มานี มานะ

มานะ มานี ชน้ั ประถมศึกษาปที่ ๒ บทที่ ๒๑

ลูก หอก ตอก
โยก โชก แยก
แบก ลึก ตกึ

๔. ฝึกอา่ นค�ำ ทมี่ ี ล ควบกล�ำ้

กลาย กลวั ไกล กลับ เกลยี ด
เขลา ขลาด โขลง ขลบิ ขลุย่
โคลน เคล่ือน คลุม เคลอื บ คลา้ ย
ปลาย เปล่ยี น ปลอม ปลิว ปลด
พล ู พลนั พลิก เพลงิ พลอย
ผลิ แผล เผลอ แผลง ผละ

๕. อา่ นและจ�ำ เป็นคำ�

กรกฎาคม อา่ นว่า กะ-ระ-กะ-ดา-คม
(ออกเสียง กะ ระ ก่ึงเสยี ง)
สนุกสนาน อ่านวา่ สะ-หนกุ -สะ-หนาน
(ออกเสยี ง สะ กง่ึ เสยี ง)

หนา้ หน่งึ รอ้ ยสส่ี บิ เอด็ 141

บทที่ ๒๑ มานะ มานี ช้ันประถมศึกษาปที่ ๒

๖. ฝกึ อ่าน ไม่เปยี ก
เจียวไข่
หางเปยี เสียใจ เรียนรู้
เรียกกลับ จับเคยี ว ทำ�วา่ ว
ไกลลิบ หยบิ เทยี น
เจียนพลู คนู ้ำ�

เลย้ี งนกเอ้ยี ง เทยี่ งวนั นี้ ทไ่ี ฟไหม้
ใหก้ ลว้ ยไม้ ไดม้ ากมาย กลายเปน็ กบ

กาฝากเป็นพชื ชนดิ หนง่ึ
ฉนั จะไปตัดไม้ไผ่มาทำ�ข้าวหลาม
ปลาหมอ ปลาชอ่ น และปลาดุก อาศยั อยู่
ในแมน่ �้ำ ลำ�คลอง

142 หน้า หน่งึ รอ้ ยสส่ี บิ สอง

บทที่ ๒๒

มานะและมานีกลับจากโรงเรียนมาช่วยพ่อแม่

ท�ำ งานบา้ น มานะชว่ ยพอ่ ท�ำ สวนครวั มานชี ว่ ยแม่
กวาดบ้าน ถูบา้ น และท�ำ กบั ขา้ ว แมใ่ ห้มานีตม้ นำ้�
ไว้ด่ืม มานีมัวทำ�งานเพลิน นำ้�ในกาเดือด ไอนำ้�
ดัน ฝ ากามเี สยี งดังอยู่นาน จนแมต่ อ้ งรอ้ งเตือน
เวลาใกลจ้ ะคำ่� มานยี นื ทหี่ นา้ ตา่ ง ดพู ระจนั ทร์
กำ�ลังข้ึนทางทิศตะวันออก มานีเฝ้าดูดวงจันทร์
ตั้งแต่เร่ิมข้ึนจนเต็มดวง ตอนท่ีดวงจันทร์เพิ่งข้ึน
จากขอบฟ้าแสงไม่จ้า และดูเหมือนดวงจะโตกว่า
เม่ือข้ึนมาอยู่กลางท้องฟ้า มานีสงสัยอยากรู้เรื่อง
เกี่ยวกับดวงจันทร์ จึงไปนอนหนุนหมอนดูที่
นอ กชาน
เม่ือพ่อ แม่ และมานะเสร็จงานแล้วก็มานั่ง
คุยกันข้างๆ มานี มานีถามพ่อว่าบนดวงจันทร์

หนา้ หนึ่งรอ้ ยสสี่ บิ สาม 143

บทที่ ๒๒ มานะ มานี ชัน้ ประถมศึกษาปที่ ๒

มีกระต่ายเหมือนในนิทานไหม และถามแม่ว่า
ดวงจันทร์มีแหวนทองแดงจริงไหม พ่อและแม่
บอกวา่ ไมม่ ี มานะจงึ บอกมานวี า่ เขาอา่ นหนงั สอื
ในห้องสมุดโรงเรียนรู้ว่าบนดวงจันทร์ไม่มีส่ิงมีชีวิต
เพราะไม่มีอากาศหายใจ มีแต่ภูเขาและเหวลึก

144 หน้า หนึง่ ร้อยส่ีสิบส่ี

มานะ มานี ชนั้ ประถมศึกษาปที่ ๒ บทที่ ๒๒

โลกอยู่ห่างจากดวงจันทร์มาก จึงเห็นเหวลึกเป็น
เงาดำ�ๆ บางคนเห็นเป็นกระต่าย บ้างก็ว่าเป็นคน
แล ้วน�ำ มาแตง่ เป็นเพลงและนทิ าน
วนั นน้ั พระจนั ทรเ์ ตม็ ดวง มานมี องเหน็ ดาวอยู่
น้อยมาก จึงถามพ่อว่า ดาวหายไปไหน พ่อ
บอกวา่ ดาวไมไ่ ดห้ ายไปไหน แตแ่ สงจนั ทรส์ วา่ งกวา่
แสงดาว จึงมองไมเ่ หน็ ดาวบางดวง มานีคดิ ในใจ
ว่าคงจะเหมือนกลางวันท่ีมองไม่เห็นดวงจันทร์และ
ดาว เพราะแสงอาทิตย์สว่างมาก ถ้าแสงจันทร์
สวา่ งเหมอื นแสงอาทติ ย์ คงจะไมต่ อ้ งใชไ้ ฟฟา้ มานี
กำ�ลังคิดเพลินอยู่ พอดีมีเมฆก้อนใหญ่ลอยมาบัง
ดวงจันทร์จนมืดหมด มานีไม่ชอบใจ จงึ พดู วา่
“มานีไม่ชอบเมฆเลย เมฆมาบังแสงจันทร์
สวยๆ จนมดื หมด”

หนา้ หน่ึงรอ้ ยสส่ี บิ ห้า 145

บทที่ ๒๒ มานะ มานี ชั้นประถมศึกษาปที่ ๒

“ถา้ ไมม่ กี อ้ นเมฆกไ็ มม่ ฝี น และถา้ ไมม่ ฝี นแลว้
ชาวนากไ็ มม่ นี �ำ้ ทำ�นา” มานะพูด
“แต่ถา้ ฝนตกมากๆ นำ้�ท่วม ข้าวกต็ ายหมด”
มานีบอก แลว้ พดู ตอ่ ไปวา่
“ท�ำ ไมฤดฝู นจงึ นานนกั มานเี หน็ ฝนตกตง้ั แต่
เดอื นพฤษภาคมถงึ เดอื นนี้ ซงึ่ เปน็ เดอื นพฤศจกิ ายน
แลว้ ก็ยงั มฝี นตกอีก”
“ในฤดรู อ้ นหรอื ฤดหู นาว
กม็ ฝี นตกไดเ้ หมอื นกนั
เช่น เดอื นเมษายน
หรอื เดอื นกมุ ภาพนั ธ์
แตไ่ ม่เรียกว่า
ฤดฝู น” พอ่ ตอบ

146 หนา้ หนึ่งรอ้ ยสส่ี ิบหก

มานะ มานี ชนั้ ประถมศึกษาปที่ ๒ บทที่ ๒๒

ลมเร่ิมพัดแรงขึ้น เมฆสีดำ�ลอยตำ่�เต็มท้องฟ้า
มีหยดนำ้�ฝนตกลงมา พ่อบอกให้ทุกคนรีบเข้าไป
ข้างใน เมื่อคุยกันต่อไปอีกเล็กน้อย มานีก็หาว
เพราะงว่ งนอน แม่จึงบอกใหไ้ ปนอน

แบบฝกึ

๑. ฝกึ ผนั ค�ำ 147

ขวาง สาว เสน้ หัน
หุ้ม หาว หนี หมู
หมอ หลอ เหลา่ ไหล่
หวาน หวี ไหว เผา

๒. ฝกึ อา่ นค�ำ ที่ใช้ เ-

เข เฉ เส เห
เก เจ เซ เท

หนา้ หน่ึงรอ้ ยสส่ี บิ เจด็

บทที่ ๒๒ มานะ มานี ช้ันประถมศึกษาปที่ ๒

เขก เสก เบน เอง
เหว เปล เกรง เพลง

๓. ฝกึ อ่านค�ำ ทส่ี ะกดดว้ ย ว หรอื ย

หนาว หมาย หวาย
เหนียว เหลียว เหมียว
กลาย ปลาย ควาย
พลอย กลอย ปรอย
แพรว ปลิว โปรย

๔. อา่ นและจ�ำ เปน็ ค�ำ กุม-พา-พัน
เม-สา-ยน
กมุ ภาพนั ธ์ อา่ นว่า พรดึ -สะ-พา-คม
เมษายน ” พ(ออรกดึ เส-ยี สง ะสะ-กจึง่ -ิ เสกียงา)-ยน
พพ ฤฤศษ จภกิ า าคยม น ””
(ออกเสยี ง สะ ก่งึ เสียง)

148 หนา้ หนง่ึ รอ้ ยส่สี บิ แปด

มานะ มานี ช้ันประถมศึกษาปที่ ๒ บทที่ ๒๒

๕. ฝึกอ่าน

หนนุ แขน แหวนทอง น้องสาว
หาวนอน สอนเพลิน เดินมา
หนา้ หนาว ขา้ วเหนียว เหลียวดู
อยู่ต�่ำ ค่ำ�น ้ี มเี มฆ

ขอบเหวกว้าง หางกระต่าย
ท้ายนอกชาน งานสวนครัว
ต้มหัวปลา หนา้ น้�ำ ทว่ ม
ไอน�ำ้ มีแรงดนั
โลกหมุนรอบตวั เอง
อากาศเริ่มหนาวเยน็ ตั้งแตเ่ ดอื นพฤศจิกายน

หนา้ หนงึ่ รอ้ ยสีส่ บิ เกา้ 149

บทที่ ๒๓

ก่อนชั่วโมงสุดท้าย ครูไพลินให้นักเรียน
คดั ค�ำ ยากจากบทเรยี นลงในสมดุ แบบฝกึ หดั ใหข้ ดี
เส้นค่ันหน้ากระดาษ และเขียนวันที่ตรงบรรทัดบน
ครูไพลนิ คดั คำ�บางค�ำ เป็นตัวอยา่ ง ปิติกระซิบบอก
สมคิดว่า เขาจะรีบคัดให้เสร็จเร็วๆ เพ่ือจะได้
เ ต รยี มตัวไปปลกู ต้นไมต้ ามที่ครนู ดั ไว้
ตามตารางสอนวันน้ี เวลาสุดท้ายครูไพลิน
นัดปลูกต้นไม้ ดอกไม้ในโรงเรียน นักเรียนแทบ
ทุกคนเตรียมเมล็ดผลไม้ และดอกไม้ บางคนนำ�
ตน้ ไม้เล็กๆ มาด้วย ปติ ิให้สมคดิ เดาว่าเขาเตรยี ม
เมด็ อะไรมา สมคิดเดาถูกวา่ เม็ดมะมว่ ง เพราะปิติ
เ ค ยบอกวา่ ชอบกนิ มะมว่ งและคดิ จะปลกู มะมว่ งในวดั
พอนักเรียนคัดเสร็จ และส่งสมุดแบบฝึกหัด
ไวบ้ นโตะ๊ ครเู รยี บรอ้ ยแลว้ ครไู พลนิ จงึ ถามนกั เรยี น

150 หนา้ หนง่ึ รอ้ ยหา้ สิบ

มานะ มานี ช้นั ประถมศึกษาปที่ ๒ บทที่ ๒๓

ว่าใครจะปลูกอะไร นักเรียนชายหลายคนบอกว่า
จะปลูกมะขาม มะพร้าว มะม่วง ขนุน บางคนว่า
จะปลูกนุ่น นักเรียนหญิงค้านว่า ควรปลูกดอกไม้
เพราะเวลาดอกไม้บาน โรงเรียนจะดูสวยงามดี
แต่ปติ เิ หน็ วา่ ปลูกมะมว่ งดีกว่า เพราะอาศยั ร่มเงา
เล น่ ตอนพกั กลางวนั เมอ่ื มลี กู กเ็ อามากนิ หรอื ขายได้
ครูไพลินปล่อยให้นักเรียนคุยกันเร่ืองต้นไม้
สักครู่หน่ึง แล้วบอกนักเรียนว่าปลูกอะไรก็มี
ประโยชน์ทั้งสิ้น จึงให้นักเรียนช่วยกันปลูกตาม
แนวถนน ในกระถาง และตามริมร้ัว ส่วนเมล็ด
ท่ีนักเรียนนำ�มา ต้องเพาะเป็นต้นเสียก่อน
จงึ จะน�ำ ไปปลูกได้
ก่อนออกจากห้องเรียน ครูไพลินสั่งให้ทุกคน
เก็บดินสอ ยางลบ ไม้บรรทัด และหนังสือให้

หน้า หน่ึงรอ้ ยห้าสิบเอ็ด 151

บทที่ ๒๓ มานะ มานี ชน้ั ประถมศึกษาปที่ ๒

เรียบรอ้ ย แล้วเตอื นใหร้ ะวงั อันตรายจากการใชจ้ อบ
เ ส ยี ม และสตั วท์ ่ีมพี ษิ ตา่ งๆ เช่น ตะขาบ งู
“ฉนั จะใสป่ ยุ๋ ตน้ มะมว่ งของฉนั ใหม้ ากๆ มนั จะ
ได้โตเร็วๆ” ปิติพูดกับชูใจ ชูใจค้านว่า “ฉันว่า
ไม่จริงใส่ปุ๋ยมากๆ บางทีต้นไม้ก็ไม่โตและอาจจะ
ตา ยก็ได้ ตอ้ งใส่ใหพ้ อเหมาะจึงจะดี”

152 หนา้ หนึ่งรอ้ ยห้าสิบสอง

มานะ มานี ช้ันประถมศึกษาปที่ ๒ บทที่ ๒๓

ครไู พลินเหน็ นกั เรยี น
ปลูกเสรจ็ แลว้ จึงให้
หากิง่ ไม้มาคลมุ
เพ่ือบงั แดด
แล้วส่งั ให้ทุกคน
ไปลา้ งมอื ใหส้ ะอาด
ถูดินท่ีติดตาม
ซอกเลบ็ ออกใหห้ มด
และระวงั อยา่ ใหน้ �้ำ เปอื้ นเสอ้ื ผา้ เมอื่ นกั เรยี นลา้ งมอื
เรยี บรอ้ ยแลว้ ตา่ งกม็ ายนื ดตู น้ ไมท้ ตี่ นปลกู ครไู พลนิ
จึงอธิบายเพ่ิมเติมว่าประเทศของเรามีดินดีเหมาะ
แกก่ ารปลกู พชื มาก ท�ำ ใหเ้ รามผี ลไมห้ ลายชนดิ และ
มกี นิ ตลอดปี แต่เราต้องรจู้ ักรักษาดินให้ดอี ยเู่ สมอ
พอหมดเวลา ครูไพลินก็ปล่อยให้นักเรียน
กลบั บา้ น

หน้า หนงึ่ รอ้ ยหา้ สิบสาม 153

บทที่ ๒๓ มานะ มานี ช้ันประถมศึกษาปที่ ๒

แบบฝกึ

๑. ฝึกผนั คำ� วา่ ว ทา้ ย
ค่ัน ท้งั
งาม มวย แนว
เพงิ
ทว่ ม

๒. ฝกึ อ่านคำ�ท่ใี ชส้ ระ –า และมตี วั ง น ม ย ว ก ด บ สะกด

ยา ยาง กาง ถาง
นา นาน อาน สาน
งา งาม จาม หาม
ชา ชาย ตาย ขาว
ลา ลาก ปาก ฝาก
วา วาด บาด ผาด
รา ราบ ดาบ ฉาบ

154 หนา้ หนงึ่ ร้อยหา้ สิบส่ี

มานะ มานี ชน้ั ประถมศึกษาปที่ ๒ บทที่ ๒๓

๓. ฝกึ อ่านคำ�ท่ใี ชไ้ มไ้ ต่คู้ เก็ง 155
เข็น
เลง็ เอ็ง เขม็
เซน็ เป็น เห็ด
เค็ม เต็ม เห็บ
เม็ด เดด็ เดก็
เลบ็ เจ็บ
เรว็ เล็ก

๔. ฝึกอ่านค�ำ ท่สี ะกดด้วย บ (แม่ กบ)

แทบ แบบ แถบ
เรียบ เงียบ เสยี บ
รบ กบ ขบ
มอบ ตอบ ขอบ
เยบ็ โอบ สับ

หนา้ หน่ึงรอ้ ยห้าสิบห้า

บทที่ ๒๓ มานะ มานี ชน้ั ประถมศึกษาปที่ ๒

๕. อา่ นและจ�ำ เปน็ ค�ำ

เมล็ด อ่านวา่ มะ-เล็ด (ออกเสียง มะ กึง่ เสียง)

๖. ฝึกอา่ น

เดาออก ซอกเล็บ เจบ็ มาก
ลากเขน็ เป็นแนว แก้วบาด
ขาดปุ๋ย คุยนาน จานขาว
เพาะเมล็ด มีเมด็ เยอะ เจอะกระถาง
ใช้ยางลบ พบตะขาบ หาบขนุน
วางนนุ่ ไว้ ใช้ไม้คนั่ เป็นมั่นเหมาะ
เม่ือครู่ลุงฝากมะขามมาให้แม่
ครบู อกใหน้ กั เรยี นเขยี นวนั ทท่ี กุ ครง้ั ทท่ี �ำ แบบฝกึ หดั
เขากระซบิ เสยี งคอ่ ยมากจนฉันแทบไม่ไดย้ นิ
เราเรยี นบทท่ี ๕ ในเวลาสดุ ทา้ ยของตารางสอน

156 หนา้ หนงึ่ รอ้ ยห้าสบิ หก

บทที่ ๒๔

ออกพรรษาแล้ว ชาวบ้านตกลงกันว่าจะจัด

งานลอยกระทงเหมอื นทกุ ปี และปนี จี้ ะมกี ารแขง่ เรอื
ในตอนกลางวนั ดว้ ย เรอื ทจี่ ะแขง่ มเี รอื เลก็ เรอื ยาว
และเรือแจว การจัดงานครั้งน้ีทางอำ�เภอและ
โรง เรียนก็รว่ มมอื ด้วย
กอ่ นถงึ วนั งาน ตา่ งฝา่ ยกเ็ ตรยี มจดั ท�ำ กระทง
และตกแตง่ อยา่ งสวยงาม สว่ นมากใช้ต้นกลว้ ยมา
ท ำ�เป็นแพสำ�หรับรองกระทง
ทโ่ี รงเรยี น ครแู ละนกั เรยี นชว่ ยกนั ท�ำ กระท�ำ ของ
โ รง เรียน นักเรยี นแตล่ ะคนทำ�กระทงของตนเองด้วย
พอถึงวันงาน มานี ชูใจ ดวงแก้ว และ
นกั เรยี นหญงิ อน่ื ๆ ใชใ้ บตองเยบ็ เปน็ กระทง ครไู พลนิ
คอยแนะนำ�วิธีเย็บให้ ปิติและสมคิดช่วยกันเอา
ไมไ้ ผม่ าเหลาท�ำ เปน็ ไม้กลัด ครูไพลนิ เตอื นให้แทง

หนา้ หน่ึงร้อยหา้ สิบเจด็ 157

บทที่ ๒๔ มานะ มานี ช้ันประถมศึกษาปที่ ๒

ไม้กลัดเบาๆ อยา่ ให้ใบตองแตกและอย่าใหไ้ มก้ ลดั
แท งมอื
ปติ ิ สมคดิ และนกั เรยี นชายบางคนเยบ็ กระทง
ไม่เป็นจึงหาของอื่นมาทำ�กระทง สมคิดใช้กาบ
มะพร้าวทำ�เป็นรูปคลา้ ยเรือ มีดอกไมธ้ ูปเทยี นปกั
ตรงกลาง และใช้กระดาษทำ�เป็นธงติดก้านธูปปัก
ไว้ด้วย บางคนก็ใช้กาบกล้วยทำ�กระทง แต่ปิติใช้

158 หน้า หน่งึ ร้อยหา้ สบิ แปด

มานะ มานี ชัน้ ประถมศึกษาปที่ ๒ บทที่ ๒๔

กระปอ๋ งนมใบใหญใ่ สท่ รายเลก็ นอ้ ยส�ำ หรบั ปกั ดอกไม้
ธูปเทียน เขาบอกว่า ของเขาจะลอยไปไดไ้ กลและ
ลอยอยนู่ าน เมอ่ื ท�ำ กระทงเสรจ็ แลว้ ครจู งึ ปลอ่ ยให้
ไปดกู ารแข่งเรอื
ปติ ชิ อบดแู ขง่ เรอื เลก็ ทม่ี คี นพายคนเดยี ว พอเรอื
ถูกระลอกลูกใหญ่ๆ เรือก็โคลงเคลงไปมาน่าสนุก
บางล�ำ เอยี งจนลม่ ลง คนพายสามารถกเู้ รอื แลว้ พาย
แข่งต่อไปได้ ดวงแก้วชอบดูแข่งเรือแจว แต่สมคิด
มานี และชใู จชอบดแู ขง่ เรอื ยาวทม่ี คี นพายหลายๆ คน
และพายไดพ้ รอ้ มๆ กนั เพราะมคี นคอยเปา่ นกหวดี
และโยกตวั ใหจ้ งั หวะอยทู่ ห่ี วั เรอื คนพายเรอื กร็ อ้ งเพลง
เขา้ จงั หวะดว้ ย มคี นคอยถอื ทา้ ยให้เรอื แลน่ ไปตรงๆ
แต่เรอื ใหญ่ๆ ต้องใช้คนถือท้ายเรอื ถึงสองคน
คืนนั้นพระจันทร์เต็มดวง ส่องแสงสว่างเป็น
ที่น่าเบิกบานใจ ประชาชนพากันแห่กระทงไปรวม

หนา้ หนงึ่ รอ้ ยห้าสบิ เก้า 159

บทที่ ๒๔ มานะ มานี ชนั้ ประถมศึกษาปที่ ๒

ทว่ี ัด แลว้ จงึ น�ำ
ไปลอยทที่ า่ น�ำ้
เมอื่ จดุ ธปู เทยี นแลว้
จงึ ปลอ่ ยใหล้ อยไป
กระทงน้อยใหญ่
ลอยในน�้ำ มองเหน็
แสงเทยี นสว่าง
ดูสวยงามมาก
มคี นลงเรอื พาย
ตามกระทงไป บา้ ง
ก็ร้องเพลงอย่าง
สนุกสนาน บ้างก็รำ�จนเรือคว่ำ�จมลง ต้องช่วยกัน
กขู้ ้ึนมา แล้วพายตอ่ ไป

พอได้เวลา ผู้ใหญก่ ็พาเด็กๆ กลบั บ้าน มานี
เสียดายอยากดกู ระทงนานๆ

160 หนา้ หน่ึงร้อยหกสิบ

มานะ มานี ชัน้ ประถมศึกษาปที่ ๒ บทที่ ๒๔

แบบฝกึ 161

๑. ฝกึ อ่านค�ำ สุม
คำ�ทีส่ ะกดดว้ ย ม (แม่ กม) ขาม
โหม
ชุม ดมุ เขียม
นาม ตาม ผอม
โดม โจม ทาง
เทยี ม เตรยี ม เรยี ง
ริม ตูม ลง
ค�ำ ทสี่ ะกดด้วย ง (แม่ กง) พงั
กาง ถาง
เอยี ง เฉยี ง
คง ผง
บัง ฝงั

หน้า หนึง่ ร้อยหกสิบเอ็ด

บทที่ ๒๔ มานะ มานี ชั้นประถมศึกษาปที่ ๒

กวาง ขวาง คราง โดย
จงู สอง ยงั กระโถน

๒. ฝกึ อา่ นค�ำ
ค�ำ ทใี่ ช้ โ-ะ

ตก หก นก
อด สด รด
จม ผม นม
กบ ขบ ลบ
คง ผง วง
อก หน งด
คำ�ที่ใช้ โ- มตี วั สะกด
โคน โยน โรย
โคง้ โยง โคลน
ขโมย ข้าวโพด โคลงเคลง

162 หนา้ หนึง่ ร้อยหกสิบสอง

มานะ มานี ชัน้ ประถมศึกษาปที่ ๒ บทที่ ๒๔

๓. ฝึกผันคำ�

แพ ล่ม นำ�้
เพง่ิ พาย คู
รอง เลา่ แทง

๔. ฝึกอ่านค�ำ ที่มี ว และ ล ควบกลำ้�

กลาง กวาง ไกล ไกว
กลดั กวัก แกลง้ แกว่ง
ขลัง โขลก ไขว ้ ขวิด
คลาน ควาน คล�ำ่ คว�่ำ
เปล่ียน ปลงิ เปล่ียว ปลกู
กลา้ คว้า กลั่น ควัน

๕. ฝึกอ่าน

เรอื ล่ม จมน้ำ� ดา้ มพาย
เสยี ดาย คล้ายกัน ฟันโยก

หนา้ หน่ึงร้อยหกสบิ สาม 163

บทที่ ๒๔ มานะ มานี ชน้ั ประถมศึกษาปที่ ๒

โลกกลม นมสด รถควำ่�
ทำ�แพ แห่ไป ไม้กลดั
แทงกาบกลว้ ย ช่วยกู้เรือ
ถกู จงั หวะ เป็นระลอก
พีใ่ ชใ้ บตองตกแต่งกระทง
เรือแล่นโคลงเคลงเมื่อออกจากทา่ น�ำ้
เขาตกลงจะเหลาดนิ สอใหฉ้ ัน
ลงุ แจวเรอื เอียงไปเอียงมา

164 หนา้ หนง่ึ รอ้ ยหกสบิ สี่

บทที่ ๒๕

วันหน่ึงในเดือนธันวาคม สมคิดไปหาปิติ

แต่เช้า พบพ่อของปิติท่ีใต้ถุนบ้าน จึงถามหาปิติ
พ่อของปิติกำ�ลังจะไปนา จึงร้องบอกปิติ และให้
สม คดิ ขนึ้ ไปหาปิตทิ บี่ นบ้าน
ปติ ดิ ใี จทส่ี มคดิ มาหา เพราะสมคดิ เคยบอกวา่
เขาอยากจะมาบ้านปิติ และอยากรู้เรื่องการทำ�นา
ปิติพาสมคิดขึ้นไปบนบ้าน สมคิดเห็นยายของปิติ
สวมแว่นตาน่ังอ่านหนังสืออยู่ที่นอกชาน ยายอายุ
มากแลว้ จนฟนั หลดุ หมด สมคดิ จงึ กระซบิ ถามปติ วิ า่
ยายไมม่ ีฟนั จะเคีย้ วอาหารได้อยา่ งไร ปติ ิตอบว่า
ยายใช้เหงือก แต่เคี้ยวไม่ละเอียดก็ต้องกลืนลงไป
จงึ ตอ้ งหาอาหารออ่ นๆ ให้ แลว้ พดู ตอ่ ไปวา่ ฟนั ของ
เขาไม่ดีหลายซ่ี พ่อต้องพาไปให้หมอถอนออก

หนา้ หนง่ึ รอ้ ยหกสิบหา้ 165

บทที่ ๒๕ มานะ มานี ช้นั ประถมศึกษาปที่ ๒

ถ้าถอนหมดทุกซ่ี ก็คงไม่มฟี ันเหมอื นยาย หรือไม่
กเ็ หมือนน้องของเขา ยงั ไม่มีฟันเลยเหมือนกัน
ปิตชิ วนสมคดิ ไปดนู ้อง สมคิดดีใจท่เี หน็ น้อง
ของปิติ เพราะเขาไม่มีน้อง จึงเข้าไปนั่งดูใกล้แม่
ของปิติท่ีนั่งไกวเปลอยู่ น้องนอนหลับอยู่ในเปล
มีผ้าเช็ดตัวคลุมหัว ท่ีไหล่ อกและลำ�ตัวก็มีผ้าห่ม

166 หน้า หนึง่ รอ้ ยหกสิบหก

มานะ มานี ชนั้ ประถมศึกษาปที่ ๒ บทที่ ๒๕

คลุมเพ่ือให้อบอุ่น แม่ถามสมคิดว่า ชอบน้องไหม
สมคิดตอบว่าชอบมาก เขาเห็นใบหน้าของน้อง
เลก็ นดิ เดยี ว จมกู ปาก คิ้ว คางกเ็ ลก็ พอดีนอ้ งตนื่
แมจ่ ึงอ้มุ ออกจากเปล แล้วเอานมให้น้องกิน สมคิด
จับแขนขาของน้องดู และบอกว่าเน้ือตัวของน้อง
นุ่มนิ่มน่ารักจริง น้องกินนมแล้วก็หลับต่อไปอีก
สมคดิ พดู วา่ นอ้ งเลย้ี งงา่ ยดี กนิ แลว้ กน็ อน แมบ่ อกวา่
เด็กเล็กๆ มีแต่กินกับนอน และต้องนอนพักผ่อน
มากๆ จึงจะโตเร็ว ปิติและสมคิดน่ังคุยกันเบาๆ
เพราะกลวั นอ้ งจะต่นื
เมื่อดนู อ้ งจนพอใจแล้ว ปติ ิกพ็ าออกไปเที่ยว
ทงุ่ นา อากาศกลางทุ่งนาสดชนื่ เด็กท้งั สองเดินบ้าง
วิ่งบ้าง เหน่ือยก็หยุดพักแล้วก็เดินต่อไปเรื่อยๆ

หน้า หน่งึ รอ้ ยหกสบิ เจด็ 167

บทที่ ๒๕ มานะ มานี ชน้ั ประถมศึกษาปที่ ๒

สมคิดมัวดูนกเพลิน
ไม่ได้ดูทาง จึงสะดดุ
ก้อนดินล้มลง ปิติ
ดึ ง แ ข น ใ ห้ ลุ ก ข้ึ น
แล้วถามว่าเจ็บไหม
สมคดิ ปดั ฝนุ่ ทขี่ า และ
ตอบวา่ ไมเ่ ปน็ ไร เจบ็
ทแ่ี ขง้ นิดเดียว แล้วท้ังสองก็พากนั เดินตอ่ ไป

แบบฝกึ

๑. ฝกึ ผนั ค�ำ

เคยี้ ว ค้วิ ซี่ นอ้ ง
นิ่ม เนือ้ แว่น เล้ียง

168 หน้า หนง่ึ รอ้ ยหกสิบแปด

มานะ มานี ช้ันประถมศึกษาปที่ ๒ บทที่ ๒๕

๒. ฝกึ อา่ น เตียน เกวียน
ค�ำ ท่ใี ช้ เ-ีย มีตัวสะกด เสียด เขียด
เพยี บ เรียบ
เขยี ง เฉยี ง เหนียว เหลียว
เจียม เทยี ม เบอื น เขอื น
เขียว เสียว เชอื ด เผือด
เปยี ก เจยี ก เออื ม เหลอื บ
คำ�ท่ใี ช้ เ-อื มีตวั สะกด
เรอื ง เคอื ง
เฝือก เกอื ก
เดอื ย เคลอื บ

๓. ฝึกอ่านเทยี บเสียงค�ำ ท่ีสะกดด้วย ว และ ย

กา - กาย - กาว
ขา - ขาย - ขาว
คา - คาย - คาว

หนา้ หนง่ึ ร้อยหกสบิ เก้า 169

บทที่ ๒๕ มานะ มานี ช้นั ประถมศึกษาปที่ ๒

รา - ราย - ราว
หา - หาย - หาว
ผิ - ผิว ส ิ - สิว
คุ - คุย ป ุ - ปยุ
โบ - โบย โอ - โอย
มวั - มวย รวั - รวย
เปล - เปลว คร ุ - ครยุ

๔. ฝกึ อา่ นค�ำ ประสม

ฝา่ ฝืน เดอื ดรอ้ น หลีกเลี่ยง
ค้มุ ครอง อบอนุ่ เคลอ่ื นไหว
กา้ วหนา้ หมูบ่ ้าน กีดขวาง
เหตกุ ารณ ์ น่มุ น่มิ ชีแ้ จง

170 หนา้ หนึง่ ร้อยเจด็ สบิ

มานะ มานี ช้ันประถมศึกษาปที่ ๒ บทที่ ๒๕

๕. ฝึกอ่าน

หยดุ เดย๋ี ว เสยี วไส ้ ใส่เฝือก
เกือกม้า หาเขยี ง เรยี งเด่ียว
เคี้ยวหมาก ลากเกวียน เขยี นคิว้
อายุมาก อยากพกั ผ่อน อดนอนเรือ่ ย
เมื่อยหัวไหล ่ ตกใต้ถนุ
มฝี ุน่ มาก ไมอ่ ยากกลนื
ยนื ไกวเปล เทน�ำ้ แขง็

วนั นอ้ี ากาศอบอุ่นดี
ลงุ ทำ�แวน่ ตาหลุดมอื
ฉันปัดท่ีนอนทกุ วัน

หน้า หนง่ึ ร้อยเจ็ดสิบเอ็ด 171

บทที่ ๒๖

ปิติพาสมคิดเดินเร่ือยไปจนถึงนาของเขา

พบพ่อของปิติกำ�ลังทำ�งานอยู่ พ่อถามสมคิดว่า
เดินมาไกลเมื่อยไหม สมคดิ บอกว่าไมเ่ มื่อย สนกุ ดี
แต่พ่อคงเหนื่อยมาก พ่อของปิติพูดว่า ชาวนา
ตอ้ งท�ำ งานหนกั ตอ้ งออกจากบา้ นตงั้ แตเ่ ชา้ ตรแู่ ละ
ท�ำ งานอยกู่ ลางแดดตลอดวนั พอ่ บอกใหท้ งั้ สองคน
ไปพักในร่ม แต่ทั้งสองคนอยากจะไปหาดินเหนียว
มา ป้ันเลน่ พอ่ จงึ หางอบมาให้ใส่
พ่อของปิติเป็นชาวนาท่ีขยัน ทำ�นาได้ข้าว
ปีละมากๆ เม่ือได้ข้าวมาก็แบ่งเป็นส่วนๆ เขา
จะเก็บไว้สำ�หรับกินและเอาไว้ปลูก ส่วนที่เหลือ
จะขายเอาเงนิ มาใชจ้ า่ ยในครอบครวั นอกจากท�ำ นา
เขายังทำ�ไร่และทำ�สวนอีกด้วย ในไร่มีข้าวโพด
และแตงกวา ในสวนมีมะม่วง ขนุนและกล้วย
จงึ มรี ายไดห้ ลายทาง พอ่ แมแ่ ละพขี่ องปติ มิ รี า่ งกาย

172 หน้า หนึ่งรอ้ ยเจด็ สบิ สอง

มานะ มานี ชั้นประถมศึกษาปที่ ๒ บทที่ ๒๖

แข็งแรง เพราะได้ออกกำ�ลังกายอยู่เสมอ ปิติมา
ท่ีนาบ้างเหมือนกัน แต่ช่วยทำ�อะไรไม่ได้มากนัก
เพ ราะยังเล็กอยู่


เม่ือท้ังสองหาดินเหนียวได้แล้วก็กลับมาหาพ่อ
พอดีพ่อและพี่ของปิติมานั่งพักอยู่ในร่ม สมคิด
จึงถามพอ่ ถงึ วธิ ีทำ�นา พ่ออธิบายว่า “เขาใชค้ วาย
หรอื รถไถนา แลว้ เอาข้าวเปลือกหวา่ นลงไป บางที
กต็ อ้ งเพาะเปน็ ตน้ ออ่ นเสยี กอ่ น แลว้ จงึ น�ำ ไปปลกู ”

หน้า หน่ึงรอ้ ยเจด็ สบิ สาม 173

บทที่ ๒๖ มานะ มานี ช้นั ประถมศึกษาปที่ ๒

พ่อของปิติเห็นสมคิดสนใจ จึงเล่าให้ฟัง
ตอ่ ไปวา่ เมอ่ื ปลกู แลว้ งานกเ็ บาลงบา้ งแตไ่ มไ่ ดห้ ยดุ
เดือนพฤษภาคม มิถุนายนและกรกฎาคม เป็นเวลา
ไถนาปลูกข้าว พอถงึ เดือนสิงหาคม กนั ยายน และ
ตุลาคม ต้นข้าวโตขึ้น ชาวนาต้องคอยดูแลให้มี
น้ำ�หล่อเลี้ยงอยู่ตลอดเวลา ข้าวจึงจะมีรวงดี เมื่อ
รวงขา้ วสุกเหลอื ง กใ็ ช้เคยี วเก่ยี วผงึ่ แดดไว้ พอแหง้
กม็ ดั รวมกันเป็นฟอ่ นๆ แล้วจงึ ขนเอาไปนวด
ปิติเลา่ เพิ่มเตมิ ว่า “เวลาเกยี่ วข้าวบางทมี คี น
มาช่วยมากมาย ร้องเพลงกันไป เก่ียวข้าวกันไป
สนกุ ด”ี
สมคดิ ถามวา่ “ปิตเิ กีย่ วขา้ วเปน็ ไหม”
ปิติตอบว่า “ไม่เปน็ กลัวเคียวเก่ยี วนิ้วขาด”
พ่อของปิติเลา่ ต่อไปวา่ ชาวนาตา่ งกช็ ว่ ยเหลือและ

174 หน้า หน่งึ ร้อยเจ็ดสบิ ส่ี

มานะ มานี ชนั้ ประถมศึกษาปที่ ๒ บทที่ ๒๖

เอื้อเฟื้อกันดี พอถึงเวลานวดข้าวเขาก็จะช่วยกัน
เรียงฟ่อนข้าวเป็นวง แล้วใช้ควายยำ่�เพ่ือให้เมล็ด
ข้าวเปลือกหลุดออกจากรวงส่วนท่ีเหลือเป็นฟาง
ก็เกบ็ ไว้ใชป้ ระโยชนไ์ ด้หลายอยา่ ง
“ชาวนาท�ำ นาแลว้ ขายไดเ้ งินมาก คงรวยกัน
ทุกคนนะครบั ” สมคิดพดู

หนา้ หนึ่งร้อยเจ็ดสบิ ห้า 175

บทที่ ๒๖ มานะ มานี ชน้ั ประถมศึกษาปที่ ๒

“ที่รวยก็มี ที่ไม่รวยก็มี บางปีฝนแล้งทำ�นา
ไมค่ อ่ ยไดผ้ ลแตอ่ ยา่ งนอ้ ยทกุ คนกม็ ขี า้ วกนิ ไมอ่ ดตาย”
พอ่ ของปิติตอบ แล้วพดู ตอ่ ไปวา่ “ส่งิ ทช่ี าวนาดใี จ
ก็คือ เขาปลูกข้าวให้ทุกคนในประเทศของเรากิน
และยงั ส่งไปขายให้คนในประเทศอนื่ ได้กนิ ด้วย”

แบบฝึก

๑. ฝกึ ผันค�ำ หวา่ น

ผงึ่ ผ่อน แห่ หล่อ

๒. ฝึกอา่ นค�ำ ท่ีใช ้ -วั มีตัวสะกด

ควบ ขวบ ตวง รวง
ผวน กวน นวด ขวด
ลวก บวก สวม นวม

176 หน้า หน่ึงรอ้ ยเจ็ดสบิ หก

มานะ มานี ชนั้ ประถมศึกษาปที่ ๒ บทที่ ๒๖

ฉวย รวย หลวง หมวก
หนวด ยวก ปลวก กรวย

๓. ฝกึ อา่ น

ขงั - ขัน คง - คน
คาง - คาน โยง - โยน
ลิง - ริน ทอง - ทอน
มงึ - มึน เรยี ง - เรียน
เอง - เอน เรอื ง - เรือน
แดง - แดน หวง - หวน

๔. การอ่านอักษรนำ�ให้อ่านออกเสียงเปล่ียนไปตามเสียงตัวนำ�
และออกเสยี งตัวน�ำ เป็น อะ กึ่งเสยี ง สว่ นคำ�ท่ีม ี ห น�ำ
ไม่ต้องออกเสยี งตัวนำ�

ฝกึ อา่ น

ข นำ� - ขยะ ขยัน ขนม ขนนุ
จ นำ� - จมกู

หนา้ หน่ึงร้อยเจด็ สบิ เจ็ด 177

บทที่ ๒๖ มานะ มานี ชั้นประถมศึกษาปที่ ๒

ฉ นาำ - ฉลาด
ช นำา - ชนดิ
ต นำา - ตลาด ตลอด
ถ นำา - ถนน ถวาย
พ นาำ - พยาบาล พละ
ม นำา - แมลง มนษุ ย์ เมล็ด
ส นำา - เสมอ สมุด สนกุ สนาน สวสั ดี
ห นาำ - เหงือก เหน่ือย หนนุ เหมาะ

ไหม้ หมอน หลาม เหลา หลดุ
ไหล่ หล่อ แหวน หว่าน

178 หน้า หน่ึงร้อยเจด็ สิบแปด

มานะ มานี ชนั้ ประถมศึกษาปที่ ๒ บทที่ ๒๖

๕. ฝึกอ่าน

รวงผงึ้ ผึง่ ไว้ ใช้จ่าย หลายวง
สง่ เคยี ว เดย๋ี วอด หมดขวด นวดแขน
แหวนหลวม สวมใส่ ให้หมวก บวกเลข



ไม่สวมงอบ ชอบเอ้ือเฟอ้ื เมอ่ื เชา้ ตรู่
ดใู หต้ ลอด ยอดข้าวโพด มีโทษหนกั
เขารวยเพราะมรี ายได้มาก
ฉนั มัดฟอ่ นหญ้าอยู่นานจนเหนอ่ื ย
การท�ำ นาตอ้ งไถนากอ่ นแล้วจงึ หวา่ นขา้ ว

หนา้ หนง่ึ ร้อยเจ็ดสบิ เก้า 179

บทที่ ๒๗

วันท่ยี ส่ี ิบเอด็ เดอื นมกราคม ลงุ ซึง่ เป็นพข่ี อง

แม่มานะและมานี เชิญญาติพ่ีน้องไปร่วมทำ�บุญ
ท่ีบ้าน พ่อแม่พามานะและมานีไปบ้านของลุง
ตั้งแต่เช้าตรู่ เพื่อให้ทันพิธีทำ�บุญตักบาตร และ
จะได้ช่วยลุงเตรียมงานด้วย มานะน่งุ กางเกงขายาว
และใส่เส้ือแขนยาว มานีนุ่งกระโปรงชุดสีชมพู
มผี า้ คาดเอว
วันนั้น ญาติมารวมกันมากมาย หลายคน
ไม่ได้พบกันเป็นเวลานาน เพราะอยู่ห่างไกลกัน
พอพบกันต่างก็ดีใจ ทักทาย และถามทุกข์สุขกัน
เสยี งดงั จนฟงั ไมอ่ อกวา่ ใครพดู อะไร พอ่ แมแ่ นะน�ำ
ให้มานะและมานี รู้จักกับญาติหลายคน ท้ังสอง
ประนมมือไหวแ้ ทบไมท่ ัน

180 หนา้ หน่ึงร้อยแปดสิบ

มานะ มานี ชน้ั ประถมศึกษาปที่ ๒ บทที่ ๒๗

ลูกสาวคนหน่ึงของลุงแต่งงานแล้ว เขาเดิน
มาพร้อมกับผู้ชายคนหนึง่ เดก็ ท้ังสองเหน็ เขา้ กด็ ใี จ
รีบวิ่งไปหาและประนมมือไหว้ พ่ีสาวจึงแนะนำ�
ให้รจู้ ักกบั ผู้ท่เี ดินมาดว้ ยวา่ เป็นพี่เขย มานีชอบใจ
ทเ่ี หน็ พส่ี าวแตง่ ตวั สวย ผมยาวคลมุ บา่ มชี อ่ กลว้ ยไม้
ติดไว้ด้วย พ่ีสาวและพี่เขยทักทายมานะกับมานี
แล้วคยุ อยคู่ รู่หนึง่ กไ็ ปท�ำ งานตอ่

หนา้ หนงึ่ ร้อยแปดสบิ เอ็ด 181

บทที่ ๒๗ มานะ มานี ช้นั ประถมศึกษาปที่ ๒

มานีถามมานะว่า พี่สาวยังใช้นามสกลุ เดิมอยู่
หรือไม่ เพราะครูคนหน่ึงของมานีแต่งงานแล้ว
นามสกุลไม่เหมือนเดิม มานะตอบว่า พ่ีสาวใช้
นามสกุลพ่ีเขย และเปลี่ยนจากนางสาวเป็นนาง
นำ�หนา้ ชอ่ื ดว้ ย


มานะช่วยลุงจัดโต๊ะพระพุทธรูป และช่วยจัด
ขวดน�ำ้ แกว้ น�ำ้ กระโถน และน�ำ้ ชา ส�ำ หรบั ถวายพระ
มานีช่วยพี่สาวจัดพานดอกไม้ และกระถางธูป
ส�ำ หรับวางบนโตะ๊ หน้าพระพทุ ธรปู

182 หน้า หนง่ึ ร้อยแปดสิบสอง

มานะ มานี ชน้ั ประถมศึกษาปที่ ๒ บทที่ ๒๗

พอ่ และญาติผู้ชายเตรียมงานทำ�พิธที างศาสนา
บ้างก็จัดที่สำ�หรับตักบาตร บ้างก็จัดท่ีสำ�หรับ
พระสงฆ์น่ัง แม่และญาติผู้หญิงช่วยกันทำ�ครัว
เตรียมกับข้าวสำ�หรับเลี้ยงพระ และเลี้ยงคนที่มา
ชว่ ยงาน มานะ มานมี าหาแมใ่ นครวั เหน็ คนชว่ ยกนั
ทำ�ครัวหลายคน บ้างก็ตำ�นำ้�พริก ผัด แกงและ
ทอดปลา แม่ให้มานะช่วยล้างผัก และคอยปัด
แมลงวัน ไม่ให้ตอมอาหาร ให้มานีช่วยปอกหอม
กระเทยี ม แลว้ ใหช้ ว่ ยยกอาหารไปใหผ้ ใู้ หญถ่ วายพระ
เสรจ็ พิธที ำ�บญุ แล้ว ญาตพิ นี่ ้องมาน่งั คุยกนั
อยา่ งสนกุ สนาน สกั ครกู่ ล็ ากลบั บา้ น พอ่ แม่ มานะ
และมานีอยู่ช่วยเก็บของก่อนแล้วจงึ กลบั

หนา้ หนงึ่ รอ้ ยแปดสบิ สาม 183

บทที่ ๒๗ มานะ มานี ชัน้ ประถมศึกษาปที่ ๒

แบบฝึก

๑. ฝึกผนั ค�ำ อา ไอ
แตง่ แจว
บา่ เดียว ปุย กู้
ตอม
ดัน

๒. ฝึกอา่ นคำ�ท่ใี ช้สระ เ-อ เมอ่ื สะกดด้วย ย

เกย เผย เชย
เตย เขย เคย
เอย เฉย เลย

๓. ฝกึ อา่ นคำ�ทสี่ ะกดด้วย ก และ ด (แม่ กก และ แม่ กด)

ออก - ออด ดัก - ดัด
ฉกี - ฉดี ถาก - ถาด
เลก็ - เลด็ ชุก - ชุด
ปัก - ปัด อก - อด
หูก - หูด เลอื ก - เลือด

184 หนา้ หน่ึงรอ้ ยแปดสบิ สี่

มานะ มานี ช้ันประถมศึกษาปที่ ๒ บทที่ ๒๗

๔. ฝกึ อ่านค�ำ ที่มเี สยี งตอ่ เน่ืองระหว่างค�ำ

มกราคม อา่ นวา่ มะ-กะ-รา-คม
(ออกเสยี ง มะ กะ กึ่งเสียง)
พระพทุ ธรูป ” พระ-พุด-ทะ-รูบ
(ออกเสียง ทะ กึง่ เสยี ง)
ตุ๊กตา ” ตกุ๊ -กะ-ตา
(ออกเสยี ง กะ กง่ึ เสยี ง)
สกปรก ” สก-กะ-ปรก
(ออกเสียง กะ กึ่งเสยี ง)

๕. ฝึกอา่ น

ชอ่ ดอกไม ้ ใช้กระโถน โดนไมต้ ำ�
ท�ำ พิธี มีทกุ ข์ยาก รากตน้ ไม้
ไลแ่ มลงวัน คนั ทบี่ า่ ผา้ คาดเอว

หน้า หนงึ่ รอ้ ยแปดสบิ หา้ 185

บทที่ ๒๗ มานะ มานี ชัน้ ประถมศึกษาปที่ ๒

ครใู หน้ กั เรียนเขยี นชอื่ และนามสกุล
ไวท้ ่ีหนงั สือ
เดอื นมกราคมอากาศเยน็ จงึ ตอ้ งสวมเสอ้ื ผา้
ชดุ หนาๆ
ทกุ เช้าฉนั ประนมมอื ไหวพ้ ระพุทธรปู ทอี่ ยู่
ในหอ้ งเรยี น
ฉนั เคยไปตดั ใบเตยกบั พเี่ ขยของฉนั

186 หน้า หนึง่ ร้อยแปดสบิ หก

บทที่ ๒๘

ครปู ระจ�ำ ชน้ั คนหนง่ึ ลากจิ ครใู หญจ่ งึ ใหน้ กั เรยี น

ชัน้ นัน้ มาเรยี นรวมกับชั้นท่คี รูไพลินสอน ก่อนเลิก
เรยี นเปน็ เวลาเรยี นพลศกึ ษา ครไู พลนิ กพ็ านกั เรยี น
ลงไปหดั กายบรหิ าร และเลน่ กฬี าในสนาม เมอื่ เหน็
นกั เรยี นเหนอื่ ยกใ็ หห้ ยดุ นกั เรยี นชายคนหนงึ่ จะเลน่

หนา้ หนึง่ รอ้ ยแปดสิบเจด็ 187

บทที่ ๒๘ มานะ มานี ช้นั ประถมศึกษาปที่ ๒

ต่อไปอีก เขาบอกว่าอยาก
ออกกำ�ลังมากๆ ร่างกายจะ
ได้แข็งแรง โตข้ึนเขา
จะเป็นตำ�รวจ ครูไพลิน
อธบิ ายวา่ ออกก�ำ ลงั กายมาก
เกินไปไม่ดี อาจเป็นโทษ
ต่อร่างกาย ต้องออกกำ�ลัง
แต่พอควร แล้วพานักเรียน
ไปนัง่ พักผอ่ นใตร้ ม่ ไม้
ครูไพลินถามนักเรียนว่า โตข้ึนใครตั้งใจจะ
ทำ�งานอะไร นักเรียนหลายคน
บอกว่าจะเลี้ยงสัตว์ เช่น เป็ด
ไก่ แพะ แกะ กบ และปลา
บ้างก็จะทำ�ไร่ทำ�สวน จะเป็น
บรุ ุษไปรษณยี ์และขา้ ราชการก็มี

188 หนา้ หนึง่ ร้อยแปดสิบแปด

มานะ มานี ช้นั ประถมศึกษาปที่ ๒ บทที่ ๒๘

ชูใจพูดว่า “ฉันจะเป็นหมอค่ะ ช่วยรักษาคน
ให้หายเจ็บป่วย ย่าบอกว่าได้บุญดี แต่ฉันเรียน
ไม่ใคร่เก่ง” ครูไพลินบอกว่า “ไม่เป็นไร พยายาม
เรยี นใหม้ ากยง่ิ ข้ึน กจ็ ะเกง่ ”



“ฉนั อยากเป็นครอู ยา่ งคณุ ครูไพลนิ คะ่ เพราะ
ครูช่วยให้คนไม่โง่ อ่านเขียนหนังสือได้และสอน
ให้เป็นคนดี” มานีพูดครูไพลินย้ิมและบอกว่า “ดี
จะไดช้ ่วยให้ประเทศชาตเิ จรญิ ข้นึ ”

หน้า หนึง่ รอ้ ยแปดสิบเกา้ 189

บทที่ ๒๘ มานะ มานี ช้ันประถมศึกษาปที่ ๒

นกั เรียนชายคนหนง่ึ พูดบ้างว่า
“ผมจะเปน็ ชาวนาครบั เพราะพอ่ ผม
เปน็ ชาวนา” ครูไพลนิ พดู วา่
“ดีแล้ว เพราะชาวนาเปน็
กระดกู สนั หลงั ของชาติ ปลูกข้าว
เลี้ยงคนทั้งในประเทศและต่างประเทศ ทำ�ให้
ประเทศมีรายไดส้ �ำ หรับบ�ำ รงุ สงิ่ ต่างๆ ใหเ้ จรญิ ขึน้ ”
“ฉันจะค้าขายค่ะ จะหาสินค้าส่งไปขาย
ต่างประเทศดว้ ย ประเทศของเราจะได้
มีเงินมากๆ ดวงแก้วพูด นักเรียน
หลายคนบอกว่าจะช่วยซื้อของ
ครูไพลินจึงบอกว่า “ดี เราเป็น
คนไทยต้องช่วยกันซื้อสินค้าท่ี
ท�ำ ในประเทศไทย”

190 หนา้ หนึง่ ร้อยเกา้ สบิ