เชค อิสมาอีลลุตฟี ที่ฉันจำได้

๓๘ เ ช ค อิ ส ม า อี ล ลุ ต ฟี ที่ ฉั น จา ได้

กลางคืนก็สอนเพิ่มอีกคร้ังหน่ึง จึงเป็ นคืนวนั อนั
แสนจะอบอุ่นมีลูกพ่อและแม่อยู่ในบ้านท่ามกลาง
บรรยากาศกลิ่นไอแห่งสวนสวรรคก์ ลิ่นไอแห่ง
คมั ภีร์อนั จาํ เริญ อลั กุรอานอนั ทรงเกียรติยง่ิ

“มือที่ไกวเปลเคยสร้างวีรบุรุษมามากต่อมาก
แลว้ ในอดีตกาล” จึงดูสอดคลอ้ งกบั ครอบครัวจะ
ปะกียาเป็ นที่สุด

“นอกจากน้ีแลว้ คุณแม่ของเชคอิสมาอีลลุตฟี
ยงั ดูแลเอาใจใส่ในเร่ืองความเป็ นอยู่ กิริยามารยาท
โดยเฉพาะเรื่องอาหารการกิน ดูเธอเคร่งครัดมาก
สาํ หรับเรื่องน้ี เพราะเธอเขา้ ใจอาหารกเ็ ป็นส่วนหน่ึง
ที่มีส่วนในการพฒั นาบุคลิกภาพร่างกายให้เติบโต
อยา่ งมีคุณภาพ

“มามาเล่าอีกว่าเชคอิสมาอีลลุตฟี น้นั ตอนท่ี
ยงั เป็ นเด็กเล็กเวลาจะออกจากบา้ นไปไหนก็จะมา
หามามาก่อน ขออนุญาตและสลามก่อนเสมอ“มา
มาฉนั จะไปแลว้ นะอสั ลามูอาลยั กุมฯ”......คร้ันเมื่อ

๓๙ เ ช ค อิ ส ม า อี ล ลุ ต ฟี ท่ี ฉั น จา ได้

กลบั มาถึงบา้ นก็จะมาหามามาก่อนเป็ นอนั ดบั แรก
ก่อนจะไปทาํ ธุระอ่ืนๆ เวลาท่านซ้ือขนมหรืออาหาร
จากร้านขา้ งนอก หรือริมทางท่านจะใส่กระเป๋ าพา
กลบั มาเปิ ดและรับประทานที่บา้ น”ภรรยาเล่าให้ฉนั
ฟังความทรงจาํ คร้ังก่อนๆ ท่ีเธอไดจ้ ดจาํ จากการบอก
เล่าของมามา คุณแม่ของท่านเชคอิสมาอีลลุตฟี

ดูแลว้ อาจจะเป็ นเร่ืองพ้ืนๆธรรมดาๆในการ
แสดงออก และมารยาทของเชคอิสมาอีลลุตฟี ซ่ึงท่าน
ไดร้ ับการฝึกฝน บ่มเพาะนิสยั เหล่าน้นั จากครอบครัว
จากคุณพอ่ และคุณแม่

ฉนั วา่ ความคิดความอ่านของคนเก่าๆหลายสิ่ง
หลายอย่างก็เป็ นสิ่งท่ีแฝงไปดว้ ยคุณธรรม จริยธรรม
อนั ล้าํ ค่า ซ่ึงคนยคุ เราๆจะตอ้ งขอบคุณคุณป่ ู คุณย่า
ของเราในยคุ เก่าก่อน

๔๐ เ ช ค อิ ส ม า อี ล ลุ ต ฟี ท่ี ฉั น จา ได้

การที่เด็กน้อยอิสมาอีลลุตฟี จะไปไหนมา
ไหนกม็ าหาผเู้ ป็นแม่ก่อนเสมอ และพอกลบั มากต็ อ้ ง
มาพบก่อนเสมอน้ัน เป็ นกระบวนการสร้างหล่อ
หลอมบางอยา่ งของครอบครัว ใหล้ ูกพ่อแม่ไดผ้ กู พนั
กนั อยา่ งแน่นแฟ้น ลูกๆเช่ือฟัง และเคารพต่อพ่อแม่
สิ่งเหล่าน้ีจึงเป็ นภูมิปัญญาอนั มีค่าท่ีจะสร้างความ
จาํ เริญในชีวิตของลูกหลานในอนาคต

การท่ีลูกๆของเราออกไปนอกบา้ นแลว้ ไม่กิน
ไม่รับประทานขนม อาหารระหว่างทางก็เป็ นการ
สอนมารยาทการบริโภค การรับประทานอาหาร ว่า
ควรจะกินอยกู่ บั ท่ีนงั่ อยกู่ บั โต๊ะ ไม่ควรกินขณะเดิน
หรือขณะวง่ิ เล่นกบั เพื่อน... อีกอยา่ งหน่ึงกย็ งั ทาํ ใหค้ ุณ
พอ่ คุณแม่ไดท้ ราบวา่ ลูกกินอะไรบา้ งในแต่ละวนั ถา้
มีอาหารที่ไม่เหมาะ ไม่ควรก็จะได้ทราบและ
ตกั เตือนลูกไดต้ ้งั แต่ยงั เยาวว์ ยั ไดฝ้ ึ กกนั ต้งั แต่ยงั ตวั
นอ้ ยๆยงั แบเบาะ ไม่ใช่พอโตแลว้ เพ่ิงจะเริ่มตาํ หนิติ
เตียนกนั มนั กไ็ ม่น่าจะยตุ ิธรรมนกั

๔๑ เ ช ค อิ ส ม า อี ล ลุ ต ฟี ที่ ฉั น จา ได้

ฉันคิดว่าคุณแม่ของท่านเชคอิสมาอีลลุตฟี
เธอมีวิสัยทศั น์ที่กวา้ งไกลมากในการเล้ียงลูกในการ
ดูแลครอบครัวของเธอ

ณ วนั น้ีเธอไดจ้ ากโลกน้ีไปเนิ่นนานแลว้ แต่
เมล็ดพนั ธุ์แห่งความดีงามของเธอไดผ้ ลิดอกออกผล
แลว้ ในชีวติ ของลูกนอ้ ยของเธอ....................ขอพระ
ผเู้ ป็ นเจา้ ทรงตอบแทน และรักษาเธอโปรดเช้ือเชิญ
เธอเขา้ สู่สวนสวรรคข์ องพระองคด์ ว้ ยเถิด....อามีน

๔๒ เ ช ค อิ ส ม า อี ล ลุ ต ฟี ท่ี ฉั น จา ได้

๔๓ เ ช ค อิ ส ม า อี ล ลุ ต ฟี ท่ี ฉั น จา ได้

. . . ท่ า น ย ก มื อ ทัก ท า ย แ ต่ ไ ก ล
เป็ นสัญญาณรับสลามของฉัน

๕

บ น เ ค รื่ อ ง บิ น

๔๔ เ ช ค อิ ส ม า อี ล ลุ ต ฟี ที่ ฉั น จา ได้

12 รอมฎอน ฮ.ศ. 1432 คร้ังแรกและคร้ัง

เดียวในชีวิต ท่ีฉนั มีโอกาสนง่ั เคร่ืองบินลาํ เดียวกบั
ท่านเชคอิสมาอีลลุตฟี โดยไม่ไดน้ ดั หมาย เบาะของ
ฉนั อยขู่ า้ งหลงั ท่าน ฉนั กบั เลขาฯ ของท่านนงั่ ติดกนั
เป็ นการเดินทางท่ีฉันเองต่ืนเต้นท่ีสุดในชีวิตการ
เดินทางบนเคร่ืองบิน

ไม่ใช่เป็ นเพราะว่าฉันกลัวเครื่องบินจะตก
แลว้ เราจะตอ้ งเสียชีวติ กนั หมด หากแต่ส่ิงท่ีทาํ ใหฉ้ นั
ต้องตื่นเต้นในคร้ังน้ัน ฉันรับรู้ความรู้สึกที่กําลัง
เกิดข้ึนในใจฉนั ....เวลาท่ีคนเราไดอ้ ยใู่ กลช้ ิดคนท่ี
เรารักและผูกพนั เรามกั จะห่วงใยและอาทรต่อเขา

๔๕ เ ช ค อิ ส ม า อี ล ลุ ต ฟี ท่ี ฉั น จา ได้

เสมอ อยากแบ่งปันสิ่งดีๆให้กบั เขาเสมอ...และให้
กาํ ลงั ใจเขาเสมอ

ฉนั ไม่ใช่เป็นคนสนิทของท่าน ในความหมาย
คนใกลช้ ิด คนสนิทสนมที่เขา้ ใจกนั แต่ท่ีฉนั รักและ
สนิทสนมกบั ท่านมนั เป็นเพราะวา่ ฉนั เองไดต้ ิดตาม
การเรียนการสอนของท่าน อีกท้งั ได้อ่านหนังสือที่
ท่านเขียนข้ึนมาหลายเล่มด้วยกัน ระยะเวลาก็
ยาวนานมาพอสมควร นบั จากที่ฉนั มีอายุ 18 ปี
จนถึงขณะน้ีฉนั มีอายุกย็ า่ ง 49 ปี แลว้

ตลอดชีวิตของท่านเชคอิสมาอีลลุตฟี ท่านไป
บรรยาย ไปประชุม สัมมนาท่ีนั่น ท่ีโน่น พบปะ
คณะทาํ งาน ท้งั ในและต่างประเทศ แต่ละสปั ดาห์ แต่
ละเดือนท่านจะปฏิบตั ิภารกิจเหล่าน้ีแบบไม่รู้จกั
เหน็ดเหนื่อยเมื่อยลา้ เอาเสียเลย ใครเชิญไปที่ไหน
ส่วนใหญ่ท่านไปตามคาํ เชื้อเชิญทุกคร้ัง คร้ังใดที่
ท่านไม่ไป แสดงว่าวนั น้ันท่านอาจไม่สบายหรือ
คอแหง้

๔๖ เ ช ค อิ ส ม า อี ล ลุ ต ฟี ที่ ฉั น จา ได้

บางวนั ท่านตอ้ งนงั่ เครื่องบินไปเหนือล่องใต้
แบบสายฟ้าแลบกม็ ี… จิตใจและร่างกายของท่านช่าง
เข้มแข็งและทรหดอดทนเป็ นที่สุด หาบุคคลอื่น
เทียบเคียงไดย้ ากนกั และในบางคร้ังงานไหนที่ท่าน
ไม่อยู่หรือไม่ไป งานน้ันก็ดูเหมือนขาดอะไรไป
หลายอยา่ งเลยทีเดียว

ในขณะที่เรานัง่ อยู่บนเคร่ืองบิน การบินไทย
ลาํ น้ัน ฉนั ชะเงอ้ มองไปยงั หน้าต่างของเครื่องบินดู
ทิวเขา กอ้ นเมฆ ภาพท่ีปรากฏเบ้ืองล่างของฉนั ช่าง
สวยงาม ราวภาพวาดจิตรกรรมบนฝาผนงั

ฉันขยบั ตัวเพื่อเปลี่ยนท่านั่ง เนื่องจากรู้สึก
เม่ือยที่ตน้ ขา เพราะนง่ั นานแลว้ เลยหนั ไปพูดคุยกบั
เลขาฯ ของท่านท่ีไปดว้ ยกนั “ท่านอธิการฯ สบายดี
นะครับ?”

๔๗ เ ช ค อิ ส ม า อี ล ลุ ต ฟี ท่ี ฉั น จา ได้

“ ท่านสบายดีครับ ขอบคุณพระผเู้ ป็นเจา้ ” ท่านเลขา
ฯ ตอบฉนั ดว้ ยสีหนา้ ท่ีอมยมิ้ ในแบบบุคลิกส่วนตวั
ของท่านเอง

“ท่านสบายดีไหม เป็ นไงบ้าง ลูกๆสบายดี
ไหม?” ท่านเลขาฯ ถาม “สบายดีครับ เด็กๆ
ทุกคนสบายดี” ฉนั ตอบท่าน

ขณะน้ันเป็ นเวลาสองทุ่มกับอีก 20 นาที
หลงั จากท่ีเครื่องบินไดร้ ่อนลงจอด ซ่ึงภาษาหนงั สือ
เขาเรียกว่า แลนด์ดิ้ง เรียบร้อยแลว้ เชค อิสมาอีล
ลุตฟี กบั เลขาฯ ก็เดินออกไป พร้อมๆกบั ผูโ้ ดยสาร
ท่านอื่น ฉนั ค่อยๆเดินออกไปชา้ ๆ ฉนั ไม่ไดร้ ีบร้อน
อะไร เพราะฉนั ไม่ไดน้ ดั ใครไว้ ฉนั ตามท่านท้งั สอง
อยูห่ ่างๆสลบั กบั ผูโ้ ดยสารประมาณเจด็ แปดคนเห็น
จะได้ แต่สายตาฉันมองตามท่านท้ังสองอย่างไม่
อยากใหพ้ ลาดวนิ าทีท่ีสาํ คญั

๔๘ เ ช ค อิ ส ม า อี ล ลุ ต ฟี ท่ี ฉั น จา ได้

... และแลว้ สักครู่ใหญ่ ใกลถ้ ึงประตูทางออก
ประตูหน่ึง ซ่ึงฉันคิดว่า คงจะเป็ นนาทีสุดทา้ ยที่ฉัน
ติดตามมาส่งท่าน ท้งั สองเดินลงสู่บนั ไดเลื่อน ทนั ใด
น้ัน เชคอิสมาอีลลุตฟี หันหน้ามามองยงั ด้านหลงั
ฉนั รีบโบกมือทกั ทายท่านทนั ทีท้งั ๆที่เราอยคู่ ่อนขา้ ง
ไกลกนั ท่านยกมือทกั ทายแต่ไกล เป็ นสัญญาณรับ
สลามของฉนั สักครู่ใหญ่ท้งั สองก็เดินลบั ไป ปล่อย
ใหฉ้ นั เดินลงบนั ไดเล่ือนอยคู่ นเดียว

๔๙ เ ช ค อิ ส ม า อี ล ลุ ต ฟี ท่ี ฉั น จา ได้

ฉนั อยคู่ นเดียวแต่ไม่เดียวดาย... ฉนั อดไม่ไดท้ ่ี
จะยิ้มและปลอบใจตวั เอง อลั ฮมั ดุลิลละฮฺ ขอบคุณ
พระผูเ้ ป็ นเจา้ ฉนั ไม่ไดพ้ ูดและสนทนากบั เชค อิส
มาอีล ลุตฟี เลย แมแ้ ต่คาํ พูดเดียว ในการเดินทาง
คร้ังน้ัน แต่ฉันก็ภูมิใจที่ได้ทาํ หน้าทีส่งกาํ ลงั ใจแด่
ท่าน ถึงสนามบินสุวรรณภูมิแห่งประเทศไทยเลย
ทีเดียว

๕๐ เ ช ค อิ ส ม า อี ล ลุ ต ฟี ท่ี ฉั น จา ได้

๕๑ เ ช ค อิ ส ม า อี ล ลุ ต ฟี ที่ ฉั น จา ได้

...เราเป็ นของอัลลอฮฺ
และเราจะกลับไปหาพระองค์

๖

วันลาจาก

และนา้ ซัมซัม

๕๒ เ ช ค อิ ส ม า อี ล ลุ ต ฟี ท่ี ฉั น จา ได้

นอกจากท่ีท่านเชคอิสมาอีลลุตฟี จะมีมารดา

ที่คอยทะนุถนอมเป็นอยา่ งดี เมื่อคร้ังยงั เยาวว์ ยั แลว้ ก็
ยงั มีคุณพ่อที่คอยฟูมฟัก เล้ียงดูอยา่ งดีอีกดว้ ย

********************
โต๊ะครูฮจั ญีอบั ดุลเราะฮฺมาน จะปะกียา หรือ
ที่นกั เรียนโรงเรียนบาํ รุงอิสลามเรียกท่านว่า “บาบอ”
คือบิดาผบู้ งั เกิดเกลา้ ของท่าน เชคอิสมาอีลลุตฟี ท่าน
เป็นผกู้ ่อต้งั โรงเรียนบาํ รุงอิสลาม หรือปอเนาะบราโอ
ซ่ึงยุคสมยั เม่ือ 50 ปี ท่ีแลว้ โรงเรียนท่ีเป็ นท่ีรู้จกั ใน
สงั คม มีไม่กี่โรงเรียนเท่าน้นั

๕๓ เ ช ค อิ ส ม า อี ล ลุ ต ฟี ที่ ฉั น จา ได้

นับเป็ นความต้ังใจอันแน่วแน่ ฮัจญีอับดุล
เราะฮฺมานมุ่งมนั่ ปรารถนา ที่จะสร้างโรงเรียนสัก
หลงั หน่ึงเพ่ือสอนหนงั สือ สอนคมั ภีร์อลั กุรอานให้
นกั เรียน และประชาชนในจงั หวดั ปัตตานี

เม่ือท่านกลบั มาจากเมืองมกั กะฮฺ สู่ภูมิลาํ เนา
เดิมแลว้ ท่านก็ไดใ้ ชช้ ีวิต ดว้ ยการสอนหนงั สือ โดย
ในช่วงแรกเริ่ มน้ัน ท่านสอนอยู่ท่ีโรงเรี ยนสอน
ศาสนาแห่งหน่ึงในอาํ เภอยะหา จงั หวดั ยะลา แลว้
ช่วงต่อมา ท่านก็ไดม้ าก่อต้งั โรงเรียน บาํ รุงอิสลามที่
ตาํ บลปูยดุ ดงั เช่นทุกวนั น้ี

๕๔ เ ช ค อิ ส ม า อี ล ลุ ต ฟี ที่ ฉั น จา ได้

ในหนงั สือวิทยานิพนธ์ของนกั ศึกษาปริญญา
โทของจุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลยั ท่านหน่ึงเขียนไวว้ า่
.. “บิดาของเชคอิสมาอีลลุตฟี น้ัน คราใดท่ีท่าน
เดินทางไปสอนหนงั สือ ในชุมชนต่างๆ ท่านกจ็ ะพา
ลูกนอ้ ยอิสมาอีลลุตฟี ไปดว้ ย”

การได้ติดตามคุณพ่อไปยงั ถ่ินต่างๆขณะไป
บรรยาย ให้กับผูค้ นให้ไดร้ ับความรู้ ความเขา้ ใจ
เกี่ยวกบั ศาสนา ทาํ ให้เชคอิสมาอีลลุตฟี ไดฟ้ ังและ
รับรู้ส่ิงดีๆเหล่าน้ัน มาโดยตลอด จึงทําให้มีความ
ปราดเปร่ืองต้งั แต่ยงั เยาวว์ ยั ท่านจึงเป็นท่ีคุน้ เคย ของ
ผคู้ นท่ีมาฟังการบรรยายเหล่าน้นั ........

๕๕ เ ช ค อิ ส ม า อี ล ลุ ต ฟี ที่ ฉั น จา ได้

********************

มีอยวู่ นั หน่ึงผคู้ นไดข้ อใหห้ นุ่มนอ้ ยอิสมาอีลลุตฟี
ข้ึนบรรยายและพูดให้พวกเขาฟัง ท่านก็ข้ึนบรรยาย
ท่านพูดได้ฉะฉานและคล่องแคล่วมาก ผูค้ นต่าง
ประทบั ใจกบั ภาพและเหตุการณ์น้นั ... “ฉนั ก็ข้ึนไป
สอน ข้ึนไปพูด...ก็พูดก็สอนไปตามที่ฉันไดย้ ิน
ไดจ้ าํ จากบาบอของฉัน ฉันกพ็ ดู ไปเร่ือยๆ ความจริง
ฉนั กไ็ ม่ค่อยจะรู้เร่ืองอะไรกบั เขานกั ” ท่านเชคอิสมา
อีลลุตฟี เล่าให้ฟังเม่ือคร้ังท่านยงั เล็กๆ ท่านเล่าไป
พลางอมยมิ้ ไปดว้ ย...

********************

ฮัจญีอับดุลเราะฮฺมานน้ัน ท่านเป็ นคนท่ี
เคร่งครัดมาก ในหลกั การของศาสนา เม่ือนักเรียน
ของท่านที่โรงเรียนบาํ รุงอิสลามกระทําความผิด

๕๖ เ ช ค อิ ส ม า อี ล ลุ ต ฟี ท่ี ฉั น จา ได้

หรือ ฝ่ าฝื นระเบียบวินัยใดๆ ท่านจะตาํ หนิและว่า
กล่าวตกั เตือนอย่างตรงไปตรงมาทนั ที แบบผิดเป็ น
ผดิ ถูกเป็นถูก

“พวกเธอท้งั หลายไม่เอาดีเสียเลย ช่างไม่ต่าง
อะไรกบั มารร้ายที่คอยแต่จะยยุ งให้คน ทาํ ความไม่ดี
อยา่ งน้ีตอ้ งใหเ้ ขด็ หลาบกนั บา้ งแลว้ หล่ะ”...

บาบอพูดต่อหนา้ นกั เรียนกลุ่มหน่ึงดว้ ยสีหนา้
เขม้ และขรึม เมื่อสาํ รวจพบวา่ พวกเขากระทาํ ผิดกฎ
อะไรบางอยา่ งของโรงเรียน...

แต่ในอีกหลายบริบท ท่านฮจั ญีอบั ดุลเราะฮฺมาน
ก็ดูน่ิมนวลและใจดีต่อใครๆอีกหลายคน ท่านมกั ยิ้ม
และให้สลามกบั ทุกคน เวลาท่ีท่านปฏิบตั ิศาสนกิจ
หรื อละหมาด ท่านมักยืนร้องไห้และสะอ้ืนอยู่
บ่อยคร้ัง ทาํ ให้ใครท่ีละหมาดใกลท้ ่าน พลอยสะอ้ืน
และร้องไหด้ ว้ ย...

๕๗ เ ช ค อิ ส ม า อี ล ลุ ต ฟี ที่ ฉั น จา ได้

บาบอใชช้ ีวิตอยา่ งผเู้ ป็นบ่าวท่ีดีต่อพระผเู้ ป็นเจา้
ท่านชอบถือศีลอดวนั จนั ทร์ วนั พฤหสั บดี ท่านชอบ
บริจาค ท่านจะนอนแต่หวั ค่าํ และตื่นมาละหมาดยาม
ดึกดื่นอยปู่ ระจาํ โดยเฉพาะในช่วงทา้ ยๆของชีวิตท่าน
ท่านต่ืนมาก่อนผอู้ ื่นเสมอ ท่านจะมานง่ั ประจาํ ท่ีก่อนท่ี
จะเขา้ เวลาละหมาด ท่านจะกล่าวคาํ รําลึก (ชิเกรฺ ) อยู่
ตลอดเวลา ในมือท่านจะถือลูกประคาํ เป็นประจาํ เลย

นี่คือช่วงเวลาวยั ชราภาพของท่าน แมท้ ่านเดิน
ไปมสั ยิดไม่ค่อยไหว ท่านก็จะขอให้ลูกๆหรือคนท่ี
รู้จกั มาประคองท่าน ท่านไม่เคยละทิ้งการละหมาด
ร่วมกนั กบั คนอื่นๆท่ีมสั ยดิ เลย

๕๘ เ ช ค อิ ส ม า อี ล ลุ ต ฟี ที่ ฉั น จา ได้

ความชราภาพมักทําให้สังขารร่วงโรย แต่
สําหรับท่านแล้ว ใจท่านเข้มแข็งและยืนหยดั อยู่
ตลอดกบั การภกั ดีต่อพระผเู้ ป็นเจา้

********************

ฮจั ญีอบั ดุลเราะฮฺมานมกั ลม้ ป่ วยลงบ่อยคร้ัง
ในช่วงหลงั ๆน้ี ลูกหลานทุกคนต่างช่วยกนั ดูแลท่าน
อย่างดี ท่านถูกหามตวั ส่งโรงพยาบาล ท้งั ที่จงั หวดั
ปัตตานีบา้ ง ยะลาบา้ ง เพราะท้งั สองโรงพยาบาลก็อยู่
ไม่ใกลไ้ ม่ไกล ระยะทางพอๆกนั

ผูค้ นท่ีเคยมาร่ําเรียนกับท่านเม่ือคร้ังก่อนๆ
ต่างทราบข่าว กม็ าเยี่ยมท่านอยา่ งไม่ขาดสาย รวมท้งั
มิตรสหายของท่านเชคอิสมาอีลลุตฟี จากต่างประเทศ
หรือต่างจงั หวดั ก็มากนั ทุกคนมาเพ่ือขอดุอาอฺให้

๕๙ เ ช ค อิ ส ม า อี ล ลุ ต ฟี ท่ี ฉั น จา ได้

ท่านหายป่ วยเร็วๆ เพื่อเป็ นกาํ ลงั ใจให้ภรรยาคนที่
สองของท่าน และลูกหลานของท่านทุกคนดว้ ย...

คร้ังหน่ึงฉนั ไดม้ ีโอกาสมาเย่ียมบาบอ ฉันมา
วนั เสาร์ เพ่ือจะไดร้ ับสองอยา่ งในเวลาเดียวกนั ไดฟ้ ัง
การบรรยายคมั ภีร์อลั กุรอาน จากผูเ้ ป็ นลูก และได้
เยย่ี มผเู้ ป็นบิดาดว้ ยพร้อมๆกนั คร้ังน้นั ฉนั ต้งั ใจจะนาํ
น้าํ ซมั ซมั มาฝากใหท้ ่านดว้ ย แต่พอถึงตอนจะมาจริงๆ
ฉันลืมนึกใส่กระเป๋ ามาด้วย จึงรู้สึกเสียดายมาก ฉัน
รับรู้มาวา่ ท่านฮจั ญีอบั ดุลเราะฮฺมานน้นั ชอบน้าํ ซมั ซมั
เป็นอยา่ งมาก ท่านจะด่ืมเป็นประจาํ เลย

********************

การบรรยายของเชคอิสมาอีลลุตฟี ไดส้ ิ้นสุด
ลง ผูค้ นต่างก็เดินทางกลบั ภูมิลาํ เนากันหมดแล้ว
เหลือไวแ้ ต่ฉนั คนเดียว ฉนั ไดล้ ะหมาดเวลาบ่ายคลอ้ ย

๖๐ เ ช ค อิ ส ม า อี ล ลุ ต ฟี ท่ี ฉั น จา ได้

เสร็จเรียบร้อยแลว้ ฉันก็ได้เขา้ ไปสลามและทกั ทาย
ท่าน ฮจั ญี อบั ดุลเราะฮฺมาน ซ่ึงท่านกม็ าละหมาดดว้ ย
ท่านชวนฉันไปท่ีบา้ น ท่านไดย้ กอาหารม้ือเที่ยงมา
เล้ียงฉนั แลว้ ชวนฉนั นอนคา้ งคืนกบั ท่าน “คืนน้ี ถา้
ไม่มีธุระอะไรที่รีบร้อนนกั พกั ที่นี่นะท่าน...”

คืนน้ันฉันไดน้ อนกบั ท่าน ท่านไดจ้ ดั ท่ีนอน
ให้ฉันใกลๆ้ กบั ที่นอนของท่าน เรานอนดว้ ยกนั ใน
บ้านหลังเก่า อยูต่ ิดกบั อาคารหลงั ไม้ สองชั้น
ดา้ นหน้ามีตน้ อินทผลมั สูงใหญ่ตน้ หน่ึงปลูกไวเ้ ม่ือ
หลายสิบปี ก่อน ขณะน้ีมนั ได้โตสูงพน้ หลังคาไป
แลว้ ...

ฉันต่ืนข้ึนมาจากที่นอน ไปอาบน้ําละหมาด
ในห้องน้าํ เพ่ือละหมาด ขณะน้นั เป็ นเวลาเกือบตี 4
แล้ว ฉันคิดว่า ท่านคงจะนอนหลับใหลอย่างสุข
สบาย เพราะท่านกช็ รามากแลว้ แต่แลว้ ฉนั กม็ องเห็น

๖๑ เ ช ค อิ ส ม า อี ล ลุ ต ฟี ที่ ฉั น จา ได้

คบั คลา้ ยคบั คลาเหมือนว่า ใครคนหน่ึงกาํ ลงั นั่งอยู่
ใกลท้ ่ีนอนของบาบอ ฉนั ขย้ตี าสกั ครู่ แลว้ ฉนั กพ็ บว่า
บาบอกาํ ลงั น่ังละหมาดอยู่จริงๆ... จิตใจท่านช่าง
เขม้ แขง็ เอาเสียจริงๆ ...ฉนั นึกในใจ.

********************

13 มิถุนายน พ.ศ. 2546 ฉนั เดินทางข้ึนไปทาํ
ธุระที่กรุงเทพฯ ฉันพกั ที่โรงเรียนศาสนูปถมั ภ์
คลองเคล็ด เขต พระโขนง ฉันอยู่ท่ีน้ัน 3 วัน
หลงั จากซ้ือของเสร็จเรียบร้อยแลว้ ฉนั คิดว่า พรุ่งน้ี
คงไดก้ ลบั บา้ นแลว้ ... ฉนั นงั่ รถเมลไ์ ปประตูน้าํ เพ่ือ
ไปเยี่ยมญาติผู้ใหญ่ท่านหน่ึง ท่านเปิ ดร้านที่น้ัน
หลงั จากน้ันฉนั ก็เดินออกจากสํานกั งานของญาติ
คนดงั กล่าว...

๖๒ เ ช ค อิ ส ม า อี ล ลุ ต ฟี ที่ ฉั น จา ได้

ขณะท่ีฉันกําลังเดินบนฟุตบาท จู่ๆมีผูช้ าย
ท่านหน่ึงมาสลามท่าทางเป็ นชาวอาหรับ เขาพูดกบั
ฉนั ดว้ ยภาษาองั กฤษ เขาถามฉนั วา่ “ท่านชอบน้าํ ซมั
ซมั ไหม?..” “ผมชอบมนั มากครับ” ฉนั รีบตอบทนั ที
“ถา้ อย่างน้ัน เดี่ยวก่อนส่ีโมงเยน็ ท่านไปรอฉันที่ท่ี
พกั นะ..” เขาหมายถึงโรงแรมแห่งหน่ึงที่เขาพกั อยู่
ซ่ึงเขาก็ให้เบอร์ติดต่อกบั ฉนั ดว้ ย... ฉนั ไปที่น้นั ตาม
นดั หมาย วนั น้นั ฉนั ไดร้ ับน้าํ ซมั ซมั ถึง 2 ขวดใหญ่ๆ
ดว้ ยกนั รวมๆแลว้ ประมาณ 20 ลิตรเห็นจะได้ ฉัน
ดีใจมาก รีบนั่งแท็กซี่กลับที่พกั ทันที ในใจก็นึก
วา่ น้าํ ซมั ซมั น้ีจะเอาไปฝากบาบอท่ีปัตตานีดว้ ยส่วน
หน่ึง...

ฉันน่ังรถไฟกลบั สู่สตูลตอนเยน็ วนั น้ัน ฉัน
แบกน้าํ ซัมซัมหนักมาก แต่ภูมิใจที่ไดข้ องดีกลบั มา
ฝากลูกๆท่ีบา้ นและคิดวา่ พรุ่งน้ีจะเอาไปให้บาบอได้
ด่ืมกิน

๖๓ เ ช ค อิ ส ม า อี ล ลุ ต ฟี ท่ี ฉั น จา ได้

ส อ ง ว ัน ต่ อ ม า ฉั น ก็ ต้ ัง ใ จ ไ ป เ ยี่ ย ม บ า บ อ ท่ี
ปัตตานี ฉันแวะไปเยี่ยมมหาวิทยาลยั อิสลามยะลา
ก่อน ฉนั มีนอ้ งสาวกาํ ลงั เรียนอยทู่ ่ีนน่ั

หลงั จากที่ฉนั ละหมาดเวลาบ่าย (ดุฮฺรี) เสร็จ
เรียบร้อยแลว้ มีอาจารยอ์ บั ดุลการีม บอกฉนั ว่า บา
บอป่ วยหนัก อยู่ที่โรงพยาบาลยะลา ไปอยู่สองวนั
แลว้ ไม่ไปเยยี่ มบาบอหรือ โอท้ ่าน...ทนั ทีที่ฉนั ไดย้ ิน
ฉนั รีบบอกนกั ศึกษาท่านหน่ึงใหไ้ ปส่งที่โรงพยาบาล
ศูนยย์ ะลา

ที่โรงพยาบาลศูนยย์ ะลา ซ่ึงเป็นโรงพยาบาล
ประจาํ จงั หวดั ท่ีนน่ั คลาคล่าํ ไปดว้ ยผคู้ นที่พาญาติมา
รักษา บางคนก็พาลูกหลานมาตรวจรักษา ช่วงน้ัน
รู้สึกว่าเป็ นช่วงหน้าฝน เด็กๆเป็ นไขห้ วดั ใหญ่กนั
มาก

๖๔ เ ช ค อิ ส ม า อี ล ลุ ต ฟี ท่ี ฉั น จา ได้

ฉนั กบั นอ้ งคนน้นั พยายามถามหาห้องที่บาบอ
พกั อยู่ สักครู่ก็พบกับพ่ีน้องคนหน่ึงท่ีรู้จกั กัน เขา
อาสามาส่งท่ีห้อง ฉนั เขา้ ไปในห้องและกล่าวสลาม
พบลูกๆของบาบอนง่ั อยใู่ นห้องสามสี่คนในจาํ นวน
น้นั กม็ ีเชคอิสมาอีลลุตฟี อยดู่ ว้ ย

“อสั ลามมุอาลยั กุมฯ... ฉันเอาน้ําซัมซัมมา

ฝากบาบอด้วยครับ”...ฉันพูดกบั ลูกๆของท่าน เชค
อิสมาอีลลุตฟี รับน้าํ ซัมซัมจากฉนั ฉันใส่ภาชนะมา
อย่างดี ซ่ึงแวะซ้ือที่กรุงเทพฯวนั น้ัน “ขอบคุณมาก
ครับ!ขออลั ลอฮฺทรงตอบแทนท่านดว้ ย ” เขากล่าว
ขอบคุณฉันเบาๆ และมองไปยงั ขวดน้ําซัมซัมน้ัน
สักครู่ก็รินใส่แก้ว แลว้ เทใส่ผา้ เช็ดหน้าผืนเล็ก นํา
ผา้ เชด็ หนา้ ผนื เลก็ น้นั ไปเชด็ ท่ีมือ และใบหนา้ ของบา
บอ...

“ ขออลั ลอฮ์ให้ท่านหายเร็วๆนะ” ฉันจบั มือ
บาบอเบาๆ...ขอดุอาอ์และอ่านยาซีนให้ท่าน... แลว้

๖๕ เ ช ค อิ ส ม า อี ล ลุ ต ฟี ท่ี ฉั น จา ได้

ฉนั ก็ออกจากห้องไป ฉันไปละหมาดมฆั ริบที่ศาลา
ละหมาดของโรงพยาบาล ซ่ึงอยไู่ ม่ไกลนกั เวลาผา่ น
ไปประมาณ 15 นาที ฉนั ก็มาที่ห้องอีกคร้ัง เม่ือเกือบ
ถึงห้อง ผคู้ นยืนกนั หน้าประตูห้อง หลายคนพูดหัน
หน้ากนั เบาๆ “บาบอเสียชีวิตแลว้ ท่านจากพวกเรา
ไปแลว้ ”… ลูกของท่านคนหน่ึงออกมาจากห้องพูด
ข้ึนเพื่อบอกกบั คนขา้ งๆใหท้ ราบ

“เราเป็ นของอลั ลอฮฺเราจะกลบั ไปห า
พ ร ะ อ ง ค ์ข อ พ ร ะ อ ง ค์ ท ร ง อ ภัย ใ ห้ บ า บ อ ข อ ง เ ร า
ด้วย”.... ทุกคนท่ีนั่นต่างกล่าวขอดุอาอฺและแสดง
ความเสียใจต่อการจากไปของบาบอ....

๖๖ เ ช ค อิ ส ม า อี ล ลุ ต ฟี ที่ ฉั น จา ได้

********************

.......ฉนั นึกถึงบาบอ นึกถึงคืนที่ไดน้ อนกบั
ท่าน นึกถึงตน้ อินทผลมั หนา้ บา้ นท่าน และนึกถึงน้าํ
ซมั ซมั ขวดน้นั ... ฉนั หวงั วา่ ทา่ นคงไดด้ ่ืมมนั แลว้
อยา่ งนอ้ ยทาํ ใหท้ ่านบรรเทาจากการกระหายไดบ้ า้ ง
ฉนั ดีใจท่ีมีโอกาสเล้ียงน้าํ แด่ทา่ น แทนขา้ วม้ือน้นั ...
ดว้ ยน้าํ ท่ีดีท่ีสุดในโลกใบน้ี...น้าํ ซมั ซมั

๖๗ เ ช ค อิ ส ม า อี ล ลุ ต ฟี ท่ี ฉั น จา ได้

๖๘ เ ช ค อิ ส ม า อี ล ลุ ต ฟี ท่ี ฉั น จา ได้

๖๙ เ ช ค อิ ส ม า อี ล ลุ ต ฟี ท่ี ฉั น จา ได้

...ฉนั อยากใหท้ ่านแปลเป็นภาษาไทย หากพอมีเวลา

๗

ดุอาอฺมุสตะญาบ
มุสตะญาบจริงๆ

๗๐ เ ช ค อิ ส ม า อี ล ลุ ต ฟี ที่ ฉั น จา ได้

ขณะที่ฉนั เตรียมตวั จะเดินทางกลบั สตูล

เมื่อปลายปี พ.ศ. 2555 ท่านเชคอิสมาอีลลุตฟี
เรียกพบ และมอบหนังสือเล็กๆให้ฉนั 2เล่ม เล่ม
หน่ึงเป็ นภาษามลายู และอีกเล่มหน่ึงเป็ นภาษา
อาหรับ ซ่ึงท้งั สองเล่มเป็ นงานเขียนงานรวบรวม
ของท่านหนังสือน้ันช่ือว่า “ดุอาอฺมุสตะญาบ” ซ่ึง
ท่านไดร้ วมดุอาอฺต่างๆที่อยู่ในคัมภีร์อัลกุรอาน
แ ล ะ ที่ อ ยู่ ใ น ว ัจ น ะ ข อ ง ท่ า น ศ า ส น ทู ต มู ฮ ัม ม ัด
(ซ.ล)...

๗๑ เ ช ค อิ ส ม า อี ล ลุ ต ฟี ท่ี ฉั น จา ได้

“ฉันอยากให้ท่านแปลเป็ นภาษาไทยหากพอ
มีเวลาฉันคิดว่าท่านน่าจะทาํ ไดน้ ะ” ท่านพูดกบั ฉนั
เพียงส้นั ๆ ฉนั ไม่ไดต้ อบอะไรท่านเลย ฉนั กม้ หนา้
พลางนึกในใจว่าฉันตวั เล็กๆอย่างน้ีคงไม่สามารถ
ทาํ งานชิ้นใหญ่อย่างน้ีได้กระมัง แล้วฉันก็ลาจาก
ท่านไป

********************

ขณะกาํ ลงั นง่ั รถบสั จากโรงเรียนบาํ รุงอิสลาม
ไปปัตตานี เพื่อต่อไปยงั หาดใหญ่และสตูล ฉัน
ครุ่นคิดทบทวนใหม่อีกคร้ัง ฉนั เปิ ดหนังสือเล่มที่
เป็นภาษาอาหรับ ฉนั อ่านดูทีละหนา้ สองหนา้ แลว้ ก็
จบั เล่มท่ีเป็นภาษามลายมู าเทียบเคียงกนั ดูทีละดุอาอฺ

๗๒ เ ช ค อิ ส ม า อี ล ลุ ต ฟี ที่ ฉั น จา ได้

... ปรากฏว่าฉันเริ่มมองเห็นอะไรบางอย่าง
แลว้ ฉนั เริ่มทบทวนความคิด คิดไปมาอยหู่ ลายตลบ
มนั เป็นงานท่ีดูทา้ ทายดีน่าลองดูเหมือนกนั อีกอยา่ ง
ท่านเชคก็ได้พูดเมื่อสักครู่น้ี คาํ พูดของท่านเป็ น
เหมือนกบั ใครบางคนมาขออะไรบางอย่างจากฉัน
ซ่ึงถา้ ฉนั มีสิ่งที่เขาขอฉนั กน็ ่าจะใหน้ ะ...

มนั เป็นท้งั การขอร้องใหท้ าํ เป็นท้งั การขอดุ
อาอใ์ หท้ าํ ใหส้ าํ เร็จ...ฉนั คิดวา่ ท่านเป็นผมู้ องการไกล
ท่านคงจะประเมินในใจแลว้ วา่ ฉนั น่าจะแปลเป็น
ภาษาไทยได้

๗๓ เ ช ค อิ ส ม า อี ล ลุ ต ฟี ที่ ฉั น จา ได้

สองวนั ต่อมา เมื่อฉันว่างเวน้ จากงานสอน
หนงั สือหลงั ละหมาดเวลาย่าํ รุ่ง เสร็จฉนั สอนลูกๆ
ให้อ่านอลั กุรอานสักพกั พวกเขาก็กลบั ไปบา้ นกนั
หมด...

ฉนั หยิบปากกาพร้อมสมุดท่ีเตรียมล่วงหน้า
แลว้ ฉันเร่ิมเขียนคาํ ว่า“ด้วยพระนามของพระผูเ้ ป็ น
เจา้ ผทู้ รงกรุณาปราณีผทู้ รงเมตตาเสมอ”

ฉนั เปิ ดหนังสือดุอาอฺมุสตะญาบที่เป็ นภาษา
อาหรับและภาษามลายมู าเทียบกนั อีกคร้ัง คราวน้ีมนั
เป็ นเล่มใหญ่เลยที่เดียว ฉนั เอามนั ไปถ่ายเอกสาร
ขยายใหญ่เท่าA4 ฉนั ไดล้ งทุนซื้อกระดาษถนอม
สายตาเพื่อให้ดูสบายตา ฉนั จะไดอ้ ่านไดน้ านไม่เจบ็
ตาเนื่ องจากฉันเร่ิ มมี ปั ญหาเรื่ องสายตาอยู่บ้างใน
ระยะหลงั ๆ เพราะยา่ งเขา้ สู่วยั ทองอายกุ ็ 40 กวา่ แลว้

๗๔ เ ช ค อิ ส ม า อี ล ลุ ต ฟี ท่ี ฉั น จา ได้

ฉนั เร่ิมแปลความหมายท่ีละขอ้ ขอ้ ไหนที่ยาก
ก็จะเก็บไวก้ ่อน ติดคาํ ศพั ท์ตรงไหนฉันก็เปิ ด
พจนานุกรมฉบบั มาตรฐานดู

พอเร่ิ มได้เน้ื อหาบ้างฉันก็นําไปที่ ร้ านหน้า
ถนนใหญ่ ใหห้ ลานช่วยพิมพบ์ า้ งจา้ งเจา้ ของร้านบา้ ง
เพื่อใหเ้ สร็จเร็วข้ึน

********************

ฉันใช้เวลาเกือบๆ3เดือนเต็มๆในการเขียน
รวบรวมคาํ แปลและนาํ ไปเขา้ เล่มที่หาดใหญ่ เพ่ือให้
ไดเ้ ล่มตวั อย่าง แลว้ ก็มานั่งอ่านทบทวนดูอยู่หลาย
รอบ ผิดคาํ ไหนตกคาํ ใดก็จะขีดเส้นแดงไวแ้ ลว้ ไป
แกไ้ ขใหม่ท่ีร้านเดิม

๗๕ เ ช ค อิ ส ม า อี ล ลุ ต ฟี ที่ ฉั น จา ได้

ฉันทาํ เช่นน้ีอยู่หลายคร้ังฉันนําเอามาแก้ไข
ตรวจคาํ ผิดและยงั ออกแบบปกเอง...ในตอนแรกๆ
ปกดูจะไม่คอ่ ยสวยนกั

ฉันหมดปั ญญาแล้ว จําต้องไปขอความ
ช่วยเหลือจากอาจารยท์ ่านหน่ึงที่มหาวิทยาลยั อิสลาม
ยะลา ซ่ึงตอนน้นั ยงั ใชช้ ื่อเดิมอยู่ อาจารยท์ ่านน้นั ได้
รับปากจะออกแบบให้ ท่านขอเวลาสักหน่ึงอาทิตย์
แลว้ ฉนั กก็ ลบั สตูล

********************

ไม่นาน ฉนั ก็ไดห้ นา้ ปกสวยงามในแบบท่ีฉนั
ตอ้ งการ ไม่มีรูปแต่เป็นลายศิลป์ สีน้าํ ตาลอ่อน ดูมนั
เหมาะกบั เจา้ ของผเู้ ขียนตน้ ฉบบั มาก ฉนั คิด...

๗๖ เ ช ค อิ ส ม า อี ล ลุ ต ฟี ท่ี ฉั น จา ได้

ฉันนาํ ไปเขา้ เล่มเอสี่อีกคร้ัง และเล่มฉบบั
กระเป๋ าอีกหน่ึงเล่ม ซ่ึงก็ตอ้ งลงทุนไปหาดใหญ่อยู่
หลายรอบ แต่ก็ทาํ ไงได้ มนั เป็นงานที่ฉนั เองก็ชอบ
มานานแล้วเป็ นผลงานเล่มที่สองเล่มแรกเป็ นงาน
เขียนช่ือ“สอนลูกรัก” ซ่ึงตีพิมพไ์ ปก่อนหนา้ น้นั แลว้
โดยสาํ นกั พิมพอ์ าลีพาณิชย์

ฉนั เดินทางไปปัตตานี ไปพบท่านเชคอิสมาอีล
ลุตฟี และหาโอกาสมอบหนังสือเล่มที่แปลไทย
ดงั กล่าวใหท้ ่านดู

“น่ีครับท่าน หนงั สือดูอาอ”์

ท่านยมิ้ และทาํ ตาโตในบุคลิกส่วนตวั ของท่าน
ซ่ึงเป็นประจาํ อยแู่ ลว้ เมื่อท่านเห็นอะไรท่ีว่าดูดีท่าน
จะแสดงเช่นน้ี.

๗๗ เ ช ค อิ ส ม า อี ล ลุ ต ฟี ท่ี ฉั น จา ได้

ขณะน้ันท่านเพิ่งจะเสร็จจากภารกิจสําคัญ
อย่างหน่ึงของท่าน ในทุกเชา้ ตรู่ท่านจะนง่ั อยูก่ บั ที่
ละหมาดโดยไม่ไปไหนเลย จนกวา่ ถึงเวลาประมาณ
เจ็ดโมงเช้า...ท่านหยิบหนังสือน้ันมาอ่านดูสักพกั
ท่านก็ทาํ เคร่ืองหมายขีดเสน้ ใตค้ าํ ต่างๆท่ีท่านเห็นว่า
ฉนั แปลยงั ไม่ถูกนกั ท่านยน่ื หนังสือน้นั คืนให้ฉนั

ท่านเชคอิสมาอีลลุตฟี กล่าวหลงั จากดู
หนังสือของฉนั

“ลองกลบั ไปทบทวนดูใหม่นะ ฉนั ว่าหลาย
ประโยคมนั ยงั ไม่เขา้ ประเดน็ ยงั คาดเคล่ือนอย”ู่

ฉนั แอบเสียใจเลก็ ๆ เม่ือเห็นว่ายงั ไม่ผา่ นท้งั ท่ี
ฉนั ตรวจมาอยา่ งดีแลว้

๗๘ เ ช ค อิ ส ม า อี ล ลุ ต ฟี ที่ ฉั น จา ได้

“ไปท่ีบา้ นนะไปทานขา้ วเชา้ กนั ”

เชคอิสมาอีล ลุตฟี ชวนฉนั ไปทานขา้ วท่ีบา้ น
ราวจะปลอบใจอะไรบางอย่าง... มนั เป็ นเช่นน้ีอยู่
หลายรอบ

********************

ในบางวนั ฉนั ตอ้ งทาํ งานหนกั หน่อย บางคืน
ตีหน่ึงตีสองก็ยงั นั่งตรวจคาํ ต่างๆอย่างละเอียดและ
คน้ หาตวั บทต่างๆท่ีคิดว่ามีในหนงั สือ ในงานเขียน
ของนกั วิชาการคนอื่นๆ ฉันพบงานเขียนเล่มหน่ึง
ของอาจารยม์ รั วาน สะมาอูน เกี่ยวกับฮาดิษ ฉันก็
นาํ มาเทียบดู

แลว้ ฉนั ก็นาํ ไปถ่ายเอกสาร และเขา้ เล่มใหม่
ฉนั ทาํ ไวเ้ พ่ือให้อาจารยท์ ่านอื่นๆที่ฉนั รู้จกั ช่วยกนั

๗๙ เ ช ค อิ ส ม า อี ล ลุ ต ฟี ที่ ฉั น จา ได้

แสดงความคิดเห็น และดูว่าตรงไหนท่ียงั ผดิ อยจู่ ะได้
แกใ้ หม่...

********************

เวลาล่วงเลยมาเกือบ 8 เดือน ฉนั อยู่กบั การ
ทบทวนงานแปลหนงั สือดุอาอฺมุสตะญาบ ถึงจะดู
ยากเยน็ อยา่ งไร ฉนั กพ็ ร้อมที่จะเดินต่อฉนั นึกในใจ
อยู่ตลอด สักวนั หน่ึงจะตอ้ งไดร้ ับการตีพิมพใ์ ห้ได้
ขออลั ลอฮฺทรงอาํ นวยความสะดวกให้ฉันดว้ ย! โอ้
พระองคท์ ่าน...ฉนั ขอดุอาอฺในใจเงียบๆคนเดียว

แดดส่องฟ้าเป็ นสัญญาณวนั ใหม่...ฉันมกั จะ
นง่ั ครุ่นคิดอยู่คนเดียว มนั ช่างยากเยน็ เหลือเกินงาน
เขียนงานแปลเล่มน้ี ดูเลก็ ๆแต่กไ็ ม่ผา่ นสกั ที...

๘๐ เ ช ค อิ ส ม า อี ล ลุ ต ฟี ที่ ฉั น จา ได้

ฉนั พยายามลาํ ดบั สิ่งต่างๆที่ฉนั ประสบพบเจอ
กบั ท่านเชคอิสมาอีลลุตฟี ท่านจะเป็ นคนรอบคอบ
เสมอในงานต่างๆไม่ว่าจะเล็กหรือใหญ่ ท่านจะไม่
ทาํ อะไรท่ีฉาบฉวยและรีบร้อน

ท่านอยากให้งานทุกชิ้นท่ีออกมา หนงั สือทุก
เล่มท่ีทุกคนจะไดอ้ ่านจะตอ้ งสมบูรณ์ และพร้อมร้อย
เปอร์เซ็นต์ ฉันพอเข้าใจแล้วว่าทําไมผลงานทุก
ผลงานที่ออกมาของท่านเป็นที่ยอมรับของผคู้ น...

ฉันเก็บแฟ้มดุอาอฺมุสตะญาบเขา้ ตู้อยู่หลาย
สปั ดาห์โดยไม่แตะตอ้ งเลย

๘๑ เ ช ค อิ ส ม า อี ล ลุ ต ฟี ท่ี ฉั น จา ได้

ขณะน้ีในบา้ นของเรามีเศษกระดาษขาวบา้ ง
กระดาษถนอมสายตาบา้ ง เตม็ ไปหมด เกือบจะทุกซอก
ทุกมุมของตูเ้ กบ็ หนงั สือ มนั คือเศษกระดาษคาํ แกข้ อง
ดุอาอฺมุสตะญาบนนั่ เอง จนภรรยาของฉนั ตอ้ งมดั ไว้
ในตูเ้ พื่อป้องกนั ไม่ให้ลูกๆเอาไปพบั ทาํ นกเล่นยาม
บ่ายๆ

เดือนต่อมา ฉนั เกิดไอเดียใหม่หลงั จากท่ีฉัน
พยายามปรับปรุงแกไ้ ขคาํ ต่างๆอยา่ งดีท่ีสุด ฉนั นงั่ รถ
ไปหาดใหญ่ สืบหาร้านเขา้ เล่มในแบบวิทยานิพนธ์ท่ี
นักศึกษาทาํ กนั ฉนั ไปเจอร้านหน่ึงอยู่ในละแวก
มอ.หาดใหญ่ “ช่วยเขา้ เล่มเอสี่ปกแข็งเหมือน
วทิ ยานิพนธ์หน่อยครับ!” ฉนั บอกเจา้ ของร้าน... “ได้
เลย”...เจา้ ของร้านตอบ...

๘๒ เ ช ค อิ ส ม า อี ล ลุ ต ฟี ท่ี ฉั น จา ได้

ไ ม่ ถึ ง 30น า ที ฉัน ก็ไ ด้ห นัง สื อ เ ล่ ม ใ ห ญ่ ร า ว
วิทยานิพนธ์ ปกแข็งดูสวยงาม คราวน้ีไม่น่าพลาด
ฉนั เริ่มมนั่ ใจข้ึนมาอีกคร้ังที่จะไปพบเชคอิสมาอีล
ลุตฟี

“หนงั สืออะไรครับนนั่ ขอดูหน่อย”
เชคอิสมาอีลลุตฟี รีบถามเมื่อเห็นฉนั ถืออยใู่ น
มือขณะกาํ ลงั รอละหมาดซุบฮิวนั น้นั แลว้ ฉนั ก็ยนื่ ให้
ท่าน...

หลงั ละหมาดวนั น้ันท่านไดอ้ ่านพลิกไป
พลิกมาอยู่หลายรอบ... “ก็ดูดีข้ึนนะ ผมคิดว่าอาจมี
ผดิ อยนู่ ิดหน่อย ผมไดข้ ีดเสน้ ไวแ้ ลว้ ลองไปแกด้ ูเพื่อ
ความมน่ั ใจ” ...“อลั ฮมั ดุลิลลาฮ์ คราวน้ีน่าจะได้
ตีพิมพแ์ ลว้ ทุกคนท่ีบา้ นจะไดอ้ ่านดุอาอฺมุสตะญาบ
ฉบบั พิเศษแลว้ ”…ฉนั นงั่ อมยมิ้ อยคู่ นเดียวในมสั ยดิ

๘๓ เ ช ค อิ ส ม า อี ล ลุ ต ฟี ที่ ฉั น จา ได้

หลงั จากสังเกตเห็นสีหน้าคลา้ ยๆกบั พอใจ
กบั งานแปลชิ้นน้ีของเชคอิสมาอีลลุตฟี แล้วเดิน
กลบั เขา้ บา้ นไป

สุดทา้ ยหนงั สือดุอาอฺมุสตะญาบก็พร้อมที่จะ
ไดร้ ับการตีพิมพ์ออกมาแล้ว โดยคงจะใช้ทุน
ก้อนหน่ึ งที่มีผู้ปรารถนาดีให้มาก่อนหน้าน้ี
แล้ว

แต่ก่อนที่จะตีพิมพ์ ขอให้ทุกอย่างเพอร์เฟค
และสมบูรณ์ที่สุด ฉนั คิดว่าฉนั จะตอ้ งไปที่โรงพิมพ์
สกั หน่อย เพื่อไปทาํ ธุระอะไรอีกบางเรื่อง โดยเฉพาะ
การจดั หน้า เรียงหน้าตรวจอายะฮฺอลั กุรอาน
และตวั บทภาษาอาหรับใหล้ ะเอียดถ่ีถว้ นอีกคร้ัง

๘๔ เ ช ค อิ ส ม า อี ล ลุ ต ฟี ท่ี ฉั น จา ได้

อีกอย่างหน่ึงเร่ืองของกราฟฟิ กต่างๆ คิดว่า
จะตอ้ งออกมาแลว้ ดูดีท่ีสุด ไม่หวานแหววและไม่ดูขรึม
มากเกินไป ฉันปรารถนาให้ดุอาอฺมุสตะญาบฉบบั
ภาษาไทยเล่มน้ีออกมาแลว้ ดูสีสดใสมีราศี และคู่ควร
ท่ีสุดกบั บุคคลระดบั แนวหนา้ เฉกเช่น เชคอิสมาอีล
ลุตฟี จะปะกียาเป็นท่ีสุด

********************

“ดุอาอฺมุสตะญาบมุสตะญาบจริงๆ” นบั จาก
วนั ที่เชคอิสมาอีลลุตฟี พูดกบั ฉนั ให้แปลดุอาอฺมุส
ตะญาบ จากวนั น้นั มาถึง ณ วนั น้ีฉนั ไดพ้ านพบกบั
ความเหน่ือยยาก ลาํ บากมาพอสมควร

๘๕ เ ช ค อิ ส ม า อี ล ลุ ต ฟี ท่ี ฉั น จา ได้

ประสบการณ์จากคืนวนั ที่พน้ ผ่านช่างหวาน
หอมเสียนี่กระไรมนั เป็ นการย้าํ เตือนความมนั่ ใจ
ให้แก่ฉนั ในการผลิตผลงาน โดยเฉพาะงานเขียน
และงานแปลหนงั สือซ่ึงเป้าหมายหลกั ก็เพ่ือให้ผคู้ น
ไดเ้ ขา้ ใจ และซาบซ้ึงในคาํ สอนต่างๆของอิสลาม
คมั ภีร์อลั กุรอานและแบบฉบบั คาํ สอนจากศาสนทูต
(ซ.ล) นนั่ เอง...

ฉันจะเก็บเก่ียวประสบการณ์เหล่าน้ันไวใ้ น
ความทรงจาํ และหากโอกาสมาถึงฉนั จะถ่ายทอดให้
ลูกๆ ของฉนั ในวนั ขา้ งหนา้ ไดร้ ับเอาไปเป็นบทเรียน
แห่งชีวิตเพื่อรับใชอ้ ิสลามต่อไป

๘๖ เ ช ค อิ ส ม า อี ล ลุ ต ฟี ท่ี ฉั น จา ได้

๘๗ เ ช ค อิ ส ม า อี ล ลุ ต ฟี ที่ ฉั น จา ได้

...ชีวิตมนุษย.์ ..
...หาใช่มีเฉพาะส่ิงที่เรามองเห็นเท่าน้นั

๘

เสื้อสีขาว