๕. นิราศบ้านแหลม เป็นนิราศกลอน จ�ำนวนที่เหลืออยู่ ๑๙๘ บท ดูจากเรื่องยังแต่ง ไม่จบ เพราะมุ่งจะแล่นเรือเลียบชายทะเลไปจากบ้านแหลมถึงบางสะพาน แต่ไปไม่ถึง สามร้อยยอด ต้นฉบับอาจขาดช�ำรุดไป หรือมีเหตุให้หยุดแต่ง ผู้แต่งเป็นพ่อค้าชาวบ้านแหลมชื่อนายพิน เป็นผู้มีความรู้ดี แต่งในสมัยรัชกาลที่ ๕ แต่ พ.ศ. ใดไม่ได้ระบุ แต่แต่งไว้เมื่อยังมิได้เปลี่ยนชื่อบางทะลุเป็นหาดเจ้าส�ำราญ (เพิ่งเปลี่ยน เมื่อ พ.ศ. ๒๔๖๑ เมื่อเสด็จครั้งแรก) ซึ่งสันนิษฐานว่าแต่งไว้ก่อน พ.ศ. ๒๔๖๑ ตัวอย่างกลอนในนิราศบ้านแหลม สันดานชาติขาดจิตคิดเมตตา วิบากพาพวกผู้นั้นเกิดอันตราย แต่ศึกสลัดตัดจิตพอคิดสู้ มาสิ้นรู้ด้วยศึกรักหักไม่หาย โอ้เกิดมาท่านว่าถูกลูกผู้ชาย เหมือนเรือพายหมายจะข้ามห้วงน�้ำวน ไปปะหญิงยิงเรือทะลุรั่ว เรือคือตัวบุรุษชายที่ขวายขวน อาวุธหญิงสิ่งที่ว่าคือตาคน ยิงเอาจนเรือนั้นล่มจมชเล ที่ชนชายพายเรือไม่เฝือฟาก เหมือนวิบากเราท่านเที่ยวหันเห สู้บวชเรียนเพียรจะพาเอากาเย สู่ถึงเทวนิพพานส�ำราญรมย์ ที่แปลกคือนิราศนี้ตั้งชื่อผิดจากประเพณี ซึ่งตั้งชื่อนิราศจากจุดสุดท้ายที่ไป (ควรชื่อ นิราศบางสะพาน) แต่นายพินใช้สถานที่เริ่มต้นเดินทางเป็นนิราศบ้านแหลม ๖. ต�ำนานเมืองเพชร แต่งเป็นร้อยแก้ว ผู้แต่งคือ เสวกโท พระยาปริยัติธรรมธาดา (แพ ตาละลักษมณ์) ซึ่งเป็นลูกเกิดบ้านเพรียง อ.เมืองเพชรบุรี ไปรับราชการอยู่ที่กรุงเทพฯ แต่งเมื่อ พ.ศ. ๒๔๖๔ ในรัชกาลที่ ๖ กล่าวถึงประวัติต�ำนานเมืองเพชร และสถานที่ส�ำคัญต่าง ๆ ในเพชรบุรี พระยาปริยัติธรรมธาดา เคยบวชเป็นเปรียญและสึกออกมารับราชการใน กรมศึกษาธิการ (อ่านประวัติของท่านในประวัติบุคคลส�ำคัญในหนังสือเล่มนี้) ได้แต่งหนังสือไว้ จ�ำนวนมาก เช่น เป็นแม่กองรวบรวมพจนานุกรมไทย, เป็นแม่กองแต่งต�ำราเรียน, รวบรวม พจนานุกรมบาลี - ไทย, ต�ำนานพระแก้วมรกต, พระพุทธสิหิงค์นิทาน, จามเทวีวงศ์, มหาวงศ์ (พงศาวดารลังกา), สมณสาสน์พระเถระธรรมยุตไปยังลังกาทวีป สังคีตีวงศ์, อธิบายค�ำนมัสการ, สุภาษิตหลักทรัพย์, ประวัติสุนทรภู่, กลอนสวดทศชาติชาดกแม่ต่าง ๆ, ต�ำนานกองทัพเรือมหึมาสยาม, พงศาวดารวินิจฉัย, ต�ำนานศรีปราชญ์, ศิลาจารึก ฯลฯ นับว่าพระยาปริยัติธรรมธาดา (แพ ตาละลักษมณ์) เป็นนักปราชญ์ที่ผลิตผลงานด้าน ภาษา, ประวัติศาสตร์, โบราณคดี ฯลฯ ไว้จ�ำนวนมาก ที่เกี่ยวกับเมืองเพชรบุรีโดยตรงคือ ต�ำนาน เมืองเพชร ท่านเกิดในสมัยรัชกาลที่ ๔ พ.ศ. ๒๔๐๕ ถึงแก่อนิจกรรม พ.ศ. ๒๔๖๙ ในรัชกาลที่ ๗ อายุ ๖๕ ปี 150 พื้นภูมิเพชรบุรี
๗. นิราศหาดเจ้าส�ำราญ เป็นนิราศกลอน ผู้แต่งคือ นายเฟื่อง ชวาลี มหาดเล็ก ในรัชกาลที่ ๖ เป็นกลอนจ�ำนวน ๓๘ บท แต่งเมื่อ พ.ศ. ๒๔๖๔ เมื่อเสด็จค่ายหลวงหาดเจ้าส�ำราญ สมัยเมื่อโปรดให้สร้างรถไฟเล็กแล่นจากเพชรบุรีไปหาดเจ้าส�ำราญ ตัวอย่างกลอนในนิราศหาดเจ้าส�ำราญ ๗.๑ กล่าวถึงรถไฟเล็ก แต่คราวนี้ดีอย่างหนทางจร จะไปตอนหาดเจ้าค่อยเบาใจ โดยมหากรุณะสละทรัพย์ อเนกนับแสนบาทไม่หวาดไหว ราชด�ำรัสจัดสร้างทางรถไฟ ส�ำหรับไปแรมประพาสหาดส�ำราญ ฯลฯ ๗.๒ กล่าวถึงเรือรบหลวงพระร่วง พอผันแปรแลพบเรือรบหลวง นามพระร่วงล�ำใหญ่ในสยาม เปนชนิดนาวากล้าสงคราม คอยปราบปรามปัจจาทางนาวี พร้อมทหารชาญศึกได้ฝึกฝน ทั้งต้นกลล่าต้ากะลาสี จอดพิทักษ์รักษาฝ่าธุลี อาวุธมีพร้อมท่อตอร์ปิโด นายเฟื่อง ชวาลี แต่งหนังสือไว้จ�ำนวนมาก เรื่องที่เกี่ยวกับเพชรบุรีคือ นิราศ หาดเจ้าส�ำราญนี้ เป็นนิราศขนาดสั้น ๘. นิราศชะอ�ำ เป็นโคลงนิราศ ประกอบด้วยร่ายสุภาพและโคลงสี่สุภาพจ�ำนวน ๑๕๑ บท เป็นพระนิพนธ์ของพระเจ้าบรมวงศ์เธอ กรมพระนราธิปประพันธ์พงศ์ พระราชโอรสของพระบาท สมเด็จพระจอมเกล้าเจ้าอยู่หัว รัชกาลที่ ๔ ทรงนิพนธ์เมื่อเสด็จมาประทับ ณ สหคราม อ.ชะอ�ำ พิมพ์ครั้งแรกเมื่อ พ.ศ. ๒๔๗๑ ในรัชกาลที่ ๗ โดยเสด็จมาทางรถไฟจากกรุงเทพฯ ผ่านสถานี ต่าง ๆ ถึงชะอ�ำ ตัวอย่างโคลงในนิราศชะอ�ำ ๘.๑ โคลงบทที่ ๙๓ ตรัสเกี่ยวกับรัชกาลที่ ๔ และพระนครคีรี บังคมบิตุราช อาลัย บาทท่าน โดยเสด็จเพชรบุรีใน รัชย์โน้น สร้างนิเวศน์เขตเขามไห ศวรรย์อเนก สถานนา สะพานผ่านแม่เพชรโน่น พิลาศหล้าคุหาหลวง ภูมิประชา 151
๘.๒ โคลงบทที่ ๑๐๘ ตรัสถึงชะอ�ำ สถานีที่มุ่งเมื้อ มาถึง บ้านชะอ�ำร�ำพึง พักยั้ง เขาชะอ�ำและเขาถมึง หมู่วัด ชะอ�ำนา เรือนราษฎร์เกลื่อนกลาดตั้ง ต่อเยื้อยเฟือยเหมือง ๙. มหาชาติเมืองเพชร หนังสือมหาชาติมีมากมายหลายส�ำนวน ปรากฏต้นฉบับเก่า ๆ ตั้งแต่สมัยกรุงศรีอยุธยาตอนต้น คือ มหาชาติค�ำหลวง เป็นต้น ทุก ๆ ภาคและหลายจังหวัดใน เมืองไทยจะมีมหาชาติส�ำนวนของคนในภาค และส�ำนวนประจ�ำเมือง ซึ่งมีทั้งคัดลอก ปรับปรุง และแต่งใหม่ตามส�ำนวนของภาคและท้องถิ่น (แต่เนื้อความจะไม่ต่างกันมากนัก เพราะมาจาก พระเวสสันดรชาดกด้วยกัน) มหาชาติเมืองเพชร ฉบับพิมพ์ในปัจจุบันเป็นผลงานปริวรรต ของนายสมาน โซ๊ะเหม (ภายหลังเปลี่ยนเป็นนายชาญพุฑฒิ พัฒนพัชร) อาจารย์วิทยาลัยครูเพชรบุรี ปริวรรตจากฉบับ ของวัดเกาะและวัดพริบพรี ซึ่งจารด้วยอักษรขอม เข้าใจว่าเป็นฉบับของเพชรบุรีมาแต่เดิม เพราะมีครบทั้ง ๑๓ กัณฑ์ (ของกรุงศรีอยุธยาเดิมยังขาดหายไปจ�ำนวนมาก ต้องแต่งซ่อม) ในทาง สันนิษฐานว่าผู้จารคงจารมาจากต้นฉบับเก่า ๆ ไม่ทราบผู้แต่ง แต่ผู้จารและผู้แต่งอาจดัดแปลง เพิ่มเติมค�ำบ้าง จึงปรากฏว่ามีค�ำพื้นเมืองเพชรบุรีอยู่หลายค�ำ สมกับที่กล่าวว่าเป็นมหาชาติ ฉบับเมืองเพชร เนื่องจากเนื้อหาและส�ำนวนไม่ต่างจากฉบับหลักมากนัก จึงมิได้ยกตัวอย่างไว้ ผู้สนใจหาอ่าน ได้จาก มหาชาติเมืองเพชร ซึ่งกระทรวงศึกษาธิการพิมพ์เผยแพร่และเคยพิมพ์เผยแพร่ที่เพชรบุรี เมื่อ พ.ศ. ๒๕๒๓ ๑๐. ศุภมิตรชาดกกลอนสวด รองศาสตราจารย์ธนู บุณยรัตพันธุ์ ได้พบสมุดไทย เรื่อง ศุภมิตรชาดก ซึ่งเป็นหนึ่งในปัญญาสชาดกที่เพชรบุรี (ได้จากนางประจวบ สุทธิวนิช) แต่งเป็นกาพย์กลอนสวด เป็นกาพย์ - ฉันท์ต่าง ๆ ขนาดยาว ได้ปริวรรตเปรียบเทียบกับต้นฉบับ ในหอสมุดแห่งชาติรวบรวมไว้ในหนังสือ วรรณกรรมพริบพรี เมื่อ พ.ศ. ๒๕๒๓ สันนิษฐานว่า น่าจะเป็นวรรณกรรมที่แต่ง หรือดัดแปลงที่เพชรบุรี ตัวอย่างศุภมิตรชาดกตอนกลับชาติ เกษนีฉายา ครั้นกลับชาติมา พิมพานิรมล มารดาราหุล บุญล�้ำฝูงชน มารดาภูวดล มหามายา บิดานั้นโสด คือท้าวสุทโธท- นะมหา ท่านท้าวศุภมิตร คือองค์ศาสดา ตรัสรู้ธรรมา สอนสัตว์ทั้งปวง 152 พื้นภูมิเพชรบุรี
๑๑. กฤษณาสอนน้องค�ำกลอน เป็นหนังสือจากสมุดไทยในจังหวัดเพชรบุรี ได้จาก นางประจวบ สุทธิวนิช เหมือนหนังสือในข้อ ๑๐ พิมพ์รวมอยู่ใน “วรรณกรรมพริบพรี” โดยรองศาสตราจาย์ธนู บัณยรัตพันธุ์ เป็นผู้ปริวรรต เป็นกลอน ๒๐๙ บท เป็นหนังสือกฤษณา สอนแบบชาวบ้าน ไม่ใช่กฤษณาสอนน้องอันเป็นวรรณคดีภารตะ (มหาภารตยุทธ) ซึ่งมีฉบับ ธนบุรี, ฉบับค�ำฉันท์ของกรมพระปรมานุชิตชิโนรส และกฤษณาสอนน้องค�ำกลอนที่ไม่ทราบผู้แต่ง แต่กฤษณาสอนน้องค�ำกลอนฉบับเพชรบุรีเป็นการแต่งเลียนแบบ ตัวเอกในเรื่องเป็นหญิง ชาวบ้านธรรมดา ผู้สอนชื่อนางกฤษณา ผู้ได้รับการสอนเป็นน้องสาวชื่อว่า ศรีสุวรรณ สอนกัน ในเรื่องคุณสมบัติลูกผู้หญิง เช่น - การอาบน�้ำ - การเดิน - การแต่งตัว - การเป็นแม่เรือน - การนอน - ความประพฤติ ฯลฯ ในด้านผู้แต่ง ผู้ปริวรรตสันนิษฐานว่าเป็นพระภิกษุชื่อน้อย มีการใช้ค�ำหยาบ และภาษาพูด อยู่หลายค�ำ ตัวอย่างกลอน พี่จะสอนอ่อนละมุนเพิ่งรุ่นสาว สนุกนักมักฉาวขึ้นเป็นสอง ฮานักมักได้คู่อยู่ประคอง เฮนักมักมีท้องนะน้องนา ตื่นนักมักเก้อละเมอเปล่า งามนักมักเศร้าเหมือนบุปผา แมงภู่พานรานกลีบให้อัปรา กานดาตรองตรึกนึกคะนึง ๑๒.ปัถเวนฝันฉบับเมืองเพชร เรื่องปัถเวนฝัน คือ เรื่องสุบินนิมิตของพระเจ้าปเสนทิโกศล พระราชาสาวัตถีในสมัยพุทธกาล คนไทยอ่านเลื่อนเป็น ปัถเวน ซึ่งมาจากพระไตรปิฎก เป็น ความฝัน ๑๖ ข้อ ซึ่งให้พราหมณ์ปุโรหิตท�ำนาย พราหมณ์ก็ท�ำนายว่าร้ายจะให้บูชายัญสะเดาะเคราะห์ แต่พระนางมัลลิกามเหสี ทูลให้ไปเฝ้าพระพุทธเจ้าและให้ทรงท�ำนาย ปัถเวนฝันมีหลายส�ำนวน แต่ส�ำนวนนี้มีอยู่ในสมุดไทยเล่มเดียวกับศุภมิตรชาดกกลอนสวด (ข้อ ๑๐) กฤษณาสอนน้อง (ข้อ ๑๑) เข้าใจว่าคนเพชรบุรีแต่งหรือแต่งแปลง เพราะใช้ค�ำพื้นบ้านชาวเพชรบุรีแบบเดียวกับ กฤษณาสอนน้องอยู่ด้วย (ผู้แต่งอาจจะเป็นคนเดียวกัน หรือรูปเดียวกัน) เพราะมีแปลค�ำบาลี ผู้ปริวรรตหนังสือในข้อ ๑๐ - ๑๑ ได้รวมไว้ในวรรณกรรมพริบพรี พิมพ์เป็นอนุสรณ์ในงานฌาปนกิจศพ นางทองสุข จุลศิริวงศ์ เมื่อ พ.ศ. ๒๕๒๓ เป็นจ�ำนวน ๖๑ บท ภูมิประชา 153
ตัวอย่างกลอน หนึ่งฝันว่าลูกเนื้อมาไล่เสือ ประหลาดเหลือพยัคฆาเข้าป่าหาย พระประทีปส่องสัตว์ด�ำรัสทาย ว่าภายหน้าสานุศิษย์จะขวิดครู จะหักหาญท่านผู้ใหญ่ให้เป็นน้อย จะกล่าวถ้อยทับถมแล้วข่มขู่ จะยกตัวยอตนเป็นคนรู้ จะให้อยู่ในอ�ำนาจของอาตมา ๑๓.ร้อยกรอง ๖ บท นอกจากนี้สมุดไทยเล่มเดียวกัน (ในข้อ ๑๐ - ๑๒) ยังมีบทร้อยกรอง เป็นสักวา ๕ บท และกาพย์ยานีอีก ๓ บท ในตอนสุดบอกชื่อผู้สร้าง (คุณน้อย คือ ภิกษุน้อย ตามค�ำเรียกภิกษุของคนเพชรบุรี ที่จะเรียกพระว่า คุณพ่อ, คุณพี่, คุณ (ตามด้วยชื่อ)) ฯลฯ ต่างจากจังหวัดอื่น ๆ เรียกว่า หลวงพ่อ, หลวงพี่ และหลวง (ตามด้วยชื่อ) ฯลฯ ตามล�ำดับ ดังนี้ หนังสือนี้คุณน้อยสร้าง ส�ำหรับทางลูกศิษย์สา คิดไว้แต่ไรมา จะเสร็จสมก็นมนาน สร้างเรื่องอื่นอื่นเล่า เสียเงินเท่าไรไม่แก่นสาร ตัวต้องเป็นอาจารย์ ลูกศิษย์อ่านร�ำคาญใจ ยืมเขาเล่าก็ยาก เขาถางถากไม่ปราศรัย ที่นี้ไม่ยืมใคร เร่งอ่านไปไอ้หนูเอย ๑๔. หนังสืออื่น ๆ นอกจากที่กล่าวมาแล้วยังมีหนังสืออื่น ๆ ที่เข้าข่ายเป็นวรรณกรรม เพชรบุรีอีก เช่น ๑๔.๑นิราศเมืองเพชรบุรี เป็นนิราศเพชรบุรี แต่งในสมัยรัชกาลที่ ๕ แต่ไม่ใช่สุนทรภู่ เป็นผู้อื่นซึ่งเดินทางจากกรุงเทพฯ มาท�ำบุญที่เพชรบุรี ๑๔.๒ นิราศลังกา พบต้นฉบับตัวเขียนที่วัดท่าไชยศิริ อ.บ้านลาด กล่าวความถึง พระภิกษุโดยสารเรือส�ำเภาไปเกาะลังกา แต่งเป็นกลอน อาจารย์เสยย์ เกิดเจริญ อดีตอธิการ วิทยาลัยครูเพชรบุรี สันนิษฐานว่าเป็นพระวัดท่าไชยศิรินี่เองที่เดินทางไปและแต่งนิราศลังกา ๑๔.๓ พุทธประวัติค�ำฉันท์ เป็นสมุดไทยค่อนข้างช�ำรุด เขียนเป็นฉันท์ว่าด้วยพุทธประวัติ อาจารย์เสยย์ เกิดเจริญ พบที่วัดพระรูป อ.เมืองเพชรบุรี ๑๔.๔ พระมาลัย เป็นหนังสือกลอนสวดเขียนเป็นอักษรขอมไทย (ภาษาไทยเขียน ด้วยอักษรขอม) มีอยู่หลายวัด เช่น วัดเกาะ, วัดกุฎีดาว, วัดพรหมวิหาร อ.เมืองเพชรบุรี และ วัดจันทาราม อ.บ้านลาด เป็นต้น เป็นหนังสือพระมาลัย เช่น เกี่ยวกับพระมาลัยกลอนสวดทั่วไป แต่มีร่องรอยหลักฐานทางถ้อยค�ำที่แสดงว่าผู้แต่ง (หรืออาจจะเป็นผู้เขียน, ผู้จาร) เป็นคนเพชรบุรี จึงแปลค�ำบางค�ำเป็นภาษาพื้นเมือง ฯลฯ 154 พื้นภูมิเพชรบุรี
ส่วนที่ ๓ วรรณกรรมร่วมสมัย นอกจากวรรณกรรมที่กล่าวมาที่เป็นหนังสือรุ่นเก่า ยังมีวรรณกรรมร่วมสมัยอีกจ�ำนวนมาก ซึ่งโดยเจตนารมณ์ของหนังสือนี้ยังไม่ต้องการกล่าวถึงโดยพิสดาร เพราะยากที่จะรวบรวมได้ ครบถ้วนทั่วถึงในระยะเวลาอันจ�ำกัด แต่จะสรุปไว้โดยย่อ ดังนี้ ๑. วรรณกรรมของมนัส จรรยงค์ มนัส จรรยงค์ เป็นนักเขียนเรื่องสั้นและนวนิยาย ได้ชื่อว่าเป็นราชาเรื่องสั้นเมืองไทย มีเรื่องสั้นที่พิมพ์เผยแพร่แล้วมากกว่า ๑,๐๐๐ เรื่อง เกิด พ.ศ. ๒๔๕๐ ที่ จ.เพชรบุรี เสียชีวิต พ.ศ. ๒๕๐๘ อายุ ๕๘ ปี เรื่องสั้นเรื่อง “จับตาย” ได้รับการคัดเลือกจากสมาคมภาษาและหนังสือแห่งประเทศไทย แปลเป็นภาษาอังกฤษและพิมพ์ในหนังสือ ชุมนุมบทประพันธ์แห่งเอเชีย ของสมาคมนักเขียน แห่งออสเตรเลีย เมื่อ พ.ศ. ๒๕๒๑, เรื่อง “ซาเก๊าะ” ได้รับเลือกพิมพ์เป็นหนังสืออ่านนอกเวลา ระดับมัธยมศึกษาตอนปลายเมื่อ พ.ศ. ๒๕๒๘ และสมาคมนักเขียนแห่งประเทศไทยได้ยกย่อง มนัส จรรยงค์ เป็น ๑ ใน ๑๕ ของนักเขียนเรื่องสั้นดีเด่นในวาระครบ ๑๐๐ ปีเรื่องสั้นไทย นามปากกา ที่ใช้ ได้แก่ อ.มนัสวีร์, ฤดี จรรยงค์ และรุ่งน�้ำเพชร ภูมิประชา 155
๒. วรรณกรรมของเรือเอก ขุนชาญใช้จักร เกิด พ.ศ. ๒๔๓๗ ถึงแก่กรรม พ.ศ. ๒๕๑๗ อายุ ๘๐ ปี เคยเป็นข้าหลวงนครจ�ำปาศักดิ์ และผู้ว่าราชการจังหวัดเพชรบุรี มีผลงานด้านร้อยแก้ว - ร้อยกรอง จ�ำนวนมาก เช่น - บทละครร้องเรื่องท�ำบุญวันเกิดเจ้ากรม - หนูจ๋า - ปราบเสือเปีย - เกียรติประวัติพระยาสุรินทรฦๅไชย - ต�ำนานพระปรางค์ห้ายอด - วิวัฒนาการพระพุทธศาสนาในประเทศไทย - ประวัติต่าง ๆ เช่น ประวัติวัดคงคาราม, ประวัติ วัดมหาธาตุ, ประวัติพระนครคีรี, ประวัติมหาดไทย ฯลฯ - กลอนต่าง ๆ เช่น นิราศเมืองสมุทร, นิราศเมืองเชียงใหม่, นิราศวิเชียร ฯลฯ ๓. วรรณกรรมของศาสตราภิชานล้อม เพ็งแก้ว เกิด พ.ศ. ๒๔๗๙ ที่จังหวัดพัทลุง ได้รับปริญญาศิลปศาสตรดุษฎีบัณฑิต กิตติมศักดิ์ จาก ม.ศิลปากร พ.ศ. ๒๕๕๓ ศาสตราภิชานล้อม เพ็งแก้ว เป็นอาจารย์วิทยาลัยครูเพชรบุรี มีผลงานด้านภาษาและ วรรณกรรมไทยจ�ำนวนมาก เช่น - ว่ายเวิ้งวรรณคดี พร้อมภาคผนวก ย�ำใบขี้เหล็กของ คุณพุ่ม และพระรถนิราศ - กลับหลังหัน - มิตรแท้ทุกยาม (กลอน) - ศึกษามหาเวสสันดรชาดก - เสนาะเสน่ห์ส�ำนวนไทย - สนั่นสนามส�ำนวนไทย - ภาษาสยามส�ำนวนไทย - ดาวประจ�ำเมืองนคร - ค้นค�ำ เค้นความ - พื้นภูมิภาษาไทย - สุนทรภู่ : อาลักษณ์เจ้าจักรวาล ฯลฯ 156 พื้นภูมิเพชรบุรี
๔. วรรณกรรมของธัญญา ธัญญามาศ เป็นนักเขียนร้อยกรองชาวเพชรบุรี เคยได้รับ รางวัลวรรณกรรมต่าง ๆ เช่น - ร้อยกรองขนาดสั้นเรื่อง ภาพชีวิต จากมูลนิธิธนาคารกรุงเทพ ปี ๒๕๔๒ - กวีนิพนธ์ดีเด่น ปี ๒๕๔๗ เรื่อง ความต่างของสรรพสิ่ง จากงานสัปดาห์หนังสือ แห่งชาติ ฯลฯ ฯลฯ - เจ้าการะเกด - เงาสีขาว (เข้ารอบสุดท้ายซีไรต์ พ.ศ. ๒๕๓๖) - ดวงตาที่สาม - มาตานุสติ - อสรพิษ - เรื่องแปลต่าง ๆ ในนามแดนอรัญ แสงทอง และนามปากกา ชน จรัสเวียง เช่น สวรรค์แห่งความรัก, แล้วดวงตะวันก็ฉายแสง, คนสวน, มนุษย์หมาป่า ฯลฯ - มีผลงานหลายเรื่องได้รับการแปลเป็นภาษา ฝรั่งเศสและสเปน เช่น ดวงตาที่สาม, เงาสีขาว และอสรพิษ ทั้งได้รับเลือกเป็นหนังสืออ่านนอกเวลาในมหาวิทยาลัย หลายแห่งในยุโรป ฯลฯ ในปี พ.ศ. ๒๕๕๗ แดนอรัญ แสงทอง ได้รับรางวัล ซีไรต์ (เรื่องสั้นชื่อ อสรพิษ และอื่น ๆ อีก ๑๑ เรื่อง) นับเป็น นักเขียนรางวัลซีไรต์คนแรกของจังหวัดเพชรบุรี นอกจากนี้ยังมีวรรณกรรมร่วมสมัยของนักกลอน - นักเขียนอีกหลายท่าน ซึ่งรอเวลาและโอกาสในการประกาศ ยกย่องต่อไป ๕. วรรณกรรมของแดนอรัญ แสงทอง แดนอรัญ แสงทอง หรือเสน่ห์ สังข์สุข เป็นคนหนองพลับ อ.เมืองเพชรบุรี เป็นศิษย์พระเทพวงศาจารย์ (วัดยาง อ.เมืองเพชรบุรี) เป็นนักเขียนชาวเพชรบุรีคนแรกที่ได้รับรางวัลศิลปาธร ประจ�ำปี ๒๕๕๓ (อายุ ๕๓ ปี) มีผลงาน วรรณกรรม และงานแปลจ�ำนวนมาก เช่น ภูมิประชา 157
เอกสารอ้างอิง ชมรมเครดิตยูเนี่ยนเพชรบุรี. (๒๕๕๔). รายงานฐานะการเงินของกลุ่มสหกรณ์เครดิตยูเนี่ยนเพชรบุรี. เพชรบุรี : อัดส�ำเนา. ส�ำนักงานสถิติจังหวัดเพชรบุรี. (๒๕๕๓). สรุปผลการส�ำรวจโครงการส�ำรวจภาวะการท�ำงานของ ประชากรจังหวัดเพชรบุรี. เพชรบุรี : อัดส�ำเนา. ส�ำนักงานสถิติจังหวัดเพชรบุรี. (๒๕๕๓). รายงานสถิติจังหวัด พ.ศ. ๒๕๕๓. เพชรบุรี : สิ่งพิมพ์ ส�ำนักงานสถิติจังหวัด. ส�ำนักงานคลังจังหวัดเพชรบุรี. (๒๕๕๓). บทสรุปภาวะเศรษฐกิจจังหวัดเพชรบุรี. เพชรบุรี : อัดส�ำเนา. ส�ำนักงานพาณิชย์จังหวัดเพชรบุรี. (๒๕๕๓). สรุปรายงานประจ�ำปีพาณิชย์จังหวัดเพชรบุรี พ.ศ. ๒๕๕๓. เพชรบุรี : อัดส�ำเนา. ส�ำนักงานสหกรณ์จังหวัดเพชรบุรี. (๒๕๕๓). รายงานฐานะการเงินของสหกรณ์และกลุ่มเกษตรกร. เพชรบุรี : อัดส�ำเนา. 158 พื้นภูมิเพชรบุรี
พลเอก สุรยุทธ์ จุลานนท์ ประธานที่ปรึกษากิตติมศักดิ์ นายกสภามหาวิทยาลัยราชภัฏเพชรบุรี ดร.ยุทธ อังกินันทน์ ที่ปรึกษากิตติมศักดิ์ นายกเทศมนตรีเทศบาลเมืองเพชรบุรี อาจารย์เสยย์ เกิดเจริญ ที่ปรึกษากิตติมศักดิ์ อดีตอธิการวิทยาลัยครูเพชรบุรี ผู้ช่วยศาสตราจารย์ ดร.นิวัต กลิ่นงาม ประธานกรรมการ อธิการบดีมหาวิทยาลัยราชภัฏเพชรบุรี คณะกรรมการ นายพงศ์ศักดิ์ จิรชัยประวิตร ผู้ช่วยศาสตราจารย์ศรชัย เย็นเปรม ศาสตราจารย์ ดร.เฉลียว บุรีภักดี ผู้ช่วยศาสตราจารย์ ดร.เสนาะ กลิ่นงาม นายประสงค์ พิทูรกิจจา ผู้ช่วยศาสตราจารย์เชาวลิต คงแก้ว นายปริญญา อุดมทรัพย์ รองศาสตราจารย์ยศ ธีระเดชพงศ์ นายสยุมพร ลิ่มไทย ผู้ช่วยศาสตราจารย์นรีนารถ ศรีวรนารถ พลเอกสุรินทร์ พิกุลทอง ผู้ช่วยศาสตราจารย์อุบล สมทรง ดร.แสวง เอี่ยมองค์ ผู้ช่วยศาสตราจารย์ ดร.พิมพ์ระวี โรจน์รุ่งสัตย์ นางสาวสุมล สุตะวิริยะวัฒน์ ผู้ช่วยศาสตราจารย์สาโรช เผือกบัวขาว นายพิชัย ขำเพชร ผู้ช่วยศาสตราจารย์วิเชียร เข็มเงิน อาจารย์ทองใบ แท่นมณี ผู้ช่วยศาสตราจารย์รพีพรรณ เทียมเดช อาจารย์บุญมี พิบูลย์สมบัติ รองศาสตราจารย์อุทัย ผ่องรัศมี นายกิติพงษ์ เทพพานิช ผู้ช่วยศาสตราจารย์ ดร.ปัญญา ทองนิล ดร.กรัณย์ สุทธารมณ์ ผู้ช่วยศาสตราจารย์ ดร.กมลทิพย์ พลบุตร นายราเชนทร์ เกลื่อนกลาด ผู้ช่วยศาสตราจารย์ชำนาญ งามสมบัติ อาจารย์จำนงค์ ตันติรัตนโอภาส ผู้ช่วยศาสตราจารย์ ดร.บุญสนอง ช่วยแก้ว อาจารย์สุขุม หลานไทย ผู้ช่วยศาสตราจารย์ ดร.ภาวนา อังกินันทน์ อาจารย์ปริญญา คงสถาน อาจารย์พนัส ชัยรัมย์ อาจารย์แสนประเสริฐ ปานเนียม นายสะอาด เข็มสีดา คณะกรรมการ ด�ำเนินการจัดพิมพ์หนังสือพื้นภูมิเพชรบุรี ภูมิประชา 159
รายนามผู้สนับสนุน ในการพิมพ์หนังสือพื้นภูมิเพชรบุรี ๑. บริษัท ปตท. จำกัด (มหาชน) ๒. มูลนิธิพระเทพสุวรรณมุนี (สีลภูษิต ภิกขุ บุญรวม มีอารีย์) ๓. พลเอก สุรยุทธ์ จุลานนท์ ๔. ดร.ยุทธ อังกินันทน์ ๕. ผู้ช่วยศาสตราจารย์ ดร.นิวัต กลิ่นงาม ๖. นายกิตติพงษ์ เทพพานิช ๗. นายพงศ์ศักดิ์ จิรชัยประวิตร ๘. นางประโยชน์ สุนทรวาทะ ๙. นายยุทธพล อังกินันทน์ ๑๐. นายพลยุทธ อังกินันทน์ ๑๑. อาจารย์จำนงค์ - นางจุตธิ ตันติรัตนโอภาส ๑๒. อาจารย์ปริญญา คงสถาน ๑๓. นางขันธ์ บุญส่ง ๑๔. ดร.แสวง - อาจารย์วันชาติ เอี่ยมองค์ ๑๕. นายชาติชาย - นางภารดี นิศามณีวงศ์ ๑๖. นายพิชิต - นางทิวา สุวรรณวัชรชาติ ๑๗. นายปกรณ์ - นางละมัย กิตตยานุรักษ์ ๑๘. อาจารย์รวีวรรณ น้อยสำราญ ๑๙. นายเทียนชัย - นางสมจิตต์ ปิติพัฒนะโฆษิต ๒๐. รองศาสตราจารย์ยศ ธีระเดชพงศ์ ๒๑. ผู้ช่วยศาสตราจารย์ ดร.เสนาะ กลิ่นงาม ๒๒. ผู้ช่วยศาสตราจารย์นรีนารถ ศรีวรนารถ ๒๓. รองศาสตราจารย์ ดร.กาญจนา บุญส่ง ๒๔. นายกฤษฎา - นางจริยา คชเกตุ ๒๕. พลตำรวจโท อมรรักษ์ หุวะนันทน์ ๒๖. ผู้ช่วยศาสตราจารย์อรอนงค์ ศรีพวาทกุล ๒๗. ศิษย์เก่าโรงเรียนพรหมานุสรณ์ฯ รุ่น ๐๘ ๒๘. กองทุนเมืองเพชรบัวไทย แจ่มจันทร์ ๒๙. ชมรมแม่ดีเด่นแห่งชาติจังหวัดเพชรบุรี 160 พื้นภูมิเพชรบุรี