หนังสืออนุสรณ์ โรงเรียนอัลฟุรกอนศึกษา รุ่นที่ 22

สลาม ... ทุกคนที่ก�ำลังอ่านหนังสือเล่มนี้นะครับ ทุก ๆ คนมี
ประสบการณ์ท่ีแตกต่างกันออกไป และเติบโตในสภาพแวดล้อมที่แตกต่าง
กัน บางคนอยู่ในแวดล้อมท่ีมีมุสลิมมาก บางคนอยู่ในแวดล้อมที่มีคนต่าง
ศาสนิกมาก และเราจะใช้ชีวิตอย่างไรให้อยู่ในกรอบของศาสนา ผมเห็นบาง
คนอยู่ในแวดล้อมที่มีแต่มุสลิม แต่การกระท�ำยังห่างจากการกระท�ำของ
มุสลิม แต่กับบางคนอยู่ในแวดล้อมท่ีมีคนต่างศาสนิกมากก็จริง แต่เขากลับ
ใช้ชีวิตได้ตรงกับหลักการศาสนา อันเน่ืองจากเขาได้รับการศึกษา และเข้าใจ
ศาสนาอย่างถูกต้อง ท่ีส�ำคัญเขารู้ แล้วน�ำมาปฏิบัติด้วย อีกอย่างผมคิดว่า
ปัจจุบันน้ีเป็นยุคที่มีความขัดแย้งอย่างมากมายในสังคมต่าง ๆ แม้กระท่ังใน
สังคมมุสลิมกันเอง ทุก ๆ ชนช้ัน ตั้งแต่ชาวบ้านพ้ืน ๆ จนกระท่ังผู้ที่มีความ
รู้ ยิ่งในทุกวันน้ี เราทุกคนสามารถรับรู้ข้อมูลข่าวสารได้ง่ายมากขึ้น ท�ำให้
รับรู้สิ่งที่ผิดโดยท่ีเราไม่รู้เลยว่ามันผิด น่ันเป็นเพราะเราขาดการศึกษาศาสนา
ที่ถูกต้อง

ผมเคยเรียนโรงเรียนศาสนาควบคู่สามัญ ตอนแรกคิดว่าดีอยู่แล้ว
ท่ีโรงเรียนก็สอนศาสนา ท�ำไมต้องเรียนศาสนาล้วนด้วย (ความคิดตอนแรก)
และก็มิได้คิดว่าจะมาเรียนด้านนี้ แต่เม่ือได้มีโอกาสเรียนเฉพาะศาสนา ได้
รับรู้ เข้าใจ เร่ืองต่าง ๆ ในศาสนามากข้ึนกว่าเดิม ก็เข้าใจว่า ขอบข่ายความ
รู้ในอิสลามกว้างขวางและครอบคลุมทุกอย่างจริง ๆ (ไม่รู้สึกเสียดายเวลา
ที่มาเรียนด้านน้ี) และรู้ว่าถ้าหากเราไม่ศึกษาเรื่องศาสนา เราจะใช้ชีวิตบน
โลกดุนยา อย่างขาดทุน เพราะบางคนกระท�ำบางสิ่งบางอย่างไปตามภาพ
ที่ตาเห็น เห็นคนนู้นท�ำคนน้ีท�ำจึงท�ำตามบ้าง โดยขาดความเข้าใจในการ
กระท�ำนั้น ๆ อย่างถูกต้อง สังคมเราส่วนใหญ่เป็นอย่างน้ีจริง ๆ นะครับ ถึง
ผมจะเกิดมาไม่นานก็จริง แต่ผมเห็นว่าเป็นอย่างท่ีผมพูดจริง ๆ ผมเริ่มรู้สึก
แบบน้ีตอนผมเรียนศาสนาอย่างจริง ๆ จัง ๆ

99

ผมขอเล่าเรื่อง ๆ หน่ึงให้ฟังนะครับ มีวันหนึ่งผมได้มีโอกาสไปช่วย
คุณตาคนหน่ึงท�ำงาน และก็นั่งคุยกับเขา คุยไปคุยมาก็พูดเรื่องศาสนา คุณ
ตาบอกผมว่า เราน่ะดีนะได้เรียนด้านน้ี ถือเป็นก�ำไรส�ำหรับเราจริง ๆ และ
คุณตาก็บอกผมว่า คุณตาเน่ียมีลูกหลายคน คุณตาจึงส่งลูกไปเรียนด้าน
ศาสนาทั้งหมดเลย เพราะอยากให้ลูก ๆ เข้าใจศาสนา พอลูก ๆ เรียนจบมา
จะไปท�ำงานอะไรก็ได้ ตามที่ศาสนาอนุญาต และขอให้มีศาสนาที่ถูกต้องก็
พอ ผมว่าก็จริงนะ และแจ๋วด้วย ที่คุณตาพูดเป็นก�ำไรส�ำหรับคนที่ศึกษา
เรื่องศาสนา แต่จะเป็นก�ำไรก็ต่อเมื่อเราศึกษา รับรู้ และน�ำมันมาปฏิบัติจริง
ๆ มิใช่เก็บความรู้น้ันในสมองของเรา โดยที่ไม่เอาความรู้น้ันมาเปล่ียนเป็น
ก�ำไรให้ตัวเราสักที บรรดาซอฮาบะฮ์ เม่ือพวกท่านได้รับฟังอายะฮ์หนึ่งมา
พวกท่านก็จะปลีกตัวออกไป ฝึกฝนปฏิบัติสิ่งท่ีได้เรียนรู้มา เมื่อท�ำได้แล้ว
พวกท่านก็กลับมาฟังอายะฮ์ ต่อไปจากท่านนบี g อีก
สุดท้ายนี้ผมอยากบอกทุกคนว่าปฏิบัติให้ได้อย่างที่ศึกษามา นั่น
แหละครับ ก�ำไรชีวิต และการลงทุนกับอัลลอฮ์ ไม่มี “การขาดทุน” หรอก
ครับ วัสสลาม...
อัลลอฮ์ ตะอาลา ตรัสว่า
ْ‫َو َع ِملُوا‬ ْ‫َءا َم ُنوا‬ ‫ٱ َّ ِلي َن‬ ‫ َصإِ ۡوَّاْل‬٢‫لِإِ َ َّحٰن ِٱت ۡ ِلَونتَ َ َو ٰسا َ َنص ۡولَاْ ِبِفٱ ۡ َلُخ ِّقۡ ٍسَوتَ َوا‬١ٰ‫َوٱ ۡل َع ۡ ِصٱل َّص‬
﴾٣ ‫بِٱل َّص ۡ ِب‬ ﴿

ความว่า : “ขอสาบานด้วยกาลเวลา แท้จริง มนุษย์นั้นอยู่ในการ
ขาดทุน นอกจากบรรดาผู้ศรัทธาและกระท�ำ ความดีทั้งหลาย และตักเตือน
กันและกันในสิ่งที่เป็นสัจธรรม และตักเตือนกันและกันให้มีความอดทน”

(อัลอัศริ : 1-3)

100

ท่านอิบนุ อบีฮาติมกล่าวว่า : ฉันได้ยินท่านอัลมุซนีย์
เล่าว่า : มีผู้กล่าวกับอิมามอัชชาฟิอีย์ว่า :
“ความอยากของท่านในการศึกษาหาความรู้นั้นอยู่ในขั้น
ไหน ?”
อิมามอัชชาฟีอีย์ กล่าวว่า : “อยู่ในขั้นที่เมื่อฉันได้ยินความรู้
ใด ๆ ท่ีไม่เคยได้ยินมาก่อน อวัยวะส่วนต่าง ๆ ในร่างกาย
ของฉันก็จะต่ืนตัวและอยากเหลือเกินที่จะลิ้มรสความหอม
หวานของความรู้นั้น เหมือนกับท่ีหูทั้งสองข้างโชคดีได้
ลิ้มรสไปก่อนแล้ว”

มีผู้กล่าวแก่ท่านต่อว่า : “ท่านทุ่มเทและให้ความส�ำคัญกับ
การศึกษาหาวิชาความรู้อย่างไร ? ”
ท่านตอบว่า : “ดังเช่นที่ผู้รวบรวมทรัพย์สินให้ความส�ำคัญ
กับเงินทอง ถึงข้ันตระหน่ีถ่ีเหนียวไม่ยอมจับจ่ายอะไรท้ังสิ้น
เพ่ือจะได้เสวยสุขกับเงินที่ได้รวบรวมมาอย่างเต็มที่”

มีผู้กล่าวอีกว่า : แล้วท่านขวนขวายหาความรู้เช่นไร ?
ท่านกล่าวว่า : “เช่นการหาของแม่ท่ีตามหาลูกที่พัดหลง
ซ่ึงนางไม่เหลือใครอีกแล้วนอกจากลูกคนน้ี”

อ.ฮัซซาน แดงโกเมน

ใจความส�ำคัญ

ฟาตีมะฮ์ ไกรนุช
ชลบุรี

ใจความส�ำคัญของหนู..ได้เกิดข้ึนในสถาบัน อัลฟุรกอน หลายครั้ง
หนูถามตัวเองมาตลอด ว่าหนูมาถึงจุดนี้ได้อย่างไร จุดท่ีสูงท่ีสุด จุดที่นักเรียน
ทุกคนต่างใฝ่หา จุดที่ทุกคนต่างรอคอย และจุดท่ีทุกคนพยายามที่จะได้มา
จุดที่มะกับป๋าของหนูต่างลุ้นไปกับมัน

ส่ิงท่ีได้มายาก มักจะภูมิใจมากเสมอ จุดต่าง ๆ เหล่าน้ีมันเป็นจุดท่ี
เม่ือหนูมองย้อนกลับไปถึงเร่ืองต่าง ๆ ในสถาบันแล้วท�ำให้หนูมีความสุข
คิดถึง ตลก ท้าทาย เครียด เศร้า และไม่อยากจาก และมันเป็นจุดหน่ึงที่
ท�ำให้ค้นพบว่า “สถาบันแห่งนี้ไม่ได้มาเล่น ๆ” ท�ำให้หนูได้รู้ว่าหากตั้งใจ
อ่านหนังสือช่วงสอบแทบตาย แต่เวลาเรียนไม่ได้ต้ังใจเรียน สุดท้ายข้อความ
ที่อ่านไป ก็ไม่เข้าใจ เร่ืองนี้ถือเป็นบทเรียนส�ำหรับหนูเพราะหนูเคยตก 2
วิชา ซ่ึงสองวิชานี้ต้องใช้ความเข้าใจ แต่หนูได้แค่ท่องจ�ำไม่ได้เข้าใจอะไรลึก
ซ้ึง น่ีจึงเป็นเร่ืองราวส�ำคัญในชีวิตหนู ณ ตอนนั้น แล้วหนูจะคอยบอกตัวเอง
เสมอว่า “ถ้าเราไม่ลุกข้ึนยืนแล้วเราจะเรียนรู้วิธีการทรงตัว เพ่ือไม่ให้ล้มลง
อีกครั้งได้อย่างไร ?”

การอยู่ในสถาบันแห่งนี้ไม่ยากแล้วก็ไม่ง่าย หนูขอเปรียบความรู้สึก
อันมัวหมอง เบื่อ เครียด เศร้า เหมือนกับดวงดาวบนท้องฟ้าและเปรียบ
ความรักท่ีมีต่อสถาบันเหมือนกับดวงอาทิตย์ คราใดท่ีดวงอาทิตย์ข้ึน ดวงดาว
และความรู้สึกเหล่าน้ันก็จะหายไป และมีเรื่องราวใหม่ ๆ เข้ามาแทน ซ่ึงพอ
นึกถึงก็จะอดคิดถึงไม่ได้ ไม่ว่าจะเร่ืองบทลงโทษที่หนูน้ันไม่เคยค่ะ...ไม่เคย
ไม่โดน 555 โดนมาทุกอย่าง เป็นทุกอย่างให้คุณครูแล้วจริง ๆ ล้างถังเศษ
อาหารบ้าง ล้างครัว ลอกท่อ ล้างห้องน�้ำคนเดียว 2 อาทิตย์ บางทีก็แอบคิด
นะว่าท่ีหนูถูกท�ำโทษหนัก ๆ เป็นเพราะหนูท�ำเรียบร้อยและสะอาดแน่ ๆ
คุณครูเลยให้ท�ำมาก 555 หนูได้เข้าออกห้องธุรการเป็นว่าเล่นไม่ได้เข้าไป
ซ้ือสมุด ปากกานะคะ แต่คุณครูเรียกเข้าไปเตือนค่ะ บางคร้ังก็เข้าไปขอ

103

มะอัฟท่าน คุณครูท�ำโทษก็แล้ว หักคะแนนมารยาท หักคะแนนรายวิชา ถูก
ให้กลับบ้านล่าช้ากว่าคนอื่น ท้ังหมดท้ังมวลล้วนเป็นบทเรียน แต่คนเซียน
เขาไม่เรียนบทเดิม

สุดท้ายน้ี...หนูอยากจะบอกผู้หญิงคนหน่ึงกับผู้ชายอีกคนหนึ่งซึ่ง
เขาท้ังสองคือบุคคลส�ำคัญที่สุดในการเดินทางครั้งนี้ เขาท้ังสองคนเป็นได้ท้ัง
เข็มทิศที่คอยน�ำทาง เป็นได้ทั้งน้�ำที่มีไว้ด่ืมให้ชื่นใจ เป็นได้ทั้งร่มเงาท่ีท�ำให้
รู้สึกอบอุ่น เป็นได้ท้ังเพ่ือนท่ีไม่เคยท�ำให้เหงาใจ และในเวลาเดียวกันท้ังสอง
คือเพื่อนร่วมทางท่ีอยู่ข้างกันจนถึงวันน้ี วันที่ท้ังสองรอดูวันท่ีหนูนั้นถึงเป้า
หมายอย่างปลอดภัย ใช่ค่ะ เป้าหมายของหนู คือ การได้จบจากสถาบันแห่ง
น้ี “อัลฟุรกอน” และน�ำส่ิงท่ีหนูได้เรียนรู้มาปฏิบัติตามและเผยแผ่ต่อ ๆ ไป

ขอบคุณมาก ๆ นะคะ (มะกับป๋า) ท่ีอยู่ข้าง ๆ หนูมาโดยตลอด
ขอบคุณ...คุณครูที่คอยอบรมส่ังสอนให้หนูได้อยู่ในหนทางอันเท่ียง
ตรง และหวังท่ีจะให้หนูเป็นแบบอย่างที่ดีในวันข้างหน้า ขอบคุณที่คอยดูแล
เอาใจใส่คอยช่วยเหลือในทุก ๆ เรื่องถ้าหนูจบไปหนูคงคิดถึงคุณครูมากแน่ ๆ
เลย ขอบคุณส�ำหรับทุกอย่างนะคะคุณครู
ขอบคุณ... รุ่นพ่ี ศิษย์เก่าที่ท�ำให้รู้สึกอบอุ่นทุกครั้งที่ได้เจอ ขอบคุณ
ที่อยู่ข้างกันและเป็นก�ำลังใจให้กันเสมอมา
ขอบคุณ … รุ่น 22 ท่ีนั่งเบียดกันมาจนถึงวันสุดท้าย มันเกินกว่าค�ำ
ว่า “รัก”มากกว่าค�ำว่า “ผูกพัน” มันคือช่วงชีวิตหนึ่งที่ดีมากจริง ๆ ยินดีท่ี
ได้รู้จัก ยินดีที่ได้รักแล้วก็ยินดีที่จะได้คิดถึง เราจะจดจ�ำทุกช่วงเวลาท่ีผ่าน
มาด้วยกัน ชีวิตของเราคงด�ำเนินไปได้ยากถ้าขาดเพื่อนร่วมทางอย่างพวก
คุณ
ขอบคุณ... ส�ำหรับทุก ๆ ก�ำลังใจ ที่ท�ำให้หนูมีแรงที่จะก้าวเดินต่อ
ไปจนถึงปลายทาง ขอบคุณส�ำหรับค�ำว่า เด๋ียวก็จบแล้วนะ สู้ตาย
104

ขอบคุณ... ก๊ะ (แม่ครัวประจ�ำสถาบัน) ที่ท�ำอาหารที่อร้อยอร่อย
อร่อยจริง ๆ นะบางมื้ออร่อยกว่ามะหนูท�ำอีก 5555
ขอบคุณ... สถาบันที่ท�ำให้หนูได้รู้สึกรักและผูกพันอย่างที่หาจาก
ท่ีไหนไม่ได้นอกจากท่ีนี่ “อัลฟุรกอน”
และแล้วในท่ีสุดวันน้ีก็ได้มาถึง วันที่ต้องนั่งคิด นอนเครียดว่าจะ
เขียนอะไรลงไปในหนังสือรุ่นดี แต่สุดท้ายความรู้สึกได้ส่งไปยังสมองและส่ัง
ให้ปลายนิ้วมือได้เขียนออกมาเป็นเนื้อหาที่ได้ “ใจความส�ำคัญ” นี่แหละค่ะ
ก่อนจากอยากฝาก… ฝากถึงน้องสาวของฉันท่ียังเรียนอยู่..อยาก
บอกว่าสู้ ๆ นะ อดทนและท�ำให้เต็มที่ไม่ว่าทางข้างหน้าจะเป็นอย่างไรฟะฮ์
ต้องผ่านมันไปให้ได้ ทุกคนรอดูความส�ำเร็จของฟะฮ์อยู่ และจ�ำไว้ว่าคนท่ีมี
ความพยายามมักจะพบความส�ำเร็จ นิเชื่ออย่างนั้น
ฝากถึงรุ่นน้อง… อยากบอกน้อง ๆ ทุกคนว่าอย่าไปเช่ือค�ำพูดท่ีว่า
“กระพริบตาไม่ก่ีทีก็จบแล้ว” ไม่จริงค่ะ พี่กระพริบตาจนขนตาจะหลุดหมด
แล้ว พี่ยังไม่จบเลย 555 แต่พี่อยากให้น้อง ๆ เช่ือมั่นในตัวเอง และเช่ือม่ัน
ในอัลลอฮ์ และน้อง ๆ จะผ่านช่วงเวลาเหล่าน้ีไปได้อินชาอัลลอฮ์
ท้ายท่ีสุด… พ่ีขอถือเรื่องราวที่เกิดข้ึนในสถาบันแห่งนี้คือใจความ
ส�ำคัญส�ำหรับพี่ การจบจากสถาบันแห่งนี้ได้ มันเป็นอะไรท่ีคุ้มค่า และน่า
จดจ�ำจริง ๆ น้อง ๆ อย่ามัวแต่เฝ้ารอเวลาที่จะจบ แต่ควรใช้ชีวิตท่ีน่ีให้คุ้ม
ค่าที่สุด และปล่อยให้เวลาได้ท�ำหน้าท่ีของมัน “ไม่รอก็ไม่นาน”
َّ
﴾ ِ‫بِٱلَّل‬ ‫إِل‬ ‫تَ ۡوفِي ِ ٓق‬ ‫َو َما‬ ﴿ : ‫تعالى‬ ‫قال‬

ความว่า : “และความสำ�เร็จของฉันจะไม่เกิดขึ้น เว้นแต่ด้วย
ความช่วยเหลือของอัลลอฮ์”

(ฮู้ด : 88)

105

ดวงจันทร์ในดวงใจ

วีด๊าด อมะรึก
กรุงเทพมหานคร

ถ้าจะพูดถึงแม่น่ะหรือคะ เป็นผู้หญิงคนหน่ึงที่ต้ังแต่ฉันเกิดมา ยัง
ไม่ทันเห็นหน้าค่าตากันเลย ผู้หญิงคนนี้ก็อุ้มฉันไว้ในอ้อมอก ขนาดฉันร้องไห้
ดังลั่นแค่ไหน เธอก็พยายามปลอบโยน กล่อมฉันตลอด จนท�ำให้ฉันเงียบ
และนอนหลับอยู่ในอ้อมกอดของเธอ

พอเร่ิมเดินเตาะแตะ ตั้งไข่หน่อยจะเดินไปไหนบ้าง คุณเธอก็คอย
เรียกอยู่ตลอด “มาน่ีลูก อีกนิดเดียว ก้าวเร็วลูก” ฉันที่ก�ำลังล้ม ๆ ลุก ๆ อยู่
ก็เดินไปให้เธอกอดอีกตามเคย

โตมาอีกนิด เริ่มกินอาหารได้ ก็เอาอะไรไม่รู้เละ ๆ มาบดให้กิน หา
นู่นนี่มาลองท�ำเยอะไปหมด พอฉันกิน คุณเขาก็ยิ้มปล้ืมใหญ่เลย คงนึกว่า
อร่อยมาก น่ันมันกล้วยบดเอย มะเขือเทศปั่นเอย ผักเขียวเต็มไปหมด

พอฉันเร่ิมฝึกพูด คุณเขาก็คะย้ันคะยอให้เรียกเขาใหญ่เลย สอนทุก
วัน เช้า สาย บ่าย เย็น พอฉันเรียก “แม่” ได้ ก็ดีใจมาก

พอฉันเร่ิมพูดจารู้เรื่องข้ึนมาหน่อย คราวนี้ เธอกลับส่งฉันไปโรงเรียน
ไม่ไปก็ไม่ได้ด้วยนะ บางทีก็ตี แล้วเอาอะไรก็ไม่รู้มาให้เราหัดอ่านหัดเขียน
สอนนู่นน่ีนั่น ลองคิดดูนะคะ สัปดาห์หนึ่งต้องไปโรงเรียนตั้ง 5 วัน มันเหนื่อย
แค่ไหน พอถึงเวลาจะดูทีวี นอนดึก ๆ บ้าง ใครกันเค่ียวเข็ญให้ฉันไปนอน
ด้วย

จนมาถึงวันหน่ึงท่ีฉันเรียนจบม.6 คุณเธอก็ส่งเรามาโรงเรียนประจ�ำ
ซ่ึงมันก็เหมือนเรียนย้อนกลับไปอีก คุณขามันไม่ช้าไปหน่อยหรือคะ ต้องอยู่
หอ บ้านก็ไม่ได้กลับ กลับทียังไม่ทันไรกลับมาอีกแล้ว เรียนก็หนัก เรื่องคิด
ก็เยอะ เขาไม่สงสารเราบ้างหรือไงกันนะ

แต่เม่ือเวลาผ่านไป จนวันหน่ึงฉันย้อนกลับไปมองอดีตจึงเห็นว่า
ความรักความหวังดีนั้น ไม่มีที่ส้ินสุด ท่านท�ำทุกอย่างเพื่อให้ฉันได้มีอนาคต
ท่ีดี อยากให้ฉันได้เรียนรู้และอยู่ในศาสนา ลูกจะได้มีความรู้ความเข้าใจและ

107

มาบอกมาสอนคนท่ีบ้านได้ แม่พูดเสมอว่า อยากให้ลูกมีความรู้ติดตัว อยู่
ท่ีไหนจะได้ไม่อดตาย ไม่ต้องถูกใครดูถูกและความรู้จะป้องกันลูกจากการ
ล่อลวงของชัยฏอน ถึงแม้ใครจะว่าช้าไปในการตัดสินใจส่งฉันมาท่ีนี่ก็เถอะ
อัลฮัมดุล้ิลลาฮ์

ดูสิคะ จะเห็นได้ว่าในทุก ๆ การเติบโตของฉันมีผู้หญิงคนน้ีอยู่ใน
เรื่องราวน้ันเสมอ จะพูดได้ว่าแม่เป็นทุกอย่างในชีวิตของฉันเลยก็ว่าได้ จะ
มีใครมาคอยดูแลสนใจฉัน ห่วงใยฉันเท่าแม่ ไม่มีหรอกค่ะ

ถึงวันนี้ฉันดีใจมากที่ใกล้จะจบจากที่นี่แล้ว อินชาอัลลอฮ์ ดีใจที่
ท�ำให้แม่ภูมิใจ แม้จะเป็นความส�ำเร็จก้าวเล็ก ๆ แต่ฉันเช่ือว่ามันจะเป็น
เกราะคุ้มกันให้ฉันก้าวต่อไปข้างหน้าได้อย่างเข้มแข็ง และขอบคุณสองมือ
ของแม่ท่ีโอบอุ้มฉันมาถึงทุกวันนี้ ส�ำหรับฉันแม่เป็นดังเช่นจันทราท่ีสาดแสง
ส่องมาในยามค่�ำคืนท่ีท้ังมืดมิด และอ้างว้างเหน็บหนาว หากแต่มีเพียงแสง
สว่างจากจันทรา ยามค�่ำคืนที่มืดมิดก็พลันสว่าง แม้แสงนุ่มนวลจากจันทรา
จะดูเบาบาง แต่กลับเป็นพลังให้ฉันรู้ว่า ไม่ว่าเราจะล้มลุกคลุกคลานสักเพียง
ใด แม่จะคอยอยู่ข้าง ๆ ไม่ห่าง อัลฮัมดุล้ิลลาฮ์ ฉันดีใจจริง ๆ ...

108

บันทึก

ซัลวา นิแอ
ฉะเชิงเทรา

บันทึก ปีพุทธศักราช 2562 ตรงกับคริสตศักราช 2019
บันทึกน้ีฉันเขียนมันขึ้นมาเพื่อท่ีฉันจะได้ทบทวนตัวเองตั้งแต่วันแรก
ท่ีฉันจ�ำความได้จนกระท่ังทุกวันนี้
ตอนที่ตัวฉันยังเล็กน้ัน การที่ฉันได้รับความรัก และการตามใจจาก
พ่อแม่ ลุง ป้า น้า อา หรือการมีของเล่นชิ้นโปรด มีรองเท้าคู่เก่งใส่ไปอวด
กับเพ่ือน ๆ น้ันมันก็เพียงพอแล้วที่จะท�ำให้ฉันคิดว่าฉันเป็นเด็กที่มีความสุข
ท่ีสุด พอโตมาอีกระดับหน่ึงในสมัยท่ีฉันเรียนประถม การที่ฉันได้ไปโรงเรียน
ได้เป็นท่ียอมรับของผองเพื่อน และการท่ีได้รับค�ำชมจากคุณครู การท่ีมี
คะแนนดี ๆ ไปอวดพ่อแม่เพื่อแลกกับของรางวัลที่ตัวเองอยากได้น้ัน มัน
ท�ำให้ฉันรู้สึกว่าฉันก็มีความสุขที่สุดแล้วนะ แต่พอโตมาอีกระดับหนึ่ง ระดับ
ที่สามารถแยกแยะได้ว่าอะไรถูกอะไรผิด และตอนนี้เอง ฉันก็ได้เข้ามาเรียน
ณ สถานที่แห่งน้ี มันท�ำให้ฉันได้พบเจออะไรท่ีแปลกใหม่ ท่ีมันเป็นความสุข
ที่สุดของฉัน ตั้งแต่วันแรกที่ฉันได้เข้ามาอยู่ในท่ีแห่งนี้ ฉันสัมผัสได้ถึงกล่ินไอ
ของความเป็นพ่ีน้อง ฉันได้เจอกับรุ่นพ่ีที่คอยแนะน�ำตักเตือน เจอทั้งเพื่อน
ที่คอยเคียงข้างกันไม่ว่าจะทุกข์หรือสุข เจอรุ่นน้องท่ีมีหน้าตาท่ีย้ิมแย้ม เจอ
ครูบาอาจารย์ท่ีมอบความรู้ให้อย่างมากล้น จนฉันเองไม่แน่ใจว่าปล่อยท้ิง
ไว้กลางทางมากน้อยแค่ไหน ฉันรู้สึกว่าตอนน้ีฉันมีความสุขมากกว่าเม่ือก่อน
เสียอีก ท�ำไมนะหรือ ? ก็เพราะว่าท้ังหมดที่ฉันเจอท่ีโรงเรียนแห่งนี้ มันคือ
สิ่งที่จะท�ำให้ฉันมีความอดทน มีภูมิคุ้มกันตัวเอง มีความแข็งแกร่งที่จะท�ำให้
ฉันก้าวข้ามอุปสรรคต่าง ๆ ท่ีมันจะท�ำให้ฉันสามารถเติบโตไปเป็นผู้ใหญ่ที่
สมบูรณ์แบบ เพื่อไปเป็นภรรยาท่ีดี และแม่ท่ีดีให้กับลูก ๆ และเพ่ือท่ีตัวฉัน
เองจะเป็นส่วนหน่ึงที่จะสร้างผลผลิตท่ีดีให้กับอิสลาม
ไม่ว่าตอนอดีตคุณจะพบเจออะไรที่ท�ำให้คุณคิดว่าดีที่สุดส�ำหรับคุณ
แล้ว ฉันอยากให้คุณลองทบทวนตัวเองดูดี ๆ แล้วคุณจะพบว่า
110

‫َما َم َض َح َس ٌن َو َما ُه َو آ ٍت أَح َس ُن‬

“เมื่อก่อนก็ดีนะ แต่ต่อจากนี้จะดีกว่า”

เช่ือฉันสิ

111

“คนท่ีย�ำเกรงต่ออัลลอฮ์ c คือ คนที่
ไม่ท�ำทุกอย่างตามอารมณ์ปรารถนา”

-ท่านอุมัร อิบนุ้ล คอฏฏ๊อบ h-

อ.รอดา กรีมี

เวลาที่แย่ไม่ใช่เวลาที่เราทุกข์
แต่เป็นเวลาท่ีเราลืมอัลลอฮ์มากกว่า
ถ้าช่วงไหนท่ีชีวิตสุขดี แต่ลืมนึกขอบคุณอัลลอฮ์
น่ันไม่ใช่ช่วงชีวิตที่ดี ได้โปรดจ�ำไว้

อ.มาดา โยธาสมุทร

“ไม่มีวันไหนเลย ที่มลาอิกะฮ์จากใต้อะรัช
จะไม่ป่าวประกาศว่า ลูกหลานอาดัมเอ๋ย
“มีน้อยแต่ทำ�ให้เจ้าพอเพียง ดีกว่ามีมากแต่ทำ�ให้เจ้าละเมิด”

-ท่านอับดุลลอฮ์ อิบนิ มัสอู๊ด h-

อ.สุบัยดะฮ์ บุญรัตน์ สุดใจดี

กาล ละ เวลา

นาบีละฮ์ หร่ายมณี
สมุทรปราการ

บนข้อมือของคุณตอนนี้มีนาฬิกาไหมคะ ?
ลองเฝ้ามองเข็มวินาทีท่ีก�ำลังเดินไปข้างหน้าอย่างแข็งขัน ตามด้วย
เข็มนาทีที่เร่ิมขยับตามอย่างรู้หน้าท่ี ทุกคร้ังท่ีเข็มนาฬิกาเริ่มขยับบ่งบอกว่า
เวลาของคุณก�ำลังเดินต่อไปในวันข้างหน้า วันข้างหน้าที่ไม่มีใครทราบได้ว่า
มีอะไรรอคุณอยู่บ้าง “เวลา” คือ มาตราวัดระยะความเป็นไป เวลามีหลาย
ส่วนประกอบ มีช่ัวโมง นาที และวินาที “เวลา” คือ ส่ิงท่ีไม่มีอะไรแน่นอน
ไม่คงท่ี ไม่สามารถจับต้องได้ ดังกล่าวคือนิยามของเวลาที่มนุษย์เข้าใจ คน
เรานิยามส่ิงท่ียึดเหนี่ยวแตกต่างกันไป บางคนนิยามชีวิตให้ข้ึนอยู่กับ
สิ่งแวดล้อม บางคนนิยามชีวิตให้ข้ึนอยู่กับความรัก แต่เรื่องน้ีขอนิยามชีวิต
ให้ข้ึนอยู่กับเวลาบ้าง ชีวิตของคนเราใน 1 วันผูกพันกับเวลา และแต่ละคน
ก็มีเวลาในแต่ละวันเท่ากัน เวลา 1 วันนี้อาจจะส�ำคัญมากต่อคนหน่ึง แต่
ส�ำหรับอีกคนอาจดูไร้ค่า ไม่มีความส�ำคัญอยากให้ผ่านเลยไปไว ๆ เช่น
เดียวกันค่ะ ส�ำหรับระยะเวลาในการใช้ชีวิตอยู่ท่ีนี่ มันมีท้ังช่วงเวลาที่มีความ
สุขที่ดูเหมือนจะผ่านไปอย่างรวดเร็ว และช่วงเวลาแห่งความทุกข์ท่ีดูจะ
ยาวนานเหลือเกิน แต่วันน้ีรู้สึกว่าตัวเองผ่านช่วงเวลาเหล่าน้ันมาแล้วค่ะ
เวลาท่ีผ่านเลยมาเหล่านั้นให้ค�ำตอบอะไรหลาย ๆ อย่างค่ะ เวลาท�ำให้รู้ว่า
ใครที่หวังดีกับเราจริง ๆ และก็เวลาอีกเช่นเดียวกันค่ะท่ีท�ำให้ได้มองย้อนดู
ตัวเองและนึกย้อนไปว่า เวลาท่ีเลยผ่านไปนั้นตัวเองได้ท�ำอะไร หรือตกหล่น
ใครไปจากชีวิตบ้าง ทุกคนล้วนมีเร่ืองที่อยากกลับไปแก้ไข อยากจะมีเวลา
เพิ่มเพื่อดื่มด่�ำความสุขที่ก�ำลังพบเจออยู่ แต่อย่างท่ีทุกคนทราบดีค่ะว่าคน
เรามีเวลาเท่ากันอยู่ท่ีว่าเราจะใช้มันไปในรูปแบบไหน
มีคน ๆ หนึ่งบอกหนูเสมอค่ะว่า คนเราต้องหาฮิกมะฮ์ในส่ิงท่ีตัวเอง
เลือกให้เจอ ความสุขของคนบางคนอาจเป็นการได้อ่านหนังสือท่ีชอบ การ
ท่องเที่ยวไปตามที่ต่าง ๆ ทุกคนมีความสุขกับการได้ใช้เวลาของตัวเอง แต่
114

อย่าลืมหน้าท่ีหลักของเรานะคะ ว่าตัวเราถูกสร้างมาเพ่ือจุดประสงค์ใด มี
แค่ผู้สร้างหัวใจเราเท่านั้นค่ะ ท่ีรู้ว่าช่วงเวลาใดของชีวิตเราท่ีได้รับความสุข
แล้วจะไม่ลืมที่จะขอบคุณพระองค์ เดินมาไกลถึงตรงน้ีมองย้อนกลับไปคง
ท�ำอะไรไม่ได้นอกจากเก็บเก่ียวบทเรียนจากอดีต และท�ำทุกอย่างที่คิดว่า
จะไม่เสียใจในปัจจุบัน และรอคอยการมาถึงของอนาคต ท�ำทุกอย่างโดยไม่
ลืมว่าจุดประสงค์ในชีวิตคืออะไร ใช้เวลาของคุณให้คุ้มค่านะคะ เพราะเข็ม
นาฬิกาไม่สามารถเดินทวนย้อนกลับมาได้
PS. บางค�ำตอบ ก็ใช้เวลาคิดนานหน่อยก่อนจะตอบ แต่ในท้ายที่สุด
ทุกคนจะได้ค�ำตอบ อินชาอัลลอฮ์
... ‫ُ ُّك َما َي ُد ُث َ َلا ِف الحَ َيا ِة‬

‫َسبَ ٍب‬ ‫بِ َل‬ ‫َو َل‬ ‫َع َبثًا‬ ‫َو َل‬ ‫ُصدفَ ًة‬ ‫َي ُد ُث‬ َ
‫ل‬

... ‫بَ ْل َي ُد ُث ِ ِلك َم ٍة‬

‫َغفلَ ٍة‬ ‫ِمن‬ ‫إِي َقا ٌظ‬ َ ‫تَن ِبي ٌه‬ ‫يَ ُكو َن‬ ‫أَ ْن‬ ‫ِإ َّما‬
‫أو‬

‫ِمن ُه‬ ‫َنتَ َعلَّ ُم‬ ‫َدر ٌس‬ َ
‫أو‬

“ทุกสิ่งที่เกิดขึ้นกับเราในโลกใบนี้
มิได้เกิดขึ้นโดยบังเอิญหรือเล่น ๆ
และไม่ได้เกิดขึ้นโดยไม่มีสาเหตุ
หากแต่มีฮิกมะฮ์อยู่เบื้องหลัง
อาจจะเป็นการส่งสัญญาณเตือน
หรือสะกิดให้รู้สึกตัว หรือเป็นบทเรียนสอนใจ”

115

ยังไม่สายเกินไป

อัสลัม ประทีปโชติ
พระนครศรีอยุธยา

ทุกคนล้วนมีความผิดพลาดด้วยกันทั้งนั้น บางคนมีมุมที่ดี บางคน
มีมุมที่ไม่ดีอยู่ และผู้คนมักมองคนอ่ืนเพียงแค่สิ่งท่ีเห็น แล้วก็ตัดสินว่าเป็น
อย่างนั้นอย่างนี้

ผมก็เป็นคนหน่ึงที่มีความผิดพลาด ในช่วงประถมของผมนั้นเป็น
เด็กที่ไม่สนใจเรียน เกะกะ เกเร ท�ำอะไรไม่ส�ำเร็จสักอย่าง ท�ำงานบ้านไม่
เป็น ใช้ชีวิตไม่ถูกไม่ควร อาจจะเป็นเพราะความเป็นเด็กของผม แต่เม่ือผม
จะต้องเรียนต่อช่วงมัธยม ก็ไม่รู้จะไปเรียนที่ไหนดี จนในท่ีสุดท่านทั้งสอง
ก็คือ พ่อและแม่ของผมได้ให้ผมเข้ามาเรียนในโรงเรียนแห่งน้ี ที่เรียกว่า
อัลฟุรกอนศึกษา ผมก็ได้เรียนรู้หลายสิ่งหลายอย่างจากท่ีนี่ ตอนแรกผมก็
ไม่เข้าใจว่าท�ำไมผมต้องมาเรียนท่ีน่ี ท้ังที่มีโรงเรียนอีกตั้งหลายแห่ง แต่ท�ำไม
ท่านท้ังสองถึงเลือกให้ผมมาเรียน ณ ท่ีนี่ แต่ตอนน้ีผมก็รู้แล้วครับว่า โรงเรียน
นี้เปรียบเสมือนพ่อแม่ที่สองของผม ที่สอนผมมาตลอด 6 ปี ท้ังทางด้านวิชา
ความรู้และประสบการณ์ในการใช้ชีวิตด้านต่าง ๆ

ผมขอชุโกรต่ออัลลอฮ์  ขอบคุณพ่อแม่ของผม ท่ีเลือกทางท่ีดี
ท่ีสุดที่ท�ำให้ผมเติบโตขึ้นและอยู่ในแนวทางท่ีถูกต้อง จากท่ีตอนเด็กเป็นคน
ที่ไม่สนใจการเรียน เกเร กลายเป็นผู้ใหญ่มากข้ึนและมีความรับผิดชอบ

เห็นไหมครับว่า มนุษย์ทุกคนล้วนมีจุดที่ไม่ดีอยู่ในตัวท้ังน้ัน แต่
เราก็สามารถท่ีจะเปล่ียนแปลงตัวเองได้ ทุกส่ิงทุกอย่างข้ึนอยู่กับตัวเราเอง
หากเรารู้ตัวและต้องการเปล่ียนแปลงต้องใช้ความพยายาม มอบหมายต่อ
อัลลอฮ์  และขอดุอาอ์ให้เราอยู่ในแนวทางที่ถูกต้อง

“จงเช่ือว่าส่ิงเดียวท่ีจะท�ำให้คุณท�ำอะไรไม่ส�ำเร็จ ก็คือ คุณ”
117

แด่นักเดินทาง

นาบีลีน เลาะวิถี
พระนครศรีอยุธยา

ส�ำหรับนักเดินทางปลายทางเป็นเพียงแค่เป้าหมาย แต่ระหว่างทาง
มีความหมายมากกว่า เปรียบปลายทางของนักเดินทางบางคน คือ การเรียน
ให้จบจากที่น่ี แต่ส�ำหรับนักเดินทางบางคน จุดหมายของเขาอาจไม่ใช่การ
เรียนจบจากท่ีนี่ แต่คือ การอยู่โดยใช้เวลาระหว่างการเดินทางให้มีความ
หมายมากท่ีสุด ตอนนี้น้อง ๆ ท่ีเข้ามาใหม่ก็เหมือนกับนักเดินทางที่เพ่ิงเริ่ม
ออกเดินทาง น้อง ๆ ที่เรียนมาได้หลาย ๆ ปีก็เหมือนกับนักเดินทางท่ีอยู่ใน
ระหว่างเดินทาง และพี่ปี 2-3 ซานาวีย์ก็เหมือนกับนักเดินทางที่ก�ำลังจะถึง
ปลายทาง ปลายทางของแต่ละคนไม่เท่ากัน บางคนเข้ามาเรียนแค่ 4 ปีบ้าง
5 ปีบ้าง 6 ปีบ้าง ตามแต่ความสามารถ

ในการเดินทาง เมื่อระยะทางย่ิงไกล ใจย่ิงท้อง่าย แต่เมื่อเดินทาง
ได้ไกลและมองย้อนกลับไป เราย่ิงย้ิมได้กว้าง (เพราะเร่ืองราวในหอพัก
ระหว่างพ่ีน้อง เร่ืองราวทุกข์สุขระหว่างเพื่อน ๆ จะเกิดขึ้นระหว่างการเดิน
ทาง และในทุก ๆ การเดินทางเราจะต้องเจอเพื่อนร่วมทางท่ีบางคร้ังสร้าง
ความสุขและรอยย้ิม หรือบางคร้ังที่ความคิดเห็นในระหว่างเดินทางไม่ตรง
กัน ท�ำให้เกิดการไม่ลงรอยกันหรือเสียน�้ำตา แต่สุดท้ายแล้วเพื่อนร่วมทาง
เหล่าน้ีที่ท�ำให้เหล่านักเดินทางไปถึงปลายทางจนได้ ส�ำหรับนักเดินทางแล้ว
เพ่ือนร่วมทางนั้นส�ำคัญท่ีสุดตลอดการเดินทางของเขา ขอบคุณที่เดินมาด้วย
กันจนถึงปลายทางนะ)

คุณรู้ไหม ? เรื่องราวต่าง ๆ มากมายมักจะปรากฎข้ึนในการเดิน
ทางเสมอ ส�ำหรับนักเดินทาง เขาต้องออกจากบ้าน พรากจากพ่อแม่ ครอบครัว
ของเขา แต่การเดินทางน้ีท�ำให้ได้รู้จักค�ำว่าคิดถึงและก�ำลังใจ ส�ำหรับนัก
เดินทางแล้วครอบครัวเป็นส่ิงท่ีเขารอคอยการกลับไป และได้เล่าเร่ืองราว
ตลอดการเดินทางให้ครอบครัวของเขาฟัง เพราะความคิดถึงตลอดระยะ
เวลาในระหว่างเดินทาง เมื่อเขากลับถึงบ้านเขาก็จะยิ้มและมีความสุขเสมอ

119

ขอบคุณส�ำหรับก�ำลังใจและความคิดถึงที่มีให้ตลอดระยะเวลาท่ีออกเดิน
นะคะ :)

ส่วนนักเดินทางที่มุ่งเฉพาะจุดหมายปลายทาง เขาต้องการที่จะไป
ให้ถึงปลายทางน้ัน ไม่ใช่เพียงเพราะต้องการที่จะยินดีเพียงล�ำพัง แต่เพื่อให้
ได้รู้ว่า มีใครบ้างท่ีร่วมยินดีกับเขา ในบางคร้ังถึงแม้ปลายทางของหลาย ๆ
คน อาจไม่ใช่อย่างท่ีคิดไว้ แต่ถ้าระหว่างทางดีก็อัลฮัมดุลิ้ลลาฮ์แล้ว ไม่มีใคร
รู้หรอกว่า เขาจะไปถึงปลายทางไหม เขาอาจจะออกจากการเดินทาง หยุด
อยู่แค่กลางทาง หรือเดินย้อนกลับไปท่ีเดิม เพราะฉะน้ัน ควรท�ำให้ดีท่ีสุด
ตลอดระยะเวลาในการเดินทาง ถ้าไปไม่ถึงปลายทางตามท่ีตั้งใจไว้ อาจจะ
มีอะไรที่ดีกว่าระหว่างทางรอเราอยู่ก็ได้ อินชาอัลลอฮ์

ไปให้ถึงปลายทางนะ
120

ส�ำหรับนักเรียนศาสนา ไม่มีค�ำว่าพรุ่งน้ี
อ.เฟาวาส ปานเหล็ง

ผู้ศรัทธาที่เขามีความเชื่อมั่นในอัลลอฮ์อย่างแท้จริง
จะท�ำให้หัวใจของเขาสงบและยอมรับในทุก ๆ สถานการณ์
ท่ีเขาจะจะต้องพบเจอ
อ.ซาวีรา ปานเหล็ง

ไม่ว่าจะดีหรือร้าย

ซอฟรี่ สืบนุช
กรุงเทพมหานคร

ทุกวันที่เราใช้ชีวิตอยู่อย่างอิสระ ไม่ว่าท้ังร่างกายและความคิด เรา
เคยหยุดพักบ้างสักนิด แล้วคิดทบทวนบ้างหรือเปล่าว่า แต่ละอย่างท่ีเข้ามา
ในชีวิต ล้วนมีเหตุผลไม่ว่าจะดีหรือร้าย

-- สิ่งไม่ดีหรือไม่ชอบ เรามักจดจ�ำ ทั้งจากการกระท�ำและค�ำพูด
-- ส่ิงที่ดีหรือที่ชอบ เรามักหลงลืม ทั้งในยามค่�ำคืนและยามเช้า
ตลอดทุกวันที่ต่ืนข้ึนมา ได้เจอพ่ีเจอน้อง อยากจะให้ลองคิดดูว่า
เป็นส่ิงที่น่าดีใจท่ีอย่างน้อยก็ยังได้ตื่นขึ้นมา
ตลอดทุกวันท่ีเล่นกีฬา ได้ชู๊ตลงห่วง ได้ยิงประตูอยากจะให้ลองคิด
ดูว่า เรี่ยวแรงขนาดน้ันจะอยู่ได้อีกนานสักก่ีเวลา
ตลอดทุกวันที่ผ่านเข้ามา มีทั้งเรื่องดีและร้ายที่ได้ประสบพบเจอซึ่ง
เป็นบททดสอบอันย่ิงใหญ่แสนหนักหนา

ไม่ว่าจะดีหรือร้าย ทุกส่ิงอย่างถูกก�ำหนดไว้แล้ว
ไม่ว่าจะดีหรือร้าย ขอแค่ขอบคุณและอดทน
ไม่ว่าจะดีหรือร้าย ไม่ใช่แค่เราแต่กับทุกคน
ไม่ว่าจะดีหรือร้าย มันแค่บททดสอบบทหน่ึง
ไม่ว่าจะดีหรือร้าย ขอแค่เราได้ขอบคุณ

อัลฮัมดุล้ิลลาฮ์
ก่อนจบก็อยากจะบอกกล่าวก่อนจาก เป็นการขอบคุณและค�ำสัญญา
เสมือนของฝากว่า ....
เวลานี้เราอาจต้องห่างแสนไกล (พอจบคงต้องจาก ไม่มีอีกแล้วท่ี
จะต่ืนมาพร้อมหน้ากัน)
แต่ใจก็เหมือนเป็นดั่งวันวาน (ถึงแม้จะเป็นเช่นนั้นก็ไม่มีทางท่ีจะ
ลืมเลือน)

123

ทุกคร้ังที่มีรอยยิ้ม (เวลาเจอหน้า เวลาให้สลาม และเวลาหยอกล้อ)
ทุกคร้ังที่มีน้�ำตา (เวลาผิดหวัง เวลาจากลา และเวลาห่างหาย)
ทุกช่วงเวลายังจดจ�ำ (จะเก็บมันไว้ที่ก้นบ้ึงของหัวใจ)
เก็บมันเอาไว้ข้างใน (ไม่ให้ใครมาลบหรือจางหายไปจากความทรงจ�ำ)
สุดท้ายนี้ ทุกตัวอักษรที่เขียนไปน้ัน แม้จะเป็นเพียงประโยคสั้น ๆ
ที่อยู่ระหว่างหน้าเหมือนเป็นท่ีคั่น ซ่ึงเป็นตัวแทนความผูกพันของผม คร้ัง
เม่ือได้อยู่ในโรงเรียนอันปลอดภัยน้ี
124

ลาออก

ไซน่ี ละไม
ภูเก็ต

ลาออกดีไหม ? ส�ำหรับน้องๆที่เข้าใหม่คงคุ้นกับค�ำนี้ แม้กระท่ัง
คนที่เจอปัญหาก็คงมีค�ำนี้อยู่ในความคิด จะบอกว่า อย่าเดินหนีเพียงแค่เห็น
บางสิ่งที่เราไม่ถูกใจ เราต้องให้เวลากับมันก่อน เมื่อเราให้เวลา ความเข้าใจ
ก็จะตามมา เมื่อเราเข้าใจ เราก็จะอยู่แบบมีความสุข เราทุกคนอยู่ในคนหมู่
มาก ความคิดของแต่ละคนก็ต่างกัน อยู่ที่นี่อยู่ไม่ยาก แค่อยู่ให้เป็น หากเรา
ท�ำผิดเราต้องยอมรับและฟังเหตุผล หากเราเป็นผู้เตือน เราต้องใจเย็น แล้ว
เลือกใช้ค�ำพูดที่สุภาพ และหากเราเป็นคนกลาง เราต้องรับฟังเหตุผลทั้งสอง
ฝ่าย เพราะแต่ละคนมีเหตุผลของตัวเองท้ังน้ัน และให้คิดก่อนพูด มิฉะนั้น
คนท่ีจะเสียใจก็คือตัวเราเอง และอย่าโอ้อวด ขอเปรียบคนโอ้อวดว่าเป็น
กระป๋องหน่ึงใบที่อยู่ในกล่อง เม่ือเขย่ากล่องก็จะได้ยินเสียงกระป๋องกลิ้งไป
กล้ิงมาเสียงดัง เปรียบเทียบกับผู้รู้ตัวจริงมักจะไม่อวดว่าตัวเองเก่ง แต่ขณะ
เดียวกันผู้รู้เพียงเล็กน้อยกลับแสดงออกว่าตนรู้มากเพ่ือปกปิดข้อบกพร่อง
ของตัวเอง และแน่นอน ทุกคนแยกแยะได้ว่าส่ิงไหนถูกส่ิงไหนผิด และส่ิงท่ี
ผิดก็ยังคงเป็นสิ่งท่ีผิด ถึงแม้คนทั้งโลกจะยอมรับก็ตาม

• ท้อบ้าง ล้มบ้างไม่เห็นเป็นไรเลย ท้อแล้วไงถ้าใจจะสู้ สู้ๆนะ
• ซ�้ำชั้น ไม่ได้หมายความว่าแพ้สักหน่อย แค่เรียนเพ่ิมเติมในสิ่งที่
เราบกพร่องไปแค่น้ันเอง
• ขอบคุณปาป๊ากับหม่าม๊า ที่คอยให้ก�ำลังใจหนูมาตลอด และท�ำให้
หนูได้รู้ว่า ความห่างไกลไม่เคยท�ำให้เราห่างกัน
126

สาระดี

อัฟด้อล สารดี
กรุงเทพมหานคร

“ถึงเวลาท่ีต้องเปลี่ยน” ทุก ๆ ชีวิตน้ันล้วนเกิดมาในสภาพที่บริสุทธ์ิ
และใสสะอาดปราศจากความผิด เฉกเช่นผ้าสีขาวที่เพิ่งแกะออกมาจากห่อ
ที่ถูกรักษาไว้อย่างดี และทุก ๆ วินาทีท่ีชีวิตมนุษยชาติได้ด�ำเนินไปน้ัน การ
แต่งแต้มและเพ่ิมเติมสีสันลงบนผืนผ้าที่ขาวบริสุทธ์ิและใสสะอาดก็ได้เริ่ม
ข้ึน ไม่มีใครที่ไม่อยากจะประสบความส�ำเร็จ ไม่มีใครที่ไม่อยากได้ผลการ
เรียนท่ีดี ไม่มีใครที่ไม่อยากได้งานท�ำดี ๆ ไม่มีใครท่ีไม่อยากให้ครอบครัว
ของตัวเองสบาย และไม่มีใครท่ีไม่อยากเป็นบ่าวท่ีพระเจ้าทรงรักและพึงพอ
พระทัย

แน่นอนทุก ๆ ชีวิตย่อมฝักใฝ่และขวนขวาย เพื่อท่ีจะท�ำให้ชีวิตของ
ตัวเองนั้นไปสู่จุดมุ่งหมายและเส้นชัยที่ดี ดังน้ัน การที่คนใดคนหนึ่งที่เขา
ปฏิบัติดีอยู่แล้ว แล้วต้องการท่ีจะปรับปรุงและพัฒนาตัวเองให้ไปสู่จุดที่ดี
กว่านั้น แสดงว่าเขาต้องการท่ีจะเป็นผู้ท่ีมีการเปลี่ยนแปลงและก้าวหน้า

ดังนั้น การที่ทุกคนได้มีโอกาสได้เข้ามาเรียน ณ สถาบันการศึกษา
แห่งน้ี ย่อมเป็นไปตามก�ำหนดและการดลใจของอัลลอฮ์  และมันก็เป็นการ
ดีส�ำหรับทุกคน ในการท่ีจะเติบโตและเรียนรู้เพ่ือที่จะพัฒนาตนเองจากสิ่ง
ท่ีดีอยู่แล้วไม่ว่าจะมากหรือน้อยก็ตาม ไปสู่การถูกอบรมและบ่มเพาะพวก
เราทุกคนให้เป็นยุวชนท่ีดีของสังคม และบ่าวท่ีดีของอัลลอฮ์

สุดท้ายนี้ที่อยากจะฝากก็คือ การท�ำดีหรือการปรับปรุงเปล่ียนแปลง
ตัวเองน้ัน มันไม่ใช่เรื่องน่าอายเลย แต่การที่ตัวเรายังคงมีนิสัยที่ไม่ดีหรือ
บกพร่อง แล้วไม่ยอมเปล่ียนแปลงตัวเองน่ันแหละ ที่เป็นเรื่องน่าอายยิ่งกว่า
“อย่าปล่อยให้ค�ำพูดคนอ่ืนมาตัดสินว่าอะไรควรไม่ควร แต่จงให้ใจตัว
เองตัดสินเถิดว่า ส่ิงที่ท�ำอยู่ถูกต้องหรือไม่ ?”

»‫« إِ َّن َما ا ْ َل ْع َما ُل بِا ْلَ َوا ِتي ِم‬

“แท้จริง ทุก ๆ การงานขึ้นอยู่กับบั้นปลายสุดท้าย”

128

หม่ันอ่าน หม่ันท่อง หมั่นฝึกซ้อม
แล้วมอบหมายต่ออัลลอฮ์ ความส�ำเร็จย่อมอยู่ไม่ไกล

อ.มุรอบิฏ ฮะกีมี

ก่อนจะขึ้นชั้น 2 ก็ต้องผ่านช้ัน 1 มาก่อน
“การเรียนก็เช่นกัน”

อ.อิบรอฮีม แสงมาน

﴾‫ ﴿إِ َّن َم َع ال ُعس ِر ي ُس ًرا‬: ‫قال تعالى‬

ความว่า : “แท้จริงหลังจากความยากล�ำบากแล้ว
จะพบกับความง่ายดาย” (อัชชัรฮ์ : 6)

อ.ฮาซัน เพชรทองค�ำ

เข้มแข็ง และมีเกียรติ

อ.อนีส เพชรทองค�ำ

ข้ามผ่าน

ฟุดลา หมัดรอด
ฉะเชิงเทรา

ตั้งแต่จ�ำความได้ ท่ีบ้านก็ถูกสอนให้คลุมศีรษะก่อนออกจากบ้าน
เมื่อโตข้ึนมาอีกระดับหน่ึงก็ให้ถือศีลอด และถูกบังคับให้ละหมาดให้ครบ หนู
เติบโตมาในครอบครัวที่อบอุ่น ไม่เคยเห็นมะกับเยาะฮ์ทะเลาะกัน ไม่เคย
ได้ยินท่านพูดค�ำหยาบ ท่านสอนให้รู้ในสิ่งที่อัลลอฮ์ใช้และสิ่งท่ีอัลลอฮ์ห้าม
จนหนูโตเป็นสาวขึ้นมานิดนึง หนูก็ใช้ชีวิตเหมือนเด็กทั่ว ๆ ไป แต่ก็ยังอยู่ใน
ค�ำสั่งสอนของมะกับเยาะฮ์ อาจจะมีแอบด้ือบ้างแต่ก็นิดหน่อยเท่าน้ันค่ะ
555 จนหนูเรียนมัธยมต้นจบ หนูรู้สึกอยากเปลี่ยนที่เรียน อยากเรียนภาษา
อาหรับ อยากพูดอาหรับได้ อยากเรียนไกล ๆ คนที่บ้านจะได้คิดถึง หนูคิด
แค่น้ี แค่นี้จริง ๆ ค่ะ เยาะฮ์หนูก็ให้เลือก ระหว่างโรงเรียนอัลฟุรกอน กับ
อีกโรงเรียนหน่ึง หนูเลือกอัลฟุรกอน เพราะมันอยู่ไกลจากบ้านหนูมาก ตรง
ตามเป้าหมายของหนูมาก

ถึงวันเปิดเทอมครอบครัวก็มาส่งหนูเข้าหอและกลับบ้านไปโดยที่
ไม่เห็นหนูร้องไห้สักแอะ น�้ำตาไม่ไหลสักหยด แฮ่!! อย่าเพิ่งคิดว่าหนูเก่งนะ
คะ หนูเพียงแต่ อ้ือ อึน อึ้ง เท่านั้นค่ะ เวลาผ่านไปไม่ถึง 10 นาที หลังจาก
น้ัน ไม่มีมะอยู่ข้าง ๆ ไม่รู้จะท�ำอะไร ไม่รู้จะคุยกับใคร ความรู้สึกมันเหมือน
ตกบานาน่าโบ๊ท ลอยอยู่กลางทะเลอันกว้างใหญ่ หมุนตัวมองรอบ ๆ ก็ไม่
พบใครเลยที่เรารู้จัก ความรู้สึกน้ีมันแย่มากจริง ๆ ค่ะ จากน้ันน้�ำตาก็เร่ิม
หยดลงทีละเม็ด ๆ เร่ิมถ่ีขึ้นเรื่อย ๆ จนไหลเป็นสายธาร จะท�ำยังไงก็ไม่มี
ทางหยุดไหลได้ หนูอยู่ในอัลฟุรกอนโดยมีน�้ำตาเป็นเพ่ือนแท้ที่ไม่ยอมหาย
ไปไหนสักที เป็นเวลา 2 ปีเต็ม เม่ือเริ่มเข้าปีท่ี 3 หนูเร่ิมมีเพื่อนสนิท เร่ิม
ลืมหูลืมตา ปาดน้�ำตามองดูโลกอัลฟุรกอนให้ชัดข้ึน สิ่งที่หนูเรียน ค�ำที่ครู
สอนมันเริ่มเข้าไปในหัวสมองแล่นเข้าไปสู่หัวใจทีละนิด ๆ ทุก ๆ อย่างก็เริ่ม
ดีขึ้นและดีขึ้น ดีขึ้นในทุก ๆ วินาที เม่ือหนูผ่านความเศร้าหมองนั้นมาได้ หนู
ก็พบว่าโลกอัลฟุรกอนมันช่างสดใสเหลือเกิน เพ่ือน ๆ น่ารัก คุณครูเอาใจ

131

ใส่ แถมท้องฟ้ายังเปลี่ยนสีไม่เว้นแต่ละวัน มองไม่เคยเบื่อเลย เมื่อโลกสดใส
ความสุขก็เริ่มเข้ามา และความสุขก็จับมือมาพร้อมกับความรัก หนูก�ำลังหลง
รักอัลฟุรกอนอยู่แน่ ๆ เลยค่ะ ปีท่ี 4 ผ่านไป เข้าปีท่ี 5 ความสุขก็ไม่เคย
จืดจางลง ความรักก็ย่ิงแน่นแฟ้นขึ้น ความรู้ ความย�ำเกรงต่ออัลลอฮ์
ที่อัลฟุรกอนมอบให้ก็ได้ซึมเข้ามาในหัวใจหนูเร่ือย ๆ

คร้ังหนึ่งหนูเคยเข้าร่วมวงฮาลาเกาะฮ์ที่พูดถึงประวัติซอฮาบะฮ์ หนู
ฟังแล้วน�้ำตามันไหลออกมา และถามตัวเองในใจว่า ท�ำไมหัวใจเราแข็ง
กระด้างเช่นน้ี ท�ำไมบรรดาซอฮาบะฮ์จึงรักท่านนบี  มาก และย�ำเกรง
ต่ออัลลอฮ์เหลือเกิน หนูรู้สึกผิดและขออภัยโทษต่ออัลลอฮ์ เวลาผ่านไปหนู
ก็คิดได้ว่าศาสนาอิสลามขัดเกลาหัวใจหนูให้อ่อนโยนข้ึนต่างหาก เพราะถ้า
เป็นตอนแรกหนูคงคิดได้แค่ว่า โห เท่จัง และศาสนาก็เร่ิมท�ำให้หนูยอมท้ิง
ส่ิงท่ีรักเพื่ออัลลอฮ์ได้ ท�ำผิดแล้วรู้สึกผิด ก็อัลฮัมดุล้ิลลาฮ์แล้วล่ะค่ะ เม่ือเข้า
ปีที่ 6 ซึ่งเป็นปีสุดท้ายที่หนูจะได้อยู่ท่ีนี่มันเป็นความรู้สึกเทา ๆ จะดีใจก็ไม่
สุด จะเศร้าก็ไม่เต็มปาก ไม่ค่อยชอบความรู้สึกแบบน้ีเท่าไหร่เลย อยากจบ
แต่ไม่อยากจากอ่ะค่ะ

สุดท้ายก็อยากจะ
- ฝากข้อความน้ีถึงเพ่ือน ๆ ขอบคุณท่ีร่วมทุกข์ ร่วมสุข กอดคอ
ร้องไห้กันมาไม่ท้ิงกันจนถึงวันน้ี จากนี้ก็ดูแลตัวเองให้ดีและกลับมาพบกัน
ใหม่ในวันท่ีอัลลอฮ์ทรงประสงค์นะ
- ฝากถึงน้อง ๆ ที่ก�ำลังศึกษาศาสนาอยู่ นี่คือสิ่งแวดล้อมและช่วง
เวลาที่ดีท่ีสุดส�ำหรับน้องแล้วนะ ใช้มันให้คุ้มค่า
- ฝากถึงคุณครูทุก ๆ ท่านที่สละเวลาส่วนตัวเพ่ือดูแลนักเรียนเป็น
อย่างดี อดทนและทุ่มเททุกอย่าง อย่างท่ีหนูไม่เคยเจอ ขอบคุณ
มาก ๆ เลยนะคะ
132

- ฝากถึงครอบครัวที่อบอุ่นของหนู ขอบคุณที่เข้มแข็งในวันที่หนู
อ่อนแอ และงอแงอยากจะลาออก ในวันท่ีหนูเหน่ือยล้า มะกับเยาะฮ์ไม่
เคยหายไปไหนเลย ขอบคุณทุกก�ำลังใจทุกค�ำปลอบโยนที่ท�ำให้หนูลุกขึ้นสู้
และเดินมาจนสุดทางน้ี

- และสุดท้ายก็อยากจะฝากถึงน้องสาวของหนูที่ก�ำลังเรียนอยู่ที่นี่
อดทนและเข้มแข็งให้มาก ๆ นะ ไม่ว่าจะเจอบททดสอบอะไร นิเชื่อว่าหนู
จะผ่านมันไปได้ สู้ ๆ นะ

133

จากคนใต้ปกครอง

อันซาม ขุนทอง
พระนครศรีอยุธยา

เท่าที่จ�ำความได้ ต้ังแต่เกิดก็มีคนสองคนท่ีอยู่ด้วยมาตลอด คนหนึ่ง
เป็นผู้ชาย ส่วนอีกคนหนึ่งเป็นผู้หญิง

คุณผู้ชายเป็นผู้น�ำครอบครัว เรียนไม่จบแต่มีงานท�ำดี เลี้ยงคนอื่น
ได้ คุณผู้ชายพูดคุยไม่ค่อยเก่ง แต่ก็พยายามหาเรื่องมาคุยกับพวกเราอยู่
ตลอด คุณผู้ชายท�ำอาหารเก่ง แต่ท�ำอยู่ไม่กี่อย่าง เบื่อ แต่ก็อร่อยดี คุณ
ผู้ชายดูแลคนใต้ปกครองได้ดี เวลามีหนูอยู่ในครัว หรือมีงูเล้ือยอยู่หน้าบ้าน
คุณผู้ชายก็จะไปจัดการให้

มีคร้ังหน่ึงตอนเด็ก ๆ หนูป่วย ต้องอยู่บ้านกับคุณผู้ชายสองคน วัน
นั้นอยากกินขนมอย่างหน่ึงแต่แกะไม่ออก เลยเดินไปขอให้คุณผู้ชายแกะให้
แต่หาคุณผู้ชายไม่เจอ เลยเดินข้ามถนนไปหาอีกฝั่งหนึ่ง แต่ก็ยังไม่เจออยู่ดี
พอเดินข้ามกลับมาก็เจอคุณผู้ชายยืนตัวเปียกอยู่หน้าบ้าน คุณผู้ชายดึงหนู
เข้าไปตีก้นจนเป็นรอยมือและฉี่ราด ตอนน้ันเจ็บมากแล้วก็โกรธคุณผู้ชาย
มากจนไม่อยากพูดด้วยเลย แต่มารู้ทีหลังว่าที่คุณผู้ชายตัวเปียกเพราะกระโดด
บ่อน้�ำหลังบ้าน...คุณผู้ชายคิดว่าหนูตกลงไป

คุณผู้หญิงเป็นคนอบรมคนใต้ปกครอง ท�ำงานท้ังในบ้านและนอก
บ้าน แล้วก็ให้เงินคนใต้ปกครองไปโรงเรียน คุณผู้หญิงเวลาดุน่ากลัวมาก ตัว
ส่ันกันทั้งบ้าน ขนาดคุณผู้ชายยังเงียบเลย แต่เวลาคุณผู้หญิงใจดีก็ชอบซ้ือ
ของให้ คอยถามตลอดว่าอยากกินอะไร อยากได้อะไร แล้วก็หามาให้เกือบ
ทุกครั้ง

ตอนเด็ก ๆ เคยทะเลาะกับคุณผู้หญิง จ�ำไม่ได้ว่าเร่ืองอะไร แต่
หนูน่าจะเป็นคนผิด ตอนน้ันทะเลาะกันหนักมาก หนูขึ้นไปบนห้อง ล็อคห้อง
ขังตัวเองไว้ แล้วก็ร้องไห้จนหลับไป คุณผู้หญิงให้คนใต้ปกครองเบอร์ 1 กับ
เบอร์ 2 ขึ้นมาตาม พอหนูลงไปก็เจอคุณผู้หญิงน่ังอยู่ ตาบวม คุณผู้หญิงดึง
หนูเข้าไปกอด แล้วก็พูดว่า... ขอโทษ

135

หนูเองต่างหากที่ต้องขอโทษ ขอโทษท้ังคุณผู้ชายและคุณผู้หญิง
ขอโทษที่หนูท�ำตัวไม่ดี ชอบท�ำหน้าบึ้ง พูดไม่ฟัง ขอโทษที่ท�ำให้ล�ำบากใจ
และเหนื่อยใจในบางครั้ง แล้วก็ขอโทษที่ท�ำให้เสียใจมาตลอด หนูจะพยายาม
เป็นคนใต้ปกครองของคุณทั้งสองให้ดีกว่าน้ีนะ

แล้วหนูก็ต้องขอบคุณคุณทั้งสองด้วย ขอบคุณที่เลี้ยงหนูจนโตมา
ได้ขนาดน้ี ขอบคุณท่ีสอนการใช้ชีวิตให้หนู แล้วก็ขอบคุณที่ให้อะไรหลาย ๆ
อย่างกับหนู ขอบคุณท้ังคุณผู้ชายและคุณผู้หญิง

หนูรักคุณ...ทั้งสองคนเลย

‫ ﴿ َوٱ ۡخ ِف ۡض لَ ُه َما َج َنا َح ٱل ُّذ ّ ِل ِم َن ٱل َّر ۡ َحةِ َوقُل َّر ِّب ٱ ۡر َ ۡح ُه َما‬: ‫قال تعالى‬
﴾٢٤ ‫َك َما َر َّب َيا ِن َص ِغي ٗرا‬

ความว่า : “และจงลดปีกแห่งความต่ำ�ต้อย (หมายถึง นอบน้อม
ถ่อมตน) แก่ท่านทั้งสอง ซึ่งการถ่อมตนเนื่องจากความเมตตา และจง
กล่าวว่า ข้าแต่พระเจ้าของฉัน โปรดเมตตาแก่ท่านทั้งสองเช่นที่ท่านทั้ง
สองได้เลี้ยงดูฉันเมื่อเยาว์วัย”

(อัลอิสรออ์ : 24)

136

เป็นเช่นเปลือกลูกอม

นาซนีน ลักษณ์สุวิมล
พระนครศรีอยุธยา

หากเราเปรียบตัวเราเองเป็นลูกอม เปลือกของลูกอมคงจะเป็นอัล
ฟุรกอน

คุณคงไม่ชอบถ้าลูกอมของคุณมีรอยแกะหรือมีมดตอม หรืออย่าง
มากที่สุดคือ มีคนแอบแกะเปลือกแล้วกิน หากไม่อร่อยก็อาจจะคายท้ิงคง
ไม่อยากกินต่อ เพราะลูกอมแต่ละยี่ห้อมีท้ังสีและรสชาติต่างกันและถ้าหาก
กินมากไปก็อาจท�ำให้ฟันผุ

เช่นเดียวกัน ถ้าเราเป็นลูกอม คนท่ีเป็นเจ้าของคงหนีไม่พ้น พ่อ แม่
หรือคนอ่ืน ๆ ท่ีดูแลเรา เขาคงไม่อยากให้ลูกอมเม็ดน้ันถูกแกะโดยที่ไม่ได้
ขออนุญาต แล้วมันเป็นเรื่องผิดตรงไหน ถ้าพ่อแม่ของคุณจะรักษาตัวคุณให้
ห่างจากภัยอันตรายหรือสิ่งยั่วยุต่าง ๆ คุณคงลืม ดวงอาทิตย์ก็มีข้ึนมีตก
ความรู้สึกในใจของคุณก็เช่นกัน วันน้ีคุณเบื่อ คุณอึดอัด แต่วันหน้าคุณอาจ
เห็นฮิกมะฮ์ของส่ิงต่าง ๆ เหล่าน้ีที่ทั้งพ่อและแม่ของคุณและสถานที่นี้ท่ีเค้า
พยายามปกป้องตัวคุณไว้ คุณไม่ชอบหรือ ท่ีได้พัฒนาหัวใจของคุณให้ใกล้
ชิดกับอัลลอฮ์ ถึงแม้คุณจะต้องห่างจากคนที่คุณรัก แต่คุณก็ยังได้ใกล้
ชิดกับอัลลอฮ์นะ และความยากล�ำบากต่าง ๆ ที่คุณได้รับจะท�ำให้คุณเข้ม
แข็งและโตข้ึน อยู่ที่คุณจะท�ำใจยอมรับหรือว่ิงหนีปัญหาน้ัน ทุกคนต่างก็เคย
ท�ำผิดพลาด และแน่นอนบ่อยครั้งที่คุณรู้สึกเหน่ือยจนคุณอยากซบไหล่คน
ที่คุณรัก หรือนอนหนุนตักพ่อแม่ แต่อยู่ท่ีนี่ คุณท�ำได้เพียงก้มลงสุญูดและ
ยกมือขอดุอาอ์ คุณลองคิดดูสิ พ่อแม่ของคุณจะดีใจขนาดไหนนะท่ีพวกเขา
สามารถรักษาคุณ ปกป้องคุณ ดูแลคุณได้มากขนาดน้ี ดีใจเถอะนะที่คุณได้
อยู่ในเปลือกแห่งนี้ อย่าเศร้าใจไปเลย พวกเขาพยายามรักษาตัวคุณ คุณก็
อย่าลืมรักษาตัวของคุณเองด้วยนะ ให้เป็นด่ังลูกอมท่ีถูกรักษาอยู่ในเปลือก

138

‫ َو َل تَ ُكو ِ ْن َكلحَل َوى ال َمك ُشو َف ِة َي َت َها َف َعلَي َها ال ُّذبَا ُب‬، ‫ُكو ِ ْن َجو َه َر ًة‬

“เธอจงเป็นดั่งอัญมณี ที่ได้รับการทะนุถนอม อย่าได้เป็นดั่งขนม
หวานที่ไร้เปลือกหุ้ม มีแต่แมลงวันมารุมตอม”

ขอแค่คุณพอใจ ยอมรับ มอบหมาย และเชื่อมั่นอย่างสุดใจว่าทุกส่ิง
ที่คุณขอ ทุกส่ิงท่ีพระองค์จะทรงให้เกิดข้ึน เป็นส่ิงที่ดีที่สุดอย่างแน่นอน
อินชาอัลลอฮ์ :)

﴾ ‫﴿ َح ۡسبُ َنا ٱلَّ ُل َونِ ۡع َم ٱلۡ َوكِي ُل‬

ความว่า : “อัลลอฮ์นั้นเป็นผู้ที่พอเพียงแก่เราแล้ว และเป็นผู้รับ
มอบหมายที่ดีเยี่ยม” (อาละอิมรอน : 173)

139

ในโรงเรียน เราได้เรียนรู้ก่อนเจอบททดสอบ แต่ชีวิตจริง
เราจะเจอบททดสอบ ท่ีจะสอนให้เราได้เรียนรู้

อ.ฟารีดา หอมทรัพย์

‫َلتَن َسوا َز َك َة َه َذا ال ِعل ِم ا َّ ِل ْي َت َع ّلَم ُت ُمو ُه‬
‫َواس َتع ِملُو ُه ِف َطا َع ِة الل ِه َف ُ ٌّك َسيُسأَ ُل َعن ِعل ِم ِه َما َذا َع ِم َل بِ ِه ؟‬

พวกเธออย่าได้ลืมออกซะกาตให้กับความรู้ท่ีได้ร่�ำเรียนมา
ด้วยการถ่ายทอดให้ผู้อ่ืน
และจงใช้มันไปในหนทางแห่งการเช่ือฟังอัลลอฮ์
เพราะทุก ๆ คนย่อมจะถูกถามถึงความรู้ของเขา
ว่าเขาได้ปฏิบัติอย่างไรกับมันบ้าง ?

อ.อมานี มัสอูดี

ค่าของคนไม่อยู่ท่ีผลของงาน แต่อยู่ที่การกระท�ำ

อ.บารีอะฮ์ เย็นประเสริฐ

ยุคใหม่ของกระต่ายกับเต่า

กุนนัส เลาะวิถี
พระนครศรีอยุธยา

ใคร ๆ ก็รู้ว่า กระต่ายกับเต่าวิ่งแข่งกัน สุดท้ายเต่าก็เป็นผู้ชนะ
กระต่ายไม่ยอมแพ้ จึงขอท้าแข่งใหม่ ครั้งน้ีเจ้ากระต่ายว่ิงรวดเดียว
จนเข้าเส้นชัย เป็นผู้ชนะไป เต่าก็ไม่ยอมแพ้เช่นกัน มันบอกว่า ทุกคร้ังท่ี
ผ่านมา เจ้าเป็นคนเลือกเส้นทางมาโดยตลอด ครั้งน้ีให้ข้าเลือกเส้นทาง
แข่งขันบ้างสิ กระต่ายจึงตกลงตามน้ัน
เมื่อการแข่งขันเร่ิมข้ึน กระต่ายว่ิงน�ำหน้าฉิว แต่พอไปถึงริมแม่น�้ำ
มันกลับข้ามไม่ได้ ได้แต่มองเต่าข้ามแม่น�้ำไปตาปริบ ๆ ครั้งนี้กระต่ายเป็น
ฝ่ายแพ้ ครั้งต่อมา กระต่ายพูดว่า ท�ำไมเราต้องแข่งขันกันด้วยล่ะ มาร่วม
มือกันไม่ดีกว่าหรือ กระต่ายวิ่งเร็วมาก เวลามันอยู่บนบก มันได้แบกเต่าไว้
บนหลังแล้วออกวิ่ง ส่วนเต่าก็แบกกระต่ายไว้บนหลัง เม่ือถึงริมน้�ำ
สุดท้ายพวกมันก็ไปถึงเส้นชัยด้วยกันทั้งคู่
หลายคนอาจสงสัยว่า . . .
ท�ำไมต้องเป็นกระต่ายกับเต่า น่ันก็เพราะท้ังสองอย่างแตกต่างกัน
อย่างสิ้นเชิง และเป็นส่ิงท่ีเข้าใจได้ง่ายเมื่อน�ำมาเปรียบเทียบ จะเห็นได้ว่า
ท้ังเต่าและกระต่ายต่างมีข้อบกพร่อง (เต่าวิ่งช้าบนบก กระต่ายข้ามน�้ำไม่
ได้) แต่เมื่อมองข้ามความบกพร่องและท�ำความเข้าใจในความแตกต่าง จึง
ท�ำให้เกิดมิตรภาพข้ึน และผลสุดท้ายทั้งสองจึงได้รับความส�ำเร็จ. . .
#ชีวิตคนเราก็เช่นกัน
ปล. เม่ือก่อนเราอาจจะมองว่าทุกคนต้องเก่งทุกอย่าง แต่ในวันนี้
กลับพบว่าเราไม่จ�ำเป็นต้องเก่งทุกอย่าง เพราะเพียงแค่เรามีเพื่อนร่วมทาง
ที่ดี มิตรภาพท่ีเราได้รับก็พาให้เราไปถึงเส้นชัยได้เหมือนกัน
ปล. และยังมีหลายคนท่ีอาจสงสัยว่า ท�ำไมต้องมียุคใหม่ของกระต่าย
กับเต่า น่ันก็เพราะ ยุคเก่าที่ว่าดีแล้ว แต่ยุคใหม่นั้นดีกว่า
142

ให้หัวใจได้ทบทวน

นูรีน เสมสายัณห์
ระยอง

ผู้ใหญ่ทุกคนล้วนเคยเป็นเด็ก และเช่นเดียวกันคุณครูทุกคนเคยเป็น
นักเรียน

เราทุกคนกว่าจะผ่านมาถึงวันนี้ได้ต้องผ่านบทเรียน บททดสอบ
มากมายทส่ี อนใหเ้ ราเปน็ เราอยา่ งทกุ วนั น้ี สงิ่ ทผ่ี า่ นมาจะทำ� ใหเ้ รามปี ระสบการณ์
โตข้ึน และเข้มแข็งข้ึน

อดีตของทุก ๆ คนต่างก็มีทั้งที่ดีและไม่ดี ส�ำหรับบางคนที่มีอดีตท่ี
ดี เช่น มีครอบครัวที่ดี มีคนรอบกายที่ดี ได้รับการอบรมสั่งสอนมาอย่างดี
ไม่เคยต้องล�ำบาก สิ่งท่ีไม่ควรลืมเลย คือ การขอบคุณอัลลอฮ์  ในสิ่งท่ี
พระองค์ประทานให้ ส่วนบางคนที่อดีตอาจจะมีปัญหา มีบททดสอบจาก
พระองค์เข้ามาบ้างในชีวิต ให้ยอมรับและอดทน พึ่งพิงพระองค์และขอบคุณ
พระองค์เช่นกัน

และในอดีต ทุกคนคงเคยท�ำเร่ืองที่ผิดพลาดบ้าง อาจเล็กหรือใหญ่
ต่างกันไป บางคนอาจท�ำโดยตั้งใจ และบางคนอาจท�ำโดยไม่ได้ต้ังใจ สิ่งที่
ส�ำคัญคือ การรู้ตัวว่าส่ิงที่เคยท�ำหรือ ก�ำลังท�ำอยู่ เป็นส่ิงท่ีไม่ถูกต้อง ทางออก
ท่ีดีที่สุด คือ การกลับเนื้อกลับตัว และไม่หมดหวังต่อความเมตตาจากพระองค์
ที่รออยู่เสมอ

และหากจะพูดถึงอดีต อาจจะมีท้ังท่ี “ไม่อยากลืม” และ “ไม่อยาก
จ�ำ” หลาย ๆ คนมักเคยมีช่วงเวลาดี ๆ ท่ีอยากจะเก็บไว้ในความทรงจ�ำ ใน
ขณะที่อีกหลาย ๆ คนก็เคยมีเรื่องราวท่ีอยากจะลืมให้หมด อาจเป็นช่วงเวลา
ที่เศร้า จนไม่อยากพูดถึง หรือมีสิ่งท่ีละอายใจจนไม่อยากให้ใครรู้ และอยาก
จะเปลี่ยนแปลงตัวเองให้ดีขึ้น ก�ำลังใจท่ีดีส�ำหรับคนท่ีอยากเปลี่ยนแปลงตัว
เอง คือ การที่คนรอบข้างไม่พูดถึงอดีตท่ีไม่ดีของเขา ไม่ซ�้ำเติมอดีตและขุด
คุ้ยขึ้นมา เพราะทุกคนล้วนต้องการพัฒนาตัวเองไปอยู่ในจุดท่ีดีกว่าเสมอ

ลองมองกลับไปพิจารณาอดีตของตัวเอง ณ ตอนน้ียังไม่สายเกินไป
144

ท่ีจะแก้ไข ออกห่างจากสิ่งท่ีรู้ว่าผิด พยายามท�ำความดีให้มาก กลับเข้าสู่
แนวทางที่ถูกต้อง เพราะอดีตเป็นบทเรียนท่ีมีค่ามากส�ำหรับปัจจุบัน

﴾ ِۚ‫ ﴿ إِ َّن َر َّب َك َوٰ ِس ُع ٱلۡ َم ۡغفِ َرة‬: ‫قال تعالى‬

ความว่า : “แท้จริง พระเจ้าของเจ้านั้นเป็นผู้ทรงกว้างขวางใน
การให้อภัย” (อันนัจญ์ม์ : 32)

เก็บอดีตไว้เป็นข้อเตือนใจ ท�ำปัจจุบันนี้ให้ดีท่ีสุด เพื่ออนาคต ใน
ขณะที่เรายืนอยู่หน้าพระพักตร์ของพระองค์ เราจะได้ไม่เสียดายเม่ือมอง
ย้อนกลับไปในอดีตท่ีผ่านมา

ปล. ขอให้ทุกคนใช้ชีวิตต่อไปในอนาคตบนหนทางท่ีเท่ียงตรงนะคะ

145

เรือใกล้ฝั่ง

อาดิ้ล ทะนานทอง
กรุงเทพมหานคร

ครั้งหน่ึงขณะที่ผมอยู่ในวัยเยาว์ ผมจ�ำได้ว่า ผมฝันถึงเหตุการณ์ท่ี
มันดูเลวร้ายสะเหลือเกิน แต่ผมกลับกล่าวอามีนไม่หยุด เพราะอยากให้ความ
ฝันน้ันเป็นจริง และความฝันน้ันก็เป็นแรงบันดาลใจที่ท�ำให้ผมรู้ว่า ผมควร
เดินชีวิตไปทิศทางไหน หรือท่ีทุกคนเรียกว่า “ความฝันที่เราอยากเป็น”

คุณครับ...คุณที่ก�ำลังอ่านอยู่นั้นแหละครับ ผมขอเวลาคุณสัก 5 นาที
ได้ไหม เพ่ือท่ีเราจะได้เข้าใจในชีวิตเรามากข้ึน และผมเช่ือว่าบทสนทนาของ
เราจะท�ำให้คุณจดจ�ำไม่มีวันลืม

คุณ...ตอนน้ีคุณมีความฝันแล้วหรือยัง ความฝันท่ีคุณอยากเป็นอะไร
สักอย่าง คุณวาดภาพชีวิตในอนาคตของคุณเอาไว้อย่างไร ยังไม่ได้คิดใช่
ไหม... แล้วคุณเคยรู้สึกไม่พอใจกับชีวิตของคุณตอนน้ีหรือเปล่า หรือรู้สึกไม่
พอใจกับสภาพแวดล้อมที่เป็นอยู่ หากคุณเป็นคนที่ไม่มีความฝันและพอใจ
อย่างมากกับชีวิตที่เป็นอยู่อัลฮัมดุลิ้ลลาฮ์แล้วครับ แล้วคุณก็สามารถอ่าน
ข้ามบทความของผมไปได้เลย แต่หากคุณรู้สึก ผมคนหนึ่งก็รู้สึกแบบคุณ
แล้วหน้าท่ีของคุณคือการมองดูส่ิงที่เกิดข้ึนแบบนั้น ไปเรื่อยๆใช่ไหม หรือ
เราควรลุกข้ึนมาท�ำอะไรสักอย่าง เพ่ือให้ผลมันเป็นแบบที่เราวาดฝันไว้ คุณ
รู้ไหม ที่ผมรู้ว่าชีวิตควรจะเดินไปทางไหนก็เพราะผมเลือกอย่างหลัง เลือก
ท่ีจะท�ำอะไรสักอย่างหนึ่งเพ่ือเปลี่ยนแปลงส่ิงท่ีเป็นอยู่

...การเปลี่ยนแปลง ค�ำน้ีมักจะวนเวียนอยู่ในความคิดผมเสมอ อย่าง
น้อยก็สักคร้ังหน่ึงในชีวิตคุณคงเคยสัมผัสอย่างหลีกเลี่ยงไม่ได้ แล้วคุณก็ต้อง
ท�ำใจยอมรับและอยู่กับมันให้ได้ คิดในมุมกลับกัน หากคุณเตรียมใจยอมรับ
และสร้างการเปล่ียนแปลงในแบบท่ีคุณต้ังใจ แล้วผลจะเป็นอย่างไร

ทุกๆการเปลี่ยนแปลงเกิดจากความฝันท่ีคุณตั้งใจไว้ ใช่เรื่องท่ีคุณ
มโนอยู่ร�่ำไปก็หาไม่

แต่เด๋ียวก่อนครับ...คุณ...คุณ...คุณต้องตั้งสติก่อนนะครับ จริงอยู่
ว่า หากคุณมีความฝันและกล้าพอท่ีจะเปล่ียนแปลงแล้ว ก็ใช่ว่าทุกอย่างมัน

147

จะส�ำเร็จไปแบบท่ีคุณคิดสะเม่ือไหร่ล่ะ คุณรู้ไหมมีอีกหลายคนเลยนะที่มี
ความฝัน แต่เมื่อถึงจุดจุดหนึ่งที่พบปัญหาหรือล้มเหลว เขาก็ละทิ้งความฝัน

แต.่ ..มนั จะดกี วา่ ไหม ถา้ คณุ เปน็ คนสว่ นนอ้ ยแตโ่ ดดเดน่ วา่ คณุ นน้ั สำ� เรจ็
คุณไม่ต้องกลัวหรอกครับ ความล้มเหลวอย่างไรมันก็ต้องเกิดแล้ว
มันจะเกิดมากพอที่จะท�ำหัวใจท่ีเข้มแข็งของคุณอ่อนแอได้เลยหล่ะ
แต่...มันก็อยู่ท่ีว่าคุณจะมองความส�ำเร็จเป็นอย่างไร
เราต่างวาดฝันความส�ำเร็จว่า คือการที่เรามีบ้านใหญ่โต มีรถหรูๆ
ขับ มีหน้าท่ีการงานที่ดี หรืออะไรก็แล้วแต่ที่ท�ำให้เราสบายและดูเพลิดเพลิน
ผิดแล้วครับ ส่ิงเหล่าน้ีคือ ผลตอบแทนของความส�ำเร็จต่างหาก
ความส�ำเร็จมันคือ การท่ีเราลงมือท�ำอย่างต้ังใจและแน่วแน่ แค่น้ัน
ก็เรียกว่าความส�ำเร็จแล้ว แล้วคุณจะยังเป็นคนที่มองดูอยู่นิ่งๆ อะไรจะเกิด
ก็เกิด ให้ทุกอย่างเป็นไปแบบน้ันอยู่หรือเปล่า
จริงอยู่ที่ทุกๆความส�ำเร็จย่อมต้องมีความฝัน แต่ใช่ว่าทุกๆความ
ฝันน้ันจะส�ำเร็จ แล้วคุณจะยอมเป็นคนหมู่มากท่ีละทิ้งความฝัน หรือจะเป็น
คนหมู่น้อยท่ีโดดเด่นว่าคุณน้ันส�ำเร็จแล้ว คุณจะเลือกเป็นเพียง Memories
ท่ีรอวันจางหาย หรือจะเป็น Histories ท่ีมันจะติดตัวคุณไปตลอดหล่ะ...อยู่
ที่คุณเลือกแล้วครับ...
ใครจะรู้ครับ จากญาติท่ีใกล้ชิดไม่เคยสนใจศาสนา และไม่เคยคิด
เร่ืองของศาสนาเลย ตอนน้ีญาติผมละหมาดแล้วครับ ผมต้ังใจเลือกมาเรียน
ในโรงเรียนศาสนาเพื่อเปล่ียนแปลงครับ
จริงเลยครับ ส�ำหรับค�ำพูดท่ีว่า “หินท่ีว่าแกร่ง น�้ำหยดลงทุกวัน ก็
ต้องมีกร่อน”
หากว่าฝันของผมเป็นเรือ ก็คงจะเป็นเรือท่ีเข้าใกล้ฝั่งข้ึนทุกวันแล้ว
นะครับ
“อัลฮัมดุล้ิลลาฮ์” “อัลฮัมดุลิ้ลลาฮ์” “อัลฮัมดุล้ิลลาฮ์”
148