ่ ด้เปลืองนำ�้ ไม่ได้เปลอื ง ทางโน้นหรอก เป็นบา้ นนอกหรอกท�ำ บา้ นนอก สามีภรรยา
ทา่ อะไรหรอก อืม การสร้างพุทธปฏิมากร หรือวา่ รปู เหมือน ทะเลาะกันอย่เู รื่อย ผิดใจกนั กท็ ะเลาะกนั อยเู่ ร่ือย ถงึ กับลงไม้
หลวงปู่ ทั้งหลายไว้เป็นอนสุ าวรีย์ ไดบ้ ญุ ไดก้ ุศลหมด ผู้ใดมาก ลงมือตบตกี นั อะ่ เป็นหัวรา้ งข้างแตก เนยี่ ได้เอาศสั ตรา(วุธ)
ราบ ไดบ้ ญุ ท้ังนั้นนะ่ มากราบมาไหว้ไดบ้ ญุ ไดก้ ุศลทกุ ครั้งไป อะไร เอามนั เลย เออ
ขบวนใด ขบวนไหน มากราบ มาเปน็ ร้อยก็ ก็ไดบ้ ญุ เปน็ รอ้ ยเท่า
ถ้ามาเป็นพันก็ถงึ พันเทา่ เพิ่นรับไม่ใชธ่ รรมดา สรา้ งอนสุ าวรีย์ แม้แตส่ ากต�ำพริกก็ยงั ใชง้ านได้
ไว้ใหเ้ ป็นที่ระลกึ เออ จะใหง้ บสร้างสิ

อะ่ นะโม สัมโม(ทนยี คาถา)อะไร ออ้ เวลาโมโห สากต�ำพริกขนึ้ มาอย่างงี้ เออ..

ใจบญุ ใจกุศล การสรา้ งบญุ กับการสร้างบาป มันเป็นคู่ ต้องยอม ยอมแล้วๆๆๆๆ
กันอยนู่ ะ เจ้า เออ คน เจา้ ภาพจะเปน็ คนขี้ โมโห ทำ� ไม่ถกู อก
ถูกใจ บาปขน้ึ ในใจละ่ อะ่ ฮึ ใครข้ี โมโห อ้า ดู ยามเวลาทะเลาะกนั จะดีขนาดไหนก็ตอ้ งเป็นอยา่ งงัน้
ต้องยอมซะดีกว่า

3

4 บ้านหลังนเ้ี ยน็ สบาย ไมไ่ ด้มกี ารกนิ เหลา้ เมามาย ทะเลาะ ๑๕ ุตลาคม ๒๕๕๖๓๓
เบาะแวง้ กันแต่อย่างใด เยน็ ยงั ไงล่ะ... อา้ แต่วา่ ใช้ให้เป็นประโยชน์
๓๓ ให้ไดอ้ ันเป็นประโยชน์ สิ่งที่ ไมเ่ ป็นประโยชน์ไมต่ ้องใช้มัน ใช้มัน
ไปเลน่ การพนนั ใชม้ ันไปกนิ เหล้าเมามาย อยากเพิ่นไปท�ำบาป
โกธัง ฆัตวา สขุ งั เสติ ตา่ งๆ นานา อยาก อยากใจรา้ ย ใจหลดุ พอ่ บา้ นใจหลุด เถา้ แก่ใจ
เพิ่นว่า ฆ่าความโกรธได้แลว้ อย่เู ป็นสขุ นง่ั เป็นสุข นอน ใจรอ้ น โมโหง่าย ความโมโหกเ็ ปน็ ไฟ
เป็นสขุ ท�ำงานทำ� การเหนือ่ ยขนาดไหน ก็ยิ้มได้สบาย เพราะว่า
ไม่มีความโกรธมารบกวน ถ้าหากเอา ความโกรธเป็นหวั หน้า พ่อ โทสคั คินา
บ้านก็ดี แมบ่ ้านก็ดี จะเอาความโกรธ มาเป็นหวั หนา้ แลว้ เดือด
รอ้ นไปหมด เถา้ แกใ่ หญ่ๆ มลี ูกนอ้ งหลายๆ ไปทำ� ผิดอะไรมา เพ่ินบอกไว้แคเ่ นยี่ เปน็
ต่ออะไร กนิ เหล้าเมามาย หน้ามดื อะไรอย่างเนย่ี เถ้าแกก่ ห็ นกั ใจ
อดไม่อย่กู ็ด่ากนั ว่ากันแหลกลาญไป ฆา่ ตบี ีฑ์โบย โทสคั คินา โลภัคคนิ า โมหคั คินา
เพิ่นว่า น้�ำร้อนปลาเปน็ น้�ำเยน็ ปลาตาย นำ้� เยน็ นะ่ พวก
บา้ นไหนๆ มแี ตค่ วามเยน็ ๆ มคี วามเย็นด้วยหวั ใจ เอาไว้อาบเย็น เป็นไฟท้ังน้นั เนยี่ จะเป็นทางที่ๆ ท�ำใหเ้ ป็นฟนื เป็นไฟ เผา
อยู่อยา่ งงนั้ ไม่มีเหตุข้นึ มาเลย แลว้ ปลานน้ั หมายถึง เงนิ ทอง ไหมต้ ัวเอง ท�ำใหเ้ กิดฉนุ เฉียวข้ึนมา เออ ถา้ ฉุนเฉียวโมโหโกรธา
ขา้ วของ สิง่ ของ เงนิ ตรา ทรัพย์สมบตั ิท้ังหลาย มันเหมอื นๆ ไม่มคี วามย้ังคดิ หรอก มันจะใช้อะไรตอ่ อะไร เครื่องทุ่นแรงมหี มด
ดังปลา เออ ปลามนั นง่ิ ปลามนั ไมก่ ระดุกกระดกิ ไมโ่ ดดโลด ทกุ อยา่ งเลยนะ
เต้นอะไรท่ี ไหน อะ่ อย่ทู ่ีน่ันแหละอยูใ่ นบา้ นนั่นแหละ เย็นสบาย
แม้แต่แกว้ น�ำ้ กย็ ังเป็นเคร่ืองทุ่นแรงได้

อะ่ ฮึ ใชเ้ วลาปาใสก่ นั หึหึ หัวรา้ งขา้ งแตกไปเลย น่ัน ไมด่ ี
เพราะฉะนัน้

โกโธนี้ กิเลสาตวั หยาบ

5

6 ภาษาลาวน่ะ บ่เนย่ี เพ่ินวา่ โมโหข้นึ มา เปลีย่ นไป รักแสนรัก เมตตาแสนเมตตา น่ันมาแล้ว
โกโธน้ี กิเลสาตัวหยาบ เกดิ แกไ่ ผมืดตอื้ บ่เหน็ ฮู้ฮอ่ มทาง ถา้ หากเอาความโมโหโกรธามาใช้ ไม่สบาย ไม่สบายถ้าโมโหข้นึ มา
๓๓ ตวั เองก็ไมส่ บาย ผูฟ้ ังก็ไมส่ บายหู ไม่สบาย พูดแค่นี้ไม่สบายหู ๑๕ ุตลาคม ๒๕๕๖๓๓
ไม่เย็นหู อ้า มนั ๆ เปน็ น�้ำรอ้ น นำ�้ ร้อนปลากระโดด ปลาเป็น
พอ่ ได๋ ความโกรธมาเพม้าง จติ ใจใสให้กลบั มดื ถ้านำ้� เย็นปลาตาย ตายนงิ่ ไม่กระโดดโลดเต้นไปไหนเลย
ทงั้ ประโยชน์ตนและผ้อู นื่ เลยบฮ่ ู้ เพราะฉะน้ัน บุคคลผทู้ ี่สรา้ งหลกั สร้างฐานได้ขนาดนี้ ก็นบั ว่า
(ความโกรธนเ้ี ปน็ กเิ ลสตัวหยาบ เป็นผูม้ ีคณุ ธรรมภายในใจ คุณธรรมนคี่ ือความเยน็ และเมตตา
เกิดขึน้ กบั ใครแลว้ มดื มน มองไม่เหน็ ทางออก ปรานี
ความโกรธนั้นพาใหจ้ ติ ใจเรามืด
ไม่รปู้ ระโยชนต์ วั เองและคนอ่นื ) ในหลวงรัชกาลท่ี ๖ ท่านได้วา่ อะไรเพิ่นว่าไว้ นำ้� ร้อนอย่า
เอามาใช้ รดตน้ ไมม้ ันก็ยังเหี่ยว ยังแห้ง ยงั เฉาไปเลย เอานำ้� ร้อน
ทำ� ลายลา้ ง ทำ� ลายลา้ งขาดเสยี ขาดกระเด็นไปเลย สามี เดือดๆ ไปเทรดไม้ประดบั ที่หน้าบ้าน เทน้�ำร้อนใสม่ นั มนั จะอยู่
ภรรยาอยู่ดว้ ยกันก็ไม่เป็นสุข ทะเลาะกัน เกดิ ทะเลาะกนั เบาะแว้ง ไหม เฉาไปเลย เหี่ยวไปเลย เออ หรือตายไปเลยเนย่ี แหละ อ้า
กนั ไม่มีความอด ไม่มีความขบ เหมือนกัน ทรัพยส์ มบัติทกุ สิ่งทกุ อย่าง เป็นของข้าวของแกว้ เกา้
นวรัตน์ (สมบัติ)พัสถานก็เหมือนกัน ถ้าเอาความโกรธมาใส่แลว้
ให้คอยอด คอยออมเอาเดอ้ จง่ั สไิ ดต้ ่อนคำ� พอ่ เด้อ มันรอ้ นไป ร้อนกระเปา๋ เอามาไว้ในน้ี มันเกิดไมอ่ ยากอยู่ เอาใส่
(ใหม้ คี วามอดทน จะได้รบั ผลส�ำเร็จ) กระเป๋าเงนิ กระเป๋าของอะไรจะ ก็ไม่อยากอยู่นงิ่ อยากจะออก
อยากจะไปขึ้นมา เพราะฉะน้ัน
โมโหนพี่ าตวั ตกตำ�่ นะหลานเอ้ย
เจา้ อย่าทำ� อย่างนน้ั มนั บ่ดี

(ความโกรธนเ้ี ป็นกเิ ลสตวั หยาบ
เกิดข้นึ กับใครแล้วมืดมน มองไมเ่ ห็นทางออก

ความโกรธน้นั พาใหจ้ ิตใจเรามดื )

โมโหโกรธา ปรายนา(พ่ายแพท้ ี่สุด) เปน็ การพา่ ยแพ้ต่อ 7
กิเลสของตวั เอง มนั ไมอ่ ย่เู ท่าน้ัน ค�ำพดู คำ� จาก็เปลีย่ นข้นึ ตอน

8 แก้วมันเกยกัน ความเยน็ ใจนแ่ี หละ ถ้าใจดีมันก็เป็นแกว้ ๑๕ ุตลาคม ๒๕๕๖๓๓
ถา้ ใจร้อนน่ะมนั เป็นไฟ เปน็ ฟนื เป็นไฟ ถา้ เยน็ จนเกินไปแล้วก็
๓๓ กลายเป็นนำ้� แขง็ อะ่ ฮึ อยา่ ให้มนั ถึงขนาดน้ันพอใช้ได้ พออุ่นได้
พออาบได้ ไม่ใหเ้ ป็นน้�ำแขง็ หรอก เออ หมวดธรรมะท่ีสง่ั สอน
สามีบุตรภรรยา ผัวเมียนผี้ ู้ใด๋มั่งใด๋มเี พ่นิ เหน็ ทุกขจ์ ั่งแม่น ประชาชนอยูท่ ่ัวประเทศ เทศน์ใหเ้ ขา เทศน์ เพิ่นเทศนเ์ รื่องอะไร
(บุตรภรรยาผัวเมียนี้ คนไหนร�่ำรวยเหน็ ทกุ ข์) เทศนเ์ รื่องความโลภ ความโกรธ ความหลง เปน็ ไฟ ราคะ โทสะ
ให้เจ้ายกผัวขน้ึ เป็นแก้วแผ่นเฮือนพอ่ เดอ้ โทสะ โมหะกเ็ ป็นไฟ เผาไหมต้ ัวเอง สามีภรรยาอยดู่ ้วยกนั หมด
(ใหเ้ จ้ายกสามวี ่าเป็นเปน็ ที่เคารพบชู า กำ� ลังใจ ถา้ ใชค้ วามโมโหโกรธาว่าใหก้ ันบอ่ ยๆ หมดกําลงั ใจเลย
ภายในบ้านเรือนครอบครัวของตน) ทาํ อะไรเป็นหมดทุกอย่างแต่ไมท่ �ำ ขี้เกียจไมท่ ำ� พอมันไมเ่ ขา้ หู
ให้เจา้ เพยี รเอาแก้วมหานลิ ลูกประเสริฐ แลว้ มนั ไมอ่ ร่อย คำ� พดู ที่ ไม่อร่อย คอแขง็ แกล้งไมร่ ับ ใจมันยงั
(ให้มีความอสุ าหะในการสรา้ งคณุ งามความดี) ไมบ่ านรับ ถ้ามันเยน็ แล้วมนั บานเหมอื นดอกบัว นำ�้ กส็ ะอาด
หากแตเ่ หน็ หนว่ ยแกว้ พิลาเต็มถาดแผน่ พ่อเดอ้ เกิดในสระมนั ฉ�่ำ บานรับแสงพระอาทติ ย์ สบายเลย ถ้าเป็นนำ�้
(เดยี๋ วก็จะเหน็ ผลท่ีเราไดก้ ระทำ� ) รอ้ นเหรอ บัวมันเฉาไหมละ่ เหี่ยว แหง้ ไปไมด่ ี

(หมายถงึ ใหเ้ คารพยกยอ่ งสามแี ละใหอ้ บรมสั่งสอนดแู ล เพราะฉะนั้น ขอพดู น้อยๆ แค่เนยี้ ละ่ ไม่ตอ้ งพดู มาก อา้
ลูกให้ดี เมอ่ื ลกู เราดแี ลว้ กจ็ ะน�ำความสุขมาใหเ้ รา)
ความโลภ ความโกรธ ความหลงใหม้ นั เป็นไฟ
อย่าเอามาใช้กันนะลูกเอย

9



หลวงป่ทู อ่ น ญาณธโร ๒๐ ุตลาคม ๒๕๕๖๓๔
งานมทุ ิตาจติ ๖๘ ปี หลวงปสู่ าคร ธัมมาวโุ ธ
วันอาทติ ยท์ ่ี ๒๐ ตลุ าคม ๒๕๕๖ เวลา ๒๐.๐๐ น.

ณ วัดเวฬุวนั ต.ทา่ ขนนุ

๓๔อ.ทองผาภมู ิ จ.กาญจนบรุ ี

(หลวงป่สู าคร ธมั มาวุโธ ให้เร่ิมอาราธนาธรรมพรอ้ มกัน)
พร๎ ัหม๎ า จะ โลกาธิปะตี, สะหัมปะติ,
กัตอญั ชะลี อนั ธวิ ะรงั อะยาจะถะ,
สนั ตธี ะ สัตตาปปะระชกั ขะชาติกา,
เทเสตุ ธัมมงั อะนกุ ัมปิมงั ปะชัง.

1

2 นะโม ตัสสะ ภะคะวะโต อะระหะโต สมั มาสัมพทุ ธัสสะ กลั ย๎ าณัง วา ปาปะกงั วา
ตัสสะ ทายาทา ภะวสิ สนั ติ
๓๔ นะโม ตัสสะ ภะคะวะโต อะระหะโต สัมมาสัมพทุ ธัสสะ เพ่ินบอกไวอ้ ยา่ งน้ัน แลว้ ก็เป็นอย่างงนั้ จริงๆ คนที่ ไปติด ๒๐ ุตลาคม ๒๕๕๖๓๔
นะโม ตสั สะ ภะคะวะโต อะระหะโต สัมมาสัมพทุ ธสั สะ คกุ ติดตะรางอะไรฆา่ เขา ไปตดิ คกุ ติดตะราง เพราะการกระท�ำ
ของเขาไมใ่ ช่หรือ คนท่ีมีลาภ มยี ศ มีชื่อเสียงโดง่ ดงั ในโลก อะไรละ่
เอาอะไรมาเทศนเ์ น้อ พาท่านให้เป็นไปอยา่ งง้นั ได้เปน็ พระสกทิ าคา(มี) พระอนาคา(ม)ี
พระอรหนั ต์ ก็มีสง่ิ ท่ีดลบันดาลให้ทา่ นไดร้ ับอย่างน้นั อืม พดู
สพั พะปาปัสสะ อะกะระณัง กสุ ะลัสสูปะสัมปะทา ง่ายๆ ทำ� ดีย่อมไดด้ ี ท�ำชั่วได้รับความชั่ว ได้รับความทุกขด์ ้วย
สะจิตตะปะริโยทะปะนงั เอตัง พุทธานะ สาสะนัง ท่ีถกู ทรมาน จองจ�ำ ตดิ คกุ ตดิ ตะรางเหลา่ น้นั อะไรพาเขาไป
อยา่ งงั้น มีการกระท�ำของเขาเอง เขาทำ� ชวั่ เขาทรมานผู้อื่น
อิมัสสะ ธัมมะปะริยายสั สะ อตั โถ เขาไปปล้นไปจ้ี ไปฆา่ เจา้ เอาของ เหลา่ นั้นท�ำใหผ้ ล
สาธายสั มันเตหิ สกั กจั จัง ธมั โม โสตพั โพติ

ยงั นึกหาคำ� พดู ไมไ่ ด้เลย นึกหาค�ำพูดไมม่ เี ลย คนไข้ อะยมั ภะทนั ตา
คนป่วย เอาหวานอมขมกลนื เอาเนอ้ หวานกอ็ มไวก้ อ่ น ถ้าขม
กก็ ลืนเลย เขาเรียกวา่ หวานอมขมกลืน ธรรมะเตม็ โลก ธรรมะ นะ อันนเี้ หน็ แล้ว เขาออกโทรทัศน์ให้เราดูทุกวันๆ เขา
นเ้ี ต็มโลก แต่จะเอามาพดู ทกุ ข้อๆ หมด ทั้งพระสูตร ทั้งพระวินัย เป็นอะไรเขาจงึ เปน็ อย่างงนั้ ถกู จับ ถกู ปรับ ถกู ไหม ถกู ลงโทษ
พระปรมัตถม์ ากมาย แลว้ กเ็ ราไดก้ �ำหนดจดจำ� เอายังไงได้ ถ้า แสนสาหัสสากรรจ์กม็ ี บางรายไมไ่ ดเ้ ป็นอิสระเลย ตายเลย เขา
เทศน์แบบนน้ั น่ะ เอาเฉพาะจำ� เปน็ ส�ำหรับตวั เอง เอาแคน่ ัน้ เอา เอาจนตายเลย กรรมหนกั เหลือเกินอันนี้ หวั รา้ งข้างแตก อะ่
ส�ำหรับตวั เอง กายกรรม วจีกรรม มโนกรรม อนั นเี้ ปน็ ตน้ เหตุ เลอื ดตกยางออก สลบไสล รักษายังไงก็ไม่ฟ้ืน ตายเลยน่ะ ตาย
ของกรรมทั้งหลาย เปน็ แล้วเขาจะไปไหน ดวงวิญญาณของเขา ไปสูท่ ุคติ ตกนรกหมก
ไหม้ ถกู ยมบาลลงโทษหนักๆ ประกาศหลายสิง่ หลายอย่าง
กมั มุนา วัตตะติ โลโก เขาตดิ ชน้ั เขาทรมาน กรรมช่วั ท่ีตนประพฤตไิ ม่หลกี หนจี ากเรา
ไปไหน ตดิ อยูท่ ่ีตัวเองนแ่ี หละ เพราะฉะน้ัน เราผู้ฟังทั้งหลาย
กรรมเป็นผ้นู �ำมาเกดิ เราทำ� กรรมดี กรรมดีกอ็ ำ� นวยผล จงหลบหลกี เอา รู้หลบเปน็ ปีก รหู้ ลกี เป็นหาง หลบได้หลบ
ใหเ้ รามคี วามสุข ถา้ กรรมช่วั อ�ำนวยผลใหเ้ ราเปน็ ทุกข์ เนยี่ มันเป็น
อย่างนนี้ ะ เร่ืองธรรมะของพุทธ ของพระพุทธเจา้ 3

4ความชว่ั ท้ังหลาย ไมใ่ หม้ าอย่ใู นตัวของเรา กายกด็ ี วาจาก็ดี เพราะการเจ็บปวดรวดร้าว ถูกเขาตี หวั รา้ งขา้ งแตก เปน็ แผล

๓๔ ใจก็ดี ตัวเนย่ี ตัวที่สร้างกรรมใส่ตัวของเรา ให้ไดร้ ับผลเป็นทกุ ข์ เหวอะหวะไปทั้งตัว จะยิ้มออกไหม น่ัน และก็บาปให้โทษ ๒๐ ุตลาคม ๒๕๕๖๓๔
ถา้ กรรมดีอยู่ในตวั รักษาศีล กินทาน ภาวนา ทกุ วัน มไิ ดๆ้ มไิ ด้
เวน้ เลย เอาอยอู่ ยา่ งง้นั ความดีทั้งหลายตกั ตวงเอา ตกั ตวงเอา กัมมัง สัตเต วิภะชะติ
ไดแ้ ต่บุญ ไดแ้ ต่กุศล เขา้ มาไว้ในหวั ใจของเรา เปน็ ท่ีระลกึ ของ
หวั ใจอีกด้วย ระลกึ ถึงการกระทำ� บุญของเราเวลาไหน เราก็มี สตั ว์โลกย่อมเปน็ ไปตามอำ� นาจของกรรม ของการกระท�ำ
ความสุข ย้ิมออกมาได้ เหมอื นกันกบั ท�ำบาป ถ้าทำ� บาปไวแ้ ล้ว ถ้าทำ� ดีผลกรรมดี ใหเ้ สวย ได้รับความสุข นัง่ เป็นสุข นอนเป็นสุข
ผลทำ� บาปใหผ้ ลแกเ่ รา ถกู เขาฆ่า เขาตี ทรมานตา่ งๆ นานา ไปมาหาเพ่ือนหาฝงู กม็ ีคนยินดีต้อนรับขับสู้ เลยี้ งดูใหอ้ ิม่ หนำ�
หวั รา้ งขา้ งแตก เลือดตกยางออก จนส้นิ ชีวิตไปก็มี ก็เพราะ ส�ำราญ ไม่ไดถ้ ูกทรมานทรกรรมอยา่ งใดเลย แนะ่ มนั เป็น อยา่ ง
อ�ำนาจของความช่วั น่ันแหละ มันเปน็ ไป ดลบันดาลให้เป็นไป เนย่ี ใหผ้ ลตา่ งกนั นะ ทำ� ดีๆ ท�ำรักษาศีล กนิ ทาน ภาวนา
นงั่ สมาธทิ ุกวนั ๆ แลว้ ใครจะไปท�ำบาปกรรมกับคน คนนัน้ ได้
กมั มัง สัตเต วภิ ะชะติ ไหม ไมม่ ี ใครทำ� เลย มีแต่ยกมือทว่ มหัว โมทนาสาธุการ ไดย้ ิน
ข่าวว่าได้เลือ่ นยศ เล่ือนศักด์สิ ูงข้ึนไปโดยลำ� ดบั ทำ� ราชการงาน
เพ่ินวา่ กรรม การกระทำ� นั่นแหละใหผ้ ล ให้ผลในชาติ เมอื งกบ็ ริสทุ ธิ์สะอาด ไม่มดี ่างพร้อยตรงไหนเลย มีคนย่ืนมอื
ปจั จุบันนดี้ ว้ ย แลว้ ตายไปแลว้ นำ� ไปทุกขท์ รมานอยใู่ นนรกอีก มารับ ชว่ ยเหลือ อยา่ งนก้ี ม็ ี
เทา่ ไหร่ละ่ นับไม่ถว้ น แลว้ แต่กรรมของเราท�ำ ชั่วมากก็ได้รับ
ผลบาปมาก ถา้ เราทำ� กรรมดีอยู่ รักษาศลี กินทาน ภาวนาอยู่ อคี นที่ท�ำกรรมหนกั รุนแรง ฆ่าสัตวต์ ัดชีวิต ลักตบจกฉอ้
มไิ ด้ขาด จิตใจผอ่ งใสอย่ตู ลอด น่งั กเ็ ป็นสุข นอนกเ็ ปน็ สขุ ท�ำการ ปลน้ จอ้ี ะไรเหล่านนั้ มี ใครจะยื่นมอื เขา้ ไปรับไหม ไมม่ ี จะเสยี
ท�ำงานกย็ ้ิม แมแ้ ต่ตากแดด ตากฝน ขนาดไหนกย็ ้ิมสู้ เพราะ เงินเสียทองเทา่ ไหร่ มีคนย่ืนมอื ไปรับไหม ไมม่ ี ไมม่ ี ใครจะ
เราไมม่ กี รรมชั่วมาดลบันดาลหัวใจเรา หากกรรมชั่วมาดลบนั ดาล รับให้ เพราะว่าท�ำบาปทำ� กรรมแทๆ้ แต่ว่าพอ่ กบั แม่ไมท่ อดทงิ้
หัวใจเราให้ประพฤติอยา่ งนัน้ เป็นโจร เปน็ ผรู้ ้าย ฆา่ เจา้ เอาของ นะ ถ้าหากลกู ถูกเขาฆา่ เขาตีขนาดนน้ั ถูกจะตดั สินประหารชีวิต
ถา้ ท�ำอย่างงนั้ มันจะยิ้มอยู่ไดห้ รือเปล่า ถ้าเขาจับตวั ได้ไลต่ ัวทัน เขากเ็ อาอกเอาใจหาอาหารดีๆ มาให้ทาน หาอะไรมาใหร้ ับประทาน
จะย้ิมออกหรือเปลา่ ถกู มดั เสาไพล่หลังไปรัด เอาตรวน เอาโซ่ แม้จะมีคำ� สงั่ อะไร จะเขียนหาใคร หาใคร เขียนได้ เอากระดาษ
มาใสค่ อ ใส่ขาบ้าง แล้วกเ็ ดนิ ไปก็ล�ำบาก จะยิ้มสักหน่อยก็ไม่ได้ ปากกา ดินสอ มาใสม่ ือให้ จะส่ังถึงใคร อะ่ เขามนี ทิ านอยู่หลาย
ละ่ ปะเนย่ี ย้ิมไม่ไดห้ รอก หน้าถมึงทงึ หน้าบดู บึง้ บดู เบ้ียว เร่ืองหลายราว มลี ูกชายคนหน่ึงเป็นโจรรา้ ย ฆา่ เจ้าหน้าที่ตาย
อา้ เขาเอากระดาษมาใส่มือให้เขียนจดหมายถึงใคร เขียนถงึ แฟน

5

6เหรอ เขียนถึงภรรยาเหรอ ไมเ่ ลย ไม่ได้เขียนหา ภรรยาไม่มี ผิด ทางกายกท็ ำ� ผิด ทางวาจากท็ ำ� ผิด ทางใจก็ทำ� ผิด อยอู่ ย่าง
นั้น ไม่มคี วามดีเลย เพราะฉะนนั้ เขาจะต้องตัดสินใจ ตัดสนิ ใจ
๓๔ แลว้ ท้งิ กนั แล้ว นานแล้ว ถา้ อย่างนนั้ เธอหรือว่าคุณเขียนถึง ประหารข้าพเจา้ ในวันพรุ่งน้ี ๒๐ ุตลาคม ๒๕๕๖๓๔
ใครล่ะ เขียนถงึ แม่ มีแม่คนเดียวเทา่ นั้นเอาใจชว่ ย เอาทกุ อย่าง
อา่ นขอ้ ความก็ได้ข้อความอย่างท่ีสั่งน้องๆ ไปหา ฝากนอ้ งๆ ด้วย ขอใหบ้ อกน้องๆ ด้วยเน้อ อยา่ ดันทำ� อยา่ งผม อย่าทำ�
อยา่ ใหน้ อ้ งๆ ทั้งหลาย ท�ำอย่างขา้ พเจ้าเลย ขา้ พเจา้ ไดท้ ำ� กรรม อยา่ งขา้ พเจ้า วันน้ีไดร้ ับผลของกรรมแลว้ จะก้มหนา้ กม้ ตารับ
หยาบชา้ ทารุณมากถึงได้รับกรรม เพราะฉะนน้ั วนั พรุง่ นเ้ี ขาจะ ผลของกรรมไป ถึงเวลาประหารแลว้ เขากเ็ อาไปใสห่ ลักประหาร
เอาเขา้ หลกั ประหาร หรือว่ายงิ เป้า จะตายวันพรุง่ นแ้ี หละ ยิงเปา้ ซะ ตายเลย มแี มค่ นเดียวเท่าน้ันแหละมา มารับศพของ
เพราะฉะน้ัน มโี อกาสเขียนหนงั สอื หาแม่ อะ่ ใหแ้ ม่เมตตา ลกู กลับไปทำ� ฌาปนกิจให้ท่ีบ้านอย่างสมเกยี รติเท่าท่ีมี จะทำ� ให้
แน่นอนผู้อื่นไม่กล้ามา ไมก่ ล้ามาร่วมงานอย่างนเี้ ลย อ้า มแี ต่ สมเกยี รติกับลกู ชาย เขาเป็นคนดีอยสู่ มยั ก่อน แต่มนั เขาไป
เขายกมอื สาธุการ โอ้ย คนคนนม้ี ันเดอื ดร้อน อย่บู า้ นไหน คบคา้ สมาคมกับพวกโจร พวกคนรา้ ยท้ังหลาย เขาจงึ ได้รับผล
อยู่เมืองไหน ตำ� บลไหน อ�ำเภอไหน กท็ ำ� ความเดือดร้อนให้แก่ ขนาดนี้ เพราะฉะนั้น ข้าพเจา้ ไม่เสียใจหรอกนะ่ แตเ่ ขาตายแลว้
หมู่คณะประชาชนทั่วไป ไม่เคยไว้เนอ้ื เชื่อใจผู้ใดเลย เปน็ คนทำ� คงจะไปสสู่ ุคตินะ่ พอ่ แมท่ �ำใหแ้ ลว้ ปะเนย่ี ดงั นเี้ ป็นตัวอยา่ ง

7

8คนอ่ืนไมก่ ล้ามารับศพ เพราะว่ามนั ๆ เป็นโจรรา้ ย เปน็ ผ้รู ้าย พ่อแมน่ หี้ นกั เก่ิงธรณี ไผผูย้ ำ� แยงนบหากเจริญเมือ่ หนา้
ถา้ ฝ่าฝนื ค�ำของพอ่ ของแม่ ได้รับโทษหนกั อืม ถา้ ปฏิบัติ
๓๔ ฆา่ คนเท่าไหร่ ปลน้ สิ่งปล้นของเขา เทา่ ไหร่ อา้ นับไมถ่ ้วน ๒๐ ุตลาคม ๒๕๕๖๓๔
เพราะฉะนั้น ทางการทางกฎหมายจึงตดั สนิ ประหารลกู เดียว ให้ ตามค�ำส่งั ค�ำสอนของพอ่ ของแม่ อยใู่ นสนับบังคับกฎหมาย
ประหารลกู เดียว คนคนนมี้ โี ทษตดิ ตัว มากมายจนนบั ไมถ่ ว้ น บ้านเมอื ง ไม่ไดล้ ว่ งเกนิ เลย ใครๆ ก็ยื่นมอื รับเอาได้ เพราะฉะนน้ั
คดี คดีดังๆ นับไม่ถว้ น ก่อความวุน่ วายแกช่ าตบิ า้ นเมืองของ เร่ืองนเี้ ห็นได้ชดั ขอให้ทกุ คนใสใ่ จไว้ สง่ิ ใดมันผิดกฎหมายรา้ ย
ตวั กม็ ี เจา้ หน้าที่ตำ� รวจก็ถกู เขา ยิงตำ� รวจ ตายแน่ะ มนั ผิดรา้ ย แรง อยา่ ไปริเริ่ม กระท�ำบ�ำเพ็ญมันเลยอยา่ งง้นั นะ่ หากกรรม
แรงไหม ต่อสกู้ ันก็สเู้ ขาไม่ไหว ตวั เองหกล้มไปเขากต็ ะครุบเลย อันใด ทำ� ด้วยกายก็ดี ด้วยวาจากด็ ี ดว้ ยใจกด็ ี เอาแต่บริสทุ ธ์ิๆ
จับมัดเสาไพล่หลงั จงู รั้งยา่ งเข้าตะแลงแกงเลย อ่ะ แล้วก็ตัดสิน ผุดผ่อง เพ่ินก็บอกว่า
ความว่า มีประหารอยา่ งเดียว โทษอย่างง้ีมีประหารอย่างเดียว

สเี ลนะ สคุ ะตงิ ยนั ติ

เพิ่นม้วน(สรุป)ไว้ให้

แม่ไมร่ จู้ ะว่า จะวา่ ยังไง ทิ้งก็ไม่ได้ ลกู ในท้องในไส้ของเรา สเี ลนะ โภคะสัมปะทา
เราจะต้องบากหนา้ บากตา ไปรับเอาศพของลกู เวลาเขาประหาร สีเลนะ นพิ พตุ งิ ยันติ ตัสม๎ า ฯ
เสร็จแล้ว ก็รับเอาแลว้ ก็หารถหาลามาบรรทกุ เอารา่ งกายท่ี
ปราศจากวิญญาณแลว้ นัน้ ตายแลว้ เอาไปบ้าน ไปทำ� บญุ ให้ เพราะเหตุดังนัน้ เราท่านท้ังหลายผู้ไดย้ นิ ไดฟ้ ัง คำ� ของ
เขาไมเ่ คยท�ำบญุ สนุ ทานอะไร กอ็ าจจะแบ่งเบา ให้ได้รับโทษ พระสวด ของพระเทศน์ใหฟ้ งั อยูท่ ุกวันสปั ดาห์ ทุกวันพระ ท่าน
เบาๆ หนอ่ ย แมม่ าท�ำบญุ สุนทานถวายสังฆทาน ถวายผ้าป่า กเ็ ทศน์ให้ฟังอยู่เรื่อยๆ เราอยา่ ได้ฝา่ ฝืน ถา้ ฝ่าฝนื แล้วมนั ไปทาง
มหากฐนิ อะไรใหอ้ ย่างดีล่ะ ไม่รังเกียจลูก ลูกถงึ จะประพฤติ ท�ำ จับไม่อยู่ เอามือไปจับไปกอ่ น แลว้ ก็ลยุ ไปเลยๆ อ่ะ อา้
ยงั ไงๆ แมก่ ็บากหนา้ มารับธุระภาระ อย่างหน้าตาเฉยล่ะ เออ มีนทิ านเร่ืองหนึง่ อา้ ในธรรมบทหรือในไหนบอกไว้วา่
ใครละ่ จะสามารถจะเอื้อมมือ แบมอื ไปรับเอาอยา่ งงัน้ ไม่มี ใคร
หรอก มีแต่แม่ พระคุณของแมอ่ ย่างว่าเหลือลน้ พ้นประมาณ พอ่ ของตวั ท�ำบาปกรรมมามากแล้ว ลกู สาวตายไปแล้ว
ไปเกิดเปน็ ภรรยายมบาล จะไปคอยช่วยเหลอื พ่อ ให้พอ่ หลดุ จาก
กรรมหนักบา้ ง นั่งคอย มาแลว้ ๆๆ น่ันมาแล้วๆ นั่งคอย ออ๋

9

10 ค�ำเดียวเทา่ น้ันแหละ สลบนง่ิ เลย จับไวก้ ็ไม่อยู่ จับมอื ก็มอื ขาด นมี่ าจากสวรรคเ์ ลย แตง่ ตวั อา้ เรียกว่าเจา้ หน้าท่ี
ผมู้ ารับ แตง่ ตัวน่งุ ขาวหม่ ขาวกันหมด เออ มารับ เอาละ่ เอาๆ
๓๔ จับขาก็ขาขาด แขน(หลุด)ลยุ่ ลงนรกเลย จำ� อยู่ในนรกเลย แอะ่ นำ�้ มาใหแ้ ม่กนิ แน่ะ แม่คอแห้งแล้ว เอาน�ำ้ มาให้กิน กินได้ มัน ๒๐ ุตลาคม ๒๕๕๖๓๔
ใครเปน็ ลูกเป็นเต้า ลกู ในไสป้ านไหนกต็ าม ไปช่วยไม่ได้ แขง็ อยู่ในคอเนย่ี มนั สิ วิปโยคโศกสนั ตเ์ กิดขนึ้ มา ท�ำให้คอตนั
คนท�ำบาปหนาสาโหดแลว้ เหรอ ต้องตกนรกอย่างเดียว ตกนรก คอเต่ิน กินเข้าไป กินเข้าไป กลืนก็ไมล่ ง แลว้ กส็ �ำลัก สำ� ลกั นำ�้
หมกไหม้อยา่ งเดียว ถกู เขาลงโทษอยา่ งสาหสั สากรรจ์ น่าเสียว กั๊กๆๆๆๆ ปั๊ดไปเลย ไปพรอ้ มกบั กนิ น้�ำน่ันแหละ ตายแล้วเขา
สยองจัง อะเฮอะ อันนเี้ ป็นเร่ืองเล่ามาในต�ำรับต�ำรา กเ็ ลย จัดการใสห่ ีบใส่เหบิ บำ� เพ็ญกุศลตามประเพณี อนั นก้ี เ็ ปน็
เพิ่นเลา่ มาให้ฟงั บคุ คลผทู้ �ำดี มรี าชรถลงมาเกย ยาย ตัวอยา่ งที่ดีอนั หนึ่ง เหมือนกัน อย่าให้โวยๆ วายๆ ใดๆ ท้ังนั้น
คนน้ัน เป็นคนถอื ศลี กินเจ ถือศลี กินเพล ไมไ่ ดท้ ำ� บาปท�ำกรรม เพราะกินน�้ำเฉยๆ กินน้�ำ น�้ำไม่ได้พา มาเอา ก๊กั ๆๆๆๆ ส�ำลกั
ใดๆ เลย พดู กับลกู กบั เต้ามีตั้งแต่ธรรมะธัมโม อา้ เพราะฉะนน้ั
ขอใหท้ กุ คนเอามาเป็นตัวอย่าง ไม่มี ใครจะลงโทษได้เลย เฒ่า
แลว้ แก่แลว้ โอย้ เขามารับแล้วอ่ะ พนู้ ( โน้น)เจ้านายเขามารับ
แลว้ เอาราชรถมาเกยคอย ขอให้ขา้ พเจา้ ได้สง่ั เสียลกู เตา้ ทุกคน
ซะก่อน จงึ จะไปได้ ขออนญุ าตหน่อยเดียวได้ไหม ไดๆ้ ๆ ก็เรียก
ลูกเรียกเต้ามารวมกันหัวกนั แมค่ งจะไม่สู่ ไปสูท่ ุคตหิ รอก คงจะ
ไปสสู่ คุ ติ นั่น รถจอดอยนู่ ่ันนะ่ รถ มาจากสวรรค์ ลงมารับเอาแม่
แมจ่ ะต้องลาลกู ลาเตา้ ให้ศีล ใหพ้ ร กับลกู ของตวั ทุกคน ใน
ครอบในครัวของเรา มกี ี่คนมาหมดแล้วก็เลยเลา่ ใหฟ้ งั เปน็ นำ้� หรืออะไร เลยหมดลมเวลานั้นเลยนั่น แนน่ อนที่สุด เขากเ็ อา
อยา่ งง้นั ๆ แมถ่ ือศีล ถือธรรม มาตัง้ แต่วนั รูเ้ ดียงสา เพราะฉะนน้ั ไปใสร่ ถ ใส่รถพาไป พาไปเทวโลกนะ ไมไ่ ดพ้ าไปในนรกหรอก
บญุ มจี ริงๆ ไปไหนๆ มแี ตค่ นเล้ยี งคนดู อ่ะ เวลานรี้ ถ ราชรถ ไปเทวโลก ไปสวรรค์ ชัน้ ไหนพู้น( โนน้ )น่ะ แอ่ะ แนม่ ันผิดกัน
มาเกยแล้ว มาคอยเรา เราขอส่ังเสียลกู หลานซะก่อน มาหมด อยา่ งง้ี การท�ำคณุ งามความดี ใหต้ ิดในขันธสันดานของตนจริงๆ
ทกุ คนแล้วเหรอ มาหมดทุกคนแล้วก็บอกลูกบอกเตา้ อะ่ อยา่ ใหบ้ าปมาแปดเปือ้ นได้ เอาจนเฒา่ จนแก่ อายจุ ะเขา้ ร้อย
เร่ืองไร่นาสาโท มันเป็นของหามาได้หรอก หาเอา ทำ� เอา ไปแล้ว เขาจัดรถมารับ จงึ ไดเ้ หน็ เป็นเต็มหเู ต็มตา มารับแล้ว
ถ้าขยันก็ได้นากวา้ งๆ ได้สวนกวา้ งๆ ไดท้ รัพยส์ มบัติมากมาย ขอไวก้ ่อน คนน้นั ยังไม่มา คนนยี้ งั ไม่มา ลกู ทั้งหลายแมไ่ ดส้ งั่
ถ้าขี้เกยี จขี้คร้าน นั่งงอมืองอเท้าอยู่ ราชรถจะมารับไปไหนนนู้ ลกู ทกุ คนซะก่อน มาพร้อมหน้าแลว้ เหรอ ก็เลยส่ังเสยี กบั ลกู
คนอย่างงนั้ เทวดาเอารถมารับแม่แลว้ เพราะฉะนน้ั แม่จงึ ตอ้ งขอลาลูกๆ

11

12 หลานๆ ทั้งหลาย อย่าได้ท�ำกรรมชวั่ ช้าลามกใดๆ ทั้งนั้น ทำ� แต่ ชีวิตหมดแล้ว หมดแค่นี้ แหละ มอี ะไรจะสั่งจะเสีย ญาติพี่น้อง
ลกู หลาน กส็ งั่ ไดต้ อนนนั้ เขาให้เวลา เท่าไหร่นาที ใหส้ ั่งเสยี
๓๔ กรรมดี อย่างแม่เคยประพฤติให้ดเู ปน็ ตัวอยา่ งแล้ว ท�ำให้ดเู ปน็ ทกุ คนๆ ซะก่อน ไปสคุ ตหิ รอกไมต่ ้องเปน็ หว่ ง อ่ะ ส่วนศพนก่ี ็ ๒๐ ุตลาคม ๒๕๕๖๓๔
ตัวอยา่ งแล้ว เนย่ี เวลาตาย ราชรถมาเกยเอาอย่างเนยี่ เนย่ี มอบให้ อ่ะ เจา้ ภาพจัดการตามประเพณีมกี ารฝงั มีการเผา คงจะ
แตค่ นอ่ืนไม่เห็นนะ แตย่ ายมองเหน็ ราชรถมารออยู่ พอส้นิ ลม เผาเรียบร้อยนะ
แลว้ เขากเ็ อาไปเลย เอาไปเลย เอาไปบ�ำเพ็ญกุศลท่ีบา้ นตวั เอง
ถึงที่ ไหน
เพราะฉะนั้น กรรมมจี ริง ท�ำบาปเปน็ บาปจริง ทำ� บญุ
เปน็ บญุ จริง เพียงแตศ่ ลี ๕ บริสทุ ธิ์แคน่ ้นั ก็มีรถมารับเหมือนกัน
มยี านพาหนะ ไมม่ ีม้ามวี วั หรอก รถทิพย์ รถอะไร มารับเอาข้ึน

รถไปเลยน่ะ ตายแลว้ แล้วเขาจะเอาไปไหนก็ไมร่ ู้แลว้ ตอนน้นั พระอริยะเจ้าทา่ น เผาแล้วกระดูกไฟก็ไหมห้ มด แล้วก็
เขาคงเอาไปสบู่ ญุ กองบุญกุศล เคยทอดกฐนิ ทกุ ปี เคยท�ำผา้ ป่า รวมกนั เปน็ พระธาตุ เป็นกอ้ นๆๆๆ ขึ้นมาเลย เวลาเพ่ินเก็บดูก
มหากฐิน ไมไ่ ด้หยุดอยเู่ ลย ทำ� อยอู่ ย่างง้ัน ตั้งแต่ร่างกายสขุ ภาพ (กระดูก)จะเห็นนะ เห็นกระดูกของคณุ พ่อน้ัน คณุ ตานี้ กลาย
แขง็ แรง ท�ำแต่คุณงามความดี สงเคราะหส์ งหา คนยากคนจน เป็นพระธาตุขึน้ มาน่าอัศจรรย์จริง โอ้ย อ้า พวกเราจะแบง่ กนั
ก�ำพรา้ อนาถา เหน็ แลว้ ทนไมไ่ หว ต้องเอาเศษ จับเอาใส่ตีน ไหม เออ ถา้ แบ่งกนั ก็ เอาเลอื กเอา คนละสมมาพาควร(ความ
ใสม่ อื ให้ อนั นเ้ี อาไปซอื้ ขา้ วซอื้ ปลาอาหาร เลย้ี งลูกเดอ้ เออ พอดี) นอกนน้ั ก็ไปกอ่ เจดีย์ไว้ให้ บรรจุไว้ใหล้ กู หลานไดก้ ราบได้
คนที่ ได้รับความเมตตาอย่างงนั้ ก็ ยกมือสาธกุ าร อะ่ ในที่สดุ ไหว้ อา้ มันเปน็ ไปได้ขนาดนัน้ น่ะ อ่ะ ครบู าอาจารย์กเ็ หมอื นกนั
กห็ มดลม หมดลมซะแลว้ เดี๋ยวนเี้ ราอยกู่ ันทุกวันนี้ อยู่ดว้ ยลม ครูบาอาจารยผ์ ทู้ ี่ทา่ นบริสุทธิผ์ ดุ ผ่องจริงๆ ตั้งแต่ไมท่ ันตาย
มีเลอื ด มลี ม เล้ียงหัวใจเรามา ถ้าลมหมดก็ชื่อวา่ หมดชีวิต ผมของทา่ นก็กลายเปน็ ก้อนข้ึนมา ผมของท่านน้นั นะ่ เขาโกนเขา
นะออก จกไปๆ เกดิ เป็นก้อนๆๆๆ แบง่ ไวเ้ ท่าๆ กัน อะ่ อยา่ งนี้
กม็ ี

13

14 ผู้ที่ถอื ศลี กินเพล จ�ำศีลภาวนาจริงๆ เอาจริงเอาจัง ผมของ ครบู าอาจารย์ผูป้ ฏบิ ัตดิ ี ปฏบิ ัติชอบ ทั้งหลาย เปน็ พระ
ธาตุกันไปหมด นเ่ี ปน็ สักขีพยานฝา่ ยดี สักขีพยานฝ่ายชว่ั ตาย
๓๔ ตวั เองก็ไมเ่ สียหาย กระดกู ทั้งหลายกก็ ลายเป็นพระธาตุข้นึ มา ไปจะเปน็ อะไรใหห้ รือเปล่า อา้ เป็นพระธาตุให้หรือเปลา่ มแี ต่ ๒๐ ุตลาคม ๒๕๕๖๓๔
ได้แจกลกู แจกหลานไปหมด หรือวา่ ผมู้ ีบุญกุศลตดิ ตวั อยู่ของ ตายแลว้ เขา สาธนุ ั่นแหละ ตายแล้วกเ็ บาใจ ในบ้านของเรา
เพ่ิน อนั นข้ี องเพ่ินไมใ่ ช่ของเรา เรากจ็ ะทำ� ใหด้ ูก(กระดูก)ของเรา ไมม่ ีเส้ียน ไม่มีหนาม ท่ีจะมากอ่ กวนบ้านเมอื งอีกแลว้ เขาตาย
เปน็ พระธาตุอยา่ งนแี้ หละ อ่ะ รักษาให้บริสุทธิ์ ศลี บริสุทธิ์ จิตใจ แลว้ จริงๆ เขาอาจจะแชง่ ชกั หักกระดูกหรือเปลา่ หรือเขาโมทนา
สงบบริสทุ ธิ์ ไมฟ่ ุ้งซ่านไมร่ �ำคาญ ไมเ่ คยกระทบ เบียดเสียดสี อยนู่ ะ่ ถา้ ทำ� ดีแหละมคี นโมทนา นบั หนา้ ถอื ตา เคารพกราบไหว้
ผูห้ นึ่งผู้ใดเลย วาจากบ็ ริสทุ ธิ์ จิตใจก็บริสุทธิ์ แลว้ กเ็ ปน็ คน อ้า อนั นเี้ ป็นความจริง ถ้าท�ำคุณงามความดี นั่งสมาธภิ าวนา
บริสทุ ธ์ิ ไปหมดทุกอยา่ ง แม้กระดกู ก็กลายเปน็ พระธาตุ ขึ้นมา ทุกวัน ใจรวมทุกวัน ใจรวมเปน็ หน่งึ ทกุ วันๆ เปน็
ได้ เพราะฉะนน้ั พวกเราทุกคนมจี ิตใจกนั ทกุ คน ให้ทำ� ใจเข้มแข็ง
เขา้ ขะมักเขมน้ ทำ� คุณงามความดี ใสต่ ัวใหม้ ากๆ อย่าไปท�ำเฉยๆ
ยกแต่มือกับผ้อู ื่นท่านเฉยๆ ตัวเองแหนะไดท้ ำ� ไม แอะ่ ได้ เอกัคคตารมณ์
ตกั บาตร ไดจ้ ังหัน ได้ขนั หมาก เล้ยี งเช้า เลยี้ งเพล กับพระเจ้า
พระสงฆ์ไหม ได้ท�ำอะไรเต็มภาคภูมิใจไหม เจตนาไมบ่ กพร่อง ทุกวนั ๆ มคี วามสุขต้ังแต่ยังไมต่ าย ยงั ใจ ยงั หายใจไดอ้ ยู่
เจตนาในทางดีไมบ่ กพรอ่ ง ก็จะเกดิ มหัศจรรย์ขึ้นมา แมแ้ ตผ่ ม แต่ว่ามันไม่รสู้ ึกตัวตอนวิญญาณออกจากร่างแลว้ ไม่รู้ มแี ต่
ก็ไม่เสีย พันกันเขา้ เปน็ กอ้ นๆๆๆ แจกไว้ใหล้ ูกใหห้ ลานเอาไป กระดกู เฉยๆ นงั่ อยู่ สบายอยูอ่ ยา่ งงนั้ ๆ ไมม่ ที กุ ขม์ รี ้อนอะไร
อ่ะ กระดกู กเ็ หมือนกัน เผาเสร็จแลว้ ก็เปน็ สารีริกธาตขุ ึ้นมา เลย สบาย น่ี ผู้ท่ี ไปสุคติ ไปสูส่ คุ ติแนน่ อน ผูท้ ี่ท�ำความเดือด
เห็นไดช้ ดั มาหลายองค์แล้ว รอ้ นให้แกผ่ ู้อื่น เวลาจะตายแลว้ รอ้ งโวยวายๆ ด้ินทุรนทุราย
ใครเคย ตัวตนเคยๆ ตอนหมู ตอนววั ตอนควาย ปาดคอเปด็
ปาดคอไก่เหล่าน้นั เอามาเป็นอาหารเล้ียงตวั เอง อ่ะ มนั จะเปน็
ยงั ไงมารับละ่ เวลา อา้ บญุ กุศลเราหมดแค่น้ี ลมหายใจเราหมด
แคน่ ี้ ส่วนกระดกู มันจะตกไปท่ี ไหน โว้ มันมเี ข้าเป็นก้อน เหมือน
ผูส้ ำ� เร็จแล้วหรือยัง มนั จะเป็นไปเหมอื นดังครูบาอาจารย์ ผเู้ ปน็
กระดูกเป็นพระธาตหุ รือยัง อ้า เพราะฉะน้ัน ค�ำพดู อนั นี้ เป็น
สาธารณะ เพ่ือให้ได้ยนิ ทกุ คน ยดึ เอาไปประพฤตปิ ฏบิ ตั ิ เครง่ ครัด
อยา่ ย่อหยอ่ น อยา่ งกะเรื่องรักษาศลี กเ็ อาจริงเอาจังกบั การรักษา

15