คู่มือปู่อาจารย์

๑๔๒

เวนทานถวายเตยี งคนไข้ เคร่อื งเวชภณั ฑ์ ยารักสาโรค อปุ กรณก์ ารแพทย์
วันทามสิ ิรสา ข้าแดพ่ ระติรตั น๋ าแก้วเจ้าบดั นีเ้ ล่าหม่สู รัทธาม.ี .............เปน๋ ประธานพร้อมด้วย...............
น้อยใหญ่มีจิตใจ๋ใฝ่ต่อทางดี ขอถวายยังเตียงคนไข้เปื่อหื้อใจ๊รักสาเยี่ยวยาคนเป๋นโรคเจ็บป่วย พร้อมด้วยเครื่อง
เวชภัณฑ์ กับคิลานะยาแกพ้ ยาธิ เปน๋ จำ๋ นวนมากหลายผะกา๋ ร กับอปุ กรณ์การเแพทยห์ ลายอยา่ งหลายอนั ถวายไว้
เป๋นสาธารณัง แก่แพทย์พยาบาล ได้ใจ๊ประดยชน์รักสาประชาชน ต๋ามมคธภาษาบาลีว่า โอกาสะ มะยังภันเต เอ
ตานิ คิลานะมญั จกานิ คลิ านะเภสัชชะ ปะรกิ ขาระ วตั ถูนิ เจวะ เวชจูปะกะระณานิจ สะปาริวารานิ ภิกขุสังฆัสสะ
โอโณชะยามะ สาธุ โน ภันเต เอตานิ ปะฏิคัณหาตุ อัมหากัง ฑีฆะรัตตัง หิตายะ สุขายะ ยาวะ นิพปานายะ สังวัต
ตันตุ โน ข้าแด่พระสังฆะรัต๋นะแก้วเจ้า บัดนี้ผู้ข้าขอถวายยังเตียงคนไข้ เครื่องเวชภัณฑ์ ยารักสาโรค เปื่อหื้อเป๋น
ประโยชน์หลายผะก๋ารแก่หมอพยาบาลและแก่คนเป๋นพยาธิ หื้อปราสจากโรคา ขออานิสงส์ทานาปกห่มข้า หื้อป๊
นจากโรคกล้าหมู่เวรา ได้มีความสุขาอย่ามีบีฑาป่วยไข้ ได้ความสุขสารพัน เข้าสู่สวรรค์แดนทิพเทพสวรรค์ทิพย
สมบตั ิ ป๊นจากเวยี นวัฏพนาเวสน์ เข้าสเู่ ขตนพิ ปานา นนั้ จุ่งจักมีเตย่ี งแต๊ดหี ลี
เวนทานถวายตู้ยารกั สาโรค
สาธุ โอกาสะ มะยัง ภันเต ข้าแด่พระติรัต๋นะแก้วเจ้า บัดนี้เล่าหมู่สรัทธาหมายมี................เป๋น
ประธาน มีเจต๋นาบานจมจื่น ใคร่ยกยื่นถวายยังตู้ใส่ยารักสาโรค เปื่อหื้อเป๋นประโยชน์แก่สาธารณา สำหรับ
พระสังฆสามเณร ใจ๊สอยเวลาป่วยไข้ ขอถวายไว้เป๋น มคธภาษาว่า สาธุ โอกาสะ มะยัง ภันเต เอตังคิลานะเภสัช
ชะ มัญจุสัง สะปะริวารัง จาตุททิสัสสะ ภิกขุ สังฆัสสะ อาคะตานาคะตัสสะ วะลัญชะนัตถายะ อิมัสหมิง อาวาเส
นิยยาเทมะ สาธุ โน ภันเต สงั โฆ เอตัง มญั จสุ งั สะปะรวิ ารงั ปฏคิ คัณหาตุ อัมหากงั ฑฆี ะรัตตัง หิตายะ สขุ ายะ ยา
วะ นิพปานายะ สังวตั ตันตุ โน ข้าแด่ พระสังฆะเจ้า บัดนี้เลา่ มลู สรทั ธา ผขู้ ้าตังหลาย ขอถวายต้ใู สย่ ารักสาโรค แด่
พระสังฆะเจ้าภิกขุสามเณรา ขอหื้อสมผาถนาใจ๋ใฝ่ คิดอันใดขอหื้อได้ดั่งใจ๋จงขออย่าได้ทะรงโรคาพญาธิหายจาก
อุบาทวร์ ้ายหมู่เวรา กายกิ สุขาห้ือสมกายทว่ั หนา้ เจตสกิ สขุ จติ ใจ๋ผู้ข้าจุ่งอยสู่ ุขารมณ์ เปน๋ ตี่นิยมแห่งฝูงชนอย่าขาด
ยามเมอื่ จาตสงสารขอเข้าสนู่ พิ ปานเวียงแกว้ อันเป๋นต่ีดบั ตุ๊กข์แล้วจุอนั ๆ เตีย่ งแตด๊ หี ลี
เวนทานถวายโคมไฟฟ้า
สาธุ โอกาสะ มะยัง ภันเต ข้าแดพ่ ระตไิ ตรรตั น๋ ะผ่านเผ้า พระแกว้ เจ้า ส่งิ สามองค์ คือ พระพุทธ พระ
ธรรม พระสงฆ์ บุญเขตเป๋นเหตุแห่งความดีบัดนี้ผู้ข้าตังหลายมี.............................เป๋นประธาน พร้อมด้วย
...................มีเจต๋นาบานบ่เสร้า ใคร่ถวายยังโคมไฟฟ้าแก่พระสังฆะเจ้าได้เป๋นทัสนา ได้ส่องดูอักขราหนังสือ
วิทยาการต่างๆ หอ้ื แสงสวา่ งหลายผะกา๋ ร มีประโยชนไ์ พสาลบ่ขาด ถวายเป๋น มคธบาทภาษาว่า สาธุ โอกาสะ มะ
ยงั ภนั เต เอตงั วิชจปุ ะตปี ะกงั สาปะรวิ ารัง พุทธสั สะ ปูชนตั ถายะ ภกิ ขสุ งั ฆสั สะ นิยยาเทมะ สาธุ โน ภันเต อะยัง
วิชจุ ปะตี ปะเกนะ พทุ ธัสสะ ปชู า อำหากัง ฑีฆะรตั ตงั หติ ายะ สขุ ายะ ยาวะ นพิ ปานายะ สังวตั ตนั ตุ โน ข้าแด่

๑๔๓

พระสังฆะเจ้า บัดนี้เล่ามูลสรัทธา ขอถวายยังประตีป โคมไฟฟ้าแก่พระสงฆ์เปื่อใจ๊บูชา พระพุทธองค์ต๋นวิเสส
ขอเป๋นบุญเขตแห่งทานา ผู้ข้าตังหลายเกิดมาในภาวะจาต หื้อเฉลียวฉลาดประกอบด้วยปัญญาเป๋นแสงสว่างแก่
อัตตาบ่ฮู้เหือด ได้เข้าใกล้ต่อทางงาม เกิดในสวรรค์พิมานแดนทิพเทพเข้าสู่เขตแห่งนิพปานา นั้นจุ่งจักมี เตี่ยงแต๊
ดหี ลี

เวนทานถวายพัดลม
สาธุ โอกาสะ ข้าแด่พระติรัต๋นะองค์วิเสส อันเป๋นบุญเขตแห่งทายิกา เป๋นมรรคาทางใต่เต้า ปาเข้า
ทางดี สัคคโมกขวิถี แห่งสวรรค์ทพิ เทพ สุดเขตด้าวแห่งสงสาร คือ พระนิพปานอันสุขยิง่ สู่ตี่ข้องข่ิงแห่งฝูงชน บัด
นี้สรัทธาผู้ข้าตังหลายจุคนๆ ขอกราบมีเจต๋นาใคร่บริจาคพัดลมไว้ในสาสนา หื้อพระภิกขุสังฆาได้ใจ๊สอยสืบส้อน
ยามฤดูฮ้อนคิมหันตกาล ปอได้จื่นเจยบานสว่างหน้า ผู้ข้าขอถวายเป๋นมคธภาษาว่า “ สาธุ โอกาสะ มะยัง ภันเต
เอตงั ยนั ตะวชิ ะนัง สะปะรวิ ารัง จาตุททสิ ัสสะ ภิกขุสงั ฆัสสะ อาคะตานาคะตสั สะ มหาชะนสั สะ จะ สตี ะสมั ปะทา
นัตถายะ อมิ สั สะหมิ่ง ฐาเน นิยาเทมะ สาธโุ น ภันเต อะยัง จาตุททสิ ัสสะ ภิกขสุ งั ฆสั สะ อาคะตานาคะตัสสะ มหา
ชะนัสสะจะ สีตะสัมปะทานัตถายะ ยันตะวิชะนิยา ทานัสสะ อานิสังโส อัมหากัญเจวะ มาตาปิตุ อาตีนัญจะ ปิยะ
ชะนานงั ฑีฆะรตั ตงั หิตายะ สุขายะ ยาวะ นิพปานนายะ สังวตั ตนั ตโุ น ข้าแดพ่ ระสงั ฆะเถระเจ้า บัดน้ผี ขู้ ้าตังหลาย
ขอห้อื ผุข้ ้าได้ผ่องแผ้วเกษมใสคิดผาถนาใด หือ้ สำเรจ็ ท่วั หนา้ ขอเป๋นบันไดสู่จ๊นั ฟ้าจ่ืนจมบาน ได้เข้าสู่พระนิพปาน
เวียงแกว้ อันเป๋นตด่ี ับตุก๊ ขแ์ ลว้ จผุ ะกา๋ รน้นั จุ่งจกั มี เตี่ยงแต๊ดีหลี
เวนทานถวายตเู้ ย็น
สาธุ โอกาสะ มะยัง ภันเต ขา้ แด่พระติไตรรตั น๋ ะแก้วเจา้ พระผา่ นเผ้าสง่ิ สามดวง บัดนี้ปวงมูลสรัทธา
ผู้ข้ามีเจต๋นาแก่กล้าต่อบุญกุสล หวังจะเป๋นผละผลอันวิเสส เข้าสู่เขตทางสุขป๊นจากความตุ๊กข์โสกเสร้า บัดน้ี
ข้าพเจ้าจักถวายตู้เย็น เปื่อใส่น้ำดื่มและอาหารตังควาวหวานตุ๊กเยื่อง อันเป๋นเครื่องบริโภคจุอันๆ เก็บไว้ได้หลาย
วนั กันบดู กนั เนา่ ระงับความฮ้อนเร่านานา ขอถวายเปน๋ มคธภาษาวา่ ยัคเฆภันเต สังโฆ ปฏิชานาตุ มะยัง ภนั เต เอ
ตงั สตี ะละกะระมญั จุสงั สะปะรวิ ารงั จะตทุ ทิสสั สะ ภิกขุสังฆสั สะ อาคตานาคะตัสสะ วะลัญชะนตั ถายะ อมิ สั หมิง
ฐาเน นยิ ยาเทมะ สาธโุ น ภันเต อะยัง จาตทุ ทิสัสสะ ภกิ ขุสังฆัสสะ อาคะตานาคะตัสสะ วะลัญชะนตั ถายะ สตี ะละ
กะระมญั จุสายะ ทานสั สะ อานิสงั โส อัมหากัญเจวะ มาตาปติ อุ าตนี ญั จะปิยะชะนานัง ฑีฆะรตั ตังหินตายะ สุขายะ
ยาวะนิพปานายะ สังวัตตันตุโน ข้าแด่พระสังฆะเจ้า บัดนี้ผู้ข้าตังหลาย ขอถวายยังตู้เย็นใส่น้ำและอาหาร หื้ อ
พระภิกษุสงฆ์ได้ใจ๊สอยในอารามแห่งนี้ ด้วยเตชะกุสลจ่วยชี้แผ่ผายผัด หื้อผู้ข้าสมปราถนาใจ๋ใฝ่ ได้เสวยความสุข
ต่างๆ นานาน หื้อป๊นจากเวราตุ๊กข์ยาก ความลำบากหลายในยาแล้ว หื้อจ๋ำเริญวัฒนาเส้ียงเขตได้ประเวสน์สัญจร
ข้ามสาครเข้าสฝู่ ั่งหน้า อมตะ มหาเนระปานานัน้ จุง่ จักมเี ต่ยี งแต๊ดหี ลี

๑๔๔

เวนทานเครื่องปรับอากาส-เคร่อื งทำความเยน็
วนั ทามิ สิรสา ข้าแดพ่ ระติไตรรัตน๋ ะ ประมะดวงยิ่ง พระยิ่งกร่งิ บวร บัดนี้ผขู้ ้าขอยอประกรอภิวาท ต้ัง
ปณิะานผาถนาจักถวายยัง เครื่องปรับอากาส และเครื่องทำความเย็นเปื่อหื้อดบั ตุ๊กข์เขญ็ ฮ้อนไหม้ พระภิกขุได้อยู่
เนื้อเย็นใจ๋ เหือดหายสบายยามแดดฮ้อนบ่ได้ เดือดข้อนล่ำสันดาน ขอถวายทานเป๋นบาทพระคาถาว่า สาธุ โอ
กาสะ มะยงั ภันเต เอตังสีตะละกะระยันตังสะปะรวิ ารัง จาตุททิสสั สะ ภกิ ขุสังฆสั สะ อาคะตานาคะตสั สะ สีตะสัม
ปะทานตั ถายะ อมิ ัสหมงิ ฐาเน นิยยาเทมะ สาธุ โน ภนั เต อะยงั จาตุททิสสั สะ ภกิ ขุสงั ฆสั สะ อาคตานาคะตัสสะ สี
ตะสัมปะทานัตถายะ สีตะละกะระยันตัสสะ ทานัสส อานิสังโส อัมหากัญเจวะ มาตาปิตุอาตีนัญจะ ปิยะชะนานัง
ฑีฆะรตั ตัง หติ ายะ สุขายะ ยาวะ นพิ ปานายะ สงั วัตตันตุ โน ดว้ ยอานิสงส์แห่งการทำบุญถวายเครื่องปรับอากาส,
เครื่องทำความเย็น นี้นา ขอหื้อตั๋วข้าป๊นจากทางถ่อยช้าอกุสล ป๊นจากกั๋งวลน้อยใหญ่หื้อเคราะห์ไขว่หนีหาย สุข
กายสุขใจเ๋ ยน็ ทรวงจนื่ หนา้ ได้เข้าสูฟ่ ากฟ้าสวรรคแ์ ละนิพปานา น้ันจงุ่ จกั มีเตี่ยงแต๊ดีหลี
เวนทานถวายเครื่องขยายเสียง
สุณันตุ โภนโต ดรู าหมูพ่ ่นี อ้ งเหล่าสรทั ธา ทายกะทายิกาตุ๊กเผ่าผู้ ต่ีเขา้ มาร่วมอยู่สมาคม บัดนี้ผู้ข้าตัง
หลาย จักถวายยังเครื่องขยายเสียงแด่พระสงฆ์ ในพระอารามแห่งนี้โสดหื้อได้เป๋นประโยชน์อย่างสมบูรณ์ เป๋น
เครื่องก๊ำจูอุดหนุนยามมีนาง มหากรรมน้อยใหญ่ หื้อเสียงดังไปไคว่ประชาชน ขอถวายเป๋นมคธภาษาว่า สาธุ โอ
กาสะ มะยังภนั เต เอตัง โฆษณายังตัง สะปะริวารัง พทุ ธสาสนกิ งั ธมั มะเทสนปู ะการะณตั ถายะ สังฆัสสะ นิยยาเท
มะ สาธุ โน ภันเต อะยังพุทธสาสะนิกานัง ธัมมาเทสนู ปะการะณัตถายะ โฆสะนายันตัสสะ ทานัสสะ อานิสังโส
อัมหากัญเจวะ มาตาปิตุอาตีนัญจะ ปิยะชะนานัง ตีฆะรัตตัง หิตายะ สุขายะ ยาวะนิพปานายะ สังวัตตันตุโน ใน
ฑีฆากาละเมื่อกอ่ น นายโฆสกะได้ทำกุสล เกิดเป๋นสุนักขะเหา่ พระปัจเจกเจ้า ไปบังเกิดเป๋นเทวบุตรผา่ นเผ้า จื่อว่า
โฆสกะ มีสัททะเสียงอ่อนหวานสนั่นก้อง ดังไปทั่วต๊องสวรรค์พิมานอินทร์ ขอบุญอันทานเครื่องขยายเสียงนี้ยินไป
ไกลใ๋ นแดนทพิ เทพย์ขอห้ือผู้ข้าได้สงเสพแต่สุขารมณ์ เป๋นตี่นยิ มแหง่ มหาชนท่ัวหล้า ขอไดเ้ ถิงฝากฟ้าและนิพปานา
เตีย่ งแต๊ดีหลี
เวนทานถวายเครื่องบันทึกเสยี ง เทป, วิทยุ
สาธุ โอกาสะ มะยัง ภนั เต ข้าแดพ่ ระติไตรรตั ๋นะผ่านแผ้ว พระเกสแก้วส่ิงสามองค์ คือ พระพุทธ พระ
ธรรม พระสงฆ์ วรมงคลบญุ เขต เหตวุ ่าบัดนี้มลู สรทั ธาหมายม.ี ..................เป๋นประธาน พร้อมด้วย........ได้มีเจต๋นา
บานบ่เสร้า ใคร่ถวายยังเคร่ืองบนั ทกึ เสียงเทป และวิทยุ ฟงั ขา่ วสาร หอื้ ไดเ้ จยบานหายโสกเสร้า ฟังยังเรื่องขา่ วสาร
คดธี รรม จ๋ำนำถวายเป๋นมคธภาษาวา่ สาธุ โอกาสะ มะยงั ภันเต เอตัง ยงั ตะสัททะ มญั จสุ ัญจะ สัททะคาหะกะยัน
ตัง สะปะริวารงั สังฆสั สะ วลัญชนตั ถายะ อิมัสหมงิ ฐาเน นยิ ยาเทมะ สาธุ โน ภันเต อะยัง สังฆัสสะ วะลัญชะนัต
ถายะ ยันตะสัททะมัญจุสัง สัททะคาหะกะ ยันตัง สะปะริวารัง ปะฏิคคัณหาตุ อำหากัง ฑีฆะรัตตัง หิตายะ สุขา

๑๔๕

ยะ ยาวะนิพปานายะ สังวัตตันตุ โน ด้วยมีแต๊หนอ การสฮ้างกุสลครั้งนี้นา ผู้ข้าตังหลายขอหื้อสมมโนจิตตาใจ๋ใฝ่
หื้อไปประสบแต่ความสุขหื้อป๊นความตุ๊กข์หายโสก ได้รับประโยชน์มหาผล เอาต๋นเข้าสู่สวรรค์ทิพเทพ ขอหื้อเป๋น
เขตสงสาร เถิงพระนิพปานเวียงแก้ว อันเป๋นดับตต่ี ุ๊กแลว้ คือนิพปานา น้ันจงุ่ จกั มเี ต่ียงแตด๊ ีหลี

เวนทานถวายเครือ่ งพมิ พ์ดดี -ไฟฟา้ , เครอื่ งอดั สำเนา
สาธุ โอกาสะ ข้าแด่พระติไตรรัต๋นะผ่านแผ้ว พระแก้วยอดไยญาณ บัดนี้มูลสรัทธามี................เป๋น
ประธาน พร้อมด้วยญาติกาวงศ์วานพี่น้อง ตี่เกี่ยวข้องมิตรสหาย มีใจ๋ใคร่ถวายยังพิมพ์ดีด , พิมพ์ดีดไฟฟ้า และ
เครื่องอัดสำเนาแก่พระสังฆะเจ้า เปื่อหื้อพระภิกษุสงฆ์ได้ใจส๊ อยพิมพ์หนังสือ อัดเอกสารโรเนียว เผยแผ่วิทยาการ
แก่จมุ ชน เปน๋ อฐิ ผลและประโยชน์ บม่ ตี ุ๊กขโ์ ต๊สอันได้ ขอถวายเปน๋ มคธภาษาวา่ สาธุ โอกาสะ มะยงั ภนั เต วิชจุมุท
ทะกะยันตัญจ ปฏิพิมพมุททะนะยันตัง สะปะริวารัง สังฆัสสะ วะลัญชะนัตถายะ อิมัสหมิง ฐาเน นิยยาเทมะ สาธุ
โน ภันเต สงั โฆ วิชจุมุททะนะยนั ตญั จะ ปะฏิพมิ พะมุททะนะยนั ตัง สะปะริวารงั ปฏคิ คณั หาตุ อมั หากัง ฑีฆะรัตตัง
หิตายะ สุขายะ ยาวะนิพปานายะ สงั วัตตนั ตุ โน ขา้ แด่พระสงั ฆเจ้า บัดนเ้ี หลา่ ทายกทายกิ า จักขอถวายยังพิมพ์ดีด
ธรรมดา พมิ พ์ดีดไฟฟา้ เคร่อื งอัดสำเนาเอกสารแก่พระสังฆะเจ้า บญุ กุสลอนั น้ี ขอได้มาปกหม่ เฝา้ รกั สา หื้อผู้ข้าตัง
หลายหายโรคาพยาธิสรรพอุบาทว์นานา แล้วหื้อจำ๋ เริญวัฒนาอย่าขาด หือ้ สมมาตรปรารถนา สมบัตวิ ัตถา แผ่นผ้า
ตังมงิ่ ม้าจกั รยาน มสี ขุ สามผะกา๋ รอย่าก๊าดลาด ไดเ้ ถิงนิพปานธาตุเกษมสาสนตต์ ๋ามปณธิ านไฝ่อ้าง นั้นจุ่งจักมีเต่ียง
แต๊ดหี ลี
เวทานเคร่อื งโทรศัพท์-เครอ่ื งโทรทัสน์
วันทามิ ภันเต ติรัตนัง ข้าแด่พระพุทธ พระธรรม พระสงฆะเจ้า บัดนี้เล่าหมู่สรัทธาหมายมี........เป๋น
ประธานพร้อมด้วย.....มีเจต๋นาบานใจ๋ใฝ่ปรารถใคร่ถวายเครื่องรับโทรศัพท์ไว้ในสาสนา หื้อพระสังฆะเถระได้ใจ๊
สอยส่งข่าว ดูข่าวและฟังเสียง หื้อเป๋นแนวเรียงประโยชน์สร้างตา๋ มต่ีอา้ งต่อทานา ด้วยมคธภาษาว่า สาธุ โอกาสะ
มะยงั ภนั เต ทรู ะสทั ทะสะวะนะยันตงั สะปะรวิ ารัญจะ ทรู ะ ทสั สะนะยนั ตัง สะปะรวิ ารงั จาตุททิสัสสะ ภกิ ขสุ ังฆสั
สะ อาคตานาคตัสสะ ทูระสัททะสะวะนะยันตัสสะจะ รู ะสัสสะนะยันตัสสะ อานิสังโส อัมหากัญเจวะ มาตาปิตุอา
ตีนัญจะ ปิยะชะนานัง ฑีฆะรัตตัง หิตายะ สุขายะ ยาวะนิพปายะ สังวัตตันตุโน ข้าแด่พระเถระสังฆะเจ้า บัด
นี้สรัทธาผู้ข้าตังหลาย ขอน้อมถวายเครื่องรับโทรศัพท์และเครื่องรับโทรทัสน์ เปื่อประโยชน์การใจ๊สอดแก่
พระสังฆะเจ้า ด้วยบญุ กุสลต่ตี งั้ กระทำคร้ังนเี้ ล่า ขอบังเกิดเป๋นปจั จัยห้ือสมกับหฤทัยใฝ่อ้าง สมสมสฮา้ งสถาวร ขอ
ห้อื ไดส้ ัญจรไปสู่สวรรค์ฟากฟ้า ได้มที ิพยสมบตั ิจนื่ หน้าเปน๋ นริ ันดร์ ไดเ้ ขา้ สูน่ พิ ปานธรรมอันสขุ ย่ิงแต๊ดหี ลี
เวนทานถวายเครอ่ื งซักผา้
สาธุ โอกาสะ ข้าแด่พระติรัต๋นะผ่านแผ้ว พระเกสแก้วสามผะก๋าร คือพระพุทธ พระธรรม พระสงฆ์
องค์โอฬารประเสรฐิ นำสัตว์หือ้ เกดิ กุสลและปารมธี รรม บัดนผี้ ูข้ า้ ตังหลาย มีเจต๋นานำตง้ั ต่อ ขอถวายเครื่องซักผ้า

๑๔๖

ไว้หื้อแก่สงฆ์ เป่อื ห้ือซักผ้าและทำความสะอาด หลายผะกา๋ รแต่พระสังฆะเจา้ เปื่อภกิ ษุหนุม่ เถา้ และสามเณรา ด้วย
มคธภาษาว่า “สาธุ โอกาสะ มะยัง ภันเต วัตถโธวนยันตัง สะปะริวารัง จะตุททิสัสสะ อาคตานา คะตัสสะวะลัญ
ชะนัตถายะ วัตถะโธวะนะยันตัสสะ ทานัสสะ อานิสังโส อัมหากัญเจวะ มาตุปิตุอาฑีนัญจะ ปิยะชะนานัง ฑีฆะรัต
ตัง หิตายะ สุขายะ ยาวะนิพปานายะ สังวัตตันตุโน ข้าแด่พระสังฆะเจ้า ผู้ข้าตังหลายขอถวายเครื่องซักผ้า หื้อ
พระสงฆ์ ได้ใจ๊ซักผ้าและทำความสะอาดหลายสิ่ง หลายผะก๋าร ด้วยอานิสงส์บุญทานเป๋นอันมาก ขอหื้อผู้ข้าป๊
นจากสรรพะสิ่งกั๋งวล ขอหื้อประสพแต่มงคลอันวิเสส เข้าสู่เขตฟากฟ้าสรวงสวรรค์ มีทิพยสมบัติอนันต์อเนก สรร
เสกไว้บนทิพยสรุ ารัย บญุ อติสัยปาอว่ายหหว้าย ข้ามเขตก๊ายสงสาร ไดเ้ ถงิ พระนิพปานเวยี งแก้ว อันเป๋นต่ีดับตุ๊กข์
แลว้ จุอันๆ น้นั จ่งุ จักมี

เวนทานถวายนาฬกิ าธรรมดา , นาฬกิ าไฟฟ้า
สาธุ โอกาสะ มะยังภันเต ข้าแด่พระติไตรรัต๋นผ่านแผ้ว พระแก้วเจ้าสิ่งสามองค์ คือ พระพุทธ พระ
ธรรม พระสงฆ์ต๋นวิเสส เป๋นบุญเขตทักขิณา บัดนี้มูลสรัทะาผู้ข้าตังหลายหมายมี....................เปน๋ ประธาน...........
พร้อมด้วย..........มีเจต๋นาบานบ่เสร้าจักถวายยัง นาฬิกา, นาฬิกาไฟฟ้า เปื่อเป๋นเครื่องบอกเวลาแก่พระภิกษุ
สามเณรในวัดวาอารามตี่นี้เป๋นประโยชน์กำหนดการด้วยบทคาถาว่า สาธุ โอกาสะ มะยังภันเต นาฬิกายันตัญจะ
วิชจนุ าฬิกายนั ตัง สะปะรวิ ารัง สังฆัสสะ โอโณชะยามะ สาธุ โน ภนั เต สังโฆ นาฬกิ ายันตัญจ วชิ จนุ าฬกิ ายนั ตงั สะ
ปะริวารงั ปะฏิคคณั หาตุ อัมหากงั ฑีฆะรตั ตงั หติ ายะ สขุ ายะ ยาวะนพิ ปานายะ สงั วตั ตนั ตุ โน ขา้ แด่พระสังฆะเจ้า
บัดนี้เล่าหมู่สรัทธา ขอถวายยังนาฬิกาบอกเวลา แบบธรรมดาและไฟฟ้า หื้อพระสงฆ์ทั่วหน้าบอกเวลา ด้วยเตชะ
อานิสังสาอันนี้โสดขอหื้อได้เป๋นประโยชนอ์ ย่างไพสาล หื้อผู้ข้าตังหลาย ได้สุขบานหายโสกเสร้า ตราบต่อเท้าจาก
สงสาร เข้าสูพ่ ระนิพปานเวียงแกว้ อันเปน๋ ตี่ดับตุ๊กข์แลว้ จอุ นั ๆ นนั้ จ่งุ จักมีเตี่ยงแตด๊ ีหลี
เวนทานถวายรถยนต์ รถบรรตกุ๊
สาธุ โอกาสะ มะยัง ภันเต ข้าแด่พระติไตรรัต๋นะแก้วเจ้า คือพระพุทธ พระธรรม พระสงฆ์ใสบ่เส
ร้าเป๋นตี่ต้ังแห่งทักขิณาในกาละบัดนี้หมายมี...............เป๋นประธานพร้อมด้วย.............ไดม้ ีเจต๋นาสรทั ธาบริจาคยัง
รถยนต์ เปื่อเป๋นตี่สัญจรไปมาในทิสสะตังสี่ เวลามีตี่นิมันต๋นา แห่งภิกษุสังฆะน้อยใหญ่ และถวายรถบันตุ๊กไว้ใน
พทุ ธสาสนา เปอื่ ห้ือตา่ งขา้ วของสังฆภัณฑ์นานา เม่อื คราววดั มกี ารจักถวายเป๋นมคธภาษาบาลวี า่ สาธุ โอกาสะ มะ
ยังภันเต เอตัง ยันตะระเถิง สะปริวารัญจะ เจตังเอติ ภัณฑะวาหะนะภูตัง สะปะริวารัง สังฆัสสะ โอโณชะยามะ
สาธุ โน ภันเต อะยัง พุทธ สาสเน สังฆกิจเจสุ วะลัญชะนัตถายะ ทานัสสะ อานิสังโส อัมหากัญเจวะ มาตาปิตุอา
ตีนัญจะ ปิยะชะนานัง ฑีฆะรัตตัง หิตายะ สุขายะ ยาวะนิพปานายะ สังวัตตันตุโน ข้าแด่พระสังฆะเจ้า บัดนี้
มูลสรัทธาผุ้ข้าตังหลาย ขอถวายยังรถยนต์รถบรรตุ๊ก เปื่อจักขนเอาเข้าของเครื่องใจ๊ในวัดวาสาสนาคราวมกี ิจการ

๑๔๗

ก่อสร้างด้วยกุสลบุญต่ีได้กล่าวอ้างมหันตา ขอหื้อผู้ข้าตงั หลายมีความสขุ เจยจ่ืน ปิติตื่นจมบาน กันว่าเมี้ยนสังขาร
เส้ยี งเขต ขอไปเกดิ ในต๊ปิ เทสเมืองสวรรค์ มที ิพยสมบตั ิอนนั ต์อเนก ได้เถงิ โมกขธรรมวิเสส คอื นพิ ปานา น้ันจ่งุ จกั มี

เวนทานถวายหนิ -ถวายทรายกอ่ สฮา้ ง
สาธุ โอกาสะ มะยัง ภันเต ข้าแด่พระติไตรรัต๋นะผ่านแผ้ว พระแก้วเจ้าสามพระองค์ คือ พระพุทธ
พระธรรม พระสงฆ์ ตังสามไตรรงค์วิเสส เป๋นบุญเขตทักขิณา บัดนี้มูลสรัทธา ผู้ข้าตังหลายขอถวายยัง หิน ทราย
ก่อสฮา้ งยัง.............................ในสาสนา ปฏิสงั ขรณ์วัดวาหอ้ื เจริญเรืองรงุ่ ต๋ามมโนข่งุ เจต๋นา ถวายเปน๋ มคธภาษาวา่
สาธุ โอกาสะ มะยัง ภันเต เอตาเสลาโย สะปะริวาจะ เจตานิวาลกานิ สะปะริวารานิ พุทธะสาสะ ถาวะระนะ
วากัมมัตถายะ สังฆัสสะ นิยยาเทมะ สาธุ โน ภันเต อะยัง พุทธะสาสะเน ถาวะระนะวะกัมมัตถายะ สิลายะจะ
วาลุกายะ ทานสั สะ อานิสังโส มาตาปติ อุ าตีนญั จะ ปยิ ะชะนานัง ฑมี ะรัตตงั หติ ายะ สขุ ายะ ยาวะนิพปานะ สังวัต
ตันตุ โน ข้าแด่พระสังฆะเจ้า บัดนี้เล่าหมู่หมายมี...............เป๋นประธาน ขอถวายยังหิน-ทราย สำหรับก่อสฮ้างใน
วัดวาอารามแห่งนี้โสด ขอหื้อเป๋นประโยชน์สลาผล ผู้ข้าตังหลาย เกิดในเมืองคนมนุษยโลกใต้ขอหื้ อ ได้พบแกต่
ความเกษมสุข หายโสกตุ๊กข์ภัยพยาธิ มีข้าวของสมบัติอย่าขาดจากหอเฮือน ขอหื้อได้เสมือนดังคิดไว้ บังเกิดใกล้
พระสรอี ารย์เจา้ สู่พระนิพปานเวียงแก้ว อนั เป๋นต่ดี ับต๊กุ ขแ์ ลว้ เกษมสานต์ นั้นจงุ่ จักมี เต่ียงแต๊ดหี ลี
เวนทานถวายปนู ขาว-ปนู ซเี มนต์ ก่อสฮา้ ง
สาธุ โอกาสะ มะยัง ภันเต ข้าแด่พระติไตรรัต๋นะดวงวิเสส อันเป๋นบุญเขต ทักขิณาเป๋นสุวรรณนาวา
เรือคำลำประเสริฐ นำสัตว์เข้าไปเกิดเวียงสวรรค์ กุสลฝันหื้อรอดเวียงแก้วยอดสุข บัดนี้มูลสรัทธาหมายมี
.................เป๋นประธานขอถวายยังปูนขาวและปูนซีเมนต์ สำหรับก่อสฮ้างถวายวัตถุในพระพุทธสาสนา ด้วยมคธ
ภาษาว่า สาธุ โอกาสะ มะยัง ภันเต เอตานิ สุทธามิตติกาจุณณานิ สะปะริวารานิ จะ อาพัน ธะนะสิลา จุณณานิ
สะปะริวารานิ สงั ฆัสสะ นยิ าเทมะ สาธโุ น ภนั เต สงั โฆ อะยงั พุทธสาสะเน ภาวะระ นะวะกัมมตั ถายะ สธุ านติ ติกา
จุณณานัญจะ อาพันธะ สลิ าจุณณานัง ทานัสสะ อานสิ งั โส อำหากัญเจวะ มาตาปิตอุ าตีนญั จะ ปิยะชะนานัง ฑีฆะ
รตั ตงั หิตายะ สขุ ายะ ยาวะนพิ ปานายะ สังวตั ตนั ตุ โน ข้าแด่พระสังฆะเจ้า บดั นเ้ี ล่ามูลสรัทะา ขอถวายยงั ปูนขาว-
ปนู ซีเมนต์ สฮา้ งถวายวตั ถุในพระสาสนา ขอหือ้ เปน๋ ปัจจัยบุญญาอนั ประเสริฐเกิดการพัฒนาเกษมสุข ป๊นทางตุ๊กข์
หมดโสกหมูว่ ปิ โยคอย่ามาหา หือ้ ไดเ้ กดิ ในทิพโลกาเขตกว้าง ทิพยสมบัตสิ ฮา้ งสิ่งถาวร ไดส้ ัญญจรข้ามจากโลกหล้า
จากฟากฟ้าและสงสาร เขา้ ส่พู ระนิพปานเวียงแกว้ อันเปน๋ ตดี่ ับต๊กุ ขแ์ ลว้ จผุ ะก๋ารนนั้ จุ่งจกั มีเต่ียแต๊ดหี ลี
เวนทานถวายโฮงพระอุโบสถ
วันทามิ ติรตนัง ข้าแดงพระติไตรรัต๋นะแก้วเจ้า พระผ่านแผ้วสามองค์ คือ พระพุทธ พระธรรม
พระสงฆ์ อนั วเิ สส เปน๋ บุญเขต๋นาถา นำสตั วเ์ ข้าสูม่ คั คาอนั เลสิ แลว้ หอื้ ได้ผ่องแผว้ สุขารมณ์ บดั น้ีผู้ข้าตงั หลายหมาย
มี..................เป๋นประธาน พร้อมด้วย.....................เป๋นอันมาก จักบริจาคยังพระอุโบสถหลังนี้โสด หื้อเป๋น

๑๔๘

ประโยชนแ์ กพ่ ระสังฆะนอ้ ยใหญ่ หือ้ ได้ใจ๊ทำสังฆกรรม เป๋นประจ๋ำตา๋ มพทุ ธโอวาท เมือ่ ควรทำการอุปสมั ปทากรรม
การกระทำรับกฐินและอุปโสกนกรรมหลายอย่าง หื้อเป๋นตี่กล่าวอ้าง ถูกต้องต๋ามพระวินัยธรรม ถวายเป๋นมคธ
ภาษาวา่ สาธุ โน ภนั เต อะยัง จาตทุ ทสิ สั สะ ภิกขุสงั ฆสั สะ อาคะตานาคะตสั สะ อุโบสถาตนี ิ สังฆกัมมานิ กัตตะวา
สันนิปาตัตถายะ พุทธสาสะเน อุโปสถาคารัสสะ ทานัสสะ อานิสังโส อำหากัญเจวะ มาตาปิตุอาตีนัญจะ ปิยะชะ
นานัง ฑีฆะรัตตัง หิตายะ สุขายะ ยาวะนิพปานายะ สังวัตตันตุ โ ข้าแด่พระสังฆะเจ้า บัดนี้เล่ามูลสรัทธาหมายมี
.............................เปน๋ ประธานขอถวายยังพระอุโบสถหลงั งามวิเสส แก่พระสงั ฆเจา้ ทั่วประเทสอาณา ด้วยบุญญา
นิสงส์ยิง่ ใหญ่ขอหอ้ื ผูไ้ ด้เสวยสุขปน๊ จากความสุข์โสกเสรา้ ห้ือได้เขา้ สูน่ ิพปานา น้ันจุง่ จักมเี ตี่ยงแต๊ดหี ลี

เวนทานถวายกำแพง กำแพงแก้วพระอุโบสถ
วันทามิ สิรตนัง ข้าแด่พระติไตรรัต๋นะผ่านแผ้ว พระแก้วเจ้าสิ่งสามองค์ คือ พระพุทธ พระธรรม
พระสงฆ์ วรวงศ์บุญเขต ปาสัตว์ข้ามป๊นเหตุตุ๊กขา บัดนี้มูลสรัทธาผู้ข้าตังหลายหมายมี............เป๋นประธานพร้อม
ด้วย....................มีเจต๋นาบริจาคสฮ้างกุสลบุญมวลมาก ถวายทานยังปาการัง กำแพงธรรมดารอบพระอาราม
และรัต๋นปราการกำแพงแกว้ แวดล้อมแล้วอุโปสถาคาร จักถวายทานเป๋นมคธภาษาว่า สาธุ โอกาสะ มะยัง ภันเต
เอตัง รัต๋นะปาการะปะริกเขปัง สะปะรวิ ารัง พทุ ธัสสะ ปชู นตั ถายะ พุทธสานะเนนยิ ยาเทมะ สาธุ โน ภันเต อะยัง
พทุ ธัสสะ ปชู ะนตั ถายะ รตั ตะนะปะการะปะริกเขปัสสะ ทานัสสะ อานิสงั โส อัมหากัญเจวะ มาตาปิตอุ าตีนญั จะ ปิ
ยะชะนานัง ตีฆะรัตตัง หิตายะ สุขายะ ยาวะ นิพปานายะสังวัตตันตุ โน ข้า ข้าแด่พระสังฆะเจ้า บัดนี้เหล่า
มูลสรัทธา ได้ถวายยังรัต๋นาปาการากำแพงแก้ว เปื่อหื้อผ่องแผ้วสดใส เปื่อลูกหลานจะเข้าไปสู่ทางกุสลแจ่มหน้า
ขอห้อื มวลผู้ข้าจุ่งมคี วามสุขจ่ืนบานใจ๋ ผาถนาสิง่ ใดหื้อสำเร็จอย่าก๊าดขอห้ือรว่ มพุทะบาทพระอริยะเมตไตยา อย่า
ไคลคลากา๊ ดฮ้าง สมใฝ่อ้างเกษมสานต์ เข้าสู่พระนพิ ปานเวยี งแกว้ คอื ตแี่ ล้วมหานพิ ปานน้ันจงุ่ จักมเี ต่ยี งแตด๊ ีหลี
เวนทานถวายลูกนมิ ติ สมี า
สาธุ โอกาสะ ข้าแด่พระติรัต๋นะแก้วเจ้า พระผ่านเผ้าสิ่งสามองค์ บัดนี้ผู้ข้าตังหลายมีความประสงค์
บริจาคมีเจต๋นาสรัทธามากขอถวายยังลูนิมตเปื่อจักถวายหื้อเป๋นเครื่องหมายแห่งสีมาอาณาเขต ตี่พระพุทธเจ้า
เทสน์ไว้ในวินัยสิกขา ต๋ามตี่ได้รับพระราชทานบรมราชนุญาตหื้อเป๋นอาวาสพันะสีมา ด้วยมคะภาษาว่า สาธุ โอ
กาสะ มะยังภันเต เอตัง พันธะสีมา โกฏฐะกัง สะปะริวารัง พุทธัสสะ ปูชะนัตถายะ สังฆัสสะ นิยยาเทมะ สาธุ โน
ภนั เต อะยัง พทุ ธสั สะ ปูชะนัตถายะ พทั ธะสมี าโกฏฐกสั สะ ทานัสสะ อานิสังโส อัมหากงั เจวะ มาตาปิตอู าตีนัญจะ
ปิยะชะนานัง ฑีฆะรัตตัง หิตายะ สุขายะ ยาวะ นิพปานายะ สังวัตตนั ตุ โน ข้าแด่พระสังฆะเจ้าบัดนี้เล่ามลู สรัทธา
มีเจตน๋ าบรจิ าค ยังหนิ ลูกนมิ ติ ไว้กับพทุ ธสาสนา ห้ือเป๋นสีมาสัญญาเขตกว้าง เป่ือพระภกิ ษุสงฆ์จักสฮ้างเป๋นอุโปส
ถาคาร ขอหน้าบุญอันไพสาลปกห่ม หื้อเป๋นฉัตรจ้องร่งมุงกาง หื้อมีสุขปางนี้โสด ได้ป๊นตุ๊กข์โต๊สหมู่ภัยมาก หื้อมี

๑๔๙

ความนักแน่นมหาสาล ในดวงใจ๋แห่งผุ้ข้า บ่ไหว้หวั่นในบาปกล้าหมู่กรรมเวร หายลำเค็ญโสกไหม้ ได้อว่ายหน้าสู่
เนรปาน นน้ั จุ่งจักมเี ตีย่ งแตด๊ ีหลี

เวนทานถวายซุ้มประตู-บานประตู
สุณัณตุ โภนโต ข้าแด่พระสังฆะเจ้า และมูลสรัทธา ตี่เอากันมาน่ังเฝ้า หวังใจจ๋ กั เข้าสทู่ างดี มมี คั ควิถีสู่
บุญเขต ประเวสนส์ ฮ้างทางสวรรคแ์ ละนิพปาน บดั น้ีมุลสรัทธาผูข้ ้าตงั หลายม.ี ..............เปน๋ ประธาน ขอถวายยังซุ้ม
ประตูบานประตู สำหรับใส่.....................เป่ือจักถวายทานไว้ในพระสาสนา ด้วยมคธภาษาวา่ สาธุ โอกาสะ มะยัง
ภันเต เอตงั ทวารโกฏฐะกัง สะปรวิ ารัญจะ เอตัง ทะวาระกะวาฏานิ สะปะรวิ ารานิ พุทธัสสะ ปูชะนัตถายะ สังฆัส
สะ นิยยาเทมะ สาธุ โน ภันเต อะยัง พุทธัสสะ ปูชะนัตถายะ ทะวาระโกฏฐะกัสสะ จะ ทะวาระกะวา ฏัสสะ
ทานัสสะ ผะละวิปาโก อัมหากัญเจวะ มาตะปิตุอาตีนัญจะ ปิยะชะนานัง ตีฆะรัตตัง หิตายะ สุขายะ ยาวะ นิ
พปานายะ สังวัตตันตุ โน ข้าแด่พระสังฆะเจ้า บัดนี้เล่ามูลสรัทธาขอถวาย ยังซุ้มหน้าต่าง และบานหน้าต่าง ไว้ใน
พระสาสนา ขออานิสังสาบุญเขตเป๋นเหตุแห่งความสุขสานต์ เกษมสำราญในอัตภาพ เม้นเมี้ยนจาตจากเมืองคน
ขอเอาตน๋ เมอ่ื เกดิ จ๊ันฟ้าเลสิ สถาผล ไดป้ น๊ จากกั๋งวลบ่เกย่ี วข้อง ไดเ้ ขา้ สู่ห้องพระนิพปานา น้นั จงุ่ จกั มเี ตย่ี งแตด๊ ีหลี
เวนทานถวายหน้าต่างเหล็กดดั
สาธุ โอกาสะ มะยัง ภันเต ข้าแด่พระรัต๋นไตรแก้วเจ้า อันผ่านแผ้าสดสี พระพุทธ พระธรรมสะหรี
พระสงฆ์องค์ผ่านแผ้ว เป๋นดวงแก้วย ยิ่งกว่าใด บัดนี้สรัทธาผู้ข้าตังหลาย หมายมี..................เป๋นประธาน พร้อม
ด้วย.................มีสรัทธาเป๋นอันมาก ได้มีเจนาบริจาคยังหน้าต่างเหล็กดัด สารพัดประโยชน์ สฮ้างแต๊โสดกัน
อันตราย มีความสบายยามวัน และยามค่ำ หื้อพร่ำพร้อมสมบูรณ์ เป๋นการอุดหนุนสาสนาพระพุทธเจ้า จัก
ถวายต๋ามแบบเบ้า มคธภาษาว่า สาธุ โอกาสะ มะยัง ภันเต เอตานิ อะโยสะลากะ วาตะปานานิ สะปะริวารานิ
พุทธัสสะ ปูชะนัตถายะ สังฆัสสะ นิยาเทมะ สาธุ โน ภันเต อะยัง พุทธัสสะ ปูชะนัตถายะ อะโยสะลากะวาตาปา
นานัง ทานัสสะ อานิสังโส อัมหากัญเจวะ มาตาปิตุอาตีนัญจะ ปิยะชะนานัง ฑีฆะรัตตัง หิตายะ สุขายะ ยาวะ นิ
พปานายะ สังวัตตันตุ โน ข้าแด่พระสังฆะเจ้า บัดนี้ เล่ามูลสรัทธา ขอถวายยังหน้าต่างเหล็กดัด ไว้ในพระสาสนา
ขอพระสังฆเถรารับเอาไว้ ขอเป๋นบุญกสุ ลอนั ใหญว่ รปัจจัย ห้ือผู้ขา้ ตงั หลายหายโภยภยั โสกเสร้า มีความสุขย่ิงกว่า
เกา่ หลายสถาน ไดจ้ น่ื เจยบานผ่องหน้า อย่าเนนิ่ ชา้ นานกาล ขอได้เข้าสู่พระนิพปานเวียงแก้ว อันเลิสแล้วเกษมสุข
เต่ยี งแตด๊ หี ลี
เวนทานถวายแต่นแกว้ (ฐานจกุ ช)ี
สาธุ โอกาสะ ข้าแด่พระติไตรรัต๋นะผ่านแผว้ พระเกสแก้วสามองค์ คือ พระพทุ ธ พระธรรม พระสงฆ์
บญุ เขตเปน๋ แนวเนตรแหง่ กุสล บัดนี้ผู้ข้าตงั หลายจุคนๆ น้อยใหญ่ มีจติ ใจใ๋ ฝ่ต่อทานา ใคร่ถวายรัต๋นะบัลลังกาแต่น
แก้ว อันผ่องแผ้วสวุ รรณา เป๋นตี่ประดษิ ฐานสาฮปู พระพุทธเจ้า สถิตเสถยี รเต่ียงเท้าเปน๋ วิสทุ ธิคณุ า ถวายเป๋นมคธ

๑๕๐

ภาษาว่า สาธุ โอกาสะ มะยัง ภันเต เอตัง รัต๋นะปัลลังกงั สะปะริวารัง พุทธัสสะ ปูชะนัตถายะ พทุ ธสาสะเน นยิ ยา
เทมะ สาธุ โน ภันเต ทานสั สะ อานิสังโส อมั หากัญเจวะ มาตุปิตุ อาตนี ัญจะ ปยิ ะชะนานงั ฑฆี ะรตั ตงั หิตายะ สุขา
ยะ ยาวะ นพิ ปานายะ สงั วัตตันตุ โน ข้าแด่พระรตั น๋ ะไตรแกว้ เจ้า บดั นเี้ ล่า มูลสรทั ธา ขอถวายรัตน๋ ะบัลลังกาแต่น
แก้วเปื่อหือ้ แล้วแก่เจต๋นา อานิสังสผลาคราวนี้โสด ขอหื้อเป๋นประโยชนแ์ ก่อัตตา ขอหื้อผู้ข้าตังหลายมีสุขาเจยจื่น
ปิติตนื่ โถมนา จิตเภทากายวิภาค คนั ตายจากเมอื งคน ขอเอาต๋นเมือเกิดเมืองบนทิพเทส เป๋นเทวบุตรเทวดาต๋นวิเส
สอยา่ สังกา ขอห้อื เกดิ ใกล้พระอริยเมตไตย พทุ ธา เม่อื ภายหนา้ นั้นจงุ่ จักมเี ตี่ยงแต๊ดีหลี

เวนทานถวายจอ่ ฟา้ และพระวิหาร
สาธุ โอกาสะ มะยัง ภนั เต ขา้ แดพ่ ระติรัต๋นะแกว้ เจา้ พระผ่านเผ้าสามองค์ ทะรงยังคณุ วเิ สส เป๋นบุญ
เขตทักขิณาบัดนี้มูลสรัทธาผู้ข้าตังหลายมี..............เป๋นประธาน ขอถวายจ่อฟ้าใบระกาป้านลม ตี่ติดตั้งบนพระ
วิหาร อันเปน๋ ตี่ประดษิ ฐานพระพุทธฮปู เจ้าเปน๋ ตีส่ ระเกลา้ ดำหัว อาบซา่ ยต๋นตั๋วจากบาปกล้า ผขู้ า้ ขอถวายยังพระวิ
หารา เป๋นมคธภาษาว่า สาธุ โอกาสะ มะยัง ภันเต เอตัง กัณณิกัง สะปะริวารัญ จะ เอตัง วิหารัง สะปะริวารัง
ปะฏคิ คัณหาตุ อมิ ินา วิหารทาเนนะ รัตนตั ตะยสั สะ อัมหากญั เจวะ มาตาปติ อุ าตีนัญจะ ปิยะชะนานัง ตีฆะรัตตัง
หิตายะ สุขายะ ยาวะนิพปานายะ สังวัตตันตุ โน ข้าแด่พระรัต๋นตรัยแก้วบัดนี้เลา่ มูลสรัทธา มีความปรารถนาใคร
ถวาย ยังจ่อฟ้าป้านลม และพระวิหารหลังใหญ่ หื้อเป๋นตี่ไว้ป้ำเป็งบุญ ขอหื้อเป๋นคุณสืบต่อภายหน้า เป๋นทิพยะ
เครื่องง้าวราภรณ์ ขอหื้อข้ามสัญจรไปสู่ฝั่งหน้า ป๊นจากฟ้าและสงสาร ได้เข้าสู่พระนิพปานเวียงแก้ว อันเป๋นตี่ดับ
ตุ๊กข์แล้วจอุ ันๆ เต่ียงแตด๊ หี ลี
เวนทานถวายหอ้ งสมดุ พิพิธภณั ฑส์ ถาน
สาธุ โอกาสะ มะยัง ภนั เต ขา้ แดพ่ ระตริ ัตน๋ ะแก้วเจา้ พระผ่านเผา้ สิง่ สามองค์ คือ พระพุทธ พระธรรม
พระสงฆ์ วรวงศ์อันประเสริฐ ดีล้ำเลิสสถาผล บัดนี้ผู้ข้าตังหลายจุคนๆ มีความปรารถนาตั้งไว้ จักบริจาคหื้อเป๋น
ปัจจัยยังห้องสมุดและพิพิธภัณฑ์ ไว้ในพุทธสาสนาเปื่อหื้อมีการศึกษาค้นคว้า ได้ผญาปัญญาแก่กล้าในวิทยาการ
ขอถวายเป๋นมคธภาษาว่า สาธุ โอกาสะ มะยัง ภันเต เอตัง อาคารัง สะปะริวารัง มหาชะนัสสะ นานา สัปปะ
ปัณณานัง สะโมสะระนั๖ถายะ พุทธะสาสะเนจะ เอตัง อะคารัง สะปะริวารัง มหาชะนัสสะ ทัสนายะ วิวิธโป
ราณะภัณฑานัง สะโมสะระณัตถายะ พุทธสาสะเน นิยาเทมะ สาธุ โน ภันเต สังโฆ อะยัง มหาชะนัสสะ ทัสสะนา
ยะ สะโมสะระณัตถายะ อาคารัสสะ อานิสังโส อัมหากัญเจวะ มาตาปิตุอาตีนัญจะ ปิยะชะนานัง ฑีฆะรัตตัง หิตา
ยะ สุขายะ ยาวะนิพปานายะ สังวัตตันตุ โน ข้าแด่พระสังฆะเจ้า บัดนี้เล่ามูลสรัทธา ขอถวายยังห้องสมุดและ
พพิ ิธภณั ฑ์สถาน เปื่อเปน๋ ตที่ สั นาการคน้ คว้า หอ้ื ประชาชนแก่กล้าดว้ ยปญั ญา ด้วยอานสิ งั สะผลาอันใหญ่ ขอหื้อได้
สมผาถนาอย่างไคลคลากา๊ ดอ้างห้ือสมสู่สฮ้างทิพยสมบตั ิและสุขารมณ์ เปน๋ ตนี่ ยิ มท่ัวหล้า ขอห้ือไดอ้ ว่ายหน้า เข้าสู่
นพิ ปานน้นั จุง่ จกั มี เตี่ยงแตด๊ ีหลี

๑๕๑

เวนทานถวายสาลาการเปรยี ญ
สาธุ โอกาสะ ข้าแด่พระติรัต๋นะผ่านแผ้ว พระเกสแก้วสามด้วง คือ พระพุทธ พระธรรม พระสงฆ์
ปวงบุญเขต องค์วิเสสทักขณิ า บัดนี้มูลสรัทธาผูข้ ้าตังหลาย หมายมี...................เป๋นประธาน มีเจต๋นาบานบรจิ าค
สฮ้างถวายวัตถุมวลมากไว้ในสาสนา เป๋นสาลาการเปรียญหลังกว้าง หื้อเป๋นตี่สืบสฮ้างบุญกุสล สรัทธาจุคนๆ ได้
นอนและได้นั่ง ได้พร้อมพรั่งเมื่อคราวทาน ผู้ข้าไหว้สาสารก้มกราบ ด้วยมคธภาษาว่า สาธุ โอกาสะ มะยัง ภันเต
เอตงั ธัมมะสะภาสาลงั สะปะรวิ ารัง พุทธะสาสะนกิ านัง ธัมมัสสะ วะนาทปิ ญุ ญะกะระณัตถายะ พทุ ธสาสะเนนิยา
เทมะ สาธุโนภนั เต อะยงั พุทธสาสะนิกานงั ธมั มะสะวะนาทิ ปุญญะการะณัตถายะ ธัมมะสะภาสาลายะ ทานัสสะ
อานสิ ังโส อมั หากัญเจวะ มาตาปิตอุ าตีนญั จะ ปิยะชะนานัง ฑีฆะรัตตัง หติ ายะ สขุ ายะ ยาวะ นพิ ปานายะ สังวัต
ตันตุ โน ข้าแดพ่ ระสงั ฆะเจา้ บัดนเี้ ลา่ มลู สรทั ธา ขอถวายยงั สาลาการเปรยี ญหลังใหญ่ เป๋นสมบตั ไิ ว้ในสาสนา ด้วย
บุญผลาครง้ั นโ้ี สด หื้อเปน๋ ประโยชนส์ ถาผลหือ้ ผขู้ ้าตงั หลาย ป๊นจากก๋งั วลใหญ่นอ้ ย อย่าไดโ้ สกสรอ้ ยเวทนา ได้เสวย
ทิพยสมบัติอันประเสริฐ เกิดแก่ข้าสถาวร เดินเตียวนั่งนอน หื้อสมผาถนาจุเยื่อง นับเนื่องด้วยนิพปานนั้นจุ่งจักมี
เตยี่ งแต๊ดีหลี
เวนทานสาลาโฮงฉนั ภตั ตาหาร
สาธุ โอกาสะ มะยัง ภันเต ข้าแดพ่ ระรัต๋นะตรัยแก้วเจ้า พระผ่านเผา้ สามดวง บัดนี้ ปวงผู้ข้าตังหลาย
หมายมี................เป๋นประธานมีเจตน๋ าบานบริจาค จตปุ จั จยั มากมาถวายสฮา้ งยังหอฉนั ภตั ตาหารแก่พระภิกษุสงฆ์
น้อยใหญ่ ถวายทานไว้กับพุทธสาสนา เป๋นมคธภาษาว่า สาธุ โอกาสะ เอตัง ภัตตะสาลัง สะปะริวารัง จาตุททิ
สัสสะ ภิกขุ สังฆัสสะ อาคะตานาคะตัสสะ อาคะตานาคะตัสสะ วะลัญชะนัตถายะ ภัตตสาลายะ ทานัสสะ อา
นิสังโส อัมหากัญเจวะ มาตาปติ ุอาตีนัญจะ ปิยะชะนานัง ฑีฆะรัตตงั หติ ายะ สขุ ายะ ยาวะนิพปานายะ สังวัตตันตุ
โน ข้าแด่พระสังฆะเจ้า บัดนี้เล่ามุลสรัทธา ขอถวายหอฉันภัตตาหารหลังใหญ่ หื้อทานไว้ในพระสาสนา ห้ือ
พระสงฆ์และสรัทธาใจ๊สอยสืบสร้างขอกุสลเป๋นตี่อ้างแก่ปัจจัย เกิดมาภวะจาตใดๆ ขอหื้อได้รุ่งเรืองใสสว่างหน้า
ปน๊ จากรรมบาปกล้าหมเู่ วรา ได้เสวยยงั ติ๊ปวิมานาฟากฟา้ ขออว่ายหนา้ สู่นิพปานา น้นั จงุ่ จกั มีเตยี่ งแต๊ดีหลี
เวนทานถวายโฮงครวั
สาธุ โอกาสะ ขา้ แด่พระตไิ ตรรตั น๋ ะผา่ นแผว้ พระแก้วเจา้ ส่งิ สามองค์ คือพระพทุ ธพระธรรม พระสงฆ์
องค์วิเสสเป๋นทักขิณเขตแห่งโลกา บัดนี้มูลสรัทธาน้อยใหญ่ มีจิตใจ๋ใฝ่ผาถนาจักถวายยังโรคครัว สำหรับทำ
ภัตตาหารถวายแก่พระสังฆะหนุ่มเถ้า สำหรบั ทำอาหารคาบข้าวในพระอาราม ขอถวายต๋ามภาษามคธบาลีว่า สาธุ
โอกาสะ มะยังภันเต เอตัง กัปปิยะกุฏิง สะปะริวารัง จาตุททิสสัสสะ ภิกขุสังฆัสสะ อาคะตานาคะตัสสะ วะลัญ
ชะนัตถายะ พุทธะสาสะเน นิยยาเทมะ สาธุ โน ภันเต อะยัง จาตุททิสัสสะ ภิกขุสังฆัสสะ อาคะตานาคะตัสสะ
วะลัญชะนัตถายะ กปั ปิยะกุฏิยาทานสั สะ อานสิ ังโส อมั หากญั เจวะ มาตาปิตุ อาตีนัญจะ ปิยะชะนานงั ฑีฆะรัตตัง

๑๕๒

หิตายะ สุขายะ ยาวะ นิพปานายะ สังวัตตันตุโน ข้าแด่พระสังฆะเจ้า บัดนี้เล่ามูลสรัทธา ขอถวายยังครัวไฟ
สำหรับทำอาหารแก่ภิกขุสังฆะน้อยใหญ่ ได้ใจ๊ประโยชน์ต่างๆ นานา ด้วยอานิสังสะผลานิไส้ ขอหื้อได้สมผาถนา
หื้อมูลสรัทธาได้ป๊นจากตุ๊กข์โสก สัพพะโต๊สร้ายจุ่งหนีไกล๋ ปราสจากเวรภัยเหล่าร้าย แม้เตี่ยวท่องผ้ายแห่งผลใด
หอื้ มีแตป่ ัจจยั สมมโนรถใฝเ่ ออื้ เป๋นสุขตกุ๊ เมอ่ื นิรนั ดร นัน้ จุ่งจกั มี เต่ียงแต๊ดีหลี

เวนทานถวายหบี สพ ถวายเมรุต้งั สพ
อนิจจะสัญญา บัดนี้เล่ามูลสรัทธาข้าพเจ้ามาปรารภสิ่งสำคัญ หันอนิจกาลบ่หมั้นบ่เตี่ยงฮู้ขว้ำเหงี่ยง
ไปมา ฮู้เกดิ ฮชู้ ราแถ่วเถ้า ฮู้เข้าส่มู รณา เหตดุ ง่ั อั้นผุ้ข้ามีจิตปรารถนาใครส่ ฮ้างบุญกุสลทักขิณา ไว้ด้วยใจ๋บริจาค บ่
หื้อประหมาทต่อมรณธรรม จิ่งตั้งจิตจ๋ำนำถวายยังหีสพลายทอง และมารุมาสตั้งสพ หื้อเป๋นประโยชน์ตอ่ ฝูงชน ต่ี
ใฝก่ ุสลฌาปนกิจสพกอ่ ต้งั เป๋นต่ีเหนี่ยวรัง้ ความกตญั ญกู ตเวทิตา ถวายด้วยมคธภาษาว่า สาธุ โอกาสะ มะยงั ภันเต
เอตัง ฉะวะมาละกัง สะปะริวารัญจะ เอตัง ฉะวะกะนะกะนัญจุสัง สะปะริวารัง มหาชะนัสสะ สาธาระณัตถายะ
สงั ฆัสสะ นิยยาเทมะ สาธุ โน ภนั เต ฉะวะมาละกสั สะจะ ฉะวะกะนะกะมัญชสายะ ทานัสสะ อนิสังโส อัมหากัญเจ
วะ มาตาปิตุอาตีนัญจะ ปิยะชะนานัง ฑีฆะรัตตัง หิตายะ สุขายะ ยาวะ นิพปานายะ สังวัตตันตุ โน ข้าแด่
พระสังฆะเจ้า บันนี้เล่าหมู่สรัทะา ขอถวายยังหีบสพลายทอง และเมรุมาสตั้งสพ ไว้เป๋นประดยชน์แก่สาธารณชน
ดว้ ยมหากสุ ลอันใหญ่ ขอหื้อผ้ขุ า้ ได้เสวยสุข ป๊นความตกุ๊ ขห์ ายโสกเสร้า มั่งมูลนำ้ ข้าว โภชนาอาหาร ยุท่างก๋ินยุท่าง
ทานไปไจ้ๆ ตราบได้เขา้ เวยี งแกว้ นิพปานา น้นั จุ่งจกั มเี ตย่ี งแตด๊ หี ลี
เวนนทาถวายหอระฆัง, ถวายระฆงั
สาธุ โอกาสะ มะยัง ภันเต ข้แด่พระติรัต๋นะแก้วเจ้า บัดนี้เล่ามูลสรัทธา มีเจต๋นาตั้งคาดจักบริจาค
ถาวรทานา คอื ถวายยังหอไวร้ ะฆัง อุทิสแกพ่ ระสาสนาและถวายระฆงั เป่ือตเี ป๋นเครื่องสัญญาแก่พระสงั ฆะเจา้ เป๋น
เคร่อื งบอกเวลาเจา๊ และราตรี พระสงั ฆะเจ้ามวี ตั รปฏบิ ัติต๋ามจารีต นติ แิ ห่งจรยิ า ขอถวายแห่งมคธภาษาวา่ สาธุ โอ
กาสะ มะยัง ภันเต เอตัง คัณฑิฆะรัง สะปะริวารัญจะ เอตัง คัณฑิง สะปะริวารัง สังฆัสสะ โอโณชะยามะ สาธุโน
ภันเต เอตัง คัณฑิฆะรัง สะปริวารัญจะ เอตัง คัณฑิปะริวารัง ปะฏิคคัณหาตุ อัมหากัง ฑีฆะรัตตัง หิตายะ สุขายะ
ยาวะ นิพปานายะ สงั วัตตนั ตุ โน ฯ ข้าแด่พระสังฆะเจา้ บดั น้ีเล่ามลู สรัทธา ขอถวายยังหอระฆังหลังงามผ่องแผ้ว
ทานไวแ้ ล้วในพระอาราม ขอถวายระฆงั ตา๋ มโบราณจารีต อนั ประเพณสี ่งเสียงวอน แก่พระสงั ฆะเจ้าและอาคันตุกะ
สัญจร และประจ๋ำอยู่ในห้อง หื้อยินเสยี งร่ำฮ้องกระทำสังฆกรรม ขอกุสลนำหื้อเกดิ ในตี่ประเสริฐปัจจัย แม่นผู้ขา้
ตังหลายเกิดในภาวะจาตใด ขออย่าได้เสวนากับคนปาลาง่าวใบ้ อย่าเข้าใกล้หมู่อัญญเดียรถีย์ หื้ออยู่ด้วยความ
สวัสดีเตย่ี งเทา้ ตราบอนั เข้าสู่นิพปานา นน้ั จงุ่ จกั มเี ตีย่ งแตด๊ หี ลี

๑๕๓

เวนทานถวายหอกอง ฆ้อง
สาธุ โอกาสะ มะยัง ภันเต ข้าแด่พระติรตั ๋นะแก้วเจา้ พระผา่ นเผ้า ทักขิณา บัดนี้มูลสรัทะาผู้ข้ามีเจต๋
นาแก่กล้า ใคร่ถวายทานยังสัททะสญั ญาณกองใหญ่ ทานไว้ในสาสนา เป๋นพุทธบชู า ตังกองและฆ้อง ไว้เป๋นตีห่ อ้ ง
หอกอง ใจ๊ตหี ้ือม่วนวอนอุน่ งนั กันท่ัวหน้า เม่ือสรทั ธาผขู้ า้ มงี านมหากรรม ตกี องนำดว้ ยฆ้อง ตะตง่ึ ตอ้ งมโนรมย์ ขอ
ถวายต๋ามคำนยิ ม มคะภาษาวา่ สาธุ โอกาสะ มะยงั ภันเต เอตัง เภรฆี ะรัญจะ สะปะรวิ ารัง เอตงั เภรงิ สะปะริวารงั
เอตัง กังสะตาลัง ปะริวารัง พุทธัสสะ ปูชะนัตถายะ อิมัสมิง อาราเม นิยยาเทมะ สาธุ โน ภันเต อะยังพุทธัสสะ
ปชู นัตถายะ เภรยิ าจะ เภริฆรสั สะ กังสตาลสั สะเจวะ ทานสั สะ อานิสงั โส อัมหากัญเจวะ มาตาปติ ุอาตนี ญั จะ ปิยะ
ชะนานัง ตีฆะรัตตัง หิตายะ สุขายะ ยาวะ นิพปานายะ สังวัตตันตุ โน ข้าแด่พระติไตรรัตตะนะผ่านแผ้ว ขอกุสละ
ทานาเกิดแก่ข้า อย่าห้ือตกถ่อยช้าอกสุ ล เกดิ มาในเมืองคนภวะโลกใต้ ห้อื เกษมสุขช่ืมจมบาน ได้เข้าสู่พระนิพปาน
เวียงแก้ว อันเป๋นตีด่ บั ตุ๊กข์แลว้ เกษมสานต์ นัน้ จุ่งจกั มเี ตย่ี งแตด๊ หี ลี
เวนทานถวายโฮงเฮียน
สาธุ โอกาสะ ข้าแดพ่ ระตไิ ตรรตั ๋นะผ่านแผว้ พระเกสแก้วสาสนา พระธรรม พระสงฆ์ วรทักขณิ า บุญ
เขตเป๋นเหตุแห่งความดี บัดนี้มี..............เป๋นประธานมีจิตเจต๋นางามบริจาค ไตยวัตถุหากหลายสรรค์ ถาวรวัตถุ
สำคัญคือ โฮงเฮียนสำหรับนักเฮียนได้ทำการศึกษา เปื่อพัฒนาหื้อเฉลียวฉลาด มีความเปรื่องปราชญ์ทางวิชาการ
ถวายทานด้วยมคธภาษาว่า สาธุ โอกาสะ มะยัง ภันเต เอตัง อาคารัง สะปะริวารัง กุละปุตตานัง สิปปุคคะหะณตั
ถายะ พุทธะสาสะเน นิยยาเทมะ สาธุ โน ภันเต อะยัง กุละปุตตานัง สิปปุคคะหะณัตถายะ อาคาวัสสะ ทานัสสะ
อานิสงั โส อมั หากัญเจวะ มาตา ปิตุอาตีนัญจะ ปิยะชะนานัง ฑฆี ะรัตตงั หติ ายะ สุขายะ ยาวะนพิ ปานายะ สังวัต
ตันตุ โน ฯ ขา้ แด่พระสงั ฆะเจ้า บัดนี้เลา่ มูลสรัทธา ผู้ข้าตังหลายขอถวายยังอาคารเฮยี น ขอกุลบุตรกุลธิดาตังหลาย
ไว้เป๋นสาธารณะแก่วิทยาการ ด้วยกุสลแห่งการทำบุญทานครั้งนี้เล่า ขอหื้อข้าพเจ้าได้อยู่เย็นเป๋นสุข ป๊นจากตุ๊กข์
หายโสกหายวิปโยคเวทนา ได้อยู่ด้วยความสุขกายสุขใจ๋ตุ๊กค่ำเจ๊า ตราบอันเข้าสู่มหานิพปาน นั้นจุ่งจักมีเตี่ยงแต๊
ดหี ลี
เวนทานถวายโฮงเฮียนพระปรยิ ตั ิธรรม
สาธุ โอกาสะ ข้าแต่พระตไิ ตรรตั ๋นะผ่านแผว้ พระเกสแกว้ สาสดา พระธรรมและพระสังฆาตีไ่ หว้ บัดน้ี
ขา้ ไท้มลู สรัทธา มีความผาถนาต้ังเจต ยังบุญเขตทักขิณา ขอถวายยังโฮงเฮียนปริยัตธิ รรมหลังใหญ่ ถวายไว้ในพระ
สาสนา หื้อพระภิกษุสามเณรได้ศึกษา คำสั่งสอนแห่งพระพุทธเจ้า เป๋นการรักสาพระธรรมบ่หื้อหม่นเสร้าสญู หาย
ขอถวายเป๋นมคธภาษาว่า สาธุ โอกาสะ มะยัง ภันเต เอตัง อาคารัง สะปริวารัง จาตุททิสัสสะ ภิกขุสังฆัสสะ อาค
ตานาคะตัสสะ ปาวะจะนัสสะ อุคคะหะนัตถายะ พุทธะสาสะเน นิยยาเทมะ สาธุ โน ภันเต อะยัง จาตุททิสัสสะ
ภิกขุสังฆสั สะ อาคะตานาคะตสั สะ ปาวะจะนสั สะ อาคคะหะณัตถายะ อาคารสั สะ ทานสั สะ อานสิ ังโส อัมหากัญ

๑๕๔

เจวะ มาตปิตุ อาตีนัญจะ ปิยะชะนานัง ฑีฆะรัตตัง หิตายะ สุขายะ ยาวะ นิพปานายะ สังวัตตันตุ โน ฯ ข้าแต่
พระสังฆะเจ้า บัดนี้เล่ามูลสรทั ธา ขอถวายยังโฮงเฮียนปริยัติธรรมหลังใหญ่ เอาไว้เป๋นตีเ่ หล่าเฮยี นศึกษา อานิสังส
ผละอันนี้ ขอได้จ่องชี้ส่องหนทางหื้อได้ย่างเตียวไต่ พบปะใส่ปัญญา มีความสุขาเจยจื่น ปิติตื่นจมบาน ได้ร่วมกับ
พระโพธิญาณ อรยิ เมตไตยเจา้ ปาส่งเขา้ สู่เนรปาน คอื สัณฐานบ่ฮ้แู ก่ฮู้แก่ฮเู้ ถา้ ตราบต่อเท้านริ ันดร

เวนทานถวาย โตะ๊ เฮียน, เกา้ อ้ี กระดานดำ, เคร่ืองเขียนต่างๆ
สาธุ โอกาสะ ข้าแด่พระติรัต๋นะผ่านแผ้ว พระแก้วเจ้าสิ่งสามองค์ คือพระพุทธ พระธรรม พระสงฆ์
อันเปน๋ ไตรรงค์วเิ สส เปน๋ บุญเขตทักขิณา บัดนี้นาผู้ข้าตังหลาย หมายมี....................ประธาน ได้มีเจนาบานบ่เสร้า
กดึ๊ แลว้ เล่าหลายตี หวงั ความดีสืบสฮา้ งกสุ ลกวา้ งเตอื่ มปัญญา ขอถวายเป๋นมคธภาษาวา่ สาธุ โอกาสะ มะยัง ภันเต
เอตานิ สัปปคุ คะหะณะปฐิ ะกานสิ ะปะรวิ ารานิ เอตานิ เลขะนะผะละกานิ สะปะรวิ ารานิ เอตานิ เลขะนะวัตถุนิเจ
วะภิกขุ สังฆัสสะ โอโณชะยามะ สาธุ โน ภันเต เอตานิ สัปปุคคะหะณะปิฐะกานิ สะปะริวารานิ เอตานิ โกจฏานิ
สะปริวารานิ เอตานิ เลขะนะผะละกานิ สะปะริวารานิ เอตานิ เลขะนะวัต๔นิ สะปะริวารานิ ปฏิคคัณหาตุ อัมหา
กัง ฑีฆะรัตตัง หิตายะ สุขยะ ยาวะ นิพปานายะ สังวัตตันตุ โนฯ ข้าแด่พระสังฆะเจ้า บัดนี้ผู้ข้าขอถวายยังโต๊ะ
เขียน และโต๊ะเฮียนหนังสือ เก้าอี้นั่งของครู และนักเฮียน กระดาษดำสำหรับเขียนหนังสือ และเครื่องเขียนต่างๆ
ขอบุญกุสลนั้นเป๋นปัจจัย หื้อมีอดิสัยวิเสส ตุ๊กประเทสยินดีมีปิติและมหาโจค อย่าได้เสร้าโสกสักอัน สัคคโมกขะ
ธรรมอันเลอเลิส ขอหื้อเกิดกับมูลสรัทธา สมผาถนาใฝ่อ้างสมสู่สฮ้างเสวยรมย์ ได้นิยมป๊นฝากหน้า เข้าสู่เวียงเลิส
หล้าคือนิพปานา นนั้ จุ่งจกั มีเตี่ยงแต๊ดหี ลี
เวนทานถวายหอ้ งสว้ ม
สาธุ โอกาสะ ขา้ แด่พระติไตรรัต๋นะแกว้ บัดน้ีเลา่ มลู สรทั ธามีเจตน๋ าบริจาค สฮา้ งกุสลไว้มากเป๋นมหา
สาล มีปณิธานใคร่ถวายห้องอาบน้ำและห้องส้วม เปื่อจักเป๋นตี่ชำระกายแห่งพระภิกษุสงฆ์ตังหลายวลมาก จัก
ถวายบริจาคทานา เป๋นมคธภาษาว่า สาธุ โอกาสะ มะยังภันเต เอตังวัจจะกุฏิง สะปะริวารัง จาตุททิสัสสะ ภิกขุ
สังฆัสสะ อาคะตานาคะตสั สะ วะลญั ชะนตั ถายะ พทุ ธสาสะเน นยิ ยาเทมะ สาธุ โน ภันเต อะยงั จะตทุ ทสิ สั สะ อา
คะตานาคะตัสสะ วะลัญชะ นตั ถายะ วัจจกุฏยิ า ทานสั สะ อานิสังโส อมั หากัญเจวะ มาตา ปติ อุ าตนี ัญจะ ปิยะชะ
นานัง ฑีฆะรัตตัง หิตายยะ สุขายะ ยาวะ นิพปานายะ สังวัตตันตุ โน ข้าแด่พระสังฆะเจ้า บัดนี้เล่ามูลสรัทธา ขอ
ถวายยังวัจจกุฏีหอ้ งน้ำห้องส้วมไว้ในพระสาสนา หื้อพระสังฆเถราน้อยใหญ่ ได้ใจ๊สมประสงค์ ด้วยจิตจ๋ำนงในการ
บริจาค ขอหื้อสมมาตร ผาถนาหื้อป๊นจากเวราน้อยใหญ่ อย่าต๋ามไต่มาหา ประสบแต่สุขาเจยจื่น ปิติตื่นในใจ๋ มี
สมบตั ิใดๆ ใหญน่ อ้ ย อย่าฮถู้ อ่ ยสูญหาย ยามเมย้ี นกายมรณาต หอื้ ได้รว่ มพระบาท พระเจ้าอริยเมตไตยา อย่าไคล
คราพลัดพราก สมมาตรแมน้ มโนรมณ์ น้ันจ่งุ จกั มเี ตย่ี งแต๊ดีหลี

๑๕๕

เวนทานถวายห้องอาบน้ำ
สาธุ โอกาสะ ข้าแด่พระไตรรัต๋นะผ่านแผว้ พระแกว้ เจ้าสง่ิ สามองค์ คือ พระพุทธ พระธรรม พระสงฆ์
ไตรวรองค์อันวิเสส เป๋นบุญเขตทักขิณา บัดนี้ผู้ข้าตังหลายม.ี .................เป๋นประธาน มีเจต๋นาทานยงั ห้องอาบน้ำ
ถวายไว้ ในพระสาสนา ด้วยมคธภาษาว่า สาธุ โอกาสะ มะยงั ภนั เต เอตัง นะหานะโกฏฐะกัง สะปะรวิ ารงั จาตทุ ทิ
สัสสะ ภิกขุสังฆัสสะ อาคะตานาคะตัสสะ วะลัญชะนัตถายะ พุทธสาสะเน นิยยา เทมะ สาธุ โน ภันเต อะยังจา
ตุททิสัสสะ วะลัญชะนัตถายะ พุทธสาสะเน นิยยา เทมะ สาธุ โน ภันเต อะยัง จาตุททิสัสสะ ภิกขุสังฆัสสะ อาคา
ตะนาคะตสั สะ วะลญั ชะ นตั ถายะ นะหานะ โกฏฐสั สะ ทานสั สะ อานิสังโส อมั หากัญเจวะ มาตาปติ อุ าตนี ัญจะ ปิ
ยะชะนานงั ฑฆี ะรัตตัง หิตายะ สุขายะ ยาวะ นพิ ปานายะ สงั วัตตันตุ โนฯ ข้าแด่พระสังฆะเจา้ บัดนีเ้ ลา่ มูลสรทั ธา
ขอถวายยังหอ้ งอาบน้ำ ไวใ้ นพระสาสนา สำหรบั พระสงฆ์สัญจรไปมา ไดใ้ จ๊สอยสืบสรา้ งตา๋ มตี่อ้างสมประสงค์ ด้วย
จิตจำ๋ นงในการบรจิ าค ขอหอ้ื สมมาตรผาถนา ห้อื ป๊นจากเวราน้อยใหญ่ อยา่ ต๋ามไตม่ าหา ประสมแต่สุขาเจยจื่น ปิ
ติตื่นในใจ๋ มีสมบัติใดๆ ใหญ่น้อย อย่าฮู้ถ่อยสูญหาย ยามเมี้ยนกายมรณาต หื้อได้ร่วมบาทพระเจ้าอริยเมตไตยา
อยา่ ไคลคลาพลดั พราก สมมาตรแมม้ โนรมณ์ นน้ั จุ่งจกั มเี ตี่ยงแต๊ดหี ลี
เวนทานถวายถนนหนทาง
สาธุ โอกาสะ ข้าแด่พระติรัต๋นะผ่านแผ้ว พระแก้วเจ้ายอดใยยาน บัดนี้ผู้ข้าตังหลายมี..............เป๋น
ประธาน มีเจต๋นาบานจมจื่น ยกยื่นหื้อยังมัคคาทางถวายแก่พระสังฆาเป๋นสาะารณะ หื้อเป๋นตี่สัญจระคมนาการ
ถวายทานเป๋นมคคธภาษาว่า สาธุ โอกาสะ มะยังภันเต เอตัง วิถิง สะปะริวารัง มหาชนัสสะ สาธาระณัตถายะ
สังฆัสสะ นิยยาเทมะ สาธุโน ภันเต อะยัง มะหาชะนัสสะ สาธารณัตถายะ วิถิยา ทานัสสะ อานิสังโส อัมหากัญเจ
วะ มาตาปิตุอาตีนัญจะ ปิยะชะนานัง ฑีฆะรัตตัง หิตายะ สุขายะ ยาวะ นิพปานายะ สังวัตตันตุ โนฯ ข้าแด่
พระสงั ฆะเจา้ บดั นมี้ ูลสรัทธา ขอถวายยงั ถนนวิถมี รรคาทางเส้นน้ีเปื่อห้ือเป๋นเครื่องช้ีไตเ่ ตียวไปมา แก่มหาชนน้อย
ใหญ่ ใจ๊ประโยชน์ไต่เมื่อสัญจร ขอกุสลอันบวรล้ำเลิส เกิดก่อขึ้นเป๋นมหาสาล หื้อผู้ข้าได้เจยบานจมโจค ศุภโยคล้
วนสวัสดี มีญาณวถิ ีแจ้งจอดต่อเทา้ รอดมหาเนรปานา นั้นจงุ่ จกั มเี ตย่ี งแตด๊ ีหลี
เวนทานถวายสะปาน
สาธุ โอกาสะ ข้าแด่พระติไตรรัต๋นะผ่านแผ้ว พระแก้วเจ้าสิ่งสามองค์ คือ พระพุทธ พระธรรม
พระสงฆ์องค์วิเสส เป๋นบุญเขตทักขณิ า บัดนี้มูลสรัทธาผุ้ขา้ ตังหลาย ขอถวายยังเสตุกาสะปานใหม่ ทานไว้กับพระ
สาสนา หื้อประชาชนได้สัญจรไปมาไต่เต้า คนหนุ่มเถ้าเตียวสบายใจ๋ ถวายด้วยคำมคธภาษาวา่ สาธุ โอกาสะ มะ
ยงั ภนั เต เอตัง เสตุ สะปะรวิ ารงั มะหาชะนสั สะ สาธารณัตถายะ สังฆัสสะ นยิ ยาเทมะ สาธุ โน ภันเต สงั โฆ อะยัง
มหาชนสั สะ สาธารณัสถายะ เสตุทานัสสะ อานิสังโส มาตปุ ิตุ อาตีนญั จะ ปยิ ะชะนานงั ฑฆี ะรตั ตงั หติ ายะ สขุ ายะ
ยาวะ นิพปานายะ สังวัตตะตุ ข้าแด่พระสังฆะเจ้า บัดนี้เล่ามุลสรัทะา ขอถวายยังเสตุกาขัวส ะปานใหม่ ไว้ให้แก่

๑๕๖

มหาชน ได้เดินหนเตียวท่อง ขึ้นเหนือล่องใต้ สมปรารถนา ด้วยเตชะบุญญานุภาพบุญอันนี้ขอชะราชเถิงต๋น ผู้ข้า
เกดิ เปน๋ คนมนุษยจาต ศีลหา้ ศลี แปด อยา่ หอื้ ขาดจากต๋นตว๋ั ขอหอ้ื เกดิ เมืองบนทิพยเทสเปน๋ เทวบุตรเทวดาต๋นวิเส
สอยา่ สงั กา ห้ือได้เข้าสู่นพิ ปานเวยี งแกว้ อนั เป๋นตีด่ ับตกุ๊ ข์แลว้ เกษมใจ๋นัน้ จงุ่ จกั มเี ตีย่ งแต๊ดหี ลี

พธิ ีตั้งศาลพระภมู ิ

ความเจื่อเรื่อง ศาลพระภูมิ เป๋นความเจื่อของชาวไตยภาคก๋างตี่แผ่อิทธิพลสู่ภาคเหนือ ความเจื่อของ
ชาวไตยล้านนาเจื่อเรื่อง ผี โดยทำเป๋นบ้านสี่เสา ไม่ใจ่เสาเดียว โดยสฮ้างเป๋น ตูบผีปู่ย่า ผีปู่เสี้ยววัด เสี้วยบ้าน
เสี้ยวเมือง ความเจื่อในเรื่องศาลพระภูมิตี่น่าสนใจ๋ คือ ศาลพระภูมิตอ้ งอยู่ในตี่โลง่ แจ้ง เวลาตั้งก็จะอยู่นอกจาย
คาบ้าน สงสยั สมัยนีค้ งเห็นวา่ ศาลพระภูมติ ้ังในตี่โลง่ แจ้ง ตากแดด คงฮ้อนบางบ้านเห็นเอาร่ม จ้อง มากางกันแดด
ดูเหมอื นวา่ แปลกๆ

ในการต้ังศาลพระภูมิ ปู่อาจารย์ควรต้องมีความรอบฮู้ในเร่ืองความเป๋นอยู่ เคร่อื งสังเวย หรือ วัน ต่ีเวลา
จะประกอบพธิ นี ั้นให้ถูกตอ้ ง และลำดับพธิ กี ารในการประกอบพิธีกรรมตงั้ ศาลพระภูมิ ดังจะกล่าวต่อไปน้ี

๑) ติถีตี่ใจย๊ กศาลพระภมู ิ

วันเดือน ๒ ๔ ๖ ๙ ๑๑ คำ่ เดือนออก และ แรมนบั อย่างเดียวกันแล วันต่นี ิยมในการตัง้ สารพระภมู ิ

ตงั้ ศาลพระภูมวิ นั พุธ วนั ผัส ตั้งสาลบา้ นเคหะสถานวนั ผสั วนั สกุ ต้ังสาลนาและสวนและวดั วันอังคาร

วันทิตย์ วนั ผสั ตั้งสาลคา่ ย ประตู หอรบและ วนั เสาร์ ตัง้ สาลทวารคันได วันจันทร์ วนั พธุ ตงั้ สาลโฮงพธิ บี า่ วสาว

และ วนั เดือนตี่หา้ มยกศาลพระภมู ิมดี งั ตอ่ ไปน้ี

เดอื น ๒ ๔ ๘ วันหา้ ม ได้แกว่ ันพุทธ วนั ศกุ ร์

เดอื น ๓ ๗ ๑๑ วนั หา้ ม คือ วนั ผสั วัน เสาร์

เดอื น ๔ ๘ ๑๒ วนั หา้ ม คือ วันพธุ วนั สกุ บ่ดียกศาลพระภูมิ

เดอื น ๕ ๙ ๑ วันห้าม คือ วัน องั คาร บ่ดีแล

เดอื น ๖ ๑๐ ๔ วั นหา้ ม คอื วนั จันทร์ บ่ดี ยกศาลพระภูมิ

ผู้ใดปรารถนา จะหื้ออยู่เป๋นสุขเวลา เข้าไปสังเวยพระภูมิ หื้อเข้าไปทางป๋ายตี๋นแห่งต่าน ห้ามบ่หื้อเข้า

หัวนอนแล ต่านจะแช่งและ บ่รับเครื่องสังเวย และเมื่อเข้าไปทางป๋ายตีต่านจะหือ้ พรแก่ผ็นั้นเป๋นสิริมงคลต่อไป

แล

๒) ทสิ ตี่เจา้ ปาลีนอน

วันอาทติ ย์ เจา้ กรงุ ปาลเี อาสรษี ะไปทสิ บุพปา ตน๋ี ไปปัจจมิ

วันจันทร์ เจ้ากรุงปาลี เอาสรีษะไปทิสอคเณย ตน๋ี ไป พยบั

วันองั คาร เจา้ กรุงปาลี เอาสรีษะไปทสิ ทักขิณณ ตน๋ี ไปเทสอุตร

วันพุธ เจ้ากรงุ ปาลี เอาสรษี ะไปทสิ ไปทสิ หรดี ตีน๋ ไปทสิ อสี าน

๑๕๗

วนั ผสั เจ้ากรงุ ปาลเี อาสรีษะไปทสิ ปัจจมิ ตี๋นไปทิสบุพปา
วนั สุก เจา้ กรุงปาลีเอาสรษี ะไปทิสพยบั ตน๋ี ไปทสิ อาคเณยย
วนั เสาร์ เจา้ กรุงปาลี เอาสรีษะไปทสิ อตุ ร ต๋ีนไปทสิ ทกั ขณิ ณ

๓) คาถาบชู าพระภูมิ
ยโส นุสฺสรเณนาปิ อนฺตริกฺขปิ ปาณิโน ปาติฏฺฐมทิคสนฺติ ภุมฺมิยํวิย สพฺพทา สพฺภูปทฺทวชา ลมฺหา
ยกฺขโจรา ทิสมฺภว คณหานญฺจ มุตฺตานํ ปริตฺตนฺตํ ภนามเห ต่านตี่มีสารพระภูมิ ไว้ประจ๋ำบ้านใครจะหื้อมี
ความสขุ และ ความเจรญิ แกต่ น๋ และ ครอบครัวควรบชู าดว้ ยคถาน้ี ตุ๊กๆ วนั แล
๔) คาถาสังเวยพระภูมแิ ล
นโมเม ชยมํคลํ ภุมฺมิเทวานํ สกฺการวนฺทนํ สูปภยญฺชนสมฺปนฺนํ โภชนานํ สาลีนํ สปริวารํ อุทกํวรํ
อคจฌฺ นตฺ ุ ปรภิ ญชฺ นฺตุ สพฺพทาติ หิตาย สนฺตอิ ุเทวานํ เต ตุมเฺ ห อนุรกขฺ นฺตุ อโรคเยน สุเขนจ
นโม พุทธาย อายนฺตุ โภนฺโต อิธ ทาน สีลา เนกขมฺม ปญฺญา สหวิริย ขนฺติ สจฺจา ธิษฐาน เมตฺตา อุเปกฺ
ขา ยุทธายโว คณฺหถ อาวุธานีติ สิทฺธิกิจฺจํ สิทธิกมฺมํ สิทธิการิยํ ตถาคโต สิทธิเตโช ชโย นิจฺจัง สิทธิลาโภ นิรนฺตรํ
สพฺพสิทฺธิ ประสิทฺธิเม ทุกฺขโรคภยํ วิวญฺชยฺเย สพฺพตุ๊กข์ สพฺพโสกฺ สพฺพโรค สพฺพภยฺ สพฺพเคราะห์ เสนียดจัญไร
ววิ ญชฺ ยฺเย สพฺพธนํ สพพฺ ลาภํ ภวนตฺ ุเม รกขฺ นฺตุ สุรกขฺ นตฺ ุ ฯ
๕) คาถาขอพรพระภมู ิ
สิโรเม ขอเดช เทวา รักสาตี่ รับพระพร จากเจ้ากรุงปาลีมา หื้อวัฒนาถาวร สิ่งสุกแด......... หื้อมั่งมูล
ทุ่นเท้าด้วยเงนิ ทอง แล ทรัพย์ พัสดุ วัตถุข้าวของ หื้อปรากฏ ผดเกิดขึ้นมาเนือ่ งนอง พร้อมตังเผ่าพงศ์วงศ์บริวาร
ลูกๆ หลานๆ บันดาน ลือ สาธุชนะชน ต๊าวต๊องฮ้องรักเสิญ โสตถิ เจยยะ ภวนฺตุเต ถ้าบูชาของเฮาเองหื้อว่า
ภวนตฺ ุเม
๖) คาถาลาเคร่ืองสงั เวยพระภมู ิ
อยนฺตุ โภนฺโต อิททานสีลา เนกฺขมฺมปณฺญา สหวิริย ขนฺติ สจฺจ อทิฐาน สหเมตฺตุ เปกฺขา ยุทฺธา ยโว ทิ
สา วินติ อเสสโต
๗) จุมนุมเทวดา

สคฺเค กาเม จ รเู ป คิรสิ ขิ รฎเต จนฺตลิกฺเข วมิ าเน ตเี ป รฏเฺ ฐ จ คาเม ตรวุ นคหเน เคหวตถฺ ุมฺหิ เขตเฺ ต ภุมฺ

มา จายนฺตุ เทวา ชลถลวสิ เม ยกฺขคนฺธพฺพนาคา ติฏฺฐนฺตา สนฺติเกยํ มุนิวรวจนํ สาธโว เม สุณนฺตุ ธมฺมสฺสวนกาโล

อยมภฺ ทนฺตา ธมฺมสสฺ วนกาโล อยมฺภทนตฺ า ธมมฺ สฺสวนกาโล อยมภฺ ทนฺตา

บัดนี้ข้าพเจ้าของนบนอบน้อมอัญจุลี ขอเทพพเจ้าจงปรีเปรมเกษมสรี อยู่ในฉกามาพจรสวรรค์อยู่ใน

กามภพอนั วิเสส ดำรงเดชอยใู่ นฮปู แห่งห้องมหรรณพ สงิ ขรณเ์ ขตและขุนเขา เทพเจ้าอยู่เนืองแนน่ ในอากาส เจิญ

เสด็จมารับเครื่องสังเยพลีกรรม อันข้าพเจ้านำมาถวาย ขอนมัสการพระภูมิบดีผู้มีมหิทธิทฤธิ์จงมาสถิต ณ อาสน์

อนั ปลู าดวจิ ติ รบรรจง สมู่ ณฑลต๋ำแหน่ง ซ่งึ ขา้ พเจา้ ตกแต่งมาถวาย จงมเี มตตารับเครื่องบูชาตงั มาลาและธูปเตียน

อันข้าพเจ้าจ๋ำนงเนียรน้อมนำถวาย สรรพอุปัทวันตรายอย่าได้มีมาแผ้วปาลขอบเขต ณ สถานตี่นี้ ขอพระภูมิเจา้ ตี่

๑๕๘

จงให้สวัสดีแก่.............. ผู้เป๋นเจ้าของบ้าน ให้เกษมสำราญสถาพร จงเจริญชนม์มายุ บรรลุดังความปรารถนา ตัง
โรคาและอย่าได้แผ้วปาลให้เกิดความเดือนฮอ้ น จงสถาพรเป๋นสขุ ตุก๊ เมือ่ เทอญ รัตนัตตะยานุภาเวนะ รัตตะนะยะ
เตชะสา อะปัททะวันตะรายา จะ อุปสัคคา จะ สัพพะโส ทิวาตัปติอาทิจโจ รัตฺตมาภาติจันทิมา สันนัทโธ ขัตติโย
ตะปะติ ฌายีตปะฏิพรามโณ อะถะสัพพะมะโห รัตตัง พุทโธตะปะติเตชะสา เอเต๋นะ สัจจะวัชเชนะ สุวัตถิ โหตุ
สัพพะทาฯ สิทธิกิจจัง สิทธิกัมมัง สิทธิการิยะตะถา คะโต สิทธิเตโช ชะโยนิจจัง สิทธิลาโภ นิรันตะรัง สัพพะสิทธิ
ปะสิทธิเมฯ

๘) คาถาโองการต้งั ศาลพระภูมิ
นะโม ตัสสะ ภะคะวะโต อะระหตั โต สมั มาสัมพุทธัสสะ (วา่ ๓ จบ)
โอม พุทธัง โอมธัมมัง โอมสังฆัง สิทธิพุทธา มะหาลาภัง สัพพะสุขขัง ภะวันตุเม สิทธิธัมมา มะหาลาภัง
สัพพะสขุ ขงั ภะวันตเุ ม สทิ ธสิ ังฆา มะหาลาภัง สพั พะสขุ ขงั ภะวันตเุ ม นะโมพุทธายะ สิทธกิ ิจจงั สิทธกิ าริยงั ตะ
ถาคะโต สิทธิเตโช ชัยโยนิจจัง ปะระมังสุขขัง นะโมธัมมายะ สิทธิกิจจัง สิทธิการิยัง ตะถาคะโต สิทธิเตโช ชัยโย
นจิ จํ ปะระมังสุขขงั นะโมสังฆายะ สทิ ธิกจิ จัง สิทธิการยิ ัง ตะถาคโต สิทธิเตโช ชยั โยนิจจงั ปะระมงั สขุ ขัง อายัน
ตโุ ภนโต อิธะทานะสลี ะ เนกขันมะปญั ญาสะหะวิรยิ ะขนั ติ สะจาอะทิฏฺฐานะ เมตตาอุเปกขา ยุทธายะโว คัณหะถะ
อาวุธานิติ กล่าวเสรจ็ เจิมสาล อปุ กรณข์ องใจ๊ ขา้ ทาส มา้ ต๋ัวสัตว์ ฯลฯ
๙) คำอัญเจิญพระภูมิขน้ึ สาล
วนั ทติ วา พระชยั มงั คลาคุปปา สทิ ธมิ ะหิมาสิทธวิ าจา สาธุ สาธุ ขา้ พเจ้าขออญั เชิยต่านพระภูมเิ ทวา จง
เสด็จขึ้นสิงห์สถิตยังวิมารปราสาท อันต่านเจ้าบ้าน.......ตั้งสาลเจิญมา ขอพระภูมิเทวาชัยยะมงคลปกป้องรักสาต่ี
จงอยู่ ณ ต่นี ้ี รักสาสัพพะวตั ถา เคหาโฮงร้านเขตนี้ โดยเจ้าบา้ น.............. ภกั ดี ต้งั เครื่องพลีกรรมสงั เวย ของตี่เฉลย
กราบนบนอ้ ม สคุ นธาเครอ่ื งหอมประพรมให้ ขอจงมชี ัยยะสวัสดี แห่งพระเจ้ากรงุ ปาลปี ระทานมา ขอพระชยั มงคล
เทวา พระภูมิเจ้าตี่ กำจัดภูตผีปี๋สาจร้าย ตังโพงพรายเปรต อสุรกาย อมนุษย์ ตังสัตว์ร้ายดุอันมีพิษภัย ตังเสนียด
จัญไรและอุบาทว์ ตังเคราะห์คาดจงขับไล่ออกไป เสียให้ไกล๋ปื้นเขตธรณี ตังราชภัย อัคคีภัย อุทกภัย วาตภัย โจ
ราภยั โรคาภยั ตังหลาย อนั จักมาหมายเข่นภฆิ าต ขอเดชอำนาจพระชัยมงคลเจ้าตี่ จงกำจัดไลห่ นไี ปใหป้ น๊ ไกล๋ ตัง
อสนีบาตภัยอย่าให้เกิดมี ให้เกิดแต่สุขสวัสดีทั่งธรณีเขต ทั่วบริเวณ นิเวสน์ของเจ้าบ้าน ตังกรรมเวรผ่านจาตหน
หลงั ขอเวดระวงั กัดออกไปไกล๋ ดว้ ยเตชาพระมงคลชัยจงรักสา ยังเคหาให้เจ้าบา้ นนี้ ......... และบรวิ ารตังหลายจง
เจริญดว้ ย อายุ วรรณะ สุขะ พละ ธนะสารสมบัติ ให้พนู ทวยี ิ่ง ข้นึ ไปเทอญ ฯ

๑๕๙

บทที่ ๖
ดเู มือ่ ดหู มอดูยาม

ทายกำเนดิ ปีเกดิ

ตี่นี้จักกล่าวยังกำเนิด คนผู้ใดเกิดปี๋ไจ้นั้น เทวดาลงมาด้วย มุสิกะ หนู ธาตุน้ำ นาม หนู อาทิตย์
เป๋นต๋น ผัส เป๋นโยณี ศุกร์ เป๋น ลิงค์ ผัส เป๋นน้ำนม เสาร์ เป๋นใจ๋ เมื่อยกย่างย้ายตี๋นซ้ายไปก่อน กันว่าเอาผัวเอา
เมียบฮ่ ้างก็หม้าย ถอื แก้วข้าวดี ถงแป้งเขยี วถอื ดาบ ๑๕ ไม้ปายเหล่ยี ม เอามยี แมด่ ำตำ่ ถือแกว้ ิฑรู ยแ์ กว้ กด็ ี

ผู้ใดเกิดปี๋เป้า เทวดาลงมาด้วยงัว ธาตุไม้ ผัส เป๋นต๋น จันทร์ เป๋นโยณี แล้ว ลิงค์ เสาร์ เป๋นน้ำนม
น้ำนมเย็นนัก เม่ือย่างยา้ ยต๋ีนขวาไปก่อน ผสั เป๋นใจ๋ ผู้จายเมียบร่ กั ผู้หญงิ ผัวรัก ข้าวของบ่อยหู่ ลาย ถือแก้วปทำ
ราก แก้วผรกิ ถงแป้งนอกดำในเหลือง ถือดาบ ปา๋ ยมน เอาเมยี ขาวตำ่ ดีแล

ผู้ใดเกิดปีย๋ ี เทวดาลงมาดว้ ยเสือ ธาตุไม้ อังคาร เป๋นต้น และ เป๋นโยณี เป๋นลิงค์ ผัส เป๋นน้ำนม ใจ๋ห้าว
เมอื่ ยา่ งย้ายตีน๋ ขวาไปก่อน ฟู่จาหมัน้ เตยี ง มนั จกั ตุ๊กขด์ ้วยตณั หา ถอื แกว้ ฑิ ูรยน์ ้ำเผ้งิ และ ปทำรากและ แก้วข้าวดี
ถอื ดาบป๋ายเหลย่ี ม เอาเมียแมร่ ่างนอ้ ยขาวสูง ถงแปง้ ๒ จั๊น นอกเขียวในแดงดี

ผู้ใดเกิดปี๋เหม้า เทวดา ลงมาด้วยกระต่าย ธาตุไม้และ ผัส เป๋นต้น เป๋นโยณี และ เป๋นลิงค์ ศุกร์ เป๋น
น้ำนม เมอ่ื ย่างย้ายตนี๋ ขวาไปก่อน ผจู้ ายเมียรัก ผูห้ ญงิ ผัวรัก และ ถอื ดาบ ๑๕ ไมป่ ๋ายเหล่ยี ม ห้ือทานจาย เอาเมีย
แม่ขาวตำ่ ดแี ละ ถอื แก้ววิฑูรยน์ ้ำเผิ้งและ แก้วประภาดี และ ถงแป้งขาวดีแล

ผใู้ ดเกดิ ปสี๋ ี เทวดาลงมาดว้ ยงใู หญ่ ธาตดุ ิน ผัส เป๋นต๋น เป๋นโยณี และเปน๋ ลงิ ค์ อาทิตย์ เปน๋ น้ำนม มีผัว
มีเมียฮักกั๋นดีและ อาทิตย์ เป๋นใจ๋ เมื่อย่างย้ายตีซ้ายไปก่อน จากำข้าวของมีผู้จายถือแก้วมรกต แก้วนิลผักตบน้ำ
ก๊าง ถือดาบ ๑๕ ไม่ปา๋ ยเหลยี่ ม ถงแปง้ หม่น สายเหลืองดีแล

ผู้ใดเกิดปี๋ใส้ ลงมาด้วยงูน้อย ศุกร์ เป๋นต๋น เป๋นโยณี เป๋นลิงค์ อังคาร เป๋นน้ำนม ผัส เป๋นใจ๋ ใจ๋ดีจา
เออะอ่อยดี เมื่อยา่ งย้ายตี๋นซ้ายไปก่อน ขา้ วของบม่ ีหลาย ผูจ้ ายเมียบ่รกั และ ผหู้ ญงิ ผัวบ่รัก ถือแก้วปทำราก แก้ว
วฑิ ูรย์ ถอื ดาบปา๋ ยเปย๋ี งดี เอาเมียแม่ขาวสูงดี จกั ข้าวของเปือ่ เมียแล ถือถงแป้งเหลอื งสายดำดีนกั แล

ปี๋สะง้า เทวดาลงมาด้วยม้า ธาตุไฟ แล้ว เสาร์ เป๋นต๋นเป๋นโยณี เป๋นลิงค์ ผัส เป๋นน้ำนม อังคาร เป๋นใจ๋
เมื่อย่างย้ายตี๋นซ้ายไปก่อน ใจ๋แข็งตัญหานัก ถือแก้วก้อ และ แก้ววิฑูรย์ มือซ้าย ๑๖ ไม้ป๋ายเหลี่ยม ธงเปงแดง
สายแดงดีและ ผู้ใดเกิดมีเม็ด เทวดาลงมาด้วยแพะ ธาตุดิน และ อาทิตย์ เป๋นต๋น เป๋นโยณี เป๋นลึงค์ จันทร์ เป๋น

๑๖๐

น้ำนม องั คาร เปน๋ ใจ๋ เม่ือย่างย้ายต๋ีนขวาไปก่อน ผหู้ ญิงผวั รกั ผู้จายเมยี รกั และ ขา้ วของยงั มี ถอื แก้วมหานิล และ
มกุ นำ้ เงนิ ดีและ ถอื ดาบ ๑๕ ไมป้ า๋ ยเหล่ียม ถงแป้งเขยี ว ๒ จ๊ัน สายเหลืองดีแล

ผู้ใดเกิดปี๋สัน เทวดาลงมาด้วยวอก ตายจากผีเมืองมาเกิด ธาตุเหล็ก จันทร์ เป๋นต๋น เป๋นโยณี เป๋นลึงค์
ผัส เป๋นใจ๋ เป๋นน้ำนม เมื่อย่างย้ายตี๋นขวาไปก่อน กำจายังสัจจเตี่ยงดีมีผัวมีเมียบ่หมั้น ข้าวของบ่หลาย ถือแก้ว
วฑิ ูรย์นำ้ เผิ้ง และแก้วมกุ และ ปะทำราป แลว้ แกว้ ขา้ ว ถงแปง้ เขียวสายเหลอื ง ถอื ดาบ ๑๕ ไมป่ ๋ายเหลี่ยมดแี ล

ผ้ใู ดเกดิ ป๋เี ร้า เทวดาลงมาดว้ ยไก่ ปน๊ จากยกั ข์เป๋นคน ธาตเุ หล็ก องั คาร เป๋นตน๋ เป๋นโยณีและ เป๋นลึงค์
อาทิตย์ เปน๋ น้ำนม ผสั เป๋นใจ๋ เมอ่ื ย่างย้ายต๋นี ซา้ ยไปก่อนและผจู้ ายเมยี รัก ผ้หู ญงิ ผวั รัก ขา้ วของบม่ หี ลาย ถือแก้ว
กอ้ และ ประทำราป และ ประภาวดี ถอื ดาบ ๑๑ ไม้ ป๋ายเหลี่ยม ธงเปง้ เขียวสายขาว

ผู้ใดเกิดเปี๋ เส็ด ลงมาด้วยหมา และ ตายจากยักข์หนีมา ธาตุดิน พุธ เป๋นต๋น เป๋นโยณี เป๋นลึงค์ ศุกร์
เปน๋ น้ำนม ผสั เป๋นใจ๋ เมื่อยา่ งยา้ ยตี๋นซ้ายไปก่อน หญงิ มีผวั หม้นั และจายกส็ ันเดยี ว ถือแก้วประทำราป และ แก้ว
วิฑูรย์ เอาเมยี ขาวต่ำถอื ดาบ ปา๋ ยเหลีย่ มและ ธงเปง้ หมน่ สายขาวดแี ล

ผู้ใดเกิดปีไ๋ ก้ เทวดาลงมาด้วยจ๊าง ผัส เป๋นต๋น เป๋นโยณี เป๋นลึงค์ เสาร์ เป๋นน้ำนม น้ำนมหวาน แก๋มส้ม
ศกุ ร์ เปน๋ ใจ๋ เมื่อยา่ ยยา้ ยตี๋นขวาไปก่อน ผหู้ ญงิ ผวั รกั ผูจ้ ายเมียบร่ ัก ถอื แกว้ วฑิ ูรย์ และ มรกต ถือดาบ ๑๖ ไม้ป๋าย
เหลีย่ ม ธงเป้งขาว เอาเมยี ขาวงามดีนกั แล

๑ (อาทิตย์)เป๋นใจ๋ เยยี ะการอันใดย่อมหือ้ เสียหายปอประมาณ
๒ (จันทร์)เปน๋ ใจ๋ มักใครแ่ อ่ว แต่เฮือนตา่ นคนอ่ืนและ
๓ (อังคาร)เปน๋ ตี๋น มักไปตา่ งเมืองไปก๊าดี
๔ (พุธ)เป๋นต๋ีนบ่มกั ไปไหน
๕ (พฤหสั บด)ี เปน๋ ใจ๋เปน๋ ดีเม่อื เฒา่
๖ (ศุกร)์ เปน๋ ใจ๋ ๗ เปน๋ ตี๋น มักโลภคุณตา่ นเสยี และ
๗ (เสาร)์ อยมู่ อื มกั กนิ๋ มักน่งุ มกั ย้องนักและ
๑ (อาทตยิ )์ เป๋นหวั มักเจบ็ หวั ปวดตานกั และ
๒ (จนั ทร์)อย่หู วั มกั เจ็บปว่ ยไขน้ กั และ
๓ (องั คาร)อยหู่ วั เป่นิ มกั ตเิ ตียนนินทาบด่ ีแล
๕ (พฤหสั บดี)เปน๋ หัว กเยยี ะอนั ใด ยอ่ มเป๋น ย่อมจงั่ เส้ยี งแล
๖ (ศกุ ร์)อย่หู ลงั ลกู ยากบ่หม้นั
๖ (ศุกร)์ อย่ลู ึงค์ตา่ นรกั นักแล

๑๖๑

๑ (อาทิตย)์ อยมู่ อื จง่ั ลักเอาขา้ วของเปนิ่ บ่ดแี ล
๒ (จันทร์)อย่มู อื กระทำการเปีย๋ รนัก บฮ่ จู้ ักแลว้ สกั เทอื่ และ
๓ (พธุ )อยู่มอื มกั ขี้ลกั สน่อย บ่ปอดหี ลายและ
๖ (ศุกร)์ อยูม่ ือ กระทำอนั ใด ยอ่ มหือ้ เสีย นักและ
๗ (เสาร์)อยมู่ ือ มกั ก๋นิ มักนงุ่ มักย้อง นักแล
ผู้ใดเกิดปี๋ใจ้ แล้ว ปี๋เม็ด ๒ ปี๋นี้ อาทิตย์ เป๋นหัว เจียรจาอันใด บ่ถูกใจ๋คนฟัง ตังผู้ใหญและผู้หน้อย เท่า
วา่ ผ้หู ญิงยังรกั สะน่อย กนั ว่าบใ่ จบ๋ ุญบม่ เี ปี๋ยร กบ็ ่ปอเลี้ยงตัว๋ และ อังคาร เปน๋ ใจ๋ มักเลน่ จู๊หลาย กันเป๋นผู้หญิงจะมี
ลกู ๒ คนจักไดก้ ๋นิ แรง แต่มักเกียดสะหน่อยแล ศุกร์ เป๋นลึงค์ กามตณั หาแรงนักแล พธุ – จันทร์ เป๋นมือ กระทำ
การดีนัก ยังปอเลย้ี งตวั๋ ผสั เสาร์ เปน๋ ตน๋ เตียวทางบ่สอู้ ดและ เม่อื อายุได้ ๑๕ ปี๋จักได้พดั พรากตี่อยู่ เม่อื ปายลูนจัก
มีโจคสะนอ่ ย เมือ่ ยงั น้อย พอ่ แม่จกั เป่งิ บ่ได้ เมอ่ื อายุได้ ๑๑ ปีร๋ า้ ยต่ี อาทิตย์ อายุ ๑๖ ปี๋ รา้ ยตี่ ๑ อายุ ๖๓ จิ่งตาย
และ ลำ้ นัน้ อย่ดู ้วยบุญเกา่
ผใู้ ดเกิดปเี๋ ปา้ และป๋ีสนั้ .......ฮหู้ ลวก เปิงใจ๋ผู้หญงิ เฮยี นกุณดี ปอไปได้ เทา่ วา่ ชวยต่านคนอนื่ หากุณบ่
ได้ เท่าว่าใจ๋อ่อน มักจาเถิงถ้อยกำ มักส่อ มักล่ายแก่ต่านเท่าว่าแป๊เมียสะน่อยและ เสาร์ เป๋นลึงค์ กามแรงนัก
ผู้หญิงมักชอบใฝ่หา ใคร่หือนอนงันจุวันๆ และ ผัส เป๋นมือเยียะการนานแล้ว ศุกร์ เป๋นตี๋น เตียวทางอดนัก เป๋น
พ่อก๊าดีและ จักมีลูก ๑๐ คน จกั มีเงิน ๕ พนั อายุได้ ๓๐ ร้ายต่ี ๑ อายไุ ด้ ๗๐ หมดอายุ ลำ้ นนั้ อยูต่ ๋ามบุญแล
ผู้ใดเกิดปี๋ยี ปี๋เร้า อังคาร เป๋นหัว ปากจาหื้อต่าน คนอื่นบ่ปอใจ๋หลายและ ผัส เป๋นใจ๋ ใจ๋อ่อน กันว่า
ผู้หญิงมักขี้เกียด เท่าพันหาย เท่าว่าเป๋นตุ๊กข์ตั๋วและ เป๋นดีมีข้าวของเท่าว่าเมียบ่ซื่อต่อ และ เสาร์ เป๋นตี๋น เมื่อ
ยามหน่อยเป๋นตกุ๊ ขส์ ะน่อย อายุ ๓๐ ป๋ี เลย้ี งตน๋ เองคนเดียว มพี ่นี ้องมกั เป่ิงบ่ได้ ย่อมเปง่ิ ตา่ นคนอ่ืน ต่อเฒ่าอายุได้
๘๔ หมด ลำ้ นนั้ อยู่ต๋ามบญุ แล
ผู้ใดเกิดมาในปี๋ เหม้า ปี๋เส็ด ๒ ปี๋นี้ เท่าปอใจ๋คนอื่น ชอบมีจูนักและ กำฟู่จามักอวดอ้าง เท่าเป๋นตุ๊กข์
ตั๋วผู้เดยี ว องั คาร เป๋นโยณี จันทร์ เป๋นลงึ ค์ กามแรงนกั และ องั คาร เดินทางไกลอ๋ ดทน ทิตย์ อังคาร เป๋นตี๋น มักมี
แรงและ ไปก๊าขายจักมีเงิน ๕ พันข้าใจ๊ ๕ คนและ ทำไฮ่ไถนาเพราะสวนดี จุอันและ เมื่อยามน้อย อายุได้ ๑๐ ป๋ี
ร้ายตี่ ๑ ได้ ๑๕ ป๋รี ้ายตี่ ๑ อายุ ๖๑ ปหี๋ มดและ ล้ำน้นั อยูไ่ ปตา๋ มบญุ ของตว๋ั เองแล
ผู้ใดเกิดมาในปี๋สี และปี๋ไก้ ๒ ปี๋นี้ ผัส เป๋นหัว ยังฮู้หลวก เจียรจากำอันใด ยังมีผู้เจ่ือฟังและ เสาร์ เป๋น
ใจ๋ แรงดี แต่มักเกียดสะนอ่ ย เทา่ วา่ เกียดพนั หาย ยงั ใจ๋บุญมกั จ่วยต่านคนอนื่ กระทำการแตว่ า่ คณุ ตอบบไ่ ด้ องั คาร
เป๋นลึงค์กามแรงนัก ผู้หญิงใฝ่เปิงใจ๋ และ ๖ เป๋นมือขวา กระทำการนานแล้ว อาทิตย์ พุธ เป๋นตี๋น มักมีแรงเตียว
ทางได้ไกล๋นัก อายุได้ ๑๕ ร้ายตี่ ๑ จักได้ปัดพรากตี่อยู่ต๋นไปอยู่ตี่อื่นและ จักได้กิ๋นแรงลูกเอ้ยอ้าย จักมีบุญกว่า
ตา่ น ญาตกิ า จักมี ๒๒ ชง่ั คำ ๕ พัน ขา้ ๕ คน อายุ ๙๐ หมดแล

๑๖๒

ผ้ใู ดเกิดปีใ๋ ส้ ศกุ ร์ เป๋นหัว ฟจู่ าดี ปอใจ๋ผู้หญงิ และ อาทิตย์ เปน๋ ใจ๋ ใจ๋ซ่ือแต่จ๊สู าวลูกเมียแล พุธ เป๋นลึงค์
กามปอประมาณ เสาร์ จนั ทร์ เปน๋ มือ กระทำการนานแลว้ เท่าวา่ ยังดี พุธ ผสั เป๋นต๋ีน มักเตยี วทางต๊กุ แห่งอดทน
นัก อาสาขุนดีจักได้เป๋นใหญ่แล จักเป๋นดีเปื่อเมียและ ต่านผู้อื่นและอายุ ๑๖ ปี๋ตราบเถิง ๒๐ ปี๋ มีโจคแล ตังแต่
ซาวไปเถิง ๒๖ ปี๋ จักอยูส่ บาย กนั มขี า้ หญงิ จายปอ ๑๐ ชะแล อายุได้ ๒๗ ปี๋ ร้ายตี่ ๑ อายุ ๙๒ ตายแล

ผู้ใดเกิดปี๋สะง้า ๗ เป๋นหัวเจียรจาอู้ฟู่ บ่กั๋วไผ จันทร์ เป๋นใจ๋ ใจ๋ดี กันว่าบวชเป๋นพระดีนัก พุธ เป๋นมือ
กระทำการบป่ อจง่ั หลาย ศกุ ร์ เป๋นต๋นี เตยี วทางบ่สู้อด เมอ่ื ยงั น้อย พ่อแมไ่ ด้ก๋ินแรง อายุได้ ๒๑ เป๋นตุ๊กข์ตี่ ๑ อายุ
๓๑ ร้ายต่ี ๑ แล้วกอ่ ยดีขึน้ และ อายุ ๖๓ หมด อย่ไู ปต๋ามบญุ แล

ทายเดือนเกดิ

ตี่นี้จักจากด้วยเดอื นเกดิ ก่อนแล ผู้ใดเกิดเดือนเก่ียง อาชีพกระทำนา ก๊าขาย ยังจักมีข้าวของ อาสาเจ้า
ขุน ดี เปื่อใจ๋อ่อน เมื่อน้อยเข็ญใจ๋ พ่อแม่จักตายละ แต่อายุน้อย เมื่อใหญ่จักมีข้าวของสะน่อย อย่าถือดาบป๋าย
เหลีย่ ม เยียวเมยี เล่นจู๊ อย่าถือแก้ว ๒ นำ้ เยยี วผู้ใหญ่เบยี ดเบียน อยา่ กิน๋ เหลา้ อย่ากระทำบาป อยา่ ไปค่ำหาคืน ผี
บ่เยียะ คนเยียะ มีพี่น้องเขาก็บ่รักเท่าใด จักเป๋นข้าศึกแก่พี่น้อง หื้อถือดาบมนเตียนปอด ยังจักมีข้าวของ หื้อเอา
มียคนขาว จักมง่ั มีและ อย่ดู ว้ ยกันหมั้นยนื ถือแกว้ วิฑูรย์จกั มเี ข้าของ ๑๐๐๐ เงินและ

เกิดเดือนยี่ เวลามีเมีย เมียมักเล่นจู๊ มันจั่งใบ้ซะน่อย กันว่าอาสาเจ้าขุนเป๋นแก้วหารดี จักได้เป๋นใหญ่
และ ห้อื ถอื ดาบป๋ายมนเถ่ือนปอด จักมขี ้าวของ ถือแก้ววิฑูรย์ดี และ เอาเมียแมน่ ้อยขาวแดงจักเป๋นดดี ้วยกัน หื้อจิ
แจงกำปาก กบั ด้วยผ้หู ญงิ กนั ว่าเกงไวด้ ี จกั เป๋นใหญ่ เป่ือเมยี ผูน้ ั้นและ

เกิดเดอื น ๓ หื้อถอื ดาบเถื่อนปอด บ่ปอดบด่ ี เม่อื เจียนจามักใครห่ วั มขี ้าวของบ่หม้ัน ห้ือรกั สาต๋นห้ือดีบ่
อันท่านักมัดมัดจ๋ำจอง จักเป๋นตุ๊กข์ เมื่ออายุแก่ มันย่อมอวดพ่อแม่ ตี่แต๊บ่เป๋นดังอั้น เท่าว่ายังดีฮู้ทำบุญ จักมีข้าว
ของเมื่อแก่ หื้อเอาเมียแม่น้อยต่ำเกิง จักอยู่ด้วยกันมีข้าวของหลาย มักชอบจู๊สะน่อย อย่ากิ๋นเหล้าเมื่อค่ำเมื่อคืน
เยียวจักผิดผู้ใหญ่ อย่าไปกิ๋นจ้ินงัวควายนัก หื้อกระทำไฮ่สวนดี เอาเมียขาวแดงสูงแอ่วแวนสะน่อยดี ถือแก้วนิลล
ผักตบ หรือประทำราก ดี ถือดาบป๋ายเหลียม พี่น้องรักสะน่อย เท่าว่าขี้เกียด ริษยา ขอยพวกต่านคนอื่น หื้อทำ
นากา๊ ขายดี

เกดิ เดือน ๔ เหนอื จักมขี ้าวของและ พ่นี ้องยังรักและ ห้อื สฮา้ งบา้ นกา๊ ขาย อยา่ ไปอาสาขนุ บ่ดี เยียวตาย
ด้วยดาบเหตเุ มียตา่ น ตวั๋ มกั สหาวแก่ต่าน ตา่ นชงั มักมักเมียตา่ นและ กันเอาเมียแม่น้อยขาวแดง สงู แวน ยังจักเป๋น
ดี เพราะเมียผูน้ ั้นชา ผิวา่ ลืนลวนขนุ บด่ ตี า่ นจักได้มัดมัด ๓ แห่งถอื ดาบป๋ายเหล้ียม ด้ามแดงดี ถือแก้วประทำราก
แล้วผกั ตบดี

๑๖๓

ผู้ใดเกิดมาในเดือน ๕ เหนือ อาชีพทำนาก๊าขายดี หื้อถือดาบป๋ายมนดี หื้อเอาเมียแม่ใหญ่ หื้อถือแก้ว
มรกต อย่าเอาของเขียวยังเฮือนบ่ดี เมื่อน้อยเข็ญใจ๋ และ มักเกียด ตั๋วยังปอดมักเล่นจู๊ ถ้าหากเป๋นผู้จายจะมีข้าว
ของถ้าเปน๋ หญงิ จะได้เป๋นใหญ่ มกั อวดอา้ งพอ่ แม่ตีแ่ ต๊บ่เป๋นดังอั้น เท่าว่ามนั ยงั ฮู้หลวกจะไดเ้ ป๋นใหญ่แกต่ ่าน เท่าว่า
มักจู๊ อยา่ กระทำการบาปเตอ๊ ะบด่ แี ล

เกิดเดือน ๖ กระทำนาก๊าขาย ทำไฮ่ทำสวน ดี อาสาขุนผู้ใหญ่ดี เอาเมียแม่ขาวใหญ่ คิงกลมดี ถือแก้ว
มหานิน แลว้ ห้อื แปง๋ ทุงดอกคำเปน๋ ทาน แล้วเตชบญุ น้ันจะได้เปน๋ ใหญ่แก่ต่าน อย่ากระทำบาปจักตกถ่อย เอาเมีย
ขาวกบ็ ่แดงดแี ตแ๊ ล

เกิดดือน ๗ เหนือ ใจ๋แดงบ่ฟังกำใผ มีขี้เกียดและสหาว ปองแป๊แก่ต่าน ใจ๋หยาบบ่อ่อนหาตา่ น มักดูแค
วนต่าน พี่น้องบ่เปิงใจ๋ถือแก้วมหานิล และถือดาบป๋ายมนดี จักมีข้าวของ ๕๐๐๐ เงิน หื้อเอาเตียนค่าคิงบูชาพระ
เจ้าก็หากสมฤธีแก่มันและ หื้อเอาเมียแม่ใหญ่ขาวแดงดีและ อย่าสหาวอย่ากระทำบาปเต๊อะ อาสาขุนจักได้เป๋น
ใหญ่ หอ้ื ระวงั แหนเกงแต่เมียต่านคนอ่นื ระวังอย่าลนื ล้วน จักได้กิน๋ ง้วนก๋นิ สานชะแล

เกดิ เดอื น ๘ เหนอื เม่ือยงั นอ้ ยเขญ็ ใจ๋ และ พอ่ มกั ตายกอ่ นแม่ พ่อบไ่ ดก้ ๋นิ แรง มนั เป๋นคนใจแ๋ ข็งกลา้ หาร
นักและ ฟู่จาอันใดฮู้หลวกและ ต๋นมันบป่ อดมักเป๋นพยาธิ เบียดต๊องแล อายแุ กจ่ ง่ิ ดี ถอื แกว้ มหานิล และมรกต
ดี มขี า้ วของเอาเมยี แมน่ ้อยสูงแวนขาวเหลืองคิงกลมกด็ ี ตำ่ เกงิ ก็ดี เอาเมยี ควิ้ หิ้นๆ บ่ดีจ่งั เล่นจู๊ อย่าก๋ินเหล้า อย่า
แอ่วค่ำแอ่วคนื บด่ ี อาสาขุนดี จกั ไดเ้ ป๋นใหญ่ อยา่ ถือดาบป๋ายมนบ่ดีเมียจงั่ เล่นจู๊ มนั เยยี ะอันใดญาติพ่ีน้องเปิงและ
อย่าไว้ของเขียวในเฮือนบ่ดแี ล

เกิดเดือน ๙ เหนือ ต่านชอบรักและนบั ถือนัก ฟู่จาอันใดกม็ ีคนเจอื่ ฟงั มีขา้ วของมากนัก เยยี ะอนั ใดย่อม
จั่งย่อมเป๋นดีจุอัน สมต๋นมันและ เมื่อน้อยเข็ญใจ๋ แก่มาอายุสูงขึ้นก็ก่อยดีขึ้น ถือดาบด้ามดำบ่ก็ดามแดง มักมีเงิน
ทองขา้ วของว่าได้ ๕๐๐๐ เงนิ แล

ผู้ใดเกิดเดือน ๑๐ เหนือ มักเกียดต๋นมันบ่ปอด มักจ่มมักว่าจู้จี้ บ่กั๋วไผสหาวนัก หื้อเอาเมียแม่ใหญ่ตำ่
แดง ถือดาบปา๋ ยเหล่ียม ถือแหวนนลิ ลผักตบ และแกว้ วฑิ ูรย์ ดี ยงั จักมงั่ มีปออยูป่ อก๋นิ แล

ผู้ใดเกิดเดือน ๑๑ แล ๑๒ เหนือสองเดือนนี้เหมือนกันเมื่ออายุน้อยเข็ญใจ๋ อายุแก่จิ่งดีขึ้น อย่าเล่น
เมียต่านอย่าสวกกล้าสหาวบ่ดี เอาเมยี แมข่ าวแดงสูงแวนดี บก่ ็เอาแมต่ ่ำเกิ่ง ๒ คนนีส้ ากมันใบ้ ตี่แต๊มันหลวกและ
ฮูปโสมมนั งาม เยียะอันใดยังจั่งบ่ถ่อยสักอัน ใผจะเยียะสังดังมนั บ่ได้ ห้อื ถอื ดาบป๋ายมน แก้วมหานิล ปทำราปถือ
ดีนัก

๑๖๔

ทายวนั เกดิ

ผู้ใดเกิดวันอาทิตย์ นาคครุฑ อายุ ๖ ปี๋เป๋นพยาธิตี่ ๑ ไฟจักไหม้เฮือนตี่ ๑ ได้ ๗ ปี๋ เถิง ๑๐ ปี๋ มีใจ๋บ่
ซื่อต่อเมยี ตา่ นตี่ ๑ อย่าไปตา่ งเมืองบดีจกั ไดผ้ ิดเถยี งกัน เลีย้ งสตั ว์ ๔ ตี๋น ๒ ตี๋น อย่าไปตา่ งเมอื งทสิ วนั ตก และ วัน
ออก เยียวเจ็บป่วย อายุ ๓๐ ผู้หญิงมักหื้อโต๊ส ตี่ ๑ อายุ ๓๔ ๓๕ ๓๖ ปี๋ดี พี่น้องและคนตังหลายรักแป๋ง ๓๗ จัก
เกิดถ้อยกำบ่ก็จักเป๋นพยาธิ ม ภ จ น และ บ่ปอร้ายได้ ๔๖ บ่ปอดี แม่นพญาต๋นกิ๋นเมืองก็บ่ดี แม่นได้ข้าวของก็บ่
หมั้นเต่ยี ง และได้ ๔๗ ได้ก๋ินนาก็ยงั ทอดเสีย ได้ ๖๕ จกั มียสมากและ

เกิดวันจันทร์ นามเสือ อายุ ๗ ปี๋เป๋นพยาธิตี่ ๑ ได้ ๑๔ ป่วยตี่ ๑ ได้ ๑๖ ปี๋ป่วยต่ี ๑ บ่มอี น่ื ก็เจ็บต๊อง ได้
๑๐ ปีพ๋ อ่ แม่จกั ได้พรากต่ีอยู่ บ่มจี ักเสยี ข้าวของ ได้ ๒๓ จกั โดนเคราะหร์ ้ายดว้ ยตี่อยู่พ่อแม่และ ได้ ๒๔ จักมีโจคตี่
๑ ได้ ๒๙ จกั ป่วยตี่ ๑ อายุ ๓๐ ยงั บ่เตีย่ ง ได้ ๔๐ โจคใหญม่ าเถงิ แล

เกิดวัน อังคาร นามราชสี อายุป๋ี ๑ ร้ายตี่ ๑ ๒ ปด๋ี ไี ด้ ๒๑ ขดั สนตี่ ๑ ได้ ๒๔ ขดั สนต่ี ๑ ได้ ๒๖ ป่วยตี่
๑ ๒ มักเมียเปื่อน พ่อแม่จักได้เสียของ ได้ ๓๖ จักได้โจคตี่ ๑ อายุ ๓๗ ฟู่จาอันใดคนตังหลายก็เปิงใจ๋ฟังแล จัก
ได้ยวั ยาน ได้ ๔๕ จักได้สตั ว์ ๔ ต๋นี ๒ ตี๋น มากนกั ได้ ๕๔ จกั เกิดอนั ตราย ฟจู่ าอนั ใดต่านก็บ่ฟัง มีอันใดก็เสียและ
ได้ ๖๖ ปว่ ยหนักตี่ ๑ แล้วจกั ไดร้ ับโจค ขา้ วของเกา่ ก็จกั ไดค้ นื มา ได้ ๘๓ เสี้ยงอายุแล

เกดิ วัน พุธ นามจา๊ ง อายไุ ด้ ๑ ปี๋ป่วยต่ี ๑ บ่มีก็ถกู ไฟไหม้ ได้ ๑๓ จงิ่ สบายดี ได้ ๒๑ จักป่วยต่ี ๑ บ่ปอ
ร้ายแรง ได้ ๒๒ จกั ไดข้ า้ วของตี่ ๑ ได้ ๓๓ จกั ไดย้ วั ยานมอี นั ใดกม็ า ได้ ๔๔ จกั ไดเ้ ปน๋ ใหญ่กว่าพี่น้องตังหลาย เป๋น
ตเ่ี ปงิ ใจ๋แกค่ นตงั หลาย ๕๔ จกั ป่วยต่ี ๑ กนั บ่มกี จ็ ักไดพ้ ดั พรากลกู เมียและ หอเฮือนตน๋ แล

เกิดวัน พฤหสั นามหนู อายุได้ ๑ หมาขบ ได้ ๘ ปี๋ ดกิ นำ้ ตี่ ๑ ได้ ๙ ปี๋ จกั ตกต้นไม้ ได้ ๑๙ จกั มีโจคดว้ ย
ข้าวของ และ มมี ิตรสหายดี ได้ ๒๐ ป๋ี จกั ป่วยตี่ ๑ ได้ ๓๐ จกั เปน๋ โตส๊ ว่าอันใดใผกบ็ ่ฟงั บ่อ้นั ก็ต่านจกั ลกั ของและ
จะได้ลูกไดเ้ มีย ได้ ๓๒ จกั มยี สศกั ดแ์ิ ละ มีอนั ใดกส็ มฤทธี จกั ไดย้ ัวยาน บ่ก็จกั ไดไ้ ปต่ีไกล๋และ ได้ ๔๐ เถิง ๕๐ จัก
ได้หนีเสียตี่อยู่ ได้ ๕๓ จักฮ้อนใจ๋นัก ได้ ๕๕ จักเสียข้าวของ ได้ ๖๐ จักป่วยหนักปอผมร่วงหล่น และ เล็บตี๋นเลบ็
มือหดและ ได้ ๗๗ ปว่ ยตี่ ๑ ๗๘ หมดอายุแล

เกิดวัน ศุกร์ นามกระต่าย อายุได้ ๒ ปี๋ กได้เครื่องผะดับตี๋นมือ ได้ ๑๑ ๑๒ จักเจ็บตี๋นและมือ เจ็บต๊อง
แขงตี่ ๑ ได้ ๒๗ ป่วยตี่ ๑ ได้ ๒๘ ๒๙ จัดได้งัวควายม้า ๓๑ จะได้เครื่องผะดับและ ข้าวของมากนัก ๕๔ จักป่วย
กนั บม่ กี ็จกั ได้ผดิ กับคนจน๊ั ผู้ใหญ่กวา่ ตน๋ บ่กจ็ กั เสยี ของโจรจกั ลกั ๕๔ จกั มีขา้ วของสมบตั ิและ ๖๗ อย่ตู า๋ มบุญแล

เกิดวันเสาร์ นามแพะ ได้เป๋นกำพร้าแต่น้อย พ่อแม่ตายเสีย กันบ่ตาย ก็พ่อแม่หนีจากกันและ กันบ่
ดังน้ันกจ็ ักป่วยชา บม่ ีกไ็ ด้พรากพอ่ แมแ่ ละ ได้ ๑๓ ป่วยตี่ ๑ ได้ ๒๕ เถงิ ๒๙ จักได้โจคเงินคำ แมน่ อย่ดู ว้ ยผูใ้ ด ผู้
ใหญมัก่ หื้อจ่ือเสยี งจักมเี จยยะชนะ มยี สมากนกั จักได้จ๊างม้างัวควาย ขา้ คนมากนกั และ ได้ ๓๐ จกั ฮ้อนใจ๋ ได้ ๓๑

๑๖๕

๓๒ ดีตี่ ๑ คนตังหลายรักและนับถือ ได้ ๓๙ ปอปานก๋าง ได้ ๔๐ จักมีความฮ้อนใจ๋ มากนักตราบเถิง ๖๑ มีโจคต่ี
๑ เท่าจักเปน๋ พยาธิ ๖๖ จักปว่ ยตี่ ๑ เจ็บปว่ ยสายดอื ร้ายนัก อายุ ๘๐ หมดหนั้ และ

ดูวนั เกดิ (แถมอย่างหนง่ึ ดนู )ี้
ผใู้ ดเกิดวันทติ ย์ ๑ เปน๋ หัว ผมบาง ๓ เป๋นใจ๋ มีใจโ๋ ขดเกยี ด และ มกั จูน๊ กั บ่ฟงั กำใผสอนยาก ๔ เป๋นองั ค
จาตเป๋นลึงค์ ใหญ่อนัดคิ ลึงค์อ่อนดาย ผิว่าผู้หญิงโยณีขาวใหญ่หมด ผัวบ่รัก ๕ เป๋นตี๋นขาว เป๋นตี๋นซ้ายแข่งห
น้อยและ
ผู้ใดเกิดวันจันทร์ ๒ เป๋นหัวผมบาง ๔ เป๋นใจ๋ มักทะลืนตีจิสะน่อยและ ฮอมเฮิบข้าวของดี ๓ เป๋น
องั คชาต เปน๋ ลึงค์ ลึงคใ์ หญ่แดงนกั ตณั หามาก ผวิ ่าผ้หู ญงิ องั คชาตเป๋นปานบม่ กี เ็ ปน๋ ป้าว โยณหี น้อยเหมน็ ผัวบย่ ำ
และ แล
ผู้ใดเกิดวันอังคาร ๓ เป๋นหัว ผมเขียวยาว ผู้หญิงรักนัก ๕ เป๋นใจ๋ ใจ๋บุญและ ใจ๋บาปเท่ากัน กระทำอัน
ใดย่อมจั่งไปเสียตุ๊กอย่งและ และ ฉลาดหลวกแหลมดีและ ๑ เป๋นอังคชาต เป๋นลึงค์ ลึงค์ดำแดงนัก ผิว่า ผู้หญิง
โยณนี อ้ ย ผวั บร่ ักบย่ ำและ
ผู้ใดเกิดวันพุธ ๔ เป๋นหัว หัวงาม ๖ เป๋นใจ๋ และ ใจ๋บุญสะน่อย ยังฮู้ พิจารณาอันผิดอันชอบและ ๖
เป๋นองั คชาต เป๋นลงึ ค์ หนอ้ ยและยาว บส่ ู้แดงนกั ผวิ า่ ผ้หู ญิงโยณบี ใ่ หญ่ แตช่ อบเจ้าจู๊นักแล และขค้ี รา้ นทำการและ
ผู้ใดเกิดวันพฤหัส ๕ เป๋นหัว หัวล้านผมบาง กันว่าหัวบ่ล้านก็หน้าลาย หน้าผากเป๋น ๗ เป๋นใจ๋บ่ฮู้บุญ
หลายใจ๋กลา้ แข็ง บฮ่ ู้คุณตา่ น อันกระทำห้อื แกต่ ว๋ั มักแหล้งหนา้ ๓ เปน๋ องั คชาต เปน๋ ลึงค์ ลิงคน์ อ้ ยยาว ตัณหามาก
เมียบ่รัก ผิว่าผู้หญิงโยณีน้อยเหน่าสวดสนอยยี่หนา มักหึงผัวนัก มักใคร่หื้อผัวเสียบนักตกพันน้ำแควนเปิงใจ๋และ
โยณีเปน๋ ปา้ ว บม่ ีกเ็ ปน๋ ปาน และ ฝผี ัวบ่รกั แล
ผใู้ ดเกดิ วันศุกร์ ๖ เป๋นหัว หัวงามผมดกหนา ๑ เป๋นใจ๋ ข้เี กียดขโี้ ขด เกยี ดแลว้ นานหาย จง่ั ฟันครบเฮือน
เสยี และ บุญบห่ ลาย ๔ เป๋นองั คชาต เปน๋ ลงึ ค์ ลงึ คใ์ หญ่สนั้ ออ่นเสบี บไ่ ด้หลาย เมียรกั และ ผวิ า่ ผู้หญิงและเป๋นสาว
โยณีขาวออ่ นนวลขนมสี ะน่อยเสีบม่วนนกั และ ผัวรักนกั แล
ผู้ใดเกิดวันเสาร์ เป๋นหัว ผมดกผมหนา ๒ เป๋นใจ๋ ใจ๋หมั้นใจ๋เตี่ยงใจ๋บุญใจ๋อ่อน มักหื้อข้าวของแก่ต่าน
คนอื่น บางเต่อื มกั รา้ ยสะน้อย และ มกั จูส๊ ะน่อย ๔ เป๋นองั คชาต ลงึ คใ์ หญ่สนั้ โอมเนา่ บแ่ ขง็ หลาย ผวิ า่ ผุ้หญิงโยณี
ใหญ่หกึ หนา เสีบบ่ส้มู ว่ นหลายแล

ลักษณะหญงิ ชายไม่ดี

ตี่ยาวมี ๕ แหง่ ต่ีส้นั มี ๕ แหง่ ตีส่ วดมี ๕ แห่ง ต่เี ลิกมี ๑ แห่ง ต่ีใหญ่ ๒ แหง่ ตยี่ าวนัน้ มีต้นแขนตัง ๒
ตีส่ ้ันมี คอส้ันเป๋นตน้ คอส้นั ต่านมกั บูชาแล ตีอ่ ่อน มีตน้ วา่ ฝ่าตนี๋ ฝ่ามือและ เน้ือออ่ น คนผู้นั้นอายยุ ืน ต่ีสวด คือ

๑๖๖

ว่า ต้นแขนตัง ๒ ต๊องนั่ง ดัง อก คอ หน้าผากสวด มีสมบัติข้าวของมากนักแลฯ ตี่เลิ๊ก คือว่า เสียงดี สายสะดือ
เลิ๊ก ผู้นั้นมีความเปี๋ยรมากนกั และ สายสะดือเลิ๊ก เหตุเป๋น สทลักขณปิยวาจาและ แล้วผู้ใดหัวตาแดงตัง ๒ ก้ำ มี
ข้าวของมากนักและ ผูใ้ ดหลังยาว แอวยาว ขี้ครา้ นและ มักงา่ ยแล ผู้ใดคอใหญ่เข็ญใจม๋ ากแล ผใู้ ดหใู หญ่มักสวกส
หาวและ ผู้ใดหูกลมป้อม ผู้นั้นสมบัติมากและ ผู้ใดใคร่หัวเป๋นดังเกียดนั้นมักเลน่ จู๊นัก ผู้ใดมีขนแค่งและริมปาก
ปายบนงอนขึ้นผ้นู ้นั แป๊ผัว มักรษิ ยา ขอยต่านคนอืน่ ผ้ใู ดมขี นหลงั งอนข้ึนบน มีลูกมากและมกั ตายแปผ๊ ัวแล ผู้ใด
มีเขยี วฟังบ่เสมอกัน บ่รักผวั และ ผใู้ ดหวา่ งนม ห่างปาดนว้ิ ก้อย หรอื น้ิวกา๋ ง ควรเป๋นเทวเี มยี พญาและ ผู้ใดหวา่ งน
มกว้างตุ๊กข์สะน่อย ผู้ใดมีหว่างนม ๒ นิ้ว มีสมบัติมากและ ผุ้ใดริมปากหนาหาพญา๋ ปญั ญาบ่ได้และ ผู้ใดหว่างคิ้ว
งอนอย่าเอาเป๋นเมยี ผู้ใดคว้ิ หวิดหางตาหวิด ขเี้ กียดและ ผู้ใด ริมปากบาง หน้าบางมีพญ๋าและ ผู้ใดป๋ายแขนเตียดี
และ ผู้ใดมีขวัญยังหน้าผากเข็ญใจ๋และแป๊ผัวผู้ใดเล็บตี๋นเล็มมือบางจั่งสฮ้างจั่งแป๋งดีและ ผู้ใดหาเล็บมือบ่ได้เป๋
นคนตุ๊กข์และ ผู้ใดย่างไปเสียงหนักบ่ดีแล ผู้ใดย่างเตี่ยวบ่ดังดี เป๋นข้าต่านก็จักได้เป๋นไตยและ ผู้ใดปากกว้างมัก
เกียด มกั ลวนกันนกั บด่ แี ละ ผูใ้ ดอกเล๊กิ บ่ดี ผ้ใู ดแหล้สวดบด่ ี ผู้ใดหัวนมดำบด่ ี ผู้ใดหน้าแปบกวา้ ง ปายต่ำบ่ดีและ
ผู้ใดผิวหนังเกลี้ยงยอมผอมบ่ดี ผุ้ใดก่ามใหญ่กลมแม่นว่างามก็บ่ควรเอาเป๋นเมียแล ผู้ใดกามบางใจ๋ดี ผู้ใดกาม
กว้างมีจู๊นักและ ผู้ใดรักแร้เลิ๊กบ่ดีแล ผู้ใดรักแร้สวดดีและ ผู้ใดหัวเข่ากลมดีผัวรักนักและ ผู้จายก็เ มียรักและ
ผู้ใดคิ้วเป๋นกุยเป๋นขนถูกลัคคะผู้หญิงดีนักและ ผู้ใดขนคิ้วดกสอนยากและผู้ใดคางแปบแก้มเป๋นขนบ่มีข้าวของ
หลาย ผู้ใดนิ้วตี๋นนิ้วมือยาว สะน่อย และ กลมเตียวมีพญ๋าปัญญาดีแล ผู้ใดหลังยาวหน้ายาว แอวยาวขี้คร้านและ
ผู้ใดขนคิ้วบางเกล้าผมเส้นแรบดีเอาเป๋นเมียดีแล ผู้ใดขนตางอขี้เกียดขี้สวก ผู้ใดผมดกและ เส้นแรบ เขียวงามมี
บญุ และ ผู้ใดหางตาเหล่ยี มตาไวดีมพี ญา๋ และ ผู้ใดหางตาหนา หัวตากว้าง ตาขนุ ปนู ใบ้และ ผูใ้ ดข้ีหลับตาคนจูลูก
ไว้ใจ๋และ ผู้ใดลูกตาเขียวเหลี้ยม พญ๋ามีและ ผู้ใดคางเตียวผิวหนังเกลี้ยง เนื้อเลียน มีบุญมีพญ๋าและ ผู้ใดย่างไป
ค่ามจุดเหมือนหน้าเป๋นลักขณะบ่ดีและ ผู้ใดแค่งกลม ขากลมสวยเป๋นดังงวงจ๊างและ แอวกลมอ่อนยิ่งนัก นิ้วมือ
แอ่น เนือ้ อ่อนเปน๋ ตรี่ ักแก่คนหญิงจายตังหลายมากนักและ หญงิ ใดอกอ้านมต้ัง ปานเค่ยี นเปรียบดังกิ๋นนรีน้ันและ
ผวิ ใส ถกู ลักขณคนหญงิ ตังหลายและ ผูใ้ ดยา่ งไปเปน๋ ดงั แผ่นดนิ ก้อม เยียะสจกสะจกบ่ดี แผนมันสกุ ก็ยังจักตุ๊กข์บ่
อย่าชะแล คนใดย่างไปปานดังกาย่างนัน้ บด่ ี ย่างไปปานดังม้าชกน้ันบ่ดี ย่างไปปาดดังม้าซ้ำนั้นดี หญิงใดยืนก็ดี
ยอบนัง่ กด็ ี ปกแม่ตนี๋ ขนึ้ ข้ีฟา้ นั้นดแี ล

๑๖๗

ดวงชาตาสบิ สองราสี

ดวงชาตา ๑๒ ราสี กนั ว่าบุคลคนใดต้องการยากใคร่ฮู้วา่ ป๋นี ีโ้ จคลาภ หรือ เคราะห์จะดีหรือร้ายเป๋นสัน
ใด ดงั อ้นั ห้ือนับไปตา๋ มอายุ ของต่านตกตาใดก็ จ่งุ ดูต๋ามฝอยอันจักเขยี นต่อไปน้ีเต๊อะ ผู้จายห้ือนับขึ้นต้นตี่ตาพระ
เจดีย์ เวียนไปหาฉัตรเงินและ ผู้หญิงนับตี่ตาพระเจดีย์เวียนไปหาตาพระนาคราช เท่าอายุ ปัจจุบันดูเต๊อะจะฮู้
และ

สิทธิการิยะ ถ้าหากอายุผู้ใดตกตี่ พระเจดีย์ หรือว่าฉัตรทอง เป๋นคนใจ๋บุญและใจ๋ซื่อสัตย์ ฮู้หลวก
นักปราชญ์และชอบเฮียนวิชาต่างๆ เป๋นตี่นับถือแห่งคนตังหลาย เป๋นหลักหนักแน่นประดุจดังพระเจดีย์อันอยู่ใน
อาราม พวกอรริ าชศัตรูคิดกระทำร้ายบ่ได้และ มักชอบไปทางผู้หญิงและ ชอบใจไ๋ ปในทางสมณพราหมและ ผู้เฒ่า
ผูแ้ ก่ จกั มลี าภสกั การ ก็เป๋นแตร่ างวลั ของตัว๋ มนั ผนู้ ั้นมักอายุยนื ถ้าเป๋นไข้ทายวา่ ไขต้ อ้ งพระต่ีนั่งเทวดาจรแล

กนั วา่ ตกฉัตรเงิน จะมียสฐาบนั ดาศักดิ์ จะเปน๋ ต่ีเปงิ ปาอาศยั และเป๋นต่ีนบั ถือแห่งคนตังหลาย พวกศัตรู
จะทำร้ายบ่ได้และ ชอบเฮียนวิชาความฮู้ตุ๊กอย่าง เจียนจ๋าซื่อสัตย์ และใจ๋บุญกว้างขวางมักเป๋นนักปราชฮู้จักคิด
กอง และคดิ ป้องกันภัยอันตราย ใม้ใหม้ าเถิงต๋วั และ จิตใจม๋ ักใฝ่สงู ถ้าป่วยไข้ทายว่าได้ ต้องเทวดาแล

กนั วา่ ตกต่คี นสรษี ะขาด จกั เกดิ ทอ้ ยความจะต้องเสยี เงินทองและของรักต่างๆ เปน๋ คนอาภพั จะเปิงไผ่บ่
ไดแ้ ละจะต้องโต๊สทณั ฑกรรมอยูบ่ ่เหิดแล

กันว่าตกตี่เฮือนหลวง จะได้ยสถาบรรดาศักดิ์ ปอประมาณและ จะเป๋นตี่ปอใจ๋แห่งคนตังหลาย แต่ว่า
ลาภผลมีน้อย มักชอบทางผู้หญิง และ ชอบครบสมณพราหมชี จะมีผู้จ่วยป้องกันอันตราย จากศัตรูตี่คิดกระทำ
ร้ายแก่ต๋ัว ถา้ ปว่ ยไข้ทายว่าต้องผีเฮือน

กันว่าตกตี่พระสารททอง จะมียสถาบรรดาศักดิ์เจ้านายจะจุบเล้ียง เป๋นตี่ปอใจ๋แต่สมณพราหมชี มักเป๋
นคนต่ถี อื ยส ถือศกั ดิค์ ิดต้ังตว๋ั เอง มใี จ๋อารใี จบ๋ ุญกว้างขวาง เป๋นต่ีเปิงแก่คนตังหลาย หมู่อริศตั รู คิดทำร้ายบ่ได้และ

๑๖๘

มีผู้คนยกย่องสรรเสริญไว้เนือ้ เจื่อใจ๋ แต่ว่าโจคลาภมีนอ้ ย นานๆ จิ่งจักได้เป๋นบางครั้ง กันว่าป่วยไข้ทายว่าไดต้ ้อง
พระต่นี ัง่ สือ้ เมอื ง

กันว่าตกตาพระราหู คนผู้นั้นมักมีโทโสมากและ ใจ๋คอร้ายกาจ พูดจาโอหัง ถือตั๋วถือยส มักจะคิด
เบยี ดเบียนแต่คนอ่ืนใจค๋ อไม่สจู้ ะแน่นอน กันไดเ้ กียดก็เกยี ดนัก กน้ั วา่ ได้รกั ก็รักนาน ทำราชชการจะมียสศักด์มาก
กันว่าปว่ ยไขต้ อ้ งผพี ระญา

กันว่าตกตาตเี่ ทวดาจร คนผนู้ น้ั ใจไ๋ มย่ งั้ ยืน อยูก่ ไ็ ม่เปน๋ ต่ี ไม่ชอบปลกู เฝ้าเฮอื น เถงิ วา่ จะมบี ุตร ภรรยา ก็
ไม่เป๋นผู้ฝั่งเป๋นฝา มักชอบไปในทางนักเลง จะได้ลาภก็เปื่อซื้อๆ ขายๆ และ อาสาเจ้านาย ผู้นั้นมีนิสัยสองอย่าง
คือความง่าวก็ง่าวนักความฉลาดก็ฉลาดเกิ๋น น้ำใจ๋ไม่เตี่ยงเถิงจะมียสก็ไม่นาน กันเป๋นไข้ทายว่าได้ต้องเทวดาเดิน
หนแล

กันว่าตกตาพิมพิสาร ผู้นั้นบุญวาสนา แต่ว่าปายหลังจะได้ลำบาก พี่น้องจะคิดทำร้ายต่างๆ มีบุตร
ภรรยาและข้าทาสจายหญิง จะไม่สัตย์ซื่อต่อต๋น มักต้องโต๊สและถ้อยความอยู่เนืองๆ จะมีผู้คอยใส่โต๊ส มีความ
มานะมาก ไมใ่ คร่จะออ่ นนอ้ มตอ่ ใผและ โจคลาภเวลาไดก้ ไ็ ด้มาก เวลาจนกจ็ นเก๋นิ และ จะเปงิ ใผบไ่ ด้และ กันเปน๋
ไขท้ ายวา่ ได้ตอ้ งเทวดาหื้อโตส๊ แล

กันว่าตกตาตพ่ี อ่ หมอ เจา้ นายและขนุ นาง ตา่ นผ้จู ะหอื้ ลาภและหอื้ ยสต๋ามสมควรแล
กันว่าตกตาตี่แม่มด มักเป๋นคนเจ้าแห่งปัญญาและ พูดจากกลับกลอกขี้ก๊านทำการงาน ชอบไปทาง
เจ้าจู๊ กันเป๋นผู้จายมักเมียหลาย เจ้านายและขุนนาง สมณพราหมชี ถือเป๋นคนดี จะมีลาภอยู่เนืองๆ กันว่าเป๋นไข้
ทายว่าไดต้ อ้ งผีเจ้านาย
กันว่าตกตาพระยานาคราช ผุ้นั้นเป๋นคนมีโทโสมาก ปากแข็ง พูดจา กล้าหารไม่กั๋วคนใด มักโขดมัก
เกยี ดและเปน๋ ขี้คร้าน มักโลภก๋ินอาหาร เปน๋ คนสองใ สองคอและ เม่อื คราวบุญ กบ็ ญุ เม่ือคราวบาปก็บาป เอาแน่
ไหนบไ่ ด้และมักถน่ถี ี่จบิ ่มีความอาย มากจหู๊ ลายเมยี เปน๋ คนใจ๋พยาบาทคนมากและ กันเปน๋ ไขท้ ายว่าไข้ต้องผีเจ้า
ต่ีแล
อกี นัยหนึ่ง ถา้ ยากใครฮ่ ู้วา่ เคราะห์ของตน๋ ปนี๋ ี้ดรี า้ ยเป๋นสนั ใดนั้น ห้ือดตู าฝอยอนั จกั เขียนตอ่ ไปนี้เต๊อะ
หน่ึงถ้าหากอายุของต่านปน๋ี ต้ี กต่ีพระเจดยี ์ ต่านอาจจะไดล้ าภแกว้ แหวนเงินทอง ผา้ เสื้อบตุ รภรรยา ถ้า
บ่อยา่ งนน้ั ต่านจะได้สตั ว์ ๔ ตี๋น ๒ ตนี๋ ถา้ เปน๋ ถอ้ ยความต่านจะชนะแล
กันตกตีฉ่ ัตรเงนิ ฉตั รทอง ตา่ นจะได้ลาภ ผา้ เส้ือและตี่ตา่ นปอใจ๋บอ่ ยา่ ชะแล
กันว่าตกตส่ี รีษะขาด อาจจะได้ต้องโต๊สทัณฑ์ และเลอื ดจะตกจากตน๋ บ่มดี งั นนั้ ก็เจา้ นายจะหาโต๊สใส่จง
ระวงั ไวแ้ ละ

๑๖๙

กันว่าตกตี่ตาเฮือนหลวง หรือประสาททอง ต่านจะได้ลาภผ้าเสื้อเงินทอง และสัตว ๔ ตี๋น ๒ ตี๋น ตี่อยู่
ตีก่ ิน๋ และ ของอนั เปงิ ใจแ๋ ละ จะไดเ้ ป๋นโหยแก่คนตงั หลายแล

กนั วา่ ตกต่ตี าพระราหู และตาพระนาคราชน้ันห้ือระวังจะเกิดการเบป่วยตา่ งๆ เปน๋ ตน้ ว่าปวดหวั ปวดตา
ปวดเนื้อ ปวดต๋วั ไปทวั่ สะพร่างรา่ งกาย และให้ระวังสัตวต์ ม่ี เี ขี้ยว สาตราอาวุธ หอกดาบ เลือดจะตกากต๋นให้ระวัง
จงนัก สมควรสะเดาะเคราะห์เสียดีแล

กนั ตกตต่ี าเทวดาจร ป๋นี อี้ าจจะได้ลาภอยเู่ นืองๆ ชะแล
กนั ว่าตกต่ตี าพมิ พิสาร นนั้ ห้ือระวงั จะถูกต้องคดี จะมคี นหาเรอ่ื งไมด่ ีใส่ อยา่ ไปในทางจ๊สู าว ลูกเขา เมยี
เขาคนอน่ื อยา่ แอ่วคำ่ คืน อาจจะเกดิ รื่องร้าย เลอื ดจะตกยางจะออก หรอื ระวงั เกงไว้หือ้ สงเคราะหร์ ้ายเสียจะดีแล
กนั ตกตาพอ่ หมอ ปน๋ี ้ีจะไดเ้ ปิงผใู้ หญ่และลาภยสศกั ด์ิ
กันตกตี่ตาแม่มด จะมีผู้หญิงจั๊นผู้ใหญ่มาให้ลาภอันเปิงใจ๋ และ จะได้ยสถาบรรดาศักดิ์ทรัพย์สินสฤคิง
คานอนั งามแล
สทิ ธกิ าริยะอาจารย์เจ้ากล่าวว่าบคุ ลผูใ้ ด อยากจะใคร่ฮู้วา่ โจคลาภและเคราะหต์ ๋นดี หรือร้ายเป๋นสันใด
ดงั นั้นในป๋นี อี้ ายขุ องต่านไดเ้ ท่าใด จงุ่ นับข้นึ ตน้ ตีต่ า รามสวร เวยี นไปหาตา๋ มจอ่ งนางสดี า เท่าอายุของต่านตกตาใด
ดูตา๋ มฝอยอันจกั บอกปายหน้านเี้ ต๊อะ
กันว่าตกตารามสวร ต่านจักได้ลาภและปายหลังจักได้ต้องโต๊ส บ่มีดังอัน ไฟจักไหม้ผ้าเสือ้ บม่ ีดังนัน้ จัก
มีเรื่องกับผู้หญิง บ่มีดังนั้นจักเป๋นตุ๊กข์ด้วยข้าวของดำแดง บ่มีก็จักได้เป๋นกำ กับด้วยคนใจ๊ เถิงน้ำตาตกและ ห้ือ
ระวงั อันตราย จกั เกิดแก่ตน๋ จงสะเดาะเคราะหเ์ สีย
กันว่าตกตานางสีดา ท่านักได้จากตี่อยู่ตี่กิ๋นและ จักได้รับความตุ๊กข์ เถิงน้ำตาตกและ กันว่าเป๋นผู้หญิง
จะเปน๋ ต๊กุ ขด์ ้วยสามี กนั วา่ เปน๋ ผ้จู ายจะเป๋นต๊กุ ขด์ ้วยแม่ ของต๋นแล
กนั ว่าตกตาตี่ ชาตาน้ันต่านจะได้รับการเผดิ หนา้ อายตาแก่ต่านผู้อน่ื ตา่ นจะตเิ ตยี นด้วยข้าวของแห่งต๋น
เหตนุ ้ันต่านควรระวงั ไว้หือ้ ไดเ้ ต๊อะ
กันว่าตกตา หนุมาร นั้นต่านจักได้แตนเฮือนคิงและ อย่างหนึ่งต่านจักอยู่ด้วยข้าวของและ จักได้ลาภ
จากเจา้ นายผใู้ หญ่ต่านจักห้อื ข้าวของอนั เปิงใจแ๋ ละ
กันว่าตกนางพิมปา ต่านจักได้พรากจากตี่อยูแ่ ละต่ีอาศัย แต่ว่าเจ้านายตา๊ วพระยารกั ชอบแต่วา่ พี่น้อง
ของต๋นเปน๋ ศตั รแู ก่ตน๋ จกั มีผู้หญงิ หาเรอ่ื งใส แตจ่ ะมีตา่ นจนั๊ ผใู้ หญ่จะจว่ ยเหลือตา่ นแล
กันวา่ ตกตาพมิ พสิ าร ปน๋ี ้ีดตี า่ นอาจจะไดร้ ับโจค แต่วา่ ปายหลงั จกั เป๋นตุ๊กข์ โดยญาติพ่ีนอ้ งจักป่วย หรือ
ไม่อย่างนั้นต่านอาจจะได้เป๋นปากเสียงกับด้วยผู้หญิงต๊องหลวงผู้หนึ่ง ผมหยุ้งๆ หญิงคนนั้นเป๋นศัตรูแก่ต่าน คอย
ปาลหาเรื่องใส่ตา่ น เหตุนน้ั ใหต้ ่านระวงั ควรดสี ะเดาะเคราะหส์ ะเดาะโสก หาปปู ๋าหอยมาปล่อยเสยี ดีแล

๑๗๐

กนั ว่าตกตาพระยารกั ปี๋นีม้ ีอริราชศัตรู ปาลหาเร่อื งใส่ต่านโจคลาภไม่ก่อยมี เหตุนั้นหือ้ ต่านระวังไว้ควร
ดีปล่อยสัตว์น้ำ ๒ ตั๋ว สัตว์บก ๑ ตั๋ว หอย เท่าอายุ แล้วหื้อสะเดาะเคราะห์ แล้วหาคำปลิวติดพระเจ้าเสียและจะ
มีโจคแล

ตำราดูเคราะห์จากแผงฉตั รสามชนั้

สิทธกิ ารยิ ะ ถา้ หาบุคลผใู้ ดอยากใคร่ฮู้ว่าเคราะหข์ องต๋นจะดีหรือร้ายผะก๋ารใดนัน้ ห้ือดูต๋ามต๋ำราฉัตร ๓
จั๊นนี้ หื้อนับเท่าอายุ ผู้จายหื้อขึ้นต้นตี่ตาพระราม เวียนไปหาพิมพิสาร ผู้หญิงห้ือนับขึ้นต้นตี่ตา สีดาไปหา สดายุ
ตราบเทา่ อายปุ จั จุบัน แลว้ กันตกตาใดหื้อดูต๋ามฝอยตจ่ี ะเขียนตอ่ ไปนี้เต๊อะ

แต่ว่า ปี๋หนึ่งต่านแบ่งเป๋น เลข ๓ ตั๋ว ตั๋วละ ๔ เดือน คือว่า เดือน ๕ ๖ ๗ ๘ สี่เดือนนี้อยู่เลขตั๋วใน
เดือน ๙ ๑๐ ๑๑ ๑๒ สีเ่ ดือนนีอ้ ยเู่ ลขตวั๋ ก๋าง ๑ ๒ ๓ ๔ สเ่ี ดอื นน้อี ยู่เลขต๋วั นอกหากดเู ดือนใด จงุ่ ทวายต๋ามฝอยเลข
ตัว๋ นน้ั ดเู ต๊อะ

๑ อาทิตย์ตั๋วใน อิสารพิเภกขุนมาร ต้องขับจากกรุงลงกา ทายว่า เคราะห์ของต่านร้ายนักหนา พรรค
พวกพงศ์ษา จักปาลผิดใส่ต๋น จักได้พัดพรากจากลูกเมีย และข้าคน ตุ๊กข์ฮ้อนรน จักได้อัปยสนักหนา ผะก๋ารหน่ึง
จกั ไดพ้ ัดพรากจากฐานา โทสาจักมาต้องทำหือ้ รำคาญ

๖ ศกุ ร์ต๋วั กา๋ ง อิสาน ภิเภกขนุ มาร มาพบพระราชา ทายวา่ ตา่ นโจคใหญม่ ากมี พระปิ่นธรณีจักทรงมหา
กรุณา ทายวา่ ต่านยาทตราไปกา๊ ไปขายักได้กำไร หากเป๋นข้าเฝ้าตา๊ วไธ้ จกั ได้ยสและส่ิงของนบั อานันแล

๘ ราหู ตั๋วนอก อิสาน ภิเภกขุนมาร เมื่อไปครองเมืองลังกา เคราะห์ร้ายไม่มี โจคลาภดีนักหนา สิ่งใด
ตา่ นปรารถนาจกั ได้สงิ่ น้ันตา๋ มเจตใจ๋จง มีสนิ มสี ัก ย่ิงยงทำได้ไว้คง สมบัติจกั มมี ากมูล แตว่ า่ ปายลูน โรคามาเบียน
ความไข้จะมาเถิงตั๋ว แม่นว่าต่านไข้ กปวดหัว โสกเสร้าเมาหัว ระทดระทวย ป่วยใจ๋ป่วยจิต ให้ต่านได้ส่งผีต๋ามทสิ

๑๗๑

ดังกล่าวมาหือ้ ปัน้ ฮปู ยกั ข์ตั๋วหนึ่ง ใส่สะตวงและ ข้าวตอกดอกไม้ลำเตยี นและ กล้วยอ้อย ข้าวต้มข้าวหนม จ้ิ
นปา๋ มะแค่วงมะเขอื และหมากเมยี้ ง บุรจี่ อ่ ขาว ๘ ผนื ส่งไปทสิ อสิ านจิ่งจักป๊นแล

๒ จันทร์ตั๋วในบุพปา พระรามฤทธาเมื่อได้สีดาเทวี ทายว่าเคราะห์งามยามดี สมณพราหมชีจักหื้อลาภ
สกั การจัดได้สาวน้อยนงคราญ มารว่ มรส เยาวมารสนทิ สเี นห่ าดวงสมร จัดได้ดังใจ๋บวร เสอื้ ผ้าอาภรณ์ เพราะต่าน
ผใู้ หญบ่ ชู า เคราะห์ตา่ นดี ชอบตี่ยาทตราไปจากฐานาจัดไดโ้ จคลาภโอราฬและ

๑ อาทิตย์ ตั๋วก๋าง บุรปา พระรามรามา เมื่อจากสีดาดวงจันทร์ ทายว่าจักเกิดโสกสรร ลูกเมียเผ่าพันธ์ุ
จักพัดพรากจากต๋น กันว่าข้าวของหายหกตกไป จักได้ด้วยยาก ต่านห้ามอย่าไปต่างบ้านต่างเมืองจักได้รับความ
ต๊กุ ข์โสกก๋ังวล อยา่ หลงด้วยเล่หก์ ลจากจายตเ่ี ดินหนจหุ ลอก หือ้ เสียของรักจงุ ระวงั ไวใ้ หด้ ี

๖ ศุกร์ตั๋วนอก บุรปา เมื่อพระรามา เธอได้สีดาคืนมา ทายว่าต่านมีโจคใหญ่ กันไปนรงสงครามจกมี
เตชฤทธา จกั ได้เสวยสุขเกษม ด้วยบตุ รภรรยา อนั มาแต่บา้ นเมืองไกล๋ แมน่ สพั พทรัพยส์ ิ่งหายหกตกไปก็จักได้คืน
มาไม่นาน กันว่าป่วยไข้ ได้ต้องผีบ้าน ผีโฮงทหาร ให้เร่งตกแต่งเครื่องบูชา หื้อปั้นฮูปพระยา ต๋นหนึ่งมีมือผารา
เบื้องหน่งึ ถอื ก้อนสลิ า กับปน้ั ฮูปปีส๋ าจสองต๋ัว ป้นั ฮูปมรณะตา่ งต๋นบูชา ใส่สะตวงสง่ ไปหนบุพปา จักสบายแล

๓ อาคเณ ตั๋วในอังคาร ต๊าวพิมพิสาร เมื่อลูกจิงเอานครา ทายว่าเคราะห์ร้ายนักหนาข้าไตยไฮ่นา
ลกู หลานจักปล้นปองเอา จกั เกิดความตุ๊กขซ์ บเซา เพราะลูกของเฮาเองใจ๋รา้ ยโทโสโมเม

๒ จันทรต์ ว๋ั กา๋ งอาคเณ กรงุ ราชสิงเห เมื่อตา๊ วเธอลุเถิงโสดา ทายวา่ เคราะห์ดี มหึมา ส่งิ ปรารถนาจัดได้
สง่ิ น้ันบ่ปอนาน อยูเ่ ย็นเป๋นสุขสำราญ พรอ้ มดว้ ยวงศ์วาร ลกู หลานปน็ ปกตดิ แี ล

๑ อาทิตย์ตั๋วนอก อาคเณยยาทิสสะ พิมพิสารราชาเมื่อม้วยพระชนม์ไปสวรรค์ ทายว่าเคราะห์ผู้นั้นดี
ร้ายเท่ากัน ร้ายก่อนดีลูน หากเป๋นไข้ทายว่าถูกผีโจร หื้อแป๋งสะตวงใบหนึ่ง ใส่เครื่อง ๗ แล้วปั้นฮูปผีโจรต๋นหน่งึ
มือถือสิลา และ ปั้นฮูปป๋ีสาจ ๓ ตั๋ว ปั้นฮูปมรณะต่างต๋น แล้วสง่ ไปทางอาคเณยทิสสา จิ่งหายไข้บีทากิน๋ ข้าวลำน้ำ
ลงแล

๔ พุธ ในทักษิณ พระรักภูมิ เมื่อผนวชเป๋นชีดง ทายว่าโจคใหญ่ยิ่งยง สิ่งใดต่านประสงค์ จักได้ดังใจ๋
ปรารถนามีโจค ชอบเฮียนวิชา เกิดจิตตยาสาประสิทตุ๊กๆ อัน หื้อเกงแต่หญิงหม้าย อาจมาเพราะเพิดเจิดสันจะ
ทำจ๋ำจวนกวนใจต๋ ่านอย่าได้สมสนิทพสิ มัย อยา่ ได้วางใจ๋มันลอ่ มนั ลวงแข็งไว้อยา่ ฟงั

๓ อังคาร ตวั๋ กา๋ ง ทกั ษณิ พระรกั ภูมิ เม่ือต้องโมกขศักดิ์เถิงทลา ทายว่าเคราะห์ร้ายนักหนา หื้อเกงแต่
หัตถบาทาจักต้องอาวุธ ขวากหนาม จักเกิดตุ๊กข์ใจ๋มากจุ่งเกงขาม โหลิตจะออกและ หื้อเกงแต่จายดำทมิฬ อย่า
ประมาณเต๊อะ

๒ จนั ทรต์ ว๋ั นอก ทกั ษิณ พระรักภมู ิ ตา๊ วป๊นจาก หอกโมกขศักดิ์ ทายว่าเคราะห์ต่านดีนัก จักได้ยสศักดิ์
ชนะเหล่าเสี้ยนศัตรูถ้าเป๋นข้าเฝ้าต๊าวพระยา ต่านจักก๊ำจู เพราะมิตรสหายอันสบสันและผิวว่าไข้ ให้เจ็บปั่นป่วน

๑๗๒

ผอ่ งผดุ ดุดนั ได้ตอ้ งผรี า้ ยหอ้ื แป๋งสะตวงใบหนึ่งใส่เครื่อง ๔ แล้วป้นั ฮปู พระยาต๋นหน่ึง ฮปู ปี๋สาจ ๔ ต๋นส่งไปทางทิส
ทกั ษณิ เสยี กจ็ กั หายโรคาแล

๗ เสาร์ตัว๋ ในหรดี ทสกัณยักษี เม่ือลกั สีดาดวงจนั ทร์ ทายวา่ เคราะหข์ องผู้นน้ั ดีรา้ ยเท่ากัน จะได้รับตัง
สองผะก๋าร เดิมตสี ุขสำราญ แลว้ กลับรำคาญนานไปจะเกดิ เหตใุ หญ่ ห้ือเรง่ บำบัดโจรภัย ให้เกงแตห่ ญิงอาศัยจะให้
บังเกดิ โรคี

๔ พธุ ตวั๋ ก๋าง หรดี ทสกัณยักษี ใหเ้ ทพพมาแต่งลงกา ทายวา่ เคราะหต์ า่ นดมี ัชฌิมาทำไฮ่ไถนาจักบังเกิด
ผลปน๊ ประมาณ ผีเปน๋ ขา้ เฝา้ พระภูบาลจักไดส้ ฤงคานเป๋นสขุ เกษมเปรมปรแี ล

๓ องั คารตั๋วนอกหรดี ทสกณั ยักษี เมื่อเสยี สมบัตลิ งั การ ทายวา่ เคราะหท์ า่ รา้ ยนักหนา ต่านได้ยาทตรา
จะเกิดตุ๊กข์โสกโรคภัย ถ้าหากเป๋นข้าเฝ้าต๊าวไธ้ถอยทดยสไป จะเถิงเชิ่งความสิบหาย กันว่าป่วยไข้มักให้เจ็บกาย
ทุรนทุรายหลงๆไหลๆ หื้อต่านฮีบส่งเสีย หื้อปั้นฮูปยักย์รำปอง มือถือกระบอง และฮูปปี๋สาจ ๗ ตั๋วด้วยเครื่อง ๗
สง่ ไปทางทิสหรดี จหายโรคาชนะศัตรแู ล

๗ ปัจฌิมตั๋วใน ครูสรีดาจ่มถู เมื่อได้เป๋นเมียพระราม ทายว่า เคราะห์นี้ดีหนา สิ่งใดจินต๋นาจะได้สิ่งนน้ั
ดังใจ๋ หากเป๋นข้าเฝ้าต๊าวไธ้ จักได้ยสไคล เป๋นสุขเกษมเปรมปรี ถ้าเป๋นผู้หญิง ได้สามี ประกอบด้วยฤทธีเตชา กัน
เปน๋ ผ้จู ายจะไดภ้ รรยา ฮปู ทรงโสภา เพราะตา่ นผ้เู ฒ่าพราหมชี

๗ ตั๋วกา๋ งปัจฌมิ โสรี สดี าเทวี เมือ่ พรากจากพระรามา ทายวา่ เคราะหต์ ่านร้ายนักหนา ความตุ๊กข์โรคา
จะมาถูกต้อง ให้เกงจักได้พัดพรากจากสัณฐาน คนดำใจ๋ปาลมันจะล่อลวงด้วยกลอุบาย กันเป๋นผู้หญิงจะได้จาก
ผวั ตน๋ ผูจ้ ายตุ๊กข์ทรงักพรากจากเมยี นาน

๔ พธุ ตวั๋ นอก ปจั ฌมิ พมิ พิสารสดี านงคราญ เมื่อมาแตง่ เมืองลังกา ทายวา่ เคราะห์ดีจะได้จื่นชนหึกหัน
ด้วยญาติเผ่าพันธุ์ ตี่พัดพรากไปนาน จะได้กลับมา กันป่วยไข้หื้อแต่งสะตวง ปั้นฮูปหญิงหนุ่มนงคราญ และ ฮูปป๋ี
สาจ ๔ ตว๋ั ใสเ่ ครื่อง ๔ ส่งไปหนปัฌชมิ หายแล

ราหูตั๋วใน ปายัพ สดายุฤทธีไคพ่ายแป๊แกแ่ หวนสีดา ทายว่าเคราะหร์ า้ ยหนักหนา ให้เกงอัตตมาจะต้อง
โต๊สภัยจ๋ำจอง หนึ่งถ้าเป๋นโสดให้เกงถ้อยคำและเกงของจ๋ำนำและ คนตี่มาอาศัย มันจะทำหื้อรำคาญใจ๋มันจะให้
ตกุ๊ ขจ์ งระวังให้ดี

๕ ปายัพพระครูตว๋ั ก๋าง นารายณจ์ อมปาง ปงสบสดายจุ อมไค ทายว่าเคราะห์ดมี ีไจย มนตรีต๊าวไธ้จะให้
ประโหดยโปรดต๋น ทำอนั ใดยอ่ มเกิดผล โคนาข้าคนมมี ากลน้ หลายโอราฬแล

๗ ปายพั นอกเสาสาร ได้เมอ่ื พระยามารเข้าสัพพยุทธ ดว้ ยต๊าวโกสี ทายว่าเคราะหร์ า้ ยไมด่ ี ให้เกงแต่จ
ไดเ้ จงิ ความอับอาย จะเกดิ ถ้อยความวนุ่ วายววิ าทดว้ ยจายอนั มาแตบ่ ้านเมืองไกล๋ ถา้ เป๋นคนโสดจะเกิดโต๊สภัย ถอย

๑๗๓

ทดยสไกล๋ โรคภัย และ ผู้หญิงใจ๋ปาล ถ้าป่วยไข้ทายว่าได้ต้องผีเจ้าบ้าน หื้อแป๋งสะตวงใบหนึ่ง ใส่เครื่อง ๘ แล้ว
ปนั้ ฮูปยักข์ มอื ถือตีลทยาน และฮปู ปส๋ี าจ ๘ ตน๋ สง่ ไปหนปายัพ จะหายไขแ้ ล้วอยสู่ บายแล

๖ ศกุ ร์ ตั๋วใน อดุ ร วรราชวานร เมือ่ ทำตะบรทิ ธ ทายว่า โจคงามยามดี ตา๊ วไธ้ธบิ ดี จะใหบ้ ำเหนจ็ รางวัล
ตา่ นคดิ ใด จะได้สิง่ นน้ั พรรคพวกเผ่าพนั ธุจ์ ะมาภิรมณส์ มร

๘ ราหูตั๋วก๋าง วายุบุตภูธร เมื่อต้องนาคคบาตรดิ้นอุรา ทายว่าเคราะห์ร้ายนักหนาอย่ายาทตราจะ
ได้อัปยสอดสู หื้อเกงพวกเสี้ยศัตรูถ้าเป๋นโสดให้เกงงู จะเกิดตะหนกตกใจ๋ เดิมตีมีภัยต่อไปมีโจค มีลาภชนะปราบ
ศัตรูและ

๕ อุดรตั๋วนอกพระครู อายุบุตจมทู เมือ่ จากเมอื งลงกา ทายวา่ เคราะห์ดมี ัฌชิมา พัดพรากจากฐานา จะ
คืนมาสถาน จะได้ลุลาภล้วนสักการ ข้าไธ้บริวารยสศักดิ์ พร้อมสัพสมบูรณ์ ผิว่าไข้ให้เจ็บอดุล เดือดฮ้อนทารุน
เพราะว่ามีสิ่งตกใจ๋ ให้แป๋งสะทวงหนึ่งใบ แล้วปั้นฮูปวานรใส่แล้ว ฮูปผีป๋ีสาจ ๖ ตั๋ว ใส่เครื่อง ๖ ส่งไปทิสอุดร จะ
หายไข้ฮอ้ น หลบั นอนเป๋นปกตดิ มี าแล

แผงนับชาตา

แผนนับชาตาอนั นีก้ นั วา่ ใคร่ฮู้ชาตาปี๋นี้ดีร้ายผะก๋ารใดนน้ั จงุ่ นับ ๑ ไปหา ๒ จนครบอายุปัจจุบันดูตกตา
เลขใด ก็หอ้ื ดูต๋ามฝอยตจ่ี ะเขียนต่อไปน้ีเต๊อะ

กันว่าตกเลข ๑ นั้นชาตาหักจั๊นต้น ต่านจักป่วยหนัก กันบ่ฮีบสังคหะเสีย เยียวักเถิงแก่ชีวิต เหตุนั้นห้ือ
ได้ฮีบสังคหะ ทำบุญสืบชาตาเสีย แล้วส่งเคราะห์แล้วจุง่ หาสัตว์นำ้ และสัตว์บกมาปล่อยเสยี แลว้ จะอยูส่ บายมีโจค
และ

ตก ๒ ปี๋น้ีชาตาดีและ ต่านยังจะมีโจคลาภผ้าเสื้อเงินคำ ของขาวเหลือง ถ้าหากต่านเป๋นคนโสดต่าน
อาจจะได้ผัว ได้เมียนี้ กันต่านเอาได้แน่แล้ว กันว่าเป๋นพระภิกษุสามเณรนั้นต่านอาจจะได้ลาสิกขา ปี๋นี้และ
แลว้ แตต่ ่านจะมีขันติอดทนเต๊อะ

๑๗๔

๓ ตกเลข ๓ ชาตาตา่ นหกั ก๋าง จะป่วยด้วยพยาธิบ่มดี งั นั้น ระวังเลอื ดจะตกจากตั๋ว ต่านคดิ ส่งิ ใดก็อัดอั้น
ตันใจ๋ ลาภผลก็บ่ใคร่มี เหตุนั้นหื้อฮีบทำบุญสืบชาตาเสียแล้วส่งเคราะห์ร้ายเสีย แล้วหาสัตว์น้ำ สัตว์บกและสัตว์
เกิ่งน้ำ เกิ่งบกมี กบ เขียด หรือ หอย มาปล่อยเสีย แล้วหยาดนำ้ ไปเถิงปาปะเคราะห์เสียแลว้ ต่านจะมีอายุยืนยาว
และมีโจค และ ปี๋นี้ห้ามบ่หื้อไปทิสหรดี กันต่านไปเอาจจะได้รับความมัวหมอง จากเหตุการณ์อันตราย และอย่า
ไปแอ่วค่ำคืน ระวงั จะมอี ันตราย หือ้ ฮบี ทำบุญสืบชาตาเสยี และ

๔ ตกเลข ๔ ปี๋นี้หือ้ ระวังหญิงแมห่ มา้ ยผูห้ นึ่ง มันจะทำหื้อเฮาได้รับความอับอาย แก่คนตังหลาย ผิบ่มี
ดังอันกเยี่ยวพ่อแม่หรือผู้ปกครองจะป่วยหนักเถิงกับชีวิต หากจะหื้อดี หื้อต่านทำบุญสืบชาตา ปล่อยปู ป๋า และ
หอยเท่าอายุ และ สง่ เคาะห์มัดมอื ต้ือขวัญเสยี แล้วจะมีโจคและอายุยืนแล

ตก ๕ ระวังะปว่ ยโรคาพยาธิ์ จะบเี บียน หรอื ตา่ นอาจจะได้ตกเบี้ยเสยี ของ หรอื บ่มดี ังอันต่านอาจจะผิด
เถียงกับคนจั๊นผู้มีความฮู้ จั๊นอาจารย์ผู้หน่ึงบ่ก็ข้าราชการจั๊นผู้ใหญผ่ ู้หนึ่งแล กันเป๋นผู้หญิงตกเลขนี้ ชาตาหัก ๒
จ๊ัน สมควรฮบี ทำบญุ สบื ชาตา ส่งเคราะห์ร้ายเสยี แล้วปลอ่ ยสตั วน์ ำ้ สตั ว์บกเสยี จ่ิงจะดมี อี ายหุ มัน้ ยืนและมีโจคแล

ตกเลข ๖ อายุต่านปี๋นี้บ่ปอดีเท่าใด ต่านอาจจะเกิดป่วยไข้และ โจคลาภบ่ปอมี สิ่งจะได้ปอยก๊าดไป
เสีย เพราะมีสิ่งขัด หื้อฮีบบำบัดเสีย คือว่า สืบชาตาเสียแล้ว ปล่อยหอยกู่อายุ ป๋า ๔ ตั๋ว นก ๒ ตั๋ว แล้วสะเดาะ
เคราะหเ์ สยี

ตกเลข ๗ ปี๋นี้ชาตาต่านร้ายนัก หนัก ๓ จั๊น หื้อระวัง อาจะป่วยด้วยโรคมะเร็ง และหื้อฮีบทำบุญสืบ
ชาตา

นัยหนึ่งว่า เสวย ๒ ยังจะได้ลาภเท่าว่าจะฮ้อนใจ๋ ด้วยหนูกัดเสื้อผ้า ในเวลาเดือน ๑๐ กันบ่มีหนันก็
เดือน ๔ หั้นและ ต่านอาจจะเสียของตี่ต่านรักและ จะแป๊ตั๋ว จะเสียลูกเมีย กันบ่มีก็เมีจักหนากแล เดือน ๗ จะได้
ยินกำร้ายเข้าหูจากผู้หญงิ ถ้าต่านเป๋นบ่าว หรือเป๋นสาวต่านก็จักได้ผัวได้เมยี แต่ว่าบ่หมั้นกันและ กันเป๋นสมณ ก็
จะได้ลาสกิ ขาปี๋นนั้ แล

เสวย ๓ หอื้ ระวังการกนิ๋ อาหารในเดือน ๙ และเดือน ๑๐ ๑๑ หรือ เดือน ๔ หรอื ระวังเกงไวห้ ้อื ดี จะกนิ๋
อันใดหอ้ื ก่อยพิจารณา อันกวรและบ่ควรเสยี ก่อน ตา่ นอาจจะเบ่ือ หรอื ได้กนิ๋ งว้ นกนิ๋ สานอาจจะได้เสียชีวิต เดือน
๔ หื้อระวงั ะไดย้ นิ กำรา้ ยจากผูห้ ญิงคนหนง่ึ และ อย่าอวดกล้าสะหาว อย่าลืน้ สตั ว์ ๔ ต๋นี บ่ดี

เสวย ๔ หื้อระวังด้วยสัตวม์ ีพิมพ์ มีงู เป๋นต้นอาจจะขบฉกตอด ในระหว่างเดือน ๑๐ ๑๑ ๑๒ และอย่า
ไปหนหรดี บ่ดี มีเคราะห์แก๋มโจค จะได้ลาภจากหญิงผู้หนึ่งและ เดือน ๔ หื้อระวังำพวกอารอันหนึ่งชา ต่านจะ
ฮอ้ นใจ๋ กดั อกกัดใจช๋ ะแล

เสวย ๕ จักเสยี ของและ เดือน ๔ จะมีโจคและกันไปก๊าขายดมี ีลาภนกั แล
เสวย ๖ ดีมีโจคแล เสวย ระวงั เสยี ของต่รี ักและจะมีลาภสะนอ่ ย

๑๗๕

ตำราสัตมหาวไิ ชย

จักกล่าวตำ๋ ราสัตตมหาวิไจยหือ้ แจ้งก่อน ดูต๋ามกำเนดิ ว่า จะเป๋นผู้มนี สิ ยั ใจ๋คอและความเป๋นไปอย่างใด
นั้นและ แต่ว่าต่านจ๋ำวันเกิดหื้อได้ถูกตอ้ งแน่ๆ บ่ฉะนั้น ก็อาจจะคราดเครื่องไปได้และ ฉะนั้นเมื่อต่านทดลองคุณ
หาดูแล้วทายไปแล้ว และเมื่อต่านหันว่าบ่ใคร่ถูกดี ก็หื้อเปลี่ยนวันเกิดทุดลองดูเช่นจำ๋ ได้ว่าเกิดวนั จนั ทร์ ต่านลอง
วันอังคารดู หรือวันอาทิตย์ท่ารอาจจะฮู้แน่ได้ การตี่วันเกิดก๊าดเครื่องดังนี้ ก็เพราะต่านผู้นั้นเกิดเวลาก๋างคืน ถ้า
เกิดเวลากา๋ งวนั แล้ว จะก๊าดเคลอ่ื นบไ่ ดแ้ ล

ต๋ำรานี้อาจทายได้ในตั๋วเอง ด้วยในเมื่อต่านบ่ฮู้วันเกิดด้วยคิดเตียบกับนิสัยใจ๋คอต๋ามเสสต่างๆ ของวัน
นน้ั ๆ แล วติ ที ำหอ้ื ตัง้ วนั เกิดลง ดว้ ยถอื เอาวันอาทิตย์เป๋นเลข ๑ แล้วเอา ๓ บวก ๑๐ คณุ ๗ หาร ได้ผลลพั ธ์เทา่ ใด
ทายไปตา๋ มฝอยนน้ั ถ้าเสส หอื้ ถอื ว่า ๗ และ

เสส ๑ หญงิ จายผูใ้ ดตกเสสน้ี ทายว่าเป๋นตเี่ ปิงอาศัยของญาติพน่ี อ้ งและ เปน๋ เสนห่ ์และ เป๋นต่นี บั ถือของ
คนตงั หลาย แตว่ ่าตวั๋ จะเปงิ่ ปาอาศัยคนอ่ืนบ่ได้ เลยิ เต็ตยี่ ่งิ ถ้าหากตา่ นขาดเงินจนทอง ต่านจนลงจะเป่ิงปาเขาคน
อ่ืนบ่ไดเ้ ลย มีแต่ผูต้ ี่บใ่ จ่ญาติ บ่ใจพ่ ่นี อ้ งเท่านั้นและ จะมารักสนทิ สนมดีอย่างกับพ่ีน้องต่านมีนิสัยสุภาพอ่อนนวล
แต่ว่าน้ำใจ๋ของต่านกล้าแข็ง ความโกรธร้ายแรงมากนัก มักมีแผลสำคัญในร่างกาย จะได้รับความเดือนฮ้อน
ลำบากเปอ่ื คนอ่ืน เมอื่ ายนุ ้อย ลำบากกว่าอายุแก่ ต่านจะได้รบั ความสุขสบายในปายหลัง มคี วามฮู้สามารถจัดการ
งานได้ดนี ักแล

เสส ๒ ทายว่าต่านผ้นู น้ั มีความขยันขนั แข็งในบางคร้ัง ขีค้ รา้ นในบางคราว เวลาหมั่นก็หมั่น เวลาคร้านก็
คร้านมักไดร้ ับความเดือดฮ้อน เพราะเป่ือนฝูง พ่นี อ้ งตา่ น มกั มีเรอื่ งต่ผี ิดฟ้องหมองใจ๋กนั เป๋นผู้มีใจ๋นักเลงตุ๊กอย่าง
ตลอดเถิงการอาชีพ และเรื่องผู้หญิงมีความโกรธหุ่นหันพลันแล่นอย่างร้ายมาก ในบางครั้งพี่น้องบ่ได้เปิง ชอบคบ
เปื่อนสูงศักดิ์กว่าต๋น บุคละคนเกิดเสวย ๒ นี้คันได้อบรมไปทางดีก็จะดีปอทรงตัว๋ ได้ หากเป๋นทหารจะได้เป๋นใหญ่
แล

เสส ๓ ทายว่า ผู้นั้นจะมั่งมีทรัพย์เมื่ออายุมาก เป๋นผู้มีนิสัย และฮูปร่าง ลักขณะงามเป๋นเสน่ห์ มีน้ำใจ๋
เยือกเยนสุขุมมาก สุภาพอ่อนโยนดี ฟู่จาม่วนเพราะดี เป๋นตี่ต้องใจ๋น สัตย์ซื่อหมั้นคง เป๋นผู้มีอำตาจดี ถ้าหากได้
ย้ายตี่อยู่จะมีลาภ ทำงานไม่ฮีบฮ้อน ทำคุณแก่คนมักได้รับความไมป่ อใจต๋ วเอง ได้รับความเดือดฮ้อนเพราะมิตร
สหาย มักได้รบั เคราะห์ร้ายหลายครัง้ ในชีวิต นิสยั น้นั เจ้าจู๊เสมอๆ

เสส ๔ ทายวา่ ผ้นู ้นั แม่นมญี าติก็เหมือนไม่มีญาติไร้ญาติ เปง่ิ ผู้อ่นื บไ่ ด้ ญาตมิ ติ รมักทำให้เดือดฮ้อนเสมอ
มีนิสัยโกรธง่าย ใจ๋ฮ้อนเมื่อเกิดทายว่ารกพันคอ แต่มีความมานะพยายามอดทน และมีสติปัญญาดี ฟู่จาเรียบร้อย

๑๗๖

ออ่ นหวานเสมอ แต่ต๋ามชาตาเปน๋ คนอาภัพ จะไดด้ เี ถิงสองคร้งั ในชวี ติ และ ได้รบั เคราะห์ ก็สองคร้ังเหมือนกัน จะ
ได้รบั เกยี รตยิ สเพราะตา่ นผู้ใหญ่จว่ ยเหลือแล

เสส ๕ ต่านผู้ใดเกิดเสสนี้ เป๋นผู้มีความคิดดีมากและฉลาดเลี้ยงตั๋วเองได้ แต่ว่าเปิงผู้อื่นบ่ได้ผล ทำคุณ
แต่ผู้อื่นก็บ่มีประโยชน์ ญาติมิตรพี่น้องอาศัยได้จริง แต่เป๋นคนมักง่ายและ ทำงานสะเพร่าในบางครั้ง ซื่อสัตย์ต่อ
ญาตมิ ติ รอยเู่ สมอ ชอบเจ้าจู๊ ตกุ๊ อย่าง ใจจ๊ า่ ยเงนิ สว่ นต๋วั และต่อญาติมติ รไม่ก่อยเสยี ดายและ กริ ิยาวาจาสุภาพดีนัก
แตว่ า่ นำ้ ใจ๋กลา้ หาร จะได้รับเคราะหเ์ ถิง ๓ คร้งั จงิ่ จะไดร้ บั ความสุขแล

เสส ๖ ผู้ใดเกดิ เสสน้ี ทายวา่ เปน๋ คนมีความสามารถหลวกแหลม ตุ๊กอยา่ ง ซือ่ สัตย์ดีนกั ญาติพ่ีน้องมิตร
สหายมักเบียดเบียนอยูเ่ สมอ เมื่ออายุหน้อย เก็บเงินทองไมก่ ่อยอยูต่ ่อเม่ืออายุแก่จะมัง่ มที รัพย์มากและ โดยมาก
คนเกิดเสสนี้ บิดามักตายก่อนมารดา และ เป๋นคนโกรธง่าย จู้จี้จุกจิก โดยไม่ระงับยับยั้งสติ รักเกียรติรักยส จื่
อเสียงนกั ถ้าเปน๋ พระสงฆจ์ กั ได้เปน๋ ใหญ่แล

เสส ๗ ตกเสสนี้ทายว่าเป๋นคนใจ๋ดี และเยือกเย็น อ่อนโยนเรียบร้อยดีนัก แต่ว่าเป๋นคนมักง่ายเจื่อง่าย
ดว้ ยไร้เหตุผล ถา้ หากอบรมไปในทางดีดีนกั ถ้าอบรมไปทางชั่วกช็ ั่วร้ายเก๋ิน ชอบนกั เลข ขอื ขึงถา้ หากเป๋นพระสงฆ์
จะมีอำนาจมาก ชอบคบเปอ่ื นตำ่ ศักดิ์ จะได้รบั เคราะห์ร้าหลายครั้ง ขยันทางหาทรัพย์อยู่เสมอ มักชอบอาศัยผู้อื่น
มีเปือ่ นฝูงมาก คนจำ๋ พวกนี้ จะทำอนั ใด ถา้ หากได้คดิ กองห้ือรอบคอบกอ่ นแล้วจะปน๊ ภัยแล

ดูดวงลกั ขณะงวั

ดลู ักขณะงัวนี้ หือ้ ต้งั ปไ๋ี จ้ก่อน เดอื นเจยี งก่อนวันอาทติ ย์ก่อน นบั ลงต่เี ลข ๑ เวียนไปหา ๒ รำดับไปเถิง
ปี๋เกิดต่านเต๊อะ ตกเลขใดจุ่งดูต๋ามฝอยนั้นเต๊อะ เดือนและวัน ยามก็เหมือนกันนับเลข ๑ เวียนไปหา ๒ เถิงเดือน
และวนั และยามของตา่ นเกดิ นนั้ เตอ๊ ะ ตกเลขใดกด็ ตู ๋ามฝอยเลขน้ันเต๊อะ

กนั วา่ ตกเลข ๑ ปากไถนัน้ ใจห๋ มั้นกงุ ดีนักคดิ ก๋ินอย่ตู ่ีเกา่ กจ็ ะมีขา้ วของหลายด่าย

๑๗๗

กันวา่ ตกเลข ๒ ปากงวั เป๋นตุ๊กข์ด้วยเดินหาก๋ิน กันวา่ หมน่ั เตยี วกจ็ ง่ิ กุ้มกิ๋นและ กนั ว่าขค้ี ร้านบ่หิบ่ก๊า
บ่ไปไหนกอ็ ยเู่ สมอต๋ัว มีเทา่ ไดก้ เ็ ท่าน้ัน อาจบ่ได้มาเพิม่ แล

กนั วา่ ตกเลข ๓ หนอกแกว้ จกิ คำ ตา่ นจะไดเ้ ปน๋ ใหญเ่ จ่ือไพร่จะไดเ้ ป๋นขุน เจือ่ ขุนจะได้เป๋นพระยา ข้าใจ๊
ได้เป๋นไท เจ่ือพระยากจ็ กั ได้เปน๋ เจา้ ครองเมอื งชะแล

กันว่าตกเลข ๔ หางไถ ต่านมใี จ๋ไหวหวนั่ บ่หม้ันบ่เตีย่ งบ่แน่นอน กด๊ึ ทางหนงึ่ ใจก๋ ไ็ ปทางหนง่ึ ริปรองอยู่ต่ี
เกา่ บป่ อกนิ๋ แล เพราะว่าต่านคดิ อันใดบเ่ ป๋นอนั นัน้ อันต่หี ล้างไดป้ ๊อยก๊าดแคลว้ คลาไป สดุ วเิ สสเสียกว่าจ้อยพ่ีน้อง
เหยพี่หนานเหย คนดิบซ้ำร้าย ปากว่าในใจ๋ว่านอก น้ำอ้อยปอกสะเลียม คนหมู่นี้อย่าได้เจื่อใจ๋ กิ๋นสัหน่อย
มนั จง่ั ออ่ยกำปราง ผบิ ่นับเจือ่ เถงิ ใจ๋จาง กอ่ ยพรางไปและเตีอ และหนอ่ ยคอยพจิ ารณาดูหอื้ แจง้ เต๊อะ

ดูดวงโยคมา้ อสั ดร

ตี่นี้จักจาเถิงโยคม้าแก้วอัสดร กล่าวเป๋นมัคคก่อน หญิงจาย หากเปิงสอนเลขเลียบดูเต๊อะ ตกตาหล้าง
ไดห้ อ้ื แต่งเข้าบชู าเอา จาเถิงโยคม้าแก้วกณั ฐกะ จักกลา่ วตา๋ มนามศักด์โิ ลกไวใ้ ครไ่ ดเ้ จตใจจ๋ ง ประสงค์มักจัดเลียบดู
ตรา ตกตี่ตาเข้มกล้าแต่งข้าวขูชาเสีย จาเถิงม้าอาชาไนย ตกเลขหลายหลามไหลแวดร้อม อายุแทก เตียมไป ตกตี่
ใดเปิงแทกเตยี มเบื้องหนา้ กล่าวไวใ้ นโคลงกลอนแล

๑ ระวิ ตกตี่ห้องอานคำ โจคจักมีจ๋ำนำ เตงตั้งปายลูน เกิดเป๋นกรรมเคราะห์ร้ายครอบเถิงเอย กันว่า
ลาภบ่มีแต่ต้น เมื่อหล้าหายภัยยา ระวิ แสนโสกไหม้กระทำการ มือยังถือพร้าขวานเถียนหลว ความตุ๊กข์หากมา
ปาลเห็นงหนีบ ชวงเอย ฝูงหมู่สตั ว์เนื้อร้ายถูกท้านเสียตกระวิเร่งฮ้อนเพียงไฟ แสนโสกน้ำตาไหลใจ่ช้า วันคืนเทา่
ตุ๊กขใ์ จม๋ ีมากน้นั เอ่ย เสยี ตรี่ ักก๊อยๆ อย่หู มอ่ มหมองทรวง

๒ จนั โท ลลุ าภลว้ นสขุ า จำ๋ เริญตฆี ามา่ ยเล่น ยงั หวงใครเ่ ปาปงิ จงเรกี เรยี งเอย ควรเท่าเลงละไว้ หลีกผู้
เป๋นภัย จันโท จิกสัตว์ศักดิ์ใหญ่กว้างสูงนักควรแก่พระยา จักโลกหล้า ลาภเกิดสมศักดิ์ยสยิ่งนักเอย แหนแต่

๑๗๘

หญิงผู้ใบ้ ลอบเลี้ยวส่อมายาแล เจื่อไพร่ จักเป๋นขุน เจื่อขุนจักเป๋นพระยา ข้าใจ๊ก็จักได้เป๋นไท เจื่อพระยาก็จะได้
เป๋นเจ้าครองเมืองชะแล

๓ พุมโม ตกแห่งห้องหางไกว มีลาภอันใดบ่หมั้น สมบัติย่อมจักจ่ายกิ๋นเอย เท่าว่ายังฮู้อันไว้บ่มีเมินภุม
โม แสนโสกไหม้ทวี หาส่วนสวัสดีบ่ได้ คนรักย่อมราวีโต๊สเอย ผิดอาญาต๊าวไธ้ ถูกต่านเทครัว ภุมโมปองปล่อยห้ือ
เสียงต๋วั ตุก๊ โสกแสนกัง๋ วลบ่เม้ยี น ความตุก๊ ขห์ ากมาเบียนยยี อ่ ยไปเอย ทรงโสกแสนเสสเสย้ี นบเ่ มย้ี นในมโน

๔ พุทโธ ยกยา่ งยา้ ยเตียวทนั ผัวเมียจกั ผิดกันถูกถ้อยลาภเกิดเตียมทันไจยโจคจูเอย แหนแต่ปาลาลับ
เลยี้ วส่อหอ้ื ผิดกัน พทุ โธ ลุลาภล้วนลาภา ยสย่ิงคนลชื าทวั่ หอ้ ง หญิงหนมุ่ ยอ่ มปรารถนาแฝงใฝจ่ มเอย บ่ยากจักได้
ต้องหากยายจู พทุ โธ ลลุ าภล้วนนงคราญ เยียวผิดเผ่าพงปาลเปอ่ื นบา้ น เปงิ แหนแต่ใจ๋เจ้อื นนั้ เยยี วขนุ ตา๋ มถ้อยเถิง
ตลอด

๕ ผัสสก็เตียวได้ลาภา คอยก๊าขายกระทำการแลกซื้อ เท่าแข็งแต่กำจาคนส่อนักเอย สมควรคิดดูหื้อ
แจ้งแต่ต๋นเถิงป๋าย ผัสสสู้สว่างยาวยืนยสเยือก ลือสว่างแผ่นหล้าสาวสลี ย่อมเปิงปาว จงเรียกเอาเอย ไจยโจคจู
ถว้ นห้านถกู ต๊าวเปงิ ครงิ น์ องั คจาตเป๋นต่ใี จ๋หาร เปิงแหนแต่มจิ ษาจารบาปใบ้ คนรา้ ยยอ่ มมาปาล นสส่อนักเอย

๖ สกุ โข สุกขเลสิ ลำ้ โลกา นำโลกสองสวรรคม์ าฟากฟา้ เสวยสิง่ โภคามากมวลมเี อย โจคเงินคำจ๊างม้าถูก
ต่านเสวยเมือง ตี๋นหน้าเป๋นตี่ไปไกล๋ ลาภมีอันใดก็จิ่งได้ คนคร้านบ่ไปไหนเคยอยู่นักเอย เต็มลืล้านลนเท่าใดก็ปอ
ประมาณแล

๗ โสรี ล้วนโต๊สร้ายเถงิ ตลอด แสนโสกตุก๊ โทมนัสกัดก่ังแก้นในมโน โสรเี ลยตกุ๊ ขเ์ ท่าฟ้าตกเตง ฝูงพันพง
บ่เลงหนึ่งหน้อย ความตุ๊กขห์ ากมาเตงเหนงหนีบทรงเอย สะเนตรตายอ้ ยหน้าหอดไหห้ วิ แรง ปากม้าเป๋นตีไ่ ด้ลาภา
ก็เตียวขุนกรุณาต่านเลี้ยง ยังแข็งแต่วาจาคนส่อนั้นเอย หื้อแซงปากต๋นหื้อได้ ก่อยคิดดีๆ จาเถิงโยคม้าแก้วอัสดร
ไขขา่ วเป๋นกำสอนเล่าไว้ ควรตง้ั รัมโมจรพระโสกโต๊สเอย โมมวนหมูอ่ ้อยจ๊อยหาแจ้งใจ๋ ขียาอันกลา่ วดว้ ยวฐิ านเสด็จ
ปริโยสารแก่ขา้ อายแุ ทกเตยี มต๋ามฮู้ต่คี ะนิงเอย

แผงเม่อื เลข ๗ ตัว

อันนี้เป๋นแผงเมื่อเลข ๗ ตั๋ว หื้อนับ ๑ ไปหา ๒ ตราบเถิง ๗ เท่าอายุปัจจุบันและ หญิงจายนับอย่าง
เดียวกนั แล

ตก ๑ กันว่าเจ็บปว่ ยนั้นจื่อว่าผิดผีอารักษใ์ หญ่ตเี่ คยเล้ียงและ มนั มาเยยี ะมาทำหื้อและ เหตุนั้นจ่ิงป่วย
หือ้ ไดป้ รกิ รรมเสีย กบั ตังผีเฮอื นและ ถามเถิงของหาย มวี นั ออกแจง่ เหนือ คนหน้าสวกสะหนอ่ ยเอาไป ส่วนนป่วย
นนั้ กนั ปรกิ รรมแล้วก็จะหาย แลว้ สมมาผเี ฮือนเสียแล

๑๗๙

ตก ๒ เป๋นแต่ขวัญบ่ยู่กับต๋นจิ่งป่วยหื้อหาหมอมาเรียกขวัญแล้วสู่ขวัญเสีย อย่างหนึ่งหื้อส่งพ่อเกิด แม่
เกิดเสียจ่งิ ดแี ล

ตก ๓ ผดิ ผเี ฮือน กับผเี สอ้ื บา้ น แลว้ ผีตายโหงทางทสิ วนั ตกแจงเหนอื มาเยอะมาทำหื้ออย่างหนึ่งห้ือแต่ง
เคร่ือง ๔ ส่งไปทางทสิ วันตกแจงหนอ้ื เสียเตอ๊ ะ

ตก ๔ ผดิ ผีรา้ ย ทางวันตกแจงเหนือมนั มาเยียะหื้ออย่างหนง่ึ มันได้เสียของขวญั ตี่พอ่ แม่เอาหื้อและเหตุ
นั้นห้ือได้ส้อนขวญั แปง๋ ขวัญเสยี แลว้ ส่งผีนัน้ ด้วยเครอ่ื ง ๑๒ แลว้ ปน้ั ฮปู แมวใสต่ ว๋ั ๑ สงไปวนั ตกแจงเหนอื เตอ๊ ะ

ตก ๕ เกยี่ วกับผเี ฮือน เพราะลูกสาวหลานสาวากทสิ ทางวันตกมาผิด บม่ ีดงั นั้นก็เป๋นแตผ่ ีครู บ่มีก็ได้หน
บนผไี ว้ ผเี ฮือนเกียด ห้ือไดส้ อ้ นแป๋งเสียงอย่างหน่ึงมันไดต้ ้องเคราะห์ร้าย ห้อื ไดส้ ง่ เคราะห์เสียเตอ๊ ะ

ตก ๖ รอยว่ามันได้โจคใหญ่ อาจจะเป๋นขาว หรือของเหลือง ได้มาแต่ทิสเหนือและ อย่างนึ่งมันต้องผี
กะยักข์อารักษ์ใหญ่ ทางทสิ หนเหนอื ห้อื สง่ เสยี ก็สบายและ หือ้ แปง๋ สะตวงอันหน่ึง ใส่เครื่อง ๗ และหื้อปั้นฮูปจ๊าง
ใสต่ ๋ัวหนงึ่ สงไปทสิ หนเหนอื กนั วา่ เปน๋ หญงิ โสด จายโสด ห้ือสง่ พระศุกร์จิ่งจะป๊นแล

ตก ๗ จื่อว่าตกต่ีเตียนจังกร พยาธนร้ี า้ ยนักหื้อฮีบสงั คหะบูชาเสยี เพราะมันได้ต้องผีบวก ผีหนองสระตี่
หนึ่ง ทางวันตกแจงใต้ บ่มีก็วันตกแจงเหนือหื้อส่งเสียพยาธนี้ มันเยียะหื้อขบๆ ปวดๆ ปวดหัว เข่าแค่งขา ตี๋นมือ
ปวดหวั ตวั๋ เอว ปวดขา้ ง ปวดตอ๊ ง เสยี บเมอ่ื ยหนักหนาหนักตา ใจเ๋ ต้นใจ๋สน้ั บด่ ี บ่อยากข้าวบย่ ากจิ๊น เพราะกิ๋นผิด
พษิ ดงั ผดิ จิน๊ งวั หรือนำ้ มันงา เหตนุ ั้นหอื้ ส่งพยาธเสียจักสบายแล

ยันต์เจด็ ลกู

จักกระทำมงคลกรรมอันใดก็หื้อดูยันต์ ๗ ลูกนี้เต๊อะ กันว่าจักหาลาภสักการโจคลาภอันใดก็ดี ก็มีใน
ยันต์ ๗ ลูกนี้เสีย้ งแล กันว่าจักดำหวั และบูชาเตยี นหื้อกระทำในวันโจคของเฮาเต๊อะ อยู่บ่สบายจักบูชาเตียนหลีก
หรือ ส่งเคราะห์สะเดาะเคราะห์ นั้นหื้อได้วันท้อดีแล จักสระหัวดำหัวหรือกระทำวันยอดเต๊อะ จักกระทำด้วยอิ
ตรี หื้อไดว้ นั รกั แห่งเฮานัน้ เตอ๊ ะ

๑๘๐

ดคู นไขเ้ พราะอนั ใด

กันว่าจะดูไข้แห่งผู้ปว่ ยหื้อตัง้ ปี๋เดอื นวันแห่งคนผู้ป่วยนั้นลง แล้วเอาประสมกันได้เทา่ ใดแลว้ เอา ๗ หาร
ถ้าเสส ๑ ไข้เพราะโรคของตั๋วเอง เสส ๒ ไข้เพราะกิ๋นอาหารผิดพิษอาหารสำแดงแล เสส ๓ ไข้เพราะถูกผี เสส
๔ ไข้เพราะต้องกุณครู หรือ ผีครูแล เสส ๕ ไข้เป๋นเพราะครูบาอาจารย์ ผีครู เสส ๖ ไข้เพราะหัวแหวน หรือ
เขี้ยวงาหื้อโตส๊ และ เสส ๗ สญู ไขเ้ พราะอบุ าทเคราะห์รา้ ยจงั ไรแล

ดูไขเ้ ป๋นเพราะอันใดอกี ตำ๋ ราหนง่ึ
ดูไขเ้ ปน๋ เพราะอันใดน้ัน หื้อต้งั อายผุ ้เู ปน๋ ไข้น้นั ลง แล้ว ๑๒ คูณ เอา ๗ หาร ถ้าเสส ๑ ไข้นท้ี ำใหเ้ จ็บปวด
หวั ตว๋ั ฮ้อนเพราะพยาธิ หรือเลือดลมตา่ นเอง เสส ๒ ต้องผจี อมปลวกเขา้ ก๋ินอยู่ เวลากิน๋ ข้าวและอาหาร ทำห้อื ใคร่
โท้นรากแล เสส ๓ ทำหือ้ เจบ็ ปวดเนื้อตว๋ั ตน๋ี มือ เป๋นเพราะลอ้ มรัว้ ตดึ ทางและ เสส ๔ ทำหอ้ื เจ็บหน้าอก เสียบแทง
สีข้างเป๋นเพราแป๋งเฮือนล้อมพุ่มและ เสส ๕ ทำหื้อปวดหัวตั๋วฮ้อนเพราะไม้หักทับ หรือ ปาดเฮือน บ่มีดังนั้นก็
เป๋นแต่ปลวกขึ้นเฮือนแล เสส ๖ ทำหื้อปวดต๊องเพราะขุดน้ำบอ่ บ่ถูกทิสแล เสส ๗ สูญทำหื้อเจ็บปวดไปทั่วตงั ตัว๋
เพราะแป๋งเฮอื นกวมตอ หอ้ื ขดุ ออกเสยี ไดจ้ ักหายแล

ดยู ามธนู

ยามธนูน้ีขา้ งขึ้นห้ือนบั แต่หวั ธนู ตเ่ี ลข ๑ เวียนไปหาเลข ๒ แล ขา้ งแรมห้ือนับแต่ป๋ายธนูไปหาพรหมา
ขึ้นต้นเลข ๓ เวียนไปหา ๔ กนั ว่าตกเลขเลขใดทายไปตา๋ มกำทำนายนนั้ ดงั ต่อไปน้ีแล

ถ้าเขาถามว่า ญาติพี่น้อง เปื่อนฝูงจากไปตี่อื่นจะกลับมา หรือบ่อกลับมา กันว่าตกป๋ายธนู ทายว่าจะ
กลับมาเถิงในวนั นั้นแล กันตกตี่มหากลา ทายว่าผู้จากไปนั้นจะเกิดโรคภยั ไขป้ ่วยแล กันว่าตกตี่พรหมา ผู้จากไป
นน้ั จะได้ลาภอนั ปอใจแ๋ ละ จะอยูเ่ ยน็ เปน๋ สขุ แล กันว่าตกต่ี หัวธนู ผู้ท่ากไปนนั้ จะหาความสขุ บไ่ ดแ้ ละ

๑๘๑

กนั เป๋นงวั ควายหาย หรือ ขา้ ทาสหาย กนั ว่าตกปา๋ ยธนู ทายว่าจะไดค้ นื ห้อื ฮบี เซาะ ของนนั้ อยทู่ สิ วนั ตก
บ่มีกท็ สิ วนั ออกแล กันว่าตกตี่พรหมา ทายว่าของนน้ั บ่หาย ห้ือฮีบเซาะหา จะไดค้ นื ปายใน ๓ วัน กันวา่ ตกต้นธนู
กนั เปน๋ ไขท้ ายว่าบต่ าย แตว่ า่ นานหายและ กนั ตกต่ี มหากลาไข้นั้นหนกั ไดต้ อ้ งผตี ายโหงอยทู่ างทสิ เหนอื หอ้ื ฮบี แก้
เสียก็จะหายแล กันว่าตกป๋ายธนู ทายว่าหายยากอาจจะเถิงแก่ชีวิตแล กันว่าตกตี่ พรหมา ทายว่าไข้นั้นจักหาย
วนั หายคนื หื้อฮีบเร่งรักสาเตอ๊ ะ

กันวา่ จะดลู ูกเปน๋ หญิงหรือจาย กันว่าตก ตน้ ธนู ทายว่าจะไดล้ ูกผู้จายและแต่ว่าลูกนั้นบ่สู้จะเป๋นนักเลง
จะเป๋นไพร่กระตุมพีและ กันวา่ ตก มหากลา ทายวา่ จะได้ลูกผู้จายและแตด่ ้ือดา้ นนักสอนยาก บ่เจื่อฟังจะเป๋นโจร
ขโมยแล กันตกป๋ายธนู จะได้ลูกเป๋นหญิงเป๋นผู้มีสติปัญญาดีแล กันว่าตกตี่พรหมา จะได้ลูกเป๋นหญิงและมีบุญ
วาสนา จะไดเ้ ปน๋ เมยี เสรษฐี เมยี คหบดจี กั มีเงนิ ทอง ขา้ วของมากนกั แล

ถ้าจะไปหาโจคหาลาภ กันว่าตกต้นธนู ทายว่าอย่าไปดีกว่า กันว่ายังขืนไป ก็จักกลับเสียข้าวของตีม่ ีอยู่
แลว้ นั้นแล กันตก ป๋ายธนู ทายวา่ จ่งุ ไปเต๊อะ จะได้ลาภเปิงปอใจต๋ ่ีต่านประสงค์แล กนั ตกต่พี รหมา ทายว่าเถิงว่า
จะได้ลาภ ลาภน้ันก็นอ้ ยนกั แล กนั วา่ ตกต่ีมหากลา ทายวา่ จะไดล้ าภอันเปงิ ใจ๋

ถ้าหากว่าของหาย ตกต้นธนู ทายว่าของนั้นจะบ่ได้คืนและ ตกตี่มหากลา ทายว่า จะเกิดถ้อยความ
ทะเลาะทมุ่ เถียงกนั เสยี ก่อน จง่ิ จะไดค้ ืนแล กนั ว่าตกตีป่ ๋ายธนจู ะได้ของนั้นด้วยง่ายนักแล กนั ตกต่ี พรหมา ทายว่า
ของน้ันจะได้เกิง่ เสยี เก่ิงแล

กันวา่ จะไปก๊าขาย กันตกต่ี ตน้ ธนู ทายวา่ กำไรนน้ั บม่ ีแล มักจะเกิดถ้อยความดว้ ยแล กันว่าตกตี่ ป๋าย
ธนู ทายว่า จะไดล้ าภอนั เปิงใจ๋ และ จะปิกมาดว้ ยสวสั ดีแล กนั ตกต่ีพรหมา ทายวา่ จะได้ลาภเล็กน้อย

กันวา่ จะดตู น้ ไม้ ว่าจะเอาเก๊าลง หรอื ป๋ายลงดี กนั ตกตี่ ปา๋ ยธนู ห้ือเอาปา๋ ยลงดี เอาเกา๊ ขึน้ กันว่าตกต่ี
ต้นธนูหือ้ เอาเกา๊ ลงเอาปา๋ ยขึ้น กนั ตกตี่ พรหมา หือ้ เอาเก๊าลงและ กนั ตก มหากลา ห้ือเอาป๋ายลง เอาตน้ ข้ึนแล

ดเู ม่อื สิงห์ โดยของหาย

ผิว่าของหายวันอาทิตย์ ตกหัวสิงห์ ของอันนี้อยู่ตี่สูงๆ ตี่หนึ่งหื้อฮีบเซาะหาดูก่อน บ่อันก็คนดำแดงเอา
ไปหนอสี าน บม่ ีกห็ นทักขณิ และ บ่ปอเมนิ จะมคี นมาบอกห้ือแถม ๕ วนั บ่ไดก้ ย็ ากแลว้ แล

วันจันทร์ ตกหลังสิงห์ มีคนขาวผู้ ๑ เอาไปทางทิสหรดี บ่มีดังอั้นก็คนเฮือนเดียวกันเอาไปและ ผัด ๔
วนั จกั ได้ฮขู้ ่าว มันเอาซ่อนไวบ้ ห่ าย มนั เอาซอ่ นไว้ต่ลี บั ๆ บ่ก็ฝาเฮอื นกำหน่งึ แถม ๓ วันจะฮกู้ ห็ ายไปแต๊แล

วันอังคาร ตกตี๋นหลงั สงิ ห์ มนั เอาซ่อนไว้บเ่ สยี แถม ๕ วันจกั ได้ กนั ยงั บ่ไดก้ ค็ นดำสูงผู้ ๑ เอาไปทางออก
แจงใต้แล

๑๘๒

วันพธุ ตกต๊องสิงห์ มันเอาซอ่ นไว้ใต้ต่ีนอนห้ัน บเ่ สยี กนั ว่าเปน๋ สัตว์ ๔ ตน๋ี หาย มักอยู่ต่ีคุ้มหนาคึบนัก
แล

วันพฤหสั ตกปากสงิ ห์ อยปู่ ื้นเฮือน บก่ ค็ นดำเอาไปหนวันตกปุ้นแล ป๊น ๔ วันไปแลว้ บไ่ ด้ก็เสียแล้วแล
วันศุกร์ ตกหางสิงห์ อย่ยู งั ตน่ี อกใต้ล่างเฮอื น บอ่ นั ก็ปืน้ ตนี่ อนห้ันกำหน่งึ บม่ กี ็ตี่บวก ต่หี ลุม แถม ๕ วัน
จักฮขู้ ่าวและ บฮ่ กู้ ็เสยี แล้วและ
วนั เสาร์ ตกต๋ีนหน้าสิงห์ อย่ยู งั ต่นี อน บก่ ต็ ีห่ ลมุ แถม ๕ วนั จะฮ้ขู ่าว กนั บฮ่ กู้ ็เสยี แลว้ และ
อนั น้ีเป๋นเมอื่ สิงห์ต๋ามราหู เตม็ ไลไ่ ปตา๋ มวนั เมง คอื ๑ ๒ ๓ ๔ ๕ ๖ ๗ หายวันใดก็หือ้ ดูวนั นั้นแล

ดยู ามเจ้าแม่โภสพ

ยามเจา้ แมโ่ ภสพนห้ี ื้อเอาข้าวเปลือกก็ดี หรอื ว่าข้าวสารกด็ ีใส่ถว้ ยมาวางไวแ้ ล้ว จุดธูปเตียนบูชาจ๋ำนวน
๕ เล่มแล้วยอกุณเจ้าแม่โภสพแล้วขอสมมาเสียก่อน แล้วหื้อเอามือตัง ๕ นิ้วหยิบเมล็ดข้าวนั้นออกมาวางไว้ แล้ว
นกั ออกต่ลี ะ ๕ เม็ด ถา้ มเี สสหื้อทายไปต๋ามฝอยเสสดังนี้

เสส ๑ และหรือ ๒ ถามเถิงของหาย ทายว่าบ่ได้ เพราะมันเปน๋ แตเ่ คราะห์ของต่านเอง จงุ ยกทานไปเสีย
เตอ๊ ะ ถามเถงิ โจคลาภ ก็ขดั สนเตม็ ตแี ล ถามเถิงลูกหนก้ี ข็ ดั ขอ้ งเหมือนกัน อาจจะเปน๋ ปากเสียงกนั แล ถามเถิงคน
ป่วย ทายวา่ อาการหนักเต็มตแี ล

เสส ๓ หรือ ๔ ถามเถองของหาย ทายว่ามีอยู่ใกล้ๆนั้นและ มีของปกไว้ จะมีคนมาหื้อด้วยฮีบ กัน
วา่ เป๋นเงินคำหายดงั อัน้ ก็คนในเฮือนเดียวกันเอาเกบ็ ไว้ ในวนั ของหายมนั บ่อยู่ ปายใน ๓ โมงมันจะปิกมา ถามเถิง
ไปหาลาภ บอกว่าตกในเกนตดี่ ี แต่ว่าห้ามไปทางการพนัน ถามเถิงลูกหน้ี ทายว่ากจ็ ะได้พ่อง เขาอาจะขอเลือนรอ
ถามเถงิ คนไปทางไกล๋ บอกว่าจะมาปายใน วนั นแ้ี ละ ถามเถิงคนปว่ ยห้อื ฮีบรักสาแต๊ๆ ก็จะหายอยู่ และ แต่ถ้าบ่มี
เสสเลยน้นั สมดังต่านปรารถนาตุ๊กสิ่งบ่มีทางขัดขวางและ

การทำนายเมลด็ ข้าวน้ี ให้หยิบครั้งเดยี ว แล้วห้ือเรยี กเอาเงินค่าครูเสียก่อน ๕ สลงึ ส่วนสะตังรายนี้เอา
ทานยาจกเสยี ดี

ดยู ามไอสกั การ

สิทธิการยิ ะ ถ้ามีผู้มาถามเถิงเรื่องต่างๆน้นั ห้ือดูคนผ้มู านั้นว่า มาจับยามใด หื้อเอายามนั้น หรือจะเอา
ยามของหายก็ไดแ้ ลว้ ห้ือถามไปต๋ามฝอยนั้นดงั ต่อไปนี้

๑๘๓

กันตกยาม ๑ ของหายทายวา่ ผู้จายสีเน้อื ดำแดงลัก ถา้ เปน๋ คนหนี หรอื งวั ควายหาย หอื้ ไปเซาะหาทางทิ
สวันออกเจงเหนือ หรอื วา่ ทสิ ใต้ กันวา่ เปน๋ เรือหาย เขาได้ไวแ้ ลว้ ละ มผี ู้มาบอกข่าวและ คนผนู้ ั้น มแี ผลตี่หนา้ ผาก
มนั เอาไปไวท้ างทสิ เหนือ เฮือน มนั อยู่ใกลเ้ จา้ ของ มันเอาฝากไวก้ บั คนอนื่ ๕ วันจะได้ เลยน้นั บไ่ ดแ้ ล

ยาม ๒ ของหายทายว่าผู้หญิงบ่สูงบ่ต่ำ มีแผลตี่ปากทางลุ่ม มือยาวตั๋วใหญ่ คนในเฮือนเดียวกันลักห้ือ
คนอื่นเอาไป กันเป๋นเงินคำหาย ก็ทายว่าผู้หญิงลัก แต่จะได้คืนอยู่ ถ้าเป๋นคนอยู่กับเฮาลัก มันเอาซ่อนไว้ ตี่หีด
เสื้อผ้า หื้อเซาะหาแต๊ๆ จะได้คืนอยู่ กันเป๋นสัตว์ ๔ ตี๋นหายทายว่าบ่ได้ มันเอาไปทิสวันตกปุ้น ไปเตียวเซาะหา
เต๊อะ ป๊น ๔ วันไปแล้วบ่ได้ และ ถ้าเป๋นเรอื หาย เขาเอาจ่มไวป้ ้ืนน้ำ หื้อไปหาทางวันออกแจงใต้ ภายใน ๔ วันจิง่
จะได้ ถ้าเป๋นทองคำหาย มันเอาไปทิสวันตก กันเป๋นหอกดาบ มันเอาซ่อนไว้ปื้นสาดบนหัว ปายใน ๗ วันจะได้
เลยนั้นไปบ่ไดแ้ ล

ยาม ๓ ทายว่าผหู้ ญงิ ผวิ สเี นอ้ื ดำ บ่มผี ิวบอ่ น้ั ก็ผจู้ ายสีเนื้อขาว เปน๋ แผลตีห่ ลงั แล้วเปน๋ ขีค้ อ หวั มันก็แตก
เอาไปทิสหนวนั ตก ๗ วันจะไดข้ ่าวแลว้ ๘ วนั จะไดข้ อง เลยนั้นไปบไ่ ด้แลว้ และ ถา้ เปน๋ เงนิ คำหาย หรือผ้าเสื้อหาย
๕ วนั จะไดข้ า่ ว เลยน้นั ไปเดือนนน้ั เดอื นหน่ึงก่อนจะพบและ กันเป๋นมีดพรา้ จอบ เสยี ม หายบ่ไดแ้ ล้วและ เหมือน
เอาขว้างลงน้ำแล กันว่าเป๋นของเหลอื งหาย ด้วยอันยังจะไดค้ ืน กันออกบ้านไปจะได้ลาภกนั เป๋นงัวควายหาย หื้อ
ไปเซาะหาทิสตกแจงใต้ กันเป๋นควายผู้หาย หื้อไปเซาะหาทิสวันออกแจงเหนือ กันว่าเป๋นแม่จ๊างหาย หื้อไปเซาะ
หาวนั ตกแจงใต้ มันอยูต่ ี่ริมน้ำ ๓ วันจะได้ ถ้าบอกวา่ ตายแมน่ จริงและ

ยาม ๔ ทายว่าผ้จู ายสเี หนอื ดำแดง มีแผลตีอ่ กและปากซา้ ย เมือ่ มนั มาแอ่วหาลกั เอาไปทางทสิ เหนือแล

ดขู องหายตามวัน

ถ้าหากของหาย วันอาทิตย์ ทายว่าของนั้นจะนำออกไปทิสวันออก อุทเก มีคนนำไปไว้ใกล้น้ำ ทางทิ
สวันตกแจงเหนือแล

หายวันจนั ทร์ ทายว่าของนัน้ จะนำออกทางทสิ วนั ออก แล้วเอาไปไวต้ ่ีปา่ รกซัฎ ทางทิสเหนอื แล
หายวันอังคาร ทายว่าของนั้นเอาออกไปทางวนั ออกแจงใต้ แล้ว เอาไปซ่อนไว้ในน้ำบก่ ็ในถ้ำ ในอุโมงค์
บก่ ใ็ นปา่ ทางทสิ เหนือแล
หายวนั พธุ ทายว่า จะเอาออกไปทสิ วันตกแจงใต้ คาเม ของนนั้ อยู่ในเฮือน บก่ ็อยใู่ นต๋ำบล ทิสเหนอื แล
หายวนั พฤหัส ทายว่าของน้ันจะเอาออกไปทิสวันออกแจ่งเหนือ แล้วเอาของนัน้ ไปวางไว้บนดอย ก็บ่บน
ต่สี ูงๆ แหง่ หนึ่งทิสใต้แล
หายวันศุกร์ ทายว่าของนั้นเอาไปทิสวันออก มัคเค ของนั้นจะอยู่ริมทาง บ่ก็ไกล้กับของตี่หายทิสวันตก
แล

๑๘๔

หายวนั เสาร์ ทายว่า ของนน้ั จะเอาออกไปทิสวันตกแจ่งใต้ อสนั โน จะเอากับตี่ไกลๆ้ ของต่ีหาย บ่ก็ตกตี่
ไกล้บา้ นเฮอื นทสิ วันตกแล

ดขู องหายด้วยเสสใบไม้

การดูแบบต๋ำราเลขเสส หรือ เสสการนับใบไม้นี้หื้อจดั หาขา้ วตอกดอกไมเ้ ตียน ๔ เล่มใส่ปานเป๋นขันยก
ครู แล้วก็ยื่นโยงอธิฐาน ขอหื้อแม่นยำแล้วห้ือผู้ต่ีมาถามน้ันไปเดด็ เอาใบไม้มา แล้วหื้อเสกเปา่ ด้วยคาถาดังตอ่ ไปนี้
นมามิสิรสา นาถํ สสธมฺมา คนตมํ อิปินิมิตฺตํ กสทิพฺปจกฺขุ วาจาปสาติ ดังนี้ ๓ ตีเสกใบไม้ ๓ ครั้ง แล้วหื้อฉีกใบไม้
แลว้ ตกเปน๋ ๓ กอง แลว้ กองไหนจ๋ำนวนเท่ากัน แลว้ ถ้าหากเสสก็ทายไปต๋ามเสสนน้ั และ ถ้าหากเสส ๑ ๒ ถามเถิง
การเดนิ ทาง จะมลี าภเกา่ กา ทายวา่ บม่ ลี าภอยา่ ไป ถา้ หากบม่ เี สส แปลว่าเสส ๐ ทายว่าไปดีมลี าภ ทามว่าจะอยู่ตี่
นี้ ดีกาบ่ดี เสส ๑ บ่ดี เสส ๒ ปอปานก๋างและ ถ้าเสส ๐ ทายว่าดีนักแล ถามว่าวันนี้จะไปหาพี่น้องจะพบ หรือบ่
พบ เสส ๑ ทายว่าบ่พบ เสส ๒ พบก็พบตี่อื่นและ เสส ๐ พบแน่ๆกำด้วยแล ถามว่า จะไปซื้อสิ้นก๊า เสส ๑ ไป
เสียเวลาบ่ดายและ เสส ๒ ทายว่าได้พอ่ งบ่ได้นักและ เสส ๐ ได้ต๋ามความต้องการของต่านและ ถามเรื่องไปขาย
สินก๊า เสส ๑ ขายบ่ตกบไ่ ดข้ ายและ เสส ๒ ไดข้ ายพ่องเลก็ น้อย เสส ๐ ด้ายแนน่ อนถามเถิงคนไปต่างเมอื งมาบ่มา
เสส ๑ ขายบต่ กบ่ได้ขายและ เสส ๒ ไดข้ ายผ่องเล็กน้อย เสส ๐ ได้ขายแนน่ อน ถามเถงิ คนไปตา่ งเมอื งมาบ่มา เสส
๑ ยังบม่ าแล เสส ๒ กำลังมาแล เสส ๐ มาแนๆ่ และ ถามเถงิ คนปว่ ย เสส ๐ กันเป๋นผูจ้ ายปว่ ยตายและ กันผู้หญงิ
ป่วยบ่ตายและ เสส ๒ ถ้าเป๋นผู้หญิงป่วยตายและ ถ้าเป๋นผู้จายบ่ตายและ เสส ๑ ถามเถิงคนป่วยบ่ว่าหญิงและ
จายหื้อฮีบรักสาพยาบาลกันเต๊อะ เอาบุญเป๋นตี่เปิ่งแล ดูของหาย เสส ๑ ยังอยู่ในบ้านนั้นและ เสส ๒ ช้าๆ
หน่อย ก็จักไดค้ ืนอยู่ เสส ๐ ปน๊ วนั ไปแล้วบ่ได้คนื และ เสยี ไปแตแ๊ ลว้ แล

ดขู องหายด้วยใบไม้

วธิ ีดูของหาย หรอื กจิ จการตังปวงดว้ ยใบไม้ จ่งุ ห้ือผมู้ าถามนัน้ หรอื กวรใจ๊ผู้ใดผหู้ น่ึง ไปเก็บใบไม้มาใบ
หนึ่งแล้วจุ่งทายต๋ามบาดแผลของใบไม้นัน้ ดังต่อไปนี้เต๊อะ หนึ่งถ้าใบไม้ตี่เก็บมานั้น โคนขาด(เก๊าปุด) ทายว่าของ
นัน้ บ่ได้คนื แล ถ้าเปน๋ คนเจบ็ ปว่ ยมกั ตายและ ถา้ หากถามเถงิ กิจการตงั ปวง มกั บ่สำเรจ็ แล

๒. ถ้าใบไม้นั้นป๋ายขาด ทายว่าของหายนั้นถ้าพยายามเปี๋ยรเซาะหามักได้คืนอยู่และ ถามเถิงคน
เจ็บป่วยมักนานหายและ ถามเถงิ กจิ การ มกั นานสำเรจ็ และ

๓. ถา้ หากใบไมเ้ ป๋นรู ทายว่าของต่ีหายนัน้ จะได้คนื โดยความลำบากและ ถา้ ถามเถิงคนิจ็บป่วยมักตาย
ถ้าถามเถิงกิจการตังปวงจะไดโ้ ดยลำบากแล

๑๘๕

๔. ถ้าใบไม้นั้น งามบริสุทธิ์บ่มีต๋ำหนิ ทามเถิงของหาย ทายว่าจะได้คืนปายใน ๓ วัน หรือจะได้ฮู้ข่าว
แน่นอน ถ้าถามเถิงกิจการจำ๋ สำเร็จแล

ดูแผงนบั อายชุ น ๓ จัน๊

อนั น้เี ป๋นแผงนับอายุชน ๓ จัน๊ นบั ตา๋ มอายปุ ัจจุบันถา้ หากผจู้ ายใหน้ บั เสอื ไปหานาคเทา่ อายุ หญิงใหน้ ับ
วัวเวยี นไปหาร้งุ เทา่ อายุ ตกจอ่ งไหนให้ดูตา๋ มฝอยตี่ทายไว้น้ันแล

สิทธิการ จักกล่าวจน ๓ จั๊นหื้อแจ้งก่อนและ วิภาคยวิจเรตฺวา ราชสฺสนรินฺท ปณฺฑิตฺต เปิงฮู้ยังคัมภีร์
โหราอนั ประเสริฐน้ี เปอ่ื จักห้ือบุคลผมู้ ศี ีล และ สัจจะปญั ญาทวายละ หอ้ื นบั ไปตา๋ มแผนอนั นี้ ผู้จายห้ือนับเสอื เวียน
ไปหานาค เท่าอายุปัจจุบันและ ผู้หญิงหื้อนับงัวเวียนไปหารุ้งเท่าอายุ ปัจจุบันดูเต๊อะ กันว่าตกตาใด ก็เพิ่งสัตว์
ประจำ๋ ทิสนั้นและ

ตกตา เปงิ ร้งุ อยวู่ นั ออก ชน และ พิสสมร อยู่วันตก และ ป๋นี ี้หา้ มบห่ ้อื ไปไหน งานก๋นิ แขกและ อย่า
ไปดูผู้ตายอย่าไปเสียผีบ่ดี ต่านอาจจะโดนเคราะห์ร้ายบ่ดี ชนอย่าหนใดอย่าไปหนนั้นบ่ดี เปิงรุ้งนั้นแต่เดือน ๗
เหนือไปเถิงเดือน ๑๐ นั้นเสวย ๒ จั๊นใน จะได้ลาภอันเปิงใจ๋ ผิบ่มี ก็จะได้ผัวได้เมีย ผู้งามแม่นจักสฮ้างบ้านแป๋ง
เฮือน หรือว่าจักเอางัวควาย ข้าคนดีนักแล แต่เดือน ๑๑ ไป เถิงเดือนสี่ เสวย ๑ จั๊นก๋าง หื้อต่านระวงั ห้ือดีแต๊จัก
เสียของ และ หื้อแหนเกงแต่กำปากตั๋วหื้อดี ตวงนักเต๊อะ อาจะถูกต่านผู้กมัดใส่ขือคาและ เยียวว่าเหลือจะตก
ยากจะออกากตั๋วชะแล เดือน ๓ ไปเถิงเอน ๖ นั้นเสวย ๖ จั๊นนอก ดีและ จักได้เสื้อผ้าเงินคำข้าคนงัวควาย แล
แต่วา่ หอื้ บชู าข้าว ๑๕ ขน้ั พร้อมตงั แกงส้ม แกงหวาน ๑๕ และ จุ่งปลอ่ ยป๋า และ หอย และ นก ๒ ตัว๋ เข้ากปู่ บ๋ี ูชา
พระเจา้ และ ตา่ นหยาดน้ำไปหา ๑ ๒ และ ๖ ก็จักไดอ้ ยู่สวัสดี มีลาภแล

กันบูชาหื้อแป๋งสะตวงใบหนึ่ง ใส่เครื่อง ๑๕ ข้าวต้มข้าวหนม จ่อเหลือง ฮูปเทวดา ครุฑ หมากพลู
ขา้ วตอกดอกไม้ ใส่สะตวงหือ้ พรอ้ ม แล้ว ห้ือเอามนตบ์ ทนี้ สรปุ ว่า โอม จนฺทเทวย จนฺทคณาย จนทฺ ปราย เอหเิ อหิ
อาคสนฺตุ ปริภุญฺชนฺตุ สวาหาย ๓ ตี แล้วห้อื เอาแวดคงิ ว่ายนั ทุนฺตัง ๓ เปา่ สะตวง ๓ ตี ดำหวั ตกสะตวงแล้วส่งไปทิ
สวันออกดีนกั แล

๑๘๖

ตก ๒ เปิงแมว ผู้หนอาคเณยยะ แต่เดือน ๗ เหนือ ไปเถิงเดือน ๑๐ เหนือนั้นเสวย ๓ จั๊น ระวังการ
เจบ็ ป่วย บ่มกี ็จะตกต้นไม้ หรอื ตกตส่ี งู บม่ กี ็ไฟจกั ไหม้ จะไดร้ บั ความโสกตุ๊กขม์ ากนกั ห้อื ระวังเกงแหนแต๊ๆ ระวัง
คนเนื้อดำแดง มันจะมากระทำโต๊ส หาเรื่องใส่ แต่เดือน ๑๑ ไปเถิงเดือนยี่ เสวย ๒ จั๊นก๋าง ตอนนี้ดีขึ้น ต่านจะได้
ลาภ ผา้ เสอ้ื และเงินคำ ข้าใจค๊ นใจ๊ ไดแ้ ต่ทสิ ใต้แล แต่เดือน ๓ ไปเถงิ เดอื น ๖ ตอนน้บี ่ดรี ้ายนัก ตา่ นจะเสียของ บ่
มกี ็จะถกู ต่านบุบตี เลอื ดจะตกยางจะออก หื้อต่านระว่างเกงไว้แตๆ๊ ห้อื ต่านปลอ่ ยป๋าตวั๋ ๑ นกตัว๋ ๑ ไก่ ๓ ตว๋ั หมู
๒ ตัว๋ แล้วข้าว ๘ ขน้ั แกงหวาน เตยี น ๘ เลม่ จ่อแดง ๘ ผนื ขา้ วตอกดอกไม้ บูชาพระเจา้ และ หยาดนำ้ ไปหา ๑
๒ ๓ เสียเต๊อะ จักอยู่สุขสวัสดี และ แล้วหื้อแป๋งสะตวงใบหนึ่ง ใส่เครื่องกิ๋นหื้อพร้อมเหมือนดังกล่าวมาแล้วแต่
ปายหลัง แล้วหื้อปั้นฮูปเทวดาแล้วฮูปแมวใส่สะตวงพร้อมแล้วหื้อเอามนต์บทนี้สรุปว่า โอม ภุมฺมเทว วายภุมฺม
คณาย ภุมมฺ าปรวิ าย เอหิเอหิอาคจฺสนฺตุ ขิปฺปยนฺตุ หุลูหลุ ูสวาหาย ๓ ตี และ ยนฺทนุ ๓ ตี แล้วเอาสะตวงแวดคิง ๓
รอบ ดำหวั ตกสะตวงส่งไปหนอาคเณยะเตอ๊ ะ

ตก ๓ เปงิ ราชสี แต่เดอื น เหนือไปเถงิ เดือน ๑๐ เสวย ๔ จ๊ันใน ต่านจะได้ลาภเงนิ คำ ผา้ เส้อื ข้าาเอาผัว
เอาเมียและอยา่ ไปหนใต้แล หนเหนือบด่ ี แตเ่ ดือน ๑๑ ไปเถงิ เดอื น ยี่ เสวย ๓ จ๊นั กา๋ ง ยังแข็ง เฝาจะเจ็บด้วยเปี๋ยธิ
ห้ือระวัง แหนเกงยังกำปากำจา อย่าสหาวนัก เยี่ยวถูกเปินมัดมัดบุบตี แล้วอย่าขึ้นต้นไม้ ระวังเลือจะตกยากจะ
ออกแล หื้อระวัง อาหารตี่จะกิ๋น หื้อระวังจิแจงหื้อพิจารณาดูห้ือรอบคอบ ถ้าบ่ระวังจะได้กิ๋นงวั นกิ๋นสาร อันมีพิษ
แล แต่เดือน ๓ ไปเถิงเดือน ๖ เสวย ๒ จั๊นนอก ต่านอาจจุได้ลาภเสื้อผ้า เงินคำ ได้เพราะเปื่อนผู้หญิงและ ห้ือ
ต่านได้ไก่ผู้เมียและ ปล่อยป๋า ๗ ตั๋ว นก ๔ ตั๋ว ข้าว ๑๗ ขัน จ่อ ๑๗ ผืน เตียนเท่าคิงเล่มหนึ่ง บูชาพระเจ้าแล้ว
หยาดน้ำไปเถิง จันทร์ อังคาร พุธ อย่างหนึ่งอย่างแต่คนเฮือนผู้ดำ มักจะปองกระทำโต๊ส และ หื้อแป๋งสะตวงใบ
หนึ่ง ใส่เครื่องกิ๋นดังกล่าวแล้ว แต่ปายหลังนั้นและ มีจ่อเขียง ๑๗ ผืนและ ๑๗เหลืองกันจุอัน แล้วปั้นฮูปเทวดา
และฮูปราชสีตั๋วหนึ่ง ใส่สะตวงแล้วเอามนต์บทนี้ สรุปว่า โอมพุทฺธเทวาย พุทฺธาคณาย พุทฺธปริวาราย เอหิเอหิ
อาคจฺฉนฺตุ ขปิ ฺปยนฺตุ ภุญชฺ นฺตุ หลุ หู ลู ู สวาหาย ๓ ตี แลว้ ยนฺทุน ตงั ๓ แล้วเอาสะตวงแวดคิง ๓ รอบ ส่งไปทสิ ใต้
แล

เปงิ เสือ แตเ่ ดือน ๗ เหนอื ไปเถิงเดอื น ๑๐ เสวย ๗ จ๊ันในยงั แขง็ เยียวเปน๋ เปีย๋ ธย์ิ า อาจจะเกิดปวดต๊
องเจบ็ ตอ๊ ง หรอื ลงตอ๊ ง ควรระวังแต๊ ถ้าหากต่านประมาท อาจจะป่วยหนัก หรอื เสยี ชวี ติ เพราะเปอ่ื หารและ จัก
เสียของ หรือ จะได้ผิดเถียงนายจ๊าง นายม้า นายรถ นายเกวียน จะได้ผิดเถียงกับด้วยคนผิวเนื้อดำแดง หน้าสวก
มันจะลักของ หื้อต่านระวังกำปากกำจา จุ่งมีสติยับยั้งไว้ ก็จะปลอดภัยและ แต่เดือน ๑๑ ไปเถิงเดือน ยี่เหนือ
เสวย ๔ จั๊นก๋าง ตอนนี้ต่านจะได้ลาภ แต่หนใต้ อาจจะเป๋นเงินคำ เสื้อผ้า อันเปิงใจ๋แล แต่เดือน ๓ ไปเถิงเดือน ๖
เหนือ เสวย ๓ จั๊นนอก ระหว่างนี้ร้ายนัก หื้อระวังตั๋วหื้อดี เลือดจะตกยางจะออก จะถูกต่านบุบตีเพราะเกิดแต่
เรื่องผู้หญิง สิ่งจะหื้อดีได้ปล่อยป๋า ๑๗ ตั๋ว นก ๑ ตั๋ว ป๋า และหอยกู่ปี๋ เข้า ๑๐ ขัน แกงส้มแกงหวานจ่อดำ ๑๐
ผืน บูชาพระเจ้าแล้ว หยาดน้ำไปหา อังคาร พุธ และ เสาร์ ก็จะป๊นและแล้ว หื้อแป๋งสะตวงใบหนึ่ง ใส่เครื่องก๋ิน
เหมือนดังกล่าวมาแต่ปายหลัง ปั้นฮูปเทวดาและฮูปเสือใส่สะตวงพร้อมแล้วหื้อเอามนต์บทนี้สรุปว่า โอมโสรเท
วาย โสรคณาย โสรปริวารย เอหเิ อหิ อาคจฉนตฺ ุ ปรภิ ุญฺชนฺตุขิปปฺ ยนฺตุ หุลหู ุลูสวาหาย ๓ ตี ยนทฺ นุ ฺ ๓ จบ เอาสะ
ตวงแวดคงิ ๓ รอบ ส่ง หรดีเต๊อะ

๑๘๗

ตก ๕ เปิงนาค แตเ่ ดอื น ๗ เหนือไป เถงิ เดือน ๑๐ เสวย ๕ จ๊นั ใน อยา่ กน๋ิ จิ๊นงแู ละปรกการหนึ่งหื้อรัก
สากำปากจ่งุ มสี ตคิ ิดหื้อดี ๆ กันเปน๋ ผู้จายจะไดเ้ มียผู้ดี กนั เปน๋ ผ้หู ญิงก็จะไดผ้ ัวผ้ดู ีผ้งู ามชะแล แต่เดือน ๑๑ เหนือ
ไปเถงิ เดือนย่ี เสวย ๗ จั๊นกา๋ ง หือ้ จิแจงกำปากและอย่าประมาทลาสา เยย่ี วจะเปน๋ เป๋ียธิยา บม่ ีก็จักเสียของและ
ลูก บ่มีก็จะต้องโต๊สด้วยผู้อื่น จะเสียครัวและ แต่เดือน ๓ เหนือไปเถิงเดือน ๖ เหนือ เสวย ๔ จั๊นนอกระหว่างน้ี
ต่านจะได้ลาภ เงินคำ ลูกเมียข้าคน งัวควาย แต่หนใต้ และ หื้อต่านปล่อยป๋า ๔ ตั๋ว ปูและหอยกูปี๋จ่อ ๔ ผืน ข้าว
ชีวิต ข้าว ๑๙ ขัน บูชาพระเจ้า และหยาดน้ำอุทิสไปหา เสาร์ พุธ ผัส แล้วจะได้ลาภเงินคำ แล้วหื้อแป๋งสะตวงใบ
หนง่ึ ใสเ่ ครือ่ งดงั ตี่กล่าวมาแต่ปายหลังน้นั และ มจี ่อลายแดง ๑๙ ผืน จองแหลม ๑๙ ป้นั ฮปู นาคต๋ัว ๑ ใส่แล้วหื้อ
เอามนต์บทนี้สฮูปว่า โอมคุรุเทวาย คุรุกณาย คุรุปริวาราย เอหิเอหิ อาคจฺสนฺตุ ขิปฺปยนฺตุ ภุญฺชนฺตุ หุลูหุลู สวา
หาย ๓ จบ ยนฺทนุ ฺ ตัง ๓ แล้วเอาสะตวงแวดคงิ ๓ รอบ สง่ ไปหนวนั ตกเต๊อะ

ตก ๔ แต่เดือน ๗ เหนอื ไปเถงิ เดอื น ๑๐ เหนอื เสวยราหจู นั๊ ใน ยงั แขง็ ระวงั จะเป๋นเป๋ียธิยา เย่ียวักเสีย
ของชะแล พน่ี อ้ งลูกเมยี จะเป๋นโต๊ส ด้วยผหู้ ญิงชะแล หากบม่ ีดงั น้ันจักเสยี ของชะแล แต่เดอื น ๑๑ ไปเถิงเดือน
ยี่ เสวย ๕ จัน๊ กา๋ ง ต่านอาจจะได้ลาภเงนิ คำผ้าเสื้อและสัตว์ ๔ ต๋นี ๒ ตนี๋ แตห่ นใตแ้ ล แต่เดอื น ๓ ไปเถงิ เดือน ๖
เสวย ๗ จั๊นนอก ยังแข็ง อย่าไปสู่เฮือนคนตายหนพยับ และ ไปในงานกิ๋นแขก หื้อต่านระวังจักได้ผิดเถียงกับต่าน
คนอนื่ และ เลอื ดจะตกยางจะออก อย่าเอาผัวเอาเมยี แล ขา้ คนใหม่ เส้ือผา้ งวั ควาย อย่าแอว่ ก๋างคำ่ ก๋างคนื บด่ ี จะ
มคี นทำรา้ ย หรอื วา่ สัตมพี ษิ ขบฉกตอดมงี ู หรอื หมาว้อบ้าเปน๋ เยยี่ วจะเสียชวี ิต หอื้ ตา่ นระวังแตเ๊ ต๊อะ เหตนุ ัน้ ห้อื
ต่านปล่อยป๋า ๘ ตั๋ว ข้าว ๑๒ ขัน และ จ่อดำหม่น ๘ ผืน ข้าวตอกดอกไม้ เตียนบูชาพระเจ้าแล้วหยาดน้ำไปหา
ราหู ผัส เสาร์ เสยี เต๊อะ ผะก๋ารหนึ่ง หอื้ ตา่ นแปลสะตวงใบหน่ึง ใส่เครือ่ งกน๋ิ ดังต่ไี ด้กลา่ วมาแล้ว แตป่ ายหลัง ๑๒
ตังมวลแล้วปัน้ ฮูปเทวดา และฮปู หนใู สส่ ะตวง พรอ้ มแลว้ ห้ือเอามนตบ์ ทนสี้ รุปว่าดงั น้วี า่ โอมราหเู ทวดา ราหคู ณาย
ราหูปริวาย เอหิเอหิ อคจฺสนฺตุ ปริภุญฺชนฺตุ หุลูหุลูสวาหาย ๓ ตี ยนฺทุนฺ ตัง ๓ เอาสะตวงแวดคิงส่งไปหน
พยับเต๊อะ

ตก ๗ เปิงจ๊าง แต่เดือน ๗ เหนือไปเถิงเดือน ๑๐ เสวย ๔ จั๊นนักได้ลาภผ้าเสื้อและเงินคำลูกเมียงัว
ควาย แต่เดือน ๑๑ เถิงเดือนยี่ เสวย ๘ จั๊นก๋าง ยังแข็งนัก เยี่ยวเป๋นเปี๋ยธิยา บ่มีดังนั้น ก็พี่น้องแห่งต๋นจะป่วย
เยี่ยว เถิงแก่ชีวิต เยี่ยวจักเสียข้าวของ อันมีค่า หรือจ๊างม้ารถ เกวียน อย่างใดอย่างหนึ่งชะแล ตั้งแต่เดือน ๓ ไป
เถิงเดือน ๖ เสวย ๕ จั๊น นอก จักได้ลาภเสื้อผ้าเงินคำ ของขาวเหลืองแล้ว หื้อระวังกำปากของต๋นแม่นจักอู้พูดอัน
ใด หื้อคิดดีๆ อย่าอวดสหาว เยียะสวกอวดเหลือบ่ดี ห้ือต่านระวังไว้หื้อดี หื้อมีสติอยู่เสมอๆ แล้วหื้อบูชา พระ
เจา้ เสวยแล้ว ยาดนำ้ ไปเถิง ศกุ ร์ เสาร์ ผัส แล้วห้ือปล่อยป๋า ๒ ตวั๋ ปหู อย ๖ ตั๋ว แลว้ ห้อื แปง๋ สะตวงใบหน่ึง ใส่
เครื่องกิ๋นดังกล่าวมาแต่ปายหลัง แล้วปั้นฮูปจ๊าง และ ฮูปเทวดา ใส่ แล้วแกงส้ม แกงหวาน ๒๑ แล้ว หื้อสรุปว่า
ดังต่อไปนี้ โอม สุกฺขเทวาย สุกฺขคณาย สุกฺขปริวาราย เอหิเอหิ อาคจฺสนฺตุ ปริภุญชนฺตุ หุลูหุลูสวายหาย ๓ ตี
ว่ายนทฺ นุ ฺ ต้งั ๓ เอาสะตวงแวดคิง ๓ รอบ แล้วเอาส่งไปหน อตุ ร ทสิ เหนอื เต๊อะดนี ักแล

ตก ๘ เปิงงู อย่ากน๋ิ จนิ๊ งู แต่เดอื น ๗ ปี๋ใหม่ไปเถงิ เดือน ๑๐ เสวย ๑ จนั๊ ใน ระวังจกั เสียของ บ่มีดังอ้ัน
ก็เลือดจักตกยางจะออกระวังเกงไว้ อย่าไปค่ำมาคืน บ่ดี จะมีคนป้องร้าย แก่ต๋นและ จะได้ผิดกับคนดำแดงสูงๆ
ผูห้ น่งึ ชะแล หอื้ บชู าพระเจ้าแลว้ หอ้ื ส่งเคราะห์หลวงเสียจิง่ ดีแล แต่เดอื น ๑๑ ไปเถิงเดอื นยี่ เสวย ๕ จัน๊ ก๋างดี

๑๘๘

จักไดล้ าภ เงินคำอันปอใจแ๋ ล แต่เดือน ๓ ไปเถิงเดือน ๖ เสวย ๘ จ๊ันนอก จะเสยี ของ และงัวควาย บ่มีดงั น้ันระวัง
จะมคี นทำร้ายหอ้ื เกงไว้ หอ้ื แป๋งสะตวงใบหนง่ึ ใส่เครื่องกิน๋ ดงั กลา่ วมาแล้วแตป่ ายหลงั น้ันแล อย่างนง่ึ หื้อปล่อย
ป๋า ๖ ตั๋ว นก ๒ ตั๋ว ข้าวกู่ปี๋ ๖ ขัน แกงส้มแกงหวาน ข้าวชีวิต เป๋นทาน บูชาพระเจ้าหยาดน้ำไปหา อาทิตย์ เกตุ
ผัส ผะก๋ารหนึ่ง หื้อแป๋งสะตวงใบหนึ่งใส่เครื่องกิ๋น ดังกล่าวแล้วแต่ปายหลังและ ปั้นฮูปเทวดาและฮูปงัวใส่พร้อม
แล้ว หื้อเอามนต์นี้สรุปว่า โอมอาทิตยตาย เทวาย อทิตฺตยา คณาย อทิตฺตยา ปริวาราย เอหิเอหิ อาคจฺสนฺตุ
ภุญฺชนฺตุ ขิปฺปยนฺตุ หุลูหุลู สวาหาย ๓ ตี ยนฺทุนฺ ๓ บท แล้วเอาสะตวงแวดคิง ๓ รอบดำหัวตกสะตวง ส่งไปหนอี
สารเต๊อะ ดแี ล

ดยู าม ๓ ตา

สทิ ธิการยิ ะ เม่อื จะดยู าม ๓ ตา ถ้าเปน๋ เดอื น ขา้ งข้นึ ตา่ นห้อื นบั ๑ ไปหา ๒ กนั เป๋นเดือน ขา้ งแรม นบั
๒ ไปหา ๓ เมือ่ ได้เสสเท่าใดแลว้ ต่านหอื้ ทายตา๋ มนนั้ ดงั ตอ่ ไปน้ี

ถ้าของหาย เขาถามว่าจะได้กาบไ่ ดด้ งั น้ี เสส ๑ ทายบ่ได้และ เสส ๒ ทายวา่ ไดด้ ้วยยากลำบากและ เสส
๓ ทายวา่ จะไดด้ ว้ ยฮีบแล

เขาถามว่าผู้ลกั ไปนัน้ เปน๋ หญิงหรือจาย เสส ๑ ทายว่าเป๋นผูห้ ญิง อยู่ในเฮือนลักไป นำเอาไปไว้แถบฝ่ัง
น้ำและประตใู หญ่ เสส ๒ ทายว่าผูจ้ ายบณั ฑติ ลักเอาไปไว้แถบประตู เสส ๓ ท่ายผ้ใู หญ่ตา่ งเฮอื นเอาไปแล

เขาถามว่าผู้ตี่ลักเอาไปขาวหรือว่าดำ เสส ๑ ทายว่า ดำแดงอยู่เฮือนเดียวกันเอาไป เสส ๒ ทายว่า
คนขาวเปน๋ บัณฑิตลักเอาไป เสส ๓ ทายวา่ ผใู้ หญเ่ อาไปแล

เขาถามว่า สัตว์ ๒ ตี และ ๔ ต๋ีนหายจะได้คืนกาบ่ได้ เสส ๑ ทายวา่ จะได้คนื โดยเรว็ และ เสส ๒ จะได้
แตว่ า่ ได้ยากและ นานได้และ เสส ๓ ทายว่าบไ่ ด้คืนแลว้

เขาถามว่า ผู้ป่วยจะตาย หรือ จะหาย เสส ๑ ทายว่าผูป้ ่วย จะไม่ตาย จะหายและ เสส ๒ ปานก๋างจะ
ตายและจะหายเท่ากันและ แม่นจะหายก็ช้านานนกั แล เสส ๓ จะตอ้ งตายแน่แล บม่ ที างรอดและ หากบ่ตายก็
จะลำบากและ

๑๘๙

เขาถามว่าอันใดหื้อโต๊ส เสส ๑ ผีป่าหื้อโต๊สมาทำหื้อป่วยแล เสส ๒ ทายว่าผีเฮือนหื้อโต๊ส มาทำห้ือ
กับตังพระภูมเิ จา้ ต่ีห้ือโตส๊ มาทำห้ือปว่ ยแล เสส ๓ ทายวา่ ต้องเทพพดาผู้ใหญ่และ ผพี ราย ตายโหงหื้อโต๊ส มาทำ
ห้ือป่วยแล

เขาถามว่า เป๋นโต๊สอันใด ๑ ทายว่าโต๊ส เพราะหลุมและ บ่อน้ำ แล้ว จุอมปลวก หื้อโต๊ส และ เสส
๒ ทายว่า เปน๋ โต๊สเพราะแหวน สลาย หรอื มสี ำรดิ แตกสลาย อยูใ่ นบ้านในเฮือนหื้อโต๊ส และ เสส ๓ ทายว่าเป๋น
เพราะไฟไหมเ้ ฮือน ถ้าบม่ ีก็ป๋ายไมแ้ ตงเฮอื น จะออกลูกยากจะตายในต๊องออกมาแล

กันเขาถามว่า ลูกเป๋นผู้หญิง หรือผู้จาย เสส ๑ และ ๒ ลูกเป๋นผู้จาย และ เสส ๓ ลูกเป๋นผู้หญิงและ
เขาถามว่ายาททาไปได้ หรือ บ่ได้ ทายว่า จะไปบ่ทันเถิง เสส ๒ ทายว่าไปได้เกิงทาง จะต้องกลับ เสส ๓ จะได้
เถิงตี่หมายใจ๋และ

๑๙๐

๑๙๑

บทท่ี ๗
อักษรลา้ นนา

บทนำ

อักษรล้านนา มีใชม้ าในราว พุทธศกั ราช ๑๙๑๙ ท่ไี ด้พบการจารึกทเี่ กา่ แก่ทส่ี ดุ ซง่ึ ผ้รู หู้ ลายท่านต่างกม็ ี
ความเหน็ ว่า อกั ษรลา้ นนา ได้มกี ารประยุตจากภาษาอืน่ เช่น ผลสำรวจเอกสารโบราณ หอสมุดแหง่ ชาติกรมศีลปา
กร ไดพ้ บจารึกที่จารดว้ ยอักาณธรรมลา้ นนาทเ่ี ก่าแก่ที่สด พ.ศ. ๑๙๑๙ คอื จารึกลานทองสมเด็จพระมหาเถร
จฑุ ามณี ซึ่งจารดว้ ยอักษรไทยสุโขทัย และอักษรธรรมล้านนา ลกั ษณะเสน้ สัณฐานของรูปอักษรธรรมลา้ นนาท่ี
ปรากฏในจารึกน้ีมลี ักษณะเส้นสัณฐานคลา้ ยกับรปู อักษรอ่ืนทร่ี ว่ มสมยั กนั ซึ่งปรากฏอยใู่ นดินแดนล้านนา ได้แก่
รูปอกั ษรมอญ จากจารึกลานทองแดง และรูปอักษรไทย จากจารกึ วัดพระยืน คือบางตัวก็เหมือนรปู อกั ษรมอญ บาง
ตวั กเ็ หมือนรูปอกั ษรไทย

จากการค้นพบและข้อสนั นฐิ านดงั กล่าว ทำใหท้ ราบวา่ รูปอกั ษรธรรมล้านนาอาจจะกำเนิดขึน้ ใน
ช่วงเวลาทีไ่ มเ่ หนือข้ึนไปกว่าพุทธศตวรรษท่ี ๒๐ และเพราะความไกล้เคยี งแห่งรปู สณั ฐานของเสน้ อักษรมอญกบั
เสน้ อกั ษรไทยมีปรากฏในอักษรธรรมลา้ นนา เกือบทุกตวั อักษร จึงอาจสันนิฐานว่า รูปอกั ษรธรรมล้านนามิได้
กอ่ กำเนิดขึน้ มาจากตัวของตวั เองในอาณาจักรลา้ นนา แต่ เกิดขนึ้ จากผลแหง่ การววิ ฒั น์มาของรูปแบบอักษรอ่ืนๆท่ี
มอี ยู่แล้วในอาณาจักรล้านนา อันได้แก่รปู แบบอักษรมอญ และ รปู แบบอักษรไทยนนั่ เอง

อาณาจักรลา้ นนาในเชงิ วฒั นธรรม ถอื เอาวา่ หมายถึงเดินแดนในภาคเหนือของประเทศไทยปจั จบุ นั
อนั ได้แกจ่ งั หวดั เชียงราย เชียงใหม่ พะเยา แพร่ นา่ น แม่ฮ่องสอน ลำพูน และลำปาง รวมตลอดไปถึงรฐั เชียงตุง
ในเขตประเทศสหภาพพม่า และแควน้ สบิ สองพนั นาในเขตประเทศสาธารณรฐั ประชาชนจนี ประชากรในเขต
ดังกล่าวมีพ้นื ฐานรว่ มกันที่สำคญั ย่ิงคือ ความเปน็ ชนเผา่ ไท (The Tai Races) ซง่ึ มีพื้นฐานทางภาษาและ
ขนบธรรมเนยี มประเพณีทีค่ ล้ายคลงึ กนั และโดยเฉพาะสิง่ ทท่ี ำให้ประชาชนเหล่าน้ันผกู พันกันอยา่ งแนบแน่น ก็คือ
ความเชื่อในพทุ ธศาสนา และสงิ่ ทโ่ี ยงใยใหเ้ กิดมาตรฐานร่วมของความรู้ความคิด และความเช่อื ในหมู่ชนทั้งปวง ก็
คือการท่ีใชอ้ ักษรแบบเดยี วกันในการบันทึกคัมภีรท์ างพุทธศาสนา และรวมตลอดถึงคมั ภีรท์ ่บี ันทกึ ความร้ตู า่ ง ๆ
และจากการที่เอกสารเลา่ นัน้ มีการคดั ลอกต่อเน่ืองกนั มาทั้งในแงก่ ารคดั ลอกต่อเนอ่ื งในทอ้ งถนิ่ และการคดั ลอก
ข้ามถิน่

อกั ษรทใี่ ช้ในภาษาล้านนา

อักษรทป่ี รากฎในการบันทึกเอกสารนานาชนิดในเขตลา้ นนานี้อาจพบไดว้ า่ มีถงึ ๓ ระบบ คอื
๑. อักษรธรรมล้านนา คอื อกั ษรท่ีนิยมใชจ้ ารคัมภรี พ์ ทุ ธศาสนาทว่ั ไป