ชีวประวัติองค์หลวงปู่น้อย ญาณวโร

ชีวประวตั อิ งค์หลวงปู่นอ้ ย ญาณวโร 149

คนที่ ๑๘
ครบู ัวลอย ส�ระขันธ์
ทีอ่ ยู่ ๕๐ บ้�นหนองน�แซง หมู่ ๘
ตำ�บลน�้ำ จนั้ อำ�เภอเซก� จังหวัดบึงก�ฬ
อาการและสิ่งทเ่ี กิดขณะมาปฏิบตั ธิ รรม
๑� เห็นแมๆ่ ญ�ติธรรมมอี �ก�รร้องไห้ หัวเร�ะ แล้วตัวเองก็
ไม่เชือ่ ในวันใกลอ้ อกพรรษ� องค์หลวงปู่เรยี กไปรับเกศ� เกดิ มีอ�ก�ร
หน�วสนั่ หน�วสะบนั้ เข้�ม�รับกับมอื ไมไ่ ด้ รับไปแลว้ กลบั บ�้ นไปนงั่
สม�ธทิ ่หี อ้ งพระท่ีบ�้ น ปร�กฏมีแสงไฟสีข�วพงุ่ ออกม�จ�กพระพทุ ธรปู
๒� เคยถูกองค์หลวงปทู่ ักว่�จะเปน็ ครูคนแรกของหมูบ่ �้ นก็
เปน็ จริง
คนท ่ี ๑๙
น�ยทตั พล อ่อนสมยั (พ่อโซ่) อ�ยุ ๓๙ ปี
ท่อี ยู่ บ้�นดงเกษมพฒั น� หมู่ ๕ ตำ�บลน�แสง
อ�ำ เภอศรวี ิไล จังหวัดบงึ ก�ฬ
อาการและสง่ิ ที่เกดิ ขณะมาปฏิบัติธรรม
๑� ไดม้ �ท�ำ วตั ร ม�ฟงั องคห์ ลวงปเู่ ทศน์ ดบั ไฟเหน็ คนรอ้ งไหเ้ ป็น
อศั จรรย์ อย�กเปน็ อย่�งนั้นบ�้ ง ม�อโุ บสถศีล ๑ วนั ปวดเอวอย่�งแรง
ไปห�หมอตรวจทร�บว่�เปน็ นิว่ ก็เลยได้รับก�รผ่�ตัดจ�กนนั้ ก็ได้ม�วัด
บ�้ ง และได้ฟังเทศนอ์ งคห์ ลวงปูเ่ พร�ะม�ก

150 ชีวประวัตอิ งค์หลวงปู่น้อย ญาณวโร

๒� ไดร้ บั ธรรมใน วนั สุดท้�ยท่หี ลวงป่จู ะหนจี �กตอนเย็นมอี �ก�ร
คล�้ ยใจจะระเบดิ มีอ�ก�รหน�ว จ�กน้ันเวล�น่งั สม�ธจิ ะมอี �ก�รเหมอื น
ส�ยลมท่ีพดั ม�อย�่ งแรง บ�งทีแน่นหน�้ อก

๓� น่ังสม�ธอิ ยู่ทบ่ี �้ นบ�งทไี ดย้ นิ เสยี งคล้�ยลูกปืนหล่นใสห่ ลังค�
บ้�น แต่ไม่ปร�กฏอะไร

คนท ่ี ๒๐
น�ยเช�วัตร สุรพิ ล (พอ่ ห�ำ ) อ�ยุ ๔๗ ปี
ท่ีอยู่ ๕๔ บ้�นแดงกะพุง หมู่ ๕ ต�ำ บลน�ำ้ จั้น
อ�ำ เภอเซก� จังหวดั บึงก�ฬ
อาการและสิ่งทีเ่ กิดขณะมาปฏิบัตธิ รรม
๑� พ่อหำ�เคยม�เด็ดดอกไมใ้ ห้ ม�ยนื่ บ�ตรให้ วันหนึง่ มีข้�ว
ก้นบ�ตรเหลืออยูใ่ นบ�ตรคำ�เดียว เสียด�ยเลยกิน ตอนกล�งคืนฝนั ว่�
ตัวเองได้เป็นพระอรหันต์ เช้�ม�บอกองค์หลวงปู่ องค์หลวงปบู่ อกว่�
ถ้�ต�ยตอนนัน้ ก็ได้เป็นจริงๆ ในฝัน ฝนั ว่�มีคว�มมนั่ ใจทจี่ ะเทศนเ์ กิด
คว�มสงส�รญ�ตพิ น่ี อ้ ง ไดเ้ ทศนโ์ ปรดนอ้ ง และไดแ้ นะน�ำ นอ้ งในฝนั ดว้ ย
๒� เกิดอศั จรรย์ในปนี นั้ ท�ำ ง�นไมร่ เู้ หน่อื ย ปีนัน้ ทำ�น�เรว็ ม�กไม่
เหนอื่ ยง่�ย หลังจ�กนน้ั ตัวเองจะมสี ติม�กขึน้ ไมว่ �่ จะทำ�อะไรกจ็ ะมีสติ
คิดไตรต่ รองก่อนเสมอ

ชีวประวัตอิ งคห์ ลวงปนู่ ้อย ญาณวโร 151

คนที่ ๒๑
พ่อลอง สธุ �ว�
ทอี่ ยู่ ๖๓ หมู่ ๘ บ้�นหนองน�แซง
ต�ำ บลนำ้�จั้น อ�ำ เภอเซก� จงั หวัดบงึ ก�ฬ
อาการและสิง่ ทเ่ี กิดขณะมาปฏบิ ัติธรรม
๑� เพญ็ ๑๕ ค�่ำ มคี นม�ม�ก เวล�พลบคำ่�เห็นญ�ติธรรมรอ้ งไห้
ลกั ษณะก�รรอ้ งไหถ้ ่�ยทอดกนั ไป
๒� ใกล้วนั ท่อี งคห์ ลวงปู่จะจ�กไป พอ่ ลองเลยรอ้ งไห้ รอ้ งไม่หยุด
จนองค์หลวงปูไ่ ด้รดน�ำ้ ทงั้ พ่อลองและพ่อประเสริฐ เคยบอกว่�ถ้�
องค์หลวงปจู่ ะต�ยขอให้ได้เผ�เก็บซ�กศพองค์หลวงปูด่ ้วย ได้ไปส่ง
องคห์ ลวงปู่ทภ่ี ูลงั ก� ตอนน้ันองค์หลวงปูบ่ อกอีก ๕ ปี จะต�ย
คนที ่ ๒๒
แม่พศิ โชติบญุ อ�ยุ ๕๓ ปี
ท่อี ยู่ ๗ หมู่ ๕ บ้�นแดงกะพงุ ต�ำ บลน�้ำ จั้น
อ�ำ เภอเซก� จังหวดั บึงก�ฬ
อาการและสงิ่ ที่เกดิ ขณะมาปฏบิ ัติธรรม
จะซือ้ นำ�้ ช�ก�แฟม�ถว�ยองค์หลวงปู่ แต่เงินห�ยวันต่อม�
ไปวัด บอกให้องค์หลวงปูท่ ร�บ หลวงปบู่ อกว่�ให้กรวดน�ำ้ อุทศิ
สว่ นกุศลเสีย จะได้ทร�บว่�ใครเปน็ คนเอ�เงินไป แลว้ ก็ทร�บจริงและ
เห็นเหตุก�รณว์ ันโลกธ�ตุหวัน่ ไหว ชอบธรรมะเปน็ ทนุ เดิม เห็นว่�องค์
ท�่ นเปน็ พระท่ปี ฏิบตั ดิ ี ปฏบิ ัติชอบ เลยเล่ือมในม�ก ปี ๒๕๕๑ ตดั สิน
ใจปลงผมบวชชี

152 ชวี ประวัตอิ งค์หลวงปู่นอ้ ย ญาณวโร

คนท่ ี ๒๓
แมไ่ พฑูรย์ ชอื่ ปจั จุบนั น�งมนชุด� ลนิ เสน�
ทอ่ี ยู่ บ้�นดงเกษมพฒั น� หมู่ ๕ ต�ำ บลน�แสง
อำ�เภอศรวี ิไล จงั หวัดบึงก�ฬ
อาการและส่งิ ท่เี กดิ ขณะมาปฏิบตั ธิ รรม
แข็งแรงไม่เหนือ่ ย มกี ำ�ลังม�กไปใกลใ้ ครไม่ได้ แต่บ�งคนก็ได้
บ�งทีเดินผ่�นเพื่อน ช็อตเพือ่ นสลบได้อุม้ ไปห�องค์หลวงปไู่ ด้กินน�ำ้
พุทธมนตแ์ ล้วก็ห�ย

คนท ี่ ๒๔
น�ยประวตั ิ โชตบิ ญุ ปจั จบุ นั บรรพช�อปุ สมบทแลว้
ท่อี ยู่ ๗ หมู่ ๕ บ้�นแดงกะพงุ ตำ�บลนำ้�จ้นั
อ�ำ เภอเซก� จังหวัดบงึ ก�ฬ
อาการและสง่ิ ทีเ่ กดิ ขณะมาปฏิบตั ิธรรม
๑� ต้ังสัจจะเลกิ ดืม่ เหล�้ และทำ�ไดจ้ นปจั จุบัน
๒� เห็นล�ำ แสงคล�้ ยแสงไฟสปอตไลท์ ครอบตรงกุฏิองคห์ ลวงปู่
ในวนั ข้นึ ๑๕ ค�่ำ เดอื น ๑๐ เกดิ หลังเท่ยี งคนื เหน็ อยู่น�นและเหน็ ดว้ ยกนั
หล�ยคน
๓� สองส�มวันถดั ม� ไปดูแลองค์หลวงปู่ตอนบิณฑบ�ต มีเสียง
คล�้ ยไฟช็อตเกิดทีส่ �ยไฟเสียงดัง ฉุ้บ แล้วเห็นลูกไฟสีแดงขน�ดใหญ่
วงิ่ ต�มส�ยไฟไปในหมู่บ�้ นคล้�ยมแี รงบังคบั

ชวี ประวัติองคห์ ลวงปู่น้อย ญาณวโร 153

ผืนผ้าขาวทวี่ ัดไพรศาลสันตสิ ขุ
วนั มห�มงคลที่ ๑๑ มนี �คม ๒๕๖๐ องคห์ ลวงป่นู ้อย ญ�ณวโร ไดน้ �ำ พ�
ศิษย�นุศิษย์ ต�มรอยธรรมเพือ่ ไปรับเอ�ผนื ผ้�ข�วทีอ่ งค์ท�่ นเคยใช้
สมัยเปน็ ปะข�ว ท่ีวดั ไพรศ�ลสันตสิ ขุ บ้�นหนองส�ำ โรง อ�ำ เภอบ้�นฝ�ง
จังหวัดขอนแก่น เมือ่ ปี พ�ศ� ๒๕๔๑ เมือ่ ศิษย�นุศิษยเ์ ห็นผนื ผ�้ ข�ว
๒ ผนื น้นั ต�่ งเกดิ อ�ก�รขนพองสยองเกล�้ เกดิ อ�ก�รปล้ืมปตี ิ น้ำ�ต�ไหล
อ�บแกม้ ดว้ ยคว�มเค�รพเทิดทนู ในปฏิปท�อันโสสดุ ขององคท์ ่�น

นบั ว่�ผนื ผ�้ ข�วมห�มงคล ๒ ผนื นเี้ ป็นผืนผ้�ข�วของร่องรอย
แหง่ สจั บ�รมขี ององคท์ �่ น “ออกจ�กบ�้ นคร้งั น้ีเอ�ดไี มไ่ ดก้ ข็ อใหต้ �ยซะ”
เป็นผืนผ�้ ข�วมห�มงคลของรอ่ งรอยแหง่ คว�มเพยี รอันอกุ ฤษฏ์ ท่ีโสสดุ
โสเปน็ โสต�ย ไมอ่ �ลยั ชีวิต เพื่อมรรค เพื่อผลและเพ่ือนิพพ�นเท่�นนั้

วันมห�มงคลนเี้ ปน็ วันแห่งคว�มสขุ คว�มสมหวังเพร�ะผนื ผ�้
ข�วมห�มงคลมีหัวใจทีส่ มปร�รถน� เปรียบเสมือนลกู ผมู้ ีใจเค�รพบูช�
เทิดทูนพ่อ พลดั พร�กจ�กพ่อเปน็ เวล�น�นแสนน�น เฝ้�รอคอยพ่อ
ดว้ ยใจจดจอ่ ดว้ ยส�ยใยคว�มผกู พนั และวนั น้ีกส็ มใจท่ีรอคอย แมน้ เวล�
จะผ่�นเนนิ่ น�นถึง ๑๙ ปี ผนื ผ้�ข�วมห�มงคล ๒ ผนื นกี้ ็ยังคงงดง�ม
ข�วสะอ�ดสะอ้�นอย่เู หนือก�ลเวล� อัศจรรย์ย่ิงนกั ผนื ผ�้ ข�วมห�มงคล
๒ ผืนนี้เหมอื นมหี วั ใจ

154 ชีวประวัติองค์หลวงป่นู ้อย ญาณวโร

สิบเก้าปแหง่ การรอคอยของผืนผา้ ขาวทมี่ ีหัวใจ

สิบเอด็ มนี �สองห้�หกศนู ย์บุญบรรจบ ขอนอ้ มนบนมัสก�รพ่อเหนือเกศ�
องคห์ ลวงปูน่ ้อย ญ�ณวโร ได้กลบั ม� ก�ลเวล�สิบเก�้ ปีทรี่ อคอย
ท่ีวดั ไพรศ�ลสนั ตสิ ขุ ไมส่ ขุ ได้ ด้วยจิตใจอันแสนเศร�้ และเหง�หงอย
คิดถงึ พอ่ ลูกตั้งต�เฝ้�รอคอย องค์หลวงปู่นอ้ ยเมตต�ม�รบั เอ�
แม้เปน็ เพียงผนื ผ้�ข�วเร�มีจิต มีชีวติ จติ ใจใช่โงเ่ ขล�
พ่อจ�กไปลูกร�ำ่ ไห้ไมบ่ รรเท� สุดเงยี บเหง�เปล่�เปลย่ี วในดวงใจ
ม�คร�นบี้ �รมีพอ่ สูงสง่ พอ่ ด�ำ รงอรหัตผลพน้ สงสยั
อย�กตะโกนกู่ก้องไปให้ไกล ดว้ ยดีใจองคพ์ อ่ ท่�นน้ันกลับม�
เสยี งร�ำ่ ไหใ้ นศ�ล�น�่ ปตี ิ พ่อด�ำ รมิ �รับลกู ร�่ำ เรยี กห�
“ไปเถดิ ลูกไปกับพ่อกอ่ บุญญ� พ่อจะพ�ไปห้วยรนิ ถ่ินมห�มงคล”
ลกู ซ�บซง้ึ ยินดปี รีด�นัก พอ่ ยงั รักไมล่ มื ลกู แม้สักหน
พทุ ธบุตรผยู้ ง่ิ ใหญใ่ นส�กล กร�บพอ่ จนสน้ิ ใจไมอ่ ิม่ พอ
ขอเพยี งอยู่ใกล้พอ่ พอชมุ่ ฉ่�ำ อ�บรสธรรมน�ำ ใจใหส้ ขุ หนอ
สิบเก�้ ปีส้นิ เวล�ตงั้ ต�รอ ขอต�มพ่อไปห้วยรินถิ่นมหัศจรรย์

นางเสงี่ยม บึงไสย์ ประพันธ์

ชีวประวัตอิ งค์หลวงปนู่ ้อย ญาณวโร 155
ตน้ ไม้มหามงคล ต้นขามโพธช์ิ ัย
มหศั จรรย์ดว้ ยเทว�ฤทธ�นุภ�พโลกธ�ตหุ วน่ั ไหว เทพเทว�ในหม่ืนโลกธ�ตุ
แสนโกฏจิ กั รว�ลแซซ่ ้องสรรเสริญส�ธกุ �ร แสดงพล�นุภ�พอันยิง่ ใหญ่เพอ่ื มุทิต�
สักก�ระ องคห์ ลวงปนู่ ้อย ญ�ณวโร พอ่ ผู้เลศิ ในไตรภพ ปร�กฏใหเ้ หน็ เป็นลำ�แสง
พุ่งออกจ�กโพลงทีป่ ล�ยกิ่งต้นมะข�ม และพุ่งทะลุผ�่ นกลอ้ งถ่�ยภ�พ เสมอื น
จะประก�ศให้ช�วโลกรับทร�บว่�พวกเข�ได้ปกป้องรักษ�ผ้�สบงรุน่ ฟ้�ผ่�ของ
องคห์ ลวงปู่นอ้ ย ญ�ณวโร ดว้ ยคว�มเค�รพเทดิ ทนู สุดท่จี ะพรรณน� เปน็ ก�ลเวล�
ย�วน�นถึง ๙ ปี มห�ปฐพีเปน็ สักขีพย�นกึกก้องกัมปน�ททวั่ สงิ ขร สว่�งไสว
ดุจแสงทินกรโอภ�สส่องข้�มเขตขอบครอบจักรว�ล สะเทือนเลอื่ นลัน่ ทวั่ ทัง้
ไตรภพ พอ่ คือนกั รบในท�งธรรมส้นิ สงส�ร ๙ ปีเตม็ ผ�้ สบงผืนนี้ยงั วิจติ รพสิ ด�ร
ดว้ ยบุญญ�ธกิ �ร บุญญ�ธสิ มภ�ร บญุ ญ�นภุ �พ บญุ ญ�ภนิ ิห�ร ของพอ่ องคห์ ลวงปู่
หมูท่ วยเทพเทว�ในหมืน่ โลกธ�ตุแสนโกฏิจักรว�ล จึงแซ่ซ้องส�ธุก�รอลงั ก�ร
มหัศจรรย์

156 ชีวประวตั อิ งคห์ ลวงปนู่ ้อย ญาณวโร

ผา้ สบงรนุ่ ฟา้ ผ่า
ปี พ�ศ� ๒๕๕๗ องค์หลวงปนู่ อ้ ย ญ�ณวโร ได้นำ�พ�คณะ
ศิษย�นศุ ิษย์ไปต�มรอยธรรมทภี่ �คเหนือ ณ บริเวณเมืองยวมเก่�
เมืองโบร�ณอ�ยุหล�ยร้อยปี อำ�เภอแม่สะเรียง จังหวัดแม่ฮอ่ งสอน
พบผ�้ สบงรนุ่ ฟ�้ ผ่� ท่อี งคห์ ลวงปู่ซกุ ซอ่ นไวแ้ ละอธษิ ฐ�นจติ ฝ�กเทพเทว�
ให้ชว่ ยปกปักรักษ�เมือ่ ปี พ�ศ�๒๕๔๙ เมอ่ื ไปถงึ สถ�นท่ดี งั กล�่ วบรรด�
ศษิ ยต์ �่ งกช็ ว่ ยกนั คน้ ห�อย�่ งเตม็ ก�ำ ลงั คว�มส�ม�รถ ทุกใจรวมเป็นหน่ึง
เดียว ลนุ้ ระทึกว่�จะพบหรือไม่พบ ในทสี่ ุดคว�มพย�ย�มก็สัมฤทธิผ์ ล
พบผ�้ สบงผนื นัน้ อยูท่ ซี่ อกโคนต้นโพธิ์ใหญซ่ ึง่ โอบต้นมะข�มไว้แทบจะ
เป็นต้นเดยี วกนั

ชวี ประวัติองคห์ ลวงปนู่ อ้ ย ญาณวโร 157

องค์ท่�นรับผ้�สบงจ�กลูกศิษยม์ �นั่งถือไว้ องค์ท่�นน่ังนิ่ง
ปลงธรรมสงั เวชหวนรำ�ลึกถึงอดีต วิน�ทที บี่ รรด�ลกู ศิษย์เห็นนำ้�ต�
ขององค์ท่�นอ�บแก้มทัง้ สองข้�งรินรดหยดลงบนผืนผ้�สบงทีถ่ ืออยู่
ในห้วงเวล�นั้นประหนึง่ ว่� ทุกสรรพสิง่ เงียบงัน ทกุ สรรพสิ่งหยดุ ก�ร
เคล่อื นไหว ทกุ สรรพสิง่ เหมอื นจะหยดุ ห�ยใจไปชั่วขณะ ดูเหมือนจะ
เป็นวิน�ทหี ยดุ โลกเลยก็ว�่ ได้

โอ้หนอ พอ่ ผู้เป็นทเ่ี ค�รพเทดิ ทนู บูช�ของลกู ๆ เวล� ๙ ปที ่ีลว่ งม�
พอ่ คงลำ�บ�กตร�กตรำ�ก�ย� สู้ทุกข์ สยู้ �ก อย่�งแสนส�หัส จนเกอื บจะ
เอ�ชวี ติ ไปท้งิ ไวก้ ล�งป่� กล�งเข� หล�ยตอ่ หล�ยคร้งั หล�ยตอ่ หล�ยคร�
พ่อเอ�ชีวิตเปน็ เดิมพันเพื่อแลกกับธรรม คว�มเมตต�สงส�รพ่อเต็มตื้น
ในหัวใจ ไม่มีเสยี งใดๆ เอือ้ นเอ่ยออกม� นอกจ�กหย�ดน้�ำ ต�ท่ีไหลอ�บ
แกม้ ของพ่อและศิษย�นุศิษยท์ อ่ี ยใู่ นเหตกุ �รณ์

สักพักองคท์ ่�นจึงได้พดู ขึ้นเบ�ๆ ว�่ “เก้�ปีเตม็ ไมค่ ดิ ว่�ผ�้ สบง
ผืนน้จี ะยงั คงสภ�พเดมิ อยู่ ท้งั ๆ ท่ีไมม่ ีอะไรหอ่ หมุ้ ไวเ้ ลย” พอส้นิ เสยี งของ
องคท์ ่�นบรรด�ลกู ศษิ ย์ จงึ คอ่ ยๆ เคล่อื นไหว ขยบั ตวั ไปม�ได้ ร�วกบั ว�่
ลมห�ยใจได้กลบั ม�อกี ครัง้ เหตุก�รณค์ รั้งนัน้ นับว่�เปน็ มห�เหตุท่ี
ตร�ตรงึ อย่ใู นคว�มทรงจ�ำ เปน็ มห�เหตทุ ่อี ัศจรรยเ์ หนืออศั จรรย์ท่ีบรรด�
ลูกศษิ ย์ไมเ่ คยประสบพบพ�นม�กอ่ นในชีวิต

ปัจจบุ ันผ�้ สบงรนุ่ ฟ�้ ผ�่ เกบ็ รกั ษ�ไวท้ วี่ ดั ป�่ หว้ ยรนิ เพ่อื ใหบ้ รรด�
ลกู ศษิ ย์ ไดก้ ร�บไหวบ้ ชู �เพอ่ื คว�มเปน็ สริ มิ งคล และเพอ่ื ระลกึ ถงึ ปฏปิ ท�
อนั โสสดุ โสเป็น โสต�ย ของพอ่ องคห์ ลวงป่นู ้อย ญ�ณวโร พ่อผเู้ ปน็
พ่อแท้ของลกู ๆ ทั่วท้ังไตรภพ

158 ชีวประวัตอิ งคห์ ลวงปูน่ ้อย ญาณวโร

องค์หลตวางมปรู่นอยอ้ ¸ยรรญมาณวโร

คว�มเพียรพย�ย�มของศิษย�นศุ ิษยท์ จี่ ะได้ม�ทงั้ ภ�พ สถ�นที่
สกั ขพี ย�น พวกเร�ได้ทุ่มเทท้ังกำ�ลงั ก�ย กำ�ลังใจ กำ�ลงั ทรัพย์ เพื่อออก
ต�มรอยธรรมขององคห์ ลวงป่ใู นชว่ งองคท์ �่ นปลีกวเิ วก ในเขตทุรกนั ด�ร
แทบทุกภ�คเปน็ ต้นว่� ก�ญจนบรุ ี สุพรรณบุรี อุทัยธ�นี นครสวรรค์
แม่สอด ดอยแมส่ ะเมิง เพชรบรู ณ์ อตุ รดติ ถ์ แพร่ น�่ น ภชู ้ฟี �้ เทงิ เชยี งของ
เชยี งแสน เชยี งร�ย ดอยอ่�งข�ง เชียงใหม่ บ้�นอรุโณทัย บ�้ นเมอื งนะ
ต้องฟันฝ่�อปุ สรรคน�นปั ก�ร จนลลุ ว่ งไปด้วยดี เพือ่ เป็นพุทธบูช�
ธรรมบูช� สงั ฆบชู � อ�จ�รยิ บูช� องคห์ ลวงปู่นอ้ ย ญ�ณวโร ดว้ ยคว�ม
เค�รพ เทิดทนู ยง่ิ �

คืนถิ่นช�ตภิ มู ิ ทอี่ ำ�เภอคำ�เข่อื นแกว้ จงั หวัดยโสธร พ�ศ� ๒๕๕๘

ชวี ประวัตอิ งค์หลวงปูน่ ้อย ญาณวโร 159
ต�มรอยธรรมทีอ่ ำ�เภออมกอ๋ ย จังหวัดเชียงใหม่ พ�ศ� ๒๕๕๙
ต�มรอยธรรมท่ีอำ�เภอวังทอง จงั หวัดพิษณโุ ลก พ�ศ� ๒๕๕๙
ต�มรอยธรรมทีอ่ ำ�เภอเปยี งหลวง จังหวัดเชยี งใหม่ พ�ศ� ๒๕๕๙

160 ชีวประวัตอิ งค์หลวงปู่น้อย ญาณวโร
ต�มรอยธรรมทด่ี อยแม่ละเมงิ อำ�เภอท�่ สองย�ง จงั หวัดต�ก พ�ศ� ๒๕๕๙

ต�มรอยธรรมท่ีอ�ำ เภอเชยี งแสน จงั หวัดเชียงร�ย พ�ศ� ๒๕๕๙
ต�มรอยธรรมทีเ่ มอื งยวมใต้ อำ�เภอแมส่ ะเรียง จังหวดั แม่ฮ่องสอน พ�ศ� ๒๕๕๙

ชีวประวตั ิองค์หลวงปนู่ อ้ ย ญาณวโร 161
ต�มรอยธรรมทบี่ �้ นปิตคุ ี อำ�เภออมก๋อย จังหวดั เชยี งใหม่ พ�ศ� ๒๕๕๙
ต�มรอยธรรมทว่ี ัดดวงดีศรดี อนเป� อ�ำ เภออมกอ๋ ย จังหวดั เชยี งใหม่ พ�ศ� ๒๕๕๙
ต�มรอยธรรมที่วัดน�ำ้ พุ อ�ำ เภอวเิ ชยี รบรุ ี จงั หวัดเพชรบูรณ์ พ�ศ� ๒๕๕๙

162 ชีวประวัตอิ งคห์ ลวงปูน่ อ้ ย ญาณวโร
ต�มรอยธรรมที่วดั แสนทอง อำ�เภออมก๋อย จังหวัดเชียงใหม่ พ�ศ� ๒๕๕๙

ต�มรอยธรรมทวี่ ัดไพรศ�ลสนั ตสิ ขุ อ�ำ เภอบ้�นฝ�ง จงั หวัดขอนแกน่
วนั ท่ี ๕ มีน�คม พ�ศ�๒๕๖๐

ชีวประวัติองค์หลวงปูน่ ้อย ญาณวโร 163

โอวาท¨ากã¨ท่บี ริสทุ ¸ิì….¢องพ่อแท้

บญุ และบ�ปเกดิ ข้นึ ท่กี �รกระท�ำ ดว้ ยก�ย๑ดว้ ยว�จ�๑ดว้ ยใจ๑
แต่มห�เหตุที่ยงิ่ ใหญ่นนั้ ก็คือใจในก�รแสดงเจตน� ใจเป็นใหญ่

ใจเป็นประธ�น ในท�งบุญหรือท�งบ�ปก็ต�ม ส�ำ เร็จแลว้ ลงทีใ่ จ
อภิมห�มงคลเกิดขึน้ กับลูกแลว้ หนังสอื ชีวประวัติของพ่อที่ลกู
กำ�ลังอ�่ นอยูใ่ นขณะนี้ เกิดขึน้ ด้วยน�ำ้ พักน�ำ้ แรงของลูกๆ ทกุ คน
ทพี่ �กันเสียลสะปัจจัยทีห่ �ม�ได้ด้วยคว�มย�กล�ำ บ�ก จะม�ก
หรือน้อยขึ้นอยกู่ ับกำ�ลังของแต่ละคนๆ ด้วยเจตน�เป็นมห�บญุ
มห�กศุ ลมห�มงคลอนั ย่งิ ใหญ่ ท่ีจะรกั ษ�มูลมรดกทรพั ยส์ มบัตหิ รอื
ปฏิปท�ทีโ่ สสดุ โสเปน็ โสต�ยของผูเ้ ปน็ พ่ออันประม�ณค่�มไิ ด้นี้
ดว้ ยคว�มเค�รพเทิดทูนสุดท่จี ะพรรณน�ได้เหนอื คำ�กล�่ วใดๆ จงึ
นบั ได้ว่�ลูกทุกๆ คนเปน็ ลูกทีด่ ีเลศิ ทีป่ ระเสริฐยิง่ นัก เป็นลกู ทีม่ ี
คว�มกตัญญูรู้คุณของผูท้ ี่เปน็ บิด�ม�รด�ห�ไดย้ �กม�กในปจั จบุ นั

หนงั สอื ชีวประวัติปฏิปท�ของพ่อ ในก�รจัดพิมพ์ครั้งที่ ๒
จ�ำ นวน ๒,๐๐๐ เล่มน้ี สำ�เรจ็ แลว้ ดว้ ยน้�ำ พกั น�้ำ แรงของลกู ๆ ทุกคน
อภิมห�มงคลก�ลสมัยเกิดขึ้นทีใ่ จของลูกแล้ว ร�ยน�มร�ยชื่อของลูกไมม่ ีใน
แผน่ กระด�ษ ห�กเป็นคว�มผดิ พล�ดของพ่อด้วยเหตุบ�งประก�ร ลกู ของพ่อ
ไม่ใช่คนพ�ลห�กแต่เป็นบัณฑติ ไมไ่ ด้คิดในเรื่องบ�ปอกุศล มห�มงคลมห�บุญ
มห�กศุ ลอันย่งิ ใหญน่ ้นั จงึ สำ�เรจ็ แลว้ ลงท่ใี จ สง่ิ ไหนท่วี �่ เลศิ สงิ่ ไหนท่ีว�่ ประเสรฐิ
พรใดๆ ท่วี �่ เลศิ พรใดๆ ท่วี �่ ประเสรฐิ พงึ ไหลรวมลงสู่ท่ีใจของลูกทุกๆ คน ขอให้
สมดัง่ เจตน�ดั่งใจปร�รถน�ทุกสิง่ ทกุ อย่�ง ทัง้ ทรัพยภ์ �ยในและทรัพยภ์ �ยนอก
ทง้ั คว�มสขุ ภ�ยในและคว�มสขุ ภ�ยนอกตลอดก�ลน�น

จากใจทบี่ ริสุทธข์ิ อง พอ่ แท้
หลวงปู่นอ้ ย ญาณวโร

164 ชวี ประวตั ิองค์หลวงป่นู อ้ ย ญาณวโร

ค�ำ หม�ก ปี พ�ศ�๒๕๔๖ พระพุทธรูปท่แี กะสลักจ�กไมค้ อนนำ�้
ขององคห์ ลวงปู่

ดนิ ใต้กุฎขิ ององค์หลวงปู่ พระสมเด็จ
จ�นครสวรรค์ ที่แปรสภ�พ รวมมวลส�รองค์หลวงปู่

หนิ ใต้กุฎขิ ององค์หลวงปู่ แผน่ ยันต์ขององค์หลวงปู่
ทเ่ี คยมีลักษณะกลมกำ�ลงั แปรสภ�พ ทำ�ให้เป็นท่ีระลึก ปี พ�ศ�๒๕๔๖

ชวี ประวตั อิ งคห์ ลวงปู่นอ้ ย ญาณวโร 165

ดนิ เวจกฎุ ขี ององคห์ ลวงปูท่ ่แี ปรสภ�พ เกศ� ปี พ�ศ�๒๕๔๗ ท่กี ำ�ลงั แปรสภ�พ
เกศ� ปี พ�ศ�๒๕๔๘ ที่ก�ำ ลังแปรภ�พ ไหลฟ้�ที่เทวด�ถว�ยองค์หลวงปู่

เกศ�ของงค์หลวงปทู่ ี่ชกุ ชอ่ นไว้ในถำ�้ เลบ็ ขององค์หลวงปู่ ปี พ�ศ�๒๕๔๙
พระธ�ตเุ มอื งแพมเมอื่ ปี ๒๕๕๐
และพบเม่ือปี ๒๕๕๗

166 ชวี ประวตั อิ งคห์ ลวงปนู่ อ้ ย ญาณวโร

ชีวประวตั ิ องค์หลวงปนู่ ้อย ญาณวโร

วดั ป่าห้วยรนิ บ้านหัวนาคาํ ตําบลหัวนาคํา
อาํ เภอกระนวน จงั หวัดขอนแก่น
เนอ่ื งในโอกาส

งานอาจารยิ บูชามหามงคล อายุครบ ๕๕ ปี
๑๙ มิถุนายน ๒๕๖๐

พมิ พค์ รัง้ ท่ี ๒ ฉบับปรบั ปรุงใหม่ พุทธศกั ร�ช ๒๕๖๐
จ�ำ นวน ๒,๐๐๐ เล่ม
สงวนลิขสทิ ธ์ิ
ห�้ มจ�ำ หน่�ย