(ฉบบั ทดลอง)
ÍÑÅ¡ØÃÍÒ¹
á»Åä·Âà¢éÒ㨧èÒÂ
¨Ø«·èÕ 30 (ÍÑÁÁÐ 78-114)
àÇÍÃìªèѹ·èÕ 0.5
ชมรม อัลอิคลาศ วัลมุตาบะอะฮฺ
สายด่วนอิสลามแคร์ เพราะชวี ติ คอื บททดสอบ
http://www.daasee.com ; https://www.facebook.com/Icarecall/
ช่ือหนังสือ : อัลกรุ อานแปลไทยเขา้ ใจงา่ ย
จดั ทาํ โดย : บุษยพล (อิลยาส) วารยี ์
Designed by : Peecheey
ปี ทจี่ ดั ทํา : ค.ศ. 2016 / พ.ศ. 2559 / ฮ.ศ. 1437
จดั ทาํ ครง้ั ท่ี : 1 (e-book)
จํานวนพิมพ์ : -
ราคา : ฟรี
ISBN : 978-616-413-821-6
َو َل َق ۡد � َ َّ ۡ�نَا ٱ ۡل ُق ۡر َءا َن لِ ِّ� ۡكرِ َ� َه ۡل ِمن ُّم َّدكِ ٖر
سورة القمر
และแนน่ อน เราได้ทาํ ใหอ้ ัลกรุ อานนนั้ งา่ ยตอ่ การใคร่ครวญ
(งา่ ยในการทาํ ความเขา้ ใจ)
แล้วมีผใู้ ดใครค่ รวญแลว้ บ้าง?
(ซเู ราะฮฺ อลั กอ่ มัร อายะฮทฺ ี่ 17)
¤Ó¹Ó
ผทู้ คี่ ู่ควรแกท่ กุ การสรรเสรญิ ทม่ี ีในโลก คอื พระองคอ์ ัลลอฮฺ ผ้ดู แู ลสรรพส่งิ
ทั้งหลาย ผทู้ ีร่ ักและมอบคมั ภรี ข์ องพระองคใ์ หแ้ กม่ นษุ ยชาติ เพ่ือเป็นคมู่ ือแนวทางในการ
เป็นบา่ วท่ดี ี อกี ท้งั ยังเพ่ือเป็นการรักษา ขัดเกลา เยียวยา จติ ใจบ่าวของพระองค์
ขอพระองคใ์ หพ้ รและความสันตแิ กศ่ าสนทตู ท่านสดุ ทา้ ยผทู้ ที่ ําหน้าทข่ี องทา่ น
อยา่ งสมบูรณ์ ตลอดจนวงศว์ านของท่าน มติ รสหายของทา่ นทรี่ ว่ มกนั ปกป้ องศาสนาและ
คมั ภีรข์ องพระองค์
ด้วยความเมตตาของพระองค์ อัลกุรอานแปลไทยฉบบั น้จี ึงสําเร็จลุล่วงลง โดย
ในการผมพยายามแปลใหร้ วบรดั ตรงประเด็น และเขา้ ใจง่ายทส่ี ดุ เท่าทีจ่ ะทําได้ โดย
อา้ งองิ ความหมายจากอัลกรุ อานฉบับแปลของศษิ ยเ์ กา่ อาหรบั ฉบับแปล International
และตรวจสอบความถูกต้องจากหนงั สอื อรรถาธิบายต่างๆ เช่น ตฟั ซรี อบิ นุกะษีร ตัฟซรี
กรุ ฏุบี ตฟั ซีรฏ่อบะรี ตฟั ซรี ซะอฺดฺ ตฟั ซีรจะลาลัยนฺ เป็นต้น (ขออัลลอฮเฺ มตตาบรรดาผรู้ ้ทู ่ี
เสยี สละ ตลอดจนผูท้ เ่ี กยี่ วขอ้ งกับการเรยี บเรียงทกุ ทา่ น) โดยการแปลอาจมกี ารแปล
แบบขยายความตามความเขา้ ใจของผมที่มาจากแหลง่ อ้างอิงทก่ี ลา่ วไวข้ า้ งตน้ ซ่ึงอาจมี
ผดิ พลาดได้ หากพนี่ ้องทา่ นใดพบเจอขอ้ ผดิ พลาดประการใดในการแปลน้ี ผมยินดีรบั คาํ
ชแี้ นะจากทุกทา่ น
พี่นอ้ งท่ีรกั ครับ การแปล อลั กุรอาน จากภาษาอาหรบั ที่เป็นสํานวนจากพระเจา้
ให้เป็นภาษาไทย (หรือภาษาใดกต็ าม) โดยให้ไดค้ วามตามทค่ี วรจะเป็นโดยยงั คงไวซ้ ง่ึ
ความสวยงามทางด้านภาษาน้นั เป็นสง่ิ ทีเ่ กินความสามารถของมนษุ ยเ์ รา ท่ีพวกเราทาํ ได้
เพยี งถอดความเทา่ ทคี่ วามสามารถอันน้อยนดิ ของเราจะมี
และเพ่อื ไมใ่ หอ้ ัลกรุ อานแปลชุดนี้หนาเกินไป ผมจึงไมไ่ ดร้ วมทง้ั หมดไว้ในเลม่
เดียว ซึง่ หวังว่าน่าจะช่วยอํานวยความสะดวกแกท่ ่านผศู้ ึกษาได้บ้าง
ในเล่มสดุ ทา้ ยน้ี นอกจากการแปลแลว้ ผมไดเ้ สรมิ คาํ อา่ นตวั บทอัลกรุ อานเขา้
มาดว้ ย (ขออัลลอฮฺตอบแทนทา่ น อ.สอัด วารีย์ เป็นพเิ ศษในเร่อื งน)้ี หวงั วา่ จะเป็น
ประโยชน์สําหรับท่านทสี่ นใจอิสลาม หรือท่านที่ไมส่ ามารถฝึกฝนการอ่านได้ ซง่ึ หวงั วา่
จะเป็นประโยชนไ์ ดบ้ า้ ง โดยขอยาตรงนวี้ า่ คําอ่านภาษาไทยนน้ั ไมส่ ามารถช่วยใหอ้ อก
เสียงได้ถกู ต้องตามทคี่ วรจะเป็นได้ จงึ ขอใหใ้ ช้ในกรณีทีจ่ าํ เป็นจรงิ ๆ เท่าน้นั
ทงั้ คาํ อ่านภาษาไทยและคาํ แปลในเล่มนี้ ไมถ่ อื วา่ เป็นส่วนหนง่ึ ของ อลั กรุ อาน
สําหรบั อัลกรุ อานใน สว่ นสดุ ทา้ ยน้ี (จซุ ท่ี 30) เป็นส่วนที่มีเน้ือหาน่าสะพรึงกลวั
มากท่สี ดุ ในอลั กุรอาน แต่ดว้ ยความสามารถอันน้อยนิดของผมจึงอาจถา่ ยทอดออกมา
ได้เพียงเล็กน้อย แต่ผมยังหวงั ว่าจะทาํ ใหท้ ่านผ้อู ่านทรี่ กั เขา้ ใจสภาพที่จะเกดิ ข้นึ ได้บา้ ง
หากอยากรู้ว่าน่าสะพรงึ กลัวเพยี งใดขอเชญิ เปิดอ่านตอ่ ไปครับ
ขอพระองค์อัลลอฮรฺ ัก ใหอ้ ภยั และเมตตา พวกเราทุกคนตลอดไป โดยเฉพาะ
ทมี งานและผ้ทู เ่ี ก่ียวขอ้ งทกุ ทา่ น แทจ้ รงิ พระองคค์ ือผู้ท่เี มตตาที่สดุ ในหมูผ่ ทู้ ี่เมตตา และ
พระองคค์ ือผู้ทร่ี ักเรามากกว่าใคร
“วัลลอฮุอะอลมั วะ อะฮฺกัม” อลั ลอฮฺนนั้ คือผูท้ ่รี ูด้ ที สี่ ดุ และปรชี าญาณยงิ่
หมายเหตุ การศึกษาอลั กรุ อานผ่านฉบับแปล ไมค่ วรยึดการแปลจากฉบบั หนึ่ง ฉบบั ใด
เพยี งฉบับเดียว เพราะ อลั กุรอานน้นั มีความลึกซึ้งมาก อกี ทัง้ ฉบบั แปลแต่ละชุดต่างมี
จุดเดน่ เฉพาะตวั ทสี่ าํ คัญควรสอบถามผรู้ ้ใู นสิ่งทไ่ี มร่ ู้
พีน่ อ้ งของทุกทา่ น อลิ ยาส วารีย์
ُسو َراَ ُةلْاَفلا َف ِا�َ ِ ِ�ةَ ِة
� ٱ َّ�ِ ٱل َّر� ٱل َّر ِحي ِم ﴿ ﴾ ١
ٱ ۡ َ� ۡم ُد ِ َّ�ِ َر ِّب ٱ ۡل َ�ٰلَ ِم َ� ﴿ ﴾ ٢
ٱل َّر� ٱل َّر ِحي ِم ﴿ ﴾ ٣
َ�ٰلِ ِك يَ ۡو ِم ٱ ِّ�ي ِن ﴿ ﴾ ٤
إِيَّا َك َ� ۡع ُب ُد �يَّا َك � َ ۡس َت ِع ُ� ﴿ ﴾ ٥
ٱ ۡه ِدنَا ٱل ِّص َ�ٰ َط ٱلۡ ُم ۡس َت ِقي َم ﴿ ﴾ ٦
ِص َ�ٰ َط ٱ َّ ِ�ي َن َ� ۡ� َع ۡم َت َع َل ۡي ِه ۡم َغ ۡ ِ� ٱلۡ َم ۡغ ُضو ِب َع َل ۡي ِه ۡم
َو َ� ٱل َّضآلِّ َ� ﴿ ﴾ ٧
﴿آ ِم ْ َ�﴾
1 | อัลกรุ อานแปลไทยเขา้ ใจง่าย
«àÙ ÃÒÐÎ·Ú èÕ 1 ÍÑſҵÔÎÐÎÚ (º·à»´Ô )
(1:1)บสิ มิลลา ฮริ เฺ ราะฮฺมา นริ ฺร่อฮีม
ด้วยนามของพระองค์อลั ลอฮฺ ผูเ้ มตตาทกุ สง่ิ (ความเมตตาอนั มหาศาลของพระองค์ทมี่ ี
ให้ทกุ สิ่งในดนุ ยาแมแ้ ต่ตอ่ ผทู้ ชี่ ่ัวรา้ ยเพียงใดกต็ าม) ผูเ้ มตตาผูศ้ รทั ธา (ความเมตตาที่
ย่งั ยนื ตราบวันกิยามะฮฺที่พระองคจ์ ะมใี หแ้ กผ่ ้ทู ค่ี ูค่ วรเท่านนั้ )
(1:2)อลั ฮมั ดุ ลิลลาฮิ ร็อบบลิ อาฺ ละมนี
ผทู้ ่ีคู่ควรไดร้ บั ทุกการสรรเสรญิ (ขอบคณุ ) คือพระองคอ์ ัลลอฮฺ ผ้ดู ูแล (บริหาร) ทุกสง่ิ
(1:3)อัรเราะฮฺมา นิรรฺ อ่ ฮมี
ผ้เู มตตาทกุ ส่งิ ผู้เมตตาผศู้ รัทธา
(1:4)มาลกิ ิ เยามดิ ดนี
ผมู้ อี าํ นาจเด็ดขาด (แต่เพยี งผ้เู ดียว) ในวนั แห่งการไตส่ วนตอบแทน (อีกช่อื ของวนั กยิ า
มะฮฺ วันทพี่ ระองคจ์ ะใช้ศาสนาของพระองคเ์ ป็นเกณฑ์ตดั สนิ ว่าใครคอื ผทู้ พ่ี ระองค์รกั )
(1:5)อียากะ นะอบฺ ดุ ุ วะอยี ากะ นซั ตะอนี
เพยี งพระองค์ที่เราเคารพภกั ดี (ท่เี ราตอ้ งการให้พอใจ) และเพยี งพระองค์ทเ่ี ราร้องขอ
ความช่วยเหลือ (ในทั่วทุกขณะจิตของเราทตี่ อ้ งพึง่ พาพระองค์)
(1:6)อิฮดฺ ินซั ซิรอฏ็อล มุซตะกีม
ขอพระองค์นําทางเราสหู่ นทางทม่ี ั่นคง (เที่ยงตรง)
(1:7)ซริ อฏ็อล ละซนี ะ อันอัมตะ อะลัยฮมิ ฆ็อยริ้ล มฆั ดูบิ อะฺ ลัยฮมิ วะลฎั ฎอลลนี
หนทางของกล่มุ ชนท่ีพระองคโ์ ปรดปราน
ไมใ่ ช่หนทางของกลมุ่ ชนท่ีไดร้ ับความโกรธกร้ิว หรอื กลุ่มชนท่ีหลงผดิ
- อามีน -
(ขออลั ลอฮโฺ ปรดรับคาํ ขอของเรา)
2 | อัลกรุ อานแปลไทยเขา้ ใจง่าย
ُسواََر ُة َّ�ا َبأَ�ّ َبإِ
� ٱ َّ�ِ ٱل َّر� ٱل َّر ِحي ِم
َ� َّم يَتَ َسآ َءلُو َن ﴿ ﴾ ١
َع ِن ٱ َّ� َبإِ ٱ ۡل َع ِظي ِم ﴿ ﴾ ٢
ُ ۡ� َتلِ ُفو َن ُه ۡم َّ
﴾ ٣ ﴿ �ِيهِ ٱ ِ�ي
َ َّ� َس َي ۡع َل ُمو َن ﴿ ﴾ ٤
ُ� َّم َ َّ� َس َي ۡع َل ُمو َن ﴿ ﴾ ٥
َ�لَ َۡمو َخََولَۡ�ٱ َۡقع َِۡ�ِ�ٰل َباٱ َۡ ُل��َ�أَۡم ۡوَأَتَ ۡازض َٗد�ٰا ِم َٗج﴿�ٰا ٗدا﴿﴾ ﴾٦٨﴾﴿٧
َو َج َعلۡ َنا نَ ۡو َم ُ� ۡم ُس َبا ٗ�ا ﴿ ﴾ ٩
َو َج َع ۡل َنا ٱ َّ�ۡ َل ِ َ�ا ٗسا ﴿ ﴾ ١٠
3 | อัลกรุ อานแปลไทยเข้าใจงา่ ย
«àÙ ÃÒÐÎ·Ú èÕ 78 Íѹ¹ÐºêÐ (àÃ×Íè §ÃÒÇ)
ด้วยนามของ อัลลอฮฺ ผเู้ มตตาทกุ สิ่ง ผเู้ มตตาผู้ศรทั ธา
(78:1) อฺัมมะ ยะตะสาอะลูน
พวกเขาพากนั สงสยั ถามไถถ่ ึงเร่อื งอะไรกัน?
(2) อฺะนิน นะบะอิล อฺะซมฺี
ถึงเร่ืองทยี่ ่ิงใหญ่ (การคืนชีพหลงั ความตาย และการสอบสวนตอบแทน)
(3) อัลละซี ฮมุ ฟีฮิ มุคตะลฟิ ูน
เร่ืองท่พี วกเขายงั ขดั แยง้ กนั อยู่ (วา่ จะมี หรอื ไมม่ )ี
(4) กัลลา สะยะอฺล์ ะมนู
เปลา่ เลย พวกเขาจะไดร้ ู้
(5) ษุมมะ กัลลา สะยะอฺ์ละมนู
เปล่าเลย ในภายหลงั พวกเขาจะได้รอู้ ยา่ งแน่นอน
(6) อะลมั นัจญ์อะฺ ลลิ อรั เฎาะ มฮิ าดา
เราไมไ่ ด้ใหผ้ นื แผน่ ดนิ เป็นทพี่ าํ นักอันมนั่ คงหรอกหรือ? (แลว้ ทาํ ไมเราจะไมส่ ามารถ
สรา้ งแผ่นดินใหมไ่ ดอ้ กี ?)
(7) วัลญิบาละ เอาตาดา
ไมไ่ ด้ใหเ้ ทือกเขาเป็นหลักตรึงมนั ไวห้ รือ?
(8) วะเคาะลกั นฺ ากุม อซั วาญา
อีกทง้ั เรายังไดส้ รา้ งใหพ้ วกเจา้ มคี ู่ครอง
(9) วะญะอลัฺ นา เนามะกมุ สุบาตา
ได้ให้การนอนหลับของพวกเจา้ เป็นการพักผอ่ น
(10) วะญะอลัฺ นัล ลัยละ ลิบาสา
แล้วได้ให้กลางคืนมาปกคลุมดงั่ อาภรณ์
4 | อัลกรุ อานแปลไทยเขา้ ใจงา่ ย
َو َج َعلۡ َنا ٱ�َّ َها َر َم َعا ٗشا ﴿ ﴾ ١١
َو�َ َن ۡي َنا فَ ۡو َق ُ� ۡم َس ۡب ٗعا ِش َدا ٗدا ﴿ ﴾ ١٢
َو َج َع ۡل َنا ِ َ�ا ٗجا َو َّها ٗجا ﴿ ﴾ ١٣
َوأَن َز ۡ�َا ِم َن ٱلۡ ُم ۡع ِص َ�ٰ ِت َمآ ٗء َ َّ�ا ٗجا ﴿ ﴾ ١٤
ِّ�ُ ۡخرِ َج بِهِۦ
﴾ ١٥ ﴿ َح ّٗبا َو َ� َبا ٗ�ا َو َج َّنٰ ٍت
﴾ َ� ۡل َفا ًفا ﴿ ١٦
يَ ۡو َم َويُفُإِنتَِّنَف َحيَُخ ۡو ِ َتِم�ٱٱلۡلٱلََّفس ُّ َۡمصصآو ُِءلرِ َف ََ��َ َت� َۡ�نَنتُ ۡوِمتيَنََ��ٰبۡأَ ٗتَفۡ�اٰ َٗبواا﴿ ٗ﴿ج٧ا﴾ ١﴾٨﴾١﴿٩١
َو ُس ِّ َ� ِت ٱ ۡ ِ� َبا ُل َف َ�نَ ۡت َ َ�ابًا ﴿ ﴾ ٢٠
إِ َّن َج َه َّن َم َ�نَ ۡت ِم ۡر َصا ٗدا ﴿ ﴾ ٢١
5 | อัลกรุ อานแปลไทยเข้าใจง่าย
(11) วะญะอัลฺ นัน นะฮาเราะ มะอฺาชา
โดยเราให้กลางวันคือช่วงเวลาของการหาเล้ียงชพี
(12) วะบะนัยนา เฟาเกาฺ ะกมุ สบั อันฺ ชิดาดา
ซง่ึ เราไดส้ ร้างฟากฟ้าท่ียิง่ ใหญ่ทงั้ เจด็ ไวเ้ หนอื พวกเจา้
(13) วะญะอลฺั นา สริ อเญา วะฮ์ฮาญา
และเราไดใ้ หด้ วงประทีปหนึง่ ทเี่ จดิ จ้า (ดวงอาทติ ยแ์ กพ่ วกเจ้า)
(14) วะอันซลั นา มินัล มอุ ฺ์ศริ อติ มาอนั ษจั ญญ์ าญา
และเราไดห้ ลัง่ นา อันมากมายมาจากเมฆฝน
(15) ลนิ ุคริญะ บฮิ ี หับเบา วะนะบาตา
เพ่ือเราจะไดใ้ หเ้ มล็ดพันธ์ุ พชื ผัก งอกเงยออกมา
(16) วะญันนาติน อลั ฟาฟา
ตลอดจนบรรดาเรือกสวนไรน่ าท่ีอดุ มสมบูรณ์
(17) อินนะ เยามัล ฟั ศลิ กานะ มีกฺอตา
แนน่ อน วันแหง่ การช้ชี ดั ได้ถูกกําหนดเวลาเอาไวแ้ ล้ว
(18) เยามะ ยุนฟะคุ ฟิศ ศูริ ฟะตะอต์ ูนะ อัฟวาญา
วนั ท่ี อศั ศรู (เขาสัตว์) จะถกู เป่ า แล้วพวกเจ้าจะมากันเป็นกล่มุ ๆ
(19) วะฟตุ หิ ะติส สะมาอุ ฟะกานตั อับวาบา
เม่ือฟากฟ้าถูกเปิดออกเป็นประตหู ลายบาน (เพ่ือการมาร่วมเป็นสกั ขพี ยานของเหลา่
มลาอิกะฮ)ฺ
(20) วะสุยยเิ ราะตลิ ญิบาลุ ฟะกานัต สะรอบา
และเทอื กเขาจะถูกเคล่อื นออกไปไกลดงั่ ภาพลวง
(21) อินนะ ญะฮนั นะมะ กานตั มริ ศอดา
แนน่ อน จะฮนั นมั (นรก) ไดถ้ กู เตรียมไวแ้ ล้ว
6 | อัลกรุ อานแปลไทยเข้าใจง่าย
ّلِل َّٰط ِغ َ� َ َٔ�ا ٗ�ا ﴿ ﴾ ٢٢ َّ
َّٰ�ِثِ َ� �ِي َهآ أَ ۡح َقا ٗ�ا ﴿ ﴾ ٢٣ �
َو َ� يَ ُذو ُقو َن
﴾ ٢٤ ﴿ َ َ�ابًا بَ ۡر ٗدا �ِي َها
﴾ ٢٥ ﴿ َو َغ َّسا ٗ�ا َ ِ�ي ٗما َّ
إِ�
َج َزآ ٗء وِفَا ًقا ﴿ ﴾ ٢٦
يَ ۡر ُجو َن َ َ�نُواْ إِ َّ� ُه ۡم
﴾ ٢٧ ﴿ ِح َسا ٗ�ا �
َو َ� َّذبُواْ � َ�ٰتِ َنا كِ َّذا ٗبا ﴿ ﴾ ٢٨
َو ُ َّ� َ ۡ� ٍء أَ ۡح َص ۡي َ�ٰ ُه ِك َ�ٰ ٗبا ﴿ ﴾ ٢٩
َّ َف ُذو ُقواْ
﴾ ٣٠ ﴿ َع َذابًا إِ� نَّ ِز� َد ُ� ۡم َفلَن
إِ َّن لِلۡ ُم َّت ِق َ� َم َفا ًزا ﴿ ﴾ ٣١
َح َدآ�ِ َق َوأَ ۡع َ�ٰ ٗبا ﴿ ﴾ ٣٢
7 | อัลกรุ อานแปลไทยเข้าใจงา่ ย
(22) ลิฏฏอฆีนะ มะอาบา
เพ่ือเป็นทีพ่ ํานกั แกบ่ รรดาผู้ละเมดิ
(23) ลาบิษนี ะ ฟีฮา อะห์กอฺ บา
พวกเขาจะพํานกั อยูใ่ นนนั้ อยา่ งนานแสนนาน
(24) ลา ยะซกู ูนฺ ะ ฟีฮา บรั เดา วะลา ชะรอบา
พวกเขาจะไมไ่ ดล้ ม้ิ รสความเย็นสบาย หรือเคร่อื งดม่ื ใด ในนรกนน้ั
(25) อลิ ลา หะมเี มา วะฆอ็ สสากฺอ
เว้นแต่ นา เดอื ด และ นา เลือดนาหนอง
(26) ญะซาเอา วิฟากฺอ
มันเป็นการตอบแทนทส่ี าสม
(27) อินนะฮุม กานู ลา ยัรูนะ หสิ าบา
แน่นอน พวกเขาไมเ่ คยคิดหวังว่าจะมกี ารสอบสวน
(28) วะกัซซะบู บอิ ายาตินา กิซซาบา
อกี ท้งั ยงั ปฏิเสธสญั ญาณตา่ ง ๆ ของเราอยา่ งส้นิ เชิง
(29) วะกุลละ ชยั อิน อะหศ์ อ็ ยนาฮุ กิตาบา
ทั้งหมดน้นั เราไดบ้ ันทึกไวแ้ ลว้ อยา่ งครบถ้วน
(30) ฟะซกู ฺู ฟะลนั นะซดี ะกมุ อลิ ลา อฺะซาบา
ดงั นั้น พวกเจ้าจงล้ิมรส (ความทรมาน) เถดิ และเราจะไมเ่ พ่มิ เติมสง่ิ ใดแกพ่ วกเจา้
นอกจากความทรมานเท่านนั้
(31) อนิ นะ ลลิ มุตตะกีนฺ ะ มะฟาซา
แนน่ อน ผูย้ าํ เกรงนน้ั จะได้รบั ชัยชนะ
(32) หะดาอิเกาฺ ะ วะอะอฺ์นาบา
ท้งั เรือกสวนหลากหลาย รวมถึงสวนองนุ่
8 | อัลกรุ อานแปลไทยเขา้ ใจงา่ ย
َو َ� َوا ِع َب َ�تۡ َرا ٗبا ﴿ ﴾ ٣٣ َّ
َو َ�أۡ ٗسا ِد َها ٗ�ا ﴿ ﴾ ٣٤ �
َو َ�
﴾ ٣٥ ﴿ كِ َّٰذ ٗبا لَ ۡغ ٗو� �ِي َها �َ ۡس َم ُعو َن
﴾ ٣٦ َّر ِّب َجٱ َلزآ َّٗءس َ ّ�ِٰم َ�ٰن ِ َّتر ّ�ِ َوٱَ ۡك�َ� َ� ِ َطضآ ًء َو َماِح بََسيۡا َن ٗ� ُها َم﴿ا
ٱل َّر�ۖ َ� ۡملِ ُكو َن َ
�
﴾ ٣٧ ﴿ ِخ َطا ٗ�ا ِم ۡن ُه
َ�َم ُق ۡنو ُمأَذِٱل َ ُّنروَ ُ� ُحٱل ََّورٱلۡۡح َم َلَ�ٰٰٓ�ِ ُن َك َُوة َقا ََلص ّٗفاَۖص َّ َو�ا ٗباَ� َت﴿ َ�َُّ ٨م٣و﴾َن
يَ ۡو َم
َّ
إِ�
إِنَّآ َ�ٰأَلِن ََذك ۡرٱ َ ۡ�ٰ َ� ۡو ُُم� ۡٱم ۡ َ�َع ُّ َقذاۖ ٗب َ�ا َم َقنِر� ٗبَشاآيََء ۡوٱ َم َّ�َيَنَذ ُظإِ َُر ٰ�ٱلۡ َرَم ّ�ِۡرهِ ُءۦ َم َا َٔ�اقَبً َّاد َم﴿ ۡ٩ت٣يَ َ﴾دا ُه
َو�َ ُقو ُل ٱ ۡل َ�فِ ُر َ�ٰ َل ۡي َت ِ� ُكن ُت تُ َ�ٰبَ ۢ� ﴿ ﴾ ٤٠
9 | อัลกรุ อานแปลไทยเข้าใจงา่ ย
(33) วะกะวาอบิฺ ะ อัตรอบา
อกี ทงั้ ยงั บรรดาสาวแรกรุน่ ทีม่ ีอายใุ กล้เคยี งกนั
(34) วะกะอส์ นั ดฮิ ากอฺ
และแกว้ ทม่ี เี คร่อื งด่มื เตม็ เปี่ยม
(35) ลา ยัสมะอนฺู ะ ฟีฮา ลัฆเวา วะลา กิซซาบา
ในสวรรค์ พวกเขาจะไมไ่ ดย้ นิ คาํ พดู ไร้สาระ หรือคํากล่าวเท็จ
(36) ญะซาอมั มริ ร็อบบิกะ อฺะฏออนั หิสาบา
เป็นการตอบแทนจากพระผูอ้ ภบิ าลของเจา้ เป็นการใหท้ มี่ หาศาล เพียงพอ (เพยี งพอ ใน
ทน่ี ีค้ ือให้เยอะมาก เยอะจนไมม่ ีใครพดู ไดว้ ่าให้นอ้ ยเกินไป)
(37) รอ็ บบสิ สะมาวาติ วัลอรั ฎิ วะมาบัยนะฮุมรั เราะห์มาน ^ ลายัมลิกูนะ มนิ ฮุ คฏิ อบา
พระผ้อู ภิบาลฟากฟ้าท้ังหลาย ตลอดจนผืนแผ่นดนิ และสิง่ ท่ีอยูใ่ นนน้ั ผู้เมตตา ณ ที่
พระองคแ์ ลว้ ไมม่ ีผ้ใู ดพดู อะไรกอ่ นพระองค์ได้ (กอ่ นจะได้รบั อนญุ าต)
(38) เยามะ ยะกฺูมุร รหู ุ วัลมะลาอิกะตุ ศอ็ ฟฟา ^ ลา ยะตะกัลละมนู ะ อลิ ลา มนั อะซนิ ะ
ละฮรุ เราะหม์ านุ วะกฺอละ เศาะวาบา
วันท่ี จบิ ริล และมลาอกิ ะฮฺ (ทา่ นอ่ืน) จะยืนเรยี งเป็นแถว จะไมม่ ใี ครพดู อะไรนอกจากผูท้ ี่
ได้รับอนญุ าตจากผูเ้ มตตา (อัลลอฮ)ฺ และเขาจะพดู แต่สิง่ ท่ถี ูกต้อง
(39) ซาลกิ ลั เยามลุ หกั ฺกฺ์ ^ ฟะมนั ชา อัต ตะเคาะซะ อิลา รอ็ บบิฮี มะอาบา
นั่นคอื วนั แห่งความจรงิ ดงั นนั้ ผูท้ ต่ี อ้ งการ เขาจงยึดมั่นหนทางท่จี ะนาํ เขากลับไปหาพระ
ผ้อู ภิบาลของเขาเถดิ
(40) อนิ นา อันซรั นากมุ อฺะซาบัน เกฺาะรบี ยั เยามะ ยันซฺรุ ุล มัรอุ มา กฺอ็ ดดะมตั ยะดาฮุ
วะยะกฺลู ลุ กาฟิรุ ยาลัยตะนี กุนตุ ตรุ อบา
แนน่ อน เราเตือนพวกเจา้ แลว้ ถงึ การลงโทษที่ใกล้เขา้ มา วนั ท่ผี ้คู นจะมองไปยงั สิ่งที่สอง
มือของเขาขวนขวายเอาไว้ และผูป้ ฏิเสธศรทั ธาจะกลา่ ววา่ “ความหวังอันเล่อื นลอยของ
ฉนั ... หากฉนั เป็นธุลดี นิ ไดค้ งจะด”ี (จะไดไ้ มต่ ้องรบั การสอบสวน)
10 | อัลกรุ อานแปลไทยเขา้ ใจงา่ ย
ُسواََر ُْة َّ�اازِ�َّاَ�زِ َ ِ�ت ِت
� ٱ َّ�ِ ٱل َّر� ٱل َّر ِحي ِم
َوٱل َّٰ ِ� َ�ٰ ِت َغ ۡر ٗقا ﴿ ﴾ ١
َوٱلنَّٰ ِش َ�ٰ ِت � َ ۡش ٗطا ﴿ ﴾ ٢
َوٱل َّٰسبِ َ�ٰ ِت َس ۡب ٗحا ﴿ ﴾ ٣
فََفٱٱللۡ َُّٰمس َبِدبَِّ�َٰ�ٰ ِ ِتت أََس ۡمۡب ٗٗرق�ا
﴾ ٤ ﴿
﴾ ٥ ﴿
يَ ۡو َم تَ ۡر ُج ُف ٱل َّرا ِج َف ُة ﴿ ﴾ ٦
تَ ۡت َب ُع َها ٱل َّرادِفَ ُة ﴿ ﴾ ٧
ُقلُو ٞب يَ ۡو َم�ِ ٖذ َوا ِج َف ٌة ﴿ ﴾ ٨
11 | อัลกรุ อานแปลไทยเขา้ ใจงา่ ย
«ÙàÃÒÐÎÚ·èÕ 79 Íѹ-¹Ò«ÔÍÒÚ µ
(¼éÙ¡ÃЪҡÇÞÔ ÞÒ³)
ด้วยนามของ อัลลอฮฺ ผเู้ มตตาทกุ สิ่ง ผเู้ มตตาผูศ้ รทั ธา
(1) วันนาซอิ ฺาติ ฆอ็ รกฺอ
ขอสาบานต่อมลาอิกะฮผฺ ูก้ ระชากวญิ ญาณ (ผปู้ ฏเิ สธศรทั ธา) อยา่ งรุนแรง
(2) วันนาชฏิ อติ นัชฏอ
ขอสาบานตอ่ มลาอิกะฮฺผ้ดู งึ วิญญาณ (ผศู้ รัทธา) อยา่ งแผ่วเบา
(3) วัสสาบหิ าติ สบั หา
ขอสาบานตอ่ มลาอกิ ะฮทฺ แ่ี หวกวา่ ย (ในทอ้ งฟ้ า)
(4) ฟั สสาบิกอฺ ติ สบั กอฺ
รวมทัง้ มลาอิกะฮฺทเ่ี ร่งรีบแขง่ ขนั กัน (ในการทําตามคําสง่ั ของ อลั ลอฮ)ฺ
(5) ฟั ลมดุ บั บริ อติ อมั รอ
และมลาอกิ ะฮทฺ ีร่ บั ผดิ ชอบดูแล บรหิ าร การงานตา่ งๆ (ทั้งของโลกเบ้ืองบน คือ ท้องฟ้ า
และโลกเบ้อื งลา่ ง คือ แผ่นดิน)
(6) เยามะ ตัรฟุ ุร รอญฟิ ะฮ์
วนั นนั้ ที่การเป่ า (เขาสัตว์) ครัง้ แรกจะเกิดขึ้น (เป่ าโดยมลาอิกะฮฺ ทา่ นอสิ รอฟีล ซง่ึ การ
เป่ าครัง้ นี้เรียกว่า อัรรอจฟิ ะฮฺ การเป่ าทท่ี ําใหเ้ กิดการส่ันสะเทอื นอยา่ งรนุ แรงท่ีนาํ มาซึง่
ความสบั สน อลหมา่ น)
(7) ตัตบะอฮฺุ ัร รอดฟิ ะฮ์
ตามดว้ ย การเป่ าที่ทําใหเ้ กิดการทาํ ลายลา้ งทกุ สง่ิ (นักวิชาการบางท่านมองว่าทง้ั สอง
เหตกุ ารณ์เกิดจากการเป่ าครั้งเดียว แต่ใหผ้ ลต่อเนอ่ื งกนั - วลั ลอฮอุ ะอฺลัม)
(8) กฺุลบู ุย เยามะอิซิว วาญฟิ ะฮ์
ในวันนั้น หัวใจทงั้ หลายตา่ งหวาดหวั่นสะพรึงกลวั
12 | อัลกรุ อานแปลไทยเขา้ ใจงา่ ย
َ�بۡ َ�ٰ ُر َها َ�ٰ ِش َعة﴾ ٩ ﴿ ٞ
َ� ُقولُو َن أَ ِءنَّا لَ َم ۡر ُدو ُدو َن ِ� ٱ ۡ َ�افِ َرةِ ﴿ ﴾ ١٠
أَءِ َذا ُك َّنا ِع َ�ٰ ٗما َّ�ِ َر ٗة ﴿ ﴾ ١١
قَالُواْ تِ ۡل َك إِ ٗذا َك َّر ٌة َخا ِ َ�ة﴾ ١٢ ﴿ ٞ
فَإِ َّ� َما ِ َ� َز ۡج َرةِ ٰ�َ ٞح َدة﴾ ١٣ ﴿ ٞ
َه ۡلفَ َ�إِتَ َذٮٰا َ ُكهم َحبِٱِدلي َّس ُاثهِ ُمَرةوِ َ﴿ ٰٓ�﴿١٤
﴾ ﴾
١٥
إِ ۡذ نَا َدٮٰ ُه َر ُّ� ُهۥ بِٱلۡ َوادِ ٱلۡ ُم َق َّد ِس ُط ًوى ﴿ ﴾ ١٦
13 | อัลกรุ อานแปลไทยเขา้ ใจงา่ ย
(9) อับศอรุฮา คอชอิ ฺะฮ์
สายตาของพวกเขาต่างเหลอื กถลน
(10) ยะกลฺู นู ะ อะอินนา ละมัรดูดนู ะ ฟิล หาฟิเราะฮ์
พวกเขา (ผปู้ ฏิเสธศรัทธา) จะกลา่ วกันว่า “พวกเราจะถูกนํากลบั มาภายหลงั ความตายอีก
หรอื ?”
(11) อะอิซา กุนนา อซฺิ อฺ มัน นะคิเราะฮ์
“ภายหลงั จากทก่ี ระดูกของพวกเรากลายเป็นเถา้ ธลุ ีปลิววอ่ นไปแล้ว?”
(12) กฺอลู ตลิ กะ อซิ ัน กัรเราะตุน คอสเิ ราะฮ์
พวกเขาไดก้ ล่าวว่า “หากเป็นเช่นนัน้ จรงิ คงเป็นการกลบั ทน่ี าํ มาซ่งึ ความหายนะเป็นแน่”
(13) ฟะอินนะมา ฮยิ ะ ซจั ญ์เราะตู วาหิดะฮ์
ความจริงมนั เป็นเพยี งการเป่ า (เขาสตั ว)์ เพียงครั้งเดยี ว (ทจ่ี ะคืนชีพสรรพส่ิงขึ้นมาเพ่อื
รบั การตดั สิน ซ่งึ ครัง้ นเี้ ป็นการเป่ าครงั้ สดุ ทา้ ย - วัลลอฮุอะอลมั )
(14) ฟะอิซา ฮมุ บิสสาฮิเราะฮ์
และทันใดนน้ั เอง พวกเขาจะมารวมกันทีผ่ ืนแผน่ ดนิ ใหมท่ ่สี ะอาด บริสุทธ์ิ (แผ่นดินแห่ง
การตดั สิน)
(15) ฮลั อะตากะ หะดีษุ มสู า
เจา้ ได้รับรูเ้ ร่ืองราวของมูซาแลว้ ใช่ใหม? (ท่ี อัลลอฮฺใหท้ ่านนบีมูซาเผยแผ่แกฟ่ าโรห์
และกล่มุ ชนของเขาพร้อมสญั ญาณต่างๆ ที่ชดั เจน จนฟาโรห์เองก็เช่อื ม่ัน แตพ่ วกเขา
ยังคงเป็นผู้ปฏเิ สธศรทั ธา และปฏิเสธวนั สน้ิ โลกไมใ่ ช่หรอื ?)
(16) อซิ นาดาฮุ ร็อบบฮุ ู บิลวาดิล มกุ ฺอ็ ดดะสิ ฏุวา
เม่ือครั้งที่พระผู้อภบิ าลของเขาไดเ้ รยี กเขา (มซู า) ที่หบุ เขาฏวุ าอันบรสิ ุทธ์ิ
14 | อัลกรุ อานแปลไทยเขา้ ใจงา่ ย
ٱ ۡذ َه ۡب إِ َ ٰ� فِ ۡر َع ۡو َن إِنَّ ُهۥ َط َ ٰ� ﴿ ﴾ ١٧
تَ َز َّ ٰ� َ إِ َ ٰٓ� لَّ َك
﴾ ١٨ ﴿ أن َهل َ� ُق ۡل
َوأَ ۡه ِديَ َك
﴾ ١٩ إِ َ ٰ� َر ّ�ِ َك َ� َت ۡخ َ ٰ� ﴿ فَأَ َرٮٰ ُه
﴾ ٱ�يَ َة ٱ ۡل ُك ۡ َ� ٰى ﴿ ٢٠
فَ َك َّذ َب َو َع َ ٰ� ﴿ ﴾ ٢١
ُ� َّم أَ ۡدبَ َر �َ ۡس َ ٰ� ﴿ ﴾ ٢٢
فَ َح َ َ� َ� َنا َد ٰى ﴿ ﴾ ٢٣
َ� َقا َل َ�نَا۠ َر ُّ� ُ� ُم ٱ ۡ َ� ۡ َ ٰ� ﴿ ﴾ ٢٤
َفأَ َخ َذ ُه ٱ َّ ُ� نَ َ�ا َل ٱ� ِخ َرةِ َوٱ ۡ ُ�و َ ٰٓ� ﴿ ﴾ ٢٥
إِ َّن ِ� َ�ٰلِ َك لَعِ ۡ َ� ٗة لِّ َمن َ ۡ� َ ٰٓ� ﴿ ﴾ ٢٦
ٱل َّس َمآ ُءۚ َ َخلۡ ًقا أَ َش ُّد َءأَن ُت ۡم
﴾ ٢٧ ﴿ بَ َنٮٰ َها أ ِم
15 | อัลกรุ อานแปลไทยเขา้ ใจงา่ ย
(17) อซิ ฮบั อิลา ฟิรเอฺานะ อินนะฮู เฏาะฆอ
เจา้ จงไปหาฟาโรห์ เขานัน้ เป็นผู้ฝ่าฝืน
(18) ฟะกฺลุ ฮัล ละกะ อลิ า อัน ตะซักกา
และจงพดู กับเขาว่า “ท่านคดิ จะปรบั ปรุงตัวเองไหม?”
(19) วะอะฮ์ดยิ ะกะ อลิ า รอ็ บบิกะ ฟะตัคชา
“ใหฉ้ นั แนะนําท่านให้รจู้ กั พระผู้อภิบาลของท่านไหม? เผ่อื ท่านจะไดเ้ กรงกลัว”
(20) ฟะอะรอฮุล อายะตัล กบุ รอ
และมซู าได้แสดงให้เขาเหน็ สญั ญาณที่ยิง่ ใหญ่
(21) ฟะกซั ซะบะ วะอฺะศอ
แต่เขา (ฟาโรห)์ กลับปฏเิ สธ และดงึ ดัน
(22) ษมุ มะ อัดบะเราะ ยสั อฺา
ท้ังยงั หนั หลงั ให้ และรีบเรง่
(23) ฟะหะชะเราะ ฟะนาดา
ทําการรวบรวมผคู้ น และประกาศออกไป
(24) ฟะกอฺ ละ อะนะ ร็อบบกุ ุมลุ อะอล์ฺ า
โดยกล่าวว่า “ขา้ คือพระผู้อภิบาล ผอู้ ยสู่ งู สุด ของพวกเจ้า”
(25) ฟะอะเคาะซะฮุล ลอฮุ นะกาลัล อาคิเราะติ วัลอูลา
ดังนัน้ อัลลอฮจฺ งึ ลงโทษเขาทัง้ ในโลกนี้ และโลกหนา้ เพ่ือไมใ่ หเ้ ป็นเยย่ี งอยา่ ง
(26) อินนะ ฟี ซาลิกะ ละอิบฺ เราะตัล ลมิ ัย ยัคชา
แนน่ อน เร่อื งนยี้ อ่ มเป็นสิง่ เตือนใจแกผ่ ้ทู ่กี ลัวเกรง (พระเจา้ )
(27) อะอนั ตุม อะชดั ดุ คอ็ ลกฺอ็ น อะมิส สะมาอ์ ^ บะนาฮา
การสรา้ งพวกเจา้ มันยากกวา่ การสร้างฟากฟ้ากระนัน้ หรอื ! (ดงั นนั้ ในการคืนชพี พวกเจา้
ยอ่ มไมใ่ ช่เร่ืองยากลําบาก แต่อยา่ งใด)
16 | อัลกรุ อานแปลไทยเขา้ ใจงา่ ย
َر َ� َع َس ۡم َك َها فَ َس َّوٮٰ َها ﴿ ﴾ ٢٨
َوأَ ۡ� َط َش َ ۡ�لَ َها َوأَ ۡخ َر َج ُض َحٮٰ َها ﴿ ﴾ ٢٩
َوٱ ۡ َ�� َض َ� ۡع َد َ�ٰلِ َك َد َحٮٰ َهآ ﴿ ﴾ ٣٠
أَ ۡخ َر َج ِم ۡن َها َمآ َء َها َو َم ۡر َعٮٰ َها ﴿ ﴾ ٣١
َم َ�ٰ ٗعا َوَّلٱ ۡ ِ�ُ�َباۡم َل َوأَ ِۡر َ�َسنۡٮَٰ�َٰهاِم ﴿ ُ�ۡ ٢م٣
﴾ ٣٣ ﴾
﴿
َفإِ َذا َجآ َء ِت ٱل َّطآ َّم ُة ٱلۡ ُك ۡ َ� ٰى ﴿ ﴾ ٣٤
يَ ۡو َم َ� َت َذ َّك ُر ٱ ۡ ِ�� َ ٰ� ُن َما َس َ ٰ� ﴿ ﴾ ٣٥
َو ُ� ِّر َز ِفَتأَٱ َّماۡ َ� َم ِحني ُمَطلِ َ َم ٰ�ن﴿يَ َرٰ ٣٧ى﴾﴿ ﴾ ٣٦
َو َءاثَ َر ٱ ۡ َ� َي ٰو َة ٱ ُّ� ۡ� َيا ﴿ ﴾ ٣٨
17 | อัลกรุ อานแปลไทยเขา้ ใจง่าย
(28) เราะฟะอะฺ สมั กะฮา ฟะเสาวาฮา
พระองคไ์ ดย้ กให้มนั (ท้องฟ้ า) สงู ข้นึ และทําให้มนั สมบรู ณ์ (ประดับประดาด้วยดวงดาว)
(29) วะอัฆเฏาะชะ ลัยละฮา วะอัคเราะญะ ฎุหาฮา
ไดท้ าํ ให้กลางคืนของมันมดื มดิ และไดน้ ําแสงสว่างออกมา (ในยามเช้า)
(30) วัลอัรเฎาะ บะอฺ์ดะ ซาลกิ ะ ดะหาฮา
และยงั ผืนแผ่นดนิ ที่พระองคท์ าํ ใหม้ ันราบเรยี บในภายหลัง
(31) อัคเราะญะ มินฮา มาอะฮา วะมัรอาฺ ฮา
แลว้ จึงใหน้ าออกมาจากมัน (ผืนแผน่ ดนิ ) รวมถงึ ทุ่งหญา้ ต่างๆ
(32) วัลญบิ าละ อัรสาฮา
อีกทงั้ เทอื กเขาทพ่ี ระองค์ทาํ ให้มันม่ันคง
(33) มะตาอัลฺ ละกุม วะ ลอิ นั อฺามิกมุ
(ทงั้ หมดน)้ี เพ่อื เป็นปั จจัยยังชพี แกพ่ วกเจ้า และปศุสตั วข์ องพวกเจ้า
(34) ฟะอซิ า ญาอะติฏ ฏอ-มมะตลุ กุบรอ
ครน้ั เม่ือความหายนะอนั ใหญห่ ลวงได้มาถึง
(35) เยามะ ยะตะซักกะรลุ อินสานุ มา สะอฺา
วันท่ีผ้คู นจะหวนคดิ ถึงสงิ่ ท่เี ขาขวนขวายเอาไว้
(36) วะบุรริซะติล ญะหมี ุ ลมิ ยั ยะรอ
และไฟนรกถกู นาํ มาแสดงให้เหน็ อยา่ งชดั เจน
(37) ฟะอัมมา มนั เฏาะฆอ
ซ่งึ ผใู้ ดทลี่ ะเมดิ ฝ่าฝืน
(38) วะอาษะรอ็ ล หะยาตัด ดนุ ยา
และใช้ชวี ติ เพยี งเพ่อื โลกดุนยา
18 | อัลกรุ อานแปลไทยเขา้ ใจงา่ ย
ٱلۡ َه َو ٰىَفإِ َّن ٱ ۡ َ� ِحي َم ِ َ� ٱلۡ َمأۡ َو ٰى ﴿ ﴾ ٣٩ َوأَ َّما
﴿ ﴾ ٤٢ َم ۡن�َ ۡ َخ َٔ�الَُوفنَ َف َإَِم�ِكَيَّقناَم َٱَعمأَ ِنۡنََر� ّ�َّنٱَِلتَهِة َّۦسِمِا َوَن�َعَ�ٱةَِذِلۡ َ�َۡ�مكيَّأَۡاٱر َوٮَٰ َّ�نَه ٰۡافىٓ ُم َ﴿ۡر﴿سَس٣ٮَ٤ٰ١عَه٤ا﴾ِن﴾
﴾ ٤٠ ﴿
﴾ ٤٥ ﴾ أَإِن َ ٰ�َت َر ُّ�مِن َ ِكذ ُر ُمنَم َت َهنٮٰ ََه ۡ�آ َ﴿شٮَٰ٤ها٤ إِ َّ� َمآ َك َ� َّ� ُه ۡم
﴿
أَ ۡو َّ يَلۡ َب ُث ٓواْ
﴾ ٤٦ ﴿ ُض َحٮٰ َها َع ِش َّي ًة إِ� لَ ۡم يَ َر ۡو َ� َها يَ ۡو َم
19 | อัลกรุ อานแปลไทยเขา้ ใจง่าย
(39) ฟะอนิ นลั ญะหมี ะ ฮิยัล มะอว์ า
แน่นอน ไฟนรกนนั้ คอื ทพ่ี ํานกั ของเขา
(40) วะอัมมา มนั คอฟะ มะกอฺ มะ รอ็ บบิฮี วะนะฮนั นัฟสะ อฺะนลิ ฮะวา
ส่วนผใู้ ดทห่ี วาดกลัวต่อการยืนรับการสอบสวน ณ พระผอู้ ภิบาลของเขา และยับย้ังชงั่ ใจ
ไมท่ าํ ให้ตนตกตา
(41) ฟะอินนลั ญันนะตะ ฮิยัล มะอ์วา
แน่นอน สรวงสวรรคจ์ ะเป็นท่ีพาํ นักของเขา
(42) ยัสอะลนู ะกะ อฺะนสิ สาอฺะติ อยั ยานะ มุรสาฮา
พวกเขาได้แต่ถามเจา้ ถึง วันส้นิ โลก ว่ามนั จะเกดิ ขึ้นเม่ือใด
(43) ฟีมะ อนั ตะ มิน ซกิ รอฮา
มนั ใช่กิจธรุ ะอันใดทีเ่ จา้ จะรูว้ ่ามันจะเกิดขึ้นเม่อื ไหร่
(44) อลิ า รอ็ บบิกะ มุนตะฮาฮา
ทสี่ ดุ ของเร่ืองน้ี อยทู่ ี่พระผู้อภบิ าลของเจา้ (มีเพียง อลั ลอฮทฺ ่ีรู้)
(45) อนิ นะมา อนั ตะ มนุ ซริ ุ มัย ยคั ชาฮา
แน่นอน เจ้าเป็นเพียงผ้ตู กั เตือนแกค่ นทีเ่ กรงกลัวมัน (วนั กิยามะฮ)ฺ
(46) กะอนั นะฮุม เยามะ ยะเรอ์านะฮา ลัม ยัลบะษู อิลลา อฺะชียย์ ะตนั เอา ฎุหาฮา
ใน วนั ทพี่ วกเขาไดเ้ จอกบั มนั แลว้ (วนั กิยามะฮ)ฺ ประดุจดังว่าพวกเขาไมไ่ ดอ้ าศัยอยูใ่ น
โลกดุนยาเลย เว้นเพยี งชว่ั ครหู่ นึ่งของยามเยน็ หรอื ยามสาย แคน่ ัน้ เอง (รู้สกึ เหมอื นกับ
วา่ ชีวิตในโลกดนุ ยาช่างแสนสั้น ทั้งความทกุ ข์ และความสุข)
20 | อัลกรุ อานแปลไทยเขา้ ใจง่าย
ُسو َر َُةعبَ َع َبَسَس
� ٱ َّ�ِ ٱل َّر� ٱل َّر ِحي ِم
َع َب َس َوتَ َو َّ ٰٓ� ﴿ ﴾ ١
ٱ ۡ�َ ۡ� َ ٰ� َ
﴾ ٢ ﴿ َجآ َءهُ أن
أَ ۡوَو َميَا َّذيُ َّكۡد ُررِ� َ� َتَنك َفلَ َع َع ُهلَّ ُٱهۥ ِّ�يَ ۡكَّز َرَّ ٰٓ� ٰٓى﴿﴿﴾﴾٤٣
فَأَأَنَّما َتَم َِنُ�ۥٱ تَۡس َتَصۡغ ََّد ٰ� ٰى﴿﴿﴾﴾٦٥
يَ َّز َّ ٰ� َ َّ
﴾ ٧ ﴿ �� َع َل ۡي َك َو َما
َوأَ َّما َمن َجآ َء َك �َ ۡس َ ٰ� ﴿ ﴾ ٨
َو ُه َو َ ۡ� َ ٰ� ﴿ ﴾ ٩
21 | อัลกรุ อานแปลไทยเขา้ ใจงา่ ย
«àÙ ÃÒÐÎÚ·Õè 80 Íкѫ (˹éÒº§Öé µÖ§)
ด้วยนามของอลั ลอฮฺ ผเู้ มตตาทกุ ส่ิง ผเู้ มตตาผศู้ รทั ธา
(1) อฺะบะสะ วะตะวัลลา
เขา (มุฮมั มัด) หนา้ บง้ึ และเบอื นหนา้ หนี
(2) อนั ญาอะฮุล อะอม์ฺ า
เพราะชายตาบอดคนนั้น (ท่านอิบนอุ มุ มิมักตูม) ไดม้ าหา (เพ่อื สอบถามเร่อื งศาสนาด้วย
ความศรัทธา)
(3) วะมา ยดุ รีกะ ละอฺลั ละฮู ยัซซักกา
เจ้าไมร่ ้หู รอก บางทีเขาอาจได้รบั การขดั เกลาใหด้ ียงิ่ ขึน้
(4) เอายซั ซักกะรุ ฟะตันฟะอะฺ ฮุซ ซกิ รอ
หรอื อาจได้รบั คาํ ตักเตอื น และไดป้ ระโยชนจ์ ากคําตกั เตอื นนั้น
(5) อมั มา มะนิส ตัฆนา
สว่ นคนทเี่ ขารู้สกึ วา่ พอแลว้ (ไมอ่ ยากรับฟั งอะไรแลว้ )
(6) ฟะอันตะ ละฮู ตะศ็อดดา
ท่ีเจา้ กําลงั พยายามโนม้ น้าวเขา (อยนู่ ัน้ )
(7) วะมาอฺะลัยกะ อัลลายัซซักกา
เจา้ ไมต่ อ้ งรบั ผดิ ชอบอะไรเลย หากเขาไมข่ ดั เกลาตน
(8) วะอมั มามัน ญาอะกะ ยสั อาฺ
สว่ นผทู้ ่มี าหาเจา้ ดว้ ยความอุตสาหะพยายาม (ทา่ นอิบนุอุมมมิ กั ตมู )
(9) วะฮวุ ะ ยัคชา
ท่เี ขามีความกลวั เกรง
22 | อัลกรุ อานแปลไทยเขา้ ใจง่าย
فَأَن َت َ� ۡن ُه تَ َل َّ ٰ� ﴿ ﴾ ١٠
َ َّ�ٓ إِ َّ� َها تَ ۡذكِ َرة﴾ ١١ ﴿ ٞ
َ� َمن َشآ َء َذ َك َر ُهۥ ﴿ ﴾ ١٢
ِ� ُص ُح ٖف ُّم َك َّر َمةٖ ﴿ ﴾ ١٣
َّم ۡر ُفو َع ٖة ُّم َط َّه َرة ِۢ﴿ ﴾ ١٤
بِ َ�يۡ ِدي َس َف َر�ٖ ﴿ ﴾ ١٥
كِ َرا ِۢم بَ َر َر�ٖ ﴿ ﴾ ١٦
ُقتِ َ ِمل ۡٱن ۡأَِ�� ِّيَ ٰ� َ ُن ۡ� َمٍءآ أَ َخ َل َۡ�ق َُفه َۥرهُ﴿ۥ
﴾ ﴿ ١٧
﴾ ١٨
ِمن ُّ� ۡط َف ٍة َخلَ َق ُهۥ َ� َق َّد َر ُهۥ ﴿ ﴾ ١٩
ُ� َّم ٱل َّسبِي َل �َ َّ َ� ُهۥ ﴿ ﴾ ٢٠
23 | อัลกรุ อานแปลไทยเขา้ ใจงา่ ย
(10) ฟะอันตะ อฺันฮุ ตะละฮ์ฮา
เจ้ากลับเมินเขาเสยี
(11) กัลลา อนิ นะฮา ตซั กเิ ราะฮ์
เปล่าเลย นเ่ี ป็นเพียงการตักเตอื น (ทีอ่ ลั ลอฮฺเตือนทา่ นนบีด้วยความรกั )
(12) ฟะมนั ชาอะ ซะกะเราะฮ์
ผ้ใู ดท่ีตอ้ งการ (อยากจะได้ด)ี เขาจงจาํ มนั (เหตุการณ์นี้) ให้ข้นึ ใจ
(13) ฟีศหุ ุฟิม มุกัรเราะมะฮ์
(เป็นคําเตือน) ทีม่ อี ยูใ่ นคมั ภีรอ์ ันมเี กียรติ
(14) มัรฟูอฺะติม มุเฏาะฮ์ฮะเราะฮ์
ทไี่ ด้รบั การเทิดทนู ที่บริสุทธิ์
(15) บอิ ัยดี สะฟะเราะฮ์
โดยมอื ของซะฟะรอฮฺ (หนึง่ ในมลาอกิ ะฮขฺ องอัลลอฮ)ฺ
(16) กิรอมมิ บะเราะเราะฮ์
ผู้มเี กียรตแิ ละมีคณุ ธรรม
(17) กตฺุ ิลัล อนิ สานุ มาอกั ฟะเราะฮ์
มนุษยน์ ัน้ ถกู สาปแช่ง เพราะเขาช่างปฏเิ สธศรัทธาได้เยี่ยงน้ัน
(18) มนิ อัยยิชัยอิน เคาะละเกฺาะฮ์
เขามจี ุดกาํ เนิดมาจากอะไรหรอื ?
(19) มินนุฏฟะตนิ เคาะละเกฺาะฮู ฟะกอฺ็ ดดะเราะฮ์
จากเช้ืออสจุ หิ ยดหน่งึ พระองค์สร้างเขามา และได้กําหนดชีวิตของเขา (ใหส้ อดคล้องกบั
ทางเดนิ ที่เขาจะเลือก)
(20) ษุมมัส สะบลี ะ ยัสสะเราะฮ์
พระองค์ไดใ้ ห้ความสะดวกแกเ่ ขาในการงานต่างๆ
24 | อัลกรุ อานแปลไทยเขา้ ใจง่าย
ُ� َّم أَ َماتَ ُهۥ فَأَقۡ َ َ�هُۥ ﴿ ﴾ ٢١
ُ� َّم إِ َذا َشآ َء أَ� َ َ� ُهۥ ﴿ ﴾ ٢٢
َ َّ� لَ َّما َ� ۡق ِض َمآ أَ َم َر ُهۥ ﴿ ﴾ ٢٣
َف ۡل َين َ� ُنَّظا ِر َٱصۡ َِب��بۡ َنَا ٰ�ٱ ُلۡن َمإِآَ َٰء�
﴾ ٢٤ َط َعا ِمهِۦٓ ﴿
﴾ َص ّٗبا ﴿ ٢٥
ُ� َّم َش َق ۡق َنا ٱ ۡ�َ� َض َش ّٗقا ﴿ ﴾ ٢٦
َفأَ� َب ۡت َنا �ِي َها َح ّٗبا ﴿ ﴾ ٢٧
َو ِع َن ٗبا َو َق ۡض ٗبا ﴿ ﴾ ٢٨
َو َز ۡ� ُتو ٗنا َو َ ۡ� ٗ� ﴿ ﴾ ٢٩
ُغلۡ ٗبا ﴿ ﴾ ٣٠
َو َ� ٗبّا ﴿ ﴾ ٣١ َو َح َدآ�ِ َق
َو َ�ٰ ِك َه ٗة
25 | อัลกรุ อานแปลไทยเขา้ ใจง่าย
21) ษุมมะ อะมาตะฮู ฟะอักบฺ ะเราะฮ์
หลงั จากนนั้ พระองคไ์ ดใ้ ห้เขาตาย และใหเ้ ขาลงหลมุ
(22) ษมุ มะ อิซาชาอะ อนั ชะเราะฮ์
คร้ันเม่ือพระองคต์ อ้ งการ พระองค์จะใหเ้ ขาคนื ชพี ขนึ้ มา
(23) กัลลา ลัมมา ยกั ฎฺ ิ มาอะมะเราะฮ์
แต่ทวา่ เขากลับไมท่ าํ ในสิ่งที่เขาถกู สัง่ ใช้
(24) ฟั ลยนั ซฺุรลิ อินสานุ อลิ า เฏาะอฺามิฮ์
มนุษยจ์ งพจิ ารณาดอู าหารของเขาเถิด
(25) อนั นา เศาะบบั นลั มาอะ ศอ็ บบา
ว่าเราไดห้ ลั่งนาฝนท่ีพรั่งพรมู าอยา่ งไร?
(26) ษมุ มะ ชะกฺ็อกฺนัล อัรเฎาะ ชกั กฺ อฺ
หลงั จากนั้นเราได้ใหแ้ ผน่ ดนิ ปริออก
(27) ฟะอัมบัตนา ฟีฮา หบั บา
เพ่ือให้เมล็ดพชื งอกเงยออกมา
(28) วะอนฺิ ะเบา วะก็อฺ ฎบา
ทง้ั องุ่น พืชผกั
(29) วะซัยตเู นา วะนัคลา
มะกอก อนิ ทผลมั
(30) วะหะดาอิเกฺาะ ฆุลบา
อกี ท้งั เรือกสวนหนาทึบท่ีอุดมสมบูรณ์
(31) วะฟากิฮะเตา วะอับบา
ทงั้ ผลไม้ และพืชพนั ธต์ุ ่างๆ (สาํ หรับมนษุ ยแ์ ละสัตวท์ ้ังหลาย)
26 | อัลกรุ อานแปลไทยเขา้ ใจง่าย
َّم َ�ٰ ٗعا َّل ُ� ۡم َو ِ َ�نۡ َ�ٰ ِم ُ� ۡم ﴿ ﴾ ٣٢
﴾ ﴾ ٣٣ يَ ۡوفَ َمإِ َذيَا ِف ُّر َجٱآلَۡء َم ِۡرت ُءٱل ِم َّۡنصآأَ َّخ ِخ ُةيهِ﴿
﴿ ٣٤
َوأُ ِّمهِۦ َوأَ�ِيهِ ﴿ ﴾ ٣٥
َو َ�ٰ ِح َبتِهِۦ َو�َنِيهِ ﴿ ﴾ ٣٦
لِ ُ ِّ� ٱ ۡمرِ ٖٕي ِّم ۡن ُه ۡم يَ ۡو َم�ِ ٖذ َشأۡ ٞن ُ� ۡغنِيهِ ﴿ ﴾ ٣٧
ُو ُجوه ٞيَ ۡو َم�ِ ٖذ ُّم ۡس ِف َرة﴾ ٣٨ ﴿ ٞ
َضا ِح َكةُّ ٞم ۡس َتبۡ ِ َ�ة﴾ ٣٩ ﴿ ٞ
َو ُو ُجوه ٞيَ ۡو َم�ِ ٍذ َع َل ۡي َها َغ َ َ�ة﴾ ٤٠ ﴿ ٞ
تَ ۡر َه ُق َها قَ َ َ� ٌة ﴿ ﴾ ٤١
أُ ْولَٰٓ�ِ َك ُه ُم ٱلۡ َ� َف َر ُة ٱلۡ َف َج َر ُة ﴿ ﴾ ٤٢
27 | อัลกรุ อานแปลไทยเขา้ ใจงา่ ย
(32) มะตาอฺัล ละกุม วะลิ อนั อฺามิกุม
ท้งั นีเ้ พ่อื เป็นปั จจัยยงั ชีพแกพ่ วกเจ้า และแกป่ ศสุ ัตว์ของพวกเจา้
(33) ฟะอิซา ญาอะตศิ ศอ-คเคาะฮ์
คร้นั เม่ือวันแห่งเสยี งกมั ปนาทกกึ กอ้ งไดม้ าถงึ (หลงั การเป่ าเขาสัตวเ์ พ่อื คนื ชีพ)
(34) เยามะ ยะฟิรรลุ มรั อุ มนิ อะคีฮ์
วันท่ผี คู้ นจะเผน่ หนีจากพน่ี ้องของเขา
(35) วะอมุ มิฮี วะอะบีฮ์
จากแมแ่ ละพอ่ ของเขา
(36) วะศอหบิ ะติฮี วะบะนีฮ์
จากคู่ครองและลูกๆ ของเขา
(37) ลกิ ลุ ลิมรอี มิ มนิ ฮมุ เยามะอซิ นิ ชะอ์นุย ยุฆนฮี ์
ในวนั นน้ั ต่างคนต่างมีเร่อื งท่ีกระวนกระวายใจ (ไมส่ นใจคนรอบขา้ งถึงแมจ้ ะอยใู่ นสภาพ
ทีเ่ ปลอื ยเปลา่ อยู)่
(38) วุ ฮู ยุ เยามะอซิ ิม มุสฟิเราะฮ์
หลายใบหนา้ ในวนั นน้ั แจ่มใส
(39) ฎอหกิ ะตุม มุสตับชเิ ราะฮ์
เรงิ ร่า ย้มิ แยม้
(40) วะวุูฮุย เยามะอิซิน อฺะลยั ฮา เฆาะบะเราะฮ์
และหลายใบหน้าในวนั น้นั คลา หมองมีฝุ่นจบั
(41) ตัรฮะกฺุฮา เกฺาะตะเราะฮ์
ความหมน่ หมอง ปกคลุมใบหนา้ เหล่าน้นั
42) อุลาอิกะ ฮุมลุ กะฟะเราะตลุ ฟะญะเราะฮ์
เขาเหลา่ นน้ั คอื ผู้ปฏเิ สธศรัทธา ผู้ประพฤตชิ ่ัวรา้ ย
28 | อัลกรุ อานแปลไทยเขา้ ใจง่าย
ُسواََر ُة�َّا ْكَ�ّوِ ۡك�ْوِِر� ِر
� ٱ َّ�ِ ٱل َّر� ٱل َّر ِحي ِم
إِ َذا ٱل َّش ۡم ُس ُك ّوِ َر ۡت ﴿ ﴾ ١
� َذا ٱ�ُّ ُجو ُم ٱن َ� َد َر ۡت ﴿ ﴾ ٢
� َذا ٱ ۡ ِ� َبا ُل ُس ِّ َ� ۡت ﴿ ﴾ ٣
� َذا ٱ ۡل ِع َشا ُر ُ� ّ ِطلَ ۡت ﴿ ﴾ ٤
� َذا ٱلۡ ُو ُحو ُش ُح ِ َ� ۡت ﴿ ﴾ ٥
� َذا ٱ ۡ�ِ َحا ُر ُس ِّج َر ۡت ﴿ ﴾ ٦
� َذا ٱ�ُّ ُفو ُس ُز ّوِ َج ۡت ﴿ ﴾ ٧
�بَِذأَا ِّٱيلۡ َم َذ ۡو� ُءۥ ٖبَد ُةقُتِ ُسَل�ِلَۡت ۡت﴿
﴾ ﴿٨
﴾٩
29 | อัลกรุ อานแปลไทยเขา้ ใจงา่ ย
«ÙàÃÒÐÎ·Ú èÕ 81 Íѵ-µÑ¡ÇÕà (¡ÒúºÕ ÁÇé ¹)
ด้วยนามของอัลลอฮฺ ผ้เู มตตาทุกส่ิง ผเู้ มตตาผศู้ รทั ธา
(1) อิซัชชมั สุ กวู ์วิร็อต
เม่ือดวงอาทติ ยถ์ ูกมว้ นอดั แน่นจนแตกสลายและดบั แสง
(2) วะอซิ นั นุ มู ุน กะดะร็อต
เม่อื บรรดาดวงดาวกระจยุ กระจาย
(3) วะอซิ ัล ญิบาลุ สยุ ยิร็อต
เม่อื บรรดาภเู ขาถูกเคล่อื นที่
(4) วะอซิ ัล อฺิชารุ อุฏฺ ฏลิ ตั
เม่ืออูฐทอ้ งสิบเดือนถกู ทอดท้งิ (ท้ังท่ีตามปกติถอื เป็นส่งิ มคี ่าทเี่ จ้าของจะทะนุถนอมเป็น
อยา่ งด)ี
(5) วะอซิ ลั วหุ ูชุ หุชิรอ็ ต
เม่อื สิงสาราสตั ว์ถกู ต้อนมารวมกัน (เพ่อื รับการตดั สนิ )
(6) วะอซิ ลั บหิ ารุ สจุ ญญ์ ิรอ็ ต
เม่อื ทะเลถกู จดุ ให้ลกุ เป็นไฟ
(7) วะอซิ ัน นุฟูสุ ซวู ์วญิ ตั
เม่ือชวี ิตถูกจดั รวมกันเป็นกลมุ่ ๆ (แต่ละคนจะถูกจดั รวมในกลมุ่ ท่เี หมาะกับพฤตกิ รรมที่
เคยทาํ มาของตนในโลกดุนยา)
(8) วะอซิ ัล เมาอดู ะตุ สอุ ลิ ัต
เม่ือทารกหญงิ ทถ่ี ูกฝั งทง้ั เป็นถกู ถาม
(9) บอิ ัย ยิซัมบนิ กตฺุ ิลัต
ดว้ ยความผิดใด ทที่ าํ ให้เธอถกู ฆา่
30 | อัลกรุ อานแปลไทยเขา้ ใจงา่ ย
� َذا ٱل ُّص ُح ُف � ُ ِ َ� ۡت ﴿ ﴾ ١٠
� َذا ٱل َّس َمآ ُء ُك ِش َط ۡت ﴿ ﴾ ١١
� َذا ٱ ۡ َ� ِحي ُم ُس ّعِ َر ۡت ﴿ ﴾ ١٢
� َذا ٱ ۡ َ� َّن ُة أُ ۡزلِ َف ۡت ﴿ ﴾ ١٣
َعلِ َم ۡت َ� ۡف ٞس َّمآ أَ ۡح َ َ� ۡت ﴿ ﴾ ١٤
َف َ�ٓ أُ ۡق ِس ُم بِٱ ۡ ُ� َّن ِس ﴿ ﴾ ١٥
ٱ ۡ َ� َوارِ ٱ ۡل ُك ّنَ ِس ﴿ ﴾ ١٦
َوٱ َّ�ۡ ِل إِ َذا َع ۡس َع َس ﴿ ﴾ ١٧
َوٱل ُّص ۡب ِح إِ َذا َ� َن َّف َس ﴿ ﴾ ١٨
إِنَّ ُهۥ لَ َق ۡو ُل َر ُسو ٖل َك ِر� ٖ� ﴿ ﴾ ١٩
ذِي ُق َّو ٍ� ِعن َد ذِي ٱ ۡل َع ۡر ِش َم ِك ٖ� ﴿ ﴾ ٢٠
31 | อัลกรุ อานแปลไทยเขา้ ใจงา่ ย
(10) วะอิซศั ศุหุฟุ นุชริ อ็ ต
เม่อื บันทึกดชี ่ัวของแตล่ ะคนถกู ตแี ผ่ (ใหแ้ ต่ละคนไดอ้ า่ นของตวั เอง)
(11) วะอิซัส สะมาอุ กชุ ิฏ็อต
เม่ือท้องฟ้ าถกู ทาํ ใหห้ ายไป
(12) วะอซิ ลั ญะหมี ุ สอุ ฺอ์ ริฺ ็อต
เม่ือไฟนรกถกู จดุ ให้ลุกโพยพงุ่
(13) วะอิซัล ญนั นะตุ อซุ ลิฟั ต
และเม่อื สวรรค์ถกู นาํ มาใกล้ (ชาวสวรรค์)
(14) อะฺ ลิมตั นฟั สมุ มา_อะห์เฎาะร็อต
แต่ละชีวิตยอ่ มรถู้ ึงสง่ิ ท่ีตนนํามา (จากโลกดุนยาเพ่อื มารับการสอบสวน)
(15) ฟะลา อุกฺสมิ ุ บิลคนุ นสั
ขา้ ขอสาบานอยา่ งจรงิ จงั ต่อดวงดาวที่หลบแสงในยามกลางวนั
(16) อลั ญะวารลิ กนุ นสั
ท่มี กี ารโคจร ทท่ี อแสงในยามคา คนื
(17) วลั ลยั ลิ อซิ า อฺสั อสฺั
ขอสาบานตอ่ กลางคนื ในขณะทมี่ นั คืบคลานเขา้ มา และขณะท่ีมนั เลือนลบั หายไป
(18) วศั ศุบหิ อิซา ตะนฟั ฟั ส
และตอ่ ยามเช้าตร่ใู นขณะทแ่ี สงสาดส่อง
(19) อนิ นะฮู ละเกอฺ า์ ลุ เราะสลู นิ กะรมี
แนน่ อน อัลกุรอานนี้ คือถอ้ ยคาํ ทถี่ กู ถา่ ยทอดผา่ นมาทางทตู (ทา่ นจบิ รลิ ) ผูม้ ีเกยี รติ
(20) ซกี ฺวู ์วะติน อฺินดะ ซิล อรฺั ชิ มะกีน
ผ้ทู เ่ี ขม้ แข็ง ผ้ทู ่มี สี ถานะอนั สูงส่งตอ่ ผเู้ ป็นเจ้าของอะรชั (บลั ลังก)์
32 | อัลกรุ อานแปลไทยเขา้ ใจงา่ ย
﴾ ٢١ ﴿ َ َ� َّم ُّم َطا ٖع
أ ِم ٖ�
﴾ ٢٢ ﴿ ََوو َلَم َاق ۡد َص َار َءاِحهُ ُببِٱ ُۡ� ُ�مفُ ِبِق َمٱلۡ ۡجُم ُنبِو ِٖ�ن
﴾ ٢٣ ﴿
َو َما ُه َو َ َ� ٱ ۡل َغ ۡي ِب بِ َضنِ ٖ� ﴿ ﴾ ٢٤
ُه َو َفبَ�ِ َۡ�ق ۡوَن ِلتَ ۡذَش َۡيه َُب�ٰو َٖنن
﴾ ٢٥ ﴿ َّر ِجي ٖ� َو َما
﴿ ﴾ ٢٦
ّلِ ۡل َ�ٰلَ ِم َ� ذِ ۡك ٞر َّ
﴾ ٢٧ ﴿ َ إِ� ُه َو إِ ۡن
أن
﴾ ٢٨ ﴿ �َ ۡس َت ِقي َم ِمن ُ� ۡم َشآ َء لِ َمن
َ
﴾ ٢٩ ﴿ ٱلۡ َ�ٰلَ ِم َ� َر ُّب ٱ َّ ُ� �َ َشآ َء أن إِ َّ ٓ� � َ َشآ ُءو َن َو َما
33 | อัลกรุ อานแปลไทยเขา้ ใจง่าย
(21) มฏุ ออฺิน ษมั มะ อะมีน
(ทา่ นจิบรลี ) ผไู้ ดร้ บั การนบั หนา้ ถือตาและเช่อื ฟั ง (จากมลาอิกะฮทฺ ่านอ่นื ) ผ้ทู ไี่ ว้ใจได้
(ซ่ือสตั ย)์
(22) วะมา ศอหบิ ุกุม บมิ จั ญ์นนู
และสหายของพวกเจา้ (คอื ทา่ นนบีมุฮมั มัด) เขาไมใ่ ช่คนวกิ ลจรติ
(23) วะละกอ็ฺ ด เราะอาฮุ บลิ อุฟุกฺิล มบุ นี
เป็นความจริงท่เี ขา (มฮุ ัมมัด) ได้เหน็ จิบริล (ในรา่ งจริงพรอ้ มปีก 600 ปีก) ท่ขี อบฟ้า
อยา่ งชัดเจน (เป็นการเหน็ ครงั้ แรกกอ่ นไดเ้ หน็ อกี ครง้ั ตอนรับบทบัญญตั กิ ารละหมาดท่ี
ซิดร่อตุล้ มุนตะฮา)
(24) วะมา ฮุวะ อะฺ ลัล ฆอ็ ยบิ บิเฎาะนีน
และเขา (มุฮมั มัด) ก็ไมไ่ ดเ้ ป็นผ้ทู น่ี า่ สงสัย ไมไ่ ดเ้ ป็นผทู้ ีห่ วงความรู้
(25) วะมา ฮวุ ะ บเิ กฺอ์าลิ ชัยฏอนริ เราะญมี
อีกทง้ั อลั กุรอานน้ี ก็ไมใ่ ช่คําพดู ของชยั ฏอน (มารรา้ ย) ที่ถูกสาปแช่ง (ไมใ่ ช่คําพูดทีถ่ ูก
ถา่ ยทอดผ่านชัยฏอน)
(26) ฟะอัยนะ ตัซฮะบนู
แล้วพวกเจา้ จะหาเหตใุ ดมาอ้างในการปฏเิ สธอลั กุรอาน ปฏเิ สธอสิ ลามอกี หรือ?
(27) อนิ ฮวุ ะ อิลลา ซกิ รลุ ลิลอาฺ ละมีน
อัลกรุ อานน้นั เป็นเพยี งสิง่ ตักเตือนแกป่ ระชาชาติท้ังหลาย
(28) ลิมนั ชาอะ มินกมุ อัยยสั ตะกีฺม
สําหรบั ใครในหมูข่ องพวกเจ้าทีต่ อ้ งการจะอยูใ่ นแนวทางทถี่ ูกตอ้ ง (จงยึดอัลกุรอานเถิด)
(29) วะมา ตะชาอูนะ อิลลา อัยยะชาอัลลอฮุ รอ็ บบุล อาฺ ละมนี
และทกุ ความต้องการของพวกเจา้ นัน้ ยอ่ มขน้ึ อยกู่ บั ความตอ้ งการของพระผอู้ ภิบาลสรรพ
สิง่ (ไมม่ ีใครไดร้ ับสง่ิ ใดหรือต้องการอะไรไดเ้ ว้นแต่สงิ่ นั้นจะเป็นสิ่งที่ อลั ลอฮฺต้องการให้
เกดิ กับเขาซง่ึ เขาจะไดใ้ นสิ่งท่เี หมาะกบั พฤตกิ รรมของเขา)
34 | อัลกรุ อานแปลไทยเขา้ ใจง่าย
ُسواََر ْ ُة�ِانْ ِف�نَطفِا ِطرِارِ
� ٱ َّ�ِ ٱل َّر� ٱل َّر ِحي ِم
إِ َذا ٱل َّس َمآ ُء ٱن َف َط َر ۡت ﴿ ﴾ ١
� َذا ٱ ۡل َك َواكِ ُب ٱن َت َ َ� ۡت ﴿ ﴾ ٢
� َذا ٱ ۡ�ِ َحا ُر فُ ِّج َر ۡت ﴿ ﴾ ٣
� َذا ٱ ۡل ُق ُبو ُر ُ� ۡع ِ َ� ۡت ﴿ ﴾ ٤
َعلِ َم ۡت َ� ۡف ٞس َّما قَ َّد َم ۡت َوأَ َّخ َر ۡت ﴿ ﴾ ٥
يَٰٓ َ� ُّ� َها ٱ ۡ ِ�� َ ٰ� ُن َما َغ َّر َك بِ َر ّ�ِ َك ٱ ۡل َكرِ� ِم ﴿ ﴾ ٦
َ� َع َدلَ َك فَ َس َّوٮٰ َك َخلَ َق َك َّ
﴾ ٧ ﴿ ٱ ِ�ي
ِ ٓ� أَ ِّي ُصو َر�ٖ َّما َشآ َء َر َّ� َب َك ﴿ ﴾ ٨
35 | อัลกรุ อานแปลไทยเขา้ ใจงา่ ย
«àÙ ÃÒÐÎ·Ú èÕ 82 ÍÅÑ -Í¹Ô ¿Ô¯Íà (¡ÒÃᵡÊÅÒÂ)
ด้วยนามของอัลลอฮฺ ผ้เู มตตาทกุ ส่ิง ผเู้ มตตาผศู้ รัทธา
(1) อิซสั สะมาอนุ ฟะเฏาะรอ็ ต
เม่ือทอ้ งฟ้ าแตกสลาย (ระบบตา่ งๆ ในจกั รวาลพังทลาย)
(2) วะอซิ ัล กะวากบิ นุ ตะษะรอ็ ต
เม่อื บรรดาดวงดาวแตกเป็นเส่ียงๆ และโพยพ่งุ ร่วงลงมา
(3) วะอซิ ลั บหิ ารุ ฟุจญญ์ ริ ็อต
เม่อื นาทะเลเกิดแปรปวน แตกทะลัก
(4) วะอิซลั กบฺุ ูรุ บอุ ษ์ฺ ริ ็อต
และเม่อื หลุมศพถกู ขดุ ออกมาจากภายใน (ชวี ิตถกู คนื ชพี )
(5) อะฺ ลมิ ตั นัฟสมุ มากอ็ฺ ดดะมตั วะอคั เคาะรอ็ ต
ทุกชวี ติ ยอ่ มรูด้ ถี งึ อดีตทผี่ ่านมาของตน และสิง่ ท่รี อคอยตนอยู่
(6) ยา_อัยยฮุ ลั อนิ สานุ มาฆอ็ รเราะกะ บริ อ็ บบกิ ัล กะรมี
มนุษยเ์ อ๋ย! อะไรกันทีล่ อ่ ลวงเจ้าใหห้ นั หลังจากพระผูอ้ ภิบาลผใู้ จบุญของเจา้
(7) อลั ละซี เคาะละเกฺาะกะ ฟะเสาวากะ ฟะอฺะดะลัก
ผ้ทู ี่สรา้ งเจ้า ทาํ ให้เจา้ มีรูปรา่ งทม่ี น่ั คง แล้วทําใหเ้ จ้าสมบูรณ์
(8) ฟีอยั ยิ ศเู ราะติม มาชาอะ รอ็ กกะบกั
ผทู้ ีป่ ระกอบเจ้าใหอ้ ยูใ่ นรูปทรงตามทพ่ี ระองคต์ ้องการ (จากอสจุ ิหยดหน่งึ พระองคจ์ ะทาํ
ใหพ้ วกเจ้าเป็นสุนขั เป็นลา หรอื สง่ิ ใดกไ็ ด้ แตพ่ ระองค์ได้ใหพ้ วกเจ้ามีรูปร่างท่สี วยสด
งดงาม มีระบบร่างกายทด่ี เี ยย่ี มไมใ่ ช่หรือ?)
36 | อัลกรุ อานแปลไทยเขา้ ใจง่าย
َ َّ� بَ ۡل تُ َ� ِّذبُو َن بِٱ ِّ�ي ِن ﴿ ﴾ ٩
� َّن َعلَ ۡي ُ� ۡم َل َ�ٰفِ ِظ َ� ﴿ ﴾ ١٠
ِك َرا ٗما َ�ٰتِبِ َ� ﴿ ﴾ ١١
َ� ۡع َل ُمو َن َما َ� ۡف َع ُلو َن ﴿ ﴾ ١٢
إِ َّن ٱ ۡ�َبۡ َرا َر لَ ِ� نَعِي ٖ� ﴿ ﴾ ١٣
� َّن ٱ ۡل ُف َّجا َر لَ ِ� َج ِحي ٖ� ﴿ ﴾ ١٤
يَ ۡصلَ ۡو َ� َها يَ ۡو َم ٱ ِّ�ي ِن ﴿ ﴾ ١٥
َ� ۡملِ ُكُ� ََّومَ� ََمۡوفَآمَمآأاَٞأَۡدس ُۡهدَر َِّٮۡرٰم�َٮَٰۡفكََ�ٖكۡن َم َسهَاماايََبشِيَۡو َۡغُۡوماٗٓٔ�ُم�ِٱاۖبِٱ َِّ�وٱَّيِ��ۡي ِ�َن﴿ِ ۡنم﴿ ُ٦ر﴿٧١يَ١ۡ٨و﴾َ١م﴾�ِ﴾ ٖذ
﴾ ١٩ ﴿ ِّ َّ�ِ َ يَ ۡو َم
�
37 | อัลกรุ อานแปลไทยเขา้ ใจงา่ ย
(9) กลั ลาบัล ตุกซั ซบิ ูนะ บดิ ดนี
แตท่ วา่ (พวกเจา้ ตอบแทนความดงี ามตา่ งๆ ของพระผ้อู ภิบาลของเจา้ ดว้ ยการฝ่ าฝืน
และ) พวกเจ้ากลบั ปฏิเสธวนั แห่งการไตส่ วน ตอบแทน
(10) วะอินนะ อะฺ ลัยกมุ ละหาฟิซีนฺ
และแนน่ อน มผี ู้ปกป้ องคุม้ ครองพวกเจ้าอยู่ (อยา่ ได้ทําความชวั่ ใหพ้ วกเขาเห็น)
(11) กริ อมัน กาตบิ ีน
(มลาอกิ ะฮ)ฺ ผใู้ จบุญ ผทู้ าํ หน้าทบี่ นั ทกึ (ทุกอยา่ งท่ีพวกเจ้าทํา)
(12) ยะอฺล์ ะมนู ะ มาตัฟอฺะลูน
พวกเขารูใ้ นสงิ่ ทพ่ี วกเจา้ ทํา
(13) อินนลั อบั รอเราะ ละฟี นะอีฺม
แน่นอน บรรดาคนดีจะไดอ้ ยูใ่ นความโปรดปราน
(14) วะอนิ นลั ฟจุ ญ์ญาเราะ ละฟี ญะหีม
เช่นเดียวกบั ท่วี ่าแนน่ อน บรรดาคนชว่ั จะไดอ้ ยูใ่ นนรกทีล่ ุกโชน
(15) ยศั เลานะฮา เยามดั ดีน
พวกเขาจะไดอ้ ยใู่ นน้ัน ในวันแหง่ การไตส่ วนตอบแทน
(16) วะมาฮุม อันฺ ฮา บฆิ ออิบนี
ท่ที ่พี วกเขาจะไมม่ ีช่วงเวลาไดพ้ กั ผอ่ นจากการลงโทษในน้ัน (แมช้ วั่ ขณะเดยี ว)
(17) วะมา_อดั รอกะ มา เยามดุ ดนี
เจา้ ร้หู รือไมว่ ่าอะไรคอื วันแหง่ การไตส่ วนตอบแทน?
(18) ษุมมะ มา_อัดรอกะ มา เยามุดดีน
แล้วเจา้ รูห้ รือไมว่ า่ อะไรคือ วันแหง่ การไต่สวนตอบแทน?
(19) เยามะ ลาตมั ลกิ ุ นัฟสลุ ลนิ ฟั สิน ชยั อา^วัลอัมรุ เยามะอิซลิ ลลิ ลาฮ์
นนั่ คือวนั ทไ่ี มม่ ใี ครช่วยใครได้ และสทิ ธใิ นวันน้ันเป็นของ อลั ลอฮฺ เพยี งผ้เู ดยี ว
38 | อัลกรุ อานแปลไทยเขา้ ใจง่าย
ُسواََرلْ ُة ُمالَط ُم ِّفَطفِ ِّفْفَِ� َ�
� ٱ َّ�ِ ٱل َّر� ٱل َّر ِحي ِم
َو ۡ� ٞل ّلِلۡ ُم َط ِّففِ َ� ﴿ ﴾ ١
ٱ َّ ِ�ي َن إِ َذا ٱ ۡ� َتالُواْ َ َ� ٱ�َّا ِس �َ ۡس َت ۡو ُفو َن ﴿ ﴾ ٢
َ َ�لُو ُه ۡم
﴾ ٣ ﴿ ُ ۡ� ِ ُ�و َن َّو َزنُو ُه ۡم أو � َذا
َ� َّ� ُهم أُ ْو َلٰٓ�ِ َك ََ
﴾ ٤ ﴿ َّم ۡب ُعوثُو َن َ� ُظ ُّن ��
ِ َ� ۡو ٍ� َع ِظي ٖ� ﴿ ﴾ ٥
يَ ۡو َم َ� ُقو ُم ٱ�َّا ُس لِ َر ِّب ٱلۡ َ�ٰلَ ِم َ� ﴿ ﴾ ٦
َ َّ�ٓ إِ َّن َو َمكِآ َأ�َٰ ۡد َ َربٮٰٱ ۡلَكُف ََّمجاارِ ِسلَ ِِّج� ِ �ٞس﴿ ِّج﴾ ٧ ﴿﴾�ٖ٨
كِ َ�ٰ ٞب َّم ۡر ُقو ٞم ﴿ ﴾ ٩
39 | อัลกรุ อานแปลไทยเขา้ ใจง่าย
«ÙàÃÒÐÎ·Ú èÕ 83 ÍÅÑ -ÁµØ çÍ¿¿Ô¿¹Õ
(¼é·Ù è¤Õ ´â¡§¡Òê§Ñè µÇ§)
ด้วยนามของอลั ลอฮฺ ผเู้ มตตาทุกส่ิง ผเู้ มตตาผศู้ รัทธา
(1) วัยลลุ ลิล มุฏอ็ ฟฟิฟีน
ความหายนะจะมีแกผ่ ทู้ ค่ี ดโกงการชง่ั ตวง
(2) อลั ละซีนะ อิซกั ตาลู อฺะลนั นาสิ ยสั เตาฟูน
ผูท้ ่ีเม่อื ชง่ั ตวงเอาจากคนอ่นื จะเอาเต็มที่ หรอื เกินเลย
(3) วะอซิ า กาลูฮุม เอาวะซะนูฮุม ยคุ สิรูน
แต่หากต้องช่ังตวงใหผ้ อู้ ่ืน พวกเขาจะให้นอ้ ยกวา่ ความจรงิ
(4) อะลา ยะซนฺุ นุ อลุ าอิกะ อนั นะฮุม มับอฺูษูน
เขาเหลา่ น้นั ไมค่ ดิ บ้างหรอื ? วา่ พวกเขาคือผ้ทู จี่ ะต้องฟ้ืนคืนชีพ
(5) ลิเยามนิ อฺะซฺมี
ในวันทยี่ ิง่ ใหญ่ นา่ สะพรึงกลัว
(6) เยามะ ยะกฺมู ุน นาสุ ลริ ็อบบิล อาฺ ละมีน
วันที่มนุษยจ์ ะต้องยนื ตอ่ หน้าพระผอู้ ภิบาลสรรพสงิ่
(7) กลั ลา อนิ นะ กิตาบลั ฟจุ ญ์ญาริ ละฟี สจิ ญญ์ นี
แนน่ อน ท่ีสดุ บน้ั ปลายของคนเลวคือ ซิจจนี (คุกที่คบั แคบ)
(8) วะมา_อัดรอกะ มา สิจญญ์ ีน
แลว้ เจ้ารไู้ หมวา่ อะไรคือ ซิจจนี ?
(9) กติ าบุม มัรกูมฺ
มนั คือบั้นปลายท่ถี กู กาํ หนดใหพ้ วกเขาอยา่ งเตม็ เมด็ เตม็ หน่วยไมม่ ขี าด ไมม่ ีเกนิ
40 | อัลกรุ อานแปลไทยเขา้ ใจงา่ ย
َو ۡ� ٞل يَ ۡو َم�ِ ٖذ لِّ ۡل ُم َك ِّذبِ َ� ﴿ ﴾ ١٠
إِ َذا َوُ� َۡمتاَ ٰٱ�يُ َّ ِ� َعي َ�لَ َ ۡنيِّذهِيُ ُبَءا َب�َِ�ٰهُِِّتذۦَٓبُناوإِ َّ َقَنا� َ�ِلُ َيُّأَ ۡ�و َِمٰ�ُمٱ ِۡعط َتِّ� ُيٍ�د ِٱنأَ ۡ�ِ َ�﴿ي َّوٍ�١لِ﴾ ١﴾٣١﴿٢﴾�َ ﴿١
َ َّ�ۖبَ ۡۜل َرا َن َ َ ٰ� ُق ُلو�ِ ِهم َّما َ�نُواْ يَ ۡ� ِس ُبو َن ﴿ ﴾ ١٤
َ َّ�ٓ إِ َّ� ُه ُ�ۡم َّم َعإِ َّ�نُه َّۡمر ّ�ِلَ ِه َ ۡمصاليَُ ۡوواْ َمٱ�ِ ٖۡذ َ�لَّ َِحمي ِۡحم ُ﴿جوُ�٦وَ ١ن﴾ ﴿ ﴾ ١٥
ُ�َ ََّقا�ٓ ُلإِ َّنََو�ٰ َم َاذِكٓا َأَ�ٰٱۡد َّ ََرِ�بٮٰٱيَۡك�َ ُبۡكَم َنرااُترِم ِع َللّبِِ ُِّيهِو�ۦ َنتُ ِع﴿ّلِ ّيَِ�َِّ ٩ذ�١بُ﴾و﴿ َن١﴿٨
﴾ ١٧ ُ� َّم
﴾
41 | อัลกรุ อานแปลไทยเขา้ ใจงา่ ย
(10) วยั ลุย เยามะอิซิล ลิลมุกซั ซิบนี
ในวนั นัน้ ความหายนะจะเกิดแกบ่ รรดาผู้ทก่ี ลา่ วหาวา่ “โกหก”
(11) อัลละซนี ะ ยุกซั ซิบนู ะ บิเยามิดดนี
คือบรรดาผทู้ ก่ี ล่าวหาวา่ วันแหง่ การไตส่ วนตอบแทนนั้นเป็นเร่อื งโกหก
(12) วะมา ยุกัซซิบุ บฮิ ี อิลลา กุลลุ มุอฺต์ ะดิน อะษีม
ซ่งึ ไมม่ ีใครกล่าวหาว่าวันน้นั เป็นเร่ืองโกหก นอกจากผ้ทู ท่ี ําตัวเป็นศตั รู ผ้ทู ที่ าํ ความชวั่
(ทงั้ คําพดู และการกระทาํ )
(13) อิซา ตุตลา อฺะลัยฮิ อายาตุนา กฺอละ อะสาฏรี ุล เอาวะลีน
เม่ือโองการตา่ งๆ ของเราถูกอ่านใหเ้ ขาฟั ง เขาจะพูดวา่ มันเป็นเพียงนยิ ายปรัมปราจาก
ยคุ โบราณ
(14) กลั ลา^บัล รอนะ อฺะลา กุลฺ ูบฮิ ิม มากานู ยักสิบูน
เปลา่ หรอก! ความจรงิ แลว้ เป็นเพราะหัวใจของพวกเขาแปดเป้ือนดว้ ยสง่ิ ท่พี วกเขา
ขวนขวายเอาไว้ (จากการฝ่าฝืน)
(15) กลั ลา_อนิ นะฮมุ อรัฺ ร็อบบฮิ มิ เยามะอซิ ลิ ละมะห์ บู นู
ไมใ่ ช่เช่นน้นั ! แน่นอน ในวนั นั้นพวกเขาจะถูกกดี กันจากพระผ้อู ภบิ าลของพวกเขา
(16) ษมุ มะ อนิ นะฮมุ ละศอลุล ญะหีม
แลว้ จากนนั้ แนน่ อน พวกเขาจะต้องเขา้ ไปอยูใ่ นนรกทม่ี เี ปลวไฟลกุ โชน
(17) ษมุ มะ ยกุ ฺอลุ ฮาซลั ละซี กนุ ตุม บิฮี ตกุ ัซซบิ ูน
และในภายหลัง จะมเี สยี งกล่าวว่า นค่ี ือสงิ่ ท่ีพวกเจ้ากลา่ วหาว่าเป็นเร่อื งโกหก
(18) กัลลา อินนะ กิตาบลั อบั รอริ ละฟี อฺิลลยี ย์ นี
แน่นอนทีส่ ดุ บัน้ ปลายของคนดคี อื อิลลยี นู (ท่ีพํานกั อันสงู ส่ง)
(19) วะมา_อัดรอกะ มา อลฺิ ลียย์ นู
แลว้ เจ้าร้ไู หมวา่ อะไรคอื อิลลยี ูน?
42 | อัลกรุ อานแปลไทยเขา้ ใจง่าย
ِك َ�ٰ ٞب َّم ۡر ُقو ٞم ﴿ ﴾ ٢٠
�َ ۡش َه ُدهُ ٱلۡ ُم َق َّر ُ�و َن ﴿ ﴾ ٢١
ٱٱ ۡۡ�ََ�بۡ َرَرآا�ِ َر ِ َكل ِيَن� ُنَظ ُعِريو ٍ�َن﴿﴿﴾﴾٢٢٣٢
إِ َّن
َ َ�
َ� ۡع ِر ُف ِ� ُو ُجوهِ ِه ۡم نَ ۡ َ� َة ٱ ّ�َعِي ِم ﴿ ﴾ ٢٤
َِم�ٰلِن َك َّرفَ ِح ۡلي َي َٖتق َنا َّ َف ۡ� ُِتوس ٍ�ٱلۡ﴿ ُم َتِ ٢ٰ�َ ٥ف﴾ ُسو َن �ُ ۡس َق ۡو َن
﴾ ٢٦ ﴿ ِم ۡس ٞكۚ َو ِ� ِخ َ�ٰ ُم ُهۥ
َو ِم َزا ُج ُهۥ ِمن � َ ۡسنِي ٍ� ﴿ ﴾ ٢٧
�َ ۡ َ� ُب بِ َها ٱلۡ ُم َق َّر�ُو َن ﴿ ﴾ ٢٨
﴾ ٢٩ ﴿ َ�نُواْ ِم َن ٱ َّ ِ�ي َن َءا َم ُنواْ يَ ۡض َح ُكو َن َ� ۡي ٗنا ٱ َّ ِ�ي َن إِ َّن
أَ ۡج َر ُمواْ
43 | อัลกรุ อานแปลไทยเขา้ ใจงา่ ย