அக்பர் கதைகள்

அக்பர் - பீர்பால்
கைதகள்

நா. மணிவாசன்

© Copyright 2017 by N. Manivasan - All rights reserved.

This document is geared towards providing exact and
reliable information in regards to the topic and issue covered.
The publication is sold with the idea that the publisher is not
required to render accounting, officially permitted, or
otherwise, qualified services. If advice is necessary, legal or
professional, a practiced individual in the profession should
be ordered.

From a Declaration of Principles which was accepted
and approved equally by a Committee of the American Bar
Association and a Committee of Publishers and
Associations.

In no way is it legal to reproduce, duplicate, or
transmit any part of this document in either electronic means
or in printed format. Recording of this publication is strictly
prohibited and any storage of this document is not allowed
unless with written permission from the publisher. All rights
reserved.

The information provided herein is stated to be
truthful and consistent, in that any liability, in terms of
inattention or otherwise, by any usage or abuse of any
policies, processes, or directions contained within is the
solitary and utter responsibility of the recipient reader.
Under no circumstances will any legal responsibility or
blame be held against the publisher for any reparation,
damages, or monetary loss due to the information herein,
either directly or indirectly.

Respective authors own all copyrights not held by the
publisher.

The information herein is offered for informational
purposes solely, and is universal as so. The presentation of
the information is without contract or any type of guarantee
assurance.

The trademarks that are used are without any consent, and
the publication of the trademark is without permission or
backing by the trademark owner. All trademarks and brands
within this book are for clarifying purposes only and are the
owned by the owners themselves, not affiliated with this
document.

1. சத்திரம்
2. யார் ெபரியவர் ?
3. அபச னம்
4. அகதத் ின் அழ கத்தில் ெதரி ம்
5. கட ம் வர்க ம்
6. காயத்ரி மநத் ிரம்
7. ெதாழில்
8. ைகயிைல
9. டட் ாளக் ளிடம் எபப் ேப வ ?
10. ஆகாயத்தில் அழகிய மாளிைக
11. கட ள் ஒ வேர
12. ெகா க் ம் ைக கீேழ , வாங் ம் ைக

ேமேல.
13. அச ம் ேபாலி ம்
14. அகப் க் ம் பீர்பா க் ம் அ கக்

ஏற்ப ம் மனேவ பா .
15. ஆணட் வனிடம் ெபற்ற அறி
16. மாபப் ிளை் ளக க் மரண

தண்டைன!
17. மக்கள் ேநர்ைமயானவர்களா ?
18. உைழத் வாழ ேவண் ம்
19. கிணற் க் ள் ைவர ேமாதிரம்
20. காவல்காரர்கள் ெபறற் பரி
21. பீரப் ாலின் தத் ிசாலிதத் னம.்
22. ெவயி ம் , நிழ ம்

23. ழநை் தயின் அ ைக
24. அறி பப் ாைன
25. ஆண்டவன் அளிதத் தண்டைன
26. ளிரில் நின்றால் பரி
27. ேவநத் ராக இ நத் ா ம் மக்கள்

நான் விதமாகதத் ான் ேப வாரக் ள்
28. ஆநை் தகளின் ெமாழி
29. சிறந்த ஆ தம்
30. ஏமாற்றாேத , ஏமாறாேத!
31. சிறிய தவ ம் , ெபரிய தணட் ைன ம்!
32. சதத் ியேம ெவல் ம்!
33. ேவைல இழநத் அரணம் ைன

ேசவகர்கள்
34. தண்டைனக் த் த நத் ற்றம்
35. தல் வழக்கில் ெவற்றி!
36. யா க் மரண தணட் ைன ?
37. தி டைனக் கண் பி ப்ப எப்ப ?
38. ெநய் ன்னில் ெபாற்கா
39. ெபாறாைமயால் அைமசச் ர் பதவிைய

இழநத் வரக் ள்
40. த்திைர ேமாதிரத்தின் மகிைக!

சத்திரம்

ஒ ைற பரீ ்பால் தன் ெசாநத் ேவைல

காரணமாக அயல்ேதசம் ெசல்ல ேநரிடட் .

ெசல் ம் வழியில் அரண்மைன ஒன்

ெதனப் ட்ட , மிக ம் அசதியாக இ ந்த

பீர்பால் அதில் சிறி ேநரம் தங்கிச்

ெசலல் லாம் என எ தத் ார். அ

அயல்நாட் மனன் ரின் அரண்மைன ஆ ம.்

அந்த விஷயம் பரீ ்பா க் ெதரியா .

அகப் ரின் ஆ ைமக் டப் டட் மணண் ில்

இ க் ம் அரண்மைன என்ேற அவர்

நிைனத்தார்.

அந்த அரணம் ைனயின் பின் றம்
ெசன் திைரையக் கட் விட் பாரத் ்தார்.
ஆள் அரவேம இல்ைல. அரண்மைனக் ள்

ந்த ம் அ க்கைள ெதனப் ட்ட .
தமக்கி ந்த பசியில் சிறி ம் ேயாசிக்காமல்
உணவிைன எ த் உண்டார். பினன் ர் அ த்த
அைறக் க் ெசனற் ார். அழகான பஞ்
ெமதை் த டன் ய ப க்ைகயைற. உணட்
மயக்கதத் ில் அநத் ப கை் கயில் ப த்
உறங்கி ம் விட்டார்.

ேவடை் டயாடச் ெசனற் ி ந்த மனன் ர்
சற் ேநரத்திற்ெகல்லாம் வந் விடட் ார். தன்
உணைவ உண் விட் தன் ைடய

ப க்ைகயில் ப தத் ி ப்பவைனப் பாரத் த் ம்
சினம் ெகாண் பரீ ்பாைலத் தட் எ பப் ினார்.

"என் அரணம் ைனக் ள் ந் என்
உணைவ உண் என் ப கை் கயி ம்
ப தத் ி கக் ிறாேய?" என் அதட் னார்.

"ஓேஹா! ... இ அரண்மைனயா?"
காவலர் யா ேம இல்லாததால் இதைன
சத்திரம் என் நிைனதே் தன!் " எனற் ார்
பரீ ்பால், அலட் க் ெகாளள் ாமல.்

தனை் ன மன்னர் என் அறி கம்
ெசய் ம் சற் ம் அஞச் ாமல் தன் ைடய
அரணம் ைனைய தரம் சதத் ிரம் என்கிறாேன
இவன் என ேகாப ற்றார் அந்த மன்னர்.

"உனக் ெகாஞ்சமாவ

அறிவி கக் ிறதா? அரணம் ைனக் ம் தரம்

சத்திரதத் ிற் ம் ட விதத் ியாசம்

ெதரியவிலை் லேய!" என் க நத் ார் மனன் ர்.

"மனன் ர் அவரக் ேள. இ

அரணம் ைனயாகேவ இ ந்தா ம்

இதைன ம் தர்மசத்திரம் என் அைழப்பதில்

தவறிலை் ல!" எனற் ார் பீர்பால.்

"ஓர் அரணம் ைன எப்ப சத்திரமாக
ம?் சதத் ிரம் என்றால் இன் ஒ வர்
வ வார.் .. பிற ெசன் வி வார.் .
இங்ேகேய தஙக் மாடட் ாரக் ள.் அரண்மைன

அப்ப அலல் . நான் நிரந்தரமாக இங்
இ க்கிேறேன!" என்றார் மனன் ர்.

"மனன் ர் அவர்கேள, உங்கள் பாடட் னார்
எஙே் க தங்கியி ந்தார?் ".

"இேத அரணம் ைனயிலத் ான"் .

"உம தந்ைதயார?் ".

"இேத அரணம் ைனயில்தான"் .

"நாைள உங்க க் ப் பின் யார்
தங் வார்கள?் ".

"இெதன்ன ேகள்வி? என மகன்
தங் வான்!".

"ஆக இந்த அரண்மைனயில் யா ேம
நிரநத் ரமாக தங்கி இ க்கவிலை் ல! தஙக் ள்

ன்ேனார் சில காலம் தங்கி இ ந் விட்
ெசன் விடட் னர் இபே் பா நீஙக் ள,்
உங்க க் ப் பின் உஙக் ள் மகன். எனேவ
சதத் ிரத் க் ம் அரணம் ைனக் ம் எநத்
ேவ பா ம் இலை் ல!" என்றார் பீர்பால்.

பரீ ப் ால் ெசாலவ் தில் உளள் உணை் ம
மனன் க் விளங்கிய . வநத் ி பப் வர்
சாமானியர் இலை் ல எனப் ம் ெதரிநத் .

"தாங்கள் யார?் " என்

மரியாைத டன் வினவினார் அரசர.்

"எனை் னப் பரீ ப் ால் என்
றினார்
அைழபப் ாரக் ள்" என் பதில்

பீரப் ால.்

"அநத் மாேமைத நீங்கள்தானா?"
தஙக் ளின் கைழ நா ம் ேகளவ் ிபப் ட்
இ கக் ிேறன.் இ வைர பாரத் ்ததிலை் ல.
நான் மிகப்ெபரிய தவ ெசய் விடே் டன்.
வ த்தம் ேவணட் ாம். என்ைன மனன் ித்
வி ங்கள்! எனற் ார் மன்னர.்

அந்த மன்னரின் அன் க்

கட்டைளக்கினஙக் பீர்பால் ேம ம் சில

நாட்கள் அவரின் வி ந்தினராகத் தங்கி

இ ந் விட் பிற தான் ெசலல் ேவண் ய

இடத் க் றப்பட்டார்.

◆◆◆

யார் ெபரியவர் ?

அக்பர் சகக் ரவரத் த் ி தன

அைவயிேல அமரந் ்தி ந்தார.் சைபயில்

அமரந் த் ி நத் அறிஞரக் ைள ேநாக்கி,

"அறிஞர் ெப மகக் ேள! நான் ெபரியவனா,

கட ள் ெபரியவரா? என்ற ஐயம் என் மனதில்

எ ந் ளள் . இநத் வினா க் த் தக்க

காரணத் டன் பதில் ெசால் ங்கள்" என்

ேகட் க் ெகாணட் ார.்

அக்பைர விட கட ள் ெபரியவர்
எனப் ைத ெசால்லேவ ேதைவயில்ைல. ஆனால்

அரசர் ேகாபித் க் ெகாள்வாேர என எண்ணி
மறற் வர்கள் ெமளனமாக இ நத் ார்கள.்

மதி டப் ம் வாயநத் அறிஞரான பரீ ப் ால்
எ ந் நினற் ார்.

"உம க த் என்ன? என அகப் ர்
ேகட்டார்.

"மன்னர் ெப மாேன, இந்த

விஷயதத் ில் சநே் தகத் க் என்ன இடம்

இ க்கிற ? கட ைள விடத் தாஙக் ள்தாேன

ெபரியவர்?" என் ேகடட் ார் பரீ ப் ால்.

அகப் க் வியப்பாக ம்

மகிழச் ச் ியாக ம் இ ந்த .

"மதி கி பீரப் ாேல, உம றை் ற தகக்
காரணத் டன் விளக்கம் தா" என்றார் அக்பர்.

"சகக் ரவர்தத் ி அவர்கேள, என்ைனத்

தங்க க் பி க்கவிலை் ல என் ைவத் க்

ெகாள் ஙக் ள். உடேன எனை் ன நா

கடதத் ிவிடத் தங்களால் ம்! ஆனால்

கட க் என்ைனப் பி க்கவில்ைல

என்றால் என்ைன நா கடதத் யா "

எனற் ார் பீரப் ால்.

"எப்ப ? என வினவினார் அகப் ர.்

"உஙக் ள் ஆடச் ிக் ள் இ க் ம்
அதனால்
ப திகள் ஓரள க் த்தான்!
அ த்த
உங்க க் பி கக் ாதவைர

நாட் க் விரட் ய த் விடலாம.் ஆனால்

கட ைடய ஆ ைகேயா மியில்

மட் மினற் ி அணட் சராசரங்களி ம்

பரவியி க்கிற . ஆகேவ அவர் எவ்வா

ஒ வைன நா கடத்த ம?் ஒ வைன

கட ள் எங்ேக விரட் ய த்தா ம் அவன்

கட ளின் ஆ ைகக் உடப் டட் ப தியில்

தாேன றற் ிச் ற்றி வந் ெகாண் க்க

ம?் என் ேகட்டார் பரீ ்பால்.

பரீ ப் ால் தனக் ச் சரியான பாடம்

கற்பித் விட்டார் எனப் ைத அக்பர்

உணர்ந்தார.் இ ந்தா ம் பீர்பாலின்

றற் ி ள்ள உண்ைமைய உணர்ந்

அவ க் ப் பரி கைள அளிதத் ார.்

◆◆◆

அபச னம்

அக்பர் தின ம் ஙக் ி எ ந்த டன்
அவர் எதிரில் உள்ள விநாயகர் படத்ைத தான்
பார்பப் ார.்

ஒ நாள் அவர் கண் விழிக் ம் ேபா
சிப்பாய் ஒ வர் வந் விட்டார்.அன்

வ ம் அக்ப க் பல பிரசச் ைனகள்
வந்த . எல்லாம் அந்த சிபப் ாய் கத்தில்
விழித்ததால் தான் என் அநத் சிபப் ாைய

க்கில் ேபாட உதத் ரவிட்டார.்

இந்த விஷயம் பீர்பா க் ெதரிய
வந்த . பீர்பால் மன்னாரிடம,் "ஏன் அவைர

கக் ிலிடப் ேபாகிறரீ "் என் ேகாபமாக
ேகட்டார.் அதற் அகப் ர,் "இவ ைடய கம்
அபச னமான " என் றினார்.

அதற் பீரப் ால் பயஙக் ரமாக சிரிதத் ார.்

"ஏன் சிரிகக் ிறாய?் என் அகப் ர்
ேகாபமாக பரீ ப் ாைலப் பார்த் ேகட்டார.்

இதற் பரீ ப் ால,் "நஙீ க் ள் அவ ைடய
கத்தில் விழித்ததால் பிரச்சைனகள் மட் ம்
தான் வநத் . ஆனால,் அவன் உஙக் ள்
கதத் ில் விழிதத் தால் அவ க் உயிேர
ேபாகப்ேபாகிறேத அப்ேபா யா ைடய கம்
அபச னமான என் நிைனத்
சிரிதே் தன"் என்றார.்

அக்பர் தன் தவைற உணர்ந் , அநத்
சிப்பாைய வி தைல ெசயத் ார்.

◆◆◆

அகத்தின் அழ கதத் ில் ெதரி ம்

அகப் ரின் அரசைவயில் இ நத்

பீரப் ாலின் கழ் இந்திய நா தவிர

அயலந் ா களான பாரசீக நாட் ம்

பரவியி நத் . அதனால், பாரசகீ மனன் ர்

பரீ ்பாைல தன நாட் ற் சிறப்

வி ந் னராக அ ப்பி ைவக் ம்ப மனன் ர்
அகப் க் ஓர் ஓைல அ ப்பினார.்

மன்னர் அகப் ம் சில பரி ப்
ெபா டக் டன் பீர்பாைல பாரசீக நாட் க்
அ பப் ி ைவதத் ார்.

பரி ப் ெபா டக் டன் பாரசீகம்
ெசனற் பரீ ப் ாைல ராஜமரியாைதேயா
வரேவறப் ளித் வி ந்தினர் மாளிைகயில்
தங்க ைவத்தனர் பாரசகீ அதிகாரிகள.்
பரீ ்பாலின் அறிவாறற் ைல ேசாதிகக் வி ப்பம்
ெகாணட் ார் பாரசகீ மன்னர். பரீ ்பா ம்
இ வைரயில் பாரசீக மன்னைர ேநரில்
பார்தத் ம் இல்ைல. அதனால், அரசைவயில்
அரசைர சந்திகக் ஆவ டன் காத்தி ந்தார்
பீர்பால.்

ம நாள்

பீரப் ாைல மிக மரியாைத டன்

அரசைவக் அைழத் ச் ெசனற் னர்

அதிகாரிகள்.

அரசைவயில ் அரசர் அமரவ் தறக் ாகப்

ேபாடபப் ட் ளள் ஆசனங்கள் ஐந் ம,் ஒேர

மாதிரி ேதாறற் ைடய ஐந் ேபரக் ள்

ஆசனத்தில் அமரந் ் ளள் னர். அரசைவக் ச்

ெசன்ற பீர்பா க் ஆசச் ரியமாகி விடட் .

அரசர் அம ம் ஆசனஙக் ள் ஐந்தி ம்

அரசரக் ள் ேபான் அமர்ந்தி ப்பைதக்

பார்தத் ார். இநத் ஐவரக் ளில் எவர் அரசராக

இ கக் ம் என் ேயாசைன ெசய்தப

நினற் ி நத் ார்.

பினன் ர், ஐந் ேபர்கைள ம் நன்றாக
உற் ப் பாரத் ் விட் மிகப் பணி டன் அரசர்
அமரந் ்தி நத் ஆசனதத் ில் அ ேக ெசன் ,
"ேமன்ைம மி ேபரரேச! தங்கைளப்
பாரத் ்ததில் ெப ம் மகிழச் ச் ி அைடகிேறன"்
என் றி மனன் ர் ெகா தத் ப்பிய பரி ப்
ெபா டக் ைள பாரசகீ மனன் ாரிடம் அளிதத் ார்
மாேமைத பரீ ப் ால் அவர்கள.்

பாரசீக மன்ன க் ெப ம் வியபப் ாகி
விடட் . தான்தான் மனன் ர் என்பைத எப்ப
உடன யாக பரீ ப் ால் அறிந் ெகாண்டார்
என் பீரப் ாைலப் பாரத் ் , "எபப் நானத் ான்
மனன் ர் எனப் ைத அறிந் ெகாண் ர்கள?் "
என வினவினார.்

"ேமனை் மமி மனன் ர் ெப மாேன!
இ ஒன் ம் சிரமமான காரியம் அல்ல,
சிம்மாசனத்தில் அமரந் ்தி நத் நான்
ேபர்களின் கண்க ம் தஙக் ளின் மீேத
பதிநத் ி நத் ன. அ மட் மினற் ி அவரக் ளின்
பார்ைவயில் ஒ வித மிரடச் ி இ ப்பைதக
கணேடன.் ஆனால், தாஙக் ள் மட் ேம
அரசரக் க்கான கம்பரீ மான பாரை் வ டன்
அமர்ந் எனை் ன ேந க் ேநராகப்

பார்தத் ரீ க் ள். அதைனக் ெகாண் தான்

அமரந் ்தி ந்த ஐவரில் தாஙக் ள் தான் அரசர்

எனப் ைத அறிந் ெகாண் வணங்கிேனன்.

அ மட் மினற் ி எனன் தான் நாம் ேபாலியாக

ந தத் ா ம் நம் ைடய ெசயலக் ள் கதத் ின்

லம் அறிந் ெகாளள் ம.்

இதைனத்தான் அகத்தின் அழ கத்தில்

ெதரி ம் என் நம ன்ெனார்கள்

றி ள்ளனர"் என்றார் பரீ ப் ால.்

பரீ ்பால் றியைதக் ேகடட் அரசர,்
அவர ேபராறற் ைலப் பாராட் பரி கள்
வழஙக் ி, சில நாட்கள் அரச வி நத் ினராக
இ க்கச் ெசய் , ல்லிக் அ பப் ி
ைவத்தார் பாரசகீ மன்னர.்

◆◆◆

கட ம் வர்க ம்

"கட ள் ேநர யாக மிக்

வ வதாகச் ெசாலல் ப் ப கிறேத.

தன் ைடய வர்கைள அ பப் ாமல் ஏன்

அவேர ேநர யாக வரேவண் ம?் "

இ ேபரரசர் அகப் ர், பரீ ்பாைலப்
பாரத் ் ெகட்ட சந்ேதகம்

பரீ ்பால் றினார் "இதற் உடேன
விைட ற யா , சற் அவகாசம்
ேவண் ம்".

சில நாட்கள் கழித் அகப் ர்

ம்பதத் ாேதா கங்ைகயில் படகில் ெசல்ல

ேவண் யி ந்த . ஆழமான ப தியில்

ெசல் ம் ேபா அக்பரின் ேபரைன க்கி

பீர்பால் கங்ைக நதியில் ேபாட் விடட் ார்.

அக்ப க் ஆத்திரம் வநத் ா ம,்
உடேன ஆறற் ில் தித் தன ேபரைனக்
காப்பாற்றினார.்

அகப் ர் பீரப் ாைலப் பார்த் " ட்டாேள!
ஏன் இகக் ாரியத்ைதச் ெசய்தாய?் " என
ேகாபமாகக் ேகட்டார்.

அதற் பீர்பால், ேபரரேச! உங்கைள ஒ
ேகளவ் ி ேகடக் ிேறன். ழந்ைத தணண் ீரில்
வி நத் ெபா , பைடதத் ளபதிைய என்ைன
மற் ம் வீரரக் ைள ேநாகக் ி ' ழநை் தையக்
காப்பாற் ' என் ஆைணயிடாமல் நீஙக் ள்

திதத் ஏன?் என் ெகடட் ார்.

அதற் அக்பர் " ழந்ைதையக்

காப்பற் வ என் கடைமயா? அலல்

ஆைணயிட் க் ெகாண் ப்ப

ெப ைமயா?" எனப் பதி க் ேகட்டார.்

பரீ ்பால் அைமதியாக றினார,்
"சக்ரவர்தத் ி
எனன் ிடத்தில் அவர்கேள! நஙீ ்கள்
பகத் ர்கைளக்
ேவைலயாடக் ள் கட ள் ஏன் தாேன

காபப் ாற்ற வ கிறார?்

இலை் லயா? என்

ேகட் ர்கள். எத்தைனப் ேபர் இ ந்தா ம்,

நஙீ ்கேள ழநை் தையக் காபப் ாற்ற

நிைனத்த ேபால. ஆபத்தில் இைறவன்

தாேன வந் மகக் ைளக காபப் ார்" எனற் ார்.

◆◆◆

காயத்ரி மந்திரம்

சக்கரவர்தத் ி அக்ப ம், அவ ைடய
மதி க மந்திரி மான பீரப் ா ம் ஒ நாள்
மா ேவடமணிந் நகர் ேசாதைன ெசய்
வந்தனர.் அபே் பா ஒ பிச்ைசக்காரன்
எதிர்பட்டான். அவைனப் பாரத் ் அகப் ர்,
இந்த இனதத் வர்க க் ப் பிசை் ச எ பப்
தவிர ேவ பய ளள் ெதாழிெல ம்
ெதரியாதா? என் ேகட்க, பீர்பாலின் மனதில்

ளெ் லனத் ைததத் அநத் வார்த்ைதகள்.

பிற அநத் ப் பிச்ைசக்காரைனச்

சந்தித் க் ேகட்ட ெபா தன் ைடய

ெபரிய மப் தை் தக் காபப் ாற்ற ேவ வழி

லபப் டாததால் பிசை் செய க்க

றப் ட்டதாக ம,் இதன் லம்

நாெளான் க் 25 கா கள் கிைடகக் ினற் ன

என் ம் றினான்.

அைதச் ெசவி றற் பரீ ப் ால் அவன்

பிச்ைசெய ப்பைத விட் விட்

தினந்ேதா ம் காைலயில் ஸ்நானம்

ெசய் விட் 10 தரம் காயத்திரி ஜபம்
ெசயவ் தாக இ ந்தால் அனற் ாடம் அவ க்
50 கா கள் த வதாகக் றினார்.

அநத் ஏைழ ம் பிசை் ச எ ப்பைத
நி த்தி விட் பீரப் ால் ெசானன் ப ஜபம்
ெசய் வந்தான.் பயென ம் க தாமல் நாள்

ராக ம் காயதத் ிரி ஜபம் ெசய் வநத் தால்
அவன் கதத் ிற் ஒ அசாதாராணமான
சக்தி ஏற்படட் . இைத அ ந்த பரீ ்பால் அநத்
ஏைழைய அ கி தினம் 108 தடைவ
காயதத் ிரி ஜபம் ெசய்தால் அவ க் மாதம்
1000 பாய் த வதாகச் ெசான்னார.்
அதற் ம் ஒப் க் ெகாண் அநத் ஏைழ ம்
தீவிரமாக ஜபம் ெசய்தார.்

ஒ நாள் அவ க் அஞ்ஞான இ ள்
நஙீ க் ிய . அவ க் அேமாகமான ஆன்மகீ
வளரச் ்சி ம் ெதய்வீக ஒளி ம் ஏறப் ட் ,
தினநே் தா ம் திரளான மக்கள் அவைன நா
வணங்கி அ ள் ெபற் வநத் னர.்

ஒ மாதம் ஆன ம் அநத் ஏைழ பணம்

வாஙக் வராததால் பீர்பாேல அவன் வீட் ற்

வந் பணம் ெகா த்தார.் ஆனால் அவன்

பணி டன் அைதப் ெபற் கெ் காளள் ம த் .

அவ க் ச் சிறநத் ஆன்மீக வழிையக்

காட் யதற்கபக பீர்பா க் நனற் ி

ெதரிவிதத் ான.்

ம நாள் பீர்பால் அகப் ைர அநத் ஏைழ

வடீ ் ற் அைழத் வநத் ார.் அவன்

கதத் ில் ெதன்பட்ட ேதஜைஸ ம் அங்

அ ள் ெபற வநத் மக்கைள ம் பார்த்

அகப் ர் மிக ஆச்சரியப்பட்டார். அக்ப ம் அவர்

காலில் வி ந் அ ள் ரி மா

ேவண் னார். சில மாதங்க க் ன்

நீங்கள் இகழந் ் ேபசிய அேத பிசை் சகக் ாரன்

தான் இவன் என் சக்கரவரத் த் ியின் காதில்

கி கி தத் ார் பரீ ்பால.்

சக்கரவர்த்தி நமப் ாமல் அநத்
ஏைழயிடம் இநத் மாறற் த்திற் காரணம்
ேகடட் ார.் அவ ம் நடந்தைதச் ெசானன் ான.்
காயத்திரி ஜபம் ெசயத் தால் வந்த ெப ைம
என் பரீ ்பால் விளக்கினார்.

ங்க றின். காயத்திரி ஜபத்தினால்
பட்ட மரம் தைழக் ம், தரித்திர ம்
தனிகனாவான். வாழவில் நிமம் தி ம்,
மனச்சாந்தி ம் ெப வாரக் ள.் சத் க்கள்
நாசமைடவார்கள், பாவஙக் ள் நீஙக் ி
பிறவித் யர் நஙீ ் ம். ேவதஸாரமான் இநத்
மஹா மந்திரம் நம் ரிசிகளின் அ ளினால்
நமக் க் கிைடதத் அறிய ெபாகக் ிஸம்.

◆◆◆

ெதாழில்

ஒ ைற அகப் ர் பீர்பாலிடம,் "நம

நாட் ல் மக்கள் அதிகமாக

ேமறெ் காண் க் ம் ெதாழில் எ ?" என்

ேகடட் ார.்

"ைவதத் ியத் ெதாழில் தான"் எனற் ார்
பீர்பால்.

"எனன் விைளயா கிறாயா?

ேபா மான ம த் வர்கள் இல்லாததால்,

மக்கள் ேநாயால் வ ந்திக் ெகாண் ப்பதாக

அ ல்பசல் றினாேர. அபப் யி க்க, நம்

நாட் ல் மக்கள் அதிகமாக

ேமற்ெகாண் க் ம் ெதாழில் ைவதத் ியத்

ெதாழில் என்கிறாேய, இைத உனன் ால்

நி பிகக் மா?" எனற் ார் அக்பர.்

"நிச்சயம் நி பிபே் பன"் எனற் பரீ ப் ால்
ம நாள் ைகயில் ஒ ெபரிய கட் ேபாட் க்
ெகாண் வந் ெகாண் ந்தார்

வழியில் ஒ வர் பீரப் ாலிடம், "ைகயில்
என்ன கட் ?" என் ேகடட் ார்.

"வ கக் ி வி ந் விடே் டன். பலமான
காயம் ஏற்பட் ைக வஙீ ்கி விட்ட " எனற் ார்
பீரப் ால்.

"உடேன அநத் மனிதர் ஒ ைவத்தியம்
ெசால்லி, உடன யாக அைத ெசய் ெகாளள்
ேவண் ெமன் ம், தாமதப்ப த்தினால்
ைகையேய இழக்க ேநரி ம"் எனற் ார.்

இவ்வா ேபாகிற வழிெயலல் ாம்

பார்க்கிறவரக் ள் ஒவ்ெவா வ ம், ஒவ்ெவா

விதமாக ைவத்தியம் ெசான்னனர.்

அரணம் ைனக் ேபாய் ேச வதற் ள் 36

விதமான ைவதத் ியங்கள் ெசால்லி விடட் னர்.

அக்பர் பீர்பாலின் கட்ைடப் பாரத் ் ,

எனன் ெவன் ேகட்க, பீர்பால் அவரிட ம்

வ கக் ி வி ந் விட்டதாக ம,் ைக வீங்கி

விட்ட என் ம் றி வழியில் பாரத் ்தவரக் ள்

ெசால்லிய ைவதத் ிய ைறகைள ம்

ெசானன் ார்.

"அவரக் ள் கிடக்கிறார்கள்

ட்டாளக் ள். அவர்கள் ேபச்ைசக் ேகடக் ாேத!

நான் ஓர் அற் தமான ைவதத் ியம்

ெசால் கிேறன் அைத ெசய் பார் பட்ேடன்

வீக்கம் ஒ ெநா யில் ேபாயவ் ி ம"் எனற் ார்.

அைதக் ேகட்ட பரீ ்பால் சிரித்தார்.

"பீர்பால் நான் என்ன ெசால்லி விட்ேடன்,
நீ எதறக் ாக சிரிகக் ிறாய்?" என் சற்
ேகாபமாக ேகடட் ார் அகப் ர்.

"அரேச மன்னிக்க ேவண் ம.்
எலல் ா க் ம் பி தத் மான ெதாழில் எ
என் ேநற் ேகட் ர்கேள... அதற் பதில்
இ தான"் எனற் ார் பரீ ்பால.்

அைதக ேகட்ட அக்பர,் பீர்பாைல
பாராட் னார.்

◆◆◆

ைகயிைல

பரீ ்பால் அ க்க ைகயிைல

உபேயாகிப்பார.் மனன் ர் பல ைற ெசால்லி ம்

அநத் ப் பழகக் த்ைத மாறற் ிக் ெகாள்ள

அவரால் யவில்ைல.

அக்பரின் த்த அைமச்சர்

ஒ வ க் பீர்பால் ைகயிைல உபேயாகிபப்

மிக ம் அ வ ப்பாக இ நத் . நல்ல

சந்தரப் ்பம் பார்த் ைகயிைலப்

பழகக் த் க்காகப் பரீ ்பாைல அவமானப்

ப த்த ேவண் ம் என் திடட் மிட் நத் ார.்

ஒ ைற மனன் ர் காறே் றாட்டமாக

அரணம் ைனத் ேதாட்டத்தில் உலவிக்

ெகாண் ந்தார். அவ டன் த்த

அைமசச் ம் பீர்பா ம் ேசர்ந் உலவியவா

உைரயா க் ெகாண் ந்தனர.்

அரண்மைனத் ேதாடட் தத் ில்

ேவலிேயாரம் ைகயிைலச் ெச ஒன்

ைளத் வளர்ந் இ நத் .

ெத விேல ெசன் ெகாண் நத்
க ைத ஒன் ேவலியின் இ க் வழியாக

கத்திைன ைழத் அநத் ைகயிைலச்
ெச ையத் திண்ணப் பார்த்த .

இைலயில் வாைய ைவதத் டன் அதன்
கார ம் நாறற் ம் பி கக் ாமல் ெச ைய
திங்காமல் ெவ பே் பா ேபாய்விடட் .

அதைனச் ட் க் காட் ய தத்

அைமச்சர,் "மனன் ர் அவர்கேள,

பாரத் த் ீர்களா? நம் பீரப் ா க் பி த்தமான

ைகயிைல ேகவலம் அந்த க ைதக் ட

பி க்கவில்ைல!" எனற் ார் சிரிப் டன். அவர்

கத்தில் இப்ேபா நிமம் தி.

உடேன பரீ ப் ால் சிரித் க் ெகாணே் ட,

"அைமசச் ர் அவரக் ேள, உண்ைமையத் தான்

ெசனன் ீரக் ள். ைகயிைல எனக் பி த்த

ெபா ள் தான.் ஆனால்

க ைதக க் தத் ான் ைகயிைலையப்

பி பப் திலை் ல!" என்றார் ஒேர ேபாடாக!

தன வாக் வனை் மயால்
க் ைடத்தார் தத் அைமசச் ைர பீரப் ால.்

◆◆◆

டட் ாளக் ளிடம் எப்ப ேப வ ?

அகப் ர்  ஒ நாள் பீரப் ாலிடம் ேபசிக்

ெகாண் க் ம் ேபா ஒ ைமயான

ேகள்வி ஒன் ேகடட் ார். உடேன பரீ ்பாலிடம ்

டட் ாள்களிடம் எப்ப ேப வ ? என்

ேகடட் ார்.

தி ெரன் அக்பர் இப்ப ஒ

ேகளவ் ிையக் ேகடப் ார் என்

எதிரப் ாராைமயால், மன்னர் ெப மாேன

இதற்கான பதிைல நாைளக் க் கிேறன்

என்றார் பீர்பால்.

ம நாள் காைல,

பீர்பால் ல்லிக் அ கி ளள் ஒ

கிராமதத் ிற் ச் ெசன் ஒ வனிடம் நான்

ெசால்வ ேபால் ெசயத் ால் 100 ெவள்ளிக்

கா கள் த கிேறன் என்றார.் அவ ம் பீரப் ால்

ெசால்வ ேபான் ெசயவ் தாகக் றினான.்

உனை் ன நான் இப்ேபா மனன் ரின்

அரண்மைனக் அைழத் ச் ெசல்ேவன,்

மன்னரிடம் அறி கம் ெசய் ம் ைவபே் பன.்

அசச் மயம் மனன் ர் உனன் ிடம் சில

ேகள்விகைளக் ேகடப் ார்.

மன்னர் எனன் ேகள்விகள் ேகடட் ா ம்
நீ வாய் திறந் பதில் ேபசா ம னமாக
நின் ெகாண் க்க ேவண் ம் எனற் ார்.

பரீ ்பால் கிராமத்தாைன அரசைவக்
அைழத் ச் ெசனற் ார். மனன் ர் ெப மாேன!
இவன் என உறவினன,் ப தத் வன,் உலக
அறி மிக்கவன், தாங்கள் என்ன ேகளவ் ிகள்
ேகடட் ா ம் இவனால் உடன யாகப் பதில் ற

ம்! என் அவைன மன்னரிடம்
அறி கபப் த்தி ைவதத் ார் பரீ ்பால்.

மனன் ர் அவைன ேநாகக் ி, பீர்பாலிடம்
ேகடட் அேத ேகளவ் ிைய, டட் ாளக் ளிடம் சில
சமயம் ேபச ேநரிடட் ால் எப்ப நடந் க்
ெகாள்ள ேவண் ம்? என் ேகடட் ார.்
கிராமத் க்காரன் பரீ ப் ாலிடம் ெசால்லியப
மன்னர் ேகட்ட ேகள்விக் பதில் ஒன் ம்
ேபசா ம னமாக நினற் ி நத் ான,் மனன் ர்
பல ைற இ ேபான் ேகட் ம் அவன் பதில்

றா வாய் ம னம் சாதித்தான்.

இதனால் அகப் ர,் பரீ ப் ாைல ேநாக்கி,

என்ன? உங்கள் உறவினரிடம் பல ைற

ேகட் ம் இதற் ப் பதில் றா ம னம்

சாதிக்கிறாேர! நஙீ க் ள் றியப இவன்

அறிவாளியாக இ பப் ான் என்

ெதரியவில்ைலேய! எனற் ார். பீரப் ால,் மன்னர்

ெப மாேன! தாஙக் ள் ேகடட் ேகளவ் ிக க்

தான் பதில் றிவிட்டாேன எனற் ார்.

நான் ேகட்ட ேகளவ் ிக் எங்ேக பதில்

றினான் ம னமாக நின்

ெகாண் கக் ிறாேன! எனற் ார் அகப் ர்.

மனன் ர் ெப மாேன! ேநறை் றய தினம்

ட்டாள்களிடம் சில சமயம் ேபச ேநரிடட் ால்

என்ன ெசய்ய ேவண் ம் என் தாேன

ேகட் ரக் ள். அதறக் ான விைடையத்தான்

தன் ைடய ம னதத் ின் லம் விைட

றி ள்ளான். அதாவ ட்டாள்களிடம் சில

சமயம் ேபச ேநரிட்டால் ம னமாக இ க்க

ேவண் ம் எனப் ைத தான் ேபசா ம னமாக
இ ந்தான் எனற் ார் பரீ ப் ால.்

டட் ாளக் க் உதாரணமாக

தனை் னக் றிப்பிட்டா ம், டட் ாளக் ளிடம்

எைதப் பறற் ி ேபசினா ம் அவரக் க் தகக்

பதில் ற யா . ஆைகயினால்

அவரக் ளிடம் ேபசாமல் இ ப்பேத

சிறநத் தா ம் என்பைத உணர்தத் ிய பீரப் ாலின்

ண் அறிைவப் பாராட் னார் அகப் ர.்

◆◆◆

ஆகாயத்தில் அழகிய மாளிைக

ஒ நாள் மாைல ேநரத்தில்

அரண்மைனத் ேதாடட் த்தில்  ெதனற் ல்

காற்ைற அ பவித்தப அக்ப ம், பீரப் ா ம்

ேபசிக் ெகாண் உலவிக் ெகாண் ந்தனர.்

அச்சமயம் அகப் க் தி ெரன் ஒ

ஆைச ஏற்பட் , "பீரப் ால் அவரக் ேள! எனக்

ஆகாயத்தில் அழகிய மாளிைக ஒன்ைறக்

கடட் ேவண் ம் என் எண் கிேறன.்

அதறக் ான ஏற்பா கைளச் ெசயய் மா?"

என் ேகடட் ார.்

அரசரின் ேபச்ைசக் ேகட்ட ம் பீரப் ால்

தி க்கிடட் ார். 'மன்னாரிடம் எப்ப யா

என் வ ' என் தயஙக் ியப ேய

" யனற் ால் ம் மனன் ா!" எனற் ார.்

"எவவ் ள ெசல ஆனா ம்

பரவாயில்ைல. அதற்கான ஆக்கப் ர்வமான

ேவைலயில் இறஙக் ி ெவ சகீ க் ிரம்

ங்கள்" என்றார் அரசர்.

'மனன் ரின் ஆகாயதத் ில் அழகிய

மாளிைக கட் ம் ஆைச எபப்

சாத்தியமா ம.் அசட் த்தனமான இநத்

ஆைச நிைறேவறேவ வாயப் ் இலை் ல.

ஆைகயினால், இநத் ேவைல யா

எனப் ைத மன்னேர உணரந் ் ெகாள் ம்ப

ெசயய் ேவண் ம்' என் மனதிற் ள்

எண்ணிக் ெகாண்டான் பரீ ப் ால.்

"என்ன பரீ ்பால.் .. நான் ேகடட் தற்
எநத் பதி ம் றாமல் ம னமாக உளள் ரீ !் "
என்றார்.

"அரேச" ஆகாயத்தில் அழகிய

மாளிைகைய கட் வதற் னன் ர் பல

ன்ேனற்பா கைளச் ெசயய் ேவண் ம்.

அதைனச் ெசய்வதற்ேக ன் மாதம்

ஆகிவி ம.் அதன் பினன் ர் தான் கட் டம்

ம்" என்றார் பரீ ப் ால.்

"தாங்கள் றியப ேய ஏற்பா கைளச்
ெசய் ங்கள்.
கஜானாவிலி ந் நாைள காைல
என்றார் மன்னர.்
அதறக் ான பணம் வ ம்"

பரீ ப் ால் றியப ேய, ம நாள் காைல

ேவடன் ஒ வன் வந் சில கிளிகைளக்

ெகா த் விட் ச் ெசனற் ான். ேவடன்

ெசன்ற ம் கிளிகைள ஒ ண் ல்

அைடத் அதற் சில வார்த்ைதகைளப்

ேபசக் கற் க் ெகா தத் ார.்

அதன் பினன் ர் ஆகாயதத் ில ் மாளிைக
கட் ம் பணிக் ஆடக் ைள திரட் வர
ெவளி ர் ெசன்றி ப்பதாக மன்ன க்
தகவல் ெசாலல் ி அ பப் ினார் பரீ ப் ால்.

ன் மாதஙக் ள் நத் ம்

அரணம் ைனக் வந் அரசைர சநத் ித்தார்

பீர்பால். "அரேச! ஆகாயத்தில் அழகிய

மாளிைக கடட் ஆடக் ைள தயார் ெசய்

விடே் டன.் அவர்கைள நீங்கள் வந்

பார்ைவயிடட் ம் ேவைலையத் ெதாடங்கி

விடலாம!் " எனற் ார் பரீ ப் ால்.

பீர்பால் றியைதக் ேகடட் மனன் ர்
மகிழ்சச் ியைடந்தார.் ஆர்வமி தியால் உடேன
பீரப் ா டன் றபப் ட் ச் ெசனற் ார் மன்னர்.
கிளிகள் இ ந்த அைறக் அரசைர
அைழத் ச் ெசனற் ார் பீர்பால். அந்த
அைறயில் அரச ம் பீரப் ா ம் மட் ேம
இ ந்தனர். அரசைரப் பாரத் ்த ம் கிளிகள,்
" ண்ணாம் ெகாண் வா! ெசங்கலை் ல
ெகாண் வா! சாரதை் தக் கட் ! கல்ைல

இநத் ப் பக்கம் ேபா ! ணண் ாமை் பப் !"
என் ஒவ்ெவான் ம் ேபச ஆரம்பித்த .

அரச க் ஆச்சரிய ம், அேத சமயம்
ேகாப ம,் எரிசச் ம் ஏறப் ட்ட . "பீரப் ால் இ
என்ன?" எனற் ார் க ஙே் காபத் டன.்

"மன்னர் ெப மாேன! எனை் ன

மனன் ித் வி ங்கள.் ஆகாயத்தில் கட் டம்

கட்ட பறைவகளினால் தான் ம்!

ஆைகயினால் தான் இைவகள் ேப கின்றன.

இைவகெளல்லாம் நலல் பயிறச் ி

ெபறற் ைவகளா ம.் ஆதலால், ஆகாயத்தில்

மாளிைக கட் ம் ேவைலைய இப்ேபாேத

ஆரம்பித் விடலாம்" என்றார் பீரப் ால்.

பரீ ப் ால் றியைதக் ேகடட் ம்

மனன் க் ப் ரிந் விடட் . 'ஆகாயத்தில் -

அந்தரத்தில் எப்ப மாளிைக கடட் ம்.

இ நடக்க யாத விஷயம் என்பைத

நா கக் ாக நமக் உணரத் த் ிவிட்டார்'

என்பைத ரிந் ெகாண் ன்னைகதத் ார்

மனன் ர.் கட் டம் கட் ம் ெதாடர்பான

வாரத் ை் தகைள சிரமப்பட் பரீ ப் ால் கற் க்

ெகா தத் ைத எணண் ி பரீ ப் ாைல மனதாரப்

பாராட் னார் மனன் ர்.

◆◆◆

கட ள் ஒ வேர

ேபரரசர் அக்பர,் இஸல் ாம் மததை் தச்
ேசரந் த் வர் அைமச்சராக இ க் ம் பீர்பாேலா
இந் மததை் தச் ேசர்நத் வர் இதனால் சில
ேநரங்களில் அவரக் ளிைடேய விவாதங்கள்
நிக ம.்

ஒ ைற பீர்பாலிடம் அக்பர், "எஙக் ள்
இஸ்லாம் மததத் ில் ஒேர கட ளத் ான்
உளள் னர.் அேத ேபால கிறிஸ்தவ மதம், த்த
மதம் ேபானற் வற் க் ம் ஒேர கட ள் தான்
ஆனால் உங்கள் இந் மததத் ில் மட் ம்
நிைறய கட ள்கள் உளள் ார்கேள?" என்
ேகடட் ார.்

அதற் பரீ ்பால், "ேபரரசர் அவர்கேள!

எலல் ாக் கட ளக் ம் ஒன் தான். அவரவர்

வி ப்பத்திற் ஏறப் பல ெபயரிட்

அைழக்கிறார்கள்" எனற் ார்.

"நிைறய கட ள்கள் உளள் ார்கேள...
ஏன் என ேகட்ேடன். நீேரா, எலல் ா கட ம்
ஒன் தான் என்பைத நீர் நி பிகக்
ேவண் ம.் அபே் பா தான் நான நம் ேவன்"
எனற் ார் அக்பர.்

தன தைலப்பாைகைய அவிழ்தத்
பரீ ்பால் அைதத் தன ேதாளில் ேபார்த்திக்
ெகாணட் ார். பிற , அ கிலி ந்த வீரைன
அைழத் , இ என்ன? என் ேகட்டார்.
"ேபார்ைவ"! என்றான் அவன.்

பிற அைதத் தன் இ பப் ில் கட் க்
ெகாணட் ார் பீரப் ால் இனெ் னா வரீ ைன
அைழத் , இ என்ன? என் ேகட்டார.்
"ேவட் "! என் பதில் வநத் .

"பாரத் ்தீர்களா, ேபரரேச! நஙீ க் ள்

தைலப்பாைக எனற் ரீ க் ள். அைதேய இநத்

வரீ ர்கள் ேபார்ைவ என் ம், ேவஷ் என் ம்

ெசானன் ார்கள.் உண்ைமயில் இ

ணிதான.் இடத்திற் த் தக்கவா அதன்

ெபயர் மா கிற . தைலயில் இ நத் ால்

தைலபப் ாைக. உடைலப் ேபார்த்தி இ ந்தால்

அ ேபார்ைவ. இ பப் ில் இ ந்தால் ேவஷ் .

அேத ேபாலத்தான் எஙக் ள்

கட ள்க ம் ஒவ்ேவார் இடத்தி ம்

ஒவ்ெவா ெபயரால் அைழகக் பப் கிறார்கள்.

பைடக் ம் ெதாழில் ெசய்பவர் பிரமம் ன்,

காக் ம் ெதாழில் ெசய்பவர் தி மால,்

அழிக் ம் ெதாழில் ெசயப் வர் சிவன். ெபயர்

மா கிறேத தவிர எலே் லா க் ம்

ஒ வரத் ான்" என் விளகக் ம் தநத் ார்

பீர்பால். விளக்கத்ைதக் ேகட் அக்பர்

சமாதானமானார்.

◆◆◆

ெகா க் ம் ைக கீேழ , வாங் ம் ைக ேமேல.

அக்பர் சைபயில் அமர்ந் ஆேலாசைன

நடத்திக் ெகாண் க் ம் ேபா ஒ

விேநாதமான எணண் ம் ேதானற் ிய . உடேன

அமரந் த் ி நத் அைமச்சரக் ைள ேநாக்கி,

ெபா வாக ஒ வர் தானம் ெகா கக் ினற் ார்

எனற் ால் அவர ைக உயரந் ் ம,்

வாங் பவர்களின் ைக தாழ்ந் ம் இ பப்

உண்ைம.

ஆனால் தானம் த ம் ைக தாழந் ம்
ெப பவரின் ைக உயரந் ் ம் இ பப் ம் எந்த
சமயத்தில?் இதற் சரியான விளக்கம்

ங்கள் எனற் ார் அக்பர.்

சக்ரவர்த்தி ேகட்ட ேகள்விக்
அைமசச் ர்கள் எவவ் ள ேயாசித் ம் விைட
சரியாகக் கிைடக்கவிலை் ல. ஆதலால்
மனன் ரின் ேகளவ் ிக் பதில் ெசாலல் ா
ம னமாக இ ந்தனர.்

அச்சமயம் பரீ ப் ால் சைபயில் வந்
அமர்நத் ார் மறற் அைமச்சர்களிடம் ேகடட்
அேத ேகளவ் ிைய பரீ ப் ாலிடம் அகப் ர் ேகடட் ார.்
பீரப் ால் சிரித் க் ெகாணே் ட சக்ரவர்த்தி
அவர்கேள எல்ேலா ம் எளிதாகப் பதில்
ெசாலல் ி வி வாரக் ள். இதற் விைடயளிக்க
ேவண் ம் எனப் தினால் விைடயளிக்கிேறன்.

ஒ வர் க் ப் ெபா டபப் ிையத்

திறந் க் பெ் பா ப் ேபா ம் ேபா

மற்ெறா வர் ெகாஞச் ம் தா ங்கள் என்
ேகடக் ிறார் என் ைவத் க்ெகாள் ஙக் ள்.
அச்சமயம் அவர் அநத் டபப் ிைய அவர் ன்
நடீ ் வார். க் ப் ெபா ைய எ பப் வர்
ெகா பப் வரின் ைகையவிட எ பப் வரின் ைக
சற் ேமேல இ க் ம.்

ஆைகயினால் க் ப் ெபா தானம்
த ம் சமயம் ெகா பப் வரின் ைக கீேழ ம் -
வாங் பவரின் ைக ேமேல ம் உயர்ந்தி க் ம்
என்றார் பீரப் ால்.

இநத் சினன் விஷயம் ட நம
அறி க் எடட் வில்ைல என் மற்ற
அைமசச் ரக் ள் வ த்தபப் ட்டனர்.

தன் ைடய ேகள்விக் சட்ெடன்
பதில் ெசான்ன பீரப் ாைல அகப் ர் மிக ம்
பாராட் னார.்

◆◆◆

அச ம் ேபாலி ம்

ஒ நாள் மா ேவடத்தில் மனன் ர,்
பரீ ப் ால் நகர் வலம் வநத் னர். அசச் மயம் நடக்க

யாதவர்க ம், பார்ைவயற்றவரக் ம்
வதீ ியில் பிச்ைச எ த் க் ெகாண் பப் ைதப்
பார்த்தனர.்

இக்காடச் ிையக் கண்ட அகப் ரின் மனம்
ேவதைனயைடநத் . அதனால்," பீர்பால்

அவர்கேள! ஊன ற்ற இவர்க க் நாம்
ஏதாவ நல்ல ெசய்ய ேவண் ம்" எனற் ார்.

"ஊன றற் வரக் ள் பிசை் ச எ ப்ப
எனப் ஒ ெகா ைமயான ெசயலா ம்.
ஊன றற் வரக் ளாகப் பிறந்த அவரக் ள

றற் ம் இலை் ல ெசய்யாத ற்றத்திற்
ஆணட் வன் அளிதத் தண்டைனயா ம.்
ஆணட் வ க் ஒபப் ான அரசர் இதற்
பரிகாரம் ெசய்வ நல்ல தான"் என்றார்
பரீ ்பால.்

"அவர்க க் எனன் ெசயய் லாம்?"
என வினவினார் மன்னர.்

"இவர்க க் உணைவ நாேம
எ க்க
அளித்தால் அவரக் ள் பிசை் ச

மாடட் ாரக் ள்" எனற் ார் பரீ ்பால்.

பீர்பால் றிய ேயாசைன மனன் க்
சரியாகப் பட்டைமயினால் ம நாேள
ஊன றற் எலே் லா க் ம் இலவசமாக உண
அளிக்கபப் டட் .

இ நலல் திட்டம் என்றா ம் சில
ேசாமே் பறிகள் உடல் ஊன ற்றவரக் ள் ேபான்
ந த் இலவச உணைவ உண்ப
அதிகமான .

இதனால் நாட் ள்ள ேசாமே் பறிகளின்

டட் ம் நா க் நாள் அதிகமாகிக்

ெகாண்ேட இ நத் . இதனால்

அரசாங்கத்தி ளள் உண களஞச் ியேம

காலியா ம் அள க் நிைலைம

ேமாசமாகிவிடட் . இதைன த தத் ிட நலல்

ேயாசைன ஒனை் ற றிட அகப் ர் பீர்பாலிடம்

ேகாரினார்.

"மனன் ர் ெப மாேன! இதறக் ாகக்
கவைலப்ப வைத நி த் ஙக் ள.் இதற்கான

ைவ நான் ெசய்கிேறன"் என்றார் பீர்பால.்

ம நாள-்

ஊன ற்றவர்க கக் ாக இலவச
ெசன்றார.்
உண வழங் ம் இடதத் ிற் வழங் ம்
இதனால்
பீரப் ால் றியப இலவச உண
வாங்க
ேநரம் தாமதப்ப த்தபப் டட் . சச் ம்

இலவச உண

காதத் ி ந்தவர்களிைடேய

ழபப் ம் ஏற்படட் .

அச்சமயம் ஒ அதிகாரி அங்ேக

வந்தார். "எதற்காக சச் லி கினற் ீர்கள?்

இன் இலவச உண வழங் ம் இடம்

அ தத் ெத வி ள்ள சதத் ிரத்தில் ஏற்பா

ெசயய் பப் ட் ள்ள . இப்ேபா உண வழங்கி

ெகாண் கக் ிறாரக் ள.் ஆதலால்

உடன யாகச் ெசல்பவரக் க் இபே் பாேத

உண கிைடக் ம்" என்றார்.

அர அதிகாரி றியைதக் ேகடட் ம்.

சற் ம் ேயாசைன ெசய்யாமல்

ஊன றற் வர்கள் ேபான் ேபாலியாக

ந த்தவரக் ள் எல்ேலா ம் ண் ய த் க்

ெகாண் சதத் ிரதை் த ேநாக்கி ஓ னார்கள.்

ஆனால் உணை் மயில் ஊன ற்ற,

பார்ைவயறற் வர்கள,் ைக, கால்கைள

இழந்தவர்கள் அந்த இடதத் ிற் ச்

ெசலவ் தற் ைணயிலல் ாமல் தவித்தனர.்

உணை் மயான ஊன றற் வர்கள்

தவிதத் ைதக் கணட் பீர்பால் உடன யாக

அவர்க க் உண வழங் மா

கடட் ைளயிடட் ார். அவர்க ம்

சநே் தாஷத் டன் உணவ ந்தி ெசனற் னர்.

இவ்விஷயதை் தக் ேகள்விபப் டட்

ேபாலியானவரக் ள் மீண் ம் பைழய இடதை் த

ேநாக்கி வந்தனர.் உணவளிக் ம் ேமலதிகாரி

அவரக் ைள எசச் ரித் , "ேபாலியான நீஙக் ள்

மணீ ் ம் வநத் ால் ைக ெசய் சிைறக்

அ ப்பப்ப வீர்கள்" என்றார்.

அன் தல் உணை் மயான

ஊன றற் வர்கள் மட் ேம வந்

உணவ ந்திச் ெசன்றனர.் ேபாலியானவரக் ள்

காணாமல் ேபாயினர். பீர்பாலின் அறி

க்கதை் த கழந் ் பாராட் னார் மனன் ர்.

◆◆◆

அக்ப க் ம் பரீ ்பா க் ம்
அ கக் ஏற்ப ம் மனேவ பா .

அகப் க் ம் பீரப் ா க் ம் அ க்க

ஏற்ப ம் மனேவ பா அனை் றக் ம்

ஏறப் டட் . அகப் ர் ஏேதா ெசால்ல அதற்

பதிலாக பரீ ப் ால் எைதேயா ெசால்ல... ேபச்

வளரந் ் ெபரிய சச்சரவில் ெகாண் ேபாய்

விட் விட்ட . மனன் ர் ேகாபம் ெகாண்டார்.

"இனிேமல் என் ைடய மணண் ில் நீ
வாழக் டா . என ஆ ைகக் உடப் டட்
மண்ணில் நீர் நடமா வைத நான் றற் மாக
க கிேறன், அதனால் என் மண்ைணவிட்
நீ ெவளிேயறி விட ேவண் ம!் " என் ஆைண
பிறபப் ித்தார் மன்னர்.

"சரி. உம் ைடய அதிகாரத் க்
உட்பட்ட மண்ணில் நான் வாழமாட்ேடன!் "
என் வரீ ாபப் ாகச் ெசானன் பீரப் ால்
அங்கி ந் ெவளிேயறி சீன நாட் க்
ெசனற் ார். சில ஆண் கள் கழித்
ஏராளமான ட்ைடக டன் திலல் ி வந்
ேசரந் த் ார!் .

பீரப் ால் ஏேதா ஒ ெவளிநாட் க்
ெசன் சிலகாலம் இ ந் விட் இப்ேபா
மீண் ம் தில்லிக்ேக வந் விடட் ைத அகப் ர்
அறிந்தார். உடேன அவ க் சினம் வநத் .
தன தைலைம அைமச்சைர அ ப்பி

பீர்பாைல உடேன அரசைவக் அைழத் வரச்
ெசானன் ார.்

பீரப் ாலின் இலல் ம் ெசனற் அைமச்சைர

அன்ேபா வரேவற் வீ வைத ம்

றற் ிக் காட் னார.்

"இ என்ன வடீ ் க் ள் ம்

ெவளியி ம் மணை் ண ெகாட்

ைவத்தி க்கிறரீ ்கேள?" என் ேகட்டார் அநத்

அைமசச் ர்.

"இந்த மண் சீன நாட் ல் இ ந்

ெகாண் வந்ேதன். ஒ

காரணத்திறக் ாகதத் ான் பரப்பி

ைவதத் ி க்கிேறன்!" என் றினார்.

பின்னர் அநத் அைமசச் ரின் வண் ைய பின்

ெதாடர்ந் தன் வண் யிேலேய

அரணம் ைனைய ேநாக்கி றபப் டட் ார.்

ெசல் ம் வழியில்... "இெதனன்
வண் க் ள் ம் இவவ் ள மண?் " என்
ேகடட் ார் அந்த அைமச்சர்.

"எலல் ாம் காரணமாகதத் ான்!" என்
பதில் அளித்தார் பீர்பால்.

அரண்மைனக் ச் ெசன்ற ம் அரசர்
ன் நின் வணஙக் ினார் பரீ ப் ால்.

"என் உத்தரைவ ம் மீறி இன் ம் தில்லி
நகரதத் ில் உல கிறரீ "் என் ைடய உத்தரைவ

அலடச் ியம் ெசய்கிறீர்! என்ைன மதிக்காமல்
இந்த மண்ணில் உமம் ால் வாழந் ் விட

மா?" என் ேகாபத் டன் ேகட்டார்
அகப் ர்.

"மன்னர் ெப மாேன! தங்கள்
உத்தரைவ கழீ ்பப் வைதத் தவிர ேவ
எனக் ஒன ம் ெதரியா . தங்களின்
உத்தரைவ அப்ப ேய பின்பறற் ி வ கிேறன்!"
என் ெசான்னார் பரீ ப் ால் பவய் மாக.

"எஙே் க நிைறேவற் கிறரீ ?் இப்ேபா
திலல் ியில் அலல் வா நீர் தஙக் ிஇ கக் ிறீர?் "
என்றார் அகப் ர் சினத் டன்.

"தில்லியில் நான் தஙக் ி இ பப்
உண்ைமதான் ஆனால் தங்களின் மண்ணில்
நான் நடமாடவில்ைல. அைமச்சைரக் ேகட் ப்
பா ஙக் ள். அவேர என் வீட் க் வந்
பார்தத் ாேர!" என்றார் பரீ ப் ால்.

அகப் ர் அைமசச் ைர ேநாக்கினார.் ..

உடேன அைமச்சர் பதில் அளிதத் ார். "மனன் ர்

ெப மாேன! பரீ ப் ால் தம் வீட் க் ள் ம்

ெவளியி ம் மணை் ண ெகாட் பரபப் ி

இ கக் ிறார். பயணம் ெசயத்

வண் க் ள் ம் மணை் ணக் ெகாட்

இ ந்தார். எதற்காக இபப் எல்லாம்

ெசயத் ி க்கிறரீ ் என் எனக்

விளஙக் வில்ைல அவைரக் ேகடே் டன;்
காரணமாகத்தான!் என் ெசால்கிறார்!"

அபே் பா பரீ ்பால், "மன்னர்

ெப மாேன! என் வடீ ் ன் உள் ம்

ெவளியி ம் நான் பயணம் ெசய் ம்

வண் யி ம் நான் உல ம் என் ேதாட்டத்தி ம்

நான் ெகாட் பரவி இ பப் சனீ ேதசதத் ில்

இ ந் ெகாண் வரபப் ட்ட மண். அ

திலல் ியின் மண் அல்ல. தங்க க்

ெசாநத் மான மண்ணில் நடமாடக் டா

என்றீரக் ள.்

அதனாலத் ான் சீன மணண் ில்
நடமா க் ெகாண் க்கிேறன.் இ எவவ் ா
தஙக் ள் உதத் ரைவ மறீ ிய ெசயலா ம?் " என்
அப்பாவி ேபால் பதில் ெசான்னார.்

பீரப் ால் விளக்கம் ெகா தத் ம் அகப் ர்

உடப் ட அைவயினர் சிரிதத் னர். மன்ன க்

சினம் இ நத் இடம் ெதரியாமல் மைறந்

ேபாயிற் . வாய்விட் ச் சிரித்தவாேற, "உம்ைம

எபப் வழிக் க் ெகாண் வ வ எனே் ற

ெதரியவிலை் ல!" என் மகிழ்சச் ி டன்

ெசாலல் ி தன் உத்தரவிைன வாபஸ் வாஙக் ிக்

ெகாணட் ார் அகப் ர.்

◆◆◆

ஆணட் வனிடம் ெபற்ற அறி

பீர்பாலின் மீ அரசர் அள கடந்த

அன் ம் மரியாைத ம் ைவதத் ி பப் ைத

அறிந் , அைவயில் உள்ள சில

அைமசச் ரக் க் ப் ெபாறாைமயாக

இ ந்த . அதனால் பீரப் ாைல டட் ாளாகக்

ேவண் ம் என் ஏதாவ ேகளவ் ிகைளக்

ேகட் அவரக் ேள டட் ாளாகி வி வ

வழக்கம்.

அறி றற் பீர்பாைல மட்டம் தடட்
யாத ஒ அைமசச் ர், அவரின் மாநிறமான
ேதாற்றத்ைதக் ெகாண் மடட் ம் தட்ட
நிைனத்தார்.

அதனால் அரசைவயில் அமரந் த் ி ந்த
பரீ ்பாைலக் கண் ஏளனமாக சிரிதத் ார்.
அதைனக் கவனித் விட்ட அகப் க்
ேகாபம் வந் விடட் , "அைமச்சேர!
பரீ ப் ாைலப் பாரத் ் எதற்காக சிரிதத் ரீ ்கள"்
என் ேகட்டார.்

"மதிப்பிற் ரிய மன்னர் ெப மாேன!
ேகாபப்பட ேவண்டாம!் எனக் அவைரப்
பார்த்த ம் ஒ சநே் தகம் ஏறப் டட் அதனால்
சிரிதே் தன்" என்றார் அைமச்சர.்

"என்ன சந்ேதகம்?" என வினவினார்
மன்னர்.

"மனன் ர் ெப மாேன! தாங்கள்
ெஜாலிக் ம் தங்கம் ேபானற் ேமனிையக்

ெபற் ளள் ீரக் ள.் அைமச்சர்களாக உள்ள

நாங்க ம் நலல் சிவநத் ேமனி டன்

உள்ேளாம.் ஆனால் நம பீர்பால் மட் ம்

நிறதத் ில் சற் க ப்பாகக்

காணபப் கின்றார். ஆைகயினால் நம்ேமா

இ பப் தினால் மன்னரின் நிறம்

பிரகாசமாக ம,் பரீ ்பாலின் நிறம் க த் ம்

இ ப்பதினால் மா பா க டன் நிழலின்

அ ைம ெவயிலில் ெதரிவ ேபான் ளள் "

என்றார் அைமச்சர.்

அைமச்சர் இ ேபான் றிய ம் -

அைமச்சரின் மதிெகட்ட ேபச் ரிநத் .

ஆைகயினால் அதைன ெவளிக் காட் க்

ெகாள்ளா , "பீர்பால அவர்கேள! அைமசச் ர்

றியதற் சரியான விளகக் ம் அளி ங்கள.்

ேம ம் இ ேபான்ற ேகளவ் ி எபே் பா ம் எழாத

அள க் பதில் இ கக் ேவண் ம"் என்றார்

அக்பர.்

மன்னரின் ேவண் த க் இணஙக் ி,
"மதிபப் ிற் ரிய மன்ன க் வணக்கம!் "
எனக் றி ேகள்விக் ேகட்ட அைமசச் க்
பதில் றலானார.்

"மன்னர் அவரக் ேள! இைறவன்

அனப் ானவன். எலே் லாைர ம் சமமாகப்

பாவித் அ ள்பாளிபப் வன்.

ஒவ்ெவா வைர ம் பைடக் ம் ேபா ம.்

நமக் எனன் ேவண் ம் என் ேகட் நம்

வி பப் பப் பைடகக் ிறார் என்பைத பல ேவத

லக் ளில் றியி ப்பைத

அறிநத் ி கக் ிேறன்.

ஆண்டவன் அப்ப தங்கள்

எல்ேலாரிட ம் ேகட்டேபா நலல் சிவந்த

நிறத் டன், பாரப் ப் வர்கள் பாரை் வயில்

உயர்ந்தி கக் ேவண் ம் என்

ேகட் ளள் ீர்கள!் இபப் நீங்கள் எல்ேலா ம்

வசகீ ரமான நிறத்ைத வாஙக் ிக் ெகாணட்

பின்னர் ஆணட் வனிடம் அறி டன் விளங்க

ேவண் ம் என் ேகட்க யா ம் இலல் ாமல்

ேபாகக் டா என்பதற்காக, எனக் நலல்

அறிைவ மட் ம் ெகா ஙக் ள் என் ேகட் ப்

ெபற் க் ெகாணே் டன.்

அதனால் உங்க க்ெகல்லாம் நல்ல
சிவந்த நிறம் கிைடதத் . எனக் மட் ம்
நலல் நிறம் கிைடக்காமல் நல்ல அறி
கிைடதத் " எனற் ார் பரீ ப் ால்.

பீரப் ாலின் இநத் பதில் ேகள்வி ேகட்ட

அைமசச் க் தைல னிைவ

ஏறப் த்திய . அரச க் இ

சநே் தாசத்ைதக் ெகா த்த . இ பப் ி ம்,

"பரீ ப் ால் அவரக் ேள! தாங்கள் றிய

பட் யலில் நா ம் இ கக் ிேறனா? எனற் ார்

அக்பர்.

பரீ ்பால் சிரித் க் ெகாணே் ட,

"மதிப்பிற் ரிய மனன் ர் அவர்கேள! நீங்கள்

தான் ஆண்டவரிடம், உஙக் ள்

அைமச்சரைவயில் பீரப் ா ம் ேவண் ம் என்

ேகட் ெபற் க் ெகாண் ரக் ேள! என்றார.்

'அழைக விட, அறி மிக அவசியம்'
என்பைத பீரப் ாலின் பதிலிைனக் ேகட்
மன்னர் ெப ம் மகிழ்சச் ி அைடந்தார்.

◆◆◆

மாபப் ிள்ைளக க் மரண தணட் ைன!

அகப் ர் தன் மகைள ஓர் அரசக்
மார க் தி மணம் ெசய் ைவதத் ார்.
அன் டன் மப் ம் நடத்தி வநத் இவர்களின்
வாழவ் ில் ஏேதா ஒ காரணத்திற்காக
சண்ைட ம் சச்சர ம் ஏற்பட் விட்ட .

இதனால் மன அைமதி இழநத்

அக்பரின் மகள் தன் தநை் தயிடம் வந்

கணண் ீர் விட் கதறி அ தாள.் பாசத் டன்

வளர்த்த மகளின் கண்ணீைரக் கணட் ம்

அகப் க் தன் மாப்பிளை் ளயின் மீ

க ங்ேகாபம் ஏறப் ்படட் . அதனால்

பைடவீரர்கைள அ பப் ி ம மகைனக் ைக

ெசய் லல் ி சிைறயில் அைடத்தார.்

அத் டன் அவர ேகாபம் தணியாமல் எல்லா

வடீ ் ள்ள மாபப் ிள்ைளகைள ம் ைக
ெசய் வர ஆைணயிடட் ார.்

பீர்பாைல உடேன வரவைழதத் ார் அகப் ர்.
"சக்ரவர்த்திப் ெப மாேன! தாங்கள் உடேன
என்ைன அைழதத் தன் காரணம் என்ன?"
என் வினவினார் பரீ ்பால.் "பரீ ்பால்
அவரக் ேள! நாைளகக் ாைல ரிய உதயத்தில்
என மாபப் ிள்ைளைய கக் ில் ஏற்றி மரண
தண்டைன விதிக்க ேவண் ம் அேத சமயம்
நம நகரதத் ி ளள் ஒவ்ெவா வடீ ் ன்
மாப்பிளை் ளகைள ம் க்கிலிட ேவண் ம்.
இனி நம நாட் ல் மாபப் ிள்ைளகேள இலை் ல
எனற் நிைல ஏற்ப த்த ேவண் ம"் என்றார்
அக்பர்.

மனன் ரின் அதிசய ஆைணையக்
ேகட் பரீ ்பால் அதிர்சச் ியைடநத் ார.்
உதத் ரைவக் ேகட்ட மக்க ம் பதீ ியைடந்தனர்.

பீதியைடநத் மக்கைளப் பாரத் ் ,
இதறக் ாக பயப்பட ேவண்டாம். நான் பாரத் ் க்
ெகாளக் ிேறன.் அரச ம் அவவ் ள
ெகா மனம் பைடத்தவரலல் என்
சமாதானம் றி அ ப்பி ைவத்தார,் பீரப் ால்.

ரிய உதயதத் ிற் னன் ர்
அரண்மைனக் ச் ெசனற் பரீ ப் ால,்
சகர் வரத் ்திப் தாங்கள்
ெப மாேன, தயாராகி
றியப ேய க் மரங்கள்

விட்ட . தாங்கள் வந் பார்ைவயிட்டப்

பினன் ர் உடன யாக எல்லா

மாபப் ிளை் ளக க் ம் க் தணட் ைனைய

நிைறேவற்றி விடலாம.்

பீர்பாலின் ெசாறப் க் மரஙக் ைள

பாரை் வயிட்டார். அச்சமயம் அந்தத் க்

மரங்க க் இைடயில் ஒ க் மரம்

தஙக் தத் ா ம் மறெ் றா க் மரம்

ெவளள் ியினா ம் காணபப் ட்ட . இநத் இ

க் மரஙக் ள் மட் ம் ஏன் விதத் ியாசமாக

உள்ள . காரணம் என்ன? என் வினவினார்

அகப் ர.்

சிறி ம் பதடட் ப்படாமல் அைமதியாக,

மன்னர் ெப மாேன! அங்ேக தஙக் த்தினால்

உ வாக்கப்பட்ட க் மரம்

தங்க கக் ாக ம,் ெவள்ளியினால்

உ வாக்கப்பட்ட க் மரம் எனக்காக ம்

என்றார் பரீ ்பால்.

பரீ ்பாலின் எதிர்பாராதப் பதிைலக்
ேகட்ட ம் அகப் க் வியப்பாக இ நத் .
நமக் எதறக் ாகத் க் மரஙக் ள?் என்றார்
அக்பர். சக்ரவர்தத் ிப் ெப மாேன! தாங்க ம்
ஒ வடீ ் ன் மாப்பிள்ைள தாேன! அேத
ேபான் நா ம் ஒ வீட் ன் மாப்பிளை் ள
தாேன! ஆகேவ சடட் பப் தண்டைன நம்

இ வ க் ம் ேசர்த் த்தாேன! என்றார்
பீர்பால்.

ேகாபத் டன் இ நத் அகப் ர் மறந்

வாய் விட் சிரிதத் ார். ேமனை் மமி

சகர் வர்தத் ிப் ெப மாேன! தஙக் ைடய

மாப்பிளை் ள தவ ெசயத் ைமகக் ாக

நாட் ளள் எலே் லாைர ம் தண் ப்ப என்ன

நியாயம்? தங்க ைடய மாப்பிள்ைள ெசயத்

தவைற தி தத் ி நலவ் ழி ப த்த

ேவண் ேமயனற் ி மரண மணட் ைன

அளிக்கலாமா? தஙக் ைளத் தி த் வதற்

எந்த அ கைத ம் எனக் இல்ைல. ஆனால்

இந்தச் ெசயை் கயினால் தஙக் க் இ க்

வராமல் த ப்ப என கடைமயலல் வா?

தய ெசய் மாபப் ிள்ைளகைள ம் மரண

தணட் ைனைய உடன யாக ரத் ெசயய்

ேவண் கிேறன,் என்றார் பீர்பால். தவ

ெசய் அவபெ் பயர் எ ப்பதிலி ந்

தனை் னத் த த்த பீரப் ாைல அகப் ர் ெபரி ம்

பாரா னார்.

◆◆◆

மகக் ள் ேநரை் மயானவர்களா ?

ஒ நாள் அக்பர் தன அரசைவயில்

இ நத் வரக் ளிடம,் "என அரசாட்சியில்

மக்கள் ேநர்ைமக் எ த் க்காட்டாக

வாழ்வ எனக் மி ந்த மகிழச் ச் ிைய
அளிக்கின்ற . இ பறற் ி உஙக் ள் க த்
எனன் ?" என் ேகடட் ார்.

உடேன சைபயிலி ந்த அைனவ ம்

"ஆம், அரேச உஙக் ள் ெபான்னான ஆடச் ியில்

அைனவ ம் ேநர்ைமையக்

கைடபி க்கின்றனர.் இைத யா ம் ம கக் ேவ

யா " என்றனர.்

ஆனால் பீர்பால் மட் ம் அைமதியாக
இ பப் ைதக் கண்ட அகப் ர், "ஏன் ம னமாக
இ க்கிறாய் பரீ ்பால,் மக்கள் ேநரை் மயாக
இ பப் ைதப் பற்றி உன் க த் என்ன?" என்
ேகடட் ார.் உடேன பீரப் ால,் "இதற் நான்
பதிலளிக்க ேவண் ெமனற் ால், நீஙக் ள் ஒ
காரியம் ெசய்ய ேவண் ம்.

அரேச... மகக் ள் அைனவ க் ம்
நஙீ ்கள் வி ந் ைவகக் ேவண் ம.்
வி ந் க் வ ம்ேபா ஒ டத்தில் பால்
ெகாண் வர ேவண் ம் என் உதத் ரவிட
ேவண் ம,் " என அகப் ரிடம் ேவண் ேகாள்
ைவத்தார.்

பரீ ப் ால் ேகட்பதில் ஓர் உள்ளர்தத் ம்

இ ப்பைத உணரந் ் ெகாணட் அக்பர், உடேன

வி ந் பறற் ி ெபா மகக் ளிடம்

ெதரிவிக் மப் உத்தரவிட்டார்.

தணே் டாரா ேபாட்டப ேய அைனத்

வதீ ிக க் ம் ெசனற் அரசைவ

அறிவிப்பாளர,் "நம ேபரரசர்

அைனவ க் ம் வி ந் ைவகக் ிறார்.

வி ந் க் வ ேவார் கண் பப் ாக ஒ

டதத் ில் பால் ெகாண் வர ேவண் ம.் இ

அர உத்தர " என் உரதத் ரலில்

அறிவித்தார.்

இைதக் ேகட் ழப்ப றற் மக்களில்

பலர்," அரசர் வி நத் ளிப்ப மிக ம்

மகிழச் ்சிக் ரிய விஷயம் தான.் ஆனால்

டதத் ில் எதற்காக பால் ெகாண் ெசலல்

ேவண் ம்" என் ஒ வைர ஒ வர்

ேகட் க்ெகாண்டனர். அஙக் ி நத் ெபண்கள்,

"சரி ஒ டம் பால் தாேன ெகாண் ெசன்

எனன் நடகக் ிற என் பாரப் ே் பாம"் என்

ழபப் டன் றிவிட் அஙக் ி ந்

நகர்நத் னர்.

அரசர் அறிவித்த வி ந் நைடெப ம்

நாள் வந்த . அக்பர,் பீரப் ால் உள்பட

அரசைவயில் க்கிய பதவிகளில் இ பே் பார்

அைனவ ம் யி ந்தனர். பரீ ்பால்

ஏற்பாட் ன் ப , திடலின் பிரதான வாசலில்

மிகப்ெபரிய பாதத் ிரம் ேபாட்

ைவகக் பப் ட் ந்த . யில் ெபரிய ஓட்ைட

ேபாடப்பட் ந்த .