คัมภีร์ตรีนิสิงเห-งานวิจัย

187

ถ้าจ่ทาให้คงกระพันให้เอาผงทัง ๕ สะการประสมกันเข้าแล้วเอาคาถานีเสกฯ ปถมํ ๑๐๘ ทังง
กินทังงทาคงกระพันดีนักแลฯ สิทิการิยะ ผิจ ทาโสลดมงคนให้เอาตัวต้นตัวปลาย บวกกันเข้าได้ ๘
เป็นแกนตังเกนเอา ๒ คูน (หน้า ๒๗) ได้ ๑๖ เป็น พล่หานตราไวดังกอร แล้วตังอัฐตราลง ๑๒ ถารเอา
อฐั ตราคูนตาม ๓ ๗ ๕ ๔ ๖ ๕ ๑ ๙ ๕ ๒ ๘ ๕ โดยอนั ดับกันทงั ๑๒ ถาร แลว้ เอาพูมโสลด ๑๖ หาน
ทัง ๑๖ สะการ เสดไวโดยอนั ดับกัน ถ้าเสดได้มีมากถ่ึง ı๙ı๑๐ı๑๑ı๑๒ı๑๓ı๑๔ı๑๕ıให้เอาลับ ปะ
ริ่บเอา ๗ นีหานลับลบเสียเสดตราไวทีโสลดมงคลดังกอรโดยอันดับกัน แล้วเอามาลงใน้ต่รางโส
ลดมงคนตามกระบวรนั้น (หน้า ๒๘) เทิ่ดเอาค่าถาทีเสกหนามันแลฯยย ปรสฺส อิตฺถีวา มาเรหิ สมิ

เหหิ อานุภาเวนสทฺทาโหติ ปิยํ มม ๑๐๘ ทาเมือมีที่ไป วิเสดนักแลฯ เป็นจาเริญสะวัตดีมงค
นทุกเม่ือแล ฯอ่น่ึงท่ารทากระตุดเสกด้วยมลนีฯ โอม อมรนิ ชิวนฺติเย มออุ อุอม อม อุ สิวิพรฺ

หมาสวาห เสก ๓๒ เอา อาการใน้ตัวเราแล โสฬสฺส มงฺคลญเฺ จว เอาอาการใน้ตวั เราแลเปนสิง
หนาฎคงทนหอก (หน้า ๒๙)ดาบแล่นหล้าวแคล้วคลาดโพยไพ้ อันต่รายแล จาเริญไพตาอายุบาบัดโรก
ด้วยแลฯ

ถ้าจะทาให้คงกระพันให้เอาผงทั้ง ๕ ประการประสมกันเข้า แล้วเอาคาถาน้ีเสกฯ ปถมํ ๑๐๘ คาบ
ทั้งกินทั้งทาคงกระพันดีนักแลฯ สิทธิการิยะ ผิจะ ทาโสฬสมงคลให้เอาตัวต้นตัวปลาย บวกกันเข้า
ได้ ๘ เป็นแกนตั้งเกณฑ์เอา ๒ คูณ (หน้า ๒๗) ได้ ๑๖ เป็น ผลหารตราไว้ดังก่อน แล้วต้ังอัฐตราลง ๑๒
ฐานเอาอฐั ตราคูณตาม ๓ ๗ ๕ ๔ ๖ ๕ ๑ ๙ ๕ ๒ ๘ ๕ โดยอันดับกันท้ัง ๑๒ ฐาน แล้วเอาภูมิโสฬส
๑๖ หารทงั้ ๑๖ สถาน เสกไว้โดยอันดับกนั ถา้ เสกไดม้ ีมากถงึ ı๙ı๑๐ı๑๑ı๑๒ı๑๓ı๑๔ı๑๕ıให้เอาลบ
พระปริตเอา ๗ นี้หารลบเสียเสกตราไว้ทีโสฬสมงคลดังก่อนโดยอันดับกัน แล้วเอามาลงในตะราง
โสฬสมงคลตามกระบวนนั้น (หน้า ๒๘) เถิดเอาคาถาที่เสกหน้านั้นแลฯ ปรสฺส อิตฺถีวา มาเรหิ สมิ
เหหิ อานุภาเวนสททฺ าโหติ ปิยํ มม ๑๐๘ คาบ ทาเมื่อมีทไ่ี ป วิเศษนกั แลฯ เปน็ จาเริญสวสั ดีมงคล
ทุกเม่ือแล ฯ อน่ึงท่านทาตระกรุดเสกด้วยมนต์นี้ฯ โอม อมรนิ ชิวนฺติเย มออุ อุอม อม อุ สิ
วิพรฺหมาสวาห เสก ๓๒ คาบ เอา อาการในตวั เราแล โสฬสฺส มงฺคลญฺเจว เอาอาการในตวั เราแล
เป็นสิงหนาถคงทนหอก (หน้า ๒๙) ดาบแหลนหลาวแคล้วคลาดโพยภัย อันตรายแล จาเริญไปตามอายุ
บาบดั โรคด้วยแลฯ

188
อนั นดี วงลงั โสลด

อนั ณลี งหน้าโส
ลดมงคน (หน้า ๓๐)

อันน้ดี วงโสฬส

อนั นีล้ งหนา้ โส
ฬสมงคล (หน้า ๓๐)

189

๐ ยันโสลดมงคนให้ลงแผ่นเงินแผ่นทองในวัน ฯ ใหเอาชาติหอระคูนถาหมีไดเอาแทงผงตีนิลบ
แล้วโรยลงอักษรอยันนั้นเทิด ถ้าแลทาเปนกระตุดไชยให้เอาครังพอกนอกเทีษ อนึ่งท่านให้เอายัน
โสลดมงคนแชน่าม่ันหอ่มไวทาผม แลให้ลงทังงแผ่นยาม่วนเลย แต่ว่ายาให้กระสัตรีถือตองน่าม่ันนี

ได้ ท่านตคี ้าไว้ย ๕ ทองแลฯใหแ้ ตงไป้ษริ เงนิ เม่ือจ่ลงยันนีแล (หนา้ ๓๑) ยันโสลดมงคนทาเมือเพง

วันจัน ฃีผ่ึง หุงด้วยฃันสารีษแล้วเฃียนยันโสลดลงทังหน้าทังงหลัง ลงไปตานแชลงไว้ในขันน้ัน
แล้วเอาดอกบาญหมีรู้โรย ๕ ดอก ตากใหแ้ หง ฟนื ไมรัก ๑๕ ดนุ ไมสัก ๗ ดุน แลว้ เฃียน สพฺเพชนา พหู
ชนา ลงใบรักซอน ๙ ใบ รองกอรเชา ๓ กอร ๆ ละ ๓ ใบ้ แล้วแตงเพดารกันเพด ทอรไวจึงดี กอ

รจึงทาการ เอาเทียนนัก เงินตดิ เทียน (หน้า ๓๒) น่ังปนผง เชิงบ้ายหน้าไปบูระภาเสกดว้ ย คา

ถานี ยํยํ ปุรุสฺส อิตถีวา ๑๐๘ ครันทอรสามวันปรุงด้วยของหอมทังงปวง เมือจ่ใชเสก ๗
ด้วยยํยํ ปุรุสสฺ อติ ถวี า สีปากเทษี ดีนักแลฯ
๐ สิทิการิย่ ผิจ่ทาทงใชในอฐั ตรา เอาตัวต้นตวั ปลายบวกเข้าด้วยกร้รไดเปนแปดเปนพล่หานตราไว้
ใหตังอัฐตราลง ๘ ถาร ๆ บลเอา ๓ ๔ ๕ ๖ ๗ ๘ ๙ ๑๐ คูนโดยอันดับกันส้ินทังง ๘ ถารแล้วเอา
อรหํ (หนา้ ๓๒)

๐ ยันต์โสฬสมงคลให้ลงแผ่นเงินแผ่นทองในวัน ฯ ให้เอาชาติหรคุณถ้ามิได้เอาแทงผงตีนิลบแล้ว
โรยลงอักษรโรยยันต์นั้นเถิด ถ้าแลทาเป็นตะกรุดไชยให้เอาคร่ังพอกนอกเถิด อนึ่งท่านให้เอายันต์
โสฬสมงคลแชน่ า้ มนั หอมไว้ทาผม แลให้ลงทง้ั แผ่นยามวนเลย แตว่ ่ายาใหก้ ระสตั รถี ือตอ้ งน้ามันน้ีได้

ท่านตคี า่ ไว้ ๕ ทองแลฯใหแ้ ตงไปษ้ ริ เงิน เมอื่ จะลงยันตน์ ีแ้ ล (หน้า๓๑) ยันตโ์ สฬสมงคลทาเมอ่ื เพญ็

วันจันทร์ ขี้ผ้ึง หุงด้วยขันสาริดแล้วเขียนยันต์โสฬสลงทั้งหน้าท้ังหลัง ลงไปตามแช่ลงไว้ในขัน
น้ัน แล้วเอาดอกบานไม่รู้โรย ๕ ดอก ตากให้แห้ง ฟนื ไม้รัก ๑๕ ดุน ไม้สัก ๗ ดนุ แล้วเขียน สพฺเพชนา
พหชู นา ลงใบรักซ้อน ๙ ใบ รองกระเชา้ ๓ กอง ๆ ละ ๓ ใบ แล้วแต่งเพดารกนั เพศพญา ทอนไว้จึง

ดี ก่อนจึงทาการ เอาเทียนนัก เงินติดเทียน (หน้า ๓๒) น่ังปนผง เชิงบ่ายหน้าไปบูรพาเสกด้วย
พระคาถานี้ ยํยํ ปุรุสฺส อิตถีวา ๑๐๘ คาบ ครั้นถึงสามวนั ปรุงด้วยของหอมท้ังปวง เมื่อจะใช้เสก ๗
คาบ ด้วยยยํ ํ ปรุ สุ ฺส อติ ถีวา สีปากเถดิ ดีนกั แลฯ
๐ สิทธกิ าริยะผิจะทาท้ังใชใ้ นอัฐตรา เอาตัวต้นตวั ปลายบวกเข้าด้วยกระไดเปน็ แปดเป็นพลหารตราไว้
ให้ต้ังอัฐตราลง ๘ ฐาน ๆ บลเอา ๓ ๔ ๕ ๖ ๗ ๘ ๙ ๑๐ คูณโดยอันดับกันสิ้นทั้ง ๘ ฐานแล้วเอา อรหํ

(หนา้ ๓๒)

190

ท้งง ๘ หารท้งง ๘ ถารเสดตราไวยอันดับกัน ทังแปดถาร แล้ว

เอาลงในอทั จัก ๒ เปนปลายทัง ๓ จักแล้วเอาคาถานี นวภา ลงจักทัง ๓ เปนต้นทงดังนีแล้วเอา มอ

อุ อุอม ลงสูดฯ ถาจะทาทงนีเอาไม่กาจายไมตองแตกก็ดี ไมฟาผาก็ดีไมไชยะพฤกก็ดีทาต้นทงดังนี

ให้เอาผาผีบา้ นอนั รูจ้ ักชอื เอามาทา ๓ ษบแล้วจึ่ง ลงอักษรในทงนั้น ให้ปลอดหวงบริสุดแล้วเอาเขา้

๓ (หนา้ ๓๓) กะทงเทียน ๓ เล่ม เครื่องเส่น แล้วให้เรียกชอื เจ้าบ้านน้ัน ด้วยค่าถ้านี ฯ จตฺตุภูตํ อหํภตู าอ

หํวาห อาคจฺฉาหิฯ แล้วว่าชวยเราให้ชณ่ ่แก่สัดตรู แล้วจึงลงอักษรนี แต่ไนบา้ นนั้น เมือลงสะงัดคน

ไปมา จึงเอา คาถานีเสก ๑๐๘ ไวเมือมีทีไปแหงไดย ๆ ไป้ณะรงสงครามก็ดี แข่งเรือก็ไดวง่ิ ขว้ายก็ดี ษา

ระพัดทีได้ย ๆ ออกชือเจ้าทงนีแล้ว ไสหัวเรือไปษีไปบลหัว ไห้เสกด้วยค่าถ้าอัฐตรา ๗
นีณะ (หน้า ๓๔) สดั ตรถู าจะไปแหงไดย ๆ ทงนีเปนประเสริฐนักแล

ทั้ง ๘ หารทั้ง ๘ ฐานเสกตราไว้อันดับกัน ท้ังแปดฐาน แล้วเอาลง

ในอัฐจักร ๒ เป็นปลายทั้ง ๓ จักรแล้วเอาคาถานี้ นวภา ลงจักรท้ัง ๓ เป็นต้นทาดังนี้แล้วเอา มออุ

อุอม ลงสูตรฯ ถ้าจะทาทั้งน้ีเอาไม่กระจายไม่ต้องแตกก็ดี ไม้ฟ้าผ่าก็ดีไม้ชัยพฤกษ์ก็ดีทาท้ังต้นดังน้ี

ให้เอาผ้าผีบ้านอันรู้จักชื่อ เอามาทา ๓ บทแล้วจึง ลงอักษรในท้ังน้ัน ให้ปลอดหวงบริสุทธ์แล้วเอา

เข้า ๓ (หน้า๓๓)กระทงเทียน ๓ เล่ม เคร่ืองเซ่น แล้วให้เรียกช่ือเจ้าบ้านน้ัน ด้วยคาถาน้ี ฯ จตฺตุภูตํ อหํ

ภตู าอหํวาห อาคจฺฉาหิฯ แล้วว่าช่วยเราให้ชนะแก่ศัตรู แล้วจึงลงอักษรน้ี แต่ในบ้านน้ัน เม่ือลงสะ

งัดคนไปมา จงึ เอาพระคาถานี้เสก ๑๐๘ ไว้เม่ือมีที่ไปแห่งใด ๆ ไปสงครามก็ดี แขง่ เรือก็ได้ว่งิ ควายก็

ดี สารพดั ที่ได้ ๆ ออกชอ่ื เจ้าของนี้แล้ว ไสหวั เรือไปสีไปบนหัว ให้เสกดว้ ยคาถาอัฐตรา ๗ คาบ
นีน้ ะ (หนา้ ๓๔) ศัตรูถา้ จะไปแหง่ ใด ๆ ท้งั นเี้ ป็นประเสรฐิ นักแล

191

กลาง ตน้ ปลาย (หนา้ ๓๕)๐ สทิ ีการยี ะ ผิจะทามะหาพไิ ชยสงครามใหเ้ อา ๕ ในอ้ ัฐตราทัง ๔

เปน พล่ หารตราไวตังอัฐตรา ๑๕ ถาร ๆ บล เอานคี ูนเท่ิด ๑ı๒ı๓ı๔ı๕ı๖ı๗ı๘ı๙ı๑๐ı๑๑ı๑๒ı๑๓ı๑๔ı๑๕ı

โดยอนดับกันทัง ๑๕ ถาร แล้วเอา ๒๔ หารทุกเมือ เสดตราไว ถ้าเสดไดยมีมาก เอา ๗ หารเสฎ ตรา

ไวดงั กอน เอาเสฎชันบลลงไนตามะหาพิไชยสงครามทงั ๑๕ ตามแตท่ ล่ี ต่ วั จึงให้ลง ก ข จนจบ ถึง ฬ อ

จนจบ ถ้าเฃ่าลงตา ๑ ลงตา ๑ ทัด (หน้า๓๖) ลงอักษรนี น โม พุทฺ ธา ย จนจบ อํ อ ไวตา ๑ เอาตา ๑

ค้างในลงอักษรอัณี ให้ทายางไวน้ันประเจียด แลลองหนหาค่าหมีได้ เมือจะทาเริกดี จึงทาเสกด้วย

คาถานี ฯ

สมพฺ ุทฺเธอต์ตวี สญจฺ ทวาท สญจฺ หหสสฺ กมฺมญฺ จ สตตฺ สหสสฺ านิ นมามิหสํ ริ สาอหํ เคสํ พุทธฺ ญจฺ

ธมฺมญฺ จ สํฆญฺ จ อาทเรน นมามิหํ นมการานุภาเวน หนฺตวา สพฺเพ อุปทฺทเว อเนกา อนฺตรา

ยา(หน้า ๓๗) ปิ วนิ าสสฺ นฺติ อเสสโต ฯ

กลาง ต้น ปลาย (หนา้ ๓๕)๐ สทิ ธกิ าริยะ ผจิ ะทามหาพไิ ชยสงครามให้เอา ๕ ในอ้ ฐั ตราท้งั ๔

เป็น พละ หารตราไว้ต้ังอัฐตรา ๑๕ ฐาน ๆ บน เอาน้ีคูณเถิด ๑ı๒ı๓ı๔ı๕ı๖ı๗ı๘ı๙ı๑๐ı๑๑ı๑๒ı๑๓ı๑๔ı

๑๕ı โดยอันดบั กันทั้ง ๑๕ ฐาน แล้วเอา ๒๔ หารทุกเมื่อ เสกตราไว้ ถ้าเสกได้มีมาก เอา ๗ หารเศษ

ตราไว้ดังก่อน เอาเศษชันบนลงในตามหาพิไชยสงครามทั้ง ๑๕ ตามแต่ท่ีละตัวจึงให้ลง ก ข จนจบ

ถึง ฬ อ จนจบ ถา้ เขาลงตา ๑ ลงตา ๑ ทัด (หนา้ ๓๖) ลงอกั ษรนี้ น โม พุทฺ ธา ย จนจบ อํ อ ไว้ตา ๑ เอา

ตา ๑ ค้างในลงอักษรอันนี้ ให้ทายางไว้นั้นประเจียด แลลองหนหาค่ามิได้ เม่ือจะทาฤกษ์ดี จึงทา

เสกด้วยคาถาน้ี ฯ

สมฺพทุ ฺเธอต์ตวี สญจฺ ทวาท สญจฺ หหสสฺ กมมฺ ญฺ จ สตฺตสหสสฺ านิ นมามหิ ํสริ สาอหํ เคสํ พทุ ฺธญจฺ

ธมฺมญฺ จ สํฆญฺ จ อาทเรน นมามิหํ นมการานุภาเวน หนฺตวา สพฺเพ อุปทฺทเว อเนกา อนฺตรา

ยา (หน้า ๓๗) ปิ วนิ าสฺสนตฺ ิ อเสสโต ฯ

192

ลงอักษรนี น โม พุทฺ ธา ย จนจบ อํ อ ไวตา ๑ เอาตา ๑ ค้างในลงอักษรอัณนี ให้ทายางไวนั้น
ประเจียด แลลองหนหาค่าหมีได้ เมือจะทาเริกดี จึงทาเสกด้วยคาถานี ฯ สมฺพุทฺเธอตฺถวี สญฺจ
ทวาท สญฺจ สหสฺสกมฺมญฺ จ สตฺตสหสฺสานิ นมามิหํสิรสาอหํ เตสํ พุทฺธญฺจ ธมฺมญฺ จ สํฆญฺ จ
อาทเรน นมามิหํ นมการานุภาเวน หนฺตวา สพฺเพ อุปทฺทเว อเนกา อนฺตรายา (หน้า ๓๗) ปิ วินาสฺ
สนตฺ ิ อเสสโต ฯ

พิไชยสงครามแลฯ
พิไชยส์งครามแลฯ ๐ สิทิการิย่ ผิจ่ทาพิไชยมงคนให้เปนประเจียดในโลหะ ใหเขียนรูปราชสี ๑
รูปทง ๑ เพชลู (หน้า ๓๘) กัรรชือยัน ๑ เทว่ดานังแท่นเดียกัรร ๔ อง ๑ ทรงเครือง ๑
มหายัก ๑ เทว่ดาถือหอกไม้ ๑ พหรมสีหน้า ๑ อ่าระหันนังภาว่นาไตต้นไม้กาม่พรึก ๑ เจ้า ๕

องนังกาพฉู ดั ๑ แลว้ ตงั อัฐตราลง ๑๒ ถาร เอากาลังอัฐตราตงั ดังนี คนู กรั ร
๔๑๑๙๑๗๒๑๑๙๖๑๕๑๒๑๙
๓ ๗ ๕ ๔ ๖ ๕ ๑ ๘ ๕ คูนตามอันดับกันทุกเมือแล้วเอา อ่าระหันทัง ๘
หารทุกเมือ เสดไวตามอันดบั กันถ้ามาก (หน้า ๓๙) กวา้ ๙ เอา ๕ หาร เสดตราไวทีเดียวกรรนั้น แล้วเสด
๑๒ ถารใหน้ บั

ลงอักษรนี้ น โม พุทฺ ธา ย จนจบ อํ อ ไว้ตา ๑ เอาตา ๑ ค้างในลงอักษรอันนี้ ให้ทายางไว้นั้น
ประเจียด แลลองหนหาค่ามิได้ เม่ือจะทาฤกษ์ดี จึงทาเสกด้วยคาถานี้ ฯ สมฺพุทฺเธ อตฺถวี สญฺจ
ทวาท สญฺจ สหสฺสกมฺมญฺ จ สตฺตสหสฺสานิ นมามิหํสิรสาอหํ เคสํ พุทฺธญฺจ ธมฺมญฺ จ สํฆญฺ จ
อาทเรน นมามิหํ นมการานุภาเวน หนฺตวา สพฺเพ อุปทฺทเว อเนกา อนฺตรายา (หน้า ๓๗) ปิ วินาสฺ
สนฺติ อเสสโต ฯ

พิไชยสงครามแลฯ
พไิ ชยสงครามแลฯ ๐ สิทธกิ าริยะผิจะทาพิไชยมงคลให้เป็นประเจียดในโลหะ ใหเขียนรูปราชสีห์ ๑
รูปทง ๑ เพชลู (หน้า ๓๘) กับช่ือยันต์ ๑ เทวดานั่งแท่นเดียวกัน ๔ องค์ ๑ พญา คาบ ทรงเครื่อง ๑
มหายักษ์ ๑ เทวดาถอื หอกไม้ ๑ พรหมส่ีหน้า ๑ พระอรหนั ตน์ ่ังภาวนาใตต้ ้นไมก้ ามพรึก ๑ พระเจ้า
๕ พระองคน์ ง่ั กาพูฉัตร ๑ แลว้ ตั้งอฐั ตราลง ๑๒ ฐาน เอากาลงั อัฐตราต้ังดังนี้ คูณกัน
๔๑๑๙๑๗๒๑๑๙๖๑๕๑๒๑๙
๓ ๗ ๕ ๔ ๖ ๕ ๑ ๘ ๕ คูณตามอันดับกันทุกเม่ือแล้วเอาพระอรหันต์ทั้ง ๘
หารทุกเม่ือเสกไว้ตามอันดับกันถ้ามาก (หน้า ๓๙) กว่า ๙ เอา ๕ หาร เสกตราไว้ทีเดียวกันน้ัน แล้วเสก
๑๒ ฐานใหน้ บั

193

เอาไนตราดวงหัวดวงหางพิไชยมงคน ๒ นันเทียแล้วเอาเสดในต่รางดวงพิไชยมงคน แก้วทองพิมง
คน ให้รบราชษรีลงตามยาง(อย่าง) ไวน้ันเทิด แม่น ประเจียดไห้ลงวัน จ่ึงให้เอานังวัวปาผา แล
ตายพร้ายท่ารให้มาทาดังนีแล ท่ารให้เอานังวัวมาทากว่างแต่องคุลี ให้ลงรักปิดทองเสียกอร แล้ว
จงึ ลงอกั ษรตามยางไวน้นั ได้ ๓ หา้ ๔ แล้วเอาคาถานเี สก ปถม ๑๐๘ (หนา้ ๔๐) ทาตามไวนเี ทิ่ดฯ
พิไชยมงคนแลฯ ...

๐สิทิการิย์ ผิจ่ทาเครืองเพชรัดม่หายันท่ารไห้เอา เสดอัฐตราลงไนยันเพชรัดมิคางหน้าแลฯ

(หน้า ๔๑) ท่ารให้เอาหัวผีตายโหงวัน มาทาเปนลูกชัก ๔ อันแล้วเอาผงทัง ๔ อันในวัน เพลาเทียง
ไปบายใหนุง ข้าวหมข้าวไบย้ ศรีสารับ ๑ ทุบ เทียน (ธูปเทียน) ของหอมบชู า การแล้ววางก่ทง ๘
ทีด แล้วเสน (เซ่น) ผีปาชาจึงว่าให้ชวยทุกทังนีด้วยเท่ิด แล้วจึงลงอักษรในยัน กรรน้ันแลว้ ปลุกด้วยม
ลกระนีฯ โอมตาเนิ่น ราม สุกกูจึ่งจะปลุก อยันจะสาแดง ณ่ราย กูจึ่งถ่วาย ยันตระทัง
หลาย

เอาในตราดวงหัวดวงหางพิไชยมงคล ๒ น้ันเทียวแล้วเอาเสกในตะรางดวงพิไชยมงคล แก้วทองพิ

มงคล ให้ลบราชสีห์ลงตามยาง(อย่าง) ไว้น้ันเถิด แม่น ประเจียดให้ลงวัน จึงให้เอาหนังวัวปาผา
แลตายพรายท่านให้มาทาดังน้ีแล ท่านให้เอาหนังวัวมาทากว้างแต่องคุลี ให้ลงรักปิดทองเสียก่อน

แล้วจึงลงอักษรตามอยา่ งไว้นัน้ ได้ ๓ หา้ ๔ แล้วเอาคาถานีเ้ สก ปถม ๑๐๘ (หน้า๔๐) ทาตามไว้น้เี ถิด
ฯ
พไิ ชยมงคนแลฯ

๐สิทธิการิยะ ผิจะทาเคร่ืองเพชรัดมหายันต์ท่าให้เอา เสกอัฐตราลงในยันต์เพชรัดมิคางหน้าแลฯ

(หน้า ๔๑) ท่านให้เอาหัวผีตายโหงวัน มาทาเป็นลูกชัก ๔ อันแล้วเอาผงทั้ง ๔ อันในวัน เพลาเที่ยง
ไปบา่ ยให้นุ่ง ขาวห่มขาวบายศรีสารับ ๑ ธูป เทียน (ธูปเทียน) ของหอมบูชา พระกาลแล้ววางกระทง
๘ ทิศ แล้วเสน (เซ่น) ผีปา่ ช้าจึงว่าให้ช่วยทุกข์ท้ังน้ีด้วยเถิด แล้วจึงลงอักษรในยันต์ กันน้ันแล้ว ปลุกด้วย
มนตก์ ระนฯ้ี โอมตาเนน้ี พระราม พระศุกรก์ จู งึ จะปลุกพระอยนั จะสาแดงพระณารายณ์ กจู งึ ถวายพระ
ยันตระทั้งหลาย

194

ไห (ให้) ขึน(ขึ้น) โอม ลุกปลูกๆ ลุกๆ สวาโหม สิทิ (หนา้ ๔๒) สะวาโหมฯ ๑๐๘ แล้วจึงเสกดว้ ยคาถา

อัตรา ๑๐๘ แล้วเสกด้วย คาถานีฯ อิติปารมิตาตึสา อิติสพฺพญฺญูมาคตาอิติโพธิมนุปฺปตฺโต

อิติปิโส จ เตนโม ๑๐๘ เปนม่หาวิเสดนักแลทังคงทน เปนลองหน สิงห่นาฎ แกขุนนางท้าว
สม่ณ่ชีพรามทังงปวงแลฯ อกฺขร ยนฺต วิกรึงขเรฯ ลงอักษรรแลฯ (หน้า๔๓)๐อยันลงเป็นทัง ๔ แล ฯ .....

(หน้า ๔๔)

๐ อิติปารมิตาตึสา ฯลฯอิติปิโส จ เตนโมฯ น โม พุทฺ ธา ยฯ อุนาโลมฺมกํสุมิตน์ทํ คาถาลง
อุนาโลมแล ฯ สิทิการิยะยันตรีสิงเหน้ี ใหลงไสเทียนเสกด้วยคาถา อิติปารมิตา ถาจให้
ผไู ดร้ ักใหลงชอื ผูนน้ั แล้วเอา คาถานลี อมชอื เสกตามถวาย พระพุทธ พระธรรม พระสงฆ จึงพ่ศิ
ถารณผู้มีช่ือ อันอยู่ไนเทียนนีมารักขข้าดังใจขข้าคิดเทิด จานงนิเทีย ด้วยคุน พระพุทธ
พระธรรม พระสง เจา้ เปนทพี งึ แกข่ า้ (หนา้ ๔๕)
นเี ทยี ฯ
ตามถ่วายแล้วรองเอาผงเทาไส่ของให้กีนษาระพัดทงั งปวงเสก ถ้าใหเ้ ขากินหมี ได้ให้แบงผงเปน ๕
สวน๓ สวรนั้นคลุกเขาให้กิน ๓ วัน ๗ วนั ผู้นั้นมาถึงแล ฯ มาแล้วผงสวน ๑ ประสมได้ ๒ ให้กินรัก
เราแลเมือจ่เขียนชือน้ันว่า คาถานีเสียกอร ฯ อิตินาเม ปฏิฐฺธฺเมนาเม จึงเฃียนเท่ิด ท้าจะทา
การ

ไห (ให้) ขึน(ขึ้น) โอมพระลุกปลูกๆ ลุกๆ สวาโหม สิทิ (หน้า๔๒) สะวาโหมฯ ๑๐๘ แล้วจึงเสกด้วย
คาถาอัตรา ๑๐๘ คาบ แล้วเสกด้วยพระคาถานี้ฯ อิติปารมิตาตึสา อิติสพฺพญฺญูมาคตาอิติโพธิ

มนุปฺปตฺโต อิติปิโส จ เตนโม ๑๐๘ เป็นมหาวิเศษนักแลท้ังคงทน เป็นล่องหน สิงหนาฎ แก่ขุน
นางท้าวพระยาสมณชพี ราหมณ์ทั้งปวงแลฯ อกฺขร ยนฺต วิกรึงขเรฯ ลงอักษรรแลฯ (หน้า๔๓)๐อยันลงเปน็
ท้ัง ๔ แล ฯ ..... (หน้า๔๔)
๐ อิติปารมิตาตึสา ฯลฯอิติปิโส จ เตนโมฯ น โม พุทฺ ธา ยฯ อุนาโลมฺมกํสุมิตน์ทํ พระคาถาลง
อนุ าโลมแล ฯ สิทธิการิยะยันตรีสิงเหนี้ ให้ลงไส้เทียนเสกด้วยคาถา อิติปารมติ า ๑๐ คาบ ถ้าจะให้
ผู้ใดรักให้ลงชื่อผู้น้ัน แล้วเอา พระคาถานี้ล้อมชื่อ เสกตามถวาย พระพุทธ พระธรรม พระสงฆ์
จึงพิศฐานผู้มชี ือ่ อันอยู่ในเทยี นนมี้ ารกั ข้าดงั่ ใจขา้ คดิ เถิด จานงนี้เทยี ว ดว้ ยคุณพระพุทธ พระธรรม
พระสงฆ์ เจา้ เป็นที่พึง่ แก่ข้า (หน้า ๔๕)
นเ้ี ทียว ฯ
ตามถวายแล้วลองเอาผงเทาใส่ของให้กินสารพัดทั้งปวงเสก ๗ ที ถ้าให้เขากินมิได้ ให้แบ่งผงเป็น ๕
ส่วน๓ ส่วนน้ันคลุกเขาให้กิน ๓ วัน ๗ วนั ผู้นั้นมาถึงแล ฯ มาแล้วผงสวน ๑ ประสมได้ ๒ ให้กินรัก
เราแลเม่ือจะเขยี นช่อื น้ันวา่ พระคาถานี้เสียกอ่ น ฯ อติ ินาเม ปฏิฐธฺ ฺเมนาเม ๗ ที จึงเขยี นเถดิ ถา้ จะ
ทาการ

195

ทังนีใหได้วันจันจึงทาเท่ิด ฯ ตรีนิสิงฺเห (หน้า ๔๖) สิง ๓ ตัว ครืทุกขังอะนิดจังอะนัตา ครื
ม อ อุ สตฺตนาเคชางทัง ๗ ครื โภ่ดชงทัง ๗ ปญฺจ พิสสลู นเมว จ ครื พุทิเจ้าทัง ๕ อง
ครื น โม พุทฺ ธา ย ครื เทว่ดาทัง ๔ ครืจัตุรียะ สัรจะทามทัง ๔ ครืทุกฃสัดสมุทไทยสัด
มัคสัดนีโรท่สัด ฉวสฺสราชา ทัง ๖ อง ครื ราชชิกาไปถึงนีมิดวัติฯ ปญฺจอินทรา น(เ)มว จ

อินทัง ๕ อง ครื น โม พุทฺ ธา ย (หน้า ๔๗) เอก ยกฺขา อยักนั้นครื พุทิเจ้าองหนึ่ง
นวเทวา เทว่ดาทัง ๙ องครื เนาว่ โลกอุดอรทัง ๙ ครื อ สํ วิ สุ โล ปุ ส พุ ภ ฯ ปญฺจ
พฺรหฺมาสหบดีฯ พหรม ๕ องครื น โม พุทฺ ธา ย ทเวราชา ทังง ๒ องนั้นครื

อะทติสัดตรู หนึ่ง สิทโสกราชองหน่ึง ครังน้ันยกปะถมสังก่ยะนาย ฯ อตฺถ อรหนฺตา
อ่าระหันทัง ๘ องน้ันครืสามาทึกถิ ไปถึงสามาถิ ฯ ปญ์จพุทฺธา นมามิห พุทิ (หน้า ๔๘) เจ้าทัง ๕
อง ตรีสิง ๓ ตัว ครื อะโทโสอะโมโหอะโลโพ สตฺตนาเค ครื เวท่นา ๗ ต่วรบอารมณทังปวง ฯ
พิสสลู ครื ปันจะขันทัง ๕ จตฺตุเทวา ครื ทาตุทัง ๔ ฉวสฺสราชา ครือินทรีทังง ๖ ปันจะอินตรา ครื
ประสาดทัง ๕ เอก ยกฺขา ครื ดวงจิตร นวเทวา ครื เทว่ดาทัง ๙ ปญฺจพฺรหฺมา ครื อายัตณทัง ๕
ทเวราชา ครื รูปแล นามอาไส่แก่กัน อฏฺฐอรหนฺตา ครื เทว (หน้า ๔๙) ดาอันรักสาในนาสิกทังสองคาง
ๆ ละ ๔ ตัว ปญฺจพทุ ธฺ า ครื เจา้ ทงั ๕ องค แล

ท้ังน้ีให้ได้วันจันทร์จึงทาเถิด ฯ ตรีนิสิงฺเห (หน้า ๔๖) สิงห์ ๓ ตัว คือทุกขังอนิจจังอนัตตา คือ
ม อ อุ สตฺตนาเคชางท้ัง ๗ คือ โภชฌงค์ทั้ง ๗ ปญฺจ พิสสลู นเมว จ คือ พระพุทธเจ้าทั้ง ๕
พระองค์ คือ น โม พุทฺ ธา ย คือ เทวดาทั้ง ๔ คือจัตุรียะ สรจธรรมมังทั้ง ๔ คือทุกขสัจจสมุทัยสัจจ
มรรคสัจจนิโรธสัจจ ฉวสฺสราชา พระยา ท้ัง ๖ องค์ คือ ราชชิกาไปถึงนิมิตตฯ ปญฺจอินทรา น(เ)มว
จ พระอินทร์ทั้ง ๕ พระองค์ คือ น โม พุทฺ ธา ย (หน้า ๔๗) เอก ยกขฺ า ยักน้ันคือ พระพุทธเจ้าองค์หนึ่ง
นวเทวา เทวดาทั้ง ๙ พระองค์คือ พระเนาวโลกอุดรท้ัง ๙ คือ อ สํ วิ สุ โล ปุ ส พุ ภ ฯ ปญฺจ
พฺรหฺมาสหบดีฯ พระพรหม ๕ พระองค์ คอื น โม พุทฺ ธา ย ทเวราชา พระยา ทั้ง ๒ พระองค์นนั้
คือ พระยา อทิตศัตรูหหนึ่ง พระยาสิทธิโสกราชองค์หหนึ่ง ครังน้ันยกประถมสังคายนา ฯ อตฺถ
อรหนฺตา พระอรหันต์ทั้ง ๘ พระองค์นั้นคือสัมมาทิฏฐิ ไปถึงสัมมาฯ ปญ์จพุทฺธา นมามิห พระพุทิ
(หน้า ๔๘) เจ้าท้ัง ๕ พระองค์ ตรีสิง ๓ ตัว คือ อโทโสอโมโหอโลโพ สตฺตนาเค คือ เวทนา ๗ ตัวรบอา
รมณทั้งปวง ฯ พิสสลู คือ ปัญจขันธ์ท้ัง ๕ จตฺตุเทวา คือ ธาตุท้ัง ๔ ฉวสฺสราชา คืออินทรีท้ัง ๖
ปัญจอินตรา คือ ประสาทท้ัง ๕ เอก ยกฺขา คือ ดวงจิตร นวเทวา คือ เทวดาท้ัง ๙ ปญฺจพฺรหฺมา
คือ อายตนะท้ัง ๕ทเวราชา คือ รูปแล นามอาศัยแก่กัน อฏฺฐอรหนฺตา คือ เทว (หน้า ๔๙) ดาอันรักษา
ในนาสิกท้งั สองข้าง ๆ ละ ๔ ตัว ปญฺจพทุ ฺธา คือ พระเจ้าทง้ั ๕ พระองค์ แล

196

ม อกฺ ขรา สีส
มออุ อาทิกมลู ํ ตรเี ทวานํ มหาสาตรา อ อกฺ ขรา องฺ ค พุทฺธา ยนฺ ตํ ชายเต องคพ์ ระอุอุ

อออุ อกฺ ขรา ปาท
ม ม มนฺตรา อุ สพฺพ มหา มนฺตํ ตรี นิ อกฺ ขรา นิสตฺถุโน อุณาโลม ปนฺ น ชา ยเต
นวนาถํ ทสฺเส สมฺ ภโว ฯเสก อุณาโลมม ฯ องฺ กาเร สิ โก อยํมสฺ ชํ เวยฺ ยาว กรํ ภู สิตฺ ตํ (หน้า๕๐)
สพพฺ พทุ ธา นํ พุทฺ ธรตุ ค น กลนฺ ทา ก เภชฺ ช ยาตฺตรา ปราเชยฺยํ เชยยฺ จนฺทิ ภวนฺ ตุ เม ฯ
ถาจะทาตัวตรีนีสิงเห เอาผงด่ินส่อไวแล้วจึงเอาดอกบัว ๑ อยันตรีนีส่ิงเหลงดอกไม่ทังปวงให้ได้
๑๐๐ จึงเปนประสิทิเปนสะเนก็ดี สะเดาะโซรตรวน คือตาก็ดี ถาจ่ถอยออกก็ดีเอาผงด่ินส่อมาอม

แล้ว ภาว่นา ๙ ลุดส่ินแลฯ ถาจ่ส่กดลูกสาวท่ารก็ดีเอาผงด่ินส่อมาอม (หน้า ๕๑) จนไปแม้รตามไตก็

หมีรู้สึกตัวเลย อาจาริยท่านกล่าวไว้ให้ทาแตวัน แลทาเส่นหะทาว ทังล้ายเอาผงดิ่นส่อมาห่อ
ชายผาไว แมน่ โทดถึงตายภาวนาเอาควรหมตี ายเล้ย ถา้ จะทาให้อย่แู กห่ อกดาบทงั งปวงเอาผงดิ่นส่อ

มาล่ลายนา ถ้าจะทาให้อยู่แก่หอกดาบทังงปวงเอาผงดิ่นส่อมาล่ลายนาก่ินก็ดีเสก ๑๑ ..คงทน
ชาตรีแล ถาจะกาบังเอาผงด่ินส่อมาอมไว ภาวนาไห้ได้ ๑๐๐ หนึ่งไป วันหนึ่งอยังค่า หมีเหนตวั เรา
เลย ถาจะทามะหา

ม อกฺ ขรา สีส
มออุ อาทิกมูลํ ตรีเทวานํ มหาสาตรา อ อกฺ ขรา องฺ ค พุทฺธา ยนฺ ตํ ชายเต องคพ์ ระอุอุ

อออุ อกฺ ขรา ปาท
ม ม มนฺตรา อุ สพฺพ มหา มนฺตํ ตรี นิ อกฺ ขรา นิสตฺถุโน อุณาโลม ปนฺ น ชา ยเต
นวนาถํ ทสฺเส สมฺ ภโว ฯเสก อุณาโลมม ฯ องฺ กาเร สิ โก อยํมสฺ ชํ เวยฺ ยาว กรํ ภู สิตฺ ตํ (หนา้ ๕๐)
สพฺพ พุทธา นํ พทุ ฺ ธรตุ ค น กลนฺ ทา ก เภชฺ ช ยาตตฺ รา ปราเชยยฺ ํ เชยยฺ จนทฺ ิ ภวนฺ ตุ เม ฯ
ถ้าจะทาตัวตรีนี้สิงเห เอาผงดินสอไว้แล้วจึงเอาดอกบัว ๑ เอายันตรีน้ีสิงเหลงดอกไม้ท้ังปวงให้ได้
๑๐๐ จึงเป็นประสิทธิเปน็ เสน่ห์ก็ดี สะเดาะโซ่ตรวน คือตาก็ดี ถ้าจะถอยออกก็ดีเอาผงดินสอมาอม
แล้ว ภาวนา ๙ คาบ หลุดสน้ิ แลฯ ถา้ จะสกดลูกสาวทา่ นก็ดเี อาผงดินสอมาอม (หน้า๕๑) จนไปแม้นตาม

ไดก้ ็มริ ู้สึกตัวเลย อาจารยท์ ่านกลา่ วไวใ้ ห้ทาแต่วนั แลทาเสน่หท์ า่ น ๗ ที ท้งั หลายเอาผงดนิ สอมาห่อ
ชายผ้าไว้แม้นโทษถึงตายภาวนาเอาควรมิตายเลยถ้าจะทาให้อยู่แก่หอกดาบท้ังปวงเอาผงดินสอมา
ละลายน้า ถ้าจะทาให้อยู่แก่หอกดาบท้ังปวงเอาผงดินสอมาละลายน้ากินก็ดีเสก ๑๑ คาบ..คงทน
ชาตรีแล ถ้าจะกาบังเอาผงดินสอมาอมไว้ ภาวนาให้ได้ ๑๐๐ หหน่ึงไป วันหหนึ่งยังค่า มิเห็นตัวเรา
เลย ถ้าจะทามหา

197

จังงังก็ดีเอาผงดิ่นส่อ (หน้า ๕๒) มาทาภาวนาไปยหอกดาบลุยสิ่น ฝันแทงหมีถูกให้เอานาม้รรดิบ ผงดิ่

นส่อมาเสก ๑๙ จึงทึงผงดิ่นส่อลงใน้นาม้รรก็ลกู ข้ึนเปนไฟอยู่บลนาม้รรแล ถาจะดับไฟเสีย เอา

ผงดิ่นส่อกับนาม้รรมาเสก ๓ เทลงไนนาม้รรไฟนั้นดบั แล ถาจให้สตรีภาพรักเอาพลู รวมใจสาม
ไบเศกกับมากให้กินมาหาเราแล ทาผงด่ินส่อไสไนปูนให้เสก ม้รรไสดินส่อม้รรักเราแล ฯ (หน้า ๕๓)
ถาจะให้คงกระพันชาตรี เอาผงดิ่นส่อมาเสก ถาจปลูกเครื่องเษ่นผงดนิ ส่อมาเสกในใจ ๓ ผงด่ินส
อเสก แลเครื่องก็ดี คาถาดี มิอยู่เลย ถาจเปนความเสกผงดิ่นส่อ ทาตัวเราฉณ่แล ฯ ถาจลุยไฟ
ดานาลงต่กัว เอาผงดิ่นส่อทาแล้ว ลงเทิ่ดหมิแพเลยฯ สิทีการิยะ ถาจ่ทาตรีนิสิงเหให้ตังลงเอา ๒
คูณ เอา ๒ หาร ใหไ้ ด้สองชอื ณร่ ายเทพบุดแบงภากแล กลน่ึงให้ตงั ตรีนิสงิ เห (หนา้ ๕๔)

๐กลบั ไปห้ น้าเน่นิ เทดิ่ ณท่ ่านเอยฯ (หน้า ๕๕)
ลงเอา ๓ คูณ ๓ หารให้ได้ ชอ่ื มงคลเทพตรกี ลน่งึ ให้ลง..... (หนา้ ๕๖)
ลงเอา ๔ คูณ ๔ หาร ให้ได้ ช่ือเพช ๔ ท่านแล ฯı กลนึงให้ตั้ง ตรีนิส่ิงเห ลงเอา ๕ คูณ ๕ หาร
ให้ได้ ชือณ่รายแปล้งรูปแล กลนึ่งให้ตังตรีนิ่ส่ิงเห ลงเอา ๖ คูณเอา ๖ หาร ให้ได้ ชื่อ
ดบั สมทุ แล กลน่ึงให้ตัง ตรีนสิ ิงเห ลงเอา ๗ คณู เอา ๗ หาร ใหไ้ ด้ ชอ่ื เกราะเพชตรี กลหนง่ึ ใหตัง

จังงังก็ดีเอาผงดินสอ (หนา้ ๕๒) มาทาภาวนาไปหอกดาบลุยส้ิน ฟันแทงมิถูกให้เอาน้ามันดิบ ผงดินสอมา
เสก ๑๙ คาบ จงึ ท้ิงผงดนิ สอลงในนา้ มันกล็ กู ข้นึ เปน็ ไฟอยู่บนน้ามนั แล ถ้าจะดับไฟเสีย เอาผงดนิ สอ
กับน้ามันมาเสก ๓ คาบ เทลงในน้ามันไฟน้ันดับแล ถ้าจะให้สตรีภาพรักเอาพลู ร่วมใจสามใบเสก
กับหมากให้กินมาหาเราแล ทาผงดินสอใส่ในปูนให้เสก ๗ ที มวนไส่ดินสอมันรักเราแล ฯ (หน้า ๕๓) ถ้า
จะให้คงกระพันชาตรี เอาผงดินสอมาเสก ๗ ทีถ้าจะปลูกเครื่องเส้นผงดินสอมาเสกในใจ ๓ ผง
ดนิ สอเสก ๗ ที แลเคร่ืองก็ดี คาถาดี มิอยู่เลย ถ้าจะเปน็ ความเสกผงดินสอ ทาตัวเราฉะน้ีแล ฯ ถ้า
จะลุยไฟดาน้าลงตะก่ัว เอาผงดินสอทาแล้ว ลงเถิดมิแพ้เลยฯ สิทธิการิยะ ถ้าจะทาตรีนิสิงเหให้ต้ังลง
เอา ๒ คณู เอา ๒หาร ใหไ้ ดส้ องชือ่ นารายณ์เทพบตุ รแบ่งภาคแล กลหหน่งึ ให้ต้งั ตรีนิสงิ เห (หน้า๕๔)

๐กลบั ไปหน้านัน้ เถดิ นะทา่ นเอยฯ (หน้า ๕๕)
ลงเอา ๓ คูณ ๓ หารใหไ้ ด้ ๗ ที ช่ือมงคลเทพตรีกลหหน่งึ ใหล้ ง..... (หนา้ ๕๖)
ลงเอา ๔ คูณ ๔ หาร ให้ได้ ๔ ที ช่ือเพช ๔ ท่านแล ฯı กลหหนึ่งให้ต้ัง ตรีนิสิ่งเห ลงเอา ๕ คูณ ๕
หาร ให้ได้ ๕ ที ช่ือนารายณ์แปลงรูปแล กลหน่ึงให้ต้ังตรีนิสิงเห ลงเอา ๖ คูณเอา ๖ หาร ให้ได้ ๖
ที ช่ือดับสมุท แล กลหนึ่งใหต้ ้ัง ตรีนิสิงเห ลงเอา ๗ คูณ เอา ๗ หาร ใหไ้ ด้ ๗ ที ช่ือเกราะเพชตรี กล
หนงึ่ ใหต้ ้ัง

198

ตรีน่ิส่ิงเห ลงเอา ๘ คูณ เอา ๘ หารให้ได้ ช่ือ ณ่รายถอดรูป (หน้า ๕๕)ต้ังตังตรีนิ่สิ่งเห ลงเอา ๙ คูณ
๙ หาร ให้ได้ ช่ือ ณ่รายกลืนจักแล กลหนึ่งให้ตั้งตรีน่ิส่ิงเห ลง แล้วเอา ๗ คูณ ๗ หาร ชื่อ มงคล
เพช ๔ ดาน แล กลนึ่งให้ตั้ง ตรีน่ิสิงเห ลง เอา ๕ คูณ ๕ หาร ชือณ่รายบังพลแล กลน่ึงให้ตั้ง ตรีนิ่
สิงเห ลง เอา ๕ คูณ ๕ หารใหไ้ ด้ ชอื่ อัฎจกั อิสูน (สวน) แบง่ ภาคแล ปะเทตรนี สิ ิงเหจัตุโร ทาดจุ
เดียวกรรเอาผงดิ่นส่อ เมอิ่ นกนั (เหมือน) ตามอุปะเทนนั้ เทดิ ฯ

หลงกตดุ สัตรูทารายหมีได้ ลงลูกหิน ลงหัวผีขโมด ลงดอกไม้ดว้ ยยันกรรน่ี
หลงกต่ ุดสัตรูทารายหมไิ ดย้ (หนา้ ๕๖) กจ็ ะทา ๒ วนั อีกยนั ลงหินฝนขนั เสกดว้ ยตรนี ิสิงเห พ จัตโุ ร

ดอกบวั ลวง ๆ ลงอยันลงดอกไม้ท้ังปวงแล เอาดอกบัว ๑ แล้ว เอาดอกไม่ ๑๐๘ จึงตากให้แห้ง
แล้ว
ตรนี ี้สงิ่ เห ลงเอา ๘ คูณ เอา ๘ หารให้ได้ ๘ ที ชือ่ นารายณ์ถอดรูป (หนา้ ๕๕)ตั้งตรีนส้ี งิ เห ลงเอา ๙ คณู
๙ หาร ให้ได้ ๙ ที ช่ือ นารายณ์กลืนจักรแล กลหหนึ่งให้ตั้งตรีนี้ส่ิงเห ลง แล้วเอา ๗ คูณ ๗ หาร ช่ือ
มงคลเพช ๔ ดาน แล กลหนึ่งให้ตั้ง ตรีนี้สิงเห ลง เอา ๕ คูณ ๕ หาร ชือนารายณ์บังพลแล กลหนึ่ง
ให้ต้ัง ตรีนี้สิงเหลง เอา ๕ คูณ ๕ หารให้ได้ ๑๐ ที ช่ือ อัฎจักรอิศวร (สวน) แบ่งภาคแล อุปเท่ตรีนิ
สงิ เหจตั โุ ร ทาดุจเดียวกันเอาผงดนิ สอ เหมอื นกัน (เหมอื น) ตามอปุ ะเทน่ ั้นเถิด ฯ

ลงตะกรุดศตั รูทารายมไิ ด้ ลงลกู หิน ลงหวั ผขี โมด ลงดอกไมด้ ้วยยนั กนั น้ี
ลงตะกรุดสัตรูทาร้ายมไิ ด้ (หน้า๕๖) ก็จะทา ๒ วัน อีกยันตล์ งหินฝนขนั เสกด้วยตรีนิสิงเห พ ๗ ที จัตุโร
๗ ที ดอกบัวหลวง ๆ ลงยันต์ลงดอกไม้ทั้งปวงแล เอาดอกบัว ๑ แล้ว เอาดอกไม้ ๑๐๘ จึงตากให้
แห้งแล้ว

199

เอาบุลนาก ๑ กฤษณา ๑ จันหอม ๑ กะลาพัก ๑ ขอนดอก ๑ หัวข่โมด ๑ หัวพราย ๑ ดอกรักซอ้ น
๑ หัวขโมดหัวพร้าย เอาทากับเทาแม่มือเผาให้จงไมเปนเทาแล้วบดกับดอกไม้ท้ังปวงน้ันแล้ว เสน
เลาเข้าเปลิ่อก (หน้า ๕๗) เน่ิอปลาเคร่ืองอาห้านท้ังปวงให้มันแล้ว จงเอาผงดินสอใส่ลง เมื่อทาผงด่ินสอ
น้ันเสก ๑๐๐ ที่ ทั้ง ๑๒ บทน้ัน แล้วปรงสมกัน เขากัปดอกบัวน้ัน ให้เสก ๑๐๘ ปันเปนแทงไว้

เมือจ่ทายาน้ันให้บวด ๓ วัน แล้วให้อยู่แก่ สิ่น จิงทาประสิทิแลฯ ถาจ ให้ขุนนางท้าว รัก เอา
ผงด่นส่อห่อผาไปแม่นโทษถึงตายหมิตายเลย ภาวนาในใจ ฯ ถาจใหคงแก่หอกไมรวกทังปวง
เอาเลาละลาย (หน้า๕๘) กินเสกให้ได้ เอาพลูรวมใจ ๓ ใบ เอามาก (หมาก)แหงกลายเสก เอาผง
ดน่ิ ส่อประสมกปั ปนู แลว้ เสก แลว กวรเข้าดวยกนั ใหญ้ งกิน รกั ษเราแล ฯ เอาผงด่ินส่อ สลายเล่า
กินตวั ใญแล ฯเอาผงดินส่อไสขนั สาริด เสก (ที) ไสทาหลางหนา้ ถาเปนความ เราชณแล เอาผงดิ่
นส่อเสก เขา ตีเทาไดหม่ิทูกเราเลย ถาจหุงขิผิ่งเอาจันทังสอง กฤษนาและ กะล่าภัก ๑ นาม้รร

หอม ๑ ให้ยหุง (หน้า ๕๙) แต่วัน เอาผงดิ่นส่อไสด้วยเสก เปนเส่นแก่ขุนนางท้าว ท้ังปวง ให้ขุน
นางรักษสีเบ่ีองบล ให้ท้าว รักษ ปากคางต่า ถาจะให้ญิงรักษสรีแกมทังสองคาง ให้คนทังงหล้าย
รักษทาตาท้งสองรักษนักแล ถ้าจ่ให้อยู่แก่หอกดาบอาวุดทังปวงทาหน้า แคงทังสองคาง แคล้วı
คลาสแลฯı ถาจ้กรรสัตรทู าหนา้

เอาบุนนาค ๑ กฤษณา ๑ จันทร์หอม ๑ กะลาพัก ๑ ขอนดอก ๑ หัวขโมด ๑ หัวพราย ๑ ดอกรัก
ซ้อน ๑ หัวขโมดหัวพราย เอาเท่าหัวแม่มือเผาให้ไหม้เป็นเถ้าแล้วบดกับดอกไม้ท้ังปวงน้ันแล้ว
เซ่นเหล้าข้าวเปลือก (หน้า ๕๗) เน้ีอปลาเคร่ืองอาหารท้ังปวงให้มันแล้วจงเอาผงดินสอใส่ลง เมื่อทาผง
ดินสอน้ันเสก ๑๐๐ ที่ ทั้ง ๑๒ บทน้ัน แล้วปรุงผสมกัน เขากับดอกบัวน้ัน ให้เสก ๑๐๘ ปันเป็นแทง

ไว้ เมื่อจะทายาน้ันให้บวช ๓ วัน แล้วใหอ้ ยู่แก่ศีล จึงทาประสิทธิแลฯ ถ้าจะ ให้ขุนนางท้าวพระยา
รัก เอาผงดินสอห่อผ้าไปแม่นโทษถึงตายมิตายเลย ภาวนาในใจ ๘ ที ฯ ถ้าจะให้คงแก่หอกไมรวก
ท้ังปวง เอาละลาย (หน้า ๕๘) กินเสกให้ได้ ๑๐ ที เอาพลูรวมใจ ๓ ใบ เอามาก (หมาก)แหงกลายเสก ๗
ที เอาผงดินสอประสมกับปูนแล้วเสก ๗ ที แล้ว กวนเข้าด้วยกันให้หญิงกิน รักเราแล ฯ เอาผง
ดินสอ ละลายเหล้ากินตัวใหญ่แล ฯเอาผงดินสอใส่ขันสาริด เสก ๗ (ที) ไส่ทาล้างหน้า ถ้าเป็นความ
เราชนะแล เอาผงดินสอเสก ๑๗ ที เขา ตเี ท่าใดมิถูกเราเลย ถ้าจะหุงข้ึผ้ึงเอาจันทร์ท้ังสอง กฤษนา

และ กะลาพัก ๑ น้ามันหอม ๑ ให้หุง (หน้า ๕๙) แต่วัน เอาผงดินสอใส่ด้วยเสก ๗ ที เป็นเสน่ห์แก่ขุน
นางท้าวพระยาทั้งปวง ให้ขุนนางรักสีเบ้ีองบน ให้ท้าวพระยารักปากข้างต่า ถ้าจะให้หญิงรักสีแกม
ท้ังสองคาง ให้คนท้ังหลายรักทาตาท้ังสองรักนักแล ถ้าจะให้อยู่แก่หอกดาบอาวุธทั้งปวงทาหน้า
แขง้ ท้งั สองข้าง แคลว้ ıคลาสแลฯı ถ้าจกั กันศัตรูทาหน้า

200

ทาร้ายหมิ่ได้เลย ถ่าจสะกดลูกสาวทารเม่ือจะไปมลผงด่ินส่อแล้ว (หน้า ๖๐) อมไปภาวนาคาถาน่ิถึงทา
รใด้อย่กู ห็ ม่ิรูสึกตวั เลย ฯı ใหต้ งั้ อัฐตราลง ๓ ๗ ๕ ๔ ๖ ๕ ๑ ๙ ๕ ๒ ๘ ๕ เอา ๕ หาร ลับทังนิ่แล ๗

๕ ๐ ๙ ๓ ๐ ๓ ๘ ๐ ๕ ๗ แล้วให้พนิ ทุ ท่ียัมปิ เปนสละให้ว่า ปญฺจทิรสํ เปนสีสะแล้ว ให้พินธุ
เอาสูน ภาณะเยมาเป็น อง ชาตํ พุทฺโธ โหติ สมฺภโว แล้วใหพินทุสูนปล้ายให้ว่าพินทุ แล้วณ่เย

ไปเปนบาด ปาท พุทฺธาปน ชายเต ทังองแล้วให้ว่า อกขฺ รา (หน้า ๖๑) พุทฺธาปนชายเต แล้ว

ให้บุบเล้ก ตัวหน้าลงมาเปนตาแล้วให้ว่า ขัดฉามิ เปนตา ทเว เนตฺต พุทฺธา ปนชายเต
ให้ วน่ เปนตา สอง)คางแล้วให้ว่าปปุ ณเย เล้ก ๙ สองตวั เป็นหูทัง ๒ คางให้ว่า อ สํ วิ สุ โล ปุ ส
พุ ภ จึงลงหู ๒ คาง แล้วให้บุปเลก ๕ สองตัว มาเป็นองให้ว่า น โม พุทฺ ธา ย จึงลงเล้ก ๕ เปนอง
แล้ว ให้ปุปณ่เย เส้ก ๗ เปนบาด ให้ว่า ส ท วิ ปิ ป ส อุ จึงลงเล้ก ๗ เปนบาท (หนา้ ๖๒) แล้วให้ลากชอื่
ว่า หตพฺ ุทฺธา ปาท

ทาร้ายมิได้เลย ถ้าจะสะกดลูกสาวท่านเม่ือจะไปมลผงดินสอแล้ว (หน้า ๖๐) อมไปภาวนาคาถานี้ถึงท่าน
ไดอ้ ยู่ก็มริ ้สู กึ ตัวเลย ฯı ให้ตั้งอัฐตราลง ๓ ๗ ๕ ๔ ๖ ๕ ๑ ๙ ๕ ๒ ๘ ๕ เอา ๕ หาร ลบท้ังนแ้ี ล ๗ ๕

๐ ๙ ๓ ๐ ๓ ๘ ๐ ๕ ๗ แล้วใหพ้ นิ ทุ ทย่ี มั ปิ เป็นสละให้ว่า ปญฺจทิรสํ ๓ ที เปน็ สสี ะแลว้ ให้พนิ ธุ
เอาศูนย์ ภาณะเยมาเป็น องค์ ชาตํ พุทโฺ ธ โหติ สมฺภโว แลว้ ใหพ้ นิ ทุศูนยป์ ลายใหว้ า่ พินทุ แล้วณนะเย

ไปเป็นบาท ปาท พุทฺธาปน ชายเต ทั้งองค์แล้วให้ว่า อกฺขรา (หน้า๖๑) พุทฺธาปนชายเต แล้วให้

ยุบเลข ตัวหน้าลงมาเป็นตาแล้วให้ว่า ขัดฉามิ เป็นตา ทเว เนตฺต พุทฺธา ปนชายเต ให้
วน เปน็ ตา สอง)คางแล้วให้ว่าปปุ ณเย เลข ๙ สองตัวเปน็ หูท้ัง ๒ คางใหว้ ่าอ สํ วิ สุ โล ปุ ส พุ ภ
จึงลงหู ๒ คาง แล้วให้ยบุ เลข ๕ สองตวั มาเปน็ องค์ให้วา่ น โม พทุ ฺ ธา ย จงึ ลงเลข ๕ เปน็ องคแ์ ล้ว
ให้ปุณเยเสข ๗ เป็นบาท ให้ว่า ส ท วิ ปิ ป ส อุ จึงลงเลข ๗ เป็นบาท (หน้า ๖๒) แล้วให้ลากช่ือว่า หตฺ
พทุ ฺธา ปาท

201

พุทฺธา ปนชายเต ... เทวา น ม พ ท อกขฺ รา ปนชายเต ให้ลงฐานท้ัง ๔ ได้ พระ แล้ว นะกุกกุสนฺ
โท โมโกนาคมโน พทุ กฺ สสฺ โป พุทโธ ธาพระโคดม ยพระอรยิ ไมตรี สีเกสส ปาป ชยฺย
....ให้เอาผงดินสอ ใบบรู้นอน ๗ สิ่ง ขอนดอก.... เม่ือจะปุก ดูฤกจงดี ทาในโบด เทียนหนัก บด
แล้วปนั .....

ไว้ใช้ตามอุปเทเทิด ถาตใหเปนเสน่เขายาทาตัวเรา เมื่อจทาให้เสก อิธเจ ไดเหนหนาเรารัก
เราเรือยไป... กร็ กั เราถงึ อมุ ลูกมาเรา (หน้า๖๓) ออกปาก ฃ่อก็ไดแ้ ล เหนหนาเราไหลงไลไปมาแล ถา้ เปน
ความจ่ไห้สูนลง ช่ือ ให้สิ่นทังเรือน เอายาลลายลงแต่น้อย แล้วเอาเกลือ ๓ เมด มะกรูด ๓ ชิ้น
สม้ ปอย ๓ ฝัก ใส่ในยาถาชอ่ื ให้ลบเสยี ใหม้ ด แลว้

พิศถานตามแต่ปราฎทน่าแล ถ้าทาว โกรฎจลงโทด เสียก็ดี เอาไปนาดก็ได้

ไปรักก็ได้ ลงยันน้ี หอ่ ยาไสไวไตหล่นิ เทิด บ่อริกา่ คาถานิ่ นเมตฺตา ไมฆาไดเหนหน้าเรารักษดังลูกไน้

อก (หนา้ ๖๔) จใหเงิ่นทองแล ฯ ถามิ่ลกู เมยิ่ กจ็ ่ใหแ้ กเ่ ราแล ถาจใหเปนจงั งงั เอาย่าเสกด้วย อธิ เจ ๑๐๘

อติ ิปารมิตฺตา ๑๐๘ อมยา เขาแลว้ ปอร่ กิ าคาถานิ่ อติ มิ ามนสิ ทุ เด่นิ บ่อรกิ าไปเถดิ ถาไครจ่จบั ก็ดี

พุทฺธา ปนชายเต ... เทวา น ม พ ท อกฺขรา ปนชายเต ให้ลงฐานทั้ง ๔ ได้ พระ แล้ว นะกุกกุสนฺ
โท โมโกนาคมโน พุทฺกสฺสโป พทุ โธ ธาพระโคดม ยพระอริยไมตรี สีเกสส ปาป ชยยฺ
....ใหเ้ อาผงดนิ สอ ใบไมร้ นู้ อน ๗ สง่ิ ขอนดอก.... เมอ่ื จะปลกุ ดูฤกษ์จงดี ทาในโบสถ์ เทยี นหนกั บด
แลว้ ปนั .....
ไว้ใช้ตามอุปเทเ่ ถิด ถา้ จะให้เป็นเสนห่ เ์ ขายาทาตัวเรา เมอ่ื จะทาใหเ้ สก อธิ เจ ๓ คาบได้เหน็ หน้าเรา
รักเราเร่ือยไป... ก็รักเราถึงอุ้มลูกมาเรา (หนา้ ๖๓) ออกปาก ขอก็ได้แล เห็นหน้าเราหลงไหลไปมาแล ถ้า
เป็นความจะใหศ้ ูนย์ลง ชื่อ ให้ส้ินทั้งเรอื น เอายาละลายลงแต่น้อย แล้วเอาเกลือ ๓ เม็ด มะกรูด ๓
ชน้ิ ส้มป่อย ๓ ฝกั ใสใ่ นยาทาชอ่ื ใหล้ บเสยี ใหห้ มด แล้ว

พิศฐานตามแต่ปรากฎน้ันแล ถ้าท้าวพระยาโกรธจะลงโทษ เสียก็ดี เอาใบหนาดก็ได้

ใบรักก็ได้ ลงยันต์นี้ ห่อยาใส่ไว้ใตล้ ้ินเถิด บริกรรมคาถานี้ นเมตฺตา ไม่ฆ่าได้เห็นหน้าเรารักดงั ลูกใน

อก (หน้า ๖๔) จะให้เงินทองแล ฯ ถ้ามีลูกเมียก็จะให้แก่เราแล ถ้าจะให้เปน็ จังงังเอายาเสกด้วย อิธเจ

๑๐๘ อิติปารมิตฺตา ๑๐๘ อมยา เข้าแล้ว บริกรรมคาถาน้ี อิติมามนิสทุ เดิ่นบริกรรมไปเถิด ถ้า

ใครจะจับก็ดี

202

แทงฟันก็ดเี กิดเปนจังงังแล ถาจ่ไปทางไกล้กด็ ฟิ่ นํ ต่กก็ดที ่ารให้เอาไบมหาโภชทิ รมไปกัน เอาที่กิ่งต่
วันออก เมื่อจ่ไปเอาน้ัน ดอกไม่ทุปเทียนปูชา เสียกอรจึงปังเงาเข้าไปลิดได้แล้ว จึงพิศถาร (หน้า๖๖) ว่า
ข้าบังเงาเขามาจไปกลางแดดให้ร่มแก่ข้าพ ด้วยเทิด แล้วจึงลงยน ลงแล้วจึงเอาย่าฝํนทาไปไห้เสก
ด้วย อิธเจ อิติปารมิตา เอาขิผิงสีบากทาไบโพปักกระม่อมปอร่ ิกาคาถาน่ิ นภานส ไปเทิ่ษ หมิ
ใด้รอนเลย ถึงฝนตกหมิ่ถูกเราเลย เหมือนอยูไน้รมแล ถาจะเลนเบ่ิยเอาย่าทาเง่ินบาทเศกดว้ ยอิธเจ

อิติปารมติ า ไปเทิ่ษย่า ไห้เงินบาดนั้นหายไดห้ ม่ิเสียเลย ถาจ่แปล้งรูป (หนา้ ๖๗) เอายาทาผานุงเศ
กด้วยคาถาน่ิ นรานรหิอิติราภวาอรหํสฺวาสุอิ แล้วเอายามาเศกด้วยคาถานิ่ สาพุนุหํพุกรติปร
ยุอิวา เศกผาท้งต้วแล้วเอานุงเจ้าเท่ิด เดอ่นิ บวร่ิกาคาถาน่ิ รมทฺทํกิริมทิ ิกรุ ุมุทุอุโกโรโมโป ภาวนา
เดิ่นไปเทิ่ดคนทังปวงไม่รู้จักเลย ถ้าผู้ญิงเดอิ่นมากลางทางจ่ให้ตามเรามาเอายามาเศก้ ดว้ ย อิธเจ
อิติปารมิตา ทาหน้ารอเราแล้วเด่ินเข้าไปไห้ไก้ลแล้วจึงเอายาทิงให้ถูกต้วมัน ๆ (หน้า ๖๘)ตามเรามา
แล อน่ึงท่านให้เอาไม่รักซอนมาแกะเปนรูป ภัควา แช่นามันหอม ปลูกด้วยคาถานิ่ลุกข้ึนมาแลว
เอานามันทาตัวเราเปนหลองหนก้ได้ กาบัง กาบังก็ได้เปนเส่นก็ได้ ถ้าจ่ใหเปนจังงังกลันใจเอาหลีน

แทงอากาษอารคาถา ๑๑ เปาไปกรรทีบต่นิ ตะวาด หอกดาบตกจากมือ ถาเข้าจาจองไวน้ ามล ๙

รดลงลุดส้ินแล ถาเฑจ้ ่

แทงฟันก็ดีเกิดเปน็ จังงังแล ถ้าจะไปทางไกลก็ดี ฝนตกก็ดที ่านให้เอาใบมหาโพธิ ร่มไปกัน เอาท่ีก่ิง
ตะวนั ออก เมือ่ จะไปเอานั้น ดอกไม่ธูปเทยี นบูชา เสยี กอ่ นจึงบงั เงาเข้าไปลิดไดแ้ ล้ว จึงพศิ ฐาน (หนา้ ๖๖)
ว่าข้าบังเงาเขามาจะไปกลางแดดให้ร่มแก่ข้าพเจ้าด้วยเถิด แล้วจึงลงยันต์ ลงแล้วจึงเอายาฝนทาไป
ให้เสกด้วย อิธเจ อิติปารมิตา เอาขึ้ผึ้งสีปากทาใบโพธิปักกระหม่อมบริกรรมคาถาน้ี นภานส
ไปเถิด มิได้ร้อนเลย ถึงฝนตกมิถูกเราเลย เหมือนอยูในร่มแล ถ้าจะเล่นเบี้ยเอายาทาเงิ่นบาทเสก
ดว้ ยอิธเจ ๗ ที อิติปารมิตา ๗ ที ไปเถิดยา ให้เงินบาทนั้นหายไดม้ ิเสียเลยถ้าจะแปลงรูป (หน้า๖๗) เอา
ยาทาผ้านุ่งเสกดว้ ยคาถาน้ี นรานรหิอิติราภวาอรหํสฺวาสุอิ ๕ ทีแล้วเอายามาเสกดว้ ยคาถาน้ี สาพุ
นุหํพุกรติปรยุอิวา เสกผ้าท้ังตัวแล้วเอานุ่งเอาเถิด เดินบริกรรมคาถาน้ี รมทฺทํกิริมิทิกุรุมุทุอุโกโร
โมโป ภาวนาเดินไปเถิดคนท้ังปวงไม่รู้จักเลย ถ้าผู้หญิงเดินมากลางทางจะให้ตามเรามาเอายามา
เสกด้วย อิธเจ ๗ ที อิติปารมิตา ๗ ที ทาหน้ารอเราแล้วเดินเข้าไปให้ใกล้แล้วจึงเอายาทิ้งให้ถูกตวั
มัน ๆ (หน้า ๖๘)ตามเรามาแล อนึ่งท่านให้เอาไม้รักซ้อนมาแกะเป็นรูปพระภควัม แช่นามันหอม ปลูก
ด้วยคาถาน้ีลุกข้ึนมาแล้วเอาน้ามันทาตัวเราเป็นล่องหนก็ได้ กาบังก็ได้เป็นเสน่ห์ก็ได้ ถ้าจะให้เป็น
จังงังกล้ันใจเอาลิ้นแทงอากาศอ่านคาถา ๑๑ คาบ เป่าไปกระทืบตืนตวาด หอกดาบตกจากมือ ถ้า
เขา้ จาจองไวน้ า้ มนต์ ๙ คาบรดลงหลดุ ส้นิ แล ถ้าเขาจะ

203

ฆาเสิ่ยภาวนา ให้ได้ ๑๑ ฆาเราหมิ่ใด้เลย เศกนาลางหน้ากันษาระพัดแล (หน้า ๖๙) ถาจ่ให้อยู่ไฟ
ลวงตก่ ัว ฉันนามันม่กรุดภาวนาไมพองเลย ถาไฟไมเศกเข้ากาปรายรอบเริ่อนไฟไม่มาไม่ถึงเลย ถ้า

ถูกงูกดั มากสามคาเศก ๑๑ ผน่ หาย ถาจขัดปีน ให้บายหน้าไปบรู ะภา เอาทาตน่ิ ข้วา ข่ินบลตนิ่ ท

ร้าย แทงตาเอาล่ินแทง อากาษ อารคาถาแตกหักแล ฯ ถาปุกคล่ผู้ได ๆ ทาฃาษตัวแล้ว ท่านให้

เอาผงดน่ิ ส่อมาลองดกู ับนามันหอม เศกดว้ ย อิธเจ ๑๐๘แล้วให้ลอง (หน้า ๗๐) ด่ิจ์สัตรีภาพดูทาแม่นแท่

มันตามเรามาแล ถ้าทาฑดตัวแล้ว ท่านให้ใชตามความปราฎนาเทิ่ด อนึ่งท่านให้เอาฃิพึงแดงขิ

พึงเลิ่อง ประสมด้วยเคริ่องทังปวงแล้วให้เอายันณ่ิ ลงหน้าห่ินลกู ห่ิน แลว้ จึงเอากฤศ

นา ๑กระล่าพัก ๑ ขอนดอก ๑ จันทัง ๒ นม่ ด ๑ ภ่ิมเสน ๑ ล่ินกา ๑ ตากา ๑ นามันหอม ๑ ประสม

ด้วยกันบดให้เล่อยิ่ด แล้วจึงประสมกรรกับข่ิพึง เมือจ่หุงน้ันให้ใด้วัน จึง (หน้า ๗๑) หุงๆ ในโบด
ใ ห้ ทาไบษริสารับ ๑ แล้วจึงหุงเทิด เมื่อจ่หุงน้ันจึงเอาผงด่ินส่อมาประสนกันกับขิพึง

แล้วจึงเศกด้วย คาถานิ่ ๑๓ ตัวแล้ว เศกใหใด้ ๑๐๘ เปน เส่นดีนัก อน่ึงถ้ามูลนายโกรดนัก
ให้เอาข่ิพึงทาลิ่นทาวิ่ กอรจึงสิ่บาก ด้วย คาถา ๑๐๘ แล้วจึงไปหาเทิ่ด เหนเรารักดังลูกในอุธอร
ของท่านแล ถาจ่ให้คนทังหลายรักเราดังว่า ยาติกาพิ่นองน้ัน ท่านให้เอาข่ิพ่ึงทาสีสะ (หน้า๗๒) กอรจึงส่ิ
บาก เศกดว้ ย คาถา ๑๑

ฆ่าเสียภาวนา ให้ได้ ๑๑ คาบ ฆ่าเรามิใด้เลย เสกน้าล้างหน้ากันสารพัดแล (หน้า ๖๙) ถ้าจะให้อยู่ไฟล้วง

ตะกั่ว ฉันนามันม่กรุดภาวนาไม่พองเลย ถ้าไฟไหม้เสกเข้ากาโปรยรอบเรือนไฟไม่มาไม่ถึงเลย ถ้า

ถูกงูกัดหมากสามคาเสก ๑๑ คาบ พ่นหาย ถ้าจะขัดปืน ให้บ่ายหน้าไปบูรพา เอาทาตืนขวา ข้ึน

บนตืนซ้าย แทงตาเอาล้ินแทง อากาศ อ่านคาถาแตกหักแล ฯ ถ้าบุคคลผู้ใด ๆ ทาขาดตัวแล้ว

ท่านให้เอาผงดินสอมาลองดูกับน้ามันหอม เสกด้วย อิธเจ ๑๐๘แล้วให้ลอง (หน้า ๗๐) ดีดสตรีภาพดูถ้า

แม่นแท้มันตามเรามาแล ถ้าทาขาดตัวแล้ว ท่านให้ใช้ตามความปราถนาเถิด อน่ึงท่านให้เอาข้ึผึ้ง

แดงข้ผึ ง้ึ เหลอื ง ประสมด้วยเคร่ืองทง้ั ปวงแล้วใหเ้ อายันต์นี้ ลง หน้าลูกหิน แล้วจึงเอา

กฤษณา ๑ กระลาพัก ๑ ขอนดอก ๑ จันทร์ทั้ง ๒ ชมด ๑ พิมเสน ๑ ลิ้นกา ๑ ตากา ๑ น้ามันหอม

๑ ประสมด้วยกันบดให้ละเอยี ด แลว้ จึงประสมกันกับข้ึผ้ึง เม่ือจะหุงนั้นให้ได้วนั จึง (หนา้ ๗๑) หุงๆ ใน
โบสถ์ ให้ทาบายศรสี ารับ ๑ แล้วจึงหุงเถดิ เมื่อจะหุงนน้ั จงึ เอาผงดินสอมาประสมกันกับขึ้
ผ้ึง แล้วจึงเสกด้วยพระคาถานี้ ๑๓ ตัวแล้ว เสกให้ใด้ ๑๐๘ คาบ เป็น เสน่ห์ดีนัก อนึ่งถ้ามูลนาย
โกรธนัก ให้เอาข้ึผึ้งทาลน้ิ ทาว่ิ ก่อนจึงสีปาก ดว้ ยพระคาถา ๑๐๘ แลว้ จึงไปหาเถิด เห็นเรารักดงั ลูก
ในอุทรของท่านแล ถ้าจะให้คนท้ังหลายรักเราดังว่า ญาติกาพี่น้องนั้น ท่านให้เอาขึ้ผ้ึงทาศีรษะ (หน้า๗๒)
ก่อนจึงสปี าก เสกด้วย พระคาถา ๑๑

204

แล้วจึงไปฃอเงินเขา ครั้นเอา...นั้นแล้วเฑก็เอามาให้แก่เราแล อนึ่ง ถ้าจให้เป็นมะหาละล้วย ให้
ลงยันกระน่ิลงไบชุมเหดเทษ แล้วจึงเอาขิ่พึ่งทาให้ทัวแล้ว จึงเศกด้วย คาถาน่ิ อิ แลวจึงตรึงเพ
ดารภาวนาภาวนา ๑๓ ตวั ถาให้ฃาดปากได้เลยษาระพัตร ฃ่อไดแ้ ล ถึงเขาอมุ้ หลูกออนมาใหปราฎนาก็
ได้แล อนงึ่ ถาเปนความหม่ิ ให้เขา้ ออกบากเจรจ่ า (หน้า๗๓) กับเราใหเอายันนลี งกระดาษ

แล้วจึงเอาขิพ่ึงทาให้ทวั แลว้ จึงเศกด้วย อิติปารมิตา ๑๗

ด้วย อิธเจ ๑๗ แล้วจึงจุกทวานไวเทิ่ษ เมี่อจเทิ่ยงความให้ภาวนา คาถานิ่เทิด ออกบาก มิใด้
เลย แก่เราแล ญาสนเทเลย เมือจ่ทาสงิ ไดๆ ใหวค้ ารบนบนอบแก่ครูบาอาจารย์ อยาได้ประมาท ให้
พิศ่ ่ถารตามแตป่ ราฎ่น่า ถ้าจสเดาะโซต่ รวนษาระพดั ท่ารให้เอาผงดิน่ ส่อมาเศกดวย (หน้า ๗๔) คาถานิ่

คิ่ยิ่ลงลุยออกแล ฯı ถ้าจสะกดไปหาลูกสาวท่ารก็ดี เมือจไปนั้นให้เอาผงดิ่นส่อมาเศก ๓๐
แล้วจึงอมไปเทิ่ด ถึงแม่นตามไตอยู่ก็หมิ่รู้สึกตัวเลย ตามแต่จปราฎนาเถิด ได้ทุกสิ่ง เม่ีอจสะกดไป

น้ันให้ได้ทาวัน ถาจทาเส่น เข้าหาขุนนางท่ารเอาผงด่ินส่อน้ันมาเสก แล้วจึงห่อชายผาไปหา
แม่นว่าโทษ(ชายผ้า)ถึงตายก็มิตายเลย ให้ภาวนา คาถาน่ิแต่ไนไจ แม่นว่าจฆาเสียฆาบมิได้เลยฯ
ถาจกันสัคครู ใหเอาผงมาใสขันสาริด จึงเสก ๑๑ ที แลวทาบานเรอย ทาอะไรหมิไดเลยฯ (หน้า ๗๕)
สมทุ ทฺ ตมฺ ภิรํ อโจรภยฺยํ

คาบ แลว้ จงึ ไปขอเงินเขา คร้ันเอา...นนั้ แล้วเขาก็เอามาใหแ้ ก่เราแล อน่ึง ถา้ จะให้เปน็ มหาละลวย ให้
ลงยันต์กระน้ีลงใบชุมเห็ดเทศ แล้วจึงเอาข้ึผ้ึงทาให้ทั่วแล้ว จึงเสกด้วยพระคาถาน้ี อิ แล้วจึงตรึง
เพดานภาวนา ๑๓ ตวั ถ้าให้ขาดปากไดเ้ ลยสาระพัด ขอได้แล ถึงเขาอุ้มลูกออ่ นมาให้ปราถนาก็ได้
แล อน่ึงถา้ เปน็ ความมิ ใหเ้ ขา้ ออกบากเจรจา (หนา้ ๗๓) กบั เราให้เอายนั ต์นี้ลงกระดาษ

แล้วจึงเอาขผ้ึ ึ้งทาให้ทว่ั แล้ว จงึ เสกด้วย อติ ิปารมติ า ๑๗ คาบ
ด้วย อิธเจ ๑๗ คาบ แล้วจึงจุกทวารไว้เถิด เมื่อจะเที่ยงความให้ภาวนาพระคาถาน้ีเถิด ออกปาก มิใด้
เลย แก่เราแล อย่าสนเท่เลย เม่ือจะทาส่ิงใดๆ ไหว้คารบนบนอบแก่ครูบาอาจารย์ อย่าได้ประมาท
ให้พิ่ศฐานตามแต่ปราถนา ถ้าจะสะเดาะโซ่ตรวนสาระพัดท่านให้เอาผงดินสอมาเสกด้วยพระ (หน้า ๗๔)
คาถานี้ ๙ ที ค่ิยิ่ลงลุยออกแล ฯı ถ้าจะสะกดไปหาลูกสาวท่านก็ดี เม่ือจะไปน้ันให้เอาผงดินสอมา
เสก ๓๐ แล้วจึงอมไปเถิด ถึงแม้ตามไปอยู่ก็มิรู้สึกตัวเลย ตามแต่จะปราถนาเถิด ได้ทุกส่ิง เมี่อจะ

สะกดไปนน้ั ใหไ้ ดท้ าวัน ถา้ จะทาเสน่ห์ เข้าหาขนุ นางท่านเอาผงดินสอนั้นมาเสก ๗ ที แล้วจึงห่อชาย
ผ้าไปหาแม้นวา่ โทษ(ชายผ้า)ถึงตายก็มิตายเลย ให้ภาวนาพระคาถาน้ีแตใ่ นใจ แม้นว่าจะฆ่าเสียฆ่ามิได้
เลยฯ ถ้าจะกันศัตรู ให้เอาผงมาใส่ขันสาริด จึงเสก ๑๑ ที แล้วทาบ้านเรือน ทาอะไรมิได้เลยฯ (หน้า ๗๕)
สมุททฺ ตมฺ ภิรํ อโจรภยฺยํ

205

นานา อฏฐฺ ตโต พุทฺโธ โส ภควา ธมฺโมโสภวา สงฺ โมโส ภขวา พุกฺธิยดุ ธมฺ มํ ยดุ สงฆฺ ยํ ดุ ฯ
คาถานิ่ เจาหามสมุทหามทังลมหามทังฝนเปนที่ปรากฎด่ินักแลฯ อิติอรหํสมฺพุทฺโธสวาหฯ.
คาถานิ่ เสกนาทาคงทนทังล้าวลนแลท่ารตีก็ดิ่ฆาก็ด่ิให้ภาวนาบวร่ิกาเท่ิด ท่ารทาหมิได้เลย ฯ

จตฺตถุ นิปาสิเสยฺยกฯ คาถานิ่เศกนาลายทาบาทอย่กู วานาทังลายฯ
๐ ยนฺ เต น ภคว ตา ธาน โลป สฺสตา อรห ตา สมฺมา สมฺ พุทฺ เธ น ป ถ มํ ปาราชิ กํ
กตฺถ ปญตตฺ นฺ ติ เวสาลิ ปยตตฺ นฺ ติ กํ อารพพฺ ติ สุทนิ นฺ ํ กลนทฺ ปบุ พํ อารพฺพติ กสิ มึวตถฺ ุ
สิมนตฺ ิ สทุ นิ โน กลนฺทปุตโฺ ต ปุราณ ทุตยิ กาย เมถนุ ํ ธมฺมํ ปฏเิ สวิตสมึ วตฺถุ สมิ นตฺ ฯิ

นานา อฏฺฐตโต พุทโฺ ธ โส ภควา ธมฺโมโสภวา สงฺ โมโส ภขวา พุกธฺ ิยดุ ธมฺ มํ ยดุ สงฺฆยํ ดุ ฯ
พระคาถานี้ พระเจ้าห้ามสมุทรห้ามทั้งลมห้ามท้ังฝนเป็นที่ปรากฎดีนักแลฯ อิติอรหํสมฺพุทฺโธ
สวาหฯ. พระคาถาน้ี เสกน้าทาคงทนทั้งหลาวแหลนแลท่านตีก็ดีฆ่าก็ดีให้ภาวนาบร่ิกรรมเถิด ท่าน
ทามิได้เลย ฯ จตตฺ ุถนปิ าสิเสยยฺ กฯพระคาถานเี้ สกน้าลายทาบาทอย่ขู วากหนามท้ังหลายฯ
๐ ยนฺ เต น ภคว ตา ธาน โลป สฺสตา อรห ตา สมฺมา สมฺ พุทฺ เธ น ป ถ มํ ปาราชิ กํ
กตฺถ ปญตตฺ นฺ ติ เวสาลิ ปยตตฺ นฺ ติ กํ อารพพฺ ติ สุทินฺนํ กลนฺท ปบุ พํ อารพฺพติ กสิ มึวตถฺ ุ
สมิ นฺติ สทุ นิ โน กลนทฺ ปตุ ฺโต ปรุ าณ ทุติย กาย เมถนุ ํ ธมมฺ ํ ปฏิเสวิตสมึ วตถฺ ุ สิมนฺตฯิ

206

ภาคผนวก ข
ตน้ ฉบบั คมั ภีรต์ รีนสิ งิ เห สานวน ก

ตาราตรนี สิ ิงเห
--------------------
ยืมต้นฉบับมาจากพระสมหุ ์เฉอ่ื ย วัดสังเวช(บางลาพ)ู
วา่ ทา่ นไดค้ ัดจากต้นตาราของหลวงคชริษฐ(์ ไผ่)
----------------------
นายพรหม ขมาลา
คดั เสร็จเมอื่ วนั ที่ ๒๘ กรกฎาคม พ.ศ. ๒๔๘๑

207

องคต์ รนี ิสงิ เห
องคต์ รนี ิสิงเห เอา ๓ คูณ ๓ หาร

องคส์ ตตฺ นาเค เอา ๗ คูณ ๗ หาร

องคป์ ญั จเพ็ชรฉลู องค์จตเุ ทวา
เอา ๕ คูณ ๕ หาร เอา ๔ คูณ ๔ หาร

องค์นวิ ัจน์ราชา เอา ๖ คูณ ๖ หาร

208
องคพ์ ระอนิ ทร์ เอา ๕ คูณ ๕ หาร องค์เอกยภัท เอา ๑ คูณ ๑ หาร ชอ่ื กมุ ภณั ฑ์ถอด
รูป

องค์นวโลกตุ ตรคุณ เอา ๙ คณู ๙ หาร

องค์พรหมถอดรปู เอา ๕ คณู ๕ หาร

209
องคพ์ ระ ๓๒ เอา ๒ คูณ ๒ หาร
องค์พระอรหันต์ ๔ เอา ๔ คณู ๔ หาร
พระควาองคเ์ ดยี วประทับทกุ พระองคไ์ ปทัง้ ๑๒ พระองค์แล

210
องค์ตรีนิสิงเห ๓ องค์นี้ ลงวงแหวนผ้าประเจียดและมงคลก็ได้ ให้ลงพระเจ้า ๕ พระองค์ก่อน จึงชัก
ยนั ต์

ตราพระราชสีห์ สาหรบั ประทบั ทกุ ๆ พระองค์แล
๓๗๕๔๖๕๑๙๕๒๘๕

211

สิทธิการิยะ ถ้าผู้ใดจะเรียนตรีนิสิงเห ให้อาจารย์พิเคราะห์ดูผู้ที่จะเรียนน้ัน ถ้าเห็นว่าเป็นผู้
ตั้งอยู่ในโอวาท รู้จักคุณแก้ว ๓ ประการ คุณบิดา มารดา และตั้งอยู่ในศีล ๕ ๘ แล้ว จ่ึงสอนให้ ถ้า
ไมไ่ ด้ด่ังว่านี้ อยา่ สอนให้เลย เม่ือจะเรียนใหก้ ล่าวคานมสั การด่ังต่อไปน้ี
พทุ ฺธ ชวี ิต ยาวนิพพฺ าน สรณคจฺฉามิ ธมฺม ฯลฯคจฺฉามิ สงฺฆ ฯลฯคจฺฉามิ อติ ิปิโส ฯลฯ ภควาติ (กราบ
ลงหน ๑)
ทุติยมฺปิ พุทฺธ ชีวิต ยาวนิพฺพาน สรณคจฺฉามิ ธมฺม ฯลฯ คจฺฉามิ สงฺฆ ฯลฯคจฺฉามิ สฺวาก์ขาโต ฯลฯ
วิญฺญหู ติ ิ (กราบลงหน ๑)
ตติยมฺปิ พุทฺธ ชีวิต ยาวนิพฺพาน สรณคจฺฉามิ ธมฺม ฯลฯ คจฺฉามิ สงฺฆ ฯลฯคจฺฉามิ สุปฏิปนฺโน ฯลฯ
โลกสสฺ าติ (กราบลงหน ๑)
นโม ขา้ จะไหวพ้ ระสพั พญั ญตุ ญาณอนั เลิศแล้ว ประดุจดวงแกว้ วิเชียร อันเพียรด้วยพระคณุ ๕๖ ขา้ จะ
ขอยกนมัสการพระไตรย์ปิฎกรัตนไตรย์วรญาณอันเลิศพิเศษ มีคุณประเภท ๓๘ ข้าขอนมัสการ
พระอัศฎางอริยสงฆ์ ผู้ทรงญาณอันเลิศล้า ทรงพระคุณ ๑๔ ประการ แก้วท้ังสามดวง ขอให้โชติช่วง
ผ่องใส ด้วยคุณพระศรีรัตนไตรย์ จงมาต้ังอยูเ่ หนือเกลา้ ของข้าพเจ้า ณ บดั นี้
ทีน้ีข้าจะขอนมัสการ พระอิศวร พระนารายณ์ พระฆิเนศร์ พระฆินัย พระอินทร์ พระพรหม พระยม
พระกาฬ แลทา้ วจตโุ ลกบาลอันมีฤทธ์ิ ขอจงมาชว่ ยขา้ พเจ้าผ้จู ะกระทาการวทิ ยาคม ขอจงประสทิ ธ์ิทกุ
ประการ โอม ชยั ยะ ชัยยะ ปสทิ ธิเม
นมสสฺ ิตตวา อิสสี ทิ ฺธิโลกนาถ อนุตตฺ ร อสิ ีสิทธฺ ิ จพนฺธน มหาสาตฺรา อห วนทฺ ามติ อิสึ

212

วนฺทิตฺตวา อาจาริย อนฺตราย วินาสฺสนฺติ สิทฺธิกิจฺจ สิทฺธิกมฺม สิทฺธิการิยตถาคโต สิทฺธิเตโช ชโยนิจฺจ
สพฺพกมฺม ปสิทฺธิเม

วนฺทติ ตฺ วา สคุ ตนาถ พุทธฺ ญจฺ ธมฺมญฺจ สงฺฆญฺจ นโมพทุ ธฺ าย ทพิ ฺพมนตฺ ปวกขฺ ามิ ยถาพลฺ

สีโร เม พุทฺธเทวญฺจ นลาเต พรฺ หมฺเทวตา หทย นรายกญฺเจว ทฺว หตฺเถ ปรเมสุรา ปาเท วิสฺสนุกญฺเจว
สขุ า คงฺคาย ปสิทฺธิ เม

เสฏฐฺ นฺติ โลกมหิตฯลฯวิวธิ สเุ ณยฺย140 (วา่ ๓ หน)

วิธีทา

ให้ต้ังคุณแก้วท้ัง ๓ คือคุณพระพุทธเจ้า ๕๖ คุณพระธรรมเจ้า ๓๘ และคุณพระสังฆเจ้า ๑๔
เอาบวกเข้าด้วยกัน เป็น ๑๐๘ แล้วเอาทสกุศลกรรมบถ ๑๐ บวกอีก ได้ ๑๑๘ แล้วเอานวโลกุตตร ๙
หาร ไดล้ ภั ๑๓ เหลอื เศษ ๑ แล้วเอาไปลบ ๑๓ เหลือ ๑๒ เรยี กวา่ “ทฺวาทสมงคล”

ให้เอาทฺวาทสมงคลตงั้ แล้วเอา ๔ หาร ได้ลัภ ๓ คือ ตรีนิสิงเห (ม อ อุ (พระรัตนไตรย) เอาทฺ
วาทสมงคล เอา ๒ คูณ ได้ ๒๔ เอา ๔ บวก เป็น ๒๘ แล้วเอา ๔ หาร ได้ลัภ ๗ ตือ สตตฺ นาเค (ส วิ ธา
ปุ ก ย ป หรือ ส ธ วิ ปิ ป ส อุ (พระอภธิ รรม ๗ คมั ภีร์หรือโพชฌงค์ ๗) ตราไว้

เอาทฺวาทสมงคลตั้ง เอา ๒ ลบเหลือ ๑๐ เอา ๒ คูณ ได้ ๒๐ แล้วเอา ๔ หาร ได้ลัภ ๕
คือปญั จเพช็ รฉ์ ลูกรรม (ปา อ กา มุ สุ (ศีล ๕) ตราไว้

เอาทฺวาทสมงคลต้ัง เอา ๔ บวก เป็น ๑๖ แล้วเอา ๔ หาร ได้ลัภ ๔ คือ จตุเทวา (น ม พ ท
(ธาตุ๔) ตราไว้

เอาทฺวาทสมงคลตงั้ เอา ๒ คูณ ได้ ๒๔ แลว้ เอา ๔ หาร ได้ลภั ๖ คอื ฉ้อวตั ตราชา (จ ต ย ต น
ป(............)141 ตราไว้

140 เนอ้ื ความเต็มมีดงั นี้ เสฏฐฺ ติโลกมหติ อภวิ นฺทยิ คฺค พทุ ธฺ ญฺจ ธมมฺ มมล คณมุตตฺ มญฺ จ สตฺถสุ สฺ ตสฺส
วจนตถฺ วร สุพุทฺธ วกฺขามิ สตุ ตฺ หิตเมตฺถ สสุ นฺธกิ ปฺปํเอตถฺ เสยฺย ชิเนรติ นเยน พธุ า ลภนตฺ ติ ญฺจาปิ ตสฺส วจนตถฺ สุโพธ
เนน อตถฺ ญฺจ อกฺขรปเทสุ อโมหภาวา เสยยฺ ตฺถิโก ปทมโต วิวธิ สุเณยยฺ ฯ

141 ฉกามาพจรสวรรค์ ไดแ้ ก่ จาตุมหาราชิกา ดาวดึงส์ ยามา ดุสติ นิมมานรดี ปรนิมมติ วสวตั ตี

213

เอาทฺวาทสมงคลตัง้ เอา ๒ ลบเหลือ ๑๐ เอา ๒ คูณ ได้ ๒๐ แล้วเอา ๔ หาร ได้ลัภ ๕ คือ ปัญจอินตรา
นเมว จ (รู เว ส ส วิ(ขันธ์ ๕) ตราไว้

เอาทวาทสมงคล ตั้ง ๑๖ แล้ว หาร ๔ ได้ลัภ ๔ เอาลัภตั้ง แล้ว เอา ๔ หาร ได้ ๑ คือ เอกยกฺขา (อุ
(พระธรรม)
เอาทวาทสมงคลต้งั เอา ๓ คูณ ได้ ๓๖ แล้ว เอา ๔ หาร ไดล้ ัภ ๙ คือ อ ส วิ สุ โล ปุ ส พุ ภ (พระนว
หรคณุ )

เอาทวาทสมงคล ตงั้ เอา ๒ ลบ เหลอื ๑๐ เอา ๒ คณู ได้ ๒๐ แลว้ เอา ๔ หาร ได้ลัภ ๕ ปัญจ
พรหมา ( อา ปา มา จุ ป (พระวนิ ัย)

เอาทวาทสมงคล ตง้ั เอา ๔ บวก เป็น ๑๖ แลว้ เอา ๔ หาร ไดล้ ัภ ๔ เอาลัภตั้ง เอา ๒ คณู ได้
๔ แล้ว เอา ๔ หาร ไดล้ ภั ๒ คือ เทวราชา ( น ร142 (........)

เอาทวาทสมงคล ตั้ง เอา ๒ ลบ เหลือ ๑๐ เอา ๓ คูณ ได้ ๓๐ เอา ๒ บวก เป็น ๓๒ แล้ว เอา
๔ หาร ไดล้ ัภ ๘ คอื อฏั ฐอรหันตา ( อ อา อิ อี อุ อู เอ โอ (สระ)

เอาทวาทสมงคล ตั้ง เอา ๒ ลบ เหลือ ๑๐ เอา ๒ คูณ ได้ ๒๐ แล้ว เอา ๔ หาร ได้ลัภ ๕ คือ
ปัญจ พุทธา (นโมพุทฺธาย (พระเจ้า ๕ พระองค์) สาเร็จเป็น ดังนี้ ๓ ๗ ๕ ๔ ๖ ๕ ๑ ๙ ๕ ๒ ๘ ๕ เม่ือ
ทามาถึงน่ีแล้ว ท่านให้ยกครู คือมีใบศรี ๓ สารับ หมาก ๕ คา ดอกไม้ ๕ ดอก เทียน ๑๒ เล่ม เงินติด
เทียนเล่มละ ๑ บาท ผ้าขาวผืนหน่ึงเอารองใบศรี แล้วให้ชุบตัวเสียก่อน คือให้เอาบาตร ๕ ใบ ใส่น้า
ทั้งหมด เอาดอกบัวหลวงใส่ในบาตร ๆ ละดอก ถ้าเป็นคฤหัสให้นุ่งขาวห่มขาวแล้วเสกด้วยพระคาถา
พุทธนิมิตนี้

นสาอินฺทริยพุทธนิมิตต ปฏิมานพุทฺโธ ธาตุพุทฺโธ กายพุทฺโธ นิสุญฺโญ พุทฺโธ นิสตฺโต ชีโวสุญฺ
โญ น พุทฺโธ พทุ ฺธ พทุ ฺธาพทุ ฺธ น ธมฺโม ธมฺมา ธมฺม น สงโฺ ฆ สงฺฆา สังฆ รโชหรณ จิตตฺ นิพุทฺโธ ธาตุพุทฺ
โธ กายพุทฺโธ นมิ ิตตฺ พทุ ฺโธ นิสุญโฺ ญ พุทโฺ ธ อติ ิ อทิ ธฺ ิริทธฺ ิ พทุ ฺธนิมิตต

เสกจนให้ดอกบัวบานเอง แล้วเอารดหัวและอาบ จึงเรียนต่อไปเถิด อน่ึงท่านให้ตั้งตรีนิสิงเห
ลง เอา ๓ คูณ ๓ หารให้ได้ ๓ หน ให้ประทับด้วยยันต์นารายณ์ถอดรูป ยันต์ตราพระราชสีห์ และสัพ
เพชนา พหูชาด้วยทุก ๆ คร้ังแล้วเสกด้วยคาถา ภควมั บดี ๓ คาบ* อติ ิปโิ สถอยหลัง ๓ คาบ แล้วลงชอ่ื

142 น ร คือ นาม รูป

214

ตามปรารถนา เอาผงทาตัวไปแห่งใด ๆ คนท้ังหลายเห็นเราว่างาม จะปรารถนาส่ิงใด ๆ ก็ได้ตาม
ปรารถนา ถา้ ทาได้เทา่ กาลังวันย่ิงดี

กลหน่ึงท่านให้ตั้งตรีนิสิงเหลง เอา ๗ คูณ ๗ หารให้ได้ ๗ หน ช่ือพระยาฉัททันต์ถอดรูป ให้
ลงภควมั บดอี งคเ์ ดียว ๗ หน แลว้ ลงช่อื ตามองคพ์ ระตามปรารถนา หรือจะเขียนลงที่หน้าผากก็ได้ แล้ว
เสกด้วยคาถาภควมั บดี ๓ คาบ หรือตามกาลังวันก็ได้ เมื่อเสร็จแล้วลบผดั หน้าไปเถิด คนทั้งหลายเห็น
เรารักเราแล

กลหน่ึงท่านให้ต้ังตรีนิสิงเหลง เอา ๕ คูณ ๕ หารให้ได้ ๕ หน ชื่อเพ็ชร์ฉลูกรรม์ถอดรูป แล้ว
ลงชื่อกลางยนั ตต์ ามปรารถนา เสกด้วยคาถาภควมั บดี ๕ คาบ อติ ปิ ารมิตาตงิ ฺสา อติ ิสพฺพญญฺ มู าคตา อิ
ติโพธมิ นุปปฺ ตโฺ ต อิติปโิ สจเตนโม ๕ คาบ นโม ๕ คาบ อิติปิโส-ภควาติ ๕ คาบ ประทับตราพระราชสหี ์
๕ คาบ แล้วเอาผงทาตัวเป็นเสนห่ แ์ กค่ นทง้ั หลาย เขาเหน็ งามเหมอื นเทวดา จะทาการอันใดก็ดีก็งาม

กลหน่ึงท่านให้ต้งั ตรีนิสิงเหลง เอา ๔ คูณ ๔ หารให้ได้ ๔ หนช่อื เทวดาถอดรูปให้ลงยันต์แล้ว
ลงช่ือในองค์พระ เสกด้วยคาถาพระภควัมบดี ๔ คาบ ตัวเอง ๔ คาบ อิติปารมิตาติงฺสา อิติสพฺพญฺญู
มาคตา อิติโพธิมนุปฺปตฺโต อิติปิโสจเตนโม ๔ คาบ นโม ๔ คาบ อิธเจตโสคณฺหาหิถามสา ๔ คาบ
ประทับตราพระราชสีห์ ๔ คาบ แล้วเอาผงทาตัวไปหาขุนนางท้าวพระยาสมณะชีพราหมณ์และสตรี
เหน็ หนา้ เรารกั เราดังสามี

กลหน่ึงท่านให้ตั้งตรีนิสิงเห ลง เอา ๖ คูณ ๖ หารให้ได้ ๖ หนให้ลงยันต์ลงชื่อตามปรารถนา
แล้วเสกด้วยตัวเอง ๖ คาบ คาถาภควัมบดี ๖ คาบ อิติปารมิตาติงฺสา อิติสพฺพญฺญูมาคตา อิติโพธิ
มนุปฺปตฺโต อิติปิโสจเตนโม ๖ คาบ เหมือนกันแล้วเอาผงทาตัว เข้าการรณรงค์สงคราม ตีปล้ากันก็ได้
ไม่เจบ็ ไม่แตกไม่ฟกแวม และไม่แพเ้ ขาเลย ท้ังเป็นเสน่ห์ด้วย

กลหนึ่งท่านให้ต้ังตรีนิสิงเห ลง เอา ๕ คูณ ๕ หารชื่อพระอินทร์ถอดรูปไปหาชาวสวรรค์ทั้ง
ปวง ให้ลงรูปพระ ๕ หน ลงช่ือกลางยันต์ตามปรารถนา แล้วเสกดว้ ยคาถาภควัมบดี ๕ คาบ ตัวเอง ๕
คาบ เอาสพฺเพชนา พหูชนา ประทับชื่อ แล้วเสกดว้ ย ๕ คาบ อิติปารมิตาติงฺสา อติ ิสพฺพญฺญูมาคตา อิ
ตโิ พธิมนุปปฺ ตโฺ ต อติ ิปิโสจเตนโม ๕ คาบ นโม ๕ คาบ อิธเจตโสทณหฺ คณฺหาหถิ ามสา ๕ คาบ นะเมตตา
โมกรุณา พุทิปราณี ธายินดี ยะเอ็นดู ๕ คาบ โสฬสมงฺคลญฺเจว นวโลกุตฺตรธมฺมตา จตฺตาโร จ มหาที
ปา ปญฺจพุทฺธามหามุนี ตรีปิฏก ธมฺมกฺขนฺธา ฉกามาวจราตถา ปญฺจทสภเวสจฺจ ทสม สีลเมว จ เตรส

215

ธุตงฺคา จ ปาฏิหารญฺ จ ทวาทส เอกเมรุ จ สุราอฏฺฐ ทเวจนฺทงฺสุริย สคฺคา สตฺตสมฺโพชฺฌงฺคาเจว
จุทฺทสจกฺกวตฺติ จ เอกาทสวิสฺสณุราชา สพฺเพเทวาน ปลายนฺตุ ๕ คาบ ม อ อุ พฺรหฺมจิตต มนุษย์ชาย
หญิงท้ังแผ่นดนิ มามา นี่นี่ อาคจฺฉาย อาคจฺฉาหิ จติ ฺต จงมารักกูทุกผู้ทุกคน มออุเกล่ือนกล่นกันมา มอ
อุบูชากูอย่าได้ขาด สพฺพปูชา มหาลาภ ภวนฺตุเม ๕ คาบ ประทับตราพระราชสีห์ ๕ คาบ แล้วเอาผง
ทาตวั เราขนึ้ หาผหู้ ญงิ ถึงแมไ้ ม่รจู้ กั เลยก็รกั และออกปากมิไดเ้ ลย

กลหนึ่งท่านให้ตั้งตรีนิสิงเห (ทวาทสมงคล) ลง เอา ๑ คูณ ๑ หารชื่อกุมภัณฑ์ถอดรูปแผลงฤทธ์ิเหาะ
ข้ามฝ่งั อโนดาต ให้ลงพระภควมั บดี ๑ หน แลว้ เสกด้วยคาถาพระภควมั บดี ๗ คาบ ตัวเอง ๑๑ คาบ อิ
ติปิโส สอิอสิ โสปกาสอิ อิมินาทิพพฺ มนฺต โสอิ อิโสตพุทฺธาปติ ิอิ ๑๑ คาบ นโม พทุ ฺธาย ม อ อุ ย ธา พทุ ฺ
โม น อุ อ ม อิ สฺวา สุ พุทฺธสฺส อ ส วิ สุ โล ปุ ส พุ ภ ๑๑ คาบ ประทับตราพระราชสีห์ ๑๑ คาบ แลว้
เอาผงไวท้ าตวั ศตั รทู ้งั ปวงเหน็ หน้าเรารัก ทัง้ เป็นตบะเดชะดงั อศิ วรน้นั

กลหน่ึงท่านให้ต้ังตรีนิสิงเหลง เอา ๙ คูณ ๙ หาร ชื่อนวหรคุณท้ัง ๙ ถอดรูป ให้ลงพระภควัมบดี ๙
หน ลงชื่อกลางยันต์ ๙ หน ๆ ละ ๙ จบ แล้วเสกด้วยคาถาพระภควัมบดี ๙ คาบ ตัวเอง ๙ คาบ อิ
ติปารมิตาติงฺสา อิติสพฺพญฺญูมาคตา อิติโพธิมนุปฺปตฺโต อิติปิโสจเตนโม ๙ คาบ นโม ๙ คาบอิธเจต
โสทณฺหคณฺหาหิถามสา ๙ คาบ โสฬสมงคล143 ๙ คาบ ประทับตราพระราชสีห์ ๙ คาบ แล้วเอาผงทา
ตัวเป็นตบะเดชะด้วย จะปรารถนาส่ิงใด ๆ ได้แสนหนึ่ง ลงประเจียดคงกะพัน เอาผงหุงสีผึ้งเป็นเสน่ห์
ดีนกั

กลหนึ่งท่านให้ต้ังตรีนิสิงเห (ทวาทสมงคล) ลง เอา ๕ คูณ ๕ หาร ๕ หน ช่ือพระพรหมถอดรูป
แผลงฤทธิ์ให้เทวดากลัว แล้วลงชื่อกลางยันต์ตามปรารถนา แล้วเสกด้วยคาถาพระภควัมบดี ๕ คาบ
ตัวเอง ๕ คาบ อิติปารมิตาติงสา อิติสัพพัญญูมาคตา อิติโพธิมนุปฺปตฺโต อิติปิโสจเตนโม ๕ คาบ นโม
๕ คาบ นะอยู่ตาซ้าย โมอยู่ตาขวา พุทฺอยู่หน้า ธาอยู่หลัง ยะอยู่ขหม่อม นมิอิอ ๕ คาบ มออุพฺรหฺม
จิตฺต-ภวนฺตุเม ๕ คาบ โสฬสมงคล ๕ คาบ นะเมตตา โมกรุณา พุทิปราณี ธายินดี ยะเอน็ ดู ๕ คาบ ปิ

143 คาถาบทเตม็ มดี ังนี้ โสฬสมงคฺ ลญเฺ จว นวโลกุตฺตรธมฺมตา จตฺตาโร จ มหาทีปา ปญฺจพทุ ธฺ ามหามุนี
ตรีปฏิ ก ธมฺมกขฺ นฺธา ฉกามาวจราตถา ปญฺจทสภเวสจฺจ ทสม สลี เมว จ เตรสธุตงคฺ า จ ปาฏิหารญฺ จ ทวาทส เอกเมรุ
จ สุราอฏฐฺ ทเวจนฺทงสฺ รุ ิย สคคฺ า สตตฺ สมฺโพชฌฺ งฺคาเจว จทุ ทฺ สจกกฺ วตฺติ จ เอกาทสวิสฺสณุราชา สพฺเพเทวาน ปลายนฺ
ตฯุ

216

โยเทวมนุสฺสาน ปิโยพฺรหฺมานมุตฺตโม ปิโยนาคสุปณฺนาน ปิยินทริยนมามิห ๕ คาบ ประทับยันต์พระ
ราชสีห์ ๕ คาบแล้วเอาผงไว้สาหรับทาตัว ไปหาท้าวพระยาสมณะชีพราหมณ์ ฝูงประชาชนทั้งปวงเหน็
หน้าเรารักนกั ทั้งเปน็ ตบะเดชะดว้ ย ตามแตจ่ ะใชเ้ ถิด สาเรจ็ ทุกประการ

กลหนึ่งท่านให้ต้งั ตรีนิสิงเห (ทวาทสมงคล) ลง เอา ๒ คูณ ๒ หาร ชอ่ื พระยาสององค์พ่ีน้องถอดรูปไป
หานางทั้งปวง ให้ลงประทับพระภควัมบดี ๒ หน ถ้าทาตามกาลังวันได้วิเศษนัก ให้ลงชื่อกลางยันต์
เสกด้วยคาถาพระภควัม ๒ คาบ ประทับตราพระราชสีห์ ๒ คาบ แล้วเอาผงทาตัวไปหาสตรีรักเราย่ิง
นัก ถ้าพบผู้ใหญ่ท้ังปวงเห็นหน้าเรารักนัก เอาผงใส่น้ามันหุงสีผึ้งสีปาก เปน็ เสน่ห์แก่คนทั้งเมือง ถ้าจะ
ผูกไมตรีกับผู้ชายผหู้ ญิงทั้งปวงก็ดี ลูกค้าพาณิช สมณะชีพราหมณ์และท้าวพระยาก็ดี เอาผงทาตัวก็ได้
ใหก้ ินก็ไดร้ ักเรา ถ้าจะมที ไ่ี ปแหง่ ใด ๆ ใหเ้ สกด้วย ปิโยฯลฯ และ ม อ อุ พฺรหฺมจติ ฺต ฯลฯ ตามกาลังวัน
อย่าสนเทห่ ์เลย

กลหนึ่งท่านให้ตั้งตรีนิสิงเห (ทวาทสมงคล) ลง เอา ๘ คูณ ๘ หาร ช่ือพระอรหันต์ทั้ง ๘ ถอดรูปแผล
ฤทธ์ิ ให้ลงพระภควัมบดี ๘ หน ลงชื่อกลางยันต์ตามปรารถนา แล้วเสกด้วยคาถาพระภควัม ๘ คาบ
(เสก) ด้วย อิติปารมิตาตงิ สา อิติสัพพัญญูมาคตา อิติโพธมิ นุปฺปตฺโต อติ ิปโิ สจเตนโม ๘ คาบ ดว้ ยมนต์
น้ีอีก โอมสิทฺธิการ นโมพุทฺธาย พระครูอาจารย์เธอจึงให้กูมาสูบจิตมนุษย์หญิงชายให้กลัวกู เหมือน
เน้ืออันกลัวเสือ เหมอื นงูอนั กลวั ครฑุ เหมอื นเขียดอันกลวั งู สิงฺโห วิย อทิ ฺธิ เม จิตตฺ ภายนตฺ ิ สมู ากลัวกู
เหมือนพระยาราชสีห์ เมื่อแผลงฤทธ์ิแผดเสียงร้องก้องพงไพร สรรพมนุษย์สัตว์ใดแพแ้ ก่กูทุกคน พยคฺ
โฆ วยิ อิทฺธิ เม จิตฺต ภายนตฺ ิ มาณพนอ้ ยย่อมส่ังอาวุธมาใหก้ ทู ั้งสนิ้ ย มึงมาเหมอื นกลวั กูใจจะขาดตาย
โอม สิทฺธสิ ฺวาห สฺวาโหม ๘ คาบ แล้วประทับตราพระราชสีห์ ๘ คาบ เอาผงไว้ทาตัวไปหาท้าวพระยา
นารีท้ังปวง จะปรารถนาส่งใด ๆ ก็ได้ทุกประการ เอาผงใส่น้ามันสีผึ้งสีปาก และใส่หัวเป็นเสน่ห์ดีนัก
ถงึ จะใชก้ ารหนักเรากม็ ิไดใ้ ช้ ให้เล่าเรียนเอาเถดิ ดีนกั

กลหนึ่งท่านให้ตั้งตรีนิสิงเห ลง เอา ๕ คูณ ๕ หาร ชื่อพระพุทธเจ้าท้ัง ๕ พระองค์ถอดรูปเข้าฌาน
สมาบัติ เป็นมหาวิเศษนัก ให้ลงรูปพระ ๕ หน ทาให้ได้ ๕ หน ลงช่ือเอาตามปรารถนา แล้วเสกด้วย
คาถาพระภควัมบดี ๕ คาบ ด้วยตัวเอง ๕ คาบ ด้วย อิติปารมิตาติงสา อิติสัพพัญญูมาคตา อิติโพธิ
มนุปฺปตฺโต อิติปิโสจเตนโม ๕ คาบ อิติปิโส ๕ คาบ นะอยู่ตาซ้าย โมอยู่ตาขวา พุทฺอยู่หน้า ธาอยู่หลัง
ยะอยู่ขหม่อม ๕ คาบ แล้วเสกดว้ ยมนต์นี้อีก โอม พระเจ้า ๕ พระองค์มาทรงอยู่ในเศียรเกล้าข้าพเจ้า

217

ณ วันนี้ ตัวข้าพเจ้าจะกระทาการอันใดขออย่ามีภัยอันตราย สรรพอุบาทว์จัญไรอย่าเข้ามากล้ากลาย
ย ธา พุทฺ โม น ขอใหว้ นิ าสสันติ ๕ คาบ น กาบงั จติ ต์ โม กาบงั ใจ พทุ กาบงั หนา้ ธา กาบังหลัง ย หาย
ตัวบัดนี้ ๕ คาบ พุทฺโธมงฺคลสฺ สมฺภูโต นโม พุทฺธาย นะเมตตา โมกรุณา พุทปราณี ธายินดี ยะเอ็นดู
๕ คาบ แล้วประทบั ตราพระราชสีห์ ๕ คาบ เอาผงไว้ทาตัว ไปหาขุนนางท้าวพระยาสมณะชีพราหมณ์
และสตรีทง้ั หลายตามแตจ่ ะใช้เถิด ทาเป็นผ้าประเจียดก็ได้ คงกระพนั ชาตรีมหาวิเศษนกั เปน็ ยอดมหา
มงกฎุ อันประเสรฐิ
เม่ือจะทาเอาเทียน ๕ เล่ม ข้าวตอกดอกไม้ส่ิงละ ๕ บูชาพระพุทธ พระธรรม พระสงฆ์ และครูบา
อาจารย์โดยเคารพ เงินติดเทียน ๒ สลึง ให้ทาด่ังนี้เหมือนกันทุก ๆ บท เม่ือจะทาให้บ่ายหน้าไปทิศ
บูรพา ตามเทวดา ตามกาลงั วนั วเิ ศษนกั ตามแตจ่ ะใช้เถดิ ประสทิ ธ์ทิ กุ อนั

คาถาสาหรบั เสกตราพระราชสีห์
ราชสโี ห สิงหฺ นาท นทนฺโต สงิ ฺหนาท พทุ ฺธสสฺ สหสฺสเตเชน มารเสนา ม อ อุ

ชยฯ

คาถาอธิ เจ
อิธเจตโส ทฬฺห คณหฺ าหิ ถามสา

คาถาพระควมั บดี
ควมปฺ ติ จ มหาเถโร หสฺสมาน รูปํ ปมญุ จติ อพทุ โฺ ธ ธมโฺ ม สงฺโฆ วกิ รงึ คเร

ควมปตสิ ฺสระปตชิ าน

218

ภาคผนวก ค
ตน้ ฉบบั คมั ภีรต์ รนี ิสงิ เห สานวน ค

ตาราตรนี ิสิงเห
--------------------
ยืมตน้ ฉบบั มาจากพระสมุหเ์ ฉอื่ ยวดั สังเวช(บางลาพ)ู
ว่าทา่ นไดค้ ัดจากต้นฉะบับของหมอบุญ
----------------------
นายพรหม ขมาลา
คดั เสรจ็ เมอ่ื วันท่ี ๑ สงิ หาคม พ.ศ. ๒๔๘๒

219

ท่านใหต้ ง้ั ตรีนสิ ิงเหไปจนถึง ปญจพทุ ฺธานมามิห ด่งั น้ี ๓ ๗ ๔ ๖

๕ ๑ ๙ ๕ ๒ ๘ ๕ และเมือ่ จะลงเลข ใหเ้ รยี กสตู รทุกตวั ไป แล้วใหเ้ อา

ปญจพุทธา (๕) หาร ได้ลัภด่ังนี้ ๗ ๕ ๐ ๙ ๓ ๐ ๓ ๙ ๐ ๕ ๗

ลบ ๗-๗ ต่อไป

รปู ํ สริ ส ลบศูนยห์ น้า เป็นเศยี รพระ ด่งั นี้

ชาต สมฺภโว ,, กลาง เป็นองคพ์ ระ ดั่งน้ี

โหติ สมภฺ โว ,, หลงั เป็นฐานพระ ด่ังนี้

(เวลาทาจริงใหเ้ ขียนติดกนั ไปทเี ดียว)

อ ส วิ สุ โล ปุ ส พุ ภ ลบ ๙ ท้งั ๒ ตวั เอาลงในฐานพระ

ส ธ วิ ปิ ป ส อุ ,, ๗ ,, ๒ ,, เอาลงในฐานพระ

นโมพทุ ฺธาย ,, ๕ ,, ๒ ,, เอาลงในพระเนตต์พระ

ม อ อุ ,, ๓ ,, ๒ ,, เอาลงในพระโอฐพระ

จนฺทองฺการวชิ ายเต ลงจันทร์คร่งึ ซีกบนเศยี รพระ

สรุ ิยองกฺ ารวิชาเต ลงสุริยบ์ นจันทรค์ ร่ึงซีก

อณุ ฺณาโลมา องฺการวิชายเต ลงอุณาโลมบนสุริย์

นโมพุทธฺ ายกาโร โหติ สมฺภโว ลง นโมพทุ ธาย ล้อมองคพ์ ระ

มออุกาโร โหติ สมภฺ โว ลง ม อ อุ ใตฐ้ านพระ

อณุ ฺณาโลมา ปน ชายเต ลง อุณาโลม บน นโมพทุ ธาย

สาเรจ็ เป็นรปู ด่ังนี้

220

คาถาสาหรับเสกองค์พระชนั้ เดียว

พุทโฺ ธ อุณณฺ าโลมเสฏโฐ นมามิห (๑๐๘ คาบ)

ลบนโมพทุ ธายตอ่ ไป

นกกุ กฺ สุ นโฺ ธ สญุ โฺ ญ ม อ อุ ลบ น

โมโถนาคมโน ,, ,, โม

พทุ กฺ สสฺ โปพุทโฺ ธ ,, ,, พทุ ฺ

ธา สิริสกยฺ มนุ ี ,, ,, ธา

ย อริยเมตเตยฺโย ,, ,, ย

ลบ ม อ อุ (ถือลบ อุ ไปหา ม) ตอ่ ไป

อุ อุณณฺ าโลม สุญญ ลบ อุ

อ อุณณฺ าโลม ,, ,, อ

ม อณุ ณฺ าโลม ,, ,, ม

ลบ อุ ตอ่ ไป

อณุ ณฺ าโลม สญุ ฺญ อุ อ ม ลบ อณุ ณฺ าโลมทั้งหมด

ฐานพทุ โฺ ธ สุญโญ อ ส วิ สุ โล ปุ ส พุ ภ ลบฐานพระ

องคฺ พุทฺโธ ,, ส ธ วิ ปิ ป ส อุ ลบองคพ์ ระ

สสี พุทฺโธ ,, น โม พุทฺ ธา ย ม อ อุ ลบเศียรพระ

จนทฺ องกฺ ารสญุ ฺญ อนิจจฺ มรณ สญุ ญฺ ลบจนั ทร์

สุริยเ์ อาเหลอื ไว้ ทาไปจนถงึ นิพพานจึงลบ

ตั้งไปใหมอ่ ีก

ม อ อุ ตรีนสิ ิงเฺ ห ต้ังดงั่ น้ี ๓

ส วิ ธา ปุ ก ย ป สตฺตนาเค ,, ๗

ที ม ส อ ขุ ปญจฺ เพชลนู เมว จ ,, ๕

น ม พ ท จตุเทวา ,, ๔

ป ท น ท ส ม นอิทฺธราชา ,, ๖

อา ปา ม จุ ป ปญจฺ อินตฺ ฺวานเมว จ ,, ๕

221

มิ เอกยกขฺ า ,, ๑
อ ส วิ สุ โล ปุ ส พุ ภ นวเทวา ,, ๙
ส ห ช ฏ ตฺรี ปญฺจพรฺ หฺมาสหมปฺ ติ ,, ๕
พทุ ฺโธ ทฺวราชา ,, ๒
พา มา นา อุ ก ส น เอ อฏฐ อรหนฺตา ,, ๘
นโมพุทฺธาย ปญจฺ พทุ ธฺ า นมามหิ ,, ๕

เรียกสูตรกลับอกี ครั้งหนึง่

ติรนี ิสงิ ฺเห มาบังเกิดเป็น ม อ อุ

สตตฺ นาเค ,, สวธิ าปกุ ยป

ปญจฺ เพชลนู เมว จ ,, ทมี สอขุ

..........................................................................................................................................................

(๑) ท่อี น่ื เป็น ปา อ กา มุ สุ (๔) ทีอ่ ื่นเป็นเปน็ อุ

(๒) ,, ,, จ ต ย ต น ป. (๕) ,, อา ปา ม จุ

ป.

(๓) ,, ,, รู เว ส ส วิ (๖) ,, น ก144

(๗) ,, ,, อ อา อิ อี อุ อู เอ โอ.

144 ท่ีถกู ตอ้ งควรจะเปน็ น ร (นาม รูป)

222

จตเุ ทวา มาบงั เกิดเป็น นมพท
ฉอิทธฺ ริ าชา ,, ป ท น ท ส ม.
ปญฺจอนิ ฺตฺรานเมวจ ,, อา ปา ม จุ ป.
เอกยกฺขา ,, ม.ิ
นวเทวา ,, อ ส วิ ส โล ปุ ส พุ ภ
ปญจฺ พรฺ หฺมาสมาสหมปฺ ติ ,, ส ห ช ฏ ตฺรี
เทวราชา ,, พทุ ฺโธ
อฏฺฐ อรหนฺตา ,, พา มา นา อุ ก ส น เอ.
ปญฺจ พทุ ฺธา นมามหิ ,, น โม พทุ ฺ ธา ย.

ลบ ม อ อุ นโมพทุ ธายตอ่ ไป มาบงั เกิดเป็น ม ต ติ.
นโมพทุ ฺธาย ตรฺ นี ิสิงเห ลบ ม อ อุ ,, สสตตฺ
,, ส – ป145
,, สตฺตนาเค ,, ที - ข1ุ 46 ,, ทปี . จ.
,, ปญจเพชลู ,, น ม พ ท ,, จตุ.
,, จตเุ ทว ,, ป - ม ,, มฉฏฐ.
,, อิทธฺ ริ าช ,, อา – ป147
,, ปญจอินทฺ ,, มิ ,, อาปญจ.
,, เอกยกขฺ า ,, อ ส – พุ ภ148 ,, มเิ อก.
,, นวเทว ,, ส ห ช ฏ ตฺรี ,, อนว.
,, ปญจฺ พรฺ หมฺ ,, พุทโฺ ธ ,, สปญจฺ .
,, เทวราช ,, พุทตุ ิ

145 ยอ่ มาจาก ส วิ ธา ปุ ก ย ป คือหัวใจพระอภธิ รรม 7 คัมภีร์
146 ย่อมาจาก ที ม ส อ ขุ คือหัวใจพระสุตนั ตปฎิ ก 5 คมั ภรี ์
147 ย่อมาจาก อา ปา ม จุ ป คอื หัวใจหัวใจวินัยปฎิ ก 5 คมั ภีร์
148 อ ส วิ สุ โล ปุ ส พุ ภ คือ หัวใจ พระนวหรคุณ

223

,, อฏฺฐอรหนตฺ ,, พา มา – น เอ149 ,, พาอฏฺฐ.

,, ปญฺจพุทฺธ ,, น โม พทุ ฺ ธา ย ,, นปญจ.

ลบทมตติ – นปญจ ตอ่ ไป

อห ราชสิงฺโห สโร ลบ มตติ กลบั เปน็ ส

อห นาเค สเร ,, สสตตฺ ,, ทิ

อห เพชฺชลเู น เทวา สรา ,, ทปี ญจฺ ,, ม

อห เทวา ชนา สรา ,, จตุ ,, อ

อห ราชา ปรสิ า สรา ,, ปนิฏฐฺ ,, ม

อห อนิ ทฺ สโรหทสโร ,, อาปญจฺ ,, อ

อห ยกขฺ าต เวสฺสวณฺณ สร ,, มิเอก ,, ม

อห เทว มนุสสฺ าน สร ,, อนว ,, อ

อห พรฺ หม จติ ติ สร ,, สปญจ ,, อ

อห ราเชเอหกิ สุ ล สโร ,, พุทตุ ิ ,, ทิ

อห อรหนฺตาสาร สร ,, พาอฏฐฺ ,, ล

อห พุทธฺ ธมมฺ สงฆฺ สร ,, นปญจฺ ,, นโมพุทธาย

ลบ ส – นโมพุทธายต่อไป

อรห เกสพทุ ฺโธ มามารปู พุทธฺ สมิ ลบ ส เปน็ เกษพระด่งั น้ี

อรห อตฺตธมโม ชาโต โหติ พทสปิ ,, อ ,, องคพ์ ระด่ังน้ี

อรห ธาตุหทสโฆ โหติ สมฺภโว ,, อุ ,, ฐานพระดั่ง

(เวลาทาจริงให้เขียนติดกันไปทีเดียว)

149 พา มา นา อุ ก ส น เอ หัวใจพาหุง

224

สาเรจ็ เป็นองคพ์ ระดังนี้

สูตรสาหรับชักตัวอักษรลงในองค์พระ

นโม เทวา มนุสสฺ าน มาบังเกดิ เปน็ ตวั อ ลบ อ เป็น อ ส- พุ ภ150

ลงในฐานพระ.

สสตตฺ นาคนาเค สพฺเพชน ,, ส ,, ส ,, ส วิ – ย ป151

ลงในองคพ์ ระ.

ทีปญจฺ เพชรอนิ ฺทโร พฺรหมฺโม ,, ทิ ,, ทิ ,, ที ม ส อ ขุ

ลงในเกษพระ.

ม ราชสิงฺโห สงิ หฺ มาโน คโต ลบ ม เปน็ ม อ อ.ุ

กกุ ฺกสุ นโฺ ธ กกุ ฺกพุ ทุ ฺโธ พทุ ฺธาย ปฏิสนธฺ ิ เอหิ มาบังเกดเปน็ น.

โมโกนาคมโน ปฏิสนฺธิ เอหิ มาบงั เกิดเป็น โม.

พุทธฺ กสฺสโป พุทฺโธ ปฏิสนฺธิ เอหิ มาบังเกดิ เป็น พุทฺ.

ธาโคตโม มนุ ิย พฺรหมฺ ปฏสิ นธฺ ิ เอหิ มาบงั เกิดเป็น ธา.

ย อรยิ เมตตยฺโย หราชา มเหรา ปฏิสนฺธิ เอหิ มาบงั เกดิ เปน็ ย.

ม จนทฺ พฺรหมฺ สุรจนฺทเทวา เทวปุตฺต เอหิ ลบ ม เปน็

อ สรุ ิยสุญญฺ สญุ ญฺ กาล เทวปุตตฺ เอหิ ลบ อ เป็น

อุ อณุ ฺณาโลกา อุณฺณาโลมา วชิ ายใต ลบ อุ เปน็

150ย่อมาจาก อ ส วิ สุ โล ปุ ส พุ ภ คือ พระนวหรคุณ
151 ยอ่ มาจาก ส วิ ธา ปุ ก ย ป คอื หวั ใจสตุ ตันปิฎก

225

ม อ อุ สีสพุทโธ โหติ เปน็

พระคาถาน้ีเสกพรอ้ มท้ังหมด
เอหิ พทุ ธฺ า พทุ ฺธสมิ นโมพุทฺธาย น กกุ กฺ กุ สฺ นโฺ ธ โม พระโกนาคม
พทุ ฺ กสฺสโป ธา พระโคดม ย พระศรีอารยิ มาอโส พฺรหโม อนิ ฺทโว
ราชาโน สีโหนาโถ เวสสฺ วณโฺ ณ ยกโฺ ห อรหนฺตสาวโก หโมกฺโข โส มาอ-
เพชลกู ณเณ มนุสฺสาน อฏฐมุนสิ เอหิ ยนตฺ ตฺรีนิสงิ หราชสีโห ปกาเสนโต พุทโฺ ธ
โธมานิ ธมโฺ มมานิ สงโฆมานิ สิทฺธิคฺรสู ทิ ธฺ า จนฺเทวา สญุ ฺญอสุรา อสุรนิ
โท ภหย จนฺท อณุ ฺณาโลม ม อ อุจนฺท อสรุ ินฺโท สุญฺญ กายสุณฺญา โสธาย
ปติ ิอิ อรห อติ ิ.

คาถาสาหรบั ปลกู
นมพต สงิ ฺคโต ตรนี สิ งิ เห พทุ ฺธพทุ ฺโธ ปรมาโน จติ ฺโต สีหเทวา โสธาย
นิมติ ฺตพรฺ ตโม อิทฺธสิ ทิ ธฺ ิ พฺรหโม นมิ ติ ฺตสโี ห พทุ โธ นิมิตตฺ เทวนมิ ติ ตฺ า อนิ ตฺ ฺรา
นมิ ิตฺโต นโมพุทธฺ าย.

(ปลกุ องค์ ๑๐๘ คาบ)
ลบพรอ้ มกนั ด้วยคาถานี้
พุทโธปฏิรปู ํ มานพุทโธ ธาตพุ ุทโธ กายพุทโธ สุญญฺ พทุ โธ สุญฺญรปู ํ
พรฺ หมฺ า พุทฺธา นิพฺพาน ปรมตถฺ สุญญ นโมพุทฺธาย ย สูญ ธา สญู พุทฺ พทุ ฺ สญู
โม โมสญู น น อหิ สุญญฺ ปรมตถฺ จติ ฺต อนจิ ฺจ อนตตฺ ากายาสญุ ฺญกาโร จนฺท
อสรุ ินโท พรฺ หฺมา อนิ ทฺ โร เทโว สุญฺญน มานิมติ ตฺ สญุ โญ จิตโฺ ต นโม พุทโฺ ธ
พทุ เฺ ธ พทุ ฺธาย สุญญฺ (คาถานลี้ บองค์พระเหลือไวแ้ ต่ยนั ต์)
คาถาเสกองค์พระช้นั เดียว
นกุกกุสนธสาสดา โมคอื พระโคนาคม ข้าจะไหวน้ มสั การ พุทฺ คือ
พระกสปั สังหาร ธา เทพสมภาร พระสิรสิ ากยมุนี ย คือพระศรีอรยิ ไมตรี
สีรกสฺสวา ผู้น้อมยงทรงทสพลเวหา อ ๆ ม อ ท วา อรม พระมุนนิ อินท

226

ชูลีนบนอบไหวน้ มัสการ ธุ ธุดแลมหารฉพพฺ รรณรงั สี จกฺกวาเพสุ ทุกแหลง่ หล้า
สพฺพทกุ ฺธวินาลวย สรฺพสวสั ดี ภวนตุ เม.

ลบยนั ตต์ อ่ ไป
ปฐม ยนต อฑฒโลโป จ อนั วา่ จะลบเสียซึ่งยนั ต์คร่งึ หนงึ่ กด็ ี
น กาโร โหติ สมภฺ โว จงมาบงั เกิดเป็น น.
ทุตยิ เสสยนต โลโป ฉ อันว่าจะลบเสียซึง่ เศษยันต์ก็ดี โม กาโร
โหติ สมภโว จงมาบงั เกดิ เปน็ โม.

ลบนโมต่อไป
ปฐม อฃฒนโม โลโป จ อนั ว่าจะลบเสียซงึ่ นโม ครงึ่ หนึ่งกด็ ี พทุ ฺ กาโร
โหติ สมภโว จงมาบงั เกิดเป็นพุทฺ
ทตุ ิย เสสนโม โลโป จ อนั วา่ จะลบเสยี ซงึ่ เศษนโมก็ดี โธ กาโร
โหติ สมฺภโว จงมาบงั เกดิ เป็น โธ.

สาเร็จเป็นพทุ โฺ ธ
ลบพทุ โธตอ่ ไป

พทุ โธ โลปเกยาย สุญญนิพพาน อธิตจนิติ มาบงั เกดิ เปน็ สูญ ดง่ั นี้ ....

สตู รตรนี สิ งิ เหอีกอยา่ งหนึ่ง

ม อ อุ ตรีนสิ ิงเห ใหเ้ กิดเปน็ ๓.

ส วิ ธา ปุ ก ย ป สตตนาเค ,, ๗.

ปา อ กา มุ สุ ธญฺจเพชลนู เมวจ ,, ๕.

ส วิ ธา ปุ ก ย ป สตตนาเค ,, ๗.

227

น ม พ ท จตเุ ทวา ,, ๘.

จ ต ย ต น ป ฉจฺนราชา ,, ๖.

รู เว ส ส วิ ปญจอนิ ตฺ รานเมวจ ,, ๕.

อุ เอกยกฺขา ,, ๑.

อ ส วิ สุ โล ปุ ส พุ ภ นวเทวา ,, ๙.

อา ปา ม จุ ป ปญฺจพฺรหมฺ าสหปติ ,, ๕.

น ก152 เทวราชา ,, ๒.

อ อา อิ อี อุ อู เอ โอ อฎฐฺ อรหนตฺ า ,, ๘.

น โม พทุ ฺ ธา ย ปญฺจพุทธฺ า นมามิห ,, ๕.

สูตรสาหรบั ชักยันต์

(ชักยนั ต์นอก) จตุยนฺตา มหายนฺตา พฺรหมพคฺค - วกิ รงึ คเร

(ชักยันต์ใน) อนุปทิฏฐาน วุตตฺ โยคโก อุทาหรณ์อันใดไปมไิ ดแ้ ลว้

อาจารย์ใหส้ าเรจ็ ด้วยสูตรน.้ี

สตู รเรียกชอ่ื หญงิ
เตอิตถฺ ีขยาโป ใหอ้ ิวณฺณและอุวณณฺ ช่อื ฯ ล ฯ

สูตรเรียกชือ่ ชาย
นามาน สมาโส ยตุ ตฺ ตโฺ ถ ยตุ ฺตตฺถแห่งนามทง้ั หลายให้ช่อื ฯ ล ฯ

คาถาเสกองคต์ รีนสิ งิ เห
ม อ อุ สิวปุตตกิ ุล อนิจจ
ม อ อุ ,, ทกุ ข
ม อ อุ สิวปุตติกุล อนตตฺ า
เอาผงทาตวั เปน็ เสน่ห์แก่คนท้งั ปวง.

152 สานวนอ่นื เป็น น ร

228

ภาคผนวก ง
ตน้ ฉบับคมั ภีรต์ รีนสิ งิ เห สานวน ง

๐ สิทธิการิยะ ถ้าจะทาตรีนิสิงเห ท่านให้ตั้งกาลังเทวดาลง คือ อาทิตย์ ๖ ฯ ล ฯ ศุกร ๒๑ บวกกัน
เข้าเปน ๑๐๘ เอา ๑๔ คูณ ไดด้ ังน้ี ๑๕๑๒ เอา ๓๘ หาร ไดล้ ัภ ๓๙ เศษ ๓๐ แล้วเอาเศษมาหารลัภ
ได้ ๑ ยังมีเศษอีก ๙ เอาบวกเฃ้ากับเศษเปน ๑๐ จึงเอาไปบวกกับกาลัง ๑๐๘ ได้ ๑๑๘ เอา ๙
หาร ไดล้ ัภ ๑๓ เศษ ๑ เอาเศษลบเหลอื ๑๒ ช่ือ ทวาทสมงคลแล
จึงตัง้ ทวาทสมงคล เอา ๔ หารไดล้ ัภ ๓ ตราไว้
จงึ ตงั้ ทวาทศมงคลลงเอา ๒ บวกเอา ๒ คณู เอา ๔ หาร ลภั เปน ๗ ตราไว้
ตง้ั ลงเอา ๒ ลบเอา ๒ คูณ ๔ หาร ลัภเปน ๕ ตราไว้ ต้ังลงเอา ๔ บวก ๔ หาร ลัภเปน ๔ ตราไว้
ตั้งลงเอา ๒ คูณ ๔ หาร ลภั เปน ๖ ตราไว้ ต้ังลงเอา ๒ ลบ ๒ คูณ ๔ หาร ลัภเปน ๕ ตราไว้
ตง้ั ลงเอา ๔ บวก ๔ หาร ลัภเปน ๔ เอา ๔ หารลภั เปน ๑ ตราไว้
ตง้ั ลงเอา ๒ คูณ ๔ หาร ลภั เปน ๖ เอา ๖คูณ ๔ หารลภั เปน ๙ ตราไว้
ต้งั ลงเอา ๔ บวก ๔ หาร ลัภเปน ๕ ตราไว1้ 53
เอา ๔ บวก ๔ หาร ลภั เปน ๒ ตราไว1้ 54
ตง้ั ลงเอา ๒ บวก ๒ คูณ ๔ หารลัภเปน ๘ ตราไว1้ 55
ต้ังทวาทศมงคลลงเอา ๒ ลบ ๒ คูณ ๔ หาร ลัภเปน ๕ ตราไว้ ตั้งเปนคัมภีร์ตรินิสิงเหดังนี้แล ท้ัง
๑๒ บทน้ี ๖๐ เปนกาลงั แล ฯ

ตรีนิสิงเห เปน สิงห์ ๓ ตัว คือ ธรราชสีห อนั เปนโพธสิ ัตวเ์ จ้าตัว ๑ กาฬราชสีหตัว ๑ ปัณฑุร
ราชสีห์ตัว ๑ เปน ๓ แล ฯ สัตตนาเค เปนช้าง ๗ คือ ฉัตรทันต์ตัว ๑ ช้างปาเลไลยก์ ๑ ช้าง
ไอยราพตตัว ๑ ชา้ งงคิรีเมฆตัว ๑ ช้างคิรีวรรณ ตัว ๑ ช้างราลห ตัว ๑ ช้างปจั จัยนาเคนทร์ตวั ๑ เปน
สตั ตนาเคช้างทัง้ ๗ แล ฯ ปัญจเพ็ชลพู เมว จะ คอื เพช็ ลู (คิศณ) ท้งั ๕ คือ เพทยาธร ๑ พฤหศั
บดี ๑ อิศวรอังค์ ๑ อุมาภควดีองค์ ๑ นารายน์องค์ ๑ เปน ๕ องค์ แล ฯ จตุเทวา คือ

153 ท่ถี กู ตอ้ งควรจะเปน็ ตัง้ ลง เอา ๒ ลบ เอา ๒ คูณ เอา ๔ หารลภั เปน ๕ ตราไว้
154ท่ถี ูกตอ้ งควรจะเป็น ตงั้ ลง เอา ๔ ลบ ๔ หารลภั เปน ๒ ตราไว้
155 ทีถ่ ูกตอ้ งควรจะเปน็ ตงั้ ลง เอา ๒ บวก ๒ คูณ เอา ๔ บวก ๔ หารลัภเปน ๘ ตราไว้

229

จัตุโลกบาลท้ัง ๔ ท้าวธตรฐมหาราชองค์ ๑ ท้าววิรุฬหกองค์ ๑ ท้าววิรูปักของค์ ๑ ท้าวกุเวรุราชองค์
๑ เปน ๔ องค์ แล ฯ ฉวัสสราท คือพพยาทั้ง ๖ ท้าวองค์มารราชองค์ ๑ ท้าวมหากบิลราช ๑ ท้าว
นบิ ลนลี ราช ๑ ท้าวธตราช ๑ ทา้ วยมราช ๑ ทา้ วสามลราช ๑ เปน ๖ องค์ ฯ ปญั จอพิ ทรานเมวจะ
อินทร์ทั้ง ๕ คือ สมเด็จอมรินทร์ ๑ ศุลีองค์ ๑ ยมราชองค์ ๑ จิตภาคองค์ ๑ อินทร์องค์
๑ เปน ๕ องคฯ์ เอกยกั ขา คือ ยามาราธิราช องค์ ๑ นวะเทวา เทวดาทัง้ ๙ พพองค์ คือ อาทติ ย์
ฯ ล ฯ เกตุ เปนเทวดา ๙ องค์ แล ฯ ปัญจพรหมมาสหปิติ พรหมท้ัง ๕คือ ท้าวสหบดีพรหม ๑
ท้าวประจิตเทพพรหม ๑ ท้าวพรหมสีห ๑ วัตตโคดมพรหมสีห ๑ ฤาษี ๑ เทวพรหมภควดี เปน ๕ องค์
แล ฯ ทเวราชา ยาท้ัง ๒ คือ รามเทพ ๑ ท้าววิมลเสนา ๑ เปน ๒ องค์ แล ฯ อัฐอรหันตา
อรหันต์ท้ัง ๘ คือ สังกิจสามเณร ๑ โมคคัลลาน ๑ สาริบุตร ๑ กัสสปเถร ๑ สาม
สามเณร ๑ นาคเสน ๑ โรมานาคเถร ๑ องคุลมิ าล ๑ เปน ๘ องค์ ฯ ปัญจพุทธามมามิห
คือ พทุ ธเจ้า ทั้ง ๕ องค์ มี กักกุสันโท เปนตน้ แล ฯ กาหนดอีกอย่าง ๑ ดังนี้ ตรีนิสิงเห สิงห์
๓ ไดแ้ ก่ ม อ อุ ม น้ันคือ สูตร อ น้ัน คือ อภิธรรมท้ัง ๗ คัมภีร์ อุ น้ัน คือ วินัยท้ัง ๕ คัมภีร์

สัตตนาเค ท้ัง ๗ ได้แก่ สํ วิ ธา ปุ ก ย ปฯ ส น้ัน คือ สังคินี วิ น้ันคือ วิภังค ธา น้ัน
คอื ธาตุกถาวตั ถุ ปุ นน้ั คอื ปุคคลปัญญตั ิ ก นน้ั คอื กถาวัตถุ ย นน้ั คอื ยมก ป นน้ั คือ

มหาปัฐานุ ฯ อักษร ๗ คัมภรี อ์ ยูใ่ นหนงั สอื วสิ ทุ ธิมรรคนัน้
สงั คนิ ี มอี กั ษร ๑๓๖๐๐๐
วภิ งั ค มอี ักษร ๒๓๖๐๐๐
ธาตกุ ถา ,, ๔๔๐๐๐
ปุคคลบญั ญัติ ,, ๔๔๐๐๐
กถาวตั ถุ ,, ๒๗๐๐๐
ยมก ,, ๙๖๐๐๐
มหาปฏั ฐ์น ,, ๑๔๕๖๐๐๐

ปญั จเพ็ชลนู เมวจะ คือ วศิ ณกุ รรมท้ัง ๕ ได้แก่อักษร ปา อ ก มุ สุ ศีลท้งั ๕ มปี าณาเปนต้น จ ตุ
เทวา คือจัตุโลกบาล ท้ัง ๔ ได้แก่ น ม พ ท น น้ันคือ กักกุสนท์ ม น้ัน คือ โคนาคมน์ พ น้ัน
คือ กสั สป ท นน้ั คือ ศรีสกั ยมุนี

น นั้นคอื ปถวี ธาตุดิน อย่ไู หล่
ม นน้ั คอื อาโป ธาตนุ า้ อยูค่ าง

230

พ น้นั คอื เตโช ธาตไุ ฟ อยูน่ าภี
ท น้นั คอื วาโย ธาตลุ ม อยอู่ ุระ
ธาตุดิน ๒๑ เปนอกั ษร ๒๑
เกสา คอื ก
โลมา ,, ข
นขา ,, ค
ทันตา ,, ฆ
ตโจ ,, ง
มสํ ํ ,, จ
นหารู ,, ฉ
อัฐถิ ,, ช

231

ภาคผนวก จ
ต้นฉบบั คมั ภีรต์ รนี ิสงิ เห สานวน จ

นโมนมสฺการ พระสรรเพ็ชดาญาณเป็นปิ่นปักหลักโลกา ข้าไหว้พระไตรสรณา มีนามช่ือว่า
พระพุทธ พระธรรม พระสงฆคุณนัง ข้าตั้งไว้เหนือเศียรเกล้า พระอาจารย์เจ้าจึงกล่าวเฉลยไข บอก
นามแถลงไวช้ อ่ื ตรนี สิ งิ เห มีอปุ เทห่ อ์ ันเลศิ ไกรอาจป้องกันโพยภยั ในแผน่ พภิ พทาตรเี ป็นศรสี วสั ดิมงคล
ประจญภัยพาลให้ชะนะแก่ศัตรูกาลเราท่าน นะโมนมัสการ คุณพระทศพลญาณ ๕๖ คุณแลนา คุณ
พระธรรมอันปรีชา ๓๘ อันเลิศล้าไตร คุณพระสงฆอันทรงพระวินัย ๑๔ ตั้งไว้คือแก้วทั้ง ๓ ประการ
จึงเอาแก้วทั้ง ๓ เป็นประธาน ๑๐๘ โดยการ ต้ังกาลังเทวา ๘ องค์ จงเร่งตั้งลงอย่าได้นิ่งนาน พระ ๑
๒ ๓ เร่งให้ตั้งลงพลันตั้งกาลังพระพุธเลิศล้า ท้ังพระ ๕ ราชครู ท้ังพระ ๖ ๗ ๘ บวกเพิ่มกันมา ทั้ง
กาลังเทวา ๑๐๘ ด้วยกัน องค์พระอรหันต์ท่านจึงอภิปรายเราท้ังหลายอย่าได้นิ่งนาน เล่าเรียนไว้ให้
เป็นแก่นสาร อย่าได้กนิ แหนงสนเท่ในใจ พระพุทธแลไซรอ้ าศยั แกก่ ัน

สมเด็จพระอะระหันต์จึงบรรชา จึงให้ต้ังคุณพระศาสดา ๑๐๘ บรรจง เจ้าคุณพระสงฆ์ ๑๔
คูณพลัน ให้ตัวเลขน้ัน ๑๕๑๒ บอนานแล้วเอา ๓๘ หารคือคุณพระธรรมเลศิ ไตร เศษเหลือ ๓๐ น้ันไซ้
คือคุณบารมีตึงสา ลับน้ันโดยตรา ๓๙ เป็นประธาน แล้วจึงกลับเอาพระปาระมีติงสากัมมัฎฐาน ๓๐
มาหาร ๓๙ คือลับก่อนอย่านาน เศษน้ันอาจารย์ท่านว่า เนาวโลกอดุ ร ๙ ไดล้ ับเลข ๑ แน่นอนคือองค์
เอกจิตร์ ว่าเศษอาทิตย์บพิธราชา เอามาบวกเพ่ิมเข้านากับพระนวโลกอุดร ๙ เป็นทศกุศลกัมบท
กาหนดมา ๑๐ เอากาลังเทวดาท้ัง ๘ พระองค์ต้ังลงอย่านาน จึงเอาทศกุศลกัมบทมาบวกเข้า ๑๑๘
โดยการ จึงเอาพระเนาวโลกอดุ รมาหารได้เศษ ๑ บอนานลับนั้นบนั ดาล ๑๓ โดยจง เอาเลข ๑ ลบลง
ยังเหลืออยู่แค่ ๑๒ คือทะวาทะศะมงคล ภะจนภัยอย่านิ่งนอนใจ ตั้งลงอย่าได้นาน เอาธาตุทั้ง ๔ มา
หาร ลับน้นั ได้ ๓ ท่านวา่

ตรีนิสิงเห อุปเท่บังคับกลับเป็น ม อ อุ เลิศไซร ท่านให้ตั้งทะวาทะศะมงคลลงฉับไว เอา ๒
บวก ๒ คูณ เป็นมูลอันดับไป เอาธาตุท้ัง ๔ มาหารไป ลับนั้นเล่าไซ้คือพระธรรมทั้ง ๗ คัมภีร์ เป็นที่
โปรดสัตว์โลกดว้ ยปรมัตถเป็นเค้ามูล ตัง้ ทะวาทะสะมงคลอย่าไดส้ ญู เอา ๒ ลบ ๒ คูณ แล้วเอาธาตทุ ั้ง
๔ มาหาร ลบั น้นั บันดารเปน็ ปัญจะ ๕ เพ็ชฉลกู นั ให้ตงั้ ทวาทะสะมงคลลงพลนั เอา ๔ บวก ๔ หาร ลับ
น้ันได้เป็น ๔ เทวา อาจารย์ท่านว่าเป็นจตุพรหมวิหาร ตั้งทะวาทะสะมงคลลงอย่าได้นาน เอา ๒ คูณ
๔ หารลับนั้นเป็น ๖ กามาคือลายลักษณพระยุคลบาททัง้ ๖ ให้เร่งต้ังทะวาทะสะมงคลลงอย่าสญู เอา

232

๒ ลบ ๒ คูณเอา ๔ มาหาร ลับนั้นอาจารย์ท่านวา่ เป็นปัญจะอินตรา ตง้ั ทะวาทะสะมงคล เอา ๔ บวก
๔ หาร ได้ลับ ๔ บอนาน อาจารย์ให้ต้ังไว้เล่าจงเอา ๔ มาหาร ลับนั้นตั้งไว้แต่กาลอย่าได้ลาพึง จึงได้
ลบั นน้ั ๑ คือ องค์เอกจิตรบ์ อพธิ ราชา

ให้ตั้งทะวาทะสะมงคลลงอย่าได้นาน เอา ๒ คูณ ๔ หาร ลับน้ันเป็น ๖ กามาจึงเอาพระยุคล
ท้ัง ๖ ในคาภีร์วิปัสสนา เอาคูณกันกับลับก่อนน้ันได้ ๓๖ โดยการ จึงเอาเลข ๔ มาหารลับน้ันแปรการ
เปน เนาวโลกภพไตร ให้ตั้งทะวาทะสะมงคลลงจงฉับไว ให้เอา ๒ ลบ ๒ คณู เอา ๔ หารอย่าสูญลับนั้น
ไพบูรณเป็นช้นั ปญั จะ ๕ พรหมาบดี แลว้ ตงั้ ทะวาทะสะมงคลลงเอา ๔ ลบ ๔ หารทาตามทานองได้ลับ
น้ัน ๒ คือทะเวราชา ตั้งทะวาทะสะมงคลลงอย่าสงกา เอา ๒ บวก ๒ คูณอย่ามาให้สูญ เอา ๔ บวก
หนุนเพิ่มพนู กันไปเอา ๔ มาหาร คือ ธาตุดินน้าลมไฟ จงเร่งหารทาตามตาราลับนั้นพระอระหันตาทั้ง
๘ พระองค์ ต้ังทะวาทะสะมงคลลงตามประสงเอา ๒ ลบ ๒ คูณเอา ๔ หาร ลับนั้นไซ้เป็นปัญจะ ๕
พทุ ธานะมามิหังฯ ทามาท้ังน้ีชื่อปฏิสนธิตรีนิสิงเหฯ อรห ชื่อองครักษ์น้อย ทาให้เป็นตัวจตโุ รคู่กนั แลฯ
ที่ ๑ เอา ๔ หาร อย่าสูณ เอา ๖ บวก ๒ คูณ ที่ ๓ เอา ๒ ลบ เป็นสูณ เอาสอง(คูณ) เป็น ๒๐ทุกฐาน
ท่ี ๔ เอา ๔ บวก ๔ หาร ตามคารา ท่ี ๕ เอา ๒ คูณ ๔ หารอย่าสูญ ท่ี ๖ เอา ๒ ลบ ๒ คูณ ท่ี ๗ เอา
๔ บวก ๕ หาร ทาเปนๆ ถ้าลับนั้นเปน เอกา ๑ ที่ ๘ ท่านว่า เอา ๒ คูณ ๔ หารเหมือนกันถึงท่ี ๙ เอา
๒ ลบ ๒ คูณ ท่ี ๑๐ จุดสูญเร่งคูณ เอา ๔ ลบ ๔ สิบแปดโดยการ ผลหารจาพวก เอา ๒ บวก ๓ คูณ
เอา ๔ บวกหนุนเพ่ิมพนู ไปเอา ๔ หาร ไดล้ ับอัตฐาอระหัตตาทงั้ ๘ พระองค์ ๑๒ ประสงจานงที่จบเอา
๒ ลบ ๒ คูณ ๔ หารอย่าสูญลับนน้ั ไพบรู ณเ์ ปน็ ปญั จะพุทธานะมามิหังฯ สทิ ธิการิยะ จะกลา่ วอปุ เท่ ตี
นสิ ิงเห ถ้าแลจะสู้ขา้ ศึกมามากเท่าไดก็ดี ทารา้ ย เรามิได้ ไหต้ ั้งสติ เสกนา้ มัน ใหเ้ อาผงตรนี ิสิงเหใส่ลง
แล้วเศก ๑๐๘ คาบ เทรดลงไฟดบั แล ถา้ จะทากาบงั เอาดินสอบังมาผสมกบั ดนิ สอพอง

ทาตัวตรีนิเหให้ได้ ๑๐๘ จึงเอาผงทาตัว เป็นกาบัง ถ้าจะทา ท่านให้เอามะกล่าทั้ง ๕ ใบไม่รู้
นอน ๑ ทรงบาดาล ๑ หิงหาย ๑ เอามาประสมทาผงดินสอ ใหทาวัน ๓ วนั ๗ ต้งั ใบสีสาหรับ ๑
ทาผงใว้ใช้ ตามอุปเท่นี้เถิด ถ้าจะทาเป็นล่องหน ทาสี่หน่า อย่างพรหม ให้พิจารณาทาเถิด พระราชสี
ทุกทแี ล ให้ทาผงจตุโร เอาผงมาผสมกัน ให้ทา ๑๖ ที เข้ากนั กบั ตรีนิสเิ ห ชื่อ เกราะเพ็ชแล ทาแลว้
อมไป ถ้าจะให้มีเดชมาก ให้ทาเพ็ญวันวันครูใว้ใช้ ตามกล่าวมาน้ีเถิด ฯ อุปเท่ตรีนิสิงเห จะให้เป็น
จังงังเศก ถ้าจะให้เป็นมหาละลวย สรรพเศกแป้ง น้ามัน กันช้างกันเสือตวาต ถ้าเปนความ ท่านให้
เอา ส้มป่อย ๗ ฝัก มะกรูต ๗ ช้ิน ใบเงิน ใบทอง ใบหมากผู้ ใบหมากเมีย ใบกระทืบยอด ใบ

233

มะขาม ใบผักกระเฉด ใบระงับ ญ่าแพรกเผือก ใบมะตูม ทาสะหัว ให้เอาชื่อสัตรูพนั ใส่กระดาษเข้า

เปน็ ไส้เทยี น จึงเขียนชื่อสัตรู ลงแผ่นอิฐ

ก็ได้แผ่นหินก้ได้ เศกกว่าจะส้ินเทียน เม่ือจะเศก สะหัว ด้วยน้าเคร่ืองยา ให้เอาอิฐลองนั่ง

คร้ันแลว้ จึงเอาอิฐ ไปท้ิงนา้ เสยี จงึ มาบ้านเถดิ ใหเ้ อายอดตองอ่อน กลม ๆ ยงั มไิ ด้คลี่ นนั้ มาเขียน

ชื่อ สัตรู นนั้ ให้สิน้ เศก แลว้ ให้ ววั กิน อธฐิ านวา่ ถา้ ววั พูดได้ ศตั รูมงึ ว่าความแกก่ ไู ด้ แลใหล้ าลกึ ถึง

คณุ พระรตนะไตร แลเทวดา ท่ีอยู่ในพระคาถานน้ั เถิด ฯ กลหน่ึง ถ้าใครรู้จัก เศก ตรนี ิสงิ เห ต้ังอัต

๓

ตราดังน้ี ๕ นี้ว่าถึง เพ็ชฉลูกัน เอาผงน้ันเศกด้วย สิโรเมพุทฺธเทวญฺ จฯลฯ สิทฺธิเม เศกผง ครันถึง
๔๗ ๑

หมู่ ๖ ว่าถึงช้ัน พระอินตรา เอาผงเศกด้วย กาส เกวา ครั้นถึงหมู่ ๙ ชั้นพรหม เอาผงเศกด้วย หิกา
๕ ๕
๒

การํ เศกผง ครั้นถึงหมู่ ๘ ว่า ถึงพระเจ้าห้าพระองค์ เอาผงเศกด้วย นการโร กุกฺกุสนฺโทฯลฯปญ์จ

๕
พุทฺธา นมามิหํ เศก ๑๐๘ จงทุกช้ันแล ฯ ช้ันเพ็ชฉลูกันใช้ เม่ือทาการช้ันพระอินตรา ให้อยู่คง แก่

อาวธุ ทัง้ ปวง ชั้นพรหม เปน็ ดาเนิน เสนห่ า

ชน้ั สุด พุทธา เขา้ ณรงสงคราม แคล้วคลาด อาวุธ แล ฯถ้าจะทา โลกดุ ร ใหต้ ง้ั ตรีนิสงิ เห เอา ๖๐ หาร

ได้ลับ ดงั น้ี ๖ ๒ ๕ ๗ ๗ ๓ ๒ ทาเป็น ๕ ๕ จงึ เอา ๑๑ บวกลบั แล้ว เอา ๓ คูณ เอา ๗ หาร ได้

ลภั ดังน้ี ๓ ๗ ๕ ๔ ๕ ๖ ๕ องคพระ ๙ ๕ ๙ ชอ่ื โลกดุ ร ทาแล้ว ใหท้ า ๑๐๘ เอาผงใว้ใช้ ฯ ๑ ๓

๖ ๐ ๘ ๐ ๐ ๐ ๐ คูณแล้วใหต้ ้ัง ตรนี ิสงิ เหลง ๓ เอา ๓ คณู ได้ ๙ ตั้ง ๙ ลงเอา ๗ คณู ไป จนถึง ปญั

จะ พุทธา นะมามิหงั เอา ปัญจะพทุ ธา หารแล้ว เอาผงใวใ้ ช้ ฯ อน่ึงไหต้ ั้งตรนี ิสิงเหลง ตามสตู ร ดังน้ี

๓ ๗ ๕ ๔ ๖ ๕ ๑ ๙ ๕ ๒ ๘ ๕ ลงแลว้ เอาปัญจะพุทธา คือ ๕ คณู แลว้ หาร ได้เลข ลับ ดังนี้ ๓ ๗

๕ ๔ ๖ ๕๑ ๙ ๕ ๒ ๘ ๕ แลว้ จงึ เอา ๕ หาร ลงไปอกี ไดร้ ับ ดังนี้ ๗ ๕ ๐ ๙ ๓ ๐ ๓ ๙ ๐ ๕ ๗ แลว้

ไห้ ทาเปน็ องคพ์ ระดงั น้ี ๗ ๕ ๙ ๓ ๓ ๙ ๕๗ แล้วจึงเอาไปยันต เหว ทง้ั ปวง แลว้ ลบ เอา

ผง ใวใ้ ช้

234

ถ้าจะทา เป็นองค์พระ ๓ องค์ ซ้อนกัน ก็ได้ ไห้เอา ๕ คูณ ๕ หาร ทาเหมือนกัน ดังนี้ จึงยก
เอาองค์พระทั้ง ๓ องค์ ซ้อนกัน เอา สูณ กลาง เป็น ปาก เอา สูณ ท้ัง สอง เป็น ตา สอง ข้าง เอา
เลข ๓ ทั้ง สอง มาเป็น หู ท้ังสอง ข้าง เอาเลข ๕ ทั้งสอง มาเป็น มือท้ังสอง เอาเลข๗ ท้ังสอง มา
เป็นบาทา ท้ังสอง ข้าง เอาเลข ๙ มาเป็น เกตุ เปนฐาน ดงั รูป นี้ ลงตะกรุด ผ้า ประเจียด ก็ได้ลง
กระดาษปิดประตูเรือน กันผี ปิศาจ ภูตพลาย โจร เมื่อคูณ หาร ทา ตัว ไห้ เศก จง ทุกที ๓ คาบ ๗
คาบ ด้วย สูตร์ นน้ั ประสิท ทกุ ประการ แล ฯ

จตฺตุโร นวโม ทฺเวโช ตรีนิ ปญฺจ สตฺต อฏฐฺ เอก ฉสมฺภโว ตรีนิสิงเฺ ห สตฺตนาเค ปญฺจเพชฉลู
นเมว จ จตุเทวา ฉวตฺตราชา ปญฺจอินฺตรามหืทฺธิกา เอกยกฺขา นวเทวา ปญฺจพฺรหฺมาสหบดี ทฺเว
ราชา อฏฐ๋ อรหนตฺ า ปญฺจพุทธฺ า นมามิหํ

ตรนี ิสิงเหน้อยและใหญ่ เม่ือจะเศกอะไรจงเศกคูก่ นั แลทุกสง่ิ แล อปุ เทต่ รนี สิ ิงเห ให้ตั้ง ตรีนสิ ิง
เห ลงทั้งนั้น เอา ๓ คูณ ๓ หาร ให้ได้ ๓ ที ช่ือ มงคลเพ็ชชาตรี อย่าสนเท่ เลยให้ ต้ัง ตรนี สิ ิงเห ลง เอา
๕ คูณ ๕ หาร ใหไ้ ด้ ๓ ที ชอ่ื เกราะเพ็ชชาตรี ให้ ตั้ง ตรีนสิ งิ เห ลง เอา ท้งั น้นั มา คูณกนั ใหไ้ ด้ ทกุ ตวั
ตามกันลง มาแล้ว เอา ๗ หาร ใหได้ ๖ ที ช่ือ เพ็ชส่ีด้าน แล ให้ ตั้งจตุโร ลง ๔ ๙ ๒ ๓ ๕ ๗ ๘ ๑ ๖
ดงั น้ี เอา ๔ คูณ ๔ หาร ให้ได้ ๗๖ ที ๑๙ ที ชอื่ นรายแผลงริทธิ ฯ เมอื่ ทาคูณ หาร สาเรจ็ แล้ว พง่ึ ลบ
เอาผง ไวใ้ ช้ ตามอปุ เท่ น้ีเถิด ถ้าจะผสมผงน้ัน ให้เอาดอกบวั หลวงให้เอายัน ตรีนิสิงเห ลงทุกดอกบัว
ดอกไม้ ๑๐๐ ตากแห้ง บดให้จงดี ผสมกับผงดินสอ เมื่อจะทาตัว เอาผงดินสอนั้น ให้ทาวัน ๓ วัน ๗
แล้วให้เศก ๑๐๑ คาบ ดว้ ยพรพคาถานั้น จึงประสิทธิ ให้รักษาศีล กินบวช ตงั้ มงคล จงดี บชู า จึงทา
เถิด ถ้ากัน ศัตรู เอาผงทาตัว เศก ๙ คาบ ทาร้าย เรามิได้เลย ถ้า เสดาะโซ่กรวน สรรพท้ังปวง เอา
ผงมาอม เศก ๙ คาบ พ่นผง ลงไป หลุดสิ้น แล ถ้าจะใหเ้ ปนเสน่ห์ แก่ท้าวพระยา แลผู้ใหญ่ ให้เอาผง
ห่อผ้าไปเศก ๘ คาบ แม้โทษ ถึงตาย ก็มิตาย แลให้คงแก่ หอก ดาบ เอาผงละลายสุรากินแล อนึ่ง
ให้เอาผงดินสอละลายน้ามันหอม เศก ๑๐๘ กิน แล ทาตัว อยู่คง แล ถ้าเป็นความเอาผงใส่ขันสา
ริฤธิ ทาน้ามนต์ เศกล้างหน่า เราชะนะ แล ถ้ามีผี เข้า เอาผงมา เป่านัดถุ์จมูก บ้าง ทาตัวมันบ้าง ผี

235

ออก แล ถ้าจะหุงเปน็ สผี ึ้ง๓ สี ขาว แดง เหลือง หนัก ๕ เอาผักแพวแดง ๑ จัน ๑ กริสนา ๑ การบรู
๑ พิมเสน ๑ ส่ิงละน้อย บดผสม ผงดินสอ หุงด้วยน้ามันหอมหุง วัน ๓ วัน ๗ อันต้องห่วง หนึ่ง แล
มหาสิทธิโชค อัมมฤตโชค เริกดีจึงหุงแล ให้ทาในโบถ เอาไม้รัก ทาไม้กวน ๆ ไป ภาวะนาไป กว่าจะ
แล้ว ครั้นเอามาเศกอีก ๑๐๘ เป็นเสน่ห์ ท้ังปวงแล ฯ ถ้าต้องคุนกระทา จงเอาผงใส่ในขันน้า ๆ ตัก
กลางสายน้า เศก ๑๐๘ กินบ้าง ทาตัวบา้ ง ถา้ มลิ งก็ราก แลถา้ เปน็ ไข้ เอาผงใส่ขนั น้า เศก ๑๐๘ กินแก้
แล หรือ คลอดลูกมิออก กินบ้างทาบ้าง ก็ออก แล แม้ผีเข้า ไล่มิออกก็ออก แล ถ้าจะลงผ้าประเจียด
เอาผงใส่ขันน้าหมึก ลงเถิด ถ้าเข้าณรงสงคราม เอาผงใส่ผ้า ผูกเป็นหัวพีรอดเศก ๑๐๘ ประพรหม
พล ช้าง ม้า กันอาวธุ ท้ังปวง แล เอาผงละลายน้าอ้อย เศก ๑๐๘ ในโอ่งน้ารัก เราส้ินทั้งเรือน แล ววั
ควาย เจบ็ เอาผงใสน่ า้ เศก ๑๐๘ ให้มนั กินบ้าง รดบ้าง หายแล ประพรหม ของที่ขาย ๆ ดแี ล ฯı

ตรีนิสิงเฺ หฯลฯจตุโร สิโรเมพทุ ธฺ เทวญจ์ ลลาเค พรฺ หฺมเทวตา หทเย นรากญ์เจว หตฺเถ ว ปรเม
สุรา ปาเท พิสนุกญ๋เจว สพฺพกมฺมา ปสิทฺธิเม พระคาถาธอระณีสาร ทาการส่ิงได ๆ กลัวจัญไร เอา
มะกรูด ส้มปอ่ ย ญ่าแพรก ญ่าคา ทาน้ามนตอ์ าบ หรือสะหัวบ้าง ประพรหมบ้าง กันเสนียด จัญไร
ทั้งปวง แล ฯı

236

ภาคผนวก ฉ
ตน้ ฉบบั คัมภีรต์ รนี สิ งิ เห สานวน ฉ

๐ กาลังเทวดาทั้ง ๘ วัน แล้วเอาได้ลัภ ๑๐๘ แล้วต้ัง ๑๐๘ น้ีลงเอาแล้ว คุณพระสงฆเจ้า
๑๔ นั้นมาคูณ ได้ลัภ ๑๕๑๒ แล้วเอาคูณ พระธรรมเจ้านั้นมาหาร ได้ลัภ ๓๙ เศษ ๓๐ แล้วเอาผล
ลัภมาตั้ง เอาเศษ ๓๐ นี้หาร เศษเหลือ ๙ บวกกับผงลัภได้ ๑๐ แล้วต้ังคุณพระพุทธเจ้า ๕๖
คุณธรรมเจา้ ๓๘ คุณพระสงั ฆเจ้า ๑๔ บวกกันได้ ๑๐๘ แลว้ เอา ๑๐ ทที่ ากาลงั เทวดานน้ั มาบวก ได้
๑๑๘ แลว้ เอานวหรคุณ ๙ หาร ๑๑๘ ไดล้ ภั ๑๓ เศษ ๑เอาเศษ ๑ นไ้ี ปลบลภั ๑๓ นัน้ คงเหลือ
๑๒ คือ ทวาทสมงคล แล้วต้ังทวาทสมงคล เอาธาตุท้ัง ๔ หาร ได้ลัภ ๓ คือ ตรีนิสิงเห ต้ังทวาท
สมงคลลง เอา ๒ บวก แลว้ เอา ๒ คณู แล้วเอาธาตุทงั้ ๔ หาร ไดล้ ัพภ ๗ คือสัตตนาเค แล้วตั้ง
ทวาทสมงคล ลง เอา ๒ ลบ แลว้ เอา ๒ คูณ ได้ลัภ ๒๐แล้วเอาธาตทุ ั้ง ๔ หาร ได้ลัภ ๕ คือ ปญั จ
เพชลู กัน เจ วะ แล้ว ตง้ั ทวาทสมงคลลง แล้ว เอา เทวดา ทั้ง ๔ บวก ได้ลัภ ๑๖ แล้วเอาธาตทุ ั้ง ๔
หาร ได้ลัภ ๔ คือ จตุเทวา ๔ แล้ว ตง้ั ทวาทสมงคลลง แล้ว เอา ๒ คูณ เอาธาตทุ ้ัง ๔ หาร ได้ลภั
๖ คือฉ้อราชา ๖ แล้ว ตง้ั ทวาทสมงคลลง แลว้ เอา ๒ ลบ แล้วเอา ๒ หาร ไดล้ ภั ๕ คือ ปญั จ
อนิ ทรามหทิ ธิคณุ ตง้ั ทวาทสมงคลลง แลว้ เอา เทวดา ๔ บาก ได้ ๑๖ แล้วเอา ๔ หาร ไดล้ ภั ๔
แล้ว เอาลัภต้ัง เอาธาตุ ๔ หาร ได้ลัภ ๑ คือ เอกยักขาแล้ว ต้ัง ทวาทสมงคลลง แล้วเอาเทวดา
ทั้ง ๖ บวกได้ ๑๘ แลว้ เอา ๒ คูณ ได้ ลัภ ๓๖ แล้วเอา ธาตทุ ัง้ ๔ หาร ไดล้ ภั ๙ คอื เนาว เท
วาแล้ว ตั้ง ทวาทสมงคลลง แล้วเอา ๒ ลบ แล้วเอา ๒ คูณ แล้ว เอา ธาตุ ๔ หาร ไดล้ ัภ ๕ คือ
ปัญจพรหมาสหบดีแล้ว ตงั้ ทวาทสมงคลลง แล้วเอา ๒ คูณ ไดล้ ัภ ๒๔ แล้วเอาธาตุ ๔ หาร ได้
ลัภ ๖ แล้วเอาลัภ ข้ึนตงั้ แล้วเอา ๒ บวก แล้ว เอา ธาตุ ๔ หาร ได้ลัภ ๒ คือ ทเวราชาแล้ว ต้งั
ทวาทสมงคลลง แล้วเอา ธาตุ ๔ บวก ได้ ๑๖ แลว้ เอา ๒ คูณ ได้ ๓๒ แลว้ เอา ธาตุ ๔ หาร ไดล้ ัภ
๘ คอื อตั ถะ อรหันตาแล้ว ต้งั ทวาทสมงคล ลง เอา ๒ ลบ แล้วเอา ๒ คูณ เอา ๕ หาร ไดล้ ภั
๕ คือ ปญั จพทุ ธานมามหิ จบหอ้ งประถม แต่เทา่ นแ้ี ล.

มะ อะ อุ ตรีนิสิงเห ๓ ฯ สัต ตะ วิ ปิ ปะ สะ ตุ สัตต นา เค ๗ ฯ อา ปา มะ จุ ปะ ปัญจ
เพช หลู กัน เจน เม ว จ ๕ ฯ นะ มะ พะ ทะ จตั ตุ เทวา ๔ ฯ จต น ตฺ ย ปฺ (จ ตฺ ย ต น ป ) ฉอ้
วัตตราชา ๖ ฯ รู เว ส ส วิ ปัญจอินทรา มนิตฺทิตา ๕ ฯ อุ เอ กะ ยกั ขา ๑ ฯ อะ สงั วิ สุ โล ปุ สะ
พุ ภะ เนาว เทวา ๙ ฯ ปา อะ กา มุ สุ ปัญจพรหมาสหบดี ๕ ฯ น ร ทเวรา ๒ ฯ ปา อ อ มุ สุ วิ มา