พระราชบัญญัติวิศวกร พ.ศ. 2542(แก้ไข๒๕๖๕)

192

หน้า ๑๒ ๑๐ กันยายน ๒๕๖๓
เล่ม ๑๓๗ ตอนพเิ ศษ ๒๐๖ ง ราชกิจจานุเบกษา

“คณะอนุกรรมการ” หมายความว่า คณะอนุกรรมการอบรมและทดสอบความรู้เก่ียวกับ
ความพร้อมในการประกอบวิชาชีพวิศวกรรมควบคุม

“ผู้ควบคุมการทดสอบ” หมายความว่า คณะอนุกรรมการ เจ้าหน้าที่สภาวิศวกรหรือบุคคลอื่น
ทคี่ ณะอนกุ รรมการมอบหมายใหม้ ีหนา้ ทีเ่ กยี่ วกับการควบคมุ การทดสอบความรตู้ ามระเบยี บน้ี

ขอ้ ๕ ให้มีคณะอนุกรรมการอบรมและทดสอบความรู้เกี่ยวกับความพร้อมในการประกอบ

วิชาชีพวิศวกรรมควบคุม ประกอบด้วย กรรมการสภาวิศวกรคนหนึ่งที่คณะกรรมการสภาวิศวกร
มอบหมายเป็นประธานอนุกรรมการ และอนุกรรมการตามจานวนท่ีคณะกรรมการสภาวิศวกรกาหนด
และแตง่ ต้งั จานวนไมน่ ้อยกว่าหา้ คนแต่ไม่เกนิ เจ็ดคน

ให้เจ้าหน้าที่สานักงานสภาวิศวกรที่เลขาธิการสภาวิศวกรมอบหมายคนหนึ่งเป็นเลขานุการ
และอีกไม่เกินสองคนเป็นผู้ชว่ ยเลขานกุ าร

ขอ้ ๖ ให้คณะอนุกรรมการพ้นจากตาแหน่งเมื่อคณะกรรมการสภาวิศวกรพ้นจากตาแหน่ง

ตามวาระ
ขอ้ ๗ นอกจากการพน้ จากตาแหนง่ ตามขอ้ ๖ อนกุ รรมการพ้นจากตาแหนง่ เมือ่
(๑) ตาย

(๒) ลาออก
(๓) เปน็ คนไร้ความสามารถหรอื คนเสมือนไรค้ วามสามารถ
(๔) คณะกรรมการสภาวิศวกรมีมตใิ ห้ออก

ขอ้ ๘ ในกรณีที่ประธานอนกุ รรมการหรืออนุกรรมการพน้ จากตาแหน่งเพราะเหตตุ ามขอ้ ๗
ใหค้ ณะอนกุ รรมการประกอบด้วยอนกุ รรมการเท่าท่ีเหลอื อยู่ แต่ต้องไม่น้อยกวา่ ห้าคน และหากเหน็ สมควร
คณะกรรมการสภาวิศวกรจะแต่งต้งั ประธานอนกุ รรมการหรืออนุกรรมการแทนตาแหนง่ ท่ีวา่ งก็ได้

ข้อ ๙ การประชุมคณะอนกุ รรมการตอ้ งมีอนกุ รรมการมาประชมุ ไม่น้อยกวา่ กง่ึ หน่งึ ของจานวน
อนกุ รรมการท้ังหมดจงึ จะเปน็ องคป์ ระชมุ

ในกรณีประธานอนกุ รรมการไมม่ าประชมุ หรอื ไม่อาจปฏบิ ตั หิ นา้ ทไี่ ดใ้ ห้อนุกรรมการทมี่ าประชมุ

เลือกอนกุ รรมการคนหนึง่ ทาหนา้ ทป่ี ระธานในทป่ี ระชุม
การลงมติของท่ีประชุมให้ถือเสียงข้างมาก อนุกรรมการคนหน่ึงให้มหี นง่ึ เสียงในการลงคะแนน

ถ้าคะแนนเสยี งเทา่ กนั ให้ประธานในทปี่ ระชมุ ออกเสียงเพิ่มขึ้นอีกเสียงหนง่ึ เปน็ เสียงช้ีขาด

ขอ้ ๑๐ ใหค้ ณะอนุกรรมการมอี านาจหน้าที่ ดงั ตอ่ ไปน้ี
(๑) เสนอนโยบาย หลักสูตร และแนวทางการอบรมและทดสอบความรู้ ตลอดจนหลกั เกณฑ์
วธิ ีการ และเง่อื นไขในการอบรมและทดสอบความรู้ตอ่ คณะกรรมการสภาวิศวกร เพอื่ ใหค้ วามเห็นชอบ

(๒) จัดให้มีและควบคุมการอบรมและทดสอบความรู้ให้เป็นไปตามนโยบาย หลักสูตร
และแนวทางการอบรมและทดสอบความรู้ ตลอดจนหลักเกณฑ์ วิธีการ และเง่ือนไขในการอบรม
และทดสอบความรทู้ ่ีคณะกรรมการสภาวศิ วกรใหค้ วามเห็นชอบ

193

หน้า ๑๓ ๑๐ กันยายน ๒๕๖๓
เล่ม ๑๓๗ ตอนพิเศษ ๒๐๖ ง ราชกจิ จานุเบกษา

(๓) เสนอช่ือผู้ให้การอบรม ผู้ออกข้อสอบ และผู้ตรวจข้อสอบต่อคณะกรรมการสภาวิศวกร
เพอ่ื พิจารณาแตง่ ต้งั

(๔) รายงานผลการดาเนินงานและความสัมฤทธิ์ผลของการอบรมและทดสอบความรู้
ตอ่ คณะกรรมการสภาวศิ วกรเพ่อื พิจารณา

(๕) ดาเนนิ การอนื่ ตามทไ่ี ด้รบั มอบหมายจากคณะกรรมการสภาวิศวกร

ขอ้ ๑๑ ให้สานักงานสภาวิศวกรเผยแพร่มตขิ องคณะกรรมการสภาวศิ วกรเกีย่ วกับรายงานผล
การดาเนินงานและความสัมฤทธ์ิผลของการอบรมและทดสอบความรู้ในระบบเครือข่ายสารสนเทศ
ของสภาวิศวกรเป็นเวลาไมน่ ้อยกวา่ สามสิบวันติดต่อกัน

ข้อ ๑๒ การอบรมและทดสอบความรตู้ ้องครอบคลมุ องคค์ วามรู้ ดังต่อไปนี้
(๑) ความปลอดภัย
(๒) จรรยาบรรณ

(๓) กฎหมาย
(๔) ส่งิ แวดล้อม
(๕) องค์ความรู้อื่นที่จาเป็นต่อการเสริมสร้าง หรือพัฒนาความพร้อมในการประกอบวิชาชีพ

วิศวกรรมควบคุม ตามท่ีคณะกรรมการสภาวิศวกรประกาศกาหนดตามข้อเสนอแนะของ
คณะอนุกรรมการ

ข้อ ๑๓ ผู้ผ่านการทดสอบความรู้ในการประกอบวชิ าชีพวิศวกรรมควบคุม ระดับภาคีวิศวกร

หรือระดับภาคีวิศวกรพิเศษ ซึ่งประสงค์จะเข้ารับการอบรมและทดสอบความรู้ ให้ยื่นคาขอเข้ารับ
การอบรมและทดสอบความรแู้ ละเอกสารหลักฐานประกอบคาขอตอ่ สานักงานสภาวศิ วกร

แบบคาขอและรายการเอกสารหลักฐานประกอบคาขอให้เป็นไปตามที่คณะกรรมการ

สภาวศิ วกรกาหนด
ขอ้ ๑๔ ผู้เข้ารับการอบรมต้องเข้าห้องอบรมภายใน ๔๕ นาที นับจากเวลาท่ีเร่ิมตน้ เปดิ พธิ ี

การอบรมและต้องเขา้ รบั การอบรมทุกรายวิชาทม่ี ีการทดสอบความรู้ จึงจะมีสิทธิเข้ารบั การทดสอบความรู้

ขอ้ ๑๕ ผู้เข้ารับการอบรมและทดสอบความรู้ ซ่ึงได้คะแนนไมต่ า่ กวา่ ร้อยละหกสิบในแตล่ ะวิชา
ที่จดั ให้มีการอบรมและทดสอบความรู้ จึงจะถอื วา่ ผา่ นเกณฑ์การทดสอบความรู้

ผู้เข้ารับการอบรมและทดสอบความรู้ซ่ึงไม่ผ่านเกณฑ์ในวิชาใด ให้มีสิทธิทดสอบแก้ตัวในวิชานั้น

หนึ่งครั้ง ทงั้ นี้ ภายในเกา้ สบิ วนั นบั แตว่ ันทีป่ ระกาศผลการทดสอบคร้งั แรก
ผู้เข้ารับการอบรมและทดสอบความรู้ซึ่งทดสอบแก้ตัวภายในกาหน ดเวลาตามวรรคสอง

และได้คะแนนในการทดสอบแก้ตัวไม่ต่ากว่าร้อยละหกสิบของทุกวิชาท่ีทดสอบแก้ตัว ถือว่าผ่านเกณฑ์

การทดสอบความรู้
ผู้เข้ารับการอบรมและทดสอบความรู้ซึ่งได้คะแนนในการทดสอบแก้ตัวไม่ถึงร้อยละหกสิบ

ในวิชาใดวชิ าหน่ึงท่ีทดสอบแก้ตวั หรือไมท่ ดสอบแกต้ ัวภายในกาหนดเวลาตามวรรคสอง ถือว่าไม่ผ่านเกณฑ์

ในการทดสอบครง้ั น้นั แต่มสี ิทธยิ ่นื คาขอเขา้ รบั การอบรมและทดสอบความรู้ในครงั้ ต่อ ๆ ไป

194

หน้า ๑๔ ๑๐ กันยายน ๒๕๖๓
เล่ม ๑๓๗ ตอนพิเศษ ๒๐๖ ง ราชกิจจานุเบกษา

ขอ้ ๑๖ ผู้มีเหตุอันจาเป็นไม่สามารถเข้ารับการอบรมตามข้อ ๑๔ หรือการทดสอบความรู้
ตามข้อ ๑๕ ในวันท่ีกาหนด อาจยื่นคาร้องและเอกสารหลักฐานเพื่อขอเลื่อนเข้ารับการอบรม
หรือการทดสอบความรู้ ตามแต่กรณี โดยให้ย่ืนต่อสานักงานสภาวิศวกรและต้องย่ืนคาร้องล่วงหน้า
ไมน่ อ้ ยกวา่ เจด็ วันกอ่ นถึงกาหนดวนั ดงั กล่าว เวน้ แตม่ ีเหตุสดุ วิสยั

ให้คณะอนุกรรมการหรือเลขาธิการสภาวิศวกรเป็นผู้พิจารณาคาร้องตามวรรคหนึ่งและแจ้งผล
การพจิ ารณาให้ผ้ยู น่ื คาร้องทราบโดยเร็ว

ขอ้ ๑๗ ผู้เข้ารับการอบรมและทดสอบความรตู้ อ้ งนาบัตรประจาตัวประชาชน บัตรประจาตัว
เจ้าหนา้ ทข่ี องรฐั หรอื บตั รอน่ื ทที่ างราชการออกใหซ้ ง่ึ มรี ูปถา่ ยมาเพ่ือแสดงตน และตอ้ งแตง่ กายสุภาพเรียบรอ้ ย
ดงั นี้

(๑) สุภาพบุรุษสวมเสอื้ ท่ีมีคอปก กางเกงขายาว โดยสอดชายเส้อื ไว้ในกางเกง สวมรองเท้าหมุ้ สน้
(๒) สุภาพสตรีสวมเสื้อ กระโปรงหรือกางเกงขายาว สวมรองเทา้ หมุ้ สน้
(๓) ห้ามสวมใส่กางเกงขาสัน้ กางเกงยนี สข์ าด เสือ้ ไมม่ ีแขน รองเทา้ แตะทุกชนิด
(๔) อื่น ๆ ตามทคี่ ณะกรรมการสภาวิศวกรกาหนด
ขอ้ ๑๘ ในการทดสอบความรู้ ผู้เข้ารับการทดสอบความรู้ต้องปฏิบัติตามหลักเกณฑ์
ดังต่อไปน้ี
(๑) ห้ามเข้าห้องสอบกอ่ นเวลาเริ่มการทดสอบ เว้นแตไ่ ด้รบั อนุญาตจากผู้ควบคุมการทดสอบ
และห้ามเข้าห้องสอบเม่ือเร่ิมการทดสอบไปแล้วสามสิบนาที เว้นแต่ได้รับอนุญาตจากผู้ควบคุม
การทดสอบในกรณที ี่เห็นว่ามีเหตอุ ันสมควร
(๒) ห้ามออกจากห้องสอบ เว้นแต่ได้เรม่ิ การทดสอบไปแลว้ หนง่ึ ชั่วโมง
(๓) ห้ามลุกจากทีน่ ่งั สอบโดยไม่ไดร้ ับอนุญาตจากผู้ควบคมุ การทดสอบ
(๔) ปิดเครอ่ื งมือส่อื สารทกุ ชนดิ ขณะอย่ใู นห้องสอบ
(๕) ใหเ้ ขยี นคาตอบโดยวธิ กี ารทกี่ าหนดไวใ้ นข้อสอบ
(๖) เขียนช่ือนามสกุลและหมายเลขประจาตัวสอบลงในกระดาษคาตอบเฉพาะในบริเวณ
ที่กาหนดเท่าน้นั
(๗) ไม่กระทาการอันเป็นการรบกวนหรือก่อให้เกิดความเดือดร้อนราคาญแก่ผู้อื่น
ตลอดระยะเวลาที่อย่ใู นบริเวณสถานทส่ี อบ
(๘) หา้ มดหู รือลอกคาตอบของผอู้ ่นื หรอื ยนิ ยอมให้ผูอ้ ่ืนดูหรอื ลอกคาตอบของตน
(๙) หา้ มคดั ลอกขอ้ สอบไม่ว่าจะท้งั หมดหรอื แต่บางส่วน
(๑๐) การส่งกระดาษคาตอบ ให้ยกมอื ขน้ึ เพื่อใหผ้ คู้ วบคมุ การทดสอบเปน็ ผมู้ าเก็บกระดาษคาตอบ
(๑๑) หา้ มนาชดุ ขอ้ สอบหรอื กระดาษคาตอบไมว่ ่าทงั้ หมดหรือแต่บางสว่ นออกนอกห้องสอบ
(๑๒) ปฏบิ ตั ิตามคาส่ังและข้อความทีร่ ะบไุ วใ้ นข้อสอบหรอื ตามที่ไดร้ ับแจ้งจากผู้ควบคุมการทดสอบ
(๑๓) ไม่นาแนวข้อสอบ โจทย์ หรือคาตอบ หรือคัดลอกโจทย์หรือคาตอบของข้อสอบชุดใดก็ตาม
เข้ามาในหอ้ งสอบโดยเด็ดขาด

195

หน้า ๑๕ ๑๐ กันยายน ๒๕๖๓
เล่ม ๑๓๗ ตอนพเิ ศษ ๒๐๖ ง ราชกจิ จานุเบกษา

ขอ้ ๑๙ ในกรณีผูเ้ ขา้ รับการทดสอบฝา่ ฝืนหรอื ไม่ปฏิบัติตามหลักเกณฑ์ตามข้อ ๑๗ หรอื ข้อ ๑๘
ใหผ้ คู้ วบคมุ การทดสอบมอี านาจดาเนินการอย่างใดอย่างหนึง่ ดังตอ่ ไปนี้

(๑) ว่ากลา่ วตกั เตือน
(๒) ไม่อนุญาตให้เข้าห้องสอบ
(๓) ใหอ้ อกจากห้องสอบ
ในการดาเนินการตามวรรคหนึ่ง ให้ผู้ควบคุมการทดสอบพิจารณาตามความเหมาะสม
โดยคานงึ ถึงความร้ายแรงของพฤตกิ ารณ์เปน็ กรณี ๆ ไป
ในกรณีตาม (๒) และ (๓) เม่ือดาเนินการแล้วให้บันทึกรายงานต่อคณะอนุกรรมการ
เพ่ือทราบด้วย
ขอ้ ๒๐ ในกรณีผู้เข้ารับการทดสอบฝ่าฝืนหรือไม่ปฏิบตั ิตามหลักเกณฑ์ตามขอ้ ๑๘ (๗) (๘)
(๙) (๑๑) หรอื (๑๓) ให้คณะอนกุ รรมการมอี านาจดาเนนิ การอยา่ งใดอย่างหนงึ่ ดงั ต่อไปน้ี
(๑) หกั คะแนนวชิ าใดวิชาหนงึ่ หรอื ทกุ วิชา
(๒) ปรบั ตกวชิ าใดวชิ าหน่ึง หรอื ทุกวิชา
(๓) ระงับสิทธิเข้ารับการอบรมและทดสอบความรู้ภายในระยะเวลาที่กาหนด แต่ต้องไม่เกิน
หน่งึ ร้อยแปดสิบวนั
ในกรณีท่ีผู้เขา้ รบั การทดสอบได้กระทาการทุจริตในการทดสอบและคณะอนกุ รรมการพิจารณา
เห็นว่าเป็นการทุจริตในการทดสอบอย่างร้ายแรง หรือผู้เข้ารับการทดสอบได้กระทาการทุจริตซ้า
ในการทดสอบให้คณะอนุกรรมการมีอานาจตัดสิทธิในการเข้ารับการอบรมและทดสอบความรู้ในคร้งั นั้น
และห้ามเข้ารับการอบรมและทดสอบความรู้อีกตอ่ ไป
ข้อ ๒๑ กระดาษคาตอบใดที่ไม่สามารถตรวจสอบได้ว่าเป็นกระดาษคาตอบของผู้ใด
คณะกรรมการสภาวิศวกรจะไมร่ ับไว้พจิ ารณา
ขอ้ ๒๒ ผู้เข้ารับการทดสอบความรู้ที่สอบไม่ผ่านวิชาใด จะขอดูกระดาษคาตอบไดเ้ ฉพาะของตน
โดยยื่นคาขอต่อหัวหน้าสานักงานสภาวิศวกร หรือผู้ท่ีได้รับมอบหมาย ภายในสิบห้าวันนับแต่วัน
ประกาศผลการสอบ
ขอ้ ๒๓ ใหส้ านกั งานสภาวิศวกรดาเนนิ การเก่ยี วกับคาขอดูกระดาษคาตอบ ดงั ตอ่ ไปนี้
(๑) รับคาขอและลงทะเบียนคาขอ
(๒) แจง้ วนั เวลา และสถานทีด่ กู ระดาษคาตอบให้ผ้ยู ่ืนคาขอทราบ
(๓) สาเนากระดาษคาตอบท่ีผยู้ ่ืนคาขอประสงค์จะดู และให้ผู้ยื่นคาขอดูจากสาเนาแทนตน้ ฉบบั
ท้งั นี้ ห้ามมใิ หม้ กี ารคดั ลอกขอ้ ความในสาเนากระดาษคาตอบ
(๔) ใหผ้ ู้ยืน่ คาขอใชเ้ วลาดสู าเนากระดาษคาตอบไม่เกนิ สามสบิ นาที
ขอ้ ๒๔ เม่ือดูกระดาษคาตอบเสร็จแล้ว หากผู้ยื่นคาขอประสงค์จะให้ทบทวนการตรวจข้อสอบ
ให้ย่ืนคาขอต่อเลขาธิการสภาวิศวกร โดยระบุเป็นรายข้อพรอ้ มดว้ ยเหตผุ ลใหช้ ัดเจนภายในเจ็ดวันนบั แต่
วนั ท่ดี กู ระดาษคาตอบ

196

หน้า ๑๖ ๑๐ กันยายน ๒๕๖๓
เล่ม ๑๓๗ ตอนพเิ ศษ ๒๐๖ ง ราชกจิ จานุเบกษา

ขอ้ ๒๕ ให้คณะอนุกรรมการท่ีไดร้ ับแต่งตั้งก่อนวันทีร่ ะเบยี บน้ีใช้บังคับเป็นคณะอนุกรรมการ
ตามระเบียบน้ี และให้ปฏิบัติหน้าท่ีต่อไปจนกว่าจะมีการแต่งตงั้ คณะอนุกรรมการใหม่

ข้อ ๒๖ ให้ถือว่าผู้ยื่นคาขอเข้ารับการอบรมและทดสอบความรู้ก่อนวันที่ระเบียบนี้ใช้บังคับ
และยงั ไม่ผ่านเกณฑ์การอบรมและทดสอบความรู้ เปน็ ผ้เู ขา้ รับการอบรมและทดสอบความร้ตู ามระเบยี บนี้

ขอ้ ๒๗ คาขอ การอนุญาต คาส่ังทางปกครอง การชาระเงิน แบบเอกสาร
หรอื การดาเนนิ การใด ๆ ตามระเบยี บนี้ ถ้าได้กระทาในรูปของข้อมลู อเิ ล็กทรอกนิกส์ใหถ้ ือวา่ ใชบ้ ังคบั ได้
และมผี ลโดยชอบดว้ ยระเบียบนี้ ทัง้ นี้ หลักเกณฑใ์ ห้เปน็ ไปตามฎหมายวา่ ด้วยธรุ กรรมทางอเิ ล็กทรกิ นกิ ส์

ประกาศ ณ วนั ท่ี 2 กนั ยายน พ.ศ. ๒๕๖3
สชุ ชั วรี ์ สวุ รรณสวสั ดิ์
นายกสภาวศิ วกร

197

Àπ“â 46 ˘ ‡¡…“¬π ÚıÙ˜
‡≈à¡ ÒÚÒ µÕπ摇»… Ù ß √“™°‘®®“πÿ‡∫°…“

¢âÕ∫—ߧ∫—  ¿“«»‘ «°√

«“à ¥«â ¬°“√ÕÕ°„∫Õπ≠ÿ “µ‡ªπì ºâŸª√–°Õ∫«‘™“™æ’ «‘»«°√√¡§«∫§ÿ¡
√–¥—∫ “¡≠— «‘»«°√ ·≈–√–¥—∫«ÿ≤‘«»‘ «°√
æ.». ÚıÙ˜

Õ“»¬— Õ”π“®µ“¡§«“¡„π¡“µ√“ ¯ (ˆ) (©) ·≈–¡“µ√“ Ùˆ ·Ààßæ√–√“™
∫—≠≠—µ‘«‘»«°√ æ.». ÚıÙÚ Õ—π‡ªìπæ√–√“™∫—≠≠—µ‘∑’Ë¡’∫∑∫—≠≠—µ‘∫“ߪ√–°“√
‡°¬’Ë «°∫— °“√®”°¥—  ∑‘ ∏·‘ ≈–‡ √¿’ “æ¢Õß∫§ÿ §≈ ´ßË÷ ¡“µ√“ Ú˘ ª√–°Õ∫°∫— ¡“µ√“ Û˘
·≈–¡“µ√“ ı ¢Õß√—∞∏√√¡πŸ≠·Ààß√“™Õ“≥“®—°√‰∑¬ ∫—≠≠—µ‘„Àâ°√–∑”‰¥â‚¥¬
Õ“»¬— Õ”π“®µ“¡∫∑∫≠— ≠µ— ·‘ Àßà °ÆÀ¡“¬·≈–‚¥¬¡µ¢‘ Õß∑ª’Ë √–™¡ÿ „À≠ à “¡≠— ª√–®”ªï
ÚıÙˆ ·≈– ¿“π“¬°æ‘‡»…·Ààß ¿“«‘»«°√‰¥â„À⧫“¡‡ÀÁπ™Õ∫·≈â«  ¿“«‘»«°√
®÷ßÕÕ°¢Õâ ∫—ߧ—∫‰«â ¥—ßµàÕ‰ªπ’È

¢Õâ Ò ¢Õâ ∫ß— §∫— π‡’È √¬’ °«“à ç¢Õâ ∫ß— §∫—  ¿“«»‘ «°√ «“à ¥«â ¬°“√ÕÕ°„∫Õπ≠ÿ “µ
‡ªìπºâŸª√–°Õ∫«‘™“™’æ«‘»«°√√¡§«∫§ÿ¡√–¥—∫ “¡—≠«‘»«°√ ·≈–√–¥—∫«ÿ≤‘«‘»«°√
æ.». ÚıÙ˜é

¢Õâ Ú ¢Õâ ∫ß— §∫— π„È’ À„â ™∫â ß— §∫— µß—È ·µ«à π— ∂¥— ®“°«π— ª√–°“»„π√“™°®‘ ®“π‡ÿ ∫°…“
‡ªìπµâπ‰ª

¢Õâ Û „À⬰‡≈‘°¢âÕ∫—ߧ—∫ ¿“«‘»«°√ «à“¥â«¬°“√ÕÕ°„∫Õπÿ≠“µ‡ªìπ
ºŸâª√–°Õ∫«‘™“™’æ«‘»«°√√¡§«∫§ÿ¡√–¥—∫ “¡—≠«‘»«°√ ·≈–√–¥—∫«ÿ≤‘«‘»«°√
æ.». ÚıÙÛ ·≈–„À„â ™¢â Õâ ∫—ߧ—∫π’·È ∑π

‡≈¡à ÒÚÒ µÕπ懑 »… Ù ß 198 ˘ ‡¡…“¬π ÚıÙ˜

Àπâ“ 47
√“™°®‘ ®“πÿ‡∫°…“

¢âÕ Ù ºâ¢Ÿ Õ√—∫„∫Õπ≠ÿ “µ‡ªìπºâªŸ √–°Õ∫«‘™“™’æ«‘»«°√√¡§«∫§¡ÿ „π√–¥∫—
 “¡—≠«»‘ «°√µâÕß°√Õ°¢Õâ §«“¡µ“¡·∫∫∑§’Ë ≥–°√√¡°“√ ¿“«‘»«°√°”Àπ¥ ¬Ë◊πµàÕ
À«— Àπâ“ ”π—°ß“π ¿“«»‘ «°√æ√Õâ ¡¥«â ¬‡Õ° “√À≈°— ∞“π·≈–«‘∏’°“√ ¥—ßπÈ’

(Ò) ∫≠— ™·’  ¥ßº≈ß“π·≈–ª√¡‘ “≥ß“π„π°“√ª√–°Õ∫«™‘ “™æ’ «»‘ «°√√¡À≈ß— ®“°
‰¥â√—∫„∫Õπÿ≠“µ√–¥—∫¿“§’«‘»«°√‰¡àπâÕ¬°«à“ “¡ªï·≈–‰¥â√—∫°“√‡ √‘¡ √â“ß
ª√– ∫°“√≥„å π°“√ª√–°Õ∫«™‘ “™æ’ «»‘ «°√√¡ ‚¥¬„À«â »‘ «°√√–¥∫—  “¡≠— «»‘ «°√¢πÈ÷ ‰ª
„π “¢“·≈–·¢π߇¥¬’ «°—π°—∫º¬âŸ πË◊ §”¢Õ‡ªìπºâŸ≈ßπ“¡√∫— √Õߺ≈ß“π

(Ú) „Àâ ¿“«‘»«°√·µàߵȗߧ≥–Õπÿ°√√¡°“√À√◊պ⟙”π“≠°“√摇»…¥â“π
«™‘ “™æ’ «»‘ «°√√¡„π “¢“∑‡Ë’ °¬Ë’ «¢Õâ ß殑 “√≥“º≈ß“π·≈–ª√¡‘ “≥ß“π æ√Õâ ¡∑ßÈ— ∑¥ Õ∫
§«“¡√Ÿâ„πª√– ∫°“√≥å ·≈–§«“¡ “¡“√∂„π°“√ª√–°Õ∫«‘™“™’æ ‡¡Ë◊Õºà“π°“√
∑¥ Õ∫„ÀâÕÕ°„∫Õπÿ≠“µ‡ªìπºŸâª√–°Õ∫«‘™“™’æ«‘»«°√√¡§«∫§ÿ¡„π√–¥—∫ “¡—≠
«‘»«°√‰¥â

(Û) °“√∑¥ Õ∫§«“¡√Ÿâ„πª√– ∫°“√≥å ·≈–§«“¡ “¡“√∂„π°“√ª√–°Õ∫
«‘™“™’æπÈ—π „Àâ°”À𥇪ìπ√–‡∫’¬∫§≥–°√√¡°“√ ¿“«‘»«°√«à“¥â«¬°“√∑¥ Õ∫
§«“¡√Ÿâ√–¥—∫ “¡≠— «»‘ «°√

¢Õâ ı º¢âŸ Õ√∫— „∫Õπ≠ÿ “µ‡ªπì ºªŸâ √–°Õ∫«™‘ “™æ’ «»‘ «°√√¡§«∫§¡ÿ „π√–¥∫— «≤ÿ ‘
«»‘ «°√µÕâ ß°√Õ°¢Õâ §«“¡µ“¡·∫∫∑§’Ë ≥–°√√¡°“√ ¿“«»‘ «°√°”Àπ¥ ¬π◊Ë µÕà À«— Àπ“â
 ”π—°ß“π ¿“«‘»«°√æ√Õâ ¡¥â«¬‡Õ° “√À≈—°∞“π ·≈–«∏‘ °’ “√ ¥—ßµàÕ‰ªπÈ’

(Ò) ∫≠— ™·’  ¥ßº≈ß“π·≈–ª√¡‘ “≥ß“π„π°“√ª√–°Õ∫«™‘ “™æ’ «»‘ «°√√¡À≈ß— ®“°
‰¥√â ∫— „∫Õπ≠ÿ “µ√–¥∫—  “¡≠— «»‘ «°√‰¡πà Õâ ¬°«“à À“â ªï ·≈–‰¥√â ∫— °“√‡ √¡‘  √“â ߪ√– ∫°“√≥å
„π°“√ª√–°Õ∫«‘™“™’æ«‘»«°√√¡ ‚¥¬¡’«‘»«°√√–¥—∫«ÿ≤‘«‘»«°√„π “¢“·≈–·¢πß
‡¥’¬«°—π°∫— ºâ¬Ÿ Ëπ◊ §”¢Õ‡ªìπº≈⟠ßπ“¡√∫— √Õߺ≈ß“π

‡≈à¡ ÒÚÒ µÕπ懑 »… Ù ß 199 ˘ ‡¡…“¬π ÚıÙ˜

Àπ“â 48
√“™°‘®®“πÿ‡∫°…“

(Ú) „À â ¿“«»‘ «°√·µßà µßÈ— §≥–Õπ°ÿ √√¡°“√À√Õ◊ º™âŸ ”π“≠°“√懑 »…¥“â π«™‘ “™æ’
«»‘ «°√√¡„π “¢“∑‡’Ë °¬Ë’ «¢Õâ ß殑 “√≥“º≈ß“π·≈–ª√¡‘ “≥ß“π æ√Õâ ¡∑ßÈ— ∑¥ Õ∫§«“¡√âŸ
„πª√– ∫°“√≥·å ≈–§«“¡ “¡“√∂„π°“√ª√–°Õ∫«™‘ “™æ’ ‡¡Õ◊Ë º“à π°“√∑¥ Õ∫„ÀÕâ Õ°
„∫Õπÿ≠“µ‡ªìπºâŸª√–°Õ∫«™‘ “™æ’ «»‘ «°√√¡§«∫§¡ÿ „π√–¥—∫«≤ÿ ‘«‘»«°√‰¥â

(Û) °“√∑¥ Õ∫§«“¡√⟄πª√– ∫°“√≥å ·≈–§«“¡ “¡“√∂„π°“√ª√–°Õ∫
«™‘ “™æ’ ππÈ— „À°â ”À𥇪πì √–‡∫¬’ ∫§≥–°√√¡°“√ ¿“«»‘ «°√«“à ¥«â ¬°“√∑¥ Õ∫§«“¡√Ÿâ
√–¥∫— «≤ÿ ‘«‘»«°√

¢Õâ ˆ  ”À√∫— º¢Ÿâ Õ√—∫„∫Õπÿ≠“µ„π√–¥—∫ “¡—≠«‘»«°√·≈–√–¥∫— «ÿ≤«‘ »‘ «°√
„π “¢“«‘»«°√√¡§«∫§ÿ¡À√◊Õ·¢πß∑Ë’‰¡à¡’À√◊Õ‰¡à “¡“√∂À“ºŸâ√—∫√Õߺ≈ß“π·≈–
ª√‘¡“≥ß“π∑Ë’‡À¡“– ¡‰¥â„Àâ§≥–°√√¡°“√ ¿“«‘»«°√°”À𥫑∏’°“√√—∫√Õߺ≈ß“π
·≈–ª√¡‘ “≥ß“π¥â«¬«∏‘ Õ’ πË◊

ª√–°“» ≥ «π— ∑’Ë Ò˜ ¡’π“§¡ æ.». ÚıÙ˜
©¥∫— ªí∑¡ µŸ
𓬰 ¿“«»‘ «°√

200

เลม ๑๒๕ ตอนพิเศษ ๖๖ ง หนา ๔๔ ๒ เมษายน ๒๕๕๑
ราชกจิ จานเุ บกษา

ระเบียบคณะกรรมการสภาวิศวกร

วาดว ยการทดสอบความรูความชํานาญระดบั สามัญวศิ วกรและระดับวุฒวิ ศิ วกร
พ.ศ. ๒๕๕๑

โดยทเ่ี ปนการสมควรใหมหี ลกั เกณฑก ารทดสอบความรูความชํานาญระดับสามัญวิศวกรและ
ระดับวุฒวิ ศิ วกร

อาศัยอํานาจตามความในมาตรา ๓๓ (๓) แหงพระราชบัญญัติวิศวกร พ.ศ. ๒๕๔๒
ประกอบกับขอ ๔ (๓) และขอ ๕ (๓) ของขอบังคับสภาวิศวกร วาดวยการออกใบอนุญาต
เปนผูประกอบวิชาชีพวิศวกรรมควบคุมระดับสามัญวิศวกรและระดับวุฒิวิศวกร พ.ศ. ๒๕๔๗
คณะกรรมการสภาวิศวกร จงึ ออกระเบยี บไว ดังตอ ไปน้ี

ขอ ๑ ระเบียบนี้เรียกวา “ระเบียบคณะกรรมการสภาวิศวกร วาดวยการทดสอบความรู
ความชาํ นาญระดับสามญั วศิ วกรและระดับวุฒิวศิ วกร พ.ศ. ๒๕๕๑”

ขอ ๒ ระเบียบนีใ้ หใ ชบ ังคบั ต้งั แตว นั ถัดจากวนั ประกาศในราชกิจจานเุ บกษาเปน ตนไป

สว นที่ ๑
การทดสอบความรูระดับสามญั วิศวกร

ขอ ๓ ผูขอรับใบอนุญาตเปนผูประกอบวิชาชีพวิศวกรรมควบคุมระดับสามัญวิศวกรที่ได
ตรวจรับรองบัญชีแสดงผลงานและปริมาณงานในการประกอบวิชาชีพวิศวกรรมควบคุมเพ่ือขอเล่ือน
ระดับแลว ตองเขารับการทดสอบความรู ความชํานาญในการประกอบวิชาชีพภายในระยะเวลา
ท่คี ณะกรรมการสภาวศิ วกรกาํ หนด

การทดสอบความรตู ามวรรคหนง่ึ ใหกระทาํ โดยวิธีสอบขอเขยี นและวธิ สี อบสัมภาษณ
ขอ ๔ ใหคณะอนุกรรมการท่ีสภาวิศวกรแตงต้ังตามขอ ๔ (๒) ของขอบังคับสภาวิศวกร
วาดวยการออกใบอนญุ าตเปน ผปู ระกอบวิชาชีพวศิ วกรรมควบคุมระดับสามัญวิศวกรและระดับวุฒิวิศวกร
พ.ศ. ๒๕๔๗ เปนผดู ําเนนิ การสอบขอ เขยี นและสอบสัมภาษณ
ขอ ๕ ในการสอบขอเขียน ผูขอรับใบอนุญาตตองไดคะแนนไมนอยกวารอยละหกสิบ
ในทกุ รายวชิ าท่ีทดสอบจึงจะถือวาสอบผาน

201

เลม ๑๒๕ ตอนพเิ ศษ ๖๖ ง หนา ๔๕ ๒ เมษายน ๒๕๕๑
ราชกิจจานเุ บกษา

ผูข อรบั ใบอนญุ าตซึง่ สอบไมผา นในรายวิชาใด มีสิทธิสอบแกตัวในรายวิชาน้ันภายในสามป
นบั แตวนั ทป่ี ระกาศผลการทดสอบครง้ั ทหี่ น่ึง

ผูขอรับใบอนญุ าตซึ่งสอบแกต วั ภายในกาํ หนดเวลาตามวรรคสอง ตองไดคะแนนในการสอบแกตัว
ไมต่ํากวา รอยละหกสิบของทุกรายวิชาท่ีสอบแกต วั ถอื วาสอบผาน

ผขู อรับใบอนญุ าตทไี่ ดค ะแนนในการสอบแกตัวตํา่ กวา รอยละหกสิบในรายวิชา ท่ีสอบแกตัว
หรือไมสอบแกตัวภายในกําหนดเวลาตามวรรคสอง ถือวาสอบไมผาน แตยังคงมีสิทธิสมัครเขารับ
การสอบขอ เขียนใหม

ขอ ๖ ผขู อรับใบอนญุ าตซึ่งสอบขอ เขียนผานตอ งเขา สอบสัมภาษณ
ผขู อรบั ใบอนญุ าตซง่ึ ไมส ามารถเขาสอบสัมภาษณได ตองยื่นคํารองขอเลื่อนการสอบสัมภาษณ
ตอคณะอนุกรรมการท่ีสภาวิศวกรแตงต้ังตามขอ ๔ (๒) ของขอบังคับสภาวิศวกร วาดวยการออก
ใบอนุญาตเปนผปู ระกอบวิชาชีพวิศวกรรมควบคุมระดบั สามัญวิศวกรและระดับวุฒิวิศวกร พ.ศ. ๒๕๔๗
โดยใหยื่นผานสํานักงานสภาวิศวกรและตองย่ืนลวงหนาไมนอยกวาสามวันกอนถึงกําหนดวันสอบ
สัมภาษณ เวนแตมเี หตุสุดวิสัย แตจ ะขอเลื่อนเกนิ สองครง้ั มไิ ด
ขอ ๗ ในการสอบสัมภาษณ ใหคณะอนุกรรมการที่สภาวิศวกรแตงต้ังตามขอ ๔ (๒)
ของขอ บงั คบั สภาวิศวกร วาดว ยการออกใบอนุญาตเปน ผปู ระกอบวิชาชีพวิศวกรรมควบคมุ ระดับสามัญ
วศิ วกรและระดับวฒุ วิ ิศวกร พ.ศ. ๒๕๔๗ วินจิ ฉัยเพยี งวาผูขอรับใบอนญุ าตสอบผานหรือสอบไมผาน
เทานนั้
ผูขอรบั ใบอนญุ าตซึ่งสอบสัมภาษณไ มผ า น มสี ทิ ธสิ อบสมั ภาษณแ กตวั ไดอ กี หนึ่งคร้งั
ขอ ๘ ใหคณะอนุกรรมการที่สภาวิศวกรแตงตั้งตามขอ ๔ (๒) ของขอบังคับสภาวิศวกร
วา ดว ยการออกใบอนุญาตเปน ผูป ระกอบวชิ าชพี วิศวกรรมควบคุมระดับสามัญวิศวกรและระดับวุฒิวิศวกร
พ.ศ. ๒๕๔๗ รายงานผลการทดสอบตอคณะกรรมการสภาวศิ วกรเพอ่ื ดาํ เนนิ การตอ ไป

สวนท่ี ๒
การทดสอบความรรู ะดบั วฒุ ิวศิ วกร

ขอ ๙ ผูขอรับใบอนญุ าตเปน ผูป ระกอบวิชาชีพวิศวกรรมควบคุมระดับวุฒิวิศวกร ที่ไดตรวจ
รบั รองบัญชแี สดงผลงานและปริมาณงานในการประกอบวชิ าชพี วิศวกรรมควบคุม เพ่ือขอเลื่อนระดับแลว

202

เลม ๑๒๕ ตอนพิเศษ ๖๖ ง หนา ๔๖ ๒ เมษายน ๒๕๕๑
ราชกิจจานุเบกษา

ตองเขารับการทดสอบความรูความชํานาญในการประกอบวิชาชีพภายในระยะเวลาท่ีคณะกรรมการ
สภาวิศวกรกาํ หนด

การทดสอบความรูต ามวรรคหนง่ึ ใหก ระทาํ โดยวิธสี อบสมั ภาษณ
ขอ ๑๐ ใหคณะอนุกรรมการที่สภาวิศวกรแตงต้ังตามขอ ๕ (๒) ของขอบังคับสภาวิศวกร
วา ดว ยการออกใบอนญุ าตเปนผูประกอบวชิ าชพี วศิ วกรรมควบคุมระดับสามัญวิศวกรและระดับวุฒิวิศวกร
พ.ศ. ๒๕๔๗ เปนผดู ําเนินการสอบสมั ภาษณ
ผูขอรับใบอนุญาตซ่ึงไมสามารถเขาสอบสัมภาษณได ตองยื่นคํารองขอเลื่อนการสอบ
สัมภาษณตอคณะคณะอนุกรรมการท่ีสภาวิศวกรแตงต้ังตามขอ ๕ (๒) ของขอบังคับสภาวิศวกร
วา ดวยการออกใบอนุญาตเปนผูประกอบวชิ าชพี วศิ วกรรมควบคุมระดับสามัญวิศวกรและระดับวุฒิวิศวกร
พ.ศ. ๒๕๔๗ โดยใหย ่ืนผานสาํ นักงานสภาวิศวกรและตอ งยนื่ ลว งหนาไมนอยกวาสามวันกอนถึงกําหนด
วันสอบสัมภาษณ เวน แตม ีเหตุสดุ วสิ ยั แตจ ะขอเลื่อนเกนิ สองคร้ังมไิ ด
ขอ ๑๑ ในการสอบสัมภาษณ ใหคณะอนุกรรมการท่ีสภาวิศวกรแตงตั้งตามขอ ๕ (๒)
ของขอ บังคบั สภาวิศวกร วาดว ยการออกใบอนุญาตเปนผูประกอบวชิ าชีพวิศวกรรมควบคุมระดับสามัญ
วิศวกรและระดบั วฒุ วิ ิศวกร พ.ศ. ๒๕๔๗ วนิ ิจฉัยเพยี งวา ผขู อรบั ใบอนญุ าตสอบผา นหรือสอบไมผาน
เทานัน้
ผูขอรับใบอนญุ าตซงึ่ สอบสมั ภาษณไ มผ า น มสี ิทธิสอบสมั ภาษณแ กตวั ไดอกี หนงึ่ ครั้ง
ขอ ๑๒ ใหคณะอนุกรรมการที่สภาวิศวกรแตงต้ังตามขอ ๕ (๒) ของขอบังคับสภาวิศวกร
วาดวยการออกใบอนุญาตเปน ผปู ระกอบวิชาชีพวิศวกรรมควบคุมระดับสามัญวิศวกรและระดับวุฒิวิศวกร
พ.ศ. ๒๕๔๗ รายงานผลการทดสอบตอ คณะกรรมการสภาวิศวกร เพอ่ื ดําเนินการตอ ไป

ประกาศ ณ วนั ท่ี ๑๐ มีนาคม พ.ศ. ๒๕๕๑
วิระ มาวิจักขณ
นายกสภาวศิ วกร

203

เลม ๑๒๗ ตอนพิเศษ ๑๑๕ ง หนา ๑ ๑ ตุลาคม ๒๕๕๓
ราชกิจจานุเบกษา

ระเบยี บคณะกรรมการสภาวศิ วกร

วาดวยการทดสอบความรคู วามชํานาญระดับสามญั วศิ วกรและระดบั วุฒิวิศวกร
(ฉบบั ท่ี ๒)
พ.ศ. ๒๕๕๓

โดยท่ีเปน การสมควรปรบั ปรุงระเบียบคณะกรรมการสภาวิศวกร วาดวยการทดสอบความรู
ความชํานาญระดบั สามญั วศิ วกรและระดบั วุฒิวศิ วกร

อาศยั อาํ นาจตามความในมาตรา ๓๓ (๓) แหงพระราชบญั ญตั ิวศิ วกร พ.ศ. ๒๕๔๒ ประกอบกับ
ขอ ๔ (๓) และขอ ๕ (๓) ของขอบังคับสภาวิศวกร วาดวยการออกใบอนุญาตเปนผูประกอบ
วิชาชพี วิศวกรรมควบคมุ ระดบั สามญั วิศวกรและระดับวุฒิวิศวกร พ.ศ. ๒๕๔๗ คณะกรรมการสภาวิศวกร
จงึ ออกระเบียบไว ดงั ตอไปน้ี

ขอ ๑ ระเบียบนเี้ รยี กวา “ระเบียบคณะกรรมการสภาวิศวกร วาดวยการทดสอบความรู
ความชาํ นาญระดับสามัญวศิ วกรและระดบั วฒุ ิวศิ วกร (ฉบับท่ี ๒) พ.ศ. ๒๕๕๓”

ขอ ๒ ระเบยี บนใี้ หใ ชบ ังคับตงั้ แตวนั ถดั จากวนั ประกาศในราชกจิ จานุเบกษาเปนตนไป
ขอ ๓ ใหย กเลิกความในขอ ๓ วรรคสอง ของระเบียบคณะกรรมการสภาวิศวกร วาดวย
การทดสอบความรคู วามชํานาญระดบั สามัญวิศวกรและระดับวุฒิวิศวกร พ.ศ. ๒๕๕๑ และใหใชความ
ตอไปน้ีแทน
“การทดสอบความรตู ามวรรคหนึง่ ใหกระทําโดยวธิ ีสอบสัมภาษณ”
ขอ ๔ ใหยกเลิกความในขอ ๔ ของระเบียบคณะกรรมการสภาวิศวกร วาดวยการทดสอบ
ความรูความชาํ นาญระดับสามญั วิศวกรและระดบั วุฒวิ ิศวกร พ.ศ. ๒๕๕๑ และใหใ ชความตอไปนีแ้ ทน
“ขอ ๔ ใหคณะอนุกรรมการที่สภาวศิ วกรแตงต้ังตามขอ ๔ (๒) ของขอบังคับสภาวิศวกร
วา ดว ยการออกใบอนุญาตเปนผูประกอบวิชาชีพวิศวกรรมควบคุมระดับสามัญวิศวกรและระดับวุฒิวิศวกร
พ.ศ. ๒๕๔๗ เปน ผูดาํ เนินการสอบสมั ภาษณ”
ขอ ๕ ใหยกเลิกความในขอ ๕ ของระเบียบคณะกรรมการสภาวิศวกร วาดวยการทดสอบ
ความรูความชํานาญระดับสามญั วิศวกรและระดับวุฒิวิศวกร พ.ศ. ๒๕๕๑ และใหใชความตอไปน้ีแทน
“ขอ ๕ ในการสอบสัมภาษณ ผูขอรับใบอนุญาตตองไดคะแนนไมนอยกวารอยละเจ็ดสิบ
จงึ จะถอื วาสอบผา น

204

เลม ๑๒๗ ตอนพเิ ศษ ๑๑๕ ง หนา ๒ ๑ ตุลาคม ๒๕๕๓
ราชกิจจานเุ บกษา

ผูขอรับใบอนุญาตท่ีสอบไมผาน ใหมีสิทธิสอบแกตัวโดยการเขาฝกอบรมเฉพาะดาน
การจัดทํารายงานทางวิชาการ หรือการสอบขอเขียนวัดผลความรูวิชาหนึ่งวิชาใดหรือหลายวิชา
ตามทีค่ ณะอนกุ รรมการทส่ี ภาวศิ วกรแตงตัง้ ตามขอ ๔ (๒) ของขอบงั คบั สภาวิศวกร วาดวยการออกใบอนุญาต
เปนผูประกอบวิชาชีพวิศวกรรมควบคุมระดับสามัญวิศวกรและระดับวุฒิวิศวกร พ.ศ. ๒๕๔๗ เห็นสมควร
โดยพจิ ารณาจากความรู ความสามารถ และประสบการณข องผูขอรับใบอนญุ าต

ผูขอรับใบอนุญาตที่ไมผานการสอบแกตัว หรือไมเขาสอบภายในระยะเวลาที่กําหนด
ถือวาสอบไมผ าน

หลักเกณฑและวิธีการสอบสัมภาษณตามวรรคหน่ึง และการสอบแกตัวตามวรรคสอง
ใหเ ปน ไปตามทค่ี ณะกรรมการสภาวศิ วกรประกาศกําหนด”

ขอ ๖ ใหยกเลิกความในขอ ๖ ของระเบียบคณะกรรมการสภาวิศวกร วาดวยการทดสอบ
ความรคู วามชาํ นาญระดับสามญั วศิ วกรและระดับวุฒวิ ศิ วกร พ.ศ. ๒๕๕๑ และใหใชค วามตอไปน้แี ทน

“ขอ ๖ ผูขอรับใบอนุญาตซ่ึงไมสามารถเขาสอบสัมภาษณได ตองย่ืนคํารองขอเล่ือน
การสอบสัมภาษณตอคณะอนุกรรมการทสี่ ภาวิศวกรแตง ต้ังตามขอ ๔ (๒) ของขอบังคับสภาวิศวกร
วาดวยการออกใบอนุญาตเปนผูประกอบวิชาชีพวิศวกรรมควบคุมระดับสามัญวิศวกรและระดับ
วฒุ ิวิศวกร พ.ศ. ๒๕๔๗ โดยใหยนื่ ผานสํานักงานสภาวศิ วกรและตองยืน่ ลว งหนาไมนอยกวาสามวัน
กอ นถึงกําหนดวันสอบสัมภาษณ เวนแตมีเหตุสดุ วสิ ยั แตจะขอเลื่อนเกินสองครัง้ มิได”

ขอ ๗ ใหยกเลิกความในขอ ๗ ของระเบียบคณะกรรมการสภาวิศวกร วาดวย
การทดสอบความรูค วามชาํ นาญระดบั สามัญวิศวกรและระดับวฒุ วิ ศิ วกร พ.ศ. ๒๕๕๑

ขอ ๘ ในวนั ทีร่ ะเบียบนใี้ ชบ ังคบั ใหผูขอรับใบอนญุ าตระดับสามญั วศิ วกร ซึ่งยังไมผาน
การทดสอบความรูตามระเบียบคณะกรรมการสภาวิศวกร วาดวยการทดสอบความรูความชํานาญ
ระดบั สามญั วศิ วกรและระดับวุฒวิ ิศวกร พ.ศ. ๒๕๕๑ มีสิทธิเลือกวาจะทดสอบความรูตามระเบียบ
คณะกรรมการสภาวิศวกร วาดวยการทดสอบความรูความชํานาญระดับสามัญวิศวกรและระดับ
วุฒิวิศวกร พ.ศ. ๒๕๕๑ หรอื ตามระเบยี บนี้

ประกาศ ณ วนั ท่ี ๒๔ สิงหาคม พ.ศ. ๒๕๕๓
ทวี บตุ รสุนทร
นายกสภาวิศวกร

205

เล่ม ๑๓๓ ตอนพเิ ศษ ๑๕๓ ง หน้า ๒ ๗ กรกฎาคม ๒๕๕๙
ราชกจิ จานุเบกษา

ระเบยี บคณะกรรมการสภาวิศวกร

วา่ ดว้ ยการทดสอบความรู้ความชํานาญระดบั สามัญวศิ วกรและระดับวุฒิวศิ วกร (ฉบบั ที่ ๓)
พ.ศ. ๒๕๕๙

โดยที่เป็นการสมควรแก้ไขเพิ่มเติมระเบียบคณะกรรมการสภาวิศวกรว่าด้วยการทดสอบความรู้
ความชํานาญระดับสามญั วิศวกรและระดับวฒุ วิ ิศวกร

อาศัยอํานาจตามความในมาตรา ๓๓ (๓) แห่งพระราชบัญญัติวิศวกร พ.ศ. ๒๕๔๒
ประกอบกับข้อ ๔ (๓) และข้อ ๕ (๓) ของข้อบังคับสภาวิศวกรว่าด้วยการออกใบอนุญาตเป็นผู้ประกอบ
วิชาชีพวิศวกรรมควบคุมระดับสามัญวิศวกรและระดับวุฒิวิศวกร พ.ศ. ๒๕๔๗ และโดยมติที่ประชุม
คณะกรรมการสภาวิศวกร ครั้งที่ ๑๒-๘/๒๕๕๙ เม่ือวันที่ ๑๓ มิถุนายน ๒๕๕๙ คณะกรรมการ
สภาวิศวกรจึงออกระเบยี บไว้ ดังต่อไปน้ี

ขอ้ ๑ ระเบียบน้ีเรียกว่า “ระเบียบคณะกรรมการสภาวิศวกรว่าด้วยการทดสอบความรู้
ความชาํ นาญระดับสามัญวิศวกรและระดับวฒุ วิ ิศวกร (ฉบับที่ ๓) พ.ศ. ๒๕๕๙”

ขอ้ ๒ ระเบียบนใี้ ห้ใช้บังคับตั้งแตว่ ันถดั จากวนั ประกาศในราชกจิ จานุเบกษาเป็นต้นไป
ขอ้ ๓ ให้ยกเลิกความในวรรคหน่ึงของข้อ ๓ ของระเบียบคณะกรรมการสภาวิศวกร ว่าด้วย
การทดสอบความรู้ความชํานาญระดับสามัญวิศวกรและระดับวุฒิวิศวกร พ.ศ. ๒๕๕๑ และให้ใช้
ความต่อไปน้ีแทน
“ผู้ขอรับใบอนุญาตเป็นผู้ประกอบวิชาชีพวิศวกรรมควบคุมระดับสามัญวิศวกรท่ีได้ตรวจรับรอง
บัญชีแสดงผลงานและปริมาณงานในการประกอบวิชาชีพวิศวกรรมควบคุม เพื่อขอเลื่อนระดับแล้ว
ต้องเข้ารับการทดสอบความรู้ความชํานาญในการประกอบวิชาชีพ ภายในระยะเวลาที่คณะอนุกรรมการ
ท่ีสภาวิศวกรแต่งต้ังตามข้อ ๔ (๒) ของข้อบังคับสภาวิศวกรว่าด้วยการออกใบอนุญาตเป็นผู้ประกอบ
วิชาชีพวศิ วกรรมควบคมุ ระดับสามัญวิศวกรและระดับวฒุ ิวศิ วกร พ.ศ. ๒๕๔๗ กําหนด”
ขอ้ ๔ ให้ยกเลิกความในวรรคหนึ่งของข้อ ๙ ของระเบียบคณะกรรมการสภาวิศวกร ว่าด้วย
การทดสอบความรู้ความชํานาญระดับสามัญวิศวกรและระดับวุฒิวิศวกร พ.ศ. ๒๕๕๑ และให้ใช้
ความตอ่ ไปนแี้ ทน
“ผู้ขอรับใบอนุญาตเป็นผู้ประกอบวิชาชีพวิศวกรรมควบคุมระดับวุฒิวิศวกร ท่ีได้ตรวจรับรอง
บัญชีแสดงผลงานและปริมาณงานในการประกอบวิชาชีพวิศวกรรมควบคุม เพื่อขอเลื่อนระดับแล้ว
ต้องเข้ารับการทดสอบความรู้ความชํานาญในการประกอบวิชาชีพ ภายในระยะเวลาที่คณะอนุกรรมการ

206

เลม่ ๑๓๓ ตอนพิเศษ ๑๕๓ ง หน้า ๓ ๗ กรกฎาคม ๒๕๕๙
ราชกจิ จานุเบกษา

ที่สภาวิศวกรแต่งต้ังตามข้อ ๕ (๒) ของข้อบังคับสภาวิศวกรว่าด้วยการออกใบอนุญาตเป็นผู้ประกอบ
วชิ าชพี วิศวกรรมควบคุมระดบั สามัญวศิ วกรและระดับวุฒิวิศวกร พ.ศ. ๒๕๔๗ กาํ หนด”

ประกาศ ณ วันที่ ๒๑ มิถุนายน พ.ศ. ๒๕๕๙
กมล ตรรกบุตร
นายกสภาวิศวกร

207

เล่ม ๑๓๘ ตอนพิเศษ ๒๗ ง หน้า ๓๓ ๔ กุมภาพนั ธ์ ๒๕๖๔
ราชกจิ จานเุ บกษา

ข้อบงั คับสภาวิศวกร

ว่าดว้ ยการออกใบอนญุ าตให้แกผ่ ขู้ อประกอบวชิ าชีพวศิ วกรรมควบคมุ
สาขาวศิ วกรรมส่ิงแวดลอ้ ม
พ.ศ. ๒๕๖๔

โดยท่ีเป็นการสมควรปรับปรุงข้อบังคับสภาวิศวกรว่าด้วยการออกใบอนุญาตให้แก่
ผู้ขอประกอบวิชาชีพวิศวกรรมควบคุม สาขาวิศวกรรมส่ิงแวดล้อม เพ่ือประโยชน์ในการรองรับ
การใหบ้ ริการวิชาชพี วศิ วกรรมควบคุม สาขาวศิ วกรรมส่งิ แวดลอ้ ม แกห่ นว่ ยงานภาครฐั ผูป้ ระกอบการ
ภาคอุตสาหกรรม และประชาชน โดยมีจานวนผู้ได้รับใบอนุญาตฯ ท่ีเหมาะสมต่อการรองรับ
การใหบ้ รกิ ารวชิ าชพี ดงั กลา่ ว รวมถงึ เพ่อื เปน็ การเสริมสรา้ งศกั ยภาพและความสามารถของประเทศไทย
ในการแข่งขันการบริการวิชาชีพวิศวกรรม ตามข้อตกลงการเปิดเสรีการค้าบริการระหว่างประเทศ
ซง่ึ ประเทศไทยได้ทาข้อตกลงไว้กับนานาประเทศ

อาศัยอานาจตามความในมาตรา ๘ (๖) (ง) และมาตรา ๔๘ แห่งพระราชบัญญัติวิศวกร
พ.ศ. ๒๕๔๒ และกฎกระทรวงกาหนดสาขาวิชาชีพวิศวกรรมและวิชาชีพวิศวกรรมควบคุม พ.ศ. ๒๕๕๐
สภาวิศวกรโดยความเห็นชอบของท่ีประชุมใหญ่สามัญสภาวิศวกร เมื่อวันท่ี ๑๑ มิถุนายน ๒๕๖๓
และโดยความเห็นชอบของสภานายกพิเศษแหง่ สภาวศิ วกรออกข้อบงั คบั ไว้ ดังตอ่ ไปนี้

ข้อ ๑ ข้อบังคับนี้เรียกว่า “ข้อบังคับสภาวิศวกร ว่าด้วยการออกใบอนุญาตให้แก่
ผู้ขอประกอบวชิ าชพี วิศวกรรมควบคมุ สาขาวศิ วกรรมส่งิ แวดลอ้ ม พ.ศ. ๒๕๖๔”

ข้อ ๒ ขอ้ บงั คบั น้ีให้ใชบ้ งั คบั ต้งั แต่วันถัดจากวันประกาศในราชกิจจานเุ บกษาเปน็ ตน้ ไป
ขอ้ ๓ ให้ยกเลิกข้อบังคับสภาวิศวกรว่าด้วยการออกใบอนุญาตให้แก่ผู้ขอประกอบวิชาชีพ
วศิ วกรรมควบคมุ สาขาวิศวกรรมสิ่งแวดล้อม พ.ศ. ๒๕๕๑
ขอ้ ๔ ในข้อบงั คบั นี้
“ผู้ขอรับใบอนญุ าต” หมายความว่า ผู้ย่ืนคาขอรบั ใบอนุญาตประกอบวชิ าชีพวิศวกรรมควบคมุ
สาขาวศิ วกรรมสิง่ แวดล้อม
“ใบอนุญาต” หมายความวา่ ใบอนญุ าตประกอบวชิ าชพี วศิ วกรรมควบคมุ
“ปริญญา” หมายความว่า ปริญญา ประกาศนียบัตร หรือวุฒิบัตรในการประกอบวิชาชีพ
วิศวกรรมควบคุม

หมวดที่ ๑
คณุ สมบตั ิของผูย้ น่ื คาขอรบั ใบอนุญาต

ข้อ ๕ ผู้ขอรบั ใบอนุญาตต้องเปน็ สมาชิกสภาวิศวกร ประเภทสมาชกิ สามญั

208

เล่ม ๑๓๘ ตอนพิเศษ ๒๗ ง หน้า ๓๔ ๔ กุมภาพนั ธ์ ๒๕๖๔
ราชกจิ จานุเบกษา

ข้อ ๖ ผู้ขอรับใบอนุญาตต้องเป็นผู้สาเร็จการศึกษา ในหลักสูตรระดับปริญญา
หรือเทียบเท่าปริญญา สาขาวิศวกรรมส่ิงแวดล้อม หรือสาขาวิศวกรรมสุขาภิบาล ซึ่งสภาวิศวกร
ได้รับรองปริญญาไว้ในสาขาวิศวกรรมโยธา และได้รับใบอนุญาตสาขาวิศวกรรมโยธา อยู่ก่อนวันท่ี
ขอ้ บังคบั นม้ี ีผลใชบ้ ังคบั

หมวดที่ ๒
หลกั เกณฑ์ วธิ ีการ และเงอ่ื นไขการยนื่ คาขอรบั ใบอนญุ าต

ขอ้ ๗ ผู้ขอรับใบอนุญาตต้องย่ืนคาขอรับใบอนุญาตและเอกสารหลักฐานประกอบการพิจารณา
ตามทค่ี ณะกรรมการสภาวศิ วกรกาหนด

ข้อ ๘ สภาวศิ วกรจะพจิ ารณาออกใบอนุญาตใหแ้ ก่ผู้ขอรบั ใบอนญุ าตในแตล่ ะระดบั ดังนี้
(๑) ระดับภาควี ิศวกร

(ก) เปน็ ผูไ้ ดร้ ับใบอนุญาต สาขาวิศวกรรมโยธา ต้งั แต่ระดับภาคีวศิ วกรขึ้นไป
(ข) ผ่านการทดสอบความรู้ด้วยวิธกี ารสอบสมั ภาษณ์

(๒) ระดับสามัญวศิ วกร
(ก) เป็นผู้ไดร้ ับใบอนญุ าต สาขาวิศวกรรมโยธา ต้ังแตร่ ะดบั สามัญวิศวกรขนึ้ ไป
(ข) มีผลงานและปริมาณงานในการประกอบวิชาชีพวิศวกรรมควบคุม สาขาวิศวกรรม

ส่ิงแวดล้อม หรือสาขาวิศวกรรมสุขาภิบาล อยู่ก่อนวันที่กฎกระทรวงกาหนดสาขาวิชาชีพวิศวกรรม
และวชิ าชพี วิศวกรรมควบคุม พ.ศ. ๒๕๕๐ ใช้บังคับ ไมน่ ้อยกวา่ สามปี

(ค) ผ่านการทดสอบความรู้ดว้ ยวธิ กี ารสอบสัมภาษณ์
(๓) ระดบั วฒุ ิวิศวกร

(ก) เป็นผไู้ ด้รบั ใบอนญุ าต สาขาวศิ วกรรมโยธา ระดับวฒุ ิวิศวกร
(ข) มีผลงานและปริมาณงานในการประกอบวิชาชีพวิศวกรรมควบคุม สาขาวิศวกรรม
ส่ิงแวดล้อม อยู่ก่อนวันที่กฎกระทรวงกาหนดสาขาวิชาชีพวิศวกรรมและวิชาชีพวิศวกรรมควบคุม
พ.ศ. ๒๕๕๐ ใช้บงั คับ ไมน่ ้อยกว่าห้าปี
(ค) ผ่านการทดสอบความรู้ดว้ ยวธิ กี ารสอบสมั ภาษณ์

ผู้ขอรับใบอนุญาตต้องชาระค่าธรรมเนียมใบอนุญาตตามอัตราที่กาหนดในกฎกระทรวง
กาหนดอัตราค่าธรรมเนียมสาหรับผูป้ ระกอบวชิ าชพี วศิ วกรรมควบคมุ

การทดสอบความรดู้ ้วยวธิ ีสอบสัมภาษณ์ ใหเ้ ปน็ ไปตามหลักเกณฑแ์ ละวิธีการที่คณะกรรมการ
สภาวศิ วกรกาหนด

ข้อ ๙ ให้คณะอนุกรรมการทดสอบความรู้ความชานาญการประกอบวิชาชีพ ระดับสามัญ
วิศวกรและระดับวุฒิวิศวกร สาขาวิศวกรรมสิ่งแวดล้อม ตรวจสอบคุณสมบัติ พิจารณาผลงาน
และปริมาณงาน พรอ้ มทงั้ ทดสอบความรู้ของผขู้ อรับใบอนุญาต

209

เล่ม ๑๓๘ ตอนพิเศษ ๒๗ ง หน้า ๓๕ ๔ กุมภาพนั ธ์ ๒๕๖๔
ราชกิจจานุเบกษา

ขอ้ ๑๐ การได้รับใบอนุญาต สาขาวิศวกรรมสิ่งแวดล้อม ตามที่กาหนดไว้ในข้อบังคับนี้
ไม่เป็นการตัดสิทธกิ ารเป็นผู้ไดร้ ับใบอนญุ าตและการต่ออายุใบอนุญาตในสาขาอ่นื ของผู้ไดร้ ับใบอนญุ าต
ท่ีไดร้ บั อยเู่ ดมิ รวมถึงการยนื่ คาขอรบั ใบอนญุ าตและการออกใบอนุญาตในสาขาวิศวกรรมควบคมุ อน่ื

ข้อ ๑๑ การย่ืนคาขอรับใบอนุญาตตามที่กาหนดไว้ในข้อบังคับนี้ ผู้มีความประสงค์ขอรับ
ใบอนุญาตต้องย่ืนคาขอภายในกาหนดสองปีนับแต่วันที่ข้อบังคับนี้ใช้บังคับ หากไม่ย่ืนคาขอรับ
ใบอนุญาตภายในระยะเวลาดังกลา่ วจะตอ้ งเริม่ ขอรับใบอนุญาตในระดับภาคีวิศวกร

ประกาศ ณ วนั ที่ 12 มกราคม พ.ศ. ๒๕64
สชุ ชั วรี ์ สวุ รรณสวสั ด์ิ
นายกสภาวศิ วกร

210

เล่ม ๑๓๘ ตอนพิเศษ ๒๗ ง หน้า ๓๖ ๔ กมุ ภาพนั ธ์ ๒๕๖๔
ราชกิจจานุเบกษา

ขอ้ บังคับสภาวิศวกร

วา่ ดว้ ยการออกใบอนญุ าตใหแ้ ก่ผขู้ อประกอบวิชาชีพวศิ วกรรมควบคมุ
สาขาวศิ วกรรมเคมี
พ.ศ. ๒๕๖๔

โดยที่เป็นการสมควรปรับปรุงข้อบังคับสภาวิศวกรว่าด้วยการออกใบอนุญาตให้แก่
ผู้ขอประกอบวิชาชีพวิศวกรรมควบคุม สาขาวิศวกรรมเคมี เพื่อประโยชน์ในการรองรับการให้บริการ
วิชาชีพวิศวกรรมควบคุม สาขาวิศวกรรมเคมี แก่หน่วยงานภาครัฐ ผู้ประกอบการภาคอุตสาหกรรม
และประชาชน โดยมีจานวนผไู้ ด้รบั ใบอนุญาตฯ ท่เี หมาะสมตอ่ การรองรบั การใหบ้ รกิ ารวิชาชีพดงั กลา่ ว
รวมถึงเพ่ือเป็นการเสริมสร้างศักยภาพและความสามารถของประเทศไทยในการแข่งขันการบริการ
วิชาชีพวิศวกรรม ตามข้อตกลงการเปิดเสรีการค้าบริการระหว่างประเทศ ซึ่งประเทศไทย
ไดท้ าข้อตกลงไวก้ ับนานาประเทศ

อาศัยอานาจตามความในมาตรา ๘ (๖) (ง) และมาตรา ๔๘ แห่งพระราชบัญญัติวิศวกร
พ.ศ. ๒๕๔๒ และกฎกระทรวงกาหนดสาขาวิชาชีพวิศวกรรมและวิชาชีพวิศวกรรมควบคุม
พ.ศ. ๒๕๕๐ สภาวิศวกรโดยความเห็นชอบของที่ประชุมใหญ่สามัญสภาวิศวกร เมื่อวันท่ี ๑๑
มิถุนายน ๒๕๖๓ และโดยความเห็นชอบของสภานายกพิเศษแห่งสภาวิศวกรออกข้อบังคับไว้
ดงั ต่อไปน้ี

ขอ้ ๑ ข้อบังคับน้ีเรียกว่า “ข้อบังคับสภาวิศวกร ว่าด้วยการออกใบอนุญาตให้แก่
ผขู้ อประกอบวิชาชพี วศิ วกรรมควบคุม สาขาวศิ วกรรมเคมี พ.ศ. ๒๕๖๔”

ข้อ ๒ ข้อบงั คบั นี้ให้ใชบ้ ังคับตง้ั แตว่ นั ถัดจากวนั ประกาศในราชกจิ จานุเบกษาเปน็ ต้นไป
ข้อ ๓ ให้ยกเลิกข้อบังคับสภาวิศวกรว่าด้วยการออกใบอนุญาตให้แก่ผู้ขอประกอบวิชาชีพ
วศิ วกรรมควบคมุ สาขาวิศวกรรมเคมี พ.ศ. ๒๕๕๑
ข้อ ๔ ในข้อบงั คบั น้ี
“ผู้ขอรับใบอนุญาต” หมายความว่า ผู้ย่ืนคาขอรับใบอนุญาตประกอบวชิ าชีพวิศวกรรมควบคมุ
สาขาวศิ วกรรมเคมี
“ใบอนุญาต” หมายความวา่ ใบอนุญาตประกอบวชิ าชีพวิศวกรรมควบคุม
“ปริญญา” หมายความว่า ปริญญา ประกาศนียบัตร หรือวุฒิบัตรในการประกอบวิชาชีพ
วิศวกรรมควบคุม

หมวดที่ ๑
คุณสมบตั ขิ องผยู้ น่ื คาขอรบั ใบอนุญาต

ข้อ ๕ ผู้ขอรับใบอนุญาตตอ้ งเป็นสมาชิกสภาวศิ วกร ประเภทสมาชกิ สามัญ

211

เล่ม ๑๓๘ ตอนพิเศษ ๒๗ ง หน้า ๓๗ ๔ กมุ ภาพันธ์ ๒๕๖๔
ราชกิจจานุเบกษา

ขอ้ ๖ ผู้ขอรับใบอนุญาตต้องเป็นผู้สาเร็จการศึกษาในหลักสูตรระดับปริญญา
หรือเทียบเท่าปริญญา ในสาขาวิศวกรรมเคมี สาขาเคมีวิศวกรรม สาขาเคมีเทคนิค หรือที่มี
ชือ่ เรียกอย่างอ่นื เทยี บเท่าวศิ วกรรมเคมี ซึ่งสภาวิศวกรไดร้ บั รองปรญิ ญาไวใ้ นสาขาวศิ วกรรมอุตสาหการ
และไดร้ บั ใบอนุญาต สาขาวศิ วกรรมอุตสาหการ อยู่กอ่ นวันท่ขี อ้ บังคับน้ีมผี ลใชบ้ ังคับ

หมวดท่ี ๒
หลักเกณฑ์ วธิ กี าร และเงอ่ื นไขการยน่ื คาขอรบั ใบอนญุ าต

ข้อ ๗ ผู้ขอรับใบอนุญาตต้องย่ืนคาขอรับใบอนุญาตและเอกสารหลักฐานประกอบการพิจารณา
ตามที่คณะกรรมการสภาวิศวกรกาหนด

ข้อ ๘ สภาวศิ วกรจะพจิ ารณาออกใบอนุญาตใหแ้ ก่ผูข้ อรบั ใบอนญุ าตในแต่ละระดบั ดังนี้
(๑) ระดบั ภาคีวศิ วกร

(ก) เปน็ ผูไ้ ดร้ ับใบอนญุ าต สาขาวิศวกรรมอุตสาหการ ตง้ั แตร่ ะดับภาคีวิศวกรข้นึ ไป
(ข) ผา่ นการทดสอบความรู้ดว้ ยวิธีการสอบสัมภาษณ์

(๒) ระดบั สามัญวิศวกร
(ก) เปน็ ผู้ได้รบั ใบอนญุ าต สาขาวิศวกรรมอุตสาหการ ตั้งแตร่ ะดบั สามญั วิศวกรข้นึ ไป
(ข) มีผลงานและปริมาณงานในการประกอบวิชาชีพวิศวกรรมควบคุม สาขาวิศวกรรมเคมี

อยู่ก่อนวันที่กฎกระทรวงกาหนดสาขาวิชาชีพวิศวกรรมและวิชาชีพวิศวกรรมควบคุม พ.ศ. ๒๕๕๐
ใช้บังคับ ไม่น้อยกวา่ สามปี

(ค) ผ่านการทดสอบความรดู้ ้วยวธิ กี ารสอบสัมภาษณ์
(๓) ระดบั วุฒิวิศวกร

(ก) เปน็ ผ้ไู ดร้ บั ใบอนุญาต สาขาวศิ วกรรมอตุ สาหการ ระดับวุฒิวิศวกร
(ข) มีผลงานและปริมาณงานในการประกอบวิชาชีพวิศวกรรมควบคุม สาขาวิศวกรรมเคมี
อยู่ก่อนวันที่กฎกระทรวงกาหนดสาขาวิชาชีพวิศวกรรมและวิชาชีพวิศวกรรมควบคุม พ.ศ. ๒๕๕๐
ใชบ้ ังคับ ไม่น้อยกวา่ หา้ ปี
(ค) ผา่ นการทดสอบความรดู้ ว้ ยวธิ กี ารสอบสมั ภาษณ์

ผ้ขู อรับใบอนญุ าตตอ้ งชาระค่าธรรมเนยี มใบอนุญาตตามอตั ราทกี่ าหนดในกฎกระทรวงกาหนด
อตั ราค่าธรรมเนียมสาหรับผู้ประกอบวิชาชีพวิศวกรรมควบคมุ

การทดสอบความรู้ด้วยวิธีการสอบสัมภาษณ์ให้เป็นไปตามหลักเกณฑ์และวิธีการที่คณะกรรมการ
สภาวิศวกรกาหนด

ขอ้ ๙ ให้คณะอนุกรรมการทดสอบความรู้ความชานาญการประกอบวิชาชีพวิศวกรรม
ควบคุม ระดับสามัญวิศวกรและระดับวุฒิวิศวกร สาขาวิศวกรรมเคมี ตรวจสอบคุณสมบัติ พิจารณา
ผลงานและปริมาณงาน พรอ้ มทง้ั ทดสอบความร้ขู องผขู้ อรับใบอนญุ าต

212

เล่ม ๑๓๘ ตอนพิเศษ ๒๗ ง หน้า ๓๘ ๔ กมุ ภาพนั ธ์ ๒๕๖๔
ราชกจิ จานุเบกษา

ข้อ ๑๐ การได้รับใบอนุญาต สาขาวิศวกรรมเคมี ตามที่กาหนดไว้ในข้อบังคับนี้ ไม่เป็น
การตัดสิทธิการเป็นผู้ได้รับใบอนุญาตและการต่ออายุใบอนุญาตในสาขาอื่นของผู้ได้รับใบอนุญาต
ที่ได้รับอยเู่ ดมิ รวมถงึ การยืน่ คาขอรับใบอนุญาตและการออกใบอนญุ าตในสาขาวศิ วกรรมควบคุมอน่ื

ข้อ ๑๑ การย่ืนคาขอรับใบอนุญาตตามที่กาหนดไว้ในข้อบังคับนี้ ผู้มีความประสงค์ขอรับ
ใบอนุญาตต้องย่ืนคาขอภายในกาหนดสองปีนับแต่วันท่ีข้อบังคับนี้ใช้บังคับ หากไม่ย่ืนคาขอรับ
ใบอนญุ าตภายในระยะเวลาดงั กลา่ วจะต้องเร่ิมขอรบั ใบอนุญาตในระดบั ภาคีวิศวกร

ประกาศ ณ วนั ที่ 12 มกราคม พ.ศ. ๒๕64
สชุ ชั วีร์ สวุ รรณสวัสดิ์
นายกสภาวศิ วกร

213

214

215

216

217

เลม่ ๑๒๘ ตอนพิเศษ ๒๖ ง หนา้ ๖๓ ๔ มนี าคม ๒๕๕๔
ราชกิจจานเุ บกษา

ขอ้ บังคับสภาวศิ วกร

ว่าดว้ ยการออกใบอนุญาตเป็นผปู้ ระกอบวิชาชีพวศิ วกรรมควบคมุ
ประเภทนิตบิ คุ คล (ฉบบั ที่ ๒)
พ.ศ. ๒๕๕๔

โดยที่เปน็ การสมควรแก้ไขเพิ่มเติมข้อบังคับสภาวิศวกร ว่าด้วยการออกใบอนุญาตเป็นผู้ประกอบ
วิชาชีพวิศวกรรมควบคมุ ประเภทนิติบุคคล พ.ศ. ๒๕๔๓

อาศัยอํานาจตามความในมาตรา ๘ (๖) (ง) และมาตรา ๔๘ แห่งพระราชบัญญัติวิศวกร
พ.ศ. ๒๕๔๒ อันเป็นกฎหมายท่ีมีบทบัญญัติบางประการเกี่ยวกับการจํากัดสิทธิเสรีภาพของบุคคล
ซึ่งมาตรา ๒๙ ประกอบกับมาตรา ๔๓ และมาตรา ๔๕ ของรัฐธรรมนูญแห่งราชอาณาจักรไทย
บญั ญัตใิ หก้ ระทําได้โดยอาศยั อํานาจตามบทบัญญัตแิ ห่งกฎหมาย สภาวิศวกรโดยมติที่ประชุมใหญ่สามัญ
สภาวศิ วกร ประจาํ ปี ๒๕๕๓ เม่ือวันที่ ๒๙ มนี าคม ๒๕๕๓ และโดยความเห็นชอบของสภานายกพิเศษ
แห่งสภาวศิ วกร จึงออกข้อบังคบั ไว้ ดงั ตอ่ ไปนี้

ข้อ ๑ ข้อบังคับน้ีเรียกว่า “ข้อบังคับสภาวิศวกร ว่าด้วยการออกใบอนุญาตเป็นผู้ประกอบ
วิชาชพี วิศวกรรมควบคุม ประเภทนติ ิบคุ คล (ฉบับท่ี ๒) พ.ศ. ๒๕๕๔”

ข้อ ๒ ขอ้ บังคับนีใ้ หใ้ ช้บงั คับตัง้ แต่วนั ถดั จากวันประกาศในราชกจิ จานเุ บกษาเป็นตน้ ไป
ขอ้ ๓ ให้ยกเลิกความในข้อ ๗ และข้อ ๘ ของข้อบังคับสภาวิศวกร ว่าด้วยการออกใบอนุญาต
เปน็ ผปู้ ระกอบวิชาชีพวศิ วกรรมควบคมุ ประเภทนิตบิ คุ คล พ.ศ. ๒๕๔๓ และใหใ้ ชค้ วามต่อไปนแ้ี ทน
“ข้อ ๗ สภาวิศวกรจะออกใบอนญุ าตใหแ้ ก่นิติบุคคลผู้ขอรับใบอนุญาต หากพิจารณาแล้วเห็นว่า
นติ ิบคุ คลผ้ขู อรับใบอนญุ าต
(๑) มีคุณสมบัติตามขอ้ ๓ และไมม่ ีลักษณะตอ้ งห้ามตามข้อ ๔
(๒) มคี วามเหมาะสมทจี่ ะอนุญาตใหเ้ ป็นผปู้ ระกอบวชิ าชพี วศิ วกรรมควบคุม
(๓) ได้ชาํ ระคา่ ธรรมเนียมใบอนุญาตใหแ้ ก่สภาวิศวกรแล้ว
ใบอนญุ าตตามวรรคหนงึ่ ให้มอี ายุหนึง่ ปนี บั แตว่ นั ออกใบอนญุ าต
ขอ้ ๘ ผ้ไู ดร้ บั ใบอนุญาตซง่ึ เป็นนิติบุคคล หากประสงค์จะขอต่ออายุใบอนุญาต ให้ยื่นคําขอ
ต่อสภาวิศวกรพร้อมกับชําระค่าธรรมเนียมต่ออายุใบอนุญาตแล้ว ให้ประกอบวิชาชีพวิศวกรรมควบคุม
ตอ่ ไปได้ จนกวา่ จะไดร้ ับแจง้ คาํ สั่งไม่ตอ่ อายใุ บอนุญาตจากสภาวศิ วกรภายใต้เงอื่ นไข ดงั ตอ่ ไปน้ี
(๑) กรณยี ื่นคําขอต่ออายุใบอนุญาตก่อนวันที่ใบอนุญาตสิ้นอายุ ให้ย่ืนคําขอภายในเก้าสิบวัน
กอ่ นวันท่ีใบอนญุ าตสน้ิ อายุ
(๒) กรณยี นื่ คําขอตอ่ อายุใบอนุญาตหลังจากวันที่ใบอนุญาตส้ินอายุ ให้ยื่นคําขอภายในหกสิบวัน
นบั แตว่ นั ท่ีใบอนุญาตส้ินอายุ

218

เลม่ ๑๒๘ ตอนพเิ ศษ ๒๖ ง หนา้ ๖๔ ๔ มนี าคม ๒๕๕๔
ราชกิจจานุเบกษา

ผู้ยื่นคําขอต่ออายุใบอนุญาตตามวรรคหน่ึงอาจขอให้สภาวิศวกรออกหนังสือรับรองการย่ืน
คาํ ขอตอ่ อายใุ บอนญุ าตเพื่อประโยชน์ในการประกอบวชิ าชีพวศิ วกรรมของตนกไ็ ด้

คําขอต่ออายุใบอนุญาตและหนังสือรับรองการยื่นคําขอต่ออายุใบอนุญาตให้เป็นไปตามแบบ
ที่คณะกรรมการสภาวศิ วกรกาํ หนด”

ประกาศ ณ วนั ท่ี ๓๑ มกราคม พ.ศ. ๒๕๕๔
ทวี บตุ รสุนทร
นายกสภาวศิ วกร

219

หน้า ๖๘ ๒๐ กันยายน ๒๕๖๔
เล่ม ๑๓๘ ตอนพิเศษ ๒๒๔ ง ราชกิจจานุเบกษา

ข้อบังคบั สภาวศิ วกร

วา่ ดว้ ยการออกใบอนุญาตเป็นผู้ประกอบวชิ าชพี วิศวกรรมควบคมุ ประเภทนติ ิบุคคล (ฉบบั ท่ี ๓)
พ.ศ. ๒๕๖๔

โดยที่เป็นการสมควรแก้ไขเพ่ิมเติมข้อบังคับสภาวิศวกร ว่าด้วยการออกใบอนุญาต
เป็นผู้ประกอบวชิ าชีพวิศวกรรมควบคมุ ประเภทนติ ิบคุ คล พ.ศ. ๒๕๔๓ ในส่วนท่เี กี่ยวข้องกบั
อายใุ บอนุญาตเป็นผปู้ ระกอบวชิ าชพี วิศวกรรมควบคุม ประเภทนติ บิ คุ คล ประกอบกับเพ่ือให้เปน็ ไป
ตามมาตรการอานวยความสะดวกและลดภาระแก่ประชาชนผู้มาติดตอ่ โดยไมเ่ รยี กเกบ็ สาเนาเอกสาร
ท่ีทางราชการออกให้ ตามมติคณะรัฐมนตรีในคราวประชุม เมื่อวนั ที่ ๒ ตุลาคม ๒๕๖๑ รวมถึง
เพื่อเป็นการอานวยความสะดวกและเพ่ิมประสิทธิภาพในการใหบ้ ริการของสภาวิศวกรผ่านธุรกรรม
ทางอเิ ลก็ ทรอนิกส์ ตามกฎหมายวา่ ดว้ ยธรุ กรรมทางอิเลก็ ทรอนิกส์

อาศยั อานาจตามความในมาตรา ๘ (๖) (ง) และมาตรา ๔๘ แห่งพระราชบัญญัตวิ ิศวกร
พ.ศ. ๒๕๔๒ สภาวศิ วกรโดยมตทิ ีป่ ระชมุ ใหญส่ ามัญสภาวิศวกร เมือ่ วนั ที่ ๑๑ กุมภาพันธ์ ๒๕๖๔
และโดยความเหน็ ชอบของสภานายกพเิ ศษแห่งสภาวศิ วกรออกข้อบังคับไว้ ดงั ตอ่ ไปน้ี

ขอ้ ๑ ขอ้ บังคับนเี้ รียกว่า “ขอ้ บังคับสภาวศิ วกร ว่าด้วยการออกใบอนญุ าตเปน็ ผปู้ ระกอบ
วิชาชีพวศิ วกรรมควบคมุ ประเภทนิติบคุ คล (ฉบับท่ี ๓) พ.ศ. ๒๕๖๔”

ข้อ ๒ ข้อบงั คบั น้ีใหใ้ ชบ้ ังคบั ตั้งแตว่ ันถดั จากวนั ประกาศในราชกจิ จานุเบกษาเป็นตน้ ไป
ขอ้ ๓ ให้ยกเลิกความในขอ้ ๕ ของข้อบงั คบั สภาวิศวกร ว่าด้วยการออกใบอนุญาต
เปน็ ผู้ประกอบวชิ าชพี วิศวกรรมควบคมุ ประเภทนติ บิ คุ คล พ.ศ. ๒๕๔๓ และใหใ้ ช้ความตอ่ ไปนแี้ ทน
“ขอ้ ๕ ใหน้ ิติบคุ คลท่ีประสงคข์ อรับใบอนญุ าตประกอบวิชาชีพวศิ วกรรมควบคมุ ยื่นคาขอ
ต่อสานักงานสภาวศิ วกร ตามแบบคาขอและหลกั ฐานท่ีคณะกรรมการสภาวิศวกรกาหนด”
ข้อ ๔ ใหย้ กเลกิ ความในวรรคสองของขอ้ ๗ ของขอ้ บงั คับสภาวิศวกร วา่ ดว้ ยการออกใบอนญุ าต
เป็นผู้ประกอบวิชาชีพวิศวกรรมควบคมุ ประเภทนิติบุคคล พ.ศ. ๒๕๔๓ ซึง่ แกไ้ ขเพ่มิ เตมิ โดยข้อบงั คบั
สภาวิศวกรว่าด้วยการออกใบอนุญาตเป็นผ้ปู ระกอบวชิ าชีพวศิ วกรรมควบคุม ประเภทนติ ิบคุ คล (ฉบับที่ ๒)
พ.ศ. ๒๕๕๔ และให้ใช้ความต่อไปนแี้ ทน
“ใบอนุญาตตามวรรคหนง่ึ ให้มีอายสุ ามปนี บั แต่วนั ออกใบอนุญาต”
ข้อ ๕ ใหเ้ พ่มิ ความต่อไปน้ีเปน็ ข้อ ๑๐ ของขอ้ บงั คับสภาวิศวกร ว่าด้วยการออกใบอนุญาต
เปน็ ผู้ประกอบวชิ าชีพวศิ วกรรมควบคุม ประเภทนิตบิ ุคคล พ.ศ. ๒๕๔๓
“ข้อ ๑๐ คาขอ ใบสมัคร การอนุญาต คาส่ังทางปกครอง หรือการดาเนนิ การใด ๆ
ตามข้อบงั คับนี้ ถ้าได้กระทาในรปู ของข้อมูลและธุรกรรมทางอิเลก็ ทรอนิกส์ ให้ถอื ว่าใช้บังคบั ได้และ
มีผลโดยชอบด้วยขอ้ บงั คบั น้ี ทั้งนี้ หลักเกณฑ์ใหเ้ ปน็ ไปตามกฎหมายวา่ ดว้ ยธรุ กรรมทางอิเลก็ ทรอนิกส์”

220

หน้า ๖๙ ๒๐ กนั ยายน ๒๕๖๔
เล่ม ๑๓๘ ตอนพเิ ศษ ๒๒๔ ง ราชกิจจานุเบกษา

ข้อ ๖ คาขอรับใบอนุญาตประกอบวชิ าชพี วิศวกรรมควบคมุ ประเภทนิติบคุ คล ซ่ึงไดย้ นื่ ไว้
ก่อนวันที่ข้อบังคบั น้ีใชบ้ ังคับ ให้ดาเนินการต่อไปจนกว่าจะแล้วเสร็จ ตามข้อบังคับสภาวิศวกร
ว่าดว้ ยการออกใบอนญุ าตเป็นผ้ปู ระกอบวชิ าชพี วิศวกรรมควบคมุ ประเภทนิตบิ คุ คล พ.ศ. ๒๕๔๓ และ
ข้อบงั คบั สภาวศิ วกร ว่าดว้ ยการออกใบอนญุ าตเป็นผู้ประกอบวิชาชีพวิศวกรรมควบคุม ประเภทนติ ิบุคคล
(ฉบับที่ ๒) พ.ศ. ๒๕๕๔

ขอ้ ๗ ใหใ้ บอนุญาตประกอบวชิ าชีพวิศวกรรมควบคุม ประเภทนิตบิ ุคคล ซงึ่ ได้รบั ใบอนุญาต
ก่อนวนั ท่ขี ้อบังคับนใ้ี ชบ้ ังคบั ใหย้ งั คงใชไ้ ดต้ ่อไปจนกวา่ ใบอนญุ าตจะหมดอายุ

ประกาศ ณ วันท่ี 9 กนั ยายน พ.ศ. ๒๕64
ศาสตราจารยส์ ชุ ัชวีร์ สุวรรณสวัสด์ิ
นายกสภาวิศวกร

221

เลม่ ๑๓๑ ตอนพเิ ศษ ๕๓ ง หนา้ ๑๔ ๒๕ มนี าคม ๒๕๕๗
ราชกิจจานุเบกษา

ระเบียบคณะกรรมการสภาวิศวกร

วา่ ด้วยการข้นึ ทะเบียนวศิ วกรวิชาชพี อาเซยี น
(ASEAN Chartered Professional Engineer)

พ.ศ. ๒๕๕๗

โดยท่ีเป็นการสมควรให้มีหลักเกณฑ์การขึ้นทะเบียนวิศวกรวิชาชีพอาเซียน ตามที่ประเทศไทย
ได้มีข้อผูกพันภายใต้ข้อตกลงยอมรับร่วมของอาเซียนด้านบริการวิศวกรรม (ASEAN Mutual Recognition
Arrangement on Engineering Services)

อาศัยอํานาจตามความในมาตรา ๓๓ (๓) แห่งพระราชบัญญัติวิศวกร พ.ศ. ๒๕๔๒
ประกอบกับมติของที่ประชุมใหญ่วิสามัญสภาวิศวกร ครั้งท่ี ๑/๒๕๕๖ เมื่อวันที่ ๒ สิงหาคม ๒๕๕๖
คณะกรรมการสภาวิศวกรจงึ ออกระเบียบไว้ ดังตอ่ ไปน้ี

ข้อ ๑ ระเบียบน้ีเรียกว่า “ระเบียบคณะกรรมการสภาวิศวกร ว่าด้วยการข้ึนทะเบียน
วศิ วกรวิชาชีพอาเซียน (ASEAN Chartered Professional Engineer) พ.ศ. ๒๕๕๗”

ขอ้ ๒ ระเบียบนใ้ี ห้ใชบ้ งั คับต้ังแตว่ ันถัดจากวนั ประกาศในราชกิจจานุเบกษาเป็นตน้ ไป
ขอ้ ๓ ผู้ใดประสงค์จะได้รับสิทธิประโยชน์ในฐานะวิศวกรวิชาชีพอาเซียน (ASEAN Chartered
Professional Engineer) ให้ยื่นคําขอพร้อมชําระค่าคําขอขึ้นทะเบียนต่อสํานักงานสภาวิศวกร
ตามแบบคาํ ขอข้นึ ทะเบยี นและหลกั ฐานท่ีคณะกรรมการสภาวศิ วกรกําหนด
ขอ้ ๔ ผู้ขอขึ้นทะเบียนวิศวกรวิชาชีพอาเซียน (ASEAN Chartered Professional Engineer)
ในสาขาวิชาชีพวิศวกรรมควบคุม ตามกฎกระทรวงท่ีออกตามความในพระราชบัญญัติวิศวกร
พ.ศ. ๒๕๔๒ ต้องมีคณุ สมบัติ ดังต่อไปนี้
(๑) เป็นบุคคลธรรมดาที่มีสัญชาติไทยและต้องเป็นผู้ได้รับใบอนุญาตประกอบวิชาชีพ
วิศวกรรมควบคุม ในสาขาวชิ าชพี วศิ วกรรมควบคุมทยี่ ื่นคําขอ
(๒) มปี ระสบการณใ์ นภาคปฏิบตั ิวิชาชีพมาแล้วไมน่ ้อยกว่าเจ็ดปหี ลังจบการศึกษา
(๓) มปี ระสบการณ์ไมน่ อ้ ยกว่าสองปใี นการรับผิดชอบงานด้านวศิ วกรรมควบคุมท่เี ด่นชัด
(๔) มีหน่วยความรู้ตามระเบียบคณะกรรมการสภาวิศวกร ว่าด้วยการพัฒนาวิชาชีพต่อเน่ือง
ตามที่คณะกรรมการสภาวิศวกรกําหนด
(๕) ไม่เคยถกู สง่ั พกั ใช้ใบอนญุ าตหรอื เพกิ ถอนใบอนญุ าต

222

เล่ม ๑๓๑ ตอนพเิ ศษ ๕๓ ง หนา้ ๑๕ ๒๕ มนี าคม ๒๕๕๗
ราชกจิ จานุเบกษา

ขอ้ ๕ ผู้ขอขึ้นทะเบียนวิศวกรวิชาชีพอาเซียน (ASEAN Chartered Professional Engineer)
ในสาขาวิชาชีพวิศวกรรม ตามกฎกระทรวงที่ออกตามความในพระราชบัญญัติวิศวกร พ.ศ. ๒๕๔๒
ตอ้ งมีคณุ สมบัตดิ ังตอ่ ไปน้ี

(๑) เปน็ บคุ คลธรรมดาที่มีสญั ชาติไทยและต้องเป็นสมาชิกสามัญหรือสมาชกิ วสิ ามัญ
(๒) สาํ เรจ็ การศึกษาระดบั ปริญญาตรีสาขาวิศวกรรมศาสตร์หรอื เทียบเท่า
(๓) มีประสบการณใ์ นภาคปฏบิ ตั วิ ิชาชพี มาแล้วไม่นอ้ ยกว่าเจด็ ปหี ลังจบการศึกษา
(๔) มีประสบการณไ์ มน่ ้อยกว่าสองปใี นการรับผดิ ชอบงานดา้ นวศิ วกรรมที่เด่นชดั
(๕) มีหน่วยความรู้ตามระเบียบคณะกรรมการสภาวิศวกร ว่าด้วยการพัฒนาวิชาชีพต่อเนื่อง
ตามท่คี ณะกรรมการสภาวิศวกรกําหนด
(๖) ไม่เป็นผู้ประพฤติผิดจรรยาบรรณอันจะนํามาซ่ึงความเส่ือมเสียเกียรติศักด์ิแห่งวิชาชีพ
ตามทกี่ ําหนดในข้อบังคับสภาวิศวกร
ข้อ ๖ ในกรณีที่คณะกรรมการสภาวิศวกรเห็นว่าผู้ย่ืนคําขอมีคุณสมบัติถูกต้อง ตามข้อ ๔
หรือข้อ ๕ ให้มีมติรับบุคคลน้ันข้ึนทะเบียนวิศวกรวิชาชีพอาเซียน (ASEAN Chartered Professional
Engineer) และใหส้ าํ นักงานสภาวิศวกรมีหนังสอื แจ้งให้ผ้ยู น่ื คําขอทราบ
เมื่อผู้ย่ืนคําขอได้ชําระค่าธรรมเนียมใบรับรองการขึ้นทะเบียนวิศวกรวิชาชีพอาเซียนแล้ว
ให้สํานกั งานสภาวศิ วกรออกใบรบั รองการข้นึ ทะเบยี นให้แก่ผ้นู ั้น
ขอ้ ๗ การขึ้นทะเบียนวศิ วกรวชิ าชีพอาเซียน (ASEAN Chartered Professional Engineer)
มอี ายคุ ร้ังละสามปี นบั แตว่ ันท่ีอนมุ ตั ิขึ้นทะเบยี น
การต่ออายุทะเบียน ให้ยื่นคําขอต่ออายุพร้อมชําระค่าคําขอต่ออายุทะเบียนต่อสํานักงาน
สภาวิศวกร ภายในเก้าสิบวันก่อนวันที่ทะเบียนสิ้นอายุและต้องมีหน่วยความรู้ ตามระเบียบ
คณะกรรมการสภาวศิ วกรวา่ ดว้ ยการพัฒนาวิชาชีพตอ่ เนอื่ ง ตามท่คี ณะกรรมการสภาวศิ วกรกาํ หนด
กรณีท่ีไม่สามารถย่ืนคําขอต่ออายุทะเบียน ตามเวลาที่กําหนดในวรรคสอง การต่ออายุ
ทะเบยี นจะตอ้ งขอความเหน็ ชอบจากคณะกรรมการสภาวิศวกร เปน็ รายกรณีไป
ผู้ย่ืนคําขอต่ออายุทะเบียนที่คณะกรรมการสภาวิศวกรมีมติรับต่ออายุทะเบียน ให้สํานักงาน
สภาวิศวกรมีหนงั สอื แจง้ ใหผ้ ้ยู น่ื คําขอทราบ และเม่ือผู้ย่ืนคําขอต่ออายุได้ชําระค่าใบรับรองการต่ออายุทะเบียน
วิศวกรวิชาชีพอาเซียนแล้ว ให้สํานักงานสภาวิศวกรดําเนินการออกใบรับรองการต่ออายุทะเบียน
ให้แกผ่ ู้นนั้

223

เลม่ ๑๓๑ ตอนพเิ ศษ ๕๓ ง หน้า ๑๖ ๒๕ มีนาคม ๒๕๕๗
ราชกิจจานุเบกษา

ข้อ ๘ ค่าคําขอขนึ้ ทะเบียนวิศวกรวิชาชีพอาเซียน ค่าคําขอต่ออายุทะเบียนวิศวกรวิชาชีพอาเซียน
ค่าใบรับรองการข้ึนทะเบียนวิศวกรวิชาชีพอาเซียน และค่าใบรับรองการต่ออายุทะเบียนวิศวกรวิชาชีพ
อาเซียน ให้เป็นไปตามอัตราค่าธรรมเนียมท่ีกําหนดไว้ในข้อบังคับสภาวิศวกร ว่าด้วยการกําหนด
ค่าจดทะเบียนสมาชิก ค่าบํารงุ และคา่ ธรรมเนียม ทเ่ี รยี กเก็บจากสมาชิก หรอื บุคคลภายนอก

ประกาศ ณ วันท่ี ๑๔ มีนาคม พ.ศ. ๒๕๕๗
กมล ตรรกบุตร
นายกสภาวิศวกร

224

เล่ม ๑๓๔ ตอนพิเศษ ๒๑๔ ง หนา้ ๑๐ ๒๙ สิงหาคม ๒๕๖๐
ราชกิจจานุเบกษา

ระเบยี บคณะกรรมการสภาวิศวกร

วา่ ดว้ ยการข้นึ ทะเบียนวศิ วกรวชิ าชีพอาเซยี น (ASEAN Chartered Professional Engineer)
(ฉบับที่ ๒)
พ.ศ. ๒๕๖๐

โดยท่ีเป็นการสมควรแก้ไขเพิ่มเติมระเบียบคณะกรรมการสภาวิศวกรว่าด้วยการข้ึนทะเบียน
วิศวกรวิชาชีพอาเซียน (ASEAN Chartered Professional Engineer) พ.ศ. ๒๕๕๗

อาศัยอํานาจตามความในมาตรา ๓๓ (๓) แห่งพระราชบัญญัติวิศวกร พ.ศ. ๒๕๔๒
ประกอบกับมติที่ประชุมใหญ่วิสามัญ คร้ังที่ ๑/๒๕๖๐ เม่ือวันท่ี ๖ กรกฎาคม ๒๕๖๐ คณะกรรมการ
สภาวศิ วกรออกระเบียบไว้ ดงั ต่อไปน้ี

ข้อ ๑ ระเบียบน้ีเรียกว่า “ระเบียบคณะกรรมการสภาวิศวกรว่าด้วยการขึ้นทะเบียน
วิศวกรวิชาชีพอาเซียน (ASEAN Chartered Professional Engineer) (ฉบบั ท่ี ๒) พ.ศ. ๒๕๖๐”

ขอ้ ๒ ระเบียบน้ใี ห้ใชบ้ ังคับต้งั แต่วนั ถดั จากวันประกาศในราชกจิ จานเุ บกษาเป็นต้นไป
ขอ้ ๓ ให้ยกเลิกความในข้อ ๔ ของระเบียบคณะกรรมการสภาวิศวกรว่าด้วยการขึ้นทะเบียน
วิศวกรวิชาชีพอาเซียน (ASEAN Chartered Professional Engineer) พ.ศ. ๒๕๕๗ และให้ใช้ความ
ต่อไปนีแ้ ทน
“ข้อ ๔ ผู้ขอขึ้นทะเบียนวิศวกรวิชาชีพอาเซียน (ASEAN Chartered Professional Engineer)
ในสาขาวิชาชีพวศิ วกรรมควบคมุ ต้องมคี ุณสมบัติ ดังตอ่ ไปนี้
(๑) เป็นบุคคลธรรมดาที่มีสัญชาติไทย และต้องเป็นผู้ได้รับใบอนุญาตประกอบวิชาชีพ
วิศวกรรมควบคมุ จากสภาวิศวกรตง้ั แต่ระดบั สามัญวิศวกรขึ้นไปในสาขาวิชาชพี วศิ วกรรมควบคุมทีย่ ืน่ คําขอ
(๒) มีประสบการณ์ในภาคปฏิบัติงานทางวิชาชีพวิศวกรรมควบคุมมาแล้วไม่น้อยกว่าเจ็ดปี
หลังจบการศกึ ษา
(๓) มีประสบการณ์ไม่น้อยกว่าสองปีในการรับผิดชอบงานวิศวกรรมควบคุมท่ีเด่นชัดตามท่ี
คณะกรรมการสภาวศิ วกรกําหนด
(๔) มีหน่วยความรู้ตามระเบียบคณะกรรมการสภาวิศวกรว่าด้วยการพัฒนาวิชาชีพต่อเน่ือง
ตามท่คี ณะกรรมการสภาวิศวกรกําหนด
(๕) ไมเ่ คยถูกพักใชใ้ บอนญุ าตหรือเพิกถอนใบอนุญาต”
ขอ้ ๔ ให้ยกเลิกความใน (๔) ของข้อ ๕ ของระเบียบคณะกรรมการสภาวิศวกร
ว่าด้วยการข้ึนทะเบียนวิศวกรวิชาชีพอาเซียน (ASEAN Chartered Professional Engineer)
พ.ศ. ๒๕๕๗ และใหใ้ ช้ความต่อไปน้แี ทน
“(๔) มีประสบการณ์ไม่น้อยกว่าสองปีในการรับผิดชอบงานวิศวกรรมท่ีเด่นชัดตามที่
คณะกรรมการสภาวศิ วกรกําหนด”

225

เลม่ ๑๓๔ ตอนพเิ ศษ ๒๑๔ ง หน้า ๑๑ ๒๙ สงิ หาคม ๒๕๖๐
ราชกิจจานุเบกษา

ขอ้ ๕ ให้เพิ่มความต่อไปนี้เป็นข้อ ๙ ของระเบียบคณะกรรมการสภาวิศวกรว่าด้วยการขึ้นทะเบียน
วศิ วกรวชิ าชพี อาเซียน (ASEAN Chartered Professional Engineer) พ.ศ. ๒๕๕๗

“ข้อ ๙ คณะกรรมการสภาวิศวกรมีอํานาจเพิกถอนการข้ึนทะเบียน เม่ือปรากฏว่าผู้ได้รับ
การขึ้นทะเบียนวิศวกรวิชาชีพอาเซียน (ASEAN Chartered Professional Engineer) ขาดคุณสมบัติ
หรอื มีลกั ษณะตอ้ งหา้ มตามทีก่ ําหนดไวใ้ นขอ้ ๔ หรือข้อ ๕”

ข้อ ๖ ให้เพิ่มความต่อไปน้ีเป็นข้อ ๑๐ ของระเบียบคณะกรรมการสภาวิศวกรว่าด้วย
การขน้ึ ทะเบียนวิศวกรวิชาชพี อาเซียน (ASEAN Chartered Professional Engineer) พ.ศ. ๒๕๕๗

“ข้อ ๑๐ ให้การข้นึ ทะเบียนสิ้นสดุ ลง เมอ่ื เกิดกรณีดังตอ่ ไปน้กี ับผูข้ ึ้นทะเบยี น
(๑) ตาย
(๒) ถูกพักใช้หรือเพกิ ถอนใบอนญุ าตประกอบวิชาชีพวศิ วกรรมควบคมุ
(๓) ทะเบยี นขาดตอ่ อายุ
(๔) คณะกรรมการสภาวศิ วกรมมี ตเิ พิกถอนการขึน้ ทะเบยี น
ห้ามมิให้ผู้ท่ีทะเบียนส้ินสุดลงตาม (๒) ย่ืนคําขอขึ้นทะเบียนเป็นวิศวกรวิชาชีพอาเซียน
(ASEAN Chartered Professional Engineer) อีก”
ขอ้ ๗ ให้ใบรับรองการข้ึนทะเบียนวิศวกรวิชาชีพอาเซียน (ASEAN Chartered Professional
Engineer) ซง่ึ ไดร้ บั ก่อนวันท่ีข้อบังคับนีใ้ ช้บังคับให้ยงั คงใชไ้ ดต้ อ่ ไปจนกวา่ จะหมดอายุ

ประกาศ ณ วันท่ี ๓๑ กรกฎาคม พ.ศ. ๒๕๖๐
กมล ตรรกบุตร
นายกสภาวิศวกร

226

หน้า ๑๗ ๑๐ กันยายน ๒๕๖๓
เล่ม ๑๓๗ ตอนพเิ ศษ ๒๐๖ ง ราชกิจจานุเบกษา

ระเบียบคณะกรรมการสภาวิศวกร
ว่าดว้ ยการขน้ึ ทะเบยี นวศิ วกรอาเซียน (ASEAN Chartered Professional Engineer)

(ฉบับท่ี ๓)
พ.ศ. ๒๕๖๓

โดยท่ีเป็นการสมควรแก้ไขเพิ่มเติมระเบียบคณะกรรมการสภาวิศวกร ว่าด้วยการข้ึนทะเบียน
วิศวกรวิชาชีพอาเซียน (ASEAN Chartered Professional Engineer) พ.ศ. ๒๕๕๗ อาศัยอานาจ
ตามความในมาตรา ๓๓ (๓) แห่งพระราชบัญญตั วิ ิศวกร พ.ศ. ๒๕๔๒ ประกอบกับมตทิ ี่ประชุมใหญ่
วสิ ามญั ครง้ั ท่ี ๑/๒๕๖๐ เมือ่ วนั ที่ ๖ กรกฎาคม ๒๕๖๐ และมติทป่ี ระชุมคณะกรรมการสภาวศิ วกร
คร้ังท่ี ๑๐ - ๑๐/๒๕๖๒ เมื่อวันท่ี ๑๐ ตุลาคม ๒๕๖๒ คณะกรรมการสภาวิศวกรออกระเบียบไว้
ดงั ตอ่ ไปนี้

ข้อ ๑ ระเบียบนเ้ี รียกว่า “ระเบียบคณะกรรมการสภาวิศวกรว่าด้วยการขึน้ ทะเบียนวิศวกร
วชิ าชพี อาเซียน (ASEAN Chartered Professional Engineer) (ฉบบั ท่ี ๓) พ.ศ. ๒๕๖๓”

ข้อ ๒ ระเบยี บนใ้ี ห้ใช้บงั คบั ตัง้ แตว่ นั ถัดจากวันประกาศในราชกิจจานเุ บกษาเป็นต้นไป
ขอ้ ๓ ให้ยกเลิกความในข้อ ๓ ของระเบียบคณะกรรมการสภาวิศวกรว่าด้วยการข้ึนทะเบยี น
วิศวกรวิชาชีพอาเซียน (ASEAN Chartered Professional Engineer) พ.ศ. ๒๕๕๗ และให้ใช้
ความตอ่ ไปนแ้ี ทน
“ข้อ ๓ ผู้ใดประสงค์จะได้รับสิทธิประโยชน์ในฐานะวิศวกรวิชาชีพอาเซียน (ASEAN
Chartered Professional Engineer) ให้ยื่นคาขอขึ้นทะเบียน และแบบประเมินตนเองในเรื่อง
ความสามารถทางวิศวกรรม พร้อมชาระค่าคาขอขึ้นทะเบียนต่อสานักงานสภาวิศวกร ตามแบบคาขอ
ขน้ึ ทะเบยี นแบบประเมนิ ตนเอง และหลักฐานทีค่ ณะกรรมการสภาวศิ วกรกาหนด”
ข้อ ๔ ให้ยกเลิกความในข้อ ๖ ของระเบียบคณะกรรมการสภาวิศวกรว่าด้วย
การข้ึนทะเบยี นวิศวกรวิชาชีพอาเซียน (ASEAN Chartered Professional Engineer) พ.ศ. ๒๕๕๗
และใหใ้ ช้ความตอ่ ไปนีแ้ ทน
“ข้อ ๖ ผู้ยื่นคาขอมีหน้าท่ีมานาเสนอผลงานเกี่ยวกับประสบการณ์ในสาขาวิชาชีพวิศวกรรม
ควบคุม หรือในสาขาวิชาชีพวิศวกรรม แล้วแต่กรณีตามท่ีย่ืนคาขอข้ึนทะเบียน ต่อคณะอนุกรรมการ
กากับการขึ้นทะเบียนวิศวกรเอเปคและวิศวกรวิชาชีพอาเซียนตามท่ีคณะกรรมการสภาวิศวกรแต่งต้ัง
ภายในระยะเวลาท่คี ณะอนกุ รรมการกาหนด
ผู้ย่ืนคาขอข้ึนทะเบียนซึ่งไม่สามารถมานาเสนอผลงานภายในระยะเวลาท่ีคณะอนุกรรมการ
กาหนดได้ ต้องย่ืนคารอ้ งขอเลือ่ นการนาเสนอผลงาน โดยให้ยื่นผ่านสานักงานสภาวิศวกร และต้องยื่นลว่ งหนา้
ไม่น้อยกว่าสามวันก่อนถึงกาหนดวันนัดนาเสนอผลงานเว้นแต่จะมีเหตุสุดวิสัย และย่ืนคาร้อง
ขอเลื่อนเกนิ สองครงั้ มไิ ด้

227

หน้า ๑๘ ๑๐ กนั ยายน ๒๕๖๓
เล่ม ๑๓๗ ตอนพิเศษ ๒๐๖ ง ราชกจิ จานุเบกษา

คณะอนุกรรมการอาจแจ้งให้ผู้ย่ืนคาขอแก้ไขหรือเพิ่มเติมผลงาน หรือส่งเอกสารหลักฐาน
เพ่ิมเติมอันจะเป็นประโยชนต์ อ่ การพิจารณาได้ ตามความเหมาะสม และผู้ย่ืนคาขอต้องนาเสนอผลงาน
ภายในระยะเวลาทีค่ ณะอนกุ รรมการกาหนด

กรณผี ูย้ ่ืนคาขอขึน้ ทะเบยี นไม่ดาเนินการให้แล้วเสรจ็ ภายในกาหนดเวลาตามท่กี าหนดไว้ในข้อนี้
ให้ถือวา่ ผู้ย่ืนคาขอขึ้นทะเบยี นไมป่ ระสงค์จะขอข้ึนทะเบยี นอกี ต่อไป

ในกรณีที่คณะอนุกรรมการตรวจสอบแล้วเห็นว่าผู้ยื่นคาขอมีคุณสมบัติถูกต้องตามข้อ ๔
หรือข้อ ๕ ให้เสนอเรื่องต่อคณะกรรมการสภาวิศวกรเพ่ือมมี ติรับบุคคลน้ัน ข้ึนทะเบียนวศิ วกรวิชาชพี
อาเซียน (ASEAN Chartered Professional Engineer) และให้สานักงานสภาวิศวกรมีหนังสือแจ้ง
ให้ผู้ยื่นคาขอน้ันทราบ ภายในหกสิบวันนับแต่วันที่คณะกรรมการสภาวิศวกรมีมติ ทั้งนี้ หนังสือแจ้ง
อาจทาในรปู ขอ้ มูลอิเลก็ ทรอนกิ สต์ ามประสงคข์ องผู้ยื่นคาขอก็ได้

เมือ่ ผ้ยู น่ื คาขอได้ชาระค่าธรรมเนียมใบรับรอง และคณะกรรมการประสานงานดา้ นวศิ วกรวิชาชีพ
อาเซียน (ASEAN Chartered Professional Engineer Coordinating Committee : ACPECC)
ได้ให้ความเห็นชอบตามข้อตกลงยอมรับร่วมของอาเซียนด้านบริการวิศวกรรมแล้ว ให้สานักงาน
สภาวิศวกรจัดสง่ ใบรบั รองให้แกผ่ ู้นน้ั ”

ขอ้ ๕ คาขอข้ึนทะเบียนซ่ึงได้ยื่นไว้ก่อนวันที่ระเบียบน้ีใช้บังคับ ให้ดาเนินการต่อไป
ตามระเบียบคณะกรรมการสภาวิศวกรว่าด้วยการข้ึนทะเบียนวิศวกรวิชาชีพอาเซียน (ASEAN
Chartered Professional Engineer) พ.ศ. ๒๕๕๗ และระเบียบคณะกรรมการสภาวิศวกรว่าด้วย
การข้ึนทะเบียนวิศวกรวิชาชีพอาเซียน (ASEAN Chartered Professional Engineer) (ฉบับที่ ๒)
พ.ศ. ๒๕๖๐ จนกวา่ จะแลว้ เสร็จ

ประกาศ ณ วนั ที่ 2 กนั ยายน พ.ศ. ๒๕๖3
สุชชั วรี ์ สวุ รรณสวสั ด์ิ
นายกสภาวศิ วกร

228

เล่ม ๑๓๖ ตอนพิเศษ ๓๑ ง หน้า ๕๔ ๔ กุมภาพันธ์ ๒๕๖๒
ราชกิจจานเุ บกษา

ข้อบงั คบั สภาวิศวกร

ว่าดว้ ยการขนึ้ ทะเบยี นวศิ วกรวิชาชีพตา่ งด้าว

ตามขอ้ ตกลงยอมรับร่วมของอาเซียนด้านบริการวศิ วกรรม
พ.ศ. ๒๕๖๑

โดยท่ีเป็นการสมควรกาหนดให้มีข้อบังคับสภาวิศวกร ว่าด้วยการข้ึนทะเบียนวิศวกรวิชาชีพ
ตา่ งดา้ ว ตามขอ้ ตกลงยอมรบั ร่วมของอาเซียนด้านบริการวศิ วกรรม

อาศัยอานาจตามความในมาตรา ๘ (๖) (ฎ) และมาตรา 8 (๗) ประกอบมาตรา ๗ (๘)
แห่งพระราชบัญญัติวิศวกร พ.ศ. ๒๕๔๒ และกฎกระทรวงกาหนดการดาเนินการอ่ืนอันเปน็ วัตถุประสงค์
ของสภาวิศวกร พ.ศ. ๒๕๖๐ สภาวิศวกรโดยมติท่ีประชุมใหญ่วิสามัญ ครั้งท่ี ๑/๒๕๖๐ เมื่อวันที่
๖ กรกฎาคม ๒๕๖๐ และโดยความเห็นชอบของสภานายกพิเศษแห่งสภาวิศวกรออกข้อบังคับไว้
ดังต่อไปน้ี

ข้อ ๑ ข้อบังคับน้ีเรียกว่า “ข้อบังคับสภาวศิ วกร ว่าด้วยการขึ้นทะเบยี นวศิ วกรวิชาชีพต่างดา้ ว
ตามข้อตกลงยอมรับร่วมของอาเซยี นด้านบรกิ ารวศิ วกรรม พ.ศ. ๒๕๖๑”

ข้อ ๒ ข้อบงั คับน้ีให้ใช้บังคบั ตัง้ แตว่ นั ถดั จากวันประกาศในราชกิจจานุเบกษาเปน็ ตน้ ไป
ขอ้ ๓ ในข้อบังคบั น้ี
“วิศวกรวิชาชีพอาเซียน” หมายความว่า ผู้ท่ีได้รับการข้ึนทะเบียนวิศวกรวิชาชีพอาเซียน
(ASEAN Chartered Professional Engineer) ตามข้อตกลงยอมรับร่วมของอาเซยี นด้านบรกิ ารวิศวกรรม
“วิศวกรวิชาชีพต่างด้าว” หมายความว่า วิศวกรวิชาชีพอาเซียนท่ีประสงค์เข้ามาประกอบ
วชิ าชพี วศิ วกรรมหรือวชิ าชีพวศิ วกรรมควบคุมในประเทศไทย และไดร้ บั การขน้ึ ทะเบยี นวศิ วกรวชิ าชพี ตา่ งดา้ ว
จากสภาวิศวกร (Registered Foreign Professional Engineer) ตามข้อตกลงยอมรับร่วมของอาเซียน
ดา้ นบรกิ ารวิศวกรรม

หมวด ๑

คุณสมบตั ิเฉพาะ และลักษณะต้องห้ามของวศิ วกรวิชาชีพตา่ งด้าว

ข้อ ๔ ผู้ขอข้ึนทะเบียนวิศวกรวิชาชีพต่างด้าวต้องมีคุณสมบัติและไม่มีลักษณะต้องห้าม
ดงั ตอ่ ไปน้ี

(๑) มีสัญชาติของประเทศสมาชิกอาเซยี น
(๒) เปน็ วิศวกรวชิ าชีพอาเซยี น
(๓) เป็นสมาชกิ สภาวศิ วกร ประเภทวสิ ามญั
(๔) ไม่คยถกู เพกิ ถอนการขนึ้ ทะเบียนวศิ วกรวชิ าชพี ต่างด้าว

229

เล่ม ๑๓๖ ตอนพเิ ศษ ๓๑ ง หน้า ๕๕ ๔ กุมภาพนั ธ์ ๒๕๖๒
ราชกจิ จานุเบกษา

หมวด ๒
หลกั เกณฑ์ วธิ ีการ และเงอื่ นไขการข้ึนทะเบยี นวศิ วกรวิชาชีพต่างด้าว

ข้อ ๕ ให้ผู้ประสงค์ขึ้นทะเบียนวิศวกรวิชาชีพต่างด้าว ยื่นคาขอพร้อมชาระค่าคาขอ
ข้ึนทะเบียนต่อสานักงานสภาวิศวกร ตามแบบคาขอข้ึนทะเบียนและหลักฐานที่คณะกรรมการ
สภาวิศวกรกาหนด

เอกสารหลักฐานตามวรรคหน่งึ อยา่ งน้อยต้องประกอบดว้ ย
(๑) หนังสือรับรองการปฏิบัติงานของวิศวกรวิชาชีพต่างด้าว ซ่ึงออกโดยผู้ได้รับใบอนุญาต
ประกอบวิชาชีพวิศวกรรมควบคุม ประเภทนิติบุคคล โดยระบุรายละเอียดช่ือผู้ยื่นคาขอ ตาแหน่ง
และระยะเวลาการปฏิบัตงิ าน
(๒) สาเนาหนังสือเดนิ ทาง
(๓) สาเนาใบรบั รองการขึ้นทะเบียนวิศวกรวิชาชีพอาเซียน
(๔) สาเนาใบอนุญาตหรือใบรับรองการขึ้นทะเบียนการประกอบวิชาชีพวิศวกรรมที่ออกโดย
ประเทศของผูย้ ื่นคาขอ
ข้อ ๖ ให้คณะกรรมการสภาวิศวกรดาเนนิ การข้นึ ทะเบียนวศิ วกรวิชาชีพต่างด้าวในนามของ

สภาวิศวกร เมอื่ ผยู้ นื่ คาขอมีคุณสมบัตแิ ละไม่มลี กั ษณะต้องห้ามตามทก่ี าหนดไว้ในขอ้ บงั คบั นี้
ข้อ ๗ เมื่อคณะกรรมการสภาวิศวกรเห็นสมควรให้ขึ้นทะเบียนวิศวกรวิชาชีพต่างด้าว

หรอื ในกรณที ีม่ ีมตไิ ม่รับขึน้ ทะเบยี น ใหส้ านกั งานสภาวิศวกรมีหนงั สือแจงใหผยู้ ื่นคาขอน้ันทราบ ภายใน
หกสบิ วันนับแต่วนั ทค่ี ณะกรรมการสภาวศิ วกรมมี ติ

หนังสอื แจง้ ตามวรรคหนึ่งอาจทาในรปู ขอ้ มูลอเิ ลก็ ทรอนิกสก์ ไ็ ด้
ให้ผู้ย่ืนคาขอดาเนินการชาระค่าธรรมเนียมใบรับรองการขึ้นทะเบียนวิศวกรวิชาชี พต่างด้าว
ภายในหกสิบวันนับแต่วันที่ได้รับหนังสือแจ้งจากสภาวิศวกร กรณีผู้ย่ืนคาขอไม่ชาระค่าธรรมเนียม
ภายในกาหนดเวลา ให้ถอื วา่ ผยู้ ืน่ คาขอไม่ประสงค์จะข้นึ ทะเบยี นวิศวกรวิชาชีพตา่ งดา้ วอีกตอ่ ไป
เม่ือผู้ยื่นคาขอได้ชาระค่าธรรมเนียมใบรับรองการข้ึนทะเบียนวิศวกรวิชาชีพต่างด้าวแล้ว
ใหส้ านกั งานสภาวิศวกรออกใบรับรองการขึ้นทะเบียนใหแ้ ก่ผนู้ น้ั
ใบรับรองการขึ้นทะเบียนวิศวกรวิชาชีพต่างด้าว ให้เป็นไปตามแบบท่ีคณะกรรมการ
สภาวิศวกรกาหนด โดยใหม้ อี ายุหนง่ึ ปนี ับแต่วันท่สี ภาวิศวกรออกใบรับรองรบั รองการขนึ้ ทะเบียน

ขอ้ ๘ ผู้ขน้ึ ทะเบียนวิศวกรวิชาชีพตา่ งดา้ ว ท่ปี ระสงคจ์ ะตอ่ อายทุ ะเบียนวิศวกรวิชาชพี ต่างด้าว
ให้ย่ืนคาขอต่ออายุทะเบียนวิศวกรวิชาชีพต่างด้าว พร้อมชาระค่าคาขอต่ออายุทะเบียนวิศวกร
วิชาชีพต่างด้าว ต่อสานักงานสภาวศิ วกร ตามแบบคาขอต่ออายุทะเบยี นและหลักฐานท่ีคณะกรรมการ
สภาวิศวกรกาหนด ภายในเก้าสิบวันก่อนวันที่ใบรับรองการขึ้นทะเบียนวิศวกรวิชาชีพต่างด้าวส้ินอายุ

230

เล่ม ๑๓๖ ตอนพิเศษ ๓๑ ง หน้า ๕๖ ๔ กมุ ภาพันธ์ ๒๕๖๒
ราชกจิ จานเุ บกษา

และเม่ือได้ย่ืนคาขอต่ออายุทะเบียนวิศวกรวิชาชีพต่างด้าวแล้ว ให้ดาเนินการต่อไปได้จนกว่า
คณะกรรมการสภาวิศวกรจะสัง่ ไม่อนญุ าตให้ต่ออายุทะเบียนวศิ วกรวชิ าชีพต่างด้าว

ให้นาขอ ๗ วรรคหนง่ึ วรรคสอง และวรรคสาม มาใชก้ บั หนังสือแจ้งผลการพจิ ารณาต่ออายุ
ใบรบั รองการข้ึนทะเบยี นวิศวกรวชิ าชพี ต่างดา้ ว โดยอนุโลม

เม่ือผู้ยื่นคาขอได้ชาระค่าธรรมเนียมใบรับรองการต่ออายุทะเบียนวิศวกรวิชาชีพต่างด้าวแล้ว
ใหส้ านกั งานสภาวศิ วกรออกใบรับรองการตอ่ อายุทะเบียนวศิ วกรตา่ งดา้ วใหแ้ ก่ผู้นัน้

ใบรับรองการตอ่ อายทุ ะเบยี นวศิ วกรตา่ งดา้ ว ให้เปน็ ไปตามแบบท่คี ณะกรรมการสภาวิศวกรกาหนด
โดยใหม้ ีอายุหนงึ่ ปนี ับจากวันท่ีหนงั สือรับรองการขน้ึ ทะเบยี นเดิมสน้ิ อายุ

หมวด ๓

หลักเกณฑ์ และเงอื่ นไขการประกอบวิชาชพี วศิ วกรรม หรือวชิ าชพี วศิ วกรรมควบคุม

ของวศิ วกรวชิ าชพี ตา่ งดา้ ว

ขอ้ ๙ วิศวกรวิชาชีพต่างด้าวมีหน้าที่ต้องปฏิบัติให้เป็นไปตามกฎหมายของประเทศไทย
และตามข้อตกลงยอมรับร่วมของอาเซียนด้านบริการวิศวกรรม และต้องไม่ประกอบวิชาชีพโดยอิสระ
โดยวิศวกรวชิ าชพี ต่างดา้ วตอ้ งประกอบวชิ าชพี ร่วมกับผไู้ ดร้ บั ใบอนญุ าตประกอบวชิ าชีพวศิ วกรรมควบคมุ
ประเภทนิติบุคคลและผู้ได้รับใบอนุญาตประกอบวิชาชีพวิศวกรรมควบคุม ประเภทบุคคลธรรมดาที่สังกัด
นิตบิ ุคคลนั้นตามทไ่ี ดแ้ จ้งไวต้ ่อสภาวศิ วกร

ขอ้ ๑๐ กรณีวิศวกรวิชาชีพต่างด้าวประสงค์ประกอบวิชาชีพวิศวกรรมควบคุมต้องได้รับ
ใบอนญุ าตประกอบวชิ าชีพวศิ วกรรมควบคมุ จากสภาวิศวกร

ขอ้ ๑๑ กรณีวศิ วกรวิชาชีพตา่ งดา้ วที่ไดร้ บั การขึน้ ทะเบียนวชิ าชีพตา่ งด้าวแลว้ ตอ่ มาภายหลัง
หากมีการเปล่ียนแปลงผู้ได้รับใบอนุญาตประกอบวิชาชีพวิศวกรรมควบคุม ประเภทนิติบุคคล ตามท่ี
ได้แจ้งไว้ต่อสานกั งานสภาวิศวกร จะต้องยนื่ คาขอเพ่ือแจ้งเปลยี่ นแปลงต่อสานกั งานสภาวศิ วกร ภายใน
หกสิบวันนับแต่วนั ท่ีมีการเปลี่ยนแปลง กรณีไม่แจ้งการเปลี่ยนแปลงภายในกาหนด ให้การข้ึนทะเบยี น
วศิ วกรวิชาชพี ต่างดา้ วของผนู้ น้ั ส้ินสดุ ลง

หมวด ๔

การส้นิ สดุ และการเพกิ ถอนการขนึ้ ทะเบยี น

ข้อ ๑๒ การข้ึนทะเบียนวิศวกรวชิ าชพี ต่างด้าวส้ินสุดลง เม่ือเกิดกรณีใดกรณีหนงึ่ ดังต่อไปนี้
กับผู้ขึน้ ทะเบยี นเป็นวศิ วกรวชิ าชพี ต่างดา้ ว

(๑) ตาย
(๒) ขาดต่ออายุทะเบยี นตามทกี่ าหนดไว้ในข้อบังคบั น้ี
(๓) ทะเบียนวิศวกรวิชาชีพอาเซียนสิน้ สดุ ลง

231

เล่ม ๑๓๖ ตอนพิเศษ ๓๑ ง หน้า ๕๗ ๔ กุมภาพันธ์ ๒๕๖๒
ราชกจิ จานเุ บกษา

(๔) คณะกรรมการสภาวศิ วกรมมี ติเพกิ ถอนการขนึ้ ทะเบยี น
(๕) ไมแ่ จ้งการเปล่ยี นการประกอบวิชาชพี ร่วมกับผไู้ ด้รับใบอนุญาตประกอบวชิ าชพี วิศวกรรมควบคุม
ประเภทนิติบุคคลอ่ืน ภายในกาหนดเวลาตามข้อ ๑๑ ของข้อบังคบั นี้
ขอ้ ๑๓ คณะกรรมการสภาวิศวกรมีอานาจเพิกถอนการขึ้นทะเบียนเม่ือเกิดกรณีใดกรณีหนึ่ง
ดงั ตอ่ ไปนี้กบั ผขู้ นึ้ ทะเบยี นเป็นวิศวกรวชิ าชพี ตา่ งด้าว
(๑) ขาดคณุ สมบตั ิหรอื มีลกั ษณะต้องหา้ มตามทีก่ าหนดไว้ในข้อบังคับน้ี
(๒) แสดงข้อความหรือหลักฐานอันเป็นเท็จในคาขอข้ึนทะเบียนหรือคาขอต่ออายุการขึ้นทะเบียน
ในส่วนที่เป็นสาระสาคญั

(๓) กระทาการท่ีเป็นการฝ่าฝืน หรือไม่ปฏิบัติตามเง่ือนไขในการประกอบวิชาชีพ ตามท่ี
กาหนดไว้ในข้อบังคบั นี้ หรอื ตามขอ้ ตกลงยอมรับร่วมของอาเซียนดา้ นบรกิ ารวิศวกรรม

(๔) มีการกระทาหรือพฤติกรรมอย่างใดอย่างหน่ึงอันทาให้เกิดความเสียหายหรือเสื่อมเสีย
แห่งวิชาชีพอยา่ งรา้ ยแรง

ในกรณีท่ีปรากฏเร่ืองอันเข้าข่ายการเพิกถอนการข้ึนทะเบียนวิชาชีพต่างด้าวตามวรรคหนึ่ง
ใหเลขาธิการสภาวศิ วกรเสนอเรื่องดงั กล่าวต่อคณะกรรมการสภาวิศวกรโดยไม่ชักช้า

ประกาศ ณ วนั ท่ี 19 ธนั วาคม พ.ศ. ๒๕๖๑
กมล ตรรกบุตร
นายกสภาวศิ วกร

232

เล่ม ๑๓๘ ตอนพิเศษ ๒๗ ง หน้า ๔๘ ๔ กมุ ภาพนั ธ์ ๒๕๖๔
ราชกิจจานเุ บกษา

ข้อบังคบั สภาวิศวกร

วา่ ดว้ ยการขนึ้ ทะเบียนวิศวกรวชิ าชพี ต่างด้าว
ตามข้อตกลงยอมรบั รว่ มของอาเซียนด้านบรกิ ารวศิ วกรรม (ฉบับท่ี ๒)

พ.ศ. ๒๕๖๔

โดยทีเ่ ป็นการสมควรแก้ไขเพม่ิ เติมข้อบังคบั สภาวิศวกร ว่าดว้ ยการขนึ้ ทะเบียนวิศวกรวิชาชีพตา่ งด้าว
ตามขอ้ ตกลงยอมรบั ร่วมของอาเซียนดา้ นบรกิ ารวศิ วกรรม พ.ศ. ๒๕๖๑ โดยยกเลกิ การกาหนดคณุ สมบัติ
ของผู้ขอข้ึนทะเบียนวิศวกรวิชาชีพต่างด้าว ต้องเป็นสมาชิกสภาวิศวกร ประเภทวิ สามัญ เพื่อมิให้
ขัดต่อเจตนารมณ์ตามข้อตกลงยอมรับร่วมของอาเซียนด้านบริการวิศวกรรม ที่มีวัตถุประสงค์เพื่ออานวย
ความสะดวกในการเคลอ่ื นย้ายวิศวกรวิชาชพี เปน็ สาคญั

อาศัยอานาจตามความในมาตรา ๘ (๖) (ฎ) และ (๗) ประกอบมาตรา ๗ (๘)
แห่งพระราชบัญญตั ิวิศวกร พ.ศ. ๒๕๔๒ และกฎกระทรวงกาหนดการดาเนนิ การอืน่ อนั เป็นวัตถุประสงค์
ของสภาวิศวกร พ.ศ. ๒๕๖๐ สภาวิศวกรโดยมตทิ ่ปี ระชมุ ใหญส่ ามญั สภาวศิ วกร เม่อื วันท่ี ๑๑ มถิ นุ ายน ๒๕๖๓
และโดยความเหน็ ชอบของสภานายกพิเศษแหง่ สภาวิศวกร ออกข้อบังคับไว้ ดงั ตอ่ ไปน้ี

ขอ้ ๑ ข้อบังคับน้ีเรียกว่า “ข้อบังคับสภาวิศวกร ว่าด้วยการข้ึนทะเบียนวิศวกรวิชาชีพต่างด้าว
ตามขอ้ ตกลงยอมรับร่วมของอาเซยี นด้านบรกิ ารวิศวกรรม (ฉบับที่ ๒) พ.ศ. ๒๕๖๔”

ขอ้ ๒ ขอ้ บงั คบั นี้ให้ใช้บังคบั ตงั้ แตว่ ันถัดจากวนั ประกาศในราชกจิ จานุเบกษาเปน็ ตน้ ไป
ขอ้ ๓ ให้ยกเลิก (๓) ของข้อ ๔ ของข้อบังคับสภาวิศวกร ว่าด้วยการข้ึนทะเบียนวิศวกร
วิชาชีพต่างด้าวตามข้อตกลงยอมรับรว่ มของอาเซยี นดา้ นบริการวศิ วกรรม พ.ศ. ๒๕๖๑
ข้อ ๔ คาขอขึ้นทะเบียนวิศวกรวิชาชีพต่างด้าวที่ได้ย่ืนไว้ก่อนวันท่ีข้อบังคับนี้มีผลใช้บังคับ
และยงั อยู่ในหวา่ งการพิจารณา ให้ดาเนนิ การตอ่ ไปตามข้อบงั คบั สภาวศิ วกร วา่ ด้วยการขนึ้ ทะเบียนวศิ วกร
วิชาชีพต่างด้าวตามขอ้ ตกลงยอมรับร่วมของอาเซยี นด้านบริการวิศวกรรม พ.ศ. ๒๕๖๑ ซ่ึงแก้ไขเพม่ิ เตมิ
โดยข้อบังคบั น้ี

ประกาศ ณ วนั ที่ 12 มกราคม พ.ศ. ๒๕64
สุชชั วีร์ สวุ รรณสวสั ดิ์
นายกสภาวศิ วกร

233

เลม ๑๒๖ ตอนพเิ ศษ ๗๑ ง หนา ๑ ๑๙ พฤษภาคม ๒๕๕๒
ราชกิจจานเุ บกษา

ระเบยี บคณะกรรมการสภาวศิ วกร

วา ดวยการขนึ้ ทะเบยี นเปนวศิ วกรเอเปค (APEC Engineer)
พ.ศ. ๒๕๕๒

โดยที่เปนการสมควรใหมีหลกั เกณฑการขนึ้ ทะเบียนเปน วิศวกรเอเปค (APEC Engineer)
อาศัยอํานาจตามความในมาตรา ๓๓ (๓) แหงพระราชบัญญัติวิศวกร พ.ศ. ๒๕๔๒
ประกอบกบั มตขิ องที่ประชุมใหญสามัญสภาวิศวกร เมื่อวันที่ ๒๕ มีนาคม ๒๕๕๒ คณะกรรมการ
สภาวิศวกรจงึ ออกระเบยี บไว ดังตอไปนี้
ขอ ๑ ระเบียบนี้เรียกวา “ระเบียบคณะกรรมการสภาวิศวกร วาดวยการข้ึนทะเบียน
เปน วิศวกรเอเปค (APEC Engineer) พ.ศ. ๒๕๕๒”
ขอ ๒ ระเบยี บนี้ใหใชบังคับตงั้ แตว ันถัดจากวนั ประกาศในราชกิจจานเุ บกษาเปน ตน ไป
ขอ ๓ ผูใดประสงคจะไดรับสิทธิประโยชนในฐานะวิศวกรเอเปค (APEC Engineer)
ใหยน่ื คําขอขึ้นทะเบียนตอสภาวิศวกร ตามแบบท่ีคณะกรรมการสภาวิศวกรกําหนด พรอมกับสําเนา
เอกสารหลักฐานแสดงวุฒิการศึกษา และเอกสารแสดงปริมาณงานและคุณภาพของผลงานในการ
ประกอบวิชาชีพวิศวกรรมที่รับรองโดยผูไดรับใบอนุญาตประกอบวิชาชีพวิศวกรรมควบคุมในระดับ
ไมตา่ํ กวาผยู ่ืนคําขอ หรือโดยเจาของสถานประกอบการทีผ่ ูย่นื คําขอทํางานอยู หรอื เคยทาํ งาน
ขอ ๔ กรณีผูย่ืนคําขอประสงคจะข้ึนทะเบียนเปนวิศวกรเอเปค (APEC Engineer)
ในสาขาวชิ าชีพวิศวกรรมควบคุม ผนู น้ั ตอ งมีคณุ สมบตั ิ ดังตอ ไปน้ี
(๑) เปน ผูไดร ับใบอนุญาตประกอบวชิ าชพี วิศวกรรมควบคุมจากสภาวศิ วกร ในสาขาทย่ี ื่นคาํ ขอ
(๒) มีประสบการณในการปฏบิ ัติงานทางวิชาชีพวิศวกรรมมาแลวไมนอยกวาเจ็ดป ในวันท่ี
ยน่ื คาํ ขอ
(๓) รบั ผิดชอบงานวชิ าชพี วิศวกรรมควบคุมในสาขาทีย่ ่ืนคาํ ขอมาแลวไมนอยกวาสองป
ขอ ๕ กรณีผูย่ืนคําขอประสงคจะขึ้นทะเบียนเปนวิศวกรเอเปค (APEC Engineer)
ในสาขาวิชาชีพวิศวกรรมอน่ื ซง่ึ มใิ ชส าขาวชิ าชพี วศิ วกรรมควบคุม ผนู ้นั ตองมีคุณสมบัติ ดงั ตอ ไปนี้

234

เลม ๑๒๖ ตอนพเิ ศษ ๗๑ ง หนา ๒ ๑๙ พฤษภาคม ๒๕๕๒
ราชกิจจานเุ บกษา

(๑) เปนบุคคลธรรมดาที่มีสัญชาติไทย และตองเปนสมาชิกสามัญหรือสมาชิกวิสามัญของ
สภาวิศวกร

(๒) ไดรับการรับรองจากสภาวิศวกรในการปฏิบัติงานวิชาชีพวิศวกรรมในสาขาที่ย่ืนคําขอ
ตามเกณฑทคี่ ณะกรรมการสภาวิศวกรกําหนด

(๓) สําเรจ็ การศึกษาขัน้ ต่ําระดบั ปรญิ ญาตรที างวิศวกรรมศาสตร หรอื เทียบเทา
(๔) มีประสบการณใ นการปฏบิ ัติงานทางวิชาชีพวิศวกรรมมาแลวไมนอยกวาเจ็ดป ในวันท่ี
ยน่ื คําขอ
(๕) รับผิดชอบงานทางวิชาชพี วิศวกรรมในสาขาที่ยืน่ คําขอมาแลวไมนอ ยกวาสองป
ขอ ๖ ในกรณีที่คณะกรรมการสภาวิศวกรเห็นวาผูย่ืนคําขอมีคุณสมบัติถูกตองตามขอ ๔
หรือขอ ๕ ใหมีมติรับข้ึนทะเบียนบุคคลนั้นเปนวิศวกรเอเปค (APEC Engineer) และใหสํานักงาน
สภาวิศวกรมีหนังสือแจง ใหผยู ่นื คําขอทราบ
ขอ ๗ ใหผูยื่นคําขอชําระคาธรรมเนียมตอสํานักงานสภาวิศวกรตามอัตราที่กําหนดไวใน
ขอบังคบั สภาวิศวกร วาดว ยการกําหนดคาจดทะเบียนสมาชิก คาบํารุง และคาธรรมเนียม ท่ีเรียกเก็บ
จากสมาชกิ หรือบุคคลภายนอก
เม่ือไดรับชําระคาธรรมเนียมแลว ใหสํานักงานสภาวิศวกรออกใบรับรองการข้ึนทะเบียน
วิศวกรเอเปคใหแ กผนู ้ัน
ขอ ๘ การขน้ึ ทะเบยี นเปน วศิ วกรเอเปค (APEC Engineer) มีอายุครงั้ ละสามป นับแตว ันท่ี
อนุมัตขิ ึน้ ทะเบียน
การตอ อายุทะเบยี น ใหย่ืนคําขอตออายุทะเบียนตอคณะกรรมการสภาวิศวกร ภายในเกาสิบวัน
กอนวันทีท่ ะเบียนสิน้ อายุ และตองมหี นวยความรไู มนอ ยกวา ๑๕๐ หนวย ตามระเบียบคณะกรรมการ
สภาวิศวกร วาดว ยการพัฒนาวิชาชพี ตอเนือ่ ง เพื่อประกอบการพิจารณาตอ อายทุ ะเบยี น
กรณีที่ไมสามารถยื่นคําขอตออายุทะเบียน ตามเวลาที่กําหนดในวรรคสอง การตอทะเบียน
จะตอ งขอความเห็นชอบจากคณะกรรมการสภาวศิ วกร เปน รายกรณไี ป
ผูยื่นคําขอตออายุทะเบียนที่คณะกรรมการสภาวิศวกรมีมติรับตออายุทะเบียน และได
ชําระคาธรรมเนียมตอสํานักงานสภาวิศวกร ตามอัตราท่ีกําหนดไวในขอบังคับสภาวิศวกร วาดวย

235

เลม ๑๒๖ ตอนพเิ ศษ ๗๑ ง หนา ๓ ๑๙ พฤษภาคม ๒๕๕๒
ราชกจิ จานุเบกษา

การกาํ หนดคาจดทะเบยี นสมาชกิ คา บํารงุ และคาธรรมเนียมท่ีเรียกเก็บจากสมาชกิ หรอื บุคคลภายนอกแลว
ใหส ํานักงานสภาวิศวกรออกใบรับรองการขึ้นทะเบยี นวศิ วกรเอเปคใหแ กผนู น้ั

ประกาศ ณ วันท่ี ๘ เมษายน พ.ศ. ๒๕๕๒
วิระ มาวจิ ักขณ
นายกสภาวศิ วกร

236

เล่ม ๑๓๔ ตอนพเิ ศษ ๒๑๔ ง หน้า ๑๒ ๒๙ สงิ หาคม ๒๕๖๐
ราชกจิ จานุเบกษา

ระเบียบคณะกรรมการสภาวิศวกร

วา่ ด้วยการข้นึ ทะเบยี นเปน็ วิศวกรเอเปค (APEC Engineer)
(ฉบบั ที่ ๒)
พ.ศ. ๒๕๖๐

โดยที่เป็นการสมควรแก้ไขเพิ่มเติมระเบียบคณะกรรมการสภาวิศวกรว่าด้วยการข้ึนทะเบียน
เปน็ วศิ วกรเอเปค (APEC Engineer) พ.ศ. ๒๕๕๒

อาศัยอํานาจตามความในมาตรา ๓๓ (๓) แห่งพระราชบัญญัติวิศวกร พ.ศ. ๒๕๔๒
ประกอบกับมติท่ีประชุมใหญ่วิสามัญ คร้ังท่ี ๑/๒๕๖๐ เมื่อวันท่ี ๖ กรกฎาคม ๒๕๖๐ คณะกรรมการ
สภาวศิ วกรออกระเบียบไว้ ดงั ต่อไปนี้

ข้อ ๑ ระเบียบน้ีเรียกว่า “ระเบียบคณะกรรมการสภาวิศวกรว่าด้วยการขึ้นทะเบียน
เป็นวศิ วกรเอเปค (APEC Engineer) (ฉบบั ท่ี ๒) พ.ศ. ๒๕๖๐”

ขอ้ ๒ ระเบยี บนใ้ี หใ้ ช้บังคบั ต้ังแตว่ นั ถดั จากวนั ประกาศในราชกจิ จานุเบกษาเป็นต้นไป
ข้อ ๓ ให้ยกเลิกความในข้อ ๔ ของระเบียบคณะกรรมการสภาวิศวกรว่าด้วยการขึ้นทะเบียน
เปน็ วศิ วกรเอเปค (APEC Engineer) พ.ศ. ๒๕๕๒ และใหใ้ ช้ความต่อไปนแี้ ทน
“ข้อ ๔ ผู้ขอข้ึนทะเบียนวิศวกรเอเปค (APEC Engineer) ในสาขาวิชาชีพวิศวกรรมควบคุม
ตอ้ งมีคณุ สมบัติ ดังต่อไปนี้
(๑) เป็นผู้ได้รับใบอนุญาตประกอบวิชาชีพวิศวกรรมควบคุมจากสภาวิศวกรตั้งแต่ระดับสามัญ
วศิ วกรขน้ึ ไปในสาขาวชิ าชพี วิศวกรรมควบคมุ ที่ยนื่ คําขอ
(๒) มีประสบการณ์ในภาคปฏิบัติงานทางวิชาชีพวิศวกรรมควบคุมมาแล้วไม่น้อยกว่าเจ็ดปี
หลังจบการศึกษา
(๓) มีประสบการณ์ไม่น้อยกว่าสองปีในการรับผิดชอบงานวิศวกรรมควบคุมท่ีเด่นชัดตามที่
คณะกรรมการสภาวิศวกรกาํ หนด
(๔) มีหน่วยความรู้ตามระเบียบคณะกรรมการสภาวิศวกรว่าด้วยการพัฒนาวิชาชีพต่อเน่ือง
ตามท่คี ณะกรรมการสภาวศิ วกรกําหนด
(๕) ไมเ่ คยถกู พักใชใ้ บอนญุ าตหรือเพิกถอนใบอนญุ าต”
ข้อ ๔ ให้ยกเลิกความใน (๔) และ (๕) ของข้อ ๕ ของระเบียบคณะกรรมการสภาวิศวกร
วา่ ด้วยการขนึ้ ทะเบยี นเปน็ วิศวกรเอเปค (APEC Engineer) พ.ศ. ๒๕๕๒ และให้ใชค้ วามต่อไปนี้แทน
“(๔) มปี ระสบการณใ์ นการปฏิบัติงานทางวชิ าชีพวิศวกรรมมาแลว้ ไม่น้อยกว่าเจด็ ปีหลังจบการศึกษา
(๕) มปี ระสบการณไ์ มน่ ้อยกว่าสองปีในการรับผิดชอบงานวิศวกรรมท่ีเด่นชัดตามท่ีคณะกรรมการ
สภาวิศวกรกําหนด”

237

เล่ม ๑๓๔ ตอนพิเศษ ๒๑๔ ง หนา้ ๑๓ ๒๙ สงิ หาคม ๒๕๖๐
ราชกจิ จานุเบกษา

ขอ้ ๕ ให้เพ่ิมความต่อไปน้ีเป็น (๖) ของข้อ ๕ ของระเบียบคณะกรรมการสภาวิศวกร
ว่าดว้ ยการขึน้ ทะเบียนเปน็ วิศวกรเอเปค (APEC Engineer) พ.ศ. ๒๕๕๒

“(๖) มีหน่วยความรู้ตามระเบียบคณะกรรมการสภาวิศวกร ว่าด้วยการพัฒนาวิชาชีพต่อเนื่อง
ตามท่ีคณะกรรมการสภาวิศวกรกําหนด”

ขอ้ ๖ ให้ยกเลิกความในวรรคสองของข้อ ๘ ของระเบียบคณะกรรมการสภาวิศวกร
วา่ ดว้ ยการขนึ้ ทะเบียนเปน็ วศิ วกรเอเปค (APEC Engineer) พ.ศ. ๒๕๕๒ และให้ใชค้ วามต่อไปน้แี ทน

“การต่ออายุทะเบียน ให้ยื่นคําขอต่ออายุทะเบียนต่อคณะกรรมการสภาวิศวกรภายในเก้าสิบวัน
ก่อนวันที่ทะเบียนส้ินอายุ และต้องมีหน่วยความรู้ตามระเบียบคณะกรรมการสภาวิศวกรว่าด้วยการพัฒนา
วชิ าชพี ต่อเนือ่ งตามทีค่ ณะกรรมการสภาวิศวกรกําหนด เพอ่ื ประกอบการพจิ ารณาต่ออายทุ ะเบียน”

ข้อ ๗ ให้เพ่ิมความต่อไปนี้เป็นข้อ ๙ ของระเบียบคณะกรรมการสภาวิศวกรว่าด้วยการขึ้นทะเบียน
เป็นวิศวกรเอเปค (APEC Engineer) พ.ศ. ๒๕๕๒

“ข้อ ๙ คณะกรรมการมอี าํ นาจเพกิ ถอนการขึน้ ทะเบียน เมื่อปรากฏว่าผู้ได้รับการข้ึนทะเบียน
เป็นวิศวกรเอเปค (APEC Engineer) ขาดคุณสมบัติหรือมีลักษณะต้องห้ามตามที่กําหนดไว้ในข้อ ๔
หรือข้อ ๕”

ขอ้ ๘ ให้เพิ่มความต่อไปนี้เป็นข้อ ๑๐ ของระเบียบคณะกรรมการสภาวิศวกร
วา่ ดว้ ยการขึน้ ทะเบียนเปน็ วศิ วกรเอเปค (APEC Engineer) พ.ศ. ๒๕๕๒

“ขอ้ ๑๐ ใหก้ ารขน้ึ ทะเบียนสิ้นสุดลง เม่ือเกดิ กรณีดงั ต่อไปน้กี ับผู้ข้ึนทะเบยี น
(๑) ตาย
(๒) ถูกพักใชห้ รือเพกิ ถอนใบอนุญาตประกอบวิชาชีพวิศวกรรมควบคมุ
(๓) ทะเบยี นขาดต่ออายุ
(๔) คณะกรรมการสภาวิศวกรมีมตเิ พกิ ถอนการขนึ้ ทะเบยี น
ห้ามมิใหผ้ ู้ทที่ ะเบยี นสน้ิ สุดลงตาม (๒) ยื่นคาํ ขอขึ้นทะเบียนเป็นวิศวกรเอเปค (APEC Engineer) อกี ”
ข้อ ๙ ให้ใบรับรองการข้ึนทะเบียนเป็นวิศวกรเอเปค (APEC Engineer) ซึ่งได้รับก่อนวันที่
ระเบยี บน้ีใชบ้ งั คบั ให้ยังคงใชไ้ ด้ต่อไปจนกวา่ จะหมดอายุ

ประกาศ ณ วนั ท่ี ๓๑ กรกฎาคม พ.ศ. ๒๕๖๐
กมล ตรรกบุตร
นายกสภาวิศวกร

238

หน้า ๑๙ ๑๐ กนั ยายน ๒๕๖๓
เล่ม ๑๓๗ ตอนพิเศษ ๒๐๖ ง ราชกจิ จานุเบกษา

ระเบยี บคณะกรรมการสภาวิศวกร
ว่าดว้ ยการขน้ึ ทะเบยี นเป็นวศิ วกรเอเปค (APEC Engineer)

(ฉบับท่ี ๓)
พ.ศ. ๒๕๖๓

โดยท่ีเป็นการสมควรแก้ไขเพ่ิมเติมระเบียบคณะกรรมการสภาวิศวกร ว่าด้วยการขึ้นทะเบียน
เป็นวิศวกรเอเปค (APEC Engineer) พ.ศ. ๒๕๕๒ อาศัยอานาจตามความในมาตรา ๓๓ (๓)
แห่งพระราชบัญญัติวิศวกร พ.ศ. ๒๕๔๒ ประกอบกับมติที่ประชุมใหญ่วิสามัญ คร้ังที่ ๑/๒๕๖๐
เม่ือวันที่ ๖ กรกฎาคม ๒๕๖๐ และมติท่ีประชุมคณะกรรมการสภาวศิ วกร ครั้งที่ ๑๐ - ๑๐/๒๕๖๒
เมอื่ วนั ท่ี ๑๐ ตลุ าคม ๒๕๖๒ คณะกรรมการสภาวศิ วกรออกระเบียบไว้ ดังตอ่ ไปน้ี

ขอ้ ๑ ระเบียบน้ีเรียกว่า “ระเบียบคณะกรรมการสภาวิศวกรว่าด้วยการข้ึนทะเบียน
เปน็ วิศวกรเอเปค (APEC Engineer) (ฉบับที่ ๓) พ.ศ. ๒๕๖๓”

ขอ้ ๒ ระเบียบน้ใี หใ้ ช้บงั คบั ต้งั แตว่ ันถัดจากวนั ประกาศในราชกจิ จานเุ บกษาเปน็ ตน้ ไป
ขอ้ ๓ ให้ยกเลิกความในข้อ ๓ ของระเบียบคณะกรรมการสภาวิศวกร ว่าด้วย
การขน้ึ ทะเบียนเป็นวศิ วกรเอเปค (APEC Engineer) พ.ศ. ๒๕๕๒ และให้ใช้ความตอ่ ไปน้ีแทน
“ข้อ ๓ ผู้ใดประสงค์จะได้รับสิทธิประโยชน์ในฐานะวิศวกรเอเปค (APEC Engineer) ให้ยื่น
คาขอข้ึนทะเบียน และแบบประเมินตนเองในเรื่องความสามารถทางวิศวกรรม พร้อมชาระค่าคาขอ
ขึ้นทะเบียนต่อสานักงานสภาวิศวกร ตามแบบคาขอขึ้นทะเบียน แบบประเมินตนเอง และหลักฐาน
ทค่ี ณะกรรมการสภาวิศวกรกาหนด”
ขอ้ ๔ ให้ยกเลกิ ความในข้อ ๖ ของระเบียบคณะกรรมการสภาวศิ วกร วา่ ด้วยการขึ้นทะเบียน
เปน็ วศิ วกรเอเปค (APEC Engineer) พ.ศ. ๒๕๕๒ และใหใ้ ชค้ วามต่อไปนีแ้ ทน
“ข้อ ๖ ผู้ยื่นคาขอมีหน้าที่มานาเสนอผลงานเกี่ยวกับประสบการณ์ในสาขาวิชาชีพวิศวกรรม
ควบคุม หรือในสาขาวิชาชีพวิศวกรรม แล้วแต่กรณีตามที่ยื่นคาขอขึ้นทะเบียน ต่อคณะอนุกรรมการ
กากับการขึ้นทะเบียนวิศวกรเอเปคและวิศวกรวิชาชีพอาเซียนตามท่ีคณะกรรมการสภาวิศวกรแต่งต้ัง
ภายในระยะเวลาท่คี ณะอนกุ รรมการกาหนด
ผู้ยื่นคาขอข้ึนทะเบียนซ่ึงไม่สามารถมานาเสนอผลงานภายในระยะเวลาท่ีคณะอนุกรรมการ
กาหนดได้ ต้องยื่นคาร้องขอเล่อื นการนาเสนอผลงาน โดยให้ยื่นผา่ นสานักงานสภาวิศวกร และต้องย่ืนล่วงหน้า
ไม่น้อยกว่าสามวันก่อนถึงกาหนดวันนัดนาเสนอผลงาน เว้นแต่จะมีเหตุสุดวิสัย และยื่นคาร้อง
ขอเลื่อนเกินสองคร้งั มไิ ด้
คณะอนุกรรมการอาจแจ้งให้ผู้ย่ืนคาขอแก้ไขหรือเพิ่มเติมผลงาน หรือส่งเอกสารหลักฐานเพิ่มเติม
อันจะเป็นประโยชน์ต่อการพิจารณาได้ ตามความเหมาะสมและผู้ย่ืนคาขอต้องนาเสนอผลงาน
ภายในระยะเวลาที่คณะอนกุ รรมการกาหนด
กรณผี ู้ยื่นคาขอขึ้นทะเบยี นไม่ดาเนินการให้แลว้ เสรจ็ ภายในกาหนดเวลาตามท่กี าหนดไว้ในข้อน้ี
ให้ถือวา่ ผู้ย่ืนคาขอขึน้ ทะเบยี นไม่ประสงคจ์ ะขอขน้ึ ทะเบียนอกี ตอ่ ไป

239

หน้า ๒๐ ๑๐ กนั ยายน ๒๕๖๓
เล่ม ๑๓๗ ตอนพเิ ศษ ๒๐๖ ง ราชกิจจานุเบกษา

ในกรณีท่ีคณะอนุกรรมการตรวจสอบแล้วเห็นว่าผู้ย่ืนคาขอมีคุณสมบัติถูกต้องตามข้อ ๔
หรือข้อ ๕ ให้เสนอเรื่องต่อคณะกรรมการสภาวิศวกรเพ่ือมีมติรับบุคคลนั้น ข้ึนทะเบียนวิศวกรเอเปค
(APEC Engineer) และให้สานักงานสภาวิศวกรมีหนังสือแจ้งให้ผู้ยื่นคาขอนั้นทราบ ภายในหกสิบวัน
นับแต่วันท่ีคณะกรรมการสภาวิศวกรมีมติ ทั้งนี้ หนังสือแจ้งอาจทาในรูปข้อมูลอิเล็กทรอนิกส์
ตามประสงคข์ องผ้ยู ื่นคาขอก็ได้”

ข้อ ๕ คาขอข้ึนทะเบียนซ่ึงได้ย่ืนไว้ก่อนวันที่ระเบียบน้ีใช้บังคับ ให้ดาเนินการต่อไป
ตามระเบียบคณะกรรมการสภาวิศวกร ว่าด้วยการข้ึนทะเบียนเป็นวิศวกรเอเปค (APEC Engineer)
พ.ศ. ๒๕๕๒ และระเบียบคณะกรรมการสภาวิศวกร ว่าด้วยการข้ึนทะเบียนเป็นวิศวกรเอเปค
(APEC Engineer) (ฉบับที่ ๒) พ.ศ. ๒๕๖๐ จนกว่าจะแล้วเสร็จ

ประกาศ ณ วนั ที่ 2 กนั ยายน พ.ศ. ๒๕๖3
สชุ ชั วรี ์ สวุ รรณสวสั ด์ิ
นายกสภาวศิ วกร

240

เลม ๑๒๕ ตอนพิเศษ ๗๖ ง หนา ๓๑ ๒๕ เมษายน ๒๕๕๑
ราชกิจจานเุ บกษา

ระเบียบคณะกรรมการสภาวิศวกร

วาดวยการพัฒนาวชิ าชีพตอเนอื่ ง
พ.ศ. ๒๕๕๑

โดยท่ีเปนการสมควรใหม ีระเบียบคณะกรรมการสภาวิศวกร วา ดวยการพัฒนาวิชาชีพตอเนื่อง
เพื่อพัฒนาทักษะและความรูในการประกอบวิชาชีพวิศวกรรมควบคุมของผูประกอบวิชาชีพวิศวกรรม
ควบคมุ

อาศัยอํานาจตามความในมาตรา ๓๓ (๓) แหงพระราชบัญญัติวิศวกร พ.ศ. ๒๕๔๒
ประกอบกับมติของที่ประชุมใหญสามัญสภาวิศวกร เมื่อวันท่ี ๓ เมษายน พ.ศ. ๒๕๕๑
คณะกรรมการสภาวิศวกร จึงออกระเบียบไว ดงั ตอไปนี้

ขอ ๑ ระเบียบน้ีเรียกวา “ระเบียบคณะกรรมการสภาวิศวกร วาดวยการพัฒนาวิชาชีพ
ตอ เน่ือง พ.ศ. ๒๕๕๑”

ขอ ๒ ระเบยี บนี้ใหใ ชบงั คับตงั้ แตว ันถัดจากวนั ประกาศในราชกจิ จานุเบกษาเปน ตนไป
ขอ ๓ ในระเบียบนี้
“การพัฒนาวิชาชีพตอเนื่อง” หมายความวา การเขารวมหลักสูตรหรือกิจกรรมที่มี
วัตถุประสงคและเนื้อหาสาระในอันที่จะรักษาหรือพัฒนาทักษะและความรูในการประกอบวิชาชีพ
วศิ วกรรมควบคมุ ของผไู ดรับใบอนุญาตประกอบวิชาชพี วศิ วกรรมควบคมุ
“หนว ยความร”ู หมายความวา คะแนนท่ไี ดรับจากการพฒั นาวชิ าชีพตอ เนอื่ ง
ขอ ๔ การพฒั นาวชิ าชพี ตอ เน่อื งมวี ัตถุประสงค ดังตอ ไปน้ี
(๑) เพือ่ ใชประกอบการเลอ่ื นระดับเปน สามัญวศิ วกร
(๒) เพือ่ ยกระดับความรูค วามสามารถและประสทิ ธิผลของผไู ดรับใบอนญุ าตประกอบวิชาชีพ
วิศวกรรมควบคมุ
(๓) เพื่อสงเสริมและสนับสนุนใหผูไดรับใบอนุญาตประกอบวิชาชีพวิศวกรรมควบคุม
ไดพฒั นาทกั ษะและความรูในการประกอบวชิ าชีพวิศวกรรมควบคุมโดยตอเน่ือง
(๔) เพ่ือสงเสริมและสนับสนุนการฝกอบรม ศึกษา หรือการวิจัยอันเปนประโยชนตอการ
พฒั นาวชิ าชีพตอ เนอ่ื ง

241

เลม ๑๒๕ ตอนพิเศษ ๗๖ ง หนา ๓๒ ๒๕ เมษายน ๒๕๕๑
ราชกิจจานุเบกษา

(๕) เพื่อประโยชนในการแลกเปล่ียนความรูและประสบการณระหวางผูไดรับใบอนุญาต
ประกอบวิชาชีพวศิ วกรรมควบคุม

(๖) เพ่อื เปนหลกั ประกันและเสริมสรางความเช่อื ม่นั ในการใหบ รกิ ารวชิ าชีพ
ขอ ๕ ผูไดรับใบอนุญาตประกอบวิชาชีพวิศวกรรมควบคุมที่ประสงคจะใชการพัฒนา
วิชาชีพตอเน่ืองประกอบการเลื่อนระดับเปนสามัญวิศวกร จะตองไดรับหนวยความรูไมนอยกวาท่ี
สภาวิศวกรประกาศกําหนด
ขอ ๖ การพัฒนาวชิ าชพี ตอเนอื่ งท่จี ะไดรบั หนวยความรูมสี องประเภท ดังตอไปนี้
(๑) การเขารวมหลกั สตู รหรอื กิจกรรมมาตรฐาน อันไดแก การบรรยาย ฝกอบรม ประชุม
สมั มนา หรือการอนื่ ในทาํ นองเดียวกัน ที่จดั โดยสภาวิศวกรหรือหนวยงานทสี่ ภาวิศวกรเห็นชอบ
(๒) การเขารวมหลักสูตรหรือกิจกรรมกําหนดเอง อันไดแก การเขารวมหลักสูตรหรือ
กิจกรรมอ่ืนนอกจากหลักสูตรหรือกิจกรรมตาม (๑) โดยหลักสูตรหรือกิจกรรมน้ันมีวัตถุประสงค
เพ่ือเพ่ิมพูนความรูเก่ียวกับการประกอบวิชาชีพวิศวกรรมใหแกผูเขารวมหลักสูตรหรือกิจกรรมน้ัน
เพอ่ื ประโยชนใ นการประกอบวชิ าชพี วิศวกรรม
ขอ ๗ หนวยงานท่ีจะขอใหสภาวิศวกรเห็นชอบใหจัดหลักสูตรหรือกิจกรรมมาตรฐาน
ตองเปนนิติบุคคลและมคี ุณสมบัติตามท่สี ภาวศิ วกรประกาศกําหนด
การยืน่ ขอความเหน็ ชอบใหเ ปนไปตามหลกั เกณฑและวิธีการท่สี ภาวิศวกรประกาศกําหนด
ขอ ๘ ผูไดรับใบอนุญาตประกอบวิชาชีพวิศวกรรมควบคุมซึ่งเขารวมหลักสูตรหรือ
กิจกรรมกําหนดเอง หากประสงคจะไดรับหนวยความรู ใหย่ืนคํารองขอเทียบหนวยความรูตอ
สํานกั งานสภาวศิ วกร พรอมกับเอกสาร ดังตอ ไปน้ี
(๑) รายละเอยี ดของหลักสูตรหรอื กจิ กรรม
(๒) เอกสารประกอบการอบรมหรือการทาํ กิจกรรม
หลกั เกณฑและวิธีการกําหนดหนวยความรใู หเ ปนไปตามทสี่ ภาวศิ วกรประกาศกําหนด
ขอ ๙ ใหส ภาวศิ วกรพิจารณาการใหหนวยความรู จากหลักสูตรหรือกิจกรรมกําหนดเอง
ตามแนวทาง ดังตอไปน้ี
(๑) มีวัตถุประสงคและจุดมุงหมายชัดเจนดวยเน้ือหาสาระ ในประการท่ีจะรักษาสภาพ
ปรบั ปรงุ หรือขยายทกั ษะและความรู ของผไู ดรบั ใบอนุญาตประกอบวิชาชีพวศิ วกรรมควบคมุ
(๒) ความทนั สมยั ของเนื้อหา