อิติปิโสรัตนมาลา ๑๐๘ คาถา

นัง

พระมหามุนีเจ้าพระองค์ใด ทรงยินดีในพระสัทธรรม
ทรงยังสัตว์ทงั้ หสายให้ยินดีด้วย

ข้าฯ ขอนอบน้อมพระมหามุนีเจ้าพระองค์นัน้ ผู้ท่เี ทวดาทงั้ หสาย
ซ่งึ เป็ นพวกชอบหาท่เี พสดิ เพสนิ ยินดี พงึ นิยมยินดีในพระองค์
บทนีเ้ สิศสา้ เสกสูกประคา สังวาสสวมองค์ ตะกรุดพศิ มร ๑๙
คาบตรง มเี ดชม่ันคง ราศีผ่องใส. (ภาวนาเสกประคาสังวาสย์)

วัดป่ าบวั แก้ว ญาณสัมปันนุสรณ์ ๕๐

พทุ

พชุ ฌติ า ริยะสัจจานิ
พุชฌาเปติ สะเทวะกงั
พุทธะญาเณหิ สัมปันนัง
พุทธัง สัมมา นะมามิหงั .

วัดป่ าบวั แก้ว ญาณสัมปันนุสรณ์ ๕๑

พทุ

พระพุทธเจ้าพระองค์ใด ตรัสรู้อริยสัจแล้ว ยังมนุษย์และเทวดาให้รู้ด้วย
ข้าฯ ขอนอบน้อมพระพุทธเจ้าพระองค์นัน้

ผู้ทรงถงึ พร้อมด้วยพระพุทธญาณทงั้ หลาย ตรัสรู้โดยชอบแล้ว
ภาวนาบทนี้ เม่ือจะจรลี สู่บ้านเมืองไกล ป้องกันสรรพเหตุ เภทภยั ใดๆ
มีคุณย่งิ ใหญ่ แก่ผู้ภาวนา. (ภาวนาเม่ือเข้าบ้านเข้าเมอื ง กนั ภัยทงั้ ปวง)

วัดป่ าบวั แก้ว ญาณสัมปันนุสรณ์ ๕๑

โธ

โธวติ พั พงั มะหาวีโร
โธวันโต มะละมัตตะโน
โธวโิ ต ปาณินัง ปาปัง
โธตะเกลสัง นะมามหิ งั .

วัดป่ าบัวแก้ว ญาณสัมปันนุสรณ์ ๕๒

โธ

พระมหาวีรเจ้าพระองค์ใด ทรงล้างมลทนิ ท่พี งึ ล้างของพระองค์
ทรงล้างความลามกของสัตว์ทงั้ หลายด้วย
ข้าฯ ขอนอบน้อมพระมหาวรี เจ้าพระองค์นัน้
ผ้ ูมีเคร่ืองเศร้ าหมองอันล้ างแล้ ว

บทนีเ้ ป็ นเอก สาหรับปลุกเสก เคร่ืองลางนานา
ประสทิ ธทิ กุ อย่าง อีกทงั้ มนตรา ๗ ทบี ดั ดล.

(ภาวนาเสกทงั้ ปวง)

วัดป่ าบัวแก้ว ญาณสัมปันนุสรณ์ ๕๒

ภะ

ภะยะมาปันนะ สัตตานัง
ภะยังหาเปติ นายะโก
ภะเวสัพเพ อะตกิ กันโต
ภะคะวันตัง นะมามิหงั .

วัดป่ าบัวแก้ว ญาณสัมปันนุสรณ์ ๕๓

ภะ

พระผู้นาพระองค์ใดทรงยังความกลัวของสัตว์ทงั้ หลาย
ผู้ต้องภยั ให้หาย ทรงก้าวล่วงเสียซ่งึ ภพทงั้ ปวง
ข้าฯ ขอนอบน้อมพระผู้นาพระองค์นัน้ ผู้มีโชค
บทนีด้ ลี ้นค่า ใช้เสกศาสตรา อาวุธคู่ตน

นิราศผองไพร มไิ ด้ต้องตน เสก ๑๙ หน ตนจะอาจหาญ.
(ภาวนาเสกอาวุธทงั้ ปวง)

วัดป่ าบัวแก้ว ญาณสัมปันนุสรณ์ ๕๓

คะ

คะหโิ ต เยนะ สัทธัมโม
คะตญั ญาเณนะ ปาณินัง
คะหะณิยงั วะรัง ธัมมงั
คัณหาเปนตัง นะมามิหัง.

วัดป่ าบวั แก้ว ญาณสัมปันนุสรณ์ ๕๔

คะ

พระสัทธรรมอันพระพุทธเจ้าพระองค์ใด ผู้มีพระญาณลุล่วง ตรัสไว้แล้ว
ข้าฯ ขอนอบน้อมพระพทุ ธเจ้าพระองค์นัน้

ผู้ทรงยงั สัตว์ทงั้ หลายให้รับเอาธรรมท่คี วรรับเอาอย่างประเสริฐ
บทนีภ้ าวนา เม่ือจะเข้าหา สมณาจารย์ ท่านมีเมตตา
กรุณาสงสาร ล้วนมงคลการ ประเสริฐเลศิ ล้น.
(ภาวนาไปสู่พระยา สมณชีพราหมณาจารย์)

วัดป่ าบัวแก้ว ญาณสัมปันนุสรณ์ ๕๔

วา

วาปิ ตัง ปะวะรัง ธัมมัง
วานะโมกขายะ ภกิ ขุนัง
วาสติ ัง ปะวะเร ธัมเม
วานะหนั ตงั นะมามหิ งั .

วัดป่ าบวั แก้ว ญาณสัมปันนุสรณ์ ๕๕

วา

ข้าฯ ขอนอบน้อมพระพุทธเจ้า ผู้ทรงหว่านพระธรรมอันประเสริฐ
แก่ภกิ ษุทงั้ หลาย เพ่อื ให้พ้นจากวานะคือตัณหา

ผู้อบรมแล้วในธรรมอันประเสริฐ ผู้กาจดั วานะคือตณั หา
เข้าหาขุนนาง แม้ใจกระด้าง โอนอ่อนบัดดล

จงได้ภาวนา ท่านเมตตาตน กรุณาเลศิ ล้น อย่าแหนงแคลงใจ
(ภาวนาเข้าสู่คนแข็ง กอ็ ่อนแล)

วัดป่ าบวั แก้ว ญาณสัมปันนุสรณ์ ๕๕

ติ

ตณิ โณ โย สัพพะปาเปหิ
ตณิ โณ สัคคา ปะตฏิ ฐิโต
ตเิ ร นิพพานะสังขาเต
ตกิ ขะญาณัง นะมามิหงั .

วัดป่ าบวั แก้ว ญาณสัมปันนุสรณ์ ๕๖

ติ

พระพทุ ธเจ้าพระองค์ใด ทรงข้ามไปจากบาปทงั้ ปวง
ทรงข้ามจากแม่นา้ ประดษิ ฐานอยู่บนฝ่ังคือพระนิพพานได้แล้ว
ข้าฯ ขอนอบน้อมพระพุทธเจ้าพระองค์นัน้ ผู้มีพระญาณคมกล้า

ภาวนาบทนี้ เหมอื นด่งั มณี หาค่ามไิ ด้ เจริญทุกวัน
ป้องกนั โรคภยั ทุกโศกฤษัย ศูนย์หายสิน้ เอย.
(เป็ นคาถาสรุปไม่มอี ุปเทศ)

วัดป่ าบัวแก้ว ญาณสัมปันนุสรณ์ ๕๖

สะวาก

สะวาคะตนั ตัง สวิ งั รัมมัง
สะวานะยงั ธัมมะเทสิตัง
สะวาหุเนยยงั ปุญญะเขตตงั
สะวาสะภนั ตงั นะมามหิ งั .

วัดป่ าบัวแก้ว ญาณสัมปันนุสรณ์ ๕๗

สะวาก

พระนิพพานนัน้ เป็ นธรรมควรยนิ ดี

อนั พระพทุ ธเจ้า ได้ทรงลุถงึ มาดีแล้ว

ข้าฯ ขอนอบน้อม พระธรรม

อันเป็ นธรรมท่พี ระพุทธเจ้าทรงแสดงไว้

พระสงฆ์นาสืบมาด้วยดี ควรบชู าอย่างดี

เป็ นบุญเขตอันประเสริฐแท้.

วัดป่ าบัวแก้ว ญาณสัมปันนุสรณ์ ๕๗

ขา

ขาทนั โต โย สัพพะปาปัง
ขายโิ ต โย จะ มาธุโร
ขายันตัง ตวิ ิธัง โลกงั
ขายติ ันตัง นะมามิหงั .

วัดป่ าบวั แก้ว ญาณสัมปันนุสรณ์ ๕๘

ขา

พระธรรมใดกดั กนิ (คือทาลาย) ซ่งึ บาปทงั้ ปวง
พระธรรมอนั หวานช่ืนใด พระพุทธเจ้าตรัสไว้แล้ว
ข้าฯ ขอนอบน้อม พระธรรมนัน้ อนั กนิ (คือครอบงา)
โลกทงั้ ๓ มนุษย์ เทวโลก พรหมโลก ไว้ปรากฏเด่นอยู่.

วัดป่ าบัวแก้ว ญาณสัมปันนุสรณ์ ๕๘

โต

โตเสนโต สัพพะสัตตานัง
โตเสติ ธัมมะเทสะนัง
โตสะจติ ตัง สะมิชฌันตงั
โตสิตนั ตงั นะมามิหงั .

วัดป่ าบวั แก้ว ญาณสัมปันนุสรณ์ ๕๙

โต

พระธรรมใด ปลุกปลอบสรรพสัตว์
ให้ยนิ ดฟี ังพระธรรมเทศนา

ข้าฯ ขอนอบน้อม พระธรรมนัน้
อันยงั สัตว์ผู้มีจติ ยนิ ดีในธรรมให้เจริญ ยงั สัตว์ให้แช่มช่ืน.

วัดป่ าบัวแก้ว ญาณสัมปันนุสรณ์ ๕๙

ภะ

ภคั คะราโค ภคั คะโทโส
ภคั คะโมโห อะนุตตะโร
ภคั คะกิเลสะ สัตตานัง
ภะคะวันตัง นะมามหิ งั .

วัดป่ าบัวแก้ว ญาณสัมปันนุสรณ์ ๖๐

ภะ

พระธรรมใด หกั ราคะ หกั โทสะ หกั โมหะ
หาธรรมอ่ืนย่งิ กว่ามิได้

ข้าฯ ขอนอบน้อม พระธรรมนัน้
อันเป็ นท่เี คารพ ของสัตว์ผู้มีกเิ ลสอันหกั แล้ว.

วัดป่ าบวั แก้ว ญาณสัมปันนุสรณ์ ๖๐

คะ

คัจฉันโต รัมมะเก สิเว
คะมาปิ โต สะเทวะเก
คัจฉันโต พรหมะจะริเย
คัจฉันตันตัง นะมามิหงั .

วัดป่ าบัวแก้ว ญาณสัมปันนุสรณ์ ๖๑

คะ

พระธรรมใด ดาเนินไปในพระนิพพานอันน่ายนิ ดี
ยงั มนุษย์กับทงั้ เทวดาผู้ประพฤตพิ รหมจรรย์
ให้ดาเนินไปถงึ พระนิพพานนัน้

ข้าฯ ขอนอบน้อม พระธรรมนัน้ อันดาเนินไปอย่างนัน้ .

วัดป่ าบัวแก้ว ญาณสัมปันนุสรณ์ ๖๑

วะ

วันตะราคงั วันตะโทสัง
วนั ตะโมหงั วนั ตะปาปะกงั

วันตัง พาละมจิ ฉาทนี ัง
วันตะคนั ถัง นะมามิหงั

วัดป่ าบัวแก้ว ญาณสัมปันนุสรณ์ ๖๒

วะ

ข้าฯ ขอนอบน้อม พระธรรม
อนั คายราคะ คายโทสะ คายโมหะ
คายบาป คายความโง่และคายโทษทงั้ หลาย
มีความอยากเป็ นต้น คายกเิ ลสเคร่ืองร้อยรัด.

วัดป่ าบัวแก้ว ญาณสัมปันนุสรณ์ ๖๒

ตา

ตาเรสิ สัพพะสัตตานัง
ตาเรสิ โอริมัง ตริ ัง

ตาเรนตงั โอฆะสังสารัง
ตาเรนตันตงั นะมามหิ งั .

วัดป่ าบัวแก้ว ญาณสัมปันนุสรณ์ ๖๓

ตา

พระธรรมใดยงั สรรพสัตว์ให้ข้าม (สังสารสาคร)
ให้ข้ามฝ่ังใน (พาไปสู่ฝ่ังนอก คือพระนิพพาน)

ข้าฯ ขอนอบน้อม พระธรรมนัน้
ผู้ช่วยให้สัตว์ข้ามพ้นโอฆะสงสารได้.

วัดป่ าบวั แก้ว ญาณสัมปันนุสรณ์ ๖๓

ธัม

ธะระมาเนปิ สัมพทุ เธ
ธัมมงั เทสัง นิรันตะรัง
ธะเรติ อะมะตัง ฐานัง
ธาเรนตันตงั นะมามิหงั .

วัดป่ าบัวแก้ว ญาณสัมปันนุสรณ์ ๖๔

ธัม

แต่ครัง้ สัมพุทธเจ้ายงั ทรงพระชนม์อย่นู ัน้
พระองค์ทรงแสดงพระธรรมใดไว้มิได้ขาด
พระธรรมใดทรงไว้ซ่งึ ฐานะอนั เป็ นอมตะ
ข้าฯ ขอนอบน้อม พระธรรมนัน้ อันเป็ นสภาพทรงอยู่.

วัดป่ าบัวแก้ว ญาณสัมปันนุสรณ์ ๖๔

โม

โมหญั เญ ทะมนั โต สัตเต
โมหะชิเต อะการะยิ
โมหะชาเต ธัมมะจารี
โมหะชติ งั นะมามหิ งั .

วัดป่ าบัวแก้ว ญาณสัมปันนุสรณ์ ๖๕

โม

พระธรรมใด ฝึ กฝนสัตว์ทงั้ หลายท่ลี ุ่มหลง
ทาให้เป็ นผู้ชนะความหลงได้

ยงั สัตว์ผู้เกดิ มาด้วยความหลง ให้ประพฤตธิ รรม
ข้าฯ ขอนอบน้อม พระธรรมนัน้
อนั ครอบงาความหลงได้.

วัดป่ าบัวแก้ว ญาณสัมปันนุสรณ์ ๖๕

สัน

สัพพะสัตตะ ตะโมนุโท
สัพพะโสกะ วินาสะโก
สัพพะสัตตะหิ ตักกะโร
สัพพะสันตงั นะมามหิ งั .

วัดป่ าบวั แก้ว ญาณสัมปันนุสรณ์ ๖๖

สัน

พระธรรมใด บรรเทาความมืด ของสัตว์ทงั้ ปวง
ยังความโศกทงั้ ปวง ให้เส่ือมหาย
ก่อประโยชน์เกือ้ กูล แก่สรรพสัตว์
ข้าฯ ขอนอบน้อม พระธรรมนัน้

อันเป็ นสภาพสงบเยน็ ด้วยประการทงั้ ปวง.

วัดป่ าบวั แก้ว ญาณสัมปันนุสรณ์ ๖๖

ทฏิ

ทฏิ เฐ ธัมเม อะนุปปัตโต
ทฏิ ฐิ กงั ขาทะโย ลุโต
ทฏิ ฐี ทวาสัฏฐิ ฉินทนั โต
ทฏิ ฐะ ธัมมงั นะมามิหงั .

วัดป่ าบวั แก้ว ญาณสัมปันนุสรณ์ ๖๗

ทฏิ

พระธรรมใด ผู้มีปัญญา บรรลุถงึ ได้โดยลาดบั
ในทฏิ ฐธรรมนี้ ตัดเสียซ่งึ โทษทงั้ หลาย มีความเหน็ ผดิ
และความเคลือบแคลงสงสัย เป็ นต้น ตัดทฏิ ฐิ ๖๒ ได้

ข้าฯ ขอนอบน้อม พระธรรมนัน้
อันพระพทุ ธเจ้าทรงเหน็ แล้ว.

วัดป่ าบัวแก้ว ญาณสัมปันนุสรณ์ ๖๗

ฐิ

ฐิตสิ ีละ สะมาจาเร ๖๘
ฐิตเิ ตระ สะธุตังคะเก
ฐิตธิ ัมเม ปะตฏิ ฐาติ
ฐิตปิ ะทงั นะมามิหงั .

วัดป่ าบัวแก้ว ญาณสัมปันนุสรณ์

ฐิ

พระอริยะ ย่อมตัง้ อย่ใู นฐิตธิ รรม
(ธรรมคือความคงสภาพอยู่)

คอื ในศีลและจรรยามารยาทท่ดี อี นั เป็ นฐิติ
ในธุดงค์ ๑๓ อันเป็ นฐิติ

ข้าฯ ขอนอบน้อม พระธรรมนัน้ อนั เป็ นเคร่ืองถงึ ฐิต.ิ

วัดป่ าบวั แก้ว ญาณสัมปันนุสรณ์ ๖๘

โก

โกกานัง ราคงั ปิ เฬติ
โกโธปิ ปะฏหิ ญั ญะติ
โกกานัง ปชู โิ ต โลเก
โกกานันตงั นะมามหิ งั .

วัดป่ าบัวแก้ว ญาณสัมปันนุสรณ์ ๖๙

โก

พระธรรมใด เปล่ียนเสียซ่งึ ความรัก
ของคนทงั้ หลายผู้ยดึ ถือ แม้ความโกรธกก็ าจัดเสียด้วย

เป็ นส่ิงซ่งึ คนท่ยี ังยดึ ถอื กบ็ ูชาอยู่ในโลกนี้
ข้าฯ ขอนอบน้อม พระธรรมนัน้
อนั เป็ นท่สี ิน้ สุดแห่งความยดึ ถือ

วัดป่ าบวั แก้ว ญาณสัมปันนุสรณ์ ๖๙

อะ

อคั โค เสฏโฐ วะระธัมโม
อัคคะปัญโญ ปะพุชฌะติ

อัคคัง ธัมมัง สุนิปุณัง
อคั คนั ตัง วะ นะมามิหงั .

วัดป่ าบวั แก้ว ญาณสัมปันนุสรณ์ ๗๐

อะ

พระธรรม เป็ นของเลิศ ประเสริฐสุด ผู้มีปัญญาเลศิ
ย่อมตรัสรู้ธรรมอันละเอียดเลศิ ได้

ข้าฯ ขอนอบน้อม พระธรรม อนั เลิศนัน้ แล.

วัดป่ าบวั แก้ว ญาณสัมปันนุสรณ์ ๗๐

กา

กาเรนโต โย สิวัง รัชชัง
กาเรติ ธัมมะจาริเย
กาตพั พะ สุสิกขากาเม

กาเรนตันตัง นะมามิหงั .

วัดป่ าบัวแก้ว ญาณสัมปันนุสรณ์ ๗๑

กา

พระธรรมใด เม่ือยงั สัตว์ให้ทาราชยั คือพระนิพพาน
ย่อมยังสัตว์ผู้ประพฤตธิ รรมให้ทา
ข้าฯ ขอนอบน้อม พระธรรมนัน้
อันยงั สัตว์ผู้ใคร่ในการศึกษาดี
ท่ตี นพงึ ทาให้ทาสิวราชัยนัน้

วัดป่ าบวั แก้ว ญาณสัมปันนุสรณ์ ๗๑

ลิ

ลิโตโย สัพพะทกุ ขานิ ๗๒
ลขิ ิโต ปิ ฏะกตั ตะเย
ลมิ ปิ เตปิ สุวณั เณนะ
ลติ ันตงั ปิ นะมามหิ งั .

วัดป่ าบัวแก้ว ญาณสัมปันนุสรณ์

ลิ

พระธรรมใด บาบดั เสียซ่งึ ทกุ ข์ทงั้ ปวง
ท่านลิขิตไว้ในคมั ภรี ์พระไตรปิ ฏก
ซ่งึ ปิ ดทองไว้สวยงามกม็ ิได้

ข้าฯ ขอนอบน้อม พระธรรมนัน้ อนั บาบดั ทกุ ข์ได้จริง.

วัดป่ าบัวแก้ว ญาณสัมปันนุสรณ์ ๗๒

โก

โกสะทโิ สวะ ธัมเมนะ
โกธัมมัง อะภปิ ชู ะยิ
โกวินทะติ ธัมมะระสัง
โกสะลันตัง นะมามหิ งั .

วัดป่ าบัวแก้ว ญาณสัมปันนุสรณ์ ๗๓

โก

สภาพอะไร ท่เี สมอด้วยพระธรรม (มีหรือ)
ใครบูชาพระธรรมอย่างย่งิ ใครได้ประสบธรรมรส

ข้าฯ ขอนอบน้อม พระธรรมนัน้
อันทากุศลให้เป็ นผู้ฉลาด.

วัดป่ าบวั แก้ว ญาณสัมปันนุสรณ์ ๗๓

เอ

เอสะติ พทุ ธะวะจะนัง
เอสะติ ธัมมะมุตตะมัง
เอสะติ สัคคะโมกขญั จะ
เอสะตันนัง นะมามหิ งั .

วัดป่ าบวั แก้ว ญาณสัมปันนุสรณ์ ๗๔

เอ

บณั ฑติ ย่อมแสวงหาพระพทุ ธวจนะ
ย่อมแสวงหาธรรมอย่างสูง

ย่อมแสวงหาสวรรค์และนิพพาน
ข้าฯ ขอนอบน้อม พระธรรมนัน้
อันเป็ นท่แี สวงหาแห่งบัณฑติ .

วัดป่ าบัวแก้ว ญาณสัมปันนุสรณ์ ๗๔

หิ

หเิ น ฐาเน นะ ชายนั เต ๗๕
หเิ น โถเมติ สุคะตงิ
หเิ น โมหะสะมัง ชาลัง
หนิ ันตังปิ นะมามหิ งั .

วัดป่ าบัวแก้ว ญาณสัมปันนุสรณ์