รัตนแห่งปัญญา

ตาหนิคน อยา่ ใหห้ นักไป
สอนคนอยา่ ใหส้ ูงไป

การตาหนิตเิ ตยี นความบกพร่องผิดพลาดของผู้อ่ืน
อย่าใหร้ ุนแรงนัก
ตอ้ งพจิ ารณาอย่าใหเ้ กินกว่าทเ่ี ขาจะรับได้ด้วย
ส่วนการส่ังสอนใหผ้ ู้อน่ื ทาดี
กอ็ ย่าได้เรียกร้องเขาใหส้ ูงเกนิ ไป
ตอ้ งพจิ ารณาถงึ ระดบั ทเี่ ขาจะพงึ ทาได้ดว้ ย

ความสะอาด เกดิ จากความโสโครก
ความสวา่ ง เกดิ จากความมดื

ตัวหนอนทคี่ บื คลานอยใู่ นกองอาจม
เป็ นสง่ิ ทโ่ี สโครกทสี่ ุด
แตค่ รั้นไดล้ อกคราบเป็ นแมลงมปี ี ก
กก็ ลับบนิ ไปดม่ื นา้ คา้ งอันบริสุทธิไ์ ด้
กอหญ้าเน่าเป่ื อย ไม่มแี สงสว่างในตัวเอง
แต่หง่ิ หอ้ ยทมี่ นั เพาะเลีย้ งนั้น
กลับส่องแสงระยบิ ระยบั อยู่ในราตรอี าบแสงจนั ทร์
จากปรากฏการธรรมชาตเิ หล่านี้
ทาใหพ้ บสจั ธรรมข้อหนึ่งวา่
ส่ิงทส่ี ะอาดบริสุทธิน์ ั้น
กาเนิดมาจากส่ิงสกปรกโสโครก
และความสว่างไสวนั้น
ก็เกดิ มาจากความมืดน่ันเอง

เผยความบริสุทธิถ์ กู ตอ้ ง
เผยโฉมจติ เดมิ แท้

การทคี่ นเรามที า่ ทางหย่งิ ยโสนั้น
เป็ นเพราะใช้ส่ิงหลอกลวงจอมปลอมบางอย่าง
มาปกปิ ดจดุ ออ่ นของตน
ใหด้ ูดใี นสายตาของผู้อน่ื เทา่ นั้นดอก
หากว่าสามารถการาบนิสัยชอบโออ้ วดนีไ้ ด้
ความบริสุทธิถ์ ูกตอ้ งทอ่ี ยู่ภายใน
จะปรากฏตวั ออกมา
ความอยากไดใ้ คร่ดี ก็คอื ความฝันเฟ่ื องทฟี่ ุ้งซ่าน
หากสามารถขจัดความคดิ
อนั วุ่นวายสับสนเหล่านีล้ งได้
จติ เดมิ แทก้ ็จะเผยตัวออกมาเอง

ความพากเพยี รอยา่ ใหเ้ กนิ เลย
การคบคนอย่าใหเ้ หนิ หา่ ง

ความเพยี รพยายามกระทาเรื่องดี
อย่างทมุ่ เททงั้ กายและใจนั้น
อันทจ่ี ริงกเ็ ป็ นคุณงามความดีประการหนึ่ง
เพยี งแต่หากกระทาจนเกนิ ไป
จนเป็ นเหตุใหต้ นเองต้องเหนื่อยแสนสาหสั
กไ็ ม่มปี ระโยชนต์ ่อการดดั นิสัยตน
อกี ทงั้ ทาใหช้ วี ติ ต้องสูญเสยี ความสนุกสนานร่าเริงไป
ส่วนความสมถะมักน้อย กเ็ ป็ นจติ ใจอันสูงส่ง
เพยี งแตห่ ากทาตัวใหเ้ หนิ หา่ งสังคมผู้คนเกนิ ไป
กจ็ ะไมม่ สี ่วนช่วยเหลือสังคมบา้ งตามควร

คนรวยควรมีใจกวา้ ง
คนฉลาด ควรอาพรางความเกง่

คนรวยควรกอปรดว้ ยเมตตาจติ และความใจกว้าง
หากเป็ นคนใจคอคับแคบเสียแล้ว
แม้ตัวจะเป็ นคนรวย
แตก่ ารกระทานั้นเยย่ี งคนจน
ไฉนจกั สามารถใช้ชีวิตอันสมบรู ณพ์ นู สุข
อย่างยาวนานไดเ้ ล่า
คนฉลาดเก่งกาจ
ควรรู้จกั ซ่อนเร้นปัญญาความสามารถของตน
ถ้าหากเทย่ี วคุยโวโอ้อวดเสียแลว้
คนฉลาดเยยี่ งนี้
จะแตกต่างอะไรกบั คนโงบ่ ัดซบแล้วไฉนจกั ไม่แพ้พา่ ย

รู้จกั ถอยหลกี สักกา้ ว
เออื้ เฟื้ อทางแก่ผู้อน่ื

สถานการณแ์ หง่ ชีวิตคนเรานั้น
เปล่ยี นแปลงขึน้ ลง
หาความแน่นอนไมไ่ ด้
เสน้ ทางชวี ติ กค็ ดเคยี้ วขรุขระยากลาบาก
เมอ่ื คนเราเดนิ ทางมาถงึ จุดทไ่ี ปต่อไปไม่ได้
จงรู้จักถอยหลีกสักก้าวหนึ่ง
ใหผ้ ู้อนื่ ไดก้ า้ วต่อไป
และเม่อื ถงึ จุดทไี่ ปต่อได้
กย็ ังต้องรู้จักเออื้ เฟื้ อเผอื่ แผ่ทางเดนิ ใหผ้ ู้อน่ื บ้าง
เช่นนี้
จงึ จกั สามารถเปล่ียนจากเคราะหร์ ้ายใหก้ ลายดไี ด้

รักษาความดคี วามบริสุทธิใ์ จ
เหลอื ไว้เป็ นมรดกโลก

จงรู้จกั ยอมเป็ นคนไม่รู้ประสปี ระสา
เพอ่ื ดารงไวซ้ งึ่ ความบริสุทธิ์
ทางความคดิ จติ ใจตามธรรมชาตดิ งั้ เดมิ ของคน
โดยยอมสลัดทงิ้ ความฉลาดมากเล่ห์
เพอื่ ใหม้ คี วามดไี ว้
ตอบแทนพระคุณแก่แผ่นดนิ บา้ ง
จงรู้จกั ละชวี ติ อันฟุ้งเฟ้อเหอ่ เหมิ
โดยใช้ชีวติ อย่างสมถะเรียบงา่ ย
เพอื่ ใหเ้ หลือไวซ้ ง่ึ ความบริสุทธิผ์ ุดผ่อง
เป็ นมรดกแกช่ นรุ่นหลัง

ควรตงึ ตอ้ งตงึ
ควรหยอ่ นต้องหยอ่ น

การบริหารราชการ
ในภาวะทบี่ า้ นเมืองสงบเรียบร้อย
ควรเขม้ งวดตามตัวบทกฎหมาย
ส่วนในภาวะทบ่ี า้ นเมืองระส่าระสาย
ควรผ่อนคลายความยืดหยุ่น
และในภาวะทบ่ี า้ นเมืองวกิ ฤติ
ควรใช้ทงั้ ความเขม้ งวดและความยดื หยุน่
การปฏิบัตกิ ับคนดี
ควรใชพ้ ระคุณส่วน
กบั คนไมด่ ี ควรใชพ้ ระเดช
และควรใช้ทงั้ พระเดชและพระคุณ
กับข้าทาสบริวารท่วั ๆ ไป

ลืมบุญจาบาป
ลืมแคน้ จาคุณ

เมอ่ื เรามบี ุญคุณต่อผู้อน่ื อย่าได้จดจา
แต่การล่วงเกนิ ทมี่ ตี อ่ ผู้อื่นนั้นไม่จาไม่ได้
เมอื่ ผู้อน่ื มบี ุญคุณต่อเรา อย่าได้ลืมเลือน
แต่ความแค้นทผ่ี ู้อนื่ กระทาต่อเรานั้น กค็ วรลืมเสยี

เมอื่ ใหไ้ ม่หวงั ผล
หากหวงั ผลไร้คุณ

คนใจบุญสุนทานนั้น เมื่อใหอ้ ะไรใครแลว้
มิไดเ้ กบ็ มาคดิ มาจาและกไ็ ม่ไดเ้ ทย่ี วประกาศใหค้ นรับรู้
เมือ่ เป็ นเช่นนีแ้ มเ้ พยี งข้าวสารหน่ึงถังทใี่ หท้ านไป
กอ็ าจเป็ นพระคุณหมื่นแสนได้
ส่วนคนตระหนี่ถเี่ หนียว ใหอ้ ะไรใครก็จดบัญชีละเอยี ดยบิ
อกี ทงั้ คอยแต่จะตาหนิ การตอบแทนของผู้อน่ื
ถงึ แม้จะใหใ้ ครไปเป็ นร้อยพนั ช่ัง กย็ ากจะกลายเป็ นพระคุณ

คดิ มองมุมกลับ
บรรลุทางธรรม

อนั โชคชะตาของคนเรานั้น
มีทงั้ ดแี ละไมด่ ี
ใครเล่าจะสามารถทาให้คนประสบ
แต่ความโชคดเี ทา่ นั้น
หลักการเหตุผลของคนเราก็เช่นกัน
มีทงั้ ทคี่ นยอมรับและไม่ยอมรับ
ใครเล่าจะสามารถทาใหต้ น
ได้รับแตก่ ารยอมรับเทา่ นั้น
เมอ่ื หวนพจิ ารณาใคร่ครวญถงึ เหตุผลนี้
จงึ พบว่านีเ้ ป็ นประตูเข้าสู่พุทธธรรมอีกทางหน่ึง

จติ ใจสะอาด
ค่อยเรียนคมั ภรี ์

จติ ใจต้องสะอาดบริสุทธิเ์ สียก่อน
จงึ จะร่าเรียนหนังสือและคมั ภรี โ์ บราณได้
มฉิ ะนั้นพอได้อ่านพบ
เคล็ดการปฏบิ ัตดิ เี ขา้ สักอยา่ ง
กม็ ักแอบนาไปใชส้ นองกเิ ลสตณั หาของตน
หรือได้ยนิ วาทะอันคมคายสวยหรู
กม็ กั ลกั จาไปใชป้ ิ ดบงั ปมด้อยของตน
พฤตกิ รรมเหล่านี้
จงึ ไมต่ ่างอะไรกับการป้อนเสบียง
หรอื การส่งอาวุธใหข้ ้าศกึ

รู้จักจริงจงั
รู้จักยดื หยุน่

บณั ฑติ นอกจาก
ตอ้ งเอาจริงเอาจังในการทาการสิ่งใดๆ แลว้
ยอ่ มตอ้ งมีความยดื หยุ่น
ทไ่ี ม่ฝื นธรรมชาตจิ นเกนิ ไปด้วย
หากวา่ กวดขนั เคร่งครัด
กันทุกกระเบยี ดนิว้ เสียแล้ว
ยอ่ มได้แตส่ งิ่ ซ่ึงตายซากไร้ชวี ิตชีวา
ไหนเลยจักสามารถ
ก่อใหเ้ กดิ พลังสร้างสรรคส์ รรพสง่ิ ได้

ดอกไม้สร้างสีสัน
คนสร้างส่ิงดงี าม

เมอ่ื วสันตฤดูมาถงึ
สายลมแสงแดดจะเย็นสบาย
มวลบุปผาจะพร้อมใจกนั เบง่ บานสวยงาม
ประชนั ดว้ ยเสียงขบั ขานอันไพเราะเพราะพริง้
ของเหล่าสกุณา
ทุกสงิ่ ทุกอย่างแสดงออกซง่ึ ความสวยงามฉันใด

บณั ฑติ ผู้มีความสามารถ
เป็ นทป่ี ระจกั ษช์ ดั
จนไดม้ ชี วี ติ อนั สุขสบาย กฉ็ ันนั้น
ทห่ี ากไม่คดิ สร้างสรรคส์ ่ิงดงี าม
ใหไ้ ว้แก่โลกบา้ ง
แมน้ วา่ จะมีชีวิตยนื ยาวถงึ ร้อยปี
กเ็ หมือนกบั วา่ ไม่ได้เกดิ มาเลยแม้สักวันเดยี ว

ยอดคาคมจนี

ตวั สกปรกกค็ ดิ จะอาบนา้
เทา้ สกปรกกค็ ิดจะล้างเทา้
แต่ใจสกปรกกลับไม่คดิ ทจี่ ะชาระใจ

หยวงวา่ นหลี่ (กวยี ุคหนานซ่ง)

สิง่ ก่อสร้างมหมึ าทงั้ หลาย
ล้วนกอ่ ขึน้ มาด้วยอฐิ ก้อนหนึ่งไม้แผ่นหนึ่งทงั้ สนิ้
แล้วทาไมเราจะเป็ นไม้แผ่นหน่ึง
อฐิ ก้อนหนึ่งไม่ได้เล่า ?
ข้าพเจ้ามักจะลงมือทางานกระจกุ กระจกิ
กด็ ้วยเหตุนีแ้ หละ

หลู่ซน่ิ

ในโลกนีม้ เี ร่ืองยากไหม ?
ผู้ทลี่ งมือทา
เร่ืองยากกจ็ ะกลายเป็ นเร่ืองงา่ ย
ผู้ทไี่ ม่ลงมือทา
เรื่องงา่ ยกจ็ ะเป็ นเรื่องยากอยวู่ นั ยงั ค่า

เผิงตวนสู้

หยกเนือ้ ดี ขณะทยี่ ังไม่ไดเ้ จยี ระไน
กม็ สี ภาพ ไมผ่ ิดไปจากกรวดหนิ ธรรมดา ๆ
อาชาไนยพันธุด์ ี
ขณะทยี่ ังไม่ได้ออกวง่ิ กเ็ หมือนม้าท่วั ไป

ซูช่ัว

“ถ้าคดิ จะมีช่ือเสยี งจากงานทท่ี าอยู่
กอ่ นอน่ื จะตอ้ งมใี จฝักใฝ่ ต่องานอย่างแรงกล้า

และท่มุ เทกายใจใหแ้ ก่งานอยา่ งเตม็ ที่
มคี วามลุม่ หลงต่องานเหนือคนท่วั ไป

อจั ฉริยะเกิดจากความขยันบากบ่ัน

งานทุกชนิดต้องการคนขยนั ขันแขง็
และคนที่ “ลุ่มหลง “ ในงาน
ทงั้ นีเ้ นื่องจากคนขยัน คนหนักเอาเบาสู้

อาจไม่ใชค่ นทม่ี คี วามรักต่องานนั้น ๆ กไ็ ด้
แต่ถ้าคนผู้นั้นมีความรัก มีความลุ่มหลงตอ่ งานนั้น ๆ

เขาจักทางานนั้นด้วยความขยนั ขันแขง็

หนักเอาเบาสู้อยา่ งแน่นอน
ดว้ ยเหตุนีเ้ อง ในการบม่ เพาะบุคลากร

เราจงึ ต้องอบรมบ่มสอนใหค้ นของเราสู้งาน
ขณะเดยี วกันกต็ อ้ งสอนใหเ้ ขา”รัก” งานนั้น ๆ ดว้ ย

“ความรักต่องาน” เป็ นพนื้ ฐานแหง่ ความสาเรจ็
อัจฉริยะเกดิ จากผู้ทล่ี ุ่มหลงคล่ังไคล้ในงานทที่ าอยู่น่ันเอง”

หยวนเหวย่ หมนิ

โคชวอลเลยบ์ อลห์ ญิง ทมี ชาตจิ นี

คนเราหนีไมพ่ ้นความตาย
แตค่ วามหมายการตายนั้นไม่เหมอื นกัน
บ้างมีคา่ หนักกว่าขุนเขา
บา้ งไร้ค่าเบากวา่ ขนนก

ซอื หม่าเซยี น

สิ่งทที่ รงพลังทส่ี ุดในโลกนีก้ ค็ อื เมล็ดพชื
พลังทเี่ มลด็ พชื เมล็ดหนึ่งสาแดงออกมานั้น
ช่างยง่ิ ใหญ่เหนือสิ่งทงั้ ปวง

เซย่ี เอย๋ี น

คนอน่ื ช่วยเรา เราจะจาไว้ช่ัวชวี ิต
เราช่วยคนอนื่ จงอยา่ จาใส่ใจ

ฮ่ัวหลัวเกงิ

แม้เราจะเป็ นเพยี งเทยี นไขเล่มหนึ่ง
ก็ขอใหเ้ ราได้เริ่มต้น ด้วยการหล่ังนา้ ตาเทยี น
เพอ่ื ใหแ้ สงสว่างแกม่ วลมนุษย์
แมเ้ ราจะเป็ นเพยี งไม้ขดี กา้ นหน่ึง
ก็ขอใหเ้ รามโี อกาสปะทวุ าบขึน้
ในเสีย้ ววนิ าทอี ันสาคัญหลังจากทต่ี ายไปแล้ว
แม้ซากศพของเราจะเน่าเปื่ อยก็ขอใหซ้ ากศพของเรา
กลายเป็ นฟอสฟอรัสทสี่ ว่างเรืองอยู่ในทุง่ ร้าง”

อ้ายชงิ (กวยี ุคปัจจุบัน)

ส่ิงทรี่ ้องขอตอ่ ผู้อนื่ นั้นมนี ้อย
สิ่งทใี่ หแ้ ก่ผู้อืน่ นั้นมมี าก
นี่คอื คุณสมบัตขิ องผู้เข้มแขง็

เถาจู้

ขา้ พเจา้ เปรียบเสมอื นวัวงามตัวหนึ่ง
สงิ่ ทกี่ นิ เข้าไปคือหญ้า
ส่งิ ทร่ี ีดออกมาคอื เลอื ด นมวัว

หลู่ซน่ิ

คนฟุ้งเฟ้อเหอ่ เหมิ
มักจะสนใจแต่ชอื่ เสียงของตัวเอง
คนประเสริฐจะสนใจแตเ่ ร่ืองของประเทศชาติ

หวงั เจยี๋

นา้ ใสสะอาดเกนิ ไป ย่อมไร้ซงึ่ มจั ฉา
คนทเี่ ข้มงวดเกนิ ไป ยอ่ มไร้ซึง่ บริวาร

ปันกู้ (นักประวัตศิ าสตรส์ มัยตงั ฮ่ัน)

ชวี ติ ของคนเรานั้นมจี ากัดและสัน้ มาก
ถา้ หากเราอยากใช้ชวี ติ อนั จากดั อยา่ งมปี ระสิทธิภาพ
ทางทด่ี ที ส่ี ุด เราควรถอื ว่า
ชีวิตของเราเป็ นสิ่งตอ่ เน่ืองจากชีวติ ของคนรุ่นก่อน
เป็ นส่วนหน่ึงของชีวติ ในปัจจุบนั
ขณะเดยี วกันกเ็ ป็ นจุดเริ่มตน้ แหง่ ชวี ติ ของชนรุ่นหลงั

ฮ่ัวหลัวเกงิ

เรามีชวี ติ อยู่
เพอ่ื ทาใหค้ นอนื่ มีชวี ติ ทด่ี งี ามยงิ่ ขนึ้
คาพดู ทเี่ กบ็ ซอ่ นอยใู่ นใจข้าพเจ้า มิได้กล่าวออกมา
ก็คอื ข้าพเจ้าเปรียบเสมอื นตวั ไหม
เม่อื กนิ ใบหม่อนเข้าไปแลว้ ก็จะคายใยออกมา
โดยไม่หว่ันเกรงวา่ จะถูกนาไปใส่ไวใ้ นหม้อนา้ ร้อน
เพราะหลังจากตายไปแล้ว
สายใยยงั ไม่ขาดมนั จะกลายเป็ นสิ่งหนึ่งทช่ี ่วยใหม้ นุษย์
อบอุ่นขึน้

ปาจนิ

ทาไมในยามไม่ราบร่ืน

คนเราจึงมุมานะมากกว่ายามปกตหิ ลายเทา่ ตัว?

เหตผุ ลกเ็ พราะว่า
อุปสรรคเป็ นตัวย่ัวยุใหเ้ ราฮดึ สู้
มนั บงั คบั ใหเ้ ราตอ้ งระดมพลังทงั้ หมดทมี่ ีอยู่ในตวั
ออกมาแกไ้ ขเปลีย่ นแปลงสภาพการณใ์ นตอนนั้น

อย่างรวดเรว็
โดยนัยนี้ “โชคร้าย” กบั “โชคด”ี
จงึ เป็ นพนี่ ้องฝาแฝด
ทไี่ ปไหนมาไหนดว้ ยกันเสมอ

หยวนเหว่ยหมนิ

(โค๊ชวอลเลยบ์ อลหญิง ทมี ชาตจิ นี )

ชวี ติ ของคนเรานั้นเปรียบเสมือนเทยี นไขเล่มหนึ่ง
ถ้าหากเขาไม่ได้ทาอะไรทเ่ี ป็ นประโยชนต์ ่อสังคม
มชี วี ติ อยู่อยา่ งเงยี บเชยี บวา่ งเปล่า
เขากเ็ หมอื นกับเทยี นไขทย่ี ังไม่ได้ถกู จุดไฟ
แตถ่ ้าเขาทางานเพอื่ ประโยชนส์ ุขของสังคมส่วนรวม
ชีวติ ของเขากเ็ หมือนเทยี นไขทถี่ กู นาออกมาจุดไฟ
เปลง่ แสงสวา่ งเจดิ จ้าขับไล่ความมดื มิด
ณ มุมหนึ่งของสังคม
แม้เทยี นไขจะถกู เผาไหมจ้ นหมดเล่ม
หรือชวี ิตจะจบสนิ้ ลงด้วยภารกจิ เช่นนี้
มนั กม็ คี ่า มคี วามหมายยง่ิ นัก น่ีคอื ชวี ทศั นข์ องข้าพเจา้
ชีวติ ของคนเราควรเหมือนเทยี นไข
เผาไหม้จากยอดจรดปลาย สว่างตัง้ แตต่ น้ จนจบ

เสีย้ วฉูหน่ี (นักปฏิวตั ยิ ุคปัจจุบนั )

คนใจซอื่ มือสะอาด มีความสุขเสมอ
คนละโมบ โลภมาก เป็ นทุกขก์ ังวลเสมอ

หวงั ต(ี้ นักปรัชญาสมัยราชวงศส์ ุย)

มโี รคหกชนิดทร่ี ักษาไม่ได้
1. โรคเยอ่ หยง่ิ
2. โรคขีเ้ หนียว เหน็ เงนิ สาคัญกวา่ ชวี ติ
3. กนิ อยไู่ ม่เหมาะสม
4. อารมณแ์ ปรปรวนไม่อยูก่ ับร่องกับรอย
5. โรคชอบเอาชนะ
6. โรคงมงาย เชอื่ หมอผีมากกว่าหมอคน

ซือหมา่ เซียน

หว่ งกงั วลแตน่ ้อยจติ ผ่องใส
อยากปราดเปร่ืองตอ้ งลดกามราคะ
อยา่ ซุกซนเพอื่ รักษากระดูก
ลดโทสะ เพอื่ รักษาตับ
ลดอาหารเพอื่ รักษากระเพาะอาหาร
พูดน้อยๆ เพอื่ รักษาสมอง
ปรับตัวใหเ้ ขา้ กับสภาพแวดล้อมเพอ่ื รักษาชวี ติ
อา่ นหนังสอื มาก ๆ เพอ่ื ขวัญและกาลังใจ

จวงจอื้

โอวาทของทา่ นเหลย่ี วฝาน

การกระทาความดี

• การกระทาความดนี ั้น ทาดแี ล้วดจี ริงหรอื ไม่

ถ้าเราทาเพอื่ ประโยชนส์ ุขของผู้อื่น
ถงึ แม้เราจะตเี ขากด็ จี ะดุดา่ เขาก็ดี
กล็ ้วนแต่เป็ นการทาดที งั้ นั้น
แต่ถา้ เพอ่ื ประโยชนข์ องเราเองเราจงึ ออ่ นน้อมตอ่ ผู้อนื่
ทาความคารวะต่อผู้อน่ื น่ีเป็ นความดปี ลอมไม่ใชด่ จี ริง

• ทาความดโี ดยบริสุทธิใ์ จ หรือแฝงดว้ ยเจตนาใด ๆ

ขอใหเ้ ริ่มไตร่ตรองสารวจตวั เองอย่างระมดั ระวัง
อาศยั กาลงั ใจของเราเองซักฟอกจติ ใจใหส้ ะอาด
ไม่ว่าจะทาอะไรก็ใหค้ ิดถงึ ประโยชนส์ ุขของผู้อ่นื กอ่ นแล้ว
ทาดว้ ยความบริสุทธิใ์ จ
ไม่แฝงดว้ ยเจตนาทจ่ี ะตอ้ งการตอบแทนจากใคร จงึ จะ
เป็ นความดโี ดยบริสุทธิ์

• การทาดที ม่ี ผี ู้รู้เหน็ และไมม่ ีผู้รู้เหน็

ถา้ เราทาดมี ีคนรู้เหน็ มากก็กลายเป็ นความดที างโลกไป
แต่ทาดแี ล้วไม่มผี ู้รู้เหน็ เหมอื นการปิ ดทองหลงั พระ
น่ีเป็ นความดที างธรรม
ความดที างโลกจะไดร้ ับแตช่ ื่อเสยี ง
เกยี รตยิ ศความม่ังค่งั เป็ นผลตอบแทน
การมีช่อื เสียงโดง่ ดงั นั้นชาวโลกเหน็ ว่ามีบญุ วาสนา
แต่ทางธรรมแล้วเหน็ ว่า
ผู้นั้นมิไดท้ าความดมี ากพอกับการมีช่อื เสียง
จงึ มกั จะได้รับผลไม่ดใี นบัน้ ปลาย

• ความดที ที่ าผิดหรือทาถกู

การทาความดที ค่ี นนาไปเป็ นเยย่ี งอย่าง
ใหเ้ กดิ ประโยชนต์ อ่ ส่วนรวมไดจ้ งึ จะเป็ นความดที แ่ี ท้

• ความดที กี่ ระทาคร่ึงๆกลางๆและทาอย่างสมบูรณ์

การทาบุญดว้ ยเงนิ น้อยนิดกลับเป็ นบุญทเ่ี ตม็ เปี่ ยม
เพราะจติ ใจเตม็ ไปดว้ ยกุศลเจตนา
แมท้ าบุญดว้ ยเงนิ มากมาย
หากจติ ใจศรัทธาเพยี งครึ่งๆกลางๆ
การทาความดนี ั้นจะมผี ลเพยี งคร่ึงๆกลางๆเทา่ นั้น
การทาความดนี ั้นเมอ่ื ทาแล้วกแ็ ล้วกนั
อยา่ ไดน้ ามาคิดถึงบอ่ ยๆ
ราวกับวา่ การทาความดนี ั้นช่างใหญ่ยงิ่ นัก
ใครกท็ าไม่ได้เหมือนเรา
ถา้ คดิ เช่นนีค้ วามดกี จ็ ะเหลือเพยี งคร่ึงเดยี ว
แต่ถ้าทาแล้วไมน่ ามาใสใ่ จอกี คิดแต่จะทาอะไรต่อไปอีก
จงึ จะดี จงึ จะเป็ นความดที สี่ มบรู ณ์

• ความดใี หญ่หรือเลก็

พลังแหง่ กุศลธรรมจะยงิ่ ใหญ่หลายเทา่ นัก
แม้จะเป็ นเรื่องเล็ก
แตถ่ ้ากระทาเพอื่ ชนหมู่ใหญ่แล้วไซร้
ความดนี ั้นกใ็ หญ่หลวงยงิ่ นัก
หากทาดเี พอื่ ตนเองแล้วไซร้
แม้จะทาดขี นาดไหนก็ไดผ้ ลน้อยมาก
การทาดีไม่ว่าจะมากหรือน้อยเพยี งใด
ขนึ้ อยูก่ ับเจตนาในการทาความดนี ั้น
เพอื่ ผู้อ่ืนหรือเพอื่ ตนเอง

• ความยากง่ายในการทาความดี

คนทมี่ ีเงนิ มีอานาจนั้นถา้ จะทาความดี
ยอ่ มง่ายกวา่ ผู้ทไี่ ม่มที งั้ เงนิ และอานาจ
แตพ่ วกนีไ้ ม่ชอบทาความดี
เพราะฉะนั้นผู้ทมี่ ีโอกาสทาความดไี ดง้ า่ ย
เพราะมีทงั้ เงนิ และอานาจกลับไมย่ อมทาความดี
ส่วนผู้ทไี่ มม่ เี งนิ ไมม่ อี านาจ
กวา่ จะทาความดีได้กด็ ว้ ยความยากลาบากยง่ิ
น่ีคอื ความแตกตา่ งกันในคุณคา่ ของความดี

ความสุขความเจริญทงั้ มวล เกดิ ขึน้ ทใ่ี จกอ่ นทงั้ สนิ้
การแสวงหาใดๆกต็ าม ต้องเร่ิมต้นทใ่ี จกอ่ น
ไม่เพยี งแต่จะได้คุณธรรมความดงี ามทางธรรมเทา่ นั้น
ความสุขความเจริญ ลาภยศชือ่ เสียงเงนิ ทอง
อนั เป็ นความดงี ามทางโลกก็จะติดตามมาเอง

การช่วยเหลือผู้อน่ื ทาความดี

• ช่วยเหลือผู้อนื่ ทาความดี

บางคนนั้นเมอ่ื รู้ตัววา่ เขาเป็ นคนไม่ดเี สยี แล้ว
เขากท็ าตวั เหลวแหลกยงิ่ ขนึ้
เมือ่ เป็ นคนดไี ม่ไดก้ ็ยอมเป็ นคนช่ัวเสียเลย
คนเช่นนีก้ ม็ ีใหเ้ หน็ ๆ กันอยู่มากมาย

เราจะตอ้ งสังเกตวา่ เขาผู้นั้น มีความสามารถอะไรบา้ ง
ถา้ เป็ นสง่ิ ทเ่ี รายงั ไม่มี
กจ็ งรบี รับเอาความดนี ั้นมาใสต่ นเถดิ อย่าไดร้ ีรอเลย
จะตอ้ งรู้จักชมเชยสรรเสรญิ
ความดงี ามความสามารถของผู้อนื่ ใหแ้ ผ่ไพศาลไป
อยา่ ไดม้ ีจติ รษิ ยา
ในชวี ิตระจาวัน ไม่ว่าเราจะพดู สักคา จะทาอะไรสักอย่าง
จงอย่าทาเพอ่ื ประโยชนต์ วั เอง
ต้องถอื ประโยชนส์ ่วนรวมเป็ นสาคญั

• รักและเคารพทกุ คนอยา่ งเสมอหน้านั้นเป็ นอยา่ ง ไร

ผู้ดนี ั้นคอื คนทมี่ คี ุณงามความดี
และกระทาแตค่ ุณงามความดอี ย่างสม่าเสมอ
ส่วนคนเลวนั้น บางทกี ซ็ อ่ นอยู่ในคราบของผู้ดี
ปะปนกนั บางทกี ด็ ไู ม่ออก
แตถ่ า้ สงั เกตใหด้ แี ลว้
จะเหน็ ความแตกตา่ งราวกับขาวและดาทเี ดยี ว

ผู้ดมี ขี ้อแตกตา่ งจากคนท่วั ไปนั้นคอื
มีนา้ ใจรักและเคารพทกุ อยา่ งเสมอหน้ากัน
แมท้ กุ คนจะมสี ถานภาพและจติ ใจไมเ่ หมอื นกัน
แต่ทกุ คนกเ็ ป็ นเพอื่ มนุษยท์ ตี่ ้องเกิดแกเ่ จบ็ ตายดว้ ยกนั

• สนับสนุนผู้อนื่ ใหเ้ ป็ นผู้มคี วามดพี ร้อม

หยกนั้นมาจากหนิ ชนิดหนึ่ง ถ้าเราทงิ้ ขว้างไมส่ นใจ
กเ็ ป็ นเพยี งหนิ ธรรมดาก้อนหน่ึง
แมภ้ ายในจะมหี ยกเร้นอยู่
ก็ไม่สามารถปรากฏความมคี า่ ของมนั ได้
แตถ่ า้ มนุษยน์ ามาเจยี ระไน
เอาความเป็ นหยกออกมาจากหนิ
แกะสลกั ใหส้ วยงามกจ็ ะเป็ นของมคี ่า

อย่าลมื ว่าหยกมีความงามและความสาคญั ขนึ้ มาได้
เพราะฝี มอื ของมนุษยเ์ อง
คนกเ็ ช่นกนั ถ้ามคี นคอยชว่ ยเหลอื
ใหค้ าแนะนาทด่ี ี
คนธรรมดา ๆ กจ็ ะกลายเป็ นคนดพี ร้อมไปได้
เพราะฉะนั้นจงใส่ใจในคนทร่ี ักดี
มุ่งม่ันทจ่ี ะเป็ นคนดจี งใหค้ วามช่วยเหลือสนับสนุนใหก้ าลังใจ
ประคับประคองเพอื่ ใหเ้ ขาเป็ นคนดพี ร้อมใหไ้ ด้

• ชีท้ างใหผ้ ู้อน่ื ทาความดี

เกิดมาเป็ นมนุษย์ ทุกคนยอ่ มมีศลี ธรรมประจาใจอยบู่ ้าง
มากบา้ งน้อยบ้างทจ่ี ะไม่มีเลยนั้นคงหายาก
นอกจากมนุษยจ์ ะมัวสาละวนอยู่กบั การแสวงหาลาภ ยศ
เงนิ ทองช่ือเสยี งโดยไม่คานึงถงึ ศลี ธรรม
ทาใหต้ อ้ งตกอยู่ในความหายนะ ถา้ หากพบคนเช่นนี้
จงพยายามช่วยเขาใหพ้ ้นจากความหายนะใหจ้ งได้
ดุจคนฝันร้าย ปลุกเขาใหต้ น่ื จากความฝัน
ใหค้ วามรู้ความคดิ ทด่ี งี ามแก่เขา
เขาจะตนื่ จากฝันร้าย กลายเป็ นคนดไี ด้

• จะช่วยเหลือผู้ทอี่ ยใู่ นความคบั ขันไดอ้ ย่างไร

เคราะหก์ รรมย่อมเกิดขึน้ ได้เสมอไม่ว่ากับใคร ๆ หากพบเห็น
คนทกี่ าลงั ตกทกุ ขไ์ ดย้ าก จะต้องชว่ ยเหลือใหท้ นั ทว่ งที
และจะตอ้ งแกไ้ ขสถานการณด์ ้วยสตปิ ัญญาอย่างรอบคอบ
เพอ่ื ใหก้ ารช่วยนั้นประสบความสาเร็จ
การชว่ ยเหลือนั้นไม่ควรคานึงถงึ ว่า จะได้บุญได้คุณสักเทา่ ไร
ขอใหช้ ่วยใหไ้ ดท้ นั ทว่ งทจี งึ จะควร

• กระทาสง่ิ ทเี่ ป็ นประโยชนต์ ่อสาธารณะ

ไม่วา่ จะอยใู่ นชนบทเลก็ ๆ หรือในเมืองใหญ่ ๆ
หากเป็ นเร่ืองเกยี่ วกับประโยชนส์ ุขของส่วนรวมแลว้
ลูกจะต้องไมท่ อ้ ถอยในการเป็ นอาสาสมัคร
เช่น ขุดคสู ่งนา้ เพอ่ื ไว้ใช้ในหน้าแล้ง
หรือสร้างทานบเพอ่ื ป้องกนั นา้ ทว่ ม
หรือซอ่ มสะพานชารุดเพอื่ ใหก้ ารสัญจรไปมาสะดวก

• ธารงไว้ซง่ึ ความเป็ นธรรม

ธรรมะคือประทปี ทส่ี ่องวถิ ที างแหง่ ชีวติ
เมื่อหนทางข้างหน้าสว่างไสว
ชีวติ ย่อมดาเนินไปตามทศิ ทางอนั ถูกตอ้ ง
ดจุ ดังคนทมี่ นี ัยตาดี
ย่อมสามารถเลอื กเดนิ ทางทสี่ ะดวกทสี่ ุดและดที ส่ี ุดได้
ธรรมะทาชวี ิตใหห้ ลุดพ้นจากหว้ งแหง่ ความทกุ ข์
มอี สิ รเสรีทจ่ี ะอยู่ในโลกต่อไปได้ด้วยดี

• ไม่ทาตนเป็ นป่ โู สมเฝ้าทรัพย์ – หม่ันบริจาค

คนในโลกนี้ เหน็ ว่าปัจจัยสี่นั้นเป็ นส่ิงสาคญั ของชีวติ
และเงนิ เทา่ นั้นทจ่ี ะบนั ดาลใหไ้ ด้มาซง่ึ ปัจจยั ส่ี
เพราะฉะนั้น คนส่วนมากจงึ ใหค้ วามสาคัญแก่เงนิ เทา่ ชวี ิต
หาได้คดิ สักนิดไมว่ ่า หากยังมลี มหายใจก็ดอี ยหู่ รอก
ถ้าหมดลมเมื่อใด มีใครเคยเอาอะไรตดิ ตัวไปได้บ้าง
ผู้ทร่ี ักเงนิ ยง่ิ ชวี ติ จงึ ควรฝึ กตนใหร้ ู้จกั บริจาคทรัพย์
ใหท้ านเสียบ้าง ใหม่ ๆ ก็จะเกดิ ความเสียดาย
เพราะคนรักเงนิ ยงิ่ กว่าชวี ติ มักเป็ นคนตระหน่ีใจคอคับแคบ
แต่ถา้ หม่ันบริจาคกจ็ ะเป็ นนิสัยอันดงี ามขนึ้
สามารถบริจาคไดม้ ากขนึ้ และไม่นึกเสียดายดังแต่แรก

• เคารพผู้อาวุโสกว่า

ในครอบครัวย่อมมีพอ่ แม่พปี่ ้าน้าอาทมี่ ีอาวุโสกวา่ เรา
เราตอ้ งเคารพรักรู้จกั ปรนนิบัตเิ อาใจใส่ดูแลทุกขส์ ุข
ใหค้ วามสุขสาราญแกท่ า่ น
ใหค้ วามสนิทสนมกลมเกลียวยมิ้ แย้มแจม่ ใสเข้าหากัน
พดู จากันดว้ ยความไพเราะ
นานไปก็จะเป็ นผู้มนี ิสยั อันดงี าม
ในประเทศเรานั้นมพี ระมหากษัตริยเ์ ป็ นประมุข
ทเี่ ราจะตอ้ งแสดงความจงรักษภ์ ักดี
รับราชการด้วยความชอื่ สตั ยส์ ุจรติ
อย่ามัวเมาอานาจใช้อารมณต์ ัดสินปัญหา
อย่าทาดว้ ยความลาพองใจ
ใหม้ ีความเคารพทุกคนดจุ ดังเคารพพระมหากษัตริย์

• รักชีวติ ผู้อนื่ ดุจรักชวี ติ ตนเอง

มนุษยจ์ ักทรงความเป็ นมนุษยอ์ ยูไ่ ด้กด็ ว้ ยจติ ทมี่ ีเมตตา กรุณา
การเอาชนะส่งิ ทย่ี ากทส่ี ุดกค็ อื ใจของตนเอง
ตอ้ งเริ่มปลูกฝังจติ ใจใหม้ ีเมตตากรุณากอ่ น
การส่ังสมคุณธรรมใด ๆ
กต็ อ้ งเร่ิมทจ่ี ติ อันประกอบดว้ ยเมตตากรุณาเช่นกัน

การนาตวั ไหมลงไปต้มนา้ ร้อน ๆ
เพอ่ื ทาเคร่ืองนุ่งหม่ ทนี่ ิยมกันว่าสวยงามมีคา่ มาก
ทแี่ ทเ้ ป็ นบาปกรรมโดยไม่รู้ตัว
ความจริงผ้าไหมมใิ ช่เป็ นสิง่ จาเป็ นสาหรับชวี ิตมนุษยเ์ รา
น่าจะใช้ผ้าฝ้ายทไ่ี ม่ตอ้ งเบยี ดเบยี นสัตวจ์ ะมิดกี วา่ หรือ

ใดๆในโลกนีห้ ามคี วามแตกต่างกนั ไม่
ล้วนแต่เป็ นสภาวธรรมทม่ี นุษยส์ มมุตกิ ันขึน้ มา
ผู้ทฝ่ี ึ กฝนตนเองจนไมเ่ หน็ ความแตกตา่ ง
ของสภาวธรรมเมอื่ ใด
ผู้นั้นกเ็ ข้าถงึ สภาวธรรมเมื่อนั้นและไม่ถกู ความไม่รู้
ไม่เข้าใจหลอกหลอนเบยี ดเบยี น
พ้นจากความร้อยรัดของกเิ ลสตัณหา อุปาทานไดห้ มดสิน้

ปรัชญาของขงจ๊อื

กฎขอ้ แรกของการเป็ นคนดี ก็คือจงปฏบิ ตั กิ ับผู้อื่น
เหมอื นทที่ า่ นต้องการใหผ้ ู้อน่ื ปฏบิ ัตกิ ับทา่ น
จงอยา่ ปฏบิ ตั กิ บั ผู้อนื่
อย่างทที่ า่ นไม่ต้องการใหผ้ ู้อนื่ ปฏบิ ตั กิ บั ทา่ น

เดนิ ไปกบั อีก 2 คน ย่อมมีครูของเราอยู่ด้วย
เลือกข้อดขี องเขา แล้วเอาอยา่ งทาตาม
ส่วนขอ้ บกพร่องของเขา ใช้เป็ นข้อคดิ ปรับปรุงตวั เรา

ความยุ่งยากทเี่ กดิ ขึน้ ในสงั คม
กเ็ พราะทุกคนไม่ทาหน้าทใ่ี หส้ มบูรณ์
ส่วนใหญ่เป็ นสกั แต่ในนาม
และบ้างก็ชอบกา้ วก่ายหน้าทก่ี ารงานของผู้อนื่

อย่าเสียใจว่า ไม่มตี าแหน่งหน้าที่
ควรกังวลวา่ เราไม่มคี วามรู้และคุณธรรมสมกบั ตาแหน่ง
อย่าเสียใจวา่ ไมม่ ีใครรู้จักเรา
ควรพจิ ารณาว่า เรามคี ุณค่าอะไรน่าใหค้ นอน่ื รู้จักบ้าง

กนิ ข้าวหยาบกระดา้ ง ดมื่ นา้ เปล่า
ประสานมอื หนุนต่างหมอน ก็มคี วามสุขแล้ว
ความม่ังค่งั ทไี่ ด้มาโดยผิดศีลธรรม
เราเหน็ เหมือนเมฆทลี่ อยละลอ่ ง

หากเราตัง้ อยูใ่ นความดงี าม
ปกครองคนอน่ื จะมอี ะไรยาก
ถ้าเรายงั ประพฤตไิ ม่ถูกตอ้ ง
จะอบรมแก้ไข คนอน่ื ไดอ้ ยา่ งไร

ทางานอยา่ รบี ร้อน เพอื่ ใหง้ านเสร็จ
อย่าเหน็ แก่ประโยชนส์ ว่ นน้อย
ทางานรีบๆ พอใหเ้ สร็จ จะไม่บรรลุเป้าหมายของงาน
เหน็ แก่ประโยชนเ์ ลก็ น้อยจะทาการใหญ่ไมส่ าเรจ็

คนเราไมว่ า่ จะทางานอะไร
หากไม่รู้จักวางแผนลว่ งหน้า
ยอ่ มต้องแกป้ ัญหาเฉพาะหน้าอย่เู สมอ

มนุษยม์ ีธรรมชาตดิ งั้ เดมิ คลา้ ยคลงึ กัน
แต่เพราะสง่ิ แวดล้อม และการศกึ ษาอบรมตา่ งกัน
จงึ ทาให้แตล่ ะคน แตกต่างกันมากขนึ้ ทุกที

ปรัชญาของไอนส์ ไตน์

จนิ ตนาการ

จนิ ตนาการเป็ นสงิ่ สาคัญมากกว่าความรู้

ความรู้มขี ้อจากดั
ขณะทจี่ นิ ตนาการแผ่คลุมไปทงั้ โลก
กระต้นุ ความก้าวหน้า และใหก้ าเนิดแก่ววิ ัฒนาการ

เป็ นผู้ให้

มนุษยเ์ ราจะสามารถค้นพบความหมายในชวี ติ ซง่ึ สั้น
และเตม็ ไปด้วยอนั ตรายได้กต็ อ่ เม่ือ
อุทศิ ตัวใหก้ ับสังคมเทา่ นั้น
“แนวความคดิ หรืออุดมการณท์ จี่ ุดประกาย
ใหผ้ มก้าวเดนิ ไปข้างหน้า
และกระตุ้นใหเ้ กิดความกล้าหาญ ใหม่ ๆ
ในการเผชิญหน้ากบั ชวี ิตดว้ ยความสดชืน่ แจ่มใส
ก็คือ ความจริง ความดี และความงาม”

วตั ถุประสงคพ์ นื้ ๆ

“ส่วนวตั ถุประสงคพ์ นื้ ๆ
ทมี่ นุษยท์ มุ่ เทความพยายามในการแสวงหา
ซง่ึ ได้แก่ ทรัพย์ สมบตั ิ ความสาเรจ็ ภายนอก
ความหรูหรา ฟ่ ุมเฟื อย
ล้วนเป็ นสิ่งทผ่ี มมักมองว่า น่ารังเกยี จ"

การเรียนรู้

“ การเรียนรู้คาสอน
ทแี่ ฝงดว้ ยเหตุผลทล่ี ึกซงึ้
และแฝงไว้ด้วยความงดงาม
เป็ นประตู เพยี งบานเดยี วทชี่ ่วยใหเ้ รา
เขา้ ถงึ เหตผุ ลในการดารงอยู่
ของทกุ สรรพสงิ่ ในจักรวาล
ความรู้และสภาพความรู้สึกเช่นนีเ้ อง
ทเ่ี ป็ นฐานกาเนิด
ความเชอ่ื ทางด้านศาสนาอยา่ งแทจ้ ริง”

ของดมี ีน้อย

“เกา้ อใี้ นสถาบันการศึกษามีมากมาย
แตอ่ าจารยท์ ฉ่ี ลาดและทรงคุณวุฒมิ ีจานวนน้อย
หอ้ งแลคเชอรม์ ีจานวนมากและมขี นาดใหญ่โต
แต่เดก็ หนุ่มสาวทก่ี ระหายความจริง
และความยุตธิ รรมมเี พยี งจานวนน้อยนิด
เฉกเช่น ธรรมชาตไิ ดก้ ระจายทรัพยากรขั้นพนื้ ฐาน
ใหแ้ กโ่ ลกอย่างฟ่ ุมเฟื อย
แตท่ รัพยากรถูกนาไปใช้ประโยชนไ์ ด้อย่างถกู ตอ้ ง
ตามเจตนารมณม์ เี พยี งหยบิ มอื ”

คุณคา่ ของมนุษย์

“คุณคา่ หรือคุณความดีของมนุษยอ์ นั แทจ้ ริง
อยทู่ วี่ า่ เขาสามารถถา่ ยทอด ความรู้
ทม่ี อี ยู่เพอ่ื ช่วยยกระดับคุณภารเผ่าพันธุ์
และชวี ติ มนุษยไ์ ดม้ ากน้อย แคไ่ หน”

“คุณคา่ ความเป็ นมนุษยใ์ นสังคม
ขึน้ อยู่กับว่าบุคคลผู้นั้นมีความรู้สึก มีความคดิ
และมีการกระทาทสี่ ่งเสริมสง่ิ ดี ๆ
ใหแ้ ก่ เพอื่ นร่วมสังคม ไดม้ ากน้อยแค่ไหน
เราเรียกเขาว่า คนดี หรือคนเลว
จากจุดยืนในประเดน็ นี้
ซง่ึ มันกเ็ หมอื นกับวา่
เราประเมินคุณค่าของคน ๆ หน่ึง
โดยอาศัยคุณสมบตั ิ ทงั้ หมด
ทเ่ี ขามีต่อสงั คมในครั้งแรกทพ่ี บเหน็ “

สัตวส์ ังคม

“เราจงึ ควรยอมรับว่า
ผลประโยชนท์ เ่ี ราไดร้ ับ
จากการดารงชีวติ ในสังคมมนุษยน์ ั้น
ดกี วา่ สัตวโ์ ลกอน่ื ๆ มากมาย
เพราะหากเราอย่ตู วั คนเดยี วตัง้ แต่เกดิ จนตาย

เราคงเหมือนกบั คนในสมัยยุคหนิ และสัตวป์ ่ า
ในระดบั หน่ึง
ระดบั ทพี่ วกเราแทบไม่อยากแลเหน็
ดังนั้น การดารงอยูเ่ ฉพาะตนจงึ เป็ นเอกลกั ษณ์
ทชี่ ีใ้ หเ้ หน็ ว่าคน ๆ นั้น ไม่ไดม้ ีคุณค่า

และคุณความดมี ากนัก
นอกจากเป็ นเพยี งสมาชิกคนหนึ่งในสังคมมนุษย์
ทมี่ ขี นาดใหญ่มหมึ า
สังคมทช่ี ักนาการดารงอย่ขู องวตั ถุ

และจติ วญิ ญาณมาใหเ้ ขา
ตงั้ แต่เกดิ จนตายเทา่ นั้นเอง”

ความม่ังค่งั

“ไม่มีความม่ังค่ังใด ๆ ในโลก

จะสามารถชว่ ยใหส้ ังคม มนุษย์

เจริญรุดหน้าต่อไปได้
ต่อให้ความม่ังค่งั นั้น มอี ยใู่ นมือของผู้ใช้แรงงาน
ทอ่ี ุทศิ ตนสูงสุด เพอ่ื อุดมการณน์ ีก้ ต็ าม
เพราะปัจจยั สิ่งเดยี ว
ทส่ี ามารถกอ่ ใหเ้ กดิ แนวความคดิ สร้างสรรค์
และการกระทาทกี่ อปรด้วย ภมู ธิ รรมอนั แทจ้ ริงได้
มเี พยี งจติ ใจทบี่ ริสุทธิแ์ ละยงิ่ ใหญ่ต่อการเสยี สละ
เพอ่ื ประโยชนข์ องส่วนรวมเทา่ นั้น
ส่วนเงนิ เป็ นได้เพยี งเคร่ืองมือของความเหน็ แกต่ ัว
และยังมักเป็ นสงิ่ ย่วั ยวนใหผ้ ู้ทเี่ ป็ นเจา้ ของ
นาไปใชใ้ นทางทผ่ี ดิ อกี ด้วย”

ชวี ติ เหมอื นการข่จี กั รยานทจ่ี ะต้องเคลือ่ นไปเรื่อย ๆ

ในการดาเนินชีวิตของคนเรา คล้ายกบั การข่ีจักรยาน
ขัน้ แรกต้องขีใ่ หเ้ ป็ น
ขัน้ ตอ่ มาตอ้ งเลีย้ งตวั ใหส้ มดุลในการข่ี
และควบคุมกลไกการเลยี้ ว
การเบรค เมอ่ื พบอุปสรรค การทงิ้ โค้งอันตราย
และการเลยี้ งตัวเองใหอ้ ยู่รอดปลอดภยั
ซง่ึ ในชีวิตจรงิ ก็คงคล้ายกบั การขี่จักรยาน
ต้องเริ่มตน้ สร้างชวี ติ ใหพ้ งึ่ ตวั เอง ใหไ้ ดเ้ สียกอ่ น
หลังจากนั้น จงึ สร้างความสมดุล
ใหเ้ กดิ ขึน้ ในการดาเนินชีวติ

ไม่ตงึ เกนิ ไป ไม่หย่อนเกินไป
การเลีย้ งตวั บนรถจักรยาน
คล้ายกับการเลยี้ งตวั ในชวี ิตจริง

การนาจกั รยานไปสู่เป้าหมาย ชวี ติ กเ็ ช่นเดยี วกนั

ตอ้ งประคองตวั เองใหไ้ ปถงึ จุดหมายปลายทางใหไ้ ด้

ทฤษฎีสัมพทั ธภาพ

มีคนถามไอนส์ ไตนว์ า่
เร่ืองทฤษฎสี ัมพทั ธภาพ ของทา่ นนั้นเข้าใจยาก

อยากขอร้องให้ท่านช่วยอธบิ ายให้ฟัง

แบบเข้าใจงา่ ย ๆ หน่อยได้ไหม

ไอนส์ ไตนบ์ อกว่า
เอาอยา่ งนี้ สมมุตวิ ่า
ทา่ นน่ังเล่นอยู่กบั สาวน้อยผู้น่ารักสัก ๒ ช่ัวโมง
ทา่ นจะมคี วามรู้สกึ เหมอื นกบั เวลามันผ่านไป
แค่ ๒ นาที เทา่ นั้นเอง
แตถ่ า้ ทา่ นน่ังอยู่บนเตาร้อน ๆ สัก ๒ นาที
ทา่ นกจ็ ะรู้สกึ วา่ เหมือนกับน่ังอยู่นานตัง้ ๒ ช่ัวโมง
น่ีแหละคอื ทฤษฎีสัมพทั ธภาพของฉันละ

ปรัชญาของ วลิ เลี่ยมเจมส์

• การสร้างนิสัยของตนเอง

ความรู้สึกทางกายทุกอย่าง การตดิ ตอ่ กบั ภายนอก ทุกครั้ง
จะทงิ้ ร่องรอยอย่างถาวรไวใ้ นเซลลส์ มอง
นับหม่นื ๆ ล้านเซลลข์ องคนเรา
เน่ืองจากร่องรอยในสมองเหล่านีจ้ ะประทบั อยู่อย่างถาวร
และสะสมอยู่อยา่ งสม่าเสมอ
ผลรวมของมันจะกลายเป็ นบุคลิกภาพ
และลกั ษณะนิสยั ของเราได้
คนเราต้องดนิ้ รนใช้ศักยภาพแหง่ กลไกอันมหศั จรรยน์ ี้
ใหเ้ ป็ นประโยชน์

• ทุกอย่างทเ่ี ราทา
ทาใหก้ ารกระทาครั้งตอ่ ไปงา่ ยขนึ้ ทุกที

ทกุ อยา่ งทเ่ี ราทา
ทาให้การกระทาสิ่งนั้นครั้งต่อไปงา่ ยขึน้ ทุกที
นี่เป็ นเพราะว่ากระแสคลืน่ ไฟฟ้า
ไดบ้ นั ทกึ ทกุ สงิ่ ทกุ อยา่ งทเี่ กดิ ขนึ้ กับเราไว้
โดยการสร้างทางขึน้ ระว่างเซลลส์ มอง
ยงิ่ การกระทานั้นบอ่ ยครั้งขึน้ เทา่ ไหร่
รอยนั้นจะยงิ่ ลกึ และกว้างขึน้ ทุกที
ดังนั้นการทาใหเ้ กดิ แตร่ อยทด่ี ขี ึน้ ในสมอง
จะเป็ นการรับประกันอย่างหนึ่ง

คนทฝ่ี ึ กฝนตวั เองอยทู่ กุ วัน มจี ติ ใจเป็ นสมาธิ
มีความตงั้ ใจแน่วแน่ ปฏเิ สธความเย้ายวนต่าง ๆ
ทจ่ี ะยนื หยัดม่ันคง ปานภผู า
ในขณะทที่ ุกส่ิงรอบกายอยใู่ นภาวะป่ันป่ วน
และคนทอ่ี ่อนแอกวา่ ปลิวควา้ ง
ประดุจหญ้าแห้งกลางพายุ
หวา่ นการกระทาลงไปแลว้ เกบ็ เกยี่ วความคุ้นเคยมา
หวา่ นความคุ้นเคยไปแล้วเกบ็ เกย่ี วนิสัยมา
หว่านนิสัยลงไปแล้วเกบ็ เกยี่ วโชคเคราะหข์ องตนมา

เราเป็ นผู้ถกั สานชะตากรรมของตนเอง
ไม่ว่าจะดหี รือเลวและไมม่ วี ันลบล้างไปเสยี ได้
เกือบจะทกุ สง่ิ ความใฝ่ ปรารถนาแรงกล้าต่อสงิ่ นั้นๆ ของทา่ น
จะอานวยประโยชนแ์ ก่ทา่ น
ถา้ ทา่ นเพยี งแต่คอยเอาใจใส่ดูแลมาก ๆ หน่อย
ใหป้ รากฏผลทตี่ ้องการ
ทา่ นจะบรรลุความสาเรจ็ อยา่ งแน่นอนทสี่ ุด