ΘΕΜΑΤΟΦΥΛΑΚΕΣ ΛΟΓΩ ΤΕΧΝΩΝ-ΑΥΓΟΥΣΤΟΣ 2017-ΤΕΥΧΟΣ 3

Έχοντας στο μυαλό μας πως πολλά αριστουργήματα απορρίφθηκαν ΑΦΙΕΡΩΜΑ
πολλές φορές, μέχρι να τελικώς να βρουν το δρόμο τους και σίγουρα
κάποια δεν τον βρήκαν ποτέ, τα κριτήρια για δημοσιευθεί ένα έργο
στη βιβλιοθήκη μας δεν είναι αυστηρά. Τα κριτήρια αφορούν
περισσότερο τη σύνταξη, την ορθογραφία και τη διαμόρφωση του
κειμένου παρά το περιεχόμενο. Τη δύσκολη και «κακιά» δουλειά της
απόρριψης την αφήνουμε στους αναγνώστες όπως θα έκανε
άλλωστε η κάθε βιβλιοθήκη που σέβεται τον εαυτό της.»

website: Ελεύθερη Ψηφιακή Βιβλιοθήκη – eBooks4Greeks.gr
facebook: EBooks4Greeks | Δωρεάν βιβλία
twitter:eBooks4Greeks.gr

FANTASMAGORIA ΑΦΙΕΡΩΜΑ
2017

Ολοκληρώθηκε το αφιέρωμά μας στην Τέσσερα τεύχη, τα
παρουσίαση των συμμετεχόντων αλλά και οποία
διακριθέντων του  περιλαμβάνουν τα
«Fantasmagoria – 1o Φεστιβάλ Φαντασίας στη βιογραφικά και
Θεσσαλονίκη» .  συνέντευξη της
Ευχαριστούμε όσους ανταποκρίθηκαν στο οργανωτικής
κάλεσμά μας. επιτροπής και 39
συγγραφείς  που
παρουσιάστηκαν με
βιογραφικό, μικρή
συνέντευξη και
περίληψη του
διηγήματός τους το
οποίο διακρίθηκε
στον διαγωνισμό.

Μπορείτε να τους γνωρίσετε ξεφυλλίζοντας τα τεύχη εδώ



Αγάπη Ντόκα

Η υπόθεση
διαδραματίζεται στην
Αυστραλία, ξεκινώντας την
Μεγάλη Δευτέρα και
καταλήγοντας την Κυριακή
του Πάσχα.

Η Σεσίλια είναι 42 χρονών,
σύζυγος του Τζον-Πολ κι
έχουν τρεις κόρες: την
Ιζαμπέλ-12 χρονών, την
Έσθερ-10 χρονών και την
Πόλι-7 χρονών. Η Σεσίλια
είναι μια δραστήρια και
υπεροργανωτική
εργαζόμενη μητέρα. Ο
Τζον-Πολ είναι ένα
διαρκώς αφηρημένος
εργαζόμενος σύζυγος και
καταπληκτικός πατέρας.

Διαβάστε όλο το Η Σεσίλια ανακαλύπτει στη
άρθρο εδώ σοφίτα ένα γράμμα που
έχει γράψει ο άντρας της
και που απευθύνεται σ’
αυτήν, με την ένδειξη «Να

Τανοιχτεί σε περίπτωση θανάτου μου». Όταν το διαβάζει, συγκλονίζεται από το μυστικό
που έκρυβε τόσα χρόνια ο Τζον-Πολ.

Το βιβλίο κρατάει αμείωτο το ενδιαφέρον και σε προκαλεί να πας παρακάτω, να δεις τι
σχέση έχουν όλοι αυτοί οι άνθρωποι μεταξύ τους, πώς διαχειρίζονται τις κρίσεις στις ζωές
τους, τι αποφάσεις παίρνουν και πού θα τους οδηγήσουν. Συμπάσχεις με τον καθένα
ξεχωριστά, γιατί ο καθένας έχει τον δικό του Σταυρό του Μαρτυρίου που κουβαλάει.
Ο επίλογος δίνει στην ιστορία ξεχωριστή χροιά.

Ζωγραφικής λεγόμενα

Δήμητρα Φώτου

Ζεύξις
ο
ζωγράφος

Ο Ζεύξις ήταν έναςζωγράφος της
αρχαιότητας. Γεννήθηκε στην μεγάλη
Ελλάδα και το απόγειο της δόξας του
ορίζεται το 410 π.Χ. Σπουδαίος για την
εποχή του, κατάφερε να δοξάσει τα
πινέλα του και να αποκτήσει πολύ χρήμα
και δόξα. 

Η ζωγραφική του Ζεύξι ήταν τολμηρή,
Ζωγράφισεαξεπέραστους πίνακες με
 τον Ηρακλή βρέφος να πνίγει τα δυο
φίδια, την μητέρα του Αλκμήνη να
στέκεται έντρομη και τον πατέρα του
Αμφιτρύωνα. Ζωγράφισε και τον Δία
στον μεγαλοπρεπή θρόνο του, με τους
θεούς να τον πλαισιώνουν και την
Πηνελόπη, με ύφος αφοσίωσης και
αξεπέραστης αρετής.

Διαβάστε όλο το άρθρο εδώ

 ΝΆΓΙΑ ΓΟΎΓΟΥ-
ΜΗΤΡΟΠΟΎΛΟΥ

Σ
Υ
Ν
Ε Για να καταλάβεις την ποίηση, πρέπει να δώσεις προσοχή. Για να την
Ν νιώσεις, ορθάνοιχτη καρδιά. Για να γράψεις ποίηση όμως, θέλει ψυχή!

Ένας τέτοιος άνθρωπος είναι και ο ποιητής Γιώργος Κόκκινος, που

Τ φιλοξενούμε σήμερα, στο blog Θεματοφύλακες Λόγω Τεχνών . Δεν έχει
Ε εκδώσει την δουλειά του, όμως  είναι γνωστή μέσω των μέσων του

διαδικτύου.  Μέρος της έχει δημοσιευθεί στο περιοδικό “ΝΕΑ ΑΡΙΑΔΝΗ”

Υ και σε ανθολογίες ποίησης. Πάμε, λοιπόν, να τον γνωρίσουμε.
Ξ
Η Διαβάστε όλη τη συνέντευξη εδώ

Θα θέλαμε να μας πεις, Γιώργο, για Γ.Κ.: Στην αρχή ήταν η ανάγκη δημόσια
αρχή, τι ήταν αυτό που σε έκανε να της έκφρασης των συναισθημάτων μου,
διαλέξεις την ποίηση. έπειτα η ανάγκη να μιλήσω και να
καταγράψω στιγμές από την
Γ.Κ.: Δεν ασχολούμαι επαγγελματικά, μακρόχρονη ερωτική σχέση που είχα,
διαβάζω τους άλλους, αλλά δεν είναι το ώστε να μείνουν σαν μια παρακαταθήκη
επάγγελμα μου η συγγραφή, δεν ζω στο νου μου, και τελικά ο φόρτος, το
από αυτό. Όλοι γράφουμε, όπως όλοι μένος, οι φοβίες, αλλά και οι επιθυμίες
σχεδόν οδηγούμε κάτι. Άλλος οδηγεί μου, που κάθονταν και μου έτρωγαν τα
μηχανάκι, άλλος αυτοκίνητο και άλλος σωθικά..
ποδήλατο ή λεωφορείο. Κατά τον ίδιο Μετά από κάθε ψυχογράφημα ή ποίημα,
τρόπο, άλλος γράφει παραμύθια, άλλος ένιωθα πάρα πολύ καλύτερα, που το
ποίηση, άλλος πεζογραφήματα και εξωτερίκευσα… μοιραζόμενος με άλλους
άλλος θέατρο… Σίγουρα τους δικούς μου τα παραπάνω συναισθήματα…
στίχους, τους έχουν χτίσει δάκρυα
συγκίνησης και απογοήτευσης! Τι είναι αυτό που εκλαμβάνει κάποιος
μέσα από τα ποιήματα σου;
Από πού αντλείς κυρίως την
έμπνευσή σου; Τι είναι αυτό που σου Γ.Κ.: Την οργή, την αγανάκτηση, τη
δίνει το ερέθισμα να γράψεις; συμπόνια, το έλεος, αλλά και την
αφοσίωση, την αγάπη, τον έρωτα, τη
χαρά και τη συντροφικότητα … Πιστεύω
ότι μέσα από τα 880 κείμενά μου, πλέον
έχω μιλήσει για τα πάντα σχεδόν, κι αν
μου ξέφυγε κάτι, ίσως να μου δώσει
τροφή να το αναπτύξω και να το
«στολίσω» σε επόμενο κείμενο…

Γνωρίζουμε ότι μέχρι στιγμής, δεν
έχεις εκδώσει κάτι επίσημα. Υπάρχει
λόγος γι’ αυτό;

Γ.Κ.: Στην Ελλάδα, για να εκδόσεις
βιβλίο, πρέπει να το πληρώσεις από
την τσέπη σου. Όλο ή μέρους αυτού,

κατά ένα ποσοστό που σου αναλογεί. Κάποιοι υποστηρίζουν ότι η ποίηση
Οπωσδήποτε για να εκδοθείς θα έχεις της εποχής μας, είναι ένα
ένα προσωπικό κόστος, που τελικά δεν παραμελημένο είδος και ότι υστερεί
ξέρεις αν θα σου αποφέρει κέρδος για σε δύναμη, ως προς το περιεχόμενο
να πάρεις πίσω τουλάχιστον αυτά που της, σε σχέση, παραδείγματος χάριν,
διέθεσες για την έκδοσή του. Αν πάλι με το μυθιστόρημα. Ποια η άποψή
πρόκειται για ποίηση, εκεί τα πράγματα σου;
είναι πολύ πιο άσχημα, γιατί οι
αναγνώστες που διαβάζουν ποίηση Γ.Κ.: Η ποίηση δεν είναι καθόλου
στην Ελλάδα είναι λίγοι κι αυτοί δεν παραμελημένη στη χώρα μας, αντίθετα
νομίζω ότι θα έμπαιναν στον κόπο να ανθεί. Βρίσκεται σε ιδιαίτερη άνθιση, αν
την πληρώσουν, εφόσον στο διαδίκτυο σκεφτεί κανείς ότι όλο και περισσότερο
μπορείς να βρεις νέους ποιητές που κάποιοι βγάζουν από το συρτάρι τους
γράφουν εκπληκτικά. καταχωνιασμένα γραπτά και τα
ανεβάζουν δημόσια σε μια ιστοσελίδα ή
Δημοσιεύτηκα, όμως. Δημοσιεύτηκαν γράφουν κάτι καινούργιο που έχει σχέση
ποιήματά μου στο λογοτεχνικό με το σήμερα. Η έκδοση αυτών των
περιοδικό «Πνευματική ζωή» του Μιχάλη γραπτών είναι παραμελημένη στην
Σταφυλά και στη «Νέα Αριάδνη», στο Ελλάδα, γιατί δεν βρίσκει απήχηση
περιοδικό «Συμπαντικές Διαδρομές», εμπορικά.
καθώς και σε ποιητικές ανθολογίες που
κυκλοφόρησαν σε βιβλίο στο εμπόριο
από κάποιον εκδοτικό οίκο ή σε ιδιωτική
έκδοση από κάποιον φορέα, όπως το
stixoi.info ή την τοπική εφημερίδα
«Κηφισιά» που είχε δημιουργήσει έναν
λογοτεχνικό διαγωνισμό στον οποίο
συμμετείχα και εκδόθηκε η συμμετοχή
μου -μετέπειτα- στο βιβλίο. Επίσης, έχω
στην κατοχή μου και ένα βραβείο
ποίησης από την Πανελλήνια Ένωση
Λογοτεχνών από διαγωνισμό ποίησης
του 2006, για το ποίημά μου
«Πορφυράδα».

ΓΙΩΡΓΟΣ ΚΟΚΚΙΝΟΣ Το αιώνιο ερώτημα που έχει διεγείρει
αρκετές διαμάχες είναι αν κάποιος
Στα ποιήματά σου κυριαρχούν τα γεννιέται ή γίνεται ποιητής-συγγραφέας.
συναισθήματα ή η λογική; Ποια είναι η δική σου άποψη;

Γ.Κ.: Σαφώς, και τα δύο. Βρείτε με και Γ.Κ.: Σε κάποιους ανθρώπους που βγαίνει η
διαβάστε με online και διαπιστώστε ιδίοις ανάγκη να εκφραστούν λειτουργεί ο πεζός
όμμασι τι μπορεί να είναι αυτό που λόγος καλυτέρα από τον λυρικό. Αυτό δεν
υπερτερεί… ! σημαίνει πως δεν είναι άξιοι και για τα 2
είδη.

Η ουσία δεν είναι πόσοι θα σε διαβάσουν,
αλλά πού θα σε βρουν, πού θα σε εντοπίσουν…

και κάποιοι από αυτούς σίγουρα

θα ταυτιστούν μαζί σου!

Διαβάστε ολόκληρο Σπύρος Πετρουλάκης
το άρθρο εδώ
Κυριακή Γανίτη

Από τη μία μεριά Από την άλλη μεριά είναι η ''Η Παναγία της φωτιάς''
είναι ''Η που δε χάνει καθόλου σε αξία, αλλά έρχεται να μας
Εξομολόγηση''. Για δώσει πληροφορίες σχετικά με τους άλλους ήρωες
εμένα ένα βιβλίο της ιστορίας που μάθαμε στην Εξομολόγηση.
ΑΡΙΣΤΟΥΡΓΗΜΑ Εμένα μου άρεσε εξίσου, όσο το πρώτο βιβλίο.
(όσον αφορά πάντα Νομίζω ότι ήταν το καλύτερο τέλος της ιστορίας
το είδος του).Αυτό τα που άρχισε στην εξομολόγηση. Δεν πρέπει να
λέει όλα!!!Ένα βιβλίο παραλείψω το γεγονός ότι μου λύθηκαν κάποιες
που ''μιλάει'' από απορίες που μου είχαν μείνει αναπάντητες από το
μόνο του.... Ο λιτός πρώτο βιβλίο. Για μένα η ολοκληρωτική κάθαρση-
του τίτλος, μαζί με το λύτρωση, τόσο των ηρώων, όσο και των
εξώφυλλο, είναι ό, τι αναγνωστών (αν μπορεί να θεωρηθεί πιθανό κάτι
πιο ταιριαστό, χωρίς τέτοιο) έρχεται με αυτό το δεύτερο βιβλίο. Αν
να χάνει καθόλου η λοιπόν είστε (ή όχι) λάτρεις των ιστοριών που
ιστορία που βασίζονται σε αληθινά γεγονότα, θα τα λατρέψετε...
αποτυπώνεται στις Εγώ σίγουρα θα ''επιστρέψω'' πολλές φορές στο
σελίδες του... Μία μέλλον σε αυτά...
ιστορία που
κάλλιστα θα
μπορούσε να θυμίζει
αρχαία τραγωδία με
κύρια
χαρακτηριστικά της
την ύβρη, τη νέμεση
και την κάθαρση...

Οδοντωτή μνήμη - Ευρυδίκη Νικήτα Αγάπη Ντόκα

Το βιβλίο είναι δομημένο με κεφάλαια, που το καθένα τους έχει ως τίτλο κάτι που σχετίζεται

με τα δόντια και παραλληλίζεται η ζωή των ηρώων μ’ αυτά:

Ο Άρης ζει στην Γερμανία και είναι ερωτευμένος με την Εύα. Για χατίρι των γονιών του, την

αφήνει και επιστρέφει στην Ελλάδα για να παντρευτεί την Αθηνά, τελειόφοιτο του

Οικονομικού, με δικό της λογιστικό γραφείο.

Κάνουν δύο παιδιά: τον Ορφέα και την Δανάη.

Ο Ορφέας θέλει να γίνει χορευτής, αλλά τελικά σπουδάζει αρχαιολογία για να νιώθει κοντά

στην Sabine, που σπουδάζει κι αυτή αρχαιολογία. Είναι ερωτευμένος με την Ελίνα,

οδοντίατρο και παιδική του φίλη, η οποία είναι κόρη του νονού του, Δημήτρη, επίσης
Έξω απ’ τα δόντια,
οδοντιάτρου.
Δόντια γάλακτος,
Ο Άρης είναι θύμα του πατέρα του. ΕΞΩ ΑΠΟ ΤΑ
ΟΝΤΙΑ Πονόδοντος,
Η Αθηνά είναι θύμα του Άρη.
Μασητήρες,
Ο Ορφέας είναι θύμα του πατέρα του.
Φρονιμίτες,
Η Ελίνα είναι θύμα της μάνας της. Δ

Ο Ορφέας σχετίζεται με την Ελίνα. Κυνόδοντες,

Η Ελίνα κατρακυλά στις σκάλες. Κοπτήρες,

Ο Ορφέας βρίσκεται στη φυλακή. Πανοραμική, Θήκες,

Ο Άρης τον επισκέπτεται μόνο Πέτρα, Τερηδόνα,

με τη συνοδεία της Αθηνάς. Διπλό εμφύτευμα,

Άραγε τον αγαπάει; Εκμαγείο,

Απονεύρωση,

Διαβάστε όλο το άρθρο εδώ Σφράγισμα, Εξαγωγή.

Καλαμαρά Γεωργία

Αργάτης πελαγίσιος είναι ο νους…

«Ένας αργάτης Αρκεί ένα ή περισσότερα ερεθίσματα
πελαγίσιος είναι ο νους, προκειμένου να στραφεί ο συγγραφέας
κι είναι δουλειά του να σε αυτή την αχανή έκταση του μυαλού
του. Πολλές φορές το έναυσμα είναι μια
μολώνει το χάος…» μυρωδιά, ένας ήχος, μια εικόνα, η
αίσθηση στο δέρμα καθώς αγγίζει κάτι,
αναφέρει ο Καζαντζάκης στο έργο μια γεύση, μια ανάμνηση, ένα
του «Ασκητική» κι είναι στα αλήθεια συναίσθημα… Ο νους, ο μόνιμα σε
μία αχανής έκταση το μυαλό. εγρήγορση κι αφύπνιση, θα λάβει
Περιλαμβάνει χρώματα και σχέδια, αμέσως την πληροφορία. Θα την
εύφορες κοιλάδες κι άγονες επεξεργαστεί και με τη βοήθεια της
περιοχές, φωτεινά τοπία και σκοτεινά φαντασίας, εκείνου του εργαλείου που
φαράγγια, πεντακάθαρους ουρανούς φυλάει πάντοτε σε περίοπτη θέση, θα
και αστραφτερές θάλασσες, μα και πλέξει την ιστορία του. Η έμπνευση
ανταριασμένους ορίζοντες και παίρνει φωτιά. Και τότε χέρια, νους και
νευρικούς ωκεανούς. Βρίθει από καρδιά συνεργάζονται αρμονικά και
πληθώρα τοπίων και θεαμάτων που ισορροπημένα. Μόνο τότε
αναμένουν στωικά τη στιγμή που θα ολοκληρώνεται το λογοτεχνικό
τα επιλέξει ο δημιουργός για να χτίσει κομψοτέχνημα.
την ιστορία του.
Ωστόσο ο νους είναι ένα όργανο που
χρειάζεται συνεχώς κούρδισμα. Όσο
είναι απασχολημένος και εργάζεται
μεθοδικά, είναι σβέλτος και διαρκώς
βελτιώνει την πνευματικότητά του.
Αντίθετα, σαν κρατείται σε αδράνεια
τότε αποκοιμιέται. Τα χρώματα
σταδιακά ξεθωριάζουν, φθείρονται, τα
κτίρια γκρεμίζονται και οι πολιτισμοί
καταρρέουν, οι θάλασσες
αποστραγγίζονται και οι ποταμοί
βαλτώνουν. Στο τέλος απομένει μια
άγονη και ξερή έρημος και το μέτωπο
του δημιουργού σφραγίζεται με την

παραίτηση. Οι αισθήσεις κλειδώνονται, τα «Ο άνθρωπος που
συναισθήματα μένουν μόνιμα στον διακόπτη δουλεύει με τα χέρια
off, και τα μάτια βροντοφωνάζουν θλίψη.
είναι εργάτης,
Δεν ζει, όμως, ο δημιουργός χωρίς την με τα χέρια και το
αγαπημένη του ασχολία, τη γραφή κι ας έχει να μυαλό, τεχνίτης,
πολεμήσει με τη ρουτίνα της καθημερινότητας, με τα χέρια, το μυαλό
τη σωρεία αρνητικών σκέψεων, το άγχος, την και την καρδιά,
έλλειψη ύπνου ή την έλλειψη χρόνου, την
πλήξη, τη μοναξιά. Ό,τι κι αν του συμβαίνει το καλλιτέχνης»
χρησιμοποιεί τελικά προς όφελός του. François Mauriac
Δημιουργεί βάσει των εμπειριών του, έστω και
μετά από αρκετό χρονικό διάστημα ανάπαυλας. Διαβάστε το άρθρο εδώ
Δεν μπορεί να κάνει αλλιώς· το δηλητήριο της
γραφής κυλάει στο αίμα του κι όση
αιμοκάθαρση κι αν κάνει, δεν θα είναι ποτέ
αρκετή για να απαλλαγεί από αυτό. Μπορεί να
αγνοήσει τις κραυγές της ανάγκης του να
εκφραστεί, μπορεί να εναγκαλιστεί την
ηττοπάθεια, μα η αγάπη του για τη γραφή δεν
θα πεθάνει. Θα αναμένει τη στιγμή που ο νους
θα κουρδιστεί και πάλι και τα χέρια θα υπακούν
της προσταγές του καθώς η καρδιά θα κρατάει
τον ρυθμό και θα ντύνει με την αγάπη της το
έργο.

Νάγια Γ. Μητροπούλου

" Γιατί, μόνο αν
νοιαζόμαστε ο

ένας για τον
άλλον, έχουμε

ελπίδα. "

ΕΛΠΙΖΩ ΑΚΟΜΑ…

ΟΣΟ ΥΠΑΡΧΟΥΝ

ΑΝΘΡΩΠΟΙ Είναι τόσο τραγική η κατάσταση που

Στην Ελλάδα του 2016 που τα όνειρα προσωπικά την συγκρίνω με τα χρόνια του
πεθαίνουν το ένα πίσω από το άλλο
και οι άνθρωποι φεύγουν στο Μεσαίωνα. Τόσο σκοτεινά, γεμάτα
εξωτερικό για ένα καλύτερο αύριο απώλειες. Κάποτε πήγαινες σε έναν
για εκείνους και για τις οικογένειές εργοδότη και σου έλεγε “δεν έχεις την
τους, είναι και μερικοί άνθρωποι που απαιτούμενη εμπειρία ή διαθέτεις λίγα
τολμούν να ονειροπολούν, να
αντέχουν και να αντιτάσσονται στις προσόντα”. Πλέον σαν απόρριψη ακούω
αντιξοότητες μένοντας. Ακόμα κι αν ότι λέγεται “ναι μεν έχεις την εμπειρία
μέσα τους γνωρίζουν ότι όλα ίσως αλλά έχεις παραπάνω προσόντα απ’ όσα
είναι χαμένα. Παλεύουν με νύχια και ζητάμε” ή “έχεις παραπάνω προσόντα και
με δόντια για αυτό το καλύτερο δεν μπορούμε να στα πληρώσουμε”. Αλλά
αύριο! το διαχρονικό “δεν έχεις εμπειρία”,
κρατάει την 1η θέση σαν αιτιολογία
απόρριψης.

Θα ήθελα προς ενημέρωση υποψήφιων εργοδοτών να ενημερώσω ότι κανείς δεν
γεννήθηκε έχοντας εμπειρία! Και φυσικά κανείς δεν είναι τόσο αλαζόνας να
αναλάβει κάτι που δεν ξέρει ή δεν πιστεύει ότι μπορεί να καταφέρει να μάθει! Κι
όταν ο άλλος έρχεται με τα τσακισμένα του χρόνια σε σπουδές και πτυχία και ζητάει
μια κατώτερη εργασία, δεν ζητάει να πληρωθεί αυτά τα χρόνια! Ζητάει μια
αξιοπρεπή δουλειά την οποία εσείς προσφέρετε, και απλά να πληρωθεί γι’ αυτήν
Κάπως έτσι έχουν αυξηθεί οι εγγραφές στα μητρώα του ΟΑΕΔ και πόσοι ακόμα μη
εγγεγραμμένοι υπάρχουν. Ο κόσμος ζητάει μια αξιοπρεπή εργασία, να ζήσει την
οικογένειά του, να δημιουργήσει οικογένεια, κίνητρο να μείνει στον τόπο του! Να
μπορεί να χαμογελάει και να κάνει όνειρα. Ανήκω σε αυτούς τους ανθρώπους. Που
ονειρεύονται ακόμα. Το για πόσο, είναι μια άλλη ιστορία. Αλλά πιστεύω ότι θα
συνεχίσω να ανήκω, όσο πιστεύω ότι υπάρχει ελπίδα και ότι κάπου εκεί έξω
υπάρχουν άνθρωποι. Που σκέφτονται και υποστηρίζουν άλλους ανθρώπους. Γιατί,
μόνο αν νοιαζόμαστε ο ένας για τον άλλον, έχουμε ελπίδα. Μόνο έτσι. Μην το
ξεχνάτε.

Διαβάστε το άρθρο εδώ



Διαβάστε όλο το και ένα κορίτσι. ζωή.
άρθρο εδώ
Φως, νερό,
Ένα αγόρι

Θίοντορ Φιντς: Στέκεται πρωί πρωί στη μαρκίζα του
καμπαναριού του σχολείου και κοιτάζει κάτω,
σκεπτόμενος αν πρέπει να πέσει...

Βάιολετ Μάρκυ: Στέκεται πρωί πρωί στη μαρκίζα σου
καμπαναριού του σχολείου και κοιτάζει κάτω,
σκεπτόμενη αν...

Ποιος σώζει ποιον;

Ένα αγόρι και ένα κορίτσι φοιτούν στο ίδιο σχολείο,
στην ίδια τάξη, αλλά δεν έχουν τίποτε κοινό. Ή
μήπως δεν είναι έτσι;

Παναγιώτα Γκουτζουρέλα

όλα τα 
φωτεινά μέρη

Όταν τον ρωτάει η Βάιολετ γιατί
ξεχωρίζει από τους άλλους, γιατί
κάνει ό, τι κάνει, εκείνος
απαντά:
''Το κάνω γιατί μου υπενθυμίζει
να είμαι εδώ, πως είμαι ακόμα
εδώ και πως έχω εγώ ευθύνη
για τα πράγματα''.

Μέχρι που το σκοτάδι πλησιάζει…

Κλείνεται στον εαυτό του και
σκέφτεται: ''Είμαι διαλυμένος.
Είμαι απατεώνας. Είναι δυνατόν
να αγαπηθώ; Είναι θέμα χρόνου
να το πάρει χαμπάρι η Βάιολετ.
Την προειδοποίησες. Τι θέλει
από σένα; Της έχεις πει πως
έχει η κατάσταση.”

“Διπολική διαταραχή” λέει το
μυαλό του, κολλώντας την
ταμπέλα στον ίδιο του τον εαυτό.
Διπολική, διπολική, διπολική.

Διαβάστε όλη τη συνέντεξη εδώ Νένα Μπούρα

ΣΥΝΕΝΤΕΥΞΗ

ΑΓΓΕΛΙΝΑ
ΠΑΠΑΘΑΝΑΣΙΟΥ

Το βιβλίο σας, «Είπαμε πολλά και Ποια είναι η διαφορά των λαϊκών
σώνει», κυκλοφορεί από τις εκδόσεις παραμυθιών από τα σύγχρονα;
Συμπαντικές Διαδρομές και
περιλαμβάνει λαϊκά παραμύθια. Ν.Μ. Τα λαϊκά παραμύθια
Επίσης συμμετέχετε με παραμύθια σας είναι ένα σημαντικό
σε ανθολογίες λαϊκών παραμυθιών
από τον ίδιο εκδοτικό οίκο. Πώς κομμάτι της λαογραφίας
προέκυψε η συγγραφή στη ζωή σας; μας, αλλά κι όλων των
λαών, γιατί όλοι έφτιαχναν
Ν.Μ. Σας ευχαριστώ πολύ για την παραμύθια.Ήταν μια
πρόσκληση. Θα ξεκινήσω κάπως κλισέ, εσωτερική ανάγκη για
αλλά είναι η αλήθεια. Από μικρή είχα ψυχαγωγία ή έμμεσο
μεγάλη σχέση με το χαρτί και το μολύβι, διδακτισμό. Δεν ξέρουμε
είτε γράφοντας ποιήματα σε τετράδια και πότε ξεκίνησαν και ποιος
σκέψεις σε χαρτάκια, είτε
αρθρογραφώντας σε μαθητική εφημερίδα, ήταν αυτός που τα
είτε καταγράφοντας λαϊκά παραμύθια και πρωτοσκάρωσε, όμως
δημοτικά τραγούδια από τους παππούδες ξέρουμε πως ήταν προς
μου. Σχεδόν, με εξομολογητικό τρόπο, ότι τέρψη των ενηλίκων μόνο.
με χαροποιούσε ή με στενοχωρούσε,
έπρεπε πρώτα να περάσει στις λευκές Τα λαϊκά παραμύθια δε
σελίδες ενός τετραδίου. Αβίαστα, μπορώ γράφτηκαν από έναν
να πω προέκυψαν όλα αργότερα, ως συγκεκριμένο δημιουργό, αλλά
έφηβη και ενήλικη πια. είναι δημιούργημα ανώνυμων
παραμυθάδων που τα
Θέλησα να μοιραστώ κάποιες σκέψεις με μετέφεραν από το στόμα στο
φίλους μου, οι οποίοι με παρότρυναν να αυτί και από το αυτί στο στόμα,
σκεφτώ και την έκδοση αυτών που μέσα στα καφενεία, στα
έγραφα και που μέχρι τότε, ήταν καραβάνια, στα νυχτέρια, τις
κλεισμένα σε συρτάρια. Ο εκδοτικός οίκος κρύες νύχτες του χειμώνα
Συμπαντικές Διαδρομές, μου έδωσε αυτή δίπλα στα τζάκια ή τα ξάστερα
τη χαρά και είμαι πια στη συγγραφική βράδια του καλοκαιριού έξω
τους οικογένεια. στις αυλές που κοιμούνταν στα
αυτοσχέδια κρεβάτια τους, για
να δροσιστούν.

Τα σύγχρονα παραμύθια, ή λογοτεχνήματα για παιδιά θα τα έλεγα εγώ,
είναι ενός δημιουργού και απλοποιημένα, αφού έγινε «αποπαίδωση»
του παραμυθιού, δηλαδή η προσαρμογή του στο παιδικό κοινό,
απαλλαγμένο από βίαιες σκηνές και εμπλουτισμένο με σύγχρονους
προβληματισμούς και βιώματα του κάθε δημιουργού.

Εκτός από συγγραφέας είστε και δασκάλα. Πιστεύετε ότι τα παιδιά
γνωρίζουν τα λαϊκά παραμύθια της πατρίδας μας ή προτιμούν τα
σύγχρονα;

Ν.Μ. Δυστυχώς, κατά την γνώμη μου, το λαϊκό παραμύθι άρχισε να εκλείπει
από τις βιβλιοθήκες μας. Επικράτησαν τα έντεχνα-σύγχρονα παραμύθια που
είναι πιο ελκυστικά λόγω εικονογράφησης, διαφήμισης, λόγω του ότι είναι πιο
απλοϊκά ή η ήρωες είναι πιο όμορφοι.
Τα τελευταία χρόνια, όμως, με λύπη μου διαπιστώνω πως τα παιδιά δε
διαβάζουν καν παραμύθια, πέραν της προσχολικής τους ηλικίας, γιατί
επικράτησε η άποψη από τους μεγάλους πως «είσαι μεγάλο παιδί για να
διαβάζεις παραμύθια». Με αυτόν τον τρόπο υποτιμήθηκε η αξία του
παραμυθιού, περιορίστηκε η φαντασία τους και η τεχνολογία «έκλεψε» τη λαλιά.

Σε αυτό το σημείο, λοιπόν, ως δασκάλα λέω πως πρέπει ο δάσκαλος
να παρέμβει και να αξιοποιήσει εκπαιδευτικά το παραμύθι μέσα στην
τάξη. Αποτέλεσμα αυτής της σκέψης και θέλοντας να γνωρίσουν τα

παιδιά το λαϊκό παραμύθι, άρχισα εκτός από την συγγραφή
παραμυθιών να ασχολούμαι και με την αφήγηση λαϊκών παραμυθιών,

σε μικρούς και μεγάλους. Να μοιράζω τις ιστορίες μου σε
κατασκηνώσεις, σε πλατείες, σε σχολεία και όπου υπάρχουν
άνθρωποι που έχουν «ανοιχτές ψυχές» και αυτιά για παραμύθια.

Τα παραμύθια είναι τελικά μόνο για παιδιά ή έχουμε και εμείς οι ενήλικες
ανάγκη από παραμύθια, από παρηγοριά;

Ν.Μ. Είναι ανάγκη όλων μας η παρηγοριά, άλλωστε το παραμύθι προέρχεται
από την λέξη παραμυθία που σημαίνει παρηγοριά.
Δεν είναι τα παραμύθια μόνο για διασκέδαση, αλλά και για να εκφράζουν
αλήθειες με αλληγορικό τρόπο. Μέσα από αυτά που διαβάζει το παιδί ή ο
ενήλικας, μπορούν να κατανοήσουν καλύτερα το περιβάλλον γύρω τους, έτσι
ώστε, όταν έρθουν αντιμέτωποι με άσχημες καταστάσεις να μπορούν να
νικήσουν ακόμα και τον δράκο.

Ποια είναι η γνώμη σας για τους Έλληνες αναγνώστες; Διαβάζουν βιβλία
ή τα θεωρούν είδος πολυτελείας, εξαιτίας της οικονομικής κρίσης;

Ν.Μ. Από έρευνες που κατά
καιρούς διαβάζω σε
εφημερίδες και διάφορα
άλλα έντυπα, αλλά και από
τον κύκλο μου, που είναι ένα
δείγμα και αυτό της
κοινωνίας μας, βλέπω πως
οι Έλληνες δεν ασχολούνται
όσο θα έπρεπε με το
διάβασμα.

Μες το δάσος περπατώ
Κι έχω σύντροφο το λύκο

Ξωτικό για βοηθό
Αρχινάω το χορό
Την ανέμη ξετυλίγω
Μουσικές κλωστές ρεβίθια
Ξεκινούν τα παραμύθια

Το βιβλίο της Νένας Μπούρα “ΕΙΠΑΜΕ ΠΟΛΛΑ ΚΑΙ ΣΩΝΕΙ” κυκλοφορεί από
τις εκδόσεις Συμπαντικές Διαδρομές και περιλαμβάνει λαϊκά παραμύθια.

Η ίδια, η συγγραφέας αναφέρει για το περιεχόμενου του βιβλίου της: «Στο
παρόν βιβλίο υπάρχουν λαϊκά παραμύθια από λαϊκούς αφηγητές,
διασκευασμένα από εμένα, καθώς και δικά μου λαϊκότροπα παραμύθια που
ακολουθούν τους νόμους των λαϊκών παραμυθιών».

Πώς να μην ασχοληθεί με τα λαϊκά παραμύθια, αφού στη μνήμη της έχει τη
μορφή του παππού και της γιαγιάς να της αφηγούνται παραμύθια; Παραμύθια
που ταξίδευαν από στόμα σε στόμα και έφτασαν στα πέρατα του κόσμου.

Σε αυτό, λοιπόν, το βιβλίο θα διαβάσετε υπέροχα λαϊκά παραμύθια. Θα
συναντήσετε μάγισσες, βασιλιάδες, παλικάρια δυνατά, κόρες πανέμορφες,
καλομοίρες και γιάτρισσες. Θα ταξιδέψετε σε χρόνους αλλοτινούς, θα φτάσετε
σε μέρη μακρινά.

Ελάτε, τα παραμύθια ξεκινούν!! Και μη ξεχνάτε ότι είναι για όλους, μικρούς και

μεγάλους!!! Διαβάστε όλο το άρθρο εδώ

Κυριάκος Χαλκόπουλος Μια άποψη που Κυριάκος
δεν μπορεί να Χαλκόπουλος
ισχύει

Είναι μια άποψη που προφέρεται συχνά, ότι όλα έχουν ήδη ειπωθεί.
Όμως αν θεωρήσουμε πως κάτι τέτοιο – μια συνολική γνώση για κάτι, ή
έστω μια συνολική ονομαστική αναφορά σε κάτι – προϋποθέτει
τουλάχιστον πως κανείς γνωρίζει το σύνολο το ίδιο στο οποίο

αναφέρεται, τότε μοιάζει πολύ εύλογο να υποστηριχθεί πως κανένας
άνθρωπος δεν γνωρίζει πολλά για τον ίδιο τον κόσμο που έχει στο μυαλό

του. 

Αν γνώριζε ένα πολύ μεγάλο μέρος από τον νοητικό
του κόσμο, τότε, πρέπει να εκτιμήσουμε πως οι
καθημερινές του σκέψεις θα ήταν όχι απλά πιο
σύνθετες από τις τωρινές, αλλά στην κυριολεξία τόσο
πολλές και περίπλοκες που θα κινδύνευε να μην
προσέχει ούτε τα απαραίτητα στον εξωτερικό
κόσμο...

Διαβάστε
το άρθρο εδώ

Μια υπόθεση που μπορούμε να κάνουμε είναι πως όποιος νομίζει ότι όλα
έχουν ειπωθεί, ισχύει ό, τι βλέπει σε φράσεις άλλων – για παράδειγμα,
συγγραφέων ή άλλων διανοητικών που προσωπικά αναγνωρίζει ως
σημαντικούς – τα νοήματα που κατά τη γνώμη του περιβάλλουν τις δικές του
πιο ιδιαίτερες σκέψεις. Και αυτό, πάντως, μπορεί να είναι μια πλάνη, αφού
μάλλον ανάμεσα στην ξένη πρόταση ή έκφραση που διαβάζει κανείς σε ένα
βιβλίο και στη δική του αίσθηση για αυτό που διάβασε εκεί, πρέπει να
υπάρχει αρκετά μεγάλο πεδίο διαφοροποίησης...!

Σε ένα διάλογο με τον Σωκράτη, με
αφορμή μια προτροπή που του
έγινε να αναπτύξει τις σκέψεις του,
ένας άλλος συνομιλητής (ο
γεωμέτρης Θεόδωρος της Κυρήνης)
παρεμβαίνει με το πρόσχαρο
σχόλιο ότι “να παρακινείς
τον Σωκράτη να εκθέσει τις σκέψεις
του είναι ως να καλείς ιππικό στην
πεδιάδα”, δηλαδή σαν να
παρακινούσαν πεζοί να τους
επιτεθούν τώρα στο πιο εκτεθειμένο σημείο οι εχθροί πάνω στα άλογα τους.
Θα μπορούσαμε να πούμε πως, όπως εκείνοι οι πεζοί που αμέριμνα καλούν
τον άλλο να παρατάξει τις δικές τους δυνάμεις, έτσι και ο καθένας που
πιστεύει πως όλα έχουν ειπωθεί και όλα είναι γνωστά αγνοεί ότι στέκεται και
ο ίδιος σε μια πεδιάδα, και με την πεποίθηση του πως τίποτε νέο δε θα
προβάλει στον ορίζοντα κατ ουσίαν κλείνει το στόμα του ώστε να μην
ειπωθεί ποτέ μια προτροπή σε οτιδήποτε ακόμα άγνωστο μπορεί να φτάσει
ως εδώ. Άλλωστε ο ίδιος ο Σωκράτης κάποτε ισχυρίστηκε ότι η Φιλοσοφία
είναι κάτι που γεννήθηκε από την αίσθηση του θάμβους απέναντι στο
άγνωστο που μας προκαλεί ανησυχία αλλά και έντονο ενδιαφέρον. Κάτι το
νέο.
Εξάλλου, με λίγη προσοχή, αυτό που θα βρεθεί μπροστά μας ενώ φωνάξαμε
το κάλεσμα στην πεδιάδα μας, δε θα είναι και το περίφημο ιππικό της
αρχαίας πόλης του Κολοφώνα...

Συνέντευξη Κωνσταντία
Μαρία Γραμμένου Σωτηρίου

Καλοτάξιδο το βιβλίο σας
«Φωνές από χώμα». Ως
Κυπρία στη καταγωγή,
πόσο βαθιά ταυτιστήκατε με
την εκάστοτε ιστορία,
γράφοντας την; Ποια ανάγκη
σας ωθεί στα ίδια
μονοπάτια, μετά το «Η Αϊσέ
πάει διακοπές»;

Κ.Σ. Εγώ σας ευχαριστώ για Στην Αϊσέ είχα ταυτιστεί με την ηρωίδα
την χαρά να συνομιλώ με μου που είχε γίνει έρμαιο των
ανθρώπους που αγαπούν
τόσο το βιβλίο και προβάλλουν γεγονότων και προσπαθούσε με
τη δουλειά μας. Για να αξιοπρέπεια να υπάρξει, στις Φωνές
απαντήσω στην ερώτησή σας, ταυτίστηκα με στοιχεία από όλες τις
ως Κύπρια ταυτίζομαι σε ένα γυναίκες μου που μιλάνε στο βιβλίο, με
βαθμό με τις ηρωίδες μου,
νοούμενου ότι οι αγωνίες τους το γεγονός ότι επίσης στέκονται
ως γυναίκες, οι συγκρούσεις μάρτυρες του «κακού» μη μπορώντας
τους με το κατεστημένο που
λέγεται επίσημη ιστορία και ουσιαστικά να αντιδράσουν.
κυρίως η αναζήτηση της
ταυτότητάς τους είναι θέματα
που με απασχολούν έντονα
και προβάλλονται μέσω
αυτών. Αν θέλετε, η ταύτιση
είναι αμφίδρομη.

Κωνσταντία Σωτηρίου Τώρα, για την θεματική, που είναι Οι μαρτυρίες είναι στην διάλεκτο,
τα ιστορικά γεγονότα στην Κύπρο, επειδή έτσι δίνεται, πιστεύω, το
με ωθεί ασφαλώς η ανάγκη να στοιχείο της μαρτυρίας/
πω την δική μου εκδοχή των προφορικότητας. Αλλά, κυρίως,
πραγμάτων, μέσα από τα μάτια επειδή κάποια πράγματα,
των γυναικών. Σαφώς και δεν θα κάποιες βαθιές και ουσιαστικές
ήθελα να κατηγοριοποιηθώ ως η αλήθειες δεν θα μπορούσαν να
Κύπρια συγγραφέας που γράφει ειπωθούν εδώ, παρά μόνο στην
μόνο για την Κύπρο, αλλά για την βαθιά και ουσιαστική γλώσσα
ώρα υπάρχουν μέσα μου αυτές οι των ανθρώπων που είναι τα
ιστορίες και έχω ανάγκη να τις Κυπριακά. Επίσης να προσθέσω
πω. πως και στο πρώτο μου βιβλίο η
δεύτερη φωνή της αφήγησης
Αποδίδοντας μερικές από τις ήταν στην Κυπριακή διάλεκτο και
μαρτυρίες στην Κυπριακή η ανταπόκριση που είχα ήταν,
διάλεκτο, πιστεύετε ότι είναι κατά κύριο λόγο, πολύ καλή.
εύκολο να κατανοηθούν από
όλο το φάσμα του
αναγνωστικού κοινού ή στόχος
σας ήταν πιο συγκεκριμένοι
αναγνώστες;

Κ.Σ. Στόχος μου είναι όλο το ''Η γλωσσική μου ταυτότητα
αναγνωστικό κοινό, σαφώς και είναι ισχυρή και είναι η
δεν απευθύνομαι μόνο στους Ελληνική. Η κυπριακή
Κύπριους αναγνώστες. Άλλωστε,
γράφω Ελληνικά, θεωρώ ότι αυτά διάλεκτος, από την άλλη, είναι
που γράφω ανήκουν στην κομμάτι της Ελληνικής
Ελληνική λογοτεχνία. Η γλωσσική γλώσσας.''
μου ταυτότητα είναι ισχυρή και
είναι η Ελληνική. Η κυπριακή
διάλεκτος, από την άλλη, είναι
κομμάτι της Ελληνικής γλώσσας.

Κωνσταντία Σωτηρίου ΣΥΝΕΝΤΕΥΞΗ Γυναίκες με τα βιώματα της
Τζεμαλιγιέ πώς μπορούν να
Πιστεύετε στην δύναμη των επιβιώσουν στην κοινωνία μας;
βιβλιο-ομάδων και στα Μέσα
Κοινωνικής Δικτύωσης για την Κ.Σ. Η Τζεμαλιγιέ ανήκει και δεν
καλύτερη προώθηση του ανήκει σε μια άλλη εποχή, σε μια
βιβλίου σας; Κατά πόσο περίοδο όπου στην Κύπρο, για
βοηθούν ένα συγγραφέα να παράδειγμα, τα γεγονότα ήταν
αναδείξει το έργο του; τέτοια που δεν μπορούσες παρά να
επιλέξεις πλευρά.
Κ.Σ. Οι βιβλιο-ομάδες βοηθούν, Το να αγκαλιάσεις τον εθνικισμό και
σαφώς, ένα βιβλίο να φτάσει σε να ζωστείς τα μαχαίρια της κουζίνας
πιο πολλούς αναγνώστες. Είναι για να πολεμήσεις στο πλευρό της
πολύ σημαντικό ο αναγνώστης να όποιας «μητέρας πατρίδας» (της
έχει μια επαφή με το βιβλίο, πριν Ελλάδας ή της Τουρκίας) ήταν για
πάει στο βιβλιοπωλείο. Το ίδιο κάποιους μονόδρομους. Και
ισχύει και για τα Μέσα Κοινωνικής μπορούσε να οδηγήσει στην
Δικτύωσης, που μπορεί να καταστροφή. Η Τζεμαλιγιέ και η
αποτελέσουν πολύτιμο εργαλείο, κάθε Τζεμαλιγιέ καταβροχθίζεται
αν χρησιμοποιηθούν έξυπνα και στην κοινωνία μας, γίνεται έρμαιο
σωστά. Τα δικά μου βιβλία, της ιστορίας, των αντρών, των
πιστεύω πως βοηθήθηκαν. παθών και του Λάθους, είτε αυτό
είναι δικό της ή άλλου.

''Είναι πολύ σημαντικό
ο αναγνώστης να έχει
μια επαφή με το βιβλίο,

πριν πάει στο
βιβλιοπωλείο.''

Κωνσταντία Σωτηρίου Το εξώφυλλο του βιβλίου σας Ο τίτλος του βραβείου που
είναι ιδιαίτερο, φέρνει στο νου κερδίσατε (Athens Prize for
τη δεκαετία του ’60, θα έλεγα. Literature), σας γέμισε άγχος,
Επιλογή καθαρά του αγωνίες για το επόμενο πόνημά
εκδοτικού σας οίκου ή φέρετε σας; Πώς το αναγνωστικό κοινό
λόγο πάνω σ’ αυτό; Τι αντιμετωπίζει κάποιον
αντιπροσωπεύει για εσάς το βραβευμένο συγγραφέα; Τον
συγκεκριμένο εξώφυλλο; επιλέγει με μεγαλύτερη
εμπιστοσύνη, πιστεύετε;
Κ.Σ. Το εξώφυλλο ήταν επιλογή
της κυρίας Άννας Πατάκη και με Κ.Σ. Το βραβείο με γέμισε πάνω
εκφράζει απόλυτα. Η αισθητική, από όλα με μεγάλη χαρά. Από εκεί
η αθωότητα και η ευαισθησία και πέρα, αυτό που είναι σημαντικό
που εκφράζει, νομίζω, είναι να εξελίσσεσαι και να έχεις
αντανακλά αυτό που θέλω να συνέπεια σε ό, τι κάνεις. Η αγωνία
είναι το περιεχόμενο του βιβλίου. μου είναι αυτή. Το βραβείο βοήθησε
να γίνει δεύτερη έκδοση του βιβλίου
Προσωπικά, μου έκανε και να ακουστεί περισσότερο. Δεν
εντύπωση η μαρτυρία της νομίζω να επιλέγουν οι αναγνώστες
Ξενούς. Την ξεχωρίζετε κι με βάση τα βραβεία, επιλέγουν με
εσείς; Ποια ιστορία γυναίκας βάση πόσο τους έχει συγκινήσει ένα
αγαπήσατε περισσότερο και βιβλίο, για να ψάξουν να βρουν το
για ποιο λόγο; επόμενο που έχεις γράψει.

Κ.Σ. Χαίρομαι πολύ που το λέτε
αυτό επειδή και μένα η μαρτυρία
της Ξενούς είναι η πιο
αγαπημένη μου. Πιστεύω κρύβει
μεγάλο σπαραγμό η μαρτυρία
αυτής της γυναίκας, που στέκει
ξάγρυπνη ανάμεσα στα θεία και
στα ανθρώπινα.

Διαβάστε όλη τη συνέντευξη εδώ

Διαβάστε όλο το άρθρο εδώ

Μαρία Γραμμένου

Φωνές από χώμα - Κωνσταντία Σωτηρίου

Πρόκειται για ένα βιβλίο γεμάτο με ιστορίες γυναικών που διαδραματίζονται
στα χρόνια του 1963,στη Λευκωσία, με τον διαχωρισμό της Κύπρου. Η
καθεμιά τους καταθέτει προσωπικά βιώματα και γεγονότα που τη σημάδεψαν.
Πολλές δε από αυτές τις ιστορίες έχουν αποδοθεί στην Κυπριακή διάλεκτο,
δίνοντας έτσι ιδιαίτερη έμφαση στα γεγονότα.
Μια σύντομη νουβέλα που μεγαλώνει μέσα σου με το τελείωμα του βιβλίου,
που σου παραθέτει στιγμές και συναισθήματα απλών γυναικών.
Η Βαρβάρα, η Αθηνούλα, η Χρυσούλλα, η Αννού, η Μαρούλλα, η Ελένη…
Πώς βίωσε η καθεμία όλα αυτά τα γεγονότα;

Η γραφή απλή, κατανοητή, πέρα των κυπριακών εκφράσεων από ένα
ιδιαίτερο ιδίωμα, κομμάτι αναπόσπαστο στο να ταυτιστείς μαζί τους. Ο λόγος
ρέει μέσα από τα γεγονότα και σε ταξιδεύει στην εποχή εκείνη. Μεγάλες
προτάσεις, έλλειψη της τελείας, λες και η χρήση της ήταν φράγμα που
καταποντίστηκε από τον χείμαρρο της αφήγησης.

Οφείλω να ξεκινήσω λέγοντας ότι το βιβλίο αυτό ήταν για Μια σύγχρονη νουβέλα
εμένα μια ιδιαίτερα ευχάριστη έκπληξη. Διαβάζοντας το των δυστοπικών
οπισθόφυλλο δεν καταλαβαίνεις τίποτα απολύτως για μητροπόλεων, ένα
την πλοκή, μαρτυρά ελάχιστα. Ξέρεις ότι η

πρωταγωνίστρια είναι γυναίκα (υποθέτεις λοιπόν ότι δεν σκοτεινό παραμύθι για την

είναι κοριτσάκι της εφηβείας, ούτε και στην πρώτη νιότη απώλεια, για την οργή,

της) και μέχρι εκεί είναι αυτά που ο συγγραφέας σου γύρω και μέσα µας.

επιτρέπει να γνωρίζεις πριν ανοίξεις το βιβλίο.

Βίκυ
Ζηλιασκοπούλου

Στην πραγματικότητα αποτελεί μια καθαρή αποτύπωση της καθημερινότητας που
ζουν κάποιοι συνάνθρωποί μας. Όλη η σαπίλα της κοινωνίας περιγράφεται

ξεκάθαρα: ναρκωτικά, εκπόρνευση, "η επικράτηση του ισχυρότερου" και άλλα
φαινόμενα που εμείς που ζούμε βολεμένοι δεν τα πολυσκεφτόμαστε (εγώ

τουλάχιστον). Ταυτόχρονα, αποτελεί ένα ψυχογράφημα των ηρώων του. Είναι
πραγματικά ο καθένας αυτό που φαίνεται; Η βασική πρωταγωνίστρια είναι μια

σκληρή γυναίκα, τι την οδήγησε, όμως, να φτάσει μέχρι εδώ; Και η έταιρη
πρωταγωνίστρια του βιβλίου; Ποια η ιστορία της; Είναι όντως γεννημένη πόρνη;

Πίσω από όλα αυτά, Επίσης, δεν αναφέρονται ονόματα εκτός από
καλά κρυμμένη η ένα. Δεν μαθαίνουμε ποτέ το όνομα των δύο
αγάπη. Ο πόνος της αντρών της ιστορίας, οι όποιες αναφορές σε
εγκατάλειψης και ο αυτούς γίνονται με βάση το επάγγελμά τους. Η
αγώνας να σταθείς βασική πρωταγωνίστρια παραμένει τελείως
ξανά στα πόδια σου. ανώνυμη και θα μπορούσε να είναι οποιαδήποτε
Όλα όσα είναι γυναίκα στη θέση της.
γραμμένα σε πρώτο
πρόσωπο στο βιβλίο Διαβάστε όλο το άρθρο εδώ
σε βάζουν σε σκέψεις.

Είναι πολύ μικρό το
βιβλίο, μόνο 160
περίπου σελίδες
κειμένου, κι όμως είναι
εξαιρετικά περιεκτικό.
Με λίγες λέξεις
περιγράφονται οι ζωές
πολλών ανθρώπων
και περνιούνται πολλά
μηνύματα.

Να επισημάνω κάτι
που μου έκανε
τεράστια εντύπωση:
το μεγαλύτερο τμήμα
του βιβλίου είναι
γραμμένο σε δεύτερο
πρόσωπο. Δεν το έχω
συναντήσει αυτό
κάπου αλλού, οπότε
ήταν μια πολύ
ευχάριστη έκπληξη.

Τα ξαδελφάκια του χρόνου Έλενα Δοριάκη

Αγγελίνα Παπαθανασίου

‘Όλα μαζί δεν κάνουνε
και χώρια δεν μπορούνε,
πρέπει να μπούνε στη σειρά

για να λογαριαστούνε.

Τι είναι;’

Αυτό το αίνιγμα, επέλεξε η Η Έλενα Δοριάκη, γνωρίζει στα
συγγραφέας του βιβλίου «Τα παιδιά τις εποχές και τους μήνες.
ξαδελφάκια του Χρόνου» Έλενα Χωρίς να γίνεται κουραστική,
Δοριάκη, για να συστήσει το βιβλίο παρέχει πληροφορίες στα παιδιά
της στους μικρούς αναγνώστες της. για τα έθιμα που συναντάμε
Ένα βιβλίο που γνωρίζει στα παιδιά ανάλογα με την εποχή του χρόνου,
τους μήνες και τις εποχές με έναν τις γιορτές του κάθε μήνα.
αλλιώτικο τρόπο και κυκλοφορεί
από τις Εκδόσεις Περσείδες. «Τα ξαδελφάκια του Χρόνου»
δίνουν μια εξαιρετική ευκαιρία για
Η συγγραφέας, Έλενα Δοριάκη, συζητήσεις μεταξύ παιδιών-
έγραψε ένα υπέροχο βιβλίο και το εκπαιδευτικών και γονέων πάνω
περιέβαλλε με πολλή αγάπη. Η στα έθιμα του τόπου μας (Π.χ. το
αγάπη αυτή είναι εμφανής σε κάθε έθιμο του Κλήδονα) ή στα φυσικά
σελίδα. Όπως λέει και η ίδια στον φαινόμενα (πεφταστέρια ή
πρόλογό της, παραθέτει αυτό το περσείδες) που αναφέρονται στο
βιβλίο στο κοινό, έχοντας για φίλους βιβλίο.
καλούς την αγάπη, τις νότες και τις
λέξεις. Διαβάστε όλο το άρθρο εδώ

Η βασική ιδέα του βιβλίου είναι πολύ καλή:
το μεγαλύτερο τμήμα του πληθυσμού μολύνεται
από έναν μύκητα (αποκαλούμενο με το πολύ όμορφο
όνομα "δρακόστιγμα" ) που προκαλεί το φαινόμενο της αυτα-
νάφλεξης. Κανείς δεν γνωρίζει τον τρόπο μετάδοσης, κανείς δεν
ξέρει πόσο καιρό θα είναι φορέας του δρακοστίγματος πριν αναφλε-

γεί και φυσικά δεν υπάρχει θεραπεία.
Η βασική ηρωίδα είναι η Χάρπερ, σχολική νοσοκόμα, που όταν εμφανίζεται

η επιδημία προσφέρει τις υπηρεσίες της στο νοσοκομείο και φυσικά
μολύνεται. Η αντιμετώπιση του συζύγου της δεν είναι αυτή που περίμενε,
ούτε καν το παιδί που περιμένουν δεν αρκεί για να τον πείσει να φερθεί
όπως θα επιθυμούσε η Χάρπερ, οπότε και αυτή αποφασίζει να ρισκάρει και
να φύγει μακριά προσπαθώντας να μείνει ζωντανή μέχρι να γεννήσει το

παιδί της.

Εκ των πραγμάτων μιλάμε για μυθιστόρημα φαντασίας, σίγουρα
δεν είναι τρόμου και επίσης δεν μπορώ να το πω δυστοπικό,

αφού περιγράφονται μόνο οι πρώτοι μήνες της
επιδημίας που αφανίζει τον κόσμο.

Βίκυ Ζηλιασκοπούλου

Διαβάστε
όλο το

άρθρο εδώ

Πόσο ευεργετικό
και ωφέλιμο
είναι να
διαβάζει κανείς;

Βίκυ Δελλή

Στατιστικά στοιχεία από το Εμπλουτισμός λεξιλογίου
Statistics Brain δείχνουν ότι,
Αυτό συνδέεται με το παραπάνω,
αν διαβάζουμε μόνο για καθώς όσο περισσότερο
15 λεπτά κάθε μέρα, θα διαβάζουμε, τόσο περισσότερες
έχουμε διαβάσει συνολικά λέξεις μαθαίνουμε και
ένα εκατομμύριο λέξεις αναπόφευκτα βελτιώνουμε το
κάθε χρόνο. λεξιλόγιό μας, χωρίς να το
καταλαβαίνουμε. Το να έχουμε
Αυτός είναι ένας εντυπωσιακός ορισμένες γνώσεις και να είμαστε
αριθμός και επιβεβαιώνει το πώς καλοί χρήστες της γλώσσας είναι
το διάβασμα μπορεί να βελτιώσει προσόν για οποιαδήποτε δουλειά,
κατά πολύ τις δεξιότητές μας στο ενώ η γνώση ότι έχουμε την
γραπτό λόγο και στην ποικιλία του ικανότητα να μιλήσουμε ως ίσος
λεξιλογίου μας. προς ίσο, ακόμα και σε ανώτερούς
μας, είναι μια πολύ καλή δόση
Διαβάστε όλο το άρθρο εδώ αυτοεκτίμησης

Γνώση Βελτίωση της μνήμης

Το διάβασμα είναι γνώση! Κάθε βιβλίο Όταν διαβάζουμε ένα βιβλίο, θα
περιέχει πληροφορίες –ακόμα κι αν πρέπει να θυμόμαστε μια σειρά από
πρόκειται για κάποιο ερωτικό χαρακτήρες, την πλοκή, τις
μυθιστόρημα– που δεν γνώριζες. φιλοδοξίες τους, την ιστορία, τα
λεγόμενά τους, όπως και πολλά
Ενδυνάμωση του εγκεφάλου άλλα σημεία του βιβλίου, όπου
ακόμα και μικρές λεπτομέρειες έχουν
Η συνεχής ανάγνωση βιβλίων βοηθάει σημασία.
σημαντικά στη βελτίωση της μνήμης.
Με το πέρασμα των χρόνων η μνήμη Δυνατότερες αναλυτικές
αρχίζει να φθείρεται, ενώ το διάβασμα διανοητικές ικανότητες
είναι ένας τρόπος για να καθυστερήσει
η φυσική φθορά των λειτουργιών του Αυτό σημαίνει ότι εξασκούμε την
εγκεφάλου. κριτική και αναλυτική μας σκέψη,
σημειώνοντας στο νου μας όλες τις
Βελτίωση της μνήμης απαραίτητες λεπτομέρειες και
ξεκαθαρίσαμε τα πράγματα,
Όταν διαβάζουμε ένα βιβλίο, θα κρίνοντας ποιος έκανε τι και πότε.
πρέπει να θυμόμαστε μια σειρά από
χαρακτήρες, την πλοκή, τις φιλοδοξίες
τους, την ιστορία, τα λεγόμενά τους,
όπως και πολλά άλλα σημεία του
βιβλίου, όπου ακόμα και μικρές
λεπτομέρειες έχουν σημασία.

Καταπολέμηση του άγχους και της
αϋπνίας

Το διάβασμα ενός καλού βιβλίου λίγες
ώρες πριν από τον ύπνο μπορεί να
αποδειχθεί ευεργετικό για όσους
έχουν προβλήματα αϋπνίας.

Βίκυ Ζηλιασκοπούλου

ΚΥΡΙΑΚΟΣ ΧΑΛΚΟΠΟΥΛΟΣ
ΣΥΝΕΝΤΕΥΞΗ

Γιατί “Χρυσαλίδα”; Πώς προέκυψε Μια άλλη σημασία του όρου, στο
ο τίτλος; βιβλίο, είναι πως οι ίδιες οι σκέψεις
-και η εσωστρέφεια- αποτελούν μια
Κ.Χ. : Εγώ ευχαριστώ, για την χρυσαλίδα, αλλά μια στην οποία
φιλοξενία… Ναι, η κυριότερη από τις αναπόφευκτα κανείς επιστρέ- φει,
σημασίες του τίτλου είναι αυτή που όπως αναπόφευκτα φεύγει πάλι για
αναφέρατε – η χρυσαλίδα είναι ένας να κινηθεί στον κόσμο. Όσον
χώρος μεταμόρφωσης, και οι αφορά τις πεταλούδες -σίγουρα το
μεταμορφώσεις, συνήθως, είναι προς ελπίζω!
το καλύτερο…

Διαβάζοντας το βιβλίο μου Η αφήγηση των κειμένων γίνεται
δημιουργήθηκε η εντύπωση ότι σε πρώτο πρόσωπο, συχνά με
κάποια από τα διηγήματα είναι σε ημερολογιακό ύφος, ή με τη
μεγάλο τμήμα τους καταγραφή μορφή γράμματος. Βοηθάει κάτι
εφιαλτών (ή άσχημων ονείρων) τέτοιο στην εξωτερίκευση των
που είδατε. Ισχύει κάτι τέτοιο; σκέψεων ενός συγγραφέα;
Δηλαδή, σε αντίθεση με εμάς που,
όταν βλέπουμε άσχημο όνειρο, Κ.Χ. : Νομίζω ότι μου ταιριάζει
προσπαθούμε να το «ξορκίσουμε» περισσότερο. Μάλλον, είναι πιο
απωθώντας το, εσείς, σαν να άμεσο -αν και δεν μπορεί κανείς να
καθίσατε και στηρίξατε διηγήματα γνωρίζει πώς θα το βιώσει ένας
πάνω σε αυτά. Ήταν ένα είδος αναγνώστης. Σίγουρα, η αφήγηση
εκτόνωσης; σε πρώτο πρόσωπο έχει τις δικές
της ισορροπίες. Όμως, πιστεύω ότι
Κ.Χ. : Σωστή η εικασία σας. Για την συνήθως δεν πετυχαίνει κανείς να
ακρίβεια, η ίδια η ατμόσφαιρα των γράψει κάτι που να λειτουργεί ως
διηγημάτων είναι ονειρική -δεν έχω ιστορία, εάν ο στόχος του είναι να
δει αυτούσιο κάποιο σε όνειρο. εκφράσει καθαρά και με ακρίβεια
Μοιάζει πιθανό ότι τα όνειρα που τις προσωπικές του σκέψεις -
βλέπει κανείς είναι τοπία στο δρόμο εννοείται πως ο καθένας που
προς τη βαθύτερη νοητική του ζωή. γράφει θέλει να πει κάτι, όμως κατά
Σε έναν βαθμό, επιχείρησα να βάση, κανείς δεν ενδιαφέρεται για
μεταφέρω κάτι από τις σκέψεις μου, ένα βιβλίο, εάν δεν πει κάτι στον
αλλά καθώς πρόκειται για λογοτεχνία, ίδιο, και είναι εύλογο να
το κυριότερο μέλημά μου ήταν να υποθέσουμε ότι αυτός που
παρουσιάσω έναν χώρο όπου -με διαβάζει νοιάζεται (συνειδητά ή
λίγη τύχη- αρκετοί αναγνώστες θα ασυναίσθητα) να ανακαλύψει
έβρισκαν την αφορμή να νιώσουν ή πράγματα για τον εαυτό του και όχι
να σκεφτούν κάτι δικό τους. για εκείνον που έγραψε το κείμενο.

ΚΥΡΙΑΚΟΣ  ΧΑΛΚΟΠΟΥΛΟΣ

Διαβάστε όλη τη συνέντευξη εδώ

Η φαντασία σας και η ανάγκη να Κ.Χ. : Κατά καιρούς υπήρχαν τέτοια
καταγράψετε όσα αυτή άτομα, που τα διάβαζαν πρώτα.
δημιουργούσε ήταν έντονη από Πλέον, αυτό συμβαίνει σχεδόν
τα παιδικά σας χρόνια ή έγινε αποκλειστικά με έναν-δύο
αισθητή αργότερα; Οι εκθέσεις συναδέλφους λογοτέχνες.
σας, στο σχολείο αποτύπωναν Επηρεάζομαι μόνο αρνητικά, και
την συγγραφική σας ικανότητα; από δικό μου λάθος. Δηλαδή, εάν
Πότε καταλάβατε ότι μπορείτε να συμβεί να βιαστώ να δείξω κάτι
γράψετε; κάπου, ενώ δεν έχω σταθερή
γνώμη για την αξία του. Συχνά, έχω
Κ.Χ. : Όσον αφορά το τελευταίο απορρίψει κείμενα μου με αφορμή
σκέλος της ερώτησης σας, έκανα αρνητική γνώμη άλλου, όμως αυτό
την πρώτη προσπάθεια μου, όταν δε συμβαίνει όταν πρόκειται για κάτι
διάβασα το βιβλίο που ανέφερα που το θεωρώ ήδη καλό (και πάλι
παραπάνω, με διηγήματα του μπορεί να μην αρέσει σε κάποιον
Λάβκραφτ. Ωστόσο, ήταν στο τέλος άλλο, όμως σε αυτή την περίπτωση
του πρώτου έτους των η γνώμη μου δεν αλλάζει).
πανεπιστημιακών σπουδών μου,
που έγραψα μερικά σύντομα Διαβάζω πολύ
διηγήματα, τα οποία τότε πίστευα λιγότερο απ’ όσο
ότι αποτελούν κάτι άξιο λόγου -αν πρέπει -εδώ και
και χάθηκαν στην συνέχεια, θυμάμαι
τις πλοκές τους. Στα 25 έγραψα το μερικά χρόνια.
παλιότερο από τα διηγήματα μου
που υπάρχει κάπου τυπωμένο.

Ποιος είναι ο πρώτος που
διαβάζει τα διηγήματα σας; Αν
ακούσετε αρνητικά σχόλια από
αυτό το άτομο, στεναχωριέστε;
Αλλάζετε την πλοκή, αν άτομο
της εμπιστοσύνης σας πει ότι
κάτι δεν του αρέσει;

ΧΡΥΣΑΛΙΔΑ ΚΥΡΙΑΚΟΣ
ΧΑΛΚΟΠΟΥΛΟΣ
Στο συγκεκριμένο βιβλίο είναι συγκεντρωμένα 12 διηγήματα,
κοινό σημείο των οποίων είναι η ζοφερή, σκοτεινή εικόνα
που δημιουργούν.
Αν και το θέμα του καθενός είναι διαφορετικό και
διαδραματίζονται σε διαφορετικές χρονικές περιόδους, δεν
μπόρεσα να φανταστώ καμία από τις αφηγήσεις να
συμβαίνει στο φως του ηλίου, μέσα στο μυαλό μου όλα
διαδραματίζονταν το σούρουπο ή αργά το βράδυ.

Προσωπικά, δεν θα κατατάξω τις ιστορίες στην κατηγορία του τρόμου, πιο πολύ
μου φαίνεται να προσεγγίζουν την κατηγορία της φαντασίας, αλλά είναι σίγουρα
αρκετά σκοτεινές και δημιουργούν το απαιτούμενο σφίξιμο στο στομάχι, οπότε η
κατηγοριοποίηση δεν έχει και τόση σημασία.

Πιστεύω, ειλικρινά, ότι γράφοντας τα διηγήματα αυτά ο συγγραφέας ξόρκισε
φοβίες και εφιάλτες που τον ταλαιπωρούσαν, σε πολλά από αυτά υπάρχει η
μακαβριότητα και η «παράνοια» στην αλληλουχία των καταστάσεων που
υπάρχει στα άσχημα όνειρα, τουλάχιστον σε αυτά που βλέπω εγώ.

Διαβάστε όλο το άρθρο εδώ Βίκυ Ζηλιασκοπούλου

ΤΑΤΙΑΝΑ ΣΤΑΥΡΟΥ

Αγγελίνα Παπαθανασίου

Από νεαρή ηλικία, η Τατιάνα Σταύρου «Είχαμε δημιουργήσει μια γυναικεία
στράφηκε με ενδιαφέρον προς τα λογοτεχνική συντροφιά για να
γράμματα, ενθαρρυμένη και από το γνωριζόμαστε μεταξύ μας, διότι η
οικογενειακό της περιβάλλον. Αθήνα ήταν τόσο μεγάλη που
Καθιερώθηκε στο χώρο της υπήρχαν ποιήτριες που δεν γνώριζαν
λογοτεχνικής παραγωγής, της τη Μελισσάνθη. Είπε λοιπόν η
λεγόμενης γενιάς του ’30. Ειδικότερα, Καρθαίου να κάνουμε μια
της μερίδας εκείνης των δημιουργών, προκήρυξη...Αδύνατο μου φάνηκε.
που επικεντρώθηκαν θεματικά στις Σαν να ήταν να πέσω με
ιστορικές περιπέτειες του ελληνισμού, αλεξίπτωτο! ... Τον πρώτο χρόνο
από τον πόλεμο του 1897 ως την ήρθαν 14 βιβλία. Τον άλλο χρόνο
Μικρασιατική καταστροφή. άλλα 14.Κάθε χρόνο και
περισσότερα. Όλη η Ελλάδα έστελνε!
Σε μια συνέντευξη που είχε Ύστερα μας έδωσαν βραβεία να
παραχωρήσει για το περιοδικό απονέμουμε κι άλλοι.... Με αυτόν τον
ΕΙΚΟΝΕΣ το 1985 στη Γεωργία τρόπο δημιουργήθηκε η παιδική
Καρρά, είχε πει σχετικά με τη λογοτεχνία στην Ελλάδα».
Γυναικεία Λογοτεχνική Συντροφιά:
Διαβάστε όλο το άρθρο εδώ

Χρυσή-Σίσυ Αγγελίδου

Μία πόλη όπου η «Την Πόλη, την είπαν Η ζωή είναι ένα
Ανατολή συναντά τη Πόλη, γιατί είναι γαστρονομικό ταξίδι
Δύση … Η ΠΟΛΙΤΙΚΗ … Ξεκινά με τα
ΚΟΥΖΙΝΑ είναι μία  η ομορφότερη πόλη ορεκτικά, περνάει στο
ταινία που σε γεμίζει στον κόσμο» … κυρίως πιάτο και
συναίσθημα, σου Αυτά τα  λόγια του τελειώνει με το
φέρνει στο νου επιδόρπιο… Τα
αναμνήσεις (ειδικά κυρίου Ιακωβίδη στην μπαχάρια είναι αυτά
όταν από μικρή ακούς ταινία ΠΟΛΙΤΙΚΗ που δίνουν γεύση στο
ιστορίες για την Πόλη), φαγητό…
σε ταξιδεύει σε μέρη ΚΟΥΖΙΝΑ έχουν μείνει
μαγικά… στο μυαλό μου … και Όπως και οι επιλογές
μας είναι αυτές που
Μέσα από τη μαγειρική, όντως η δίνουν ουσία στη ζωή
η ταινία αφηγείται τη Κωνσταντινούπολη είναι μας…
ζωή της οικογένειας
Ιακωβίδη και κυρίως η πιο όμορφη πόλη Διαβάστε
του γιου τους Φάνη. στον κόσμο… όλο το άρθρο εδώ
Μία πόλη

γεμάτη αρώματα,
γεμάτη μυρωδιές,
γεμάτη μπαχάρια,
γεμάτη γλυκά …

Μάργκινους

Μόριους

Στέλιος Χαλκίτης

Γραμμένο αρχικά στα ελληνικά,
πρώτο-εκδόθηκε το 2012. Έχει
λάβει επαίνους από ακαδημαϊκούς
και αποτελεί Best Seller Με δεύτερη
έκδοση στην Ελλάδα κυκλοφορεί
μεταφρασμένο σε Αγγλία και
Αμερική.

Μια σύγχρονη περιπέτεια
οδυσσειακών διαστάσεων. Aν και
είναι ένα έργο μυθοπλασίας, είναι
ένας θησαυρός απόκρυφης γνώσης
o οποίος απαιτεί από τον
αναγνώστη να την αποσπάσει σαν
πολύτιμα πετράδια μέσα από
υπόστρωμα της πλοκής, ένα
εγχείρημα που είναι αδύνατο να
επιτευχθεί με μια ανάγνωση.

Η γνώση αποκαλύπτεται μέσα από
ένα συναρπαστικό ταξίδι ξεκινώντας
από ένα μικρό νησί του Αιγαίου στην
σύγχρονη Ελλάδα, κατόπιν
μεταφέρεται στην Αθήνα την
πρωτεύουσα, για να συνεχίσει στην
Ινδία, στο Άθως την μοναστική

πολιτεία, στο Βατικανό, ακόμα και σε Ομήρου και μοιράζονται την ίδια
απρόβλεπτες καταστάσεις ύπαρξης. θέληση στην επίτευξη του στόχου
Αγγίζει διάφορα ζητήματα της του, ο οποίος είναι να εκπληρώσει
τρέχουσας επικαιρότητας όπως η το πνευματικό, νοητικό και
διαφθορά στην Ελλάδα της κρίσης. συναισθηματικό πεπρωμένο του
Έρχεται αντιμέτωπο με οντολογικά παρόλα τα εμπόδια, πολιτικά, ηθικά
θέματα τα οποία πυροδοτούν τα και θρησκευτικά. Υπερβαίνει τα
ταξίδια του βασικού ήρωα. στεγανά του φύλου, της θεολογίας,
της φυλετικότητας, του χώρου και
Ο Οδυσσέας είναι ένας ήρωας, που του χρόνου.
μας παραπέμπει σε εκείνον του

Η Λου είναι η οδηγός του Οδυσσέα ο οποίος αναγνώρισε τις δυνατότητές
που τον συντροφεύει μέσα στη τους και τους εκπαίδευσε. Υπάρχουν
μεταμόρφωσή του. Είναι κόρη ενός επίσης πολλοί άλλοι χαρακτήρες το
μεγιστάνα της ναυτιλίας. Έχει το ίδιο ενδιαφέροντες. Ο συγγραφέας
προβάδισμα στην προσωπική της καταφέρνει να γοητεύσει τον
αναζήτηση. Ο δάσκαλός τους, ο αναγνώστη και να τον καταστήσει
Βεράκιος, ένας μοναχός στο Άγιο μάρτυρα του έπους του βασικού
Όρος, είναι ένας σοφός γέροντας ήρωα.

Διαβάστε όλο το άρθρο εδώ

Τιποτένιος ο άνθρωπος,
οσμή από χώμα, καρτερεί τα φτερά να πετάξει,

να ξυπνήσει μια μέρα πεταλούδα.
Μυστικός ο αγώνας, κρυφός, μόνο για κείνον

Τέσσερις γυναίκες στο χθες και το σήμερα
ξεδιπλώνουν έναν τρισυπόστατο άντρα,
ορίζοντας μοιραία και αμετάκλητα τη ζωή του,

αυτή του Φραγκούλη του Ληστή, του
Αυγουστή Παπαδάκη, του Γέροντα Ιωάννη∙
ενός επικίνδυνου ανθρώπου, ενός μοναδικά
υπέροχου άντρα, ενός ταπεινού ασκητή…

Χαρά Δελλή

Ο ταραγμένος βίος Διαβάστε όλο το άρθρο εδώ
ενός αμαρτωλού που
τα βήματά του θα τον Υπάρχει για όλους Ένας συνεχόμενος
οδηγήσουν μέχρι τα λύτρωση; Αλλάζει ο αγώνας ψυχής.
πιο βαθιά μονοπάτια άνθρωπος; Με έντονες ως
της αγάπης. Η ανατριχιαστικές εικόνες
παρανομία, τα πάθη, Καθηλωτική πλοκή και προβληματισμού. Μια
το έγκλημα θα άριστη γραφή. αληθινή ιστορία δοσμένη
συγκρουστούν με το Δομημένοι ήρωες και με μαεστρία, μέχρι η πένα
βαθύτερο στοιχείο της άπειρα συναισθήματα. ν’ αγγίξει την κάθαρση.
ύπαρξης, τη
συνείδηση. Κι ένας
ισόβιος αγώνας
ξεκινά, με τρόπαιο την
κάθαρση και τίμημα
τον αβάσταχτο έρωτα
ανάμεσα σ’ έναν
άντρα με σκοτεινό
παρελθόν και μια
γυναίκα με λαμπρό
μέλλον…

Διαβάστε όλο Αγάπη Ντόκα
το άρθρο εδώ

Η ιστορία έχει δύο κύριους (και όχι δύο
κυρίες, όπως εξηγείται) πρωταγωνιστές:
την Λόλα και την Σαλώμη. Πρόκειται για
τις γάτες που συμβιώνουν με την
αφεντικίνα τους, την Πίτσα, διάσημη
σχεδιάστρια μόδας, την οποία βρίσκει
πρώτη η Λόλα το επόμενο πρωί από το
πάρτι γενεθλίων της να κείτεται νεκρή στο
πάτωμα, με μια λίμνη αίματος γύρω από
το κεφάλι της. Η Σαλώμη, που έρχεται
κατόπιν, κάνει την ερώτηση κρίσεως:
«Μήπως την σκότωσε κάποιος απ’ τους
καλεσμένους;». Από εκείνη τη στιγμή
αρχίζει και ξεδιπλώνεται όλη η ζωή της
Πίτσας και γνωρίζουμε τα πρόσωπα που
έπαιξαν σημαντικό ρόλο στη ζωή
της

Η αφήγηση γίνεται σε δύο επίπεδα:
πρωτοπρόσωπη, από την Λόλα και
τριτοπρόσωπη. Η γραφή είναι
χιουμοριστική και η ροή γρήγορη, κρατάει
το ενδιαφέρον συνεχώς και μαζί με τα
γατιά παρασύρεται και ο αναγνώστης να
βρει τον υπαίτιο. Κάθε φορά που λες:
«Αυτός το έκανε!», έρχεται μια λογική
εξήγηση για το αντίθετο, μέχρι το τέλος,
που έρχεται σαρωτικά ανατρεπτικό!

Με την τεχνολογία στην υπηρεσία της τέχνης κι έχοντας μαγέψει περισσότε- ρους από 10.000.000
θεατές σε όλο τον κόσμο, το μεγάλο καλλιτεχνικό γεγονός της χρονιάς, η μοναδική τρισδιά- στατη

εικαστική πρόταση «Van Gogh Alive - the experience», που έχει περιοδεύσει σε 35
μητροπόλεις του κόσμου, έρχεται στην Αθήνα για τέσσερις μήνες.

Van Gogh Alive 

the experience

Παρουσιάζοντας, για πρώτη φορά στη χώρα μας, νέους διεθνείς τρόπους προσέγγισης της τέχνης, η
απόλυτη αυτή βιωματική εμπειρία θα πραγματοποιηθεί στον εκθεσιακό χώρο του Μεγάρου Μουσικής

Αθηνών, από τις 7 Νοεμβρίου 2017 έως και τις 5 Μαρτίου 2018.

Διαβάστε όλη τη συνέντευξη εδώ

Αγγελίνα Παπαθανασίου ΣΥΝΕΝΤΕΥΞΗ

Αφορμή για αυτή τη Εύα
συνέντευξη είναι η κυκλοφορία
του νέου σας βιβλίου, που έχει Πετροπούλου-Λιανού
για ήρωα τον Νογκασίκα-Σαν.
Θέλετε να μας το συστήσετε; Όλη η ιστορία ξεκινάει από την
Πως εμπνευστήκατε τη τιμωρία του πατέρα του
συγκεκριμένη ιστορία; Νογκασίκα-Σαν, προς το γιο του
και του ζητάει να εξιλεωθεί
Ε.Π. Είμαι πολύ χαρούμενη γιατί πραγματοποιώντας έναν
πρόσφατα κυκλοφόρησε το νέο άθλο...Έναν άθλο που μοιάζει
μου βιβλίο, Οι περιπέτειες του αδύνατο να πραγματοποιηθεί...
σαμουράι Νογκασίκα-Σαν, από Αλλά όλα αλλάζουν στην πορεία.
τις εκδόσεις Οσελότος. Είναι ένα Η ιστορία ξεκινάει με το
ιδιαίτερο βιβλίο κι ένας ήρωας Νογκασίκα-Σαν να παίζει ανέμελα
που γεννήθηκε, γράφοντας μια με τους φίλους του, σε νεαρή
άλλη ιστορία. Αλλά έτσι δεν ηλικία και το βιβλίο τελειώνει, όταν
δημιουργούνται όλοι οι ήρωες; έχει ενηλικιωθεί.
Από μόνοι τους; Είναι μια ιστορία ενός αγοριού
που μεγαλώνει με βαθιές
οικογενειακές αρχές, μέσα στην
απόλυτη πειθαρχία, μαθαίνοντας
να σέβεται τους

μεγαλύτερούς του, να τους τιμά Εκτός όμως από συγγραφέας
και να υπερασπίζεται την τιμή -όχι παιδικής λογοτεχνίας, είστε και
μόνο της οικογένειας του, αλλά και ποιήτρια. Έχετε κυκλοφορήσει το
ολόκληρου του χωριού, και κάποια βιβλίο “Στον έρωτα που έρχεται”.
στιγμή ο Νογκασίκα-Σαν θα Τι είναι για σας η ποίηση;
ξεχαστεί και ως παιδί θα αφεθεί
για μια μέρα στους κάμπους και Ε.Π. Είμαι ρομαντική, κι ένας
στα παιχνίδια. Αυτό και μόνο για άνθρωπος πολύ συναισθηματικός.
μια στιγμή, θα φέρει την ανατροπή Η ποίηση για μένα είναι το
και ...οι περιπέτειες του θα συναίσθημά μου που ίσως να
ξεκινήσουν. βγαίνει πιο εύκολα σε ένα ποίημα.
Ο ήρωας μου θα έρθει Το βιβλίο μου, «Στον έρωτα που
αντιμέτωπος με τον εαυτό του, με έρχεται» αποτελείται από 11
τα συναισθήματά του, θα γνωρίσει ποιήματα όλο αγάπη, σεβασμό και
πλάσματα της φύσης και κόσμους ερωτισμό. Δεν ξέρω εάν είμαι
περίεργους, θα ανακαλύψει την ποιήτρια, αλλά σίγουρα η ποίηση με
πραγματική φιλία, θα ερωτευτεί βοηθά να επικοινωνώ και να
και θα μας μάθει πολλά για την αποτυπώνω όσα μου λέει η καρδιά
δύναμη που κρύβει ο καθένας μου, στο χαρτί. Είναι ένας τρόπος
από εμάς μέσα του… εσω-επικοινωνίας με τον εσώτερο
Με μια υπέροχη εικογράφηση από εαυτό και δείχνω, σε όσους με
τον Πάρη Χαραλαμπίδη να το διαβάζουν, ότι το να είσαι
πλαισιώνει και την υπέροχη ρομαντικός σε δύστροπες εποχές,
προσεγμένη παρουσίαση των δεν είναι τόσο άσχημο.
εκδόσεων Οσελότος, ο
Νογκασίκα-Σαν ήρθε από την
Ιαπωνία για να μας κατακτήσει.